Αποκωδικοποιώντας

το Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής

G.J.P.
Αναμφίβολα υπάρχουν τόσα, μα τόσα πολλά που θα ήθελα να σας μεταφέρω, να
σας παρουσιάσω, να σας αναλύσω, να συζητήσω μαζί σας.

Με την δύναμη του Πνεύματος όμως και την φιλευσπλαχνία του όλα αυτά θα
επιτελεστούν, γιατί έχει έρθει ο καιρός της αποκάλυψης του Πνεύματος στους
ανθρώπους, οι οποίοι με καθαρά χέρια και ανοιχτή καρδιά και με ένα διάπυρο
πόθο περιμένουν την δική τους ημέρα του Κυρίου.

Για αυτό ας ευχαριστήσουμε μαζί τον Κύριο όλης της Zωής διότι μας δίνει αυτήν
την ευκαιρία μέσα από την άμετρη Χάρη Του, και ας ανυψώσουμε τους εαυτούς
μας μέσα από ταπεινότητα και ειλικρινή υπηρεσία για τον συνάνθρωπο.

Δυστυχώς, αν και έχουν περάσει τόσες εκατονταετίες το Χριστιανικό μήνυμα

παραμένει ασαφές και καλυμμένο, μπερδεμένο και μερικές φορές σκοπίμως
διαστρεβλωμένο.

Έτσι η πλειονότητα του κόσμου αγνοεί ότι δεν μας έχει δοθεί μόνον η Χάρη αλλά
και όλες οι απαιτούμενες δυνάμεις στο να επιτελέσουμε αυτό που ο Χριστός
αδιάκοπα μας καλεί να πραγματώσουμε εσωτερικά, δηλαδή την μεταμόρφωση εξ
Ύδατος και Πνεύματος.

Για αυτό και έκρινα σκόπιμο σήμερα να σας παρουσιάσω με μια πιο
επεξηγηματική, πιο εσωτερική και αναλυτική ματιά αυτό το σημαντικό απόκρυφο
κείμενο.

Δεν θα σας ζαλίσω με εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες που πολύ εύκολα μπορείτε να

βρείτε, και να διαβάσετε στο internet.

Αυτό που με ενδιαφέρει κυρίος είναι το να δούμε πίσω από τις λέξεις το
ουσιαστικό, το μέρος εκείνο που μπορεί και πρέπει να φωτίσει την καρδιά και τοΝ
νου μας.

Πρέπει όμως να σας πληροφορήσω σχετικά με τα λεγόμενα απόκρυφα κείμενα ότι

παρουσιάζουν κάποιες ιδιαιτερότητες. Κατά αρχήν, ότι βρέθηκε δεν σημαίνει ότι
είναι και ουσιαστικό, αυθεντικό, πρέπει ο καθένας από εμάς μέσα από το δικό του
εσωτερικό φως να διαβλέπει, να καταλαβαίνει κατά πόσον ένα μέρος, από ένα
τέτοιο κείμενο ή ίσως και ολόκληρο επικοινωνεί, σχετίζεται και περιέχει την ορθή
διδασκαλία του Χριστού.
Επίσης πρέπει να κατανοήσουμε ότι ένα μέρος από αυτά δεν προορίζονταν,
γράφονταν για όλο τον κόσμο, αλλά ήτανε κείμενα που απευθυνόντουσαν σε ήδη
γνώστες, μαθητές, συμμέτοχους αυτών των ομάδων.

Έτσι πολλές φορές είναι σκοτεινά, ακαταλαβίστικα, μας μπερδεύουν και αν τα

διαβάσουμε κατά γράμμα δεν βγαίνει κανένα νόημα.

Μην ξεχνάτε επίσης πως ενδεχομένως και κάποια από αυτά να έχουν γραφτεί
κατόπιν ενός παραληρήματος ή μιας συναισθήματο-ψυχικής εκστατικής μέθης.

Σήμερα θα σας διαβάζω επιλεγμένα κομμάτια από το το ευαγγέλιο που αποδίδεται

στην Μαρία την Μαγδαληνή και θα επεξηγώ μετά το πρωτότυπο κείμενο πάντοτε
σύμφωνα με την δική μου κατανόηση.

Το κείμενο που έχω διαλέξει είναι μια απευθείας μετάφραση στα Ελληνικά και όχι
μετάφραση της μετάφρασης που υπάρχει από τα Αγγλικά.
XXXXXXX

1. Τι είναι η ύλη; Θα υπάρχει για πάντα;

Ο Διδάσκαλος απάντησε :

" Ό,τι γεννήθηκε, ό,τι δημιούργήθηκε, όλα τα στοιχεία της φύσης εμπλέκονται και
συνδέονται μεταξύ τους.

Ό,τι συντέθηκε θα αποσυντεθεί, όλα θα επιστρέψουν από εκεί που ξεκίνησαν, η ύλη
θα ξαναγυρίσει στις απαρχές της ύλης. Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτο".

Εδώ μας λέγεται κάτι το πολύ ιδιαίτερο, ότι όλα όσα βλέπουμε ολόγυρα μας είναι
ομοούσια και γι αυτό με σοφία αληλοεπενεργούν και συνδέονται το ένα με το
άλλο. Οταν το Θεϊκό σχέδιο ολοκληρωθεί, ότι θα απομείνει, ότι δεν θα μπορεί να
προχωρήσει πνευματικά θα διαλυθεί πάλι, και έτσι θα ξαναγυρίσει στην
πρωταρχική του ουσία, γιατί τίποτα απολύτως δεν χάνεται.

