Professional Documents
Culture Documents
Θέματα - ΠΕ2011 - ΜΑΘ - ΚΑΤ - Γ (Με λύσεις) (ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ)
Θέματα - ΠΕ2011 - ΜΑΘ - ΚΑΤ - Γ (Με λύσεις) (ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ)
ε. Οι γραφικές παραστάσεις C και C΄ των συναρτήσεων f και f–1 είναι συμμετρικές ως προς την ευθεία y = x που
διχοτομεί τις γωνίες xOy και x΄Oy΄. Μονάδες 10
ΘΕΜΑ Β
1
Έστω οι μιγαδικοί αριθμοί z και w με z ≠3i , οι οποίοι ικανοποιούν τις σχέσεις: z 3i z 3i 2 και w z 3i
z 3i
Β1. Να βρείτε τον γεωμετρικό τόπο των εικόνων των μιγαδικών αριθμών z Μονάδες 7
1
Β2. Να αποδείξετε ότι z 3i Μονάδες 4
z 3i
Β3. Να αποδείξετε ότι ο w είναι πραγματικός αριθμός και ότι 2 w 2 Μονάδες 8
Β4. Να αποδείξετε ότι: z w z Μονάδες 6
ΘΕΜΑ Γ
Δίνεται η συνάρτηση f : , δύο φορές παραγωγίσιμη στο , με f 0 f 0 0 , η οποία ικανοποιεί τη σχέση:
e x f x f x 1 f x xf x για κάθε x . .
Γ1. Να αποδείξετε ότι: f x ln e x x , x Μονάδες 8
Γ2. Να μελετήσετε τη συνάρτηση f ως προς τη μονοτονία και τα ακρότατα. Μονάδες 3
Γ3. Να αποδείξετε ότι η γραφική παράσταση της f έχει ακριβώς δύο σημεία καμπής. Μονάδες 7
π
Γ4. Να αποδείξετε ότι η εξίσωση ln e x x συνx έχει ακριβώς μία λύση στο διάστημα 0, Μονάδες 7
2
ΘΕΜΑ Δ
Δίνονται οι συνεχείς συναρτήσεις f, g : , οι οποίες για κάθε x ικανοποιούν τις σχέσεις:
i. f(x)>0 και g(x)>0
1 f x x e 2t
ii. dt
e 2x 0
gx t
1 g x x
e 2t
iii.
e 2x
0
f x t
dt
Δ1. Να αποδείξετε ότι οι συναρτήσεις f και g είναι παραγωγίσιμες στο και ότι f(x) = g(x) για κάθε x . Μονάδες 9
Δ2. Να αποδείξετε ότι: f x e x , x Μονάδες 4
ln f x
Δ3. Να υπολογίσετε το όριο: lim Μονάδες 5
x 0 1
f
x
x
Δ4. Να υπολογίσετε το εμβαδόν του χωρίου που περικλείεται από τη γραφική παράσταση της συνάρτησης F x f t 2 dt
1
τους άξονες x΄x και y΄y και την ευθεία με εξίσωση x = 1. Μονάδες 7
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΘΕΜΑ Α
Α1. Σχολικό βιβλίο, σελ. 260.
Α2. Σχολικό βιβλίο, σελ. 280.
Α3. α. Σωστό β. Σωστό γ. Λάθος δ. Λάθος ε. Σωστό
ΘΕΜΑ Β
Β1. z 3i z 3i 2 z 3i z 3i 2 z 3i z 3i 2 2 z 3i 2 z 3i 1. Οι εικόνες των μιγαδικών z
βρίσκονται σε κύκλο με κέντρο Κ(0,3) και ακτίνα ρ=1.
1
z 3i 1 z 3i z 3i 1 z 3i z 3i 1 z 3i
2
Β2.
z 3i
1
Β3. w z 3i z 3i z 3i z z 2 Re z .
z 3i
1 1
w z 3i z 3i 2, άρα w 2 και επειδή w ισχύει 2 w 2.
z 3i z 3i
Β4. Έστω z α βi, α,β , τότε z w z 2 Re z α βi z .
ΘΕΜΑ Γ
Γ1. e x f x f x 1 f x xf x e x f x e x f x e x f x xf x e x f x e x xf x .
Άρα υπάρχει c τέτοιο ώστε e x f x e x xf x c . Για x=0 έχουμε e0 f 0 e0 0 f 0 c c 1.
Άρα e x f x e x xf x 1 f x e x x e x 1.
Έστω g x e x x. Η g είναι παραγωγίσιμη στο με g x e x 1. g x 0 x 0, g x 0 x 0
x – 0 +
g (x) – +
g(x)
ελάχιστο
Άρα η g παρουσιάζει ελάχιστο στο x 0 = 0 δηλαδή ισχύει g(x) g(0) = 1 > 0 για κάθε x .
