Het Inspirerend Gebed

Walter’s Inspirational Prayer
Het Inspirerend Gebed

Rev. Dr. Peter Fritz Walter
My Prayer Ministry for You • May 27, 2020
INHOUD
Introductie
In de Begin was het Programma
Waarom Positieve Affirmaties Helen
Geloof is Zelfvertrouwen
De Integratie van Negatieve Emoties
INTRODUCTIE
Toen ik een filosofie boek gelezen heb of genoeg tijd
met jurisprudentie, psychologie of astrologie doorgebracht
heb, boeit het me onweerstaanbaar om alles snel weer te
vergeten. Dan dank ik voor mijn neiging om eenvoud en
geef mezelf tevreden met de beschouwing van de myste-
ries dat een prachtige landschap, een wandeling op het
strand, of de gratie van een kind ons kunnen geven.
peterfritzwalter.com
Het Inspirerend Gebed / 2
Hoewel mijn verstand de neiging heeft om de wereld

wetenschappelijk te bekijken en de grond van het zijn te
vinden, mijn innerlijke leiding lijkt de dorst naar kennis te
compenseren met een gelijke verlangen naar rust en har-
monie. Het is waarschijnlijk om die reden dat ik de me-
thode van de inspirerende gebed zo overtuigend vind.
Het is zijn eenvoud, die deze methode zo aantrekke-

lijk maakt voor mensen van alle klassen en sociale lagen,
en van alle leeftijden, waar ook ter wereld.
Geen filosofische speculatie, astrale kennis, geco-

deerde en fijne wijsheid, of kabbalistische subtiliteiten zijn
nodig om ervan te profiteren en om een positieve verande-
ring van ons leven te bereiken. Het is een filosofie van het
hier-en-nu, het hic et nunc.
Deze methode maakt gebruik van auto-suggestie om

de krachten van ons onderbewustzijn te activeren. Om het
eenvoudig uit te drukken: het gaat erom oude interne
scripts te verwijderen en nieuwe te schrijven, waarbij de
suggesties ook gebruikt worden om onszelf te bevrijden
van de negativiteit van de twijfel, want twijfel is een virus.
Voordat ik kwam de inspirerende gebed toe te pas-

sen, in 1990, had ik al alle religies gestudeerd, en was
druk bezig met westerse en oosterse filosofie. Eindelijk
kwam ik erachter dat in principe Gods liefde is hetzelfde

als de liefde voor het leven, de liefde voor schoonheid, de
genade, het goede, en de liefde van de vrede in de vorm
van harmonisatie van alle tegenstellingen en tegenstrijdig-
heden.
Het bereiken van innerlijke en uiterlijke harmonie

heeft vele namen en is verkrijgbaar in verschillende for-
mulering in het erfgoed van de mensheid. Alle religies en
filosofieën hebben het tot doel.
Helaas is deze waarheid verdraaid en verduisterd

worden van vele mensen omdat ze religie als een morele
plicht zien. Deze mensen zijn vaak niet bewust van de
trots dat sinds mensenheugenis achter de vader aanbid-
ding van paternalistische denominaties verborgen is, die
namelijk de vrouw nooit als met de man gelijk beschou-
wen. Het lijkt mij overigens dat in deze kringen helemaal
een aanzienlijke wantrouwen heerst over de natuur. Alsof
de natuur zich zelf zou gemaakt hebben, en hun eigen, to-
taal mentale God de Vader ergens buiten woonde!
Afscheiding niet alleen van emoties, maar van de hele

onderbewustzijn, die als de demonische gezien wordt, de
rechter hersenhelft, de intuïtie, het vrouwelijke, de maan
en de aarde, is het resultaat van een dergelijk geloof.
Dat was uiteindelijk het diabolische van een religie

die deze kwalificatie niet verdient, omdat ze gewoon niet
terug gaat leiden naar het geheel, eenheid, ongefragmen-
teerd heelheid. En veel van hun aanhangers vermoord en
vermoorden inheemse volkeren op de dag van vandaag.
Andere gevolgen: de generatie van steeds grotere en

nu wereldwijde geweld en de vernietiging van de natuur,
door liefde verboden, door de onderwerping van de emo-
tionele onder de totale tirannie van een totaal, en volledig
dom, rationaliteit.
Terugbonding, in het Latijn ‘religio’ genoemd—was

gewoon het woord wortel van ons woord ‘religie’ is—tot
de ware en geheel in ons, onze ware aard, is mogelijk in
het gebed. Voor het gebed behoort niet tot dogma. Het is
zo vrij als de wind en de golven van de zee.
Het gebed opent ons de deur voor de ware religie,

die, die in onze harten leeft—en die liefde is, heelheid,
mededogen en deelname aan al wat is. Dit is zo omdat het
gebed in principe, functioneel gezien, een script is, een
programma. Het is ons ego dat tot ons Hoger Zelf spreekt,
en bepaalde verlangens uitdrukt.
Men kan bezwaar maken, als dat zo is, dan is het

maar profane aard en niet ‘iets geestelijks.’ Maar nu, wat is
‘spiritueel’ en wat niet? Kan het leven opgedeeld worden

