5 6280776207336210672

https://telegram.
me/tamilbooksworld
If you want more free e-Books (Pdf)
Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

வ . ராமசா பைட க
ேத ெத த ெதா

உ ளட க
வ. ராமசா – லா ய அ க
வ. ரா. றா ைன
ேவைல கா அ மா க
ைம ற
அ கா ைட ல
வ ணார நாக ப
வா யா நா வ ய
ேபா ராமாயண
சைமய சாமா
வ கார ெச ல
ெச அ அ ைடயா?
ெசா ம
ரஸ ரஸ
ச ைத ேப ைட ெச லா
மா தர மா க
ஆ தா
ெம காவ கார
ஊ
ப ைட
What is Poetry?

வ. ராமசா
லா ய
த சா மாவ ட ைவயா அ ள பழன எ

ராம ஒ ைவணவ ப 1889ஆ ஆ ெச ட ப
17ஆ நா ற தா . 21 வய பா ேச ெச அ த
அர தைர , பார ைய ச தா . ஆ க
அவ க ட த , ெந கமாக பழ வா ெப றா .
1933ஆ ஆ உ ச யா ரக ப ேக ைற ெச றா .
அேத ஆ 'ம ெகா ' இத ெதாட க ப டேபா , அத
ஆ ய இட ெப றா . ெச ைன வாெனா ைலய
வ ப ட 12 ஆ க ஏற தாழ 120 வாெனா
உைரகைள வழ றா .
1915ஆ ஆ ' த ' எ ற த நாவைல ேகாைத ,

ஜய ஆ ய நாவ கைள எ னா . இவர 'மகாக பார '
எ ற இ றள பார வா ைக வரலா க
த ைமயானதாக க த ப ற . 'நைட ர ' எ ற தைல
' ேதச ர ' இத எ ய உைரநைட ெதாட அ ேபாைதய
வாசக க ட அ க கவன ைத ெப ற . ெதாட ப ேவ
இத க எ ய இைதெயா த க ைரகளா த உைரநைட
ேனா க ஒ வராக ம ட ப றா . ஜவஹ லா
ேந வா ைக வரலா உ ட ல கைள
ெமா ெபய ளா .
1998ஆ ஆ வ.ரா. எ ய க அைன த ழக அரசா

நா ைடைம ஆ க ப டன. மர ைமய ஒ வ இ லாததா
ப ெதாைகயாக அ க ப ட .5 ல ச வழ க படேவ இ ைல.
ம ெப. .ம ஆ ேயா எ ய 'அ சய ற வ.ரா.'

எ ற இவர வா ைக வரலா 1999ஆ ஆ ெவ யான .

வ. ரா. றா ைன
ெவ க சா நாத
த நா ைட க ேமாசமான பா ய , கட த
நா ப வ ட க ேமலாக த நா வ ைமேய
ஆ ர ெகா அைத த தர ெக ட ெச வா னா ெக
ெகா அர ய வா க மா கார க தா . இ த
இர ச க ைள கலா சார, அ வா த ர ைவ
த ம க த ஆரவார ேதா ம ேயா வரேவ
வ றா க . வ ட க க றன. ர நா நா ெப க,
அத ேக ப ம க இ அ க உ சாக ேதா அைத வரேவ
ம றன .
இ த இர ச க நா ைட ெக றன. த யநல ைத
ேப வ த ப ைத தாகாரமாக வள ெகா வ ேம
இவ கள ேநா க . இ த ேநா க கல படம ற . இவ க நா ைட
ர றா கேள த ர ச க இவ க ஏ ெகா ப ைல.
பாமர தன இைர ச பாச ைற த இ த சமய , த
அ வா த ைத ய , எ த அப த ைத எ காரண ெதா
ச ெகா ளாத ர யாள மான, 1889- ற த வ.ரா. எ
எ தாள றா ைன ன யா ைடய கவன ைத
ஈ காம , யாரா ெகா டாட படாம வ த வ ெத யாம
க . இ ைறய த ச க ண ைத நா
ந க ேபாமானா , வ.ரா. ைவ த ச க ைன
ெகா தா ம ேம நா ஆ ச ய படேவ .
ரம ய பார ைய ஒ க ஞராக ம ேம அவர ெந ய

ந ப க அ த கால , வ.ரா. பார ைய ய
ேபா யவ . பார இ த றா ஆர ப ப க
ேச அரசா க த வா

ெகா தேபா , பார உத யா த இைளஞ அ ேபாைதய
வ.ரா. பார வா ைகைய எ ய த தகேம
வ.ரா. ன தா . அ ெவ வரலாேறா ம சனேமா அ ல. பார
எ ற ஆத ச ம ட பரவச அ . பார ேதச ப
பாட க காகேவ க எ ற இட ைத அவ ெகா ச
ேயாசைனேயா பார ைய ல அ க த கால அ . அ த
ழ வ.ரா. பார எ க ஞ காக ேபாரா ய
வா த ேதைவயான ஒ றாக தா இ த . எனேவ அ
உண வச ப ட . ச ைட ெதா ேமேலா ய . வ.ரா. ேபச
ைட த ேமைடக எ லா , இ பதா றா மகாக பார
என தா ப ரமாக இ தா . இ அ த வாத கைள
ப ைன பா ேபா , இ த ஷய இ வள ேபா
ள ப ேதைவயா ததா எ ஆ ச ய பட ேதா .
ேதைவயாக தா இ த அ த ழ .
வ.ரா. ற த ஒ ராமண ப . அ ம ற
ராமண கைள ட தா தா உய தவ எ ரமாக ந
ைவ ணவ ல ற தா அவ . ஆனா அவ ஆ க
அ ல. நா க அ ல. அ ப அ க அல ெகா ளாத
மன ேபா உ ளவ . சா , மத யாச க ப ய ேப
எ தாேல ள ப ெத வ ேபால ற ெகா பவ .
நா ப க , ர நா க ர சார , ராமண எ சா
ஒ ரசார ெச வ த ஈ.ேவ.ராமசா நாய கைர பாரா
ஒ தக வ.ரா. எ னா . அ ராமண க ைடேய
ம ம லா , உய சா க ெப பா ைம னர
கச ைப எ ைப அ ச க ேவ வ த . த நா
ெப யா க எ ற தன தக ஈ.ேவ.ரா ைவ த நா
ெப யா க வ ைச ேச பாரா எ னா . இ தக
எ த ப ட 1945-46- . அ ேபா ஈ.ேவ.ரா ரா ட இய க

கா ரைஸ எ த , அரசா க ைத ஆத த .
வ ட க ரா ட இய க ைட த பல த வரேவ
அ ேபா இ க ைல. ரா ட இய க அ ேபா த
நா ர எ இ த . வ.ரா. ஈ.ேவ.ரா இைடேய
காண ஒ ெபா ேநா சா ைய எ த ச க
த பழைம வாத எ தா . இவ ைற ம பா த
வ.ரா. ஈ.ேவ.ரா வைசக . அவர வாத க தரம ற ண ,
ராமண கைள மா ர ைவ த, பா ைவ ய சா எ ,
நா க ேபா ற எைத பா க தவ னா . நைட ைற
ஈ.ேவ.ரா சா எ நா க ரசார ராமண எ
எ ற அள ேலேய இ த . அவர ேநா கேம அ த அள
ய தா . வ.ரா. அ பதா ைற தைத ஒ , அவ த
வா நா த இல ய , தைன ஆ ய
ேசைவைய பாரா நட த ப ட ழாைவ ப , ஈ.ேவ.ரா.
ரசார ன இதழான தைல அைத ட ெச தா ட
தைலய கேம எ ய , ஈ.ேவ.ரா , அவர ரா ட இய க
சாரமான ணா ச ைத தா ெவ ப ய .
வ.ரா. நாவ க எ னா . வா ைக எ லா தர , தர
ம கைள ப , ேவைல கா க த , அைம ச க வைர
அ தைன ேபைர ப நைட ர க என ஒ வைக
வ வ ைத ைகயா டா . அவ ச க ைத ப ம கைள
ப த பா ைவைய, ம சன ைத த தைனகைள
ெவ ப னா . அவைர ஒ எ தாள எ பைத ட
தைனயாள எ ெசா வ ெபா தமாக இ . அவ ஒ
ேகாப கார ம தராக இ தா . அவர ேகாப ச க ,
அவைர த ம த க , அவ க ெகா த
பழைமயா ேபான வா ைக ம க எ லா மாக இ த .
அவ கால ய ம த க த தாைதய க ட ெப ற
எைத ேக ய , அவ ைற ப கா அ ப ேய

ld
orlrd
wo
ok kssw
ooo
illbb
mmi
ta
e/
Click Here to join our

.m
Telegram Group
amm
grra
For free eBooks, join us on

eleg
Telegram
etel
/://t/
sp:s
https://t.me/tamilbooksworld
tptt
hth

ஏ ெகா மேனாபாவ ைத க ேகாப ெகா டா . அ ப
அவ க ஏ ெகா ட பழ ம க , நைட ைறக
எ வள ெகா ைமயானைவ, யாயம றைவ எ ப ப அவ க
காத க ேகாப ெகா டா . அவ நாவேலா, நைட
ரேமா எைத எ த ஆர தா , அவ ேகாப தா ெபா
எ அைத அவ க க கான ேமைடயா .
தைனயாளராக, அவ த ம த த பாைத
ெச பவராக இ தா . அவ ைடய ர கரமான, வழ க மாறான
க க கைள ம றவ க எ ப எ ெகா டா க எ ப ப
அவ கவைல ப டவ ைல. அவ க கைள ெசா ல அவ
ைகயா ட த நைட, ன ன அல காரம ற, எைத ேநராக
மன உடேன ப ய ைவ எ ய ஆனா ச வா த நைட.
ட ப ட ள ப த உட கைள
தா க தயாராவ ேபால தா , வ.ரா. ெசா க அ களாக
பா . அவ எ கைள ப ெசா ன இ த ண ர
வ.ரா. எ ற ம தைர ப ெசா னதாக எ ெகா டா
அ தவ ஏ இரா . அவ த எ க த ைன தா ,
த ற ைத தா ெகா அைம அைட தா . அவ ெவ எ தாக,
அநாயாசமாக, வா ைதகைள ேதடேவ டா , க கைள
ெசா வ ரம லா , தய க , ேயாசைன எ ற தட க க ஏ
இ ஒ அ த த இ லா எ வா . அவ எ
எ ைம ேதா ற ஏமா . அவ ைறய எ ய இ த
றா இ ப ப க , த இ வள சாதாரண
அ றாட ழ க வா ைதகைள ெகா இ வள ச
வா த ெவ த எ சா யமா எ ைன
பா க ைல யா . த எ ய வா ைதக அ தைகய
ச ைய அ த சா த ெசய தா . இ ல
ஷய க அவர கர ஆ ைம ெவ ப ட . ப
நா ப கைள ந ன த இல ய , கைலக ம மல

கால எ ேற ெசா ல ேவ . அ த காலக ட மல த
எ தாள ெப பாேலா (எ ேலா எ ட ெசா ல
ேதா ற ) அவ த ைத தான இ தா . அ த ம மல
காலக ட ேதா ய எ தாள ட ேம
அவ வ கா யாக, ஆத ச ஷராக, தரவாளராக, அவ க லைர
அவேர க ெட தவராக இ தா . இ ப எ ற கைள அவ
க ெவ ெகாண ஒ ெவா சமய அவ கா
உ சாக ெசா க ைரக த ைனய யா
ெவ வ வனவாக, இய பான ஒ றாக இ த ேபா அ ஒ
நாடக பாவ ேமேலா . ேந ச , க த ப மா ற
ச . இ வா ந ல எ ற ெகா ட ஒ வைர வ.ரா. அ ய
ேந , அவர எ ற மலர தட கலாக ேவ ஏ
ேவைல ஈ ப டவராக இ , அவைர அ த ேவைலைய
ெச ைன வ எ ேலேய ேநர ஈ ப ப ெசா வா ,
வ வா .
னா க க ெப ற, த இல ய த ெபயைர
தா த எ தைனேயா எ தாள க , த ட மைற த
எ றைன க த , அவ க அைத எ
ெசா அவ கைள ந ைக ெகா ள ைவ உ சாக ப ய
வ.ரா. தா எ த ைன கைள ெசா றா க . தா
த ேவைலைய வர யாத, எ ைத ந
ேம ெகா ள இயலா இ த ைல வ.ரா. அயராத
த , ெகா த உ சாக தா அவ க எ ைற
வர காரணமாக இ தெத ெசா றா க .
உ ச யா ரஹ ஈ ப டத காரணமாக அவ ெகா ச கால

அர ய ைக யாக அ ைற வாச அ ப தா . ைறவாச
க ெவ ேய வ த , இ ைறய த இல ய
ந ன வ காரணமாக இ த, உ வா ய ம ெகா

ப ைக ஆ யராக ேச தா . ம ெகா ப ைக த
ம க ைடேய ேத ய த ர உண ைவ ேப வத எ ஒ
அர ய ேமைடயாக தா அ ட ட ப ட , ெதாட க ப ட .
ஆனா வ.ரா. அத ஆ ய ெபா ைப ஏ ற , ேத ய உண
த ர ர ைஞ , ெவ த அத க கைள, ச க ,
இல ய , கைல என எ லா தள க ெபா ப ற
ெச த . இ வைர காணாத ைசக எ லா , அ ெபா ப ய .
அ வா ெபா ெத த இல ய .
ன இ ம ெகா கால எ ேற அ ய ப ட . 1910-20

இ ப க பா ேச இ த கால பார க தா
ம டல தா க ட பார தாச எ அ ேபா மல
வ த க ஞைன த வழ கமான பாவ ேக ப, ெச ைன வர
அவைர ம ெகா எ தாள க அ க ெச
ைவ , ம ெகா அவ க ைதகைள ெவ டா .
வ ட க பார தாச , ரா ட கழக ரசாரகராக மா
ராமணைர கா ர க ைய எ ரசார க ைதக
எ னா எ ப த கைத. இ வ.ரா. த பா ைவ
ந ைகக உ யாகேவ இ தா . தள தவ ைல. த
க க தாேன ெபா ேப றா . அவ எவ ட தாவ
ஆத ச ெப றா எ அவ பார ைய தா ெசா வா . அவர
பா ைவ க க அவரேத. த நா ெவ ேவ
ைறக ற பாக த ப க ைப த தவ க எ ெபா
வா ைக க ட ப ேபைர ப ய வ.ரா. ம க
ெகா ட ஒ தக த நா ெப யா க . இ ெவ வ த
நா ப க . இ எ ன அ வள ற பாக ெசா ல
ேவ ய ஷயமா எ ேதா றலா . ஷய எ னெவ றா , வ.ரா.
ெப யா க எ ற ம ஒ வ ஈ.ேவ. ராமசா நாய க .
ரா ட கழ ைத ேதா த அ கழக தைலவ . த நா
ேத ய உண ெப ெபா எ த கால க ட ,

ேவ டாத ஒ உ தலாக இ தவ . எ .எ . ண எ ற
மா நைக ைவ ந க . க ைவ த பஃ
எ ற ர தா அ கால எ .எ ண ப
எ . ேக. . தரா பா இ ெனா வ . நாடக க பாட
ஆர மா பா ெகா த ந ைக. எவ ட
ை தாேன ச த க றவ . உ ச தா ஆ ர ேப
ேக க லாம பாட வ லவ . த ர ய அ கால
கா ர க ரசார ேமைடக ேத ய பாட கைள பா பவ .
இ ட, ேக. . தரா பா , எ . எ . ண ேபா றாைர
த நா ெப யா க எ ெசா வதா எ ேக பவ க
க டாய இ பா க . ஆனா 45 ஆ க வ.ரா.
அவ கைள த நா ெப யா களாக க அ ப எ த
ெச தா . அ தா வ.ரா.
இ த றா த இர ப க பார ெப ய இல ய
ச யாக க தா எ றா , அ த இர ப க பார
வா சாக க த படேவ யவ வ.ரா. கலா சார எ லா
ைறக அவ ஒ ச யாக இ தா . த நா
அவ க கட ப ள . ஆனா இ ைறய த நா
பாச கலா சார ர , வ.ரா. ய வ ைதேயா, த
நா அவ எ வள கட ப ற எ பைதேயா அ
அ க ைல. இைர ச வ வாசக க , மா
வெரா க மாக கா ய த நா அர ய
வா க மா ந ர க தா ெத வ க .
வ.ரா. 1951- , தன 62வ வய இற டா . அவ க ெட த

வள த எ தாள க இ வ தா இ ேபா ந ைடேய
உ ளா க . எ அ ய ப , ெப.ெகா. தரராஜ , . .
ெச ல பா . தம எ பதாவ வயைத எ ள இவ க
இ வ தா வ.ரா. இ த றா ன அவைர ைன

ெகா பவ க , அவேரா பழ யவ க . இவ க வ.ரா.
ெபயைர யா ேக க ேபாவ ைல.
ஈ.ேவ.ரா வ வ தவ க , அவ க ெசா ெகா

ெகா ைகக உ ைமயாக , வ.ரா.ைவ த நா
மற கா ைன ப வ க பவ களாக இ க
ேவ . வ.ரா எ கைள வ ஒ ெவா தைல ைற
எ ெச பவ களாக இ க ேவ . ஏென ரா ட
கழக ன அ ல அ ள ம ற கழக ன சா
ேவ ைமகைள ராமண பழைமவாத ைத எ த அள
வ.ரா. எ க டன ெச தவ தா . ரா ட கழக
த கழக க ஒ ற ல ம ற 1967 த ழக ஆ
ெபா இ வ ள .
ஆனா உ ைம எ னெவ றா கழக க எ த சா ய

ராமண கைள மா ர ைவ த தா . உய சா
வ ன சா ய ப யா ைன ைல அ
ெதாட படாமேலேய இ வைர ற மாக வள ள . இ
வ.ரா. சா ய எ ைப ஆ க எ ைப ைன
ெகா வ ச கடமான கா ய . ஏென , வ.ரா. ஒ ராமணரா
ேபான , அவ ஒ கைலஞ அ ஞ ெமா
ேப ய தா .
ஆ ல : A Rebel against Orthodoxy: Patriot, New Delhi

15.10.1989.

ேவைல கா அ மா க
வார நா க , வார ஒ தர வ வ தனா

ெகா ச ேத ேபானா ேபா . ய சதா உ
ெகா ேட பதனா (ச ரதாய ெபா ; ய உ வ ைல
எ ண க ெசா றா க ) ஒ ப க யா ேபானா
ேபா கலா . ஆனா இர பகலா , ச காம , ப வ ஷ
காலமாக, எ க ேவைல ெச வ அ மா க
உட ஏ ேத ேபாகேவ ைல?
அ மா க ப க இர , உத
ெவ ேய வ ெகா . உ ம ேலதா
இ ெபா ெகா ச நைர க ற . ேதக அ கமான
சைத ப ைடயா . ேதக ேபால, . சைத
இ லாத ேதக , எ க பா பவ க க வ
வ ேபா எ ெசா வ . அ மா க ைவ
பா தா , அ ப ெயா ஆப ஏ ப வ ைல.)
அ மா க ந தரமான உயர ; க ற . நா ஓ தா
ஓ ; அவ ேவைல ஓ ேவ ைட யா . ன ன
மா ேவைலயா? அ ைல . ெச தைதேய
ெச ற 'க த ' ேவைல. அவ ைடய ேவைல ைள
ேவைலயா? இ லேவ ைல. அவ ெச ேவைலைய, ேயா
ெச ய ேவ எ ற ேதைவேய ைடயா . க கார ஓ
ெகா ற மா யான ேவைல.
அ மா க 'ேத ய ராசா' ( ஷ ) க யாண ெச த ஐ

வ ஷ க ற , எ ேகேயா, மாய மா ேபானா .
'ஆ தா! அ மா க ! மா ட; உ ப ப
இ பத உ ைன க கா எம டற வைர

இ க ேபாேறனா கா ! நா எவைளயா இ
அ கைர ைம ேபாவ ேபாேற !' எ அவ ஷ அ க
ெசா வானா . அவ எ ேக, எ வா ேபா பா எ பைத
ஊ ெகா க .
க யாணமாக ைல எ ற ைற ேற ய லாம ,
அ மா க ெசா த ப க , ெசா த ப கவைல -
ஒ ேம அ யாதவ . ெச ற ப வ ஷ களாக நா க தா
அவ ைடய ப ; நா க தா அவ ழ ைதக . எ க
தா அவ . எ க ப க க தா அவ ைடய
க க . கைட ஜாம ேகா க னா எ வா .
காைல த கா ைக க னா ேபா , எ கைள எ
வா . எ க தாயா ட இைத ப ச ைக ெசா
ெகா ள ேபானா ப கா . 'வள ற ழ ைத
ப ைக கலாேமா?' எ அ மா க ெசா னா , அ
ைடயா .
'வள ற ழ ைத ப ைக கலாேமா?' வள ற, வளர

ேவ ய ம த க ப ைடயாக இ த நா பைத ெத
ெகா , அத மா ேத வ ேபால, அ மா க
ெசா னாளா? உ மல ய கால உற கலாகா எ ற
அ பவ ைத க டாளா? ேபான நா ைக ம த ைடயத
எ ற அ வ உ ைமைய ெத ெசா னாளா? எ வா தா
எ ன? 'வள ற ழ ைத ப ைக கலாேமா?'
எ வாத லாத ேப .
ேகா ேயா எ ற அ மா க , இர ேகா கைட

ம அ த ற தா ப ெகா வா . ஓ ேபான ஷ ,
ந வ கதைவ இ பா எ ற ஆைசேயா, ச ேதகேமா
எ னேவா? கத இ றா ேபால ச த ேக டா ேபா , 'யா ,
யா ?' எ பத ெகா எ பா . 'அ மா க ! எ
ஓ ற ச த ; தகர ைத ேழ த ட . கதைவ ஒ வ இ க
ைல !' எ நா க யாராவ த தவ ெசா னா ேபா ,
' ஏ இ க ைல?' எ ச ேபா வா .
அ மா க ெச ற ேவைல ஜா தா ேதைவயா? ஜா தா
தயாரா ைவ ேற . வாச சா ெத பா ;
வா ; ெம வா ; மா கற பா ; மா கார
வரா டா மா கைள ேம ெகா வ வா . பா ர க
ல வா ; எ க எ ெண ேத வா . எ க
ம கைள அவ தா ைவ பா . ெந அ வைட கால
கள க காண ெச ய (ேம பா ைவ பா க) அவ ேபாவா .
ெந வா ; ெந வா ; ம அைர பா ;
ழ ைதக மா ைர கைர ேபா வா . எ க ப க
ேச ெகா ேபாவா . எ க ேல அ கார
ெச வா .
எ த த ஷ இற ற வைர ம க ய லவா?
அ மா க த ஷ இற த ேச ேக ற வைர
ம க எ ெசா ெகா வைத யா த க ? இைத
ப நா க அவ ட ேக ெச த . 'நா ைக ெபா சா
( தைவ) மா தா . ஆனா அ த மா எ ெகா டா , அ
அ க (ஓ ேபான ஷ பாதக . அ க, எ
ைன னா , ெச ேபா டா ேபா வா க. அ க
மகராசனா, எ ேகயாவ ந லா க !' எ அவ ப
ெசா வைத ேக பவ க க டாம க மா?
எ க ேல எ க தாயா தக பனா தகரா

ஏ ப டா , அைத ைவ ற ப சாய ெபா
அ மா க ைவ ேச த . 'அ மா ேசைல லாம , பழ
ேசைலைய க , எ தைன கால டா ைழ ற ?
அ க ேல க ணால வ . ச ேசைலேயா அ மா
ேபாக மா?' எ அ மா க ெசா னா , அைத
தக பனா ஏ காம க மா? ' மா ர த ேசைல க
ெகா றாேய! உன ேசைல ேவ டாமா?' எ
நா க ேக டா , 'எ ஷ ப க கா களா, நா
ேசைல க நட க?' எ பா
அ மா க .
எ க ெகௗரவ , த வ யாக ட ேபாக டா

எ ைவரா ய ட ேப அ மா க ைவ எ னதா
ெச ய படா ? லெத வ , ெத வ , ெத வ ட
தன ப த ப தா க ட இ வள கவைல ர ைத
கா ப ைலேய! ல ெத வ இ ற இட ேல
அ மா க ைவ ர ைட ெச டாெல ன? பைழய ல
ெத வ ேகாப வ தா இ ெனா இட ேபா .
அ வள தாேன? அ மா க சாப ெகா க யா .
அவ சாப ெகா தா ஒ ேவைள ப கலா .
அ மா க ெரா ப ' ைக'. ஒ தர ஒ வைர பா தா

ேபா . அவ கைள ப ேதைவயான அள ெத
ெகா வா . 'ந லவ க, ெபா லாதவ க!' எ அவ
ெசா டா ேபா மான . அவ ைடய ேல தவேற
இ கா . 'அவ ெபா லா ேபா ; பா ைக ேலேய ெத ேத!'
எ றா , அ ச யாக தா இ . அவ ட நா க பழ ப
டேவ மா டா .
அ மா க ம த கைள ப கைதேய ெத யா .
கா கா , , ந , க ைத இைவக கைததா ெத .
கைதைய ந றாக ெசா ல ெத யா . கைத க றா ைலேய
எ றா , 'உன அவசர ; உன ேக க ெத ய ேல!' எ பா .
ெசா ல ெத யாத ற , ைற ஒ இ பதாகேவ அவ
எ னேத ைடயா .
தன ஒ இ ைலேய எ ற தைனயாவ சாரமாவ
அவ இ த ைல. ெவ க ேபா , நா க ஊ
வ தா , ' எ ன ெகாணா ேக?' எ சாம
ேக பா . 'என எ ன ெகா வ றா ?' எ அவ
ேக டேத ைடயா . ப அப தமா ெகா ட
அ மா க ட , ந மவ க ேதச ப ைய ஏ க
ெகா ள டா ? மான இ னெத , நா எ ேலா ேம,
அவ ட ந றாக பாட க ெகா ளலா .
- 1934, ம ெகா

ைம ற
'காேட, க தா , ைமனா வா க ேயா, ஆயாேளா!' எ தகர

ேசாடாைவ த ெகா பா , காைட, க தா , ைமனா இைவகைள
அ ேயா மற ேபா , 'ஊ ேவ மா, சா , ஊ !' எ ஊ
யாபார ெச ஆசா ைம ற ய ல. அவ ந
ெதா ப எ நாக க ெபய . அவ வல ைக தகர
ேசாடா , இட ேதா ந ேதா ைப , வல ேதா ஒ
ழ ைத இ .
' ைட ற க ட ேயா!' எ அ ைக ராஸ ெச ெகா ,

ைட பைன ஆ கைள ஒ ழ ள அ வாைள ெகா
வ , ைட ற க வ ஊ க ட ேபர ெச றாேள,
அவ ைம ற அ ல. அவ உ றவ ெப சா -
உ ற . டா அய ேபானா , இவ லமா
தைள ெச ஆப எ ராம ேல ெசா
ெகா றா க . உ ற 'ைக நாயக ' காடா
மாத , டா மாத ; அதாவ , வ ஷ ேல ஆ மாத ெவ ேய
இ பா ; ஆ மாத ைற பா .)
'ப ைச த மா, ெசா ல மா, கா க ேவ ைல

வா க ேயா!' எ ஒ யாரமா ெசா வ றாேள, அவ தா
ைம ற . பார யா ெசா வ ேபால, அவ ற 'ேந யான
ைம க .' 'ெசா ைன ேத ைழ ைர பா , வ
' ல ைத ேச தவ தா எ ைம ற ெப ைமயாக
ெசா ெகா வா . 'ப ைசமைல பவளமைல எ க மைலநா '
எ அவ பாட வ டா , நம வா க தாமாகேவ ஏ ற
சா கைள ேபால ேபா .
மைலநா வா கைள க பா க . அவ க சதா 'ஏ

