Professional Documents
Culture Documents
ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ
Δεν συνέβη καμία μεταβολή στη ζωή μου. Δεν ξέρω πού να
αποδώσω αυτή τη διάθεση που αισθάνομαι απόψε να δω τις
σκέψεις μου αραδιασμένες επάνω στο χαρτί. Δεν αισθάνομαι
καμία κλίση στην φιλολογία, ούτε είμαι ερωτευμένος. Ο
έρως; Κάποιος είπε πως είναι μία εφεύρεσις που ο καθένας τη
νομίζει δική του. Εγώ δεν είμαι εφευρέτης. Είμαι αρχιτέκτων,
ένα μυαλό θετικό.
Το αποδίδω μάλλον στην επήρεια του μέρους που βρίσκομαι.
Αισθάνομαι να με κυριεύει το αρχαίο πνεύμα της σαφηνείας
που αγαπά τις ευθείες γραμμές και δεν αφήνει τίποτε
συγκεχημένον. Θέλω κι εγώ να πιάσω τις ιδέες μου, που πότε
τις βρίσκω και πότε τις χάνω, να τις συμμαζέψω, να τις
τακτοποιήσω, να τις διαβάσω σαφείς και καθαρές. Πιθανόν
όταν τις διαβάσω να μην τις αναγνωρίσω. Πάντως όμως,
έστω και αν δεν τις αναγνωρίσω, είναι δικές μου. Κάποτε, οι
άλλοι αναγνωρίζουν ευκολότερα από εμάς τους ίδιους ότι
είναι δικό μας.
Την περασμένη εβδομάδα στο γραφείο, βρήκα μέσα σ’ ένα
συρτάρι μια μικροσκοπική βεντάγια κοκάλινη με μια μεταξωτή
γαλάζια κορδελίτσα. Ρώτησα τίνος είναι. — Δεν θυμάστε πού
τη φέρατε μαζί σας από το Παρίσι και την είχατε πάντα επάνω
σας τις πρώτες ημέρες; Μου απήντησε ο υπάλληλος.
Πράγματι· δεν θυμούμαι, αλλ’ αφού το λέγει έτσι θα είναι.
Να δω τις σκέψεις μου αραδιασμένες. Δεν πρόκειται μόνον
για τις σκέψεις μου. Θα γράφω κάθε μέρα, ή όποτε αξίζει τον
κόπο, ό,τι ενδιαφέρον βλέπω. Είναι ίσως από τεμπελιά. Οι
συγγραφείς είναι ράτσα τεμπέληδων.
Είναι μάλλον μία διάθεσις περιπλανήσεως, περιπλανήσεως
του πνεύματος. Είμαι βέβαιος ότι αυτή την στιγμή ένα
πρόσωπο περπατεί έξω κάτω από το μαγικόν σεληνόφως
II
III
Την άνοιξη δεν την αισθάνομαι τόσο από την αλλαγή της
φύσεως όσο από την μεταβολή που διακρίνω στους ομοίους
μου. Οι άνδρες έχουν μάτια βαριά και αποπνέουν μιαν οσμή
τράγου. Μου κάνει κακό να βλέπω τις γυναίκες να περνούν
δίπλα τους προκλητικές χωρίς κανέναν αποτροπιασμό. Σε
κάθε άνδρα υποπτεύομαι έναν συναγωνιστή, έναν κατώτερο
συναγωνιστή που εκμεταλλεύεται την εποχή του έτους.
Οι πρώτες ανοιξιάτικες ζέστες. Η οδός Πανεπιστημίου, κατά
το μεσημέρι, δεν έχει ούτε μόριον σκιάς. Ο λάρυγγάς μου
καίει. Λαχταρώ να ξαπλώσω κάτω από ένα φουντωτό πεύκο
να με δροσίσω το φύσημα του μπάτη και καταντώ στο
«Στούντιο» με τον σκοπό να πάρω ένα ούζο.
Στην είσοδο μια κίνησις ασυνήθης. Κυρίες πηγαινοέρχονται
απησχολημένες και δίνουν οδηγίες σε μερικούς νεαρούς με
κολλημένα γυαλιστερά μαλλιά και ύφος ανθρώπων από τους
οποίους εξαρτάται το σύμπαν. Οι υπηρέται τοποθετούν
γλάστρες με πελώρια φοινικοειδή. Προχωρώ στα σαλόνια. Οι
τοίχοι είναι σκεπασμένοι με υφάσματα μωβ και πορτοκαλιά.
Ένας νέος διορθώνει μια πτυχή με νωχελείς κινήσεις και οπι-
σθοχωρεί με μάτια μισοκλεισμένα για να κρίνει το αρι-
στούργημα.
Καθώς πλησιάζω τη σκεπαστή βεράντα που δίνει στον κήπο,
με κτυπά καταπρόσωπο ένα κύμα αρωματισμένο. Στέκομαι
και κοιτάζω. Οι τέντες προς τον κήπο είναι κατεβασμένες. Η
βεράντα βυθισμένη στην σκιά και μόνον κάτω από την τέντα
Πού οδηγεί ο ίσιος δρόμος; Είναι δρόμος της αρετής; Όχι δα.
Μάθαμε πως αυτός είναι δύσβατος και σκολειός. Είναι ο
δρόμος της σοφίας; Μπα, της καλοπέρασης και της
αφροντισιάς το πολύ πολύ. Μην είναι ο δρόμος της απωλείας;
Ασφαλώς της απωλείας του εγώ μας. Καθώς περιπατούμε
ελαφρά επάνω στην απαλή γη λικνίζεται κι αποκοιμάται η
ενέργειά μας και φερόμαστε ασυνείδητα προς τον στάβλο,
προς τις μικροσυνήθειες της καθημερινής ζωής. Τι
Ad
Argia Ceccoli
Vissuta meno di XX anni
Che violenta tisi rapiva
Nel Monastero di Calavria
Δεν ξέρω πως μου ήλθε και την ερωτώ ζωηρά σαν να
επρόκειτο για καμιά καταστροφή:
— Γιατί το λέτε αυτό; Δεν έχετε σκοπό να πανδρευτείτε;
— Όχι δα, ελπίζω να πανδρευτώ και να είμαι πολύ
ευτυχισμένη.
Γελά νευρικά και με κοιτάζει με κακό βλέμμα σαν άνθρωπο
που προμελέτησε πράγματι καταστροφή.
Δαγκώθηκα.
…………………………………………………..
………………………………………………………………..
***
ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΓΑΜΟΙ
Αγγέλομεν μετά χαράς τους γάμους του γνωστού
μεγαλέμπορου κυρίου Ανδρέα Κοτσωνίτη μετά της ευηγμένης
και μετά πολλών χαρίτων κεκοσμημένης Δδος Βιργινίας
ΤΕΛΟΣ
από το http://www.sarantakos.com