in een ‘spirituele’ en een ‘niet-spirituele’ deel, kunnen wij
het opsplitsen in ‘geestelijke’ en ‘niet-geestelijke’ activitei-
ten?
De antwoord is in de vraag—natuurlijk niet! Men

kan het natuurlijk doen, en veel mensen doen het in dat
ze zogenaamde religies volgen. Maar wat deze mensen
doen is zich zelf te liegen, met zich zelf ‘Blinde Kuh’ te
spelen.
Religie wil zeggen terug te linken naar ons eigen wor-

tels, ons eigen bestemming dat iedereen in zich draagt, zo-
als een kosmische programma. Dit programma is echter in
een soort van een ruwe staat en moet worden uitgewerkt.
Dit doet men door positieve zelf-programmering.
We hebben alle een intern programma. Er is geen en-

kele persoon op deze aarde, die geen heeft. En als we het
niet herkennen en bewust maken en positief veranderen
door het werken aan onszelf zijn we geprogrammeerd
door anderen, en door de sociale normen en gewoontes.
Dit is een feit en geen theorie.
IN DE BEGIN WAS HET PROGRAMMA

De meeste mensen zijn van mening dat die die bid-
den, gelovig zijn moeten, dat ze in iets geloven. In werke-
lijkheid is het echter zo dat niet alleen het gebed uit de ge-
loof, maar ook de geloof uit het gebed volgt. Degenen die
echt geloven, hebben het eigenlijk niet nodig om te bid-
den, want gebed is actief geloof.
Nu echter, zullen vele zeggen dat aanbidding zinloos

is als je in niets gelooft. Maar dit is niet zo. Toen we eten,
we geloven dat wat we eten ons goed doet, en ons lichaam
voedt. De meesten van ons weten niet dat we niet alleen
ons lichaam maar ook onze geest voeden met alle soorten
voedsel, en dit geloof is er een die we nauwelijks bewust
van zijn.
Wij geloven zonder te weten dat we geloven. Wij ge-

loven ook dat we morgen nog steeds leven. Anders zouden
we nooit plannen maken die verder gaan dan vandaag.
Wij geloven dat als we ons hebben gekwetst, de hogere
intelligentie die aan de oorsprong van alle leven is ons
weer helen gaat.
In waarheid geloven we veel meer dan we realiseren.

Echter, ons hersenhelft-lineair gerichte cultuur maakt ons
geloven (sic!) dat we de geloof verloren hebben. Maar eer-
lijk gezegd moeten we toegeven dat we niet zonder geloof

kunnen leven. In ieder geval weten onze redelijk bewuste
tijdgenoten dat onze cultuur op paradigma’s gebaseerd is
die in strijd zijn met de natuur zijn, en die daarom een
correctie nodig hebben.
Door zelf-programmering reinigen we ons onderbe-

wustzijn van onjuiste informatie, namelijk die dat de wet-
ten van de natuur tegen spreken. Één van deze zeer sub-
tiele boodschappen is dat degene die in een soort van ho-
gere macht gelooft, een ‘zwakke’ persoon is, of ‘niet een
man’ was.
Deze mening is op trots gebaseerd. Zij is een van de

fundamentele aanzichten van een hele cultuur dat niet in
Moeder Aarde gegrond is, maar gelijk de toren van Babel
zich in de lucht bewegen wil. Echter evolutie gaat tevoren
als een helix spiraal dat zich opwaarts ontwikkelt; ze gaat
niet vooruit in de vorm van een lijn.
De spiraal is de vorm die de cirkel en de lijn elkaar

verenigt en zo het evenwicht legt tussen vrede (cirkel) en
beweging (lijn).
De spiraal symboliseert periodieke, systemische en

conjuncturele ontwikkeling, in overeenstemming met de
wetten van het leven. In tegenstelling is de rechte lijn ge-
creëerd door mensen met een hypertrofisch linke hersen-

helft. Ze bestaat niet in de natuur.
De onder voortdurende progressie cirkelvormige of

elliptische beweging van de spiraal laat zien dat ze altijd
haar primordiale grond, hun wortels, hun verleden voort
draagt, maar getransponeerd elke keer naar een hoger ni-
veau. De lijn aan de andere kant laat de wortel terug, en
dus verstoot hun verleden en hun oorsprong. Ware evolu-
tie, zowel in de natuur of in de cultuur, loopt altijd spi-
raalvormig en is niet-lineair.
Bevrijd van onnatuurlijke lineaire denk patronen

vindt man vanzelf het geloof. En er is geen betere manier
dan het gebed om ons onderbewustzijn van dergelijke li-
neaire en strikt teleologische denk patronen te ontdoen.
Teleologische gedachte is puur causaal en is gebaseerd op
de oude stelregel van do ut des. Maar de wet van het leven,
de wet van de liefde is noch causale noch gebaseerd op
wederkerigheid. Het is niet gericht, niet definitief, maar
slechts existentieel. Het is niet causaal, maar buiten alle
causaliteit. Causaliteit is lineair denken, gebaseerd op de
tijd. Maar de waarheid is buiten de tijd en dus synchronis-
tisch.
Het creatief principe is buiten tijd en ruimte, causali-

