Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών μέχρι και τη Β Λυκείου

ΣΥΝΟΛΑ ΑΡΙΘΜΩΝ
 α 
Φυσικοί: IN  0,1,2, 3... , Ακέραιοι: Z  ...  3,  2,  1,0,1, 2,3... , Ρητοί: Q   / α  Ζ, β  Ζ *  , Άρρητοι Q
 β 
Πραγματικοί R  Q  Q    ,   ενώ R  R  , 
Ισχύει: Ν  Ζ  Q  R , Ενώ με Ν*, Ζ*, Q*, R * συμβολίζουμε τα αντίστοιχα σύνολα χωρίς το μηδέν.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ
  α  β 2  α 2  2αβ  β 2 
 α ν  β ν   α  β  α ν  1  α ν  2β  α ν  3β 2  ...  β ν  1 
3 3 2 2 3
 α  β   α  3α β  3αβ  β  α ν  β ν   α  β   α ν  1  α ν  2β  α ν  3β 2  ...  αβ ν  2  β ν  1  με ν περιττο.
2 2 2 2
  α  β  γ   α  β  γ  2αβ  2βγ  2αγ  α 2  β 2  γ 2  αβ  βγ  αγ 
1 2 2
 α  β 2  β  γ    γ  α  
2
 α 2  β 2   α  β  α  β 
 α 3  β 3  γ 3  3αβγ   α  β  γ  0 ή α=β=γ  Euler
 α 3  β 3   α  β   α 2  αβ  β 2 
2 2 2
 α 2  β 2  γ 2  δ2   αγ  βδ2  αδ  βγ 2 Lagrange
 α  β   α  β   2αβ
ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ
1. Επιτρέπεται να προσθέσω ή να αφαιρέσω από τα δύο μέλη μιας ανισότητας τον ίδιο αριθμό
2. Επιτρέπεται να πολλαπλασιάσω, να διαιρέσω και τα δύο μέλη μιας ανισότητας με τον ίδιο θετικό αριθμό, ενώ
πρέπει να αλλάξω την φορά της ανισότητας αν αυτός είναι αρνητικός.
3. Επιτρέπεται να υψώσω μια ανισότητα σε δύναμη με περιττό εκθέτη, ενώ πρέπει να έχει θετικούς όρους αν την
υψώσω σε δύναμη με άρτιο εκθέτη (αν έχει αρνητικούς όρους και την υψώνω σε άρτιο εκθέτη πρέπει να της αλλάξω τη φορά)
4. Επιτρέπεται να προσθέσω δύο ανισότητες της ίδιας φοράς κατά μέλη
5. Επιτρέπεται να πολλαπλασιάσω δύο ανισότητες της ίδιας φοράς κατά μέλη εφ΄ όσον όλοι οι όροι είναι θετικοί.
1 1
6. Αν α,β θετικοί και οι δύο ή αρνητικοί αριθμοί και οι δύο τότε ισχύει η ισοδυναμία α  β  
α β
7. Ισχύει η μεταβατική ιδιότητα: Αν α  β και β  γ τότε α  γ . Η ιδιότητα αυτή μου επιτρέπει να «ενισχύω» μια
ανισότητα με κάτι μεγαλύτερο από το μεγάλο ή κάτι μικρότερο από το μικρό μέλος της.
2 1 1 2
8. ΙΣΧΥΟΥΝ:  α  β   0 , α 2  β 2  2αβ , x   2 αν x  0 , x    2 αν x  0 2 α 2  β 2   α  β 
x x
 
9. ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΔΙΑΙΡΟΥΜΕ ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΜΕΛΗ
ΑΠΟΛΥΤΑ
1. Απόλυτη τιμή ενός αριθμού είναι η απόσταση της εικόνας του αριθμού από την αρχή O του άξονα.
2. Η απόλυτη τιμή ενός θετικού αριθμού x είναι ο ίδιος ο αριθμός.
 x αν x>0

