காமாட்சி அம் மன் விருத்தம்

காப் பு

மங் களஞ் சேர் கே்சிநகர் மன்னுகா மாட்சிமிசேத் துங் கமுள நற் பதிகஞ் சோல் லசே –
திங் கட் புயமருவும் பணியணியும் பரமனுளந் தனின்மகிழுங் கயமுகசேங் கரனிருதாள்
காப் பு.
நூல்

சுந்தரி ேவுந்தரி நிரந்தரி துரந்தரி

சோதியா நின் ற வுசமசய.
சுக்கிர ோரத்திலுசனக் கண்டு தரிசித்தேர்கள்
துன்பத்சத நீ க்கி விடுோய் .
சிந்சததனில் உன்பாதந் தன்சனசய சதாழுமேர்கள்
துயரத்சத மாற் றி விடுோய்
செகசமலா முன் மாய் சக புகழசேன்னாலாசமா
சிறியனால் முடிந்திராது
சோந்தவுன் சமந்தனா சமந்தசன யிரட்சிக்கே்
சிறிய கடனுன்னதம் மா.
சிேசிே மசகஸ்ேரி பரமனிட யீஸ்ேரி
சிசரான்மணி மசனான்மணியு நீ .
அந்தரி துரந்தரி நிரந்தரி பரம் பரி
யனாத ரட்ேகியும் நீ சய,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அன்சன காமாட்சி உசமசய.

பத்துவிரல் சமாதிரம் எத்தசன பிரகாேமது

பாடகந் தண்சட சகாலுசும் ,
பே்சே சேடூரிய மிே்சேயாய் இசழத்திட்ட
- பாதே் சிலம் பி சனாலியும் ,
முத்து மூக்குத்தியும் ரத்தினப் பதக்கமும்
சமாகன மாசல யழகும் ;
முழுதும் சேடூரியம் புஷ்பரா கத்தினால்
முடிந்திட்ட தாலி யழகும் ,
சுத்தமா யிருக்கின்ற காதினிற் கம் மலுஞ்
சேங் சகயில் சபான்கங் கணம் ,
செகசமலாம் விசலசபற் ற முகசமலா சமாளியுற் ற
சிறுகாது சகாப் பி னழகும் ,
அத்திேரதன் தங் சக ேத்தி சிேரூபத்சத
அடியனாற் சோல் லத் திறசமா,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

சகதியாக உந்தசனக் சகாண்டாடி நினதுமுன்

குசறகசளே் சோல் லி நின்றும் ,
சகாடுசமயா சயன் மீதில் ேறுசமசய சேத்துநீ
குழப் பமா யிருப் ப சதசனா
விதியீது,சநந்துநான் அறியாம லுந்தசனே்
ேதமாக நம் பி சனசன
ேற் றாகிலும் மனது சேத்சதன்சன ரட்சிக்க
ோதக முனக் கிசலசயா
மதிசபால சோளியுற் ற புகழ் சநடுந் கரமுசடய
மதகெசன யீன்ற தாசய.
மாயனிட தங் சகசய பரமனது மங் சகசய
மயானத்தில் நின்ற வுசமசய
அதிகாரி சயன்றுதா னாசேயாய் நம் பிசனன்
அன்பு சேத்சதன்சன யாள் ோய் ,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

பூமியிற் பிள் சளயாய் பிறந்தும் ேளர்ந்தும் நான்

சபரான ஸ்தலமு மறிசயன்
சபரிசயார்கள் தரிேன சமாருநாளும் கண்டுநான்
சபாற் றிக் சகாண்டாடி யறிசயன்,
ோமிசயன்றுசனே் சிேகாமி சயன்சற சோல் லி,
ோயினாற் பாடியறிசயன்,
மாதா பிதாவினது பாதத்சத நானுசம
ேணங் கிசயாரு நாளுமறிசயன்,
ோமிசயன் சற எண்ணிே் ேதுருடன் சககூப் பிே்
ேரணங் கள் சேய் து மறிசயன்,
ேற் குருவின் பாதார விந்தங் கசளக் கண்டு,
ோஷ்டாங் க சதண்ட னறிசயன்,
ஆமிந்த பூமியிலடியசனப் சபால் மூடன்
ஆே்சி நீ கண்ட துண்சடா,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

சபற் றதா என்றுன்சன சமத்தவும் நம் பிநான்

பிரியமாயிருந்த னம் மா,
சமத்தனம் உசடசய என்றறியாது நானுன்
புருஷசன மறந்தனம் மா,
பித்தனாயிருந்து முன் சித்தமிரங் காமல்
பராமுகம் பார்த்திருந்தால் ,
பாலன் யாசனப் படி விேனமில் லாமசல
பாங் குட னிருப் பதம் மா,
இத்தசன சமாேங் களாகாது ஆகாது
இது தர்மமல் ல ேம் மா
எந்தசன ரக்ஷிக்க சிந்தசனகளில் சலசயா
யிதுநீ தி யல் லேம் மா,
அத்தி முகனாசேயாலிப் புத்திரசன மறந்சதசயா
அசத சயனக்கருள் புரிகுோய்
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

