Dan Gun

21 moves

Diagram

Start

Parallel ready stance

Narani Chunbi Sogi

1 – Middle knifehand guarding block

Sonkal Daebi Makgi
L stance
Niunja Sogi

2 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi

Walking stance
Gunnun Sogi

3 – Middle knifehand guarding block

Sonkal Daebi Makgi
L stance
Niunja Sogi

4 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi

Walking stance
Gunnun Sogi

5 – Low outer forearm block

Bakat Palmok Najunde Makgi
Walking stance
Gunnun Sogi

6 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi

Walking stance
Gunnun Sogi

7 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi
Walking stance
Gunnun Sogi

8 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi

Walking stance
Gunnun Sogi

9 – Twin outer forearm block

Sang Bakat Palmok Makgi
L stance
Niunja Sogi

10 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi

Walking stance
Gunnun Sogi

11 – Twin outer forearm block

Sang Bakat Palmok Makgi
L stance
Niunja Sogi

12 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi

Walking stance
Gunnun Sogi

13 – Low outer forearm block

Bakat Palmok Najunde Makgi
Walking stance
Gunnun Sogi

14 – Forearm rising block

Palmok Chookyo Makgi

Walking stance
Gunnun Sogi

15 – Forearm rising block

Palmok Chookyo Makgi
Walking stance
Gunnun Sogi

16 – Forearm rising block

Palmok Chookyo Makgi

Walking stance
Gunnun Sogi

17 – Forearm rising block

Palmok Chookyo Makgi
Walking stance
Gunnun Sogi

18 – Middle knifehand strike

Sonkal Taerigi

L stance
Niunja Sogi

19 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi
Walking stance
Gunnun Sogi

20 – Middle knifehand strike

Sonkal Taerigi

L stance
Niunja Sogi

21 – High obverse punch

Nopunde Baro Jirugi
Walking stance
Gunnun Sogi
1- hana

2- tul/dul

3-set

4-net

5-tasot/dasot

6-josot

7-ilgop (wyraźne "o")

8-jodolp ("p" nieme)

9-ahop (wyraźne "o")

10-jol

http://tkd-nerd.viztnd.com/?page_id=678

http://www.britishtkd.co.uk/mobile/dan_gun.html

| Układy | Stopnie Taekwon-Do | 7 zasad treningu tkd | Własny trening |

| Choi Hong Hi | Fala w Taekwon-Do | Punkty witalne | Samoobrona |

Układy

|Spis układów| |Chon-Ji| |Dan-Gun| |Do-San| |Won-Hyo| |Yul-Gok| |Joong-Gun| |Toi-Gye| |Hwa-Rang| |Choong-
Moo|

Dan - Gun - od króla koreańskiego, mitycznego założyciela pierwszego państwa koreańskiego w 2333
r.p.n.e.
 Jumbi Sogi

Niunja So Sonkal Kaunde Daebi Makgi

 Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Niunja So Sonkal Kaunde Daebi Makgi

 Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Gunnun So Palmok Najunde Baro Makgi

Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Niunja So Sang Palmok Makgi

Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Niunja So Sang Palmok Makgi

 Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Gunnun So Palmok Najunde Baro Makgi

Gunnun So Palmok Chookyo Baro Makgi

Gunnun So Palmok Chookyo Baro Makgi

Gunnun So Palmok Chookyo Baro Makgi

Gunnun So Palmok Chookyo Baro Makgi

Niunja So Sonkal Kaunde Yop Taerigi

Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

Niunja So Sonkal Kaunde Yop Taerigi

Gunnun So Nopunde Baro Jirugi

 Jumbi Sogi

Samoobrona

Jako, że temat zagrożenia w mieście i co za tym idzie, kursów samoobrony, jest ostatnio bardzo
modny, przedstawię tu podstawowe zasady obrony w sytuacji zagrożenia. Nie muszę chyba
przypominać, że najlepszą formą obrony jest... ucieczka. Jeżeli istnieje jakakolwiek forma uniknięcia
walki - należy jej użyć. Walka wręcz to ostatnia rzecz z jakiej powinno się korzystać. Prawdę mówiąc,
wiele systemów sztuk walk nie przygotowywuje adepta do "walki ulicznej". To są zupełnie inne
warunki, inne sposoby ataku i obrony. W realnej walce liczą się nie tyle umiejętności techniczne co
psychiczne - ten kto zachowa zimną krew i jest wytrzymały psychicznie ma większe szanse na wyjście
cało z opresji. Dlatego też trudno jest kogoś przygotować do takiego starcia - po prostu nie wiadomo
jak dana osoba zachowa się pod wpływem stresu. Może ona znać całą gamę technik ale gdy stanie
oko w oko z przeciwnikiem uzbrojonym np. w nóż, nie będzie w stanie się nawet poruszyć. Na sali
treningowej trudno jest sprawić warunki podobne do realnego ataku: wiesz, że to wszystko jest "na
niby" i masz zaufanie do trenera. Symulowane ataki gumowym czy też drewnianym nożem z
pewnością zaznajamiają ćwiczącego z możliwościami ataku ale nigdy nie przygotują go w pełni.

