TONORUM COMMT.

INIUM
IUXTA RITUM ORDINIS PRÆDICATORUM

REGULÆ

ruSSU
CAPITIILI GENERALIS AÌiINO 196r
BONONIÆ, CELEBRATI
CONFECT.&
ET
REV.MO PATRE MAGISTRO GENERALI
FR. ANICETO FERNA}IDEZ
APPROBATÆ,

ROMÆ
.AD SANCTÆ, SABINIB
MDCCCCLXV

Printed by Drscr,Ér & Co, Tournai (Belgium)
All rights reserved
NOS
FRATER ANICETUS FERNANDEZ
S. THEOLOGI.6, PROFESSOR
AC TOTIUS ORDINIS FR' PR/TDICATORUM
HUMILIS MAGISTER GENERALIS
ET SERVUS
Institutum nostnun Liturgicum mandatum regulas totius cantus
nostri simplificandi a Capitulo Generali Bononiæ anno 196r celebrato
sibi datum sedulo exsecuturn est (Acta, n. 16o). Consultis enim, uti
iussum erat, decem circiter cantus Orr{inis peritis, e diversis Pro-
vincüs desumptis, opusculum præparavit, quod audito Consilio
Nostro Generalitio, approbavimus et nunc læto animo Q¡rlini sffs-
rimus. Adhibitis tonorum communium regulis nunc approbatis,
facilius nobis erit simul cantare sive cum alüs viris ecclesiasticis sive
cum fidelibus actiones liturgicas in ecclesüs nostris participantibus"
cum hæ regulæ iam dudum in Ecclesia in usu sint.
Cum regulæ præfatæ, propter consuenrdinem diversam, in rem
deductæ primo tempore molestiam afferre possint, huic libello
addita sgnt psalmi et canticum ad. Completorium canenda, adhibitis
litteris crassioribus et inclinatis, quibus significetur quomodo verba,
secundum novas regulas, ad formulas tonorum apt¿mda sint. Ut
commoditati Fratrum faveatur et devotioni, eiusdem adminiculi usus
fit in Officio Hebdomadæ Sanctæ nuperrime a nobis edito. In üsdem
libris insuper rhythmus cantus, secundum voluntatem eiusdem
Capituli Generalis, clarius indicatur (Acta, n 16z; cft- Acta Cap-
Gen. 196z, n. 136).
Fieri potest ut nonnullis Fratribus modus ac ratio cantandi se-
cundum regulas nunc publici iuris factas non ex omni parte placeat.
Hi meminerint verba quæ Venerabilis Magister Humbertus de
Romanis, unitatem Officii ecclesiastici assecutus, Ordini scripsit :
<r Sciatis etiam quod voluntatum fratrr,m circaprædictumfuit officium
tam diversa petentium varietas, quod impossibile fuit in ipsius
ordinatione satisfacere voluntatibus singulorum; propter quod qui-
libet vestrum ferre debet patienter, si fortassis occurrerit ei aliquid
in ipso ofrcio suæ sententiæ minus $atum I (8. Humberti de Romanis
Opera de Vita Regulari ed.l. J. Berthier, Vol. II, 5o3).
Regulæ de quibus agltur statim in praxim deduci possunt, certe
autem ab initio enni sçþel¿stici 1965-1966 servandæ sunt.
Accþite igttu", Fratres carissimi, has regulas, et, servata apta
tonomm ratione atque plena vocum concordantia, Dominum sine
intermissione laudate et pro totius mundi salute interpellate.
Datum Romæ, ad Sanctæ Sabinæ, dominica in euinquagesima,
die zB februarü enne þe¡¡i¡i ¡995.
Fr. A¡¡rcrrus Frnwexorz, O. P.
Møgíster Generalis
L. X, S.
Prot. Num. 76165EDL
Fr. Euu¿Nwr, Mrzzrxa, O. P.
A senetis
TONORUM COMÀ,I.UNIUM REcUL,ts
In cantandis üs quæ tonorum communium normis reguntur, gui
cantat ipse varia verba textus ad forrnulas melodicas toni ûxas adaptare
debet. Quod recte fieri non potest, nisi et formulæ toni, et regulæ
secundum quas verba ad illas adaptanda sunt, probe noscantur.
Cum autem inchoatio et flexa aptatu faciles esse soleant, formulæ
finales, seu clausulæ (mediatio, terminatio) difficultates in adaptatione
verborum non raro afferunt. Primo ergo tractandum est de ipsis
regulis conco¡dantiarum melodiæ cum textu in clausulis. Deinde
de forrrulis, tum tonorum psalmorum et canticorum, tum aliorum
tonorum communium Missæ et Officü.
ARTICÏILUS I
REGULIE CONCORDANTIARUM
MELODI,ts, CUM TEXTU IN CLAUSULIS
s I. DE CLAUSULTS MELODTCTS
EARUMQIIE STRUCTURA
Omnes fere clausulæ in tonis communibus usurpatæ ad duo
geûera reduci possunt, prout uno vel duplici accentu melodico
constanL Clausulæ unius accentus duabus notis essentialibus constant,
elevationis scilicet et remissionis (r .); et clausulæ duplicis accentus
qr¡attuor notis (z X z) : duabus scilicet acutis quarum singulas
sequuntur singulæ notæ remissionis (, . t . ).
fn clausulis vero, a tenore ad accentum gressus fit tum directe,
id est absque nota præparante, tum sub una, duabus vel tribus notis
aut neumis præparationis; in quo altero casu prima nota præpara-
tionis fere semper fit infra tenorem, prima âutem neuma prq)ara-
tionis est descendens.
 Regulæ concordantiqrum
Toni communes

Ex dictis facile dignoscitur utrum uno an duplici accentu regulariter

constet unaquæque clausula :
a) Unico accentu constant
oÍlnes duarum notarum
clausulæ :
clausulæ prolixiores, qua-
s II. DE CONCORDANTIA MELODI.ts CUM TEXTU
REGULA UNICA : Unico accentui melodico (vel duobus
: accentibus melodicis) respondere debent ultimus (vel duo
ult'-i) accentus latini textus. Singulis vero notis accentum
præparantibus singulæ syllabae, prout occurrunt, tribuantur,
@"-T sine acceptione gualitatis vel accentus.
"
Post unumquemque accentum una nota accidentalis seu ( super-
Laudá-te pú- e-ri Dómi-num,
veniens > (nota excavata o ) haberi potest, nempe si dictio sit dactylica',
a' at non nisi una. Unde :
I 2 ó

rum prima îota est infra :- Unius accentus clau-

a)
tenorem: sulæ duabus vel tribus ad -
Laudá-te pú- e-ri Dómi-nun,
-_---T--- suûrmum syllabis consfi-
tuuntur :
me- :

clausulæ prolixiores, qua- Dóni-

rIIa2 i
mm prima neuma est b) Duplicis accentus a ri
descendens :
clausulæ, ubi semper duplex
pars distingui debet, quat-
tuor syllabis vel ad summurn
b) Duplici accentu constant :
sex constituuntur : cor- me-:o
,f Dómi- Dómi-;no
clausulæ prolixiores, qua- Exempla concordantiarum melodiæ cum textu iruca regulas hic
rum prima nota est suî,rct et infra expositas inveniuntur suis locis.
tenorem:
Laudá-te pú- e-ri Dómi-num,
tf
S üI. DE SYLLABIS SUPERVENIENTIBUS
clausulæ prolixiores, qua- In clausulis dactylicis,
rum prima neuma est VII syllaba superveniens cantari
ascendens : debet in eadem chorda ac
Et exsultá-vit spí-ri-tus me- us, sequens syllaba :

In tonis infra, art. z ú 3, descriptis indicatur structura singularurn r Notandum quod in omnibus hisce regulis vetba spondeus et dactylus non
clausularum. Excipiuntur a regula tanflrm mediatio toni peregrini, in sensu prosodico sed tonico usuq)antur; unde spondeus habetur pto Pc¿ro-
et mediatio toni epistolæ et evangelü. rytonus, et dactylus loco propørorytorus.
 Toní commurns Reg ul æ c onc or ilant í ara¡n

excepto, in ultimo accentu, Alitèr diceres : monosyllabica vox in ultimo loco posita semper
casu semitoni descendentis accentu privatur. Unde cum hæc spondeum sequitur, ambo simul
VII â
(do-sih, fø-nfi : efficere putantur dactylum : v.g. Fefutus surn: Dómimtsj cum autem
dactylum sequitur, ambo simul efficere censentur dispondeum :
Quæ regula servanda est etiam insupervenientibus anticipatis >.
<
In clausulis enim ubi pænultimo loco adest clfuis, ipsa dacrylicæ v. g. génuí te: Déus méus.
dictionis pænultima syllaba sibi hanc pænultimam neumârn adsciscit; d) Omnes hebraicæ dictiones habendæ sunt perinde ac si latina
tunc ipsi syllabæ acutæ tribuenda est nora superveniens, quæ ideo verba essent, et ideo in pænultima vel antepænulti-a syllaba actmntur.
<r superveniens anticipata D vocatur, et indicatur signo
i, quod e) Inde, in omnibus clausulis monosyllabicis vel hebraicis,
st neumzm et ipsam notam supervenientem afûcit. tam in mediationibus quam in terminationibus, modulatio solita
integra sewatur : .

non co¡rrmo- vé-bi- tur.

æ.-+¡- ,t

Dómi-nus De- us Isra- el,

---1-.-

s rv. DE qUIBUSDAM CLAUSULTS SYLLABICTS s v. DE CLAUSULIS ABBREVIATIS

RATIONE TE'XTUS DEFICIENTIS
a) In prolixioribus verbis, secunda syllaba tonicum accentum
antecedens secundario afficitur accentu; huic syllabæ tribui debet, Quando pro clausula integra deest numerus sufficiens syllabanrm
casu requirente, accentus clausulæ melodicæ : bênedlctus, miséricó¡rdia. in textu, tam in mediationibus quam in temlinationibus, hæc tantum
pars clausulæ aclhibetu¡ cui textus aptari potest, servatis rqulis"
b) Item, ul-"na dactylici verbi syllaba secundario acceûtu
ornissis primis notis :
afficitur, crri, casu requirente, tribuitur accentuf¡ melodicus : géruÁ,
6rilínér..
c) Quando desinit textus in monosyllabica voce :
ro ultimus accentus, in hoc casu, est accentus dictionis quæ
præcedit, si hæc spondaica esr : v.g. ingréssus søn, ind{rtus est; Qui fa-cit hæc. Bonus es tu. Et tímu- i.
zo si vero dictio hæc dactylica est, ultimus accentus censendus
est in uldma syllaba dactyli (accentus secr:ndarius) : v.g. géruá. te,
vùtlfi.eâme;
3o si tamen texnrs desinit cum duabus monosyllabis, ultimus
accentus censendus est in priore monosyllaba z v.g. maaùívit dé te. Laus Isra-el. Et rêliqua.
 Toni psalmorum II

ARTICULUS il Quando antiphona ante psalmum est tantum inchoanda, si prima

eius verba sunt eadem ac prima verba psabni et ex ipso psalmo
TONI PSALMORUM ET CANTICORUM desumpta, Cantor psalmum incþere debet in chorda tenoris, ab eo
verbo in quo desinit inchoatio antiphonæ.
Si antiphona integro primo versu psalmi constat, Cantor heMo-
DE PARTIBUS PSALMODIÆ, madæ incrpit psalmum cunû inchoatione a secundo versu :

Psalmus quilibet sicut et canticum cum antiphona cantandus,

in ipso modo antiphonæ cantari debet.
Tot sunt enim toni regulares psaimorum, quot modi cantionum,
id est octo, quibus adiungendi sunt toni speciales, ut infra notatur,
pp. z8-29.
In singulis tonis habennrr iruhoatio, tenor, flcxa (si in versiculo
locus sit flexæ), et cløusulæ, qurirum prior seu mcdintio in medio
versiculo, id est in primæ distinctionis fine, altera seu terminatío
in fine secundæ distinctionis invenitur. *
Ps. Donec Frû-nâm in-imí-cos tu- os sca-béllum pedum tu- ôrum.
I. INCHOATIO. - Inchoatio est melodiæ incisio quæ, initio Si antiphona constat priore parte primi.versus usque ad asteriscum,
psrlni, finem antiphonæ sum tenore coniungit.
chorus statim prosequitur verba psahni, C¡ntore hebdomadæ
Pro inchoatione cuiusque toni regula est' ut syllabæ textus aptentur præeunte:
singulis notis vel neumis cantus prout obveniunt. Chorus : Chorus :
Psal'ni intonandi sunt a Cantore cum inchoatione proprü toni,
ad omnes Horas, etiam in Officio feriali vel pro defunctis. Versiculi
sequentes incþiuntur recto tono in chorda tenoris.
Ant.B*á-ti omnes * qui timent Dómi-num. Ps. qui ámbu-lant.'.
Si duo vel plures psqlmi, vel plures eiusdem psalmi divisiones
substant eidem antiphonæ, etiamsi dicendi sunt sub distinctis Gloria
ex omnibus notis constat quæ, tum post
Patri, non ût nova intonatio in initio oriusque psalmi vel z. TENOR.
- Tenor
inchoationem usque ad mediationem, tum a mediatione usque ad
divisionis, sed tantum in primo versu primi psaLni qui sequitur
antiphonam.
terminationem, et quidem uno spiritu nisi occurat flexa, con-
cinuntur.
in canticis Benedictus etMagnificar, inchoatio fit ad singulos versus,
eti¡m in Officio feriali vel pro defunctis. Intonatio primi versus 3. FLEXA. est prior pars versiculi, dividitur semi-
Magnífrcat, propter eius brevitatem, in primis inchoationis notis - Si longior
clausula quamflexam vocant, quia ad ducendum spiritum vox pau-
dt, absque mediationis modulatione lulum flectit atque quiescit.
t2 Toni contmunes Toni psalmorum r3

Flexa regulariter fit demittendo vocem ad tonum vel semiditonum,

secundum chordam tenoris, ut infra notatur per singulos tonos; $ I. DE PSALMIS PRIMI TONI
unico semper constat accenûr, et vox deprimenda est in ultima
syllaba, ac etiam in pænultima si dictio sit dactylica
t. Mediatio duplici accentu constat; terninatio zsero unico accentu
am duabus gllabis lnæparationis :
4. MEDIATIO. est mediatio in quolibet tono. Pro
- Unica
canticis vero Benedictus et Magnificat, in singulis tonis, usurpatur
mediatio sslsmnis, magis ornata
rimus to.nus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, e et sic me-
5. TER.IvIINATIONES.
- In
terminationes seu differentiæ,
plerisque tonis habentur variæ
quæ respective respondent varüs
incisionibus melodicis quibus antiphonæ inchoanrur, iø ut ex fine
versiculi facilior evadat transitus ad antiphonam, quando resumi
debet. di- á- tur : * atque sic fi-ní- atque sic fi-
In eodem tono unaqu¿eque differentia designatur per litteram ,a
ultimæ notæ stur respondentem et cum ipso modo antiphonæ
insüþt m:idest AproIa; Bprov; Cprout; Dpro re;F.ptorxi;
F pro fa; G pro solr' maiusculam, quando respondet sþs¡d6 finali
modi; secus minusculam. Crrm utrague differentia tertü toni in ní- tur. atque sic fi-ní- tur.
eadem nota ( a D terminettrr, distinguuntur per ûumenrm litteræ
adiuncnrm : III a, III a'.
Insuper, conveniens terrrinatio semper in fine antiphonæ notâtr¡r
sub litteris : E u o u a e (: sæctÃontm. Amæ,).
Dóminus a dex- trß ftr-
Dóminus Dó-mi- no me-
art. I,
qui ti- met Dó-mi-
Su Magna ó-pe- ra Do-mi-
im- plé-bit ru- í-
a) Dómini be- ne- dí-
b) in splendóri- bus san- ctó- rum
propter quod lo- cú- tus sum
.S¡v in furóre tuo âr- gu- me:
'{i
AS
man- dá- vit de te:
captivi- tâ- tem si- on:
Ð{ oblítus füero tu-i Ie- rú- sa- lem:
r.4 Toní communes Toni psalmorum r5

