यवलंद्रनाथ ठाकूय कृ त शळलस्तसती

स्लप्नस्लरूऩा, शे शळलाबूऩा, लवशव कसठे त्मा काऱी ?

गसशागसशातून नाल गसंजरे तसझे ऩयाक्रभळारी
लीय बूऴणा, बगला ध्लज तो भऱली भेरी भाती
तसझा ददव्म वंदेळ स्भळानी आज कालऱे गाती
तसषझमा इशतशावाचा शोई आजलयी उऩशाव
अशबभानाने ऩयलळतेचा गऱा फांशधरा पाव
तसझ्मा कृ तीचे शवे जाशरे, शवे ळंफडे ऩोय
अनादयाने तसरा ठयलरे चोय दयोडे खोय

चसकरेल्मा इशतशावा, ऐवे कळाव लदवी खोटे

नंद चसकीची तसझी, भोदडवी उगाच अऩसरी फोटे
दाफसशनमा ठे वलरेव जयी तू, वत्म कधी न भयते
अभय अजय ते आजलयीशी, भयणानंतय उयते
वलस्भृतीच्मा कलचांत कंडरे, अंतयात धगधगते
उपाऱू नी मेईर पोडस नी, वत्म वदा ते जगते

लैयागी याजमा, कंदयी झसऱझसऱरी शळलगंगा

दकती काऱ ती कृ ळ प्रलाशी रऩली चंचर अंगा
ऩऱांत झारा प्रऩात घाले प्रचंड आलेगांनी
कड्माकड्मांतशस न उड्मा घेत मे जरौघ ळतधायांनी
तळी वलजेची तेज ळराका घसवरी शोऊन झोत
उजऱामारा ददगंत वाये शनजरे अंधायात
 शळलयामाची वलजम ऩताका पडके आज नबांत
कळी यादशरी ती रऩरेरी काऱाच्मा उदयात

कृ तांत शवंशावनी वलयाजे भूशतिभंत अभयत्ल

उन्नत बाऱालयी झऱाऱे दकयीट द्यसशत कतसत्ि ल
ओऱखरे प्रबू ओऱखरे ये आज तसरा बूऩारा
लंगबूभीच्मा कयबायांची कंठी भंगरभारा
ऩंचप्राणाची ऩंचायशत, तसजरा ओलाऱामा
भशाप्रताऩी शळलयामा शो प्रवन्न लंगजना मा

ऐकरा न तल लीय बैयला तो त्मा काऱी

भंत्रघोऴ बायती भनाते मा वंकट काऱी
एकवत्रत कय वंघ-बालना वलि दशं दली दे ळ
कोटी कोटी कंठातून उभटे तोच ददव्म आदे ळ
बगला ध्लज तो, व्माघ्रांलय ते वंन्माळाची छाटी
एक याष्ट्र कयी याज्म दशं दली शे बायत लंद्य भयाठी
दे ई आम्शा चैतन्म वभथाि तसझा ददव्म आदे ळ
धभियाज्म शे कयालमाते अखंड बायत दे ळ

- यलीन्द्रनाथ टागोय (अनसलाद: याजा फढे )