Three Words for Miss Rebound

“Is it too late for me to say those words? Three words for you, Miss Rebound”

Prologue

Tanga.

Yan ako. Nagpakatanga dahil gusto ko sya. Nagpakatanga kaya nasaktan

ako.

Pero ganun naman yata talaga eh. Pag nagmahal ka, magiging tanga ka. Pag
nagmahal ka, magiging tanga ka. Pag nagmahal ka, hindi pwedeng hindi ka
masasaktan. Pag nagmahal ka, matututo kang magparaya at magsakripisyo.

Dahil mahal mo sya...

Lahat gagawin mo. Kahibangan!

Nothing lasts forever. Forever doesn’t even exist. Bitter? Tss.

Akala ko kasi sya na. Akala mo mahal nya talaga ko. Akala ko forever na. Akala
ko hindi nya ko iiwanan...

Akala ko lang pala.

Siguro, hindi talaga sya yung para sa’kin. Siguro nga REBOUND lang ang role ko
sa buhay nya. Siguro nagdaan lang sya sa buhay ko...

Para matuto ako.

Pero natuto nga ba ako?

Mahal ko pa rin sya kahit EX na lang ako. Mahal ko pa rin sya kahit PANAKIP
BUTAS lang ako.

Ang tanga ko kasi eh!

Kahit na ganun na yung nangyari sa’kin, sya pa rin ang mahal ko. May lugar pa
rin dito sa puso ko para sa kanya...

At kapag sinabi nyang mahal nya ‘ko...

Agad akong maniniwala at tatanggapin ko sya...

Dahil tanga ako!

At mahal ko sya...

Teka, sya pa rin ba? O may iba na...

Chapter One

“Ej!” napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. Ah! Napasimangot ako.

Pano ba kasi! Tinamaan ako ng bola ng volleyball. “Erica, sorry” lumapit sa’kin si
Justin. Tss. Napaka kasi! “Erica sorry na oh!” ibinigay nya yung bola dun sa mga
kalaro nya. Ako, nagwalk out. Masakit kasi yun!

Sakop pa naman ng bola yung buong mukha ko.

“Erica naman eh” hawak na nya yung kamay ko. Aysh. Feeling ko namumula
ako. Ex crush ko kasi si Justin. Matagal na yun noh! May iba na kasi akong gusto
ngayon.

“Erica! Anong nangyari dyan Ton?” speaking of. Sya si Lance Kyle Martinez.
Alam kong hindi sya ‘sing gwapo nitong si Justin. Pero wala eh. Nagayuma ako
nitong si Lance eh.

“Natamaan ko kasi sya ng bola Kyle. Sorry talaga” aw. Ang cute ni Justin. Tataw
sana ko eh. Kaso, napakaseryoso kasi nilang dalawa.

“Oo na!” sabi ko. Ngumiti lang sa’kin si Lance. Haaay. Nasabi ko na ba na
nililigawan ako ni Lance?

Pero syempre, joke lang yun! Asa naman akong may manliligaw sa’kin.

Sila pa kasi ni Regina. She’s another story. Pero mabait sya. Maganda. Maamo
ang mukha.

Almost perfect. Sabi nila.

Tss. Hamak ganda ko naman dun noh! Kulang lang kasi talaga ako sa height.

*bell*
“Bessieeee!” sya si Thalia. Ang bestfriend ko. “I have to tell you
something” nagpout sya.

“Ano na naman?” I chuckled.

“You’re so mean!” parang bata nyang sabi. “Eh kasi si Bass eh! Di ba crush mo
yon? Crush ka nya!”

Biglang ngumiti ng malapad si Thalia. Weird.

“Cass, calm down, okay? Hindi ko na sya gusto. So what kung crush nya
ko?” mahinahon kong sabi. Nawala naman yung ngiti nya. Pout na naman.

“Eh!! Nakakainis ka naman Ej eh!” crossed-arms nyang sabi.

“Pout ka ng pout. Hilahin ko yang nguso mo eh” tatawa tawa kong sabi.

*bell*

Pumasok na ‘ko sa room ko. Hindi ko naman kasi classmate si Thalia eh. Si Justin
at Regina, kaklase ko. Si Jacob, Bass at si Thalia ay magkaklase naman.

Si Jacob, close friend ko na may gusto kay Regina. Close sila ni Thalia. May
gusto daw kasi si Bass kay Thalia, sabi ni Jacob. Psh. Ewan ko ba sa kanila.
“Hi Erica” bati sa’kin ni Regina. Hindi kami close pero palagi nya kong
nginingitian tapos nagha-HI sya sa’kin sa tuwing nakikita nya ‘ko.

“Hello” matipid kong sagot.

Sya nga pala yung seatmate ko. Napansin ko na parang malungkot si Regina.
May problema kaya sya?

“Erica, pwede ba kitang mapagkatiwalaan?” okay. Awkward. Medyo inilapit

nya yung upuan nya sa upuan ko. “Sige na oh. Friends naman tayo eh” weirder.
Friends? Kami?

“Ahm, sige” yun na lang yung sinabi ko.

Nagsimula naman syang humagulgol. Hala! Bakit? Anong nangyari?

Napaakap naman sya sa’kin at mahinang nagsalita.

“Break na kami”

Break na sila? Malulungkot ba ‘ko o matutuwa? Malungkot ako para kay

Regina. Pero natutuwa ako kasi single na si Lance!

Pero nakaka guilty naman yun. Paano naman si Regina? Haaay...

“Nakipagbreak ako” huh? Eh bakit sya umiiyak?! Gusto ko tuloy syang sampalin.
Tss. Kainis ha!

“Bakit ka naman kasi nakipagbreak! Tapos ngayon iiyak iiyak ka?! Gaga ka rin
noh?” oops. Masyado yata akong mabilis magsalita.

Hindi naman sya umimik. Natawa lang sya. Tapos may ibinulong sya na hindi ko
naintindihan. Yung totoo, takas ba sya sa mental?

“Sorry” tawa lang sya ng tawa. Weird. “Kaso ano.. ahm... how do I say this...
ahmm.. YON!”

Baliw. Baliw pala si Regina.

“Nakipagbreak ako kasi una, hindi ko sya gusto” she paused. Okay. Ang baliw
nya.

“Pangalawa, may iba akong gusto” nakangiti nyang sabi. Gaga talaga ‘to.
Kaso bigla syang lumungkot. Tss. Baliw.

Ginawa nya yun kay Lance?! Wow ha. Ibang klase. Akala ko mabait sya. Akala
ko lang pala.

“Oh, bakit?” napansin yata nyang naiinis ako. “May nasabi ba ‘kong mali?”
Nagawang mali, oo.

“Ah wala, may naalala lang ako” pagpapalusot ko.

“Ex mo hano?” pang-aasar nya. Hindi ako tulad mo Regina. “Oy sorry, joke lang
naman yun”

Wala teacher. Walang klase.

Lumabas muna ako para makapagpahangin.

Nakakainis kasi si Regina eh! Hindi nya dapat ginawa yun kay Lance! Anong
klase sya?! Ugh.

“Uy Justin, anong nangyari dun? Sorry kamo oh. May nasabi yata akong di
maganda” narinig kong sabi ni Regina kay Justin.

Bigla naman akong tinabihan ni Justin.

“Anong problema mo?” tanong nya. Psh.

“Ikaw” mataray kong sagot.

“Sorry daw—“ pinutol ko agad yung sasabihin nya.

“Wala akong pakialam” lumayo ako sa kanya.

“Ano ba kasing ginawa nya sa’yo?” lumapit naman ulit sya. Tss. Inirapan ko lang
sya. “Ano nga?”

“Ginamit nya lang si Lance” I mouthed.

“Oh ano naman yun sa’yo?” tss.

“Gusto ko si Lance” mahina kong sabi. Bwisit talaga. Napaamin pa tuloy ako ng
wala sa oras.

“So nasasaktan ka sa ginawa ni Regina? Ganun ba?” seryoso na ang mukha

nya. Hindi ako nakasagot.

Pero hinawakan nya yung kamay ko.

“Tama na nga yang kadramahan mo” bulong nya. “Hindi ko sasabihin,

promise”

Napangiti na lang ako sa binulong nya.

“Uy Ej sorry na” bungad ni Regina. “Uy ano yan? Yiie” naiinis pa rin ako kay
Regina. Kaso hindi binitawan ni Justin yung kamay ko! Bwisit talaga.

“Oo na lang” ang plastik ko. Sheesh. Nginitian nya lang ako.
*lunch break*

“Erica, tama ba yung narinig ko? Break na si Regina at Lance?” si Jacob. Nakita
ko kung gano sya kasaya.

“Oo. Bakit sa’kin mo yan tinatanong?” tanong ko pabalik sa kanya.

“Syempre, classmate mo eh” at kinindatan nya pa ‘ko.

“Classmate mo kaya si Lance” inirapan ko sya.

“Amproblema mo? Meron ka?” nakangisi nyang sabi.

“Gaguuu!” mahina kong sabi.

“Bad! Pahalikan kita kay Justin eh! Yiee! Bagay sila” patuloy pa rin sya sa pang-
aasar sa’kin. Tss. Bugok talaga!

“Hi Erica” bati ni Lance. Wait. Si Lance pala!

“Hello!” bigla tuloy akong napangiti.

“Sabay tayong maglunch, please?” nakangiti nyang sabi.