Terminatio g adhibetur : r) quando antiphona incipit in re;

3. Exempla terminationum : z) quando antiphona incipiens in /ø descen dit in ut, et pel re ascendit
inla:

I
Ps.Euoua Ant. Gló-ri- a. * A-ve, Ma- rí- -*
4-

Terminatio ¿ adhibetur : r) quando antiphona incþit in /a acuto;

z) quando incipit in fa gravi, si statim mí re sequatur post fø, vel
post /ø statim saliat in Iø, vel de fa per sol ascendat in la :

sede a tns
dex- me- is.
annuntiábit pó- pu-
lo su- o. *
sapiénti- æ ti- mor Dó-mi- ni.
Ps.E u o u a Ant. F-n¿llrt primi no-vís-si- mi.
in sá- cu- lum sÉ- cu- ti.
scabéllum pe- dum tu- ó- nrm.
b) vi- ví- fi- ca me.
lau- dá- bunt * * Dómi-ne. *
Sry
,{i lucífe-
a
me- a
rum gé- nu-
sá- cu- lo
i
tu
te.
te.
es.
Vo-lo, Pa- ter. Apértis the-sáuris su- is.

vo- vit De- o Ia- cob. 5. Mediatío solemnis unico accentu constctt' cum tribus syllabis
d){ ór- di- nem Mel- chí-se- dech. præparation;s et superlteníenti onúciparu :

4. Usus differentimum :

Terminatio D adhibetur : r) quando antiphona incþit in ut gravel Ma-gní-ficat

z) quando antiphona incipit in fa, et in notis inferioribus facit Et ex- sultávit rl- tus
melodiam, non statim ascendendo in la : Qoi-a fecit mihi gna qui
Be- ne-díctus Dómi- nus De- US
Ad fa- ciéndam misericórdiam cum pá- tri- bus
Et tu, puer, prophéta Altís- mi vo-
Gló-ri- a Pa- üi, et
Ps. Euo u a e. Ant. Col- lí- gi-te. * Cæpé-runt.. Pa- ter. Sic- ut erat in princþio, et nunc, et
u(

Toni commutæs Toni psalrnontm

3. Exempla ter¡ninatioru¿m :

s u. DE PSALMTS SECUNDI TONr

t. Mediatio urcico a¡centu ctnstat; tøtninatio sero unico accentu sede a dex- tris mÈ- 1S.

curn uru¿ syllaba præparatíonís : ennuntiábit po- po- lo sll- o.

sapiénti-æ ti- mor Do-mi- ni.
in sá- cu- lum sá- crr- li.
scabéllumpe- dum ft- o- ruut.
b) vi- ví- fi- q¡ me.
S e-cúndus tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, g et sic me- a lau- drí-br¡nt te.
lucífe-rum gé- nu- i te.
$rv
'{; a sá- cu- lo tu €xt.

vo-vit De- o Ia- cob.

Ð{ ór-di- nem Mel- chí-se dech.
me-di- á- tur : * atque sic û-ní- ttu.
ç Meiliatin solc¡tmis mico accantu constat, ant tribus syllabis
præfnrAtionis :
z. Exempla medíat'ionum :
32t,

Ma-gní-ficat
Dóminus a dex- tris tu- Et ex- sulaivit lspí- n- tus me-
ó- pe- ra
i
Magna Dó-mi- Qoi-a fecit mihi l-"- gna qur po-tensl
implé- bit ru- í- Be- ne-díctus Dómi- lnus De us Is-ra- i
b) in splendóri- bus san- ctó- Ad fa- ciéndammisericórdiam cuml pá- tri- bus no-
propter quod lo- cú- tus Et tu, puer, prophéta Altís- I si- mi vo- crá-be-
,{; in furóre tuo rir- gu- as Glo-ri- a lPa- tnt et Fr-li-
Sry
Angelis suis man- dá- vit de Sic- ut erat in princípio, let m¡nc, et sem-
captivi- tá- tem Sí- T.C.-2
d){
obiítus füero tu= i, Ie- rú- sa-
I8 Toni conwnunes Toni psalrnorunt r9

4. Usus diffæentiarum :
S III. DE PSALMIS TERTII TONI Tenninatio ¿ adhibetu¡ quando antiphona non incipit inmi :
t Mediatio duplici accentu constat; tæminatio oero unico accentu
crnnuna syllaba (Q oet d.uabus sytlabis (a2) præparatìonis : .

Ps. Euou a e. Ant.Salva nos. * Magna ó-pe-ra Dómi- ni. *

Terminatio ¿' adhibetur quando antiphona incipit in mi gravi:
T érti- us tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, p et sic
Dffirentiæ: 2 a ,ã'
Ps.E u o u a e.Ant.Dw comple-réntur.*Hæc estquæ nescívit. *
me- di- á- tur: * atque sic fi-nl- tur. atque sic û-nl- tur. 5. Mediatio solemnis duplici accentu constat :
t
I
z. Concndnntia melodiæ cuÌn terctu in mediøtiotæ lruíus toni exetn4lis
p. 4 ilatis illustrari potest.

3. Exenpla tæminatiomt¡n :
Ma-gní-ficat
Et ex- sultávit spl- ri- tus
Qui-a fecit mihi ma- g¡ra qui
Be- ne-díctus Dóminus, us
Ad fa- ciéndam misericórdiam pá- tri- bus
Et tu, puer, prophéta Altíssi- vo-
Gló-ri- a et
me- is.
Sic- ut erat in princípio, et et
sede a dex- trrs
annuntiábit pó- pu- lo su- o.
sapiénti-æ
in
ri-
cu-
mor
lum
Dó- mi-
sá- cu-
ni.
li.
S Iv. DE PSALMIS QUARTI TONI
s¿É-
scabéllum pe- dum tu- ó- rum. t. Medíatio unico accentu constatt cum duabus syllabis præparationis ;
b) vi- ví- û- ca me. tnrninatío oero unico accennt, cum tribus syllabís ltræparationis :
me- î lau- dá- bunt te.
-t
Sw
o{I lucífe-rum
a sé-
gé-
cu-
nu-
lo
i
ftr
te.
es.
rr: rr ¡ r rr I r t=-: r I - t
tg
d){ vo-vit De- o Ia- cob.
ór-di- nem Mel- chí- se- dech. uarfirs tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur: I et sic mé-
20 Toni communes Toni psalmorum

di- á- tur:* atque sic fi- ní- tur. atque sic fi-nl- ttr. sede a dqr- tris me- is.
annuntiábit pó- pu- lo su- o.
z. Exanpla medíøtíonum : sapiénti- æ ti- mor Dó-mi- ni.
in sá- cu- lum s¿É- cu- li.
scabéllum pe- dum ft- ó- nrm.
b) vi- vl- û- ca me.

Dóminus a
Magna ó-
dex-
pe-
tris
ra
tu-
Dó-mi- Srv
,{i lucífe-
a
me-
rum
sÉ-
a
gé-
cu-
lau-
nu-
lo
dá- bunt
i
tu
te.
te.
es.
implé- bit ru- i- d){ vo_ vit De- o Ia- cob.
bus sat- cró- ór- di- neill Mel- chí- se- dech.
quod lo- cú- tus
ár- gu- as 4. differentíarun:
Usus
dá.. vit de Terminatio E adhibetur quando antiphona desinit in nota
,., f captivi- tá- tem si-
"/ I obfitus fúero tu- i, Ie- rú- sa-

3. Exempla tenninatíonum :
2 I
_!_ E

sede a dex- tris me- is. Dóminus opé-ribus su- is. Ps. E u o u a e.
Ant.Fi-dê-lis
annuntiábit po- pu- lo su- o. Terminatio I adhibetur quando antiphona desinit in nota /a
sapiénti- ri- mor Dó- mi- ni. acuta :
in sæ- cu- lum s¡ê- cu- li. ,
scabéllum pe- dum tu- ó- mm.
b) vi- ví- fi- ca me.
me- a lau- dá.. bunt te. Ant.Si quis si-tit, flu-entaquæ vi-væ. Ps. E u o u a e.
nrm oå,- nu- i ,
'{i
lucífe- re.
Sw a sá- cu- lo tu es.
u){ vo- vit De- o Ia- cob.
ór- di- nem Mel- chí- se- dech. lzr.Multa bona ó-pe-ra* ...... me occl-d+re? Ps. Euou a e.
 Toti comtnunes Toni psalmmum 23

5. Mediatio solemnis uníco accentu constatt curn tibus syllabis

præþarationis :
IVE
sede a I dex- tris me- 15.
annuntiábit I pó- po- lo su- o.
mor Dó-mi- ni.
lum s¿Ë- cu- li.
tu- ó- rum.
et congre- I ga- ri- o- ne.
")
b) di- é- nrm.
Ma-gní-ficat
lau- dá- bunt te.
Et ex-sultávit spí- n- tus
ma- gna qui nu- i te.
Qui-a fecit mihi lo tu es.
Be-ne-díctus Dómi- nus De- us
Ad fa-ciéndam misericórdiam cum pá- tri-
vovit I De- o Ia- cob.
Ð{ Mel- chí- se- dech.
Et tu, puer, prophéta Altís- si- mi vo-
Gló-ri-a Pa- tri, et
4. Medìatio solemnís non dattn.
Sic-ut erat in princípio, et nunc, et

$ VI. DE PSALMIS SEXTI TONI

$ V. DE PSALMIS QUINTI TONI
I. Medíatío duplíci accentu constat; tertninøtio uero ulr¡co accentu
t. Mediatio unico øccentu constøt; ter-mínqtio xro duplici : curn duabus sylløbís præPq.rationis :

a uintus tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur,

t,
g et sic me- S extus tonus sic íncipit, et sic flécti-tur,
,
g et sic

di- á- tur: * atque sic fi-ní- tur. me- di- á- tur : * atque sic û-ní- tur.

z. Concordantía melodiæ cu.rn textu in mediatione huius toni exemplis z. Concordantia melodiæ cu?n tetctu in mediation¿ lruíus toni etcempl;s

p. t6 døtis illustrari Potest. p. ry datis illustrari potest.

24 Totti cotnmtnes Toní psalmorum 25

3. Exempla termùtatioru,rm :

sede a dex- tris me- 1S.

annuntiábit pó- pu- lo su- o.

rll
sapiénti- æ ri- mor Dó- mi- ni.
in sá- cu- lum sÉ- cu- li.
scabéllum pe- dum tu- ó- nrm.
sede a dex- tns me- ls.
b) vi- ví- fi- ca me.
annuntiábit pó- pu- lo su- o.
me- a lau- dâþ bunt te.
$rr sapiéntiæ ti- mor Dó- mi- ni.
lucífe- rum gé- nu- i te.
5ry
'{i
u,{
a
vo- vit
sé- cu-
De-
lo
o
tu
Ia-
es.
cob.
a)
scabéllum
et congre-
in sá- cu-
pe- dum tu-
ga-
lum

ri-
sá- cu-
o-
ó-
ti.
nrm"
ne.
ór- di- nem Mel- chí- se- dech,
b) longitudi- nem di- é- rum-
4. Mediatio solenmis huius toni fit sicut ín Prirno tono, þ. 15-
$ry ,{i lucíferum
lábia

a
me-
gé-
sá-
a

cu-
lau-
nu-
lo
dá.. bunt
i
tu
te.
te.
es.

$ VII. DE PSALMIS SEPTIMI TONI 't vovit

órdi-
De-
nem
o
Mel-
Ia-
chí- se-
cob.
dech.

t Mediatio et tenninatíones duplici accentu constctnt :

, 4. Usus díffnentíørum :
Terminatio ¿ adhibetur quando antiphona incipit in nota sol
et statim ascendit in notam la, vel in notam sz, vel in notam zr :
S éptimus tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, I et sic me- ,,
Differentiæ: ¡ , a ,
Ps.E u o ua e. Ant.Ie-ru- sa-lem. * Virgo Ma- rí- a. *
di-á- tur:*atque sic fi-ní- tur. atque sic fi-ní- tur'

z. Concmda¡ttia melodiæ curn tøctu in medíatione lruius toni exemplis

p. 4 datis illustrari potest. Trans-it pauper. *
 Toni communes Toní psøImorum

Terminatio d adhibetur quando antiphona aliter incipit : z. Concordantia melodiæ cutn tetctu in mediatione huius toni ücetnplis
p. 16 datis illustrari potest.
3. Exemplø termínationum :

Ps.E u o ua e. Ant.Di-nt Dómi-nus.* Vo-ce me- a.*

Ex-ór. tum est. *

sede a dex- uis me- is.
5. Mediatío solemnis duplicí accentu consta.t : annuntiábit pó- pu- lo su- o.
Su sapiénti- æ ri- mor Dó- mi- ni.
in sá- cu- lum sÉ- cu- li.
scabéllum pe- dum tu- o- rum.
Ma-gní-ficat b) vi- ví- fi- ca me.
Et ex- sultávit spí- ri- tus
Qui-a fecit mihi
Be- ne-díctus Dóminus,
ma-
De-
gna qui
US $¡v
,{i me-
lucífe- rum
a sÉ-
a
gé-
cu-
lau-
nu-
lo nr
dá- bunt
i
te.
te.
es.
Ad fa- ciéndam misericórdiam cum pá- tri- bus vo- vit De- Ia-
Et tu, puer, prophéta Altíssi- mi vo- o{ ór- di- nem
o
Mel- chí-
cob.
dech.
Gló-ri- a Pa- tri, et
Sic- ut erat in princípio, et nunc, et 4. Usus differentiarum :
Terminatio G adhibetur quando antiphona incipit in alia nota
ac ut acrùta i
$ VIII. DE PSALMIS OCTAVI TONI
t. Mediatio unico accentu consta't; term'ínatio aero uníco accentu
cum duabus syllabís præparationís :
! ¡ ¡ ll Ps.E uou a e. Ant.Mi-se-ré-re. * Tu, Dómi-ne. * Ecce Vir-go. *
¡-.- I I I t I ¡ I ¡ I I
or-:' |

