Professional Documents
Culture Documents
Cover Page
Cover Page
Komunikasyon at Pananaliksik sa
Wika at Kulturang Pilipino
SUBMITTED BY:
St.andrew
Section
SUBMITTED TO:
MONCIAR T. VALLE
SUBJECT TEACHER
Kahalagahan ng Wika
Kung wala ang wika, mawawalan ng saysay ang halos lahat ng gawain ng sangkatauhan,
sapagkat nagagamit ito sa PAKIKIPAG-UGNAYAN katulad ng sa pakikipagkalakalan, sa diplomatikong
pamamaraan ng bawat pamahalaan, at pakikipagpalitan ng mga kaalaman sa AGHAM, TEKNOLOHIYA
at INDUSTRIYA.
1. Ang wika ay isang masistemang balangkas dahil ito ay binubuo ng mga makabuluhang tunog
(fonema) na kapag pinagsama-sama sa makabuluhang sikwens ay makalilikha ng mga salita (morfema)
na bumabagay sa iba pang mga salita (semantiks) upang makabuo ng mga pangungusap. Ang
pangungusap ay may istraktyur (sintaks) na nagiging basehan sa pagpapakahulugan sa paggamit ng
wika.
2. Ang wika ay binubuo ng mga tunog. Upang magamit nang mabuti ang wika, kailangang maipagsama-
sama ang mga binibigkas na tunog upang makalikha ng mga salita. (Tingnan ang ponolohiya)
3. Ang wika ay arbitraryo. Lahat ng wika ay napagkakasunduan ng mga gumagamit nito. Alam ng mga
Ilokano na kapag sinabing [balay], bahay ang tinutukoy nito. Sa Chavacano naman ay [casa] kapag nais
tukuyin ang bahay at [bay] naman sa Tausug samantalang [house] sa Ingles. Kung sakaling hindi
naintindihan ng isang tao ang isang salita o pangungusap ng isang wika, nangangahulugan na hindi siya
bahagi ng kasunduang pangkaunawaan. Ngunit kung pag-aaralan at matututunan niya ang wika,
nangangahulugang sumasang-ayon siya sa kasunduan ukol sa naturang wika.
4. Ang wika ay may kakanyahan. Lahat ng wika ay may sariling set ng palatunugan, leksikon at
istrukturang panggramatika. May katangian ang isang wika na komon sa ibang wika samantalang may
katangian namang natatangi sa bawat wika.
Halimbawa:
Wikang Swahili – atanipena (magugustuhan niya ako)
Wikang Filipino – Opo, po
Wikang Subanon – gmangga (mangga)
Wikang Ingles – girl/girls (batang babae/mga batang babae)
Wikang Tausug – tibua (hampasin mo), pugaa (pigain mo)
Wikang French – Francois (pangngalan /fransh-wa/)
Mapapansin sa wikang Swahili (isang wika sa Kanlurang Afrika) isang salita lamang
ngunit katumbas na ng isang buong pangungusap na yunik sa wikang ito. Sa Filipino
lamang matatagpuan ang mga salitang opo at po bilang paggalang. Sa Subanon naman,
mayroong di pangkaraniwang ayos ng mga fonema gaya ng di-kompatibol na dalawang
magkasunod na katinig sa iisang pantig na wala sa karamihang wika. Sa Ingles naman,
isang fonema lamang ang idinagdag ngunit nagdudulot ng makabuluhang pagbabago.
Sa Tausug naman ang pagkabit ng fonemang /a/ ay nagdudulot na ng paggawa sa kilos
na saad ng salitang-ugat. Sa French naman, mayroon silang natatanging sistema sa
pagbigkas ng mga tunog pangwika.
5. Ang wika ay buhay o dinamiko. Patuloy na nagbabago at yumayaman ang wika. Nagbabagu-bago ang
kahulugan ng isang salita na dumaragdag naman sa leksikon ng wika.
Halimbawa: BOMBA
Kahulugan:
a. Pampasabog
b. Igipan ng tubig mula sa lupa
c. Kagamitan sa palalagay ng hangin
d. Bansag sa malalaswa at mapanghalay na larawan at pelikula
e. Sikreto o baho ng mga kilalang tao
6. Lahat ng wika ay nanghihiram. Humihiram ang wika ng fonema at morfema mula sa ibang wika
kaya’t ito’y patuloy na umuunlad. Gaya sa Chavacano, binibigkas na ang ‘ka’ na hiniram sa Visaya bilang
kapalit ng ‘tu’ at ‘bo’. Ang Filipino ay madalas manghiram gaya ng paghiram sa mga salitang [jip, jus at
edukasyon] na mula sa Ingles na [juice], [jip] at Kastilang [educaćion].