Masaya si Lance kaya masaya na ‘ko dun.

Parang hindi sila nagbreak ah? Siguro hindi rin naman nya talaga minahal si
Regina. Tama! Yun nga.

“Bakit mo ko inaya?” tanong ko kay Lance. Malay mo naman magpopropose

na pala sya.

Hahaha! Joke lang. Asa naman ako. Kabata pa namin eh.

“Wala lang. Bawal ba? May kasama ka ba dapat?” sunud sunod nyang
tanong.

Sina Thalia at si Justin sana eh. Pero ayos na ‘to.

“Hindi naman. Wala eh”

Ang sinungaling ko. Pwe! Pero okay na rin ‘to. Ngumiti naman sya sa’kin kaya
ngumiti rin ako.

Bakit ganito? Ang bilis yata ng tibok ng puso ko!

Time flew fast. Tapos na ang lunch break. Inihatid nya pa ko sa room namin.
Awee, ang sweet. Pagkaalis ni Lance, nakatingin lang sila sakin.

Lalo na si Regina.
Psh. Anong problema nya? Nagseselos siguro.

Naupo na ako sa upuan ko, sa tabi ni Regina.

“Bakit kayo magkasama?” nagseselos nga. Tss. Nginitian ko sya bago ako
sumagot. Pwe. Ang plastik!

“Close friends kami”

And soon, ako na ang girl friend. Bwahaha! Pero syempre, joke lang yun.

“A-ah, ganun ba? Okay.” hindi ko sya maintindihan. Bakit magseselos sya? May
gusto pa ba sya? Baka nga si Lance ang nakipagbreak sa kanya eh. Sheesh.

Tanungin ko kaya sya? Hmm.

“Bakit affected ka yata? May gusto ka sa kanya no?” pang-aasar ko. Oops!
Hahaha! Napikon.

Totoo nga! Biglang nag-walk out eh!

“Oy! Anong nangyari dun?” tinabihan ako ni Justin. “Nag-away na naman ba

kayo ni Xandria” Xandria? Ah, oo nga pala. Regina Alexandria Miguel. Psh. Eh di
sya na! May pa-nickname nickname pa syang nalalaman?!
“Close kayo?” I asked, he nodded. Closed fist. Anger. Ugh. I can’t keep myself
calm.

“Sige” matipid kong sagot. Lumabas ako at nagpunta sa office ng adviser

namin. Uuwi ako. Kunwari masama ang pakiramdam ko. Tss.

Pagkatapos kong magpaalam, buti naniwala sakin kaya pinayagan ako.

Pagbalik ko sa classroom, wala pa ring teacher.

“San ka pupunta?” tanong ni Justin nang kunin ko yung bag ko.

“Masama pakiramdam ko eh. Nagpaalam ako kay ma’am. Sige, babye” pinilit
kong ngumiti kahit wala ako sa mood.

“Hatid na kita” dagdag pa nya.

“Wag na. Kaya ko na ‘to” at tumalikod na ko.

Sa paglalakad ko papunta sa gate, natanaw ko si Lance.

“Lance!” tawag ko sa kanya nung makalapit ako. Ano kayang ginagawa nya
dito sa guard house?

“San ka pupunta?” ngumiti sya sakin.

“Uuwi, ikaw?” tanong ko pabalik kay Lance.

“Uuwi din. Tara muna kung saan. Usap tayo”

Pumayag ako sa sinabi nya. Pero syempre, iniwanan muna namin yung mga
gamit namin sa guard house.

Napunta kami sa isang coffee shop na malapit sa school. Treat nya eh.

“Bakit ba ang bait mo sa’kin?” di ko mapigilang tanungin sya tungkol doon.

Alam mo naman, medyo assumera ako.

“Wala lang. Masama ba? Magkaibigan naman tayo eh” ngumiti lang ako.

Andyan na pala yung order namin.

“Thank you pala dito ha” sabi ko. “Ahm, kung hindi ko mamasamain...”

“Yung tungkol ba kay Regina?” walang emosyon. Parang wala lang sa kanya
yun nung sinabi nya yun. “Nakipagbreak sya dahil may iba na syang gusto. Ako
rin naman eh. Makikipagbreak na rin naman ako, naunahan nya lang ako”

If I’m not mistaken, biro lang para kay Regina ang pakikipagbreak nya kay
Lance. And Lance do really wanted to break up with her. Tama ba? Tss. Hindi ko
dapat iniisip to eh.

Labas ako sa problema nila. Tss.

“Ah” wala akong alam na sasabihin ko eh. Tinuloy ko yung pagkain ko sa
chocolate mousse ko.

“May boy friend ka na ba?” okay. Muntik na kong mabilaukan sa sinabi ni

Lance. Ang awkward lang.

“Oy. Okay ka lang? Eto tubig oh. Ang takaw mo kasi” pang-aasar pa nya.

Nagtawanan lang kaming dalawa. Makaraan ang ilang minuto, sabi nya
kailangan na nyang umuwi. Hindi na rin naman na namin na-open up yung
topic kanina tungkol sa kung may boy friend na ba ko.

Pagkatapos kong ubusin yung inorder ko ‘ulit’ na chocolate mousse, umuwi na

‘ko.

Haay. Nakaka-enjoy kasama si Lance. Feeling ko malapit na yung araw na yun!

Yung araw kung kailan nya ko liligawan. Tapos sasagutin ko sya. Magiging kami.
Hihihi! Lakas kong mangarap no?

Pagdating ko sa bahay, si Regina. Ugh. Alam nya yung bahay ko? Este, namin?
Tss. Baka alam nya rin kung saan ako galing!

“Hi, pwede ba tayong mag-usap” ngumiti lang ako. Fake, of course. “Kasi ano,
si Jacob kasi nililigawan ako. Yung kwento ko sayo kanina, hindi na natuloy.
Kaya ako umiyak..” napayuko sya. Tss. Drama.
“Kasi mahal ko naman talaga si Lance. Pero hindi mo kasi naiintindihan yung
sitwasyon eh. Layuan mo na lang si Lance please.”

Mahal nya talaga? Sabi ko na eh. Hindi ko naiintindihan? Psh. Wala akong
pakialam. Si Lance? Layuan ko?!

“Kaibigan ko si Lance” mariin kong sagot.

“Please, ayoko kitang masaktan” ako? Tss. Kay Lance?

“Pwede ka ng umalis” sabi ko sa kanya. Hindi na sya nagsalita at lumabas na

ng bahay namin.

Wala na naman sina mama at papa. Sa’n kaya yun? Pumanik na ko sa taas; sa
kwarto ko, tapos nagpalit lang ako ng damit at bumaba uilt ako.

“Ma! Andyan na pala kayo!” alam mo yung mini heart attack? Halos
mapasigaw talaga ko nung makita ko sina mama eh.

And who is that guy? Roses? Box of... chocolates? Guitar?

Eww. Yuck. Ang baduy. Naka-glasses tapos may malaking nunal sa tabi ng right
eye nya. Naka jumper ba yon?

Aba eh malay ko! Suspenders pala. Sawreeh.

Tapos naka ascot hat. Ooh, may braces sya. Oh baka retainer lang? Rubber
shoes tapos above the knee and medyas.

Seriously. Bata lang ang peg? Checkered pa!

Tatawa na sana ‘ko nang...

“KUYA! YUNG NUNAL MO NAHULOG!” sigaw ko.

Wait. Anong sinabi ‘ko?! Nunal nya? Nahulog?

Oh myy...

Is he? Sht!

Chapter Two

“May gustong manligaw sa’yo ‘nak” sabi ni papa. “Si Lance”

Napanganga na lang ako. Una, nahulag yung nunal nya. Pangalawa, ang
baduy nya. Pangatlo, sya si Lance!

“H-hi...” he uttered. Ugh. Anong palabas ‘to?

Pumanik na sina papa at naiwan kami ni Lance sa sala. Sa unang tingin, parang
hindi sya ang Lance Martinez na gusto ko.

Nerd. Baduy. Pero cute.

“Anong drama yan?” I raised my eyebrows at him.

“Testing lang kung papasa ako sa parents mo” kalmada nyang sabi. “Hindi nila
ko kilala bilang Lance Martinez. Ako si Lance Santiago sa harap nila”

Wala akong masabi.

“Pero hindi ibig sabihin nun na hindi kita gusto” bigla nyang sabi. Tinabihan nya
ko sa sofa. Waah! Ang lapit na nya. Butterflies!

Bakit ba sy6a ganyan? Pero kinikilig ako.

“Tayo na ah?” lumingon ako. Muntik na kaming magkiss!

Kinabukasan.

“Puyat ka yata Ej!” bungad sa’kin ni Thalia.

“Oo nga eh. Di ako makatulog kagabi eh”

Pano ba naman kase! Sinagot ko na si Lance. Kami na! Pero we decided na
wag na munang sabihin sa iba kahit sa parents ko.

“Balita ko nililigawan ka ni Lance.” Chismosa talaga ‘tong sa Thalia.

“Balita ko din sinagot mo na si Bass” pang-aasar ko.

Paglingon ko sa kanan ko, andun pala si Bass. Ngumiti lang sya sa’kin. Teka,
sa’kin o kay Thalia? Yiie.

“Maiwan ko na kayong dalawa ah?” ngingiti ngiti kong sabi. Inirapan lang ako
ni Thalia.

Sa room. Boring. Walang teacher. Psh.

