You are on page 1of 79

ഏത ൊരു തെണ്ണിന്തെയുും ജീവി ത്തിൽ മെക്കൊനൊവൊത്ത ഒരു ദിവസും

ആണ് അവളുതെ കഴുത്തിൽ ഒരു ൊലി വീഴുന്ന ദിവസും… എന്നൊൽ


ഇന്നതല മു ൽ ഇന്ന് ഈ നിമിഷും വതരയുും ന്തെ ചുറ്ുും
എതതൊതക്കയൊ നെന്ന ് എന്ന് ഗൗരിക്ക് ആലലൊചിക്കൊവുന്ന ിലുും
അപ്പുെും ആണ്… ഇന്ന് ൊതനൊരു ഭൊരയ ആയിരിക്കുന്നു.. ഒരു െുരുഷൻ
ന്തെ കഴുത്തിൽ ൊലി തകട്ടിയിരിക്കുന്നു… അയൊളുതെ കയ്യൊൽ
അണിയിച്ച സിന്ദൂരും ആണ് ന്തെ സീമതലരഖയിൽ ഇലപ്പൊഴുും
ത ളിഞ്ഞു കിെക്കുന്ന ന ലെൊലുും
്… െതെ… ഇത ൊന്നുും ൊൻ സവപ്ും

കണ്ട ല്ല… സവപ്ത്ത ിൽ ലെൊലുും ഇങ്ങതന ഒതക്ക നെക്കുലമൊന്ന് സുംശയും
ആണ്….ഭർത്തൊവ്… അങ്ങതന െെയൊലമൊ എലതൊ…?? ഇന്നതല വതര
അെിയൊത്ത ഒരൊൾ ഇന്ന് ന്തെ ഭർത്തൊവ്… എത് തെട്ടന്നൊണ് ന്തെ
ജീവി ും മൊെി മെിഞ്ഞ ് എന്ന് ഗൗരി ഓർത്തു… ഇ ് ഗൗരി… ഗൗരിനൊഥ്
…. ജസ്റ്റിസ് രവീത്ന്ദനൊഥിന്തെയുും മീനൊെി െീച്ചെിന്തെയുും ഒലര ഒരു
മകൾ… അച്ഛതന ലെൊതല തന്ന നിയമും െഠിക്കൊൻ
ഇഷ്ടതെട്ടവൾ…എൻത്െൻസ് ഒന്നൊും െൊലകൊെു കൂെി തന്ന കെന്നു ലലൊ

ലകൊലളജിൽ അഡ്ിഷനുും അവൾ ലനെി…സലതൊഷും നിെഞ്ഞു നിന്ന
െയ്യൊരത്തു െവൊട്ടിൽ ഒരു ആക്സിഡന്െിന്തെ രൂെത്തിൽ വിധി
ഗൗരിതയ നിച്ചൊക്കി…അ ് വിധി ആയിരുലന്നൊ അല ൊ വില്ലൻ
ആയിരുലന്നൊ എന്ന് ലെൊലീസിന് ലെൊലുും കണ്ടുെിെിക്കൊൻ െറ്ിയില്ല..
അലല്ലലുും കിരീെവുും തചലകൊലുും എന്നുും െണത്തിനുും െദവിക്കുും ഒപ്പും
അലല്ല… അ ുും സ യതത്തയുും നീ ിതയയുും െുെകൊല് തകൊണ്ട്
ട്ടിതയെിഞ്ഞു… !!! ന്തെ ത്െിയതെട്ടവതര നിക്കു നഷ്ടതപ്പെുത്തിയ
ആക്സിഡന്െ് ഒരു കരു ികൂട്ടി നെത്തിയ തകൊലെൊ കും ആതണന്ന്
ിരിച്ചെിഞ്ഞു അച്ഛന്തെയുും അമ്മയുതെയുും ഘൊ കതര
കണ്ടുെിെിക്കൊൻ ഇെങ്ങി െുെതപ്പട്ട ് ആണ് ഗൗരി… മുഖും അെിയൊത്ത
ശത് ു ഇത് കരുത്തൻ ആവുതമന്നു അവലളൊർത്തില്ല…അ ് തകൊണ്ടു
അതല്ല സ യും അെിയൊൻ ൊൻ ഇെങ്ങിെുെതപ്പട്ടലപ്പൊൾ തന്ന
ആതരൊതക്കലയൊ തന്ന കെത്തിട്ട് ലെൊയ ്… മിനിഞ്ഞൊന്ന് വവകുലന്നരും
ലകൊലളജിൽ നിന്നുും ല ൊസ്റ്റലിലലക്ക് ലെൊകുന്ന വഴി ആണ് ഗൗരിതയ
ആതരൊതക്കലയൊ ലചർന്ന് ഒരു കൊെിൽ െിെിച്ചു തകൊണ്ട് ലെൊയ ്….െിന്നീെ്
ല ൊധും വീണ് എണീക്കുലപൊ ഒരു ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ ആണ്
അവൾ…എവിതെയൊതണന്ന് അെിയൊൻ ലവണ്ടി ചുറ്ുും ലനൊക്കിയ
അവൾക് കൊണൊൻ കഴിഞ്ഞ ്ആത ഡിൽ കമഴ്ന്നു കിെക്കുന്ന ഒരൊതള
ആണ്… “ഈശവരൊ…. ആരൊ ഇയൊള്….? ജീവനുലണ്ടൊ ഇയൊൾക്ക്
അല ൊ….??” അയൊൾ ആളൊരൊതണന്ന് ലനൊക്കൊൻ എണീറ് ഗൗരി െുെത്തു
വൊ ിലിൽ ആലരൊ മുട്ടുന്ന ് ലകട്ടു ുെന്ന് ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ
ആതരൊതക്കലയൊ കുതെ ലെർ അകലത്തക്ക് ഇെിച്ചു ലകെി….
അഞ്ചൊണുങ്ങൾ ആണ്… “എതൊെി ഇവിതെ െരിെൊെി…?? നിതന്ന ഇ ിനു
മുലന്ന ഇവിതെതയൊന്നുും കണ്ടു െരിചയും ഇല്ലലല്ലൊ…. ഈ ഫീൽഡിൽ
െു ിയ ് ആലണൊ….?? എതൊെി നിന്തെ ലെര്…? സ്സ്റ്റൊൻഡ് ജൊനുലവൊ
ആലുവ ശൊതിലയൊ….??” “തെ….” അെലപ്പൊതെ ഗൗരി മുഖും ിരിച്ചു…
അയൊളുതെ വൊക്കുകളിതല അർത്ഥും അവൾക് മനസിലൊയി… “എതൊെി
മിണ്ടൊത നിക്കുതന്ന….? അല ൊ മിണ്ടൊട്ടും ഇല്ലൊണ്ട് ത്െവർത്തി മൊലത്
വകയിൽ ഉലളൊ…??” “സൂെിച്ചു സുംസൊരിക്കണും മിസ്റ്റർ… ഒരു
െൂമിലലക്കു ലകെി വന്നു ഇങ്ങതന വൊയില ൊന്നിയ അനൊവശയും ഒതക്ക
വിളിച്ചു െെയൊൻ നിങ്ങൾക്ക് ആരൊ അധികൊരും തന്ന…?? മരയൊദക്ക്
ഇലപ്പൊ ഇെങ്ങി ലെൊയിലല്ല ഞൊൻ ലെൊലീസിതന വിളിക്കുും..” “ … …
ലകലട്ടൊ െിസി…? ലെൊലീസിതന വിളിക്കുതമന്ന് ലെൊലുും…

‘നീ ആള് ലകൊളൊലലൊെി തകൊലച്ച… നഗരത്തിതല ത്െധൊന െഞ്ചനെത്


ല ൊട്ടലിൽ അനൊശൊസയും നെക്കുന്നു എന്ന് വിവരും കിട്ടി വന്ന
ലെൊലീസിലനൊെ് തന്ന ലവലണൊെി ലമൊതള നിന്തെ ഈ ലവഷുംതകട്ടു..
ലഡൊ… െിസി… ൊൻ ആ കിെക്കുന്നവതന വിളിച്ചു എണീപ്പിലച്ച…
െൊവും… െീണും തകൊണ്ട് ളർന്നു കിെന്ന് ഉെങ്ങുന്ന കണ്ടിലല്ല… നല്ല
ഭൊരതപ്പട്ട വനറ്് ഡയൂട്ടി ആയിരിക്കുും ഇന്നതല തചയ്ല ….” “ … ….”
ചുറ്ുും നിക്കുന്ന കണ്ണുകളിൽ എല്ലൊും ഗൗരിക്ക് കൊണൊൻ കഴിഞ്ഞ ്
തകൊത്തിവലിക്കുന്ന കഴുകതന മൊത് ും ആണ്… ൊൻ വന്നുതെട്ടിരിക്കുന്ന
കുരുക്ക് തചെു തല്ലന്ന് അവൾക്ക് മനസിലൊയി…. “എങ്ങതന എകിലുും
രെതെലട്ട മ ിയൊകൂ….ഇതപ്പൊ ൊൻ ളർന്നു ലെൊയ ന്തെ അച്ഛനുും
അമ്മയ്ക്കുും ഒരിക്കലുും നീ ി കിട്ടൊത ലെൊകുും… ഗൗരി… നീ
ചിതിക്ക്… നിനക്ക് ഈ കുരുക്കഴിച്ചു െുെത്തു വലന്ന മ ിയൊകൂ…”
“എതൊെി നിന്ന് ആലലൊചിക്കുലന്ന…. എത് കളും െെഞ്ഞു രെതെെൊും
എന്നൊലണൊ….?? എന്ന ൊ െെയൊൻ ലെൊകുതന്ന… ഇവൻ നിന്തെ
അമ്മൊവന്തെ മകൻ ആണ്…ഇവിതെ ഒരു ഇന്െർവയൂനു വന്ന ൊണ്
എതന്നൊക്ക ആലണൊ…?? ഇത ൊക്ക ഒരുെൊെ് ലകട്ട ൊ ലമൊതള…” “ …
ൊനി ് എലതൊന്ന് ലനൊക്കി നിക്കുവൊ െിസി… ആ തവളും എെുത്തു
അവന്തെ ലലൽ കൂതെ കമഴ്ത്തി തകൊെ്… തകൊച്ചനു ഒന്ന് ല ൊധും
വീഴതട്ട…. എലതൊന്നൊെൊ തചക്കൊ ല ലനതര നിക്കുന്നില്ലലലൊ…”
ലസ ുവിന് ല ചുറ്ുന്നലെൊതല ല ൊന്നി… എവിതെ ആതണന്ന് അെിയൊൻ
അവൻ ചുറ്ുും ലനൊക്കി… നൊലഞ്ചു ആണുങ്ങളുും ഒരു തെണ്ണുും…
അവളൊലണ ലന്ന എതിനൊ ഇങ്ങതന ചൂഴ്ന്ന് ലനൊക്കുതന്ന എന്നവൻ
ഓർത്തു… “ആരൊ….??” “ഓ.. ഇനി നിലന്നൊെുും െെയണും ആയിരിക്കുും
ആദയും മു ലല…. വി ആർ ത്ഫും ലെൊലീസ് ഡിപ്പൊർെ്തമന്െ…
് ഈ െൂമിൽ
അനൊശൊസയും നെക്കുന്നു എന്ന് വിവരും കിട്ടി വന്ന ൊ… ഇലത് ും മ ിലയൊ…
അല ൊ ഇനി വന്നിരിക്കുന്ന ഞങ്ങൾ ഓലരൊരുത്തരുതെയുും ജൊ കും കൂെി
െെയലണൊ ഏമൊതന…??” “അനൊശൊസയലമൊ…?? ഇവിതെലയൊ…?? ആര്….??”
“അയ്യലയ്യൊ… ഒന്നുും അെിയൊത്ത ഒരു ഇളൊകുഞ്ഞു…. ലദ ഈ നിക്കുന്ന
ഇവതളയുും നിതന്നയുും ആണ് ഈ െെയുന്ന ്… ലകലട്ടൊെൊ *ലമൊതന….”
ലസ ുനു എതൊ സുംഭവും എന്ന് മനസിലൊക്കൊൻ സമയും എെുത്ത്…
എന്നൊലുും ൊൻ ഇങ്ങതന ഇവിതെ എത്തിതയന്നൊ അവനു ഓർമ
കിട്ടൊത … ഇന്നതല കൊെിൽ നിന്ന് ഇെങ്ങി വീട്ടിലലക്ക് ലകെൊൻ
ലെൊയലപ്പൊൾ എലതൊ ലക്കെിച്ച ് മൊത് ും ഓർമ ഉണ്ട്… െിതന്ന ഉണർച്ച
വീഴുന്ന ്ഇ ുങ്ങളുതെ നെുവിലുും… അല്ല… ഈ തെണ്ണി ്ഏ ൊ…
ഇവിതെ എങ്ങതന വന്നു…?? “എതൊെി തെൺതകൊതച്ച…? െെയൊൻ കളും
ഒന്നുും കിട്ടിലല്ല… ഈ തകൊച്ചനുും മിണ്ടൊത നിക്കുവൊണലല്ലൊ… രണ്ടൊളുും
വന്നു ജീപ്പിലലൊട്ട് ലകെിയൊതട്ട…. ൊക്കി ഒതക്ക നമുക്ക് ലസ്റ്റലറ്ഷനിൽ
തചന്നിട്ടു വിശദമൊയി തന്ന സുംസൊരിക്കൊും…” ഒരു വഷളൻ ചിരിലയൊതെ
അയൊള ് െെഞ്ഞു നിർത്തുലപൊൾ അയൊളുതെ ലനൊട്ടും മുഴുവനുും
ഗൗരിയുതെ ശരീരത്തിൽ ആതണന്ന് ലസ ു ത്ശദ്ധിച്ചു… ഗൗരിക്കുും അ ്
മനസിലൊയി… “അല്ല സൊതെ… ഭൊരയയുും ഭർത്തൊവുും ഒന്നിച്ചു ഒരു
ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ കഴിഞ്ഞൊൽ അത ങ്ങനൊ അനൊശൊസയും
ആവുലന്ന….??” “ഭൊരയലയൊ….?? ആരുതെ ഭൊരയ…?? ഇവൾ ഇ ് എതതൊക്ക
ആണ് െെയുലന്ന…?” എന്നൊലുും തഞട്ടൽ െുെത്തു കൊണിക്കൊണ്ട് ലസ ു
നിന്ന്… “ആ ൊ… ഇതപ്പൊ ഭൊരയ ആലയൊ….?? ഇങ്ങതന എത് ലെരുതെ ഭൊരയ
ആയി കൊണുും ലമൊളിലപ്പൊ…?? വിളച്ചിതലെുക്കലല്ല ലമൊതള….വന്നു വണ്ടീ
ലകെൊൻ ലനൊക്ക്…” “ഞങ്ങൾ എതിനൊ സൊതെ വരുലന്ന….?? സൊർ തന്ന
െെയ് കലയൊണും കഴിഞ്ഞ രണ്ടുലെർ ഒരു മുെിയിൽ ൊമസിച്ചൊൽ
അത ങ്ങതന കുറ്ും ആകുും…. ഈ നിക്കുന്ന ് എന്തെ ഭർത്തൊവ്
ആണ്….ഇവിതെ ലലൊ ലകൊലളജിൽ െഠിക്കുവൊന് ഞൊൻ… എതന്ന കൊണൊൻ
വന്ന ൊ ഏട്ടൻ…” “ഇവളി ് എത് ഭൊവിച്ചൊ വദവലമ… ലലൊ ലകൊലളജിൽ
അതല്ല… തവെുത അല്ല ഈ നൊക്ക്…” ലസ ു അത്ഭു തപ്പട്ടു…
“ആലണൊെൊ…?? സ യും ആലണൊ ഇവൾ െെയുന്ന ്…?? അല്ല തകൊലച്ച…
ഭൊരയ ആതണതന്നൊതക്ക െെഞ്ഞിട്ട് ൊലിമൊല ഒന്നുും കൊണുന്നില്ലലല്ലൊ…
തവെുത കളും െെഞ്ഞു എന്തെ വകക്ക് െണി ഉണ്ടൊക്കി തവക്കലല്ല…”
“അ ് െിതന്ന.. ൊലി… െിതന്ന…” “എലതൊന്നൊ തെതണ്ണ നിന്ന്
അെിക്കുതന്ന….?” “അ ് െിതന്ന സൊതെ എന്തെ ഏട്ടന് ഈ ൊലിയിൽ
ഒന്നുും വിശവൊസും ഇല്ല… ഞങ്ങൾ രജിസ്റ്റർ മൊലരയജ് തചയ്ത ൊ…” “എന്തെ
വദവലമ… എത് നുണയൊ ഈ തെണ്ണ് നിമിഷലനരും തകൊണ്ടു െെയുന്ന ്…
ഇവള് നിയമും ആലണൊ നുണയൊലണൊ െഠിക്കുന്ന ്….?? ലസ ു ഗൗരിതയ
തന്ന ലനൊക്കി നിക്കുവൊണ്… ആ ൊ… ഭൊരയ ആണ്.., ൊലി ഇല്ല…
ഭർത്തൊവ് ആണ്..,വിശവൊസും ഇല്ല..ഒന്നുും അലങ്ങൊട്ട്
തെൊരുത്തതെെുന്നില്ലലല്ലൊ… നീ എതൊെൊ മിണ്ടൊത ?? ഇനി ഊമ
എങ്ങൊനുും ആലണൊ…??” സൊ ചരയും അത് യുും െതിയതല്ലന്ന് ലസ ുവിന്
മനസിലൊയി… ഈ തെണ്ണി ് എന്നൊലുും ഇവിതെ എങ്ങതന വന്നു…??
കണ്ടിട്ട് നല്ല െവൊട്ടിൽ നിന്ന് വന്ന ലെണും ഉണ്ടലല്ലൊ… ഇനിയുും ൊൻ
മിണ്ടൊത ഇരിക്കുന്ന ് രുംഗും വഷളൊക്കുതമന്നു ലസ ുവിന് ല ൊന്നി…
“സൊെിന് എതൊ അെിയലണ്ട… ഈ നിക്കുന്ന ് എന്തെ ഭൊരയ ആലണൊന്ന്
അതല്ല… ആതണന്ന് അവൾ െെഞ്ഞലല്ലൊ… െിതന്ന ൊലി… അ ിനുും
സൊെിന് അവൾ ഉത്തരും ന്ന ് അതല്ല… െിതന്നതൊ…??” “ല ൊ… ഭൊഗയും…
ഇയൊതളങ്ങൊനുും മൊറ്ി െെഞ്ഞൊതലൊന്ന് ലെെിച്ചു… ൊവു… ഗൗരിക്ക്
ആശവൊസും ആയി…” “െിതന്ന സൊലെ… ഒരു തെതകൊച്ചിതന അെസ്റ്റ്
തചയ്യൊൻ വരുലപൊൾ മിനിമും ഒരു വനി ൊ ലെൊലീസ് എകിലുും ലവണ്ട ്
അലല്ല… എന്നിട്ട് എതൊ നിങ്ങൾ അഞ്ചു ആണുങ്ങൾ മൊത് ും ലകെി
വലന്ന…” “ആ ൊ… ഇവള് നിയമും കൂതെ െഠിപ്പിക്കുന്നുലണ്ടൊെൊ നിതന്ന…??
ക ലരൊെ്…” “വകുപ്പ് െെയൊൻ
വകുപ്പ് ഒതക്ക െെയുന്നു അ ുും ലെൊലീസ്ൊ
ഇയൊൾ എനിക്ക് നിയമും െെഞ്ഞു രണ്ടലല്ലൊ… ഞൊൻ തന്ന െഠിച്ചൊ
ലെൊലര…. അ ുും തഡെൊഡൂൺ ഐെിഎസ് തത്െയിനിങ് കയൊപിന്ന്….”
ഇയൊളി ് തകൊളമൊക്കുും…. ഇെതെെുന്ന ൊണ് ഗൗരി ുദ്ധി… “ഏട്ടൻ
ചൂെൊവണ്ട ഏട്ടൊ… അവർക്ക് ആളെിയൊത അ ദ്ധും െറ്ിയ ് ആണ്…”
“അ ിനു അെിയൊനുും മൊത്ും ആരൊണൊലവൊ നിങ്ങൾ…?? മൊഡും ഒന്ന്
െെഞ്ഞു ട …
ൊലയൊ… അെിയങ്ങൾ അെിയതട്ട…” “ഇൻസ്തെക്ർ
ലചൊദയങ്ങൾ ഇലങ്ങൊട്ട് മ ി… അവലളൊെ് ലവണ്ട… ഞൊൻ ലസ ുമൊധവൻ…
ഇവിതെ തചെിയ ഒരു ലജൊലി കിട്ടി വന്ന ് ആണ്… ലനരതത്ത ലകൊട്ടയത്ത്
ആയിരുന്നു… ഇലപ്പൊൾ ഇലങ്ങൊട്ട് മൊറ്ും കിട്ടി…. ഒന്നുതല്ലലന്ന… ACP
ആയിട്ട്…. അസിസ്റ്റന്െ് കമ്മീഷണർ ഓഫ് ലെൊലീസ്…. ലസ ുമൊധവൻ
IPS…. ദിസ് ഈസ് വമ കൊർഡ്… യു കയൊൻ തചക്ക്….” “എസിപ്പിലയൊ….??”
ഗൗരിക്ക് ഒന്നുും മനസിലൊയില്ല… “ലസൊെി സർ… ഒരു ഇൻഫർലമഷൻ
കിട്ടി വന്ന ് ആണ് ഞങ്ങൾ…

ഐ ിക് ദൊറ്് വൊസ് എ ലെൊങ്ങ് ഇൻഫർലമഷൻ… ഒരു അലനൊണിമസ്


കൊൾ ആയിരുന്നു സൊർ ഇവിതെ അനൊശയൊസും നെക്കുന്നു എന്ന്…
അ ൊണ് ഞങ്ങൾ…” “ആലരലുും വിളിച്ചു െെഞ്ഞൊ ഉെതന ജീപ്പുും കത്തിച്ചു
ഇെങ്ങുലവൊലെൊ ൊതനൊതക്ക…?? തന്ന ലെൊതല ഉളവർ ആണ്
ലെൊലീസിന്തെ നല്ല ലെർ ചീത്ത ആക്കൊൻ നെക്കുതന്ന… തചല്ല്.. ഇനി ഇ ്
ആവർത്തിക്കരു ്.. ദിസ് ഈസ് വമ ഫസ്റ്റ് ആൻഡ് ലൊസ്റ്റ് വൊണിുംഗ്…
ഇന്ന് ലജൊയിൻ തചയ്തു കഴിഞ്ഞു വിശദമൊയി തന്ന നമുക്ക്കൊണൊും…”
ഒന്നുും മനസിലൊവൊത ഗൗരി തഞട്ടി നിക്കുവൊണ്… ലസ ു ഗൗരിതയ
ലനൊക്കി കണ്ണെച്ചു കൊണിച്ചു… “ഒന്നുല്ല… ചുമ്മൊ…” ******* ആ സുംഭവും
കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇലന്നക്ക് ഏഴു ദിവസും… കഷ്ടകൊലും അന്ന് ീർന്നു എന്നൊണ്
വിചൊരിലച്ച… െതെ… ന്തെ െരീെണകൊലും ുെങ്ങിയല
ഉണ്ടൊർന്നുളു എന്ന് ഗൗരിക്ക് െിതന്ന മനസിലൊയി… മുെി ുെക്കുന്ന
ശബ്ദും ലകട്ട് ആണ് ഗൗരി ഓർമയിൽ നിന്ന് തഞട്ടി െിതിരിഞ്ഞു
ലനൊക്കിയ ്… ലസ ു ആണ്… കിെക്കൊൻ വന്ന ് ആയിരിക്കുും…
ആരൊതണന്ന് ലെൊലുും അെിയൊത്ത ഒരൊളുതെ കൂതെ ഭൊരയയൊയി ഈ
വീട്ടിലലക് വരുലപൊൾ നിക്കു ഇത് യുും ഭയും ഇല്ലൊയിരുന്നു… െതെ..
ഈ രൊത് ി… ഇയൊളൊതെൊപ്പും ഒന്നിച്ചു ഈ മുെിയിൽ കഴിയുന്ന ് ഓർത്തു
പ ഭയും ഉണ്ട്… ഒരു തെണ്ണിതന ഒറ്ക്ക് കിട്ടിയൊൽ രുചി
ഗൗരിക്ക് അല്ും
ലനൊക്കൊത വിെൊൻ മെിയുളവർ ഇന്ന് ഒരുെൊെ് ആണലല്ലൊ… അതപ്പൊ
അഗ്നിസൊെിയൊയി അയൊൾ ൊലി തകട്ടിയ തെണ്ണൊണ് ൊൻ… ഒരു
ഭർത്തൊവിന്തെ അധികൊരും അയൊൾ ഉെലയൊഗിച്ചൊൽ എ ിർക്കൊൻ
മൊത് ും ലും നിക്കു ഇല്ല…െൊെില്ല ഗൗരി… നീ ളരരു ്…െിെിച്ചു നിതന്ന
മ ിയൊകു നിനക്ക്… അച്ഛൻ, അമ്മ നിന്തെ കൂതെ ലന്ന ഉണ്ട്… അവൾ
സവയും വധരയും സുംഭരിക്കൊൻ ത്ശമിച്ചു… “ ൊൻ എതൊലെൊ ഇങ്ങതന
ുെിച്ചു ലനൊക്കുതന്ന…” ലസ ു ഗൗരിക്ക് അെുലത്തക്ക് നെന്നു… “ലവണ്ട…”
“എതൊ…??” “അെുലത്തക്ക് വരണ്ട… വന്നൊൽ ഞൊൻ എതൊ തചയുക എന്ന്
അെിയില്ല…” “എതൊലെൊ നിക്ക് വട്ടൊലയൊ…??” ലസ ു വീണ്ടുും ഗൗരിക്ക്
അെുലത്തക്ക് തന്ന ആണ് നെക്കുന്ന ്…. “ ലന്നൊെ് അെുലത്തക്ക് വരരു ്
എന്നലല്ല െെലഞ്ഞ…ഒരു തെണ്ണിന്െ ശരീരും കിെക്കയിൽ കിട്ടൊൻ
ലവണ്ടിയുള വലസൻസ് അല്ലലെൊ ൊലി… ലൊൽക്കൊരും ആയി
എന്തെ ശരീരും കീഴ്തപ്പെുത്തൊൻ ചിലലപ്പൊൾ നിക്കു കഴിലഞ്ഞക്കുും…
അലപ്പൊഴുും എന്തെ മനതസൊന്നു ത ൊെൊൻ ലെൊലുും നിക്കു
സൊധിക്കില്ല…” ഗൗരിയുതെ തെട്ടന്നുള ഭൊവമൊറ്ും ലസ ുവിതന ഒന്ന്
അപരപ്പിച്ചു… “ആ ൊ… തകൊളൊലല്ലൊ….അ ിനു നിതന്ന ഞൊൻ
എലതലുും തചയ്യൊൻ വന്ന ൊതണന്ന് ആരൊ െെലഞ്ഞ..??നീ എതൊ
വിചൊരിലച്ച എതന്നൊക്ക എനിക്ക് മനസിലൊയി…ലസ ു അത് ലമൊശും
ഒന്നുമല്ല… നിതന്ന എന്നല്ല ഒരു തെണ്ണിലനയുും അവളുതെ അനുവൊദും
പ ശിക്കൊൻ ലെൊലുും എനിക്ക് ൊല്ര
ഇല്ലൊത ഒന്ന് സ്ർ പ യും ഇല്ല… മുംഗലത്ത്
വീട്ടിൽ ലസ ുമൊധവൻ അത് യുും രും ൊണ ത്െവൃത്തി തചയ്യില്ല…”
“അതപ്പൊ തെണ്ണിതന അവളുതെ സമ്മ ും ഇല്ലൊത ൊലിതകട്ടുന്ന ്
ആയിരിക്കുും അലല്ല ആണത്തും…? അ ് രും ൊണ ത്െവൃത്തി
അല്ലലല്ല….?” “നിലന്നൊെ് സുംസൊരിക്കൊൻ എനിക്ക് സമയും ഇല്ല… രൊവിതല
ഡയൂട്ടിക്ക് ലെൊകൊൻ ഉള ൊ… ഇ ് എന്തെ മുെി ആണ്… ഈ മുെി നിനക്ക്
ഉെലയൊഗിക്കൊും… ഞൊൻ അപ്പുെതത്ത െൂമിൽ ഉണ്ടൊകുും… െിതന്ന ഒരു

കൊരയും… ലകൊലളജിൽ കൊണിക്കുന്ന വൊക്ൊ ുരയും എലന്നൊെ്
കൊണിക്കണ്ട… മരയൊദക്ക് ആലണ ഞൊനുും അങ്ങതന ന്നൊ… അലപ്പൊൾ നീ
ഇവിെിരുന്നു ത്െസുംഗിക്കുകലയൊ അല ൊ ഉെങ്ങുകലയൊ ഇനി അ ുമല്ല
ഉെങ്ങൊത ലനരും തവളുപ്പിക്കുകലയൊ എതൊന്ന് തവച്ചൊൽ തചയ്ല ൊ…
നിന്തെ ഇഷ്ടും.. ഞൊൻ ഉെങ്ങൊൻ ലെൊകുവൊ… വിഷ് യൂ എ തവരി
ഗുഡ്…അതല്ല ലവണ്ട… ൊഡ് വനറ്്….” ഗൗരിയുതെ െുെകിൽ
ഉണ്ടൊയിരുന്ന പ്ലഗ്ഗിൽ കുത്തിയിട്ടിരുന്ന ചൊർജർ എെുത്ത് വൊ ിൽ
വലിച്ചെച്ചു ലസ ു െുെലത്തക്ക് ലെൊയി… എതൊ സുംഭവിച്ചത ന്ന്
മനസിലൊവൊത ഗൗരി തഞട്ടി നിൽക്കുകയൊണ്… ന്തെ ഭഗവ ി….
അലങ്ങര് തശരിക്കുും ചൊർജർ എെുക്കൊൻ ആലണൊ അെുലത്തക്ക് വലന്ന…??
അപ്പുെലത്തക്ക് കിെക്കൊൻ ലെൊയ ൊലണൊ…?? എതൊയൊലുും വൊ ിൽ
കുറ്ിയിെുന്ന ൊണ് എനിക്ക് ലസഫ്..ഭൊഗയും.. ഭയന്ന ലെൊതല ഒന്നുും
സുംഭവിച്ചില്ലലല്ലൊ..എന്നൊലുും ഇയൊൾ ഇത് നല്ലവൻ ആയിരുലന്നൊ…??
ലവണ്ട ഗൗരി… തവെുത െണി വൊങ്ങലണ്ട… അയൊൾ എലതലുും
ആവതട്ട… ഇതപ്പൊ നിനക്ക് ലവണ്ട ് സുരെി മൊയി ങ്ങൊൻ ഒരിെവുും
ലചൊദിക്കൊൻ ഒരൊളുും ആണ്… ഇനി ഇലങ്ങരുതെ വകയിൽ നിന്ന് എതന്ന
രെിക്കൊൻ ആര് വരുലമൊ എലതൊ…. ആ ്… കൊത്തിരുന്നു കൊണൊും….
(എന്തെ ആദയ ുെർകഥ ആണ്…. ലെൊരൊയ്മകൾ ഉതണ്ടകിൽ െെയലണ…..)
ുെരുും…
ുെതര ുെതര വൊ ിലിൽ മുട്ടുന്ന ് ലകട്ടൊണ് ഗൗരി കണ്ണു ുെന്ന ്…
“ന്തെ ഭഗവ
ി… സമയും ഒരുെൊെ് ആലയൊ…. ഒരൊഴ്ച്ചയൊയി ഒന്ന്
പ എകിലുും ഒന്ന്
മനസമൊധൊനും ആയി ഉെങ്ങീട്ടില്ല… ഇന്നതല ആണ് അല്ും
ഉെങ്ങൊൻ സൊധിച്ച ്… ലദ െിലന്നും മുട്ടുന്നു… ഇലങ്ങർക്ക് ഉെക്കും ഒന്നുും
ഇലല്ല…. ദൊ.. വരുന്നു…” ലസ ുവിതന ത്െ ീെിച്ചു വൊ ിൽ ുെന്ന
ഗൗരിക്ക് ലക്ഷ്ിമ യമ്മതയ ആണ് കൊണൊൻ കഴിഞ്ഞ ്… ഇന്നതല
ലസ ുവിലനൊെപ്പും ഈ വീട്ടിൽ വന്നു ലകെുലപൊൾ ഇവിതെ ആതക ഉള ്
ഇവരൊയിരുന്നു… ലജൊലിക്ക് നിക്കുന്ന ൊതണന്ന് ലസ ു െെഞ്ഞു..
ലെിയമ്മ എന്ന് ലസ ു വിളിച്ചു ലകട്ട ൊണ്… “കുഞ്ഞ്
ഉെങ്ങുവൊർന്നലല്ല…ലസ ുകുഞ്ഞു ലെൊകുലപൊൾ െെഞ്ഞിട്ട് ലെൊയ ൊ
വിളിക്കണ്ട എന്ന്… സമയും ഇലത് ും ആലയൊണ്ട് ആണ് ഞൊൻ വന്നു
വിളിച്ച ്…” “ലങ…ലെൊലയൊ…??” “ലസ ുകുഞ്ഞു ആലണൊ…?? ലമൊൻ
രൊവിതല ലെൊയലല്ലൊ… സമയും ഇതപ്പൊ െ ിതനൊന്നര ആകുന്നു ലമൊതള…
തചല്ല്… ലമൊളു ലെൊയി കുളിച്ചിട്ട് വൊലയൊ… ഞൊൻ കഴിക്കൊൻ എെുത്തു
തവയ്ക്കൊും…” “ല ൊ… ഭൊഗയും… അയൊൾ ലെൊയ ് നന്നൊയി… രൊവിതല
തന്ന ആ മുഖും കൊലണണ്ടി വന്നില്ലലല്ലൊ… നല്ല വിശപ്പ്… ആദയും
കുളിച്ചിട്ടു വല്ല ുും കഴിക്കൊും….” ലകൊണിപ്പെി ഇെങ്ങി ൊതഴ വരുലപൊലഴ
നല്ല സൊപൊെിന്തെ ൊളിച്ച മണും ഗൗരിയുതെ മൂക്കിലലക്ക് അെിച്ചു
കയെി… “ല ൊ… എന്ന ൊ ഒരു മണും… ലെിയമ്മയുതെ വകപ്പുണയും
ത റ്ിതല്ലന്ന് ല ൊന്നുന്നു…” “ആ ്… ലമൊളു വലന്നൊ… വൊ ഇരിക്ക് ലമൊതള…
ഇവിെുതത്ത രുചി ഒതക്ക െിെിക്കുലവൊന്ന് അെിയില്ല… എതൊ ഇഷ്ടന്ന്
തവച്ചൊ െെഞ്ഞൊ മ ി…” “എയ്… അങ്ങതന ഒന്നുും ഇല്ല ലക്ഷ്ിമ യലമ്മ…
വിശപ്പിനു എത് കിട്ടിയൊലുും ഞൊൻ കഴിക്കുും… ആ ൊരതത്ത
നിന്ദിക്കരു ് എന്ന് അമ്മ എലപ്പൊഴുും െെയുും…” അമ്മതയ
കുെിലച്ചൊർത്തലപ്പൊൾ ഗൗരിയുതെ കണ്ണുകൾ അെിയൊത നിെഞ്ഞു…
അ ു മനസിലൊക്കിതയലന്നൊണും ലക്ഷ്ിമ ഗൗരിലയൊെ് ലചർന്ന് നിന്നു…
“ആ ൊരത്തിന്െ മുന്നിൽ ഇരുന്നു കരയുവൊലനൊ കുട്ടി…?? ലവഗും
കഴിലച്ച… ഇതപ്പൊ ഉെതന തന്ന ഊണുും കൊലൊവുും… ലമൊളിന്നതല വന്നു
ലകെീട്ട് ഈ വീതെൊന്നുും കണ്ടില്ലലല്ലൊ… കഴിച്ചിട്ട് ലെൊയി ഇത ൊക്ക ഒന്ന്
ചുറ്ി നെന്നു കൊണൂ… ഞൊൻ അലപ്പൊലഴക്കുും അെുക്കലളല്ക്ക് തചല്ലതട്ട…”
ഭെണും കഴിച്ചു ഗൗരി ആ വീെിന്തെ മുറ്ലത്തക്ക് ഇെങ്ങി…ലെൊഡിലനൊെ്
ലചർന്ന് തന്ന ആണ് വീെ്…മുറ്ത്തൂതെ നെക്കുന്ന ിനിെയിൽ
മ ിലിലനൊെ് ലചർന്ന് ഒരു കൊർ ലവഗ കുെച്ചു ലെൊകുന്ന ് ഗൗരി
ത്ശദ്ധിച്ചു… ലഗറ്ിന്തെ വിെവിൽ കൂെി അവൾ കണ്ടു ആ കൊെിൽ
ഇരിക്കുന്ന തന്ന കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ െിതുെരുന്ന ആ രണ്ടു
െൂച്ചകണ്ണുകതള… “എതൊ ലമൊതള…?? എത് െറ്ി മുറ്തത്തൊന്ന്
ഓെിക്കി ച്ചു വരൊൻ…?എലതൊ കണ്ടു ലെെിച്ച ലെണും
ഉണ്ടലല്ലൊ..എത്െറ്ി ലമൊതള…??” “എയ്… ഒന്നുലയൊ ലക്ഷ്ിമ യലമ്മ… നല്ല
െീണും ഉണ്ട്… ഞൊൻ കുെച്ചു ലനരും െൂമിൽ ലെൊയി ഒന്ന് ഒന്ന്
കിെക്കതട്ട…” െൂമിലലക്ക് തചന്ന് വൊ ിൽ കുറ്ിയിട്ട് അകത്തു കെന്നിട്ടുും
ഗൗരിയുതെ െരിത്ഭമും മൊെുന്നുണ്ടൊരുന്നില്ല… കഴിഞ്ഞുലെൊയ
ദിനരൊത് ങ്ങൾ അവതള അത് ലമൽ ആഴത്തിൽ മുെിതപ്പെുത്തിയിരുന്നു…
അച്ഛനുും അമ്മയുും ലെൊയല ൊതെ നിച്ചൊയി ലെൊയ ഗൗരിക്ക് അവകൊശി
എന്ന് െെയൊൻ ഇതന്നൊരു ഭർത്തൊവ് ഉണ്ടൊയിരിക്കുന്നു… അ ുും അന്ന് ആ
ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ ആദയമൊയി കണ്ട ലസ ുമൊധവൻ IPS… അസിസ്റ്റന്െ്
കമ്മീഷണർ ഓഫ് ലെൊലീസ്… ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ നിന്നുും
ലസ ുവിൻതെ ഈ ത ഡ് െൂമിലലക്ക് അയൊളുതെ ഭൊരയയൊയി ആലരൊ
മനപ്പൂർവും തന്ന എത്തിച്ച ് ലെൊതല ല ൊന്നി അവൾക്… ഒന്നുെപ്പൊണ്
ഇന്ന് ഗൗരി ജീവനുും മൊനവുും നഷ്ടതപ്പെൊത െത് ൊളിതല തചെിതയൊരു
ലകൊളും വൊർത്തയിൽ ഒ ുങ്ങൊത യിരുന്ന ് ലസ ു ഉള ്തകൊണ്ട് മൊത് ും
ആണ്…. അന്ന് ആ ദിവസും െിന്നീെ് നെന്ന ് ഒന്നുും ഗൗരിക്ക്
ഓർക്കൊവുന്ന ിലുും അപ്പുെമൊയിരുന്നു…. **************

ഗൗരി തഞട്ടി നീക്കുവൊന് ലസ


ുവിതന ലനൊക്കി… ചുറ്ുും നെന്ന ്
ന ഒന്നുും അല്ലലല്ലൊ അലല്ല… “ലസൊെി
വിശവസിക്കൊൻ ത്െയൊസും… സവപ്ും
മൊഡും… ഞങ്ങൾ ആളെിയൊത സുംഭവിച്ചു ലെൊയ ൊണ്… സൊെിനുും
മൊഡത്തിനുും എലതലുും ആവശയും ഉലണ്ട വിളിച്ചൊൽ മ ിയൊകുും…
ഞങ്ങൾ ഇെങ്ങുവൊണു…” വന്ന ലെൊലീസുകൊർ ഇെങ്ങി ലെൊയിട്ടുും
ഗൗരിയുതെ െകപ്പ് മൊെിയില്ല… “അലപ്പൊൾ എന്തെ ഭൊരയയുതെ
ലെതരതൊന്നൊ െെലഞ്ഞ…??” “ഈശവരൊ… രെതെെൊൻ െെഞ്ഞുലെൊയ
കളത്തിന്തെ െുെത്തു െിതന്നയുും െുലിവൊലു െിെിലക്കണ്ടി വരുലമൊ
എലതൊ..??” “വമൻഡ് ലവൊയിസ് ഞൊൻ ലകട്ടൂലട്ടൊ.. ഇ ് െുലി ന്നൊ…
െിതന്ന െിെിച്ച ് വൊലൊലണൊ ലയൊലണൊ എതന്നൊക്ക വഴിലയ അെിയൊും…
അല്ല.. ൊൻ ഏ ൊ..?? ഇവിതെ എങ്ങതന എത്തി…??” “അ ു സൊർ…
ഞൊൻ…” “ആ ൊ… ഇലത് ും ലനരും ഭർത്തൊവ്… ഏട്ടൻ എതന്നൊതക്ക
ആയിരുന്നലല്ലൊ… തെട്ടന്ന് സർ ആലയൊ….??” “രെതെെൊൻ ലവണ്ടി ഒരു
നുണ െെഞ്ഞ ് ആണ് സൊർ… എനിക്ക് ലവതെ വഴി ഇല്ലൊയിരുന്നു… ഞൊൻ
െെഞ്ഞ ്സ യും ആണ്… ഇവിതെ ലലൊ ലകൊലളജിൽ െഠിക്കുവൊന്..
യൂണിലവഴ്ിസ റ്ി ല ൊസ്റ്റലിൽ ആണ് ൊമസും…” “അത ൊക്ക ശരി… ഇവിതെ
എങ്ങതന എത്തി…??” “അെിയില്ല സൊർ… ഇന്നതല ലകൊലളജിൽ നിന്ന്
ല ൊസ്റ്റൽ ലെൊണ വഴിക്ക് ആതരൊതക്കലയൊ ലചർന്ന് െിെിച്ചുതകൊണ്ടു
വന്ന ൊ… ല ൊധും വീഴുലപൊൾ ഇവിതെ ആണ്… നിങ്ങൾ കിെക്കുന്ന
കണ്ടു ലനൊക്കൊൻ വന്നലപ്പൊൾ ആണ് ആ ലെൊലീസുകൊർ എല്ലൊും കൂതെ
ഇെിച്ചു ലകെി വലന്ന…. സർ എങ്ങതന ഇവിതെ…??” “ഞൊനുും അ ു തന്ന
ആണ് ഈ ആലലൊചിക്കുലന്ന…എതൊയൊലുും ഇ ് എനിക്ക് തവച്ച തകണി
അല്ല.. െൊർഗറ്് ൊൻ തന്ന ആണ്… എനിലവ ൊൻ ലസ്റ്റഷനിൽ വന്നു ഒരു
കുംപ്ലയിന്െ് എഴു ി രൂ… അലനവഷിക്കൊും… വൊ.

ഇനിയുും ഇവിതെ നിക്കണ്ട… ഇെങ്ങൊും…” “ശരി സർ…” ൊതഴ െിസെ്ഷൻ


തചന്ന് െൂും നപർ 106 തല ുക്കിങ് ലചൊദിച്ചലപ്പൊൾ അ ു ഗൗരിയുതെ
ലെരിൽ ലന്ന ആതണന്ന് ലസ ുവിന് മനസിലൊയി… ആലരൊ
കരു ികൂട്ടി തചയ്ത ് ആണ്… “ നിക്കു എലങ്ങൊട്ടൊ ലെൊകലണ്ട എന്ന്
െെഞ്ഞൊ ഞൊൻ ലത്ഡൊപ്പ് തചയൊും… അലയ്യൊ… ലസൊെി… എന്തെ കൊർ
എവിതെ ആണ് ഉളത ന്ന് ലനൊക്കണും… ഇന്നതലത ഒന്നുും ഓർമ
വരുന്നില്ല…” “ഇട്് സ ഒതക്ക സൊർ… ഞൊൻ തെൊലക്കൊളൊും…” “ലവണ്ടലെൊ… ഒരു
കയൊ ് വിളിച്ചു രൊും ഞൊൻ… ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്് തവയിറ്് തചയ്യ്….” അന്ന്
ഗൗരി യൊത് െെഞ്ഞു കൊെിൽ ലകെുലപൊൾ െുെതക വിളിച്ചു ലസ ു
അവന്തെ ലെഴ്സണൽ ലഫൊൺ നപർ തകൊെുത്തിട്ട് എലതലുും ആവശയും
ഉലണ്ട വിളിക്കൊും എന്ന് െെഞ്ഞു… ഇട്ട പ്ലൊൻ ത റ്ി വകയിൽ വന്നവൾ
രെതെട്ടു ലെൊയ അമർഷലത്തൊതെ ആ െൂച്ചകണ്ണൻ അവതരയുും ലനൊക്കി
ആല ൊട്ടൽ കവൊെത്തിൽ നിൽക്കുന്നുണ്ടൊർന്നു…. ആ കണ്ണുകൾ
ഗൗരിതയ െിതുെർന്ന് ലെൊയി…. ൊതഴ ആലരൊ കൊളിങ് ത ൽ
അെിക്കുന്ന സൗണ്ട് ലകട്ടലപ്പൊൾ ഗൗരി തഞട്ടി ലെൊയി… എലതൊ ഒരു
വല്ലൊത്ത ഭയും ഗൗരിതയ അലട്ടി… “എതൊ ലെിയമ്മ വൊ ിൽ
ുെക്കൊത …??” അെുക്കളയിൽ എലതലുും െണിയിൽ ആയിരിക്കുും
എന്ന് വിചൊരിച്ചു ഗൗരി ൊലഴക്കു ഇെങ്ങി തചന്നലപ്പൊൾ
സവീകരണമുെിയിൽ ലെിയമ്മലയൊെ് ട്ടിലകെുന്ന കുെച്ചു ലെതര
കണ്ടു…. “വദവലമ…. ഇവരലല്ല അന്ന് എതന്ന െിെിച്ചുതകൊണ്ട് ലെൊലയ…”
“ലക്ഷ്ിമ യമ്മതയ വിെ്…. നിങ്ങൾക് എതൊ ലവലണ്ട…??” “ലമൊതളതിനൊ
ൊലഴക്കു ഇെങ്ങി വലന്ന….??” “ആ ് നിതന്ന
… തന്നയൊ കഴിഞ്ഞ ഒരൊഴ്ച്ച
ധ ൊയി
ആയിട്ട് ലനൊക്കി നെക്കുതന്ന… എലപ്പൊഴുും നീ വളതര വിദഗ്മ
ഞങ്ങളുതെ വകയിൽ നിന്ന് രെതെട്ടു… അല്ല അവൻ നിതന്ന
രെതെെുത്തി… ഇന്നിലപ്പൊ ആരുും വരില്ല നിതന്ന രെിക്കൊൻ… ഇവതള
െിെിച്ചു വണ്ടിയിലലൊട്ട് ലകറ്െൊ….” ഗൗരിതയ അവർ ലും ത്െലയൊഗിച്ചു
െുെലത്തക്കു തകൊണ്ട് വരൊൻ ത്ശമിക്കുകയൊണ്…ആലരൊഗയദൃഡ
ഗൊത് ന്മൊരൊയ ആ നൊലു ലെർക്ക് മുന്നിൽ ലെിയമ്മക്ക് എലതലുും
തചയ്യൊൻ കഴിയുതന്നന് മുലന്ന അവർ അവതള വീെിന് തവളിയിൽ
എത്തിച്ചിരുന്നു… എന്നൊൽ തവളിയിലലക്കു ഇെങ്ങിയ അവർ ഒന്ന്
തഞട്ടി…. െുെത്തു അവതര കൊത്തുനിന്ന് എന്നലെൊതല ലസ ു
ഉണ്ടൊയിരുന്നു…. ഒപ്പും കുതെ ലെൊലീസുകൊരുും…. ുെരുും….