1. PROSTE RUCHY TO PODSTAWA W STYUACJACH ZAGROŻENIA:

Pod żadnym pozorem nie należy używać skomplikowanych ruchów, takich jak kopnięcia obrotowe,
wyskoki czy obszerne podcięcia. Walka uliczna to nie turniej: tutaj nikt nie da ci punktów za ładne
techniki. Używając ich narażasz się za to na atak: możesz łatwo stracić równowagę i / lub odsłonić się
na atak. Pamiętaj, że nie zawsze możesz być ubrany wygodnie - ciasne dżinsy czy gruby płaszcz
skutecznie utrudniają ruchy. Licz siły na zamiary. Poza tym popisując się przed przeciwnikiem możesz
go sprowokować do użycia grożnej broni - wystraszony przeciwnik staje się jeszcze grożniejszy.

2. TECHNIKI WALKI:

Jakich technik walki użyć? To zależy w głównej mierze od przeciwnika; od jego taktyki, od tego czy i w
co jest uzbrojony. Podstawy to:

- ciągłe trzymanie gardy: nie opuszczaj nigdy rąk w czasie walki, nawet na moment. Jeżeli parujesz
cios lub go zadajesz druga ręka cały czas chroni tułów i głowę.

- atak prostymi ciosami: uderzeniem prostym w przód oraz ciosem hakiem. Daruj sobie wymyślne
techniki. Jeżeli masz sposobność możesz dźgnąć palcami w oczy przeciwnika - oślepiony niewiele
może zrobić a ty będziesz miał/a możliwość skuteczniejszego ataku lub ucieczki. ( patrz pkt.
"Ucieczka" )

- kopnięcia mogą być bardzo przydatne bo są silniejsze niż ręka i pozwalają na utrzymywanie
dystansu, ale nie należy przesadzać z ich stosowaniem. Najlepszymi są kopnięcie w przód i kopnięcie
w bok. Najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze jest celowanie na wysokość brzucha przeciwnika - mają
wtedy największą siłę i zasięg. Kopnięcie okrężne jest równięż przydatne ale jego skuteczne
zastosowanie wymaga większej wprawy. Lepiej stosować je na niższe cele, np. kolana ( patrz pkt.
"Niskie ataki" )

- jeżeli styl, którego się uczysz stosuje dżwignie i rzuty ( np. jiu-jitsu ) stosuj tylko te najprostsze, te
które masz najlepiej opanowane. Jednak uważaj: wyczekiwanie na odpowiedni moment może być
niebezpieczne. Napastnik może w ogóle nie zaatakować w sposób na jaki jesteś przygotowany. Jeśli
znasz się tylko na tym rodzaju walki, dobrze byłoby poznać przynajmniej kilka podstawowych kopnięć
i ciosów.

3. WALKA Z UZBROJONYM PRZECIWNIKIEM:

To oczywiście najniebezpieczniejszy rodzaj walki. Atakujący najczęściej będzie posługiwać się nożem,
butelką, kijem / prętem lub nawet pistoletem. Zależnie od tego trzeba dostosować obronę ( i ew.
atak )

Stając do walki z uzbrojonym przeciwnikiem trzeba sobie zdawać sprawę z kilku rzeczy. Po pierwsze,
atakujący jest zapewne bardziej pewny siebie, co może osłabić jego czujność w stosunku do własnej
obrony. Poza tym oczekuje, że jego ofiara będzie sparaliżowana strachem (co zresztą często ma
miejsce), co ułatwi mu zadanie. Jego uwaga będzie skupiona na jego broni - są tego dobre i złe strony.
Złe - wiadomo, będzie starał się jej użyć jak najskuteczniej. Dobre - z tego samego powodu: na 90%
atak nadejdzie za pomocą ręki dzierżącej broń - wiedząc to, można się lepiej przygotować do obrony.
Mało który napastnik ( zwłaszcza nie znający sztuk walk ) będzie się starał atakować drugą ręką lub
też nogą ( choć czywiście trzeba być na to przygotowanym ).
Podczas ataku za pomocą jakiejkolwiek broni, należy przede wszystkim zejść z linni ataku. Dopiero
wtedy można przeprowadzić skuteczny kontratak nie narażając się na kontakt z bronią przeciwnika.

