Professional Documents
Culture Documents
Το μακελειό στο Christchurch PDF
Το μακελειό στο Christchurch PDF
Η ανάπτυξη του φασισµού δεν µπορεί να διαχωριστεί ούτε από τις εξελίξεις
στην παγκόσµια οικονοµία ούτε από τις τάσεις της επικρατούσας πολιτικής. Ο
παγκόσµιος καπιταλισµός βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η οικονοµική ανάπτυξη
επιβραδύνεται σε πολλές χώρες και το χάσµα µεταξύ πλουσίων και φτωχών
αυξάνεται σε επίπεδα που έχουν να παρατηρνηθούν από τον 19ο αιώνα. Η
παγκοσµιοποίηση υπονοµεύει την ικανότητα του έθνους-κράτους να ρυθµίζει
την οικονοµική ζωή. Σε όλο τον κόσµο, αναβαθµίζει τους κοινωνικούς
συµβιβασµούς µεταξύ των τάξεων που ήταν αποτέλεσµα προηγούµενων
αγώνων.
Σε ένα πιο συγκεκριµένο επίπεδο, µια σειρά Αυστραλών πολιτικών έχουν δη-
µιουργήσει µια ατµόσφαιρα ισλαµοφοβίας από την οποία οι φασίστες της Αυ-
στραλίας έχουν ευνοηθεί. Ακριβώς ανάµεσα στους σηµερινούς οµοσπονδια-
κούς βουλευτές, µπορούµε να αναφέρουµε ως παραδείγµατα τους Scott
Morrison, Tony Abbott, Peter Dutton, George Christensen, Cory Bernardi,
Pauline Hanson, Brian Burston και τον πιο πρόσφατα εκκολαπτόµενο “αστέ-
ρα” Fraser Anning. Έξω από το Κοινοβούλιο, η ισλαµοφοβία διαδίδεται περισ-
σότερο ή από τον Τύπο Murdoch, τα πρωινά προγράµµατα της εµπορικής τη-
λεόρασης, το ραδιόφωνο του Sydney και τη σειρά Sky-after-dark TV. Όλοι
µαζί, οι εν λόγω πολιτικοί και τα συγκεκριµένα µέσα ενηµέρωσης έχουν τερά-
στιο αντίκτυπο στην κοινή γνώµη. Ο Συνασπισµός και συχνά οι κυβερνήσεις
των Εργατικών, µαζί µε σχεδόν όλα τα µέσα ενηµέρωσης, έχουν συµµετάσχει
σε ιδεολογικές εκστρατείες όχι µόνο για την προώθηση της ισλαµοφοβίας,
αλλά και για την Ηµέρα της Εισβολής, την ηµέρα ANZAC, τις λεγόµενες «αφρι-
κανικές συµµορίες», το πρόγραµµα Safe Schools και πολλά άλλα.
Μετά από τη σφαγή, πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι ρωτούν "Γιατί δεν είχε
συλληφθεί αυτός ο τύπος πριν το κάνει; Γιατί δεν τον παρακολουθούσε
κανείς;“. Αν και αυτά τα ερωτήµατα θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε
αποµάκρυνση ενός ή περισσότερων αξιωµατούχων της αστυνοµίας, οι
άνθρωποι που κάνλυν αυτά τα ερωτήµατα δηµιουργούν στην ουσία (µερικές
φορές ακούσια) το έδαφος για την επέκταση των εξουσιών του µηχανισµού
ασφαλείας του κράτους. Η στάση αυτή συνιστά µια εντελώς λάθος προσέγγιση
για την καταπολέµηση του φασισµού. Η αστυνοµία, οστρατό και οι υπηρεσίες
ασφαλείας είναι χώροι αναπαραγωγής για τους φασίστες και είναι δοµικά
ανίκανοι να ενεργήσουν αποτελεσµατικά εναντίον τους. Οτιδήποτε θετικό
κάνουν θα είναι σπασµωδικό και µε µισή καρδιά.
Οµοίως, δεν πρέπει να εξετάζουµε τον έλεγχο των όπλων ως λύση για τη
φασιστική βία. Καµία νοµοθεσία δεν αφοπλίζει την αστυνοµία ή το στρατό -
και, καθώς τα όργανα αυτά προσελκύουν και παράγουν φασίστες, θα
µπορούν οι ίδιοι να οπλίζονται ανεξάρτητα από τους νόµους.
No Pasaran!