Το "Ελεγχόμενο χάος" σαν μέσο γεωπολιτικού πολέμου και

οι"Ρόζ επαναστάσεις"

Σήμερα, στην γεωπολιτική διαπάλη, χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα για την εφαρμογή και
επέκταση του «ελεγχόμενου χάους» στις εθνικές οικονομίες και τις κοινωνίες. Ο
πρωταγωνιστής, ο οποίος χρησιμοποιεί το εργαλείο, διατηρεί το "ελεγχόμενο χάος" μέσα στην
αντίπαλη χώρα.

Ο Steven Mann, ο αμερικανός εμπειρογνώμονας για την εξωτερική πολιτική, ο οποίος

συμμετείχε στην ανάπτυξη σε πολλούς από τους σημερινούς κόμβους "ελεγχόμενου χάους" σε
διάφορα μέρη του κόσμου, μιλά ανοιχτά για την χρήση "αυξημένου επίπεδου- ισχυρής
διατύπωσης κριτικής" για την πρόκληση "Ελεγχόμενου χάους" με σκοπό την εξασφάλιση και
την προώθηση των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ.

Ο Steven Mann αποτελεί τον βασικό συντελεστή της ανάπτυξης της θεωρίας του "ελεγχόμενου
χάους" ως μέσο για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ. Ο Mann γεννήθηκε το
1951 και αποφοίτησε από το Oberlin College το 1973 με πτυχίο στα γερμανικά. Το 1974 έλαβε
μεταπτυχιακό τίτλο στη γερμανική λογοτεχνία του Πανεπιστημίου Cornell και είναι μέλος της
Υπηρεσίας Εξωτερικών από το 1976. Έλαβε υποτροφία του Ινστιτούτου Harriman για
Προχωρημένες Σοβιετικές Σπουδές και απόκτησε πτυχίο Πολιτικών Επιστημών από το
Πανεπιστήμιο της Κολούμπια το 1985-1986 . Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Εθνικής
Άμυνας στην Ουάσιγκτον, DC

Ξεκίνησε την καριέρα του ως υπάλληλος της αμερικανικής πρεσβείας στην Τζαμάικα. Αργότερα
εργάστηκε στη Μόσχα, στο τμήμα της ΕΣΣΔ του υπουργείου Εξωτερικών, και στο Κέντρο
Επιχειρήσεων του Κρατικού Τμήματος (Κέντρου Κρίσεων 24 ωρών). Υπηρέτησε ως αρχηγός
της αποστολής στη Μικρονησία (1986-1988, στην Μογγολία (1988) και στην Αρμενία (1992).
Μεταξύ 1991 και 1992 εργάστηκε στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ στο τμήμα που ασχολείται
με τη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη και το 1992-1994 τοποθετήθηκε στη Σρι Λάνκα ως
αναπληρωτής πρεσβευτής και από το 1995 έως το 1998 εργάστηκε ως επικεφαλής του γραφείου
της Ινδίας, του Νεπάλ και της Σρι Λάνκα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.Από το 2001, ο Μαν είναι
προεδρικος ειδικός εκπρόσωπος για τις χώρες της Κασπίας Θάλασσας ενεργώντς σαν ο κύριος
εκπρόσωπος των αμερικανικών ενεργειακών συμφερόντων στην περιοχή αυτή, καθώς και
λομπίστας για τον πετρελαιαγωγό Aktau-Baku-Tbilisi-Jeikhan.

Μετά την αποφοίτησή του από το NDU το 1992, ο Mann έγραψε ένα άρθρο με τίτλο Theory of
Chaos and Strategic Thought // Παράμετροι (US Army War College Quarterly, Τόμος XXII,
Φθινόπωρο 1992, σελ. 54-68). Σε αυτό το άρθρο, ορίζει τις ακόλουθες θέσεις: «Μπορούμε να
μάθουμε πολλά αν θεωρούμε το χάος και την αναδιοργάνωση ως ευκαιρίες και δεν επιδιώκουμε
τη σταθερότητα ως έναν απατηλό στόχο ...» «Το διεθνές περιβάλλον είναι ένα εξαιρετικό
παράδειγμα ενός χαοτικού συστήματος, με "Αυτο-οργανωτική κρισιμότητα" και αποτελεί ένα
χρήσιμο αναλυτικό εργαλείο. Ο κόσμος είναι καταδικασμένος να είναι χαοτικός, επειδή οι
πρωταγωνιστές στην πολιτική έχουν διαφορετικούς στόχους και αξίες. "" Κάθε πρωταγωνιστής
σε πολιτικά κρίσιμα συστήματα δημιουργεί ενέργεια σύγκρουσης ... η οποία προκαλεί μια
αλλαγή στο status quo και ετσι συμμετέχει στη δημιουργία μιας κρίσιμης κατάστασης ... κάθε
πορεία δράσης φέρνει την κατάσταση των πραγμάτων σε μια αναπόφευκτη κατακλυσμική
αναδιοργάνωση ».