“Tara nuod ng death bell! Ikabit nyo yan! Dali dali” sigaw ng class president.
Daldal talaga. Pasimuna pa.

Sinunod naman sya nung iba. Naka projector kami ngayon, nanunuod ng
Death Bell. Err.

Sigawan, tilian at kung anu-ano pa. Buti na lang at walang teacher sa kabilang
section para bawalin kami. Ay oo nga pala, sila lang pala.
“Erica” mahinang sabi ni Regina sa’kin. Naupo sya sa tabi ko. Naalala ko na
naman kahapon. “Kayo na?”

Lumingon ako sa mga mata nya. Maluha-luha ito.

“Sinagot ko na rin si Jacob eh” kawawa naman si Jacob. I should warn

him! “Makipagbreak ka na kay Lance, please”

“Bakit ka ganyan?” sabi ko pero hindi na ko naktingin sa kanya. Diretso lang sa

white board yung tingin ko.

“Anong ibig mong sabihin?” –sya

“Bakit mo sinagot si Jacob? Tapos ngayon gusto mong makipagbreak ako kay
Lance?” -ako.

*bell*

Biglang may dumating na teacher.

“Class, I want you to meet Ms. Fajardo. She’s a practice teacher” english nga
pala ang subject namin ngayon.

Tss. Ayoko pa naman ng English. I prefer Physics and Trigo.

After a few minutes...

“Miss Santos, Miss Santos”

Naisip ko si Lance, hindi kasi sya nagtetext eh. Tapos si Justin! Si Justin kasi,
bestfriend ko din yun! Naalala ko pa dati nung second year, sobrang sweet
namin.

Crush ko kasi sya. No, mahal ko pala. Este, minahal. May Lance na ‘ko eh.

“Miss Santos!”

Haay, ano na kayang mangyayari ‘no?

“Ej!” nagulat ako. Si Justin pala. “Kanina ka pa tinatawag ni ma’am ah?”

Nanlaki ang mga mata ko. Nasan na si ma’am? Lagot ako!

“Eh...” maluha luha na ko. Terror pa naman yun.

“Tara” hinawakan nya yung kamay ko. He still has those effect on me..

Like the old days. Nakakamiss rin pala ‘no?

“Joke lang!” he burst out laughing. I glared at him. “Oy sorry na”

Nagwalk-out ako. Abnormal talaga si Justin Antthony Cruz. Tss. Pinakaba tuloy
nya ko.

“Pero seryoso, masaya ka ba sa kanya?” napatigil ako. Alam ba nya? Pagkurap

ko, nasa harap ko na pala sya.

Ngumiti sya pero agad na nawala yun.

“Sige, kung dun ka masaya” naguluhan ako sa sinabi nya. Ano daw?

“Anong ibig mong—“ hindi na nya ko pinatapos. Okay, weird.

*bell*

“Hi Erica” si Lance. Pinilit kong ngumiti kahit di naman ako okay. Si Justin kase eh!

“Okay ka lang?” tanong nya. Ano bang isasagot ko? Ugh. Sorry.

“Abnormal kase sila eh. Kala ko tinatawag ako ni ma’am” sabi ko na lang.

“Oh? Anong meron dun?”

“I mean, tulala kasi ako. Tapos sabi nila pinapatawag ako ni ma’am. Di apala.
Tss”

“Nako” he pinched the tip of my nose. “Eto oh, pinagbake kita ng chocolate
mousse”

Chocolate mousse? Oo nga ‘no. Nakakatakam.

“Thank you!”

“Di mo kakainin, mousse?”

Ano daw? Mousse? Mousse tawag nya sakin?

“Hindi” matipid kong sagot. “Uy punta muna ko kina Thalia ah”

On my way papunta sa room nila, nakasalubong ko si Bass.

“Erica, may gusto akong sabihin sa’yo” hinatak nya ko papalayo. Papunta sa
garden.

“Ano ba yun?” tanong ko nang makarating kami sa garden.

“Kase...” bumuntong hininga muna sya bago sya magsalita ulit. “Gusto kita Ej...”
Nanlaki naman ang mga mata ko. OMG! Di pwede ‘to. Pano si Thalia?

“J-joke ba yun?” sabi ko. Pinilit kong tawanan yun pero ang seryoso nya.

“Hindi. Liligawan kita. Sana nga joke lang to eh”

Hindi ko sya naintindihan.

“ANO?!” nagulat kaming dalawa ni Bass.

Si Thalia...

Nasa harapan na namin sya.

“Thalia, hindi... Thalia—“ pinilit kong kausapin sya pero galit sya.

“Ano ba?! Bitawan nyo ko! Joke lang naman yung crush ka ni Bass eh! Ako ang
may crush kay Bass, actually mahal ko sya. Mahal kita Bass!”

Pinaghahampas nya sa dibdib si Bass. Umiiyak sya. Nasasaktan ako.

“Bessie, no.. wala naman akong gusto—“ pero bigla syang tumakbo papalayo.
At sakto namang nagbell. Pumunta na ko sa room namin. Walang pumapansin
sakin.
“Attention to all students, classes are suspended”

Bigla naman silang nagsigawan.

“Half day! Yes!”

“Wohoo!”

“Suspended daw?”

“Yeah! Tara DM!”

“Heaven mga brad!!”

Ang gulo nila. Lahat sila maingay, ako lang yata ang hindi. So I decided to go
home as soon as I can. Ayoko munang makita si Lance.

Unluckily, nakasalubong ko sya.

“Akin na” he smiled. Tapos kinuha nya yung bag ko at sya ang nagbuhat
nun. “Tara magdate”

Syempre, tatanggihan ko ba? Boy friend ko sya eh.

And so we went to the mall. Watched movies. Ate. Played at the arcade.
Pag-uwi, ang saya pala. Kahit papano masaya. Pero ang bilis bilis ng lahat. Miss
na ko na tuloy sya agad.

Inaantok na ‘ko!

Kinabukasan.

*here we go, come with me... | Clara C (cover) Far East Movement*

“Hello?” sabi ko. Di ba Saturday ngayon? Ang aga aga pa eh. Sino kaya to?

“Good morning mousse” mousse? Gwapo ng boses ah? Bagong gising yata.
Teka! Si Lance pala to!

“Mousse!” napaupo tuloy ako sa kama ko.

“Kain na tayo ng breakfast?” napangiti naman ako. Parang ang sweet kasi.

Bumaba na ko papunta sa kusina pero hindi ko pa binababa ang telepono, I

mean cellphone.

“Nareceive mo na yung pinadala ko?”

“Anong pinadala?”

*ding dong*
Nagulat naman ako dun. Binuksan ko yung pintuan.

“Ma’am, pakipirmahan na lang po”

Roses. Stuff toy, a big one! Awe. Ang cute.

“Mousse eto ba yun?” pumasok na ko sa loob dala yung roses at stuff toy.

Ang sweet. And yeah, I could get use to this kind of feeling.

LOVED.

“Thank you”

“You’re welcome mousse, see you late. Kain muna tayo. Love you”

Waah! Kinikilig ako!

“I love you too” then that ended the call.

Nagluto na ko ng breakfast. Ahm, fried rice, eggs, nuggets, hotdogs and hot
chocolate. And for dessert, those chocolate mousse he brought me yesterday.
Hindi ko kasi naubos eh. Pano nga, pinakain ako ng pinakain. Patatabain yata
ako.

Yum yum! After breakfast, naligo na ko. May date ulit kami eh. Sheesh. Tulog na
tulog pa yata sina mama’t papa.

Jeans, loose shirt, pony tail, rubber shoes and a pink bb. Wait, ayoko pala ng
jeans. Uhmm, loose shirt plus skirt. Cute.

Binuksan ko muna yung laptop ko. Facebook. Ugh. A message from..

Regina? Ang haba. Katamad basahin. Wag na.

Hmm, nothing new. So in a few minutes, dumating na si Lance.

“Mousse, namiss kita”

“Namiss rin kita”

Where to? Enchanted Kingdome! Yeheey!

His driver syempre sa harap. Lol. At kami sa likod. Hahaha. I’m just loooking at
the road. Wait, dapat hindi ko yun tinitignan. Baka mas lalo akong mahilo.
“Are you okay?”

“Medyo nahihilo pero okay lang”

Dahil alam kong malayo pa ang EK, I decided to sleep muna.

Few hours later.

“Hi mousse, we’re here”

Napangiti ako at bumangon. Nag-ayos muna ko then we left the car.

Hello Enchanted Kingdome!

Last time I got here, I was with... Justin. Haaay...

Smile lang Erica.

“San mo gusto?” my eyes twinkled. Para akong bata na hinatak sya papunta sa
Xtreme. “Sure ka bang kay6a mo?” pang-aasar pa nya. Hmfft.

“Yes naman!” ngingiti ngiti kong sabi.

Waah! Ang haba ng pila. Pero wait, nagsialisan sila? Nanlaki ang mga mata ko.
Kami na pala ang susunod. Bigla akong natakot.
“Kaya mo pa ba?” nahalata yata ni Lance. Aysh.

“Oo wah!” matapang kong sabi kahit deep inside, super kaba.

I closed my eyes. Eto na. Pero naramdaman kong hawak hawak nya yung
kamay ko. Nilingon ko sya.

“Nandito lang ako” he smiled at me. And after the right, I felt dizzy.