- nóż: bardzo niebezpieczny i wymagający od broniącego się dużej uwagi. Podstawą jest trzymanie
atakującego na dystans - najlepiej za pomocą długich kopnięć w przód ( trzeba szybko cofać nogę aby
uniknąć przechwycenia drugą ręką lub cięcia ). Jest wiele technik obronnych polegających na
chwyceniu ręki trzymającej nóż, po czym wykręceniu jej lub rzucie przeciwnikiem. Jeżeli nie jesteś
prawdziwym mistrzem w tego rodzaju technikach - trzymaj się z dala od ostrza. Pamiętaj: mocowanie
się z ręką, w której napastnik dzierży nóż jest bardzo ryzykowne. Tak długo jak jesteś poza zasięgiem
atakującego, tak długo jesteś bezpieczny. Jak zatem wytrącić nóż przeciwnikowi? To może nie być
łatwe, zwłaszcza jeśli jest on bardzo szybki. Najlepiej stosować błyskawiczne kopnięcia do wewnątrz
lub na zewnątrz w rękę trzymającą ostrze. Przydają się też niskie, mocne kopnięcia w golenie i kolana.
Trzeba oczywiście uważać na cięcie ale kopnięcie wykonywane w butach i spodniach jest jeszcze
względnie bezpieczne - nawet przypadkowe trafienie nie spowoduje poważnych obrażeń. Poza tym
lepiej nawet zostać lekko rannym i przeżyć niż ryzykować kontakt z przeciwnikiem. Cięcia nożem nie
są bardzo grożne dla życia, chyba że bardzo głębokie. Pchnięcia są o wiele bardziej niebezpieczne:
nawet płytkie wbicie noża w korpus powoduje słabość i może spowodować uszkodzenia wewnętrzne.
Najważniejsze to być gotowym psychicznie na to, że możesz otrzymać jakieś cięcie. Gdy to się nawet
stanie, nie stracisz panowania nad swoimi ruchami.

Jeżeli odległość jest zbyt mała na wykonanie kopnięć i utrzymanie dystansu, trzeba starać się zmienić
kierunek ciosu blokiem lub zbiciem ( tak daleko od ciała jak się tylko da ). Trzymać gardę przed sobą
ale nie blisko ciała - ręce będą stanowić dodatkowe utrudnienie dla atakującego; będzie musiał
przebić się przez zasłonę aby zadać skuteczny cios. Gdy tylko uda się zbić ostrze na bok należy od razu
zadać cios - w rękę trzymającą nóż ( uwaga na zranienie ) albo w twarz.

Oczywiście może się zdarzyć, że nie będzie czasu na wyprowadzenie ciosu i będziemy zmuszeni łapać
za rękę dzierżącą nóż. Wtedy najważniejszy jest pewny chwyt, tak aby przeciwnik nie mógł
manewrować ostrzem pomimo naszego trzymania. Jeżeli to się uda, trzeba szybko obrócić się do
wewnątrz, plecami do przeciwnika i wzmocnić chwyt drugą ręką. W tej pozycji szansa przeciwnika na
wyswobodzenie się lub zadanie cięcia jest w miarę niewielka. Gdy chwyt jest pewny, można zwolnić
jedną rękę i zadać nią z całych sił ciosy łokciem w twarz lub w ciało, tak długo aż przeciwnik puści nóż
i będzie niezdolny do walki.

Podczas walki z nożownikiem warto zwrócić uwagę, w jaki sposób trzyma on ostrze - czy jest ono
skierowane w górę czy w dół. Jeśli w górę, najpewniej będzie on atakował ciosami i pchnięciami od
dołu, w brzuch lub boki ciała. Jeśli w dół - może wykonywać obszerne ciosy z góry, na wyższe partie
ciała.

