Η Καινή Διαθήκη έφτασε ως εμάς

γραμμένη στα ελληνικά. Αλλά ποια

ελληνικά. και , Καταρχήν, γιατί
γράφτηκε στα ελληνικά. Το τέταρτο
Ευαγγέλιο μας πληροφορεί ότι, όταν
οταν σταυρώθηκε ο Ιησούς ο Πιλάτος
διέταξε να τοποθετηθεί στον Σταυρό μία
επιγραφή που έλεγε Ιησούς ο ναζωραίος
ο βασιλεύς των ιουδαίων. Σύμφωνα με
τον Ιωάννη η επιγραφή ήταν γραμμένη
σε τρεις γλώσσες Εβραίστη ρωμαϊστη
ελληνιστί. Η σημασία του υβριστή είναι
φυσικά τα Εβραϊκά αλλά στην Καινή
Διαθήκη συνήθως σημαίνει στα
αραμαϊκά όπως και στην έκφραση της
εβραιδι διάλεκτο πράξεις 21.40, 22.2,
26.14. Η αραμαϊκή ήταν η γλώσσα των
Εβραίων της Παλαιστίνης και σημαντική
γλώσσα συνεννόησης lingua Franca στην
εγγύς Ανατολή. Πράγματι ο Ιησούς
παρουσιάζεται στην Ευαγγελική
παράδοση να μιλά περιστασιακά στα
αραμαϊκά βλέπετε παρακάτω στο 3. Από
την άλλη πλευρά Ρώμαιστι σημαίνει στα
λατινικα, τη γλώσσα των Ξένων
καταπιεστών η οποία ποτέ δεν ρίζωσε
πραγματικά στην Παλαιστίνη πέρα από
τη ρωμαϊκή επίδραση στην πολιτική και
στρατιωτική διοίκηση. Αυτό εξηγεί τις
εξαιρετικά σπάνιες λατινικές δάνειες
λέξεις της καινής διαθήκης οι οποίες
ουσιαστικά περιορίζονται στη σφαίρα
της διοίκησης - βλέπετε παρακάτω στο
2. Το φαινόμενο δεν είναι περίεργο
αφού επίσημη γλώσσα της Ρωμαϊκής
εξουσίας στο ανατολικό τμήμα της
αυτοκρατορίας ήταν η ελληνική γεγονός
που εξηγεί και τη μετάφραση της
επιγραφής του Σταύρου ελληνιστί. Η
κρίση της ελληνικής γλώσσας
συνεννόησης ήταν τόσο ευρέως
εξαπλωμένη ώστε είχε γίνει η δεύτερη
γλώσσα πολλών Εβραίων της
Παλαιστίνης και η πρώτη - αν όχι και η
μοναδική - γλώσσα των Εβραίων της
δυτικής διασποράς όπως συνάγεται από
το εξής απόσπασμα του τέταρτου
Ευαγγελίου μη εις την διασπορά των
Ελληνων μέλλει προφεύεσθαι και
διδάσκειν τούς Έλληνας; Μήπως
πρόκειται να πάει στη διασπορά των
Ελλήνων και να διδάξει τους Έλληνες;
κατά Ιωάννη 7.35. Το εθνικό όνομα
ελλην εδώ πιθανώς χρησιμοποιείται με
τη σημασία ελληνιστί δηλαδή
ελληνόφωνος Εβραίος το Έλλην
μαρτυρείται δύο φορές ως παραλλαγή
του ελληνιστής πράξεις 9.29 και 11.20.
Με τον τρόπο αυτό εξηγείται γιατί η
Καινή Διαθήκη Όπως και η μετάφραση
των εβδομήκοντα έπρεπε να γραφτεί
στην Ελληνική ώστε να μπορεί να γίνει
κατανοητή από τους Εβραίους της
δυτικής διασποράς. Και έτσι
ξαναγυρίζουμε στο αρχικό ερώτημα
αυτής της ενότητας Σε τι είδους
ελληνικά γράφτηκε η Καινή Διαθήκη;

The New Testament arrived as us written

in Greek. But what Greek. And, First of
all, because it was written in Greek. The
Fourth Gospel informs us that when
Jesus was crucified, Pilate ordered that
an inscription on the Cross be placed on
the Cross by the Jesuit king of the Jews.
According to John, the inscription was
written in three languages, Jewish,
Roman, Hellenistic. The meaning of the
abuser is of course Hebrew, but in the
New Testament it usually means in the
Aramaic as well as in the expression of
the Jewish dialect acts 21.40, 22.2,
26.14. Aramaic was the language of the
Palestinian Jews and a major lingua
franca language of communication in the
Near East. Indeed, Jesus appears in the
Gospel tradition to speak occasionally in
the Aramaic see below in 3. On the other
hand, Rommasti means in Latin, the
language of the foreign oppressors,
which never really rooted in Palestine
beyond the Roman influence on civil and
military administration. This explains the
extremely rare Latin loan words of the
new covenant which are essentially
confined to the sphere of administration
- see below at 2. The phenomenon is not
surprising since the official language of
Roman rule in the eastern part of the
empire was the Greek event explaining
the translation Of the inscription of
Stavros Hellenist. The judgment of the
Greek language of conciliation was so
widely spread that it had become the
second language of many Palestinian
Jews and the first - if not the only -
language of the Jews of the Western
Diaspora as deduced from the following
excerpt of the fourth Gospel not in the
dispersion of the Will Greeks be
prophesied and teach the Greeks? Is it
going to go to the diaspora of the Greeks
and teach the Greeks? John 7.35. The
Greek national name here is probably
used in the meaning of the Greek-
speaking Greek-speaking Jew, the Greek
is testified twice as a variant of the
Hellenistic acts 9.29 and 11.20. This
explains why the New Testament Like the
translation of seventy had to be written
in Greek so that it could be understood
by the Jews of the western diaspora. And
so we return to the original question of
this unity. In what Greek was the New
Testament written?

Already in antiquity the language of the

New Testament was in some way
considered a peculiar language of
fishermen or sailors in the 17th and 18th
century the problem of the Greek
character of the new will was crystallized
in two opposing positions. The Jews
emphasized the effect of the Hebrew Old
Testament on the Greek New Testament.
On the other hand, the purists believed
that the New Testament was written in
purely Greek without being intimate
with foreign elements. The 19th century
prevailed in the Jewish view. The Greek
of the new covenant was considered to
be celebrated by the influence not so
much of the European languages of
Hebrew and Arabic as Jewish thoughts
and lives. This led to the view that the
Jewish populations during Jesus' time did
not speak the usual Hellenistic Greek, ie
the common but one particular Semitic
dialect of Greek, a Jewish Greek which
was the language of the new covenant
and the translation of the will of France
by the seventy. The result of the seventh
and the new covenant relations was that
the term Biblical Greek became very
popular. Even today, the Holy Spirit's
language is once referred to in the Old
Testament.

Στα ελληνικά πολλές άλλες συντακτικές

εκφορές οφείλουν τη συχνότητα αν όχι
και την ύπαρξή τους σε σημιτική
επίδραση. Η χρήση του και εγένετο στην
αρχή μιας αφηγηματικής ενότητας
αντίστοιχη στο εβραϊκ wyhy συχνά το
και εγένετο ακολουθείται από το εν τω
και απαρέμφατο για να εκφραστεί
χρόνος σε αντιστοιχία με το εβραϊκό B
και απαρέμφατο. Η σύνταξη αυτή είναι
χαρακτηριστική του κατά λουκάν και των
πράξεων και εγένετο εαυτόν
προσευχόμενος κατά μόναςσυνησαν
αυτω οι μαθηταί ... κατά λουκάν 9.18,
κατά λουκάν 5.12. Στο δεύτερο
παράδειγμα η χρήση του και ιδού για
την εισαγωγή ενός νέου θέματος
αντιστοιχεί στο εβραϊκό W hnh, ιδίως
όταν χρησιμοποιείται χωρίς να
Ακολουθείτε από παρεμβατικό τύπο
ρήματος π.χ. κατά ματθαίον 17.5 και
κατά λουκάν 13.11. Εγχείρηση στο
δεύτερο παράδειγμα των λεγομένων
περιφραστικός χρόνωνην συγκύπτουσα
και μη δυνάμενοι θεωρήθηκε επίσης
ενδεικτική σημιτισμού π.χ. ησαν δε εν τη
οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και
ην προάγων αυτούς κατα μαρκον
10.32. ... κατα λουκαν 5.17 . Άλλος ένας
σημιτισμός είναι η παράλειψη του
άρθρου σε τακτικές εισφορές που
αντιστοιχούν στο εβραϊκό status
constructus συνεζευγμένη κατάσταση.
Στην Καινή Διαθήκη το άρθρο ή
παραλείπεται η χρησιμοποιείτε και στα
δύο ουσιαστικά βλέπετε κατά λουκάν
6.45 στα ελληνικά κατά ματθαίον 12.34
Α' προς Θεσσαλονικείς 5.2 Β' προς
Θεσσαλονικείς 2.2 προς Ρωμαίους 1.18
Κατά Ιωάννην 3.36.