Η απόλυτη τιμή ενός αρνητικού αριθμού x είναι ο αντίθετος αριθμός. x   0 αν x=0
 x αν x  0

2
3. x  0 για κάθε x  R , 0 0, x  x x2  x  x2
4. x  x και x   x για κάθε x  R ή  x  x  x για κάθε x  R και  f(x)  f(x)  f(x)
5. x  θ  x  θ ή x  θ , αν θ  0 x  α  x  α ή x  α
6. x  θ  θ  x  θ , αν θ  0 x  θ  x  θ ή x  -θ , αν θ  0
α α
7. α β  α  β ,  με β  0 α  β  α  β  α  β για κάθε α,β  R .
β β
8. Η απόσταση δύο αριθμών στον άξονα ισούται με την απόλυτη τιμή της διαφοράς τους: d(α,β)  α  β
ΠΡΟΣΟΧΗ! Αν x  y  0 τότε x  0 και y  0 και Αν α 2  β 2  0 τότε α  0 και β  0 ενώ αν x  y  0 τότε x  0 ή y  0
ΡΙΖΕΣ
Ορισμός: ν
α  x  x ν  α με ν θετικός ακέραιος, α  0 , x  0
μ
ν ν
Ιδιότητες: 2ν
x 2ν  x για κάθε x  R , xν  ν x   x αν x  0 ,. x ν  ν x μ , x θετικός, μ ακέραιος, ν θετικός ακέραιος και
μ 2μ μ
0 ν  0 αν ν, μ θετικοί ακέραιοι ενώ είναι
ν
x 2μ  x ν  ν
 x2 , x  R και ν, μ θετικοί ακέραιοι
ν
ν α α ν ρ
Για κάθε α,β  0 και ν, μ,ρ  Ζ  ισχύουν: αν  α , ν
α  ν β  ν α β ,  ν , β  0 , α  ν β  ν αν  β , α μρ  ν α μ
ν β β
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
α 1x  β1 y  γ 1
Για τη λύση του γραμμικού 2x2 συστήματος   Σ  με τη μέθοδο των οριζουσών βρίσκουμε τις ορίζουσες
α 2 x  β 2 y  γ 2
α1 β 1 γ 1 β1 α1 γ1
D  α 1 β 2  α 2 β1 , Dx   γ1β2  γ2 β1 , Dy   α 1 γ 2  α 2 γ 1 και ισχύει ότι
α 2 β2 γ2 β2 α2 γ 2
Αν D  0 έχει μοναδική λύση την x  D x D και y  D y D , Αν D  0 και D x  0 ή D y  0 είναι αδύνατο, ενώ αν
D  Dx  D y  0 τότε είναι αδύνατο ή αόριστο ή έχει άπειρες λύσεις.
 Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών μέχρι και τη Β Λυκείου
ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ:
Ανοικτό:  α,β   x  R /α  x  β , Κλειστό α,β   x  R /α  x  β ,
α,β   x  R /α  x  β ,  α,β  x  R /α  x  β , α,    x  R /x  α ,   ,α   x  R /x  α , κ.λ.π
ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Η απόσταση των σημείων Α(x 1 , y 1 ) και Β(x2 , y 2 ) είναι ίση με (ΑΒ)  (x 2  x 1 )2  (y 2  y 1 )2 .

Το σημείο  α,β  είναι συμμετρικό ως προς:

τον xx με το  α, β  , τον yy με το  α,β  το O  0,0  με το  α, β  , την ευθεία y  x με το β,α 
Οι ευθείες y  α 1x  β 1 και y  α 2 x  β 2 είναι παράλληλες αν και μόνο αν α 1  α 2
Οι ευθείες y  α 1x  β 1 και y  α 2 x  β 2 με α 1  α2  0 είναι κάθετες αν και μόνο αν α 1  α 2   1
Μια συνάρτηση f λέγεται άρτια αν και μόνο αν για κάθε x  A f ισχύει ότι:  x  A f και f  x   f  x 
Η γραφική παράσταση μιας άρτιας συνάρτησης έχει άξονα συμμετρίας τον yy
Μια συνάρτηση f λέγεται περιττή αν και μόνο αν για κάθε x  A f ισχύει ότι:  x  A f και f  x   f  x  .
Η γραφική παράσταση μιας περιττής συνάρτησης έχει κέντρο συμμετρίας το O(0,0)
Μια συνάρτηση f σε ένα διάστημα Δ του πεδίου ορισμού της:
Είναι γνήσια αύξουσα αν και μόνο αν για κάθε x1 ,x 2  Δ ισχύει ότι: Αν x1  x 2 τότε f  x1   f  x 2 
Είναι γνήσια φθίνουσα αν και μόνο αν για κάθε x1 ,x 2  Δ ισχύει ότι: Αν x1  x 2 τότε f  x1   f  x2  .
f  x1   f  x2 
Η μονοτονία μιας συνάρτησης καθορίζεται από το πρόσημο του λόγου μεταβολής: λ 
x1  x 2
Αν C f είναι η γραφική παράσταση της συνάρτησης f τότε η γραφική παράσταση της g με :
 g  x   f  x   c , c  0 προκύπτει από την παράλληλη μετατόπιση της C f κατά c μονάδες πάνω
 g  x   f  x  c  , c  0 προκύπτει από την παράλληλη μετατόπιση της C f κατά c μονάδες αριστερά
 g  x    f  x  είναι η συμμετρική της C f ως προς άξονα συμμετρίας τον xx .
 g  x   f   x  είναι η συμμετρική της C f ως προς άξονα συμμετρίας τον yy .
 f  x  αν f  x   0
 g  x  f  x   
 f  x  αν f  x   0
βασικές γραφικές παραστάσεις:
Η πολυωνυμική συνάρτηση f(x)  αx  β 11 2
y y y
Η πολυωνυμική συνάρτηση f(x)=αx , α  0 .
y y
α>0
O x
O x O x O x

α<0
a>0 a<0 a=0 O x

3
Η πολυωνυμική συνάρτηση f(x) =αx , α  0 . y y

y y
O
O x x
α>0 α<0

O x O x
y = |x | y =-|x|

Η ρητή συνάρτηση f(x)  a , a0 . Οι συναρτήσεις f ( x )  x , g ( x )  | x | .

x
y y
y y
y x y  |x|
α >0 α<0
x
O x O

O x O x
 Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών μέχρι και τη Β Λυκείου
ΠΟΛΥΩΝΥΜΑ
 Πολυώνυμο είναι κάθε παράσταση που μπορεί να πάρει τη μορφή: P  x   α ν x ν  α ν 1x ν  1  ...  α 1x  α 0 . με
α ν , α ν  1 , ...α 1 , α 0 σταθεροί πραγματικοί αριθμοί και x  R
 Το πολυώνυμο P  x   0 έχει ρίζα το ρ αν και μόνο αν P  ρ   0 δηλ αν και μόνο αν P  x   (x  ρ)π(x) .
Αν P  x  , Q  x  δύο πολυώνυμα με Q  x   0 τότε υπάρχουν δύο πολυώνυμα π(x) και υ(x) ώστε : P  x   Q(x)π(x)  υ(x) . Τα
πολυώνυμα π(x) και υ(x) βρίσκονται κάνοντας τη διαίρεση P  x  : Q(x)
 Το πολυώνυμο P  x   α ν x ν  α ν 1x ν  1  ...  α 1x  α 0 είναι το μηδενικό αν και μόνο αν α ν =α ν  1 =...  α 1 =α 0  0 ενώ
δύο πολυώνυμα είναι ίσα αν και μόνο αν οι συντελεστές των ομοβάθμιων όρων τους είναι ίσοι.
ΤΡΙΩΝΥΜΟ
 Τριώνυμο είναι κάθε παράσταση που μπορεί να πάρει τη μορφή αx 2  βx  γ με α  0 .
ΡΙΖΕΣ ΜΟΡΦΗ
β  Δ β  Δ
Δ 0 Έχει δύο ρίζες άνισες τις: x1  , x2  f(x)  α  x  x1  x  x 2 
2α 2α
β  β 
2
Έχει μια διπλή ρίζα την x1,2  f(x)  αx2  βx  γ  α  x 
Δ 0 2α 
 2α 
 2
β  i  Δ β  i  Δ β  Δ 
Δ0 Έχει δύο μιγαδικές ρίζες τις x1  , x2  f(x)  α  x    2
2α 2α 2α 4α 
 