- kij / pręt: to dłuższe rodzaje broni co dodatkowo utrudnia obronę. Tu trzymanie na dystans jest
trudniejsze, dlatego też trzeba się go starać skrócić - jeżeli podejdziemy za blisko, broń straci wartość.
Trzeba wyczekać na od powiedni moment ( gdy przeciwnik bierze zamach lub właśnie wykonał cios ) i
błyskawicznie doskoczyć do niego aby nie mógł wykorzystać zasięgu swojej broni. Kij, pałka, itp. mają
tą zaletę, że można je złapać, tak jak i rękę je trzymającą. Nie ma tu ryzyka tak dużego jak przy ataku
na nóż. W tym przypadku wykręcanie lub dżwignie mogą być bardziej przydatne i bezpieczne.
Napastnik używający broni tego rodzaju będzie zazwyczaj atakował głowę ofiary i oczywiście nie
będzie się bawił w pchnięcia ( chyba, że jest specjalistą walki kijem ). Jego ruchy będą zamaszyste,
wyprowadzone z boków lub zza głowy. Nie należy raczej blokować ciosów a unikać ich. Blok może
skończyć się nawet złamaniem kości przedramienia. Oczywiście gdy nie mamy wyjścia to trudno ( w
końcu lepiej mieć złamaną rękę niż pękniętą czaszkę. )

- pistolet: obrona przed tym rodzajem broni jest raczej mało prawdopodobna i wysoce ryzykowna.
Jeżeli nie chodzi tu o nasze życie tylko np. o pieniądze - nie należy nic robić. Nawet jeśli wierzymy, że
mogłoby nam się udać bo napastnik na chwilę odwrócił wzrok, nie ma co ryzykować. Poza tym
obrona ma sens tylko wtedy gdy pistolet znajduje się nie dalej niż pół metra od nas. Każdy wie, że do
oddania strzału wystarczy tylko lekki ruch palca. Aby mieć jakiekolwiek szanse, trzeba zmienić tor lotu
ew. pocisku zbijając rękę trzymającą pistolet szybkim i ostrym ruchem. Drugi cios musi dojść zaraz po
pierwszym, najlepiej w oczy, gardło lub krocze napastnika. Jeżeli napastnik zachował pistolet, łapanie
za rękę go trzymającą ma sens tylko wtedy gdy jesteśmy od niego silniejsi i znamy techniki dżwigni,
najlepiej łamiących stawy.

4. WALKA Z KILKOMA PRZECIWNIKAMI:

Jeżeli zostałeś zmuszony do walki z kilkoma przeciwnikami naraz to sytuacja może być niewesoła.
Najważniejsza jest ciągła świadomość gdzie który się znajduje. Nie wolno ci spuścić z oczu żadnego z
nich ani na chwilę. Jeżeli ucieczka jest niemożliwa, postaraj ustawić się tak aby żaden napastnik nie
mógł zajść cię od tyłu ( np. przy ścianie ). Trzymaj przeciwników na dystans długimi kopnięciami - nie
pozwól aby rzucili się na ciebie zgrają. Jeżeli atakują pojedynczo, tym lepiej. Staraj się neutralizować
ich po kolei, byle szybko - gdy reszta zobaczy co się święci, prawdopodobnie rzucą się na ciebie
wszyscy. Jeśli masz dokąd uciekać, postaraj się przedrzeć przez przeciwników i wiać. Z grupą tak czy
owak masz małe szanse wygranej ( zwłaszcza gdy mają jakąś broń ). Uważaj żeby nie upaść na ziemię.
Gdybyś się tam już znalazł i nie zdążył wstać, skul się i osłaniaj rękoma głowę.

5. NISKIE ATAKI:

Bardzo skuteczną bronią w ulicznej walce są ataki skierowane nisko, na nogi przeciwnika. Zazwyczaj
są one nispodziewane i trudne do obrony nawet dla ludzi znających techniki walki. Warto je stosować
a jeśli się ich nie zna, zwrócić się do któregoś z klubów nauczających sztuk walk. W samoobronie
można dla przykładu stosować:

- kopnięcie miażdżące w przód ( całą powierzchnią stopy lub piętą )

- kopnięcie okrężne: w kolano lub wewnętrzną stronę uda ( powoduje to zazwyczaj mocny skurcz
nogi i utrudnia poruszanie się )

- kopnięcie boczne: ( zwłaszcza z doskoku ) silne, mogące nawet złamać nogę w kolanie

Ataki te skutecznie odwracają też uwagę przeciwnika, który zazwyczaj odruchowo spogląda w dół
umożliwiając skuteczny atak np. na głowę. ( zaraz po niskim kopnięciu można wykonać wysoki atak
ręką lub na odwrót ).