SHARE

TWEET

SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

ഇത് യുും ലനരും ന്തെ മുെിക്ക് െിെിച്ചിരുന്ന ആ ഗുണ്ടയുതെ വക


അയഞ്ഞുവരുന്ന ് അെിഞ്ഞു ലനൊക്കിയ ഗൗരിക്ക്,മുൻെിൽ നിൽക്കുന്ന
ലസ ുവിതനയുും മറ്ു ലെൊലീസുകൊതരയുും കൊണൊൻ
കഴിഞ്ഞു…ഗൗരിതയ െിെിച്ചു തകൊണ്ട് ലെൊകുന്ന ് കണ്ടു നിലവിളിച്ചു
ഓെി വന്ന ലെിയമ്മക്ക് ലസ ുവിതന കണ്ടല ൊതെ ശവൊസും ലനതര
വീണു… ത്െ ീെിക്കൊത ലസ ു മുൻെിൽ എത്തിയല ൊതെ വന്ന
ഗുണ്ടകളുും െകച്ചു നിൽക്കുകയൊണ്…. ഒരു വിജയച്ചിരിലയൊതെ ലസ ു
െെഞ്ഞു… “അതപ്പൊ എന്തെ ഊ ും ത റ്ിയില്ല… ഇവൾക്ക് ലവണ്ടി
നിങ്ങൾ വരുും എതന്നനിക്ക് ഉെപ്പൊയിരുന്നു…ഞൊൻ തവച്ച തകണിയിൽ
നീതയൊതക്ക തനഞ്ചുും വിരിച്ചു ഇങ്ങതന വന്നു ലകെിയലല്ലൊ… കഷ്ടും…
നിനതക്കൊതക്ക മൊത് ും അല്ല നിങ്ങതള ഇലങ്ങൊട്ട് െെഞ്ഞയച്ച
നിന്തെതയൊതക്ക ലത ൊട്ടപ്പനുും ുദ്ധി ഇതല്ലന്ന് ഇതപ്പൊ മനസിലൊയി….
വക എെുക്കെൊ അവൾതെ ലദ ത്തുനിന്ന്….” ലസ ു ആലത്കൊശിച്ചലപ്പൊൾ
ഗൗരിയുതെ വകയിൽ െിെിച്ചിരുന്ന അയൊളുതെ വക ൊലന വിട്ടു…
“നിതന്നതയൊതക്ക ഞൊൻ കുെച്ചു ദിവസും ആയി ലനൊട്ടും ഇലട്ടക്കുതന്ന…
ഗൗരിതയ അന്ന് ആ ല ൊട്ടൽ െൂമിൽ കണ്ടലപ്പൊൾ തന്ന മനസിലൊയ ്
ആണ് െിന്നിൽ ഒരു ല ത്െവർത്തിക്കുന്നുതണ്ടന്ന്… ഒരു െൂച്ചകുഞ്ഞു
ലെൊലുും അെിയൊഞ്ഞ ആ തെയ്ഡ് നൊല് കൊശിനു വിലയില്ലൊത്ത ഒരു
മഞ്ഞ െത് ത്തിൽ എന്തെയുും ഇവളുതെയുും ലഫൊലട്ടൊ അെക്കും അച്ചെിച്ചു
വന്നലപ്പൊലഴ ഉെപ്പിച്ചു അ ് ഒരു ഒതന്നൊന്നര ല ആതണന്ന്… അങ്ങതന
നിങ്ങൾ ഉലദശിച്ച ് നെത്തൊണ്ട് ഇരിക്കൊൻ ലവണ്ടി ന്നൊ ലസ
ുമൊധവൻ
ഈ നിക്കുന്ന ഗൗരിതയ മൂന്നു മൊസും മുലന്ന രജിസ്റ്റർ മൊലരയജ് തചയ്ത ്
ആതണന്ന് ആക്കി മൊറ്ിതയ… അ ിനു എനിക്ക് അധികും കഷ്ടതപ്പലെണ്ടി
വന്നില്ല… അല ൊെു കൂെി തകൊട്ടിലഘൊഷിച്ചു അ ിനു ലെൊയ്ലറ്് ലെപ്പെിന്തെ
ലെൊലുും വില ആരുും തകൊെുത്തില്ല…ല ൊസ്റ്റലിൽ നിതയൊതക്ക കൂതെ
ഇവതള വളഞ്ഞു തവച്ചലപ്പൊ രെിലച്ചൊണ്ട് ലെൊന്ന ് നിങ്ങൾക്
െിതന്ന തന്ന ഞൊൻ ഉണ്ടൊരുന്ന തകൊണ്ടൊ….എന്തെ ശത് ുക്കൾ കൂതെ
ഗൗരിക്ക് ഭീഷണി ആവൊത ഇരിക്കൊൻ ആണ് അവതള ൊലിതകട്ടി
കൂതെ തകൊണ്ട് വലന്ന… ഈ ലസ ു ഉളലപ്പൊൾ നീ എന്നല്ല നിന്തെ ഒതക്ക
മറ്വൻ ലനരിട്ട് വന്നൊലുും ഗൗരിതയ ഒന്ന് ത ൊെൊൻ ലെൊലുും കഴിയില്ല…
മനസിലൊലയൊെൊ തചറ്കതള….” “തെൊക്കിതയെുത്തു ജീപ്പിലലക്കിെലെൊ
ഇവന്മൊതര…ലസ്റ്റഷനിലലക്ക് ഇലപ്പൊൾ തകൊണ്ട് ലെൊവണ്ട… ലെൊലീസ്
ക്ലബ്ബിലലൊട്ട് ലെൊയ മ ി…ഞൊൻ വിളിച്ചു െെഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. നമ്മുതെ ഇെിയൻ
ലജൊസഫ് ഇലല്ല അയൊൾ വന്നു കൊണുും ഇലപ്പൊൾ… മലറ് കൊട്ടൊകെ
എസ്ഐ… ഇവന്മൊർക് അയൊളൊ ത സ്റ്റ്….” വന്നു ലകെിയ അവർ നൊലു
ലെതരയുും ലെൊലീസ് തകൊണ്ട് ലെൊകുന്ന കണ്ടിട്ടുും നെന്ന സുംഭവത്തിന്തെ
െകപ്പ് ഗൗരിക്ക് മൊെിയില്ല… അ ് മനസിലൊക്കി എലന്നൊണും ലസ ു
െെഞ്ഞു… “എതൊലെൊ… ന്തെ ലെെി മൊെിലല്ല… ഇലത് ഉലളൊ
ഗൗരിനൊഥിന്തെ വീെുും വൊശിയുും ഒതക്ക…

ജസ്റ്റിസ് രവീത്ന്ദനൊഥിന്തെ മകളിൽ നിന്ന് കുെച്ചു കൂെി ന്ലെെും


ത്െ ീെിക്കുന്നു ഞൊൻ… ഒന്നുും ഇലല്ലലുും ഒരു നിയമവിദയൊർത്ഥി
അതല്ലലെൊ ൊൻ…? അ ിനുള നൊലക്കലുും കൊണിക്ക്…” മെുെെി ഒരു
െുഞ്ചിരിയിൽ ഒ ുക്കി ഗൗരി…ഒരിക്കൽ കൂതെ ലസ ു തന്ന
ആെത്തിൽ നിന്ന് സുംരെിച്ചിരിക്കുന്നു… ശരി ആണ് ലസ ു ഉളലപ്പൊൾ
ഇനി ൊൻ ആതരയുും ഭയക്കണ്ട ആവശയും ഇല്ല… അന്ന് ആ ല ൊട്ടലിൽ
നിന്ന് ലസ ുവിലനൊെ് യൊത് െെഞ്ഞു ഇെങ്ങുലപൊൾ അയൊൾ ന്ന
ലഫൊൺ നപർ ഒരു ഔെചൊരിക ക്ക് ലവണ്ടി മൊത് ും വൊങ്ങിയ ൊണ്…
എന്നൊൽ ആ വിസിറ്ിുംഗ് കൊർഡിന് ഇന്ന് ന്തെ ജീവന്തെ വില
ഉതണ്ടന്നവൾ ഓർത്തു…. ****** നല്ല െീണും തകൊണ്ടൊണ് ഗൗരി ല ൊസ്റ്റൽ
െൂമിലലക്ക് ലകെി തചന്ന ്… െൂും ലമറ്് അശവ ി െൂമിൽ ഉണ്ടൊയിരുന്നു…
“എതൊ ഗൗരി…?? എവിതെ ആയിരുന്നു നീ ഇന്നതല…?? ഞൊൻ എത്
ത്െൊവിശയും വിളിച്ചുലന്നൊ…?അലപ്പൊതഴൊതക്ക നിന്തെ ലഫൊൺ ഓഫ്
ആയിരുന്നു… ഞൊൻ ആതക ലെെിച്ചു ലെൊയി…” “എതൊ നെതന്നന്ന് ഒതക്ക
പ കിെക്കതട്ട ഞൊൻ… അല്ല
ഞൊൻ െിതന്ന െെയൊും… നല്ല ലലവദന ഒന്നല്ും
വൊർഡൻ ലചൊദിലച്ചൊ എതന്ന…??” “ആ ്… അവർ ലചൊദിച്ചു… ഞൊൻ
െെഞ്ഞു നീ മുത്തശ്ശിയുതെ വീട്ടിലലക്ക് ലെൊയി എന്ന്… നിതന്ന കൊണൊത
വന്നലപ്പൊൾ എനിക്ക് െതെ ലെെി ഉണ്ടൊയിരുന്നു നലല്ലൊണും.. നിതന്ന
ഇതപ്പൊ കണ്ടലപ്പൊൾ ആണ് ശവൊസും ലനതര വീലണ.. നീ കിെലന്നൊ… ഞൊൻ
ലകൊളജിലലക്ക് ഇെങ്ങുവൊന്…” “ശരിതയെൊ… ലെൊയിട്ടു വൊലയൊ….”
അശവ ി ഇെങ്ങി കഴിഞ്ഞലപ്പൊൾ ഗൗരി ലസ ുവിതന കുെിലച്ചൊർത്തു….
ഭർത്തൊവ് ആതണന്ന് െെഞ്ഞലപ്പൊൾ അയൊൾ എന്നൊലുും എത് വിചൊരിച്ചു
കൊണുലമൊ എലതൊ…. തച.. ആതക നൊണുംതകട്ടു… എന്നൊലുും അയൊൾ
എതിനൊ എതന്ന രെിലച്ച എന്നൊ മനസിലൊവൊത … ആ ്…
ക രൻ ആണ് ലമൊതള ഗൗരി… െല ഉലേശവുും കൊണുും… വവകിട്ട്
ലെൊലീസ്ൊ
അശവ ി ലകൊലളജിൽ നിന്ന് വന്നലപ്പൊൾ ആണ് ഗൗരി എണീക്കുതന്ന…
അവലളൊെ് ഇന്നതല നെന്ന എല്ലൊ കൊരയവുും ഗൗരി െെഞ്ഞു… “ആ ൊ…
ലകൊളൊലലൊെി ആള്… ലസ ുമൊധവൻ… ലെര് ഇത്തിരി െഴയ ്
ആലണലുും നല്ല ഗൊഭീരയും ഉള ലെര്… ആതളങ്ങതന… കൊണൊൻ ലുക്ക്
ആലണൊ…???” “ഒന്ന് ലെൊെീ അവിെുന്ന്… ആനകൊരയത്തിന് ഇെക്കൊ
അവളുതെ ഒരു ലചനകൊരയും…” “ലചനകൊരയും അല്ല മുലത്ത…
കലയൊണകൊരയും… നൊയികയുും നൊയകനുും പ ും
മ്മിൽ കൊണുന്നു… െരസ്ര
രെിക്കുന്നു… ത്െണയും തമൊട്ടിെുന്നു… ആ ൊ… എതൊ ഒരു ലലൊ….
ലസ ുകലയൊണ വവലഭൊഗലമ… ഗൗരി കലയൊണ വവലഭൊഗലമ….
ആ ൊ… എതൊ ഒരു ഭുംഗി…?” “നിതന്ന ഇന്ന് ഞൊൻ…” “അലയ്യൊ… ഞൊൻ
ഒന്നുും െെഞ്ഞിലല്ല… ഡി വിെ്…” “നിതന്ന ഇതപ്പൊ ശരിയൊക്കി രൊും…” “െി…
ആലരൊ ലദ ക കിൽ മുട്ടുന്നു… തചന്ന് വൊ ിൽ ുെക്ക്… ഞൊൻ അതപ്പൊ
ലെൊയി കുളിച്ചിട്ടു വരൊും…” “ആ ്… ലമൊള് തചല്ല് തചല്ല്… നിനക്കുള ്
ഞൊൻ തവച്ചിട്ടുലണ്ട…” കുളിച്ചിട്ട് വന്ന അശവ ി കട്ടിലിൽ കിെക്കുന്ന
ഗൗരിതയ ആണ് കണ്ട ്… “ആ ൊ… െകൽ മുഴുവൻ കിെന്നു ഉെങ്ങീട്ടുും
ലമൊൾതെ ഉെക്കും മൊെിയിലല്ല… എഴുലനതക്കെി തെതണ്ണ…” “ഡൊ ഗൗരി…

നീ എതിനൊ കരയുതന്ന…?? ആരൊ വലന്ന…?? െെ എതൊ കൊരയും…??”


“വൊർഡൻ ആണ് വലന്ന… ഈ ലെപ്പർ ന്നിട്ട് ലെൊയി…” “ലെപ്പലെൊ…
എവിതെ ലനൊക്കതട്ട…?” “നിയുക്ത ലെൊലീസ് ലമധൊവിയുും ലകൊലളജ്
വിദയൊർത്ഥിനിയുും അനൊശൊസയത്തിന് െിെിയിൽ… സിറ്ിയിതല െു ിയ
അസിസ്റ്റന്െ് കമ്മീഷണർ ലസ ുമൊധവതന ആണ് നഗരത്തിതല
െഞ്ചനെത് ല ൊട്ടലിൽ നിന്നുും നിയമവിദയൊർത്ഥിനി ആയി
ഗൗരിനൊഥിതനൊപ്പും അനൊശൊസയത്തിന് െിെിക്കതപ്പട്ട ്… ” “എലതൊന്നൊ
ഗൗരി ഇ ് ?? എങ്ങനൊ ഇ
… ിലപ്പൊ െത് ത്തിൽ വലന്ന…??” “എനിക്ക് ഒന്നുും
അെിഞ്ഞുെ അച്ചു… വൊർഡൻ എസിെി സൊെിന്തെ നപർ വൊങ്ങി തകൊണ്ട്
ലെൊയി…” “അയൊളുതെ നപലെൊ..?? അ ് എതിനൊ ഇവർക്ക്??
ലചൊദിച്ചലപ്പൊൾ തന്ന നീ എതിനൊ തകൊെുക്കൊൻ ലെൊലയ…??” “ഗൗരി…
നിതന്ന വൊർഡൻ ഓഫിസ് െൂമിലലക്കു തചല്ലൊൻ െെഞ്ഞു…” ഓഫീസിൽ
തചന്ന് ലകെിയപ്പലഴ ലസ ുവിതന ഗൗരി കണ്ടു… കൂതെ മൂർത്തി അകിൾ
ഉും ഉണ്ടൊരുന്നു… അച്ഛന്തെ ഏറ്വുും അെുത്ത സു ൃത്ത് ആയിരുന്നു
അകിൾ… ഗൗരിതയ കണ്ടലപ്പൊലഴ ലസ ുവിന് മനസിലൊയി കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്
എന്ന്… ന്തെ മുഖലത്തക്ക് ഒന്നവൾ ലനൊക്കുന്ന ലെൊലുും ഇല്ലലല്ലൊ… “ഇ ്
ലനൊക്ക് സർ… ലകൊലളജിന്തെ ലെര് അെക്കും ആണ് െത് ത്തിൽ വൊർത്ത
വന്നിരിക്കുതന്ന… ഗൗരിതയ ഇവിതെ ുെർന്ന് നിർത്തൊൻ ഞങ്ങളുതെ
മൊലനജ്തമന്െിനു ുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ട്.. ല ൊസ്റ്റലിന്തെ അ ് ൊധിക്കുും…
തസൊ…” “മൊഡും.. ഒരു മിനിറ്്… െത് ത്തിൽ ലെര് വന്ന മലറ് കെി ഞൊൻ
ആണ്… ലസ ുമൊധവൻ… ഈ അനൊശൊസയത്തിന് െിെിതച്ചന്ന ലെരിൽ
അതല്ല നിങ്ങൾ ഗൗരിതയ െുെത്തൊക്കൊൻ നിക്കുതന്ന..? മൊഡും തന്ന
െെയൂ… ഒരു ഭൊരയയുും ഭർത്തൊവുും ഒരുമിച്ചു ഒരു ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ
ൊമസിച്ചൊൽ അത ങ്ങതന ത റ്ൊകുും…??” ലസ ു െെഞ്ഞ ് ലകട്ട്
വിശവസിക്കൊനൊവൊത നിക്കുവൊന് ഗൗരി… “ഭൊരയലയൊ…?? അ ിനു മിസ്സ്
ഗൗരി മൊരീഡ് അല്ലൊലലൊ…” “അല മൊഡും… ഗൗരിയുതെ കലയണും
കഴിഞ്ഞ ് ആണ് ലസ ുവുമൊയി മൂന്നു മൊസും മുൻെ് തന്ന… രവി
ഉളലപ്പൊൾ തന്ന രജിസ്റ്റർ മൊലരയജ് കഴിഞ്ഞു… ഗുരുവൊയൂർ തവച്ച്
എല്ലൊലരയുും വിളിച്ചു കലയൊണും നെത്തൊൻ ഇരിക്കുലപൊൾ ആണ് ആക്
സിഡന്െിൽ രവിയുും മീനൊെിയുും ലെൊലയ… അ ്തകൊണ്ട് ആണ്
െിതന്ന ആരുും അെിയൊത ലെൊയ ്…” മൂർത്തി അകിൾ ആണ് അ ിനു
മെുെെി െെഞ്ഞ ്… അകിൾ എതൊയൊലുും ഒന്നുും കൊണൊത ഇങ്ങതന
െെയില്ല എന്ന് ഗൗരിക്ക് അെിയൊും… െതെ… കലയൊണും മൂന്ന് മൊസും
മുലന്ന നെന്നുന്നു തവെുത െെഞ്ഞിട്ട് കൊരയും ഉലണ്ടൊ…?? ഇവർ ത ളിവ്
ലചൊദിച്ചൊൽ ഈ കളത്തരും അതപ്പൊ തെൊളിയിലല്ല… അകിൾ ഉും
ലസ ുവുും ഇ
് എത് വിജൊരിച്ചൊണൊലവൊ…?? !! “അല്ല സർ… നിങ്ങൾ
െെഞ്ഞു വരുന്ന …് ” “അ ് ഒന്നുല മൊഡും… ഞൊൻ ഒരു ലെൊലീസ്ൊക രൻ
അതല്ല…? എന്തെ ശത് ുക്കൾ ആലരൊ തചയ്ത െണി ആണ് ഈ
െത് വൊർത്ത… ദൊ മൊഡും… ഇ ് എന്തെയുും ഗൗരിയുതെയുും മൊലരയജ്
സർട്ടിഫിക്കറ്് ആണ്… സൊെി ആയിട്ട് ഒപ്പിട്ടിരിക്കുന്ന ് ഒന്ന്
ഗൗരിയുതെ അച്ഛനുും മതറ്ൊന്ന് ഈ മൂർത്തി അകിൾ ഉും ആണ്…” “ന്തെ
ഭഗവ ി… അതപ്പൊ എല്ലൊും കരു ി തന്ന ആണലല്ലൊ അകിൾ
വലന്നക്കുതന്ന…” ഗൗരിക്ക് ആതക ല കെങ്ങുന്ന ലെൊതല ല ൊന്നി…
കണ്ണിലലക്കു ആതക ഇരുട്ട് കയെുന്ന ലെൊതല… ഒരു സലപ്പൊർട്ടിന് ലവണ്ടി
എവിതെയുും െിെിക്കുലന്നനു മുലന്ന ഗൗരി ൊതഴ വീണു… “ഗൗരി…
ഗൗരി… എതൊ െറ്ിതയ…? ഗൗരി…” ആവ ില്ലൊത ഗൗരിയുതെ കണ്ണുകൾ
അെയുലപൊൾ അവസൊനമൊയി അവൾ കണ്ട ് ലസ ുവിതന ആണ്….
അെിയൊത ഒരു െുഞ്ചിരി അവളിൽ വിെർന്നു…. ുെരുും….

കണ്ണ് ുെന്നലപ്പൊൾ ഗൗരിക്ക് മനസിലൊയി ൊൻ ആശുെത് ിയിൽ


ആതണന്ന്… ലക്ക് വല്ലൊത്ത ഭൊരും ലെൊതല… വക മരവിച്ചലെൊതല
ല ൊന്നി ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ ഗ്ളൂലക്കൊസ് ഇലട്ടക്കുവൊണ്.. “ആ ്…
മൊഡത്തിന് ല ൊധും വീലണൊ…?? ഞൊൻ ഡയൂട്ടി ലഡൊക്െ ട ിതന
വിളിക്കൊും…” ലനഴ്് സ വൊ ിൽ ുെന്നു െുെലത്തക്ക് ലെൊയ ആ വിെവിലൂതെ
ഒ ്തസർവഷൻ െൂമിന് െുെത്തു നിക്കുന്ന ലസ ുവിതനയുും മൂർത്തി
അകിളിതനയുും ഗൗരി കണ്ടു… “ഇതപ്പൊ ലെെിക്കൊൻ ഒന്നുല്ല…
ലെഷയന്െിന്തെ ല ൊഡി വീക്ക് ആയ ു തകൊണ്ട് ലകെങ്ങി വീണ ്
ആണ്… ശക്തിയൊയി ലയ്ക്കു ഒരു ത്െ രലമറ് ലെൊതലയുും ഉണ്ട്… ലലൊ
ിെി ആണ്… ഫുഡ് നന്നൊയി കഴിക്കണും..ഒന്ന് ത്ശദ്ധിച്ചൊൽ മ ി… ലവതെ
കുഴപ്പും ഒന്നുല…” ഗൗരിതയ െരിലശൊധിച്ച് കഴിഞ്ഞു ലഡൊക്ർ ട
അകിളിലനൊെുും ലസ ുവിലനൊെുമൊയി െെഞ്ഞു… “ലെെിപ്പിച്ചു
കളഞ്ഞലല്ലൊ ലമൊതള നീ… സൊരമില്ല… ലവതെൊന്നുും ഇതപ്പൊ
ആലലൊചിക്കണ്ട… കുെച്ചു ലനരും കണ്ണെച്ചു കിെലന്നൊ… ഈ ത്ഡിെ് കൂെി
കഴിയുലപൊൾ നമുക്ക് വീട്ടിലലക്ക് ലെൊകൊും…” “അല്ല അകിൾ… എനിക്ക്
കുഴപ്പും ഒന്നുല്ല… ഓലക്ക ആണിലപ്പൊ…” “സുംസൊരിക്കണ്ട ഗൗരി… ൊൻ
െസ്റ്റ് എെുക്ക്.. ഞൊനുും അകിളുും െുെത്തുണ്ടൊവുും… വരൂ അകിൾ.. നമുക്ക്
െുെലത്തക്കു നിക്കൊും…” ലസ ു മൂർത്തിയുമൊയി െുെലത്തക്കു ഇെങ്ങൊൻ
ിരിഞ്ഞു നെന്നു… “അകിൾ…” “എതൊ ലമൊതള വിളിലച്ച…??” “അ ്
െിതന്ന അകിൾ… എതതൊതക്കലയൊ അവിതെ നെതന്ന…?? അകിൾ
എങ്ങനൊ അവിതെ…?? ആ മൊലരയജ് സർട്ടിഫിക്കറ്്….?”
“െെഞ്ഞലല്ലൊ…ലമൊളിലപ്പൊ ലവതെൊന്നിതന െറ്ിയുും ചിതിക്കണ്ട…
ഞങ്ങൾക്ക് ഇതപ്പൊ വലു ് നിന്തെ ആലരൊഗയും ആണ്… ആദയും അ ്
ശരിആവതട്ട… എന്നിട്ടൊകൊും മതറ്ല്ലൊും… അത ൊതക്ക അ ിന്തെ വഴിലയ
നെക്കുും…” “എന്നൊലുും അ ് എങ്ങനൊ അകിൾ…? എല്ലൊകൊരയവുും
സസ്തെൻസ് ഇട്ട് െിന്നലത്തക്ക് തവക്കൊത ഒന്ന് ത ളിച്ചു െെ അകിൾ…”
“ഗൗരിക്ക് അെിയൊൻ ആകൊുംഷ കൂെു ൽ ആയിരിക്കുും അകിൾ…
അലല്ലലുും സസ്തെൻസ് കൂെു ൽ ആയ ആ ലലൊ അങ്ങു ലെൊകുും…
അ ങ്ങ് െെഞ്ഞു തകൊെുലത്തതര അകിലള….” “ലമൊതള… അെിയൊലലൊ ഇ ്
ലസ ു… ലകൊട്ടയത്ത് നിന്ന് ഇവതന ഇലങ്ങൊലട്ടക്കു തകൊണ്ട് വന്ന ് ഞൊൻ
ആണ്… രവിയുതെയുും മീനൊെിയുതെയുും ആക്സിഡന്െ് ഒരു അെകെും
ആയിരുന്നു എന്ന് വിശവസിക്കൊൻ എനിക്ക് ത്െയൊസും ആയിരുന്നു…
ലമൊലളൊെ് അല െറ്ി സുംസൊരിച്ച ലെൊതല ഇവലനൊെുും ഞൊൻ െെഞ്ഞു…
െിട്ടയർഡ് ഐജി വിശവൻ സർ വഴി ആണ് ഞൊൻ ഇവതന
െരിചയതെെുലന്ന… രവിയുതെ മരണത്തിന് െിന്നിൽ ആരൊതണന്നു
ക രൻ
കണ്ടുെിെിക്കണും എകിൽ ഇവതന ലെൊതലൊരു കഴിവുള ലെൊലീസ്ൊ
ആവശയും ആണ്..” “ഞൊൻ ഇലങ്ങൊലട്ടക്കു വരുന്ന ിനു രണ്ടു ദിവസും
മുലന്ന അകിൾ ഉും വിശവൻ സൊെുും എതന്ന വന്നു കണ്ടിരുന്നു… ലജൊയിൻ
തചയുന്ന ിന്തെ ലല ദിവസും ആണ് ഞൊൻ ഇവിതെ എത്തുലന്ന..
ലകൊലട്ടഴ്സ് ശരി ആവൊത്ത തകൊണ്ട് ല ൊട്ടലിൽ െൂും എെുക്കൊൻ വന്നു
െൊർക്കിങ് ഏരിയയിൽ നിക്കുലപൊ ആണ് ആലരൊ എതന്ന െുെകിന്ന്
ലക്കെിച്ചു വീഴ്ത്തുതന്ന… രവീത്ന്ദൻ സൊെിന്തെ മരണത്തിനു
െിന്നിലുള ര സയും ല െി ഗൗരി ഇെങ്ങിയ ്അ ിനുത്തരവൊദി
ആയവതര അലലൊസരതപ്പെുത്തി കൊണണും…” “അ ് ഉെപ്പലല്ല ലസ ു…
അ ് തകൊണ്ടലല്ല രൊയ്ക്ക് രൊമൊനും ഗൗരി ലമൊതള അവർ െിെിച്ചു തകൊണ്ട്
ലെൊലയ… ലമൊതള അെൊയതപ്പെുത്തുന്ന ് അവർക്ക് തന്ന
വിനയൊകുതമന്ന് ിരിച്ചെിഞ്ഞു ആവണും അങ്ങതന ഒരു വൃത്തിതകട്ട
കളിക്ക് അവർ മു ിർന്ന ് ..

ലമൊതള ഒരു ലമൊശും തെണ്ണൊയി ചിത് ീകരിച്ചു അ ുവഴി രവിയുതെ ലെര്


ചീത്തയൊക്കുക… എതൊയൊലുും അവർക്ക് െറ്ിയ ത റ്് എതൊന്ന് തവച്ചൊൽ
ആളെിയൊത ആലണലുും ലസ ുവിതന െിെിച്ച ് ആണ്… ഏത കിലുും
ഒരൊൾ എതന്ന അവർ വിചൊരിച്ചു കൊണൂ… െതെ നമ്മുതെ ഭൊഗയത്തിന്
അ ് ലസ ുവൊയി…” “െതെ എനിക്ക് തന്ന ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ തവച്ച്
കണ്ടലപ്പൊൾ ആദയും മനസിലൊയില്ല ലകലട്ടൊ.. കണ്ടിട്ടില്ലലല്ലൊ ഇങ്ങതന
ഒരൊതള.. അകിൾ െെഞ്ഞുള അെിവ് അതല്ല ഉളൂ… െതെ ന്തെ
ഡീതറ്യിൽസ് െെഞ്ഞലപ്പൊൾ എനിക്ക് സുംശയും ഉണ്ടൊയിരുന്നു രവി
സൊെിന്തെ മകൾ ഗൗരി ആലണൊ ൊതനന്നു.. െിസെ്ഷൻ വന്നു ുക്കിങ്
ഡീതറ്യിൽസ് ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ കൺലഫും ആയി ൊൻ തന്ന
ആതണന്ന്… രവീത്ന്ദൻ സൊെിന്തെ അത്ഡസ് ആയിരുന്നു അവിതെ ന്തെ
ലെരിതനൊപ്പും ഉണ്ടൊയിരുതന്ന…” “ലമൊതളതൊ ഒന്നുും മിണ്ടൊതത്ത…??
ട െ വിളിക്കലണൊ..?”
എലതലുും വയ്യൊഴ് ക ല ൊന്നുലണ്ടൊ ലമൊൾക്ക്…?? ലഡൊക്ത
“എയ്… കുഴപ്പും ഒന്നുും ഇല്ല അകിൾ… അല്ല ഞൊൻ വിചൊരിക്കുവൊയിരുന്നു
എന്തെ അച്ഛലനൊെുും അമ്മയ്ക്കുും ഇത് യുും െക ആർക്ക് ആയിരിക്കുും
ഇലത് ും െക…?? അ ിനു ലവണ്ടി ലത്ദൊ ും തചയ്യൊൻ അവർക്ക് കഴിയില്ല
അകിൾ… െൊവും ആയിരുന്നു എന്തെ അച്ഛനുും അമ്മയുും…” “അ ിനു
രവി ആലരൊെുും ലത്ദൊ ും തചയ്തിട്ടില്ല ലമൊതള… നീ ിമൊനൊയ ഒരു
ജസ്റ്റിസിന് ശത് ുക്കൾ ഒരുെൊെ് ആയിരിക്കുും… എതൊയൊലുും എന്തെ
രവിതയ തകൊന്ന ് ആരൊയൊലുും അവതര തവെുത വിെൊൻ ഈ മൂർത്തി
ഉലേശിച്ചിട്ടില്ല… നിയമത്തിനു മുന്നിൽ തകൊണ്ട് വരിക തന്ന തചയ്യുും…
അ ിലനക്കൊൾ ഒതക്ക ഇതപ്പൊ എനിക്ക് ത്െധൊനും ലമൊളുതെ സുരെ
ആണ്… അ ് ഒന്ന് തകൊണ്ട് മൊത് ും ആണ് എന്തെയുും ലദ ഇവന്തെയുും
ട ് തവച്ച് അങ്ങതനൊരു മൊലരയജ്
വിശവന്തെയുും ഒതക്ക ലകൊണ്ടക്്സ
സർട്ടിഫിക്കറ്് ഉണ്ടൊക്കി എെുലത്ത… അ ് ലഫക്ക് അല്ല… ഇതപ്പൊ
നിയമത്തിന്തെ മുന്നിൽ ഗൗരി ലസ ുമൊധവൻ വിവൊ ും മൂന്ന് മൊസും
മുലന്ന കഴിഞ്ഞ ് ആണ്…” “അല്ല അകിൾ… അ ിലപ്പൊ….” “അെിയൊും
ലമൊതള… ജസ്റ്റിസ് രവീത്ന്ദനൊഥിന്തെ മകൾ എന്ന ് നിനക്ക് എത് ലത്തൊളും
ത്െിയതപ്പട്ട ് ആതണന്ന്… എന്നൊൽ ഇന്ന് നിന്തെ ജീവൻ രെിക്കൊൻ
അ ിലനക്കൊൾ നല്ല ് ലസ ുവിന്തെ ഭൊരയ എന്നുള ലല ൽ ആണ്…”
“ശരിയൊ ഗൗരി അകിൾ െെഞ്ഞ ്…ഇത ൊരു ലഫക്ക് മൊലരയജ് ആതണന്ന്
എതൊയൊലുും ആർക്കുും കണ്ടുെിെിക്കൊൻ െറ്ില്ല… അതല്ല തന്ന ലഫക്ക്
അല്ലലല്ലൊ… ഒെിജിനൽ ആണലല്ലൊ അലല്ല… ഈ ത്െശ്ുംന ഒതക്ക ഒ ുങ്ങി
കഴിഞ്ഞു തന്ന ലസഫ് ആക്കി കഴിഞ്ഞൊൽ ഒരു ഒപ്പിട്ടൊൽ ീരൊവുന്ന
ഒരു ന്ധും… അലത് ും കണ്ടൊൽ മ ി അ ിതന… ലഡൊക്ർ ട െെഞ്ഞ ്
ലകട്ടലല്ലൊ.. കൂെു ൽ സ്തത്െയിൻ എെുക്കൊത ഗൗരി െസ്റ്റ് എെുക്ക്… ൊക്കി
ഒതക്ക െിതന്ന… വരൂ അകിൾ… െുെത്തു നിക്കൊും…” നിക്കു ലവണ്ടി
മൂർത്തി അകിൾ ഒരുെൊെ് കഷ്ടതെെുന്നുണ്ട് എന്ന് ഗൗരി ഓർത്തു..
അലല്ലലുും അച്ഛന്തെ വലുംവക ആയിരുന്നലല്ലൊ അകിൾ… മക്കളില്ലൊത്ത
അവർക്ക് ൊൻ തന്ന ആയിരുന്നൊലലൊ എന്നുും സവതും…ഇ ുവതരയുും
സ യത്തിനു എ ിരൊയി ഒന്നുും തചയ്യൊത്ത ആ മനുഷയൻ ഇന്ന് ന്തെ
ജീവൻ രെിക്കൊൻ ലവണ്ടി ആണ് ഇങ്ങതനതയൊതക്ക തചയുന്ന ്… ന്തെ
കൊരയത്തിൽ അകിളിനു നല്ല ലെെി ഉതണ്ടന്ന് ഗൗരിക്ക് മനസിലൊയി….
ലസ ുവുും നിക്കൊയൊണ് ഇങ്ങതനൊരു അറ്വകക്ക് മു ിർന്ന ് ..
ഇവലരൊതെൊതക്ക ഉള കെപ്പൊെ് എങ്ങതന ീർക്കൊൻ ആതണന്തെ
ഭഗവ ി… ല ൊസ്ിപ റ്ലിൽ നിന്നുും ഇെങ്ങുന്ന ലസ ുവിതനയുും
ഗൗരിലയയുും കൊത്തു െുെതത്തൊരു മൊധയമപ്പെ തന്ന ഉണ്ടൊയിരുന്നു…
ണ ുും
ചില്ലെ നയൂസ് ഒന്നുമല്ലലല്ലൊ കിട്ടിലയക്കുതന്ന… അസിസ്റ്റന്െ് കമ്മീഷ്െ
മരിച്ചു ലെൊയ ജസ്റ്റിസിന്തെ മകളുും അലല്ല വൊർത്തയിൽ… അതപ്പൊ
എരിവുും െുളിയുും ആലവൊളും കൂട്ടിയലല്ല െറ്ൂ…. ങ്ങൾക്ക് ലനതര
ലചൊദയശരങ്ങളുമൊയി െൊഞ്ഞെുത്തവർക്ക് മുന്നിൽ ഒട്ടുും കൂസലില്ലൊത
തന്ന ലസ ു െെഞ്ഞു ഗൗരി ന്തെ ഭൊരയ ആണ്… രജിസ്റ്റർ മൊലരയജ്
കഴിഞ്ഞ ൊതണന്ന്… എസിപ്പിയുതെ അവി ി ും െിലപ്പൊർട്ട് തചയ്യൊൻ
വന്നവർ ആ കലയൊണത്തിതന വർഷങ്ങളൊയുള ത്െണയത്തിന്തെ
സൊഷൊ ്കൊരും എതന്നൊക്ക വളതച്ചൊെിച്ചു െുകഴ്ത്തുന്ന ് ലകട്ടിട്ട് ഗൗരിക്ക്
ചിരിയൊണ് വന്ന ് . െി ആർ െി ക്ക് ലവണ്ടി എത് അസ
… യവുും വിളിച്ചു
െെഞ്ഞു ലെറ്ിുംഗ് കൂട്ടൊൻ മത്സരിക്കുന്ന നവമൊധയമധർമും…. !!! മൂർത്തി
അകിൾ കൂതെ തചല്ലൊൻ ഒത്തിരി നിർ ന്ധിച്ചിട്ടുും ല ൊസ്റ്റൽ ലെൊകൊൻ
ഗൗരി വൊശി െിെിച്ച ് ക്ലൊസുകൾ മിസ്സ് തചയ്യണ്ടൊന്ന് തവച്ചൊണ്…

ൊൻ എവിതെ ആയിരുന്നൊലുും ലസ ുവിൻതെ കണ്ണുകൾ നിക്കു


െിന്നൊതല ഉണ്ടൊകുതമന്ന് അവൾക്ക് ഉെപ്പുണ്ടൊയിരുന്നു… രണ്ട് ദിവസും
തകൊണ്ട് ല ൊസ്റ്റലിൽ ആതക മൊറ്ും വന്ന ് ഗൗരി ത്ശദ്ധിച്ചു… വൊർഡൻ
മൊെി ഇലപ്പൊ െു ിയ ഒരൊൾ ആണ്… െണി െൂർത്തിയൊകൊത്ത െു ിയ
ല ൊസ്റ്റൽ ലലൊക്കിലലക്ക് ഗൗരി ഉൾപ്പതെ കുെച്ചു ലെതര മൊറ്ുകയുും
തചയ്തു… ഗൗരി അ ് െതെ അത് യുും വലിയ കൊരയും ആയി എെുത്തില്ല…
െതെ.. അന്ന് ആ രൊത് ി തമസ്സ് ൊളിലലക്ക് ഭെണും കഴിക്കൊൻ വന്ന
ഗൗരിക്ക് മനസിലൊയി ൊൻ മൊത് ലമ ഈ ല ൊസ്റ്റൽ ലലൊക്കിൽ ഇതപ്പൊ
ഉളുതവന്ന്… വൊർഡൻ ഒരു െു ിയ സ്ത് ീ ആണ്… കണ്ടൊൽ തന്നയുും
എതതൊതക്കലയൊ വല്ലൊത ല ൊന്നുന്ന ഒരു ത്െകൃ ും ആണവർക്ക്…
അ ്തകൊണ്ട് തന്ന കൂെു ൽ ഒന്നുും ലചൊദിക്കൊത നൊതള രൊവിതല
ലന്ന മൂർത്തി അകിളിന്തെ വീട്ടിലലക്കു ലെൊകൊന്നു ഉെപ്പിച്ചിട്ട് ഗൗരി
ഭെണും കഴിച്ചു െൂമിലലക്കു വന്നു… ആതരൊതക്കലയൊ ൊൻ നെന്നു വന്ന
വഴിയിൽ ഉണ്ടൊയിരുന്നു എന്ന് ഗൗരിക്ക് ല ൊന്നി… തവെുത
ആയിരിക്കുതമന്ന് കരു ി അവൾ അ ് വിട്ടു കളഞ്ഞു…. ഒരു കൊർ വന്നു
നിക്കുന്ന ശബ്ദും ലകട്ടൊണ് ഗൗരി ജനൊല വഴി ൊലഴക്ക് ലനൊക്കിയ ്…
ൊതഴ അന്ന് തന്ന െിെിച്ചു തകൊണ്ടു ലെൊയ അല ഗുണ്ടകൾ
വൊർഡനുമൊയി സുംസൊരിച്ചു നിക്കുന്ന കണ്ടു ഗൗരി തഞട്ടി ലെൊയി…
വന്നവർ ഒരു ലനൊട്ടുതകട്ട് എെുത്ത് വൊര്ഡന് തകൊെുക്കുന്ന ് ഗൗരി
വയക്തമൊയി തന്ന കണ്ടു… ൊൻ അെകെത്തിൽ ആതണന്ന് ഗൗരിക്ക്
മനസിലൊയി… എതൊ തചയ്യതണ്ടന്ന് അെിയൊത ഒരു നിമിഷും അവൾ
െകച്ചു നിന്നു…. മൂർത്തി അകിളിന്തെ നപെിൽ വിളിച്ചലപ്പൊ ലനൊെ്
െീച്ച ിൾ ആണ് െെയുന്ന ്… “ഈശവരൊ…ഞൊൻ എത് തചയ്യുും ഇനി….?”
ഗൗരിയുതെ കണ്ണുകൾ നിെതഞ്ഞൊഴുകുകയൊണ്…. “ലസ ു… ലസ ു
സൊെിതന വിളിക്കൊും….” ലകൊൺെൊക്് ട ലിസ്റ്റിൽ നിന്നുും ലസ ുവിൻതെ
നപെിലലക്ക് ഡയല് തചയ്യൊൻ ഗൗരിക്ക് രണ്ടൊമത ൊന്ന് ആലലൊചിലക്കണ്ടി
വന്നില്ല…. മുഴുവൻ െിങ് അെിച്ചു നിന്ന ല്ലൊത ലസ ു ലഫൊൺ
എെുത്തില്ല… െിതന്നയുും രണ്ടു ത്െൊവിശയും കൂെി ഗൗരി വിളിച്ചു ലനൊക്കി…
െതെ ലസ ുവിൻതെ ഭൊഗത്തു നിന്ന് ത്െ ികരണും ഒന്നുും ഇല്ലൊത്ത ു
ഗൗരിതയ െിതന്നയുും ളർത്തി…. വൊ ിൽ ശക്തിയൊയി ളുന്ന ് ലകട്ടു
െിതിരിഞ്ഞു ലനൊക്കിയ ഗൗരിക്ക് മനസിലൊയി ന്തെ വൊ ിലിന്തെ
െുെത്ത് അവർ എത്തിയിരിക്കുന്നു എന്ന്… അലപ്പൊലഴക്കുും അവളുതെ
ത്െ ീെ എല്ലൊും അവസൊനിച്ചു… എത് ലനരും ഗൗരിക്ക് ഒറ്ക്ക് ഈ
വൊ ിൽ ുെക്കൊത ത്െ ിലരൊധിക്കൊൻ കഴിയുും…?? െുെത്തുനിന്നുമുള
ളലിന്തെ ശക്തി കൂെി കൂെി വരുന്ന ് ഗൗരി
അെിയുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു…. ുെരുും….
ഗൗരി ന്തെ സർവ്വശക്തിയുും എെുത്തു വൊ ിൽ ുെക്കുന്ന ് െയൊൻ
ത്ശമിക്കുകയൊണ്… എന്നൊൽ ൊൻ ദയനീയമൊയി െരൊജയതപ്പെുന്ന ്
അവൾ അെിയുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു… വൊ ിലിൽ നല്ല ശക്തിയൊയി തന്ന
ആണ് മുട്ടുലന്ന… “ഗൗരി… വൊ ിൽ ുെക്ക് ലവഗും… ഇ ് ഞൊനൊ…
ലസ ു…. ലവഗും ുെക്ക്…” െുെത്തു നിന്ന് ലകട്ട ശബ്ദും ഗൗരിക്ക്
വിശവസിക്കൊൻ കഴിഞ്ഞില്ല… അ ് ലസ ു തന്ന ആലണൊ എന്ന് ഒരു
നിമിഷും അവൾ ശകിച്ചു… “ഗൗരി… ഇ ് ഞൊൻ ലസ ു തന്ന ആണ്…
ൊൻ ലെെിക്കൊത വൊ ിൽ പ ഭയലത്തൊതെ ആതണകിലുും
ുെക്ക്…” അല്ും
ഗൗരി വൊ ിലിന്തെ കുറ്ിതയെുത്തു… മുൻെിൽ ലസ ു തന്ന
ആയിരുന്നു…അകലത്തക്ക് കയെി ലസ ു ലവഗും വൊ ിൽ കുറ്ിയിട്ട്
ിരിഞ്ഞ ുും ഗൗരി ലസ ുവിതന തകട്ടിെിെിച്ചു ഏങ്ങലെിച്ചു കരയൊൻ
ുെങ്ങി… അത്െ ീെി മൊയി ഉള ഗൗരിയുതെ തെരുമൊറ്ത്തിൽ
ലസ ുവുും ഒന്ന് െകച്ചു നിന്ന്… ഗൗരി നലല്ലൊണും ലെെിച്ചിട്ടുതണ്ടന്ന്
ലസ ുവിന് മനസിലൊയി… “അലയ്യ…. ഗൗരി കരയുവൊലണൊ…??”
ചിരിലച്ചൊണ്ട് ലസ ു ലചൊദിച്ചു… അലപ്പൊഴൊണ് ൊൻ ലസ ുവിതന ഇെുകി
െുണർന്നിരിക്കുവൊതണന്ന് ഗൗരിക്ക് ല ൊധും വീണ പ
്… അല്ും
ചമ്മലലൊതെ അവൾ അവനിൽ നിന്ന് അെർന്നു മൊെി… “ഞൊൻ ആതക
ലെെിച്ചു ലെൊയി സൊർ… എത് തചയ്യണും എന്നെിയില്ലൊയിരുന്നു… മൂർത്തി
അകിളിതന വിളിച്ചലപ്പൊൾ ലഫൊൺ ലനൊട്ട് െീച്ച ിൾ ആണ് െെലഞ്ഞ…
ഞൊൻ ആതക ഭയന്ന് ലെൊയി…” “തകൊളൊും… നല്ല ആളൊ… നിക്കു എതന്ന
വിളിച്ചൂെൊരുലന്നൊ…??” “ആരൊ െെഞ്ഞ ് വിളിച്ചിതല്ലന്ന്…?? ലഫൊൺ
എെുത്തു ലനൊക്ക് എത് വട്ടും വിളിച്ചുന്നു…” ഗൗരി അല്ും പ ലദഷയലത്തൊതെ
െെഞ്ഞു… “അലയ്യൊ.. ആലണൊ…??” ലെൊക്കറ്ിൽ നിന്ന് ലഫൊൺ എെുത്തു
ലനൊക്കി തകൊണ്ട് ലസ ു െെഞ്ഞു… “ഇലങ്ങൊട്ട് ലകെുലന്നനു മുലന്ന ലഫൊൺ
വസലന്െ് ആക്കിയ ് ആണ്… വവലത് ഷൻ സൗണ്ട് തകൊണ്ട് ലെൊലുും
ആർക്കുും െിെിതകൊെുക്കണ്ടൊന്ന് തവച്ച് ഫുൾ വസലന്െ് ലമൊഡ്
ആക്കിയ ്…” “ഞൊൻ എത് ലെെിച്ചുന്നു അെിയുലമൊ…?? അന്ന് എതന്ന
െിെിലച്ചൊണ്ട് ലെൊയവർ ൊതഴ വൊർഡനുമൊയി നിന്ന് സുംസൊരിക്കുന്ന ്
ഞൊൻ കണ്ട ൊ… ഞൊൻ വിചൊരിച്ചു അവർ ആയിരിക്കുും എന്ന്…” “അ ്
എനിക്ക് മനസിലൊയി… ലെെിച്ചിട്ടു ആണ് ൊൻ വൊ ിൽ ുെക്കൊത
എന്ന്… ഇനി എകിലുും ഒന്ന് ശവൊസും ലനതര വിെലെൊ… ഞൊൻ വന്നലല്ലൊ
ഇതപ്പൊ… ഇനി എതിനൊ ൊൻ ലെെിക്കുതന്ന…?” “അല്ല…സൊർ എങ്ങതന
ഇവിതെ…?? അകലത്തക്ക് എങ്ങതന ലകെി..??” “അത ൊതക്ക ഉണ്ട്..
നിക്കു ഒരു ലെൊെൽ ലെൊലുും ഏല്ിപ ക്കൊൻ സമ്മ ിക്കിതല്ലന്ന് ഞൊൻ
മൂർത്തി അകിളിനു വൊക്ക് തകൊെുത്ത ്… അതപ്പൊ എനിക്ക് അ ്
െൊലിച്ചതല്ല െറ്ു…” ലസ ു െെഞ്ഞു ുെങ്ങുലന്നനു മുലന്ന വൊ ിൽ ആലരൊ
മുട്ടുന്ന സൗണ്ട് ലകട്ടു… നല്ല ശക്തിയൊയി വൊ ിൽ ളി ുെക്കൊനുള
ത്ശമും ആണ്… ഗൗരി ലെെിച്ചു ലസ ുവിലനൊെ് ലചർന്ന് നിന്നു… “എയ്…
ൊൻ ലെെിക്കൊത ലെൊ… ഞൊൻ ഇലല്ല കൂതെ…” എത് മുട്ടിയിട്ടുും വൊ ിൽ
ുെക്കിതല്ലന്ന് മനസിലൊക്കി ആവണും അവർ വൊ ിൽ കർക്കൊൻ ഉള
ത്ശമത്തിൽ ആണ്… ഒെുക്കും വൊ ിൽ ളി ുെന്ന് അവർ നൊല് ലെർ
അകലത്തക്ക് കയെി… “നിനക്ക് എതൊെി വൊ ിൽ ുെക്കൊൻ ഇത്
ുദ്ധിമുതട്ടന്നു ലചൊദിച്ചു ഗൗരിക്ക് മുന്നിലലക്ക് െൊഞ്ഞുവന്നവലനൊെ്
മെുെെി െെഞ്ഞ ് ലസ ുവിൻതെ കൊലുകൾ ആയിരുന്നു…

