Professional Documents
Culture Documents
POSISYONPAPERSAYSONSIKE
POSISYONPAPERSAYSONSIKE
LF103
POSISYONG PAPEL
Batay sa artikulong XIV, ang seksyon 7-8 ng 1987 Philippine Constitution, habang
nagbabago ang wika, dapat itong higit na mabuo at yumaman. Katulad nating tao, mga mag-aaral
kahit na. Habang tumatanda tayo, nagkakaroon tayo ng mga kasanayan at ginagawa natin ang
lahat sa ating lakas upang palakasin ito. Bilang aming pangunahing anyo ng komunikasyon,
bakit hindi gawin ang pareho? Ang Filipino ang ating pangunahing daluyan para sa pagsasalita
sa lahat ng iba't ibang aspeto ng buhay, mayaman o mahirap. Bukod dito, mayroon din tayong
mga wikang panrehiyon na ginagamit sa iba't ibang mga pangunahing rehiyon sa Pilipinas na
dapat nating bigyang pansin.
Lumalaki bilang isang nagsasalita ng Ingles, hindi ko talaga hinahangad ang kahalagahan
ng ating wikang Filipino.Ito ay lumaki pa rin sa pag-iisip na ito na dapat lamang ako ay
nagsasalita ng Ingles. Ngunit habang tumatanda ako, natanto ko ang kahalagahan at epekto nito
sa aming mga ninuno. Hindi mabilang na mga debate, fights at kahit na isang pagtatalo para sa
kalayaan ay ginawa lamang upang mapanatili natin ang ating wika. Napagtanto ko din na ako ay
iilan lamang ang mga fraction na puti, ako ang nakararami na Pilipino. Samakatuwid, kailangan
kong maunawaan ito sa ibang antas. Bilang isang naghahangad na diplomat, tungkulin at
obligasyon kong palakasin ang mga bono sa ibang mga bansa. Sa paggawa nito, kakailanganin
kong mag-aral at makakuha ng pananaw sa kanilang kultura, tradisyon at pinakamahalaga sa
kanilang wika. Paano ko magagawa ito kung wala akong sapat na kaalaman sa aking sariling
bansa? Paano ko magagawa iyon kung mayroon akong kasanayang nagsasalita ng wikang
Filipino ng isang first grader?
Lubos akong naniniwala na dapat nating palalimin ang ating kaalaman sa wikang Filipino
dahil sa pinagbabatayan na dahilan na ito ang ating pangunahing wika na ginagamit sa ating
bansa. Sa pamamagitan ng pagtanggal nito sa antas ng tersiyaryo, nawalan talaga tayo ng
pagkakakilanlan. Kung ganoon ang kaso, dapat lang na sumang-ayon tayo na maging isang
kolonya ng Espanya o Amerikano. Bakit kailangan nating ipaglaban ang ating sariling wika, ang
ating sariling tradisyon kung sa huli, susuko pa rin natin ito? Bilang isang mag-aaral, natututo
tayo tungkol sa kasaysayan sa lahat ng oras. Nalaman namin na ang pangunahing pangunahing
saligan ng kasaysayan ay ipaalala sa amin ang mga mahahalagang kaganapan sa nakaraan, kung
paano nakakaapekto sa amin, ang mga epekto nito sa ating modernong panahon at hindi gumawa
ng parehong pagkakamali sa ating mga nakaraang pinuno. Sa pamamagitan ng pagsusuko sa
pagtuturo ng wikang Filipino, tayo ay naging mga kolonya muli. Naging kolonya tayo ng isang
wika. Ang mga tao ay sabik na matuto ng Korean, French, Spanish at maging Intsik. Mariing
hinihimok ko ang mga tao sa academe, CHED, at maging ang mga mag-aaral na ipaglaban ang
kadahilanang ito. Hindi pa huli ang lahat.