ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

& ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Β΄)
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 16 / 05 / 2011

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ &

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΘΕΜΑ Α

Α1. Σχ. Βιβλίο Σελ. 260-261

Α2. Σχ. Βιβλίο Σελίδα 280

Α3. α) Σ, β) Σ, γ) Λ, δ) Λ, ε) Σ

ΘΕΜΑ Β

Β1. Είναι | z  3i || z  3i || z  3i | , οπότε:

| z  3i |  | z  3i | 2 

2 | z  3i | 2 | z  3i | 1

Άρα ο ζητούμενος γεωμετρικός τόπος των εικόνων του z είναι

ο κύκλος με κέντρο Κ(0,3) και ακτίνα ρ=1

Σελίδα 1 από 9
 2
Β2. Είναι | z  3i | 1  | z  3i |  1 

 (z  3i)(z  3i)  1 

 (z  3i)(z  3i)  1 

1
 z  3i  (προφανώς z  3i )
z  3i

1 B2
Β3. Είναι w  z  3i   w  z  3i  z  3i 
z  3i

w  z  z  w  2Re(z) , άρα w  

Για z  x  yi, x,y   είναι Re(z)  x ,

όπου η εικόνα του z ανήκει

στον κύκλο Κ(0,3) και ρ=1

Η εξίσωση του παραπάνω κύκλου είναι

x 2  (y  3)2  1  (y  3)2  1  x 2

Άρα 1  x 2  0  1  x  1  2  2x  2 

2  2Re(z)  2  2  w  2

B3
Β4. Είναι | z  w |  | z  2Re(z) || z  (z  z) ||  z || z |

ΘΕΜΑ Γ

Γ1.

e x (f '(x)  f ''(x)  1)  f '(x)  xf ''(x), x  

Oπότε : ex f '(x)  ex f ''(x)  ex  f '(x)  xf ''(x) 
(ex f '(x)  e x )'  (xf '(x))'

x x
Επομένως ( e f '(x)  e , xf '(x) :συνεχείς) έχουμε:

e x f '(x)  e x  xf '(x)  c, x  

Σελίδα 2 από 9
Για x=0 :

e0 f '(0)  e0  0f '(0)  c 
0  1  c  c  1

Συνεπώς:

e x f '(x)  e x  xf '(x)  1, x  ,
άρα e x f '(x)  xf '(x)  ex  1 

(ex  x)f '(x)  e x  1, x   , (1)

Θεωρώ g(x)  e  x, x  
x

Είναι g παραγωγίσιμη στο  με g'(x)  e  1

x

g'(x)  0  ex  1  0  e x  1  x  0

g'(x)  0  ex  1  0  e x  1  x  0

x – 0 +

g  x  – 0 +

g x

ΕΛΑΧ. g  0   1

γν.φθίν.
x  0  g(x)  g(0)  g(x)  1
γν.αύξ.
x  0  g(x)  g(0)  g(x)  1

Άρα, g(x)  1 για x  

Οπότε g(x)  0,x   και g(x)  0, x  

ex  1
Επομένως από (1) έχουμε f   x   , x 
ex  x

e x
x   f  
f x  x  x   ln  e x  x  , άρα
e x

 
f  x   ln e x  x  c 1, c 1  

Για x  0 έχουμε f  0   ln1  c1  c 1  0 , επομένως


f  x   ln ex  x , x  
ex  1
Γ2. f   x   , x
ex  x

Σελίδα 3 από 9
Από Γ1 είναι e x  x  0 , οπότε το πρόσημο της f   x  είναι

ίδιο με το πρόσημο του παράγοντα e x  1

Είναι e x  1  0  x  0 και e x  1  0  x  0

Έτσι

x – 0 +

f x – +
0

f x

ΕΛΑΧ. f  0   0

f   x   0, x   ,0  ,f συνεχής  ,0  , άρα

f γν.φθ.  ,0

f   x   0, x   0,   ,f συνεχής  0,   ,άρα
f γν.αυξ. 0,  

γν.φθ.
x  0  f(x)  f(0)  f(x)  0
γν.αυξ.
x  0  f(x)  f(0)  f(x)  0
επομένως f(x)  0, x  

