Ang Kalupi

ni Benjamin Pascual
(An Adaptation)
11- STEM D
 Ang Kalupi ni Benjamin Pascual
(An Adaptation)

CAST

Aling Martha- Niña Marie Famatigan

Asawa ni Martha- Prince Earl Salva
Anak ni Martha- Joana Paula Padilla
Andres Reyes- Josef Micko Cetron
ESTUDYANTE 1-
ESTUDYANTE 2-
MGA ESTUDYANTE-
Tindera 1- Darlene Therese Mia
Chismosa 1- Aianna Del Rio
Chismosa 2- Marianne Carandang
Pulis 1- Jazpher Bartido
Pulis 2- Renz Garcia
Mga tindera (6)- Prince Antony Mago
-Karl Justine De Chavez
-John Carlo Palomar
-Joan Pauline Ojales
-Sean Faigao
Mga mamimili(4)- Mikaela Reyes
-Jemyla Padlan
-Jairo Daz
-Vince Aerol Hernandez
Kargador/Nagbibisekleta- Leonelle Lobo
 SCENE 1 ( SCHOOL )

(STUDENT 1,STUDENT 2,IBA PANG ESTUDYANTE,ANAK NI ALING MARTHA)

(Nagkakagulo sa room,nang biglang pumasok ang isang estudyante na hingal na hingal)

STUDENT 1: Guys pinost na dawn i ma’am ano sa bulletin board yung ano.
LAHAT: Anong-ano? ( Pagalit at taking taking sabi ng mga estudyante)
STUDENT 1: Yung ano nga(Kumamot sa ulo), Yung tawag sa listahan ng may future, ano nga bang tawag doon.(muling
kumamot sa ulo)
STUDENT 2: Ano bang pinagsasasabi mo dyan,ako ang kinakabahan sa iyo eh! Baka list of graduate na yan!
STUDENT 1: Yun tama, yun yung ibig kong sabihin( Nahihiyang sabi)
LAHAT: ANO! (nagtakbuhan silang lahat palabas, paakyat sa taas)
ANAK NA BABAE:Makikiraan, ako muna! ( Nagbulungan ang nasa paligid)(Tiningnan ang listahan)
:Akala ko ay hindi ko kakayahing makatapos ng hayskul pero dahil sa tiyaga ay patuloy ang pangarap.

Isang pangarap
Ako'y naniniwala
Ako ay lilipad
At ang lahat makakakita
Sa isang pangarap
Ako'y naniniwala
Hindi ako titigil
Hangga't aking makakaya
Unti-unting mararating
Tagumpay ko'y makikita
Patuloy ang pangarap

(Tutunog ang bell)

-----------------------------------END OF SCENE 1--------------------------------

 SCENE 2( BAHAY )
(ALING MARTHA,ANAK NI ALING MARTHA,TATAY)

ACT 1
(Si Aling Martha ay naghuhugas ng plato,ang tatay ay nagbabasa ng dyaryo,ang anak ni aling martha ay hinihingal)

ANAK NI ALING MARTHA: Nay!Tay! (excited na pumasok sa loob ng bahay ang anak ni Aling Martha)
ALING MARTHA; Haru jusko kang bata ano gang nangyayari at ikaw ih panay ang sigaw diyan. (nag aalalang tanong
ni Aling Martha)
TATAY: Ano bang nangyayari dito at kayo ay nagsisigawan
ANAK NI ALING MARTHA: Naku tay are kasing si nanay kung makareact aba’y akala mo ay wala ng bukas ih
ALING MARTHA: Aba’t kasalanan ko pa
TATAY: Eh ano ba kasi talagang nangyari
ANAK NI ALING MARTHA: Nay, tay wag po sana kayong magagalit sa akin (kinakabahang banggit ng anak)
Gragraduate na po ako nay!tay!
TATAY; Tunay ba iyan anak? (Naiiyak na bangggit ng tatay)
ANAK NI ALING MARTHA: opo tay walang halong biro gragraduate na ang unica hija niyo ( natutuwang banggit ng
anak)
ALING MARTHA: sinasabi ko na nga bang ikaw ang mag-aahon sa atin sa kahirapan. Nakakatuwang isipin na
makakatira ako sa malaking bahay (palakad lakad ay tila nagdeday-dreaming)
ANAK NI ALING MARTHA; Siya nga pala nay ano po palang ulam pamayang tanghali
ALING MARTHA; naku mabuti’t pina-alala mo sa akin. Sandali at ako’y magbibihis lamang upang pumunta sa
palengke. (exit si nanay)

