Professional Documents
Culture Documents
Το Μεγάλο Ψέμα Για Το Κοινωνικό Κράτος Του Μεταξά
Το Μεγάλο Ψέμα Για Το Κοινωνικό Κράτος Του Μεταξά
atexnos.gr/to-megalo-psema-gia-to-koinoniko-kratos-tou-metaksa/
Κατά την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, η συγκέντρωση και συγκεντροποίησή του
κεφαλαίου προχώρησε με γρήγορους ρυθμούς, ενώ ενισχύθηκε ο παρεμβατικός ρόλος
του κράτους στην οικονομία, καθώς και η στενότερη σύνδεση του βιομηχανικού με το
τραπεζικό κεφάλαιο, όπως έχουν αποδείξει οικονομικοί μελετητές της περιόδου
(Μ.Μαϊλη, Από την 4η Αυγούστου ως τις μέρες μας, Σύγχρονη Εποχή, 2009, σελ.28).
Είναι ψευδής ο ισχυρισμός των απολογητών του Μεταξά ότι το καθεστώς της 4ης
Αυγούστου καθιέρωσε το 8ωρο και την κυριακάτικη αργία. Η καθιέρωση του 8ωρου
έγινε με το νόμο 2269 το 1920, με τη νομοθετική κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης
Εργασίας. Για να εφαρμοστεί σταδιακά χρειάστηκαν οι πολύχρονοι, συχνά αιματηροί
αγώνες των εργατών με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές. Ποτάμια αίματος χύθηκαν
στις συγκρούσεις των εργατών με το αστικό κράτος. Η δε κυριακάτικη αργία είχε
καθιερωθεί από το 1911. Αυτό που έκανε η κυβέρνηση Μεταξά ήταν να καταργήσει την
κυριακάτικη αργία και το κυριακάτικο μεροκάματο να δίνεται στο κράτος για την…
«Εθνική Αμυνα».
Οι πενιχρές παροχές του ΙΚΑ διεκόπησαν το 1939 και το σύστημα κατέρρευσε. Τι έκανε
ο Μεταξάς; Το καθεστώς του κατάσχεσε με τη μορφή δανείου προς το κράτος, όλα τα
αποθεματικά των ασφαλιστικών οργανισμών που έφταναν τα 850 εκατομμύρια
δραχμές, από τα οποία τα 500 εκατομμύρια ήταν του ΙΚΑ! (Σπ. Λιναρδάτου, «4η
Αυγούστου», «Π.Λ.Ε.», 1967, σελ. 110).
Το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά αποτέλεσε «χρυσή εποχή» για την οικονομική
ολιγαρχία. Η καπιταλιστική κερδοφορία αυξήθηκε μέσω άμεσων κρατικών
παρεμβάσεων και νέων δημόσιων έργων για πολεμικές προπαρασκευές, ενώ εντάθηκε η
εκμετάλλευση των εργαζομένων. Πρόκειται για την ίδια περίοδο κατά την οποία, όπως
προαναφέρθηκε, προχώρησε η συγκέντρωση και συγκεντροποίησή του κεφαλαίου, τα
διάφορα τμήματα του οποίου (βιομηχανικό, εμπορικό, πιστωτικό) καρπώθηκαν
τεράστια κέρδη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μεγαλοεπιχειρηματίες της εποχής
(Χατζηκυριάκος, Μποδοσάκης, Αφοι Ηλιάσκοι, Λαναράς κλπ.) στήριξαν ενεργά το
μεταξικό καθεστώς, ενώ ένας αριθμός κεφαλαιοκρατών και τραπεζικών
μεγαλοστελεχών κατέλαβαν κυβερνητικές θέσεις (Χατζηκυριάκος της ΑΓΕΤ, Κων/νος
Ζαβιτσάνος, Δημ.Μάξιμος κλπ).
Η Ιστορία δεν ξεχνιέται, ούτε παραχαράζεται, όσο κι’ αν το επιδιώκουν οι φασίστες και
τα αφεντικά τους.
3/3