Terminatio c adhibetur quando antþhona incipit in nora ut ac:r)ta;

o ínci-pit, et sic flécti- tur, I et S 1C me-

,G! c
Ps. Euou a e.Ant.Be- á- tus pópu-lus. * Lux de lu-ce. *
5. Inchoatio et mediatio solemnes huíus toní fiunt iìcut în secundo
di- á- tur : * atque sic fi-ní- nlr. atque sic fi-ní- tur. tono, p. t7, sed loco claais fa, Iegitur cløtis ttt.
28 Toni communes Toní psalmorum 29

$ Ix. TONUS PEREGRINUS

r. Hic tonus duplicem tenorem habet : primum in la, alterum
in sol; posterior ãutem pars cuiuslibet versus psalmi propriam
inchoationem habet in prima syllaba. In ritu nostro solus psalmus rr3 Is- raël poté- StAS tus.
extra tempus paschale cantanir in tono peregrino sub antiphona Et colles sicut a- gni um.
Deus autem noster. Sed nómini tuo da am.
Non clamábunt in gúttu- re o.
Mediatio unico accentu constat, cum duabus syllabis praparationis;
Ad- iútor eórum et e- est.
tqminøtío ztero tntíco accenttt curn una. syllabø præparat;onis :
Et in sÉcula sæculó- rum. meu.
rìt r ¡ r r r r r r ¡ = -: I r ' r ¡

$ X. TONUS IN DIRECTUM
H ic tonus sic inci-pit, et sic flécti-tur, I et sic me-di-
Tonus in directum usurpaftrr pro omnibus quibuslibet psalmis,
qui vel sine antiphona cantantur, ut in Pretíosa et in benedictione
mensæ, vel cum antiphona quæ caret melodia, ut in delatione corporis
defuncti ad tumulum.
â- tur: * atque sic fi-ní- tur.
Ambæ clausulæ unico accentu constc¿nt :
z. Exempla mediat'ionun : ,,

Facta est IudÉa sanctifieá- 11- o e- üsr * secúndum magnam

Mare vi- dit et tu- misericórdiam trr- ! am.
Montes, exsultástis sic- ut a- rl- e- sum:* et in peccátis con-
Non nobis, Dómi- [€r non no- cépit me mater me- : a.
Deus autem no- ster in cæ- on : * ut ædificéntur mu-
Símiles illis fiant qui f,á- ci- unt e- ri Ie- ru-sa-ilem.
Qui timent Dóminum, speravé- runt in Dó- mi- Et ipse rérlimet el: * ex ómnibus iniqoi-
Benedíxit dó- mu- i Is- ra- tátibus I ius.
Adlciat Dó- mi- nus sll- per
Non mórtui laudá- bunt t€r Dó- mi-
Sed nos qui vívimus, benedí- ci- mus Dó- mi-
Glória Pa- tri, et Fí- li-
 Tonus cøpituü 3r

3. Tono speciali cantantur versiculi in Matutino ante lectiones in

ARTICULUS NI Triduo sacro et in Officio defunctorum.

TONI COMMUNES OFF'ICII ET MISSÆ, Clausala unico accentu constat :

$ I. TONI VERSICULORUM
f. Exsurge,
l. Tonus solemnís V. Et iúdica causam me- am.

Hic tonus adhibetur in Vesperis, Laudibus et Completorio post

hlrmnum, in Matutino ante Lectiones' et in Horis post responsorium-
.Nlelisrna fit in ultima syllaba :
Rl. Et sermó-nibus ó-di- i circumdedé-runt me.
f.aU insurgéntibus in me.

p. Ro-rá-te, cæ-li, dé-super, et nubes plu- ant iustum.

f. Vespertína orátio ascéndat ad te, Dó- mi-ne. $ il. TONUS CAPTTULI
2. Tonus símplex Capitula, pro sensu verborum, in duo, tria vel qrurttuor membra
sunt dividenda. Alternatim fiunt duæ clausulæ, quæ hic flexio et
Hic tonus adhibetur ad memorias in Laudibus et Vesperisr. ante elevatio vocantur, ita ut ultima sit flexio.
Laudes, in Processionibus, et quotiescumque dicitur versiculus
Ad punctum interrogativum in capitulo non fit specialis modulatio
a sacerdote.
interrogativa.
Clausula unico accentu constctt t In fine respondetur Deo grátías.
,
N"B. In
Collectario et Vesperali divisio texrus capirulorum ad
canfilm adaptata est, ita ut elevatio ad duplex puncftrm (:), flexio
vero ad signum g et ad punctum finale facienda sit.
f. Digná-re me laudá-re te, Virgo sacrá-ta.
B. Da mihi virnitem contra hostes flI- os. Utraque cløusula unico accentu constat, eleaatio autern curn iluøbus
, ryllabis PræParatíonís :
tflexio

Y. Fi- at mi-se-ri-córdi- a tu- a, Dómi-ne, super nos.

$. Quemádmodum sperávimus rn te. u in no-bis es, Dómi-Ítè¡ ? et nomen sanctum tu-um

-
32 Toní comnunes Toní oratiorrum 33

$ rlr. TONI ORATIONUM

invo-cá-tum est super nos : ne de-re- línquas nos, Dómi'ne Corpus Orationis in duo, tria vel quattuor membra, pro sensu
t flexio
verborum, dividitur, alternando ff.exionem et mediationem seu
elevationem. Istæ clausulæ ita disponuntur ut ultima sit elevatio.

A. Tonus solemnis
De- us ûoster. V. De- o grá- ti- as.
Hic tonus adhibetur ad Laudes, Missam et Vesperas.
t. Ante Orationem

u- i compa-rá-bo te vel cu- i assimi- lá-bo ter

t flexio Dómi-nus vo-bís-cum. B. Et cum spí-ri-tu tu- o. O-rémus.

In choris Monialium et Sororum, laco Dóminus aobíscum, dicitur :

fl- li- a le-rú-sa- lem? cu- i exæquábo te et conso-lå-bor

2 l I elezsatio
f. Dómine, ex-áudi o-ra- ti- ó-nem me- am.

t€¡ virgo fí-li a Si-on? Magna est vel-ut ma-re contrí-

t $. Et clamor me- us ad te vé-ni- at.

flerio
In Missis de Feria, a Feria IV Cinerum usque ad Cenam Domini
exclusive, dicto Orémus, additur :
U- o tu-a.

Flectámus génu- a. Le-vá-te.

T.C.-3
34 Toti commun¿s Toni orationum 35

In prædictis Missis, ante orationem super populum, dicto Orémus,

additur :

óncede nos fámu-los tu- os, quá-sumus, Dómi-ne

z I t eleoatio
Humi- li- á-te cá-pi-ta vestra De- o.

z. Corpus Orationis
De- us, perpé-tu- a mentis et córpo-ris sa-lú-te gaudé-re : €t,
N.B. In Missali et Vesperali, flexio puncto cum virgula O vel
siguo g desiguatur; elevatio vero duplici puncto (:) significatur.
Flerío unico accmtu constat, eleaatio vero uníco accentu cum duabus
sylløbis præpuratíonís ; post fl.exionem statim reassumitur tenor îa : glo-ri- ó-sa be- á-tæ Ma-rí- æ semper Vírg-inis inrercessi- ó-ne,
t flexio 2

e- us, cu-ius ho-di- érna di- e præ-có-ni- um Inno-

2 | t elevatio a præ-sénti li-be- rá- ri tri-stí- ti- a; er æ-rér- na pérfru- i
I t eleaatio

céntes Mrárty-res non loquéndo, sed mo-ri- én-do conféssi sunt :

t flexio læ-tí- ti- a :

3. Conclusío
conclusíones longæ eísdem legibus obeùiunt; sed uhima incisío clausula
ómni- a in no-bis vi- ti- ó-rum ma-la mortí- tÌ-ca; ut fi-dem propria utítur :

tu- ¿¡m, quam lingua nostra lóqui-tur, é-ti- am mó-ri-bus vi-ta

Per (e- úndem) Dóminum nosrrum le-sum Christum Fí-li-um
2 t I eleaatio

fa-te- á-tur : tu-um, qui te-cum vi-vit et regnat in u-ni-tá-te (e-iúsdem)

 Toni co¡nmwzes Toni crationum 37

B. Tonus simplex
Hic tonus adhibetur ad Horas minores, et quotiescumque aliquæ
aliæ Orationes quæ non sunt de corpore Officü cantandæ sunt.
Spl-ri-tus Sancti, De-us, per ómni- a sá-cu-la sæcu-ló- ru¡ri' t. Ante Oration¿rn

Dómi-nus vo-bíscum. B. Et cum spí- ri-tu tu- o. O-rémus.

$. Amen.
In choro Monialium et Sororum, loco Dórninus oobíscum, dicitur :
Alia conclusío :

f. Dómi-ne, ex-áudi o-ra-ti- ó-nem me- am. S. Et clamor me-us

Qui vi-vis et regqas cum De- o Patre (øel: Qui

ad te vé-ni- at. Orémus.

z. Cmpus Orationis
et regnat) in u-ni-ti-te SpGri-tus Sancti' De-us, efc' N. B. In libris cantus et Missali.flexio signo g, elevatio vero'duplici
puncto O significatur.
Conclusiones branes ( ad mmtorías) :
Flexio unico accmtu constat; elanatío ztero unico a.ccentu cum dua.bus
syllabís præparationis :

Per (e- úndem) Christum Dómi-num nostrum' Rl' Amen'

oncé-de nos frí¡nu-los tu-os, quá-sumus, Dómi-ne
z t t clanatio
.!

Qui vi-vis et regnas (uel.'Qui te-cum vi-vit et regnat) per óm-

De- us, perpé-tu-a mentis et córpo-ris sa-lú-te gaudé-re : êt,

ni- a sÉcu-la sæcu-ló- rum. $. Amen. glo-ri- ó-sa be- á-tæ Ma-rí- æ semper Vírgi-nis intercessi- óne,
38 Toni communes Tonus lectionis 39

flexio
Alía conclusio :

a præsénti li-be-rá-ri tri-stí- ti- a, ? et æ-térna pérfru- i

I t eleaatio
Qui vi-vis et regnas cum De- o Patre (zel Qui te- cum vi-vit

et regnat) in u-ni-tá-te Spí- ri-tus Sancti, De- us, elc.

Conclusíones breaes :
e- us, cu-ius ho-di- érna di- e præ-có-ni- um Inno-
z I 2 elevatío

Per (e- undem) Christum Dómi-num nostrum. $. Amen.

céntes Márty-res non loquéndo, sed mo-ri- éndo confessi sunt :

3. Conclusio .

Qui vi-vis et regnas (øel: Qui te-cum vi-vit et regnât) per

Per (e- úndem) Dómi-num nostnlm le-sum Christum Fí- li- um
óqlûi- a sécu-la sæcu-ló-rum. Rl. Amen.

tu- um, qui te-cum vi-vit et regnat in u-ni-tá-te (e-iúsdem)

$ Iv. TONUS LECTIONIS

r, Ad petendam benedictionem :
Spí-ri-tus Sancu, De- us, per ómni- a sácu-la sæ-cu-ló-rum.
40 Toni communes Tonus lectiottis 4t
Ante prandium vel cenam, et infra Lectionem in collatione, dicatu¡: 5. Termirntío unico accentu consta.t, cu.Ìn uncr. sylla.ba præþaratianis :
lt

l.
Be-ne-dí-ci-te.
gráti- a ple- na.
Tom*s Benedictionis constat duabus cløusulís unius accentus : translátus ad rú- lum.
fí-ti- is Is- el.
misé- ri- cors est.
et non â- li- us.
Be-ne-dic-ti- e.ne perpé-tu- a be-ne-dí-cat nos Pa-ter æ-tér- nus.
Ie- sus Chri- stus.
z. Tono Lectionis crintantur Lectiones in Officio et in Missa, a- pud te est.
Martyrologium et Lectiones in mensa.
Tenninatio fit :
3. Lectiones dividuntur per versus aut sententias. Regulariter
versus, pro tenore verborum, subdivitur in tres partes : post quarum a) ad quodcumque simplex punctum (.)
primam frtflexa, post secundam mediatio, et post tertiam terminatio.
Si sententia fuerit brevis, omittitur flexa; si brevior, omittitur
etiam mediatio. Si autem longior fuerit, tunc iterari possunt flexa
et mediatio alternatim.
Hæc est ca-térva re-gá-lis. De hoc cho-ro lu-das egréssus est.
N.B. In fficio non autem in Missali et
Hebiln¡nadæ Satrctæ,
Breviario, divisio texflrs ad cantum adaptaa est, it¿ ut ad signum g
flexa, ad duplex punctum (:) mediatio, ad simplex punctum (.)
terminatio cantanda sit.
fu-das, inquit, Isca-ri- ó-tes.
4. Mediatio mico accentu constat, at¡n dtabus syllabis præparationís :
2 flexa 2tt b) ad duplex punctum (:) orationem rectam indicans :

Ecce vénio a me-cum iest, In di- é-bus il-lis : di-xit l-sa- í- as prophé-ta : Hæc di-cit
Nullus stabit rú- ri e- istis,
...qui evangelízas zas Ie- rú- sa- ilem:
dí- ce Ies- i r",
In Hi- spá-ni- ia:
Et á- li- !bi:
ç Toni communes Tonus lectionis 43

Si sententia quæ orationem rectam præcedit aut sententia quæ Si autem non agitur de interrogatione directa, etsi punctum
refertur est nimis brevis, v.g. unius tantum accentus, sententiæ interrogativum habetur in fine, terminatione cornmuni absolvitur :
sequenti aut præcedenti iungi potest :

I.
...et nemo ex vo-bis intérro-gat me, Quova-dis?

7. Fittís I¿ctionum

Di-útque De- us : Fi- at lux.

Tu autem, Dómine, 7 mi-se-ré-re nostri. V. De- o grá-ti- as.
6. Tqmínatio interrogq.tíaa unico accentu constat, cum duabus
:
syllabis præpar ationis

2 flexa
Hæc di-cit Dómi-nus De-r.ls: g Conver-tími-ni ad me : et sal-

Quid est homo -l-rr¡lr

tt
quia magníficas e- umr l aut quid appónis lt.
erga rú- vi é-ri-tis. &. De- o grá-ti- as.
Numquid
non est Deus in fsra-el, p ut eátis ad consu- Quando Lectio non terminaflIr per Tu øutem, neque pet Hæc
léndum Beé A-cha- ron ? ilicitrtunc finis ç¿¡1¿¡ur flectendo ad ipsum accentum ultimum uno
Quare de vulv xisti me? semitono :

Si interrogatio una tantum syllaba constat, clausula contrahitur :

Dicit Dóminus om- ní- po- tens.

in sempi- tér- num.
Quæ? fílüs Is- ra- el.