Σε αυτό το σημείο το σημείο μας μιλάει για την πρωταρχική ύλη την "Prima
Materia" μέσω αυτής και του αρσενικού στοιχείου, την έκφραση του Πνεύματος
γεννιόνται οι κόσμοι.
Ο Πέτρος του είπε :

" Αφού λες ότι μπορείς να ερμηνεύσεις όλα τα στοιχεία της φύσης και του κόσμου,
πες μας λοιπόν, ποια είναι η αμαρτία του κόσμου τούτου;"

Ο Κύριος αποκρίθηκε και απάντησε :

"Αμαρτία δεν υπάρχει από μόνη της. Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που κάνουν την
αμαρτία να υπάρχει, δρώντας εγκλωβισμένοι στις συνήθειες της φύσης τους,

που είναι επιρρεπής στην μοιχεία, τότε είναι που γεννιέται η αμαρτία. "

Είναι αλήθεια αγαπητοί φίλοι όπως σας έχω αναφέρει και μέσα από άλλα κείμενα
μου, ότι ακόμη και σε αυτόν τον έκπτωτο και ατελή κόσμο δεν υπάρχει ασχήμια
αλλά αυτή γεννάτε, εκδηλώνεται, λειτουργεί μέσα από τον άνθρωπο, το ίδιο
συμβαίνει και με την αμαρτία, αλλά τι είναι αμαρτία; τι είναι κακό;

Είναι οτιδήποτε δεν ακολουθεί, δεν συμμορφώνεται με τους συμπαντικούς νόμους

του Πνεύματος, μας λέει :

"Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που κάνουν την αμαρτία να υπάρχει, δρώντας
εγκλωβισμένοι στις συνήθειες της φύσης τους, "

για αυτό και εγώ σας εξηγώ συνέχεια και σας λέω ότι ότι χρειάζεται μια πλήρης
αντιστροφή της σκέψης, του συναισθήματος και της δράσης μας, οδηγημένη όμως
από τον Πνευματικό Πυρήνα μέσα μας, ώστε μια αποκόλληση από τα δεσμά και
τις αξίες αυτής της φύσης να λάβει χώρα. Χωρίς αυτόν τον αποχωρισμό, αυτήν την
αποσύνδεση, καμία ουσιαστική εσωτερική εργασία δεν πρόκειται να αρχίσει.

Το ίδιο συμβαίνει και με το κακό σε αυτό το πεδίο ζωής, αυτό μας δόθηκε σαν μια
δυνατότητα εκδήλωσης, αλλά ταυτόχρονα και η ελευθερία του να επιλέξουμε
μεταξύ του κακού και του καλού. Ακόμη και μέσα στην ατέλεια του αυτός ο
κόσμος μέσα στον οποίον ζούμε δεν είναι κακός, γιατί ο δημιουργός είναι Αγαθός.
Και για αυτό όλα του τα έργα είναι Αγαθά. Παρόλα αυτά ο κόσμος μας είναι
πρόσκαιρος και μεταβαλλόμενος.

Γι αυτό λοιπόν το ΦΩΣ ήρθε ανάμεσά σας, για να γίνει κομμάτι του εαυτού σας
προκειμένου να τον επανενώσει με την ΠΡΩΤΗ ΟΥΣΙΑ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΡΧΗ!"
Συνέχισε ο Διδάσκαλος και είπε :

" Να γιατί αρρωσταίνετε και πεθαίνετε, γιατί αυτή είναι η συνέπεια των πράξεων
σας. Γιατί κάνετε ό,τι σας απομακρύνει απο την ΖΩΗ... Ο νοών, νοείτω".

Το Φως δηλαδή ο Χριστός συνδέθηκε με την ανθρώπινη ουσία γινόμενος ένα με

αυτήν ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει αυτήν την απαραίτητη γέφυρα που μας
χώριζε πριν με το Πνεύμα, την Πρώτη Ουσία, την Πρώτη Αρχή για την οποία μα
μιλάει και το κείμενο.

Η αρρώστια και θάνατος στην ουσία υπάρχουν γιατί όλοι εμείς δεν συνδεόμαστε
με αυτήν την πρωταρχική ουσία, με αυτό το Φως, ώστε να μπορέσουμε να
εγείρουμε εκείνο το Ψυχικό Σώμα που μας περιγράφεται στις γραφές, το οποίο θα
μας οδηγήσει σε μια θεμελιακή θεραπεία, όσο μένουμε προσκολλημένοι στην ύλη
και τους νόμους της η αρρώστια και ο θάνατος θα είναι ένα φυσικό επακόλουθο.

2. " Η προσκόλληση στην ύλη, γέννα ένα πάθος ενάντια στην Φύση, τότε
προκαλείται αναστάτωση σε όλο το κορμί, γι' αυτό σας δίδω εντολή :

ΖΕΙΤΕ ΕΝ ΑΡΜΟΝΙΑ..

Αν κάποιος από εσάς νόμιζει ότι χάνει τον δρόμο του, ας κοιτάξει εντός του, να
ερμηνεύσει και να ερμηνευτεί. Από την μορφή της αληθινής του Φύσης. Ο έχων ώτα
ακούειν, ακούετω".

Σε συμφωνία με τα παραπάνω η φύση εδώ έχει όπως και για τους αρχαίους
Έλληνες μια Ιερότητα και συμβολίζει το Πνεύμα, έτσι όποιος προσκολλάται στην
ύλη δεν μπορεί παρά να ζει μέσα σε μια σύγχυση, μια θολούρα, μέσα σε μια
τυφλότητα όσον αφορά το Πνευματικό Φως.