இற ேம களா வாழ ேவ பதா , உயரமா
வள வ ைல. எ ெபா உண ேவைலெச ெகா
இ க ேவ மாைகயா , உ கா உயரமா வள வத ேநர
இ ைலேயா எ னேவா! உயர எ ற ஷய அவ க ேமாச
ேபானா கேள ெயா ய, கன ேமாச ேபாக ைல. அவ க
'க ைட ைட.' ேதக க . ஆனா ேபா டா
உைட ேபாக மா டா க .
ப டைர பலைக நா வ உ கா யா பார

ெச பவ க உட க கன தா இ . ஆனா அ த
ேதக க ேகா ெகா ற ெவ ள பழ க , பர
பழ க . ெதா ெப தா ரா ஓ . அைடமைழ ஊ ன
ேதா எ ப ? இர ெதா ைட வர ேபா ப
க ன தவைள எ ப ஊ ேமா அ ப
கவா க உட . ல காப டண தா ன ஹ மாைன ேபால,
மைலவா க தா தா நட க ேவ பதா , அவ க
உட ெக ப ேபாவ எ ன ஆ ச ய ?
நாக க ராஜா க ெகா பற காத கா க மைல றவ க

வாச . ஏேதா ைன வ த கா யாைனக , ல சமய க ,
நா ராம க த க பா ைவ ைய ெச , அ ேக
ேவ மள ேச ைடக ெச ெகா வ ேபால, மைல
றவ ற , ப ச தமாக, கா க ேவ ைல, ப ைச
ஊ , ைம, ெசா ேகா - இைவகைள உட ெகா ,
நா இற வா க .
ந ெந ேல ட ேரைக ப ைச ேயாட, அதன ப ைச

ெபா அைத தா க, ச ச எ அ எ ைவ
நட வ ைட ற ச த ைத ேக டா , ஊரா
ஆன த . ேப வ வ தா , ராம ேல எ ேலா
ச ேதாஷ . ெவ ெவ ெக ேப ைச அ
அ கா ெகா ேப மைல ற ட ஆ , ெப ,
ழ ைத, ழ க - யா தா காத உ டாகா ? மைல
ற க ராம ' ேவ ைட '; கா க கா
க க ேவ ைட.
'கா க ேவ ைல வா , அ மா! ழ ேல ேபா

தா தா , ேசா சா டலா . ஆ மாச ழ
ஊ ேபாகா . ராசா மா பா றேய!' எ பா ைம ற ,
மைல ற வ த ைக.
' ஷ ச யா தா தாேன, கா க ேவ ைல வா ,
ழ சாத உ உ பத ? க ேவ ைல
இ க . எ ேலா வத எ ைகைய பா ,
ெசா ல !' எ பா ெப .
'ெகா ைட ெசா ஒ உ ஷைன டா ெவ

வாரா . அ த ஐய ெசா த ைல. கா க யா ,
காய ெபா யா ேபா . ெந உன ெபா ெபா யா ேபா .
ந ல நா வ , ெசா ேற , ேகள மா!' எ ைம ற
அ ெகா ேட ேபாவா .
'எ ேபா ந ல கால வ ? எ ப வ ?' எ பா அ ம .
'ைம ற ைகயாேல, ம ேபா டா ந ல கால !' எ பா

ற .
'உ ட இ கா?' எ பா அ ம . ேபர வத ட

.
இத ஒ ெப த ைகைய வா . ைகைய பா த
ைம ற , அைத ச த ேபா த வா . 'எ ன ஒ

ெசா லாமேல த இ றா ?' எ பா ஒ ழ .
'ைகைய பா அ மா, ராஜா ைக! ராஜா க ள , ம

க ள இர ேப வரா . ம க ள மைல ேய
ேபானா . ராஜா க ள இ த ராஜா வ ைய ெகா ேடா
ேபானா . ஆ மாச ெபா க!' எ பா ற .
வர ேபா ற ஷ எ த ெப ராஜாவாக ேதா வா

எ பைத ட தா மற ேபாவா க . ஆனா ற அைத
மற ப ைல. ற ெகா டா ட தாேன!
வ கார அழக ப வ ேதா வா . வ கார எ த

இட ச ைக. ெப க அவைன க ச பட மா டா க .
'ஆயா! ெசா ன ேபா . எ வ ளா ைக ேல (இட
ைக ேல) நா எ ேபா பா ப யா அழகான
ெப ைளைய என ப ைச பா ேபா !' எ பா
அழக ப .
'ெபா பைள ேசைல க யா, அ லா ........' எ அவைன

பா பா ற . மைல ற இ ற இட ெவ க
எ பேத தைல கா டா .
ைட ச மான கைள ெப ெகா ற அ ற

நக வா . இள காைளக டெமா அவைள
ெகா . 'ஏ, வ ய கா! உ ைன ெவ நாளாக இ த ப க
காேணாேம!' எ ஏக கால எ ேலா ச ேபா வா க .
'எ ைன ெப த ராசா கேள! ஒ ைய பா எ ேலா

ேமா கலாமா? உ க சா வழ கேமா?' எ ெசா பா .
' ற ராஜா ேகாப வ ேடா!' எ பா க எ ேலா .

' ேசா இ ப தா உ கைள ேபச ெசா !' எ
ெசா ேமேல ெச வா .
ெபா ைக வாைய ெம ெகா ழவ ஒ வ , அவைள

ைகத வா . 'சா , கமா?' எ பா ேந யான
ைம ற .
'உ ைன காணாம எ க ேபா ச !' எ பா ழவ .
'எ ன சா ! க ன ெப டா மா அ ேபா ெசா த

ெகா டா ேற!' எ பா .
'என எ ேபா கால ? ைகைய பா ெசா , பா ேபா ,'

எ பா ழவ .
'கால ட ட வ ; எ ட எ ட ேபா டறேய!' எ பா .
எ னெவ அவைள ெவ பா பா ழவ , காம க க ட .
'சா , எ ைன ெவ பா காேத. அேதா எ ஷ வாரா !'

எ ெசா ஓ டெம பா , த ற . ைம ற
ஜால க ேவ ைக , சா ேச ைட க , ம த
ேப ஈ படாதவ க யா ? இ ட தா ப ெசா க .
- 1933, ம ெகா

அ கா ைட ல
அ கா ைட எ றா நகரவா க ெத யாம கலா .

அ ப தா எ க அ கா ைட ல ைய அவ க
ஒ நா ெத யா . மா ெக ரபல படாத கால , அ கா
ைடதா ர த . கா க கைள ைட ம , ராம
ராமா ேபா பவ க அ கா ைட கா க எ
ராம ேல ெபய .
அ கா ைட பைன , ஆ ைளைய பா க யா .
அ கா ெதா , ஆ ைளக ஈன ெதா எ
அ தம . அவ களா ெச டாக க யா . லைற
சாமா கைள ெபா ைம ட யாபார ெச வத ,
ஆ ைளக ெத யா எ ற காரணேமா, எ னேவா?
ெப க ெபா ைம உ , ெச உ எ ராண க
ட ைற றனேவ!
- கா பா சாமா க கா பா ைலயாக
அ ைமயான சாம ய அ கா ைட கா க தா உ .
அ த ைத லா ைத எ தா ெசா ல ேவ . அ
ெசய ைக சாம யமாக இ க யா . இய ைக அ
ெபாறாைம ப டா , ைக டா ; ச பள ெகா ைல
வா க யா .
அ கா ைடைய ேசா பா தா , ெரா ப ேனாதமான

சாமா க அக ப . ஓ இட ேல க த கா , ஒ ப ேல
ெவ ைட கா , ம ெறா ப க அவைர கா , ய
ப ைச ெகா தம , க ேவ ைல ெகா ஐ தா , வ த
ல கடைல, ெவ காய ேல ெகா ச , வாைழ பழ இர ெடா
க , அ ெந கா அ ப எ ப , ஒ , ஒ ப ,

ஒ ேகா சா - இ எ தைன சாமா கேளா அக ப .
ல இ த சாமா கைள ைல ெகா வ ைக

ேவ ைக ெச வா . ம ெற லா சாமா கைள த ேல
, கைட யாக ' ல கடைல, வாைழ பழ , அ ெந கா !'
எ பா . ல சமய க , இ லாத இல ைத பழ ைத
ேச ெசா வா . இ த கைட சாமா கைள, அவ
ெசா அழேக அழ ! ஏ ெசா ல ேவ ?
ழ ைதக காக எ உ க ெத யாதா?
கைட சாமா க பைன ேபாக ேவ மானா , கைட கார

ழ ைதகைள தா தா கா ய சா . உலக ேல எ லா
ழ ைதக ஒ ேபால தா . எ லா தா மா க அ ப ேய.
ழ ைதக ேவ ப ட கைள வா ெகா காத
தா மா க உலக இ பா களா? அ வள க ன த
பைட த தா மா கைள ர மா இ ெச த ைல
எ தா ெசா ல ேவ .
ெத ேகா ல ற ச த ெப ய வ க
எவ கா ேல ேக கா . ப ற ைபய , ெப
ெகா ெப ழ ைத, யாைனைய இ ெகா ற
ன பய - இவ க கா க ேலதா த ேல ல ர
ேக . ேக ட , ேபா ட சாமா ேபா ட இட ேலேய ட .
ெவ ேய ஓ வ வா க .
'ய !' எ பா யாைன ஓ ன பய . 'வாடா பா ராசா! வாடா

த கேம!' எ வா ைறய வா வா ல . வா வ
ம மா? உடேன ஒ கடைலைய உைட , ப கைள வா
ஊ வா . ன பய பரமான த . ெப இர
ெகா . ெப ய ைபய , 'ல ! என ஒ
கடைல!' எ வர ேபா ேக க வ வா . 'என ஒ

ெகா க மா டாயா?' எ பா ெப . 'அ ராசா. ப ைச ைள .
அ வாயாேல ேக . ெகா கா பாவ !' எ பா ல .
ெப இர கஜக ண ேபா பா தா ல ட கா ய
ப கா . ல எ றா எ லா ச ைக ெரா ப ஜா .
ெப ய ைபய மா இ பானா? உடேன ைட ைக ேபா வா .
'ந ல ேவைளயாடா பா! அேதா வ டா உ க பா!' எ அவ
ெசா பத , ெப இர பா காம ,
ைட பா க சவா ைவ வா க . ம ப த
சாமா கைள பைன காக ல வா .
ப க யாைன ஒ பய இ ெனா கடைல

ேவ வா . 'ைக ெநா ப தாேர . உ க அ மாைவ யா!'
எ உத வாைழ பழ உ ேள ேபா ப யாக ல
ெசா ெபா , பட , மா ஆ ட க ப சாக
அ பலா . ைவ ைற த க ைத எ ேகேயா இ பதாக
லவ க ெசா றா க . அ கா ல நா உ
ைவ க ைதைய அவ க க ட க மா டா க .
இர ேடா ; ன பய த ஓ வா .
ெப ய ழ ைதக ேபா ெகா ற ச த தாயா கா
ழேவ ழா . ஆனா ன பய அ ெகா ேட
ைழ த டேன, தாயா பத ெகா ஓ வ வா . 'க ேண!
ஏ டா பா! யா உ ைன அ த ?' எ அபய ர ட வா
, அவைன இ ஏ ெகா , மா ேபா
அைண ெகா வா . ேபா ன பயேலா அ ைகைய
த மா டா . 'க ேண , அழாேத, ெசா ,' எ சமாதான
ப வா அ ைன . த தட , 'தடைல' எ பா ன பய .
' ய கா ல வ டாளா?' எ தா ெசா ற அ த

அழைக ேந ேக டா தா அ ப க . ஏேதா ' ைள

ற ேமாச கா ' வ டா ேபால ேப வா . ஆனா ன
பயேலா த அ ைக வர ைத தேவ மா டா . ன பய
அழ அழ ெப ய ழ ைதக இர ெகா டா ட . கட
வ ைச களான ழ ைதக ச தமா தா ெவ ேய
வ வா .
'இ த த கால ேல, கடைலைய ெகா வ இ ப

ழ ைதகைள இ ைச ெச யலாமா? வ ேபா வ தா , எ த
ைவ ய ட இ றா ? ல ! ப ற ெதா ைல
ெகா ச ந ச ைல எ தா அ ெகா ேட ேப வா .
'ந லா தா ெசா ேன! ந ேல ைள றகடைல உட
எ ன ப ? கடைல ேவ டா னா கா, அ ெந கா
இ !' எ பா ல . 'அ ெந உட த !' எ பா
தா . 'ந ல ப டெம லா உன உட ஆகா !' எ
ைடைய வதாக ல பாவைன ெச வா .
ஆனா ன பய ேல ேல வானா? உடேன உ ச

தா வா அ ைகைய. ல தன
இ வா அவமான வ வைத, அவ ெபா ெகா
இ பானா? ெபா ெகா க மா? இத ற தா
ப ேபாகாம க மா? 'எ ன! அவசர ப றாேய?
ைடைய ேழ இற !' எ பா தா . ன பய அ ைக
ஒ வா ஓ . ல க மல யைட .
ராம ேல கா ெகா , க கா சாமா கைள வா

வழ க ைடயா . ன ப ேவ யத , அவ க ெந ேலா,
அ ேயா ெகா வா வா க . ேம , ராம ெப க
ைக ெரா க பண அக ப வ அ ைம. த க வச இ
சாமாைன ெகா தாேன, அவ க இ ெனா சாமாைன வா க
? ெந , அ இ ஒ ைற ெகா ேபர ெச ய
வ வா தா .
'கடைல எ ப ைல ெசா றா ?' எ ேக டா , 'ெந
இர ஒ ; அ ச ச !' எ பா ல . 'எ ன,
இ ப க மாயமா ( ரா யாக) ைல றாேய! இ
யாயமா?' எ றா , 'இ த ைடைய தாேன, நா க வ
ைழ க ேவ ? நா க பண ைத ெகா ேபா எ ன
ெச ற ? உ த க ைகயாேல வா னா , எ ைட
அ ெரா ேபா ேம!' எ பா ல .
த க ைகைய ைவ ெகா தாயா ச ேதாஷ

வராம எ ன ெச ? ' த ேல உ ரா ைக எ ைடைய
ெதா டாேல ேபா ேம! எ க ேபா ேம! மா க ேல
இ வள ேயாசைன ப னா , நா க ேபா ற க எ ன?' எ
ல இ வள ய வசன ட ேப வா , ெத மா? ெசா க
ைவ அவ ைடய ேப இர காத மன இ மா?
இத ன பய தாமத ெபா க மா டா . அவ ைடய
இைணய ற பா பதா ர அ ைகதாேன!
ல ெசா ற கடைல அ ெந கா இர ைபசா ட

ெபறமா டா . ஆனா அவ ேக ற அ , ெந ைலேயா, ஆ
த ப அ கமாக இ . இைத நயமா ெசா ற வார ய
சாம ய ல த ெசா த . ன பய அ ைக ஒ
ப க , த ட யாத ல ஒ ப க - இவ க இ ற
வைள ெகா டா , தாயா எ ன ெச வா ? ழ ைதக
ேக பைத, ல ெசா ற ைலைய ெகா , வா தா ர
ேவ .
இ த ேலதா ல இ மா ெச றா எ ைன க
ேவ டா . த க ைகதா ; ைகரா தா .
ராசாதா . எ ன ெச தா , அவ ைட ைறய
ெந ைலயாவ அ ையயாவ க ட ைல. ேசைல
க ய ைல. ேசைல எ தைன வ ஷ க ஒ தரேமா!
எ னேமா, வ வள ெகா வ றா .
-1933, ம ெகா

வ ணார நாக ப
ஸா சா பரம வ ஷப வாகன எ ப பர பைர. ைகலாஸ ைத

ேபா பா தவ க , வ ேச ெசா வா களானா ,
பரம வ ஷப வாகன தானா எ ற உ ைம ெத ! அ
வைர பர பைர ராண ைத ந பலா , அ ல அைத ப
ேக ெச யலா . இ ட ப டவ க இர ெலா ைற ெச யலா .
இர யா எ றா , நா மா இ ேற . ேமேல,
தாவா உ ேடா ?
ைகலாஸ எ த பரம வைன ப ேப வ

ெப ய ேப . ஷபா டராக பரம வ ப த க த சன
ெகா ப ெம ேயா, ெபா ேயா, அ என ட ெத யா .
ெத நா பாசா ப வதாக எ , ணாக எ ைன
ெதா தைர ெச ய ேவ டா . ெப ய ராண ட, நா ெச ைவயாக
ப த ைல.
ஷபா டராக, ஆ ற கைர பவ வ கா ய

ஒ வைர என ெத . அவ தா வ ணார நாக ப .
நாக பைன 'அவ ', 'இவ ', 'ேபா றா ', 'வ றா ', 'ேவைல ெச றா '
எ நா ம யாைதயாக ேப வ , ராம ரா தா க
ப டண ேமா டா ம த க காம கலா .
ேம ெசா ன இர ட ைத நா ேச தவன .
நாக பைன ேபால நா ஒ ெதா லா . ட ேள, ஒ
ட தா . ' டைல வ ப ' யாயம .
நா ச க ஊழ க அ கைள ெவ ற வ ணா .
நாக ப , ச க அ கைள ெவ ற வ ணா .
நைட ைட பாவைனக ப அ கைள ேபா
ச கர ைடய (ச ஹ பவ ைடய) ல எ க ைடய . எ க

ரா த ெசா ேல, நாக ப ஷப ைத ப காக எ
ெகா டா . நா எைத எ ெகா ேட எ ைர ைன
வர ைல. ெகா ச ேயா ெசா ேற .
நா க த தன ெச ன , நா க ைட
களா ேதா . எ தைன கால , எ க ைட கைள
நா கேள ம ெச ற ! நாக ப ைடய ைட கைள க,
'ெகாழ ெகாழ' எ அக ப ட . என ? இ ெபா தா ஞாபக
வ ற . வ த ஞாபக ெந இ ற . அ பா! ெந ேல
மா ெகா ட ஞாபக ைத, எ ப ேயா வா ெல ேட .
என , என ..... அக ப ட “ேநா ச ' ப ைக.
'நாக ப ைடய எ , இ ைல இ ைல, "ெகாழ ெகாழ க ' '

ைவ ேகா ஏ , அவ தா ல ைடயாேத?' எ க .
நா க 'ஊ த ' ைழ பவ க எ ற ரக ய உ க
ந றாக ெத . ெத ெத யாத ேபால இ ப
ம யாைதய லவா? ஊ ேல, நாக ப ைடய மைன ெப
த ற ேசா , ஏராளமாக ச ப டா , 'ெகாழ ெகாழ க
வ ேலதா ேபா ேச . அ ேபாதாதத , 'வ ணா
ைற ேம ச தைர இ ற .
ைய வள ைன இைர ெகா ப அத ம எ றா க .
உ ைம. ப யாக ட ற ைன, ைய லா ெகா
ேபானா எ ன ெச ற ? நாக ப வள க பல ப டா
ேபா , உடேன, அைத ஒ ஒ ைற மா வ கார லா
ெகா ேபா வா . 'ஐ வா ஐ ப றா ,
நாக ப !' எ ஊ ேல ெபாறாைம ட ேப ெகா வா க .
ந ட றவ க இவ க எ ேதா ற .
இவ க ைடய சாம ய ைத ப நா ஏ ச த ேபா ேபச
ேவ ?

அ ப ட , ஏேதா ஒ ப ச ைல எ ர
ராம தா , ெக யாக ேப வ . நாக ப
க ப சேம ைடயா . த தடைவ சலைவ, இர டா
தடைவ சலைவ - ெமா த சலைவ காக வ த உ ப கைள
ெகா , ஒ ெப ய ஜ கைட ைவ டலா . நாக ப ெரா ப
பா யசா . பண ெகா வா காம , ப டாைடகைள க
அ ப த பா ய அவ ைடயேத!
நாக ப யநல கார அ ல . ேவைல காக ஒ வ ைரைய

பா க ேபா றாரா? ந ல உைட ைலயா? ந ல . நாக ப இ த
ெந க கால அவ ஒ தாைச ெச யாம மா பாரா?
அ ைக த ெச ேவைல அம நாக ப
பேராபகா ய லவா? 'எ ன நாக பா, ைரைய பா க ேபாக
ேவ ேம!' எ றா , 'த கமாக ேபா க , ராசா மா
வா க . எ ென ன உ ப ேவ ?' எ நாக ப ேக பா .
பேராபகா யான நாக ப , தா ஒ தாைச காக ெகா
ஆ பா கா ச ைட , அ க வ ர யா ைடய
தா தா எ ன?
ைரைய பா க உதவாத உ ப , நாக ப ைடய ைக சலைவ

வ தாெல ன, வரா டா ெல ன? ைர ஆ பா கா ச ைட லாம
ேபானா , பா க மா டாேர! ஆ பா கா ச ைட உ யவ
ேகாப ைத தா டலா . ைர ைடய ேகாப ைத, அ பாடா!
யா தா ற ? ' ற யா ைடய உைடகைள வாடைக
ஏராளமாக ச பா றா , நாக ப !' எ ஊரா உள னா ,
அ நாக ப ைடய கா ஏறா .
ெப பா க ேபா ற மா ைள நாக ப ெரா ப

உத வா . 'ஆ ர ெபா ெசா ம றவ க க யாண ெச
ைவ ைக , நா ஏ ந ல ெகா உதவ படா க!' எ
நயமாக த க ைய எ ெசா வா நாக ப . ஊ
ேபான மா ைள வர நா ெச றா , 'மா ைள
ேவ ' ெசா த கார க க ேல படேவ மா டா நாக ப .
'க யாண சய க!' எ ற உ ைமைய, அவ மைற கமாக ட
ெசா லமா டா .
நாக ப ைடய வ ைக , ராஜா த எ ேலா கா க

ேவ ய தா . க பா இ கேவ யா . 'ெதாைற ெபா க
பைட க நாளா க!' எ நாக ப ெசா னா , அைத க
யா ேபச ? ைற ெபா கைல ப , யா எ ன
ெத ? ைற ெகா அ ம ேகாப வ
டா , சலைவ வ த க 'டா டா ' எ டா
ேமா, எ னேமா? நாக பைன ேகா ெகா டவ க
" சா ' வரா எ ஊ ேல ர ெச வா க . உ ைம
என ெத யா .
'எ ன நாக பா, இ வள அ ரம ப றாேய, சலைவ

உ ப ேபா எ தைன நாளா ?' எ யாேர ேக டா ,
'ெவ க, எ ேக த அக ப க! ஆ ேதா ண
ேபா ேல, ெவ வாேர !' எ பதமா ெசா வா
நாக ப . ஜல க ெகா ெபா ைப ஏ
ெகா ட லவா, நாக பைன க க ய ேவ ? ச கார
ேபாட ட, ச மன இ லாதவ க , நாக பைன ெகா ச
ட க கேவ யா …
ெரா ப காக யாேர நாக பைன ேப டா , அ த

ச த ப ைத சமா ெகா ள, நாக ப ெதா ெந
ெத . அ இ றப ேய ல ைத ஏராளமாக
ேபா , சலைவ ெச ெகா வ வா . அ த அ ல
ைய க ெகா ெத ேல, பக ேபாக தவ க
பக ேவஷ கார களா தா இ க .

நாக ப , கா உ பா , ஆ ட ெசா வா . அ
ைடைய பாைத மர த ைவ , ஆவ ட
ேக ழவ க ட , ஷ 'ெதாைல ேபான க ட ,
தாமைர ம கைள உ உ , ஒ ைற பைட, இர ைட பைட
பா , ஆேவச ட நாக ப ெசா வைத
பா களானா , க ட அவைர ' வரா ய எ ெபா
வ ?' எ சாம ேஜா ய ேக கலா .
'வ ணா கட டா ,
ெகா டெத ெபா ெசா , அக ப டைத ெகா
சவா வா !' எ ேபா ேல, ல ர ெச வ .
இ உ ைமேயா, ெபா ேயா, அைத அ ற த இட ேல
சா தா தா ெத . ெசா றைத ெசா
'ேகால இன ைத ேச தவ நா . என எ உ ைம எ
எ ப ெத ?
நாக ப அவைர ேச தவ க மன ைவ தா எ லா
' கைள ' அ ைடகளாக ெச ட . ஆனா
பேராபகா யான நாக ப அ த எ ண ஒ நா வ வ ைல
. 'ெரா ப பாவ !' எ அவ பா . எ றா ,
'வ ணார பய ைர றா ! எ ராம ட க பத டமா
ேப றா க எ நாக ப வ த . பாவ ய
ெத தவ நாக ப எ ஊரா ஒ ெகா வ ைல.
"என பண கா ேல ஆைச எ ெசா றா க. யா

ஆைச க? ேநர ெபா பா காம , ந ல ெபா லா
பா காம , ெவ மைழ பா காம , நா க ேவைல ெச ேறா .
நட நட , கா ள ெக ெண வைள ேபாட
ேவ க. வ ணார பய எ க டவ க ஏசறா க. இ
ந லா இ களா?” எ நாக ப எ ட ைற ெசா
ெகா வா .
நாக ப மன இ ற கைட ைறைய ெசா லாம
ேபானா , நாக ப மன உ டாகா . நாக ப
ெசா றா : 'எ னா க ேபா தன ? ெப ய வ க ைநயா ,
நா கதானா ஆ ப ேடா ? எ னா க, உ க கா
ேக களா? சா ர ேப றாவளா , சா ர ! “வ ணா
வ ணா ேப ஆைச; வ ணா ....!" எ னா க அ ரம !
க ப ைக ேல ெசா றவ க, நா ைக அ கறா பேல
எ க !' நா எ ேட . இ த ச க , இத நாக ப
கா எ . )
-1934, ம ெகா

வா யா நா வ ய
'ஊ இைள தவ ைளயா ேகா ஆ !' எ ப

கால நாக க ேதாரைண ேப . ம ப தர
மா பத ைளயா ேகா ஆ அ தா . ம
ெகா பவ அவேன எ ப ப ைட கால கைத.
அவ இைள தவ ப ட வா . ப டார ேழ
ேபான வா யா அ தாப உ யவேர.
நா கமல ேல ேதா யவ ர மா. ர மா

நா ேல பவ சர வ . சர வ ர க
வா மா க . வா மா க பர பைர, ந ல உய த
பர பைரதா . ஆனா பர பைர ெப ைம எ ப பைழய கால
ச க . பர பைரைய ப ேப வ இ கால இக
உ தானதா .
நா வ ய ப ஏைழ ப . 'ஏைழைய க டா ,
ேமாைழ பா !' எ பா க . ேம நா வ யேரா வா யா !
ேமேல நட பைத ப ேக பாேன ? ஊ , ெபா ேபா
ேப ேபா நா வ ய எ ெசா னா ேபாதாதா?
தாரமாக ேவ ெம றா அ வ பாரா கைள பா க .
ப க . எ ன ேவ மானா ெச க .
ெவ ைள கார நாக க வார ய எ னெவ றா , ேமேல

பவ க எ ேலாைர ம பவ ஏைழ யா பா .
ைள ேவைல, ைக ேவைல எ ற பா பா ேச ைட இ . ைக
ேவைல ெச பவன ஊ ய எ ெபய . ைள
ேவைல ச மான ச பள எ ெபய . ப ட
வா யா வ மான ைத ச பள எ ெசா வதா,
அ ல ச பள எ பதா? ஆ த ேயாசைன ேதைவ.

நா வ ய ைக ெப ைமைய ப ெசா ல ேதைவ ைல.
அவர வல ைக ர கைள அவ ைடய ைக ேல காண
ேவ ெம ப ைல. ைபய க ைடய க ன க ஐ
ர கைள , ேரைகக உ பட, ள க மாக காணலா . இ வள
றைம ட ைகைய உபேயா நா வ ய ப டாள
பா ச பள ெகா ச ைற . இ ப பா
அட க .
அவ ைடய ைளேயா, சதா ெகா ெகா ேட .

