Atrezja przełyku

Epidemiologia
● 1:3000 urodzeń
● W 40% przypadków stwierdza się cechy IUGR
● W 20% przypadków stwierdza się nieprawidłowy kariotyp
● Zespoły Patau, Edwardsa Di Georga
● Asocjacje VACTERL, CHARGE, ARTICLE
● Ryzyko urodzenia kolejnego dziecka z atrezją przełyku 0,5-2%
● Ryzyko urodzenia dziecka z atrezją przełyku przy jednym z rodziców
dotkniętym tą wadą 3-4%
Klasyfikacja według Grossa
Patologia
1. Ślina gromadzi się w ślepo zakończonym przełyku.
2. Ewakuacja śliny przez jamę ustną i nosową
3. Długotrwałość tego stanu zwiększa ryzyko aspiracji śliny

1. Powietrze podczas wdechu miesza się z kwaśną zawartością żołądka

2. Podczas wydechu mieszanina powietrza i zawartości żołądka jest wstecznie
zarzucana do dróg oddechowych.
Objawy
● Pienista wydzielina w jamie ustnej i nosowej
● Kaszel
● Sinica
● Duszność przy karmieniu
● Opór przy próbie wprowadzenia cewnika do żołądka
Diagnostyka
● Wada może zostać rozpoznana prenatalnie od 16 tc.
○ Niewidoczny żołądek
○ Poszerzony górny odcinek przełyku
○ Wielowodzie
● Należy stwierdzić niemożność wprowadzenia cewnika do żołądka
○ Zbyt miękki cewnik może się zwinąć co
● Wykonuje się zdjęcie przeglądowe klatki piersiowej
Leczenie
● Pilne zaopatrzenie przetoki przełykowo-tchawiczej i odtworzenie ciągłości
przełyku.
● Niewielka elastyczność pozwala na zespolenie tylko przy odległości poniżej
2cm.
● Przy odległości powyżej 2cm konieczne zastosowanie przez kilka tygodni
mechanicznych metod wydłużania przełyku
● Ostatecznie wykorzystuje się substytucję przełyku z żołądka lub jelit.
Rokowanie- Skala Ryzyka Spitza

Masa ciała>1500g i brak istotnej wady serca 98,5%

Masa ciała<1500g lub obecność istotnej wady serca 82%

Masa ciała<1500g i obecność istotnej wady serca 50%

Bibliografia
1. Chirurgia Dziecięca, red. Bagłaj, Kaliciński, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2016
2. Pediatria. Tom 1 i 2, red. Kawalec, Grenda, Ziółkowska, Wydawnictwo Lekarskie
PZWL 2013