Kirmizi (Gluga) lan Pangapunten
Firman : Yesaya 1:18
Tembung Kirmizi sumebar ing saperangan ayat-ayat kitab Suci. Satunggaling ayat
sesambetan kaliyan kirmizi saged kapanggihaken wonten ing Kitab Yesaya 1:18 “Ayo,
kita padha prakaran! – mangkono pangandikane Sang Yehuwah – sanadyan dosanira
abang kaya gluga, bakal dadi putih kaya salju; sanadyan rupane abang kaya jarit
sumba bakal pdha dadi putih kaya wulu wedhus gembel.”
Dening LAI tembung kirmizi dipungantos kanthi tembung gluga, sejatosipun
menawi dipun artosaken sacara harapiah punika aslinipun benten. Tembung kirmizi ing
bahasa ibrani punika shani. Tembung shani kasambetaken kaliyan satunggaling uler
(coccus ilicis). Biasanipun nalika uler punika ngendhog, endhogipun dipunpapanaken ing
kulit uwit lan uleripun njagi endhogipun ing sandhingipun. Nalika endhog punika netes
lajeng anakipun uler punika nedha badhanipun embogipun (uler), tundhonipun badan
ingkang katedha kalawau medal getihipun ingkang werni abrit ingkang nemplek ing kulit
uwit kalawau. Kulit ingkang kenging getihipun uler ingkang werni abrit kalawau lajeng
kaginakaken kangge maringi werni kain. Dene menawi gluga (Bausastra) punika
sesambetan kaliyan satunggaling tetuwuhan sing kena dienggo cet abang. Senajan
sacara lairiah asalipun benten ananging sami ngedalaken werni abrit (abang sumringah).
LAI ngginakaken tembung gluga punika supados kita saged nggambaraken gegambaran
ingkang dipunwakili saking tembung kirmizi.
Lajeng kenging punapa Gusti Allah nyambetaken kirmizi (gluga) punika kaliyan
dosa? Amargi dosa punika tumindak ingkang badhe tansah tuwuh ing gesanging
manungsa, wanteg lan angel dipunicali ing gesanging manungsa. Kadosdene menawi
kain sampun kawenter dening kulit kirmizi (gluga), angel dipun wangsulaken dados
pethak malih. Gegambaran punika ngengetaken dhateng kita, kanthi jujur kedah kita
akeni bilih kadangkala senajan sampun dados umatipun Gusti, taksih nglairaken
tetembungan lan nedahaken tumindak ingkang njalari lairing dosa. Tumindak dosa angel
ical saking gesanging manungsa.
Namung kanthi pangandika ingkang kaparingaken dhateng bangsa Israel nalika
semanten, kita sami kangetaken malih 2 perkawis bilih:
1. Gusti Allah kuwaos lan pirsa sedaya tumindaking manungsa. Panjenenganipun
kuwaos mulihaken kawontenanipun manungsa dosa dados suci malih.
Panguwaosing dosa punika ageng ing gesanging manungsa. Senajan sampun nampi
Gusti Allah, senajan saben wekdal ngibadah, senajan makempal lan nindakaken
ayahaning peladosan, dosa saged maujud ing tumindak-tumindak ingkang
kabungkus karohanen, kadosdene ingkang kelampahan ing jaman Yesaya punika.
Mila Panjenenganipun ngandika “Ayo, kita padha prakaran!.....” Tembung punika
ngengetaken supados umat Israel kelebet kita sakpunika sampun ngantos
dhumawah ing dosa ing salebeting nindakaken ayahan peladosan punapa dene
gesang ing karohanen. Mboten namung tumindak ala kemawon, ananging ugi ing
tumindak sae ingkang alandhesan kangge kauntungan lan karemenan diri pribadi
mboten murni kagem kamulyanipun Gusti. Panjenenganipun kuwaos mulihaken
kawontenan ingkang mekaten.
2. Gusti Allah Welas Asih. Pangandika ing ayat punika ugi ngengetaken welas asihipun
Gusti ing bab pangapunten. Senajan asring manungsa angel gesang ing kasucening
Allah, ananging panjenenganipun punika Allah ingkang welas asih ingkang badhe
tansah ngengetaken lan maringi kanugrahanipun ing gesanging manungsa.
Kalih perkawis punika pancen elok lan agung tumrap gesang kita, awit saestu
kawujudaken ing gesangipun Israel nalika semanten lan dhateng kita lumantar
pangurbananipun Gusti Yesus ing wekdal samangke. Temtunipun perkawis ingkang elok
lan agung punika mboten namung kita mangertosi ananging ugi kedah kita wujudaken
ing gesang padintenan. Punapa ingkang kedah kita wujudaken ing gesang padintenan?
Ing Kitab Yesaya 1:16-17 paring pangandika : “padha wisuha, resikana awakira, edohna
panggawenira kang ala saka ing ngarsane paningalingSun. Marenana anggonira gawe
piala, padha sinaua gawe becik ngudia marang kaadilan, ngendhalenana wong kang
ambek siya; mbelanana hake para bocah lola, ngembanana prakarane para randha!. “
Gusti kuwaos lan welas asih dhateng kita, Welas asihipun sampun kebabar
lumantar pangurbananipun Gusti Yesus. Lumantar punika kita sampun kasucekaken,
ananging kita ugi mboten pareng wangsul malih nindakaken perkawis-perkawis ingkang
nyulayani kersanipun Gusti mila kita ugi mbudidaya supados kita gesang manut
kersanipun Gusti. Amin.
 LITURGI

1. Wekdal Ening
2. Gusti Allah sampun nimbali kita sedaya dados umat kagunganipun.
Lumantar Sang Kristus kita malah kawengku ing prasetyan langgeng ing
kawiljungan. Awit saking punika ngayati pecawisan saklebetipun kita badhe
nampi sakramen bujono, sumangga sesarengan memuji asmanipun Gusti,
kanthi ngrepekaken KPJ angka 111:1-2 Gusti Yesus Pamarta

3. Pandonga

4. Peladosan Pangandikanipun Gusti

Pamaosing pangandikanipun Gusti kapungkasan: Ingkang rahayu inggih

punika kita sedaya ingkang purun nampi, ngraosaken lan nindakaken ingg
gesang saben wekdal. Halleluya

5. Pepujen kasanggeman pangandikanipun Gusti, KPJ angka 194:1 Kitab Suci

Kang Adi
6. Peladosan Pecawisan Sakramen (pendadaran)

7. Pendadaran

8. Pepujen Pungkasan, KPJ 124:1+2