Φάκελος Αριστερά PDF

-ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ -
ΦΑΚΕΛΟΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΜΕ
ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ
ΕΒΡΑΪΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΙΣ
ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΤΙΣ
ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΟΑΡΙΣΤΕΡΩΝ
ΜΕ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΕΒΡΑΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΤΗΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ
Μ.Μ.Ε. ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ
ΑΘΗΝΑΙ 2008
-1 -
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΣΡΑΗΛ
Ανδρέα Δενδρινού.
(Εξώφυλλο και σελ. 95 )
-2 -
Ἀφιερωμένο σέ ὅλους τούς Ἕλληνες πατριῶτες Ἀριστερούς

καί κυρίως στούς δυό πολύ καλούς μου φίλους Κομμουνιστές
τόν Θεόδωρο καί τόν Μάκη.
Δύο πυλώνες έχει η παγκοσμιοποίηση τον οικονομικό και τον ιδεολογικό. Ο

οικονομικός είναι σε όλους μας γνωστός, είναι η νεοφιλελεύθερη Δεξιά (Μάνος,
Ανδριανόπουλος, κ.α.) μέ όπλα του τον καπιταλισμό, παγκόσμια τράπεζα, πολυεθνικές,
δάνεια με σκοπό την οικονομική υποδούλωση των λαών. Ο δεύτερος πυλώνας και εν πολλοίς
αθέατος, είναι η διεθνιστική Αριστερά (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Αντιεξουσιαστές, Δαμανάκη, Μπίστης)
που αποτελούν τον ιδεολογικό μανδύα της παγκοσμιοποίησης, ο πολυπολιτισμός, η
λαθρομετανάστευσις, με συνθήματα «κάτω τα σύνορα», τα έθνη και οτιδήποτε είναι
συνυφασμένο με αυτά (πολιτισμός, γλώσσα, ιστορία) με σκοπό την διάλυσι των εθνών και
κυρίως των πολιτισμένων όπως οι Έλληνες. Οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Στη
μέγγενη της παγκοσμιοποίησης συνθλίβεται ο πατριωτικός εθνικός χώρος είτε αριστερός είτε
δεξιός. Η παρούσα διαδικτυακή εργασία έχει σκοπό να αποκαλύψη την αθέατη ανθελληνική
συνιστώσα της παγκοσμιοποίησης, την διεθνιστική Αριστερά, που τα ελεγχόμενα και
αριστεροκρατούμενα Μ.Μ.Ε. εντέχνως αποκρύβουν.
Εκ του συγγραφέως
« ....... καί δουλευσάτωσάν σοι ἔθνη, καί προσκυνησάτωσάν σοι ἄρχοντες »

Π. ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΕΝΝΕΣΙΣ KZ.29
«Οι Εβραίοι βρίσκονται στην ρίζα του κακού»

Μίκης Θεοδωράκης
«Αν δεν νικιόμασταν στην Μικρασία η Τουρκία θα΄ταν σήμερα πεθαμένη και εμείς
Μεγάλη Ελλάδα. Γι ΄αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την
αστικοτσιφλικάδικη ήττα στην Μικρασία μα και την επιδιώξαμε !!»
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 12.7.35
«το ΚΚΕ είναι το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας».
Γεώργιος Παπανδρέου
-3 -
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Α΄ ΓΥΡΟΣ – ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΙΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Σελ.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 5
2. ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ Ο ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ 7
3. ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ 10
4. ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ 14
5. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ 19
6. ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ Γ.Γ. ΤΟΥ ΚΚΕ Ε. ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ 36
7. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΦΕΝΤΕΡΑΣΙΟΝ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡ. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 41
8. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡ. ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ 50
9. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ MAKEΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ 56
10. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ 72
Β΄ ΓΥΡΟΣ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ - ΗΤΤΑ
11. ΦΑΚΕΛΟΣ EAM ΕΛΑΣ - ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ

α) Κ.Κ.Ε. Μύθος η αντίσταση – Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ 77
β) Συνεργασία Ε.Α.Μ. με Γερμανούς 103
δ) Συνεργασία Ε.Α.Μ. με Αλβανοτσάμηδες 122
γ) Συνεργασίας Ε.Α.Μ. με Βουλγάρους 128
ε) Άρης Βελουχιώτης 137
στ) Παιδομάζωμα – Ομολογία Συντρόφου: Έγκλημα κατά της Φυλής 142
ζ) Γενικός Απολογισμός – Ομολογία Συντρόφων: Ευτυχώς ηττηθήκαμε 150
η) Τι είπε ο Σαρτζετάκης για το αντάρτικο 165
θ) Τι είπε ο Γεώργιος Παπανδρέου για το αντάρτικο 175
11. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 183
12. Η ΡΩΣΟΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε. 186
Γ΄ ΓΥΡΟΣ – Η ΑΝΟΔΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
13. Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 190

14. ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
α) 17Ν – Π.Α.Κ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ 209
β) C.I.A. - MOSSAD – ΣΤΑΖΙ 221
γ) Αναρχικοί – Αριστερά Βίοι Παράλληλοι 239
δ) G. Soros – Η.Π.Α. - Αναρχοαριστεροί 252
ε) Antifa : Aμερικανοεβραϊκή διεθνιστική οργάνωση καταστολής; 260
στ) Εμπρησμοί και τρομοκρατία σε όσους αντιστέκονται 264
15. Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ 270
16. Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. 273
17. ΦΑΚΕΛΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑ
α) Η αναθεώρησις της ιστορίας κατ΄εντολήν των Αμερικανών 286
β) Πανεπιστημιακό Ασυλο και Αριστερά 293
γ) Ποιοί ελέγχουν το Υπουργείο Παιδείας ; 304
δ) Ναρκωτικά και Αριστερά 318
18. ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 328
19. ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 354
20. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ 393
21. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ 403
22. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ 413
23. ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ
α) Η υποκρισία της Αριστεράς στην Παιδεία 418
β) Η Καπιταλιστική Αριστερά 421
24. ΠOΙΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ Μ.Μ.Ε. 436
25. ΕΠΙΛΟΓΟΣ 445
-4 -
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο κομμουνισμός, είπεν ο Ιωάννης Μεταξάς «δεν είναι

φυτόν αυτοπαραγόμενον εν Ελλάδι. Μας ήλθεν έξωθεν»
(Λόγος, 6-9-1936). Και πράγματι, μισέλληνες εβραίοι της
Θεσσαλονίκης, υπό τον Αβραάμ Μπεναρόγια ίδρυσαν το
ΚΚΕ. Οι πρώτοι βουλευταί του ΚΚΕ ήσαν εβραίοι (Κοέν,
Βεντούρα, Σουλάμ) και το πρώτο έντυπο του ελέγετο
AVANTI και εγράφετο στην εβραϊκή γλώσσα.
Δια την προδοτικήν φύσιν του κομμουνισμού, ο Γεώργιος

Παπανδρέου έγραψε πολλά, που μπορείτε να διαβάσετε στα
«Πολιτικά Κείμενα» του (έκδ. «Μπάυρον» τόμος Γ, σελ. 191 κ.έ.)
όπου ο δημοκρατικός ηγέτης αναλύει «την κόλασιν του
συμμοριτισμού» που εστράφη κατά της αιωνίου Ελλάδος
(σελ. 192), αντιτίθεται στην νομιμοποίησιν του ΚΚΕ διότι «είναι τόση η έκτασις της
προδοσίας... ώστε ουδέποτε το έθνος και ο Λαός μας θα ανεγνώριζαν την επάνοδον
των προδοτών και των εγκληματιών εις τους κόλπους του πολιτικού βίου της
χώρας... οι ηγέται της προδοσίας ουδέποτε θα εύρουν αμνήστευσιν εις την συνείδησιν του
Ελληνικού Λαού» (σελ. 196-197). Τελικώς δεν ήτο ο λαός, αλλά ο «εθνάρχης» Καραμανλής
που ενομιμοποίησε το ΚΚΕ.
Ήδη από την 18ην Οκτωβρίου 1948, ο Γ. Παπανδρέου ώρισε ότι «πρώτος και
κύριος και μέγας σκοπός μας είναι η πάλη εναντίον του κομμουνισμού... διότι ο
κομμουνισμός μάχεται εναντίον της Ελλάδος» (σελ. 101) εζήτησε να ψηφισθή νόμος
κατά τον οποίον «δεν αναγνωρίζονται ως πολιτικά κόμματα οσα έχουν εξάρτησιν από το
εξωτερικόν» (σελ. 199) και ταυτοχρόνως κατήγγειλε εκ νέου το ΚΚΕ «ώς κόμμα της
προδοσίας και του εγκλήματος!»
Τας απόψεις του περί του προδοτικού χαρακτήρος του ΚΚΕ και του κομμουνισμού, ο Γ.
Παπανδρέου υπεστήριξε καθ' όλον τον πολιτικόν του βίον. Όταν μάλιστα έγινε
πρωθυπουργός εξέδωσε την γνωστήν εγκύκλιον υπ' αριθμ. 1010/11-3-1965 κατά την
οποίαν εδήλωσε ότι «και αν συμβή να υπάρξουν διδάσκαλοι, όχι ανήκοντες αλλά και
απλώς συμπαθούντες ή ανεχόμενοι την κομμουνιστικήν προπαγάνδαν δεν έχουν
θέσιν στην εκπαίδευσιν...»! Στην ιδίαν εγκύκλιον σαφέστατα διακηρύσσει ότι ο
«κομμουνισμός είναι εχθρός και του Έθνους και της δημοκρατίας».
Το ΚΚΕ εις όλα τα Εθνικά θέματα της Πατρίδος μας υπήρξε εχθρός. Και τί εχθρός;
φανερός, αδίστακτος. Με επίσημα κείμενα του, τα οποία εδημοσιεύθησαν στον «Ριζοσπάστην»
και εις εκδόσεις του ΚΚΕ, οι εθνοπροδόται επιδιώκουν την κατάλυσιν της ανεξαρτησίας της
Ελλάδος και την υποταγήν της στην Ρωσία, παραλλήλως επιζητούν την απόσχισιν εκ της
Πατρίδος Ελληνικών εδαφών και προδίδουν συστηματικώς τους αγώνας της Φυλής μας.
Το ΚΚΕ επρόδωσε την Μακεδονίαν και την Θράκην. Επρόδωσε την Β. Ήπειρον.
Επρόδωσε την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν. Επρόδωσε την 28ην Οκτωβρίου 1940.
Επρόδωσε την Εθνικήν Αντίστασιν. Επρόδωσε τον απελευθερωτικόν αγώνα της
ΕΟΚΑ και επέδειξε γλοιώδη ρωσοδουλείαν.
ΠΗΓΗ:
http://books.agiasofia.gr/book.php/people_forget_what_means_left.gr.html.zip/the_betraya
l.html
-5 -
-6 -
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

Ο ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
Την εποχή που όλη η Ευρώπη συθέμελα εδονείτο από τις αρχές της ελληνικής
φιλοσοφικής σκέψεως μέσα στο πνεύμα της κλασικής αναγεννήσεως, εμφανίστηκε ο Ιουδαίος
Κάρλ Μάρξ για να διαστρεβλώση πλήρως την ελληνική σκέψη και να αναγάγει ως μείζον
αγαθό όχι τον θείο νου ή τις πλατωνικές ιδέες που ενυπάρχουν αυθύπαρκτες στην φύση αλλά
την ύλη αυτή καθεαυτή αρνούμενος την ύπαρξη του Πνεύματος. Έφθασε στο σημείο να
προσδώσει στην ύλη την έννοια του όντος αποκαλώντας αυτήν όν, που κατά τους
αρχαίους Έλληνες στοχαστές το υπέρτατο όν είναι ο θεός. Το μαύρο γίνεται άσπρο και το
άσπρο μαύρο.
Έτσι, η θεωρία του αθεϊσμού - υλισμού που θεοποιεί την ύλη (τον Μαμωνά κατά
Ιουδαίους) χωρίς ηθικούς φραγμούς και αρνείται το Πνεύμα χρηματοδοτούμενη αφειδώς σε
όλο τον κόσμο κατακλύζει ή καλλίτερα δηλητηριάζει τις σκέψεις των ανθρώπων. Κάλλιστα θα
μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ο Μάρξ είναι ο πατέρας του καπιταλισμού και του
αθεϊσμού που θεοποιεί την ύλη, το χρήμα, τα υλικά αγαθά και αρνείται την ηθική, το
πνεύμα, την φιλοσοφία. Το ελληνικό πνεύμα πλέον έχει πεθάνει.
Σας παραθέτω αποσπάσματα από τις θεωρίες του Μάρξ.

ΠΗΓΗ:
http://www.eksegersi.gr/theoria/ili/ili.htm
Διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός.
ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Εξηγώντας τη διαλεκτική τους μέθοδο, ο Μαρξ και ο Εγκελς αναφέρονται συχνά στον
Χέγκελ, σαν τον φιλόσοφο που διατύπωσε τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της διαλεκτικής.
Αυτό, ωστόσο δε σημαίνει πως η διαλεκτική του Μαρξ και του Εγκελς είναι η ίδια με τη
χεγκελιανή διαλεκτική. Γιατί ο Μαρξ κι' ο Εγκελς δανείστηκαν απ’ τη διαλεκτική του
Χέγκελ μόνο τον «λογικό πυρήνα» της, πετώντας το ιδεαλιστικό της φλούδι. Ό Μαρξ
κι' ο "Εγκελς ανάπτυξαν τη διαλεκτική δίνοντας της ένα καινούργιο επιστημονικό χαρακτήρα.
Ή διαλεκτική μου μέθοδος, λέει ο Μαρξ, όχι μόνο διαφέρει βασικά από τη
χεγκελιανή μέθοδο, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς το αντίθετο. Για τον
Χέγκελ, η κίνηση της σκέψης, που την προσωποποιεί με το όνομα της Ιδέας, είναι ο
δημιουργός της πραγματικότητας, κι’ η πραγματικότητα δεν είναι παρά η φαινομενική μορφή
της Ιδέας. Για μένα, αντίθετα, η κίνηση της σκέψης δεν είναι παρά η αντανάκλαση της
πραγματικής κίνησης, που μεταφέρεται και μεταθέτεται στο μυαλό του άνθρωπου. (K. Marx:
le Capital, Livre premier, Paris1938.)
Εξηγώντας και καθορίζοντας τον υλισμό τους, o Μαρξ κι' ο Εγκελς αναφέρονται συχνά στον
Φόϋερμπαχ (Feuerbach), σαν στον φιλόσοφο που αποκατάστησε τα δίκαια του υλισμού.
Αυτό, ωστόσο, δεν πάει να πει πως ο ματεριαλισμός του Μαρξ και του Εγκελς είναι
ταυτόσημος, είναι ο ίδιος, με τον ματεριαλισμό του Φόϋερμπαχ. Στην πραγματικότητα, ο
Μαρξ κι' ο Εγκελς δεν πήρα από τον υλισμό του Φόϋερμπαχ παρά μόνο τον
«κεντρικό πυρήνα» του και τον αναπτύξανε σε μια επιστημονική φιλοσοφική θεωρία του
υλισμού, απορρίπτοντας τις ιδεαλιστικές του θέσεις σχετικά με το ιδεολογικό μέρος,
την ηθική και τη θρησκεία. Είναι γνωστό πως, παρ’ όλο που ο Φόϋερμπαχ ήταν υλιστής,
-7 -
στο βάθος στάθηκε πάντα ενάντιος στον χαρακτηρισμό του ματεριαλισμού. Πολλές φορές, ο
Εγκελς είπε πως ο Φόϋερμπαχ «έμεινε αιχμάλωτος στα πεδίκλια της ιδεαλιστικής παράδοσης,
αντίθετα με τη βάση του» (τη ματεριαλιστική), κι' ακόμα, πως «ο πραγματικός ιδεαλισμός του
Φοϋερμπαχ» φαίνεται «μόλις φτάνουμε στη φιλοσοφία του της θρησκείας και στην ηθική
του» (Fr Engels: Ludwig Feuerbach et la fin de la philosophie classique allemande,
Paris1935)
Ό μαρξιστικός φιλοσοφικός ματεριαλισμός, με τη σειρά του, είναι από την ίδια του
τη βάση το αντίθετο ακριβώς του φιλοσοφικού ιδεαλισμού.
2ο) Ό μαρξιστικός φιλοσοφικός ματεριαλισμός (υλισμός) έχει τα εξής θεμελιώδη

χαρακτηριστικά:
Α) Αντίθετα από τον ιδεαλισμό, που θεωρεί τον κόσμο σαν την ενσάρκωση της
«απόλυτης Ιδέας», του «παγκόσμιου πνεύματος», της «συνείδησης», ο
φιλοσοφικός ματεριαλισμός του Μαρξ ξεκινάει από αυτήν εδώ την αρχή: ο κόσμος,
απ’ την ίδια του τη φύση, είναι υλικός, τα πάμπολλα φαινόμενα του σύμπαντος είναι οι
διάφορες εκδηλώσεις της ύλης, που βρίσκεται σε κίνηση. Οι σχέσεις και οι αλληλοεπιδράσεις
των φαινομένων, αποκαταστημένες με τη διαλεκτική μέθοδο, αποτελούν τους απαραίτητους
νόμους της εξέλιξης της ύλης, πού βρίσκεται σε κίνηση. Κι' ακόμα: ο κόσμος εξελίσσεται
σύμφωνα με τους νόμους της κίνησης της ύλης και δεν έχει ανάγκη από κανένα
«παγκόσμιο πνεύμα».
Β) Αντίθετα από τον ιδεαλισμό, που βεβαιώνει πως μόνο η συνείδηση μας υπάρχει
πραγματικά, ότι ο υλικός κόσμος, το ον, η φύση δεν υπάρχουνε παρά μόνο στη
συνείδηση μας, στα αισθήματα μας, στις παραστάσεις, στην αντίληψη μας, ο
μαρξιστικός φιλοσοφικός ματεριαλισμός ξεκινάει από την αρχή ότι η ύλη, η φύση,
το ον είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα, που υπάρχει ανεξάρτητα και έξω από
τη συνείδηση. Οτι η ύλη είναι ένα πρώτο δεδομένο γιατί είναι η πηγή των αισθημάτων,
των παραστάσεων, της συνείδησης, ενώ η συνείδηση είναι ένα δεύτερο δεδομένο,
παράγωγο, γιατί είναι η αντανάκλαση της ύλης, του όντος. Οτι η σκέψη είναι ένα
προϊόν της ύλης, όταν η ύλη στην εξέλιξη της φτάνει σ' ένα ψηλό βαθμό τελειότητας, και
πιο λιανά: η σκέψη είναι προϊόν του μυαλού, και το μυαλό είναι το όργανο της σκέψης. Κατά
συνέπεια δεν θα μπορούσε κανείς να χωρίσει τη σκέψη από την ύλη, χωρίς να κινδυνέψει να
πέσει σε λάθος πολύ χοντρό.
Το ζήτημα της σχέσης, που υπάρχει ανάμεσα στη σκέψη και στο ον, ανάμεσα στο πνεύμα και
στη φύση, λέει ο Εγκελς, είναι το υπέρτατο ζήτημα κάθε φιλοσοφίας... Συμφωνά με την
απάντηση πού δίνανε στο ζήτημα αυτό, οι φιλόσοφοι χωρίζονταν σε δυο μεγάλα
στρατόπεδα. Αυτοί πού βεβαιώνανε πως το πνεύμα υπάρχει πριν από τη φύση,
αποτελούσανε το στρατόπεδο του ιδεαλισμού. Οι άλλοι, που θεωρούσανε πως η
φύση υπήρχε πριν, ανήκανε στις διάφορες σχολές του ματεριαλισμού. Και πιο πέρα:
Ό υλικός κόσμος, που είναι αντιληπτός με τις αισθήσεις, όπου ανήκουμε εμείς οι ίδιοι, είναι
η μόνη πραγματικότητα... Ή συνείδηση μας και η σκέψη μας, όσο κι' αν φαίνονται
υπέροχες, δεν είναι παρά τα προϊόντα ενός οργάνου καμωμένου από ύλη, που ανήκει στο
σώμα μας, του μυαλού... Ή ύλη δεν είναι προϊόν του πνεύματος, αλλά το ίδιο το
πνεύμα δεν είναι παρά το ανώτερο προϊόν της ύλης. Σχετικά με το πρόβλημα της ύλης
και της σκέψης, ο Μαρξ γράφει :
Δε θα μπορούσε κανείς να χωρίσει τη σκέψη από τη σκεπτόμενη ύλη. Ή ύλη αύτη είναι το
υπόστρωμα όλων των αλλαγών πού γίνονται
-8 -
Διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός.
Στον ορισμό πού δίνει για τον μαρξιστικό φιλοσοφικό ματεριαλισμό, ο Λένιν εκφράζεται
μ' αυτά τα λόγια :
Ό ματεριαλισμός παραδέχεται, κατά τρόπο γενικό, ότι το πραγματικό αντικειμενικό ον (η

ύλη) είναι ανεξάρτητο από τη συνείδηση, από τα αισθήματα κι' από την πείρα... Ή
συνείδηση δεν είναι παρά η αντανάκλαση του όντος, (της ύλης) στην καλλίτερη
περίπτωση μια αντανάκλαση περίπου σωστή (πλήρη, με ιδεώδη ακρίβεια). Και αλλού γράφει:
α'.) Ή ύλη είναι αυτό που ενεργώντας πάνω στα όργανα των αισθήσεων μας, παράγει
τα αισθήματα. Η ύλη είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα που μεταφέρεται απ’ τα
αισθήματα μας... Ή ύλη, η φύση, το ον, το φυσικό είναι το δεδομένο το πρώτο, ενώ το
πνεύμα, η συνείδηση, τα αισθήματα, το ψυχικό είναι το διδόμενο το δεύτερο
β) Ή εικόνα του κόσμου είναι μια εικόνα που δείχνει πως κινείται η ύλη και πως η «ύλη
σκέφτεται
Γ) Αντίθετα από τον Ιδεαλισμό που αμφισβητεί τη δυνατότητα της γνώσης του κόσμου και
των νόμων του, που δεν πιστεύει στην αξία των γνώσεων μας, που δεν αναγνωρίζει την
αντικειμενική αλήθεια και θεωρεί τον κόσμο γεμάτο πράματα που υπάρχουνε
ανεξάρτητα από κάθε τι τριγύρω, «αυτά καθ' έαυτά», που δε μπορούν ποτέ να
κατανοηθούν από την επιστήμη, ο μαρξιστικός φιλοσοφικός ματεριαλισμός ξεκινάει από
αυτή την αρχή: Ο κόσμος και οι νόμοι του μπορούν πολύ καλά να κατανοηθούν Η γνώση μας
των νόμων της φύσης επικυρωμένη από την πείρα, από την πρακτική, είναι γνώση έγκυρη κ'
έχει την έννοια αντικειμενικής αλήθειας. Δεν υπάρχουν στον κόσμο πράματα που είναι
αδύνατο να γνωρίσουμε, παρά μονάχα πράματα πού είναι ακόμα άγνωστα και που θ'
ανακαλυφθούν και θα τα γνωρίσουμε με τα μέσα της επιστήμης και της πρακτικής.
Ό Εγκελς κατακρίνει τη θέση του Καντ και των άλλων ιδεαλιστών, σύμφωνα με την
οποία ο κόσμος και τα πράματα, που υπάρχουν «αυτά καθ εαυτά», είναι αδύνατο να
γνωσθούνε και υποστηρίζει τη γνωστή ματεριαλιστική θέση, σύμφωνα με την οποία οι
γνώσεις μας είναι έγκυρες. Και γράφει πάνω σ' αυτό το ζήτημα:
Αν είναι αλήθεια πως η φύση, το ον, ο υλικός κόσμος είναι το πρώτο δεδομένο, ενώ η
συνείδηση, η σκέψη είναι το δεύτερο δεδομένο, το παράγωγο, αν είναι αλήθεια ότι ο
υλικός κόσμος είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα, που υπάρχει ανεξάρτητα από
τη συνείδηση των ανθρώπων, ενώ η συνείδηση είναι μια αντανάκλαση αυτής της
πραγματικότητας της αντικειμενικής, τότε, είναι επόμενο πως η υλική ζωή της κοινωνίας,
το ον της (το είναι της), είναι το πρώτο δεδομένο, ενώ η πνευματική της ζωή είναι
δεύτερο δεδομένο, παράγωγο. Κι' ακόμα βγαίνει πως η υλική ζωή της κοινωνίας είναι
μια αντικειμενική πραγματικότητα, που υπάρχει ανεξάρτητα από τη θέληση του
άνθρωπου, ενώ η πνευματική ζωή της κοινωνίας είναι αντανάκλαση αυτής της
αντικειμενικής πραγματικότητας, μια αντανάκλαση του όντος (της ύλης).
Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει την υπόσταση τους, άλλα το
αντίθετο, η κοινωνική τους υπόσταση είναι που καθορίζει την συνείδηση τους.
Είπαμε πως η πνευματική ζωή της κοινωνίας είναι μια αντανάκλαση των συνθηκών
της υλικής ζωής.
-9 -
Καρλ Μαρξ, Ιλλουμινάτι και Σατανισμός.
Περιοδικό Συνωμοσίες. τ.5.

www.agnosto.gr e-mail: agnosto@otenet.gr
Τηλ. 2310 886480 Fax 2310 886481
Από τον Σπύρο Ρεπούση.
Κarl Heinrich Marx,

γεννήθηκε στο Trier της Γερμανίας το 1818 και πέθανε στο Λονδίνο το 1883.
Σπούδασε αρχικά Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και αργότερα Νομικά, Ιστορία και Φιλοσοφία στο
Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διδακτορικές σπουδές έκανε στο Πανεπιστήμιο της Ιένας.
Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία και την πολιτική και έγραψε πολλά φιλοσοφικά και
οικονομικά έργα όπως:
 Η Αθλιότητα της Φιλοσοφίας,
 Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο,
 η Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας και το σημαντικό έργο του,
 Το Κεφάλαιο, ο πρώτος τόμος του οποίου δημοσιεύθηκε το 1867.1
Όπως ανέφερε ο Φρίντριχ Ένγκελς στο λόγο που εκφώνησε στο νεκροταφείο του Χάιγκεϊτ στις 18
Μαρτίου 1883 κατά την ταφή του Μαρξ: «ο Μαρξ ανακάλυψε τον ειδικό νόμο κίνησης του
σημερινού κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και της αστικής κοινωνίας που προέρχεται
από αυτόν».2
Η συμβολή του στην οικονομική και πολιτική σκέψη και στη διαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας και
πολιτικής είναι αναμφισβήτητα τεράστια. Έχουν όμως κατά καιρούς εκφραστεί διάφορες απόψεις σχετικά
με τον Μαρξ και την ενδεχόμενη σχέση του με το σατανισμό και τους Ιλλουμινάτους που θα
παρατεθούν πιο κάτω.
Ήταν ο Καρλ Μαρξ Κρυφο-Ιλλουμινάτι;

Ο Texe Marrs3 αναφέρει ότι υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν πως ο Καρλ Μαρξ δεν ήταν μόνο
μέλος μιας σοσιαλιστικής εταιρίας των Ιλλουμινάτι γνωστής ως «Λέσχη των Σοφών Ανδρών» και πως
στηρίχθηκε οικονομικά από αυτήν την ομάδα, αλλά ήταν και ένθερμος μελετητής του αποκρυφισμού: «ο
στόχος μου στη ζωή» είπε κάποτε ο Μαρξ «είναι να εκθρονίσω το θεό και να καταστρέψω τον
καπιταλισμό».
Επίσης έχει ειπωθεί4 ότι το Κομμουνιστικό Μανιφέστο δεν περιέχει τίποτα «καινούργιο» ή
«πρωταρχικό» αλλά ότι είναι λογοκλοπή των συγγραμμάτων του Άνταμ Bάισχαουπτ και του μαθητή του
Κλίντον Ρούσβελτ (από το βιβλίο του τελευταίου με τίτλο The Science of Government Founded on
Natural Law).
Οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι ιδρύθηκαν από τον Άνιαμ Βάισχαουπτ, που γεννήθηκε το 1748 στο Ίγκολστατ
της Βαυαρίας.
Ως ημερομηνία ίδρυσης των Ιλλουμινάτι φέρεται η 1η Μαΐου 1776.
Οι κύριοι στόχοι του Βάισχαουπτ ήταν:
1. Η κατάργηση των εθνικών κυβερνήσεων.

2. Η κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας και της ιδιοκτησίας,
3. Η κατάργηση του θεσμού της κληρονομιάς.
4. Η κατάργηση του πατριωτισμού,
5. Η κατάργηση της οικογένειας.
6. Η κατάργηση της θρησκείας.
1 Θεοχόρης (1984) σελ.71.

2 Λιανός (1985) σελ.9
3 Μarrs σελ. 77.
4 Allen, σελ.196.
-10 -
Ο Μαρξ πίστευε στην κατάργηση των δικαιωμάτων κληρονομιάς, στη κατάργηση των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας της γης και των μέσων παραγωγής και στην κατάργηση της θρησκείας.
Σήμερα η τάση στην οικονομία είναι ότι οδεύουμε προς το τέλος της ιδιοκτησίας και της κατοχής
πάγιων περιουσιακών στοιχείων από τις επιχειρήσεις, οι οποίες επιθυμούν να έχουν πρόσβαση και
όχι ιδιοκτησία στη χρήση των στοιχείων αυτών, προχωρώντας σε ενοικίαση αυτών. Η τάση αυτή
παρατηρείται στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις κυρίως στις ΗΠΑ.
Αναφορές υπάρχουν5, ότι ο Μαρξ υποστηρίχθηκε οικονομικά όταν έγγραφε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο
από μια κομμουνιστική ομάδα του Λονδίνου (Communist League) που ήταν γνωστή στο παρελθόν με την
επωνυμία Ένωσις των Δικαίων (League of the Just) ή Ένωσις των Δικαίων Ανθρώπων (League of
the Just Men), η οποία είχε ιδρυθεί από πλούσια και ισχυρά μέλη Ιλλουμινάτων τα οποία προέρχονταν από
τη Γερμανία. Αποτελούνταν όμως από πλούσια και ισχυρά μέλη διαφόρων χωρών.
- Όπως αναφέρει ο Καμύ6 (βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 19577),

για το Μαρξ ο αθεϊσμός είναι oυμανισμός που χαρακτηρίζεται από την κατάργηση της
θρησκείας και ο κομμουνισμός είναι oυμανισμός που χαρακτηρίζεται από την κατάργηση της
ατομικής ιδιοκτησίας. Η θρησκευτική απαλλοτρίωση έχει την ίδια προέλευση με την οικονομική
απαλλοτρίωση. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τη θρησκεία αν δεν πραγματοποιήσουμε την απόλυτη
ελευθερία του ανθρώπου σε σχέση με τις οικονομικές του ανάγκες. Η επανάσταση ταυτίζεται με τον αθεϊ-
σμό και τη βασιλεία του ανθρώπου (η έννοια της βασιλείας του ανθρώπου μας παραπέμπει στο
προπατορικό αμάρτημα και στην προσπάθεια του ανθρώπου να γίνει ισάξιος ή και ανώτερος από το θεό –
δημιουργό του).
Μαρξ και ... Σατανισμός

Το Ινστιτούτο Μαρξ - Ένγκελς της Μόσχας σταμάτησε το 1935 την έκδοση των απάντων του Μαρξ, ενώ
υπήρχαν ακόμα περισσότεροι από τριάντα τόμοι για δημοσίευση: το περιεχόμενο αυτών των τόμων
θα πρέπει να μην ήταν αρκετά «μαρξιστικό»8.
Ίσως επίσης θεωρούσε ότι η καταστροφή ήταν κάτι χρήσιμο και δημιουργικό. Το γεγονός αυτό μας φέρνει
στη σκέψη την άποψη ότι «η τάξη θα αναδειχθεί μέσα από το χάος». Στο δράμα που έγραψε με
τίτλο Qu1anem, τα κύρια πρόσωπα που το συνθέτουν είναι ο Qulanem (ένας Γερμανός ταξιδιώτης), ο
Lucindo (ο φίλος του - συνταξιδιώτης), ο Pertini (ένας πολίτης από μια ορεινή πόλη της Ιταλίας), ο
Alwander (ένας άλλος πολίτης της ίδιας πόλης), η Beatrice (η υιοθετημένη κόρη) και ο Perto (ένας
καλόγερος).
Σε απόσπασμά του αναφέρει9:
«αν υπάρχει κάτι που καταβροχθίζει, θα πηδήξω μέσα σ' αυτό έστω και αν φέρω
στο κόσμο ερείπια. Το κόσμο που απλώνεται ανάμεσα σε εμένα και την άβυσσο, θα
το συντρίψω (θα το κατακερματίσω) με όλες μου τις κατάρες»
(το κείμενο στην Αγγλική γλώσσα έχει ως εξής :
«If there is a something which devours, I’ll leap within it, though Ι bring the world to ruins. The world
which bulks between me and the abyss, Ι will smash to pieces with my enduring curses»).
Ο Μαρξ στο ποίημά του με τίτλο The Player αναφέρει10 :

«Οι καταχθόνιοι ατμοί αναδύθηκαν και γέμισαν το μυαλό μου, μέχρι να τρελαθώ και
η καρδιά μου να αλλάξει ολοκληρωτικά. Βλέπεις αυτό το σπαθί; Ο πρίγκιπας του
σκότους. Δώσε το σε εμένα. Για μένα χτυπάει η ώρα (ή ήρθε για εμένα η ώρα) και
δείχνει τα σημάδια. Ακόμα πιό άφοβα θα χορέψω το χορό του θανάτου.»
(το κείμενο στην Αγγλική γλώσσα έχει ως εξής:
«The hellish vapours rise and fill the brain, till Ι go mad and my heart is utterly changed. See this sword?
The prince of darkness. Sold it to me. For me he beats the time and gives the signs. Ever more boldly I
play the dance of death»).
5 Ιστοσελίδα www.modernhistoryproject.org
6 Καμύ (1971) σελ. 252
7 Νέα Εγκυκλοπαίδεια του Παιδιού, τόμος 3ος σελ. 271
8 Καμύ (1971) σελ. 238.
9 Ιστοσελίδα www.nodnc.com
-11 -
Στο ποίημά του με τίτλο «Human Pride», έγγραφε11 :

«Μετά θα είμαι σε θέση να περπατήσω θριαμβευτικά, σαν θεός, μέσα από τα
ερείπια του βασιλείου τους. Κάθε λέξη μου είναι φωτιά και πράξη. Το στήθος μου
είναι ισάξιο (ή ισότιμο) με εκείνο του Δημιουργού.»
(το κείμενο στην Αγγλική γλώσσα έχει ως εξής:
«Then I will be able to walk triumphantly, like a god, through the ruins of their kingdom. Every word of
mine is fire and action. Μy breast is equa1 to that of the Creator»).
Οι... Άναρχο - Σατανιστές Φίλοι του Mαρξ.

Και άλλοι όμως σύγχρονοι του Μαρξ, όπως ο Προυντόν και ο Mπακούνιν, που χαρακτηρίστηκαν ως
αναρχικοί είχαν παραπλήσιες απόψεις.12
Ο Πρoυvτόν (1809-1865) δήλωνε κιόλας πως θεός είναι το κακό και φώναζε
«Έλα, Σατανά, συκοφαντημένε από μικρούς και μεγάλους (Βασιλείς).
Ο Θεός είναι μια ηλιθιότητα και δειλία. Ο Θεός είναι υποκρισία και ψεύδος. Είναι
τυραννία και φτώχια.
Ο Θεός είναι κακία [το κακό, κακότητα , πονηρία, μοχθηρία διαβολική].
Όπου η ανθρωπότης προσκυνά μπροστά σε ένα ναό, η ανθρωπότης, αυτή η σκλάβα
των βασιλιάδων και των ιερέων θα καταδικαστεί.
Ορκίζομαι, Θεέ, με τα χέρια μου τεντωμένα προς τους ουρανούς ότι είσαι τίποτε άλλο
από ένας εκτελεστής της λογικής, αυτού του σκήπτρου της συνειδήσεώς μου….
Βασικά ο Θεός εχθρεύεται τον πολιτισμό, την ελευθερία∙
είναι απάνθρωπος.»
Το κείμενο στην Αγγλική γλώσσα έχει ως εξής13 :
«Come, Satan, slandered by the sma1l and by kings. God is stupidity and cowardice. God is hypocrisy
and falsehood. God is tyranny and poverty. God is evil. Where humanity bows before an altar, humanity,
the slave of kings and priests, will be
condemned l swear, God, with my hand stretched out towards the heavens, that you are nothing
more than the executioner of my reason, the sceptre of my conscience ..... .... God is essentially
anticivilized, antiliberal, antihuman ».
Ο Μιχαήλ Μπακούνιν (1814 -1876) μας επιτρέπει να διακρίνουμε επίσης όλο το βάθος μιας
φαινομενικά πολιτικής εξέγερσης. «Το Κακό είναι η σατανική εξέγερση ενάντια στη θεία εξουσία,
εξέγερση στην οποία βλέπουμε το γόνιμο σπέρμα όλων των σταθμών της ανθρώπινης χειραφέτησης.»
Όπως οι Φρατιτσέλλι της Βοημίας το 14ο αιώνα, οι σημερινοί σοσιαλιστές επαναστάτες αναγνωρίζoνται
σήμερα από τις λέξεις :
«Στ’ όνομα του μεγάλου αδικημένου. Το πάθος της καταστροφής είναι πάθος
δημιουργικό και ο αγώνας ενάντια στη δημιουργία θα είναι χωρίς έλεος και ηθική.»
Ο Μπακούνιν παρότι ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Μαρξ στην Πρώτη Διεθνή, κατά τη δεκαετία του
1870, δημοσίευσε τις απόψεις του σε έργο του υπό το τίτλο Φεντεραλισμός, Σοσιαλισμός και
Αvτιθεολογίa, διακηρύσσοντας την κατάργηση των εθνικών κρατών και προωθώντας μια κυβέρνηση για
όλη την Ευρώπη.
Στο έργο του έθετε 13 σημεία στα οποία σύμφωνα με τον Μπακούνιν, το Συνέδριο της Γενεύης
συμφωνούσε. Το πρώτο από τα σημεία διακήρυσσε ότι «για να θριαμβεύσει η ελευθερία, η δικαιοσύνη και
η ειρήνη στις διεθνείς σχέσεις της Ευρώπης και για να αποτραπεί ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των
διαφόρων λαών που συνθέτουν την Ευρωπαϊκή οικογένεια, ένας δρόμος μόνο μένει ανοιχτός : να
συσταθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».14
Η κόρη του Μαρξ, η Λάουρα ήταν παντρεμένη με το σοσιαλιστή Paul Lafargue (τα πιο γνωστά του έργα
είναι Το Δικαίωμα στην Τεμπελιά και Η Οικονομική Λειτουργία του Χρηματιστηρίου, Τα
Αμερικάνικα Τραστ) ενώ η άλλη κόρη του, η Ελεονόρα, ήταν παντρεμένη με τον Edward Eveling που
εξυμνούσε τον σατανά
12 Καμύ (1971) σελ. 201.
14 Ward (2006) σελ. 102.
-12 -
« Όπως ο ανεμοστρόβιλος απλώνει τα φτερά του. Περνά, ώ άνθρωποι, ο Σατανάς ο μέγας!

Χαίρε ο λόγος που δικαιώνει! Σεπτοί αυτοί που θα αφιερώσουν θυμίαμα και τάματα. Εσύ
θα εκθρονίσεις τον θεό των ιερέων!»
(το κείμενο στην Αγγλική γλώσσα έχει ως εξής15 :
«Like the whirlwind spreading its wings. He passes, Ο people, Satan the great! Hail, of reason the great
Vindicator! Sacred to thee shall rise incense and vows! Thou hast the god of the priest disenthroned!»).
Ο Heinrich Heine, φίλος του Μαρξ, σε κείμενά του εξυμνούσε τον Διάβολο ενώ έγραφε ότι έκανε επίκλη-
ση του Διαβόλου και ότι αυτός είχε ανταποκριθεί :
«Κάλεσα τον διάβολο και ήλθε. Το πρόσωπό του με θαυμασμό πρέπει να εξετάζω.
Δεν είναι άσχημος ούτε κουτσός.
Είναι ευχάριστος, γοητευτικός άνδρας.»
«Ι called the devil and he came. His face with wonder Ι must scan. He is not ugly, he is not lame. He is a
delightful, charming man»).
Ο Bruno Bauer, φίλος επίσης του Μαρξ σε επιστολή του στον Arnold Ruge, το Δεκέμβριο 1841 έγγραφε
ότι είχε καταληφθεί από ένα πολύ κακό δαίμονα
«Εν πάση περιπτώσει, είναι ένας πολύ κακός δαίμονας που με καταλαμβάνει όποτε
ανεβαίνω στον άμβωνα και είμαι τόσο αδύναμος που ωθούμαι να ενδώσω εις αυτόν….
Το πνεύμα μου της βλασφημίας θα ικανοποιηθεί μόνον όταν έχω την άδεια να κηρύξω
ανοικτά σαν καθηγητής του αθεϊστικού συστήματος.»
«In any case, it is a very bad demon that possesses me as often as Ι ascend the pu1pit, and Ι am so
weak that Ι am compelled to yield to him. .....
Μy spirit of blasphemy will be satisfied on1y if I am authorized to preach openly as professor of the
atheistic system»).
Μπορεί κάποιος να αναφέρει ότι πρόκειται για μια ακόμα θεωρία συνομωσίας.
Σε κάθε περίπτωση όμως ακόμα και οι θεωρίες συνομωσίας πρέπει να εξετάζονται μέσα σ' ένα φιλοσοφικό
πλαίσιο, μέσα στο οποίο ο άνθρωπος αναζητά την αλήθεια γιατί η ιστορία είναι γεμάτη με
παραδείγματα συνωμοσιών.18 Το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της έκφρασης και στη δια-
τύπωση διαφορετικών απόψεων αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης στην
προσπάθειά της για συνεχή αναζήτηση, για αναζήτηση της αλήθειας ή μέρους της αλήθειας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
- Allen Gary , Οι Εσωτεριστές, Εκδόσεις Στερέωμα
- Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια του Παιδιού (Αντιγόνης Μεταξά, Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών). τόμος 3ος,
Φυτράκης - «Τύπος» Α.Ε. - Αθήναι
- Θεοχάρης, Ρηγίνος, Ιστορία της Οικονομικής Αναλύσεως, Τόμος Δεύτερος, Δεύτερη έκδοση βελτιωμένη,
Εκδόσεις Παπαζήση. Αθήνα 1984
- Καμύ Αλμπέρ. Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος, Έκδοση Γ. Εκδόσεις Μπουκουμάνη. Αθήνα 1971
- Λιανός, Θεόδωρος, Μαρξιστική Οικονομική Θεωρία, Α' Έκδοση. Εκδόσεις Οδυσσέας ΕΠΕ, Αθήνα 1985
- Marrs Texe, Ο Κύκλος των Συνωμοτών: Η Κρυφή Εσωτερική Ομάδα της Παγκόσμιας Συνωμοσίας των
Ιλλουμινάτι, Εκδόσεις Στερέωμα
- Ward Colin, Αναρχισμός : Η Εποχή μας σε 15 Λέξεις, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα ΑΕ, Αθήνα 2006.
- Σπηλιωτακοπούλου Ελευθερία, Συνωμοτικές Ερμηνείες της Πολιτικής : μια Ιστορική Αναδρομή,
τριμηνιαία επιθεώρηση διεθνούς οικονομίας και πολιτικής «Αγορά Χωρίς Σύνορα», Ινστιτούτο Διεθνών
Οικονομικών Σχέσεων Εκδόσεις Παπαζήση, τόμος 11, τεύχος 4, Μάρτιος-Μάιος 2006, σελ.400-418
Ιστοσελίδες :
- www.modemhistoryproject.org.
- www.nodnc.com
18 Σπηλιωτοκοπούλου (2006) σελ. 407
-13 -
ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

http://aspis2000.tripod.com/zionism
"Ήμασταν οι πρώτοι που φωνάξαμε ανάμεσα στις μάζες των ανθρώπων τις
λέξεις 'Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφότητα'. Αυτές οι λέξεις έφεραν στις τάξεις
μας, χάρη στους πράκτορες μας, ολόκληρες λεγεώνες που κρατούσαν τα
πανό μας με ενθουσιασμό! Ο κόσμος συνήθιζε να αντιμετωπίζει τους
βασιλιάδες στους θρόνους τους σαν μια πλήρη εκδήλωση της θέλησης του
Θεού, εώς ότου εμείς διεισδύσαμε στο μυαλό τους την ιδέα των ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ
δικαιωμάτων. Επίσης τους κλέψαμε τη πίστη τους στο Θεό' Πρωτόκολλα 1
και 5
"Υποστηρίζουμε τον Κομμουνισμό! Ο κόσμος έχει πέσει αιχμάλωτος στα χέρια ανελέητων
χρηματομανών αχρείων. Τότε εμφανιζόμαστε εμείς στο σκηνικό διατεινόμενοι τους σωτήρες
των εργατών" Πρωτόκολλο 3
"Η αριστοκρατία, ως πολιτική δύναμη, είναι νεκρή. Όμως ως γαιοκτήμονες οι αριστοκράτες

μπορούν ακόμα να μας είναι επιβλαβείς, εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι αυτάρκεις με τις
πηγές από τις οποίες επιβιώνουν. Είναι επομένως ουσιώδες να τους στερήσουμε με κάθε μέσο
από τα κτήματά τους. Ταυτόχρονα πρέπει να πατρονάρουμε έντονα το εμπόριο και τη
βιομηχανία". Πρωτόκολλο 6
«Ή έχθρα θα αυξηθή ακόμη, συνεπεία της οικονομικής κρίσεως, η οποία μετ’ ου

πολύ θα σταματήση την κίνησι (...) τής Bιoμηχανίας (...) Θα εχωμεν δημιουργήσει
μίαν γενικήν οικονομικήν κρίσιν, θα εξαπολύσωμεν ανά τας οδούς ολόκληρα
πλήθη εργατών εις όλας ταυτοχρόνως τάς χώρας της Eυρώπης. Τα πλήθη ταύτα, θα
αρχίσωσι με ηδονήν ΝΑ διαχύνωσι το αίμα εκείνων πού φθονούσιν (...) και θα
λεηλατήσωσιν τα υπάρχovτά των. Δεν θα θίξωσι τάς lδικάς μας περιουσίας, διότι η
στιγμή τής επιθέσεως θα μάς είναι γνωστή και ούτω θα λάβωμεν όλα τα
ενδεικνυόμενα μέτρα διά νά τάς προφυλάξωμεν».
Γ΄ Πρωτόκολλο της Σιών – 1897
Οι εβραίοι ήταν οι γεννήτορες του Κομμουνισμού, οι ηγέτες του και ο κινητήριος μοχλός του
από την αρχή μάλιστα. 'Ενας αρκετά αναμεμειγμένος που γνώριζε το ρόλο που είχαν παίξει οι
εβραίοι στην επανάσταση των Μπολσεβίκων, και που στην αρχή της καριέρας του δε
φοβήθηκε να τους εκθέσει, ήταν ο Winston Churchill. 'Εγραψε:
"Θα έμοιαζε σχεδόν σαν το Ευαγγέλιο του Χριστού και το ευαγγέλιο του Αντιχρίστου να
σχεδιάστηκαν για να κατάγονται από τον ίδιο λαό κι ότι αυτό το μυστηριώδες γένος έχει
εκλεγεί για τις μέγιστες εκδηλώσεις εξίσου του θεϊκού και του διαβολικού! Από τις ημέρες του
'Σπάρτακου' Weishaupt (Adam Weishaupt, επίσημος ιδρυτής των Ιλλουμινάτων) σε εκείνες
του Karl Marx και μέχρι τον Trotsky, αυτή η Παγκόσμια Συνωμοσία για την έκπτωση του
πολιτισμού συνεχίζει να αναπτύσσεται σταθερά. 'Έχει υπάρξει η κυριότερη πηγή κάθε
ανατρεπτικού κινήματος στη διάρκεια του 19ου αιώνα και τώρα αυτή η ιδιόμορφη ομάδα
προσωπικοτήτων από τον υπόκοσμο των μεγαλουπόλεων Αμερικής και Ευρώπης έχουν
γραπώσει το Ρωσικό λαό από τα μαλλιά και πρακτικά έχουν καταστεί οι αδιαφιλονίκητοι
ηγέτες αυτής της γιγαντιαίας αυτοκρατορίας. Δεν είναι ανάγκη να υπερβάλλουμε για το ρόλο
που παίχτηκε για τη δημιουργία του κινήματος των Μπολσεβίκων και της Οκτωβριανής
Επανάστασης από αυτούς τους διεθνείς, και κατά κύριο λόγο, άθεους εβραίους. Είναι σίγουρα
πολύ σημαντικός. Ενδεχομένως να υποσκελίζει και όλους τους υπολοίπους" ("Illustrated
Sunday Herald", 8 Φεβρουαρίου 1920)
-14 -
Το Λευκό Έγγραφο της Βρεταννικής Κυβερνήσεως του 1919 ("Russia, No.1, A Collection
of Reports on Bolshevism") μνημόνευε την αναφορά που στάλθηκε στον κύριο Balfoyr
στο Λονδίνο το 1918 από τον Πρέσβυ της Ολλανδίας στην Αγία Πετρούπολη, τον Μ.
Oudendyke :
"Το Κίνημα των Μπολσεβίκων οργανώνεται και απεργάζεται από εβραίους, που δεν έχουν
εθνικότητα και που ο μόνος τους σκοπός είναι να καταστρέψουν προς δικό τους όφελος την
ισχύουσα τάξη πραγμάτων."
Ο Πρέσβυς των Ηνωμένων Πολιτειών στη Ρωσία. ο David R. Francis, ανέφερε παρομοίως :
"Οι Μπολσεβίκοι ηγέτες εδώ, οι περισσότεροι

από τους οποίους είναι εβραίοι και το 90% των
οποίων είναι εξόριστοι που έχουν επιστρέψει,
ελάχιστα ενδιαφέρονται για τη Ρωσία ή για
οποιαδήποτε άλλη χώρα. Είναι όμως διεθνιστές,
και προσπαθούν να ξεκινήσουν μια παγκόσμια
κοινωνική επανάσταση".
Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι εβραίοι περηφανεύονταν

για ότι είχαν καταφέρει στη Ρωσία. Το 1917, οι
"New York Times" ανέφεραν από το διάσημο
εβραίο ηγέτη της Αμερικής, Rabbi Stephen
Wise :
"Πιστεύω ότι από όλα τα κατορθώματα του

λαού μου, κανένα δεν είναι ευγενέστερο από το
ρόλο που οι υιοί και οι κόρες του Ισραήλ έχουν
αποκορυφώσει στην ελεύθερη Ρωσία".
'Ενας άλλος εξέχων εβραίος της Αμερικής που κόμπαζε για τη Ρωσική Επανάσταση ήταν ο
Jacob H. Schiff, κύριος συνεργάτης της πλουσιότατης τραπεζικής φίρμας Kuhn, Loeb & Co.
Διακήρυξε δημοσίως ότι χάρη στη δική του οικονομική βοήθεια είχε επιτύχει η Επανάσταση.
Σύμφωνα με το "New York Journal-American" της 3ης Φεβρουαρίου 1949 :
"Υπολογίζεται σήμερα από τον εγγονό του Jacob, John Schiff, ότι ο παππούς του ξόδεψε
περίπου 20.000.000 δολλάρια για τον τελικό θρίαμβο των Μπολσεβίκων στη Ρωσία".
Η εβραϊκή φύση του νέου καθεστώτος αποκαλυπτόταν από επίσημες πληροφορίες που
αναδύονταν από τη Ρωσία και που πληροφορούσαν τον κόσμο ότι ο 'περίφημος'
Κομμουνισμός, ενώ αντιτίθετο με βαρβαρικό μένος σε κάθε μορφή χριστιανισμού, μετέτρεψε
σε ποινικό αδίκημα για κάθε σύντροφο το να προφέρει έστω και μια λέξη ψέγους ενάντια
στους εβραίους! Η ανατίναξη εκκλησιών με δυναμίτη, η διάλυση του χριστιανικού κλήρου και
η εγκατάσταση άθεου και αντίθεου μουσείου στον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου απεκάλυψε
πόσο αντίχριστη ήταν αυτή η διοικούμενη και υποστηριζόμενη από εβραίους επανάσταση.
Ο ίδιος ο Lenin, όπως επισημαίνει η "Der Tog" (Νέα Υόρκη), εξύμνησε τον παγκόσμιο
εβραϊσμό για την οικονομική του συνεισφορά στην επανάστασή του, αλλά επίσης και για το
γεγονός ότι παρείχε οργανωτικά μυαλά που εγκαθίδρυσαν το πρώτο Κομμουνιστικό Κράτος :
"Στον ιστορικό του μέλλοντος θα ανατεθεί το έργο να εκτιμήσει κατάλληλα τον ειδικό ρόλο
των εβραίων στη νίκη του Οκτώβρη (1917). Είναι πολύ απίθανο να ήμασταν ικανοί να
καταφέρουμε αυτή τη νίκη αν δεν είχαμε βοηθηθεί από εβραίους που έδωσαν τον καλύτερό
τους εαυτό σε πνευματικό επίπεδο, καθιστώντας δυνατό για εμάς να κατασκευάσουμε ένα
διοικητικό όργανο τη στιγμή που οι άνθρωποι των γραμμάτων μας έκαναν σαμποτάζ. Ο
-15 -
μεγάλος αριθμός ιουδαίων διανοητών μας παρείχε μια ανεκτίμητη πηγή από την οποία
μπορούσαμε να αντλήσουμε ικανούς και αξιόπιστους λειτουργούς."
Αν και το καθεστώς ήταν ανοικτά και απόλυτα αντιχριστιανικό, ο Dr. Chaim Weizmann
εξυμνούσε την επανάσταση λέγοντας : "Δεν υπάρχει επίσημος αντισημιτισμός στη Σοβιετική
Ρωσία. Ο αντισημιτισμός εκεί θεωρείται ως έγκλημα κατά του κράτους".
25 χρόνια μετά την επανάσταση, ο αμερικανικός εβραϊσμός συνέχιζε να εκφράζει την

ευγνωμοσύνη του στους Μπολσεβίκους δηλώνοντας:
"Ο εβραϊκός λαός δε θα ξεχάσει ποτέ ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν η ΠΡΩΤΗ χώρα - και ακόμα
η ΜΟΝΗ χώρα στον κόσμο - στην οποίο ο αντισημιτισμός είναι έγκλημα". - "The Jewish
Voice", Nέα Υόρκη, Ιανουάριος 1942.
Κατά τη Σταλινική Περίοδο, οι εβραίοι επικεφαλής μειώθηκαν σημαντικά στη στήλη των
κορυφαίων διοικούντων που βρίσκονταν αναγεγραμμένοι στον τοίχο του Κρεμλίνου στις
μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις. Πολλοί εβραίοι ενοχοποιήθηκαν επίσης σε διάφορες δίκες, ενώ
άλλοι εξαφανίστηκαν αδικαιολόγητα από το πολιτικό προσκήνιο. Αυτό οδήγησε πολλούς
παρατηρητές στο να πιστέψουν ότι οι εβραίοι κατά κάποιο έχασαν την εύνοια των Ρώσων, οι
οποίοι προφανώς επαναδιεκδικούσαν την εθνική τους ανεξαρτησία. Σημαντικά όμως στοιχεία
υπάρχουν που υποδεικνύουν ότι ακόμα βρίσκονται εκεί σε θέση ισχύος και ελέγχου, αν και
κρυμμένοι στο παρασκήνιο. Ας αναλογιστούμε τα ακόλουθα :
1. To 1933, το αμερικανοεβραϊκο Opinion Journal δήλωσε ότι οι εβραίοι καταλάμβαναν

σχεδόν όλα τα σημαντικά πρεσβευτικά πόστα της Ρωσίας και ότι στη Λευκορωσία το
61% όλων των διοικούντων ήταν εβραίοι! Επίσης το 1933, τα "Ιουδαϊκά Χρονικά"
δήλωναν ότι το 1/3 των εβραίων της Ρωσίας είχαν γίνει αξιωματούχοι. Αν όντως
συνέβη έτσι, τότε απλά είχαν διατηρήσει τις θέσεις τους στην κομμουνιστική κοινωνία
και μορφοποίησαν μια νέα κυβερνώσα τάξη.
2. 'Επειτα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το 1945 η επανάσταση άρχιζε να
εξαπλώνεται σε περιοχές εγκαταλειμμένες από τη Δύση, η ιστορία της Ρωσίας του
1917-8 επαναλαμβανόταν. Μια ταλμουδική εκδίκηση ξέσπασε ενάντια στα γκόϋμ και
εβραϊκές κυβερνήσεις με προφανείς διαθέσεις ξεκίνησαν να στήνονται σχεδόν παντού,
επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά την εβραϊκή φύση, σκοπό και διευθύνουσα
δύναμη της επανάστασης.
Μια ξεκάθαρη απόδειξη του παραπάνω μπορεί να φανεί στην κομμουνιστική Ουγγαρία όπου 8
χρόνια αργότερα, το 1953, το Associated Press ανέφερε ότι :
"90% των υψηλών αξιοματούχων στο Ουγγρικό Κομμουνιστικό καθεστώς είναι εβραίοι,
συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Matyas Rakoski."
Οι "Times" του Λονδίνου έγραψαν το ίδιο έτος ότι το υπουργικό συμβούλιο του κυρίου
Rakoski ήταν "εβραϊκό -90% στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια του Κομμουνιστή Προέδρου
Matyas Rakoski, ο οποίος είναι και ο ίδιος εβραίος". Στην Ουγγαρία, όπως και στις
υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες η επίθεση στη θρησκεία ξεκίνησε αμέσως με τη φυλάκιση
όλων των υψηλόβαθμων εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Για την κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, ο Λονδρέζικος "New Statesman" έγραψε 7 χρόνια

έπειτα από το τέλος του πολέμου :
"Στην Τσεχοσλοβακία, όπως και αλλού στην Κεντρική και Νοτιανατολική Ευρώπη, τόσο οι
διανοούμενοι του κόμματος όσο και οι άνθρωποι-κλειδιά της μυστικής αστυνομίας είναι κατά
κύριο λόγο εβραίοι στην καταγωγή".
-16 -
Για τη Ρουμανία, η "New York Herald-Tribune"ανέφερε το 1953 :
"Η Ρουμανία, μαζί με την Ουγγαρία, διαθέτουν πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό εβραίων στη
διοίκησή τους".
Το περιοδικό "Jewish Life" της Νέας Υόρκης σημείωνε το 1957 ότι :
"Στην επιστροφή του από μια επίσκεψη στη Σοβιετική Ένωση, ο S. Mikunis, Γραμματέας του
Ισραηλινού Κομμουνιστικού Κόμματος, δήλωσε στις 18 Ιανουαρίου του 1956 στο Tel Aviv ότι
υπήρχαν 260000 εβραίοι που συμμετείχαν στην Σοβιετική κρατική μηχανή. Προσέθεσε επίσης
ότι το 40% όλων των Σοβιετικών καθηγητών ήταν εβραίοι".
Τι αποδεικνύουν λοιπόν όλα αυτά; Ο Ρωσικός Κομμουνισμός ξεκίνησε ως εβραϊκός και

συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από εβραϊκή επιρροή και έλεγχο. Αποτελεί κοινή γνώση ότι ο
Σοβιετικός ηγέτης Yuri Andropov είχε εβραία σύζυγο. Μάλιστα αποδίδεται στον Leonid
Brezhnev να έχει πει ότι "Πως θα μπορούσαν οι Σοβιετικοί ηγέτες να είναι αντισημιτιστές
όταν τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν εβραίες γυναίκες; - Συμπεριλαμβανομένων των
Marshal Voroshilov και τον Πρόεδρο Podgorny."
Οι παγκόσμιες συνωμοτικές δυνάμεις (Ιλλουμινάτοι, Σιωνισμός, Μασονία) αναμφίβολα

υποστήριζαν εξίσου τον Κομμουνισμό και τον Καπιταλισμό, ακόμη και τη φαινομενική
εχθρότητα και μεταξύ τους σύγκρουση προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με την
απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος και να τους στρέψουν σταδιακά στην ιδέα της
Παγκόσμιας Κυβερνήσεως, αρχής γενομένης με την προσφάτως εναρχθείσα αμερικανική
πλανηταρχία.
Άλλά και πλησιέστερα προς την εποχή μας, ο κατάλογος εξακολουθεί νά είναι
«περιεκτικός» σε κομμουνιστάς Εβραίους : ο αρχηγός του Κ.Κ. Γερμανίας κατά
την δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν ο Εβραίος Τ έ λ λ ε μ α ν, όπως και οι αρχηγοί
του Κ.Κ. Γαλλίας Μ ω ρ ί ς Τ ο ρ έ ζ και της Ισπανίας του 36 Ν ε γ κ ρ ί ν και Ζ α
μ ό ρ α, ενώ οι Ιδρυταί του Κ.Κ.Ε. ήσαν οι Εβραίοι Αβραάμ Μπεναρόγια και
Βεντούρι, από την Θεσσαλονίκη!
Μεταπολεμικά δε, ο κατάλογος γίνεται απίστευτος: Ούλμπριχτ και ή Χίλντα

Μπένζαμιν («ή κόκκινη Χίλντα»), πρωθυπουργός και υπουργός «δικαιοσύνης» της
Άνατολ. Γερμανίας, καθώς και πολλοί επιτελείς τους είναι Εβραίοι. Ό Ν ο β ό τ ν υ
και ο εκτελεσθείς το 1950 Σ λ ά ν σ κ υ της Τσεχοσλοβακίας, όπως επίσης και οι
γνωστοί Ό τ τ α Σ ί κ, Χ ο ύ ζ α κ, Χ ά γ ι ε κ, Σ μ ρ κ ό φ σ κ υ της λεγομένης
«ανοίξεως της Πράγας» του 1968 (για την οποία θα καταδειχθούν πολλά
παρακάτω) είναι όλοι Εβραίοι. Ακόμη οι Ρ ά ζ κ (εκτελεσθείς το 1950), Ρ ά κ ο ζ ι
και Κ α ν τ ά ρ της Ουγγαρίας, όπως ί σ ω ς και ο Ί μ ρ ε Ν ά γ κ υ
(πρωθυπουργός της επαναστάσεως του 1956, εκτελεσθείς. Το όνομα «Νάγκυ»
είναι ουγγροεβραϊκό). Επίσης ο Γκεόργκιου Ντέγ και ή Άννα Πάουκερ της
Ρουμανίας, ο Δ η μ η τ ρ ώ φ και ο εκτελεσθείς διάδοχός του (1950) της
Βουλγαρίας... Ό στρατηγός Κ ο μ ά ρ, αρχηγός της μυστικής αστυνομίας της
Πολωνίας καθώς και πολλά μέλη του «πoλίτ-μπυρώ», οι αγριότητες τών οποίων
είναι πασίγνωστες, όπως και οι επαναστατικές καταλήξεις τους. Τέλος ο Τ ί τ ο,
τού οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Γ ι ό ζ ε φ Β ά ϊ ς, πού άλλαξε σε
κροατική μετάφρασι σε Γ ι ό σ ι π Μ π ρ ό ζ, για νά γίνη Τ ί τ ο στις Διεθνείς
Ταξιαρχίες τού Ισπανικού πολέμου. Ακόμη και ο πολύς Τ σ ε Γ κ ε β ά ρ α, καθώς
και ο περίφημος αρχιτρομοκράτης Κ ά ρ λ ο ς, γιοί Ισπανοεβραίων δικηγόρων τού
Μπουένος Άϋρες!
Ανδρέα Δενδρινού (σελ. 53, 54)
-17 -
ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Ο διεθνής σιωνισμός άλωσε καίρια την πολιτική ζωή

της Ελλάδας, εγκαθιδρύοντας το κοινοβουλευτικό
πλαίσιο. Συνακόλουθα δημιούργησε κόμματα -
μαριονέτες, τα οποία ήταν φαινομενικά αυτόνομα,
αλλά στην ουσία εξαρτώνταν οικονομικά και
εργάζονταν για σκοπούς του ιουδαϊσμού. Ένα από τα
κόμματα - δημιουργήματα των τοποτηρητών της
ξενοκρατίας στον τόπο μας, αποτελεί και το ΚΚΕ, ένα
κόμμα που δημιουργήθηκε από εβραίους και
εξωμότες, διαδραματίζοντας έναν άθλιο και προδοτικό
ρόλο σε όλες τις φάσεις της Ελληνικής Ιστορίας.
Ο ρόλος του ΚΚΕ και οι σκοποί της συστάσεώς του, είχαν ήδη διαφανεί από το 1918, όταν οι
γνήσιοι σοσιαλιστές (Έλληνες στη συνείδηση) είχαν καταγγείλει το Σοσιαλιστικό Εργατικό
Κόμμα Ελλάδας (Σ.Ε.Κ.Ε.), σαν εβραϊκό δημιούργημα, αποχωρώντας ομαδικά από αυτό.
Το κόμμα αυτό έπειτα μετονομάσθηκε σε ΚΚΕ. Τη δημιουργία του ΚΚΕ από σιωνιστικούς κύκλους την
παραδέχονται και οι ίδιοι οι εβραίοι. Στο περιοδικό «Χρονικά» -επίσημο όργανο του Κ.Ι.Σ.- (τεύχος
Σεπτ. - Οκτ. 1992, σελ. 13 - 14), διαβάζουμε, μεταξύ των άλλων, και τα ακόλουθα αποκαλυπτικά:
«...Ευθύς μετά τη νεοτουρκική επανάσταση, δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, το σιωνιστικό κίνημα
με την ίδρυση της Λέσχης «Μπενέ Σιών» και του αθλητικού συλλόγου «Μακαμπή» (Μακκαβαίοι). Ο
σιωνισμός είχε πρωτοεμφανισθεί στην πόλη από το 1899, καλυπτόμενος αρχικά κάτω από τον μανδύα
σωματείων όπως η «Καδίμα» που προέβαλε σαν κύριο σκοπό την διάδοση της εβραϊκής γλώσσας.
Σχεδόν ταυτόχρονα, το 1909, μέσα από την πολυάριθμη εβραϊκή εργατική (...) τάξη της Θεσσαλονίκης,
γεννιέται και η σοσιαλιστική εργατική ομοσπονδία, περισσότερο γνωστή με τον στην ισπανοεβραϊκή
γλώσσα τίτλο της «Φεντερασσιόν», που θα λειτουργήσει αυτόνομα μέχρι το 1918, όταν μαζί με άλλες
ελληνικές αριστερές οργανώσεις έγινε συνιδρύτρια του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας
(ΣΕΚΕ), που αργότερα μετονομάσθηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ). Ιδρυτής και ηγέτης
της Φεντερασιόν ήταν ο Αβραάμ Μπεναρόγια...
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι το ΚΚΕ, πιστό στον διεθνισμό του εβραϊκού ιδεολογικού
εμπνευστή του Μαρδοχάι Κεσιλί (Καρλ Μαρξ), όχι μόνο αντιτάχθηκε, αλλά και υπονόμευσε
όλες ανεξαιρέτως τις Ελληνικές προσπάθειες που κατά καιρούς καταβλήθηκαν, αποσκοπώντας στην
Εθνική Αναγέννηση και στην πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας, επικαλούμενο πάντοτε ως πρόσχημα, την
ιδεολογική του δήθεν αντίθεση προς τα αίτια διεξαγωγής των Εθνικών Αγώνων. Αυτή η υπονόμευση
όμως, κατά την Εκστρατεία του 1922 έφθασε στο αποκορύφωμά της...
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τον εν Ελλάδι εβραϊκό στοιχείο, χρηματοδότησε το ΕΑΜ-
ΕΛΑΣ. Αποκαλυπτική των σχέσεων κομμουνιστών-εβραίων, είναι το τηλεγράφημα που απηύθυνε
αμέσως μετά την αποχώρηση των γερμανών από την Ελλάδα, ο μέγας ραββίνος Ηλίας Μπαρτζιλάι,
προς τον Γ. Παπανδρέου, στο οποίο αναφέρει μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα: «η σωτηρία των -
εννοείται των εβραίων- οφείλεται στο ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την αλληλεγγύην του λαού».
Εξ' άλλου το Ε.Α.Μ. κατά το 1945 έπλεκε το εγκώμιο των εβραίων, διότι όπως τόνιζε σε
ανακοίνωσή του (Υπ. Αριθμ. Πρωτ. 356, 9ης Οκτωβρίου 1945) «...είναι γνωστόν ότι πολλοί Ισραηλίτες
πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση όχι μόνον από τις τάξεις του Ε.Α.Μ. αλλά και του Ε.Λ.Α.Σ. δίνοντας
παλικαρίσια το αίμα τους».
Και σήμερα το ΚΚΕ πλαισιώνεται από εβραίους. Πρωτοστατούν οι Α. Κανελίδης, Ι. Καρέρας, Η.

Καμχής, Μ. Μπενάκης, Σ. Σολμών, Α. Αβραμίδης, Χ. Ροζάκης, Δ. Τσάτσος και άλλοι πολλοί.
Φημολογείται ακόμη ότι ο «αριστερός» Μίκης Θεοδωράκης, ο γνωστός πολιτικά περιπλανώμενος
μουσικοσυνθέτης, έχει νυμφευθεί εβραία σύζυγο.
Γνωρίζοντας πλέον την προέλευση των «ιθυνόντων νοών» που συγκρότησαν το ΚΚΕ, κατανοούνται
πολλά για τη στάση του επί πολλών γεγονότων που σημάδεψαν την Ελληνική Ιστορία και ζωή.
ΠΗΓΗ:
http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/ziongr.html#9
-18 -
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΟΣ

ΚΑΙ Η ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΕΒΡΑΙΣΜΟ.
Έθνος και κοινωνία στην παράδοση της ελληνικής αριστεράς [Άρδην 40-41]
Επειδή σήμερα κατακλυζόμαστε από την “αριστερά” της

παγκοσμιοποίησης που κυριαρχεί στα ΜΜΕ και τα Πανεπιστήμια,
συχνά θεωρούμε, ιδιαίτερα οι νεώτεροι, πως Αριστερά και απόρριψη
του “εθνικού” ζητήματος είναι ταυτόσημες. Όμως, στην
πραγματικότητα, συμβαίνει το ακριβώς αντίστροφο, η ελληνική
αριστερά θα μεταβληθεί σε σημαντική πολιτική δύναμη όταν θα
αναλάβει την ηγεσία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στην Κατοχή.
Ωστόσο δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι υπήρξαν περίοδοι στην
ιστορία της, ιδιαίτερα από το 1918 έως το 1935 και από το 1974
μέχρι σήμερα, που κυριαρχούσε η αντίθετη άποψη, της
απόρριψης της εθνικής διάστασης του κοινωνικού αγώνα. Έτσι,
αν επιθυμούμε να κάνουμε μια περιοδολόγηση της ιστορίας της
ελληνικής αριστεράς, θα πρέπει να διακρίνουμε τέσσερις περιόδους:
Η πρώτη φθάνει μέχρι το 1918 και τη δημιουργία του ΚΚΕ και της ΓΣΕΕ. Η δεύτερη μέχρι
το 1935. Η τρίτη από το 1935 έως την πτώση της δικτατορίας, και η τέταρτη και τελευταία,
από τη μεταπολίτευση και εφεξής.
Μέχρι το 1912 περίπου, η ιδεολογία της ελληνικής αριστεράς θα διαμορφωθεί

παράλληλα με την κυρίαρχη ιδεολογία της εθνικής ολοκλήρωσης και της “μεγάλης
ιδέας”, και στο εσωτερικό της θα κυριαρχούν μάλλον τα ρεύματα που αναγνώριζαν τη
σημασία του εθνικού ζητήματος. Οι ρίζες της ελληνικής αριστεράς στον 19ο αιώνα θα
είναι μάλλον γαριβαλδινού χαρακτήρα και θα θέτουν ως κατ’ εξοχήν επαναστατικό
αίτημα την απελευθέρωση των υπόδουλων λαών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας
παράλληλα με την κοινωνική απελευθέρωση. Ο Παναγιώτης Πανάς στην Αλήθεια τόνιζε ήδη
το 1861 πως το νόημα του “αληθούς” ριζοσπαστισμού δεν έχει “ως μόνο του δόγμα την
εθνική αποκατάστασιν, αλλά και την επί τα βελτίω της κοινωνίας ανάπλασιν”. Στη συνέχεια,
μαζί με τον Ανδρέα Ρηγόπουλο, συμμετέχουν στην παράνομη Δημοκρατική Ανατολική
Ομοσπονδία, που ιδρύθηκε το 1865 στο Βουκουρέστι και όχι μόνο έθετε ως στόχο την
απελευθέρωση των Βαλκανικών λαών αλλά και στρεφόταν κατά των αρχουσών τάξεων
και της βασιλείας. Στη “νόμιμη” οργάνωση που δημιουργήθηκε για να καλύπτει τις
δραστηριότητες της μυστικής οργάνωσης, τον Ρήγα, που εξέδιδε και ομώνυμη εφημερίδα,
συμμετείχαν, εκτός του Πανά και του Ρηγόπουλου, οι Ρόκκος Χοϊδάς, Τιμολέων
Φιλήμων, Γεώργιος Φιλάρετος, και άλλες προσωπικότητες του ριζοσπαστισμού της
εποχής1.
Ο Σταύρος Καλλέργης (1864-1926), η σημαντικότερη μορφή του ελληνικού σοσιαλισμού

στη δεκαετία του 1890, που θα οργανώσει τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο και θα
εκδόσει την εφημερίδα Σοσιαλιστής, θα συμμετάσχει μαζί με τον ομοϊδεάτη του Μαρίνο
Αντύπα στην επανάσταση της Κρήτης και θα εκλεγεί αντιπρόσωπος στην Επαναστατική
Συνέλευση του Αρκαδίου και βουλευτής στην εθνική εξέγερση του 1912.
Όμως μετά την ενσωμάτωση της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης στο ελλαδικό
κράτος, το ιδεολογικό τοπίο μεταβάλλεται. Το ελληνικό σοσιαλιστικό κίνημα, στο
οποίο κυριαρχούν οι μορφές του Σκληρού, του Γιαννιού, του Χατζόπουλου, έρχεται
σε επαφή τόσο με το ισχυρότερο -οργανωτικά- βουλγάρικο εργατικό κίνημα, όσο και
με το πολυεθνικό, και κατ’ εξοχήν εβραϊκό, κίνημα της Θεσσαλονίκης που προωθεί
μια αντίληψη διατήρησης της πολυεθνικής υφής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας,
-19 -
και ειδικά της Μακεδονίας, όπου η ανάμειξη των πληθυσμών είχε δημιουργήσει την
περιβόητη “μακεδονική σαλάτα”. Η Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης θα αποτελέσει τη
σημαντικότερη βάση του νεογέννητου ΚΚΕ και ο Μπεναρόγια τον κυριότερο
εκπρόσωπο αυτής της νέας γραμμής2. Έτσι θα διαμορφωθεί ένα ρεύμα που, μέσα στο
αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κλίμα της περιόδου που ακολούθησε τη μπολσεβίκικη
επανάσταση, θα αντιπαραθέτει εθνικό και κοινωνικό ζήτημα. Η δεύτερη περίοδος θα έλεγε
κανείς ότι βρίσκεται στον αντίποδα της πρώτης: η κυρίαρχη έως τότε σοσιαλιστική
παράδοση, η οποία προσπάθησε να συνδέσει εθνικό και κοινωνικό ζήτημα, θα
περιθωριοποιηθεί.
Το γεγονός ότι στην Ελλάδα το εργατικό κίνημα αποκτά πανεθνικές μορφές

οργάνωσης, συνδικαλιστικές και κομματικές, αμέσως μετά την μπολσεβίκικη
επανάσταση (το ΚΚΕ και η ΓΣΕΕ ιδρύονται το 1918) σφραγίζει την ιδεολογία και την
προοπτική του σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι αιρετικές
φωνές είτε θα σιγήσουν είτε θα διωχθούν, είτε θα υποχρεωθούν να φύγουν από την
Ελλάδα, όπως συνέβη με τον Μιχάλη Ράπτη, για να μπορέσουν να έχουν μια αυτόνομη
δράση. Το ελληνικό εργατικό κίνημα θα υπάρξει ουσιαστικά ως κομμουνιστικό και
σταλινοκρατούμενο.
Τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης μπορούμε να τις διακρίνουμε ακόμα και σήμερα, αλλά
στο παρελθόν υπήρξαν καταλυτικές: θα σφραγίσουν ιδιαίτερα το ελληνικό κίνημα και τις
θέσεις του για τη Μικρασιατική καταστροφή, για το Μακεδονικό και γενικά θα
τροφοδοτήσουν την προπαγάνδα για την σλαβική “εξάρτηση” του ΚΚΕ.
Η περίπτωση του Νίκου Γιαννιού (Άνδρος 1885-Αθήνα 1958), της σημαντικότερης ίσως
προσωπικότητας του ελληνικού σοσιαλιστικού κινήματος στην περίοδο 1910-1920, είναι η
πλέον χαρακτηριστική για τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα που δημιουργούσε μια εξαιρετικά
περίπλοκη κατάσταση. Ο Νίκος Γιαννιός υπήρξε γραμματέας του Ψυχάρη (1903-1905) και
ενεργός δημοτικιστής. Το 1908 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ανέλαβε το
1909 την αρχισυνταξία της εφημερίδας Λαός, που ίδρυσε μαζί με τον Φ. Φωτιάδη
και τον Ίωνα Δραγούμη, ως όργανο του Αδερφάτου της Εθνικής Γλώσσας, ενώ
παράλληλα συμβάλλει στη δημιουργία του Σοσιαλιστικού Κέντρου της Τουρκίας και διευθύνει
την ελληνική έκδοση του δεκαπενθήμερου τετράγλωσσου Εργάτη. Θα συγκρουστεί με τον
Ίωνα Δραγούμη στην Κωνσταντινούπολη γύρω από την κατεύθυνση του Λαού που είχαν
εκδόσει από κοινού3 και θα επικρίνει τους εθνικιστές στο Νουμά. Το 1910 απελαύνεται από
την Τουρκία και στην Αθήνα δημιουργεί το Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθηνών ενώ θα εκδόσει
και Αντιπολεμικό Μανιφέστο, το 1912. Στη συνέχεια θα δείξει αμηχανία γύρω από το ζήτημα
της συμμετοχής στον πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ, θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση της
Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη, ως επιθεωρητής εργασίας, και θα οδηγηθεί σε ρήξη με
το νεογέννητο ΚΚΕ, παρόλο που συμμετείχε στο ιδρυτικό του συνέδριο, κυρίως επί τη βάσει
των θέσεων για το εθνικό ζήτημα. Από το 1917 έως το 1918, θα παραμένει αρχισυντάκτης
του Ριζοσπάστη. Ιδρύει το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ελλάδας, μετά το 1917 με
όργανο το μηνιαίο Σοσιαλισμό και την ημερήσια Κοινωνία, μετά την αποχώρησή του
από τον Ριζοσπάστη4 .
Και όμως, στα πλαίσια της άκρας αριστεράς της περιόδου, ακόμα και της σοβιετικής, θα
εξακολουθούν να ακούγονται και διαφορετικές φωνές. Η θέση της Ρόζας Λούξεμπουργκ
έχει γίνει σχετικά γνωστή:
“Η σημερινή θέση μας στο Ανατολικό ζήτημα είναι να αποδεχτούμε τη διαδικασία

διάλυσης της Τουρκίας σαν μια υπαρκτή πραγματικότητα και να μην κάνουμε τη σκέψη
ότι θα μπορούσε ή θα έπρεπε κανείς να τη σταματήσει και να εκδηλώσουμε στους αγώνες για
την αυτοδιάθεση των χριστιανικών εθνών την απεριόριστη συμπαράστασή μας”5.
Η συνέχεια, με το ιδιαίτερο βάρος που ο διεθνισμός της Κομιντέρν έδινε στον

βουλγαρικό... εθνικισμό και στους σλάβους, είναι γνωστή. Ακόμα και το 1934, η
-20 -
απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς για το Μακεδονικό και την ΕΜΕΟ (25-2-
1934) συνεχίζει να αναφέρεται στο καταπιεζόμενο “Μακεδονικό έθνος” και στην
“ενιαία, ανεξάρτητη μακεδονική δημοκρατία”. Δηλαδή, η Κομιντέρν θα φθάσει να
βαφτίσει τους Μακεδόνες, συλλήβδην (δηλαδή και τους Έλληνες), “μακεδονικό
έθνος”, σε μια σαφώς εκσλαβισμένη αντίληψη του διεθνισμού6. Για ένα μεγάλο μέρος του
μεσοπολέμου, στην ιδεολογία της ελληνικής αριστεράς, το λαϊκό θα αντιπαρατίθεται
με το εθνικό –σε αντίθεση με ό,τι θα συμβεί στην Κίνα ή το Βιετνάμ– σε πλήρη
αρμονία με το “δυτικό” κομμουνιστικό κίνημα.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, θα διαμορφωθεί και η αντίστοιχη θεωρία για τη φύση και τη
συγκρότηση του ελληνικού έθνους, που θα οδηγείται στον αντίποδα των εθνικιστικών
ιδεολογημάτων του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού, για τους Έλληνες ως περιούσιο λαό
και ως ιστορικούς κληρονόμους του ευρύτερου χώρου της Ανατολής.
Τώρα πια για την Αριστερά συμβαίνει το αντίστροφο: Οι Έλληνες είναι οι

“ιμπεριαλιστές” της Ανατολής, και προφανώς το νεοελληνικό έθνος είναι ένα
καινοφανές ιστορικό δημιούργημα που ανεδύθη, σύμφωνα με τη λογική της σύγχρονης
δυτικής εθνογένεσης, στην τελευταία φάση του Βυζαντίου, και δεν διαθέτει κάποια
ιστορική συνέχεια με τον αρχαίο ή τον βυζαντινό ελληνισμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο,
γίνεται πολύ πιο εύκολη η αποδοχή των ιδεολογημάτων που χαρακτήριζαν την
διεκδίκηση ιστορικών χώρων, όπου για χιλιάδες χρόνια, πράγματι, βρίσκονταν και
εξακολουθούν να βρίσκονται Έλληνες, με “ιμπεριαλιστικές” διεκδικήσεις, ενώ
αναδείκνυαν τους Νεοτούρκους και τον Κεμάλ σε “εθνικοαπελευθερωτικούς ηγέτες”
και όχι σε σφαγείς των Αρμενίων και του μικρασιατικού ελληνισμού.
Όμως η λαϊκή φύση της αριστεράς, η σύνδεσή της με τους αγώνες των κατώτερων
κοινωνικών στρωμάτων και η ευτυχής ομολογία των κατευθύνσεων της Ελλάδας και της
Σοβιετικής Ένωσης στη διάρκεια του πολέμου, θα την υποχρεώσουν, στην τρίτη περίοδο,
τόσο στην εγκατάλειψη του Μακεδονικού παραλογισμού7 όσο και στη μεγάλη εθνική
στροφή της Κατοχής. Τότε το λαϊκό θα γίνει υποχρεωτικά εθνικό και οι “αντιεθνικιστές”
κομμουνιστές θα υποχρεωθούν να γίνουν “πατριώτες”.
Στην “Πολιτική απόφαση του 6ου Συνεδρίου του ΚΚΕ”, τον Δεκέμβριο του 1935,
δηλώνεται ανοικτά η αλλαγή της πολιτικής θέσης του κόμματος:
“11- Μετά το κίνημα του Μάρτη, το Κόμμα μας, στη θέση του συνθήματος ‘ενιαία και
ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη’, έβαλε το σύνθημα ‘πλέρια ισοτιμία στις
μειονότητες’…Την αντικατάσταση του παλιού συνθήματος ‘ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία
και Θράκη’ επιβάλλει η ίδια η αλλαγή της εθνολογικής σύνθεσης στο ελληνικό κομμάτι της
Μακεδονίας σε στενή σύνδεση με την αλλαγή των συνθηκών… με βασικό καθήκον την
αντιφασιστική και αντιπολεμική πάλη… Ο πληθυσμός στο ελληνικό κομμάτι της Μακεδονίας
είναι σήμερα στην πλειοψηφία του ελληνικός …”8.
Η συνολική αλλαγή πολιτικού προσανατολισμού θα επιτρέψει στο ΚΚΕ να εκμεταλλευτεί την

κρίση του οικονομικού και πολιτικού συστήματος και να μεταβληθεί, από ένα πολιτικό
“γκρουπούσκουλο”, σε κόμμα με σημαντική απήχηση. Μέχρι το 1930, ο αριθμός των
μελών του θα κυμαίνεται από 1.320 (το 1920) σε 1.500 το 1930. Το 1934 θα γίνουν
6.000 και το 1936, 17.500! Στις δε εκλογές του 1935 θα πάρει το 9,59% των ψήφων και
σε εκείνες του 1936 το 5,76% και θα εκλέξει 15 βουλευτές9. Σε αυτές τις νέες συνθήκες,
χιλιάδες παλιοί βενιζελικοί, αλλά ακόμα και προερχόμενοι από το Λαϊκό Κόμμα, θα
προσεγγίσουν το ΚΚΕ. Τότε θα γίνουν και οι πρώτες επαφές με την στρατιωτική και πολιτική
αριστερά του βενιζελισμού, προσέγγιση που θα αποδώσει καρπούς στη συγκρότηση του ΕΑΜ
και του ΕΛΑΣ. Και αυτή η γραμμή συνδυασμού εθνικού και κοινωνικού στοιχείου θα
παραμείνει κυρίαρχη μέχρι τη δικτατορία του 1967.
-21 -
Σε μια τέταρτη ιστορική φάση όμως, μετά το 1974, εκείνη της “παγκοσμιοποίησης” και της
οργανικής ένταξης της Ελλάδας σε υπερεθνικούς καπιταλιστικούς μηχανισμούς, η αριστερά –
και κατ’ εξοχήν η αριστερή διανόηση– θα λειτουργήσει ως ο ιδεολογικός προπομπός και
φορέας της προσαρμογής σε αυτή την παγκοσμιοποίηση, χρησιμοποιώντας το
ιδεολογικό οπλοστάσιο του μαρξιστικού διεθνισμού και της μεσοπολεμικής ελλαδικής
αριστεράς, χωρίς βέβαια την αγωνιστική της διάσταση. Και ο παροξυσμός του
ψευδοεθνικισμού της ελληνικής δεξιάς με τη δικτατορία των συνταγματαρχών, την “Ελλάδα
των Ελλήνων χριστιανών” που θα οδηγήσει στην κυπριακή καταστροφή, θα προσφέρει
το ιδεολογικό άλλοθι για την εγκατάλειψη της εθνικοαπελευθερωτικής διάστασης
της αριστεράς.
Το στρώμα των διανοουμένων της ευρύτερης αριστεράς ήταν το καταλληλότερο, όχι απλώς
για την πρόσληψη και τη μεταφορά της ευρωπαϊκής ιδεολογίας στην Ελλάδα, αλλά για την
ενσωμάτωση των ελληνικών ελίτ στο υπό διαμόρφωση στρώμα των ευρωκρατών. Διέθεταν
τόσο τα απαραίτητα εφόδια –γλώσσες, εξοικείωση με τα επιστημονικά εργαλεία της ύστερης
Δύσης– όσο και την κατάλληλη ιδεολογική αρματωσιά, του διεθνισμού και του α-
εθνισμού, που μπορούσε να αποτελέσει το ιδεολογικό τσιμέντο της νέας εποχής της
παγκοσμιοποίησης.
Πρόκειται δηλαδή για ένα νέο -ουσιαστικά- ιδεολογικό ρεύμα το οποίο, στηριζόμενο στην
μαρξιστική σύλληψη του έθνους ως έθνους-κράτους, προχωράει πιο πέρα και αρνείται την
πραγματική –υλική– υπόσταση της εθνικής κοινότητας. Πλέον η εθνική ταυτότητα είναι
“νοερή”, και όχι μόνον αυτό αλλά και κατασκευασμένη και αντιδραστική. Εν τέλει τα
συλλογικά υποκείμενα, άρα και το έθνος, είναι κατασκευές. Ο “μαρξισμός”
ολοκληρώνεται ως ατομοκεντρικός φιλελευθερισμός. Ούτε εξ άλλου είναι τυχαίο πως
αυτό το ιδεολογικό ρεύμα συμπλέει με τον Νίκο Δήμου, τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο,
τον Στέφανο Μάνο και άλλους οπαδούς του φιλελευθερισμού και της
παγκοσμιοποίησης. Και όμως αυτό το ατομοκεντρικό και τεχνοκρατικό κατασκεύασμα
εξακολουθούν οι φορείς του να το εμφανίζουν ως “μαρξιστικό” ή “αριστερό”, ενώ
αποτελεί απλώς την ιδεολογική έκφραση της παγκοσμιοποίησης και της
πολυεθνικοποίησης του κεφαλαίου το οποίο, στην παρούσα φάση της ανάπτυξής του,
αποστρέφεται και αντιμάχεται κάθε μορφή κοινότητας, είτε εθνική είτε ταξική, ως
εμπόδιο στην επέκτασή του.
Μέσα στα πλαίσια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, όπου η ιδεολογία της αριστεράς
ήταν ηγεμονική και είναι οι σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ που ανέλαβαν την ένταξη της χώρας
στους μηχανισμούς της παγκοσμιοποίησης – και όχι η δεξιά, όπως συνέβη π.χ. στη Γερμανία–,
μόνο από την Αριστερά μπορούσε να προκύψει μια σοβαρή και με πιθανότητες επιτυχίας
απόπειρα από-εθνικοποίησης και αποδιάρθρωσης μιας ισχυρής εθνικής ταυτότητας, όπως είναι
η ελληνική. Ο παγκοσμιοποιητικός εκσυγχρονισμός θα έχει αριστερό πρόσημο στην Ελλάδα,
τόσο στο πολιτικό όσο και στο ιδεολογικό πεδίο.
Μετά τη μεταπολίτευση, η επίσημη αριστερά θα πάψει να είναι αγωνιστική, θα

απορροφηθεί από το κράτος, ή μάλλον θα μεταβληθεί, κατά την έκφραση του Αλτουσέρ,
σε “ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους” και η κατάρρευση του ανατολικού στρατοπέδου
θα τη μεταβάλει, στο μεγαλύτερο μέρος της, σε δυτικόστροφη και Βρυξελλόπληκτη10. Η
αριστερά θα γίνει κυρίαρχη στη διανόηση και τους Πανεπιστημιακούς μηχανισμούς,
στους δημοσιογραφικούς χώρους κ.λπ. και η ιδεολογία της, ενός άχρωμου
ψευτοδιεθνισμού, θα συνταυτιστεί απολύτως με τον κοσμοπολιτισμό των “γιάπηδων”. Επί
ματαίω θα γράφει ο ποιητής από μακρυά:
Εν τω μεταξύ η γύφτισσα υπενθυμίζει στους αριστερούς το
‘Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας!11
Γιώργος Καραμπελιάς
-22 -
Σημειώσεις
1. Ερασμία-Λουϊζα Σταυροπούλου, Παναγιώτης Πανάς (1832-1896), Ένας ριζοσπάστης ρωμαντικός,

Επικαιρότητα, Αθήνα 1987, σελ. 84-106. Παναγιώτης Νούτσος, Η Σοσιαλιστική Σκέψη στην Ελλάδα,
τόμος Α (1875-1907), σελ 48-52. 2. Αβραάμ Μπεναρόγια, Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού
προλεταριάτου, Κομμούνα, Αθήνα 1986. Αβραάμ Μπεναρόγια, Ελπίδες και πλάνες, Στοχαστής, Αθήνα
1989. Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών, Η σοσιαλιστική Οργάνωση Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης 1909-1918,
Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1989. 3. Βλέπε, Γιώργος Λεονταρίτης, Το ελληνικό σοσιαλιστικό κίνημα κατά
τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εξάντας, Αθήνα 1978, σελ. 49-50. 4. Βλέπε Λεονταρίτης όπ.π. και
Παναγιώτης Νούτσος, Η Σοσιαλιστική Σκέψη στην Ελλάδα, τόμος Β΄ (1907-1925), σελ. 91-109 και
291-338. 5. Ρόζα Λούξεμπουργκ, “Οι αγώνες στην Τουρκία και η σοσιαλδημοκρατία”, αναδημ. στο
περιοδικό Λαοί, τ. 1, Μάιος 1987, σελ. 44. 6. Βλέπε Γιάννης Κορδάτος, Ιστορία της Ελλάδας, τόμος
13ος, 1900-1924, Παναγιώτης Νούτσος, Η σοσιαλιστική σκέψη στην Ελλάδα, τόμος 2ος. Αλέξανδρος
Δάγκας - Γιώργος Λεοντιάδης, όπ.π. σελ 198-204. 7. Γιατί μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, η
Μακεδονία είχε πλέον πάνω από το 90% ελληνόφωνο και ελληνικής συνείδησης πληθυσμό, και το μόνο
σύνθημα που είχε νόημα για την αριστερά ήταν η διεκδίκηση ισότιμων δικαιωμάτων για τις μειονότητες,
τη σλαβομακεδονική και την εβραϊκή στη Θεσσαλονίκη, πράγμα που θα κάνει μετά τη στροφή του 1935.
8. ΚΚΕ, Δέκα Χρόνια Αγώνες, 1935-1945, εκδ. ΚΚΕ, Ανατύπωση Πορεία, Αθήνα 1977, σελ. 66-67. 9.
Άγγελος Ελεφάντης, Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης, Ολκός, Αθήνα 1976, σελ. 289, 304. 10. Η
πρόσφατη στροφή του ΚΚΕ προς θέσεις πατριωτικές δεν αναιρούν τις διαπιστώσεις μας, δεδομένου ότι
το ΚΚΕ έχει απογυμνωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά από διανόηση. 11. Νικόλας Κάλας, “Ευτυχούπολις”,
Οδός Νικήτα Ράντου, όπ., π. σελ. 104.
Γ.Καραμπελιάς
ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΧΡΟΝΙΚΑ» ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΦΕΝΤΕΡΑΣΙΟΝ

ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΪΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΓΣΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΚΕ
ΧΡΟΝΙΚΑ • ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2006
Το νέο τοπίο – η παρουσία της Φεντερασιόν
Μ ε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και την οριστική ενσωμάτωσή της στο
ελληνικό κράτος, η ιδεολογική ζωή ανασυντάσσεται καθώς η πόλη πλέον αναλαμβάνει ένα
διαφορετικό διοικητικό αλλά και πολιτικό ρόλο στο πλαίσιο του διευρυνόμενου ελληνικού
κράτους. Η πολιτική αντιπαράθεση προσανατολίζεται και εντάσσεται στις κυρίαρχες διαμάχες
του ελληνικού χώρου, όπου η Θεσσαλονίκη,ως τόπος ιδεολογικής ζύμωσης αλλά και ως
πολιτικό σύμβολο, αποκτά ιδιαιτέρως σημαντική θέση.
Η εβραϊκή κοινότητα, με αργά βήματα, προσαρμόζεται στη νέα πραγματικότητα:
πολλοί εύποροι αστοί προσανατολίζονται είτε στη φυγή προς άλλες χώρες (κυρίως προς τη
Γαλλία) είτε στην απόκτηση κάποιας ευρωπαϊκής υπηκοότητας, την οποία χορηγούν με
μεγάλη ευκολία οι προξενικές αρχές των ευρωπαϊκών κρατών. Τα μεσαία στρώματα
προσπαθούν να προσαρμόσουν τις δραστηριότητες τους στις νέες συνθήκες, ενώ τα λαϊκά
στρώματα επιχειρούν -με αρκετή καθυστέρηση- να διεκδικήσουν τις προϋποθέσεις για την
επιβίωσή τους..
Η Φεντερασιόν, μετά την οριστική προσάρτηση της πόλης, εγκαταλείπει την
ιδέα της αυτονόμησης της περιοχής και αντιμετωπίζει με ρεαλισμό την κατάσταση που έχει
διαμορφωθεί. Αντιλαμβανόμενη τον κίνδυνο της αποκοπής από το ελληνικό εργατικό
-23 -
στοιχείο - στο οποίο, ως τότε, είχε

