Narrator:Noong unang panahon may binatang nanliligaw ng kanyang iniibig na nagngangalang maria.

 
Leron:Ohh Dalagang napakarikit, sa aking palagay ikaw ang pinaka maganda. 
Maria:Hoy, pasensya na hindi ako pweding ligawan, strict parents ko. 
Leron:Ahh Sige sensya na. 
TEXT:Ilang araw ang lumipas. 
Leron:Baka naman Maria bilis na ohh. 
Maria:Bawal nga. 
Leron:Hintayin moko mamaya sa bahay niyo magpapaalam ako sa nanay mo 
Maria:Sige na nga bilisan mo ahh magpapaalam ako sa mama ko sasabihin ko magpapaalam ka. 
Leron:Sige hintayin ka lang ahh? 
Maria:OO na nga 
(Adlibs) 
Narrator:Makarating na si Leron sa bahay nina Maria. 
Leron:Aling Panching Aling Panching 
Aling Panching:Sige anak pasok ka lang. 
Leron:Sige po salamat(mano ka( 
Aling Panching:Upu ka 
Leron:Salamat po,Aling Panching diretso napo ako,Pwedi ku hu bang ligawan anak niyo? 
Aling Panching:At bakit naman? 
Leron:Mahal ku na po siya 
Aling Panching:At bakit naman ulit 
Leron:Kasi po mahal ko siya 
Aling Panching:Tama, Sige KUng pumayag anak ko payag ako 
Lerom:Maria? 
Maria:Payag ako,Alam mo naman love kita 
Leron:Maraming Salamat,Aling Panching hindi niyo po to pagsisisihan. 
Narrator:Ilang buwan masugit na linigawan ni Leron si Maria halos araw araw niyang binibisita ang dalaga 
sa kanilang bahay. 
(Adlib) 
Narrator:Nang nangahas na si Leron na magpaalam na maging kasintahan niya si Maria. 
Leron:Oh Mariang aking ini-irog naway iyong inay tanggapin ang aking pag-ibig ng patuloy na tayong 
maging masaya. 
Aling Panching:Binata abay kaybata pa ninyo kung umibig kay wagas 
Leron:Aling Panching ngunit tunay kong iniirog ang inyong dalaga. 
Aling Panching:Ano sa palagay mo ang nararapat kong gawin? 
Leron:NAsa inyo na ang pagpapasiya aling Panching. 
Aling Panching:Ano ang gagawin mo sa oras na tinanggihan ko ang iyong kutsilyo. 
Leron:Patuloy ko kayong susuyuing hanggang sa tanggapin niyo ang pag ibig ko sa inyong anak 
Narrator:Biglang sumingit si Maria 
Maria:Ina wag na ninyong patagalin pa. 
Narrator:Nakumbinse ni Maria si Aling Panching. 
Aling Panching:Sige, dahil sa tingin ko naman ay tunay ang iyong pagsinta sa aking anak(kukunin ang 
kutsilyo). 
Leron:Maraming Salamat Aling Panching. 
Narrator:At diyan nagtatapos ang Kwento.