TΟ ΠΡΟΣΗΜΟ ΤΟΥ αx  β , α  0
Τιμές του x - x1 +
Πρόσημο του αx  β , α  0 ετερόσημο του α 0 ομόσημο του α
2
Πρόσημο του τριωνύμου αx  βx  γ , α  0
Τιμές του x - x1 x2 +
Δ 0 2 0
Πρόσημο του αx  βx  γ ομόσημο του α 0 ετερόσημο του α ομόσημο του α

Τιμές του x - β
xο   +
Δ 0 2α
Πρόσημο του αx 2  βx  γ ομόσημο του α 0 ομόσημο του α

Τιμές του x - +
Δ0 2
Πρόσημο του αx  βx  γ ομόσημο του α
Προσοχή!!
1. Αν για κάθε x  R είναι αx 2  βx  γ  0 τότε είναι Δ  0 . Στην περίπτωση αυτή το τριώνυμο αx 2  βx  γ είναι

 
ομόσημο του α δηλαδή: α αx 2  βx  γ  0 για κάθε x  R
2
2. Ισχύει αx  βx  γ  0 για κάθε πραγματικό αριθμό x αν και μόνο αν ισχύει: Δ  0 και α  0
3. Ισχύει αx 2  βx  γ  0 για κάθε πραγματικό αριθμό x αν και μόνο αν ισχύει: Δ  0 και α  0 , κ.λ.π.
4. Το τριώνυμο αx 2  βx  γ διατηρεί σταθερό πρόσημο για κάθε πραγματικό x αν και μόνο αν ισχύει Δ  0
 β  β  Δ 
Η συνάρτηση f  x   αx2  βx  γ , α  0 είναι παραβολή με κορυφή το σημείο   ,f  
 2α  2α  4α 
β γ
Σχέσεις ριζών συντελεστών: (τύποι Vietta) S  ρ1  ρ2   , Ρ  ρ1  ρ2 
α α
Ενώ μια εξίσωση που έχει δοσμένες ρίζες ρ1 , ρ2 είναι η x 2  Sx  P  0
ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΑ
Πίνακας τριγωνομετρικών αριθμών:
π π π π 3π
Γωνία ω 30 o , 45o , 60 o , 90 o , 270,
0 6 4 3 2 180, π 2
0 1 2 3 1 0 1
ημω
2 2 2
1 3 2 1 0 1 0
συνω
2 2 2
0 3 3 0
εφω 1
3
3 0 0
σφω 3 1
3
 Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών μέχρι και τη Β Λυκείου
Βασικοί τριγωνομετρικοί τύποι και αριθμοί:
1. ημ 2 x  συν 2 x  1 ή ημ 2 x  1  συν 2 x ή συν 2 x  1  ημ2 x , x  R , 
εφx  σφx  1 , x  R  κ
π
2
, κZ
2. εφx 
ημx
συνx
π

