da je zaključio da je Alen, dok je boravio u samadiju, levitirao iznad nivoa tla,

ali je prilikom spuštanja pao na stranu umesto pravo dole, u prvobitan položaj.
Odatle je kasnije proistekla legenda da je video Alena kako levitira.
Hajde sada da uporedimo ove joginske rezultate sa onima koji se javlja­
ju kod hipervenli1acije. Ovde ću napomenuli da ja hiperventilaciju koristim
svakodnevno, zajedno sa psihoterapeutskim radom po rajnhijanskoj liniji.
To mi je omogućilo da, u periodu od nekoliko godina koliko se time bavim,
kJasifikujem rezultate onako kako se pojavljuju kod većine pacijenata tokom
nekoliko sesija.

1 . Kada paCijent istraje u voljnom disanju, uz podršku terapeuta, lice ubr­

zo biva silovito preplavljena osećajem toplote, koja zatim preplavljuje
čitavo telo. Može doći do povećanog znojenja u celosti. Manje ili više
brzo, ove pojave su propraćene osećajem ošamućenosti, uz vrlo određe­
ni osećaj omamljenosti. Na ovoj tački obično dolazi do opuštanja.
2. Za ovim sledi bledilo i izbeljivanje čitave kože. Češće se dešava da sto­
pala počinju da zebu. Ako to nije slučaj, šake, obrazi ili neko drugo
područje tela postaju hladni.
3. Sa sve većom svesnošću o nadolazećoj hladnoći, kod pacijenta može
doći do blagog porasta straha i nervoze. U ovoj fazi rada često može
doći i do pojave slabog podrhtavanja. Ono može biti blago, ali sa na­
stavljanjem disanja, može se razviti u silovito trešenje - najpre u us­
nama, zatim na obrazima, ramenima ili pektorainim mišićima. Zatim
to drhtanje ima tendenciju da se proširi, od abdomena ka kolenima i
bedrima, odakJe se širi uopšte, čitavlm telom.
4. Dalje se mogu javiti snažna zevanja, kao znak povećanog stepena relak­
sacije. Tu i tamo mogu se javiti sitni tikovi, nagli mišićni trzaji u predelu
očiju, vrata ili abdomena. Ako ih pacijent zanemari, oni ubrzo nestaju,
da bi ih zamenile senzacije strujanja energije. Ovakve senzacije su rani­
je interpretirane kao in fluks prane.
5. Tikovi mogu biti praćeni k.lonizmima, teškim grčevima i mišićnim spaz­
mom. Neki pacijenti živo reaguju na ove pojave, i spontano počinju da
se ljuljaju na kauču, potpuno nesvesni pokreta, poput žabe kada skače.
Motorna aktivnost često liči na pokrete kod trčanja.
6. Drugi pacijenti doživljavaju izvesne vrlo duboke telesne osećaje i emo­
cije, uključujući nervozu i bes. No, njih stalno prate i neke druge auto­
nomne manifestacije.

196