teit en rationaliteit en kan daarom niet mentaal ‘herkend’
te worden. En toch voeren we het mee in elke cel van ons
lichaam, omdat alles, de hele schepping, hologram-achtig
geprogrammeerd is. Alles wat we dan ‘weten’ van deze
‘buiten het denken’ is dat we niets van weten. Dit is de
beste, zo niet de enige voorwaarde voor het geloof. Het is
een soort van ideale bodem voor de groei van het geloof.
Daarom is de meest vrome, wie weet het meest.
Einstein bewees het. Hij zei dat hij die weinig weet af
te stappen gaat van God, maar dat degene die veel weet
terug naar God vindt.
Om een ander beeld, vanuit de wijsheid van Zen, te

gebruiken: de Zen student die is begonnen met de initia-
tie, ziet een berg niet meer als een berg. Maar zodra hij een
meester is, ziet hij de berg weer als een berg.
Als we bidden, erkennen wij, om te verblijven met

het beeld, dat de berg niet zichtbaar voor ons is, dat wij,
gezien onze mentale aberratie, hem niet beschouwen als
een berg. Nu, in het gebed zullen we eenvoudig handelen
alsof de berg voor ons zichtbaar was, en begrijpelijk.
Veel mensen praten over God en met God in het vol-

le besef dat de term God een mentaal beeld is, en dus illu-
sie. Maar we hebben de illusie echt niet nodig. Als we het

bestaan van een geestelijke, onzichtbare kracht voor meer
mogelijk houden als het niet-bestaan, hebben we een rati-
onele boden bereidt voor ons geloof. Gezien dit, kunnen
we echt als de kinderen bidden. Want de staat van genade
en jeugd hebben gemeen dat ze stromen toelassen—en
stromen is gebaseerd op interne kalmte.
Gebed leidt tot harmonie en evenwicht tussen den-

ken en voelen, tussen wetenschap en geloof, tussen man-
nelijke-geven en vrouwelijke-ontvangen, hoog en laag,
goed en slecht, positief en negatief, wit en zwart. Daarom
is het gebed zoals een saldo van alle tegenstellingen in
ons, en bereidt daarmee de grond voor een perfecte men-
tale en fysieke gezondheid. Gezondheid op basis van een
toestand van evenwicht tussen de twee fundamentele
energieën van het leven: yang en yin.
Het gebed dat gevoed wordt door het geloof in de

kracht en de goedheid van ons eigen bestemming als een
uitdrukking van kosmische intelligentie, vereist geen even-
tuele afbeeldingen, dogma’s, religies, noch plaatsen van
aanbidding. Het is eenvoudig het bewust en opzettelijk
programmeren van onze relatie met het heelal.
WAAROM POSITIEVE AFFIRMATIES HELEN

Het gebed geneest ons van negatieve gedachten pa-
tronen, van alle interne afval, de angsten en twijfels die in-
terfereren met ons vooruitgaan in het licht, in de vervul-
ling van al onze verlangens en remmen.
Is onze geest eenmaal genezen, ons hele wezen, zo-

wel intern als extern, is het dan ook. De meest effectieve
manier van bidden is voor te stellen dat voor wat we bid-
den is al voldaan.
Veel blokkeren zich tegen het bidden voor de vervul-

ling van hun wensen. Als ze kind waren, zijn ze verteld
worden dat men zich ‘offeren’ moet voor God en de we-
reld en dat het leven ‘lijden’ is. Deze filosofie van maso-
chisme waarmee men generaties van kinderen tot bestuur-
bare slaven getraind heeft , lost zich zelf op, in de mate
namelijk dat we weer bewust worden van de onuitputte-
lijke liefde en rijkdom van het heelal en bereid zijn, alle
gaven aan te nemen die gewoon wachten om ons leven te
verrijken en te verfraaien.
We moeten altijd in gedachten houden dat, als we

onze levens onder universele besturing zetten, onze wen-
sen en verlangens voor ons en alle wezens verrijkend zijn
zouden: beroep tot evolutie, tot verandering, tot vooruit-
gang in de realisatie van onze individuele levenstaak. We

moeten gewoon trouw blijven aan onszelf en wat we in-
nerlijk geloven ook in de uiterlijke leven vertegenwoordi-
gen.
Niets is makkelijker dan een verlanglijstje te maken;

maar voor sommige mensen is niets moeilijker dan wat ze
verlangen van het hart in woorden uit te drukken. Waar-
om? Want ze zijn zeer veelzijdig, willen honderden van
projecten gelijktijdig uitvoeren en vinden zo veel dingen
in het leven belangrijk dat ze nauwelijks willen ingesteld
zijn op de ene of de andere.
Zulke mensen worden vaak geadviseerd om zich te

concentreren op één ding of gebied van belang. Dit is ech-
ter gemakkelijk te zeggen, maar zeer moeilijk te imple-
menteren voor de betrokkenen; want we kunnen onze
aard niet wijzigen. Het is derhalve intelligent zulke men-
sen te laten realiseren dat ze ten minste twee van haar
hobby’s met elkaar kunnen recombineren.
GELOOF IS ZELFVERTROUWEN
Als een goed voorbeeld wil ik hier de autobiografie
van Dr. Edmond Bordeaux Szekely vermelden.
Het levensverhaal van deze avonturier van gezond-