για x  R  κπ  ,κ : ακέραιος
2  σφx 
συνx
ημx
για x  R  κπ,κ : ακέραιος

3. ημx  1 , συνx  1 , για κάθε x  R , εφx  R , σφx  R

εφα  εφβ
4. ημ(α  β)  ημα  συνβ  συνα  ημβ , συν(α  β)  συνα  συνβ  ημα  ημβ , εφ(α  β) 
1  εφαεφβ
2εφα
5. ημ2α  2ημα  συνα , συν2α  συν 2α  ημ 2α  2συν 2α  1  1  2ημ2α , εφ2α 
1  εφ2α
1  συν2x 1  συν2x 1  συν2x
6. ημ 2 x  , συν 2 x  , εφ 2 x  (Τύποι αποτετραγωνισμού):
2 2 1  συν2x
α α α
2εφ 1  εφ 2 2εφ
2 1 2 1 2 2 2
7. 1  εφ x  , 1  σφ x  ημα  συνα  εφα 
συν 2 x ημ2 x α α α
1  εφ 2 1  εφ 2 1  εφ 2
2 2 2
ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ
 x  2κπ  θ Είναι: ημx  0  x  κπ, κ  Ζ ,

 ημx  ημθ   ή με κ  Ζ π
συνx  0  x  κπ  , κ  Ζ ,
x  2κπ  π  θ 2

π
x  2κπ  θ ημx  1  x  2κπ  , κ  Ζ
 2
 συνx  συνθ   ή με κ  Ζ
 x  2κπ  θ π
 ημx   1  x  2κπ  , κ  Ζ
2
 εφx  εφθ  x  κπ  θ με κ  Ζ συνx  1  x  2κπ, κ  Ζ
 σφx  σφθ  x  κπ  θ με κ  Ζ συνx   1  x  2κπ  π
ΤΡΙΓΩΝΟΜΕΤΡΙΚΕΣ ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ: λύνονται με χρήση του τριγωνομετρικού κύκλου.
α β γ
1. Νόμος ημιτόνων: Σε κάθε τρίγωνο ΑΒΓ ισχύει ότι    2R
ημΑ ημΒ ημΓ
2. Νόμος συνημιτόνων: Σε κάθε τρίγωνο ΑΒΓ ισχύει ότι α 2  β 2  γ 2  2βγσυνΑ
3. Πολικές συντεταγμένες σημείου Μ  x,y  στο επίπεδο Oxy .
ΑΝΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΟ
 Οι γωνίες 2κπ  ω και ω έχουν τους ίδιους τριγωνομετρικούς αριθμούς με κ  Ζ .
 Οι αντίθετες γωνίες έχουν το ίδιο συνημίτονο συν  ω   συν  ω  , και αντίθετους τους άλλους τριγωνομετρικούς
αριθμούς ημ  ω    ημ  ω  , εφ  ω   εφω , σφ  ω   σφω . Δηλαδή η συνάρτηση f  x   συνx, x  R είναι άρτια, ενώ οι
π
f  x   ημx, x  R , f  x   εφx, x  κπ  , f  x   σφx, x  κπ είναι περιττές συναρτήσεις.
2
 Οι γωνίες της μορφής ή που μπορούν να πάρουν τη μορφή 180 ο  ω , π  ω ή 360 ο  ω 2π  ω , έχουν τους ίδιους
τριγωνομετρικούς αριθμούς με τη γωνία ω με πρόσημο    ή    ανάλογα με το τεταρτημόριο στο οποίο η τελική πλευρά
π
της γωνίας τέμνει τον τριγωνομετρικό κύκλο, θεωρώντας ότι 0  ω 
2
π 3π
 Οι γωνίες της μορφής ή που μπορούν να πάρουν τη μορφή 90 ο  ω ,  ω ή 270 ο  ω ,  ω , εναλλάσσουν
2 2
τους τριγωνομετρικούς αριθμούς με τη γωνία ω , δηλαδή το ημίτονο γίνεται συνημίτονο ή αντίστροφα και εφαπτομένη γίνεται
συνεφαπτομένη ή αντίστροφα με πρόσημο    ή    ανάλογα με το τεταρτημόριο στο οποίο η τελική πλευρά της γωνίας
π
τέμνει τον τριγωνομετρικό κύκλο, θεωρώντας ότι 0  ω 
2
ΠΡΟΟΔΟΙ
Αριθμητική πρόοδος ονομάζεται η ακολουθία αριθμών α 1 , α 2 , ...α ν , …. στην οποία κάθε όρος προκύπτει από τον
προηγούμενο προσθέτοντας τον ίδιο αριθμό, (διαφορά), ω .
ν ν
Ισχύουν: α ν =α 1 +(ν-1)ω , Σ ν  α 1 +α 2 +α 3 + ...  α ν   α 1  α ν    2α 1  (ν  1)ω  , ενώ αναγκαία και ικανή συνθήκη για να
2 2
είναι τρείς αριθμοί α, β, γ διαδοχικοί όροι αριθμητικής προόδου είναι η 2β  α  γ
Γεωμετρική πρόοδος ονομάζεται η ακολουθία των μη μηδενικών αριθμών α 1 , α 2 , ...α ν , στην οποία κάθε όρος προκύπτει από
τον προηγούμενο πολλαπλασιάζοντας τον ίδιο μη μηδενικό αριθμό, (λόγος), λ .
λν  1
Ισχύουν: α ν =α1 λ (ν-1) , Σ ν  α 1 +α 2 +α 3 + ...  α ν  α 1 εφόσον λ  1 και Σ ν  να 1 αν λ  1 , ενώ αναγκαία και ικανή
λ1
συνθήκη για να είναι τρείς μη μηδενικοί αριθμοί α, β, γ διαδοχικοί όροι γεωμετρικής προόδου είναι η β 2  α  γ
 Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών μέχρι και τη Β Λυκείου
ΕΚΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
Ονομάζεται η συνάρτηση f(x)  α x , 0  α  1 ορίζεται για κάθε x  R και παίρνει τιμές στο  0,  .
Αν 0  α  1 είναι γνησίως φθίνουσα ενώ αν α  1 είναι γνησίως αύξουσα.
ν
 1
Ορισμός του e: lim  1   =2,7182818284590452353602874713527...=e
ν   ν
ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΙ
Ορισμός log α θ  x  α x  θ με 0  α  1 , θ  0
Νεπέριος λογάριθμος λέγεται ο λογάριθμος που έχει βάση το e : ln x  y  e y  x με x  0 και y  R .
Δεκαδικός λογάριθμος λέγεται ο λογάριθμος που έχει βάση το 10: log x  y  10 y  x με x  0 και y  R .
Κάθε πραγματικός αριθμός μπορεί να γραφεί ως λογάριθμος : για κάθε x  R ισχύει: x  ln e x

ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
Η συνάρτηση f(x)  log α x , 0  α  1 ορίζεται στο  0,  , έχει τιμές στο IR και είναι η αντίστροφη της f  x   αx
Αν 0  α  1 είναι γνησίως φθίνουσα, ενώ αν α  1 είναι γνησίως αύξουσα
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: --- στις επόμενες ιδιότητες – όπου δεν γράφεται – τα περιεχόμενα των λογαρίθμων είναι θετικά ενώ οι
βάσεις θετικές και όχι ένα.
ln 1  0 ln e  1 ln e x  x e ln x  x με x  0 ln eP(x)  P(x) eln P(x)  P(x) με P  x   0
x
log α (x  y)  log α x  log α y log α xκ  κ log α x log α  logα x  log α y με x  0 , y  0
y
ln x log α x
ΑΛΛΑΓΗ ΒΑΣΗΣ σε λογάριθμο: log α x  , γενικότερα ισχύει: log β x  , 0  α,β  1 , x  0
ln α log α β
εκθέτης
ΑΛΛΑΓΗ ΒΑΣΗΣ σε εκθετική συνάρτηση : βαση   eεκθέτηln(βάσης ) ή α x  e x ln α
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΚΘΕΤΙΚΗΣ ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗΣ
y y
Οι συναρτήσεις f(x)  α x και f(x)  log α x με 0  α  1 y=a x

Είναι αντίστροφες και έχουν γραφικές παραστάσεις που είναι x

y=a
συμμετρικές ως προς την ευθεία y  x
(Διπλανά σχήματα) 1 1
y=loga x
O 1 x
O 1 x
y=logax
0<α<1
α>1