Στην συνέχεια μας δίνει μια συμβουλή, μας λέει πως όταν βρεθούμε σε αδυναμία,
μέσα σε μια σύγχυση όσον αφορά την μαθητεία μας τότε ας εστιαστούμε και ας
ζητήσουμε βοήθεια από τον Ζωντανό Λόγο ο οποίος βρίσκετε μέσα στην καρδιά
μας και ακτινοβολά συνεχώς, μέσα από Αυτόν μπορούμε και θα λάβουμε πλήρη
βοήθεια. Εδώ γίνετε μια αναφορά στην Νέα Ποιμανδρική Συνείδηση του μαθητή.
Στον κύκλο του Ερμή έχουμε μιλήσει εκτενώς για αυτήν την ψυχική συνείδηση
διότι αυτή είναι και η μοναδική γέφυρα μεταξύ της προσωπικότητας μας και του
Αγίου Πνεύματος. Όταν αυτή θα αναπτυχθεί και θα ωριμάσει μέσα μας θα γίνει
ταυτόχρονα και ο Καλός Ποιμήν, ο οδηγός και ο φύλακας μας.

Αφού είπε αυτά ο Ιησούς τους αποχαιρέτησε λέγοντας :

"Ειρήνη υμίν. Είθε η Ειρήνη μου να γεννηθεί και να πληρωθεί μέσα σας. Προσέξτε
μην σας ξεγελάσει κανείς λεγοντάς σας : Ιδου! Νάτος!

Μην παρασυρθείτε από λόγια ψευδών, γιατί η Βασιλεία των Ουρανών βρίσκεται
εντός σας. Ο Υιός του Ανθρώπου βρίσκεται μέσα σας. Αυτοί που τον ψάχνουν Τον
βρίσκουν. Ακολουθήστε με! Κηρύξτε το Ευαγγέλιον της Βασιλείας των Ουρανών".

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι όποιος ζει, βυθίζει το Ον του μέσα στην συμπαντική
ουσία του Κυρίου όλης της Ζωής νιώθει μια πρωτοφανή ειρήνη μέσα του, όμως
όπως και στις μέρες μας πολλοί είναι αυτοί που έρχονται στο όνομα του σε μια
προσπάθεια εξαπάτησης, εκμετάλλευσις των πιστών για αυτό και χρειάζεται μια
μεγάλη προσοχή από μέρους μας. Όλη η Γνώση, όλα τα δώρα του Πνεύματος
υπάρχουν μέσα μας, και αντιστοιχούν σε αυτό το μεγαλειώδες Σπινθήρα
Πνεύματος στον Ιησού μέσα μας, εκεί πρέπει να εστιαστούμε ακολουθώντας τον,
επί μαρτυρώντας για αυτόν συνεχόμενα.

3. " Μήν προσπαθήσετε να επιβάλλετε άλλον κανόνα, παρά μόνον αυτόν για τον
οποίο Εγώ υπήρξα Μάρτυς για τον οποίον μου απέκαλυψε ο Πατήρ μου και τον
οποίον Εγώ απεκάλυψα σε εσάς. Μην προσθέσετε νόμους στους νόμους εκείνου που
έδωσε την Τοράχ, για να μην γίνετε σκλάβοι τους"

Ο Χριστός μας έδωσε, μας μίλησε για μια διαδικασία μεταμόρφωσης η οποία όπως
ο ίδιος μας λέει έρχεται σε συμφωνία με τους θεμελιώδεις Πνευματικούς Νόμους
που εκπορεύονται από τον Δημιουργό και Πατέρα μας και αυτήν την αποκάλυψη
πρέπει να την διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού διατηρώντας την ανέπαφη χωρίς
καμία προσωπική πρόσμιξη ή διαστρέβλωσει, σε αντίθεση με ότι έχει συμβεί
δυστυχώς στην γνωστή ιστορία του λεγόμενου χριστιανισμού.

Αυτή η εσωτερική γνώση είναι μια αποκάλυψη η οποία μεταφέρετε στον μαθητή
όταν αυτός θα είναι έτοιμος δομικά για αυτήν, γιατί ο Λόγος για τον οποίον σας
μιλάμε είναι ένα Κατακαίον Πυρ.
4. Αφού είπε αυτά έφυγε.

Οι μαθητές ήταν πολύ στεναχωρημένοι και θλιμμένοι έλεγαν μεταξύ τους :

" Πώς να πάμε να κηρύξουμε στους Εθνικούς; Εδώ δεν σεβάστηκαν Εκείνον, πώς
λοιπόν θα σεβαστούν εμάς;"

Τότε σηκώθηκε η Μαρία, τους αγκάλιασε όλους και είπε :

" Αδέρφια μου, μην λυπάστε και μην έχετε φόβους και δισταγμούς, γιατί Εκείνος
είναι μαζί σας, θα σας συντροφεύει και θα σας προστατεύει. Ας δοξάσουμε λοιπόν
το μεγαλείο του, αφού μας έχει ετοιμάσει για αυτό. Μας καλεί να γίνουμε βαθιά
Ανθρώπινοι". Με τα λόγια της η Μαρία, έστρεψε τις καρδιές τους προς το Καλό,
και οι μαθητές φωτίστηκαν από τα λόγια του Δασκάλου.

