Dula for Filipino

Pamagat:

Tauhan:
Ching- Samantha
Kit- Melissa
Brenda- Blanche
Principal
Diyalogo

1st Scene (toilet scene)

(tatakbo si Kit sa isang cubicle at susuka)

Kit: Ugh!!! Kadiri naman to! Ang baho naman!!! Susuka ulit
Brenda!!!! NASAAN KA NA?!?! CAN YOU PLEASE HELP?!?!
[Pagkapasok ni Ching sa toilet, may narinig siya na boses.]
Brenda: Excuse me? Miss? Okay ka lang ba? May kailangan ka ba?
Kit: Hindi ko kailangan ang iyong tulong. Ikaw ba si Brenda?
Natahimik si Kit dahil sa kanyang sinabi at pumasok si Brenda
Ching: OMG KIT! Okay ka lang ba? I think naramihan ka ng pag-inom.
Kit: Bulag ka ba? Kita mo bang okay ako? susuka nanaman ulit
Ching: Anyway, sino pala yung babaeng yun? (rolls her eyes while saying it)
Tumayo si Kit at tumingin sa kanyang likod para Makita niya ang babae
Kit: Ewan ko! Just some stupid girl I guess…
Brenda: Umm… may pangalan po ako, Brenda, hindi stupid girl… Ang bastos
naman ng dalawang ito! I was just trying to offer some help! Grabe!
Ching: Wala kaming pake kung sino ka… Tara na nga Kit! Let’s have some
fun!!

2nd Scene (sa paaralan)

Naglalakad si Ching at si Kit sa hallway papunta sa kanilang next class.

Ching: UY!!! Naalala mo yung kagabi… Of course you do! So, anyway, ANG
DAMING KONG NAKITA NA GWAPO!!! Seriously!!! Tapos, alam ba…
Lalong sumasakit ang ulo ni Kit dahil sa malakas na boses ni Ching.
Ching: OMG! Kit! Diba siya yon??? (points at the direction of the principal and
a new student)
Kit: HA?! Ano? Sino?
Ching: Ayun oh! Diba siya yung babaeng nakasalubong ko sa toilet kahapon,
Yung sumusuka ka? (tumatawa) Tapos sinisigawan mo pa nga siya nun…
Kit: Hey! You better stop that! At anong babae? Wala akong naalalang babae
nung sumusuka ako! I was drunk remember?
Ching: Oh right! Naramihan yung pag-inom mo, pero still! I drunk a lot too,
pero naalala ko pa rin. Anyway, siya yung nasa toilet kahapon… Pero di ko
alam kung bakit nandun siya tapos sinisigawan mo pa.
Kit: Baka binibisita ka, malay mo patayin ka! (tumatawa)
Ching: Yeah, sure whatever…
Kit: Aish! Ang sakit na ng ulo ko! Manahimik ka na nga!

Nang malapit na sila sa kanilang classroom, tinawag sila ng principal.

Principal: Magandang Umaga Ms. Kang and Ms. Park

Kit & Ching: Magandang Umaga po…
Principal: Anyway girls, Gusto kong ipakilala sa iyo si Ms. Brenda Kang pero
sigurado akong nagkakakilala na kayo… Mag pinsan kayo diba?
Nagtaka sina Ching at Kit
Brenda: Yes po Ma’am. Yung mom kop o at yung dad niya ay mag-pinsan.
Pero di pa po kami nagkakilala.
Ching: OMG! Di kayo magkamukha! Anyways, ba’t niyo po kami pinatawag?
Principal: I was only hoping for Ms. Kang actually. Since, Ms. Brenda Kang
here is your cousin, and as the student body president, I would like you to give
her a tour.
Kit: Oh (nagulat) Sige po, Ma’am…
Principal: I hope you make her feel comfortable. Thank you girls and have a
good day!
Kit/Ching/Brenda: Thank you Ma’am!

Nang matapos kausapin ng Principal sina Kit, Ching and Brenda, umalis na
agad siya.

Ching: So, as I was saying… alam mo, kagabi, nung…

Kit: Ching, you know what, diba ako yung pinagsabihan ni Ma’am na I should
give her a tour right? So, pwede ba? Mauna ka muna sa class and I’ll give her a
tour. Please.
Ching: Ugh?! Seryoso ka ba? Since when do you follow Ma’am?
Kit: CHING! Are you serious right now? Ako ang Student Body President. It’s
responsibility. So, please, mauna ka na!
Ching: UGHHH!!! I’ll forgive you this time! (looks at Brenda) Bye LOSER!

Kit: Pag pasensyahan mo na yan si Ching… Mainiitin talaga ulo niya at

nababaliw din minsan. (tumatawa) so, mag-pinsan pala tayo?
Brenda: Okay lang yan... May mga tao talagang ganyan… And yeah, mag
pinsan tayo.
Kit: Pero bakit ako lang hindi nakaka-alam? That’s really strange…
Brenda: Di mo ba ako naalala? Well, sabagay matagal na yun…
Kit: Ano ba yun?
Brenda: Bata pa tayo nun…Bumibisita kami ni papa sa inyo dati, nung bago
kayo lumipat sa Canada… Pero alam ko na nung bumalik kayo dito sa Pilipinas,
di mo na ako maalala, pero okay lang… At least, nagkakilala tayo ulit dito…
Kit: Huh? Ang weird naman kasi wala talaga akong maalala… Di ko nga
maalala na I lived here pala sa Pilipinas dati… Pero, tama ka nga, at least
nagkakakilala tayo dito… Di ko man maalala ang nangyari kahapon pero sinabi
ni Ching sakin na sinigawan kita… Pasensya nga pala… Lasing lang talaga ako
nun…
Brenda: Okay lang…