Professional Documents
Culture Documents
2015-16
Περιέχει το κεφάλαιο των ρευστών.
ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ
Μαρούσης Βαγγέλης
Φυσικός
http://vmarousis.blogspot.gr
2015-16
Φυσική Γ! Λυκείου Κατεύθυνσης http://vmarousis.blogspot.com
ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ
ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ & ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΏΣΕΙΣ
ΑΠΛΗ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ (Α.Α.Τ.)
x = Aηµω t
υ = υ max συνω t υ max = ωA
Εξισώσεις Α.Α.Τ. a = − a maxηµωt α max = ω 2 Α
(χωρίς αρχική φάση)
Σχέση επιτάχυνσης – αποµάκρυνσης
α = − ω2 ⋅ x
α = −ω x 2
∆υναµική ενέργεια σε 1
συνάρτηση µε το χρόνο U= DA 2ηµ 2ωt ή U = Eηµ 2ωt
2
(Χωρίς φ0 )
1
Κινητική ενέργεια σε K= DA 2συν 2ωt ή K = Eσυν 2ωt
συνάρτηση µε το χρόνο 2
Κινητική ενέργεια σε
1
συνάρτηση µε την
αποµάκρυνση
K = E − Dx2
2
∆υναµική ενέργεια σε
1
U = E − mυ 2
συνάρτηση µε την
ταχύτητα
2
a = ± ω υm2αχ −υ 2
ΡΥΘΜΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ
Ρυθµός µεταβολής dK = dWΣF = ΣF ⋅ dx = ± ΣF ⋅υ
της κινητικής dt dt dt
ενέργειας
Ρυθµός µεταβολής dU = − dK
της δυναµικής dt dt
ενέργειας
Ρυθµός µεταβολής της dx =υ , dυ = α , dp = ΣF
µετατόπισης
Ρυθµός µεταβολής της
dt dt dt
ταχύτητας
Ρυθµός µεταβολής της
ορµής
Ποσοστό µεταβολής π % = τελικ ή τιµ ή − αρχικ ήτιµ ή ⋅100%
φυσικού µεγέθους αρχικ ή τιµ ή
ΕΛΑΤΗΡΙΑ
Νόµος του Hook Fελ =k ⋅ ∆ℓ
∆ℓ = απόσταση από τη ΘΦΜ ή
∆ℓ = επιµήκυνση ή συσπείρωση του ελατηρίου
∆υναµική ενέργεια U ελ = 1 k ⋅∆ℓ2
του 2
ελατηρίου
Έργο της δύναµης W ελ − U ελ
= Uαρχ
F ελ τελ
του
ελατηρίου
Έργο της δύναµης W = U βαρ −U βαρ
W αρχ τελ
του
βάρους
Βαρυτική δυναµική U βαρ = mgh
ενέργεια
Προσοχή επειδή η W ταλ άντωσης −U ταλ άντωσης
= Uαρχ
δύναµη Fεπανaφοράς είναι Fεπαναφ τελ
συντηρητική
δύναµη,όπως το βάρος ή µε τη χρήση του ΘΜΚΕ
W και η Fελ ,το έργο
της υπολογίζεται µε W = Kτελ − Kαρχ
τον ίδιο τρόπο Fεπαναφ
Κάθε ελατήριο θεωρείται ιδανικό δηλαδή αµελητέας µάζας (mελ=0)
και ότι υπόκειται σε ελαστικές παραµορφώσεις.
Στις ασκήσεις µε ελατήρια πάντα σχεδιάζουµε το ελατήριο
στη ΘΦΜ,
µετά στη ΘΙ,
στην τυχαία θέση ΤΘ , αν θέλουµε να δείξουµε ότι εκτελεί ΑΑΤ,
στην νέα θέση ισορροπίας ΝΘΙ (εφόσον έχω αλλαγή της ΘΙ µετά από πλαστική κρούση ή
διάσπαση και το ελατήριο είναι κατακόρυφο ή σε κεκλιµένο επίπεδο) ,
και σε οποιαδήποτε άλλη θέση µου λέει το πρόβληµα (π.χ. εκτρέπω το σώµα από τη ΘΙ
στη ΘΦΜ και το αφήνω ελεύθερο, οπότε η ΘΦΜ είναι ταυτόχρονα και ακραία θέση της
ΑΑΤ που ακολουθεί).
http://vmarousis.blogspot.com
ΡΕΥΣΤΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ
Πίεση p: 1Pa =1 Ν/m2 dF
p=
dA
Θεµελιώδης νόµος
της υδροστατικής p = ρ gh
Πίεση σε σηµείο
υγρού που ισορροπεί p = pεξ + ρgh
Υδραυλικός F F
1= 2
ανυψωτήρας A A
1 2
Παροχή Π: 1 m3/s ∆V
Π= ή Π = Α ⋅υ
∆t
Η µάζα ∆m1 του ρευστού που περνάει από µία διατοµή
Α1 του σωλήνα σε χρονικό διάστηµα ∆t θα είναι ίση µε
Αρχή διατήρησης τη µάζα ∆m2 του ρευστού που περνάει στο ίδιο χρονικό
της ύλης διάστηµα ∆t από µία άλλη διατοµή του σωλήνα Α2.
