Payo

Isang maganda araw ang sumalubong kay Birinong leon, sya ngayon ay
patungo sa kanilang paaralan.Bago pumasok, sya ay nagpaalam muna
sa kanyang ina na kasalukuyang naglalaba.

Birinong leon:Ina paalam napo ako po ay papasok na sa eskwelahan.

Inang leon:Sige na anak, husayan mo sa eskwela.

Habang sya ay patungo sa paaralan , nakasalubong niya ang kaniyang

mga kaibigan na sina Anistong tigre at Daninang unggoy.

Anistong tigre:Kamusta kaibigan!

Panimulang bati nito.

Daninang unggoy:Sabay sabay na tayong magtungo sa paaralan.

At sila ay masayang nagkwentuhan hanggang makarating sa kanila

paaralan.

“magandang umaga Gng. Oso”

Sabay sabay bati ng mga mag-aaral

Ginang oso:Magandang umaga, nais ko lamang ipabatid na

kinabukasan na ibibigay ang inyong mga sertipiko at kagawaran sa
pagiging mahusay sa klase, mayroong mga hindi nakaabot sa aming
hinihinging marka at hindi makatatanggap ng parangal, bumawi na
lamang kayo sa susunod.

Nagkatinginan ang tatlong magkakaibigan na may pag aalinlangan sa

kanilang mukha, maliban lamang kay Daninang unggo, masaya sya sa
kanyang nabalitaam kaya’t nakangiti siyang tumingin sa kaniyang mga
kaibigan.

*Dumating na ang araw na malalaman nila ang kanilang mga grado.

Nang maibigay na ito, nagsama sama ang tatlo at nag usap usap.

Barinong leon:Mukhang alam ko na ang aking mga grado, nakakatakot

akong buksan ito.

Daninan unggoy: Sige na buksan mona upang malaman mo.Kahit anong

kalabasan nito , maging masaya tayo dahil ito ang ating pinaghirapan.
 Sabay sabay nilng tinignan ang kanilang mga grado.

Bakas ang lungkot sa mukha nina Birinong leon at Anistong tigre

Samantala si Daninang unggoy naman ay tuwang tuwa.

Umuwi na sila upang ipaalam ito sa kanila mga magulang.

*Birinong leon

Birinong leon:Inay, ito po ang aking nakuhang grado sa paaralan.

Nakayuko nya itong ibinigay

Inang leon:Anuba naman ito Birinong?!nagpapakahirap ako sa

paglalaba para lamang makapag aral tapos ito ang iyong isusukli!

Wala kang kwenta!walang alam!napakadali ng inyong pinag aaralan

nguniy ganito lamang ang iyong nakuha!

Umiyak si Birinong leon at tumakbo palabas ng kanila bahay.

*Anistong leon

Anistong leon:Itay ito ang aking nakuhang grado sa paaralan.

Tatang leon:Anak, ano ito?!puro bagsak?!napaka kitid talaga ng utak

mo Anisto!

Kinuha nila ang kanyang sinturon at pinag papalo si Anisto.

“itay tamana po!masakit!ahh!nasasaktan na po ako itay!”

Pagmamakaawa niya,

Bigla na lamang syang tumakbo palabas upang makatakas sa kanyang

itay.

*Daninang unggoy

Daninang unggoy: Lola, matataas po ang sking nakuhang marka at

pangalawa po ako sa aming klase!

Tuwang tuwa nyang sambit sa kaniyang lola.

 Lola: Ano?pangalawa?pangalawa ka lamang?Alam mobang ang
kapatid mo ay hindi nawawala sa pinaka matalino sa kanilang
klase!ikaw hanggang dyan lang ang kaya mo?nakakamuhi ka!

Umiyak si Daninang at lumabas na lamang sa kanilang bahay upamg

mapag isa.

Nagtagpo ang tatlo sa kanilang palaging ptinatambayan.

Birinong leon:O bakit kayo nandito?pinagalitan din ba kayo?

Daninang unggoy:*umiiyak*

Anistong Tigre:ako oo, bakit ka umiiyak danina?hindi ba’t pangalawa

ka sa ating klase?

Daninang unggoy:Akala ko matutuwa sila, ngunit

Kulang padin pala ang aking pagsisikap. Ayoko na sa bahay!hindi na

ako babalik sa kanila!

Anistong tigre:Ako din e sinasaktan lang ako saa amin, hindi na ako
babalik sa aming tahanan.

Birinong leon:mag sama sama na lamang tayo.

Daninang unggoy:oo tama

Habang nag uusap usap

Ay nakarinig sila ng umiiyak na biik

Sinundan nila ang hagikhik at

Nakita nilang nakaratay ang inahing baboy sa sahig habang iniiyakan

ito ng kanyang anak.

Nilapitan nila ang biik upamg kausapin

Daninang unggoy:Ano ang nangyari?

Biik:Naabutan ko siyang nakahimlay , ang sabi ng kapitbahay, iyak sya

ng iyak at hindi makausap simula nung ako ay naglayas sa amin.
Napagtanto ng tatlo na mahalaga parin ang kanilang pamilya sa kanila
at hindi nila dapat gawin ang kanilang pakay.

Umuwi sila sa kani kanilang tahanan at humingi ng pasensya sa

kanilang mga magulang

moral lesson:

Pahalagahan ang payo ng ating mga magulang, huwang baliwalain ang

kanilang pagsisikap at sa halip ay suklian ito ng magandang bagay.