heid is de carrière van een moderne held en herinnert in
een aantal manieren om de obstakelrijke maar uiteindelijk
glorieuze avontuur van sprookjesfiguren en persoonlijk-
heden van de oude mythen.
Op de zoek naar de verloren gezondheid, Dr. Bor-

deaux reisde naar de meest afgelegen gebieden van de we-
reld om door de contact met natuurlijke stammen het ge-
heim van het leven te doorgronden. Maar het werk van
deze bijzondere man was niet beperkt tot het onderzoek.
Hij zat al zijn bevindingen meteen in de praktijk omzet-
ten, en hielp een groot aantal mensen, vitaliteit en harmo-
nie te vinden of te herontdekken.
Zijn leer en de toepassing van de wijsheid van de Es-

senen of Oerchristen wiens geschriften hij in de Vaticaanse
Bibliotheek ontdekte en in 1928 als de ‘Essene Evangelie
van Vrede’ publiceerde, leverde hem niet alleen vrienden,
maar ook vijanden, hindernissen en moeilijkheden op.
Meerdere malen was zijn leven in gevaar, zij het dat hij
moest overleven na een schipbreuk op een waterloze ei-
land, zij het dat hij, zonder gereedschap, en vooral zonder
water, een woestijn doorkruiste, zij het door een kwaad
eiland gouverneur, die hem een ultimatum en de kanon-
nade van zijn schip bedreigd omdat hij op het eiland me-
laatsen met Essene wijsheid en kennis van de natuur be-

handelde.
Het is alsof deze man zelf een sprookje geleefd of een

mythe opgericht had. Maar hij is niet alleen. Denk aan de
andere grote Edmond, Edmond Kaiser, de oprichter van
Terre des Hommes en de organisatie Sentinelle in Lausanne,
Zwitserland.
Stel u alleen maar eens voor hoe uzelf, wanneer de

gruweldaden in Biafra gebeurden, voor de televisie zat en
naar de beelden van hongerende of afgeslacht kinderen te
kijken, en de nummers hoorde hoeveel kinderen per dag
er hun leven verloren.
Deze heer Edmond Kaiser blief niet zoals de meesten

van ons voor de TV zitten; hij nam zijn laatste geld, ging
op het vliegtuig, vloog naar Biafra, nam zo veel kinderen
als hij in staat was, bracht ze naar Zwitserland, laat ze me-
disch verzorgen, om ze definitief te laten adopteren van
Schweitzers gezinnen.
Dus word Terre des Hommes gevormd. Of misschien

eerder, als zijn kleine zoon in een put viel en verdronk.
Deze schok gemarkeerde Kaiser zo zeer dat hij alle liefde
die hij in zijn hart droeg voor die ene zoon tot voordeel
van alle kinderen in de wereld geven wilde. Zo maakte hij
‘een deugd van de nood,’ zoals de wijsheid het uitdrukt,

en word de onvermoeibare strijder voor de zaak van de
jeugd.
In alle sprookjes, de held is een persoon die door de

moedige overwinning van allerlei belemmeringen tot in-
terne eenheid en uiteindelijk ook externe reputatie en suc-
ces arriveert. Alle helden hebben een idee waarvoor ze
vechten, vertegenwoordigd door een mooie prinses wiens
hand zij zouden ontvangen aan het eind van de initiatieve
reis. Het huwelijk, liefde en seksuele bevrediging en de
zegen met kinderen zijn het symbool van de levenskracht
die de held op zijn doornige pad leidt en doorstroomt, en
hem kracht en moed geeft die zich opnieuw en opnieuw
zullen versterken.
In sprookjes helden vinden we de spreekwoordelijke

onwrikbare optimisme, met de Dappere Kleine Kleermaker,
die gemengd is met een gezonde dosis bravoure, maar in
ieder geval doordrenkt met zelfvertrouwen.
En geloof in de hier begrepen zin is geloof in onszelf,

in het zelf, in de eigen bestemming. Het is zelfvertrouwen.
Wat is eigelijk dit zelfvertrouwen als de basis van alle ware
optimisme? Is het geloof in het ik, het ego, de menselijke
singulariteit, of is het vertrouwen in de waarheid, in een

soort hogere leiding?
Laten we eens kijken naar het woord zelfvertrouwen:

dus we zien dat het kan worden gedemonteerd in zijn
componenten ‘zelf’ en ‘vertrouwen,’ dus, vertrouwen in
het zelf. Het zelf, zo leert ons Ramana Maharishi, is ons
Hoger Instantie, onze ware Ik Ben; geformuleerd in chris-
telijke terminologie is het God in de vorm van de Heilige
Geest, die de gelovigen bezielt en beschermt, en met
kracht, moed en vertrouwen vult.
Vertrouwen is dus geenszins een vorm van ijdelheid

of overmoed, maar gewoon geloof.
Wat sprookjes en mythen onderwijzen is uiteindelijk

wat de religies mensen suggereren: volledig vertrouwen op
deze hogere leiding, om, zoals ze zeggen, zijn huis niet op
zand te bouwen, maar op een rots, en in vertrouwen op
deze kracht zijn brood te eten, om dus zijn taken en zijn
ideaal te vervullen.
De zelf-programmering door positieve affirmaties is

de makkelijkste en beste manier om voortdurend dit ge-
loof te voeden en te versterken. Geloof is zelf onderdeel
van de ‘Heilige Geest,’ of op zijn minst een manier ons de
weg de openen naar dit hogere leiding die ons bevrijdt van
alles wat ons deze acces geblokkeerd, dus angst en twijfel.