ACT 2

ALING MARTHA: naku nasan na ba yun kung kelan naman paalis na ako ay tyaka ko naman naiwala ang salamin ko.
ANAK NI ALING MARTHA; Nay ano bang hinahanap nityo at kayo’y aligagang aligaga diyan sa paghahanap
ALING MARTHA: ala ay hinahanap ko ang salamin ko hindi ko alam kung saan ko naipatong
ANAK NI ALING MARTHA:(lumapit at kinuha ang salamin sa ulo ng kanyang nanay) nay ano ba naman yan napaka
makakalimutin niyo talaga ang tanda niyo na kasi.
ALING MARTHA; hala sige ako’y hahayo na nang tayo’y may mai-ulam pamayang tanghali
ANAK NI ALING MARTHA: sige nay ingat po kayo.

(at tuluyan na ngang umalis si Aling Martha para pumunta sa palengke ng hindi namamalayang naiwan niya ang
kanyang pitaka)

-----------------------------------END OF SCENE 2---------------------------------

 SCENE 3 (PALENGKE)

(Papasok sa scene ang mga tindera, magulo ang set,maingay at madaming tao at papasok na si Aling Martha)

ALING MARTHA:(kakanta)
“I go to Palengke”

Because you know I go to palengke,palengke each morning

I go to palengke with sukli each morning
I went to palengke,palengke this morning
I go to palengke palengke ke ke ke ke

I wake up six am
And buy taho to eat (may sisigaw ng taho)
I ride the tricycle
Kuya just down the street
Doon the sa market place
Where all the vendors have all the best stuff
For all the best prices

Coz’ in the Philippines

Where it is very hot
Don’t want to walk so far
And so we make one stop
Where we can do and get
All things required
Every things in the palengke there is even barber shop

(sasabay ang mga tao sa palengke sa pagkanta)

Yeah my mama she told me don’t worry about the food (tumawad,tumawad)
Even if there are flies try’na land on it it’s still good (tawad,Tawad)
Coz’ filipino’s we know the palengke’s just the best(tumawad tumawad)
Coz’ when your fish is still breathing you know that it’s still fresh

Because you know I go to palengke,palengke each morning

I go to palengke with sukli each morning
I went to palengke,palengke this morning
 I go to palengke palengke

Because you know I go to palengke,palengke each morning

I go to palengke with sukli each morning
I went to palengke,palengke this morning
I go to palengke palengke

(Mababangga ng bata si Aling Martha)

ALING MARTHA: Aray! Ano ka ba? Kay sikip na nga nang daan ay tumatakbo ka pa! (pagalit na sabi ni Aling
Martha,Hawak ang braso at tila nasasaktan)
ANDRES REYES (ANG BATA): Pasensya na po kayo. Hindi ko po sinasadya, talagang nagmamadali lang po ako.
ALING MARTHA: HIndi! Dahil kung ang lahat ng kamalian mo ay pagpapasensyahan ay baka sa susunod ay
makadisgrasya ka na ng tao ( galit na sabi ni Aling Martha sa bata at pinangangaralan ito)
ANDRES REYES (ANG BATA): Pasensya na po talaga. Hindi ko po sinasadya ( tumakbo palayo ang bata) (nagpatuloy
si Aling Martha sa paglalakad)
TINDERA 1: Aba’t tinanghali ka ata ng pagpunta Aling Martha
ALING MARTHA: Kanina pa dapat ako nandito kung hindi lang dahil sa batang nakabunggo sa akin kanina ( Habang
binabanggit ang tugon sa tindera ay namimili na siya ng mga sangkap para sa lulutuin)
ALING MARTHA: (iaabot ang napiling mga sangkap sa tindera) Heto lang ang bibilhin ko. Magkano ba?
TINDERA 1:( kinukwenta ang wallet upang kumuha ng pambayad) 183 php po lahat
ALING MARTHA: ( kinakapa ang wallet upang kumuha ng pambayad) Hala! (kinakabahang banggit ni Aling Martha)
TIndera 1: (nagtataka) bakit ano pong nangyari?
ALING MARTHA: Nawawala ang aking kalupi. Ngunit sigurado akong nadala ko iyon kanina
TINDERA 1: (napa-isip) Baka ho nadukutan kayo dahil talamak dine ang dukutan sa Tondo. Diga ho sabi niyo may
nakabangga kayong bata kanina ganoon ang mga modus ng mga iyan ih.
ALING MARTHA: Siguro nga’y tama ka. Babalikan ko nalang ang pinamili ko mamaya.
(umalis si Aling Martha upang hanapin ang batang nakabangga sa kanya kanina)
ALING MARTHA; (muling makakabangga ang batang lalaki at hahawakan ito ng mahigpit sa braso)Teka,teka
namumukhaan kita ah. Ikaw yung batang bumangga sa akin kanina at dumukot ng pitaka ko!
ANDRES REYES (ANG BATA): Ano pong pitaka? Wala po akong kinukuhang pitaka (umiiling na sabi ni Andres)
ALING MARTHA: Wag ka nang magmaang-maangan pa! Alam kong ikaw ang kumuha ng pitaka ko (dadalhin si
Andres sa gitna ng maraming tao)
ALING MARTHA: Tingnan niyo ang batang ito! Siya ay isang magnanakaw! Nagpapanggap na bubungguin ka pero
kukuhanin na pala anv pitaka mo

(Nagbulungan naman ang mga tao sa palengke)

Mamimili 1: Naku! Wala na talagang ligtas na lugar dito at pati mga kabataan ay gumagawa na rin ng mga masasa,ang
bagay
Mamimili 2: dalhin niyo na yan sa kulungan o di kaya ay sa DSWD para magtanda! (pasigaw na sabi)
Mamimili 3;: Baka naman ho hindi siya ang kumuha, may ebidensya ga po kayo na siya ang kumuha
ALING MARTHA: wala, pero nasisigurado akong siya ang kumuha dahil binangga niya ako kanina
Mamimili 3: Pero hindi ho iyon sapat na dahilan (madaming sumasang-ayon sa paligid)
ALlNG MARTHA: Ala basta siya ang kumuha ng pitaka ko! ( pagalit na sabi ni Aling Martha)
PULIS: Anong kaguluhan ang nangyayari dito?
ALING MARTHA: Dinukot niya ang pitaka ko!
PULIS: Nasisigurado niyo bang siya talaga ang kumuha? (nagtatakang tanong ng pulis)
ALING MARTHA:Oo nga sabi,kanina pa kayo tanong na tanong sabi ng sigurado ako dahil naramdaman ko ang kamay
niya sa bulsa ko kanina.
PULIS: Eh bakit ho hindi niyo ho hinabol para hindi na lumala
ALING MARTHA: Hindi ko na iyo nagawa dahil nagmamadali ako
PULIS: (tumingin sa bata) Anong pangalan mo iho? Saan ka nakatira
ANDRES REYES (ANG BATA): Andres Reyes po ang pangalan ko, at kakalipat lang po namin dito sa Tondo.
PULIS: kung ganoon ay bakit ka tumakbo matapos mong mabangga ang Aleng ito? (sabay turo kay Aling Martha)
ANDRES REYES: Nandito din po kami para mamalengke nagmamadali po kasi ako dahil hinahabol ko po ang nanay ko
(napapakamot sa ulo) hindi ko pa po kasi saulo ang daan dito
ALING MARTHA: Hindi ako naniniwala sayo. Bakit ba hindi niyo nalang siya dalhin sa kulungan! (pagalit na sabi ni
Aling Martha)
PULIS: Hindi ho maaari wala po kayong sapat na ebidensya na maaaring magturo na siya nga ang kumuha ng pitaka
niyo.
ALING MARTHA: Hindi pa ba sapat na binangga niya ako kanina
PULIS: Hindi po pwede maaaring tunay ang sinasabi ng batang ito
ALING MARTHA: Bakit ba hindi nalang kayo magising sa reyalidad na kahit ang mga kabataan ngayon ay natututo
naring magsinungaling at gumawa ng mga bagay na hindi dapat gawin.

“Bohemian Rhapsody"
(ANDRES REYES)
Is this the real life?
Is this just fantasy?
Caught in a landslide,
No escape from reality.