“Okay ka lang? Ikukuha na kita ng tubig” naiwanan ako sa bench. Medyo hilo
at masakit ang ulo.

“Eto oh, binili kita ng pizza” nakangiti nyang sabi. Tamang tama, gutom ako eh.

“Eh ikaw?”

Kinuha ko yung pizza at kinagatan.

“Mamaya na lang”

“Sige na Lance, bumili ka na muna” wala na syang nagawa. Bumili nga sya.

Habang ako, naghihintay dito sa bench at pinagmamasdan ko yung fountain.

Alas diez na pala.
“Babe, hihihi” napalingon ako sa couple. Para kasing kilala ko yung boses nung
girl eh.

OMG.

“Regina? Jacob?” gulat silang napalingon sakin.

Silence. Walang nagsalita. Kanina pa ba sila sa bench na yun?

“Are you two dating?” I finally managed to talk.

Pero hindi sila sumagot, imbis ay nginitian lang ako ni Regina.

Chapter Three

“Are you two dating? Yung totoo?” tanong ko pa ulit sa kanila.

Pero hindi pa rin sila sumagot. Magkaholding hands lang silang dalawa. Kung
sabagay, “SILA” na nga pala.

“Mauna na ko By ah? Bye Ej” sabi ni Jacob. Ano daw? By? Hahaha. Ang sweet
na sana eh. Kaso iiwanan nya si Regina saken? Tss.
"Ganun na lang yun? Galing mo naman Jacob" I chuckled. "Wag mong iniiwan
girl friend mo. Baka maagaw ng iba" if you know what I mean.

Nawala yung ngiti ni Regina. "Hintayin mo na lang kami. May gusto yatang
sabihin sakin yung girl friend mo" dagdag ko pa.

I smiled. He left. Iniwanan ko rin ang boy friend ko. Kasama ko naman yung ex
nya eh.

"Bakit mo sinabi yun?" asar na sabi nya sakin. Napangiti na lang ako. Pikon!

"Wala, totoo naman ah. Baka kasi, alam mo na... kasama ko kasi yung ex
mo" pang-aasar ko pa. Pero ewan ko, medyo nakakaselos rin.

"Mahal ko si Jacob" oh really? I was like, DI NGA? TOTOO BA YAN?

"Talaga? Eh bakit mo ko gustong makipag break sa ex mo? Kasi gusto mo rin

sya. Pwede ba Regina, isa lang ang puso mo. Hindi pwedeng mahal mo sila
parehas"

"Hindi ko naman sila mahal parehas" kalmado nyang sabi. "Hindi ko na mahal si
Lance. Hindi mo ba nabasa yung message ko?"

"Anong message?" takang tanong ko. Teka, message? Baka sa facebook! "Sa
facebook ba? Hindi."
"Ayoko kitang masaktan. Alam din ni Jacob yun. Hindi lang namin alam kung
panong sasabihin sa'yo kasi hindi ka naman maniniwala.."

Bigla na lang syang tumalikod at tuluy tuloy na naglakad. Ano ba kasi yun?

After a while, naisipan kong hanapin si Lance. Baka kasi nag-aalala na sya
sa'kin.

Bwisit talaga! San na ba nagpunta yun?

*booogsh*

"Sorry po miss" natigilan ako nung lumingon ako sa nakabunggo sa'kin.

Si Justin!

"T-teka.. Wait.." hawak ko yung kamay nya. Hindi nya ko tinignan. "Ano bang
problema mo? Bakit mo ba ko ayaw pansinin?"

Nakakalungkot kasi. Una, galit sa akin si Thalia. Tapos pati sya! Ang dalawa kong
kaibigan, galit sa'kin.

Si Bass naman kasi eh! Baki nya ba kailangang sabihin yun! Si Thalia na lang
kase.
At si Justin, wala akong idea kung bakit naging ganun na lang sya sa'kin.

Hindi naman sya ganyan dati. Teka, naging ganun na nga pala sya noh?

Nung umamin akong mahal ko sya, bigla na lang nya kong nilayuan. Hindi na
nya ko pinansin. Best friends kami pero minahal ko sya nun.

Yun nga yung pagkakamali ko eh. Kaya nung naging magkaibigan na ulit kami,
sinabi ko sa sarili ko na iba na lang ang mamahalin ko.

Na hindi na ko magkakagusto ulit sa kanya kasi ayoko ng masira ulit yung

pagkakaibigan namin.

Sobrang importante nya kasi sakin eh. Ayoko syang mawala ng ganun ganun
na lang.

Back to reality. Wala na pala si Justin. Hindi ko na hawak ang kamay nya.

Naramdaman ko na lang ang pagtulo ng mga luha ko.

"Erica, anong nangyari sa'yo?" tinignan ko lang sya. Si Lance. Alalang alala sya
sakin. Bigla akong nakaramdam ng hilo at hindi ko na alam ang sumunod na
nangyari dahil naipikit ko na ang mga mata ko.
Lunes.

"Good morning mousse" bati agad sakin ni Lance paglabas na paglabas ko

palang ng bahay.

"Good morning din" sinubukan kong ngumiti kahit hindi pa naman ako
masyadong okay.

Syempre naiisip ko pa rin si Justin, yung nangyari nung Sabado. Tapos si Thalia,
nakita kong nagpatama sya sakin sa twitter.

Hindi ko na an inaagaw sa kanya si Bass. Haay. Pano kaya pag nakita ko sila sa
school?

Sabay kaming pumasok ni Lance sa school. Pinagtitinginan naman nila kami.

"Uy, kayo na ba?"

"Yiee, ang sweet nyo naman"

"Nako, hindi kaya! Baka panakip butas lang sya"

"Di ba si Regina ang girl friend ni Lance?"

"Break na sila noh"

"Nako, kakabreak palang tas may bago na agad. Ang landi talaga"

Napahigpit ang hawak ko sa braso ni Lance. Masyado naman na yata yung

sinasabi nila. Who are they to judge?
Mahal ako ni Lance. Di ba nga may iba na daw syang gusto bago pa man sila
magbreak? Ako yung gusto nya. Ako yung mahal nya.

Di ba?

"Wag mo na lang silang pansinin ah? I love you. Mamaya may date
tayo" bulong nya sa'kin. Lumingon ako sa kanya.

Nakangiti lang sya sa'kin, ngumiti rin ako.

Hinatid na ako ni Lance sa room namin tapos umalis na sya. Nakita ko agad si
Regina na nakatingin sa'kin. Ano na naman bang problema nya?

"Hatid sundo rin ni Lance si Regina nun ah?"

"Oo nga eh, tapos may bago na ngayon"

Haay. Asar talaga.

Nakita ko si Justin, naka earphones tapos nagbabasa ng libro. Okay.

Weird. Sa pagkakaalam ko, hindi sya palabasa eh.

Tinabihan ko naman sya.

"Justin.." mahina kong sabi. Pero naririnig naman kaya nya 'ko o baka
hindi? "Justin" pag-ulit ko.

Lumingon sya sa'kin at tinanggal nya yung earphones nya. Hindi sya nagsalita.

"Bakit mo ba ko hindi pinapansin?" nanikip yung dibdib ko nung tanungin ko sya

nun.

"Hindi pwede" diretso nyang sabi. Pero dun sya sa libro nakatingin. Harapin mo
naman ako Justin.

"Ang hirap naman nito eh!" naramdaman kong teary eyed na ko kaya binaba
ko yung bangs ko.

No response.

"Bakit hindi pwede? Akala ko ba magkaibigan na ulit tayo? Iiwanan mo ba ulit

ako?"

Biglang nagbell. Bumalik na ako sa upuan ko.

Nag echo sa isipan ko yung huli kong sinabi...

'Iiwanan mo ba ulit ako?'

Naalala ko dati. Nangako sya sa'kin na walang iwanan. Na hindi nya ko

iiwanan. Nangako rin ako sa kanya.

Pero anong nangyari? Bakit naman ganito...

"Miss Santos, come here" tawag sakin nung teacher namin. Lumapit naman ako
sa table.

Kaso bigla akong nasugatan. Lesheng salamin! Basag.

Wala akong naramdaman. Manhid yata ako. Napansin kong dumudugo na eh.

"Ej!" nilingon ko si Justin. Bigla syang lumapit at pinunasan yung dugo sa kamay
ko.

Ang bilis ng tibok ng puso ko...

Teka...

Ano ba 'to?! Bumabalik na ba yung feelings ko?

Chapter Four

Pinikit ko ang mga mata ko at pagdilat ko, nakaupo lang ako sa upuan ko.

Walang teacher. Nakaupo lang si Justin sa upuan nya at patuloy na

nagbabasa.

Sabi ko na eh. Hindi totoo ang nangyari. Déjà vu pala. Nangyari na kasi yun dati
eh.

Nung mga panahong sobrang close namin ni Justin. Uwian kasi nun eh, tapos
hindi nya ko pinapansin. Then ganun nga yung nangyari.

Haaay.

Biglang dumating yung teacher namin.

"Nasan ang class president nyo?" tanong ni sir.

"Sir bakit po?"

May iniabot naman si sir na papel dun sa class president.

"May activity lang kayo. May meeting daw kami eh" sabi ni sir sabay alis.
Hmm, anong activity kaya yun?

"Ano.." sabi nung class president, si Paola. Pero hindi nakikinig sa kanya yung
lahat.

Nakatayo lang sya dun sa harapan, tahimik.