ελάχιστη επιρροή-, στρέφεται προς τη
σύνδεσή της με το ελληνικό
σοσιαλιστικό κίνημα και στον
προσεταιρισμό των ελληνικών
εργατικών στρωμάτων της πόλης. Το
Μάρτιο του 1914 ξεσπά η μεγάλη
καπνεργατική απεργία στη Θεσσαλονίκη,
στις Σέρρες και στη Δράμα. Στην
απεργία, εκτός από τους Εβραίους και
τους Τούρκους εργάτες συμμετέχουν και
οι Έλληνες, οι οποίοι αποδέχονται τον καθοδηγητικό ρόλο της Φεντερασιόν. Ο αριθμός των
απεργών ξεπερνά στη Μακεδονία τους 30.000. 2 Κατ’ αυτό τον τρόπο η Φεντερασιόν
καταφέρνει να εδραιώσει τη θέση της ως κυρίαρχη έκφραση του εργατικού
κινήματος στη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία. Ταυτόχρονα όμως έχει να αντιμετωπίσει
το ιδιαιτέρως χαμηλό επίπεδο ιδεολογικής συγκρότησης των σοσιαλιστικών οργανώσεων της
Παλαιάς Ελλάδας, οι οποίες συνθλίβονται από το βενιζελισμό και το όραμα της εθνικής
ολοκλήρωσης. Άλλωστε, στον πλέον προνομιακό για τη Φεντερασιόν χώρο, στη Μακεδονία, η
μαζική συμμετοχή των Ελλήνων εργατών στις απεργιακές κινητοποιήσεις -όπως αυτή των
καπνεργατών το Μάρτιο του 1914- δεν ξεπερνά το επίπεδο μιας πρώτης συνδικαλιστικής
συνειδητοποίησης, η οποία όμως οφείλει να αποδεικνύει, ακόμη και έναντι συκοφαντών, την
πατριωτική τους στάση. 3
Η αντίδραση της ιθύνουσας ελίτ (στην οποία συμμετέχουν και Εβραίοι 4 στην παρουσία
της Φεντερασιόν είναι ιδιαιτέρως σκληρή. Ανεξαρτήτως της συμμετοχής και των Ελλήνων
εργατών στις απεργιακές κινητοποιήσεις, η Φεντερασιόν παραμένει μια εβραϊκή
σοσιαλιστική οργάνωση, της οποίας ηγείται ο «Βούλγαρος»
Μπεναρόγια. Οι ελληνικές εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, με την εθνικιστική Νέα Αλήθεια
και τη βενιζελική Μακεδονία στην πρωτοπορία, αναλαμβάνουν να διαφωτίσουν τον πληθυσμό
για τη Φεντερασιόν. Η εκστρατεία της Νέας Αλήθειας σύντομα μετατρέπεται σε
αντιεβραϊκή. Τις πρώτες μέρες της καπνεργατικής απεργίας η εφημερίδα «αποκαλύπτει» ότι
επειδή η σημαία της Διεθνούς είναι κόκκινη, είναι προφανές ότι οι απάτριδες Εβραίοι
σοσιαλιστές είναι όργανα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Μετά το νικηφόρο, για τους απεργούς, τέλος της καπνεργατικής απεργίας, η ιθύνουσα
ελίτ αντέδρασε θέλοντας να δείξει, τόσο προς το εργατικό κίνημα όσο και προς τους Εβραίους
σοσιαλιστές, τα περιορισμένα όρια της ανοχής της. Η αστυνομία, εκτός από τις συχνές
έρευνες στα γραφεία της Φεντερασιόν για τη σύλληψη «Βουλγάρων
κομιτατζήδων», στις 7. .1914 συνέλαβε τον Αλ. Αρδίττι, διευθυντή του δημοσιογραφικού
οργάνου της Φεντερασιόν «επί εξυβρίσει διά του τύπου της Α.Μ. του Βασιλέως», ενώ στις
7.6.1914, συνελήφθησαν οι Αβρ. Μπεναρόγια και ο Γιονά. Ο μεν Αρδίττι καταδικάστηκε, το
Σεπτέμβριο του 1914, σε ενός έτους φυλάκιση και παρέμεινε στις φυλακές, ενώ ο
Μπεναρόγια και ο Γιονά εκτοπίστηκαν στη Νάξο για δυόμισι χρόνια, με βάση το νόμο περί
καταπολέμησης της ληστείας. 6 Η εκτόπιση αυτή είναι η πρώτη στην ιστορία του εργατικού
κινήματος. Παρ’ όλες αυτές τις αντιδράσεις και τις διώξεις, η Φεντερασιόν θα παίξει
σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση της ΓΣΕΕ ( 8 Οκτωβρίου 1918) και του
Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος (ΣΕΚΕ, Νοέμβριος 1918).
Υποσημειώσεις:
1. Μία ενδεικτική περίπτωση αυτού του τρόπου οργάνωσης της κοινοτικής δράσης κάθε εθνοτικής ομάδας
αποτελούσαν τα νοσοκομεία που λειτουργούσαν στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας,
πολλά από τα οποία μάλιστα λειτουργούν και σήμερα. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν: α) το τουρκικό
νοσοκομείο, χτισμένο το 190 , το σημερινό ΓΝΘ Άγιος Δημήτριος (Δημοτικό), β) το Χιρς, της Ισραηλιτικής
Κοινότητας χτισμένο το 1908, σήμερα Ιπποκράτειο, γ) το ιταλικό, 1894, σήμερα Λοιμωδών, δ) το γαλλικό,
1893, λειτουργούσε έως τα τέλη του 1999 ως Άγιος Παύλος, ε) το τουρκικό στρατιωτικό νοσοκομείο, τέλη
19ου αιώνα, σήμερα 4 4 Σ.Ν., στ) το ρωσικό (1910) έως το 197 , σήμερα Δημόσιο Μαιευτήριο. Βλ. Σταύρος
Κ. Πολυζωίδης, Νοσηλευτικά 8 ιδρύματα της Θεσσαλονίκης, εκδ. Ι.Σ.Θ., Θεσσαλονίκη 1998. .
2. Βλ. Β. Pierron, Εβραίοι και Χριστιανοί στη νεώτερη Ελλάδα, Πόλις, Αθήνα 004, σ. 60. Επίσης, βλ. την
εκτενή αναφορά για το πογκρόμ της Κέρκυρας (1891) και άλλες αντιεβραϊκές ενέργειες στον ελλαδικό χώρο
την περίοδο αυτή σ. 48 κ.ε.
-24 -
3. Ρ. Μόλχο, Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης 186 - 1919, Θεμέλιο, Αθήνα 001, σ. 31.
4. Ρ. Μόλχο, στο ίδιο. Β. Pierron, ό.π., σ. 87 κ.ε. .
5. Ο Μπεναρόγια σημειώνει ότι μετά την ανακίνηση του Κρητικού Ζητήματος “Εις τα συλλαλητήρια των
εξαγριωθέντων Τούρκων ηναγκάζοντο οι Έλληνες να ομιλούν εναντίον της Ελλάδος. Και πράγματι τινές εκ
των Θεσσαλονικέων προκρίτων εφιγουράρησαν ως ρήτορες των τουρκικών συλλαλητηρίων. Μόνον η μικρά
Φεντερασιόν των ισραηλιτών ετόλμησε εν ονόματι των δικαιωμάτων των εθνοτήτων να διατυπώση την
γνώμην ότι ο Κρητικός λαός έχει το δικαίωμα ν’ αποφασίση διά την τύχη του [...]” Βλ. Αβρ.
Μπεναρόγια, Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού προλεταριάτου, Ολκός, Αθήνα, σ. 67.
6. Βλ. Σπύρος Μαρκέτος, «Η ενσωμάτωση της σεφαραδικής Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα», στο Ο ελληνικός
εβραϊσμός, Επιστημονικό Συμπόσιο, 3 και 4 Απριλίου 1998, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και
Γενικής Παιδείας, Αθήνα 1999, σ. 6 κ.ε.
7. Βλ. Ρ. Μόλχο, ό.π., σ. 43.
8. Βλ. Β. Pierron, ό.π., σ. 93.
9. Παρατίθεται στο Κ. Σκορδύλη, «Βαλκανικοί πόλεμοι και εβραϊκό ζήτημα», Ίστωρ, τεύχ. 9, Τροχαλία,
Δεκέμβριος 1996, σ. 131.
10. Βλ. Β. Pierron, ό.π., σ. 97 κ.ε.
11. Βλ. Rena Molho, «Venizelos and the Jewish Community of Salonika 191 -1919», Journal of the hellenic
Diaspora, Vol. XIII, 3 και 4, σ. 11 -116.
12. Βλ. Β. Pierron, ό.π., σ. 99 κ.ε.
13. Ο Ιωσήφ (Γιοζέφ) Νεχαμά υπήρξε από τους σημαντικότερους διανοουμένους της Θεσσαλονίκης.
Επηρεασμένος από τις θέσεις του Ζωρές, υπήρξε ο κύριος εκπρόσωπος του ουμανιστικού σοσιαλισμού. Ήταν
από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης της Φεντερασιόν. Σθεναρός αντισιωνιστής, υπήρξε πρόεδρος των
σχολείων της Αλλιάνς στη Θεσσαλονίκη και προωθούσε την αφομοιωτική πολιτική της Αλλιάνς. Η
αλληλογραφία του Νεχαμά με την έδρα της Αλλιάνς στη Γαλλία είναι τεράστια και βασική πηγή
πληροφοριών για την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Έγραψε την Ιστορία των ισραηλιτών της
Σαλονίκης. Αρθρογραφούσε επίσης με το ψευδώνυμο «Ριζάλ». Πρωτοστάτησε και υπήρξε ένθερμος
θιασώτης της προσπάθειας για διεθνοποίηση της Θεσσαλονίκης.
14. Για τον Αβραάμ Κωνσταντίνη, βλ. Σπύρος Βοβολίνης και Κωνσταντίνος Βοβολίνης, Μέγα Ελληνικόν
Βιογραφικόν Λεξικόν, εκδ. «Βιομηχανικής Επιθεωρήσεως», τόμ. Γ’, Αθήνα 19 8, σ. 36 -369.
15. Βλ. Γ. Νεχαμά, Ιστορία των Ισραηλιτών της Σαλονίκης, Τομέας μετάφρασης του Τμήματος Γαλλικής του
Α.Π.Θ., Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης – University Studio Press, Θεσσαλονίκη 000.
16. Βλ. Γ. Θ. Μαυρογορδάτος, “Οι εθνικές μειονότητες”, στο Ιστορία της Ελλάδας του 0ού αιώνα, τόμ. Β , “19 –
1940, Ο Μεσοπόλεμος”, σ. 16 κ.ε.
17. Βλ. Georges haupt, “Εισαγωγή στην Ιστορία της Φεντερασιόν” στο Αβρ. Μπεναρόγια, Η πρώτη
σταδιοδρομία…, ό.π., σ. 8 κ.ε.
18. Για τις ελληνικές, σερβικές, βουλγαρικές και αυστριακές θέσεις σχετικά με το ζήτημα, καθώς και για τη
στάση των Διεθνών Εβραϊκών Οργανώσεων, βλ. Ρ. Μόλχο, ό.π., σ. 4 – 70. Επίσης Κ. Σκορδύλης,
“Βαλκανικοί Πόλεμοι και εβραϊκό ζήτημα”, Ίστωρ, Τροχαλία, τευχ. 9 (Δεκ. 1996), σ. 134 κ.ε.
19. Βλ. Ρ. Μόλχο, ό.π., σ. 255.
20. Όπως παρατηρεί η Λένα Διβάνη, “Η Ελλάδα αναγκάστηκε να επαναπροσεγγίσει τη Ρουμανία κατά τους
βαλκανικούς πολέμους γιατί χρειαζόταν συμμάχους απέναντι στη Βουλγαρία”. Βλ. Λ. Διβάνη, Ελλάδα και
μειονότητες, Νεφέλη, Αθήνα 199 , σ. 97. Ενδεικτικό του τρόπου συγκρότησης των συμμαχιών, ενόψει των
διαπραγματεύσεων του Βουκουρεστίου, είναι οι περίφημες επιστολές Βενιζέλου – Μαγιορέσκου ( 3.7.1913),
με τις οποίες η Ελλάδα συγκατατέθηκε να παράσχει αυτονομία στα σχολεία και τις εκκλησίες των
Κουτσοβλάχων “τας ευρισκομένας εν τοις μελλούσαις ελληνικαίς κτήσεσι […].” Παρατίθεται από τη Λ.
Διβάνη, στο ίδιο.
21. Βλ. Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ), Η σοσιαλιστική οργάνωση Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης
1909 - 1918, Ζητήματα γύρω από τη δράση της, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1989, σ. 13 και 143 κ.ε.
22. Για τις θέσεις των βασικότερων σοσιαλιστικών ομάδων της Παλαιάς Ελλάδας και την παραπέρα πορεία τους
βλ. Σπ. Μαρκέτος, «Η Φεντερασιόν και η εδραίωση του ελληνικού σοσιαλισμού», στο Οι Εβραίοι
στον ελληνικό χώρο: Ζητήματα ιστορίας στη μακρά διάρκεια, Πρακτικά τον Α’ Συμποσίου Ιστορίας,
Θεσσαλονίκη, 3- 4 Νοεμβρίου 1991, Γαβριηλίδης, Αθήνα 199 , σ. 163 κ.ε.
23. Βλ. ΚΜΕ, ό.π., σ. 143 κ.ε. και ιδίως το σχετικό τηλεγράφημα του συνδικάτου Καβάλας, το οποίο παρατίθεται
στη σ. 156
24. Η γαλλόγλωσση εβραϊκή εφημερίδα L’lndιpendant, η οποία φαίνεται ότι την εποχή αυτή χρηματοδοτούνταν
από το ελληνικό κράτος, αρνήθηκε να υποστηρίξει τους απεργούς. Βλ. Μ. Κονδυλάκης, Εφημεριδογραφία
της Θεσσαλονίκης, University Studio Press/Έκφραση, Θεσσαλονίκη 000, σ. 494. ΚΜΕ, ό.π., σ.153
25. Νέα Αλήθεια (31.3.1914).
26. Αντ. Λιάκος, Η σοσιαλιστική εργατική ομοσπονδία Θεσσαλονίκης (Φεντερασιόν) και η σοσιαλιστική
νεολαία. Τα καταστατικά τους, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 198 , σ. 111.
[Ο Δημ. Δώδος ασχολείται με θέματα εκλογικής Κοινωνιολογίας.Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Έχει γράψει: «Εκλογική γεωγραφία των μειονοτήτων. Μειονοτικά κόμματα στη Νότιο Βαλκανική». Το παραπάνω
κείμενο αποτελεί κεφάλαιο από το βιβλίο του: «Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Ελληνικού
κράτους 1915 - 1936» (Εκδόσεις Σαββάλας, 2005). Το Κεντρικό ΙσραηλιτικόΣυμβούλιο Ελλάδος όπως πάντα,
διατηρεί τις δικές του θέσεις έναντι των απόψεων του συγγραφέα].
ΠΗΓΗ:
http://www.kis.gr/chronika-205.pdf
-25 -
-26 -
(Ελευθεροτυπία, 29/4/2001)
http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010429a.htm
Α. ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ-Σ. ΓΙΟΝΑ
Οι πρώτοι εκτοπισμένοι
Την Πρωτομαγιά, η εργατική τάξη διαδηλώνει την αποφασιστικότητά της και
αποτίει φόρο τιμής στα θύματα της κρατικής καταστολής του εργατικού και
σοσιαλιστικού κινήματος. Ευκαιρία, λοιπόν, να θυμηθούμε τις απαρχές αυτών
των διώξεων και στον τόπο μας. Χάρη στο πλούσιο αρχείο του εκσυγχρονιστή
εθνάρχη Βενιζέλου, μπορούμε να παρακολουθήσουμε «από τα μέσα» την
πρώτη εκτόπιση στελεχών του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα.
Από τους ιστορικούς θεωρείται ως η πρώτη οργανωμένη δίωξη του εργατικού και
σοσιαλιστικού κινήματος στον τόπο μας: στις 8 Ιουνίου 1914 συλλαμβάνονται στη
Θεσσαλονίκη και με διαταγή του Γενικού Διοικητή Μακεδονίας Θεμιστοκλή Σοφούλη
εκτοπίζονται στη Νάξο, ως «επικίνδυνοι διά την δημοσίαν ασφάλειαν», οι Αβραάμ
Μπεναρόγια και Σαμουέλ Γιονά.
*Ο πρώτος ήταν γραμματέας της Σοσιαλιστικής Εργατικής Ομοσπονδίας της

πόλης, γνωστότερης ως Φεντερασιόν.
*Ο δεύτερος, γραμματέας του καπνεργατικού συνδικάτου κι επικεφαλής της

απεργιακής επιτροπής που μόλις είχε καθοδηγήσει μια από τις μεγαλύτερες -και
νικηφόρες- απεργίες του κλάδου.
Στην εξορία θα παραμείνουν για περισσότερα από δυόμισι χρόνια, εγκαινιάζοντας μια
πολιτική εξωδικαστικής καταστολής του «κοινωνικού εχθρού» που έμελλε να κρατήσει
για δεκαετίες.
Τίποτα σ' αυτή τη δίωξη δεν ήταν τυχαίο -ούτε τα θύματά της, ούτε η γενικότερη
συγκυρία. Η εικοσαήμερη απεργία των καπνεργατών της Μακεδονίας, την άνοιξη του
1914, έχει καταγραφεί όχι μόνο ως η σημαντικότερη μέχρι τότε κινητοποίηση του είδους
στον ελλαδικό χώρο, αλλά και ως η πρώτη επαφή της ελληνικής διοίκησης με το
αναπτυγμένο εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης και των άλλων μακεδονικών
βιομηχανικών κέντρων.
Μπροστά στη μαζικότητα της κινητοποίησης (κάπου 32.000 απεργοί -ως επί το
πλείστον εβραίοι στη Θεσσαλονίκη, Ελληνες και μουσουλμάνοι στη Δράμα, την
Καβάλα και το Πράβι) και την αποφασιστικότητά της (αλλεπάλληλες συγκρούσεις με
απεργοσπάστες, τη χωροφυλακή και το στρατό), η κυβέρνηση Βενιζέλου θα υποχρεωθεί
να μεσολαβήσει για τη μερική ικανοποίηση των καπνεργατικών αιτημάτων και την
υπογραφή της πρώτης συλλογικής σύμβασης στην ελληνική ιστορία.
Για πρώτη επίσης φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ενάντια στους απεργούς
επιστρατεύτηκε, εκτός από τις συνήθεις επικλήσεις υπέρ του νόμου και της τάξης, και η
εθνική κινδυνολογία.
Οι ηγέτες της απεργίας, διαβάζουμε σε ένα τυπικό δημοσίευμα των ημερών, «επιδιώκουν
να παρασύρουν Ελληνας αδελφούς μας εις τον διεθνισμόν, δηλαδή να μην προσκυνούν
-27 -
τον Σταυρόν και να μην χαιρετούν την γλυκείαν Γαλανόλευκον, αλλά να έχουν ως
έμβλημά τους την κόκκινη σημαία του σοσιαλισμού, όστις ως απεδείχθη τουλάχιστον εν
Θεσσαλονίκη, είναι απλούστατα μία οργάνωσις στρεφομένη κατά του Ελληνισμού»
(«Νέα Αλήθεια» 20.4.14).
Ως «αποδεικτικά στοιχεία» αυτής της επιχειρηματολογίας επιστρατεύονται η εθνική

σύνθεση των απεργών της συμπρωτεύουσας και, κυρίως, η πολιτική προϊστορία της
οργάνωσης που υπήρξε η ψυχή του κινήματος:
*Η Φεντερασιόν ιδρύθηκε το 1909, την επαύριο των μαζικών απεργιακών

αγώνων που ακολούθησαν την ανακήρυξη του οθωμανικού συντάγματος από
τους Νεότουρκους.
*Δεκτή στη Σοσιαλιστική Διεθνή -όπως και οι αρμένιοι σοσιαλιστές- σαν τμήμα ενός υπό
ίδρυση Οθωμανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (που τελικά ουδέποτε συγκροτήθηκε),
στελεχωνόταν κυρίως από εβραίους και δευτερευόντως από σλάβους εργάτες.
*Η συμμετοχή των ελλήνων εργατών, συσπειρωμένων κυρίως γύρω από την Εκκλησία
και το προξενείο, υπήρξε σχετικά περιορισμένη, όπως και των μουσουλμάνων που -ως
τμήμα του «κυρίαρχου έθνους»- εμφάνιζαν εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ταξικής
συνειδητοποίησης.
*Από τον Αύγουστο του 1910, η ομοσπονδία διαθέτει και εκπρόσωπο στο οθωμανικό
Κοινοβούλιο -τον ριζοσπάστη βουλευτή Ντίμιταρ Βλάχωφ, εκλεγμένο το 1908 με το
Λαϊκό Ομοσπονδιακό Κόμμα των αριστερών κομιτατζήδων Σαντάνσκι και Πανίτσα.
*Στο εθνικό ζήτημα, η Φεντερασιόν προβάλλει ως λύση την παροχή εκτεταμένης

πολιτιστικής αυτονομίας στις επιμέρους εθνότητες της αυτοκρατορίας και τη συνένωση
των Βαλκανίων σε μια σοσιαλιστική συνομοσπονδία.
*Ολα αυτά θα τη θέσουν μετά το 1912 στο στόχαστρο των ελληνικών αρχών, που
συλλαμβάνουν κι απελαύνουν τα σλαβικής καταγωγής στελέχη της (Ντ. Βλάχωφ, Α.
Τόμωφ) και αντιμετωπίζουν τη συνδικαλιστική δραστηριότητά της ως απλό συστατικό
στοιχείο των «μηχανορραφιών Βουλγάρων, Τούρκων, Αυστριακών και
Ισραηλιτών» κατά της ελληνικής κυριαρχίας (Λιάκος 1985, σ. 101-2).
*Μολονότι στις αρχές του 1914 αυτή η τελευταία έχει όχι μόνο σταθεροποιηθεί αλλά και
έχει γίνει πλέον ρητά αποδεκτή από την ίδια τη Φεντερασιόν, το βάρος του πρόσφατου
παρελθόντος θα αποδειχτεί καθοριστικό για τα περαιτέρω.
Η αντεπίθεση των κατασταλτικών μηχανισμών ξεκινάει ήδη από την επαύριο της
μεγάλης απεργίας, που αποκάλυψε τη διεύρυνση της επιρροής της Φεντερασιόν και
στους έλληνες εργάτες της Ανατολικής Μακεδονίας.
Στις 12 Μαΐου, η αστυνομία εισβάλλει στα γραφεία της Ομοσπονδίας και κατάσχει το
αρχείο της. Ακολουθεί στα τέλη του μήνα, η δίωξη του αρχισυντάκτη της σοσιαλιστικής
εφημερίδας «Αβάντι», Αλβέρτου Αρδίττι, για ένα μάλλον ήπιο άρθρο, στο οποίο
εξέφραζε τη διαφωνία του με τη μετατροπή της ονομαστικής γιορτής του βασιλιά σε
αργία. Και η κλιμάκωση της καταστολής θα έρθει με την εκτόπιση των Μπεναρόγια και
Γιονά, που ουσιαστικά αποκεφαλίζει τη σοσιαλιστική και εργατική κίνηση της Βόρειας
Ελλάδας.
Ως νομική βάση για τη δίωξή τους χρησιμοποιήθηκε ο νόμος ΤΟΔ' του 1871 «περί
καταστολής της ληστείας», ένας από τους πρώτους κανόνες του ελληνικού Δικαίου που
τέθηκε σε εφαρμογή στην άρτι απελευθερωθείσα Μακεδονία -κατάλληλα
τροποποιημένος μάλιστα, έτσι ώστε να επιτρέπει τη διοικητική εκτόπιση με συνοπτικές
-28 -
διαδικασίες όχι μόνο των στενών συγγενών των επικηρυγμένων ως ληστών, αλλά και
κάθε ατόμου που κρινόταν ύποπτο για διατάραξη της δημόσιας τάξης. Ασκώντας τα
προβλεπόμενα από το νόμο δικαιώματά τους, οι συλληφθέντες άσκησαν ανακοπή κατά
της απόφασης.
Μια δικογραφία απόρρητη
Οπως όμως διαβάζουμε σε υπόμνημα της Φεντερασιόν προς τον Βενιζέλο, «εις μάτην οι
πληρεξούσιοι δικηγόροι εζήτησαν την δικογραφίαν, ίνα λάβωσι γνώσιν της
γνωμοδοτήσεως των αρμοδίων αρχών και των εν αυτή αναφερομένων λόγων, εφ' ών
εβασίζετο το"ύποπτον διά την δημοσίαν ασφάλειαν" των πελατών των. Η Γεν. Διοίκησις
ηρνήθη την παράδοσιν της δικογραφίας» (Λιάκος, όπ.π., σ. 134).
Η ανακοπή θα γίνει έτσι στα τυφλά, ενώ οι δύο συνδικαλιστές έχουν ήδη εκτοπιστεί. Το
αποτέλεσμά της ήταν προδιαγεγραμμένο: η απόφαση του γενικού διοικητή επικυρώνεται
δικαστικά, με την πρόσθετη διευκρίνιση ότι η εξορία των δυο σοσιαλιστών είναι επ'
αόριστον. Οι συνήγοροι της υπεράσπισης θα αποχωρήσουν από τη διαδικασία, όταν
διαπιστώνουν ότι οι περίφημες γνωμοδοτήσεις για την επικινδυνότητα των
εκτοπισμένων, καθώς και το αποδεικτικό υλικό που έπρεπε να τις στηρίζει, απουσιάζουν
ξανά από τη δικογραφία!
Καθαρά αντιδικονομικές, οι παραλείψεις αυτές δεν ήταν καθόλου συμπτωματικές. Το

αποδεικνύει η μελέτη των εγγράφων της περιβόητης αυτής δικογραφίας, που εντοπίσαμε
στο τμήμα του Αρχείου Βενιζέλου που φυλάσσεται στο Μουσείο Μπενάκη (φάκελος 98).
Αδημοσίευτα μέχρι σήμερα, τα ντοκουμέντα αυτά είναι εξόχως αποκαλυπτικά για τις
τεχνικές λεπτομέρειες αλλά και τη συλλογιστική της πρώτης αυτής πολιτικής δίωξης
στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος.
Από τη χρονολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων, πληροφορούμαστε ότι η όλη

διαδικασία ξεκίνησε στις 10 Μαΐου -και, συνεπώς, η αστυνομική επιδρομή στα γραφεία
της Φεντερασιόν αποσκοπούσε στη συμπλήρωση των μαρτυρικών καταθέσεων με πιο
«σπαρταριστά» στοιχεία. Τίποτα τέτοιο δεν βρέθηκε, οπότε η δίωξη προχώρησε
αναγκαστικά με βάση μονάχα αυτές τις καταθέσεις. Οι οποίες μπορεί μεν να μην
μπορούσαν να στηρίξουν αξιοπρεπώς οποιοδήποτε κατηγορητήριο, είναι ωστόσο
εξαιρετικά διαφωτιστικές για τη λογική με την οποία αναγορεύθηκε για πρώτη φορά στη
χώρα μας η σοσιαλιστική δράση σε «αντεθνικό» αδίκημα.
Πρώτος μάρτυρας κατηγορίας κατά των Μπεναρόγια και Γιονά ήταν ο «Παύλος Ιωάννου
Αστεριάδης, ετών 38, μυστικός πράκτωρ».
Πρόκειται για επαγγελματία σαλονικιό χαφιέ που η ελληνική διοίκηση κληρονόμησε από
το προηγούμενο, οθωμανικό καθεστώς. Αυτή η προϋπηρεσία του είναι, άλλωστε, εκείνη
που του προσέδωσε την ιδιότητα του «εμπειρογνώμονα» όσον αφορά την
επικινδυνότητα των δύο σοσιαλιστών:
Ο επαγγελματίας χαφιές...
«Αμφότερους», καταθέτει, «[τους] εγνώρισα κατά το έτος 1908, οπότε ανεκηρύχθη το

Τουρκικόν Σύνταγμα. Την εποχήν εκείνην αφίχθη ομάς φοιτητών εκ Σόφιας ίνα
επισκεφθή την Θεσσαλονίκην και να συγχαρή το Νεοτουρκικόν Κομιτάτον διά την
ανακήρυξιν του Συντάγματος. Των φοιτητών τούτων προΐστατο ο Μπεναρόγιας, όστις
εξεφώνησε λόγον Εβραϊστί υπέρ της ευημερίας, του Συντάγματος και συναδελφώσεως
του Ισραηλιτικού, Οσμανικού και Βουλγαρικού στοιχείου.
-29 -
Μετά την απαγγελίαν του λόγου συνεχάρησαν αυτόν διάφοροι Ισραηλίται και τη
συστάσει των αρχηγών του Βουλγαρικού Κομιτάτου Σανδάσκη, Πανίτσα και του
Βουλγάρου Βουλευτού Βλάχωφ εξελέγη μέλος του τότε εργατικού κέντρου, όπερ συν τω
χρόνω ο Μπεναρόγια διά καταλλήλου ενεργείας μετέβαλε εις Σοσιαλιστικόν ή κάλλιον
ειπείν ανατρεπτικόν».
Πρόκειται για μια αρκετά διαστρεβλωμένη περιγραφή των συνθηκών κάτω από τις οποίες
ιδρύθηκε η Φεντερασιόν -με πάμπολλες, όπως αποδεικνύει η διασταύρωση με άλλες
πηγές, ανακρίβειες στις ουσιώδεις λεπτομέρειες. Αυτό όμως που εντυπωσιάζει είναι η
άνεση με την οποία ο «μυστικός πράκτωρ» επικαλείται, ως αποδείξεις της
«επικινδυνότητας» των διωκόμενων, τη συνδικαλιστική δράση τους επί τουρκοκρατίας:
«Ο Μπεναρόγια μετά πάροδον ενός μηνός, διά της ευγλωττίας και επιτηδειότητός του
κατώρθωσε να διορισθή σύμβουλος του δήθεν [sic] εργατικού κέντρου, όπερ τη
συνεργασία του ειρημένου Σαμουέλ Γιουνά, Συμβούλου του αυτού Κέντρου, διέθετε
κατά βούλησιν, προκαλέσας ούτω την απεργίαν των εργατών του Τελωνείου και
καραγωγέων, μετά την απεργίαν των καπνεργατών, ήτις εγένετο μετά διαδηλώσεως και
θορύβου, προκαλέσασα την προσοχήν της τότε Κυβερνήσεως. Κατόπιν τούτων η
[οθωμανική] αστυνομία εξέλαβε το εργατικόν Κέντρον ως ύποπτον και παρακολουθεί
τας κινήσεις και ενεργείας του Μπεναρόγια, όστις είρχετο εις διαρκή συνεννόησιν μετά
των ειρημένων τριών Βουλγάρων και του τότε Διευθυντού της εφημερίδος "Μπράβο"
ονόματι Ναούμωφ, κατασχέσασα κατά το έτος 1912 διάφορα έγγραφα αφορώντα το
Σοσιαλιστικόν Κέντρον διά των οποίων απεδείχθη ότι άπασα η ενέργεια αυτού εστρέφετο
κατά του καθεστώτος και διατάξασα συγχρόνως την αυστηράν επίβλεψιν των μελών
αυτού».
Επικίνδυνοι, κατά την οθωμανική αστυνομία, άρα επικίνδυνοι και για το ελληνικό
κράτος... Η αίσθηση του διαχρονικού χαφιέ γι' αυτή την ιστορική συνέχεια κορυφώνεται
με την αφήγηση των διώξεων της Φεντερασιόν επί τουρκοκρατίας:
«Μετά πάροδον χρόνου τινός, ότε αφίκετο εκ Κωνσταντινουπόλεως ο υπουργός των

Οικονομικών Τζαβίτ Βέης, εις την απαγγελίαν του λόγου του έθιξε τας ενεργείας του
Σοσιαλιστικού Κέντρου, ότι στρέφονται κατά του Κράτους και ότι δεν εμφορείται εξ
αγαθών διαθέσεων, συνέστησε δε εις την Διοίκησιν να λάβη αυστηρά μέτρα κατά του
Κέντρου τούτου. Κατόπιν τούτων η Αστυνομία προέβη εις γενικήν έρευναν εν τω
καταστήματι του Σοσιαλιστικού Κέντρου κατασχέσασα άπαντα τα εν αυτώ ευρισκόμενα
βιβλία, σφραγίσασα το κατάστημα τούτο και συλλαβούσα διάφορα μέλη αυτού μεταξύ
των οποίων και τους Μπεναρόγια, Σαμουέλ Γιουνά και Σαμουέλ Αμόν και τον μεν
Μπεναρόγια απήλασεν εις Βουλγαρίαν, τους δε Γιουνά και Αμόν εις Δράμαν με την ρητήν
εντολήν να μη επανέλθωσιν πλέον εις Θεσσαλονίκην».
Ακολουθούν διάφορες λίγο-πολύ φανταστικές «πληροφορίες» για τις επαφές του

Μπεναρόγια στη Βουλγαρία, η επιστροφή του τελευταίου στη Θεσσαλονίκη μετά την
είσοδο του ελληνικού στρατού (στην πραγματικότητα, είχε επιστρέψει μερικούς μήνες
νωρίτερα), η επαναλειτουργία της Φεντερασιόν και το διά ταύτα:
«Ο Μπεναρόγια παραμένει ενταύθα, συνεργαζόμενος μετά του Γιουνά και κατηχών τους
εργάτας, λέγων αυτοίς να μη παραδέχονται θρησκείαν, Εθνος, Κυβέρνησιν και Βασιλείς,
παριστάνων αυτά ως γελοία και βάρη του εργατικού κόσμου, συνιστών άμα αυτοίς ν'
αποφεύγουν την καταβολήν δημοσίων φόρων και την Στρατολογίαν, και εάν τις εξ
αυτών δεν συνηθή ν' αποφύγη την Στρατολογίαν, εν καιρώ πολέμου να μη βάλη κατά
του αντιμετώπου αδελφού του αλλά κατά του αξιωματικού του του οδηγήσαντος αυτόν
εις το πεδίον της μάχης. Εν τέλει αναφέρω ότι οι ανωτέρω Μπεναρόγιας και Γιουνάς
είναι τα μάλα επικίνδυνοι εις την Δημοσίαν Ασφάλειαν».
-30 -
...ο ρουφιάνος...
Δεύτερος κατά σειρά μάρτυρας, ήταν ο 35χρονος καπνεργάτης Χαράλαμπος Κόλλας,

«γεννηθείς εις Σέρρας και διαμένων εν Θεσσαλονίκη, Ελλην υπήκοος και χριστιανός
ορθόδοξος», για τον οποίο αγνοούμε τα πάντα εκτός από την κατάθεσή του αυτή. Με
μοναδική διαφορά τη γνωριμία του με το Γιονά «προ ένδεκα περίπου ετών», το πρώτο
μέρος της κατάθεσής του επαναλαμβάνει όσα έχει ήδη καταθέσει ο Αστεριάδης -ακόμη
και κάποια λάθη στην απόδοση των ξένων ονομάτων.
Επαναλαμβάνει, επίσης, τα σχετικά με την αντιπολεμική προπαγάνδα της Φεντερασιόν:

μεταξύ άλλων, τα στελέχη της τελευταίας επικαλούνται «ως παράδειγμα τους Γάλλους
οίτινες διαταχθέντες να πολεμήσουν κατά του Μαρόκου ηρνήθησαν ρίψαντες τα όπλα»,
γεγονός που τον οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι σοσιαλιστές «λαμβάνουν χρήματα εκ
διαφόρων βουλγαρικών μερών προς συντήρησιν του δήθεν εργατικού Κέντρου».
Το πιο ενδιαφέρον στην κατάθεσή του, ωστόσο, είναι η ρητή αναφορά στην πρόσφατη
εμπειρία της καπνεργατικής απεργίας: «Εν τω κέντρω τούτω και ιδίως κατά τας
συνεδριάσεις λαμβάνουν μέρος τρεις γυναίκαι, αίτινες έχουν προσληφθή υπό του
Μπεναρόγια, άγνωστον πόθεν έφερεν αυτάς, τα ονόματα των οποίων δεν γνωρίζω,
αίτινες έπαιξαν σπουδαίον ρόλον κατά την προχθεσινήν απεργίαν, καθ' όλην την
διάρκειαν της οποίας προΐσταντο παρακινούντες [sic] τας λοιπάς εργάτιδας ν'
ανθίστανται κατά της αρχής κ.λπ». Δεν λείπουν, τέλος, κάποιοι σαφείς υπαινιγμοί για
την επαγγελματική σχέση των δυο συνδικαλιστών με το εργατικό κέντρο της πόλης.
... κι ο δημοσιογράφος
Τρίτος και τελευταίος μάρτυρας κατηγορίας, όπως απαιτούσε ο σχετικός νόμος, ήταν ο
47χρονος Ιωάννης Κούσκουρας, διευθυντής της εφημερίδας «Νέα Αλήθεια».
Πρόκειται για ένα από τα τρία καθημερινά φύλλα της συμπρωτεύουσας εκείνη την εποχή
-κι εκείνο που κράτησε την πιο αποφασιστική στάση κατά της απεργίας, επιστρατεύοντας
αντισημιτικά κηρύγματα και την προβοκατορολογία περί «βουλγαρικού δακτύλου».
Τα εθνικά πιστοποιητικά του μάρτυρα είναι άψογα: γεννημένος στο ελληνόφωνο

Βογατσικό της Καστοριάς, απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής και πρώην
διευθυντής των ελληνικών σχολείων της Στρώμνιτσας και της Κλεισούρας,
δημοσιογράφος επιχορηγούμενος από τα μυστικά κονδύλια του ελληνικού προξενείου
μετά το 1903 και υποστηρικτής μιας πολιτικής γραμμής που «καίτοι επιφανειακώς
φιλοτουρκική, ήτο ακραιφνώς φιλελληνική» (Κ. Μάγερ, «Ιστορία του ελληνικού Τύπου»,
Αθήνα 1960, τ.Γ', σ. 42).
Στο υπόμνημά της, η Φεντερασιόν θα θυμίσει βέβαια ότι, όταν το 1911 τα στελέχη
της διώκονταν επειδή αρνήθηκαν να καταδικάσουν το αίτημα για ένωση της
Κρήτης με την Ελλάδα, ο Κούσκουρας έβγαζε λόγους από τα μπαλκόνια κατά των
απείθαρχων Κρητικών, αυτά όμως θεωρούνται πια μικρολεπτομέρειες...
Στην κατάθεσή του, επαναλαμβάνει κατά γράμμα το «ιστορικό» μέρος της αφήγησης
του Αστεριάδη, για να καταλήξει κι αυτός στο διά ταύτα:
«Ο Μπεναρόγια ουδέν επάγγελμα εξασκεί εν τη πόλει ταύτη, υπάρχει υπόνοια ότι

μισθοδοτείται υπό της Βουλγαρικής Κυβερνήσεως διά να συντηρή το εν λόγω
Κέντρον, όπερ κατά την αντίληψίν μου έχει μεταβληθή εις ανατρεπτικόν ως απέδειξεν η
τελευταία απεργία των καπνεργατών την οποία απεπειράθη να χρησιμοποιήση προς
διατάραξιν της δημοσίας τάξεως εν Θεσσαλονίκη, όπως αποδείξη ότι δεν υφίσταται
ασφάλεια εν Θεσσαλονίκη. Επίσης ο Μπεναρόγια αποδεικνύει διά της στάσεώς του ότι
ουδένα τρέφει σεβασμόν προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, διότι καίτοι του έγινον
-31 -
σχετικαί προτάσεις όπως αναρτήση την Ελληνικήν σημαίαν επί της θύρας του Κέντρου,
απέρριψε τας προτάσεις ταύτας περιφρονητικώς ειπών ότι ο Σοσιαλισμός ουδεμία
σχέσιν έχει με την Ελληνικήν Κυβέρνησιν. Ολαι αύται αι ενέργειαι γίνονται εν
γνώσει και τη συνεργασία του Σαμουέλ Γιουνά. Αλλο τι δεν έχω να προσθέσω και
γράμματα γνωρίζω».
Μετά την κατάθεση
Ηταν 12 Μαΐου 1914. Τα στοιχεία είχαν πλέον συγκεντρωθεί και, λίγες ώρες αργότερα, η
αστυνομία εισέβαλλε στα γραφεία της «αντεθνικής» Ομοσπονδίας. Με βάση την
«αντίληψιν» του δημοσιογράφου, την «ιδέαν» του καπνεργάτη και τις αναμνήσεις του
«μυστικού πράκτορος» όλων των εποχών, η τύχη των πρώτων ηγετών του ελληνικού
προλεταριάτου είχε σφραγιστεί.
Στις 22 Μαΐου, ο αστυνομικός διευθυντής διαβιβάζει στον εισαγγελέα τις ένορκες

καταθέσεις τους, «εξ ών καταδεικνύεται ότι οι Αβραάμ Μπεναρόγια και Σαμουέλ Γιουνά
άγοντες και φέροντες κατά βούλησιν του ενταύθα Σοσιαλιστικού Κέντρου, εισί λίαν
επικίνδυνοι εις την δημοσίαν ασφάλειαν και συνεπώς εκτοπιστέοι». Στις 31, ο
εισαγγελέας εκτιμά κι αυτός με τη σειρά του πως οι εν λόγω καταθέσεις «παρέχουν
πολλάς και ποικίλας πληροφορίας περί της ενεργείας και δράσεως του σοσιαλιστικού
κέντρου» και «πεισθείς ότι τα δύο ταύτα πρόσωπα εκ της εν γένει διαγωγής και
πολιτείας αυτών εν Θεσσαλονίκη παρέχουσι σοβαράς υπονοίας δια την δημοσίαν τάξιν
και ασφάλειαν», γνωμοδοτεί υπέρ της εκτόπισής τους.
Την επομένη τα έγγραφα στέλνονται από την αστυνομική διεύθυνση στο Σοφούλη, με
την παράκληση να εγκρίνει «την πραγματοποίησιν της εκτοπίσεως το ταχύτερον,
επιβαλλομένης ως εκ των περιστάσεων». Το τελικό έγγραφο του γενικού διοικητή
υπογράφεται στις 5 Ιουνίου. Ισως για να διαλύσει τις εντυπώσεις, ίσως και άλλους
λόγους, ο τελευταίος θα δηλώσει δημόσια ύστερα από μερικές μέρες ότι «το ελληνικόν
κράτος ακολουθεί πολιτικήν ήτις έχει τέρμα τον σοσιαλισμόν, τον αληθινόν
σοσιαλισμόν» -και όχι, προφανώς, αυτόν που ευαγγελίζονταν οι δυο εκτοπισμένοι
διεθνιστές («Μακεδονία» 16.6.14). Ορισμένες παραδόσεις έχουν, όντως, βαθιές ρίζες σε
τούτο τον τόπο!
Και μετά; Η «επ' αόριστον» εξορία των Μπεναρόγια και Γιονά τερματίστηκε τον
Ιανουάριο του 1917, στο φόρτε του Εθνικού Διχασμού -από την «επαναστατική», πλέον,
κυβέρνηση Βενιζέλου. Οι δύο αγωνιστές πρωταγωνίστησαν στη δημιουργία του
ΣΕΚΕ, για να διαγραφούν ως υπερβολικά μετριοπαθείς όταν εκείνο
μετονομάστηκε ΚΚΕ το 1924. Ο Γιονά «εξαφανίστηκε» στο Αουσβιτς το 1943.
Ο Μπεναρόγια επέζησε, παρέμεινε σοσιαλιστής και πέθανε σε βαθιά γεράματα το 1979.

Ο φιλελεύθερος Θεμιστοκλής Σοφούλης υπήρξε ο πρώτος πρωθυπουργός του εμφυλίου
πολέμου το 1946. Οσο για το θεσμό της διοικητικής εκτόπισης, αυτός -όπως και η
ταύτιση του «κοινωνικού» εχθρού με τον «εθνικό»- είχε πολύ μέλλον μπροστά του...
-32 -
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ Κ.Κ.Ε.

Από την αρχήν το ΚΚΕ υπήρξε ξενοκίνητον. Ιδρυτής ήτο o εβραίος Αβραάμ Μπεναρόγια, ο oποίος
προ μερικών ετών απεβίωσε στο Ισραήλ! Πρώτοι βουλευταί του ΚΚΕ ήσαν οι εβραίοι Βεντούρα,
Σουλάμ, κ.τ.λ. όπως άλλως τε συνέβη εις ολόκληρην την Ευρώπην όπου πρωτεργάται του
εβραιομαρξισμού ήσαν παντού εβραίοι π.χ. Γερμανία (Τέλμαν), Ρουμανία (Πάουκερ), Ουγγαρία
(Κουν), Γαλλία (Τορέζ), κ.τ.λ. και φυσικά στην Ρωσία (Τρότσκυ, Λένιν, Ράδεκ, Καγκάνοβιτς κ.τ.λ.).
http://books.agiasofia.gr/book.php/people_forget_what_means_left.gr.html.zip/the_crime.html
-33 -
Στην πρώτη στήλη η εφημερίδα αποκαλύπτει ότι το κίνημα των Νεοτούρκων που κατέσφαξαν
τους Έλληνες της Μικράς Ασίας το χρηματοδότησαν οι Εβραίοι Σιωνιστές.
-34 -
-35 -
ΤΙ ΕΙΠΕ O ΠΡΩΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ KAI BOYΛΕΥΤΗΣ

ΤΟΥ ΚΚΕ Ε. ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤO KKE
Επιλογές από το βιβλίο του Ελευθερίου Σταυρίδη [1893 – 1966],

πρώην γενικού γραμματέως και Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος.
Τίτλος βιβλίου : «Τα Παρασκήνια του ΚΚΕ»
Έκδοσις συγγραφέα 1953.
Φωτογραφική ανατύπωσις «Ελεύθερη Σκέψις», Αύγουστος 1988.
Ο Ελευθέριος Σταυρίδης είναι μέλος του ΚΚΕ Ελλάδος από της ιδρύσεώς του.
Μέλος της Κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ στον μικρασιατικό πόλεμο.
Γενικός Γραμματέας του κόμματος από το 1924 και βουλευτής του κόμματος από το 1926.
Εκλεγμένο μέλος από το 1923 της ειδικής επιτροπής της Κομιντέρν.
Την θέση του ως γενικού γραμματέως του ΚΚΕ κατέλαβαν μετά από αυτόν κατά καιρούς ο
Νίκος Ζαχαριάδης και ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Το βιβλίο είναι αφιέρωμα στα 70 χρόνια του ΚΚΕ.
Στα «Άγνωστα Παρασκήνια του ΚΚΕ» εξιστορούνται όλα τα παρασκηνιακά επεισόδια και
γεγονότα τα οποία δεν επέδρασαν και επιδρούν ακόμα και σήμερα στην Πολιτική και Εθνική
ζωή της χώρας μας. Είναι όλη η ιστορία του ΚΚΕ μέχρι το 1950.
Απεργίες, συλλαλητήρια, κινήματα, συνωμοσίες, κατασκοπίες, κινήματα, εγκλήματα,
προδοσίες. Ο ρόλος και η δράση του ΚΚΕ στη Μικρασιατική εκστρατεία στον Έλληνοϊταλικό
πόλεμο, κατοχή, απελευθέρωση, Μέση Ανατολή, ΠΕΕΑ, ΕΛΑΣ, Δεκέμβριος, Βάρκιζα,
Ανταρτοπόλεμος. Το περιλάλητο σύνθημα της αυτονομήσεως της Μακεδονίας και Θράκης, οι
Κομιτατζήδες κι οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της Μακεδονίας. Ο άξων της Ρωσικής πολιτικής στα
Βαλκάνια. Η στάση των κυβερνήσεων άλλων κρατών έναντι του ΚΚΕ.
Επιλογές από «Τα Παρασκήνια του ΚΚΕ».

Σημείωση : Οι υπογραμμίσεις είναι του «αντιγραφέα».
[Στην σελίδα 5, διαβάζουμε:]
Σήμερον 1953, το ΚΚΕ ανήκει πλέον στην ιστορία, τη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου
μας. Ανήκει στην ιστορία ως πολιτικό κόμμα, διότι είναι αμφίβολο εάν πρόκειται πλέον να
δράσει ως τοιούτον στη χώρα μας. Σήμερον, το μεν τμήμα αυτού, που ευρίσκεται πέραν του
σιδηρούν Παραπετάσματος μαζί με την ηγεσία του, ασφαλώς δεν είναι κόμμα αλλά Τάγμα
του Αλβανικού ή Σύνταγμα του Βουλγαρικού στρατού ! Και περιμένει το εάν και πότε
θα εισβάλουν οι στρατοί αυτοί εις την Ελλάδα διά να τους … βοηθήσει!
Όσον αφορά το τμήμα του ΚΚΕ που βρίσκεται ακόμη εντός της χώρας μας, αυτό αποτελείται
από μερικάς συνωμοτικάς ομάδας, χωρίς σοβαρά οργανικήν σύνδεσιν μεταξύ των, χωρίς
ενιαίαν πολιτικήν ηγεσίαν, ομάδας που δεν είναι εις θέσιν ούτε κόμμα να ονομαστούν, ούτε
ως τοιούτο να δράσουν, έστω και παρανόμως, ομάδας των οποίων ο ρόλος παραμένει να
βοηθήσουν, εν καιρώ εάν δυνηθούν, την επιδρομήν των έξωθεν ξένων στρατών, με πράξεις
σαμποτάζ, κατασκοπείας ή άλλας εχούσας άμεσον σχέσιν με στρατιωτικήν κυρίως
δράσιν και όχι με πολιτικήν! Συνεπώς η πολιτική δράσις του ΚΚΕ ουσιαστικώς ετερματίσθη
και μένει μόνον η στρατιωτική. Δι' αυτό δεν είναι πλέον πολιτικό κόμμα και ως τοιούτων
ανήκει στην ιστορία. Εντός της χώρας απομένει δι' αυτό μόνον η στρατιωτική
ΠΕΜΠΤΟΦΑΛΑΓΓΙΤΙΚΗ δράσις! Πάσα άλλης φύσεως ενδεχομένως αναπτυσσομένη δράσις
είναι ουχί κυρία τοιαύτη αλλά δευτερεύουσα.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΝΤΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ.
Πολιτικός ρόλος του ΚΚΕ θα ανακύψει πλέον μόνον εάν αι Βουλγαρικαί ή Αλβανικαί ορδαί,
βοηθούμεναι από τας Ρωσικάς, κατορθώσουν επιδράμουν και να καταλάβουν την Ελλάδα,
οπότε ο πολιτικός του ο ρόλος θα είναι βεβαίως να κυβερνήση την χώραν, αν και τότε, δεν
-36 -
γνωρίζω, αλλά δεν πρόκειται το Βουλγαρικόν Κομμουνιστικόν κόμμα να λάβη αυτό εις χείρας
του και την εν Ελλάδι Εξουσίαν και να υποκαταστήση τάχιστα το ΚΚΕ, δοθέντος ότι πολύ
γρήγορα εν τοιαύτη, απίθανω άλλως τε πλέον, περιπτώσει, δεν θα υπάρχη ελληνικόν Έθνος,
δια να είναι ανάγκη να υπάρχη και ΚΚΕ.
Η Ελλάς δεν θα σοβιετοποιηθή μόνον, ως φαντάζονται τινές, αλλά και θα εκσλαυϊσθή
τελείως, οι δε Έλληνες, όσοι μεν είναι οι κομμουνισταί ή όσοι θα γίνουν αμέσως εκείνην την
στιγμήν, άνδρες και γυναίκες, έχοντες ηλικίαν στρατεύσιμον, θα ριφθούν μέσα εις τας
σλαυϊκάς στρατιάς δια ν' αποθάνουν εις κάποιο μακρυνόν μέτωπον - όλα τα παιδιά θα έχουν
την τύχη των 28.000 αρπαγέντων κατά τον ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟ - οι δε υπόλοιποι μη
κομμουνισταί πάσης τάξεως και φύλου θα λάβουν ασφαλώς μιαν ωραίαν πρωίαν πεζή την
άγουσαν προς την Σιβηρίαν, για να αφήσουν εκεί τα κώλα !
Διά την Ελλάδα το Κρεμλίνον δεν έχει ποσώς πρόγραμμα Σοβιετοποιήσεως, αλλά
πρόγραμμα εκσλαυϊσμού δια εξοντώσεως της ελληνικής φυλής, όπως γίνεται με τα
Βαλτικά κράτη !
Αι ακταί των θαλασσών και δη της Μεσογείου, δεν κατακτώνται μονίμως διά τον Σλαυϊσμόν
μόνον διά της Σοβιετοποιήσεως της Ελλάδος και του εκκομμουνισμού των Ελλήνων.
Απαιτείται και ο εξεθνισμός, δηλαδή εκσλαυϊσμός σύμπαντος του πληθυσμού των εδαφών
τούτων.
Τούτο επιθυμώ να το εννοήσουν καλά όλοι οι Έλληνες, εξ' αυτών δε ιδιαιτέρως οι Έλληνες
κομμουνισταί !

Από όλα όσα θα γράφομεν, δεν πρόκειται να διαφωτιστούν μόνον οι μη κομμουνισταί.
Περισσότερον ίσως θα διαφωτιστούν όσοι ήσαν ή είναι ακόμα κομμουνισταί, διότι και αυτοί
τα αγνοούν, αγνοώντας ασφαλώς το σύνολον της ιστορίας του κόμματος των. Άλλωστε,
είχομεν κατά το παρελθόν και υποδείξεις εκ μέρους αυτού τούτου του ΚΚΕ να παράσχωμεν
εις αυτό τα στοιχεία της ιστορίας του, ιδίως κατά την πρώτη δεκαετίαν της δράσεως του,
άτινα αγνοεί κι αυτή η σημερινή ηγεσία του !

Βουλγαρική Πλεύνα, Οκτώβριος 1918.
Μέσα σε ένα στρατόπεδο βουλγαρικό της πόλεως Πλεύνα είμαστε στοιβαγμένοι περί τους
300 Έλληνας ομήρους, είμεθα όλοι άνθρωποι των γραμμάτων. Είχαν συγκεντρωθεί εκεί
κατόπιν επιλογής απ' όλους τους Έλληνες ομήρους, δηλαδή όλους τους εις Βουλγαρίαν
απαχθέντες ως ομήρους άρρενας κατοίκους της Ανατολικής Μακεδονίας, ανερχομένους εις
45.000, εξ' ων επέστρεψαν μόνο οι 11.000, διότι οι 34.000 αφήκαν τα κώλα εις τα βουνά του
Αίμου, εργαζόμενοι και κατασκευάζοντες σιδηροδρομικάς γραμμάς υπό θερμοκρασίαν 28
βαθμών υπό το μηδέν κατά τον χειμώνα και με 100 δράμια ψωμί λασπώδης από σίκαλιν την
ημέραν !

ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ. - Αθήναι, Οκτώβριος 1918.
Κατά τον ίδιο χρόνον ακριβώς, κατά τον οποίον συνέβαινον τα γεγονότα που αναφέραμε
προηγουμένως εις την Πλεύναν της Βουλγαρίας, ως παράδειγμα του τρόπου, καθ' ον ο
κομμουνισμός έκαμνε την επέλασίν του εν Ευρώπη και εις τα Βαλκάνια, τότε και εις την
Ελλάδα ιδρύεται το λεγόμενον «Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα» ή "Σοσιαλεργατικόν", που
ήταν η προϊστορία τρόπον τινά του ΚΚΕ.
Ελάχιστα πρόσωπα όχι περισσότερα των 25, ήσαν όσα συνήλθον εις το πρώτον, ιδρυτικόν
λεγόμενον, συνέδριον και αποφάσισαν την ίδρυσιν ενός Σοσιαλιστικού κόμματος, το οποίον
ωνομάσθη "Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα της Ελλάδος».
Οι ιδρυταί του προήρχοντο από τρεις κυρίως σοσιαλιστικάς ομάδας, που έδρων και
προηγουμένως ανεξάρτητοι απ' αλλήλων.
Οι τρεις ανεξάρτητοι αυτές ομάδες ήταν :

 Η ομάς των Αθηνών.
 Η ομάς του Βόλου.
-37 -
 Η ομάς της Θεσσαλονίκης.

Η ΟΜΑΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ.
Η μία ομάς ήτο η των Αθηνών, υπό την προεδρίαν του Πλάτωνος Δρακούλη, και είχε τα
γραφεία της εις την οδόν Πειραιώς, έναντι της πλατείας Κουμουνδούρου. Δεν είχε καμμίαν
σχεδόν σοβαράν πολιτικήν δράσιν και ησχολείτο κυρίως εις την θεωρητικήν σοσιαλιστικήν
μόρφωσιν των ολίγων μελών της με τα παλαιά σοσιαλιστικά συγγράμματα και ιδίως με κάτι
γαλλικές μπροσούρες.
Εκ της ομάδος αυτής προήλθον ο Ν. Γιαννιός, ο Π. Δημητράτος, ο Μ. Σιδέρης και νεαροί τινες
φοιτηταί, ως ο Ν. Δημητράτος, ο Γ. Δούμας, ο Σ. Κομιώτης, ο Δ. Λιγδόπουλος και άλλοι, οι
οποίοι αποτέλεσαν και τα πρώτα στελέχη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της
Ελλάδος. Επρόκειτο περί νεαρών μορφωμένων κάπως ανθρώπων, οι οποίοι με τον νεανικόν
των ενθουσιασμόν είχον την επιθυμία να κάνουν κάτι, το οποίον όμως και οι ίδιοι δεν το
αντιλαμβάνοντο καλά και εν όλη αυτού τη έκτασει.
ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΙΣ ΤΟΥ κ. Ν. ΓΙΑΝΝΙΟΥ.

Κύριε διευθυντά,
με ενδιαφέρον παρακολουθώ την αφήγησιν του κ. Ελευθερίου Σταυρίδη για το ΚΚΕ και
συγχαίρω [την εφημερίδα] «Έθνος» που συντείνει εις το να αποδειχθή ότι εις τας βάσεις και
την εν γένει ηγεσίαν του αντισοσιαλιστικού και καταστρεπτικού τούτου κόμματος δεν
υπήρχε σοσιαλιστικός ιδεαλισμός, αλλά αλητισμός και τυχοδιωκτισμός.
Δεν είναι όμως ακριβές ότι υπήρξα εκ των ιδρυτών του, ως αναφέρει εις το φύλλον της 15ης
Μαΐου [1951]. Ιδρυταί του ΚΚΕ, τόσον εις τας Αθήνας όσον και εις την Θεσσαλονίκην,
ήσαν Ισραηλίτες η κρυπτοεβραίοι Έλληνες, το κίνημά των, πάρ' όλα τα σοσιαλιστικά
φαινόμενα ή προσχήματα, ήτο εβραϊκόν εθνικιστικόν. Τούτο αποδεικνύεται και από την
εκλογικήν των σύμπραξιν με τους Γούδα - Γούναρην και την αντίθεσίν των προς τον
βενιζελισμόν, ενώ ως γνωστόν, οι σοσιαλισταί πρέπει να συνεργάζωνται με τα πλέον
προοδευτικά αστικά κόμματα εναντίον των παλαιοκομματικών και οπισθοδρομικών. Το υπό
την ηγεσίαν μου τότε Σοσιαλιστικόν Κέντρον Αθηνών (έτος ιδρύσεως 1911) ουδέν μέρος
έλαβεν εις την ίδρυσιν του ΚΚΕ. Τουναντίον προσπαθήσαμεν, μεταβάντες εις τα γραφεία του,
οδός Ευριπίδου, να αποτρέψωμεν τους νεοφωτίστους κομμουνιστάς από το να
προσχωρήσουν εις την Μόσχαν, προβλέψαντες ποία κρίσις και ποία δεινά επερίμεναν τον
σοσιαλισμόν της Ελλάδος και την Ελλάδα από την Σοβιετικήν παρερμηνείαν του Μαρξισμού.
Δυστυχώς τα σοσιαλιστικά μας επιχειρήματα δεν εισακούστηκαν εφ' όσον η εβραϊκή
ηγεσία είχε τους ιδικούς της ανθελληνικούς σκοπούς, οι δε γύρω αυτής Έλληνες
προλετάριοι ήσαν αγράμματοι και αφελείς.
Προσήλθαμε εν τούτοις ως μειοψηφία εις το πρώτον Σοσιαλιστικόν Συνέδριον (1918),
ηγωνίσθημεν και πάλιν, αλλ' αποχωρήσαμεν εν τέλει δια να μη γίνωμεν όργανα της
κομμουνιζούσης εβραϊκής πλειοψηφίας.
Έκτοτε, οι παλιοί σοσιαλισταί, επολεμούσαμε και πολεμούμε φανερά και τίμια τον
Μπολσεβικισμό, καθώς και τους κατοπινούς διφορουμένους «συναγωνιστάς» του.
Είθε, με διαφωτίσεις όπως η του κ. Σταυρίδη και άλλων αυτοπτών μαρτύρων,

μεταστραφέντων ειλικρινώς, να γίνη το απαιτούμενον φως, ώστε το Σοσιαλιστικόν κίνημα της
Ελλάδος να βαδίση, έξω από την σύγχυσιν, μέσα στην οποίαν παραπαίει σήμερον, προς την
ευθείαν οδόν του επιστημονικού σοσιαλισμού. Αυτή δεν είναι μία και μόνη : Σοσιαλισμός
εντός των πλαισίων της ελληνικής πραγματικότητος, σοσιαλισμός εκπορευόμενος από τας
δυνάμεις του ελληνικού εργαζομένου Λαού και ουχί σοσιαλισμός ετεροκίνητος ξένων
εθνικισμών.
Μετά τιμής
Ν. Γιαννιός.
-38 -

Η ΟΜΑΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ.
Η δευτέρα σοσιαλιστική ομάς ήτο η του Βόλου, υπό την ηγεσίαν του Σαράτση και Ζάχου,
τονωθείσα εκ της παλαιάς εκείνης «δίκης των αθέων» του Βόλου, που είχε γίνει εις το
Εφετείον Ναυπλίου και είχεν εξεγείρει την Κοινήν Γνώμην όλων των προοδευτικών στοιχείων
τότε της Ελλάδος.
Εις την σοσιαλιστικήν αυτήν ομάδα του Βόλου ήτο και ο Γιάννης Κορδάτος, όστις ανέπτυξεν
αρκετήν σοσιαλιστικήν δράσιν εις την Μακεδονίαν, όπου υπηρέτει εις το Σώμα της
Στρατιωτικής Δικαιοσύνης ως έφεδρος αξιωματικός, καθότι δικηγόρος.
Η ΟΜΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Η τρίτη ομάς, η και σπουδαιότερα πασών, ήτο η της Θεσσαλονίκης.

Αύτη ήτο η λεγόμενη «Σοσιαλιστική Φεντερασιόν», αποτελουμένη από υπέρ τας 2.000
μέλη, κατά 90% μορφωμένους Εβραίους, ταξιδεύσαντας εις την Ευρώπην και μορφωθέντας
εκεί σοσιαλιστικώς.
Αύτη ήτο πολιτική οργάνωσις των Εβραίων κυρίως, αλλά σοσιαλιστική, με σοβαράν
πολιτικήν δράσιν, ακόμα από της εποχής της Τουρκοκρατίας.
Ήτο συνδεδεμένη με το διεθνές Σοσιαλιστικό κίνημα και απετέλει επισήμως τμήμα της
Β΄Σοσιαλιστικής Διεθνούς της Βέρνης, εις τα συνέδρια της οποίας απέστελλε τακτικά τους
αντιπροσώπους της.
Από το 1908 είχε συνεργαστεί με τους Νεοτούρκους, των οποίων το κέντρον ήτο η
Θεσσαλονίκη, προς ανατροπήν του Σουλτάνου Χαμήτ, και πολλά μέλη αυτής, εν οις και ο
γνωστός μετέπειτα Αβραάμ Μπεναρόγια, μετέσχον του αγώνος των Νεοτούρκων και
εξεστράτευσαν εκ Θεσσαλονίκης κατά της Κωνσταντινουπόλεως και του Χαμήτ.
Η Σοσιαλιστική Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης επηρέαζε σοβαρά το εργατικό κίνημα της
πόλεως και φυσικά προπαντός τους Εβραίους εργάτες, είχε δε και αρτιότατα λειτουργούντα
δια τους εργάτας καταναλωτικόν συνεταιρισμόν, την «Λαϊκήν» με παντοπωλείον εις την
εργατικήν συνοικία του Βαρδαρίου, από τον οποίον οι εργάται ηγόραζον ευθυνότερα τα
καλυτέρας ποιότητος είδη, των κερδών κατανεμομένων, εις το τέλος του έτους, εις τους
αγοραστάς καταναλωτάς, αναλόγως του ποσού της καταναλώσεώς των, κατά τρόπο
σοσιαλιστικώτατον.

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΛΑΪΚΩΝ – «ΦΕΝΤΕΡΑΣΙΟΝ»
Η σοσιαλιστική «Φεντερασιόν» επηρέαζε επίσης τον Γαλλόφωνον και Ισπανόφωνον

Εβραϊκόν τύπον της Θεσσαλονίκης διά των μορφωμένων μελών της, τινά των οποίων ήσαν
και δημοσιογράφοι, έκαμνε συχνάς μορφωτικάς σοσιαλιστικάς διαλέξεις και εξέδιδε και
σοσιαλιστικόν περιοδικόν, την «Ωρόρ».
Κατά τας εκλογάς του 1915, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Γούναρης εζήτησε την
συνεργασίαν της Φεντερασιόν, εις τας εκλογάς του Μαΐου του 1915, ίνα μετάσχη του
συνδυασμού του Γούναρη, τον οποίον κατήρτιζε τότε η λεγομένη Μακεδονική Νεολαία, ήτις
είχεν επί κεφαλής τον Μπούσιον, τον Δραγούμην, τον Σουλιώτην Νικολαΐδην και άλλους.
Η «Φεντεριασιόν» εδέχθη την συνεργασίαν, αλλά εδήλωσεν ότι η συνεργασία αύτη θα
είναι μόνον εκλογική και μετά την νίκην κατά του Βενιζελισμού θα διελύετο, όπερ και εγένετο
δεκτόν από τον Γούναρην.
Έτσι η «Φεντερασιόν» υπέδειξε δύο Βουλευτάς εις το ψηφοδέλτιον του Γούναρη, τον
Αριστοτέλην Σιδέρην, σημερινόν καθηγητήν της Ανωτάτης Σχολής Εμπορικών και
Οικονομικών Επιστημών, και τον Ισραηλίτην έμπορον Αλμπέρτον Κουριέλ.
Εις τας εκλογάς με πλειοψηφικόν και με σφαιρίδιον επεκράτησε το αντιβενιζελικόν
ψηφοδέλτιον, χάρις εις τας ψήφους της Σοσιαλιστικής Φεντερασιόν, και οι Σιδέρης και οι
Κουριέλ εξελέγησαν Βουλευταί, αποσπασθέντες αμέσως μετά τας εκλογάς από του Γούναρη
και παραμείναντες εις την Βουλήν ως ανεξάρτητοι σοσιαλισταί Βουλευταί, οι πρώτοι
Σοσιαλισταί εις το ελληνικόν Κοινοβούλιον.
-39 -
ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ
Όταν το 1917 ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετά την επικράτησιν του Κινήματος της
Θεσσαλονίκης, ανέστησε την «Βουλήν των Λαζάρων» λεγομένην, δηλαδή την Βουλήν του
Μαΐου 1915, οι Σιδέρης και Κουριέλ έγιναν και πάλιν Βουλευταί, ως «αναστάντες». 0
Κατ' αυτόν τον τρόπον, όταν τον Οκτώβριο του 1918 ιδρύθη το «Σοσιαλιστικόν
Εργατικόν Κόμμα της Ελλάδος», ευρέθη και με δύο Βουλευτάς, ανήκοντας εις την
Φεντερασιόν, δηλαδή εις αυτό !
Αι τρεις αύται σοσιαλιστικαί ομάδες ίδρυσαν το πρώτον εν Ελλάδι «Σοσιαλιστικόν Εργατικόν

Κόμμα».
Τα γραφεία του κόμματος εγκατεστάθησαν εις την οδόν Ευριπίδου αρ. 14, εις το επάνω από
τα μαγαζιά πάτωμα.
[Στις σελίδες 16 - , διαβάζουμε : ]

Ο Ελευθέριος Σταυρίδης τελειώνει τη διήγηση του, για την ίδρυσιν του Σοσιαλιστικού
κόμματος και μετέπειτα ΚΚΕ ομολογών πως τούτο προκάλεσε εις τον Ελληνικόν λαόν
πλείστα δεινά.
Μάρτιος 1919, η κατάστασις εις Κωνσταντινούπολιν.

Εις την Κωνσταντινούπολιν επικρατεί πλήρης ελευθερία, οι Στόλοι των δυνάμεων του Αντάτ ναυλοχούν
στον Κεράτιο κόλπο. Και ο Αβέρωφ, το ελληνικόν θωρηκτόν, είναι εκεί.
Η εξουσία του Σουλτάνου είναι σκιώδης. Οι Αρμοσταί των νικητών έχουν εις όλα το βέτο.
Ο Μουσταφά Κεμάλ έκαμε την ανταρσία του εις την Μικράν Ασίαν, αλλά αργότερα επιστεύετο ότι οι
από του Μαΐου του 1919 αποβιβασθέντες εις την Σμύρνην Ελλήνες θα καταβάλουν τον αντάρτην και
την ανταρσίαν του.
Η Κωνσταντινούπολις παρουσιάζει όψιν διεθνούς πόλεως. Όλαι αι γλώσσαι ομιλούνται. Αλλά προ
παντός βέβαια η ελληνική και η τουρκική εκ μέρους των εντοπίων κατοίκων της και η γαλλική μέρους
των ξένων. Και η ρωσική δεν υπολείπεται. Οι εκ Ρωσίας πρόσφυγες Τσαρικοί Ρώσοι αριθμούνται κατά
δεκάδας χιλιάδων.
Το κόμμα έχει ανάγκη από χρήματα.

Αποφασίζει να τα ζητήσει από τη Μόσχα. Στέλνει εκεί τον Δημοσθένη Λιδγόπουλο φοιτητή 19 ετών. Ο
Λιγδόπουλος κατά την επιστροφήν του μαζί με το συνοδόν του Αλεξάκη δολοφονούνται από
Τουρκολαζούς λαθρεμπόρους και ληστές. Είναι τα δύο πρώτα θύματα του Κομμουνισμού στην Ελλάδα.
Επέπρωτο να ακολουθήσουν χιλιάδες άλλων... [σελ 20]
Ποιός όμως ήταν ο Σπύρος Αλεξάκης [25 – 26 ετών γιος Έλληνα εμποροπλοιάρχου], τον οποίον το
Κομμουνιστικόν Κόμμα Ρωσίας έστελνε στην Ελλάδα με «ειδικάς εντολάς» ;
Ήτο αρχηγός των Κομμουνιστών Ναυτών που κατά την Οκτωβριανή Επανάσταση 1917 έσφαξαν με
τσεκούρια τους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς του Ρωσικού Στόλου στον Λιμένα της Νοβορωσίσκης.
Το πλήθος των φρικιαστικώς και αποτροπαίως σφαγιασθέντων ήταν τόσον ώστε επί σειράν μηνών τα
πτώματα εμετακινούντο υπό των κυμάτων. «Ενόμιζες ότι εις τον βυθόν της θαλάσσης υπήρχε μια πόλις
νεκρών κινουμένων. Τόσα πτώματα ....»
[σελ. 20,21]
Δημήτριος Φικιώτης.
Διευθυντής Υπουργείου Κοινωνικής Προνοίας.
Επιστολή προς την εφημερίδα «Έθνος», 17 Μαΐου 1951.
Παράλληλα, οι εβραίοι βουλευτές του ΚΚΕ πρωτοστατούν το 1927 στην υποκίνηση του θέματος της
αυτονόμησης της Μακεδονίας.
Ό Έλ. Σταυρίδης σημειώνει σχετικά:
«Το ότι οι Εβραίοι απεδείχθησαν περισσότερο Εβραίοι και ολιγώτερον κομμουνιστές ή μάλλον
το ότι απεδείχθη ότι οι Εβραίοι παραμένουν Εβραίοι και όταν ακόμη, είναι κομμουνιστές και
απειθαρχούν εις το κόμμα προκειμένου να ψηφίσουν ομοεθνείς των προκάλεσε
αγανάκτησιν».
-40 -
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΜΕΤΑΛΛΑΣΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΦΕΝΤΕΡΑΣΙΟΝ ΣΕ
ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΜΙΚΡ. ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
www.iospress.gr ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
Άρδην
http://www.ardin.gr/Arxeio_Ardin/2002/ardin_38-
39/agztidis_aristera_mikrasia/agztidis_aristera_mikrasia_txt.htm
Η Μικρασιατική Καταστροφή υπήρξε η οδυνηρότερη στιγμή στην ιστορία

των Ελλήνων. Η εκδίωξη του χριστιανικού ελληνισμού από τις ιστορικές
περιοχές της Δυτικής Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Καππαδοκίας και της
Ανατολικής Θράκης, αποτελεί ένα πρωτοφανές γεγονός. Ποτέ, στην
πολυκύμαντη ιστορία τους, οι Έλληνες δεν βρέθηκαν εκτός του
μικρασιατικού εδάφους. Ούτε κατά τη διάρκεια της περσικής κατάκτησης
στους κλασικούς χρόνους, ούτε κατά τη διάρκεια της οθωμανικής εποχής.
Πλήθος μονογραφιών και άρθρων έχουν ως θέμα τη μεγάλη Καταστροφή.
Στη σύγχρονη εποχή άρχισε και η απομυθοποίηση των τελευταίων
“απόκρυφων” θεμάτων που σχετίζονται μ’ αυτήν. Ένα από τα θέματα αυτά
είναι και η στάση της ελληνικής Αριστεράς. Ήδη, η θεματολογία που
αφορά τις αιτίες της Μικρασιατικής Καταστροφής διευρύνεται. Η
κατάρρευση των παραδοσιακών ιδεολογιών, μαζί με την άμβλυνση των
πολιτικών εντάσεων, κάνει εφικτή την αναθεώρηση των ερμηνευτικών
σχημάτων που κυριαρχούσαν για δεκαετίες.
Η περίοδος 1918-1922, όταν διαδραματίστηκαν τα γεγονότα που

καθόρισαν τη μορφή της τελικής λύσης του Ανατολικού ζητήματος και της
αντικατάστασης της πολυεθνικής μουσουλμανικής Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας με εθνικά κράτη, ήταν η κρίσιμη εποχή για τη διαμόρφωση
της οριστικής μορφής της ελληνικής Αριστεράς.
Γληνός, Σκληρός και Λούξεμπουργκ
Η ιδεολογία της εθνικής ολοκλήρωσης υπήρξε η κυρίαρχη

ιδεολογία καθ’ όλο τον 19ο αιώνα και μέχρι το ’22. Τόσο στο
ελεύθερο κράτος που είχε δημιουργηθεί στον βαλκανικό Νότο, όσο και
στους υπόλοιπους Έλληνες που βρίσκονταν ακόμα υπό οθωμανική
κυριαρχία (Μικρά Ασία, Ανατολική Θράκη) και υπό βρετανική (Κύπρος). Η
ιδεολογία αυτή, όπως και οι απόψεις του ιταλικού γαριβαλδινού
κινήματος, καθώς και η Κομμούνα του Παρισιού, επηρέασαν αποφασιστικά
την Αριστερά. Η απελευθέρωση των υπόδουλων λαών από την οθωμανική
απολυταρχία θεωρήθηκε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των κοινωνικών
αγώνων. Στον αποτυχημένο πόλεμο του 1897 πολέμησαν μαζί τα μέλη
της Εθνικής Εταιρείας, οι Γαριβαλδινοί, οι Αριστεροί της εποχής και οι
Ιταλοί αναρχικοί. Ο σημαντικότερος Έλληνας σοσιαλιστής, ο Σταύρος
Καλλέργης, συμμετείχε, μαζί με τον Μαρίνο Αντύπα, στην εθνική Κρητική
Επανάσταση και εξελέγη αντιπρόσωπος της Επαναστατικής Συνέλευσης
Αρκαδίου.
Το νεοτουρκικό κίνημα του 1908 αντιμετωπίστηκε από τους
-41 -
κορυφαίους διανοητές του ελληνικού σοσιαλισμού, όπως ο

Γεώργιος Σκληρός –που γεννήθηκε στην Τραπεζούντα του
Πόντου– και ο Δημήτρης Γληνός –από τη Σμύρνη της Ιωνίας– ως
ένα απειλητικό εθνικιστικό κίνημα μιας στρατιωτικής γραφειοκρατίας,
η οποία απειλούσε τα ζωτικά συμφέροντα των υπόδουλων λαών.
Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι και οι δύο προέρχονται από το μικρασιατικό
σοσιαλιστικό κίνημα, το οποίο ανδρώθηκε συγκρουόμενο με την
αυταρχική Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο Γ. Σκληρός, ένας από τους πρώτους Έλληνες μαρξιστές που

εισάγει τη μαρξιστική μέθοδο στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, είχε
κατανοήσει πλήρως τη σημασία του εθνικού ζητήματος και τις νέες
συνθήκες που διαμορφώθηκαν με την εμφάνιση του τουρκικού
εθνικισμού. Αποκάλυψε επιπλέον τις αυταπάτες περί ελληνο-
οθωμανικής συνενόησης που παρήγαγε ο εθνικισμός του βαλκανικού
ελληνισμού και εξέφραζε ο Ίων Δραγούμης. Θεωρούσε ότι ο ιστορικός
ρόλος της Ελλάδας είναι η απελευθέρωση των αλύτρωτων
Ελλήνων. Σε ένα σημαντικό άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στο Νουμά,
υποστήριζε: “…Μόνο μια γενική ένωση όλων των μη τουρκικών στοιχείων
σε ένα πολιτικό συνασπισμό και μια ανάλογη πανβαλκανική συμμαχία και
επιμαχία των κρατών του Αίμου, θα μπορέσει να ισοφαρίση τις δυνάμεις
του μουσουλμανικού τουρκικού όγκου, και να βάλη από τη μια τις
σωβινιστικές υπερβολές των Νεοτούρκων σε ομαλά όρια, και από την
άλλη να υποδείξη σε μερικές μεγάλες Δυνάμεις, πώς το ζήτημα της
Ανατολής είναι μονάχα ζήτημα των λαών της, που έχουν πια αρκετά
χειραφετηθή, ώστε να βρουν μόνοι τους τα κατάλληλα μέσα για την
περιφρούρηση των εθνικών τους δικαιωμάτων, δηλαδή αυτού του
πολιτισμού ολάκερης της Ανατολής”.
Ο Δ. Γληνός γράφει με μια καταπληκτική οξυδέρκεια: “Εύρομεν ότι ο

μόνος τρόπος αμύνης των μη Τούρκων κατά του επιδιωχθησομένου
αμειλίκτως εκτουρκισμού είνε η συστηματική διοργάνωσίς των ως
πολιτικών παραγόντων…η μόνη ultima ratio κατά του εσχάτου κινδύνου
των εν Τουρκία Χριστιανών… είνε η στρατιωτική και ναυτική οργάνωσις, η
σκόπιμος και τελεία και επί ωρισμένου σχεδίου προπαρασκευή προς
δράσιν των περί την Τουρκία χριστιανικών κρατών… Η τουρκική αστική
τάξις θα φανή συμβιβαστική μόνον εάν γνωρίζει ότι απέναντί της έχει
ωργανωμένους και ισχυρούς αντιπάλους, έτοιμους να αναλάβωσι τον περί
πάντων αγώνα”.
Αντίστοιχες ήταν και οι απόψεις ενός άλλου μεγάλου σοσιαλιστή, του

Νίκου Γιαννιού από την Άνδρο, ο οποίος ήταν αρχισυντάκτης στη
σοσιαλιστική εφημερίδα Ο Λαός που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη.
Σε ένα κεντρικό άρθρο, μετά τη νεοτουρκική επανάσταση,
προειδοποιούσε: “Σήμερα με το σύνταγμα το τουρκικό, αν έχετε ακόμα τα
ίδια μυαλά, αν προσπαθάτε με το φανατισμό και τον τουρκισμό να πνίξετε
κάθε ξέχωρη εθνική ζωή, θα χυθεί αίμα πολύ κι από τα δύο μέρη και η
Ευρώπη θα σας καθίσει στο σβέρκο. Τούρκοι που τυραννάτε τους λαούς
της Αυτοκρατορίας, να μάθετε πώς κανείς δεν είναι τόσο πρόστυχος και
ελεεινός, που να δέχεται να τυραννιέται και να κυβερνιέται από τον
τύραννό του, τον ξένο, τον αλλόφυλο”.
Οι θέσεις αυτές ήταν βαθύτατα ριζωμένες σε όσους προέρχονταν από τον

μικρασιατικό χώρο. Για παράδειγμα, στα κείμενα της Ελληνικής
Κομμουνιστικής Ομάδας Οδησσού, προβάλλει αβίαστα η πίστη ότι
η Τραπεζούντα, η Μικρά Ασία και η Κωνσταντινούπολη
-42 -
αποτελούσαν αδιαμφισβήτητες ελληνικές περιοχές.
Οι απόψεις αυτές βρίσκονταν σε απόλυτη συμφωνία με τις θέσεις μιας

σημαντικής επαναστάτριας της εποχής και σκληρής διεθνίστριας, της
Ρόζας Λούξεμπουργκ, η οποία έγραφε: “Η σημερινή μας θέση στο
Ανατολικό ζήτημα είναι να αποδεχτούμε τη διαδικασία διάλυσης της
Τουρκίας σαν μια υπαρκτή πραγματικότητα και να μην κάνουμε τη σκέψη
ότι θα μπορούσε ή θα έπρεπε κανείς να τη σταματήσει και να
εκδηλώσουμε στους αγώνες για την αυτοδιάθεση των χριστιανικών εθνών
την αμέριστη συμπαράστασή μας.”
Η θέση αυτή της Λούξεμπουργκ είναι εξαιρετικά σημαντική για την

κατανόηση των ευρύτερων συνθηκών, καθώς η ίδια υπήρξε σκληρή
πολέμιος των εθνικών διεκδικήσεων, –όπως στην περίπτωση της
πολωνορωσικής αντιπαράθεσης– όταν θεωρούσε ότι αυτές αντίκεινται στα
συμφέροντα της εργατικής τάξης και εγκλωβίζουν το επαναστατικό κίνημα
σε λάθος στόχους.
Φεντερασιόν και ΣΕΚΕ
Αντίθετες θέσεις από αυτές της Λούξεμπουργκ εισβάλλουν στο

ελλαδικό σοσιαλιστικό κίνημα μετά τους βαλκανικούς πολέμους. Η
επαφή με το ισχυρότερο βουλγαρικό κομμουνιστικό κίνημα, που
φλέρταρε με τη σλαβική εθνική ιδέα και διεκδικούσε πολιτικό
χώρο από τον βουλγαρικό εθνικισμό, καθώς και με τη
θεσσαλονικιώτικη Φεντερασιόν του ακραίου εβραϊκού διεθνισμού,
οδηγεί σε δρόμους διαφορετικούς. Σε αυτό συνέβαλε αποφασιστικά το
εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο των ακτιβιστών του ελλαδικού κινήματος, ενώ
από την άλλη η Φεντερασιόν ήταν η μεγαλύτερη σοσιαλιστική οργάνωση
του ελληνικού χώρου και διέθετε στελέχη υψηλού επιπέδου. Οι απόψεις
των Σκληρού, Γληνού και Γιαννιού βαθμιαία υποσκελίζονται από
θέσεις που διεκδικούν την αυτονομία της Μακεδονίας και της
Θράκης, την υπεράσπιση της ακεραιότητας της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας κ.ά.
Η οργανωτική προσπάθεια –που οδήγησε στο ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό

Εργατικό Κόμμα Ελλάδας), το οποίο μετεξελίχθηκε στη συνέχεια
σε ΚΚΕ– θα στηριχθεί κυρίως στη Φεντερασιόν, ενώ ο ηγέτης της,
ο Αβραάμ Μπεναρόγια, θα παίξει σημαντικό ρόλο. Στη σκληρή
ιδεολογική διαπάλη που θα ακολουθήσει, όσοι προσπάθησαν να
συνδέσουν το κοινωνικό πρόβλημα της Ελλάδας με το ανεπίλυτο εθνικό
ζήτημα θα βρεθούν εκτός του Κόμματος. Η Οκτωβριανή Επανάσταση θα
επιτρέψει την κυριαρχία των νέων απόψεων και θα θέσει τη βάση για την
πλήρη ιδεολογική, αλλά και οργανωτική, εξάρτηση του ελλαδικού
κομμουνιστικού κινήματος, ειδικά μετά την ίδρυση της Κομιντέρν, τον
Μάρτιο του 1919.
Το ΣΕΚΕ θεωρούσε ότι δεν υπήρχαν εθνικά ζητήματα ούτε ανάγκη

εθνικής απελευθέρωσης. Θεωρούσε ότι το επιχείρημα για την
απελευθέρωση των “υπόδουλων αδελφών” ήταν μόνο για τη μεγαλύτερη
εκμετάλλευση του λαού από τους αστούς και την ολοκλήρωση της
εξάρτησης της χώρας από τους ξένους. Στις αναλύσεις του δεν υπάρχει
καμιά αναφορά στους Έλληνες της Μικράς Ασίας και της
Ανατολικής Θράκης. Οι πληθυσμοί αυτοί δεν υπάρχουν! Το μόνο
που υπάρχει είναι τα συμφέροντα “της αγγλογαλλικής κεφαλαιοκρατίας”.
-43 -
Ο μικρασιατικός και ο θρακικός χώρος αντιμετωπίζονται σαν ένας ξένος

και απόμακρος χώρος, όπου οι Έλληνες της Ελλάδας (οι μόνοι που
υπάρχουν στον κόσμο αυτό) αποστέλλονται για να υπερασπίσουν τα
ιμπεριαλιστικά συμφέροντα! Στα έγγραφα του ΣΕΚΕ που δημοσιεύτηκαν
στο πεντάτομο έργο Το ΚΚΕ. Επίσημα κείμενα, δεν υπάρχει η
παραμικρή αναφορά για ύπαρξη ελληνικών πληθυσμών στη Μικρά
Ασία και στην Ανατολική Θράκη. Μόνο μετά την καταστροφή και την
έλευση των προσφύγων στην Ελλάδα θα αρχίσουν να εμφανίζονται
αναφορές στους Έλληνες της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.
Με αυτή την ιδεολογική προσέγγιση, το ΣΕΚΕ αντιτάχθηκε πλήρως

στη μικρασιατική εκστρατεία, υποστηρίζοντας την ακεραιότητα της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η κυνική φιλοτουρκική εξωτερική
πολιτική της τότε νεαρής Σοβιετικής Ένωσης μετατράπηκε σε ιερό
και απόλυτο δόγμα. Η ενίσχυση του εθνικιστικού κεμαλικού
κινήματος έγινε υποχρέωση και για το ελλαδικό ΣΕΚΕ. Η συμμαχία
με τον κεμαλισμό αποτελεί μια από τις πλέον μελανές σελίδες στην
ιστορία του ελλαδικού κομμουνιστικού κινήματος. Σημειωτέον,
παρότι το ΣΕΚΕ και η Κομμουνιστική Διεθνής συνεργάστηκαν απόλυτα με
τον κεμαλισμό, δεν είχαν ξεκάθαρη άποψη για τη φυσιογνωμία του. Ο
Άγις Στίνας γράφει: “Το κίνημα του Κεμάλ είχε δημιουργήσει πολύ
ενοχλητικούς πονοκεφάλους στους θεωρητικούς της Κομμουνιστικής
Διεθνούς. Δεν έμπαινε σε κανένα από τα γνωστά, σύμφωνα με τη
μαρξιστική θεωρία, καλούπια των ιστορικών κινημάτων.
Εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα μόνο του δε λέει τίποτα. Δεν είναι αυτός
ταξικός ορισμός… Πρόκειται στο βάθος για αστικοδημοκρατική
επανάσταση; Αλλά όλες τις επιχειρήσεις στην Τουρκία τότε τις είχαν
Έλληνες, Αρμένηδες και Εβραίοι. Αυτοί ήταν η αστική τάξη. Αλλά αυτή
την αστική τάξη ο Κεμάλ την περνούσε δια πυρός και σιδήρου. Με το
νικηφόρο τέρμα του κινήματός του ούτε ίχνος από αυτούς δεν θα έμενε
στο έδαφος της Τουρκίας… Δηλαδή δεν υπήρχε Τούρκικη αστική τάξη.
Τότε τι είναι αυτό το κίνημα; ‘Ιδιοτροπία της ιστορίας; Κακό παιχνίδι της
διαλεκτικής;’ Στο τέλος, αφού το κίνημα δεν έμπαινε σε κανένα από τα
γνωστά καλούπια, ο φάκελος ‘Κεμαλικό Κίνημα’ μπήκε στο αρχείο”.
Στο μέτωπο
Η αντιπολεμική εκστρατεία του ΣΕΚΕ άρχισε με τη δημοσίευση
σκληρών άρθρων κατά του πολέμου στην εφημερίδα Η φωνή του εργάτη.
Είχε προηγηθεί έκκληση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής
Ομοσπονδίας, η οποία βρισκόταν υπό βουλγαρικό έλεγχο, προς
τους κομμουνιστές στρατιώτες να αντισταθούν στην εκστρατεία. Σταθμό
στην αντιπολεμική στρατηγική αποτελεί η εκλογική συμμαχία με την,
επίσης αντιπολεμική, αντιβενιζελική βασιλική παράταξη. Τα συνθήματα
ήταν: “Οίκαδε”, “επιστροφή από το μέτωπο”, “αποχώρηση του στρατού
από τη Μικρά Ασία”. Αποκαλυπτικό σύνθημα της εποχής για την παράδοξη
βασιλοκομμουνιστική συμμαχία υπήρξε το: “σφυρί δρεπάνι/ ελιά
στεφάνι”.
Η νίκη του αντιπολεμικού μετώπου στις εκλογές του Νοεμβρίου του ’20
καθόρισε ουσιαστικά τις εξελίξεις στο μικρασιατικό μέτωπο. Η συνέχιση
της εκστρατείας από τη νέα κυβέρνηση προκάλεσε τα αντιπολεμικά
αντανακλαστικά του ΣΕΚΕ. Την πρωτομαγιά του 1921 οργανώνει στη
Θεσσαλονίκη μεγάλες διαδηλώσεις στις οποίες επικρατούν τα συνθήματα:
“Κάτω ο πόλεμος” και “Συναδέλφωση των λαών πάνω από σύνορα
και πατρίδες”. Γίνονται συγκρούσεις με τη χωροφυλακή στο Κουλέ
Καφέ, στο Τσινάρ και στις εβραϊκές συνοικίες. Το σπουδαιότερο όμως
γεγονός που προκλήθηκε είναι η άρνηση ενός συντάγματος στρατού να
-44 -
επιβιβαστεί στα πλοία για τη Μικρά Ασία.
Η αντιπολεμική δράση επεκτάθηκε και στο μέτωπο της Μικράς Ασίας. Τον
Μάιο του 1921 ιδρύθηκε από το Κόμμα μια ειδική τριμελής Κεντρική
Επιτροπή των Κομμουνιστών Στρατιωτών του Μετώπου, με σκοπό τον
συντονισμό των αντιπολεμικών ενεργειών. Σε όλες σχεδόν τις μονάδες
δημιουργούνται κομμουνιστικοί πυρήνες. Υπεύθυνος της κομμουνιστικής
οργάνωσης στο μέτωπο είναι ο Παντελής Πουλιόπουλος. Ο Άγις Στίνας
αναφέρει ότι η “δουλειά” δεν οργανώθηκε από το Κόμμα, αλλά από τη
δική τους “φράξια”, η οποία θα οδηγήσει αργότερα σε αρχειομαρξιστικά
και ντεφετιστικά (άρνησης πολέμου) κινήματα. Ο ρόλος των πυρήνων
στο μέτωπο ήταν να υπονομεύσουν την πολεμική προσπάθεια, να
επιταχύνουν την “ήττα των ιμπεριαλιστών”, δηλαδή τη νίκη του
κεμαλικού στρατού επί των Ελλήνων και να διαδώσουν τις ιδέες
για μια κομμουνιστική επανάσταση.
Το κλειδί για κατανόηση της στάσης του ελλαδικού κομμουνιστικού

κινήματος υπήρξε η στάση των μπολσεβίκων και της Μόσχας. Αυτό γίνεται
ιδιαίτερα αισθητό σε μια προκήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής των
Κομμουνιστών Στρατιωτών: “Δεν μπορείτε να έχετε εσείς πατρίδα ούτε
ιδανικά. Τα ιδανικά σας και η πατρίδα σας είναι κλεισμένα μέσα στο
σιχαμερό συμφεροντολογικό σας εγώ που την κτηνώδη απληστία του
χορταίνει η θυσία του ανθρώπινου αίματος. Η πατρίδα αυτή που την
περιτριγυρίζετε μ’ ένα γελοίο πλασματικό φωτοστέφανο είναι η δική μας η
Πατρίδα. Και αληθινοί πατριώτες είμαστε εμείς. Όχι γιατί σκοτωθήκαμε και
σκοτώσαμε άλλους ανθρώπους και ματώσαμε και ταλαιπωρηθήκαμε για τα
συμφέροντά σας κάτω από την πίεση της βίας σας, αλλά γιατί το κήρυγμα
της μεγάλης αλήθειας που ‘ρχεται βροντόφωνο από κει πάνω (σ.τ.σ. τη
σοβιετική Ρωσία) μας σφυρηλάτησε την καρδιά μας με τη θέληση της
αγαπημένης πατρίδας μας, αναγεννημένης και ευτυχισμένης, με τη
δύναμη την ακαταμάχητη που χρειάζεται στους μεγάλους απολυτρωτικούς
αγώνες…”
Οι επιπτώσεις της πολιτικής του ΣΕΚΕ
Ο Αβραάμ Μπεναρόγια περιέγραψε ως εξής την οργάνωση των

κομμουνιστικών αντιπολεμικών πυρήνων στο μέτωπο: “Μια ευρεία
αντιπολεμική προπαγάνδα εις το μέτωπον και τα μετόπισθεν
αναπτύσσεται. Οργανώνονται ενιαχού στρατιωτικοί κύκλοι προς μελέτη
και συζήτηση. Ένα κόμμα αντιπολεμικό δημιουργείται στο μέτωπο”.
Οι πυρήνες, που οργανώνονται στις μονάδες, καταφέρνουν να έχουν

καλή λειτουργία και να εκδίδουν ακόμα και εφημερίδες. Το σύνθημα “Στα
σπίτια μας” αρχίζει να επικρατεί στο μέτωπο. Οι Κομμουνιστικοί Πυρήνες
παίρνουν υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο μέρος των σιδηροδρόμων
του μετώπου, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των
λιποτακτών. Ο Δ. Λιβιεράτος στο βιβλίο του Το ελληνικό εργατικό κίνημα
1918-1923 γράφει: “Μέσα σε λίγες εβδομάδες ολόκληρο το Μέτωπο
καταρρέει, όχι τόσο από τα χτυπήματα του αντιπάλου, όσο γιατί οι
Έλληνες στρατιώτες βαρέθηκαν να πολεμάνε και γυρίζουν στα σπίτια
τους. Κάνουν ‘απεργία πολέμου’ κατά μια έκφραση της εποχής.” Το ίδιο
ισχυρίζεται και ο Αβραάμ Μπεναρόγια στη βιογραφία του: “Η απεργία
του στρατού στο μέτωπο έλυσε τη μικρασιατική τραγωδία”.
Ο σοβιετικός καθηγητής Α. Νόβιτσεφ, στο βιβλίο του Turtsia: Kratkayia

Istoria (σελ.161), γράφει: “Χάρη στην εκτεταμένη προπαγάνδα του
Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που συνεργάστηκε με το
-45 -
Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας …100.000 φυγόστρατοι ή

λιποτάκτες απέφυγαν τον ελληνικό στρατό… Ομάδες των
κομμουνιστών παλαιμάχων της Μικράς Ασίας καυχώνταν ότι είχαν παίξει
‘οργανικό’ ρόλο διαδίδοντας τη σύγχυση και τον πανικό ανάμεσα στις
ελληνικές μονάδες, τις κρίσιμες μέρες του Αυγούστου του 1922, όταν ο
τουρκικός στρατός διέσπασε τις ελληνικές γραμμές… Αν και η
αποτελεσματικότητα των κομμουνιστών πρακτόρων την κρίσιμη στιγμή
δεν πρέπει να υπερτιμηθεί, συνέβαλαν στην περαιτέρω διάσπαση του
μετώπου όταν η τουρκική επίθεση έφτασε στο αποκορύφωμά της”.
Αντίστοιχη άποψη για τη μειωμένη αποτελεσματικότητα των Πυρήνων

εκφράζει και ο Νίκος Ψυρρούκης, ο οποίος υποστηρίζει ότι η πολιτική
επιρροή των κομμουνιστών ηγετών δεν ήταν τόσο αποφασιστική ώστε να
καθορίσει τις εξελίξεις.
Πάντως, αρκετά χρόνια μετά, ο ηγέτης του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης, σε

άρθρο του στην εφημερίδα Ριζοσπάστης θα γράψει: “Η
Μικρασιατική Εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα
στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του
ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και μεις, όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για
την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρά Ασία μα και την
επιδιώξαμε.”
Το απόσπασμα αυτό, από άρθρο που γράφτηκε στις 12 Ιουλίου 1935,

είναι άκρως αποκαλυπτικό μιας απίστευτης αλλοτρίωσης και μιας
τερατώδους ιδεολογικής κατασκευής. Γιατί, ενώ στην περίπτωση των
Σλαβομακεδόνων –ακόμα και όταν το 1929 ήταν μικρή μειοψηφία
στον ελληνομακεδονικό χώρο– η θέση του Κομμουνιστικού
Κόμματος ήταν “ανεξάρτητη Μακεδονία”, στην περίπτωση του
μικρασιατικού ελληνισμού η στάση ήταν ακριβώς αντίθετη. Παρόλο
που η ίδια η Σοβιετική Ένωση την άνοιξη του 1922 –μετά τις συμφωνίες
που είχε υπογράψει με το Λονδίνο η κεμαλική κυβέρνηση– αναγνώρισε
την ύπαρξη μικρασιατικού προβλήματος και ζήτησε να μεσολαβήσει για τη
διασφάλιση των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Δυτικής Μικράς Ασίας με
τη δημιουργία μιας αυτόνομης ζώνης.
Η στάση των μπολσεβίκων

Η Οκτωβριανή Επανάσταση και τα ιδιαίτερα συμφέροντα των
μπολσεβίκων, δηλαδή της νέας τάξης πραγμάτων, καθόρισαν τις
γεωπολιτικές ισορροπίες. Εκτός από την ανατροπή των παραδοσιακών
πολιτικών συσχετισμών των μεγάλων δυνάμεων, σημαντική επίπτωση
είχαν τα ίδια τα συμφέροντα των μπολσεβίκων. Η προσπάθεια
εξευμενισμού των πολυάριθμων μουσουλμανικών και τουρκογενών
πληθυσμών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και η συμμαχία με το ισχυρό
παντουρκιστικό κίνημα της Κεντρικής Ασίας κατά των αντιμπολσεβικικών
δυνάμεων όρισαν τις αρχικές κατευθύνσεις εξωτερικής πολιτικής: “Η
Κωνσταντινούπολη πρέπει να μείνει στα χέρια των Τούρκων” και “Η
συμφωνία για τη διανομή της Τουρκίας (σ.τ.σ. η μυστική αγγλορωσική
συνθήκη του 1915) και την προσάρτηση της Αρμενίας σκίστηκε και
ακυρώθηκε”.
Στις 13 Ιανουαρίου του 1918 διατυπώνεται στην εφημερίδα Πράβδα το

νέο “δόγμα ακεραιότητας της Τουρκίας”. Οι μπολσεβίκοι τήρησαν με
απόλυτη συνέπεια τη γραμμή αυτή όλα τα επόμενα χρόνια. Κατ’ αρχάς, με
τη Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ το Μάρτιο του 1918, παραδίδουν στην
Τουρκία τον Ανατολικό Πόντο και τις περιοχές Καρς και Αρνταχάν του
Καυκάσου. Παράλληλα, παραχώρησαν στους Γερμανούς όλη σχεδόν την
-46 -
Ουκρανία. Μόνον η νίκη της Αντάντ επιτρέπει στους Σοβιετικούς να

επανακτήσουν και πάλι τις δυτικές περιοχές της εκπεσούσης Ρωσικής
Αυτοκρατορίας.
Παράλληλα, αντιδρούν στις προσπάθειες απελευθέρωσης των υπόδουλων

εθνών και την αντικατάσταση της νεοτουρκικής εθνικιστικής Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας με εθνικά κράτη. Παρότι σε σοβιετικά κείμενα
αναγνωριζόταν ότι το κέντρο του τουρκικού έθνους βρισκόταν στις
εσωτερικές περιοχές της Ανατολίας, εν τούτοις, για λόγους εξωτερικής
πολιτικής, υποστηρίζουν τον πλήρη μετασχηματισμό ολόκληρου του
χώρου σε εθνικό τουρκικό κράτος. Στη σοβιετική Παγκόσμια Ιστορία
αναγράφεται: “Πριν ακόμα υπογραφεί το σύμφωνο της Μόσχας (σ.τ.σ.
Απρίλιος 1920), η σοβιετική κυβέρνηση είχε αρχίσει να βοηθά τον
τουρκικό λαό. Αργότερα η βοήθεια αυξήθηκε και πλάτυνε, παρόλο που η
ίδια η Σοβιετική χώρα δοκίμαζε τεράστιες στερήσεις. Η σοβιετική
κυβέρνηση έδωσε δωρεάν στον τουρκικό λαό πάνω από 10 εκατομμύρια
χρυσά ρούβλια, σημαντικές ποσότητες από όπλα, πυρομαχικά κ.ά. Η
ανιδιοτελής σοβιετική ενίσχυση βοήθησε την Τουρκία να συγκεντρώσει
δυνάμεις, να οργανώσει τακτικό στρατό και να ανακόψει την επίθεση των
Άγγλων και Ελλήνων εισβολέων.”
Σοβιετικοί ιστορικοί αναφέρουν στην Παγκόσμια Ιστορία ότι με τη

