Professional Documents
Culture Documents
ﺑﯿﺪاری ﮐﺮدهﺎ و ﺑ ﺗﺒﻊ آن ﮐﺴﺐ ﻓﻀﺎی ﺑﺎزی در ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧﻪ ﯾﮑﯽ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﯾﻦ ﺗﺤﻮﻻت در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ )ﯾﺎ
داﻋﺶ( ﺑﻮدە اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺮوهﺎی اﺋﺘﻼف ﺑ رهﺒﺮی اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل ٢٠١٤ﻓﻌﺎﻟﯿﺖهﺎی ﺧﻮد
را ﻋﻠﯿﻪ اﯾﻦ ﮔﺮوه ﺗﺮورﯾﺴﺘﯽ آﻏﺎز ﮐﺮدﻧﺪ ،ﮐﺮدهﺎی ﻋﺮاق ،ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ،ﺗﺠﮫﯿزات ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﺷﺮﮐﺎی ﺟﺪﯾﺪی ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﺪ و ﺻﺪای
ﺧﻮد را ﺑﺮای ﮐﺴﺐ اﺳﺘﻘﻼل ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﮐﺮدﻧﺪ .در ﺣﻘﯿﻘﺖ ،ﮐﺮدهﺎی ﻋﺮاق ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﺮزﻣﯿﻦهﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﺳﺎل ٢٠٠٥ﻋﺮاق ﺑﻪ
ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻮرد ﻣﻨﺎﻗﺸ ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ اﻗﻠﯿﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن و دوﻟﺖ ﻣﺮﮐزی ﻋﺮاق از آنهﺎ ﻧﺎم ﺑﺮدە اﺳﺖ را از دﺳﺖ داﻋﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .هﺮﭼﻪ
داﻋﺶ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮی از دﺳﺖ داد ،ﮐﺮدهﺎ ﺑ ﮐﺴﺐ ﺗﻤﺎم ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐ ﺑﺮای ﻣﯿﮫﻦ ﺧﻮد ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮدە ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧزدﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن در از آن زﻣﺎن ﻗﻠﻤﺮو ﺧﻮد را ﺑﯿﺶ از ٤٠درﺻﺪ ﮔﺴﺘﺮش داد .ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ،هﻤﻪﭘﺮﺳﯽ اﺳﺘﻘﻼل ﮐﺮدﺳﺘﺎن ،ﮐﻪ
در ٢٥ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ در ﻣﺮزهﺎی رﺳﻤﯽ ﮐﺮدهﺎ ﺑﻠﮑﻪ در ﺳﺮزﻣﯿﻦهﺎی ﻣﻮرد ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ ﻧﯿز ﺑﺮﮔزار ﺷﺪ.
ﮐﺮدهﺎی ﺳﻮرﯾﻪ ﻧﯿز از اﻗﻠﯿﺘﯽ ﻣﻈﻠﻮم و ﺣﺎﺷﯿﻪﻧﺸﯿﻦ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﮫﻤﺘﺮﯾﻦ ﮔﺮوههﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪەاﻧﺪ .ﭘﺲ
از آﻏﺎز ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ واﺷﻨﮕﺘﻦ از ﻧﯿﺮوهﺎی دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺳﻮرﯾﻪ ،ﺷﺒﻪﻧﻈﺎﻣﯿﺎن آن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮی ﺑ ﻣﺜﺎﺑ ﻧﯿﺮوی زﻣﯿﻨﯽ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه
ﻋﻤﻞ ﮐﺮدەاﻧﺪ .ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات ﻧﯿﺮوهﺎی دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺳﻮرﯾﻪ ،ﯾﮕﺎﻧﮫﺎی ﻣﺪاﻓﻊ ﺧﻠﻖ )ی.پ.گ( اﺳﺖ ﮐ ﺟﻨﺎح ﻣﺴﻠﺢ ﺣزب اﺗﺤﺎد دﻣﮑﺮاﺗﯿﮏ
ﮐﺮدهﺎی ﺳﻮرﯾﻪ )پ.ی.د( ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد .ﭘﺎﯾﻪ و اﺳﺎس پ.ی.د اﺑﺘﺪا در ژوﺋﯿﻪ ﺳﺎل ٢٠١٢در ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﯽ ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﻨﯿﺎن ﻧﮫﺎدە ﺷﺪ و
ﺑﻌﺪا" ﻣﺮزهﺎی آن ﺑﻄﻮر ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﻓﺖ .ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﮐﺮدهﺎی ﺳﻮرﯾﻪ ،ﺑ آﻧﮫﺎ رﺳﻤﯿﺖ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و ﺑ ﺗﺒﻊ آن ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ داد.
اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺐ وﺣﺸﺖ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺷﺪە و اﯾﻦ ﮐﺸﻮر از ﻗﺪرت و ﺟﺎهﻃﻠﺒﯽهﺎی ﻏﯿﺮﻋﺎدی آﻧﮫﺎ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﺗﺮﮐﯿﻪ از اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ
ﮐﻪ ﮐﺮدهﺎ در ﺳﺎلهﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ در ﺳﻮرﯾﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ ،ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد اﺳﺖ .ﺑﻪ هﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ،ﺣزب ﻃﺮﻓﺪار
ﮐﺮد دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺧﻠﻖهﺎ )ه.د.پ( ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﻧﺎﮔﻮار در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺗﮑﺮاری ﻧﻮاﻣﺒﺮ ٢٠١٥ﺗﺮﮐﯿﻪ ،در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ژوﺋﻦ ﺳﺎل
٢٠١٥ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ درﺻﺪ آرا ) ١٣,١درﺻﺪ( را در ﺗﺎرﯾﺦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻣﺪﻧﯽ ﮐﺮدهﺎی ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﺪﺳﺖ آورد و ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ده درﺻﺪ ﺣﺪ
ﻧﺼﺎب ﻻزم ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﮐﺮﺳﯽ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ،ﻓﺮاﺗﺮ ﺑﺮود.
ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ،ﮐﺮدهﺎی اﯾﺮان ﮐ از ﻟﺤﺎظ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑزرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮔﺮوه ﮐﺮد ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧﻪ ﭘﺲ از ﮐﺮدهﺎی ﺗﺮﮐﯿﻪ هﺴﺘﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎن
ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪهاﻧﺪ .ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ و ﮔﯿﺞﮐﻨﻨﺪە اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد آﻧﮑ رژﯾﻢ اﯾﺮان هﺮ ﺳﺎﻟﻪ دههﺎ ﺗﺎ ﺻﺪهﺎ ﻧﻔﺮ از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﮐﺮد را
اﻋﺪام ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﮐﺮدهﺎی اﯾﺮان ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎرآﻣﺪی ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﻼش ﺑﺮای ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ و ﯾﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﺧﻮد ﻧﺒﻮدەاﻧﺪ .در
ﺣﻘﯿﻘﺖ ،ﺳﯿﺎﺳﺖﮔزاران ﮐﺮد اﯾﺮاﻧﯽ ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﮐﻠﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ و ﺣﺘﯽ ﺗﺤﻮﻻت ﻣﮫﻢ در داﺧﻞ اﯾﺮان ﺑﯽﺗﻮﺟ و در
ﻗﺒﺎل آن ﺑﯽﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﻮدەاﻧﺪ.
ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ از دور
دﻻﯾﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﭼﺮا ﮐﺮدهﺎی اﯾﺮان ﻣﺎﻧﻨﺪ هﻤﺘﺎﯾﺎن ﻋﺮاﻗﯽ ،ﺳﻮری و ﺗﺮﮐﯿای ﺧﻮد در راە ﮐﺴﺐ ﻗﺪرت ﮔﺎم
ﻧﻨﮫﺎدەاﻧﺪ .اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﯿﺞﮐﻨﻨﺪە ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ زﯾﺮا در ﺑﯿﻦ هﻤﻪ ﮔﺮوههﺎی ﮐﺮد ،ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺮدهﺎی اﯾﺮان در ﻣﺪﺗﯽ هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻮﺗﺎە ،ﻣزە
داﺷﺘﻦ دوﻟﺘﯽ از آن ﺧﻮد را در ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﭼﺸﯿﺪهاﻧﺪ .ﺟﻤﮫﻮری ﮐﺮدﺳﺘﺎن در ٢٢ژاﻧﻮﯾﻪ ﺳﺎل ١٩٤٦در ﻣﮫﺎﺑﺎد اﻋﻼم ﺷﺪ ،اﻣﺎ
ﺗﻨﮫﺎ ١١ﻣﺎه ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ دوﻟﺖ اﯾﺮان ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﻗﻮە ﻗﮫﺮﯾ ﺑ اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑ ﮐﺮدهﺎ ﺧﺎﺗﻤﻪ داده و رهﺒﺮ ﺟﻤﮫﻮری ،ﻗﺎﺿﯽ ﻣﺤﻤﺪ را
اﻋﺪام ﮐﻨﺪ .ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﮫﺎﺑﺎد ﺣﺪ اﻋﻠﯽ آﮔﺎهﯽ ﻣﻠﯽ ﮐﺮد را ﺷﮑﻞ داده و هﻤﭽﻨﺎن ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﻣﺮﺟﻊ ﺑﺮای ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﻢ ﮐﺮد اﺳﺖ .در
ﺣﻘﯿﻘﺖ ،ﻣﺴﻌﻮد ﺑﺎرزاﻧﯽ ،رﺋﯿﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن ،در ﻗﻠﻤﺮو ﺟﻤﮫﻮری ﮐﺮدﺳﺘﺎن در ﻣﮫﺎﺑﺎد ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ و هﻨﮕﺎم ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ از
ﻟزوم ﭘﯿﺸﺒﺮد اﺳﺘﻘﻼل ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻣﺮﺗﺒﺎ" از ﻣﯿﻞ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺮگ در زﯾﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﯾﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ.