Echter, geloof is niet ontkenning van angst en twijfel, want
dat zou ontkenning van de menselijke natuur betekenen
en zou een reactie van angst zetten, maar onze menselijke
zwakheden te aanvaarden in het geloof, dat wil zeggen,
met de vaste overtuiging om toch te winnen, omdat geloof
onze zwakheden omzet in ware kracht.
Zie deze waarheid spreuken van de Bijbel:
—De laatsten werden de eersten zijn;
—Sta op en loop;
—Uw geloof heeft u genezen.
Van wie bestaat eigenlijk ons leven? Is het niet een

magische cirkel die ons dient, bepaalde taken uit te voeren
om te groeien, te rijpen en zo verder te evolueren? En die-
nen ons niet alle obstakels, onszelf steeds weer te overtref-
fen?
Als je sprookjes leest, zal je zeer snel beseffen dat ze

in grote mate initiatief zijn. Het is veelzeggend dat de
meeste sprookjes daar eindigen waar de held zijn doel in
het leven heeft bereikt, en zijn droom heeft vervuld. Dan
breken ze op met de opmerking: ‘En ze leefden gelukkig
en vrolijk aan het einde van hun dagen.’ Sprookjes tonen

ons de weg, dit geluk te bereiken.
In alle sprookjes gaat het over een schat dat is te ver-

overen. Deze schat is—we zeiden het al—niet alleen mar
van materiële aard. Het is altijd een spirituele doel, zelfs
als het in de buitenwereld materieel verschijnt. Was de
hand van de prinses alleen maar symbolische uitdrukking
voor de vervulling van seksualiteit, zou de held—dit
maakt het verhaal in kwestie klaar—dit in een veel een-
voudigere manier kunnen bereiken.
Echter, om dit te begrijpen moet men de symboliek

van sprookjes te interpreteren weten. Het gaat altijd over
een hogere manier van vervulling van de wens, maar nooit
de onderdrukking van instincten.
Eerder sprookje stellen voor wat het I Ching de

‘Himmelsweg’ noemt, of het Evangelie, de ‘enge poort.’
Aangezien ik hier niet een analyse van sprookjes zou

opleveren, maar de betekenis en het gebruik van positieve
affirmaties, zal ik niet ingaan op de vele aspecten en leer-
mogelijkheden dat sprookjes ons overbrengen.
Het is alleen belangrijk op te merken dat sprookjes

ons vooral helpen de geloof in onszelf—die geloof is in
ons hoger zelf—te versterken, en ons aan te moedigen.

Dat is de reden waarom sprookjes, hoewel ze natuurlijk
ook goed voor volwassenen zijn, een zo gunstig effect
hebben op kinderen en adolescenten, als kinderpsycho-
loog Bruno Bettelheim herhaaldelijk benadrukte.
Er zijn echter een extra reden waarom sprookjes ide-

aal toegepast zijn voor de wereld van kinderen. Dit houdt
verband met hun taal, hun expressieve wereld. Sprookjes
zijn geschreven of voorgelezen in een taal die niet de taal
van het dagelijks leven is. Het is niet een rationeel, maar
een poëtische taal. De taal van het sprookje is de taal van
het onbewuste, van dromen, de taal van de dichter en dit
is precies de taal van kinderen en jeugd.
Deze taal is rijk in symboliek inhoud, en is groten-

deels eenvoudig van de grammaticale perspectief, ja zelfs
rudimentaire, maar suggestief en gekleurd. Het is ook de
taal van de oude orakel, de mythen, legenden. Deze taal,
gelezen, klinkt heel organisch, krachtig en eenvoudig.
Maar iedereen die ooit heeft geprobeerd om in de taal van
sprookjes te schrijven weet hoe moeilijk het is om deze
wereld van dromen en het occulte mythologie van het le-
ven met woorden te beschrijven. De populair gezegde is
bekend dat men moet worden ‘geboren om een dichter te
zijn,’ en dit geldt zeker in het algemeen. Maar het wordt
vermeldt door veel mensen die ofwel door een psychoana-

lyse gegaan zijn ofwel door middel van meditatie en gebed
tot innerlijke stilte gevonden hebben, dat de taal van de
poëzie, mystiek, en mythologie spontaan uit hen spraak,
zoals een bron.
Alles is uiteindelijk therapie wat ons dichter bij ons