σοβιετοτουρκική συνθήκη φιλίας την περίοδο της Μικρασιατικής
Εκστρατείας: “…ο τουρκικός λαός είδε ότι δεν ήταν μόνος του στον αγώνα
του και πως μπορούσε να λογαριάζει στη φιλία και στη βοήθεια του
σοσιαλιστικού κράτους”. Ο ίδιος ο Β. Ι. Λένιν γράφει: “Η λεηλασία, στην
οποία οι ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις καταδίκασαν την Τουρκία,
προκάλεσε μια τέτοια αντίδραση που ανάγκασε τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά
κράτη να μαζέψουν τα χέρια τους”. Χαρακτηριστικές είναι οι οδηγίες που
δίνει ο Λένιν στον πρώτο σοβιετικό πρέσβη που αποστέλεται στη Άγκυρα:
“Ο Μουσταφά Κεμάλ Πασά δεν είναι σοσιαλιστής. Πάντως φαίνεται ότι
είναι υπέροχος οργανωτής, έξυπνος, ηγήθηκε της αστικοδημοκρατικής
επανάστασης και τα έβαλε με τους ιμπεριαλιστές επιδρομείς… Είναι ανάγκη
να βοηθηθεί. Και αυτό είναι σημαντική δουλειά προς τους Τούρκους
εργάτες και αγρότες. Να ποιο είναι το νόημα της δουλειάς σας: Να
σέβεστε την τουρκική κυβέρνηση, τον τουρκικό λαό, να μην είστε
υπεροπτικός και προπάντων να μην αναμειγνύεστε στις εσωτερικές
υποθέσεις.”
Όμως λίγο αργότερα, ο Μουσταφά Κεμάλ Πασά, αυτός ό “υπέροχος

οργανωτής” σύμφωνα με τον Λένιν, ήταν τόσο “έξυπνος” ώστε να
επιχειρήσει να προσεγγίσει τους Δυτικούς και να εκφράσει τα συμφέροντά
τους στον χώρο της Εγγύς Ανατολής, κάτι που απέτυχε να το κάνει η
Ελλάδα λόγω των εσωτερικών της αντιδικιών.
Έτσι, ένα χρόνο περίπου μετά από την υπογραφή της σοβιετοτουρκικής
συνθήκης φιλίας, στη 18η συνεδρίαση του 4ου Συνεδρίου της, η
Κομμουνιστική Διεθνής θα καταγγείλει την κεμαλική κυβέρνηση: “Μετά τις
συνθήκες του Λονδίνου, η κυβέρνηση της Άγκυρας είναι κυβέρνηση
προδοτική”.
Ήταν όμως πολύ αργά για τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και για τους
άλλους λαούς. Η κεμαλική κυβέρνηση, που είχε ισχυροποιηθεί με τα
σοβιετικά μέσα, ακολούθησε το δικό της δρόμο. Η πολιτική αδυναμία της
Ελλάδας, που προκλήθηκε από τον Διχασμό, επέτρεψε στον κεμαλικό
στρατό να νικήσει τον πολυαριθμότερο και καλύτερα εξοπλισμένο
ελληνικό και να επιβάλει τη σιωπή του τάφου σε όλη τη μικρασιατική
-47 -
χερσόνησο.
Τα ιδεολογήματα
Μετά το τέλος του πολέμου και την ολοκλήρωση της ανταλλαγής των
πληθυσμών, η Αριστερά συγκροτεί και προπαγανδίζει συστηματικά ένα
πλήρες σύστημα ερμηνείας των γεγονότων που προηγήθηκαν. Σύμφωνα
μ’ αυτό:
– Η Ελλάδα, ως όργανο του δυτικού ιμπεριαλισμού, ευθύνεται για την

επίθεση κατά της Τουρκίας.
– Η Ελλάδα κατέλαβε εδάφη της Τουρκίας.
Το κεμαλικό κίνημα υπήρξε προοδευτικό εθνικοαπελευθερωτικό

κίνημα.
– Ο τουρκικός λαός αντέδρασε στην ελληνική κατοχή του εδάφους του με

έναν εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο.
Το συγκεκριμένο σύστημα ερμηνείας αγνοεί πλήρως τα εξής δεδομένα:
– Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ηττήθηκε η φεουδαρχική

πολυεθνική μουσουλμανική Οθωμανική Αυτοκρατορία.
– Φυσιολογική εξέλιξη της κατάρρευσης της Αυτοκρατορίας ήταν η

αντικατάστασή της από εθνικά κράτη.
– Την περίοδο 1919-1922 δεν υπήρχε τουρκικό κράτος, το οποίο

ιδρύθηκε το 1923.
– Η επίσημη τουρκική ιδεολογία δεν θεωρεί το εθνικό τουρκικό κράτος, τη

σύγχρονη Τουρκία, ως συνέχεια της πολυεθνικής μουσουλμανικής
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
– Το κεμαλικό κίνημα δεν εξέφρασε την ανύπαρκτη τουρκική αστική τάξη,

αλλά τα στρατιωτικά στρώματα τα οποία οικειοποιήθηκαν τα εδάφη και
τον πλούτο των χριστανικών ομάδων που υπέστησαν τη γενοκτονία.
– Η κυριαρχία των Τούρκων εθνικιστών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

μετά το πραξικόπημα του 1908 είχε διαταράξει τις παραδοσιακές
ισορροπίες των κοινωνικών και εθνοτικών ομάδων.
– Από τον Οκτώβριο του 1911 η τουρκική κυβέρνηση, που συγκρότησε η

εθνικιστική οργάνωση “Ένωση και Πρόοδος”, είχε αποφασίσει σε επίσημο
συνέδριο την αφομοίωση ή την εξόντωση των χριστιανών της
Αυτοκρατορίας από εξοπλισμένες μουσουλμανικές παρακρατικές ομάδες.
– Με αφορμή την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισε η

συστηματική εξόντωση των χριστιανικών ομάδων (Ελλήνων, Αρμενίων,
Ασσυρίων κ.ά.) με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα.
– Η αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη τον Μάϊο του 1919
ήταν συνέχεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της αναπόφευκτης
διευθέτησης των μεταπολεμικών γεωπολιτικών ισορροπιών, κατά συνέπεια
ο ελληνοτουρκικός πόλεμος δεν προκλήθηκε από την Ελλάδα.
– Οι Έλληνες αποτελούσαν σημαντικές πολυάνθρωπες κοινότητες και όχι

απλά μειονότητες σε συγκεκριμένα σημεία του οθωμανικού εδάφους,
όπως η Σμύρνη, η Κωνσταντινούπολη με την Ανατολική Θράκη και ο
-48 -
Πόντος στον μικρασιατικό βορρά.
– Οι Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχαν δικές τους αυτόνομες

πολιτικές εκφράσεις (Μικρασιατική Άμυνα στην Ιωνία και Εθνοσυνέλευση
του Πόντου στον Βορρά), μέσω των οποίων διεκδικούσαν τη χειραφέτηση
από την οθωμανική απολυταρχία και το νεοτουρκικό εθνικισμό.
– Μετά το τέλος του πολέμου, με δεδομένο την πραγματοποίηση

γενοκτονίας την περίοδο 1914-1918, δεν υπήρχε καμιά περίπτωση
να νιώσουν ασφαλείς οι Έλληνες της καθ’ ημάς Ανατολής σ’ ένα
τουρκικό εθνικό κράτος ως μειονότητες.
– Η Ελλάδα, ως ελεύθερο κράτος των Ελλήνων, δεν μπορούσε να

αδιαφορεί για την πολιτική μοίρα των πολυάνθρωπων ελληνικών
κοινοτήτων της Ανατολής, τη στιγμή που ο γεωπολιτικός χάρτης
βρισκόταν υπό διαμόρφωση.
Η αλλοτρίωση
Η προσέγγιση αυτή καθόρισε όλες τις γενιές των Ελλήνων Αριστερών, με
αποτέλεσμα την παραμόρφωση της εικόνας που έχουν για την πρόσφατη
ιστορία και τον περιβάλλοντα κόσμο. Η ελλειπτική συνείδηση που
χαρακτηρίζει τον σύγχρονο ελληνισμό διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό
από τα ιδεολογήματα αυτά, καθώς και τις αποσιωπήσεις που διαχύθηκαν
σ’ ολόκληρη τη νεοελληνική κοινωνία. Επίσης, μεγάλο μέρος της
νεοελληνικής ιστοριογραφίας επηρεάστηκε απολύτως.
Μέχρι σήμερα, οι ιδεολογικοί απόγονοι του ΣΕΚΕ αναπαράγουν την οπτική

αυτή. Κάποιοι Ελλαδίτες κομμουνιστές ερευνητές προβάλλουν την ίδια
ακριβώς επιχειρηματολογία (βλ. Η Μικρασιατική εκστρατεία και
καταστροφή, Αθήνα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή), άλλοι, πιο
κσυγχρονισμένοι, επιλέγουν να αποσιωπούν πλήρως την παράμετρο

“Ελλήνες της Ανατολής”, τη σημασία της Μικρασιατικής Καταστροφής, να
περιφρονούν τις απόψεις αλλά και τη σύγχρονη παρουσία των
προσφύγων και των απογόνων, εκφράζοντας με τον πιο έντονο τρόπο την
Ιστορία μόνο σχετικά με το κράτος της Ελλάδας, εμπεδώνοντας έτσι
πλήρως της ελλειπτική εικόνα του πρόσφατου παρελθόντος στον Έλληνα
πολίτη (βλ. Ιστορία της Ελλάδας στον 20ό, δίτομο, εκδ. Βιβλιόραμα).
Τραγικότερη όμως επιβίωση της παραδοσιακής αντιμικρασιατικής
στάσης υπήρξε η αρνητική πολιτική παρέμβαση κύκλων του
Συνασπισμού και της Αυγής, των “εκσυγχρονιστών” του Μπίστη, του
Ελεφάντη και άλλων, μαζί με ερευνητές του Κέντρου Μικρασιατικών
Σπουδών, όταν η κοινωνία των Μικρασιατών στην Ελλάδα
διεκδίκησε την αναγνώριση της γενοκτονίας που υπέστη από τον
τουρκικό εθνικισμό.
Βλάσης Αγτζίδης
* Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ σύγχρονης Ιστορίας
-49 -
Η Προδοσία της Μικρασιατικής Εκστρατείας
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΚΑΤΑ ΤΗ Μ. ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ
Του Βλάση Αγτζίδη (Ελλοπία, τ. 7, Φθινόπωρο 1991)
Την περίοδο που ο ελληνισμός προσπαθεί να απελευθερώσει τους αλύτρωτους Έλληνες της
Ανατολής, το ελλαδικό κομμουνιστικό κίνημα19[1] κυριαρχείται από απόψεις κοσμοπολίτικες
και ουτοπικές επαναστατικές. Τα ελληνόφωνα μέλη του προέρχονται βασικά από την Παλαιά
Ελλάδα20[2]. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που αδυνατούν να συλλάβουν το πώς εκφράζεται το
κοινωνικό πρόβλημα στην Ανατολή. Την ίδια περίοδο ο μεγάλος Έλληνας μαρξιστής διανοητής Γ.
Σκληρός συντάσσεται με τη βενιζελική προσπάθεια απελευθέρωσης των αλύτρωτων. Η
ποντιακή καταγωγή του Γ. Σκληρού του δίνει την αναγκαία βιωματική εμπειρία για την κατανόηση
του κοινωνικού προβλήματος της Ανατολής. Τη σύγκρουση δηλαδή των ριζοσπαστικών
αστικοδημοκρατικών κινημάτων των υπόδουλων λαών με το τουρκικό στρατιωτικο-
φεουδαρχικό σύστημα.
Η αντίθεση των εθνικών χριστιανικών ομάδων της Ανατολής με την καταρρέουσα

αυτοκρατορία και τους στρατιωτικούς και γραφειοκράτες τούρκους εθνικιστές που αναλαμβάνουν
τη διάσωσή της, είναι η ίδια η έκφραση του ταξικού αγώνα, υποστηρίζει η Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Είναι ανεξήγητο, πώς οι ηγέτες του νεαρού τότε κομμουνιστικού κινήματος που θεωρούν τις
απόψεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ αυθεντικά επαναστατικές και την ίδια συνεπή
επαναστάτρια21[3], αγνοούν τελείως τις θέσεις της για το ανατολικό ζήτημα και υιοθετούν
ερμηνείες που βρίσκονται ακριβώς στον αντίποδα των δικών της ερμηνειών.
Ενώ η Ρόζα Λούξεμπουργκ αναλύει με μεγάλη σαφήνεια την κοινωνική σύγκρουση στο χώρο
της Οθωμανικής αυτοκρατορίας22[4], οι ελλαδίτες κομμουνιστές διατυπώνουν την παρακάτω
ουτοπική θέση για το Μικρασιατικό:
19[1] Χρησιμοποιούμε τον όρο «ελλαδικό» και όχι «ελληνικό», γιατί κατ’ αρχάς δεν είχε γίνει ακόμα η
εθνική ολοκλήρωση που θα επέτρεπε την παραδοχή της σχετικής ταύτισης των ορίων του έθνους με το
κράτος. Μέχρι το 1922, το ελληνικό κράτος είναι στην πραγματικότητα ελλαδικό. Όσον αφορά την
αριστερά και ερμηνεύοντας τις αρχικές της εξαγγελίες, το ελληνικό στοιχείο ήταν μια τυχαία παράμετρος
στην σύνθεση των μελών της.
20[2] Αποφασιστική είναι η επίδραση των Εβραίων σοσιαλιστών της Θεσ/νίκης και της
σοσιαλιστικής οργάνωσης Φεντερασιόν. Ο G. Haupt, ο οποίος προλογίζει την αυτοβιογραφία του
Αβραάμ Μπεναρόγια, ερμηνεύει την απόλυτα διεθνιστική θέση των Εβραίων σοσιαλιστών, από την
«ειδική τους κατάσταση και απομόνωση» (Μπεναρόγια Αβραάμ, «Η πρώτη σταδιοδρομία του Ελληνικού
προλεταριάτου», Αθήνα, εκδ. Κομμούνα, 1986, σελ. 157, 34).
21[3] Στίνας Άγις, «Αναμνήσεις», Αθήνα, Β’ έκδοση, εκδ. Ύψιλον, 1985, σελ. 16.
22[4] Η Ρόζα Λούξεμπουργκ υποστηρίζει ότι ο αγώνας των χριστιανών κατά των μουσουλμάνων στην
Οθωμανική επικράτεια είναι ο ταξικός αγώνας των καταπιεσμένων χριστιανών. Ορίζει παράλληλα ως
καθήκον της σοσιαλδημοκρατίας την αμέριστη βοήθεια προς τα χριστιανικά έθνη για να
-50 -
«Συναδέλφωση των Ελλήνων και Τούρκων στρατιωτών και κοινή πάλη με τις λαϊκές μάζες
ανεξάρτητα από εθνικές, φυλετικές και θρησκευτικές διακρίσεις για τη δημοκρατία των εργατικών
και αγροτικών συμβουλίων σ’ όλο το έδαφος της Μικράς Ασίας»23[5].
Το ΣΕΚΕ24[6] θεωρεί ότι δεν υπάρχουν εθνικά ζητήματα, ούτε υπάρχει ανάγκη εθνικής
απελευθέρωσης. Θεωρεί ακόμα ότι το επιχείρημα της απελευθέρωσης των «υπόδουλων αδελφών»
(τα εισαγωγικά του ΣΕΚΕ) είναι μόνο για μεγαλύτερη εκμετάλλευση του λαού από τους αστούς και
βάθεμα της εξάρτησης της χώρας από τους ξένους.
Και καλεί «τους εργάτας και χωρικούς της Ελλάδος» σε αντιπολεμικό αγώνα για την
«οριστικήν επικράτησιν της σημαίας μας, δια την οριστικήν απολύτρωσίν μας από κάθε είδους ζυγόν,
από κάθε εκμετάλλευσιν»25[7].
Από τις αναλύσεις λείπει ολοκληρωτικά και η παραμικρή αναφορά στους ελληνικούς
πληθυσμούς της Ανατολής. Το μόνο που υπάρχει είναι τα συμφέροντα της «αγγλογαλλικής
κεφαλαιοκρατίας»26[8].
Είναι χαρακτηριστική η διαφορά που υπάρχει στις αναλύσεις των ελλαδιτών κομμουνιστών
και των Ελλήνων επαναστατών με προέλευση την Ανατολή. Ο Γεώργιος Σκληρός από την
Τραπεζούντα, ο οποίος πρώτος εισάγει το διαλεκτικό υλισμό σαν μέθοδο για τη μελέτη της
νεοελληνικής κοινωνίας και θεωρείται ως ένας από τους πρώτους Έλληνες μαρξιστές, διατυπώνει
την άποψη ότι η κύρια σύγκρουση στην Ανατολή καθορίζεται από τη σύγκρουση των τούρκικων και
μη τούρκικων στοιχείων. Σ’ αυτό το σημείο ο Γ. Σκληρός διατυπώνει αντίστοιχες θέσεις με τη
διορατική μαρξίστρια Ρόζα Λούξεμπουργκ27[9].
Διαφορετική επίσης είναι και η εκτίμηση της «Ελληνικής Κομμουνιστικής Ομάδας Οδησσού».
Η «Ελληνική Κομμουνιστική Ομάς Οδησσού» χρησιμοποιεί σαν βασικό αντεπιχείρημα στην επέμβαση
του ελληνικού στρατού κατά των μπολσεβίκων, την ιμπεριαλιστική στάση της τσαρικής Ρωσίας που
απειλούσε τις ελληνικές περιοχές της Ανατολής. Στην προκήρυξη που μοιράζει στο στρατό του
αποσχιστούν από την Τουρκία (Λούξεμπουργκ Ρόζα, «Οι εθνικοί αγώνες στην Τουρκία και η
σοσιαλδημοκρατία, περ. Λαοί, τεύχ. 1, Μάιος ΄87, σ. 45-9).
23[5] Στίνας Άγις, ό.π., σελ. 33.
24[6] Το ΣΕΚΕ, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας, ιδρύεται το Νοέμβριο του 1918, στο
Πρώτο Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο 1000 οργανωμένων σοσιαλιστών της Ελλάδας. Στο Β’
συνέδριο του ΣΕΚΕ, τον Απρίλιο του 1920, αποφασίζεται η προσθήκη της λέξης
«Κομμουνιστικό» στον τίτλο και γίνεται έτσι ΣΕΚΚΕ (Μανώλη Κόρακα, «Ο Ελληνικός συνδικαλισμός».
Αναφορά από τον Λιβιεράτο Δημήτρη, «Το Ελληνικό Εργατικό Κίνημα 1918-1923», Αθήνα, εκδ.
Καρανάση, 1976, σελ. 31, 45).
25[7] - «Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα», Αθήνα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, τόμ. Α’, σελ. 104.
26[8] Προκήρυξη του «εκτελεστικού συμβουλίου των σοβιέτ των στρατιωτών της Ελλάδος», προς τους
«Κομμουνιστές στρατιώτες του μετώπου». Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα, ό.π., τόμ. Α’, σελ. 170.
27[9] Λούξεμπουργκ Ρόζα, ό.π., σελ. 45.
-51 -
Βενιζέλου, γράφει ότι ο τσαρισμός «...ήθελε να πάρει την Τραπεζούντα, την Μικρασία και την
Κων/πολη ακόμα»28[10]. Θεωρεί αυταπόδεικτα τα ελληνικά δικαιώματα στις περιοχές αυτές.
Οι απόψεις του ΣΕΚΕ για την μικρασιατική εκστρατεία χρησιμοποιούνται συστηματικά

από την κεμαλική προπαγάνδα. Τα κυριώτερα αντιπολεμικά άρθρα του «Ριζοσπάστη» – αλλά και
τα αντιπολιτευτικά των βενιζελικών εφημερίδων μετά το Νοέμβριο του 1920 – ανατυπώνονται και
ρίχνονται με αεροπλάνα στις ελληνικές γραμμές του μετώπου29[11].
Η αντιπολεμική καμπάνια αρχίζει με την εφημερίδα «Φωνή του εργάτη». Την πρωτομαγιά
του 1921, το ΣΕΚΕ οργανώνει στη Θεσ/νίκη διαδηλώσεις στις οποίες επικρατούν τα συνθήματα:
«Κάτω ο πόλεμος», «Συναδέλφωση των λαών πάνω από σύνορα και πατρίδες». Γίνονται
συγκρούσεις με τη χωροφυλακή στο Κουλέ Καφέ, στο Τσινάρ και στις εβραϊκές συνοικίες.
Το σπουδαιότερο όμως γεγονός, αποτέλεσμα άμεσο της σοσιαλιστικής προπαγάνδας,

είναι η άρνηση ενός συντάγματος στρατού να επιβιβαστεί στα πλοία για τη Μικρά Ασία30[12].
Σ’ όλες σχεδόν τις μονάδες του μετώπου δημιουργούνται κομμουνιστικοί πυρήνες.

Υπεύθυνος της κομμουνιστικής οργάνωσης στο στρατό είναι ο Παντελής Πουλιόπουλος. Ο Α. Στίνας
αναφέρει ότι η «δουλειά» αυτή δεν οργανώθηκε από το κόμμα αλλά από τη δική τους φράξια.
Κατηγορεί επίσης την Κεντρική Επιτροπή του ΣΕΚΕ ότι δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να
διατυπώνει απλά ειρηνιστική και φιλεργατική άποψη31[13].
Ο Αβραάμ Μπεναρόγια, βασικό τότε στέλεχος του κομμουνιστικού κινήματος, περιγράφει

την οργάνωση των κομμουνιστικών αντιπολεμικών πυρήνων στο μέτωπο:
«Μια ευρεία αντιπολεμική προπαγάνδα εις το μέτωπον και τα μετόπισθεν αναπτύσσεται.

Οργανώνονται ενιαχού στρατιωτικοί κύκλοι προς μελέτη και συζήτηση. Ένα κόμμα αντιπολεμικό
δημιουργείται στο μέτωπο».
Οι πυρήνες που πργανώνονται στις μονάδες καταφέρνουν να έχουν σχετικά καλή

λειτουργία και να εκδίδουν ακόμα και εφημερίδες. Το σύνθημα «στα σπίτια μας» αρχίζει να
επικρατεί στο μέτωπο32[14].
Ο Δημήτρης Λιβιεράτος εκτιμά ότι αυτός είναι ο λόγος της γρήγορης κατάρρευσης του
μετώπου. Γράφει: «Μέσα σε λίγες εβδομάδες ολόκληρο το Μέτωπο καταρρέει, όχι τόσο από τα
χτυπήματα του αντιπάλου, όσο γιατί οι Έλληνες στρατιώτες βαρέθηκαν να πολεμάνε και γυρίζουν
στα σπίτια τους. Κάνουν "απεργία" πολέμου κατά μια έκφραση της εποχής!!!»
28[10] Παυλίδης Ελευθέριος, «Ο Ελληνισμός της Ρωσίας και τα 33 χρόνια του εν Αθήναις σωματείου
των εκ Ρωσίας Ελλήνων», Αθήνα, εκδ. Σωματείο των εκ Ρωσίας Ελλήνων, 1953, σελ. 57-60.
29[11] Λιβιεράτος Δημήτρης, ό.π., σελ. 101.
30[12] - Στίνας Άγις, ό.π., σελ. 53
- Λιβιεράτος Δημήτρης, ό.π., σελ. 76.
31[13] Στίνας Άγις, ό.π., σελ. 41.
32[14] Λιβιεράτος Δημήτρης, ό.π., σελ. 76.
-52 -
Ο Νίκος Ψυρρούκης, όμως, υποστηρίζει ότι η πολιτική επιρροή των κομμουνιστών ηγετών
δεν είναι τόσο αποφασιστική ώστε να καθορίσει τις εξελίξεις33[15]. Αντίθετα, ο Αβραάμ
Μπεναρόγια ισχυρίζεται ότι «η απεργία του στρατού στο μέτωπο έλυσε τη μικρασιατική
τραγωδία»34[16].
Ο «Ριζοσπάστης» πάντως στις 12/7/1935 σε άρθρο του με τίτλο «μια επιφύλαξη» γράφει:
«Η Μικρασιατική Εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια
στα ζωτικότατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι’ αυτό κι εμείς όχι μόνο δε λυπηθήκαμε για την
αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε».
Ο παράγοντας που καθορίζει την στάση του ΣΕΚΕ είναι οι σχέσεις που αναπτύσσουν οι
μπολσεβίκοι με το κεμαλικό κίνημα. Ο παράγοντας αυτός αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση
της συγκεκριμένης πολιτικής του ελλαδικού κομμουνιστικού κινήματος.
Η συγκεκριμένη αντίληψη εξυπηρέτησης του νεαρού σοβιετικού κράτους οδηγεί τελικά στην
ενίσχυση του κινήματος των στρατο-γραφειοκρατών τούρκων εθνικιστών ενάντια στα
αυθεντικά κινήματα των λαών της Μικράς Ασίας. Η τραγωδία για το νεαρό ελλαδικό
κομμουνιστικό κίνημα είναι ότι αδυνατεί να δει τις όποιες σκοπιμότητες στις Σοβιετικές κινήσεις
στην εξωτερική ή στην εσωτερική πολιτική. Αντιμετωπίζει ιδεαλιστικά ακόμα και τους εξόφθαλμα
τακτικούς ελιγμούς της σοβιετικής κυβέρνησης και τους ανάγει σε ιδεολογικό δόγμα35[17].
Αυτή η αντιμετώπιση καταλήγει ουσιαστικά σε θέσεις υπεράσπισης των συνόρων της

Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σχηματοποιεί τα δραματικά γεγονότα της Μικρασίας σαν
σύγκρουση του ελληνικού ιμπεριαλισμού με το τούρκικο απελευθερωτικό κίνημα, και αγνοεί
ολοκληρωτικά τα δικαιώματα των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολής. Οι εγκατεστημένοι
από χιλιάδες χρόνια συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί της Ανατολής υποβιβάζονται σε «ελληνικές
παροικίες του εξωτερικού» για να δικαιολογηθεί ο βίαιος εκπατρισμός τους και αποσιωπούνται
τελείως οι γενοκτονίες που αρχίζουν απ’ το 191636[18] [σημ. δική μου: πολύ πριν «πατήσει στη
Σμύρνη ο "ελληνικός ιμπεριαλιστικός στρατός" και "προκαλέσει" "σφάζοντας αθώους Τούρκους" και
"καίγοντας χωριά οπισθοχωρώντας"»]
Ακόμη και σήμερα υποστηρίζεται με αρκετά κυνικό τρόπο ότι όλη η Μικρασιατική
χερσόνησος ήταν το καθαρά τουρκικό μέρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας:
«Η Συνθήκη (των Σεβρών) πρόβλεπε ακόμη, να μοιραστεί το καθαρώς τουρκικό τμήμα της
Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Με διάφορους νομικούς τύπους αποσπάσθηκαν από την Τουρκία σε
όφελος της Ελλάδας, η Σμύρνη με την τεράστια ενδοχώρα της, και όλο σχεδόν το τουρκικό έδαφος στην
Ευρώπη, με εξαίρεση την Κων/πολη... σε όφελος της Αρμενίας των ντασνάκων ένα μέρος από τις
33[15] Ψυρρούκης Νίκος, «Η Μικρασιατική Καταστροφή», Αθήνα, εκδ. Επικαιρότητα, 1982, σελ. 183.
34[16] Μπεναρόγια Αβραάμ, ό.π., σελ. 157, 34.

35[17] Σε προκήρυξη της «Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής για τις ομάδες των Κομμουνιστών
στρατιωτών του Μετώπου», διαβάζουμε: «...το κήρυγμα της μεγάλης αλήθειας που έρχεται βροντόφωνο
από κει πάνω – τη Σοβιετική Ρωσία – μας εσφυρηλάτησε την καρδιά...» («Το ΚΚΕ, Επίσημα κείμενα»,
ό.π., σελ. 115).
36[18] Τζιντζιλώνης Χρήστος, «Η Μικρασιατική Εκστρατεία και οι ευθύνες της ολιγαρχίας και των
κομμάτων της», Η Μικρασιατική Εκστρατεία, Αθήνα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1983, σελ. 54.
-53 -
ανατολικές επαρχείες της Ανατολίας και σε όφελος του αυτόνομου Κουρδιστάν ένα μέρος από την
Νοτιοανατολική Ανατολία»37[19].
Η Αριστερά της Ελλάδας δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τις πραγματικές διαστάσεις του
κοινωνικού ζητήματος στη Μικρά Ασία. Με την πολιτική της, ευλογεί λίγο-πολύ την εξόντωση των
ελληνικών πληθυσμών της Ανατολής από τους Τούρκους εθνικιστές38[20].
Αργότερα, όταν τα εξαθλιωμένα πλήθη των προσφύγων κατακλύσουν την Ελλάδα, η

Αριστερά θα αντιμετωπίσει τον πληθυσμό αυτό ως πηγή άντλησης στελεχών και μόνο. θα
συναινέσει στην επιχείρηση «εξόντωση της προσφυγικής μνήμης» που οργανώνει η εξουσία και
θα έχει ένα τεράστιο μέρος ευθύνης για την αποσιώπηση του Μικρασιατικού δράματος σε όλα
τα επίπεδα.
«Το κόμμα μας εκτέλεσε το Διεθνιστικό χρέος του καταγγέλοντας τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα
αυτού του πολέμου. Γιατί ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1919-1922 ήταν από την πλευρά της
Ελλάδος, ένας ΑΔΙΚΟΣ, ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ και ΑΡΠΑΧΤΙΚΟΣ πόλεμος»
(«Νέος Κόσμος» τεύχος Σεπτεμβρίου 1951).
Βλάσης Αγτζίδης
Ο Βλάσης Αγτζίδης ανήκει στην τρίτη προσφυγική γενιά με αναφορές στο μικρασιατικό Πόντο και στη Σμύρνη. Είναι
διδάκτορας ιστορίας με θέμα: Ο Ελληνικός Τύπος στη Σοβιετική Ένωση το μεσοπόλεμο. Βασικές σπουδές,
Μαθηματικά. Το βασικό επιστημονικό του αντικείμενο σήμερα είναι ο ποντιακός και ευρύτερα ο παρευξείνιος
ελληνισμός. Έχει επισκεφτεί αρκετές φορές την πρώην ΕΣΣΔ στους χώρους που κατοικεί η ελληνική μειονότητα και
δούλεψε σε ιστορικά αρχεία. Συνεργάστηκε για το θέμα της ελληνικής παρουσίας στον Εύξεινο Πόντο με το
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), το Πάντειο, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Πανεπιστήμιο Bordeaux
III.
Έχει εκδόσει πέντε βιβλία:
 Ποντιακός Ελληνισμός, από τη γενοκτονία και το σταλινισμό στην περεστρόικα (διδάσκεται στο ΑΠΘ)
 Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης του Πόντου
 Οί άγνωστοι Έλληνες του Πόντου και
 Πόντος, ένα ανοιχτό ζήτημα.
 Οι εθνικές εκκαθαρίσεις στον Πόντο: Πολιτικές προϋποθέσεις και τεχνικές εξόντωσης
Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την Ιστορία των Ελλήνων του Ευξείνου Πόντου (1995), καθώς
και με Εύφημο Μνεία (δις) του ΥΠΕΞ για τη συμμετοχή του στην επιχείρηση απεγκλωβισμού των Ελλήνων της
Αμπχαζίας απο την εμπόλεμη περιοχή (1993), και για την οργάνωση του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (1996).
Συνεργάζεται με τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο (Ελευθεροτυπία, Έθνος, Οικονομικός Ταχυδρόμος, Ελλοπία,
¶ρδην, Ιστορικά, Έρεισμα, Επίκαιρη (Κύπρος), Εθνικός Κήρυξ (Ν. Υόρκη), Υπέρ (Los Angeles), Ελληνική Διασπορά
(Τυφλίδα), Akropoli (Μόσχα), Journal of Refugee Studies (Οξφόρδη), Pogrom (Γερμανία) κ.α.) για θέματα που
αφορούν τον ποντιακό ελληνισμό. Τα δημοσιευμένα άρθρα του ξεπερνούν τα 200.
37[19] Λαζαρίδης Δημήτρης, «Ο ρόλος του ιμπεριαλισμού στην Μικρασιατική Καταστροφή», Η

Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή, Αθήνα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, σελ. 14.
38[20] Η πολιτική αυτή, που ξεκινούσε από τη στρεβλή εικόνα για την πραγματικότητα συνεχίστηκε και
αργότερα. Οι θέσεις του ΚΚΕ για «ανεξάρτητη Μακεδονία» και «ανεξάρτητη Θράκη» οδηγούν
το εργατικό κίνημα να παλεύει για θέσεις ολοφάνερα προδοτικές. Η πολιτική αυτή του ΚΚΕ εμπόδισε την
ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και περιόρισε σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητές του για
αποτελεσματική παρέμβαση στις κοινωνικές εξελίξεις. Βλ. σχετικά:
- Ελεφάντης Άγγελος, «Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης», Αθήνα, εκδ. Θεμέλιο, σελ.
38.
- «Το ΚΚΕ, Επίσημα κείμενα», ό.π., σελ. 42, 7.
- Λιβιεράτος Δημήτρης, «Κοινωνικοί αγώνες στην Ελλάδα», Αθήνα, εκδ. Κομμούνα, σελ. 111.
-54 -
ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡ. ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και μείς
Μεγάλη Ελλάδα. Γι αυτό, εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστοτσιφλικάδικη
ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε»!! («Ριζοσπάστης» 12-7-1935).
Χρειάζεσθε κι άλλην ομολογίαν της προδοσίας;
«Τα λαγκάδια και τα βουνά της Μικρασίας γεμίσανε απ' τα κορμιά των συναδέλφων μας. Τα
όρνια του ουρανού χορτάσανε με τις σάρκες μας. Μη μας μιλάτε άλλο για πατρίδες και
για εθνικές επαναστάσεις» («Εργατικός Άγων» 29-11-1920).
«Το κόμμα μας εκτέλεσε το Διεθνιστικό χρέος του καταγγέλοντας τον τυχοδιωκτικό
χαρακτήρα αυτού του πολέμου. Γιατί ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1919-1922 ήταν από
την πλευρά της Ελλάδος, ένας ΑΛΙΚΟΣ, ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ και ΑΡΠΑΧΤΙΚΟΣ πόλεμος» («Νέος
Κόσμος» τεύχος Σεπτεμβρίου 1951).
Κατά το ΚΚΕ η απελευθέρωσις της Ιωνίας ήτο άδικος, επιθετικός και αρπαχτικός πόλεμος,
όπως ακριβώς έλεγαν οι Τούρκοι. Ο «Ριζοσπάστης» (26 Νοεμβρίου 1929) μάλιστα απεκάλεσε
τον τραγικόν Εθνομάρτυρα Μητροπολίτην Χρυσόστομον Σμύρνης «πράχτορα της Ελληνικής
Μπουρζουαζίας»!
Και στο επίσημόν του όργανον («Νέος Κόσμος» τεύχος Σεπτεμβρίου 1957) το ΚΚΕ εδήλωνε:
«Το Κόμμα μας αψηφώντας την τρομοκρατία ανέπτυξε σοβαρή αντιπολεμική δράση στο
μέτωπο και στα μετόπισθεν κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο...».
Κατά το ΚΚΕ:
«Η Μεγάλη Ιδέα είναι εκείνη η οποία εκήρυξε δύο τινά ενάντια σ' όλα τα δοσμένα της
Ιστορίας και της Επιστήμης.
α) ότι η Νέα Ελλάδα αποτελεί απόγονο, κληρονόμο, και συνεχιστή της Αρχαίας Ελλάδας των
δουλοχτητών και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας του ασιατικού δεσποτισμού, και
β) ότι η Νέα Ελλάδα δεν μπορεί να ζήση μέσα στα στενά της όρια και ότι τη λύση για όλα τα
προβλήματα και όλες τις δυσκολίες της θα τη βρει στην πραγματοποίησι αυτού του σκοπού,
δηλαδή να ξαναφκιάση την «ελληνική» Αυτοκρατορία που δεν υπήρξε ποτέ».
Νικ. Ζαχαριάδη: «Ιστορία του ΚΚΕ» (Εισαγωγή §3) και περαιτέρω (§8) ο αρχηγός του ΚΚΕ
ισχυρίζεται ότι η Μεγάλη Ιδέα:
α) «Είναι ο θεωρητικός μανδύας που η αστοτσιφλικάδικη αντίδραση φόρεσε στην πολιτική της
για να εξαπάτηση και παρασύρη πιο εύκολα τον Ελληνικό λαό».
β) «Σαν θεωρία και σαν πράξη συγκροτεί ολόκληρο το οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και
πνευματικό σύστημα της αστοτσιφλικάδικης αντίδρασης από τότε που κυβερνά τον τόπο,
δηλαδή από τότε που υπάρχει Νέα Ελλάδα μέχρι τις μέρες μας».
Δηλαδή η Μεγάλη Ιδέα, η οποία ενέπνευσε το 1912-13 ήτο «σύστημα της αστοτσιφλικάδικης
αντίδρασης»! Προσέξατε πόσον ενοχλεί το ΚΚΕ η Ελληνική Αυτοκρατορία που «δεν υπήρξε
ποτέ»!!
http://books.agiasofia.gr/book.php/people_forget_what_means_left.gr.html.zip/the_betrayal.html
-55 -
Η προδοσία της Μακεδονίας-Θράκης

Το Τρίτον Συνέδριον του ΚΚΕ (26 Νοεμβρίου - 3 Δεκεμβρίου 1924) διεκήρυξε επισήμως το σύνθημα
της «ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και της ενιαίας και ανεξάρτητης Θράκης». Το
σύνθημα αυτό, οι κουκουέδες το υπεστήριζαν μέχρι το 1945, οπότε ο Ζαχαριάδης το απεκήρυξε
(«Ριζοσπάστης» 24 Οκτωβρίου 1945) όχι από όψιμον πατριωτισμόν, αλλά από πολιτική τακτική, διότι το
ΚΚΕ έβλεπε τας δυσμενείς λαϊκάς αντιδράσεις που προεκάλει.
Ωστόσον, παρά την αποκήρυξιν, ο Ν. Ζαχαριάδης στο παρελθόν είχε ζητήσει τον αποχωρισμον της
Μακεδονίας από την Ελλάδα και «τον σχηματισμό αυτοτελούς κράτους» («Ριζοσπάστης» 27
Ιανουαρίου 1925). Επί πλέον, ο Ν. Ζαχαριάδης εις έκκλησίν του προς τα μέλη του ΚΚΕ («Ριζοσπάστης»
1 Μαρτίου 1931) επανέλαβε την εθνοπροδοσίαν περί αποχωρισμού της Μακεδονίας και Θράκης από την
Ελλάδα και υπεστήριξε «την εθνικοαπελευθερωτικήν πάλην των λαών που καταπιέζονται από
τους Έλληνες»!! (όρα και εις έκδοσιν της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936» β' έκδ. Αθ.
1946 σελ. 24).
Ακόμη, η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1934) καθώρισε ως υποχρέωσιν του ΚΚΕ:
«να αγωνισθεί για την εθνική αυτοδιάθεση μέχρις αποχωρισμού των καταπιεζομένων
Μακεδόνων και Θρακών και να συνεργασθεί δια τον σκοπόν αυτόν με τας Βουλγαρικάς
οργανώσεις της εσωτερικής επαναστατικής μακεδόνικης οργάνωσης (ενωμένης) και της
θρακικής επαναστατικής οργάνωσης». («Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», σελ. 201, 205, 206,
212).
Επίσης, στο 5ον Συνέδριον του ΚΚΕ (Μάρτιος 1934) διεκηρύχθη ότι «οι εθνικές μειονότητες
καταπιέζονται αφόρητα από τους Έλληνες ιμπεριαλιστές»!!. Ειδικά δια τους Μακεδόνες το ΚΚΕ
απεφάσισε την «υποστήριξη και ενίσχυση των εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων των εθνικών
μειονοτήτων και την στερέωση των δικών μας θέσεων μέσα σ' αυτές... την αναγνώριση στις
μειονότητες αυτές του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού...
Το ΚΚΕ πρέπει να παλαίψει αποφασιστικά για την καταπολέμηση του ελληνικού μεγαλοεθνισμού
και τις εκδηλώσεις του μέσα στις γραμμές του και για την διεθνιστική διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων
εργατών και αγροτών» («Πέντε Χρόνια Αγώνες 1931-1936», σελ. 225).
Άλλως τε ο Ν. Ζαχαριάδης εις άρθρον του δημοσιευθέν στο περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός» (τεύχος
Δεκ. 1948) υπεστήριξε την δημιουργίαν ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους και στη συνέχεια η 5η
Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1949) έκανε ομοφώνως δεκτήν την εισήγησι δια την δημιουργία
ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους. Ιδού το κείμενον, το οποίον εξέδωσε το ΚΚΕ εις έντυπον υπό τον
τίτλον: «Η Ελλάδα στο δρόμο προς τη νίκη, μπροστά στην αποφασιστική καμπή» (σελ. 20-21).
«Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδόνικος (σλαβομακεδονικός) λαός τα έδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά
με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμόν. Δεν πρέπει να υπάρχει
καμμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε. και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδόνικος
λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάσταση του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το
αίμα του για να την αποχτήσει. Παράλληλα το ΚΚΕ πρέπει ριζικά να βγάλει απ' τη μέση όλα τα εμπόδια,
να χτυπήσει όλες τις μεγαλοελλαδίτικες σωβινιστικές εκδηλώσεις και τα έργα που προκαλούν
δυσαρέσκεια και δυσφορία μέσα στο μακεδονικό λαό και έτσι βοηθούν τους διασπαστές στην προδοτική
δράση τους, ενισχύουν το έργο της αντίδρασης».
Τας προαναφερθείσας προδοτικάς θέσεις του ΚΚΕ του 1924 και 1949 περί ανεξαρτησίας της Μακεδονίας
προσεπάθησε να δικαιολόγηση ο Ηλίας Ηλιού («Αυγή» 4 Δεκ. 1954) λέγων, ότι τότε η Μακεδονία
«είχεν ανάμικτον πληθυσμόν»!
Ο Γιάννης Πετσόπουλος, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και αντιπρόσωπος του στην 4ην Συνδιάσκεψιν της
Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας (Ιούνιος 1922) αποκαλύπτει, ότι το Κομμουνιστικόν Κόμμα
της Βουλγαρίας, διά του Γραμματέως του Βασίλη Κολλάρωφ εζήτησε το πρώτον να διακηρυχθή η
αυτονομία της Μακεδονίας και της Θράκης, άλλα δεν έγινε δεκτή η πρότασίς του, διότι το θέμα ήτο
έκτος ημερησίας διατάξεως. Δια περισσότερα εις «Ριζοσπάστην» (3 Ιουλίου 1922).
-56 -
-57 -
Εϊδικώτερον ο Πετσόπουλος στο βιβλίον του: «Τα πραγματικά αίτια της διαγραφής μου από το
ΚΚΕ» (Αθ. 1946 σελ. 47) γράφει:
«Στην Ολομέλεια της Κ.Ε. της Βαλκανικής Ομοσπονδίας στη Σόφια, το Μάη τον 1922, τέθηκε το ζήτημα
της αυτονομίας της Μακεδονίας και Θράκης, που έθεταν οι Βούλγαροι σύντροφοι από σκοπιμότητες, που
βέβαια γι αυτούς ήταν σοβαρές. (Εξηγούσαν δηλαδή ότι τα συνθήματα αυτά, δημιουργώντας ελπίδες για
τους Βουλγάρους πρόσφυγες επανόδου στα μέρη που εγκατέλειψαν, θα τους έφερναν προς το κόμμα
και θα εμπόδιζαν να πάνε με τους κομιτατζήδες). Εγώ, πιστεύοντας πως το κόμμα μας δεν
μπορούσε να υψώσει συνθήματα που είχαν ρίξει οι διάφορες βουλγαρικές αστικές
Κυβερνήσεις μετά την ήττα της Βουλγαρίας στα 1913, χωρίς να κινδυνεύσει να συντριβεί από το
βάρος της κατηγορίας, πως είχε μπει στην υπηρεσία των, και, βρίσκοντας πως οι σκοπιμότητες της
ύπαρξης του Ελληνικού και Σερβικού Κ. Κόμματος ήταν ανώτερες από εκείνες που έθεταν οι Βούλγαροι
σύντροφοι για το δικό τους ισχυρότατο τότε Κόμμα, ζήτησα, σαν εκπρόσωπος του Κόμματος, αναβολή,
για να φέρω το ζήτημα στην Ολομέλεια της Κ.Ε. στην Αθήνα, μόλις γυρίσω. (Η δική μου γνώμη, την
οποία και δεν τους είπα, ήταν τότε, πως για το ζήτημα των μειονοτήτων Μακεδονίας και Θράκης, θα
έπρεπε να βρεθούν άλλες λύσεις, μέσα στο πλαίσιο της Βαλκανικής Ομοσπονδίας, και να διατυπωθούν
ανάλογα συνθήματα για όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Βαλκανικής). Με την πρόταση μου
συμφώνησαν ο Σέρβος αντιπρόσωπος και ο Ρουμάνος.
Το ζήτημα αναβλήθηκε για την άλλη διάσκεψη του γραφείου της Βαλκανικής Ομοσπονδίας. Εδώ στην
Αθήνα, η ΚΕ. ομόφωνα ενέκρινε τη στάση μου. Μα λίγο μετά που έφυγα από το Κόμμα, και όταν
ήμουνα στη Γερμανία, η καινούργια διοίκηση του κόμματος υιοθέτησε το σύνθημα».
Ο Πετσόπουλος στο βιβλίον του «Τα εθνικά ζητήματα και οι Έλληνες κομμουνισταί» (Αθ. 1946, σελ. 31-
32) μας πληροφορεί ότι:
«..."Ετσι έγινε με το σύνθημα της «αυτονομίας της Μακεδονίας» που και πάλι ο σ. Β. Κολλάρωφ,
τότε σαν γραμματέας του Κ.Κ. της Βουλγαρίας, έθεσε μπροστά στην Ολομέλεια του Γραφείου της
Βαλκανικής Ομοσπονδίας, που συνήλθε το Μάη του 1922, στη Σόφια. Σ' εμένα έτυχε και τότε, σαν
γραμματέα του ΚΚΕ και αντιπρόσωπο του σ' εκείνη την Ολομέλεια, να του απαντήσω. Και απέκρουσα
την πρόταση του, έχοντας με το μέρος μου και το Σέρβο και το Ρουμάνο αντιπρόσωπο. Υποστήριξα πως
τα Κομμουνιστικά Κόμματα των άλλων Βαλκανικών χωρών δεν μπορούν να υιοθετήσουν τα συνθήματα
που οι Βουλγαρικές αστικές κυβερνήσεις έρριχναν από την επόμενη της ήττας του 1913, την ώρα που
στην Ελληνική και Σερβική Μακεδονία δρούσαν εκατοντάδες συμμορίες κομιτατζήδων,
έξοπλιζόμενες και συντηρούμενες από αυτές τις κυβερνήσεις, και πως η σκοπιμότητα ύπαρξης του
Ελληνικού και Σερβικού Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν ανώτερη από τις σκοπιμότητες, που μας
παρουσίαζε ο σ. Κολλάρωφ για το ισχυρότατο βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Η στάση μου
εγκρίθηκε ομόφωνα από την Κ.Ε. του Κόμματος μας.
Η υιοθέτηση του συνθήματος εκείνου από τις διάδοχες ηγεσίες του ΚΚΕ, αργότερα είχε σαν αποτέλεσμα
για το Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα να παραδέρνει έπι 12 ολόκληρα χρόνια κάτω από τις φοβερές
συνέπειες αυτής της παρέκκλισης, ώσπου το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος αναγκάστηκε
να καταργήσει αυτό το σύνθημα».
Εν πάση περιπτώσει, στο επίσημο θεωρητικό όργανο του ΚΚΕ, στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση»
(τεύχος Φεβρουαρίου 1924, σελ. 55-56) δημοσιεύονται τα έξης προδοτικά:
«Τα ιστορικά ντοκουμέντα δεν μπορούν για μας να παίζουν ρόλον σοβαρόν εις το ζήτημα λύσεως του
προβλήματος των εθνικών μειονοτήτων... Υπό την έννοιαν απελευθερώσεως ομόαιμων αδελφών
εκρύπτετο και κρύπτεται ακόμη η υποδούλωσις και εκμετάλλευσις του Μακεδόνικου και
Θρακικού λαού. Από τον πόλεμο του 1912, ο Μακεδόνικος λαός έχασε την ενότητα του. Απελυτρώθη
από τον Τούρκο αγά και βέη, διά να υποδουλωθή εις τους Έλληνας, Βουλγάρους και Σέρβους
μεγαλέμπορους, βιομηχάνους και τσιφλικάδες, οι οποίοι εμοιράστηκαν μεταξύ τους τη Μακεδονία προς
εκμετάλλευσιν. Σήμερα, εις την υπό της Ελλάδος κατεχομένην Μακεδονίαν, κατοικούν επίσης απ' όλες
τις προαναφερθείσες εθνικότητες, Έλληνες, Βούλγαροι, Τούρκοι, Σέρβοι, Κουτσοβλάχοι, Αλβανοί,
Εβραίοι και Αρμένιοι. Οι Έλληνες είναι περισσότεροι (πλειοψηφία) από μια εκάστη εθνικότητα χωριστά,
αλλά είναι ολιγώτεροι (μειοψηφία) από όλους μαζί. Έτσι, από το 1913 μέχρι σήμερα, την Ελληνική
Μακεδονία τη διοικούσε η Ελληνική μειοψηφία τρόπον τινά κυριαρχούσα επι των άλλων εθνικοτήτων.
Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, με την εδώ δηλαδή έλευση των προσφύγων της Θράκης και Μ.
Ασίας και την εκδίωξη των Τούρκων, καθώς και με την ανταλλαγήν των Βουλγάρων της Μακεδονίας με
τους Έλληνες της Βουλγαρίας, καταβάλλεται προσπάθεια ώστε οι Έλληνες να είναι πραγματική
-58 -
πλειοψηφία στη Μακεδονία και απέναντι όλων των άλλων μειονοτήτων που μένουν. Πρόκειται δηλαδή
περί βίαιου εξελληνισμού της Ελληνικής Μακεδονίας... Το ίδιο έγινε και στη Θράκη.
...Οι κεφαλαιοκράτες όλων των Βαλκανικών κρατών, μάχονται αναμεταξύ των ποιος θα εκμεταλλευθή
περισσότερον τον Θρακικό και Μακεδονικό λαό και γι αυτό δεν μπορούν να συμφωνήσουν για να του
δώσουν δικαιώματα για να ζήσει συμφιλιωμένος χωρίς καμμιά διάκριση μεταξύ φυλών, εθνικοτήτων,
θρησκευμάτων κλπ.
Το προλεταριάτο όμως της Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και όλης της Βαλκανικής, οι φτωχοί των
χωρών αυτών, οι εργάτες και οι αγρότες, που δεν έχουν καμμιά διαφορά μεταξύ τους, γιατί όλους τους
εκμεταλλεύονται χωρίς εξαίρεση εθνικοτήτων, είναι εκείνο που μονάχα μπορεί να εξασφαλίσει την
φιλική συμβίωση όλων των εθνικοτήτων της Θράκης και Μακεδονίας, εγκαθιστώντας σ' αυτές καθώς και
σε όλη τη Βαλκανική μια Κυβέρνηση δική τους, μια Κυβέρνηση από εργάτες και αγρότες, μια
εργατοαγροτική Κυβέρνηση σ' ολόκληρη τη Μακεδονία και σ' ολόκληρη τη Θράκη».
Αυτή η πρόστυχος θεωρία του βιαίου εξελληνισμού της Μακεδονίας υποστηρίζεται και σήμερα από
ανιστόρητους κομμουνιστάς και δυστυχώς τα βιβλία των χρηματοδοτούνται από το κράτος και μάλιστα
εκδίδονται από υπουργεία!
Στο διάστημα 17 Ιουνίου - 8 Ιουλίου συνέρχεται στην Μόσχα το 5ον Συνέδριον της Κομμουνιστικής
Διεθνούς (Κ.Δ.) όπου ελήφθη απόφασις δια την ενιαίαν ανεξάρτητον Μακεδονίαν και Θράκην,
όπως διεκήρυξε η 6η Συνδιάσκεψις της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας. Στο Συνέδριον της
Κ.Δ. μετείχε το ΚΚΕ με τους αντιπροσώπους του Παντελή Πουλιόπουλο και Σεραφείμ Μάξιμο.
Στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (τεύχος Οκτωβρίου 1924 σελ. 348-349), εδημοσιεύθη η απόφασις
της Κ.Δ. περί της Μακεδονίας και Θράκης, που έχει ως εξής:
«ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ»
1. Τα ζητήματα της Μακεδονίας και Θράκης, είναι από δέκα χρόνια τώρα η αιτία ακαταπαύστων
αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδος και της Γιουγκοσλαβίας και
ένα μέσον ιμπεριαλιστικής πολιτικής μέσα στα Βαλκάνια.
Ο τελευταίος ιμπεριαλιστικός πόλεμος του 1914-1918 στα Βαλκάνια, που τέλειωσε με την οικονομική
κατερείπωση, την πολιτική υποδούλωση και το μοίρασμα της Μακεδονίας και της Θράκης μεταξύ
της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδος και της Βουλγαρίας, περιέπλεξε ακόμη περισσότερο το εθνικό ζήτημα
και έκανε πιο βαθύ το μίσος μεταξύ των λαών.
Το μοίρασμα της Μακεδονίας μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδος και της Βουλγαρίας, ενίσχυσεν
ακόμα περισσότερο τον πόθο των Μακεδόνων στα διάφορα κομμάτια της διαμελισμένης των πατρίδος
προς την συνένωση και την αποκατάσταση μιας Μακεδονίας ενιαίας και ανεξάρτητης.
Ο ίδιος πόθος για μια ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη συνενώνει το Θρακικό λαό, που έχει
κατατεμαχισθή σε τρία μέρη, από την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Βουλγαρία.
2. Η κατάσταση αυτή κάνει ώστε το Μακεδόνικο και Θρακικό ζήτημα να αποτελούν ένα ενιαίο και
σοβαρώτατο πρόβλημα, το οποίον η Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία πρέπει να αγωνισθή να το
λύση με το πνεύμα της αναπτύξεως της προλεταριακής επαναστάσεως στα Βαλκάνια.
Το Συνέδριο διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι η ΥΙ Βαλκανική Συνδιάσκεψη έδωσε για το ζήτημα αυτό μια
ορθή στο σύνολο λύση, που έχει πρωτεύουσα σημασία.
3. Το Συνέδριο, παραδέχεται ότι τα συνθήματα που διατύπωσε η Βαλκανική Ομοσπονδία: «Ενιαία

και ανεξάρτητη Μακεδονία», «ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη», είναι τελείως ορθά και αληθινά
επαναστατικά.
Τα συνθήματα της αυτονομίας διαφόρων Τμημάτων της Μακεδονίας και της Θράκης εντός των ορίων
ενός από τα αστικά κράτη, που τεχνητά δημιούργησε η συνθήκη των Σεβρών και οι άλλες
ιμπεριαλιστικές συνθήκες, πρέπει να παραμερισθούν, διότι είναι οππορτουνιστικά και υποβοηθούνε μια
-59 -
-60 -
συνεννόηση των πλουσίων στοιχείων του Μακεδονικού και Θρακικού πληθυσμού, μαζί με τις κυρίαρχες
τάξεις των κρατών αυτών για την κοινωνική και εθνική καταπίεση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της
Μακεδονίας και της Θράκης.
Το συνέδριο υπογραμμίζει συγχρόνως ότι ο επαναστατικός αγώνας του Μακεδόνικου και Θρακικού λαού,
για την εθνική και οικονομική του χειραφέτησι, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός, παρά μόνον όταν
θα διεξαχθή από συμφώνου με τους επαναστατικούς εργάτες και χωρικούς κάθε μιας Βαλκανικής χώρας.
Τα Κ.Κ. της Βαλκανικής και η Βαλκανική Ομοσπονδία, οφείλουν να υποστηρίξουν με όλη τους τη
δραστηριότητα το εθνικό επαναστατικό κίνημα των καταπιεζομένων λαών της Μακεδονίας και της
Θράκης για τη δημιουργία ανεξαρτήτων δημοκρατιών.
Η Β.Κ.Ο. συντονίζει και διευθύνει τη δράση των Κ.Κ. των διαφόρων Βαλκανικών χωρών σε ό,τι άφορα
το εθνικό ζήτημα και εντελώς ιδιαίτερα το ζήτημα της Μακεδονίας και της Θράκης».
Έτσι, οι κουκουέδες μας επρόδωσαν την Μακεδονίαν και την Θράκην και δια να μη σας μένει η
παραμικρά αμφιβολία, μεταφέρω εδώ την απόφασιν του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ (26 Νοε. - 3
Δεκ. 1924) όπου διακηρύσσονται με τον επισημότερο τρόπο τα έξης προδοτικά:
«Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία... καταπιέζει τις εθνικές
μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη... η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος
του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδόνικη και
θρακική χώρα στην υποταγή της. Δίχως την καταπίεση του μακεδονικού και θρακικού λαού, δίχως την
καταπίεση των ξένων εθνών, της είναι αδύνατο να δυναμώσει επάνω μας τον κοινωνικό της ζυγό. Η
ντόπια μπουρζουαζία είναι εθνικός δυνάστης και καταπιεστής του μακεδονικού και θρακικού
λαού και συγχρόνως ο κοινωνικός δυνάστης της εργατικής τάξεως και των φτωχών αγροτικών και
προσφυγικών μαζών. Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που
βαρύνει στη Μακεδονία και στη Θράκη, δεν μπορούμε να τσακίσουμε τον κοινωνικό ζυγό της ίδιας
μπουρζουαζίας που βαρύνει επάνω σε μάς. Δεν μπορούμε αλλιώτικα να γλιτώσουμε από τους
κατακτητικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ξεσπούν εις βάρος μας εν όσω εξακολουθεί η
σημερινή κατάσταση του διαμελισμού και της καταπιέσεως της Μακεδονίας και Θράκης από τη
Βαλκανική και Τουρκική μπουρζουαζία.
Να γιατί αγωνιζόμαστε εναντίον των εξοπλισμών, εναντίον των πολέμων που προετοιμάζει η
κεφαλαιοκρατία, εναντίον της εθνικής καταπιέσεως και του βιαίου εκπατρισμού. Να γιατί αγωνιζόμαστε
για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική
τους ύπαρξη...
Ζήτω η εργατοαγροτική επανάσταση της Βουλγαρίας! Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και

Θράκη!
Ζήτω η Ομοσπονδία των Βαλκανικών εργατοαγροτικών δημοκρατιών!
Ζήτω η Παγκόσμιος Προλεταριακή επανάσταση.
Αθήναι 3 Δεκεμβρίου 1924

Το Προεδρείο»
Τα εφιαλτικά αυτά κείμενα μπορείτε να τα διαβάσετε στον «Ριζοσπάστην» (14 Δεκ. 1924) και στην
κομμουνιστικήν έκδοσιν: «Το ΚΚΕ από το 1918 έως το 1926» (Αθ. 1947, σελ. 343-345).
Στην πράξιν αμέσως το ΚΚΕ ήρχισε να προπαγανδίζει υπέρ της ανεξαρτήτου Μακεδονίας και Θράκης. Ο
Γραμματεύς του τρίτου εκτάκτου συνεδρίου του ΚΚΕ, Π. Πουλιόπουλος, εις ενυπόγραφον άρθρον του
στον «Ριζοσπάστην» (14 Δεκ. 1924) με τίτλον: «Το Μακεδόνικο ηφαίστειο» γράφει:
«Οι Μακεδόνες εργάτες και χωρικοί, αδιακρίτως καταγωγής, κάτω από το ζυγό της Βαλκανικής
μπουρζουαζίας που τους μοιράστηκε, παρ' όλες τις προσπάθειες των διαφόρων εθνικιστικών
προπαγανδών, εξακολουθούν να συνδέονται μεταξύ τους με κοινή συνείδηση.
-61 -
-62 -
Ποθούνε και αγωνίζονται να ξαναενώσουν τα τρία τμήματα της διαμελισμένης των πατρίδος και
να αποχτήσουν ενιαία και κρατική ανεξάρτητη ύπαρξη. Το ίδιο συμβαίνει και με το Θρακικό
λαό, ο οποίος είναι διαμοιρασμένος από την Τουρκική, Βουλγαρική και Ελληνική μπουρζουαζία. Ο
απελευθερωτικός αγώνας των καταπιεζομένων λαών της Μακεδονίας και Θράκης, είναι αγώνας κατά του
ιμπεριαλισμού και της υποτελούς του Βαλκανικής μπουρζουαζίας».
Προσέτι η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαίων Ελλάδος (Ο.Κ.Ν.Ε.) εκυκλοφόρησε κοινή διακήρυξη

με την Κομμουνιστική Νεολαία της Βουλγαρίας, που συνέταξε ο Ζαχαριάδης, ως καθοδηγητής της
Ο.Κ.Ν.Ε. Στην προκήρυξη που εδημοσιεύθη εις «Ριζοσπάστην» (27 Ιουν. 1925) αναφέρονται τα
ακόλουθα:
«ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ

ΑΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΝΕΟΛΑΙΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
Προς: Την Εργατική και Αγροτική Νεολαία της Βουλγαρίας και της Ελλάδος.
Προς: Τη Μακεδονική και Θρακική Νεολαία.
Προς: Την Προσφυγική Νεολαία όλων των εθνοτήτων της Βουλγαρίας και Ελλάδος.
Νέοι Εργάτες και Αγρότες,
Κατά τους τρεις αιματηρούς τυχοδιωκτικούς Βαλκανικούς πολέμους, κατά τον πόλεμον μεταξύ των
Συμμάχων (1913), τον παγκόσμιο πόλεμο, καθώς και κατά την αιματηρή τυχοδιωκτική εκστρατεία
των Ελλήνων ληστών (σημ!..) στη Μικρά Ασία, εσφαγιάστηκαν και σακατεύτηκαν χιλιάδες επί
χιλιάδων νέοι εργάτες και αγρότες.
Ύστερα οι καπιταλιστές και οι δήμιοι των λαών και αι Κυβερνήσεις των έκλεισαν ειρήνη. Η ειρήνη όμως
αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας νέος αιματηρός και θανατερός πόλεμος για τους λαούς της Νοτίου
Βαλκανικής και για τη νεολαία τους. Οι Βούλγαροι και οι Έλληνες καπιταλιστές, εθνικιστές, οι οποίοι
είναι υπηρέτες των Αγγλογάλλων τραπεζιτών, υπέγραψαν ύστερα από το κλείσιμο της ειρήνης μια
συμφωνία, τη λεγομένη «εκουσία» μετανάστευση των εθνικών μειονοτήτων της Ελλάδος και της
Βουλγαρίας. Τον περασμένο Οκτώβριο π. έτους η συμφωνία αυτή αντικαταστάθηκε δια μέσου της
Κοινωνίας των Εθνών από μια άλλη η οποία δεν διαφέρει κατά τίποτε από την πρώτη.
Η συμφωνία αυτή είναι μία «ειρηνική» συνέχιση των αιματηρών πολέμων στη Βαλκανική χερσόνησο.
Στη Βουλγαρία κάθε μέρα φτάνουν πρόσφυγες από τη Μακεδονία και τη Θράκη, των οποίων τα σπίτια
και τα χωράφια αρπάχτηκαν από την Ελληνική μπουρζουαζία.
Η κατάσταση είναι τόσο αφόρητος, ώστε η Μακεδονική και Θρακική Νεολαία εσχημάτισε τις
εθνικοεπαναστατικές Οργανώσεις, για να αγωνισθή έτσι υπέρ της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των
λαών της.
Ο Μακεδόνικος και Θρακικός λαός διεξάγουν έναν επαναστατικό αγώνα για την ελευθερία και
την ανεξαρτησία τους, αυτός ο αγώνας γίνεται με το δίκαιο του πλήρους αυτοκαθορισμού, μέχρι
πλήρους αποχωρισμού από την Βουλγαρία, Ελλάδα, Τουρκία και Γιουγκοσλαβία και του σχηματισμού
αυτοτελών κρατών.
Τα κομμουνιστικά κόμματα της Βουλγαρίας και Ελλάδος, συνδεδεμένα με τα κομμουνιστικά

κόμματα των άλλων Βαλκανικών λαών, υποστηρίζουν πλήρως τον αγώνα αυτόν του
Μακεδόνικου και Θρακικού λαού, τον αγώνα των επαναστατικών τους οργανώσεων.
Εμείς οι κομμουνιστές νέοι της Ελλάδος και Βουλγαρίας, σας καλούμε εσάς, τους Βουλγάρους και
Έλληνας εργάτες και εργάτριες την ώρα αυτή του σκληρού αγώνα, να υποστηρίξετε με όλας τας
δυνάμεις, το εθνικό επαναστατικό κίνημα στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
της Ομοσπονδίας των Κομ. Νεολαιών της Βουλγαρίας
της Ομοσπονδίας των Κομ. Νεολαιών της Ελλάδος»
-63 -
Παρά τας εμφανείς προδοσίας η Κ.Δ. δεν είναι ικανοποιημένη. Ζητεί δράσιν. Δι' αυτό στέλλει στην
Ελλάδα τον Εβραίον Στάινχαρτ (Ψευδώνυμον Γκούμπερ) δια να κάνη υποδείξεις και να υποβάλη
έκθεσιν στην γραμματείαν της Κ.Δ. στην εκτελεστικήν επιτροπήν της οποίας ήτο μέλος. Ο εβραίος ήλθεν
εδώ τέλος Ιανουαρίου 1930, παρηκολούθησε την 3ην Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ και υπέβαλε την
έκθεσίν του, την οποίαν ανεδημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» (20 Ιουνίου 1930).
Εκεί διαβάζομεν:
«[Το ΚΚΕ έδειξε] παθητικότητα στο εθνικό ζήτημα. Μέχρι σήμερα το Κόμμα δεν έκανε πραχτική
δουλειά μέσα στις εθνικές καταπιεζόμενες εθνότητες, έμενε ικανοποιημένο μόνο με τη θέση του
συνθήματος της «ανεξάρτητης και ενιαίας Μακεδονίας και Θράκης» σ όλα τα επίσημα κομματικά
ντοκουμέντα, εμείς όχι μόνο πρέπει να υποστηρίξουμε τους αγώνες των εθνικώς καταπιεζομένων, αλλά
και να ξεσηκώνουμε τις εθνικώς καταπιεζόμενες μάζες για την τέτοια πάλη, να οργανώνουμε
αυτόν τον αγώνα, να τον καθοδηγούμε προσπαθώντας να τον σμίγουμε με τον αγώνα της εργατικής
τάξης. Αυτό σημαίνει ότι εμείς πρέπει να οργανώσουμε εθνικό επαναστατικό κόμμα.
Το ΚΚΕ έμεινε μακριά από την επαναστατική εθνικοαπελευθερωτική πάλη των λαών που
καταπιέζονται από τους έλληνες. Δεν προσπάθησε να πάρη στα χέρια, να σταθεροποιήσει με
οργανωτικά μέτρα την τεράστια συμπάθεια που απολαμβάνει το κομμουνιστικό κίνημα ανάμεσα στις
καταπιεζόμενες εθνότητες (μακεδόνες, τούρκοι, αλβανοί, εβραίοι), πράγμα που διευκόλυνε το σκοπό της
μπουρζουαζίας όσον αφορά την αποξένωση των κομμουνιστών και την τρομοκρατία κατά των
επαναστατικών μαζών των καταπιεζομένων εθνικοτήτων.
Το κομμουνιστικό κόμμα, δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε να το κάνει, κατά του κύματος του σκαιού
αντισημιτισμού και του ερεθισμού κατά των άλλων λαών (τούρκων, μακεδόνων), δεν ξεσκέπασε το
βάθος αυτής της πολιτικής της μπουρζουαζίας.
Το κόμμα οφείλει χωρίς αναβολή, να διεξάγει τον αγώνα για το δικαίωμα της ελεύθερης
αυτοδιάθεσης των εθνών, φτάνοντας και μέχρις αποχωρισμού, κατά της εθνικής καταπίεσης
και του εκδιωγμού των μακεδόνων και τούρκων, πρέπει να εξηγήσει πλατειά και συστηματικά, το
πρόγραμμα της κομμουνιστικής διεθνούς στο εθνικό ζήτημα.
Η δουλειά του κόμματος πρέπει να συνδέεται με την καθημερινή πάλη όλων των εργατών και αγροτών,
πράγμα που θα επιτρέψει το πιο εύκολο ξεσκέπασμα της μπουρζουαζίας, που στη δράση ανάμεσα στους
εργαζομένους καθοδηγείται από την αρχή «διαίρει και βασίλευε». Το Κόμμα πρέπει να λάβει μέτρα για
να τραβήξει αμέσως στις γραμμές τον τους καλύτερους εργάτες των πόλεων, του χωριού, τα καλύτερα
στοιχεία των αγροτών, των καταπιεζομένων εθνικοτήτων και για να υποστηρίζει με όλα τα μέσα το
εθνικοεπαναστατικό κίνημα».
Τας απόψεις αυτάς ενίσχυσε με ειδικόν φυλλάδιον, που εξέδωσε το 1934 ο αρχικομμουνιστής Γιάννης
Ζέβγος, υπό τον τίτλον: «Γιατί η επανάσταση στην Ελλάδα θα άρχίση σαν αστικοδημοκρατική» (σελ.
32). Ο Ζέβγος αναλύει την εθνοπροδοσίαν της Μακεδονίας και Θράκης δια της εφαρμογής των αρχών
του Μαρξισμού-Λενινισμού και γράφει επακριβώς:
«Η λύση του εθνικού ζητήματος είναι επίσης πρόβλημα της αστικοδημοκρατικής επανάστασης που η
Ελληνική μπουρζουαζία όχι μόνο δεν το λύνει, παρά το περιπλέκει πιο πολύ. Στη Μακεδονία και
Θράκη υποδούλωσε ξένες εθνότητες και για να σταθεροποιήσει εκεί την κυριαρχία της ξεσπίτωσε και
κατέστρεψε ενάμισυ εκατομμύριο πρόσφυγες. Για να απλώσει τις καταχτήσεις της στη Μακεδονία
και Θράκη ετοιμάζει γοργά τον καινούργιο πόλεμο. Το ΚΚΕ υποστηρίζει με όλες του τις δυνάμεις
το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των πληθυσμών Μακεδονίας-Θράκης ως τον αποχωρισμό τους,
σε ξεχωριστό κράτος. Είναι η αρχή του Μάρξ Λένιν και το κόμμα μας την ακολουθεί με
συνέπεια.»
Και φθάνομεν στο Συνέδριον του ΚΚΕ (Μάρτιος 1934) οπού το προδοτικόν κόμμα αποφασίζει («Πέντε
χρόνια αγώνες του ΚΚΕ 1931-36» σελ. 225):
«Οι εθνικές μειονότητες.
8. Η υποστήριξη και ενίσχυση των εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων των εθνικών μειονοτήτων και η
στερέωση των δικών του οργανωτικών θέσεων μέσα σ' αυτές, δίπλα στην καθημερινή του πάλη για όλα
-64 -
τα ζητήματα και τα πιο ελάχιστα των εθνικών μειονοτήτων, που παλεύουν ενάντια στην εθνική,
οικονομική και κοινωνική καταπίεση της αστικοτσιφλικάδικης Ελλάδας και η αναγνώριση στις
μειονότητες αυτές του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού,
θα επιτρέψει στο ΚΚΕ να κερδίσει την εμπιστοσύνη των καταπιεζομένων μειονοτήτων και να τις κάνει
συμμάχους του προλεταριάτου στην επερχόμενη επανάσταση στη χώρα μας. Το ΚΚΕ πρέπει να
παλέψει αποφασιστικά για την καταπολέμηση του ελληνικού μεγαλοεθνισμού και τις
εκδηλώσεις του μέσα στις γραμμές του και για τη διεθνιστική διαπαιδαγώγηση των ελλήνων εργατών και
αγροτών.»
Δια τας δήθεν εθνικάς μειονότητας (επρόκειτο περί εισβαλόντων ξένων εις Ελληνικά εδάφη) η 3η
Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Απρίλιος 1935) εζήτησε «πολιτικήν και εθνικήν ισοτιμίαν σε όλες τις
εθνικές μειονότητες που ζουν στην Ελλάδα» («Πέντε χρόνια αγώνες του ΚΚΕ 1931-36» Β' έκδ., Άθ.
1946, σελ. 271, 276).
Συμπληρωματικώς στην λογοδοσίαν της προς το 6ον Συνέδριον η Κ.Ε. του ΚΚΕ ανακοινώνει ότι:
«αποφάσισε όπως παραπέρα το ΚΚΕ αγωνιστεί για την πλήρη ισότητα των μακεδόνων διακηρύσσοντας
ότι τελειωτικά το μακεδόνικο θα λυθεί με τη νίκη της σοβιετικής εξουσίας στα Βαλκάνια»
(«Κομμουνιστική Επιθεώρηση» τεύχος Δεκεμβρίου 1935).
Τον Μάρτιον του 1956 ο Ζαχαριάδης έχει καθαιρεθή αλλά η εθνοπροδοσία στο Μακεδονικό
συνεχίζεται. Ο Κ. Κολιγιάννης υποστηρίζει στην 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Φεβρουάριος 1957)
το σύνθημα «ισοτιμία στους Σλαβομακεδόνες». Έτσι η Κ.Ε. του ΚΚΕ αποφασίζει:
«Η 7η Ολομέλεια διακηρύττει για άλλη μιά φορά ότι παλεύοντας διά τα δικαιώματα των εθνικών
μειονοτήτων και ξεκινώντας από την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα και στα
Βαλκάνια, το ΚΚΕ αγωνίζεται για το δικαίωμα της ισοτιμίας των αλαβομακεδόνων, που
κατοικούν στην Ελλάδα...» («Νέος Κόσμος» φύλ. 3, Μάρτιος 1957, σελ. 17).
Το υποκατάστατον του ΚΚΕ, η ΕΔΑ, εξακολουθεί την εθνοπροδοσίαν. Στην «Αυγή» (13 Ιαν. 1962)
ανεδημοσιεύθη σχόλιον του κομμουνιστικού ραδιοσταθμού «Φωνή της αλήθειας» (!) όπου διαβάζομεν:
«Η αναγνώριση της υπάρχουσας πραγματικότητας, της ύπαρξης δηλαδή σλαβομακεδονικής

μειονότητας μέσα στα πλαίσια του ελληνικού κράτους και η παραχώρηση σ' αυτήν όλων των
διεθνών κατεχομένων νόμιμων δικαιωμάτων ισοτιμίας (να μιλάει τη γλώσσα της, να έχει τα σχολεία της,
να αναπτύσσει τον πολιτισμό της, τα ήθη και τα έθιμα της) θα συνέβαλε στην ενίσχυση της εσωτερικής
ενότητας της χώρας και θα αφαιρούσε κάθε πρόσχημα και από όσους τυχόν θα ήθελαν να
δημιουργήσουν ζητήματα σε βάρος της, εκμεταλλευόμενοι την μη αναγνώριση ισοτιμίας και τους
εναντίον της διωγμούς από μέρους του ελληνικού κράτους.
Παίρνοντας υπ όψει του αυτά και ξεκινώντας από τη δημοκρατική αρχή της αναγνώρισης πλήρους
ισοτιμίας στις εθνικές μειονότητες, το ΚΚΕ έχει κηρυχθεί υπέρ της ισοτιμίας των εθνικών
μειονοτήτων που ζουν στην Ελλάδα συμπεριλαμβανομένης και της ολαβομακεδονικής εθνικής
μειονότητος.
Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ που ψηφίστηκε στο 8ο Συνέδριό του, τονίζεται σχετικώς: Όλοι οι πολίτες είναι
ίσοι απέναντι στο νόμο χωρίς καμμιά κοινωνική, εθνική, φυλετική και θρησκευτική διάκριση...
Εξασφαλίζεται η ισοτιμία των εθνικών μειονοτήτων. Αυτη είναι η μοναδικά σωστή και σύμφωνη με τις
δημοκρατικές αρχές εις τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα αντιμετώπιση του ζητήματος».
Επι πλέον έρχεται κι ο Μανώλης Γλέζος με δηλώσεις του στην Μόσχαν (30 Ιουλίου 1963) και θέτει το
Μακεδονικόν στην βάσιν της δημιουργίας ανεξαρτήτου Κομμουνιστικού Μακεδόνικου κράτους.
Το Γαλλικόν πρακτορείον δια του ανταποκριτού του κ. Ραφαέλι μετέφερε τας δηλώσεις Γλέζου ως έξης:
[Ο κ. Γλέζος] «εξεφράσθη υπέρ της λύσεως του προβλήματος των μακεδόνικων μειονοτήτων δια
διαπραγματεύσεων, διετύπωσε δε την ελπίδα ότι τριμερείς βαλκανικοί διαπραγματεύσεις θα επέτρεπαν
εις δεδομένην στιγμήν την ίδρυσιν μιας αυτονόμου Μακεδονίας». («Ελευθερία», 1 Αυγούστου
1963).
Πιστεύω ότι τα στοιχεία που ανέφερα είναι αρκετά δια να αποδείξουν την προδοσίαν της Μακεδονίας-
Θράκης, από το ΚΚΕ.
Αναμφισβήτητα γεγονότα και έγγραφα, όλα κομμουνιστικής προελεύσεως πείθουν, περί της προδοσίας.
Τέλος, εν συνόψει, υπενθυμίζω τα ακόλουθα:
-65 -
Ο «Ριζοσπάστης» (12 Αύγ. 1924) διεκήρυττε το σύνθημα περί ανεξαρτησίας της Μακεδονίας: «Η
εβδόμη διάσκεψη... καλεί τους Μακεδόνες... να συγκεντρωθούν γύρω στη σημαία που φέρει την
επιγραφή: Ανεξάρτητη και ενιαία Μακεδονία».
Ο «Ριζοσπάστης» (31 Αύγ. 1924) πάλιν διεκήρυττε την ανεξαρτησίαν και της Θράκης. Τα ίδια
επανελήφθησαν εις πλήθος δημοσιευμάτων π.χ. «Ριζοσπάστης» 21 Νοε. 1924, 11 Δεκ. 1924, 21 Ιαν.
1925 κ.τ.λ.
Τα χρόνια περνούν, αλλά οι προδότες επιμένουν. Στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (1 Μαρτίου
1947, σελ. 305-306) διαβάζομεν ότι ο Μακεδόνικος λαός «στέναξε κάτω από τόσους ζυγούς σκλαβιάς»
όπως ήταν «οι Έλληνες κομιτατζήδες οπλαρχηγοί Παυλομελάδες και καπετάν Βαρδαίοι, Τσόντοι και
Γαρέφηδες του έσφιγγαν την θηλειά στό λαιμό»!
Ο Παύλος Μελάς, λοιπόν, αυτός ο εθνικός ήρως, χαρακτηρίζεται από το ΚΚΕ «κομιτατζής» που
έσφιγγε θηλειά στο λαιμό του Μακεδόνικου λαού.
Στο θεωρητικόν κομμουνιστικόν περιοδικόν «Νέος Κόσμος» (τεύχος 10, 1951) παρουσιάζουν τους
Μακεδόνας ως ξεχωριστόν έθνος από τους Έλληνας. Γράφουν:
«Ν' ανοίξουμε παντού σχολές αγραμμάτων για να μάθουν όλοι οι σλαβομακεδόνες να μιλάνε, να
γράφουν και να διαβάζουν στη μητρική τους γλώσσα. Να δημιουργήσουμε εκπολιτιστικούς ομίλους για
την καλλιέργεια και ανάπτυξη του εθνικού μακεδονικού πολιτισμού. Να βελτιωθούν οι μακεδονικές
σελίδες στις εφημερίδες μας».
Μετά έξι χρόνια επαναλαμβάνουν ακριβώς τα ίδια προδοτικά («Νέος Κόσμος» τεύχος Οκτωβρίου 1957)
και συνεχίζουν την δημοσιοποίησιν και προπαγάνδισιν προδοτικών θέσεων υποστηρίζοντας τους τάχα
«σλαδομακεδόνες». Επι παραδείγματι:
 Στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Αύγουστος 1961) ο αρχηγός τον ΚΚΕ κ. Κολιγιαννης έθεσε
απροκάλυπτα ζήτημα «σλαβομακεδονικής μειονότητος» («Νέος Κόσμος αριθ. 9 του 1961 σελ.
90 και 125).
 Στο επίσημο όργανο του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος» αριθ. 12 του 1961 εδημοσιεύθη μελέτη του
«σλαβομακεδόνα» Στ. Κωτσοπούλου, όπου παρουσιάζονται οι «σλαβομακεδόνες» ως εθνότης
καταπιεζόμενη από τους Έλληνες!
 Η «Αυγή» 11.1.1962 ανήγγειλε με σεληνιακή έκσταση ότι κυκλοφορεί στην Ελλάδα το υπέροχο
βιβλίο του Πουλιανού, που υποστηρίζει ότι την Ελλάδα κατοικούν τρεις αυτόχθονες λαοί:
Σλαβομακεδόνες, Βλάχοι και Έλληνες.
 Η «Αυγή» 13.1.1962 αναδημοσιεύει σχόλιο του ραδιοσταθμού του ΚΚΕ, σύμφωνα με το οποίον
«η ύπαρξη σλαδομακεδονικής μειονότητος στην Ελλάδα είναι γεγονός»!
 Η «Αυγή» 16.1.1962 δημοσιεύει επιφυλλίδα του «ιστορικού» Τ. Βουρνά, όπου αναγνωρίζεται η
ύπαρξις «σλαβομακεδονικής μειονότητος», για την οποία υπάρχει θέμα «πολιτικών
ελευθεριών».
 Ο Ηλιού μιλώντας στη Βουλή (2.8.1963) δήλωσε ότι υπάρχει πραγματικά στην Ελληνική
Μακεδονία μια μειονότης, που «δεν απολαμβάνει τα δικαιώματα της» και που πρέπει να τα
απολαμβάνη.
 Ο «Ριζοσπάστης» (13 Ιαν. 1946) χαρακτηρίζει τραγικήν την κατάστασιν των 180.000 ψυχών
της σλαβομακεδονικής εθνότητος στους οποίους «το Αγγλοελληνικό καθεστώς εξασκεί
αφάνταστη τρομοκρατική καταπίεση»!
Τα σχόλια περιττεύουν.
«Οι Σλαβομακεδόνες μαχητές και αξιωματικοί είναι άπ' τους καλύτερους του Δ.Σ.Ε. Πολέμησαν και
πολεμούν παλληκαρίσια. Στο τελευταίο όμως διάστημα έχουμε αρκετές λιποταξίες στους
Σλαβομακεδόνες και ιδίως στις Σλαβομακεδόνισσες μαχήτριες. Που οφείλονται οι λιποταξίες αυτές;
Στις μεγάλες δυσκολίες που περνά ο Σλαβομακεδονικός λαός. Αυτός ο ηρωικός λαός τάδωοε όλα, τα
παιδιά του, την παραγωγή του και τα σπίτια του. Κάθε σπίτι έχει και από ένα τραυματία ή νεκρό και όλα
αυτά είναι φυσικό νάχουν επίδραση στο Σλαβομακεδόνικο.
Μέσα στα τμήματα πρέπει να αυξηθεί η πολιτική δουλειά ανάμεσα στους Σλαβομακεδόνες με ιδιαίτερες
συνελεύσεις και συγκεντρώσεις στη γλώσσα τους, με την καθοδήγηση των υπευθύνων
Σλαβομακεδόνων για τη δουλειά αυτή. Γιατί στις μονάδες μας στο Βίτσι τα 20-50% των μαχητών».
(Από το Περιοδικόν «Δημοκρατικός Στρατός» - Μηνιάτικο Στρατιωτικό-Πολιτικό όργανο του Γενικού
Αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Αριθ. φύλλου 4 - Απρίλης 1949 - Σελίδες 236-237).
ΠΗΓΗ:
-66 -
21/5/2000
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΣ 1900-1943

Ο αόρατος γραμματέας του ΚΚΕ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του ηρωικού πρώτου γραμματέα του ΚΚΕ, του
Παντελή Πουλιόπουλου. Όμως ελάχιστοι είναι εκείνοι που τον θυμήθηκαν. Και υπάρχει λόγος.
Εξαιρετική αλλά και τραγική μορφή ο Παντελής Πουλιόπουλος. Υπήρξε ο μοναδικός γενικός
γραμματέας του ΚΚΕ που πέθανε με τόσο ένδοξο τρόπο, αλλά οι διάδοχοί του αποφεύγουν να
τιμήσουν τη μνήμη του. Υπήρξε ο σημαντικότερος ίσως θεωρητικός μαρξιστής της χώρας μας, αλλά
εκείνοι που επικαλούνται ακόμα και σήμερα τον μαρξισμό, τον αγνοούν επιδεικτικά. Υπήρξε ένας
από τους πρώτους Έλληνες κομμουνιστές ηγέτες που αναζήτησε στον Τρότσκι τη διέξοδο
από τη σταλινική παραμόρφωση του σοβιετικού μοντέλου, και δυστύχησε να δει τον
Τρότσκι να δίνει το χρίσμα της Διεθνούς Αντιπολίτευσης σε μια άλλη ελληνική οργάνωση
και όχι τη δική του.
Ο Παντελής Πουλιόπουλος στα 43 χρόνια της ζωής του πρόλαβε να αφήσει την πολιτική και τη
θεωρητική του σφραγίδα στο ελληνικό εργατικό κίνημα, αλλά, αν δεν υπήρχε ο πιστός του
συνεργάτης Χρήστος Αναστασιάδης που τα περιέσωσε με προσωπικό κόστος και θυσίες, τα κείμενά
του θα είχαν στο μεγαλύτερο μέρος τους εξαφανιστεί και το έργο του θα καλυπτόταν από τη
λάσπη, τη συκοφαντία και την αμφιβολία. Το έργο του Αναστασιάδη συμπλήρωσαν ορισμένοι
σύγχρονοι μαρξιστές που υπήρξαν συνεργάτες ή μαθητές του Πουλιόπουλου (ιδίως ο Μιχάλης
Ράπτης και ο Δημήτρης Λιβιεράτος). Αυτές τις μέρες τον τιμά μονάχα ο μικρός «Μαρξιστικός Όμιλος
Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών» με εβδομαδιαία σεμινάρια για τη ζωή και το έργο του.
Ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός

Η σημαντικότερη θεωρητική και πολιτική συνεισφορά του Πουλιόπουλου αφορά την ανάλυση της
ελληνικής κοινωνίας του Μεσοπολέμου και την εκτίμηση για το χαρακτήρα της δικτατορίας του
Μεταξά. Ακόμα και σήμερα, η μελέτη του με τίτλο «Δημοκρατική ή σοσιαλιστική επανάσταση στην
Ελλάδα;» που δημοσιεύτηκε το 1934, έχει μια αναπάντεχη επικαιρότητα. Στο βιβλίο αυτό ο
Πουλιόπουλος απορρίπτει την επίσημη άποψη που εκφράστηκε στις αποφάσεις της 6ης
Ολομέλειας του ΚΚΕ, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα ήταν μια υπανάπτυκτη χώρα,
καθυστερημένη, εξαρτημένη και μισοαποικιακή, με κυρίαρχες τις φεουδαρχικές μορφές
οικονομίας. Παραθέτοντας στοιχεία οικονομικά, αλλά και ιστορικά, ο Πουλιόπουλος αποδεικνύει
ότι ο ελληνικός καπιταλισμός είναι ενσωματωμένος στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και ότι
το ελληνικό κεφάλαιο δεν «αντιμάχεται», αλλά συνεργάζεται στενά («είναι συνυφασμένο») με το
ξένο. Συγκρίνοντας τα οικονομικά δεδομένα, ο Πουλιόπουλος εξηγεί ότι η ελληνική οικονομία είναι
πιο αναπτυγμένη από όλες τις άλλες χώρες της περιοχής και ότι η αγροτική μεταρρύθμιση είναι ήδη
συντελεσμένη.
Οι δίκες για το Μακεδονικό

Ίσως η πιο χαρακτηριστική στιγμή για τον πολιτικό χαρακτήρα και την προσωπική στάση του
Πουλιόπουλου είναι οι δίκες της περιόδου 1925-1926 για το «Μακεδονικό». Το ζήτημα
αυτό, το οποίο ακόμα βαραίνει την πολιτική της ελληνικής αριστεράς, πήρε δραματική
μορφή μετά το Εκτακτο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Δεκέμβρη του 1924. Τότε υιοθετήθηκαν οι
αποφάσεις της Βαλκανικής Ομοσπονδίας και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, δηλαδή η περίφημη
γραμμή της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης». Ο Πουλιόπουλος, στις δίκες των ηγετών
του ΚΚΕ που οργανώθηκαν τότε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, καταφέρνει να
υπερασπίσει τις διεθνιστικές αρχές του και δεν ενδίδει στις πιέσεις να τις αναθεωρήσει. Παρά το
γεγονός ότι ο ίδιος θεωρούσε τις αποφάσεις αυτές απόρροια του βουλγαρικού εθνικισμού, δεν
υποχωρεί μπροστά στους διώκτες του, κάτι που συνέβη με ορισμένα άλλα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ
(Σαργολόγος, Σταυρίδης).
Όταν αρχίζουν οι δίκες για το «Μακεδονικό», η Κομμουνιστική Διεθνής έχει ήδη αναγνωρίσει το
-67 -
αρχικό της λάθος και έχει αναθεωρήσει τις ανεδαφικές αποφάσεις περί «Ανεξάρτητης Μακεδονίας
και Θράκης». Όμως ο Πουλιόπουλος δεν επικαλείται αυτή την αναθεώρηση, για να μην φανεί ότι το
κόμμα υποκύπτει στην παγκαλική δικτατορία που είχε μόλις κηρυχτεί (25 Ιουνίου 1925). Στην
πεντάωρη απολογία του εξηγεί τις αρχές του κομμουνιστικού κινήματος: «Το ΚΚΕ είναι υπέρ της
αυτοδιαθέσεως των λαών. Η αρχή αυτή είναι η μόνη που ενέπνευσε το ΚΚΕ εις τας διαφόρους
ενεργείας του. Είναι εντελώς αδύνατον και ασυμβίβαστον προς την λογικήν να δεχθεί τις ότι είναι
δυνατόν να σενεργασθούμε ημείς με το αιμοβόρο θηρίο, τον Τσαγκόφ, ο οποίος τουφέκισε κι
απηγχόνισε χιλιάδες κομμουνιστές στην Βουλγαρία».
Ο Πουλιόπουλος αποκαλύπτει τους πραγματικούς λόγους της δίωξης: «Εμείς εκηρύχθημεν κατά του
πολέμου και δι’ αυτό διωκόμεθα επί εσχάτη προδοσία. (…) Καταδιωκόμεθα μόνο και μόνο διά να
καταδιωχθεί το ΚΚΕ. Διαμαρτύρομαι διότι μας απεδόθη η μομφή περί προπαγάνδας υπέρ της
αποσπάσεως της Μακεδονίας και Θράκης.
Εμείς διεκηρύξαμεν το δικαίωμα της ελεύθερης αυτοδιαθέσεως της Μακεδονίας-Θράκης.

