Η δειλή και παθητική συμπεριφορά της δασκάλας γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον εργοδότη της, ο

οποίος για να την παρακινήσει στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της, της σκαρώνει μια φάρσα.
H δασκάλα στέκεται παθητικά και δεν αντιδρά παρά ψιθυρίζοντας μόνο κάποιες αντιρρήσεις, οι οποίες
επιτείνουν την σταθερότητα των απόψεων του εργοδότη της. Ανήμπορη να αντιδράσει μπροστά στην εκμετάλλευση
δέχεται τελικά τα μειωμένα χρήματα που της προσφέρει, ευχαριστώντας τον.
Βλέποντας την υποτακτικότητα της δασκάλας, ο αφηγητής - εργοδότης νευριάζει και αποκαλύπτει στη δασκάλα τη
φάρσα που της έστησε, συμβουλεύοντάς την να διεκδικεί πάντα το δίκιο της. Η δασκάλα όμως πάλι δεν αντιδρά και
εκφράζει τις ευχαριστίες της με μουρμουρητά.
Η Ιουλία επαναλαμβάνει διαρκώς την τελευταία κουβέντα του αφεντικού της δείχνοντας έτσι απροκάλυπτη
υποτακτικότητα. Ακόμα και όταν διαφωνεί με τα λεγόμενα του εργοδότη της, δεν επιμένει στα δικά της επιχειρήματα
υποστηρίζοντας τη θέση της. Η αδικία που υφίσταται σχετικά με τη μισθοδοσία της της προκαλεί απλή νευρικότητα -
και όχι οργή- που γίνεται φανερή μόνο από κάποιες συγκρατημένες κινήσεις του σώματός της ή από φυσικές
αντιδράσεις του προσώπου της και όχι με θαρραλέο λόγο. Οταν αρθρώνει κάποιες φράσεις υπεράσπισης του εαυτού
της, το κάνει με δειλία και υποτονικότητα και υποχωρεί με την πρώτη σκληρή απάντηση του εργοδότη. Φτάνει στο
σημείο να βουρκώσει και να τρέμει εξαιτίας της εκμετάλλευσης που, φαινομενικά, υφίσταται κι όμως δεν αντιδρά
δυναμικά, αλλά συμφωνεί σε ό,τι ακούει. Η κορύφωση της αβουλίας και της συνακόλουθης δουλοπρέπειάς της έρχεται
όταν ευχαριστεί το αφεντικό της για την κλοπή του μισθού της! Μα και τη στιγμή που της αποκαλύπτει τη φάρσα ο
αφηγητής, εκείνη απλά παραδέχεται ότι άλλοι εργοδότες δεν την πλήρωναν καθόλου και αποχωρεί μουρμουρίζοντας
πολλές ευχαριστίες για το ενδιαφέρον του τωρινού της αφεντικού. Δε δίνει συνέχεια στη συζήτηση και δε δείχνει
να πήρε το μάθημα που εκείνος ήθελε να της δώσει. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ο αφηγητής την αποκαλεί «άβουλη».

Στο διήγημα Ένας αριθμός ο Τσέχωφ πραγματεύεται το θέμα της οικονομικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων
προβάλλοντας ως παράδειγμα την παθητική και δειλή στάση της δασκάλας απέναντι στην εκμετάλλευση του εργοδότη
της.