หนังสือเป็ นยาร ักษาความโง่ ให้หายได้

ห้องสมุดคือ โรงพยาบาลร ักษาความโง่

ตู ห
้ นังสือก็คอ
ื ตู ย
้ าสาหร ับใส่ยาร ักษาความโง่
แม้ผูท ี่
้ ฉลาดปราดเปรื ่
องอยู ่แล้วหนังสือก็ยงั เป็ น
ก้อนหินสาหร ับลับสมองให้เฉี ยบคมอยู ่เสมอหนั
งสือเป็ นคลังแห่งความรู ้ทุกอย่างเป็ นแสงสว่างที่
ทาความเจริญให้แก่โลก
หนังสือทาให้คนมีตาทิพย ์สามารถมองเห็นสิงที ่ ่
อยู ่ไกล ๆ
ได้ทาให้คนมีหูทพ ิ ย ์คือสามารถฟั งเสียงพู ดทีอยู ่ ่
ไกล ๆ
ได้เช่น(เขียนเป็ นจดหมาย)หนังสือทาให้คนมีอ
ายุยน ื ขึนเป็้ น 100 ปี -ถึง 1, 000
ปี เพราะสามารถทาให้รู ้เหตุการณ์ทผ่ ี่ านล่วงมา
แล้วเป็ น 100 ปี 1,000 ปี
การจดบันทึdประวัตศ ิ าสตร ์
หนังสือเป็ นครู ทดี ี่ เลิศตามใจลู กศิษย ์คือผู อ ้ า
่ นไ
ม่ดุ -
ด่าเฆียนตี ่ อา ่
่ นเมือใดก็ ่ นไม่
ได้ความรู ้เมือนั ้ มาก
ก็น้อยทุก ๆ
ครงที้ั ได้ ่ อา ่ นหนังสือเป้ นเพือนที ่ ่ คอยให้สติและ
ดี
แก้เหงาเช่นในคราวทีอยู ่ ่คนเดียวหรือในคราวที่
เดินทางไกลทังเป็ ้ นเพือนที ่ ่ เคยทรยศต่อเพือ
ไม่ ่
นคือผู อ ้ า
่ นหนังสือ
เป็ นศู นย ์กลางการติดต่อรู ้จักกันเหมือนสมาคม
สาหร ับนัดพบปะสนทนาปราศ ัยก ันเช่น(หนังสือ
พิมพ ์)การศึกษาต้องใช้หนังสือเป็ นคู ม ่ อ ื เสมอเช่
นโรงเรียนต่าง ๆ
ต้องอาศ ัยหนังสือเป็ นคู ม ่ อ ้ นแม้
ื ทังนั ้ แต่พระพุทธ
ศาสนาก็ยงั ต้องใช้หนังสือจารึกพระธรรมวินย ั แ
ละประวัตพ ิ ระพุทธเจ้าเป็ นหลักฐานเพือมิ ่ ให้สูญ
หายไปก ับกาลเวลาหนังสือเป็ นอาหารใจและเป็
นมันสมองถ้าขาดหนังสือใจและมันสมองก็ไม่ส
่
ดชืนและต้ ่
องเหียวแห้ งหนังสือเป็ นสิงจ ่ าเป็ นทีช่ ่ ว
ยให้การทางานดาเนิ นไปได้ดว้ ยดีผูท ี่
้ สามารถ
ทาการงานให้เกิดประโยชน์แก่ประเทศชาติและ
พระพุทธศาสนาก็ลว้ นแต่ผ่านหนังสือมาแล้วทัง้
้
นันหนั งสือเป็ นสินค้าทีแพร่่ หลายทาให้คนรารว ่
ยเช่นผู ท้ รี่ ารวยเพราะหนั
่ ื่ ยงเพราะห
งสือมีชอเสี
นังสือก็มใี ห้เห็นอยู ่มากมายการเล่าเรียนแม้จะมี
่ั
ครู สงสอนก็ ยงั ต้องใช้หนังสือเป็ นคู ม
่ อื เสมอ
เรียบเรียงโดย พระธรรมวโรดม (สนิ ท)
จากวารสาร มงคลสาร วันอ ังคารที่ 27 สิงหาคม
พ.ศ. 2562