ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ κειμ.

«Κράτος και Νεοέλληνες»

Α. Ο συγγραφέας στον πρόλογο του άρθρου του παραθέτει την άποψη ενός δημοσίου
υπαλλήλου ότι οι Έλληνες αντιμετωπίζουν το κράτος τους εχθρικά, αλλά απορρίπτει
την αιτιολόγηση του ιδίου περί έμφυτου αναρχισμού. Αντίθετα, υποστηρίζει ότι η
εχθρότητα των Ελλήνων προς το κράτος τους οφείλεται σε ιστορικά αίτια, καθώς το
κράτος για πολλούς αιώνες οργανώθηκε και κυριαρχήθηκε από κατακτητές, στη
συνεχιζόμενη κακοδαιμονία, στην κακοδιοίκηση και στη διαφθορά, σε ψυχολογικούς
λόγους, υπό την έννοιαν ότι ο Έλληνας μεταρέπεται σε τύραννο, όταν καταλαμβάνει
την εξουσία, αλλά και σε ξενόφερτους διοικητικούς και πολιτικούς θεσμούς, που δεν
σεβάστηκαν ούτε την κοινοτική οργάνωση των Ελλήνων ούτε τις τοπικές ανάγκες.
Τέλος, ο συγγραφέας καταλήγει στο ότι δεν πρέπει να καταλογίζεται αναρχισμός
στους Έλληνες, αφού εποπτεύονται από ξένους. [λέξεις 120]

Β. Ο συγγραφέας διερευνά το θέμα της σχέσης των Νεοελλήνων με το κράτος τους.

Αρχικά, παραθέτει … .
[Το κιτρινισμένο τμήμα θα μπορούσε να δομηθεί και σε περισσότερες περιόδους]

Συνδετικές/διαρθρωτικές λέξεις-φάσεις