Όσοι με γνώρισαν καλά ξέρουν πως μέσα μου παλεύει μια βροχή Los que me conocieron bien saben
ben que dentro de mí pelea una
Πότε ποτάμι που κυλά, πότε σταγόνα που ΄χει κάνει ανακωχή
Βγαίνω τις νύχτες και μεθώ, λεω πως ελέγχω τα παιχνίδια του
μυαλού.
Σε σβήνω για να κοιμηθώ. Είσαι το φως μου και σκορπίζεσαι
αλλού.
Μπορώ ν’ αλλάξω όσα είμαι, μπορώ ν’ αλλάξω όσα πιστεύω,
μπορώ ν’ αλλάξω κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε ψέμα, κάθε
σκέψη, κάθε βήμα που προχώρησα.
Ένα μόνο ν’ αλλάξω δεν μπορώ. Πόσο άλλαξα τη μέρα που σε
γνώρισα
Τους περασμένους μου εαυτούς, όσο κι αν θέλω ν’ αναστήσω δεν
μπορώ.
Εσύ καθόρισες κι αυτούς και τώρα ψάχνω πως με λέγανε να βρω
lluvia
Cuando un río fluye, cuando una gota ha hecho una tregua
Salgo de noche y me emborracho, digo que controlo los juegos
mentales.
Te apago para dormir. Eres mi luz y te dispersas por otra parte.
Puedo cambiar lo que soy, puedo cambiar todo en lo que creo,
puedo cambiar cada mirada, cada palabra, cada mentira, cada
pensamiento, cada paso que seguí.
No puedo cambiar solo uno. Como cambié el día que te conocí.
Mi propio pasado, no importa cómo quiera resucitarlo, no puedo.
Tú lo fijaste y ahora busco lo que me dijeron que encontrara