Μέσα από τον χρόνο και μέσα από μια αδιάκοπη εσωτερική εργασία μπορεί να
κατορθώσει ένας μαθητής να καταστεί ικανός στο να συνδέεται συνειδητά και
συνεχόμενα μέσα από την καθημερινότητα του με το Φως του Χριστού και να το
ακτινοβολεί προς τα έξω σε όλους τους αδερφούς και τις αδερφές του.

Μέχρι να συμβεί αυτό, αυτή δηλαδή η συνειδητή σύνδεση με το Πνεύμα, είναι

φυσιολογικό και μπορεί σε μια δεδομένη στιγμή ένας υποψήφιος μαθητής να
βιώσει μια στιγμή αδυναμίας ή έντονου προβληματισμού όσον αφορά την
εσωτερική του εργασία, και αυτή η στιγμή μπορεί να ακυρώσει αν δεν αντιδράσει
σωστά ενδεχομένως και όλη την προηγούμενη του πορεία.

Πρέπει εκείνην την στιγμή να σταθεί δυνατός και μέσα από μια εσωτερική
προσευχή να επικαλεστεί όλες αυτές τις θεραπευτικές δυνάμεις της νέας του ψυχής
οι οποίες μπορούν να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει κάθε πρόβλημα που έχει
παρουσιαστεί, μια βοήθεια που το Πνεύμα του Χριστού περίσσια μας χαρίζει.

Αγαπητοί φίλοι, ναι πρώτα από όλα πρέπει να γίνουμε όπως μας λέει και το
κείμενο βαθιά ανθρώπινοι, γιατί Ο Χριστός αποκαλύπτεται μέσα μας, μέσα στον
άνθρωπο ανανεώνοντας τον πλήρως, δοξάζοντας τον πλήρως, γιατί πολλοί λίγοι
μέχρι τώρα έχουν κατανοήσει ότι Ο Χριστός μας κάνει συγκληρονόμους σε αυτόν
τον μεγαλειώδη θησαυρό του Πνεύματος και αυτό είναι μια τιμή, μια ανεξάντλητη
χάρη και ένα εξαίσιο δώρο που όλοι εμείς όχι μόνο πρέπει να αγκαλιάσουμε μέσα
στην καρδιά και τον νου μας, αλλά και μέσα από τα έργα μας, ευχαριστώντας έτσι
μέσα από τις καλές μας πράξεις, τον Δημιουργό μας.

Γιατί όπως όλοι γνωρίζετε ο Δημιουργός δεν έχει καμία ανάγκη από εμάς, τίποτα
μα τίποτα δεν μπορούμε να του χαρίσουμε όλοι εμείς, το οποίο αυτός δεν έχει ήδη,
αλλά αντιθέτως ο συνάνθρωπος μας, τα αδέρφια μας βρίσκονται μέσα σε μια
συνεχή ανάγκη, και βοηθώντας τους μέσα στην ανάγκη τους, ευχαριστούμε
Εκείνον. Για αυτό άλλωστε και η δεύτερη μεγαλύτερη εντολή είναι το αγαπάτε
αλλήλους, ας ελπίσουμε ότι αυτή η αγάπη για την οποία η γραφή μας μιλά να βρει
ανταπόκριση και μέσα στην δική σας την καρδιά, μέσα από τα καλά σας έργα,
γιατί αυτά τα καλά έργα είναι και αυτά που θα μας, που θα σας, απελευθερώσουν,
σπάζοντας τις σκληρές αλυσίδες που μας κρατούν δεμένους, σκλαβωμένους,
στάσιμους, ανίκανους στο να βαδίσουμε προς τα εμπρός.

Επίσης εδώ μας τονίζει και την σημαντικότητα του πρώτου Ναού το οποίο είναι το
φυσικό μας σώμα και την ιερή υποχρέωση να το σεβαστούμε και να μην το
μολύνουμε μέσα από την τροφή ή τα πάθη, γιατί όπως σοφά μας λέγεται τις
γραφές δεν έρχεται πρώτα το πνευματικό σώμα αλλά το ψυχικό, και αυτό, αυτή η
μεγαλειώδης αναγέννηση της ψυχής είναι το κλειδί για την μεταμόρφωσή μας.

5. Τότε ο Πέτρος είπε στη Μαρία :

"Αδερφή, ξέρουμε καλά ότι ο Κύριος σε αγαπούσε διαφορετικά από τις άλλες
γυναίκες. Πες μας λοιπόν τα λόγια που σου είπε εκείνος, αυτά που εσύ ξέρεις και τα
οποία εμείς δεν γνωρίζουμε"

Η Μαρία τότε τους είπε :

"Αυτό λοιπόν που δεν δόθηκε εις εσάς, εγώ θα σας το εξομολογηθώ"

Αγαπητοί φίλοι, θα πρέπει να εκλάβουμε το πρόσωπο της Μαρίας σαν το σύμβολο

της αναγεννημένης ψυχής και όχι σαν ένα πρόσωπο.

Η Μαρία εδώ συμβολίζει τον μαθητή ο οποίος έχει φτάσει σε ένα στάδιο
πνευματικότητας μέσα από το οποίο μπορεί και επικοινωνεί με το πρόσωπο του
Χριστού δηλαδή με το Ζωντανό Σώμα της Αδελφότητας, μέσα σε ένα τέτοιο
άτομο όλη η σωματική δομή έχει ανανεωθεί, οι αστρικές και αιθερικές ενέργειες
που ρέουν μέσα σε έναν τέτοιο άνθρωπο είναι αγνές και δυναμικές και
προέρχονται από το νέο πεδίο ζωής.

