You are on page 1of 2

BUILDING THE ‘GODS’ GROUP IN HOMER 

 
ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ’ ἰὸν ἕηκε· 
δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ’ ἀργυρέοιο βιοῖο· 
Homer, ​Iliad​1.48-49 
 
[Athene] ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ὤμοισιν βάλετ’ αἰγίδα θυσσανόεσσαν 
δεινήν, ἣν περὶ μὲν πάντῃ Φόβος ἐστεφάνωται, 
Homer, ​Iliad​5.738-9 
 
Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται;  
Homer, ​Iliad​6.380 
 
[Poseidon] δεινὸν ἄορ τανύηκες ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ 
Homer, ​Iliad​14.385 
 
Ἥφαιστε πρόμολ’ ὧδε· Θέτις νύ τι σεῖο χατίζει. 
τὴν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· 
ἦ ῥά νύ μοι δεινή τε καὶ αἰδοίη θεὸς ἔνδον, 
Homer, ​Iliad​18.392-394 
 
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα, 
Homer, ​Odyssey 1 ​ 0.136 
 
CONSEQUENCE OF THE ‘GODS’ GROUP 
 
Achilles, Priam, and Odysseus are the only mortals described as δεινός.1 Especially in the act of taking revenge. 
Their divine-like status makes this use of δεινός metaphorical.  
 
When the ‘river’ group meets the ‘god’ group, the Styx is transformed into a hateful torrent (Mackie 1999). This 
metaphor is enhanced by the double connection in δεινός. 
 
BUILDING THE HOMERIC ‘FORCES OF NATURE’ GROUP 
 
σείσασ’ ὀξὺν ἄκοντα· μέγας δ’ ἐλελίζετ’ Ὄλυμπος 
δεινὸν ὑπὸ βρίμης γλαυκώπιδος, ἀμφὶ δὲ γαῖα (10) 
Homeric Hymn to Athene 9 ​ -10 
 
...ὅθεν οὐκ ἔλποιτό γε θυμῷ 
ἐλθέμεν, ὅν τινα πρῶτον ἀποσφήλωσιν ἄελλαι (320) 
ἐς πέλαγος μέγα τοῖον, ὅθεν τέ περ οὐδ’ οἰωνοὶ 

1
​Iliad​ 3.172; ​Iliad​ 11.654; I​ liad​ 24.479; O
​ dyssey​ 22.405; O
​ dyssey ​24.179 
αὐτόετες οἰχνεῦσιν, ἐπεὶ μέγα τε δεινόν τε. 
Homer, ​Odyssey​3.319-322 
 
ῥόχθει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερὸν ἠπείροιο 
δεινὸν ἐρευγόμενον, εἴλυτο δὲ πάνθ’ ἁλὸς ἄχνῃ· 
Homer, ​Odyssey​5.402-403 
 
DEVELOPMENT OF ‘SKILLFUL’ GROUP (FIFTH CENTURY, NOT BEFORE) 
 
Ιπ. δεινὸν σοφιστὴν εἶπας, ὅστις εὖ φρονεῖν 
τοὺς μὴ φρονοῦντας δυνατός ἐστ’ ἀναγκάσαι. 
ἀλλ’ οὐ γὰρ ἐν δέοντι λεπτουργεῖς, πάτερ, 
δέδοικα μή σου γλῶσσ’ ὑπερβάλληι κακοῖς. 
Euripides, ​Hippolytus​921-924 
 
[speaking to Creon] Οι. λέγειν σὺ δεινός, μανθάνειν δ’ ἐγὼ κακὸς (545) 
σοῦ· δυσμενῆ γὰρ καὶ βαρύν σ’ ηὕρηκ’ ἐμοί. 
Sophocles, O ​ edipus the King​545-6 
 
τούσδε, στυγοῦμαι δ’ ἀνδρὶ φαρμάκοισι σοῖς, 
νηδὺς δ’ ἀκύμων διὰ σέ μοι διόλλυται· 
δεινὴ γὰρ ἠπειρῶτις ἐς τὰ τοιάδε 
Euripides, ​Andromache​156-9 
 
Αν. πέποιθα. δεινὸν δ’ ἑρπετῶν μὲν ἀγρίων 
ἄκη βροτοῖσι θεῶν καταστῆσαί τινα,  
Euripides, ​Andromache​269-70 

You might also like