ု§

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၁

းမ းအုံမႈိင္းခ်ဳပ္ဆုိင္းေနေသာ
ရာသီသမယ ေဆာင္းအကုန္ေႏြအကူး
ေႏြကႏၱာတုိ႔ျမဴးထူးေပ ္ပုိက္
ရာဇာ က္တုိ႔သိမ္းဆည္းဖုိ႔တဖန္ ရာသီဟန္တုိ႔
၏အသစ္
တဖန္ရာသီစက္၀န္းကုိျပဳျပင္ဖန္တီးေနသေယာင္။

းမခ ေတာႀကီးအလယ္ထဲ၌ လူငယ္တေယာက္

(၀ါ)ခေလးအရြယ္ထုိလူငယ္ေလးသည္
ေဆးပင္တပင္အား စိတ္၀င္စားစြာ
ထူးဆန္းေနဘိသကဲ့သုိ႔ပင္ၾကည့္ေန၏။

ထုိေဆးပင္၏ အေရာင္အရြက္တုိ႔သည္
မဥၨဴသကနတ္ပန္းကဲ့သုိ႔ ၾကဴၾကဴေမြးကာ အရြက္သည္
မလုံးမ၀န္း ေလးေထာင့္လည္းမက် အနက္အနီ
၂မ်ဳိးတည္လ်ွက္ ေ၀း၀န္းစြာေပါက္ေနေလသည္။

ထုိအပင္သည္ တေတာင္ခန့္မ်ွသာ
႐ွိေသးေသာ္လည္း
အဖုိးတန္ေတာ္၀င္တန္းအပင္ျဖစ္တယ္ဆုိယုံကား
မေျပာဘဲပင္သိႏုိင္ေလသည္။

ထုိခေလးငယ္သည္ အပင္အားလက္ျဖင့္ကုိင္ကာ
စိတ္အာ႐ုံဏ္ျဖန္က်က္ၾကည့္လုိက္ေလ၏
 " ဘုရား...ဘုရား...
႐ွာမွ႐ွားတဲ့ မဥၨဴသက ႀတိဒဏၭက
ကာလကာမႈိင္းေဆးပင္ေပါက္ေပဘဲ
ငါအရေတာ္ေပ၏
ရေအာင္တူးသြားမယ္လုိ႔စိတ္ထဲၾကံတုန္း႐ွိေသး
ထုိအပင္ေဘး ပတ္၀န္းက်င္၌
အျဖဴတခါအနက္တလွည့္ တေျဖးေျဖး
ေရးေရးေပၚလာေသာ အနက္ေရာင္၀တ္စုံ၀တ္
အဘုိးအုိတဦး"

"ေျမး... းႏြယ္ဖြား..."
ထုိခေလး ခတၱစြန္႔အသြားေလ၏ သုိေသာ္
ပညာ႐ွာမွီးသူတုိ႔၏ သေဘာသဘာ၀အတုိင္း
ဖ်က္ခနဲစိတ္ျပန္စု၍ "ဗ "လုိ႔ထူးမိလုိက္ေလ၏
 " ခေလးမင္းမွာလုံေလာက္တဲ့ ပညာ႐ွိေပမဲ့
လုံေလာက္ေသာသမာဓိမ႐ွိေသးတဲ့အတြက္
ဤရတနာသစ္ပင္အား
ယူငင္ရန္အေၾကာင္းမဟုတ္ေပဘူးေျမး ေနာက္ၿပီး
ျမတ္ဘုရားရဲ႕သာႆနာကုိအေထာက္အပံျဖစ္ေအာင္
ကူညီေဆာင္ရြက္ရမယ္ တာ၀န္ေတြ႐ွိေပမဲ့
အသက္အရြယ္အားျဖင့္ငယ္ရြယ္လြန္းလွေပတယ္ေျမး"
အဘုိးႀကီးကေျပာေလ၏

" အယ္ ...ဘုိးဘိုး "

"ကြၽန္ေတာ္မွာ ႀကီးမားတဲ့
သမာဓိေနာက္ခံေတြ႐ွိေပတာဘဲ အခုအပင္က
ေလာကမွာ ႏွစ္တရာေနမွ တခါေပၚတဲ့
ရတနာသစ္ပင္ ႔ မရမခ်င္းယူရမွာဘုိးဘုိး"

" ခေလးရယ္ လက္ေပါက္ကပ္ေပတယ္ကြယ္

ေလာကမွာ
ကုိယ္ဥာဏ္တကြာတ က္နဲ႔မသိႏုိင္တာေတြအမ းႀကီး
႐ွိေပတယ္ ငါေျမးအေနနဲ႔သမာဓိရင့္
သန္ေအာင္သာၾကဳိးစားေပေတာ့ က်န္တာ
အဘုိးတာ၀န္ထားေပါ့ေျမးရဲ႕ "

"မရဘူးဗ ...မရဘူး" းႏြယ္ဖြား

ကအတင္းဇြတ္ေျပာေလ၏။

"မရရေအာင္ယူကုိယူရမွာ" "တယ္ဒိခေလးတဲ့ေနာ္"
အဘုိးႀကီးပင္ စိတ္တုိလာေလ၏။
 " မင္းကအႏုနည္းနဲ႔ေျပာျပေနတာ
ကုိမရေတာ့အၾကမ္းနည္းသုံးရေပတာေပါ့သဒၶိအေပါင္း
ခေညာင္းပါတယ္ ၀ိဇၨာတုိ႔အ႐ွင္ တုိ႔ဖခင္
ဘုရား႐ွင္ကုိရည္မွန္းၿပီး အခုခေလးကုိဆုံးမလုိက္မယ္
အခုခ်က္ျခင္း
ေလာင္မီးလက္နက္က်ေလေရာ့"ဟုေျပာကာ
လက္အားေ၀့ယမ္းလုိက္ေလ၏။

ထုိအခ်ိန္ ၀န္းက်င္တခုလုံး
မီးကအလိပ္လုိက္ျဖစ္တည္သကဲ့သုိ႔ျဖစ္လာကာ
ေလာင္ကြၽမ္းမႉသည္ ထုိခေလး းႏြယ္ဖြား ထံသုိ႔
ေျပး၀င္လာေလ၏။

သုိေသာ္ အမည္နာမအားျဖင့္ းႏြယ္ဖြား

အသက္၁၁မတုိင္ခင္ထဲက ပရိပါဂၢနိမိတ္အား
ရ႐ွိၿပီးေသာ ထုိခေလးသည္
ထုိမီးေတာက္မီးစြယ္တုိ႔အားၾကည့္၍
ပဌမစ်န္၀င္စားၿပီးလ်ွင္ကား ထုိမီးေတာက္
ေရစင္အတိျဖန္းေစသတည္းလ်ွင္အဓိဌာန္လ်ွင္
ထုိမီးေတာက္တုိ႔သည္ လုံး၀ပ်က္ျပယ္သြားေလ၏

" ေဟ့ ခေလး...မင္ း...မင္ း....."

ဟု အဘုိးႀကီးကေျပာလ်ွက္ ေခတၱခဏ
စြံအသြားေလ၏။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၂

"ထုိသုိ မီးႏွင့္ေလာင္မီးက်ေလာက္ေအာင္
ေျခာက္လန္႔ၿပီး ထုိခေလးငယ္အား
ထြက္ေျပးေအာင္လုပ္မည္လုိ႔စိတ္ထဲၾကံကာ
မီးေတာက္အားလြတ္ေတာ္ဌားလည္း"

ထုိခေလးငယ္သည္ ေႁမြမေၾကာက္ ကင္းမေၾကာက္

ပကတိရဲ၀ံတည္ၿငိမ္ေန၍ေနကာ မေၾကာက္မလန္႔ပင္
ရ႐ွိပီးသား စိတ္တန္ခုိးနဲ႔ပင္လ်ွင္
ထုိမီးေတာက္ကုိေျခဖ်က္လုိက္၏။

" ေအာ္ ...ဘုရား...ဘုရား..."ဟုအဘုိးအုိက

ေရရြတ္ႏုိင္ေလေတာ့သည္။

"ဘယ္လုိလူသားပါလိမ့္
ဤခေလးဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာင္း၍ ၾကည့္စမ္းမယ္
ေျမျပင္၀ယ္ အရိပ္ထင္ေလေ႐ွာ့စမ္းကြယ္" ဟု
အဘုိးအုိ ကေျပာၿပီးေျမျပင္
လက္ျဖင့္ပြတ္သတ္ဟန္ျပဳေလသည္။

ထုိသုိအခ်ိန္တြင္ ထုိအပင္ေစာင္နတ္သည္
လူလည္းမဟုတ္ နတ္၏
တန္းခုိ္းဣပတၱိထက္လည္းသာေသာ
စိတ္တန္းခုိးနယ္လြန္ စြမ္းအားအစြန္ဆုံး
ေသာနတ္ ၀ိဇၨာနတ္မင္းတပါးျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ထုိခေလးငယ္ းႏြယ္ဖြား၏
စိတ္တန္းခုိးသည္ထုိနတ္၀ိဇၨာ
တုႏႈိင္းဖြယ္အဆင့္မဟုတ္ေခ်။ထုိ႔ေၾကာင့္ းႏြယ္ဖြား
လည္း
ေက က္႐ုပ္အလားတည္ျမဲရပ္တန္ေနေလေတာ့၏။

ထုိခေလးသည္ကား အဘဆရာမ းႏွင့္

နတ္မင္းႀကီးမ းအပါအ၀င္
ဘုိးေတာ္သိၾကားမင္းကုိယ္တုိင္ ေစာင္မၾကည့္႐ူ႔၍
ေပါက္ဆရာမ းကဲ့သုိ႔ထြက္ရပ္လမ္းကုိ
သြားမည္သူျဖစ္ကာ အႏၱိမ အဆင့္၌
ေသာတၱပတၱိမဂ္ကုိယူ၍ အရိယာ၀ိဇၨာ
စင္စစ္ဧကန္သေဘာမွန္ျဖင့္ နိဗၺာန္ ကူးမည္သူဟု
ေတြ႔လုိက္ေသာ္...

" ဘုရား...ဘုရား..."

ကံႀကီးထုိက္ေတာ့မွာပါ လား
အရိယာသူေတာ္ေကာင္းႀကီးျဖစ္မယ္သူ ေနာက္
ဘုိးေတာ္သိၾကားမင္းအကူအညီနဲ႔ ေနလသကဲ့သုိ႔
ဘုန္းတန္ခိုးရွင္ ျဖစ္မည့္သူေပပါတကား.....

" ပုံမွန္အတုိင္းျပန္လည္၍
သက္၀င္သက္ေရာက္လုိတုိင္းေပါက္ေစ"

ဟုအမိန္ျပန္လုိက္သည္ဆုိရင္ျဖင့္ ထုိခေလးငယ္
 းႏြယ္ဖြားသည္ ပကတိအတိျဖင့္ အသံထြက္ကာ
ဘုိးဘုိး
သားဘာျဖစ္သြားတာလည္းဟုေမးျမန္းလုိက္ေလ၏

သုိေသာ္ ကိစၥမ းေျမာင္လူတုိ႔ေဘာင္၀ယ္

ငါသည္ တေန႔ ကိ်န္းေသ အရိယာ၀ိဇၨာ ျဖစ္မည္ဟု
ခံယူလ်ွက္ မေကာင္းမႉျပဳလ်ွင္ေသာ္ကား အရိယာမျဖစ္
ေဘးျဖစ္မည္ကုိစုိးရိမ္သျဖင့္ လီရႊယ္၍

"ခေလး မင္းရဲ႕ ဘ၀က ထူးဆန္ေပစြ. ..

ငါသည္ပင္လ်ွင္ မင္းျပဳိင္ဘက္မဟုတ္ေခ်. .တကား"

သုိေသာ္အခု အခါသမယေတာ့မဟုတ္ေခ်
အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မင္းဟာ ခေလးသာသာ
ေခြးပစ္တုတ္ေလာက္သာ႐ွိေသးသည့္
တေတာင္ေလာက္တထြာေလာက္ခေလးသာ႐ွိေသးေပ
တယ္....

သိစရာ တတ္စရာတုိ႔သည္ အႂကြင္းမမဲ့ေသးထုိ႔ေၾကာင့္

သင့္၏ ရြာဦးေက င္းဆရာေတာ္ဥဴးပညာနႏၵာထံ၌
လုိအပ္သည္မ းထပ္မံသင္ၾကားေပဦးေလာ့. ...။

ေနာက္ၿပီး သင္၏ သမာဓိႏွင့္ စြမ္းအားတုိ႔သည္

အကန္႔အသတ္႐ွိေသးကုန္၏ ထုိအတူ
အညီွႏွံသင္းပ်ံလွတဲ့ လူတုိ႔ေနထုိင္ရာ
အရပ္ဌာနဆီ၌လည္း ကြၽႏု္ပ္မေနလုိ. ..

ထုိ႔ေၾကာင့္ သင့္တြင္ ႐ူပ အ႐ူပ တည္းဟူေသာ

အဘိဥာဏ္စ်န္တန္ခုိးမ းရ႐ွိေအာင္သာ
သင့္အေနနဲ႔အရင္ၾကဳိးစားသင့္ေပတယ္
အသင္အဆင့္သင့္ျဖစ္လ်ွင့္ သင့္စိတ္ထဲ
ဆင့္ေခၚလ်ွင္ပင္ ကြၽႏု္ပ္မလာဘဲ မေန၀ံ

ကြၽႏု္ပ္သင့္အတြက္ ဂါထာတပုဒ္ေပးခဲ့အံ

ႏုတ္တက္ေဆာင္ပါေလကုန္ေလာ့

"အေနကဇာတိသံသာရံ သံသာရ၀ိညအနိဗၺိသံ
ဂါဟကာရံဂေ၀သံေတာ ဒုကၡဇာတိ ပုညပုညံ
ဂါဟကာရဒိေတာသိ ပုနေဂဟံ နကာဟသိ
သဗၺေတဖာသုကာ ဘဂၢါ ဂဟကူနံ၀ိသခၤရံ
၀ိသခါၤ ဂတံစိတၱံ တဏွာဏံခရမစၥကာ"
ဂါထာအားရြတ္ဆုိျပေလ၏။
 "သင့္အေနနဲ႔
လူရြယ္ခေလးမ်ွသာျဖစ္ေသးေသာေၾကာင့္
အခ်ိန္အခါမေရြးကိေလသာမ းထႂကြေသာင္းက်န္ေပႏုိ
င္ေပတယ္ ...

ထုိေၾကာင့္စိတ္အေႏွာက့္အ႐ွက္ျဖစ္လာလ်ွင္
မည္သည္အခ်ိန္အခါမဆုိရြတ္ဖတ္ေပေလာ့

ကြၽန္ပ္လည္း သင့္အားႏႈတ္ဆက္ေပတယ္ အခု

သင့္အားအျမင္ဓာတ္ဖြင့္ေပးခဲ့ပါအံ မ်က္စိမိွတ္ေလာ့"

ဟုဆုိကာ႐ွိေသး ထုိပုဂၢဳိလ္ထူး၏
ခႏၶာအစုံေလ၀ယ္ခုန္သကဲ့သုိ႔ျဖစ္ၿပီး
မ်က္စိလည္းတမွိတ္အတြင္း ေလတုိးသကဲ့သုိျဖစ္ကား
ျဖင္း ခနဲျဖစ္ၿပီးလ်ွင္ေပါ့ပါးသြားကာ အေ႐ွ႕
မ်က္စိလူသာမန္
ျမင္ႏုိင္ေသာ ပမာဏထက္ေက ္လြန္၍
ခတ္လွမ္းလွမ္း႐ွိ သစ္ႀကီးပင္ငယ္
၀ါးေတြပါမက်န္ျမင္ႏု္ိင္သည့္အျပင္
ဆုိင္ရာမ းလည္းေတြ႔ရေလ၏။

သု္ိေသာ္ ယခင္ေနရာ၌ ႐ွိေနဖူးေသာ "မဥၨဴသက

ႀတိဒဏၭက ကလကာမႈိင္း
"ေဆးပင္လည္းေပ က္ျခင္းမကေပ က္သြားေလ၏။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၃

ထုိအခ်ိန္ အေမွာင္သည္လည္း
အ က္ဆုံးသုိ႔ျဖစ္ေရာက္႐ွိရန္အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ ေန ့
အလင္းေရာင္ ကုန္ဆုံးျခင္းျဖစ္ေပၚလာကာ
ေမွာင္ က္သကဲ့သုိ႔ျဖစ္သြားေလ၏။

ထုိေၾကာင့္

ခေလးငယ္ းႏြယ္ဖြားသည္လည္း
အင္း အခ်ိန္အခါက ညခ်ိန္မရဏဘက္ႏြယ္ၿပီ ႔
ငါသည္ စံရာအရပ္သုိ႔ယြန္းသင္ေပၿပီ သြားေတာ့အံဟု
စိတ္ပုိင္းျဖတ္ကာ ပလုိင္းထဲက သစ္ပန္ပန္းမန္မ းကုိ
ၾကည့္႐ူ႔ေသာ္ ထုိသစ္ပင္ ပန္းမန္မ းသည္
မညႇိးမႏြမ္း ပကတိ အ႐ွိတရား တူးစအတုိင္း
မႏြမ္းမဖတ္ သန္႔ျပန္ကာေနေလ၏။
" အင္းဒိေန႔က
အဖိတ္ေန႔ဆုိေတာ့အရေတာ္ေပတယ္မနက္ျဖန္
တန္ေဆာင္းမုန္း လျပည့္ဆုိေတာ့
ေဆးနည္းနည္းေဖာ္ရမွာဘဲ. .." ဟု းႏြယ္ဖြား
တကုိယ္ထီးကုိယ္ဘာသာပင္ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္
။

ထုိေနာက္ အိမ္သုိ႔ေရာက္႐ွိခ်ိန္ ေမြးမိခင္က

"သားေလး းႏြယ္ " ဟု မအိမ္စည္ေခၚသံကုိ
"ဗ် ေမႀကီး ..." းႏြယ္ဖြား က
ထုိအသံျဖင့္ထူးလုိက္ၿပီး
"သားေလးရယ္
အခ်ိန္ကလည္းေနာက္က်လုိက္တာေနာ္ဘာလုပ္ေနတ
ာလည္းသားေလးရယ္"ဟု စုိးရိမ္စြာေမးေလ၏
" ေအာ္...ေမႀကီးကလည္း သားမနက္ျဖန္
ေဆးႀကိတ္ဖုိ႔အတြက္
လုိအပ္တဲ့ေဆးပင္ပင္ေတြ႐ွာေနရလုိ႔ပါေနာ္ဗ " းႏြယ္
ဖြား ကလည္းမဆုိင္းမတြေျဖေလ၏။
 " ေအးပါသားရယ္ သားေလး အတြက္
ေမေမလည္းရတက္မေအးဘူး
ေခတ္ပညာက်ေတာ့လည္း သင္ရင္မတတ္တာမ႐ွိ
ငါတုိ႔၂ဖက္မ်ဳိး႐ုိးထဲမွာ
နင္လုိခေလးတေယာက္မွမ႐ွိဘူးသားရဲ႕
...အခုလုိေဆးပညာ အင္းပညာေတြကုိ
သားဘယ္လုိတတ္လည္း
ေမႀကီးကုိေျပာျပပါ့လားသားငယ္ရယ္..."ဟု
မအိမ္စည္၏ စုိးရိမ္ေၾကာင္းၾကေမးသံကုိ
ကုိေရႊဘကလည္း

:အိမ္စည္ရယ္ ခေလးစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မေမးနဲ႔

မစမ္းနဲ႔ေျပာထားျပီးမလား မင္းကုိလည္း
အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းဘူး ေျပာရရင္
အဲ့ခေလးမေမြးခင္တုန္းကမင္းဘာကုိ
အိမ္မက္မက္တုန္းေျပာစမ္း ပါဦး "ဟု ဦးေရႊဘက
ေမးျမန္းလုိက္ေလေတာ့သည္။
 "ဘားမဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔
အျဖဴေရာင္စြတ္စြတ္၀တ္ထားတဲ့ လူႀကီးေတြက ဟဲ့
သမီးေလး နင္ အတြက္ သာႆနာအတြက္
သားေကာင္းသားျမတ္တပါးေပးသနားမယ္ သမီးတုိ႔
လင္မယား၂ေယာက္လုံးက ၅ပါးသီလ ကုိ
ခါး၀တ္ပုဆုိး ထမိန္ကဲ့သုိ ျမဲျမံေသာေၾကာင့္ အသင့္တုိ႔
လင္မယား၂ေယာက္ကုိ ခ်ီးေျမာက္ျခင္း အားျဖင့္
အခုခေလးကုိေပးအပ္ျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႔ေျပာတာကုိ"
"မင္းေရာ ကုိယ္ေရာ ၂ေယာက္လုံး တခ်ိန္ထဲ
အိမ္မက္ မက္တာ မဟုတ္ဘူးလား ကြာ ေျပာစမ္းပါဦး
အိမ္စည္ရာ..."ဟု မအိမ္စည္သတိရေအာင္
ျပန္လည္၍ ေျပာလုိက္၏။

ကုိေရႊဘ ရယ္ ႐ွင္ကတည္းေတာ္ က်ဳပ္က

ကုိယ္၀န္တည္ၿပီးေမြးထားတာ႐ွင့္ အခုလုိ
႐ုပ္ရည္ေခ ေခ ေလး သားေလးတေယာက္႐ွိပါတယ္
အကုန္ ယဥ္ေက်းလိမၼာတယ္ ဒါေပမဲ့ေတာ္
က်ဳပ္လည္း တခါတေလ ဆုိးတာေလး
ခံခ်င္တာေပါ့႐ွင္ရယ္ အခုဟာက ဘုရားျဖစ္မယ့္
ေနာက္ဆုံးဘ၀လားမွတ္ရတယ္ လိမၼာလုိက္တာ
သူျပင္၂ေယာက္မ႐ွိဘူးေတာ္ရယ္

ေအာ္ ....မိန္းမ...မိန္ းမ... ေတြမ း လိမၼာေတာ့

ဆုိးေစခ်င္တယ္ ေဟ့ အိမ္စည္ ေျပာရရင္ကြာ
ခေလးဆုိတာမ်ဳိးက သူကုသုိလ္နဲ႔သူလာတာကြ
...မိန္းမရာ...။

ေဖႀကီးေရာ ေမႀကီးေရာ ေတာ္ေတာ့ ေနာ္ဗ

သားမနက္ ေဆးေဖာ္ဖုိ႔ ဘုန္းႀကီးေက င္း
ကု္ိသြားရမယ္ ဘယ္သူသားနဲ႔လုိက္မွာလည္း
အမိအဖ၂ပါးတုိ႔ စာေမးပြဲကလည္း နီးေနၿပီဆုိေတာ့
အခုေဆးေဖာ္ၿပီးရင္ သားကိစၥေတြခဏ
ရပ္ထားမွာပါေနာ္...
 "သားေလး ဘုန္းၾကီးေက င္း သြားဖုိ႔
မင္းအေမႀကီးလုိက္လိမ့္မယ္ "ဟု ကုိေရႊဘ စကားကုိ
မအိမ္စည္က" မရဘူး ကုိေရႊဘ ႐ွင္လည္းလုိက္ခဲ့
ဆရာေတာ္ႀကီးလည္းမဖူးရတာၾကာၿပီေနာ္ "ဟု
မအိမ္စည္ကလည္းျပန္ေထာက္လုိက္ေလ၏။

" ေအးပါကြာ ေကာင္းပါၿပီ လုိက္ခဲ့မယ္ ဟုတ္ပီလား"

ကုိေရႊဘ၏ စကားေၾကာင့္
မအိမ္စည္လည္းေက်နပ္သြားေလ၏။

" သားဘုရား၀တ္တက္လုိက္ဦးမယ္ ေနာက္ၿပီး

ေမႀကီးေဖႀကီးတုိ႔လည္းဘုရား၀တ္တက္ၿပီးမွ
အိပ္ၾကပါေနာ္..." းႏြယ္ဖြား ၏ ေျပာစကားကုိ
မအိမ္စည္မွ. ..
 "အမေလးေတာ္ တကယ္ထဲမွဘဲ
၀ါးႏုက၀ါးရင့္လာပတ္ေနတယ္ ႐ွင္ေလးမေမြးခင္ထဲက
က်ဳပ္တုိ႔လုပ္လာတာပါ႐ွင္..."ဟု မအိမ္စည္က
ရြဲ႔၍ပင္ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုုိင္း၄

ထုိသုိ႔ေျပာဆုိၿပီးခ်ိန္ ၌
ညေန၇နာရီေက ္ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ "သားရယ္
ခဏေနပါဦး ေနာက္ၿပီးမွ အလုပ္လုပ္ပါေနာ္ခဏဘဲ
ဟုတ္ပီလားထမင္းစားၾကမယ္ေလေနာ္ သားေလး" ဟု
မအိမ္စည္က ေျပာလုိက္၏ ။
ကုိေရႊဘကလည္း
"သားရယ္ ထမင္းစားဖုိ႔ေတာ့
အာ႐ုံဏ္ေလးထည့္ပါသားေလးရယ္"ဟုေျပာစကားသ
ည္ မအိမ္စည္အား အားေပးမႈျဖစ္သြားကာ
မအိမ္စည္ကပင္...
" လာလာ သားလာရင္
တခါထဲစားဖုိ႔ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီးေစာင့္ေနတာပါ သားရယ္
လာခဲ ေတာ့ေနာ္"ထပ္မံ၍ေခၚလုိက္၏။

" ဟုတ္ဟုတ္ ေကာင္းပါၿပီဗ လာပါၿပီ "ဟု းႏြယ္ဖြား

ကေျပာဆုိကာ ထမင္း၀ုိင္းသုိ႔၀င္ေလ၏။မအိမ္စည္က
" သားက အသားငါးမစားေလေတာ့ ပဲေလးကုိ
ပဲသနပ္ေလးနပ္ေလး ရယ္ င႐ုတ္သီးစိမ္းကုိ
ၾကက္သြန္ျဖဴေလးနဲ႔ ေထာင္းထားတာကုိ သံပုရာရည္
ေလးညစ္လုိ႔ ပဲၫြန္႔ေလးေတြကုိ
ဟင္းခ်ဳိေလးခ်က္ထားတာ သားေလးစားေနာ္"
ေျပာလုိက္ေသာ္ အာ့တာေၾကာင့္
အေမႀကီးကုိခ်စ္တာလုိ႔ ေျပာလုိက္ေလ၏ ။

ထပ္မံ၍ းႏြယ္ဖြား ကပင္

"ခ်က္ထားတာကုိၾကည့္လုိက္တာ
မစားေသးခင္ေတာင္ အရမ္းမိန္ေနပီဗ " းႏြယ္ဖြား၏
ေျပာစကားကုိ ကုိေရႊဘ မအိမ္စည္တုိ႔၂ဦလုံးျပဳံးလ်ွက္

" သားေလးၾကဳ္ိက္ရင္ၿပီးေရာ စား..စား..."