மாயேன் தங் சக நீ மரகதேல் லி நீ

மணி மந்தர காரிநீ சய
மாய சோரூபி நீ மசகஸ்ேரியுமானநீ
மசலயசரயன் மகளானநீ ,
தாசய மீனாட்சி நீ ேற் குணேல் லி நீ ,
தயாநிதி விோலாட்சி நீ
தரணியில் சபயர் சபற் ற சபரியநாயகியும் நீ
ேரேணசன யீன்ற ேளும் நீ ,
சபய் களுடனாடி நீ அத்தனிட பாகமதில்
சபர்சபற ேளர்த்தேளும் நீ ,
பிரேணசோரூபி நீ , பிரேன்னேல் லி நீ
பிரிய வுண்ணாமுசலயு நீ
ஆயிமகமாயு நீ ஆனந்தேல் லி நீ
அகிலாண்டேல் லி நீ சய
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

சபால் லாத பிள் சளயாய் இருந்தாலும் சபற் றதாய்

புத்திகசளே் சோல் லவில் சலசயா,
சபய் பிள் சள யானாலும் தான்சபற் ற பிள் சளசய
பிரியமாய் ேளர்க்க வில் சலசயா,
கல் லாகிலும் மூே்சு நில் லாமல் ோய் விட்டுக்
கதறி நானழுத குரலில் ,
கடுகதனிசலட்டிசலாரு கூறுமதிலாகிலுன்
காதினுள் நுசழந்த தில் சலசயா
இல் லாத ேன்மங் க சளன்மீதி சலனம் மா
இனி விடுேதில் சல சும் மா,
இருேரும் மடிபிடித்துே் சதருேதனில் வீழ் ேதும்
இதுதரும மல் ல ேம் மா,
எல் லாரு முன்சனசய சோல் லிசய ஏசுோர்
ஏதும் நீ தியல் ல ேம் மா,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

முன்சனசயா சேன்மாந்திர சமன்சனன்ன பாேங் கள்

மூடனான் சேய் த னம் மா
சமய் சயன்று சபாய் சோல் லி சகதனிற் சபாருள் தட்டு
சமாேங் கள் பண்ணி சனசனா
என்னசமா சதரியாது இக்கணந் தன்னிசல
இக்கட்டு ேந்த தம் மா
ஏசழநான் சேய் தபிசழ தாம் சபாறுத்தருள் தந்து
என்கேசல தீரு மம் மா
சின்னங் களாகுது செயமில் சலசயா தாசய
சிறுநாணமாகு தம் மா,
சிந்தசன கசளன் மீதில் சேத்து நற் பாக்கியமருள்
சிேேக்தி காமாட்சி நீ
அன்னோகனசமறி யானந்தமாக உன்
அடியன் முன் ேந்து நிற் பாய்
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.
எந்தசனப் சபாலசே சேனன சமடுத்சதார்க
ளின்பமாய் ோழ் ந் திருக்க,
யான் சேய் த பாேசமா இத்தசன ேறுசமயில்
உன்னடிசயன் தவிப் பதம் மா,
உன்சனசய துசணசயன்று உறுதியாய் நம் பிசனன்
உன் பாதஞ் ோட்சியாக
உன்சனயன்றி சேறு துசண இனியாசர யுங் காசணன்
உலகந்தனி சலந்தனுக்கு
பின்சன சயன்சறண்ணி நீ சோல் லாமசலன் ேறுசம
சபாக்கடித் சதன்சன ரட்சி
பூசலாக சமே்ேசே பாலன் மார்க்கண்டன்சபால்
பிரியமாய் க் காத்திடம் மா
அன்சனசய யின்னமுன் னடிசயசன ரட்சிக்க
அட்டி சேய் யா சதயம் மா,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

பாரதனி லுள் ளளவும் பாக்கிபத்சதா சடன்சனப்

பாங் குடனி ரட்சிக்கவும் ,
பக்தியாய் உன்பாதம் நித்தந் தரிசித்த
பாலருக் கருள் புரியவும்
சீர்சபற் ற சதேத்தில் சிறுபிணிகள் ோராமல்
சேங் கலிய ளணு காமலும் ,
சேயனிட பாக்கியஞ் சேல் ேங் கசளத் தந்து
செயம் சபற் று ோழ் ந்து ேரவும் ,
சபர்சபற் ற காலசனப் பின் சறாடர சோட்டாமற்
பிரியமாய் ே் காத்திடம் மா.
பிரியமாயுன் மீதில் சிறியனான் சோன்னகவி
பிசழகசளப் சபாறுத்து ரட்சி.
ஆறதனில் மணல் குவித்தரிய பூசே சேய் தசேன்
னம் சம சயகாம் பரி நீ சய
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.

எத்தசன செனனம் எடுத்சதசனா சதரியாது

இப் பூமி தன் னி லம் மா,
இனியாகிலும் கிருசப சேத்சதன்சன ரட்சியும்
இனிசெனன சமடுத்திடாமல் ,
முத்திதர சேணுசமன்று உன்சனசய சதாழுதுநான்
முக்காலும் நம் பிசனசன,
முன் பின்னுந்சதாணாத மனிதசரப் சபாலநீ
முழித்திருக்காசத யம் மா,
சேற் றி சபறவுன் மீதில் பக்தியாய் நான் சோன்ன
விருத்தங் கள் பதிசனான்சறயும்
விருப் பமாய் க் சகட்டு நீ யளித்திடுஞ் சேல் ேத்சத
விமலனாசரேப் சபாறார்,
அத்தனிட பாகமசத விட்டு ேந்சதசயன்
அருங் குசற சயத் தீருமம் மா,
அழகான காஞ் சியில் புகழாக ோழ் ந்திடும்
அம் சம காமாட்சி உசமசய.