Open your eyes,

Look up to the skies and see,
I'm just a poor boy, I need more sympathy,
 Because I'm not easy come, easy go,
Little high, little low,
Any way the wind blows only really matter to me, to me.
….…………………………………………………………

(MGA TAO SA PALENGKE)

I'm just a poor boy, nobody loves me.
He's just a poor boy from a poor family,
Spare him his life from this monstrosity.

Easy come, easy go, will you let me go?

Bismillah! No, we will not let you go. (Let him go!)
Bismillah! We will not let you go. (Let him go!)
Bismillah! We will not let you go. (Let me go!)
Will not let you go. (Let me go!)
Never let you go (Never, never, never, never let me go)
Oh oh oh oh
No, no, no, no, no, no, no
Oh, mama mia, mama mia (Mama mia, let me go.)
Beelzebub has a devil put aside for me, for me, for me.
Nothing really matters,
Anyone can see,
Nothing really matters,
Nothing really matters to me.
Any way the wind blows.

ALING MARTHA: Ayaw niyo siyang dalhin sa kulangan ha! Pwes ako na mismo ang magdadala mga wala kayong
bisa.
ANDRES REYES (ANG BATA): Bitawan niyo po ako nasasaktan ako (naiyak na sabi ni Andres)
ALING MARTHA: Hindi kita bibitawan hanggat hindi mo ibinabalik ang pitaka ko sa akin.
PULIS 2: Kumalma po kayo. Maling-mali ho ang ginagawa niyo. Child abuse po yan maaaring kayo ang kasuhan namin.
(hahanggitin na dapat ni Aing Martha ang bata ng bigla itong tumakbo)
ALING MARTHA: (tatakbo rin at hahabulin ang bata)Hoy! Bumalik ka dito. Isa kang magnanakaw
PULIS 1&2: (tatakbo rin at hahabulin ang bata at si Aling Martha)
PULIS 1: Huminahon po kayo at pabayaan na ang bata dahil hindi tayo sigurado kung siya ang kumuha
ALING MARTHA: Hindi dapat siyang magtanda
ANDRES REYES (ANG BATA): (umiiyak habang tumatakbo)(Hindi napansin na siya ay nasa gitna na nang
kalsada,hihinto siya at sasabihin)
ANDRES REYES (ANG BATA): Wala po talaga akong kasalanan.Nagsasabi po ako ng totoo.Hindi ko po ninakaw ang
pitaka niyo.
ALING MARTHA: Sinungaling! Sino nga ba namang magnanakaw ang aamin na nagnakaw siya diba wala. Kaya
hinding hindi ako maniniwala sayo.
(May dadaang nakabisekleta)
NAKABISEKLETA: Tabiiiii!
(Magugulat si Andres kaya naman agad siyang tatabi ngunit dahil sa pagmamadali siya ay natalisod at tumama ang ulo
sa malaking bato)
(Magugulat ang mga nasa paligid)(Bababa ang nasa bisekleta at agad na tutulungan ang bata)
NAKABISEKLETA: tumawag kayo ng ambulansya (pasigaw na sabi)
PULIS 2: Heto na tumartawag na!
(Mananatili si Aling Martha at tila nabato sa kanyang kinatatayuan)
(Pagtutumpukan ng mga tao si Andres at biglang dadating ang nanay niya)
NANAY NI ANDRES: (humarang ng mga tao sa daan at tila balisa dahil nawawala ang anak) Nawawala po ang anak
ko tulungan niyo po ako! (Umiiyak na pagkakasabi)
PULIS 2: Huminahon po kayo misis at ilarawan niyo ho sa akin ng matulungan ko ho kayo.
NANAY NI ANDRES: (Agad na ilalarawan ang kanayang anak na si Andres) Ganito po siya katangkad (imumuwestra
ang kamay) kulot, at may katabaan po. Tulungan niyo po ako kanina pa po siya nawawala di ko ho kakayanin kung
mawawala sa akin ang anak ko.
PULIS 2: (Mababalisa) Andres po ba ang pangalan ng anak niyo?
NANAY NI ANDRES: (makikitaan ng pag-asa sa mga mata)Opo! Opo! Nasan po siya? Hinahanap din ho ba niya ako.
PULIS 2: Opo hinahanap niya rin kayo pero---
(puputulin ng nanay ni Andres ang sinasabi ng pulis dahil sa napansing kaguluhan pupunta doon at tila kinakabahan
pagdating sa dulo ay makikita ang anak)
NANAY NI ANDRES: Hindi…hindi ito maaari (umiiyak at nanginginig na pagkakasabi at tila hindi malapitan ang
anak) Anak ko! (at tuluyan na siya tumakbo at nilapitan ang anak)Sinong may kagagawan nito?!
(papasok ang instrumental music ng sa ugoy ng duyan)
ANDRES REYES: (hahawakan ang kanyang ina habang umiiyak at kakanta)