Η γνώση που αποκαλύπτεται σε αυτό το στάδιο δε είναι μόνον μιας μοναδικής

σημασίας για εμάς τους ίδιους αλλά ταυτόχρονα νοιώθουμε τότε το καθήκον να
την μεταφέρουμε και στους άλλους αδερφούς μας γύρω μας, γιατί αυτή είναι και
μια αρκετά σημαντική όψη της εργασίας μας.

Γινόμαστε ένας υπηρέτης του Φωτός, για αυτό και ένας μαθητής που
προπορεύεται από εμάς γίνεται κατά έναν τρόπο και ο δάσκαλος μας.

Κατά αυτόν τον τρόπο και η Μαρία εδώ, το σύμβολο της αναγεννημένης ψυχής,
μας αποκαλύπτει την εμπειρία της.

6. Είδα ένα όραμα με τον Διδάσκαλο και Του είπα :

" Διδάσκαλε, Σε αντικρίζω σήμερα σε αυτό το όραμα"

Εκείνος της είπε :

"Μακάρια εσύ που δεν τρομάζεις στην όψη μου, γιατί εκεί που είναι η καρδιά, εκεί
είναι και ο θησαυρός"

Η βαρύτητα της γνώσης που αποκαλύπτεται σίγουρα είναι μιας δυναμικής φύσεως
όμως η ψυχή που φτάνει σε αυτό το συνειδησιακό επίπεδο είναι έτοιμη να την
δεχτεί και δεν τρομάζει από το βάρος της. Εννοείτε ότι αυτή η σοφία
αποκαλύπτεται πάντοτε μέσα στην καρδιά ενός μαθητή γιατί εκεί βρίσκετε και το
άτομο σπινθήρας του Πνεύματος, ο Χριστός μέσα μας.

Τότε εγώ του είπα :

" Κύριε, αυτός που έχει την χαρά να σε βλέπει, να βλέπει το όραμα σου, το βλέπει με
τα μάτια της ψυχής ή με τα μάτια του πνεύματος;"

Ο Δάσκαλος απάντησε :
" Ούτε με τα μάτια της ψυχής, ούτε με το πνεύμα με βλέπει, αλλά με τον νου που
είναι ανάμεσα στα δύο αυτός είναι που μπορεί να βλέπει και αυτός που ξέρει, που
γνωρίζει, που αγάπα"

Εδώ μας αποκαλύπτεται ότι η συνηθισμένη ψυχή του ανθρώπου δεν έχει αυτή την
δυνατότητα της πνευματικής όρασης, γιατί είναι δημιουργημένη από την ύλη, και
συνεπώς θνητή.

Επίσης δεν έχει επιτελέσει, δεν έχει ολοκληρώσει την διαδικασία της
μεταμόρφωσις, οπότε δεν μπορεί να δει τον πνευματικό κόσμο ακόμη.

Σε αυτήν την ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ των δύο κόσμων ο δημιουργός μας
δίνει το χάρισμα του Νου μέσα από την αναγεννημένη μας ψυχή, η οποία δεν
μετέχει μόνον στην Γνώση και στην Αγάπη αλλά γίνεται και αυτή η ίδια αυτή η
γνώση και αγάπη. Επιθυμία, σκέψη, συναίσθημα και δράση ισορροπούν και
εργάζονται αρμονικά μέσα και μέσω του φωτός.

Για αυτό και ο Χριστός αναφέρεται συμβολικά μέσα από τις γραφές σαν :

"Ο καλός Ποιμένας" γιατί κατά κυριολεξία δεν είναι μόνον ένας χορηγός μιας
Άγιας δύναμης αλλά και ο μοναδικός οδηγός μας.

Άλλωστε αυτός είναι και ο κυριολεκτικός λόγος και η αιτία όλης αυτής της
εσωτερικής μας εργασίας, η Αγάπη δηλαδή, το να γίνουμε Αγάπη γιατί ο Χριστός
είναι Αγάπη.

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Εδώ Ο Ιησούς αποκαλύπτει στη Μαρία τον δύσκολο δρόμο της ψυχής προς την
απελευθέρωσή της και την τελική ένωσή της με το Θείο.)

7. " Είπε η Επιθυμία :

" Δεν σε είδα να κατεβαίνεις, αλλά σε βλέπω τώρα να ανεβαίνεις. Γιατί υποκρίνεσαι,
αφού είσαι ένα με μένα;"

Η Ψύχη απάντησε :
" Εγώ σε είδα. εσύ δεν με είδες. Δεν με αναγνώρισες, ήμουν μαζί σου όπως ένα
ιμάτιο, κι εσύ δεν με ένιωσες." Αφού είπε αυτά η ψυχή έφυγε χαρούμενη.

Με αυτά τα διδακτικά λόγια η Μαρία μας μεταφέρει πως έχει εμπειρία αυτού του
πνευματικού οράματος γιατί εσωτερικά έχει ήδη συντελεστή η διεργασία του
καθαρισμού του σώματος και της ψυχής, αυτός ο απαραίτητος καθαρισμός μέσα
από τον οποίο καμία υλική επιθυμία πλέον δεν μπορεί να μας αγγίξει, να μας
σταματήσει, να μας εξουδετερώσει.

Γιατί ενώ ζούμε μέσα σε έναν έκπτωτο κόσμο και η επιθυμία της ύλης, η
αρνητικότητα γύρω μας είναι εμφανής και πανίσχυρη, εμάς δεν μας αγγίζει γιατί
λειτουργούμε μέσω μιας ευφυούς συνειδησιακής απόσπασης και έτσι
προχωρούμε, οδηγούμαστε προς το ένδοξο μυστήριο του Γολγοθά.