Insententia interrogativa non fit mediatio, sed tantum flexa,

conver- sá- tus est.
ab omni ópere quod pa- trá- rât.
si sententia longior est; deinde ad puncrum inrerrogativum (?) fit
terminatio interrogativa.
44 Toni communes Tonus epistolæ 45

3. Tnmitutio duplíci accentu constat :

$ v. TONUS EPTSTOLIE
r.' In
cantu Epistolæ non fit fl.exa, sed tantum mediatio in
Léctio A- mos pro- phé- tæ.
ad Ro- má- nos.
medio versus, si iocus est, et terminatio in fine. Etsi mediationes ad Co- rín-thi- os.
non iterantur in eodem versu, initia, puta : Fratres, Carßsírni, glória Dómini su- per te or- ta est.
In diébus illis, non impediunt quominus fiat in eadem sentenria in Ie- rú- sa- lem.
mediatio. spem non ha- bent.
ln- vén- tus est iu- stus.
círcuit quæ-rens quem dé-vo- ret.
mílli- a si- gná- ri.

In di- é-bus
Terminatio fit:
a) ad quodcumque simplex punctum (.);
b) ad duplex puncn¡m (:) orationem rectam indicans :
il-lis : e-rat vir in Ba-by-1ó-ne...

z. Medíatio duplici accentu const&t cum une syllaba præparøtionis :

t, I Di-xit auteme- is : qui et di-xé-runt : mi-rabiintur, di-céntes:

Si sententia quæ orationem rectam præcedit aut sententia quæ

ref,ertur est nimis brevis, v.g. unius tantum åccentus, sententiæ
beá- ti Pau- li a- pó-sto- li sequenti aut præcedenti iungi potest :
ad nostram doc- trí- nam scripta sunt
...secún- dum Ie- sum Chri- stum
Quod si spí- ri- tu du- cí-mi- ni Et a- it : Ecce ví-de- o cæ-los a-pértos...
Vox qui- dem vox Ia-cob est
...Ierúsa- lem lí- be- ra est
in pópulo ho- no- ri- fi- cá!- to
ad e- um ex- tra ca- stra Quæ respóndit: Recte. Qui respóndit: Sub pri-no.
46 Ton:i communes Tonus epistolæ 4T

c) iuxta sensum verborum, etiam alibi terminationern facere licet. in duas clausulas per brevem
5. Modulatío finalis dividitur pausam
.Si versus, vel etiam secunda pars versus, brevior est, clausula distinctas.
finalis contrahitur. Ambæ clausulæ unico accentu consta.nt, curn una sgllaba præparationis :
lrlt

ad Gá-la+as. ad Ti-tum. Ab- sit.

i
Tu aurem la.* | ip- ." i .r, et anni tui non I a.- | ri- ci-i ent.
4. Tnminatio interrogatíoa frt deprimendo tenorem in mí, et Sed in- lau- | i- mi-r ni Dóminum Ie- lsum I Chri- i stum.
elevando ultimam syllabam infa: viam tu- I am I an- te i te.
Dó-mi-lno lno- istro.

Mulíerem fortem quis invé- ni- et? Modulatio finalis non impedit, quominus ante ipsam in eadern
Dómine, si in témpore hoc restítues regnum Isra- el? sententia fiat mediatio :

Laudo vos?

fn sententia interrogativa mediationem facere licet, iuxta sensum

verborum :

Qua-re di-cunt in pó-pu-lis : U-bi est De- us e- o-rum? e- le- emó-sy-nas il- lí- us e-narrá-bit omnis ecclé- si- a
Si De- us pro no- bis, quis contra nos ?

Si autem non agitur de interrogatione directa, etsi punctum

interrogativum habetur in frne, terminatione communi absolvitur :
sanctó-rum.

6. Exempla Epistolarum

audí-vit vo-cem di-céntem si-bi: Saule, Saule, quid me De Communi unius Virginis non Martyris.

perséque-ris? écti- o e-písto-læ be- á-ti Pauli a-pósto-li ad

48 Toni cotnnunes Tonus ePistolæ 49

".l

Co-rínthi- os. Fratres : Qui glo-ri- á-tur, in Dómi-no gle.ri- é- Ie-su Christo, qui iu-di-ca-tu-rus est vi-vos et mórnr- os' Per

.|.

tur. Non e-nim qui se- ípsum com.méndat, il-le pro-bá-tus advéntum ipsí- us et reflrum e-ius : prá-di-ca verbum, insta

est : sed quem De- us comméndat. U-ti-nam susti-ne-ré-tis

opporni-ne, imporni-ne : Argo-., óbsecra, íncre-pa in

mó-di-cum quid insi-pi- énti- æ me- æ, sed et supportri-te me ;

, omni pa-ti- énti- a et doctrí-na. E-rit e-nim tempus, cum

lBmu-lor e-nim vos De- i æmu-la-ti- ó-ne. Despóndi e-nim

II
sa-nam doctrí-nam non susti-né-bunt, sed ad su- a de-si-dé-

vos u-ni vi-ro, vírgi-nem castam exhi-bé-re Christo.

ri- a co- a-cervábunt si-bi ma-gísuos, pru-ri- éntes áuri-bus,
De Communi unius Doctoris.

er a ve-ri-tá-te qui-dem audí-tum a-vértent, ad fá-bu-las

u.r

; aurem converténtur. Tu ve-ro ví-gi- la, in ómni-bus la-bo-ra,

Timóthe_ um. Ca_ ríssime : Te_stí_ fi_cor co_ram De-
"
5o Torti commun¿s

opus fac Evange-lístæ, mi-nisté-ri- um tu-um imple. véntus est si-ne má-cu-la : et qui post aurum non áb-i- it, nec

Sóbri- us esto. e-ilm lam de-Ií-bor, et tempus re-so- spe-rá-vit in pe-cú-ni- a et the-sáuris. Q,ris est hic, et laudá-

lu-ti- o-nis me- æ instat. Bonum certámen certá-vi, cursum bimus e- um? Fe-cit e-nim mi-ra-bí-li- a in vi-ta su-a.

consummá-vi, fi-dem servá-vi. In ré-liquo re-pó-si-ta est

Qui pro-bá-tus est in il-lo et perféctus est, e-rit il-li gló-ri- a

mi-hi co-ró-na iustí-ti- æ, quam reddet mi-hi Dómi-nus rn æ-térna. Qui po-tu- it tránsgre- di et non est uansgréssus :

il-la di- e iustus iudex : Non so-lum autem mi-H, sed et fá-ce-re ma-la et non fe-cit : Id-e- o sta-bi- lí-ta sunt bona

i- is qui dí-li-gunt advéntum e-ius. il-lí- us in Dómi-no, et e-le- emó-sy-nas il-lí- us e-nar-

De Communi unius Confessoris non Pontificis"

rá-bit omnis ecclé-si- a sanctó-rum.

l-
 Toni comrnunes Tonus eaørgelíí 53
52

4. Terrninatío unico accentu constat :

$ VI. TONUS EVANGELII ,

At illi di- xé- funt :

qui regat pópulum meum Is- ra- el.

Dómi-nus vo-bís-cum. V.Et cum spí-ri-tu tu- o' Sequénti- a
Iu-
In Béthlehem dæ.
Et di- xit :

sancti e-vangé-li- i se-cúndum Lu-cam. se-cúndum Mat- Terminatio fit:

a) ad quodcumque simplex puncturn (.);
b) ad duplex puncnrm (:) orationem rectam indicans :

th¿Ê- um. $. Gló-ri- a ti-bi, Dómi-ne.

z. In cantu Evangelü non fit flexa, sed tantum mediatio in medio
versus, si locus est, et terminatio in fine. Etsi mediationes non iterantur
in eodem versu, initia, puta : In diébus illis, In illo tëmpore, non Di-xit autem e- is Ie-sus : Di-xé-runt ergo e- i :

impediunt quominus fiat in eadem sententia mediatio'

Si sententia quæ orationem rectam præcedit aut sententia quæ
refertur est nimis brevis, v.g. unius tantum accentus' sententiæ
sequenti aut præcedenti iungi potest :
In il-lo témpo-re : loquénte le-su ad tu¡bas"'
syllabo PræPüationís :
3. Meitíatio duplici accentu constat clßn ulKI

A-it : Ego vox clamántis... Respóndit : Il-le homo...

rl
Sequéntia tl E- van- gé- li- 1

In il- lo tém-po- re
c'u- i no- men Ná- za- reth
Loquén- te Ie- su ad tur- bas Et di-xit: Non sum. Et respóndit : Non.
A. men di- co vo- bis
na fí- li- o Da- vid c) iuxta sensum verborum, etiam alibi terminationem facere licet.
Hosán-
54 Toni cotnmunes Tonus eaangelü 55

5. Terminatio intørogatiaa fit deprimendo tenorem in rni, et 6. Modulatio finalis dividitu¡ in duas clausulas per brevem pausam
elevando ultimam syllabam imfa : distinctas.

Ambæ clausule unico accentu constcrnt, curn una syllabø præparationis :

Ubi est qui na-nrs est Rex ludæ- ó- rum?

E- lí- as es tu?
Cu- ius fí- li- us es ?

Si interrogatio una tantum syllaba constat' clausula contrahitur :

F-ÎTF Modulatio finalis non impedit, quominus ante ipsam in eadem

sententia fiat mediatio :
----l--_
Quæ?

In
sententia interrogativa mediationem facere licet, iuxta sensum
verborum : Et vos estó-te pa-rá- ti : qui- a qua ho-ra non pu-fá-tis,

Aut si pe-tí- e-rit o- vum : numquid pórri-gete- i scorpi-ónem? Fí- li- us hómi-nis vé-ni- et.
vo- cat e- um Dóminum, quómodo fílius eius est?

7. Exempla Eaangelinum
Si autem non agitur de interrogatione directa, etsi punctum
interrogativum habetur in fine, terminatione communi absolvitur :
In festo S. Ioannis Ap. et Ev.

Et non di-xit e- i le-sus, Non mó-ri-tur : Sic \,)

sed, e- um equénti- a sancti e-vangé-li- i se-cúndum lq-ánnem'

vo-lo mané-re donec vé-ni- am, quid ad te? In il-lo témpo-re : Di-xit Iesus Petro : Séque-re me"
56 Tori cornmunes Tonus euangelä 57

Convérsus Petrus, vi-dit illum discí-puJum, quem di- li-gébat ilJe qui testimó-ni- um pérhi-bet de his, et scripsit hæc :

Ie-sus, sequéntem, qui et re-cúbu- it in cena super pectus Et scimus, qui- a ve-rum est testimó-ni- um e- ius.

De communi unius Confessoris non Pontificis.

e-ius et di-xit, Dómine, quis est qui tradet te? Hunc ergo

S equénti- a sancti e-vangé-li- i se-cúndum Lu-cam.

cum vi-dísset Petrus, di-xit le-su : Dómi-ne, hic autem quid?

In il-lo témpo-re : Di-xit fe-sus discí-pu-lis su- is : Sint

Di-cit e- i le-sus : Sic e- um vo-lo mané-re, donec vé-ni- am,

lumbi vestri præ-cíncti, et lu-cérnæ ardéntes in má-nibus

su- um, quando re-vertá-tur a núpti- is : ut, cum véne- rit

di-xit e- i le-sus, Non mó-ri-tur : sed, Sic e- um vo-lo

mané-re, donec vé-ni- am, quid ad te? Hic est discí-pu-lus

et pulsá-ve-rit, conféstim a-pé-ri- ant e- i. Be- á- ti servi il-
58 Tori commun¿s Tonus eoangelü 59

De communi unius Doctoris.

li, quos, cum vé-ne-rit dómi-nus, invé-ne-rit vi-gi-Lintes :

o .r"
Amen di-co vo-bis : quod præ-cínget se, et fá-ci- et il-los

In il-lo témpo-re : Di-xit le-sus discí-pu-lis su- is : Vos es-

discúmbe-re, et tránsi- ens mi-nistrá-bit il-lis. Et si vé-ne-rit

tis sal terræ. Quod si sal e-va-nú-e-rit, in quo sa-li-é-tur?

in se-cúnda vi-gí- li- a et si in tér-ti- a vi-gí- li- a véne- rit,

I
Ad ní-hi-lum va-let ultra, ni-si ut mit-tá-tur fo-ras et con-
et i-ta invé-ne- rit : be- á-ti sunt servt il-li. Hoc autem

culcêtur ab homí-ni-bus. Vos es-tis lux mundi. Non pe'test

sci-tó-te, quó-ni- am, si sci- ret pa-terfamí- li- as qua ho-ra

fur ve-ní-ret, vi-gilá-ret ú-tique et non sí-ne-ret pérfo-di

ci-u-tas abscóndi supra montem pó-si-ta : neque accéndunt

domum su- am. Et vos estó-te pa-rá-ti : qui- a, qua ho-ra lu-cérnam et ponunt e- am sub mo-di- o, sed super cande-lå-

non pu-tá-tis, Fí- li- us hómi-nis vé-ni- et. brum, ut lú-çe- at ómni-bus qui in domo sunt. Sic lú-ce- at
 Tonus asangelü 6t

lux vesÛa co-ran homl-ni-bus : ut ví-de- aü ùpe-ra vestra reguo cæ-lGrum. Qui autem fé-ce-rit et do-cú- e-rit, hic ma-

uüus Virginis
communi unius
De collrmluu
Lle Martyris.
vugrnts non '(vrarlyrrü'
rt,¡

t"-.-"r t -
"-".. ù equénti- a sancti e-vangé- li- i se-cúndum MatthÉ-um.

-l-------.tr¡t¡tl:

phêtas. Non ve-ni sólve-re, sed ad-implé-re. Amenì quippe

In il-lo témpo're : Di-xit Ie-sus discí-pu-lis su- is pa:rá-

di-co vo-bis : do-nec triinse- at cæ-lum et terra, io-ta u-num

bo-lrm hanc: Sími-le e-rit regnum cæ-lo-rum de-cem virgí-

aut unus a-pex non præ-ter-í-bit a le-ge, donec ómni- a

ni-5us: quæ acci-pi- éntes lámpades su-as, ex-i- êrunt ób-

t rt=
r.-_l

fi- ant. Qui ergo sólve-rit unum de mandá-tis is-tis mí- vi- am sponso et sponsæ. Quinque autem ex e- is e-rant fá-
1:¡l . r r ¡ - ¡G¡' ¡

nimis, et do-cú- e-rit sic hómi-nes, mí-nimus vo''crá-bi-tur in tu-æ, et quinque pru-déntes : Sed quinque fá-tu-æ, acceptis
 Tori communes Tonus euangelä 63

lampá-di-bus, non sumpsé-runt ó-le- um se-cum : Pru-déntes Respond&runt pru-déntes, di-céntes : Ne forte non sufí-ci- at

ve-ro acce-pé-runt o-le- um in va-sis su- is crrm lampá-di-bus. no-bis et vo-bis, i-te po-ti- us ad vendén-tes, et émi-te

ta

Mo.ram autem fa-ci- énte sponso, dormi-ta-vé-runt omnes et vo-bis. Dum autem i-rent éme-re, ve-nit sponsus : Et quæ pa-

t¡'

dormi- é-runt. Mé-di- a autem nocte clamor factus est: Ecce râ-tæ, e-rant, inüa-vé-runt cum e- o ad núpti- as, et clausa

ti.. .. ..r... --_ . .... r

sponsus ve-nit, ex-í-te óbvi- am e- i. Tunc surre-xé-runt est iánu- a. No'vlssime vero vêni- unt et ré-liquæ vlrgi-nes,

omnes vírgi-nes il-læ, et orna-vé-runt lámpa-des su- as. di-centes : Dómi-ne, Dómi-ne, á-peri no-bis. At il-le re-

Fá-tu-æ autem sa-pi- énti-bus di-xé-runr : Da-te no-bis de spóndens, a- it : Amen di-co vo-bis, nésci- o vos. Vi-gi-lá-te

tile- o vestro : qui- a lámpa-des nostræ exstinguúntur. í-taque, qui- a nescí-tis di- em reque ho-ram.
 DE SIGNORUM USU AD COMPLETORIUM

PSALMI ET CANTICUM

r. Binæ virgulæ A claudrmt vel cantum ipsum vel eir¡s E¿rtem

principalem.
z. Divisio seu F¡usa maior vel distinctionis B fit in ultinis r¡ocibus
curuum moderate ardando, et spirinrm plene reûciendo.