"TAHIMIK!" nagulat sila. Pati ako. Si Justin, biglang sumigaw. Natahimik sila
lahat. "May iaannounce si Paola eh. Makinig nga kayo!"

Tapos ibinaling nya ulit yung tingin nya sa libro.

"By pair daw. Tapos yung activity, nasa page 52. Kailangan nyo sagutan at ipass
mamayang before lunch. May meeting daw kasi sina sir. Yun lang. Pag hindi
nyo naipass mamayang before lunch, hindi na daw tatanggapin. Zero na
daw" kalmadong sabi ni Paola.

Kumilos yung iba. Pero yung iba walang pakialam.

"Physics lang naman yan eh" puro yun ang naririnig ko.

Humanap ako ng ka pair ko. Ayaw naman nila. Si Regina may ka pair na. Si
Paola, meron na. Tss.

Mag individual na lang kaya ako?

"Tayo na lang" lumingon ako. Si Justin, hawak yung libro namin sa
physics. "Kumuha ka ng baso, tinidor at cork dun sa shelf. Ako na magsasagot"

Sinunod ko naman sya. Ano kaya yung activity na 'to. Pagkakuha ko sa

materials, pinakinuha naman nya ko ng karayom. Kailangan daw eh. Tss.

"Eto lang ba?" sabi ko pagkaabot ko sa kanya ng karayom. Tumango lang sya.

Kinuha ko yung libro nya at tinignan yung activity.

Ah, ganun lang pala. Kailangan ko lang i-balance yung tinidor sa baso.

Sheesh. Dalawang tinidor pala.

"Ako na nga kukuha" sabi nya. Nakita nya siguro yung ekspresyon ng mukha ko
nung mabasa ko yung nasa libro.

Eh pano kasi e. Kayamot! Sinasadya na yata ni Justin yun eh.

"Itusok mo yang needle sa cork" utos nya nang makabalik sya dala yung isang
tinidor.

Tinusok ko naman. Medyo mahirap pero nabaon naman sya.

Inayos nya yung tinidor. Teka, mali naman yung ginagawa nya.

"Sa cork yang itutusok" sabi ko. Tinusok naman nya sa cork yung dalawang
tindor.

"Panong i-balance?" napangiti naman ako sa tanong nya. Ang cute kasi. Ang
inosente ng itsura nya.

"Ganito.." hinawakan ko yung tinidor na hawak nya. Pero nahawakan ko yung

kamay nya. Nakatingin lang sya sakin.

Ngumiti naman ako at ibinaling ko ulit yung tingin ko sa ginagawa namin.

"Aww" nagulat ako. Dumudugo yung kamay nya. Natusok sya!

"Yan kasi, di ka nag-iingat" sabi ko. Agad kong pinunasan yung dugo. Inilayo ko
muna yung baso, kasama yung tinidor.

Naupo ulit kami sa upuan namin.

"Okay lang ako" mahina nyang sabi.

Naging tahimik na naman ulit sya. Haay.

Lumipas ang mga oras. Lunch na. Sinundo ako ni Lance sa room namin at
natuloy nga yung sinasabi nyang 'date' namin.

"Okay ka lang? Musta naman klase nyo? Wala yatang nagklaseng teacher sa
inyo eh" tanong ni Lance.

"Wala nga" I chuckled.

"Bilisan nating kumain. May gagawin pa nga pala kami. Sorry ha, medyo busy
kami ngayon eh" sabi nya.

"Okay lang" ngumiti naman ako.

Busy rin naman ako eh. At medyo wala ako sa sarili ko. Oo gusto ko si Lance.
Pero pano naman yung mga kaibigan ko? Lalo na at busy si Lance ngayon.

Tss. Ang drama ko na naman!

Pagbalik namin sa school. Nakita ko si Thalia sa may bench. Nilapitan ko sya.

"Thalia.." hindi nya rin ako pinansin. Haay. "Thalia, please kausapin mo naman
ako. Bati na tayo oh. Please Thalia, hindi ko naman gusto si Bass eh. Si Lance
ang gusto ko"

Pero di pa rin sya nagsalita. Tahimik lang sya at nakatingin sa kawalan.

"Boy friend ko na nga si Lance eh" dagdag ko pa. "Thalia, please.."

Bigla na lang syang tumayo. Naiwanan ako sa bench.

After a while, tumayo na rin ako at nagpunta sa room. Napaka loner ko talaga.

"Hi" bati sakin ni Regina. "Anong problema?"

Bakit ba ganyan si Regina? Hindi ko rin sya maintindihan paminsan minsan eh.
Tss.

"Marami" matipid kong sagot. Naupo na ako sa upuan ko. Naupo na rin si
Regina.

Seatmates nga pala kami. Palagi ko na lang nakakalimutan. Tss.

"Si Lance ba?" tanong nya. Hindi ko alam kung concern sya or what.

Umiling ako pero sa iba ako nakatingin.

"Si Justin noh? Tapos yung best friend mong isa. Yung Cassandra
Tolentino?" dagdag pa nya. Napalingon ako sa kanya.

"Pano mo alam?" tanong ko. Stalker siguro sya. Psh.

"Nakwento sakin ni Jake"

Wow ha. Jake na ang tawag nya kay Jacob.

"Andito lang naman kami ni Jake para sa'yo eh. Pwede mo naman kaming
pagsabihan ng problema mo" sabi pa nya.

Nagbell na. Dumating na rin yung practice teacher namin sa Advance Algebra.

After class, I decided na kausapin si Bass. Gusto ko na talagang magkaayos

kami ni Thalia eh. Nakakamiss na kasi sya eh.

Bukod sa busy si Lance at di ako pinapansin ni Justin... galit sakin si Thalia.

May mas lalala pa ba dun? Haay.

"Bass!" oops. Nasa corridor nga pala kami. Napatakip ako sa bibig ko. Naisigaw
ko kasi yung pangalan ni Bass.

Lumingon naman sya at lumapit sa'kin. Ngumiti sya. At ako, ngumiti rin. Pero
saglit lang.

"Bakit?" tanong nya.

"Pwede ba kitang makausap" mahina kong sabi. "In private"

Dinala ko naman sya somewhere kung saan walang masyadong tao.

"Bakit mo ba ko gusto? Bakit mo ba ko liligawan? Si Thalia na lang. Gusto ka ng

best friend ko eh. Wag na lang ako. Please Bass"

Tuluy tuloy kong nasabi yun sa kanya. Ngiti lang ang ginanti nya kaya sinamaan
ko sya ng tingin. Bwisit!

"Ang dami kong sinabi eh tapos wala ka man lang sasabihin?!" napikon na ako.
Tumawa kase sya.

Inirapan ko sya. Bigla syang tumigil sa pagtawa at naging seryoso ang itsura
nya.

Bigla nyang nilapit ang mukha nya sa mukha ko. Okay. Ang awkward.

"Gusto mo bang malaman ang totoo?"

Chapter Five

Pumunta kami ni Bass sa bahay nina Thalia after class. Ewan ko ba sa kanya. Pa-
suspense pa sa “KATOTOHANAN” na dapat ko daw malaman.

“Bakit tayo nandito?” tanong ko kay Bass. Hindi sya sumagot. Pumasok kami sa
backdoor. Teka, bakit nya alam ‘to? “Stalker ka ni Thalia noh?”
Napatigil sya. Tapos kunut-noong tumingin sa’kin. Napailing na lang ako.

“Ikaw ang kumausap sa kuya ni Thalia” sabi na lang nya. Nagulat naman ako.
May kuya si Thalia? Wala namang naikukwento sa’kin si Thalia na may kuya sya.
Tss.

“Bakit mo kilala yung kuya nya? Tapos ako, hindi ko man lang alam na may
kuya sya” inirapan ko sya. Eh di sya na mas may alam. Bwisit!

“Kabarkada ko yung nya. Aba eh malay ko. Hindi naman kasi sila close ni Thalia
kaya hindi siguro naikukwento sa’yo ni Thalia yung tungkol sa kuya nya. Hindi ka
pa ba napupunta dito?” –Bass

“Napunta na ko noh!” –ako.

Tss. Ang yabang talaga ni Bass.

Nakarating kami sa second floor. Wala ba dito si Thalia? Ay oo nga pala. Sa

baba nga pala yung kwarto nya.

“Erica” kinilabutan ako sa boses na narinig ko. Sya ba yung kuya ni Thalia?
Omooo!! Ang gwapo. Okay. Okay.

Kaya pala ang ganda ganda ni Thalia eh!

“Wag mong titigan Ej, baka malusaw” narinig kong sabi ni Bass. Napa ‘tss’ na
lang ako. Bwisit talaga.

“Alam kong gwapo ako pero hindi ko yata alam na maganda ka pala talaga
sa malapita” sabi nung kuya ni Thalia.
Wow ha. Ang hangin ah. Tss. Gwapo sya pero mas gwapo bestfriend ko noh!
Tss. Parehas sila ni Bass, yabang.

“I’m Tyrone by the way” kalmado nyang sabi. “Gusto mong malaman ang
dahilan kung bakit ka gustong ligawan ni Bass?”

Inosente akong nagpalipat lipat ng tingin sa kanilang dalawa. Ano bang alam
nila na hindi ko alam?

“You see, kaming magbabarkada... we’ve known you for so long at dahil yun
kay Lance” pagsisimula nung kuya ni Thalia. Toblerone nga ba? Gutom yata
ako. Tyrone pala!