Δηλαδή η f παρουσιάζει (ολικό) ελάχιστο για x=0 το f(0)  0

Γ3. Η f  παραγωγίσιμη  ως πηλίκο παραγωγίσιμων με:

f   x  
  
e x ex  x  e x  1  
e2x  xex  e2x  2ex  1

2 2
e  x
x
e x
x 
 xe x  2e x  1 ex  x  2  1
2
 2
e x
x  e x
x 

Οι ρίζες και το πρόσημο της f  είναι ίδια με αυτά της συνάρτησης

A  x   ex  x  2   1
A   x   ex  x  2   ex
A   x   ex  x  1

Σελίδα 4 από 9
 
Α   x   0  x  1 ex  0 
Α  x   0  x  1  e x
 0

x – 1 +

A x  + –
0

A  x

ΜΕΓ. A 1  e  1

Α(x) συνεχής και γν. αύξουσα στο

x 

1   ,1 ,άρα   1   lim   x  ,  1    1,e  1


x
αφού lim   x   lim e   x  2   1  0  1  1
x  x 

  
 
x  x  2    1
επειδή lim e   x  2    lim  lim  lim e x  0
x  x  e  x D.L 'H x  e  x x 

Α(x) συνεχής και γν. φθίνουσα στο

x 

 2  1,   , άρα    2   lim   x  ,  1    ,e  1


x
αφού lim   x   lim e   x  2   1  
x  x 

x
επειδή lim e  , lim   x  2   
x  x 

0    1  οπότε η   x   0 έχειρίζα ρ1 στο 1 μοναδική


γιατί Α(x) γν. αύξουσα στο Δ1 ρ1  1, αφού  1  0 , 0     2  , 
οπότε η Α(x) =0 έχει ρίζα ρ2 στο Δ2 μοναδική

γιατί Α(x) γν. φθίνουσα στο Δ2

Άρα η f  έχει ακριβώς δυο ρίζες επομένως η f έχει

δυο πιθανά σημεία καμπής.

γν.αυξ.
Για x  ρ1    x   A  ρ1     x   0, οπότε f   x   0

γν.αυξ.
Για ρ1  x  1  A  ρ1     x   0    x  , οπότε f   x   0

Επομένως στη θέση x= ρ1 παρουσιάζει καμπή.

γν.φθ.
Για 1  x  ρ2    ρ2   A  x   0    x  , οπότε f   x   0

Σελίδα 5 από 9
 γν.φθ.
Για x  ρ2    ρ2   A  x     x   0 οπότε f   x   0

Επομένως στη θέση x= ρ2 παρουσιάζει καμπή.

Άρα η f έχει ακριβώς δυο σημεία δυο σημεία καμπής.

Γ4.

 
ln e x  x  συνx  f  x   συνx  0

Θεωρώ συνάρτηση   x   f  x   συνx

 π
Β συνεχής 0,  ως διαφορά συνεχών
 2

Β  0   f  0   συν0  1  0  f  0   0 
π π π π
Β    f    συν  f    0
2 2 2 2
π
 f  x   0, x  0 , Β  0  Β  2   0
 

Επομένως ισχύουν για τη Β(x) οι υποθέσεις του θ.Bolzano και


η εξίσωση   x   0  ln e  x  συνx
x

 π
έχει τουλάχιστον μια ρίζα στο  0, 
 2

Β(x) παραγωγίσιμη ως διαφορά παραγωγίσιμων με

 π
Β  x   f   x   ημx.Eίναι f   x   0, ημx  0, x   0, 
 2

 π  π
Επομένως Β  x   0, x   0,  , άραΒ  x  γν.αύξ. στο  0, 
 2  2

 π
και η εξίσωση   x   0 έχει το πολύ μια ρίζα στο  0, 
 2

 x

Άρα η εξίσωση ln e  x  συνx έχει ακριβώς

 π
μια λύση στο  0, 
 2

Σελίδα 6 από 9
ΘΕΜΑ Δ

x x
e2t e2t
Δ1. Για τα    dt,    dt
0 g x  t 0 f x  t

θέτω x  t  u

οπότε: dt  du και για t   x είναι u  0,

ενώ για t  0 είναι u  x

Επομένως:

e 
0 2 u x x
1 e2u
 x g u du   du και
e2x 0 g  u 

e 
0 2 u x x
1 e2u
B du   2x  f u du
χ
f  u  e 0

Έτσι οι σχέσεις ii), iii) της υπόθεσης γίνονται:

1 f  x 1
x
e2u
2x
e 0 e2u
x
 0 g u du  f  x   1  0 g u du, 1
e 2x e2x

1 g x 1
x
e2u e 0 2x x
e2u
και  0 f u du  g  x   1  0 f  u du,  2
e2 x e2x

e2u e2u
Οι συναρτήσεις , είναι συνεχείς στο 
f u  g  u 

x x
e2u e2u
(ως πηλίκο συνεχών), άρα οι 0 g u  0 f u du είναι
du,

παραγωγίσιμες στο R ως αρχικές (ή παράγουσες)

e2u e2u
των , αντίστοιχα στο 
f u  g  u 

Παραγωγίζοντας τις σχέσεις (1), (2) κατά μέλη έχουμε::

 x
e2u  e 2x
f   x   1   du   f   x   
 
 0 g u  g x 
f   x  g  x   e2 x , (3)

 x
e2u  e2 x
g  x    1   du   g  x   
 
 0 f u  f x
f  x  g  x   e2 x , (4)

Σελίδα 7 από 9
Από (3), (4) έχουμε:

g( x)  0 f   x  g  x   f  x  g  x 
f   x  g  x   f  x  g  x   0
g2  x 

 f  x   f  x
   0 και συνεχής στο R ως παραγωγίσιμη,
 g x  g x

f x
άρα  c,c  
g x 

Όμως από (1) για x=0 έχουμε:

f  0   1 και από (2) για x=0: g  0   1

f x
Έτσι στην  c αν θέσουμε x=0 παίρνουμε:
g x 

f 0 1 f  x
c  c  c  1, άρα  1  f  x  g x
g0 1 g x

Δ2. Από το ερώτημα Δ1και σχέση (3) είναι

f   x  g  x   e2x ,όμως f  x   g  x ,
άρα f   x  f  x   e2 x  2f   x  f  x   2e2x
 

 f 2  x   e2 x   
με τις f
2
 x  , e2x να είναι συνεχείς στο  , επομένως

f 2  x   e2x  c1,c1  
f  0   1, άρα f 2  0   e20  c1 
1  1  c1  c1  0

συνεπώς f
2
 x   e2x , άρα f  x   e x x  
αφού f συνεχής στο 

και f  x   0 για κάθε x  

x
Δ3. Από Δ2 είναι f  x   e , επομένως

ln f  x  lne x
lim  lim 1

x 0  1 x 0
f  e x
x

Σελίδα 8 από 9
   1x 
e  
1   
 
x   
x e
lim 1  lim  lim   
x 0 x 0 1 D.L 'H x  0 
ex  1
x x
 
1
 1 
e
 2
x
1
lim  x   lim  e x   , αφού lim   1   
   
x 0  1 x 0 
  x  0  x

 2
 x 

1
t2
Δ4. Είναι f t  e
2
 0 για κάθε t   , άρα

   dt  0
2
για x  1 είναι F  x   f t
1

 f  t  dt  0
2
αφού
x

Ακόμη F 1  0 . Έτσι το ζητούμενο εμβαδόν είναι:

1 F x  0 1 1
E   F  x  dx    F  x  dx    x F  x  dx 
0 0 0

1 1
1
  xF  x   0   xF  x  dx   F 1   xf x 2 dx   
0 0

x 
( αφού :   f t 2 dt   f x 2 )    
1 
F1  0 1 1 1
2 1 2 1 2
 x 
xex dx   2xe x dx   (e x )dx 
f xe
0 20 20
1  x 1 1 2
e  (e  1) τ.μ.
2  0 2

Σελίδα 9 από 9