در ﺳﺎلهﺎی اﺧﯿﺮ ﮔﺮوههﺎی ﮐﺮد ﭼﻨﺪﺑﺎر ﺑﺎ دوﻟﺖ اﯾﺮان درﮔﯿﺮیهﺎی ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ داﺷﺘﻪاﻧﺪ .ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ،ﭼﻨﯿﻦ ﭘﯿﺸﺎﻣﺪهﺎﯾﯽ
ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﮫﻤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﭘﺎﯾﺪار و ﻣﺆﺛﺮ ﻋﻠﯿﻪ رژﯾﻢ در داﺧﻞ اﯾﺮان ﻣﻨﺠﺮ ﻧﺸﺪە اﺳﺖ .ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ
اﺻﻠﯽ اﯾﻦ اﻣﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف اﺣزاب ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﺮد در ﻋﺮاق ،ﺳﻮرﯾﻪ و ﺗﺮﮐﯿﻪ ،اﺣزاب و ﮔﺮوههﺎی ﮐﺮد اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣزب
دﻣﮑﺮات ﮐﺮدﺳﺘﺎن اﯾﺮان و ﺣزب ﮐﻮﻣﻠﻪ ،ﺑﻪ ﻣﺪت ﭼﻨﺪﯾﻦ دهﻪ در ﺗﺒﻌﯿﺪ ﺑﻮدهاﻧﺪ ) اﮐﺜﺮا" در ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻋﺮاق( .اﯾﻦ دوری ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه
اﺳﺖ ﺗﺎ هﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﯿﻦ اﺣزاب و ﻣﺮدم ﮐﺮدﺳﺘﺎن در داﺧﻞ اﯾﺮان اﯾﺠﺎد ﻧﺸﻮد.
ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ،ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ در ﺗﺒﻌﯿﺪ ،ﻗﺪرت ﺗﺄﺛﯿﺮ و آزادی ﻋﻤﻞ اﺣزاب ﮐﺮد اﯾﺮاﻧﯽ را ﮐﺎهﺶ داده اﺳﺖ .آﻧﮫﺎ ﺑﺎﯾﺪ اهﺪاف و
ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ رواﺑﻂ دوﻟﺖ ﻣﯿزﺑﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ ﺗﮫﺮان ﮐ در اﯾﻦ اﯾﻨﺠﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻋﺮاق اﺳﺖ ،ﻣﺘﻮازن ﻧﮕ
دارﻧﺪ .ﺗﮫﺮان ﺑﺎ آﮔﺎهﯽ از اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ،ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﺑﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن و ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺣزب دﻣﻮﮐﺮات
ﮐﺮدﺳﺘﺎن )ﺣزب ﻏﺎﻟﺐ در ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ( اﻗﺪاﻣﺎت و ﺑﻪ وﯾﮋه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖهﺎی ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ اﺣزاب ﮐﺮد اﯾﺮان را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار دهﺪ .ﺑﻪ
ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،در ﺳﺎلهﺎی اﺧﯿﺮ ،اﯾﺮان از ﻧﻔﻮذ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد ﺑﺮ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐزی ﻋﺮاق ﺑﺮای ﻣﮫﺎر ﻓﻌﺎﻟﯿﺖهﺎ -از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﻤﻠﻪ اﺣزاب