ဟု ေျပာဆုိေလ၏
ေမႀကီးနဲ႔ေဖႀကီးကုိသားေမးစရာ႐ွိတယ္
ေနာက္ၿပီးသားေျပာစရာလည္း႐ွိေနတယ္
ေမႀကီးေရာေဖႀကီးေရာ

"ဒိေန႔ မနက္ထဲက သား းမခေတာထဲသြားေနတာ

သိမွာပါေနာ္ အဲ့မယ္ သားအတြက္ထူးဆန္းတဲ့
အပင္တပင္ကုိ သားေတြ႔ခဲ့လုိက္တယ္ "ဗ်
ေမႀကီးတုိ႔ေရ။

အာ့အပင္က ထူးျခားလြန္းတယ္ဗ
ဘာလုိ႔ဆုိေတာ
" တပင္လုံး အနီအနက္စပ္ယွက္ၿပီးျဖစ္ေနတာ
အခက္အလက္ေတြက ထူးျခားတဲ့ပုံစံ ႔ေလ
သားအာ႐ုံဏ္ယူၾကည့္ေတာ့ မဥၨဴသက ႀတိဒဏၭက
ကာလကာမႈိင္း ေဆးေတာ္ ႀကီးပင္ ဗ
ႏႈတ္မယ္ၾကံေနတုန္း အဘုိးႀကီးတေယာက္ေပၚလာၿပီး
သားကုိမယူနဲ႔တဲ့ဗ
အာ့နဲ႔သားက မရဘူးယူမယ္ဆုိေတာ့ သူက
သားကုိမီးေတာက္ေတြနဲ႔ပစ္တာ သားလည္း
အိမ္မက္ထဲက ဘုိးဘုိးေတြက
၇ႏွစ္သားေလာက္တုန္းက သင္ေပးထားတဲ့
ကသုိဏ္း၁၀ပါးထဲက ပညာေတြသုံးၿပီး
မီးကုိေရနဲ႔ၿငိမ္းလုိက္တယ္ဗ "

ေျပာပါဦးသားေလးရဲ႕
ဟုတ္ပီေမႀကီးေရ ဒါေပမဲ့ ခေလး မင္း..မင္ း..ဆုိၿပီး
ခဏရပ္သြားတာ သားလည္းေမ့သြားတယ္
ဒါေပမဲ့အၾကားအာ႐ုံဏ္က
အဲ့ခေလးဘ၀ျဖစ္မဲ့အကုန္ေပၚလုိ႔ၾကားတာဘဲ
ဒါေပမဲ့ထက္မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ

သားကုိလည္းရြာဦးေက င္းဆရာေတာ္
ဥဴးပညာနႏၵာထံမွာပညာထပ္သင္ယူဖုိ႔မွာလုိက္ေသးတ
ယ္ ေနာက္ၿပီး ႐ူပ အ႐ူပ ကုိသားေရာက္ရင္ သားက
စိတ္က တလုိက္တာနဲ႔
သူမလာဘဲမေနႏုိင္ပါဘူးတဲ့ေလဗ
ရီစရာႀကီးဗ OOO
 " ဟဲ့. ..သား ေလး ဘုရား...ဘုရား...
နင္က အာ့ဒါဆုိ
အဲ့အဘုိးႀကီးနဲ႔ပညာျပဳိင္သလုိျဖစ္ေနတာေပါ့
ဟုတ္လား
အယ္ မျပဳိင္ရပါဘူး ေမႀကီးရယ္ သူက သားကုိ
မီးေတာက္နဲ႔ပစ္တာကုိသားက ျပန္ၿပီး
ေရစင္နဲ႔ၿငိမ္းတာဘဲ
လုပ္တာပါေနာ္ျပသနာအေတာ္႐ွာတဲ့ခေလးဘဲကြာမင္း
နယ္ေတာ့မလြယ္ေတာ့ဘူး ငါေတာ့
ဘာမွကုိမေျပာလုိေတာ့ဘူး အိမ္စည္ေရ မင္းသားက
ျပသနာအုိး ဟုိအဘုိးႀကီးက
သတ္မသြားတာကံေကာင္းတယ္မွတ္ေနာ္" လုိ႔ေျပာကာ
မဲ့ရြဲ႔ကာ ေနေလေတာ့၏။

ရပီဗ ေတာ္ၿပီမေျပာေတာ့ဘူး
"ဘုရား၀တ္တက္လုိက္ဦးမယ္" ဟု းႏြယ္ဖြား၏
စကားကုိ မအိမ္စည္က
" ႂကြႂကြပါဗ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးရယ္ ..."ဟု
စေနာက္ကာေျပာေလ၏။

ကုိေရႊဘ ၏ အသံေၾကာင့္ ေဒၚအိမ္စည္နဲ႔

းႏြယ္ဖြားလည္းျပဳံးစိစိျဖစ္သြားေလ၏

ထုိေနာက္

" းႏြယ္ဖြား ဘုရား၀တ္ျပဳၿပီးေနာက္ အေ႐ွ႕ေနထြက္

အေနာက္ေန၀င္အကုန္ကြၽႏု္ပ္၏သမထအားပုိ တုိးတ
က္ေကာင္းမြန္ေစရန္အတြက္ဌာ ကြၽန္ပ္သည္ သမထ
၀ိပႆနာ ႐ူ႔ပြားေတာ့မည္ျဖစ္ပါ၍
မည္သည္အေႏွာင့္အယွက္မ်ွ မျဖစ္ေစပါေစသတည္း
နတ္ျမတ္နတ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔ကူညီေစာင္မၾကပါေစ
သား"
 ဟုု သစၥာျပဳအဓိဌာန္ျပဳေလ၏

ထုိ႔ေနာက္ ျခက္ျခင္းပင္ ေျခပုလႅင္ထက္ေ၀ဖြဲ႔၍

သမထ အလုပ္ကုိစတင္လုပ္ေလေတာ့၏။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ
အပုိင္း၅

နံနက္ းေသာက္ ေသာ္

ကုိယ္ကာယအားသန္႔႐ွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္းဌာ
ေရခ်ဳိးၿပီေသာ္ မနက္စာစားေသာက္၍ လျပည့္ေန၏
အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ကုိေစာင့္ကာ ေဆးေဖာ္စပ္ဖုိ႔
သီလဘ၀နာပြားမ းကာ ေနေလ၏။
 ထုိအခ်ိန္ ဘာ၀နာ ပြားရင္
အသိတခ်က္ဖ်က္ခနဲလြတ္သြားေလ၏။

ပန္းေပါင္းစုံၾကဳိင္ၾကဳိင္သင္းေနတဲ့
ရနံေပါင္းမ းစြာ လူျပည္လူရပ္တြင္ကား မရဖူးေသာ
အနံေပါင္းတုိ႔သည္ းႏြယ္ဖြား
ႏွာေခါင္းထဲသုိ႔တုိး၀င္လာေလ၏။

ဖ်က္ ခနဲ႔သတိရသြားကာ ဟာ ...ငါ

ဘယ္လုိေနရာဌာနမ်ဳိးဆီကုိေရာက္ေနပါလိမ့္
ပန္းေပါင္းရနံမ းစြာနဲ႔ေမြးၾကဴကာ
ေနတဲ့ထုိေနရာေလးမွ
မျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္မ းျဖစ္ေပၚလာေလ၏

ထုိအခ်ိန္ တိဘက္လူမ်ဳိးမ း ၀တ္ဆင္ေသာ

သကၤန္းကုိ၀န္ဆင္ထားေသာ ျမန္မာ ရဟန္း ပုံစံ
ဘုန္းႀကီး ၃ပါးယွဥ္ေလ က္လာေလ၏။

သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းက" ေဟ့ စိတၱ ေ႐ွ႕က

ခေလးကုိၾကည့္စမ္း ဟာ.. ဘယ္ကခေလးပါလိမ့္
၀ိမံသေရ ထုိ၀ီရီယ အမည္ရ ရဟန္းက အကုိေတာ္တုိ႔
အခု ခေလး
က်န္အင္လကၡဏာကုိၾကည့္ၾကဦးဗ "...ဟု
သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းစကားေျပာဆုိေနၾက၏။

"အံမယ္ ဘယ္ဆုိးလုိ႔လုိ႔လည္း
ခေလးေသးေသးတေတာင္ေလာက္တထြာေလာက္ေ
လးက ငါတုိ႔ရဲ႕ မဟာ
ဂႏၶာရီနယ္ေျမတုိ႔ရဲ႕အထြဋ္အထိပ္
႐ွမ္ဘဲလားေတာင္စိတ္ကေရာက္လာပါလား ..."ဟု
ရဟန္းသုံးပါး ေျပာဆုိလုိက္ေလ၏။
 " ေပါ့ေသးေသးေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ဘူးေဟ့
ဟုတ္ပါ့ဗ းႏြယ္ဖြားလည္း ထုိရဟန္သုံးပါး
ေျပာသံၾကားမွ
ေဘးဘီ၀ဲယာကုိလွည့္ပတ္ၾကည့္လုိက္၏"...။

ရတနာ ၇ပါးစီျခယ္ထားေသာ ေက က္တုိင္မ း

အင္မတန္အံဖြယ္ေကာင္းလွေပ၏

ထုိေက က္တုိင္ထိပ္တြင္ကား မဟာဂႏၶာရီ တုိ႔၏

အထြဋ္အထိပ္ေနရာ ႐ွမ္ဘဲလား ဟု
မည့္သည့္အေရာင္ျဖင့္ေရးထားသည့္ဟု
မေျပာတတ္ေလာက္ေအာင္ ေတာက္ပလ်ွက္
းသုိ႔ျပန္တက္ေတာ့ဟန္ျဖစ္ေခ်၏။

ထုိ႔အတူ စိတ္တြင္း၌လည္းေပ ္ေမြ႔သြား၏။

 သုိ႔ေသာ္ ထုိအခ်ိန္ ၀ိမံသ ရဟန္းမွ" ေဟ့ ခေလး
မင္းအသက္အရြယ္နဲ႔
လာရမယ့္အရပ္ဌာနမဟုတ္ေသးဘူး ျမန္ျမမ္ျပန္ "
ဟာ...အကုိ ေတာ္ရယ္ မႏွင္ပါနဲ႔ဦးဗ ....

စိတၱရဟန္းမွ ဟန္႔တားလုိက္ေလ၏ ညီေတာ္

အခုက အတြင္းစည္းစခန္းပါ
အျပင္ကစခန္းေတာင္မေရာက္ေသးတဲ့
ခေလးတေယာက္ကုိ ငါက အတြင္းစည္မွာ
တန္ဖုိးထားဖုိ႔မလုိဘူးေလ

အဲ့လုိဘဲ အတြင္းစခန္းထဲ
ေရာက္လာတဲ့သူေတြကလည္း ေလာဘေဒါသ
ေမာဟေတြမိပီ ဘ၀ဆုံးတဲ့သူေတြမနည္းလွတာ ႔ ငါက
သိပ္ၿပီးစိတ္မပါေတာ့ဘူးကြာ
 အကုိေတာ္ အခုခေလးအေၾကာင္း
အာ႐ုံျပဳၾကည့္ပါဦးဘုရား ေအးခဏကြယ္ .....

အင္....အင္မတန္႐ွာမွ႐ွားတဲ့ ဒိတ္ဒိန္ၾကဲ
ျဖစ္ေပမွာဘဲ လမ္းမမွားဖုိ႔ေတာ့ လုိအပ္ေပတယ္
ညီေတာ္

ေနာင္ေတာ္ဘုရား သူဟာ
မစၦိမဘ၀က(ေနာက္ဆုံးဘ၀)ပါဘုရား
ပ်က္စီးမည့္သူမဟုတ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား...

ညီေတာ္က ဘယ္အခ်ိန္ထဲက
ၾကည့္လုိက္တာတုန္း ၀ိရီယ
မွန္႔ပါဘုရား အကုိေတာ္ တုိ႔စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္
ထဲပါဘုရား
နာမည္နဲ႔လုိက္ဖက္ေပတယ္ ညီေတာ္ရယ္...
 " ေျမး... းႏြယ္ဖြား.."ရဟန္းသုံးပါးေခၚသံေၾကာင့္
းႏြယ္ဖြား ကလည္း
"ဗ " .. ဟု ထူးလုိက္ေလ၏
ထုိ ဗ ထူးသံကုိ ရဟန္းသုံးပါးက အားရေအာင္
ရီေမာလ်ွက္
"ဟားဟား.. ...ဟားဟား.. .....
ဗ တဲ့ အကုိေတာ္တုိ႔၏ အင္းေျမးေလး
တင့္ပါဘုရားထူးကြဲ႔. .."ဟု
ပင္သင္ၾကားေပးေလေတာ့သည္။

တင္ပါ့ဘုရား လာစမ္းပါဦးကြယ္ ဘ ဘုရားတုိ႔ဆီ

တင့္ပါ...
အနားေရာက္လတ္ေသာ္ ၀ိရိယမည္ေသာ ရဟန္းမွ
လက္အား
အေပၚသုိ႔ပစ္တင္လုိက္သကဲ့သုိ႔လုပ္လုိက္ေလ၏

ထုိအခါ ကုန္းေလာင္ေခါင္တြင္ အေရာင္အဆင္း

အင္မတန္ လွပေသာ ပဒုမၼာၾကာ ပြင့္သည္
လူတကုိယ္ဆန္႔ျဖစ္တည္ေပၚေပါက္လာ၏(ဣဒၶိ၀ိဒ..
သေေဘာ)
ထုိ ၾကာပြင့္ေပၚတြင္ ရဟန္းသုံးပါးက ထုိင္လ်ွက္
၀ိရိယမည္ေသာ ရဟန္းေပါင္ေပၚတြင္ ထုိင္ေစကာ
ထုိ ၀ိရိယမည္ေသာ ရဟန္းကပင္
" အိမ္း...ခ ေလးၾကည့္ရေတာ့
ဘုန္းတန္ခုိးအာနုေဘာ္ႀကီးမယ္ ႐ုပ္ဆင္း
သဏၭန္ဘဲျဖစ္တယ္"
မိန္႔သံကုိ က်န္၂ပါးလည္း
ေခါင္းညိတ္လုိက္ၾကေလ၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ငါတို့၃ပါးသည္ ထုိခေလးငယ္အတြက္

လုိအပ္တဲ့ သဒၶိမ း
ျဖည့္တင္းေပးလုိက္ၾကရေအာင္ကြယ္လူျပည္လူရပ္မွာ
မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မၾကေနထုိင္ရေအာင္ ဆု
၃ဆုေပးလုိက္မယ္ ဟု ေျပာကာ
ဆရာေတာ္ႀကီး ၃ပါး ေပးေသာဆု ၃ဆုမွာ...
စိတၱကုိယ္ေတာ္မွ ထုိခေလးသည္
ေရာက္ရာအရပ္၌ နာမည္ ဂုဏ္သတင္းေမြးပ်ံ၍
အထက္ဘ၀ဂ္ ေအာက္အ၀ီစိတုိင္ ၾသဇာအာဏာ
သက္ေရာက္ပါေစသတည္း

၀ီရိယကုိယ္ေတာ္မွ စိတ္၏
ၾကံစည္သမ်ွသည္ေဆးျဖစ္၍ လူနာအား ေရတုိက္႐ုံျဖင့္
ေရာဂါအ႐ွင္းေပ က္ကင္း၍ ေျမႀကီးေက က္ခဲကုိင္ကာ
အဓိဌာန္႐ုံျဖင့္ ေရႊေငြ ေက က္သံ ပတၱျမား
ျဖစ္ပါေစသတည္း
 ၀ိမံသ ကုိယ္ေတာ္ ကလည္း ဆရာခ်င္းတူ
ပညာခ်င္းတူပါေသာ္လည္း ေတြ႔သမ်ွ
ဆရာအေပါင္း႐ွိခုိးကန္ေတာ္ခံခုိက္၍ နတ္တုိ႔၏
ခ်စ္ျခင္းကုိ ခံယူပါေစသတည္း ဟု ဆုေပးၿပီးေသာ္

တျပဳိင္နက္ထဲပင္ ထပ္မံ၍ ဆရာေတာ္ႀကီးမ းက

ကုိယ္တုိင္ သိဒၶိ မဟိဒၶိမ း ထုတ္လြတ္ႏုိင္ေသာ္
ငါတုိ႔ေပးေသာ ဆုသည္ပ်က္ျပယ္ပါေစသတည္း ။

သူမ းမေကာင္းၾကံသမ်ွ စိတ္ကုိယ္

တထပ္ထဲၾကေသာ္ ငါတုိ႔ေပးေသာ
ဆုသည္ပ်က္ျပယ္ပါေစသတည္း။

လူမ း သားမယားအား ေျခာက္လန္႔၍

အလုိရမက္ျဖင့္ ေပါင္းေဖာ္မယ္ ၾကံလာမ်ွျဖင့္
ငါတုိ႔ေပးေသာဆုသည္ ပ်က္ျပယ္ပါေစသတည္း။
ဟု ဆုပ်က္ေၾကာင္း အေၾကာင္းအရာေတြလည္း
တခါထဲ ေျပာဆုိ ဆုေပးလုိက္၏။

" းႏြယ္ဖြား ခေလးေနရပ္ကုိျပန္ေပဦးေတာ့"

ဟုဆုိၿပီးမွ စိတၱကုိယ္ေတာ္မွ လက္အားခါလုိက္ေသာ္
လြင့္ထြက္သြားသည္ဟု စိတ္မွ ထင္မွတ္လ်ွက္ပင္
ဖ်တ္ခနဲႏုိးေသာ္ အိမ္၌ တရားထုိင္ေနေသာ
ကုိယ္သည္ လႈပ္႐ွားလာကာ ေအာ္ ခုဏက
ေနရာေကာင္းကုိ ေရာက္႐ွိသြားတာေပဘဲ
အေရာက္ေတာ္ေပစြ ဟု ကုိယ့္ကုိ
ခ်ီးက်ဴးေလေတာ့၏။

ထုိသုိ႔ေတြးၿပီး ေဆးေဖာ္ရန္ အခ်ိန္

ျဖစ္ရန္အတြက္ ၅မိနစ္ခန္႔လုိေသာအခါ
ဆုိင္ရာခပ္သိမ္းကုိ ဖိတ္မန္သကျပဳၿပီးလ်ွင္
ေဆးေဖာ္ျခင္းအမႈကုိေဆာင္ရြက္ေလေတာ့၏

ယာသာႏုဘ၀ေတာ ယကၡာ......
...... ..............
ေမတၱာ သုတၱံနိဌိတံ
ေမတၱာ သုတ္ပြားကာေဆးေဖာ္ၿပီးသည္ႏွင့္
တျပဳိင္နက္
ထုိခေလးငယ္၏
အမည္ဂုဏ္သတင္းထင္႐ွားေစျခင္းဌာ
ဘုမၼစုိးနတ္သည္ ေရယာဥ္ကေတာ္အား
ငန္းေျမြျဖင့္ းႏြယ္ဖြားတုိ႔ရြာ႐ွိ ဦးသာေအာင္အား
ကုိက္ရန္အမိန္႔ေပးေစခုိင္ေလေတာ့၏။

အဘယ္ေၾကာင့္
ဦးသာေအာင္အားကုိက္ရန္အမိန္႔ေပးသနည္းဆုိေသာ္
၄င္း ဦးသာေအာင္မွာ ေႁမြေမွာ္ေအာင္ထားေသာေၾကာင့္
ေႁမြၿပီး၍ ျဖစ္ေလ၏။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၆

" ေရယာဥ္ကေတာ္ ႏွမႀကီး ေမာင္ေတာ္ဘုရား

ျပဳဖြယ္ ကိစၥအနည္းငယ္မ်ွ ႐ွိ၍ ႏွမႀကီးထံ
ေမာင္ႀကီးအေရာက္လာေပျခင္းျဖစ္ေပတယ္ႏွမႀကီး
"ဟု ဘုမၼစုိးနတ္ကမိန္႔ၾကားေလေသာ္....

"အမိန္႔႐ွိ္ပါဘုရား ေမာင္ႀကီးႏွမလည္း
ကူညီလည္း စိတ္အား
ထက္သန္လွေၾကာင္းပါဘုရား"ဟု ေရယာဥ္ကေတာ္က
ျပန္လည္ေလ်ွာက္ထားေလ၏။

" အင္း...ဒိလုိကြဲ႔ . ...ႏွမရဲ႕"

" မေန႔က နတ္သဘင္အစည္းအေ၀းမွာ ေရႊျပည္၀င္

မယ့္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ သုံးပါးႂကြလာတယ္ႏွမငယ္
အခုေရႊျပည္၀င္မဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြက ၀ိဇၨာ
သက္သက္ဘဲ မဟုတ္ေပဘဲ အရိယာျဖစ္ၿပီး
သူေတာ္ေကာင္းစင္စစ္ႀကီးေတြျဖစ္ၾကတယ္ႏွမႀကီး"
ထုိ႔ေၾကာင့္သူတုိ႔၏ အမိန္ ့
ကုိေလးစားလုိက္နာၾကရမယ္ႏွမ...။

သူတုိ႔က ေမာင္ဘုရားကုိ မိန္႔တယ္ကြဲ႔"

ေရယာဥ္ကေတာ္ရဲ႕ အသက္ဘူးကုိေစာင့္ဖုိ႔
နတ္နဂါးနတ္မင္းႀကီးခ်ီးျမင့္ထားတဲ့ဂမုန္နဂါးေတာ္နဲလူ
တထူးကုိကုိက္ဖုိ႔အတြက္တဲ့ ႏွမႀကီး"
 ေမာင္ႀကီးဘုရား ..."ႏွမငယ္ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ
အင္မတန္ တန္ခုိးျပင္းထန္တဲ့
နတ္နဂါးေတြ႐ွိပါတယ္ဘုရား
နတ္မင္းႀကီးခ်ီးျမင့္ထားတဲ့ ဂမုန္းနဂါးဟာျဖင့္
တန္ခုိးအဆိပ္ျပင္းထန္ေသာေၾကာင့္
မည္သူမ်ွ အသက္ကယ္၍ မရစေကာင္းပါဘုရား..."

အခုဟာ မေန႔က" လျပည့္ေနျဖစ္ေသာေၾကာင့္

ႏွမကုိယ္တုိင္လည္း ၁၀ပါးေသာ သီလေတာ္ျမတ္ကုိ
မၾကဳိးမေပါက္မေပ က္မၾကားေအာင္ေစာင့္ထိန္းၿပီးေန
ေလေတာ့ သူတပါးအသက္
မသတ္လုိဘူးဘုရား..."ဟု ေရယာဥ္ကေတာ္က
အေလာတႀကီးေလ်ွာက္တင္ေလ၏။

ထုိစကားသံေၾကာင့္ ဘုမၼစုိးနတ္က "

ေရယာဥ္ကေတာ္
နာမည္နဲ႔လုိက္ေအာင္စိတ္ႀကီးေပတာဘဲ ဗ "ဟု
ေျပာလုိက္ေလ၏။

" ဒိလုိကြဲ႔ ေရႊျပည္၀င္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းဟာ

ႏွမရဲ႕ က်င့္ၾကံမႈကုိသိၾကပါတယ္ အခုဟာက စည္း
ေဖာက္သူကုိအျပစ္ေပးသလုိပါျဖစ္တာ ႔ပါ
ေနာက္ၿပီးအျခားေျမြကုိက္ရင္
အကုိက္ခံရသူကမေသေႁမြက
ခ်က္ျခင္းခ်က္ျခင္းေသမွာ ႔ ႏွမႀကီးရဲ႕
အသက္ဘူးေစာင့္တဲ့နဂါးသာလ်ွင္ အဆင္ေျပမွာ
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခုလုိေစခုိင္းျခင္းျဖစ္တယ္ကြဲ႔
ႏွမႀကီး"ရဲ႕ ဘုမၼစုိးနတ္က ႐ွည္လ်ွားစြာ
႐ွင္းျပၿပီးေနာက္...

ဒါေၾကာင့္" ေႁမြေမွာ္ေအာင္ထားတဲ့သူကုိ ႏွမရဲ႕

ဂမုန္းနဂါး နဲ႔တုိက္ျခင္းျဖစ္တယ္ကြဲ႔ႏွမငယ္"
ဟုေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။

ေရယာဥ္ကေတာ္ကလည္း " မွန္႔ပါ့ဘုရား

ေႁမြေမွာ္ေအာင္ထားတဲ့သူက မည္သည္အျပစ္
လုပ္ပါေသာေၾကာင့္ ေရႊျပည္၀င္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းက
ဒဏ္ေပးျခင္းခံရတာလည္းဘုရား"
ဟုေမးျမန္းလုိက္ေတာ့သည္။

ထုိအခါ ဘုမၼစုိးနတ္က " ေႁမြေမွာ္ ေအာင္ထားတဲ့

သူနာမည္က ငသာေအာင္လုိ
အမည္ပညတ္႐ွိေပတယ္ႏွမငယ္"

" မွန္႔ပါ "ေရယာဥ္ကေတာ္က

စကားေထာက္လုိက္၏။
"သူက စည္းတခုေဖာက္ထားမိတယ္ အဲ့ဟာက
ေႁမြေမွာ္ေအာင္သူသည္ ေႁမြသားမစားရဟု
စည္းကမ္း႐ွိသည္ကုိ "

" ႏွလပိန္းတုံးငသာေအာင္ ကမေၾကာက္မလန္႔

အထက္ဖဘုရားနဲ႔အရိယာ၀ိဇၨာျကီးေတြ ၀ိဇၨာႀကီး
ေတြမ်က္စိထဲမထား မခုိးမခန္႔နဲ႔ ေနာင္က်ဥ္ေအာင္
သူကုိလည္း ဆုုံးမၿပီးသားလည္းျဖစ္ေအာင္"

" အရိယာ၀ိဇၨာႀကီးျဖစ္မဲ့ ခေလးငယ္

းႏြယ္ဖြားလည္း နာမည္ ဂုဏ္သတင္းအထက္ဘ၀ဂ္
ေအာက္အ၀ီစိတုိင္ထင္႐ွား နာမည္ႀကီးေအာင္
ေရႊျပည္၀င္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သုံးပါးက
အခုလုိစီစဥ္ရတာဘဲႏွမ "
ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားလုိက္၏

" ေကာင္းလွပါၿပီ ေမာင္ႀကီးဘုရား

ေစာင္း၃ေစာင္းျဖစ္တည္ခ်ိန္မွာ ဂမုန္းနဂါးကုိ
အဆိပ္ျပင္းတဲ့
ငန္းေစာင္းအေနနဲ႔လြတ္ပါ့မယ္ဘုရား"ဟု
ျပန္လည္ေလ်ွာက္ထားလုိက္၏။
ဒါမွ ေစာင္း၃ေစာင္းမွာျဖစ္တည္တဲ့ အဆိပ္ကုိ
မည့္သည္ ပညာ႐ွင္မွ ကုမရေသာ္လည္း
ေရႊျပည္၀င္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕ မိန္႔မွာခ်က္အတုိင္း
လုပ္ေဆာင္မွာျဖစ္လုိ႔
ေမာင္ႀကီးကကူညီေစာင္မပါဘုရား...