அ ப ேய உ வ , ெவ ேய வ ேமா எ என
பய . இைத ப அவ ட பய ைடயா .
ெகா பைட த ைள உத ைய ெகா , அவ ைபய க
எைத ேவ மானா ெசா ெகா பா . அவைர யா ேக
ேக க ?
' உ ைடயா த ைடயா?' எ நா வ ய ைபய கைள

ேக பா . 'உ ைட ! எ பா ஒ வ . 'இ ைல , ஸா ! த ைட!'
எ பா இ ெனா வ . 'ஒ த ெத யா , ஸா ' எ பா
றா ைபய . ' உ ைடயா தா , நா உ
ெகா ேட ேபாக ேவ , ஸா . நா காலாேல நட ேறா .
த ைட, ஸா ' எ இ ெனா வ காரண ேதா ப
ெசா வா .
'ரா ேசா வ லாதவ க எ ப தா

எ ன?' எ ைட ைன ெகா , நா வ ய
பா . 'ஆமா ' எ கா ஆேமா த ைபய
ர ப பழ .
பா ெம சைப ேல ேபா ற சைல ெபா க யா

எ பா க . சர வ ைய ைக யா ெகா வர
ய ப ட ேப ைர சைல, யாரா தா ெபா

ெகா ள ? 'வா மா க , இ த ெபா ைமைய
கா பத காக தா ச பள ; அவ க ைடய ேபாதைன க ல!'
எ ெசா னா , நா வ ய ைபய கைள ந ேப ஏ
டா ட . எத நா ஜா ரைதயாக இ ப
உ தம .
'எத ேதா லாதவ , ப ட வா ேவைல லாய !'

எ ப பல ேப க ைடய தா த . இ த நா வ ய
ல க ல. நா வ ய அவர ஐ தாவ ராய ேல,
ப ட ைவ க ப டா . ைவ க ப டா எ பைத ேக ,
ப ட ைத ெஜ எ ைன ெகா ளலாகா .
ப ட , ைவ த இட ைத மா வத நா வ ய
மனேம ைல.
இடேமா அவைர ெகா டேதா, எ னேவா!

கால இைத நா வ ய ெரா ப ம ைச ட ேப வா .
'அ ைட ளா ேல இர வ ஷ ; ைட ளா ேல இர
வ ஷ ; ெமா ைட ளா ேல...' எ அ த லாம அ
ெகா ேட ேபாவா . ராஸ ேபா ேப னா , அ க ைத எ
பாமர ஜன க ைபய க மய ேபாவா களா !
நா வ ய அ வார ப ெரா ப ெக யான . எ த

வ அவ இர வ ஷ ைற இ தேத
இ ைல. எனேவ, அ வார பல ப பைத ப வ கவா
ேவ ? ப வ ஷ ப தா . ஐ வ க தா னா .
ஹ மா இல ைக தா வத ட இ வள க ட ப க
மா டா . அ தா கமா டாம , ெப ேறா க நா வ யைர
ஜ கைட ேவைல அ னா க . ெப க நாக க
ேசைலகைள ெதா ம த தா நா வ ய ச .
ம கல லாத மடைமைய க யா தா அ ச

ேபாக மா டா க ? ழ ைதக மடைம ைற த ெசா கைள
ெப ேறா க மழைல ெசா களாக க ம ழ லா . ம றவ க
அ வா ெச ய ேவ எ ப டா? நா வ ய ேல
ேசா த ட ; ெவ ேல ேவைல அைத ட த ட ; ைபசா
ரேயாசன ைல.
ஜ கைட ேபாதாத சாம ய ைத ெகா , நா வ ய

வ மா தா ேவைல பா ச பா கலா எ எ னா .
'எ ணம சா அ யாதேதா?' எ தா மானவ ல ய
க தா நா வ ய ஏ ப ட . ஜ கைட அைர
ைறயான ெபா ேபா . வ மா தா ேவைல ஜேம
கல கலாகா எ றா க . சா தனெம றா
எ னெவ ைன க ? ெபா ெசா வத தா எ
ெபய . ஜ ேப வத ைத ய ேவ . நா வ ய இ த
இர இன க ய .
'ப ேம ச ' ேம , ெகா ேல வ ப ெகா ற

மா ைட, உல த ெகா பா க . க தைர இ
ெகா , ைவ ேகாைல ேபா ேபாரா உ ேள த மா
ேப , ெசா த கார ட அ இ கா . நா வ ய ட
ெப ேறா க எ ப ய இ ? நா வ ய
பார ; பார ! அவ எ ன ெச வா , பாவ !
'ச மா ைட அ தா , ம ற மா தானாக ஓ !'' எ

யானவ க ெசா வா க . அைத ேபால நா வ ய ேவைல
ெச தா . ஒ ெவா ெதா ஒ ர மாத ெகளரவ
ெகா பா தா . நா வ ய ஒ ெவா ெதா ைல ர
அ யாக அ தேவ, வா யா ெதா ' ெவ ட
ஓ வ த . நா வ ய அைத ெக யா ெகா டா .
ர தா . வா யா ேவைல அவைர த ேயாட
ய ைல.
எ ேபா ேம, 'ஊைம உள வாய ச ட ரச ட !' எ
வாசைன லாத ஐ வய ழ ைதைய கா நா வ ய
எ வளேவா உய தவ ! ச ேதகெம ன? ச ேதக தா அவ
ப வ ஷ காலமாக வா யாராக இ க மா? நா வ ய
ெசா வ ைபய க ெத யா . ைபய க ச ேதக ேக ப
வா யா யா .
'வா யாேர! ேல ைபய ெச ற ஷம தா க ய ைல.

அவைன இ ேக ம ேபா ைவ க !' எ ெப ேறா க
ெசா வ உ க ந றாக ஞாபக . ப ட
எ ன ேவைல நட ற எ ப ெப ேறா க ந றாக ெத .
ப ட ேவைல இ ன ெத நா வ ய ெத வா
ெத . நா வ ய ஊரா ஒ ேபா ற ஷய நா ஏ
தைல ட ேவ ?
நா வ ய இ த ேவைலதா எ எ கேளா? அைத ஏ

ேக க ? ெஜ ல ேவைல ட க ட ைல. ைற
றவா க வய வ தவ க . அவ கைள த ெகா ட ைத
அட டலா . ழ ைதகைள அ வா அட க யா . இ த
ஷ அ , அ த ஷ மைற ேபா . ஒ
ைபய ெகா த த டைனைய ப , ம ற ைபய க
கவைலேய இ கா . மற , கவைல லாத ழ ைதகைள
க ேம வா யா எ தைன ல ச ேவ மானா
ச பளமாக ெகா கலா .
நா வ ய இ ெப டைர ஏ க ம எ ப ேயா க
ெகா றா . எ லா ைபய க ேந தா ப வ
ேச தா க ேபால ெதா ப யாக, இ ெப ட ட சமாதான
ெசா வா .
' யானவ க ழ ைதக ; அவ க ன ன

ப ட வர மா டா க !' எ ெசா ெகா ேட,
நா வ ய இ ெப ட ெவ ைல ம ெகா பா .
இ ெப ட தம வ த நா ைக பா பா . ற
நா வ யைர யா எ ன ெச ய ?
எ ன ெசா னா , நா வ ய அ ைமயான ம த . அவ
அ எ பேத ைடயா . ைட தைத ெகா வன
ெச பவ . ைய ட ேநாகாதவ . எ ப யாவ கால ைத ேபா க
ேவ எ க கண க ெகா ற ேகா ைய
ேச தவ . உலக வகார அவ ெத யா . 'ேதைவ ைல!'
எ பா . அவ ெசா அ ஏ ?
ஆனா அவ ஒேர ஒ மன ைற. ப ேல அவ யா

வா தவரா தா , ேல அவ ெச வா
ைடயா . அ ேக ரா ரா ய தா . ேல வா ற க மா டா ;
வா ற பத , அவைர ைட ேச ஆ நட வ
உ தம மைன , அவ இட ெகா ப ைல. இ த ைற
வத , நா வ ய அ த ஜ ம ைத ந ெகா றா .
-1933, ம ெகா

ேபா ராமாயண
இ ைற அேயா ஒேர ழ ப . ராம தைட ப

ற கால ட, இ வள ழ ப இ க ைல.
ராம கா ேபான , அ கமாக, ேசஷ மா த இ ைல

அேயா எ ெசா ெகா , நா க ப ற க
ேபாேனா .
இ த ேதச அ கமானா , நா க ேப ெகா த

கால , ல ப ட பகைல ேபால கா ெகா த .
அேயா த உ ண ரா பகைல வ ெட ேபா ேபசவா,
நா இ வ ேறா எ த நா ப ைக
ப கைள ேக ெச வ ேபால, ப ந ப ஒ வ தலாக
ேப னா .
அ ராய ேபத எ நா க பல களாக வ

எ ஏகமனதா மா ேதா . எ றா , ந ப தலாக
ெசா ன என க வரெவா டாம த ட .
ெச
ெச அக படாம ேபானா , ெச ைய க ேவ ய
ெபா கடைம ேபா ட கைள ேச த எ ப ைக
ெதா ண ஒ வ ெசா ன என ைன வ த .
பத அ ப க யாவ ஆதாரமாக இ க ேவ ேம
எ மன வா ெகா த சமய , சேகாதர ப க
ேவ ைட ரம தா க ணய ேபானா க . இ தா சமயெம
ெச ேவ ைட ெவ ேய ள ேன .

நகர ச தமாகேவ இ த . ச த தா தாேன ெச
ைட ! ேயாசைன , ராஜபா ைடகைள , ச க
மா கமா ெச ெகா ைக , ச த ேக ட . ந
ச த ேல ெச ைட காம ேபாகா எ அ ைய எ
ேபா ேட .
ப ச ைட
வ ணா ேல ஷ ெப சா ச ைட. ள
ரகாசமா எ ெகா த . இ ெனா ஆ ைள
ப க உ கா சமாதான ப ெகா தா . ஜ ன
வ யாக ஒ ேக ேட .
ராம ெச த ச எ றா ெப சா . ராம ேபா

எ றா வ ணா . த தரமான ெச ைட ெம இ
அ க கவன ட ஒ ேக ேட .
"நா ெசா ன னா தாேன, உ க ச ைட

உ டா ற ? நா ெசா ன த த . நா ெவ ேய
ேபா ேற ,'' எ வ த தா ெசா னா . அவ
தா தா எ ன சயமா ெத ெகா ேட .
ேபராைச ராம
"ராமைன ேபால ேபராைச ெபாறாைம கார ற க ேபாவ ைல.

பரதைன ெதாைல பத காக அ லவா, ராம சா
கா டா கைள பத உய , பல ேச ெகா ள
பா றா . அேயா அர மைன தா இ தா , எ
ெக ேபா வாேளா எ ச ேதக ெகா , த ட
ெகா ேபா டா . இ ெபா பா . அ த கா
ம த கைன - ெபயைர பா . க ! எ ன அழ - ைண

ேச ெகா ள பா றா !” எ றா வ ணா .
''ராம ெச தெத லா ச . சா யாவ ேம ஜா யாவ ?

ராம ச ேதக ெபாறாைம ைடயா . ைத தானாகேவ,
ராம ைடய ப ைத கா ேபானா எ
அர மைன ேவைல கா எ ட ெசா னா . ராம ரா ய
ஆைச தா ச ைட , ப க பல ஒ லாமேல
ராம ரா ய ைட !'' எ றா மைன .
ப ப அ
"த ெச ! உன ராம ேப ேல ஆைச. அவ வா ட

சா டமா றாேனா இ ைலேயா? பரம வ ைடய ைல த
த யன லவா அவ ? அவ ேப ஆைச ைவ ெகா , எ
ேல என ேராக ெச யவா இ இ றா ?” எ
வ ணா அவைள ெபா ெபா ெத (அ ) சா னா .
“ ைட உன தா எ ேப ச ேதக . அ ப . உ
எ ைன ெகா வ ெகா தாேள அ த பா (தா )!
பரமா மா ராம . ஒ ெசா லாேத. உ நா ,
அ ேபா !'' எ லா கண ஒ பா டா .
இ த அவ ைய ெபா க மா டாம , தா ெவ ேய னா .
சமய பா அவைன நா ெகா ேட .
தா ெசா ன
தா ெசா னதாவ : க எ ற ஷாத ராஜ ஒ வ

இ றா . அவ அவைன ேச தவ க ட தகாதவ க .
எ க ஊ அவ ைடய ரா ய ந ேவ ஒ ஆ
ஓ ற . எ க அவ க உ ள ஜா யாச ைத

உலக அ ெபா ேட, கட இ த ந ைய, எ க ந ேவ
ெச தாேரா, எ னேவா?
க அவைன ேச தவ க ேதா (பட ) த

ெதா . ராம அ த ஆ ைற கட , க ட ல
வா ைதக ெசா னா . நா ப க ஒ டாம
ேக ெகா ேத . ராம ெசா னா :-
"ஏ கராஜேன! நா அ ண த க . உ ைம
ேச தவ க எ ைன ெந வத அ சேவ டா . ம
உய தா ைடயா !'' க மைல றா . அ ெபா
அவ ஆகார ேவைள. ப க ேல ற ைவ த ஆகார
ஒ எ , ராம வா ேபா ெகா டா . ஜ தா .
ச யமா ெசா ேற . ராம ைடய இ த த ர ைத அ யாம ,
க ஏமா ேபா பட கா ட வா காம படைக த ள
எ த தா . பட ெகா ச ர ேபான ற பரத வ தா -
எ ராம ெசா ன ம எ கா த . பரத வ தா ,
பட த ளாேத எ தா ராம ெசா க ேவ . இ த
ேச ைய எ க இன தா ட , அேயா ெசா ல ேவ எ
ட ெத க ஓ வ ேத . இ த ேச னாேலதா , எ க மாம
ேல ஷ ெப சா ச ைட.
வா ர ட ேபா
ப க வன ேல, ல ன களாக வா ர இ வ வ
என ெத மாதலா , ெபா வத அவைர ேப
காண ேவ ெம ப எ ப . எ ப ேயா ேத ,
அவசர கா யமாதலா , அவ ைடய ைடைய கைல ேச ைய
ெசா ேன . அவ ெசா ன தாவ :-
ராம ெரா ப ந ல ைள. ப ெகா ட ஷ . எ ைன

அவ ம பைத ேபால, வ டைன அவ ம பா எ
ைன ரா? வ ட ேபாதைனைய ேக ராம
வள பானா , அவ ேமாசமா ெக ேபா பா .
(ெபா த லாத இ த ேப னா , நா அ ேபா
ெதா ைடைய கைன ெகா ேட .)
வா ர ெசா றா :- என வ ட ட
ட ெபாறாைம ைல. நட ஷய ைத ெசா ேன . தா
ச டாள ல ற தவ எ ற ஞாபகேம லாம , ராஜ
எ ற பத ெப ற டேன, அ த - வ ட எ வள
உ டா ? டா ( ேதவைதக ! வ ட வாயா
ெசா னா தா , நா ர ம யாக மா ! இ ட
ெகா ச அக பாவ ஏ வ ட உ டாகா ? ஓேகா! உம
அவசரேமா? எ ெப ச தைல - என தா ேமனைக
ற த ச தைல - ய யா - ய த ைடய ப டம
ப ட அைட , பரத ச கரவ ைய ெப வள த ெபா ேத,
இ த ேதச ஜா ெதாைல ேபா டேத! பா த
ஜா ச ேதக , நா ர ம யான ேபா டேத! ஜா க
ஏ ? எ உபேதச னாேல ராம கைன சேகாதர எ
அைழ தா . ெப ைம என வ தாெல ன? எ ய ராம
வ தாெல ன?
வ டைன க ேட
இத ெபா ற ேநர ஆ ட . ராத கால னான

சமய . வ டைன வ ம ெகா ேட . க ேச ைய
ெசா ன , அவ அைசவ றா . அவ ெசா ன தாவ :-
என த ம ச கட . எ ைடய ேவா ர னா ( ற ,
வள , க யாண த யைவகளா ) என இ த த ம ச கட
ஏ ப ற . நா ச டாள வ ற தவென எ த ம
ப அ த ஈன ல தவ எ ஒ ப எ க ேப
இ த எ இ ெபா ஒ வா இ றெத உம
ெத .
"ராஜ எ ற பத ைய அைட த ன , ராஜ ேகாப

ஆளாக ேந ேமா எ பய , ஜன க இ த அவ ைற வா
ேபசாம இ றா க . ல இட க இ கலா .
உலக பல த . உலக அ ப தா . அைத ெநா
ெகா வ பய ைல. உலக ைத ேநாவ அ யாைம. மகா
தப யான வா ர ேக அ த லாம ேகாப மன
கச ேகாண ஏ ப ற ெபா , சாமா ய ஜன கைள
ப ேநாவ பாவ . ஈ வர ச மதமா கா .
"கைதைய வள பாேன ? உ ைம ஸா க தா
வா ைக உ ற ைணக . ராம மகா ர . னதயா ;
த மா மா; (தக ப ) வா ய ப பால ; ெபா வா த
ராஜ ம ; உ ைமயான க த ( ப த ); சேகாதர
வா . ராம சாதாரண ராம அ ல; அவ ப டா ராம . அவ
ெகௗஸ யாராம . அவ ம கள . ராம இ த ட
அேயா . ஏ! ராமா! உ ைன ட உலக ேவ ெத வ ேடா
? ராமப ரா! க க ட ெத வமடா! உன எ னடா பா ைற ?
கா! பரம பா யசா . ராம எ ஆ ரம , ஒ க ட
த ைலயடா! அ பா! உ ைடய அ ட ைத நா எ வா
க ேவ ! எ வா ேப !''
இ வா நா இ பைதேய மற , வ ட ேப ெகா ேட
ேபானா . அவ ைடய கல , ஆழ ெத யாம , நா
அ ேபாேன .
ர ப ராகவ ராஜா ரா
ப த பாவன தாரா

எ ேதா ர ெச ய ஆர டா . நா அவ ட
ேச தாட ஆர ேட . ைன வ த
வ ட வ மா ெசா னா :-
ராம வனவாச யா ைர ெச வதாக எ ெகா ள ேவ டா .

ய ண ம கள வ யான ராம , தா ராம த ம
தாபன ெபா ஜய ெச வ றா . அவ
த மரா ய ைத தா , ப பாலன ெச ய, அவதார
ெச றா . அவ எ ெச தா , த ம தாபன
ெபா ேட ரமா ேபா , ெகளஸைல ட இ த ச ேதாஷ
சமாசார ைத ெசா . தசரத மைற , ராம கா ேபான
ன , ெகௗஸைல ைரேய ைட யா . சாம
ெகௗஸைல அ த ர ேபாகலா . ேவ மானா ,
எ ைடய ேயாக த ட ைத எ ெகா ேபா ரானா ,
அர மைன எ ெச வத உம தைட ஏ படா .
ெகௗஸைல ேத வண க
எத ஜா ரைத ட , வ ட ைடய ேயாக த ட ைத

எ ெகா ெகௗஸ யா ேத அ த ர
ேபாேன . ந ல ேவைள. ேயாக த ட லா , காவ கார
உ ேள க மா டா . எ ைன ைகேக அ த ர ஒ ற
எ ேநர ச ேத பா எ ேதா . ேயாக
த ட தா என "ேக பா '' ( ைழய அ ம ).
ெகௗஸ யா ேத ச தான அைட ேத . எ ன கா ! ராம

பட னா உ கா ெகா , ராமா, ராமா, ராமா எ
ஜ ெகா தா . ம கள யான ராம அவ வ
ற க தா த . வா எ ப ட எ ைன உபச தா .
க ேச ேக ட , "ேலாகமாதா' வ வமாக க த
ெகௗஸ யாேத க க க ல ெசா தன.

ld
orlrd
wo
okkssw
ooo
illbb
mmi
ta
e/
m
.m
am
grra

eleg
Telegram Group
etel
/://t/
sp:s

tptt
Telegram
hth
ேத ெசா னா :- எ ராம அ ப ெச த என
ஆ ச யேம ைல . வா ய ப பாலன காக, எ த
க ட ைத ெபா ெகா ளலா எ ற டேன கா
ெச ற எ ராம எ த அவ அ சமா டா . அவ த ம
வ . ைகேக ச தாெல ன? னாெல ன? ேலாக
ஜன க தாெல ன? ெரா ப ச ேதாஷ . வ ட ட
இ த ச ேதாஷ ேச ைய ெத ேரா? பா க ைலேய. அ த
ேயாக த ட வ ட மக ைடயதா ேச! அவைர
க கேவ . அவ எ ன ெசா னா ? ராமைன அவ
ஆ வாத ெச பா . ஒ ெசா ல ேவ டா . என
எ லா ெத .
ைய ச த
ேத ட ைட ெப ெகா , அ த ர ைத ெவ ேய
வ ேதேனா இ ைலேயா, யாைர ச ேத ? . ட ேபான
ேக வ ேதா னா . என ர மான த . ' ய மா!
ெசௗ யமா?'' எ ேக ேட . அவ ர ய ைல . ''யா !
ேக ட ர மா இ றேத!'' எ றா . "நா பா ய ர
ேசஷ ப !'' எ ேற . ''வா க , ெரா ப நாளா பா .
ஏதாவ ேசஷ ேடா ? ய காலேம வ க .
யமான ேச !'' எ றா .
வ த ேச ைய ெசா ேன . தா க யாத ஆ ர .
"ராம ச க என அ லவா ெத ? அவ ெபா லா
கார . அவ ெகாைல பாதக . அவ ரா ேரா
(சேகாதரைன வ பவ )! கைன ைண ேச
ெகா றானா? பாதக ைடய பரா ரம ைகேக சாகஸ
ேசஷ ராம எ ன ெத ?" எ
ெசா ெகா ேட, எ ைன , ைகேக அ த ர
அைழ ெகா ேபானா .
ைகேக ெரௗ ர
ேச ேக ட ைகேக தா . "ஏ ! உன
ைல. ய காைல ேல ந ல ேச ெகா வ தாேயா?
ப ைக ப க தா ேவ ேவைல ைடயா . கைன
ேச ெகா அ த ராம எ ன ெச ட ? எ
சேகாதர க ேககய ேதச ராஜா க இற டா களா? ைகேக
ெச சா பலா ேபா டாளா? ச , ேபா வரலா .''
இ வா ைகேக ''ேநா ” ெகா த னா என க

உ டா . வா ன க ேதா ெவ ேய ேபாேன . ம ர
மா ைக ெச ேற . அ த ேநர , ம ம ர ரா ய
கா ய ஈ ப ெகா தா எ றா அவ ைடய ெபா ைப
எ னெவ ெசா வ ?
ம ர
இ த ேச ேக ட ம ர ம . ம ர ெசா னா :
"ராம எ ட ராஜா! க ேய அவ ைடய .
சேகாதர பாவ ைத வள தாெலா ய, நா கலக உ டாகலா
எ ராம ெத . ராம ெச ெபா இைணய ற ராஜ
த . இ த ேச ைய உ க ப ைக தாரமாக ர ர
ெச க . ேவைலய க . இ ெனா சமய வா க .”
பரத ப
பரத இ த ேச ைய ேக ட , ஆன த பரவச ஆ தா .
அவரா ஒ ெசா ல ய ைல. ராம இ ட ஆைண எ
ெம வாக ெசா னா .
அ கமாக பரதைன ெதா ைர ெச யலாகா எ ைடெப

ெகா ெவ ேய ேன .
அேயா நகர எ இேத ேப சா ற . ெப க

எ ேலா ேம, ராம க ைய எ ேப றா க . ஆ
ைளக றா க . எ பரபர .
- 1934, ம ெகா

சைமய சாமா
'பைட ெகா ; ப ெகா ' எ ஆவ ட

ெசா றா க . ேசா ெகா பவ க ச ைட சமய
காம எ ன ெச வா க ? பைட - ப பழெமா எ ெபா
ற த எ ெசா ல யா ஆனா அ ற த
சைமய அ கமான ெப ைம ஏ ப ட எ ப உ .
ேத ய வ க வ க, ச கா ப ட க எ ப ம வாக
ேபா டனேவா, அ ேபாலேவ, ேம ெசா ன பழெமா
அக டமான ரசார ஏ ப ட ஏ பட, சைமய சாமா க ம
ேபானா கேள ெயா ய, அவ க ைக ெகா ட ெதா ெப ைம
ெப ெகா ேட வ ற .
சைமய சாமா அ த 'லய ப கா ேப வ . சமத மக ெகா ைக

ெபா ைடைம வ உ நா களாக பா க ப இ நா ேல
சாமா ெப ய கனவா எ தா நா ெசா க ேவ .
அ ஊ வ ற வ ற, க க ெகா ைகக தா
ேதா றன. அ ைப அ பைடயாக ெகா ளாத எ த ட
கா எ றா , ேவதா த எ பா க ைர ேல.
என சாமா ட அ இ ற அள , ம இ ற அள ,
ஏைனேயா இ தா ேபா எ ட ெசா ல
பயமா ற . ேப த ர ேவ எ வா ச காம
ச ேபா ம த க , ற அ த த ர ைத மன ஒ
ெகா ப ைல . அ தத ைத பா க எ ராண ைத
ப றா கேள, வா க ைக த ேபா ேந ேப
த ர ப த அ த ைத ேநேர க ணா பா க டாதா?
சாமா இ ெபா ஐ ப வய . என வய ெப யவ

சாமா. எ றா 'அ ணா ' எ எ ைன அைழ ப அவ வா
ேந ஒ ெபா ைல தேத ைல. சாமா இ ெபா
எ ேக பா தா . க ேறா ெச ற டெம லா க
(ப ச ). சாமா ெச ற டெம லா ற . அவ ஜ ம
எ த ல ன எ றா பா . அ என ெத யா .
சாமா தன அ நா கைதைய எ ட ெசா வ . அ ேல,

என ைன றைத ெசா ேற . சாமா ெசா றா :
'அ ணா , நா அ நா க ட ப டைத ெசா னா க
ட க . ''நா எ ெத ெகா ளாம , கர ைய
ைக எ டா பா !'' எ எ ேலா ஏ னா க . என
அவமான .
'என சா பா ேல ெகா ச நா ஜா . அத காக எ

நா ைக அ றதா? அ க ரச க நா க ட
அ ப ற ைலேய! நா ந றாக சா வ எ பா க
றமாக ப ட . ''ெப வ பைட தவ '' எ இ த
ேதச ேலதா ஏ , ேப . ஏ , அ ணா! ந றா
சா டா டா , ஒ வ எ த ேவைல ைய டமா ெச ய ?
'எ ேனா ஒ த ப தா . அவ தா ேவைல ஆ ட .