3. Pausa minor, idest subdistinctionis, C dat locr¡m paulisper

immonandi, ac simul breviter respirandi æpiam.

4 Pausa minima D in morula vocis consat, sinitque, si opus sit,

âerem har¡sn¡ brevissimo reûovare.

5. Spatium unius notæ E distinctionis treunu¡nrm signum est

6. Ubi occurrit notula caudaa R qr¡am excipit aliqua ner¡ma sibi
s¡úiectar locus daur ampliori quidem noræ, nulli ve¡o respirationi
7. Puncrum (.) G eam quam immediaæ seqrdtur notafn esse protra-
heodam signiñcat
8. Signnm b noam Si rmo semitono usque ad lineæ ûnem deprimit,
t.
aisi prius signo h evictr¡m fr¡erir
g. Asteriscr¡s * initio canfiß positr¡s intonationis finm indicat.

T. C.-5
66 Ad Cornpletorium
DOMINICA
Extra iempus paschale
Ant.
VIII G
M te autem non appropinquábit.
in tri-bu-la-ti- ó-ne dt-la-ttÍstí
Miserére mei, * et exáudi ora-
aónem meam.
Fílü hóminum, úsquequo gravi
corde? * ut quid dilígitis vani-
tátem et quÉrirzs mendárchtm?
Et
scitóte quóniam mirificávit
Dóminus sanctum suum : * Dó-
minus exáudiet me, cum clamá-
vero ad eum.
Irascímini, et nolíte peccáre : *
quæ dícitis in córdibus vestris,
in cubílibus vestris c o rnpungimini.
Sacriûcáte sacrifícium iustí-
tiærz et speráte inDómino.*Multi
dicunt : Quis osténditnobís bona ?
Signátum est super nos lumen
vultus tui, Dómine : * dedísti
lætítiam in corde tneo.
A fructu fruménti, vini et ólei
sui * mulrþl¿cáti sunt.
Dominica 67
A sagítta volínte in die, g a ambulábis : *
et conculcábis leó-
negótio perambulánte in téne- nem et dracúnem.
bris, * ab incúrsu, et dæmónio Quóniam in me sperávit, libe-
Tempore paschali
merídiá¡n.o. rábo eum: * prótegam eum, quó-
Ant. Cadent a látere tuo mille, z et niam cognóvit notnen meum.
VIII G decem míllia a dextris tuis : * ad Clamábit ad me, et ego exáu-
Verúmtamen óculis tuis con-
diam eum : I cum ipso sum in
uibulatióne : * erípiam eum et
siderábis : * et retributiónem pec- glorificdåo eum.
cafórum a¿débis. Longitudine diérum replébo
Quóniam tu es, Dómine, spes eum : * et osténdam illi salurdr¿
rnea : * Altíssimum posuísti re- fneum.
fúgiurn tuum.
* Psalmus r33
Non accédet ad te malum :
et flagéllum non appropinquábit ['cce nunc benedícite Dómi-
nú- hi. tabernâculo tuo. Ii num, * omnes serui Dómini :
Quóniam Angelis suis mandá- Qui statis in domo Dómini,
*
In pace in idlpsum * dórmiam vit de te : * ut custódiant te in in átriis domus Dei nostri.
et requiêscam. ómnibus u¡iï tuis. In nóctibus extóllite manus ve-
Quóniam tu, Dómine, singu- In mánibus portábunt te : * stras in sancta, * et benedícire
láriter in spe * cons¿i¡ølsti me. ne forte offéndas ad lápidem Dóminum.
pedemtuum. Benedícat te Dóminus ex Sion,
Psalmus 9o * qui fecit
Super áspidem et basilíscum cælum ¿t terram.
hábitat in adiutório Al-
^ui
Q tíssimi, * in protectióne Dei Extra tempus pasclule, antilthona :
cæli commorábitur.
:
Dicet Dómino Suscéptor
meus es tu et refügium meum : *
Mi-se-ré-re mi-hi, Dómi-ne, et exáudi o-ra- ti- ó-nem me- am.
Deus meus, speráåo in etm.
Quóniam ipse liberávit me de Tempne paschali, antíphona :
láqueo venántium, * et a aerbo
áspero.
Scápulis suis obumbrábit tibi :
* et subpennis eius speútbis.
Alle-lú-ia, alle-lú-ia, alle-lú- ia.
Scuto circúmdabit te véritas Eodem tono canuntur psalmi dominicæ sub antiphozes Compléti
eius : * non timébis a timóre sunt, Natus est, Ecce Virgo, Christus factus est; item sub antiphona
noctitrro, Lux de luce, sed cum differentia vlfi c.
68 Ad Completorium Feriø secunda 69

Dómine, Deus meus, si feci psalrnus Z, ü

FERIA SECUNDA istud, * si est iníquitas in má-
nibus tneis Justum adiutórium meum a Dó-
Extra tetnpus paschale Tempne paschali Si réddidi retribuéntibus mihi I mino, * qui salvos facit rectos
Ant. Ant. mala, * décidam mérito ab ini- corde.
VIII G VIII G mícis mers inánts. Deus iudex iustus, fortis et
Persequátur inimícus ánimsm pátiens : * numquid iráscitur per
S alvum me fac. meam et comprehéndat, g et con- síngø/os dies ?
cúlcet in terra vitam meam, * et Nisi convérsi fuéritis, gládium
glóriam meam inpulv er em d edúcat. suum vibrábit : * arcum suum
Exsúrge, Dómine, in ira tua : * teténdit, et partíoit ilrrm.
* neque in et exaltire in fínibus inimicorum Et in eo parávit vasa mortis : *
Ps. 6. Dómi-ne, ne in fu-ró-re tu- o árgu- as me,
nteórlufrJ.. sagíttas suas ardéntibus efféøt.
Et exsúrge, Dómine, Deus Ecce parturiit iniustltiam : *
meus, in præcépto quod man- concépit dolórem, et péperit iru'-
dásti : * et synagóga populórum quitâten.
i-ra tu- a cowf-pi- as me.
ckcúmdabitte. Lacum apéruit, et effódit
Miserére mei, Dómine, quó- Ðiscédite a me, omnes qui Et propter hanc in altum regré- enm : * et íncidit in Ãóven¡n
niam inflrmus sum : * sana me, operámini iniquitátem : * quo- dere: * Dóminus iúdi¿at pópulos. quam fecít.
Dómine, quóniam niam exaudívit Dóminus vocem
conturbáta Iúdica me Dómine, secúndum Convertétu¡ dolor eius in caput
sunt oss¿¿ mea. futus mrei. iustítiam nrearn, * et secúndum eius : * et in vérticem ipsíus
Et ánima mea turbáta est Exaudívit Dóminus depreca- innocéntiarn ffiearn svpet me. iníquitas e¿zs descéndet.
valde : * sed tu, Dómíne, {rs- tiónem mearn) * Dóminus ora- Consumétur nequítia peccató- Confitébor Dómino secúndum
quequo? tiónem mernn nrscépit. rum, et díriges iustum, * scrutans iustítiam eius : * et psallam nó-
Convértere, Dómine, et éripe Erubéscant et conturbéntur ve- corda et renesrDeus. mini Dómirxi a/tlssimi.
ánimam meam : * salvum me fac heménter oÍlnes inimíci mei : *
propter misericórdza m turam. convertántur et erubéscant vald¿ Extra tenpus peschale, antþhnna :
Quóniam non est in morte oelúclrter.
qui memor sit tui : * in inférno
autem quis confitéóítur tibi? Psalmus 7, i
Laborávi in gémitu meo, I la- T\ómine, Deus meus, in te Salvum me fac, Dómi-ne, propter mi-se-ri-córdi- am tu- am.
vábo per síngulas noctes lecnrm Ll sp.liu¡ : * salvum me fac
meun : * lácrimis meis suatum ex ómnibus persequéntibus me, Tempore paschali, antíphona :
meurn rigábo. et líbera me.
Turbátus est a furóre óculus Nequándo rápiat ut leo áni-
meus : * inveterávi inter omnes mam meam, * dum non est qui
intrnícos meos. rédimat, neque qtlj sahrurn fáciat. Alle-lú-ia, alle-lú-ia, alle-lú-ia.
7o Ad Completarium Fæiø tertia 7r

nequándo dicat inimícus meus : Dóminus pars hereditátis meæ

FERIA TERTIA Præválui advérsus evm. et cálicis rnei : * tu es, qui re-
Qui tríbulant me, exsultábunt stítues hereditátem mea¡n miûti.
si motus fúero : * ego autem in Funes cecidérunt mihi in præ-
Tempore paschali
misericórdia ua sperâví. cláris : * étenim heréditas mea
Ant. Exsultábit cor meum in salu- præclátra esr mihi.
VIII G tári tuo : g canuibo Dómino qui Benedícam Dóminum, qui trí-
bona tríbuit mihi : * et psallam buit mihi intelléctum : * ínsuper
A l- le- lú- ia.
nómini Dómin' aftflssimi. et usque ad noctem increpuérunt
meren¿s mlei.
Psalmus 15 Providébam Dóminum in con-
¡rronserva me, Dóming quó- spectu meo semper : * quóniam a
Ps. rt. Salvum me fac, Dómi-ne, quó-ni- am de-fé-cit san-ctus :
* tr.¡ niam sperávi in te. * Dixi dextris est mihi, ¡t¿ co¡'/m.ône,lr.
Dómino : Deus meus €s tu, Propter hoc lætrâtum est cor
quóniam bonórum meorrrrn rþn meum, et exsultávit lingua mea :
eges. * ínsuper et caro mea requilscel
Sanctis, qui sunt in terra eius, * in spe.
quo-ni- am dimi-nú-tæ sunt ve-ri-tá-tes a fi- li- r hómi-num.
mirificávit oûmes voluntátes me¿s Quóniam non derelfnques áni-
Vana locúli sunt unusquísque Tu, Dómine, servábis nos, et rz eis. mam meam in inférno : * nec
ad próximum sunm : * lábia do- custódies nos * a generatióne Multiplicátæ sunt inûrmitátes dabis sancnrm tuum videre cor-
lósa, in corde et cord¿ /ocrlti sunt. }nacin ætérnum. eórum : * postea accelravéntnt rupti6nem,.
Dispérdat Dóminus univérsa In circúitu ímpü ámbulant : * Non congregábo conventícula Notas mihi fþþ¡i vias vitæ, g
lábia dolésa * etlinguam magnl- secrlndum altitudinem tuam mul- eorum de sangulnibus, * nec adimplébis me lætítia cum vul-
loquam. tiplicásti fílros hóminum. memor ero nóminum eorum per tu tuo : * delectatiónes in déxtera
Qui dixérunt : Linguam no- Psalrttus ra
lâbia mrea. fta uqus ¡z ûnem.
stram magnificábimus, z lá,úria
*
nostra a nobis sunt, quis no- T Tsquequo, Dómine, obliviscé- Extra tmtpts pøschale, antiphma. :
ster Ddzzmus est? LJ ris *s ¡ finem? * úsquequo
Propter misériam ínopum et avértis fáciem tuam a me?
gémitum páuperum, * nunc ex- Quámdiu ponam consília in
súrgam, d¿czi Dóminus. ánima mea, * dolórem in corde Tu, Dómi-ne, servá-bis nos, et custó-di- es nos in æ-tér-num.
Ponam in salutári : * fiduciá- meo per diem?
Titer agam in eo. Usquequo exaltábitur inimícus
Tempore paschnli, antiphmo :
Elóquia Dómini, elóquia ca- meus super me? * réspice, et
sta : * argéntum þe examiná- exáudi me, Dómine, Deus meus.
tum, probátum rertæ, pwgtíturn Illúmina óculos meos, ne un-
séptuplum. quam obdórmiam in morte : * Alle-lú-ia, alle-lú-ia,' alle-lú- ia.
72 Ad Completoríum Fería quarta 73,

Clamavérunt iusti, et Dóminus A fínibus terræ ad te clamávi :

exaudlvit eos :*et ex órnnibus tri- * dum anxiarétur cor meum, in
FERIA QUARTA bulatiónibus eorum liberáu¿r eos. peta exaltâsti me.
Iuxta est Dóminus üs, qui tri- Deduxísti me, quia facnrs es
Erta
spes mea : * turris fortitudinis
tempus paschale
bul¡áto sunt corde : * et húmiles
Ant. spíritu s¿lvábit. a fácie in'mlci.
IIIa Multæ uibulatiónes iustórum : Inhabitábo in tabernáculo tuo
* et de ómnibus his liberábit eos in sécula : * prótegar in vela-
I mrnít-teL Ps. ii, i. Bene-dí-cam Dóminum in om-ni Dóminus.
Custódit Dóminus ómnia ossa
ménto alárum tuáwn¡t.
Quóniam tu, Deus meus, exau-
eérum : * unum ex his non con- dísti oratiónem meam : * dedísti
r¿rétur. hereditátem timéntibus îoman
Mors peccatórum péssima: * et tuum.
témpo-re : * semper laus e-ius in o-r¿ me- qui odérunt iustum, delínquent. Dies super dies regis adlcies : *
Rédimet Dóminus ánimas ser- annos eius usque in diem gene-
In Dómino laudábitur ánima Timéte Dóminum, ournes vórum suórum : * et non delín- ratiónis et generatrónis.
mea : * áudiant mansuéti, et sancti eius : * quóniam llon est quent ournes qui sperant lz eo. Pérmanet in ætérnum in con-
/øténtur. inópia timéntiåzs eum. sÉcnr Dei : * misericórdiam et
Magnifiéte Dóminum me- Dívites eguérunt et esuriérunt: Psalmus 6o veritátem eius quis requlret?
cum : * et exaltémus nomen eius * inquiréntes autem Dóminum Sic psahum dicam nómini tuo
pxáudi, Deus, deprecatiónem
in #ípsum. non minuéntur omzf bono. I-, fiieam : * inténde oratiózl in s¿Éculum s¿Êculi : * ut reddam
Exquisívi Dóminum, et exau- meæ. vota mea de die ¡n diem.
dfvit me : * et ex ómnibus tri- Psalmus 33, ü
\ ireníte, fflü, audfte me : * ti-
bulatiónibus meis erípzit me. a-_
Accédite ad eum, er illumi- Y mórem Dómini docébo vos. :;--
ptnno I
námini : * et fácies vestræ non Quis est homo qui vult vi-
corfundénnx. tam : * díligit dies vider¿ bonos? Immíttet Ange-lus Dómi- ni in circu- i- tu timen-
Iste pauper clamávit, et Dó- Próhibe liogoam tuam amalo :
minus exaudlvit eum : * et de * et lábia ûra ne loquánrzr dolun.
ómnibus tribulatiónibus eius sal- Divérte a malo, et fac bo-
vfsi¡ stm. num : * inquíre pacem, et persé-
Immíttet Angelus Dómini i¡ quer¿ eÍrm.
ti- um e-um, et e-rí-pi- et e- os.
circuitu tirnéntium eum, * et Oculi Dómini $¡per iustos : *
erípier eos. et arues eius in preces ¿órum.
Gustátg et vidéte quóniam Vultus autem Dómini super
suávis est Dóminus :* beátus faciéntes mala : * ut perdat de
vir qui sperat rz eo. terr¿ memóriam ¿órum.
74 Ad Complctorirm Feria quinta 75