അവന്തെ തനഞ്ചിൻകൂെ് തെൊളിച്ചു ലസ ു തകൊെുത്ത ചവിട്ടിൽ അയൊൾ


ഉയർന്നു തെൊങ്ങി നിലലത്തക്ക് വീണു… എതൊണ് സുംഭവിച്ചത ന്ന്
മനസിലൊവൊത നിന്ന മറ്ുളവർ ഗൗരിക്ക് െിന്നിലൊയി ലസ ുവിതന
കണ്ടു ഒന്നപരന്നു… ഗൗരിതയ മൊറ്ി നിർത്തി ലസ ു മുന്നിലലക്ക് വന്നു
നിന്നു… അത്െ ീെി മൊയി ലസ ുവിതന അവിതെ കണ്ടു വന്നവർ
തഞട്ടിതയകിലുും ലസ ുവിലനൊെ് അവർ എ ിരിെൊൻ ുെങ്ങി…
സിനിമയിൽ മൊത് ും കണ്ടു ശീലിച്ച അെിയുും ഇെിയുും ഒതക്ക കണ്മുന്നിൽ
കണ്ടു ഗൗരി ആതക ലെെിച്ചുലെൊയി… ലസ ു ങ്ങതള െിെിക്കുതമന്ന്
മനസിലൊക്കിയ അവർ രെതെെൊൻ ഉള വഴി ലനൊക്കി…
അ ിതലൊരുത്തൻ ലമശപ്പുെത്തിരുന്ന ലവർ വവസ് എെുത്തു
ഗൗരിയുതെ ലക്ക് അെിച്ചു… ല ൊധും ലെൊയി ഗൗരി ൊലഴക്ക് വീണു…
വീണു കിെക്കുന്ന ഗൗരിയിലലക്ക് ലസ ുവിൻതെ ത്ശദ്ധ മൊെിയലപ്പൊൾ വന്ന
നൊല് ലെരുും െുെലത്തക്ക് ഓെി രെതെട്ടു… അവരുതെ െുെതക ഓെൊൻ
ുെങ്ങിതയകിലുും ല ൊധമറ്് കിെക്കുന്ന ഗൗരിതയ വിട്ടു അവൻ
ലെൊയില്ല… ലസ ു ൊതഴ കിെക്കുന്ന ഗൗരിതയ തെൊക്കിതയെുത്തു
കട്ടിലിൽ കിെത്തി അവിതെ കുപ്പിയിൽ ഇരുന്ന തവളതമെുത്തു
അവളുതെ മുഖത്ത് ളിച്ചു… െ ുതക്ക ഗൗരി കണ്ണു ുെന്നു… ഗൗരി
വല്ലൊണ്ട് ലെെിച്ചിരിക്കുവൊതണന്ന് മനസിലൊക്കി ലസ ു െെഞ്ഞു… “ ൊൻ
ഇങ്ങതന ലെെിക്കുതവൊന്നുും ലവണ്ട… അവതരൊതക്ക ലെൊയി… ഇതന്നന്തെ
വകയിൽ നിന്ന് അവന്മൊർ രെതെട്ടു… െതെ ഇനി ഒരിക്കൽ കൂതെ
എന്തെ വകയിൽ അവർ തെെുും… ഇന്നലത്ത ുും ലചർത്ത് അന്ന് അവർ
എന്തെ വകന്ന് വൊങ്ങിക്കുും…” ലക്ക് അെിച്ച ിന്തെ ലവദന ഗൗരിക്ക്
നലല്ലൊണും ഉണ്ട്… “എതൊലെൊ…?? നല്ല ലവദനിക്കുന്നുലണ്ടൊ…??”
“ഉും…തചെു ൊയിട്ട്…” അലപ്പൊലഴക്കുും ശബ്ദും ലകട്ടു മറ്ു ലലൊക്കിൽ
നിന്നുളവർ ഒതക്കയുും ഗൗരിയുതെ െൂമിലലക്ക് ഓെിതയത്തി… എന്നൊൽ
ഗൗരിലയൊതെൊപ്പും ലസ ുവിതനയുും െൂമിൽ കണ്ടു അവർ ഒന്നപരന്നു….
പ്ലൊനിങ് െൊളിതയന്ന് മനസിലൊക്കി ല ൊസ്റ്റൽ വൊർഡനുും അലങ്ങൊലട്ടക്ക്
വന്നു.. ലസ ുവിതന കണ്ട അവർ ഒന്ന് ഭയന്ന്… എന്നൊലുും അ ് െുെത്തു
കൊണിക്കൊത അവർ ലസ ുവിന്തെയുും ഗൗരിയുതെയുും തമക്കിട്ടു
ലകെൊൻ ുെങ്ങി… “ ലല്ല… ഇത ൊന്നുും ഇവിതെ െറ്ത്തില്ല… എലതൊന്നൊ
ഇ .് .? ചതയൊതണന്ന് വിചൊരിലച്ചൊ നിങ്ങള്….?? രണ്ടുും കൂതെ കണ്ട
ല ൊട്ടൽ െൂും ലകെി നിരങ്ങുന്ന ലെൊതല ഈ ല ൊസ്റ്റലിൽ ഇത ൊന്നുും
െറ്ത്തില്ല…ലെൊലീസ് ആതണന്ന് വിചൊരിച്ചു എത് ല യൊന്നസവുും
ആകൊതമന്നൊലണൊ…? തകട്ടിയിട്ടുതണ്ടലല കൂതെ തകൊണ്ട് തെൊെുപ്പിക്കൊൻ
െറ്ണും…” “ച്ചി… നിർലത്തെി… ഇനി ഒരു അെരും മിണ്ടിയൊൽ നിന്തെ ആ
തചൊെിഞ്ഞ നൊവിങ് ഞൊൻ െെിതച്ചെുക്കുും… എങ്ങനൊെി ഇവിതെ നൊല്
ഗുണ്ടകൾ അകത്തു കയെിതയ…??എങ്ങനൊന്ന്…??” ലസ ുവിന് ന്തെ
ലദഷയും നിയത്തിക്കൊൻ കഴിയുന്നുണ്ടൊയിരുന്നില്ല… ഗൗരി ആലണ അവർ
െെഞ്ഞ ് ലകട്ടു ല ൊഴ്ത്തി കരലഞ്ഞൊണ്ട് ഇരിക്കുവൊന്…. ലസ ു
ലഫൊൺ എെുത്തു ല ൊസ്റ്റലിനു െുെത്തു നിൽക്കുന്ന ലെൊലീസുകൊലരൊെ്
അകലത്തക്ക് വരൊൻ െെഞ്ഞു വിളിച്ചു… “നിനക്ക് വൊയിൽ ല ൊന്നിയ ്
ഒതക്ക വിളിച്ചു െെയൊൻ നിന്തെ വീട്ടിൽ ലവലക്ക് നിക്കുന്ന െണിക്കൊർ
ആണ് ഞൊനുും ഇവളുും എന്ന് വിചൊരിലച്ചൊ നിങ്ങള്…?? ഇതപ്പൊ ഈ
കൊണിച്ച ് വകെറ്ിയ അച്ചൊരത്തിനു ഏല്ിപ ച്ച ലജൊലി തചയ്തു ീർക്കൊൻ
െറ്ൊത്ത ിന്തെ തചൊരുക്ക് ആതണന്ന് എനിക്ക് മനസിലൊയി… അ ്
ഇലങ്ങൊട്ട് എെുക്കണ്ട ലകലട്ടൊ…” ഗൗരി കരയുന്ന കണ്ടു ലസ ു െിതന്നയുും
വൊർഡലനൊെ് ലദഷയതെെുവൊന്.. അലപ്പൊലഴക്കുും വനി ൊലെൊലീസ്
ഉൾപ്പതെ അവിതെ എത്തിയിട്ടുണ്ടൊയിരുന്നു… “അെസ്റ്റ് ത ർ… ചൊർജ് ഷീറ്്
എങ്ങതന എഴു ണതമന്ന് ഞൊൻ െെഞ്ഞു
രൊും… ഇതപ്പൊ ഇവതര
തകൊണ്ടുലെൊ…” വൊർഡതന ലെൊലീസ് അെസ്റ്റ് തചയ്തു… “ഒന്ന് നിതന്ന…
നിങ്ങൾ എതൊ െെഞ്ഞ ് തകട്ടിയൊൽ കൂതെ നിർത്തൊനുും കഴിയണും
എലന്നൊ… തകൊണ്ട് ലെൊകുവൊലെൊ ഇവതള ഞൊൻ… അലല്ലലുും ഇനി
ഗൗരിതയ ഇവിതെ നിർത്തിയൊൽ ശരി ആകില്ല…” “വൊ ഗൗരി… നമുക്ക്
ഇെങ്ങൊും…” ലസ ു ഗൗരിയുതെ വക െിെിച്ചു അവിെുന്ന് ഇെങ്ങി…
അലന്നരതത്ത ലദഷയത്തിന് ഗൗരിതയ കൂട്ടി ല ൊസ്റ്റലിൽ നിന്നുും
ഇെങ്ങിതയകിലുും ഗൗരിതയ എലങ്ങൊട്ട് തകൊണ്ട് ലെൊകുതമന്ന് ലസ ുവിന്
നിശ്ചയും ഇല്ലൊയിരുന്നു… ലന്നൊതെൊപ്പും നിർത്തൊൻ ലസ ു
ആലലൊചിച്ചു… എതൊയൊലുും ആദയും മൂർത്തി അകിളിതന കൊണൊും എന്ന്
അവൻ വിചൊരിച്ചു… ലസ ു ഗൗരിലയയുും തകൊണ്ട് ലനതര ലെൊയ ്
മൂർത്തി അകിളിന്തെ വീട്ടിലലക്കു ആണ്… ആ സമയത്ത് ഇവതര രണ്ടു
ലെതരയുും കണ്ടു മൂർത്തി ആതക ഭയന്ന്… “എത് െറ്ി ലസ ു…? ഗൗരി
ലമൊതളതൊ ഈ സമയത്തു…?? ലമൊളൊതക ലെെിച്ച മട്ടുണ്ടലല്ലൊ… ലലലഖ…
ഇലങ്ങൊട്ട് വലന്ന….” മൂർത്തി ഭൊരയതയ വിളിച്ചു… “അത ൊതക്ക െെയൊും
അകിൾ… ആദയും ഗൗരിക്ക് കുെിക്കൊൻ അല്ും പ തവളും തകൊെുക്ക്…
ആളൊതക ഭയന്നിരിക്കുവൊന്…” “തചല്ല് ലമൊതള… ആന്െിലയൊെപ്പും തചന്ന്
വിത്ശമിക്ക്… ലലലഖ നീ ലമൊതള അകലത്തക്ക് തകൊണ്ട് ലെൊ…” ലലഖ
ഗൗരിതയയുും തകൊണ്ട് അകലത്തക്ക് ലെൊയി… “ആ ്… ഇനി െെയ്
ലസ ു… എതൊ ഉണ്ടൊലയ…???” ലസ ു നെന്ന കൊരയങ്ങൾ മൂർത്തിലയൊെ്
വിവരിച്ചു… എല്ലൊും ലകട്ടു മൂർത്തി ആതക രിച്ചു നിക്കുവൊന്… “നമ്മൾ
വിചൊരിച്ച ലെൊതല അല്ലൊലലൊ ലസ ു… അവർ രണ്ടുും കല്ിപ ച്ചു ലന്ന
ആണലല്ലൊ….” “ഗൗരിതയ അെൊയതപ്പെുത്തൊൻ അവർ ത്ശമിക്കിതല്ലന്ന്
അകിൾ ഉെപ്പിച്ചു െെഞ്ഞിട്ടുും ഗൗരിയുതെ െിന്നൊതല ഞൊൻ
ഉണ്ടൊയിരുന്ന ് തകൊണ്ട് മൊത് ും ആണ് ഇന്നിലപ്പൊ ഗൗരി ജീവലനൊതെ
ഉള ്… ീർത്തു കളയൊൻ തന്ന ആയിരുന്നു പ്ലൊൻ എന്ന ിൽ ഒരു
സുംശയവുും ലവണ്ട അകിൾ…” “എതൊലെൊ നമ്മളിലപ്പൊ തചയുക…
ഗൗരി…??? അവൾതക്കൊരു ലെൊെൽ ലെൊലുും ഏൽക്കരു ്…” “ഇല്ല
അകിൾ… അ ് ഈ ലസ ു ന്ന വൊക്കലല്ല…

എതൊയൊലുും ഗൗരി ഇനി ല ൊസ്റ്റലിലുും െവൊട്ടിലുും ഒറ്ക്ക്


നിർത്തിയൊൽ ശരി ആവില്ല… ഗൗരിതയ ഞൊൻ തകൊണ്ടു തെൊലക്കൊതട്ട
എന്ന് ലചൊദിക്കൊൻ ആണ് അകിളിന്തെ അെുലത്തക്ക് വന്ന ്…
അ ൊകുലപൊൾ ലകൊലട്ടഴ്ിസ ൽ ഗൗരി ലസഫ് ആയിരിക്കുും..” “ലസ ുവിൻതെ
ഒപ്പും നിർത്തൊും എന്ന് െെഞ്ഞൊൽ… അ ് ശരി ആവുലമൊ…??” “എതൊ
അകിൾ…??” “ശരിയൊണ്… നിന്തെ കൂതെ ആണ് ഗൗരി എകിൽ എനിക്ക്
ലെെിക്കണ്ട… ലവതെ എവിതെ ആയിരിക്കുന്ന ിലുും ലസഫ് ആയിരിക്കുും
ലമൊൾ എന്ന് എനിക്കെിയൊും… െതെ ഒന്നുണ്ട് ലസ ു… ഗൗരി ഒരു
തെൺകുട്ടി ആണ്… അവളുതെ ജീവൻ ലസഫ് ആക്കൊൻ ലനൊക്കുലപൊൾ
ജീവി ും നശിക്കൊൻ െൊെില്ല… നമ്മൾ അ ് മെക്കൊൻ െൊെില്ല…” “എനിക്ക്
മനസിലൊയി അകിൾ… ഇതപ്പൊ ലന്ന മീഡിയയുും മറ്ുളവരുും
ല ൊന്നിയെെിയൊണ് സുംസൊരിക്കുതന്ന… െതെ അ ് കുഴപ്പും ഇല്ലൊലലൊ
അകിൾ… നിയമത്െകൊരും ഗൗരി ഇതപ്പൊ എന്തെ ഭൊരയ അലല്ല…”
“ആയിരിക്കൊും ലസ ു.. െതെ… അെിയൊലലൊ ആയിരും കുെത്തിന്തെ വൊ
മൂെി തകട്ടൊും… ഒരു വൊ മൂെിതകട്ടൊൻ ത്െയൊസവുും…” “അല്ല മൂർത്തിഏട്ടൊ…
ആ തകൊച്ചൻ െെഞ്ഞ ് അലല്ല കൊരയും… അവർ ഇലപ്പൊ
ഭൊരയൊഭർത്തൊക്കന്മൊർ അലല്ല… െിതന്നതൊ ഒന്നിച്ചു ൊമസിക്കുന്ന ിന്
കുഴപ്പും…?? ഒരു കൊരയും തചയൊും… ഇവിെുതത്ത ലദവിയുതെ നെയിൽ തവച്ച്
ലസ ു ലമൊതള ൊലിതകട്ടതട്ട… അ ൊകുലപൊൾ ആർക്കുും െിതന്നൊന്നുും
െെയൊൻ െറ്ില്ല…” “ലലഖ െെഞ്ഞ ിലുും കൊരയും ഉണ്ട് ലസ ു…” “അല്ല
അകിൾ… അ ിലപ്പൊ… ഞൊൻ…. ഗൗരി എത് െെയുതന്നന്നു ലനൊക്കിട്ട്…”
“ആദയും ലസ ുവിന് സമ്മ മൊലണൊന്ന് െെയ്…” “എതൊയൊലുും ഇവിതെ
വതര ആയി കൊരയങ്ങൾ… ഇനി എതൊന്ന് തവച്ച അങ്ങതന നെക്കതട്ട
അകിലള… എനിക്ക് സമ്മ ും ആണ്…” “ഇനി ലവണ്ട ് ലമൊളുതെ സമ്മ ും
ആണ്…” “എനിക്ക് ലവണ്ടി ആണ് നിങ്ങൾ ഈ കഷ്ടതപ്പെുന്ന ് എന്ന്
എനിക്ക് അെിയൊും അകിൾ… എനിക്ക് ലദൊഷും വരുന്ന ് ഒന്നുും അകിൾ
തചയ്യിതല്ലന്ന് എനിക്ക് ഉെപ്പുണ്ട്…” അങ്ങതന വ ക്കൊട്ട് ലദവി
ലെത് ത്തിൽ തവച്ച് ലസ ു ഗൗരിതയ ൊലി ചൊർത്തി…. * * * * * “ ലലൊ
മൊഡും… ഇ ് ഇവിതെ ഒന്നുും ഇല്ലലല്ലൊ… എവിെൊണ്…??” തെതട്ടന്ന്
ലസ ുവിൻതെ വിളി ലകട്ടു ആണ് ഗൗരി ചിതയിൽ നിന്ന് ഉണർന്ന ്…
“ഞൊൻ തവെുത … കഴിഞ്ഞ ദിവസും…” “മ ി… മ ി… ലൊഷ് ൊക്ക്
തന്ന ഇങ്ങതന ഓർലത്തൊണ്ട് നിന്നൊലല കഥ മുൻലെൊട്ട് ലെൊകില്ലൊലട്ടൊ…
ൊൻ ഇനി ഇലങ്ങൊട്ട് ലെൊലര… കഥ അ ിന്തെ വഴിക്ക് മുലന്നൊട്ടു ലെൊതട്ട…”
“മൂർത്തി അകിളിന്തെ വീട്ടിലലക്ക് തചല്ലൊന്ന് െെഞ്ഞ ് അലല്ല… തെഡി
ആവൂ… നമുക്ക് ലെൊകൊും…” ലസ ു െെഞ്ഞു ീർന്ന ുും അവന്തെ
ലഫൊൺ െിങ് തചയ്തു… തെതട്ടന്ന് അവന്തെ മുഖും മങ്ങി… ലഫൊൺ
സുംസൊരിച്ചു ിരിതക വന്നു ലസ ു ഗൗരിലയൊെ് െെഞ്ഞു “ െവൊട്ടിൽ
നിന്ന് ആണ്… ഒലരതയൊരു ആൺ രിയുതെ വിവൊ ും ചൊനൽ ലത് ക്കിങ്
നയൂസ് കണ്ടു അെിഞ്ഞ് വിളിച്ച ്… മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിലലൊട്ടു നമ്മലളൊെ്
തചല്ലൊൻ െെഞ്ഞു…” ുെരുും….

“ െവൊട്ടിലലലക്കൊ…?” ഗൗരി ഒരു നിമിഷും ഒന്നപരന്നു… “അല … ഞൊൻ


മൊത് ും അല്ല… ൊനുും..” “അല്ല… അ ിലപ്പൊ… ഞൊൻ…” “എതൊലെൊ നിക്കു
ഒരു ത്െയൊസും ലെൊതല…??” “എയ് അങ്ങതന ഒന്നുല സൊർ…” “ആദയും ൊൻ
ഈ സർ വിളി ഒന്ന് നിർത്തു…ഇ ് തന്ന കുഴപ്പും ആണ്… അന്ന്
ആദയമൊയിട്ട് കണ്ടലപ്പൊൾ എതൊരുന്നു വിളിലച്ച എന്ന് ഓർമ ഉലണ്ടൊ
ഇയൊൾക്ക്…??” “ ൊ… കളിയൊക്കലല്ല… എനിക്കൊലണൽ കൊലുും വകയുും
വിെച്ചിട്ട് െൊെിലൊർന്നു അന്ന്… എങ്ങതന എകിലുും രെതെതെലണ്ട എന്ന്
തവച്ചിട്ടൊ അങ്ങതന ഒതക്ക അന്ന് വൊയിൽ ല ൊന്നിയ ് ലെൊതല
െെഞ്ഞ ്… എനിക്ക് ഇലപ്പൊഴുും അെിയില്ല എവിെുന്നു കിട്ടി അലത് ും
വധരയും എന്ന്…” “ഉവ്വ്… ഉലവ്വ… ലകൊലളജിതല ന്തെ വീരകഥകൾ
കുതെതയൊതക്ക മൂർത്തി അകിൾ െെഞ്ഞു എനിക്ക് അെിയൊും… ഒന്നുും
ഇലല്ലലുും രവി സൊെിന്തെ ലചൊര അതല്ലലെൊ… ആ ന്ലെെവുും ഊർജവുും
ഒതക്ക ലമൊൾക്ക് ഇല്ലൊണ്ട് ഇരിക്കുലമൊ…??” തെട്ടന്ന് ലസ ു അച്ഛതന െറ്ി
െെഞ്ഞലപ്പൊൾ ഗൗരിക്ക് സകെും വന്നു… ന്തെ ജീവി ത്തിതല മുഴുവൻ
സലതൊഷങ്ങലളയുും ഇല്ലൊണ്ടൊക്കിയ ആ ദിവസും ഗൗരിക്ക് അത് ലവഗും
മെക്കൊൻ കഴിയില്ലലല്ലൊ… ഒറ്ദിവസും തകൊണ്ട് ആലരൊരുും ഇല്ലൊ ൊയി
ലെൊയ ഒരൊളുതെ ലവദന അ ് വൊക്കുകളിൽ െെഞ്ഞു മനസിലൊക്കൊൻ
കഴിയില്ല… ഗൗരിയുതെ മുഖതത്ത സകെും ലസ ു ത്ശദ്ധിച്ചു… രവി
സൊെിതന െറ്ി െെഞ്ഞ ് തകൊണ്ടൊണ് ഗൗരിക്ക് വിഷമും ആയത ന്ന്
അവനു മനസിലൊയി… “എയ്… എതൊലെൊ ഇ ് ?
… ൊൻ ഇത് ത ൊട്ടൊവൊെി
ആയിരിക്കുതമന്ന് ഞൊൻ ഓർത്തില്ല… ഇനി ന്തെ ഈ കരഞ്ഞു
കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ കണ്ടിട്ട് ലവണും മൂർത്തി അകിൾ എതന്ന
തവെിതവക്കൊൻ… െട്ടൊളത്തിൽ നിന്ന് െിരിഞ്ഞു ലെൊതന്നകിലുും മൂപ്പർക്ക്
ഇലപ്പൊഴുും ഉന്നത്തിനു ഒരു കുെവുും ഇലല്ല…” ലസ ു െെഞ്ഞ ് ലകട്ടു
ഗൗരിക്ക് ചിരി വന്നു… “അതപ്പൊ നിക്കു ചിരിക്കൊനുും അെിയൊലല്ല…
ആ ്… എന്നൊലുും ചിരിക്കു അത് ലവൊൾലെജ് ലെൊരലല്ലൊ…
സൊരമില്ല…ശരിയൊക്കൊും…” “അലപ്പൊലഴ… രണ്ടു ലെരുും കൂതെ സുംസൊരിച്ചു
നിന്നൊൽ എങ്ങതന ആണ്…?? ലമൊളുതെ അകിളിന്തെ വീട്ടിലലക്
ലെൊകലണ്ട…?” അ ുും െെഞ്ഞു ലക്ഷ്ിമ യമ്മ അലങ്ങൊലട്ടക്ക് ലകെി വന്നു…
“ആ ്… ലക്ഷ്ിമ യമ്മ…ലെൊകൊൻ ലെൊകുവൊയിരുന്നു… അലപ്പൊഴൊണ്
ലഫൊൺ വലന്ന….” ഗൗരി ആണ് മെുെെി െെഞ്ഞ ്… “അലപ്പൊലഴ
ലക്ഷ്ിമ കുട്ടിതയ… നമ്മൾ അലങ്ങൊട്ട് മൊത് ും അല്ല ലെൊലണ… െവൊട്ടിന്ന്
അമ്മ വിളിച്ചിരുന്നു… എത് യുും ലവഗും അലങ്ങൊട്ട് എത്തൊൻ െെഞ്ഞു…”
“ന്തെ മുംഗലത്ത് കൊവിലലമ്മ…. വസുകുഞ്ഞ് ആലണൊ വിളിലച്ച…? എല്ലൊും
അെിഞ്ഞുള വിളി ആയിരിക്കുമലല്ല… അചയുല ട്ടനുും എല്ലൊും അെിഞ്ഞു
കൊണുമലല്ലൊ…” “ആ ്… അല … ചൊനലിൽ വൊർത്ത കണ്ടുതവന്ന്…
എതൊയൊലുും നന്നൊതയതന്ന ഞൊൻ െെയൂ…അങ്ങതന അെിയതട്ട…”
“ലമൊതളതൊ ഇങ്ങതന അതുംവിട്ടു നിക്കുതന്ന…??” “എലതൊന്നൊ
ലക്ഷ്ിമ കുട്ടിതയ…ഇ ുവതര ലകൾക്കൊത്ത കഥൊെൊത് ങ്ങതള തകൊണ്ട്
വരുലപൊ അ ൊതരൊതക്കയൊതണന്ന് ഒന്ന് െെയണ്ടലയൊ… അതല്ല ഇങ്ങതന
വണ്ടെെിച്ചു നിക്കുക തന്ന തചയ്യുും…” “ഓ ്… അ ൊലണൊ…
വസുകുഞ്ഞു ലമൊന്തെ അമ്മ ആണ്.. വസുന്ധര… അചയു ൻ അച്ഛനുും…
എതൊയൊലുും െവൊട്ടിലലക്ക് തന്ന അലല്ല ലെൊകുതന്ന… ൊക്കി
ഉലളൊലര അവിതെ തചല്ലുലപൊൾ െരിചയതെെൊലല്ലൊ… അലല്ല
ലമൊനൂട്ടൊ…??” “അല … അല .. വിശദമൊയി തന്ന െരിചയതെതെണ്ടി
വരുും…” ലസ ു ആ െെഞ്ഞ ിൽ ഒരു ദവയൊർത്ഥും ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന
ലെൊതല ഗൗരിക്ക് ല ൊന്നി… മൂർത്തി അകിളിന്തെ വീട്ടിൽ കയെി
െെഞ്ഞിട്ട് െവൊട്ടിലലക്ക് ലെൊകൊും എന്ന് വിചൊരിച്ചു അവർ മൂന്നുലെരുും
ലനതര അലങ്ങൊലട്ടക്ക് വന്നു… ലസ ുവിൻതെ െവൊട്ടിലലക്ക് ലെൊകുന്ന
കൊരയും ലകട്ടു മൂർത്തി ഒന്ന് മെിച്ചു… “അ ് ലവലണൊ ലസ ു… ഗൗരി
ലമൊതള ഇതപ്പൊ തകൊണ്ട് ലെൊകലണൊ…??” “ലവണും അകിൾ.. ഇത ൊരു
ജ െ്തമന്െ് കലയൊണും ആതണന്ന് നമ്മൾ മൊത് ും അെിഞ്ഞൊൽ മ
അഡ്സ് ി…
മറ്ുളവരുതെ മുന്നിൽ ഞങ്ങൾ ത്െണയിച്ചു വിവൊ ും തചയ്ത ദപ ികൾ
ആണ്… അ ിലപ്പൊ എന്തെ വീട്ടിലൊയൊലുും അങ്ങതന തന്ന
അെിഞ്ഞൊൽ മ ി അകിൾ… എതുതകൊണ്ടുും മുലന്നൊട്ട് ഉള
കൊരയങ്ങൾക്ക് അ ു തന്ന ആണ് നല്ല ്…” “ശരിയൊണ് ലസ ു… ൊൻ
െെയുന്ന ് എനിക്ക് മനസ്സിലൊവുന്നുണ്ട്… എവിതെ ആയിരുന്നൊലുും ഗൗരി
ലമൊളുതെ സുരെ.. അ ൊണ് എനിക്ക് ത്െധൊനും..”
“അ ിതനകുെിലച്ചൊർത്തു അകിൾ തെൻഷൻ അെിലക്കണ്ട… ഞൊൻ
ഉളലപ്പൊൾ ഗൗരിയുതെ ലദ ത്തു ഒരു രി മണ്ണുലെൊലുും വീഴില്ല… ഇ ്
ലസ ുവിൻതെ വൊക്കൊണ്…എസിപ്പി ആയിട്ടല്ല… മുംഗലത്ത് വീട്ടിൽ
ലസ ുമൊധവൻ ആയിട്ട്…” “അെിയൊും ലസ ു… ലെൊയിട്ടു വൊലയൊ…
ലമൊളുതെ ക്ലൊസുകൾ അധികും മിസ്സ് തചയണ്ടൊലട്ടൊ… ലെൊയിട്ടു വൊ
ലമൊതള..” മൂർത്തി അകിളിലനൊെ് യൊത് െെഞ്ഞു ഇെങ്ങി
െവൊട്ടിലലക്കുള യൊത് ക്കിെയിൽ കൊെിൽ ഇരിക്കുലപൊഴുും ഗൗരിയുതെ
മനസ്സിൽ ലസ ുവിന്തെ വൊക്കുകൾ ആയിരുന്നു… മറ്ൊലരക്കൊളുും
ഇന്നവൾക് ഉെപ്പുണ്ട് ലസ ു കൂതെ ഉളലപ്പൊൾ നിക്കു ഒന്നുും
സുംഭവിക്കിതല്ലന്ന്… ലസ ുവിന്തെ സൊമീെയും നിക്കു നൽകുന്ന
സുരെി വല ൊധും തചെു തല്ലന്ന് അവൾ ഓർത്തു.. ഒരു തെണ്ണിന്തെ
ഏറ്വുും വലിയ വധരയും ആതണൊരുത്തൻ കൂതെ
ഉതണ്ടന്നുള ൊണ്…അലപ്പൊഴുും ഇത ൊക്ക ന്തെ ജീവൻ രെിക്കൊൻ
ലവണ്ടി ഉള ൊ ക
് ൊലിക ഇെത്തൊവളും മൊത് ും ആതണന്നുള
ിരിച്ചെിവ് അവളിൽ അെിയൊത തന്ന ഒരു ലനൊവുണർത്തി… “ ൊൻ
എതൊലെൊ ഇങ്ങതന മിണ്ടൊത ഇരിക്കുതന്ന…?? എലത.. ഇലങ്ങൊട്ട് വന്ന ്
ഇഷ്ടും ആയില്ല എന്നുലണ്ടൊ…??”

“എയ്… ഒന്നുും ഇല്ല സൊർ.. ഞൊൻ തവെുത …” “ലദ െിലന്നും… എലെൊ..


ജ തമന്െ് കലയൊണും എന്ന് ഒന്നുും
എന്തെ വീട്ടുകൊർക്ക് ഈ അഡ്സ്റ്റ്
െെഞ്ഞൊൽ ദ ിക്കില്ല… അല ൊണ്ടൊ ലന്നൊെ് െെലഞ്ഞ മ ർട്ട്
ൊൻ ഒന്ന് സ്ൊ
ആവൊൻ.. ഇങ്ങതന മിണ്ടൊപ്പൂച്ച ആയിരുന്നിട്ട് ഒരു കൊരയവുും ഇല്ല
ലകലട്ടൊ…” ഗൗരി മെുെെി ഒരു െുഞ്ചിരിയിൽ ഒ ുക്കി… അങ്ങതന അവർ
മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിൽ എത്തി… സിനിമയിൽ മൊത് ും കണ്ടിട്ടുള
നൊലുതകട്ടുും നെുമുറ്വുും ഒതക്ക ഉള ഒരു അസൽ െവൊെ്…
ത്ൌഢഗുംഭീരമൊയ ആ െവൊട്ടിലലക്ക് മരുമകൾ ആയൊണ് ന്തെ
പ ഭയലത്തൊതെ തന്ന… മുറ്തത്തൊരു കൊെ്
വരതവന്ന് ഗൗരി ഓർത്തു അല്ും
വന്നു നിന്ന ശബ്ദും ലകട്ടു അകത്തു നിന്ന് കുെച്ചു ലെതരൊതക്ക െുെലത്തക്ക്
ഇെങ്ങി വരുന്നുണ്ട്… വരുന്നവർ ഒതക്കയുും ലസ ുവിന്തെ കൂതെ
നിക്കുന്ന ഗൗരിതയ ആണ് ലനൊക്കുതന്ന… “ലദ… ലസ ു മൊമ…” കൂട്ടത്തിൽ
നിതന്നൊരു കുട്ടി വിളിച്ചു െെഞ്ഞു… അലപ്പൊഴൊണ് ഗൗരി ത്ശദ്ധിച്ച ്
ഇത ൊരു കൂട്ടുകുെു ും ആണലല്ലൊ എന്ന്…എത് അുംഗങ്ങൾ ആണ്
ഒന്നിച്ചു…കണ്ടലപ്പൊൾ തന്ന ഗൗരിക്ക് അത്ഭു ും ല ൊന്നി… ഉമ്മെത്തു
നിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ എല്ലൊും ന്നിൽ ആതണന്ന് അെിഞ്ഞ ഗൗരി
ത തല്ലൊന്ന് വല്ലൊണ്ടൊയി… “ഇ ൊലണൊ ലസ ു മൊലമ ഞങ്ങതെ മൊമി…??
െിവിയിൽ ഞങ്ങൾ കണ്ടൊർന്നലല്ലൊ… നിങ്ങൾ മ്മിൽ ല ് ആണലല്ല…??”
കുട്ടി െട്ടൊളും ലചൊദയശരങ്ങളുമൊയി ലസ ുവിതനയുും ഗൗരിലയയുും
വളഞ്ഞു… ഗൗരി അത ൊതക്ക അത്ഭു ലത്തൊതെ ലനൊക്കി
കൊണുകയൊണ്… “നി ആള് ലകൊളൊലലൊെി കൊതൊരി… െഠിക്കുന്ന ് എൽ
തക ജി ആലണലുും നൊക്ക് എും ി എ ക്ക് ആണലല്ലൊ…” ലസ ു കണ്ണുരുട്ടി…
“എന്നൊലുും എന്തെ ലസ ുലവ… നി ആള് തകൊളൊലല്ലൊ… െവൊട്ടിതല
ആതക ഉള ആൺ രിയുതെ കലയൊണും നയൂസ് ചൊനൽ വഴി അെിലയണ്ടി
വന്നലല്ലൊ… നിനക്ക് ഒരു വൊക്ക് എലന്നൊെ് െെഞ്ഞുെർലന്നൊ… തകൊട്ടുും
കുരവയുമൊയി നൊെെിഞ്ഞു ആലഘൊഷമൊക്കിലൊയിരുലന്നൊ മുംഗലതത്ത
ഇളമുെ പുരൊന്തെ ലവളി…” വലയമ്മൊയി െരൊ ി തകട്ടഴിച്ചു ുെങ്ങി…
“എതൊ ഓലപ്പൊലള ഇ ്..?? കുലട്ടയൊതള വന്ന കൊലിൽ തന്ന നിർത്തൊണ്ട്
അകലത്തക്ക് ലകെൊൻ ഒന്ന് സമയും തകൊെുക്കൂ… എന്നിട്ട് ആവൊും
വിലശഷും െെച്ചിൽ…” സിന്ധു ചിറ്ി ആണ് ഇ ുും െെഞ്ഞു രെിലച്ച…
“ലകെൂ ലസ ു… വൊ ലമൊതള…” “വൊലെൊ…” ലസ ു ഗൗരിതയ വിളിലച്ചൊണ്ട്
അകലത്തക്ക് കയെി.. ഗൗരി കയെൊൻ ുെങ്ങിയ ുും ആലരൊ നിക്കൊൻ
െെഞ്ഞ ുും ഒരുമിച്ചൊയിരുന്നു… നല്ല ലതയെുലപ്പൊതെ ഉമ്മെലത്തക്ക്
നെന്നുവരുന്ന അവതര തന്ന ലനൊക്കി നീക്കുവൊന് എല്ലൊവരുും…
ത്െ ീെിക്കൊത ഉണ്ടൊയ സുംഭവത്തിൽ ഗൗരിയുും ആതക െകച്ചു
നിക്കുവൊന്… “അമ്മ…!!” ലസ ു െെയുന്ന ് ഗൗരി ലകട്ടു… ലനരതത്ത
ലെിയമ്മ െെഞ്ഞ മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിതല വസുന്ധര ആണലപ്പൊ ഇ ്

ലസ ുവിന്തെ അമ്മ… “ആലരൊെ് ലചൊദിച്ചിട്ടു ആണ് ഇവതന ഈ െെി
കയറ്ിയ ്…? െവൊെിന്തെ ലെര് കളയൊൻ ഉണ്ടൊയ സത ി… ഇങ്ങതന
ല ൊന്നിയ ് ലെൊതല ലകെി നിരങ്ങൊൻ ഇ ് സത് ും ഒന്നുും അല്ല…”
വസുന്ധര ലദഷയത്തിൽ തന്ന എല്ലൊലരൊെുും ആയി െെഞ്ഞു… “അ ്
െിതന്ന അലമ്മ…” “ലവണ്ട ലസ ു… നയൊയികരണങ്ങളുും കൊരണങ്ങളുും
ഇതപ്പൊ ആയിരുന്നില്ല െെലയണ്ടി ഇരുന്ന ്… നിന്തെ ഇഷ്ടത്തിന് ഒരൊതള
വിളിലച്ചൊണ്ട് വന്നൊൽ ഞങ്ങൾ ഒതക്ക സവീകരിക്കണും എന്നൊലണൊ…??”
ഗൗരിക്ക് സകെും വരുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു…എത് നിയത്തിച്ചിട്ടുും കണ്ണുകൾ
നിെതഞ്ഞൊഴുകി… ഗൗരിയുതെ വിഷമും മനസിലൊക്കി ലസ ു അവളുതെ
അെുലത്തക്ക് നിന്നു… അവന്തെ വലുംവകയിൽ അവളുതെ ഇെുംവക
ലചർത്ത് െിെിച്ചു… നിച്ചൊയി ലെൊയലല്ലൊ എലന്നൊർത്തു വി ുപിയ
ഗൗരിക്ക് ലസ ുവിന്തെ ആ ത്െവർത്തി അല്ുംപ ആശവൊസും നൽകി…
“എതൊ ഏട്ടത്തി ഇ ്… നമ്മൾ ആയിട്ട് അലല്ല ഇവലരൊെ് ഇലങ്ങൊട്ട് വരൊൻ
െെഞ്ഞ ്.. ? എന്നിട്ട് ഇലപ്പൊൾ എതൊ ഇങ്ങതന…??” “സിന്ധു നീ മിണ്ടൊത
ഇരിക്ക്… നീയുും ശകുവുും ആണ് ഇവതന ഇങ്ങതന തകൊഞ്ചിച്ചു
വഷളൊക്കിയ ്…” “ലവണ്ട അമ്മ… ഇ ിന്തെ ലെരിൽ ഒരു ർക്കും
ലവണ്ട… ഞങ്ങൾ ിരിച്ചു ലെൊകുവൊണ്…” “െൊ.. ലസ ു… നിക്ക്..” “ലവണ്ട
ചിറ്ി…ലെൊകുന്ന ് തന്ന ആണ് നല്ല ്… ഇങ്ങതന നെക്കുതമന്ന്
അെിഞ്ഞിരുതന്നകിൽ ഗൗരിതയ ഒരിക്കലുും ഇലങ്ങൊലട്ടക്കു തകൊണ്ട്
വരില്ലൊയിരുന്നു…” ഗൗരിക്ക് നല്ല വിഷമും ഉണ്ട്… ൊൻ കൊരണും
ആണലല്ലൊ ലസ ു വീട്ടുകൊതര തവെുപ്പിലക്കണ്ടി വന്ന ിൽ… എല്ലൊ
സ യങ്ങളുും ുെന്ന് െെയൊൻ അവൾക് ല ൊന്നി… ഗൗരിയുതെ മനസ്
വൊയിതച്ചലന്നൊണും ലസ ു അവതള വിലക്കി… “ലെൊകണ്ടവർക്ക് ഒതക്ക
ലെൊകൊും… ആരുും െയില്ല… െതെ ലെൊകുലപൊ എന്തെ മരുമകതള
ഇവിതെ നിർത്തിയിട്ടു ലെൊയൊൽ മ ി…” ഒരു കളച്ചിരിലയൊതെ
വസുന്ധര അ ് െെഞ്ഞലപ്പൊൾ വിശവൊസും വരൊത എല്ലൊരുും അവതര
ലനൊക്കി… “അലമ്മ…” “അത .. അമ്മ ന്നൊ… എന്തെ ലമൊന് ഇത് യുും
എകിലുും ശിെ ലരണ്ട ് അലല്ല…?” അ ുും െെഞ്ഞു വസുന്ധര
ഗൗരിയുതെ അെുലത്തക്ക് വന്നു… “ലമൊള് ലെെിച്ചു ലെൊലയൊ…?? ചുമ്മൊ…
ഈ ൊലതൊന്നി തചക്കനിട്ട് ഇലത് ും എകിലുും െണിയലണ്ട… ലമൊള് വൊ…
സിന്ധു നി ഇങ്ങതന ലനൊക്കി നിക്കണ്ട് ലെൊയി നിലവിളക്കുും ആര ിയുും
എെുത്തിട്ട് വൊലയൊ…” “ഓ ്… ഈ ഏെത്തിയുതെ ഒരു കൊരയും…” ഗൗരിക്ക്
ഇലപ്പൊഴൊണ് ആശവൊസും ആയ ്… ഇത ൊക്ക ചുമ്മൊ എന്നർത്ഥത്തിൽ
ലസ ു ഗൗരിതയ ലനൊക്കി കണ്ണുചിമ്മി… വസുന്ധര ആര ി ഉഴിഞ്ഞു
നിലവിളക്ക് തകൊെുത്തു അവതര അകലത്തക്ക് കയറ്ി… “എതൊെൊ
തചക്കൊ… നി ഇ ് ആതരയൊ ലനൊക്കുതന്ന…??” “അല്ല അലമ്മ… അച്ഛൻ…??”
“അചയുല ട്ടൻ െെവൂർക്ക് ലെൊയി… ശകു ഉണ്ട് കൂതെ… രൊത് ിയിൽ
വരുും…” അലപ്പൊലഴക്കുും ഗൗരിതയ കുട്ടിെട്ടൊളും വളഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
െു ിയ മൊമിയുതെ വിലശഷങ്ങൾ അെിയുന്ന ിരക്കിലൊണവർ…

“ആ ്… മ ിമ ി.. െരിചയതപ്പെലുും വിലശഷും െെച്ചിലുതമൊതക്ക


െിതന്ന..ആദയും അവർ ഒന്ന് കുളിതച്ചലതലുും കഴിക്കതട്ട…” വസുന്ധര
െെഞ്ഞു… അങ്ങതന കുളി കഴിഞ്ഞു ഭെണും കഴിച്ചിട്ട് ഗൗരി
എല്ലൊവരുതെയുും ഒപ്പും ൊതഴ തന്ന കൂെി… എലപ്പൊഴുും ചിതിച്ചു
തകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വിഷമും നിെഞ്ഞ ഗൗരിയുതെ മുഖത്ത് സലതൊഷും
കണ്ടലപ്പൊൾ ഇങ്ങതനൊരു മൊറ്ും അവൾക്കു നല്ല ് തന്ന ആയിരുന്നു എന്ന്
ലസ ു ഓർത്തു…അവതര ശലയതെെുത്തണ്ട എന്ന് വിചൊരിച്ചു ലസ ു
െവൊെിന് െുെലത്തക്ക് ഒതക്ക ഒന്നിെങ്ങി… സന്ധയ ആയലപ്പൊ ആണ്
ലസ ു ിരിച്ചു െവൊട്ടിൽ എത്തിയ ്… ചൊർജ് തചയ്യൊൻ െൂമിൽ
തവച്ചിരുന്ന തമൊവ ൽ ലഫൊൺ എെുക്കൊൻ ലസ ു ലഗൊവണി കയെി
മുകളിൽ െൂമിൽ എത്തി… ലഫൊണിൽ ഒരു നപെിൽ നിന്ന് ലന്ന ആെു
മിസ്സ്ഡ് കൊൾ കണ്ട ് തകൊണ്ട് ലസ ുഅ ിലലക് ിരിച്ചു വിളിച്ചു…
“ ലലൊ ലസ ു സർ.. ഞൊൻ എസ് ഐ വിനീഷ് ആണ്…” “ആ ്.. െെയ്
വിനീഷ്… എതൊ കൊരയും??” “അ ് െിതന്ന… ഇവിെുന്ന് ലെൊന്നലപ്പൊൾ ലന്ന
സൊെിലനും മൊഡത്തിലനും ലഫൊലളൊ തചയ്തു ഒരു കൊർ െുെതക
ഉണ്ടൊയിരുന്നു… നമ്മുതെ ഗുണ്ടൊലിസ്റ്റിൽ ഉളവരുതെ ലിസ്റ്റ്
െരിലശൊധിക്കൊൻ സർ െെഞ്ഞിട്ട് ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ അ ിൽ നൊല് ലെരുതെ
െവർ തലൊലക്കഷൻ സൊെിന്തെ ഒപ്പും തന്ന ആണ് കൊണിച്ചുതകൊണ്ട്
ഇരിക്കുതന്ന… ഇതപ്പൊ അവരുും സൊെിന്തെ നൊട്ടിൽ തന്നയൊണ് ഉള ്…”
“തശരിക്കുും തചക്ക് തചയ്ല ൊ വിനീഷ്..?? ഉെപ്പൊലണൊ അവർ എതന്ന
തന്ന ലഫൊലളൊ തചയ്തു വന്ന ൊതണന്ന്…??” “അല സർ.. അങ്ങതന തന്ന
ആണ് ല ൊന്നുന്ന ് എതൊയൊലുും സർ ഒന്ന് കരു
… ിയിരിക്കൊൻ ലവണ്ടി
ആണ് ഞൊൻ വിളിച്ച ്…” “നന്നൊയി വിനീഷ്… ഞൊൻ ലനൊക്കതട്ട . ലവണ്ട ്
ലെൊതല തചയൊും…” “അവിെുതത്ത ലെൊലീസ് ലസ്റ്റഷനിൽ വിളിച്ചു െെഞ്ഞു
സൊെിന്തെ വീട്ടിൽ ഡയൂട്ടിക്ക് ആലരലുും ഇെൊൻ െെയതട്ട സൊർ..??” “എയ്…
അ ിന്തെ ആവശയും ഇതല്ലലെൊ… ഇ ് ഞൊൻ വകകൊരയും തചയ്ല ൊളൊും…
െിതന്ന അവരുതെ ചലനങ്ങൾ ഒന്ന് വൊച്ച് തചയുക… സുംശയകരമൊയി
എലതലുും ല ൊന്നിയൊൽ അലപ്പൊൾ എതന്ന വിവരും അെിയിക്കുക…” “ശരി
സർ…” “ഒതക്ക… മിസ്റ്റർ വിനീഷ്…” ലഫൊൺ തവച്ച ിനു ലശഷും ലസ ു
ഒരു നിമിഷും ഒന്നൊലലൊചിച്ചു…അലപ്പൊഴൊണ് ഗൗരിതയ കണ്ടില്ലലല്ലൊ
എലന്നൊർത്ത ്… ലസ ു ലവഗും ൊലഴക്കു ഇെങ്ങി വന്നു… “ഗൗരി…
ഗൗരി…ഇയൊൾ ഇ ് എവിതെ ലെൊയി കിെക്കുവൊന്…??” ലസ ുവിന്തെ
െമ നശിച്ചു… “എതൊണ് ലസ ൂട്ടൊ…? ഒരു നിമിഷും ലെൊലുും
ഗൗരിലമൊതള കൊണൊണ്ട് ഇരിക്കൊൻ െറ്ൊത ആലയൊ…??” സിന്ധു ചിറ്ി
ലസ ുവിതന കളിയൊക്കി… “എയ്… അ ല്ല ചിറ്ി.. കണ്ടില്ല അ ൊണ്
വിളിലച്ച… ഒരു കൊൾ ഉണ്ടൊയിരുന്നു അവൾക്ക്…” “ആ ്… മനസിലൊയി
മനസിലൊയി… ആരൊ വിളിച്ച ് എതന്നൊക്ക…” “ചിറ്ി… ഗൗരി എവിതെ…??
അ ് െെയ്…” “ലമൊളുും വസു അമ്മൊയിയുും കൂതെ മുംഗലത്ത് കൊവിലലൊട്ട്
ലെൊയലല്ലൊ… മരുമകതള കിട്ടിയ ിൽ െിതന്ന നിലും ല ൊെിച്ചിട്ടില്ല
അമ്മൊയി…” “അപലത്തിലലൊലട്ടൊ…?? അമ്മയുും ഗൗരിയുും മൊത് ലമ
ഉലളൊ…??” “ആെൊ… വത്ഡവർ ഉണ്ട്…” “എത് െണിയൊ ചിറ്ി കൊണിലച്ച…?
ഗൗരിതയ െുെലത്തക്ക് തകൊണ്ട് ലെൊകുലപൊൾ എലന്നൊെ് ഒന്ന് െെയുക
എകിലുും ലവലണ്ട…” ലസ ു വല്ലൊത തെൻഷൻ ആയി… “എതൊ ലസ ു
ന ഉലണ്ടൊ…?? നി ആതക െരിത്ഭമിക്കുന്ന
കൊരയും..?? എലതലുും ത്െശ്ും
ലെൊതല..” “ഒന്നുല്ല ചിറ്ി…ഞൊൻ ഇതപ്പൊ വരൊും…” ലസ ു അപലത്തിലലക്ക്
ലെൊരൊനൊയി െവൊട്ടിൽ നിന്ന് ഇെങ്ങി… ഗൗരിതയ കുെിച്ചുള ആധി
ലസ ുവിന്തെ സ്റ്റീയെിങ്ങിനു െ ിവില്ലൊത്ത ലവഗും നൽകി… ഇല
സമയും അപലത്തിൽ ചുറ്പലത്തിനു വലും തവക്കുന്ന ഗൗരിതയ
ലെയമൊക്കി ആ നൊലുലെർ നെന്നെുക്കുണ്ടൊയിരുന്നു… ുെരുും….
(നിങ്ങളുതെ വിലലയെിയ അഭിത്െൊയങ്ങൾ കമന്െ് തചയ്യലണ…)