Και κακώς μας αποκαλούν αυτονομιστές. Είμαστε καθαρά κομμουνιστές».
Για το ίδιο θέμα ο Πουλιόπουλος κάνει μια σοβαρή αυτοκριτική από τις στήλες του Ριζοσπάστη (5
Φεβρουαρίου 1927), ενόψει του επικείμενου κομματικού Συνεδρίου: «Η πολιτική μας εκείνη (και
εννοώ εδώ όχι την ορθή πολιτική της υπεράσπισης του δικαιώματος για πλήρη αυτοδιάθεση των
καταπιεζομένων εθνοτήτων, μέχρι και τον αποχωρισμό τους, εάν και όπου οι ίδιες εκφράσουν
μια τέτοια θέληση, αλλά τα συνθήματα 'Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία', 'Ενιαία και
ανεξάρτητη Θράκη', ριχνόμενα από το ΚΚΕ και διερμηνεύοντα μια κάποια πολιτική μας για το
εθνικό) εχρεοκόπησε και δεν μπορούσε παρά να χρεοκοπήσει γιατί ήταν απαύγασμα όχι απλώς
εσφαλμένης εκτίμησης του πραγματικού συσχετισμού δυνάμεων μέσα στη χώρα μας, αλλά ενός
επαναστατικού ρομαντισμού». Κάνοντας τον «θλιβερό απολογισμό» της δράσης του ΚΚΕ στο
εθνικό ζήτημα, ο Πουλιόπουλος συμπεραίνει: «Η πρώτη φορά που δινόταν στο ΚΚ η ευκαιρία να
αναπτύξει το διεθνιστικό πνεύμα μέσα στην Ελλάδα, τα συνθήματά μας στάθηκαν τόσο άτυχα ώστε
άφηναν να δημιουργείται η τρομερή παρεξήγηση ότι επαναστατικός διεθνισμός δεν είναι τίποτ'
άλλο παρά συμμαχία με τους Βουλγάρους κομιτατζήδες. Του κάκου προσπαθήσαμε στις δίκες
να διαλύσουμε τη σύγχυση».
Στο ίδιο κείμενο ο Πουλιόπουλος συνοψίζει την ορθή κατά τη γνώμη του πολιτική γραμμή:
«Εναντίον του απειλουμένου πολέμου για το ξαναμοίρασμα της Μακεδονίας. Εναντίον κάθε
εξανδραποδιστικής συνθήκης ανταλλαγής ή 'εκούσιας' μετανάστευσης. Υπεράσπιση κάθε
ελευθερίας εθνικής για τις μειονότητες και της πλέριας αυτοδιάθεσής τους. Υπέρ της Βαλκανικής
Ομοσπονδίας των Λαών, μέσα στην οποία θα καθορίσει ελεύθερα ο μακεδονικός λαός την
τύχη του".
Στην ίδια εισαγωγή, ο Πουλιόπουλος δίνει και ένα μικρό δείγμα της γλωσσικής ορθοφροσύνης
του: «Η μετάφραση του έργου του Μπουχάριν βγαίνει προτού ακόμη να έχει καλλιεργηθεί
και επιβληθεί από δημοτικιστές επιστήμονες η γλώσσα του λαού στην επιστήμη. Στο πεδίο
αυτό οι θέσεις της καθαρεύουσας είναι πολύ ισχυρές, η αντίστασή της μεγάλη και άρα της
δημοτικής ο δρόμος αργοβάδιστος και γεμάτος εμπόδια και πολλά παραστρατίσματα. Για τη νίκη
της δημοτικής την τελική, κι εδώ καμιά δεν μπορεί να χωρέσει αμφιβολία.» Μακριά από τους
συνήθεις επαναστατικούς εφησυχασμούς, ο Πουλιόπουλος παραδέχεται ότι η προσπάθειά του είναι
ατελέστατη και δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι μεταχειρίστηκε συνειδητά κάποια καθαρευουσιάνικα
γλωσσικά σχήματα: «Δεν είναι συνέπεια καμιάς τάσεως προς 'γλωσσικόν ευγενισμό' οι
παραχωρήσεις που γίνονται στην καθαρεύουσα παράδοση, παρά μάλλον είναι αποτέλεσμα και της
προσπάθειας του μεταφραστή να μην προσθέσει στις δυσκολίες που συναντά ο αναγνώστης από
την πρωτοτυπία των εκθετομένων ιδεών και το ξάφνιασμα που συνήθως φέρει στους πολλούς η
προσκόλληση στην αυστηρή ορθότητα της δημοτικής πάνω σε αφηρημένα θέματα της
επιστημονικής θεωρίας». Αυτά έγραφε ο Παντελής Πουλιόπουλος τον Δεκέμβρη του 1926, σε
ηλικία 26 χρόνων.
-68 -
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 24-11-1932, 25-11-1932
-69 -
-70 -
-71 -
Η Προδοσία της Βορείου Ηπείρου

Η Δευτέρα Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Νοέμβριος 1934) κατήγγειλε ως «ιμπεριαλιστικό
αλυτρωτισμό» την διεκδίκησιν της Β. Ηπείρου από την Ελλάδα. Ο Ν. Ζαχαριάδης μάλιστα, στην
ομιλίαν του προς την μετά το 6ο Συνέδριον του ΚΚΕ, Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ (14-15 Ιουν. 1936)
απεκάλεσε την διεκδίκησιν της Β. Ηπείρου «καταχτητική βλέψη». Συγκεκριμένως είπεν:
«Η πλουτοκρατία και η αντίδραση, αν και τρέμουν για τη Μακεδονία και Θράκη, όμως, παραγνωρίζοντας
τις ιδιομορφίες των επαρχιών αυτών και πρώτα απ' όλα την πολυεθνική σύνθεση τους και εφαρμόζοντας
αυτού επάνω πολιτική οικονομικής αποστράγγισης και τρομοκρατικού ξεφαντώματος, δεν φτάνουν παρά
σε αντίθετα αποτελέσματα απ' αυτά που θέλουν... Το χειρότερο ακόμα είναι ότι η πλουτοκρατορία της
χώρας μας και ο φασισμός αντιπροβάλλουν και αυτοί καταχτητικές βλέψεις πάνω στη Βόρειο
Ήπειρο, το Μοναστήρι είτε την Ανατολική Ρωμυλία και έτσι σπρώχνουν τα πράγματα πιο γοργά προς
πολεμικές καταστροφικές περιπέτειες» («Κομμουνιστική Επιθεώρηση», αρ. 23 της 1ης Ιουλίου 1936,
σελ. 6).
Περαιτέρω ο Ν. Ζαχαριάδης εις συνέντευξίν του στην εφημερίδα «Εμπρός» (26 Μαΐου 1945) εδήλωσε
ότι είναι εναντίον της Ελληνικής διεκδικήσεως της Β. Ηπείρου διότι «θ' απετέλει παράγοντα
κινδύνου, διά την ειρήνη και τη σύμπραξι των βαλκανικών χωρών»!
Στην συνέντευξίν του Ν. Ζαχαριάδη απήντησε αμέσως ο Γεώργιος Παπανδρέου («Εμπρός» 27 Μαΐου
1945) ως έξης:
«Όφείλομεν να ομολογήαωμεν ότι ο Ν. Ζαχαριάδης ωμίλησε με ανεπιφύλακτον ειλικρίνειαν εις την

οποίαν δεν μας έχουν συνηθίσει οι εδώ αναπληρωταί του.
Μέχρι τούδε το ΚΚΕ εζήτει δημοψήφισμα διά την Βόρειον Ήπειρον, ενώ ταυτοχρόνως συνειργάζετο με
τους κομμουνιστάς της Αλβανίας διά την εξόντωσιν των Ελλήνων πατριωτών της Βορείου
Ηπείρου. Εζήτει επίσης το ΚΚΕ «στρατηγικήν διαρρύθμισιν των Ελληνο-βουλγαρικών συνόρων» αλλά
κατόπιν «φιλικής συνεννοήσεως των δύο χωρών», το οποίον σημαίνει ότι ενεπιστεύετο εις την καλήν
θέλησιν των Βουλγάρων την παραχώρησιν συνόρων ασφαλείας εις την Ελλάδα. Ο κ.
Ζαχαριάδης με τας ωμάς δηλώσεις του καταργεί την μέθοδον αυτήν της απάτης και προτιμά να
προκαλέση το έθνος.
Του εκφράζομεν τας ευχαριστίας μας και ευχόμεθα την αυτήν τακτικήν να συνέχιση και εις το μέλλον,
διά να πεισθή επι τέλους ολόκληρος ο Ελληνικός λαός και ιδίως οι θλιβεροί εαμικοί οπαδοί περί της
«εθνικής» πολιτείας του κομμουνιστικού κόμματος».
Η εφημερίς «Εμπρός» εδημοσίευσε (26 Ιουνίου 1945) ιδιόγραφον δήλωσιν του Ν. Ζαχαριάδη ότι: «η
διατύπωσις Ελληνικών αξιώσεων για την Β. Ήπειρο και Ανατολική Ρωμυλία... θ' απειλούσε εξαιρετικά
την ειρήνη και την συνεργασία στα Βαλκάνια».
Την προδοτικήν στάσιν του ΚΚΕ έναντι της Β. Ηπείρου θα επιβεβαίωση και το μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε.
του ΚΚΕ, Ζήσης Ζωγράφος, ο οποίος εις άρθρον στο κομμουνιστικό περιοδικό «Νέος Κόσμος» (τεύχος
9, Σεπ. 1950 σελ. 641-660) υπό τον τίτλον «Μερικά ζητήματα της πολιτικής μας γραμμής» διεκήρυξε
ότι «Βορειοηπειρωτικό ζήτημα δεν υπάρχει»!!
Εις αυτά προσθέτω και την ομιλίαν του Ν. Ζαχαριάδη στην 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Μάιος
1950) όπου ειπεν:
«Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε μιά πορεία ανασυγκρότησης και συγκέντρωσης των δημοκρατικών
δυνάμεων. Το πιο αρνητικό κι εδώ είναι ότι πολύ ασθενικά εκδηλώνεται στην πορεία αυτή η επίδραση
των πιο συνεπών δημοκρατικών παραγόντων στη ζωή της Χώρας, όπως είναι το ΕΑΜ, το ΑΚΕ, το ΚΚΕ.
Το δικό μας καθήκον είναι να επιταχύνουμε την πορεία αυτή με την συσπείρωση όλων των
δημοκρατικών δυνάμεων σ' ένα μέτωπο, σ' ένα συνασπισμό με καθαρό δημοκρατικό πρόγραμμα. Αυτό
ανάμεσα στα άλλα, σημαίνει ότι από το πρόγραμμα αυτό πρέπει να λείψουν όλα εκείνα τα
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΑΓΚΑΘΙΑ, όπως οι εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος των λαϊκών δημοκρατιών
της Αλβανίας και της Βουλγαρίας που δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να χύνουν νερό στο μύλο της
-72 -
αμερικανοκρατίας» (Ν. Ζαχαριάδη: «Μερικά ζητήματα από την κατάσταση και την κομματική ζωή»,
ομιλία του εις 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ, (Μάης 1950), έκδοσις ΚΚΕ, σελ. 22).
Τον Μάιον του 1950 συνήλθε η 7η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ στην οποίαν ωμίλησε ο Ζαχαριάδης
αναφορικώς προς τας διεκδικήσεις της Ελλάδος έναντι της Αλβανίας και Βουλγαρίας. Συγκεκριμένως
είπεν:
«Μέσα στη Βουλή, γνωστοί δημοκρατικοί παράγοντες, παρασέρνονται από τη μοναρχοφασιστική

πίεση και πρωτοστατούν στο εθνικιστικό παραλήρημα με τη διατύπωση εδαφικών αξιώσεων, σε
βάρος της Αλβανίας και της Βουλγαρίας. Οι αναβιώσεις αυτές, είναι υποτροπή των σοβαρών λαθών,
που με τη δική μας ανοχή ή πρωτοβουλία βαρύνουν και αμαυρώνουν την ένδοξη εαμική κληρονομιά και
που σήμερα πρέπει να ξεπεραστούν πέρα για πέρα, γιατί το ξεπέρασμα τους αποτελεί το πρώτο
γνώρισμα για έναν συνεπή δημοκράτη και αγωνιστή και για την ειρήνη. Πρέπει και εμείς και οι φίλοι και
συναγωνιστές μας να καταλάβουμε καλά και καθαρά ότι οποιαδήποτε υποχώρηση μας, στο σημείο αυτό
είναι άμεση εκ μέρους μας υποστήριξη στ' αμερικανικά πολεμικά σχέδια, στη δημιουργία του άξονα
Αθήνα-Βελιγράδι, στο τράβηγμα της Ελλάδας στις τυχοδιωκτικές Αγγλοσαξωνικές περιπέτειες ενάντια
στη Σοβιετική Ένωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες...» (Ν. Ζαχαριάδης: «Μερικά ζητήματα από την
κατάσταση και την κομματική ζωή» σελ. 23-24).
Στην ιδίαν Ολομέλειαν, το μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Δ. Βλαντάς κατεδίκασε τας εθνικάς
διεκδικήσεις ειπών:
«Από παράγοντες της "Δημοκρατικής Παράταξης" ακούστηκαν και μέσα στην μοναρχοφασιστική Βουλή
εθνικιστικές κραυγές για «Βόρεια Ήπειρο», για «στρατηγική διαρρύθμιση των βορείων συνόρων» κλπ.
Πρέπει να πούμε όμως τώρα ανοιχτά πως κάναμε λάθος και ότι δεν θα ανεχθούμε να γίνεται και από
φίλους μας σωβινιστικό λαθρεμπόριο μέσα στο λαό, με τις διεκδικήσεις της «Βόρειας Ηπείρου» και
της «στρατηγικής διαρρύθμισης των συνόρων μας προς βορράν», αντικειμενικά είναι σαν να
βοηθάνε την αμερικανοκρατία και τον μοναρχοφαοισμό στον πόλεμο που προετοιμάζει κατά της
Σοβιετικής Ένωσης και των λαϊκών δημοκρατιών, στην πρώτη σειρά κατά της Αλβανίας και Βουλγαρίας»
(Δ. Βλαντάς: «Εισήγησις εις την 7ην Ολομέλειαν της Κ.Ε. του ΚΚΕ» έκδ. 1956, σελ. 35-36).
Κι άλλο υψηλό κομμουνιστικό στέλεχος, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, ο Ζήσης Ζωγράφος, με
άρθρον του που εδημοσιεύθη στον «Νέον Κόαμον» (τεύχος Σεπτεμβρίου 1950, σελ. 641-660) εδήλωσε
ότι «βορειοηπειρωτικό ζήτημα δεν υπάρχει». Στον «Νέον Κόσμον» (Δεκέμβριος 1959, σελ. 20)
δημοσιεύεται χαιρετιστήριον μήνυμα της Κ.Ε. του ΚΚΕ προς την Κ.Ε. του Κόμματος Εργασίας της
Αλβανίας, όπως ωνομάζετο το αλβανικό κομμουνιστικό κόμμα. Στο μήνυμα χαρακτηρίζεται η εδαφική
διεκδίκησις της Β. Ηπείρου ως «ανεδαφική» και «παράλογη». Ιδού το κείμενον:
«ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Στην Κεντρική Επιτροπή

του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας
Τίρανα
Αγαπητοί σύντροφοι,
Στην 15η επέτειο της απελευθέρωσης της Αλβανίας η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος
της Ελλάδας σας στέλνει τα πιο θερμά συγχαρητήρια και τις καλύτερες ευχές της.
Στα 15 χρόνια της ελεύθερης ανάπτυξης του, ο αλβανικός λαός, κάτω άπ' τη δοκιμασμένη καθοδήγηση
του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας και με την αμέριστη ανιδιοτελή βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης και
των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, σημείωσε λαμπρές επιτυχίες στην οικοδόμηση της νέας ζωής του, στη
σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση και το ανέβασμα της αγροτικής οικονομίας στη διαρκή άνοδο τον βιοτικού
και πολιτιστικού επιπέδου του.
Ο Ελληνικός λαός συμμερίζεται ολόψυχα τα αισθήματα περηφάνειας και χαράς, που νιώθει ο αδελφός
γειτονικός λαός της Αλβανίας για τις επιτεύξεις του. Το παράδειγμα της Αλβανίας δείχνει χειροπιαστά σ'
όλους τί μπορεί να δημιουργήσει ένας λαός όταν πάρει τις τύχες του στα ίδια του τα χέρια. Οι πατριώτες
της χώρας μας παρακολουθούν με βαθειά ικανοποίηση τις ακούραστες προσπάθειες της αλβανικής
κυβέρνησης για την αποκατάσταση των σχέσεων καλής γειτονίας και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο
-73 -
χώρες. Ο λαός μας αποκρούει τα μυθεύματα για δήθεν «εμπόλεμη κατάσταση» με την Αλβανία, τις
παράλογες και ανεδαφικές αξιώσεις κατά της ακεραιότητας της Λαϊκής Δημοκρατίας της
Αλβανίας και όλη την ψυχροπολεμική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή σαν ξένη προς τα
συμφέροντα του, τα συμφέροντα της ειρήνης στα Βαλκάνια. Ο λαός μας παλεύει για την εφαρμογή μιας
πολιτικής ειρήνης, ειρηνικής συνεργασίας και φιλίας με όλους τους λαούς, για τη μετατροπή των
Βαλκανίων σε ζώνη ειρήνης, για τη δημοκρατία και την κοινωνική πρόοδο.
Ζήτω η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας!
Ζήτω η φιλία ανάμεσα στον Ελληνικό και τον Αλβανικό λαό!
Ζήτω η ειρήνη ατά Βαλκάνια και σ' όλο τον κόσμο!
ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»
Πάλιν στο περιοδικόν «Νέος Κόσμος» (τεύχος Φεβρουαρίου 1960, σελ. 54-55) που είναι επίσημον
όργανον του ΚΚΕ, δημοσιεύεται άρθρον του μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Μιχαήλ Τσάντη όπου ισχυρίζεται
ότι η διεκδίκησις της Β. Ηπείρου από την Ελλάδα είναι «αστήριχτη». Συγκρεκριμένως, ο
κομμουνιστής προδότης έγραψε:
«Μιλώντας για την ψυχροπολεμική θέση της κυβέρνησης Καραμανλή στα Βαλκάνια, απ' αφορμή τις
προτάσεις για τη μετατροπή τους σε ζώνη ειρήνης και στην πρώτη απύραυλη ζώνη στον κόσμο, δεν
μπορούμε να μην αναφερθούμε και στη στάση της απέναντι στην άλλη Λαϊκή Δημοκρατία, την
Αλβανία. Υπεύθυνοι κυβερνητικοί παράγοντες της Αλβανίας ζήτησαν επανειλημμένα την αποκατάσταση
όχι μοναχά επισήμων διπλωματικών, αλλά και φιλικών σχέσεων καλής γειτονίας με την Ελλάδα, με την
οποία τη συνδέουν κοινοί αγώνες και αδελφικοί δεσμοί. Η κυβέρνηση Καραμανλή, σύμφωνα με τη
γενικώτερη ψυχροπολεμική της θέση, αποκρούει και την ιδέα ακόμη της αποκατάστασης διπλωματικών
σχέσεων, προβάλλοντας το εντελώς αστήριχτο και γελοίο «επιχείρημα» ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε
εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία, που υπήρξε το πρώτο θύμα του φασισμού και των εμπρηστών του
πολέμου στα Βαλκάνια. Το επιχείρημα της αυτό το συνδυάζει με όχι λιγότερο αστήριχτες εδαφικές
διεκδικήσεις σε βάρος της Αλβανίας.»
Θα αναφέρω και τον κομμουνιστήν Αντώνιον Ζωγράφον, που με άρθρον του στον «Νέον Κόσμον»
(τεύχος Δεκεμβρίου 1959, σελ. 59-60) γράφει μεταξύ άλλων προδοσιών ότι:
«Η εξωτερική πολιτική της Λ.Δ. Αλβανίας είναι διαποτισμένη από το πνεύμα της ειρήνης,
φιλίας και πλατιάς συνεργασίας με όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος.
Αντίθετα, η ελληνική κυβέρνηση, εφαρμόζοντας την πολιτική που της υπαγορεύουν οι ξένοι και ντόπιοι
επιθετικοί κύκλοι και καταπατώντας την ομόθυμη θέληση του λαού μας για φιλικές σχέσεις με τον
αδελφό αλβανικό λαό, επικαλείται μια σειρά «επιχειρήματα» και προβάλλει εντελώς αβάσιμες και
παράλογες εδαφικές αξιώσεις σε βάρος της Αλβανίας, οργανώνει προκλητικά γυμνάσια στα
σύνορα της, προσπαθεί ν' ανάψει τα εθνικιστικά μίση ανάμεσα στους δυο αδελφικούς λαούς με
το λεγόμενο «Βορειοηπειρωτικό» κλπ..., για να διαιωνίσει τον ψυχρό πόλεμο και την ανωμαλία στις
σχέσεις ανάμεσα στα κράτη...».
Τέλος, ο Γενικός Γραμματεύς του ΚΚΕ, Κ. Κολιγιάννης ανεκοίνωσε έκθεσιν δράσεως της Κ.Ε. του ΚΚΕ
στο 8ον Συνέδριόν του (Αύγουστος 1961) όπου κατηγόρησε την Ελλάδα γιά:
«προβολήν εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας» («Νέος
Κόσμος», τεύχος Σεπτεμβρίου 1961, σελ. 63).
ΠΗΓΗ:
-74 -
Σαμποτάρετε τις εθνικιστικές γιορτές

«Η κεφαλαιοκρατία με επικεφαλής την Κυβέρνηση Τσαλδάρη προπαρασκευάζεται πυρετώδικα
για την εθνική γιορτή της 25ης του Μάρτη. Εθνικά μνημόσυνα, μεγαλοπρεπείς παράτες,
με τη συμμετοχή των εθνικιστικών φασιστικών οργανώσεων, των μαθητών, του
στρατού, σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, παρελάσεις των παλαιών πολεμιστών από τους
κεντρικώτερους δρόμους της Αθήνας, δοξολογίες και κοντά σ' αυτά ετοιμάζονται την
παραμονή της 25ης του Μάρτη, κάτω από την άμεση καθοδήγηση του Υπουργού των
Εσωτερικών, επιδρομή των φασιστικών καθαρμάτων κατά του «Ριζοσπάστη» με σκοπό να
παρασύρουν και φανατίσουν τις εργαζόμενες μάζες με τα εθνικιστικά ιδεώδη. Οι
εργαζόμενες μάζες πρέπει να σαμποτάρουν τις εθνικιστικές γιορτές»
«Ριζοσπάστης» 23 Μαρτίου 1935, κύριον άρθρον με τίτλον «Σαμποτάρετε τις

εθνικιστικές γιορτές»!!
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΛΑΜΒΑΝΕΙ

ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ
Μετά την προδοσία των Κομμουνιστών στην Μ. Ασία αναγκάζεται η ελληνική πολιτεία υπό
την πρωθυπουργία του Ελευθερίου Βενιζέλου να λάβη μέτρα κατά του ξενοκίνητου και
εθνοπροδοτικού Κ.Κ.Ε. εκδίδοντας τον αντικομμουνιστικόν νόμο γνωστόν ως «ιδιώνυμον»,
διότι χαρακτήριζε την δράσιν του Κ.Κ.Ε. ως ιδιώνυμον έγκλημα.
Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο 1 που μιλάει για βιαία ανατροπή του συστήματος ή την
απόσπασιν εδαφών εκ του όλου της επικρατείας που σημαίνει ότι οι Κομμουνιστές ολοφάνερα
επεδίωκαν την απόσπασιν εδαφών από την Ελλάδα και την ανατροπή του συστήματος ως
όργανα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Το άρθρο 1 επιβάλλει εκτοπισμούς των Κομμουνιστών
δηλ. τα ξερονήσια δεν τα άνοιξε η επάρετος Δεξιά όπως η Αριστερά προπαγάνδα θέλει να μας
πείσει αλλά ο Βενιζέλος και ο μετέπειτα Σοφούλης των Φιλελευθέρων πολιτικός πρόγονος της
Ενώσεως Κέντρου και του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Η αλήθεια είναι βόμβα, στα θεμέλια της εικοσαετούς συμμαχίας του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά.
Η Αριστερά χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ (1981 – 2004) για να αναρρηχηθή και εν τέλει να
εδραιωθή στην εξουσία ελέγχοντας σήμερα τον κρατικό μηχανισμό, τα Μ.Μ.Ε. την Ε.Σ.Η.Ε.Α.
την ΠΟΣΔΕΠ, την Δ.Ο.Ε. και όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς !!
-75 -
-76 -
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ
http://sfoulidis.bravehost.com/ethniki02/antistasi01.htm
Επιδίωξη των κομμουνιστών η εξόντωση των αντιπάλων και η

κατάληψη της εξουσίας
Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως έγιναν ακριβώς διότι το ΚΚΕ ήθελε να πάρει την εξουσία
μόλις αποχωρούσαν οι Γερμανοί και συνεπώς έπρεπε εγκαίρως να εξουδετερώσει τους
αντιπάλους του.
Κομματικά έγγραφα της εποχής εκείνης, τα οποία δυστυχώς αποσιωπούνται από τους
«προοδευτικούς» ιστορικούς, αποδεικνύουν ότι το ΚΚΕ με την «Εθνική» του
«Αντίσταση» είχε στόχο την υπεράσπιση της Σοβιετ. Ενώσεως και την εγκαθίδρυση
κομμουνιστικού καθεστώτος στην χώρα. Στο περιοδικό «ΤΟΤΕ», τεύχος 60, σε άρθρο του
γράφοντος, δημοσιεύονται κάποια από αυτά.
Επιπλέον δε ο Γιάννης Ιωαννίδης, υπαρχηγός τότε του ΚΚΕ αλλά ουσιαστικά ο αρχηγός
του, στις «Αναμνήσεις» είναι σαφέστατος. Το ΚΚΕ είχε αρχίσει να σκέπτεται τρόπους
καταλήψεως της εξουσίας μόλις φύγουν οι Γερμανοί από τον Μάρτιο του 1943, αλλά το
σχέδιο που προέβλεπε συλλήψεις, δολοφονίες κ.τ.λ. των αντιφρονούντων - ήταν έτοιμο τον
Αύγουστο του 1943 και το τροποποίησαν τον Νοέμβριο του 1943. Σ' αυτό συμφωνεί και ο εκ
των ηγετών τότε του ΚΚΕ Β. Μπαρτζώτας (Φάνης).
Οδηγίες για την επικράτηση της ... επανάστασης

Εξεδόθη λοιπόν από την ηγεσία του ΚΚΕ Πελοποννήσου, εντολή εφαρμογής μέτρων
«ασφαλείας και στερέωσης της επανάστασης» και εστάλησαν προς τις τοπικές οργανώσεις,
τον ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ (μυστική δολοφονική υπηρεσία του ΚΚΕ) οι παρακάτω οδηγίες, που
τις μεταφέρουμε από το βιβλίο του Κώστα Καραλή «Ιστορία δραματικών γεγονότων
Πελοποννήσου 43-49» Α' Βραβείο Ιστορίας Ακαδημίας Αθηνών, σελ. 214.
«Το πρώτο και κύριο μέτρο ασφάλειας της επανάστασης είναι ο αφοπλισμός της
Μπουρζουαζίας και γενικά των κυριάρχων τάξεων και ο εξοπλισμός τον προλεταριάτου,
καθώς και η εξουδετέρωση όλων των επικίνδυνων εχθρών της επανάστασης. Η εφαρμογή του
μέτρου αυτού αρχίζει από την πρώτη στιγμή της ένοπλης εξέγερσης, αφοπλίζονται γενικά
όλοι οι εχθροί της επανάστασης, είτε με τη βία, είτε με το καλό. Τους ίδιους τους
εχθρούς τους μεταχειριζόμαστε ανάλογα με τη θέση και τη στάση τους απέναντι στην
επανάσταση. Το προλεταριάτο καταρχήν δεν είναι αιμοβόρο στην επανάσταση του, όπως
θέλουν να το παρουσιάσουν οι αστοί, αν και θα είχε λόγους να είναι, είναι όμως αμείλικτα
ενάντιο σ' όλους τους εχθρούς της επανάστασης και εφαρμόζει τη μαζική κόκκινη
τρομοκρατία ενάντια σ' όλους εκείνους που επιβουλεύονται την εξουσία.
Δεύτερο. Μόλις επικρατήσει η επανάσταση στην Πρωτεύουσα μεταφέρεται αμέσως ο

πόλεμος έξω από την πόλη, στις επαρχίες, όπου εν τω μεταξύ έχει αρχίσει η εξέγερση.
Ιδιαίτερα σ' όλα τα επαρχιακά κέντρα, αλλά και χωριά. Από την πρωτεύουσα μεταφέρονται
δυνάμεις από ένοπλους εργάτες στην ύπαιθρο για την κεραυνοβόλα συντριβή όλων των
εστιών αντίδρασης του εχθρού. Έτσι εξασφαλίζεται με συνδυασμένη δράση πρωτεύουσας και
επαρχιών η νίκη της επανάστασης σ' ολόκληρη τη χώρα. Στην ύπαιθρο χρησιμοποιούμε και
τον πόλεμο των ανταρτών, ιδιαίτερα όταν διαρκεί ο πόλεμος.
Τρίτο. Παντού όπου νικούμε οργανώνουμε Σοβιέτ και προβαίνουμε άμεσα στη
συγκρότηση του Σοβιετικού κράτους, εκμηδενίζοντας τελείως τον παλιό κρατικό
μηχανισμό των κυριάρχων τάξεων.
-77 -
Τέταρτο. Προβαίνουμε αμέσως στη συγκρότηση τακτικού κόκκινου στρατού τον

προλεταριάτου και της αγροτιάς».(Σημ :Βλέπετε πουθενά αντίσταση;)
Σαν αποτέλεσμα αυτής της οδηγίας άρχισαν οι συλλήψεις από την ΟΠΛΑ
Μύθος 1ος :
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν είχε σχέση με το ΚΚΕ. Ήταν ανεξάρτητο και δεν είχε πολιτικούς ή άλλου
είδους σκοπούς παρά μόνο την απελευθέρωση της χώρας από τη «χιτλερική λαίλαπα».
Κατάρριψη :
Την εποχή εκείνη τόσο το ΕΑΜ όσο και ο ΕΛΑΣ απέβλεπε ακόμη σε οικονομικές και
πολιτικές διεκδικήσεις και όχι σε ένοπλη αντιστασιακή δράση εναντίον των δυνάμεων
κατοχής.
Ο Γιάννης Πετσόπουλος στη σελίδα 37 του βιβλίου του «Τα πραγματικά αίτια
διαγραφής μου από το ΚΚΕ» σημειώνει :
«Η ηγεσία του ΚΚΕ όχι μονάχα στην αρχή κλωτσούσε, μα και κατάγγελνε το
αντάρτικο για τυχοδιωκτισμό και τα σαμποτάζ για προβοκάτσια. «Με την κουμπούρα
δεν τρώει ο λαός ψωμί», έλεγε στην εισήγησή του ο Γιώργος Σιάντος».
Η στάση αυτή προκύπτει και από την εισήγηση του γγ του ΚΚΕ Γιώργου Σιάντου, κατά τη
διάρκεια της 8ης ολομέλειας της Κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ (πρώτο δεκαήμερο Ιανουαρίου
1942), αλλά και από την Παράγραφο 10 της απόφασης της νέας Κεντρικής Επιτροπής του
ΚΚΕ, Σεπτέμβριος 1941 και προκήρυξη πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ της 19 Απριλίου 1942.
Περισσότερα εις: «Το ΚΚΕ Επίσημα Κείμενα», τόμος πέμπτος, σελίδες 51 και 69-70).
Ο Κρις Γουντχάουζ (δεύτερος αρχηγός των
συμμαχικών δυνάμεων στα βουνά με τους
αντάρτες) στο βιβλίο του «Το μήλο της έριδος»
(1948) γράφει για τους σκοπούς του ΕΑΜ :
«Δια τους ηγέτας του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ η πάλη κατά
των Γερμανών ήτο δευτερεύουσα μέριμνα, η
οποία ανελαμβάνετο μόνον δια σκοπούς
εξυπηρετούντας τον αρχικόν σκοπόν της
κατακτήσεως της εξουσίας».
Ο Nicolas Hammond στο βιβλίο του “Περιπέτειες
με τους Αντάρτες” σελ 210 γράφει:

τότε γγ του ΚΚΕ Γιώργος Σιάντος.
Πίστευε τότε ότι δεν έπρεπε να ξεκινήσει
το ΚΚΕ ένοπλο αντάρτικο. “Η τακτική του ΕΛΑΣ ήταν να κρατάει αμυντική
στάση και να οπισθοχωρεί μπροστά στις Γερμανικές επιδρομές”
Ο γενικός γραμματέας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Θανάσης Χατζής γράφει :
-78 -
«Το ΚΚΕ ήταν η ψυχή του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο εγκέφαλος και η ραχοκοκαλιά όλων των
Ελλήνων.
Εγκύκλιος του ΚΚΕ το Δεκέμβριο του 1943 προς τα στελέχη του γράφει :
«Το απελευθερωτικό κίνημα είναι μορφή οξύτατου ταξικού αγώνα. Η λαϊκή
δημοκρατία πρέπει να είναι η προβαθμίδα για την πραγματοποίηση της δικτατορίας
του Προλεταριάτου στη χώρα μας» .
Ο Ε. Καλαμπαλίκης διοικητής της X Μεραρχίας του ΕΛΑΣ στο βιβλίο του «Η Εθνική
Αντίσταση 1940-1944 ζητά δικαίωσιν» γράφει :
«Το ΚΚΕ ΔΕΝ τόλμησε να βάλει στην ονομασία του ΕΛΑΣ και τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
ΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΔΙΩΚΕ ΕΥΘΥΣ ΕΞ’ ΑΡΧΗΣ π.χ. «Κομμουνιστικός ή Σοσιαλιστικός
Απελευθερωτικός Στρατός». Οι πολιτικοί σκοποί του ΕΑΜ κυκλοφόρησαν στους μη
κομμουνιστές μετά το ’44. Δεν τόλμησαν να τους κυκλοφορήσουν κατά το διάστημα
της κατοχής μεταξύ των Εθνικοφρόνων ΕΑΜιτών».
Ο Βουκμάνοβιτς Τέμπο, Γιουγκοσλάβος στρατηγός της αντίστασης στο βιβλίο του «Το ΚΚΕ
στον αγώνα της Εθνικής Απελευθέρωσης» στη σελίδα 15 γράφει :
«Μοιραίο αποτέλεσμα της γραμμής αυτής ήταν η στρατιωτική αδράνεια των

μονάδων του ΕΛΑΣ, εκτός αν πλήττονταν από τις εχθρικές δυνάμεις. Ορισμένες
μάλιστα μονάδες του ΕΛΑΣ είχαν λάβει ρητή διαταγή να μην επιτίθενται κατά των
αμυντικών θέσεων του εχθρού, για να μην προκαλούν την αντίδρασή του»
Ο Κώστας Καραγιώργης ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του Ριζοσπάστη και αργότερα «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ» του

ΕΛΑΣ σε υπόμνημά του προς το ΚΚΕ αναφέρει :
«Κατά πρώτο λόγο η γενική τακτική είναι, να υποχωρούμε μπροστά στον

προελαύνοντα εχθρό, μη λυπόμενοι το έδαφος, που χάνουμε. Να διατηρούμε τις
δυνάμεις μας ακέραιες για τους μελλοντικούς σκοπούς μας. Αυτά μας διατύπωσε ο
Σιάντος. Στην νοοτροπία ο ΕΛΑΣ πρέπει να κινείται πάνω στο παλιό καραβανάδικο
πνεύμα (ο Κατσαβρός τα θυμάται), ραχάτι, καλοπέραση πολιτικολογία και πολεμικός
συμβιβασμός στην ουσία με τον κατακτητή».
Ο Θεόδωρος Μακρίδης, στρατιωτικός εγκέφαλος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ κατά την κατοχή, στο
βιβλίο του «Ιστορία της Αντίστασης», τόμος Α’, σελ 410 γράφει :
«Εγώ αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι ΕΛΑΣίτες εκεί στη Μακεδονία προτίμησαν να
τρέξουν στη Θεσσαλονίκη, που μπορούσαν να την έχουν οποιαδήποτε στιγμή στα
χέρια τους, αντί να εξοντώσουν τις Γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή τους...»
-79 -
ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Μας λένε ότι το "πατριωτικό ΕΑΜ" οργάνωσε κινητοποιήσεις για να μη σταλούν εργάτες
στη Γερμανία! Επιπλέον δεν στάλθηκε στρατιωτική μονάδα στο πλευρό των Γερμανών μόνο
από την Ελλάδα!
Είναι έτσι; Οι ... ίδιοι "πατριώτες" κομμουνιστές με προκηρύξεις τον Σεπτέμβριο αλλά και
στις 5 Οκτωβρίου 1942 καταγγέλλουν την ανατίναξη του κτηρίου στο οποίο στεγάζονταν η
φιλογερμανική οργάνωση «Ε.Σ.Π.Ο» (Εθνική Σοσιαλιστική Πολιτική Οργάνωσις) από την
οργάνωση ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ «Π.Ε.Α.Ν» (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζόμενων Νέων).
Αναφέρονται τα εξής : «Η κομμουνιστική οργάνωσι Αθήνας δηλώνει και άλλη μια
φορά πως οι κομμουνιστές καταγγέλλουν την ατομική τρομοκρατία.... Εμείς οι
κομμουνιστές σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε χρήσι του ατομικού σαμποτάζ, που
ξεφεύγει από την οργανωμένη μορφή και καταντά όπλο στα χέρια του εχθρού...Η
ανατίναξη της Ε.Σ.Π.Ο είναι προβοκάτσια (!), που είχε σαν συνέπεια άσκοπα
θύματα!» Μάλιστα αποκαλούν την Π.Ε.Α.Ν «Αντεθνική συμμορία που τη καθοδηγούν
πράκτορες του κατακτητή!»
Η Ε.Σ.Π.Ο είχε ως σκοπό εκμεταλλευόμενη την πείνα και τη δυστυχία του λαού, να
σχηματίσει στρατιωτικό τμήμα που θα πολεμούσε στο πλευρό των Γερμανών στο Αν.
Μέτωπο! ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ
ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ!
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του Λονδίνου και της Μόσχας μίλησαν με ενθουσιασμό για το
εγχείρημα, χαρακτηρίζοντάς το ως το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ (ΑΤΟΜΙΚΟ κατά τους
κομμουνιστές!) στην τότε κατεχόμενη Ευρώπη!
Αυτοί που συμμετείχαν ήταν :
--Αντώνης Μυτιληναίος--τεχνικός OTE

--Σπύρος Γαλάτης--φοιτητής Νομικής
--Νίκος Λάζαρης-- φοιτητής Νομικής
--Νίκος Μούρτος--Τεχνικός
--Τάκης Μιχαηλίδης-- φοιτητής Χημείας
--Σπύρος Στανωτάς-- φοιτητής Ανωτάτης Εμπορικής
--Ιουλία Μπίμπα--Δασκάλα
--Αικατερίνη Μπέση--Οικιακά
Από προδοσία συνελήφθησαν πολλά στελέχη της Π.Ε.Α.Ν αλλά και ο αρχηγός και
εκτελέστηκαν στην Καισαριανή άλλοι τον Ιανουάριο και άλλοι τον Φεβρουάριο του 1943.
Στα Δεκεμβριανά οι κομμουνιστές συνέλαβαν τον Νίκο Λάζαρη που δεν είχε
συλληφθεί από τους Γερμανούς και κατετάγη αντάρτης του Ζέρβα και τον εκτέλεσαν
ως ΠΡΟΔΟΤΗ! Ο νοών νοείτω!
Ο Β. Μπαρτζώτας-Φάνης επικεφαλής της Κομμουνιστικής οργάνωσης Αθήνας (Κ.Ο.Α.) στη

μελέτη του «Η πολιτική των στελεχών του ΚΚΕ τα τελευταία δέκα χρόνια» μας το βεβαιώνει
κατηγορηματικά :
«Το Α΄ Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ, είχε επεξεργαστεί το φθινόπωρο του 1943 και
την Άνοιξη του 1944 πρακτικά το ζήτημα της εξουσίας και δώσαμε όλα τα στελέχη
-80 -
του κόμματος στον ΕΛΑΣ. Η επιτροπή πόλης της ΚΟΑ αποφάσισε στις αρχές του
Σεπτέμβρη 1944 την ένοπλη εξέγερση». (Το Δεκεμβριανό Κίνημα – Πολιτική και
Κοινωνική Βιβλιοθήκη).
Την προετοιμασία αυτή «προδίδουν» και τα λόγια του Βελουχιώτη στον αποχαιρετισμό του
προς την 3η Μεραρχία του ΕΛΑΣ (Πελοποννήσου) :
«Ο Μωρηάς τώρα είναι ελεύθερος από κατακτητές. Όμως δεν είναι ελεύθερος από
εσωτερική αντίδραση. Πρέπει να συντριβεί κι αυτή για να μπορεί ο ΕΛΑΣ να πει πως
εξεπλήρωσε απόλυτα την αποστολή του. Πιστεύω απόλυτα πως ο ΕΛΑΣ
Πελοποννήσου θα εκπληρώσει απόλυτα το καθήκον του. Είμαι βέβαιος ότι θα
συνεχίσετε το έργο σας θαρραλέα και αποφασιστικά. Ο νους μου φτερουγίζει στη
στιγμή που θα ξανασυναντηθώ μαζί σας σε καινούργιες μάχες και δόξες και εύχομαι
αυτή η στιγμή να μην αργήσει».
Πάλι ο Bουκμάνοβιτς-Τέμπο στο βιβλίο του «Le Parti Communiste De Grece Dans La Lutte
De Liberation National», (Παρίσι 1949) γράφει ότι ο Σιάντος που υπερηφανευόταν για την
αριθμητική δύναμη και πολεμική ικανότητα του ΕΛΑΣ, σε ερώτησή του «γιατί τότε δεν κάνετε
μεγάλης έκτασης επιχειρήσεις κατά των Γερμανών;», απάντησε πως «σκοπός του είναι η
διατήρηση ανέπαφης της δύναμης του ΕΛΑΣ για τη μάχη κατάκτησης της εξουσίας
στην Αθήνα κατά την απελευθέρωση»
Για να «διασκεδαστούν» οι φόβοι

των φανατικών κομμουνιστών από τις
διακηρύξεις του ΕΑΜ, κυκλοφόρησε
μεταξύ των στελεχών του ΚΚΕ το
1943 η παρακάτω εγκύκλιος :
«Το απελευθερωτικόν κίνημα είναι

μορφή οξυτάτου λαϊκού αγώνα.
Μορφή που στη πραγματικότητα
δεν αναιρεί, αλλά επιβεβαιώνει την
πάλη των τάξεων, έστω και αν
φαινομενικά σταματάει η
διεκδίκηση των σκοπών του
Προλεταριάτου. Η Λαϊκή
Δημοκρατία, που πρέπει γενικά να
O Βουκμάνοβιτς-Τέμπο. Δεξί χέρι το Τίτο και προπαγανδίζεται, στους ΕΑΜίτες
αρχιτέκτονας του «Μακεδονικού» κρατιδίου των πρέπει για τον συνειδητά
Σκοπίων. Ήταν ο σύνδεσμος με το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ ενταγμένο κομμουνιστή να είναι
και έγραψε αρκετά για αυτό το θέμα. μόνο προβαθμίδα, το μεταβατικό
δηλ. στάδιο για τη
πραγματοποίηση του σοσιαλισμού,
Εδώ σε σύσκεψη με τον Τίτο (ο δεύτερος από δεξιά
δηλ. της δικτατορίας του
με το καπέλο)
προλεταριάτου στη χώρα μας.
Βέβαια η προσεκτική και συστηματική προπαγάνδα των καθαρά κομουνιστικών
σκοπών μέσα στις καινούργιες λαϊκές μάζες των ΕΑΜιτών πρέπει να αποβλέπει στο
να αυξήσει τον αριθμό των οπαδών μας». Αυτό όμως πρέπει να γίνεται έτσι ώστε να
μην τρομάζει εκείνους που δεν είναι ακόμη ψυχικά και σωματικά προετοιμασμένοι
γι’ αυτό το σκοπό».
Πάλι ο Βουκμάνοβιτς-Τέμπο στο βιβλίο του «Le Parti Communiste De Grece Dans La Lutte
De Liberation National», (Παρίσι 1949) σελ 25 γράφει :
«To KKE έδρα υποχθονίως εντός του EAM. Τα μέλη του κόμματος δεν έπρεπε να
λαμβάνουν τον λόγον ενώπιον των μαζών ως κομμουνισταί. Οι κομμουνισταί δεν
-81 -
είχαν το δικαίωμα να ομιλούν εξ’ ονόματος του κόμματος, αλλά μόνον εξ’ ονόματος
του ΕΑΜ. Γενικώς το κόμμα απέκρυπτε συστηματικώς το πρόσωπόν του από τας
μαγάλας μάζας του Ελληνικού λαού».
«Δεν ημπορούμεν – εδήλουν εις τον αντιπρόσωπον του Γιουγκοσλαβικού

Κομμουνιστικού Κόμματος τα μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ Τζήμας και Καραγιώργης – να
επιτρέψωμεν όπως το απελευθερωτικόν κίνημα λάβει εντονότερον «χρώμα», διότι
τότε η αντίδρασις θα μας κατηγορούσε ότι δημιουργούμεν ένα κομμουνιστικόν
στρατόν.»
Και δηλούντες τούτο εξετέλουν πιστώς τας εντολάς του Μπολσεβικικού Κόμματος
της Ρωσσίας, το οποίο είχε δώσει αναλόγους διαταγάς και εις το ΚΚΓ.»
Τον Ιανουάριο του 1943 το προσωπείο πέφτει! Η «Κομμουνιστική επιθεώρηση» του μήνα
δημοσιεύει την απόφαση της Πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1942,
η οποία αποκαλύπτει τα ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ σχέδια του ΚΚΕ που κρύβονται πίσω από το ΕΑΜ :
«… Το κόμμα μας αμέσως μετά την ξενικήν υποδούλωση, χάρη στη θαρραλέα
επέμβαση των απελευθερωθέντων εξορίστων στελεχών μας και τη βοήθεια των κρατουμένων
μελών του στο στρατόπεδο Ακροναυπλίας, ανασυγκροτεί την κομματική καθοδήγηση,
αναδιοργανώνει τις δυνάμεις του σε όλη τη χώρα για άμεσο πολιτικό σκοπό την
αποκατάσταση των λαϊκών ελευθεριών και κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων του
Ελληνικού Λαού. Πάνω στη βάση αυτή συγκροτείται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο
(ΕΑΜ) με λίγα κόμματα και λαϊκές οργανώσεις στην αρχή…Οι Έλληνες μπολσεβίκοι να είναι
βέβαιοι ότι δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για καινούργιες και σοβαρές κλίκες αντάξιες του
ιστορικού προορισμού του καινούργιου κόμματος. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ
διακηρύττει ότι κεντρικό καθήκον του ΚΚΕ παραμένει η απελευθέρωση της Ελλάδας και του
Ελληνικού λαού από κάθε εξωτερική και εσωτερική σκλαβιά… Η συγκρότηση προσωρινής
Κυβέρνησης από τα κόμματα και τις οργανώσεις που αγωνίζονται σύμφωνα με τους σκοπούς
του ΕΑΜ, αμέσως μετά το διώξιμο του ξένου καταχτητή, η οποία θα αποκαταστήσει τις λαϊκές
ελευθερίες, θα ενεργήσει δημοψήφισμα για τη λύση του Πολιτειακού ζητήματος και εκλογές
συντακτικής εθνοσυνέλευσης αποτελεί τον πιο σωστό τρόπο λύσης του εσωτερικού
ζητήματος… Η πραγματοποίηση του έμμεσου πολιτικού σκοπού του κόμματος μας – Εθνική
απελευθέρωση και λαοκρατική λύση του εσωτερικού καθεστώτος – αποτελεί τη συγκεκριμένη
χρονική στιγμή μοναδική επαναστατική θέση. Μόνο αυτή ανοίγει πλατειά τον δρόμο για την
πραγματοποίηση των πάρα πέρα στρατηγικών σκοπών του όμματος μας την εγκαθίδρυση της
λαϊκής δημοκρατίας … το κόμμα μας αγωνιζόμενο για την πλήρη ισοτιμία των εθνικών
μειονοτήτων που ζουν στην Ελλάδα πρέπει να καταλάβη κάθε προσπάθεια διαφώτισης τους.
Οι εθνικές μειονότητες πρέπει να οργανωθούν πάνω στη βάση της κοινής αδελφικής
αντιφασιστικής πάλης με τον Ελληνικό λαό …»
Στις 15 Φεβρουαρίου του 1943, στο έντυπο του ΕΑΜ Μακεδονίας «Ελευθερία», στη
Θεσσαλονίκη γράφει :
«Ας αγκαλιάσουμε τα επερχόμενα γεγονότα, τη θύελλα που θα ξεσπάσει πάνω

στη χώρα μας κι ας αγωνιστούμε για τη λευτεριά του λαού. Ας αντισταθούμε σε κάθε
αντίδραση των προδοτών κι ας μη επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση αντιλαϊκού
τυραννικού καθεστώτος μέσα στο τόπο μας. Έλληνες, Μακεδόνες, Εβραίοι, Βλάχου
ενωθείτε για τη λευτεριά».
Να κάνω κανένα σχόλιο για το «Μακεδόνες»; Ας το αφήσω καλύτερα…
-82 -
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ
Γράμμα του Μάρκου, αρχιστράτηγου του ΔΣ προς το Ζαχαριάδη. Αν και γράφτηκε το 1948
φανερώνει τους σκοπούς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ εις βάρος της χώρας μας…
Περιέχεται στο βιβλίο «Η Ελληνική ανταρσία», (The Greek Sedition, σελ.210) του F.A. Voigt.
«Σύντροφε,
Ως αρχηγός του Ελληνικού Στρατού, είμαι υποχρεωμένος να σας επαναλάβω εγγράφως τα

όσα σας εξέθεσα προφορικώς προ της αναχωρήσεως μου δια Μόσχαν, λόγω της στρατιωτικής
τακτικής την οποίαν ακολουθούν το Στρατιωτικόν Αρχηγείον και η Κυβέρνησις της Μόσχας.
Γνωρίζετε καλώς το ιστορικόν μήνυμα του συντρόφου Στάλιν του Δεκεμβρίου 1944, το
οποίον μας παρεκίνησε να κυρήξουμε την λαϊκήν εξέγερσιν με τα γνωστά και τραγικά
αποτελέσματα άτινα μας οδήγησαν εις Βάρκιζαν και άτινα οφείλονται εις το γεγονός ότι όταν
απηφθύνθημεν δια βοήθειαν προς την Μόσχαν ο σύντροφος Στάλιν, λησμονών τας
υποσχέσεις του ωμίλησεν περί διπλωματικών υποχρεώσεων.
Ότε τέλος η Γερμανία ηττήθη ο σύντροφος Στάλιν αντελήφθη ότι ήτο ελεύθερος πλέον να
δράση και ότι ηδήνατο να στραφή προς την γωνίαν εκείνη του κόσμου, την αποκαλούμενην
Ελλάδα, γνωρίζων ότι αύτη του ήτο απαραίτητος δια την συμπλήρωσιν των φιλοδόξων του
σχεδίων, γεγονός όπερ εξεμεταλεύθημεν δια να φέρουμε εις πέρας την πολιτικήν μας της
συστάσεως λαϊκής δημοκρατίας εις την χώραν μας και να πραγματοποιηθεί ούτω το όνειρον
μας, το οποίον επί 28 έτη μας έβγαζεν εις το πεζοδρόμιον (δηλαδή διαδηλώσεις, οχλαγωγίες
εις τας οδούς).
Από της στιγμής εκείνης αρχίσαμεν να εξαναγκάζομεν τα μεγάλα και μικρά χωριά της
Ελλάδος εις την εξέγερσιν, συμπεριλαμβανομένην εις αυτό τούτο το επιτελικό σχέδιο των
συμμάχων μας δια να δυνηθώμεν να προκαλέσωμεν την οικονομικήν κατάρρευσιν της χώρας
και να εξαναγκάσωμεν την Κυβέρνησιν των Αθηνών να μας δεχθή εις τας γραμμάς της, όπερ
θα εσήμαινεν το πρώτον βήμα προς κατάληψιν της εξουσίας. Ότε όμως αντελήφθημεν ότι η
Κυβέρνησις των Αθηνών ήτο αποφασισμένη να εξοφλήση άπαξ δια παντός τας διαφοράς της
μεθ’ ημών, απεφασίσαμεν να δημιουργήσωμεν κανονικόν στρατόν εκ 50.000 ανδρών δια να
καταλάβωμεν τη βοηθεία των ενόπλων δυνάμεων την Κυβέρνησιν. Το αντίτιμον της
επιτεύξεως των άνω ήταν η υπέρ των γειτόνων μας νέα διευθέτησις των συνόρων μας
και η εκ των προτέρων αποδοχή των δυσμενών όρων του συμφώνου ειρήνης. Ούτως
ο σύντροφος Στάλιν έφερεν εις πέρας τους σκοπούς του σχετικώς προς την
Αλβανίαν, Γιουγκοσλαυΐαν και Βουλγαρίαν, δίδων εις αυτάς τα όσα ήθελαν εις βάρος
μας, δια να δυνηθώμεν να προβούμεν εις την απόπειραν συντρίψεως του Έλληνος
πολεμιστού, του παραδείγματος τούτου του θάρρους.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Στρατηγός ΜΑΡΚΟΣ
-Τέλος Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ Ι. Ιωαννίδης γράφει στα

απομνημονεύματά του : - ΠΡΟΣΟΧΗ ! -«Παρόλα όσα γράφτηκαν, σκοπός μας ήταν
πάντοτε η προλεταριακή επανάσταση. Κατά την Κατοχή το ΚΚΕ, με φανατισμό,
χρησιμοποίησε ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ κάθε μέσο, ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ, ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ
ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ(!!). ΕΤΣΙ Η ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΕΑΜ-
-83 -
ΕΛΑΣ ΗΤΑΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ

ΚΚΕ»
Μύθος 2ος :
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ δεν έδειξε καμία διάθεση για την κατάληψη της εξουσίας ούτε με τα
Δεκεμβριανά, ούτε ΠΡΙΝ, ούτε με τον «εμφύλιο». Γι’ αυτό δεν επεδίωξε ΠΟΤΕ την
μονοπώληση της «Εθνικής Αντίστασης»
Το ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε με το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23ης

Αυγούστου 1939 και διακήρυττε ότι δεν πρέπει να πολεμήσουμε εναντίον του άξονα
κατηγορώντας το Μεταξά ότι...προετοιμάζει πόλεμο!
Σχετικά με τους σκοπούς

του ΕΑΜ αυτοί που επέκριναν
το Βελουχιώτη για την
καθυστέρησή του στην
ενέργεια του Γοργοποτάμου
μας ενημερώνουν:
«Η δράση είναι
συνυφασμένη και μ’
αποτυχίες και σφάλματα.
Και στην περίπτωση του
Άρη υπήρξε σημαντικό
σφάλμα η άρνηση του Άρη
ν’ ανατινάξει χωρίς
συζητήσεις την Γέφυρα
του Γοργοποτάμου... Έτσι
η γέφυρα του
Γοργοποτάμου
Το σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότωφ υπεγράφη στη Μόσχα ανατινάχτηκε αλλά δύο
στις 23 Απριλίου 1939. Το ΚΚΕ ουδεμία αντίσταση έκανε μέχρι μοιράστηκαν την δόξα του
της 22 Ιουνίου 1941 που η Γερμανία επετέθη κατά της Ρωσίας. εγχειρήματος, με δεύτερο
Τότε το ΚΚΕ κάλεσε τον Ελληνικό λαό να υπερασπίσει την τον Άρη. Η ολιγωρία του
…Σοβιετική Ένωση. Άρη στην ανατίναξη της
γέφυρας του
Γοργοποτάμου ήταν μεγάλο σφάλμα που σήμερα κρίνεται μεγαλύτερο, αν λάβουμε
υπ’ όψη και τον βασικό σκοπό του Εαμικού κινήματος που ήταν η μονοπώληση του
αγώνα της Εθνικής αντίστασης...»
(Διονύσης Μπενετάτος σημαίνων στέλεχος του ΕΑΜ, «Το χρονικό της κατοχής» σελ. 86)
Άλλη μια απόδειξη είναι και το γεγονός ότι λίγες μόνο ημέρες μετά την επιχείρηση, δηλαδή
τον Δεκέμβριο του 1942 συνήλθε στην Αθήνα η Δεύτερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ.
Αυτή αποφάσισε τότε εμμέσως πλην σαφώς («Το ΚΚΕ Επίσημα κείμενα», τόμος πέμπτος-
1940-1945, σελ. 91-92) την εξόντωση όλων των Εθνικών οργανώσεων αντίστασης αλλά
και κάθε αντιτιθέμενου σε υποταγή από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η απόφαση αυτή ήταν σύμφωνη με το
νόημα της ΑΡΧΗΣ που είχε διατυπώσει ο γγ του ΚΚΕ Γεώργιος Σιάντος κατά την οποία : «Πας
τις αρνούμενος να συνεργασθή με το Κομμουνιστικόν Κόμμα θα θεωρηθή
γκεσταπίτης» (!!!)
(«Ο Γεώργιος Καρτάλης και η εποχή του, 1934-1957», Κομνηνός Πυρομάγλου, τόμος Α’,
σελ 351).
-84 -
Στην περιοχή των Καλαβρύτων, κοντά στα χωριά Βεσσίνι και Λεχόυνι υπάρχουν δυο
απέριττα μνημεία, δυο σταυροί. Στη βάση των μνημείων αυτών είναι γραμμένα τα ονόματα 42
νέων παιδιών. Δεν ήσαν δολοφόνοι ή προδότες. Μόλις είχαν τελειώσει την σχολή
αστυφυλάκων και πήγαιναν σιδηροδρομικώς εις την Πάτρα για να συμπληρώσουν τη δύναμη
της Αστυνομίας της Πόλεως.
Ήταν Κυριακή 9 Απριλίου του 1944, των Βαΐων, Ώρα 7η πρωινή. Οι καμπάνες των γύρω
χωριών ηχούσαν χαρμόσυνα και καλούσαν τους πιστούς στην εκκλησία για τη μεγάλη γιορτή.
Οι αστυφύλακες, φτωχά παιδιά του λαού, αμέριμνοι κατευθύνοντο προς την Πάτρα. Έξω από
την Κόρινθο στο 157 χιλ. της οδού Αθηνών – Πατρών μεταξύ του Δερβενίου και της Αιγείρας,
οι δολοφόνοι του ΚΚΕ – ΕΑΜ εκτροχίασαν την αμαξοστοιχία, την ακινητοποίησαν και άρχισαν
να βάλλουν εναντίον των επιβατών από όλες τις κατευθύνσεις. Πολλοί τραυματίστηκαν –
αστυφύλακες και πολίτες, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Δυο σιδηροδρομικόι, ένας αστυφύλακας
και ένας Γερμανός στρατιώτης εφονεύθησαν αμέσως.
Οι 42 αστυφύλακες που ευρίσκοντο στην αμαξοστοιχία, συνελήφθησαν. Άλλοι τραυματίες

και άλλοι κατάκοποι, ημιθανείς, φαντάσματα αληθινά του εαυτού τους. Μαζί με αυτούς και
δυο χωροφύλακες.
Η πομπή των συλληφθέντων αστυφυλάκων, μαζί με 4 γυναίκες που κατευθύνοντο και

αυτές σε ένα ενδιάμεσο χωριό, εκινείτο προς Ζαχώλη. Τα βασανιστήρια οι εξευτελισμοί και οι
προπηλακισμοί δεν περιγράφονται. Άλλους τους τρυπούσαν με τη ξιφολόγχη, άλλους
κτυπούσαν, έδερναν.
Μαστιγούμενοι βάναυσα κατά την πορεία, οι τραυματίες μετά τη Ζαχώλη, ήταν αδύνατο να
κινηθούν, Και η διαταγή έφτασε την Μεγάλη Πέμπτη 13-4-1944. Όσοι δεν μπορούν να
κινηθούν, να εκτελεστούν αμέσως. Και οι δολοφόνοι χωρίς καθυστέρηση εξετέλεσαν τη
διαταγή. Οι αρχιφύλακες Παπαδημητρόπουλος Νικόλαος, Μουτζούρος Σπυρίδων, οι
αστυφύλακες Πετρινιώτης Ευάγγελος, Σταματόπουλος Γρηγόριος, Φειδός Βλάσιος και οι
χωροφύλακες Φουράκης Αντώνιος και Αβλύχος Ανδρέας έπεφταν από τις δολοφονικές
σφαίρες.
Οι υπόλοιποι 35 αστυφύλακες και οι 4 κοπέλες συνέχισαν την βασανιστική πορεία. Οι

εξευτελισμοί, οι ταπεινώσεις και τα ανήκουστα βασανιστήρια συνεχίστηκαν τη Μεγάλη
Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο. Τη Κυριακή του Πάσχα 14 Απριλίου 1944 η πομπή των
μελλοθανάτων είχε φτάσει στο Σουληνάρι, της περιοχής Καλαβρύτων. Τότε έφτασε και η
διαταγή από το ΚΚΕ – ΕΑΜ. Να εκτελεστούν όλοι, αμέσως, χωρίς καμία διάκριση.
Πριν από την ομαδική σφαγή, οι δολοφόνοι του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ υπέβαλαν τα θύματα τους σε
πρωτοφανή βασανιστήρια. Τους έσπασαν τα πόδια και τα χέρια, τρύπησαν το σώμα τους με
μαχαίρια, τους έβγαλαν τα μαλλιά.
Ήταν 16 Απριλίου του 1944. Κυριακή του Πάσχα. Η μεγάλη ημέρα της Χριστιανοσύνης.
Ορισμένοι ζητάνε «επίσημο έγγραφο το ΚΚΕ» που να μιλάει για κατάληψη της
εξουσίας θα ρωτήσω : Πως από τη μια κατηγορούνε τους Άγγλους και την εξόριστη
κυβέρνηση ότι ήρθαν να πάρουν την εξουσία από το ΚΡΑΤΑΙΟ ΕΑΜ και από την άλλη μας
λένε ότι δεν ήθελαν την εξουσία;
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ ήταν εναντίον της κατοχικής κυβέρνησης αλλά εναντίον και της
εξόριστης! Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος!
-85 -
Βάλτε την φαντασία στο full : «ΤΟ ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σας ενημερώνει πως την επόμενη
εβδομάδα θα προβεί σε καταλήψεις όλων των δημόσιων κτηρίων και των καίριων
σημείων της πρωτεύουσας με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας μια που οι
«μοναρχοφασίστες» δεν αναγνωρίζουν ότι ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ πολέμησε εναντίον των
κατακτητών!»
ΠΕΡΙ ΕΔΕΣ - ΖΕΡΒΑ
Κομμουνιστικό Γενικό Στρατηγείο, διατάσσει τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ να χρησιμοποιηθούν

αποκλειστικώς εναντίον του ΕΔΕΣ. Ιδού φωτοτυπία της διαταγής
-86 -
Το μίσος των κομμουνιστών για το Ζέρβα είναι μεγάλο γιατί έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο
κρατώντας τα καλύτερα τμήματα του ΕΛΑΣ μακριά, και έτσι ευτυχώς σώθηκε η Αθήνα στα
Δεκεμβριανά...
Το πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΚΚΕ Παντελής Καραγκίτσης (ψευδώνυμο Ορφέας

Βλαχόπουλος) μας ενημερώνει...
Η προσπάθεια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ ξεκίνησε από την κατοχή. Κατηγορούσε τις

αντιστασιακές οργανώσεις σαν συνεργάτες των Γερμανών και αν δεν
προσχωρούσανε σε αυτό (οι… πρώην συνεργάτες!) τις διαλύανε!
Σκοπός των κομμουνιστών δεν ήταν η αντίσταση, αλλά η κατάληψη της Εξουσίας ύστερα
από την αποχώρηση των Γερμανών. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΑΡΙΣΤΑ ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΕΘΝΙΚΟ
ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΛΟΓΩ 4Ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. Οι «καπεταναίοι»
παίρνουν επίτηδες ονόματα αγωνιστών του ’21 και τη νεολαία τη βαφτίζουν ΕΠΟΝ για να
συγχέεται με την ΕΟΝ. Έπρεπε όμως να μείνουν η μοναδική στρατιωτική δύναμη, έτσι
στρέφονται εναντίον όλων των Εθνικών-Πατριωτικών και πραγματικών αντιστασιακών
οργανώσεων. Διαλύουν την ΕΚΚΑ και δολοφονούν τον συνταγματάρχη ΨΑΡΡΟ μαζί με 152
παλικάρια του στο ΚΛΙΜΑ Δωρίδας, διασπάνε τις Εθνικές ομάδες αντίστασης στη Θεσσαλία,
όχι μόνο δεν βοηθάνε τα τμήματα του ΕΔΕΣ όταν αυτά μάχονται εναντίον του εχθρού (Κλειδί-
Σκουληκαριά 17-24/1/43, Κάτω Παναγιά 14-24/2/43, Ποταμούλα-Βάλσαμο 9-21/3/43) αλλά
συνεργάζονται με τους Γερμανούς και επιτίθενται εναντίον του Ζέρβα (Τζουμέρκα 31-10-
1943, επίθεση Γερμανών και ΕΛΑΣ κατά ΕΔΕΣ)
Στη Μέση Ανατολή ΕΑΜΟΕΛΑΣΙΤΕΣ με πρωτοφανείς δολιοφθορές αχρήστευσαν τα οχήματα
και τον συμμαχικό οπλισμό, διέβρωσαν μονάδες και εξευτέλισαν τελείως την Ελλάδα στους
συμμάχους σε μια από τις κρισιμότερες φάσεις του πολέμου...
Για να δούμε κάτι από την εγκληματική δράση των αριστερών εναντίον των ΕΘΝΙΚΩΝ
αντιστασιακών οργανώσεων...
Να πούμε για την επίθεση ΕΛΑΣ και βουλγάρων εναντίον των εθνικών αντάρτικων
ομάδων του Φωστερίδη (Τσαούς-Αντών) στην Κρηνίδα στις 21 Σεπτεμβρίου 1944;
Να θυμηθούμε την προδοτική θέση απέναντι στους αντάρτες της ΠΕΑΝ στην έκρηξη της
φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ που έγραψα στην αρχή;
Να πούμε για τον δόλιο τρόπο με τον οποίο καλούσαν τις αντιστασιακές ομάδες για
συζήτηση και τις ανάγκαζαν να ενταχθούν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αλλιώς τους πετσόκοβαν όπως
έγινε με το 5/42 σύνταγμα του συνταγματάρχη Ψαρρού;
Από την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων («Η Εθνική
Αντίσταση των Ελλήνων 1941-1945», σελ. 100-112).
Αφοπλισμός του 5/42 Σ.Ε. στη Στρώμνη Γκιώνας
Το απόγευμα της 13ης Μαΐου, στη Στρώμνη, ο Άρης Βελουχιώτης με τους καπεταναίους που
επεσκέφθησαν τον Συνταγματάρχη Ψαρρό, συνεζήτησαν φιλικότατα και συνεφώνησαν για
κοινή αντιμετώπιση της Ιταλικής επίθεσης.
Δυστυχώς παρά τα συμφωνηθέντα, ο Βελουχιώτης κατά τα μεσάνυχτα και μετά την
υποκλοπή των συνθηματικών κύκλωσε το 5/42 με πολλαπλάσιες δυνάμεις του ΕΛΑΣ και
ζήτησε τελεσιγραφικά από τον Ψαρρό “Να διαλύσει το 5/42 σε 3 ώρες και να παραδώσει τον
οπλισμό του στον ΕΛΑΣ, διαφορετικά θα κοκκίνιζαν τα νερά του Μόρνου από τη σφαγή”.
Ο Ψαρρός κατάπληκτος από την σατανική πλεκτάνη του ΕΛΑΣ αποφάσισε να αυτοδιαλύσει
το 5/42, για να αποφύγει την αιματοχυσία.
Ο Συνταγματάρχης Ψαρρός συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τον Άρη Βελουχιώτη και
οδηγείται στο Μαυρολιθάρι, με επέμβαση όμως της Αγγλικής Αποστολής αφέθη ελεύθερος με
τους αξιωματικούς του.
-87 -
Την 28ην του ίδιου μηνός εκδίδεται εντολή από το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ να αποφεύγονται
αφοπλισμοί και επιθέσεις εναντίον ανταρτών και άλλων Ανταρτικών Οργανώσεων και επί
πλέον να επιστραφεί ο οπλισμός του 5/42. Και τα δύο όμως έμειναν στα χαρτιά.
Αρκετοί αντάρτες του 5/42 που διέφυγαν ένοπλοι, απετέλεσαν βραδύτερα τον πυρήνα
αναδημιουργίας του 5/42 Συντ/τος.
Την 29ην Μαΐου εκλήθη ο Συντ/ρχης Ψαρρός στο στρατηγείο του MAYERS και παρουσία της
τριπλής ηγεσίας του ΕΛΑΣ, του διαβίβασε την απόφαση του Στρατηγείου Μ. Ανατολής για την
ανασυγκρότηση του 5/42. Την πρώτη μέρα του Ιουνίου ο Ψαρρός επέστρεψε στη
Παρνασσίδα. Μέσα σε μια εβδομάδα το Σύνταγμα είχε πλήρως ανασυγκροτηθεί.
Συνταγματάρχης
Δημήτριος
Ψαρρός
Διοικητής του
ηρωικού
Συντάγματος
5/42
κατά την
κατοχή.
Επίθεση του ΕΛΑΣ στη Ταράτσα Γκιώνας
Στις 23 Ιουνίου χίλιοι περίπου αντάρτες του ΕΛΑΣ υπό τον Καπετάν Νικηφόρο επιτίθενται
κατά των 200 ανταρτών του 5/42 ΣΕ στη περιοχή Ταράτσας της Γκιώνας. Ολοήμερη η μάχη.
Το 5/42 είχε απώλειες τρεις νεκρούς: Τον Αξιωματικό της αεροπορίας Ηλία Τσίγκα και άλλους
δυο αντάρτας, καθώς επίσης και πέντε τραυματίες. Οι απώλειες του ΕΛΑΣ δεν
ανακοινώθηκαν.
Επίθεση ΕΛΑΣ στο Ευπάλιο
Την 1ην Απριλίου 1944 οι κάτοικοι του Ευπαλίου Δωρίδος υποδέχθηκαν θερμά τους άνδρας
του Δεδούση και το βράδυ διασκέδαζαν όλοι μαζί στο Γυμνάσιο του χωριού. Μετά τα
μεσάνυχτα το Τάγμα του Κρόνου του ΕΛΑΣ επετέθη αιφνιδιαστικά για να αφοπλίσει το Τάγμα
Δεδούση.
-88 -
Οι αντάρτες του 5/42 έκαναν αντεπίθεση, έδιωξαν τους επιτεθέντες και συνέλαβαν
αιχμαλώτους. Στη μάχη σκοτώθηκε ένας αντάρτης του 5/42.
Η Τελική Διάλυση του 5/42
Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ των τριών οργανώσεων ΕΛΑΣ – ΕΔΕΣ –
5/42 για τον σχηματισμόν Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος και ενοποίηση του αντάρτικου
αγώνος, η ηγεσία του ΚΚΕ αποφάσισε να διαλύσει οριστικά το 5/42 που αποτελούσε
σοβαρότατο εμπόδιο στη κάθοδο του ΕΛΑΣ προς Αθήνας για την κατάληψη της εξουσίας.
Προς τούτο ο ΕΛΑΣ τον Μάρτη του 1944 κινητοποίησε πολλαπλάσιες δυνάμεις του 5/42
από διάφορες κατευθύνσεις προς την τοποθεσία Τρικόρφου – Κλήματος Δωρίδας, όπου τελικά
συγκεντρώθηκαν τα τμήματα του 5/42 μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις μεγάλων
Γερμανικών δυνάμεων στην Παρνασσίδα.
Της τελικής σύγκρουσης προηγήθηκαν σωρεία προκλητικών ενέργειών και επεισοδίων του
ΕΛΑΣ εις βάρος του 5/42 Σ.Ε. στο Σερνικάκη από τον Νικηφόρον, απαγωγή Υπολ/γου
Βλάικου και οπαδών του Συντάγματος, αφοπλισμός ανταρτών του 5/42 στην Ερατεινή από
τον Κρόνον κλπ.
Ο Λοχαγός Δεδούσης ευρισκόμενος στη Βόρεια Δωρίδα, μόλις πληροφορήθηκε τα γεγονότα

αυτά, εθεώρησε καθήκον του να πάρει έκτακτα μέτρα άμυνας. Δια λόγους ασφαλείας
δημιουργήθηκαν τα γεγονότα Πενταγιών – Κροκύλείου – Μανάγουλης – Καστρακίου,
Τριζονίου (αφοπλισμοί, συλλήψεις, επιθέσεις κλπ)
Την 14-4-1944 ο Σιάντος. Γεν. Γραμματεύς του ΚΚΕ, δίδει την εντολή “Να ξεκαθαριστεί η
κατάσταση με το 5/42 Σ.Ε. δυναμικά και κεραυνοβόλα χωρίς χρονοτριβές”. Η εντολή
ανατέθηκε στον Άρη Βελουχιώτη. Το πρωί του Πάσχα (16 Απριλίου) και ενώ οι καμπάνες των
χωριών καλούσαν τους Χριστιανούς στις εκκλησίες για το “Χρηστός Ανέστη” το Τάγμα
Νικηφόρου επιτέθηκε σφοδρότατα από το χωριό Μαραθιά κατά των τμημάτων Κούτρα και
Καϊμάρα προς διαρπαγή των εφοδίων του 5/42 Σ.Ε. (Σκάλα Καραΐσκου) και αποκοπή των
τμημάτων αυτών από το υπόλοιπο του Συντάγματος που είχε εγκατασταθεί επί των
υψωμάτων του κλήματος. Μετά την απόκρουση του ΕΛΑΣ ο Συντ/ρχης Ψαρρός
απελευθέρωσε 60 αιχμαλώτους ΕΛΑΣίτας.
Από τους άνδρες του 5/42 τραυματίστηκαν σοβαρότατα οι εξής:
Α) Ο ανθ/γος Κοκορέλης Κ. ο οποίος διεσώθει από τον Λοχαγό Καϊμάρα που τον βρήκε σε
αφασία κατά την ώρα της αντεπιθέσεως. Ο ήρωας αυτός έμεινε ανάπηρος εφ’ όρου ζωής και
πάλεψε επί 38 χρόνια σαν τον Διγενή με τον χάρο στα “μαρμαρένια αλώνια”.
Β) Ο έφεδρος ανθ/γος Πριγγής Ευαγ. Γραμματέας της Εισαγγελίας Φωκίδος, που

τραυματίστηκε στο πόδι. Ο αγνός αυτός ήρωας δεν θέλησε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο
Γαλαξιδίου, αλλά παρέμεινε κλινήρης στο "σκάλωμα" και την επόμενη εσφάγη από αντάρτες
του ΕΛΑΣ πάνω στο κρεβάτι του.
Την Τρίτη πρωινή ώρα της 17 Απριλίου 1944 το 5/42 Σ.Ε. δέχεται αιφνιδιαστική και
σφοδρότατη επίθεση σε όλο το μέτωπό του από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, που ήταν δεκαπλάσιες
του Συντάγματος.
Το 5/42 Σ.Ε. εξαναγκάσθηκε να αμυνθεί σθεναρά, πλην όμως ο αγώνας ήταν άνισος, οι δε
απώλειες πολύ σημαντικές. Τα τμήματα του 5/42 πιεζόμενα αναγκάζονται να αναδιπλωθούν
προς νότο και τελικά μετά τη διάσπαση του κλοιού του ΕΛΑΣ από το στρατηγείο Καϊμάρα να
διαφύγουν προς ανατολάς και τμήμα 40 ανταρτών να διαφύγουν με βάρκα στην Πελοπόνησο.
Έτσι διαλύθηκε το 5/42 Σ.Ε.
Ο Συνταγματάρχης Ψαρρός, παρά τις επίμονες συστάσεις των Αξ/κων του να ακολουθήσει
τα διαφυγόντα τμήματα και να σωθεί, αρνήθηκε και έμεινε στο “σκάλωμα”, όπου παραδόθηκε
στο Τάγμα του Νικηφόρου, με σκοπό, όπως είπε, “Να περισώσει ότι μπορέσει, έστω και με
-89 -
προσωπική του θυσία”, εννοώντας τους αιχμαλώτους, τους τραυματίες και τους οπαδούς του
Συντάγματος. Ο Νικηφόρος απέστειλε τούτον υπό συνοδεία στον Άρη Βελουχιώτη, αλλά
δυστυχώς τον συνάντησε καθ’ οδόν ο εξτρεμιστής Ταγ/ρχης Ζούλας του ΕΛΑΣ ο οποίος τον
εκτέλεσε, όπως αναγράφει ο ίδιος στην έκθεση του την 2/3/1951. “Τον Ψαρρό τον σκότωσα
εγώ, όπως είμαστε σύμφωνοι με τον Άρη” (Βιβλίο Γρ. Φαράκου σελίδα 296)
Δυστυχώς την ίδια τύχη είχαν πολλές δεκάδες Αξιωματικών και ανταρτών του 5/42, οι
οποίοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Συνολικά θυσιάστηκαν για την Λευτεριά της Πατρίδος 303
αγνοί αγωνιστές του 5/42 Σ.Ε. (πεσόντες ηρωικά ή εκτελεσθέντες) ως κατωτέρω:
Πεσόντες στη μάχη με τον ΕΛΑΣ:27

Εκτελεσθέντες από τον ΕΛΑΣ αντάρτες: 206
Εκτελεσθέντες από τον ΕΛΑΣ οπαδοί: 70
Συνολικά 303
Όπως λέει και ο Ζούλας, τον Ψαρρό τον σκότωσα εγώ όπως ήμασταν σύμφωνοι με τον
Άρη (του ήρωα!)...(αφού βέβαια ήταν γραμμή του κόμματος...)
Να πούμε για τα πραγματικά ολοκαυτώματα των αγωνιστών της Π.Α.Ο από τον ΕΛΑΣ; Στην
Τριάδα, στον Προμαχώνα, η σφαγή στη Βροντού στις 21.9.44, στα ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΝΙΚΟΚΛΕΙΑΣ
και ΜΑΪΜΟΥ ΝΤΕΡΕ, στην Αρναία (1.11.44);
Να πούμε για τη μάχη των Βουλγάρων με τους αντιστασιακούς των οργανώσεων Ε.Α.Ο-
Ε.Σ.Ε.Α (Εθνικές Αντάρτικες Ομάδες – Ένωση Συμπολεμιστών Εθνικού Αγώνος) στις
8.4.1944;
Επιθέσεις κατά του Ε.Σ. της οργάνωσης της Πελοποννήσου στις 15 Ιουλίου 1943, στις 5
Αυγούστου, στις 6, στις 15, στις 17, στις 24, στις 16 Σεπτεμβρίου, στις 23, στις 10
Οκτωβρίου, στις 16, στις 21, στις 28 στην Παληόχωρα Ταΰγετου.
Να πούμε για την αντιστασιακή οργάνωση Ε.Σ.Α.Π. (Ελληνικός Στρατός Απελευθερωτικής

Προσπάθειας), του Κωστόπουλου που εντάχθηκε και ο Σαράφης τον Ιανουάριο του ’43; Την
1η Μαρτίου 1943 αφοπλίζει ο ΕΛΑΣ τους κοιμώμενους αντάρτες του Κωστόπουλου (που είχαν
πάει εκεί για να πάρουν πίσω τον Ταγματάρχη Αντωνόπουλο που είχε συλλάβει ο ΕΛΑΣ) και
τους περιφέρει δεμένους στα ΑΓΡΑΦΑ ως ΠΡΟΔΟΤΕΣ! Φτυσίματα και αποδοκιμασίες από
αντάρτες και κατοίκους. Τα ίδια στο Καρπολέσι και στη Σπινάσα. Στις 10 Μαρτίου στη
Σπερχειάδα εκτελούνται 7, ενώ οι άλλοι με επέμβαση της Αγγλικής Αποστολής και προσωπικά
του Μάγιερς ελευθερώθηκαν ΕΚΤΟΣ από το ΣΑΡΑΦΗ που προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και
προάχθηκε σε ΣΤΡΑΤΗΓΟ! Για αυτό το λόγο λοιπόν, μετά από ένα εξάμηνο στη Συνδιάσκεψη
του Λιβάνου, ο εκπρόσωπος της οργάνωσης του Ψαρρού, Καρτάλης είπε : «όλοι προάγονται
σε στρατηγούς δια διατάγματος, αλλά ο Σαράφης προήχθη δι΄ εμπτυσμού»!! (ροχάλα στη
μάπα!)
Πριν γίνει αυτό, όταν τον συνέλαβαν το Σαράφη, ακολούθησαν αναφορές σε όλο τον τύπο
του ΕΛΑΣ ότι ο Σαράφης ήταν ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ! Ύστερα όμως από ένα μήνα,
ξεχνώντας αυτά που είχαν γράψει για αυτόν, έγινε αρχηγός του ΕΛΑΣ...!!
-90 -
-91 -
Να πούμε για τον Ιωάννη Τσιγάντε που σκοτώθηκε

από τους Ιταλούς και ήταν αρχηγός της οργάνωσης «Μίδας
614»; Ανακοίνωση των «πατριωτών» πως και αυτός ήταν
προδότης! Γιατί; Μάλλον γιατί ο Τσιγάντες «τόλμησε» να πει
το ΚΟΡΥΦΑΙΟ : «η Ελλάδα δεν είναι, ούτε μπορεί να γίνει
πατρίδα των οργανώσεων, των κομμάτων και των
δογμάτων»!! Το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ είχε διαφορετική άποψη!
Με προμετωπίδα λοιπόν την Αντίσταση κατά του

κατακτητή και σκοπό την απελευθέρωση, πέρασε στο λαό σαν
κίνημα που εξέφραζε τη συλλογική θέλησή του. Έτσι το
αγκάλιασε ο λαός, και με τον πομπώδη τίτλο «Εθνικό
Απελευθερωτικό Μέτωπο» πήρε πανελλήνια ακτινοβολία. Όλοι
αυτοί όμως οι απλοί άνθρωποι που κατετάγησαν δεν είχαν
ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την κομμουνιστική ιδεολογία και
ΑΓΝΟΟΥΣΑΝ το προλεταριάτο, υπηρέτησαν το ΕΑΜ ΧΩΡΙΣ να
αντιλαμβάνονται τους σκοπούς που κρύβονταν πίσω του.
Για να δούμε τι λέει και ο Εμμανουήλ Ι.

Μπαντουβάς κορυφαίος Κρητικός αντάρτης της Εθνικής
Αντιστασιακής Οργάνωσης Ε.Ο.Κ (Εθνική Οργάνωση
Η εφημερίδα του ΚΚΕ που Κρήτης)...
αποκαλεί τον Σαράφη προδότη,
δήμιο και πράκτορα των Ιταλών.Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη, με πρωτοβουλία
Αργότερα το ίδιο πρόσωπο θα του Γιάννη Μαντουβά, σε σύσκεψη, αποφασίζεται όπως:
γίνει στρατηγός του ΕΑΜ και Πρώτα σε περίπτωση που ο ΕΛΑΣ θέλει να επαναλάβει
μάλιστα δι' εμπτυσμού. (Κάντε
τα όσα έκανε στη λοιπή Ελλάδα, εξοντώνοντας στη
κλικ επάνω στην εικόνα να γίνει
μεγαλύτερη).
Μακεδονία τους αντάρτες της Π.Α.Ο. στη Πελοπόννησο
του αντάρτες του Ε.Σ., στη Ρούμελη διαλύοντας τους
αντάρτες του Ψαρρού και γενικά κάθε αντάρτικο τμήμα, που δεν είχε κομμουνιστική
καθοδήγηση, να μην βρεθούν άοπλοι, όπως συνέβη με τους υφιστάμενους την
επίθεση του ΕΛΑΣ στη λοιπή Ελλάδα και δεύτερον να διαφωτίσει τον κόσμο, ότι οι
αφορμή εχθρότητας του ΕΛΑΣ με τους υπόλοιπους αντάρτες ήταν ότι δεν δέχονται
να γίνουν εκτελεστικά όργανα των προθέσεων των κομμουνιστών, που είχαν την
ηγεσία του ΕΛΑΣ. Ακόμη να μπουν στη μετωπική αντιμετώπιση των
Γερμανοσυνεργαζομένων και εκκαθάριση τους και, ιδιαίτερα με τους πράκτορες ενός
Γερμανού ομαδάρχη, του Σούμπερτ, που έχει ήδη κάψει αρκετά χωριά και είχε
βασανίσει και εκτελέσει πολλές δεκάδες πατριώτες, ασκώντας σκληρή τρομοκρατία.
Οι στόχοι αυτοί πέτυχαν ευτυχώς και οι δύο.
Κοινώς οι σύντεκνοι πήρανε μέτρα για να μην επαναλάβει ο ΕΛΑΣ τα όσα έκανε και στην
υπόλοιπη Ελλάδα κατά των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων!!
Ο Ζέρβας ΕΥΤΥΧΩΣ δεν είχε την τύχη του Ψαρρού και των ανταρτών του που έσφαξαν οι
«πατριώτες» αριστεροί με διαταγή του αρχηγού του ΚΚΕ Γ. Σιάντου («Γέρος»).
Να και η οδηγία του Σιάντου και η αναφορά στη συνέχεια της εξόντωσης του Συντάγματος
Ψαρρού.
-92 -
-93 -
Ο «Κώστας» στον οποίο απευθύνεται ο Σιάντος είναι ο Κώστας Δεσποτόπουλος, αργότερα

βουλευτής!!, στον οποίο αναφέρθηκε η σφαγή του Συνταγματάρχου Ψαρρού...
Στις 23 Οκτωβρίου 1943 το ΚΚΕ επιτίθεται στην Πετρίνα Μεγαλόπολης κατά της ομάδας
ανταρτών του Καραχάλιου, τον οποίο σκοτώνουν.
Στις 27 επιτίθεται στην περιοχή Παληοχώρας Καλαμάτας κατά της ομάδας ανταρτών του
Βρεττάκου, τον οποίο σκοτώνουν.
Στις 6 Αυγούστου 1943 επιτέθηκε κατά της αντάρτικης ομάδας του Θεοφανόπουλου, τον
οποίο δολοφόνησαν. Τα ίδια με τον υπολοχαγό Δροσόπουλο, το λοχαγό Σακελλαρίδη κ.α
Σκοπός του Βελουχιώτη ήταν να συντρίψει τις δυνάμεις του Ζέρβα. Το αποδεικνύω πιο
κάτω με τη διαταγή του Άρη στις Καλαρύτες που ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ και δίνει
εντολή για επίθεση εναντίον του ΕΔΕΣ. Πέρα από αυτό υπάρχει και η γνωστή στιχομυθία του
Κομνηνού Πυρομάγλου με τον Κόζιακα (Θωμάς Πάλλας - ΕΛΑΣ) που είναι καταχωρημένη
στα πρακτικά του συνεδρίου του Λιβάνου στα Πράμαντα Τζουμέρκων:
-Κόζιακα, ελάτε να χτυπήσουμε μαζί τους Γερμανούς
-(Μετά από εντολή του Άρη) Κομνηνέ, για μας εχθροί δεν είναι οι Γερμανοί,
εχθρός είναι ο Ζέρβας!!!!!!!!!!!!
Τι άλλη κυνική ομολογία χρειάζεται;
Το ίδιο παραδέχθηκε και ο Άρης στην έκθεσή του μετά το τέλος της εκστρατείας
στην Ήπειρο, που την ξεκίνησε από τη Στερεά, λέγοντας μάλιστα : «Ο Ζέρβας
συμμάχησε με τους Γερμανούς για να μας διαλύσει» !!!!
Να δούμε τι γράφει ο Chris Woodhouse στο βιβλίο του «το μήλο της έριδος», σελ. 252-
254 για τους «πατριώτες» του ΕΑΜ:
Στις 8 Οκτωβρίου ο ΕΛΑΣ επιτέθηκε κατά μονάδων του ΕΔΕΣ στη Θεσσαλία,
επεκτείνοντας παράλληλα την επίθεσή του κατά των οργανώσεων ΕΣ, ΕΟΑ και ΠΑΟ. Την ίδια
μέρα ο Συνταγματάρχης Ραυτόπουλος, ο ανώτερος σε βαθμό αξιωματικός του ΕΔΕΣ στο ΚΓΑ,
ανακλήθηκε από τον Ζέρβα. Στις 10 Οκτωβρίου, έγινε η επίθεση στο αεροδρόμιο της Λάρισας
με οικτρή αποτυχία. Στις 12 και 13 Οκτωβρίου, οι επιθέσεις του ΕΛΑΣ εναντίον όλων των
αντιπάλων του, με εξαίρεση την ΕΚΚΑ, γενικεύτηκαν σε όλη την Ελλάδα και τα υπόλοιπα
μέλη του ΕΔΕΣ στο ΚΓΑ τέθηκαν υπό κράτηση. Αλλού στις 13, ένας Νεοζηλανδός αξιωματικός
σκοτώθηκε από σφαίρα του ΕΛΑΣ. Την ίδια μέρα η Ιταλία κήρυττε τον πόλεμο κατά της
Γερμανίας. Ο στρατηγός Ινφάντε επωφελήθηκε από το γεγονός και ζήτησε από το ΕΑΜ –
ΕΛΑΣ να του επιτρέψει να συγκεντρώσει την μεραρχία του, για να αναλάβει έναν
καθορισμένο τομέα του μετώπου κατά των Γερμανών. Στις 14 Οκτωβρίου το πρωί, το ΕΑΜ –
ΕΛΑΣ έκανε δεκτή αυτή την αίτηση και το απόγευμα αφόπλιζε όλους τους Ιταλούς. Σε καμία
περίπτωση δεν κατήγγειλε επίσημα ούτε το σύμφωνο «Εθνικών Ομάδων» ούτε την Ιταλική
-94 -
συνθηκολόγηση. Το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ δεν έπαψε όλο τον χειμώνα του 1943 (όπως
και πάλι τον Δεκέμβριο του 1944) να ισχυρίζεται ότι πειθαρχούσε απόλυτα στο γενικό
Στρατηγείο Μέσης Ανατολής (με μόνη εξαίρεση τις περιπτώσεις διαταγών που στηρίζονταν σε
«φανερή παρεξήγηση»), ενώ παράλληλα εξορμούσε για την διάλυση των δυνάμεων των
αντιπάλου του οργανώσεων.
Ο οπλισμός της μεραρχίας Πινερόλο και ιδιαίτερα η ορεινή πυροβολαρχία του,

μεταφέρθηκε με σπουδή μέσα από την οροσειρά της Πίνδου, για να χρησιμοποιηθεί από τον
Άρη Βελουχιώτη κατά του Ζέρβα, ενώ παράλληλα κλεινόταν τοπική ανακωχή με τους
Γερμανούς. Ο χρονικός προγραμματισμός της όλης επιχειρήσεως έδινε την εντύπωση πως
ήταν αριστοτεχνικός, το ΚΚΕ φαινόταν ότι κυριαρχούσε σε όλη την Ελλάδα, τη στιγμή που
πλησίαζε το τέλος της Γερμανικής κατοχής. Το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ μάλιστα
διακήρυττε, ότι είχε διαταγή από τις Βρετανικές αρχές να επιτεθεί κατά των αντιπάλων του,
επειδή ήταν ένοχοι συνεργασίας με τους Γερμανούς. Φαινόταν πολύ πιθανό ότι η διακήρυξη
αυτή θα έφερνε το αποτέλεσμα της πριν προλάβουν οι Βρετανικές αρχές να την
καταγγείλουν. Αν το σχέδιο του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ σημείωνε οριστική επιτυχία, μέσα σε λίγες μέρες
δεν θα είχε πια σημασία το τι θα απαντούσαν οι Βρετανικές αρχές. Αλλά σε δύο μέρες,
αποκαλύφθηκε ένα πολύ σοβαρό λάθος υπολογισμού: Οι Γερμανοί δεν έφυγαν από την
Ελλάδα, παρ’ όλα αυτά! Αφού παραπλάνησαν με επιτυχία τα δίκτυα πληροφοριών όλων των
ανταρτικών οργανώσεων και προκάλεσαν επίσης τη διασπορά παραπλανητικών φημών σε όλη
τη χώρα, στράφηκαν κατά των ορεινών περιοχών από τα ανατολικά και τα δυτικά και
κατάφεραν συντριπτικά πλήγματα στην Αντίσταση με όλη τους την άνεση. Στο χάος που
ακολούθησε, φαινόταν αμφίβολο αν θα κατόρθωνε να επιβιώσει καμία οργάνωση.
Γύρω στα μέσα Οκτωβρίου ήταν κιόλας φανερό ότι τα σχέδια του ΚΚΕ είχαν
ναυαγήσει. Πέρασαν όμως τρεις μήνες ώσπου να το αναγνωρίσει. Οι Γερμανοί ανακατέλαβαν
τα νησιά του Αιγαίου, καθώς και τις γραμμές επικοινωνίας στην ηπειρωτική Ελλάδα, που είχαν
εγκαταλείψει οι Ιταλοί. Η Ελληνική Αντίσταση εξασθένησε σοβαρά, με την εξάρθρωση όλων
των αντιπάλων του ΕΛΑΣ εκτός από τον ΕΔΕΣ, που λίγο έλειψε να υποκύψει κάτω από τις
ταυτόχρονες επιθέσεις του Άρη Βελουχιώτη και των Γερμανών.
Μύθος 3ος :
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ δεν έκανε ταξικό αγώνα αλλά απελευθερωτική προσπάθεια για αυτό το
λόγο δεν συνεργάστηκε ούτε με Αλβανούς ούτε με Βουλγάρους ούτε με Γερμανούς κατά τη
διάρκεια της κατοχής.
Το ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε με το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23ης

Αυγούστου 1939 και διακήρυττε ότι δεν πρέπει να πολεμήσουμε εναντίον του άξονα
κατηγορώντας το Μεταξά ότι...προετοιμάζει πόλεμο!
Η ΚΕ του ΚΚΕ στις 20 Απριλίου 1940 κυκλοφορεί ένα μανιφέστο. Αυτό δημοσιεύεται στο
«Ριζοσπάστη» στις 2 Μαΐου 1940:
Το πέρασμα της βασιλομεταξικής δικτατορίας στην υπηρεσία των Αγγλογάλλων,

συντελούμενον μέσα στις συνθήκες της έντασης των σχέσεων τους με την Ιταλίαν,
σημαίνει - ούτε λίγο, ούτε πολύ - πρόσκληση προς τους ιμπεριαλιστές να βγάλουν τα
-95 -
μάτια τους πάνω στα Ελληνικά εδάφη και εξουσιοδότηση τους να μην αφήσουν
πέτρα πάνω στην άλλη, στη δυστυχισμένη πατρίδα μας». (Όρα εις έκδοσιν της ΚΕ του
ΚΚΕ με τίτλο: «Το ΚΚΕ από το 1918 ως το 1926» εις παράρτημα κειμένων της περιόδου
1932-1941, σελ. 498).
Στις 30 Απριλίου 1940 κυκλοφορεί προκήρυξη του ΚΚΕ που έλεγε τα ακόλουθα :
Ο πόλεμος, όπου η δικτατορία ετοιμάζεται να σκοτώσει τα παιδιά σου, να φέρει
τον θάνατον στα γυναικόπαιδα και την καταστροφή και τον αφανισμό σ’
ολόκληρη τη χώρα, δεν είναι αγώνας για την πατρίδα μας… Ο πόλεμος που
ετοιμάζει η δικτατορία θα μας οδηγήσει στη μοίρα του Πωλονικού λαού. Η
δικτατορία κατεβαίνει στον πόλεμο αυτό με μοναδικό «σύμμαχο» την
ιμπεριαλιστική Αγγλία (ενθ. ανωτ. Σελ 507-508)
Όταν επιτέθηκαν οι Ιταλοί η ΚΕ του ΚΚΕ βγάζει μανιφέστο (7 Δεκεμβρίου 1940) που έλεγε
τα εξής :
Ο πόλεμος αυτός προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από

τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την
υπεράσπιση της πατρίδος μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού»,
όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξας, ο δήμιος του λαού μας. Μα ούτε και
πόλεμος για την απελευθέρωση των Ελληνικών μειονοτήτων της Αλβανίας απ’ το
ζυγό του ιταλικού φασισμού και της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι’ ατό ο
πόλεμος αυτός δεν μπορεί νάχει καμμία σχέση με την ελευθερία» (ένθ. ανωτ. σελ.
509-510)
Αντιλαμβάνεται κανείς;
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Ζαχαριάδης γράφει μια επιστολή με ημερομηνία 31
Οκτωβρίου 1940 και καλεί τους Έλληνες κομμουνιστές «να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις,
χωρίς επιφύλαξη στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά». Στις 26
Νοεμβρίου όμως ανακαλεί την προηγούμενη επιστολή και ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα κάνει
ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ!!!! Τέλος στέλνει και τρίτη επιστολή (15 Ιανουαρίου 1941) προς τα
μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, όπου χαρακτηρίζει τον πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό,
ιμπεριαλιστικό από μέρους της Ελλάδας (!) και υποστηρίζει ότι ο Μεταξάς είναι ο υπ’ αριθμόν
Νο. 1 εχθρός του λαού και της χώρας!!!
Επιστολή πρώτη του Ζαχαριάδη στις 31 Οκτωβρίου :
«Προς τον Υφυπουργό Δημοσίας Ασφαλείας»
Ανοιχτό Γράμμα
O φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με
σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη
λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ
σκληρή. Μα ένα έθνος πού θέλει νά ζήσει πρέπει νά παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και
τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια
στο φασισμό τού Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ,
ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
-96 -
ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει νά εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό πού τον
διευθύνει ή κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει νά δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως
επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα,
πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη
από κάθε ξενική, ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον
αγώνα, ο καθένας στη θέση του και ή νίκη θα είναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι
εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν ατό πλευρό μας.
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Δεύτερη επιστολή της 26ης Νοεμβρίου 1940 («Ριζοσπάστης, 9 Μαρτίου 1947»)
«Μεταξάν Πρωθυπουργόν»
Ανοιχτό Γράμμα
Ολόκληρος ο λαός της Ελλάδας ξεσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος και χάλασε τα σχέδια τον
φασισμού. Με το αίμα του ο λαός εξασφάλισε τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του. Έξω άπ'
αυτά ή Ελλάδα δεν έχει καμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και
Ιταλία-Γερμανία. Αφού ο λαός μας υπερασπίσει αποτελεσματικά την ανεξαρτησία και την
εθνική λευτεριά του, σήμερα ένα μοναχά πράμα θέλει: Ειρήνη και ουδετερότητα με τούτους
τους όρους:
1) Νά ξανάρθουν τα πράγματα όπως ήταν στις 28 του Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά εδαφική
- οικονομική - πολιτική ζημία σε βάρος της Ελλάδας.
2) Οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας νά φύγουν όλες άπ' τα χώματα και τα νερά της
Ελλάδας.
Με βάση τους δύο αυτούς όρους να ζητήσουμε αμέσως από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ. να
μεσολαβήσει για να γίνει ελληνοϊταλική ειρήνη. Αυτό σήμερα είναι το μοναδικό εθνικολαϊκό
συμφέρον. Και ή πράξη έχει αποδείξει ότι μόνον ή Ε.Σ.Σ.Δ. σήμερα έσωσε την ειρήνη και
ουδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας - Βουλγαρίας - Τουρκίας.
26 του Νοέμβρη 1940 Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Υ.Γ. Είμαστε υποχρεωμένοι να ζητήσουμε ειρήνη έντιμη και δίχως κυρώσεις και για να
ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά τόσο τον εθνικό - αμυντικό - απελευθερωτικό χαρακτήρα του
πολέμου πού κάνουμε, όσο και ότι είμαστε ξένοι προς τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο πού κάνουν
οι πλουτοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. Αν σήμερα δεν δουλέψουμε για μια έντιμη ειρήνη, ο
πόλεμος θα χάσει για μας τον εθνικό αμυντικό χαρακτήρα του, θα γίνει κατακτητικός και τότε
θα έχει αντίθετο το λαό.»
Τρίτη επιστολή στις 15 Ιανουαρίου 1941 προς όλα τα μέλη του ΚΚΕ :
-97 -
Τρίτη επιστολή της 15 Ιανουαρίου 1941 προς όλα τα μέλη του ΚΚΕ :
«Το γράμμα αυτό το γράφω, γιατί παρουσιάστηκε μια βασική ριζική διαφωνία μου με την
Προσωρινή Διοίκηση πού παρουσιάζεται σαν εκπρόσωπος του ΚΚΕ από το Σεπτέμβρη του
1940. Είχα δεχτεί την πολιτική μόνο συνεργασία με την Προσωρινή Διοίκηση (παρά τους
σοβαρούς δισταγμούς μου), γιατί είχα εμπιστευθεί α ένα παλιό σύντροφο να καθαρίσει το ΚΚΕ
από τη χαφιεδική σφηκοφωλιά του Μάθεση - Παπαγιάννη.
Από την πρώτη στιγμή είχα παρατηρήσει σοβαρά λάθη στην πολιτική γραμμή της
Προσωρινής Διοίκησης, που αυτή παρά τις υποδείξεις μου αρνήθηκε να τα διορθώσει, όπως
δεν δέχτηκε και άλλες υποδείξεις μου. Ή δασική, όμως, διαφωνία μας, που θ' αναφέρω πιο
κάτω, με αναγκάζει να μιλήσω ανοιχτά. Το γράμμα μου πού δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες
στις 2 του Νοέμβρη 1940 αποβλέπει ατά παρακάτω: 1) Να δώσει έγκυρη ενιαία κατεύθυνση
στους κομμουνιστές όλης της χώρας. 2) Νά κινητοποιήσει το λαό στην αντιφασιστική
εξόρμηση για την εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά. 3) Νά αποκαταστήσει ατό εσωτερικό τις
λαϊκές ελευθερίες, μία λαϊκή αντί-πλουτοκρατική πολιτική. 4) Νά κάμει τον πόλεμο εθνικό
αντιφασιστικό, αντιϊμπεριαλιστικό με βασικό και μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση τής εθνικής
μας ανεξαρτησίας, τής ειρήνης και ουδετερότητας μας, έξω από τον γενικό ιμπεριαλιστικό
πόλεμο. Αυτό θα μπορούσαμε να το πετύχουμε μόνο μ έναν ολόπλευρο προσανατολισμό στην
Ε.Σ.Σ.Δ. και με μια πραγματική βαλκανική συνεργασία. Ό Μεταξάς από την πρώτη στιγμή
έκανε το αντίθετο, έκανε πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο. Ενώ, αφού διώξαμε τους
Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθεια μας έπρεπε νά είναι νά κάνουμε μια ξεχωριστή,
έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνοϊταλική ειρήνη, πράγμα πού μπορούσε νά γίνει με τη
μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ., ή μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για
λογαριασμό, όχι του λαού τής Ελλάδας, μα τής πλουτοκρατίας και του αγγλικού
ιμπεριαλισμού. Μετά το διώξιμο δε των Ιταλών από την Ελλάδα, το αίμα των φαντάρων μας
χύνεται άδικα, σήμερα δε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός εισπράττει σε αίμα των παιδιών της
Ελλάδας, τους τόκους των κεφαλαίων πού διέθεσε το 1935-36 για την παλινόρθωση του
Γεωργίου και την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Αφού δε ο
Μεταξάς αρνιέται να αποκαταστήσει τις ελευθερίες του λαού, να εξασφαλίσει την ειρήνη της
Ελλάδας και κάνει πόλεμο κατακτητικό ιμπεριαλιστικό, πού όλα τον τα βάρη τα πληρώνει ο
λαός, παραμένει (ο Μεταξάς) κύριος εχθρός τον λαού και της χώρας. Ή ανατροπή του είναι το
πιο άμεσο και ζωτικό συμφέρον του λαού μας. Λαός και στρατός πρέπει να πάρουν στα χέρια
τους τη διαχείριση της χώρας και του πολέμου με σκοπό ειρήνη, εθνική ανεξαρτησία,
εσωτερικό αντιφασιστικό, αντιπλουτοκρατικό λαϊκό καθεστώς, ολόπλευρη προσέγγιση προς
την Ε.Σ.Σ.Δ. και βαλκανική συνεργασία με βάση την ειρηνική λύση των εσωβαλκανικών
διαφορών. Όλες τις απόψεις μου αυτές τις ανέπτυξα σε ένα ανοιχτό γράμμα και ένα σχέδιο
απόφασης πού στις 22-11-1940 έστειλα στην Προσωρινή Διοίκηση. Αυτή αρνήθηκε να δεχτεί
και να δημοσιεύσει αναπτύσσοντας μια καθαρά σοσιαλπατριωτική επιχειρηματολογία πού έχει
αυτή τη βάση: Ό πόλεμος της Ελλάδας εναντίον της Ιταλίας στην Αλβανία είναι παρόμοιος με
τον πόλεμο της Ε.Σ.Σ.Δ. - Φιλανδίας και ότι ο Μεταξάς είναι ο πρωτεργάτης στον παγκόσμιο
αντιφασιστικό αγώνα. Ή Προσωρινή Διοίκηση θέλει να υποδουλώσει ολοκληρωτικά το ΚΚΕ
στην μοναρχοφασιστική δικτατορία αντί να οργανώσει την ανατροπή της. Έτσι ή Προσωρινή
Διοίκηση και το ανοιχτό γράμμα μου της 2-11-1940 (πού ακέραια την ευθύνη του την έχω
εγώ μπροστά στο ΚΚΕ και στην Κ.Δ.) το καταντά ένα καθαρό σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο
πού πάει να λερώσει την τιμή του ΚΚΕ. Αυτή είναι ή διαφωνία μου και ή στάση της
Προσωρινής Διοίκησης. Έτσι, πίσω από τη στάση αυτή καθαρίζει ολότελα και τούτο: Ότι η
Προσωρινή Διοίκηση είναι δημιούργημα και όργανο του Μανιαδάκη και ότι ο Γιάννης
Μιχαηλίδης, Ψηλός, Κατσαναίβης, Κάμος πρόδωσε την εντολή που είχε να καθαρίσει το ΚΚΕ
από τη σπείρα του Μάθεση, πουλήθηκε στη μοναρχοφασιστική δικτατορία. Ύστερα από όλα
αυτά, ή στάση όλων των μελών και στελεχών οργανώσεων του ΚΚΕ και τής ΟΚΝΕ μέσα στη
χώρα και το μέτωπο πρέπει νά είναι αύτη: Ό λαός τής Ελλάδας υπερασπίζει στον πόλεμο αυτό
μόνον την εθνική του ανεξαρτησία. Είναι ξένος ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Αγγλίας-
Γερμανίας και Σία. Θέλει χωριστή, έντιμη, άμεση ειρήνη με τη μεσολάβηση τής Ε.Σ.Σ.Δ.
Αναγνωρίζει την αρχή τής αυτοδιάθεσης μέχρις αποχωρισμού για όλους. Θέλει την ελευθερία
του, τη δουλειά του, την επικράτηση τής θέλησης του πού του πνίγει ο Μεταξάς. Εξωτερική
-98 -
συμμαχία με την Ε.Σ.Σ.Δ. και αληθινή βαλκανική συνεννόηση. Οι λαοί και φαντάροι τής
Ελλάδας και Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέρφια και ή συναδέλφωση τους ατό μέτωπο θα
σταματήσει τον πόλεμο πού κάνουν οι εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες του. Για νά γίνουν όλα
αυτά, λαός και στρατός πρέπει νά ανατρέψουν τη μοναρχοφασιστική δικτατορία του Μεταξά
πού είναι ο κύριος και βασικός εχθρός τους και νά εγκαθιδρύσουν τη λαϊκή αντιφασιστική
κυβέρνηση. Για νά μπορεί ένας λαός νά κρατεί την εθνική λευτεριά, πρέπει νά είναι και
εσωτερικά λεύτερος. Λαός εσωτερικά σκλάβος δεν Θάνε άξιος νά κρατήσει και την εθνική του
ανεξαρτησία και κάθε νίκη του εσωτερικού του τυράννου θα δυναμώνει τη σκλαβιά του.
Αυτός είναι σήμερα ο δρόμος του ΚΚΕ. Κάθε μέλος-στέλεχος οργάνωσης αύτη τη γραμμή
πρέπει να μπάσει στις μάζες και οργανώνοντας τες γύρω απ αυτή, να την επιβάλει νικηφόρα.
Ακόμα μην ξεχνάτε ούτε στιγμή τους φυλακισμένους και εξόριστους μας. Στην Κέρκυρα κάθε
στιγμή η ζωή των καλυτέρων παιδιών μας, Νεφελούδη, Σιάντου, Παρτσαλίδη και τόσων
άλλων, είναι σε άμεσο κίνδυνο από το μαχαίρι του Μεταξά και τις μπότες του Μουσολίνι. Εγώ
είμαι γερός και καλά. Όλη μου ή σκέψη και ή καρδιά μου είναι ατό Κόμμα, όπως και ή ζωή
μου είναι δοσμένη σ αυτό.
Ζήτω το ΚΚΕ! Ζήτω ή Κ.Δ.!
Αθήνα, κρατητήρια Γενικής Ασφαλείας. 15-1-1941
Γεια χαρά
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ»
Σύμφωνα λοιπόν με κάποιους δεν παίζει ρόλο ότι ο Ζαχαριάδης τα γύρισε από άσπρο-μαύρο
αλλά ότι έστειλε έστω την πρώτη επιστολή! Και σταματάνε εκεί!
Η προσωρινή διοίκηση του ΚΚΕ έστειλε επιστολή στο Ζαχαριάδη, στις 3 Δεκεμβρίου 1940.
Στην επιστολή αυτή απάντησε ο Ζαχαριάδης στις 6 Ιανουαρίου 1941.
«Θα τα πω έξω απ τα δόντια. Δεν είμαστε παιδιά για να λέμε και ξελέμε. Όσα είπα ήταν
καλώς είπωμένα. Μάλιστα η «επιχειρηματολογία» σας με κατέπεισε ολοκληρωτικά ότι έχω
100% δίκηο! Χτυπάτε το μηχανισμό και λέτε ότι στην τωρινή κατάσταση της Ελλάδας
ανακαλύψατε το «νέο». Μα στην πραγματικότητα το «νέο» αυτό είναι ο πολύ παλιός
σοσιαλπατριωτισμός του 1914 και 1939! Κατακεραυνώνετε, τον μηχανισμό. Και όμως... λέτε:
η περίπτωση Ελλάδας - Αλβανίας είναι ή ίδια με την περίπτωση Ε.Σ.Σ.Δ.- Φιλλανδίας!!!
Συγκρίνετε τη δήλωση τον Στάλιν (διαστρεβλώνοντας την) για τους γαλλ. έξοπλ. στην εποχή
του γαλλοσοβιετικού με την Ελλάδα της μοναρχοφασιστικής διχτατορίας. Γιατί να μην
συγκρίνετε το Ντελαντιέ του 1939-40 με τη σημερινή Ελλάδα; Δεν είνε πιο σωστό; (Ή
διαστρέβλωση τον Στάλιν είναι αύτη: τότε ο Λαβάλ στη Μόσχα ζήτησε μια δήλωση απ' το
Στάλιν για τους γαλλ. έξοπλ. Ο Στ. την έκανε από συμφώνου με την Κ.Δ. και τον Τορρές.
Τότε η αντίδραση στη Γαλλία θέλησε να βρει αντίθεση ανάμεσα στον Στάλιν και το Κ.Κ.
Γαλλίας. Και αυτό απάντησε με το περίφημο πλακάτ: Ό Στάλιν έχει δίκηο! Μα τι σχέση
μπορούν να έχουν όλα αυτά με τη σημερινή Ελλάδα; Και όμως κατατροπώνετε το
μηχανισμό!!!) Λέτε: ή είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο μετάτρεψε τον ιμπεριαλιστικό
πόλεμο σε αντιφασιστικό (!) για την ελευθερία της Ελλ., των Βαλκανίων, της Ε.Σ.Σ.Δ. και...
βάλε!! Μη χειρότερα!! Λέτε: ο λαός κάνει αντιφασιστικό πόλεμο. Μα ο Μεταξάς; Κατά την ίδια
λογική επειδή και για τα εσωτερικά ελληνικά ζητήματα ο λαός είναι αντιφασιστικός στην
Ελλάδα δεν έχουμε μοναρχοφασιστική δικτατορία μα λαοκρατία! Όσο για τον ενθουσιασμό
-99 -
τον Λαού (αυτά που λέτε θυμίζουν αρθρογραφία «Εστίας» και Σία) δεν ξέρετε τι γίνεται ούτε
στο Μέτωπο ούτε στα μετόπισθεν. Γενικά τα επιχειρήματα σας είναι «πιστόν αντίγραφον» με
τον αντιφασισμό κ.λπ. πού κοπανάει τόσο ο Μεταξάς και Σία όσο και ο εγγλέζ. ιμπεριαλισμός.
(Τώρα βλέπω ότι τα λάθη στην αρθρογραφία του «Ρίζου» και αλλού -που παρά τις συστάσεις
μου δεν διορθώσατε δεν ήταν τυχαία). Μιλάτε πολύ για το συμφέρον της Ε.Σ.Σ.Δ. ξεχνόντας
ότι το συμφέρον αυτό είναι διαφορετικό και αντίθετο προς το συμφέρον τόσο του άξονα όσο
και της Αγγλίας και αν ο άξονας θέλει να κάνει τα Βαλκάνια φασιστικό προγεφύρωμα, η
Αγγλία τα θέλει όχι μόνο αντιαξονικό μα και αντι-σοβιετικό ορμητήριο ξέροντας το βασικό
στην περιοχή αυτή σοβιετ. ενδιαφέρον. Και αυτούς ακριβώς τους σκοπούς της Αγγλίας
εξυπηρετεί σήμερα ο Μεταξάς. Εσείς λέτε ότι ο Μετ. πολεμά σήμερα κατά του φασισμού και
για την ελευθερία Ελλ. Βαλκ. κλπ... Γιατί τότε εφαρμόζει εσωτερικό φασισμό, δε δίνει
αμνηστεία στους κόμ. γιατί ζητά από τους εθελοντές πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων,
γιατί πιάνει φαντάρους κομμουνιστές του Μετώπου και τόσα και τόσα παρόμοια;
Στραβοκαταλάβατε απόλυτα τη γραμμή της Κ.Δ. και του ΚΚΕ. Το βασικό δεν είναι αν η
Ελλάδα βρίσκεται στην Αλβανία, μα ποια Ελλάδα βρίσκεται στην Αλβανία και γιατί. Ή Ελλάδα
αυτή είναι του Μεταξά + έγγλέζ. ίμπεριαλ. και τους καταχτητικούς φασιστικούς σκοπούς της
τους ξεκαθάρισε και πάλι ο Μεταξάς (πρωτοχρον. διαγγέλματα του + συνέντευξη του). Η
πολιτική του ΚΚΕ απόβλεπε στο ν' αποσπάσει την Ελλάδα απ' την Αγγλία και να την
προσεγγίσει στην Ε.Σ.Σ.Δ. μαζί με εσωτερικές αλλαγές. Αυτού απόβλεπε και το «ανοιχτό
γράμμα» μου της 31 -Χ. (που τη δημοσίευση του, την αποστολή του έτσι όπως ήταν
γραμμένο, την υπαγόρευσε κυρίως και ή εσωτερική κρίση του ΚΚΕ και ή ανάγκη να δοθεί σ'
όλους τους κομμουνιστές της Ελλάδας έγκυρη ενιαία κατεύθυνση). Πάντως το γράμμα εκείνο,
καμουφλαρισμένο, τάλεγε όλα και μιλούσε για εξόντωση και του εσωτερικού φασισμού.
Πάντως το γράμμα εκείνο ήταν μονάχα μια προσπάθεια πού προϋπόθετε όλους τους
κατοπινούς ελιγμούς πού θα γινόταν αναγκαστικά. (Εσείς, αντίθετα, δένετε οριστικά το ΚΚΕ
στο Μεταξά και στο σοσιαλσωβινισμό και έτσι παθαίνει το μεγαλύτερο ΑΙΣΧΟΣ στην ιστορία
του). Τα πράγματα είναι καθαρά: Ό λαός θέλει μόνο τη Λευτεριά και ανεξαρτησία τον
εσωτερική και εξωτερική. Αυτό είναι δυνατό μόνο με εσωτερική αντιφασιστική στροφή +
σύμπραξη με Ε.Σ.Σ.Δ. Ό Μεταξάς κάνει τα αντίθετα, μας δένει οριστικά στον ίμπερ. πόλεμο
για λ/σμό της Αγγλ. μας μπλέκει και με τη Γερμ. (βλέπε γερμ. βοήθεια στην Ιταλία) και κάνει
πόλεμο φασιστικό - ίμπεριαλ. - πλουτοκρ. - καταχτητικό. Καθήκον του ΚΚΕ: Να ζητήσει η
Ελλάδα μεσολάβηση Ε.Σ.Σ.Δ. για έντιμη ειρήνη. Ό πόλεμος στα χέρια στρατού - Λαού:
ανατροπή Μεταξά. Αυτός είναι ο κύριος εχθρός! Λαϊκή Δημοκρατική εξουσία. (Αν όπως λέτε
ο Λαός είνε με το Μεταξά, τότε το ΚΚΕ πρέπει να πάει ενάντια στο ρέμα. Απ' την
Κορυτσά και πέρα οι στρατιώται μας σφάζονται άδικα, για ξένα συμφέροντα). Αυτή
είναι η γνώμη μου. «Παληός» μαρξισμός θα πείτε. Ναι μα όχι σοσιαλσωβινισμός. Και έχετε
υποχρέωση τιμής τη γνώμη μου αυτή, δηλ. το ανοιχτό γράμμα πού δεν δημοσιεύσατε 2): το
σχέδιο απόφασης πού σας πρότεινα και πιστή απόδοση αυτού εδώ του γράμματος να τα
δημοσιεύσετε στο «Ριζ.» συνοδεύοντας τα με όλες τις αντιρρήσεις σας κ.τ.λ. αν δεν πειστείτε
ότι έχω δίκηο. (Κοκορέβεστε ότι ανακαλύψατε το «νέο» και όμως δεν βλέπετε το ΝΕΟ στην
κατάσταση πού επιβάλλει τη στροφή πού σας προτείνω. Δίχως τη στροφή αυτή και το
«ανοιχτό γράμμα» μου της 31. Χ καταντά ένα σοσιαλπατριωτικό προδοτικό ντοκουμέντο.
Έχετε υποχρέωση τιμής να κάνετε αμέσως τις δημοσιεύσεις πού ζητώ πιο πάνω. Αλλοιώς θα
πεισθώ τελειωτικά ότι πίσω απ' τη Π.Δ. κρύβεται ύποπτη βρωμοδουλειά του Μανιαδάκη
και της ασφάλειας. Όταν ο Μανιαδάκης πήρε τα τελευταία μέτρα ενάντια μου χάρηκα γιατί
τα απέδωσα στη δημοσίευση και τοιχοκόλληση τον νέου γράμματος μου. Έπεσα έξω. Ίσως τα
μέτρα να οφείλονται ατό ότι ο Μανιαδάκης έλαβε «αρμοδίως» γνώση τον νέου αυτού
γράμματος. Ποιος ξαίρει; Κάποτε είπα στον Ειρηνοδίκη ότι τη φωλιά του την σκάτωσε. Και
αυτός «φρονίμως ποιών» δεν απάντησε! Τώρα ποιος είνε ο Ειρηνοδίκης ίσως να θυμάται ο
Κάτσος). Και κάτι άλλο: Κάποιος από σας κάνει το «θεωρητικό». Μα του πήρε ο διάολος τον
πατέρα. Λιγώτερη φλυαρία - Λιγώτεροι ιστορικοί παραλληλισμοί (όπως λ.χ. της Φινλανδίας!!!)
γιατί είναι κακοτοπιές!
Πάντως το παράδειγμα του ΚΚ Κίνας κυρίως απ' την αιχμαλωσία του Τσαγκ-Κάϊ-Σεκ και δω
κάτι μπορεί να τον ωφελήσει. Για τις μικροδιαφορές μας: Εσείς μπορεί να στέλνετε πολλά, μα
εγώ παίρνω πολύ λίγα. Απόδειξη: Απ' τον πόλεμο και δω πήρα μόνο τον 1ο πολεμικό «Ρίζο»
-100 -
και το «Δελτίο» με την απόφαση σας. Τίποτε άλλο. Πριν 1 μήνα λέγατε: Σε 4 μέρες θα πάρεις
την 1η πολεμική προκήρυξη μας και το «Ρ.» του Δεκέμβρη. Ακόμα να τα πάρω! Θέλω όλα τα
υλικά σας (έντυπα) απ' τον πόλεμο και δω όσα δεν πήρα. (Απ' τον Κατσ. εγώ είχα ζητήσει
εξηγήσεις. Αυτός δεν μου έδωσε. Μετά ζητήσατε σεις από μένα. Μπορείτε να τις πάρετε απ'
τον ίδιον). Όταν μου είπατε ότι το Χόντζα δεν τον ξέρετε σας απήντησα ότι δεν πρόκειται για
Χόντζα μα για ΧΟΝΖΑ και σας ξαναρωτούσα, αν τον ξέρετε. Δεν απαντήσατε. (Μου ζητήσατε
διευκολύνσεις για σύνδεση σας με πρόσωπα για λεφτά κ.τ.λ... Σας απάντησα. ΟΧΙ. Μόνο
πολιτικές γνώμες δίνω). Οι γνώμες μου για τον πόλεμο να μπουν στο αχτίφ Κ. και Κ.Ν..
Πάντως η συνέχιση της συζήτησης μεταξύ μας δεν έχει νόημα. ΕΡΓΑ χρειάζονται. Να γράφετε
πιο ζωηρά και αραιά να τα βγάζω εύκολα και γρήγορα. (Αν η προσπάθεια της Π.Δ. είνε
παστρικιά δουλειά μη ξεχνάτε ότι δεν έχετε δικαίωμα να ατιμάσετε το ΚΚΕ). (Αν δεν κάνετε
τις δημοσιεύσεις θα προσπαθήσω να χρησιμοποιήσω ένα μέσο πού ίσως προσωπικά μου
κοστίσει ακριβά μα το ΚΚΕ θα το ωφελήσει.) Αν αποφασίσετε τη δημοσίευση μην αργείτε ούτε
δεφτερόλεφτο. Τα γραφτά μου όλα να τα φυλάχτε.
(Ο σύνδεσμος μας κάνει ανοησίες.)
6.1.41»
Τις επιστολές του αναγνώρισε ως γνήσιες ο ίδιος ο Ζαχαριάδης με επιστολή του στον
Ριζοσπάστη στις 11 Μαρτίου 1947.
Το σύμφωνο Ρίμπεντροπ- Μολότωφ υπογράφτηκε στη Μόσχα στις 23 Αυγούστου 1939. Το

ΚΚΕ καμία αντίσταση δεν είχε κάνει μέχρι της 22 Ιουνίου 1941 που η Γερμανία επιτέθηκε
κατά της Ρωσίας. Τότε το ΚΚΕ κάλεσε τον Ελληνικό λαό να υπερασπίσει
την...Σοβιετική Ένωση!
Απόφαση της Κ.Ε του ΚΚΕ (1.8.1941) : «Το ΚΚΕ καλεί τον Ελληνικό λαό, όλα τα
κόμματα και τις οργανώσεις σε ένα Εθνικό (SIC!!) Μέτωπο της απελευθερώσεως για
την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης» Τι
«πατριωτισμός»!
Και φωτοτυπία του ιδιόχειρου της απάντησης Ζαχαριάδη.
-101 -
-102 -
ΚΚΕ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ
(Την ώρα που ο ελληνικός στρατός πολεμούσε στην Βόρεια Αφρική δίνοντας σκληρές μάχες όπως στο
Ελ Αλαμέϊν αλλά και στο Ρίμινι της Ιταλίας πολεμώντας σκληρά τον Φασισμό και τον Ναζισμό εδώ στην
Ελλάδα οι κομμουνιστές συνθηκολούγουσαν με τους Ναζί για την παράδωσιν της εξουσίας για να γίνει
η Ελλάς κομμουνιστική χώρα και να βρεθεί στην αγκαλιά του αιμοσταγούς συντρόφου Στάλιν).
----------------
Αντιπροσωπεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, έχοντας επικεφαλής τον Ελβετό Μπίελ, στις
4 Οκτωβρίου 1943 πήγε στο αρχηγείο του ΕΔΕΣ με εντολή του Γερμανού στρατηγού Λάντς,
διοικητή του 22ου σώματος στρατού που είχε έδρα τα Γιάννενα, προκειμένου να εξασφαλίσει
εκεχειρία με τους αντάρτες του ΕΔΕΣ, με αντάλλαγμα την κατάπαυση των Γερμανικών
αντιποίνων σε βάρος των αμάχων.
Αμέσως ο Ζέρβας ανέφερε στο Κάιρο την άφιξη και το σκοπό της επιτροπής, ζητώντας
οδηγίες για τον περαιτέρω χειρισμό του θέματος, ενώ συγχρόνως ζήτησε από την εκεί
Συμμαχική αποστολή και την παρουσία συμμάχου αξιωματικού, γνώστη της Ελληνικής
γλώσσας, σε όλη τη διάρκεια των συνομιλιών...
Η απάντηση των Συμμάχων έφτασε μετά από ένα δίωρο και διέτασσε την
διακοπή των συνομιλιών, ΕΚΤΟΣ αν αυτές αφορούσαν την άνευ όρων παράδοση των
Γερμανικών δυνάμεων!
Μετά από αυτή την απάντηση η επιτροπή των Γερμανών πήγε με άδεια χέρια
στην έδρα της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΤΗΣ
επιτροπής Μπίελ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 3 ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΟΠΟΥ Ο
ΕΛΑΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ!!! :-
-103 -
ΕΓΓΡΑΦΟ 1: ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ.
ΕΛΑΣ
Άκρως επείγουσα
VIII Μεραρχία Ηπείρου
Επιτελικόν Γραφείον III
αρ. πρωτ. Αρ. 290
Διαταγή
Μέχρι νεωτέρας
διαταγής παύσατε πάσαν
ενέργειαν εναντίον Γερμανών
είτε εις τας οδούς είτε εις την
ύπαιθρον έστω και
μεμονωμένα.
Πλην της περιπτώσεως
επιθέσεως εκ μέρους των
Γερμανών. Να ειδοποιηθώσι
σχετικώς δια του ταχύτερου
μέσου άπαντα τα τμήματα υμών
και το εφ ΕΛΑΣ περιοχής προς
πρόληψιν ενεργειών εκ μέρους
του.
Η παρούσα εκτελεσθή
πιστώς εκ παραλλήλου όμως να
μην χαλαρωθώσι τα μέτρα
ασφαλείας σας.
Τα ανωτέρω μέτρα
λαμβάνονται καθ' όσον οι
Γερμανοί επρότειναν επαφήν
με εκπροσώπους ανταρτικών
δυνάμεων ίνα προτείνουν
όρους παύσεως ενεργειών
εναντίον αμάχου πληθυσμού
και ανταρτών, υπό τον όρον
ελευθερίας οδικών
συγκοινωνιών και παύσεως
ενεργειών ανταρτών εναντίον
τους.
Δια νεωτέρας μας διαταγής
θα σας γνωστοποιήσωμεν
αποτελέσματα συναντήσεως μας.
Παραλήπτες
6.10.43
VIII Μεραρχία
15,24, 3/40, 85
Συντάγματα υπογραφαί
Κοινοποίηση Γεν. Στρατηγείον

V.Τ.Α. Π. Νάσσης
Κατσαντώνης
-104 -
ΕΓΓΡΑΦΟ 1: ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ ΣΕ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ
-105 -
ΕΓΓΡΑΦΟ 2: ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ

(Δεν τους έφτανε η μια συμφωνία δηλαδή, υπογράψανε και άλλη). Κάντε κλικ να μεγαλώσει.
Αρ. 302
Προς τα 24 και 15
Συντάγματα
Σας γνωρίζομεν ότι η
εκκαθάρισις τμημάτων ΕΔΕΣ
εις την περιοχήν 85ου
Συντάγματος ετερματίσθη
μέχρι περιοχής Κράψης,
συλληφθέντων Λυγεράκη
και Κωνσταντινίδη. Εις την
περιοχήν 3/40 Συντάγματος
πληροφορίαι ιδιωτικαί
φέρουν αφοπλισθείσαν
ομάδα ΕΔΕΣ εις Φτέρη και
ότι ο Τζουμερκιώτης
ευρίσκετο την 10ην
τρέχοντος εις Χώσεψην.
Τμήματα ΕΛΑΣ Δυτικής
Στερεάς εκινήθησαν προς
Κέντρα Ζέρβα.
Τμήματα 9ης , 10ης και
1ης Μεραρχίας ενούμενα
μετά του 15ου Συν/τος
εξακολουθήσουν
εκκαθάρισιν περιοχής
Τζουμέρκων. Γνωρίσατε μας
αμέσως πορείαν
εκκαθαρίσεως σας.
Εζητήθη από
Γερμανούς εκ μέρους μας
παράτασις εκεχειρίας
μέχρις 20ης τρέχοντος
μέχρι της οποίας δεν θα
προβήτε εις ουδεμίαν
επιθετικήν ενέργειαν κατ'
αυτών.
Ανεξακρίβωτοι
πληροφορίαι φέρουν
συλληφθέντα Στρατηγόν
Νάσσην, ευρισκόμενον
μόνον καθ' οδόν δι'
υπηρεσίαν προ της ενάρξεως
της εκκαθαρίσεως.
13.10.1943
Η VΙΙΙη Μεραρχία
Δια την
ακρίβειαν
Πίσπιρης
Το ΙΙον
Γραφείον
Κατσαντώνης
-106 -
ΕΓΓΡΑΦΟ 3: ΑΝΑΦΟΡΑ VIII ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ:
-107 -
ΕΛΑΣ
VIII Μεραρχία
Επιτ. Γραφείον Αριθ. Πρωτ. ΑΠ 292
Η VIII Μεραρχία
Προς
το Γενικόν Στρατηγείον ΕΛΑΣ
Λαμβάνω την τιμήν ν' αναφέρω τα εξής: Σήμερον αφίχθη εις τα Γραφεία μας
προερχόμενη εξ Ιωαννίνων, αφού προηγουμένως διήλθεν του Γενικού Αρχηγείου ΕΔΕΣ,
Επιτροπή αποτελούμενη εκ του Δημάρχου Ιωαννίνων Βλαχλείδου αντιπροσώπου
Μητροπολίτου Ιωαννίνων αρχιμανδρίτου, ιδιώτου Ιωαννίνων Δούμα Δημητρίου και
αντιπροσώπου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Βίκελ μετά του διερμηνέως Καραβά, κατοίκου
Αθηνών και μας ανεκοίνωσαν τα εξής: Κατόπιν συστάσεως των Γερμανών γενομένων εξ
αφορμής των εκτελεσθέντων σαμποτάζ και του φόνου του Γερμανού Συν/χου Διοικητού
Συντάγματος επί της οδού Ιωαννίνων Πρεβέζης εξήλθον της πόλεως των Ιωαννίνων προς
συνάντησιν των οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΑΜ εις ας να προτείνουν όπως παύσουν κάθε
ενέργειαν εναντίον των Γερμανών αναλαμβάνοντες την υποχρέωση απέναντι των ανταρτών
όπως σταματήσουν κάθε εκδήλωση αντιποίνων εις βάρος του αμάχου πληθυσμού και κάθε
ενέργειαν εναντίον των ανταρτών, Προς μεγαλυτέραν επιβεβαίωση τούτου προτείνουν όπως
την 14ην τρέχοντος μηνός γίνει συνάντηση αντιπροσώπων των ανταρτών ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ αφ'
ενός και Γερμανού αξ/κού αφ' ετέρου προς καθορισμόν περισσοτέρων λεπτομερειών του όλου
ζητήματος, διατηρώντας τας κατεχόμενας νυν θέσεις μας μέχρι της 14ης τρέχοντος.
Ημείς υπεσχέθημεν μέχρι 14ης τρέχοντος να σταματήσωμε κάθε εχθρικήν
ενέργειαν εναντίον των Γερμανών με την ανάληψιν εκ μέρους των της υποχρεώσεως
να παύσουν τα αντίποινα εις βάρος του πληθυσμού και κάθε ενέργειαν εναντίον μας.
Επίσης υπεσχέθημεν και την συνάντηση μετά του Γερμανού Αξ/κού την 14
τρέχοντος με την προϋπόθεση ότι μέχρι της ημέρας εκείνης θα έχομεν λάβει τας
οδηγίας σας. Ομοίαν υπόσχεσιν έδωσε και η οργάνωσις του ΕΔΕΣ. Η επιτροπή της
πόλεως των Ιωαννίνων μας εξέθεσε με τα μελανώτερα χρώματα τας αφάνταστους
αγριότητας και την έκταση των καταστροφών αίτινες εγένοντο εις βάρος τον άμαχου
πληθυσμού των περιοχών των ευρισκομένων πέριξ των οδών και πόλεων εφ'
ολοκλήρου της Ηπείρου, και αίτινες είναι ανώτεροι πάσης περιγραφής, σημειωτέον
ότι εις τας εκτελέσεις και τα παντός είδους κακουργήματα και λεηλασίες
πρωτοστατούν Αλβανοί εκ Τσαμουριάς εις τας περιοχάς Φαναριού Φιλιατών
Ηγουμενίτσας, και αν εξακολουθήσουν θα ερημωθή τελείως η Ήπειρος.
Υποβάλλει θερμήν παράκλησιν να εξετασθή το ζήτημα τούτο μετά της μεγαλυτέρας
ευμενείας και δια την από της καλής του πλευράς καθ' όσον σήμερον ευρίσκεται εις την
ύπαιθρον πληθυσμός (80.000) ογδόντα χιλιάδων ατόμων και πλέον άστεγος.... άνευ ουδενός
ρουχισμού και μέσων διατροφής.
Ο Ελβετός αντιπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού Βίκελ μας εδήλωσε τα εξής.
Ανεχώρησε εξ Ιωαννίνων μίαν ημέραν βραδύτερα από την επιτροπήν της πόλεως δια να
συνάντηση και ενεργήση από κοινού μετ' αυτής δια την επιτυχίαν των ανωτέρω
αναφερομένων κινούμενος μόνον από ανθρωπιστικά αισθήματα και ουχί από άλλην αιτίαν. Εκ
της περιηγήσεως που έκανε ανά την Ήπειρον εις την οποίαν ήλθε απλώς και μόνον δια την
επίλυσιν του επισιτιστικού της ζητήματος διεπίστωσεν ότι ως έχει δημιουργηθεί κατάστασις εν
Ηπείρω κατόπιν της εφαρμογής αντιποίνων κλπ. ότι είναι αδύνατος η διατήρησις του
πληθυσμού εις την ζωήν τόσον των ευρισκομένων εις τας πόλεις όσο και των ευρισκομένων
εις την ύπαιθρον, άνευ της ταχείας βοηθείας των δια τροφίμων εκ μέρους του Ερυθρού
Σταυρού εις μεγάλην ποσότητα καθ' όσον η παραγωγή εις την Ήπειρον κατεστράφη. Ο ίδιος ο
Βίκελ μας εδήλωσε ότι αφίχθη εις Ήπειρον δια να ρύθμιση το ζήτημα τούτο δια της αφίξεως
ατμοπλοϊκώς τροφίμων εις τας περιοχάς Πρεβέζης Ηγουμενίτσης Πάργας εξασφαλίσας
μάλιστα και την μεταφοράν των τροφίμων εις το εσωτερικόν δια Γερμανικών αυτοκινήτων της
καυσίμου ύλης ήτις θα εδίδετο προς τον σκοπόν τούτον επιστρεφόμενη εις τους Γερμανούς εκ
μέρους του Ερυθρού Σταυρού εις τον Πειραιά. Επίσης μας εδήλωσεν ότι εις συνομιλίαν του
μετά του Γερμανού αντιστράτηγου Λάνς ότι ο τελευταίος ούτος είπεν εις περίπτωσιν καθ' ην
ήθελον εξακολουθήσει εκ μέρους των ανταρτών αι τοιούτου είδους ενέργειαι και σαμποτάζ θα
ευρέθη εις την ανάγκην να εφαρμόση εναντίον του πληθυσμού τα μέτρα τα οποία έλαβαν οι
Βούλγαροι εις τας υπ' αυτών κατεχόμενας περιοχάς. Επίσης μας είπεν ότι εάν δεν ληφθεί
-108 -
απόφασις προς διευθέτησιν κάπως του ζητήματος τούτου ότι φοβείται μήπως οι Γερμανοί δεν
του επιτρέψουν να επιτέλεση το επισιτιστικόν του έργον δια το οποίον αφίχθη εις την
Ήπειρον.
Πληροφορούμεθα ότι η οργάνωσις του ΕΔΕΣ κατά την επικείμενην συνάντησιν μετά
του Γερμανού αξ/κού την 14ην τρέχοντος προτίθεται να προτείνει συν τοις άλλοις και τους
εξής όρους. 1) Απόλυσιν ομήρων 2) να σταματήσουν οι εκτελέσεις κατά του αμάχου
πληθυσμού 3) Να αφοπλισθούν αι μειονότητες 4) Να ισχύουν οι Ελληνικοί Νόμοι δια τους
Έλληνες υπηκόους 5) οι αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ να θεωρηθούν ως τακτικός
στρατός.
Εφ' όλων των ανωτέρω ζητημάτων παρακαλούμεν να έχομεν άμεσην απάντησίν σας
και οδηγίας σας πως δέον χειρισθώμεν το όλο ζήτημα. Σημειωτέον την 14ην τρέχοντος θα
γίνει συνάντησις με τον Γερμανόν αξ/κόν και δέον να έχουν φθάσει εις ημάς ενωρίς την
προηγουμένην.
Π. Νάσσης
Ι. Κατσαντώνης
Ο ΕΑΜικός συγγραφέας Χ. Ρίχτερ μας ενημερώνει στο βιβλίο του «Δύο επαναστάσεις και 2
αντεπαναστάσεις στην Ελλάδα», τόμος Β’, σελ. 30-31 :
Η παραπάνω αναφορά της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ δεν διαψεύσθηκε ποτέ από
το Γεν. Στρατηγείο του ΕΛΑΣ, γιατί το μήνυμα θεωρήθηκε γνήσιο και
αντικαταστάθηκε ο Διοικητής της Μεραρχίας Συν/χης Νάσσης με τον Συν/χη
Αυγερόπουλο. Ενώ συγχρόνως διατάχθηκε από τον Σαράφη, ένορκος διοικητική
εξέτασις, της οποίας το πόρισμα ουδέποτε ανακοινώθηκε. Ρίχτερ, "Δύο επαναστάσεις
και αντεπαναστάσεις στην Ελλάδα, τόμος Β, σελίδα 30, 31. Εξάντας.
Όλα τα στοιχεία περί της ανακωχής ταύτης είναι κατατεθειμένα εις το
Στρατηγείον Μέσης Ανατολής. Διαταγαί, πρωτόκολλα ως και τηλεγραφήματα
αποδεικνύοντα την προδοτικήν ταύτην ενέργειαν είναι κατατεθειμένα.
(Πυρομάγλου "Τι είπα στον Λίβανο" σ. 26.)
Στις 12 Οκτωβρίου 1943 ο Σαράφης εκδίδει διαταγή συνέχισης εντατικότερου αγώνα
κατά των αντρών του ΕΔΕΣ (!) και ΟΧΙ κατά των Γερμανών (είπαμε, πρώτα ο «εσωτερικός
ΤΑΞΙΚΟΣ εχθρός»!).
-109 -
Ακολουθεί το δεύτερο
έγγραφα που
προαναφέρθηκε, η με
αριθμό 302 13.10.43
διαταγή της VIII
Μεραρχίας του ΕΛΑΣ
προς τα εναπομείναντα
τμήματά της, δεδομένου
ότι το 3/40 σύνταγμά της
διαλύθηκε τελείως,
συνελήφθησαν οι ηγέτες
του, τα δε υπολείμματα
συγχωνεύτηκαν με τις
μεραρχίες 1η, 9η και 10η
όπως φαίνεται από τη
διαταγή.
Ο δε καπετάν
Πίσπιρης της 8ης
Μεραρχίας αναφέρει ότι
«η εκκαθάρισις
τμημάτων του ΕΔΕΣ εις
περιοχήν 85
Συντάγματος
ετερματίσθη μέχρι
περιοχής Κράψες» και..
«εζητήθη από Γερμανούς
εκ μέρους μας παράτασις
εκεχειρίας μέχρι 20ης
τρέχοντος...»
Ώστε λοιπόν
εκκαθάριση των
ΕΔΕΣιτών και εκεχειρία
με τους Γερμανούς! ΤΙ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!
Και για να μην

ψάχνεστε σας λέω πως ο
λόγος που υπογράφτηκε
ανακωχή, και μετά
ζητήθηκε ΠΑΡΑΤΑΣΗ
ήταν για να καθαρίσουν
τις αντάρτικες ομάδες
του Ζέρβα! Τέτοια
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!
συμφώνησε με τον
εξωτερικό εχθρό, να
καθαρίσει πρώτα τον
εσωτερικό εχθρό.
«εχθρός» ο Ζέρβας
γιατί δεν άφηνε το
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ να
μονοπωλήσει τον
αγώνα ώστε μετά τη
φυγή των Γερμανών
-110 -
να πάρει την εξουσία το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ - ΚΚΕ!
Ο υπαρχηγός του ΕΔΕΣ Κομνηνός Πυρομάγλου στο βιβλίο του «Τι είπα στο Λίβανο», σελ.
26 γράφει :
«Εις τον κ. Πισπίρην Διοικητήν της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ ετηλεφώνησα την απάντησιν
μας εις την Επιτροπήν και εσυμφωνήσαμεν. Ο Ταγματάρχης Πισπίρης όμως μετά του
Καπετάνιου της Μεραρχίας του και του Πολιτικού Καθοδηγητού, υπέγραψαν ανακωχήν μετά
των Γερμανών. ΑΝΑΚΩΧΗΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΩΝ, δια να έχουν
ελεύθερα τα χέρια τους να μας κτυπήσουν. Τούτο διευκόλυνε τους Γερμανούς, οι οποίοι
άρχισαν ταυτοχρόνως μετά του ΕΛΑΣ την επίθεσιν τους εναντίον μας. Έγινε, υπεγράφη Η
ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ υπό της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ εν γνώσει του Γεν.
Στρατηγείου του ΕΛΑΣ. Ασφαλώς ναι. Διότι όταν την επαύριον δια κρυπτογραφικού
τηλεγραφήματος η περί ης πρόκειται μεραρχία ανέφερεν τούτο, το Γεν. Στρατηγείον του
ΕΛΑΣ, όχι μόνον δεν αντέδρασεν, αλλά εδέχθη πλήρως την κατάστασιν και συνεργάσθη κατά
ένα τρόπο με τους Γερμανούς.
Την 10 Οκτωβρίου 1943 κατέπαυσαν αι εχθροπραξίαι μεταξύ ΕΛΑΣ αφ’ ενός και Γερμανών
και Τουρκαλβανών αφ’ ετέρου. Όλα τα στοιχεία περί της ανακωχής ταύτης είναι κατατιθεμένα
εις το ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ. Διαταγές πρωτόκολλα και τηλεγραφήματα,
αποδεικνύοντα την προδοτικήν ταύτην πράξιν, είναι κατατιθεμένα. Έτσι καθ’ ην στιγμήν το
ΕΑΜ μας συκοφαντεί, ότι συνεργαζόμεθα με τους Γερμανούς, αυτό υπογράφει ανακωχήν.
Καθ’ ην στιγμήν το ΕΑΜ μας επιτίθεται, η επίθεσις του συγχρονίζεται με την επίθεσιν των
Γερμανών. Την σκοτεινήν αυτήν ιστορίαν θα την μάθει εις όλας του τας λεπτομέρειας ο
Ελληνικός Λαός. Θα χυθεί πλήρες φως και τότε θα αποδειχθή ποιοι είναι οι προδόται.»
Τα παραπάνω ειπώθηκαν στο συνέδριο του Λιβάνου και ΔΕΝ αντικρούστηκαν από τους 7
παρόντες αντιπροσώπους του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ.
Για το ίδιο θέμα ο συνταγματάρχης Κρις Γουντχάουζ (Chris Woodhouse) αρχηγός της
συμμαχικής αποστολής, στο βιβλίο του «Μήλο της Έριδος», σελ. 254 γράφει :
«και μόνο η πιο φοβερή κατηγορία απ’ όλες αποσιωπήθηκε. Είχε αποκαλυφθεί
τυχαία από τον αρχηγεύοντα της ΣΣΑ, ότι οι εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού, τους
οποίους είχαν στείλει οι Γερμανοί στα βουνά για να κανονίσουν ανακωχή με τους
αντάρτες είχαν αποτύχει με τον Ζέρβα, αλλά είχαν επιτύχει με ένα σχηματισμό του
ΕΛΑΣ.
Η απόφαση ανωτάτης αρχής, να μη δοθεί δημοσιότητα σ’ αυτή την ανοησία ίσως να

υπαγορεύτηκε από το ανησυχητικό γεγονός, ότι ένας Βρετανός αξιωματικός είχε
αναμιχθεί σε παρόμοιες ανορθόδοξες διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς στην
Αθήνα».
Για να δούμε τι γράφει και ο Ελευθέριος Σταυρίδης «Τα παρασκήνια του ΚΚΕ», σελ. 532 για
το ότι ΔΕΝ έθιγαν οι αριστεροί τους Γερμανούς!
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ
Αυτονόητον είναι ότι η υποταγή του αντάρτικου κινήματος εις το ΚΚΕ προεδίκαζεν
ήδη ότι το κίνημα θα υφίστατο σαφή εκτροπή της κατευθύνσεώς του. Και από
κίνημα εθνικής απελευθερώσεως θα μετεβάλετο εις κίνημα όχι κατά των κατακτητών
Γερμανών και Ιταλών πλέον, αλλά προς επιβολήν κομμουνιστικού καθεστώτος εν
Ελλάδι, μετά την λήξιν της Κατοχής, εφ’ όσον δεν θα υπήρχεν εν αυτή εθνικός
στρατός δια να αμυνθή του ελευθέρου αυτής καθεστώτος.
-111 -
Και είναι γνωστόν ότι ο ΕΛΑΣ ενώ πλείστα όσα κατά Ελλήνων έπραξε , σχεδόν
ουδέποτε ηνώχλησαν τους Γερμανούς, με τους οποίους είχεν σχεδόν πάντοτε
ανομολόγητον ανακωχήν μέχρι του σημείου ώστε ο πολύς Σβαίρμπελ, ο Γερμανός
διευθυντής του Γραφείου Τύπου, να λέγη ότι ευτυχώς που επεκράτησαν εις το
κίνημα αντιστάσεως των βουνών οι κομμουνισταί, οι έχοντες άλλους σκοπούς,
σκοπούς στρεφομένους κατά της Ελλάδος, και εννοούν να κρατούν τας δυνάμεις
των ανέπαφους κατά της Ελλάδος, και εννοούν να κρατούν τας δυνάμεις των
ανέπαφους δι εκείνην την ώραν και δεν θίγουν τους Γερμανούς!
«Εάν, προσέθηκε, το κίνημα αυτό ευρίσκετο εις χείρας εθνικοφρόνων, αξιωματικών

Ελλήνων, τότε θα χρειαζόμεθα τουλάχιστον 8 μεραρχίας γερμανικάς δια να
κρατήσωμεν την Κατοχήν, και επειδή δεν τας έχομεν τώρα (αυτά τα έλεγε το 1943)
θα έπρεπε να εγκαταλείψωμεν την Ελλάδα!»
Και καπάκι :
ΔΕΝ ΕΘΙΓΑΝ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
Χαρακτηριστικόν παράδειγμα έχω ν’ αναφέρω την περίπτωσιν που μου αφηγήθη

αξιόπιστος φίλος μου: Εταξίδευε με την ωτομοτρίς εις Πελοπόννησον. Μέσα εις
αυτήν ήσαν και δυο Γερμανοί αξιωματικοί. Εις κάποιον μικρόν σταθμόν πέραν του
Πύργου Ηλείας, μπήκαν μέσα εις την ωτομοτρίς τρεις ένοπλοι, ως αστακοί αντάρται.
Εζήτησαν να ελέγξουν τας ταυτότητας όλων. Οι Γερμανοί αξιωματικοί εχλώμιασαν.
Επερίμεναν ή να τους τυφεκίσουν ή να τους απαγάγουν μαζί των. Έμειναν ακίνητοι,
ξεροί εις τη θέσιν των. Οι αντάρται έκαναν τον έλεγχον των Ελλήνων επιβατών και
επήραν μαζί τους τρεις εμπόρους, ίσως διότι έκριναν ότι αυτοί θα έφερον χρήματα
μαζί των. Επέρασαν μπροστά από τους Γερμανούς αξιωματικούς χωρίς να πουν ούτε
λέξιν! Μόλις τους είδαν έκαναν πως δεν τους βλέπουν! Κατέβηκαν από την
Ωτομοτρίς και έδωσαν διαταγήν να συνεχίση το ταξίδι της, φυσικά μαζί με τους
Γερμανούς αξιωματικούς, οι οποίοι, κατάπληκτοι δια την σωτηρία των, ηρώτων τους
άλλους επιβάτας μήπως αυτοί που μπήκαν δεν ήσαν αντάρται!
Τοιούτου είδους αντίστασιν κατά των Γερμανών έκανε ο ΕΛΑΣ.
Διατί τόσον ευκόλως το ΚΚΕ κατόρθωσε δια του ΕΑΜ να προσεταιριθή μέγαν όγκον
μαζών και δια του ΕΛΑΣ να επιβληθή επί του ανταρτικού κινήματος, το οποίον, ως
είπομεν, δεν ήτο έμπνευσις και πρωτοβουλία δική του; Απλούστατα διότι τα άλλα
κόμματα της χώρας «διαλυθέντα» επί Μεταξά νομικώς, συνέχισαν να υπάρχουν «εν
διαλύσει» και κατά την Κατοχήν. Αντιστάσεως μη ούσης λοιπόν το ΚΚΕ έκανε τη
δουλειά του! Και όχι μόνον αυτό, αλλά την έκαμε και με εθνικιστικά συνθήματα,
συνθήματα τα οποία δεν ανήκον εις αυτό, αλλ’ εις τα εθνικόφρονα κόμματα, όπως η
απελευθέρωσις της χώρας από τους κατακτητάς!
Ο «ήρωας» Βελουχιώτης είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΟΣ και ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ. ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ για τους

Γερμανούς και ενδιαφέρεται για τον ΕΔΕΣ! Στις 20 Οκτωβρίου 1943 δίνει τη διαταγή:
-112 -
ΓΕΝΙΚΟΝ ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ
Προς την ΥΙΙΙ Μεραρχίαν Χαλίκι
Ως υπεύθυνος διαχειριζόμενος το ζήτημα της εκκαθαρίσεως της ΕΔΕΣ επί των υμετέρων ενεργειών έχω να
παρατηρήσω:
α) Πολιτικής και από στρατηγικής και τακτικής άποψης του πόλεμου μας εναντίον του εσωτερικού (Ζέρβας
- Αντίδραση) και εξωτερικού (Γερμανοί) εχθρού, η ενέργεια σας να αποσύρετε τις εναντίον του δυνάμεις για
να συμπτύξετε και προβάλετε αντίσταση προς Μέτσοβον ενεργούντες Γερμανούς, είναι απολύτως
εσφαλμένη και ασύμφορος.
β) Κατά την γνώμη μου είναι χίλιες φορές προτιμότερο να διανοίξουν οι Γερμανοί την οδόν
Ιωαννίνων - Μετσόβου - Καλαμπάκας, παρά να εξακολουθήσει υφιστάμενος ο ΕΔΕΣ, έστω για μια
εβδομάδα ακόμη.
γ) Γι' αυτό εντέλλομαι όπως άμα λήψει παρούσης διατάξητε αμέσως τον Καβαλάρη, απαλλασσόμενου του
εφεδρικού και συμπληρωμένης της δυνάμεως του δια δυνάμεων ενεργού ΕΛΑΣ, ώστε να έχει 300 άνδρας
τουλάχιστον, να κινηθή ταχύτατα προς θέση Πλάκα εκείθεν δράση εναντίον Εδεσιτών, λαμβάνων επαφήν με
τα υμέτερα τμήματα και υπό τας διαταγάς μου, του λοιπού αποτελούσης της δυνάμεώς του μέρους του υπ'
εμέ ανεξαρτήτου εκκαθαριστικού συγκροτήματος.
-113 -
Αναφέρατε δια του ιδίου συνδέσμου λήψιν παρούσης και έναρξιν εκτελέσεως.
Ώρα 2.30'
Καλαρύτες 20 - Χ – 43
ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ
1000 φορές προτιμότερο να περάσουν οι Γερμανοί !! Μιλάμε για τέτοιο «ΗΡΩΑ»!

Και «να προβάλετε αντίσταση προς Μέτσοβο ενεργούντες Γερμανούς, είναι
απολύτως εσφαλμένη και ασύμφορος»!
Αρχεία :
Μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Ναι, να είμαστε επιφυλακτικοί γενικά σε αρχεία, αλλά

άλλο πράγμα τα Στρατιωτικά Επιχειρησιακά Αρχεία της Βέρμαχτ, και άλλο πράγμα τα
Αρχεία της Γερμανικής Υπηρεσίας IC του Ψυχολογικού Πολέμου του Χίτλερ, που είχε
την αρμοδιότητα ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκαίμπελς με προϊστάμενο της
υπηρεσίας τον Βέντε.
Το μοναδικό στοιχείο που υπάρχει στα Γερμανικά αρχεία της IC για τη δράση του ΕΛΑΣ
είναι η με αριθμό 372/44 απόρρητη «έκθεση» που αναφέρεται στο διάστημα από 15/11/43-
18/1/44 (65 μέρες) που αναφέρει ότι καμία ενέργεια δεν ανέπτυξαν τα τμήματα του ΕΛΑΣ
εναντίον των Γερμανών και ούτε τον μικροπόλεμο των παρτιζάνων δεν κάνουν!
Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής
Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής Νοτιοανατολικής Ευρώπης – Αρχηγείο ομάδας

στρατιών Έψιλον. Τμήμα 1-10)ΑΟ Αριθμός 372)1944 ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ.
Δελτίον Πληροφοριών για την κατάσταση του εχθρού.
ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Γενικό Αρχηγείο 18 Γενάρη 1944
--------------------------------------------------------------------------------
8. ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ
Οι κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ εξακολουθούν να είναι μπλεγμένες στον αγώνα εναντίον των
μονάδων του Ζέρβα, ενώ δεν έχουν συνέλθει ακόμα από τα δικά μας πλήγματα των
εκκαθαριστικών επιχειρήσεων και υποφέρουν ακόμα και τις κακουχίες του χειμώνα. Κάτω απ’
αυτές τις συνθήκες καμμία απολύτως δράση δεν ανέπτυξαν τελευταία εναντίον μας κι
ούτε καν τον αναμενόμενο μικροπόλεμο των παρτιζάνων δεν κάνουν. (Βάσος
Μαθιόπουλος , «Εθνική Αντίσταση και οι σύμμαχοι», σελ. 433)
-114 -
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Ε.Λ.Α.Σ. (Ο.Μ.Μ.) και Γερμανικής Ανωτάτης
Στρατιωτικής Διοικήσεως Μακεδονίας-Αιγαίου.
http://sfoulidis.bravehost.com/symfonia/daskalof1.htm
Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι 1) Καπετάν Κίτσος, Διοικητής 2ου Τάγματος 31ου Συντάγματος

Ε.Λ.Α.Σ. ενεργώντας ως αντιπρόσωπος της Ο.Μ.Μ. με εξουσιοδότηση του Μεράρχου XI
Μεραρχίας Λασάνη και 2) Ταγματάρχης Έρριχ Φένσκε Διοικητής της μονάδος 31756
Βασιλικών, ως εκπρόσωπος των ενόπλων γερμανικών δυνάμεων της στρατιάς του Αιγαίου,
συνελθόντες σήμερα την 1η Σεπτεμβρίου 1944 στο χωριό Λειβάδι περιφερείας Θεσσαλονίκης,
συμφωνήσαμε τα εξής.
1- Ό Ε.ΛΑ.Σ. αναλαμβάνει την υποχρέωση να μη εμπόδιση την υποχώρηση του γερμανικού

στρατού στην περιοχή της Ο.Μ.Μ., εισερχόμενος σε κάθε εκκενούμενο τμήμα μετά την
αναχώρηση και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτου.
2- Παράλληλα ή Γερμανική Α.Σ.Δ.Μ.Α. υποχρεούται να διάταξη την αποχώρηση των

Ταγμάτων Ασφαλείας από την πόλη της Θεσ/νίκης, την οποία και θα παραδώσει στον
Εφεδρικό Ε.ΛΑ.Σ. και στην Πολιτική Οργάνωση του Ε.Α.Μ. σύμφωνα με λεπτομερειακό
σχέδιο πού τα δύο συμβαλλόμενα μέρη (Ο.Μ.Μ.-Ε.Α.Μ. και Γ.Α.Σ.Δ.Μ.Α.) θα καθορίσουν.
3- Ό Ε.ΛΑ.Σ. εγγυάται για τη ζωή των Γερμανών στρατιωτών, πού προσχώρησαν ή θα

προσχωρήσουν στις τάξεις του, φτάνει να υποσχεθούν πώς θα πολεμήσουν στο πλευρό του
ενάντια σε οποιοδήποτε εχθρό του Λαϊκού Στρατού.
4- Ό Ε.ΛΑ.Σ. δεν φέρει καμιά ευθύνη αν αντιλαϊκές προδοτικές ομάδες επιτεθούν κατά
γερμανικών δυνάμεων.
5- Ή Γ.Α.Σ.Δ.Μ.Α. θα παραχώρηση στον Ε.ΛΑ.Σ. βαρύ οπλισμό και ανάλογο πολεμικό υλικό
για την εξουδετέρωση των ως άνω ομάδων.
6- Ό Ε.ΛΑ.Σ. με όρους αυτούς και με συνεργασία των βουλγαρικών και αλβανικών

παρτιζάνικων τμημάτων αναλαμβάνει την καταπολέμηση των αντιλαϊκών ανταρτικών ομάδων.
Το σύμφωνο αυτό γράφτηκε σε δύο, το ένα στην ελληνική γλώσσα και το παρέλαβε ο Ταγ/ρχης
Έρριχ Φένσκε και το δεύτερο στη γερμανική και το παρέλαβε ο καπετάν Κίτσος.
Λειβάδι 1-9-1944
Ό αντιπρόσωπος της Ο.Μ.Μ. Για την Γ.Α.Σ.Δ.Μ.Α.

(Υπογραφή) (Υπογραφή)
Σφραγίς
-115 -
-116 -
πρωτότυπο της πρόσκλησης που απεύθυνε ο Καπετάν Κίτσος προς τον Γερμανό αξιωματικό για την
υπογραφή του συμφώνου.
-117 -
Το επίσημο όργανο του ΚΚΕ Νέος Κόσμος (Τεύχος 9ον Σεπτεμβρίου 1950) παραδέχεται ότι το
κομμουνιστικό σύνταγμα Χαλκιδικής υπέγραψε συμφωνίες με τους Γερμανούς).
ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
-118 -
ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΚΕ - ΓΕΡΜΑΝΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΦΩΝΟ: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Άνω Κολλίνα 30-3-44
Συνεννόησις
Συνήλθωμεν σήμερον την 30-3-44 η S.D. Γερμανική Πολιτική Αστυνομία και ο

Αντιπρόσωπος Πελλ. Επιτροπής και Αντ. Επιτρ. Λακωνίας και ο Αντιπρόσωπος του 8ου Συν/τος
και αποφασίσαμε τα κάτωθι:
Κατόπιν προτάσεως των Γερμανικών Αστυνομικών Αρχών, κατάπαυσιν μέχρι και της 10-4-44
πυρός και εκ μέρους των δύο παρατάξεων, συμπεριλαμβανομένων και των Ταγμάτων
Ασφαλείας, μέχρις ότου αποφανθούν και αι δύο ανώτεραι αρχαί περί των προτάσεων των
γενομένων παρά των Γερμανικών Αρχών. Αι δύο συμβαλλόμεναι παρατάξεις υποχρεούνται να
τηρήσουν τ’ ανωτέρω μέχρι νεωτέρας τελικής αποφάσεως περί την Λακωνίαν και γενικώτερον
περί την Πελοπόννησον. Η υπόθεσις θα συζητηθή εις Αθήνας την 9-10-4-44 εκ μέρους και
των δύο συμβαλλομένων.
Η Ελλάς για τους Έλληνας

Ο
Διοικητής της Γερμανικής
Πολιτ. Αστυνομίας Σπάρτης
Ακριβές αντίγραφον
ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ
Οι δύο γερμανοί: Ο διοικητής της Γκεστάπο Τριπόλεως (αριστερά) και ο διοικητής της
Γκεστάπο Σπάρτης (δεύτερος από δεξιά) Ο πρώτος από δεξιά ΕΛΑΣίτης λέγεται Κων/νος
-119 -
Μαρινάκης και θα καταθέσει ενόρκως αργότερα:
Κατόπιν της συμφωνίας αυτής διετάχθημεν από τον ΕΛΑΣ να μην προσβάλωμεν
ενόπλως τις Γερμανικές φάλαγγες. Εγώ φωτογραφήθηκα την ημέρα εκείνη εις την
διακλάδωση των οδών Σπάρτης - Αραχώβης μετά την υπογραφή της συμφωνίας.
Επιβεβαίωση από το «Ριζοσπάστη»! (14/5/1944)
«Το 8ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ Λακωνίας, πιεζόμενο σκληρά, συμφώνησε με τις τοπικές
γερμανικές αρχές, αναστολή εχθροπραξιών από 30-3-44 μέχρι 10-4-44».
Οι δύο γερμανοί: Ο διοικητής της Γκεστάπο Τριπόλεως (αριστερά) και ο διοικητής της
Γκεστάπο Σπάρτης (δεύτερος από δεξιά) Ο πρώτος από δεξιά ΕΛΑΣίτης λέγεται Κων/νος
Μαρινάκης και θα καταθέσει ενόρκως αργότερα:
Κατόπιν της συμφωνίας αυτής διετάχθημεν από τον ΕΛΑΣ να μην προσβάλωμεν
ενόπλως τις Γερμανικές φάλαγγες. Εγώ φωτογραφήθηκα την ημέρα εκείνη εις την
διακλάδωση των οδών Σπάρτης - Αραχώβης μετά την υπογραφή της συμφωνίας.
Επιβεβαίωση από το «Ριζοσπάστη»! (14/5/1944)
«Το 8ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ Λακωνίας, πιεζόμενο σκληρά, συμφώνησε με τις τοπικές
γερμανικές αρχές, αναστολή εχθροπραξιών από 30-3-44 μέχρι 10-4-44».
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ- ΓΚΕΣΤΑΠΟ
Η ηγεσία του ΚΚΕ είχε συμφωνήσει με τους Γερμανούς να τους ενημερώνουν για μπλόκα,
ενώ θα κάνουν σαμποτάζ εκεί που θα τους υποδεικνύουν οι Γερμανοί. Ιδού το κείμενο.
«Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τη Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες

που θα πρέπη στο μέλλον να τις εφαρμόσουμε πιστά γιατί αυτό επιβάλλουν τα κομματικά μας
συμφέροντα. Σύμφωνα μ αυτές κάθε «σαμποτάζ» ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια μας ενάντια
οπλιτών ή βαθμοφόρων του Στρατού Κατοχής θα γίνεται υστέρα από σχετικές υποδείξεις του
αρχηγού της Γκεστάπο. Δόστε επομένως εντολή στις Αχτίδες να πάψουν στο εξής οι
ξεκάρφωτες ενέργειες. Οπλισμός μας εξασφαλίστηκε αρκετός. Σαν υπεύθυνο για τη δουλειά
αυτή ή Γερμανική Διοίκηση όρισε τον Ταγματάρχη Όττο του Β' Γραφείου. Ακόμα ανάλαβαν
την υποχρέωση να μας ειδοποιούν για τα μπλόκα και τις συλλήψεις ώστε κανείς να μην
υπάρχη κίνδυνος για τα μέλη της οργανώσεως μας. Παράλληλη υποχρέωση αναλάβαμε και
μεις για την περίπτωση της αναχώρησης τους από την Ελλάδα. Κανένας δεν πρέπει να
ενοχληθή.
ΑΘΗΝΑ 13/8/44
Ι. ΣΙΑΝΤΟΣ»
-120 -
ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
-121 -
Κ.Κ.Ε. ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ

Συμφωνία με τους «τσάμηδες»!
Όσοι δεν γνωρίζουν τι ήταν οι Τσάμηδες χάνουν! Μουσουλμάνοι Αλβανοί συνεργάτες των
(ΦΑΣΙΣΤΩΝ) Ιταλών και των Γερμανών που έκαναν πλιάτσικο, έδιωχναν τους Έλληνες από τα
σπίτια τους και τα έπαιρναν εκείνοι! Το θέμα είναι πολύ λεπτό ακόμα και σήμερα, καθώς
ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟ ΥΠ. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ανακινεί θέμα Τσαμουριάς και ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
«ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ» ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ!!!! Αυτά τα σπίτια δηλαδή που έπαιρναν από τους
Έλληνες στην κατοχή! Υπάρχει και απελευθερωτικός στρατός Τσαμουριάς! UCC! Πρωτοπόροι;
Πάλι οι αριστεροί!
ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΑΜ)

ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠH
Αριθμ. Πρωτ. 39
Γιάννινα 26-1-45
Προς
Την Νομαρχιακή Επιτροπή ΕΑΜ Θεσπρωτίας
Παραμυθιά
Αγαπητοί Συναγωνιστές
Σας κοινοποιούμε απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής Αργυροκάστρου σχετικά με
την επάνοδο των Τσάμικων οικογενειών στα σπίτια τους.
Πρέπει να πάρετε όλα τα μέτρα για την καλύτερη υποδοχή τους από μέρος του
Χριστιανικού στοιχείου για τη στέγαση τους και γενικά για την αποκατάσταση τους και
ομαλή συμβίωση τους με τους Έλληνες.
Στους επανερχόμενους τσάμηδες θα γίνει εντατική διαφώτιση.
Θάνατος στο φασισμό – Λευτεριά στο λαό.
Για την Πανηπειρωτική Επιτροπή του ΕΑΜ
Προεδρείο ΕΑΜ Αργυροκάστρου
Τμήμα Διοικητικού
Αριθ. 7 1ΕΧ44 19-1-45
Πανηπειρωτική Επιτροπή
Γιάννινα
Οι Τσάμικες οικογένειες που βρίσκονται εντός της Αλβανίας πήραν διαταγή να
μεταβούν στα χωριά τους στην Ελλάδα, επειδή η κατάσταση τους χειροτερεύει από μέρα
σε μέρα.
Θάνατος στο φασισμό – Λευτεριά στο λαό

Για το Προεδρείο ΕΑΜ. Νομαρχίας
Άντε και άλλο ένα....
-122 -
Να πούμε για το Μ.Α.Β.Η. (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου) που οι κομμουνιστές

τους πρόδωσαν στους Αλβανούς και αυτοί τους σκότωσαν! Αργότερα ο Ριζοσπάστης θα
παραδεχθεί : «Είναι γεγονός ότι οι Αλβανοί κατάσφαξαν Έλληνες της Β. Ηπείρου»! (2
Ιουνίου 1945). Δεν μας είπαν όμως ποιος έδωσε τη δυνατότητα αυτή στους Αλβανούς!
Μήπως οι συνεργάτες τους, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ;
Έφτασαν στο σημείο να προτείνουν την ίδρυση

κοινών υπαρχηγείων με τους Αλβανούς, συγκρότηση
μικτών ταγμάτων και αναφορά της Ν. Ηπείρου ως
Τσαμουριάς! (Κάντε κλικ να μεγαλώσει)
-123 -
ΕΝΩ ΟΙ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΙ ΜΑΣ ΕΣΦΑΖΑΝ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΟ
-124 -
Από το Στρατηγείο Δυτικής Μακεδονίας του ΕΛΑΣ (22.8.1943)!: (Κάντε κλικ να

μεγαλώσει να διαβάσετε το κείμενο)
Ο Βελουχιώτης επικαλείται εκ μέρους του ΓΣ του ΕΛΑΣ την ενίσχυση του «Αλβανικού Λαϊκού
Απελευθερωτικού Στρατού» για την εξουδετέρωση του Ζέρβα. Τσιμουδιά για Γερμανούς!
-125 -
ΕΛΑΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ
ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΗΠΕΙΡΟΥ – ΔΥΤ. ΣΤΕΡΕΑΣ
Προς
Τον σ. ΤΖΙΩΤΖΙΑ, μέλος του Επιτελείου του Αλβανικού Λαϊκού Απελευθερωτικού

Στρατού (Αντιπρόσωπον ΕΛΑΣ στη Πανθεσσαλική Συνδιάσκεψη Ανταρτών που συνήλθε
στην ΚΑΣΤΑΝΙΑ
ΟΠΟΥ
Αγαπητέ Σύντροφε.
Πρώτα σου στέλνω τους θερμότερους επαναστατικούς χαιρετισμούς και τα

συγχαρητήρια μου δια την εξέλιξη και δράση του αδελφικού μας Λαϊκού Στρατού σας.
Ύστερα σε πληροφορώ τα εξής: α) Βρισκόμαστε σε πόλεμο σκληρό με το Ε.Δ.Ε.Σ.

(του προδότη Ν. Ζέρβα), όπως προ καιρού οι σύντροφοι μας Σέρβοι με τον προδότη
Μιχαήλοβιτς. Αυτοί μας επετέθησαν πρώτοι και σε συνεργασία με τους Γερμανούς και με
την απόλυτη βοήθεια σε πληροφορίες, πολεμικό υλικό και χρήματα των Άγγλων.
β) Η προσπάθεια μας εναντίον όλων εξελίσσετε ευνοϊκά. Αντιμετωπίσαμε τους

Γερμανούς χωρίς πολλές ζημιές.Διαλύσαμε σχεδόν τον Ζέρβα, που τώρα έχει τραβηχθή,
συνεργαζόμενος ανοιχτά με τους Γερμανούς στην περιοχή Λάκκα – Σουλίου, με τις
υπόλοιπες ελάχιστες δυνάμεις του.
γ) Το τμήμα της περιοχής Γκραμπάλα – Καλαμά 15ο Σύνταγμα VIII Μεραρχίας

αντιμετωπίζει τώρα όλο το βάρος των υπολειμμάτων του Ζέρβα. Ημείς δεν μπορούμε να
συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας αν δεν βεβαιωθούμε για τις τελικές προθέσεις και
σκοπούς των Γερμανών ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ – ΑΡΤΗΣ.
Θέλουμε λοιπόν από σας να μας βοηθήσετε στα εξής: α) Να έχετε στενή σύνδεση με
τα τμήματά μας και να τους διευκολύνετε όσο μπορείτε σε περίπτωση συμπτύξεως τους
δια πιέσεως προς τας γραμμάς σας όπως έχουν διαταχθή. β) να τους ενισχύσητε, όσο
σας είναι δυνατό με πυρομαχικά και τρόφιμα, χρεώνοντας μας, γιατί επί του παρόντος
είναι απολύτως αδύνατο από τεχνικούς λόγους να τους ενισχύσουμε εμείς από δω. Με
τον ίδιο σύνδεσμο σε παρακαλώ να μου στείλεις μια που δρω τώρα προσωπικά στην
Ήπειρο, όσες μπορείς περισσότερες πληροφορίες για το κίνημα σας και τις κινήσεις των
Γερμανών στη περιοχή σας
Σ.Δ. 26 ΧΙ 1943
Με συντροφική αγάπη
Τ.Σ. ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ
Κοινοποίησις
-126 -
Καταδιώκουν όλους τους πατριώτες της Β. Ηπείρου! Η Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ συλλαμβάνει τον
Μητροπολίτη Κορυτσάς και τον έστειλε «σε στρατόπεδο προσωπικοτήτων»!!!
Με τους Αλβανούς υπάρχουν και άλλα έγγραφα, με κυριότερα στις 10 Αυγούστου 1943 και
13 Δεκεμβρίου 1943 κλπ.
-127 -
Κ.Κ.Ε. ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ
Το Σύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ

Το Σύμφωνο είναι λίγο πολύ γνωστό. Στις 20 Δεκεμβρίου του 1993 ο έγκριτος
Δημοσιογράφος Γιάννης Μαρίνος γράφει ένα άρθρο στο «Βήμα» με τίτλο ΚΚΕ: Συνεπές στην
ιστορία του.
Στο άρθρο αυτό αναφέρεται και στο Συμφωνητικό Ιωαννίδη – Δασκάλωφ το οποίο
παρατίθεται πιο κάτω ολόκληρο:
ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟΝ
Το Κομμουνιστικόν Κόμμα Ελλάδας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας ύστερα

από την διάλυση της Κομ. Διεθν. έχοντας υπ; όψη την ως τώρα πολιτικήν γραμμήν της Κομ.
Διεθν. και τις τελευταίες οδηγίες της και με την επιθυμίαν να εργασθούν από κοινού για
την ταχύτερη και αποτελεσματικώτερη δράση της με τελικό σκοπό την εγκαθίδρυση στην
Βαλκανικήν, Ένωσης Σοβιετικής Δημοκρατίας και να λύσουν μία για πάντα τις διαφορές
ανάμεσα στους λαούς της Βαλκανικής αποφασίζουν με τους αντιπροσώπους των που
υπογράφουν το σύμφωνον αυτό:
1oν) Του συντρόφου Γιάννη Ιωαννίδη εκ μέρους του Κ.Κ.Ε και
2ον) Του συντρόφου Δουσάν Δασκάλωφ εκ μέρους του Κ.Κ.Β τα εξής:
1) Τελικός σκοπός και των δύο κομμάτων καθορίζεται η εγκαθίδρυση στη Βαλκανική Ένωσης
Σοβιετικών Δημοκρατιών, που θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Μακεδονία και την
Σερβία.
2) Το Κ.Κ Ελλάδος και Βουλγαρίας είναι ελεύθερα να κανονίσουν την τακτική της δράσης
τους για να φθάσουν στον τελικό σκοπό όπως αυτά νομίζουν καλλίτερα.
3) Για την ασφάλεια των συνόρων από Β. και τα δύο κόμματα θα εργασθούν ώστε τα σύνορα
της Βουλγαρίας και της Σερβίας να πιάνουν από το Δούναβη με τέλος Β. του Φιούμε στην
Αδριατική.
4) Στη Βουλγαρία θα δοθεί διέξοδος εδαφική στο Αιγαίο.
5) Η Ισταμπούλ και τα στενά των Δαρδανελλίων να αποτελέσουν ανεξάρτητη και αυτόνομη

Δημοκρατία υπό τον έλεγχο της Ε.Σ.Σ.Δ Ρωσσίας.
6) Η Μακεδονία, η Ελληνική, Βουλγαρική και Σερβική, δηλαδή η χώρα που

συμπεριλαμβάνεται μέσα στο ποταμό Νέστο και το όρος Ροδόπη, τα όρη Ρύλα, Οσνικώφ Σάρ
(Σκάρδος) από Β. τις Αλβανικές Άλπεις και την Πίνδο από Δυσμάς το όρος Όλυμπος και το
Αιγαίο από Νότον με την νήσον Θάσον θα αποτελέσουν ανεξάρτητη Αυτόνομη Σοβ.
Δημοκρατία μέσα στην Ένωση Σ.Σ.Δ της Βαλκανικής.
Επίσημη γλώσα θα είναι η ελληνική και βουλγαρική.
Το σύμφωνο αυτό διατυπώθηκε ελληνικά και βουλγαρικά.
Πετρίτσι 12 Ιούλη 1943

Για το Κ.Κ.Ε Για το Κ.Κ.Β
(υπ.) Γιάννης Ιωαννίδης (υπ.) Δουσάν Δασκάλωφ
-128 -
-129 -
Τον Μάρτιο του 1941 μαίνεται ο πόλεμος στη Β. Ήπειρο. Οι Ιταλοί εξαπoλύουν την
τελευταία τους επίθεση, πρόκειται για την επίθεση της Άνοιξης (Primavera) στην οποία
μετείχαν και τάγματα μελανοχιτώνων! Τότε η Κ.Ε του ΚΚΕ καλεί με ανακοίνωση την
οποία κυκλοφόρησε στις 18 Μαρτίου 1941 τους Έλληνες να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟΝ
ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟ
ΤΟΝ...ΗΡΩΪΚΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ!!
Η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. καλεί τους φαντάρους, τους ναύτες και τους αεροπόρους μας να
πάρουν στα χέρια τους την διοίκηση των μονάδων τους, εκλέγοντας προσωρινές
επιτροπές που να αντιπροσωπεύουν όλους, από τον στρατιώτη μέχρι τον στρατηγό,
όσους συμφωνάνε σε τούτο το πρόγραμμα δράσης. Να προτείνουν ειρήνη στους
απέναντι αντιπάλους τους και να απαιτήσουν από το άλλο μέρος παραίτηση της
Κυβέρνησης και σχηματισμό προσωρινής, αντιπολεμικής, αντιδιχτατορικής
Κυβέρνησης μετώπου εθνικής σωτηρίας – ειρήνης, σταμάτημα του πολέμου,
ακύρωση των πολιτικών και στρατιωτικών συμφώνων που κλείστηκαν από τους
Εγγλέζους και προσανατολισμό της χώρας προς την Σοβιετική Ένωση. Η Κ.Ε. καλεί
την εργατική τάξη και ιδιαίτερα τους εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες,
λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές και εργάτες πολεμικών εργοστασίων να εφαρμόσουν
το πιο φαρδύ ενιαίο, εργατικό, αντιπολεμικό μέτωπο, με τους αρχηγούς και με τους
εργάτες όσους συμφωνούνε στη πλατφόρμα του μετώπου εθνικής σωτηρίας –
ειρήνης συγκροτώντας επιτροπές εργασιακές και σωματειακές ομάδες να παλέψουν
με συγκεντρώσεις, με διαδηλώσεις, με οικονομική και πολιτική απεργία…Να κάνει (ο
λαός) ότι μπορεί για να σταματήσει τον πόλεμο που έφερε η αγγλόδουλη σπείρα
προκαλώντας την Ιταλική εισβολή…Να πάρη παράδειγμα ολόκληρος ο ελληνικός
λαός από τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας…»
Ο «ΗΡΩΪΚΟΣ» ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΟΥ

ΑΞΟΝΑ!!!! ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Η προδοσία συνεχίζεται και μετά την επίθεση των Γερμανών! Μανιφέστο της 3ης Μαΐου
1941 όπου το ΚΚΕ συμπεραίνει ότι «η συνέχισις του πολέμου της 28ης Οκτωβρίου 1940
έγινε αιτία να προκαλέσει την χιτλερική εισβολή» η οποία θα αποφεύγονταν αν το
Έθνος μας «πετούσε τα όπλα και παραδινότανε ή συμμαχούσε με τον Άξονα, όπως ο
ηρωικός Βουλγάρικος αδελφός» ! («Η ιστορία του ΚΚΕ», 1947, τόμος Α’)
Στις 14.4.1941 καλείται ο λαός «να σκεφθεί πόσο διαφορετικά θα ήταν η θέση του
σήμερα, αν η επιστράτευση της 28ης Οκτωβρίου μετατρεπότανε σε λαϊκό ξεσήκωμα δεν έγινε,
αιτία είναι η πλάνη του λαού ότι ο πόλεμος ήταν δίκαιος»!
Για το ΚΚΕ λοιπόν υπεύθυνος του πολέμου ήταν η «βασιλομεταξική σπείρα» και
σε κύριο άρθρο του Ριζοσπάστη (17 Ιουνίου 1941) «ξεχνάνε» ότι μας επιτέθηκαν οι
Ιταλοί και αποδίδουν την ευθύνη στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
Μόνο ο τύπος του κόμματος μας στάθηκε ο μοναδικός και ατρόμητος πολέμιος των
μεγάλων αυτών εχτρών της Ελλάδας κι ανάμεσα στο διωγμό το φοβερό που
οργάνωσαν εναντίον του τα όργανα της διχτατορίας, κατάφερε ως το τέλος να
συνεχίσει την έκδοση του και να χτυπά αλύπητα και ανειρήνευτα τον πρώτο εχθρό
της χώρας μας την μισητή Βασιλο-μεταξική σπείρα. Μόνον ο τύπος μας ξεσκέπασε
έγκαιρα το ξεπούλημα της χώρας μας στους Εγγλέζους ληστές, ιμπεριαλιστές και
συνεπούμενα την έξοδο της Ελλάδας απ’ την ουδετερότητα. Μόνον ο «Ρίζος» μας
βροντοφώναζε για τον κίνδυνο που διέτρεχε η χώρα μας με την έξοδο της στον
ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο πλευρό των Εγγλέζων και ενάντια στον άξονα, χωρίς
κανένα συμφέρον για τον Λαό μας μα μονάχα για τα συμφέροντα του Εγγλέζικου
κεφαλαίου, της Βασιλομεταξικής κλίκας και μιας γκρούπας της ντόπιας
πλουτοκρατίας και καλούσε το λαό μας να παλέψει για την ουδετερότητα και
ανεξαρτησία της χώρας μας. Και μέσα στη συνέχεια του καταστροφικού για το λαό
μας πολέμου, μέσω του «Ρίζου» υπέδειξε το κόμμα μας σαν μοναδική σωτηρία για
-130 -
τη χώρα μας την ανατροπή της πουλημένης διχτατορικής σπείρας, την ανάληψη της
εξουσίας από μια Κυβέρνηση Μετώπου Εθνικής – Σωτηρίας – Ειρήνης, που θα
υπέβαλλε προτάσεις ειρήνης στον Άξονα χωρίς προσαρτήσεις κι αποζημιώσεις που
θα προσανατολίζονταν οικονομικά και πολιτικά με την ΕΣΣΔ.
Ο αγώνας του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ που... κάποιοι προσπαθούν να διαχωρίσουν ήταν
ΤΑΞΙΚΟΣ. Γι' αυτό στους συμμάχους των Γερμανών Βουλγάρους απευθύνθηκαν οι
κομμουνιστές για να ελευθερώσουν πρωτοκλασάτα στελέχη τους.
Στις 28 Ιουνίου 1941 πήγανε στην φυλακή της Ακροναυπλίας 2 Γερμανοί αξιωματικοί της
G.F.P. (Μυστική στρατιωτική Αστυνομία) μαζί με τον εκπρόσωπο της Βουλγαρικής πρεσβείας
στην Αθήνα, και βάσει της υπ' αριθμόν 621 διαταγής της G.F.P. διατάζεται η αποφυλάκιση (!)
27 ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ!
Οι... πατριώτες δήλωσαν "Βούλγαροι υπήκοοι" εφ' όσον ο ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥΣ
ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΣ, ΩΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟΣ ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ ! από τους Βουλγάρους ΦΑΣΙΣΤΕΣ και
ζήτησαν από αυτές να επέμβουν οι Γερμανοί για να αποφυλακιστούν από τη φυλακή γιατί -
δήθεν- κρατούνταν ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ αλλά γιατί ήταν ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΤΕΣ! και
αγωνίζονταν για την αυτονόμηση της Μακεδονίας!
Οι Γερμανοί απελευθέρωσαν τους παρακάτω:
-131 -
1. Ανδρέας Τσίπας, αναπληρωτής γεν. 14. Δ. Τσιτσίνας

Γραμματέας του ΚΚΕ!!!! 15. Νικόλαος Σωτηρίου
2. Ανδρέας Τζίμας ή Σαμαρινιώτης ή 16. Μιχάλης Σκουπακίδης
Τζίμωφ, πρώην βουλευτής 17. Νικόλαος Χαϊβανίδης
Καστοριάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ 18. Ρούσος Χαριζάνης
και καθοδηγητής του ΕΛΑΣ 19. Εμμανουήλ Καζαντζής
Μακεδονίας... 20. Κωνσταντίνος Λάμπρου
3. Κ. Λαζαρίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ 21. Δημήτριος Λέσκας
4. Λάζαρος Ζησιάδης ή Τερπόβσκυ, μέλος 22. Φώτιος Ουρούζης
του Μακεδονικού γραφείου του ΚΚΕ 23. Παντελής Τζίκας
5. Ζήσης Βελιόπουλος 24. Ιωάννης Κωνσταντινίδης
6. Ζήσης Καλλιμάνης 25. Θεόδωρος Ευθυμιάδης
7. Αναστάσιος Καρατζάς 26. Λάζαρος Ντάμιος
8. Πέτρος Κέντρος 27. Εμμανουήλ Χαραλάμπους
9. Λάμπρος Μόσχος
10. Κυριάκος Μπιλάλης
11. Αθανάσιος Πέϊκος
12. Λάζαρος Μποζίνης
13. Στέλιος Παπανεδέλιος
Ο Λάζαρος Ζησιάδης ή Τερπόβσκυ από το Δενδροχώρι Καστοριάς μόλις

απελευθερώθηκε προσλήφθηκε στην υπηρεσία της Βουλγαρικής Πρεσβείας και το 1943 έγινε
γγ. του ΚΚ Μακεδονίας.
Ο Ανδρέας Τζήμας ή Τζίμωφ από τη Σαμαρίνα (εξού και το «Σαμαρινιώτης») βουλευτής
Καστοριάς κατά το 1936, συνεργάστηκε με τον περίφημο τυχοδιώκτη Αλκιβιάδη Διαμάντη που
εργαζόταν με την προστασία των Ιταλών για τη δημιουργία Κουτσοβλάχικου κράτους
στην Πίνδο. Αργότερα έγινε πρεσβευτής της Π.Ε.Ε.Α. στον Τίτο.
Το κορυφαίο το αφήνω να το πει ο Ελευθέριος Σταυρίδης πρώην γ.γ του ΚΚΕ στο βιβλίο
του «Τα παρασκήνια του ΚΚΕ», σελ. 528:
«Ετυφέκισε το ΚΚΕ τα 27 αυτά στελέχη του δια την επαίσχυντο αυτή από πάσης
απόψεως πράξις των και εκείνους εκ των ηγετών του που την ενέκριναν; OXI!
Και ταύτα πάντα εγίνοντο καθ’ ην εποχήν το ΚΚΕ επηγγέλετο δια του ΕΑΜ
«Εθνικήν Αντίστασην» κατά του κατακτητού και απελευθέρωσιν από του ζυγού του
φασισμού»!
ΚΟΜΟΤΙΝΗ 1944: ΕΑΜοβουλγαρική

Συναδέλφωση. Οι Βούλγαροι Υπουργοί
Τερπένζεφ και Νέϊκωφ (σημειώνονται με
τους αριθμούς 1 και 2) με τον Λοχαγό
Κωνσταντάρα, διοικητή της VI Μεραρχίας
του ΕΛΑΣ (3) του Ιορδάνογλου,
φρούραρχου του ΕΛΑΣ Καβάλας, του
Βαγγέλη Μερκάτα, αρχηγού του ΚΚΕ
Καβάλας (7) και άλλων Βουλγάρων και
Ελλήνων κομμουνιστών. Την
ΕΑΜοβουλγαρική συναδέλφωση
δαφνοστεφανωμένοι (σαν χαβανέζες)
ΕΛΑΣίτης αντάρτης και Βούλγαρος
στρατιώτης.
Τι έκαναν οι αθεόφοβοι (όνομα και
πράγμα!) του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ; κυκλοφόρησαν γραμματόσημα της... «αυτοδιοίκησης Έβρου» που
αντικαθιστούσαν τη δραχμή με το...βουλγάρικο λέβα:
-132 -
Και βέβαια να μην ξεχνάμε ότι οι σύμμαχοι του

ΚΚΕ (καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής)
Βούλγαροι απήγαγαν 50.000 Βορειοελλαδίτες
και τους πήγαν στην Βουλγαρία για
καταναγκαστικά έργα. Όταν όμως αυτοί οι
όμηροι επέστρεψαν και ζήτησαν αποζημιώσεις
το ΚΚΕ ούρλιαζε: «κάτω τα χέρια από την
δημοκρατική Βουλγαρία».
Τον Ιανουάριο του 1944 στις Καρυδιές Έδεσσας,
ο Βούλγαρος εγκληματίας πολέμου Κάλτσεφ και ο
Ανδρέας Τζίμας υπέγραψαν στο όνομα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (όπως οι ίδιοι αναφέρουν)και του
Βουλγαρικού στρατού το εξής συμφωνητικό:
«1) Αι επαρχίαι Κιλκίς Παιωνίας, Αλμωπίας, Γιαννιτσών, Εδέσσης, Αριδαίας,

Φλωρίνης και Καστοριάς εκχωρούνται από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ως ζώνη δράσεως του ΣΝΟΦ.
2) Το ΣΝΟΦ έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τη ζώνη της δράσης του και σε άλλες
νοτιότερες επαρχίες ύστερα από την εξασφάλιση πλήρους κυριαρχίας στις παραπάνω
επαρχίες.
3) Ο Βουλγαρικός Στρατός κατοχής της Μακεδονίας παίρνει την υποχρέωση να
καταλάβει τα αστικά κέντρα της Μακεδονίας υστέρα από την αποχώρηση των Γερμανών
και την παράδοση τούτων εις τας αρχάς του ΕΑΜ.
4) Αποφασίζουν από κοινού ΕΑΜ και ΣΝΟΦ την δημιουργία αυτονόμου
Μακεδόνικου Κράτους Σοβιετικής Oργάνωσης το οποίον θα ζητήσει να μπει κάτω από την
προστασία της Ρωσίας.
5) Για την ενίσχυση ΕΑΜ-ΣΝΟΦ αναλαμβάνεται ή υποχρέωση της πλαισίωσης της
Διεθνούς Μεραρχίας πού θα ιδρυθεί στο Καϊμακτσαλάν από Βουλγάρους αξιωματικούς και
ο εφοδιασμός της με πυρομαχικά.
6) Να φροντίσουν οι Βούλγαροι για την κατασυκοφάντηση κάθε δυναμικού
εθνικιστικού στοιχείου στις αρχές κατοχής, ώστε να μη αναπτυχθεί εθνικιστική κίνηση.
Καθιερώθη τέλος ως σημαία της Σοβ. Δημ. Μακεδονίας η βουλγαρική τοιαύτη, με αντίθετο
φοράν των χρωμάτων και με αστέρια εις το κέντρον».
ΚΑΛΤΣΕΦ
ΤΖΙΜΑΣ
-133 -
Όπως καλά διαβάσατε ιδρύεται αυτόνομο Μακεδονικό κράτος, ενώ ολόκληρες επαρχίες της Β.
Ελλάδας εκχωρούνται στη ΣΝΟΦ!
Στο Μελισσοχώρι στις 20 Σεπτεμβρίου 1944 το ΚΚΕ και ο Βουλγαρικός στρατός

κατοχής υπογράφουν το εξής «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ» συμφωνητικό :
«Σήμερον την 20ην Σεπτεμβρίου του 1944 εν Μελισσοχωρίω Μακεδονίας οι υπογεγραμμένοι

αντιπρόσωποι του ΚΚΕ, του Βουλγαρικού Στρατού, του Ε.Λ.Α.Σ. και της Π.Ε.Ε.Α.
συνεφωνήσαμε και αποφασίσαμε τα κάτωθι, προς ενίσχυσιν του κοινού απελευθερωτικού μας
αγώνος καθώς και δια την μελλοντικήν μας συνεργασίαν.
ΑΡΘΡΟΝ 1ον. Άμεσος υποστήριξις του Ε.Λ.Α.Σ. με πολεμικόν υλικόν δια του Βουλγαρικού
Στρατού.
ΑΡΘΡΟΝ 2ον. Ό Βουλγαρικός Στρατός δεν θα επιτεθή κατά του Ε.Λ.Α.Σ. και θα υποστήριξη
τας επιχειρήσεις του και εναντίον Κυβερνητικών Στρατευμάτων και εναντίον Εθνικιστικών
Σωμάτων.
ΑΡΘΡΟΝ 3ον. Κατά την Αγγλοαμερικανικήν απόβασιν εν Ελλάδι ο Ε.Λ.Α.Σ. υποχρεούται να

συμπεριλάβη εις τας τάξεις του Βουλγαρικά Στρατεύματα και να τα υποστηρίξη.
ΑΡΘΡΟΝ 4ον. Κατά την απόβασιν θα ενωθούν τα Βουλγαρικά Στρατεύματα και ο Ε.Λ.Α.Σ.
ΑΡΘΡΟΝ 5ον. Ό Ε.Λ.Α.Σ. υποχρεούται εν περιπτώσει υποχωρήσεως να υποστήριξη τα

Βουλγαρικά Στρατεύματα μέχρι συνόρων.
ΑΡΘΡΟΝ 6ον. Όλο το Βουλγαρικό πολεμικό υλικό το ευρισκόμενον εις Μακεδονίαν και
Θράκην θα παραχωρηθή εις τον Ε.Λ.Α.Σ.
ΑΡΘΡΟΝ 7ον. Ό Ε.Λ.Α.Σ. αναλαμβάνει τον έφοδιασμόν του Βουλγαρικού Στρατού.

