TEKSTONG IMPORMATIBO

Ang Manlalakbay at ang Diwata

By Mark Nathaniel P. Yap

Noong unang panahon may isang Manlalakbay na nag hahanap ng matutuloyan para sa
gabi nang may na hanap siyang matutuyan ay may na kita siyang kumikslap sa gubat
at may nakita siyang kweba doon siya nag pasok parang mag pahinga pero ang kweba
nayon ay hindi ordinaryong kweba may nakita siyang lawa sa loob ng kweba at
maynakita siya ng isang babae na maganda,maputi at mahabang buhok nag tago ang
Manlalakbay sa mga bato para Makita ang babae ng malapit pero nawala hinanap ng
hinanap ng Manlalakbay ang babae naisip ng manlalakbay ay isang illusion lamang kasi
siya ay pagod at gutom ng umalis siya sa kweba may na kita niya ang babae sa lawa na
katayo sa harap nya nag salita ang Babae “bakit mo ako hinahanap” na kilabot ang
Manlalakbay ng nakita niya ng Babae sa labas ng kweba nag salita ang Manlalakbay
“ligaw na kaluluwa kaba” ang babae ngumiti sa sinabi ng Manlalakbay ang Manlalakbay
ay nalilito na bakit ngumiti ang babae nag salita ang babae “ako ay isang Diwata sa ng
gubat na ito ang lawa sa loob ng kweba ay ang aking bahay natuwa ako sa sinabi mo
na ligaw nakaluluwa ako sa ngayon ay bibigyan kita ng isang hiling” na pa upo ang
manlalakbay at nag isip nag kanyang hiling na nais niya na tumopad ng na patayo ang
Manlalakbay ay nag hiling siya na maging matalino ang Diwata nag salita na “sigurado
ka na bas a hiling mo nay an” Sumagot ang Manlalakbay “Oo gusto kung maging
matalino” nag liwanag ang paligid ng labas ng kweba at ang nang nag tagal ang
liwanag ay nag hina at na wala ang Diwata tumingin ang Manlalakbay sa paligid at para
hanapin ang Diwata pero hindi niya Makita kita ang Manlalakbay narinig na mahina na
tunog na sabi na sinagot ko na ang iyong hiling nag sikat ang araw ang Manlalakbay ay
nag lakad ang Manlalakbay nang may na kita siyang isang mallit na nayon at doon siya
nagtuloy tinulongan nya ang nayon na maging maunlad at mapayapa nang lumipas ang
panahon nagging pinuno ng nayon ang manlalakbay at ginawa niya ang maliit na nayon
na isang kaharian na Malaki sa paglipas ng mahabang panahon naging matakaw ang
hari sa kanyang na sasakopan nag hirap ang kaharian nag rebolusyon ang mga tao sa
Hari ng lumisan ang hari sa kanyang kaharian ay na alala nya ang Diwata sa Gubat ng
Pumasok siya sa gubat na kita niya ang kweba nang pumasok siya ang lawa ay ang na
tuyo na lawa Sumigaw ang hari “DIWATA NAIS KO ANG IYUNG TULONG” sumigaw siya
ng pa ulit ulit ngunit ang Diwata Hindi na Makita
WAKAS