Professional Documents
Culture Documents
Naskah Drama 8 Orang Bahasa Sunda
Naskah Drama 8 Orang Bahasa Sunda
Prabu Tapa Ageung : Anaking, Bapa téh geus ngarasa kolot, kulantaran kitu Bapa rék tatapa
di leuweung. Tuluy gaganti Bapa téh anu ngolah ieu nagara nyaéta Purbasari.
Purbararang : Tapi Pa? Naha lain abdi anu ngagentos Bapa téh? Lain abdi téh budak anu
pangkolotna?
Prabu Tapa Ageung : Bapa milih Purbasari kusabab Purbasari téh bangun pisabareun,
pibageureun, leuwih ti nu séjén. Kusabab kitu Bapa leuwih percaya ka Purbasari dina ngolah
ieu nagara. Pokona mah ieu kaputusan geus mutlak jeung teu bisa dirobah deui
* Tuluy Prabu Tapa Ageung indit tatapa ka leuweung.
Purbasari : Teu bisa kitu! Kuring teu narima! Kuring salaku budak cikal ngarasa dihina jeung
asa ditincak hulu ku adi bungsu sorangan. Pokona kuring nu bakal ngolah ieu nagara. Purbasari,
manéh indit…!!!
* Purbasari diusir ti Karaton jeung dipiceun ka Gunung Cupu. Kacaturkeun di Kahyangan,
Guruminda putra déwata cikalna, titisan Gurian Tunggal ngimpén gaduh garwa anu sarupa
jeung Sunan Ambu.
Guruminda : Ambu, abdi bieu ngimpén gaduh garwa anu sarupa jeung Ambu.
Sunan Ambu : Jung geura téangan pijodoeun hidep anu sarupa jeung Ambu. Tapi ulah
torojongan, anggo heula ieu raksukan… Lutung…!!!
* Janggelek Guruminda rupa jadi lutung katelah Lutung Kasarung. Kocap deui di nagara Pasir
Batang. Niti Suwari ngersakeun hayang tuang daging lutung. Tuluy nitah Aki Panyumpit
pikeun néangan lutung ka leuweung.
Niti Suwari : Léngsér! Kuring téh haying dahar daging lutung.
Aki Panyumpit : Mangga juragan.
* Di leuweung…
Aki Panyumpit : Ka mana nya lutung téh? Meni ka sepi euweuh sasatoan pisan ieu leuwung
téh?
* Aki Panyumpit geus pegat pangharepan. Barang rék muang, dina tangkal peundeuy bet
kabeneran manggih lutung keur guguntayangan. Barang rék disumpit, lutung téh nyoara.
Guruminda : Eh, Aki bet kaniaya. Ulah disumpit! Kuring téh rék ngaku bapa pulung ka Aki.
Hayang betah di dunya, hayang nyaho nu ngaranna karaton.
Aki Panyumpit : Ih bisa ngomong lutung téh! Heg atuh ari kitu mah, sok geura turun!
* Lutung Kasarung dibawa ka Karaton. Tapi barang rék dipeuncit, taya pakarang anu teurak,
teu bias dirogahala.
Niti Suwari : Aya naon Léngsér, asa rariweuh katingalina!
Aki Panyumpit : Ieu lutung meni ka hésé dipeuncitna, na kumaha atuh ieu téh Juragan?
Niti Suwari : Pasrahkeun wé ka anak kami, sugan butuh keur pibujangeun.
* Eta lutung téh dipasrahkeun ka Purbararang. Purbararang keur ngagembrong ninun barang
Lutung Kasarung nyampeurkeun. Tuluy koloprak téh taropong Purbararang murag ka kolong
Balé.
Purbararang : Cing lutung, pangnyokotkeun taropoong di kolong Balé!
* Tuluy éta taropong téh dicokot. Ari béréwék téh dibebekeun jadi lima, sor disodorkeun ka
Purbararang.
Purbararang : Jurig lutung! Taropong Aing sabogoh-bogoh dibebekeun! Léngsér! Teu sudi
Kuring mah, anteurkeun Si Lutung ka Purbasari di leuweung!