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ
ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΑ
  x  x 2 y1  y 2 
 Αν Α(x 1 , y 1 ) και Β(x2 , y 2 ) τότε AB   x2  x1 , y 2  y 1  ενώ το μέσο M του AB είναι το M  1 , 
 2 2 
     y
 Αν α  (x, y) , τότε α  x i  y j , |α| x 2  y 2 , λ  εφω  , x  0
x
    x1 y 1
 Έστω τα διανύσματα α  (x 1, y1 ) και β  (x 2 ,y 2 ) . Tότε: Ορίζουμε: det(α,β)  = x1 y 2  y 1x 2
x2 y 2
 
        α β    
 
α  β  α β συν(α,β)  x1x 2  y 1 y 2 , συν α,β    , α  ν  α  προβα ν
|α||β|
   
 Ισχύουν α  (x 1, y1 )  β  (x 2 ,y 2 )  α  β  0  x1x 2  y 1y 2  0
   
 α  (x 1, y1 ) // β  (x 2 ,y 2 )  det(α,β)  0  x1 y 2  y 1x 2  0

ΓΕΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΕΞΙΣΩΣΗΣ ΕΥΘΕΙΑΣ  ε  είναι η: Αx  Βy  Γ  0 με A  0 ή B  0 . Ισχύουν:

y2  y1
 Ο συντελεστής διεύθυνσης της ευθείας που διέρχεται από τα A  x 1 , y1  , B  x 2 , y 2  είναι λ ΑΒ  , x1  x 2
x2  x1
 
 Η ευθεία (ε): Αx  Βy  Γ  0 είναι παράλληλη στο διάνυσμα δ  ( Β,Α) , στο διάνυσμα ε  (Β, Α) και έχει
A 
συντελεστή διεύθυνσης λ   , εφόσον Β  0 ενώ είναι κάθετη στο διάνυσμα . p  (Α, Β)
B
Αx ο  Βy ο  Γ
 Η απόσταση ενός σημείου Μ(x ο , y ο ) από την (ε) είναι: d(Μ,ε) 
Α 2  Β2
1  
 Το εμβαδό του τριγώνου ΑΒΓ με Α  x 1 , y1  , B  x 2 , y 2  , Γ  x 3 , y3  είναι: (ΑΒΓ)  det(AB,AΓ)
2
 Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών μέχρι και τη Β Λυκείου
ΚΥΚΛΟΣ είναι το σύνολο των σημείων του επιπέδου Οxy τα οποία απέχουν σταθερή απόσταση ρ , y ε
(ακτίνα του κύκλου), από ένα σταθερό σημείο Κ , (κέντρο του κύκλου). Αν Μ(x, y) αυτά τα σημεία και M(x,y)
2 2
Κ(x ο , y ο ) τότε:  x  x o    y  y o   ρ 2 Α(x 1,y1)

ΓΕΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΕΞΙΣΩΣΗΣ ΚΥΚΛΟΥ x 2  y2  Ax  By  Γ  0 με Α 2  Β 2  4Γ  0

Ο x
Α Β Α 2  Β2  4Γ
Τότε έχει κέντρο το σημείο: Κ    ,   και ακτίνα ρ 
 2 2 2
Η εξίσωση του κύκλου στο μιγαδικό επίπεδο είναι: z  z o  ρ , με z o σταθερός μιγαδικός αριθμός και ρ  R . y

ΠΑΡΑΒΟΛΗ είναι το σύνολο των σημείων του επιπέδου Οxy τα οποία ισαπέχουν από μια ευθεία δ , P
M(x,y)
p>0

(διευθετούσα) και ένα σταθερό σημείο Ε , (Εστία).

p p
Αν Μ(x, y) αυτά τα σημεία και δ: x   , Ε ( ,0) τότε: d  M,δ   ME  y2  2px . Α O p 
E ,0  x
2 2 2 