∆m1 = ∆m2
Εξίσωση της Στη στρωτή ροή ενός ασυµπιεστου ρευστού η παροχή παραµένει
ασταθερή. ∆ηλαδή:
συνέχειας
(είναι άµµεση συνέχεια της αρχής διατήρησης της ύλης)
1 2 1
ρυ1 +ρgh1 + P1 = ρυ22 +ρgh2 + P2 ή
Εξίσωση του 2 2
Bernoulli 1 2
ρυ +ρgh +Ρ = σταθερό
2
Θεώρηµα του
Torricelli υΒ = 2gh (µε απόδειξη)
Ροόµετρο του
Ventouri
(µε απόδειξη)
Συντελεστής ιξώδους η µονάδα: 1 Ν∙s/m2 στο S.I.
Πρακτική µονάδα µέτρησης: 1 Ρoise (πουάζ)=1 dyn∙s/cm2
υ
Εσωτερική τριβή (ιξώδες) F = nA
ℓ
ΦΘΙΝΟΥΣΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ
A= A0 e-Λt
αν t = nT ο λόγος δύο διαδοχικών µέγιστων αποµακρύνσεων
Μείωση πλάτους είναι σταθερός :
Ao A1 A2 A A
= = = ....... = n −1 = n = .... = σταθ .
A1 A2 A3 An An +1
ηµιζωής
t 1 = ℓn 2
2
Λ
Εξαναγκασµένη Ταλάντωση
Ένα σύστηµα κάνει εξαναγκασµένη ταλάντωση όταν δρα πάνω του µία εξωτερική περιοδική δύναµη
(διεγέρτης). Στην εξαναγκασµένη ταλάντωση το σύστηµα έχει την συχνότητα fδ του διεγέρτη και όχι
την ιδιοσυχνότητά του fo δηλαδή την συχνότητα της ελεύθερης ταλάντωσης. f=f
διεγέρτη
f 0 =f
διεγέρτη
Συντονισµός οπότε Α = µέγιστο
fo fδ
Καµπύλη συντονισµού
1 D
Ιδιοσυχνότητα αρµονικού ταλαντωτή: f0 =
2π m
ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΩΝ
Αρχή της επαλληλίας : x = x1+x2
Σύνθεση δύο
Α.Α.Τ. της ίδιας x1 = A1ηµωt & x2 = A2ηµ (ωt + φ)
συχνότητας, που A = A12 + A22 + 2 A1 A2συνφ
γίνονται γύρω από
το ίδιο σηµείο στην εφθ = A 2ηµφ
ίδια διεύθυνση. Α1 + Α 2συνφ
τότε για τη συνισταµένη κίνηση: x = A ηµ(ωt+θ)
Σύνθεση δύο
x1 = Aηµω1t & x2 = Aηµω2 t
Α.Α.Τ. της ίδιας
διεύθυνσης, γύρω ω1 − ω 2 ω + ω2
x = 2Aσυν( t)ηµ( 1 t)
από το ίδιο σηµείο 2 2
µε το ίδιο πλάτος αν ω1 ≈ ω2 ≈ ω x = A'ηµω t
και διαφορετικές fδ = f1 − f 2
συχνότητες συχνότητα διακροτήµατος
(∆ιακροτήµατα)
αν ω1 ≈ ω2 ≈ ω ω1 + ω2 2π f1 + 2π f 2 f1 + f 2
για τη συνισταµένη ω= → 2π fκιν = → fκιν =
2 2 2
κίνηση ισχύει:
1 2
Tκιν = άρα Tκιν =
fκιν f1 + f 2
ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ
Ταχύτητα διάδοσης x θεµελιώδης εξίσωση της λ
υ= υ=
t κυµατικής υ = λ f
κύµατος Άρα
Τ
Εξίσωση ταλάντωσης y = Aηµωt
της αρχής Ο (χωρίς
φ0)
διάδοση προς τα
t x
y = A ηµ 2π − θετικά
Εξίσωση του T λ
αρµονικού κύµατος
t x διάδοση προς τ’
y = A ηµ 2π + αρνητικά
T λ
Η ταχύτητα και η
t x
επιτάχυνση της υ = ωΑσυν2π -
T λ
2 2
ταλάντωσης ενός ή υ=± ω Α - y
οποιουδήποτε σωµατιδίου
α= -ω2 Αηµ2π -
του µέσου διάδοσης ενός
t x ή α = -ω2 y
κύµατος T λ
Φάση φ ενός κύµατος
t x
που διαδίδεται στον φ = 2π -
θετικό T λ
ηµιάξονα
Κύµα µε αρχική t x
y = Aηµ 2π - + φ ο
φάση T λ
(πηγή y = Aηµ (ωt + φ0 ) )
∆ιαφορά φάσης ∆φ της
ταλάντωσης µεταξύ δύο Η µεταβολή της φάσης ενός σηµείου του µέσου δύο
τυχαίων σηµείων του χρονικές στιγµές που διαφέρουν κατά ∆t
µέσου που απέχουν ∆t
µεταξύ τους απόσταση ∆φ = ω⋅∆t ⇒ ∆φ = 2π
T
∆x, την ίδια χρονική
στιγµή t:
∆x
∆φ = 2π
λ
Στιγµιότυπο του x
κύµατος (για t=t1) y= Aηµ2π σταθ-
λ
y υ
t1 0 x
x1 = υt1
( x1 = 12λ/4 = 3λ)
Ταχύτητα και r1
επιτάχυνση των Για 0 ≤ t < t1 = είναι υ=0 και α=0
υ
σηµείων του µέσου r t r
Για t1 ≤ t < t2 = 2 υ = ωΑσυν2π - 1
είναι
υ T λ
t r +r
Για t ≥ t2 είναι υ = ωΑ'συν2π - 1 2 και
T 2λ
t r +r
α = -ω 2 y = -ω 2 Α' ηµ 2π - 1 2
T 2λ
λ
Απόσβεση έχω r1 − r2 = ( 2 N + 1) όπου N = 0,±1,±2,....
όταν 2
Υπερβολές ενισχυτικής Ν -2 -1 0 1 2
και ακυρωτικής
συµβολής
Όλα τα σηµεία
ενισχυτικής και Π1 Π2
ακυρωτικής συµβολής r1 r2
βρίσκονται πάνω σε
υπερβολές όπως φαίνεται
-3 -2 -1 0 Σ 1 2
στο διπλανό σχήµα:
ενίσχυση, - - - - - απόσβεση
Όπως παρατηρούµε από το σχήµα ο αριθµός των υπερβολών ενίσχυσης που τέµνει το
ευθύγραµµο τµήµα Π1Π2 είναι περιττός, ενώ ο αντίστοιχος αριθµός των υπερβολών
απόσβεσης είναι ζυγός.
ΣΤΑΣΙΜΑ ΚΥΜΑΤΑ
Εξίσωση του
x t
στάσιµου y = 2 Aσυν 2π ηµ 2π
κύµατος λ T
Ταχύτητα και 2πt 2πt
επιτάχυνση των υ = ωΑ'συν α = - ω2 Α'ηµ
T T
σηµείων του µέσου 2πχ
όπου A' = 2Ασυν
λ
λ
Θέσεις Κοιλιών x=K
2 όπου Κ = 0,1,2,…..
λ
Θέσεις ∆εσµών x = ( 2 K + 1) όπου Κ = 0,1,2,…..
4
ανάµεσα σε δύο διαδοχικούς δεσµούς ή όταν µεταξύ
∆ιαφορά φάσης δύο σηµείων δεν υπάρχει δεσµός ή υπάρχει
των διαφόρων άρτιος αριθµός δεσµών : ∆φ = 0
σηµείων του µέσου εκατέρωθεν ενός δεσµού ή αν µεταξύ των σηµείων
υπάρχει περιττός αριθµός δεσµών : ∆φ = π rad
Γραµµικά µεγέθη:
ds
1. Γραµµική ταχύτητα υ: Εκφράζει το ρυθµό διαγραφής των τόξων: υ= (1).
dt
2. Επιτρόχιος επιτάχυνση αε: Εκφράζει το ρυθµό µεταβολής του µέτρου της
dυ
γραµµικής ταχύτητας: αε = (2).
dt
3. Κεντροµόλος επιτάχυνση ακ : Είναι υπεύθυνη για την αλλαγή της διεύθυνσης της
υ2
γραµµικής ταχύτητας υ: ακ = = ω 2r (3).
r
Γωνιακά µεγέθη:
dθ
1. Γωνιακή ταχύτητα ω: Εκφράζει το ρυθµό διαγραφής των γωνιών: ω= (4).
dt
2. Γωνιακή επιτάχυνση αγων: Εκφράζει το ρυθµό µεταβολής της γωνιακής
dω
ταχύτητας ω : αγων = (5).
dt
ω2 dω
ω1
υ2
αγων
R αε
ακ2
ακ1 dθ
t+dt
t
αε ds
υ1
dθ
Γωνιακή ταχύτητα ω=
dt
ds
Γραµµική ταχύτητα υ=
dt
Σχέση γραµµικής και υ = ds = d (θ R) = R dθ = ω R
γωνιακής ταχύτητας dt dt dt
dω
Γωνιακή επιτάχυνση α γων =
dt
Μαρούσης Βαγγέλης – Φυσικός 11 Φυσικής ζητήµατα
Φυσική Γ! Λυκείου Κατεύθυνσης http://vmarousis.blogspot.com
Στροφορµή στερεού
σώµατος L = Iω
Στροφορµή
συστήµατος σωµάτων L = L1 + L2 + L3 + ...
∆ύναµη F Ροπή τ
Μάζα αδράνειας m Ροπή αδράνειας Ι
ΣF = 0 ⇔ υ = 0 ή υ = σταθερή Στ = 0 ⇔ ω = 0 ή ω = σταθερή
(Ισορροπία)
ΣF = mαcm Στ = Ιαγων (θεµελιώδης νόµος)
Ορµή P = mυ Στροφορµή L = Iω
dp dL
= ΣF = Στ
dt dt
Α∆Ο αν ΣFεξ = 0 ⇒ p = σταθερή Α∆Στροφορµής αν Στεξ = 0 ⇒ L = σταθερή
Αν F = σταθερή WF = ± Fx Αν τ = σταθερή WτF = ± τθ
dWF dWτ
= PF = ± Fυ F = P = ±τω
dt dt F
K µετ = 21 mυcm
2 K στροφ = 21 Ιω2
1 mυ 2 - 1 mυ2 = ΣW 1 2 1 2
ΘΜΚΕ 2
τελ 2 αρχ F ΘΜΚΕ 2 Ιωτελ - 2 Ιωαρχ = ΣWτ
ΘΜΚΕ για τη ΣΥΝΘΕΤΗ κίνηση
2 + 1 Iω2 ) - ( 1 mυ2 + 1 Iω 2 ) = ΣW + ΣW
( 21 mυτελ 2 τελ 2 αρχ 2 αρχ F τ
ΚΡΟΥΣΕΙΣ
∆ιατήρηση της ορµής Αν ΣF = 0 ⇒ dp = 0 ⇒ p = σταθερ ή
σε σύστηµα σωµάτων εξ dt
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΚΡΟΥΣΗ ∆ΥΟ ΣΦΑΙΡΩΝ
(+)
m1 m2 m1 m2
2m1 m -m
υ'2 = υ1 + 2 1 υ2 (2)
m1 +m2 m1 +m2
Όταν m1 = m2 τότε : (1) ⇒ υ’1 = υ2 από την (2) ⇒ υ’2 = υ1
δηλαδή οι σφαίρες ανταλλάσουν ταχύτητες.
Αν υ2 = 0 m1 - m2
τότε υ'1 = υ (3)
Κεντρική ελαστική m1 + m2 1
κρούση δύο σωµάτων
µε δεύτερο σώµα 2m1
και υ'2 = υ (4)
ακίνητο m1 +m2 1
Όταν m2 >> m1 τότε η (3) ⇒ υ’1= - υ1 και η (4) ⇒ υ’2 = 0
m1 m2 m1+m2
2. Ο παρατηρητής
αντιλαµβάνεται υηχ,Α = υ - υΑ
Παρατηρητής και µήκος κύµατος λΑ = λ
αποµακρύνεται υ −υ Α
από την ακίνητη πηγή και f A= fS
υ
3. Ο παρατηρητής
αντιλαµβάνεται λΑ = λ - υST
Πηγή πλησιάζει υ
σε ακίνητο παρατηρητή και fA= f
υ −υS S
4. Ο παρατηρητής
Αντιλαµβάνεται λΑ = λ + υST
Πηγή αποµακρύνεται υ
από ακίνητο παρατηρητή και f A= f
υ +υS S
5.
υ +υ Α
Πηγή και παρατηρητής f = f
A υ −υ S
κινούνται αντίθετα και S
πλησιάζουν υ = υ − (−υ ) = υ + υ
ηχ , Α ηχ Α Α
υηχ , Α
λ =
Α fΑ
6.
O παρατηρητής
ακολουθεί την υ +υ Α
κινούµενη πηγή f = f
A υ +υ S
S
υ = υ − (−υ ) = υ + υ
ηχ , Α ηχ Α Α
υηχ , Α
λ =
Α fΑ
8.
Πηγή ακολουθεί
τον κινούµενο υ −υΑ
παρατηρητή f = f
A υ −υ S
S
υ = υ −υ = υ −υ
ηχ , Α ηχ Α Α
υηχ , Α
λ =
Α fΑ
Όλες οι περιπτώσεις
+ A πλησιάζει υ ±υΑ
− A αποµακρ ύνεται f = f
− S πλησιάζει A υ ∓υS S
+ Sαποµακρ ύνεται