Η κύρια σκέψη που απορρέει από τις σκέψεις του Mann είναι να φέρει το σύστημα σε
κατάσταση «πολιτικής κρισιμότητας». Στη συνέχεια, το σύστημα, υπό ορισμένες συνθήκες, θα
εισέλθει αναπόφευκτα στο χάος και στον «μετασχηματισμό». Ο Mann γράφει επίσης ότι
"δίδοντας στις ΗΠΑ το πλεονέκτημα της επικοινωνίας και την αύξηση των δυνατοτήτων
παγκόσμιας κινητικότητας, ο ιός (με την έννοια μιας ιδεολογικής μόλυνσης) θα αυτοαναπαραγεί
και θα επεκταθεί χαοτικά. Επομένως, η εθνική μας ασφάλεια θα διατηρηθεί. »Και περαιτέρω:«
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εδραιωθεί μια μακροπρόθεσμη παγκόσμια τάξη. Εάν δεν
μπορούμε να επιτύχουμε μια τέτοια ιδεολογική αλλαγή σε ολόκληρο τον κόσμο, θα έχουμε μόνο
σποραδικές περιόδους ηρεμίας μεταξύ καταστροφικών μετασχηματισμών ». Τα λόγια του Mann
για την« παγκόσμια τάξη »υπάρχουν για λόγους πολιτικής ορθότητας. Επειδή το άρθρο του μιλά
μόνο για το χάος που, κρίνοντας με λόγια του Μαν, θα είναι η "καλύτερη εγγύηση της
αμερικανικής εθνικής ασφάλειας", με μόνο τις ΗΠΑ ικανές να διατηρηθούν ως «νησίδα της
τάξης» σε έναν ωκεανό «ελεγχόμενης κρισιμότητας» η παγκόσμιου χάους.

Σύμφωνα με τη «θεωρία», η κατάργηση των ήδη υφιστάμενων εθνικών κρατών, των

παραδοσιακών πολιτισμών και των πολιτισμών μπορεί να επιτευχθεί με:

Αποϊδεολογικοποίηση του πληθυσμού

Αντικατάσταση του "βάρους" των ήδη υπαρχουσών αξιών και αντικατάσταση τους με το δικό
σας σύνολο αξιών
Αυξάνοντας τις προσδοκίες των υλικών αγαθών, ιδιαίτερα μεταξύ της ελίτ
Απώλεια του ελέγχου της οικονομίας και της τελικής καταστροφής της
Παράνομες πράξεις με υποτιθέμενες αυθόρμητες κινήσεις που συχνά έχουν εθνοτικό ή
θρησκευτικό χαρακτήρα

Μόλις εφαρμοστούν, αυτές οι βασικές πολιτικές οδηγούν σε "ρόζ επαναστάσεις".

Η θεωρία του «ελεγχόμενου χάους» βασίζεται στη μεταρρύθμιση της μαζικής συνείδησης, των
κοσμοθεωριών και της πνευματικής σφαίρας με την υποβολή των ατόμων σε σύγχρονα μέσα
χειραγώγησης. Αυτό ισοδυναμεί με μια παγκόσμια ψυχολογική πράξη που αποτελεί μέρος της
παγκοσμιοποίησης και καταστρέφει την κουλτούρα της αλληλεγγύης και την αντικαθιστά με μια
λατρεμένη λατρεία και με κοινωνικο-δαρβινιστικά στερεότυπα σχετικά με το ρόλο ενός ατόμου
στην κοινωνία. Η ικανότητα των μαζών να προσφέρουν αντίσταση μέσω αυτο-οργάνωσης
μειώνεται έτσι.

