III. Pakikinig: Kuwento na babasahin ng guro
Pakikinig: Kuwento na babasahin ng guro
Ang Plaster ni Bong
Isang araw, pumasok si Bong sa klase na nakabenda ang kamay. Nagtaka ang kanyang mga ka-
klase at unti-unting naglapitan sa kanya. “ Anong nangyari sa iyo, Bong?”, tanong ni Annie.
“Plaster yan, hindi ba? Naku, nabalian ka ng buto!” ang malakas na sigaw ni Tito mula sa likuran.
“ Oo, Tito. Nabali ang buto ko sa braso. Nagbisikleta kasi ako sa madulas na kalsada at nadisgrasya.
Dapat talaga nakinig ako kay Nanay. Hindi pa sana nangyari ito.”, mahinang sagot ni Bong.
“ Hayaan mo na Bong. Gagaling din yan pagkatapos ng ilang buwan.”, sabi ni Emy habang inaala-
layan si Bong sa kanyang upuan.
Tumahimik ang lahat ng dumating si Gng. Santos. Hudyat na ito ng simula ng klase. Matapos ni-
lang magdasal ay nagsalita ang guro sa lahat.
“ Salamat sa pag-aalala ninyo sa inyong kaklase. Tulungan muna natin siya sa ilang mga gawain
habang ang kamay niya ay nakaplaster.”
IV. Pagbaabasa:
Bansang Hapon, Bansa sa Asya
Tuwing ika-3 ng Marso, ipinagdiriwang sa bansang Hapon ang Pista ng Manika. Ginagawa ang
pagdiriwang sa mga tahanang may anak na babae. Sila ay gumagawa ng hagdang-hagdang pedestal na sa
bawat baitang ay may kani-kanyang uri ng manika. Sa apat na baitang ng pedestal na nagmumukhang
aparador, makikita ang iba’t ibang uri ng mga laruan at manika na maringal na nakaayos.Sa kaitaasan ng
pedestal, inilalagay ang manikang hari at reyna; sa susunod na baitang na pababa, naroroon naman ang mga
laruang pangmusikero; sa susunod, may mga manikang tila mga kawal at sa pinakaibabang baitang ng
pedestal, may mga karwaheng yari sa papel, cherry trees, mandarin oranges at parol na may mga ilaw na
maaaring paglaruan.
Sa araw na iyon, ay masasarap ang inihahandang pagkain ng mga tahanang may anak na babae. Mayroon
silang mga kaning hugis-parisukat, iba’t ibang anyo ng keyk, mga minatamis at may alak silang yari sa puting
bigas na kung tawagin ay saki. Ito ay isa sa pinakamasaya at pinakamaringal na pagpipista sa Hapon na
ginagawa taun-taon.
Ang pagdiriwang na ito ay nagsimula maraming taon na ang nakalilipas. Dahil sa ang bansang Hapon
ay mahilig sa paggawa ng manika , dumating ang panahon, kung maliwanag ang buwan, pinaaanod nila ang
mga ito sa ilog. Ang manika ay nakalulan sa isang maliit na sasakyang yari sa kawayan na may ilaw hanggang
sa ito ay mawala sa laot ng dagat. Sa simula, itinatanghal ito upang panoorin lamang at maging simula ng
katuwaan ngunit ngayon ay may iba pang kahulugan ang Pista ng Manika. Ang mga tao’y nananalangin
kasabay ng pagpapalutang ng mga sasakyang maliliit na yari sa kawayan na may lulang mga manika, na sana
ay maging masagana ang kanilang ani at maging maunlad ang kanilang buhay. Ginagawa nila ito tuwing ika-3
ng Marso dahil sa ito ang simula ng tagsibol.
Nang lumaon, gumanda nang gumanda ang mga ginagawa nilang manika. Lumaki nang lumaki ang
ginugugol nila sa paggawa nito hanggang sa manghinayang ang iba na ipaanod ito sa dagat. Ang mga manika
ay itinatabi na nila na nakalagay sa pedestal bagamat may iba pa ring pook sa Hapon na ipinapaanod pa rin
ang mga manika sa ilog kapag dumarating ang ika-3 ng Marso, Pista ng Manika.