စိတ္ခ်ေပေတာ့ႏွမ ေမာင္ႀကီး ကုိယ္တုိင္

ေစာင္း၃ေစာင္းကုိယ္ေတာင္ေစာင့္မွာ ႔ ဂမုန္းနဂါး
ကုိေမာင္ေတာ္ဘုရား ထည့္ေပးလုိက္ပါကြယ္

" ခဏပါဘုရား" ဟုေျပာၿပီးလ်ွင္

အေနာက္ေျမာက္ အရပ္သုိ႔ေ႐ွး႐ူ႔ၿပီးေသာ္
ေရယာဥ္ကေတာ္ႀကီးသည္ မ်က္စိမိတ္၍ ငါ၏
အသက္ဘူးလ်ွငိျမန္စြာ ေရာက္႐ွိပါေစသတည္း
ဟုဆုိလုိက္သည္တျပဳိင္ထဲ အံဖြယ္သရဲ ထူးကဲေသာ
အနီေရာင္ရင့္ရင့္ ေႁမြနဂါးပုံစံ သစ္ျမစ္ေလးတခု
ေရယာဥ္ကေတာ္ေ႐ွ႕ ေရာက္႐ွိလာေလ၏

" လက္ျဖင့္ သုံးသပ္ယူငင္ၿပီးလ်ွင္

ေမာင္ႀကီးဘုရား အမိန္ေတာ္အတုိင္းယူငင္ၿပီးတာ ႔
ေမာင္ဘုရား ေ႐ွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ပါဘုရား"
ဟုေျပာကာ ထုိဂမုန္းနဂါးအား အပ္လုိက္ေလ၏။

" ေမာင္ေတာ္ဘုရားရဲ႕ ဘုန္းတန္ခုိး ေၾကာင့္

အလုိ႐ွိသေလာက္ အ႐ွည္
အလုံးအ၀န္းရ႐ွိပါလိမ့္မယ္ဘုရား"ဟု ေျပာသည္ ကုိ
နတ္သားကလည္း
 "သာဓု သာဓု သာဓု" သုံးႀကိမ္ သာဓု
ေခၚဆုိၿပီးလ်ွင္ ထုိနတ္သားကပင္

" သာသနာကုိေစာင္မေသာအားျဖင့္
ဘုန္းကံႀကီးမားပါေစသတည္း "လုိ႔
ဘုမၼစုိးနတ္ဆုေပးေနခ်ိန္၀ယ္

အေရာင္တ၀င္း၀င္း ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လ်ွက္
သန္လ်ွက္ကုိင္ထား၍ နဂါးေခါင္းစြပ္ေဆာင္းထားေသာ
နတ္သားတပါး ျဖစ္တည္ေပၚေပါက္လာေလ၏။

ထုိနတ္သား၏ ခႏၶာကုိယ္မွ
စႏၵကူးအနံမ းလႈိင္လႈိင္ ထြက္ေနသကဲ့
အထက္ေအာက္
အ၀န္းအ၀ုိင္းအႏႈံသင္ၾကဳိင္းေနေလေတာ့သည္။
 " နတ္နဂါးတုိ႔အ႐ွင္သခင္ နတ္မင္းႀကီးအား
ဘုမၼစုိးနတ္ႏွင့္ ေရယာဥ္ကေတာ္မွ ႐ွိခုိးကန္ေတာ့ပါ၏
ဘုရား" ဟု နတ္သားႏွင့္ ေရယာဥ္ကေတာက
ခရီးဦးၾကဳိျပဳၾကေလေတာ့၏။

"အေမာင္ နတ္သားႏွင့္ သမီးငယ္ နန္းမြန္လွ

သင္တုိ႔သည္ သာသနာကုိ
ႀကီးျမတ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ၾကရာမွာ အၾကဳ္ိးျပဳေပလုိ
နတ္တုိ႔သနင္းသိၾကားမင္းက အေမာင္နတ္သားႏွင္
နန္းမြန္လွ သမီးႏုိ႔အတြက္ အသက္႐ွည္ေရးအတြက္
နတ္ေရစင္ေပးသနားလုိက္တယ္ကြဲ႔"ဟု
၀ိ႐ူပကၡနတ္မင္းႀကီးက
အမိန္႔ ခ်လုိက္သည္ေၾကာင့္
ထုိသူ၂ေယာက္လည္းေပ ္ရႊင္သြားကာ
ခ်က္ျခင္းပင္လ်ွင္ နတ္သားႏွင့္ ေရယာဥ္ကေတာ္က
 " မွန္လွပါဘုရား...."ဟု ႐ွိခုိးကာ
ျပန္လည္ေလ်ွာက္ထားေလ၏။ ၀ိ႐ူပကၡနတ္မင္းႀကီးက
ျပဳံးလ်ွက္ပင္ ေနကာ ထုိနတ္သားႏွင့္ကေတာ္တုိ႔၏
႐ွိခုိးျခင္းကုိခံယူၿပီးေသာ္နတ္မင္းက

"သာဓု သာဓု သာဓု" ေျပာၿပီးေနာက္ အေရာင္အ၀ါ

အေမြးအၾကဳိင္တုိ႔သည္
ခ်က္ျခင္းေပ က္သြားေလေတာ့၏။
" နန္းမြန္လွ ေမာင္ႀကီးလည္းသြားၿပီကြဲ႔"ဟု
နတ္သားက ေျပာကာ
ေပ က္ကြယ္သြားေလေတာ့သည္။

ထုိအခ်ိန္ းႏြယ္ဖြား သည္လည္း ေဆးေဖာ္ၿပီး၍

ထုိေဆးကုိ ရြတ္ဖတ္ၿပီးစီးေအာင္ျမင္ခ်ိန္သည္
ညေန၃နာရီေက ္ခန္႔႐ွိ၍ ခဏနားေနခ်ိန္၀ယ္တြင္.....
 " ဟားဟား ငါကေႁမြေမွာ္ ေအာင္ထားတာကြ
ေႁမြကုိ ကုိယ္တုိင္မသတ္ရင္ၿပီးေရာ
သူမ းသတ္ထားတာစားလုိ႔ရတယ္ကြဲ ငပြရဲ႕
နားလည္လား
ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ ေႁမြသားဆူဆူေလး
ကုိစားလုိက္ရေတာ့ျဖင့္ "ဦးသာေအာင္ က ရီေမာက
ေျပာေလ၏။

ဦးသာေအာင္က
အရက္ေတာ့မေသာက္ဘူးေနာ္...

တယ္ ..."ဒိငပြ လုပ္လုိက္ရင္ ေသေတာ့မယ္..."

" ေသာက္စရာလားကြ ေႁမြေမွ္ာေအာင္ထားသူက
ေႁမြမသတ္ရတဲ့အျပင္ သီလ
လုံဖုိ႔လည္းလုိေသးတယ္ကြ နားလည္ထားငပြရ " ဟု
ဦးသာေအာင္၏ ႐ွင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ငပြလည္း

"
ဟုတ္ကဲ့ပါဗ ..ဟုတ္ကဲ့ပါ"ဗ ဟုသာေျပာလုိက္ေလေ
တာ့သည္။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ
အပုိင္း၇

ဟားဟား... ဟားဟား

အမေလးဗ ... ရီေနရင္း ဘာျဖစ္သြားတုန္းဗ်ာ

ဦးေလးသာေအာင္ရဲ႕
"ငပြေရ ငါေတာ့ လူပါးပုလင္းထိျပီကြ
ငါကုိေႁမြကုိက္သြားတာကြ"

ဘာ ...ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်ာ
ေႁမြေမွာ္ေအာင္ျပီးသား လူကုိေႁမြကုိက္ရလုိ႔လားဗ
ခင္ဗ ကလည္း

ဟုိေကာင္ မင္းဟုိနားကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္

ငပြမ်က္လုံးထဲတြင္ အနီေရာင္ရင့္ရင့္
ငန္းေစာင္းတေကာင္ဖ်တ္ေျပးသြားသည္ကုိ
ေတြ႔လုိက္ေလေတာ့၏

ဟုတ္ပါ့ေတြ႔ေတာ့ေတြ႔လုိက္သား

သုိ႔ေသာ္ ဦးသာေအာင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေမ့ေျမာကာ ေျမျပင္တြင္လွဲေနေလ၏
 ဟုိက္ သြားၿပီ. ..

ေဟ့ ...လာၾကပါဦးဗ ...ဦး ေလးသာေအာင္

အေကာင္႐ွည္ထိလုိ႔ဗ်ာ

အမေလး.... ဘေထြးသားေအာင္...ဟီးဟီး

ဟီးဟီး လုပ္ၾကပါဦးဗ ကြၽန္ေတာ္ဦးေလး

ကုိကယ္ၾကပါဦးဗ်ာ
ေမာင္ျပား ...မင္းငုိေနလုိ႔ မင္းဦးေလး
ျပန္႐ွင္လာမွာ ဟုတ္ဘူးငုိမေနနဲ႔ ေဆးမႉးသြားပင့္ေခ်

" ဟုတ္ကဲ့ပါဗ ...အခုသြားမယ္ "ဟု ေျပာၿပီး

ေမာင္ျပားလည္း ခ်က္ျခင္းထြက္သြားေလ၏။
ေမာင္ျပား သြား၍ ၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
ေဆးမႉးလည္း လြယ္အိတ္ကုိင္၍ ေရာက္လာေလ၏

ထုိအခါ ေမာင္ျပားက ဆရာရယ္

ကြၽန္ေတာ္ဦးေလးကုိၾကည့္ေပးပါဦးဗ ...ဟီးဟီး ..
..ဟီးဟီး

"ခဏဖယ္ေပးၾကပါ
ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ပါရေစ"ဟုေျပာၿပီး

ေဆးမႉးမွ ေခတၱၾကည့္ပီးလတ္ေသာ္"
စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ ဆုံးသြားပါၿပီ"။ ဟု
ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။

ထုိအခ်ိန္ းႏြယ္ဖြားလည္း
အိမ္ေအာက္သုိ႔အညာင္းအညာေျဖ
လမ္းေလ်ွာက္ေနစဥ္

းႏြယ္ဖြား တုိ႔ အိမ္႐ွိ ေခြးေလး ငၾကားက

သူသခင္ကုိ လွမ္းၿပီးဟပ္လုိက္၏
"ဟဲ့. ..ငၾကားမင္ းကေတာ့ ေဖႀကီးသိရင္
အရုိက္ခံရေတာ့မယ္ ငါေတာင္လာဟပ္ေနတယ္
မင္းေနာ္မင္း"ဟု ငၾကားအား စေနာက္ေလ၏။

အမွန္မွာ ငၾကား၏ ကုိယ္အား

ဘုမၼစုိးေစခုိင္းထားေသာ ရြာေစာင့္ ငေတ
ပူးေနမွန္းမသိေခ်။
သုိေသာ္ငၾကားမွ ေနာက္တႀကိမ္
လွမ္းဟပ္ရာေတြတြင္ကား းႏြယ္ဖြား၏

ပုဆုိး အနားစကုိကုိက္မိရင္ျဖစ္သြားကာ
ဆြဲေခၚသြား၏။
းႏြယ္ဖြား၏ အသားေတာ့မထိေခ်။
"
ဟဲ့ငၾကားလြတ္စမ္းပါကြာ"ေရရြတ္ေသာ္လည္းမလြတ္ေ
ခ်။

အခါတုိင္းလည္းထုိသုိေစာ့ကစားေနၾကျဖစ္ေသာေၾကာ
င့္ စိတ္ကေတာ့ ေပ ္သြား၏။

ထုိေၾကာင့္ငၾကားေခၚရာ ေနာက္သုိ႔
လုိက္သြားေလ၏။

ရြာလည္သုိ႔ေရာက္ၿပီး
ဦးသာေအာင္အိမ္ေ႐ွ႕သုိ႔လွမ္းၾကည့္မိလတ္ေသာ္
အေနာက္မွတစုံတရာက
ထုိအိမ္ထဲသုိေရာက္ေအာင္တြန္းေနသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနေလ
ရာ းႏြယ္ဖြား ထူးဆန္းတယ္
ဘာျဖစ္လုိ႔တြန္းေနတယ္ မသိဟု စိတ္ထဲေရရြတ္ၿပီး
ထုိအိမ္ထဲသုိ႔ လွမ္း၀င္သြား၏။

ခေလးပီပီ လွမ္းၿပီးအနားမွ
လူတေယာက္ကုိေမးလုိက္၏ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဗ်

" အယ္ ခေလးေရ ဦးသာေအာင္ႀကီး

အေကာင္႐ွည္ကုိက္ၿပီးဆုံးလုိ႔ေဟ့"ပတ္၀န္းက်င္မွ
႐ွင္းျပသံကုိ းႏြယ္ဖြားကလည္း
"ဟာ...ဟုတ္လုိ႔လားဗ "
ဟု ေျပာကာ ခ်က္ျခင္းပင္ လက္ျပ၍

" ခဏေနၾကပါဦးဗ " သစ္ပုတ္ကုိင္ကာ

အေခါင္းစပ္ဟန္ျပင္ၾကသူတုိ႔သည္လည္း းႏြယ္ဖြား၏
အသံေၾကာင့္ဆိတ္ၿငိမ္ကုန္ၾကေလ၏။
 ထုိအခ်ိန္ အရင္ဆုံးသတိ၀င္လာသူက ေမာင္ျပား
ေဟ့ ခေလး ဘာေတြေလ်ွာက္ကုိင္ေနတာလည္း
ဟုိဒိစမ္းေနေသာ းႏြယ္ဖြားအားၾကည့္၍
"ခဏေနပါဦး ဗ မေသပါဘူး အဆိပ္ေၾကာင့္
ေျမာေနတာပါဗ ..."ဟု းႏြယ္ဖြား ၏
စကားကုိေဆးမႉးမွ သူပညာအားေစာ္ကားသည္
အထင္ျဖင့္
ထုိအခ်ိန္ေဆးမႉးမွ မျပန္ေသး၍ ေဟ့ခေလး
ငါေဆးပညာကုိေစာ္ကားေနတာလား ငါမမွားဘူးကြ
ေသေနပီ ဟု ထပ္၍ေျပာလုိက္၏ ။
းႏြယ္ဖြား ကလည္းအတင္းပင္
"ဟာ..တကယ္ ေသေသးပါဘူးဗ ...တကယ္ပါဗ်
ေျမာေနတာပါ"ဗ် ဟု ထပ္၍ေျပာလုိက္၏။
 ေဟ့ခေလး ရပ္စမ္းပါကြာ
မင္းကဘာတက္လုိ႔လည္း ဟုိကုိင္ဒိကုိင္
ေလ်ွာက္ကုိင္ထားတာနဲ႔ ဘဲမေသဘူးေျပာရလုိ႔လား...
" ဟားဟား.. .ဟာသဘဲ"ဟု
ေဆးမႉးကေျပာသံကုိလည္း းႏြယ္ဖြား
ကဂ႐ုမစုိက္ေခ်။

" ခဏေလး
အိမ္ေပၚတက္ဦးမယ္"ဟုေျပာၿပီးဦးသာေအာင္၏
ေနအိမ္သုိ႔ တက္ေလ၏။

အနီးအနား႐ွိ လူသူမ းကလည္း

မည့္သည့္အေၾကာင္းမွ ၀င္မေျပာဘဲ ေငးေၾကာင္၍
ၾကည့္ေနၾကေလ၏

ထုိအခ်ိန္ းႏြယ္ဖြား၏ အသံတစုံတရာေၾကာင့္

လူမ း
ေရျဖင့္မီးၿငိမ္းလုိက္သလုိၿငိမ္သက္သြားေလသည္။

" အေ႐ွ႕ေနထြက္ အေနာက္ေန၀င္

ေတာင္တံငါကြန္ ေျမာက္ဓူ၀ံထိ
ငါ းႏြယ္ဖြား အမိန္႔ၾသဇာ
သက္ေကာက္ေစသတည္း" ၾကမ္းအားပုတ္ကာ
အမိန္႔ျပန္ေလသည္ကုိ ပတ္၀န္းက်င္မွ
" ဟုိက္...ခေလးက
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြေရရြတ္ေနပါ့လားဗ "
အျခင္းျခင္းေျပာဆုိကာေနေလ၏။

အံမယ္ ၾကမ္းျပင္ေတာင္
လက္၀ါးနဲ႔႐ုိက္လုိက္ေသးတယ္ ၾကည့္ဦးမယ္
မဟုတ္လုိ႔ကေတာ့ မသာေကာင္ ျပသနာ႐ွာမႈနဲ႔
အမႈစြဲလုိက္မယ္ အမ း၏
ျမဳိ့ေမတၱာခံယူေနတာကေတာ့ ခေလးငယ္ းႏြယ္ဖြား
။

"ငါ းႏြယ္ဖြား အမိန့္ျပန္လုိက္မယ္ ေပါက္တဲ့ေႁမြ

မၾကာခ်က္ျခင္း ငါေ႐ွ႕ေရာက္ေစသတည္း"ဟု
အမိန္႔ျပန္လုိက္ၿပီး
" အားလုံးရြာသူရြာသားမ းတုိ႔ လမ္း ကုိေနရာ
အေတာ္က်ယ္က်ယ္ ဖယ္ေပးၾကပါ အခုေႁမြက
ေႁမြနတ္မင္းႀကီးကုိယ္တုိင္ အေနာက္ဘက္႐ွင္မကုိ
ပညာဘူးထိန္းဖုိ႔ ေပးထားတဲ့ နဂါးျဖစ္တာေၾကာင့္
အင္မတန္တန္ခုိးျပင္းထန္တဲ့ နဂါးအနီတေကာင္ပါ
၄င္းကုိယ္ရဲ႕ ကုိယ္ေငြ႔ေလးကုိ
ခံမိ႐ုံနဲ႔အဆိပ္မိႏုိင္ပါတယ္ဗ " ဟု ေျပာလုိက္ေလ၏။

" ေဟ့ ဖယ္ေပးလုိက္ၾကစမ္းေဟ့"ဟု. ..ရြာလူႀကီး

ဦးဖုိးေမာင္စကားေၾကာင့္
အားလုံးေ႐ွ႕ေနာက္ေဘး၀ယ္ယာ႐ွဲလုိက္ၾကေလေတာ
သည္။

ထုိအခ်ိန္ အင္မတန္လ်ွင္ျမန္ေသာ အ႐ွိန္ျဖင့္

ငန္းေႁမြအနီေလးတေကာင္ အိမ္ထဲ
၀င္လာတာေတြ႔လုိက္ၾကေလ၏။

" အမေလး...ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြ

ေျပာေတာ့နဂါးဆုိ အခုငန္းေႁမြေသးေသးေလးကုိ
ဟုတ္ပါ့ေတာ္ လူၾကည့္ေတာ့
တေတာင္ေလာက္တထြာနဲ႔ အေျပာႀကီးေနတာ"ဟု
ေႁမြေရာက္ေအာင္ ေခၚႏုိင္ေသာ္လည္း ေမတၱာ
စိတ္နည္းပါးစြာ အျပစ္ပင္ ရင္ျမင္ေတြ႔ေလ၏။

သုိ့ေသာ္
 းႏြယ္ဖြားသည္ကားအားလုံး၏ဆုိစကားသံမ းကုိနားၾ◌
ကားအံမထင္ဘဲ. ..

ထုိငန္းေႁမြအနီေလး အနီးသုိ႔ေရာက္ေသာ္

" ငါဆရာအမိန္႔ အခုခ်က္ျခင္း ေရာက္တဲ့

ေနရာေခြေနစမ္း" အမိန္႔ျပန္၍
တကယ္လည္းၿငိမ္သက္ေနေသာ္ ပတ္၀န္းက်င္မွ
လည္း
"အမေလးေတာ္
တကယ္ပါ့လား"ဟုသာဆုိႏုိင္ေလေတာ့သည္။

ငန္းေႁမြသည္ အေကာင္ေသးပင္ျဖစ္လင့္ကစား
အဆိပ္အင္အတန္ျပင္းေၾကာင္းသိ၍ ေတာ္႐ုံသတၱိျဖင့္
အနားမသီ၀ံေသာ ေႁမြျဖစ္သည္ သုိ႔ေသာ္ းႏြယ္ဖြား
အမိန္႔ရသည္ႏွင့္ အိမ္ေမြးတိရိစၦာမ း ပမာ
ခ်က္ျခင္းေခြကာေနေနေတာ့၏။

" ငါသည္ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ဘူးေသာ ပါရမီ႐ွိကုန္၏

ထုိအတူ ျမင့္ျမတ္လွေသာ လူ တုိ႔၏
ဘ၀ကုိလမ္းၫြန္ဆုံးမေပးေသာ ဆရာသခင္
ဘုရား႐ွင္တုိ႔သည္ လူတုိ႔ေသေၾကပ်က္စီးျခင္းကုိ
အလုိမ႐ွိ မေတာင့္တ
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမာင္နီ
သင့္အဆိပ္သင္ျပန္ယူေပေတာ့" ဟု
ေႁမြေလးအားၾကည့္ကာ
ေျပာလုိက္ေသာ္ထုိေႁမြနီေလးသည္
ေခြေနရာမွ ထ၍ ဦးသာေအာင္၏
ေျခဖ းေနရာသုိ႔ အစြယ္ျပန္သြင္း၍
အဆိပ္ျပန္ထုတ္ေလ၏။

အဆိပ္ကုန္ေသာ္ းႏြယ္ဖြားမွ" ဟယ္ ငနီ

သင့္မည့္သည္အရပ္ဌာနမွ သြားမရဘဲ
ပုိင္႐ွင္မေခၚမျခင္း
ေက က္တုံးေက က္သားေက က္ဆုိင္ကဲ့သုိျမဲ့ျမံနည္ေ
နေစသား" ဟု ေျပာလုိက္၏။

ေျပာလုိက္ရင္ နဂါးနီေလးသည္ ပါးျပင္းေထာင္ရပ္

အ႐ုပ္အလား ရပ္တည္ေနေလ၏

ထုိအခါ အားလုံးက
ဦးသာေအာင္အားၾကည့္႐ူ႔လတ္ေသာ္ လွဲေလ င္းျမဲ
လွဲေနေလ၏

" ဦးေလးျပား.....သားကုိ ေရတခြက္

ခတ္လာေပးပါေနာ္" းႏြယ္ဖြား လည္းယဥ္ေက်းစြာပင္
ေရတခြက္ေတာင္းေလ၏။ ေမာင္ျပားလည္း းႏြယ္ဖြား
၏ ပညာအားျမင္ေတြ႔ၿပီးျဖစ္၍
 " ေအးေအးခေလး"ဟု
ေျပာၿပီးေရအားယူေဆာင္ၿပီးခ်ိန္ းႏြယ္ဖြား က
ထုိေရကုိလက္ညဳိးထည့္ေမႊ၍
" ေပါက္ဆရာ၆၄အမိန္႔ ငါ့အမိန္႔
ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သတည္း"ဟု အမိန္တည္ၿပီးေလေသာ္...
ထုိင္ေနရာမွပင္ ထုိင္ရာမထ ေရျဖင့္လွမ္း၍
ပတ္လုိက္ေလ၏။
ေရ၏ သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ဦးသာေအာင္လည္း

" ျဖန္း....အား..... ေရတုိက္ၾကပါ.. ေရ.. ေရ.."

ဟာ ဦးသာေအာင္ႀကီးႏုိးလာပါ့လားကြ
စြမ္းလုိက္တဲ့ခေလးပါ့လား။

"တကယ္ႀကီးပါ့လား"ဟု တေယာက္ေပါက္
ခ်ီးက်ဴးၾကေလေတာ့၏။
 အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၈
ထုိအခ်ိန္ ေဆးမႉးက
ဘာေျပာလုိ႔ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ေခ်
ႏႈတ္ကြၽံထားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ကုိယ္ကုိလည္း႐ွက္မိကာ ႏႈတ္ဆိတ္၍
ေနေလေတာ့၏။

မခ်ိန္...အမည္႐ွိအမ်ဳိးသမီးတေယာက္သည္
အေလးအခ်ိန္ကုိျပည့္ျပည့္၀၀ခ်ိန္ကာ
ေစ်းေရာင္းတတ္ေသာေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွ
မခ်ိန္..မခ်ိန္ ေခၚရင္း အမည္ရင္းေပ က္ကာ
ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွ မခ်ိန္ေခၚေ၀ၚသမုတ္
အတုိင္းမခ်ိန္ဟုအမည္တြင္ေလ၏။

မခ်ိန္ကား ထုိင္ၾကည့္ေနရင္း ဇုိးဇုိးဇတ္ဇတ္

ျဖစ္လာကာ ထုိင္ေနရာမွ ဖ်တ္ ဆုိလွဲၾကသြားေလ၏။

းႏြယ္ဖြားလည္း အလုံးစုံ ျမင္ေတြ႔ေနေလ၏

သုိ႔ေသာ္ စကား တလုံးတပါဒမ်ွ မဆုိဘဲ

ဒိအတုိင္ထုိင္းၾကည့္ေနလုိက္ေလေတာ့သည္။

မခ်ိန္မွ ဖ်က္ခနဲ႔ ျပန္ခုန္လုိက္ခ်ိန္၀ယ္

လူသူအားလုံးကုိ ေက ္၍
းႏြယ္ဖြားေ႐ွ႕သုိ႔ေရာက္႐ွိၿပီးဒူးတုတ္ကာ
ထုိင္ေနေလ၏။
 ထုိ မခ်ိန္၏
အမူအရာႏွင့္ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ႏွင့္ယွဥ္လ်ွင္
ယခု၌မူကား ပုိ၍ သိမ္ေမြ႔ပုံေပၚေလ၏

ထုိအခါ းႏြယ္ဖြား ၏ မ်က္၀န္းသည္ ေခတၱခဏ

ပိတ္သြားေလ၏ .....
ထပ္မူကား" မိခင္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
ယခု လာေရာက္ပါသနည္း ဗ
ေျပလည္ေအာင္ေျဖ႐ွင္းပါ့ေလာ့ မိခင္"...။

" မေက်နပ္ဘူး....မ ေက်နပ္ဘူး

သားေတာ္ေမာင္...." ထုိအမ်ဳိးသမီးမွ ေျပာဆုိသည္
းႏြယ္ဖြားကလည္း
"ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ မေက်နပ္ရပါသနည္း မိခင္"
ဟု ေမးလုိက္ေလ၏။
 " မိခင္ဟာ မည္သူမည္၀ါဆုိတာ သားေတာ္ေမာင္
သိၿပီးျဖစ္မွာပါ ... အခုဟာက
ေႁမြေမွာ္ေအာင္ၿပီးေႁမြသားစားေနတဲ့ ငသာေအာင္
ကုိဆုံးမဖုိ႔ လာခဲ့ေပမဲ့လည္း ေရႊျပည္၀င္
ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕ ဆု၃ဆု ရ ႐ွိထားတဲ့
သားေတာ္ေမာင္အေနနဲ႔ အခုလုိ႔
ကုသေပးခ်င္ရင္လည္း ဆုိင္ရာ ကုိ
အဓိဌာန္ၿပီးေခၚၿပီးေလမွ
ေ႐ွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ပါသားေတာ္ေမာင္
အခုဟာက က ငါက ဘုန္းႀကီးတယ္ လုပ္ခ်င္တာ
လုပ္မယ္ပုံစံမ်ဳိးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အခုလုိ႔
၀င္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး နတ္နဂါးနဂါးနတ္မင္းႀကီးရဲ႕
ေဆးဂမုန္းနဂါးကုိ မလႈပ္မ႐ွားေအာင္ လုပ္ထားတာက
မိခင္ကု္ိပါ
မလႈပ္ေအာင္တုပ္ထားသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနတယ္သားေတာ္"
ဟုထုိအမ်ဳိးသမီးဆုိစကားသံေၾကာင့္
 းႏြယ္ဖြားလည္း....

" ေကာင္းလွပါၿပီ မိခင္ ယခုပင္

မိခင္ရဲ႕အသက္ဘူးကုိယူေဆာင္၍ သြားေပေတာ့ "

ထုိ႔သုိေျပာလုိက္သည္ႏွင့္တျပဳိင္ထဲ ငန္းေႁမြ
အနီေလး လႈပ္႐ွားလာ၏။

အေနာက္ဘက္႐ွင္မ ၀င္ပူးေနေသာ မခ်ိန္သည္

လက္ျဖင့္ ယူေဆာင္သည့္ပုံစံ လုပ္လုိက္ေသာအခါ
ထုိေႁမြေလးသည္ မခ်ိန္ထံသုိေလထဲပ်ံသြားေလ၏။

ထုိေနာက္ လက္တြင္းမွ ေႁမြကုိ ေခါင္းတြင္

သဘက္ပတ္နည္းကား အတုိင္းပတ္မိသည္
ပုံစံအတုိင္းလည္ပင္းတြင္ ေႁမြနီေလးက
ေနရာယူၿပီးျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
(
႐ွီ၀နတ္ဘုရားလည္ပင္းတြင္ေႁမြေခြေနသကဲ့သုိ႔အတုိင္း
)

ၿပီးေနာက္ းႏြယ္ဖြား အားကန္ေတာ့ၿပီး

ျပန္ဟန္ျပင္ေလေသာ္ ...

" ေအာ္မိခင္ ခဏေလာက္ေနပါဦးဗ်ာ

ဒိလုိလုပ္ပါ မိခင္ရဲ႕ ေႁမြကုိ သားမွတပါး က်န္သူမ းက
အင္မတန္ေသးငယ္ေသာ ေႁမြငယ္ဟု
ထင္မွတ္ၾကကုန္၏ ထုိအတြက္ ထုိနဂါးအား
လူသူအားလုံးျမင္ေတြ႔ရေစျခင္းအက်ဳိးဌာ နဂါးအား
ပုံမွန္အရြယ္အစားနဲ႔ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ေအာင္ မိခင္ အေနနဲ႔
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ ့ဖန္ဆင္းျပပါ့ေလာ့"
 "မိခင္ ..."

"သားေတာ္ေမာင္ မိခင္အေနနဲ႔
ဖန္ဆင္းျပတယ္ဆုိတာ ခဲယဥ္းတဲ့ အရာဌာန
မဟုတ္ေပဘူး
ဒါေပမဲ့ သားေတာ္ အေနနဲ႔ အဆိပ္ေငြ႔မထိေအာင္
သားေတာ္အေနနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ေပးပါ့မယ္လုိ႔
ကတိက၀တ္ ျပဳႏုိင္မွ မိခင္အေနနဲ႔ ဖန္ဆင္းျပႏုိင္မယ္
သားေတာ္"ဟု အေနာက္ဘက္႐ွင္မ ကေျပာေသာ္
းႏြယ္ဖြား ကလည္း

" ေကာင္းလွပါၿပီ မိခင္"ဟု ၀န္ခံေလ၏။

လက္ထဲ႐ွိ ထုိငန္းေႁမြနီေလးအား လက္ထဲမွ

ကုိင္ၿပီးေသာ္
" ဂမုန္းနဂါး သင့္အား
ေရႊျပည္၀င္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕
သားတပည့္နဲ႔ရြာသူရြာသားမ းက ၾကည့္႐ႈ
့ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ပုံစံအမွန္အား ျပသပါေလ့ာ"ဟု
အေနာက္ဘက္႐ွင္မ မေျပာသည္ႏွင့္

တျပဳိင္ထဲ းႏြယ္ဖြား ကလည္း

"ထုိနဂါးမွ ထြက္ေသာ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ
အဆိပ္ေငြ႔တုိ႔သည္ မည္သူတဦးတေယာက္ထံမွသုိ
မသက္ေရာက္ေစသတည္း" ဟု

တျပဳိင္ထဲ သစၥာသမာဓိ ျဖင့္ အဓိဌာန္ျပဳေလ၏

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ
အပုိင္း၉

"၀ွစ္.....၀ွစ္..."ခနဲေနေအာင္
ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားပုံက မီးနီ၀ုိင္းေလးတခု ပမာ
အရိပ္ထင္လ်ွက္ ေျမျပင္သုိ႔
ဆင္းသက္ေရာက္႐ွိသြားေလ၏။

တခါထဲ မွာပင္ ထုိ အနီ၀ုိင္းေလ

ေျမသုိ႔က်သည့္ႏွင့္တျပဳိင္ထဲ ၀ုန္းခနဲေနေအာင္
ေျမႀကီးမ းတုန္ခါလ်က္ ၀န္႔၀န္႔ျငားျငား
ေျမျပင္ေပၚတြင္ အနီေရာင္ ရင့္ရင့္
နဂါးႀကီးတေကာင္အား မ်က္၀ါးထင္ထင္
ျမင္ေတြ႔လုိက္ေလ၏ ။

သုိ႔ပါေသာ္လည္း အေရာင္အဆင္းႏွင့္ျပည့္စုံေသာ
ထုိနဂါးႀကီးသည္ အေရာင္အ၀ါ တုိ႔ကုိတခါထဲ
ထုတ္လြတ္ၿပီးသည္ႏွင့္တျပဳိင္ထဲ ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိပင္
ၿငိမ္သက္ၿပီး ေပ က္ျခင္းမလွေပ က္ကာ ...

ပူးေနေသာ မခ်ိန္၏ လည္ပင္တြင္

ေနရာယူၿပီးျဖစ္ေနေလ၏ ။

ပတ္၀န္းက်င္အားလုံး
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားပုံသည္ကား
မည္သုိ႔ဆုိရမည္မသိေလာက္ေအာင္ပင္ ေခတၱခဏ
ဆိတ္ၿငိမ္သြားၾကေလေတာသည္။

ထုိေနာက္တြင္မူကား အသံဆိတ္ၿငိမ္မႉကုိ
ျဖဳိခြဲလုိက္သူမွာ အျခားသူမဟုတ္ အားလုံး၏ မႏွစ္ျမဳိ့
အထင္ေသးဟန္ေပါက္ေနေသာ ခေလးငယ္
းႏြယ္ဖြားေပတည္း
 "အားလုံးေသာ မိခင္ ဖခင္ အရပ္ထဲ႐ွိ လူမ းတုိ႔
အကုန္လည္း ကိစၥ႐ွင္းေပၿပီ ႔ မိမိ
ေနရာအရပ္ကုိျပန္ေပဦးေတာ့ ေနာက္ၿပီး
အေနာက္ဘက္႐ွင္မ ၀င္၍ အပူးခံေနရေသာ
ေဒၚေလးခ်ိန္ကုိ ခဏထားခဲေပးပါဗ "
အားလုံး၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း အနည္းအက်ဥ္မ်ွ
အထင္ႀကီးေလးစားစိတ္မ း၀င္ေရာက္လာေလေတာ့၏
။

တခ်ိန္ထဲ" ေရယာဥ္ကေတာ္ႀကီးကလည္း
သားေတာ္ေမာင္ မိခင္အေနနဲ႔လည္း အထက္ဖဘုရား
၀ိဇၨာ မ းနဲ႔ အရိယာ၀ိဇၨာ မ း၏ ခုိင္းေစမႈၿပီးေျမာက္လုိ႔
ျပန္ခြင့္ျပဳေစခ်င္ၿပီ သားေတာ္ေမာင္"

" ေကာင္းလွပါၿပီ မိခင္"

 မခ်ိန္အား ၀င္ေရာက္ ပူးကပ္ေနေသာ
နန္းမြန္လွလည္း ခေလးငယ္ းႏြယ္ဖြားအား
ကန္ေတာ့ၿပီး ျပန္ဟန္ျပင္ေသာ္

"ခဏပါမိခင္...သားေတာ္ေမာင္ ေျပာပါေလာ
အခု မခ်ိန္ဟာ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္
လုပ္စားေနၿပီး
ဘာသာသာသနာအတြက္အက်ဳိးျပဳေပတာ ႔
သားေတာ္အေနနဲ႔ မခ်ိန္ရဲ႕ မူးေ၀ျခင္းေ၀ဒနာအား
မိခင္အေနနဲ႔ကုသေပးေစခ်င္ပါတယ္.."

" သားေတာ္ေမာင္ သားေတာ္သည္

ေရႊျပည္၀င္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕
ဆုမ းကုိအျပည့္အ၀ရ႐ွိၿပီးျဖစ္တယ္လုိ႔
နတ္နဂါးတုိ႔အခ်ဳပ္
နတ္မင္းႀကီးကုိယ္တုိင္မိန္႔ၿပီးသားျဖစ္၍ သားေတာ္လ်ွင္
ကုသသင့္ေပတယ္ ကုသထုိက္ေပတယ္ သားေတာ္"ဟု
အေနာက္ဘက္႐ွင္မစကားေၾကာင့္ းႏြယ္ဖြား လည္း

" ေကာင္းလွပါၿပီ. ..."ဟု ၀န္ခံေလ၏။

ထုိေနာက္တြင္ အေနာက္ဘက္႐ွင္မ နန္းမြန္လွမွ

ဖ်က္ခနဲ အေနာက္အရပ္သုိ႔ထြက္ဟန္ျပင္ၿပီးေသာ္
မခ်ိန္လည္း အသစ္တဖန္ေနာက္တႀကိမ္
လွဲၾကျပန္ေလ၏။

သုိ႔ေသာ္ အနီးအနား႐ွိ ရြာသူရြာသားတုိ႔သည္

မျပန္ေသးဘဲ ေပကပ္ခါ ေသခ က်န
ၾကည့္႐ူ႔ေနေသာေၾကာင့္ စကားအကုန္ၾကားေနေလ၏

အံၾသဘနန္းျဖစ္ၾကရေလ၏။
ထုိ႔သုိအံၾသရင္း းႏြယ္ဖြား၏
အတိတ္ေၾကာင္းကုိျပန္ေျပာင္း၍
သတိရၾကေလေတာ့၏

၄င္းတုိ႔မ်က္စိထဲတြင္ းႏြယ္ဖြားေလး မေမြးဖြားမီ

ကုိေရႊဘႏွင့္ မအိမ္စည္တုိ႔၏ ဆင္းရဲတြင္းနက္ကာ
အဌားေကာက္စုိက္ၿပီးအသက္ေမြးၾကရပုံ
အိမ္ေထာင္သက္ ၇ႏွစ္ၾကာေသာ္လည္း
ခေလးမရေလေတာ့ လင္မယား၂ေယာက္လုံး
၅ပါးသီလ ကုိ ခါး၀တ္ပုဆုိးကဲ့သုိ႔ ၃ႏွစ့္ေစာင့္ထိန္းကာ
သစၥာ ဆုိၿပီး
ရြာတရြာလုံးကုိလွည္လည္ေနပုံတုိ႔ကုိမ်က္စိထဲ
ျမင္ေယာင္လာၾက၏။

သီလတန္ခုိးႏွင့္ သစၥာ ႀကီးမားေသာ

ထုိဇနီးေမာင္နံအတြက္ ကံအက်ဳိးေပးခ်ိန္
ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အိမ္ေ႐ွ႕တဲသာသာ
ကန္စင္း႐ုိးေပၚတြင္ ေရႊတုိေရႊစမ းစတင္ရ႐ွိလာပုံ
ထုိေရႊတုိအစမ းကုိ
မေတာ္မတရားေစ်းႏွိမ္၀ယ္ယူေသာ္
အႏၱရာယ္ႀကီးႀကီးမားမားေတြ႔ရပုံႏွင့္ တညတြင္
ေဒါက္ျခာေဆာင္းရေသ့တပါးက
၄င္းတုိ႔အိမ္ကုိအလည္ၾကပုံ ထုိရေသ့မွ
သာသနာအတြက္ အဖုိးအနၸဃထုိက္တန္ေသာ
ခေလးတေယာက္ေပးရန္အတြက္ ထုိကုိေရႊဘႏွင့္
မအိမ္စည္တုိ႔အား ဘယ္ညာလက္၀ါးႏွစ္ဖက္အား
လက္စုံျဖင့္၃ခ်က္ခန္႔ပုတ္ေပးၿပီးသားေကာင္းသားျမတ္
အတြက္ျပင္ဆင္ေလာ့ဟု ေျပာၿပီးၿပီးျခင္း
ခ်က္ျခင္းကြယ္ေပ က္ သြားပုံတုိ႔ကုိ
တေရးေရးျမင္ေယာင္လာၾကေလေတာ့သည္။

အားလုံးတိတ္ဆိတ္ကာ
အတိတ္တုိ႔ေရာက္ေနခ်ိန္၀ယ္ မယ္က်ယ္အမည္ရ
မိန္းမႀကီးက

"အမေလးေတာ္ ....ဘုန္းႀကီးမယ္ခေလး
သာသနာအတြက္
ရေသ့ႀကီးကုိယ္တုိင္လာေရာက္ေပးရတဲ့ေလး
တုိ႔ရြာအတြက္ ျပသနာအရပ္ရပ္ကုိ ေျဖး႐ွင္းၿပီး
တုိ႔ေတာရြာကုိ ဂုဏ္ေျပာင္ေစမဲ့ခေလး"ဟု
အထင္ေသးဟန္ေပ က္၍
ရြာလုံးႂကြတ္ေျမႇာက္စားဟန္ျဖစ္လာ၏။

ဟုဆုိကာ ထ၍ ေအာ္ေလ၏ ။
ထုိအသံကုိမည္သူတဦးတေယာက္မွ
ဟန္႔တားျခင္းအလ်ွင္းမ႐ွိၾကေခ်၏။

ရြာသူႀကီးကပင္ အားေပးအားေျမာက္ျပဳ၍
"ေအး...ဟုတ္တယ္
တုိ႔ရြာကုိဂုဏ္ေရာင္ထြန္းေျပာင္ေစမဲ့ခေလးကြ. ..." းႏြ
ယ္ဖြား... ေျမးေလး.."ဘုိးဘုိးတုိ႔ရြာကုိ
ေစာင့္ေ႐ွာက္ပါသားေလးရယ္"ဟု ဦးဘေမာင္လည္း
အသနားခံလုိက္ေလေတာ့သည္။

" ေကာင္းလွပါၿပီ သားလည္း

အသက္ကလည္းငယ္ေသးထုိအတူ
ေခတ္ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ကုိယ္ႏုိင္ၾကဳိးစားႏုိင္ဖုိ႔
အေရး ၉တန္းတႏွစ္လုံးေတာ့ သား ရြာမွာ ႐ွိေနမွာပါ
အဲ့အေတာအတြင္းအားလုံး ကုိ ေပးသင့္တာေပး
ယူသင့္တာယူၿပီး ရြာေကာင္းဖုိ႔လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါမယ္
၉တန္းေအာင္ရင္ ၁၀တန္း(တကၠသုိလ္
၀င္တန္း)ေျဖမွာ ႔ ျမဳိ့ကုိမသြားခင္
အကုန္လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါ့မယ္"ဟု
ကတိက၀တ္ျပဳေလေတာ့သည္။
 အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၁၀

လွဲေနေသာ မခ်ိန္အား ၾကည့္ၿပီးေသာ္

လက္နဲ႔ အသာအယာေပြ႔၍ စိတ္ျဖင့္ပင္"
ပုံမွန္အေနအထားတုိင္းျပန္ေရာက္ေစသတည္း "ဟု
" အ" အကၡရာကုိ ႏွဖူးတြင္ေရးလုိက္ေသာ္ မခ်ိန္လည္း
အသာအယာပင္ မ်က္လုံးပြင့္လာေလ၏။

( းႏြယ္ဖြား သုံးေသာ ပညာရပ္သည္ ဗ်ည္း၃၃လုံး

ဂမၻီရ က်င့္စဥ္ျဖစ္ပါသည္ ထုိက်င့္စဥ္မွာ
လြယ္ကူသေလာက္ အေႏွာင္အယွက္
အဖ်က္အဆီးအလြန္မ းေလသည္
ထုိအတူေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္လ်ွင္ရင္လည္း
အေရးအေၾကာင္းႀကီးငယ္မ းတြင္ ဗ်ည္း
အကၡရာမ းကုိထည့္သြင္းအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ပင္ေအာင္ျမ
င္ေလေတာ့သည္...ဤကားစကားခ်ပ္ ထုိက်င့္စဥ္အား
အလ်ဥ္းသင့္သလုိထည့္သြင္းေရးသားေဖာ္ျပသြားပါမ
ည္)

(*****၃၃လုံးေသာ ဗ်ည္းမ းသရ မ းျဖစ္ေပၚလာပုံ

ဗ်ည္းေရာ သရေရာ ျမန္မာအကၡရာ

ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာတယ္ဆိုတာက စေျပာဖို႔လိုမွာေပါ့။
ျမန္မာအကၡရာဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ဘိစီ
၅၀၀-ေလာက္က ၇၀၀-ေက ္အထိ ထြန္းကားခဲ့တဲ့
ျဗာဟၼဏ အကၡရာက ဆင္းသက္လာေၾကာင္း
ပညာရွင္ေတြက မိန္႔ဆိုၾကတယ္။

ခရစ္ႏွစ္ဦးပိုင္းေလာက္မွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားေတြ
အေရွ႔ေတာင္အာရွကို သေဘၤာႀကီးေတြနဲ႔ ရြက္လြင့္လာ
ရာမွ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ အကၡရာ၊ နီတိက်မ္း၊
ဓမၼသတ္က်မ္း စတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြပါလာျပီး
အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံေတြမွာ ထြန္းကားတာပါ။
အဲဒီအကၡရာဟာ မြန္လူမ်ိဳးေတြဆီ အရင္ေရာက္ျပီး
အဲဒီကမွတဆင့္ ျမန္မာေတြဆီေရာက္တယ္။

ျမန္မာေတြက အဲဒီအကၡရာေတြကို
ျမန္မာစကားသံေတြနဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္
လိုအပ္သလို မြမ္းမံအသံုးျပဳရာက ျမန္မာအကၡရာ
ေပၚေပါက္လာတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္
ျမန္မာအကၡရာဆိုရာမွာ ဗ်ည္းေရာ၊ သရေရာ
ပါ၀င္ပါတယ္။ ဗ်ည္းေတြကို အမည္ေပးပံုက
စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္တုန္းကစျပီး
ကႀကီး-ခေခြး-ဂငယ္ -ဃႀကီး -စတဲ့အမည္ ေတြ
ေပးတာလဲလို႔ စဥ္းစားၾကည့္ရင္
ျမန္မာအကၡရာေတြကို ေပရြက္ေပၚမွာ ကညစ္နဲ႔
အ၀ိုင္းပံုေရးေတာ့မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ေက က္စာ စေရးထိုးတဲ့ ပုဂံေခတ္တုန္းကေတာ့ ခုလို

၀ိုင္း၀ိုင္းစက္စက္ မဟုတ္ေၾကာင္း
ပုဂံေက က္စာေတြကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ေက က္ေပၚမွာ ေဆာက္တို႔၊ ဘာတို႔နဲ႔
ထြင္းရတာမို႔ ေလးေထာင့္ပံုေတြ ထြင္းတယ္၊
မ၀ိုင္းေသးဘူး။

ဗ်ည္း ၃၃-လံုးမွာ ေရွ႕ဆံုးက ေခါင္းေဆာင္ဗ်ည္းျဖစ္လို႔

ကႀကီးလို႔ ေခၚတယ္လို႔လည္း ယူဆၾကတယ္။
၃၃-လံုးမွာ အႀကီးဆံုးေပါ့။ ပံုသဏၭာန္က ဂငယ္ထက္
၂-ဆ ႀကီးေနလို႔ ကႀကီးလို႔ေခၚတယ္လို႔လည္း
ဆိုၾကတယ္။
ကဲ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ျပည့္စံုျပီထင္ပါတယ္။*****)
 းႏြယ္ဖြားကလည္း...
" ေဒၚေလးခ်ိန္ သားကုိ ေဒၚေလးရဲ႕ အသက္နဲ႔
ခႏၶာ အပ္ပါ ေဒၚေလး.. "
" သားေလးရယ္ ေဒၚေလးက သားကုိ
အခုအပ္လုိက္ပါၿပီ ...အဲ့လုိလုပ္မရဘူး ေဒၚေလး
သားေျပာတာနားေထာင္ပါ အရင္ဆုံး ျမတ္ဘုရားအစ
သံဃာအဆုံး သရဏဂုံ သုံးပါနဲ႔
၅ပါးသီလကုိအခုတင္ယူေဆာင္ပါေလာ့ ေနာက္ၿပီးမွ
ေဒၚေလး ရဲ႕ အသက္နဲ႔ ခနၶာအား းႏြယ္ဖြား
ကုိအပ္ပါတယ္လုိ႔ေျပာပါ အခု
ဘုရားေက င္းေဆာင္ေ႐ွ႕သြားေရာက္သီလ ယူပါေတာ့
ေဒၚေလး" ေကာင္းပါၿပီ သားေလး းႏြယ္ဖြား။

"ဦးသာေအာင္... ဦးဦး ...အခု

အေနာက္ဘက္႐ွင္မရဲ႕ ပညာစက္နဲ႔ ဦးဦး ရဲ႕
ပညာစဥ္အားလုံးကုိ သိမ္းဆည္းသြားေလၿပီဗ
အဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ပညာမာန မျဖစ္ေလနဲ႔ဗ
ျဖစ္ရင္ေတာ့ အဆင္မေျပဘူး ဦးဦး "

အခု အဲ့အတြက္ေၾကာင့္ေႁမြ ေမွာ္ရဲ႕ ဆုံး႐ႈံးမႈ

ကုိအစားထုိအေနနဲ႔ ပထ၀ီ ကသုိဏ္းေပးခဲ့ပါ့မယ္
ေနာက္ၿပီး ေျမနီနည္းနည္းကုိ ပရိတ္ေရနဲ႔ေဖ ္ပါ ၿပီးရင္
အ၀တ္ၾကမ္းတထည္ကုိ ႐ွာၿပီး အ၀ုိင္းပုံ ေျမနီကုိ
လက္နဲ႔သုတ္လိမ္းပါၿပီးရင္ အေျခာက္ခံပါ ရလာတဲ့
ေျမနီေလးကုိ (ေျမနီမ႐ွိေသာ အရပ္ေဒသတြင္
အဆင္ေျပေသာ ေျမႀကီးကုိအသုံးျပဳႏုိင္သည္)
အိမ္ဦးခန္းမွာထားၿပီး ထုိင္မဲ့
မ်က္စိေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ ထားပါၿပီးရင္ ပါးစပ္နဲ႔မဆုိဘဲ
စိတ္ထဲမွ အရဟံ ပထ၀ီ လုိ႔ စိတ္ထဲရြတ္ပါ စလုပ္စမွာ
မ်က္႐ုိးေတြကုိက္မယ္ မ်က္ရည္က်မယ္ ႏွာရည္႐ုိမယ္
အစ႐ွိသျဖင့္ ေက ္လြားႏုိင္ရင္ ၃လလြန္ေသာ္
ဆုိင္ရာနိမိတ္ရလိမ့္မယ္
 ထပ္ေလာင္းေျပာခ်င္တာက သီလ လုံပါေစ ဦးဦး"

"ေကာင္းလွပါၿပီ ခေလးရယ္" ဦးသာေအာင္မွ

စိတ္မသက္မသက္နဲ႔ပင္လ်ွင္
ေျပာဆုိလုိက္ေလေတာ့သည္။

မခ်ိန္သည္လည္း ဘုရား႐ွိခုိး
အမ်ွအတန္းေ၀ၿပီးေနာက္ းႏြယ္ဖြား အား ၾကည့္၍

" သားေလး းႏြယ္ဖြား "

"သားေလသည္ အသက္အရြယ္နဲ႔မလုိက္
ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္လွေပသည္ ထုိအတူ
ပညာဥာဏ္လည္း ရင့္သန္ေပသည္
ထုိအခ်က္မ းသည္ပင္ အားလုံး၏
ကန္ေတာ့ခံထုိက္ေနေလၿပီ သားေလး"
 ဟုဆုိၿပီး းႏြယ္ဖြား အား႐ွိခုိးကန္ေတာ့ေလ၏
ထုိအျခင္းအရာ ကုိမည္သူတဦးတေယာက္မွ
ဟန္တားျခင္း အလ်ွင္ မ႐ွိၾကေခ်။

မာနႀကီးေဆးမႉးလ်ွင္ပင္ မခ်ိန္၏ ေ၀ဒနာ

ကုိမည္သုိ႔ကုမည္လည္းဟုသာ စိတ္ေစာေနေပေတာ့၏
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မခ်ိန္၏ ေရာဂါကုိ
ပါရဂူႀကီးမ းပင္ မည္သည့္ေရာဂါဟု
အမည္တပ္ေလာက္ေအာင္
စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ျခင္းမ႐ွိသည္ကုိ ေဆးမႉးသည္ ျမဳိ့ေပၚသုိ႔
သူႏွင့္
ေဆးစစ္ခ်က္သြားေရာက္ယူငင္ထားေသာေၾကာင့္
၄င္းေဆးမႉး သည္ စိတ္ေစာေနသည္မွာ
သာမန္ေတာ့မဟုတ္ေခ်။
 " မခ်ိန္အား" " းႏြယ္ဖြားမွ သားေျပာသလုိ
လုိက္ရြတ္ပါ " ဟု ေျပာလုိက္ခ်ိန္၀ယ္ အားလုံး၏
အၾကည့္သည္ းႏြယ္ဖြား ထံမွ
တပါးသုိ႔မေရာက္ေတာ့ဘဲ မၾကားရမည္ကုိ
ဆုိးရိမ္ေနသည့္အလား နားစုိက္ကာ
မည့္သည့္အေၾကာင္းေျပာဆုိမည္ကုိ သာ
အာ႐ုဏ္ျပဳလ်ွက္႐ွိေခ်ေတာ့သည္

းႏြယ္ဖြားမွ အမည္ ေဒၚနန္းခ်ိန္ သည္

႐ုပ္နာမ္ ၂ပါး ခႏၶာ ၅ပါး အား းႏြယ္ဖြားသုိ႔
လႉဒါန္းပါသည္ဟု ေျပာခုိင္းေသာ္
မခ်ိန္လည္းထုိသုိေျပာၿပီးႏွင့္တျပဳိင္ထဲ

" းႏြယ္ဖြား မွသည္ ယခု ေဒၚ နန္းခ်ိန္လႉဒါန္းေသာ

႐ုပ္အစု နာမ္အစု တုိ႔ကုိ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေတာ္မူေသာ
ျမတ္ဘုရားႏွင့္တကြ လက္၀ဲလက္ယာရံ
အဂၢမဟာေသနာပတိ ပညာအရာ တန္ခုိးအရာ
ျပဳိင္စံ႐ွား ဘုရား႐ွင္ေအာက္ တဆင့္ႏွိမ့္ေတာ္မူသည့္
အ႐ွင္သာရိပုတၱရာ အ႐ွင္မဟာမဂၢလန္
ကုိယ္ေတာ္ႀကီးမ းႏွင့္ အသတီ ၈၀အား ကြၽန္ပ္
းႏြယ္ဖြားမွ ျပန္လည္လႉဒါန္းပါ၏ ဘုရား "
ထုိေနာက္ အဘဆရာအေပါင္းႏွင့္ ေပါက္ဆရာ
၆၄ပါးအားလည္း လႉဒါန္းပါ၏ ။

ဟုဆုိၿပီးတျပဳိင္ထဲ

"ေဒၚခ်ိန္ေ၀ဒနာအား ျဖစ္ေပၚေအာင္
ေႏွာက္ယွက္ထားေသာ အေႏွာင့္အယွက္မွန္သမ်ွသည္
အတားအဆီး ပိတ္အပင္မ႐ွိ ပကတိ ငါ၏
ေ႐ွ႕ေမွာက္သုိ႔ေရာက္ေစငါ၏ အမိန္႔ ေရႊျပည္၀င္
အရိယာ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ း၏ အမိန္႔"

ထုိသုိ႔ေျပာၿပီး ၾကမ္းျပင္အား လက္၀ါးျဖင့္

ပုတ္ေလ၏။

သုိ႔တျပဳိင္နက္ တခါထဲပင္ အနီးအနား႐ွိ

ဦးသာေအာင္၏ တူေတာ္သူ ေမာင္ျပား၏

ကုိယ္သည္ အေ႐ွ႕အေနာက္ ေဘး၀ယ္ယာ
ယုိင္းထုိးလႉပ္႐ွားလာေလ၏။

" ေရႊျပည္၀င္အရိယာကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ း၏
အမိန္႔ ငါ၏ အမိန္႔ လႈပ္႐ွားမႈမွန္သမ်ွ ရပ္တန္႔ေစ"

ဟုေျပာကာ ၾကမ္းျပင္အာ လက္ျဖင့္

ပုတ္လတ္ေသာ္ ထုိလႈပ္ေနေသာ ေမာင္ျပားသည္
ၿငိမ္သက္သြားေလ၏။
 အားလုံးသည္ ထုိျမင္ကြင္းအားၾကည့္ကာ
မည့္သည့္အသံမွ စုိးစဥ္မ်ွ ထြက္ေပၚလာျခင္း
မ႐ွိေတာ့ေခ်၏။

သင္ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ဆုိတာ

အားလုံးသိေအာင္ ႏႈတ္ဖြင့္ၿပီး ေျပာေလာ့
ကြၽႏု္ပ္ေျပာနည္းကား အတုိင္းရြာထဲမယ္
ကြၽႏု္ပ္႐ွိေနသည္ အခ်ိန္တြင္ ေပးစရာ႐ွိသည္ကုိေပး၍
ယူစရာ႐ွိသည္မ းကုိယူမည္ဟု ေျပာၿပီးျဖစ္တယ္။

" ဟားဟား....ဟားဟား...
တေတာင္ေလာက္ တထြာေလာက္ေလးက ငါကုိ
အမိန္႔ဆင့္ၿပီးေခၚႏုိင္႐ုံနဲ႔ ကုိယ္ကုိ
အထင္မႀကီးစမ္းပါနဲ႔ဟဲ့ ခေလးရဲ႕ နင္က ခုမွ
ငါေျမးေလာက္႐ွိေသးတာ နင္ေျပာတာ
လက္ခံစရာလား ရယ္စရာ(ရီ)ေတြေျပာေနတယ္"
 အားလုံးလည္း အံအားသင့္သြားၾကေလ၏
ေယာက ၤး ႀကီးတေယာက္အသံႏွင့္ လုံးလုံး မတူဘဲ
မိန္းမႀကီးတဦး၏ အသံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္

ထုိအတူ ေဒၚခ်ိန္သည္လည္း မ်က္စိ မ်က္ႏွာ

ပ်က္ေနေလေပေတာ့သည္။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၁၁

မခ်ိန္ ႐ုပ္ပ်က္ေနသည္ကုိ းႏြယ္ဖြားလည္း

ျမင္ေတြ႔ေနေလ၏။
 ထုိအတူ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွ
လည္းျမင္ေတြ႔ေနၾကေလ၏။ သုိပါေသာ္လည္း
းႏြယ္ဖြားမွ မျမင္ေယာင္ေဆာင္ကာ
ေမးျမန္းေလေတာ့၏။

" အခု၀င္ပူးေနတာ ဘယ္သူဘယ္၀ါျဖစ္ျဖစ္

အခုေျပာလုိတာက အသက္အရြယ္အပုိင္းအျခားဆုိတာ
တရက္ၿပီးတရက္ အုိသြားတာပါဗ အသက္ႀကီးလုိ႔
အေတြ႔အၾကဳံမ းရင္သာ မ းလာမယ္
အသိဥာဏ္ပညာရင့္သန္ရမယ္လုိ႔ မပါဘူးဗ်
ေနာက္ၿပီး ေကာင္းေသာတရားသာလ်ွင္ ႀကီးစုိးေနတဲ့
အမွန္တရားေလာကႀကီးမွာ အမွားတရားဆုိတာ
ဘာမွမဟုတ္ဘူးဗ်" ဟု းႏြယ္ဖြား ကေျပာေလ၏။

"အခုလုိပါးစပ္ေလးနဲ႔အသာအယာ
ေျပာဆုိေနတာက လူေတြကုိသနားလုိ႔ ထုိအျပင္
ႏွိမ္စက္ညဥ္းပန္းတာကုိမၾကဳိက္လုိ႔ေျပာေနတာ
နားလည္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္ဗ "

" လူဆုိတာ ေလာကႀကီးထဲမွာ

ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္မယ္
မေကာင္းတာလုပ္ရင္မေကာင္းတာျဖစ္မယ္ဆုိတာ
သမၼသကသမၼဒိဌိ စင္ၾကယ္ေအာင္ နားလည္စမ္းပါ "
မရပ္မနားပင္
ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္းေျပာဆုိေသာ္လည္း
ထုိပူးေနေသာ မိန္းမသည္...
" အမေလးေတာ္ ခေလးေလး ႐ွိေသးတယ္
တရားလာေဟာေနတယ္ ေတာ္ေလးကုိ က်ဳပ္က
ဘာလုိ႔႐ုိေသရမလည္း" ဟု၀င္ပူးေနေသာ
အမ်ဳိးသမီးထံမွ ေျပာစကားတုိ႔ကုိ
းႏြယ္ဖြားၾကားလတ္ေသာ္
ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးျဖစ္သြားေလ၏။
 " ေကာင္းပါၿပီ မေျပာလည္း ရပါတယ္
နည္းနည္းေတာ့ ဒုကၡခံလုိက္ပါဗ ..." းႏြယ္ဖြားက
ေျပာၿပီးၿပီးျခင္း

" ငါသည္ အထက္ဆရာမ း၏

စည္းကမ္းမူေဘာင္မ းကုိမျပတ္ေလးစားလုိက္နာ၏
ထုိအတူ မဟာဂႏၶာရီ လမ္းတုိ႔၏
လမ္းစသုိ႔ေရာက္ရန္လည္း မျပတ္ၾကဳိးစား၏
ထုိသစၥာစကားတုိ႔၏ စြမ္းအားသည္ ငါအား
သက္ေရာက္ပါေစသတည္း"

ဟုေျပာကာ

"ဘုရား၅ဆူ အမိန္႔ အထက္ အဘဆရာမ းႏွင့္

ေရႊျပည္၀င္ အရိယာကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕
အမိန္႔ငါ းႏြယ္ဖြား၏ ငါ၏ သီလ သမာဓိ ပညာတုိ႔ႏွင့္
အခုပင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္လုိက္မယ္ ခ်ဳပ္ၿပီး တုပ္ၿပီးျဖစ္ေစ
မည့္သည့္ပညာျဖင့္မ်ွ ခုခံကာကြယ္ႏုိင္ျခင္းမ႐ွိေစရ"

" ဘုန္း....ဘုန္ း....ဘုန္ း...."