ΑΡΘΡΟΝ 8ον. Ό Ε.Λ.Α.Σ. αναλαμβάνει την προστασίαν της Βουλγαρικής μειονότητας και της
περιουσίας αυτής και θα διευκολύνη έφ' όσον αύτη θα ζήτηση την αναχώρησίν της εις την
Βουλγαρίαν, συναποκομίζουσα και την περιουσίαν της.
ΑΡΘΡΟΝ 9ον. Από κοινού άγων εναντίον εκείνων πού εναντιούνται εις τον Ε.Λ.Α.Σ. και το
ΚΚΕ.
ΑΡΘΡΟΝ 10ον. Το ΕΑΜ, το ΚΚΕ και ο Ε.Λ.Α.Σ. αναλαμβάνουν να σχηματίσουν μίαν

Διεθνή Μακεδονίαν μετά το τέλος του πολέμου.
ΑΡΘΡΟΝ 11ον. Κατάργησις συνόρων μεταξύ Βουλγαρίας - Ελλάδος και Σερβίας.
ΑΡΘΡΟΝ 12ον. Ουδείς Βούλγαρος θα συλληφθή εν Μακεδονία και Θράκη από τον Ε.Λ.Α.Σ.
Εν Μελισσοχωρίω την 20η-9-1944 Δια το Κ.Κ. Βουλγαρίας: Φιλίπποβιτς, Γραμ. Βουλγαρικής

Λέσχης
Δια τον Βουλγαρικόν Στρατόν: Γιούνωφ, Υπολοχαγός
Δια τον Ε.Λ.Α.Σ.: Αυγερινός Δια την Π.Ε.Ε.Α.: Στασινόπουλος»
Έτσι λοιπόν; Το ΚΚΕ συμφωνεί με τους Βουλγάρους δια μίαν «Διεθνή

Μακεδονίαν»! και φυσικά ουδείς Βούλγαρος κατακτητής θα συλληφθεί στη
Μακεδονία και Θράκη από τον ΕΛΑΣ!
Από την «αντίσταση» του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ :
-134 -
Βούλγαροι αξιωματικοί και στελέχη του ΚΚΕ στη Δράμα. Ο καπετάν

Λάμπρος (1), ο διοικητής της VI μεραρχίας του ΕΛΑΣ Κωνσταντάρας (2),
ο Βούλγαρος στρατιωτικός διοικητής Κομοτηνής (3) και άλλοι
αξιωματικοί του ΕΛΑΣ και του Βουλγαρικού στρατού.
Τέλος, όσοι δεν πείστηκαν σχετικά με τους Βουλγάρους ενημερώνω :
1) Χαρ. Κατωπόδης (καπετάν Αράπης, υπολοχαγός) στρατιωτικός
αρχηγός του ΕΛΑΣ του ΚΑΪΜΑΚ-ΤΣΑΛΑΝ :
Στις 5 Ιουνίου 1944, ΔΗΘΕΝ ΑΠΟ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ, τον δολοφόνησαν γιατί σε
σύσκεψη στελεχών κατηγόρησε το ΚΚΕ ότι πρόδωσε την αντίσταση και
συνεργάζεται με Βουλγάρους.
2) Ζαχαρίας Ζαγορίτης από την Αρναία Xαλκιδικής, στρατιωτικός αρχηγός
του ΕΛΑΣ Χολομόντως.
Εκτελέστηκε μετά από ενέδρα γιατί αντέδρασε για εκτελέσεις Εθνικών
στελεχών Χαλκιδικής.
3) Περίπτωση 28ου Συντάγματος ΕΛΑΣ.
Όταν ιδρύθηκε το Σ.Ν.Ο.Φ. (Σλαυικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) από τον

ΕΛΑΣ και στο οποίο μπήκαν και Βούλγαροι κομιτατζηδες που είχαν σταλεί στην
Δυτική Μακεδονία, οι τελευταίοι άρχισαν να διακηρύττουν ότι «η Μακεδονία
ανήκει στους Βουλγάρους» και να προκαλούν.
Η στάση αυτή των κομιτατζήδων προκαλεί αγανάκτηση στους Εθνικιστές
Ελασίτες. Ο διοικητής του 28ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ ταγματάρχης Χρήστος
Λαζαρίδης συνεννοείται με τους ανθ/γους Θεόδωρο Ευφραιμίδη και Πέτρο Δάγκα
και αποφασίζουν να χτυπήσουν και να εξοντώσουν το κομιτατζίδικο τάγμα.
Το ΚΚΕ το αντιλαμβάνεται, τους συλλαμβάνει, τους βασανίζει και τέλος με
«στρατοδικείο» τους καταδικάζει σε θάνατο!
Για όσους ενδιαφέρονται για περισσότερα, υπάρχουν δύο αποκαλυπτικότατα
βιβλία που προέρχονται από Εθνικούς συνδέσμους Ελασιτών, τα :
«Αποκάλυψις της Εθνοπροδοσίας του ΚΚΕ και των συνοδοιπόρων του», έκδοση
1961 του «συλλόγου Επαναπατρισθέντων εκ του παραπετάσματος» και το «Η
Προδομένη Αντίστασις» του «Εθνικού συνδέσμου Μακεδονίας και Θράκης 1941-
1945» έκδοση 1962.
-135 -
"...Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδόνικος (σλαβομακεδόνικος) λαός τά’ δωσε όλα για τον αγώνα και
πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμό. Δεν πρέπει να
υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε και της λαικής επανάστασης ο
μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως την θέλει ο ίδιος,
προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποκτήσει. Οι μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα
επικεφαλής στην πάλη του λαού τους. Ταυτόχρονα οι μακεδόνες κομμουνιστές πρέπει να προσέξουν
τις διασπαστικές και διαλυτικές ενέργειες που ξενοκίνητα σωβινιστικά και αντιδραστικά στοιχεία
αναπτύσσουν, για να διασπάσουν την ενότητα ανάμεσα στο μακεδόνικο (σλαβομακεδόνικο) και τον
ελληνικό λαό ... "
31 Γενάρη 1949
"Δημοκρατικός Στρατός",τεύχος 2/1949
ΔΙΓΕΝΗΣ ΠΡΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

Ένα κειμενάκι του Διγενή όταν ζητούσαν οι κομμουνιστές εθνική συμφιλίωση. Γίνεται
συμφιλίωση με αυτούς που θέλουν κολόβωμα της Ελλάδος;
"Μα, για τόσον κουτούς μας περάσατε; Σας ξέρουμε από την καλή. Σας ζήσαμε, σας
πολεμήσαμε. Και θα σας πολεμούμε μέχρις εξοντώσεως. Γιατί έτσι εκπληρούμεν υπέρτατον
καθήκον. Σώζουμε την Ελλάδα ξεριζώνοντας το καρκίνωμα που έχει στο σώμα της,
για μας ζήτημα συμφιλίωσης δεν τίθεται, γιατί συμφιλίωση με σας είναι ο θάνατος της
Ελλάδος. Στο σύνθημα σας, ημείς απαντώμε ανδρικά, με το δικό μας. ''Υποταγή σας άνευ
όρων εις το κυρίαρχον Εθνικόν Κράτος'' .Εάν θέλετε να γίνετε πραγματικοί Έλληνες θα
σας συγχωρέσωμεν. Άλλως φύγετε το γρηγορότερον πριν ξεσπάσει το κύμα της
αγανακτήσεως το οποίο θα σας σαρώσει όλους. Καταλάβετέ το μια για πάντα, προκείμενου να
θυσιάσουμε την Ελλάδα μας είμαστε τουναντίον αποφασισμένοι να αποθάνουμε για να
ξεκαθαρίσουμε τον τόπο μας από το μίασμα του κομμουνισμού".
-136 -
ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ
Ο διατελέσας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δημήτριος Χονδροκούκης, ο οποίος είχε γνωρίσει προσωπικώς
τον «Άρη Βελουχιώτη», περιγράφων την δράση και τον χαρακτήρα του, αναφέρει εις την σελίδα 29 του
βιβλίου του «Γκρεμίζω τον θρύλο του Άρη Βελουχιώτη» και τα εξής:
«Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ο υπερζηλωτής της υλοποίησης των σχεδίων του Κ.Κ.Ε. λόγω ακριβώς της
ιδιοσυγκρασίας του και του κομπλεξικού ανδρικού «είναι». Γιατί, όπως έχει γίνει κοινώς παραδεκτό, ο
σκληροτράχηλος αυτός καπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. ήταν παθολογικά κίναιδος, πράγμα που έμμεσα το
ομολογούν και στενοί του συνεργάτες σε διάφορα συγγράμματα τους». Και εις την σελίδα 65, του ιδίου
βιβλίου του, συμπληρώνει: «Πολλά, πάρα πολλά έχουν λεχθεί κι έχουν γραφτεί για την σεξουαλική
προτίμηση του Άρη Βελουχιώτη. Ανοιχτά κατηγορείται σαν παθητικός ομοφυλόφιλος, με σειρά
περιστατικών. Μισούσε θανάσιμα τις γυναίκες».
Μετά την απόλυσή του εκ του στρατεύματος επανήλθε στην Αθήνα και, καθώς δεν είχε γίνει πλήρως
γνωστή η δραστηριότητα του εις τον στρατό, προσελήφθη δια βοηθητικές εργασίας, κατά το έτος 1928,
εις την έκδοση της παρανόμου εφημερίδος «Ριζοσπάστης». Εν τω μεταξύ, όμως, από της ηλικίας των 20
ετών ήτοι από του 1925. είχε επιδοθεί επαγγελματικώς και εις άλλου είδους δραστηριότητας, δηλαδή
ασχολήθηκε με κλοπές, πλαστογραφίας, ψευδορκίας και λοιπές αξιοποίνους πράξεις. Τούτο
προκύπτει εκ του υπ' αριθμ. 21.722 πιστοποιητικού ποινικού μητρώου του, της Διευθύνσεως
Εγκληματικών Υπηρεσιών, εις το οποίον περιλαμβάνονται ένδεκα καταδίκες του εις φυλακίσεις μέχρι
και τεσσάρων ετών. Η πρώτη καταδίκη του έγινε την 24ην Ιουλίου 1925, οπότε καταδικάσθηκε υπό του
Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, εις φυλάκιση 2 ετών, δια κλοπή. Μετά τετραετία, ήτοι την 25ην
Σεπτεμβρίου 1929, καταδικάστηκε εκ νέου δια κλοπή υπό του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, εις φυλάκιση
20 ημερών.
Ο δεύτερος τη τάξει εις την ιεραρχία του Κ.Κ.Ε., ο Γιάννης Ιωαννίδης, εις την σελίδα 158 του βιβλίου
του «Αναμνήσεις», παραδέχεται ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» ήταν, πράγματι, «πορτοφολάς»!
«Από το 1923-1925 μπήκε (ο Θανάσης Κλάρας) στη νεολαία, στην Ο.Κ.Ν.Ε. Είχε μπλέξει παλιά με
κάτι πορτοφολάδες. Εμείς δεν το ξέραμε βέβαια αυτό. Κάποτε όμως οι αντιδραστικές εφημερίδες
γράψανε ότι οι κομμουνιστές είναι αλήτες σαν τον Κλάρα...».
Αλλά και το θεωρητικό όργανον της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε., το περιοδικό «Νέος Κόσμος»,
δημοσιεύει εις το τεύχος του Σεπτεμβρίου 1950 το εισηγητικό έγγραφο του Β. Μπαρτζώτα προς την Γ'
Συνδιάσκεψη του Κ.Κ.Ε., υπό τον τίτλο «Η πολιτική μας των στελεχών στο Κ.Κ.Ε. τα τελευταία δέκα
χρόνια», δια του οποίου παραδέχεται ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» ήταν γνωστός εις την ηγεσία του
Κ.Κ.Ε. «για τις εκδηλώσεις του τις αλήτικες» (σ.σ. εννοεί δια τις επιδόσεις του ως σεσημασμένου
«πορτοφολά») και αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων και τα εξής:
«... Η κομματική καθοδήγηση τοποθέτησε καπετάνιο του Γενικού Στρατηγείου (του Ε.Λ.Α.Σ.) το Θανάση
Κλάρα (Μιζέρια) που έκανε δήλωση και αποκήρυξε το Κ.Κ.Ε. στην 4η Αυγούστου και ήταν γνωστός για
τις αλήτικες εκδηλώσεις του.
Μάλιστα, την πρώτη θέση εις εγκωμιασμόν εγκληματίου κατέχει ο βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στέφανος
Τζουμάκας, ο οποίος, ως υπεύθυνος γραμματεύς της «επιτροπής διαφώτισης» του Κινήματος, δι’
εγκυκλίου του, της 9ης Ιανουαρίου 1980, προς τα Γραφεία των τοπικών επιτροπών του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
συνέστησε όπως αφαιρεθούν εξ αυτών οι φωτογραφίες του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Γεωργίου
Παπανδρέου και εις την θέση των αναρτηθούν οι αντίστοιχες των πρωτεργατών του διεθνούς
κομμουνισμού Μαρξ και Ένγκελς, ως και αυτές των λαϊκών συμβόλων του «Κινήματος». «Άρη
Βελουχιώτη» και Στέφανου Σαράφη!
ΠΗΓΗ:
http://homepages.pathfinder.gr/nfinnos/velouhiotis/logos.htm
-137 -
-138 -
Το αναρχικό περιοδικό «Ιδεοδρόμιο» δημοσίευσε το 1980 το πιο πάνω φωτο-

μοντάζ για να υποδηλώσει τη σεξουαλική διαστροφή του Άρη Βελουχιώτη. Η
εικόνα αυτή του Άρη δημοσιεύτηκε κατόπιν σε αρκετές εφημερίδες και περιοδικά
-139 -
Το κομμένο κεφάλι τον Άρη

Βελουχιώτη, που μεταφέρθηκε
στην πλατεία των Τρικάλων και
κρεμάστηκε σε φανοστάτη μαζί
με εκείνο τον Τζαβέλα. Η
ανωτέρω φωτογραφία έχει
δημοσιευθεί και στη σελ. 5 τον
βιβλίου «Τα παρασκήνια του
Γοργοποτάμου», εκδόσεις
Ασκραίος, 1988, τον Αλέκου
Ζωγράφου - «Λαοκράτη».
-140 -
-141 -
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ- ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ

Ας δούμε λοιπόν τι λέει ο διορισμένος από το ΚΚΕ υπεύθυνος
του παιδομαζώματος Γεώργιος Μανούκας
«Αυτό το απαίσιο σχέδιο είχαν καταστρώσει δια να το
προβάλουν σαν όπλο δικαιολογίας στους ξένους. Πώς τάχα
έπαιρναν τα παιδιά σα φοβισμένο κοπάδι από το «κυνηγητό
των αεροπλάνων» !»
Ιδού και μερικά απ' τα πρώτα χωριά της μαρτυρικής
Ελληνικής υπαίθρου, από την οποίαν πέρασε ο Αρμαγεδδών
του συμμοριτισμού ;
Κρανιώνα, Μαυρόκαμπος, Τρίβουνο, Μακροχώρι,
Βατοχώρι, Σφήκα, Οξυά, Αγκαθωτό, Σιδηροχώρι, Γάβρος,
Μοσχοχώρι, Φιλιππαίοι, Ζιάκα, Βεργή, Τσιούκα, Μικρολίμνη,
"Άγιος Γερμανός, Τριανταφυλλιά, Βατοχώρι, Λυκόραχη,
Πισοδέρι, Πλατύ, Μηλιώνα, Λαιμός, Πυξός, Άνω Μελάς,
Φιλιωτά, Ίδα, Πρόδρομος, Εύρωττος, Θηριόμετρα, Βορεινόν,
Μελάνθιον Πολυκάρπη, Καλή βρύση, Σκυλόπετρα, Χιονάτο,
Γιαννοχώρι, Φτεριά Κομνηνάδες, Πεύκο, Διποταμία, Λουτράκι,
Σαρακηνοί, Ριζοχώρι, Νερόμυλοι, Νώτια, Άετοχώρι, Αγάθη,
Βίτσιστα, Κορομηλιά, Άγιος Βασίλειος, Καλλιθέα, Περιβολάκι, Ψαράδες, Λευκώνα, Μεσολούρι,
Ανταρτικό, Γλυκονέρι, Περιβολάκι, Μέγας Πλάτανος, Ορμά, Κρανιές, Πετροπουλάκι, Χρυσή,
Βροντερό, Πολυάνεμος, Πευκόφυτο, Λάγγα, Πεύκος, Κορυφή.
Ιδού τώρα και μερικά άπ' τα «φιλόξενα» στρατόπεδα των χωρών του παραπετάσματος :
Αλβανία: Δυρράχιο, Κορυτσά, Πρένες,

Σκόδρα, Αυλών, Βουλγαρία: Ζέμες, Στάρα
Ζαγόρα, Μπάγκες, Γκόρνο - Πανιτσέρεβο,
Σόφια, Χάσκοβο, Πύργος, Φιλιππούττολις,
Βάρνα, Κάρλοβον, Σιρόκα Λούκα, Ντέβεν,
Πάβελ Μπάνια, Μπερκόβιτσα, Σλίβεν,
Γκάμπροβο, Μπότεβγραδ.
Γιουγκοσλαβία: Μπέλα - Τσέρκβα,
Περλεπέ, Μπούλκες, Τσερκβένιτσα, Σμεντίρεβο,
Μοναστήρι, Πάντιστι, Όσιζεκ, Πέτροβιτς,
Βελιγράδι, Ζάγκρεμ, Κρανία, Σκόπια, Βούρσατ,
Νέρου.
Ουγγαρία: Νόβονγραντ, Πάρουτσε,
Τίσαδοπ, Φοτ Βουδαπέστης, Ζάμαρτι, Νοτ,
Μάγγορς, Μπάλατον, Αλμαντι, Τάμπαντλσντ,
Βουδαπέστη, Τσούρκο, Μπάλατον Λέλε.
Πολωνία: Λόντεκ Ζδρούϊ, Σολίτσε Ζδρούϊ,
Ζκόρζελετς,
Ρουμανία: Τούλγκες, Σινάια, Βουκουρέστι,
Πλοέστι, Βραίλα, Όρέστια, Κλούζ, Καλλιμανέστι,
Βόττσα, Τουρκόβιστα.
Ο Γενικός Επιθεωρητής του Παιδομαζώματος, Γεώργιος Μανούκος, διορισθείς από το ΚΚΕ και καθ΄ύλην αρμόδιος,
έγραψε δύο αποκαλυπτικά βιβλία για το παιδομάζωμα χαρακτηρίζοντας το ως, «το μεγάλο έγκλημα κατά της
ελληνικής φυλής». Σημειωτέον, παιδομάζωμα στούς Έλληνες διέπραξαν, για την δημιουργία γενιτσαρικού στρατού,
μόνο οι Τούρκοι και οι κουμμουνιστές. Τις συνέπειες του παιδομαζώματος τις αντιμετωπίζουμε μέχρι σήμερα με τα
Σκόπια και τους «Μακεδόνες».
-142 -
Τι λέει η Ελληνική κυβέρνηση

ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
Ο παρατιθέμενος κατωτέρω πίνακας περιλαμβάνει τους αριθμούς των κατά χωρία απαχθέντων
παιδιών, των όποιων ή από των συμμοριτών αρπαγή διεπιστώθη επισήμως υπό των αρχών,
μέχρι 1ης Απριλίου του 1948. Σημειωτέον ότι ενεργήθηκε παιδομάζωμα ευρείας κλίμακας και
εις αλλάς περιφερείας, όπου όμως λόγω των πολεμικών συνθηκών δεν κατέστη εισέτι δυνατή
η πλήρης εξακρίβωσις ταυ αριθμού των απαχθέντων Ελληνοπαίδων.
Μέχρι 15/2 υπήχθησαν
1. Εκ του Νομού Έβρου 11. Άλλων χωρίων Καστοριάς

21. Δωροθέας Αλμωπίας 70
παιδιά 273 696
2. Κατά Μάρτιο απήχθησαν
εκ της περιφερείας 12. Πιπεριάς Αλμωπίας 49 22. Λουτρακίου Πέλλης 86
Διδυμοτείχου 420
3. Γέρμας Κονίτσης 160 13. Επαρχίας ΣΟΥΦΛΙΟΥ 167 23. Φωτεινής Καστοριάς 13
14. Από 10 -20 Μαρτίου Ά
4. Κερασόβου 80 24. Ριζοχωρίου Αλμωπίας 4
Περιφερείας Κιλκίς 7
15. Την 19 Μαρτίου
5. Κάνισκου 170 25. Βορεινού 5
Λακκωμάτων Καστοριάς 16
6. Διότρατου 80 16. Δωροθέας Άρδέας 72 26. Κηπουριού 1
7. Καστάνιανης Ηπείρου 19 17. Μπουφίου Φλωρίνης 12 27. Αιμιλιανού Γρεβενών 52
8. Πετροπουλακίου
18. Όρμας Πέλλης 100 28. Φτεριάς Καστοριάς 7
Καστοριάς 60
9. Άνω και Κάτω Περιβολιού 19. Μεγαλοπλατάνου Πέλλης 29. Μεσολουρίου Γρεβενών
20 100 37
10. Aμμοδάρας 6 20. Πολύκαρπης Πέλλης 25
Ένας πίνακας που έγινε με την βοήθεια του ΟΗΕ και ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα
Πχ πόσα παιδάκια απήχθηκαν με τους γονείς τους, πόσα τελείως απροστάτευτα ,πόσα
ακολούθησαν απλώς τους συμμορίτες γονείς τους ανά περιοχή κτλ.
-143 -
Όπως βλέπετε απήγαγαν ακόμα και από την Αττική που ΔΕΝ υπήρξαν βομβαρδισμοί. Στους
Νομούς κοντά στην Αλβανία έκαναν σκέτη γενοκτονία
Παιδομάζωμα: Καταγγελία της Βουλής
Η Δ' Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, συζήτησε το δράμα του Παιδομαζώματος και στις
5-11-1948 έκανε την εξής διαμαρτυρία-έκκληση:
"Ή Βουλή των Ελλήνων διαπιστούσα ότι εφαρμόζεται συστηματικώς υπό των
συμμοριτών, πρόγραμμα γενοκτονίας δια του παιδομαζώματος και της ομηρίας, ότι ή
σημειούμενη απαγωγή ομήρων είναι αποτέλεσμα ενόπλου και ωμής βίας ασκούμενης εις
βάρος χηρών και ορφανών, των οποίων οι προστάται εσφάγησαν υπό των συμμοριτών.
Αποφασίζει
Διαμαρτύρεται προς άπαντα τον πεπολιτισμένον κόσμον και ειδικώτερον προς τας Βουλάς
των ελευθέρων εθνών και ποιείται έκκλησιν προς τον Ο.Η.Ε. όπως έλθει αρωγός εις το
άνευ προηγουμένου τούτο δράμα των Ελλήνων και χωρίσει άνευ αναβολής εις την λήψιν
πρακτικών και αποτελεσματικών μέτρων, τόσον δια τον επαναπατρισμόν των απαχθέντων,
καθώς και δια τον τερματισμόν της ανήκουστου ταύτης τραγωδίας."
-144 -
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ: Καταγγελία της Ακαδημίας Αθηνών
Η Ακαδημία Αθηνών συνήλθε σ' έκτακτη συνεδρία και έστειλε στις Ακαδημίες και στα
ανώτατα πνευματικά ιδρύματα όλου του κόσμου, το πιο κάτω Ψήφισμα της;
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Ψ ή φ ι σ μ α: Περί των αρπαγέντων ελληνοπαίδων
Προς άπάσας τας Ακαδημίας. Ή Ακαδημία Αθηνών μετέχουσα της οδύνης και της
αγανακτήσεως του Ελληνικού λαού δια την μυσαράν αρπαγήν χιλιάδων ελληνοπαίδων εκ των
οικογενειακών αυτών εστιών και την βιαίαν τούτων αποκόμισιν εις ξένας κομμουνιστικάς
χώρας προς τον ανίερον σκοπόν της εκριζώσεως του εθνικού φρονήματος και τής ηθικής
αυτών υποστάσεως, Έχουσα δε βαθείαν συνείδησιν των καθηκόντων παντός πνευματικού και
ανθρωπιστικού ιδρύματος, αξίου της αποστολής αυτού, απέναντι τοιούτων εγκλημάτων
γενοκτονίας διαμαρτύρεται προς πάσας τάς Ακαδημίας των πεπολιτισμένων εθνών και έχει
την πεποίθησιν ότι ιδρύματα, των όποιων η ύπαρξις οφείλει να αποβλέπει ουχί μόνον προς
τον σκοπόν της προαγωγής τής επιστήμης, αλλά κυριώτατα προς την ηθικήν των ανθρώπων
συγκρότησιν και προς την επικράτησιν τής Ιδέας τής δικαιοσύνης, θα σπεύσωσι να κινήσωσι
την προσοχήν των Κυβερνήσεων και των λαών αυτών επί το διαπραχθέν ανήκουστον
έγκλημα και θα απαιτήσωσιν εν ονόματι στοιχειώδους ανθρωπισμού, όπως αποδοθώσι τα
παιδία εις την πατρίδα αυτών, την Ελλάδα. Ή Ελλάς αγωνισθείσα ουχί μόνον υπέρ τής ιδικής
της ελευθερίας, άλλ' υπέρ των ελευθέρων θεσμών και άλλων λαών ευαίσθητων εις την ιδέαν
ταύτην, δεν δύναται να δεχθεί άνευ ζωηράς εκπλήξεως την αδιαφορίαν και την ασυγκινησίαν
των λαών τούτων εν τω παγκοσμίου σημασίας ζητήματι τούτω. Αι Ακαδημίαι είναι εστίαι
ελευθέρων ανθρώπων, ελευθέρως και άνευ φόβου κρινόντων τα γεγονότα τα κλονίζοντα την
ηθικήν αντίληψιν του κόσμου. Το δε ζήτημα των αρπαγέντων ελληνοπαίδων δεν είναι ζήτημα
μόνον Ελληνικόν. Εάν αι Ακαδημίαι δεν ενδιαφέρονται δια την επικράτησιν τής ηθικής και της
δικαιοσύνης ανά τον κόσμον, δεν είναι άξιαι να υφίστανται, διότι επιστήμη άνευ γενικωτέρας
ηθικής αντιλήψεως είναι καταστροφή δια την ανθρωπότητα.
Εγένετο εν Αθήναις τη 29η Δεκεμβρίου του έτους 1949».
O Πρόεδρος
Ο Αντιπρόεδρος
ΙΩΑΝ . Χ. ΠΟΛΙΤΗΣ Α. Κ. ΟΡΛΑΝΔΟΣ
Ό Γεν. Γραμματεύς
Τα Μέλη
Γ. Π. ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ
Η Ακαδημία των Βρυξελών, διαμαρτυρήθηκε στις 4-4-1950
«. . . Συνδιαμαρτύρεται μετά της Ακαδημίας Αθηνών, τιθεμένη υπεράνω πάσης ιδέας

πολιτικής χροιάς, αναλαμβάνει το καθήκον όπως, εντός των ορίων τής δραστηριότητος αυτής,
υποστηρίξει πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την ανασύστασιν των τραγικώς
διαμελισθέντων ελληνικών εστιών και εις τον κολασμόν, ως οφείλεται, τόσον καταφορών,
όσον και ειδεχθών βιαιοπραγιών εναντίον των πλέον στοιχειωδών άρχων του δικαίου και του
σεβασμού τής ανθρωπινής αξιοπρέπειας».
-145 -
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ: Διαμαρτυρία Γαλλίδων Γυναικών
Το Εθνικό Συμβούλιο γυναικών Γαλλίας διακήρυξε:
«ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ».
Κατά τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα χιλιάδες παιδιά ξεριζώθηκαν από τις οικογένειες
τους: αυτές οι απαγωγές ήταν αντικείμενον ενός εκτεταμένου σχεδίου:
28.000 παιδιά αρπάχτηκαν από τις οικογένειες τους για να ανατραφούν στις δορυφόρες
χώρες τής Σ. Ενώσεως. Εκεί λαμβάνουν μίαν μόρφωσιν φανατικήν, η όποια θα τα κάνη
στρατιώτες ικανούς να εγκαθιδρύσουν με την βίαν ένα ολοκληρωτικών καθεστώς στην
Ελλάδα {. . .). Άνδρες και γυναίκες τής Γαλλίας;
Ενθυμηθείτε τους διωγμούς των Ναζί εναντίον των παιδιών μας, οι όποιοι προεκάλεσαν την
αγανάκτησιν ολοκλήρου του πολιτισμένου κόσμου(. . .).
Βοηθήσατε μας να αποδώσουμε τα παιδιά στους γονείς τους και βοηθήσατε τις Ελληνίδες
μητέρες να δημιουργήσουν τας απαραιτήτους συνθήκας προστασίας».
Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟΝ Ο.Η.Ε.
Εξαιτίας του ανταρτοπόλεμου είχε συσταθεί με

απόφαση του Ο.Η.Ε. «Ειδική Επιτροπή για τα
Βαλκάνια», η όποια από την 1-12-1947 είχε
εγκαταστήσει την έδρα της στη Θεσσαλονίκη.
Έτσι, μετά την ελληνική καταγγελία (27-2-

1948) η ειδική αυτή Επιτροπή απασχολήθηκε στις
4-3-1948 με το θέμα του Παιδομαζώματος. Έδωσε
εντολές στις «ομάδες παρατηρήσεως», πού είχε
οργανώσει στις βόρειες επαρχίες, να ερευνήσουν
την υπόθεση, συγκεντρώνοντας τα αναγκαία
στοιχεία. Τον Απρίλιο τον ίδιου χρόνου διαπίστωσε
τη βίαιη και προγραμματισμένη αρπαγή πολλών
παιδιών και συμπέρανε ότι «η παρατεταμένη
κατακράτηση αυτών των παιδιών, θα ήταν
παρηγόρητες Ελληνίδες. Το ΚΚΕ απήγαγε αντίθετη με τα διεθνή δεδομένα». Έτσι ο Γενικός
τα παιδιά τους. Δεν θα τα ξαναδούν. Γραμματέας του Ο.Η.Ε. ζήτησε από τις
Κυβερνήσεις Αλβανίας, Βουλγαρίας και
Γιουγκοσλαβίας να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα τον γρήγορο επαναπατρισμό
των απαχθέντων. Οι χώρες όμως αυτές αρνήθηκαν την επιστροφή των παιδιών με το
γνωστό μας ήδη ισχυρισμό, πώς τα παιδιά «θεληματικά» εγκατέλειψαν την Ελλάδα
και «λόγοι ανθρωπιστικοί» τις έκαναν να τα δεχτούν. Ή ειδική Επιτροπή ήρθε σε επαφή
και με την Διεθνή Ένωση για την προστασία του παιδιού στη Γενεύη. Στις 20 Αυγούστου 1948
ή Ένωση πληροφόρησε την Ειδική Επιτροπή ότι αναλάμβανε τη μεταφορά των παιδιών, πού
είχαν μετακινηθεί παρά τη θέληση των γονέων τους. Ακόμα θεώρησε την αρπαγή σαν
«σκανδαλώδη παράβαση τής Διακηρύξεως των δικαιωμάτων του Παιδιού», γνωστής σαν
«Διακήρυξης της Γενεύης». Στις 28 "Οκτωβρίου 1948 άρχισε η συζήτηση του Ελληνικού
θέματος στην Πολιτική Επιτροπή του Ο.Η.Ε., με θερμό υποστηρικτή των υποδίκων χωρών τον
Σοβιετικό αντιπρόσωπο Βισίνσκυ.
Μετά από τρείς προσφυγές στον Ο.Η.Ε. μονάχα η Γιουγκοσλαβία, η οποία είχε έρθει στο
μεταξύ σε ρήξη με την ΕΣΣΔ, επέστρεψε τα παιδιά. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση ή Ζ'
Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. με απόφαση της, τής 17-12-1952, αφού εξέφραζε τη λύπη
-146 -
της για την άρνηση των κομμουνιστικών χωρών να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της,
διέλυσε την Επιτροπή, πού είχε επιφορτισθεί μ' αυτό το έργο, και παρακάλεσε τον Διεθνή
Ερυθρό Σταυρό να συνεχίσει μόνος του τις προσπάθειες του.
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ - Παιδαγωγικές κατευθύνσεις
«Τα παιδιά μας πρέπει να τρέφουν ξεχωριστή αγάπη προς τους λαούς τής
Σοβιετικής "Ένωσης, πού κρατούνε πρωτοπόρο και καθοδηγητικό ρόλο στους αγώνες για
τη λευτεριά». «Τα παιδιά μας να τρέψουν τον πιο βαθύ σεβασμό, την πιο θερμή αγάπη για
τους δασκάλους και καθοδηγητάς του λαού» (Μαρξ, Έγκελς κλπ). «Πρέπει νά δώσουμε
στα παιδιά μας κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, ώστε νά μπορέσουν νά βοηθήσουν
αποφασιστικά στην απελευθέρωση τής πατρίδος μας». «Τα Ιδανικά τής λευτεριάς, τής ειρήνης
και της δημοκρατίας, μόνον μέσα στη σοσιαλιστική κοινωνία πραγματοποιούνται». «Τα παιδιά
μας νοιώθοντας την ηθική ανωτερότητα του σοσιαλισμού, πρέπει να μισούν το καθεστώς της
εκμετάλλευσης πού καταπιέζει, την εργαζόμενη ανθρωπότητα» (σελίδα 7 και 100). «Δια να
κάμωμε ολοκληρωμένη εκτίμηση τής δουλειάς στα παιδιά μας, πρέπει να εξετάσουμε με
ιδιαίτερη προσοχή τα προβλήματα τής διαπαιδαγώγησης, να δούμε αν κατορθώνουμε νά
μορφώσουμε άξια μέλη τής σοσιαλιστικής κοινωνίας όπου ζουν σήμερα, άξιος οικοδόμος της
αυριανής Ελλάδας με αγωνιστικό ήθος» και συγκεκριμένα : «δημιουργούμε μια νεολαία
που έχει σαν πρότυπο τον εθνικό μας ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, και με χαρίσματα σαν
αυτά που προβάλλονται στα γράμματα του σ. Ζαχαριάδη προς τους ΕΠΟΝίτες»;
(από άρθρο των Κόκαλη, "Έλλης Αλεξίου, Γ. Αθανασιάδη, με τίτλο; «Τα παιδιά μας στις Λ.
Δημοκρατίες» Περιοδικού «Ν. Κόσμος» 1957).
Παιδομάζωμα - Αναγνωστικό περί θρησκείας
«H Χριστιανική θρησκεία καταπολέμησε την αρχαία ελληνική θρησκεία και τον αρχαίο
ελληνικό πολιτισμό, ιδιαίτερα στους πρώτους αιώνες τής Βυζαντινής τέχνης. Αυτό είχε σαν
αποτέλεσμα να πέσει το πολιτιστικό επίπεδο και να κυριαρχήσει το πνευματικό σκοτάδι,
γεμάτο θρησκοληψία και προλήψεις.»
Στο ίδιο Αναγνωστικό αναφέρεται ακόμα:

«Οι Τούρκοι έβαλαν και την Εκκλησία να τους υπηρετεί και να τους βοηθεί στην
εκμετάλλευση και κατατυράννηση των ραγιάδων.»
Αναγνωστικό Ζ τάξεως δημοτικού
Παιδομάζωμα Διδασκαλία Ιστορίας
Διαστροφή της Ιστορίας γίνεται και σ' ότι άφορα την «Μικρασιατική εκστρατεία». Να τι
αναφέρεται στο Αναγνωστικό τής Ζ' τάξεως:
«Το 1919 ή ελληνική πλουτοκρατία, υπακούοντας στις εντολές των Άγγλων, Γάλλων και
Ιταλών Ιμπεριαλιστών, οδήγησε τον ελληνικό στρατό στην εκστρατεία τής Μικράς Ασίας. Ο
πόλεμος αυτός ήταν άδικος γιατί με το αίμα των παιδιών του ελληνικού λαού οι
ιμπεριαλιστές ήθελαν να πνίξουν το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα του τούρκικου
λαού. Ο ελληνικός λαός εκδήλωσε τη βαθιά αντίθεση του σ' αυτή την τυχοδιωχτική
περιπέτεια, αλλά δε μπόρεσε να ματαιώσει τον πόλεμο».
Ν' αποτελούν άραγε αυτά έμμεση υπεράσπιση των Μπολσεβίκων, που όπλισαν κι
αυτοί τον Κεμάλ;
-147 -
Τ' Αναγνωστικά στο έπος του 1940 αναφέρονται επανειλημμένα, το προβάδισμα όμως
δίνεται στους κομμουνιστές: «Οι κομμουνιστές έτρεξαν πρώτοι στον ιερό αυτόν αγώνα»,
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μην απορείτε λοιπόν που ακόμα και σήμερα οι αριστεροί

υποστηρίζουν την καταστροφή της Μικρός Ασίας!!! Τσιμουδιά για τις σφαγές των
Ελλήνων και των Αρμενίων από τους Νεοτούρκους από το 1915 !!
Για προσέξτε τι διδάσκονταν στην λογοτεχνία της Δ΄ δημοτικού τα παιδάκια
Παιδομάζωμα: Κομμουνιστές παρουσιάζονται

ως θύματα αντιδραστικού κράτους
Να δυο χαρακτηριστικά δείγματα από το Αναγνωστικό τής ΣΤ' τάξεως:
«Χρόνια πολλά, ολόκληρα 18 και 19 χρόνια, κρατούνται στις φυλακές οι αγωνιστές του
Ελληνικού Λαού. Όταν ή πατρίδα σκλαβώθηκε αυτοί ήταν πού έτρεξαν από τους πρώτους
στον αγώνα για τη λευτεριά της. Και τα έδωσαν όλα σ' αυτόν τον αγώνα. Άφησαν
απροστάτευτες τις οικογένειες τους, τους γέρους γονείς τους, τα αδέρφια τους, τη γυναίκα
τους και τα παιδιά τους. Οι ίδιοι υπόφεραν τις κακουχίες του αγώνα, πολέμησαν,
τραυματίστηκαν, έμειναν ανάπηροι, έχασαν την υγεία τους. Και σαν πληρωμή για όλα αυτά
ήταν νά στερηθούν τη λευτεριά για την όποια αγωνίστηκαν. Και δεν είναι μόνο το δράμα το
δικό τους, είναι και το δράμα των οικογενειών τους. Στο αναγνωστικό μας θα διαβάσουμε
μερικά μόνο περιστατικά από το μεγάλο και διπλό αυτό δράμα του λαού μας και των
αγωνιστών του». (σελίδα 156).
Φώτης Άγγουλές: «Πήρε μέρος στην εθνική αντίσταση και γι' αυτό έκανε
δεκατέσσερα χρόνια φυλακή». (σελίδα 158)
Στα ελληνικά σχολεία του Παραπετάσματος γιορτάζονταν ιδιαίτερα οι επέτειοι τής ιδρύσεως
του Κ.Κ.Ε. και του Ε.Λ.Α.Σ. και διάφορες επέτειοι μαχών του ανταρτοπόλεμου. Ο Ζαχαριάδης,
πριν από την καθαίρεση του από τους ίδιους τους κομμουνιστές, τιμόταν ιδιαίτερα με
συνθήματα, επιγραφές κλπ. Στο νεώτερο (Β') μέρος του Αναγνωστικού τής Β' τάξεως
«Αετόπουλα», έχουν γραφεί και τα εξής:
«Όλα τα παιδιά αγαπούν πολύ το Ν. Ζαχαριάδη».

Να και φιλολογική βραδιά σύμφωνα με κομμουνιστική εφημερίδα
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ Φιλολογική βραδιά
«Φιλολογική βραδιά νέων μας. ...Στη λέσχη τον παραρτήματος Βουδαπέστης έγινε
φιλολογική βραδιά... προς τιμήν τής 19ης επετείου από την ίδρυση τής ΕΠΟΝ... Πήραν μέρος
οι φοιτητές μας... Οι νέοι μας παρακολούθησαν με ενδιαφέρον και συγκίνηση το διάβασμα
αποσπασμάτων από την εφημερίδα «Αυγή» για τη ζωή και τη δράση των... Βελδεμίρη και
Κερπενιώτη...
Στη συνέχεια ηλικιωμένοι σύντροφοι παλιοί ΟΚΝίτες και ΕΛΑΣίτες αφηγήθηκαν για τους
ηρωικούς αγώνες τον λαού και τής νεολαίας στην περίοδο τής Μεταξικής δικτατορίας... Όλοι
μείναμε κατασυγκινημένοι στη θύμηση τους ήρθανε οι μορφές των ηρώων που πέσανε...»
(Έφημ. «Λ. Άγων» 14-2-62, Ουγγαρία).
-148 -
ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ Ο ΓΚΡΟΥΕΦΣΚΙ. ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΛΗΡΩΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ 18/07/08
-149 -
ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Αί ύλικαί καταστροφαι τάς οποίας υπέστη ή Ελλάς είναι τρομακτικοί, συμποσούμενοι,
κατ' επισήμους στατιστικός του Υπουργείου Συντονισμού, είς 11.370.000.000 δραχμάς
ποσόν άναλυόμενον ως εξής:
Γεωργικά μηχανήματα καί προϊόντα

2.500.000.000 δρχ.
Ζώα και κτηνοτροφικάπροϊόντα
2.000.000.000 δρχ.
Δάση, δασικά προϊόντα, ξυλεία
700.000.000 δρχ.
Έργοστάσια, τεχνικά μέσα κ.λ.ττ.
300.000.000 δρχ.
Γέφυραι, σιδηροδρομικάι γραμμαί
210.000.000 δρχ.
Αυτοκίνητα, βαγόνια κ.λ.π.
1.500.000.000 δρχ.
Οίκοσκευαί, τρόφιμα κ.λ.π.
160.000.000 δρχ.
Δημόσια κτήρια,εκκλησίαι,σχολεία, καταστραφείσα οίκοδομαι και αγροτικαί
Εγκαταστάσεις(61.600)
4.000.000.000 δρχ.
Σύνολον 11.370.000.000 δρχ.
Εις το Εσωτερικόν της Ελλάδος 700.000 άνθρωποι ήναγκάσθησαν να εγκαταλείψουν

τάς οικίας των. Την περίθαλψίν των ανέλαβε το κράτος, καθ ολην τήν διάρκειαν του
συμμοριτοττολέμου, διά πολλούς έξ αυτών, επί μακρόν διάστημα μετά τήν λήξιν του.
Έπι της συνολικής, έκ 440 εκατομμυρίων δολλαρίων (Δρχ. 13.200 000.000) συμβολής τού
σχεδίου Μάρσαλ 1948 -1952 εις το πρόγραμμα ανασυγκροτήσεως, τα 85% (Δρχ.
11.20.000.000) περίπου, διετέθησαν διά τήν κάλυψιν τών έκ του συμμοριτοττολέμου
ζημιών.
Αι δαπάναι μόνον διά τήν περίθαλψιν και τήν στέγασιν τών συμμοριοπλήκτων
άνήλθον είς το ποσόν τών 785.100.000 δραχμών και 32.366.700 δολλαρίων.
O Ιωσήφ Στάλιν, ώς αναφέρει ο Μίλοβαν Τζιλας είς το βίβλίον του «Συνομιλιες μέ τόν
Στάλιν», ό Στάλιν, είς συνομιλίαν του, εις Μόσχαν, με τόν Καρντέλι, όστις ειχεν άφιχθη" τό
1948 έκ Γιουγκοσλαβίας, ινα συναντηθει μέ τους ήγέτας του Κρεμλίνου, έδήλωσεν οτι:
«Ή έξέγερσις είς την Ελλάδα πρέπει νά σταματήση, διότι, ναι μέν οί Κινέζοι σύντροφοι
επετυχον, αλλά είς την Ελλάδα επικρατεί μια όλοτελώς διαφορετική κατάστασίς, διότι αι
Ηνωμένοι Πολιτειαι είναι αμέσως αναμεμιγμέναι εις αύτήν».
η Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης

ψήφισε - με συντριπτική πλειοψηφεία - υπέρ της πρότασης ψηφίσματος- μνημονίου -
το οποίο καταδικάζει τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ του Κομμουνισμού, που η " Μαύρη Βίβλος" του
Γάλλου Στεφάν Κουρτουά αναβιβάζει για το σύνολο της Υφηλίου στον απίστευτο αριθμό
των εκατό εκατομμυρίων νεκρών (Βλ. "Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ" σελ. 44).
ΠΗΓΗ:
-150 -
Στατιστικά στοιχεία εις έμψυχο δυναμικό

Συμφώνως προς τα επίσημα στοιχεία:
1. Από 12-10-1944 μέχρι 15-8-1945

εσφάγησαν από το ΚΚΕ 56.373
Έλληνες και Ελληνίδες.
2. Από 16-8-1945 μέχρι 20-12-1951 τα
θύματα του ΚΚΕ ανέρχονται εις
64.515.
3. Παιδομάζωμα 28.000 περίπου
Ελληνόπουλα, κάτω των 14 ετών.
4. Όμηροι εξ Αθηνών κυρίως 65.000 των
περισσοτέρων αγνοείται η τύχη.
5. Κατά τον συμμοριτοπόλεμον
εφονεύθησαν 1.052 Αξιωματικοί και
14.535 οπλίται του Εθνικού Στρατού
και 174 Αξιωματικοί και 1.311 οπλίται
της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής.
6. Απαχθέντες ενήλικες ιδιώται υπό των
συμμοριτών στο παραπέτασμα περίπου 15.000.
7. Φονευθέντες συμμορίται 41.970.
8. Κατά τα «Δεκεμβριανά» εδολοφονήθησαν ή έπεσαν μαχόμενοι 52 Αξιωματικοί, 39
Υπαξιωματικοί και 104 Αστυφύλακες της Αστυνομίας Πόλεων. Επίσης την ιδίαν
περίοδον εδολοφονήθησαν ή έπεσαν μαχόμενοι 48 Αξιωματικοί, 50 Ενωματάρχαι και
198 άνδρες της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής. Καθώς και 474 Αξιωματικοί και
2.117 οπλίται του Εθνικού Στρατού.
9. Κατά τα «Δεκεμβριανά» εσφάγησαν 274 ιερείς, 239 δάσκαλοι, 123 ιατροί, 295
επιστήμονες, 248 συνδικαλισταί κ.τ.λ.
10. Κατά τον συμμοριτοπόλεμον εξηφανίσθησαν 3.719 οπλίται του Εθνικού Στρατού.
11. Μετά τον συμμοριτοπόλεμον κατεμετρήθησαν 19.175 Νεκροί των Ενόπλων
Δυνάμεων του Έθνους 41.240 τραυματίαι και 4.101 αγνοούμενοι. Με τα
υπάρχοντα στοιχεία οι φονευθέντες Έλληνες και Ελληνίδες ανέρχονται εις άνω
των 216.366! λαμβανομένων ύπ' όψιν των θανάτων τραυματισθέντων, θανάτων εκ
ναρκών κ.τ.λ.
Αναλυτικοί πίνακες, ονομαστικαί καταστάσεις και άπαντα τα στοιχεία, που δεν μπορούν
λόγω χώρου να παρατεθούν εδώ ευρίσκονται στην διάθεσιν παντός ενδιαφερομένου.
ΠΗΓΗ:
http://books.agiasofia.gr/book.php/people_forget_what_means_left.gr.html.zip/the_crime.h
tml
«Έγινε ένα κίνημα, που όλοι αναγνωρίζουν, ότι δεν έπρεπε να γίνει, ότι έπρεπε να
είχε αποφευχθεί. Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγιναν, όσα έγιναν, εναντίον
αμάχων και αθώων»
«Ριζοσπάστης» 3 Απριλίου 1945
-151 -
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ:«ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ»
Τάκης Λαζαρίδης: «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι»

Γραφει ο Aντωνης Kαρκαγιαννης
Θα ρωτήσετε ποιος είναι ο Τάκης Λαζαρίδης. Μερικοί ασφαλώς έχουν ξανακούσει αυτό το
«ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι». Είναι ο τίτλος ενός βιβλίου που έγραψε και
κυκλοφόρησε πριν από 20 χρόνια και έκτοτε επαναλαμβάνεται με μια ειρωνική τραγικότητα
σε πολλές συζητήσεις, ιδιαίτερα αριστερών. ΄Η από δεξιούς με θριαμβευτική έπαρση. Για τους
πρώτους είναι συντριβή και αυτομαστίγωμα, για τους δεύτερους δικαίωση.
Ο Τάκης Λαζαρίδης όμως έχει την ιστορία του και αυτή λίγοι πλέον τη γνωρίζουν ή τη
θυμούνται. Στη δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη στο Στρατοδικείο, το 1952, στο
ίδιο εδώλιο καθόταν ένας νέος, εικοσάρης τότε, με στολή στρατιώτη. Ηταν ο Τάκης
Λαζαρίδης. Καταδικάστηκε σε θάνατο και μαζί με τους άλλους μελλοθάνατους κλείστηκε
στην απομόνωση των Φυλακών Καλλιθέας και εκεί περίμεναν το εκτελεστικό απόσπασμα. Οι
Φυλακές Καλλιθέας, ακριβώς απέναντι από τον Οίκο Τυφλών, στην οδό Θησέως, δεν
υπάρχουν πια. Κατεδαφίσθηκαν αργότερα και στη θέση τους κτίσθηκε σχολείο. Καμιά
αντίρρηση. Κρίμα μόνο, γιατί ήταν ένα ενδιαφέρον παλιό κτίριο και τόπος ενός δράματος της
εποχής εκείνης.
Τελικά εκτελέσθηκαν, στα τέλη Μαρτίου του 1952, μόνο ο Μπελογιάννης, ο

Μπάτσης, ο Καλούμενος και ο Αργυριάδης. Το πρωί που πήγε να τους πάρει το
εκτελεστικό απόσπασμα ο επίτροπος διάβασε και το βασιλικό διάταγμα, με το οποίο
απονεμόταν χάρη στον Τάκη Λαζαρίδη, λόγω του νεαρού της ηλικίας και η θανατική καταδίκη
μετατρεπόταν σε ποινή ισοβίων δεσμών.
Εχει σημασία να σας πω ότι ο πατέρας του Τάκη Λαζαρίδη, ήταν ηγετικό στέλεχος του
ΚΚΕ και εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς, μαζί με τους 200 κομμουνιστές την 1η Μαΐου
1944, στην Καισαριανή. Τη συντήρηση και την ανατροφή του Τάκη και της αδελφής του, μετά
τον θάνατο του πατέρα τους, ουσιαστικά την ανέλαβε το ΚΚΕ. Θέλω να πω ότι μεγάλωσε και
ανατράφηκε με οικογένεια το ΚΚΕ και θα υπέθετε κανείς ότι στους κόλπους του θα
σταδιοδρομούσε...
Ο Τάκης όμως πήρε άλλο δρόμο. Μετά το δραματικό πρωινό στις Φυλακές Καλλιθέας ο
Τάκης μεταφέρθηκε στις φυλακές Κεφαλονιάς, όπου έγκλειστος έζησε τον τρόμο των σεισμών
και αργότερα στις Φυλακές Κέρκυρας, για να εκτίσει την ποινή των ισοβίων δεσμών. Ηταν
σκληρός και ανυποχώρητος κομμουνιστής, στην ανάκριση, στο Στρατοδικείο και μετά στη
φυλακή, όπου έμεινε συνολικά 14 και κάτι χρόνια. Πολύ ευγενής και μελετηρός...
Ποιος ξέρει πώς, αυτός ο σκληρός και ανυποχώρητος κομμουνιστής, στις απέραντες
νύχτες του εγκλεισμού ξανασκέφθηκε τη ζωή του, τη ζωή των άλλων και τη ρημαγμένη
οικογένειά του και έθεσε στον εαυτό του ριζικά και καταλυτικά ερωτήματα. Το πώς τελικώς
απάντησε είναι ένα δεύτερο θέμα, άλλοι θα συμφωνήσουν και άλλοι, αλλού, θα
διαφωνήσουν. Με αυτά τα ερωτήματα και με τις απαντήσεις έγραψε το «Ευτυχώς
ηττηθήκαμε σύντροφοι», το οποίο κυκλοφόρησε ακριβώς πριν από 20 χρόνια. Το
1988, πριν ακόμη καταρρεύσει ο «υπαρκτός (και ταυτόχρονα ανύπαρκτος)
σοσιαλισμός». Μετά την κατάρρευση και όταν βεβαιώθηκαν ότι ήταν οριστική, έγραψαν και
άλλοι πολλά και διάφορα...
Τον γνώρισα την άνοιξη του 1964 στις Φυλακές Αιγίνης, όπου είχα μεταχθεί από τις Φυλακές
Λευκάδας. Αποφυλακισθήκαμε το 1966. Είχε πάρει ήδη τις αποστάσεις του από το ΚΚΕ γενικά
-152 -
και από την κομματική ηγεσία της φυλακής, η οποία τον αντιμετώπισε σαν ένα ιδιόρρυθμο
άνθρωπο. Δεν είχε, όμως, τίποτα να πει εναντίον του.
Στο «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι», έθεσε καταλυτικά για την Αριστερά, όλων
των αποχρώσεων, ερωτήματα. Κάνει πως δεν τα ακούει, θα ’ρθει όμως η στιγμή να
τα ακούσει.
Μέχρι τώρα η «αυτοκριτική» της Αριστεράς απαντάει ή προσπαθεί να απαντήσει στο

ερώτημα: τι συνέβη, τι έφταιξε και δεν νικήσαμε. Πάνω σ’ αυτό το ερώτημα γράφτηκε
από την Αριστερά ολόκληρη η Ιστορία, τουλάχιστον από το καλοκαίρι του 1943 ώς την τελική
συντριβή της, στρατιωτική και πολιτική, το 1949. Δεν σταμάτησε εκεί. Με τον ίδιο «καημό»
της ήττας διαμορφώθηκε και η μετέπειτα πολιτική και ιστορία της ώς τις μέρες μας.
Σε αυτόν τον καμβά συσσωρεύτηκαν όλα τα γεγονότα, όλα τα πρόσωπα, όλες οι ιδέες, όλα τα
«σφάλματα», όλες οι σχέσεις με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και με τους ξένους. Ο
(απολεσθείς παράδεισος της «νίκης» διαμόρφωσε στερεότυπα σκέψης και συμπεριφοράς, τα
οποία ισχύουν και σήμερα και είναι πανίσχυρα. Ποτέ η Αριστερά, τουλάχιστον σε ηγετικό
επίπεδο, δεν τόλμησε να αναρωτηθεί ειλικρινά τι θα εσήμαινε και τι σημαίνει αυτή η «νίκη»
που απροσδόκητα χάθηκε και εξακολουθεί ακόμα να τη θρηνεί. Ιδιαίτερα η συγκλονιστική
αποκάλυψη μετά την κατάρρευση του υπαρκτού και ταυτόχρονα ανύπαρκτου, θα
έπρεπε λογικά να οδηγήσει την Αριστερά σε πλήρη ανατροπή της πολιτικής της, στη
θεωρία και την πράξη. Οχι ότι μας χρειάζονταν οι αποκαλύψεις, όλοι ξέραμε τι ακριβώς
συμβαίνει. Αλλά κανείς δεν τολμούσε να θέσει το καταλυτικό ερώτημα. Και είναι πραγματικά
ένα θέμα για να ερευνηθεί, πώς άνθρωποι που δεν φοβήθηκαν τίποτα στη ζωή τους, που
έδειξαν απαράμιλλο θάρρος και ηρωισμό, φοβήθηκαν να ρωτήσουν και να αναρωτηθούν: τι
πήγαμε να κάνουμε και ευτυχώς δεν μας άφησαν να το κάνουμε και να το
αποτελειώσουμε;
Αυτό το ερώτημα έθεσε νωρίς ο Τάκης Λαζαρίδης, πρώτα στον εαυτό του και έπειτα, με το
πρώτο του βιβλίο σε όλους τους άλλους. Οπως καταλαβαίνετε, είναι σαν να θέλει να
ξαναγράψει την ιστορία της Αριστεράς. Ο Δεκέμβρης και ο Εμφύλιος, για παράδειγμα,
ήταν θανάσιμες απειλές εναντίον της χώρας και του λαού και όχι ευκαιρίες «νίκης»
που χάθηκαν. Και ευτυχώς, που αυτές οι απειλές αποκρούσθηκαν. Το «αστικό κράτος»
και οι ξένοι, οι Αγγλοι πρώτα και κατόπιν οι Αμερικανικοί, συνέτριψαν την Αριστερά και την
αιματοκύλησαν χωρίς αναστολές και ενδοιασμούς, όπως επιβάλλει ένας πόλεμος. Σώθηκε,
όμως, η χώρα και ο λαός της δεν γνώρισε τις περιπέτειες που γνώρισαν άλλοι λαοί
που εντάχθηκαν με τη βία σε ολοκληρωτικά συστήματα διακυβέρνησης.
Ο Τάκης Λαζαρίδης, όμως, δεν σταματάει εδώ. Αναρωτιέται και μας καλεί να αναρωτηθούμε τι μπορεί να
σημαίνει σήμερα «σοσιαλισμός» και «σοσιαλιστική ανοικοδόμηση», στερεότυπα επαναλαμβανόμενα από
τα δύο κόμματα της Αριστεράς. Και τι μπορεί να σημαίνει «καπιταλισμός» και πού μας οδηγεί.
Με το νέο του βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από λίγο με τον τίτλο «Αναγκαστική Προσγείωση», και που
είναι η αφορμή αυτού του σημειώματος, απαντάει σε γράμματα και ερωτήσεις αναγνωστών του πρώτου
βιβλίου, του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι».
Θα ρωτήσετε, έπειτα από αυτήν την καταλυτική κριτική τι μένει από την Αριστερά. Θα σας πω τη γνώμη
μου ευθέως. Από την Αριστερά που γνωρίσαμε, την παραδοσιακή και επίσημη, δεν μένει τίποτα. Μένουν
μόνο οι τραγικές θυσίες της. Και αυτές σαν βάρος στη συνείδησή μας.
Επειδή, όμως, ο κόσμος είναι γεμάτος αδικίες, ανισότητες, καταπιέσεις, αίμα και καταστροφές, το
αριστερό αίτημα θα είναι πάντα ζωντανό και ενεργό. Ισως γι’ αυτό το λόγο η ηττημένη και στη
χειρότερη στιγμή της, εγκλωβισμένη στον αποπνικτικό κρατισμό «Αριστερά» είναι ιδεολογικά
κυρίαρχη, όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο Τάκης Λαζαρίδης. Την άλλη Αριστερά μένει να την
ανακαλύψουμε...
ΠΗΓΗ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_25/05/2008_271346
-153 -
Λ. ΚΥΡΚΟΣ: «Ευτυχώς που δεν νίκησε η επανάστασή μας!»
Ο Λεωνίδας Κύρκος σε μια συνέντευξη - ανακεφαλαίωση της 50χρονης πολιτικής

του πορείας θυμάται, μετανιώνει, εξομολογείται
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Hμερομηνία δημοσίευσης: 03-12-06
Του Αλεξη Παπαχελα
Ο Λεωνίδας Κύρκος σφράγισε με τον πολιτικό του λόγο τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Η

συμμετοχή του στην πολιτική ζωή ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1940. Πέρασε από φυλακές,
τόπους εξορίας, διηύθυνε την «ΑΥΓΗ» και εκπροσώπησε την ΕΔΑ στο Κοινοβούλιο.
Ανθρωπος ήπιων τόνων ηγήθηκε μετά το 1974 της «φιλοευρωπαϊκής» Αριστεράς, η
οποία δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει υπολογίσιμη πολιτική δύναμη με όρους εξουσίας, αλλά
διέθετε μεγάλη επιρροή στη διανόηση και τη νεολαία.
Ο Κύρκος θυμάται ακόμη τα πρώτα του χρόνια στο ΚΚΕ και το πώς αντιμετώπιζε τότε
με δέος την ηγεσία του κόμματος. Σε μια απάντηση, που μόνο η συσσωρευμένη εμπειρία
δεκαετιών στον πολιτικό στίβο θα επέτρεπε, εξομολογείται πως «με πιάνει τρόμος άμα
σκεφτώ ότι αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο,
ένα γελοίο άνθρωπο που είδα από κοντά και κατάλαβα πόσο γελοίος ήταν». Ο
Κύρκος αναφέρεται, τέλος, με ιδιαίτερη συγκίνηση στα όσα τράβηξε ο πατέρας του λόγω των
δικών του περιπετειών με την Αριστερά, καθώς από διαπρεπής αστός πολιτικός της
προπολεμικής περιόδου βρέθηκε εξόριστος στη Μακρόνησο.
Λυπάμαι για τον πατέρα μου»
Λυπάμαι γιατί παρέσυρα τον πατέρα μου, δεν τον παρέσυρα, τον οδήγησα με τη ζωή μου σε
έναν δρόμο που ήταν παράλληλος με τον δικό μου. Ο πατέρας μου είχε αναμφισβήτητα
μεγάλες δυνατότητες να διαπρέψει σαν ένας πολιτικός παράγοντας. Αναμφισβήτητα. Και στα
χρόνια της μετάβασης από τη δημοκρατία στη μοναρχία ήταν εφτακάθαρος, ήταν
σημαιοφόρος μιας μικρής ομάδας που είχε σχηματιστεί στο Κοινοβούλιο και που υποστήριζε
τη δημοκρατία, ύστερα υπέστη όσα υπέστη και τα υπέστη κατά έναν περίεργο τρόπο χωρίς να
χρωστάει σε κανέναν. Ο άνθρωπος αυτός πλήρωσε, πήγε στο Μακρονήσι. Υφίσταται όλους
τους προπηλακισμούς, να βλέπει τον κίνδυνο να εκτελεστεί το παιδί του. Με εκείνη την
περίεργη και κατάπτυστη 5η ολομέλεια του ΚΚΕ, στην οποία διακήρυξε ο
Ζαχαριάδης το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων, ο πατέρας μου
διαφωνούσε μέχρι το τελευταίο του κύτταρο. Και του λέγανε, πες μια λέξη εναντίον της
μπαρμπα-Μιχάλη και έχεις το παιδί σου εντάξει, και αρνήθηκε. Φίλοι του, όπως ο Στέφανος ο
Στεφανόπουλος, του το μήνυσε στη φυλακή. Μιχάλη, ξέρω ότι είσαι αντίθετος με την 5η
ολομέλεια. Μια λέξη δικιά σου αρκεί, να βγεις να την καταδικάσεις. Εδειξε σαν άνθρωπος
ένα απίστευτο μεγαλείο. Αυτό βέβαια το καταλογίζω στον εαυτό μου.
Αλλά, έτσι ήρθαν τα πράγματα, δεν γινόταν αλλιώς, ήμουν κι εγώ ένα μικρό δείγμα της
τραγωδίας που έπληξε αυτό τον τόπο. Αν είχα μεγαλύτερη ωριμότητα, αν αυτό που
αργότερα μπόρεσα να κάνω από πιο ηγετικά κλιμάκια, μπορούσα να το κάνω εκείνη την
εποχή θα ήταν διαφορετικά ίσως τα πράγματα. Αναφέρθηκες προηγούμενα στους στόχους
του Εθνους.
Είμαι περήφανος γι' αυτό το κείμενο. Εγώ το έφτιαξα. Εγινε απόφαση ύστερα κεντρικής
επιτροπής. Αμα το ξαναδιαβάσεις σήμερα, η σημερινή κατάσταση έχει την αντανάκλασή της
σε εκείνα που γράφτηκαν τότε. Κι εγώ θα προτείνω να το ξαναδιαβάσετε, υπάρχει σαν
κείμενο. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει τη ρίζα του εκεί. Συναίνεση, εθνική
-154 -
ομοψυχία, και στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και της παιδείας, και της υγείας, και
στα θέματα της αναδιοργάνωσης του κράτους, ο νέος ρόλος των δημοσίων υπαλλήλων, όλα
αυτά υπάρχουν εκεί μέσα. Διότι ήταν η πείρα όσων ανθρώπων ζήσανε τον αντιδικτατορικό
αγώνα.
Η λογική της αντιπαράθεσης
Και επικράτησε η άλλη λογική. Η λογική της κάθετης αντιπαράθεσης του Ανδρέα του
Παπανδρέου. Ο Ανδρέας ο Παπανδρέου δεν έβλεπε τίποτε άλλο, παρά την άνοδο στην
εξουσία. Και η άνοδος στην εξουσία σήμαινε συνέχιση της διχοτομίας δεξιά-αντιδεξιά.
Λυσσαλέο μίσος για να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τον κόσμο μας. Θυμηθείτε τα
συνθήματα της πρώτης περιόδου. Απόψε πεθαίνει η δεξιά, φόλα στον σκύλο του ΠΑΣΟΚ.
Γυρίσαμε στις παραμονές της 21ης Απριλίου και αυτό από ανθρώπους που ζήσανε τη
δικτατορία εξ αποστάσεως. Ο Ανδρέας θριαμβολογούσε από το εξωτερικό, σκεφτόταν
να κηρύξει ένοπλο αγώνα, έβλεπε τον εαυτό του στη θέση του Αρη ή του Γκεβάρα,
επικεφαλής στρατιών Ελλήνων που θα επιστρατεύονταν πάλι σε έναν εμφύλιο
πόλεμο, μπούρδες. Η εξέλιξη πέρασε και πέταξε στο περιθώριο τέτοιες σκέψεις. Κι όμως, το
ερώτημα υπάρχει, γιατί αυτή η γραμμή επικράτησε και δεν επικράτησε η δική μας η γραμμή;
Σε αυτό δεν έχει απαντήσει η Ιστορία ακόμα. Ισως γιατί αυτός ο λαός θέλει τις αδιαλλαξίες,
θέλει τις κάθετες αντιπαραθέσεις. Θέλει το εμείς και εσείς. Και εμείς προτείναμε κάτι άλλο.
Προτείναμε για κάθε ζήτημα να υπάρχει σύνθεση. Και όμως, επικράτησε η ακραία άποψη. Δεν
μας βγήκε σε καλό η ακραία άποψη. Υστερα από πολλά χρόνια, φτάσαμε να γίνεται ο Κώστας
Καραμανλής κήρυκας της συνεννόησης, μπράβο! Χίλιες φορές μπράβο! Και άδικο έχουν
εκείνοι που αρνούνται τη συνεννόηση αυτή.
«Εβλεπα αυτούς τους γελοίους ανθρώπους σαν γίγαντες...»
- Κοιτάζοντας έτσι πίσω, τα 50 κάτι χρόνια πολιτικής πορείας, υπάρχει κάτι που λέτε μακάρι
να μπορούσα να το ξαναζήσω, να το ξανακάνω, θα το έκανα διαφορετικά;
- Με έχει απασχολήσει το ερώτημα, αλλά δεν έχω βρει απάντηση. Από τη στιγμή που μπήκα
μέσα στο αριστερό κίνημα ήμουνα δοσμένος σε αυτό. Δεν ήμουνα με την κριτική διάθεση
που απέκτησα εκ των υστέρων, γι' αυτό και τα όσα συζητάμε για νέους κ.τ.λ. τα ακούω
βερεσέ. Ενας νέος αν δεν έχει εμπειρίες, δεν τις έχει ζήσει, δεν τις έχει βιώσει για να μπορεί
να κάνει τον κριτικό έλεγχο, εύκολα παραδίδεται στους εντυπωσιασμούς. Ηρθε μια στιγμή
που μπορούσα να δω πολλά πράγματα από τη συμπεριφορά του Ζαχαριάδη, δεν τα είδα. Και
νιώθω μια ευθύνη. Δεν ασκούσα, βέβαια, τότε καμιά απολύτως επιρροή. Ημουν ένα στελεχάκι
της βάσης, που δεν μετείχε στις πολιτικές διεργασίες, που δεν είχε την πληροφόρηση, αλλά
δεν είχε και το κουράγιο να δει κατάματα τους ανθρώπους, οι οποίοι στα μάτια του
παρουσιάζονταν γιγάντιοι. Και είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν
περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή
μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά
και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον
Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των
Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον
Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της
νεολαίας κ.τ.λ. Ανθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό
ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας
επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες.
Σ.σ. Στη συνέντευξη με τον Λ. Κύρκο συμμετείχε και ο καθηγητής και εκλογολόγος Ηλίας
Νικολακόπουλος.
ΠΗΓΗ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_03/12/2006_207564
-155 -
Η Ποιότης των Στελεχών του ΚΚΕ

«Στην περιοχή της Θεσσαλίας δύο υπεύθυνοι της αυτοάμυνας πήγαν στο σπίτι δυο ορφανών
κοριτσιών. Τους είπαν ότι θα πήγαιναν το βράδυ για ύπνο σπίτι τους και ότι έπρεπε να
φτιάσουν πίτα για φαγητό. Τα κορίτσια συμφώνησαν. Το βράδυ πήγαν στο σπίτι. Ο ένας λέει
στη μια κοπέλλα: Πάμε οι δυό μας σε μια δουλειά και όταν επιστρέψουμε τρώμε». Τί
συνέβηκε; Ο ένας βίασε τη μια στο σπίτι κι ο άλλος στη ρεμματιά. Μετά τις έδεσαν και
τις έστειλαν στο αρχηγείο για να τις τουφεκίσουν σαν πραχτορες του εχθρού...».
Περιοδικόν «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ»

Χρόνος Α', Αριθμ. φύλλου 1, Γενάρης, 1948 - Σελίς 45-49.
«ΤΙ ΕΙΔΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ»
του Δημ. Βλαντά,
συν/ρχη πολιτικού επιτρόπου.
Πάντοτε χρησιμοποιώ κομμουνιστικά κείμενα, δια να αποκαλύπτω την αλήθειαν. Ειδικώς προς
το ήθος των στελεχών του ΚΚΕ υπάρχει η κατωτέρω ομολογία, όπως δημοσιεύεται στο
επίσημον θεωρητικον όργανον της Κ.Ε. του ΚΚΕ («Νέος Κόσμος» τεύχος 9ον, Σεπτ.
1950).
«Η κομματική καθοδήγηση τοποθέτησε καπετάνιο του Γενικού Στρατηγείου (του ΕΛΑΣ) το

Θανάση Κλάρα, που έκανε δήλωση και αποκήρυξε το ΚΚΕ, στην 4ην Αυγούστου και ήταν
γνωστός για τις αλήτικες εκδηλώσεις του. Δίπλα στον Κλάρα καπετάνιοι των περισσοτέρων
Μεραρχιών και Ταξιαρχιών (του ΕΛΑΣ) τοποθετήθηκαν πρώην δηλωσίες και διαγραμμένοι
από το ΚΚΕ για ύποπτοι (Ξυνός, Καραπαναγιώτης κ.λπ.). Στρατιωτικά στελέχη
συγκεντρώθηκαν στον ΕΛΑΣ ανίκανοι αξιωματικοί τον παληού στρατού και το χειρότερο
ύποπτοι. Εκατοντάδες τυχοδιώκτες πλούτισαν σε βάρος του Κόμματος. Οι γραμματείς των
Οργανώσεων ήταν ανεξέλεγκτοι. Αρκεί ν' αναφέρουμε τις προίκες που παίρναν τέτοιου είδους
στελέχη στη Ρούμελη, το Κιλκίς, τη Βέρροια κ.λπ. για ν' αντιληφθούμε πως χαλάσαμε τότε
τους άνθρώπους».
Όσον άφορα στην ιδεολογικήν συνέπειαν των κουκουέδων, μερικά παραδείγματα είναι
διαφωτιστικά:
Σ. Χατζηδημητρίου. Υποψήφιος βουλευτής ΕΔΑ το 1958. Δι' αυτόν ο «Ριζοσπάστης»,

23.3.1945, αποκαλύπτει ότι «υπήρξε λοχαγός των καραμπινιέρων»! «παρέδωσε 2 Άγγλους
εις την Γκεσταπό αντί 50.000 δρχ. δι' έκαστον, «Βασανιστής Α» «εξυμνεί με υπόμνημα τον
Χιτλερισμό κ.α.».
Μ. Παπαμαύρος. Επι κατοχής συνειργάσθη με τους Γερμανούς και δι αυτό κατεδικάσθη επι
δοσιλογισμώ εις 6½ ετών κάθειρξιν. Τον Μάιον του 1958 ήτο υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ
εις Χίον.
Σ. Ηλιόπουλος. Βουλευτής ΕΔΑ εδιώχθη ως δοσίλογος δια του υπ αριθμ. 146 εντάλματος
του Ειδικού Επιτρόπου Αθηνών, κ.τ.λ.
Πάντως είναι χαρακτηριστικόν ότι οι κουκουέδες σήμερα επαινούν κάποιον και αύριον τον
εξύβριζαν. Αναφέρω πάλι μερικά παραδείγματα πάντοτε από κομμουνιστικάς πηγάς:
Όταν «απέθανε» ο Σιάντος, οι κουκουέδες τον ύμνησαν όσο κανέναν άλλον: «Ο Σιάντος
στάθηκε ο τιμονιέρης και ο καπετάνιος σ' όλα αυτά τα χρόνια, που το κόμμα μας είναι
στερημένο από τον Μεγάλο αρχηγό του, το Νίκο Ζαχαριάδη. Τον βάφτισε λοιπόν «γέρο» ο
-156 -
αγώνας, το μαχόμενο έθνος, όπως βάφτισε ο Μωριάς Γέρο τον Κολοκοτρώνη

(«Κομμουνιστική Επιθεώρησις» 1-12-1944).
«Το Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ καλεί τα μέλη και τους οπαδούς του κόμματος να εμπνευσθούν
από το υπόδειγμα της αγωνιστικής ζωής του σ. Σιάντου» («Ριζοσπάστης» 21-5-1947).
«...Την ώρα αυτή του παντοτεινού χωρισμού σε βεβαιώνουμε σ. Γιώργη, πως δεν θα
ξεχάσουμε ποτέ τα διδάγματα της τιμημένης ζωής σου...» (Από τον επικήδειο του
Παρτσαλίδη, «Ριζοσπάστης» 22-5-1947).
Αυτά ελέχθησαν όταν «απέθανε» ο Σιάντος, ο όποιος και ζών ακόμη είχε υμνηθή ως
«Μπριγιάντι», «αλάθευτος», «εμψυχωτής», «Μεγάλος ήρωας», «σωστός γίγαντας» κλπ. Την
κηδείαν του Σιάντου παρηκολούθησαν μεταξύ πολλών και οι κ.κ. Μερκούρης, Στ.
Κανελλόπουλος, καθώς και ο σύντροφος Ηλ. Τσιριμώκος, ο οποίος μάλιστα απεχαιρέτησε τόν
νεκρό! Μέχρις έδώ καλά, αλλά μετά βλέπομεν έκπληκτοι ότι το «μπριγιάντι» γίνεται
«χαφιές», «πράχτορας» και «ξεσκολισμένος μεγαλοπροβοκάτορας».
«Τι ήταν ο Σιάντος; Ο Σιάντος ήταν χαφιές. Εδώ βγαίνει η φωτογραφία του μέσα από τα
γεγονότα. Ένα, δυό, τρία, πολλά στοιχεία τα βάζεις στη σειρά και βγαίνει η φωτογραφία, και
αυτή σου λέει, ο Σιάντος είναι χαφιές, ύποπτος» (Λόγος Ζαχαριάδη εις Γ' Συνδιάσκεψιν ΚΚΕ,
«Νέος Κόσμος», Δεκέμβριος 1950).
«Ο Σιάντος ήταν πράχτορας...» (Λόγος Ιωαννίδη, οργανωτικού γραμματέως ΚΚΕ, ένθα

ανωτέρω).
«Η τύφλωσι αυτή είναι περισσότερο απαράδεχτη, γιατί υπήρχαν σοβαρές προειδοποιήσεις και
συντριπτικά στοιχεία, που πείθανε ότι στο πρόσωπο του Σιάντου είχαμε ξεσκολιαμένο μεγάλο
προβοκάτορα» (Ν. Ζαχαριάδη «Τα προβλήματα της καθοδήγησης του ΚΚΕ» σελ. 27).
Εξ ίσου σπουδαίο στέλεχος του ΚΚΕ, υπήρξεν ο Μάρκος Βαφειάδης. Ο περίφημος Μάρκος,
ο αρχηγός του Δημοκρατικού Στρατού. Ο «αρχιστράτηγος» των κομμουνιστοσυμμοριτών και
προσωρινός «πρωθυπουργός» της «Ελεύθερης Δημοκρατικής Ελλάδας». Εις την εισήγησιν
του Ζαχαριάδη κατά την σύσκεψιν των κομματικών, πολιτικών και στρατιωτικών στελεχών
του ΚΚΕ, της 15ης Ιανουαρίου 1948 (σελ. 55) διαβάζομεν:
«...Μα έχουμε το στρατό μας, που παλεύει ηρωικά με επικεφαλής το στρατηγό Μάρκο, τον
Αρχηγό μας, που τάβγαλε παλληκαρίσια πέρα και που έχουμε υποχρέωσι να τον βοηθάμε...».
«Οι ηρωικοί αγώνες του Μάρκου για την ευημερία του Ελληνικού λαού» (Άρθρον εις
«Ριζοσπάστη», 27-2-1947).
«Στις πιο δύσκολες στιγμές ο Μάρκος στάθηκε ο ατράνταχτος βράχος, που πάνω του
τσακίζονταν τα μανιασμένα κύματα της μοναρχοφασιστικής αντίδρασης...» (Άρθρον
Ζωγράφου Ζήση εις «Δημ. Στρατόν», Αύγουστος 1948).
Οι ύμνοι συνεχίζονται, όπως εις την πρώτην περίπτωσιν και ο Μάρκος εκθειάζεται ως
«ενσαρκωτής των πιο υψηλών ιδανικών» κ.τ,λ. Αιφνιδίως, όμως, ο «ενσαρκωτής»
μετατρέπεται από το ΚΚΕ εις «στρατιωτικό τενεκέ», «ρεμάλι» κλπ...
«Ο Μάρκος είναι ένα ρεμάλι, ο Μάρκος δεν ήταν ποτέ κομμουνιστής. Ο Μάρκος δεν είχε
ποτέ κομματικότητα. Από τον Μάρκο όλα έπρεπε να τα περιμένουμε» (Από τον λόγο του
οργανωτικού γραμματέως του ΚΚΕ, εις 3η Συνδιάσκεψιν του ΚΚΕ, Οκτώβριος 1950).
Ο Βλαντάς, μέλος τον Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, γράφει εις το βιβλίο του «Τριάμιση χρόνια
πάλης του Δ.Σ.Ε.» (σελ. 101) ότι:
-157 -
«Ο Βαφειάδης είναι στρατιωτικά τενεκές».
Ο Β. Μπαρτζώτας γράφει εις την μελέτην του «Η πολιτική των στελεχών μας στό ΚΚΕ τα
τελευταία δέκα χρόνια» (σελ. 32) ότι:
«...Ο Βαφειάδης σερνόταν σαν το σκουλήκι και μέσα στην αγωνία του πανικού του
ασχολούνταν με προστυχιές».
Από τους πρώτους 15 Γενικούς Γραμματείς του ΚΚΕ διεγράφησαν οι 14! Παρατίθεται
σχετικός κατάλογος:
1. Α. Αρβανίτης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «οππορτουνιστής».

2. Ν. Δημητράτος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «ύποπτος».
3. Ν. Κορδάτος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «διαστρεβλωτής του Μαρξισμού».
4. Ν. Σαργολόγος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «πράχτορας».
5. Θ. Αποστολίδης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «καιροσκόπος».
6. Π. Πουλιόπουλος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «προβοκάτορας».
7. Ε. Σταυρίδης, απεχώρησεν αηδιάσας από τας ρωσικάς επεμβάσεις.
8. Π. Γιατσόπουλος, διεγράφη κατηγορηθείς ως «λικβινταριστής».
9. A. Χαΐτας, διεγράφη και ετυφεκίσθη εις Ρωσίαν το 1935.
10. Γ. Σιάντος, εδολοφονήθη υπό του ΚΚΕ κατηγορηθείς ως «προδότης».
11. Β. Νεφελούδης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «πράχτορας».
12. A. Τσίπας, διεγράφη κατηγορηθείς ως «τυχοδιωκτικό και ανήθικο στοιχείο».
13. Ν. Ζαχαριάδης, διεγράφη κατηγορηθείς ως «βρωμόνερο, φωνή του εχθρού,
κουτσομπόλης κ.λπ.».
Την ιδίαν τύχην είχαν και άλλα ανώτατα στελέχη των σλαβομπολσεβίκων της αριστεράς π.χ.
1. Μάρκος Βαφειάδης. Από πρωθυπουργός της κυβερνήσεως του βουνού καθηρέθη

κατηγορηθείς ως «ρεμάλι».
2. Κ. Καραγιώργης. Από διευθυντής του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και αρχηγός των ανταρτών Ν.
Ελλάδος καθηρέθη, κατηγορηθείς ως «πουλημένος χαφιές» και εδολοφονήθη.
3. Ν. Πλουμπίδης. Από αρχηγός του παρανόμου μηχανισμού του ΚΚΕ καθηρέθη,
κατηγορήθη ως «βαμμένος εχθρός» και κατεδόθη εις την ασφάλειαν. Καταδικασθείς δε
υπό του στρατοδικείου εις θάνατον εξετελέσθη. Τότε το ΚΚΕ εδήλωσεν ότι ο
«Πλουμπίδης ζη στην Αμερική γλεντοκοπώντας με τα αργύρια της προδοσίας του!».
4. Μ. Παρτσαλίδης. Διεγράφη ως οππορτουνιστής, αλλά μετά έτη αποκατεστάθη.
5. Μ. Πορφυρογένης. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «τσιράκι του Νίκου».
6. Β. Μπαρτζώτας. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «κόλακας και υποκριτής».
7. Μ. Τύριμος. Εδολοφονήθη υπό της ΟΠΛΑ.
8. Δ. Βλαντάς. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «φουσκωμένος διάκος».
9. I. Ιωαννίδης. Διεγράφη κατηγορηθείς ως «ηθικά και κομματικά σάπιος».
10. Δ. Γληνός. Κατηγορήθη μεταθανατίως δια «ιδεολογική σύγχυση».
Περαιτέρω αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα της ηθικής ποιότητος των

αριστερομαρξιστών.
1) Καί πρώτα από όλα, εν έγγραφον χαρακτηριστικόν της κομμουνιστικής θηριωδίας.

Με πρωτοφανή κυνικότητα καθορίζεται ότι, αν δεν είναι δυνατή η εκτέλεσις των
υπευθύνων δι' «έγκλημα», να εκτελούνται οι συγγενείς των!
«ΔΗΜ. ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΡΧ. ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΟΣ
ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡ. ΙΙα
ΑΡΙΘ. Α.Π. 122
-158 -
ΔΙΑΤΑΓΗ
Επείγουσα
Έχοντες υπ' όψιν την υπ' αριθ. Α.Π. 255/21.8.47 Δ/γή του Αρχ. Ρούμελης και ύστερα από τη
λυσσιασμένη επίθεσι που έχει εξαπολύσει ο μοναρχοφασισμός με τα όργανά του 2½ χρόνια
τώρα και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα ενάντια στο λαό... Με βάση τα παραπάνω
εντελλόμεθα όπως τα τάγματα πάρουν τα παρακάτω μέτρα:
Α...
Β...
Γ. ΑΜΕΣΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ
1) Θα εκτελούνται οι φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων και οι εμπνευστές τους τοπικοί

παράγοντες του μοναρχοφασισμού. Εφ' όσον δεν είναι δυνατόν να βρεθούν και εκτελεσθούν
οι κυρίως δράστες τότε θα εκτελούνται συγγενικά τους πρόσωπα της δεξιάς.
..............................................
Ε.Δ.Α. 30.8.47
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ
Γιά την ακρίβεια το IIο γραφείο
Υπογραφή»
2) Οι λαϊκοδημοκράται δεν ήσαν μόνον στυγνοί δολοφόνοι, ήσαν και κοινοί

εκβιασταί. Συνελάμβανον όμηρους και εζήτουν λίρας ως λύτρα, δια να απελευθερώσουν τα
θύματα της εγκληματικής των κερδοσκοπίας. Ιδού εν έγγραφον κτηνώδους εκβιασμού.
«Δ.Σ.Ε.
Αρχ. Παρνασσίδας
Υπασπιστής
ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Για τον σ. Γαύρο
Όπου:
Αμα λήψει παρόντος θα ειδοποιήσετε τη φρουρά κρατουμένων ν' αφήσουν ελεύθερη την
κρατούμενη Ζαφειρούλα Ν. Μαντά.
Ο συν Ηλίας Λ. Λαμπράκος που κομίζει το παρόν θα καταβάλη (270) διακοσίας εβδομήντα
λίρες και ύστερα θα πραγματοποιηθή η 1η παράγραφος.
Σ.Δ.Α. 6.8.47
Ο υπασπιστής Ηλίας».
3) Οι κομμουνισταί, όμως δεν εξεβίαζαν τους αθώους Έλληνας μόνον δια χρήματα, άλλα και
δι' εκβιαστικών μεθόδων τους εστρατολόγουν. Απήγον Ελληνίδας και κατόπιν
-159 -
παρήγγελλον εις τους συζύγους ή τους αδελφούς των να «βγουν στο βουνό για να
τις αφήσουν». Όταν δε οι ούτως εκβιαζόμενοι «έβγαιναν στο βουνό» ενεπλέκοντο από τους
κομμουνιστάς εις εγκλήματα, ώστε να τους είναι αδύνατον να διαφύγουν κατόπιν. Ιδού η εξ
ιδίων ομολογία του απάνθρωπου εκβιασμού:
«Δ.Σ.Ε.
Α.Φ.Φ. Κέντρον Εμπέδων αρ. Α.Π. 4
Σ.Δ. 8.1.48. Το Κέντρον Εμπέδων προς Α.Φ.Φ.
...Επίσης κρατούμε ακόμη δυο κορίτσια για τα οποία υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ότι τα
αδέλφια τους θα έρθουν εφ' όσον τις κρατάμε. Σύμφωνα με διαταγήν απελύσαμε τους
4ρες ηλικιωμένους, αφού τους εξηγήσαμε τις συνέπειες που θα έχουν αν δεν
στείλουν τα παιδιά τους.
ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ»
4) Θα έπρεπε, πράγματι, οι κύριοι προστάται των.... καταπιεζομένων αριστερών να είχον

λάβει το 1948 μίαν ειδοποίησιν από κάποιον αρχισυμμορίτη «Κύριε δείνα, αν δεν βγης στο
βουνό δεν θα αφήσουμε την αδελφή σου», δια να εβλέπαμεν τώρα κατά πόσον θα
εκόπτοντο δια τα ξενοκίνητα καθάρματα. Πάντως εις το προαναφερθέν έγγραφον αναφέρεται
και το έξης ενδεικτικόν των ηθικών αντιλήψεων του Κ.Κ.Ε.:
«.... Λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι την 17ην ώραν της 7.1.48 ήρθαν στο Κέντρο 119
συναγωνίστριες.
Σύμφωνα με διαταγή της Δ/σεως να συζητήσω με την συν. Μαρίαν Μπέικον, συζήτησα και
μου είπε ότι πρέπει να γίνη ανάμειξις συναγωνιστριών και συναγωνιστών στους Λόχους.
Πάντως σύμφωνα με τις υποδείξεις της συν. έγινε η ανάμειξι...».
Προφανώς η ανάμειξις θα έγινε χάριν της «νευροδιανοητικής συγκρότησις» των

συναγωνιστών, όπως καθώριζε και η σχετική εγκύκλιος της Ε.Π.Ο.Ν. προς τας νεανίδας (όρα
4Α φύλλον 31).
Η εγκύκλιος έγραφε τα έξης καταπληκτικά:
«Στις συναγωνίστριες της ΕΠΟΝ.
Για το σαρκικό ζήτημα η ερωτική ένωση των δύο φύλων είναι φυσικά και αναπότρεπτη
σωματική λειτουργία, που δεν μπορεί να βασταχτή με τις ανόητες προλήψεις της
μπουρζουαζίας και των υποκριτών αστών...
Χρέος στον ανθρώπινο οργανισμό είναι η σεξουαλική ένωση και κάθε συντρόφισσα που η
σάρκα της το ζητεί χαίρεται να δίνεται ενάντια στις ανόητες προλήψεις της μαύρης
αντίδρασης.
Στα ελασίτικα παλληκάρια, που οι σεξουαλικές ορμές τους θεριεύουν στο βουνό και στον
πόλεμο, για νάναι καθάριο το κεφάλι τους, με πλέρια αυτοκυριάρχηση της νευροδιανοητικής
συγκρότησης στο σαρκικό λειτούργημα, πρέπει κάθε συναγωνίστρια και κάθε συντρόφισσα να
δίνεται για χατήρι του αγώνα της επικράτησης για τη λευτεριά και τη ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ... Ζήτω η
ΕΠΟΝ».
-160 -
5) Μέχρι στιγμής λοιπόν, έγκλημα, εκβιασμός, διαφθορά. Και αυτά είναι ωραία εν ονόματι της
λαοκρατίας, άλλα δεν είναι τα μόνα. Οι δυστυχείς αγρόται πρέπει να πληρώσουν. Και η
πληρωμή γίνεται δια της αρπαγής των κοπαδιών των. Τα πρόβατα των... κεφαλαιοκρατών
κτηνοτρόφων «κατάσχονται» από τους λαοκράτας του Κ.Κ.Ε.
«Δ.Σ.Ε. (Σ. 4Α: Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας)

Αρχ. Παρ/δα
II Τάγμα
Αριθμός 221
ΔΙΑΤΑΓΗ
Συνημμένα στέλνουμε οδηγίες για παρασκευή παστού κρέατος.
Η επιμελητεία να καταπιαστεί με τη δουλειά αυτή που θα διευκολύνει την τοποθέτησι

κατασχομένου κοπαδιού γιδοπροβάτων.
.......................................
Επίσης τα τμήματα για την ανεύρεσι κοπαδιών (γιδιών, προβάτων, αγελάδων, χοίρων) να
ενεργήσουν σύμφωνα με την Α.Π. 48/14.10.47 διαταγή μας.
.......................................
Επιμελητεία Τάγματος
Σ.Δ.Τ. 28.1.47
Σ. ΛΟΚΡΟΣ
Για την ακρίβεια
Ο επιτελής
ΒΛΑΧΑΒΑΣ»
6) Αι «κατασχέσεις» φαίνεται δεν εκάλυπτον τας ανάγκας του λαοαπελευθερωτικού αγώνος

και δι' αυτό, όπως συνεπάγεται από το ανωτέρω έγγραφον, υπήρχον και «Τμήματα» (!) δια
την ανεύρεσι κοπαδιών. Αλλά το Κ.Κ.Ε. δεν προέβαινε μόνον εις κατασχέσεις κοπαδιών,
κατέσχεν επίσης και διάφορα άλλα είδη.
«Δ.Σ.Ε.
Αρχ. Ρούμελης
Γραφείο IV
87
11.8.47
υπογραφή)
Προς
Το Αρχηγείον Παρνασσίδας
...Γιά τα υφάσματα και άλλα είδη που κατασχέσατε να μας στείλετε λεπτομερείς καταστάσεις
για το κάθε ένα είδος και τί ποσότητες χρημάτων υπολογίζετε πως αξίζουν.
Να μας γνωρίσετε αν τα εξασφαλίσατε καλά και με τί τρόπο τα εξασφαλίσατε. Να φροντίσετε

δε να βρήτε κανένα αγοραστή για τα πράγματα που κατά τη γνώμη σας δεν θα χρειασθούν
στο δημοκρατικό στρατό.
Σ.Δ. ΑΡ. 6.8.47

Κ.Ε.Α.
-161 -
Το IV Γραφείο
ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ»
Ο ηρωϊκός λοιπόν δημοκρατικός στρατός ήρπαζε και πράγματα, που δεν του
εχρειάζοντο. Αυτά τα επώλει προς δόξαν του σοσιαλισμού του Κ.Κ.Ε.
7) Πάντως το κόμμα εφρόντιζε να είναι τυπικώς εν τάξει. Αν δεν ήτο δεν θα είχαμε τώρα εις
τας χείρας μας τα αποδεικτικά του ηθικού του ποιου. Η κατωτέρω απόδειξις παραλαβής
αποτελεί και αυτή δείγμα της τυπικής τάξεως, η οποία επεκράτει εις το Κ.Κ.Ε.
«Δ.Σ.Ε. III Τάγμα Αξ. Εφ/σμού
ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ
Ο κάτωθι υπογεγραμμένος αξ. εφοδιασμού συν. Μάρκος παράλαβα από τον συν. Διοικητή III
τάγματος συν. Δαφνομίλη, τρία κομμάτια (οχτώ) δόντια χρυσά προερχόμενα από
λάφυρα.
23.5.45
Ο παραδούσας (sic) Ο παραλαβών

ΔΑΦΝΟΜΗΛΗΣ ΜΑΡΚΟΣ»
8) Η «κυβέρνηση του βουνού» επισημοποίησε την κλοπή των γεωργικών, κτηνοτροφικών

κ.τ.λ. προϊόντων με «πράξη» της. Ιδού το κείμενον:
ΠΡΑΞΗ 22
«Εθνική εισφορά πάνω στην παραγωγή».
Έχοντες υπ' όψει την από 10 Μαρτίου 1944 ιδρυτική πράξη μας
Αποφασίζομεν
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'
Αντικείμενον εισφοράς, υπόχρεοι κ.λ.π.
Αρθρον 1. - 1. Η εθνική εισφορά πάνω στη γεωργική κτηνοτροφική, αλιευτική κ.λπ.

παραγωγή που επιβάλλεται με τη 1607/9.3.44 Γενική Διαταγή του Γενικού Στρατηγείου του
ΕΛΑΣ κανονίζεται με τις παρακάτω διατάξεις».
Και το κείμενον προχωρεί εις διαφόρους αναλύσεις. Χαρακτηριστικώς αναφέρομεν ότι εις την
παράγραφον 1 του άρθρου 8 ορίζεται η ηλικία των αρνιών καθώς και
«Το τυρί πρέπει να είναι ολόπαχο και τουλάχιστον 20 ήμερων».
«Εις το ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' περιλαμβάνονται αι κυρώσεις.
Άρθρον 13.-3. Ο υπόχρεως σε εισφορά, που δεν υποβάλλει δήλωση, καθώς και κείνος που θα
δηλώσει ποσά προϊόντων η δικαιωμάτων μικρότερα από τα πραγματικά παραπέμπεται στο
στρατοδικείο με το αδίκημα τούτο και τιμωρείται με φυλάκιση ίσαμε πέντε χρόνια ειρκτή ή
δεσμά ανάλογα με τη σοβαρότητα της παραβάσεως και σε επιβαρυντικές περιπτώσεις με την
ποινή του θανάτου».
-162 -
Την 10ην Νοεμβρίου 1947, το «αρχηγείο της Ρούμελης», εκδίδει διαταγήν εις την
οποίαν λέγει:
«Δεν σεβόμαστε τίποτε. Ούτε την ιδιοκτησία, ούτε τη ζωή, ούτε τα σπίτια. Πρέπει να
αποφεύγονται οι χωρίς λόγω σφαγές και το πλιάτσικο».
Τον Ιανουάριον του 1948 ο Ζαχαριάδης απευθύνεται προς τους «μαχητές του
Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» και τους λέγει:
«Σοβαρούς κινδύνους δημιουργούν οι πράξεις αυθαιρεσίας και βίας. Οι άσκοποι εμπρησμοί

και οι κατασχέσεις. Οι υπερβολές και οι αυθαιρεσίες που είχε διαπράξει ο ΕΛΑΣ
αποτέλεσαν παλιά έναν παράγοντα εχθρότητας του λαού προς το κομμουνιστικό κίνημα. Αυτό
δεν πρέπει να ξαναγίνει».
Τον Μάιον του 1948 ο Καραγιώργης, με διαταγήν του καταγγέλει «το ατομικό
πλιάτσικο» σαν «δείγμα χαμηλού πολιτικο-στρατιωτικού επιπέδου και διανοητικότητας,
παράγοντα ρεζιλεύματος και χαντακώματος του κινήματος, που εκθέτει σε κίνδυνο ναυαγίου
τους τακτικούς σκοπούς των επιχειρήσεων».
Τον Οκτώβριον του 1948 ο Δ. Βλαντάς εις λόγον του λέγει:
«Όπου μπαίνουμε σπάζουμε πόρτες, παίρνουμε και την τελευταία μπουκιά από το
φτωχόκοσμο, δέρνουμε και αναγκάζουμε τόν κόσμο να κρύβει τα παιδιά του και να
μας βρίζει».
Τoν Iανουάριον του 1949, η 5η ολομέλεια της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. καταδικάζει και πάλιν
το «πλιάτσικο» και τiς «άσκοπες καταστροφές» και διαπιστώνει:
«Μπροστά στα προβλήματα της ένοπλης πάλης έγινεν από ανώτατα στελέχη προσπάθεια να
ξεπεραστούν οι δυσκολίες με τραμπουκισμούς και σακαρακίστικες μέθοδες, πράγμα που
φέρνει σε αντιθέσεις με το λαό και γίνεται στοιχείο ελάττωσης της μαχητικής απόδοσης και
επίδοσης του Δ.Σ.Ε.».
«Αίσχη, ...πως να τρων καλά τα στελέχη μας, ένω πεινούν οι άντρες τους και οι τραυματίες
τους, είτε να πηγαίνουν αυτοί καβάλλα, ένω οι τραυματίες πάνε με τα πόδια, είτε να τους
κουβαλούν άλλοι στα χέρια, είτε να μεγαλοπιάνωνται, να μη μιλούν καλά, να μη
συμπεριφέρωνται καλά, να παρεκτρέπτωναι».
(Από το βιβλίον του Ν. Ζαχαριάδη «Όλοι στα άρματα, όλα για τη νίκη»)
«Αγριότητες έγιναν και τέτοιες έκαμαν και μέλη του κόμματος... Περιπτώσεις όπως του
Κορώνη είτε της ηθοποιού Παπαδάκη δεν μπορούν να βρουν δικαίωση και πρέπει να
καταδικαστούν ανοιχτά...».
Ν. Ζαχαριάδης,
από λόγον του στην 12η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ,
25-27 Ιουνίου 1945.
ΠΗΓΗ:
http://books.agiasofia.gr/book.php/people_forget_what_means_left.gr.html.zip/the_betra
yal.html
-163 -
Θεμιστοκλής Σοφούλης
«Έρχομαι να σας χαιρετίσω και να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνην του Έθνους
δια τον αγώνα τον οποίον και σεις τώρα διεξάγετε, δια να διατηρήσετε την
ελευθερίαν την οποίαν οι πρόγονοι μας με τόσας θυσίας κατέκτησαν.
Δεν ήλθα εδώ δια να σας εμψυχώσω, διότι ξεύρω ότι δεν σας λείπει η ψυχή. Ήλθα δια
να σας φέρω ένα μεγάλο μήνυμα. Το Έθνος είναι αποφασισμένο να νικήση, ημπορεί να
νικήση και θα νικήση. Η ανταρσία αντιπροσωπεύει την μεγαλυτέραν απειλή που
εγνώρισε ποτέ η Ελλάς. Ουδέποτε το Έθνος ηπειλήθη και εκινδύνευσε τόσον, όσον
σήμερον. Διακυβεύονται τώρα όσα δίδουν περιεχόμενον και αξίαν εις την ζωήν των εθνών και
των ατόμων. Κινδυνεύει και η ακεραιότης μας και η ανεξαρτησία μας και ο πολιτισμός
μας. Αν δεν συντριβή η ανόσια ανταρσία, θα γίνωμεν σκλάβοι ενός απέραντου και
σκυθρωπού στρατοπέδου συγκεντρώσεως, όπου ο θάνατος θα είναι η μόνη ελπίς και
λύτρωσις. Η ανταρσία είναι ο μοχλός του εξωτερικού εχθρού δια την υποδούλωσιν
της χώρας μας. Και ο μοχλός αυτός πρέπει να γίνη κομμάτια και θα γίνη...».
Θεμιστοκλής Σοφούλης
Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του κόμματος
των Φιλελευθέρων
-164 -
ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ
Πρώην Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας
*******
MNHMHEΘΝΙΚΗ
(Ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 56 ἐτῶν ἀπὸ τῆς συντριβῆς
τοῦ κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ)
*****
1.- Ἡ 30ὴ Αὐγούστου 1949 ἔχει δικαίως καταγραφῆ διὰ τοὺς σκεπτομένους καὶ μὲ ἀληθῆ
δημοκρατικὴν συνείδησιν Ἕλληνας ὡς μία τῶν ἐνδοξοτέρων ἡμερῶν τῆς ἐθνικῆς μας Ἱστορίας, ὡς ἡ
φωτεινοτέρα τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδος. Διότι, μετὰ τὴν κατὰ τὰς προηγηθείσας ἡμέρας πτῶσιν τοῦ
Γράμμου καὶ τοῦ Βιτσίου, ὑπέκυπτεν εἰς τὰς ἐθνικὰς δυνάμεις τὴν 10ην πρωϊνὴν τῆς ἡμέρας αὐτῆς καὶ τὸ
φοβερὸν Κάμενικ, ἡ τελευταία καὶ ἰσχυροτέρα θέσις-κλειδὶ τοῦ ἀντιπάλου ἐπὶ τῆς Ἑλληνοαλβανικῆς
μεθορίου. Αὐτὴ ὑπῆρξεν ἡ νικηφόρος κατακλεὶς τριετοῦς καὶ πλέον ἐνόπλου ἀγῶνος τοῦ Ἔθνους ἐναντίον
συμμοριτοπολέμου, ἐπιβληθέντος εἰς τὴν Ελλάδα ἀπὸ τοὺς βορείους, ὑπὸ κομμουνιστικὸν τότε καθεστώς,
ὅπως καὶ ἡ συσταθεῖσα
γείτονάς της, οἱ ὁποῖοι καὶ τὸν ὠργάνωσαν, τὸν ἐξώπλισαν καὶ τὸν κατηύθυναν,
ἀπὸ τὸ Συμβούλιον Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. Διεθνὴς Ἐξεταστικὴ Ἐπιτροπή, ὕστερα ἀπὸ
ἐπιτόπιον ἔρευναν, διεπίστωσε καὶ διέλαβεν εἰς τὰ συμπεράσματα τῆς ἀπὸ 23.5.1947
ἐκθέσεώς της.
Συμμοριτοπολέμου, ἀποσκοποῦντος εἰς τὴν ὑλοποίησιν ἀφ ἑνὸς τοῦ παλαιοῦ, ἀπὸ τὰ

τέλη τοῦ 19ου αίῶνος, πανσλαβιστικοῦ σχεδίου ἐπεκτατικῆς καθόδου εἰς τὸ Αἰγαῖον δι ἀποσπάσεως
τῆς Μακεδονίας ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ( : ἐδαφικὸς τῆς Πατρίδος μας ἀκρωτηριασμός ), ἀνανεωθέντος δὲ
ὑπὸ Σταλινικὴν ἐπίνευσιν καὶ Τιτοϊκὴν πρωτοβουλίαν ὑπὸ τὴν μορφὴν δημιουργίας, μετὰ τῶν
λοιπῶν ἐκτὸς Ἑλλάδος τμημάτων τῆς γεωγραφικῆς Μακεδονίας, ξεχωριστοῦ κράτους ( : ἐθνικὸς τοῦ
Ἑλληνισμοῦ ἀκρωτηριασμὸς δι ἀποχωρισμοῦ ἀπὸ αὐτὸν τῶν Μακεδόνων καὶ διαγραφῆς ἔτσι ἕξη
αἰώνων ἐνδόξου ἐθνικῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας, αὐτῆς τῶν λεγομένων Ἑλληνιστικῶν χρόνων, ἀπὸ τοῦ
3ου π.Χ. μέχρι καὶ τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνος )∙ καὶ ἀφ ἑτέρου εἰς τὴν κομμουνιστικοποίησιν καὶ τῆς
ἀπομενούσης Ἑλλάδος. Συμμοριτοπολέμου δὲ ἐξαπολυθέντος μὲ ἐθελόδουλα ἐγχώρια ἐνεργούμενα,
ἰδεολογικῶς ὁμόφρονα τῶν ξένων ἐπιβούλων. Συγκεκριμένως ὑπὸ μόνου τοῦ Κ.Κ.Ε. χωρὶς
συμμετοχὴν κανενὸς ἄλλου κόμματος ἢ πολιτικοῦ, οὔτε καὶ ἐκ τῶν παρασυρθέντων καὶ μετ αὐτοῦ
συνεργασθέντων εἰς τὸ κατοχικὸν Ε.Α.Μ. (Σβώλου, Τσιριμώκου, κλπ.), μὲ ἐπιστράτευσιν κομματικῶν
στελεχῶν καὶ ὀπαδῶν του, ἀλλὰ καὶ σωρείας παραπλανηθέντων ἀπὸ ἀπατηλὴν συνθηματολογίαν
καὶ ἀδίστακτον ψευδολογίαν ἁγνῶν καὶ ἀνυπόπτων Ἑλλήνων, ὡς καὶ χιλιάδων βιαίως, δι
ἐπιδρομῶν εἰς τὴν ὕπαιθρον χώραν, στρατολογηθέντων χωρικῶν, ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ὅμως,
διδομένης εὐκαιρίας, καὶ κατέφευγον, παραδιδόμενοι, εἰς τὰς ἐθνικὰς δυνάμεις. Αὐτὸς ἦτο ὁ
ψευδώνυμος «Δημοκρατικὸς Στρατός» ! Καὶ δὲν ἐδίστασε τὸ Κ.Κ.Ε. εἰς τὴν ἔνοπλον αὐτὴν
ἐπιχείρησίν του ἀκρωτηριασμοῦ τῆς ἰδίας Πατρίδος, ἀφοῦ εἶχεν ἤδη προηγουμένως, ἀπὸ τῆς
δεκαετίας τοῦ 1920, ἀποδεχθῆ τὸ σχέδιον τῶν σταλινικῶν πατρώνων του (3ης Διεθνοῦς, ὑπὸ τὴν
ἡγεσίαν τοῦ βουλγάρου Δημητρώφ) περὶ αὐτονομήσεως τῆς Μακεδονίας μας.
2.- Ἔτσι, ἐνῷ οἱ ἄλλοι Εὐρωπαϊκοὶ λαοὶ ἐπεδίδοντο εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀνορθώσεως
τῶν χωρῶν των ἀπὸ τὰ ἐρείπια τοῦ 2ου παγκοσμίου πολέμου, ἐδῶ τ ὸ Κ . Κ . Ε .
π ρ ο ε κ ά λ ε σ ε ν έ α π ο λ λ α π λ ά σ ι α τ ο ῦ π ο λ έ μ ο υ ἐ κ ε ί ν ο υ δ ε ι ν ά , μὲ
δεκάδας χιλιάδας θυμάτων καὶ τεραστίας ὑλικὰς καταστροφάς∙ καὶ μὲ μελανωτέραν σελίδα
τὸ κατάπτυστον π α ι δ ο μ ά ζ ω μ α , δηλαδὴ τὴν διαρπαγὴν χιλιάδων, συγκεκριμένως
-165 -
28.010, μικρῶν Ἑλληνοπαίδων ἡλικίας μόλις 3 ἕως 14 ἐτῶν τῆς ὑπαίθρου χώρας ἀπὸ τοὺς
γονεῖς των καὶ τὴν βιαίαν μεταφοράν των εἰς γειτονικὰς καὶ ἄλλας κομμουνιστικὰς χώρας,
διὰ νὰ μεταβληθοῦν εἰς γενιτσάρους, ἐχθροὺς τῆς Πατρίδος των παιδομάζωμα, τὸ ὁποῖον
ἐπισήμως ἐστιγματίσθη ἀπὸ τὴν ἐπιτοπίως ἐργασθεῖσαν «Βαλκανικὴν Ἐπιτροπὴν» τοῦ
Ο.Η.Ε. μὲ τὴν ἀπὸ 21.5.1948 ἀπόφασίν της, ὡς « κ α κ ο ύ ρ γ η μ α γ ε ν ο κ τ ο ν ί α ς »
(crime of genocide).
Καὶ τὸν ἐθνικὸν αὐτὸν ὑπὲρ ὑπάρξεως, διασφαλίσεως τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐδαφικῆς
μας ἀκεραιότητος καὶ ἐλευθέρου τοῦ ἐθνικοῦ δημοκρατικοῦ μας βίου, ἀγῶνα διεξήγαγεν ἡ
Ἑλλὰς ὑπὸ κοινοβουλευτικὸν καθεστώς, λειτουργούσης τῆς Βουλῆς, μὲ Πρωθυπουργὸν τὸν
ἀείμνηστον Ἀρχηγὸν τοῦ κόμματος τῶν Φιλελευθέρων Θεμιστοκλῆν Σοφούλην καὶ μὲ
ὁμοφωνίαν ὅλων τῶν πολιτικῶν κομμάτων καὶ δυνάμεων τῆς χώρας (πλὴν τοῦ
στασιάσαντος Κ.Κ.Ε.). Δηλαδὴ ἀκόμη καὶ ὁ τραγικὸς ἐκεῖνος ἐθνικὸς διχασμός, ἡ διαίρεσις
μεταξὺ βενιζελικῶν καὶ ἀντιβενιζελικῶν (βασιλοφρόνων), ἡ ὁποία ἐπὶ δεκαετίας, ἤδη ἀπὸ
τῆς ἐνάρξεως τοῦ πρώτου παγκοσμίου πολέμου, εἶχε ταλανίσει τὴν χώραν καὶ ἔφθασεν εἰς
τὸν παροξυσμὸν κινημάτων καὶ ἀντικινημάτων, ἐπανειλημμένων ἀποπειρῶν δολοφονίας
(1920 καὶ 1933) τοῦ Πρωθυπουργοῦ καὶ Ἀρχηγοῦ τῶν Φιλελευθέρων Ἐλευθερίου Βενιζέλου,
ἀλλὰ καὶ ὡδήγησεν οὐσιαστικῶς εἰς τὴν δίκην, καταδίκην καὶ ἐκτέλεσιν τῶν πέντε
ἡγετικῶν προσωπικοτήτων τῆς ἀντιπάλου παρατάξεως καὶ τοῦ Ἀρχιστρατήγου (τὸ 1922), ὁ
ἐν λόγῳ διχασμὸς τότε, τὸ 1946, ἐξηνεμίσθη πλήρως ἐνώπιον τῆς ἀπειλουμένης νέας τοῦ
Ἔθνους συμφορᾶς. Τόση ἦτο ἡ τραγικότης τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, ὥστε καὶ ἀντιθέσεις
ποτισθεῖσαι ἑκατέρωθεν μὲ αἷμα νὰ ἐξαφανισθοῦν. Καὶ οἱ τέως θανάσιμοι ἀντίπαλοι
ἐσχημάτισαν τὴν συμμαχικὴν Κυβέρνησιν Λαϊκῶν (Βασιλοφρόνων) καὶ Φιλελευθέρων,
ὑπὸ τὴν Προεδρίαν μάλιστα τοῦ Θεμιστοκλέους Σοφούλη, ἀμέσου διαδόχου τοῦ
Ἐλευθερίου Βενιζέλου εἰς τὴν ἀρχηγίαν τοῦ κόμματος τῶν Φιλελευθέρων, καίτοι μάλιστα
τοῦτο ὑπελείπετο εἰς βουλευτικὰς ἕδρας τοῦ, ἔχοντος θριαμβεύσει κατὰ τὰς προηγηθείσας
ἐκλογὰς τῆς 31ης Μαρτίου 1946, Λαϊκοῦ κόμματος. Καὶ μὲ τὴν πλήρη καὶ ἀνεπιφύλακτον
συναίνεσιν καὶ τῶν λοιπῶν μικροτέρων εἰς δύναμιν πολιτικῶν σχηματισμῶν,
κυριολεκτικῶς σύσσωμον τὸ Ἔθνος ἀντιμετώπισε νικηφόρως τὴν ξενοκίνητον
ἐπέλασιν, τὴν μάστιγα τοῦ κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ.
Δὲν ἐπρόκειτο λοιπὸν περὶ καταστολῆς ἀνταρσίας «ἀδίκως διωκομένων