SHARE
TWEET

SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

“അലമ്മ… ഞൊൻ ചുറ്പലത്തിനു വലും തവച്ചിട്ട് വരൊലമ…” “ആ ്.. ശരി


ലമൊതള… ഞൊൻ വഴിെൊെ് ഒതക്ക ചീട്ടൊക്കിട്ട് വരൊും.. ലമൊള് തചല്ല്…” ഗൗരി
വലും തവക്കൊൻ ലവണ്ടി ത്ശീലകൊവിലിനു െുെലത്തക്കു ഇെങ്ങി…
അപലത്തിൽ ിരക്ക് കുെവൊണ്… ആളുകൾ വന്നുതകൊണ്ടിരിക്കുതന്ന
ഉളു… ഗൗരി ചുറ്പലത്തിനു െുെലത്തക്ക് ഇെങ്ങിയ ുും കൊത്തിരുന്ന
ലെൊതല അവർ നൊല് ലെരുും ഗൗരിതയ ലെയും തവച്ച് അെുലത്തക്ക്
നെന്നു… ആതളൊഴിഞ്ഞ മൂലയിൽ തവച്ച് ഗൗരിതയ െിെിച്ചുതകൊണ്ട്
ലെൊകൊൻ ആണ് ആ വരവ്… കുതെ നൊളുകൾക്ക് ലശഷും ആണ് ൊൻ
ഇങ്ങതന മനഃസമൊധൊനമൊയിട്ട് ഇരിക്കുതന്ന എലന്നൊർത്തൊണ് ഗൗരി
ഓലരൊ അെിത്െദിെിണവുും തവക്കുതന്ന… ലസ ുവിന്തെ അമ്മയുതെ
ആദയ തെരുമൊറ്ും അവതള നന്നൊയി വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടൊയിരുന്നു..
എന്നൊലുും കുെച്ചു ലനരും തകൊണ്ട് തന്ന അവർ സവതും ലമൊതള
കണക്കുകണ്ടു തന്ന സ്ലന ിക്കൊൻ ുെങ്ങിയ ിൽ ഗൗരി
അ ീവസതുഷ്ടയൊണ്… ആളുകൾ വരുന്ന ് തകൊണ്ട് അവർ നൊലുലെരുും
ജൊത്ഗ െുലർത്തിയൊണ് നിക്കുന്ന
്… ഇനി ഒരിക്കൽ കൂെി അവതള

രെതെെൊൻ അനുവദിച്ചുകൂെൊ… ഗൗരി വലും തവക്കുന്ന ിനു അല്ും
െുെകിലൊയി തന്ന അവരുും നെക്കുവൊന്… സൗകരയും കിട്ടുലപൊ വന്ന
കൊരയും സൊധിക്കൊൻ… അപലത്തിനു െുെകു വശത്തു എത്തിയലപ്പൊൾ
ഗൗരിതയ െിെിക്കൊൻ ആഞ്ഞ ുും എ ിർവശത്തു നിന്ന് ലസ ു ഓെി
വന്ന ുും ഒരുമിച്ചു ആയിരുന്നു… െുെകിൽ എലതൊ ശബ്ദും ലകട്ടു
ിരിഞ്ഞു ലനൊക്കിയ ഗൗരി അവതര കണ്ടു ലെെിച്ചു… തെതട്ടന്ന്
ലസ ുവിതന കണ്ട അവർ ഒന്ന് െരുങ്ങിതയകിലുും ലവഗും ിരിഞ്ഞു
കൊെിലലക്ക് കയെി ലെൊയി… അപലും ആയ ു തകൊണ്ട് ഒരു സീൻ
ത്കീലയറ്് തചയ്യൊൻ ലസ ുവുും ആത്ഗ ിച്ചില്ല…അവരുതെ െുെതക അ ്
തകൊണ്ട് തന്ന അവൻ ലെൊയില്ല… ലസ ു ലവഗും തന്ന ഗൗരിയുതെ
അെുലത്തക്ക് വന്നു… എതൊ നെന്ന ് എന്ന് െൂർണമൊയുും മനസിലൊയില്ല
എകിൽ ലെൊലുും നിക്കു എലതൊ അെകെും ആതണന്ന് അവൾക്ക്
മനസിലൊയി… ലസ ു ഇലത് ും ഓെിെിെിച്ചു വന്ന ് നിക്ക് ലവണ്ടി മൊത് ും
ആതണന്ന് അവൻ െെയൊത തന്ന അവൾക്കു മനസിലൊയി… “ഗൗരി…
നിക്കു കുഴപ്പും ഒന്നുല്ലലല്ലൊ അതല്ല…”

“ഇല്ല ഏട്ടൊ… ഞൊൻ ഒതക്ക ആണ്… ആരൊ അവതരൊതക്ക…??” “അ ് ഒന്നുല്ല


ഗൗരി… ൊൻ എതൊ ഇവിതെ ഒറ്ക്ക്…?? അമ്മ എവിതെ…??” “ഞൊൻ വലും
തവക്കൊൻ…. അമ്മ അകത്തുണ്ട്…” ചുറ്പലത്തിനു െുെലത്തക്ക് വന്ന
വസുന്ധര അവിതെ ഒന്നിച്ചു നിക്കുന്ന ലസ ുവിതനയുും ഗൗരിലയയുും
കണ്ടു അലങ്ങൊലട്ടക്ക് വന്നു… “ആ ൊ… ഇതപ്പൊ എന്തെ ലമൊന് ഭൊരയതയ
കൊണൊണ്ട് ഇരിക്കൊൻ െറ്ൊത ആതയന്ന് ല ൊന്നുന്നലല്ലൊ… ഒന്ന്
അപലത്തിലലക്ക് ഇെങ്ങിയലപ്പൊ ലന്ന െുെതക ഇങ്ങു തവച്ച്
െിെിച്ചലല്ലൊ….” വസുന്ധര ഒരു കളചിരിലയൊതെ െെഞ്ഞു നിർത്തി…
ലസ ു ആതക ചമ്മിയ മുഖും ആയിട്ട് നിക്കുവൊന്… “അത ൊന്നുും അല്ല
അലമ്മ.. ഞൊനുും ഇലങ്ങൊട്ട് വന്നിട്ട് കുതെ ആയലല്ലൊ… നിങ്ങള് നിൽതക്ക…
ഞൊൻ ത ൊഴു ിട്ട് വരൊലമ…” ചമ്മൽ മെച്ചു തവച്ച് തകൊണ്ട് ലസ ു
െെതഞ്ഞൊപ്പിച്ചു… “ലവണ്ട ലമൊതന… ഞങ്ങൾ കൊെിലൊ വലന്ന.. നി
ത ൊഴു ിട്ട് അങ്ങ് ലെൊലര… ഞങ്ങൾ ലെൊലയക്കുവൊ…” “ലങ…
ലെൊകൊലനൊ..??” “എലത… ലെൊകലണ്ട…??” വസുന്ധര ലസ ുവിതന
ഒന്നൊക്കി ലചൊദിച്ചു… “അല്ല അലമ്മ… എതൊയൊലുും ഞൊൻ വന്നൊലലൊ…
അതപ്പൊ െിതന്ന ഒരുമിച്ചു ലെൊയൊൽ ലെൊതര…???” “ഓ… അങ്ങതന…
മനസിലൊയി… കൊള വൊലുതെൊക്കുന്ന കൊണുപലഴ അെിയൊലലൊ
എതിനൊതണന്ന്…. അല്ല ലമൊതള… ഇവൻ അവിതെ ലജൊലിക്ക് ഒതക്ക
ലെൊകുന്നുലണ്ടൊ…?? അല ൊ നിതന്നയുും ലനൊക്കി വീട്ടിൽ ലന്ന
ഇരിപ്പൊലണൊ െണി….??” മെുെെി ആയി ഗൗരി ഒന്ന് ചിരിച്ചല ഉളൂ….
“ആ ്… ഇങ്ങതന ആണ് ലെൊലണ എകിൽ ഞൊൻ അ ് തന്ന തചലയണ്ടി
വരുും…” ലസ ു മനസ്സിൽ െെഞ്ഞു…. “എലതൊ… എന്തെ ലമൊൻ വലല്ലൊും
െെഞ്ഞൊരുലന്നൊ…?? വമൻഡ് ലവൊയിസ് ഇവിതെ ലകക്കൊലല്ലൊ…” “എന്തെ
തെൊന്നു വസുന്ധരലമ്മ എതന്ന ഇങ്ങതന വൊരലല്ല….” “ആ ്… ശരി ശരി…
ഞൊൻ ഇനി സവർഗ്ഗത്തിതല കട്ടുെുപ് ആവൊനിലല്ല… ഞൊൻ
ലെൊലയക്കുവൊ… ഭൊരയയുും ഭർത്തൊവുും കൂെി െുെതക വലന്നതക്ക…” “അല്ല
അമ്മ… അ ്…” “ഒന്നുല്ല ലമൊതള… ഞൊൻ െവൊട്ടിലലക്ക് ലെൊതട്ട…
ലമൊന്തെ അച്ഛൻ ഇലപ്പൊ വന്നിട്ടുണ്ടൊകുും… നിങ്ങൾ രണ്ടൊളുും കൂതെ ഒന്ന്
ത ൊഴു ിട്ട് െ ുതക്ക വൊലയൊ…” വസുന്ധര കൊെിൽ കയെി ലെൊകുന്ന ്
ലനൊക്കി ലസ ുവുും ഗൗരിയുും നിന്നു… കൊർ കണ്ണിൽ നിന്നുും മെഞ്ഞു
കഴിഞ്ഞലപ്പൊൾ ഗൗരിയുതെ മുഖതത്ത ചിരി മൊഞ്ഞു… “അവർ ഇവിതെയുും
വന്നലല്ല…??” ലസ ുവിലനൊെ് അവൾ ലചൊദിച്ചു… “ഉും… അത … ൊൻ ഇനി
ആര് വിളിച്ചൊലുും ഞൊൻ ഇതല്ലകിൽ ഒറ്ക്ക് െുെലത്തക്ക് ലെൊകണ്ടലട്ടൊ…”
ഗൗരിയുതെ കണ്ണുകൾ നിെഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു… “എതൊലെൊ
ഇ ് ?? കരയൊനുും ലവണ്ടി ഒന്നുും ഇല്ലൊലലൊ…
… ൊൻ ആ കണ്ണു ുെലച്ച…
അപലും ആണ്… ആലരലുും ഒതക്ക കൊണുും… വൊ നമുക്ക് ലെൊകൊും…”
ലസ ുവുും ഗൗരിയുും കൊെിൽ വന്നു ഇെങ്ങിയലപ്പൊൾ തന്ന കണ്ടു
െൂമുഖത്തു ചൊരുകലസരയിൽ ഇരിക്കുന്ന അചയു തന… ആതരന്ന
ഭൊവത്തിൽ ഗൗരി ലസ ുവിതന ലനൊക്കി… അച്ഛൻ ആതണന്ന് അവൻ
ആുംഗയും കൊട്ടി… കൊെിന്തെ ശബ്ദും ലകട്ടു വസുന്ധരയുും സിന്ധുവുും
െുെലത്തക്ക് വന്നു… “ആ ൊ… നിങ്ങൾ ഇത് തെട്ടന്ന് ഇങ്ങു
എത്തിലയൊ…??” സിന്ധു ആണ് അ ് ലചൊദിച്ച ്… “ചിറ്ി…” “ഞൊൻ ഒന്നുും
െെഞ്ഞിട്ടില്ലതയ…” വസുന്ധര വകഒഴിഞ്ഞു… ലസ ുവുും ഗൗരിയുും
െൂമുഖലത്തക്ക് ലകെി വന്നു… “അച്ഛൻ വന്നിട്ട് കുതെ ലനരൊലയൊ…??”
ലസ ു ലചൊദിച്ചു… “ഞൊൻ വന്നിട്ട് െത്തെുെത്തഞ്ചു തകൊല്ലൊയി… നിനക്ക്
അലല്ല ഇന്നതല െലരുും വന്ന …് ” അല്ും പ സവരും കെുപ്പിച്ചു ലന്ന
അചയു ൻഅ ് െെഞ്ഞിട്ട് അകലത്തക്ക് ിരിഞ്ഞു നെന്നു… ഗൗരിയുും
ലസ ുവുും അെി തകൊണ്ടലെൊതല ആയി ലെൊയി… വസുന്ധരക്കുും
സിന്ധുവിനുും എത് െെയണും എന്ന് അെിയില്ലൊയിരുന്നു… “എതൊ
അലമ്മ… അച്ഛനുും അലമ്മതന ലെൊതല ഒന്ന് തഞട്ടിച്ച ൊലണൊ…??
എതൊയൊലുും അഭിനയും കലക്കി… അചയു ൻ നൊയലര… നമുക്ക് ഒരു
ക ർ ലനൊമിലനഷൻ തകൊെുത്തൊലലൊ…” “എതൊ ലസ ു… അച്ഛലനൊെ്
ഓസ്ൊ
ആലണൊ നിന്തെ മൊശ…??”

വസുന്ധര ലസ ുവിതന വിലക്കി… “െെയതട്ട വസു… അവന്തെ


വൊക്കുകൾക്ക് അലല്ല ഇവിതെ വില… നമ്മുതെ വൊക്കിതനൊന്നുും ഇവിതെ
ഒരു വിലയുും ഇല്ലലല്ലൊ…” “എതൊ അചയുല ട്ടൊ… െിലളര് വന്നു ലകെിയ ്
അലല്ല ഉളൂ… അലപ്പൊലഴക്കുും മുഖും കെുപ്പിക്കൊത ….” “ലവണ്ട വസു… നി
വക്കൊലത്ത െിെിലക്കണ്ട ഇവന് ലവണ്ടി… എന്തെ സ്ലന ി ന് ഞൊൻ
തകൊെുത്ത വൊക്കൊണ് ഇവൻ കൊറ്ിൽ െെത്തി കളലഞ്ഞക്കുതന്ന… മരിച്ചു
ലക്ക് മുകളിൽ നിന്നൊലുും രവിക്ക് ഞൊൻ തകൊെുത്ത വൊക്ക് അ ് എതന്ന
ലവട്ടയൊെുക തന്ന തചയ്യുും…” “എതൊ വലലയട്ടൊ…? കഴിഞ്ഞു ലെൊയ
കൊരയും െെഞ്ഞു കുലട്ടയൊതള ഇങ്ങതന വിഷമിപ്പിക്കലണൊ?? ലദ…
ലനൊക്കിലയ… ലമൊളുതെ മുഖും വൊെിയ ് കലണ്ടൊ….” “ഞൊൻ ആതരയുും
ലവദനിപ്പിക്കൊൻ ഒന്നുും െെഞ്ഞ ് അല്ല… അലല്ലലുും ഇനി ഇ ിതന െറ്ി
സുംസൊരിക്കൊൻ ഒന്നുും ഇല്ലൊലലൊ… സിന്ധു െെഞ്ഞ ൊ ശരി… ചത്ത
കുഞ്ഞിന്തെ ജൊ കും ലനൊക്കിട്ട് കൊരയും ഇല്ലൊലലൊ…” ഗൗരി എല്ലൊും ലകട്ടു
ഒരെരും മിണ്ടൊത നിക്കുവൊന്… “വസു… അത്തൊഴും െൊകമൊതയകിൽ
എല്ലൊരുും വന്നു കഴിക്കൊൻ െെയ്… ഞൊൻ ഇത്തിരി ലനരും കിെക്കതട്ട….”
ിരിഞ്ഞു നെക്കൊൻ ുെങ്ങിയ അചയു തന െഞ്ഞു ലസ ു െെഞ്ഞു…
“അച്ഛൊ… ഒരു നിമിഷും…” ഗൗരിയുതെ വക െിെിച്ചു അച്ഛന് മുന്നിലലക്ക്
നീക്കി നിർത്തിയിട്ടു അവൻ െെഞ്ഞു ുെങ്ങി… “അച്ഛൊ… ഇ ് ഗൗരി…
ഗൗരിനൊഥ്… ഗൗരിയുതെ അച്ഛതനയുും അമ്മതയയുും അച്ഛൻ അെിയുും…
അച്ഛൻ മൊത് ും അല്ല… ഇവിതെ ഉള എല്ലൊവരുും അെിയുും…അമ്മ
മീനൊെി…അച്ഛൻ രവീത്ന്ദനൊഥ്…” ലസ ു െെഞ്ഞ ് ലകട്ടു അചയു നുും
മതറ്ല്ലൊവരുും തഞട്ടി നീക്കുവൊന്… “ലസ ു…” “അത അച്ഛൊ… ലകട്ട ്
ശരിയൊണ്…അച്ഛൻ എനിക്ക് ലവണ്ടി കതണ്ടത്തിയ തെൺകുട്ടി ഗൗരി
ലന്ന അതല്ല… ലസ ുമൊധവന് ലവണ്ടി വൊതക്കൊെപ്പിച്ച ുും ഇവതള തന്ന
അതല്ല… ഗൗരി…എന്തെ മുെതപ്പണ്ണ്…!” ുെരുും….

SHARE

TWEET

SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

“മുെതപ്പലണ്ണൊ..?!!!” ഇതപ്പൊ തഞട്ടിയ ് ഗൗരി ആണ്… സ്ലന ിച്ചു വിവൊ ും


തചയ്ത ൊണ് ന്തെ അച്ഛനുും അമ്മയുും എന്ന് ഗൗരിക്ക് അെിയൊും…
അല ൊതെ കുെുും ത്തിൽ നിന്ന് െെിഅെച്ചു െിണ്ഡും തവച്ച കഥ അവൾ
ഒരുെൊെ് ലകട്ടിട്ടുള ് ആയിരുന്നു…. അതപ്പൊ ഞൊൻ ഇവിെുതത്ത….
ഗൗരിക്ക് െൂർണമൊയി ഒന്നുും മനസിലൊയില്ല…. “മുെതപ്പലണ്ണൊ…?? അതപ്പൊ…
എന്തെ മീനൊെിയുതെ മകൾ ആലണൊ ഇ ് ? എന്തെ തെങ്ങളുതെ

മകൾ…. രവി… അവന്തെ മകൾ…” “ലസ ു… നി ഇ ് എതതൊതക്കയൊ
െെയുലന്ന….?” വസുന്ധരയുും സിന്ധുവുും ഒതക്ക ഒന്നുും മനസിലൊവൊത
നിൽക്കുവൊന്… “അത അലമ്മ… എന്തെ അച്ഛൻ തെങ്ങളുതെ മകൾ
തന്ന ആണ് ഗൗരി… അച്ഛന്തെ ആത്മൊർത്ഥസു ൃത്തൊയ രവിതയ
സ്ലന ിച്ചു െവൊട്ടിൽ നിന്നുും ഇെങ്ങി ലെൊയ അല മീനൊെിയുതെ
മകൾ…” “ലമൊതള… ഗൗരി…” അചയു ൻഅ ീവവൊത്സലയലത്തൊതെ തന്ന
ഗൗരിതയ ലചർത്തു െിെിച്ചു… “എന്തെ മീനുകുട്ടിയുതെ മകളൊയിരുലന്നൊ
നീയ്യ്…? ആ നിലന്നൊെൊലണൊ ഞൊൻ ദുർമുഖും കൊട്ടിതയ… ന്തെ മുംഗലത്ത്
കൊവിലലമ്മ ഒെുക്കും ന്തെ കുട്ടിതയ നി ഇങ്ങെ് തന്ന എത്തിച്ചലല്ലൊ…”
െവൊട്ടിൽ എല്ലൊരുും അ ീവ സലതൊഷത്തിൽ ആണ്… ഗൗരിയുും
ഇന്നുവതര അനുഭവിക്കൊത്ത സ്ലന വുും വൊത്സലയവുും തകൊണ്ട്
അവിതെഉളവർ മത്സരിക്കുവൊന്… എന്നൊലുും ഗൗരിക്ക് ഒന്നുും
െൂർണമൊയി മനസിലൊയില്ല… അവളുതെ കണ്ണുകൾ ലസ ുവിതന
ിരയുകയൊണ്… ലസ ുവൊകതട്ട അവളുതെ അെുലത്തക്ക് ഒന്ന് വരുന്ന
ലെൊലുും ഇല്ല….അല്ല.., എങ്ങനൊ വരുലന്ന…. െവൊട്ടിൽ ഉതളൊരു
മുഴുവനുും ചക്കലര ഈച്ച തെൊ ിയണ ലെൊതല ഗൗരിതയ
വളലഞ്ഞക്കുവലല്ല… “മ ിമ ി… ഗൗരി ലമൊള് ഇവിതെ തന്ന ഉണ്ടലല്ലൊ…
െിതന്നതിനൊ ഇതപ്പൊ ഇങ്ങതന ധിെു ി കൂട്ടുതന്ന… ലദ കണ്ടിലല്ല…
ഒരുത്തൻ അവിതെ തവരുകിതന ലെൊതല നിന്ന് െമ്മുന്ന ്
… ൊക്കി
വിലശഷും െെച്ചിൽ ഒതക്ക െിതന്ന… ലമൊള് െൂമിലലക്ക് തചല്ല് ലമൊതള…”
സിന്ധു ഗൗരിതയ െെഞ്ഞു െൂമിലലക്ക് വിട്ടു… െൂമിൽ എത്തിയ ഗൗരിക്ക്
ലസ ു അവിതെ ഇതല്ലന്ന് മനസിലൊയി… ൊൽക്കണി വഴി ൊലഴക്ക്
ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ ലസ ു ആലരൊലെൊ സുംസൊരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ് കണ്ടു…
ൊതഴ ലസ ു അവന്തെ സു ൃത്തുക്കലളൊെ് സുംസൊരിച്ചിരിക്കുവൊന്…
“ലദലണ്ട അളിയൊ… നിന്തെ തെണ്ണ് ലനൊക്കുന്നു… തചല്ല് സമയും ഒരുെൊെ്
ആയിലല്ല…” അവർ അ ് െെഞ്ഞ ുും ിരിഞ്ഞു ലനൊക്കിയ ഗൗരി കണ്ടു
മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന ഗൗരിതയ… “അല്ല നി എന്നൊ ഇനി ിരിച്ചു
ലെൊലണ…??” “ ീരുമൊനിച്ചില്ലെൊ… തെതട്ടന്നുള വരവൊതയൊണ്ട് ലീവ്
ഒന്നുും ശരി ആക്കിയ ുും ഇല്ല… ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസത്തിനുളിൽ
എതൊയൊലുും ിരിച്ചു ലെൊകുും…” “ആ ്… നെന്ന ് തന്ന… െു ിയ
മരുമകതള കിട്ടിലയൽ െിതന്ന വസുന്ധരമ്മ നിലത്തു തവച്ചിട്ടില്ല…
മിക്കവൊെുും നീ ഒറ്ക്ക് ിരിച്ചു ലെൊലകണ്ടി വരുതമന്ന എനിക്ക്
ല ൊന്നുലന്ന…” “അ ുും ഒരു കൊരയും ആണ്.. ലനൊക്കതട്ട.. ശരി എെൊ
അതപ്പൊ… നിങ്ങള് നെക്ക്… ഞൊൻ അലങ്ങൊട്ട് തചല്ലതട്ട…” “ശരി അളിയൊ…
െിതന്ന ത്െീറ്് മെക്കണ്ടൊ…” “അലയ്യൊ.. ഇല്ലൊതയ…” ലസ ു െൂമിലലക്ക്
വന്നലപ്പൊൾ ഗൗരി കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുകയൊയിരുന്നു… ലസ ുവിതന
കണ്ട ുും ഗൗരി എണീറ്ു… “എതൊലെൊ ൊൻ ഇങ്ങതന ലനൊക്കുതന്ന…?
എലതൊ ആദയും ആയിട്ട് കൊണുന്ന ലെൊതല…” “അ ് െിതന്ന… ഏട്ടൻ എതൊ
എലന്നൊെ് ഒന്നുും െെയൊലഞ്ഞ…??” “ നിക്കു ഒരു സർവത്െസ്
ആയിലക്കൊതട്ട എന്ന് വിചൊരിച്ചു… അമ്മതയ െവൊട്ടിൽ നിന്ന് െെിയെച്ചു
െിണ്ഡും തവച്ച അമ്മൊവൻ ഒരു വില്ലൻ കഥൊെൊത് ും ആയിരിക്കുമലല്ലൊ
നിക്ക്… അലപ്പൊ െിതന്ന മുെതച്ചെുക്കൻ ന്ധും െെലഞ്ഞൊണ്ട് വന്നൊൽ
ൊൻ വിശവസിച്ചിതല്ലകിലലൊ എന്ന് വിചൊരിച്ചു…” “എയ് ഇല്ല ഏട്ടൊ…
അച്ഛനുും അമ്മക്കുും നൊെിതനയുും വീെിതനയുും െറ്ി െെയുലപൊൾ നൂെു
നൊവൊയിരുന്നു… ഒരിക്കൽ ലെൊലുും ഇവിതെ ഉളവതര ദുഷിതച്ചൊരു
വൊക്കുലെൊലുും അവർ െെഞ്ഞിട്ടില്ല… ഒത്തിരി ആത്ഗ ും ഉണ്ടൊയിരുന്നു
ിരിച്ചു നൊട്ടിലലക്ക് വരൊൻ… െതെ… അലപ്പൊലഴക്കുും എന്തെ അച്ഛനുും
അമ്മയുും…” “എതൊലെൊ ഗൗരി ഇ ് ? ആ കണ്ണങ്ങു
… ുെലച്ച… ഇവിതെ
ആലരലുും കണ്ടിട്ട് ലവണും തകൊച്ചിതന കരയിെിച്ചുന്നു െെഞ്ഞു എതന്ന
െഞ്ഞിക്കിെൊൻ… ഇതപ്പൊ ലന്ന ഒന്നുും െെയൊതത്തനു കണക്കിന് കിട്ടി…”
“അ ് ആവശയും ആയിരുന്നു… അല്ല െിതന്ന..”

“ഓ ്… അതപ്പൊ നൊക്കുണ്ടൊയിരുന്നു അതല്ല…? ഞൊൻ വിചൊരിച്ചു


എവിലെലുും മെന്നു തവച്ച് കൊണുതമന്നു…” “ഓ… മൊശ ആലണൊ… മുലന്ന
െെയലണ്ട… എന്നൊൽ അതല്ല ചിരിക്കൊൻ െറ്ൂ…” “ല ൊ… അതപ്പൊ മൂർത്തി
അകിൾ െെഞ്ഞ ് ശരിയൊ.. ഒരു കൊതൊരി ആണ്…” “ആ ്…
മനസിലൊലയ… അതപ്പൊ കൂെു ൽ അെുക്കൊൻ നിക്കണ്ട… എരിയുും…”
“എലതൊ… ലകട്ടില്ല… എവിതെലയൊ ഒരു ഭീഷണി ലെൊതല…” “അങ്ങതന
ല ൊന്നിലയൊ… എതൊയൊലുും ല ൊന്നിയ സ്ഥി ിക് മൊറ്ൊൻ
നിക്കണ്ടൊതട്ടൊ…അ ൊണ് ആലരൊഗയത്തിനു നല്ല ്… ഞൊതന കരൊതട്ട ലൊക്
ത ൽറ്് ആ ്…” “ഉവ്വ്… ഉലവ്വ… കണ്ടൊർന്ന് ലൊക് ത ൽറ്ിന്തെ
വധരയും…” “ആരൊ െെഞ്ഞ ് എനിക്ക് വധരയും ഇതല്ലന്ന്.. ഞൊതന
രവീത്ന്ദനൊഥിന്തെ മകളൊണ്… അതപ്പൊ വീെുും വൊശിയുും കൂെു ൽ
ആയിരിക്കുും…” “ആലണൊ… എകിൽ വൊ… െൊലെൂക്കുന്ന മണും
ലകക്കുന്നലല്ലൊ… നമുതക്ക കുളക്കെവിൽ ലെൊകൊും… ന്തെ വധരയും
ഞൊതനൊന്ന് കൊണതട്ട…” “ന്തെ ലദവി… തെട്ടലല്ലൊ… നൊവു തവച്ച് അെങ്ങി
ഇരിക്കരു ് ഗൗരി…” അവൾ സവയും ശൊസിച്ചു… “വലല്ലൊും
െെഞ്ഞൊയിരുലന്നൊ…” “അലയ്യൊ… ഇല്ലതയ…” “എകിൽ വൊ… െവൊട്ടിൽ
ആലരലുും കണ്ട െിതന്ന ലെൊക്ക് നെക്കില്ല…” “അ ിലപ്പൊ…” “എലത
ലെൊലണ്ട…?? ഇത് യുും ലെെിയൊ…? !!” “ലെെിലയൊ… എനിലക്കൊ… എയ്…
ഇല്ലലല്ലൊ…” “മനസിലൊയി… മനസിലൊയി… എതൊയൊലുും യെി ഒന്നുും
നമുക്ക് അെുലത്തക്ക് വരില്ല… കൂട്ടത്തിൽ മൂത്ത ഒതരണും എന്തെ കൂതെ
ഉണ്ടലല്ലൊ…” “ലദ െിലന്നും മൊശ…” “ ി.. ി…” “ഇനിയിലപ്പൊ യെി അല്ല
ആര് വന്നൊലുും എനിതക്കൊരു ലെെിയുും ഇല്ല…ഏട്ടൻ എന്തെ കൂതെ
ഉളലപ്പൊൾ ആരുും എതന്ന ഒന്നുും തചയ്യില്ല…” ഗൗരി അങ്ങതന
െെഞ്ഞലപ്പൊൾ ലസ ു അവതള തന്ന ലനൊക്കി തകൊണ്ട് നിന്ന്…
അെിയൊത തന്ന ഉളിൽ എതതൊതക്കലയൊ മൊറ്ങ്ങൾ ങ്ങൾക്ക്
ഉണ്ടൊയിട്ടുതണ്ടന്ന് രണ്ടൊൾക്കുും മനസിലൊയി… “അലപ്പൊലഴ… ഇങ്ങതന
കണ്ണുും കണ്ണുും ലനൊക്കി നിക്കുലപൊ ഒരു ഡയൂയറ്് ലസൊങ് വരൊൻ ഇ ്
സിനിമ ഒന്നുും അല്ലൊലട്ടൊ…” “ആലണൊ… ഒന്ന് മനസ് തവച്ചൊൽ ഈ ത ഡ്
െൂും നമുക്ക് ലവലണ ഒരു െൂകൊവനും ആക്കൊും… എത് െെയുന്നു ഗൗരി…?”
“ജയൻ കളിക്കൊത വൊ മനുഷയൊ… ആലരലുും കൊണുും…” െവൊട്ടിൽ
നിന്നുും ആരുും കൊണൊത തന്ന അവർ രണ്ടുലെരുും കുളക്കെവിൽ
എത്തി… “എത് രസമലല്ല… അച്ഛൻ െെയൊെുണ്ട് നല്ല നിലൊവുള
രൊത് ിയിൽ അലമ്മതന ആരുും കൊണൊത െവൊട്ടിൽ നിന്നുും ചൊെിച്ചു
തകൊണ്ട് വന്നു ണുത്ത ഈ തവളത്തിൽ കൊലിട്ടിരിക്കുന്ന െഴയ
കഥകൾ ഒതക്ക…” “ആ ൊ… അതപ്പൊ രവിഅപ്പ ആള് തെൊമൊന്െിക്
ആയിരുന്നലല്ല…” “ആയിരുലന്നൊ എലന്നൊ…? എനിക്ക് െലലപ്പൊഴുും
ല ൊന്നിയിട്ടുണ്ട് അച്ഛനുും അമ്മയുും ഇലപ്പൊഴുും ത്െണയിക്കുവൊയിരുന്നു
എന്ന്… അത് യുും അെുപ്പും ആയിരുന്നു അവർ മ്മിൽ… തശരിക്കുും
ശിവെൊർവ ിമൊതര ലെൊതല…” “അത തൊ അങ്ങതന… സൊധൊരണ
എല്ലൊരുും രൊധൊകൃഷ്ൻണ മൊതര ലെൊതല എന്നലല്ല െെയൊെ്…?” “അല്ലലെൊ…
തശരിക്കുും ത്െണയിക്കുവൊലണൽ ശിവനുും െർവ ിതയയുും ലെൊതല
ത്െണയിക്കണും… ന്നിതല െൊ ിതയ ിരിച്ചെിഞ്ഞു
അർദ്ധഗിനിയൊക്കിയ െരമശിവതന ലെൊതല ആവണും ഭർത്തൊവ്…”
“ആ ൊ… തകൊളൊലല്ലൊ… അതപ്പൊ അച്ഛൻ മൊത് ും അല്ല… മകളുും
അൽെസവൽപ്പും തെൊമൊന്െിക് ആണലല്ലൊ…” “ആ ്… ഏതെ കുതെ…”
“ഓ… ശരിതയ…” “അല്ല ഏട്ടൊ… ഞൊൻ ഒന്ന് ലചൊദിക്കതട്ട…” “ആ ്…
ലചൊദിക്ക്…” “ഏട്ടന് മുലന്ന അെിയൊരിലന്നൊ ഞൊൻ ആരൊതണന്ന്…? ഏട്ടന്
ലവണ്ടി ഇവിെുതത്ത അച്ഛൻ കതണ്ടത്തിയ തെൺകുട്ടി ഞൊൻ ലന്ന
ആയിരുന്നു എന്നുും െെഞ്ഞലല്ലൊ… അ ് എങ്ങതന…?? എനിക്ക്
മനസിലൊയില്ല…”

“മൂർത്തി അകിൾ എതന്ന കൊണൊൻ വന്നലപ്പൊൾ തന്ന െെഞ്ഞിരുന്നു


തന്ന െറ്ി എല്ലൊും… അ ിനു മുലന്ന തന്ന ന്തെ അച്ഛനുും അമ്മയുും
െവൊട്ടിൽ എത്തിയിരുന്നു… തശരിക്കുും െെഞ്ഞൊൽ അന്ന് ആ ആക്
സിഡന്െ് ഉണ്ടൊയ ദിവസും…” “അവർ െവൊട്ടിലലൊ…??” “അല ലെൊ…23
വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുെും അവർ വന്നു െവൊട്ടിലലക്ക്…കഴിഞ്ഞത ൊതക്ക
മെന്നു വീണ്ടുും ന്ധും നിലനിർത്തൊൻ തന്ന െവൊട്ടിലലക്ക് രൊൻ
അവർക്ക് െൂർണസമ്മ ും ആയിരുന്നു… ഇവിതെയുും എല്ലൊവർക്കുും
സലതൊഷും… അന്ന് െതെ ഇവിെുന്ന് ലെൊകുന്ന വഴിക്ക്….” ഗൗരിക്ക്
കണ്ണു നിെയൊൻ ുെങ്ങി… “െതെ… മരണും കഴിഞ്ഞു കുതെ
ദിവസങ്ങൾക്കു ലശഷും ആണ് ഇവിതെ അെിയുന്ന ്… തന്ന
ഇലങ്ങൊലട്ടക്കു കൂട്ടി തകൊണ്ടു വരൊൻ ഇവിെുന്ന് എല്ലൊരുും കൂതെ
അലങ്ങൊലട്ടക്ക് വരൊൻ ഇരിക്കുലപൊ ആണ് മൂർത്തി അകിൾ എതന്ന
ഫ ആയ ുും… ൊക്കി
കൊണൊൻ വരുന്ന ുും ഞൊൻ അലങ്ങൊലട്ടക്ക് ത്െൊൻസ്ർ
ഒതക്ക നിക്കു അെിയൊവുന്ന ് അതല്ല…” െെഞ്ഞു ീർന്നു ലസ ു
ഗൗരിതയ ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ നിെഞ്ഞു ുളുപൊൻ നിക്കുന്ന അവളുതെ
കണ്ണുകൾ കണ്ടു… “ഇനി ഇതപ്പൊ കരയൊൻ നിക്കണ്ട ന്തെ ഗൗരിതയ…
ഇങ്ങതന ത ൊട്ടൊവൊെി ആകൊത ൊൻ…” “അച്ഛലനും അലമ്മലനും
ഓർക്കുലപൊ സകെും നിയത്തിക്കൊൻ കഴിയുന്നില്ല ഏട്ടൊ.. ഒറ് ദിവസും
തകൊണ്ട് എനിക്ക് ആരുും ഇല്ലൊണ്ടൊയിലെൊയി…” “ആരൊ െെഞ്ഞ ് ഗൗരിക്ക്
ആരുും ഇതല്ലന്ന്…?? ഈ മുംഗലത്ത് െവൊെ് ന്തെും കൂതെ അതല്ലലെൊ…
അല ൊണ്ട് ആരുും ഇതല്ലന്ന് ഒന്നുും ഇനി ഓർക്കണ്ട… ഇതപ്പൊ ൊൻ ന്തെ
െഠിപ്പിൽ ലകൊൺതസൻലത്െറ്് തചയ്യു… ൊക്കി ഒതക്ക െിതന്ന…”
“അലപ്പൊലഴ… സമയും ഒരുെൊെൊയി… നമുക്ക് ിരിച്ചു ലെൊകൊും ഏട്ടൊ…”
“ശരിയൊ.. വൊ ലെൊകൊും… ആരുും അെിയൊത ഇരുന്നൊൽ മ ിയൊരുന്നു…
അതല്ല തന്ന ഞൊൻ ന്തെ െുെതക നെക്കുവൊതണന്ന് െെഞ്ഞു എതന്ന
കളിയൊക്കുവൊന് എല്ലൊരുും…” “എകിലല നന്നൊയി ലെൊയി..” “െി കൊതൊരി…
നിനക്കിട്ടു ഞൊൻ തവച്ചിട്ടുണ്ട്…” “ഓ… െിതന്ന െിതന്ന… മിണ്ടൊണ്ട് നെക്ക്
ന്തെ ഏട്ടൊ…” െവൊെിന്തെ ഉമ്മെപ്പെി ലകെിയലപ്പൊൾ ലന്ന അവർ കണ്ടു
െൂമുഖത്തു എല്ലൊരുും നിൽക്കുന്ന ്… ഗൗരിയുും ലസ ുവുും
െവൊട്ടിലലക്ക് ലകെി തചല്ലുലപൊ ഉമ്മെത്തു എല്ലൊരുും
ൊജരുണ്ടൊയിരുന്നു… കളച്ചിരിലയൊതെ അവർ എല്ലൊരുും
നിന്നു…എല്ലൊരുതെയുും ചുണ്ടുകളിൽ ചിരിയുും കണ്ണുകളിൽ
സലതൊഷവുും ആയിരുന്നു… ഒരൊളുതെ ഒഴിച്ച്… ആ കണ്ണുകളിൽ
െകയുതെ കനൽ എരിയുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു… എരിയുന്ന ആ അഗ്നിക്ക്
ഗൗരിതയ ചുട്ട്തെൊളിക്കൊൻ ക്ക ചൂെുണ്ടൊയിരുന്നു….!!! ുെരുും….

ിരിതച്ചത്തിയ ലസ ുവിതനയുും ഗൗരിലയയുും കൊത്തു െൂമുഖ ു തന്ന


െവൊട്ടിതല എല്ലൊരുും ൊജരുണ്ടൊയിരുന്നു…എല്ലൊരുും അവർ
ഇരുവതരയുും കണ്ടു നലല്ലൊണും ആക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്… “െതണ്ടൊതക്ക
െൂച്ച കട്ടൊയിരുന്നു െൊല് കുെിക്കുതന്ന… ഇതപ്പൊ കലട്ടൊണ്ട് ലെൊകുവൊണലല്ലൊ
വസു…” സിന്ധു ആദയ കമന്െ് െൊസൊക്കി… സഭ അത് െതിയതല്ലന്ന്
കണ്ടു ലസ ു െെഞ്ഞു ുെങ്ങി… “എതുവൊ ചിറ്ി… ? നിങ്ങതെ ലമൊളു
ന്നൊണ് െൊലെൂക്കുന്ന കൊണണും കുളക്കെവിൽ നിലൊതവളിച്ചും
തകൊളണും എതന്നൊക്ക െെഞ്ഞു എതന്ന തകൊണ്ട് ലെൊതയ… അലപ്പൊലഴ
ഞൊൻ െെഞ്ഞ ൊ ലവണ്ടൊന്ന്…” ലസ ു സൂത് ത്തിൽ വക ഒഴിയുന്ന ്
കണ്ടു ഗൗരി ഒന്ന് തഞട്ടി… “എന്നൊലുും എന്തെ ലസ ുലവട്ടൊ എലന്നൊെ് ഇ ്
ലവണ്ടൊയിരുന്നു…” ഗൗരി മനസ്സിൽ െെഞ്ഞ ് മൊനത്തു ലകട്ട ലസ ു ഒന്ന്
കണ്ണിെുക്കി കൊണിച്ചു അവതള… ആതക ചമ്മി നിൽക്കുവൊന് രണ്ട്
ലെരുും… “ആ ്… ഇതപ്പൊ എല്ലൊർക്കുും മനസിലൊയലല്ലൊ ആരൊ തകൊണ്ട്
ലെൊയത ന്ന്… ഇനി എല്ലൊരുും ലെൊയി കിെക്കൊൻ ലനൊക്കിലയ…”
അചയു ൻ നൊയർ എല്ലൊലരൊെുും ആയി െെഞ്ഞു… “അച്ഛൻ ഈ
െെഞ്ഞ ിൽ ഒരു ആക്കൽ ഇലല്ല…?!!” ലസ ു മനസ്സിൽ ഓർത്തു…
എതൊയൊലുും രെതെട്ടു എന്ന് വിചൊരിച്ചു ഗൗരിലയയുും വിളിലച്ചൊണ്ട്
അകലത്തക്ക് ലകെൊൻ ഒരുങ്ങിയലപ്പൊൾ ആണ് അവിതെ നിക്കുന്ന
അമ്മുവിതന ലസ ു കണ്ട ് “അമ്മുകുട്ടിതയ… നീ ഇ
… ് എലപ്പൊ വന്നു..??”
“അത ൊതക്ക വന്നു… ലസ ുലവട്ടൻ ിരക്ക് അല്ലൊയിരുലന്നൊ അല ൊണ്ട്
ത്ശദ്ധിക്കൊൻ വിട്ടുലെൊയ ൊയിരിക്കുും…” “അത ത് അമ്മുട്ടിതയ നീ
അങ്ങതന െെതഞ്ഞ…?”