Συνεπώς ex – x > 0 για κάθε x .
ex 1
Άρα f (x) x
e x
ln e x x οπότε υπάρχει c1 τέτοιο ώστε f (x) ln e x x c1
x – 0 +
f (x) – +
f(x)
ελάχιστο
Η f είναι γνησίως φθίνουσα στο (–, 0], γνησίως αύξουσα στο [0, +) και παρουσιάζει ελάχιστο στο x 0 = 0 με ελάχιστη
τιμή f(0) = 0.
e x 1 e e x e 1
x x x 2
2e x xe x 1
Γ3. Η f είναι δύο φορές παραγωγίσιμη με f (x) x .
e x ex x ex x
2 2
x – 1 +
h (x) + –
h(x)
μέγιστο
h(1) 2e e 1 e 1 0
x 1
lim h(x) lim 2e x xe x 1 1 διότι lim xe x lim x lim x 0 και lim 2e x 0
x x x x e De L ' H. x e x
lim h(x) lim 2e xe 1 lim (2 x)e 1 διότι lim (2 x) και lim e x .
x x x
x x x x x
h
0 h (,1] (1, e 1] άρα υπάρχει ακριβώς ένα x1 (,1) τέτοιο ώστε h(x 1 ) = 0.
h
0 h [1, )] (, e 1] άρα υπάρχει ακριβώς ένα x 2 (1, ) τέτοιο ώστε h(x 2 ) = 0.
h h
Για x (,1] έχουμε : x x1 h(x) h(x1 ) h(x) 0, x x1 h(x) h(x1 ) h(x) 0
h h
Για x [1, ) έχουμε : x x 2 h(x) h(x 2 ) h(x) 0, x x 2 h(x) h(x 2 ) h(x) 0
Το πρόσημο της h φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:
– x1 1 x2
x
+
h(x) – + + –
Συνεπώς αφού
h(x)
και e x x 0 ισχύει:
2
f (x)
e x
x 2
– x1 x2
x
+
f (x ) – + –
f(x)
σ.κ. σ.κ.
Άρα η f έχει ακριβώς δύο σημεία καμπής.
π
Γ4. Έστω Φ(x) ln e x x συνx, x 0, η οποία είναι συνεχής.
2
Φ(0) = –1 < 0
π π π
Όμως g(x) = ex – x > 1 όταν x 0 τότε ln e x x ln1 ln e x x 0, x 0 άρα Φ ln e 2 0
2 2
π π
Από Θεώρημα Bolzano υπάρχει x 0 0, τέτοιο ώστε Φ(x 0 ) = 0. Ακόμη Φ παραγωγίσιμη στο 0, με
2 2
e 1
x
π π
Φ(x) x ημx 0 για κάθε x 0, , άρα η Φ είναι γνησίως αύξουσα στο 0, οπότε η ρίζα x 0 είναι
e x 2 2
μοναδική.
ΘΕΜΑ Δ
Δ1. Έστω x t u με dt du και t u x όταν t 0 το u x και όταν t x το u = 0.
x 0 2u 2x 0 0 x 0
e2t e e 2u 1 e 2u e 2t 1 e 2u
Άρα dt du e2x du 2x du ομοίως dt 2x du .
0 g(x t) x g(u) x g(u) e x f (u) 0 f (x t) e x f (u)
0 0 x x
1 f (x) 1 e 2u e2u e 2u e 2u
Τότε
e2x
2x
e x g(u) du ή 1 f (x) x g(u) du f (x) 1 0 g(u) du f (x) 1 0 g(u)du .
x
e 2u e2u
Αντίστοιχα g(x) 1 du . Η συνάρτηση είναι συνεχής στο ως πηλίκο συνεχών άρα η
0 f (u) g(u)
x
e 2u
g(u)du παραγωγίσιμη στο . Επομένως η f είναι παραγωγίσιμη στο ως άθροισμα παραγωγισίμων.
0
x
e2u e2u
Η συνάρτηση
f (u)
είναι συνεχής στο ως πηλίκο συνεχών άρα και η 0 f (u)du είναι παραγωγίσιμη στο επομένως
και η g παραγωγίζεται στο ως άθροισμα παραγωγισίμων.
e2x e 2x
Έχουμε f (x) f (x) g(x) e 2x και g (x) g (x) f (x) e 2x .
g(x) f (x)
f (x) g (x)
Άρα f (x)g(x) g (x)f (x) (lnf (x)) (lng(x)) lnf (x) lng(x) c, c όμως f (0) g(0) 1
f (x) g(x)
nx
άρα c = 0, τότε lnf (x) lng(x) f (x) g(x)
11
f g
Δ2. Από Δ1 έχουμε f (x)g ( x) e 2x f (x)f (x) e 2x 2f (x)f (x) 2e 2x f 2 (x) e 2x f 2 (x) e 2x c1
f ( x )0
Αν x = 0 τότε f 2 (0) 1 c1 ή c 1 = 0. Άρα f 2 (x) e 2x f (x) e x
ln f (x) x
Δ3. lim lim 1
x 0 1 x 0 x
f e
x
1
Έστω u όταν x 0 το u
x
1
x e u
Άρα lim 1 lim u limu lim e u
x 0 u e u u De L ' H. u
ex
x
Δ4. F(x) f t 2 dt e t dt
x 2
1
1
2 2
Η e t είναι συνεχής στο άρα η F παραγωγίσιμη στο με F(x) e x 0. Άρα η F είναι γνησίως αύξουσα στο .
Για κάθε x [0,1] η F είναι συνεχής. Για κάθε x 1 η F είναι γνησίως αύξουσα άρα F(x) F(1) F(x) 0.
Τότε το ζητούμενο εμβαδόν είναι:
1 1 1 1 1
1 2 1 2 1 1
E F( x) dx F( x)dx (x)F(x)dx xF(x) 0 xF(x)dx xe x dx e x dx e x (e 1)τμ
1 1 2
0 0 0 0
0 20 2 0 2
ΟΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΔΑΛΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΛΗΣ ΜΑΡΙΑ ΠΕΤΡΑΚΗ ΒΑΝΑ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΤΖΙΑΣ ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΚΡΑΚΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΙΛΙΦΩΝΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΜΠΟΥΡΗΣ