Sta.

Monica

Income (Hindi nman sya consistent kasi yong income kasi free-lancer ako, on call kasi per tour kami eh,
so. Minimun 600, maximum 700 per tour in one day. But then hindi ano yon. In one month nasa apat nab
eses nab eses pa lng ako nakapagtour.)

MR. (Dito lang nagbabantay lang sya sya ng tindahan.)

Hindi. Nagrerent lng kami. Nong April lng kami lumiPAT KASI GALING SA SAN PEDRO

Actually enough naman, kaya ito yong pinili ko na space actually meron kaming bahay jan sa baba kaso
nga hindi ko tinirahan kas inga nasa highway and then halos kadikit ng kapitbahay. Ang iniisip k kasi ayaw
ko mabulu buli itomng ano, kasi ganon hindi mo maiwasan lalabas at lalabas ng bahay yan syempre may
mga tao jan sa kalsada, mabubully sya. Eh yan ang pinakaworst na ano nya pag binubully sya jan
nagwawala.

Kasi kelangan nila ng space din talaga, ng mga bata.

Lagnat lagnat lang, ubo

Kung kinakailangan lang magpabunot ng ngipin punta talaga sa doctor.

Oo nakakapabunot sya, pero itong last time na pinapabunutan nmin sya hindi na kinaya ng doctor. Private
doctor yon pinadala ko sya don sa private doctor doon sa may pilot kasi yong hngipin nya nga namaga
maskit tapos hindi kaya ng doctor kasi nagwawala Malaki na kasi sya eh. Hindi sya masyadong maano
noon ngayon kasi iba na eh kasi umaano na sya eh pagka alam nyang, alam nya na yoingn mga karayom.
Alam nya na yong mga instruments, hindi na. Hindi ko na nga pinatuli kasi mahirap din.

Actually okay nman din kasi hindi nman sya klase ng alagain na, yong tanstrums nya lang talaga is pag
binubully sya.

Nong pinacheck up nmin sya sabi ng doctor half of his age yong mentalidad nya. So 18 years old sya ngayon
ibig sabihin nasa 9yo lng ang mentalidad. Kasi pinapacheck up nmin yan eh. Moderate sya eh.

Factors: nagtaka kami kasi late ang development nya, sabi ko siguro lang lumaki sa crib, talagang natural
pala yon. May hernia yan sya eh, tumor. Ah, nong una sipon sipon, ubo ubo lagnat lng. Ngayon sabi ni doc
sa akin “di mob a alam misis na yang anak mo may deperensya?” sbo ko bakit doc ano ang deperensya
nya. Sabi nya autistic sya kasi hindi sya responsive. Kaya pala pag kinakausap naming, kung gusto ka nyang
sagutin kung hindi hindi. May sarili syang mundo.

Ang naalala ko nagkasakit ako. Natrangkaso ako nung pinagbuntis ko sya, uminom ako ng, grabi ang ano
ko non nag chichill ako. Uminom ako ng antibiotic hindi pa kasi alam na buntis pala ako almost two months
na.naalala ko uminom ako ng anti malaria na gamut, kasi akala ko minamalaria ako.

Sa lahi ng father nya kasi meron, pero yong slow lang ang kuan, pero hindi nmn ganyan. Saka meron silang
lahi na deaf, sa father side nya. Sabi ni doc, minsan sa braket ng age mo ng pagbubuntis

Feeling: mas maano, parang napaiyak pa nga ako non sbi ko doc bakit ganon dami kong anak wala namang
deperensya?. Syempre naawa ako, unang una yong awa mo sa bata, pangalawa yong awa mo sa sarili mo.
Nong nalaman mong ganon mag aalaga ka habang buhay. Pero yong una awa sa bata, syempre lifetime
nyang ganon, kaya ganon. Wala tayong magagawa tanggapin mo yan anak mo yan eh, so yon ang nagging
ano ko, inisip ko na lng kelangan nyang hindi sya pwedeng ganon na lng palibhasay may deperensya sya.
Kahit na although akala mo college ang pinapaarakl mo. Wala kang iexpect, wag kang mag expect ng kahit
anon a although yong mga maliliit na bagay na pwde nyang gawin like hpouse hold, pwde mo syang utusan
pero wag kang mag expect na susundin ka lagi. Ganon diba?

Andami nya ng nasirang gamit

Stress: kung sa stress lang, stress talaga oo kasi loko loko yon ang papa nila noon. Dumating yong time ko
ng depression ko.

Therapies: sa school sya tapos sa therapy, wala naman daw kasing therapy na makakapag ano jan eh ang
importante ang environment nya. Sa amin sa school kasi tinuturuan sila mag paint, tinutuan sila
magsaway, ganon.

Finance: ang tricycle nya kasi kailangan may service talaga sya, 1500 a month, tuition nya 1k a month.
Tapos bukod pa sa mga, kasi ang project nila yong bsking nila mahal. Yong baking nila kailangan magdala
ng itlog kung anoa no. Ikukumpute mo talaga yan ang limang libo kanya lang yan sa skol nya lang yan. Kasi
iba pa ang baon nya. Matindi pa sa college.

Daily routine: sa totoo mahirap, mahirap talaga. Kaya lng siguro eh part na ng buhay naming di nman
pwedeng ineglect lng yan. Kaya si daddy di yan makaano ng sabihin mo magtrabaho sa laabs na iiwanan
nya ang bahay. One of the reasons na sya ang naiiwan dito sa bahay kas inga ang trabaho ko byahe byahe
ako.

Relationship to othr child: nagkaroon ako ng problema noon sa bunso kasi parang nagkakaroon sya ng
jealous doon sa....hindinya pa rin maintindihan siguro kasi bata pa.lagi kong pinapaintindi sa kanya na ito
iba ito sa kanya magpasalamat sya kasi sya normal sya.tapos parang lagi nyang inaano, na sinisisi nua na
ano lagi nag sya ang anoa ko na lng lagi ang amli. Ganon ang sinasagot ng isa. Di nya pa siguro
naiintindihan. Kaya minsn parang truwang tuwa sya na iniinis nya ito. Parang masaya sya pag naaasar nyta
ito, kiasi siguro iniisip nya binibigyan ito ng special attentionlalong lalo na sinasabi ko special kasi sya
kelangan intindihin mo. Especial? Sabhin kahit ganyan sya mas ano nyo sya, mas mahal nyo sya, mas
gusto nyo sya/ e di sna nagging special na lng din sana ako.

Partner: mas nagging strong pa yong pagsasama nmin. Kasi accepted nman nan min eh, mas ano pa nga
sya sa paggaguide dito sa bata dahil ako lagi ako wala eh.yon ang blessing sa akin na nagkaroon ako ng
partner nag anon.

Acceptance: mahirap talaga pero you have to accept. Accepted na, pati sa mga kapatid nya. Kasi inano ko
sa mindsets nhg mga kapatud nya, magpasalamat kayo normal kayo lahat.

Bullying: sa san pedro yong una nming tinirhan, yon pinabarangay pa nminyong kapotbahay nmin. Kasi
noon may time yan noon nap ag binwesit sya yong panlaban nya pandudura. Eh pinatulan ng kapitbahay
eh malaking tao sya, nayon dinuraan sya, sinapak nya to. Talagang pinabarangay nmin kasi hindi tama yon
eh. Ang rasoin pa nila pinabayaan, sabi kmo hindi nmin pinapabayaan.

Coping: hindi nmin pinapakita sa tao na sya benibehind nmin, hindi nmin pinapakita nag anon. Kasi
pinapakita naming sa ibang tao, sinasaktan nmin sa harap ng ibang tao. Gagawin din yan ng ibang tao sa
bata
Criticism: oo, noon madalas talaga yan. Depende rin kasi yan sa kapitbahay. Gaya ng lahi kami ng sira ulo,
ganon ganon. Buang ang nanak mo, ganon.

Ako noon naano ko, siguro ininuman mo yan ng gamot kaya ganyan yan.

Dati pag pinapacheck up ko sa mga health center, sabi ko may autism sya, tapos sabi paano mo nalaman?
Kaya ang ginagawa ko yong medical ano ng doctor lagi kong dala. Kasi parang feeling natinb hindi sila
accepted ng society. Sasabihin bad parent ka, hindi ka marunong mag desiplina ng anak mo, Kailangan
mo lagi iexplain yong kaso ng anak mo.

Self blame: ako, although nong tanungin ko nga sa doctor, doc. Yon ang una kung inisip baka don
nagkaroon ng deperensya eh.

Advice: sa parents, yong guidance talaga. Pag aalaga, pag iintindi. Tanggapin mon a for life.

Maswerte pa rin tayo compare sa iba. Yong iba kailangan mong kargahin, kailanfgan mong subuan. Train
lng, turuan lng. Kaya nila ang sarili nila para maging independent

Learned : mas nagging ano yong understanding mo

Advise: kelangan mong iadjust ang srili mo sa mga bagay na for life na yon. Kelangan more understanding,
saka yong panahon. Sa totoo lng kailangan nya ng extrang alaga, panahon at care. Lahat kailangan extra
eh.

Financial: actually mahirap, nasoshort. Katula nto minsan yong trabaho ko hindi yan katulad ng ibang
trabaho na regular, may sweldo ka buwanan ito hindi pag wala kang tawag wala kang byahe wala kang
pera wala kang sweldo.

Awareness: oo PDAO, gov’t ano yan, yong gov’t organization. Although may tulong silang binibigay para
sa mga ganyan, kahit sabihin natin na hindi nakakasapt, hindi talaga sapat. Kasi magkano langn nman ang,
200 a month. Tapos ang mga may extra minsan hanggang ganon lang. Pero atleast yong socialization ng
mga bata, nagkakaroon sil NG Mga activities naiexpose yong mga bata sa ano.

Worrires: tumatanda na kami, time will come di na kmi makakapagtrabaho ng ganon, eh ito kailangan
support nyn lifetime. Kaya nga yong purpose ng school nila na matrain sila na time will come na hindi na
sila maaasikaso pwede sila maging independent. Kaya lang hindi ganon kabilis at hindi ganon kadali. Kaya
sabi ko hanggat kaya ko syang pag aralin at suportahan supurtahan ko.

Concerns:sana magi ng tuloy tuloy yong pagsusuport nitong si Matt, sana magkaroon ng batas na although
meron na alam nmin meron ng mga batas na para to assist or, sana dagadagan parin ang suporta. Sana
magkaroon ng like yong mga although ngayon alam ko meron sa Pilot, yong school na special school sPED,
sna madagdagan sa ibang lugar llike every brgy. Para hindi na kami ano ng malayo. Sa doctors din sana,
magkaroon sana ng mga specialized na mga doctor, usually ang mga doctor nila nanggaling pa ng manila
eh. Kung kelan lng ng request saka lng. And then yong mga socialization ng mga bata para maexpose sila.
Although ginagawa nman pero hindi pa enough.sana yong mga like ito may mental disability sana ihiwalay
doon sa mga may physical ano. Iba kasi ito eh, mental ito eh.