Pero teka, kilala nila si Lance??

“Kabarkada din kasi namin sya... pati si Justin” napaisip ako bigla sa sinabi nya.
Hindi kaya..

Sila ang rason kung bakit hindi ako pinapansin ni Justin?? Baka sinisiraan nila ko!!
Aysh. Ano ka ba Erica! Tss.

“Ganito kasi, naglaro kami ng spin the bottle. Lahat magbibigay ng dare sa
matuturo ng bote. Pang bading no? Si Bass kase pasimuno eh” sabi nung kuya
ni Thalia. Binira naman sya ni Bass.

“Hindi ah! Lasing kasi ako nun” depensa ni Bass. Tinawanan lang sya nung
Tyrone.

“Si Bass ang unang naturo ng bote. At ang dare sa kanya ay ang ligawan ka”
Nanlaki ang mata ko sa narinig ko. This is nonsense! This is just bullsht! Anong
klaseng laro yun?! Dahil dun nagalit sakin yung bestfriend ko!

“Chill ka lang Erica... it’s just a game. Bass was ought to court you for at least
three days and pangatlong araw na ngayon” cool na cool pa nyang sabi.

Bwisit!

“How about the other?! What’s the dare to Lance... to Justin... to you?!” inis
kong sabi.

“The others? Mine? It’s not important babe” he paused. Kinilabutan ako sa
sinabi nya. “But Justin’s and Lance’s are for you to know. Pangatlong araw na
rin nila ngayon”

Tumawa lang sya ng tumawa. Yung totoo, baliw ba sya? Baka takas sa mental
yung kuya ni Thalia kaya hindi ko sya kilala.

“I’ll explain everything to Thalia, don’t worry babe. Okay?” inirapan ko lang sya.
Hinatak naman na ko ni Bass papalayo.

Aalis na daw kami. Paglabas, napahinto ako sa sinamaan ko sya ng tingin.

“Tell me the truth! Yung tungkol kay Lance at Justin!” hindi naman sya agad
umimik.

“Ang gawin kang rebound... ni Lance. At si Justin? Dare sa kanya ni Lance na

iwasan ka. Lance didn’t like you. That’s the truth” napaluha na lang ako sa
sinabi nya.
No Erica, hindi totoo yon! Nagsisinungaling lang sya! Don’t cry. Ugh. Stop it Erica!

Pinaghahampas ko sya sa dibdib. Nakakainis sya.

“Erica tama na, hindi naman namin sinasadya yun eh. Sorry kung kailangang
madamay ka...” sabi lang nya. Bigla na lang akong tumakbo papalayo.

Hindi ko na alam ang totoo. Hindi ko na alam ang paniniwalaan ko. Hindi
naman siguro yun totoo di ba? Mahal ako ni Lance.

Pero si Justin? Wala naman kasi akong maisip na rason kung bakit bigla syang
naging ganun eh.

Napahinto ako sa pagtakbo. Nasaan na ba ko? Hindi ko yata alam ‘to...

Napatingin ako sa kalangitan. Madilim. Anong na pala. Mukhang uulan pa

yata. Hala, mababasa ako. Wala naman akong mahanap na pwede kong
silungan.

Paano kaya ‘to?

“Erica?” nagsimulang pumatak ang ulan. Hanggang sa bigla itong lumakas.

Lumingon ako sa tumawag sa pangalan ko. Alam kong lalaki sya pero hindi ko
sya mamukhaan.

Lumapit sya sakin.

“S-sino ka?” kinakabahan ako kung sino yung lalaki. Baka mamaya kung anong
gawin nya sakin.
Kaso nagulat ako nang..

Si JUSTIN pala!

“Justin” napaakap na lang ako sa kanya. “Hindi naman totoo yung sinabi nila di
ba? Hindi mo naman ako iniiwasan dahil lang sinabi nila... di ba?”

Nakaakap pa rin ako sa kanya. Hindi sya nagsasalita. Nakahanap naman kami
ng masisilungan ni Justin. Basang basa kami parehas. Tss. Ang lamig lamig pa
naman.

“Justin” mahina kong sabi. “Bakit mo ba ko iniiwasan?”

“Masaya ka na kasi. Ayong makita kang malungkot ulit. Panggulo lang ako sa
inyo” ha? Ano bang sinasabi nya?

“Pero mas malulungkot ako kung hindi mo na papansinin. Justin naman eh”
naramdaman ko yung pagtulo ng mga luha ko. “Ikaw yung bestfriend ko di ba?
Wag ka namang umalis ulit”

“Hindi lang naman kasi kaibigan ang turing ko sayo...”

Naguluhan ako sa sinabi nya. Ano daw? Hindi lang kaibigan? Ha?

“Mahal kasi kita Erica. Na fall na ko sayo nung unang beses kitang makita. Kaya
nga naging magkaibigan agad tayo eh. Pero ang tanga tanga ko kasi eh.
Kung sana inamin ko rin sayo noon na mahal din kita.. kung sana hindi ako
naging torpe..”

Napansin kong umiiyak na sya.

“Mahal mo ko?” hindi ko alam ang nararamdaman ko at hindi ko na
maintindihan. Mahal nya ko?

Dati pa?

“Oo, kaya nga iniiwasan kita eh. Nakita kasi kitang masaya sa piling ni Lance.
Iniwasan kita kahit alam kong iiwanan ka lang nya sa huli”

Natahimik na lang ako lalao. Totoo pala?

“Natakot akong umamin sayo nung makita kitang masaya. At saka hindi ko
naman sinasadya na hindi ka pansinin kahit na yun talaga yung utos nila sakin”

Hindi ko alam ang irereact ko. Hindi ko alam yung nararamdaman ko.

“Natakot akong umamin nung malaman kong kayo na. Tapos nakita pa kitang
masaya sa Enchanted Kingdom kasama sya. Parang tayo lang dati, di ba?”
napayuko na lang ako.

Oo nga eh. Masaya kami dati ni Justin kahit na di pa nya alam noon na mahal
ko sya. Kahit na di ko alam na mahal nya rin pala ko. Magbestfriends lang kami.

“Hindi ko naman kasi agad nalaman na rebound ka pala. Na yun yung dare
nila kay Lance...”

Rebound lang ba talaga ko?

Biglang nagring yung phone ko. Si Lance. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba o
hindi. Nakareceive naman ako ng text...

Galing sa kanya.

‘BREAK NA TAYO’

Hindi ko nakayanan yung sakit. Yung paninikip ng dibdib ko. Bigla na lang ako
umiyak. Bakit naman kailangang mangyari ‘to?

Totoo pala. Totoo pala talaga...

Bigla akong naramdam ng pagkahilo at hindi ko na alam ang sumunod na

nangyari nang ipikit ko ang mga mata ko...

Chapter Six

It was two months ago since Lance broke up with me. Mahal nya pa kasi si
Regina. What can I do? I have to move on.

Siguro naman nakamove on na ko. Never nalaman ng parents ko yung tungkol

kay Lance.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako pinapansin ni Thalia. Ewan ko nga rin kung
galit pa sya o hindi na eh.

Pero nililigawan sya ni Bass. Tapos si Regina at Jacob, totoong relationship na.
Eh di sila na masaya. Psh.

Kami ni Justin? Nagkakapansinan naman kami. Pero what’s weird is the feeling
that I’m feeling.

Everytime kasi na nakikita ko sya, alam mo yung kusa akong napapangiti. Kahit
na nga ba wala ako sa mood eh.

Ewan ko talaga pero ang saya sa pakiramdam. Crush ko siguro sya? Gusto?
Love? Ewan. Tss.

Minahal ko rin naman kasi sya eh. Sobra pa nga eh. Mas minahal ko sya
kumpara kay Lance.

Bwisit naman kasi yung kuya ni Thalia eh! Eh di sana NBSB pa rin ako hanggang
ngayon.

“Erica!” napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. Aw! Si Justin pala. Sakit
nun ah. Natamaan na naman ako ng bola ng volleyball.

Teka, hindi ba parang nangyari na ‘to dati? Déjà vu?

“Sorry” sabi ni Justin. Katabi ko na sya ngayon. Naka PE lang sya ngayon, ako
uniform. Hindi naman kasi ako marunong maglaro ng kahit anong sports eh.
“Kamusta na? Tagal yata nating di nag-usap ah?” sabi lang nya. Napangiti na
lang ako bigla.

“Okay lang” I finally managed to speak. Medyo awkward kasi katabi k sya
tapos ang lapit lapit pa nya sa’kin. Tss.

Weird feeling.

“Okay ka lang?” tanong nya sa’kin. Bigla naman nyang nilapit yung mukha nya
sa mukha ko. Tinignan yata ako sa mata? “Puyat ka ‘no?”

Ngumiti lang ako. Oo nga eh, wala pa kong tulog. Ang dami dami kasing
kailangang gawin. Tapos hindi pa yata ako makakasama sa tour. Haay.

“Kamusta naman kayo ni Thalia? Pinapansin ka na ba nya?” tanong nya.

“Hindi. Marami naman na syang kaibigan eh” sabi ko.

Totoo naman eh. Nakikita ko yung mga kasama nya. Siguro masaya na sya
dun.

Bahala sya. Magiging okay naman ako kahit wala sya.

“Nagseselos ka eh. Yiiee” sabi nya with matching tusok tusok sa tagiliran ko.
Napatawa naman ako ng bahagya.