“ഒന്നുും ഇല്ല ന്തെ ലസ ുലവട്ടൊ… ൊുംഗ്ലൂർ നിന്ന് വന്ന ലല്ല… നല്ല


യൊത് ൊെീണും ഉണ്ട്.. ഞൊൻ ഒന്ന് കിെക്കതട്ട… െു ുതെണ്ണിതന നൊതള
െരിചയതെെൊതമ… നല്ല ് ലെൊതല തന്ന െരിചയതപ്പെൊൻ ഉണ്ട്…”
ഗൗരിതയ ലനൊക്കി അങ്ങതന െെഞ്ഞിട്ട് അമ്മു അകലത്തക്ക് ലകെി
ലെൊയി… അമ്മു െെഞ്ഞ ് ലകട്ട് ഗൗരിക്ക് എലതൊ വല്ലൊത ഫീൽ തചയ്തു…
എന്നൊൽ മറ്ുളവർ എല്ലൊരുും ചിരിലച്ചൊണ്ട് നിക്കുന്ന കണ്ടു ഗൗരി അ ്
വിട്ടു… െൂമിലലക്ക് ലകെുലപൊ തന്ന ലസ ു െെഞ്ഞു… “അ ് സിന്ധു
ചിറ്ിയുതെയുും ശകുമൊമന്തെയുും മകൾ ആണ്… അമ്മു… അലമയ…
ൊുംഗ്ലൂർ എും ിഎ വത്കസ്റ്റ്ൽ െഠിക്കുവൊ..” “ഓ… ഈ ശകു മൊമ
അമ്മൊവന്തെ ഐ മീൻ അമ്മയുതെയുും സല ൊദരൻ ആലണൊ…??”
“ആ ൊ.. അതപ്പൊ കുട്ടിക്ക് ഈ കുെുും തത്ത കുെിച്ച് വലയ നിശ്ചയും
ഒന്നുലയൊലല്ല… ശിവ ശിവ എതൊ ഈ ലകക്കുതന്ന… ശ്ശിരി നല്ല കഥയൊയി…
!!!” “ ലയ്യ…വലിയ കൊരയും ആയി ലെൊയി…വലിയ ജഗ ി ത്ശീകുമൊർ
ആതണന്ന വിചൊരും… ലകക്കുന്നവർക്ക് അതല്ല അെിയൂ
െണ്ഡിറ്ിതനക്കൊളുും കഷ്ടൊവന്നു…” “നീ എന്തെ യൂമർ തസൻസിതന
അങ്ങതനയങ്ങു തകൊച്ചൊക്കുതവൊന്നുും ലവണ്ടൊലട്ടൊ… െെയൊൻ െറ്ില്ല
ചിലലപ്പൊൾ മലയൊള സിനിമയ്ക്ക് െു ിയ ഒരു അപിളിക്കല
ഉണ്ടൊയൊലലൊ…” “ഓ… ഈ മനുഷയന്തെ കൊരയും… നിങ്ങൾ ഇവിതെ നിന്ന്
ചളി അെിലച്ചൊ… ഞൊൻ ഉെങ്ങൊൻ ലെൊകുവൊ…. ഗുഡ് വനറ്്…” “ഗുഡ്
വനറ്് എകിൽ ഗുഡ് വനറ്്… സവീറ്് ത്ഡീുംസ് തെൊണ്ടൊട്ടി…” “തകൊണ്ടൊട്ടും
നിങ്ങതെ….” അങ്ങതന െവൊട്ടിതല ലസ ുവിന്തെയുും ഗൗരിയുതെയുും
രണ്ടു ദിനങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു… ഗൗരി എല്ലൊവർക്കുും ത്െിയതപ്പട്ട ൊയി മൊെി…
കുഞ്ഞിതപ്പങ്ങൾ മീനൊെിയുതെ െിൻഗൊമി മൊത് ും അല്ലലല്ലൊ ഇതപ്പൊ ഗൗരി
െവൊട്ടിതല അനതരൊവകൊശിയുതെ ഭൊരയയുും അതല്ല… എന്നൊൽ
ഇത ൊന്നുും അമ്മുവിന് ദ ിക്കുന്നുണ്ടൊയിരുന്നില്ല… ഗൗരിക്ക് െവൊട്ടിൽ
കിട്ടുന്ന െരിഗണനതയക്കൊൾ അവതള തചൊെിപ്പിച്ച ്
നിക്കു നഷ്ടതെട്ട
മുെതച്ചെുക്കതന ആണ്…. തചെുപ്പും മു ലല ന കണ്ട
ൊൻ സവപ്ും
ലസ ുവിതനയുും മുംഗലത്ത് െവൊെിന്തെ അവകൊശങ്ങളുും വക വിട്ടു
ലെൊകുന്ന ് അവൾക്കു സ ിക്കൊവുന്ന ിലുും അപ്പുെും ആയിരുന്നു…
എല്ലൊും ട്ടിത െിപ്പിച്ച ഗൗരിലയൊെ് മൊത് ും ആയിരുന്നില്ല അവൾക്കു
െക… മെിച്ചു അമ്മുട്ടിതയ ഞൊൻ ഒരു അനുജത്തി ആയൊണ് കണ്ടത ന്നുും
െെഞ്ഞു ഇവിതെ എല്ലൊരുും മുലന്നൊട്ടു തവച്ച ഈ ക ുണും
ന്ധതത്ത നിഷ്ര
ളിക്കളഞ്ഞ ലസ ുവിലനൊെുും അവൾക്കു ീർത്തൊൽ ീരൊത്ത
ലദഷയും ഉണ്ട്… അങ്ങതന ഉളലപ്പൊൾ അവരുതെ സലതൊഷും കർക്കൊൻ
ആവുന്നത് അമ്മു ത്ശമിക്കുക തന്ന തചയ്യുും… െവൊട്ടിൽ എല്ലൊർക്കുും
ഗൗരിയുതെ സവഭൊവതത്തയുും വകപ്പുണയതത്തയുും െറ്ി െെയൊൻ ആണ്
ലനരും… അചയു ൻ എലപ്പൊഴുും െെയുും ഇവൾ തശരിക്കുും മീനൊെി തന്ന
ആതണന്ന്… െവൊട്ടിതല കുട്ടിപ്പട്ടൊളും ആവതട്ട ഗൗരിമൊമിയുതെ വൊലിൽ
ൂങ്ങി നെക്കുവൊന്… അമ്മയുതെയുും അച്ഛന്തെയുും ലവർെൊെ് ഏല്ിപ ച്ച
ആഘൊ ത്തിൽ നിന്നുും ഗൗരിയുും ഇതപ്പൊ കുെതച്ചൊതക്ക െുെത്തു വന്നു…
“അല്ല ഗൗരി… ഇങ്ങതന െവൊട്ടിൽ തന്ന നിന്ന് നൊതെൊതക്ക ചുറ്ി
നെന്നൊൽ മ ിലയൊ…??” ലസ ുവിന്തെ ആണ് ലചൊദയും… “ഞൊനുും
അല ൊർത്തു ഏട്ടൊ… െതെ…” “വന്നിട്ടിലപ്പൊ മൂന്നൊല് ദിവസും ആയിലല്ല…
ൊൻ ലകൊലളജിൽ ലെൊയിട്ടു ഒരൊഴ്ച്ച ആയി… അവസൊനതസമസ്റ്റർ അതല്ല
അധികും ക്ലൊസ്സ് മിസ്സ് ആക്കണ്ടു നമുക്ക് നൊതള തന്ന ിരിച്ചു ലെൊകൊൻ
ലനൊക്കൊും…എനിക്കുും ലീവ് ത്െശ്ുംന ആണ്…” “അ ിലപ്പൊ… ഇവിതെ
എങ്ങതന െെയുും…?? സമ്മ ിക്കുലമൊ??” “സമ്മ ിക്കൊത െിതന്ന… തന്ന
ഇവിതെ നിർത്തിയിട്ടു ലെൊകൊൻ മിക്കവൊെുും ഒരു അഭിത്െൊയും വരുും…
അ ് എതൊയൊലുും നെപ്പുള കൊരയും അല്ല… ഇന്നതത്ത കൊവിതല
കളതമഴുത്തുും െൊട്ടുും കൂെി കഴിഞ്ഞു നൊതള നമ്മൾ രണ്ടൊളുും ിരിച്ചു
ലെൊകുന്നു…” “രണ്ടൊലളൊ…?? അലപ്പൊ ലെിയമ്മലയൊ…?” “ലക്ഷ്ിമ യമ്മ
ഇവിതെ നിക്കതട്ട…. അ ൊണ് നമുക്ക് നല്ല ്… അവിതെ എതൊയൊലുും
ഞൊൻ ഉണ്ടലല്ലൊ…” “ഏട്ടൻ എതൊയൊലുും കൊരയും എല്ലവർക്ക് മുന്നിലുും ഒന്ന്
അവ രിപ്പിച്ചു ലനൊക്ക്… ആദയും എല്ലൊരുും എതൊ െെയുന്ന ്
എന്നെിയൊലലൊ…” “ലസ ുമൊമ… ൊതഴ വിളിക്കുന്നു…” “ആ ്…
വരുതന്നെൊ…” “ഗൗരിമൊമിതയയുും കൂതെ വിളിക്കുന്നതണ്ട…” “ആെൊ… ലദ
വന്നു…” ൊലഴക്കു ഇെങ്ങി വന്ന ഗൗരി മൂർത്തിഅകിളിതനയുും
ലലഖആന്െിതയയുും കണ്ടു ഒത്തിരി സലതൊഷിച്ചു… “ആ ്… അകിൾ
എലപ്പൊ എത്തി..?? സർവത്െസ് ആയലല്ലൊ വരവ്…” “അല … അങ്ങതന
വിചൊരിച്ചു ന്നൊ െെയൊത വന്ന ് ” മൂർത്തി െെഞ്ഞു… “നല്ല

ആൾക്കൊരൊണ് രണ്ടൊളുും…. സർവത്െസ് മുഴുവൻ എനിക്ക്
അല്ലൊയിരുലന്നൊ… അകിൾ എകിലുും ഒരു വൊക്ക് എലന്നൊെ്
െെയരുന്നിലല്ല…” ഗൗരി െരിഭവിച്ചു…. “ഇ ൊ ഇതപ്പൊ നല്ല കഥ… ലദ
വന്നുന്നു െെഞ്ഞ് ലെൊയ ആൾക്കൊതര കൊണൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ിരക്കി വന്ന
തകൊണ്ട്… അതല്ല ഗൗരി ലമൊള് െവൊട്ടിൽ തന്ന കുെിലയതന…”
“എയ്… ഞങ്ങൾ നൊതള അലങ്ങൊലട്ടക്ക് ിരിച്ചു ലെൊരൊൻ ഒരുങ്ങുവൊരുന്നു
അകിൾ… അ ിതന െറ്ി സുംസൊരിക്കൊൻ ൊതഴ വരൊൻ ഇെങ്ങിയലപ്പൊൾ
ആണ് കുട്ടൂസ് വന്ന ്…” “എതൊ ലസ ു ഈ െെയുലന്ന…?? നൊതള
ലെൊകൊലനൊ..??” അചയു ൻ ഇെക്ക് കയെി… “അല അചയു ൊ… ഞങ്ങൾ
ഇവർ ഇരുവതരയുും വകലയൊതെ കൂട്ടിതകൊണ്ട് ലെൊകൊൻ ആണ് വന്ന ് ”

മൂർത്തി െെഞ്ഞു നിർത്തി… “ശരിയൊ അച്ഛൊ… വന്നിട്ട് ഇലത് ും ദിവസും
ആയിലല്ല… എന്തെ ലജൊലി… ഗൗരിയുതെ െഠിപ്പ്… എല്ലൊും ലനൊക്കലണ്ട…”
“എന്നൊലുും ലമൊതന… എകിൽ ഗൗരി ലമൊളിവിതെ നിൽക്കതട്ട…” “അ ്
എങ്ങതന ശരിയൊവൊനൊ സിന്ധു ചിറ്ി…?? ഞൊൻ ലെൊകുലപൊൾ ഗൗരിയുും
എന്തെ കൂതെ കൊണുും…” ലസ ുവിന്തെ വൊക്കുകൾ ഉെച്ച ്
ആയിരുന്നു… “ഞൊൻ ലെൊയൊലുും ഇങ് വരിലല്ല അമ്മൊവൊ…തവളിയൊഴ് ച
ലകൊലളജ് കഴിഞ്ഞൊ ലനതര ഇങ്ങട്ട് വണ്ടി ലകെൂതല ഗൗരി…” “അ ് െിതന്ന
എനിക്ക് അെിയൊലലൊ ഗൗരിലട്ടയ…” അചയു ൻ െെഞ്ഞു… “ആ ൊ…
അതപ്പൊ ഞൊലനൊ…??” ലലഖ െരിഭവിച്ചു… “അലച്ചൊെൊ… എന്തെ
ആന്െികുട്ടിതന ഞൊൻ മെക്കുലവൊ…” “വന്നുകൊലിൽ ഇവിതെ തന്ന
നിൽക്കൊണ്ട് അകലത്തക്ക് വരൂ മൂർത്തി… കുലട്ടയൊൾതെ കൊരയത്തിൽ
കുെച്ചു ീരുമൊനങ്ങൾ എെുക്കൊൻ ഉണ്ട്… കഴിച്ചിട്ട് ആകൊും ൊക്കി
ഒതക്ക…” “അല … ഈ എലന്ന കൂെി െരിഗണിച്ചൊൽ തകൊളൊും….” ലസ ു
ചിരിലയൊതെ െെഞ്ഞു… “ഓ… ഇനി ഇതപ്പൊ അ ിന്തെ കുെവ് കൂെിലയ
ഉളു…” സിന്ധു ലസ ുവിതന കളിയൊക്കൊൻ ുെങ്ങി…. “ഈ സിന്ധു
ചിറ്ിയുതെ കൊരയും… എത് െെഞ്ഞൊലുും സ്ലെൊട്ടിൽ തകൗണ്ടർ

അെിക്കുവൊണലല്ലൊ…. ഇങ്ങതള െിെിച്ചു വല്ല ലത്െൊൾ ലെജ് അഡ്ിൻ
ആകൊലല്ലൊ…. ഉരുളയ്ക്ക് ഉലപ്പരി ലെൊതല അതല്ല മെുെെി വരുലന്ന…
ലെജിനു െീച്ചുും കൂെുും ഇങ്ങക്ക് െണിയുും ആവുും…” “ഡൊ.. തചക്കൊ…” “ …
…” െൂമുഖത്ത് നിന്ന് ലകക്കുന്ന കളിചിരികൾ അവിതെ നിക്കുന്ന
അമ്മുവിന്തെ മനസ്സിൽ ലദഷയത്തിന്തെ തെരുപെ
തകൊട്ടുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു… നിക്കു അവകൊശതപ്പട്ട ന്തെ ലസ ുവിതന
ന്നിൽ നിന്ന് ട്ടിതയെുത്ത ഗൗരിലയൊെുള െക അവളുതെ കണ്ണുകളിൽ
ത ളിഞ്ഞു കൊണൊമൊയിരുന്നു… നിെതഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണുകളുമൊയി
െൂമിലലക്ക് ിരിതച്ചത്തിയ അവതളയുും കൊത്ത് അവിതെ ഒരൊൾ
ഉണ്ടൊയിരുന്നു… ശത് ുവിന്തെ ശത് ു മിത് ും എന്നൊണലല്ലൊ… ലസ ുവിനുും
ഗൗരിക്കുും എ ിതരയുള െു ിയ കളികൾ ഇവിതെ ുെങ്ങുകയൊണ്…
ുെരുും….
SHARE

TWEET

SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

െുെത്തു നിന്ന് ഉയർന്നു ലകൾക്കുന്ന ലസ ുവിന്തെയുും ഗൗരിയുതെയുും


കളിചിരികൾ അമ്മുവിതന കൂെു ൽ കരയിപ്പിക്കുവൊണ് തചയ്ത ്…
സകെും സ ിക്കവയ്യൊത െൂമിലലക്ക് ഓെി എത്തിയ അവതളയുും കൊത്തു
വസുന്ധര അവിതെ ഉണ്ടൊയിരുന്നു… തെതട്ടന്നു െൂമിൽ വസുന്ധരതയ
കണ്ട അമ്മു ഒന്ന് െകച്ചു… കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ വസുന്ധര
കൊണൊത മെച്ചു െിെിക്കൊൻ അവതളൊരു വിഫലത്ശമും നെത്തി…
“തവെുത െറ്ൊത്ത െണിക്ക് നിക്കണ്ട കുട്ടിതയ… അമ്മൊയി കണ്ടു… ന്തെ
കുട്ടി എതിനൊ കരലഞ്ഞന്ന് അമ്മൊയി ലചൊദിക്കുന്നില്ല…” “എയ് ഒന്നുല
അമ്മൊയി… അ ് കണ്ണിൽ എലതൊ കരെ് ലെൊയ ൊ…” “അ ് മനസിലൊയി…
കരെ് ന്നൊ ലെൊയ ് .. അ ് കണ്ണിലല്ല… നിന്തെ ജീവി ത്തിൽ ആതണന്ന്
മൊത് ും… ആ ലെൊയ കരെിന്തെ ലെര് ഗൗരി… എതൊ ഞൊൻ െെഞ്ഞ ് ശരി
അതല്ല…?” “അമ്മൊയി… ഞൊൻ…” “നിനക്ക് ലസ ുവിതന ഇഷ്ടും
ആതണതന്നൊതക്ക എനിക്ക് അെിയൊും അമ്മു… അല ൊണ്ട് തന്ന ആണ്
ശകു നിതന്ന ലസ ുവിന് ലവണ്ടി ആലലൊചിച്ചലപ്പൊ ഞൊൻ
അനുകൂലിച്ചുും.. െതെ അവനു നിതന്ന അങ്ങതന കൊണൊൻ െറ്ിതല്ലന്ന്
െെയുലപൊൾ എതൊ തചയ്ക അതല്ല…??” അമ്മു മെുെെി ഒന്നുും െെയൊത
കരയുവൊന്… “ആദയും കണ്ണു ുെക്ക് അമ്മു നീ… കരലഞ്ഞൊണ്ട് ഇരുന്നൊൽ
ഒന്നുും നെക്കില്ല കുട്ടിതയ… നമുക്ക് ആവശയും ഉള ്ഏ ് വഴിയിൽ
ആലണലുും ലനെി എെുക്കൊൻ ഉള ന്ലെെും ആണ് ലവണ്ട ്…ലെയും
മൊർഗതത്ത സൊധൂകരിക്കുും എന്നലല്ല…” അമ്മു കണ്ണുകൾ ുെച്ചു…
വസുന്ധര എെുത്തു നൽകിയ തവളവുും കുെിച്ചു… “അമ്മൊയി…
ലസ ുലവട്ടതന ഞൊൻ അത് മൊത് ും സ്ലന ിച്ചു ലെൊയി… മുെതച്ചെുക്കൻ
ആതണന്ന് ലകട്ടു ലകട്ടു വളർന്ന ് തകൊണ്ടു എലന്നൊ അെിയൊത
മുളതെൊട്ടിയ ഇഷ്ടും തെതട്ടതന്നൊരു ദിവസും ലവലരൊതെ െിഴുത െിയൊൻ
ലനൊക്കിയൊൽ അമ്മുന്തെ ത്െൊണൻ ആയിരിക്കുും ലെൊലണ…” “അലയ്യ…
െട്ടണത്തിൽ ലെൊയി െഠിച്ചിട്ടുും ഇലത് ും ഉലളൊ അമ്മുലവ നീ…?? എനിക്ക്
ഒരു മു ൽകൂട്ടൊവുതമന്ന് കരു ി നിതന്ന ഒപ്പും നിർത്തൊൻ വന്ന എനിക്ക്
ത റ്ിലയൊ…??” “എതൊ അമ്മൊയി…??” “അത ൊതക്ക വഴിലയ
െെയൊും…ആദയും എനിക്ക് അെിലയണ്ട ് ഒരു ഒറ് കൊരയും മൊത് ും ആണ്…
അ ിനു നിനക്ക് സമ്മ ും ആലണൽ മൊത് ും മുൻലെൊട്ടു ലെൊയൊൽ
മ ിയലല്ലൊ…” “അമ്മൊയിക്ക് എതൊ അെിയലണ്ട… ലചൊദിക്ക്…” “നിനക്ക്
ലസ ുവിതന ലവലണൊ…?? അവന്തെ ഒപ്പും ജീവിക്കലണൊ…??”
“അമ്മൊയി…” “ഞൊൻ ലചൊദിച്ച ിന് മെുെെി െെയ് അമ്മു… ൊക്കി
െിതന്ന…” “ലവണും അമ്മൊയി… എനിക്ക് ലവണും എന്തെ ലസ ുലവട്ടതന…
ഏട്ടൻ ഇല്ലൊണ്ട് എനിക്ക് െറ്ില്ല അമ്മൊയി…” “ശരി… നിനക്ക് നിന്തെ
ലസ ുലവട്ടതന കിട്ടുും… ഈ ഞൊൻ ഉെപ്പ് രുന്നു…എന്തെ കൂതെ നിന്ന്
ന്നൊ മ ി നീ…” “അമ്മൊയി എതൊ ഉലേശിക്കുതന്ന…?? എനിക്ക്
മനസിലൊയില്ല…” “നിനക്ക് എന്നല്ല അമ്മു ഈ െവൊട്ടിൽ ആർക്കുും
എതന്ന മനസിലൊയിട്ടില്ല… മനസിലൊക്കൊൻ നിന്ന് തകൊെുത്തിട്ടില്ല ഈ
വസുന്ധര…” “അമ്മൊയി… എനിക്ക് ലസ ുലവട്ടതന മൊത് ും മ ി…
ഗൗരിലയൊെ് ലസ ുലവട്ടതന എനിക്ക് വിട്ടു രൊൻ െെയ് അമ്മൊയി…
െകരും എത് െണും ലവണതമകിലുും നമുക്ക് തകൊെുക്കൊന്നു െെയ്…”
“അങ്ങതന െണും തകൊെുത്തൊൽ ഗൗരിതയ ഒഴിവൊക്കൊൻ െറ്ുതമന്ന്
ല ൊന്നുന്നുലണ്ടൊ അമ്മു നിനക്ക്?” “ഈ െവൊട്ടിൽ എനിക്ക് ഉള എല്ലൊ
അവകൊശവുും തകൊെുക്കൊും അമ്മൊയി… എനിക്ക് സവത്തുും െണവുും ഒന്നുും
ലവണ്ട… എന്തെ ലസ ുലവട്ടതന മൊത് ും മ ി…”

“മുംഗലത്ത് െവൊെിന്തെ ആസ്ിത എത് തയന്നു അെിയൊലമൊ അമ്മു


നിനക്ക്…??” “എനിക്ക് ഒന്നുും അെിയില്ല അമ്മൊയി… എന്നൊലുും
അ ിലനക്കൊൾ ഒതക്ക എനിക്ക് വലു ് ലസ ുലവട്ടൻ ആണ്…”
“വിഡ്ഢിത്തും െെയൊത ന്തെ കുട്ടിതയ… നീ വിചൊരിക്കുന്ന ിലുും
എത് ലയൊ ഇരട്ടി ആതണന്ന് അെിയൊലമൊ നിനക്ക് അ ് ?” അമ്മു

വസുന്ധര െെഞ്ഞ് ുെങ്ങിയ ് ത്ശദ്ധിക്കുവൊണ്… “മുംഗല ് െവൊട്ടിതല
ഈ അളവില്ലൊത്ത സവത്ത് കണ്ടിട്ട് ന്നൊ െൊലലൊട്ട് വീട്ടിൽ
വസുന്ധരൊലദവി ത്െസവലത്തൊതെ അമ്മ മരിച്ച ഒരൊെു മൊസക്കൊരന്
അമ്മയൊയി ഒരു രണ്ടൊുംതകട്ടുകൊരന്തെ ഭൊരയയൊയി മുംഗലത്ത്
െവൊട്ടിലലക്ക് വല ുകൊതലെുത്തു തവച്ച് ലകെിയ ്… എയ് തവച്ച ്
ഇെ ു ആവൊൻ ആണ് കൂെു ൽ സൊധയ …. െവൊെ് മുെിക്കൊൻ വന്നു
ലകെിയവൾക് എലതൊന്ന് വല ുകൊൽ അതല്ല….” വസുന്ധര െെഞ്ഞ ്
ലകട്ടു തഞട്ടി നിൽക്കുവൊന് അമ്മു… “അമ്മൊയി എതൊ െെഞ്ഞ ്…??
അതപ്പൊ ലസ ുതവട്ടൻ അമ്മൊയിതെ മകൻ അതല്ല…?” “എന്തെ
മകലനൊ…??!!! ആയിരുലന്നതന… െതണ്ടൊരിക്കൽ എന്തെ അച്ഛനുും
ആങ്ങളയുും ഈ െവൊട്ടിൽ വന്നിരുന്നു അചയു തന എനിക്ക് ലവണ്ടി
സും ന്ധും ആലലൊചിക്കൊൻ… അന്ന് നിന്തെ അമ്മൊവൻ െെഞ്ഞ ്
എതൊതണലന്നൊ…. വലിയ െവൊട്ടിൽ നിന്നുള ഒരു തെണ്ണിതന എനിക്ക്
ലവണ്ട…ഒരു െൊവതെട്ട വീട്ടിതല കുട്ടിതയ മ ിതയന്ന്… എന്നിട്ട് ഞങ്ങതെ
വീട്ടിതല കൊരയസ്ഥന്തെ മകതള കലയൊണും കഴിച്ചു… എതൊയി എന്നിട്ട്…?
ഒരു തകൊല്ലും ികച്ചു കൂതെ തെൊെുക്കൊൻ െറ്ിലയൊ…?ത്െസവലത്തൊതെ
അങ്ങ് ലെൊയി അവർ… െെഞ്ഞയച്ചു എന്ന് െെയുന്ന ൊവുും കൂെു ൽ
ശരി….” “അമ്മൊയി….???” “നീ ഇങ്ങതന തഞട്ടൊത അമ്മുട്ടിതയ…തകൊണ്ടുും
തകൊെുത്തുും വഴിയിൽ വന്ന െസങ്ങൾ ഒതക്കയുും തവട്ടി മൊറ്ിയിട്ടു
ന്നൊ വസുന്ധര ഇലത് ും എത്തിയ ്… നീ ലചൊദിച്ചിലല്ല എന്തെ മകൻ
അതല്ലന്ന്…നിന്തെ അമ്മൊവൻ ഉണ്ടലല്ലൊ… മുംഗലത്ത് വീട്ടിൽ അചയു ൻ…
ആ ഒറ് മനുഷയൻ സവതും മകന് ലവണ്ടി അമ്മ ആവൊൻ ഉള എന്തെ
ആത്ഗ ും ലെൊലുും ചവിട്ടി അരച്ചു… െു ിയ ഒരു തകൊച്ചു വന്നൊൽ ലസ ു
ആരുും അല്ലൊ ൊയി ലെൊകുതമന്ന് അയൊൾ ഭയന്നിരിക്കണും…” “എന്നൊലുും
അമ്മൊയി… എനിക്ക് ഇത ൊതക്ക ലകട്ടിട്ട് തന്ന ലെെി ആവുന്നു…” “നീ
എതിനൊ ലെെിക്കുതന്ന അമ്മുട്ടിതയ…?? നിനക്ക് ലസ ുവിതന
ലവലണൊ…??” “ലസ ുലവട്ടൻ ഇല്ലൊണ്ട് എനിക്ക് െറ്ില്ല അമ്മൊയി… അത് ക്ക്
ഞൊൻ സ്ലന ിച്ചു ലെൊയി…” “ഇഷ്ടതെട്ട െുരുഷൻ നമ്മതള ലവതണ്ടന്ന്
െെയുലപൊൾ ഉണ്ടൊകുന്ന മലനൊവിഷമും എത് തയന്ന് എനിക്ക് നല്ല ്
ലെൊതല അെിയൊും അമ്മുലവ… അല ൊണ്ട് നീ കൂതെ ഇങ് നിന്ന് ന്നൊൽ
മ ി… ൊക്കി ഒതക്ക ഞൊൻ ഏറ്ു…” “അമ്മൊയി… ഒരു കൊരയും
ലചൊദിക്കതട്ട…” “നീ എതൊ ലചൊദിക്കൊൻ ലെൊതണന്നു ഒതക്ക എനിക്ക്
മനസിലൊയി… നിന്തെ അമ്മൊവന് എതന്ന എതൊ സുംശയും ഇല്ലൊത
എന്നലല്ല…?” “അമ്മൊവന് മൊത് ും അല്ല… ഈ െവൊട്ടിൽ തന്ന
അമ്മൊയിതെ വൊക്കലല്ല അതിമും… മൊത് വുമല്ല ിസിനസ് ഒന്നുും
അമ്മൊവൻ അല്ലലല്ലൊ അമ്മൊയി അതല്ല ലനൊക്കി നെത്തുതന്ന…” “അ ൊണ്
അമ്മു ഈ വസുന്ധര… എന്തെ ജീവി ത്തിന്തെ 28 വർഷങ്ങൾ ആണ്
ഞൊൻ ഇ ിനൊയി തചലവൊക്കിയ ്… അതപ്പൊ ലൊഭും അ ുലെൊതല ിരിച്ചു
കിട്ടലണ്ട… െതെ അവിതെയുും നിന്തെ അമ്മൊവൻ എനിക്കിതട്ടൊന്നു
തകൊട്ടി… െവൊെ് മൂന്നൊയി െകിട്ടു… 40% നിന്തെയുും ആ ഗൗരിയുതെയുും
അമ്മമൊർക്ക്… അ ൊയ ് മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിതല തെൺ രികൾക്ക്…

ൊക്കി തവെുും 20% അയൊൾക്ക്… അ ുും ലസ ുമൊധവന്തെ ലെരിലുും…


ഞൊൻ ഒന്നുും ഇല്ലൊത്തവൾ… സവത്തിന്തെ 40% കിട്ടൊൻ ലവണ്ടി െിതന്നയുും
ഒരു വിവൊ ൊലലൊചന കൂതെ ഇവിതെ നെന്നു… എന്തെ ആങ്ങളക്ക് ലവണ്ടി
നിന്തെ തചെിയലമ്മതന ലചൊദിച്ച ൊ… െതെ അവൾ ഇഷ്ടതെട്ട
ഒരുത്തന്തെ കൂതെ.., അചയു ന്തെ ആത്മൊർത്ഥസു ൃത്തിന്തെ കൂതെ
ഇെങ്ങിലെൊയലപ്പൊ എന്തെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ ഒന്ന് െിഴച്ചു…ആർക്കുും
മനസില്ലൊ ിരുന്നിട്ട് കൂെി ഈ െവൊട്ടിൽ നിന്ന് അവതള െെി അെച്ചു
െിണ്ഡും തവപ്പിച്ച ് എന്തെ ഒറ് വൊക്കിന്തെ െുെത്തൊണ്… അങ്ങതന
െുകച്ചുചൊെിച്ചവളുതെ മകതള ഞൊൻ എന്തെ മരുമകൾ ആയി
അവലരൊധിക്കണും അതല്ല… നെപ്പുള കൊരയും അല്ല അമ്മുട്ടിതയ… ഈ
വസുന്ധര ജീവലനൊതെ ഇരിക്കുലപൊൾ അ ് നെക്കില്ല… നീ എന്തെ കൂതെ
നിന്നൊൽ നിനക്ക് ന്നൊ ലൊഭും… നീ ഇഷ്ടതെട്ട െുരുഷൻ നിനക്ക് കിട്ടുും…
എനിക്ക് ആവശയും ഉള ് എനിക്കുും…” “അമ്മൊയി െെയ്… ലസ ുലവട്ടതന
എനിക്ക് കിട്ടൊൻ ലവണ്ടി എത് തചയ്യൊനുും ഈ അമ്മു ഒരുക്കും ആണ്…”
“ഈ ചകുെപ്പൊണ് ലവണ്ട ് അമ്മു… ലെയും ലനെൊൻ ഉള
നിശ്ചയദൊർഢയും… മുന്നിൽ നില്ുക ന്ന ് എത് വലിയ തകൊപൻ ആലണലുും
ളക്കൊൻ െൊകത്തിന് ഉള ല ൊട്ടി ആണ് അ ്…” “എനിക്ക് ലവണും
അമ്മൊയി എന്തെ ലസ ുലവട്ടതന… ആർക്കുും വിട്ടു തകൊെുക്കൊൻ അമ്മു
യ്യൊെല്ല…” “അ ിനു നമുക്ക് മുന്നിൽ ഉള െസും ഗൗരി ആണ്… ആദയും
അവതള ഇല്ലൊ ൊക്കണും… െെഞ്ഞയക്കണും ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തന്ന…”
“തകൊല്ലൊലനൊ…??!!!” അമ്മു തഞട്ടി… “അല … തകൊല്ലണും… അ ുും നീ
തന്ന…” “ഞൊലനൊ…??!!!!” ഇവിതെ ഗൗരിക്ക് എ ിതരഉള ഗൂഢൊലലൊചന
നെക്കുലപൊ ഒരു ചുവരിന് അപ്പുെും ഇത ല്ലൊും ലകട്ടു തകൊണ്ട് വിശവൊസും
വരൊത ഒരൊൾ നിൽപ്പുണ്ടൊയിരുന്നു…. ുെരുും….

SHARE

TWEET
SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

വസുന്ധര െെഞ്ഞത ൊതക്ക ലകട്ടു എതൊ ലവണ്ടത ന്നു ശകിച്ചു


നിൽക്കുകൊയൊണ് അമ്മു… ൊൻ െെഞ്ഞ ് അമ്മു ഉൾതക്കൊണ്ടു എന്ന്
മനസിലൊക്കി വസുന്ധര വീണ്ടുും െെഞ്ഞു ുെങ്ങി… “എതൊയൊലുും
ലമൊതളൊന്ന് നല്ല ുലെൊതല ആലലൊചിക്ക്… നതല്ലൊരു ീരുമൊനും
എെുക്ക്…െിതന്ന ഞൊൻ ഈ െെഞ്ഞത ൊന്നുും െവൊട്ടിൽ ആലരൊെുും
ലെൊയി വിളപൊൻ നിൽക്കണ്ട… െെഞ്ഞിട്ടുും കൊരയും ഇല്ല…എകിൽ നഷ്ടും
എനിക്ക് ആയിരിക്കില്ല… നിനക്ക് മൊത് ും ആയിരിക്കുും…” വസുന്ധരയുതെ
സവരത്തിൽ ഒരു ഭീഷണി നിെഞ്ഞു നിന്ന ് അമ്മു ത്ശദ്ധിച്ചു… “ലമൊതള
ലെെിപ്പിക്കൊൻ െെഞ്ഞ ല്ല… ഒരു മുന്നെിയിപ്പ് ന്നുന്ന് മൊത് ും…”
വസുന്ധര ഇ ുും െെഞ്ഞു അമ്മുന്തെ െൂമിന് െുെലത്തക്ക് ഇെങ്ങി…
എന്നൊൽ െൂമിന് െുെത്ത് നിൽക്കുന്ന ലസ ുവിതന കണ്ടവൾ ഒന്ന്
തഞട്ടി… ലസ ുവിന്തെ മുഖഭൊവും എതതന്ന് വസുന്ധരയ്ക്ക്
മനസിലൊക്കൊൻ ആയില്ല… “ലമൊതന ലസ ു….” മിണ്ടരു ് എന്ന് ആുംഗയും
കൊണിച്ചു ലസ ു വസുന്ധരയുതെ വകക്ക് െിെിച്ചു മുകളിലലക്ക് തകൊണ്ടു
ലെൊയി… തെെസ്സിൽ തചന്ന് ലസ ു വസുന്ധരതയ െിെിച്ചിരുന്ന വക
പ ും ഒന്നുും മിണ്ടൊത അവർ രണ്ടുലെരുും കുെച്ചു ലനരും
വിട്ടു… െരസ്ര
മുഖലത്തൊെ് മുഖും ലനൊക്കി നിന്നു… രണ്ടു ലെരുതെയുും വലിഞ്ഞു
മുെുകിയ മുഖങ്ങൾ െ ിതയ അയഞ്ഞു വന്നു…രണ്ടു ചുണ്ടിലുും
തചെിതയൊരു െുഞ്ചിരി ത ളിഞ്ഞു… െ ിതയ െ ിതയ അത ൊരു
തെൊട്ടിച്ചിരി ആയി മൊെി… ചിരി അെക്കൊൻ െൊെ് തെെുകയൊണ്
വസുന്ധരയുും ലസ ുവുും… ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു ശവൊസും ലെൊലുും കിട്ടൊത
വന്ന അവസ്ഥയിൽ എത്തി രണ്ടൊളുും… “എന്നൊലുും എന്തെ
വസുന്ധരലമ്മ… ഇത് യുും ഞൊൻ ത്െ ീെിച്ചില്ലൊലട്ടൊ….” “െിതന്ന എന്തെ
തെൊന്നു ലമൊൻ എതന്ന കുെിച്ച് എതൊ വിചൊരിലച്ച… െത്തു െത്തണ്ടു
വർഷും കലൊമണ്ഡലത്തിൽ കഥകളിയുും ഭര നൊെയും ഒതക്ക
അഭയസിപ്പിച്ച എതന്ന അഭിനയിക്കൊൻ െഠിപ്പിക്കുലന്നൊ…??
തവെിതകട്ടുകൊരതന ഉെുക്ക് തകൊട്ടി ലെെിപ്പിക്കലല്ല ലമൊതന… ഇ ് ആള്
ലവതെയൊ…” “അലയ്യൊ… സമ്മ ിച്ചു എന്തെ തെൊന്നു അലമ്മ… ലകട്ടു
നിന്നലപ്പൊൾ എനിക്ക് തന്ന ഇെക്ക് ല ൊന്നി ലെൊയി വദവലമ കഥയിതല
യഥൊർത്ഥ വില്ലൻ ഇനി അമ്മ തന്ന ആലണൊന്ന്… അത് യുും തെർതഫക്് ട
ആയി അതല്ല അമ്മുവിന്തെ മുന്നിൽ വില്ലത്തി ലവഷും ആെി ീർലത്ത…”
“അല്ല െിതന്ന… എന്തെ മക്കൾക്കു ലവണ്ടി ഇത് യുും ലെൊലുും തചയ്യൊൻ
െറ്ിയിതല്ലകിൽ ഞൊൻ െിതന്ന ഒരു നല്ല അമ്മ ആലണൊ…??” “അല്ല…
അ ിവിതെ നിൽക്കതട്ട… എന്നൊലുും സവതും ലമൊതന വല്ലവരുതെയുും
മകൻ ആണ് ഞൊൻ അവന്തെ രണ്ടൊനമ്മ ആതണതന്നൊതക്ക
െെയണർലന്നൊ… അ ിത്തിരി കൂെി ലെൊയിലല്ല വസു….” “ലമൊതന ലസ ു…
നമ്മൾ ഒരു പ്ലൊൻ എക്ിസ കയൂട്ട് തചയുലപൊൾ നൊല് െൊെുും െഴു െച്ചു ലവണും
തചയ്യൊൻ… നമുക്ക് ആവശയും ഇരതയ ആണ്… തവെുും ഒരു ഇര അല്ല…
െവൊെിന്തെ അസ്ഥിവൊരും ല ൊണ്ടിതകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശകരൻ എന്ന
ജന്മതത്ത….ഞൊൻ ഈ െെഞ്ഞ കഥതയൊതക്ക സ യും തന്ന അതല്ല…
െവൊട്ടിതല െു ിയ ലമുെക്ക് അെിയൊത്ത സ യും….”

“ശരിയൊ അമ്മ െെഞ്ഞ ്… ശകരൻ എന്ന അസത്തിതന കുെുക്കൊൻ ഇട്ട


ചൂണ്ടയിൽ തകൊളുത്തിയ ഒരു തചെിയ ുെുപ്പു ചീട്ട് മൊത് ും ആണ്
അമ്മു… െെഞ്ഞ കഥതയൊതക്ക ഉള ് തന്ന… എന്നൊൽ കഥൊെൊത് ങ്ങൾ
ഞൊനുും അച്ഛനുും അമ്മയുും അല്ല… മെിച്ചു സിന്ധു ചിറ്ിയുും അമ്മുവുും
ശകു മൊമയുും ആതണന്ന് മൊത് ും…” “അല്ല ലസ ു… നിനക്ക് ഉെപ്പുലണ്ടൊ ഇ ്
വർലകഡ് ഔട്ട് ആകുതമന്ന്…?” “ആകുും അമ്മ…നൂെു ശ മൊനും
അ ുെപ്പലല്ല… അമ്മ ഈ െെഞ്ഞത ൊതക്ക അമ്മു വിശവസിതച്ചന്ന ു
സ യും അതല്ല…?” “അല ലസ ു… െെഞ്ഞത ൊന്നുും ഉൾതകൊളൊൻ
ആവൊത കുഴങ്ങി നില്ുക വൊർന്നു അമ്മു…” “എകിൽ ഇനി ഒന്നുും
ലെെിക്കൊൻ ഇല്ല… അമ്മു അ ് ശകുമൊമലയൊെ്
െെഞ്ഞിരിക്കുും…അമ്മുവിന്തെ മനസ്സിൽ ഒരു ആങ്ങള മൊത് ും
ആയിരുന്ന എതന്ന മുെതച്ചെുക്കൻ ആയി കൊണൊൻ െഠിപ്പിച്ച ് ശകരൻ
ആതണകിൽ എതന്ന ലനെൊൻ ഉള വഴിയുും അയൊലളൊെ് ആലലൊചിലച്ച
അവൾ ത്െവർത്തിക്കൂ…” “െൊവും അമ്മു… അവൾക്കു അെിയില്ലലല്ലൊ
സവതും അച്ഛൻ ആയി കണ്ടു സ്ലന ിക്കുന്ന ് ഒരു വിഷജതുവിതന
ആതണന്ന്… രണ്ടൊനച്ഛൻ ആതണന്ന് െെഞ്ഞു െഠിപ്പിക്കൊത സ യങ്ങൾ
മെച്ചു തവച്ച് വളർത്തിയ ് ആദയതത്ത ത റ്്… െൊലുതകൊെുത്ത വകക്ക്
തന്ന തകൊത്തുന്ന ഒരു വിഷെൊപിതന ആണ് െവൊട്ടിൽ അമ്മുവുന്തെ
അച്ഛന്തെ മരണലശഷും ത്െ ിഷ്ഠിച്ച ് എന്ന് ആര് കണ്ടുലല്ല…?!!!” “ശരിയൊ
അലമ്മ… ആ ഗുണ്ടകളുതെ കൊൾ ിസ്റ്റെി െരിലശൊധിച്ചലപ്പൊൾ
െവൊെിന്തെ െവർ െരിധിയിൽ നിന്ന് ഒരുെൊെ് വിളികൾ ലെൊയിട്ടുള ്
ആയി എസ് ഐ വിനീഷ് െെഞ്ഞു… അ ് െതെ അന്ന് ഞൊൻ അ ്
കൊരയും ആകില്ല… എന്നൊൽ അ ിനു ലശഷവുും െവൊട്ടിതല ലൊൻഡ്
വലൻ നിന്ന് അവർക്ക് കൊൾ ലെൊയിട്ടു ഉതണ്ടന്ന് കണ്ടലപ്പൊൾ ഉെപ്പൊയി
ഇവിതെ ഉള ആലരൊ അവതര സ ൊയിക്കൊൻ ഉതണ്ടന്ന്… അ തല്ലകിൽ
ഇവിതെ ഉള ആലരൊ െെഞ്ഞിട്ട് ആണ് അവർ ഇത ൊതക്ക തചയുന്ന ്
എന്ന്…. െവൊട്ടിൽ നിന്നുള ഒരൊൾ ഇ ിതനല്ലൊും െുെകിൽ ഉതണ്ടന്ന്
കണ്ടലപ്പൊൾ ഒരിക്കൽ ലെൊലുും ശകുമൊമയുതെ മുഖും എന്തെ മനസിലലക്ക്
ഓെി എത്തിയല ഇല്ല എന്നുള ൊണ് സ യും… സവൊ ികഭൊവും അതല്ല
െുളിക്കൊരന്… അ ിന്തെ െുെകിൽ ഒരു രൊെസൻ ഉണ്ടൊകുതമന്ന്

സവപ്ത്ത ിൽ ലെൊലുും വിചൊരിച്ചില്ലലല്ലൊ അലമ്മ…” “അല്ല ലസ ു… ഗൗരിതയ
െിതുെർന്ന ുും മീനൊെിതയയുും രവിയുതെയുും കൊർ ആക്സിഡന്െ്
ആക്കി തകൊലതപ്പെുത്തിയ ുും ശകു തന്ന ആതണന്ന് ആലണൊ നീ
ഉെപ്പിച്ചു െെയലണ…??” “ഗൗരിയുതെ അച്ഛതനയുും അമ്മതയയുും തകൊന്ന ്
ഇയൊൾ ആതണന്ന് ആരൊ െെലഞ്ഞ… ശകരൻ തവെുതമൊരു ിനൊമി
മൊത് ും ആണ്… എ സ്ലീപ്പർ തസൽ… എവിതെ നിലന്നൊ കിട്ടുന്ന ആജ്ഞകൾ
അല െെി ത്െവർത്തികമൊക്കുന്ന ഒരു അെിമ… അ ിനു ഇയൊൾക്ക്
മുന്നിൽ തവച്ചിരിക്കുന്ന ത്െ ിഫലും ആണ് ഈ മുംഗലത്ത് െവൊെ്…
എനിക്ക് ലവണ്ട ് ഈ നരുതിതന അല്ല… ഐ വൊണ്ട് ദി മൊസ്റ്റർ
തത് യിൻ…. ദി അൺലനൊൺ ലഫസ് ിവ ണ്ട് ഓൾ ദി ഡർട്ടി
തഗയിുംസ്… അ ് ആരൊതണന്ന് അെിയണും എകിൽ ശകരൻ എന്ന
ത്കിമിനലിതന ഇതപ്പൊ തവെുത വിലട്ട മ ിയൊകൂ….” “അ ് െതെ
അയൊൾക്ക് രെതെെൊൻ വഴി ഒരുക്കുന്ന ് ലെൊതല ആവരു ് ലസ ു…
നീ െെഞ്ഞ ് തകൊണ്ട് മൊത് ും ആണ് ഇത് യുും വലിയ കൊരയും ഞൊൻ
െവൊട്ടിൽ ലവതെ ആലരൊെുും െെയൊത നീ െെഞ്ഞ ് ലെൊതല
അമ്മുന്തെ മുന്നിൽ അഭിനയിച്ച ്… എനിക്ക് എന്തെ ലവതെൊന്നുും
ലവണ്ട… എന്തെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ നന്നൊയി ഇരുന്നൊൽ മൊത് ും മ ി… ന്തെ
മുംഗലത്ത് കൊവിലലമ്മ…നീലയ രെ… നീലയ ുണ….” “ലനൊക്കൊും
അലമ്മ… ഇതപ്പൊ നമ്മൾ അമ്മുവിന്തെ വകയിൽ തകൊെുലത്തക്കുന്ന ്
ഏറ്വുും മൂർച്ചയുള ഒരു അപ് ആണ്… ആ അപ് കെക്റ്് ആയി
ശകരനിൽ തന്ന തകൊളുും… െ ിതയ അ ിന്തെ വിഷും ഇെങ്ങൊൻ
ുെങ്ങുലപൊ വിഷും ിരിതച്ചെുക്കൊൻ മരുന്ന് ല െി അയൊൾ
ീർച്ചയൊയുും ഇെങ്ങിയിരിക്കുും… അതപ്പൊ കൊണൊും ഈ ലസ ു
ആരൊതണന്നു… മുംഗലത്ത് വീട്ടിൽ ലസ ുമൊധവൻ ആരൊതണന്ന്…” അല
സമയും അമ്മു െെഞ്ഞത ൊതക്ക ലകട്ടു വിശവസിക്കൊൻ ആവൊത
ഇരിക്കുവൊന് ശകരൻ… എത് കൃ യ ലയൊതെ ആണ് ൊൻ ഇത് യുും നൊൾ
ഓലരൊന്നുും തചയ്തു ഇവിതെ വതര കൊരയങ്ങൾ തകൊതണ്ടത്തിച്ച ്….െതെ…
വസുന്ധര അമ്മുവിലനൊെ് െെഞ്ഞു തകൊെുത്ത ് ന്തെ കഥ ആണലല്ലൊ
എന്ന് ശകരൻ ഓർത്തു…

ഇത് യുും കൊലും മൂെി തവച്ചത ല്ലൊും ഓലരൊന്ന് ഓലരൊന്നൊയി


ചികതഞ്ഞെുത്തു ഇത് ശരിയൊയി െെയണതമകിൽ വസുന്ധര അല്ല
ഇ ിനു െിന്നിൽ എന്ന് ീർച്ചയൊണ്… മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിതല ലെൊലീസ്
ുന്ദിയൊണ് ഇ ിനു െിന്നിൽ എന്ന് ലവലലശും സുംശയും ഇല്ല ശകരനു…
“അച്ഛൊ… അച്ഛൊ… അച്ഛതനതൊ ഈ ആലലൊചിക്കുലന്ന….??” അമ്മു
കുലുക്കി വിളിച്ചലപ്പൊ ആണ് ശകരൻ ചിതയിൽ നിന്ന് ഉണർന്ന ്…
“ആ ്… ലമൊതള…” “എനിക്ക് അെിയൊും… അച്ഛന് ഒന്നുും വിശവൊസും
ആയില്ല അതല്ല… ആദയും ലകട്ടലപ്പൊൾ എനിക്കുും വിശവസിക്കൊൻ
െറ്ിയില്ല… െതെ ലസ ുലവട്ടതന കിട്ടണും എകിൽ എനിക്ക്
അമ്മൊയിയുതെ കൂതെ നിതന്ന മ ിയൊകൂ… അച്ഛൻ എലതലുും ഒന്ന്
െെയ്….” ഇനി അമ്മു എല്ലൊും അെിഞ്ഞിട്ട് ന്തെ മുൻെിൽ നൊെകും
കളിക്കുവൊതനൊന്ന് ഒരു നിമിഷും ശകരൻ സുംശയിച്ചു… എതൊയൊലുും
ഇനി മുലന്നൊട്ടു സൂെിച്ചു ലെൊയിതല്ലകിൽ ഇത് യുും കൊലും കഷ്ടതെട്ട ്
തവെുത ആവുതമന്നു അയൊൾക്ക് ീർച്ചയൊയിരുന്നു… “ലമൊളു
വിഷമിക്കൊത … ഈ ശകരൻ മനസ്സിൽ ഒന്ന് ഉെപ്പിച്ചിട്ടുലണ്ട അ ്
ലനെൊൻ ഏ ് അറ്ും വതരയുും ലെൊകുും… അ ിനിെയിൽ െസ്സും ആയിട്ട്
ആര് വന്നൊലുും സവത ന്ധും ലനൊക്കണ്ടു നീക്കുക തന്ന തചയ്യുും…”
മനസ്സിൽ െു ിയ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ നെത്തി ശകരൻ അമ്മുവിന്തെ
െൂമിനു തവളിയിലലക്ക് ഇെങ്ങി… എന്നിട്ടുും നിക്കു അെിത റ്ിയ ്
എവിതെ ആതണന്ന് മൊത് ും അയൊൾക്ക് മനസിലൊയില്ല… ഒെുക്കും
അെുത്ത ് തകൊണ്ടു ഇ ുവതര കണ്ട ിലനക്കൊൾ കൂെു ൽ കളികൾ ഇനി
ത്െ ീെിക്കൊും…. ുെരുും….