8. Ύστερα παρουσιάστηκε στο τρίτο επίπεδο που καλείται Άγνοια

Εκείνη κατέκρινε την ψυχή, λέγοντας της :

" Πού πηγαίνεις; Δεν ήσουν φυλακισμένη στην παρακμή; ΝΑΙ! Ήσουν χωρίς κρίση
και ήσουν σκλάβα".

Η Ψυχή απάντησε :

" Γιατί με κρίνεις; Εγώ κανέναν δεν έκρινα. Ήμουν σκλάβα , όμως εγώ δεν
σκλάβωσα τίποτε. Δεν με αναγνώρισαν, όμως εγώ αναγνώρισα ότι Όλα όσα έχουν
συντεθεί, θα αποσυντεθούν ουχί μόνον τα της γης αλλά και τα του ουρανού"

Το ίδιο συμβαίνει και μέσα σε κάθε ανθρώπινη ψυχή η οποία είναι φυλακισμένη
μέσα στο σώμα, έως ότου φτάσει μέσα από αμέτρητες οδυνηρές εμπειρίες σε μιαν
ωρίμανση, ούτως ώστε σε αυτό το πολύ σημαντικό σημείο να επιλέξει συνειδητά
τον Ατραπό του Κυρίου προς την Γνώση του Θεού.

Μέχρι τότε η άγνοια θα κυριαρχεί, η τυφλότητα, η σύγχυση, η διαμάχη και ο

πόνος.

Γι αυτό και ο κύριος όλης της ζωής μας λέει : "Ο λαός μου χάνεται από έλλειψη
γνώσης"
Όταν θα έχουμε πρόσβαση σε αυτήν την Γνώση τότε κατανοούμε και το
πρόσκαιρο αυτής της φύσης, το αδιέξοδο, και πως ότι σε έναν μέλλοντα χρόνο όλα
θα πάψουν να υπάρχουν.

Έτσι εδώ μας δημιουργείται και η γνώση, η βεβαιότητα του ενός και μοναδικού
δρόμου, αυτού προς το Πνεύμα.

9. Λυτρωμένη από αυτό το τρίτο επίπεδο η Ψυχή συνέχισε να ανεβαίνει. Έφτασε στο
τέταρτο επίπεδο το οποίο εμπεριέχει επτά εκδηλώσεις. (Είναι οι επτά δαίμονες της
ψυχής).

Η πρώτη, είναι το Σκοτάδι.

Η δεύτερη, η Επιθυμία.

Η τρίτη, η Άγνοια.

Η τέταρτη, η θανάσιμη Ζήλια.

Η πέμπτη, η σαρκική Μέθη.

H έκτη, η μεθυστική Σοφία.

Η έβδομη. η δόλια Σοφία.

Το σκοτάδι εδώ συμβολίζει την έλλειψη του πνευματικού φωτός μέσα στον
άνθρωπο, την στασιμότητα.

Η επιθυμία είναι η διάθεση της φυσικό γεννημένης μας ψυχής να εμπλέκεται και
να φέρεται έτσι από τα πάθη και τις εξαρτήσεις αυτού του κόσμου.

Η άγνοια εδώ είναι η πεποίθηση που υπάρχει σε ορισμένους πως ότι η γνώση
αυτής της φύσης μπορεί να μας απελευθερώσει ή ότι μέσω αυτής της γνώσης της
φύσης του κόσμου μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ιδανική πολιτεία έναν
ευτυχισμένο και ειρηνικό κόσμο, κάτι το εντελώς αδύνατο δηλαδή.

Η ζήλια αγαπητοί φίλοι είναι ένα ανόσιο πυρ που σκοτώνει κάθε τι το πνευματικό
μέσα μας, όπως και η ηδονή του σώματος όταν αυτή μας τυφλώνει,
δημιουργώντας μιαν απέραντη εξάρτηση, και ένα αρρωστημένο πάθος το οποίο
μπορεί να κατευθύνει ένα άτομο σε αποτρόπαιες πράξεις, εδώ το κείμενο δεν μας
μιλά για την αγάπη που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε δυο ανθρώπους και τον
σωματικό έρωτα αποτέλεσμα αυτής της προφανούς έλξης αλλά πως μια αρνητική
σεξουαλική επιθυμία μπορεί να μας οδηγήσει αν γιγαντωθεί μέσα μας ανεξέλεγκτα
σε κάτι το ιδιαίτερα αρνητικό και εγκληματικό κατά μια πνευματική έννοια.

Η γνώση αυτού του κόσμου είναι πολλές φορές μεθυστική, οδηγεί πολύ εύκολα
την προσωπικότητα μας, το εγώ μας στην έπαρση και ένα αχαλίνωτο εγωισμο.

Έτσι αντί να βοηθάει την ζωή μας γίνετε ακριβώς το αντίθετο, γεννάει διαχωρισμό
και σύγκρουση μιας και αυτός που νομίζει ότι ξέρει τα πάντα, θεωρεί τον εαυτό
του συνήθως σαν έναν ανώτερο άνθρωπο.

Και αυτή η έπαρση μπορεί να μετατρέψει την γήινη σοφία πολλές φορές σε ένα
αποκρουστικό εγκληματικό όπλο.