அவ தா ேவைலயானா என எ ன? அ பா! ஊ ேல
எ ைன ெதாைல டா க . ஒ ஏ மா ேல ஒ ெசா ைத
ெய எ ைன பா ேக ெச தா க . ஆனா ேவ ைகைய
பா க . அவ ஏேதா ஆ ேல த ெச டா .
ெஜ தா ேபா ற பா . ேல வ ேப பா
ெகா றா . அவ ேவைல ேபான ற தா , நா ஊ ேல
தைல நட க த .
'நா சைமய ெவ ைக தயாரானவ . ெவ எ றா

ேல ேப வ யா? சைமய பா ர க ெள லா அவ

ெசா றப அல . அவ ைகரா ேயா எ னேவா, ஈர க ைடைய
அ ேல ைவ தா அ ''கணகண" ெவ ெகா
எ . ப ம ப ப மாற எ ெசா னா 'டா ''
எ ேபா டா ேபால தயா ப வா . யா
சைமய ெத ததாகேவ ெவ ஒ ெகா ள மா டா . எ
ஒ ட தா அவ பய .'
"எ ன அ ணா! ள ழ எ றா ைம ர
வாசைன ச ேவ . ''யா , சாமா சைமயலா?'' எ எ ேலா
ேக க ேவ . வ வ கார ட, ஒ ப சாத ட
சா ட ேவ . சைமய எ றா ஏ எ ேக க ேவ டாமா?
கர எ தவென லா சைமய காரனா ட மா? அ ணா,
எ லா தா ேபசறா! கா மகா மா தா ரச க ெச றா !'
சைமய சாமா மகா மாைவ ேபால எ ெசா ெபா

என வ த . சாமா ெசா றா : 'ந னா க,
அ ணா! ஒ ெவா ேவைல எ ப தாேன மகா மா
எ ெபய ? இ த த ைய பா ேகா! இ எ
வ ற ? ெச ைன ப டண வ ற .
ப டண எ ைன டற னா ேலசா? நா ட பமா
ெசா ேற எ ைன க டா . ஒ அ கமா
ேவ டா . ஒ நாைள எ ைகயாேல ரஸ சாத , ச
ப ேபா ேற , சா பா க .'
சாமா அ தமாக ெசா ல ெசா ல என ஆன த . எ ப

( ண ) ேப அ தமாக தா வ , . 'அ க ,
சாமா! க யாண ெப க ந ேவ எ ப வாக
ெச ? அவ க ெசா னைதேய
ெசா வா கேள!' எ ேற .
சாமா ெகா ெசா றா : 'அ ணா! ெரா ப

இ பான ேக தா . க யாண கால ெப க ெரா ப தா
ெகா ட அ றா க . வா தவ தா . ஆனா ஒ ம
இ ற . அவ க ெசா றைத ேக க படா , ேக காம
இ க படா . அவ க சைமய க வராம ெந வா
பா ெகா ள ேவ . ""பாவேம! ந ல டைவ எ ெண
ப ேபா டேத!'' எ றா , ஒ ட அ ேக வரா .
இ லா டா , "அ மா, அத உ ேபா மா பா க ,'' எ றா ,
ஓ ட எ வா க . " ஷா வரமா டா, பா ேகா !''
எ றா ேபா .
' ழ க ெதாண ெதாண ெவ ேப ெகா பைத தா

த ப க ட . ஆனா , அவ க ெக லா யா ஏதாவ
ெச ெகா டா , வாயைட ேபா . நா ைக ேல
ெகா ேபா ற ப ட ந ட ப ேபா றதா? எ லா
அவ க ைடய சாமா க தாேன?
'சைமய கார ெப ைண ெகா கவாவ எ எ மாமனா

ெகா ெகா ேப னா . இ ேபா எ ன ெச ற ? எ
ைள தர ைஹேகா வ ... அவ ெப ைண தாேன
ெகா ற . இ ேபா, மாம னா தைல கா ெத ய ைல.
எ க வ தா , ஆ மாத ைற ேபாவ ைல.
எ லா காலேதச வ தமான , அ ணா !'
சாமா த ைம ப ெசா ன ஒ ற இ க . எ த ெப ய
பா அவ இ லாம ப ைல . ெச டாக ப மா வ
'ெகா ப '. 'அ ய வா அ கமாக ைவ தா ேகாப வ '.
' ேல த யா சா டாத ப சண வைககளா? ந ம ஊ
ப டமா அவ ?' எ ெசா , ேள
ெகா ச தா ைவ பா . சாமா ஏ றா எ ெத . ஆனா
அவ ெசா இ த வைக ேல எ ேலா ஈ ப ,
வா க .
சாமா ேவ ைற ெப ைம ேப ெகா வா . 'இ த நா ேல
ச கா உ ேயாக சா வத ம ல, உய த ம ல. அ ேல
ைட கா . ச பள உயரா . ேமேல பவ சாவத ேழ
பவ ஜப ப ெகா க . சைமய உ
ேயாகமா, ராஜா க ! ேவ ெம றா ேவ ; இ ைலெய றா
ேவ டா . யா ேக ற ? சைமய காரைன அல ய ெச ய
யா இ ெபா ெந ேல ைத ய இ ற , ைக ேல வ
இ ற ?' எ பா சாமா.
'நள பாக எ றா கேள, நள மேசன எ ேலா எ க

வ க ைத ேச தவ க . நா க எ லா அ பைட
ன ஆ டவ க . ைக ைறய ப மாற ேவ ; க ள லாம
ேவைல ெச ய ேவ . ெப கைள பா க படா . இ ப
தா ெப ய பண கார க யாண க ேச
சமமாக உ கா ெகா ளலா !' எ பா சாமா,
- 1934, ம ெகா

வ கார ெச ல
இ ேமா டா க ; ஏேரா ேள கால . கால த கப ேபச

ேவ எ றா எ க ஊ ன தா தா. கால த க
ம த கேளா கால த க ேப ேப வதா தா , ன
தா தாேவா யா ேப வா க ? எ ன ேபச ?
ன தா தா ெசா றப ேக டா , எ க அ ைம
ெச ல ைவ நா எ ேலா மற ட ேந . நா
ெச ல ைவ மற தா , ேகா பா ெசா வ ேபா ,
நம ஏேழ ஜ ம ேசா ைட கா .
பா ெசா வத த ப த ெச ெகா ெச ல ைவ
சைமய காரனாக ெச ட ேவ டா . ெச ல வ கார -
- . எ த எ ேபா வ எ ெத ய ைல. த கமான
ெச ல பாவைன - ம யாைத ெகா அ ைப
ெதாைல ெகா ள ேவ மா? ெச ல வ கார தா .
அ ற உ களா எ ன ெச ய ? (உ களா தைத,
மான ந ட தாவா ேநா லமா ம அ ட ேவ டா .)
உ களா தைத, கைட ெசா ன மா ெச

களானா , ெச ல தன காக என காக ேச
பா . அ அவ கட ப ைக ஆ யைர கா
பா . ெச ல ேப உ நா
ெத . ேப வ வ ைத, ேப உ வ ைத க , அவ
ஏமா ேபா றவ ைல.
'ெகா பா பா கற தா ைர ற மா
உதவா !' எ ெச ல அ க ெசா வா . உ
இல சணமான ர அவ க உ ள எ வள

அழகாக ப ற எ ெத ய ைலயா? இ த உ ைமைய
ெத வாக க ட ெச ல , ேல தக கைள
ெகா , ப ட ேபா , வா யா ைகயா ர ப பழ
வா , க க ெகா ள ேவ ெம ப டா?
ெச ல வ கார எ ற ப ட ெப வத ,
எ தைனேயா தடைவக எ க ழ ைத கைள
ப ட அைழ ெகா ேபா றா .
'ப ட ந ம ைளைள அ ப படா க. அ த
வா யா ெகா றா கைள!' எ அ
ெகா ெசா வா .
'ந ம ைளக உ ைன ேபால, வளர ேவ ெம ப

உ க தா?' எ ேக டா , 'நா எ ன ெக ேபா ேட ?
எ னா எ ன ெச ய யா ? ப ப க ைண
ெக ெகா ேடனா? க பா த ைக ெச !' எ பா .
'க பா த ைக ெச !' எ ற பழெமா , க
ெகடாம தா அ பா தைத ைக ெச எ த அ த
க த ெச ல ைவ ப இ ெபா எ ன ைன க ?
க ணா பா ப ைத; ைக ெச வ க ப .
ெச ல ேமதா எ ப ச ேதக ைல.
ெச ல ந ல வா டசா டமான ேப வ . ஐ ேத கா அ
உயர . அ க கன ைல . ெம தவ ைல . இைட
ெந கமா , மா இ . அ க ப யான சைதைய
உட எ த பாக காண யா . ெசார ெசார பான
ைககைள, ேபான ர கைள அவ ட காண யா . ைககைள
தா , பலைகைய ேபால இ . அவ ைடய மா ேல
வ ைய ட ஓ டலா . ஆனா ைட ைட
, ப ைட வா ேபா . தைல ம
ரா . அ க எ ெண காணாத தைலய லவா? ேம ,
ன ேதா கண ைடக க ட அ த தைல.
இ ேப ப ட உட ைப ைவ ெகா , ைசைய ,
ெத மா பா னா , 'ெச ல , இ ெனா தர பா !' எ
ைபய கெள ேலா அவைன வைள ெகா வா க .
'ஆல மர
ஆசார ேப
நா வள த ப ைச
நாைள வ க ேச '
எ அவ பா னா , ைபய க எ ேலா ெசா வா க .

'க ேச வ மா?' எ ஒ ைபய ேக பா . 'க டாய வ !'
எ அ த ழ ைத ட ெகா வா .
'ஏ! ெச ல ! ‘சாைல ேல இர மர ' பா !' எ

ெப க ேக பா க . ெச ல ட அவ க அ வள
ெசா த . அவ பா றைத ேக க .
'சாைல ேல ர மர
ச கா வ ச மர
ஓ வள த மர
உன ேக த மர '
கைட அ ைய பா ெபா அவ வ உ சாக ,

ழ ைதக இ ற உ சாக , ெரா ப ஜா யா .
மர ைத க , ழ ைதக ஏ இ வள ஆைச பட
ேவ எ ப ெச ல ேக ச ேதக .

'த ைன ேபா ம ைர கா த ' எ ப ம ன க
கடைம எ றா க . ெச ல த வச இ மா கைள
எ ப பா ேபா றா எ பைத ேந பா தா தா
ெத . மா க ேப ஒ த க அவ
பா கமா டா . அ ச இர ேவைள க அவ
மா கைள ேத தரைணைய பா க ேவ ேம! க டப
ர தனமா ேத பானா? எ த இட எ ப ேத ற
எ ப அவ ெத . எ த இட ேத க ேவ எ
மா இட ைத கா வ ேபால, அைடயாளமாக .
அவ வ ஓ ற சாம யேம சாம ய . ைக ரலா ட

மா ைட ெதாட மா டா . தா ம யாைத காக
ெசா ட . 'வ கார ெநா , வ மா ச , ேபா
ராஜா ேபா! ஓ அ மா ஓ !' எ ஏேதா ர ெசா வா .
மா க தாமாக ஓ ட . தா தா த மா டா ,
றைர த ட மா டா .
ஒ நா மா எ க ைல ெய றா , ெச ல
ேசா வா ேல ம தா . அவ சா ட ச ம பேத இ ைல.
மா ைட ெதா ெதா பா பா . தட ெகா பா . ெக ட
ய ைவ வ றேதா எ உட ைப ேமா பா பா . நா ைக
ேசா பா இத பா . மா ைட ெகா ச ர வைர
நட பா பா . இ வள ேபாதா எ வ ேல
ேபா றவ கைள , 'அ ேண! இ த மா ைட பா க!'
எ பா . ெச ல ட ேவைல ெச மா க அவ ட
ெச ல ெகா .
அ ற ழ ைதக அ ைகைய த ய ைவ ப
ெச ல சமானமா , ெப ற தா ட இ க மா டா .
ைகைய ஆ வா ; ய பா ; பா ; ேகாணலா
பா பா ; உட ைப இ த ப க அ த ப க ேகா
ெகா 'ெகாற ' ைத ெச வா ; ஒ ம யாம
ேபானா , வா பா வா . அத ப காம ேபானா
ேதா ேல ம த ெகா ெகா ெந ர
ெச வா . இ கா ய சா ய படாம ேபானா அவ எ ன
ெச வாேனா, அ ெத யா - ழ ைத அ வ ைல .
வ ர ரயாண ெச ய ேந தா அவ | இர தா
ேபாவா . 'இ ப இ ேபாகலாமா?' எ றா , 'ைக க டா
த எத இ றன?' எ ச ைசைய வா . 'ேப
சா க வ இ தா ......?' எ வய ெச ற ழ க
ேக டா , 'நா தா ெப ய ேப . வ அக ப ற ேபைய
பலகார ெச ட மா ேடனா?' எ ேஜாரா ேப வா .
இ வள உ சாக ள ெச ல ஒேர ஒ மன ைற.

அைத அவ எ லா ட ெசா ெகா றா . 'நா ஒ
வ ஓ ேற . ர ைல ஒ த ஓ றா . ேமா டா
காைர ஒ த ஓ றா . நா ம வ கார . அவ க
எ ேலா " ைரவ அ யா கேளா? இ எ ன யாய ேச த ?
எ ைன " ைரவ அ யா” எ ற ; அ ல அவ கைள
''வ கார '' எ ற தாேன!' எ அ க
ெசா வா . எ னேமா அவ யாய ேக றா . ப சபாத
லாம ெச க . ெரா ப மா . ெரா ப ேராஷ கார .
-1933, ம ெகா

ெச அ அ ைடயா?
ேலா
சா ராம ேல, ம பரம வ ைள வா வ தா .

'ம ச கார க ' அ த ஊ , பர பைர பண கார க . இவ க
ெசா ேசஷ எ னெவ றா , இவ க அ க ைல .
எ லா ெரா க பண .
ன ைபய க ைடய பாட தக க , ம ேதாைக

ேபா ெரா க பண " ைள தா ேபால”
வ ழ ைதகைள ெப ெகா ேட . ெரா
கேலவாேத பண மல ம ல; அத கா , ப , அ
ேபா ற கால ைடயா .
ம ச பர பைர த கால தைலவ பரம வ ைள.

'' பா உ ; அைத அ தா , அத வ .
ேநா எ ப வாடாம ைக. அைத கச னா , அத மண
ேபா !'' எ ற த வ ைத ெகா டவ ைள. இவ இ த
த வ ைத க ட வைக ம அவ தா ெத .
த வ த சன காரண ேதைவயா? அ ப ட றா ைவ க ,
த மன மா ேபா . த ப எ ைத பா ,
ப டண தா ஸ யாஸ ெகா டா . ஏைழ ைச கார க
ப தாப ைலைய க , மா , இதா யா ேதச தைல
உைழ தா .
இ தா காரண
இ தா ைளயவ க த வ த சன காரண ைத
ஊ தா ஊ கலா . உ லாத சவ ைத ஒ வ
ம ப ைல. உ ள வ கைள தா , உல நா றா க .
ம த க உ ைர ெகா ட பண ைத ேத வதா ,
பண உ க பா இ க தா ெச ற . இ வா ,
த க யாக , ைளயவ க வ தாரா , அைத
ம றவ க அைச க ப மா?
ேகா வரனான ரா ெபல ர பண ைத ஏராளமாக ச பா தா ;

ஏராளமாக ெசல ெச வ றா . ஆனா பரம வ ைளேயா,
ரா ெபல ப ெகா ைக ைய தா ஆத பவ . ெசல
எ றா , அவ தைலைய அ . கா ெமா காத
ஈ கைள த வா . ெக ேபாகாத சாமாைன , க ட டெம லா
பரபர ட ேத வா . நா நா க , ெச ைவயாக
ேபான கா ய ைத ப ைற பா .
பண ேக க
இ வளைவ க ச காம , டா யாக, அவ ைடய மைன ,

ெசல பண ேக டா , இ ற சா ைய,
கா ய த ஆ ய ப ெகா ேபா டதாக, அவைன க டப
, அவ வ ைகைய | எ பா ப ேபால, ''ஆ ய பா'' எ
ெகா ேட, ெவ ேய, தா தா ஓ வ வா .
அவ ஒ கா ஊன . அதனாேலதா , தாவ ேவ ற .
பண இ லாம எ ப ப நட ? இ பரம வ
ைள ெத . ஆனா அவ ெப சா ச ப தமாக,
அ வமான வா ய ஒ ைற அைம , அைத அர ேக
இ றா . "ப அழ பண ேவ டா த !'' எ அவ
அழகாக, வா ைறய, உ ள க உ ச பா .
ெவ ேய வ த ைளயவ க , ஆ ய ப த ெசயலா ,
அ த சமய வ வைத க டா பைத பைத ேபாவா .

ேலா பரம வ ைத ர ெகா வ த அவர த ம ப ,
வா ைல ப ெகா பா .
“ஏ டா, ஆ ய பா, எ ெகா சா எ ேக? அைத காேணாேம!”

எ கைன ெகா ேட ேக பா ைள. ெகா சா ,
ைள ம , ேவ எவ ைக ஏறா எ ப சா
ராம ேல ர தமான ச க . தைலைய ெகா ,
ஆ ய ப பா . ைள யவ க மைன ேலாகா பா
ஆ ய ப ைடய ைப அ ப பா .
"க ேட ைதைய”
இ த சமய , எ ேகேயா ைளயாட ேபா த ைளயவ க

வள ெச த க மா ஓ ட ஓ டமா ஓ வ , "ஏ
எ ேலா ெத வ க ? க பேமா?" எ ெசா
பா .
'' க ப ேமேலதா . உ க பா ெகா சா ைய
காேணா !'' எ பா ேலாகா பா .
"அ இ ற இட என ெத !'' எ சேரெலன

ைளயவ க வல ப க இ ைகைவ , "க ேட
ைதைய!'' எ பா ெகா ெகா சா ைய ெவ ேய
எ பா .
"என வயதா டத லவா? உட மர ேபா ட .

உட ேல இ றைத ப ஞாபக ைல, உண
ைடயா !” எ பா ைள. ற பண லாத
ெப ைய ற , "ைபசா ட இ ைலேய. எ லா ேநா .
ரா ச ேநா !'' எ ெப ெகா , ைகைய
பா .

ஆ ய ப ைக அவ ெசா த லைற பண ைத
ெகா , பரம வ ைள ைடய ப ெசல அ ைறய
ன எ ப ேயா, நட ேபா . ஆனா பரம வ ைள ட
ஓ அ வ சாம ய உ . மைன ேக ட கா ய ைறேவ
ேபானா , அத எ பண வ த எ ைளயவ க
ேக கேவ மா டா ; ேக ட இ ைல.
ைளயவ க வய ஐ ப . அவ ைடய மைன

நா ப ெத வய . ழ ைத த க ப ைற ,
ப ேனாரா வய நட ற . ஆ ய ப ப ென ைட ,
ப ெதா பைத ெதா ெகா றா . ஆ ய ப , ைள
மைன ர உற .
பரம வ ைள ஒேர ஒ த ைக. அவ ய எ ஒ

மக . அவ ட த ட ஆ ய ப வய தா . அவ
இ லவ . ெச ைன ப றா . தா மாம
ைளயவ க அ க வ வா . ஒ த
வா ைதேயா , நாக க ம ெப ற ஐ இ
வா ைதகைள ேச ேப னா தா , அவ ேப ன மா
இ . இ லா டா , அவ ரா க பக க
இர அ ேயா ெக ேபா . தா ேப வ ம றவ க
ெத யேவ ேம எ ற கவைலேய அவ ைடயா .
மாம வ த ய ெச ய ேவ எ
ேலாகா பா ெசா வா . ''ப டண த . அவ ஓ ட
ப , ெவ காய சா பா , வ வ , ெபா ய எ லா சா ,
அ ேபா பா . ழ , ரஸ , ஒ க ெச
ேபா டா , அவ ெரா ப ச ேதாஷ உ டா !'' எ
ேப ைச ம , மைன வாைய அட வா .

ெசல ச க அவ கா ெச . அவ ைடய நா ைவ ய
ேப ; த ம சா ர ேப த வ உபேதச ெச .
கன ைத ப ெச த ரச க ெச .
அவம
கா ய த ஆ ய ப ட , ஸ வ கலாசாைல ப ட ெபற ேபா

ய அள லா அவம . ஆ ய ப ஒ ெத யாத
மைடய எ ப ய க . ''எ ன கண ைள !
ஒ காக கண எ வ ரா? மாமாைவ ஏமா வ ரா?''
எ ய காக ேக பா .
"ஏேதா, ெத த வைர ெச வ ேற !'' எ பா ஆ ய ப .
''ெத தவைர ஏமா வ ேரா?'' எ ய பா .

இைத ேக ெகா த க மா , ''அ தா ! உ க
இ த வா ேவ டா . ஆ ய ப இ லாம ேபானா ,
அ பா சாய ெவ ேபா !'' எ ெசா ,
தாயா ட ஓ ட எ பா .
ெகா , கண எ ெகா ஆ ய ப ,
த க மா ஓ ற கா கைள பா ெகா ேட, ெப
வா . இத ர ெச வ ேபால, ய ெப
ெகா , ெம வாக ேவ ப க நக வா . இத த ைய ேபால,
த க மா த தாயா ட ேச ைய ெசா வா .
"ேபா, அசேட! ேபா!'' எ ேலாகா பா ெசா , அவ ேபான
ற மன வா .
இ கா
த க மா ழ ைத ப வ , இ த இட ேலேய இ மா?

பரம வ ைள ழ ப வ ப ெகா ேட ேபா .
ஆ ய ப ய இ க யாணமாக ைல.
ேலாகா பா ெரா ப கவைல. பரம வ ைள ய
ப ட ேல ேமாக . ேலாகா பா ேவ ஆைச இ எ ன
ெச ய ? த க மா இைத ப கவைலேய பட ைல.
ஆ ய ப , த தைல ராம கண எ
ெகா றா .
ஒ நா , பரம வ த ெப க யாண ைத ப ேப ைச
வ னா . "உ ெப ைண க யாண ெச ெகா பத ,
உன இ மன வர ைலயா?" எ ேலாகா பாைள
ேக டா . ேலாகா பா , இ த ப த ேக அ த
ள க ைல. “இ த ச க ேல என எ ன மன ேவ
ற ! அ பா ெபா , ெப ெபா !'' எ வா ைதகைள
க ெகா ேட ேப னா .
''இ ைல, க யாண பண ேவ ேம! எ ன ெச ற எ

ேயா ேற ,'' எ றா பரம வ .
“எ ன ேவ ைக ேப ேப க ! உ க பண
ப னா ர க யாண ெச யலாேம!" எ றா ேலாகா பா .
“ந ல ! அ என ெத யாேதா? எ பணெம லா
த க மா ேபாகாம ேவ யா ேபாக ேபா ற ?
உன டாக உ கள பா ஒ ைவ றாேர, அைத
உ அ ண த மா க ட வா வத இ தா ந ல
சமய . ற ஏமா வா க , சா ேபா ெசா . அ த
பண ைத அவ கைள ேக இ ேபா வா வ தா
உ த !" எ றா .
''இ க ! மா ைள ைக ேபான ேபால ேப கேள!”

எ றா ேலாகா பா .
"ெவ ெணைய ைவ ெகா , ெந அைலவா யாராவ

உ டா ? ய தா மா ைள எ ன ச ேதக ?'' எ றா
தலா . இ சைமயலாக ைல எ ேபா டா
ேலாகா பா .
ப டமா ெப ?
"ஏ அ மா! பண ப ட ெப எ றாேர, அ பா?

பண னாேல அ பா அைட த ெப ைம எ ன, கெம ன?
ய ைவ க டா என வரவர க ைல . அவ , அ மா
வ ற காம , ஆகாய தவ மா
ேப றா . அவ ட ஈ ர க இ கா ேபா ற . எ ன
டா , ேடா இ ? யா ேவ ற ?'' எ கமாக
ஒ ரச க ெச டா த க .
"என உலக ேல ஒ ேம ெத யா . இ ேம க ெகா ள

ஆைச ைல. வ தைத அ ப க தா எ னா . உன
ேவ யைத அ பா ட ெசா , '' எ றா தாயா .
''இ ப ெசா ல தா உன ெத ேபா ற !'' எ

ன ெகா ேபா டா த க .
எ ன ன ெகா றா எ பரம வ ைள,

ட ேபால, த ெப ைண ேக டா . ''அ மா ட
அ தா ய படாேடாப ைத ப ேப ெகா ேத .
அ வள தா !'' எ த க மா தலாக ெசா னா .
த க ேக ற த க

" ய த க ேக ற த கமான ைள. பா ஸ கா
உ ேயாக அவ . இ த நா ேல ஒ ைபசா, ைர ெகா .
ய தா உ ைன க யாண ெச ெகா பதாக
உ ேதச !'' எ றா பரம வ .
"நா ெசா ேற எ ேகா ெகா ளா க . இன

இன ேதா தாேன ேச . அ மா அ ைம அ யாத க ,
ெப க அ ைமைய தன ெப ைம ைய அ யாத
ய ைவ ம ப ஆ ச ய ைல . உ க பண ெப .
ய தா ெப யவ ' எ எ ண . ப ட கா
பற . பண , ெச தா ட வரா !'' - எ ட ேப ைச
டா த க .
"ஏ இ ப காக ேப றா ?'' எ சமாதான ெச வ

ேபால, ேலாகா பா சைமயலைற ெவ ேய வ தா . "உ க
அ மா ெசா ற ெத ததா?'' எ றா பரம வ .
அ அ ைடயா?
"ந றாக ெத த . உ க பண யா ேவ ? யா
ேவ மானா எ ைவ க . இ ெபா ேத ய அ
ெகா க . என ஒ ைபசா ேவ டா . ெசல இ லாம
தன ெச வத , க தா எ ைன அ மாைவ
ந றாக பழ ைவ கேள! உ க எ கைள ப
எ ன கவைல? த தைலைய காம , நா
உ க உைழ , உ க பண ைத ஒ ப தா
ெப க ெச , தன எ வா ஒ ைற ேக காம ,
எ ெபா ச ேதாஷ ட இ ஆ ய பைன ப
உ க எ ன கவைல? உ க பண ய " ஸு'
(கா ெச ேபானா , உ க பரம . அ த
ெச அ ய ைடயாக நா ேபாக ேவ . அ த ெச ைப

ேப பா க, அ மா பண ேபாக ேவ . உ க ேயாசைன
ந ல ேயாசைனதா . அ ெப யவ க ேயாசைனய லவா?'' எ
ேப ைச டா .
பரம வ ைள தைலைய தட ெகா , இைதெய லா

ெமளனமா ேக ெகா தா .

ெசா ம
ச த ேல உய த வா பா . வா பா அ ல. ைபய க
வா பா தைல ழா ெத . ச த ெரா ப ம ட
ஹா ேமா ய பா . ச த ைத ேபாலேவ, ெசா .
எ னா , அ ேகா தா ெசா க , ேநாயா ைய ேபால
ப ைக ட . ேப னா , வா ைதக ெசலாவ
நாணய கைள ேபால உ ம ெப ஓ
ெகா ேட .
* * *
க னா ன ம ன ேகா எ ேப னா ,
ெசா றவைன ெபா , அவ ெசா ெசா க
ச அழ இ . ெசா த யான ச அ
த இ தா , ெசா றவ ைடய மேனா பாவ ைத ெபா ,
அத ப த அ த உ டாகலா .
* * *
ச ள ஒ வைன, ஏதாவ ேவ மா எ ேக டா , அவ
ேவ டா எ உடேன ெசா றா . இ ேக, அவ
ெசா வத எ ன அ த ெத மா? "என அ ேவ .
ஆனா எ ைன, ேவ மா எ ேக ப தவ !'' எ அ த .
இ த ச த ப ேவ டா எ பத ேவ எ அ த .
ேப னா ெசா ப த நய ஏ ப ற , ஒ ஆ ச ய .
* * *
ேப றெபா , ேவெறா அ சய ைத காணலா . ல | வைள

வைள ேப வா க . நா அ ேக ேபாேன எ ெசா ல
ேவ எ ைவ ெகா க . தா அ ேக ேபான ச யா,
தவறா எ ப த எ லாவ ைற ஆரா ெச , பத ப ,
கைட ேபானாேரா, இ ைலேயா எ ெதா ப யாக
ேப வா க .
* * *
இ ேல எ ன நய ெத மா? மனைத ெவ ேய
மைற ற நய . இ ட கா ப வா ைத க
அ த ைடயா . அைவக யா ற ைடய மனைத ஆழ காண
உபேயாக ப த ப டைவயா . ெவ ச த ப லாக
வா ைதக , அ வள தா .
* * *
உ ள ேல ேதா ய உ ைமையேயா அழைகேயா, உண

உ வமாக பா ற ஒ வ ல சமய க வா ைதக
த ேபா . ஒ கா ய யாய எ உண லமா
ஒ வ ந றா ெத யலா . ஆனா அ த யாய ைத
வா ைதக லமா ெசா ல ெத வ ைல, ெசா ல
வ ைல. இ ஒ ைலைம.
* * *
ல வா ைதக அ அ கா ெத . ஆனா ரேயாக

ச த ப க ஏ ப வ ைல; அ ல ெத வ ைல. இ த
ேகா யா மேனாேலாக ச சார இ ப ைல.
வா ைதக ெத வா த ேபா , ச த ப தவ அ ல
ச த ப ைற னா இவ க ைடய ெசா க அ வ வ
மா றன,

* * *
ல வ ணைன ஆைசயா ெசா கைள தற அ றா க .