I.
Ang Plaster ni Bong
Isang araw, pumasok si Bong sa klase na nakabenda ang kamay. Nagtaka ang kanyang mga ka-
klase at unti-unting naglapitan sa kanya. “ Anong nangyari sa iyo, Bong?”, tanong ni Annie.
“Plaster yan, hindi ba? Naku, nabalian ka ng buto!” ang malakas na sigaw ni Tito mula sa likuran.
“ Oo, Tito. Nabali ang buto ko sa braso. Nagbisikleta kasi ako sa madulas na kalsada at nadisgrasya.
Dapat talaga nakinig ako kay Nanay. Hindi pa sana nangyari ito.”, mahinang sagot ni Bong.
“ Hayaan mo na Bong. Gagaling din yan pagkatapos ng ilang buwan.”, sabi ni Emy habang inaala-
layan si Bong sa kanyang upuan.
Tumahimik ang lahat ng dumating si Gng. Santos. Hudyat na ito ng simula ng klase. Matapos ni-
lang magdasal ay nagsalita ang guro sa lahat.
“ Salamat sa pag-aalala ninyo sa inyong kaklase. Tulungan muna natin siya sa ilang mga gawain
habang ang kamay niya ay nakaplaster.”
II. Pagbaabasa:
Bansang Hapon, Bansa sa Asya
Tuwing ika-3 ng Marso, ipinagdiriwang sa bansang Hapon ang Pista ng Manika. Ginagawa ang
pagdiriwang sa mga tahanang may anak na babae. Sila ay gumagawa ng hagdang-hagdang pedestal na sa
bawat baitang ay may kani-kanyang uri ng manika. Sa apat na baitang ng pedestal na nagmumukhang
aparador, makikita ang iba’t ibang uri ng mga laruan at manika na maringal na nakaayos.Sa kaitaasan ng
pedestal, inilalagay ang manikang hari at reyna; sa susunod na baitang na pababa, naroroon naman ang mga
laruang pangmusikero; sa susunod, may mga manikang tila mga kawal at sa pinakaibabang baitang ng
pedestal, may mga karwaheng yari sa papel, cherry trees, mandarin oranges at parol na may mga ilaw na
maaaring paglaruan.
Sa araw na iyon, ay masasarap ang inihahandang pagkain ng mga tahanang may anak na babae. Mayroon
silang mga kaning hugis-parisukat, iba’t ibang anyo ng keyk, mga minatamis at may alak silang yari sa puting
bigas na kung tawagin ay saki. Ito ay isa sa pinakamasaya at pinakamaringal na pagpipista sa Hapon na
ginagawa taun-taon.
Ang pagdiriwang na ito ay nagsimula maraming taon na ang nakalilipas. Dahil sa ang bansang Hapon
ay mahilig sa paggawa ng manika , dumating ang panahon, kung maliwanag ang buwan, pinaaanod nila ang
mga ito sa ilog. Ang manika ay nakalulan sa isang maliit na sasakyang yari sa kawayan na may ilaw hanggang
sa ito ay mawala sa laot ng dagat. Sa simula, itinatanghal ito upang panoorin lamang at maging simula ng
katuwaan ngunit ngayon ay may iba pang kahulugan ang Pista ng Manika. Ang mga tao’y nananalangin
kasabay ng pagpapalutang ng mga sasakyang maliliit na yari sa kawayan na may lulang mga manika, na sana
ay maging masagana ang kanilang ani at maging maunlad ang kanilang buhay. Ginagawa nila ito tuwing ika-3
ng Marso dahil sa ito ang simula ng tagsibol.
Nang lumaon, gumanda nang gumanda ang mga ginagawa nilang manika. Lumaki nang lumaki ang
ginugugol nila sa paggawa nito hanggang sa manghinayang ang iba na ipaanod ito sa dagat. Ang mga manika
ay itinatabi na nila na nakalagay sa pedestal bagamat may iba pa ring pook sa Hapon na ipinapaanod pa rin
ang mga manika sa ilog kapag dumarating ang ika-3 ng Marso, Pista ng Manika.