Δεδομένων των επιπτώσεων αυτών των τεχνολογιών, οι παράγοντες του "ελεγχόμενου χάους"
επιδιώκουν δύο στόχους:

Μείωση του μεγέθους του πληθυσμού με την εξάλειψη εκείνων που δεν είναι χρήσιμοι για τους
αρχιτέκτονες της νέας παγκόσμιας τάξης. Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις επιφέρουν μια
δημογραφική καταστροφή μειώνοντας τα ποσοστά γεννήσεων και αυξάνοντας τα ποσοστά
θνησιμότητας. Η σεξουαλική επανάσταση, η προπαγάνδα του ηδονισμού, ο ατομικισμός και ο
καταναλωτισμός μειώνουν τα ποσοστά γεννήσεων. Ο κοινωνικός-δαρβινισμός και η αδιαφορία
για τα βάσανα των διπλανών στερούν τους ανθρώπους από τη θέλησή τους για ζωή και
αυξάνουν τα ποσοστά θνησιμότητας. Ο μεγάλος αριθμός φτωχών και άστεγων ανθρώπων
αποτελεί έναν μηχανισμό de facto ευθανασίας, καθώς οι άνθρωποι αυτών των κατηγοριών
πεθαίνουν γρήγορα. Αν και περισσότεροι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας φτωχοποιήθηκαν για
να τους αντικαταστήσουν.
Ο στόχος της καταστροφής ενός εθνικού κράτους για να επιβληθεί έλεγχος πάνω σε αυτό
επιβάλλεται από πολυεθνικές εταιρείες, συνδικάτα εγκλημάτων, υπερεθνικούς οργανισμούς και
θεσμούς, που χρησιμοποιούν τεχνολογίες ελεγχόμενου χάους. Το έργο αυτό συνδυάζει "μαλακή
δύναμη" με βάρβαρη στρατιωτική επιθετικότητα (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ και Λιβύη). Αυτή η
διαδικασία διευκολύνει τον έλεγχο των επιτιθέμενων στους παγκόσμιους οικονομικούς,
στρατιωτικούς και πληροφοριακούς πόρους.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι οικονομίες των ΗΠΑ και της ΕΕ δεν αυξάνονται με την αύξηση
της παραγωγής τους, αλλά με την ανακατανομή του πλούτου μεταξύ των ισχυρών και των
αδύναμων κρατών. Αυτό επιτυγχάνεται με την αποδυνάμωση του εθνικού κράτους (συνήθως με
την παγίδα του χρέους), την ιδιωτικοποίηση και την αγορά όλων των εθνικών περιουσιακών
στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών πόρων.

Κάτω από την πίεση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, το εθνικό κράτος γίνεται εργαλείο
αυτού του τύπου παγκοσμιοποίησης, ιδιωτικοποιώντας και μειώνοντας τις δαπάνες στις
κοινωνικές ανάγκες ή διατηρώντας αυτές για την επιστήμη και τον πολιτισμό. Τα κράτη
οργανώνουν επίσης μαζικές παράνομες μεταναστεύσεις εργατικού δυναμικού, οι οποίες
καθιστούν τους εργαζόμενους πολύ φθηνότερους, γεγονός που τους στερεί τα δικαιώματα. Σε
συνδυασμό, το στοχοποιούμενο κράτος στερείται την ικανότητά του να λειτουργεί ως διεθνής
πρωταγωνιστής. Είναι ένας συγκεκαλυμμένος τρόπος εξάλειψης των οικονομικών
ανταγωνιστών. Τα κυριότερα συμπτώματα της απώλειας της εθνικήε κυριαρχίας είναι η
αδυναμία αντίληψης και ερμηνείας της κατάστασης, η άνοδος πάνω από αυτήν, η επιβεβαίωση
της ταυτότητάς του και η δυνατότητα να υλοποιηθούν τολμηρές και καινοτόμες ιδέες.

Σαν άποτέλεσμα:
Το κράτος δεν είναι πλέον αυτοδιοικούμενο, δεν έχει αναπτυξιακή στρατηγική και δεν μπορεί να
εξασφαλίσει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους πολίτες του και να εγγυηθεί
συνταγματικά δικαιώματα.
Οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι διαδραματίζουν βασικό ρόλο στον έλεγχο της οικονομίας και της
κοινωνίας.
Η μεσαία τάξη εξαφανίζεται, αποδιοργανώνεται και αποξενώνεται.
Τα πολιτικά κόμματα και τα κινήματα είναι απλές προσόψεις.
Τα κοινωνικά κινήματα δεν έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην πολιτική.
Οι πολίτες είναι παθητικοί και παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα ταυτότητας (κράτος,
εθνικότητα, οικογένεια).

Ας δούμε μερικά παραδείγματα ελεγχόμενης εφαρμογής του χάους που αποσκοπούν στην
απομάκρυνση των θεμελίων της εθνικής ανεξαρτησίας.