ၾကမ္းျပင္အားလက္၀ါးျဖင့္ ပုတ္၍ ခ်က္ျခင္း

အမိန္႔ျပန္လတ္ေသာ္ ထုိေမာင္ျပား၏
ခႏၶာကိုယ္ သည္
တခုခုႏွင့္ခ်ဥ္ေႏွာင္ထားသည့္အလား
လက္၂ဖက္ကုိ၄င္း ေျခ၂ဖက္ကုိ၄င္း
ကုိယ္ခႏၶာသည္၄င္း
တုပ္စည္းေႏွာင္ထားသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနေလ၏။

တျပဳိင္ထဲ းႏြယ္ဖြား မွသည္ ငါ၏ ေ႐ွ႕ေမွာက္

ကုိးျမဳိ့႐ွင္နဲ႔ ႏွမေတာ္ ပုလဲရင္ ဆုိင္ရာကုိစြဲၿပီးေရာက္ေစ
ျမန္မၾကာခ်က္ျခင္းေရာက္ေစ
သင့္တုိ႔အား ၾကဳိးပုိင္အျဖစ္ ဆုခဏေပးလုိက္မယ္ ..ဟု
ေျပာၿပီး ၾကမ္းအားလက္ျဖင့္ပင္

" ဘုန္း.........(၃ခ်က္ဟုမွတ္ပါ)"ဟု
ပုတ္လုိက္၏။

" ေရာက္ေၾကာင္းကုိ သက္ေသအေနနဲ႔ သင့္တုိ႔ရဲ႕

ဆုိင္ရာနတ္ကြန္းမွာ ဓား၂လက္တျပဳိင္ထဲ ထက
ၾကေစ"
ထပ္မံအမိန္႔ေပးလုိက္၏

ဟုိက္ ....အံၾသဖြယ္ရာ အျခင္းအရာပါ့လား

ၾကည့္ပါဦး ဓား၂လက္က
ကေနတာ(ဓားကသည္ဆုိသည္မွာ တင္စားျခင္းျဖစ္ၿပီး
လႉပ္႐ွားေနသည္ဟု သေဘာပုိက္ၾကပါကုန္)

အံဖြယ္သရဲဘဲ ေတာ္လုိက္တာ
မအိမ္စည္တုိ႔ေမြးရၾကဳိးနပ္လုိက္ပါဘိ
ရြာသူရြာသားမ းက တေယာက္တေပါက္
ေျပာဆုိကုန္ၾကေလ၏

ေကာင္းၿပီ သင့္တုိ႔ေရာက္ေၾကာင္းသိ၍
သင္တုိ႔အား ၾကဳိးပုိင္အျဖစ္ အပ္ႏွင္းၿပီးျဖစ္လုိ႔
သင္တုိ႔အား အေႏွာင့္ပေရာဂါ ပေရာပရီ လုပ္ေနတာ
ၿငိမ္သက္ေအာင္ ေစလုိက္မယ္ အသက္မေသေစနဲ႔
လ်ွာထြက္ေအာင္ လည္ပင္းကုိၾကဳိးနဲ႔ ဆြဲစမ္း ဟု
အမိန္႔ေပးလုိက္ေလေတာ့သည္။

တခါထဲ ေမာင္ျပားတျဖစ္လည္း
၀င္ပူးေနေသာ ေရာဂါသည္၏ လည္ပင္းသည္
ေသးက်ဳံ၀င္သြားကာ ၾကဳိးေသးေသးေလးတခု၏
အရာသည္ လည္ပင္းေပၚတြင္ေပၚလာေလေတာ့သည္။

ဆြဲစမ္း ငါလုိ
ေရႊျပည္၀င္အရိယာကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕
ဆုကုိရ႐ွိထားတဲ့ သူကုိမ႐ုိမေသ မခန္႔မျငား
ျပန္လည္ႏႈတ္လွန္ထုိးေနတာ မေသေစနဲ႔ ဆြဲစမ္းဟု
မ်က္လုံးကုိစုံမွိတ္ၿပီး စိတ္ျဖင့္ပင္ အမိန္႔ျပန္ေနေလ၏။

ေမာင္ျပား(မိစာၦ) သည္လည္း
ေအာ္ဟစ္မည္တမ္းေလေတာ့၏
အစ္..အစ္...အလြတ္ .....လြတ္....
ေျခာက္ပါၿပီ
....ေခြးလြတ္ပါ(လည္ပင္းအစ္ေနေသာအသံလုိ႔သေဘ
ာေပါက္ပါ)
 " ဟားဟား..ဟားဟား "...ရီလုိက္သံသည္
းႏြယ္ဖြား၏ အပတိ
အသံလႈိင္းထက္ေက ္လြန္ကာအားလုံး၏
နာစည္ကုိခတ္၍ နားမ းပင္အူသြားၾကေလ၏။

" မႏွိပ္စက္လုိေသာေၾကာင့္
ေကာင္းေကာင္းေမးတုန္းက မေျပာလုိ
မာနကႀကီးေနေသးတယ္ လူေတြတယ္ခက္သကုိး
အခုေတာ့ နာက်င္ရပီ မဟုတ္လား
ဘုရား...ဘုရား...အနိစၥ . ..ဒုကၡ . ..အနတၱ . .."
ဟု ေျပာကာ ေခါင္းညိတ္ေနေလ၏။

" ေကာင္းပါၿပီ ဗ ... ေကာင္းပါၿပီ

အခု ေရာက္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္က
ဘယ္သူဘယ္၀ါဆုိတာေျပာေပေတာ့ အခု လည္း
ရြာေတာ္႐ွင္ေမာင္ႏွမ ႐ွိတယ္ဆုိေတာ့ သင္အေနနဲ႔
လိမ္ခဲ့ရင္ သူတုိ႔ကသာ အျပစ္ေပး လိမ္မယ္
ကြၽႏု္ပ္ထုိင္ၾကည့္ေနမွာသာျဖစ္တယ္.." ဟု းႏြယ္ဖြား
ကေျပာလုိက္ေသာ္

"ကြၽန္မက မခ်ိန္ရဲ႕ အေဒၚအရင္း ေဒၚစံမတူပါ

အခုက သူမကုိ မ်ဳိး႐ုိးပုိင္ပညာနဲ႔ဘဲ
ျပဳစားထားတာပါ"ဟု မလိမ္မညာမကြယ္မ၀ွက္ဘဲ
ေျပာေလ၏။

" ေဟ့ ...ဟယ္ေတာ့. .ဟုတ္ပါ့ဗ

ေဒၚစံမတူ ဆုိတာ တုိ႔ရြာရဲ႕ ေမတၱာ ႐ွင္ႀကီးဆုိၿပီး
ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္းဟ အခုက သူဘဲ
အကုန္အက်ခံေစတနာ ေမတၱာ
ေ႐ွ႕႐ူ႔ၿပီးရြာသူရြာမ းအတြက္ သူကုိယ္တုိင္
ေဆးခန္းေရာ ဘုန္းႀကီးေက င္း ပရ၀ဏ္ေရာ
စာသင္ေက င္းေတြေရာ လႉထားတာေလ အခုက
ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္းဟ..."ရြာသူ ရြာသား မိန္းမ
ေယာက ၤး...
အားလုံး၏ ႏႈတ္မွ ႂကြတ္စီစီျဖစ္လာၾကေတာ့ေလ၏။
ထုိအတူ မခ်ိန္လည္း ထုိအေၾကာင္းအရာအား
သိၿပီးပုံႏွယ္ စိတ္မသက္အသာ ျဖစ္ကာ
ေနေလေတာ့၏ ။အေၾကာင္းမွာ မိဘ
ဘုိးဘြားလက္ထက္မွ ယေန႔တုိင္ မိသားစု
ျပသနာအရင္းအျမစ္ကုိ မသိၾက၍ ျဖစ္ေလ၏။

ထုိအခ်ိန္ းႏြယ္ဖြားမွ
"ေဒၚစံမတူ အခုထြက္ပါ ၿပီးရင္ လူကုိယ္တုိင္
အခုေနရာကုိ လာခဲ့ပါ"ဦးႀကီးျပားကုိယ္မွာ
"မည့္သည့္ေ၀ဒနာ မွမေပၚေအာင္တခါထဲ
ယူေဆာင္သြားရမည့္ အဘဆရာမ းအမိန္႔ "
ဟု တခါထဲ ပင္ေျပာလုိက္ေလ၏။
 လက္၀ါးျဖင့္ပင္ ပုတ္လုိက္ေလ၏။

ထုိ္ေနာက္ ေဒၚစံမတူ ပူးထားေသာ ကုိျပား၏

ကုိယ္လုံးအားေဒၚစံမတူကပင္ လက္၀ါးျဖင့္
ပြတ္သတ္ပီး အကုန္ျပန္ပါေစလုိေျပာၿပီး
အေနာက္အရပ္သုိ႔ ခုန္ဟန္ျပဳေလေတာ့၏။

ဦးႀကီးျပား၏ ကုိယ္လုံးလည္း ၾကမ္းျပင္သုိ႔

ဘုိင္းဘုိင္းလွဲေလ၏ ထုိအခါ ရြာသူႀကီး မွ
အနီးအနား႐ွိ၍ ထူၿပီးေသာ္ းႏြယ္ဖြားသည္
ထုိင္ရာမွာထ၍ "ဃ" အကၡရာကုိ ႏွဖူးတြင္ေရးၿပီး
ပုံမွန္အတုိင္းျပန္ျဖစ္ေစဟု အမိန္႐ွိလုိက္ေသာ္
ကုိျပားလည္း ဟုိၾကည့္ဒိၾကည့္ႏွင့္
ေၾကာင္ၾကည့္ေနေလ၏
ရြာသူႀကီးဦးဖုိးေမာင္လည္း ကုိျပားအား
အက်ဥ္းခ်ဳံၿပီး ႐ွင္းျပၿပီးေလေသာ္......
 ထုိအခ်ိန္....
အင္မတန္မွ ဥပဒိ႐ုပ္ႏွင့္ က်က္သေရ မဂၤလာ
ျပည့္စုံေသာ ေဒၚစံမတူသည္ ေနာက္မွ ဗလ
ေတာင့္ေတာင့္ ေယာက ၤး ႀကီး၂ေယာက္ႏွင့္ လက္၀ဲ
လက္ယာရံလာေလ၏။
ယခု အသြင္သည္ကား ပထမတခါတုန္းက
အားမတန္မာန္ေ႐ွာ့ရေပမဲ့ အခုအခါ
တုိက္ပြဲ၀င္စစ္သူႀကီးကဲ့သုိ႔ရဲ၀ဲလွေလသည္။
"အိမ္ထဲသုိ မလွမ္း၀င္ခင္ းႏြယ္ဖြားက
ဆံခ်ည္မ်ွင္ တပင္ႏႈတ္လ်ွက္ ယခုငါေရာက္ေနေသာ
အိမ္၀ုိင္းအား ဤဆံပင္ျဖင့္ရစ္ပတ္ထားေစသတည္း
ဤ အ၀န္းအ၀ုိင္းသည္ အရိယာကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕
ေနရာဌာနအျဖစ္သတ္မွတ္ေသာေၾကာင့္
အတြင္းပညာ႐ွိသူမ း ၀င္ေရာက္ၿပီးလ်ွင္ ၄င္းပညာႏွင့္
ျပန္၍ မထြက္ႏုိင္ေစသတည္း ငါအား
ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ေစာ္ကားအံၾကံသူလည္း ဤ
စည္း၀ုိင္းအတြင္းသုိ႔ မည္သည္ေနရာမွ ၀င္ေရာက္၍
မရေစသတည္း "ဆံပင္ျဖင့္
အိမ္၀ုိင္းအားခ်ည္ေႏွာင္ထားလုိက္ေလေတာ့သည္။

ထုိသုိ အဓိဌာန္ၿပီးသည္ႏွင္ေဒၚစံမတူ သည္

ေခ ေခ ေမြေမြ၀င္ေရာက္လာႏုိင္ေသာ္လည္း
ထုိဗလေတာင့္ေတာင့္ေယာက ၤး
၂ေယာက္သည္အိမ္စည္း
၀သုိပင္ မကပ္ႏုိင္ၾကေတာေပ။

ေဒၚစံမတူက "ဟဲ့ ႏြား၂ေကာင္၀င္ခဲ့ေလ"ဟု

ထုိေယာက ၤးႀကီး ၂ေယာက္အား
အျပင္းအထန္ဆူပူေလေတာ့၏။
အရင္က ႏူးညံေသာ ေဒၚစံမတူသည္
အရင္ကႏွင့္မည့္သည့္ေနရာမွ မတူေတာ့ေခ်
စကားအေျပာအဆုိၾကမ္းတမ္းလာေလေတာ့သည္။
 သုိ႔ေသာ္ ထုိ၂ေယာက္က: ေမေမႀကီး
၀င္မရဘူးဘုရား"ဟုေျပာသည္ကုိသတိမမူမိေသးေသာ
ေဒၚစံမတူ က
"အံမယ္ေလးေနာ္
ငါလုပ္ရင္ေသေတာ့မယ္နင္တုိ႔၂ေယာက္"ဟု ေျပာကာ
မိမိ၏ ပညာမ းအားနည္းလာသည္ကုိ ေတြ႔မိေသာ္ "
ေအာ္ စည္းခ်ထားတာကုိ "ဟု ေရရြတ္လုိက္ေလ၏။

" ဟားဟား.....ဟားဟား..."
မိုးႏြယ္ဖြားမွ ထပ္မံ၍ ရီေမာလုိက္ျပန္၏

"ေဒၚစံမတူ ခင္ဗ ရဲ႕

ပညာစက္ေတြ႐ွိေသးရဲ႕လားၾကည့္ပါဦးဗ
...."ခနဲ႔တဲ့တဲ့ ေမးလုိက္၏။
 မ်ဳိး႐ုိးပုိင္ ပညာစဥ္မ းကုိ လွည္လည္ၿပီး
ပညာစဥ္အား ျဖန္႔က်က္ၾကည့္မိလုိက္ေသာ္
မည့္သၫ့္ပညာစဥ္မ်ွ
မစြမ္းႏုိင္ေတာ့သည့္အေျခအေနျဖစ္ေပၚသြားေသာ
ေဒၚစံမတူ၏ မ်က္ႏွာသည္
ခ်က္ျခင္းပင္ညႇဳိးငယ္သြားေလေတာ့သည္

[ ေဒၚစံမတူ ပညာသည္ ေအာက္လမ္း

ပညာမဟုတ္ပါ ထုိအတူ
အထက္လမ္းပညာလည္းမဟုတ္ပါ အထက္မေရာက္
ေအာက္မေရာက္ ပညာစဥ္ျဖစ္ပါသည္
ေအာက္လမ္းပညာႏွင့္ အလယ္အလတ္ ၀ိဇၨာ
ပညာသည္(ထုိပညာမ း သည္လည္း ၀ိဇၨာ
ပညာရပ္မ းဘဲျဖစ္ပါသည္) ဖ်က္တုိင္းပ်က္၍
ေဖ က္တုိင္းေပ က္ပါသည္
ပညာစစ္အထက္လမ္းပညာမ းႏွင့္ နံသာဆီႏွင့္အီး
ျဖစ္ပါသည္]
 သားေလး.............

ေဒၚစံမတူမွ အေခၚအေ၀ၚပင္
ေျပာင္းလည္းသြားပါေတာ့သည္ သားေလး
အခုသားအေပၚအျမင္မၾကည္တာမ႐ွိေတာ့ပါဘူးခေလး
ရယ္ဘြားဘြားတုိ႔မ်ဳိး႐ုိးလုိက္ပညာက
နတ္သမီးကညာစင္ က်င့္စဥ္ပါ အဲ့က်င့္စဥ္က
သိပ္ကုိထူးျခားပါတယ္ ဘယ္လုိလည္းေျပာရရင္
ေယာက ၤး ေလးက်င့္ရင္ မိန္းမျဖစ္ပါတယ္
မိန္းခေလးက်င့္ရင္ အင္မတန္မွ ႏူးညံတဲ့
ကုိယ္ကာယသည္ သာမန္ထက္ထူးကဲၿပီး
ေစတလုံးသတိၱ
႐ွင္မ းျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ က်င့္စဥ္ပါ အဲ့က်င့္စဥ္ရဲ႕
အဓိကလုိအပ္ခ်က္ကေတာ့ ဓါတ္လုံးျမႇပ္ထားတဲ့
န၀ရတ္ကုိးသြယ္ ဆံထုိးပါဘဲ ဘြားဘြားက
ကိစၥၿပီးေျမာက္လုိရာေရာက္ဖုိ႔အတြက္ အဲ့ပစၥည္းကုိ
အဓိက လုိအပ္ပါတယ္ အဲ့ပစၥည္းကုိ
သိမ္းရတဲ့အပ်ဳိေတာ္က မခ်ိန္ရဲ႕အေမ နန္းေဒ၀ီပါဘဲ
သူမရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ အဲ့ရတနာ ပစၥည္းဟာ
ေပ က္ဆုံးသြားခဲ့ရတယ္ အဲ့ဒါက အဓိက မခ်ိန္ရဲ႕
ေပ ့ညံမႈေၾကာင့္ ပါသြားတာဘဲ သားေလး

[( အခု န၀ရတ္ ကုိးပါးသည္ မည္သည္မ းျဖစ္၍

မည္သုိေသာ
ဂုဏ္သတၱိ႐ွိသည္ကု္ိေရးသားေဖာ္ျပသြားပါမည္
၁။ ပတၱျမား - ဘုန္းႀကီးျခင္း။
၂။ ျမ - ေအးခ်မ္းမႈရွိျခင္း။
၃။ စိန္ - ဂုဏ္ပညာျမင့္မားျခင္း။
၄။ နီလာ - ေမတၱာစြမ္းအားစူးရွျခင္း။
၅။ ေဂၚမုတ္ - ခြန္အားႀကီးမားျခင္း။
၆။ ဥႆဖယား - က်န္းမာျခင္း။
၇။ သႏၲာ - အျမင့္သို႔တက္လွမ္းလြယ္ျခင္း။
၈။ ေၾကာင္ - ခ်စ္ခင္သူမ းျခင္း။
၉။ ပုလဲ - က်က္သေရရွိျခင္း။
၁။ ပတၱျမား (ဘုန္းႀကီးျခင္း)

၁။ ပတၱျမား (ဘုန္းႀကီးျခင္း)
လူနဲ႕အတူသယ္ေဆာင္သြားပါကအလိုရွိရာျပည့္စံုျခင္း၊
ေအာင္ျမင္ျခင္း အစြမ္းသတၱိရွိပါတယ္

၂။ ျမ (ေအးခ်မ္းမႈရွိျခင္း)
ေအးခ်မ္းတဲ့ အစြမ္းသတၱိကို ေဆာင္လုိ႔
ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ အလြန္တန္ဖိုးထားတဲ့ ရတနာတစ္ပါး
ျဖစ္ပါတယ္။

၃။ စိန္ (ဂုဏ္ပညာျမင့္မားျခင္း)
ဂမီၻရ ပညာရွင္မ းသည္ စိန္ကို
ခ်စ္ျခင္း ေမတၲာရဲ႕ သေကၤ ( symbol of love)
ဟုလည္း ေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။

၄။ နီလာ (ေမတၱာစြမ္းအားစူးရွျခင္း)
သူတပါး၏ေမတၱာကို
ရရွိသည္လူတို႔၏ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးမႈကို ရရွိသည္။
ရန္အေပါင္းမွကာကြယ္ႏိုင္သည္စသည္မ းကိုစြမ္းေဆ
ာင္ႏိုင္သည္ဟု သိရသည္။

၅။ ေဂၚမုတ္ (ခြန္အားႀကီးမားျခင္း)
ေဂၚမုတ္ေက က္သည္ ခြန္အားႀကီးျခင္း၊ က်န္းမာျခင္း၊
ရန္သူကို ေအာင္ႏိုင္ျခင္း စသည္မ းကို
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္ဟု သိရသည္။
၆။ ဥႆဖယား (က်န္းမာျခင္း)
ဥႆဖယားေက က္သည္ က်န္းမာေရး
ေကာင္းမြန္မႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္ျခင္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း၊
စီးပြားလာဘ္လာဘ ေကာင္းျခင္း စသည္မ းကို
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။

၇။ သႏၲာ (ႀကီးကဲ/အျမင့္သို႔တက္လွမ္းလြယ္ျခင္း)
သႏၲာေက က္သည္ အႀကီးအကဲျဖစ္ျခင္း၊
ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ျခင္း၊ သူတပါးအက်ိဳးကို
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း၊ ရန္သူကို ေအာင္ႏိုင္ျခင္း
စသည္မ းကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။

၈။ ေၾကာင္ (သိဒိၶ/ခ်စ္ခင္သူမ းျခင္း)

ေၾကာင္ေက က္သည္ သိဒၶိၿပီးေျမာက္သည္၊
ေအာင္ျမင္သည္တန္ခိုးရွိသည္စသည္မ းကိုစြမ္းေဆာ
င္ႏိုင္သည္ဟု သိရသည္။
၉။ ပုလဲ (က်က္သေရရွိျခင္း)

ပုလဲရတနာသည္ က်က္သေရရွိျခင္း၊ လူ၊ နတ္၊

ခ်စ္ခင္ျခင္း၊
က်န္းမာျခင္း၊ အႏၲရာယ္ကင္းျခင္း စသည္မ းကို
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္။

ေန႔သင့္နံသင့္အေဆာင္အျဖစ္ အသုံးျပဳေသာ
ေက က္မ်က္ရတနာမ းမွာ

၁။ တနဂၤေႏြ = ေက က္နီ/ပတၱျမား
၂။ တနလၤာ = ပုလဲ
၃။ အဂၤါ = သႏၲာ
၄။ ဗုဒၶဟူး = ျ◌မ
၅။ ၾကာသပေတး = ဥႆဖယား
၆။ ေသာၾကာ = စိန္
၇။ စေန = နီလာ
၈။ ရာဟု = ေဂၚမုတ္ )]

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၁၂

" ေကာင္းၿပီေလ အခု ဘြားေလးရဲ႕

ပညာစဥ္ေတြဆုံး႐ႈံးသြာတာ
အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ျဖစ္လုိ႔ပါ ထုိေၾကာင့္
ဟမ္မူရာဘီရဲ႕ ကုိဒ ဥပေဒ အတုိင္း
တခုကုန္ရင္တခုေတာ့ ျပန္ရရမယ္ေပါ့
အခုဘြားေလးကုိ က်င့္စဥ္တခုေပးလုိက္ပါ့မယ္ အဲ့ဒါက
ေတာ့ ဥဴးပညာနႏၵာ ေက င္းအေ႐ွ႕မွာ ေပါက္ေနတဲ့
ကုမုျဒာ ၾကာပင္ကုိ လျပည့္ေန႔မေရာက္ခင္
အဖိတ့္ေနတုိင္း
ဥပုတ္ယူရင္း အဲ့ၾကာပင္ကုိ ခူးယူၿပီး အိမ္မွာ
ေရခြက္ေလးထဲ ထည့္ၿပီးဘုရား
ေက င္းေဆာင္ေပၚထားပါ အသားငါး
အသက္ပါေသာအစားေတြေ႐ွာင္ပါ ညအိပ္ခါနီ သုိ႔
သန္းေခါင္မွာ အိပ္ယာက ထ မိေမြးဖေမြးတုိင္း ခြၽတ္ၿပီး
လေရာင္ဆမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုမုျဒာၾကာကုိ
အကုန္၀ါးစားပါ ၿပီးရင္ အ၀တ္မပါ ထုိခနၶာကုိ
လေရာင္မွာ ၁၅မိနစ္ခန္႔ လေရာင္ျပပါ ၿပီးရင္ အိပ္
မနက္ေရာက္ရင္ ေနၾကာေစ့ ကုိ အေစ့ထုတ္ၿပီးသား
ကုိ လက္တဆုတ္ခန္႔၀ါးစားပါ ၉နာရီတိတိ
ျဖစ္ရန္လုိအပ္ေပသည္ စားၿပီးရင္ ညက
လုပ္နည္းအတုိင္ မိေမြးပုံစံ ေနေရာင္ခံယူပါ ၁၅မိနစ္
ထုိက်င့္စဥ္ကုိ သူရိယ စႏၵာ အပ်ဳိစင္ က်င့္စဥ္လုိ႔ေခၚၿပီး
တႏွစ္လုံး ၁၂ႀကိမ္ မပ်က္မကြက္လုပ္ႏုိင္ရင္
အက်ဳိးထူးေပးပါလိမ့္မယ္"ဟု းႏြယ္ဖြား
ကေျပာဆုိေရရြတ္ျပေလ၏။

"မခ်ိန္ရဲ႕ အျပစ္လုိ႔လည္း ေျပာမရဘူး ဒါေပမဲ့ အဲ့

ဆံထုိးကုိ ဆံပင္မွာထုိးၿပီးက်င့္မွ
ေအာင္ျမင္မွာအခုေျမးေလး းႏြယ္ဖြား က
ပညာစဥ္အသစ္ေပးေလေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ေလ
"ဟု ေဒၚစံမတူ က
အားသစ္အင္သစ္တုိ႔ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚလာသည့္ဟန္ျဖ
င့္စကားကုိ ရွည့္လည္းေလ က္သာ ပ းလည္စြဲ သာ
မယုတ္မလြန္ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။

" ေဒၚေလး ခ်ိန္

အတိတ္အေၾကာင္းေလးေတြျပန္ေျပာင္းၿပီးေျပာပါဦးဗ
" းႏြယ္ဖြား ကပင္ ေဆာ္ၾသလုိက္ေလေတာ့သည္။
ထုိအခ်ိန္ မခ်ိန္က ေျပာရရင္ ဒိလုိ႔ပါ ခေလးရယ္

" ေဒၚေလး အသက္၂၀အရြယ္မွာ ေဟာ္နန္းက

ေခၚၿပီးေမြးစားထားတဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္႐ွိတယ္
ဒါေပမဲ့ ေစာ္ဘြားႀကီးက
ဘယ္ကဘယ္လုိေခၚလာတယ္တုိတာ
သိသူနည္းလြန္းလွတယ္ တခ်ိဳ႕ကေျပာတာေတာ့
ေစာ္ဘြားႀကီးအႏွိမ့္စံဘ၀က ရြာသူေလး နန္းခိပ္ နဲ႔
ရသေယာင္ ဒါေပမဲ့ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိႏုိင္ဘူး
သားေလး အာ့ဒါနဲ႔ သူက အင္မတန္ေရမြန္ပါတယ္
စကားေျပာအေနအထုိင္က
ယဥ္ေက်းပါတယ္ဆုိသူထက္ကု္ိ ပုိၿပီးသိမ္ေမြ႔ေလေတာ့
ခ်စ္သူခင္သူ အင္မတန္ေပါမ းတယ္ အာ့နဲ႔တေန႔
ေဟာနန္းထဲက ေဆးပညာက်မ္းထဲမွာ အပ်ဳိစင္ေသြးနဲ႔
မဟာ အလွ ဆုိတဲ့ က်မ္းစာအုပ္တခုကုိ
ဖတ္မိတယ္ေပါ့ သူနဲ႔ ေဒၚေလးက အရမ္းရင္းႏွီးတယ္
တဏွာ ရာဂေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ စစ္ေရးစစ္ရာ
အမတ္ႀကီးသမီးဆုိေတာ့ ပုိၿပီးခင္မင္ၾကတာေပါ့"
စကားကုိခတၱရပ္လုိက္၏ ။

ဟုတ္ ဆက္ပါဦးဗ် ေဒၚေလးခ်ိန္ရ ဟု

စကားေထာက္ေပးလုိက္ေသာ္ မခ်ိန္လည္း...