Clamavérunt iusd et Dóminus A fínibus terræ ad te clarnávi :

FERIA QUARTA T"
Tempore paschali
¡ln¡.
A^ rr;
.{ \ le-lú-ia.
l-
ni témpo-re : * semper laus e-ius in a-r¿ me- o.
In Dómino laudábitur ánima
mea : * áudiant mansuéti, et sancti eius ' * quóniam non
/æténtur.
Magnificíte Dóminum me-
cum : * et exaltémus nomen eius
in idlpsw.
Exquisívi Ðóminum, et exau-
dívit me : * et ex ómnibus ui-
bulatiónibus meis uípuit me.
Accédite ad eum, et illumi-
námini : * et fácies vestræ non
confundénnx.
Iste pauper clamávit, et Do-
minus exaudlvit eum : * et de
ómnibus tribulatiónibus eius
salacÍait eum.
Immíttet Angelus Dómini
in circúitu timéntium eum : *
et eúpict eos.
Gustáte, et vidéte quóniam
suávis est Dóminus : * beátus
vir, qui sperat in æ.
P.
Pt.3j, r. Bene-dí-cam Dóminum in om-
Timéte Dóminum, omnes
est inópia timénr¿'åøs eum.
Dívites eguérunt et esuriérunt
* inquiréntes autem Dóminum
non minuéntut onmi bono.
Psalmus 33, ü
\ *
/eníte, fflü, audlte me : ti-
Y mórem Dómiru'docébo vos.
Quis est homo qui vult vi-
tam : * díligit dies iidhe bonos ?
Próhibe linguam tuam a malo :
* et lábia tua ne loqudntur dolum.
Divérte a malo, et fac bonum: *
inquíre pacem, etperséquere eam.
Oculi Dómini super iustos : *
et aures eius in prec¿s eórum.
Vultus autem Dómini super
faciéntes mala : * ut perdat de
terra memóriam e6nxn.
exaudívit eos: * et ex ómnibus tri-
bulatiónibus eórum llbertíait eos-
Iuxta est Dóminus iis, qui
tribulíto sunt corde : * et húmiles
spírirz salvátbit.
Multæ tribulatiónes iustórum :
* et de ómnibus his liberábit ¿os
Dóminus.
Custódit Dóminus ómnia ossa
eórum: * utrum ex his Íon, con-
¿¿rétur.
Mors peccatórum péssima :
et qui odéruntiwtum, dellnquent.
Rédimet Dóminus ánimas ser-
vórum suórum : * et non delín-
quent omnes qui spvant in eo.
: Psalmus 6o
pxáudi, Deus, deprecatiónem
-rJ meam : * inténde orattoni
lneæ.
Anti-
phnna
alle-lú-ia,
FERIA QUINTA
Extrø temprus paschale
Ant.
VIII G VIII
A d-iú-tor me- us.
* dum anxiarétur cor meum, in
petra exaltátsti me.
Deduxísti me, quia factus es
spes mea : * turris fortitudinis
a fácie inimlc;^.
Inhabiuibo in tabernáculo tuo
in s¿Écula : * prótegar in vela-
ménto alávunz ¡zárum.
Quóniam tu, Deus meus,
exaudísti oratiónem m,eam : *
dedísti hereditátem timéntibus
* ntmÊn tuum.
Dies super dies regis adlcies : *
annos eius usque in diem gene-
ratiónis et generarzónis.
Pérmanet in ætérnum in con-
spécnr Dei : * misericórdiam et
veritátem eius qzls requlret?
Sic psalmum dicam nómini tuo
in s¿åculum s¿Íruti : * ut reddam
vota mea de di¿ in dielrn.
alle-lú- ia.
Tempore paschali
Ant.
G
A
 Ad Completoríum Feríø quinta 77

Deus, ne elongéris a me : * tuum * generatióni omni, quæ

Deus meus, in. avxihttm trueutn øentúra est :
réspice. Poténtiam tuam et iusdtiam
Ps.69. De-us, in ad-iuto-ri- um me- um intén- de : * Dómi-ne, tuam, Deus, usque in altíssima,
Psalmus 7o, ii quæ fecísti magaália : * Deus,
rronfundántur et defíciant de- quis sírn?s tibi?
\-¡ uahéntes ánimæ n,eæ : * Quantas ostendísti mihi tribu-
operiántur confusióne et pudóre latiónes multas et malas : ç et
ad adiu-vándum rne fætl- na. qui quærunt rnala mihi. convérsus vivifrcásti me : * et
Ego autem semper sperábo : * de abyssis terræ íterum reiltxTstt
Confundántu¡ et revereántur, Quóniam ûrmaméntum me- et adíciam super omnem laudun me:
* qui quærunt inímøtn m'eam. um, * et refúgium meum es ttt. tuam. Multiplicásti magnificéntiam
Avertántur retrórstrm et eru- Deus meus, éripe me de manu Os meum annuntiábit iustítiam tuam : * et convérsus conso/dføs
béscant, * qui volunt mihi peccâtóris, * et de manu contra tuam : * tota die salutdre tuum. es me.
'nala.
Avertántur statim erubescén- legem agéntis et inTqrn : Quóniam non cognóvi littera- Nam et ego confitébor tibi in
t€s, * qui dicunt mihi : Euge, Quóniam tu es patiéntia mea, filfamr'htroíbo in poténtias Dó- tuam : *
vasis psalmi veritátem
euge. Dómine : * Dómine, spes mea mini : * Dómine, memorábor Deus, psallam tibi in cíthara,
Exsultent et læténtur in te ah:ven;túte mrea. iustítiæ tuæ sollus. Sanctus Israel.
oûìnes qui qu:erunt te :* et In te confirmátus sum ex Deus, docuísti me a iuventúte Exsultábunt lábia mea cum
dicant semper : Magnificetur Dó- útero : * de ventre matris meæ mea : * et usque nunc pronun- cantávero tibi : * et ánima mea'
minus : qui díligunt safutdre tu es prot¿ctof meus. tiábo mirabília tua. quam redemísti.
tuum. In te cantátio me¿¡ semper : * Et usque in senéctam et sé- Sed et lingua mea tota die me-
Ego vero egénus et pauper
*
tamquam prodígium facnrs sum nium :* Deus, ne derellnquas ditábitur iustítiam tuam : * cum
sum : Devs, cídùna me. multis : et tu adiútor fortis. rnêr confüsi et revériti fuerint qui
Adiútor meus et liberátor meus Repleátur os meum laude, ut Dcilec annúntiem bráchium qrurrunt ¡nala m;ìûti.
es nr : * Dómine, tæ motêrß. cantem glóriam tuam :* tota
die magnitu dinem tuaø," Extra tønprus paschale, antiphona :
Psalmus 7o, i Ne proícias me in témpore
Tn te, Dómine, speúvi, non senectútis : * cum defécerit vi¡-
I confundar in ætérnum : * in tus mea, ne derelltqaas me.
iustítia tua líbera me, et éripß Quia dixérunt inimíci mei mí- Adiú-tor me- us et li-be-rá-tor me- us esto, Dómi-ne.
me. hi : * et qui custodiébant áoimam
Inclína ad me aruem tuam, * meam, consílium fecqunt in Tempore paschali, antþhona :
er salva me. unum,
Esto mihi in Deum protecto- Dicéntes : Deus derelíquit eum, I
rem, I et in locum munltum : * persequímini et comprehéndite
tt salz¡um me fâcias, eum : * quia non æt cui erípiat. Alle-lú- ia, alle-lú-ia, alle-lú-ia.
78
FERIA SEXTA
Extra temprus paschalc
Ant.
vrr d
V orbi terræ : * commóta est et
o-ce me- a
vo-ce me- a ad De- um,
In die tribulatiónis meæ Deum
exquisívi, m¡ánibus meis nocte
contra eum : * et non sum de-
céptus.
Rénuit consolári ánima mea, ?
memor fui Dei, et delectátus
sum, et exercitátus sum : * et
defécit splritus nreus.
Anticipavérunt vigílias óculi
mei: * turbátus sum et non sum
locútus.
Cogitávi dies antíquos : * er
annos ætérnos in mente hábui.
Et meditátus sum nocte cum
corde rng6, * et exercitábar, et
scopébam splritum rneum.
Numquid in ætérnum prolciet
Deus : * aut non appónet ut
complacítior sit adhuc?
Aut in finem misericórdiam
suam abscíndet, * a generatióne
in generatiónem?
Ad Completoríum
Ps. 76ri. ad Dóminum clamá- vi : *
r. l-
er intén- dit mi- hi.
Aut obliviscétur miseréri
Deus ? * aut continébit in ira sua
misericórdias suas?
Et dixi : Nunc cæpi : * hæc
mutátio déxteræ Excélsi.
Memor fui óperum Dómini : *
quia memor ero ab inítio mira-
bílium tuórum,
Et meditábor in ómnibus opé-
ribus tuis : * et itr adinventióni-
bus tuis exercébor.
Psalmus 7Ç ü
in sancto via tua : g quis
Tìeus,
I-l Deus magnus sicut Deus
noster? * tu es Deus qui facis
mirabllia.
Notam fecísti in pópulis vir-
tútem tuam : * redemísti in brá-
chio tuo pópulum tuum, f,ílios
Iacob et loseph.
Fria
Vidérunt te aqrue, Deus, g vi-
dérunt te aquæ : * et timuérunt,
et turbátæ sunt abfssi.
Multitudo sónitus aquárum: *
vocem dedérunt nubes.
Etenim sagíttæ tuæ tráns-
eunt : * vox tonítrui tui in rota.
Illuxérunt coruscatiónes tuæ
contrémuit terra.
In mari via tua, et sémitæ
tuæ in aquis multis : * et vestígia
tua non cognoscéntur.
Deduxísti sicut oves pópulum
tuum, * in rnanu Móysi et Aaron.
Psalrnus 85
Dómine, aurem tuam,
Ilnclína,
et exáudi me : * quóniam
inops, et pauper sum ego.
Custódi rinimam meam, quó-
niam sanctus sum : * salvum
fac servr¡m tuum, Deus meus,
sperrintem in te.
Miserére mei, Dómine, quó-
niam ad te clamávi tota die : *
lætífica ánimam servi tui, quó-
niam ad te, Dómine, ánimam
meam levávi.
Quóniam tu, Dómine, suávis,
et mitis : * et multæ misericór-
diæ ómnibus invocántibus te.
Auribus pércipe, Dómine, ora-
tiónem rneam : * et inténde voci
deprecatiónis meæ.
In die tribulatiónis meæ cla-
mávi ad te: * quia exaudísti me.
sexta 79
Non est símilis tui in düs,
Dómine : * et non est secundum
óperà tua.
Omnes gentes, quascúmque fe-
císu, g vénient et adorábunt co-
ram te, Dómine : * et glorificá-
bunt nomen tuum.
Quóniam magnus es tu et fá-
ciens mirabllia : * tu es Deus
solus.
Deduc me, Dómine, in via
tuâ, z et ingrédiar in verit¡ite
tua : * lætétur cor meum, ut
tímeat nomen tuum.
Confitébor tibi, Dómine, Deus
meus, in toto corde meo, * et
glorificábo nomen tuum in ætér-
num:
Quia misericórdia tuå magna
est super me : * et eruísti áni-
mÍrrn meam ex inférno infeiióri.
Deus, iníqui fuNurrexérunt su-
per me, et synagóga poténtium
quæsiérunt ánimam nteam : * et
non proposuérunt te in conslÉctu
suo.
Et tu, Dómine, Deus mise-
rátor et miséricors, * pátiens et
multæ misericórdiæ et verax,
Réspice in me etmiserére meirl
da impérium tuum púero tuo : *
et salvum fac fílium anclllæ tuæ.
Fac mecrrm signum inbonumrg
ut vídeant qui odérunt me, et
confundrintur : * quóniam tut
Dómine, adiuvísti me et conso-
látus es me.
8o Ad Completoriurn Feria sexta T. P. 8r

Aut obliviscétur miseréri Deus ? Psalmus 85

Anti- * aut continébit in ira sua miseri'
phona córd¡as suas? fnclína, Dómine, aurem tuam,
Et dixi : Nunc cæpi : * hæc I et exiudi me : * quóniam
Vo-ce me- ad Dómi-num clamá-vi, neque o- mutátio déxteræ E¡célsi. inops, etpavper sum ego.
Memor fui óperum Dómini: * Custódi ánimam meam, quó-
quia memor ero ab inítio mira- niam sanctus sum : * salvum
bílium Ízórum, fac servum tlum, Deus meus,
bli-viscé-tur mi-se-ré-ri De- us.
Et meditábor in ómnibus opé- spercíntem in te.
ribus tuis : * et in adinventióni- Miserére mei, Dómine, guó-
bus tuis ex*cébor. niam ad te clamávi tota díe : *
lætífica ánimam servi tui, quó-
Psalmus 76r ii niam ad te, Dómine, ánimam
FERIA SEXTA T. P. T\eus. in sancto via tua : e mecrm levâvi.
L/ q*r Deus magnus sicut Quóniam tu, Dómine, suávis
Tanpore paschali Deus noster? * tu es Deus qui et mitis : * et multæ misericórdiæ
Ant. facis mirabT\a. ómnibus invocdzrrbus te.
- ' Notam fecísti in pópulis vir- Auribus pércipe, Dómine, ora-
-- - - ' ¡.t ll fútem tuam : * redemísti in tiónem rneam : * et inténde voci
A -t"."J: Ps.76,¡'. vo-ce me- a ad Dómi-num cla- bráchio tuo pópulum tuum, fílios deprecatidn* rneæ.
In die tribulatiónis meæ cla-
Iacob et loseph.
Vidérunt te aqu¿e, Deus, ? mávi ad te : * qana exaudlsti
vidérunt te aquæ : * et ti- me.
-- muérunt, et turbátæ sunt øbfssi. Non est símilis tui in diis,
intetùit u¡i' hi. Multitudo sónitus aquárum : * Dómine : * et non est secúndum
vocem dedérunt nubes. óperø tua.
In
die tribulatiónis meæ Deum Cogitávi dies andquos : * et Etenim sagínæ tuæ tránseunt: Omnes gentes quascúmque fe-
exquisívi, mánibus meis nocte annos ætérnos ii rterrte hábui. * vox tonítrui tui in rota. císti, g vénient, et adorábunt co-
contra eum : * et non su,¡n de- Et meditátus sum nocte cum Illuxérunt coruscatiónes tuæ ram te, Dómine : * et glorificá-
céptus. corde meo, * et exercitåbar, et orbi terræ : * commóta est et bwtnomen tuum.
Rénuit consolári ánima mea. ? scopébam spiriturn meum. contrémuit tena. Quóniam magnus es tu et
memor fui Dei, et delectátus Numquid in ætérnum proíciet In mari via tua, et sémitæ tuæ fáciens mirabllia : * tu es Dans
sum, et exercitátus sum : * et Deus : * aut non appónet ut in aquis multis : * et vestígia solus.
defécit spvitus rneus. complacítior szr adhuc? tua non cognoscénfr.n. Deduc me, Dómine, in via
Anticipavérunt vigílias óculi Aut in finem misericórdiam Deduxísti sicut oves pópulum tua, I et ingrédiar in veritáte
mei : * turbátus sum, et Írorr surn suam absclndet, * a generatióne tuum, * in manu Móysl et tua : * lætétur cor meum, ut
locútus. in generarr,ónem? Aaron. tímeat nomen tuum.

