JU Srednja medicinska škola Tuzla

KIČMENI STUB

Lea Djedović II F
 Kičmeni stub
Kičmeni stub podržava glavu, te zatvara kičmenu moždinu. Kičmeni stub se sastoji
od 26 zasebnih kostiju, te se ove kosti nazivaju pršljenovi.
Kičmeni stub je podjeljen na pet različitih dijelova u kojima su sadržane grupe
pršljenova, grupisane na slijedeći način:

 7 vratnih (cervikalnih) pršljenova u vratu,

 12 torakalnih pršljenova u gornjem dijelu leđa koji odgovaraju svakom paru

rebara,

 5 lumbalnih pršljenova u donjem dijelu leđa,

 5 sakralnih pršljenova koji se spajaju kako bi formirali jednu kost, koja se

zove krsna kost,

 4 koksigealnih pršljenova koji se spajaju kako bi oformili trtičnu kost.

Na pršljenove se odnosi prema njihovim imenima i brojevima, spuštajući se sa

vrha prema dnu kičmenog stuba:

 Vratni pršljenovi : C1 – C7

 Torakalni pršljenovi : T1 – T12

 Lumbalni pršljenovi : L1 – L5

.
Krsna i trtična kost nemaju brojeve jer se svaka zasebno smatra za jednu kost.
Spinalni živci izlaze iz trtične i krsne kosti na razini strukture svakog pršljena.

Opšte karakteristike pršljenova

Tipični pršljenovi se sastoje od dva fundamentalna dijela, prednjeg dijela – tijela,
te zadnjeg dijela – nervnog luka, koji zatvra pršljensku šupljinu. Pršljenski luk se
sastoji od para peteljki, te para lamina, te podržava sedam procesa, četiri zglobna,
dva poprečna, jedan kičmeni.
Kada se pršljenovi zglabaju jedan s drugim da bi formirali jak stub za podršku
glave i gornjeg abdomena, pršljenska šupljina pravi kanal koji štiti medulla spinalis
(kičmenu moždinu), dok svaki par pršljenova ima dva otvora, međupršljensku
šupljinu, po jednu na obje strane, za prenos spinalnih živaca i sudova.

Tijelo pršljena
Tijelo je najveći dio pršljena, te je manje-više cilindričnog oblika. Njegovi gornji i
donji dijelovi su ravni i grubi, te su vezani za međupršljenske fibrokartilage, te
svaka ima naplatak oko svog obima. S prednje strane, tijelo je konveksno od strane
do strane, a konkavno (ugnut, izdubljen, udubljen) odozgo prema dolje. Iza, ravno
je odozgo prema dolje, te blago konkavno od jedne prema drugoj strani. Njegova
prednja strana ima više malih otvora, koje služe za prolaz nutrijentnih sudova; dok
zadnja strana ima jedan veliki, nepravilni otvor, ili često više od jednog, za izlaz
kičmenih vena iz tijela pršljena.

Petaljke
Petaljke su dva kratka, gusta procesa, koja projektiraju prema nazad, na obje
strane, od gornjeg dijela tijela, do spajanja zadnjeg dijela i lateralnih površna.
Konkavitati iznad i ispod petuljki imenuju pršljenske ureze, te kada je pršljen
zglobljen, urezi svakog para kostiju formiraju međupršljensku šupljinu.
 Lamine
Lamine su dvije velike ploče koje idu nazad, sredinom te formiraju petuljke. One
se spajaju u srednjoj liniji posteriorno, te kompletiraju posteriorne granice
pršljenske šupljine. Njihove gornje granice te donji dijelovi njihove anteriorne
strane su grube, zbog nastavka ligamenata flava.

Procesi – Spinalni procesi

Spinalni procesi idu unazad te prema dolje od spoja na laminae, te služe za
nastavak mišića i ligamenata.

Zglobljeni procesi
Zglobljeni procesi su dva viša i dva niža procesa, koji formiraju spoj na petuljkama
i laminaema. Viši ide prema gore, te njihove zglobljene površine manje-više idu
nazad; niži ide prema dole, a njihove površine manje-više idu naprijed. Zglobljene
površine imaju sloj hrskavice.

Poprečni procesi
Poprečni procesi, njih dva, po jedan na obje strane formiraju tačku gdje se lamine
sastaje sa petuljkom, između viših i nižih zglobljenih procesa. Oni služe kao
nastavak mišićima i ligamentima.

Struktura pršljenova
Tijelo se sastiju od spongioznih tkiva, prekrivenih tankim slojem kompaktnih
kostiju, a zadnji su perforirani od strane brojnih otvora, neki od kojih su dovoljno
veliki za prolaz sudova; kroz unutrašnjost kostiju prolaze jedan ili dva velika
kanala, za recepciju vena, koje pritiču u jedan veliki, nepravilni otvor, ili njih
nekoliko malih, na posteriornom dijelu tijela. Tanko tijelo lamellae spongioznih
tkiva su više naglašeni i linijama perpendikularnim gornjim i donjim površinama,
te se razvijaju kao odgovor na veći pritisak u tom smjeru. Luk i procesi koji nastaju
od toga imaju debele obloge kompaktnog tkiva.