1. Εξουδετέρωση της κίνησης για ανάπτυξη.

- Καταστροφή των μηχανισμών κρατικής πολιτικής με δημιουργία ΜΚΟ.

- Μόλυνση μέσω διαφθοράς, προωθώντας την λατρεία του χρήματος.

- Κυβερνητική γραφειοκρατία.

- Απομάκρυνση της επιστημονικής κοινότητας από το να επηρεάσει τις πολιτικές της χώρας.

- Τον μύθο οτι: "η αγορά θα διορθώσει τα πάντα."

2. Αποκλεισμός του αντανακλαστικού αντίδρασης

- Παραγωγή μαζικών οργανώσεων θεάματος.

- Χρήση πολιτικών τεχνολογιών στις προεκλογικές εκστρατείες.

- Μετατροπή των μέσων ενημέρωσης σε παράγοντες της αγοράς.

- Προώθηση μιας πρωτόγονης μαζικής κουλτούρας.

3. Καταστροφή συνδέσμων επικοινωνίας

- Εξατομίκευση μέσω του νεοφιλελευθερισμού, η ατομοποίηση της κοινωνίας.

- Καταστρέφοντας κοινοτικούς δεσμούς.

- Καταστροφή δικτύων μεταφορών.

- Προώθηση εθνοτικών και θρησκευτικών συγκρούσεων.

- Κατακερματισμός των ταξεων σε πλούσιες και φτωχές τάξεις.

- Συγκρούσεις με μορφή κοινωνικού αυτοματισμού.

4. Μείωση της ικανότητας επηρεασμού των γεγονότων

- Χρήση τεχνικών χειραγώγησης στις προεκλογικές εκστρατείες.

- Προώθηση των νεοφιλελεύθερων ιδεολογιών, όπως ο ατομικισμός και η ατομοποίηση.

- Προώθηση της λατρείας των χρημάτων και ενός συστήματος πρωτόγονων αξιών.

- Τερματισμός λειτουργίας ανεξάρτητων μέσων.

- Προώθηση της διαφθοράς και της ποινικοποίησης.

5. Μείωση της ικανότητας ανάπτυξης:

- Καταστροφή της εγχώριας επιστήμης και της εκπαιδευτικής προόδου.

- Προώθηση της αποβιομηχάνισης μέσω ιδιωτικοποίησης, πτώχευσης και καταστροφής του

συστήματος επαγγελματικής κατάρτισης.

- Εξάλειψη των ελέγχων κεφαλαίου.

- Πιστωτική εξάρτηση από τα διεθνή χρηματοπιστωτικά συστήματα.

- Αδυναμία αντίστασης στην εξάρτηση από εισαγωγές.

- Αποτροπή της ενεργού συμμετοχής της κοινωνίας στην ανάπτυξη της χώρας.

Συμπερασματικά:

Οι ΗΠΑ είναι σήμερα ο κύριος πρωταγωνιστής που χρησιμοποιεί εργαλεία "ελεγχόμενου χάους"
με σκοπό να καταλάβει τον έλεγχο μιας χώρας ή μιας περιοχής και να την εμποδίσει να
επιδιώξει την ανάπτυξή της. Το ελεγχόμενο χάος είναι η νεο-αποικιοκρατία, που μετατρέπει τις
χώρες σε προμηθευτές πόρων στον Πρώτο Κόσμο. Περιλαμβάνει σχέσεις αρπαγής στις
εμπορικές συναλλαγές και στην απόκτηση περιουσιακών στοιχείων.
Η χρήση ελεγχόμενων τεχνολογιών χάους αντιβαίνει στις διεθνείς προδιαγραφές της μη
παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις. Σημαίνει ότι υπάρχει μια βάση για την απαγόρευση και
τη διεθνή παρακολούθηση των ελεγχόμενων τεχνολογιών χάους. Τις τελευταίες δεκαετίες
αρκετές χώρες τάχθηκαν υπέρ της διασφάλισης της διεθνούς ασφάλειας των πληροφοριών μέσω
νομικών συμφωνιών, τώρα θα μπορούσαν επίσης να ξεκινήσουν παρόμοιες ενέργειες όσον
αφορά τις τεχνολογίες ελεγχόμενου χάους.
Ετικέτες: Έλεγχος του χάους Μέσο γεωπολιτικού πολέμου Έγχρωμες επαναστάσεις Ρωσία
ΝΑΤΟ ΗΠΑ