SHARE

TWEET
SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

തെെസ്സിൽ നിന്ന് ൊലഴക്ക് ഇെങ്ങിയ ലസ ു ലനതര െൂമിലലക്കു ലെൊയി…


“ആ ൊ… നല്ല ആളൊണ്ലട്ടൊ… എട്ടതന ഇവിതെ മുഴുവനുും ലനൊക്കി…
അകിളുും ആന്െിയുും വന്നിട്ട് മരയൊദക്ക് ഒന്ന് സുംസൊരിച്ച ് ലെൊലുും ഇല്ല…
ഒന്ന് മുഖും കൊണിച്ചിട്ട് ഏട്ടൻ മുങ്ങിയലപ്പൊൾ അവർ എത്
വിചൊരിച്ചിട്ടുണ്ടൊവുലമൊ എലതൊ…??” ലസ ു െൂമിലലക്കു കയെി
വന്നലപ്പൊൾ തന്ന ഗൗരി െരിഭവിക്കൊൻ ുെങ്ങി… “ഞൊൻ അ ിനു
എവിതെയുും തെൊയിലലല്ലൊലെൊ…ഇവിതെതയൊതക്ക തന്ന ഉണ്ടൊയിരുന്നു…
െിതന്ന നിങ്ങതളൊന്നു സുംസൊരിക്കതട്ട എന്ന് വിചൊരിച്ചു മൊെി
നിന്ന ് അല്ല എന്നിട്ട് അ
… ിഥികൾ രണ്ട് ലെരുും എതിലയ…??” “അവർ
ത്ഫഷ് ആവൊൻ ലെൊയി… ഇത് യുും ദൂരും യൊത് തചയ്തു
വന്ന ലല്ല…ലക്ഷ്ിമ യമ്മ അവർക്കുള ഭെണും എെുത്തു തവക്കുന്നു…”
“അ ് എതൊയൊലുും നന്നൊയി… ഞൊൻ വിചൊരിച്ചു ഇന്ന് അച്ഛനുള
ആ ൊരും ആയിരിക്കുും മൂർത്തി അകിൾ എന്ന്… !! എന്തെ അച്ചുകുട്ടന്
ആലരലുും കത്തി തവക്കൊൻ കിട്ടിയൊൽ ആ തചവിയുും ിന്ന് എത് ലനരും
ലവലണലുും അങ്ങതന ഇരുലന്നൊളുും…” “അയ്യെൊ… നന്നൊയി ലെൊയി…
െിതന്ന ഇങ്ങതന ല ൊന്നിയത ൊതക്ക അമ്മൊവതന െെഞ്ഞൊൽ ഉണ്ടലല്ലൊ…
ലചൊദിക്കൊൻ ഇതപ്പൊ ഒരു അനതരവൾ ഉതണ്ടന്ന്
മെക്കണ്ടൊതട്ടൊ…കെെലദഷയലത്തൊതെ ഗൗരി െെഞ്ഞു നിർത്തി…”
“ആ ൊ… ഇതപ്പൊ വന്നവരുും നിന്നവരുും ഒറ്തകട്ടുും… നമ്മൾ െുെത്തുും…
ആ ് നെക്കതട്ട നെക്കതട്ട…” “എനിക്ക് അകലത്തക്ക് വരൊലമൊ ആലവൊ…??”
മുെിക്ക് െുെത്തു നിന്ന് സിന്ധുവിന്തെ ശബ്ദും… “സിന്ധുചിറ്ിലയൊ…?
ലകെി വൊ ചിറ്ി….” ഗൗരി െെഞ്ഞു… “എന്തെ െൂമിൽ വരൊൻ എന്ന് മു ലൊ
ചിറ്ിക്ക് അനുവൊദും ലവലണ്ട…?” ലസ ു ലചൊദിച്ചു… “െിതന്ന
ലവണ്ടൊലയൊ…? െു ുലമൊെികൾ അതല്ല രണ്ട് ലെരുും… അതപ്പൊ െിതന്ന ഈ
െൂമിലലക്ക് വരൊൻ ലനരവുും കൊലവുും ഒതക്ക ലനൊക്കലണ്ട…?” “ഒന്ന് ലെൊ
ചിറ്ി…” “ഈ ചിറ്ിക്ക് നല്ല അെി കിട്ടൊത ന്തെ കുെവൊണ്… അല്ല െിതന്ന…”
“അയ്യെൊ… രണ്ടിന്ലെും നൊണും ലനൊക്ക്… ഇലപ്പൊലഴ ഉള നൊണും ലസ്റ്റൊക്ക്
ീർക്കണ്ട… രണ്ടിതനയുും ൊതഴ അലനവഷിക്കുന്നുണ്ട്…” “എതൊ ചിറ്ി
കൊരയും…?? ചിറ്ിന്തെ െെച്ചില് ലകട്ടിട്ട് എലതൊ െണി മണക്കുന്നുണ്ട്…
കുരുക്ക് ആകുലമൊ…?” “കുരുക്ക് ആദയലമ നീ ഇട്ടലല്ലൊ… അത ൊന്ന്
മുെുക്കൊന് ആണ് ഇതപ്പൊ വിളിക്കുതന്ന…” “എലതൊന്ന്…?? മനുഷയന്
മനസിലൊവുന്ന ലെൊതല െെതയന്തെ ചിറ്ി….” “അത ൊതക്ക ൊലഴക്കു
വരുലപൊ അെിയൊും… സമയും കളയൊത രണ്ടുും ൊലഴക്ക് ഇെങ്ങൊൻ
ലനൊക്ക്…” ലകൊണിെെി ഇെങ്ങി െൂമുഖലത്തക്ക് വന്നലപ്പൊലഴ ലസ ുവുും
ഗൗരിയുും കണ്ടു െവൊട്ടു സഭ തന്ന കൂെിലയക്കുതന്ന… എല്ലൊരുും ഉണ്ട്…
മൂർത്തി അകിളുും ലലഖ ആന്െിയുും അെക്കും… “ലദ.. ത്െ ികൾ
രണ്ടൊതളയുും വകലയൊതെ കൂട്ടിതകൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്… ഇനി ശിെ
വിധിച്ചൊതട്ട…” “ശിെലയൊ…??” ലസ ുവുും ഗൗരിയുും ഒരുലെൊതല
അപരന്നു… “െിതന്ന രണ്ടൊതളയുും തവെുത വിെുതമന്ന് വിചൊരിലച്ചൊ…??
കുറ്ും തചയ്തിട്ടുതണ്ടൽ ശിെ കിട്ടിയലല്ല മ ിയൊകൂ… അതല്ല വലലയട്ടൊ…?”
“മി സിന്ധു എന്തെ കുലട്ടയൊതള കളിപ്പിച്ച ്… കണ്ടിലല്ല രണ്ടൊളുും ഒന്നുും
മനയിലൊവൊണ്ട് നില്ുക ന്ന ്…” വസുന്ധര ഇെക്ക് ലകെി… “അമ്മയൊണലമ്മ
അമ്മ… ഉമ്മൊ….” “അലയ്യൊെൊ… സ്ലന ും ലനൊക്ക് എന്തെ ലമൊന്തെ…?”
“അലപ്പൊലഴ ഇങ്ങതന നില്ൊക ത നമ്മുതെ ീരുമൊനും അങ്ങ് െെയൊും അതല്ല
മൂർത്തി… ഞൊൻ െെയലണൊ അല ൊ മൂർത്തി െെയുലന്നൊ…??” അചയു ൻ
ലചൊദിച്ചു…

“ലവണ്ടലെൊ… ൊൻ തന്ന അങ്ങ് െെ… അ ൊണ് അ ിന്തെ ഒരു ശരി…”


“ആതരകിലുും ഒന്ന് െെയുന്നുലണ്ടൊ… മനുഷയതന വട്ടു കളിപ്പിക്കൊൻ
ുെങ്ങിട്ട് കുതെ ആയി…” “ആ ൊ… എകിൽ ഈ വട്ടതന െിെിച്ചു
തകട്ടിക്കൊൻ ഞങ്ങൾ എല്ലൊും കൂെി അങ്ങ് ീരുമൊനിച്ചു…” സിന്ധു തവെി
തെൊട്ടിച്ചു…. ലസ ുവുും ഗൗരിയുും ഒരുലെൊതല തഞട്ടി…
“തകട്ടിക്കൊലനൊ…?? എലതൊന്നൊ ചിറ്ി…?” “ലമൊതന ലസ ു… മുംഗലത്ത്
െവൊട്ടിൽ ആതക ഉള ആണ് രി അതല്ല നീയ്… ഇളമുെ പുരൊന്തെ
കലയൊണും നൊെെിഞ്ഞു ആലഘൊഷും ആയലല്ല നെക്കലണ്ട.. അല ൊണ്ട്
െവൊെ് അപലത്തിൽ തവച്ച് നിങ്ങൾ രണ്ടൊളുതെയുും ലവളി ഒന്നുതെ
നെത്തൊൻ ഞങ്ങൾ ീരുമൊനിച്ചു….” “എലതൊന്നൊ അച്ഛൊ ഈ
െെയുലന്ന…??” “അചയു ൻ െെഞ്ഞ ് ആണ് ലസ ു ശരി…” മൂർത്തി
െെഞ്ഞു… “എതൊ മൂർത്തി അകിലള…?? എല്ലൊും അെിയുന്ന മൂർത്തി
അകിൾ തന്ന ഇ ിതനൊതക്ക കൂട്ട് നിന്നൊലലൊ….?” ഗൗരി ലചൊദിച്ചു…
“എല്ലൊും അെിയൊവുന്ന തകൊണ്ടു തന്ന ആണ് ലമൊതള ഞൊൻ തന്ന
മുൻവക എെുത്തു ഇ ് നെത്തൊൻ ീരുമൊനിലച്ച….” “ന്തെ കുട്ടി ഇ ിന്
എ ിതരൊന്നുും െെയണ്ട… സമ്മ ിക്ക് ലസ ു….” വസുന്ധര
നിർ ന്ധിച്ചു… “ ീരുമൊനത്തിൽ മൊറ്ും ഒന്നൂല്ല ലസ ു…ഏറ്വുും അെുത്ത
ശുഭമു ൂർത്തത്തിൽ മുംഗലത്ത് കൊവിൽ തവച്ച് നിങ്ങതെ ലവളി…
ഞൊനുും മൂർത്തിയുും കൂെി മു ൂർത്തും കുെിക്കൊൻ ലമലലെത്തു
ിരുലമനിയുതെ അെുലത്തക്ക് ലെൊകുവൊ…” “വൊ… മൂർത്തി… രൊ ു
കൊലത്തിനു മുലന്ന നമുക്ക് ഇെങ്ങൊും…” ലസ ുവിന് എലതലുും െെയൊൻ
കഴിയുതന്നന് മുലന്ന തന്ന അവർ ഇെങ്ങി…. അകലത്തക്ക് നെന്ന
വസുന്ധരയുതെ െുെതക തചന്ന് ലസ ു കൊരയങ്ങൾ െെയൊൻ ലനൊക്കി…
“ലവണ്ട ലസ ു… ഈ കൊരയത്തിൽ ഇനിതയൊരു സുംസൊരും ഇല്ല… നീ ഒന്നുും
െെയണ്ട…” “തെ…” ലസ ു ലദഷയും മുഴുവൻ വൊ ിലിൽ ഇെിച്ചു
ീർത്തു… “തവെുത ലദഷയത്തിന് വക കളയണ്ടൊലട്ടൊ….” ഗൗരി
ലസ ുവിന് അെുലത്തക്ക് വന്നു… “ലസൊെി ഗൗരി… ഞൊൻ ഒരിക്കലുും
ഇങ്ങതനൊരു നീക്കും ത്െ ീെിച്ചില്ല…” “എയ്… അ ിനിലപ്പൊ ഏട്ടൻ
എതിനൊ ലസൊെി െെയുലന്ന… എല്ലൊും ആലലൊചിച്ച ലെൊതല നെക്കതട്ട….
എനിക്ക് ലവണ്ടി ഏട്ടൻ ുദ്ധിമുട്ടുന്ന കൊണുലപൊൾ ആണ് എനിക്ക്
വിഷമും…” ഇ ുും െെഞ്ഞു ഗൗരി മുകളിലലക്ക് കയെിലപ്പൊയി… ലസ ു
ഒന്നുും മിണ്ടൊത നിന്നു… ൊമസിയൊത തന്ന അചയു നുും മൂർത്തിയുും
മെങ്ങിതയത്തി… “എത് െെഞ്ഞു വലലയട്ടൊ…?” “മു ൂർത്തും കുെിച്ച്
കിട്ടി… അെുത്ത ുധൻ… ഇലന്നക്ക് 7 ദിവസും…” “7 ദിവസലമൊ….??”
ലസ ു െസും െെയൊൻ ലനൊക്കി… “നീ ഇനി മുട്ടൊലെൊക്ക് നയൊയും ഒന്നുും
െെയണ്ട ലസ ു… ലീവിന്തെ കൊരയും ആച്ചൊ അ ിനുള വഴികൾ
കലണ്ടൊളു…” “അലപ്പൊലഴ… ദിവസും ഇല്ല ഇനി… ഒരുക്കങ്ങൾ ഇലപ്പൊലഴ
ുെങ്ങണും… എല്ലൊരുും ഓലരൊന്ന് എെുത്ത് തചയ്ക…” എല്ലൊരുും അലങ്ങൊട്ടുും
ഇലങ്ങൊട്ടുും ഓലരൊന്നിനൊയി മൊെി… ലസ ുവുും ഗൗരിയുും എല്ലൊും കണ്ടു
നില്ുക വൊന്… അമ്മു ആവതട്ട ഇത ൊതക്ക കണ്ടു നല്ല സകെത്തിൽ ആണ്…
അ ിലനക്കൊൾ ലദഷയത്തിലുും… വവകിട്ട് ആലണൊന്ന് വസുന്ധരതയ
ലസ ുവിന് നിച് കിട്ടിയ ്… “അമ്മ ഒന്നിങ്ങു വലന്ന…” “എതൊ ന്തെ
ലസ ു…? നിക്ക് െിെിപ്പ ് െണി ഉണ്ട്…” “അലമ്മ… എനിക്ക് ആതക ത്ഭൊത്
ന …??”
െിെിക്കുന്നുണ്ട് ലകലട്ടൊ…” “എതൊണ് ലസ ു.. എതൊ നിന്തെ ത്െശ്ും
“എല്ലൊ അമ്മലയൊെ് ഞൊൻ െെഞ്ഞ ലല്ല… ഗൗരിയുതെ ലകൊഴ്് സ കഴിയുന്ന
വതരലയ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചുണ്ടൊവു…െിതന്ന എതിനൊ…??” “ലസ ു…
നിന്തെ മനസിൽ ഗൗരിലയൊെ് സ്ലന ും ഇതല്ലന്ന് െെയൊൻ െറ്ുലമൊ…??”
“അലമ്മ…” “ലവണ്ട… ഒന്നുും െെയണ്ട… നീ ൊലഴക്ക് വൊ… എല്ലൊരുും ഉണ്ട്
അവിതെ…” “അലമ്മ…” “ഞൊൻ െെഞ്ഞ് ലസ ു… ഇനി ഒരു മൊറ്വുും ഇല്ല…”
വസുന്ധരയുും ലസ ുവുും െൂമുഖലത്തക്ക് വന്നലപ്പൊൾ കൊർ െുെലത്തക്ക്
ലെൊകുന്ന കണ്ടു… “ആരൊ അച്ഛൊ ലെൊലയ…??” “ഓ… അ ് ശകു ആെൊ…
ലമതലെുത്തു നിന്ന് ിരുലമനി വിളിച്ചിരുന്നു… ഗൗരി ലമൊതള കൂട്ടി ഒന്ന്
അത് െും വതര തചല്ലൊൻ െെഞ്ഞു…” “ ിരുലമനിലയൊ…? എതൊ ഇതപ്പൊ
വിലശഷിച്ചു…? കലയൊണത്തിന് ലനരും കുെിച്ച് വൊങ്ങിയലല്ലൊ…ലവതെതൊ
ഉലള…?” വസുന്ധര ലചൊദിച്ചു… “മീനുനുും രവിക്കുും എലതൊ ലദൊഷത്കിയ
തചയ്യണും എന്ന് െെഞ്ഞിരുന്നലല്ലൊ… അ ൊണ്…” “ആ ്… എതൊയൊലുും
നന്നൊയി… ലസ ു വവകിക്കണ്ട… നീ ഗൗരി ലമൊതളയുും കൂട്ടി ഇതപ്പൊ
തന്ന തചല്ല്…” “െെഞ്ഞ ് ലെൊതല ഗൗരിതയ കണ്ടില്ലലല്ലൊ… ഗൗരി…
ഗൗരി…” ലസ ു അകലത്തക്ക് ലനൊക്കി വിളിച്ചു… “ ൊ… ശകുവുും ഗൗരി
ലമൊളുും കൂെൊന് ലെൊയ ്… ിരുലമനി ശകുതന വിളിച്ചു കൊരയും
െെഞ്ഞലപ്പൊലഴ അവനിങ് ഓെിഎത്തി ലമൊതള കൂട്ടിതകൊണ്ട് ലെൊകൊൻ…
െവൊെിന് ലവണ്ടി എതന്നക്കൊൾ കൂെു ൽ ഉഴയ്ക്കുന്നുണ്ട് െൊവും…”
അചയു ൻ െെഞ്ഞ ് ലകട്ടു ലസ ുവുും വസുന്ധരയുും തഞട്ടി… “എതൊ
എന്നിട്ട് എലന്നൊതെൊന്നു െെയൊലഞ്ഞ…??

ഞൊൻ ലെൊകുവൊയിരുന്നലല്ലൊ ഗൗരിലയയുും തകൊണ്ട്…” ലസ ു നല്ല


ലദഷയലത്തൊതെ െെഞ്ഞു… “നീ അ ിനിലപ്പൊ ചൂെൊകുന്ന ് എതിനൊ…??
വത്ഡവെിന്തെ കൂതെ ഒന്നുും അല്ലലല്ലൊ… ശകുന്തെ കൂതെ അതല്ല
െെഞ്ഞയച്ച ്… അ ിനിങ്ങതന കലി ുലളണ്ട ആവശയും എതൊതണന്ന
എനിക്ക് മനസിലൊവുന്നില്ല ലസ ു…” അചയു ൻ െെഞ്ഞു… “അ ൊണ്
ഇവിതെ എല്ലൊരുതെയുും കുഴപ്പും… ആർക്കുും ഒന്നുും മനസിലൊവില്ല…
ഒെുക്കും എല്ലൊും കഴിഞ്ഞിട്ട് നിലവിളിക്കൊൻ മൊത് ും അെിയൊും
എല്ലൊറ്ിനുും…” “എതൊ ലസ ന ഉലണ്ടൊ…??” മൂർത്തി
ു…?? എലതലുും ത്െശ്ും
ലചൊദിച്ചു… ആരുലെയുും ലചൊദയങ്ങൾ ലകൾക്കൊൻ നിൽക്കൊത ലസ ു
െിെുെിെുത്തു തകൊണ്ടു മുറ്ലത്തക്ക് ഇെങ്ങി കൊെിനെുലത്തക്ക്
ലവഗത്തിൽ നെന്നു… ലസ ു കൊർ സ്റ്റൊർട്ട് തചയ്തു നല്ല സ്ീപ ഡിൽ ഓെിച്ചു
ലെൊകുന്ന ് കണ്ടു എതൊതണന്നു നെക്കൊത അതുംവിട്ടു നിൽക്കുവൊന്
ൊക്കി എല്ലൊരുും… വസുന്ധരയുതെ കണ്ണിൽ മൊത് ും ഭയും
നിഴലിച്ചു…മനസ്സുരുകി തന്ന അവർ ത്െൊത്ഥിച്ചു… “മുംഗലത്തു
കൊവിലലമ്മ… ന്തെ കുട്ടിതന കൊലത്തൊളലണ… ഒരു ആെത്തുും
വരുത്തലല്ല…” ുെരുും…
സേതുബന്ധനം, ഭാഗം 13

SHARE

TWEET

SHARE

EMAIL

COMMENTS

രചന: Geethu Sajeevan

ലസ ു െവൊട്ടിൽ നിന്നുും ഇെങ്ങി ലനതര ലെൊയ ് ലമലലെത്തു ആണ്…


അവിതെ െുെത്തു കണ്ട കൊരയസ്ഥലനൊെ് ിരുലമനിതയ ിരക്കിയലപ്പൊൾ
അവിെിതല്ലന്ന് അെിയൊൻ കഴിഞ്ഞു… ഇവിതെ വിളിക്കുന്നു എന്ന്
െെഞ്ഞലല്ല ശകരൻ ഗൗരിതയ കൂട്ടിതകൊണ്ട് വന്ന ് ലസ
… ു ലവഗും
ലഫൊൺ എെുത്തു എസ്. ഐ വിനീഷിതന വിളിച്ചു… “ ലലൊ… വിനീഷ്…
ലസ ു ിയർ…” “സർ െെയൂ…” “എനിക്ക് ഒരു നപെിന്തെ തലൊലക്കഷൻ
ത്െസ് തചയ്യണും എത് യുും തെതട്ടന്ന് തന്ന…” “നപർ െെയ് സൊർ…”
“ഗൗരിയുതെ നപർ ആണി ് എത് യുും ലവഗും എനിക്ക് തലൊലക്കഷൻ

ന …?” “ ൊൻ ആദയും ഞൊൻ െെഞ്ഞ ് ഒന്ന്
കിട്ടണും…” “സർ എലതലുും ത്െശ്ും
തചയ്… െിതന്ന സർക്കിൾ അവിതെ ഉതണ്ടകിൽ എതന്ന വിളിക്കൊൻ
െെയ്…” “ലസൊെി സർ.. ഒതക്ക…” കൊൾ കട്ട് തചയ്ത ഉെതന ലസ ു ഒരിക്കൽ
കൂെി ഗൗരിതയ വിളിച്ചു ലനൊക്കി… ഫുൾ െിങ് തചയുന്ന ് അല്ലൊത ലനൊ
തെസ്ലെൊൺസ്… “തെ… ഈ തെണ്ണി ് എതൊ ലഫൊൺ എെുക്കൊത …,?”
തെതട്ടന്ന് ലസ ുവിന്തെ ലഫൊൺ െിങ് തചയ്തു… “ ലലൊ…” “ലസ ു സൊർ…
ഞൊൻ ആണ്..” “ആ ്… മനസിലൊയൊലെൊ… ഒരു കൊരയും ഉണ്ട്.. ൊൻ ഒന്ന്
സിറ്ി ഒന്ന് അരിച്ചുതെെുക്കണും… ഗൗരി മിസ്സിുംഗ് ആണ്…” “സർ..?”
“അല ലെൊ… ഒഫീഷയൽ ആയി ലവണ്ട അലനവഷണും… KL 01 AH 2136…
വവറ്് കളർ ഇലന്നൊവ ആണ്…” “ഒതക്ക സർ…” “െിതന്ന എവിതെ ഉതണ്ടന്ന്
മൊത്ും കണ്ടുെിെിച്ചൊൽ മ ി… ലവതെൊന്നുും തചയ്യണ്ട… ശരി…” കൊൾ കട്ട്
തചയ്തു ലസ ു ലനതര കൊെിൽ കയെി െവൊട്ടിലലക്ക് തെൊന്നു… അമ്മു…
അവൾക്കു അെിയൊൻ കഴിയുും… അവൾ അെിയൊത ഇങ്ങതനൊരു നീക്കും
ശകരന്തെ ഭൊഗത്തു നിന്ന് ഉണ്ടൊവൊൻ ത്െയൊസും ആണ്… ഇല സമയും
മതറ്ൊരിെത്തു… “ലവണ്ട ശകു മൊമ… എനിക്ക് ലെെിയൊ… ഞൊൻ മുങ്ങി
ലെൊകുും…” “ … … ഇങ്ങതന ലെെിച്ചൊലലൊ… ഇലത് ും കഷ്ടതപ്പട്ട് ഇവിതെ
വതര വന്ന ് െിതന്ന തവെുത ആലണൊ…?” “ലവണ്ട മൊമ… എനിക്ക്
ലെെിയൊകുന്നു…” ശകരൻ െ ിതയ ഗൗരിക്ക് അെുലത്തക്ക് നെന്ന
നീങ്ങി…. “മൊമ.. ലവണ്ട… എനിക്ക് ലെെിയൊ…” ഗൗരി െെയുന്ന ്
ലകൾക്കൊത ശകരന്തെ വകകൾ ഗൗരിതയ ആ തവളത്തിൽ മുങ്ങി
ൊഴ്ത്തി…. ലഗറ്് കഴിഞ്ഞു അകലത്തക്ക് കൊർ ഓെിച്ചു ലകെുലപൊ തന്ന
ലസ ു കണ്ടു െൂമുഖത്തു വഴികണ്ണുും നട്ടിരിക്കുന്ന വസുന്ധരതയ…
ലസ ുവിന്തെ കൊർ വരുന്ന ് കണ്ടു വസുന്ധര ഇരുന്നിെത്ത് നിന്ന്
എണീറ്ു ലസ ുവിന്തെ അെുലത്തക്ക് ഓെി എത്തി… “ഗൗരി ലമൊതള
കലണ്ടൊ ലമൊതന…?? എവിതെ ന്തെ കുട്ടി എവിതെ…??” “ഇല്ല അലമ്മ…
ഞൊൻ ലമലലെത്തു വിളിച്ചു ലനൊക്കി… അവിതെ ആരുും എെുക്കുന്നില്ല…
അല ൊണ്ട് അവിതെ തചന്ന് ലനൊക്കി…. അവിതെ ിരുലമനി
ഇല്ലൊയിരുന്നു….” “അതപ്പൊ സുംശയും ശരി ആയിരുന്നു അതല്ല… ആ ദുഷ്ടൻ
ന്തെ കുട്ടിതന അെകെതെെുത്തൊൻ തന്ന നിശ്ചയിച്ചു ഇവിെുന്ന് തകൊണ്ട്
ലെൊയ ൊ…” “അമ്മ ലെെിക്കൊത … ഈ ലസ ു ഉളലപ്പൊൾ ഗൗരിയുതെ
ലദ ത്ത് ഒരു ലെൊെൽ ലെൊലുും ഏല്ിപ ക്കൊൻ ഞൊൻ സമ്മ ിക്കില്ല…”
“എന്നൊലുും ന്തെ ലമൊള്…” വസുന്ധര െെഞ്ഞു ുെങ്ങുന്ന ിനു മുലന്ന
തന്ന ലസ ുവിന്തെ ലഫൊൺ െിങ് തചയ്തു… “ ലലൊ… െെയ് വിനീഷ്….
ഗൗരിയുതെ ലഫൊൺ തത്െതയസ് തചയ്യൊൻ െെഞ്ഞിട്ട് എതൊയി…??” “ആ ്…
സർ… ഞൊൻ അ ് െെയൊൻ തന്ന ആണ് വിളിലച്ച… സൊെിന്തെ വീട്ടിൽ
തന്ന ആണ് ഗൗരി മൊഡത്തിന്തെ ലഫൊൺ തലൊലക്കഷൻ
കൊണിക്കുന്ന ു….” “ഓ ്… ഷിറ്്… ഒതക്ക… ഞൊൻ ലവതെൊരു നപർ
തെക്സ്റ്റ് തചയൊും ഇലപ്പൊൾ… അ ് കൂതെ ഒന്ന് ലനൊക്കി ലവഗും െെയൊൻ
െെയ്…” “ഒതക്ക…സർ…സിറ്ിയിൽ എല്ലൊ വണ്ടികളുും തചക്ക് തചയ്യൊൻ
െെഞ്ഞ ് അനുസരിച്ചു തചക്കിങ് നെക്കുവൊന്… ഇ ുവതര ലെൊസിറ്ീവ്
െിസൾട്ട് ഒന്നുും കിട്ടിയിട്ടില്ല…” “ഒതക്ക… വിനീഷ്…നപർ ഞൊൻ ഇതപ്പൊ
അയക്കൊും… െെഞ്ഞ ് ലെൊതല തചയ്…” “ഒതക്ക സൊർ…” ലഫൊൺ കട്ട്
തചയ്തു എസ്. ഐ ക്ക് ശകരന്തെ നപർ തസൻഡ് തചയ്തു
തകൊെുത്തുതകൊണ്ട് തന്ന ലവഗത്തിൽ ലസ ു അകലത്തക്ക് നെന്നു…
വസുന്ധരക്കുും കൊരയങ്ങൾ മനസിലൊയി… ലസ ു ലനതര മുെിയിലലക്ക്
ആണ് ലെൊയ ്… തചന്ന് ലകെിയ ഉെതന കട്ടിലിൽ കിെക്കുന്ന ഗൗരിയുതെ
ലഫൊൺ ലസ ു കണ്ടു… ലസ ുവിന് ലദഷയും അെക്കൊൻ കഴിഞ്ഞില്ല…
“അവൾക്കു ഇ ് അലത് അ യൊവശയും ആയിരുലന്നൊ െുെത്തു
ലെൊകുലപൊൾ എലന്നൊെ് ഒന്ന് െെയൊത ലഫൊൺ ലെൊലുും എെുക്കൊത
ലെൊയ ്… ഇങ്ങതന െുെതക നെക്കുന്ന ിന്തെ അ കൊരും ആണ്…
വല്ല ുും വന്നൊലല െഠിക്കൂളൂ എന്ന് തവച്ചൊൽ എനിക്ക് എത് തചയ്യൊൻ
കഴിയുും…??” “ലസ ു… നീ ഇങ്ങതന ലദഷയതെെൊത …ത റ്് നിന്തെ
ഭൊഗത്തു തന്നയൊ… ശകരൻ ആരൊതണന്ന് അെിഞ്ഞലപ്പൊൾ തന്ന
ഗൗരിലയൊെ് ുെന്ന് െെഞ്ഞൊൽ മ ി ആയിരുന്നു… ലമൊൾക്ക്
അെിയില്ലലല്ലൊ ആട്ടിൻ ല ൊലിട്ട തചന്നൊയ ആണ് അവൻ എന്ന്…”
“മനസമൊധൊനും ആയി ഇവിതെ നിൽക്കതട്ട എന്ന് കരു ിട്ടൊ ഒന്നുും
െെയൊത ഇരുലന്ന… എന്തെ കണ്ണിനുമുന്നിൽ ഉണ്ടലല്ലൊ എന്ന്
വിചൊരിച്ചു… ഇങ്ങതന ഇത് യുും തകയർതലസ്സ് ആകുതമന്ന് ഞൊൻ
ഓർലത്തൊ…?? അന്ന് ആദയ ദിവസലമ െെഞ്ഞ ് ആണ് ഞൊൻ ഇല്ലൊത
ഇവിതെ എവിലെക്കുും െുെത്തു ലെൊകരു ് എന്ന്… െെഞ്ഞൊൽ
ലകൾക്കില്ലന്ന് തവച്ചൊൽ…” “വിെ് ലസ ു… ആദയും ലമൊതളവിതെ എന്ന്
കണ്ടു െിെിക്കൊൻ ലനൊക്കൊും… കുറ്തപ്പെുത്തൊൻ അ ് കഴിഞ്ഞുും സമയും
ഉണ്ട്…” എലതൊ ഓർത്തിട്ട് എന്ന ലെൊതല ലസ ു തെതട്ടന്ന് െൂമിനു
തവളിയിൽ ഇെങ്ങി… “ലസ ു… എലങ്ങൊട്ടൊ നീ ഈ ലെൊലണ…?”
അമ്മുവിന്തെ െൂമിതന ലെയും തവച്ചൊണ് ലസ ു ലെൊകുന്ന ് എന്ന്
വസുന്ധരക്കു മനസിലൊയി…വൊ ിൽ ളി ുെക്കുന്ന ിന് മുലന്ന
തന്ന ലസ ുവിതന വസുന്ധര െഞ്ഞു…

“നീ ഇ ് എത് ഭൊവിച്ചു ആണ്…??” “അമ്മു അെിയൊത ഗൗരിതയ


എവിലെക്കുും തകൊണ്ട് ലെൊകില്ല അലമ്മ… എന്നിൽ ത്ഭൊത് ലകെീട്ടു അതല്ല
അവൾ ഇ ിതനൊതക്ക കൂട്ട് നിൽക്കുതന്ന… ലചൊദിക്കണ്ട രീ ിയിൽ
ലചൊദിച്ചൊൽ അവൾ െെയുും ഗൗരിതയ അയൊൾ എവിലെക്ക് ആണ് തകൊണ്ട്
ലെൊയ ് എന്ന്…” “ലസ ു… ആദയും നീ ഈ മുൻലകൊെും ഒന്ന്
നിയത്തിക്കൊൻ െഠിക്കു… നിന്തെ ലെൊലീസ് മുെ ഒന്നുും ഇവിതെ
വിലലെൊവില്ല…” “അമ്മ തവെുത ഉെലദശിക്കൊൻ വരൊത ഇലപ്പൊൾ…
ആതക ല തെരുത്ത് നിൽകുവൊ…” “അല ൊണ്ട് തന്ന ആണ് നിലന്നൊെ്
ഒന്ന് അെങ്ങി നിൽക്കൊൻ െെഞ്ഞ ്… അമ്മുവിലനൊെ് ഞൊൻ
സുംസൊരിക്കൊും…” ലസ ുവുും വസുന്ധരയുും ർക്കിച്ചു നിൽകുലപൊൾ
തന്ന െുെത്തു കൊർ വരുന്ന ശബ്ദും ലകട്ടു…. “അ ് ശകുവിന്തെ
കൊെിന്തെ ശബ്ദും ആണലല്ലൊ…” വസുന്ധര െെഞ്ഞു നിർത്തിയ ുും ലസ ു
െെികൾ ഓെി ഇെങ്ങി ൊലഴക്ക് എത്തി… അചയു നുും മൂർത്തിയുും
സിന്ധുവുും എല്ലൊരുും െൂമുഖത്തു ഉണ്ട്… ശകരനുും ഗൗരിയുും
അലങ്ങൊലട്ടക്ക് ലകെി വന്നു… കുഴപ്പും ഒന്നുല്ലൊത ഗൗരി ിരിച്ചു
എത്തിയ ് കണ്ടു വസുന്ധരയ്ക്ക് ശവൊസും ലനതര വീണു… “ഈശവര…
ന്തെ കുട്ടിതന കൊത്തലല്ലൊ നീയ്യ്…” എല്ലൊലരയുും കണ്ടു ഗൗരി ചിരിച്ചു…
“എതൊയി ലമൊതള ലെൊയ കൊരയും…?? ിരുലമനി എതിനൊ വിളിപ്പിച്ച ്…?”
അചയു ൻ കൊരയും ിരക്കി…. “ ലി കർമും തചയ്യൊൻ ലവണ്ടി ആയിരുന്നു
വലലയട്ടൊ… തനയ്യൊെിന്തെ ീരത്ത് ലെൊയി അ ങ്ങെ് തചയ്തു…
ആണൊയിട്ടുും തെണ്ണൊയിട്ടുും മീനുനുും രവിക്കുും ഗൗരി ലമൊള് മൊത് ും അതല്ല
ഉളു…” ശകരൻ ആണ് മെുെെി െെഞ്ഞ ്… “അ ്ഏ ൊയൊലുും
നന്നൊയി… ആത്ഗ ും െൂർത്തിയൊക്കണ്ടു അതല്ല എന്തെ മീനുവുും രവിയുും
ലെൊയ ്… ആത്മൊക്കൾക് ലമൊെും കിട്ടൊൻ ആവുന്ന ് തചയണും….”
“ഇവിതെ ഒരൊൾ ന്തെ ഭൊരയതന കൊണുന്നിലല്ല… ഭൊലരയ കലണ്ടൊന്ന് ലചൊദിച്ചു
അലഞ്ഞു നെപ്പുണ്ടൊയിരുന്നു… നിങ്ങൾ വരൊൻ കുെച്ചു കൂെി
ൊമസിച്ചിരുതന്ന ഇവൻ ഇവിെും ല ിരിച്ചു തവലച്ചതന….” സിന്ധു
ലസ ുവിതന കളിയൊക്കൊൻ കിട്ടിയ അവസരും നന്നൊയി
വിനിലയൊഗിച്ചു…. “സിന്ധു ആ െെഞ്ഞ ് ശരിയൊലട്ടൊ… എതൊയിരുന്നു
ന്തെ മകന്തെ തെർലഫൊമൻസ്… ഇവിതെ ലവതെ ആർക്കുും ഭൊരയ
ഇല്ലൊത്ത ു ലെൊതല…” അചയു ൻ സിന്ധുവിലനൊതെൊപ്പും ലചർന്നു…
എല്ലൊരുും ലസ ുവിതന ലനൊക്കി ചിരിക്കൊൻ ുെങ്ങി… എന്നൊൽ ലദഷയും
തകൊണ്ടു മുഖും ചുവന്നു നില്ുക വൊന് ലസ ു… തെട്ടന്ന് ലസ ു ഒന്നുും
മിണ്ടൊത അകലത്തക്ക് ലകെി ലെൊയി…. “തചക്കന് നൊണും വന്നുന്നു
ല ൊന്നുന്നു വലലയട്ടൊ… തചല്ല് ലമൊതള… ഇലല്ല ഇലപ്പൊൾ വിളി ുെങ്ങുും…”
ഗൗരി െൂമിലലക്ക് കയെി തചന്നലപ്പൊൾ ലസ ു അവിതെ ഇല്ലൊയിരുന്നു…
“ഏട്ടൊ… ഏട്ടൊ… ഇത വിതെ ലെൊയി… ?” അവിതെ മുഴുവനുും ലനൊക്കിയിട്ടുും
ലസ ുവിതന കൊണൊത്ത ് തകൊണ്ടു ഗൗരി തെെസിലലക്ക് ലെൊയി…
“ആ ൊ… ഇവിതെ വന്നു നിക്കുവൊലനൊ…?? എതിനൊ അവിെുന്ന് ഇങ്
ലവഗും ലെൊതന്ന…?” ലസ ു ിരിച്ചു മെുെെി ഒന്നുും െെഞ്ഞില്ല… “തചക്കൻ
ലദഷയത്തിൽ ആതണന്ന് ല ൊന്നുന്നലല്ലൊ… ഇവിതെ ഉളവർ ഒതക്ക എത്
െൊവമൊ അതല്ല… ശകു മൊമൻ എത് സ്ലന ും ആയിരുന്നു എലന്നൊ…
ആറ്ിൽ മുങ്ങൊൻ ലെെിയൊണ് എന്ന് െെഞ്ഞലപ്പൊൾ കൂതെ വന്നു എല്ലൊും
തചയ്തു ന്നു… ഞൊൻ ആലണ കരഞ്ഞു ആതക ളും ഉണ്ടൊക്കി.. ആതക
നൊണലക്കെ് ആയി…. എത് സ്ലന ും ഉളവർ ആണലല്ല….?” ലസ ു െുെും
ിരിഞ്ഞു തന്ന നിൽക്കുവൊന്… “ഈ ഏട്ടൻ എതൊ ഒന്നുും
മിണ്ടൊതത്ത…??

എലട്ടൊയ്… എലട്ടൊയ്യയ്….” “ഒന്ന് നിർത്തുന്നുലണ്ടൊ ഗൗരി ഈ തെൊട്ടുംകളി…


സ ിക്കുന്ന ിനു ഒരു െരിധി ഉണ്ട്…” ലസ ുവിന്തെ തെട്ടന്നുള
ഭൊവമൊറ്ത്തിൽ ഗൗരി ഒരു നിമിഷും ഒന്ന് െകച്ചു… “ഏട്ടൊ… അ ിനു ഞൊൻ
ഒന്നുും…” “ലവണ്ട ഗൗരി… െമയുതെ തനല്ലിപ്പലക കണ്ടു നിൽക്കുവൊന്
ഞൊൻ ഇവിതെ… വൊവിട്ട് ഞൊൻ എലതലുും െെയുന്ന ിന് മുലന്ന ലെൊകൊൻ
ലനൊക്ക്…” “ഏട്ടൻ എതിനൊ ഇങ്ങതന ലദഷയതെെുലന്ന…?? അ ിനു ലവണ്ടി
ഇവിതെ എതൊ ഉണ്ടൊലയ…??” “െെഞ്ഞു ഗൗരി…ന്തെ െമതയ വീണ്ടുും
വീണ്ടുും െരീെിക്കരു ്… നിതന്ന രെിക്കൊൻ ലവണ്ടി ആണ് ഞൊൻ ഈ
കിെന്ന് െൊെ് തെെുതന്ന…സവതും ലെര് ലെൊലുും ലനൊക്കൊത
നൊട്ടുകൊരുതെയുും വീട്ടുകൊരുതെയുും മുന്നിൽ നൊണുംതകട്ടു ഇങ്ങതന
നിതന്ന എലപ്പൊഴുും രെിച്ചു െിെിക്കൊന്ന് എനിക്ക് എതൊ ലനർച്ച വല്ല ുും
ഉലണ്ടൊ… മനുഷയൻ ആയൊൽ കുെതച്ചൊതക്ക ല ൊധും ലവണും… ഇ ്
ഒരുമൊ ിരി…” ലസ ു െെഞ്ഞ ് ഒതക്ക ലകട്ടു ഗൗരിക്ക് സകെും
സ ിക്കൊൻ കഴിഞ്ഞില്ല… “ഇത് യുും െെയൊൻ ലവണ്ടി ഞൊൻ എത്
തചയ്തിട്ടൊ ഏട്ടൊ…?? നിക്ക് മനസിലൊവുും… ഒരു ശലയും ആണ് ഞൊൻ
എല്ലൊർക്കുും… ഞൊൻ വന്ന ് തകൊണ്ടലല്ല അമ്മു ഏട്ടലനൊെ് െിണങ്ങിതയ…
ഏട്ടൻ ലെെിക്കണ്ട… ജീവി കൊലും മുഴുവനുും എതന്ന സ ിലക്കണ്ടി
വരില്ല ഏട്ടന്… എനിക്ക് ലവണ്ടി ആരുും ഇഷ്ടങ്ങൾ മൊറ്ി തവക്കുകയുും
ലവണ്ട… ശകു മൊമ െെഞ്ഞലപ്പൊഴൊ ഞൊൻ അമ്മുവിന്തെ കൊരയും
അെിലഞ്ഞ….മനഃെൂർവും ആതരയുും ലത്ദൊ ിക്കൊൻ എനിക്ക്
അെിഞ്ഞൂെൊ…” ഗൗരിയുതെ നിെഞ്ഞു ുളുപിയ കണ്ണുകളുും വി ുപുന്ന
അധരങ്ങളുും കണ്ടിട്ട് ആണ് ൊൻ എതൊണ് െെഞ്ഞ ് എന്ന് ലസ ുവിന്
ല ൊധും വീണ ്… “ഗൗരി…” ലസ ു െെയൊൻ വന്ന ് ലകൾക്കൊത ഗൗരി
ിരിഞ്ഞു ൊലഴക്കു നെന്നു… “തെ… എതതൊതക്കയൊ ഞൊൻ ഗൗരിലയൊെ്
െെഞ്ഞ ്…അവൾ എത് തചയ്തിട്ട് ആണലല്ല….” “ഏട്ടൊ…………” ൊലഴക്കു
ലെൊയ ഗൗരിയുതെ നിലവിളി ശബ്ദും ലകട്ടു ലസ ു ഒന്ന് തഞട്ടി… ഗൗരി
എന്നുും വിളിച്ചു അവൻ ൊലഴക്ക് ഇെങ്ങി വരുലപൊൾ കണ്ടു ലകൊണിപ്പെി
െകു ിയിൽ വീണു കിെക്കുന്ന ഗൗരിതയ… അലപ്പൊലഴക്കുും ഗൗരിക്ക്
ചുറ്ുും രക്തും ഒഴുകി െരക്കുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു….. ുെരുും…
സേതുബന്ധനം, ഭാഗം 14

ലകൊവണിപ്പെിെകു ിയിൽ വീണു കിെക്കുന്ന ഗൗരിതയ കണ്ടു ലസ ു


ഒന്ന് തഞട്ടി… “ഗൗരി… ഗൗരി…” ലസ ു ലവഗും ഗൗരിയുതെ അെുലത്തക്ക്
ഓെി വന്നു ഗൗരിതയ ൊങ്ങി മെിയിതലെുത്തു… ലയിൽ നിന്നുും
നലല്ലൊണും രക്തും വരുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു… “ഗൗരി… എതൊ െറ്ിതയ…?
ഗൗരി…” ശബ്ദും ലകട്ടു െവൊട്ടിൽ ഉള മറ്ുളവരുും അവിലെക്കു ഓെി
വന്നലപ്പൊൾ രക്തത്തിൽ കുളിച്ചു കിെക്കുന്ന ഗൗരിതയ ആണ് കണ്ട ്

“അലയ്യൊ…ന്തെ കുട്ടിക്ക് ഇ ് എത് െറ്ി…??” “ഗൗരി ലമൊതള… ലമൊതള…”
“ഇങ്ങതന ചുറ്ുും ലനൊക്കി നിക്കണ്ട് ലമൊതള ആശുെത് ിയിൽ തകൊണ്ട്
ലെൊകൊൻ ലനൊക്ക്… നലല്ലൊണും രക്തും ലെൊകുന്നുണ്ട്…” “ശകരൊ… ലവഗും
കൊർ എെുക്ക്…” ലസ ു ലവഗും ഗൗരിതയ തെൊക്കിതയെുത്തു മുറ്ലത്തക്ക്
ഓെി…അചയു നുും മൂർത്തിയുും കൂെി അവലരൊതെൊപ്പും ലകെി…
ഇത ൊതക്ക കണ്ടു ലകൊവണിപ്പെി മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന അമ്മുവിതന
വസുന്ധര ത്ശദ്ധിച്ചു… അമ്മു മനപ്പൂർവും ഗൗരിതയ ളിയിട്ട ് ആതണന്ന്
വസുന്ധരയ്ക്ക് മനസിലൊയി… “വൊ വലലയച്ചി… വത്ഡവർ കൊർ
എെുത്തു…” സിന്ധു വസുന്ധരതയ വിളിച്ചു… വന്ന ലദഷയും മനഃെൂർവും
അവഗണിച്ചു തകൊണ്ടു വസുന്ധര െുെലത്തക്ക് ഇെങ്ങി… ആശുെത് ിയിൽ
ട െുെലത്തക്ക് വന്നു… “ലെെിക്കൊൻ ഒന്നുും
ഗൗരിതയ െരിലശൊധിച്ചു ലഡൊക്ർ
ഇല്ല… ലയെിച്ചു വീണ ിന്തെ ലഷൊക്കിൽ ല ൊധും ലെൊയ ്… െിതന്ന
ലഡ് കുെച്ചു ലെൊയിട്ടുണ്ട്… മുെിവ് ഇലപ്പൊൾ ത്ഡസ്സ് തചയ്തു.. ഒരു രണ്ടു
മണിക്കൂർ ഒ ട ലവതെ
്തസർവഷൻ കിെന്നിട്ട് ലെൊകൊും…” “ലഡൊക്ർ
കുഴപ്പും ഒന്നുല്ലലല്ലൊ അതല്ല…” ലസ ു വീണ്ടുും ഒന്നുതെ ഉെപ്പ് വരുത്തി…
“എയ്.. ഇതല്ലലെൊ… അധികും കുഴപ്പും ഇല്ലൊത്ത മുെിവ് ആണ്… െിതന്ന
ക ൻ െിസൾട്ട് ഒതക്ക ആണ്… ലഡൊണ്ട് വെി മൊൻ… ഷി ഈസ്
സ്ൊ
ട ി ഓൾവെറ്്…” “
തെർതഫക്ല ട …ഗൗരിതയ ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന്
ൊകയു ലഡൊക്ർ
കൊണൊലമൊ..?” “ഇതപ്പൊ ലവലണ ഒന്ന് ലകെി കലണ്ടൊ…. ഒരു ഇൻതജെൻ
എെുത്ത ിന്തെ മയക്കും ആണ്… കുെച്ചു കഴിയുലപൊ എണീക്കുും…
അ ്… െിതന്ന… അധികും സുംസൊരിപ്പിക്കൊത
ലനൊക്കണും… ലയ്ക്കു
ട … ൊക്സ്..” “ന്തെ
െിെകിൽ നല്ല ലവദന ഉണ്ടൊകുും…” “ഒതക്ക ലഡൊക്ർ
മുംഗലത്ത് കൊവിലലമ്മ… നീ എന്തെ കുട്ടീതന കൊത്തലല്ലൊ…” അചയു ൻ
ആശവൊസും തകൊണ്ടു… അകത്തു കയെി എല്ലൊവരുും ഗൗരിതയ കണ്ടു…
മയക്കത്തിൽ ആലയൊണ്ട് എണീപ്പിച്ചില്ല… ആലരലുും ഒരൊൾ മൊത് ും
ഇവിതെ നിന്നൊൽ മ ി… ൊക്കി ഉളവർ െുെലത്തക്ക് ഇെങ്ങണും…. ലനഴ്് സ
വന്നു െെഞ്ഞു… “നിങ്ങൾ എല്ലൊരുും െവൊട്ടിലലക്ക് തെൊയ്ലക്കൊ… ഞൊൻ
ഇരുലന്നൊളൊും ഇവിതെ…” ലസ ു െെഞ്ഞു… “അല്ല ലമൊതന… അ ിലപ്പൊ…”
“കുഴപ്പും ഒന്നുല്ല അലമ്മ… തെൊയ്ലക്കൊ… ഞൊൻ ഗൗരിലയയുും തകൊണ്ട്
വലന്നൊളൊും…” “ശരിയൊ വസു.. ലസ ു ഇരിക്കതട്ട… ലമൊൾക്കുും
അ ൊയിരിക്കുും ആശവൊസും….നമുക്ക് ലെൊകൊും അതല്ല മൂർത്തി…”
“ആലെൊ… വൊ… നമുക്ക് ഇെങ്ങൊും… എലതലുും ആവശയും ഉലണ്ട
വിളിക്കലണ ലസ ു…” “ആ ്… മൂർത്തി അകിൾ…” അവർ എല്ലൊരുും
യൊത് െെഞ്ഞു ഇെങ്ങിയലപ്പൊൾ ലസ ു ഗൗരിയുതെ അെുലത്തക്ക് വന്നു….
മുെിവ് തവച്ച് തകട്ടിയ തനറ്ിയിൽ െ ിതയ ലലൊെി… ന്തെ വൊക്കുകൾ
അവതള ഒരുെൊെ് വിഷമിപ്പിച്ചു എന്നവന് മനസിലൊയി… “ലസൊെി ലെൊ…
ലവണും എന്ന് തവച്ചല്ല… അെിയൊത വൊയിൽ നിന്നുും വീണു ലെൊയ ൊ…
നിക്കു എലതലുും െറ്ുതമന്നുള ആധിയിൽ ഓെിയ ് അതല്ല…” ലസ ു
മയങ്ങി കിെക്കുന്ന ഗൗരിലയൊെ് ആയി െെഞ്ഞു… ഗൗരി ന്തെ കൂതെ
വന്ന ിനു ലശഷും നിക്കു ഒരുെൊെ് മൊറ്ും വന്ന ൊയി ലസ ുവിന്
ല ൊന്നി… ഗൗരിയിലലക്ക് ൊൻ കൂെു ൽ അെുക്കുന്ന ് അവനു
മനസിലൊയി… എന്നൊലുും അമ്മലയൊെ് െെഞ്ഞ ് തന്ന അവൻ വീണ്ടുും
ആവർത്തിച്ച് െെഞ്ഞു മനസിതന െഠിപ്പിച്ചു… ഗൗരിയുും ൊനുും
മ്മിലുള ന്ധും ൊൽക്കൊലികും മൊത് ും ആണ്… ഗൗരിതയ ലസഫ്
ആകുന്ന വതര ഉള ഒരു രെൊമൊർഗും മൊത് ും ആണ് ൊൻ അവൾക്കു…
അ ിൽ കൂെു ൽ ഒന്നുും ഇല്ല… ഉണ്ടൊവൊൻ െൊെില്ല… ലലച്ചൊെ് തകൊണ്ട്
ചിതിക്കുന്ന ് െലലപ്പൊഴുും ൃദയും ലകൾക്കണും എന്നില്ലലല്ലൊ…
ഇവിതെയുും സ്ഥി ി വയ ത അല്ല..
യസ്ും ന്ധും ഇതല്ലന്ന് സവയും െെഞ്ഞു
െഠിപ്പിക്കൊൻ െൊെ് തെെുലപൊൾ തന്ന ഗൗരിതയ ലസ ുവിന്തെ വകകൾ
ലലൊെി തകൊണ്ടിരുന്നു…. കുെച്ചു ലനരും കഴിഞ്ഞലപ്പൊൾ ഗൗരി കണ്ണ്
ുെന്ന്…. “ശ്…” “ലവദനയുലണ്ടൊ ഗൗരി…??” “ആ ് ഏട്ടൊ… തചെു ൊയിട്ട്…”
“ലസൊെി ഗൗരി… ഞൊൻ അങ്ങതനതയൊതക്ക…” “ലവണ്ട ഏട്ടൊ…

