Magneto-optic Kerr effect (MOKE)

A Kerr microscope relies on the MOKE in order to image differences in the magnetization on a
surface of magnetic material.

In a Kerr microscope, the illuminating light is first passed through a polarizer filter, then reflects
from the sample and passes through an analyzer polarizing filter, before going through a regular
optical microscope.

plane of
incidence

reflection surface

Postoje tri načina snimanja MOKE miskroskopom, a to su: longitudinalni, transverzalni i polarni.
Longitudinalni i transverzalni režimi rada se koriste za analizu uzoraka koji pokazuju anizotropiju u
ravni, dok se polarni režim rada primjenjuje za uzorke koji posjeduju anizotropiju koja nije u ravni.

In the longitudinal effect, the magnetization vector is parallel to both the reflection surface and the
plane of incidence. The longitudinal setup involves light reflected at an angle from the reflection
surface and not normal to it, as is used for polar MOKE. In the same manner, linearly polarized
light incident on the surface becomes elliptically polarized, with the change in polarization directly
proportional to the component of magnetization that is parallel to the reflection surface and parallel
to the plane of incidence.

Because the different MOKE geometries require different polarized light, the polarizer crystal
should have the option to change the polarization of the incident light (circular, linear, and
elliptical).

When the polarized light is reflected off the sample material, a change in polarization of the light
occurs. The changes in polarization are converted by the analyzer crystal into changes in light
intensity, which are visible. A computer system is used to create an image of the magnetic field on
the surface from these changes in polarization.
Elektromegnetni (EM) talas može da bude linerano, eliptično ili kružno polarizovan.

Ako se posmatra monohromatski EM talas (tj. talas jedne određene talasne dužine λ) i ako se pravac
prostiranja talasa usvoji za x osu, vremenski promenljivi vektori električnog polja (E) i magnetne
indukcije (B) leže u yOz ravni i u svakom trenutku su normalni jedan na drugi.

EM talas je linearno (ili ravanski) polarizovan ako mu vektor električnog polja osciluje u jednoj
ravni (označenoj na slici 3 kao ravan xOy). Za monohromatski talas ovo oscilovanje opisano je
jednom sinusoidom.

(c)

Slika 3. Linerano (ravanski) polarizovan EM talas: vektor električnog polja osciluje u ravni xOy.

Vektor E monohromatskog EM talasa moguće je razložiti na dve komponente, od kojih jedna

osciluje duž y a druga duž z ose. U opštem slučaju ove dve komponente su različitih amplituda. Ako
između oscilacija y i z komponenti polja postoji konstantna fazna razlika (koja nije ni 0, ni π/2), vrh
rezultantnog vektora električnog polja opisuje elipsu u yOz ravni. Za takav EM talas se kaže da je
eliptično polarizovan (slika 4).

Slika 4. Eliptično polarizovan EM talas.

U posebnom slučaju kada y i z komponente E osciluju u fazi (tj. fazna razlika je nula), EM talas je
linearno polarizovan. Položaj ravni u kojoj osciluje vektor E određen je amplitudama y i z
komponenti. Slučaj sa slike 3 dobija se izborom y i z osa tako da je amplituda u z pravcu nula.

Kada y i z komponente električnog polja osciluju sa faznom razlikom od π/2 i imaju iste amplitude,
vrh rezultantnog vektora E opisuje krug u yOz ravni, a takav EM talas je kružno (ili cirkularno)
polarizovan (slika 5).

Slika 5. Kružno (cirkularno) polarizovan EM talas.

Interaktivni Java apleti koji ilustruju polarizaciju EM talasa mogu se naći na strani:
http://www.amanogawa.com/archive/wavesA.html

Kada linearno polarizovan EM talas pada na razdvojnu površinu dveju sredina, moguća su dva
ekstremna slučaja (slika 6).

Slika 6. p i s polarizacija ravanski polarizovanog talasa.

U prvom, vektor magnetne indukcije je normalan na upadnu ravan (tj. ravan koju obrazuju upadni
snop i normala na razdvojnu površinu), što znači da vektor jačine električnog polja leži u ovoj ravni.
Za ovakav linerano polarizovan svetlosni snop se kaže da je p-polarizovan ili TM polarizovan (od
engleskog transverse-magnetic).

U drugom slučaju, vektor jačine električnog polja normalan je na upadnu ravan. Za snop se kaže da
je s polarizovan (od nemačkog senkrecht = upravan, normalan) ili TE polarizovan (od engleskog
transverse-electric).

Ravan oscilovanja vektora E linearno polarizovanog EM talasa (yOz ravan sa slike 3) u opštem
slučaju leži između dva opisana ekstrema, što znači da ima obe komponente polarizacije (p i s),
tj. vektor E ima nenulte vremenski promenljive komponente, duž pravca koji leži u upadnoj ravni i
duž pravca normalnog na ovu ravan, koje osciluju u fazi, ali ne obavezno sa istim amplitudama.

U još opštijem slučaju eliptično polarizovanog EM talasa, p i s komponente polarizacije osciluju sa

konstantnom faznom razlikom.

Snop nepolarizovane svetlosti je smeša talasa polarizovanih slučajno u svim pravcima, što znači da
p i s komponente polarizacije snopa ne osciluju sa konstantnom faznom razlikom, već se ova fazna
razlika menja na slučjan način.

Kada je upadni ugao polarizovanog talasa jednak tzv. Brusterovom uglu (eng. Brewster's angle),
odbijeni talas ima samo s polarizaciju. Prelomljeni talas i u tom slučaju zadržava obe komponente
polarizacije (p i s). Ako je svetlost koja pada na razdvojnu površinu dveju sredina pod Brusterovim
uglom nepolarizovana, reflektovan snop postaje linearno s-polarizovan. Za oznake sredina kao na
slici 7, Brusterov ugao jednak je θB = arctg(n2/n1).

n1
n2

Slika 7. Brewster-ov ugao.

Kada upadni ugao polarizovanog snopa nije jednak Brusterovom, odbijeni snop sadrži obe
komponente polarizacije (p i s), ali su amplitude i fazna razlika ovih komponenti izmenjene u
odnosu na upadni snop (slika 8).

reflected light

Slika 8. Promena amplituda i fazne razlike p i s komponenti polarizacije pri refleksiji.