Aron ikaw Kalimtan

Apan kay kadtong Haring adlaw kay padulong na sa iyang sarupanan

Nagpauraray ako sa dakong panas nga nag-umbaw sa kamadanihong hunasan

Sa kalit lang gidagpi ning handurawan sa kuyamoy sa nagbakhong kagabihon

Sa wala palandunga nanumbalay pagbalik ang kamadanihon sa malamaton mong bayhon.

Nakita ko ang larawan mo nga gihaguan paghuyad sa kawalaan

Anaa pa ang kanhing kamadanihon hubong sa tumang katahuman

Nangagas og nanulo ang mga lusok sa nagbangutan kong mga luha

Kay ang ka lala sa kamandag sa paghandom ning dughan wala paman napala.

Gipugos ko gayud ning kaugalingon nga kalimtan ka nalang sa dayon

Apan naulipon gihapon sa mapintas koko sa halandumong sugilanon

Kay ang mga tapya sa dagkong balod nga naglumba pagpangapusgay sa baybayon

Ang imong mga saad nga ikaw dili mahanaw bisan sakmiton pa ako sa kamatayon.

Pasagdan ko nalang nga mutiklop ang kagabihon sa akong kaalibutan

Og muhubas ning tuburan sa mga luha nga way pagtangko ning daganasan

Kay ang perlas sa pagbati sa pagbati dili man mutaliwa ning panumduman

Busa aron ikaw kalimtan dili nalang unta handumon hangtud sa ka hangturan.
 Ning akong Pag-inusara

Dili ko na unta buot handumon kadtong matahum tang kagahapon

Aron dili mapukaw ang hinanuk sa damgo sa handumanang masulub-on

Kay sa imung pagpaantos nikuyanap ning tibook kalawasan

Nga maoy udyong nagngotngot sa nagbangutan kong balatian

Sakay sa hoyohoy nga namasipas sa lab-as nga kaadlawon

Badlis sa bidlisiw sa silaw sa adlaw sa sayong kabuntagon

Kansang gihay sa iyang panagway nagtukbil sa hinikalimtang sugilanon

Nga gidagit og gikulumos sa mapait nga kapakyas sa imung kamaluibon

Sud-unga kining binuhat nga nagbakho og nagsapopo sa napusgay nga paglaum

Nga wala nay kaugmaon kay naulipon sa nagtinga nga paghandom

Kay kadtong paglugtab mo sa balikala sa gibathala tang gugma

Hinungdan nga gitunglo ko ang kahigayon nga maguba ning kalibutana

Kasakit og kapait sa kapalaran nga mihasmag ning kinabuhia

Matahum nga kaugmaon gihabulan sa kagabihon sa imung pagtumina

Walay nay panahon nga mahibalik kadtong mainiton mong pag-amuma

Handurawon ko nalang ikaw ning masakit nga kutlo sa akong pag-inusara

 Sa Damgo na Lamang

Sa dihang nakita ko ikaw sa atong tunghaan

Wala ko nasabti unsa ning gibati ning dughan

Busa gipangutana ko ikaw sa imong ngalan

Apan kining binuhat igo mo lang giyam-iran.

Wala ka na dayon nitaliwa ning panumduman

Sa matag lihok ang makita ko imong larawan

Mao na ba ni ang gitawag og gugma sa uban

O butang gipakamutya ning kaisipan lamang.

Samtang nagdagan ang tipaka sa kapanahunan

Nag-uros-uros na gayud ang pagbati ning dughan

Buot ko nga isinggit sa tibook kalibutan

Nga pinangga gihigugma ko ikaw hilabihan.

Apan binilanggo na ang gugma nimong balaan

Kay gipanag-iya ka naman sa laing nilalang

Og kining akong pagbati wala nay kagawasan

Busa kaning tanan imutyag sa damgo na lamang.