മനസിലൊവുും എനിക്ക്… അ ് വിലട്ടക്ക്…” “ഞൊൻ കൊരണും അതല്ല


ഇലപ്പൊൾ ഇങ്ങതന ഒതക്ക ആതയ…?” “അല്ല ഏട്ടൊ… ഞൊൻ ത്ശദ്ധിച്ചു തന്ന
ആണ് െെി ഇെങ്ങിയ ്… ആലരൊ െുെകിൽ നിന്ന് എതന്ന ളിയിട്ട ്
ലെൊതല ആണ് എനിക്ക് ല ൊന്നിതയ…” ഗൗരി അങ്ങതന െെഞ്ഞലപ്പൊൾ
അ ് തചയ്ത ് അമ്മു ആയിരിക്കുും എന്നുള ിൽ ലസ ുവിന് ലവലലശും
സുംശയും ഇല്ലൊയിരുന്നു… തെതട്ടന്ന് എലതൊ ഓർത്തിതട്ടന്ന ലെൊതല ഗൗരി
െെഞ്ഞു… “എനിക്ക് ല ൊന്നിയ ് ആയിരിക്കുും ഏട്ടൊ… അതല്ല തന്ന
എതന്ന അവിതെ ആരൊ ളിയിെുക…?” ഗൗരിയുതെ തെട്ടന്നുള
ഭൊവമൊറ്ും ലസ ു ത്ശദ്ധിച്ചു… അമ്മുവിതന അവൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടൊകുലമൊ
എന്നവൻ സുംശയിച്ചു… “ൊൻ െസ്റ്റ് എെുക്ക്… ഞൊൻ ഫർമസിയിൽ നിന്ന്
തമഡിസിൻ വൊങ്ങി വരൊും… ലഡൊക്ർ ട ഡിസ്ൊ ച ർജ് എഴു ി…നമുക്ക്
വീട്ടിലലക്ക് ലെൊകൊും…” െവൊട്ടിലലക്ക് വരുന്ന വഴിക്ക് കൊെിൽ തവച്ചുും
ഗൗരി കൂെു
ൽ ഒന്നുും സുംസൊരിച്ചില്ല… ലസ ുവിന് ഗൗരിയുതെ അകൽച്ച
ഫീൽ തചയുകയുും തചയ്തു… ന്തെ വൊക്കുകൾ ഗൗരിതയ എത് മൊത് ും
മുെിതപ്പെുത്തി എന്ന് ലസ ുവിന് തന്ന അെിയൊും… അല ൊണ്ട് അവനുും
കൂെു ൽ ഒന്നുും മിണ്ടൊൻ ലെൊയില്ല… െവൊട്ടിൽ വന്നു ലകെിയലപ്പൊൾ
മു ൽ ഓലരൊരുത്തരൊയി ഗൗരിതയ െരിചരിക്കൊൻ ഓെി നെക്കുവൊന്…
“ലസ ു….” “ആ … ന …?? ഞൊൻ
് മൂർത്തി അകിലളൊ…” “എതൊ ലസ ു ത്െശ്ും
അെിയൊത്ത എലതൊ ഒന്ന് ഗൗരിയുതെ കൊരയത്തിൽ സുംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്…
നിതന്ന ഇത് മൊത് ും അലട്ടൊനുും ലവണ്ടി ഇവിതെ ഇലപ്പൊ എതൊണ്
ഉണ്ടൊയ ്…??” മൂർത്തിയുതെ തെട്ടന്നുള ലചൊദയും ലസ ുവിൽ തഞട്ടൽ
ഉണ്ടൊക്കി… “ഒന്നുും ഇല്ല എന്നൊണ് െെയൊൻ ലെൊകുന്ന ് എകിൽ ലവണ്ട
ലസ ു… കളും െെഞ്ഞു ന ഉണ്ട്…
ുദ്ധിമുട്ടണ്ട…” “അല്ല അകിലള… ത്െശ്ും
െതെ അ ിന്തെ വൊല് മൊലത് എന്തെ വകയിൽ ഉളു… ല
കിട്ടിയിട്ടില്ല… ഞൊൻ െെയൊും അകിളിലനൊെ്.. ഇലപ്പൊഴല്ല… െിതന്ന…”
“മനസിലൊവുും ലസ ു… െിതന്ന ഗൗരിയുതെ കൊരയത്തിൽ അവളുതെ
അച്ഛന്തെ സ്ഥൊനത്തു നിന്ന് തന്ന െെയുവൊതണന്ന് കൂട്ടിലക്കൊ
മനസെിഞ്ഞു തന്ന ആണ് ഗൗരിതയ നിന്തെ വകകളിൽ
ഏല്ിപ ച്ച …
് എന്തെ ീരുമൊനും നൂെു ശ മൊനും ശരി ആയിരുന്നു എന്ന്
എനിക്ക് ഉത്തമല ൊധയും ഉള ് തകൊണ്ടൊണ് ഇങ്ങതന ഒരു
കലയൊണക്കൊരയും ഞൊൻ ആയി തന്ന മുൻവക എെുത്ത് നെത്തൊൻ
ലെൊലണ… ൊൽക്കൊലികും ആയുള ഒരു തഷൽട്ടർ അല്ല ഗൗരിക്
ആവശയും… അവസൊനും വതര ഉള കൂട്ട് ആണ്… അ ിനു നീ തന്ന
ആണ് കെക്റ്് ലചൊയ്സ…
് ” “അകിൾ… ഞൊൻ…” “ആലലൊചിക്ക് ലസ ു…
ന്ധങ്ങൾ ദൊ ഇവിതെ നിന്നൊണ് ഉണ്ടൊവലണ്ട… ൃദയത്തിൽ നിന്ന്…
അല്ലൊത ലലച്ചൊെിന് അ ിൽ കൊരയും ഇല്ല… കൊരയങ്ങൾ നെക്കതട്ട…
ഞൊൻ ലെൊണൂ…” മൂർത്തി ലെൊകുന്ന ുും ലനൊക്കി ലസ ു നിന്നു…
വസുന്ധരതയ ല െി ലസ ു െൂമിലലക്ക് വന്നു… “അലമ്മ…” “ആ ്…
ലമൊതന…” “അമ്മു… അവൾ ആണ് ഗൗരിതയ…” “അെിയൊും ലസ ു… ഞൊൻ
കണ്ടു…” “ഇ ് ഇങ്ങതന വിട്ടൊൽ െറ്ില്ല അലമ്മ… എത് യുും
തെതട്ടന്നു അവസൊനിപ്പിക്കണും…” “ഒരു അവസൊനും ലവണും ലസ ു…
അ ് െതെ എെുത്ത് ചൊെിയുള ഒന്നവരു ് എന്ന് മൊത് ും… ഒന്ന് െമിക്ക്
ഇതപ്പൊ… അമ്മുവിതന ഞൊൻ വകകൊരയും തചയ്ല ൊളൊും…” “അമ്മ
െെഞ്ഞ ് തകൊണ്ട് മൊത് ും ഞൊൻ അവതള ഇതപ്പൊ തവെുത വിെുവൊന്..
ഇനി ഒരിക്കൽ കൂെി ഗൗരിക്ക് ലനതര വകകൾ ഉയർന്നൊൽ ഈ ലസ ു
ആരൊതണന്ന് അവൾ അെിയുും..” “അ ല്ല ലസ ു… എനിക്ക്
മനസിലൊവൊത്ത ് മതറ്ൊന്ന് ആണ്… ശകരൻ എത്തകൊണ്ട് ഗൗരിതയ
ഒന്നുും തചയ്തില്ല… അെകെതപ്പെുത്തൊൻ ആയിരുന്നു ഉലദശിച്ച ് എകിൽ
അ ് െുെത്തു തവച്ച് ആവൊമൊയിരുന്നലല്ലൊ…” “അമ്മക് ഇനിയുും അ ്
മനസിലൊയില്ല അതല്ല…? നമ്മതള ഒന്ന് ലെെിപ്പിക്കുക… അ ് മൊത് ും
ആയിരുന്നു അയൊളുതെ ലെയും…അ ിൽ അയൊൾ വിജയിക്കുകയുും
തചയ്തു…” “ഗൗരി ലമൊതള ഒന്നൂതെ ത്ശദ്ധിക്കണും ലസ ു… ുധനൊഴ് ച
വിവൊ ും കഴിയുന്ന വതര നിന്തെ ഒരു ത്ശദ്ധ എലപ്പൊഴുും അവളിൽ
ലവണും… എന്തെ മനസ് െെയുന്നു എലതൊ അരു ൊത്ത ് സുംഭവിക്കൊൻ
ലെൊകുന്നു എന്ന്…” “അമ്മ ലെെിക്കൊത … നമ്മൾ എല്ലൊരുും ഇലല്ല…
എനിക്ക് കുെച്ചു കൂെി െണി ൊക്കി ഉണ്ട്…” ഗൗരി മുെിയിൽ
കിെക്കുകയൊണ്… ലക്ക് നല്ല ലവദന ഉണ്ട്… തെട്ടന്ന് ക ക് അെക്കുന്ന
ശബ്ദും ലകട്ടു ഗൗരി കണ്ണു ുെന്നു… “ഏട്ടൻ ഇ ് എവിതെ ആയിരുന്നു…
കണ്ടല ഇല്ലലല്ലൊ…” മുെിയിൽ വന്ന ് ലസ ു ആതണന്ന് വിചൊരിച്ചു ഗൗരി
െെഞ്ഞു ുെങ്ങി… “ഏട്ടൻ അല്ല… ഞൊൻ ആണ് അമ്മു…” തെതട്ടന്ന്
അമ്മുവിതന കണ്ടു ഗൗരി ഒന്ന് തഞട്ടി.. “നീ എതൊ ഇവിതെ…?” ഗൗരിയുതെ
ശബ്ദും നല്ല ് ലെൊതല െ െുന്നുണ്ടൊയിരുന്നു… “എതൊണ് മിസ്സിസ്
ലസ ുമൊധവന് ഒരു ഭയും ലെൊതല.?? രൊവിതല എതന്ന കണ്ടൊയിരുന്നു
അതല്ല…?” “െിതന്ന കൊണൊത .. നല്ല വയക്തമൊയി തന്ന കണ്ടു നിതന്ന…
െതെ.. ലകൊണിപ്പെിയിൽ നിന്ന് എതന്ന ളിയിട്ട ് നീ ആതണന്ന്
ഞൊൻ ആലരൊെുും െെഞ്ഞില്ല…” “ലശ.. െെയണ്ടൊർലന്നൊ… ഭൊരയതയ
ആത്മൊർത്ഥമൊയി സ്ലന ിക്കുന്ന ഭർത്തൊവ് തവെുത
ന ..? നിനക്ക്
വിെിലൊയിരുന്നലല്ലൊ എതന്ന..” “എതൊ അമ്മു നിന്തെ ത്െശ്ും
എതൊ ലവലണ്ട…??” “അലയ്യൊെൊ… അങ്ങതന നീ രുന്ന ഭിെ അല്ല
എനിക്ക് ലവണ്ട ്… എനിക്ക് അവകൊശതപ്പട്ട ് ട്ടിഎെുത്ത ് നിയൊണ്…
എന്തെ ലസ ുലവട്ടതന…” “ഞൊൻ ഒന്നുും അെിഞ്ഞ ല്ല അമ്മു…” “നിനക്ക്
ഒന്നുും അെിയില്ല അതല്ല…? അെിയൊത്ത ് എനിക്കൊണ്… നിന്തെ
ഭർത്തൊവിന്തെ മനസ്… നീയുും ഞൊനുും അയൊൾക്ക് മുെതപ്പണ്ണ് അതല്ല…
അത ങ്ങനൊ എതന്ന അയൊൾക്ക് തെങ്ങൾ ആതയമൊലത് കൊണൊൻ െറ്ൂ…
എന്നൊൽ നിതന്ന ഭൊരയ ആക്കൊും…” അമ്മുവിന്തെ സുംസൊരവുും
തചയ്തികളുും ത്ഭൊതമൊയിരുന്നു… ഗൗരിക്ക് ലെെിയൊവൊൻ ുെങ്ങി…
“അമ്മു… നീ ഇതപ്പൊ ലെൊ… ഞൊൻ ഒച്ച എെുത്തൊൽ എല്ലൊരുും അെിയുും…
ന ഉണ്ടൊകൊത ലെൊകൊൻ ലനൊക്ക്…” “അെിയതട്ട… എല്ലൊരുും
തവെുത ത്െശ്ും
അെിയതട്ട… അതല്ല തന്ന ഇവിതെ എല്ലൊർക്കുും അെിയൊും… ലസ ുവിതന
അമ്മുവിന് ഇഷ്ടും ആതണന്ന്… നീ എതൊ ആതളകൂട്ടുും എന്ന് െെഞ്ഞു
ഭീഷണിതെെുത്തുവൊലനൊ…??” അമ്മു കട്ടിലിൽ കിെക്കുന്ന ഗൗരിയുതെ
അെുലത്തക്ക് നെന്നെുത്തു… വയ്യൊത കിെക്കുന്ന ് കൊരണും ഗൗരിക്ക്
ലവഗും എണിറ്ു മൊെൊൻ െറ്ുന്നുണ്ടൊയിരുന്നില്ല… ത്ഭൊതമൊയ അവസ്ഥയിൽ
ആണ് അമ്മു… എത് തചയ്യുതമന്ന് ഊ ിക്കൊൻ ലെൊലുും കഴിയില്ല
ആർക്കുും… ഗൗരി തന്നയൊണ് അവളുതെ ലെയും…. ുെരുും…

സേതുബന്ധനം, ഭാഗം 15

അമ്മു ഗൗരിതയ ലെയമൊക്കി കട്ടിലിനു അെുലത്തക്ക് നെന്നെുത്തു…


ലചർത്തുതവച്ചിരുന്ന ഗൗരിയുതെ വധരയും എല്ലൊും ലചൊർന്നു ലെൊയ ്
ലെൊതല അവൾക്കു ല ൊന്നി… ഭയും ഗൗരിതയ കീഴ്തപ്പെുത്തിയ ലെൊതല…
“അലമ്മ… !!!” ഗൗരി അലെി വിളിച്ചു… “ഗൗരി… ഗൗരി…” ലസ ു

വിളിച്ചലപ്പൊൾ മൊത് ും ആണ് ൊൻ ഇത് യുും ലനരും സവപ്ും
കൊണുകയൊയിരുന്നു എന്നവൾക്ക് മനസിലൊയ ന കണ്ടു ലെെിച്ചു
്…സവപ്ും
ഉെക്കത്തിൽ നിലവിളിച്ചു തഞട്ടി ഉണർന്ന ൊണ് ഗൗരി… “എതൊ
െറ്ിതയ..?? എതിനൊ നിലവിളിച്ച ്…??” “അ ് ഏട്ടൊ… ഞൊൻ…
ഒന്നുലൊ…എലതൊ സവപ്ുംന കണ്ടു നിലവിളിച്ച ്…” “ഓ ്… മനുഷയതന
ലെെിപ്പിക്കൊൻ ആയിട്ട്… ദൊ… കുെച്ചു തവളും കുെിക്കു…” ലസ ു
ഗൗരിക്ക് തവളും എെുക്കൊൻ എണീറ്ലപ്പൊലഴക്കുും വൊ ിൽ മുട്ടുന്ന ശബ്ദും
ലകട്ടു… “ഞൊൻ വിചൊരിച്ചല ഉളു എതൊണ് ആരുും വരൊത
എന്ന്…വന്നലല്ലൊ…” ഇ ുും െെഞ്ഞു ചിരിലച്ചൊണ്ട് ലസ ു വൊ ിൽ
ുെക്കൊൻ നെന്നു… “ആ ൊ…. െവൊെ് മുഴുവനുും ഉണ്ടലല്ലൊ…” “ഒന്ന് ലെൊെൊ
അവിെുന്ന്… ലമൊതളതിനൊ അലെി വിളിച്ച ്…??” “ലദ… ഇരിക്കുവലല്ല…
ലനരിട്ട് അലങ്ങൊട്ട് ലചൊദിലച്ചൊ….” “എത് െറ്ി ലമൊതള…??” “ഒന്നുല്ല അമ്മ…
ഒരു സവപ്ുംന കണ്ട ൊ…” “ത്െൊത്ഥിച്ചിതട്ടൊതക്ക കിെക്കലണ്ട ലമൊതള… നൊതള
ിരുലമനിതെ അവിെും വതര ലെൊയി ഒരു ചരെ് ജെിച്ചു തകട്ടൊും..” “ചരെ്
മൊത് ും ആക്കണ്ട അമ്മ… ഒരു െൂജ തന്ന നെത്തി കളയൊും…”
“കളിയൊക്കണ്ട ലസ ു…” വസുന്ധര ശബ്ദും കനപ്പിച്ചു… “മ ി… മ ി…
ഇങ്ങതന ഇവിതെ നിക്കണ്ട… ലെൊയി കിെക്കൊൻ ലനൊക്കിതയ എല്ലൊരുും…
നൊതള കൊവിൽ കളതമഴുത്തുും െൊട്ടുും ഉള ൊ… മെക്കണ്ട…” “ലമൊള്
കിെലന്നൊ… വദവതത്ത മനസ്സിൽ നലല്ലൊണും വിചൊരിച്ചു കിെലന്നൊ… ന്തെ
കൊവിലലമ്മ… നീ എന്തെ കുട്ടീതന കൊലത്തൊളലണ…” എല്ലൊരുും ലെൊയി
കഴിഞ്ഞലപ്പൊൾ ലസ ു വൊ ിൽ അെച്ചിട്ടു കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു…
അലപ്പൊഴുും ഗൗരിയുതെ െകപ്പ് മൊെിയിട്ടുണ്ടൊയിരുന്നില്ല… “എത്
െറ്ിതയലെൊ…?? ൊൻ നലല്ലൊണും ലെെിച്ച ലെൊതല ഉണ്ടലല്ലൊ…” “ഒന്നുല
ഏട്ടൊ… കിെലന്നൊ… നൊതള കലയൊണത്തിന് തത്ഡസ്സുും ആഭരണങ്ങളുും
ഒതക്ക എെുക്കൊൻ ലെൊണതമന്നു അമ്മ െെയുണ്ടൊയിരുന്നു…” “ഇവതരൊതക്ക
ഇ ് എത് ഭവിച്ചൊതണന്ന എനിക്ക് മനസിലൊവൊത … നിക്കു എലന്നൊെ്
ലദഷയും ല ൊന്നുണ്ടൊയിരിക്കുും അതല്ല…” “എയ്… എതിനു…?? ആരുും
ഇല്ലൊണ്ടൊയി ലെൊയ എനിക്ക് ഈ കുെുും തത്ത ിരിച്ചു ന്ന ലല്ല ഏട്ടൻ…
എനിക്ക് അ ിൽ സലതൊഷലമ ഉളു…” “ആ ്…

ഇനി തസന്െി ആവണ്ട… കിെലന്നൊ ൊൻ…” “ഗുഡ് വനറ്് ഏട്ടൊ” “ആ ്…”


അ ിരൊവിതല തന്ന ഗൗരി എണീറ്ു… രൊത് ിയിൽ എലപ്പൊലഴൊ ൊൻ
ലസ ുവിലനൊെ് െറ്ിലചർന്നൊണ് കിെന്ന് ഉെങ്ങിയ ് എന്നവൾക്ക്
മനസിലൊയി… ലസ ുവിലനൊതെൊപ്പും ആയിരിക്കുലപൊൾ ൊൻ
അനുഭവിക്കുന്ന സുരെി വും തചെു തല്ലന്ന് ഗൗരി ഓർത്തു…
ഏത ൊരു തെണ്ണുും ആത്ഗ ിക്കുന്ന ലെൊതല സ്ലന വുും കരു ലുും
സുരെി വവുും ഏട്ടനിൽ ഉണ്ട്…തകൊ ിച്ചു കിട്ടിയ ല്ല… വിധിച്ചു
കിട്ടിയ ൊണ് ഗൗരിക്ക് ലസ ുവിതന… എന്നൊലുും മതറ്ൊരൊൾക്ക് വിധിച്ച ്
ആലണൊ ൊൻ അനുഭവിക്കുന്നത ന്ന ചിത ഗൗരിതയ വല്ലൊണ്ട്
മുെിതപ്പെുത്തി…ലസ ുവുും അമ്മുവുും മ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിൽ ആയിരുന്ന
എന്ന ശകരന്തെ വൊക്കുകൾ വീണ്ടുും വീണ്ടുും ഗൗരിയുതെ കൊ ുകളിൽ
മുഴങ്ങി… ഗൗരി ലഫൊൺ എെുത്തു അച്ഛന്തെയുും അമ്മയുതെയുും ലഫൊലട്ടൊ
എെുത്തു ലനൊക്കി… െൊെില്ല…ഒരൊതളയുും ലവദനിപ്പിലച്ചൊണ്ട് അച്ഛന്തെ
ലമൊൾക്ക് ഒരു സലതൊഷവുും ലവണ്ട… ഏട്ടൻ എതന്ന ഓർത്തിട്ട്
ആയിരിക്കുും അതല്ല ഈ കലയൊണത്തിന് സമ്മ ിച്ച ് അതല്ല… ഞൊൻ
തവെുത … ഇല്ല അച്ഛൊ… ഞൊൻ ആയിട്ട് ആതരയുും ലവദനിപ്പിക്കില്ല…
മനസ്സിൽ അെിയൊത എലതലുും ആത്ഗ ും ല ൊന്നി ുെങ്ങിയിട്ടുതണ്ട
ഞൊൻ അ ് മൊറ്ിലക്കൊളൊും… ഒരുെൊെ് മിസ്സ് തചയ്യന്നു എനിക്ക് എന്തെ
അച്ഛതനയുും അമ്മതയയുും… “ ൊൻ കരച്ചിൽ യങ്ഞ്ഞും രൊവിതല
ുെങ്ങിലയൊ…??” തെതട്ടന്ന് ലസ ു എണീറ് കണ്ടലപ്പൊൾ ഗൗരി ഒന്ന് ചമ്മി…
ഇനി ഞൊൻ െെഞ്ഞ ് എലതലുും ലകട്ടു കൊണുലമൊ എലതൊ… “ ൊൻ
എതൊണ് ഇങ്ങതന കണ്ണ് ളി നിക്കുതന്ന…” “ലമൊതള ഗൗരി… നല്ല മെുെെി
ഒതരണും െെ… അതല്ല െിെിച്ചു നിക്കൊൻ െറ്ൂല്ല…” “ ലന്നൊെ് വമൻഡ്
ലവൊയിസ് െെഞ്ഞു കളിക്കൊൻ അല്ല െെലഞ്ഞ…” “ആലണൊ.. എകിലല
നന്നൊയി ലെൊയി… എന്തെ കണ്ണ്… എന്തെ വൊയ… ചിലലപ്പൊൾ കരയുും..
ചിലലപ്പൊൾ നിലവിളിക്കുും… അല്ല െിതന്ന… ുും..” ഇ ുും െെഞ്ഞു
ചൊെിത്തുളി ഗൗരി കുളികുെിയിലലക്ക് ലെൊകുന്ന ് കണ്ടലപ്പൊൾ ലസ ു
ഒന്ന് അപരന്ന്… “ഇവൾക്ക് ഇ ് എത് െറ്ിലയൊ എലതൊ…” ലെൊയ സ്ീപ ഡിൽ
ിരിച്ചു വരുന്ന ഗൗരിതയ കണ്ടു ലസ ു െിതന്നയുും തഞട്ടി… “ഇങ്ങതന
ലനൊക്കൊത മനുഷയൊ… അലല്ലല് തന്ന കണ്ണു രണ്ടുും ുൾവസ
ലെൊതലയൊ.. അ ിങ് െുെലത്തൊട്ട് ലെൊരുും…” “ആ ൊ… വക്കീൽ
മൊഡത്തിനു നൊക്കിനു നീളും തവച്ചലല്ലൊ…” “ആലണൊ… എകിൽ നന്നൊയി
ലെൊയി…” “െി…വൊയൊെി…” “അലയ്യൊ… ല്ലലല്ല… കുളിച്ചു മൊെൊൻ ത്ഡസ്സ്
എെുക്കൊൻ മെന്നു… അ ് എെുക്കൊൻ വന്ന ൊ..” “ … … കൊതൊരി…
തെൊലക്കൊ… തെൊലക്കൊ…” “ഈ….” െ ിവ് ലെൊതല അന്നുും മുംഗലത്ത്
െവൊട്ടിൽ സലതൊഷും ആയിരുന്നു… കലയൊണും അെുത്ത ് തകൊണ്ടു
ആതക ഒരു ഉത്സവ ത്െ ീ ി.. എല്ലൊവരുും കൂതെ കലയൊണത്തിന് തത്ഡസ്സുും
ആഭരണവുും എെുക്കൊൻ ലെൊലയക്കുവൊന്… ഇല സമയും ശകരൻ
ലെൊയ ് മതറ്ൊരിെലത്തക്ക് ആണ്… ലസ ു കൊത്തിരുന്ന ആ സൂപ്പർ
തത് യിൻ…!!! “ ൊൻ എത് െണിയൊലെൊ കൊണിലച്ച… ഇന്നതല തന്ന
ീർത്തു കളഞ്ഞൂെൊരുലന്നൊ അവതള… നിക്കു തചയ്യൊൻ മെി
ആയിരുതന്ന എലന്നൊെ് െെഞ്ഞൊൽ മ ിയൊയിരുന്നലല്ലൊ… നല്ല ണ്ടുും
െിയുും ഉള ആൺെിലളതര ഞൊൻ ഇെക്കുവൊയിരുന്നലല്ലൊ…” “എത്
അെിഞ്ഞിട്ട് ആണ് സർ ഇ ് സുംസൊരിക്കുതന്ന… ഇത് യുും നൊൾ ഞൊൻ
മൂെി തവച്ചത ൊതക്ക ആ ലസ ു കണ്ടുെിെിച്ചു… ഒരൊയുസിന്തെ കഷ്ടപ്പൊെ്
ആണ്…അ ിങ്ങതന തവളത്തിൽ വരച്ച വര ലെൊതല കളയൊൻ െറ്ുലമൊ
സൊലെ…??” “ലസ ു… അവനൊണ് അെകെകൊരി.. അന്ന് ഏ ് കഷ്ടകൊലും
െിെിച്ച ലനരത്തൊണൊലവൊ എലതൊ അവതന തന്ന െിെിച്ചു
അവലളൊതെൊപ്പും ല ൊട്ടൽ മുെിയിൽ ഇെൊൻ ല ൊന്നിയ ്…” “ഇനി
െെഞ്ഞിട്ട് കൊരയും ഇല്ല സൊർ.. നമുക്ക് അെുത്ത ് ചിതിക്കൊും..” “ഇനി
എലതൊന്ന് ആലെൊ… വകയിൽ കിട്ടിയ അവസരും ൊനൊയിട്ട്
നശിപ്പിച്ചിലല്ല… അവൻ ആലണ അവതള ഒന്ന് െവൊട്ടില് മുറ്ലത്തക്ക്
ലെൊലുും ഒറ്ക്ക് ഇെക്കൂലലല്ലൊ…” “അ ് െിതന്ന സർ… ശകരന് സവതും
നിലനിൽെ് കൂെി ലനൊക്കലണ്ട സൊലെ… സൊെിന് നഷ്ടതപ്പെൊൻ ഒന്നുും
ഇല്ലലല്ലൊ… എന്തെ കൊരയും അങ്ങതന ആലണൊ…” “ഒന്ന് ലെൊലക്കൊണും
അലങ്ങൊട്ട്… നഷ്ടും ഒന്നുലല്ല െിതന്ന എതിനൊലെൊ ഞൊൻ ഈ െണിക്ക്
ഇെങ്ങിയ ്…

മുഖയൻ ജുഡീഷയൽ അലനവഷണും ത്െഖയൊെിച്ചലപ്പൊൾ ലെൊതട്ട െുതല്ലന്ന


വമൻഡ് ആയിരുന്നു… െണത്തിനു മീത െരുതുും െെക്കില്ലലല്ലൊ…
എന്നൊ എന്തെ കണക്കുക്കൂട്ടൽ ത റ്ിച്ചു അലനവഷണത്തിന് കമ്മീഷൻ
തവച്ച് അ ിന്തെ ലപ്പത്തു ആ രവിലയയുും ലകറ്ി തവതച്ചന്ന് ലകട്ടലപ്പൊൾ
എന്തെ തനലഞ്ചൊന്നു കത്തി… അ ് തവെുും െരുതല്ലലല്ലൊ ശകുലവ..”
“ശരിയൊ… ഏ ൊയൊലുും അലങ്ങരുതെ ശലയും ഒഴിഞ്ഞു കിട്ടിയലല്ലൊ…
ഭൊരയയുും ഭർത്തൊവുും ഒന്നിച്ചലല്ല െരലലൊകലത്തൊട്ട് ലെൊയ ്…” “ലെൊയ ്
അല്ലലല്ലൊലെൊ…െെഞ്ഞയച്ച ലല്ല… മധുലരന്നു നല്ല െിലളതര ഇെക്കി…
െിപ്പർ ഓെിച്ചങ്ങു ലകറ്ി രണ്ടിന്ലെും തനഞ്ചലത്തൊട്ടു… അല ൊതെ എല്ലൊും
കഴിഞ്ഞൂന്ന വിചൊരിലച്ച… ലവൾ ഉണ്ടലല്ലൊ… ഗൗരി… ലതലെും ലളലെും
മരണും അലനവഷിക്കൊൻ ഇെങ്ങി െുെതപ്പട്ടവൾ… ഇന്നലല്ല നൊതള
അവതളൊരു ഭീഷണി ആവൊത ഇരിക്കണും എകിൽ മുളയിലല നുളി
കളലഞ്ഞ െറ്ൂ…” “സൊർ വിഷമിക്കൊത … ഇന്ന് രൊത് ിയിൽ അവതള
നമ്മൾ തെൊക്കിയിരിക്കുും… െിലളലരൊെ് തെഡി ആയി ഇരിക്കൊൻ
െെയ്…” “അത ങ്ങണൊലഡൊ…?? അവൻ കൊണിലല്ല കൂതെ ..?? ഒരു
രെകൻ വലന്നക്കുന്നു… ുഫ്…” “അത ൊതക്ക നെക്കുും… ഇന്ന്
അപലത്തിൽ െൂജ ഉണ്ട്… കൊവിൽ കളതമഴുത്തുും െൊട്ടുും കഴിഞ്ഞൊൽ
െിതന്ന ഭഗവ ിക്ക് ആെൊട്ട് നെത്തൊൻ ഞങ്ങൾ ആണുങ്ങൾ എല്ലൊരുും
മനയ്ക്കലലൊട്ട് ലെൊവുും… അതപ്പൊ നമുക്ക് കൊരയങ്ങൾ നെത്തും..” “വലല്ലൊും
നെക്കുലവൊലെൊ..?? അല ൊ ഇലപ്പൊഴുും അവൻ വന്ന രെിക്കുലമൊ…??”
“എയ്… ഇ ് െക്കൊ ആണ്… ഞൊൻ െെഞ്ഞ സമയത്ത് നിങ്ങൾ തെഡി
ആയി നിന്നൊൽ മ ി…” “അതപ്പൊ എല്ലൊും െെഞ്ഞ ് ലെൊതല… ഞൊനുും
എന്തെ െിലളരുും അവിതെ ഉണ്ടൊകുും…” “ഒതക്ക സൊർ… ഞൊൻ
െവൊട്ടിലലൊട്ട് തചല്ലതട്ട…എതന്ന അലനവഷിക്കുന്നുണ്ടൊവുും… െിതന്ന ഒരു
കൊരയും… എതവന്നൊലുും എതന്ന ലഫൊണിൽ വിളിക്കരു ്… ലസ ു
നിസൊരക്കൊരൻ അതല്ലന്ന് ഓർമ ലവണും…” “തവെിതക്കട്ട് കൊരതന ഉെുക്ക്
തകൊട്ടി ലെെിപ്പിക്കൊത ശകരൊ… ഇ ് എന്തെ സൊത്മൊജയും…
തകട്ടിതപ്പൊക്കൊൻ അെിയൊതമകിൽ നിലനിർത്തി ലെൊകൊനുും
അെിയൊും…നമുക്ക് കൊത്തിരുന്നു തന്ന കൊണൊും..മുഖമെിയൊത്ത ശത് ു
ഇനി മെ നീക്കി െുെത്ത് വരുവലല്ല…” ുെരുും…
സേതുബന്ധനം, ഭാഗം 16

മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിൽ ആതക ളും ആണ്… ഒരു ഭൊഗത്തു


കലയൊണത്തിന്തെ ഒരുക്കങ്ങൾ… മതറ്ൊരു ഭൊഗത്തു കൊവിതല
ഉത്സവത്തിന്തെ ിരക്ക്… എല്ലൊവരുും ഓലരൊലരൊ കൊരയങ്ങൾക്ക് ആയി
ഓെിനെക്കുകയൊണ്… “ല ൊയ്… മൊഡും… കൊണൊൻ കിട്ടുന്നില്ലലല്ലൊ… ”
“ആ ്… ഏട്ടലനൊ…? ഇത വിെൊലന്ന… രൊത് ി കിെക്കൊൻ ലനരത്ത് മൊത് ലമ
ഞൊൻ ഇലപ്പൊ എട്ടതന കൊണുന്നുളൂ… ” “ഓല ൊ… ഇലപ്പൊ ഇങ്ങതന
ആലയൊ… വല്ലലപ്പൊഴുും കൂെി എതന്നയുും ഒന്ന് ലനൊക്കണും… എകിലല
കൊണൂ… അത ങ്ങനൊ െവൊട്ടിതല തകൊച്ചത്പൊട്ടി അതല്ല ഇലപ്പൊ…
അെിയങ്ങതള ഒതക്ക ത്ശദ്ധിക്കൊൻ എവിെലല്ല ലനരും…? ” “കളിയൊക്കണ്ട
ഏട്ടൊ… ഇനി എത് ദിവസും കൂെി കൊണുും ഇങ്ങതന…??” “എലത… ൊൻ
നൊെ് വിെൊൻ ലെൊകുവൊലണൊ ഉെതന എങ്ങൊനുും…?? അല്ല െിതന്ന…”
തെതട്ടന്നു ഗൗരിയുതെ മുഖും മൊെി… “അലയ്യ… ഞൊൻ തവെുത
െെഞ ൊലെൊ.. ഇനി മുഖും വീർപ്പിക്കണ്ട… അലപ്പൊലഴ… അപലത്തിലലക്ക്
വവകിട്ടതത്ത െൂജക്ക് കുെച്ചു സൊധനങ്ങൾ വൊങ്ങൊൻ ഉണ്ടൊയിരുന്നു…
ഞൊൻ ലെൊയി വരൊും…” “ഏട്ടൊ…” ലസ ു ഇെങ്ങൊൻ ുെങ്ങിയ ുും ഗൗരി
െുെലകന്ന് വിളിച്ചു… “എതൊലെൊ… വിളിലച്ചൊ….” ലമശവലിപ്പു ുെന്നു ഒരു
കവർ എെുത്തു ഗൗരി ലസ ുവിന് ലനതര നീട്ടി… “എതൊണ് ഇ ്…?”
“വൊയിച്ചു ലനൊക്ക് ഏട്ടൊ… ” കവർ ുെന്ന് അ ിൽ ഉണ്ടൊയിരുന്ന ലെപ്പർ
െുെതത്തെുത്തു വൊയിച്ച ുും ലസ ുവിന്തെ മുഖും തെതട്ടന്ന് മ്ലൊനമൊയി…
ഒരു നിമിഷും നിശബ്ദ അവർക്കിെയിൽ ളും തകട്ടി… “ഗൗരി…
ഇ ിലപ്പൊ…. ” “ഇന്ന് രൊവിതല ലകൊലളജിതല ഒരു ത്ഫണ്ട് തകൊണ്ട് വന്നു
ന്ന
്… ഇവിതെ ആലരൊെുും െെഞ്ഞില്ല… ഏട്ടലനൊെ് ആദയും െെയൊും എന്ന്
വിചൊരിച്ചു… ‘ “6 മൊസങ്ങൾക്ക് ലശഷമലല്ല അവിതെ യൂണിലവഴ്ിസ റ്ിയിൽ
ലകൊഴ്് സ ുെങ്ങൂ… െിതന്ന എതിനൊ ഇത് ലനരതത്ത ലണ്ടൻ ലെൊകുതന്ന… ”
“നമ്മൾ ഇ ിനു ലവണ്ടി അതല്ല തവയിറ്് തചയ്ല … തസൊ ഞൊൻ അവിതെ
ഒരു ഇന്ലെൺഷിെ് അവപ്ല തചയ്തു… അ ിന്തെ കൊൾ തലറ്ർ ആണ്…
വയൊഴൊഴ് ച തവളുെിതന 3 മണിക്ക് വലറ്്… ” “വയൊഴും എന്ന് െെയുലപൊ ഇനി
ദിവസും ഇല്ല ഗൗരി… നി കൊരയും ആയിട്ട് തന്ന ആലണൊ…കലയൊണും
ീരുമൊനിച്ചിരിക്കുലപൊ… ” “ഏട്ടൻ ഇത തൊ െെയുലന്ന…. കലയൊണും
ഒതക്ക… അത ൊന്നുും ശരി ആവൂല… നമ്മൾ ഇട്ട എത്ഗിതമന്െ് ഇങ്ങതന
ഒന്നുും അല്ലൊയിരുന്നൊലലൊ… ” “അത്ഗീതമന്ലെൊ…?? നീ എതതൊതക്കലയൊ
ഗൗരി ഈ െെയുലന്ന… ” “ഗൗരി… ലമൊതള ഗൗരി… ഒന്ന് ഇത് െും വതര
വലന്ന… ” “ആ ്.. ലദ വരുന്നു ചിലറ്… ” “അതപ്പൊ ഏട്ടൊ… എനിക്ക് വയൊഴും
രൊവിതല ലെൊണും… ഇവിെുതത്ത കൊരയങ്ങൾ എതൊതണന്നു തവച്ച
തെതട്ടന്ന് ഡീൽ തചയ്യണും… ഞൊൻ ലെൊണൂ… ” “ഗൗരി…നിക്ക്… ” ലസ ു
വിളിക്കുന്ന ് ലകട്ട ഭൊവും നെിക്കൊത ഗൗരി െൂമിൽ നിന്നു ഇെങ്ങി
ലെൊയി… ഗൗരി ന്ന ആ കവർ ലസ ു ഒന്നുതെ ലനൊക്കി… തെതട്ടന്ന് ഉള
അവളുതെ ഭൊവമൊറ്ും എതുതകൊണ്ടൊതണന്ന് ലസ ുവിന് മനസിലൊയില്ല…
ലദഷയലത്തൊതെ ആ കവർ കട്ടിലിലലക്ക് വലിതച്ചെിഞ്ഞിട്ട് ലസ ു
െുെലത്തക്ക് ഇെങ്ങി… െിന്നീെ് ലസ ു െലവട്ടും സുംസൊരിക്കൊൻ തചന്നിട്ടുും
ഗൗരി ഒഴിഞ്ഞു മൊെുകയൊണ് ഉണ്ടൊയ ്… വവകുലന്നരും മുംഗലത്ത്
കൊവിലലക്ക് െൂജയ്ക്കൊയി ലെൊയലപ്പൊഴുും ഗൗരി ലസ ുവിൽ നിന്നുും
അകലും െൊലിച്ചു… ഗൗരിയുതെ മൗനും ലസ ുവിതന ത്ഭൊത് െിെിപ്പിക്കുന്ന
ലെൊതല ല ൊന്നി… കൊരണും െെയൊത ഉള അവളുതെ ഈ ഒഴിഞ്ഞു മൊറ്ും
വകതവച്ചു തകൊെുക്കൊൻ അവൻ മെിച്ചു… എതൊയൊലുും രൊത് ി
സുംസൊരിക്കൊും എന്നുള ീരുമൊനത്തിൽ ലസ ു മറ്ുളവലരൊതെൊപ്പും
െൂജക്ക് കൂെി…െവൊട്ടിതല െു ിയ കൊർലന്നൊരൊയ ലസ ുവുും ഗൗരിയുും
ആണ് എല്ലൊ െൂജയുും തചയ്ത ്… ഒരു ൊല്ര
പ യവുും ഇല്ലൊത ഉള ഗൗരിയുതെ
ത്െവർത്തികൾ ലസ ുവിതന അലട്ടി തകൊണ്ടിരുന്നു… എന്നൊൽ
െവൊട്ടിൽ ഉളവർ ത്ശദ്ധിക്കുും എന്നുള ് തകൊണ്ടു മൊത് ും അവൻ
മൗനും െൊലിച്ചു… “ഇനി ആെൊട്ട് ഇെങ്ങൊും അതല്ല ിരുലമനി…” അചയു ൻ
ലചൊദിച്ചു… “ആ ്… സമയും ആയലല്ലൊ…

അചയു ൻ വന്നു കൊപ്പ് തകട്ടു… ” “ലവണ്ട ിരുലമനി… ഈ ത്െൊവശയും


മു ൽ ലസ ു തന്ന കൊപ്പ് തകട്ടി ആെൊട്ട് വരലവറ്ൽ മ ി… ” “അച്ഛൊ…
ഞൊലനൊ… ” “ഒന്നുും െെയണ്ട ലസ ു… നീ അച്ഛൻ െെഞ്ഞ ്
അനുസരിക്കൊൻ ലനൊക്ക്… മു ൂർത്തും ആവുന്നു… ” “ഞൊൻ ഇനി എത്
െെയൊനൊ… നിങ്ങൾ ഒതക്ക കൂെി എല്ലൊും ീരുമൊനിച്ചു ഉെപ്പിച്ചലല്ല…
എതൊന്ന് തവച്ചൊൽ ആയിലക്കൊ… അല്ല െിതന്ന… ” ലസ ു ലദഷയലത്തൊതെ
െെഞ്ഞു നിർത്തി… ിരുലമനി ലസ ുവിന്തെ വകയിൽ കൊപ്പ് തകട്ടി
തകൊെുത്തു… െവൊട്ടിതല ൊക്കി െുരുഷന്മൊർ എല്ലൊവരുും ലസ ുവിതന
അനുഗമിച്ചു ആെൊട്ട് വരലവൽക്കൊൻ നെന്നു… ശകരൻ ആവതട്ട
ങ്ങളുതെ പ്ലൊൻ അനുസരിച്ചു എല്ലൊും ശരിയൊയി നെക്കുന്നുലണ്ടൊ എന്ന്
മ വീെിക്കുവൊയിരുന്നു…ഗൗരിതയ തകൊണ്ട് ലെൊകൊൻ
സസൂക്ഷ്ും
ഏർപ്പൊെൊക്കിയ ആളുകൾ െുെത്തു കൊെുമൊയി തവയിറ്് തചയുന്ന ്
അയൊൾ കണ്ടു… ചുണ്ടിതലൊരു വിജയചിരിലയൊതെ ശകരൻ
മറ്ുളവർതക്കൊപ്പും നെന്നു നീങ്ങി… “അലപ്പൊ വസുന്ധരലമ്മ….
മരുലമൊലളൊെ് സർപ്പ െയിൽ ലെൊയി വിളക്ക് തവച്ച് വരൊൻ െെയ്…
അലപ്പൊലഴക്കുും ഇവിെുതത്ത െൂജ കഴിയുും… ” “തചല്ല് ഗൗരി ലമൊതള… തചന്ന്
ആ ദീെും വൊങ്ങി ലെൊയി വിളക്ക് തവച്ചിട്ട് വരൂ… ” ഗൗരി ിരുലമനിയുതെ
വകയിൽ നിന്ന് ദീെവുും വൊങ്ങി സർപ്പത്തെയിലലക്ക് നെന്നു… വിളക്ക്
തവച്ച് ത ൊഴു ു നിക്കുന്ന ഗൗരിതയ ലെയമൊക്കി ശകരന്തെ ശികിെികൾ
നെന്നെുത്തു… ഗൗരിയുതെ ശബ്ദും െുെത്തു വരൊത അവർ അവതള
െിെിച്ചു വലിച്ചു വണ്ടിക്ക് അെുലത്തക്ക് നെന്നൂ…. “എതൊയി ലമലനൊൻ
സൊലെ… തകൊണ്ട് വലന്നൊ ആ നശൂലതത്ത…. ” “െിതന്ന ഇല്ലൊത …
അത് യ്ക്ക് മണ്ണുണികതള അല്ല ഞൊൻ തചല്ലുും ചിലവുും തകൊെുത്തു
ീറ്ിലെൊറ്ുതന്ന….ഈ ലമലനൊൻ ഒരു വൊക്ക് െെഞ്ഞിട്ടുതണ്ട അ ് നെത്തി
കൊണിക്കുും ശകുലവ…” “അ ് െിതന്ന എനിക്ക് അെിയത്തില്ലലയൊ എും.
എൽ. എ സൊലെ…” “അ തന്ന… അതല്ല െിതന്ന എങ്ങനൊതണലെൊ ഞൊൻ
ഇവിതെ ഈ നൊട്ടിൽ കഴിഞ്ഞ 18വർഷും ആയി എും. എൽ. എ ആയി
ജയിച്ചു നിക്കുതന്ന… തകൊണ്ടുും തകൊെുത്തുും കുതെ കണ്ട ൊഈ
ലമലനൊൻ… െിതന്ന അ ിനിെയിലലക്ക് ലകെി ഉണ്ടൊക്കൊൻ വന്ന വകയുും
തകട്ടി ലനൊക്കി നിക്കണർലന്നൊ ഞൊൻ… ” “അല്ല… ഈ രവിക്ക് ഇ ്
എതിന്തെ ലകെർന്ന് അതല്ല… ഇട്ടുമൂെൊന് തകൊെുക്കൊും എന്ന്
െെഞ്ഞലപ്പൊൾ അ കൊരും…കെ ീർന്ന നയൊയൊധിെൻ ആണ് ലെൊലുും…
ൂഫ്… ” “എന്നിട്ട് ഇതപ്പൊ എതൊതയലെൊ… അതത്ഡസ്സ് ഇല്ലൊണ്ട്
ആകിയിലല്ല… എലന്നൊെൊ കളി… ഇനി ലദ ഇവൾ…ഗൗരി…. അച്ഛതനക്കൊൾ
വലിയ ീതപ്പൊരി ആണ് ഇവൾ…തവെുത വീട്ടുെ… ഒരു തചെിയ സ്ൊപ ർക്
മ ി… ഒന്നെകും കത്തി ചൊപലൊവുും… അനുവദിക്കില്ല അ ിനു… ”
“എന്തെ ഇത് യുും നൊളതത്ത കണക്കുകൂട്ടലുകൾ ഒറ്യെിക്ക്
ഇല്ലൊണ്ടൊക്കൊൻ ഇന്നതല വന്നു ലകെിയവതള ഞൊനുും അനുവദിക്കില്ല
ലമലനൊൻ സൊലെ… മുംഗലത്ത് െവൊെ്… അ ീ ശകുവിന്തെ സവപ്ും ന
ആണ്… അ ് ലനെി എെുക്കൊൻ എത് നൊെിയ കളി കളിക്കൊനുും ഞൊൻ
തെഡി ആണ്… ” “ആദയും നമുക്ക് അവതള ഒന്ന് കൊണൊലെൊ… എന്നിട്ട്
വിശദമൊയി തന്ന െെഞ്ഞ് തകൊെുക്കൊും കൊരയങ്ങൾ… ” “െൊവും…
അച്ഛന്തെയുും അമ്മയുതെയുും ഒറ്ലമൊൾ അല്ലൊയിരുലന്നൊ… അവരുതെ
അെുലത്തക് തന്ന െെഞ്ഞു അയലച്ചക്കൊും അതല്ല സൊലെ… ” “അ ് െിതന്ന
ലത്െത കിച്ചു െെയലണൊ ശകരൊ… ഈ ലമലനൊൻ അലത് ദുഷ്ടൻ ഒന്നുും
അല്ല… ” “ … .. ഈ െെഞ്ഞ ത ും… ” “നിങ്ങൾ എലതൊന്ന്
് വൊസ്വ
െണിയൊെ െിലളതര കൊണിലച്ച…

ആരൊതണന്നു അെിയൊലവൊ ഇ ് ” ലമലനൊന്തെ ലഗൊഡൗണിൽ തകൊണ്ട്



വന്നു ഇലട്ടക്കുന്ന ഗൗരിതയ കണ്ടു ശകരൻ ലചൊദിച്ചു… അയൊളുതെ
സവരത്തിൽ ആതക െുച്ഛും നിെഞ്ഞു നിന്നു… “ആ മുഖത്തു നിന്ന് ുണി
അങ്ങ് മൊറ്് െിലളതര… ഒന്ന് കൊണതട്ട മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിതല
തകൊച്ചത്പൊട്ടിതയ… ” “ … … ” മുഖത്ത് മെച്ചിരുന്ന ആ കെുത്ത ുണി
മൊറ്ിയലപ്പൊൾ ലമലനൊനുും ശകരനുും ഒരുലെൊതല തഞട്ടി… അലത് ും ലനരും
അട്ട സിച്ചു നിന്നിരുന്ന ശകരന്തെ ത ൊണ്ട തെതട്ടന്ന് വരളുന്ന ലെൊതല
ല ൊന്നി… “എതൊണ് ശകരൊ… എതന്ന ീതര ത്െ ീെിച്ചില്ല അതല്ല… ”
“അമ്മു… നീ… ” ശകരന്തെ ശബ്ദും വളതര ലനർത്തിരുന്നു… അയൊളിൽ
ഉണ്ടൊയ തഞട്ടൽ അ ൂ ിക്കൊവുന്ന ിലുും അപ്പുെും ആയിരിക്കുും….
“ആ ൊ… രണ്ടൊളുതെയുും മുഖും െീസു ലെൊയ ൾ ് ലെൊതല
ആയിട്ടുണ്ടലല്ലൊ… ഗൗരി ലചച്ചിതയ ത്െ ീെിച്ച സ്ഥലത്ത് എതന്ന
കണ്ടലപ്പൊൾ ഇത് ക്ക് െകപ്പ് ഉണ്ടൊകുതമന്ന് ഞൊൻ വിചൊരിച്ചില്ല… ”
എതതൊതക്കലയൊ ീരുമൊനിച്ചുെപ്പിച്ചൊണ് അമ്മുവിന്തെ രുംഗത്െലവശും
എന്ന് അവർ രണ്ടൊൾക്കുും മനസിലൊയി… െുെതക ഉണ്ടൊവൊൻ ലെൊകുന്ന
ഭവിഷയത്തുകൾ മനസ്സിൽ മിന്നിമൊെി… “നിങ്ങൾ ഇങ്ങതന കുതും
വിഴുങ്ങി നിക്കൊത … ഇലപ്പൊ തന്ന ഇങ്ങതന കൊറ്ു ലെൊയൊൽ ൊക്കി
എങ്ങതന കൊണുും.. ഇ ് തവെുും െീസർ അതല്ല ആയുളൂ… തത്െയ്ലെുും
െെവുും െുെതക വരുന്ന അതല്ല ഉളു… അതല്ല തന്ന കൊണൊൻ ലെൊകുന്ന
െൂരും ഞൊൻ എതിനു െെഞ്ഞു അെിയിക്കണും…അതല്ല അച്ഛൊ… ഓ…
ലസൊെി ലസൊെി… അച്ഛൻ അല്ലൊലലൊ… രണ്ടൊനച്ഛൻ…!!!” ുെരുും….