ﮐﺮد اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺖهﺎی ﻧﻈﺎﻣﯽ اﯾﺮان در اﻣﺘﺪاد ﻣﺮز اﯾﺮان و ﻋﺮاق -اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده و از ﺑﻐﺪاد ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪای
ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻓﺸﺎر ﺑﯿﺎورد هﻤﯿﻦ ﮐﺎر را در ﻗﻠﻤﺮو ﺧﻮد اﻧﺠﺎم دهﺪ .در ﻧﺘﯿﺠﻪ ،در ﻣﺎرس ﺳﺎل ،٢٠١٧ﺟﻨﺎح ﻃﺮﻓﺪار دوﻟﺖ اﯾﺮان در
ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻋﺮاق اﻗﺪاﻣﯽ را ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد آﺮد آﻪ ﺑ ﻣﻮﺟﺐ آن دوﻟﺖ ﻋﺮاق ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮔﺮوههﺎی آﺮد اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﺴﺘﻘﺮ در ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ
آﺮدﺳﺘﺎن آﻪ ﻋﻠﯿﻪ اﯾﺮان ﻣﯽﺟﻨﮕﻨﺪ را اﺧﺮاج ﯾﺎ ﺧﻠﻊ ﺳﻼح آﻨﺪ.
اﯾﺮان هﻤﭽﻨﯿﻦ از ﻣزﯾﺖ ﻧﻔﻮذ ﺑﺮ اﺗﺤﺎدﯾ ﻣﯿﮫﻨﯽ ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﮐ ﯾﮑﯽ از دو ﺣزب ﻣﮫﻢ ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻋﺮاق اﺳﺖ ﺑﺮﺧﻮردار
ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .اﺗﺤﺎدﯾ ﻣﯿﮫﻨﯽ در ﺳﻠﯿﻤﺎﻧﯿﻪ ﻋﺮاق ﻣﺴﺘﻘﺮ اﺳﺖ و ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ از ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻋﺮاق را در ﻣﺮز ﺑﺎ اﯾﺮان ،در ﮐﻨﺘﺮل دارد) .اﯾﺮان
هﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ از ﻃﺮﯾﻖ آﻧﮫﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﻣﻠﻪ ﻓﺸﺎر وارد ﮐﺮده اﺳﺖ (.ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺗﻮاﻓﻘﯽ ﺿﻤﻨﯽ ﺑﯿﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ
ﮐﺮدﺳﺘﺎن و اﯾﺮان وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ آن ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻗﻠﯿﻢ ﺑ ﺷﺮط ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن ﮐﺮدهﺎی اﯾﺮان در اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖهﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ و
ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺿﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﯾﺮان ﺑﺘﻮاﻧﺪ هﻤﭽﻨﺎن ﻣﯿزﺑﺎن رهﺒﺮان و ﮐﺎدرهﺎی ﮐﺮد اﯾﺮاﻧﯽ در ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﻋﺮاق ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﻪ ﮐﻮﻣﻠ و ﻧ ﺣزب
دﻣﮑﺮات ﮐﺮدﺳﺘﺎن اﯾﺮان ﺻﺮفﻧﻈﺮ از ﭼﻨﺪ ﻣﻮرد اﺧﯿﺮ ،ﺑﯿﺶ از دو دهﻪ اﺳﺖ ﮐ هﯿﭻ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اداﻣداری ﻋﻠﯿﻪ اﯾﺮان اﻧﺠﺎم ﻧﺪادهاﻧﺪ.
اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎﻻ" ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺤﻘﻘﺎن اﯾﻦ اﺣزاب را ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﻋﻼوە ﺑﺮ آﻧﮫﺎ ﺣزب ﺣﯿﺎت آزاد ﮐﺮدﺳﺘﺎن اﯾﺮان )ﭘﮋاک( ﻧﯿز در ﺻﺤﻨ ﺣﻀﻮر دارد .اﯾﻦ ﮔﺮوه از ﺷﺎﺧهﺎی ﺣزب ﮐﺎرﮔﺮان
ﮐﺮدﺳﺘﺎن ﺗﺮﮐﯿﻪ )پ.ک.ک( اﺳﺖ و هﺮ دو ﮔﺮوه در ﮐﻮههﺎی ﻗﻨﺪﯾﻞ در ﻧزدﯾﮏ ﻣﺮز اﯾﺮان اردوﮔﺎه ﻣﺸﺘﺮک دارﻧﺪ .اﯾﻦ ﮔﺮوه ﻧﯿز ﺑﺎﯾﺪ
ﺧﻮاﺳﺘ ﺧﻮد ﺑﺮای ﮐﺮدﺳﺘﺎن اﯾﺮان را ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ژﺋﻮﭘﻠﯿﺘﯿﮏ ﺑزرﮔﺘﺮ پ.ک.ک ﺑﺎﻻﻧﺲ ﮐﻨﺪ .در ﺟﺮﯾﺎن ﻗﯿﺎم ﺳﻮرﯾﻪ در ﺳﺎل ،٢٠١١
ﻣﻨﺎﻓﻊ پ.ک.ک و اﯾﺮان ﺑﻪ ﺿﺮر ﭘﮋاک هﻤﮕﺮا ﺷﺪ .اﯾﺮان ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ رﺋﯿﺲﺟﻤﮫﻮر ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﺸﺎر اﺳﺪ در ﻗﺪرت ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ
ﺑﺎ ﺑﯽﻣﯿﻠﯽ ﺷﺮوع ﺑ ﭘﺬﯾﺮش و ﺗﻘﻮﯾﺖ ی.پ.د ﮐﺮد ،ﮐ ﺷﺎﺧای از پ.ک.ک ﺑﻮد و ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮد ﻣﻨﻄﻘای ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎر در ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﺮای
ﺧﻮد دﺳﺖ و ﭘﺎ ﮐﻨﺪ .در ﻋﻮض ،پ.ک.ک ﻧﯿز ﺑﺮای ﺧﻮﺷﻨﻮد ﮐﺮدن اﯾﺮان ،ﺑ ﭘﮋاک ﻓﺸﺎر آورد ﺗﺎ در اواﺧﺮ ﺳﺎل ٢٠١١آﺗﺶ ﺑﺲ
ﻧﺎﻣﺤﺪود در اﯾﺮان اﻋﻼم ﮐﻨﺪ.
ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐ ﮐﺮدهﺎی اﯾﺮان ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﺎﯾﺮ ﮔﺮوههﺎی ﮐﺮد را ﺑ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﺗﺮﺟﯿﺢ دادە و ﻣﺼﺮاﻧ ﺳﻌﯽ در ﺣﻔﻆ ﺗﻮازن ﺑﯿﻦ
اهﺪاف ﺧﻮد و اهﺪاف ﮐﺮدهﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ هﻤﭽﻨﺎن ﺿﻌﯿﻒ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ و دﭼﺎر ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ .ﮐﻤﺒﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ
ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺎﺷﯽ از وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺒﻌﯿﺪ ،اوﺿﺎع را ﺑ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﺪﺗﺮ ﮐﺮدە اﺳﺖ .در ﻣﺠﻤﻮع ،ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﻤﺘﺮ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ
ﺑﻮد و اﺣزاب ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﺮد اﯾﺮان در ﺷﮑﻞ دادن ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌ ﮐﺮد و ﭘﯿﺸﺒﺮد ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎی ﺧﻮد ﻧﺎﮐﺎم ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ.
درﺑﺎرە ﻧﻮﯾﺴﻨﺪە :ﮔﺎﻟﻴﭗ داﻻی ﮐﺎرﻣﻨﺪ ارﺷﺪ در ﻣﺠﻤﻊ اﻟﺸﺮق و ﻣﺮﮐز ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻟﺠزﯾﺮه اﺳﺖ .وی ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان
هﻤﮑﺎر ﻣﻮﻗﺖ در ﻣﻮﺳﺴﻪ آﻟﻤﺎﻧﯽ اﻣﻮر اﻣﻨﯿﺘﯽ و ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ در ﺑﺮﻟﯿﻦ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﯿﺎﺳﯽ در ﺑﻨﯿﺎد ﺳﺘﺎ در آﻧﮑﺎرا ﻣﺸﻐﻮل
ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﻮد .ﻋﻼﯾﻖ ﭘﮋوهﺸﯽ او ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از :ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﺮﮐﯿﻪ ،ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺗﺮﮐﯿﻪ ،ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻣﻨﻄﻘای ﮐﺮدﺳﺘﺎن ،اﺳﻼم ﺳﯿﺎﺳﯽ و
ﺟﻨﺒﺶهﺎی رادﯾﮑﺎل.