Το πάνω τμήμα είναι η γραφική παράσταση της συνάρτησης y  2px , ενώ το κάτω της y   2px
p
δ: x  
2

p  p x2 =2py y
, Ε  0,  τότε: d  M,δ   ME  x 2  2py .
Αν Μ(x, y) αυτά τα σημεία και δ : y   p>0
2  2  p
E  0, 
1 2  2
Αυτή η παραβολή είναι η γραφική παράσταση της συνάρτησης: y  x
2p x
O
ΈΛΛΕΙΨΗ είναι το σύνολο των σημείων Μ(x, y) του επιπέδου Οxy τα οποία έχουν σταθερό p
δ:y  
2
άθροισμα αποστάσεων,  2α  , από δύο σταθερά σημεία Ε, Ε (εστίες), ( EE  2γ  2α . y
B M ( x, y )
x2 y 2
Αν είναι E(γ,0) , E(  γ,0) τότε: ΜΕ  ΜΕ  2Α  2  2  1 , β 2  α2  γ 2 .
α β
A΄ Α
x 2 y2 E (γ,0 ) O E (γ,0 ) x
Αν είναι E(0, γ) , E(0, γ) τότε: ΜΕ  ΜΕ  2Α  2  2  1 , β 2  α2  γ 2 .
β α
B΄
x2 y 2
Το πάνω τμήμα της έλλειψης 2  2  1 είναι η γραφική παράσταση της συνάρτησης:
α β
β β x2 y 2
y α 2  x 2 , ενώ το κάτω της y   α 2  x 2 , x   α,α  . Αντίστοιχα ισχύουν για την 2  2  1
α α β α
γ γ
Εκκεντρότητα της έλλειψης ονομάζεται ο αριθμός ε   1 . Όταν ε   1 τότε η έλλειψη γίνεται ποιο πεπλατυσμένη, ενώ
α α
γ
όταν ε   0 η έλλειψη τείνει να γίνει κύκλος
α
ΥΠΕΡΒΟΛΗ είναι το σύνολο των σημείων του επιπέδου τα οποία έχουν σταθερή απόλυτη διαφορά
 y 
αποστάσεων ,  2α  , από δύο σταθερά σημεία Ε, Ε (εστίες), ( EE  2γ  2α ). y
a
x y x
a
x 2 y2
Αν Μ(x, y) αυτά τα σημεία και E(  γ,0) , E(γ,0) τότε: ΜΕ  ΜΕ΄  2α    1 , β2  γ2  α 2 . Ν Κ
α 2 β2
y 2 x2
Αν Μ(x, y) αυτά τα σημεία και E(0, γ) , E(0, γ) τότε ΜΕ  ΜΕ΄  2α    1 , β2  γ2  α 2 Α΄ Α
α 2 β2 Ο x
2 2
x y
Το πάνω τμήμα της υπερβολής 2
 2  1 είναι η γραφική παράσταση της συνάρτησης: Μ Λ
α β
β 2 β 2
y x  α 2 , ενώ το κάτω της y   x  α 2 , x   , α   α,   , Εκκεντρότητα της
α α
γ y 2 x2
υπερβολής ονομάζεται ο αριθμός ε   1 .- Αντίστοιχα ισχύουν για την 2  2  1
α α β
ΑΣΥΜΠΤΩΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ
x 2 y2 β β y 2 x2 α α
2
 2  1 είναι οι y  x και y   x ενώ της 2  2  1 είναι οι y  x και y   x .
α β α α α β β β
Ισοσκελής υπερβολή λέγεται η υπερβολή: x 2  y2  α 2 .
ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΕΣ: των παραπάνω καμπυλών στο σημείο τους Α  x o , yo 
ΚΩΝΙΚΗ x 2  y 2  ρ2 y 2  2px x2  2py x2 y 2 x 2 y2
 1  1
α 2 β2 α 2 β2
ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΗ xxo  yyo  ρ2 yy o  p(x  x o ) xxo  p(y  y o ) xxο yyο xxο yy ο
 2 1  2 1
α2 β α2 β