நாலா ப க க அ ப ெசா க அல
அ றன. அைவக ைடய அ ைக ர கா ேக றேத
ய லாம , அைவக வ க வ த அழ க
ல ப வ ைல. இ த ெசா க த த ைப , க ெகா
பா க யா .
* * *
ல ைக அக ப ெகா பல ெசா க ஆ டமா

றன. இைவக ெகா ைச எ ெபய . இத ெசா க
உ யாம இ க ேவ ெம ப இவ க ைடய மானேமா
எ னேவா! வாஸ எ ற ெசா ைல, ேலசாக இவ க மா
ஆ றா க . ெசா க ஆ ப இ மா , இ த
ட ைத டலா . ஆ ப இ ைலேய!
* * *
ய ைய அ க , ல ெப ய த க ெகா வ வா க .
ஒ ேபாக படாேத! அ த க டம லவா இ ற ? ம
பல படாேடாப ஆைடக எ ெபா ஆைச ைவ றா க .
இ ல , ற ைடய ச ைக ேவ கைள ேபா ெகா ,
ர மான த அைட வா க . இைவகைள ேபாலேவ, ல ய
ைய ெப ய த எ ெசா வா க . யாக தா
இ க . ெப ய த யாக ேபாக ஒ நா பா .
ெப ெசா ம த க ட ெசா க இ த க ட ைத
அ ப றன.
* * *

வா ைதக ம த க ட அக ப ெகா ப க ட ைத
ெசா யா . அைவக எ ட அக ப ெகா ,
இ ெபா க ைலயா?
- 1934, ம ெகா

ரஸ ரஸ
தாராம ராதா ண ட கால ேதாழ க .

ராண க ராதா ண , தாராம அ த அவதார .
ஆனா , நட ேல இவ க இ வ இைண யாத ந ப க .
இர ேப ஒேர ஊ . இர ேப எ கார க .
ழ ைத தேல, இவ க இ வைர ேஜா யாக தா காண

. இ வ ைடேய, அ வள வா ைச எ ஊரா
ெசா வா க . வா ைச உய த வா ைத ராம தா
ெத யா . நா அ வாரமா ற ராம ேக ஒ
ெத யாம ேபானா , அைத ப ேபச, ம ற யா பா ய
இ மா?
இ த இைண யாத ந ேல ஒேர ஒ வார ய . ஒ வ

ெசா வைத ம றவ ஏ ெகா வேத ைல. ''அேதா ேபா ற
மா க !'' எ பா ஒ வ .
'' ெசா ற த த . அ க ெவ கல த !”
எ பா ம றவ .
'' ெவ ெகா ைப பா ெசா றா . உட

ேதா க !'' எ பா ஒ வ .
''ெசா ைத ெகா , ெவ ெகா மா உ க

ப ற '' எ ம றவ பா .
வார ய எ ன?
இ த ப த ேனாத ைத ஊரா ெவ கால க ெகா ள

யேவ ைல. ந ப க ைடய வா வாத ைக வைர

வ . ெத யா தனமா யாேர ல க ேபா டா ,
இர ேப ேச , அவ ேப பா , "நா க இர
ேப டா க எ உ எ ணேமா?” எ ஏக கால
படபடெவ ேப வா க .
ஆனா ய கால ேகா ன ராதா, தா எ

ெகா ேட எ பா க . ''ைபய களா! எ ன? ஏ
இ ப நா ச ைட ேபா ெகா க ?" எ ழவ
ஒ வ ேக டா . ''அ உ க கால வழ க !'' எ பா
ராதா.
"இ ைல , இ ைல அ அவ க வழ க !'' எ பா தா.

ழவ ேக ட ேபா எ ஆ .
ர க
ழவேரா, எ ப ேகாைட பா அ ப தவ . வய மா
எ ப . இ த ைபய க ைடய மன பா ைம, அவ ைடய
அ பவ தக ஏ அக ப டதாகேவ இ ைல. ேமேல
த வ தா பா . இவ ெசா றைத, அவ
ஒ ெகா வ ைல. ற யா மா ெகா டா ,
ந வா க !'' எ ழவ , பல தடைவக தைன ெச
பா தா .
பய எ ப ? அ ெகா ற இ வ ஒ ெகா
ம ழவ ைடய க பைன அக படாத இய ைகதாேன!
கட உலக எ லா ேந எ ெமா ைட சமாதான
ெச ெகா வ எ லா எ . எ றா காரண ைத
க டா , கட ைள க ெகா ட ேபால தா .
'வயதா டா ' எ ெச றா கேள, அ த இன ைத

ேச தவர ல ழவ . இ த ைபய க ரமா ஒ
ெகா ற ம ம ைத எ ப யாவ அ ட ேவ எ ப
அவ ைடய ஆவ . "இர ேப ஆ தானா? அ ல ஒ வ
ஆ , ம ெறா வ ெப ணா?" எ ச ேதக ெகா வைர
அவ வ டா .
இ த ைபய க இ வ ப ெரா ப .
ஒ வ ெகா வ சைள தவ அ ல. ப வா மா க
இவ க ைடய பர பர ேச ைடகைள ஒ ைமைய பா ,
ஆ ச யமைடவா க . தா மைடய எ றா ராதா ச ேதாஷ .
ராதா டா எ றா , தா ச ேதாஷ . ஆனா ப
இ வ ேச தா வ வா க ; ப ேச தா
ேபாவா க .
பைழய ழவ இவ கைள டபா ைல. ஒ ெபா ைள ப

ஒ வ சதா ைன ெகா தா , அ த ெபா த ைம,
ஒ ேத அவ வ எ ெப யவ க
ெசா வா க . இ த ைபய கைள ப எ ெபா ைன
ெகா த ழவ , அவ க ேச ைட மன பா ைம
அள ெகா ச கால வ த .
சாரைண எத ?
ஒ நா சாய கால , ழவ ஆ மண உ கா
ெகா தா . எ த மா ேதா ேதா, இ த ைபய க
மா கா கைள அ ெகா , வ ெந க ச ைட ேபா
ெகா வ தா க . இவ க ச ைட காரண
எ னெவ ஏ சா க ேவ ச ைட லாத சமய தாேன
அ வ .

இ தா ழவ ஆவ ெரா ப ஜா . தா இ த
இட அவ கைள ைக த டா ழவ . தா
ராதா இ த ழவ ட ெகா ச ய . "வா க ,
ெகா சேநர , ஒ வ ெகா வ ச ைட ேபா ெகா ளாம , நா
ெசா வைத ேக களா?" எ றா ழவ .
"தா தா! ச ைட லாம ேபானா , நா க வ ேபா

ெச ேவா !'' எ ெசா ைவ த ேபால, ஒேர கால
இ வ ெசா னா க .
இர ைடய க ெசா ேவக ைத க , ழவ ைக

ேபானா . இ எ ன எ மன ைன ெகா டா .
" க ெசா வ , என ள க ைலேய! எ றா ழவ .
'' ள கா , ள கா !'' எ இ வ பா ேபா டா க .
ழவ எ ப வய அ பவ வாத மா இ க மா?
"ஒ ைம னாேல ய எ ேக ப ேற . ச ைடயாேல
ய எ நா ேக ப டேத ைல !'' எ றா ழவ .
"பகவா ச ஏ எ ைல ேகா க . க
ஆ டவைன ந ற ைல ேபா ற !” எ றா ஒ வ .
"ஆ டவைன ந னா ஆப வ டாதா?'' எ இ ெனா வ

ெசா னா . இ வ கலகலெவ - தா க . ழவ ட
காம எ ன ெச ய ?
ப வ ேப
ைபய க வய ப னா இ . ப னா வய ேல, இவ க
கட ைள ப இ வா ேப வ ழவ ஆ ச ய . கட ைள
த ர, ேவ எ லா ச க கைள ப ச காம ேப ற

ப வ எ ப அவர எ ண . த ைடய பைழய அ பவ
ல வ த .
கால மா ெகா வ வ அவ க பட ைல.

ச ைட னா ஒ ைம ைல பைத ேபால, ேவ எ
லமா அ வளவாக ைல கா எ ற உ ைமைய
ழவரா க பைன ெச அ ப க ய ைல .
மன ளாகேவ, இவ கைள ஆ வாத ெச தா . ெவ ேய,

வா ஆ வாத ெச வ அவ பய . இர ேப
ேச ெகா டா , அவரா எ ன ெச ய ? அவ
ெச ய எ ய ேவைலைய மற க ைல ; ஆனா யா எ
டா .
ராதா தா ப பைத த ைல. அவ க ைடய னச

ச ைடைய ட ைல. அவ க ெச ைன ப
ெபா , ஒேர இட ஜாைக. அவ க வா வாத ெச ைக ,
அைத பா ப க பவ க பய ேபாவா க . இர ேல
ச ைட ேபா ெகா த இவ க , பக ேல ேச ேபாவைத
க டா , அவ க ய .
ர ப
ஒ சமய , இவ க இ வ ைற காக, ஊ ேபா

ெகா தா க . ர ேபா ெகா ைக , ஒ
ப தா அவ க ட ரயாண ெச ெகா தா க . ஒ
ேடஷ அ காைம , ைககா ப க ர ேபா
ெகா த . ேவக அ வள ஜா இ ைல. ர தாப
ப ைத ேச த ஒ ழ ைத, பரா பா
ெகா தப , ெர ர ெவ ேய ட .

ெப ேறா க த றா க ; ைக றா க . ஆனா ராதா
தா எ ன ெச தா க ? எ ப அவ க வ ைய ேழ
தா கேளா, அ வ தவ க ெத ய ைல .
இத ர வ ட . த ழ ைதைய
ைக இர ேப எ ெகா , ர ைல ேநா வ
ெகா தா க . ழ ைத ைச காய ஒ பட ைல.
வ தவ க தாைவ ராதாைவ வா னா க .
ஆனா அவ க வ ஒ வைர பா க
ெகா தா க . ம றவ க ெசா வைத அவ க
கவ கேவ ைல.
'' ழ ைத காயெமா ைல; ந ல ேவைளயாக ஆ டவ

ைபயா , ைழ ெகா டா . க ஏ இ அ
ெகா க ? அழாேத க !'' எ றா ழ ைத
தக பனா .
இவ பா யேம ?
"எ ைன இவ சாக ைன தாேன! எ ன பாதக !''

எ ஒ வ ம றவைன பா , ஷ ட தய காம
ெசா னா .
"உ க இர ேப ழ ைத கவைல இ ைல
ேபா ற . உ க பர பர கவைலதாேனா!" எ ஒ வ
தலாக ேக டா .
" ழ ைதைய கா பா வத த யாக இவ பா யைத

ஏ ? எ ைன அவ எ னமா கலா ?'' எ றா
தாராம .

''இைத தாேன நா அவைன ேக ேற !'' எ ராதா ண
அ த தமா ெசா னா .
'' க இர ேப ஏக கால ததாக எ க ைன !''

எ றா ஒ வ .
"அவ த , அவ த " எ இ வ ச த ேபா டா க .
''இர ேப த ேலதா க !'' எ இ ெனா வ

ேவ ைகயாக ெசா னா . இர ைடய கைள த ர, ம ெற லா
லா ய தா க .
இ த சமாசார எ ப ேயா ஊ ழவ எ ேபா ட .

ேக ட , அவ அள லாம ஆன த க ெப னா .
அவ கைள ச த , த ைடய ேதா ய ைககைள ,
அவ க இ வைர ேச அைண த ெகா ,
"'ஈ வர ைல இ . இ த ைல க களான உ கைள
க , எ ஜ ம ஈேடற ைல எ ெசா னா , அ
ெபா யா . க இ வ க ஆ ேளா இ க ேவ
எ கட ைள ரா ேற !'' எ றா .
- 1934, ம ெகா

ச ைத ேப ைட ெச லா
ச ைத ேப ைட ெச லா தா ரா . 'ரா எ
ெசா லலாேமா; அ இ ய பா கா ச ட ேராதேமா,
எ னேமா' எ யா பய பட ேவ டா . ரா ய ப பாலன
ெச தா தா ராஜாவா? ராஜாைவ க யாண ெச
ெகா டா தா , ரா யா?
மா ெவ அவ க ேகாப வ தா ச , ச ைத ேப ைட
ரா , ெச லா தா , ஆனா அவ ைடய ைக ெச ேகா
தைல ம ட இ கா . அவ ம மா கேளா அ ல
ஆேலாசைனயாள கேளா ைடயா . பா தா ேபா ற ர ைன
ச ைத ேப ைட , இ ைல.
"நா ஒ ேவைள தா , ெச லா சா பா . எ ன
ரா தன ேவ ற எ ேகா ெகா , ேவ ற
ெகா ள ேவ டா . ரா தன இைவக லா இ ற
எ ச ைத ேப ைடயா , ஏளன னைகேயா ேக பா க ,
ெச லா , இ ெபா ஐ ப வய இ கலா . ஊ ேகா ,
அவ ஒ ைச வ வ றா . ைசைய , ஒ
ேதா ட . அ த ேதா ட , மல ெச க ம ம ல, ம
ெச க , ைகக இ றன.
ைச
எ றா த ல. ச தாரமான தா . ைச
ம , ஒ ேமைட. அ ேல தா , ெச லா ைய அேனகமாக
காணலா . எ ப ஒேர இட உ கா ப எ ப நம
க டமா கலா . ெச லா , அ க டமாகேவ, இ த ைல.
ைச , ெச லா த இ தேத இ ைல. ஜன க வ
ெகா ேபா ெகா இ பா க . எத காக? ேஜா ய

ேக கவா? இ ைல. மா க ெச ெகா வத கா? இ ைல.
ம கா? ஆமா . ேயாசைன ேக கவா? ஆமா .
ெச லா எ த ைவ ய க ப ப ட ெப கா ?
எ வாசைனேய அவ இ ேமா எ ப ச ேதக ,
இைத ப , யா சா த ைல. சா க ைத ய இ லாதேத
இத காரணமா .
ெச லா ழ ைத ைவ ய ைக ேத தவ எ ர .
ழ ைதைய பா த , மா த , ஜூர , ஜல ேதாஷ , ட ஏ ற ,
நர ச - எ எ ப ேயா, ெபா த ன ேபால ெசா
வா .
ெச லா ழ ைத ைவ யேம ேனாதமான . அவ ைடய

ட ப , ைச எ லா தா தா , ழ ைத அ ல.
மாதா தா க பாப ம க தைல ேல எ பா ெச லா .
நாைள உன இ ன ப ய எ ஒ தா
ெசா வா . ழ ைத எ ேக டா 'அ ற ெபா பாைல
ெகா . ழ ைத அழாம பா ெகா . ெபா ேல
ணமா " எ பா .
ம ெவ ப டகாய , அ வா ெவ ன காய , இட த காய ,

இைவ கேளா வ வா க . ப ைல ஒ ைற கச , அைத காய
ைவ க வா . 'க ஈர காய படா . 'ெவரெவர' எ
இ றா ேபால, காய ைத டாேத. க கா ற சமய
பா த ைர ஊ க ' எ பா ெச லா .
'த ைர ஊ றவாவ ? ெகா ளாதா' எ பய

ெகா ேக பா க . த ஊ றாம ேபானா ,
எ ெச லா பத ட லாம ெசா வா . ேம அவ
ெசா வா :-

'ேதவேலாக வ த ம ைல. ம க இர க ப ,
தா , த ம ேல க ெகா ற ப ைல இ . இத
ெவ காய ப ைல எ ெபய . இ த ப ைல எ ப ப ட
எ ேற ெவ ேப க ெத யா . கால ெகா ைம!'
லசமய ெச லா , லைர ேகா ப உ . 'நா

ேபா டா , எ ன ெச க ? ம க ெபய கைள
ெத ெகா வத ட ேசா ப ப கேள? உத
வாைழ பழ ைத ற யா உ ேள த ள ேவ ய ேசா ப
ைலைம க வ கேள! அழகாக, தன ெச ய
எ ற ஆ ர உ க இ தா தாேன' எ பா .
'மா , ன கா ைவ ற ' எ ல
வ வா க . 'இ த ப ைலைய ைவ , மா
க க க ' எ பா ெச லா . ' ைவ த இட ,
ப ைலைய ைவ க ட ேவ எ ெசா ல ைலேய!
மற யாக, க க எ ெசா டாேளா' எ ைன ,
ஒ ல , க லா கா லா எ ேக பா க .
ெச லா , தா க யா . 'க தா க. கா எ றா ,
கா எ ெசா க மா ேடனா? இ ைவ ய க.
ைவ ய ேல, மற தவ இ க படா க. ேபா
மா க ேல, (நா ெசா றைத ந லா ேக க க)
மா க ேல, இைத க க' எ ஒ ெவா வா ைதயாக
அவசர லாம ெசா வா .
'மா எ ெபா பா தா ெகா ேட க' எ பா

ஒ வ . 'ஒ க ஊ ேல, கைட இற ஆ ப மா' எ ெச லா
ேக பா . ைட கா எ றா , ெகா கா ப
றவ இ கா . அவைன ேக டா, ெகா பா . மா
ேக காேத க. அவ வ வள க ேவ டாமா? ஏதா கா

ெகா க' எ ெசா , காைட இறைக, ைவ ேகா
ைவ , மா ெகா ப யாக, ெசா வா .
' கனமாக ெச ய ய ன ைவ யெம லா , இ த

கால ேல, ஒ த ெத யமா ேட ேத! எ லா கா ,
கா எ அ றாக. கா ெகா தா பேல, கா வா னா பேல,
யா ெத மா' எ ல சமய க , தன தாேன
ேப ெகா வைத ேபால, ெச லா இைற ெசா வா .
ெச லா மற ேய ைடயா . ஒ க ைத ஒ தடைவ
பா தா , அ மற ேபாவேத இ ைல. ெபய , ஊ த யைவக
அ ப ேய. யா , யா எ த வைக உற எ ப அவ
ச ேதக லாமேல ெத . பா ப , ைள' எ ேப ைச
எ தா , 'ைவரவ ேதா ெப ய ப ைண நேடச ைள ம ன
தாேன' எ ெதாட , ேப ைச ேப வா .
மற இ லாத ெச லா ேயா ேப ெபா , எ லா

ஜா ரைதயாக இ க ேவ . அவ ட யா ெபா ெசா
த ெகா ள யா . யாராவ ெபா ெசா டா , 'ெபா
ேபசற ஒ க பா டேனா ேபா எ எ ெகா ேதேன'
எ ெபா ேப னவ க ைத ெவ பா பா . அவ
ேராஷ இ தா , அ த பா ைவ ேலேய, அவ ெச ேபா ட
ேவ ய தா .
'எ னேமா கேள! மைள வ மா? கல ைபைய த ச ட

ெச ப ெகா வரலா களா' எ ேக டா , ெச லா
அட காத ேகாப வ .
'மைழ வ ற ெபா தா கல ைபைய ெச ப ட ேபா கேளா?

ந லா தா இ ேப . ச யான ெவ ளாைம இ ேல,
தா ைப இ ேல ெசா லலாமா? ேசா ப

யா? உைழ யா? உ க கல ைப எ னா க?
ைகயாேலேய உழலா க' எ ேக யாக ேகாப ேதா
ெச லா ேப ெபா , ஆேவச வ த மா இ .
க யாண ஷய பல ெச லா ைய ேயாசைன ேக பா க . 'இ த

வ ஷ ேவ டா ; ெப வள ேபாதா ' எ ெச லா
உடேன ெசா வா . 'ந ம மகைள, க எ ேபா பா க' எ
ம ேக க படா . ேக டா , ெச லா எ ன ெசா வா ,
ெத மா?
'க யாண ப றா பேல, ஒ க ெப வள னா, எ ைனயா

ேயாசைன ேக க! மா ைள பா க ஒ கைள ேச தவ க ட
ெசா பற இ கமா களா? எ ெச லா ,
இ ைய ேபா ப ெசா வா . ஆனா ,
கதா ய காக எைத ெசா ல மா டா .
ப க ச சர ேந தா , அைத ெவ அழகாக, ெச லா
ைவ பா . 'ேகாப வ ற சகஜ தா . ேகாப ேல
க னா னா எ ேப ற சகஜ தா . இ த இர ைட
எ லா சா களாக ஒ றாக. ஆனா , ச சர அ ற
சமாதான எ பைத உடேன ஒ ற இ ேல. தக ப ைள
உற ேபா மா? ஷ ெப சா , ஒ த க ேலதா
இ ெனா த க ! ேல கலகல பா இ க னா,
ச ைட ேபா கலாமா' எ னயமாக ேப வா .
ச சர ெச தவ க ெவ ேபாவா க . ச ைட ேபா ெகா ட

இர க க வ த அவமான ேநராதப ,
ெச லா ம ய த ெச வ அ தமா . 'எ னேமா
ேபா க! உலக இ னா அ ப தா இ .
ெபா ெகா டவ கதா சா க' எ இ த ேதா
ெச லா ெசா ேபா , அைத த ேபச, யா மன

வ வ ைல.
'ஒ க மக , அ த ேல ெபா எ க ேவ டா ' எ

ெச லா யா ேக ேயாசைன ெசா னா , அ ெகௗ
ைப ேபால தா . எத காக எ காரண ேக காமேல, அைத
ஒ ெகா வா க .
'ேதா , ெபா த பா தா ெசா பா க' எ

ன ெகா ேட ேபாவா க .
எ லா வைகக ச ைத ேப ைட கார க உ ள
ெச லா ைய ரா எ ெசா ல டாதா? ஜன க
ே ம லாப தா ராஜா கவன இ க ேவ யதா .
அ தைகய ெபா ைப ஏ ெகா , வா ைக நட
ெச லா ைய, ச ைத ேப ைட ேபா ஒ ைற பா
வா கேள ! ச ைத ேப ைட ச ப தா இ ற .
- 1943, ேதச ர

மா தர மா க
ல த க வ ஷ ேதா மா ச ைத . மா
வைககைள க ர பா க ேவ மானா , ல த க தா
பா க . ஆனா ச ைத பைன காக, கறைவ மா க
ம வரா . ெபா மா , உழ மா , வ காைளக , ெமா ைட
மா க , ைம ய ேஜா க - இைவக அ அ யாக,
வ ைச வ ைசயாக ெதா இ பைத பா ெபா ,
மன க ச ேதாஷமா இ .
மா ச ைத எ ெபய இ தா ெச ம ஆ கடா க
வ . இைவக அேனகமாக, ச ைட கடா ரகமாகேவ இ ,
ெகா க ப ப ர தைள தக க ( சா )
ெதா . ஆ க ெகா கைள ஆ ெபா (ெகா ைப
ஆ வ எ ப ச ரதாய ெசா க ; க ைத, தைலைய தா
ஆ ட ) இ த தைள தக க பைன ம ைட கா
உர ச த ைத ேபால ச த ேபா . க ேல, க ப
க கைள அல காரமாக க பா க .
ச ைட கடா த ய (மா ) ேஜா வைர மா க

தர ேவைல ெச வா . ச ைத , மா க எ த ப த
ேபா . நாடக ம , ரதா , ெகா தவா ேசவக க
ைட ழ அரச ெகா பைத ேபால மா க
வா றவ க றவ க ைட ழ தன ப த
பா . ய ெவ ைல த அவ இ . கா
கவ ெவ ைல ைறயாம இ . த ைறய, ெவ
ள (பா ) ைட . ஓர வா ட சா டமாக
ைக ைல (ேபா ெகா இன ) ப ெகா .
தன இ ட வ பவ கைள, 'வா க, வா க' எ

உபச ப , மா க அ கேவமா டா . அ தப யாக
ெவ ைல ேபா ெகா க எ பா . 'இ த வ ஷ ச ைத
பைத ேபால நா எ த வ ச பா தேத இ ைல' எ
ச ைதைய கவ க வ வா .
வார ய எ னெவ ச ைத ஆ ர கண கான

உ ப க எ ப ேயா மா க ஞாபக வ
. ன ஆ கடா த ெப ய ய ேஜா வைர ,
ம ைத இ பைவகைள, இவ எ வா ைன
ைவ ெகா றாேரா, அத ரக ய என ெத யா .
ஐ தா ஆ க இ ஒ ம ைத , ஆ ர மா க
ெகா ஒ ம ைத , உ ப யாசேம ந
க க ப வ ைல. ப மா கார கைள , ஜ பா ய கைள ,
ெவ ைள கார கைள ந மவ க க டா அவ க யா யா
எ ெசா ல ெத வ ைல. ெஜ ம கார ப ெர சேகாதர
ெஜ மா யைன அைடயாள க ெகா வா . ஆனா ,
நம வ ைல. இைத ேபாலேவ, ம ைதைய ேம
ேகானா க , த த ஆடாக ெத வாக ெத .
மா க இ ப தாேனா எ னேவா? அவ லமாக மா

வா பவ கைள அவ மற பேத இ ைல. இ ன ரக மா க
வா னா க எ பைத மற பேத இ ைல. "ேபான வ ஷ ,
ைல காைள ேஜா வா த ேதேன, அ எ ப உைழ க'
எ ெபா த ன மா மா க வ தவைர ேக பா . ஆ ர
ேப வ களா , ஆ ர உ ப க இைத அவ எ ப ைன
ைவ ெகா தா எ வ தவ ைக ேபாவா . இ ப ேய
ஒ ெவா வ .
மா ேவ ேம எ ஒ வ ெசா வா . 'ம ைதைய ேகா

பா களா? இ லா , ேபா பா வா க. ச

உ ப ைய வ ெசா க க டாய வா வ . ஆனா,
ேபான வ ச மா ைல அ வள ச சா இ
ேதாண ேல' எ ெபா ைவ ேப வா .
மா க ெசா வா :- ''தர ெதா ேல, ெரா ப ெதா ைல த

ெதா க. ேகா ேல ைப, இர க ஒ ரா சளா?
அ த மா தா தரக . வ த மா கைள ைல ேப
வா கலா அ ல கலா . வா றவ க மன ச
மா , மா ைட உ டா க களா? ம ைத ேல ந ல மா
இ ; ப தான ல கடா இ . ச ல மா ைட க,
மா க தய யா ேவ டா . ல கடாைவ
ெகா ற தா மாணா க ேவ , அ ப யானா ,
மா க எ ப ந ல ெபய ைட க?''
'மா ெகா ச மதனமா ேபா ேக' எ யாராவ ஒ

மா ைட ப ெசா னா , 'வ ேல பா க மா' எ
மா க வா ைறய ேக பா . ஆமா எ றா , மா ைட வ
கா பா . மா க 'ரா க ைற' தா மா ஏேதா
ெசா ைவ தா ேபால நைட ச யானப ேபா . வா றவ
ச ேதாஷ . ஆனா , மா அவ ைடய ேபான ற தா ,
அத ம த தன ந றாக அவ ெத .
இத காக, அவ மா க ைத ஏசமா டா . மா க ைக ேல
இ ற ைத ந ம ைக ேல ஏ இ ைல? அவ மா ைட
அத ட ைல; தாரா த ைல; சா ைடயா அ க இ ைல
ஏ உ கா ெகா டா . ேபாடா ராஜா எ ஒ கைன கைன தா .
அ ஓ . மா , ஏ அவ ைக ேல ஓட ? ந ம ைக ேல
வ த அ ஏ ச தன ப ண எ அவ
த ைன தாேன ேத ெகா வா .
'இ ப டய க ன கடா க. ச ைட ேல இைத ெவ ற கடா

ைடயா க' எ ஒ ஆ கடாைவ மா க வ பா .
'அ ேப ப ட ெஜய அைட வ கடாைவ உைடயவ ஏ க
ேவ ' எ யா வா காக மா க ைத
ேக டலாகா . 'ந ல கடா எ றா நா ப ஊ
ெத யவா டா களா? க சா இ னா ஒ க ஊ ேலேய
அட ட க மா? நா ஊ ேல ேபா ஒ க சாம ய ைத
கா சா தா , ஒ க ச ேதாஷ வ க. இ களா' எ பா
மா க .
'ஆமா ' எ ஒ ெகா ள ேவ ய தா அ ப

ஒ ெகா டா , 'ஒ க மா தா , இ த கடா நா ஊ ேல
ேபா ந ல ெபய வா க . உைடயவ , உடைம ெப இ
ெசா ேட இ ற ேல, ய இ க. மா ஆ
ைக மா ெகா ேட இ ற தா அழ க' எ மா க ஒ
ெசா ெபா க வா . மா க ைகமா ெகா ேட
இ தா தா , மா க ைத ேபா ற தரக க ெதா நட
எ பைத ம றவ க ைன ப ைல. ைகமா ெகா ப தா
அழ எ மா க ெசா ெபா , அவ ைடய வாைய
பா தப ேக ம றவ க ஆமா ேபா வா க . மா க
தர சா ய இ ேல தா அட ற .
ைம ய ேஜா ைய வா பவ க ர களாக தா
இ பா க . சாதாரண ேப வ , ஐ ஆ ர ேபா ேஜா
மா வா க மா? ர க இ ேப ப ட மா கைள
ேவைல காக வா வ ைல. மா ர க தன தா அவ க
வா வத யமான காரண . ர க ட மா க ேப
ெபா அவ ய க யாக மா வா .
'எஜமா அ த ேஜா ைய பா காம இ பா களா? இ த வ ச