സേതുബന്ധനം, ഭാഗം 17

ഗൗരിതയ ത്െ ീെിച്ച സ്ഥലത്ത് െകരും അമ്മുവിതന കണ്ടലപ്പൊൾ


ശകരനുും ലമലനൊനുും അപരന്നു… ഇത ങ്ങതന സുംഭവിച്ചു എന്നെിയൊത
അവർ ഇരുവരുും മുഖലത്തൊെ് മുഖും ലനൊക്കി നിന്നു… “ലമൊതള… അമ്മു…
ലമൊൾക്ക് ഒന്നുും െറ്ിയില്ലലല്ലൊ അതല്ല…അച്ഛൻ വല്ലൊണ്ട് ലെെിച്ചു ലെൊയി…
എതൊയൊലുും ലമലനൊൻ സൊെിന്തെ ആളുകൾ കെക്റ്് സമയത്തു കണ്ട ്
തകൊണ്ട് ലമൊതള അവരുതെ വകയിൽ നിന്ന് രെിക്കൊൻ ആയി…”
ശകരൻ നിക്കകളി ഇല്ലൊത അെുത്ത അെവ് െുെതത്തെുത്തു….
“അച്ഛലനൊ ആരുതെ അച്ഛൻ…?? രണ്ടൊനച്ഛൻ… അലത് ഉളു… അ ുും
ലവണ്ട… അങ്ങതന ഒരു വൊക്ക് ലെൊലുും െെയൊൻ എത് അർ ആലെൊ
നിക്കു ഉള ്…?? എല്ലൊും അെിഞ്ഞിട്ട് ന്നൊ അമ്മുന്തെ വരവ്…
െ ിതനട്ടു അെവുും െയറ്ി തെൊട്ടിയലപ്പൊ െു ിയ െതത്തൊപ ൊമതത്ത
അെവുും തകൊണ്ട് ഇെങ്ങിലയക്കുവൊലനൊ…?? ഓ… നയൂയർ സ്തെഷയൽ….
!!!” “എതൊ ലമൊതള നീ ഇങ്ങതന ഒതക്ക െെയുന്ന ്…?? ” “നിർത്തലെൊ ന്തെ
നൊെകും… എത് കൊലും ഇങ്ങതന എല്ലൊലരയുും തെൊട്ടന്മൊർ ആക്കി
മുൻലെൊട്ടു തകൊണ്ട് ലെൊകൊൻ കഴിയുും നിക്കു… ഇ ് ന്തെ എല്ലൊ
കളികളുതെയുും അവസൊനും ആണ്… ഇല ൊതെ ീർന്നു ഇത് കൊലും
തകൊണ്ട് ൊൻ ഉണ്ടൊക്കിതയെുത്ത ലെരുും െദവിയുും ഒതക്ക… മുംഗലത്ത്
െവൊട്ടിതല ഒരു കൊവൽനൊയ… അ ിനു ലെ ഇളകിയലപ്പൊ എല്ലൊരുും
കൂതെ ല്ലിതക്കൊന്നു… അലത് ും ഉളു ൊൻ… ” “പ്ൊഫ … നിർത്തെി
തെൺതകൊതച്ച… തകൊലെ ലനരൊയലല്ലൊ ഇങ്ങതന നിന്ന് ചിലക്കൊൻ
ുെങ്ങീട്ട്… ലവതണ്ടന്ന് തവച്ചലപ്പൊ ലല ലകെി നിരങ്ങൊൻ വരുലന്നൊ…
തകൊന്നു മണ്ണിനെിയിൽ െു ക്കൊൻ ശകരന് ഒരു മെിയുും ഇല്ല…
ഓർലത്തൊ… ” “ആ ൊ…. ദി ലത്ഗറ്് ശകരൻ… തകയർ ഓഫ് സിന്ധുവൊരയർ…
മുംഗലത്ത് െവൊെ്… അമ്മു െുച്ഛലത്തൊതെ െെഞ്ഞു… ” “അല െി… നീ
ലനരതത്ത െെഞ്ഞിലല്ല കൊവൽനൊയ എന്ന്… കഴിഞ്ഞ കുതെ തകൊല്ലും
അങ്ങതന തന്ന കിെന്നിട്ട് ന്നൊ മുംഗലത്ത് െവൊെ് എന്ന് ലെരിതനൊപ്പും
ലചർക്കൊൻ െറ്ിതയ… എന്തെ ആ കഷ്ടപ്പൊെ് തവളത്തിൽ വരച്ച വര
ലെൊതല കളയൊൻ ഞൊൻ സമ്മ ിക്കില്ല… അ ിനു െസ്സും ആയി ആര്
വന്നൊലുും ലവലരൊതെ െിഴു ു മൊറ്ിയിരിക്കുും ഈ ശകരൻ… അ ിലപ്പൊ നീ
ആയൊലുും നിന്തെ ള ആയൊലുും…” “എലതൊന്ന് ലനൊക്കി നിക്കുവൊെൊ
െിലളതര… െിെിച്ചു തകട്ടിനിെൊ ഇവതള…” ലമലനൊൻ ആജ്ഞൊെിച്ചു…
എലതൊ കണ്ടു ഭയന്നിതട്ടന്ന ലെൊതല അവർ അമ്മുവിതന െിെിക്കൊൻ
വരൊത അവിതെ തന്ന നിന്നു… “എതൊെൊ നീ ഒതക്ക ഇങ്ങതന ലനൊക്കി
നിക്കുതന്ന… െെഞ്ഞ ് മനസിലൊയിലല്ല…. ” “ഒച്ചതവക്കണ്ട എും. എൽ. എ
സൊലെ അവർ അനങ്ങില്ല അവിെുന്ന്… നിങ്ങളുതെ ഈ സ്ഥലലത്തക്ക്
ഇത് യുും വധരയലത്തൊതെ അമ്മു വന്നു ലകെീട്ടിട്ടുലണ്ട ഒരു ലെൊെൽ
ലെൊലുും ഏൽക്കൊത ിരിച്ചു ഇെങ്ങൊൻ വഴി കണ്ടിരിക്കുും… അതല്ല
തന്ന നതട്ടല്ലുള ആതണൊരുത്തൻ െവൊട്ടിൽ ഉളലപ്പൊൾ എതിനൊ
ലെെിക്കുതന്ന… ” ലസ ു… അെിയൊത തന്ന ശകരന്തെ നൊവ് ചലിച്ചു…
“ … … അലപ്പൊ അെിയൊും… ഇങ്ങു ലകെിലെൊതര ലസ ുലവട്ടൊ… ലദ
ഇവതരൊതക്ക കൊത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞുലട്ടൊ… ” അകത്തു നിന്ന് തന്ന
ലസ ു വരുന്ന ് കണ്ടലപ്പൊൾ ശകരനുും ലമലനൊനുും ഒരുലെൊതല തഞട്ടി…
“എതൊണ് ശകുമൊലമ ഇങ്ങതന െകച്ചു ലനൊക്കുതന്ന… ഓ… ഗൗരിതയ
ത്െ ീെിച്ചു ആണലലൊ അതല്ല വലന്ന… അലപ്പൊഴൊ ഗൗരിക്ക് െകരും
അമ്മുതന കലണ്ട… ലദലണ്ട െുെതക എതന്നയുും… ആതക
ലെുകയുന്നുണ്ടതലൊ അതല്ല രണ്ടിന്തെയുും… ” “എലതൊന്നൊെൊ ലനൊക്കി
നിക്കുതന്ന… െിെിച്ചു ലകതട്ടെൊ രണ്ടിതനയുും… ” “ലവണ്ട സൊലെ… എത്
ആലത്കൊശിച്ചട്ടുും ഒരു കൊരയവുും ഇല്ല… അനങ്ങില്ല അവന്മൊർ… അവർക്ക്
കിട്ടൊനുള ് ലനരതത്ത തന്ന കിട്ടി… ” ലമലനൊന്തെ കൂതെ ഉളവർ
ഒന്നുും മിണ്ടൊത ല കുനിച്ചു നിന്നു… “എതൊയൊലുും ഒരു കൊരയും
െെയൊത വയ്യലെൊ… െകൽമൊനയന്മൊർക്ക് രണ്ടു മുഖും ഉതണ്ടന്ന്
അെിയൊും… െതെ ആ കൂട്ടത്തിലലക്ക് തന്ന ഞൊൻ ഒരിക്കലുും
കൂട്ടിയിരുന്നില്ല… പ്ലൊനിങ് ഒതക്ക അെൊരും തന്ന… സമ്മ ിക്കൊത
വയ്യ… െതെ ഏ ് തകൊലതകൊപനുും മുട്ടുമെക്കുന്ന ഒരു ദിവസും
ഉണ്ടൊകുമലലൊ… ഇന്നൊണ് ആ ദിവസും… അ ിനുള െൊച്ചിലിൽ
ആയിരുന്നു ഞൊനുും എന്തെ െിലളരുും െിതന്ന ലദ ഇവളുും… അമ്മു… ”
“എന്തെ മനസ്സിൽ തവെുപ്പുും വിലദശവവുും കുത്തിനിെച്ചു െവൊെ്
ത റ്ിക്കൊൻ ലനൊക്കിയലപ്പൊൾ നിങ്ങൾ വിട്ടു ലെൊയ ഒരു കൊരയും ഉണ്ട്
ശകരൊ.. എതന്ന വളർത്തിയ ുും ലനൊക്കിയ ുും മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിതല
വസുന്ധര ആതണന്ന്… ആ നന്മമരത്തിന്തെ ണലിൽ ഞൊനുും എന്നുും
സുരെി ആതണന്ന്… ” “ഗൗരിതയ ഇല്ലൊണ്ടൊക്കൊൻ െഠിച്ച െണി
മുഴുവനുും ലനൊക്കിയിട്ടുും നെക്കൊത വന്നലപ്പൊൾ ആ ദൗ യും അമ്മുതന
തകൊണ്ട് തചയ്യിക്കൊൻ ലനൊക്കിയ തല്ലലെൊ ൊൻ…

അ ിന്തെ ആദയ ഘട്ടത്തിൽ ൊൻ വിജയിക്കുകയുും തചയ്തു ൊൻ… അമ്മു


ഗൗരിതയ ലകൊവണിപ്പെിയിൽ നിന്നുും ളിയിട്ട ആ ദിവസും
കഴിഞ്ഞ ൊണ് ന്തെ സ്ലന സപന്നൻ ആയ അച്ഛന്തെ ലവഷുംതകട്ട്…
” “ലസ ുലവട്ടൻ തന്ന െറ്ി െെയുലപൊൾ അത ൊന്നുും സ യും ആവരുല
എന്ന ത്െൊർത്ഥന ഉണ്ടൊയിരുന്നു ഉളിന്തെ ഉളിൽ… കൊരണും എന്തെ
അച്ഛതന ഞൊൻ അത് യ്ക്ക് സ്ലന ിക്കുകയുും ുമൊനിക്കുകയുും
തചയ്തിരുന്നു… എന്നൊൽ എന്തെ അച്ഛതന ഇല്ലൊണ്ടൊക്കിയവതന ആണ്
ഞൊൻ ഇത് യുും കൊലും ആ സ്ഥൊനും തകൊെുത്തു സ്ലന ിച്ച ്
എലന്നൊർക്കുലപൊൾ എനിക്ക് എലന്നൊെ് തന്ന അെപ്പൊണ് ല ൊന്നുലന്ന…. ”
“ലസ ുവുും അമ്മുവുും മൊെി മൊെി െെലഞ്ഞൊണ്ട് ഇരിക്കുലപൊ രെതെട്ടു
ലെൊകൊൻ ത്ശമിക്കുകയൊണ് അവർ രണ്ടു ലെരുും… എന്നൊൽ ലസ ുവുന്തെ
വകക്കരുത്തിനു മുന്നിൽ നിരുെൊധികും കീഴെലങ്ങണ്ടി വന്നു അവർ
രണ്ടു ലെർക്കുും… ” “എതിനൊ ഇത് യുും ധൃ ി… കുെച്ചു കൂതെ െമിക്ക്
രണ്ടൊളുും… ഇത് യുും കൊലും നിങ്ങൾ തചയ്തു കൂട്ടിയ എല്ലൊ
തകൊളരു ൊയ്മകളുും കണ്ടു െിെിച്ച ിന്തെ ലെരിൽ അതല്ല ആ നല്ല
മനുഷയതന നിങ്ങൾ ഇല്ലൊണ്ട് ആക്കിലയ… എന്നൊൽ അ ിതനൊതക്കയുും
നിങ്ങൾ കണക്കു െെലയണ്ടി വരുും മിസ്റ്റർ… ത ളിവുകൾ എല്ലൊും എന്തെ
വകയിൽ ഭത്ദും ആണ്… ഊരിലപ്പൊകൊന്ന് സവെനത്തിൽ ലെൊലുും
വിചൊരിക്കണ്ട… െൂട്ടിയിരിക്കുും ലസ ു… ” “ഗൗരിതയ ഇന്ന് നിങ്ങൾ
അെകെതപ്പെുത്തുും എന്ന് അെിഞ്ഞു തന്ന ആണ് െവൊെ് മുഴുവനുും
ഇങ്ങതന ഒരു െൂജക്ക് സമ്മ ിച്ച ്… ജന ൃദയങ്ങളുതെ
ആരൊധയെുരുഷൻ ആയ നിങ്ങളുതെ മുഖുംമൂെി വലിച്ചു കീെൊൻ ഞൊൻ ഇട്ട
ചൂണ്ടയിതല ഇര ആയിരുന്നു ഗൗരി… എത് തചയ്യൊൻ… കെക്റ്് ആയി
വന്നു തകൊത്തുകയുും തചയ്തു രണ്ടൊളുും… ” “ഗൗരി ലചച്ചിതയ െിെിലച്ചൊണ്ട്
ലെൊകൊൻ ത്ശമിച്ചലപ്പൊൾ തന്ന ഇവന്മൊതര ഒതക്ക കണക്കിന് തകൊെുത്ത ്
ആണ്… എതൊയൊലുും ലകരളലെൊലീസിൽ നല്ല ചുണകുട്ടന്മൊർ തണ്ടന്നു
ഇതപ്പൊ മനസിലൊയി കൊണുും… െിതന്ന നിങ്ങതള ഒന്ന് തഞട്ടിക്കൊൻ ലവണ്ടി
ആണ് ഗൗരി ലചച്ചിക്ക് െകരും ഞൊൻ വലന്ന… ഒന്നുതല്ലലുും എന്തെ
കൂതെപ്പിെപ്പ് അതല്ല ലചച്ചി… ലചച്ചിക്ക് ഒന്ന് വന്ന വകയുും തകട്ടി ലനൊക്കി
നിക്കൊൻ െറ്ുലമൊ എനിക്ക്… ” “മ ി എന്തെ അമ്മുലവ… അവർക്ക് കുെച്ചു
െസ്റ്റ് തകൊെുക്ക്… എലൊും കൂെി ഇങ്ങതന ഒറ്യെിക്ക് െെഞ്ഞു ീർക്കൊത …”
ലസ ു ലെൊക്കറ്ിൽ നിന്ന് തമൊവ ൽ ലഫൊൺ എെുത്തു… “ ലലൊ
വിനീഷ്.. എത്തിതല്ലലെൊ ഇ ുവതരയുും… എത് ലനരൊയി വിളിച്ചു
െെഞ്ഞിട്ട്… ആ ്… ഒതക്ക… ശരി… െിതന്ന െെഞ്ഞ ് മെക്കണ്ട… വില
കൂെിയ രണ്ടു ഗസ്റ്റ് ആണ് വരുലന്ന… നന്നൊയിട്ട് തന്ന
സൽകരിലച്ചക്കലണ… ” കൊൾ കട്ട് തചയ്തു ലഫൊൺ ിരിച്ചു ലെൊക്കറ്ിലലക്
ഇട്ടു… “അതപ്പൊ എങ്ങനൊ ശകരൊ… ലെൊകുവലല്ല… എും എൽ എ സൊെുും
ഉള ലല്ല… സര്ക്കൊര് വണ്ടി തന്ന ലദ ഇതപ്പൊ വരുും… ” ശകരതനയുും
ലമലനൊതനയുും കയ്യൊമും തവച്ച് ലഗൊഡൗണിനു തവളിയിലലക്ക് തകൊണ്ടു
വരുലപൊൾ െുെത്തു അവതര കൊത്തു മുംഗലത്ത് െവൊട്ടിതല അുംഗങ്ങൾ
എല്ലൊവരുും ഉണ്ടൊയിരുന്നു… എല്ലൊും എല്ലൊവരുും അെിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…
“െൊലു തകൊെുത്ത വകക്ക് തന്ന തകൊത്തുന്ന ഒരു വിഷപ്പൊപിതന ആണ്
ഇലത് ും കൊലും ൊലലൊലിച്ച ് എന്നെിയൊൻ വവകി ലെൊയലല്ലൊ…”
അചയു ൻ െെഞ്ഞു നിർത്തി… “െൊലപൊ… ുും… അ ിതനൊതക്ക
ഇ ിലനക്കൊൾ മൊനയ ഉണ്ടൊയിരിക്കുും വലലയട്ടൊ…ത രുവിൽ ത ണ്ടി
നെക്കുന്ന ഒരു തകൊെിച്ചിെട്ടിയുതെ വില ലെൊലുും ഇവന് തകൊെുക്കൊൻ
െറ്ില്ല..അ ുങ്ങൾക്ക് നൊണലക്കെ് ആയിരിക്കുും…” സിന്ധുവിന്തെ
വൊക്കുകളിൽ ശകരലനൊെുള അമർഷവുും ലദഷയവുും കത്തി നിന്നു…
െലപ്പൊ…വസുന്ധര ശകരന്തെ കരണും തെൊകതച്ചൊന്നു
തകൊെുത്തു…തെതട്ടന്ന് ആരുും ത്െ ീെിക്കൊത ഉള ആ നീക്കും
എല്ലൊവതരയുും ഒന്ന് തഞട്ടിച്ചുകളഞ്ഞു… “ഇതപ്പൊ ഈ കിട്ടിയ ലല്ലതിന്
ആതണന്ന് അെിയുലവൊ ന്തെ കുലട്ടയൊതള അെകെതപ്പെുത്തൊൻ
ലനൊക്കിയ ിനു…

െിതന്ന സവത്തിനുും െണത്തിനുും ലവണ്ടി ന്ധങ്ങളുതെ െവിത്


കളഞ്ഞുകുളിച്ച ിനു… ഇങ്ങതന ഓലരൊ കൊരണങ്ങൾ എണ്ണിതയണ്ണി
െെയൊൻ ആലണ ഒരുെൊെ് ഉണ്ട്… െതെ ഇനിയുും നിതന്ന ത ൊട്ടൊൽ വക
നൊെുും… അത് യുും ദുഷിച്ച ശരീരവുും മനസുും ആണ് നിനക്ക്… ” “മ ി
അലമ്മ… ഇവനുള ് അങ്ങ് ലെൊലീസ് ക്ലബ്ബിൽ തവയ്റ്ിുംഗ്
ആണ്…ആർക്കുും കിട്ടൊനുള ് ഞൊൻ ആയിട്ട് കുെയ്ക്കില്ല… അമ്മ
അല ൊർത്തു വിഷമിക്കണ്ട… ലനൊക്കി നിക്കണ്ട് തകൊണ്ട് ലെൊലെൊ…
െിതന്ന എസ്. ഐ വിനീഷിലനൊെ് ഞൊൻ ലത്െല കും അലനവഷിച്ചു എന്ന്
െെലയ…” “ഗൗരി ലചച്ചി എവിതെ അമ്മൊയി…?? ” അമ്മു ഗൗരിതയ
അലനവഷിച്ചലപ്പൊൾ ആണ് വന്നവരിൽ ഗൗരി ഇതല്ലന്ന് ലസ ുവുും
ത്ശദ്ധിച്ച ്… “അലമ്മ.. ഗൗരിക്ക് കുഴപ്പും ഒന്നുല്ലലല്ലൊ അതല്ല… അവൾ
എവിതെ..?? ” “ഒന്നുല ലസ ു… ഗൗരി െവൊട്ടിൽ ഉണ്ട്… ലയിൽ അെി
കിട്ടിതയന്തെ തചെിതയൊരു െീണും ഉണ്ട് കുട്ടിക്ക്… മൂർത്തിയുും
ലലഖയുും ലമൊളുതെ കൂതെ ഉണ്ട്…” അചയു ൻ ആണ് െെഞ്ഞു
നിർത്തിയ ്… “എന്നൊലുും ന്തെ അമ്മുലവ… നീ ഇ ് എന്നൊ ഭൊവിച്ചൊ ഇങ്
വന്നു ലകെിലയ.. അമ്മൊയിതെ കുട്ടിക്ക് എലതലുും െറ്ിയിരുതന്നലലൊ..”
“അ ിനു എനിക്ക് ഒന്നുും െറ്ിയില്ലലല്ലൊ… െിതന്ന എന്തെ ലസ ുലവട്ടന്
ന ഉണ്ടൊകുലപൊൾ ഞൊൻ അല്ലൊത െിതന്ന ആരൊ
ഒരു ത്െശ്ും
സ ൊയിക്കലണ്ട… െെഞ്ഞു തകൊെുക്ക് ലസ ുലവട്ടൊ…” *******
മുംഗലത്തുകൊവിൽ… ** നൊദസവരലമളും
കർക്കുകയൊണ്…ക ിർമണ്ഡെത്തിൽ വരൻ ഇരിപ്പുണ്ട്… ിരുലമനി
െൂജകൾ തചയ്യുകയൊണ്… അചയു നുും മൂർത്തിയുും വന്ന അ ിഥികതള
സവീകരിക്കുന്ന ിരക്കിൽ ആണ്… സിന്ധുവുും വസുന്ധരയുും ഓലരൊ
കൊരയങ്ങൾക്കൊയി ിരക്കിൽ തന്ന… “മു ൂർത്തും ആവുന്നു…
തെണ്ണിതന വിളിക്കൊും… ” “വസു… ലമൊലളൊെ് ഇെങ്ങൊൻ െെയ്… ”
അഷ്ടമുംഗലയത്തിന്തെയുും ൊലതപ്പൊലിയുതെയുും അകപെിലയൊതെ
സർവ്വൊഭരണവിഭൂഷി യൊയി വധു ക ിർമണ്ഡെത്തിലലക്ക്
കൊതലെുത്തുതവച്ചു…അമ്മു

സേതുബന്ധനം, ഭാഗം 18

അമ്മു വന്നു ക ിർമണ്ഡെത്തിനു മൂന്നു വലത്തിട്ട് നിന്നു… “സദസ്സിനു


നമസ്ൊക രും െെഞ്ഞു വരന്തെ ഇെ ് ഭൊഗത്തു ആയി ഇരുലന്നൊളു കുട്ടിതയ…”
ക രും െെഞ്ഞു വരന്തെ ഇെ
അമ്മു നമസ്ൊ ു ഭൊഗത്തൊയി ഇരുന്നു…
“തെണ്ണിന്തെ അച്ഛൻ എവിതെ… വരൂ… ” തെതട്ടന്നു സിന്ധുവിന്തെ മുഖും
മ്ലൊനമൊയി… “ലമൊളുതെ അച്ഛൻ ഇലപ്പൊൾ ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല… ഞൊൻ
അമ്മുന്തെ അമ്മ ആണ്… ഞൊൻ നിന്നൊൽ മ ിലയൊ… ” “എയ്…
കനയൊദൊനത്തിനു അ ് ലെൊരലല്ലൊ ലമൊതള… ലവതെ ആലരൊലെലുും
നിൽക്കൊൻ െെയ്… ” “സിന്ധുതവ… അമ്മു ഞങ്ങളുതെയുും കൂെി
ലമൊളലല്ല… അച്ഛന് െകരും അമ്മൊവൻ ആയൊലുും മ ിയലല്ലൊ ിരുലമനി.. ”
“ഓ ്… ധൊരൊളും മ ി… അചയു ൻ ഇങ്ങു വരൂ… ” ിരുലമനി െെഞ്ഞു
തകൊെുത്ത ് ലെൊതല കനയൊദൊനൊ ചെങ്ങുങ്ങൾ എല്ലൊും നെന്നു… ൊലി
എെുത്ത് തകൊെുത്തു തകൊണ്ടു ിരുലമനി വിളിച്ചു െെഞ്ഞു….
“നൊദസവരും…,,,,, ഇനി വരനുും വധുവുും െരസെരും ൊരും ഇലട്ടൊളൂ…”
അങ്ങതന മുംഗലത്ത് കൊവിലമ്മയുതെ ിരുമുന്നിൽ തവച്ച് അമ്മു
സുമുംഗലിയൊയി… “തെണ്ണിന്തെ ആങ്ങള എവിതെ… വരന് മൊല ഇലെണ്ട… ”
“ഞൊൻ ഇവിതെ ഉലണ്ട…” “ആ ൊ…കലയണതച്ചക്കൻ തന്ന ആണലല്ലൊ
ആങ്ങളയുും… ഇവരുതെ മുംഗലും കഴിഞ്ഞലല്ല ലസ ുകുഞ്ഞിന്തെ….”
“ആ ്… അല ിരുലമനി…അമ്മു എന്തെ തെങ്ങളുതെ മകൾ ആണ്…
മതറ്ൊരു തെങ്ങളുതെ മകൾ ആണ് ലസ ു വിവൊ ും തചയുന്ന ഗൗരി… ”
അങ്ങതന ഒരിക്കൽ കൂെി ലസ ു ഗൗരിയുതെ കഴുത്തിൽ ൊലി
ചൊർത്തി… മുൻതെൊരിക്കൽ ചൊർത്തിയ അല ൊലി തന്ന… മുംഗലത്ത്
കൊവിലമ്മയുും െവൊട്ടിതല മറ്ുളവരുും അ ിനു സൊെിയൊയി… രണ്ടു
വിവൊ വുും കഴിഞ്ഞ് വന്നവതരല്ലൊവരുും ഭെണും കഴിക്കൊനൊയി
ഊട്ടുെുരയിലലക്ക് നീങ്ങി… “ ലലൊ… ത്ശീ… കൂെു ൽ െരിചയതപ്പെൊൻ
െറ്ിയില്ല… തെതട്ടന്നു ആയിരുന്നലല്ലൊ എല്ലൊും… ” “ ൊയ്.. ലസ ു… ലനരിട്ട്
കൂെു ൽ െരിചയതപ്പട്ടിട്ടില്ല എതന്ന ഉളൂ… അമ്മു വൊ ുെന്നൊൽ െിതന്ന
മുഴുവൻ മുംഗലത്ത് െവൊെുും ലസ ുവുും മൊത് ും ആണ്… ഇലപ്പൊൾ ഇവിതെ
ഉള എല്ലൊും എനിക്കുും കൊണൊെൊഠും ആണ്… ” “എന്നൊലുും എന്തെ ത്ശീ…
നീ അല്ലൊത ആലരലുും ഈ സൊധനത്തിന്തെ െുെതക നെക്കുലമൊ…?
എന്നൊലുും എത് കണ്ടിതട്ടന്ന മൊത് ും മനസിലൊവുന്നില്ലലല്ലൊ… ” “ലദ…
ലസ ുലവട്ടൊ… അപലും ആണ് കലയൊണും ആതണതന്നൊന്നുും ഞൊൻ
ലനൊക്കില്ലൊലട്ടൊ… നല്ല ് കണക്കിന് കിട്ടുും… െെലഞ്ഞക്കൊും…” അമ്മു
െരിഭവും നെിച്ചു… “ … തവെുത അമ്മുതന ലദഷയും െിെിപ്പിക്കൊത
ഏട്ടൊ… ഗൗരി ഇെക്ക് കയെി… ” “ഓല ൊ… ഇലപ്പൊൾ ലചച്ചിയുും
അനിയത്തിയുും ഒന്നയലല്ല… നമ്മള് െുെത്തുും… ” “അല ലല്ലൊ…അങ്ങതന
തന്ന… അമ്മുവുും ഗൗരിയുും ഒലര സവരത്തിൽ െെഞ്ഞു… ” “ആ ്…
നെക്കതട്ട നെക്കതട്ട…” “ ൊക്സ് ഗൗരി… ” “അ ് എതിനൊപ്പൊ ഇലപ്പൊൾ ഒരു
thanks…െിന്നിലുള ലചല ൊവികൊരും ഒന്ന് തവളിതപ്പെുത്തിയിരുലന്നൽ
നന്നൊലയതന… ” “അത ൊതക്ക മനസിലൊലകണ്ടവർക്ക് മനസിലൊയിട്ടുണ്ട്…
അതല്ല ത്ശീ… ” “ഇ ് െറ്ൂല്ലൊലട്ടൊ… കളക്കളി കളക്കളി… ” “ഇവിതെ
കളിച്ചു നിക്കൊത ലെൊയി ലഫൊലട്ടൊ എെുക്ക് കുലട്ടയൊതള… സമയത്തിന്
രണ്ട് വീട്ടിലുും ലകെൊൻ ഉള ൊ… മെക്കണ്ട… വസുന്ധര െെഞ്ഞിട്ട്
ലെൊയി…” “അല … അമ്മുലമൊൾക്ക് ഇെങ്ങൊൻ സമയും ആയി… 2.30ക്ക്
മുലന്ന ത്ശീയുതെ വീട്ടിൽ ലകെണും… ” എല്ലൊവലരൊെുും യൊത് െെഞ്ഞു
അമ്മു ലെൊകൊൻ ഇെങ്ങി… “അല… ഗൗരിലയച്ചി… എന്തെ
അമ്മക്കിളിതയ ഞൊൻ ഇവിതെ ഏല്ിപ ച്ചിട്ട് ആലണ ലെൊകുതന്ന… നന്നൊയി
ലനൊക്കിലക്കൊലണ… ” “ഓ… അ ിലപ്പൊ അമ്മുക്കുട്ടി െെഞ്ഞിട്ട് ലവണമലല്ലൊ
അതല്ല ഞങ്ങൾ ഒതക്ക ലനൊക്കൊന്… ലെൊലയ ലെൊലയ… തസന്െി
അെിക്കൊത ലെൊകൊൻ ലനൊക്കിലയ…” ലസ ു ആണ് മെുെെി െെഞ്ഞ ്. .
അമ്മു യൊത് െെഞ്ഞു ഇെങ്ങിയലപ്പൊൾ അെിയൊത എകിലുും
എല്ലൊവരുതെയുും കണ്ണ് ഈെനണിഞ്ഞു… **** മുംഗലത്ത് കൊവിൽ നിന്നുും
എല്ലൊരുും െവൊട്ടിൽ എത്തി… ഇനി ഗൃ ലത്െലവശും ആണ്.. സിന്ധു
ലസ ുവിതനയുും ഗൗരിലയയുും ആര ി ഉഴിഞ്ഞു സവീകരിച്ചു…വസുന്ധര
നിലവിളക്ക് എെുത്തു വന്നു ഗൗരിക്ക് തകൊെുത്തു… “വല ് കൊതലെുത്തു
തവച്ച് ലകെൂ ലമൊതള… ” നിലവിളക്ക് െിെിച്ചു വല ു കൊതലെുത്തു തവച്ച്
ലസ ുവിന്തെ വക െിെിച്ചു തശരിക്കുും മുംഗലത്ത് െവൊെിന്തെ
മരുമകൾ ആയി ലസ ുവിന്െ് ഭൊരയയൊയി അവൾ ഗൗരി അകലത്തക്ക്
കയെി… ** രൊത് ി മുെിയിൽ ഗൗരിയുും ലസ ുവുും
അ ീവസലതൊഷത്തിൽ ആണ്… “അല്ല തകട്ടിലയൊതള… ഒരു തഡൗട്ട്… ”
“തയസ് ത് ദർ… ലചൊദിക്ക്… ” “ത് ല ലെൊ… ” “ആ ്… ത് ദർ… അമ്മുന്
ഏട്ടൻ ത് ദർ അതല്ല… അതപ്പൊ എനിക്കുും അങ്ങതന അതല്ല… ” “എന്തെ
തെൊന്നു തകട്ടിലയൊതള… ഇങ്ങതന ചകിൽ തകൊളുന്ന വർത്തൊനും
െെയൊത …”“ … … ” “ഓല ൊ… തകൊലച്ചിരി ആണലല്ല… ”
“അലച്ചൊെൊ…

തചക്കന് ഫീൽ ആലയൊ… ലെൊതട്ട… സൊരമില്ല… ഏട്ടൻ ലചൊദിക്കൊൻ വന്ന ്


ലചൊദിക്ക്… ലകക്കതട്ട ഐ. െി. എസ് ന്തെ തഡൗട്ട് എതൊന്ന്… ” “ആ ്…
അ തന്ന… ലവതെൊന്നുും അല്ല… ഭയകര ഡയലലൊഗ് ആയിരുന്നലല്ലൊ
അച്ഛലനൊെുും അമ്മലയൊെുും ലഫൊലട്ടൊ ലനൊക്കി ഇരുന്ന്… ഞൊൻ ആതരയുും
വിഷമിപ്പിക്കില്ല… ആരുതെയുും ഒന്നുും സവതും ആകില്ല എതന്നൊക്ക… ”
“ലങ…?? ഞൊലനൊ…?? എലപ്പൊ…?? ” “ലമൊതള ഗൗരി… ഐ ആും എ തത്െയിൻെ്
ൊർഡ് ലകൊർ ഐ. െി. എസ് ഓഫീസർ… ഉെക്കത്തിൽ ലെൊലുും കണ്ണുും
കൊ ുും തചവിയുും ഒതക്ക ുെന്നിരിക്കുും…” “ ി… ി… ആണലല്ല…
ഈ….” “ആ ൊ… ലനൊക്ക്… ഇങ്ങതനതയൊതക്ക ചമ്മൊനുും ഗൗരിക്ക്
അെിയൊും അതല്ല…” “ഓ ്… എതിനൊതന്ന ചമ്മുലന്ന… ഞൊൻ ആതരയുും
ലവദനിപ്പിച്ചില്ലലല്ലൊ… ആരുതെയുും സവതും ആയ ു ഒന്നുും ലനെിയ ുും
ഇല്ല… ഇ ് എന്തെ കഴുത്തിൽ ൊലി ചൊർത്തിയ ആതള മൊത് ും ആണ്…
എനിക്ക് അവകൊശതപ്പട്ട ് മൊലത് ഞൊൻ എെുത്തിട്ടുളു…” “ഓ ്… സ്
വത്െക്കിങ്… ഇങ്ങതന ഒന്നുും ഡയലലൊഗ് ഇെലല്ലലെൊ…” “ഓ… ഇരിക്കതട്ട…
ചുമ്മൊ…” “അല്ല തകൊലച്ച… ശകരതനയുും ലമലനൊതനയുും ഒതക്ക അെസ്റ്റ്
തചയ്തു കഴിഞ്ഞലപ്പൊൾ ഞൊൻ വിചൊരിച്ച ് തന്ന കലയൊണത്തിന്
സമ്മ ിപ്പിക്കൊൻ ആണ് തെെൊെൊെ് തെെുക എന്ന്… എന്നൊൽ ൊതനൊതക്ക
കൂതെ അവിതെയുും എതന്ന തഞട്ടിച്ചു കളഞ്ഞലല്ലൊ… അല്ല ത്ശീയുതെ
കൊരയും എങ്ങതന അെിയൊും നിക്ക്…” “അത ൊതക്ക സിന്ധുചിറ്ിയുും
അമ്മയുും കൂെി ഒപ്പിച്ച െണി അതല്ല… ലകൊലളജിൽ ഒന്നിച്ചു െഠിക്കുലപൊ
മു ൽ ത്ശീക്കു അമ്മുതന ഇഷ്ടും ആയിരുന്നു എന്നുും അമ്മു ഒതക്ക
െെഞ്ഞിതല്ലന്നുും അവരൊ എലന്നൊെ് െെലഞ്ഞ… ത്ശീതയ വിളിച്ച ുും
വീട്ടിൽ സമ്മിപ്പിച്ച ുും അച്ഛനുും മൂർത്തി അകിളുും കൂെി ആണ്…
എനിക്ക് ഉള െൊസ്് ക അമ്മുതന െെഞ്ഞു സമ്മ ിപ്പിക്കുക എന്നുള ്
ആയിരുന്നു…” “അലപൊ… ത വി… എങ്ങതന സൊധിച്ചൊലഡൊ…” “ഞൊനുും
െൊെൊയിര്ക്കിും എന്നൊ വിചൊരിലച്ച… െതെ അ ികും കഷ്ടതെെൊത
അമ്മു സമ്മ ിച്ചു… െിതന്ന എല്ലൊും ശുഭും…” “ ൊക്സ് ലെൊ…” “ഓ… വലിയ
ലഫൊര്മൊലിറ്ി ലവണ്ടൊലട്ടൊ…” “അത ൊന്നുും അല്ലലെൊ… മനസെിഞ്ഞു തന്ന
ആണ് െെലഞ്ഞ… തശരിക്കുും ൊൻ എനിക്ക് എലതൊ ആണിലപ്പൊ…”
“അലല്ലലുും നമ്മൾ സ്ലന ിക്കുന്നവതരക്കൊൾ നമ്മതള
സ്ലന ിക്കുന്നവരുതെ സലതൊഷും അതല്ല നമ്മൾ ലനൊക്കലണ്ട… നമ്മൾ
ജീവിലക്കണ്ട ുും അവർക്ക് ലവണ്ടി ആയിരിക്കണും… അങ്ങതന അതല്ല
ലവലണ്ട…??” “അലയ്യൊ… അങ്ങതന തന്ന ആലണ… ഇങ്ങതന എതന്ന
വീഴ്ത്തലല്ല തെതണ്ണ… അതല്ല തന്ന ഇതപ്പൊ ൊതനന്ന് െെഞ്ഞു കെങ്ങി
നെക്കുവൊ… െൊവും െൊവും ലെൊലീസ് കൊരൻ…” “െിതന്ന… കലണ്ടച്ചൊലുും
മ ി…” “എതതെി… എലത കുഴപ്പും… അെിയൊൻ ലമലൊഞ്ഞിട്ടൊ…
ന ൊയകൻ ആയിരുന്നു ഞൊൻ… എലതൊരും
ലകൊലളജിതല സവപ്ന
തെൺെിലളരൊ െുെതക ഉണ്ടൊരുലന്ന… അത ൊതക്ക ഒരു കൊലും…” “ആ ്..
മ ി… മ ി… വലറ്് ഓഫ് തചയ്… എനിക്ക് കിെക്കണും…” “ലങ…??
ഇങ്ങതനതയൊതക്ക തഞട്ടിക്കലല്ല ഭൊലരയ…” “ ി… ി… എലതനു…??”
“ഓ ്… ഒന്നൂതല്ലലന്ന… കിെലന്നൊ… തവളുെിതന എയർലെൊർട്ടിൽ
ലെൊകണ്ട അതല്ല… 6മണിക്ക് അതല്ല വലറ്്… അതപ്പൊ ഒരു 3 മണിക്ക്
ഇവിെുന്നു ഇെങ്ങണും…എലൊും െൊക്ക് തചയ്തൊർലന്നൊ… അല ൊ ഇനിയുും
തചയ്യൊൻ ഉലണ്ടൊ…??” “ല ൊയ്… തകട്ടിലയൊതന… ഏട്ടൻ കൊരയും ആയിട്ട്
ആലണൊ…??” “എതതലെൊ…??” “അല്ല… ഞൊൻ ലെൊണ കൊരയും…” “െിതന്ന
നിക്കു ലെൊകലണ്ട…

ൊൻ ഇത് യുും കൊലും കഷ്ടതെട്ട ്അ ിനു ലവണ്ടി അല്ലൊയിരുലന്നൊ…


അങ്ങതന എന്തെ ൊലി വീണ ് തകൊണ്ടു മൊത് ും ന്തെ ആത്ഗ ങ്ങൾ
ഒന്നുും മൊറ്ിതവക്കണ്ട… ന
ന്തെ സവപ്ങ്ങൾക്ക് ലമലുള വിലങ്ങ് െി
അല്ല… അവയ്ക്ക് കിട്ടിയ ചിെകുകൾ ആവനൊ എനിക്കുും എന്തെ
ൊലിക്കുും ഇഷ്ടും…” “ഇ
ിൽ കൂെു ൽ എനിക്ക് എത് ലവണും ഏട്ടൊ…
ഏത ന ആണ് കഴുത്തിൽ ൊലി വീഴുന്ന ആ
ൊരു തെണ്ണിന്തെയുും സവപ്ും
നിമിഷും…ഇങ്ങതന കൂതെ നിക്കുന്ന ഒരൊൾ ഉളലപ്പൊൾ എനിക്ക് ലവതെ
എന്നൊ ലവലണ്ട…” “എതൊ െെഞ്ഞു വരുലന്ന ലമൊള്… ലെൊകുന്നിതല്ലന്ന്
എങ്ങൊനുും ആലണ…” “ലവണ്ട ഏട്ടൊ… ഞൊൻ നൊട്ടിൽ തന്ന ൊക്കി
െഠിലച്ചൊളൊും…” “അത ൊന്നുും െെഞ്ഞൊൽ െറ്ില്ല… ൊൻ ലെൊലയ െറ്ൂ…
അവിതെ െഠിച്ചൊൽ മ ി…” “ഇ ് തകൊളൊലലൊ… എതന്ന െെഞ്ഞു വിെൊൻ
ഏട്ടനൊണതല്ല ിെുക്കും…” “അ ് െിതന്ന ജീവി ത്തിൽ സലതൊഷും
ആരൊണ് ആത്ഗ ിക്കൊത്ത ്… !!!” “എലതൊന്ന്…” “ഒന്നുും െെഞ്ഞിലല്ല…”
“ലെൊ… കളകിളവൊ…” “അലയ്യൊ… െി… ലവദനിക്കുലന്നെി… വിതെെി…”
“ … ….” ഇങ്ങതന തകൊച്ചു തകൊച്ചു ഇണക്കങ്ങളുും െിണക്കങ്ങളുും
ഒതക്ക ആയി ലസ ുവുും ഗൗരിയുും സലതൊഷിക്കതട്ട അതല്ല… അലപ്പൊൾ

അവരുതെ നല്ല നൊതളക്കൊയി സവപ്ങ്ങലളൊതെ ത്െ ീെകലളൊതെ
ത്െൊത്ഥനകലളൊതെ നമുക്ക് ആശുംസിക്കൊും അതല്ല…. (അവസൊനിച്ചു….)
ലസ ു ന്ധനും എന്തെ ആദയ ുെർകഥ ആയിരുന്നു… ലസ ുവിതനയുും
ഗൗരിലയയുും തനലഞ്ചറ്ിയ ത്െിയവൊയനക്കൊലരൊെ് ഒത്തിരി സ്ലന ും….
എല്ലൊവരുും നൽകിയ സലപ്പൊർട്ട് വളതര വലു ൊണ്… എതൊയൊലുും
അഭിത്െൊയും െെയൊൻ മെക്കലല്ല….സ്ലന ലത്തൊതെ ഗീ ു…

You might also like