7. Ang wika at kultura ay magkabuhol at hindi maaaring paghiwalayin. Maraming salita na hindi
maisalin sapagkat wala silang katumbas sa ibang wika. Dahil sa ganitong pagkakataon, napipilitang
humiram ng salita mula sa isang wika sapagkat hindi komon ang salita sa kultura ng wikang
patutunguhan. Halimbawa, walang katumbas ang /malong/ sa Tagalog sapagkat hindi bahagi ng kultura
ng mga Tagalog ang salitang ito. Ang /lamaw/ naman ng Cebuano ay hindi rin matutumbasan sapagkat
iba ang paraan ng paghahanda ng buko ng mga Cebuano sa iba pang komunidad sa bansa.
8. Ang wika ay bahagi ng karamihang anyo/uri ng komunikasyon. Sa komunikasyon ng mga pipi, hindi
wika ang kanilang ginagamit kundi mga kilos. Hindi wika ang kanilang midyum sapagkat hindi nito
taglay ang katangian ng isang ganap na wika.
9. Nasusulat ang wika. Bawat tunog ay sinasagisag ng mga titik o letra ng alfabeto. Ang tunog na “bi” ay
sinasagisag ng titik na ‘b’. Ang simbolong ‘m’ ay sumasagisag sa tunog na “em”.
Etimolohiya
Nag-ugat ang salitang wika mula sa wikang MALAY. Samantalang nagmula naman sa Kastila ang
isa pang katawagan sa wika: ang salitang LENGGUWAHE. Tinatawag ding salita ang wika. Katulad ng
language – tawag sa wika sa INGLES – nagmula ang salitang lengguwahe o lengwahe sa salitang lingua
ng LATIN, na nangangahulugang “DILA“, sapagkat nagagamit ang dila sa paglikha ng maraming
kombinasyon ng mga tunog, samakatuwid ang “wika” – sa malawak nitong kahulugan – ay anumang
anyo ng pagpaparating ng damdamin o ekspresyon, may tunog man o wala, ngunit mas kadalasang
mayroon.
Pinakapayak sa mga anyo ng wika ang paggamit ng mga salita o pagsasalita. (Tingnan ang mga sining
na pangwika). Subalit kabilang din rito ang pagsusulat, mga wikang pasenyas, larangan ng musika,
sining ng pagpipinta, pagsasayaw, at maging ang matematika. “Wika” ang lahat ng mga ito kung
gagamitin ang malawakan na kahulugan ng wika. Sa ilang pagkakataon, tinatawag ding dila
(piguratibo), salita, diyalekto, o lingo (sariling-wika ng isang grupo, [bigkas: ling-gow, mula sa Ingles])
ang wika.
Kasaysayan at teorya
Hindi lubos na nalalaman kung saan, kailan, at paano nagsimula ang paggamit ng wika. Subalit
mayroong mga hinuha at kuru-kuro ang mga dalubhasang nagsipagaral ng paksang ito. Isa sa mga
teoryang ito ang nagsasabing “ginaya ng mga sinaunang tao ang mga tunog na narinig niya sa
kalikasan.” Halimbawa ng mga tunog na ito ang mga kahol ng mga asong-gubat o ng mga bumubukal
na sapa. Dahil sa iba’t ibang interpretasyon o gawi sa paggaya ng mga “tunog ng kalikasan” na ito kaya
nagkaroon ng maraming mga wika sa mundo.
Ang pinag mulan ng mga Wika ng Pilipinas Sa loob ng mahabang panahon ng pananakop ng
Espanya, ESPANYOL ang opisyal na wika at ito rin ang wikang panturo. INGLES AT ESPANYOL ang wika
noong sakupin ng mga Amerikano ang Pilipinas.
1. Marso 4, 1899 - Wikang Ingles ang tanging wikang panturo batay sa rekomendayon ng
Komisyong Schurman
1897 - Tagalog ang itinadhanang opisyal na wika ayon sa Konstitusyong Probisyonal ng Biak na
Bato
Enero 21, 1899 - Itinahadana naman pansamantalang gamiin ang Espanyol bilang opisyal na
wika ayon sa Konstitusyon ng Malolos.