ம ைத ேல அ தாேன ? ரான ெகா ; ள எ ன ப வமா
அைம இ எ ன ப னா , ேசா த டேவ த டா .
இ ேபாதா , கைட ைள க. அ க அைடயாள , க ,
ஜாைட, ெகா அைச , லாய கா நைட ேபாடற இ ேல இ த
மா ேஜா ைய எஜமா ஒ நா பா க மா டா க.
எஜமா இ ேந மா பழ கமா? வ ச
பர பைரயாக அ க இ த பழ க வ இ .
மா க ெசா னா பேல, அ க ேக வா களா' எ
ச ன ச னமாக ர மனைத மா க ப வா .
இ வள அபாரமாக தர ேவைல ெச மா க ைக ேல
ம ேல ஏேத உ டா எ ேக க ேவ டா . 'ெச ைத
ச பா ய , தர வ ப , இெத லா உ படா க' எ
மா க ஒேர யாக சா ெபா அவ ஊதா எ
உ க ேதா ற ைலயா?
- 1943, ேதச ர

ஆ தா
ஆ தா எ ப கமான, ெச ல ெபய , அவ ைடய

கமான லாச ைத ேக டா , ஒ கா , க ைச ேபா
தா டலா . ைசயாவ ேபாடவாவ எ
க ஆே தா , லாச ைத ெசா ல தயா , கா த
ப ச காலமா த ேபா .
ேபரா , நா க கா தான, அ டாவதான வா த

எ ப அவர ெபய . ேபரா , த ற த ஊ .
க கா தான எ ப அவர ப ப ட ெபய . அ டாவதான
எ ப அவ ெசா த ைட த க ப ட .
ேகா க கா தான எ ப தா நா பர பைரயாக ேக வ

ப ட , நா க காதான ேக ப டேத ைல. அ வேமத
யாக ேபா , இ ஒ றாக இ கலா . ல , ந ல ,
இைவகைள சா கலாகா எ ெப யா க ெசா வா க ;
எனேவ, க காதான ல ைத நா ஏ சா க
ேவ ?
த எ றாேல ந ல ைவ க ப ைத ேச தவ எ
ெசா ல ேவ மா? ேபரா நா … த , எ ப ஆ
ஆனா எ ேக ப ெபா த ளதா . க ைத ேத
க ெட ஆன கைதேபா ற எ ஷய ெத த ேபால
ர இ வ தவறா .
த ெப யா க கா ல ைத ெகா , தைல ைற
தைல ைறயாக கைரேய னவ க . கா ல ைத அ யாம
ெகா ளாம தைல ைற தைல ைறயாக அ த ப தா எ வா
கா பா வ தா க எ பத காரண ெத யா . பைழய

கால , இ த மா அ த ைத, எ தைனேயா ப க
ெச றன எ ப ம ட த க .
ஆ ற த ப கா ல மாயமா பற
ேபா ட . எனேவ, அவர தக பனா ைவ ' ைடகா ', '
', 'ப ' எ பலவாறாக அைழ க ஆர டா .
தாயா ேகா ஏழாவ ழ ைத. எனேவ, ெப ேறா க
ேபராதர இ லாம வள த ழ ைத .
ச ரதாய ப , ைவ ஐ வய வா க ைவ தா க . வய
வள ெகா ேட ேபா . ஆனா வா , இ த இட ேலேய
இ த . ழ ைத எ கால தா , ெப ேறா க
பா தா க . ற இ த மா , ஏ உ கா றா
எ தா ேக பா . மர வ யா ேசா ேபாட
எ பா தக பனா .
எத அைசயாம ைம க ைல ேபால இ தா . கால

ேபா டா க . இைத ெபா
ெகா தா எ தா ெசா லேவ .
ேபரா ர , ைப ய தவைர ேபா , வா வ தா .

ைழ ேகா வ ைல; ெப ேறா க ேகாப ேகா எ ைல
இ ைல; உ றா க அவம ைறெவா ைல. நா
ேபாவ , க ேபாவ மா இ த .
ப ைய காத , இர ெடா பா ய க ம
இ தன. கவ ெபா ய ர , மல ெபா ய க ,
கலகல பான ேப , அ த பா ய க . இைவக ட,
அ ரகார ெச ல ைல, 'இ த ைளைய ெப றத
ப லாக, ஒ ைட ெபர ைடைய ைவ க கலா கா ' எ
ழ க ர ேபா ெசா வா க ,

த ைன ம காத அ ரகார இ ப ைல. அவ
யான ெத தா வாச . சா பா ேநர ேபாக, பா
காலெம லா , ைவ யான ெத கார க தசா
ேல காணலா . கார , ந றாக பா வா . அேநகமாக நாடக
பா க தா . நாடக பா பா றவ ேல யாக
ட றா எ அவ ேப அ த ற சா . ஜா ெக டவ
எ வா . , பாவ ! எ ன ெச வா ?
அ ரகார ேல ெகளரவ இ ைல; யரன ெத ேபானா

ேகாப . ஆனா இைத ல ய ெச ய ைல. கார
க தசா ெத த பா கைள எ ப யாவ க ெகா ள
ேவ எ மான ெகா டா . ' த யா! க
அ தமா பா க. க ஏ மா ேல ேசர படா ' எ றா
கைட கைட கார .
'என பா வ அைழ றா' எ ெகா

ெசா வா . இ தா கார ெசா ன ேயாசைன
மன ெரா ப ஆழமாக ப ட . அ த மான
ற , அ த ஷவர ெச ெகா வைத டா .
தைல ைத வள தா . யாராவ ேக டா ெவ கடாசலப
ரா தைன எ பா ‘உ ைடய தா , அ த
ேவ கட ைடயா ேவ ' எ ழவ ஒ வ வா
காக ேக பா .
' வ ெச ற ெப மா ட ேக , உ க ச ேதச ைத
ெத ெகா க ' எ வா காகேவ ப
ெசா வா .
ைவ ெகா ட , தன க லாச ைத க ணா
பா ப அ ேபாவேத இ ைல." எ ெப மா அழ எ
அழ ேநரா ேமா' எ அழ பா த ஆ டாைள ேபால,

க ணா தன க ைத பா ' மா , இ த க
எ ப ேமா' எ மன ஏ வைத ேபால தன ளாகேவ
ெசா ெகா வா .
மா ுமமான ச ப த என
ெத யா . ஊரா தா ெத .
வள க வ ய அவ க வர ெச ெகா டா . நா
காைச ைகயாேல ச பா க ேயா யைத இ லாத இ த அ
டா க வர ேவ ேவ ற எ
அ ரகார ேப ெகா டா க .
'ஒ டைக ேப கைட ' எ ெசா வ .

தா ைம எ ைலைய இத லமாக றா களா !
ைக ேல, கா கா லாத ப ைபய க வர
ெச ெகா , பர பைர த ப ெபயைர ந ச
ெகா வரவாவ எ ெப ேறா க மன ெபா ேபானா க .
'மன ெபா க ' அைடயாளமாக, வாக, ெப ேறா க ெச த

எ ன? ' ேல அ த பய , இ ேம ட ேபாடாேத' எ
தக பனா தாயா தா ெச டா . எனேவ,
ேசா 'லா ட '. ைட ெவ ேய னா . அைர ேவ ,
ஜு பா, , ச தமாக உலக ரயாண
ஆய தமானா .
கார க தசா ம ட அள லாத ந ைக.

எ ைற தா மா ந ரமாவா எ ப
க தசா ச ேதகேம எ த ைல. க தசா அ ட
ந ைக இ ைல. க லாச ர அவ
ரணமான ந ைக.
மா பட எ கா பைத ேபால, 'இ வா இர

வ ஷ க ெச றன.' பைழய ஜு பா தைல ,
வாகேவதா ள னா . எ ப ேயா வ வள வ தா .
அத ரக ய ைத அவைர ேக தா ெத ெகா ள ேவ .
ைர மாத , வள ைற: ஒ நா இர . ல ப ட பகைல

ேபா கா ற . ஆ மண , அனாயாசமாக
பா ெகா தா . இவைர ேக ெகா தா க இ வ .
இ ட ேத , ம நா ஒ ஆ வ தா . ஆேளா
வ த 'அ ட '. அைழ த மா தலா . அ த ,
நா வைர ம கா கேழா ள றா .
இ ெபா அவ ெப ய 'ந ர '; இ ' ரக ' ஆக ைல .

இ தா ெசா த ஊ ெப ய ரக க , ரேவச ெச
டா . ஐ ப ைம ர ள பா பன க எ லா
த க உற எ ெசா ெப ைம
அ ெகா றா க . ஆனா ராமணர லாத ெப ைண
மண த ' அவ க ெத யாதா?
ெத . அதனா எ ன? ல ு கடா இ ட
க ைத கா கலாேமா எ றா க . ச யான சமாதான தானா,
இ ைலயா எ ெசா ல ேவ ய உ க கடைம.
- 1943, ேதச ர

ெம காவ கார
ெம காவ கார ப ர ைத ைற த ேப வ . கார ,

கவ ன ெம காவலா அ ல ைவ ரா கா எ
ேக டா க . நகர ேலேய ற வள வா
ம த க , ப ெசல இ ன எ ேற ெத யாம , ெந
கா மர ைத, பா களா எ ஆ ச ய ட ேக ப
உ க பல ெத யாம இ கலா .
ப ெசலைவ ப ம மா அவ க ைடய அ யாைம! க ட

க வத இ ன சாமா க ேதைவ எ பேத அவ க
ெத யா . க ெகா க ரா ட ெத தாேல
ேபா எ ப அவ க ைடய எ ண ேபா ! பைழய
உலக ய உலக பா ற இ த த ண ,
எ லா தைல பாடமாக இ ப ய ஒ ேம இ ைல.
கார கவ ன ேகா, ைவ ரா ேகா ெம காவ அ ல. அனா

கால ெதா , ய கமாக ள ற பா எ ற ய
ே ர கர ேதா ேசா வ ெப மா ைடய
ேகா , கார ெம காவ ேவைல. ெம காவ ேவைல
எ றா எ ன எ ேக கேளா?
ம த தா ஆைட ஆபரண அல கார எ ப இ ைல. இைத

ேபாலேவ; 'கட க ' உ . அவ க இர
ெப சா கார களாக ள வைத ேகா க காணலா .
இ ெனா ர ட. வா ைர நா , ம ைட அ .
உ சவ நட . உ சவ உ க இ தா .
வா எ ப ேயா ெந தவ ேபா டாரா . அ ம

இைத பா அட காத ேகாப . ைல காக ெவ ேய ெச த

ld
orlrd
wo
ok kssw
ooo
illbb
mmi
ta
e/
.m
Click Here to join our Telegram

amm
Group
grra
eleg

etel
/://t/
Telegram
sp:s
tptt
hth
வா ேகா வ , அ ம ேகா கதைவ தா
றா . வா கதைவ த பா றா . ெக பா றா ,
ெகா பா றா ஒ ப ப ைல. கதைவ ற பத ,
அ ம இண வ ைல.
வா ப தாப ேகால ைத க மன க ப த ,
அ மைன ேவ ெகா றா . இ ேம இ த மா வா நட
ெகா ளமா டா எ வா சா பாக ப த ஜா
ெகா றா . ப ெசா ைல அல ய ெச த அ ம
ப த ைடய ேவ ேகா இண றா . ஊட ட
எ ப இய ைக அ லவா? கத ற க ப ற . ைழ ேத
எ வா ேகா ெச றா . தன ள அ தைன
ேச ைடகைள கட ேச க ம த சா
அ ல எ யா ெசா ல .
கார ைத மற ேடாேம! அவ ேகா ெம காவ

அ லவா? அவைர அல ய ெச யலாமா? வா அ ம
ஆபரண கைள ஆைடகைள ப ரமாக கா ஒ
ேவைல ெம காவ எ ெபய . இ உ க ஏ கனேவ
ெத .
இ ன நா , வா எ ன அல கார எ ப
கார தைல ழா ெத . ஆ ர , இ ன
ஆபரண க ேதைவ எ ப அவ ெத .
அ னா ேஷக , எ ன உைட உ ற எ அவ
ந றாக ெத . ைர ேமேல , அ ேபா ற சமய வா
எ த ேகால ட ெவ ேய ெச வா எ ப கார
ந றாக ெத . ேகா க மா க மாறலா ;
சைமய கார க மாறலா . ம ற எ லா ப க மாறலா .
ேகா எ ப யாவ த ம ைத ைல நா ட ேவ எ
க கண க ெகா மைல ேபா ற த மக தா க ட
மாறலா . ஆனா ெம காவ ேவைல ம , கார
ப ைத ெவ ேய ேபானேத இ ைல.
வாைழய வாைழயாக அ த ேவைல அ த ப இ

வ ற . கார ப ைத ப ேப ெபா ெம காவ
எ த ெகௗரவமாக ஊ ெசா வா க . கார
ெப ைம எ ப ைற ச ஏ பட ?
ஆ அ த லாத பராபர வ ேவ கட எ ற உ ைம
கார மனைத ஒ ஷ ட அக றேத ைல. பராபர
வ இ தைன படாேடாப க எத எ யாராவ
வா காக ேக டா கார ட அவ த க
ச மான ைத அைட வா . ல இ லாத கட
எ ைலேகா இ ன தா ெச யேவ எ க டைள இ வத ,
யா எ கார ஆ ர ேதா ேக டா , ம றவ ந
ேபாவா . கா ப அ ேபா மான அ ப ம த
கட ைலக வர ேகா வ ேபசவாவ எ கார
க எ ேக பா . காக ேக ேக டவ அ ப ேய
ப பமாக ேபாவ ேபால இ .
'க ைண ஓ கட பா ந ைண யாவ
நம வாயேம' எ பா வா, ற பல எ
கார ெசா ெபா , அவைர பட கலா ேபால
இ . ந ைணயாவ நம வாயேம எ ெபா கார
தம க கைள இ க ெகா வா . ேவ எ த ைண த
க க பட டா எ பத காகேவா, எ னேவா!
கார , ேல அ வளவாக இ ப இ ப ைல.

'ந லா தா ேப க! ெப ய ேகா ேல! மகா ெப ய ெம காவ
ேவைல பா க! வ ஷ ற வ ஷ ற ேள,
எ தைன நா க ஒ ! க ேகா ெகா

வ தா, க ேச ற சா , ஒ க க ைண மா' எ
கார மைன ேபச ஆர டா டமா டா .
வ ெசா ைல நாச எ கமாக கார ப

ெசா வா . ஆனா , மைன மா இ க மா டா . "தன
ேச ற ஆைளேய நாச ெச சா ஒ சா யா . ேத
இ றவ ற ைகைய பா பா எ ப அ த
சா ட ெத . ப ப தாக க அ யா ைவ
எ ேபானா க! அ க ைல, நாச மா ேபா தா'
எ தா த வா .
'அரச அ ேற ெகா ெத வ ெகா ' எ பா

கார . 'ெபா மனா ேவ , ப த க
ெத சா தாேன' எ மைன தன ளாகேவ பா .
'ேகா சாமா ெகா வ ற மா எ க ெப யவ க
நட ெகா தா ெம காவ ேவைல, தைல ைற
தைல ைறயாக எ க வ ெகா கா ' எ பா கார .
'ஒ க ப ேல, ஏ ஆ ைளக க யாண ப க ?

ஆ டவ ைடய ப ேல ஈ ப அ க எ லா
ர மசா களாக இ கலாேம' எ மைன தலாக ேக பா .
'உ ைன ேபால உ த எ க வ வா எ எ க
ெப யவ க இ ெசா தா அ க க யாண
க காேம இ பா க' எ ெசா சா ட வ த
கார சா டாமேல ேகா ேபா வா . 'ஒ ப ைட
ேசா இர அ ' எ ெசா வ ேபால இவ வ
ேகா த கார . த வா பா எ ேக ெச வா க ல .
ெம காவ ேவைல ன ப ைட சாத தா ச பள .
ஏ ப நா க ெகா ச ட ைட கலா . ஆனா ட
இ வள தா . எனேவ, இ ப அ ப க எ மைன
சா ேசைவ ெச ய க கண க ெகா
கார எ ப ஒ ைம இ க .
'கட ட வ ' எ ஜ ெகா கார , யா

உபேதச ெச தா கா ஏறா .
- 1943, ேதச ர

ஊ
(வ.ரா. இல ைக ரேகச நா த ஆ யராக

ப யா யேபா அ த ப ைக ' ப ைட ',
'ஊ ' எ ற ப கைள ேச தா .
'ஊ ப அ றாட ர ைனக
அலச ப டன. ' ேரா த க ' எ ற தைல ேழ
கா 1935 ஆக மாத ர க ப ட .)
ஒ ம த உ ேரா வைர அவ ட வ வா வ
ேரா த க ெதா . அவ இற த றகாவ ேரா த க அவ
ப ைத றா களா? இ ைல. ெச தவ ைள ட
மா ய எ , வ ஷா க எ தைல ைற த வமாக
எ ென னெவ லாேமா அவ க வ ைய வ றா க .
இ த ேரா த க அ ண மா க தா ராஜா க க . எ த
ராஜா க ைத எ ெகா டா வ க தைலைய தட
ற . ேரா வ , பாசன வ , லவ , ஏ ம வ ,
இற ம வ , ெதா வ , வ மான வ த ய எ ண ெத யாத
வ க ம தைன றன. இ த ச ய
ம ன கைள ம தா ஆ ற எ க
ைன களா? அ ப ைன தா அ த த .
நா வ , மா வ , ைர வ எ அ ைற த
வ ஜ கைள ராஜா க க வ ைமைய ஏ ைவ றா க .
ஏேதா அ டவச தா , பா , ேத த ய ல ரா க வ
த ெகா டன. உண லாத வ க
இ றனேவ, அைவகைளயாவ வ
ெதாைல தா களா? அ இ ைல.
வ , ேமா டா எ லா ெபா க தைலவ

க ப ற . இ வள எ ேபா றன? ம த க
தைல ல லவா? எத மார ப ? ம த ச பா ப வ ேக
காண ைல.
இ த உப ரவ ேபாதாெத ஒ வ ெச த அவ
ைள க ட அரசா க ெச தத காக வ ேக ற . இ ப
வ ெகா பத ம த எ ேக ேபா ெகா ைளய பா ? இைத
ெசா ல ேபானா ெபா லா ! வ வா கா தா ேரா த
ைழ ேப ? அரசா க க ஏ ? எ க ேக கலா .
உ ைமதா ஐயா! இ தா ெகா ச ஈ ஈர க ேவ டாமா?
இ ம ைய அ பாைல டா நாைள எைத
ப ? இ வள ர ேயா நட ெகா டா ேபா
எ ப தா ஊ எ ண . ேரா தேர ராஜா க ,
ராஜா கேம ேரா த ' எ பைத இ ெபா தாவ க ஒ
ெகா களா? ஒ ெகா ளா தா நம கவைல இ ைல.
___

ப ைட
(1935-36 ஆ க வ.ரா. இல ைக ரேகச எ ற

நா த ஆ ய ெபா வ த ேபா , பல ய
அ ச கைள அ த இத அ க ெச தவ .
அைவக ஒ றான ப ைட ஒ ப )
ப எ ப என அ ைம ேதாழ ெச ல ெபய . அவ ைடய

ெபய இ னெத றா ள பர ெச வ எ ன ரேயாஜன ?
ப ஒ மாகாண கவ னராகேவா, ேகா வரராகேவா அ ல
ெப ய தைலவராகேவா இ இற தா அவ ைடய
உ ைமயான ெபயைர ெவ ப அவ ைடய வா ைக
ச ர ைத எ தலா .
***
ஆனா ஒ க வ த ேபால, ல ேராஜா மல க கா

மல , மண உல ேபா றன, ம த க ைடய
அ த மல க மண படாத ைற னா , அைவக இ கேவ
இ ைல அ ல அைவக ேராஜா மல க அ ல எ சா ப
அழகாேமா! ல ர ெப ற ேமதா களாக உலக க க
ப றா க . இ ல ைடய ேமைத ட ஏ ைவ த
ள ைக ேபா யா ைடய பா ைவ படாம மைற ேபா ற .
பல ைடய க படாத ஒ காரண ைத ெகா , அ த
ம த க ைடய ேமைதைய ம க யா .
***
ப ைடய ேமைத, ட ஏ ைவ த ள . இ த
ம நா ப ைத ஆ க வா மைற ேபானா . மா

ப வ ட க , அவ ைட ( னச ) எ வ றா
எ ப அவ ைடய கைட கால தா என ெத ய வ த .
அவவள ச ளவ ப ! எ ைன கா ெந ய
ேதாழ அவ இ ைல எ ேற ெசா லலா . இ தா இ த
ஷய ைத, எ ட ட அவ மைற டா .
***
அவ இற ேபாவத ல மாத க , ஒ நா அவ ைடய

ேபா ேத . அவ ேச ைவ த தக க
யாைவ என ச மான ெச டதாக அவ ெசா னா .
பா ப ேத ய பண ைத ைத ைவ ப ஒ இய ைக.
பா ப ேத ய தக கைள ேரா, அலமா க ைவ
ெச ல க வ இ ெனா வழ க . ேதாழ பேனா,
எ ேபா எைதேய ப ெகா ஒ ' தக
'. எனேவ, அவ ைடய ைல ர ைய ( தக ட ைத) என
ஏ அவ ப ச க ேவ எ ைன , ைக
ெகா ேத .
***
ப ெசா றா : ''வ.ரா. ேக , எ உ ைர, என த ேபாைதய

உட ெரா ப கால தா க யா . உ வ த ைடைய
உைட ெகா ெவ வ வ ேபால, எ ைடய உ
ஒ ய பைச ஆேவச வ ெகா றன. அ த வ
ச ைத ஆேவச ைத த ேபாைதய எ ைடய எ
தா க ய ைல. எனேவ என ஆ மா (உ ) ெவ ேயற, ரசவ
ேவதைன ப ெகா ற . நா உ க ட உ தர
வா ெகா ேற . தா க என ஒேர ஒ உத ம
ெச ய ேவ .''

***
க டழ ைய க யாண ெச ெகா ள ேபா காதல தன

வர ேபா ரயாண எ வள ஆன த ட இ பாேனா,
அ வள உ சாக ட இ தா ப . தா ெச ேபாக
ேபா றா எ பைத இ த பாைஷ , இ வள மன ம ட
ெசா ஒ வ , உலக ெப ய ம தனாக அவ ைடய வ
கால ேதா றாம கலா . ஆனா அ த ஷ , அவ
எ க ஒ மக தான ஷாக ப டா . அவ எ ட
ஒ தாைசைய வாவ ! அ கைட கால !
***
ப ெசா னதாவ : '' ப வ டமாக ஒ பழ க . அ

யா ெத யா . உ க ட ெத யா . ஏேதா மக தான
பாவ ைத நா ெவ ேய ெசா ல ேபாவதாக மைல க ேவ டா .
அ ேபாைத க ேபா மன ேதா னைத, உலக
ேதா னைத, ந நா நட த ர ைத, ச பவ ைத
நா ைட ைய ேபா எ ெகா வ ேற . இ
எ ைடய ெசா த . இ த ைட ைய உ க ட ெகா
ேபா ேற . நா மைற ேபான ற அைத ப
பா க . அ உ க மன தா அைத
எ ப ேய ர ர ெச ப ேக ெகா ேற . இ தா
க ெச ய . ேவ ய உத .
***
ந ப ைடய அட க ைத ய ேத . இ த ைட ைய ர
ஷய ஏ இ வள ஆவ ெகா றா எ அ ெபா
ெத ய ைல. ேம அவ எ த . ச க வாதமான
ஆைசைய ெவ கா யவர ல எ றா இ த ஆைச அவ

ஏ எ எ ேன . "ெச ேபான ற , எ உடைல
ேதா ட ைத க ேவ '' எ ல உ எ
ைவ றா கேள அ த இன ைத ேச தேதா ப ைடய ஆைச
எ எ மன ர யாக ட எ ேன .
***
ந ப மைற ஒ மாத ேமலா ட . அவ என

உவ அ த இர டா ர களட ய அவ ைடய
ைல ர ைய கா , அவ க அட க ட ெசா ன, அவர
ப வ ட ைட ெரா ப ைல உய த எ பதாக என
ேதா . உலக பல த எ பா க . எ றா , என
உய வாக ப ட ஒ வ , ஆ ர கண கானவ க
உய வாக ப வா எ ற ைத ய உ என . அ த ைட ைய
ப க ப க, நா ேபாேன . இைத எ யவ ெமளன
வா ைய ேபால, மர க ைடைய ேபால இ த என
அ ைம ேதாழ பனா எ என ஆ ச ய !
***
க தா அவ க உலக மகாக எ ற ைட த . அ
ைல த கால மா இ ப வ ஷ க ளாகேவ தா .
ஆனா தா ேகா எ ப ேமலா ற வய . அவ ைடய
க ைதைய இ ெமா ெபய இ ேமதா க
ந ம ைரைய அ ெப ற ற தா தா உலக
ம . நம பார யா அவ உ ட வைர
ெப யெதா ைடயா . ப ைட ைய இ த ெப ய
இன க ேச ப தவ எ றா , ல ம ெபறாமேல
இற ேபா றா க . ம ல ட கால தாமத
வ ற . இைத ெத பத காக தா பார யாைர
தா ைர நா ச இ த .

***
த க வா ைகைய ெத வாக ெவ ேய ெசா

ெகா ள ச ப வ க ேக ேதா தா . ள பரமாகாத
சாமா பைனயாவ ைல. அத ெவ உலக ம
உ டாவ ைல. ஒ வ ெப யவ எ ப ேப ேச
தா னா அவ ெப யவனாவ சய . அ ேபாேவ ப ேப
ேச ஒ வைனைப யமாக அ டலா . இைத கா
இ ெனா ஆ ச யமான ைத இ ற . ஒ வ ப னா ர
கண கானவ கைள ைப ய களாக, டா களாக, ேகாைழகளாக
ெச ற ைத உ . இ ய ராஜா க எ ற ட தா
ப தா ேகா ஜன கைள அசட களாக அ ட ைத
எ ேப ப ட ைத!
***
ேம ெசா ன ைத க படாதவ ப எ ப அவ ைடய

ைட ந றாக ெத ற . இ த ஷ சா சயமா
வ எ ல ந றாக ெத . ஆனா சாைவ த க
அவ களா வ ைல. அதாவ அவ க அ க
ெத . ஆனா சாைவ எ ேபாரா அைத மா
மன ட அவ க ைடயா . ப அ ெத
வா தவ . அ த ெத த தா ேபால ட
இ மானா , அவ ைடய ைட ைய நா ர க
ேவ ய ைல. அவ ைடய ய ச ர ைத ம றவ க ட
எ பா க .
***
1900- வ ஷ ஆர ற ைட . 1931 ஆ வ ஷ கைட

ப ைட ேச வைடய ப த ஏ ப ற .

