ni Akutagawa Ryunosukey salin ni Polo, Abdulrahman N.
Si Zenchi Naigu, ang kapelyan ng isang Buddhist temple, ay
pinagkalooban ng hindi karaniwang malaking ilong. Ang pisikal na tampok na ito ay nagdudulot sa kanya ng lahat ng uri ng kahirapan sa kanyang pang-araw-araw na buhay. Sa kabila ng lahat ay nag-aalala si Zenchi sa pagiging isang pampublikong panoorin. Sinisikap niyang iwasan ang paggamit ng salitang 'ilong' sapagkat natatakot siya na ito ay magdadala ng pansin sa kanyang malaking ilong, ginagawa niya ang lahat ng mga posibleng hakbang na maaaring makatulong sa kanya upang gawing mas maliit ang kanyang ilong, at kapag siya ay nag-iisa, sinusuri ng pari ang kanyang sarili sa salamin mula sa lahat ng panig. Sa madaling salita, ang pagka-abala ni Zenchi sa kanyang ilong ang pumipigil sa kanya sa pag-aaral ng mga banal na kasulatan at iba pang mga gawain na kailangan ng kanyang trabaho.
Isang araw, isa sa mga disipulo, na nangangasiwa sa pagtulong sa pagkain
ni Zenchi, paglalakbay sa ibang bansa at nakasalamuha sa isang Intsik na doktor na sinasabing alam ang isang epektibong paraan upang paikliin ang ilong. Kapag ang alagad ay bumalik sa templo, si Zenchi ay nagpapanggap na hindi interesado sa bagong paraan ng Tsino, sa katunayan ay hindi siya makapaghintay na magtanong sa disipulo na sabihin sa kanya kung ano ang natutunan nito upang matulungan siya na mapagaling. Ang pamamaraan ay binubuo ng tatlong hakbang. Una, ang disipulo ay kailangang lutuin ang ilong ni Zenchi, pagkatapos ay kailangan niyang mag-stomp dito, at sa wakas ay kailangan niyang alisin ang taba na nakuha sa buong proseso. Ang pamamaraan ay matagumpay at si Zenchi ay nagtatapos sa isang mas maikling ilong. Sa una siya ay nasasabik, ngunit sa lalong madaling panahon siya ay lumalaki nababalisa, dahil napansin niya na ang mga tao ay tumatawa sa kanya sa kanyang mukha, na kung saan ay isang bagay na hindi nangyari noon. Dahil dito, nagiging masakit at lumla para kay Zenchi ang mga nakapalibot sa kanya hanggang sa punto, na ang disipulo, na dati ay nakatulong sa kanya upang paikliin ang kanyang ilong, ay nagsasabi sa kanya na siya ay naparurusahan para sa kanyang kasalanan ng pagturing sa mga tao nang masama kaysa sa pagtuturo sa mga salita ni Buddha. Napansin ni Zenchi na mula pa nang sumailalim siya sa pamamaraang ito, naging mas malungkot siya kaysa dati. Isang umaga, gumising siya nang may magandang pakiramdam. Ang lahat ay tila mas mahusay at mas mahusay sa paligid sa kanya. nang sinuri niya ang kanyang mukha, natuklasan ni Zenchi na lumaki ang kanyang ilong sa loob ng isang gabi.