“Sa Ugoy ng Duyan”

Sana'y di magmaliw ang dati kong araw

Nang munti pang bata sa piling ni nanay
Nais kong maulit ang awit ni inang mahal
Awit ng pag-ibig habang ako'y nasa duyan

Sa aking pagtulog na labis ang himbing

Ang bantay ko'y tala, ang tanod ko'y bituin
 Sa piling ni nanay, langit ay buhay
Puso kong may dusa sabik sa ugoy ng duyan

(Magpapatuloy ang instrumental music at magdadayaligo na)

ANDRES REYES: Mahal na mahal ko kayo nay (Hahawakan sa pisngi ngunit hindi rin nagtagal dahil biglang bumasak
ang kamay ng walang buhay na si Andres dahil sa dugong nawala)

(Dadating ang rescue team at ilalagay sa strecher si Andres at bubuhatin na ito palabas ng scene kasama ang kanyang
nanay na umiiyak)
(matitira sa pangyayari si Aling Martha at ang dalawang pulis,ang mga tao sa paligid ay unti-unti ng umaalis sa
pinagyariihan ng aksidente)

PULIS 1: Siguro naman po ay masaya na kayo ngayong wala na ang batang sinasabi niyong nagnakaw ng pitaka niyo
(may diing pagkakasabi ng pulis)
PULIS 2: siguro naman po ay may natutunan ho kayo sa pangyayaring ito. Sana lang ho sa susunod matuto po kayong
magtanong ng mahinahon at wag agad mambintang
(aalis na ang dalawang pulis sa pangyayari)(babalik si Aling Martha sa kanyang suki at wala pa rin sa sarili)
TINDERA 1: Suki, nakita mo na ba ang iyong kalupi
ALING MARTHA: (matamlay) hindi ko nakita pwede bang utangin ko nalang muna
TINDERA 1: Oo naman. (iaabot ang pinamili ni Aling Martha) Ingat ka sa pag_uwi.
ALING MARTHA: Salamat
 SCENE 4 (Sa bahay)

(ALING MARTHA,ANAK NI ALING MARTHA AT ANG ASAWA NI ALING MARTHA)

ALING MARTHA: (naglalakad papasok ng bahay)

ASAWA NI ALING MARTHA:(Nagtatakang nakatingin sa pinamili ni Aling Martha)
ALING MARTHA: Oh! Bakit ganyan ka kung makatingin parang may ginawa akong kasalanan. (kinakabahang
pagkakasabi ni Aling Martha)
ANAK NI ALING MARTHA: (lalabas mula sa pinto ng kwarto) Oh nay! San ka kumuha ng pambili ng mga pinamili
mo.
ALING MARTHA: Sa aking pitaka (nagsinungaling si Aling Martha upang pagtakpan ang kasalanang nagawa)
ANAK AT ASAWA NI ALING MARTHA: (mamatawa sa sinabi ni Aling Martha)

ANAK NI ALING MARTHA: Si nanay talaga ang galing magbiro

ASAWA NI ALING MARTHA: Oo nga! Kay tagal na nating nagsasama pero di ko alam na pabiro ka pala
ANAK NI ALING MARTHA: Paano pong sa pitaka niyo kinuha ang pambili ng mga yan gayong naiiwan niyo sa
ibabaw ng ref ang inyong pitaka.
ALING MARTHA: (mabibitawan ang mga pinamili)
ASAWA NI ALING MARTHA: Anong nangyayari sayo? Ayos ka lang ba?
ALING MARTHA: wala… iwan niyo na muna ako gusto kong mapag-isa

“ANAK”

(Instrumental habang nagmomonologue)

: Isang malaking pagkakamali ang aking nagawa. Nang-akusa ako ng taong hindi napatunayang may sala at naging
dahilan ako ng pagkasawi niya. Hindi ko sinasadya. (Humahagulgol na pagkakasabi)