10. Αυτές είναι οι επτά εκφράσεις της Οργής που βασανίζουν την Ψυχή με
ερωτήματα :

" Από πού έρχεσαι, ανθρωποκτόνε; Πού πηγαίνεις πλανώμενη;"

Η Ψυχή είπε : " Αυτό που με καταπίεζε θανατώθηκε, αυτό που με περιεκύκλωνε δεν
υπάρχει πια. H επιθυμία μου έχει ξεθυμάνει, έχω απαλλαγεί από την άγνοια μου.
Εξήλθα από αυτόν τον κόσμο χάρις σε έναν άλλο κόσμο, η παλιά εικόνα σβήστηκε
χάριν μιάς καλύτερης εικόνας. Βαδίζω προς την Ανάπαυση εκεί που ο χρόνος
αναπαύεται στην Αιωνιότητα του Χρόνου, Πορεύομαι στη Σιωπη".

Όποιος δεν εναρμονίζετε με το Πνευματικό Φως και συνεπώς οδηγείται στο να ζει
μέσα στην άγνοια και τους πειρασμούς της ύλης είναι κάποιος ο οποίος δολοφονεί
μέσα του την δυνατότητα αυτής της γέννησης του νέου ανθρώπου γινόμενος έτσι
κατά μια έννοια ένας ανθρωποκτόνος.

Όμως όταν ένας υποψήφιος στα μυστήρια αρχίζει το ταξίδι του προς το Φως, τότε
σε ένα δεδομένο χρονικό σημείο πραγματοποιείται μέσα του, αυτή η θαυμαστή
διεργασία της αναγέννησης της ψυχής, τότε μπορεί να εκφωνήσει και αυτός αυτά
τα λόγια, ότι δηλαδή η καταπίεση της ύλης η εξάρτηση από αυτόν τον κόσμο δεν
υπάρχει πια και έχει αδρανοποιηθεί.
Το Εγώ του η προσωπικότητα του έχει ουδετεροποιηθεί εντελώς και έτσι μπορεί
να επικοινωνήσει και να μεταβεί σε ένα ανώτερο από αυτόν κόσμο.

Όλες του οι νέες αισθήσεις και χαρίσματα του αποκαλύπτουν πλήρως αυτήν την
θαυμαστή νέα πραγματικότητα. Και έτσι η ψυχή του έχει φτάσει σε ηρεμία μιας
και ο χρόνος ένα σημείο αναφοράς αυτού του επίπεδου έχει πάψει να υπάρχει και
έτσι πορεύεται προς την σιωπή, με την έννοια ότι σε αυτόν τον νέο ανώτερο
συνειδησιακό κόσμο δεν υπάρχει ο θόρυβος, η φασαρία της συνηθισμένης εγωικής
κίνησης της συμπεριφοράς των ανθρώπων μέσα από τα πάθη και τις αδυναμίες
τους που βοούν σαν ένα οδυνηρό και μακάβριο συσσωρευμένο αστρικό γεμάτο
ένταση πεδίο ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας.

11. Αφού η Μαρία τους αποκάλυψε αυτά σώπασε. Διότι ο Κύριος μέσω της σιωπης
μιλούσε μαζί της.

Τότε ο Ανδρέας άρχισε να μιλά και είπε προς τους αδερφούς του :

" Λοιπόν αδελφοί, τι έχετε να πείτε για αυτά που ακούσαμε; Προσωπικά, εγώ δεν
πιστεύω οτι ο Διδάσκαλος είπε τέτοια λόγια, αυτές οι ιδέες δεν μοιάζουν με αυτές
που εμείς γνωρίσαμε".

Ο Πέτρος τότε πρόσθεσε :

" Πώς μπορεί ο κύριος να μίλησε έτσι σε μιά γυναίκα, για πράγματα που ακόμη κι
εμείς αγνοούμε; Δηλαδή να αλλάξουμε τις συνήθειές μας και να ακούσουμε όλοι
αυτήν; Αληθινά την είχε διαλέξει και προτιμήσει σαν καλύτερη απο μας;"

Τότε η Μαρία έκλαψε και είπε στον Πέτρο :

" Αδελφέ Πέτρο, τι λογισμό έβαλες στην καρδία σου; Πιστεύεις ότι όλα αυτά τα είναι
αποκυήματα του μυαλού μου, οτι έπλασα αυτό το όραμα και λέω ψέμματα στο όνομα
του Κυρίου μας;"

Διακρίνουμε γύρω μας αρκετούς φίλους και φίλες, ο κάθε ένας από εσάς έχει
επιτελέσει την δική του προσωπική εσωτερική πνευματική εργασία, έτσι ο
μικρόκοσμος σας, η αθάνατη ουσία που ενοικεί μέσα σας οδηγείται μέσα από τον
χρόνο σε τελείωση, σε ολοκλήρωση ή απλά παραμένει στάσιμη.
Έτσι ζούμε ο κάθε ένας από εμάς σε ένα δικό του προσωπικό χρόνο ωρίμανσης
της ψυχής, και αυτό μας προσφέρει και μια διαφορετική ικανότητα αντίληψης της
πραγματικότητας αλλά και της διδασκαλίας που μας έχει πλουσιοπάροχα
προσφερθεί ανά τους αιώνες.

Η συνειδητή συμμετοχή σε μια σχολή μυστηρίων δεν προϋποθέτει και την επιτυχή
εναρμόνιση του υποψηφίου με τον κόσμο του Πνεύματος ή ότι αυτή η εσωτερική
εργασία προπαρασκευής έχει αρχίσει και έτσι λαμβάνει χώρα.