ம த கைள ச பவ கைள ப யவைர ச யான
ைற ேந ைமயான அள ப தம அ ராய
ெகா பைத க நா ர ேபாேன எ
ெசா லலா . எ த எ த பா இ ேமா எ றா கேள,
அ உ ைமதா எ ெத ய வ த . ப எ ற ைட
எ ற ச ப ற . பைட ரேம ர . ஆ டவ
ைலைய யாரா அள க ! ஆனா எ ேலாரா அ ப க
. இ ப ைட ைக. உ க எ ேலா
தமானா அ க ெசௗக ய ேச த ெபா ெவ ேற .
- ' ரேகச ' ஆ ேவ அ ப த , 15-7-1935

What is Poetry?
(1930- இ வ.ரா. ைற இ தேபா பல ேநா

தக க பலவைக இல ய வைககைள
பைட தா . அைவக ஒ ஆ ல எ
க ைத? எ ற தைல எ த ப ட றனா க ைர.
ைற அவ பல கைள ெகா த ய
அ கா David Abernathy Greenwood எ பவ ேக
அ க ைரைய சம பண ெச தா . V.Ramaswami
ayyangar; convict no. 1557 எ ற
காண ப ற . 1930 அ ேடாப மாத 6- ேத
11- ேத இ த க ைர எ த ப ட .)
One of, Moliere's characters asks another as to what is poetry,

That which is not prose, answers the other. And pray, what is
prose, queries the first. That which you are talking,' replies the
second. 'So I am talking prose all my life without knowing it,' the
first character soliloquises rather loudly. Lately an young man
rather bluntly put me the question. "What is poetry?" might have
answered in the old Baconian way by asking him to tell me what
is not poetry. But that would be evading the question though my
counter - question IS quite relevant and gives him an answer in
a rather vague, indefinite manner. Mazzini tried his hand at
drafting a clean, concise, definition of poetry. Finally he gave up
the attempt in despair, if not, in disgust. He exclaimed that none
of us can give a definition of a gentleman. He contended that,
like a gentleman, poetry can only be recognised, experienced,
realised appreciated. To most, poetry is mystery, if not, glorious
mysticism. Verùm confound metre with poetry. Metre may be one
of the requisites for But metre by itself is not poetry and cannot

be poetry. Others would insist us to believe that rhythm is poetry.
Here again, we meet with the same difficulty as in metre. Rhythm
and metre can constitute a song. But the issue resolves itself to
this. Is song poetry?
Primitive people had plenty of songs. But there was no poetry in

their language. I admit that they may have experienced poetry in
their own lives But their language and ideas had not much of
poetry in them. This surely brings us no nearer the solution. Not
merely metre and rhythm but also language and ideas are quite
necessary for poetry.
***
The other answered style is the appreciation and use of the

proper word in its fit place.
The genius of Swift would not bear the superfluity in the other
man's definition but he quietly said that style is the use of the
word in its place. We must admit that we cannot improve on
Swift's definition of style. His definition is at once crisp, graceful,
concise and pregnant. Swift's Gulliver's Travels is a masterpiece
for style, satire, imagination and invective. Robert Louis
Stevenson is another master of style. The trouble about these
two authors is that you cannot find a superfluous word in their
composition. They are so precise. Yet their precision is so
delightfully elastic that you wonder at the mystic and mysterious
expansion of the words to undreamt of possibilities. In marked
contrast to these delightful authors, we have the dreamy Walter
Pater and Rabindranath Tagore. One is simply surprised and
stunned at the prolixity of their diction.

Their only object in their composition seems to be to build vague,
fantastic and huge word pictures. The two latter claim to be not
merely authors but superior artists. I do not deny the fact that
their word pictures leave a pleasurable but indefinite sense of joy
in the nerves. But I do ask whether what they have written can
be called poetry.
Their critics assert (they challenge the world to disprove it) that
theirs is a superior kind of poetry which ordinary mortals may not
well be able to realise. The assertion of these critics amounts to
this; that poetry can be understood and appreciated by only a
very few.
Perhaps, the critics are less bashful than the poets themselves.
Do we not find in ordinary experience that the heated sand
scorches the people more than the great sun himself? Let us not
pause to answer the critics. We cannot Shence them. We dare
not oppose them. "They are these if chosen cannot silence them.
We dare not oppose them "TH knights errant for the womanish
and bashful poets. Ours is a more serious purpose. We propose
to be earnest students of poetry and not its critics.
The expansion of language brings with it the formation of style

and development of knowledge. Knowledge, you know, can come
only though the following instrument (1) object (2) association (3)
experience (4) imagination (5) institution. Perfect knowledge
becomes possible if these efficient instruments are in active work
and co-operate with one another harmoniously. Language
develops knowledge and knowledge helps common sense to fix
itself. Metrical and rhythmic songs do not find favour with the
cultured. Why? Because they lack the grace of language born of
knowledge. Clean ideas, knowledge, culture and common sense
go together. If there is a tinge of imagination in them, they
become beautiful pictures. Walter Pater's writing is called prose
poetry by his ardent admirers. But I deny the statement and the
claim thereby made. Yet my own denial of the claim on behalf of
Pater's writings does not bring us any nearer to the solution and
definition of what poetry is and what it is made of. I confess that
I experience the same difficulty as Mazzini experienced, in my
attempt at defining poetry. I cannot put it and screw it within the
tight corners of a rigid definition. But why should I attempt to do
the unattemptable and unacomplishable? I cannot plead
inadequacy of the medium of language. I cannot plead want of
understanding. The world has wonderfully developed. I cannot
plead want of culture amongst my readers. That would be
blasphemy and untruth, not to speak of the absurd arrogance the
statement reflects on myself. I should but plead that poetry is
indefinable. For then it would be a reproach against the English
language which has almost become the language of Supermen
like Bernard Shaw and others. I can only plead my own
incompetence for the task. If that is so, why should I attempt it?
My attempt is surely not the result of arrogance or vanity. But it
is only the honest endeavour of an earnest student not merely of
poetry but of mankind.
Probably the word mankind, is the key to the understanding and

invention of many a new and knotty thing in the world. They say
that necessity is the mother of invention. My love for mankind is
so immense that in sheer desperation I have attempted at a
thing where I know, mighty geniuses have failed. But Oliver
Goldsmith somewhere says that failures are pillars of success. If I

succeed where others have failed, I will be called a successful
man and if I fail, surely I would add one more pillar for success.
It is only in that spirit that I go on to define poetry not merely
for others but for my own enlightenment and edification. My
method in this attempt would follow the traditional track of proof
by exhaustion. I would like to call it proof by assimilation. When
two people wrestle and if one gets tired and exhausted and
beaten, the other surely can be said to have assimilated his
antagonist. As one famous French Marshal put it, the process is
called the nibbling process.
To cut the Gordian knot as Alexander did, is easy enough. It

may put an end to a vexed problem but the problem is not
thereby solved. With regard to poetry, I might follow the clever
trick of Alexander. But I possess neither his heroic valour nor a
set of admirers to boost me up. So I must choose the humble
process of halving the problem, neither evading it as Bacon
would have done nor putting an end to it as Alexander has done.
There are two weighty reasons why I cannot follow the risky
footsteps of my mighty predecessors. Poetry dces not evade me,
even though I might try any length to evade it. Poetry is
imperishable and indestructible even though individually could cut
it to million atoms and pieces. Every atom so formed, every
piece so found would breathe a million more lives than poetry in
general could breathe out. Poetry if it is cut and hacked,
becomes at once shapely and graceful in form, pregnant with
meaning, inspiring in feeling and devastating in its general
influence. You cannot murder poetry.
Poetry is made of such delicate stuff that if you prick it, it will
bleed. Poetry is so sensitive. We have heard of notorious asuras
who have got boons through their terrible ordeal of tapasya that
they should not be destroyed through this agency or that; giving,
in the bargain, a list of innumerable agencies. Poetry is one such
Devil if you like, with this difference; that the more you hack it to
pieces, the greater is its vitality and life and still grander is its
form and grace. Poetry is asuric as well as angelic. In its asuric
aspect, it devastates mankind. In its angelic aspect, it brings joy,
peace and plenty to the grovelling mass of men steeped in
sufferings and sorrows that encircle them and tighten their grip at
every stage and in every conceivable form. Byron and shelly are
asuric poets. Keats and Wordsworth are angelic ones. Byron
vomited blood of passion, hate, ridicule and rage. Shelley
promised vengeance to the tyrants and breathed out
uncontrollable primitive energy through his terrible poetry. Byron
and Shelley were Titans in the garb of Devils. To them, God and
Devil are one and the same. The one can easily take the name
and form of the other, without much conceivable damage to the
common fund of human ideas and aspirations. Devils they might
have been, in their private lives and in their public effusion. But
nonetheless, they were harbingers of human freedom in its
inverse form. Instead of getting down from above, they made
forced marches from the valley to the steep and perilous peaks.
Anything savouring of fetters they rejected with supreme
unconcern and scorn. To them, to Byron at any rate, man is
flesh and blood with all the passions he is naturally heir to.
Anything of mystic ardour, Byron abhorred with all the ardour and
vehemence of primitive man. Byron was a born rebel. Byron
unquestioningly followed where his primitive, uncontrollable,
uncontrolled instincts, courageous feelings and ideas led him. His

was not the mood to reason why. He was a true soldier, true in
life as well as in death. But Shelley, though he shared the asuric
swabhava of Byron to an eminent degree, was more mystic and
less material in his conception of nature - bound man. His
"Prometheus unbound" becomes so vague, mystic and terrible in
form and radiation that you are at a loss to know whether he
lost his mental equilibrium.
But poets are the natural vehicles of nature in her function of

conceiving and propagating ideas and forms among mankind.
Nature rushes, in all its nakedness of madness, to the poetic
corner of the human mind. The angelic poet receives it,
assimilates it, beautifies and sends it out in sweet cadence,
graceful form, rhythmic ideas, and soul-ravishing pictures. But the
asuric poets too welcome nature but they are in a hurry. In their
eagerness for . service to mankind, they dare not stop nature in
her mad career and so they send her out in fantastic and terrific
forms, cursing humanity for its meek subservience and promising
plenty to the rebels and vowing death and thunderbolt to the
tyrants. Assimilation is one grand process that nature has
trickishly invented for man's growth and salvation. Obstruction is
meant for this doom. Asuric poets dare not assimilate nature's
stern message. They simply vomit them out in all imaginary and
terrific forms. Asuric poets are the servants of nature. All the
same, they are nature's own. Nature cannot afford to disown and
disinherit them. Mankind cannot afford to look with unconcern on
asuric poets and their terrific explosion. To Keats, "a thing of
beauty is a joy for ever." This world is, to Wordsworth, God's
own garden tended by Him and nursed to its full stature. There
are no rifts in their lutes. The muses of Byron and Shelley are

terrible war horses excited by their own mad velocity and
purpose. The muses of Keats and Wordsworth are stately mares
adorning a marriage procession. They are dignified and move
with cultured and graceful steps. But the muses of Byron and
Shelly run madly hither and thither with a terrific velocity which
works their ultimate doom. Byron and Shelley died of their own
impetuosity and uncontrollable passion. Keats out of shyness,
faded away like a delicate flower. Wordsworth was hypersensitive
and halting in his message. Byron and Shelley were enveloped in
clouds of smoke of passions. But Keats and Wordsworth had the
sweet and serene fragrance of beauty and harmony encircling
them. Keats could not find a false note in life. Wordsworth found
serenity and calm amidst conflicting human passions. The last
two are the peaceful. peace - loving messengers of God. The
first two were harbingers of terrific and naked nature. Keats loved
his flower. Wordsworth his lakes. But Shelley and Byron revelled
in tumult maddened over war and wrangled with mankind for
uncontrolled licence which they called freedom. But yet, all the
four are born poets. They are the Salt of the Earth and nectar of
heaven. But above these four. stalks in, slowly and in no mood
to hurry and bustle about, the giant and lovely figure of
Shakespeare. To him, "all the street is a masquerade when he
passes by." Nature hides nothing from him and he hides nothing
from mankind. I wonder why Bernard Shaw and Tolstoy are so
uncompromising in their undervaluation of Shakespeare. I can
attribute no mean motives to them. They are themselves mighty
geniuses in their own way. Somebody wrote that they produced
terror in the hearts of mankind, other poets and dramatists will
burn a number of villages while Shakespeare will produce the
same effect gently dropping a handkerchief in a crowd. The idea

is so Shakespeare - like! Shakespeare possessed the master-key
for human psychology and passion. Humanity was open same to
him. There is no excuse for Bernard Shaw about his opinion of
Shakespeare except his curious habit of differing from the
received and fixed notions of society and his
own colleagues. As for Tolstoy, his spirituality must have made

him an entirely untrustworthy critic about matters mundane. I
cannot accuse Bernard Shaw and Tolstoy (with regard to their
criticisms about Shakespeare) with amour propre though they had
plenty of it in their own lives and writings Carlyle might have
devoted a whole book for hero - worship. That is his lookout. But
Bernard Shaw and Tolstoy are essentially idol breakers. To them.
this age-long idol worship of Shakespeare must have come as a
shock, a nuisance and an unpardonable crime. I do not think that
it was their idea to displace Shakespeare and get into his peeta,
for a further continuation of idol worship. I dare not suspect the
respectable couple about their transparent sincerity of criticism
which is absolutely motiveless. But only, I cannot agree with
them.
Shakespeare is the Avvai of England, full of wisdom and

common sense. He blinks at human weaknesses, and shares his
hearty laugh with his comrades who are none other than the
whole humanity. His laugh is not bitter but sympathetic. He
makes a clown of nobody, not even his Falstaff. Falstaff has his
own abundant measure of wisdom and common sense. Least of
all, Shakespeare does not make a clown of himself which most
poets and authors do after they exhaust their mission of
interpreting God given message. Shakespeare wrote because he

had something to say and not to say something like several
poets and most Poets laureate. Shakespeare's mission in life was
the biggest one of poet of first rate quality. He did not do things
haltingly. He never hesitated. He did not fly at tangents he was
not mad or excited in his writings. He was the master pilot. He
knew the nature of the ship he was steering in all its bearings.
He tried to cheat nobody; and nobody could cheat him. He will
laugh at everybody and he will allow everybody to laugh with
him. Even if anybody laughs at him, he is so great that it would
scarcely touch him and if it does touch him, he will drown the
other's laugh with his own bigger grin. Shakespeare harbours no
feeling of enmity towards anybody. Are we his equals to be hate
by him? He is far too high and noble. His is a big heart and he
possessed a bigger soul. His abuse leaves no rancour behind.
His laugh is not malevolent. His criticism is not bitter. His
observations are profound, wise and far reaching in their
implications. Christ took upon himself the burden of sins of
humanity. He delivered his sermons on the Mount. But
Shakespeare undertook the task of cheering the chilled and
depressed hearts of mankind, and the released them from his
inevitable theatre. Christ suffered on the cross for the miseries of
mankind. Shakespeare simply laughed at human miseries and
sufferings. As a constructive genius and poet, he has no equal in
all Europe. He makes things pleasant in a simple but queer way.
He makes the flesh of humanity creep in a whimsical but, none
the less, effective manner. Shakespeare is the best companion
for depressed nerves; for garrulous cold men, their audience and
counsellor, for clowns, their master, for proud men, their whip, for
warriors, their companion in arms; for miscreants, their magistrate,
for thieves and murderers, the unerring policemen; for the flock,

their shepherd; for jovial, happy go lucky fellows, reveller; for
conspirators, their arch - conspirator for revolutionaries, their super
revolutionary. Jesus Christ summed up humanity in himself in his
own way. He is a saint and seer. Shakespeare also summed up
humanity in his own inevitable way. He was a poet, nature's
darling. Christ took humanity seriously and suffered for it.
Shakespeare took humanity as a huge theatre and he laughed at
it and with it. Christ was so self - centred as to make his life his
life a tragedy. Shakespeare developed such an expansive heart
which made him explode with laughter and lead a merry life but
not a comic one. To most my comparison of Christ and
Shakespeare may sound odd and seem invidious. We are so
hidebound by stiff formalities that any slight deviation from it
sends an electric shock through our body. I am not asking
people to become thick skinned. But I do crave forbearance from
them to put my common sense point of view before them for
their consideration. I may not care for a favourable disposal from
them. I am aware that I may be coupled with Bernard Shaw as
a heretic on quite different grounds. I may not be happy with
Bernard Shaw as companion for the simple reason that he would
try to convert me as his audience and preach to me his heretic
notions of marriage, religion and socialism. He may not care for
my company because the moment I am put into his company, I
will begin to idolise Shakespeare and bore him and possibly
make him fidgety and quarrelsome. Neither of us can stand each
other in impudence and impertinence. That is the secret of the
whole affair. With all thing said and countersaid, Shakespeare
stands even today as the first of European Poets. This need not
alarm my friends the Continental critics and poets. Even the most
parochially - minded Continental critics cannot brush aside the

gigantic influence Shakespeare exercises even today in the hearts
of European humanity. I am almost tempted to say humanity in
general. Shakespeare's characters - almost without an exception
are robust, active and full of common sense. You cannot take
any of his characters by surprise. They are always ready,
prepared for any emergency. But my critics may point their finger
at Hamlet. But Hamlet is a one-idea character. His one-idea was
vengeance for the murder of his beloved father. One-idea man is
like a horse in blinkers, like a mad man run amuck, like an
elephant running away from the control of the mahout. Bradley
and other critics say that Hamlet was uns steady throughout the
play. Except Polonius, Hamlet was the only man devoted single -
heartedly to the one purpose of his resolve. The mistakes foisted
upon Hamlet are not his own. They are the mistakes of the other
character. They wrong character was in the right place.
Shakespeare made this arrangement purposely to show in bold
relief the self-willed nature and the single - minded purpose of
Hamlet. Shakespeare worked out the tyranny of nature in Hamlet.
The disposition of the other characters were so arranged in such
a kaleidoscopic character as to make nature visible in its entirety.
I do not propose to analyse the other plays of Shakespeare. That
is not my purpose. I only took Hamlet as a sample to
demonstrate to the world that Shakespeare had in his hands all
the cards of nature; trump and others.
Mazzini divides poetry under two broad headings; sentimental and

action-during. His idea probably was that sentimentality has no
place in life, having nothing to do with its practical side. But
Sterne's Sentimental Journey is more practical in outlook, design
and execution than all the records of bloody wars and all the

reports of a disarmament commission. He looks upon Byron as
the noblest of poets of England. Mazzini is a patriot, prophet,
revolutionary, conspirator and poet in turn. He sacrificed his
poetic muse at the altar of service of his mother country, Italy.
He was always itching for some action, be it right or wrong, be it
well - planned or ill - executed. With a revolutionary's
boisterousness, a conspirator's zeal, patriot's ardour and a
prophet's remorseless law of logic, he looks at everything and
weighs them. I will simply put it down that normal judgement is
not his virtue. Even granting that Byron was a poet of action, we
search in vain for such action - inducing poetry in Byron's works.
Byron's Don Juan is an unmannerly rake, having no remorse for
his sins, absolutely feelingless towards his victim. Don Juan in his
childish vanity puts the misery of his victim to the Credit of his
magnetic personality. Byron's Childe Harold is nothing but a
sentimental pilgrim. Bunyan's Pilgrim's Progress is surely better
any day than childe Harold's rigmarole of a pilgrimage. His
"English Bards and Scottish Reviewers" is not poetry at all. It
contains in metre vehement attacks against Justice Jeffrys, the
tyrant critic of Byron's days. Byron's Prisoner of Chillon is the
only piece worth calling good poetry. Its matter, manner, design,
execution and culmination have got all the graces of genuine first
rate poetry. Byron's thirst for freedom and his siding with
countries which struggle for liberty and his final daring sacrifice
for the Greek cause must have evoked from Mazzini warmest
praise. These may entitle him to a place along with men of
action. But to say that Byron's poetry is action - inducing, is to
overdo. the thing and get confused in the bargain. According to
Mazzini, Wordsworth and the lake poets, Browning and Rosetti,
are sentimental poets. He whom Mazzini misses in the thick of

revolutionary activities, probably gets dubbed by him as
sentimental. Patriotism, is after all sentimental. I do not know how
Mazzini the patriot, could be anything else than sentimental.
Sentimental cannot certainly mean ease - loving, because we
know from experience that the sentimental men are the most to
fret and fume. Even granting that Mazzini's two broad
classifications are correct., where does Gray come in? His is not
sentimental poetry nor is it action - inducing. Grays' Elegy in A
Country Churchyard have almost become household words in the
English speaking world. What about Robert Burns? The fact is
that poetry cannot be partitioned, grouped and controlled. Poetry
is as much expanded as humanity itself. Can you dare divide
humanity as sentimental and practical only?
Poetry is not will of the wisp. It is not the tantalising horizon. It

is concrete but yielding. It is solid but elastic. It is picture but has
life. It is form but has movement. It is ideas but has got rhythm
and metre. It is full of sense but too full of imagination. It excites
but does not inebriate. It gives you solace but does not send you
to sleep. It gives you peace but never the peace of death. It
gives you life but not the longing to waste it. It checks you but
does not stop you for long. It appeals to your heart, induces your
brain to activity, lifts the depression of the nerves. In fact it does
not do these things in parts or in instalments. It changes your
whole being. If Sri Krishna with his Viswarupa Darsanam takes
up the flute and sends electricity - charged messages in the
shape of songs to the innocent cows and the ever vigilant and
boisterous Gopis, that surely can give you an idea of the
expanse, function, nature and the necessity for poetry. Poetry is
not controlled by time, place and circumstances. You cannot allot

a space for it. Poetry covers all space. You cannot measure the
speed of Poetry. Because humanity's march measures the speed
of poetry. You cannot fix poetry to the rigid rule of circumstance.
Circumstances are but the instruments of poetry. If it is so, why
should poetry be controlled by the rules of prosody? It is a nice
question. Tennyson says that observance of laws ensures man
his greatest freedom and movement. This may seem a paradox.
It is absolutely true, nothing short of that. To be shapeless is not
to be recognised. To break the laws is to head for anarchy. To
lose the rhythm is to lose the soul. To lose the metre is to make
it prosaic. To divorce the ideas is to take away the life of poetry.
To take away imagination is to spoil the beauty and waste the
color. A complete and perfect picture must have its symmetry and
proportion. In short, it must obey certain laws of painting. Obey
the laws of painting, then you can see a full developed picture.
So is the case with poetry.
Authors can be made but poets are always born. Between the
poets and the critic, there ranges a group of men who take to a
minor key and yet sing melodious songs. Such is the case with
Gray and Goldsmith. Both of them are not poets in the special
sense of the word in which I have been using it. Neither are
they critics. What then is their connection with poetry? They are
not propagandists for poetry. They please you with their melody.
They enlighten you with their ideas. But they cannot stupefy and
satisfy your being, with the vibrant, soul - stirring music and
movement of poetry. They can but lead you to the dazzling
heights of imagination to show you there from that there are yet
untold possibilities of genuine poetry. Theirs is not altogether a
false coin; neither does it possess the natural and gentle ring of

ture poetry., At best, they are traveller's guides on the highway of
poetry. I dare not call their poetry hybrid and damn my own
judgement and soul. These minor poets as I would like to call
them, are the real brokers between the mundane world and the
singing poets. They do lasting service to humanity in making
people understand the true nature and quality of poetry not
presenting themselves as models to be avoided, not as models
to be improved but as sure signposts for the hungry wayfarers
panting on the road to poetry. They are as useful to poets and
humanity as appendices are essential for books.
Dictionaries are reference books for language. Similarly minor

poets are the reference authorities for humanity to understand,
appreciate and enjoy true poetry. Minor poets are the interpreters
of genuine poets, to nature born, in poetic form and metre. Even
in our unseemly hurry to reach upstairs quickly, we are never
deluded into the belief that the staircase is superfluous and can
be dispensed with. It may be that brokers make more profit than
the producer. While the producer's income is constant and
permanent, the broker may lose his trade and vanish into space.
We have seen minor poets. idolised in their own times, reach the
giddy heights of fame and popularity. while the true and genuine
poets suffer silently all the agonies and tortures of their genius.
In case of famine for good poetry, lesser lights have got to
incredible eminence. But with the advent of the genuine light, the
lesser ones shrink to their own size and capacity and do not
shine and radiate beyond the cases in which they have caged
themselves.
Wordsworth had long to suffer the usual oblivion and neglect of

the world. But Southey shot out to public gaze within the winking
of the eyes. As swiftly as Southey found himself idolised, so
swiftly he found himself deserted and neglected except for an
occasional sneer and a bitter reference about the king's poet with
his honorarium and court status. Was there not plenty of metre
and ideas, grace in Southey's poesy? There was; yet it was
discovered not to be poetry. Wordsworth Michael may be long,
tedious and discursive. But nature unbosomed herself to him; and
he is remembered while Southey is only a name to be noted
down by successive writers of the history of English literature.
Wordsworth's "We Are Seven" is perhaps the best I have seen
amongst ballads. No other ballad can beat it in conception,
simplicity of diction, in its naive argument. Its marvellous lucidity
and grandeur of intuitive perception. Cowper's 'John Gilpin' is a
fine piece, no doubt. But it cannot take precedence over "We Are
Seven," of Wordsworth. Matthew Arnold's "Forsaken Merman" is
an excellent piece of good poetry. It is the work of culture, art
and poetic genius, all working together in a harmonious whole. Its
bathos is inevitable; and the abundant love underlying its
conception is hard to beat and excel. A tedious prose writer and
an awful repeater, albeit a clear thinker, Matthew Arnold
somehow managed to give us this "Forsaken Merman' as a
permanent holiday present. Shelley's 'Ode to the Skylark can be
said to be the best ode in the English language. I would have
said the best in the whole world but for the fact that two rival
claimants have come upon the scene to take the first place
bracketed.
Andal and Manikkavasagar have both written odes on the skylark.