6. OBRONA PRZED CHWYTEM:

Ten rodzaj obrony trzeba wykonać bardzo szybko, zanim przeciwnik zdąży rzucić cię na ziemię,
założyć duszenie lub dżwignię. Chwytając cię, zwłaszcza oboma rękami, przeciwnik redukuje swoją
możliwość obrony - po prostu nie ma się jak zasłonić przed ciosem. Wykorzystaj to. Szybki cios
łokciem w twarz lub kopnięcie kolanem ( napastnik może być za blisko na inną akcję ) rozproszą
dostatecznie jego uwagę. Wybij go z równowagi gwałtownym skrętem ciała.

7. UCIECZKA:

Jeżeli możliwa jest jeszcze przed rozpoczęciem starcia należy oczywiście z niej skorzystać. Póżniej
może już nie być tak łatwo. Jeżeli przeciwnik zostanie dotkliwie trafiony, tak że już raczej nie myśli o
kolejnym ataku, można ew. uciec, zwłaszcza jeśli jest się blisko miejsca gdzie przebywają ludzie ( jak
choćby stacja benzynowa czy bar ). Jednak jeśli przeciwnik nie został całkowicie obezwładniony, nie
należy się do niego odwracać plecami i próbować zwiać. To może go tylko rozwścieczyć i zaatakuje
jeszcze brutalniej.

8. BROŃ W SAMOOBRONIE:

No właśnie - a co z tymi wszystkimi rodzajami broni używanych w sztukach walki? Przecież nadają się
idealnie do samoobrony. Może i tak ale kto będzie chodził po ulicy z nunchakiem lub tonfą za pasem (
no, chyba że jest policjantem ). Na większość broni używanych w sztukach walki, takich jak właśnie
nunchaku, trzeba mieć pozwolenie ( o czym nie każdy wie ), podobnie jak na pistolet. Używanie lub
nawet posiadanie niektórych z nich ( np. shuriken lub kusarigama ) jest w pewnych państwach po
prostu zabronione i można za to dostać ładnych parę latek. Poza tym trzeba pamiętać, że prawo jest
miejscami cokolwiek dziurawe i czasem łatwiej jest napiętnować ofiarę napadu niż napastnika ( bo
facet miał trudne dzieciństwo, bo broniący przekroczył granice obrony koniecznej, itd. ). Użycie tego
rodzaju broni jak i w ogóle sztuk walk w walce ulicznej działa zazwyczaj na niekorzyść tego, który je
zastosował.
O wiele bardziej przydatnymi w samoobronie mogą okazać się przedmioty niezbyt "waleczne", takie
jak kubek gorącej kawy, garść piachu ( cel: oczy ), kamienie czy nawet krzesło. Mogą być one bardzo
pomocne w wyjściu z opresji. W czasie walki z przeciwnikiem uzbrojonym w nóż, zdjęcie płaszcza i
owinięcie go wokół ręki może skutecznie chronić przed atakami, uwięzić ostrze lub pomóc je wytrącić
( "trzepnięcie" płaszczem w twarz przeciwnika ).

9. GARŚĆ RAD:

- nie okazuj litości ani wahania gdy jesteś zmuszony do walki, w której zagrożone jest twoje życie -
twój atak musi być niszczący i bezpardonowy

- jeżeli zdobędziesz przewagę ( np. po silnym, celnym ciosie ) pociągnij to dalej - zadaj kolejny i
kolejny. Nie stój i nie przyglądaj się - a nuż mu się znudziło? Gdy masz przewagę załatw sprawę do
końca, tak aby przeciwnik nie był już zdolny do walki. Kiedy upadnie nie pozwól mu wstać. Jeżeli masz
okazję złamać mu rękę lub nogę - zrób to. To nie jest zabawa.

- staraj się zlikwidować przeciwnika tak szybko jak to możliwe - nie dawaj mu czasu na sięgnięcie po
broń lub zawołanie kumpli.

- w bliskim kontakcie użyj łokci i kolan - łatwo trafić a siła jest znaczna.

- jeżeli przeciwnik ostro naciera, zejdż z linii ataku i postaraj się wybić go z równowagi.

- gdy przeciwnik owija rękę wokół twojej szyi i próbuje przerzucić cię przez nogę ( popularny numer w
czasie szamotaniny ), szybko przekrocz jego nogę i ustaw się w szerokiej pozycji, żeby nie mógł cię
pozbawić równowagi. Zadaj niski cios w brzuch.

- po walce nie czekaj na oklaski tylko zmywaj się z tamtąd czym prędzej. Jeżeli zadałeś podczas walki
choćby jeden cios, nie była to już w świetle prawa obrona ale udział w bójce i możesz zostać tak samo
oskarżony ( np. o spowodowanie obrażeń ciała ) jak twój niedoszły oprawca. To idiotyczne ale
niestety prawdziwe.