" တေန႔စကားစပ္မိရင္ ေဒၚေလးတုိ႔

အဘုိးတေယာက္က ထြက္ရပ္လမ္းကုိ
မကုိဋ္စလြယ္ေတြနဲ႔ႂကြတယ္
သူတုိ႔အတြက္ေရႊေငြဆုိတာ မလုိေတာ့
အဲ့ပစၥည္းေတြေပၚက ရတနာေတြကုိ ဆုလုိက္တယ္
ၿပီးေတာ့ သူရဲ႕ က်င့္ၾကံအားေၾကာင့္ ရထားတဲ့
သံေသကုိ ျမႇပ္ၿပီး န၀ရတ္၉ပါး ဆံထုိးလုပ္ၿပီး
မိန္းခေလးက်င့္ရင္ အင္မတန္မွ လွပပ်ဳိႏုတဲ့က်င့္စဥ္
ေယာက ၤး ေလးက်င့္ရင္
မိန္းမေလးျဖစ္မယ္လုိ႔မွာၾကားၿပီးေပ က္သြားတာ
အဲ့ဒါကုိ ေဒၚေလးက ေျပာျပမိလုိက္တယ္ေလ
အာ့နဲ႔သူက ပူဆာေတာ့တာပါဘဲ ခေလးရယ္
တေန႔တေန႔သနားေအာင္ကုိေျပာတာ
သနားလုိ႔ဌားလုိက္တာ
ဘယ္ေရာက္သြားလည္းကုိမသိေတာ့ဘူး
"သားေလးရယ္ ဟု ေျပာဆုိလုိက္ေတာ့သည္။ ထပ္၍
ပင္ မခ်ိန္က

"တမ်ဳိးလုံးက အျမတ္တႏု္ိးတန္ဖုိးထားတဲ့
ပစၥည္းဆုိေတာ့ ပုိဆုိးတာေပါ့ ထပ္ၿပီးမေကာင္းတာက
သားေလးရဲ႕ဘြား ေဒၚစံမတူ ကက်င့္စဥ္ကုိ
ေနာက္ဆုံးေရာက္ေနပီ ဒါေပမဲ့
ဆံထုိးမ႐ွိလုိ႔ေသာင္တင္ေနတာ အခုထိဘဲ
ေဒၚေလးကုိစိတ္နာၿပီး ရ႐ွိၿပီသား စိတ္စြမ္းအားနဲ႔
ေဒၚေလး ႏွဖူးကုိခ်ည္ေႏွာင္ထားလုိက္ေတာ့ သူစိတ္က
တခါတေလ ေတာ့ မထူးျခားဘူး တခါတေလ
ေဒါသထြက္လာရင္ အဲ့ေနရာက
ေသေလာက္ေအာင္နာတာ တေန႔မွာ ေဒၚေလး
အဲ့လုိျဖစ္ေနတုန္း
ေဆးမႉးေလးက အိမ္ေ႐ွ႕ကျဖတ္သြားတာ ျမင္ၿပီး
ေဆး႐ုံပုိဖုိ႔ျပင္ေတာ့ တာဘဲ ေဒၚေလးလည္း
အ႐ွည္အ႐ွည္ေတြျဖစ္မွာဆုိးလုိ႔ သူအလုိကုိလုိက္ၿပီး
ေဆး၀ါးကုသ ခံယူတာဘဲ မေကာင္းဘူးေလ
ဘယ္ေကာင္းမလည္း ႐ွာေဖြလုိ႔ရတဲ့ ေရာဂါမွ
မဟုတ္တာကုိ" ဟု မခ်ိန္က ၀မ္းနည္ေက်ကြဲစြာ
ေျပာဆုိေလေတာ့သည္။

" ေအာ္ အခု ေဒၚေလးခ်ိန္ အေျခအေန

ဘယ္လုိ႐ွိတုန္းဗ " းႏြယ္ဖြား ကေမးလုိက္၏ ။

" နာက်င္တာ ကုိက္ခဲတာ တခုမွ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး

သားေလးရယ္" ဟုဆုိ မခ်ိန္ကဆုိကာ
ကန္ေတာ့ေလေတာ့သည္။

"ဘယ္႐ွိမလည္းဗ သူပညာစဥ္
စက္ေတြျပတ္ကုန္လုိ္ ဘယ္အရာမွ မစြမ္းေတာ့ဘူးေလ
ေနာက္ အခုရြာမွာ ပညာသည္ ေတြမ႐ွိေတာ့ပါဘူး
အခုအားလုံးနားေထာင္ၾကပါ အခုဆုိ ရြာမွာ
ေက င္းထုိင္ဆရာေတာ္ႀကီး ဥဴးပညာနႏၵာ က
သက္ေတာ္ႀကီးရင့္ၿပီး အရြယ္လည္းရေနပီး
ခန္းေနဆရာေတာ္ေတြလည္း တုိ႔ရြာမွာ မျမဲဘူးဗ
အဲ့ေၾကာင့္ အသက္ငယ္ငယ္ဘသီလ သမာဓိ
ပညာျမင့္တဲ့ သက္ေတာ္ငယ္
ဆရာေတာ္တပါး႐ွာပါလုိ႔ဘဲ
တုိက္တြန္းလုိပါေတာ့တယ္" းႏြယ္ဖြား က အားလုံးကုိ
အထက္အႀကီးအကဲ တေယာက္ပမာ
ေျပာဆုိၫြန္ၾကားၿပီး၍

" အခု လူစုံတုန္း

သီးျခားပညာစဥ္ေတြေပးထားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ းက လြဲၿပီး
က်န္တဲ့ရြာသူရြာသားအေပါင္းတုိ႔
ျမတ္ဘုရားသာသနာကုိ ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖုိ႔
ကုိယ္တုိင္အရည္အေသြး႐ွိေနၾကဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ဗ
ဒါ့ေၾကာင့္ က်ဳပ္က ေတာ့ ခေလးပီပီ
ေျပာသင့္တာေတြလည္းေျပာပီပီ အကုန္
ရြာဦးေက င္းကုိ လုိက္ခဲ့ေပေတာ့ သီလ ခံယူၿပီး
မနက္ျဖန္ က်င့္စဥ္ စႏုိင္ေအာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔
တုိင္ပင္ရေအာင္ဗ သြားရေအာင္" းႏြယ္ဖြား က
ေလာ္ေဆာ္ေခၚေဆာင္ၿပီး အားလုံး ဘုန္ေတာ္ႀကီး႐ွိရာ
ရြာဦးေက င္းသုိ႔သြားၾကေလ၏။

ရြာဦးေက င္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ္ ဦးေရႊဘႏွင့္

မအိမ္စည္ တုိ႔သည္ ဆရာေတာ္ႀကီးအား
လႉဖြယ္၀တၳဳတုိ႔အား ကပ္လႉၿပီး
စကားလက္ဆုံၾကေနေလ၏
 " ဟာ... ေဖႀကီး ေမႀကီးတုိ႔ပါလား
ဘာလာလုပ္တာလည္းဗ် အမေလးေတာ္ ႐ွင္ေလးက
ရြာထဲ ပညာျပေနတယ္ဆုိေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔လင္မယားက
ဆရာေတာ္ ႀကီးထံ လာေလာက္ၿပီး
က်ဳိးေၾကာင္းေလ က္ရတာေပါ့ ႐ွင္ေလး က
ျပသနာ႐ွာရင္ ရြာထဲ ၀ုိင္း႐ုိက္ရင္ က်ဳပ္ရင္ေတြ
ကြဲရခ်ည္ရဲ႕" မအိမ္စည္ေျပာစကားေၾကာင့္ တရြာလုံး
ျပဳံးတုံးတုံးျဖစ္သြားၾကေလ၏ ။

"အားလုံး၏ စိတ္ထဲက တညီတၫြတ္ထဲ

အမေလး မအိမ္စည္ ရယ္ က်ဳပ္တုိ႔ ထိဖုိ႔ေနေနသာသာ
ျပႆနာေတြေတာင္ သူက႐ွင္းေပးေနေသးတယ္"ဟု
ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။

မက်ယ္အမည္ရ မိန္းမကမူ "အမေလးေတာ္

႐ွင့္သားကုိ က်ဳပ္တုိ႔က ထိရဲမယ္ အမေလး
ဘုရားကယ္ပါ တေတာင္ေလာက္
တထြာေလာက္ေလးက ေႁမြေမွာ္ေအာင္တဲ့
ကုိသာေအာင္ႀကီး လုပ္သြားတာျပခ်င္တယ္ မာနႀကီးတဲ့
ေဒၚစံမတူ မ်က္ႏွာကုိ ႐ွင္တုိ႔လင္မယားကုိျပခ်င္တယ္
အုိးစြတ္မစား ခြက္စြတ္မစား က်ဳပ္တုိ႔က
လုပ္မလားေတာ္ "ဟု ေျပာခ်လုိက္ေတာ့၏။

မက်ယ္၏ စကားေၾကာင့္ ဥဴးပညာနႏၵာ

ပင္ျပဳံးေလ၏

" မိက်ယ္ အသာေနစမ္း

ဆရာေတာ္ႀကီးဆီေရာက္တုန္း မကန္ေတာ့ဘဲ
ရန္မီးပြားေနတယ္ ခေလးေလးကုိ"ဦးဖုိးေမာင္၏
ဟန္႔တားမႈကုိ "ဟုတ္ပါၿပီ က်ဳပ္မွားတာပါေတာ္" ဟု
မက်ယ္က ဟန္႔ေနေသာ ရြာသူႀကီးဦးဖုိေမာင္ ကုိ
ျပန္ေျပာလုိက္ရင္ တရြာလုံး
ရီ(ရယ္သံ)ေသာေသာညံသြားေလေတာ့၏။
 ဥဴးပညာနႏၵာ က တရြာလုံးအက်င့္သီလ
႐ွိသည္ႏွင့္ တရြာလုံး၏ အေျခအေနသိသူပီပီ
" အင္း
းႏြယ္ဖြား ေျပာတာ မွန္ေပတယ္ က်ဳပ္လည္း
သက္ေတာ္ႀကီးလာၿပီ အျခားဘုန္းႀကီးတပါးကုိ
႐ွာၾကပါ ေနာက္ၿပီး ခေလးငယ္ေလး ေပးတဲ့
ပညာေတြကုိလည္းတရြာလုံးလက္ခံၾကပါ" ဟု
ဆရာေတာ္ႀကီးကတုိက္တြန္းေလ၏။

အားလုံးဘဲ ဆရာေတာ္ႀကီးလည္းခြင့္ေပး
ၿပီဆုိေတာ့ ဌာ
၁. ပထမဆုံး သီလယူ ခႏၶာကုိယ္ ဘုရားလႉ
၂. ၿပီးရင္ ထမင္းပန္းကန္ သန္႔သန္႔ တလုံးနဲ႔
ထမင္းဟင္းထည့္ အသားမပါ ဆုိပုိေကာင္း
၃.ရလာတဲ့ ထမင္းဟင္းကုိ ၀႐ုံ မွန္းဆထည့္ရမယ္ ပုိ၍
သြန္မျပစ္ရ လုိ၍ ထပ္မထည့္ရ
၄. ထမင္းဟင္း ထုိပန္းကန္ကုိ ျမတ္ဘုရားထံလႉရမည္
၅.ရလာတဲ့ ထုိဆြမ္းေတာ္ကုိစြန္႔ၿပီး စားရမယ္
၆.စားတဲ့အခါ "က"
ကုိထမင္းလုပ္တုိင္းမစားခင္ေရးရမယ္ ေရးတဲ့အခါ
ပါးစပ္က ကႀကီးအကၡရာ "ဧကေမသဥၥ" ဟု ရြတ္ရမယ္
၇. အကၡရာ တလုံးကုိ သုံးရက္စားၿပီး ဗ်ည္း ၃၃လုံးစာ
၉၉ရက္ၾကာမယ္(၃လ၃ရက္)က်န္ အကၡရာ
ေတြကုိလည္း ရြတ္ရမယ္ ဟာက ခေကြး ဂငယ္
စသည့္ျဖင့္သာ ေျပာင္းလည္းမည္ " ဧကေမသဥ"ၥ
ကမေျပာင္းလည္းေပ။

" ထုိက်င့္စဥ္ကုိ မပ်က္မကြက္လုပ္ရမယ္

တခါမွားရင္ အစကေန ျပန္စရမယ္ အေရးႀကီး
ကိစၥ႐ွိလာရင္ က်ဳပ္လုိ႔ အကၡရာေတြ ေလ ေျမ ေရ
က်န္တဲ့ ဘယ္ေနရာမဆုိ ေရးၿပီးသုံးႏုိင္ၿပီ ဘာေရးေရး
ဧကေမသဥၥ ကုိေတာ့ မေမ့နဲ႔ ၿပီးရင္ ၃ႀကိမ္
အထက္လုပ္ႏုိင္တဲ့သူဆုိ အဘဆရာမ းႏွင့္
သာႆနာေတာ္ေစာင့္နတ္မ းက
ဆုိင္သလုိေစာင္မေပးပါလိမ့္မယ္"
ဟု းႏြယ္ဖြား က ပါးစပ္ေသနတ္ပမာ
ေပါက္ေပါက္ေျပာသြားေလ၏ အားလုံးလည္း
အကုန္နားလည္လုိက္ေလ၏။

" ထုိအခ်ိန္ ဆရာေတာ္မွ းႏြယ္ဖြား

မနက္ျဖန္ ပညာစဥ္ေတြ ထပ္တက္ဖုိ႔ရန္ မပ်က္မကြက္
ငါဆီကုိ ပညာလာသင္ရမယ္"

ထုိစကားၾကားေသာ္ းႏြယ္ဖြားက ....။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ
အပုိင္း၁၃

" းႏြယ္ဖြားႏွင့္ စတင္ေလ့လာ အင္းစမပညာ"

းႏြယ္ဖြားလည္း ဆရာေတာ္ႀကီး
ေျပာလုိက္ေသာစကားေၾကာင့္
၀မ္းသာ၀မ္းနည္းျဖစ္သြားေလေတာ့သည္
အေၾကာင္းမွာ းႏြယ္ဖြားက လူငယ္ လူရြယ္ ႔
မည့္သည့္ပညာရက္မဆုိ သင္ယူႏုိင္ေသာ ဘဂၤဥာဏ္
ဇ၀နဥာဏ္တုိ႔ ျပည့္စုံေနေသာအခါသမ
ဆရာေတာ္ႀကီးကား သက္ေတာ္ႀကီးရင့္ေနေသာ
ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါး....

ထုိေန႔မွ စ၍ အင္းစမ အတတ္ပညာမ းကုိ

ေလ့လာသင္ယူခဲသည္မွာ ကုိးတန္း တႏွစ္လုံးနီးပါး
သင္ယူခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးက အင္းစမ
အတတ္ပညာမ းအျပင္ ေဆးအတတ္ပညာ
လက္ပန္းအတတ္ပညာ စေသာ အဌာရသ၁၈ရပ္လုံး
ကုိအကြၽမ္းတ၀င္ျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္
ေစခုိင္းေလေတာ့သည္ တဖက္ကလည္း
ေက င္းစာတုိ႔ကုိ မလစ္ဟင္းရေအာင္ အားထုတ္သလုိ
က်န္ေသာအျခားအျခားေသာ ေလာကီပညာတုိ႔ကုိ
အကြၽမ္းတ၀င္ျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င္ေလေတာ့သည္

တေန႔ မည္သူမွ မထင္ေသာ ကိစၥတရပ္

ျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ထုိအရာကား
ဆရာေတာ္ႀကီးဥဴးပညာနႏၵာသည္ သက္ေတာ္၉၀
အရြယ္....

းႏြယ္ဖြား (ဤေနရာတြင္ဆရာေတာ္ႀကီးက
ဒါကာလုိ႔လည္းမေခၚ သားလုိ႔လည္းမေခၚ ၀ိနည္းလြတ္
)အမည္နာမကုိသာေခၚေလသည္။
ငါသည္သက္ေတာ္ကုိးဆယ္ျပည့္သည္ အခုႏွစ္
တန္ခူးလျပည့္ေနမွာ ျပည့္စုံကာ က်င့္စဥ္
စည္းပူးမႈလည္းအဆင့္တခုသုိ႔ေရာက္၍ထြက္ရပ္လမ္း
ကုိသြားေတာ့မယ္ ခေလး
အဲ့တြက္ေၾကာင့္သင္ၾကားေပးခဲ့ဖူးေသာ အင္းစမမ းနဲ႔
ပက္သက္တာမ းကုိျပန္လည္ ရြတ္ဆုိျပပါ့ေလာ့။

[( အင္းခ်သူ၏ အဂၤါ (၈)ပါး

၁.စီရင္ ေသာအင္းအား ယုံၾကည္ေလးျမတ္ျခင္း

၂. ေကာင္းေသာ အလုိဆႏၵ၀ိရိယ ႐ွိျခင္း
၃.မွန္ ေသာ အသိဥာဏ္ပညာ ႐ွိျခင္း
၄.အစီအရင္အား အရိပ္ျဖင့္ မကြယ္ရျခင္း
၅.တစ္စုံတစ္ခု ေသာ ဒြါရကုိမွ ပိတ္ဆုိ္ ့မထားရျခင္း
၆.စကားမ ေျပာရ
၇.အျခားဖက္သုိ႔မလွည့္ရ
၈.မိမိ စီရင္ေနေသာ အင္းမွတပါး အျခားသုိ႔အာ႐ုံ
မေရာက္ရ

အင္းခ်ရန္ စည္းမ်ည္း (၂၁)ပါး

အင္းကန္းျခင္း(၇)ပါး

၁.နတၡတ္မမွန္ ျခင္း
၂.အင္ းဆန္ဂဏန္း မမွန္ျခင္း
၃.အသြားအလာ အလွည္ မမွန္ျခင္း(ခ႐ုပတ္/ရထား
ေျပး/ ျမင္းခုန္)
၄.ဂဏန္ း အကၡရာ မညီညာျခင္း
၅.မိမိကုိယ္တုိင္ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ျခင္း
(အမ်ဳိးသမီးပညာ႐ွင္မ း)
၆.အင္ းခ်သူ မသန္႔႐ွင္း (ေယာက ၤး /မိန္းမ အကုန္)
၇.မႏၱန္ မႏၱရား မမွန္ကန္ျခင္း

အင္းက်ဳိးျခင္း(၇)ပါး
၁.ဣရိယာပုတ္ ေျပာင္းျခင္း(ေျခဂဏွာ မၿငိမ္)
၂.စကား ေျပာျခင္း အျခားတဖက္သုိ႔အာ႐ုံေရာက္ျခင္း
၃.လူ ေျပာင္း၍ စီရင္ျခင္း
၄.မတ္တပ္ရပ္ ထ၍သြားလာျခင္း
၅.အင္ းရံျပတ္ျခင္း
၆.အနားမ်ဥ္ းမတားမီ အတြင္းမ်ဥ္းရံတားျခင္း
၇.အင္ းေဘာင္ေရြ႔လ းျခင္း
 အင္းေပါက္ျခင္း(၇)
၁.အင္ းေဘာင္မထိျခင္း
၂.အင္ းေဘာင္သည္အတြင္းစည္မ းတခုႏွင့္တခုေဖာ
က္ထြက္ေနျခင္း
၃.အင္ းခ်မမွန္ျခင္း
၄.အင္ းေဘာင္ႏွင့္ အင္းဆံထိေနျခင္း
၅.ဂဏန္ းေထာင့္မကုိက္ညီျခင္း(ေလးေထာင္ေနရာ
အ၀ုိင္းထည့္ျခင္း)
၆.အကၡရာ မပီမသ မမွန္မကန္ျဖစ္ျခင္း
၇.အင္ းကြက္ အစိပ္အက်ဲ အကြာအေ၀း မညီျခင္း
 စ. ေတေဇာ=ပါရမီ ၁၀ပါး
ဓ.၀ါေယာ =ဓမၼခႏၶာေပါင္း ၈၄၀၀
ဗ.အာ ေပါ=သာသနာသုံးရပ္
ဝ.ပထ၀ီ=မဂ္(၄)ပါး /ဖုိလ္(၄)ပါး

အင္း....စမ....မ း ေသာက္ရန္ျပာခ်ေသာအခါ

၁.အာစရိယာ ေသႆာနာမ ပညာဓိက ေဗာဓိသတၱာ

ဗုဒၶရာဇာ နိဗၺာယႏၱိ သေဗၺညဳေတာ သုခံဘေ၀။
၂.အာစရိယာ ေသႆာနာမ ဘ၀ိႆတိ အနာဂေတ
ဗုဒၶႆ ပညာဓိက ေဗာဓိပလႅင္ေကၤ ဥပၸဇၨႏၱဳ ။
၃.အာစရိယာ ေသႆာနာမ ဘ၀ိႆတိ ဣဓိေလာ
ေက ဘဒၵကမၼံ ေၾသာဒြါရသ စိတၱကာေရာ
 ေဗာဓိသတၱာ အနာဂေတ ပညာဓိကာ ဘ၀ိႆတိ။
၄.အာစရိယာ ေသသာနာမ ေဗာဓိသတၱာ ဓမၼ ရာဇာ
သစၥံဘေ၀။ )]

စေသာ စည္းမ်ည္းစည္းကမ္း၀ိေသသတုိ႔ကုိ
အနားတမ္းဒုိးဒုိးေဒါက္ေဒါက္ ရြတ္သြားေလေတာ့သည္
ဆရာေတာ္ႀကီးဘည္း းႏြယ္ဖြား ၏
ဥာဏ္ပညာႀကီးမားပုံကုိ ႀကိတ္၍
ခ်ီးက်ဴးေလေတာ့သည္။

" ေတာက္မည့္မီးခဲ တရဲရဲ " ဆုိတဲ့ စကားဟာ

းႏြယ္ဖြား အတြက္မ းထားခဲေလသေလာ ဟုပင္
ဆရာေတာ္ႀကီး စိတ္ထဲ ထင္မွတ္ေလေတာ့သည္။

းႏြယ္ဖြား ၾကည့္ေလာ့. ...

ဟု ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းသက္ေတာ္ႀကီးရင့္ေသာ ဆရာေတာ္
ႀကီးမွသည္ ခ်က္ျခင္းပင္ းႏြယ္ဖြား
ေနာက္တေယာက္ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
ထုိေနာက္ခ်က္ျခင္းပင္ းႏြယ္ဖြား
အရာအေထာင္ေပါင္းမ းစြာျဖစ္တည္လာ၏
ခ်က္ျခင္းျပန္ေပ က္သြား၏ ထုိေနာက္ဆရာေတာ္ႀကီး
ပုံသဏၭန္ျပန္ျဖစ္သြား၏။

ထုိသုိ႔အခ်ိန္ၿပီးေနာက္ ထုိင္ခ်လုိက္ကာ
ထုိင္လ်ွက္ ေလေပၚသုိ႔ ႂကြတက္သြားေလ၏ ။
ခ်က္ျခင္းပင္မူလေနရာသုိ႔ထုိင္လွ်က္သားျပန္ျဖစ္ေန၏။

ထုိေနာက္ ေက င္းေအာက္သုိ႔ ဆင္းၿပီး

ေက င္းေနာက္မွ ေရကန္အနားသုိ႔ေရာက္ေသာ္
းႏြယ္ဖြားအား ငါ၏ သကၤန္း အားထုိင္ထားေလာ့ဟု
ေျပာၿပီး ေရကန္ေဘာင္မွတဆင္
ေရထဲသုိ႔လမ္းေလွာက္သြား၏။

ေရလယ္သုိ႔ ေရာက္ခ်ိန္ းႏြယ္ဖြားအား

ခေလးမင္းက
ေရႊျပည္၀င္အရိယာကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ းရဲ႕ဆုေတြထဲမွာ
မည့္သည္အရာကုိမဆုိသစၥာျပဳ႐ုံနဲ႔ေရႊေငြျဖစ္ေစႏုိင္တ
ယ္ဆုိေတာ့ အခုလုပ္ျပပါဦး ဆုိေတာ့ းႏြယ္ဖြားလည္း
ေရအားလက္ခုတ္ျဖင့္ခတ္ၿပီး စိန္တုံးေလးျဖစ္ပါေစလုိ႔
သစၥာျပဳ႐ုံ ႐ွိေသး ခ်က္ျခင္းပင္
စိန္တုံးေလးျဖစ္သြားေလ၏။

ဆရာေတာ္ႀကီးက ျပဳံးလ်ွက္ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔

မဟာဂႏၶာရီ လမ္းေရာက္ေနတဲ့ ေျမေလ်ွာက္၀ိဇၨာ
ေလးလုိေျပာၿပီး မင္းနဲ႔ငါပညာအတူတူဘဲ
ဟုေျပာလုိက္ေသာ္ းႏြယ္ဖြား က ေၾသာ္ ဟုသာ
ေျပာႏုိင္ေလေတာ့သည္။
 ထုိေနာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ ဆရာေတာ္
ခႏၶာကုိယ္သည္ ေရႊေရာင္တ၀င္း၀င္းႏွင့္
အုိတြေနေသာပုံစံေပ က္ကာ ႏွခမ္း မ်က္လုံး မ်က္ဆံ
စသည္တုိ႔သည္ ရဲရဲနီလ်ွက္ လြန္စြာၾကည့္ေကာင္းေသာ
ရဟန္းငယ္တပါးပုံျဖစ္သြားေလသည္ ထြက္ရပ္လမ္းကုိ
အခုလုိဘဲ ႂကြရတယ္ကြ ဟု
ဆရာေတာ္ကေျပာေလသည္။

က်န္ေသာ သိဒၶိအမိ်ဳးမ်ိဳးကုိလည္း
တထုိင္ထဲျပေလ၏ ထုိေနာက္ ခ်က္ျခင္းပင္
းႏြယ္ဖြားအားေရေပၚပင္ထား၍ ခေလးငယ္
သြားေတာ့မယ္အေရး မေႏွာင့္ေႏွးခ်င္လုိ႔
ယြန္းေတာ့မယ္ အခုခ်က္ျခင္း ေရျပင္မွာ
အနၱရာယ္မျဖစ္ရေလေအာင္ ခုပင္ျပန္ေလာ့ းႏြယ္ဖြား
လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ကန္ေတာ့ကာ ကုန္းေပၚသုိ႔
ျပန္ေရာက္ၿပီး ဆရာေတာ္အားၾကည့္လတ္ေသာ္
မည့္သည္အရိပ္အေယာင္မ်ွ မေတြ႔ရေတာ့ေခ်၏။

ထုိေနာက္
အိမ္သုိ႔ေ႐ွး႐ွဴ႕လ်ွက္ငုိက္စုိက္ငုိက္စုိက္ျပန္လာေလ၏။

အိမ္သုိ႔ေရာက္ေသာ္ ကုိေရႊဘ
မအိမ္စည္တုိ႔အား ရြာဦးေက င္းဆရာေတာ္
ထြက္ရပ္စခန္းလွမ္းသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာဆုိကာ
အလုပ္စခန္းသုိ႔၀င္ေလ၏။

ေနာက္တေန႔ နံနက္ေသာ္ တရြာလုံးမွ

ရြာဦးေက င္းဆရာေတာ္ႀကီး ထြက္ရပ္စခန္းလွမ္း၍
ေက င္းတြင္ ဆရာေတာ္မ႐ွိေတာ့၍
ဆရာေတာ္အပူတျပင္း႐ွာေဖြရန္
ျပင္ၾကေလေတာ့သည္။
 းႏြယ္ဖြားလည္း ရြာသူရြာသားမ းလည္း
ပညာရပ္ကုိယ္စီ၌ အနည္းငယ္မ်ွ
အာ႐ုံစုိက္လာသည္ကုိေတြ႔႐ွိသည္ႏွင့္ မိခင္ႏွင္ ဖခင္တုိ႔
သား အခုလုိ ေက င္းပိတ္ရက္မွာ ေနရာေဒသ
အထူးအဆန္းေတြသြားၿပီး အလုပ္စခန္းလုပ္ခ်င္တာ ႔
သြားခြင့္ျပဳေစခ်င္ပါတယ္....