I definitely missed this. So much.

“Natahimik ka na naman? Yung totoo? Naiilang ka pa ba sa’kin? Dahil ba sa

sinabi ko dati?”

Napansin kong lumungkot yung itsura nya. Hinawakan ko naman yung

magkabila nyang pisngi tapos ngumiti ako.

“Masaya lang kasi ako dahil nga pinapansin mo na ulit ako. Thank you, thank
you kasi hindi mo ko iniwanan. Kasi andyan ka pa rin” sabi ko lang.

Kinurot naman nya yung magkabila kong pisngi. Anchakit ah.

“Hindi ba nangako akong walang iwanan? Hindi naman ako yung taong nang-
iiwan ng ganun ganun na lang”

Biglang naging seryoso yung mukha nya.

“Mahal kasi kita” mahina nyang sabi.

Hala! Ang puso ko. Ang bilis bilis yata ng tibok. Hindi ko alam yung irereact ko.
Hindi ko alam kung ano dapat yung mararamdaman ko. Hindi ko alam yung
sasabihin ko.
Pero kinikilig ako!!

Ano ‘to? Omaaygaad. Bakit parang...

Ang saya sa pakiramdam?

Napansin kong magkahawak kamay na pala kaming dalawa. Napansin din

yata nyang dun ako nakatingin sa kamay namin. Ngumiti lang sya saglit pero
hindi nya binitawan yung kamay ko.

“Erica” sabi nya. Kaso bigla namang nagbell. Ano kaya yung sasabihin nya?
Nagpunta kami sa classroom habang magkaholding hands.

Napangiti lang ako dun kahit na alam kong ako na naman ang pinag-uusapan
nila.

“Yiee” narinig kong sabi ni Regina pero mahina lang yung pagkakasabi nya
nun.

“Kayo na no?” patuloy nya nang makaupo ako sa tabi nya. “Meant to be
talaga kayo”

“Anong ibig mong sabihin?” napangiti na lang ako.

“When you were younger, you predicted na ang name ng soulmate mo ay
nagsisimula sa letter J, right?” she chuckled. “And kahit na dati, ang sweet nyo
kaya! Magbestfriends na PDA, yiee” tatawa tawa nya pang sabi.

Napangiti naman ako sa sinabi nya. Pano nya kaya nalaman yung tungkol sa
soulmate thingy?

“Pano mo alam yung tungkol sa prediction ko na yun?” tanong ko. Buti nga
wala pang teacher kay pwede pa kaming magdaldalan.

“Lance knew you a long time ago. You used to be friends. You told him that
prediction. Then nung uhmm...” nagbilang pa sya. Napangiti lang ako. “6! 5? Ay
6! Oo, tama. Bigla daw kayong lumipat ng bahay tapos di ka man lang
nagpaalam kay Lance. That’s why galit sya sa’yo. Nakalimot ka na kasi”

Napatigil ako sa sinabi nya. Si Lance? Kaibigan ko noon? Hindi ko yata yun
alam.

Grade one pa lang yata kasi ako nun. Kaya anong matatandaan ko? Tss.

Galit sya sa’kin? Dahil dun? Kaya ba pumayag syang gawin akong panakip
butas? Para makaganti? Tss.

Nangyari na eh. Tapos na. Ano pang magagawa ko, hindi ba?

“Sorry if hindi ka namin nasabihan agad. I tried warning you tungkol sa plano
nyang lokohin ka but I didn’t know where to start” nakita kong lumungkot sya.
“Okay lang” tanging sabi ko. Like I said earlier, tapos na yun.

Yung message nya sa facebook? Tungkol yun sa gagawin akong panakip

butas—I mean, ginawa. He broke up with Regina para lang gawin akong
panakip butas.

Bullsht right? And now he wants her back.

Dumating na yung prof namin sa Physics. It’s either he’ll teach us or just give us
an activity sabay alis.

“Page 98 daw po, activity 3.1” sabi ni Paola. Okay. Wala na si sir.

After class, kasabay ko dapat umuwi si Jacob kasi nga, sya ang magsasabi sa
parents ko na payagan na ‘ko sa tour.

Kilala kasi sya ng parents ko. Bestfriends ang parents ko at parents nya. That’s
why.

Nasan na kaya si Jacob?

Tss. Nakita ko si Lance. Naka headphones. Tapos nakasuot ng jacket na may

hood.
“Lance, si Jacob?” tanong ko nang dumaan sya sa harapan ko.

Pero hindi sya nagsalita. Tuluy-tuloy lang sya sa paglalakad. I guess he didn’t
heard me or maybe he did?

Tss. Galit nga pala sya sa’kin. Why bother asking him? Ugh.

“Thalia...” sabi ko nang makita ko si Thalia. Bigla naman syang lumapit at

ngumiti.

“Hello!” sabi nya.

“Uhmm, si Jacob?” tanong ko.

“Inutusan ni ma’am eh, hintayin mo na lang” sabi nya.

Hindi na nga yata sya gaya ng dati. Nagbago na sya.

“Erica, usap tayo sa labas?” nagulat ako nang bigla nya kong hatakin
papalayo.

Naupo naman kami sa bench. Nung una, walang nagsasalita sa’min.

Hanggang sa binasag nya ang katahimikan.
“Sorry sa dati” nakayuko nyang sabi. “Sorry kung hindi na kita napapansin
masyado. Nahihiya kasi ako sa’yo eh. Pero ikaw pa rin ang bestfriend ko”

Inakap ko naman sya. Ang drama drama talaga nitong si Thalia.

“Naiiyak na naman tuloy ako. Kasalanan mo yan” tatawa tawa nyang sabi.

“Tumahan ka na nga” sabi ko lang nang punasan ko yung luha nya.

Bumalik kami sa classroom nila at nandun na si Jacob.

Kinabukasan.

Hindi ako pinayagan.

Nakakainis naman yun. Gusto ko talagang sumama. Aysh. Kahit na nga ba may
pambayad ako, wala naman akong permit. Nakakainis.

“Batang paslit. Tulala” and there he was, in front of me. Justin with his smiled.

His smile? What’s with my heart beat?! Siguro, siguro may feelings na ko? May
feelings pa ko? May feelings ulit ako?

Aysh. Ewan ko!

“Huy Panget!” napatingin ako sa mga mata nya.

Siguro nga gusto ko sya. Gusto ko na sya. Gusto ko pa sya. Alam ko sa sarili ko
na nakamove on na ko kay Lance. Tapos na yon.

“Sasama ka ng tour?” nakangiti pa rin nyang tanong.

“Onaman!” masigla kong sabi.

Ang saya sa pakiramdam. Ganito na lang tayo lagi.

Teka? Anong sinagot ko?

“Pramis yan ah!” sabi nya sabay alis. Saktong nagbell, lunch break na. Pano
‘to? Hindi ako pinayagan. Pero hindi pwede! Kailangan kong sumama.
Whatever it takes!

“Please Jake! Help meeeeyyy!!” pagmamakaawa ko. “One more time please?
Pilitin mo sina mama” with matching puppy eyes.

Please be effective.
“Oo na” YES! Napangiti ako ng malapad.

“Thank you!!”

Later on, pag-uwi ko ng bahay...

“Nak oh, para sa tour”

Nanlaki ang mga mata ko. Totoo ba ‘to? Makakasama ko na si Justin! Este,
makakasama na ko sa tour!

“Thank you ma!”

Nakatulog ako ng mahimbing this time. I woke up feeling great. The fact that
makakasama ako ng tour and the fact that one week kong nakasama si Justin
is just so awesome.

Actually, pang 7th day pa lang yung tour. From Monday ‘til now, lagi ko syang
kasama. It’s better na hanggang Sunday morning. Yiee.

Landi.
Though I’m really having doubts about these feelings. What if—just what if hindi
ko na pala sya talaga sya gusto? Err. Enough of that Erica!

Today’s the day.

Guess what? Magkatabi kami. Destined talaga.

“Ej, tulog ka muna sa balikat ko” butterflies, do calm down. His morning voice...

Halatang inaantok rin sya. I decided to sleep as well.

First stop, Ocean Park.

“Tara” tumakbo kami pasunod sa mga kasama namin. At hawak nya ang
kamay ko. Napangiti ako. Ang bilis bilis ng tibok ng puso ko.

Matapos sa Ocean Park, nagpunta kami sa MOA para dun maglunch.

11:11 na pala. I wish something great will happen tonight. Sa Star City. Kaso
parang ang labong mangyari. Kasama nya ang mga kabarkada nya.
Nahiwalay ako. Pero kasama ko naman si Regina at Thalia.

Haay. Sabagay, hindi naman nya ko girlfriend or what. I was his best friend. Was.

Oh well. I should just enjoy this.

Aysh. Nakakainis. Nakakaboring. Nasan ba sya?

“Bessie, si Justin oh!” napalingon ako. Si Justin nga. Napangiti ako.

“Justin!” I didn’t hesitate on shouting his name. So what? Di ko napigilang

tawagin sya eh. Kanina ko pa kasi sya gustong hanapin at makasama.

Pero mas lalo akong nalungkot nung lumingon lang sya sakin at parang wala
lang.

Pagbalik ko sa bus, nagtalukbong ako gamit ang jacket ko at nagkunwaring

tulog.
Akala ko ba mahal nya ko? Kung kailan naman alam ko na sa sarili ko na mahal
ko sya, na sya na yung pinili at gusto kong makasama...