2. Marso 24,1934 - Pinagtibay ni Pangulong Franklin D. Roosevelt ng Estados Unidos ang Batas
Tydings- McDuffie na nagtatadhanang pagkakalooban ng kalayaan ang Pilipinas.
Pebrero 8, 1935 - Pinagtibay ng Pambansang Asamblea ang Konstitusyon ng Pilipinas na
niratipika ng sambaynan noong Mayo 14, 1935
3. WENCESLAO Q. VINZONS - Siya ang nanguna sa paggawa ng resolusyon tungkol sa wikang
pambansa, siya din ang kinatawan mula sa Camarines Norte.
– Ang tungkulin ng Surian ay gumawa ng pag aaral ng mga wikang katutubo sa Pilipinas,
sa layuning makapag paunlad at makapagtibay ng isang wikang panlahat batay sa isang wikang
umiiral sa bansa.
6. Nobyembre 13, 1936 - Pinagtibay ng Kongreso ang Batas Komonwelt Bl.184, na nagtatag sa
unang Surian ng Wikang Pambansa. Kapangyarihan at tungkulin ng Surian:
1. Gumawa ng pag-aaral sa mga pangkalahatang wika sa Pilipinas.
2. Magpaunlad at magpatibay ng isang wikang panlahat na Wikang Pambansa batay sa isa sa
mga umiiral na katutubong wika
7. Biglang halaga ang wikang pinakamaunlad ayon sa balangkas, mekanismo at panitikang
tinatanggap
8. Enero 12, 1937 - Hinirang ng Pangulo ang mga kagawad ng Surian, alinsunod sa Seksiyon 1,
Batas Komonwelt 185
9. Kagawad ng Surian ng Wikang Pambansa
Pangulo - Jaime de Veyra » (Bisaya, Samar-Leyte)
Kagawad - Santiago A Fonacier (Ilocano)
Kagawad - Filemon Sotto » (Cebuano)
May walong (8) wikang pinagbabatayan ang ginagawang pagsusuri sa mga piling diyalekto ng Pilipinas:
1. Tagalog
2. Waray
3. Kapampangan
4. Hiligaynon
5. Pangasinense
6. Bicolano
7. Cebuano
8. Ilokano
Masasabi nga bang malaki na ang pagbabago sa paggamit ng wika natin noon sa kasalukuyang panahon?.
Sa ating panahon ngayon, napapansin ng karamihan ang pag-iiba iba ng wikang ginagamit sa bansa. Hindi
lang tayong mga Pilipino ang gumagamit ng ibang wika kundi pati ang mga taga ibang bansa. Nangyare ang
pagpapalit ng wika dahil sa pagpapalit-palit ng ating mga Presidente at ng kanilang mga ipinapatupad.
Itong pagpapalit-palit ng wika ay nakapagdulot ng masama sa mga mag-aaral at sa mga tao sapagkat iba’t
ibang lingwahe o paraan ng kanilang pagsasalita ang ginagamit katulad ng salitang “JEJEMON.” Pinaguusapan
ng pamahalan kung tatanggalin na ang asignaturang Filipino sa curikulum sa kadahilanan ng kumakalat ng
issue na pag-iiba ng wika at salita.
Sa kasalukuyang panahon malaki na ang pagbabagong mapapansin natin sa paggamit ng sariling wika. Ang
ating katutubong salita ay napapalitan ng modernong pagpapahayag. Malaki rin ang impluwensyang
nagagawa ng modernong teknolohiya, iba’t ibang kultura at sariling pagpili ng mga tao lalo na ng mga
kabataan sa modernong panahon.
Anuman ang mga pagbabago sa wika natin ngayon, ang mahalaga ay nagkakaunawaan at nagkakaisa ang
mga tao sa ngayon na ipahayag ang kanilang mga iniisip at nararamdaman upang makagawa ng
makabuluhang bagay para sa kanilang sarili at para sa kapakanan ng nakararami.
References:
https://www.slideshare.net/RochelleNato/kasaysayan-at-pagkabuo-ng-wikang-pambansa
https://teksbok.blogspot.com/2010/08/kahulugan-at-katangian-ng-wika.html
https://www.affordablecebu.com/kasaysayan-ng-wikang-pambansa-filipino
https://bseekomakad.blogspot.com/2015/09/wika-noon-ano-na-ngayon.html