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

"အပုိင္း၁၄"

" းႏြယ္ဖြားႏွင့္ မဟာဂႏၶာရီ ခရီးၾကမ္း"

"ဂန္ဥာဏံ ဓါေရတီတိ ဂႏၶာေရာ၊ ဂႏၶာေရာ

ယႆ အတၳိ တသၼႎ ၀ါ၀ိဇၨတီတိ ဂႏၶာရီ"
 ၀ိျဂဳိလ္ျဖင့္ စီရင္ေသာေၾကာင့္ ဂနၶာရီမည္၏။

ဂႏၶာရီ မွာပင္ အထူးထူးအျပားျပား ၂ပါးကြဲေသးသည္

မဟာဂႏၶာရီ ႏွင့္ စူဠဂႏၶာရီဟူ၍ပင္
အလယ္အလတ္ဂႏၶာရီသည္ကား ဘုရားေဟာမ႐ွိ
ေဟာခဲ့သည္က မဟာႏွင့္ စူဠပင္တည္း။

းႏြယ္ဖြား လည္းအမိ အဖတုိ႔အား

႐ုိေသစြာ႐ွိခုိးၿပီးေနာက္ သြားခ်င္လြန္းေသာ
ထုိခရီးသည္
ဂႏၶာရီ မည္ေသာခရီးၾကမ္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။

တရြာလုံးလည္း ထုိခေလးငယ္လုိ႔လည္းေခၚမရ
လူငယ္လုိ႔ေခၚရေအာင္ ငယ္ရြယ္ေသး စေကာစက
ထုိအရြယ္ းႏြယ္ဖြား ေလး၏
ခရီးလမ္းပန္းအဆင္ေျပေစျခင္းေၾကာင့္ လာေရာက္၍
မ်ဳိးစုံေသာ ပစၥည္းမ း ကုိယူေဆာင္ေပးၾကေလ၏ ။
အလုအယက္ ငါပစၥည္းယူပါ
သူပစၥည္းယူပါႏွင့္လ်ွက္ပင္။
သုိ႔ေသာ္ းႏြယ္ဖြားက
"ကြၽႏု္ပ္သည္ ေၾကာက္၍ပင္
တေယာက္ထဲသြားပါသည္ ထုိ႔ေၾကာင့္ မည့္သည္ေသာ
ပစၥည္း တစုံတရာမ်ွ မယူငင္လုိေခ် အားလုံးလည္း
မနက္ျဖန္မနက္ ဆရာေတာ္တပါးႂကြလာပါလိမ့္မယ္
သူတြက္ ဆြမ္းကြမ္းေက င္းေဆး မလစ္ဟင္းရေအာင္
ေဆာင္ရြက္ၾကေပေတာ့ စာတတ္ေပတတ္
ရဟန္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တရြာလုံး
တရားသံေတြေ၀စီေနပါလိမ့္မယ္ဗ "

မွာစရာ ေျပာစရာ ႐ွိသည္မ း မွာၾကားၿပီးသည္ႏွင့္

းႏြယ္ဖြားလည္း စတင္ခရီးထြက္ၾကေလေတာ့သည္။
စိတ္တြင္လည္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕
ပညာရပ္မ းကုိစိတ္ထဲမွာေပၚလာလုိက္လ်ွင္
ထုိ႔က်င့္စဥ္မ း၏ အေပါင္းအေဖာ္ အယူအဆ
အသင္းအပင္း တုိ႔ကုိႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာေန၏။

သုိ႔ေသာ္ ထုိပညာရပ္မ း၏ က်ယ္ျပန္ပုံမ းကုိ

စိတ္၌ ေတြးရင္းၾကံဆရင္း ကုိယ္တုိင္ျဖစ္ခ်င္ေသာ
ဗုိလ္၅ပါးျပည့္စုံကာ

ဗုိလ္ ၅ ပါးဆုိသည္မွာ
(၁။ သဒၶါဗိုလ္ သဒၶါျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားတို႔ကို
တိုက္ဖ်က္ျခင္း
၂။ ဝီရိယဗိုလ္ ဝီရိယျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားတို႔ကို
တိုက္ဖ်က္ျခင္း
၃။ သတိဗိုလ္ သတိျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားတို႔ကို
တိုက္ဖ်က္ျခင္း
၄။ သမာဓိဗိုလ္ သမာဓိျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္
တရားတို႔ကို တိုက္ဖ်က္ျခင္း
၅။ ပညာဗိုလ္ ပညာျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားတို႔ကို
တိုက္ဖ်က္ျခင္း)။

အိေျႏၵ ၅ပါးျပည့္၀လ်ွက္

(၁။သဒၶိေျႏၵ ယံုႀကည္မႈျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း

၂။ ဝီရိယိေျႏၵ ဝီရိယျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း
၃။သတိေျႏၵ သတိျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း
၄။သမာဓိေျႏၵ သမာဓိျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း
၅။ပညိေျႏၶ ပညာျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း)

သြားရင္းလာရင္းပင္
ဣဒိၶပါဒ္ ၄ ပါးျပည့္စုံျပည့္၀လာေလေတာ့သည္
(ဣဒၶိပါဒ္ ၄ ပါးဟူသည္ ျပည့္စံုျခင္း ျပီးစီးျခင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳး အေျခခံတရားဟု
အဓိပၸာယ္ရရွိပါသည္။ဣဒၶိပါဒ္သည္ ၄ ပါးရွိပါသည္။
၁။ ဆႏၵိဒၶိပါဒ္ ဆႏၵေႀကာင့္ ျပီးျပည့္စံုမႈ
၂။ ဝီရိယိဒၶိပါဒ္ ဝီရိယေႀကာင့္ ျပီးျပည့္စံုမႈ
၃။ စိတၱိဒၶိပါဒ္ စိတ္ေႀကာင့္ ျပီးျပည့္စံုမႈ
၄။ဝီမံသိဒၶိပါဒ္ ပညာေႀကာင့္ ျပီးျပည့္စံုမႈ)။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအခ်ိန္ အေ၀းတေနရာ

ခပ္ေ၀းေ၀းမွ ဆူညံေအာ္ဟစ္သံတုိ႔သည္ ၄င္း၏
နားအနီးသုိ႔ ကပ္၍ ေအာ္ေနဘိသကဲ့သုိ
အကုန္ၾကားျမင္လာေတာ့သည္။

ယင္း..အသံကား
(ကေ၀သာရ က်မ္းလား ကေတာ္ ၇ပါး

(၁) ေယာ ကေတာ္၊

(၂) ေႏွာ ကေတာ္၊
(၃) ေရယဥ္ ကေတာ္၊
(၄) စၾကာရွင္ ကေတာ္၊
(၅) အေနာက္ဖက္ ရွင္မ ကေတာ္၊
(၆) စံကားရွင္မ ကေတာ္၊
(၇) ေျမာက္ဖက္ရွင္မ ကေတာ္။)

စၾကာ႐ွင္ကေတာ္မွ အသံျပဳကူညီေတာင္းေသာ
အသံတုိ႔သာျဖစ္ေပသည္
ေရႊျပည္အရိယာကုိယ္ေတာ္ျမတ္မ း၏ သားတပည့္
သားေလး းႏြယ္ဖြား မိခင္နဲ႔
က်န္အေပါင္းအပါတုိ႔အားကယ္တင္ေစာင္မၾကည့္႐ွဴ႕ပါ
ေလ့ာ။

ဟုေျပာဆုိသံသည္ အတုိင္းသားၾကားေန၏
းႏြယ္ဖြား စိတ္ထဲ၌လည္း ငါသည္ မဟာဂႏၶာရီ
ခရီးေလ်ွာက္လွမ္းေနျခင္းမ်ွသာျဖစ္ေပတယ္
ေဘးပတ္၀န္က်င္ ကုိေစာင္မၾကည့္႐ွဴ႕ဖုိ႔ဆုိတာ
အင္မတန္၀န္ေလးလွပါတယ္ေလ။
သုိ႔ေသာ္...လည္း
ဂႏၶာရီ အတန္းအစား ၂႐ွိေသာ္လည္း
စူဠ ဂႏၶာရီ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔၌ အခက္အခဲ တစုံတရာ႐ွိ၍
အကူအညီေတာင္းေသာ္ေပးရအံတည္းဟူေသာ
စည္းကမ္းခ်က္ကလည္း႐ွိေနေပေသးသည္။

(၁။ စူဠ ဂႏၶာရီ ဝိဇၨာ

ဖုတ္ၾကီး (၄၀) ကေဝမ်ိဳး(၉၉) စုန္းမ်ိဳး(၆၆)
လမိုင္းေပါင္း(၆၂)သင္းကြဲ ျပိတၱာမ်ိဳး(၄၄)
မာၾတာမ်ိဳး(၁၈) သရဲ ေတာသူ က်တ္ ဥပါ
သဘက္မ်ိဳး(၉)မ်ိုးႏွင့္တကြ နဂါး ဂဠဳန္ ကုမ႓ာန္
ရကၡိဳက္ ယကၡ စေသာ ေအာက္နတ္တို႔ကို အစြဲျပဳ၍
ျပဳလုပ္ေသာ ေဆးဝါး ဂါထာ မႏၲာန္ အင္းအိုင္ ခါးလွဲ႔
လက္ဖြဲ႕ ေမွာ္
စေသာအေဆာင္အဖြဲ႕တို႔သည္
စူဠဂႏၶာရီဝိဇၨာ မည္၏...။

၂။ မဟာဂႏၶာရီ ဝိဇၨာ
သူရႆတ ီမယ္ေတာ္ၾကီးမွစ၍
ေဒဝီ(၇)ပါး ေဒဝီ(၉)ပါး ေဒဝီ(၁၂)ပါး ေဒဝီ(၂၁)ပါး
ေဒဝီ(၃၈)ပါး
သာသနာေစာင့္ နတ္မင္းၾကီး ငါးပါး စတုေလာကပါလ
နတ္မင္းၾကီးေလးပါး အေလာင္းေတာ္နတ္သား
ဘိုးေတာ္သိၾကားမင္းမွစ၍ တန္းတူနတ္
မ း ဝိဇၨာ ေဇာ္ဂ်ီ တပသီတို႔သည္ မဟာဂႏၶာရီဝိဇၨာ
မည္ျကကုန္၏...။ ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားျခင္သည္မွာ
ဘုရားေဟာတြင္ အလယ္အလတ္ ဂႏၶာရီ ဟူ၍မ႐ွိေခ်
သုိ႔ေသာ္ အထက္လည္းမေရာက္
ေအာက္လည္းမေရာက္ေသာ ပညာ႐ွင္တုိ႔သည္
ဘုရားေဟာကုိဆန္က်င္၍ အလယ္အလတ္ ဂႏၶာရီ
ပညာသည္မ းအျဖစ္ ကုိယ့္ကုိအမြန္းတင္ကာ
ေျပာတုိေခၚေ၀ၚေလသည္..ဤကားစကားခ်ပ္)

သုိ႔ေသာ္ းႏြယ္ဖြား သည္

ကုိယ္ခ်င္းစာတရားျပည့္၀ေသာ
လူကုိယ္ပင္ျဖစ္ေသးေလေလသည္ မကူညီပါဘူးဟု
စိတ္တြင္းေျပာဆုိေနေသာ္လည္း အမွန္ပင္
ကူညီခ်င္စိတ္က မသိစိတ္တြင္ကိန္းေအာင္ေနေလ၏။
ခ်က္ျခင္းပင္ မသိစိတ္၏
စြမ္းအားသည္ႀကီးမားေသာေၾကာင့္ ထုိေနရာသုိပင္
ေျပးလႊားသြားေလေတာ့၏။
" ေရာက္ေသာ္ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူမဟုတ္ဘဲ
နတ္ေဒ၀တာတပါးပင္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္
နတ္ေဒ၀တာဆုိေပမဲ့ ေအာက္နတ္ပါ သူကေၾကာင္ပင္
ေၾကာင္သြားေလေတာ့သည္ ဟာ ဘယ္ကဆရာေတြ
ႏွိပ္စက္ေနလည္းမွတ္ပါတယ္ အခု ေအာက္နတ္က
လာၿပီးေတာင္ ဓားျပတုိက္ ေနေသးတယ္
ငါနဲ႔ေတြ႔တာေပါ့ကြာ "

းႏြယ္ဖြားက ၾကည့္႐ွဴ႕လတ္ေသာ္
ဂႏၶဗၺနတ္ျဖစ္၍ ေနေလ၏။ းႏြယ္ဖြားက
မည္သည္အေၾကာင္းအရာေျပာဆုိေနသည္ကုိ
နားစုိက္ကာေထာင္ေနေသာ္လည္း ထုိနတ္မ်ဳိးက
းႏြယ္ဖြား အား႐ွိအံမထင္
သူေျပာစရာ႐ွိသည္မ းကုိေျပာဆုိေန၏။

" စၾကာ႐ွင္ကေတာ္ သင္ဟာ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔နဲ႔

မ်ဳိးႏြယ္တူပါလ်ွက္ အဘယ့္ေၾကာင့္
အခုလုိလက္ေပါက္ကပ္စြာ မေပးဘူး မေပးဘူးဘဲ
ျဖစ္ေနရတာလည္း ႏွမ သင့္ကုိ အခုကဲ့သုိ႔
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရတာကုိ ငါမလုိလားဘူး ႏွမ အခုက
ငါဟာ နတ္ျဖစ္တယ္ဆုိေပမဲ့ ေအာက္နတ္မ်ွ
ျဖစ္ေသးေသာေၾကာင့္ အထက္နတ္ ျဖစ္ေအာင္ အခုလုိ
ၾကဳိးစားေနခ်ိန္ ပါရမီ ျပဳသင့္တယ္" ဟု ဂႏၶဗၺနတ္၏
ေျပာသံၾကားေသာ္ းႏြယ္ဖြား က ဟုတ္ေပတာဘဲ
အခုဆုိ သာသနာကုိ ေစာင့္မယ္
ပုဂၢဳိလ္ေတြအားနည္းေနခ်ိန္မွာ
ကူေဖာင္ေလာင္ဖက္ရေပတာကုိ စၾကာ႐ွင္ကေတာ္
ကဘာလုိ႔တြန္႔တုိေနပါလိမ့္ဟု
စိတ္ထဲတြင္ေတြးမိေလေတာ့သည္။

" စၾကာ႐ွင္ကေတာ္ က ဟယ္

နင္လုိ႔ေအာက္လမ္းကေန ဂႏၶဗၺနတ္
ျဖစ္လာတဲ့ေကာင္ကုိ အေဖႀကီးအဘ ဦးေအာင္ရဲ႕
အင္းပညာေတြနဲ႔ နင္တန္လုိ႔လား ေျပာစမ္းပါဦး
ေသအံမူးမူးခ်ိန္မွာ နင္စမအစြမ္းနဲ႔ နတ္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့
နတ္လုိ႔ သီလမ႐ွိ အက်င့္စုတ္ျပတ္ေနတဲ့သူကုိ
ကမၻာတည္ အင္းစမနဲ႔ အထက္လမ္းစဥ္ကုိေပးရမယ္
ဟုတ္လား စိတ္ကူးယဥ္မေနစမ္းပါနဲ႔႐ွင္ရယ္
ဟုတ္ပီလား"... ။

အယ္ ဒိေလာက္ လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ေကာင္မ

ေရာ့ ငါ လူဘ၀တုန္းက ပညာစဥ္ဘဲဟဲ့ ေရာ့
နင့္လုိစၾကာ႐ွင္ကေတာ္
ေလာက္ေတာငါကသနားတာေပါ့ဟဲ့ ေရာ့ဆုိၿပီး
"မရဏေလာင္မီးက်အင္း"အား
ပစ္လြတ္လုိက္ေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ းႏြယ္ဖြားက
ေတာက္တခ်က္ ခတ္လုိက္၏။
" ေတာက္....ထုိပညာစက္ ျပတ္ေတာက္စမ္း"
ဟု ေတာက္ခတ္ကာ အမိန္႔ေပးလုိက္၏ ။
၀င္း၀င္း၀ါ၀ါႏွင့္ ထုိအင္းသည္ လမ္းခုလတ္တြင္
အေငြ႔ပ်ံကာ ေအာက္သုိ႔က်လာေလ၏။
 " အာဂေယာက ၤးဘဲ ...မဆုိးဘူး
ဟု ထုိ ဂႏၶဗၺနတ္က ေျပာဆုိကာ အင္မတန္မွ
ပူျပင္းဟန္တူေသာ ေတေဇာမီးလ်ွံ အင္းကုိထုတ္၍
ဟားဟား ခေလးေလး
တေတာင္ေလာက္တထြာေလာက္ေလး
မင္းကုိမင္းတတ္လွၿပီ ထင္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား
အခုကေတေဇာမီးလ်ွံအင္းဘဲ ခုခံၾကည့္ပါဦး"
ဂႏၶဗၺနတ္က ေျပာလုိက္၏ ။
သုိ႔ေသာ္ းႏြယ္ဖြားက မလႈပ္မလ်ွပ္ပင္
သူကုိၾကည့္၍
"အ၀ိဇၨာ အ က္အမဲတုံး သင့္ပညာဟူသမ်ွသည္
ငါအတြက္ မည္သည္မ်ွ ထိခုိက္မႈမ႐ွိ သင့္ကုိသင္
ဆုံးမႏုိင္ရန္လည္း အျခားသူမ းဖိတ္ေခၚၿပီးျဖစ္တယ္
ဒါအျပင္ ကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ ဗ်ည္း၃၃လုံး အင္းပညာနဲ႔
အဘယဇာတက အင္းပညာကုိ သင့္အားတခါထဲ
ျပခဲ့အံ" ဟုဆုိကာ အထက္ပါ အင္း၂ခ်ပ္ကုိ တျပဳိင္ထဲ
ပစ္ေလ၏ ထုိအင္း၂ခ်ပ္၏ အာႏုေဘာ္စြမ္းပကားသည္
နတ္ျပည္၆ထပ္ ျဗဟၼာ ၂၀ကုိပင္ လြမ္း းႏုိင္စြမ္း႐ွိရာ
အင္းအားလုံး ထိခ်ိန္တြင္မူကား ဂႏၶဗၺနတ္၏
အင္းသည္ းႏြယ္ဖြား ၏ အင္းပညာကုိ
ထိန္းခ်ဳပ္ခံရကာ းၾကဳိးေလာင္မီးက်သြားကာ
ထုိအင္းခ်ပ္မ းကုိ မည္သူတဦးတေယာက္မွ
မထိန္းခ်ဳပ္၀ံခ်ိန္ ဂႏၶဗၺနတ္အားထိေသာ္
ေလာင္မီးက်မည္ကုိ သိေသာေၾကာင့္
၀ိဇၨာ တုိ႔တြင္ ပုတီးအင္းစမ ပညာႏွင့္
ထြက္ရပ္ေပါက္ ကာ ပုဆုိး အက်ီႌ အျဖဴ
၀တ္ဆင္ထားေသာ အဘုိးအုိ တပါး က

"အင္မတန္စြမ္းအားျပင္ထန္တဲ့ ငါရဲ႕ ကမၻာပ်က္

အင္းေလာက္နီးနီးစြမ္းတဲ့ ဗ်ည္း၃၃လုံး အင္းကုိ
ေအာ္ဒါက အဘယဇာတက အင္းေပဘဲ ဂႏၶဗၺနတ္ဘ၀
မေတြးစရာေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့မည္ဟု
သနားခ်စ္ခင္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ယံ
တိမ္တုိက္အား ထြင္းေဖာက္၍ အနီေရာင္ ရင့္ရင့္
အေရာင္အစင္းတခုက းႏြယ္ဖြား ၏ အင္း၂ခ်ပ္ကုိ
သိမ္းဆည္းပီ ေျမျပင္သုိ႔
သက္ဆင္းေရာက္႐ွိလာေလ၏။

ေရာက္ေသာ္ အနီးပတ္၀န္းက်င္မွ
ဘုမၼစုိးနတ္မ းႏွင့္ အသင္းအပင္း
အားလုံးေသာနတ္မ း စၾကာ႐ွင္ကေတာ္က
ေခါင္းပင္မေဖာ္၀ံကာ ႐ွိခုိးဖူးေျမာ္ၾကေလ၏။

းႏြယ္ဖြား ကေၾကာင္ၾကည့္ေနလတ္ေသာ္
"ထုိအဘုိးႀကီးက ဂႏၶဗၺနတ္သင္ဟာ
လူဘ၀လူဌာနတြင္လည္းမေကာင္းမူျပဳကာ ေသခါနီး
သင့္အစြမ္းပကားေၾကာင့္
နတ္ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ထင္ေနလား ကြၽႏု္ပ္ တုိ႔အားလုံးႏွင့္
ေရႊျပည္၀င္ မဲ့ သူေတြက သင့္ကုိ၀ုိင္း၀န္းခ်ီးေျမာက္လုိ႔
အခုလုိအေရာင္အ၀ါနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့နတ္သားတပါးျဖစ္လာ
တာပါ က်ဳပ္တုိ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာသာ
သာႆနာအတြက္ တန္ခုိးျပင္ထန္တဲ့ အရိယာ၀ိဇၨာ
ျဖစ္မဲ့ သူတထူးကုိေစာင္မဖုိ႔နဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ဖုိ႔အတြက္
ရည္ရြယ္ပီး သင့္အား အခုလုိနတ္ျဖစ္ခဲတာပါဘဲ ဒါကုိ
သင့္က ငါရဲ႕ အင္းပညာေတြေလ့လာၿပီး နတ္၀ိဇၨာ
ျဖစ္ေအာင္က်င့္ေဆာင္ခ်င္ေနေသးတယ္
ရီစရာသိပ္ေျပာတာဘဲ သင္နဲ႔ တန္သလား
ဂႏၶဗၺနတ္သား"ဟု ထုိအဘုိးႀကီးက ေမးေလ၏ ။

"သုိ႔ေသာ္ မေႏွာင္းမေစာပင္ ပစ္လုိက္ေသာ

လူသားငယ္ေလးကုိသာ စိတ္ေရာက္ေနေလေတာ့၏" ။
အဘုိးႀကီးလည္း သိေလ၏ သုိ႔ေသာ္
ဟန္ကုိယ္ဖုိ႔ဆုိသည့္အတိုင္းပင္ အဘုိးႀကီးက "
သင့္ကုိဆုိင္ရာ
နတ္ထံျပန္ပုိ႔ေပမည္သင္လက္ခံလားဂႏၶဗၺနတ္"
ထုိသုိေမးလုိက္ေသာ္ "ဘုိးဘုိးႀကီး ခင္ဗ
မသိလုိ႔ က္မဲတဲ့ အ က္အမဲ ကြၽန္ေတာ္ကုိ ခြင့္လြတ္ပါ
ဘုရား"
ဂႏၶဗၺနတ္က မဆုိင္းမတြ ေျဖေလ၏ ။

" ဘယ္ႏွယ္ အသင္ဟာ က္မဲတုန္းက က္မဲၿပီး

ခုမွ ေနာင္တရတာေတာ့ လြန္ၿပီေလ
မည္သုိ႔လုပ္မတုန္း အခု သင့္အျပစ္ကုိေဆးေၾကာတဲ့
အေနနဲ႔ ၁၀ဒဏ္ေပးလုိက္မယ္ အခုသင့္ေ႐ွ႕က
ခေလးငယ္ကုိ ဆရာတင္ၿပီး သူေနာက္ကေန
မဆုိင္းမတြ ေရပူေရခ်မ္းကမ္းလွမ္းကာေနေစ
သင္၁၀ႏွစ္ျပည့္ၿပီးေနာက္ သင့္သေဘာ ဆႏၵ
သာျဖစ္တယ္" အဘုိးႀကီးက ထပ္မံ၍ "သမီးေလ
စၾကာ႐ွင္ သင့္အား ငါသနားေတာ္မူ၍ ႐ွမ္ဘဲလား မွ
၀ိဇၨာ တုိ႔အခ်ဳပ္ဆီကေန သင့္အား ငါေတာင္းယူခဲ့ၿပီး
အင္းေဆးျပဒါးတုိ႔ရဲ႕ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကုိ
အေတာ္ေလးကြၽမ္းက်င္ေအာင္ သင္ယူခဲ့ၿပီးသည္ ႔
သင္အား စၾကာ႐ွင္ကေတာ္ အျဖစ္မွ ေစတလုံး
နတ္ႏြယ္၀င္
ေဒ၀ီအျဖစ္ခ်ီးျမႇင့္ေျမာက္စားေတာ္မူတယ္သမီး "
ဆုိင္ရာ သိဒၶိ မဟိဒၶိ အကုန္ကိန္းေစ ဟု အဘုိးႀကီးမွ
ဆုခ်ီးျမႇင့္ေလ၏။

းႏြယ္ဖြား အား ခေလးငယ္

" သင္သည္
ဂႏၶဗၺနတ္အားအခုိင္းအေစအျဖစ္ယူငင္ၿပီးလ်ွင္
မေကာင္းေသာအမႈကိစၥတုိ႔အားမက်ဴးလြန္ေအာင္
ဆုံးမပဲ့ျပင္ပါေလာ့ ေနာက္ၿပီး ေျမးခေလးဟာ ေနာက္
၁၀ႏွစ္လြန္ေျမာက္ေသာ္ အရိယာ၀ိဇၨာ အျဖစ္
မဟာျမဳိင္ေတာတျဖစ္လည္း မဟာ႐ွမ္ဘဲလားကုိ
လာေရာက္ရမည့္ အရိယာ၀ိဇၨာ မ းျဖစ္တဲ့ေျမးခေလး၏
ဆု၃ဆုေပးပုိင္႐ွင္မ းတဲ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ းရဲ႕အ
မိန္႔ ေနာက္ ေျမးေလး ခရီးသြားဟန္လြဲ
ေဘးပတ္၀န္က်င္ အားကယ္တင္ရေပမည္"
အဘုိးႀကီးမွ မရပ္မနားပင္ေျပာဆုိသြားေလ၏ ။
ငါလည္းျပန္ေပေတာ့မည္...
ဟုဆုိလုိက္ခ်ိန္ ေဒ၀ီစၾကာမွသည္၄င္း...
ဂႏၶဗၺနတ္ သည္၄င္း...
ေဘးပတ္၀န္က်င္ မွ နတ္မ းသည္၄င္း
အဘဘုိးေတာ္ၾကီး ဘုိးဘုိးေအာင္အား
ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ဟု တညီတၫြတ္ထဲ ဆုိေနခ်ိန္
ထုိအဘုိးႀကီးလည္းေပ က္ကြယ္သြားေလ၏။
းႏြယ္ဖြား လည္းထုိအခါမွ ဘုိးဘုိးေအာင္
မွန္းသိေလ၏.....

