You are on page 1of 1

De slaapwandeling

New York, 2013, twaalf jaar was ik, een jong mager blond meisje in een reusachtige stad. We
kwamen aan in JFK airport, daar begon het avontuur. Ik had nog nooit een rij gezien die
meer dan twintig meter lang was en dat voor taxi’s. Plots riep er een chauffeur, “5 people
over here”, en wij steken heeeeeel die rij voorbij. Tijdens de rit, rijden we over de Brooklyn
Bridge, het was donker en ik had nog nooit zo een mooie skyline gezien. We reden de
enorme stad in recht naar Soho Hotel. Daar begon mijn avontuur. Twee dagen na onze
aankomst had mijn vader een verassing, we gingen naar de musical Mamma Mia!!! Mijn
droom kwam uit, dankzij die voorstelling, ben ik met theater en film begonnen. Ik was zo
overdonderd door de show dat ik ’s nachts een avontuur heb meegemaakt. We keerden
terug naar het hotel, ik viel in slaap… een paar uren later, werd ik wakker in een stoel met
zebraprint op de derde of vierde verdieping van het hotel. Ik was verdwaald, blijkbaar had ik
’s nachts de deur opengedaan, ben ik twee verdiepingen omhoog geklommen en heb mezelf
daar neergelegd. Ik was in paniek, ik wist niet wat te doen. Ik ging naar beneden, gelukkig
wist ik onze kamernummer nog, klop op de deur… niets. Een halfuur heb ik op de deur
geklopt, nog altijd niets. Ik ging naar de receptie (even voor de duidelijkheid alles in mijn
pyjama en met drie knuffels in mijn handen) en vroeg “excuse me sir, do you have the key to
my room because i think i walked out in my sleep” ik heb nog nooit zo een verbaasde blik bij
iemand gezien, hij gaf me de sleutel, ik ging naar de kamer, het werkte niet. Terug naar
beneden zeggen tegen die meneer dat de sleutel niet werkt, hij gaat mee naar boven, doet
de deur open en zegt goodnight. Ik ga slapen alsof er niets is gebeurd. De volgende dag
vertel ik het verhaal aan mijn gezin alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Mijn
ouders in shock, we maken ons klaar voor de citytrip, komen voorbij de receptie en we
krijgen één grote speech “lock your room next time”, sindsdien, doen we altijd alles op slot.

You might also like