T.C.-ó
8z Ad Cornpletoriunt Sabbato 8¡

Confitébo¡ tibi, Dómine, Deus Et tu, Dómine, Deus miserátor

meus, in toto cotde meo, * et
gloriûcábo nomen nxlrin in ætér-
num :
Quia misericórdia rua magna
est superme : * et eruísti áni-
mam meam ex inférno nferiôfi.
Deus, iníqui insurrexérunt su-
per me, et synagóga poténtirm
quæsiérunt ánimam meam : * et
non proposuérunt te inconspéctu
suo.
et miséricors, * pátiens et multæ
misericórdiæ et verax,
SABBATO
Réspice in me, et miserére
mei, g da impérium tuum prlero Extra tempus paschale
tuo : * et salvum fac fílium
arcíllæ t¡tæ- Ant.
Fac mecum signum in bonumre
va
ut vídeant qui odérunt û€:
et confundántur : * quóniam tu,
I n-tret. Ps. 87. Dómi-ne, De- us sa-lú-tis me- æ: *
Dómine, adiuvísti me et coûso-
lcítus es me.

Anti- in di- e clamá.vi et noc- te co-ram te.

PrtUn4t
Intret in conspécnr tuo orátio
Alle- Iú- ia, al-le- lú- ia, al-le-lú- ia. mea : * inclína aurem tuam ad
precem ñ,|eam : inópia.
Quia repléta est malis gnima
mea : * et vita mea infém¡ ap-
propinquávit :
Æ,stimátus sum cum descen-
déntibus in lacum : * factus sum
sicut homo sine adiutório, inter
mórtuos liber.
Sicut vulneráti dormiéntes in
sepúlcris, ¿ quorum non es me-
mor ámplius : * et ipsi de manu
tua repúlsi sunt.
Posuérunt me in lacu inferióri:*
in tenebrósis et itr umbra mortis.
Super me confirmátus est furor
tuus : * et omtes fluctus tuos
induxlsti super me.
Longe fecísti notos meos a
me : * posuérunt me abomina-
tiónem sibi.
Tráditus sum, et non egrcdié-
bar : * óculi mei languérunt præ
Clamávi ad te, Dómine, tota
die : * expándi ad te manus
meas.
Numquid mórnris fácies mira-
bllia : * aut médici suscitábunt,
et confitebnintur tibi?
Numquid narrábit áliquis in
sepúlcro misericórdiam tuam, *
et veritritem nram in perdi-
tióne?
Numquid cognoscéntur in té-
nebris mirabília tua, * et iustítia
tua in terra obliviónis?
Et ego ad te, Démine, cla-
mávi : * et mane orátio mea
prævéniet te.
Ut quid Dómine, repéllis ora-
tiónem meam : * avértis fáciem
tuam a me?
84 Ad Completorium
Pauper sum ego et in labóribus
a iuventúte m.ea : * exaltátus
auteri, humiliátus sr¡m et con-
turbátus.
In me Úansiérunt iræ tuæ : * et
terróres tui conturbavérunt me.
Circumdedénrnt me sicut aqUa
tota die : * circumdedérunt me
simul.
Elongásti a me amícum et pró-
ximum : * et notos meos a mi-
séria.
Psalmus toz, i
f,!énedic, ánima mea, Dómi-
I-l no: * et ómnia, quæ intra me
sunt, nómini sancto eius.
Bénedic, ánima mea, Dómi-
no : * etnoli oblivísci omnes retri-
butiónes eius.
Qui propitiátur ómnibus ini-
quitátibus tuis : * qui sanat omnes
infirmitátes tuas.
Qui rédimit de intéritu vitam
tuam : * qui corónat te in mise-
ricordia et miseratiónibus.
Qui replet in bonis desidérium
tuum : * renovábitur ut áquilæ
iuvéntus tua :
Fáciens misericórdias Dómi-
nus : * et iudícium ómnibus inirl-
riam patiéntibus.
Notas fecit vias suas Móysi, *
fíliis Israel voluntátes suas.
Miserátor et miséricors Dó-
minus : * longánimis et multum
miséricors.
Non in perpétuum irascétur : *
neque in ætérnum comminá-
bitur.
Non secúndum peccáta nostra
fecit nobis : * neque secúndum
iniquitátes nostras retrlbuit no-
bis.
Quóniam secúndum altitúdi-
nem cbli a terra : * corroborávit
misericórdiam suam super ti-
méntes se.
Quantum distat ornrs ab occi-
dénte : * longe fecit a nobis ini-
quitátes nostras.
Psalmus roz, ü
miserétur pater filió-
¡luómodo
\rum, g misérnrs est Dómi-
nus timéntibus se : * quóniam
ipse cognóvit figméntum ro-
strum.
Recordátus est quóniam pulvis
sumus : e homo, sicut fænum
dies eius, * tamquam flos agri
sic efflorébit.
Quóniam spíritus peruansíbit
in illo, et non subsístet : * et
non cognóscet ámplius locum
suum.
Misericórdia autem Dómini ab
ætérno, * et usque in ætérnum
super timéntes eum.
Et iustítia illíus in fílios filió-
rum, * his qui servant testamén-
tum eius :
Et mémores sunt mandatórum
ipslus, * ad faciéndum ea.
Sahbato T- P-
Dóminus in cælo parávit se-
dem suam : * et regnum ipsíus
ómnibus dominábitur.
Benedícite Dómino, omnes An-
geli eius : * poténtes virnite, fa-
ciéntes verbum illíus, ad audién-
dam vocem serménum eius.
Anti-
phona
Intret o-rá-ti- o me-
SABBATO
Tenpre paschali
¡int.
r
A lñll;.
87. Dómi-ne, De- us sa-lú-tis
in di- e clamá-vi et nocte co-ram
Intret in conspéctu tuo orátio
mea : * inclína aurem tuam ad
trecem meam:
Quia repléta est malis ánima
mea : * et vita mea inférno ap-
propinqaâxit.
,S,stimátus sum cum descen-
déntibus in lacum : * fachrs sum
sicut homo sine adiutório, inter
mór¿zos liber-
8S
Benedícite Dómino, omnes vir-
tútes eius : * minístri eius, qui
fácitis voluntátem eius.
Benedícite Dómino, ómnia
ópera eius : * in omni loco do-
minatiónis eius : bénedic, ánima
mea, Dómino.
a in consp'éctu tu-o, Dómi-ne.
T. P.
me- æ:*
te.
Sicut vulneráti dormiéntes in
I quorum non es me-
sepulcris,
mor ámplius : * et ipsi de manu
tuø reprí'Isi sunt.
Posuérunt me in lacu inferióri :
* in tenebrósis et in u¡tùra
mortis.
Super me confirmátus est fu-
ror tuus : * et omnes fluctus tuos
indu¡ís¿i super me.
(

86 Ad Completorium Sabbato T. P. 87

Longe fecísti,nþtos meos a Psalmus ro2, í rum, * his qui servant testa-
me : * posuérunt me abomina-
Psalmus roz, iû
mérítum eius :
winem sibi. f)énedic, ánima mea, Dómi- uómodo miserétur pater fi- Et mémores sunt mandatórum
Tráditus sum, et non egre- lJ oo i ómnia, quæ inua liórum, g misérnrs esr Dó- ipslus, * ad faciéndurn ea.
diébar : * óculi mei laoguérun-t me sunt,' nómini
", søncto eías. minus timéntibus se : * quóniam Dóminus in cælo parávit se-
præ in6pia. Bénedic, ánima mea, Dómi- ipse coguóvit f igméntum nostrum. dem suam : * et regnum ipsíus
Clamávi ad te, Dómine, tota no : * et noli oblivísci omnes Recordátus est quóniam pulvis ómnibus dominátbittu-
die : * expándi ad te rnanus retributidz¿s eius. sumus : g homo, sicut fænum Benedícite Dómino, omnes An-
rneas. Qui propitiátur ómnibus ini- dies eius, * tamquam flos agri geli eius : * poténtes virtúte,
Numquid mórtuis fácies mi- quitátibus tuis : * qui sanat om- sic ffirébit. faciéntes verbum illíus, ad au-
rabllia : * aut médici suscitií-
'
nes infirmirdt¿s tuas. Quóniam spíritus peruansíbit diéndam vocem sermónum eius.
bunt, et cotfrtebtintur rtbi? Qui rédimit de intéritu vitam in illo, et non subslstet : * er Benedícite Dómino, omnes vir-
Numquid narrábit áliquis in tuam : * qui corónat te in mise- non,: cognóscet ámplius loctnn tútes eius : * minístri eius, qui
sepulcro misericórdiam tuam, * ricórdia et miserør¿ónibus. suum. fácitis volun t rítem eits.
et veritátem tuam in perditífine? 'Misericórdia autem Dómini ab
Qui replet in bonis desidérium Benedícite Dómino, ómnia
Numquid cognoscéntur in té- tuum : * renovábitur ut áquilæ ætérnor -* et usque in ætérnum ópera eius : * in omni loco do-
nebris mirabília tua, * et iustítia iuvéntus taa:. Super ttméntes eum. minatiónis eius, bénedic, ánima
tua in tena obliaiónís? Fáciens misericórdias Dómi- Et iusdtia illíus in fflios filió- mea,D6mino.
Et ego ad te, Dóming cla- nus : * et iudícium ómnibus
mávi : * et mane orátio mea iniúriam pørréntibus.'
Notas fecit vias sgas Móysi, *
arrrrz-
præoéniet te. pËor"z
Ut gdd, Dómine, repéllis fíliis Israel vohtntrÍtes snas. -"
'oratiónem meam :* avértis fá- Miserátor et miséricors Dómi- AIle- lú- ia, al-le-lú-ia, al-leJú-
nus : * Îongánimis et mulrøze
ia.
ciem ruam a me?
Pauper sum ego, et in labó- zziséricors.
ribus a iuventúte rnea : * exal- Non in perpétuurn irascétur : *
fátus autem, humiliátus sum et neque in ætérnum comminâbinn.
conturbâns. Non secúndum peccátå nbstra
fn me uansiérunt iræ tuæ : * fecit nobis : * neque secrinclum
et terróres tui conturbøvérunt iniquitátes nostras renibuit nobis.
me. Quóniam secúndum ahitúdi-
Circumdedérunt rne sicut aqua nem cæli a terra : * corroborávit
tota die : * circumdedqunt me misericórdiam suam sup¿r rl'mén-
simul. tes se.
Elongásti a me amícum et Quantum distat or-nrs ab occi-
próximum : * et notos meos úr dénte : * longe fecit a nobis
miséria. iniquirdres nostras.
(

88 Ad Cornpletorium In festis B. Mariæ V. 8g

Cadent a látere tuo mille, g et in me sperávit,libe-

IN FESTIS B. MARIÆ, VIRGINIS decem míllia a dextris tuis : * ad
Quóniam
rábo eum :* prótegam eum,
te autem non appropinquábit. quóniam cognóvit nomen meum.
Super psalmos antiqhnnn t nisi alíter notetur. In festo Septem Do+
Verúmtamen óculis tuis con- Clamábit ad me, et ego exáu-
lorum B. Mariæ Virg. antiPhonø 2-
siderábis : * et retributiónem diam eum : e cum ipso sum in
VII A peccatórum vidébis. tribulatióne : * erípiam eum er
Quóniam tu es, Dómine, spes glorificábo eum.
mea : * Altíssimum posuísti re-
V irgo Ma-rí- a. Ps.4. Cum invo-cá-rem, ex-audí-vit me fúgum tuum.
Longitrldine diérum replébo
eum : * et osténdam illi salut¡áre
I Non accédet ad te malum : * meum.
et flagellum non appropinquábit
tabernáculo tuo. Psalmus r33
De-us iustl-ti-æ me- æ: *in tri-buJa-ti- ó-ne di-la-tá-sti mi- hi. Quóniam Angelis suis mandá- f,cce nunc benedlcite Dómi-
vit de te : * ut custódiant re in IJ num, * omnes servi Dómini :
Miserére mei, * et exáudi In pace in idlpsum * dórmiam
et requiéscam.
ómnibus vüs tuis. Qui statis in domo Dómini, *
oratiónem meam. In mánibus portábunt re : * in átrüs domus Dei nostri.
Filü hóminum, úsquequo gravi Quóniam tu, Dómine, singu-' ne forte offéndas ad lápidem In nóctibus extóllire manus
corde? * ut quid dilígitis láriter in spe * constitulsti me. pedem tuum. vestras in sancta, * et benedl-
vanitátem, et qurÉritis mendá- Super áspidem, et basilíscum cite Dóminum.
Psalmus 9o
cium?
¡^rui hábitat in adiutório Al- ambulåbis : * et conculcábis Benedícat te Dóminus ex
Et scitóte quóniam mirificávit leonem et dracónem.
Dóminus sanctum suum : * Dó- Q tíssimi, * in protectióne Dei Sionr* qui fecit cælum et tenam.
minus exáudiet me cum clamá- cæli commorábitur.
vero ad eum. Dicet Dómino : SuscéPtor
frascímini, et nollte peccáre : * etrefúgiummeum: *
meus es tu,
quæ dícitis in cordibus vestris, Deus meus, sperábo in eum. r. Virgo Ma-rí- a, non estti-bi sími-lis na-ra in mundo
z. Virgo Ma-rí- a, non est ul-la sími-ls6 passa do- ló- ren
in cubílibus vestris compungl- Quóniam ipse liberávit me de
mini. láqueo venántium, * et a verbo
Sacrificáte sacrifícium iustí- áspero.
tiæ, g et speráte in Dómiuo : * Scapulis suis obumbrábit tibi :