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

အပုိင္း၁၅

" းႏြယ္ဖြား ႏွင့္ သံေသ၀ိဇၨာ"

 " ေလာကီဝိဇၨာဟူသည္"

ဝိဇၨာဟူသည္မွာ ေလာကီယဝိဇၨာ၊
မႏၲဝိဇၨာ၊ေဝဒဝိဇၨာ၊ ဂႏၶာရီဝိဇၨာစသည့္ေလးပါးေသာ
ဝိဇၨာတို႔အား အကုန္အစင္ သို႔မဟုတ္ တစ္ပါးပါးကို
သူတစ္ပါးႏွင့္မႏိႈင္းသာေအာင္ေပါက္ေျမာက္တတ္ကြၽမ္
းၿပီး သိဒၶိ ၾကီးဆယ္ပါး သိဒၶိ ငယ္ေပါင္း
ေထာင္ရာခန့္႔မ်ွတို႔တြင္ဆိုင္ရာဆိုင္ရာသိဒၶိမ းၿပီးေျမာ
က္ၿပီးေသာထူးျမတ္သည့္ပုဂၢိဳလ္ကိုဝိဇၨာဟူ၍ေခၚေလ
သည္။

" ဖိုဝင္ျခင္းဆိုသည္မွာ"

ဖိုဝင္မည့္ပုဂၢိဳလ္သည္ေျမျပန္႔ေျမသန္႔လြင္ျပင္တြင္မိမိ၏
လုပ္ရပ္အေလ က္ ပရိကံျပဳ၍ ထိုင္ ရပါသည္။
၎ထိုင္ေသာပတ္လည္တြင္ အသားႏွင့္ထိသည့္ တိုင္
ထင္းမ းမီးေသြးမ းကိုပံုရပါသည္ထိုထင္းမ းမီးေသြး
တုန္းမ းတြင္နံ႔သာထံုးမ းကိုပါ ထည့္ရ၏။

ထို႔ေနာက္၎မီးေသြးထင္းမ းကိုမီး႐ိႈ့ရေလသည္။
ထိုအခါျပင္းစြာေသာမီး၏ေတာက္ေလာင္ပူျပင္းျခင္းအ
ဟုန္ၾကားမွဖိုဝင္ေသာပုဂၢိဳလ္သည္အလိုအေလ က္ေပ်
ာက္ေသာ္လည္းေကာင္းေလာကီစ န္ရ၍ေသာ္လည္းေ
ကာင္းထြက္ေျမာက္သြားေသာအခါထိုပုဂၢိဳလ္သည္ထြ
က္ရပ္ေပါက္သြားၿပီဟု မွတ္ယူရေပသည္။.

အခ်ိဳ႕သည္လုပ္ရပ္ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ း႐ွိသျဖင့္
ထြက္ရပ္မေပါက္သည္သာမကအသက္ပင္ဆံုး႐ွံုးရေလ
သည္။
 အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ဆိုပါမူ မိမိ၏သီလ၊ သမာဓိ
အင္ အား အေလ က္ ၾကာျမင့္ျခင္း႐ွိေလသည္။

အကယ္၍မီးေလာင္ေသဆံုးသြားခဲ့သည္႐ွိေသာ္အေသ
ထြက္ရပ္ေပါက္သြားသည္မဟုတ္ဘဲ ဘဝတစ္ပါးသို႔
မ႐ႈ့မလွ ႏွင့္ ထြက္ခြာသြားျခင္းမွ်သာျဖစ္ေလသည္။

" မီးထံုကူးျခင္းဟူသည္မွာ"

ဖိုဝင္ျခင္းႏွင့္ အလြန္တူေပသ ည္။သို႔ရာတြင္

ဖိုဝင္ျခင္းမွာ ထိုင္၍ဝင္ျခင္းျဖစ္ၿပီးမီးထံုကူး ျခင္းမွာ
ျပင္းစြာေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးပံုအတြင္းသို႔ ခုန္
ဆင္းဝင္ေရာက္ၿပီးမွ ထြက္ရပ္ေပါက္ရျခင္းသာလွ်င္
ကြာျခားေလသည္ဖိုဝင္ျခင္းမီးထံုကူးျခင္းစေသာထြက္ရ
ပ္လုပ္ငန္းမ းကိုက်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကေသာပုဂၢိဳလ္မ း
သည္သဘာဝသတၱိအားျဖင့္အပူဒဏ္ခံႏိုင္ေသာမီးကုံ
ကုမံပါဝင္ေသာသဘာဝသတၱိႏွင့္ဝိဇၨာပညာေပါင္းစပ္လို
က္ေသာအခါပိုမို၍အစြမ္းထက္ျမက္ရေပသည္။

းႏြယ္ဖြား သည္လည္း အဘ ဘုိးဘုိးေအာင္

ေစာင္မၾကည့္႐ူ႔၍ အစြမ္းထက္ျမက္လွေသာဂႏၶတၺနတ္
အား ကုိယ္ေစာင့္နတ္အျဖစ္ရ႐ွိၿပီးေသာ္
ကမ္း႐ုိးတန္းေဒသတ၀ုိက္ဆီသုိ႔
ဂႏၶာရီခရီးလွည့္ျပန္ေလ၏။

သီလ သမာဓိ ပညာ တုိ႔သည္လည္း

ရင့္သန္သည္ထက္ရင့္သန္လာကာ မဟာဂႏၶာရီ တုိ႔၏
အထြဋ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ သံေသ၀ိဇၨာ
ႏွင့္ေတြ႔ရန္အေၾကာင္းဖန္လာေလေတာ့သည္။

းႏြယ္ဖြား လည္းသြားရင္းသြားရင္ ပင္

ေရႊျမင္းတင္ဘုရား သုိ႔ေရာက္ေလေတာ့သည္။
ေရာက္သည္ပင္လ်ွင္ ျပဳဖြယ္ကိစၥအ၀၀ျဖစ္ေသာ
ဘုရား႐ွိခုိးျခင္း တရားပတ္မျပတ္ေအာင္ ထုိင္ျခင္းႏွင့္
ဆရာေတာ္ႀကီးသင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ အင္းစမမ းကုိ
ျပန္လည္ေအာက္ေမ့စဥ္ခ်င္လ်ွက္
ျပဳဖဖြယ္ကိစၥတုိ႔ၿပီးေျမႇာက္၍ အမ်ွအတန္းေပးေ၀ကာ
အိပ္စက္ရန္ျပင္ေလေတာ့သည္။

ထုိ႔သုိ႔ျပင္ၿပီး ဘုရားေစာင္းတန္းေပၚသုိ႔
လြယ္အိတ္ေလးတင္ကာ ဦးေခါင္းအား
ဘုရားဖက္လွည့္ကာ
အာနပါန(၀င္ေလထြက္ေလ)တရား (ကမၼဌာန္း)အား
၀င္စားကာ အလုိအေလ်ွာက္ အိပ္မိခ်ိန္ကုိ
ေစာင့္ဆုိင္းေနေလေတာ့၏။

တရားေလးတက္လာကာ အာ႐ုံႏွင့္
အထိအေတြ႔တုိ႔ စပ္ၾကား၂ခုလြန္ေသာ္ အိပ္ေပ ္ျခင္းကုိ
ျဖစ္ေပၚသြားေလေတာ့၏။
 ထုိအခ်ိန္၀ယ္ ဘုရား၏ သ င္းေၾကာင္းကုိ
႐ုပ္႐ွင္ပိတ္ကား၀ယ္ ၾကည့္ေနသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ကာ
ဘုရားေစတီ
ႀကီး စတင္ျဖစ္တည္လာခ်ိန္မွ ခုခ်ိန္ထိအမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ
အေၾကာင္းစုံကုိ သိေလေတာ့သည္။

ဘုရား၏ ေဖာင္း၀တ္နားတြင္မူကား သူတထူး၏

ပညာျဖင့္စီရင္ေသာ အလုံးငယ္ျဖဴျဖဴေဖြးလွ်က္
အေရာင္အဆင္းႏွင့္ ျပည့္စုံကာလွပေသာ
ထုိအလုံးငယ္သည္ ဘုရား၏ ရင္ျပင္တခုလုံးကုိ
လည့္ပတ္ေနေလ၏။

တေနရာသုိ႔ေရာက္လတ္ေသာ္ းႏြယ္ဖြား၏ ခႏၶာ

ကုိယ္အနားတြင္ ထုိအလုံးငယ္ေလးသည္
အေ၀းသုိ႔မပ်ံခ်င္ေတာ့ဘဲ အားနည္းေသာ
ပူစီေပါင္းပမာ းႏြယ္ဖြား ၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္သာ
လွည့္ပတ္ပ်ံသန္းေနေလ၏။

းႏြယ္ဖြား လည္းသမထသမာဓိ ၀င္စားလ်ွက္ပင္

ထုိအလုံးေလးအား
စိတ္ႏွင့္ပင္ကုိင္တြယ္သုံးသပ္ၾကည့္႐ူေလေသာ္
ထုိအလုံးငယ္သည္ ေလအားဖမ္းမိသကဲ့သုိ႔ပင္
ကုိင္မရေခ်၏။

းႏြယ္ဖြားလည္း စိတ္ထဲတြင္
အလြန္ထူးဆန္းလ်ွက္ အရိယာ၀ိဇၨာ
ႀကီးမ းေပးေသာဆုတြင္" ပညာ
ျခင္းတူ ဆရာျခင္း တူပါေသာ္လည္း အားလုံး၏
ကန္ေတာ့ျခင္းကုိ ခံထုိက္ေပ၏ "ဟုေသာဆု
အားစိတ္ျဖင့္ ျပည့္စုံလ်ွက္
ျပန္လည္သုံးသပ္ေလေတာ့မွာသာလ်ွင္
ထုိအလုံးေလး ျဖဴျဖဴစင္စင္ သည္ ကုိင္ေသာ္
ေအးျမလ်ွက္ ေရခဲတုံးပမာျဖစ္၍
ကုိင္၍ပင္လ်ွင္ေကာင္းေနေလေတာ့၏။

းႏြယ္ဖြား လည္း ဤအလုံးေလး၏ ပုိင္႐ွင္သည္

မည္သူမည္၀ါျဖစ္သနည္းဟုဘသိခ်င္စိတ္လည္း
မေနာတြင္ထင္လာကာ စိတ္ျဖင့္ပင္
ဤအလုံးပုိင္႐ွင္သည္ ငါေ႐ွ႕ေရာက္ပါေစသတည္းဟု
အာဏာတည္ေလ၏။

ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ေနျခင္းသည္
အိပ္စက္လ်ွက္ပင္ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။

ထုိအခ်ိန္
လုိးလုိးလက္လက္၀င္း၀င္း၀ါ၀ါေသာ အေရာင္အဆင္း
မ းမျမင္ရဘဲ လြန္စြာ က်က္သေရ႐ွိလွေသာ
မ်က္ႏွာထားပုိင္႐ွင္လူရြယ္တဦး းႏြယ္ဖြား
ေ႐ွ႕ျဖစ္တည္ေပၚေပါက္လာ၏။

းႏြယ္ဖြား လည္း ထုိၾကည့္ေကာင္း၍ ရုပ္အဆင္း

သည္ မ်က္လုံးမ်က္ဖန္ ႏွခမ္း ႏွေခါင္းစေသာ
ဒြါရေပါက္မ းသည္ နီျမန္းလ်ွက္ ႐ွိေနကာ ခႏၶာ
ကုိယ္ႀကီးသည္
ေရႊရည္လူးထားသည္ကုိဖုံးကြယ္ထားဟန္တူေသာ
ထုိလူရြယ္အား ၾကည့္ကာ

"ေရာက္လာတဲ့ ဆရာသခင္ဟာ မည္သူမည္၀ါမွ

ျဖစ္သည္ကုိေျပာပါခင္ဗ "ဟု
ယဥ္ေက်းစြာပင္ႏႈတ္ခြန္းဆက္လုိက္ေလေတာ့၏။

ထုိ ပုဂၢဳိလ္ ကလည္းျပဳံးလ်ွက္ပင္ ႏႈတ္မွ

"၀ိဇၨာ ျဖစ္မဲ့သူက
အခုလုိယဥ္ေက်းရတယ္ကြ"ဟုေျပာကာလာခဲ့ဟုေျပာ
လုိက္ေသာ္ းႏြယ္ဖြား ၏ မ်က္ႏွာထက္
ပ်ံသန္းေနေသာ ထုိအလုံးေလသည္ ထုိထူဆန္း၏
လက္ထဲသုိ႔ေရာက္သြားေလ၏။

ထုိလူထူးဆန္းက
"အရိယာ၀ိဇၨာ ျဖစ္မယ့္ အားလုံး၏ ပူေဇာ္မႈကုိ ခံယူမယ္
အ႐ွင္ေလာင္း ...ဤအလုံး၏
အေရာင္အစင္းအားယခုထက္ပုိ၍ ၾကည့္ပါဦးလုိ႔ဆုိၿပီး
ေကာင္းကင္ေပၚသုိ႔ ပစ္လြတ္လုိက္ေလ၏ .."

ထုိအလုံးငယ္သည္ ေကာင္းကင္ထက္သုိ႔ ပ်ံသန္းလ်ွက္

ဘုရား၏ ထီးေတာ္ကုိမေက ္ဘဲ
အေရာင္အ၀ါတုိ႔ထုတ္လြတ္ကာ
တ၀ီ၀ီျမည္ကာေနေလေတာ့သည္။
 ထုိအေရာင္ျဖဴျဖဴလ်ွလ်ွသည္လည္း
ယခင္ထက္လင္းလာကာ မနက္ခင္းအလင္းေရာင္၏
တည္႐ွိေနမႈအတုိင္း ပုရြက္
ႏွံေကာင္တုိ႔သြားေနသည္ကုိပင္ျမင္ေတြ႔ေနေလရ၏။

းႏြယ္ဖြား စိတ္ထဲ၌လည္း
"အလြန္ထူးဆန္းတဲ့ျဖစ္ရပ္ပါေပဘဲ "ဟု
သာေျပာႏုိင္ေလေတာ့သည္။

ထုိအလုံး၏ အလင္းသည္ ထိန္ေျပာင္ၿငီးလ်ွက္

လင္းလက္ၿပီးလ်ွင္ ထုိလူထူးဆန္း၏
လက္ေပၚသုိ႔ျပန္ေရာက္ကာ
ေပ က္ကြယ္သြားေလေတာ့သည္။

ထုိလူထူးဆန္းက ပင္
" အ႐ွင္ေလာင္းေလး အခုအလုံးေလးကုိ
သံေသဓာတ္လုံးလုိ႔ေခၚပါတယ္႐ုိး႐ုိးသံကုိအဆင့္ဆင့္ေ
သာနည္းလမ္းမ းျဖင့္ ႐ွင္ေအာင္လုပ္ၿပီး
ေနာက္ဆုံးပိတ္ ေသေအာင္ျပန္လုပ္ကာ
ကိစၥၿပီးေျမႇာက္ခဲ့ပါၿပီ"

"ကိစၥၿပီးေသာ္လည္း ျပဒါးေသ တျပည္၀

သံေသ တေဆြ၀
ဆုိတဲ့အတုိင္း တေဆြမ်ဳိးဆမ်ိဳးလုံး ခ်မ္းသာေအာ
သာသနာ အက်ဳိးဆတုိး ကူညီႏုိင္ေအာင္လည္း
ေပးကမ္းခဲ့ၿပီးပါၿပီ အခုက သံေသကုိျပာရေအာင္လုပ္၍
နာရဏီလြန္ေအာင္ ေရႊျပာဆုိက္ၿပီး အခုလုိ
အသက္႐ွည္ျခင္း အဆင္းလွျခင္း ဥာဏ္ပညာႀကီးျခင္း
ခြန္အားဗလ ႀကီးမားျခင္းစတဲ့အက်ဳိးရကာ
ဆယ္ပါးေသာ သိဒၶိကုိပုိင္လ်ွက္ သူေယာင္ေတာကုိ
အခု အပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္ "ဟု၍ပင္
အက်ယ္တ၀န္႔႐ွင္းျပေလ၏။
 းႏြယ္ဖြား လည္း သူေယာင္ပင္ဟု သိေသာ္
ျမင္ခ်င္စိတ္အားႀကီးကာေနေလေတာ့၏။
ထုိအျခင္းအရာကုိ သံေသ၀ိဇၨာ လည္းသိ၏ ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိ ၀ိဇၨာ ကပင္ အ႐ွင္ေလာင္းေလး အခု
သူေယာင္ေတာကုိ ေခတၱခဏ
သြားၾကည့္မယ္လုိက္မလားဟု၍ပင္ ဆင္ေ၀ွ့ရန္ေ႐ွာင္
ေျပာလုိက္ေတာ့၏။

းႏြယ္ဖြား လည္းစိတ္ထဲ ေပ ္သြားကာ အခု

လုိက္ရမွာလား ဟူ၍ပင္
အေစာလ်ွင္စြာေမးလုိက္ေလ၏။
ထုိသူကလည္းျပဳံးလ်ွက္ ေခါင္းညိတ္ျပေလ၏။

းႏြယ္ဖြား လည္း ေကာင္းၿပီဟု ေျပာလ်ွင္

းႏြယ္ဖြား ၏ လက္ကုိဆြဲလ်ွက္
ေလဟုန္စီးေနသကဲ့သုိပင္ျဖစ္သြားေလ၏ ။ းႏြယ္ဖြား
လည္းေအာက္သုိ႔ ငုံၾကည့္မိလတ္ေသာ္
တုိက္တာအေဆာက္အဦးတုိ႔သည္ ဖ်တ္ခနဲ႔ ဖ်တ္ခနဲ
ပင္ ေနာက္က်န္ေနခဲ့၏ ။
၁၅မိနစ္ခန္႔သြားၿပီးလတ္ေသာ္ လြန္စြာ
အသြင္သဏၭာန္ လွပေသာ
သစ္ပင္ႀကီးတပင္အားေတြ႔ျမင္ရေလ၏ ။
ထုိအပင္အရြယ္အစားသည္ မည္မ်ွႀကီးမားသည္ကုိ
းႏြယ္ဖြား လည္းမေျပာႏုိင္ေခ်။
အလြန္ႀကီးမားလွေလ၏။

ေနာက္တြင္လည္း ထုိသစ္ပင္ႀကီးနည္းတူ
အပင္ႀကီးငယ္တုိ႔လည္းေတြ႔ေလ၏။ ထုိအပင္တုိ႔မွ
အသီးတုိ႔သည္ မိန္းမတုိ႔၏ က်န္အင္လကၡာႏွင့္
ခြၽတ္စြတ္တူေလ၏ ။ အဖုံးအဖိ
အပိတ္အပင္းကင္းေသာ ထုိသစ္ပင္မွ အသီးတုိ႔သည္
မိန္းကေလး တေယာက္ကုိ ဆံပင္မွ
အေျငာင့္ေပါက္ကာ သီးေနေလ၏။
 ထုိအခ်ိန္
ေလသည္လည္းသုန္သုန္ဖ်န္းပက္သြန္းလုိက္ေသာ္
အသီးတခုႏွင့္တခုထိကာ
သံစဥ္ေလးမ းျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထုိသံစဥ္ေၾကာင့္
းႏြယ္ဖြား လည္း ခေလးငယ္
ျဖစ္ေသးသည္ကတေၾကာင္း
အတားအဆီးအပိတ္အပင္ ကင္းေသာ မိန္းမကုိယ္
ခႏၶာ အား၄င္း သတိလြတ္၍ ၄င္း ကာမရာဂစိတ္တုိ႔
ထႂကြေလေတာ့၏။

သုိ႔ေသာ္ လူစင္စစ္ျဖင့္
ယခုႏွစ္အနည္းငယ္မ်ွသာေနရေတာ့မည္ျဖစ္ေသာ
းႏြယ္ဖြား သည္ က်င့္ၾကံဖူးေသာ သီလ
ဘာ၀နာမ း၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ မဥၨဴသက ႀတိဒဏၭက
ကာလကာမႈိင္း ေဆးပက္ေစာင့္
မဟူရာနတ္သားသင္ေပးေသာတရားစာကုိသတိရလ
တ္ေသာ္ ထုိကာမရာဂလည္းကြယ္ေပ က္ေလ၏။
 ထုိအခါ ထုိလူထူးဆန္း(၀ါ)သံေသ၀ိဇၨာ သည္
ျပဳံးလ်ွက္ ႐ွာမ႐ွားတဲ့ ေယာက ၤး ျမတ္
လိမၼာလုိက္ပါဘိ ဟုေျပာကာ....
"အ႐ွင္ေလာင္းေလး အခုအပင္အနားကုိ
မည့္သည္တန္ခုိးျပင္းထန္သည့္ ၀ိဇၨာ ေဇာ္ဂ်ီ တပသီမွ
အနားသုိ႔မလာ၀ံ မလာရဲ အေၾကာင္းသည္ ေရာက္လ်ွင္
ထုိအပင္၏ ကိေလသာ အာ႐ုံဏ္တုိ႔ေၾကာင့္ ရ႐ွိပီးသား
သမာဓိ ႏွင့္ တန္ခိုး တုိ႔သည္ ေပ က္ကြယ္ကုန္၏ ။
ထုိေၾကာင့္ အသစ္တဖန္ ပရိကံျဖင့္
ျပန္လည္ေစစားေလ့က်င့္ၿပီးမွ
စြမ္းအင္တန္ခုိးရ႐ွိႏုိင္လုိ႔ဘဲ ျဖစ္တယ္ ေနာက္
ကိေလသာထူေျပာတဲ့ အျခားေသာ ၀ိဇၨာ တုိ႔သည္
ကာမရာဂအားလုိလားေတာင္းတေသာအခါ ထုိအပင္မွ
အသီးကုိ ေဆးေတာင္ေ၀ွ့ျဖင့္ စြတ္ၿပီးလ်ွင္
အသက္သြင္းလ်ွက္ေပ ္ပါးၾကကုန္၏။
ထုိ ေပ ္ပါးၿပီးလ်ွင္ကား ထုိ ၀ိဇၨာ လည္း
၆လခန္ေမ့ေျမာသြားေလ၏ ။ သူသတိရေသာ္
ထုိအသစ္လည္း လူ၏ သုတ္က်င္ငယ္ေၾကာင့္
ပုတ္ပြကာေနေလေတာ့၏ ထုိအသီးပုတ္ကုိ
ဆဒၵန္အုိင္မွ ဆင္တုိ႔စားၾကကုန္၏" ဟု ႐ွည္လ်ွားစြာပင္
႐ွင္းျပေလေတာ့သည္။

ေအာ္ ဟုသာ းႏြယ္ဖြား

လည္းေျပာႏုိင္ေပေတာ့သည္။

အင္းေကာင္း၁ကြက္ ေဆး၁စက္နဲ႔
ထြက္ရပ္လမ္းသုိ႔မွန္းလုိ႔ခ်ီ

ဇာတ္သိမ္းပုိင္း
 " းႏြယ္ဖြား ထြက္ရပ္လမ္း သုိ႔ ေရာက္ေလၿပီ"

ထုိ းႏြယ္ဖြားလည္း မဟာဂႏၶာရီ ခရီးမွ

ျပန္ေရာက္၍ ၉တန္းေအာင္ကာ တကၠသုိလ္
၀င္တန္းေအာင္ျမင္ေအာင္တဖက္ကၾကဳိးစားရင္းျဖင့္
ခရီးဆက့္ခဲ့ေလရာ းႏြယ္ဖြား ေဆးတကၠသုိလ္
ေနာက္ဆုံးႏွစ္
အလုပ္သင္ဆင္းခ်ိန္၌ ေလာက၏
သေဘာတရားအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ေလ့က်င့္ကြၽမ္းက်င္
လိမၼာၿပီးရင္ အျခားေသာ အဂၢဳိလ္ရတ္လမ္းစဥ္တုိ႔ကုိပါ
နားလည္ေလ့က်င့္တက္ေျမႇာက္ၿပီးေလေတာ့သည္။

းႏြယ္ဖြား လည္း ေရႊျပည္၀င္ အရိယာ၀ိဇၨာ

ကုိယ္ျမတ္မ းခ်ီးျမႇင့္ေသာ ဆုသုံးဆုလည္း အလုပ္သင္
ဆရာ၀န္ဘ၀တြင္ မည့္သည့္စြမ္းအားမွ ေဖာ္ထုတ္သုံးစြဲ
မရေတာ့ေခ်။ ၄င္းကုိယ္တုိင္ သိဒၶိ မဟိဒၶိ
မ းထုတ္လြတ္ကာ
သုံးစြဲႏုိင္ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေလ၏။

းႏြယ္ဖြား လည္းထုိ႔သုိ ကိစၥၿပီး၍

သြားမည္ၾကံေသာ္လည္း းႏြယ္ဖြား သည္
အရိယာ၀ိဇၨာ စင္စစ္ျဖစ္လုိေသာေၾကာင့္

းကုတ္ မဟာစည္ စေသာ စခန္းမ း၏

ပုံစံအတုိင္း ေလ့က်င့္ကာ ေနေလေတာ့၏။

တေနေသာအခါ
ေဆးဘြဲအပ္ႏွင္းျခင္းအခမ္းအနားတြင္
က်မ္းသစၥာဆုိၿပီးသည္ႏွင့္ းႏြယ္ဖြား လည္း ငါသည္
ဆုိင္ရာ သီလ သမာဓိ ပညာ
တုိ႔ကိန္းေအာင္ကာေနေလၿပီျဖစ့္ေသာေၾကာင့္
လူသားတုိ႔၏ ေလာဘကုိယ္ ေဒါသကုိယ္
ေမာဟကုိယ္႐ွိေသာ
အရပ္ဌာနတြင္မေနလုိေသာေၾကာင့္ ယခုပင္
ထြက္မည္ဟုစိတ္ထဲၾကံရြယ္လုိက္ေတာ့ေလ၏။

းႏြယ္ဖြား ၏ စိတ္အၾကံကုိသိေသာ
သိၾကားမင္းက ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးသံကား
ေဆးတကၠသုိလ္ ၀င္းတခုထဲမွာပင္

ဂိ်န္း...ဂ်ိန္ း...ဂ်ိန္ းစေသာ

ကမာၻစည္ႀကီးသုံးႀကိမ္သုံးခါ ျမည္ဟီးျခင္း

သစ္ပင္ပန္းမန္မ းအခ်ိန္အခါမဟုတ္ ခ်က္ျခင္း

ဖူးပြင့္လာျခင္း

း၏ ရြာသြန္းမႈသည္ တျခားသူအား မစုိစြတ္ေစဘဲ

 းႏြယ္ဖြား ၏ ကုိယ္တခုတည္းသာစုိရြဲေစျခင္း

စေသာ အက်ဳိးေပါင္း ဆယ့္တခ်က္ျဖစ္ေပၚကာ ခႏၶာ

ကုိယ္အႏွံအျပား၌
ေရႊေရာင္အလင္းတန္မ းျဖစ္ေပၚလာကာ မူလပထမ
းႏြယ္ဖြား မွသည္ အရိယာ၀ိဇၨာ ႀကီးပုံစံ သပိတ္
သကၤန္း၀တ္႐ုံလ်ွက္
ေကာင္းကင္ယံသုိ႔ႂကြျမန္းေလေတာ့သည္။

အမိအဖ ေမာင္ဘြား သူငယ္ခ်င္း မ းလည္း

႐ုိေသစြာ ႐ွိခုိးကန္ေတာ့လုိက္ေလေတာ့သည္။

ၿပီးပါၿပီ။