They are real songs from heaven wafting their sweet music all

through the space. Manikkavasagar, the bhakta is more restrained
than the turbulent rebel and lover. Andal. Andal is more like
Shelley in Swabhava but simply beats him at short notice by the
instinctive spirituality and resignation which is at once graceful,
natural and lovable. Hers is not the feckless abandon of Shelley.
But her abandon is dynamic and never goes out of bounds.
Nobody can stop her in the name of the king and say. "Half,
who goes there." But Shelley in his moments of fitful abandon
should be called to order, if only to point out to him that the
poor humanity would be all right even without his rebellious
genius. Andal is love itself. But Shelley is passion incarnate.
Andal is a delicate blossom. But Shelley is a sharp rapier. Andal
is the South sea breeze, but Shelley's is summer storm. Andal is
a born lover. But Shelley became a mental rake by his own
declamations.
Andal is meek. Shelley is haughty. Andal resigned herself

completely to God and made herself over (body and soul) to him.
But Shelley was self - centred, cold and selfish by circumstances
which successfully conspired ágainst him. Andal is beloved of
God. But Devil marked Shelley as is own man. Andal's love for
mankind is constructive and consoling. Shelley's is destructive and
devastating. Except for their respective odes on Skylark, there is
no meeting ground for their geniuses.
Manikkavasagar is more cultured and polished in diction and

conception than Andal, if less inspired than she was.
Manikkavasagar laboriously, methodically and like a gentleman
and bhakta opens out his heart to his maker. Andal simply
rushes after God post haste. She dare not tarry on the way. She

runs with a love-sick heart but not with wounded pride as Shelley
would do. Andal's bosom is ever open to God to come, dwell
and dominate. Manikkavasagar's diction is cultured and artistic.
Andal's is dynamic and poetic. To Manikkavasagar God is his
maker, To Andal, God is her lesser half; she herself being his
better half. Manikkavasagar supplicates God where as Andal
orders him about. Manikkavasagar is a constitutionalist. Andal
looks as if she is the chief protagonist of the suffragette
movement. Her scorn for self conceited human males is summed
up in one pithy and pregnant word ; Manisan'. Manikkavasagar
converges men's mind towards God by his heart - piercing music
of prayer. Andal draws humanity to herself and concentrates it
there for she and God are one and indivisible. This audacity of
conception and conviction I have nowhere else met with. What a
distinctive honor for the Tamilians to have God as their son-in-
law.
***
Turning our attention elsewhere, we come to our own dear

Hindustan. I have not the good fortune to read the poets of
Aryavarta in the original. If I had courted imprisonment in the
prime of life, in all probability. I might have come out as an
accomplished linguist. But this is, at best a speculation., the joy
of dream or the misery of failure. I dare not approach Valmiki
and Vyasa, with the scrappy knowledge that I possess of the
“divine language." I can only approach them through a Griffith, a
Romesh Dutt or a Ramanujachariar. The first two are unreliable, I
am told, for faithful translation. On the authority of Subramania
Bharathi I have it that Ramanujachariar has done ample justice to

Vyasa and his Bharatham. It means only this, that Valmiki is a
master. Valmiki's love of nature is unbounded; but his knowledge
of mankind is simply surprising and stunning. To me it is a
problem how Valmiki the ascetic whose body and head too were
covered by mole hills of ants, could manage to have such an
indisputable, enviable knowledge of man. We are told that he
spent the best part of his life plundering and murdering men. Just
as Vasishta has almost become a legend, a demigod among the
rashis, Valmiki has become a sacred legend among poets of
Hindustan. Valmiki is poet, prophet, warrior, householder,
counsellor, practical administrator and story teller all rolled in one
harmonious whole with scarcely a rift. His Ramayana is history,
philosophy, biography, treatise on administration told in simple
diction but sweet in its cadence. His spirituality is not of the
obscure and metaphysical variety. His preaching is not technical.
His poetry is soul. ravishing and devouring.
It is the essence and characteristic of the soil of Hindustan that

its poets and law - givers are plain - living and high thinking. You
cannot meet with tragedy in the old literature of Hindustan. The
Gods of old Inid are not idlers watching the miseries of man up
to the tragic and of his life. They wait up to his breaking point
and rush to his succour. Such a dynamic faith in God, and such
an unshakable optimism in life cannot be met with outside of
Hindustan To read Valmiki is to understand the sacredness of
language. To live in him is to get the inexhaustible solace for life.
To follow him is to have solved the intricacies of life and thereby
its centre of gravity. To me, Valmiki is a hoary. legend becoming
youthful and fresh day by day. But Vyasa is less a lover of
nature than Valmiki. Vyasa seems to have concentrated all his

attention and his matchless genius to the solution of the
problems of life and government that accumulated in abundance
since Valmiki. His practical outlook on life is commensurate with
his poetic genius. The one part of his genius is supplementary to
the other. To read Bharatham is to accumulate knowledge, to
have a conception of the human problems of life audaciously put
forward and equally audaciously given solution to. Mahabaratha is
nothing it if is not a granary of knowledge. Valmiki sums up
humanity in his idol Rama. Vyasa splits Humanity in so many
rich, adorable characters, which added up, would bring humanity
to it sum total. I dare not make an impertinent advance to
Kalidasa. I know nothing about him except the traditional joke
that he was a poetic rake outmanoeuvring the vaidics and their
shastras at every corner and routing them. About others, I know
still less.
We shall now turn our attention to our own Tamilnad. The

outstanding figure in Tamil life and literature is Avai. We know
almost next to nothing about Avvai's life, not because it was
obscure and her teaching was obscurantist in character. Awai has
become Tamil life. It would be truer still to remark that Tamil life
has become hers. Her activities of life are manifold. She was an
old spinster and an apparent tyrant. Under her apparent tyrannical
outside, there glowed inside of her a heart soft and mellow, rich
and ready, sweet and service - seeking. She is one of Plutarch's
heroes, stern, austere and unbending in appearance, but simply
yielding and loving even on a show of misery and helplessness,
in the world which surrounds her. Her common sense and
wisdom are scarcely to be imitated. It would be so difficult to find
the equal of her.

Valluvar is the quintessence of wisdom and practical intuition.
Valluvar will never fail the hungry and anxious student of life. His
'Thirukkural' is an inexhaustible storehouse of practical intuition.
Yet he does not appeal to me so much as Awai does. Awai
simply merged herself into the life of Tamil humanity. But Valluvar
preserves his individuality so distinctly and ceremoniously that
common people dare not take liberties with his mighty soul. Awai
would have no objection 0 I fancy she should welcome it - if you
sit on her lap like a good child. But Valluvar would keep you
away at a respectable distance. Familiarity with Awai is a liveable
thing. But familiarity with Valluvar is an impossibility. He has got
his love for the suffering mankind. But his love is of a puritan
variety that cannot be trifled with, with impunity.
Next comes the majestic Kamban in all his grandeur. His

depiction of Rama is more to be admired and less to be pitied.
Kamban. has that rare virtue, the virtue of poetic justice. Poetic
justice is almost on a par with legal fiction. Poets will take all
sorts of liberties under the shield and cover of poetic justice, a
thing least understood by the lesser mortals. Kamban's love of
justice and fairplay is unparalleled. His Sita is a perfect type of
womanhood. Valmiki is not Kamban's equal in the characterisation
of Sita. Kamban is a lesser lover of nature but a more profound
student of mankind than Valmiki. Valmiki revelled in his forest
scenes but Kamban was ecstatic over his cities and their
inhabitants. Valmiki loved the green and thick foliage that abound
in forests. But Kamban gives a striking and vivid picture of the
eyes of the women of Ayodhya, which were riveted on the
magnetic personality of Sri Rama. Kamban had a supreme trick,
a trick of his own which has never been found to be imitated

successfully - the trick of using finite verbs in quick succession. It
is so easy and natural with him. There is no effort in him. This
trick of his adds to his grandeur of style and the graphic nature
of his description. Kamban's poetry is one of ease and no effort.
Pitched in a minor key but none the less graceful and true to life
and nature is the poetic genius of Pugazhenthi. Pugazhenthi's
alliteration is a loveable thing. He does not spoil his flow of ideas
by forced alliteration. Alliteration comes to him so naturally as
swimming to a fish. He has not left for us much. He was a
jailbird. He is credited with having been the author of 'Alli Arasani
Malai' etc. during the course of his life in jail. These skits in
verse are quite enjoyable and they are read and relished even
today by the mob. About Silappathikaram, my judgement is
superfluous. Bharati has already given his verdict shortly and
sweetly. About 'Manimegalai' and 'Jeevaka Chintamani' I dare not
offer criticisms which may offend the pedantic tastes of pandits
and scholars. They treasure these two works so much within their
bosom, that even a casual remark of mine, might make the blood
of their being rush to their faces and spoil their usual dignity
born of their standoffish tendency.
The Alwars and Nayanmars are bhaktas and so they were, more
moralists than greet poets. It is true that some of them
possessed rich poetic sensibility but they sacrificed them at the
altar of bhakti and for decent and decorous morals. Their aim
was not poetry though they dabbled in numbers. Possibly they
thought of poetry as the best vehicle to pour forth their devotion
to God which is condensed and concentrated in their hearts. The
music of metre must have appealed to them as well as to their

maker. The Alwars and Nayanmars have abundantly plagiarised
each other in their ideas, appeal, choice of similes. Possibly this
is an unconscious and unofficial tribute to the rivals when each
reviled the other openly and in an offensive manner. This much
can be said of the Alwars: that they wanted to break some
conventions in language and versifying; while their rivals kept
Tamil pure and undefiled. The only genuine poets in these two
groups, Andal and Manikkavasagar have been mentioned of
elsewhere.
Thayumanavar is the Oliver Goldsmith of Tamil Nadu, without the

latter gentleman's inoffensive weaknesses and innocent but
laughter - provoking follies. Humblest of mortals but purest of
men, Thayumanavar fled to Vedaranyam to escape the amorous
attentions of the sensuous queen of Woriyur widowed but not
withered in charm or passion. Thayumanavar was a humble
accountant under an imperious sovereign. The illicit patronage of
an amazon queen should certainly mean much in the way of
worldly comforts and conveniences. Such patronage is the
proverbial crown elephant with its garland of flowers and gold pot
filled with crystal water by the predestined rivets the attention of
the elephant on himself. Such a rare change (though left -
handedly) offered itself before Thayumanavar, pleading with him
in all earnestness for acceptance and adoption. But
Thayumanavar simply rejected it with utmost humility but not with
scorn. Being extremely sensitive and pure of heart, he did not
like to risk nearness with the queen and the court which meant a
lot in his day. Possessed of an iron will buttressed and supported
by a meekness the like of which is rarely to be seen, he spent
the rest of his life at Vedaranyam in prayerful meditation.

But for his devoted disciple Arulaiyar, Thayumanavar could never
have become the lovely object of public gaze and homage.
Arulaiyar played the true Boswell to his master, except in the
matter of biography. In olden India, it must have been thought of
as impolitic and unmannerly to foist a gentleman on the attention
of the public even by a chronological recital of the landmarks of
his life. Those were the days when self - effacement was
practised as a fine art. Thayumanavar is a gentleman after my
heart. He is a graceful embodiment of supreme self - analysis
and dignified confession, with nothing of the hauteur which is the
fashion and the essence of such confession. The Christian idea
of meek and prayerful confession has strongly transformed itself
in churches and literature into absurd craze for publicity by
mentioning unmountable sentiments in a haughty manner. But
Thayumanavar's is the out-pouring of an afflicted heart.
Thayumanavar is a linguist, scholar, philosopher and poet.
Nothing in his above qualifications thwarts the purpose and
design of the others. To make his poetry rich, picturesque,
edifying and life giving the other three offer their humble but -
heartfelt services. Thayumanavar had the audacity (which was
rare in his days) to take all the current words of Sanskrit and
graft them into Tamil for enriching it.
Even the English language has not got today more than 40
percent of pure Anglo-Saxon words. Yet alien words masquerade
today under the general name of English. I do not know whether
Thayumanavar did this purposely. Probably he might have
pressed alien words for his service to make his philosophic and
cultural ideas clear. This process is certainly not a reproach
against Tamil language, for the matter of that, against any

language which wants to live and which has a claim on the
future; and not merely the decadent past and the fleeting present.
Thayumanavar wrote like an angel, his genuine humility bursts
out in every line of his poetry. His couplets are the most
marvellous. One line of his couplets weds the other silently,
seriously and sweetly and does not seek forced alliance. His
couplets are his most graceful and natural productions. They sum
up the agony of his soul (i.e) the agony of mankind. To be in
the company of this great soul is to forget one's baser self. To
make him your permanent counsellor and companion is to attain
mental poise and peace amidst warring human passions. For my
part, I have never found Thayumanavar's company tedious or
superfluous. To me he is always fresh and cheering. His
cosmopolitan outlook on life must have endeared him to the
whole world but for the insular position and habits of Tamil Nadu
and its people. Time would not be far off, I fancy, when the
Tamil Saints, heroes and poets will be the objects of respectful
attention and homage by the whole world. Thayumanavar's
graceful and cultured diction, his condensed but clear philosophy,
his humility coupled with his iron will, his audacity in breaking the
narrow walls of bigotry and crooked vision, his genuine poetry
and poetic genius; these - I hope, will receive the respect of the
Tamilians, which they deserve and are entitled to.
Pattinaththadigal, like Tolstoi, is a sinner reclaimed. The

expansive heart of Pattinaththadigal has finally rnade him a
misanthrope by a conspiracy of fortuitous circumstances. An
unbridled heart, you know, has a strange knacks of transforming
its possessor into a misanthrope. But Pattinaththadigal is a
loveable sinner, homely poet and interesting philosopher. Like

Nietzche he wished rack and ruin to womanhood in general. To
Pattinaththadigal, woman is the name and symbol for perfidy. The
acerbity, of his heart may with profit be traced to his days of
debaucherous life. In debauchery no man, upto now, has been
able to discover constancy of affection and faithfulness in sexual
relationship. To generalise for the whole with ugly experiences
about its part is to overshoot the mark. In days of debauchery he
was in one pole of life. When he began to look upon this life
with horror, he simply flew to the other and opposite pole with
breakneck speed, leaving the middling and average to the
plodding and methodical students of statistics. "Be a Fakir, or a
Sultan, of statistics. "Be a Fakir, or a Sultan, seems to be the
motto of this saintly poet. He was responsible in giving
respectable and decent positions in Tamil literature to very many
colloquial words and slang. He had an unerring eye on the
vitality of the words he wanted and used.
Arunagiri the author of Tiruppugazh is undoubtedly a master of

metre. No other poet has such a fine instinct and ear for music
than the one who sang the Lord's praise. Tiruppugazh is one
uninterrupted series of extravagant praise for the Lord and an
equally extravagant but unnecessary condemnation of the author's
(i.e. man's) little soul. The vehemence of both the cases is, to
my mind, a bit overdone. There used to be a certain regiment in
the army of the traditional defenders of Jerusalem. It was called
the regiment of Janissaries. These Janissaries were Muslim
converts to Christianity. Naturally they were expected to exhibit,
more zeal in the defence of Jeru. salem and Christ than the
hereditary Christians.

The Janissaries were always offered the front place in any attack.
Be it said to their credit, they invariably fulfilled the expectations
about them Arunagiri was a rake in his younger days. He must
have found his new spiritual conversion into a devotee to be too
serious and he never wanted it to go by default or neglect. That
perhaps explains the unusual extravagance of his praise of his
new found Lord, and his equal vehemence and extravagance in
condemning his own unworthy self. Only he lost the centre of
gravity of his blessed and mighty soul. Being a master of music,
he is a superior artist and a tolerable poet.
Now comes the giant Arunachala Kavi. He found the Tamil

Language of his days the close preserve of the pandits and their
stupid admirers. These worthies dared even to think that poetry,
why even grammatical language and literature was not meant for
the masses. They formed a Masonic alliance amongst themselves
with code words of mutual admiration and abuse but joining
together if any danger (according to them) threatened their dear
Tamil Language by the most unsuspected quarters (i.e.) the
vulgar but virile masses. Just as religion and politics were
confined to the priests and the aristocrats, the benefits of the
language and literature were unscrupulously shared by this gang
of conspirators called pandits. Arunachala Kavi set the ball in
motion for a free and uncompromising fight with the self - chosen
defenders of the Tamil language, the pandits and poets who
wrote their so called poetry with frequent references, for suitable
metres, to all the Nigandus. Arunachala Kavi did not argue with
the pandits nor abused them as perhaps I have done in mad
haste. He simply showed his rock like faith in serving the masses
through literature in his classical work of 'Rama Natakam,'

Arunachala Kavi possessed a rich and enviable insight into the
psychology of man. He is full of homely similes. Virile village life
he makes use of, very often: by casual, none the less effective
references to them in his masterly songs. In days when there
were no schools or teachers, Rama Natakam of Arunachala Kavi
was the acknowledged text book for everyday life of the Tamilian.
He was a poet and singer heralding the dawn of the democratic
age. He fought the pandits, gave them no quarter and desired
none for himself. But he bore the pandits no animus or unworthy
jealousy. You may take it that the work begun by this famous
democratic poet is continued even today; but the success is not
complete yet.
Ramalinga Swamigal is a mystic and ascetic. He unconsciously

strayed into the realms of poetry. He has a clear diction. The
trouble is that he would bore us with all details of the ripened
fruit from its embryo stage. He seems to be a master cook for
somewhere he has given us an excellent and match less recipe
for preparing nectar - like 'halva.' He is fond of his God, fond of
himself, fond of his fellowmen, and extremely anxious to discover
the process of alchemy which would convert the baser metals
into refined gold of superior ring. Ramalinga Swamigal is a
devotee of a rare type. He deserves our consideration but not
the idolised worship which has now become the rage and fashion
of the Tamil country. With proper appreciation of poetry, he would
sink to the level of a minor poet. But it will take some time.
Meanwhile it will take away the whole stock of my patience.
Now we come to Annamalai Reddiar and Gopalakrishna Bharathi.

Bharati of Nandanar Kirthanám had done immeasurable service to

the cause of untouchability. He has amply demonstrated that
culture is superior to scholarship and that spirituality is a thing
almost independent of religion, state or otherwise. He makes
Nandanar a loveable devotee even from the beginning of his
melodious songs and he makes the Brahmin master of Nandanar
equally loveable towards the end. If only the social reformers of
our own times and our land could take the cue from Bharati,
they would be unmistakably profited and they would harvest a
rich crop of constructive and virile life in an incredibly short time.
But I digress. The rule of thumb musical vidwans of the present
day and their spiritual brothers, the pandits, show a haughty
demeanour towards the natural genius of Reddiar. Reddiar is not
proofed or grammar ridden. He is a poet in his own indisputable
right. His songs are called sensuous. So are those of Burns. But
Englishmen having a fuller perception of life, hailed Burns. The
mechanical dull routine of the Tamilian life made the Tamilians
impervious to response and appreciation to the genius of Reddiar.
I admit the songs of Reddiar are sensuous. If sensuousness

means a rich life and a taste for it, we must have no quarrels
with Reddiar. What is the fun of avoiding him in public and
devouring him when you are closeted in your own room with
your intimate friends? If you avoid him, by all means avoid him
through and through. This double dealing would simply demoralise
Tamil life. Reddiar has not committed any sacrilegious reference
to the 'Yoni' as many a Sanskrit poet has done. Neither is he
fond of 'algul' as the pedantic Tamil poets and pandits and found
to be in their own inmost hearts. I hold no brief for Reddiar. He
needs none from me. I confess my own incompetence for the
task. But I am sure time will vindicate his poetic genius. When

you kill poetry and be done with it, then only you can bury
Reddiar. Even then you must bury him along with poetry. He
would refuse to be buried with any other companion except the
muse of poetry.
Last comes my own revered guru, the poet of all ages, of all
climes, the master Subramania Bharati. He was born in an
extremely delicate age. You can perhaps conceive the Tamil life
of Bharati's days. Father fought his son. The son fought his wife
and brother. All of them fought their mother for absolutely idiotic
and absurd stories of mythology. The Tamil life was dull. It
looked as if is had lost the usual symbol of life, the power of
response. Even Bose's plant showed greater response to stimulus
than the soulless life of the Tamilians. It cared less for Pyrrhic
Phalanx and more for pyrrhic dance. Theirs was an unceasing
quarrel for the Ariflus Ariflus the eternal enemies of life - giving
principles. Trifle makes a man permanently absent-minded and
unfits him for concentration. Trifles are the endless and shapeless
labyrinths of animal life. They lead you finally to blind alleys,
there to break your heads against the stone walls which cannot
and will not yield you a way further. Envy, the enemy of co-
operation and brotherliness, worked its subtle havoc in the body
politic of the Tamilians. It became dangerously gangrenous. The
Tamilian lip talked of God and religion. But his body and mind
were afraid of them. They pretended desire to meet them. In his
attempt to cheat others, he cheated himself and fell in an abyss
of infamous life abounding in weaknesses but not rich with follies.
There is a conscious air about follies. But weakness is the result
of mechanical life.

At every corner and in all its turns, Tamil life was so hopelessly
demoralised. It had lost all its old moorings. It did not get its new
sheet - anchor. Tamil life was a rudderless ship lost in an ocean
of raging storm. There was such a famine in robust, healthy life,
in clear thinking for fertilising poetic sensibility, for a common
sense conception of life and for taste and enjoyment of rich and
abundant life. There was such a craze, direct and indirect, for
government service and patronage. Tamilian was ready to change
his religion and costume at a moment's notice. Nothing old fixed
him and nothing new attracted and invited him. The Tamilian was
fast losing his soul and all those mystic and mysterious things
which go by the name of divine life about which he and his
ancestors were prattling like children learning words. If you can
visualise the above picture and make it yield a meaning for you,
you can surely understand the times and the circumstances under
which Subramania Bharati made his sudden advent into the Tamil
world; Bharati had to battle against three forces. He had to battle
for his individual liberty. In this fight of his against a mighty and
scientifically organised Government he was worsted very easily.
He had to battle against Tamilian society and he had to put up a
fight against Tamil grammar and the pandits. In these two
skirmishes skirmishes they were - he was easily the victor
because he was the master of the situation.
Inert Tamil life could not long put up a sustained fight against
the rich and powerful life and genius of Bharati. It showed the
white flag and surrendered. The end of the old, stolid, stupid,
Tamil life is quite visible, if not to all, at least to the discerning
few. But his fight against Tamil Grammar and the pandits was
really more severe. Tamil grammar is as old as Tamil literature. I

suspect the Tamil literature must have followed Tamil grammar
and not preceded it. To make law for a society when it is ill
developed and continue them till eternity is to spell the death of
that society. Grammar is the handmaid of literature and not its
mentor. Tamil grammar is a typical example of the tail wagging
the dog. Tamil grammar is so hide bound and crooked that you
cannot avoid its unpleasant and cruel gaze. It exerts its
unpleasant and cruel gaze. It exerts this influence not by its
comprehensiveness but by its crookedness. Tamil grammar is one
sure and certain force to kill poetic genius even in its inception. It
exercises such awe and despair in the minds of authors and
poets, unwholesome in its influence and ruinous in its effect. You
must not think that I am unduly severe on an agelong,
respectable institution like Tamil grammar. There is no doubt that
Tamil grammar has become an institution by itself. Tamil
grammar like the proverbial Jeffrys has become a an unrelenting
tyrant to the authors and poets. Tamil grammar favours a list of
words and expressions, as poetic in form and significance.
Outside the suggested list you go, you incur the deadly wrath of
Nannool and its god fathers, the pandits. Tamil grammar has
become the Mrs. Partington of classical fame, trying to sweep the
Atlantic waves with her absurd broomstick. It is to the daring
genius of Bharati, that Nannool is reduced to the position of a
Mrs. Partington.
The onrush of humanity's ideas has its inevitable effect on

Nannool. But Nannool and the pandits would not yield without an
effort. They fought. But Bharathi did not fight with them. He
simply ignored them and scorned them out of existence. For is
he not a master? Is ever a master seen mixing up in street

brawls and wordy but. empty argumentations. To do a thing
successfully is to disprove the viewpoint of your antagonist and
stultify it. How many common words are suddenly lifted upto
positions of dignity which they richly deserve and from which they
have been debarred and disinherited by the pedantic and unholy
conspiracy of the pandits colluding with Nannoot. How many
letters have regained their birthright of being wherever they like. It
is the tyranny of Nannool that made certain letters aristocratic
leaders and others their unquestioning followers. This is caste
and gothra system working with a vengeance even in the
Alphabet. I shall not long tarry here.
Bharati simply worked a miracle in Tamilian life and literature.

Pandits did not welcome him with their usual chorus of artificial
praise. But Pandits are nowhere, and mighty Bharathi is
everywhere to be seen today in the newly pulsating life of the
Tamilian. I have an idea of giving a fuller picture and criticism of
Bharati's mighty genius and works. Bharathi is a strange but
sweet combination of Kamban, Keats, Shelley and Andal. In him,
we have Kamban's grandeur, Keat's delicacy of poetic sensibility,
Shelley's turbulence and Andals' audacity and awe - inspiring love
for God. This funny genius from the South, threatens Kali with
his wrath and wants God to be his servant and friends as the
mood suits Bharati and not the latter. His Murugan Paattu is the
best ballad that I have come across. Even Wordsworth's 'We are
seven' is inferior to Murugan Paattu except in point of naive
argument, Bharati sings,
ெபா ேள வ க
ேவ கனேல வ க

க கவைல ப வா
கவைல கடைல க வ ேவ
( கா கா கா)
Look at the diction. Look at the imagery. Look again at the

rhythm and movement of poetry. Look finally at the graceful
effortless and onomatopoeic alliterating of the last two lines.
Every line of this immortal ballad has no equal and can have
none.
கா ைக, எ க ஜா
கட மைல ெம க ட
ேநா ைசெயலா நாம ேவ ைல;
ேநா க ேநா க க யா ட
This is nothing but the abstruse and absolutely real monism

couched in pragmatic vein. I have yet to see - my reading may
be meagre - a poet express the one true philosophy of life in
such a short compass and in such sweet, clear diction losing
none of the imagery and essence of true poetry. His
'Gnanaratham' is poetry in prose just as the matter of fact
Gandhi became poetic in his 'Poet as Sentinel' when he
answered the Nobel Prize poet Rabindranath Tagore. The prolixity
and verbosity of Tagore is due very largely to the Bengali
Language. The terseness and clarity of Bharathi is due to the
rich legacy of the Tamil tongue.
What is Poetry then? I dare not attempt at a definition. Carlyle

enjoyed sweet music from the rattle of a cart. Walt Whitman

ld
orlrd
wo
ok kssw
ooo
illbb
mmi
ta
e/
m
.m
am

grra
Telegram Group
eleg
etel
/://t/

sp:s
Telegram
tptt
hth
discovered Christ in everyday life. The lisp of the child, the
garrulous gossip the old, the mischievous glance of the lover; the
meek look of the slave, the haughty stare of the tyrant, the
merchant's trick, the politician's humbug, the saint's serious
serenity, the bhakta's piety, the rake's progress in life, the toper's
delirium, the devil's advocate of a lawyer, the merciless surgical
knife of the doctor, the nurse's patient toil, the mother's travail,
the premature death of a genius, Satyagrahis' free fight in the
jails, the inertia of the Tamil the insolence of the European race,
Gandhi's utopia, the thunderstorm, the South sea breeze, the
winter's frost, these and the others which I have failed to mention
for want of space and with a view to avoid boring you, are to
me full of poetry," not poetry itself. Are they not leelas of God?
Poetry in its actuality is the leela of God and in its possibility
and culmination it is God himself. In this comprehensive scheme
of leaves, where am I? I discover myself by the side of Mazzini
beaten but not bruised.
___

5 6280776207336210672

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

5 6280776207336210672

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

https://telegram.

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

த சா மாவ ட ைவயா அ ள பழன எ

1915ஆ ஆ ' த ' எ ற த நாவைல ேகாைத ,

1998ஆ ஆ வ.ரா. எ ய க அைன த ழக அரசா

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

ரம ய பார ைய ஒ க ஞராக ம ேம அவர ெந ய

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click Here to join our

For free eBooks, join us on

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

உ ச யா ரஹ ஈ ப டத காரணமாக அவ ெகா ச கால

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

ன இ ம ெகா கால எ ேற அ ய ப ட . 1910-20

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

வ.ரா. 1951- , தன 62வ வய இற டா . அவ க ெட த

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

ஈ.ேவ.ரா வ வ தவ க , அவ க ெசா ெகா

ஆனா உ ைம எ னெவ றா கழக க எ த சா ய

ஆ ல : A Rebel against Orthodoxy: Patriot, New Delhi

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

வார நா க , வார ஒ தர வ வ தனா

அ மா க 'ேத ய ராசா' ( ஷ ) க யாண ெச த ஐ

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

'வள ற ழ ைத ப ைக கலாேமா?' வள ற, வளர

ேகா ேயா எ ற அ மா க , இர ேகா கைட

எ க ேல எ க தாயா தக பனா தகரா

எ க ெகௗரவ , த வ யாக ட ேபாக டா

அ மா க ெரா ப ' ைக'. ஒ தர ஒ வைர பா தா

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

'காேட, க தா , ைமனா வா க ேயா, ஆயாேளா!' எ தகர

' ைட ற க ட ேயா!' எ அ ைக ராஸ ெச ெகா ,

'ப ைச த மா, ெசா ல மா, கா க ேவ ைல

மைலநா வா கைள க பா க . அவ க சதா 'ஏ

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

ப டைர பலைக நா வ உ கா யா பார

நாக க ராஜா க ெகா பற காத கா க மைல றவ க

ந ெந ேல ட ேரைக ப ைச ேயாட, அதன ப ைச

'கா க ேவ ைல வா , அ மா! ழ ேல ேபா

'ெகா ைட ெசா ஒ உ ஷைன டா ெவ

'எ ேபா ந ல கால வ ? எ ப வ ?' எ பா அ ம .

'ைம ற ைகயாேல, ம ேபா டா ந ல கால !' எ பா

'உ ட இ கா?' எ பா அ ம . ேபர வத ட

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

'ைகைய பா அ மா, ராஜா ைக! ராஜா க ள , ம

வர ேபா ற ஷ எ த ெப ராஜாவாக ேதா வா

வ கார அழக ப வ ேதா வா . வ கார எ த

'ெபா பைள ேசைல க யா, அ லா ........' எ அவைன

ைட ச மான கைள ெப ெகா ற அ ற

'எ ைன ெப த ராசா கேள! ஒ ைய பா எ ேலா

' ற ராஜா ேகாப வ ேடா!' எ பா க எ ேலா .

Click & Join - https://t.me/tamilbooksworld

ெபா ைக வாைய ெம ெகா ழவ ஒ வ , அவைள

'உ ைன காணாம எ க ேபா ச !' எ பா ழவ .

'எ ன சா ! க ன ெப டா மா அ ேபா ெசா த

'என எ ேபா கால ? ைகைய பா ெசா , பா ேபா ,'

'கால ட ட வ ; எ ட எ ட ேபா டறேய!' எ பா .