Hoger Zelf brengt, onze Ik-Ben.
Sprookjes zijn initiatief omdat ze in deze zoektocht

de weg wijzen kunnen naar ons ware zelf. Het is heilzaam
in fasen van depressie en eenzaamheid zelfs een sprookje
te schrijven, ook al lijkt het heel moeilijk in het begin. Als
men door middel van ontspannende muziek in de alpha
staat gaat en gewoon los laat, is de kans groot dat je een
klein of groot sprookje gaat samenweven. En daarna kan
je zich met verbazing afvragen waarom je juist dit onder-
werp heeft gekozen als het ‘plot’ van de actie en niet een
andere, waarom de held om dit avontuur te ervaren stond,
en niet een ander—enzovoort?
De onderwerpen en de inhoud van zulke ‘zelfge-

maakte’ sprookjes kunnen ons verrassend inzicht geven in
diepe onderbewuste angsten en verwachtingen over de
fundamentele probleem van ons huidige situatie.
Op zijn beurt kunnen intuïtieve inzichten worden

afgeleid, die ons hulp brengen, specifieke valse en dood-
lopende wegen achter te laten, en dus soluties op te leve-
ren waarna we tevergeefs lang gezocht hebben. Wat we
doen op deze manier is vrij eenvoudig ons onderbewust-
zijn, onze hogere intelligentie te consulteren, om te evolu-
eren naar een rijker, voller en liefdevoller leven.
De kracht van onze intuïtie is onbegrepen in onze in-

tellectueel-obsessieve cultuur, of ze word zelfs genegeerd.
Echt creatief en origineel mensen weten echter dat

deze cultuur uiteindelijk gebaseerd is op een fundamente-
le fout, een fout die is ontstaan niet alleen door de indu-
strialisatie van de vroegmoderne tijd, maar het is zo oud
als de mens zelf. Toonde de ‘Toren van Babel’ dat het lot
van de verloren Atlantis herhaalt meerdere millennia later
in de huidige technologische cultuur.
De toren, die naar ‘Boven’ streeft, naar de hersen,

wordt gesymboliseerd in een duidelijke manier van de op-
richters van de Tarot de Marseille, in de late Middeleeuwen,
in de zestiende Arcana, het ‘Maison Dieu,’ die, net als de
laatste lijn van het eerste hexagram van de I Ching (Het
Creative), waarschuwt voor een ‘titanisch omhoog duwen.’
De twee mannen, die te zien zijn op deze carte, kel-

deren uit een raam naar de groene aarde, op een waar-
schijnlijk vrij zacht gazon—zodat een nieuw verbinding
met Moeder Aarde mogelijk wird, en ze daarbij vrij wor-
den von hun hoogmoed.
Hun val op Moeder Aarde kan worden geïnterpre-

teerd als een bevruchtend act en draagt een overvloed van
fruit, getuigde nieuw leven, zoals de gunstige zeventiende
Arcana (De Ster), dat erachter volgt in het spel, ook toont.
Het is belangrijk te erkennen dat de inherente posi-

tieve houding van het sprookje geen moralistisch trekken
draagt, hoe ze waarschijnlijk ten onrechte toegeschreven
was aan de Tarot. In de sprookje van Grimm van de Dap-
pere Kleine Maat, betekent dat niet dat de kleermaker een
slimme informant was toen hij in één klap de ietwat
domme reus met de verhaal van de zevens voorgeschoteld,
en hij zelf geen scrupules had de krachten van het leven
tot zijn voordeel te exploiteren.
Integendeel lijkt het duidelijk dat deze krachten hem

te hulp kwamen, omdat hij moedig en bijna vrolijk verder
ging in zijn ideaal, volgens het motto ‘God helpt hen die
zichzelf helpen!’
Maar nog steeds bleef de Schneider op een of andere

manier op de vloer. Hij wilde nooit zelf een reus zijn en
vond het niet bijzonder wenselijk om één te zijn. Hij
sneerde de dwaasheid en trots van reuzen, hoewel hij tij-
delijk hetzelfde deed, maar alleen maar om hem te ver-
slaan.
Wat we leren kunnen van sprookjes, en wat in de

breedste zin van het woord hun therapeutische functie is,
is het feit dat ze ons tot onwrikbare optimisme aanhou-
den, en ons uithoudingsvermogen, die zich op basis van
een echt geloof in onze idealen grondt, op het hart zetten.
DE INTEGRATIE VAN NEGATIEVE EMOTIES

Het is wel onnodig over kindermishandeling of ge-
weld in het gezin te praten, om een voorbeeld van nega-
tieve emoties te geven.
Maar weten we eigenlijk waar zulke gevoelens van-

daan komen en hoe we omgaan moeten met hun? Ik denk
dat we onze negatieve gevoelens volledig accepteren moe-
ten. We zouden niet vechten tegen hen, want op dit mo-
ment gaan ze zich veranderen. Daarmee bedoel ik dat te-
genstrijdige gevoelens de persoon in een tijdelijke toe-
stand van grote verwarring kan brengen. Ik denk hier
vooral aan gevoelens van genot aan de ene kant, en vrees
anderzijds. Of een conflict tussen macht en onmacht, of

anders gezegd, de gevoelens van macht en onmacht.
Ik wil een dergelijke staat van geest, die ik noem als

verwarring, met een soort innerlijke oorlog vergelijken. En
ik bedoel verder een vergelijking te maken tussen dit soort
van interne oorlog en de oorlogen die we kennen, de ex-
terne oorlogen, conflicten tussen volkeren, landen of ras-
sen. Omdat er parallellen zijn. In beide gevallen gaat het
namelijk om tegenstrijdige gevoelens. Alleen dat ze op de
ene kant binnen de psyche werken, en anderzijds in de
buitenste werkelijkheid.
Onderzoek naar de oorzaak van oorlog heeft ook aan

het licht gebracht dat oorlogen veroorzaakt worden door
een repressief systeem van moraliteit, een moraal systeem
dat ernaar streeft, gevoelens te onderdrukken. En we zijn
immers het product van eeuwen van emotionele onder-
drukking!
Deze onderzoek heeft verder geconstateerd dat oorlo-

gen het resultaat zijn niet van een overdaad van haat en
woede, maar van een te weinig van hen … klinkt para-
doxaal, niet?
Om dit duidelijker te maken, laat me een voorbeeld

geven. Laten we ons twee kinderen voorstellen die op een
strijd geraden. Is dit iets bijzonders? Helemaal niet. Je ziet

het elke dag. Men moet alleen maar op het schoolplein
van het even welke school to gaan om overtuigd te wor-
den, vooral tijdens de pauze! En daarna? Niets. Ik bedoel,
opnieuw vrede. Gewapend opgeschort. En hoeveel doden?
Geen.
Nu zou men kunnen beweren: ‘Maar kinderen heb-

ben toch geen wapens!’ Is dat zo? Een vinger die in het
oog dringt, is dat geen wapen? Een broek riem om het
nek, is dat niet een wapen?
Het gaat niet om wapens. Het gaat over de mate, de

kwantiteit van woede of haat,die in het spel is. Het gaat
over de opeenstapeling van negatieve energie, of hun niet-
accumulatie.
In oorlogen, intern of extern, of moord, het is alle-

maal over een opeenstapeling van negatieve energie dat we
praten. Bij kinderen had een dergelijke accumulatie niet,
of nog niet plaats gevonden. Daarom is de negatieve ener-
gie die in spelen betrokken is relatief snel en meestal zon-
der schade uitgeladen. Het gaat dus over de vraag waar-
door zo’n opeenstapeling van negatieve energie, negatieve
emoties, plaatsvindt, en hoe we ze vermijden kunnen?
We zouden de kwestie op twee niveaus kunnen af-

handelen, een globale en een individuele. Als voor het
mondiale perspectief, heeft vrede onderzoek gepleit voor
een vrijere moraal en onderwijssysteem dat kinderen de
vrije expressie van emoties toestaat en ze bevrijd van het
taboe, negatieve emoties zoals woede, haat of angst uit te
drukken.
We kunnen daarom concluderen dat de interne con-

flicten die uit een opstuwing van negatieve gevoelens zoals
boosheid of angst resulteren, en die in conflict met de sek-
suele gevoelens voor kinderen komen op dezelfde wijze
als wereldconflicten opgelost kunnen worden. Daarmee
bedoel ik dat we de interne oorlog op dezelfde manier
kunnen voorkomen als de externe, namelijk door het ta-
boe van onze negatieve gevoelens op te lossen, namelijk
door de aanvaarding van zulke gevoelens.
Toch is het eigenlijk andersom. Door elk van ons een

einde te maken met de interne oorlog, helpen we om oor-
logen in de wereld op een wereldwijde schaal te voorko-
men en om nieuwe, vreedzame strategieën van conflictop-
lossing te vinden en te ontwikkelen.
De mens is in principe in staat, alles te doen, goed en

slecht. Er zijn waarschijnlijk geen verschrikkingen denk-
bar die de mens niet omgezet had in actie. Het fenomeen

van de macht speelt een even belangrijke rol als het prin-
cipe van de liefde in het menselijk leven. Er is geen liefde
zonder macht ... en we spreken in de poëzie ook van de
‘kracht van de liefde.’ En alleen mensen die zich helemaal
machteloos voelen zouden in staat zijn, gruweldaden te
plegen.
Het moorden van kinderen is het gevolg van gevoe-

lens van machteloosheid, van ontkrachte liefde gevoelens
voor kinderen. Dit is moeilijk te begrijpen voor sommi-
gen, omdat we het woord macht nu meestal negatief ver-
staan. We hebben geleerd, macht als het overweldigen van
een ander aan te zien, als dominantie, als kolonialisme, als
imperialisme en als wat. In ieder geval, als iets negatiefs.
Dit zijn natuurlijk uiteraard negatieve vormen van

macht, maar op het juiste manier gezien zijn ze daadwer-
kelijk vormen van onmacht.
Wat is het doel in elke vorm van psychotherapie? Het

is gewoon de patiënt weer terug naar zijn macht to voeren,
of om hem voor het eerst in zijn leven het gevoel van zelf-
power te laten voelen. Alleen degenen die inherente kracht
bezitten, dus macht over zichzelf, kunnen macht construc-
tief uitoefenen over andere, zonder hun macht te misbrui-

ken.
Wie geen macht over zichzelf had zal geen gevoel

hebben voor het misbruik van macht ten opzichte van an-
deren. Als men macht ontkent, door liefde te ontkennen
of te veroordelen, zou moeilijkheden hebben om de gren-
zen van zijn macht te erkennen.
Men kan een invloed hebben op deze structuren door

het afbreken van angst complexen in zichzelf. Bijna ieder-
een vandaag kan profiteren von methoden van zelfont-
plooiing.
Ik wil hier een eenvoudige suggestie geven om ge-

makkelijker, gelukkiger en zonder conflict zijn liefde te
leven. Het gebed moet elke dag twee keer hardop te wor-
den gelezen, de beste na het ontwaken en ‘s avonds voor-
dat u gaat slapen:
—Ik zou nu mijn liefde volledig accepteren. Ik zou

ze in gezondheid, schoonheid, vrijheid en geluk realise-
ren, in de plaats en onder de mensen die mijn geluk com-
pleet maken en die ook ik geluk en zegeningen breng met
mijn liefde. Mijn liefde brengt mij en alle wezens alleen
maar weldaden omdat dit mijn wens en verklaarde doel is.
Al mijn talenten en prestaties worden gevoed uit het geluk

van mijn liefde en ik dank het universum van harte!

Het Inspirerend Gebed

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Het Inspirerend Gebed

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Walter’s Inspirational Prayer

Het Inspirerend Gebed

In de Begin was het Programma

Waarom Positieve Affirmaties Helen

De Integratie van Negatieve Emoties

Hoewel mijn verstand de neiging heeft om de wereld

Het is zijn eenvoud, die deze methode zo aantrekke-

Geen filosofische speculatie, astrale kennis, geco-

Deze methode maakt gebruik van auto-suggestie om

Voordat ik kwam de inspirerende gebed toe te pas-

kwam ik erachter dat in principe Gods liefde is hetzelfde

Het bereiken van innerlijke en uiterlijke harmonie

Helaas is deze waarheid verdraaid en verduisterd

Afscheiding niet alleen van emoties, maar van de hele

Dat was uiteindelijk het diabolische van een religie

Andere gevolgen: de generatie van steeds grotere en

Terugbonding, in het Latijn ‘religio’ genoemd—was

Het gebed opent ons de deur voor de ware religie,

Men kan bezwaar maken, als dat zo is, dan is het

‘spiritueel’ en wat niet? Kan het leven opgedeeld worden

De antwoord is in de vraag—natuurlijk niet! Men

Religie wil zeggen terug te linken naar ons eigen wor-

We hebben alle een intern programma. Er is geen en-

IN DE BEGIN WAS HET PROGRAMMA

Nu echter, zullen vele zeggen dat aanbidding zinloos

Wij geloven zonder te weten dat we geloven. Wij ge-

In waarheid geloven we veel meer dan we realiseren.

lijk gezegd moeten we toegeven dat we niet zonder geloof

Door zelf-programmering reinigen we ons onderbe-

Deze mening is op trots gebaseerd. Zij is een van de

De spiraal is de vorm die de cirkel en de lijn elkaar

De spiraal symboliseert periodieke, systemische en

creëerd door mensen met een hypertrofisch linke hersen-

De onder voortdurende progressie cirkelvormige of

Bevrijd van onnatuurlijke lineaire denk patronen

Het creatief principe is buiten tijd en ruimte, causali-

Om een ander beeld, vanuit de wijsheid van Zen, te

Als we bidden, erkennen wij, om te verblijven met

Veel mensen praten over God en met God in het vol-

sie. Maar we hebben de illusie echt niet nodig. Als we het

Gebed leidt tot harmonie en evenwicht tussen den-

Het gebed dat gevoed wordt door het geloof in de

WAAROM POSITIEVE AFFIRMATIES HELEN

Is onze geest eenmaal genezen, ons hele wezen, zo-

Veel blokkeren zich tegen het bidden voor de vervul-

We moeten altijd in gedachten houden dat, als we

gang in de realisatie van onze individuele levenstaak. We

Niets is makkelijker dan een verlanglijstje te maken;

Zulke mensen worden vaak geadviseerd om zich te

Het levensverhaal van deze avonturier van gezond-

Op de zoek naar de verloren gezondheid, Dr. Bor-

Zijn leer en de toepassing van de wijsheid van de Es-

laatsen met Essene wijsheid en kennis van de natuur be-

Het is alsof deze man zelf een sprookje geleefd of een

Stel u alleen maar eens voor hoe uzelf, wanneer de

Deze heer Edmond Kaiser blief niet zoals de meesten

Dus word Terre des Hommes gevormd. Of misschien

‘een deugd van de nood,’ zoals de wijsheid het uitdrukt,

In alle sprookjes, de held is een persoon die door de

In sprookjes helden vinden we de spreekwoordelijke

En geloof in de hier begrepen zin is geloof in onszelf,

singulariteit, of is het vertrouwen in de waarheid, in een

Laten we eens kijken naar het woord zelfvertrouwen:

Vertrouwen is dus geenszins een vorm van ijdelheid