Mula noon, ang mabuti ay ang kalikasan ng isang masamang kasamaan, ang kalikasan ng taliwas dito,

dahil ito ay na ang lahat ng mga bagay na ang tao ay may likas na hangarin, ay likas na inabot sa
pamamagitan ng pagiging mabuti at dahil dito, at ang kanilang mga laban bilang masama , at bagay ng
pag-iwas. Dahil dito ayon sa pagkakasunud-sunod ng natrual mga pagkahilig, ay ang
pagkakasunud-sunod ng mga tuntunin ng likas na batas.

Dahil sa tao doon ay una sa lahat ng isang pagkahilig sa mabuti alinsunod sa likas na katangian at dahil
sa mga ito pagkahilig ng mga ito anumang paraan upang pangalagaan ang buhay ng tao at ng warding
ang mga balakid nito, nabibilang sa likas na batas. Pangalawa ay may isang pagkahilig sa tao sa mga
bagay na mas mahalaga sa kanya. ayon sa katangian na kung saan ay mayroon siya sa mga
karaniwang sa iba pang mga hayop at sa kabutihan ng kanyang pagkahilig ang mga bagay na iyon ay
sinabi na kabilang sa likas na batas, kung aling likas na katangian ay itinuro sa lahat ng hayop tulad ng
seksuwal na pagtatalik, edukasyon ng mga supling at iba pa. pangatlo mayroon sa tao na may
pagkahilig sa kabutihan, ayon sa katangian ng kanyang dahilan, kung aling uri ay angkop sa kanya; sa
gayon ay may likas na hangaring malaman ang katotohanan tungkol sa Diyos, at mamuhay sa lipunan;
at sa ganitong paggalang, ano man ang nauukol sa kanyang mga pagkahilig ay pag-aari ng likas na
batas; Halimbawa, ang hindi pagkakaroon ng kamangmangan ay ang hindi pagkakaroon ng mga taong
nabubuhay, at iba pang bagay ukol sa damdamin ng tao.