Professional Documents
Culture Documents
Handout For Senses in Deinos
Handout For Senses in Deinos
ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ’ ἰὸν ἕηκε·
δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ’ ἀργυρέοιο βιοῖο·
Homer, Iliad1.48-49
[Athene] ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ὤμοισιν βάλετ’ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
δεινήν, ἣν περὶ μὲν πάντῃ Φόβος ἐστεφάνωται,
Homer, Iliad5.738-9
Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται;
Homer, Iliad6.380
[Poseidon] δεινὸν ἄορ τανύηκες ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ
Homer, Iliad14.385
Ἥφαιστε πρόμολ’ ὧδε· Θέτις νύ τι σεῖο χατίζει.
τὴν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
ἦ ῥά νύ μοι δεινή τε καὶ αἰδοίη θεὸς ἔνδον,
Homer, Iliad18.392-394
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
Homer, Odyssey 1 0.136
CONSEQUENCE OF THE ‘GODS’ GROUP
Achilles, Priam, and Odysseus are the only mortals described as δεινός.1 Especially in the act of taking revenge.
Their divine-like status makes this use of δεινός metaphorical.
When the ‘river’ group meets the ‘god’ group, the Styx is transformed into a hateful torrent (Mackie 1999). This
metaphor is enhanced by the double connection in δεινός.
BUILDING THE HOMERIC ‘FORCES OF NATURE’ GROUP
σείσασ’ ὀξὺν ἄκοντα· μέγας δ’ ἐλελίζετ’ Ὄλυμπος
δεινὸν ὑπὸ βρίμης γλαυκώπιδος, ἀμφὶ δὲ γαῖα (10)
Homeric Hymn to Athene 9 -10
...ὅθεν οὐκ ἔλποιτό γε θυμῷ
ἐλθέμεν, ὅν τινα πρῶτον ἀποσφήλωσιν ἄελλαι (320)
ἐς πέλαγος μέγα τοῖον, ὅθεν τέ περ οὐδ’ οἰωνοὶ
1
Iliad 3.172; Iliad 11.654; I liad 24.479; O
dyssey 22.405; O
dyssey 24.179
αὐτόετες οἰχνεῦσιν, ἐπεὶ μέγα τε δεινόν τε.
Homer, Odyssey3.319-322
ῥόχθει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερὸν ἠπείροιο
δεινὸν ἐρευγόμενον, εἴλυτο δὲ πάνθ’ ἁλὸς ἄχνῃ·
Homer, Odyssey5.402-403
DEVELOPMENT OF ‘SKILLFUL’ GROUP (FIFTH CENTURY, NOT BEFORE)
Ιπ. δεινὸν σοφιστὴν εἶπας, ὅστις εὖ φρονεῖν
τοὺς μὴ φρονοῦντας δυνατός ἐστ’ ἀναγκάσαι.
ἀλλ’ οὐ γὰρ ἐν δέοντι λεπτουργεῖς, πάτερ,
δέδοικα μή σου γλῶσσ’ ὑπερβάλληι κακοῖς.
Euripides, Hippolytus921-924
[speaking to Creon] Οι. λέγειν σὺ δεινός, μανθάνειν δ’ ἐγὼ κακὸς (545)
σοῦ· δυσμενῆ γὰρ καὶ βαρύν σ’ ηὕρηκ’ ἐμοί.
Sophocles, O edipus the King545-6
τούσδε, στυγοῦμαι δ’ ἀνδρὶ φαρμάκοισι σοῖς,
νηδὺς δ’ ἀκύμων διὰ σέ μοι διόλλυται·
δεινὴ γὰρ ἠπειρῶτις ἐς τὰ τοιάδε
Euripides, Andromache156-9
Αν. πέποιθα. δεινὸν δ’ ἑρπετῶν μὲν ἀγρίων
ἄκη βροτοῖσι θεῶν καταστῆσαί τινα,
Euripides, Andromache269-70