multi dicunt : Quis osténdit no-
bis bona?
Signátum est super nos lumen
wltus tui, Dómine : * dedísti
lætítiam in corde meo.
A fructu fruménti, vid,
ólei sui * multiplicáti sunt.
* et sub pennis eius sPerábis. mu-lí- e-res, flo- rens ut ro-sa, fragr¡ns sic-ut lí- li-
Scuto circúmdabit te véritas mu-lí- e-res, dum cru- ci- fi-xum cernis mo-ri Fí- li-
eius : * non timébis a timóre
noctúrno.
A sagítta volánte in die, ? a'îe."
et gótio perambul¡ånte in ténebris, * o-ra pro no-bis, Sancta De- i Gé-netrix. T. P. Alle-lú- ia.
ab incúrsu et dæmónio meridiáno. o-ra pro no-bis, pi- a De- i Gé-netrix.
T.C
-7
r
90 Ad Completoríum In Purificatione B. M. V. 9r
Cadent a látere tuo mille, a et Quóniam in me sperávit, libe-
IN PURIFICATIONE B. M. V. decem míllia a dextris tuis : * ad rábo eum :*
prótegam eum,
te autem íofr approainquábit. quóniam cognóvit noTnen meum,
Verúmtamen óculis tuis con- Clamábit ad me, et ego exáu-
Supø psalmns
siderábis : * et retributiónem diam eum : e cum ipso sum in
Ant. peccafórum zt¿débis. tribulatióne : * erípiam eum et
Ig Quóniam tu es, Dómine, spes glorificdóo eum.
rnea : * Altíssimum posuísti re- Longitudine diérum replébo
S Ps. 4. Cum invo-cá-rem, ex-audí-vit me De- us fígium tuum. eum : * et osténdam illi salu¡dr¿
Non accédet ad te malum : * meum.
et flagéllum non appropinquábit
tabernácz/o tuo. Psalmus r33
iu-sd- ti- æ me- æ : * in tri-bu-la-ti- ó-ne di-la-rd-sti mi- hi. Quóniam Angelis suis man- Dcce nunc benedícite Dómi-
dávit de te : * ut custódiant te l) num, * omnes sero¿ Dómini :
Miserére mei, * et exáudi Quóniam tu, Dómine, singu- in ómnibus s¡¿s tuis. Qui statis in domo Dómini, *
onlónem meam. láriter in spe * consa¿ulsti me. In mánibus portribunt te : * in átriis domus De, nostri.
Fílü hóminum' úsquequo gra- ne forte offéndas ad lápidem In nóctibus extóllite manus
vi corde? * ut quid dilígitis va- Psalmus 9o pedem tuum. vestras in sancta, * et benedíare
nitátem, et qurÉrirzs mendáchtn? Super áspidem, et basilíscum Dóminum.
Et scitóte quónian mirificavit ui hábitat in adiutório Al- ambulábis : * et conculcábis Benedícat te Dóminus ex Sion,
Dóminus sanctum suum : * Dó- tlssimi, * in protectióne Dei leónem et dracónem. * qui fecit cæIurn ¿r terram.
minus exáudiet me cum clamá- cæli commotãtbit:u¡'.
wo ad eum. Dicet Dómino : SuscéPtor Anti-
Irascímini, et nolíte peccáre : * meus es tu, etrefúgium meum :
* phona
quæ dícitis in córdibus vestris, Deus meus, speráåo zz eum-
in c,nbílibus vestris compungfmni. Quóniam ipse liberávit me de
*
Sacrificáte sacrifícium iustí- láqueo venántium, et a verbo
træ, ? et speráte in Dómino :
* áspero.
multi dicunt : Quis osténdit noóts Scípulis suis obumbrábit tibi :
bona?
* et sub pennis eius sPeútbis.
céde pro no-bis ad Dómi-num De- um nostrum.
Signátum est super nos lumen Scuto circúmdabit te véritas
vultus tui, Dómine : dedísti eius : * non timébis a timór¿
*
lætítiam in corde mLeo. n¿ctúrno.
A frucn¡ fruménti, vini, et ólei A sagítta volánte in die, g a
*
sui mulrþ/æáti sunt. negótio perambuLinte in téne-
In pace in idlpsum dormiam bris, * ab incúrsu, et dæmónio
*
et requìéscam. meridíâno.
r
C anticum ctan. . a.n tþhonis

CANT.ICUM
cum antiphonis
eslaudá-bi-lis et ramen in-efl fá-bi-,lis: tu in no-bis es,
In ofrcio per antnun antþhonatrta

Dó-mi-ne, et nomen sanctr¡m tu- um invo- cá-tum est su-

alva nos, * Dómi-ne, vi-gi-lántes, cu$to-di nos dor-

ut rri-gi-lémus cum Christo, et requi- escií-mus

per nos : ue de-re- línquas nos, De- us no.ster : ut in di- e

l.
iu-dl-ci- i nos col-lo-cá.re diguêris rnter sanctos et
Tenlnre Pasionis ont;þhØta ttt a

e.léc-tos tu- os, Rex be-ne- díc-te.

Rex * glo- ri- o- se inter sanctos tu- os, qui semper

Nunc di- míttis servr¡m tu- um, Dó-mi- ne, * r. secúndum verbum tuum lz pa- ce,
z. Quia vidérunt ó- crr- li me- i * z. salutá- trr- rrñ.r
3. Quod pa- úr sti * 3. ante fäciem ómnium po- pu- lé- rum,
4. Lumen ad revelati- ó- neur gén-ti- um * 4. et glóriam plebis.nr- a Is- ra- el.
5. Glória Pa- tri et Fl- li- o * j. et Spirítu- t Sanc- to.
6. Sicut erat in princípio et nunc et sem- Ptrr
* 6. et in sÉcula sæculó- ran. A- mm.
94 Cantianm cum antþhonis

Hebilonail.a I et II Quailragesimæ antiphana tvu

no- stns iu-ste i-rá- sce- ris? * Sancte

- ví- gi- la * su-per nos, æ-térne Salvá-tor' ne nos

for- tis, et mi-sé-ri-cors Salvá-

I
appre-hén-dat cál-li-dus tenrå-tor : qui- a tu facnrs es no-
tor, amá-ræ morti ne tra- das nos.
Sequens f . cantenn ab uno cui iniunctum.fuæit, choro sedente.
bis sempi-tér-nus ad-iú- tor.

Hebilornada III et IV Quadragesimæ antiphonatvs

Í. N. pro- í-ci- as in témpo-re

é-di- a vi-ta * in morte su- mus: qtem quá-rimus de-fe-ce-rit virttrs no- stra, ne de-re-línqtu¡s nos, Dó-mi-ne.

ad-iu-tó- ni- si te, Dómi- rê, qui pro peccá-tis * Sancte

Nunc di- míttis servum tu- ufns Dó- rni- ne, * r. secúndum verbum tu- um in Pa- ce,
z. Quia vidérunt ó- c-Lt- l; me- i * 2. SA- Iu- td- re tu- lrm,
3- Quod pa- rár sti * 3. ante fáciem ómd- um po- þu- ló- rum,
ó- nÊtn gén- ti- um
* 4. et glóriam ple- bis tu- æ fs- ra- el.
4. Lumen ad revelati- *
5. Glória Pa- tri et Fl- li- o 5. et Spi- rí- tu- i Sancto.
6. Sicut erat in princípio et nunc et sem- Per, * 6. et in sácula sæ- cu- ló- rum. A- men-
r
96 Canticutn cam antiphonis 97

t
Tenpore Natizitatís
r- Alle-lú- ia. * Verbum ca- ro fac- tum est, alle-lú-ia, r. et habitá- vit in no- bis, al-le-hl- ia, al-le- tú-ia.
Tenpore Epíphøtúæ
z. Alle-hl- ia. * Omnes de Sa- ba vé- ni- ent, alleJú-ia, 2. aurum et thus de- fe- rén- tes, al-le-lú- ia, al-le- lú-ia.
Tempme Resmectionis

3. Alle-lrt- ia. * Resurré- xit Do- mi- nus, alle-lú-ia, 3. Srflrt di- xit vo- bis, al-le-lú- ia, al-le- hl-ia.
Tenpore Ascetlsiottis
4. AlleJú- ia. * Ascéndeos Chri- stus in al- tum, alle-lú-ia, 4. captívam duxit ca-pti- vi- tá- tem, al-lelú- ia, al-le- lú-ia.
Tmtpore Paztecostes
5. Alle.lú- ia. * Spíritus Pa- rá- cli- tus, alle-lú-ia, 5. docê bit vos ómni-a, al-le-l¡l- ia, al-le- lú-ia..
In festo Corporis Cbisti
6. Alle-lú- ia. * Panis quem e- go dé- de- ro¡ alle-lú-ia, 6. caro meri çst pro mundi vi- ta, al-le-lú' ia, al-le- lú-ia.
In festo Cmdis lesa
*
7. Alle-lú- i¿. ÍIauriétis in gáu- di- o' alle-lú-ia, 7. de fóntibus Sal- r¿- te- ris, al-le-lú- ia, al-le- lú-ia.

Nunc di- mínis servr¡m ñrurn, Dó- mi- ne, * r. secúndum verbum tu- um in pa- cê¡
2. Quia viderunt óculi me- i* z. salu- tá- ne tu- ltm,
3. Quod pa- fa- sti * 3. ante fláciem ómnium po- pu- l'ó- rum,
4. Lumen ad revelatiónem gen- ti- um * 4. et glóriam plebis tu- æ Is- ra- el.
S. Glória Patri et Fl- li- 'o * 5. et Spi- rl- tu- i Sanc- to.
6. Sicut erat in princípio et nunc et sem- Per¡
* 6. et in s¿Ëcula sæcu- tó- nün. A- men.
98 Cantictnt cum antþhonis 99

In festis B.M.V. ornnium gratiørum Mediatricis, B. Marie V. Re_

Etnæ' Asvmptionis B-M-v., ss..Nome'zrs Mariæ et septem Dolorw,
B.M.V. antiphona vtt a Virgo be- ue-díc-ta. * T.P.Virgo be- ne-dícta, alle-lú- ia.

Durn dicítur sequens antìplwna, sint Fratres gmtflcxí

In festo Pwifuationis B. Mariæ V. antiphona vtt a

S ub tu- um * præ-sí-di- um confu-gi-mus, sancta De- i

unc dimít-tis, * Dó- mi-ne, servum tu- um in pa- ce,

Gé-netrix : nostras depre-ca-ti- ó-nes ne despí-ci- as in ne_ ces-

qui- a vi-dé-runt o-cu-li me- i sa-lu-tá-re tu- um.

si-tá-ti-bus, sed a pe-rí-cu-lis cunctis lí-be-ra nos semper

Nunc di- míttis senn¡m tu- um, Dó-mi- [€r * r. secúndumverbum tu- um in pa- C€¡
z. Quia vidérunt ó- cu- li rne- i* z. salu- tâ- re tu- r9'
3. Quod pa- rã- sti * 3. ante lacrem omnts¡¡1 no- pu- tó- rufn,
4. Lumen ad revelati- ó- nem gén_ ti_ um* 4. et glóriam plebis tu- æ fs- ra- el.
5. Glória Pa- tri er Fl- li- o* 5. et Spi- Å- tu- i Sanc- to.
6. Sicut erat in princípio et nunc et sem*
P€r,
* 6. et in sácula sæcu- tó- rum. A- men.
r eantiatm cum antiphottís

In festis B. Mariæ V., nisi aliter notetur, antiphona vrrr c Triduo safro alrtìPløna Yrlr c

Dkto et glóriam plebis tuæ Israel, stat'im atntatur antiphona :

or- de * et á-ni-mo Christo ca-námus glo- ri-

hristus facn¡s est pro no-bis o-bé-di- ens usque ad

in hac sacra so-lemni-tá-te præ-cél-sæ Ge-netrí-cis De- i

mortem, mortem autem cru-qs.

*Mâ-rí- æ. * T. PMa-rÍ- æ, al-le-lú- ia.

Nunc di- míttis servr¡m tuum, Dó- mi- D€, * r. seoindum verbum Et- utn in pa- c€r
2. Quia vidérunt óculi me- i* z. salu- td- re tu- llm'
3. Quod pa- rá- sti * 3. ante fäciem ómnium þo- p¿- ló- nun,
4. Lrrmen ad revelatiónem gén- ti- um* 4. et glóriam plebis tu- æ Is- ra- el.
5. Glória Patriet Fl- ti- ' o* 5. et Spirí- tu- i Sanc- to.
6. Sicut erat in princþio et nunc et sem- P€r,
* 6. et in sácula sæcu- Io- rum. Il- men.
 Cantiann cum antþhonis r03

In aigilia Natiztitøtis Domini antþhona vru c In festo Annuntiatíonis B. Mariæ V. antiplønawtt c

c-ce * complé-ta sunt ómni- a quæ dicta sunt per

Ange-lum de Vírgi-ne Ma-rí- a. verbum * tu- um. * T. P. tLr- um, al-le-ftl- ia.

Nunc di- míttis servum tuum, Dó_ ml- nêr'* r. secrlndum verbum tu- un in pa- cer
z. Quia vidérunt oculi me_ i* z. salu- ttí- re tu- um,
3. Quod pa- rãy sti * 3. ante fáciem ómnium þo- pu: ló- rum,
4. Lumen ad revelatiónem gen- ri- üm* 4. et glóriam plebis tu- æ Is- ra- el.
5. Glória Pari et Fl_ ti- o* 5. et Spirí- tu- i Sanc- to.
6. Sicut erat in princípio et nunc er sem_ Ptr, * 6. et in sácula sæcu- Io- rum. Ã- men.
 TABULA GENERALIS
ARTICULUS I. Regulæ concordantiarum melodiæ cum textu
in clausulis 5

S I. De clausulis melodicis earumque structum . 5

S il. De concordantia melodiæ cum textu 7
S UI. De syllabis supervenientibus 7
S ry. De quibusdam clausulis syllabicis . I
$ V. De ðlausulis abbreviatis ratione texnrs deficientis ' 9

ARTICULUS II. Toni psalmorum et canticorum IO

De partibus psalmodiæ . IO

S L De psalmis primi toni - r3

S tl. De þsahis secundi toni r6
S III. De psalmis tertü toni r8
S ry. De psalmis quarti toni. r9
S V. De psalmis quinti toni. 22
S VI. De psalmis sexti toni 23

S VII. De psalmis septimi toni 24

WII. De psalmis octavi toni. z6
S
S IX. Tonus peregrinus zB

S X. Tonus in directum . 29

ARTICULUS ilI. Toni communes Officü et Missæ 3o

S I. Toni versiculorum . 3o
S il. Tonus capituli 3I
S ilI. Toni orationum . 33
S ry. Tonus lectionis 39
S V. Tonus epistolæ 44
S VI. Tonus evangelü 52

De signorum usu 64
6S
Ad Completorium psalmi et canticum
ImDr¡mé en Bctgique ¡Er DEscLÉE & clc, ÉdrilRs, s. 4.. Tourmt - 6'õ81