Πολλοί φίλοι μας παραμένουν ουδέτεροι, σκληροί, οκνηροί, ξεγελούν τους

εαυτούς του μιμούμενοι εξωτερικά αυτήν την εσωτερική εργασία και σαν
συνέπεια σε μια δεδομένη στιγμή μια έκρηξη, μια άρνηση λαμβάνει χώρα, μια
αδυναμία αντίληψης όλων αυτών.

Στην ουσία όπως και στο ευαγγέλιο όπου μας περιγράφεται η τριπλή άρνηση
του Πέτρου να ομολογήσει την πίστη του σε αυτό το ένδοξο Φως του Χριστού
ανοιχτά και με ειλικρίνεια προς τα έξω, κατά τον ίδιο τρόπο αυτή
η άρνηση συμβολίζει αντιστοιχεί και σεν μια εσωτερική ποιότητα.

Αλλά αγαπητοί φίλοι και όλοι εμείς που μέσα από την καθημερινότητα μας δεν
επιλέγουμε το Φως, το Καλό, την Αγάπη για τον συνάνθρωπό μας δεν κάνουμε το
ίδιο?

Αυτή η δειλία της ψυχής είναι ένα αναπόφευκτο γεγονός σε πολους μαθητές που
δεν έχουν στην πραγματικότητα δεχτεί τον Χριστό μέσα τους και έτσι αυτός δεν
μπορεί να τους χορηγήσει την δύναμη, την χάρη να υπερβούν κάθε εμπόδιο, κάθε
πρόβλημα, να διώξουν από μέσα τους αυτόν τον γελοίο φόβο του θανάτου.

Αυτός που έχει δεχτεί τον Χριστό έχει ήδη κατασκευάσει εν ζωή ένα άλλο
πνευματικό άφθαρτο αθάνατο σώμα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να μετοικήσει
εκεί στην περίπτωση ενός φυσικού θανάτου.

12. Ο Λεβί τότε σηκώθηκε και είπε :

" Πέτρο, πάντα ήσουν οξύθυμος και βλέπω να φέρεσαι με σκληρό τρόπο σε αύτη τη
γυναίκα, όπως ακριβώς θα έκαναν και αυτοί που μας μισούν και είναι εναντίον μας.
Αν ο Κύριος την επέλεξε, ποιός είσαι εσύ που θα την απορρίψεις; Γιατι ο Κύριος την
ήξερε καλύτερα από όλους μας. Την αγάπησε περισσότερο από εμάς.

Έχουμε λοιπόν καθήκον να καταλάβουμε, και να γίνουμε ΄Ανθρωπος σε όλο το

Είναι. Ας τον αφήσουμε να γεννηθεί μέσα μας κι ας πιστέψουμε όπως Εκείνος μας
είχε ζητήσει. Πάμε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο, χώρις να επιβάλλουμε άλλους
κανόνες και νόμους πέραν από εκείνους των οποίων ο Κύριος μας ήταν Μάρτυς."

Όταν ο Λεβί είπε αυτά, ξεκίνησαν για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο της Βασιλείας.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΑΜ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Όπως σας ανέφερα και πιο πάνω όταν ένας μαθητής φτάνει σε άρνηση,
αμφιβάλλει λόγο αδυναμίας κατανόησης, αυτό σημαίνει πως η εσωτερική του
εργασία έχει προ πολλού σταματήσει, τότε, ένας τέτοιος άνθρωπος σε μια έντονη
ψυχολογική στιγμή θα εκφράσει προς τα έξω μια σκληρότητα, συνοδευόμενη από
μια μεγάλη έπαρση.

Θα βγάλει έντονη ζήλια βλέποντας άλλους να ακτινοβολούν από μέσα προς τα έξω
αυτήν την ειρήνη και την αγάπη του Χριστού. Δεν είναι ότι ο Χριστός δεν τους
έχει επιλέξει, ή ότι δεν τους αγαπά, το αντίθετο αυτοί δεν έχουν επιλέξει
εσωτερικά τον Χριστό, δεν έχουν κάνει, δεν έχουν δώσει σε Αυτόν τον απαραίτητο
χώρο μέσα τους.

Αγαπητοί φίλοι, είναι γεγονός ότι όποιος εσωτερικά δεχτεί την μεγαλειώδη
δύναμη του Χριστού θα γίνει ένας ολόκληρος άνθρωπος, ένας κατά κυριολεξία
νέος άνθρωπος, γιατί τα παλαιά παρήλθαν, έτσι μέσα του εγείρετε, νιώθει ένα
χρέος ως προς την υπόλοιποι ανθρωπότητα, γιατί το να δεχτείς τον Χριστό μέσα
σου δεν είναι μόνον μια ευλογία, αλλά και μια ευθύνη, μια εσωτερική
αναγκαιότητα μιας εξωτερικής μαρτυρίας αυτού του καλού μηνύματος που έχει
βιώσει μέσα του, μια πρόσκληση προς τους άλλους στο να βαδίσουν και αυτοί
αυτόν τον μεγαλειώδη εσωτερικό δρόμο προς το Πνεύμα, κηρύττοντας τον Λόγο
της βασιλείας του Θεού.

Ας ξεκινήσουμε μαζί αυτό το ταξίδι, γιατί αν όλοι αναπνέουμε μέσα στο Φως και
η Αγάπη του Θεού μένει μαζί μας, κανένας δεν θα μπορεί να σταθεί εναντίον μας.
Η Αγάπη είναι η εκκίνηση και ο τελικός μας στόχος, βυθιστείτε μέσα σε αυτήν την
Αγάπη, αυτό και μόνον αυτό.