Bakit naman ganun sya? Nasasaktan ako...

Chapter Seven

Matapos ng sa MOA, sa Aliw Theater kami natuloy. Katabi ko sya, pero

nasasaktan parin ako.

Ang sikip ng dibdib ko. Hindi ako makahinga.

Bakit ganito ang nararamdaman ko?

“Okay ka lang?” narinig kong sabi ni Justin. Pero hindi ako sumagot. Bahala sya!

Hinawakan nya ang kamay ko. Malamig rin pala ang kamay nya. Giniginaw na
rin ako. Naramdaman ko na naman yung pagtulo ng mga mainit na likido sa
pisngi ko; luha.

“Erica. Uy”

“O-okay lang ako” pinilit kong ayusin ang pananalita ko at wag iparinig ang
paghikbi ko.

Justin, hindi kita maintindihan.

Nang matapos kami sa Aliw Theater, nagkahiwalay na naman kami. Nawala na
lang kasi bigla.

“Sorry” napalingon ako sa nakabunggo sakin.

Hindi lang basta sino, si Lance pala. Parehas kaming natulala at natahimik na
lang. Pero agad kong nilihis ang tingin ko sa kanya. Si Justin ang hinahanap ko.

Nagpatuloy na ko sa paglalakad patungong entrance ng Star City. Okay. Mag-

isa na naman ako. Haay. Nasaan kaya sina Thalia at Regina? O kaya si Jake?
Loner talaga ampeg ko.

“Tara” nagulat ako sa humila sa kamay ko, si Lance.

Tumakbo kami papunta sa pila sa Jungle Splash. Bakit nya ko sinama? Bakit
kami tumakbo? Bakit sya ang kasama ko? Bakit nya hawak ang kamay ko?

Napalingon ako sa kanya; kami na pala ang susunod.

Nasa harap ako at nasa likuran ko sya. Okay. Ang awkward naman nito.
Nanlaki ang mga mata ko nang yakapin nya ko. Alam kong ganito sumakay
ang iba pero JUSKO PO!

Ex ko sya. EX! EX BOYFRIEND!

Wait, should I even call him that? Rebound lang pala ko ‘no? Inalis ko yung
kamay nya sa bewang ko. Naiinis ako. Alam ko past na yun. Pero sya kasi ang
first ko eh!

Natapos ang ride, nagwalk-out ako. Gusto ko syang murahin ng walang lubay.
How dare he?!

Bahala na kung wala akong kasama basta wag lang si Lance please? Ang
awkward kasi. Okay sana kung hindi nya ko pinapansin. Pero biglaan eh. Tapos
nakasama ko pa sya!

“Huy” sya na naman, hawak ang kamay ko. Inalis ko ang kamay nya at
naglakad papalayo. Pero hindi ko alam kung san ako pupunta.

Nakita ko yung Horror House kaya pumasok ako. Sa sahig lang ako nakatingin
at iniisip ko yung nangyari kanina.

Aist. Bakit nya ba ginawa yun?!

“Boo!”

“A-aahh” nagulat ako bigla kaya kumaripas ako ng takbo.

*boogsh*
Paglingon ko, isang nakangiting nilalang. Si Jacob.

“Ikaw ha! Pinagnanasaan mo yata ako”

Nakaakap pala ko sa kanya. Tae. Ano ba to?

“Bugok. Sorry”

“Sama ka samin ni By at Thalia”

“Hoy! Kinakalimutan nyo naman ako eh” napalingon ako, si Bass.

“Che! Dun ka na! Chupi!” taboy ni Thalia.

“Game” sabi ko.

Matapos sa Horror House, sa Vikings kami natuloy. Then sa Blizzard. Tapos sa

Gabi ng Lagim.

Sobrang saya. Haay.

Pero nasan kaya si Justin?

“San tayo?” -Thalia

“Sa puso mo?” –Bass

Ang sweet, nakakabitter.

“Carousel” sabi ko with fake smile. Nakakainggit sila, pramis.

“Bata talaga” tatawa tawang sabi ni Jacob.

Napunta nga kami sa Carousel. Pinilit kong i-enjoy. Aist. Justin, wherefore art
thou?

Napalinga ako sa may mga tindahan ng stuff toys.

“JUSTIN!” di ko na naman napigilang sumigaw. Aist. Kailan ba matatapos tong

Carousel?

“JUSTIN!”

“Go Ej!”

“Baba na kase!”

“Justin, yung labs mo oh!”

Uto talaga tong sina Jacob. Kung anu-ano pa sinasabi. Pero natapos na rin ang
Carousel at buti nandun pa sya.

“Justin!” sabi ko nang makalapit ako.

“Problema mo?”

“Ikaw” pinagmamasdan ko lang sya. Nako Justin!

“Anong gusto mo? Ibibili kita”

“Tara sa Ferris Wheel”

“Kagagaling ko lang dun eh”

Sige, wag mo kong tignan ha!

“Ah”

Umalis na ko. Nagtingin tingin na lang ako sa tabi-tabi kung anong pwede kong
bilin. Gusto ko talaga syang makasama dun. Gustung-gusto ko.

“Erica” hawak nya ang kamay ko, si Justin. “Hatid na kita sa bus natin? May
pupuntahan pa ko”

Tumango na lang ako. Maaga pa, hindi pa uwian. At san sya pupunta?
“Bakit hindi mo kio pinapansin?” tanong ko.

“Hindi lang kita napansin”

Ows? Talaga lang ah?

“Tinatawag kita kanina, di mo ba ko naririnig?”

“Sorry, hindi eh”

Wala lang ba ko sayo?

“Sige, goodnight” andito na pala kami sa bus. Umalis na sya, susunod sana ko
pero naninikip na naman ang dibdib ko. Di ako makahinga. Nasasaktan ako.

Ilang minuto ang lumipas, umalis ako at nagpunta sa Ferris Wheel. Bahala sya.
Medyo depressed ako eh.

Naramdaman kong may humawak sa kamay ko at agad na kaming sumakay.

Si JUSTIN!

“Erica, may gusto akong sabihin sa’yo”

Ano yung sasabihin nya? Kinakabahan ako at nae-excite sa sasabihin nya.

“Napaka-pasaway mo!” nanlaki ang mga mata ko sa pagsigaw nya. “Bakir ka

umalis?”

Katahimikan.

“Erica, mahal kita...”

“Mahal rin kita” at tumulo ang mga luha ko...

“Pwede ba kitang maging girl friend?”

Epilogue

Lance’s pov

Una pa lang, nung bata pa kami, gusto ko na sya. Pero iniwanan nya ko eh.

Umalis sya at nakalimutan na nya ko.

Nagalit ako, oo.

Pero hindi lang yun ang dahilan kung bakit ko sya ‘niloko’. Dahil sa DARE!

Dahil sa DARE, niligawan ko sya? Hindi! Dahil sa DARE, nakipagbreak ako.

Totoong mahal ko sya. Sincere ako nung mga oras na yun.

At yung kay Regina?

Sya ang REBOUND...

Alam kong mali ang mga ginawa ko.

Minahal ako ni Regina pero anong ginawa ko?! Akala ko kaya ko syang
mahalin.

Yung dahilan kung bakit ako nagpanggap na ibang Lance? Dahil yun sa dare.
Pinilit nila ko.

Hindi dapat ako makikipagbreak, pero mahal nya si Justin. Nandun ako nung
time na magkasama sila. Nung time na umamin sa kanya si Justin...

Hindi pala ako ang mahal nya.

Plano ko ang pagsama ni Justin kay Erica sa Ferris Wheel. Pero palpak. Hindi
sinama ni Justin si Erica.

Nung time na yun, hindi ako kasama sa tour.

Talagang naghintay ako buong maghapon sa Star City. Pinaghandaan ko yun.

Magmula nung sa Jungle Splash na isinama ko sya, pero pagkatapos nun, bigla
na lang syang umalis.

Dapat kasama ko sya, hanggang sa Ferris Wheel sana kung saan liligawan ko
sya at tatanungin.

Pero nawala sya, umalis sya.

At dun pumasok ang ideya ko na kausapin si Justin. Sa totoo lang, alam ni Justin
ang totoo.

Nagpaalam na rin ako sa kanya tungkol kay Erica. Pero hindi ko nakuha ang
sagot nya dahil mahal nya rin si Erica.

Nung nag-aya si Erica sa Ferris Wheel, kaya tumanggi si Justin ay dahil alam
nyang nakaabang ako. Dahil yun ang plano ko.

Aalis na dapat ako pero nakita ko si Erica...

Sumakay sila ni Justin sa Ferris Wheel.

Masaya na sya. Masaya na si Erica kaya dapat masaya rin ako. Dapat hayaan
ko na sya.

Hindi ba?

Aalis na ‘ko. Aalis na ko at hindi na magpapakita pa. Hindi na ko manggugulo

sa kanilang dalawa.

Mahal ni Erica si Justin, at mahal ni Justin si Erica.

“Lance” napalingon ako. Si Tyrone. Hindi na ko nagulat na nandito sya. “Mahal

mo talaga sya?”

“Kailangan ko pa bang sagutin yan?”

Naglakad na ko papalayo. Tama na.

Huli na nga yata talaga para sabihin ko sa kanya ang totoo...

Na mahal ko sya...
I love you...

Miss Rebound