δημοκρατικῶν Ἑλλήνων πολιτῶν»(!), ὅπως μὲ ὑστερίαν διαλαλεῖ συνεχῶς ἡ κομμουνιστικὴ
προπαγάνδα, ἀλλὰ περὶ καταστολῆς στάσεως, ἔξωθεν ὑποκινηθείσης καὶ κατευθυνομένης
μὲ πειθήνιον ἐκτελεστὴν τὸ κόμμα «τοῦ ἐγκλήματος καὶ τῆς ἐθνικῆς προδοσίας» κατὰ τὸν
ἐπιτυχέστατον ἱστορικὸν χαρακτηρισμὸν διὰ τὸ Κ.Κ.Ε. τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ
ἀειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, Ἀρχηγοῦ τοῦ Δημοκρατικοῦ Σοσιαλιστικοῦ Κόμματος,
Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἀπελευθερώσεως, τοῦ μετέπειτα θρυλικοῦ «Γέρου τῆς Δημοκρατίας».
Οὔτε φυσικὰ ἐπρόκειτο περὶ «ἐμφυλίου πολέμου». Οἱ ἔχοντες ἑλληνικὴν παιδείαν
γνωρίζουν, ὅτι ὁ «πόλεμος» κυριολεκτεῖται μόνον ἐπὶ διαμάχης μετὰ ξένων, ποτὲ μετὰ
ὁμοφύλων, πολέμιοι εἶναι μόνον ξένοι καὶ ὁ πόλεμος μόνον μὲ ξένους διεξάγεται, ἐνῷ
ἡ διαμάχη καὶ ἀντιπαράθεσις πρὸς ὁμοφύλους ὀνομάζεται
« σ τ ά σ ι ς » . Λέγει χαρακτηριστικῶς ὁ Πλάτων, κατὰ λέξιν, « ... λέγω δὲ τὰ δύο, τὸ μὲν
οἰκεῖον καὶ ξυγγενές, τὸ δὲ ἀλλότριον καὶ ὀθνεῖον. ἐπὶ μὲν οὖν τῇ τοῦ οἰκείου ἔχθρᾳ στάσις
κέκληται, ἐπὶ δὲ τῇ τοῦ ἄλλοτρίου πόλεμος» (Πολιτεία, 470 Β).
-166 -
Καὶ ἡ στάσις αὐτὴ ἔχει ὄνομα. Τὸ ἀντλεῖ ἀπὸ τὶς κείμενες διατάξεις τῆς Ποινικῆς
νομοθεσίας. Ἡ ἀπόπειρα βιαίας μεταβολῆς τοῦ πολιτεύματος τῆς χώρας (ὅπως ἐν προκειμένῳ ἀπὸ
ἐλευθέρου δημοκρατικοῦ εἰς καταπιεστικὸν κομμουνιστικόν) συνιστᾷ τὸ κακούργημα τῆς ἐσχάτης
προδοσίας [ ἄρθρον 123 § 2 τοῦ προϊσχύσαντος μέχρι καὶ τοῦ 1950 Ποινικοῦ Νόμου, ἄρθρον 134 § 1 Β β
τοῦ ἰσχύοντος Ποινικοῦ Κώδικος]. Ἡ ἐπιχείρησις βιαίας ἀποσπάσεως ἐδάφους ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν
κράτος (ὅπως ἐν προκειμένῳ τῆς Μακεδονίας μας) συνιστᾷ τὸ κακούργημα τῆς προδοσίας
(ἐπιβουλῆς τῆς ἀκεραιότητος) τῆς χώρας [ ἄρθρον 123 § 4 Ποινικοῦ Νόμου, ἄρθρον 138 § 1 Ποινικοῦ
Κώδικος ]. Ἡ δὲ συμφωνία ἢ ἕνωσις μὲ ἄλλους (ἕνα ἢ περισσοτέρους) πρὸς διάπραξιν συγκεκριμένων
κακουργημάτων (ὅπως τὰ προκείμενα) συνιστᾷ τὸ ἔγκλημα τῆς συμμορίας [ἄρθρον 57 Ποινικοῦ
Νόμου, ἄρθρον 187 § 1 Ποινικοῦ Κώδικος] . Καὶ ἂς προστεθῇ ἐδῶ, ὅτι δὲν πρόκειται περὶ ἰδιαιτερότητος
τῆς Ἑλληνικῆς Ποινικῆς Νομοθεσίας, παλαιᾶς καὶ ἰσχυούσης. Διότι τὰ ἴδια ἐγκλήματα μὲ τοὺς ἰδίους
χαρακτηρισμοὺς καὶ τὰς ἰδίας αὐστηρὰς κυρώσεις προβλέπουν καὶ αἱ ξέναι ποινικαὶ νομοθεσίαι,
ὅλων τῶν πολιτισμένων χωρῶν. Ἐ θ ν ο π ρ ο δ ό τ α ι κ α ὶ π ρ ο δ ό τ α ι τ ῆ ς χ ώ ρ α ς , λοιπόν, κ α ὶ
συμμορῖται ὑπῆρξαν, κατὰ τὸν μόνον δυνατὸν καὶ ἐπιστημονικῶς
ἀκριβῆ χαρακτηρισμόν, οἱ ἀποτελέσαντες τὸν ψευδώνυμον
« Δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ὸ ν Σ τ ρ α τ ό ν » . Ἑπομένως καὶ ὀρθότατα ἐχαρακτηρίζοντο ἀνέκαθεν ὡς
«συμμορῖται» καὶ ἐγίνετο λόγος συνεκδοχικῶς περὶ «συμμοριτοπολέμου», ἐξ αἰτίας δὲ τῆς
ἀποκλειστικῶς ἀπὸ τὸ Κ.Κ.Ε. ποδηγετήσεώς των, περὶ «κομμουνιστοσυμμοριῶν» καὶ «κομμουνιστο-
συμμοριτοπολέμου».
3.- Ἀνέκαθεν ἐχρησιμοποιοῦντο ἀπὸ ὅλους οἱ ὅροι αὐτοί, ἀλλὰ κατὰ τὰς πρώτας
μόνον ἀπὸ τῆς ἐθνικῆς αὐτῆς τραγῳδίας δεκαετίας. Διότι ὁ χαρακτηρισμὸς εἰς τὸ πολιτικὸν
λεξιλόγιον ἤλλαξεν ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως τοῦ 1974 καὶ ἐντεῦθεν. Ἡ ἀ λ λ α γ ή , χ ω ρ ὶ ς
νὰ δικαιολογῆται, ἔχει ἐν τούτοις τὴν κοινωνιολογικήν της
ἐ ξ ή γ η σ ι ν . Ὀφείλεται εἰς τὸ μέγα ἔγκλημα τῶν ἐπιόρκων συνωμοτῶν τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967,
καταλύσεως τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος καὶ διὰ τῆς βίας, - μὲ διώξεις ἀναριθμήτων
Ἑλλήνων πολιτῶν καὶ βασανιστήρια εἰς βάρος ἑκατοντάδων ἄλλων, ἀνεξαρτήτως κοσμοθεωρητικῆς,
ἰδεολογικῆς ἢ κομματικῆς τοποθετήσεως τῶν θυμάτων των αὐτῶν, - ἐπιβολῆς τοῦ γελοιωδεστέρου
καθεστῶτος, ποὺ ἐγνώρισεν ἡ Ἑλλάς. Μὲ ἀποτέλεσμα ἡ καθολική, ἐκτὸς τῶν ἰδιοτελῶν
καιροσκόπων, συσπείρωσις καὶ ἀντίθεσις τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ πρὸς τὴν ἐπιβληθεῖσαν τυρρανίαν
νὰ συνεπιφέρῃ τὴν συνεύρεσιν εἰς τὸ αὐτὸ ἀντίπαλον αὐτῆς στρατόπεδον πάντων, καὶ τῆς
δημοκρατικῆς Ἑλλάδος τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949 καὶ τῆς ἡττηθείσης μικρᾶς, ἀλλὰ τόσον
κακοποιοῦ, συμμοριακῆς μειονοψηφίας. Ὥστε τοῦ λοιποῦ νὰ ἀπαμβλυνθῇ ἡ μεταξύ των ἀντίθεσις
ἐνώπιον τῶν δεινῶν τῆς νέας συμφορᾶς, καὶ συνακολούθως καὶ ἡ ὁρολογικὴ ἐπισήμανσις τῆς
παλαιᾶς ἐκείνης ἀντιπαραθέσεως νὰ εἶναι τοῦ λοιποῦ ἄτοπος καὶ πολιτικῶς ἀσύνετος. Διότι τὸν
σημερινὸν συναγωνιστήν σου δὲν νοεῖται νὰ τὸν ἀποδοκιμάζῃς μὲ τὰ κριτήρια τοῦ παρελθόντος
του. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὠμὴ ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀλήθεια τῶν πραγμάτων, καὶ ὄχι οἱασδήποτε μορφῆς
μετάγνωσις τῆς ἐθνικόφρονος, δημοκρατικῆς Ἑλλάδος καὶ μεταβολὴ ἀντιλήψεών της περὶ τοῦ
κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ∙ ἀλήθεια, τὴν ὁποίαν μόνον οἱ ἄφρονες καὶ οἱ ἔχοντες σκοταδιστικὰς
παρωπίδας ἀγνοοῦν. Ἔτσι ἐξηγεῖται καὶ διατί, ἕνας Παναγιώτης Κανελλόπουλος, εὐγενεστάτη
καὶ ἀληθῶς ἐξέχουσα, ἐκ τῶν σπανιωτάτων, πολιτικὴ τῆς Πατρίδος μας φυσιογνωμία, καὶ μάλιστα
ἡ, κατὰ τὴν γνώμην μου, κραταιοτέρα πνευματικὴ μορφὴ τῆς Ἑλλάδος τοῦ 20οῦ αἰῶνος, ὡμίλησε
περὶ «ἐμφυλίου πολέμου» διὰ τὸν ὑπὲρ ὑπάρξεως ἀγῶνα ἐκεῖνον τοῦ Ἔθνους∙ μολονότι δὲν ἤθελε
νὰ βιάσῃ τὴν ἱστορικὴν περὶ τούτου ἀλήθειαν, ἡ ὁποία, ὅπως ἔλεγε, καὶ δὲν ἀλλοιοῦται μὲ
ὁσασδήποτε εἰς βάρος της κακοποιήσεις∙ καὶ αὐτὰ τὰ γνωρίζουν ὅσοι εἶχαν τὸ προνόμιον τῆς
φιλίας καὶ πνευματικῆς ἀναστροφῆς μαζί του, ὅπως καὶ ὁ σύρων τὰς παρούσας γραμμάς.
Ἔτσι γίνεται πλέον καθολικῶς λόγος ἀνακριβέστατα καὶ ἀτόπως περὶ «ἐμφυλίου
πολέμου» εἰς τὸ πλαίσιον μιᾶς εὐγενοῦς, πλὴν ἀμφιβόλων ἀποτελεσμάτων, ἀδιεξόδου σήμερον
πολιτικῆς σκοπιμότητος. Συγκεκριμένως, τῆς ἐπιτεύξεως πανεθνικῆς ὁμοφροσύνης δι ὁριστικῆς
συμφιλιώσεως ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ὅμως οἱαδήποτε συμφιλίωσις προϋποθέτει ἀμφοτερόπλευρον
-167 -
ἐνέργειαν, συγχωρεῖται ὁ πταίσας, ἀφοῦ ὅμως ἀναγνωρίσει προηγουμένως, ὅτι ἔπταισε. Πρᾶγμα
τὸ ὁποῖον δὲν συμβαίνει ἐν προκειμένῳ. Διότι, ὄχι μόνον τό, χωρὶς ὅρους, νομιμοποιηθὲν ὡς
πολιτικὸν κόμμα Κ.Κ.Ε. δὲν ἐξεδήλωσε ποτὲ τὴν μεταμέλειάν του διὰ τὰ ὅσα, ὡς ἀνωτέρω,
κακουργήματα εἰς βάρος τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος διέπραξε, ἀλλά, καί, χωρὶς τοὐλάχιστον νὰ
σιωπήσῃ, καθημερινῶς ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως καὶ ἐντεῦθεν ἐπιδίδεται, διὰ λόγων, ἐντύπων
καὶ ἄλλων δημοσιευμάτων στελεχῶν καὶ ἄλλων πνευματικῶς ἀνερματίστων ὑποτακτικῶν του
σκοταδιστῶν, ὡς καὶ δι ἐπισκέψεων εἰς τοὺς τόπους τοῦ δράματος, «ἑορτῶν» καὶ «πανηγύρεων»
καὶ ἐμετικῶν ἐξιστορήσεων, εἰς συνεχῆ καὶ ἀδιάλειπτον ἐξύμνησιν τῶν «πεπραγμένων» του
ἐκείνων, τῶν «ἔργων καὶ ἡμερῶν» καὶ ἄθλων, βεβαίως κατὰ τὸ πλεῖστον ἀνυπάρκτων καὶ
φανταστικῶν, τοῦ φρικαλέου ἐκείνου ψευδωνύμου «Δημοκρατικοῦ Στρατοῦ». Καὶ εἶναι φανερὸν
πόσον βλαπτικὴ διὰ τὸ ἐθνικόν μας σύνολον εἶναι ἡ ἀδίστακτος αὐτὴ πλαστογράφησις τῆς
Ἱστορίας, δυναμένη, ἀπομένουσα χωρὶς καταγγελίαν της, νὰ παραπλανήσῃ τὴν ἄδολον καὶ
ἀνύποπτον νέαν γενεάν. Παρὰ ταῦτα, τὸ σύνολον σχεδόν, μὲ περιθωριακὰς ἐξαιρέσεις, τοῦ
λοιποῦ πολιτικοῦ κόσμου τῆς χώρας, ὅλων τῶν ἀποχρώσεων, ἀκολουθεῖ σταθερῶς τὴν
υἱοθετηθεῖσαν ἐπὶ τοῦ προκειμένου ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς μας Δημοκρατίας πολιτικὴν τῆς χωρὶς
ἀντίκρυσμα συγχωρήσεως τῶν παλαιῶν ἐκείνων ἐγκλημάτων, ὡς καὶ τῆς ἀπροσμετρήτου ἀνοχῆς
καὶ σιωπῆς ἐνώπιον τῶν νεωτέρων ἐλεεινῶν, ὡς ἀνωτέρω, προκλήσεων καὶ ψευδολογιῶν.
Καὶ προσωπικῶς φρονῶ, αὐτὸ γίνεται παρὰ τὴν πλήρη γνῶσιν τῆς ἀληθοῦς τῶν
πραγμάτων, χωρὶς τὰς κακοποιήσεις της, Ἱστορίας. Ἔτσι ἑρμηνεύω π.χ. καὶ τὴν δήλωσιν τοῦ
σημερινοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ κατὰ πρόσφατον ἐπίσκεψίν του εἰς τὴν νῆσον Ἅγιος
Εὐστράτιος, τόπον ἐξορίας κομμουνιστῶν κατὰ τὴν ἐπίμαχον ἐκείνην περίοδον τοῦ ἀγῶνος τοῦ
Ἔθνους, καὶ τὸν χαρακτηρισμὸν τοῦ συγκεκριμένου οἰκήματος τῆς ἐκεῖ διαμονῆς των ὡς
«Μουσείου τῆς Δημοκρατίας». Χαρακτηρισμόν, ὁ ὁποῖος καὶ προεκάλεσε θύελλαν διαμαρτυριῶν
ἁγνῶν, συνειδητῶν Ἑλλήνων πατριωτῶν, ὄχι δὲ μόνον ἐκ τῶν ἐπιζώντων μαχητῶν τοῦ ἱεροῦ
ἐκείνου τοῦ Ἔθνους ἀγῶνος. Φρονῶ, ὅτι ὁ Πρωθυπουργὸς μὲ τὰ λεγόμενά του ἤθελε νὰ ἐξάρῃ, ὅτι
ἡ Ἑλληνικὴ Πατρὶς συμπεριεφέρθη τότε μὲ δημοκρατικὸν ἀνθρωπισμόν, ἁπλῶς ἠδρανοποίησε
τοὺς ἀγωνιζομένους ἐναντίον της ἐχθρούς της διὰ τῆς κρατήσεώς των, καὶ δὲν τοὺς ἐξώντωσε
φυσικῶς, οὔτε τοὺς ἀπέστειλεν εἰς ψυχιατρεῖα ἢ καταναγκαστικὰ ἔργα, κατὰ τὴν πρακτικὴν τῶν
ἀπολυταρχικῶν καθεστώτων, καὶ ἰδίως τῶν κομμουνιστικῶν («Γκουλάκ», κλπ.). Ὥστε προβάλλουν
ὄντως ὡς Μουσεῖα Δημοκρατίας οἱ τόποι ἐκεῖνοι κρατήσεως, δείγματα εὐγενοῦς δημοκρατικῆς
συμπεριφορᾶς χώρας πολιτισμένης, ἀκόμη καὶ πρὸς ἀπεργαζομένους τὸν ἀφανισμόν της,. Διότι
δὲν διανοοῦμαι, ὅτι ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργὸς ἤθελε μὲ τὸν ἀνωτέρω χαρακτηρισμὸν νὰ μυκτηρίσῃ
τὴν δημοκρατικὴν Ἑλλάδα καὶ τὸν ἐθνικὸν ἀντισυμμοριακὸν ἀγῶνα.
4.- Ἀποτελεῖ παναρχαίαν Ἑλληνικὴν παράδοσιν ἡ ἀπόδοσις τιμῶν εἰς τοὺς νεκρούς,
καὶ μάλιστα εἰς τοὺς ὑπὲρ τῆς Πατρίδος πεσόντας. «Τῷ πατρίῳ νόμῳ χρώμενοι», γράφει ὁ
Θουκυδίδης (Ἱστορία, ΙΙ 34, 35) «δημοσίας ταφὰς ἐποιήσαντο» οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοὺς πεσόντας κατὰ
τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, ὁπότε καὶ ἐξεφώνησεν ὁ Περικλῆς «ἔπαινον τὸν
πρέποντα» δι αὐτούς, τὸν περίφημον ἐπιτάφιόν του, καθὼς ἐπεβάλλετο «ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ
γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς».
Καὶ ὅμως ἡ πατρογονικὴ αὐτὴ συνήθεια, ἡ ἐπὶ χιλιετηρίδας ἀδιαλείπτως

ἀκολουθουμένη, ἔπαυσε βαθμηδὸν ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως τοῦ 1974 καὶ ἐντεῦθεν τηρουμένη
διὰ τοὺς πεσόντας ὑπὲρ Ἑλλάδος ἐλευθερίας κατὰ τὸν ἱστορικὸν ἐκεῖνον ἀγῶνα τοῦ Ἔθνους
ἐναντίον τοῦ ξενοκινήτου κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ∙ διὰ νὰ ἐγκαταλειφθῇ κατὰ τὰς ἡμέρας μας
ὁλοσχερῶς. Καὶ ἀπὸ τὸν πολιτικὸν κόσμον γενικῶς καὶ ἀπὸ τὴν ἐπίσημον Πολιτείαν ! Καὶ
ἐπενδύεται ἡ τοιαύτη ἀσυγχώρητος ἀσέβεια πρὸς τοὺς πεσόντας καὶ τοὺς ἀγωνισθέντας διὰ νὰ
εἴμεθα ἐμεῖς σήμερον ἐλεύθεροι, μὲ ἑτοιμόρροπον δικαιολογίαν. Καὶ πάλιν, τὴν ἀνάγκην λήθης
τοῦ παρελθόντος καὶ ἐθνικῆς συμφιλιώσεως.
-168 -
Ἀλλὰ τὴν πραγματικὴν συμφιλίωσιν ἡ ἐγκληματήσασα, ἀντίπαλος τοῦ Ἔθνους, πλευρά,

ὅπως προεξετέθη, δὲν τὴν ἀποδέχεται∙ διότι δὲν ἀρκεῖται εἰς πολλαπλῶς κατὰ τὰς τελευταίας
δεκαετίας ἐκφραζομένην, ἀκόμη καὶ διὰ κρατικῶν παροχῶν (συντάξεων, κλπ.!), ἐθνικὴν τῶν
ἀνομημάτων της συγχώρησιν, ἀλλὰ ἐπιδιώκει καὶ τὴν ρητὴν τῶν ἐγκλημάτων της δικαίωσιν. Ἐξ
ἄλλου, μὲ τὴν ἀνωτέρω πολιτικὴν λησμονεῖται, ὅτι ἡ λήθη εἶναι καὶ γλωσσικῶς ἀκόμη τὸ ἀντίθετον
τῆς ἀληθείας, τὴν καταπνίγει ὁλοσχερῶς ! Προκειμένου δὲ περὶ ἐπικῶν σελίδων τῆς ἐθνικῆς
Ἱστορίας, ὅπως τοῦ ἐναντίον τοῦ κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ ἀγῶνος τοῦ Ἔθνους, τὴν κολοβώνει
ἐθνοβλαβῶς. Κυρίως δέ, τοιαύτη λήθη τίποτε ἀπολύτως δὲν ὑπηρετεῖ. Διότι ἡ Πολιτεία θὰ ἠμποροῦσε
κάλλιστα νὰ συνεχίσῃ τὴν ὀρθὴν πολιτικήν της κατευνασμοῦ τῶν παθῶν τοῦ παρελθόντος διὰ τῆς
πρακτικῆς τῆς ἴσης μεταχειρίσεως καὶ ἰσονομίας πάντων ἀνεξαιρέτως τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, χωρὶς
ὅμως καὶ νὰ παύσῃ τιμῶσα συγχρόνως καὶ τοὺς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῆς Πατρίδος καὶ τοῦ Ἔθνους
πεσόντας καὶ ἀγωνισθέντας. Τοὐλάχιστον καὶ πρὸς ἐθνικὸν τῶν νεωτέρων φρονηματισμόν. Ὅταν
μάλιστα ἡ ἀντίπαλος, ἡ ἐθνικῶς ἐγκληματήσασα, πλευρὰ καθημερινῶς ἀνυμνεῖ καὶ τιμᾷ τοὺς
ἰδικούς της ἐθνοπροδότας νεκροὺς καὶ ἀγωνιστάς. Ἐπὶ τέλους, ὁ κατευνασμὸς δὲν συνεπάγεται
ἀχωρίστως καὶ τὴν πλαστογράφησιν τῆς ἐθνικῆς μας Ἱστορίας διὰ τῆς διαγραφῆς χρυσῶν δέλτων
της.
5.- Καὶ εἶναι πράγματι ὁλόχρυσοι αἱ σελίδες τῆς Ἱστορίας μας τοῦ ἀντισυμμοριακοῦ
ἐκείνου ἀγῶνος. Διότι ἡ 30ὴ Αὐγούστου 1949, ἡ τελειωτικὴ νίκη τοῦ Ἔθνους εἰς τὸν Γράμμον καὶ τὸ
Βίτσι, ἔχει ὄχι μόνον στενῶς Ἑλληνικήν, ἀλλὰ ὑπερεθνικήν, πανανθρωπίνην, ἀποφασιστικὴν διὰ
τὸν ροῦν τῆς παγκοσμίου Ἱστορίας, σημασίαν. Ἵσταται ἰσότιμος πρὸς τὴν πανένδοξον 28ην
Ὀκτωβρίου 1940.
Πράγματι, ὅπως καὶ ἄλλοτε, εἰς μήνυμά μου κατὰ τὸν ἑορτασμὸν τῆς 50ῆς ἐπετείου τῆς
Νίκης τοῦ Ἔθνους, ἐσημείωσα, αὐτὴ ἐντάσσεται εἰς τὴν χορείαν τῶν σημαντικωτέρων συμβάντων
τῆς Παγκοσμίου Ἱστορίας. Καὶ ἔρχεται ὡς ἀδιάσπαστος κρίκος πρὸς ἐπιβεβαίωσιν τῆς Ἑλληνικῆς
ἀρετῆς τοῦ ἀδιαλείπτου ἀγῶνος ὑπὲρ τοῦ Ἀνθρωπισμοῦ. Διότι, ὅπως κ α τ ὰ τ ὴ ν ἀ ρ χ α ι ό τ η τ α
ὁ Ἑλληνισμὸς διέσωσε τὸν ἀνθρώπινον πολιτισμὸν ἀπὸ τὴν ἀσιατικὴν βαρβαρότητα∙ ὅπως κ α τ ὰ
τ ο ὺ ς Μ έ σ ο υ ς χ ρ ό ν ο υ ς τὸ Βυζάντιον, ἡ Μεσαιωνικὴ αὐτὴ Ἑλληνική μας Αὐτοκρατορία,
διεφύλαξε τὴν Εὐρώπην ἐπὶ χίλια καὶ πλέον ἔτη ἀπὸ τὰς ἐπιδρομὰς καὶ πάλιν κυρίως ἀσιατῶν
βαρβάρων ἐπιδρομέων∙ ὅπως κ α τ ὰ τ ο ὺ ς δ ύ ο π α γ κ ο σ μ ί ο υ ς π ο λ έ μ ο υ ς τ ο ῦ 2 0 ο ῦ
α ἰ ῶ ν ο ς ἡ Ἑλλὰς ἠγωνίσθη παρὰ τὸ πλευρὸν τῶν Δημοκρατιῶν ἐναντίον τῶν δυνάμεων τοῦ
ὁλοκληρωτισμοῦ, καὶ μάλιστα ἔδωσεν αὐτή, κατὰ τὸν δεύτερον πόλεμον, διὰ θριαμβευτικῆς συμβολῆς
της εἰς ἀποφασιστικὴν καμπήν του, τὴν νίκην εἰς τοὺς συμμάχους [βλέπε σχετικῶς τὰ ἐξαίρετα βιβλία
τοῦ ἀειμνήστου Ἀχιλλέως ΚΥΡΟΥ, Ἡ Ἑλλὰς ἔδωσε τὴν Νίκην, 2α ἔκδοσις, καὶ Ἡ ἀποφασιστικὴ καμπὴ
τοῦ πολέμου, ἀμφότερα Ἀθῆναι, Ἀετός, 1945 καὶ 1946 ἀντιστοίχως]∙ ἔτσι καὶ μὲ τὴν ἐναντίον τοῦ
ξενοκινήτου κομμουνιστο-συμμοριτισμοῦ νίκην, ποὺ κατήγαγον, μὲ τὴν ὑλικὴν μόνον βοήθειαν τῶν
συμμάχων μας, μὲ τοὺς ἀγῶνες, τὶς θυσίες καὶ τὸ αἷμα των, μόνα των, τ ὰ π α ι δ ι ὰ τ ῆ ς
Ἑλλάδος, οὐσιαστικῶς διέσωσαν καὶ πάλιν τὸν ἀνθρώπινον
π ο λ ι τ ι σ μ ό ν : Διότι, ἐὰν τότε ἡ Ἑλλὰς ὑπέκυπτε, καὶ ἐξετείνετο τοιουτοτρόπως ἡ σοβιετικὴ
κυριαρχία μέχρι τῆς Μεσογείου, ἡ μὲν γείτων Τουρκία, πάντοτε καιροσκόπος, θὰ ἐνέδιδε, ἡ δὲ λοιπὴ
Εὐρώπη, περιδεὴς καὶ ὑπὸ τὴν πίεσιν τῶν ἰσχυρῶν κατὰ τόπους κομμουνιστικῶν κομμάτων,
ἀσφαλῶς θὰ ἐσυνθηκολόγει. Καὶ ἔτσι καὶ ἡ Δυτικὴ Εὐρώπη θὰ ἐσύρετο ὑπὸ τὸ πέλμα τῆς
σκοταδιστικῆς σταλινικῆς κτηνωδίας, τῆς ὁποίας τὰ ἀνὰ τὸν κόσμον θύματα σύγχρονοι ἱστορικοὶ
ἀναβιβάζουν εἰς σχεδὸν ἑκατὸν ἑκατομμύρια ! [βλέπε σχετικῶς τὸ ἐκπληκτικῆς τεκμηριώσεως
ἔργον τῶν COURTOIS, WERTH, PANNÉ, PACZKOWSKI, BARTOSEK, MARGOLIN, Le livre noir du
Communisme, Crimes, Terreur, Répression (Tὸ μαῦρο βιβλίο τοῦ κομμουνισμοῦ, Ἐγκλήματα, Τρόμος,
Καταπίεσις), Paris, Robert Laffont, 1998, σελίδες 923 ]. Ὁπότε καὶ ἡ Δημοκρατία παντοῦ θὰ κατελύετο
ἀνεπανορθώτως καί, συνακολούθως, ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἀπεκλείετο καὶ ἡ, ἐκ τῆς ὑπάρξεως
ἀκριβῶς τῆς Ἐλευθέρας Εὐρώπης, σημειωθεῖσα μετὰ 40ετίαν ἐξέλιξις, ἡ ὁποία ὡδήγησεν εἰς τὴν
κατάρρευσιν παντοῦ εἰς τὴν Εὐρώπην τοῦ σοβιετικοῦ συστήματος. Αὐτὰ εἶναι τὰ ἀναμφισβήτητα
-169 -
ἱστορικὰ δεδομένα, τὰ ὁποῖα οὐδεὶς μὲ ἐλεύθερον πνεῦμα καὶ τιμίαν συνείδησιν δικαιοῦται νὰ
διαστρέφῃ ἢ ἀγνοῇ.
Καὶ τὰ ὁποῖα ὀφείλομεν ὅλοι νὰ ἐνθυμούμεθα, ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλους νὰ ὑπενθυμίζωμεν.
Καὶ πρὸ παντὸς εἰς τοὺς ξένους, ὅλους τοὺς ἐλευθέρους λαούς, οἱ ὁποῖοι, κατὰ τὰ ἀνωτέρω,
ὀφείλουν τὴν διάσωσιν καὶ τῆς ἰδικῆς των ἐλευθερίας εἰς τὸν ἐν λόγῳ ἀγῶνα καὶ τὰς κατ αὐτὸν
θυσίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀνερχομένας, πέρα τῶν τεραστίων ὑλικῶν καταστροφῶν, εἰς τὸ
ἀκόλουθον φοβερὸν εἰς ἀνθρωπίνους ἀπωλείας τίμημα : ἐκτελεσθέντες πολῖται 4.123, -
ἐκτελεσθέντες ἱερεῖς 165,- πολῖται φονευθέντες εἰς ναρκοπέδια 931,- Ἀξιωματικοὶ καὶ ἄνδρες τῆς
Χωροφυλακῆς, φονευθέντες 1.579, τραυματισθέντες 2.329,- Ἀξιωματικοὶ καὶ ἄνδρες τοῦ Στρατοῦ,
φονευθέντες 12.777, τραυματισθέντες 37.732 (βλέπε σχετικῶς τὸ διαφωτιστικώτατον βιβλίον τοῦ
Εὐαγγέλου ΑΒΕΡΩΦ, Φωτιὰ καὶ Τσεκούρι, μετάφρασις ἐκ τῆς γαλλικῆς, Ἀθῆναι, Ἑστία, 1974, σελ.
466).
Καὶ κυριώτατα ἐπιβάλλεται ἡ ὑπόμνησις τῆς ἀνωτέρω ἀληθείας πρὸς τοὺς

γειτονικούς μας λαούς, αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ τὸ κομμουνιστικόν των καθεστὼς ὠργάνωσαν καὶ
κατηύθυναν τὴν ἐναντίον μας ἐπιβουλὴν καὶ οἱ ὁποῖοι, κατὰ παράδοξον τῆς μοῖρας τροπήν,
ὠφελήθησαν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὴν ἰδικήν μας πανεθνικὴν ἀντίστασιν, διὰ νὰ ζοῦν σήμερον καὶ αὐτοὶ
ἐλεύθεροι. Καὶ ἔχει ἡ πρὸς αὐτοὺς ἰδιαιτέρως ὑπόμνησις καὶ σύγχρονον ἀποστολήν : δ ι ὰ ν ὰ
π α ύ σ ο υ ν , ἐπαναλαμβάνοντες τὸν κακὸν ἑαυτόν των, β υ σ σ ο δ ο μ ο ῦ ν τ ε ς κ α ὶ σ ή μ ε ρ ο ν
ἐναντίον τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐδαφικῆς μας ἀκεραιότητος καὶ
ἀ ν ε ξ α ρ τ η σ ί α ς , ἐγκαταλείποντες ἐπὶ τέλους τὰς κατακτητικάς των εἰς βάρος μας βλέψεις των
: οἱ Βούλγαροι μὲ τὸ ἐπίσημον δόγμα των, ὅτι συνορεύουν γύρωθεν πρὸς ἐδάφη μὲ βουλγαρικοὺς
πληθυσμούς (ἐννοοῦν φυσικά, ἐν σχέσει πρὸς τὴν Ἑλλάδα, τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Δυτικὴν
Θράκην),- οἱ Σκοπιανοὶ μὲ τὰς περὶ Μακεδονικῆς ἐθνότητος τερατώδεις ἀνοησίας των, οἱ Ἀλβανοὶ
μὲ τὰ περὶ Τσαμουριᾶς φληναφήματα καὶ τὰς μέχρι καὶ Ἄρτης παραλόγους διεκδικήσεις των.
Ἡ ἐπίγνωσις τῶν ἀνωτέρω ἀδιασείστων ἀληθειῶν ἀναδεικνύει καὶ τὸ πόσον

ἀπερίσκεπτος καὶ εὐθέως βλαπτικὴ διὰ τὰ γενικώτερα ἐθνικά μας συμφέροντα ὑπῆρξεν ἡ
κατάργησις τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949. Διότι ἔτσι ἐνεταφιάσαμεν μὲ
τὰ ἴδια μας τὰ χέρια κραταιὰ ἐθνικὰ πλεονεκτήματα, ἀπωλέσαμεν ἀδιαμφισβητήτους τίτλους
τιμῆς διὰ τὴν Πατρίδα μας. Ἰδιαιτέρως χρησίμους κατὰ τοὺς σημερινοὺς σκοτεινοὺς δι ὅλην τὴν
ἀνθρωπότητα καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους ἡ ζωὴ λαῶν καὶ ἐθνῶν κινεῖται εἰς τὸ χάος καὶ τὸ ἔλεος
ἀδιστάκτων συμφερόντων καὶ κατευθυνομένης ἀναρχίας.
6.- Διεκηρύχθη ὡς πολιτικὸν πρόγραμμα τῆς κυβερνώσης σήμερον παρατάξεως ἡ
ἐπανίδρυσις τοῦ Κράτους. Ἡ προεκλογικὴ αὐτὴ δέσμευσις προϋποθέτει λογικῶς, ὅτι, κατὰ τὴν
ἀντίληψιν τῶν σήμερον κυβερνώντων, τὸ Κράτος εἶχε περιέλθει εἰς κατάστασιν ἀποσυνθέσεως.
Ἐκτίμησις, μὴ ἀπέχουσα τῆς πραγματικότητος εἰς ὡρισμένους τοὐλάχιστον τομεῖς, ὅπως π.χ. εἰς
τὴν Παιδείαν, ὅπου τὸ ἔργον τῆς ἀποσυνθέσεως ἔχει μακρὰν ἱστορίαν, ἤρχισεν ἀπὸ τῆς
μεταπολιτεύσεως, μὲ τὴν οὐσιαστικὴν δολοφονίαν τῆς γλώσσης μας καὶ μὲ σχολικὰ ἐγχειρίδια,
ἱστορικὰ καὶ ἄλλα, μόνον παιδείαν Ἑλληνικὴν μὴ προσφέροντα∙ διὰ νὰ συνεχισθῇ ἔκτοτε
ἀδιακωλύτως, μὲ φωτεινὴν ἐξαίρεσιν τὴν ἀπόπειραν τοῦ ἀειμνήστου Ἀντωνίου Τρίτση, ὡς
Ὑπουργοῦ Παιδείας, μὲ τὴν ἐπίσημον ἐξαγγελίαν προγράμματος «ἀνακτήσεως τῆς Ἑλληνικῆς
Παιδείας», διὰ τὸ ὁποῖον ὅμως αὐτὸς ἐξεδιώχθη ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν, τοῦ δὲ προγράμματός του,
καίτοι τυχόντος διακηρυχθείσης κυβερνητικῆς ἐγκρίσεως, ἐγκαταλειφθέντος∙ ἀποσυνθέσεως
ἀνεμποδίστου, χωρὶς καμμίαν διαμαρτυρίαν ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν φύλακας,
ποικιλωνύμους πνευματικούς μας ταγούς, ὅλους, μὲ ἐλαχίστας ἐξαιρέσεις, μεριμνῶντας, ἀκόμη
καὶ μὲ ἀτομικὴν συμβολὴν εἰς τὸ ἔργον τῆς κατεδαφίσεως, μόνον διὰ τὴν ἀπόκτησιν τοῦ
περιποθήτου τίτλου τοῦ προοδευτικοῦ, - οὐσιαστικῶς «προοδευτικοῦ», μὲ εἰσαγωγικά, σκοταδιστοῦ,
χωρὶς εἰσαγωγικά...
-170 -
Ἀλλὰ ἡ ἀποσύνθεσις δὲν ἀνέκυψεν ἐκ τοῦ μηδενός, συνετελέσθη διὰ θεσμικῶν,

νομοθετικῶν, ἐπεμβάσεων. Ἑπομένως ἐπανίδρυσις δὲν ἠμπορεῖ νὰ πραγματοποιηθῇ παρὰ μόνον μὲ
τὴν ἀνατροπὴν καὶ κατάργησιν τῶν θεσμικῶν μεταβολῶν, ποὺ ὡδήγησαν εἰς τὴν ἀποσύνθεσιν. Αὐτὸ
ἀναμένουν οἱ πιστεύοντες εἰς τὴν ἀνάγκην ἐπανιδρύσεως. Ἄλλως ἡ ἐπαγγελία θὰ παραμείνῃ
μετέωρος, ἀναδίδουσα ἁπλῶς ὀσμὴν ἀερολογίας.
Ἔτσι καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου : Ἀποσύνθεσιν, καὶ μάλιστα ἐθνικήν, ὄχι ἁπλῶς
κρατικήν, συνιστᾷ καὶ ἡ θεσμικὴ ἐγκατάλειψις τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους
ἐναντίον τοῦ ξενοκινήτου κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ. Διότι, ὅπως προεξετέθη, ἡ ἐπὶ τῆς Νίκης τοῦ
Ἔθνους σιωπή, χωρὶς τίποτε νὰ ὑπηρετῇ, μόνον τὴν πλαστογράφησιν τῆς προσφάτου Ἐθνικῆς μας
Ἱστορίας διὰ τῆς διαγραφῆς τῶν ἐνδοξοτέρων σελίδων της ἀπεργάζεται.
Ἐπιβάλλεται, λοιπόν, καὶ ἐπὶ τοῦ κεφαλαιώδους αὐτοῦ θέματος, ἡ
ἀποκατάστασις, ἡ ἐπαναθέσπισις δηλαδὴ ὑπὸ τῆς Πολιτείας, μεριμνώσης διὰ τὴν
ἐπανίδρυσιν τοῦ Κράτους καὶ συνακολούθως διὰ τὴν ἐνδυνάμωσιν τῆς ἐθνικῆς τοῦ
Ἑλληνικοῦ λαοῦ αὐτογνωσίας, τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949.
Αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ ἐθνική μας παράδοσις. Καὶ ἡ ἀνάγκη
ἀνακτήσεως ἀδιατιμήτου, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, ἐθνικοῦ μας
πλεονεκτήματος. Καί, βεβαίως, τὸ χρέος τιμῆς ἡμῶν τῶν
ἐπιγενομένων ἔναντι τῶν πεσόντων ἐκείνων, ἀλλὰ καὶ τῶν
ἐ π ι ζ ώ ν τ ω ν μ α χ η τ ῶ ν τ ο ῦ ἐ π ι κ ο ῦ ἐ κ ε ί ν ο υ ἀ γ ῶ ν ο ς . Αὐτῶν, ποὺ μὲ τοὺς ἀγώνας
καὶ τὰς θυσίας των συνετέλεσαν, ὥστε νὰ ζοῦμε σήμερον ἐμεῖς ἐλεύθεροι.
Δὲν ἔχει βεβαίως καὶ τόσην σημασίαν δι αὐτούς, ἐὰν ἡ ἐπίσημος Πολιτεία ἐπὶ τέλους
συνέλθῃ καὶ ἐπανέλθῃ εἰς τὴν ἐκπλήρωσιν ὑπερτάτου καὶ ἔναντί των χρέους. Διότι, ἐν πάσῃ
περιπτώσει οἱ μὲν πεσόντες, θὰ συνεχίσουν ἀναπαυόμενοι ἐν εἰρήνῃ εἰς τὸν δίκαιον, χάριν τῆς
Ἑλληνικῆς Πατρίδος, τῆς Δημοκρατίας καὶ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ, αἰώνιον ὕπνον των. Οἱ δὲ ἐπιζῶντες
μαχηταί, ἂς συντηροῦν μέσα των τὰ ζώπυρα τῆς νεανικῆς των ἀλκῆς καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν διὰ
νὰ νεανικά των ἆθλα. Ἀρκεῖ δι ὅλους, ὅτι τοὺς στέφει ἐσαεὶ ἡ ἐτυμηγορία τῆς ἀδεκάστου
Ἱστορίας καὶ ἡ ἀναγνώρισις καὶ εὐγνωμοσύνη ὅλων τῶν συνειδητῶν Ἑλλήνων, ὅπου τῆς γῆς.-
Νέα Πεντέλη, 25η Αὐγούστου 2005.
Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης
http://www.sartzetakis.gr/points/ellinismos10.html#top
Νίκη τοῦ ῎Εθνους καὶ πλαστογράφησις τῆς῾Ιστορίας

Εἰς ἐπίμετρον καταχωρίζονται ἐν συνεχείᾳ τρία κείμενα,
ἀνεπιλήπτου διανοητικῆς ἐντιμότητος
καὶ ἀναμφισβητήτου ἱστορικῆς ἀληθείας,
ἀναφερόμενα
εἰς τὴν ἑλληνικὴν μεταπολεμικὴν τραγωδίαν.
Ἡ καταχώρισις αὐτὴ ἀνταποκρίνεται σὲ δύο ἀνάγκες,
Α τὴν ὑπηρέτησι τῆς ἀληθείας, ἡ ὁποία ἐξ ὁρισμοῦ εἶναι ἀντίθετη πρὸς κάθε λήθη καὶ καμμία
σκοπιμότης δὲν ἰσχύει διὰ νὰ σιγήσῃ, καὶ
β) τὴν σωστὴ πληροφόρησι, ἐν ὄψει χυδαίας έκμεταλλεὐσεως ἀπὸ τοὺς ἀνομήσαντες τῆς
υἱοθετηθείσης ἐπισήμως ἀπὸ τὴν Πολιτείαν πολιτικῆς τῆς λήθης διὰ τὰ συμβάντα τῆς περιόδου
ἐκείνης (1946-1949).
-171 -
Πράγματι, ἐ ν ῷ τ ὸ ἐ π ί σ η μ ο ν κ ρ ά τ ο ς σ ι ω π ᾷ περὶ αὐτῆς καὶ ἀποφεύγει ἀκόμη καὶ νὰ

τιμήσῃ, ὅπως πατροπαράδοτη ἑλληνικὴ συνήθεια ἀξιώνει, τοὺς ἥρωας καὶ μάρτυρας τοῦ, ὑπὲρ τῆς
Ἐλευθερίας καὶ ἀκεραιότητός της, ἐθνικοῦ ἐκείνου ἀγῶνος, ἐπιζῶντες πρωτουργοὶ τῆς ἐθνοπροδοσίας
ἐκείνης καὶ ἀνερμάτιστοι ἰδεολογικοί των ἐπίγονοι ἢ καὶ ἄλλοι ἀμαθέστατοι, πλὴν σπουδαιοφανεῖς
κονδυλοφόροι, ἁπλῶς θηρεύοντες ἀπὸ ἰδιοτέλεια τὴν εὔνοια μέσα σὲ κλῖμα ἰδεολογικῆς τρομοκρατίας,
ἐπιδίδονται, ἐπὶ δεκαετίες τώρα, ἰδίως ἀπὸ τὴν μεταπολίτευσι τοῦ 1974 καὶ ἐφεξῆς,μ ὲ
κ α τ α ι γ ι σ μ ὸ ν δ η μ ο σ ι ε υ μ ά τ ω ν (βιβλίων καὶ ἄρθρων σὲ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες, σχεδὸν
καθημερινῶς !) σὲ σ υ σ τ η μ α τ ι κ ὴ π α ρ α π λ η ρ ο φ ό ρ η σ ι τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, μὲ
ὁ λ ο κ λ η ρ ω τ ι κ ὴ δ ι α σ τ ρ ο φ ὴ τῶν γεγονότων καὶ ἀ δ ί σ τ α κ τ η κ α κ ο π ο ί η σ ι
τῆς ἀληθείας.
Ἔτσι ὁ ἐξαπολυθεὶς ἀπὸ τοὺς βορείους γείτονές μας συμμοριακὸς ἀγών, ὅπως καὶ ἡ συσταθεῖσα ἀπὸ
τὸ Συμβούλιον Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. Διεθνὴς Ἐξεταστικὴ Ἐπιτροπή, ὕστερα ἀπὸ ἐπιτόπιον ἔρευναν,
διεπίστωσε, καὶ διέλαβεν εἰς τὰ συμπεράσματα τῆς ἀπὸ 23.5.1947 ἐκθέσεώς της κατὰ λέξιν, ὅτι « οἱ
τρεῖς γείτονες πρὸς βορρᾶν, καὶ ἰδίως ἡ Γιουγκοσλαβία, ἐξεπαίδευσαν τοὺς ἀντάρτας, τοὺς
ἐπρομήθευαν ὅπλα καὶ πολεμοφόδια, τοὺς διηυκόλυναν τὴν διέλευσιν τῶν συνόρων καὶ τοὺς
παρεῖχον ἄσυλον » καὶ ὅλα τὰ ἐθνοπροδοτικὰ ἐνεργήματα τῆς τραγικῆς ἐκείνης περιόδου
μ ε τ α β α π τ ί ζ ο ν τ α ι χ ω ρ ὶ ς ἐ ν τ ρ ο π ὴ σ ὲ δ ῆ θ ε ν «δημοκρατικοὺς» ἀγῶνες ἀδίκως
διωκομένων Ἑλλήνων πολιτῶν !
Ἀκόμη καὶ ἡ μελανωτέρα σελὶς τῆς ἐθνοπροδοσίας ἐκείνης, τ ὸ φ ρ ι κ τ ὸ π α ι δ ο μ ά ζ ω μ α , μὲ

τὴν ἐξηναγκασμένη ἀπόσπασι χιλιάδων (συγκεκριμένως 28.010) μικρῶν Ἑλληνοπαίδων (ἡλικίας μόλις
3 ἕως 14 ἐτῶν) τῆς ὑπαίθρου χώρας ἀπὸ τοὺς γονεῖς των καὶ τὴν βιαία μεταφορά των στὶς γειτονικὲς
κομμουνιστικὲς χῶρες, γιὰ νὰ μεταβληθοῦν σὲ γενιτσάρους, ἐχθροὺς τῆς Πατρίδος των,- αὐτὸ ποὺ
ἐπισήμως ἀπὸ τὴν «Βαλκανικὴ Ἐπιτροπὴ» τοῦ Ο.Η.Ε. ἐστιγματίσθη, μὲ τὴν ἀπὸ 21.5.1948 ἀπόφασί της,
ὡς «κακούργημα γενοκτονίας» (crime of genocide), -
χωρὶς καταισχύνη δικαιολογεῖται ὡς δῆθεν «ἐπιχείρησις προστασίας τῶν παιδιῶν ἀπὸ τοὺς μοναρχοφασίστες»,
δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς γονεῖς των (!). Παραλλήλως καὶ ἀνύπαρκτοι «ἡρωϊσμοὶ» καὶ «νίκες» εφευρίσκονται,
ὄχι ἁπλῶς «γιὰ τὴν δικαίωσι» τῆς ἐθνοπροδοσίας
(αὐτὸ περίπου ὑπὸ τὴν ἀνοχὴ τοῦ Κράτους ἐπετεύχθη ἤδη !) ,
ἀλλά, - ἐπιδιωκόμενο ἑπόμενο αὐτὸ βῆμα, - καὶ γιὰ τὴν «καταδίκη» τῆς ἀγωνισθείσης καὶ νικηφόρου ἐναντίον
ξενοκινήτου ἐπιβουλῆς Ἑλλάδος .
Ἡ χωρὶς φραγμὸ ἀδιάντροπη αὐτὴ σκοταδιστικὴ ἐπιχείρησις θὰ ἦτο βεβαίως μόνον καταγέλαστος, ἐὰν δὲν ἦτο
ἐπ ι κ ί ν δ υ ν ο ς λόγῳ τῆς συνδρομῆς τοῦ χρόνου !
Ἀφοῦ ἤδη οἱ ἄνθρωποι ἡλικίας καὶ 50 τώρα ἐτῶν δὲν ἠμπορεῖ νὰ γνωρίζουν συμβάντα, ποὺ ἔγιναν πρὶν νὰ
γεννηθοῦν, ὅταν μάλιστα ἡ Ἱστορία των δὲν διδάσκεται οὔτε κατὰ προσέγγισιν εἰς τὰ Σχολεῖα μας.
Καὶ εἶναι ἐπικίνδυνος, διότι κ α λ λ ι ε ρ γ ε ῖ στὴν συλλογικὴ μνήμη τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος τὸ
α ἴ σ θ η μ α τ ῆ ς α ὐ τ ο ε ν ο χ ῆ ς διὰ τὰ παθήματά μας τῆς περιόδου ἐκείνης !
Αὐτοενοχὴ ὅμως δὲν ὑπῆρξε, ἀφοῦ ἐπρόκειτο περὶ ἀγῶνος ζωῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐναντίον ξενοκινήτου
ἐπιβουλῆς, τὴν ὁποίαν ἁπλῶς συνέδραμεν ἐθνοπροδοτικῶς ἐλαχίστη μειονοψηφία Ἑλλήνων.
Καὶ ἡ αὐτοενοχὴ αὐτὴ ὑπηρετεῖ καὶ πάλιν συμφέροντα ξένων.
-172 -
Συγκεκριμένως, ὄχι ἁπλῶς τὴν ἀ π ο ε ν ο χ ο π ο ί η σ ι τ ῶ ν ξ έ ν ω ν , αὐτῶν, ποὺ μὲ τοὺς

δουλόφρονες Ἕλληνες μισθοφόρους των ἐξαπέλυσαν τὴν ἐναντίον τῆς Πατρίδος μας ἐπιβουλήν.
Ἀλλὰ καὶ τὴν ἐκ μέρους μας ο ἰ κ ε ί ω σ ι ν τοῦ πελωρίου ψεύδους, ὅτι δ ῆ θ ε ν διὰ τὰ ἐθνικά
μας δεινὰ π ά ν τ ο τ ε μ ό ν ο ν ἐ μ ε ῖ ς ο ἱ ἴ δ ι ο ι ε ὐ θ υ ν ό μ ε θ α !
Αὐτὸ ἐξυπηρετεῖ πολὺ τοὺς ἐπιβούλους. Διότι μεθοδεύεται ἔτσι ψυχολογικῶς καὶ πάλιν τὸ ἰ δ ι κ ό ν
τ ω ν ἄ λ λ ο θ ι δι’ ὅσα καὶ τώρα, κατὰ τοὺς σημερινοὺς τόσο σκοτεινοὺς καιρούς, εἰς βάρος τοῦ
Ἑλληνισμοῦ (Ἑλλάδος καὶ Κύπρου) σχεδιάζουν.
Φ ω ν ὴ λ ο ι π ὸ ν ἀ λ η θ ε ί α ς , ἀπὸ συνείδησι καὶ ἐπίγνωσι ἐθνικοῦ καὶ δημοκρατικοῦ

καθήκοντος, αἱ γραμμαί, ποὺ ἀκολουθοῦν.
 ῾Η Νίκη τοῦ ῎Εθνους (Μήνυμα ἐπὶ τῇ πεντηκονταετηρίδι).
Τὴν ἐπαύριον τοῦ β' παγκοσμίου πολέμου ὁ κόσμος ὁλόκληρος εὑρέθη διῃρημένος σὲ δύο
ἄντικρυς ἀντίθετα ἰδεολογικῶς στρατόπεδα, ἀφ᾽ ἑνὸς τὸ σοβιετικό, ποὺ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὴν
τότε Σοβιετικὴ ῞Ενωσι ἐπεδίωκε τὴν παγκόσμιο κυριαρχία, μὲ ὑποκινούμενες τοπικὲς
ἐξεγέρσεις, καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τὸ στρατόπεδο τῶν ἐλευθέρων χωρῶν τοῦ δυτικοῦ κόσμου.
Εἰς τὸ δεύτερο αὐτὸ ἀνῆκε καὶ ἡ ῾Ελλάς, τόσον ἀπὸ πολιτιστικὴ παράδοσι, ποὺ εἶναι ἐξ
ὁρισμοῦ ἀσύμβατη πρὸς κάθε μορφῆς αὐταρχικοῦ καθεστῶτος, ὅσον καὶ ἀπὸ τὴν
ἄποψι τῶν ἰδίων της ἐθνικῶν συμφερόντων. ᾽Αφοῦ ἐπέκτασις καὶ εἰς αὐτὴν τῆς
σοβιετοκρατίας θὰ συνεπήγετο ὄχι μόνον τὴν ἀπώλεια κάθε πολιτικῆς
ἐλευθερίας, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄμεσον ἐδαφικόν της ἀκρωτηριασμόν. Διότι ἤδη ἀπὸ
τῆς ἐποχῆς τοῦ μεσοπολέμου (μεταξὺ α' καὶ β' παγκοσμίου πολέμου) εἶχε ρητῶς
καὶ ἐπισήμως διακηρυχθῆ ἀπὸ τὴν Κομμουνιστικὴ Διεθνῆ τὸ ἐν προκειμένῳ
σταλινικὸν πρόγραμμα, ποὺ συνέχιζε ἐκεῖνο τῆς τσαρικῆς Ρωσίας : τῆς καθόδου
τῶν Σλάβων εἰς τὸ Αἰγαῖον μὲ ἀκρωτηριασμὸν τῆς ῾Ελλάδος διὰ τῆς
ἀποσπάσεως τῆς Μακεδονίας καὶ συμπήξεως μὲ τὰ ὑπόλοιπα μικρότερα
τμήματα αὐτῆς, τὰ ἀνήκοντα εἰς τὴν Νοτιοσλαβίαν καὶ Βουλγαρίαν, ξεχωριστοῦ,
δῆθεν ἀνεξαρτήτου, «Μακεδονικοῦ»σοβιετικοῦ κράτους. ᾽Επιδίωξι, τὴν ὁποίαν
εἶχε, δυστυχῶς, ἐπισήμως ἀσπασθῆ, μὲ τρομεροὺς εἶναι ἀλήθεια ἐσωτερικοὺς
κλυδωνισμοὺς διὰ τὸν ἀντεθνικὸν καὶ ἀνθελληνικὸν χαρακτῆρα της, καὶ ἡ τότε
ἡγεσία τοῦ Κ.Κ.Ε.
῎Ετσι ἡ παρουσία τῆς ῾Ελλάδος εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν ἐλευθέρων χωρῶν ἦτο καὶ
ἀπόφασις τοῦ συνόλου τῶν πολιτικῶν κομμάτων καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, μὲ
μόνη τὴν ἐξαίρεσι τοῦ Κ.Κ.Ε. Τὸ ὁποῖον καὶ βοηθούμενον ὑλικῶς καὶ ἠθικῶς ἀπὸ
ὁλόκληρον τὸν σοβιετικὸν συνασπισμὸν καὶ ἰδίως ἀπὸ τούς, ὑπὸ κομμουνιστικὴν
κυριαρχίαν, τρεῖς βορείους γείτονάς μας (Βουλγαρίαν, Νοτιοσλαβίαν καὶ
᾽Αλβανίαν), - εἰς τὸ ἔδαφος τῶν ὁποίων καὶ ἔγινε, καὶ κατὰ τὴν ἐπίσημον
διαπίστωσιν τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐρεύνης τοῦ Ο.Η.Ε., ἡ ὁποία εἶχεν ἐπιληφθῆ κατόπιν
προσφυγῆς τῆς Ἑλλάδος, ἡ στρατιωτικὴ ἐκπαίδευσις καὶ συγκρότησις τῶν
ἐξαπολυθεισῶν συμμοριῶν, - ὠργάνωσε καὶ ἐξαπέλυσε τὴν τραγωδίαν τῶν ἐτῶν
1946-1949. Μὲ τὸν δῆθεν ῾῾Δημοκρατικὸ Στρατὸ ῾Ελλάδας᾽᾽, συντιθέμενον, - μὲ
τὴν ἐξαίρεσι φυσικὰ τῶν βασικῶν στελεχῶν του, τὰ ὁποῖα ἦσαν δουλικώτατα
ἀφιονισμένα ἀπὸ τὴν σταλινικὴ καθοδήγησι, μὲ τυφλὴν ὑπακοὴν εἰς τὰ
-173 -
προστάγματά της, - κυρίως ἀπὸ ἐξαπατηθέντες ἀπὸ τὰ ἰδεολογικά τοῦ Κ.Κ.Ε.

κηρύγματα, μὲ τὰ ὁποῖα βεβαίως καὶ σταθερῶς ἀπεκρύπτετο ἡ ἐθνοπροδοτικὴ
ἐπιδίωξις ἐδαφικοῦ τῆς Πατρίδος μας ἀκρωτηριασμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ
πάμπολλους βιαίως στρατολογηθέντες. ᾽Απόδειξις τοῦ τελευταίου αὐτοῦ εἶναι ὁ
μεγάλος ἀριθμὸς τῶν 21.258 λιποτακτῶν τοῦ δῆθεν ῾῾Δημοκρατικοῦ Στρατοῦ᾽᾽
πρὸς τὶς ἐθνικὲς δυνάμεις.
῾Επόμενον ἦτο ἡ ἐθνοπροδοτικὴ ἀνταρσία νὰ κατασυντριβῇ. ῾Ο ἀγὼν ἐπερατώθη μὲ τὶς
νῖκες τῶν ἐθνικῶν δυνάμεων εἰς τὸν Γράμμον καὶ τὸ Βίτσι κατὰ τὰ τέλη
Αὐγούστου 1949. Μὲ τὴν ῾Ελλάδα, μαχομένην ὑπὸ δημοκρατικὴν
κοινοβουλευτικὴν κυβέρνησιν καὶ Πρωθυπουργὸν τὸν ἀείμνηστον ᾽Αρχηγὸν τοῦ
κόμματος τῶν Φιλελευθέρων Θεμιστοκλῆν Σοφούλην, ἀλλὰ καὶ ὁμόθυμον τὴν
συμπαράστασιν τοῦ συνόλου τοῦ πολιτικοῦ κόσμου τῆς χώρας, πλὴν τοῦ τότε
ἐκνόμου Κ.Κ.Ε. ᾽Αφοῦ ὅμως εἶχεν ἤδη στοιχίσει ἀμέτρητα ἐρείπια καὶ μυριάδες
ἀνθρώπινες ζωές.
Συγκεκριμένως, οἱ νεκροὶ τοῦ δῆθεν ῾῾Δημοκρατικοῦ Στρατοῦ᾽᾽ ἀνῆλθον εἰς 50.000
περίπου ( εἰς τὰ πεδία τῶν μαχῶν κατεμετρήθησαν 36.839), ἐνῷ ἀπὸ τῆς πλευρᾶς
τῶν ἐθνικῶν δυνάμεων οἱ ἀπώλειες ἦσαν: φονευθέντες ἀξιωματικοὶ καὶ ἄνδρες
τοῦ Στρατοῦ 12.777, τῆς Χωροφυλακῆς 1.579, ἐκτελεσθέντες πολῖται 4.123, ἱερεῖς
165, θύματα ναρκῶν 931, τραυματισθέντες ἀξιωματικοὶ καὶ ἄνδρες τοῦ Στρατοῦ
37.732, τῆς Χωροφυλακῆς 2.329.
῾Ως πρὸς τὶς ὑλικὲς ζημίες, ἡ ἀξία τῶν καταστραφέντων ἀγαθῶν ἀνέρχεται εἰς 250
ἑκατομμύρια δολλάρια ἀξίας τοῦ 1948. Σὺν οἱ ζημίες 100.000 περίπου οἰκιῶν, σὺν
ἡ δαπάνη συντηρήσεως τῶν προσφύγων τῆς ὑπαίθρου, σὺν οἱ ἐργατοῶρες ποὺ
χάθηκαν, τὸ σύνολον τῆς καταστροφῆς ἀνέρχεται εἰς ἕνα δισεκατομμύριο
δολλάρια τοῦ 1948, σὲ ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποίαν τὸ κατὰ κεφαλὴν ἐθνικὸν
εἰσόδημα τῆς ῾Ελλάδος μόλις ὑπερέβαινε τὰ 100 δολλάρια ἐτησίως.
Καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ τεράστιες ἀπώλειες σὲ ἀνθρώπινες ὑπάρξεις καὶ ὑλικὰ ἀγαθὰ
ἐνέσκηψαν κατὰ τὴν τετραετίαν 1946-1949, ὅταν τὰ ἄλλα κράτη τῆς Εὐρώπης
ἐπεδίδοντο εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεώς των ἀπὸ τὰ ἐρείπια τοῦ β΄
παγκοσμίου πολέμου καὶ ἐπωφελοῦντο τοῦ τότε σ χ ε δ ί ο υ ο ἰ κ ο ν ο μ ι κ ῆ ς
β ο η θ ε ί α ς Μ ά ρ σ α λ , ἐνῷ εἰς τὴν ῾Ελλάδα ἐλάχιστα μόνον ἐξ αὐτοῦ
διετέθησαν εἰς ἔργα καὶ τὸ πλεῖστον ἐδαπανήθη εἰς τὸν ὑπὲρ ὑπάρξεως ἐθνικὸν
ἀγῶνα.
(περὶ τῶν ἀνωτέρω στοιχείων, ἀντὶ πάμπολλων ἄλλων, βλέπε τεκμηριωμένως τὸ βιβλίον
τοῦ Εὐαγγέλου ᾽Αβέρωφ-Τοσίτσα, Φωτιὰ καὶ τσεκοῦρι, Βιβλιοπωλεῖον τῆς
῾Εστίας, 1974, ἰδίως σελ. 466 ἑπ.).
Εἰς τὰς ἑορταστικὰς ἐκδηλώσεις διὰ τὴν 50ὴν ἐπέτειον τῆς ἀνωτέρω, δικαίως
ἀποκληθείσης, Νίκης τοῦ ῎Εθνους ἐκλήθη, ὅπως συμμετάσχῃ καὶ ὁ τέως
Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Χρῆστος Σαρτζετάκης. ῾Ο ὁποῖος καὶ ἀπέστειλε
πρὸς τοὺς ὀργανωτὰς τὸ ἀκόλουθον μήνυμα, διὰ τοῦ ὁποίου καὶ ἐπισημαίνεται ἡ
νέα, διὰ τῆς Νίκης αὐτῆς, συνεισφορὰ τῆς ῾Ελλάδος εἰς τὸν ἀνθρώπινον
πολιτισμόν.
Τὸ μήνυμα αὐτὸ ἔτυχεν εὐρυτάτης δημοσιότητος. Ἐδημοσιεύθη, μεταξὺ ἄλλων, καὶ εὶς
τὴν ἐφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» τῆς 5.10.1999.
Νέα Πεντέλη, 23η Αὐγούστου 1999.
-174 -
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΦΩΣ ΣΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΤΑΡΑΓΜΕΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1944

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ
Δημοσίευσις απομνημονευμάτων του Γέρου της Δημοκρατίας

Γεωργίου Παπανδρέου
Η ιστορία φωτογραφίζει και περιγράφει τα γεγονότα του «Χθες», χωρίς φόβο, πάθος ή προκαταλήψεις. Τα
καταγράφει, πολλά χρόνια μετά... Όταν τα πάθη έχουν εξατμιστεί και οι ανθρώπινες ατέλειες και
αδυναμίες έχουν παραδοθεί στη λήθη του παρελθόντος, τα καταγράφει αντικειμενικά, όπως συνέβησαν,
χωρίς να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι. Και τα περιλαμβάνει στο Μεγάλο Βιβλίο των Συμβάντων της
Ζωής, για να βγουν απ’ αυτά χρήσιμα συμπεράσματα για τις επόμενες γενιές. Στη διακονία της Αληθείας
και της Αντικειμενικής ενημέρωσης του κοινού.
Υπάρχουν ταραγμένες σελίδες στη ζωή της Ανθρωπότητας, που μέσα τους κυριαρχεί το πάθος, ο
φανατισμός, η τυφλή μισαλλοδοξία, που οδηγούν στον αλληλοσπαραγμό και στην αλληλοεξόντωση.
Οι αντιμαχόμενες πλευρές, δηλητηριάζουν τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο και τον φορτώνουν με μίση,
ανάμεσα σε διαχωριστικές γραμμές και εχθρότητες, που κάποτε διατηρούνται και καλλιεργούν
αντιπαλότητες και εχθροπραξίες, για αρκετό χρονικό διάστημα.
Μια τέτοια ταραγμένη σελίδα είναι εκείνη που περιλαμβάνεται στο Κεφάλαιο της Απελευθέρωσης και του
«εμφυλίου πολέμου» όπως το χαρακτηρίζουν κάποιοι ή της «κομμουνιστικής ξενοκίνητης ανταρσίας»,
όπως το τιτλοφορούν κάποιοι άλλοι.
Για να μελετήσουμε αυτά τα γεγονότα και να αποφύγουμε τον σκόπελο της παραπληροφόρησης ή της
παραπλάνησης, που ρίχνει λάδι στη φωτιά που έχει πια σβήσει από χρόνια, πρέπει να αναζητήσουμε τους
πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου και να ακούσουμε τις δικές τους εμπειρίες και τις περιγραφές των
γεγονότων, όπως τα έζησαν, όπως τα είδαν, όπως τα αντιμετώπισαν τότε, τον καιρό εκείνο.
Έχουμε εδώ μπροστά μας ένα αληθινά βαρυσήμαντο ντοκουμέντο, το βιβλίο «Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» γραμμένο από τον Γέρο της Δημοκρατίας Γεώργιο Παπανδρέου που βρέθηκε και
πρωταγωνίστησε, εκείνη την περίοδο, σε όλα τα εφιαλτικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν και που, ως
υπεύθυνος Πρωθυπουργός, ύψωσε την 18η Οκτωβρίου του 1944, την Ελληνική Σημαία στην Ακρόπολη,
μετά την Απελευθέρωση της Αθηναϊκής Πρωτεύουσας. Και αντιμετώπισε ύστερα όλα τα εθνοκτόνα δεινά.
Το βιβλίο αυτό τυπώθηκε τον Νοέμβριο του 1945 από τις εκδόσεις «ΑΛΦΑ» τον Ι. Σκαζίκη.
Προλογίζοντας ο εκδότης αναφέρει τα εξής:
«Το έτος 1944 δύναται να θεωρηθή από τα κρισιμώτερα της Νεολληνικής Ιστορίας. Κατ΄ αυτό
συνετελέσθη η Απελευθέρωσις της Ελλάδος από την διπλήν δουλείαν: της Γερμανικής
Κατοχής, τον Οκτώβριον, και της Κομμουνιστικής Τυραννίας, τον Δεκέμβριον.
Αι συνθήκαι όμως υπό τας οποίας διεδραματίσθησαν τα γεγονότα ταύτα, τα οποία το Έθνος έζησεν εις
όλην των την τραγικότητα, δεν είναι επακριβώς γνωσταί, λόγω της υποδούλου τότε καταστάσεως του
Ελληνικού Λαού και της απουσίας της Ελληνικής Κυβερνήσεως εις το εξωτερικόν.
Απηυθύνθημεν ως εκ τούτου προς τον Πρωθυπουργόν της Απελευθερώσεως κ. Γεώργιον Παπανδρέου και
τον παρεκαλέσαμεν όπως θέση είς την διάθεσίν μας, προς έκδοσιν, τα αυθεντικά και δημοσιεύσιμα σχετικά
κείμενα της ιστορικής πρωθυπουργίας του, η οποία καλύπτει ολόκληρον την περίοδον της διπλής
Απελευθερώσεως της Ελλάδος.
Ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου ανταπεκρίθη ευχαρίστως εις την αίτησίν μας και παρεχώρησε τα κείμενα, τα
οποία και δημοσιεύομεν με την βεβαιότητα ότι αποτελούν πολύτιμον συμβολήν τόσον διά την Ιστορίαν
όσον και διά την πολιτικήν διαφώτισιν του Ελληνικού Λαού. Επίσης ενέκρινε και τας συντόμους
εισαγωγικάς σημειώσεις επί εκάστου κειμένου, οφειλομένας εις υπευθύνους συνεργάτας του.
Εξαντληθείσης της πρώτης εκδόσεως, προβαίνομεν ήδη εις δευτέραν έκδοσιν, η οποία έχει συμπληρωθή
με νέα σημαντικώτατα κείμενα.
Ο ΕΚΔΟΤΗΣ»
-175 -
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΓΡΑΜΜΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΚΕ
15 Δεκεμβρίου 1943. Ο Γεώργιος Παπανδρέου καταλογίζει τις ευθύνες του ΚΚΕ και καθορίζει τους όρους
της συνεργασίας του με το Επίσημο Κράτος.
Γράφει, με πόνο καρδιάς, υψηλοφροσύνη και υπευθυνότητα στις 15 Δεκεμβρίου 1943:
«Αρχές μας είναι η Ελευθερία και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Πιστεύουμε στην Ελευθερία του Ατόμου, του
Πολίτη, του Έθνους.
Γι΄ αυτό θεωρούμε ιερό χρέος τον αγώνα για την εθνική μας απελευθέρωση. Και θεωρούμε άξιους εθνικής
ευγνωμοσύνης όλους τους Αγωνιστές της Ελευθερίας. Και το μέγα πλήθος των ανοργάνωτων και
ανώνυμων ηρώων και μαρτύρων, και τις εθνικές οργανώσεις μας ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ (ορεινής Ελλάδος),
καθώς και όλες τις άλλες.
Αλλά και ο Ανταρτικός μας Αγώνας είναι πόλεμος, και οφείλει να διεξάγεται συντεταγμένα και
υπεύθυνα. Οφείλει να ακολουθή τη στοιχειώδη αρχή του Πολέμου, ότι πρέπει να επιδιώκεται η
μεγαλύτερη ζημία του εχθρού με τη μικρότερη δυνατή θυσία. Γι΄ αυτό είναι ασυγχώρητες οι
απερίσκεπτες ενέργειες, όσες με ασήμαντες ζημίες του εχθρού οδηγούν στο ολοκαύτωμα της υπαίθρου.
Όσο τιμούμε τον Εθνικό Αγώνα, τόσο καταδικάζουμε τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ένοχοι προδοσίας δεν είναι
μόνον όσοι συνεργάζονται με τον εχθρό. Είναι και όσοι σκοτώνουν Έλληνες αγωνιστές της Ελευθερίας.
Εμφύλιο Πόλεμο ονομάζουμε τη σύγκρουση μεταξύ εθνικών ομάδων και αγωνιστών που συνεργάζονται με
τους Συμμάχους και πολεμούν τον Κατακτητή.
Τη σύγκρουση με ομάδες και άτομα που οργανώνει ο Κατακτητής θεωρούμε όχι εμφύλιο, αλλά
αντικατοχικό πόλεμο. Και θέλουμε να εκφράσουμε την αμέριστη συμμετοχή μας στο γενικό αίσθημα
της αγανακτήσεως όλων των αληθινών Ελλήνων για τον τόπο της μεταχειρίσεως των ιερών αναπήρων
μας.
Το ΚΚΕ, ως ηγετική δύναμη του ΕΑΜ και ΕΛΑΣ, πλάι στους εθνικούς τίτλους του για τον απελευθερωτικό
αγώνα βαρύνεται, δυστυχώς, και με ευθύνες εμφυλίου πολέμου. Η διάλυση πολλών εθνικών
ομάδων - Κωστοπούλου, Παπαϊωάννου, Ψαρρού και άλλων - αποτελούν ευθύνες του. Αν όμως
τις ευθύνες αυτές θεωρεί αμφισβητούμενες, παραμένει αναντίρρητη και ακέραιη η ευθύνη του για την
τελευταία γενική επίθεση του Οκτωβρίου εναντίον του ΕΔΕΣ (ορεινής Ελλάδος). Και είναι η ευθύνη του
αναντίρρητη, επειδή του την κατελόγισε η αρμοδιότατη Αρχή -το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης
Ανατολής.
Το ΚΚΕ, είτε παρασύρθηκε από «μέθη δυνάμεως», είτε η μακρά θητεία του στη Σχολή της Βίας έκαμε
δύσκολη τη μετεκπαίδευση και προσαρμογή του στη νέα πραγματικότητα, είτε ανησύχησε από την
αποτυχία του στις τοπικές εκλογές, γεγονός πάντως είναι ότι, με την πρόφαση της ανακωχής του ΕΔΕΣ
(ορεινής Ελλάδος), απεφάσισε και εκήρυξε τον εμφύλιο πόλεμο με τη βαθύτερη πρόθεση να εξαφανίση
κάθε αντίπαλο δέος και να εξασφαλίση απόλυτη και αποκλειστική δυναμική κυριαρχία.
Το αποτέλεσμα, αντίθετα με τις προσδοκίες του, υπήρξε καταστροφικό. Και όχι μόνο για το εθνικό γόητρο
του ΚΚΕ. Εκατοντάδες παλικάρια, που ανέβηκαν στα βουνά για να πολεμήσουν τον Κατακτητή,
σκοτώθηκαν από αδελφικά χέρια. Οι Γερμανοί εξασφάλισαν εύκολη νίκη, που θα ήταν αδύνατη αν οι
εθνικές ομάδες ήσαν απερίσπαστες από τον εμφύλιο πόλεμο και, πολύ περισσότερο, αν ήσαν ενωμένες. Ο
Ελληνικός Λαός, που παρακολουθούσε τον αγώνα των βουνών με θαυμασμό και λατρεία, και τον είχε
κάμει με τη φαντασία του Μύθο, εδοκίμασε βαθύτατη απογοήτευση. Και οι Σύμμαχοι μας ετίμησαν με τις
δημόσιες ραδιοφωνικές επικρίσεις τους και μας έδωσαν μαθήματα πατριωτισμού και Εθνικής Ενώσεως.
Αλλά το ΚΚΕ δεν έχει μόνο τις ευθύνες του εμφυλίου πολέμου των βουνών. Έχει επίσης και τις ευθύνες
της τρομοκρατικής δυναμικής Κατοχής της Υπαίθρου. Έξω από το σύντομο διάστημα της εφαρμογής του
Συμφωνητικού -που δεν ίσχυσε καθόλου στην Πελοπόννησο- η ύπαιθρος στενάζει από την βία των
δυναμικών οργανώσεων του ΚΚΕ. Διώκονται πλέον σκληρότατα όχι οι εχθροί της Πατρίδος, αλλά οι
πολιτικοί αντίπαλοι του ΚΚΕ.
Το καθήκον όλων των Ελλήνων και ανέκαθεν, αλλά προ παντός τώρα που εγγίζει η απελευθέρωση, είναι
να συνταχθούμε σε Ενιαίο Εθνικό Μέτωπο εναντίον του Κατακτητού και των οργάνων του.
Αλλά η πραγματοποίηση της Εθνικής Ενώσεως δεν θα είναι δυνατή, εφ΄ όσον η σημαία του εθνικού αγώνα
χρησιμοποιείται για την προετοιμασία της μετακατοχικής δυναμικής επικρατήσεως.
Η σύνταξη του Ενιαίου Εθνικού Μετώπου θα είναι δυνατή μόνον όταν οι δυναμικές οργανώσεις τάξουν ως
πραγματικούς σκοπούς των την Εθνική Απελευθέρωση και τη Λαϊκή Κυριαρχία.
Και η σύνταξη αυτή επείγει. Η ώρα είναι αληθινά τραγική για το Έθνος και για το Λαό μας.
Ο εμφύλιος πόλεμος μαίνεται. Ο πληθυσμός της υπαίθρου σφαγιάζεται κατά χιλιάδες, λιμοκτονεί
και ζητεί στέγη, στην καρδιά του χειμώνα, μέσα στα σπήλαια. Οι πόλεις και τα χωριά μας παραδίδονται
-176 -
στις φλόγες. Η υπόληψη της Ελλάδος και του Εθνικού μας Αγώνα διαρκώς ελαττώνεται στη συνείδηση των
Συμμάχων μας, όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες δηλώσεις του Ήντεν. Τι άλλο επί τέλους θέλουμε
για να εξαρθούμε και να επιτελέσουμε το Εθνικό μας καθήκον;
Γι΄ αυτό απευθύνουμε έκκληση στο ΚΚΕ.
Ας αποδείξη με έργα ότι επιθυμεί πράγματι την Εθνική Ένωση. Ας συντάξη υπεύθυνα τον Ανταρτικόν
Αγώνα, ώστε να περιορισθή το τραγικό ολοκαύτωμα της υπαίθρου. Ας συνεργασθή με τις άλλες εθνικές
δυναμικές οργανώσεις και ας καταρτίσουν μαζί, καθώς και με τους Συμμάχους, ένα σύστημα δράσεως που
να βλάπτη πράγματι τους πολεμικούς σκοπούς του εχθρού και να μην οδηγή στην ολοσχερή
καταστροφή της Ελλάδος. Ας απελευθερώση τη Χώρα από τη δυναμική κατοχή του και ας
αποδώση από τώρα την Ελευθερία, που υπόσχεται για το μέλλον. Ας παύση να είναι Τρομοκρατική
και ας καταστή, όπως επαγγέλλεται, αληθινά Εθνική, Απελευθερωτική, Δημοκρατική
Οργάνωση. Και τότε αυτόματα θα συνταχθή η Εθνική Ένωση, που είναι εντολή της Ιστορίας και από τα
βάθη των τάφων αίτημα των αθανάτων νεκρών μας».
Αθήναι, 15 Δεκεμβρίου 1943
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΑΜ

Στις 15 Δεκεμβρίου 1943, η Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ πρότεινε στα Πολιτικά Κόμματα
τον σχηματισμό «εδώ στην Ελλάδα από τώρα» Κυβερνήσεως των Κομμάτων και των Οργανώσεων. Ο
Γεώργιος Παπανδρέου, απατώντας, απορρίπτει την πρόταση και χαράσσει τις γραμμές της αληθινής
Εθνικής Ενώσεως.
Γράφει, στις 20 Δεκεμβρίου του 1943:
«Προτείνετε, με το γράμμα σας της 15-12-1943, να σχηματισθή «εδώ, στην Ελλάδα, από τώρα
Κυβέρνηση των Κομμάτων και των Οργανώσεων, που ειλικρινά αγωνίζονται για τη Λευτεριά και τις
Ελευθερίες του Λαού».
Αν η πρότασή σας εγίνετο δεκτή, θα είχαμε, υποθέτω, τρεις Κυβερνήσεις και δύο Αρχηγεία του Εθνικού
μας Αγώνα:
1) Την Κυβέρνηση του Καΐρου, που αναγνωρίζεται από τους Συμμάχους ως η νόμιμη Κυβέρνηση της
Ελλάδας.
2) Την Κυβέρνηση που προτείνετε, και που θα στηρίζεται, κυρίως, στις δυναμικές οργανώσεις του ΕΑΜ.
3) Και, πιθανότατα, την Κυβέρνηση του ΕΔΕΣ (ορεινής Ελλάδος), με το οποίο βρίσκεσθε σε εμφύλιο
πόλεμο και που δεν θα είχε, φυσικά, κανένα λόγο να υστερήση σε σχηματισμό δικής του Κυβερνήσεως.
Θα είχαμε, επίσης, δύο τουλάχιστον Αρχηγεία του Εθνικού μας Αγώνα:
1) Το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ, και
2) Το Αρχηγείο του ΕΔΕΣ (ορεινής Ελλάδος).
Και ρωτούμε: Είναι αυτό Εθνική Ένωση; Ή είναι επισημοποίηση, διεθνής διακήρυξη όχι απλώς διχασμού,
αλλά εθνικής αποσυνθέσεως; Και δεν ανοίγεται έτσι το βάραθρο και για τη Δόξα και για τις Ελπίδες του
Έθνους;
Εθνική Ένωση σημαίνει: ΜΙΑ Ελληνική Κυβέρνηση, καθολικής εμπιστοσύνης, και ΕΝΑ Αρχηγείο του
Εθνικού Αγώνα. Και η ΜΙΑ Κυβέρνηση της Ελλάδος, κατά τη γνώμη μας, με τη σημερινή κατάσταση του
Ανταρτικού Αγώνα, μπορεί ίσως να εκπροσωπήται και στην Ελλάδα, ουδέποτε όμως να έχη εδώ την έδρα
της. Έδρα της οφείλει να είναι το Εξωτερικό, μέχρις ότου ευτυχέστερη πολεμική κατάσταση επιτρέψη την
παρουσία της στην Ελλάδα. Και οι λόγοι είναι οι ακόλουθοι:
Α) Στο εξωτερικό, στο κέντρο της συμμαχικής ηγεσίας, θα βρίσκεται με τους Συμμάχους σε καθημερινή και
άμεση επαφή, που είναι απαραίτητη για την ευόδωση και των πολεμικών και των πολιτικών μας σκοπών.
Β) Στην ελληνική ύπαιθρο δεν υπάρχει, όπως στη Σερβία, αληθινό πολεμικό μέτωπο, με μεγάλη περιοχή
οριστικά απελευθερωμένη, αλλά περισσότερο κλεφτοπόλεμος, που ενοχλεί, αλλά δεν εμποδίζει τον
Κατακτητή.
Γ) Η αναγγελία του σχηματισμού εδώ, στην Ελλάδα, από τώρα, Κυβερνήσεως ίσως να αποτελούσε
πρόφαση για σκληρότερα ακόμη αντίποινα του Κατακτητή εναντίον των ατυχών πληθυσμών μας, χωρίς η
παρουσία της Κυβερνήσεως να έχη προσφέρει, ως αντιστάθμισμα, καμία ουσιώδη εθνική ή πολεμική
υπηρεσία.
Ι. ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

Στην ενιαία Εθνική μας Κυβέρνηση θα πρέπει βέβαια να εκπροσωπούνται ή να εκφράσουν την
εμπιστοσύνη τους όλα τα εθνικά πολιτικά κόμματα με τις εθνικές δυναμικές οργανώσεις, που ειλικρινά
αγωνίζονται, όπως σωστά γράφετε, για τη Λευτεριά και τις Ελευθερίες του Λαού μας. Και την ειλικρίνεια
του αγώνα των θα πρέπει να αποδείξουν με έργα και όχι με λόγους -ώστε να εμπνεύσουν γενικά την
-177 -
πεποίθηση ότι είναι γνήσια πολιτικά κόμματα, που αποβλέπουν στην Πειθώ για τη μελλοντική πολιτική
τους επικράτηση, και δεν είναι ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις, που χρησιμοποιούν τη σημαία του
Εθνικού Αγώνα για την προετοιμασία του αιφνιδιασμού εναντίον των λαϊκών ελευθεριών.
Ποια, συγκεκριμένως, είναι τα έργα που, κατά τη γνώμη μας νομιμοποιούν τα εθνικά πολιτικά κόμματα και
τους παρέχουν δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική Ένωση προσδιορίσαμε στο γράμμα μας της 15-12-43
προς το ΚΚΕ, του οποίου παρακαλούμε να λάβετε γνώση.
ΙΙ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

Η πολιτική της Ενιαίας Εθνικής μας Κυβερνήσεως είναι αυτονόητη: Εθνική Αποκατάσταση και Λαϊκή
Κυριαρχία.
Η Εθνική Απελευθέρωση είναι μόνο το πρώτο στάδιο, αλλά η πλήρης Εθνική μας Αποκατάσταση, καθώς
και η στρατηγική ασφάλεια των νέων συνόρων μας, θα είναι ο σκοπός.
Και επίσης, η Λαϊκή Κυριαρχία. Ο Ελληνικός Λαός θα απαλλαγή όχι μόνον από την κατοχή του Κατακτητή.
Θα απαλλαγή και από όλες τις ενδεχόμενες εσωτερικές Κατοχές. Θα γίνη πραγματικά ελεύθερος, και τότε
μόνο, σύμφωνα με τον Χάρτη του Ατλαντικού και τις αποφάσεις της Τεχεράνης, θα αποφασίση κατά
συνείδηση και για το Πολίτευμα και για το Κοινωνικό Καθεστώς και για την Κυβέρνηση του μέλλοντος. Και
την ελευθερία αυτή, η Εθνική Κυβέρνηση δεν θα την υποσχεθή απλώς, για το αόριστο μέλλον, αλλά θα
οφείλη να την παρέχη αμέσως μόλις απομακρύνεται ο Κατακτητής.
Όλοι οι Έλληνες θα είναι αμέσως ελεύθεροι -απολύτως ελεύθεροι και ανενόχλητοι- να έχουν και να
εκφράζουν τα πολιτικά φρονήματα της αρεσκείας των.
ΙΙΙ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Όπως θα υπάρχη ΜΙΑ Κυβέρνηση, έτσι θα πρέπει να υπάρχη και ΕΝΑ Αρχηγείο του Εθνικού Αγώνα, που
θα υπακούη στην Εθνική Κυβέρνηση και θα συνεργάζεται με το Συμμαχικό Στρατηγείο, σε υπεύθυνο
σχέδιο, που να βλάπτη τους πολεμικούς σκοπούς του εχθρού χωρίς να οδηγή και στην καταστροφή της
Ελλάδος. Και δεν θα υφίσταται πλέον λόγος να εμφανίζωνται, όπως τώρα, χωριστές πολεμικές οργανώσεις.
Αφού τους αποδοθούν οι τιμές, για τις εθνικές τους υπηρεσίες, και τους καταλογισθούν οι ευθύνες, όπου
υπάρχουν, θα πρέπη να αρχίση αμέσως η σύνταξη του Ενιαίου, Τακτικού, Εθνικού Στρατού μας, του
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ.
Αυτή είναι, κατά τη γνώμη μας, η Εθνική Ένωση, για την ευόδωση της οποίας οφείλουν να συνεργασθούν
όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες -και τα πολιτικά κόμματα και οι εθνικές οργανώσεις μας».
Αλλά, θα συνεχίσουμε την αναδημοσίευση των κειμένων, γιατί περιέχουν αδιάψευστα και συντριπτικά
στοιχεία από εκείνη την εφιαλτική εποχή.
Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να διδάσκονται οι νέοι.
Η συνέχεια στα επόμενα.
(Ακολουθεί συνέχεια)
Συνεχίζουμε τη δημοσίευση απομνημονευμάτων του Γέρου της Δημοκρατίας Γεωργίου Παπανδρέου, που
αναφέρονται στα εφιαλτικά γεγονότα της πιο ταραγμένης περιόδου της Ελληνικής Ιστορίας. Στην
Απελευθέρωση της Ελλάδος και στα «Δεκεμβριανά».
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ
Τον Δεκέμβριον του 1943 ο Γεώργιος Παπανδρέου απηύθυνε την ακόλουθον επιστολήν προς τον Αρχηγόν
των Φιλελευθέρων, με την παράκλησιν όπως ανακοινωθή και εις τα συνεργαζόμενα κόμματα. Εις την
επιστολήν αυτήν χαράσσει την γραμμήν την οποίαν, κατά την γνώμην του, θα ώφειλε ν ακολουθήση ο
πολιτικός κόσμος προς αντιμετώπισιν της διαμορφωθείσης κρισίμου καταστάσεως της χώρας.
Τα μεγάλα καθήκοντα, εις την εκπλήρωσιν των οποίων οφείλει να χωρήση σήμερον ο πολιτικός κόσμος,
είναι, κατά την γνώμην μου, τα ακόλουθα:
Ι. Η Εθνική Ένωσις. Ο πολιτικός κόσμος οφείλει να διακηρύξη, προς πάσαν κατεύθυνσιν, ότι μετά την
ευτυχή διευθέτησιν και του Καθεστωτικού ζητήματος επιβάλλεται επιτέλους η Ένωσις. Επείγει η
κατάπαυσις του θανασίμου εμφυλίου σπαραγμού, ο οποίος αποτελεί χαράν του Κατακτητού και συμφοράν
της Ελλάδος. Και επείγει η δημιουργία, με την καθολικήν συμμετοχήν του Ελληνικού Λαού, ΕΘΝΙΚΟΥ
-178 -
ΜΕΤΩΠΟΥ, τα μεγάλα συνθήματα του οποίου θα είναι: Εθνική Αποκατάστασις, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική
Δικαιοσύνη.
ΙΙ. Ο πολιτικός κόσμος οφείλει επίσης να δηλώση εις το Κομμουνιστικόν Κόμμα, το οποίον και πάλιν, με
την πρόσφατον επιστολήν του, ζητεί συνεργασίαν, ότι η συνεργασία είναι πράγματι επιβεβλημένη, χάριν
του εθνικού συμφέροντος. Αλλά θα καταστή δυνατή μόνον εάν το Κομμουνιστικόν Κόμμα αποδεχθή
ειλικρινώς - με έργα και όχι λόγους - την αρχήν της Λαϊκής Κυριαρχίας και εγκαταλείψη την βίαν ως μέσον
πολιτικής επικρατήσεως και διά το παρόν και διά το μέλλον. Να δηλώση ακόμη εις το Κ.Κ. ότι του
καταλογίζει την βαρυτάτην ευθύνην της απερισκέπτου διεξαγωγής του Εθνικού μας Αγώνος, η οποία
οδηγεί, δυστυχώς, εις το ολοκαύτωμα της υπαίθρου. Και ν αξιώση την λελογισμένην και υπεύθυνον
διεξαγωγήν του, ώστε να πλήττωνται πράγματι οι πολεμικοί σκοποί του εχθρού και να προληφθή η
ολοσχερής καταστροφή της Ελλάδος.
ΙΙΙ. Θα οφείλη επίσης ο πολιτικός κόσμος ν απευθυνθή προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν του Καΐρου. Να
της εκθέση την πραγματικήν κτάστασιν του Ελληνικού Λαού, ο οποίος λιμοκτονεί, γυμνητεύει, στεγάζεται
εις τα σπήλαια και σφαγιάζεται κατά μάζας, εις τρόπον ώστε ν απειλήται πράγματι η ύπαρξις της Φυλής
μας. Και ν αξιώση την αύξησιν των αποστολών και των τροφίμων και των φαρμάκων, προς
αποτελεσματικήν εξασφάλισιν του επισιτισμού και της περιθάλψεως του μαρτυρικού μας λαού.
Αλλά και να γνωστοποιήση τον απερίσκεπτον και εγκληματικόν τρόπον της διεξαγωγής του Εθνικού μας
αγώνος, και να υποδείξη την ανάγκην της συνεννοήσεως με το Συμμαχικόν Στρατηγείον προς καταρτισμόν
και επιβολήν σχεδίου το οποίον να συνδυάζη την βλάβην του εχθρού με την επιβίωσιν του Γένους.
IV. Και τέλος, ο πολιτικός κόσμος ν απευθυνθή προς τους μεγάλους Συμμάχους μας, και ιδίως προς την
Κυβέρνησιν της Μεγάλης Βρεττανίας, η οποία αμεσώτερον διαχειρίζεται τον Εθνικόν μας Αγώνα.
Να της απευθύνη θερμοτάτην έκκλησιν διά τον επισιτισμόν και την περίθαλψιν του Ελληνικού Λαού, ο
οποίος σφαδάζει εν μέσω των ερειπίων και των φλογών...
Να συστήση την αμέριστον ενίσχυσιν των εθνικών μας οργανώσεων, καθώς και την λελογισμένην και
υπεύθυνον διεξαγωγήν του Εθνικού μας Αγώνος.
Αλλά και να την παρακαλέση όπως ασκήση όλην την επιρροήν της επί των δυναμικών μας οργανώσεων, η
ανάπτυξις των οποίων οφείλεται εις την ηθικήν και υλικήν της επικουρίαν, διά να εγκαταλείψουν την Βίαν
ως μέσον μετακατοχικής πολιτικής επικρατήσεως και υποταχθούν εις την ελευθέραν επιταγήν της Λαϊκής
Κυριαρχίας, διά την πραγματικήν και πλήρη αποκατάστασιν της οποίας οι Σύμμαχοι - όλοι οι Σύμμαχοι -
έχουν επίσης ανειλημμένην υποχρέωσιν, καθώς και διά την Εθνικήν μας Απελευθέρωσιν.
Αυτά είναι, κατά την γνώμην μου, τα μεγάλα καθήκοντα, τα οποία μας καλούν, διά να υπερασπίσωμεν την
Ύπαρξιν και την Ελευθερίαν του Έθνους και του Λαού εις μίαν από τας κρισιμωτέρας ώρας της Ιστορίας
μας.
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ
Τον Ιανουάριον του 1944 ο Γεώργιος Παπανδρέου απέστειλεν έκθεσιν εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν και το
Συμμαχικόν Στρατηγείον. Εις την έκθεσιν αυτήν προσδιορίζεται με πλήρη σαφήνειαν η πολιτική γραμμή
την οποίαν ο ίδιος, μετά τρίμηνον, ηκολούθησεν ως Κυβερνήτης της Χώρας και της οποίας η σταθερά
εφαρμογή ωδήγησε τελικώς εις την Απελευθέρωσιν του Ελληνικού Λαού.
Θεωρούμεν εθνικόν καθήκον να εκθέσωμεν την κατάστασιν, όπως σήμερον εμφανίζεται, και να χαράξωμεν
την πολιτικήν γραμμήν, η οποία, κατά την γνώμην μας, πρέπει ν ακολουθηθή προς το συμφέρον του
Συμμαχικού Αγώνος, με το οποίον απολύτως συμπίπτουν τα συμφέροντα της Πατρίδος μας.
Ποία είναι η σημερινή πραγματική κατάστασις της υποδούλου Ελλάδος;
Απίστευτος είναι η τραγωδία του Ελληνικού Λαού και προ παντός της υπαίθρου. Σφαδάζει εν μέσω των
ερειπίων και των φλογών. Χίλια τουλάχιστον χωριά έχουν παραδοθή εις τας φλόγας, άνω του
εκατομμυρίου Ελλήνων λιμοκτονούν, γυμνητεύουν και στεγάζονται εις τα σπήλαια. Καθημερινώς
αναγγέλλονται ομαδικαί εκτελέσεις, όπως η φρίκη των Καλαβρύτων, όμηροι περισυλλέγονται, αι φυλακαί
ασφυκτιούν, καθώς και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Και ως να μη ήρκει η απάνθρωπος βαρβαρότης
του Κατακτητού, έχομεν και την κόλασιν του εμφυλίου πολέμου. Όσοι σωθούν από την αιμοβόρον μανίαν
του Κατακτητού κινδυνεύουν από την αδελφοκτόνον μανίαν των κομμουνιστικών οργανώσεων...
Αλλόφρονες πλέον οι κάτοικοι ζητούν καταφύγια άλλοι εις τα σπήλαια, άλλοι εις γειτονικάς πόλεις και, όσοι
δύνανται, εις την Πρωτεύουσαν, όπου μεταφέρουν τους θρήνους και τας οιμωγάς της υπαίθρου.
Ευνόητος επομένως είναι, υπό τοιαύτας συνθήκας, η διαμορφωθείσα ψυχολογική κατάστασις του
-179 -
Ελληνικού Λαού. Ευρύσκεται εις κατάστασιν απογνώσεως. Και η απόγνωσις κινδυνεύει να τον οδηγήση εις
σύγχυσιν.
Αγωνιών, διερωτάται:
Πώς, και πότε, θα σωθή από την βαρβαρότητα του Κατακτητού;
Και πώς και πότε θα σωθή επίσης από τα εγκλήματα και την κατατυράννησιν των δυναμικών οργανώσεων
του ΕΑΜ, «σπονδυλική στήλη» των οποίων, ηγετική δύναμις είναι το Κομμουνιστικόν Κόμμα, το οποίον,
ενώ αποτελεί ελαχίστην μειοψηφίαν του Ελληνικού Λαού, ασκεί μολαταύτα, διά των οργανώσεών του,
τρομοκρατίαν;
Διότι πρέπει να γνωσθή ότι το ΕΑΜ επέρασεν από τρεις φάσεις. Κατ αρχάς υπήρξε, πράγματι, μεγάλη
εθνική, ηθική, λαϊκή δύναμις... Επροκάλεσε, με την εμφάνισίν του, την μέθην της απελευθερώσεως και
εστηρίχθη όχι απλώς εις την συγκατάθεσιν, αλλά εις τον ενθουσιασμόν, εις την ψυχικήν κατάκτησιν του
Λαού, και ιδίως της Νεότητος. Βαθμιαίως όμως έγινεν η αποκάλυψις τωνπολιτικών του σκοπών. Ο Λαός
αντελαμβάνετο ότι η σημαία του Εθνικού Αγώνος εχρησιμοποιείτο υπό της κομμουνιστικής ηγεσίας του
ΕΑΜ διά την προετοιμασίαν της μετακατοχικής δυναμικής επικρατήσεως - διά την βιαίαν κατάληψιν της
εξουσίας εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος. Και τότε ήρχισεν η δευτέρα φάσις, αι αμφιβολίαι και αι
επικρίσεις του Λαού, διά την κατάπνιξιν των οποίων η Κομμουνιστική ηγεσία του ΕΑΜ, αφού είχε
προνοήσει να προβή, επί ποινή θανάτου, εις τον πλήρη αφοπλισμόν των κατοίκων, κτέφυγεν εις την Βίαν,
εις την καταδυνάστευσιν και την δίωξιν του Λαού. Και τότε το ΕΑΜ εισήλθεν εις την τρίτην φάσιν, η οποία
πλέον έχει διαμορφωθή οριστικώς. Έπαυσε να είναι εθνική, ηθική, λαϊκή δύναμις, έγινε λαομίσητον. Και
αποτελεί πλέον την ένοπλον οργάνωσιν της ελαχίστης μειοψηφίας, η οποία ασκεί απηνή, αιματηράν
τρομοκρατίαν εναντίον της μεγάλης πλειοψηφίας.
Εις την κρίσιμον αυτήν ψυχολογικήν στιγμήν ο Κατακτητής και τα όργανά του προσφέρουν
γενναιοφρόνως την προστασίαν των. Λέγουν προς τον Λαόν:
«Υπεύθυνοι διά την δυστυχίαν σου είναι οι Σύμμαχοι. Αυτοί χρηματοδοτούν και αυτοί οπλίζουν τα στίφη
των ανταρτών τα οποία σε δυναστεύουν και προκαλούν την ερήμωσιν της υπαίθρου. Ματαίως περιμένεις
από τους Συμμάχους βοήθειαν. Τουναντίον, με την πολιτείαν των οδηγούν εις την καταστροφήν σου. Έλα
να πολεμήσωμεν μαζί τον κοινόν εχθρόν της Ευρώπης, τον Κομμουνισμόν».
Εις την ραδιοφωνικήν του προσφώνησιν της πρώτης του έτους 1944 ο Γερμανός στρατιωτικός Διοικητής
της Ελλάδος είπε:
«Φρουρούμεν το ελληνικόν έδαφος. Ο Γερμανός στρατιώτης προστατεύει κατ άμεσον τρόπον την ύπαρξιν
και την τάξιν του Ελληνικού Λαού και του Ελληνικού Κράτους εις τον αγώνα εναντίον του εξωτερικού ως
και του εσωτερικού εχθρού. Διά τον λόγον αυτόν ο Γερμανός στρατιώτης προσδοκά ότι ο εθνικήν
συνείδησιν έχων Έλλην θα τεθή παρά το πλευρόν του εις τον αγώνα εναντίον του κοινού εχθρού, του
Κομμουνισμού. Ο βοηθών ημάς βοηθεί τον εαυτόν του. Ο αντιτιθέμενος προς ημάς θα εξοντωθή».
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως της Κατοχής είπεν: «Οι εκ συστήματος επιβουλευόμενοι της εθνικής μας
ενότητος επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν την περιπέτειαν της Πατρίδος μας υπό το προσωπείον των
«Απελευθερωτών», διά να δυνηθούν να επιβάλουν την ειδεχθή τυραννίαν των. Εις την πρόκλησίν των
απηντήσαμεν ως εμπρέπει, και θα φέρωμεν τον αγώνα εις πέρας. Έχομεν ασφαλή δεδομένα να
πιστεύωμεν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, κατανοήσασα την σημασίαν του αγώνος μας,
περιβάλλει αυτόν με αμέριστον υποστήριξιν...»
Και εις μεν την μεγάλην πλειοψηφίαν του Ελληνικού Λαού, παρά τα «ασφαλή δεδομένα» και την ματαίαν
ελπίδα του Οργάνου της Κατοχής, τα κηρύγματα ταύτα ουδεμίαν ευτυχώς ευρίσκουν απήχησιν. Είναι όμως
τόσον σκληρά η δοκιμασία του Λαού μας, ώστε να μη προκαλούν και την περιφρόνησιν την οποίαν μέχρι
τούδε συνήντων. Και μάλιστα μικρά, ελαχίστη μερίς αρχίζει δυστυχώς και να κάμπτεται. παράδειγμα, τα
Τάγματα Ασφαλείας - εις τα οποία μέχρι πρότινος ουδείς εδέχετο να καταταγή, εκτός ευτελών μισθοφόρων
- παρελάσαντα την πρώτην του έτους εχειροκροτήθησαν υπό μερίδος των θεατών. Και συνέβη τούτο, και
διότι βεβαίως η τιμία στολή των ευζώνων ενεθύμισεν ημέρας πατριωτικής δόξης - ενώ θα έπρεπε να
καταθλίψη η παρουσία των υπό τοιαύτας συνθήκας - αλλά επίσης διότι παρείχον το αίσθημα της
ασφαλείας έναντι της τρομοκρατίας του Κομμουνισμού...
Και ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος εις την ύπαθρον, από την οποίαν αρχίζουν ν ακούωνται εκκλήσεις
προς την Κυβέρνησιν Κατοχής όπως σταλούν και εκεί Τάγματα Ασφαλείας προς κατάλυσιν της
κομμουνιστικής καταδυναστεύσεως...
Εις το απατηλόν αυτό κήρυγμα του Κατακτητού και των οργάνων του η Εθνική Ηγεσία απαντά:
Προφυλαχθήτε από την σύγχυσιν! Συγκρατήσατε την οργήν σας. Αποτελεί προδοτικόν παραλογισμόν η
συνεργασία με τον Κατακτητήν, έστω και εναντίον της Βίας του Κομμουνισμού. Εχθρός είναι ο
Κατακτητής. Αυτός είναι ο τύραννος, και αυτός επίσης είναι ο δημιουργός της εξαθλιώσεως, από την
οποίαν παράγεται η απειλή της αναρχικής τρομοκρατίας. Εναντίον αυτού και μόνον πρέπει να
-180 -
συγκεντρωθούν όλαι αι εθνικαί μας δυνάμεις. Εναντίον αυτού πρέπει να επικαλεσθώμεν την επικουρίαν
των Συμμάχων μας...
Και εις το ερώτημα του αγωνιώντος λαού: Εναντίον της σημερινής Κομμουνιστικής Κατοχής της υπαίθρου,
και της εγκληματικής δράσεως, και εναντίον της απειλουμένης αυριανής βιαίας καταλήψεως της εξουσίας
εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος ποίος θ αντιταχθή; Η Εθνική Ηγεσία απαντά επίσης: Οι Έλληνες
και οι Σύμμαχοι! Ηνωμένοι όλοι οι Έλληνες όσοι αγαπούν την Ελευθερίαν - και είναι η μεγίστη πλειοψηφία
- θ αντιταχθούν εναντίον οιασδήποτε τυραννίας και θα επικαλεσθούν την επικουρίαν των Συμμάχων μας -
όλων των Συμμάχων - οι οποίοι και με τον Χάρτην του Αντλαντικού και με τας αποφάσεις της Τεχεράνης
μας υπεσχέθησαν όχι μόνον Εθνικήν, αλλά επίσης και Πολιτικήν Ελευθερίαν, Λαϊκήν Κυριαρχίαν, μετά την
πραγματικήν απόκτησιν της οποίας οι Λαοί θ αποφασίσουν κατά συνείδησιν και διά το Πολίτευμα και διά
το Κοινωνικόν Καθεστώς και διά την Κυβέρνησιν της αρεσκείας των.
Αλλά οι λόγοι της Εθνικής Ηγεσίας, οι οποίοι επιστεύθησαν μέχρι τούδε, φοβούμεθα ότι δεν αρκούν πλέον.
Πρέπει να επικουρηθούν και από τα πράγματα. Πρέπει και οι Σύμμαχοι, με την πολιτείαν των, να
αποδείξουν ότι αυτοί είναι πράγματι οι εγγυηταί όχι μόνον των Εθνικών αλλά και των Λαϊκών Ελευθεριών
μας, και τώρα, και εις το μέλλον... Και ευτυχώς είναι απολύτως εις θέσιν να το πράξουν...
Διότι είναι πλάνη - και επί του σημείου τούτου εφιστώμεν ιδιαιτέρως την προσοχήν σας - είναι βαρεία
πλάνη να νομίζεται ότι υπάρχουν εις την Ελλάδα αυτοδύναμοι δυναμικαί οργανώσεις, οπωσδήποτε και αν
ονομάζονται - είτε ΕΑΜ, ΕΛΑ, είτε ΕΔΕΣ, είτε άλλως -, αι οποίαι θα ημπορούσαν να επιζήσουν χωρίς την
υλικήν και ηθικήν επικουρίαν των Συμμάχων.
Φθάνει επί ολίγας ημέρας το συμμαχικόν ραδιόφωνον να καταγγείλη μίαν οργάνωσιν ως απειθούσαν εις
τας εντολάς του Συμμαχικού Στραγηγείου και ως υπεύθυνον βλάβης του Συμμαχικού Στρατηγείου και ως
υπεύθυνον βλάβης του Συμμαχικού Αγώνος, φθάνει το Συμμαχικόν Στρατηγείον να επαναλάβη την
κατηγορίαν εις προκηρύξεις του ριπτομένας εις την ύπαιθρον, διά να παραλύση αμέσως η καταγγελλομένη
οργάνωσις και να διαλυθή υπό τας αράς του Ελληνικού Λαού...
Αντί λοιπόν οι Σύμμαχοι να δίδουν την εντύπωσιν αδυναμίας και να φαίνωνται ότι αναγκάζονται να
αναγνωρίσουν και να ενισχύσουν υφισταμένας δήθεν πραγματικάς καταστάσεις - τας οποίας, ουσιαστικώς,
οι ίδιοι εδημιούργησαν με την ηθικήν και υλικήν των επικουρίαν-, θα έπρεπεν, εν επιγνώσει της
κυριαρχικής των δυνάμεως, αλλά και διά τούτο της ακεραίας ευθύνης των, να υπαγορεύσουν αυτοί
επιτακτικώς και αποφασιστικώς τους όρους των εις τας δυναμικάς οργανώσεις, επί απειλή όχι απλώς
διακοπής ενισχύσεων αλλά και δημοσίας καταγγελίας ενώπιον του Έθνους...
Η σημερινή στιγμή είναι πράγματι κρίσιμος. Ευρισκόμεθα εις το σημείον της καμπής;
Ή αι δυναμικαί - τρομοκρατικαί - οργανώσεις θα εξακολουθήσουν ενισχυόμεναι, άνευ όρων, από τους
Συμμάχους, και τότε μέρος του Ελληνικού Λαού θα κινδυνεύση να παρασυρθή εις τον προδοτικόν
παραλογισμόν της επικλήσεως της προστασίας του Κατακτητού και των οργάνων του.
Ή οι Σύμμαχοι θα αναλάβουν αποφασιστικώς οι ίδιοι την προστασίαν του Ελληνικού Λαού και θα του
παράσχουν αυτοί το αίσθημα της ασφαλείας και διά το παρόν και διά το μέλλον, οπότε ο Κατακτητής και
τα όργανά του θα περιέλθουν και πάλιν εις την σκληράν ηθικήν των απομόνωσιν και θα συναντούν, όπως
έκτοτε, αντιμέτωπον ολόκληρον τον Ελληνικόν Λαόν...
Και το αίσθημα της ασφαλείας θα απρασχεθή εκ μέρους των Συμμάχων εις τον Ελληνικόν Λαόν εάν, τη
επεμβάσει των, τερματισθούν οριστικώς αι σημεριναί παρεκτροπαί και δημιουργηθή νέα πραγματική
κατάστασις.
Αι υφιστάμεναι παρεκτροπαί των δυναμικών μας οργανώσεων ημπορούν να συνοψισθούν εις τρεις
κατηγορίας:
α) Απερίσκεπτος διεξαγωγή του Εθνικού Αγώνος.

β) Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δυναμικών οργανώσεων. Και
γ) Τρομοκρατική κατοχή της υπαίθρου εκ μέρους των οργανώσεων του ΕΑΜ.
Πρέπει επομένως και αι τρεις παρεκτροπαί να εκλείψουν, διά ν αποκατασταθή το αίσθημα της ασφαλείας
του Ελληνικού Λαού και να υπηρετηθή ομοθύμως ο Εθνικός Αγών εναντίον του Κατακτητού...
Συγκεκριμένως:
α) Η διεξαγωγή του Εθνικού Αγώνος πρέπει να καταστή λελογισμένη και υπεύθυνος.
Και ο ανταρτικός πόλεμος είναι επίσης πόλεμος και οφείλει να διεξάγεται σύμφωνα με την στοιχειώδη
αρχήν του πολέμου, ότι πρέπει να επιδιώκεται η μεγίστη ζημία του εχθρού με την μικροτέραν δυνατήν
θυσίαν. Διά τούτο πρέπει να αποφεύγονται αι απερίσκεπτοι ενέργειαι όσια, με ασήμαντον ζημίαν του
εχθρού, οδηγούν εις το ολοκαύτωμα της υπαίθρου... Πρέπει επομένως να καταρτισθή κατ εντολήν του
Συμμαχικού Στρατηγείου, υπεύθυνον σχέδιον δράσεως, το οποίον να τηρήται αυστηρώς και επί τη βάσει
του οποίου θα πλήττωνται πράγματι οι πολεμικοί σκοποί του εχθρού και θα υπηρετούνται θετικώς οι
-181 -
σκοποί του Συμμαχικού μας Αγώνος.

β) Πρέπει να λήξη οριστικώς ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δυναμικών μας οργανώσεων και, ιδίως, των
ανταρτικών σωμάτων. Οι Σύμμαχοι πρέπει να απειλήσουν ότι εν περιπτώσει επαναλήψεως του εμφυλίου
πολέμου όχι μόνον θα διακόψουν προς τους ενόχους πάσαν υλικήν των ενίσχυσιν, αλλά και θα τους
θεωρήσουν εχθρούς του κοινού Συμμαχικού Αγώνος και θα τους καταγγείλουν ενώπιον του Έθνους.
Και πρέπει, φυσικά, να γίνη ΕΝ το Αρχηγείον του Εθνικού μας Αγώνος. Όπως μία είναι η Πατρίς, μία
οφείλει να είναι η ελληνική κυβέρνησις και εν τω Αρχηγείον του Αγώνος μας. Και το Ενιαίον αυτό
Αρχηγείον οφείλει να εξαρτάται πολεμικώς μεν από το Συμμαχικόν Στρατηγείον της Μεσογείου και
πολιτικώς από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, όπως όλοι οι στρατοί των δημοκρατικών χωρών πολιτικώς
εξαρτώνται από τας κυβερνήσεις των. Και
γ) Πρέπει να λήξη επίσης η τρομοκρατική κατοχή της υπαίθρου εκ μέρους των δυναμικών οργανώσεων
του ΕΑΜ. Διότι σήμερον, μόλις και όπου η Γερμανική Κατοχή αποσύρεται, δεν πνέει ο άνεμος της
Ελευθερίας, αλλά εγκαθίσταται αμέσως νέα, επίσης σκληρά, Κατοχή, του Κομμουνιστικού Κόμματος...
Πρέπει λοιπόν ν αξιωθή η άμεσος απελευθέρωσις των πληθυσμών της υπαίθρου. Και πρέπει το
Κομμουνιστικόν Κόμμα να ειδοποιηθή και να εννοήση ότι δικαιούται και οφείλει να καταστή εθνικόν
πολιτικόν κόμμα το οποίον αποβλέπει, καθώς και τα άλλα κόμματα, εις την Πειθώ της πλειοψηφίας διά να
φθάση εις την Κυβέρνησιν, αλλά δεν δικαιούται να είναι ένοπλος συνωμοσία η οποία δυναστεύει τον Λαόν
και ενεδρεύει προς βιαίαν κατάληψιν της Αρχής... Διότι οι Σύμμαχοι - όλοι οι Σύμμαχοι - έχουν
ανειλημμένην υποχρέωσιν να καταλύσουν πάσαν βίαν η οποία εσκευωρήθη υπό το σκότος της Δουλείας
καιν αποδώσουν εις τους Λαούς πλήρη Ελευθερίάν.
Μόνον τοιουτοτρόπως ο Ελληνικός Λαός, απελευθερούμενος αμέσως, όπου ο Κατακτητής αποσύρεται, θ
αποκτήση επίσης το αίσθημα της ασφαλείας και διά το μέλλον.
Αυτή είναι η πολιτική η οποία, κατά την γνώμην μας, υπαγορεύεται από το γενικώτερον συμφέρον του
Συμμαχικού Αγώνος, καθώς και του Ελληνικού Λαού.
Και την πολιτικήν αυτήν, φρονούμεν, οφείλει ν ακολουθήση σταθερώς η Ελληνική Κυβέρνησις,
επιδιώκουσα την αποδοχήν της, προς το κοινόν συμφέορν, εκ μέρους των μεγάλων Συμμάχων μας.
Προτού περάνωμεν την έκθεσίν μας, θεωρούμεν ιερόν χρέος να τονίσωμεν επίσης την επείγουσαν
ανάγκην ηυξημένων αποστολών τροφίμων και φαρμάκων...
Είναι τόσον τραγικαί αι συμφοραί και αι στερήσεις του Ελληνικού Λαού - του Ήρωος και του Μάρτυρος -
ώστε άμεσος και αμέριστος πρέπει να εκδηλωθή υπέρ αυτού η βοήθεια των Συμμάχων μας.
Αθήναι, 8 Ιανουαρίου 1944
-182 -
Η Προδοσία της ΕΟΚΑ

Την 1ην Απριλίου 1955 ήρχισε ο ηρωικός αγών της ΕΟΚΑ δια την ΕΝΩΣΙΝ της Κύπρου μας με
την Μητέρα Ελλάδα. Όλοι οι Έλληνες ευρίσκονται στο πλευρό των μαχόμενων πατριωτών της
ΕΟΚΑ, όλοι πλην των κουκουέδων. Το επίσημον ΚΚΕ καταδίδει στους Άγγλους ότι ο
αρχηγός της ΕΟΚΑ, ο Διγενής, είναι ο Στρατηγός Γρίβας. Επι πλέον ο ραδιοσταθμός του
ΚΚΕ την 26ην Απριλίου 1955 χαρακτηρίζει τον αγώνα της ΕΟΚΑ επί λέξει:
«τυχοδιωκτισμό με πασχαλιάτικα βαρελότα»! Και το υποκατάστατον του ΚΚΕ, η ΕΔΑ,
αποκαλεί τους γενναίους μαχητας της ΕΟΚΑ «νταήδες με τυχοδιωκτικές ενέργειες»
(«Αυγή» 5-5-1955) και «αεροβομβιστές που προβοκάρουν τον αγώνα του Κυπριακού
λαού»!!
Στην απόφασιν της 2ας Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Δεκέμβριος 1934) έκτος από τον
χαρακτηρισμό της εθνικής μας διεκδικήσεως επι της Βορείου Ηπείρου, ως «ιμπεριαλιστικού
αλυτρωτισμού» υπάρχουν και κομμουνιστικαί θέσεις, για τα Δωδεκάνησα, που τότε ήσαν
υπόδουλα στους Ιταλούς και για την αγγλοκρατουμένη Κύπρο. Λέγει λοιπόν το ΚΚΕ ότι η
απελευθέρωσις της Δωδεκανήσου και της Κύπρου αποτελούν «πραγματοποίηση
εξωτερικών ιμπεριαλιστικών βλέψεων». Αντιλαμβάνεσθε τί ισχυρίζονται οι προδόται; Ότι
η απελευθέρωσις της Ρόδου και της Κύπρου είναι εξωτερική ιμπεριαλιστική βλέψις! Αυτά
πρέπει οπωσδήποτε να τα πληροφορούνται οι νέοι της Ελλάδος. Δια λεπτομέρειας εις «Πέντε
χρόνια αγώνες 1931-1936» έκδ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Αθ. 1946, σελ. 250.
Τον Σεπτέμβριο 1920 η «Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή» των «Ομάδων των Κομμουνιστών
Στρατιωτών του Μετώπου» διανέμει προκήρυξιν προς τους στρατιώτες, οπού γράφει:
«Αφού τόσον καιρό εστρώσαμε τα βουνά και τους κάμπους με τα κουφάρια μας... έρχονται
τώρα με την απαίσια ικανοποίησι του θριάμβου των να μας ζητήσουνε ψήφο ευγνωμοσύνης
για το μεγάλωμα της «Πατρίδος» και την απελευθέρωσι των «υποδούλων αδελφών». Αυτό
εκήρυττε ο Αύγουστος, ο μεγάλος αφέντης (σημ. εννοεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο), δέχθηκε τα
καινούργια όρια της «μεγαλυνθείσης Ελλάδος» και τα νευρόσπαστα χειροκροτήσανε και
χύσανε θερμά δάκρυα «εθνικής χαράς».
Τι τραγική ειρωνεία! Επάνω στα σύνορα αυτά της «μεγαλυνθείσης πατρίδος», που φυλάγονται
άγρυπνα από τα δικά μας τα ταλανισμένα κορμιά, τέτοιων δακρύων η πηγή είναι σε όλους μας
για πάντα στερεμένη...
(«Διεθνείς Σχέσεις» τεύχος 10,

Ιαν. 1968, σελ. 294-295).
Την 1η Ιανουαρίου 1921 το «Κεντρικό Συμβούλιο των κομμουνιστών Στρατιωτών τον

Μετώπου» δημοσιεύει στον «Εθνικό αγώνα» μήνυμα «προς τους Έλληνες φαντάρους» το
όποιον καταλήγει ως έξης:
«Μη μας μιλάτε λοιπόν για πατρίδες και για εθνικές αποκαταστάσεις, γιατί τόσο πιο
σιχαμεροί μας φαινόσαστε.
Και όταν πια τα είδωλα σας γκρεμίστηκαν μέσα μας και μείς οι τυφλοί αναβλέψαμε,
εκυριεύτηκε η καρδιά μας από μίσος εναντίον σας, εναντίον όλης της καινούργιας τάξεως.
Το σπέρμα της καινούργιας ανθρωπότητας έπεσε πολύ καιρό τώρα και εβλάστησε μέσα στους
καπνούς του πολέμου, εκεί πάνω στο Βοριά (σημ. εννοεί τη Ρωσία).
Η επαναστατική περίοδος ζυγώνει στο τέλος της. Τρέμετε μπροστά της, εσείς που δεν θέλετε
να το αναγνωρίσετε, κρατώντας στους ώμους σας το ετοιμόρροπο οικοδόμημα της σημερινής
κοινωνίας! Πολύ γρήγορα έρχεται ο τελειωτικός σεισμός που θα σας πλάκωση κάτω από τα
ερείπια του.
Γι' αυτό μεγάλοι κυβερνήτες, είμαστε πραγματικά ηρωικοί στρατιώτες της ανθρωπότητας και
όχι της πατρίδας σας...
Ζήτω η επανάστασις!...».
-183 -
Η 2α Ολομέλεια του ΑΚΕΠ (Κομμουνιστικόν Κόμμα Κύπρου) κατά την σύνοδόν της (13
Ιανουαρίου 1955) εψήφισε και ανεκοίνωσε εις προκήρυξίν της προς τον Κυπριακόν λαόν («Ν.
Δημοκράτης» 15 Ιανουαρίου 1955) κατακρίνει την «ανταρτικήν δραση» και «καλεί τον
λαόν να εντείνη στο έπαρκον την επαγρύπνηση τον και να φυλαχθή από οποιαδήποτε μορφής
τυχοδιωκτικές περιπέτειες...». Τον Απρίλιον του ιδίου έτους δυναμώνει ο απελευθερωτικός
άγων της ΕΟΚΑ τον οποίον οι κομμουνισταί αποκηρύσσουν καθαρώς:
«Το ΑΚΕΛ και η ΠΕΟ προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στον εθνικό αγώνα του Κυπριακού λαού.
Η αποκήρυξη των δυναμωτικών εκρήξεων από το ΑΚΕΛ και την ΠΕΟ αφαιρεί από τα
χέρια των ξένων Κυριάρχων μας το πρόσχημα για ένταση των καταπιεστικών μέτρων»...
«Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να κρυβόμαστε στο σκοτάδι της νύκτας για να ρίχνουμε
δυναμίτες και άλλες εκρηκτικές ύλες. Μ' αυτό δεν κατορθώνουμε τίποτε άλλο παρά να
οπλίζουμε το χέρι του ξένου κυριάρχου για να μας κτυπήση πιο αποτελεσματικά. Αντίθετα με
τον ανοικτό, ειρηνικό, παλλαϊκό, ενιαίο αγώνα, αφοπλίζουμε το χέρι του ξένου κυριάρχου από
του να μας κτυπήσει και τον αναγκάζουμε σε υποχώρηση».
(«Ν. Δημοκράτης» 6 Απριλίου 1955)
Την προδοσίαν του Κυπριακού αγώνος κατήγγειλε η ιδία η ΕΟΚΑ, η οποία εκυκλοφόρησε το
1958 ειδικόν βιβλίον με τίτλον: «Η κομμουνιστική ηγεσία του Κυπριακού αγώνος» όπου (σελ.
44 κ.ε) κατονομάζονται οι κομμουνισταί προδοται και περιγράφονται αι προδοτικαί των
πράξεις υπέρ των Άγγλων αρχής γενομένης με την ραδιοφωνικήν ομιλίαν του Ν.
Ζαχαριάδη, ο οποίος απεκάλυψε την ηγεσία της ΕΟΚΑ. Η ΕΟΚΑ κατηγορεί δριμύτατα το
ΚΚΕ το οποίον επρόδωσε στους Άγγλους το όνομα του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Συνταγματάρχου
Γ. Γρίβα:
«Και ενώ αι Κυπριακοί Αρχαί ζαλισμένοι από τον αιφνιδιασμόν της 1ης Απριλίου προσπαθούν
ματαίως να βρουν ποίοι οι πρωτεργάται και αρχηγοί του κινήματος, ο αρχηγός του ΚΚΕ.
Ζαχαριάδης εις την ραδιοφωνικήν εκείνην ομιλίαν του, αποκαλύπτει δια πρώτην
φοράν εις τους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή. Και το ακελικόν όργανον «Ν.
Δημοκράτης» έσπευσε να δημοσίευση την ομιλίαν εκείνην δια να μεταδοθή και εν Κύπρω
παντού η προδοσία» (ένθ. άνωτ. σελ. 11).
Τον Μάιον του 1956 με απόφασιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ κατήγγειλε τον
ένοπλον αγώνα της ΕΟΚΑ «ως λανθασμένη τακτικήν της τρομοκρατίας της ΕΟΚΑ...
δίνει εις τους Άγγλους πατήματα... εξ αιτίας της ΕΟΚΑ υφίστανται τα στρατόπεδα
συγκεντρώσεως... εκείνοι που πιάσανε όπλο και κτύπησαν τον δυνάστην έφεραν
καταστροφήν στον τόπον».
Αποτέλεσμα της στάσεως των κομμουνιστών ήτο το αγγλικόν ΒΒC (εκπομπή 29 Αυγούστου
1956) να επαινή το ΑΚΕΛ, διότι:
«μέ φυλλάδια του αντιτίθεται εις την ΕΟΚΑ και ζητεί συνέχισιν της εκεχειρίας και την
ειρήνευσιν πράγμα που δεικνύει ότι το ΑΚΕΛ έχει συναίσθησιν των επιθυμιών του λαού».
Αλλως τε οι Άγγλοι επροστάτευαν τους κομμουνιστάς όπως η περίπτωσις του Ζιαρτίδη
που ήλθε «στο Λονδίνον όπου παραμένει ανενόχλητος υπό την σκέπην του αγγλικού νόμου».
(«Ελευθερία» 27 Οκτωβρίου 1956). Επίσης οι κομμουνισται με έγγραφον της Κεντρικής
Γραμματείας του ΑΚΕΛ (Σεπτέμβρης 1955) εκάλεσε τους Κυπρίους «να σαμποτάρουν τον
έρανον υπέρ των πολιτικών κρατουμένων» και στη συνέχειαν κατεδίκασε:
«την εισφοράν, διότι τα χρήματα, προωρίζοντο δια την αγοράν όπλων της εγκληματικής
ΕΟΚΑ».
Υπήρξαν όμως τόσον έντονοι αντιδράσεις του Κυπριακού λαού εναντίον των Κομμουνιστών,
ώστε τον Μάρτιον του 1957 το ΑΚΕΛ συνεδρίασε εν Ολομελεία και κατεδίκασε τας
προηγουμένας αποφάσεις του κατά της ΕΟΚΑ. Συγκεκριμένως απεφάσισε ότι:
«Ταυτόχρονα η Κ.Ε. υπογραμμίζει ανοικτά ότι στη στάση μας έναντι της ΕΟΚΑ διεπράξαμε μια
σειρά λάθη, μερικά από τα οποία αρκετά σοβαρά. Πρώτα - πρώτα από την αρχήν υποτιμήσαμε
σοβαρά το κίνημα της ΕΟΚΑ, θεωρώντας το σαν κίνημα μερικών δεκάδων φανατικών της
δεξιάς, προωρισμένο να σβήση σε μερικούς μήνες και δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε
-184 -
τις προετοιμασίες που γίνουνταν πάνω από τρία χρόνια. Δεύτερο η ανακοίνωση του Π.Γ. του
Απρίλη του 1955 ήταν μια πολύ βιαστική και αψυχολόγητη ενέργεια που πρόδιδε σύγχισι και
έλλειψι ψυχραιμίας και με τον τρόπο που έπιανε το ζήτημα θεωρητικολογώντας για ατομική
τρομοκρατία με αποσπάσματα από τον Λένιν, δεν βοηθούσε καθόλου τες μάζες να δουν
σωστά για ποιους λόγους το κόμμα μας διαφωνούσε με την τακτική του ένοπλου αγώνα.
Τρίτο οι χαρακτηρισμοί που σε ανακοινώσεις και σε άρθρα μας δώσαμε στην ΕΟΚΑ και τους
αγωνιστές της, αποκαλώντας τους «ψευτοδιγενήδες», «τραμπούκους», «βαρελόττους»,
«τρακατρούκες» κ.λπ. ήσαν προκλητικοί και σεχταριστικοί και ενώ δεν εξυπηρετούσαν
καθόλου την εθνικήν μας υπόθεση και την ενότητα του λαού, ωπλίζαμε την ΕΟΚΑ και το
μοναρχοφασισμό στην επίθεση τους ενάντια στο κόμμα και το Λαϊκό κίνημα και έρριχναν νερό
στον μύλο της διάσπασης και του κινδύνου εμφυλίου σπαραγμού...».
Δεν νομίζω να χρειάζονται κι άλλα στοιχεία δια την προδοσίαν των κομμουνιστών εις βάρος
της Κύπρου. Αι ομολογίαι των και αι μετάνοιαί των είναι αρκεταί.
Το ΚΚΕ όπως και τώρα, έτσι και τότε είναι εναντίον της Ενώσεως της Κύπρου, με την μητέρα
Ελλάδα. Διατί; πρώτον, διότι είναι εις όλα τα εθνικά θέματα προδοτικόν κόμμα και δεύτερον,
διότι αντιτίθεται στην πραγματοποίησιν της Μεγάλης Ιδέας.
Οι αριστεροί επρόδωσαν την προσπάθειαν μεταβάσεως στην Κύπρο το 1973 ομάδος Ελλήνων
φοιτητών και επιστημόνων, που ήδη είχαν εκπαιδευθή στην διεξαγωγή «αντάρτικου των
πόλεων». Μετείχα στην ομάδα και την υπόθεσιν εγνώριζαν οι ενδιαφερόμενοι, αλλά
διέρρευσεν και το ΚΚΕ την εδημοσιοποίησε. Απεκάλυψε το όνομα μου και μας κατήγγειλε
ως... φασίστας! Σχετικά τα δημοσιεύματα της «Αυγής» (9 Δεκ. 1975). Ο Γ. Γιάνναρης
(«Φοιτητικά κινήματα και Ελληνική Παιδεία» έκδ. «Ποντίκι». Αθ. 1993, τόμος Β', σελ. 340)
γράφει, ότι είμεθα 500 φοιτηταί (το αληθές 25) και θα έπηγαίναμε «στην Κύπρο για να
ενταχθούν στην ΕΟΚΑ Β'» (το αληθές δι αυτόνομον ανατρεπτικόν αγώνα). Μετά την
προδοσίαν συνελήφθημεν και όλα εματαιώθησαν. Η εφημερίς «Θεσσαλονίκη» (22-10-1974)
είχεν ήδη δημοσιεύσει ότι μετέβην στην Λευκωσία κ.τ.λ.
Εν συνόψει οι αριστεροκομμουνισταί:
α) κατηγόρησαν τον Μακάριον και την ΕΟΚΑ, ότι: «έρριξαν τον Κυπριακό λαό στην
περιπέτεια των ανατινάξεων και των βομβών» («Αυγή» 14-4-1955),
β) απεκάλεσαν τους ήρωας της ΕΟΚΑ «αεροβομβιστές» («Αυγή» 23-4-1955) και
τον Διγενή «ψευτοδιγενή»,
γ) εχαρακτήρισαν τους Κυπρίους μαχητάς του απελευθερωτικού αγώνος «νταήδες
με τυχοδιωκτικές ενέργειες» («Αυγή» 5-5-1955),
δ) επρόδωσαν το όνομα του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Στρατηγού Γρίβα και εξύβρισαν τον
Μακάριον «συνθηκολόγο και διασπαστή» («Φωνή της αλήθειας» 26-4-1955) και
ε) αντετάχθησαν στους πολεμιστάς της ΕΟΚΑ.
«Από την προδοτική θέσι των κομμουνιστών πιάστηκε και κρεμάσθηκε ο Καραολής.
Γιατί το ΑΚΕΛ έστειλε τον Καραολή στην Κρεμάλα. Αν οι κομμουνισταί δεν του πετούσαν
στα πόδια ένα ποδήλατο καθώς πήγαινε να φύγη δεν θα τον έπιαναν» (από την κατάθεσιν
του Κυπρίου ήρωος της ΕΟΚΑ Ν. Σαμψών εις δίκην ΑΣΠΙΔΑ την 23-11-1966).
Από την εποχήν των πρώτων αγώνων οι κομμουνισταί ήσαν εναντίον της Ενώσεως της
Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Αδιαντρόπως ισχυρίζοντο ότι:
«Οι Κύπριοι πρέπει να αγωνισθούν κατά των ενωτικών, των ντόπιων Κυπρίων
εκμεταλλευτών τους, που τους καταπιέζουν και τους ληστεύουν και που αγωνίζονται για
την παράδοση τους ως υποχειρίων στον Ελληνικό ιμπεριαλιασμό. Αγώνας ενάντια στην
Ένωση που είναι ιμπεριαλιστικός ζυγός». («Ριζοσπάστης» 18 Νοεμβρίου 1929).
-185 -
Η Ρωσοδουλεία του ΚΚΕ
Ο Φλωράκης με την στολή του Ρώσσου Αξιωματικού. Αποριάς

άξιον γιατί δέχθηκαν οι Κομμουνιστές στόν θάνατό του να
βάλλουν την ελληνική σημαία και να τον θάψουν με τιμές
εθνικού ήρωα !!
ο ΚΚΕ δήλωσε ακόμα απ' την 7ην Ολομέλεια στον Δ.

Παρτσαλίδη ότι δεν θα τον αφήσει να σπεκουλάρει στο
όνομα τον Β.Κ.Π. (β) (=ΚΚΣΕ) όπου ό,τι λέει είναι
νόμος για το ΚΚΕ. Το Κόμμα μας (απ' την καθοδήγηση
του μέχρι το τελευταίο μέλος τον) είναι απόλυτα
αφοσιωμένο στη μάνα μας, τη Σοβιετική Ένωση, το
Β.Κ.Π. (δ) και τον Μεγάλο ΣΤΑΛΙΝ» (Β. Μπαρτζώτας:
«Μερικά ζητήματα της Ιστορίας του ΚΚΕ», εις «Νέον
Κόσμον», τεύχος Οκτωβρίου 1952, σελ. 13).
«Στο κόμμα μας δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι

πιστός και αφοσιωμένος στο καθοδηγητικό κόμμα του
παγκόσμιου προλεταριάτου που να μην πεθαίνει δέκα
φορές για το σοφό αρχηγό και δάσκαλο των
εργαζομένων όλου του κόσμου, Μεγάλο Στάλιν. Το
κόμμα μας έδωσε χιλιάδες μαχητές του - μέλη του στον αγώνα που πέφτανε με το όνομα του Στάλιν και
του Ζαχαριάδη στο στόμα» (Κ. Κολιγιάννης: «Λόγος του στην ΙΙΙην Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ», (Οκτώβρης
1950), εις «Νέον Κόσμον» τεύχος Ιανουαρίου 1951, σελ. 61, 63).
«ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ
ΤΗΣ ΙΙΙης ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ (Οκτώβρης 1950)
Στο σύντροφο
ΙΩΣΗΦ ΒΗΣΑΡΙΟΝΟΒΙΤΣ ΣΤΑΛΙΝ
Κρεμλίνον, Μόσχα,
-186 -
«Πολυσέβαστέ μας πατέρα, δάσκαλε και

οδηγητή,
Εμείς οι αντιπρόσωποι της 3ης
Συνδιάσκεψης του Κόμματος μας, στο
όνομα όλου του Κόμματός μας,
ολοκλήρου του αγωνιζομένου λαού και
των πολιτικών προσφύγων της Ελλάδας,
εκφράζουμε σε Σας και το δοξασμένο
Μπολσεβίκικο Κόμμα, το Καθοδηγητικό
Κόμμα του Παγκόσμιου Επαναστατικού
Κινήματος, την απεριόριστη
ευγνωμοσύνη, αγάπη και αφοσίωση...».
Κι όταν απέθανε ο Στάλιν, η «Αυγή»
θρηνεί τον «πολυσέβαστο πατέρα»:
«Κι αν ο Στάλιν πεθάνη, το έργο του
μένει»
(«Αυγή», 5.3.1953)
«Ο Στάλιν δεν είναι ο ηγέτης ενός
μεγάλου κράτους. Είναι ο αρχηγός
της μεγάλης στρατιάς της ειρήνης»
(«Αυγή», 5.3.1953)
«Ο Στάλιν σκόρπισε λευτεριά»
(«Αυγή», 6.3.1953)
«Η ανθρωπότητα έχασε τον
πρωτεργάτη της ειρήνης»
(«Αυγή», 6.3.1953)
«Κλαίμε γιατί αγάπησε τον
άνθρωπο».
(«Αυγή», 7.3.1953)
«Το έργο που άρχισε ο Στάλιν θα
προαχθή, θα ολοκληρωθή».
(«Αυγή», 8.3.1953)
Μετά ήλθεν η αποσταλινοποίησις. Το
Στάλινγκραντ έγινε Βόλγογκραντ,
ενώ το πτώμα του «πρωτεργάτη
της ειρήνης» που «αγάπησε τον
άνθρωπο» και «σκόρπισε λευτεριά»,
ερρίφθη εις χώρον απορριμμάτων
μαζί με τους κρημνισθέντες
ανδριάντες του και τέλος ερρίφθη
και ο κομμουνισμός στον
σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Παραθέτω απόφασιν ολομελείας του
ΚΚΕ, που αποδεικνύει την
ρωσοδουλεία των
αριστερομαρξιστών.
«Ό,τι λέει το Κομμουνιστικόν
Κόμμα της Σοβιετικής Ενώσεως
είναι νόμος για το ΚΚΕ. Το Κόμμα
μας είναι απόλυτα αφοσιωμένον
στη μάννα μας τη Σοβιετική
Ένωση». (Απόφασις 7ης Ολομελείας
της Κ.Ε. του ΚΚΕ «Ν. Κόσμος»
Οκτώβριος 1952, σελ. 13).
Τώρα μετά την πτώσιν της ΕΣΣΔ το
ΚΚΕ έμεινε ορφανό από μάννα.
-187 -
ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΓΙΑ MAYΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ K.G.B. (ΚΑ–ΓΚΕ–ΜΠΕ) ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΣΟΒΙΕΤΟΠΟΙΗΣΗ. 200.000.000 ΔΟΛΛΑΡΙΑ Σ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
-188 -
Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?p=291434
-189 -
Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΟΥ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ-30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

από Adolf στις 19-11-2005 14:54
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ,ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!
Κυρίες και κύριοι! Ο Μύθος του Κοινοβουλευτισμού! Ο Μύθος του Πολυτεχνείου!
Τότε με ελληνικής σημαίες. Σήμερα μόνο αναρχοαριστερές. Απαγορεύονται οι ελληνικές σημαίες διότι είναι
φασιστικές. Οι καπηλευτές επιβάλλουν δια της βίας τα σύμβολά τους.
Σας είπανε: Το Πολυτεχνείο έριξε την Χούντα και έφερε την Δημοκρατία! Ρωτήστε ένα
παιδάκι ή ακόμα και έναν ενήλικα! Θα σας πει πως τα παιδιά του Πολυτεχνείου μας φέρανε
την Δημοκρατία, ήτοι τον Κοινοβουλευτισμό! Οποία ιστορική ανακρίβεια! Το Πολυτεχνείο
δεν έφερε καμμιά "Δημοκρατία". Εφερε την Χούντα νούμερο 2! Την Χούντα του
Ιωαννίδη που ήταν πολλή σκληρότερη από αυτή του Παπαδόπουλου και στην οποία όλοι
κάνανε μόκο! Ούτε Πολυτεχνείο ούτε τίποτα δεν την ενόχλησε αυτή! Αυτοδιαλύθηκε μετά το
φιάσκο της Κύπρου.
Και τί ήτανε το Πολυτεχνείο; Απλώς η ανατροπή του Παπαδόπουλου. Από τον

Ιωαννίδη και τους Αμερικανούς. Οι σχέσεις Παπαδόπουλου-ΗΠΑ το 73
βρισκόντουσαν πια στο χειρότερο σημείο Άλλωστε από την αρχή οι ΗΠΑ δεν τον θέλανε
-190 -
τους πήρε την μπουκιά από το στόμα καθώς ετοίμαζαν βασιλικό πραξικόπημα. Όμως έπειτα
από τις διαβεβαιώσεις του Παπαδόπουλου πως η Επανάσταση δεν είχε σκοπό να θίξει τα
αμερικανικά συμφέροντα αλλά να τα προωθήσει και με την βοήθεια που προσέφεραν δίνοντας
τις βάσεις της Σούδας για να βοηθηθεί το Ισραήλ στον Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο των 6
ημερών, οι ΗΠΑ δεχτήκανε την νέα κατάσταση. Με την εκδίωξη όμως του Κωσταντίνου ( ο
οποίος μάλλον υπήρξε ο κορυφαίος αντιστασιακός της περιόδου!) και πλήθος άλλων
ενεργειών προσέγγισης του Παπαδόπουλου με το Ανατολικό Μπλοκ τα πράγματα
αρχίσανε να χαλάνε. Σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και θανατική καταδίκη του
καθεστώτος ήταν το ΟΧΙ του Παπαδόπουλου στην παραχώρηση των βάσεων για να
βοηθηθεί το Ισραήλ στον νέο του πόλεμο με τους Άραβες του Γιομ Κιπούρ.
Μάταια ο Παπαδόπουλος επιχείρησε να αντιστρέψει το κλίμα. Μετά την προ καιρού παύση
της λογοκρισίας επιχείρησε φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος, ήτοι μετατροπή της
Δικτατορίας σε Κοινοβουλευτισμό βάσει όμως του "τουρκικού μοντέλου". Δηλαδή
Κοινοβουλευτισμό με παρεμβατικότητα της Στρατιωτικής Ηγεσίας ορίζοντας αρχικά σαν
πρωθυπουργό τον Μαρκεζίνη που θα έκανε τις εκλογές. Τα γεγονότα αυτά ήταν εντελώς
εκτός σχεδιασμών των ΗΠΑ για την περιοχή και ο Παπαδόπουλος ήταν ουσιαστικά
ανεξέλεγκτος. Έπρεπε να βρεθεί η φόρμουλα για να πέσει και αυτή βρέθηκε μέσω
του "Πολυτεχνείου". Πράκτορες των Αμερικανών και του Καθεστώτος εισχώρησαν
στον χώρο του Πολυτεχνείου προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τις διαμαρτυρίες
των φοιτητών για τις αναβολές στράτευσης κτλ. Το ΚΚΕ με την Πανσπουδαστική κίνηση
κατήγγειλε το γεγονός αυτό και το έκανε γιατί σαφώς η πολιτική της ΕΣΣΔ ήταν
αντίθετη σε κάθε νέα μεθόδευση των ΗΠΑ. Τελικά το Πολυτεχνείο επέτυχε τον στόχο για
τον οποίο είχε στηθεί. Ο Παπαδόπουλος έπεσε, ο Ιωαννίδης ανέβηκε. Στα χρόνια που
ακολούθησαν και με την έλλειψη από τον Ιωαννίδη του πολιτικού νου του Παπαδόπουλου οι
αμερικανοί καταφέρανε δουλεύοντας την ελληνική ηγεσία μέσω του μαιτρ της
αποσταθεροποίησης κρατών Χένρυ Κίσσινγκερ να αποβιβάσουν τα τουρκικά στρατεύματα
στην Κύπρο και να καταλάβουν ένα ελάχιστο ποσοστό του νησιού με τεράστιες όμως
απώλειες(3000-4000 νεκροί και τραυματίες)αν και δεν υπήρξε ουσιαστικά αντίσταση!
Με το φιάσκο της Κύπρου λοιπόν ήλθε πάλι στην Ελλάδα ο Κοινοβουλευτισμός υπό του
"Εθνάρχου" Κωσταντίνου Καραμανλή επί του οποίου πραγματοποιήθηκε ο Αττίλας 2
όπου ουσιαστικά τότε έγινε η κατάληψη της Κύπρου με τους Τούρκους να κατέχουν μέχρι και
σήμερα σχεδόν το μησό νησί.Θυμίζουμε πως όταν ρωτήθηκε τί θα κάνει για την Κύπρο ο
εθνάρχης απήντησε "Η Κύπρος κείται μακράν" ,πλήρως εναρμονιζόμενος με τα συμφέροντα
των ΗΠΑ οι οποίες άλλωστε τον φέρανε πίσω γι αυτόν τον λόγο. Όπως και τα ξένα
συμφέροντα εξυπηρετεί 32 χρόνια τώρα και η πολυμνημένη και η Γενιά του Πολυτεχνείου.
Όσο για τον μύθο του αίματος και των "χιλιάδων νεκρών που είναι στο ψυγείο "όπως λέει και
παιδικό τραγουδάκι για το Πολυτεχνείο έχει αναφερθεί πολλές φορές αλλά μέσα στον χώρο
του Πολυτεχνείου όπου μπήκε το τανκ και υποτίθεται έσφαξε εκατόμβες φοιτητών ΟΥΤΕ
ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΥΠΗΡΞΕ! Συνοπτικά αναφέρω τα εξής:
Α) Η αναφορά της συγκλήτου του Ε.Μ.Π υπ΄ αριθμόν 3343/11.10.74 προς τον
επιληφθέντα της σχετικής (τότε) δικαστικής έρευνας, η οποία βεβαιώνει την ανυπαρξία
νεκρών στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Β) Η αναφορά με ημερομηνία 22.10.74 του εισαγγελέα Τσέβα προς τον προϊστάμενο της
εισαγγελίας Αθηνών κ. Φαφούτη δια της οποίας βεβαιούται οτι εκ της διενεργηθείσης
επιμελούς έρευνας, ουδέν προέκυψεν.Κανείς νεκρός μέσα στο Πολυτεχνείο.
Γ) Εκ του βουλεύματος του Συμβουλίου των πλημμελοδικων του προτοδικείου

Αθηνών, κατόπιν της παραπομπής των ανωτέρω στοιχείων, που αποφαίνεται ομόφωνο ότι
ουδείς εφονεύθη στο χώρο του Πολυτεχνείου.
-191 -
Δ) Η απόφαση του Υπουργού του ΠΑΣΟΚ κ. Μαγκάκη περί συνταξιοδοτήσεως των

συγγενών των νεκρών, όπου κανένας και ποτέ δεν παρουσιάστηκε να την εισπράξει
Ε) Η επώνυμη νεκρή του Πολυτεχνείου Ηλένια Ασημακοπούλου, ο αβάστακτος πόνος

εκείνων που την έχασαν, τα δάκρυα του κυρίαρχου δημοκρατικού λαού που πότιζαν το σκίτσο
της που ήταν πάνω στα αιματοβαμμένα κάγκελλα του Πολυτεχνείου... και ξαφνικα η
αποκάλυψη...Η τραγική μορφή της Ηλένιας ήταν διαφημιστικό σκίτσο για σαπούνι
από τα περιοδικά της Ευρώπης.
ΣΤ)Το 1974 ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δημήτρης Μπέης προχώρησε σε εκσκαφές

στον περίβολο του νεκροταφείου Ζωγράφου προκειμένου να ανακαλύψει τους
ομαδικούς τάφους των νεκρών.Φυσικά δεν βρέθηκε τίποτα...
Οι μόνοι νεκροί που βρεθήκανε σύμφωνα με το πόρισμα Τσεβά δεν υπερέβησαν τους
δεκαεπτά,ΟΛΟΙ ΕΚΤΟΣ Πολυτεχνείου,από συμπλοκές με τους αστυνομικούς και
αδέσποτες σφαίρες στο τριήμερο 16-17-18 Νοεμβρίου.
Όσο για την Ηλενία Ασημακοπούλου σας παραθέτω το σκίτσο της από την διαφήμιση
σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας "ΜΠΡΕΚ",είναι σκίτσο παστέλ και το φιλοτέχνησε ο
Άγγλος ζωγράφος Νίκολας Ήγκον.Ως μοντέλο πόζαρε η Νάνσυ Κρίντλαντ.Συνηθιζόταν
μάλιστα το όνομα της Ηλενίας στην εποχή μου να αναφέρεται και πρώτο πρώτο στο
προσκλητήριο νεκρών του Πολυτεχνείου!Φαντάζομαι το ίδιο θα γίνεται ακόμα...
"ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ;Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ
ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ" - Εφημερίς "Η Αυγή "
Αυτό λοιπόν είναι το Πολυτεχνείο,αυτή η αποκατάσταση της Δημοκρατίας,αυτοί οι χιλιάδες

νεκροί,αυτοί τα κορόιδα οι Έλληνες,δούλοι του Κοινοβουλευτικού μεταπολιτευτικού
Κατεστημένου.
Σκεφτείτε το,μήπως είστε κι εσείς ένας από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου;Ειλικρινά για να
πω την αλήθεια κι εγώ δεν θυμάμαι τί έκανα εκείνο το βράδυ...
http://www.joy.gr/community/members/jentry.sx?jid=657448
Σύνοψις περί πολυτεχνείου

Κάθε χρόνο εορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου, επί τριήμερο. Ουδείς
όμως μέχρι σήμερα μας είπε τι εορτάζουμε εις το Πολυτεχνείο, διότι έκαστος
προσδιορίζει δι εαυτόν την έννοια του εορτασμού. Άλλοι υποστηρίζουν ότι τιμούμε τους
νεκρούς φοιτητές του Πολυτεχνείου και αυτούς πού καταπλάκωσε το άρμα μάχης πού
έσπασε την σιδερένια πύλη του Πολυτεχνείου!!! Άλλοι λέγουν ότι εορτάζουμε την
εξέγερση των φοιτητών κατά της Χούντας!!! Άλλοι τέλος ότι εορτάζουμε την ήμερα της
Δημοκρατίας!!!
Πολλοί δρόμοι, όχι μόνον των Αθηνών, αλλά πολλών πόλεων της Χώρας, έχουν
ονομασθεί οδός "Ηρώων Πολυτεχνείου", χωρίς ποτέ κάποιος να μας πει ποίοι είναι
αυτοί οι ήρωες. Όλοι οι πόλεμοι, όλες οι εξεγέρσεις, όλα τα ιστορικά γεγονότα έχουν
ονομαστικούς πρωταγωνιστές και ήρωες. Το Πολυτεχνείο είναι το μοναδικό, παγκοσμίως,
γεγονός το οποίο στερείται ονομαστικών ηρώων . Γιατί;
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα με τα πραγματικά δεδομένα. Ας ξεκινήσουμε

από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, τους οποίους οφείλαμε να τιμήσουμε και να τιμούμε.
-192 -
Η κεφάλα είναι του καθηγητού - σε ξένο πανεπιστήμιο, φυσικά - Νικολ. Σβορώνου.

Κάποιος την είχε φτιάξει δεν την πούλησε, την έφερε στο Πολυτεχνείο όπου, αυτομάτως, έγινε σημείο
προσκηνύματος από εκείνους που νόμιζαν πως είναι κάποιος από τους πεσόντες.
Στην μνήμη του κατέθεσε στεφάνι και ο ίδιος ο Σβορώνος, ένας ευτυχής άνθρωπος που τίμησε - εν ζωή - τον νεκρό
εαυτό του.
Η υπ αριθ. 723/75 απόφαση του 5μελούς Εφετείου Αθηνών αναφέρει σχετικώς:

"ΟΥΔΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ εφονεύθη εντός ή εκτός του Πολυτεχνείου ή εις το
Λεκανοπέδιο Αττικής κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου". "ΟΥΔΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
έφονεύθη εντός του Πολυτεχνείου ή εις ζώνη 300 μ πέριξ αυτού".
Η απόφαση αυτή δεν έχει ανακληθεί μέχρι σήμερον. Γιατί; Που είναι οι καταπλακωθέντες;
Που είναι οι νεκροί;
Έκτος αυτού, ή Βουλή των Ελλήνων ψήφισε νόμο δια την συνταξιοδότηση των συγγενών
των νεκρών του Πολυτεχνείου, Ο όποιος όμως παρέμεινε ανενεργός, γιατί ουδείς
παρουσιάσθηκε να διεκδικήσει σύνταξη. Γιατί;
Πέραν τούτων, απουσιάζουν παντελώς από τις εορτές του Πολυτεχνείου μαυροφορεμένες
Μάνες, Αδελφές, Πατέρες, Αδελφοί, νεκρών του Πολυτεχνείου. Γιατί;
Όλα αυτά μας οδηγούν στο λογικό συμπέρασμα ότι ή αιτιολογία του εορτασμού της μνήμης
των νεκρών του Πολυτεχνείου είναι ένα τεράστιο μυθώδες κατασκεύασμα.
Ας δούμε τώρα την αιτιολογία του εορτασμού της εξεγέρσεως κατά της Χούντας.
Όπως είναι γνωστό, η υποτιθέμενη Χούντα, είχε παραδώσει την εξουσία από της 8ης
Οκτωβρίου 1973, όταν είχε αναλάβει η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη δια να οδήγηση την
χώρα εις εκλογές την Άνοιξη του 1974.
Ή εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε 16-18Νοεμβρίου 1973 , όταν ή «Χούντα» είχε

παραδώσει την εξουσία. Εναντίον ποιας Χούντας εορτάζουμε την εξέγερση; Άλλο ένα
ανακριβές αιτιολογικό εορτασμού.
Ο κ. Μεϊμαράκης υποστήριξε ότι είναι η ήμερα της Δημοκρατίας.
-193 -
Ποια Δημοκρατία επέτυχε ή εξέγερση του Πολυτεχνείου; Το αποτέλεσμα της εξεγέρσεως

ήταν ακριβώς τα αντίθετο. Ανέκοψε την πορεία προς εκλογές και έφερε την
Δικτατορία του Ιωαννίδη. Ακόμη ένας μύθος, ο όποιος προσπαθεί ανεπιτυχώς να
αιτιολόγηση τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου.
Τι, λοιπόν, εορτάζουμε στην επέτειο του Πολυτεχνείου; Αν εξετάσει κάποιος τα

συνθήματα και τα πανό, τα όποία αναρτώνται σε κάθε επέτειο στα χώρο του Πολυτεχνείου, θα
αντιληφθεί ότι μόνο ιδανικά για την νεολαία δεν εκφράζουν. Κυριαρχούν πάντα αναρχικά
και κομουνιστικά συνθήματα και λάβαρα. Αυτά είναι τα ιδανικά του Πολυτεχνείου;
Τα "κάτω" και τα "έξω" αποτελούν τις επιδιώξεις της νέας γενεάς; Ό αναρχισμός και οι
απαιτήσεις είναι ο αντικειμενικός σκοπός της νεολαίας;
Ή πρόταση του Γενικού Γραμματέως του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Λαλιώτη για τον εορτασμό της
επετείου, να ταυτισθεί με θέσεις κατά της τρομοκρατίας, όχι μόνο έπεσε στο κενό, αλλά
χλευάστηκε από τους διοργανωτές και αντί αυτού μεταδίδονται συνθήματα υπέρ του
Γιάννη Σερίφη και των δολοφόνων της Ε.0.17 Ν ενώ περιοχή είναι γεμάτη από πανώ
με ανάλογες επιγραφές και αφίσες του Γκεβάρα!!!
Τι ωφελεί την Ελλάδα ένας τέτοιος εορτασμός; Τίποτε το δημιουργικό δεν αποπνέει. Κανένα
δίδαγμα δεν παρέχει. Κανέναν δεν κάνει υπερήφανο. Πώς να κάνη άλλως τε, όταν στηρίζεται
σε ανακριβή γεγονότα Δεν αρμόζει μια τέτοια συμπεριφορά σε ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό
Ίδρυμα. Αν θέλαμε να καθιερώσουμε μια μέρα εορτασμού της Αναρχίας, δεν είναι η
καταλληλότερα ή επέτειος του Πολυτεχνείου, θα μπορούσε να ευρέθη κάποια άλλη,
ώστε να μη σπιλώνονται οι όποιοι αγνοί αγωνιστές.
-194 -
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου
Στους ιστορικούς έχει δοθεί ένα χάρισμα που δεν το έχουν ούτε οι θεοί: Να
αλλοιώνουν όσα έχουν συμβεί. Έτσι μετά από 30 χρόνια από το γεγονότα του Νοεμβρίου
1973, μια συλλογική αμνησία έχει επιβληθεί από ορισμένους κύκλους εξουσίας.
Θα παραθέσω τα γεγονότα με το μάτι ενός νεαρού απλού φοιτητή της εποχής

εκείνης πού πήρε μέρος στα γεγονότα χωρίς βαρύγδουπες και υποκειμενικές ερμηνείες
που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα και παραπέμπουν μάλλον στην
παραψυχολογία.
Σημειώνω κατ' αρχήν ότι ελάχιστο ποσοστό φοιτητών πήρε μέρος τότε στα γεγονότα
ενώ σήμερα κατόπιν εορτής σχεδόν όλοι ισχυρίζονται ότι ήταν στο Πολυτεχνείο ή
πέρασαν απέξω και παριστάνουν τους αντιστασιακούς.
Ας πάρουμε τα γεγονότα με την σειρά.
Την 21η Απριλίου 1967 εξερράγη στρατιωτική επανάσταση (στρατιωτικό κίνημα για άλλους)
με αρχηγό τον συνταγματάρχη Γ. Παπαδόπουλο που επικράτησε χωρίς να χυθεί ούτε μια
σταγόνα αίμα, ανέτρεψε την κυβέρνηση και επέτρεψε στους κινηματίες να αναλάβουν την
διακυβέρνηση της χώρας αναστέλλοντας, χωρίς την γραπτή έγκριση του τότε Βασιλιά,
αρκετά άρθρα του συντάγματος. Δεν ήταν το πρώτο στρατιωτικό κίνημα στην ιστορία της
Ελλάδος, τον 20ο αιώνα έγιναν αρκετά. Οι κινηματίες συνέλαβαν τους πολιτικούς αρχηγούς,
τους φυλάκισαν κατ' αρχάς σε ξενοδοχείο και μετά σε κατ' οίκον περιορισμό. Κάποιος από
αυτούς, που αργότερα έγινε και πρωθυπουργός, μέσα στο στρατιωτικό όχημα που τον
μετέφερε στο ξενοδοχείο και γεμάτος φόβο ζητωκραύγαζε υπέρ των κινηματιών και ευχόταν
καλή επιτυχία στο έργο τους!!!.
Δεν συνέλαβαν μόνο επώνυμους, αλλά και ανώνυμους πολίτες 6.000 περίπου τον αριθμό
με σχέδιο που είχε γίνει από τις προηγούμενες κοινοβουλευτικές, άρα νόμιμες, κυβερνήσεις
τις χώρας. Αυτοί συνελήφθησαν χωρίς να έχουν πράξει τίποτα ή μάλλον δεν πρόλαβαν να
αντιδράσουν απλούστατα διότι την ώρα εκείνη κοιμόντουσαν.
Οι ελάχιστες αντιστασιακές ενέργειες, άξιες λόγου που έγιναν, ήταν οι εξής;
1. Το κίνημα του τότε βασιλέως Κωνσταντίνου και πιστών σε αυτόν αξιωματικών στις 13-
12- 1967 το οποίο απέτυχε και οι κινηματίες αξιωματικοί συνελήφθησαν.
2. Το κίνημα του Ναυτικού το 1973, όπου το αντιτορπιλικό του πολεμικού ναυτικού ΒΕΛΟΣ
με κυβερνήτη τον τότε αντιπλοίαρχο Παππά, ο οποίος αργότερα, μετά την πτώση του
καθεστώτος, επανήλθε στις τάξεις του στρατεύματος έγινε και αρχηγός Ναυτικού. Το πλοίο
αυτό εν ώρα ασκήσεων στη Μεσόγειο αποσκίρτησε και ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΝΗΚΕ ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΙ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ πήραν μέρος στο κίνημα. Και ξέρετε τι σημαίνει αποσκίρτηση εν ώρα πολέμου
η ασκήσεως; Λιποταξία ενώπιον του εχθρού σύμφωνα με τους νόμους ΟΛΩΝ των κρατών του
κόσμου.
3. Κάποιοι έβαλαν βόμβα σε καλάθι σκουπιδιών στην λεωφόρο Συγγρού που έσκασε στις
τέσσερις τα ξημερώματα, σκοτώνοντας έναν άτυχο εργάτη που τυχαία περνούσε από εκεί να
πάει στην δουλειά του. Ο βομβιστής τιμάται σήμερα ως ... αντιστασιακός
4. Έβαλαν βόμβα στο άγαλμα του Τρούμαν που εξερράγη και σκότωσε τον αστυφύλακα που
την περιεργαζόταν ανύποπτος, χωρίς να γνωρίζει ότι περιείχε η σακούλα μέσα μια βόμβα.
-195 -
5. Και τέλος, μια βόμβα που έβαλαν Ιταλοί σε συνεργασία με Έλληνες στην Αμερικάνικη
πρεσβεία όπου σκοτώθηκαν αυτοί που την τοποθέτησαν.
6. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης τοποθέτησε βόμβα με στόχο τον δικτάτορα, αυτή όμως

εξερράγη χωρίς αποτέλεσμα. Ο Παναγούλης συνελήφθη, καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά του
δόθηκε χάρη. Μετά την δικτατορία κατήγγειλε βασανιστήρια σε βάρος του συμπατριώτη του
διοικητή της ΕΣΑ..
7. Στην κηδεία του αποθανόντος πολιτικού Γ. Παπανδρέου έγιναν επεισόδια, κάποιες

συλλήψεις αλλά στο τέλος οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι.
Τον Φεβρουάριο 1973 υπήρξε μια αναστάτωση στην νομική σχολή. Με αφορμή κάποια
φοιτητικά αιτήματα κυρίως φοιτητικές εκλογές. Η στρατιωτική κυβέρνηση έκοψε την αναβολή
στρατεύσεως σε κάποιους φοιτητές. Τα πνεύματα οξύνθηκαν και ξεκίνησε κατάληψη της
Νομικής σχολής. Οι φοιτητές φώναζαν αντιδικτατορικά συνθήματα, κόσμος μαζεύτηκε γύρω
από την σχολή και μετά 2 ημερών κατάληψη η αστυνομία διέλυσε τους έξωθεν
συγκεντρωμένους και η κατάληψη έληξε. Είχαν γίνει επεισόδια μικρής εκτάσεως.
Μέχρι τον Νοέμβριο 1973 δεν έγινε κάτι άξιο λόγου. Στις 8 Οκτωβρίου 1973 όλοι οι
υπουργοί πολίτες και στρατιωτικοί παραιτήθηκαν ομαδικά, ο πρωτεργάτης Γ.
Παπαδόπουλος ορκίστηκε πρόεδρος Δημοκρατίας και παρέδωσαν την εξουσία στον
πολιτικό Σπύρο Μαρκεζίνη, σαν μεταβατικό πρωθυπουργό, ζητώντας του να οδηγήσει
την χώρα σε εκλογές μέχρι τον Φεβρουάριο του 1974, στον εκλογικό νόμο επιτρεπόταν
να βάλουν υποψηφιότητα και οι παλαιοί πολιτικοί. Επειδή το κλίμα είχε μεταστραφεί
εναντίον των πολιτικών ήξεραν ότι και με τις εκλογές δεν είχαν ελπίδες να κυβερνήσουν.
Πάντως όλα αυτά, τα αντιτιθέμενα δηλαδή στο Απριλιανό καθεστώς γεγονότα, δεν
αφορούσαν την πλειοψηφία του λαού που μάλλον έμενε απαθείς και τα δεχόταν με
σκεπτικισμό.
Τον Νοέμβριο εκείνον, διεθνή γεγονότα αναστάτωσαν την περιοχή του Ισραήλ και των
αραβικών χωρών. Οι Αμερικανοί ζήτησαν από τον Παπαδόπουλο την άδεια
σταθμεύσεως και ανεφοδιασμού αμερικανικών αεροσκαφών σε Ελληνικά
αεροδρόμια πράγμα που σήμαινε εμπλοκή της χώρας μας σε πόλεμο και ο
Παπαδόπουλος αρνήθηκε. (Αργότερα κάποιος άλλος πολιτικός θα πει «Ναι σε όλα»
για το πέρασμα από τη χώρα μας Αμερικανικών δυνάμεων για το Κόσσοβο και το
Ιράκ). Σύμφωνα με μαρτυρίες του τότε πρωθυπουργού κατάλαβε αμέσως ότι λόγω αυτής
του της πράξης, οι Αμερικανοί θα προσπαθήσουν να τον εξοβελίσουν από την εξουσία.
Στις 13-11-1973 μια διαδήλωση λίγων ατόμων ξεκίνησε από την Νομική σχολή και
περνώντας μέσα από τους κεντρικότερους δρόμους της Αθήνας, χωρίς κανείς από τις
δυνάμεις ασφαλείας να τους εμποδίσει, κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο όπου
θεωρητικά, δεν μπορούσαν να μπουν αστυνομικές δυνάμεις.
Άρχισε να μαζεύεται κόσμος, άλλοι από περιέργεια και άλλοι για να συμμετάσχουν στα
γεγονότα. Όποιος ήθελε, έστω και αν δεν είχε καμία σχέση με τις Ανώτατες Σχολές, έμπαινε
στο Πολυτεχνείο. Έτσι σε αυτό μέσα βρέθηκαν κυρίως άτομα εξωφοιτητικά. Πολλοί
ερχόντουσαν οργανωμένοι, με διαδήλωση και πανό με διάφορα αντιδικτατορικά συνθήματα
ΧΩΡΙΣ να τους εμποδίζουν οι πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις που ήταν γύρω από το
Πολυτεχνείο. Οι έγκλειστοι φοιτητές φώναζαν, έγραφαν και έριχναν συνθήματα. Είχαν
εγκαταστήσει και ραδιοφωνικό σταθμό. Απορίας άξιο είναι γιατί οι αστυνομικές
δυνάμεις, δηλαδή η κυβέρνηση, δεν έδινε εντολή να διαλυθεί η συγκέντρωση έξω
από το Πολυτεχνείο, να κόψουν τις παροχές νερού και ρεύματος στους
συγκεντρωμένους μέσα, οπότε η κατάληψη θα έληγε γρήγορα .
Αργά το βράδυ της 16-11-1973 η εντολή δόθηκε και οι αστυνομικοί διέλυσαν τους
γύρω συγκεντρωμένους σε μεγάλη ακτίνα από το Πολυτεχνείο. Έγιναν και
-196 -
συλλήψεις. Οι έγκλειστοι έμειναν μόνοι τους χωρίς έξωθεν συμπαράσταση και

διάχυτος ήταν ο φόβος για επέμβαση των τάνκς.
Τα τάνκς έφτασαν. Ο επικεφαλής αξιωματικός σε συνεννόηση με τους επικεφαλείς των

καταληψιών απεφάσισε να κατεδαφίσει την πόρτα του Πολυτεχνείου και να ανοίξει δίοδο
εξόδου των φοιτητών από αυτό, διότι στην πόρτα ήταν πολλά υλικά που την έφραζαν.
Πράγματι το τανκ έριξε την πόρτα, ΔΕΝ μπήκε στο Πολυτεχνείο σε απόσταση 10
μέτρων , απλά αφού την έριξε, επέστρεψε στον δρόμο και δεν πείραξε κανένα
φοιτητή. Ο κυβερνήτης του μάλιστα σε κατοπινή του συνέντευξη ανέφερε ότι έριξε
τη πόρτα με το τανκ, επειδή επάνω στη βιασύνη της αναχώρησης δεν πήρε μαζί του
το συρματόσκοινο, για να μπορέσει να βγει ένας φαντάρος από το άρμα να τη δέσει
και να τη τραβήξει!
Άρχισε η εκκένωση, όλοι βγήκαν έξω, κάποιοι από τους φοιτητές συνελήφθησαν και
κλείστηκαν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου από όπου αρκετοί έδωσαν συνέντευξη στην
τηλεόραση σε γνωστό τηλεπαρουσιαστή και ισχυρίστηκαν ότι τους φέρθηκαν καλά. Δεν
γνωρίζω αν έλεγαν την αλήθεια.
Οι καταστροφές εντός του Πολυτεχνείου ανυπολόγιστες. Οι ίδιοι φοιτητές τις

έκαναν; προβοκάτορες; Κανείς δεν γνωρίζει πάντως κρίνοντας από το ποιοι καταστρέφουν
σήμερα μπορεί ο οποιοσδήποτε να βγάλει συμπεράσματα.
Την επόμενη μέρα Σάββατο κηρύχθηκε ο στρατιωτικός νόμος και απαγορεύθηκαν οι

διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Ο λαός όμως διαδήλωνε, όχι βέβαια σε μεγάλη
κλίμακα με αποτέλεσμα να γίνουν πολλές συλλήψεις. Συνεχώς ακούγονταν
πυροβολισμοί και από αυτούς τους πυροβολισμούς σκοτώθηκαν κάποιοι. Δεν μπορώ
να κατατάξω αυτούς τους τυχαίως φονευθέντες τον αριθμό στους νεκρούς του Πολυτεχνείου,
πρώτον διότι κανείς δεν σκοτώθηκε μέσα στον χώρο του Πολυτεχνείου και δεύτερον διότι για
να πει κανείς ότι είναι ήρωας πρέπει να αγωνιστεί με δική του επιλογή και εξαιτίας αυτής να
υποστεί τις συνέπειες και όχι να πεθάνει κατά λάθος.
Πόσοι ήταν οι νεκροί; Πολλές οι φήμες. Έγιναν έρευνες σε διαφορετικές χρονικές

περιόδους από υπεύθυνα άτομα, αστυνομικούς διευθυντές (επί ΠΑΣΟΚ) και
εισαγγελέα ,άλλοι τους αριθμούν 12 και άλλοι 24. ΚΑΝΕΙΣ εντός του χώρου του
πολυτεχνείου και ΚΑΝΕΙΣ φοιτητής.
Μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ηρεμία επικρατούσε παντού λόγω του στρατιωτικού
νόμου, στις 25 του μηνός γίνεται νέο στρατιωτικό κίνημα που ρίχνει τον
Παπαδόπουλο και φέρνει στην εξουσία τον ταξίαρχο Ιωαννίδη. Συνεπώς η κατάληψη
του Πολυτεχνείου ουδεμία επίδραση δεν είχε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας,
αντίθετα έφερε μια ποιο σκληρή δικτατορική διακυβέρνηση.
Μέχρι τον Ιούλιο 1974 ουδείς αντιστάθηκε στο στρατιωτικό καθεστώς. Τον Ιούνιο
συνέβη η τραγωδία της Κύπρου, γεγονός άσχετο βέβαια με το Πολυτεχνείο, που οδήγησε
στη πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος που με την ίδια του την θέληση κάλεσε τους
πολιτικούς να αναλάβουν την εξουσία.
Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω ένα απολογισμό για την Γενιά του Πολυτεχνείου. Αυτή
ήρθε στην διακυβέρνηση της χώρας, αρκετά νωρίς. Με μόνο εφόδιο «τον αγώνα
ενάντια στη χούντα» κυβερνά την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα τα βλέπετε.
http://homepages.pathfinder.gr/nfinnos/politexnio/hlenia.htm
-197 -
ΟΥΔΕΙΣ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΤΟΣ - ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΣΕΒΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΗ
Μετά τη μεταπολίτευση ξεσπάει ένας «πόλεμος» ανακοινώσεων για τους υποτιθέμενους

νεκρούς του Πολυτεχνείου.
59 νεκροί το ένα «ίδρυμα»!
75 νεκροί ο άλλος «φορέας»!
154 νεκροί (ΝΑΙ τόσους βρήκανε) μια άλλη εφημερίδα!
Ανάμεσα στις σοβαροφανείς «πηγές» ξεχωρίζουμε την εφημερίδα «Έθνος» την «Ένωση
Δημοκρατικών Μητέρων» τον γραφικό πρόεδρο ενός κόμματος - σφραγίδα, τον θρυλικό
ΜΠΑΜΠΗ Κωνσταντόπουλο (Έδινε συνεντεύξεις λέγοντας ότι μιλάει με εξωγήινους) και
άλλους φορείς γραφικούς και μη.
Η πολιτεία, λογικό ήταν, επηρεάστηκε από αυτό το κυνήγι μαγισσών.
Θα αναφέρω τον πιο γραφικό από όλους, κατά τη γνώμη μου, κατάλογο.
Σε εφημερίδα των Αθηνών εμφανίζεται κατάλογος με 82 ονόματα ανθρώπων που πέθαναν

στις 16 και 17 Νοεμβρίου. Τα λαγωνικά ψάχνουν και βρίσκουν ότι οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν
πραγματικά αλλά ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ στα νοσοκομεία της Αθήνας.
Κάποιος «δημοσιογράφος» δηλαδή, πήγε στο Ληξιαρχείο Αθηνών έδωσε «λαδάκι» στον
υπάλληλο και αυτός του έδωσε λίστα με ονόματα πεθαμένων εκείνες τις μέρες. Ο
«δημοσιογράφος» τους έβαλε σαν νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Εμβρόντητη η εφημερίδα μαθαίνει αργότερα ότι τα ονόματα των «ηρωικών νεκρών» που
δημοσίευσε ήταν μια γριούλα 81 χρονών που πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ένας παππούς 75
χρονών που πέθανε από καρκίνο και άλλοι.
Μπρος σε αυτό το κυνήγι μαγισσών η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αναθέτει στον εισαγγελέα
Τσεβά να βρει επί τέλους πόσοι πεθάνανε την ημέρα εκείνη. Ο Τσεβάς ψάχνει και
βρίσκει ΜΟΝΟ 15 ονόματα.
Προσθέτει όμως στο πόρισμα του και άλλους τρεις που πέθαναν αργότερα, ενώ αναφέρει και
έμμεσες μαρτυρίες.
Μετά το 1981 η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου θέλοντας να «αποκαταστήσει» την

αλήθεια του Πολυτεχνείου δίνει εντολή στον Αστυνόμο Σαμπάνη (που είχε αποταχθεί από
το καθεστώς Παπαδόπουλου και επανήλθε με τη μεταπολίτευση) να βρει τους νεκρούς -
φαντάσματα ου Πολυτεχνείου. Το πόρισμα κυριολεκτικά καταπέλτης.
Κανένας νεκρός μέσα στο πολυτεχνείο (όπως ομοίως και στο πόρισμα Τσεβά
αναφέρεται) και μόνο δώδεκα γύρω από αυτό από αδέσποτες σφαίρες.
ΟΝΟΜΑΤΑ ΝΕΚΡΩΝ σύμφωνα με το πόρισμα Σαμπάνη και μέρος που σκοτώθηκαν.
-198 -
-199 -
Και αν δεν πιστεύετε να και το πρωτότυπο.
Το πόρισμα αυτό η ΠΑΣΟΚική κυβέρνηση το κρύβει πανικόβλητη, για να διαρρεύσει όμως

και να δημοσιευθεί στον τύπο της εποχής και να φθάσει τελικά σε εσάς.
Το πόρισμα Σαμπάνη το θεωρώ πιο έγκυρο, γιατί συντάχθηκε το 1982, οπότε το κυνήγι των
μαγισσών είχε μειωθεί και μπορούσαν να ζυγιστούν καταστάσεις πιο ψύχραιμα.
Σύμφωνα με το πόρισμα Τσεβά (που φτιάχτηκε κατά τη διάρκεια της υστερίας των
ανύπαρκτων νεκρών) αναφέρονται ακόμα οι
-200 -
1. Καραγιώργης Στυλιανός Ετών 18 εργάτης. Πυροβολήθηκε επί της οδού Πατησίων, μπροστά
από τον κινηματογράφο «ΕΛΛΗΝΙΣ». Απεβίωσε στο ΚΑΤ την 30-11-73
2. Κούμπος Ανδρέας Ετών 60 επί της οδού Καποδιστρίου
3. Παντελάκης Κυριάκος ετών 45 δικηγόρος, επί της οδού Γλάδστωνος
Ενώ στο ίδιο πόρισμα αναφέρονται και έμμεσοι νεκροί. Δηλαδή:
1. Σταύρος Κοντομάρης δικηγόρος. Πέθανε από δακρυγόνα αέρια.
2. Αικατερίνη Αργυροπούλου ετών 75. Από αδέσποτο βλήμα. Πέθανε τον Μάιο του 1974.
3. Παπαϊωάνου Δημήτριος ετών 60. Από έμφραγμα μυοκαρδίου. Η γυναίκα του λέει ότι
πέθανε ή από δακρυγόνα ή από σφαίρα αδέσποτου επειδή δεν την άφησαν να πλησιάσει
το φέρετρο .
ΤΟ ΚΚΕ ΕΒΡΙΖΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΕ

ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ και ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ
ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ 8
Δεν υπάρχει «ζύμωση» στα αμφιθέατρα, κάθε φορά που συζητείται το Πολυτεχνείο, που να
μη «χτυπά κόκκινο» στο άκουσμα μιας φράσης «Πανσπουδαστική Νο 8». Και δεν υπάρχει
πρωταγωνιστής εκείνης της περιόδου που να μη την καταγγέλλει ή να μη την αποκηρύσσει -
αναλόγως της κομματικής του προέλευσης.
-201 -
Πρόκειται για το αντιστασιακό φοιτητικό φυλλάδιο του ΚΚΕ «Πανσπουδαστική», τεύχος οκτώ,
που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 74. Επιχείρησε να αποτιμήσει την εξέγερση και να
απαντήσει στις συκοφαντίες της ΕΣΑ περί «αναρχικών στοιχείων» που εισέβαλαν και έδρασαν
στο Πολυτεχνείο. Όμως, από τη μία όχθη πέρασε στην άλλη: αφού κατήγγειλε «τις
αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πρακτόρων της να
διαστρέψουν την πορεία και το περιεχόμενο της εξέγερσης», φοβούμενο εκτροπή του αγώνα,
συνέχισε: «Καταγγέλλουμε τη προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου
την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ (...)
με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και
αναρχικά συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες
δυνάμεις».
Παράπεμπε -κατά γενική παραδοχή- στους 350 περίπου φοιτητές της Νομικής που διέκοψαν
τη δική τους συνέλευση και με παρότρυνση του συναδέλφου τους από τη Φαρμακευτική (και
μέλους της ΑΑΣΠΕ) Δ. Μαυρογένη έφθασαν, όλοι μαζί, από τη Σόλωνος στο Πολυτεχνείο. Σε
άλλη σελίδα ο Δ. Μαυρογένης καταγγέλλεται ως «πράκτορας».
Η ειρωνεία είναι ότι στους «350» υπήρχαν και δεκάδες μέλη της «αντί-ΕΦΕΕ» και
της ΚΝΕ! Το χειρότερο; Η εν λόγω καταγγελία εμφανίζεται να υπογράφεται από «τα
μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα του Πολυτεχνείου» και όχι, τουλάχιστον,
από «κάποια μέλη» που πιθανόν να εξέφραζε..
Τριάντα χρόνια μετά, ούτε το κείμενο έχει αποκηρυχθεί επισήμως από το ΚΚΕ, αλλά
ούτε πήρε ποτέ θέση. Οι εικασίες πολλές, αλλά ο ίδιος ο Δ. Μαυρογένης, που εκείνη την
περίοδο κρυβόταν κάπου στην Κρήτη, επισημαίνει σήμερα ένα γεγονός: Το φυλλάδιο
κυκλοφόρησε δέκα ημέρες μετά την εξάρθρωση του παράνομου κλιμακίου της ΚΝΕ στην
Αθήνα.
Ο ίδιος μόλις που πρόλαβε την εξέγερση, αφού αποφυλακίσθηκε από την ΕΣΑ με τη «γενική
αμνηστία» τον Αύγουστο του 73. Επίσης ήταν ένας από τους επτά που, στο πατάρι της
Αρχιτεκτονικής την δεύτερη ημέρα της εξέγερσης, προσπάθησαν εν μέσω πολιτικών
διαξιφισμών να συμφωνήσουν στη συνέχιση ή στον τερματισμό της κατάληψης (οι άλλοι ήταν
οι Γ. Παριανος και Αλ. Αλαβάνος από ΚΝΕ, Θ. Τσούρας και Ν. Μιχαλόπουλος από το ΠΑΚ, Χ.
Λάζος και Σ. Παππάς από Ρ.Φ.) Εκείνη η συνάντηση βαφτίσθηκε αργότερα... «κουκί» από τον
διοικητή της ΕΣΑ Σπανό, εξαιτίας του μικρού αριθμού συμμετεχόντων και ως «κουκί»
καθιερώθηκε στις μετέπειτα κώδικες αναφορές. (Την απόφαση για συνέχιση, τελικά, την πήρε
η Συντονιστική).
Η ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ
Η καταγγελία της «Πανσπουδαστικής» έπεσε σαν βόμβα στους πρωταγωνιστές του

Πολυτεχνείου που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν είτε στη φυλακή, είτε στην παρανομία. Η
πρώτη μεταπολιτευτική ενέργεια 16 μελών της Συντονιστικής Επιτροπής, από όλες τις
παρατάξεις, ήταν να συγκεντρωθούν (28 Σεπτεμβρίου 1974) και να εκδώσουν «τη μία και
μοναδική ανακοίνωση εκτίμησης της εξέγερσης», ώστε να γίνει σαφές ότι «η άλλη»
ήταν πλαστή:
«Οι πολιτικές αποφάσεις παίρνονταν από τις συνελεύσεις των φοιτητών, των εργατών, των
μαθητών. Στη Βάση της πολιτικής Θέλησης των Συνελεύσεων εκλέχτηκαν οι εκπρόσωποι,
καθορίσθηκε το πολιτικό περιεχόμενο και εκφράστηκε από τα μεγάφωνα και τους
πολύγραφους».
-202 -
TO KEIMENO ΤΗΣ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ

Σαν Υπεύθυνη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα του Πολυτεχνείου καταγγέλλουμε σε όλο το
σπουδαστικό κόσμο τη νεολαία και το λαό τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ
και των πληρωμένων πραχτόρων της να διαστρέψουν, από την αρχή της μεγαλειώδης
εκδήλωσης μας του Πολυτεχνείου, τη πορεία και το περιεχόμενο της. Καταγγέλλουμε τη
προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου τη Τετάρτη 14 του Νοέμβρη, 350
περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των
Ρουφογάλλη Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως
πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA με σκοπό να προβάλλουν με κάθε
μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα
που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Για να μπορέσουν έτσι να
απομονώσουν το κίνημά μας και την εκδήλωση μας του Πολυτεχνείου απ το σύνολο του
λαού και της νεολαίας. Για να μπορέσουν παραπέρα κατασκευάζοντας (και με τη βοήθεια
των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα της μεμονωμένης εξτρεμιστικής
επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης που δεν έχει τη συμπαράσταση του λαού, να
ξαναχρησιμοποιήσουν το χιλιοτριμμένο πρόσχημα του «επαπειλούμενου κοινωνικού
καθεστώτος» για να δικαιολογήσουν την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και το
δυνάμωμα της αιματηρής τρομοκρατίας. Ενέργειες που οι Αμερικάνοι, η CIA και η χούντα
είχαν από καιρό πάρει την απόφαση να επιβάλλουν, ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της
χουντομαρκεζινικής προσπάθειας καθήλωσης και εκτόνωσης της λαϊκής πάλης και τη φοβερά
επικίνδυνη για τη τύχη της εξουσίας τους ανάπτυξη των πιο σύνθετων αντιδικτατορικών
αγώνων του λαού ενάντια στη πρωτοφανή καθίζηση καθίζηση του βιοτικού του επιπέδου και
τη φασιστική σκλαβιά. Απόφαση που ενισχυόταν σημαντικά και από την άσκημη τροπή που
πήρε το Μεσανατολικό πρόβλημα για τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού, και ειδικότερα του
αμερικάνικου κάτω από τα πλήγματα του αγώνα των αραβικών λαών, καθώς και από την
όξυνση των αμερικανοευρωπαϊκών αντιθέσεων στον οικονομικό αλλά και πολιτικοστρατιωτικό
τομέα από αφορμή το Μεσανατολικό και από το βάθεμα της οικονομικής κρίσης.
Το σχέδιο όμως των Ρουφογάλλη, Καραγιαννόπουλου, Παπαδόπουλου, CIA απέτυχε

παταγωδώς. Το οργανωμένο φοιτητικό μας κίνημα δίνοντας την πιο αποφασιστική μάχη του
απομόνωσε και συνέτριψε τους προβοκάτορες. Η επίθεση του συρφετού των χαφιέδων και
των ψευδοεπαναστατών που σαν κοράκια πολιορκούν χρόνια τώρα να διαβρώσουν τις
αντιδικτατορικές, φοιτητικές ιδιαίτερα δυνάμεις (όχι χωρίς επιτυχία πρέπει να ομολογήσουμε
εκεί όπου η απειρία, ο ανυπόμονος υπερενθουσιασμός και ο κάλπικος υπερεπαναστατισμός
τους ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες) βρήκε αντιμέτωπο το σπουδαστικό κόσμο που κράτησε
σταθερά τη συνεπή χαραγμένη πορεία του.
Έτσι τα συνθήματά μας: Ψωμί Παιδεία; Ελευθερία, 20% για τη παιδεία. Κάτω η χούντα. Έξω
οι Αμερικάνοι. Εργάτες, Αγρότες και Φοιτητές, Όλοι Ενωμένοι, Λαϊκή κυριαρχία, Εθνική
Ανεξαρτησία έπνιξαν τις ψευτοεπαναστατικές κραυγές της ΚΥΠ και των χαφιέδων της που
αιφνιδιαστικά είχαν προβάλει με πανό και με τη τραμπούκικη κατάληψη δυο μεγαφώνων,
συνθήματα όπως: Κάτω το Κράτος, Κάτω η εξουσία, Μάης του 68 και είχαν πρωτοστατήσει σε
κάποιες ανεδαφικές εκκλήσεις για άμεση λαϊκή επανάσταση και άμεση γενική απεργία.
-203 -
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ... ΗΛΕΝΙΑΣ!!
Για τα μάτια της μοντέλας έκλαψαν πολλά ματάκια,

αλλά έκλαψε και ο εμπνευστής της απάτης με 8 μήνες
φυλακή, πόσες ακόμη Ηλένιες δεν έχουμε
ανακαλύψει;
Με τα τόσα ψέματα που κυκλοφόρησαν και

κυκλοφορούν γύρω από το "Πολυτεχνείο",
κοντεύει να χάσει την αίγλη της η Ηλένια
Ασημακοπούλου, το "ωραιότερο" ψέμα της
περιπτώσεως.
Η "θλιβερή" ιστορία της Ηλένιας -για όσους δεν την

ξέρουν ή δεν την θυμούνται- έχει έτσι: Την πρώτη
επέτειο του "Πολυτεχνείου", το 1974. ανάμεσα στα
λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και
ανύπαρκτων "νεκρών" (σύγχρονων και παλαιότερων,
μια και είχαν βάλει φωτογραφίες σκοτωμένων του
1944, του 1950 κλπ) που γέμισαν το πολυπαθές
κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του,
ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα
του, στο ίδιο κάγκελο -που έμεινε στην "ιστορία" σαν
της Ηλένιας το κάγκελο"- υπήρχε ένα σημείωμα με τα
εξής δακρύβρεχτα: "Την λένε Ηλένια
Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε
το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε.
Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της.
Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με
πληροφορήσει.
Το "δράμα" το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές δε

- η "Αυγή"- έγραψε κατά λέξη, τα εξής κάτω από το
σπαραξικάρδιο τίτλο: ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ;
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ
ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ
και τον υπότιτλο: "Ηλένια Ασημακοπούλου.
Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρη οπό
σφαίρα. Τι απόγινε", λέει:
Το σκίτσο της μικρής κοπέλας με το τραγικό ερώτημα

κρεμόταν από τα κλαδιά της ελίτσας που φυτεύτηκε
στο χώρο του Πολυτεχνείου. Αργότερα τοποθετήθηκε
κι αλλού, κι αλλού, ανάμεσα στα λουλούδια. Με το
ίδιο πάντα ερώτημα "Τι απόγινες". Ολότελα τυχαία
χθες βρεθήκαμε δίπλα σε ένα αγόρι κι από εκεί
ξεκινάει μια ακόμα τραγωδία όπως την αφηγείται το
ίδιο:
"Ήμασταν μαζί με την Ηλένια μέσα στο Πολυτεχνείο. Μετά την εισβολή, βγήκαμε δίπλα δίπλα
οπό την έξοδο της Στουρνάρη. Ένας οπλισμένος τη σημάδεψε εν ψυχρώ και οι σφαίρες τη
βρήκαν στην πλάτη. Ακούμπησε πάνω μου βγάζοντας αίμα από το στόμα κι έπειτα έπεσε. Με
συλλάμβανε και στην Ασφάλεια μου πήραν το πουλόβερ μου που ήταν κόκκινο από το αίμα
της. Δεν τους μίλησα καθόλου για την Ηλένια, για να την προφυλάξω, αν ζούσε... Όταν με
άφησαν, το Φλεβάρη του '74. πήγα στο Χαλάνδρι όπου έμενε με την οικογένεια της. Μα οι
-204 -
γονείς της με τον μικρότερο αδερφό της είχαν εξαφανιστεί και στο σπίτι έμεναν άγνωστοι.
Όσο κι αν ρώτησα δεν ήξεραν τίποτα. Ούτε κι από το σχολείο της. το Κολέγιο Αγ.
Παρασκευής, έβγαλα άκρη. Ίσως οι γονείς της φοβήθηκαν για το δεύτερο παιδί τους κι
εξαφανίστηκαν. Όλα αυτά δεν τα κατέθεσα στον κ. Τσεβά. γιατί φοβόμουν." Ο νεαρός
σπουδαστής εγκατέλειψε αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε
καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου, ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν το γεγονότα,
προσθέτοντας την αγωνία του: "Τι απόγινε:". Το όνομα του νέου είναι Γιάννης
Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής".
Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το

σκίτσο της "δολοφονημένης"
Ηλένιας -στο οποίο τόσοι φοιτητές
και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν
δακρυσμένοι- ήταν παρμένο από
διαφήμιση σαμπουάν της
αγγλικής εταιρίας "ΜΠΡΕΚ" και
είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά
και στην αγγλική έκδοση του
τριμηνιαίου "Βογκ" (το σκίτσο της
διαφημίσεως -είναι "παστέλ"- το
φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος
Νίκολας Ήγκον και ως μοντέλο
ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ
Κρίντλαντ. γνωστό και πανάκριβο
φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4
χρονών ζει στο Λονδίνο). Μετά τη
διαπίστωση της απάτης,
πανικόβλητοι οι διοργανωτές του
πανηγυριού έσπευσαν να
παραπέμψουν σε δίκη τον
Ηλιόπουλο -από το όνομα του
φαίνεται "γέννησε" την Ηλένια-ο
οποίος καταδικάστηκε (άρον- άρον στις 18/2/75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών.
Πάντως, μπορεί να καταδικάστηκε και όλοι οι κουλτουριαραίοι να έριξαν σ' αυτόν όλες τις
κατάρες του "απάνω κόσμου", αλλά εκείνος είχε κερδίσει: Το όνομα της Ηλένιας
εκφωνήθηκε πρώτο στον πίνακα των νεκρών και σε αυτήν , κατατέθηκαν τα
περισσότερα στεφάνια, με πρώτο και καλύτερο εκείνο της Ιωάννας Τσάτσου -συζύγου του
τότε Προέδρου της Δημοκρατίας- η οποία μάλιστα, γονάτισε μπροστά, στο σκίτσο και
δάκρυσε. Ο πανίσχυρος, δε. τότε Καραμανλής, ζήτησε φωτογραφία του σκίτσου.
Η περίπτωση, όμως. έχει και ένα δίδαγμα. Και στο θέμα αυτό την "πλήρωσε" ένα απλό
ανθρωπάκι, ενώ ολόκληρα χρόνια τώρα οι βιαστές της μνήμης του Έθνους -με τους
ψιθύρους και τις "διαβεβαιώσεις" τους νια "εκατόμβες" κλπ- κλονίζουν την
εμπιστοσύνη του Λαού στη Δικαιοσύνη και με τα ολέθρια ψέματα τους.
αναμοχλεύουν πάθη και μίση. χωρίς να πάθουν τίποτα. Οι ίδιοι, μάλιστα, κάθε φορά
"παράγοντες" με υποκρισία -αφού ξέρουν ποια είναι η αλήθεια!- μετέχουν στις
παραπλανητικές τελετές, θεατρινίζουν και κάνουν το κάθε τι για "να τους πιάσει ο φακός" και
να φιγουράρουν "θλιμμένοι προσκυνητές" στις εφημερίδες και την τηλεόραση. Και φτάσαμε
σε σημείο να πάει "εν σώματι" η Βουλή, πριν από λίγα χρόνια, εκεί και να αφιερώσει ο
αλήστου μνήμης Παπασπύρου τη συνεδρίαση "σε εκείνους που θυσίασαν ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΧΩΡΟ
τη ζωή τους", χωρίς να τον "τσιμπήσει" ο Εισαγγελέας για τη βάναυση προσβολή της
Δικαιοσύνης που διάπραττε. αφού εκείνος -καθώς και οι άλλοι που τον συνόδευαν- γνώριζε
ότι το δικαστήριο είχε δεχτεί πως κανένας δεν είχε σκοτωθεί στο πολυτεχνείο.
http://homepages.pathfinder.gr/nfinnos/politexnio/hlenia.htm
-205 -
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Από το φύλλο της 19ης Νοεμβρίου 2006 της εφημερίδας "Καθημερινή" παρατίθεται
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ του άρθρου του Πάσχου Μανδραβέλη:
Η λιτανεία των βολικών μύθων του Πολυτεχνείου
Κρεμόταν πρωτοσέλιδη η αγωνία της Αριστεράς την Παρασκευή να νοηματοδοτήσει τη φετινή

επέτειο του Πολυτεχνείου. Ως η «μιντιοκρατία» επιστρατεύτηκε για να μείνει «επίκαιρο το
μήνυμα του Νοέμβρη» περί ελευθερίας.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου παραμένει χρήσιμη ως λιτανεία βολικών μύθων για τη

δικτατορία. Γράψαμε παλιότερα ότι είναι η μοίρα κάθε κομβικού σημείου της Ιστορίας να
εορτάζεται μέχρις ευθανασίας.
Τι ήταν λοιπόν το Πολυτεχνείο; Μην ήταν σύμβολο της παλλαϊκής αντίστασης του
ελληνικού λαού στη δικτατορία; Φυσικά όχι, γιατί παλλαϊκή αντίσταση δεν υπήρξε. Μην
ήταν η σχεδιασμένη εξέγερση από τα κόμματα που διεκδικούν σήμερα την «πρωτοπορία
της επανάστασης»; Φυσικά όχι, γιατί αυτά τα κόμματα που σήμερα λυμαίνονται τη μνήμη
μιλούσαν για «προβοκάτορες που έπαιζαν το παιγνίδι της χούντας». Εχει γίνει θρύλος το
φύλλο 8 της «Πανσπουδαστικής» (όργανο της φοιτητικής οργάνωσης του
παράνομου τότε ΚΚΕ) που καταδίκασε με βαριές εκφράσεις την εξέγερση.
Το έργο των λίγων –ήταν ελάχιστοι εκείνοι που συμμετείχαν πραγματικά στην Αντίσταση– το
καρπώθηκαν κι επιχειρούν να το καρπωθούν πολλοί. Ολοι έχουν να πουν σήμερα κάτι για το
Πολυτεχνείο, ό,τι δεν είπαν στις 15-17 Νοεμβρίου του 1973. Ακόμη κι εκείνοι που
καταδίκασαν σε πρώτη φάση την κατάληψη, το ΚΚΕ, που –τι ειρωνεία!– τώρα, σε
δημοκρατικούς καιρούς, επαινεί τους καταληψίες των σχολείων.
Η επέτειος της εξέγερσης κατέληξε σαν όλα τα έθιμα. Κατάφερε να γίνει μια ανούσια λιτανεία
φιλοδοξιών, μια γιορτή που έχει αναφορές στο χθες και όχι στο σήμερα, πολύ δε περισσότερο
στο αύριο. Δυστυχώς, το Πολυτεχνείο πέθανε πριν από πολλά χρόνια και περιφέρεται στους
δρόμους της Αθήνας κάθε χρόνο. Ας το αφήσουν να αναπαυθεί εν ειρήνη...
http://alexandros-akestor.blogspot.com/2007/11/blog-post_88.html
ΛΑΛΙΩΤΗΣ: ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟ

ΤΑΝΚ
Ο Λαλιώτης ήταν εκείνος που με την «ντουντούκα», ζήτησε να απομακρυνθούν από
την Πύλη του Πολυτεχνείου, οι φοιτητές, την ώρα που θα 'μπαίνε το τανκ, κάτι που
είχε αποφασιστεί να γίνει ύστερα από διαπραγματεύσεις Στρατού - Καταληψιών.
Στην «Πύλη» φυσικά, δεν υπήρξε κανένας νεκρός ή τραυματίας - όπως και σε ολόκληρο το
Πολυτεχνείο - πέραν του τραυματισμού κάποιας Ρηγόπουλου, τραυματισμός όμως, που έγινε
εξ αμελείας και δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθή: Η Ρηγόπουλου χτυπήθηκε, από
«σιδεριά» που εκτινάχτηκε από την Πύλη, σε απόσταση 15 μέτρων.
Αυτά - τα πασίγνωστα - τα είπε και σε συνέντευξη που έδωσε στην ΕΡΤ ο επικεφαλής
του πληρώματος του περιβόητου άρματος, που γκρέμισε την Πύλη, και αυτή είναι η
-206 -
ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ για το Πολυτεχνείο, το παραμύθι του οποίου έφτασε, πλέον, σε όρια εθνικά
απαράδεκτα.
Τη συνέντευξη που λέμε, την πήρε το 1984 από τον Υπίλαρχο (του 73) Μιχ. Γουνελά
η ΕΡΤ, η οποία όμως ΔΕΝ ΤΗΝ ΜΕΤΕΔΩΣΕ, γιατί φυσικά θα έχυνε το ψέμα που κόμπο
- κόμπο, μάζευαν μήνες και μήνες οι κουλτουριάρηδες για να ποτίσουν τον άμοιρο λαό και
να τον δηλητηριάσουν όπως κάνουν κάθε χρόνο από το 1974, κι εδώ, πότε για να
εξυπηρετήσουν τους «μπλε» και πότε τους «πράσινους».
Η πλήρης συνέντευξη του Γουνελά - του είχαν πάρει και άλλη την οποία, επίσης, δεν
μετέδωσαν! - είναι η παρακάτω.
ΕΡ.: Πέρασαν δέκα χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Είσασταν ο αξιωματικός που
οδήγησε το άρμα στην πύλη του Πολυτεχνείου. Τι έχετε να πείτε σήμερα;
ΑΠ.: Ομολογώ πως ήθελα να μιλήσω, γιατί επί 10 χρόνια τώρα, ακούγεται πάντα η
άλλη πλευρά. Και θα ήθελα να μιλήσω για 2 λόγους: Και προσωπικά, επειδή πρέπει να
διασαφηνίσω ορισμένα σημεία σχετικά με το ρόλο μου σε όλη αυτή την υπόθεση, που λέγεται
Πολυτεχνείο, αλλά και εκ μέρους των συναδέλφων εκείνων που βρέθηκαν εκείνη τη
συγκεκριμένη νύχτα σε εκείνο το συγκεκριμένο χώρο, χωρίς βέβαια να τους εκπροσωπώ.
Πιστεύω να μην έχουν αντίρρηση. Όσα έχουν λεχθεί μας αδικούν. Μας παρουσιάζουν
σαν εγκληματίες, σαν ανθρώπους που δεν έχουν ηθικές αναστολές. Σαν τέλος
πάντων, ανθρώπους που μόλις τους βγάλεις από τα στρατόπεδα πρέπει να τους κρατάς για να
μην σκοτώνουν, κακοποιήσουν ή δεν ξέρων και γω τι άλλο να κάνουν.
ΕΡ.: Ποιος ήταν ο δικός σας ρόλος, λοιπόν;
Όταν το άρμα «σπάει» την «πύλη» δεν υπάρχει ούτε ένας πίσω από
αυτήν.Είχαν απομακρυνθή όλοι μετά την ειδοποίηση του Λαλιώτη.
ΑΠ.: Όπως ξέρετε, τ' όνομα μου σχετίζεται με την κατάρριψη της πύλης του Πολυτεχνείου.
Και η Πύλη είναι ένα από τα σημεία εκείνα που έχει συμπυκνωθεί όλη η εκμετάλλευση. Διότι
δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος λογικός άνθρωπος που να πιοτεύη ότι δεν υπάρχει
εκμετάλλευση σε όλη αυτή την υπόθεση. Η πύλη προσφέρεται για να γίνη σύμβολο. Έχει όλα
τα χαρακτηριστικά ενός συμβόλου. Παρ' όλα τα χαρακτηριστικά ενός συμβόλου. Παρ' όλα
ταύτα, όμως, εις την πύλη δεν υπήρξε ουδείς νεκρός όπως και σε ολόκληρο το χώρο
του Πολυτεχνείο, πέραν του τραυματισμού της Ρηγόπουλου ο οποίος είναι και γνωστός.
Ο τραυματισμός αυτός έγινε εξ αμελείας και δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθή. Η Ρηγόπουλου
έπεσε σε μια απόσταση γύρω στα 15 μετρά.
ΕΡ.: Ανεξάρτητα από αυτό, ποιος ήταν ο δικός σας ρόλος;

ΑΠ.: Ο ρόλος ο δικός μας, ήταν ρόλος διαιτητού. Εμείς κατεβήκαμε - και αυτό είχε γίνει
συνείδηση απ' όλους τους συναδέλφους που ήταν διοικητές τμημάτων - στο χώρο, για να
παρέχουμε εγγυήσεις, σχετικά με την ζωή και την ασφάλεια, μεταξύ των φοιτητών
και της Αστυνομίας.
ΕΡ.: Αυτό, ποιος το είχε ζητήσει;
ΑΠ.: Δεν ξέρω. Νομίζω οι φοιτητές. Ζητάγανε ορισμένες εγγυήσεις. Σχετικά με την ανάγκη να
εκκενωθή το Πολυτεχνείο δεν υπήρχε καμία αμφισβήτηση. Και η μια πλευρά και η άλλη, το
ήθελε. Με τη διαφορά ότι οι φοιτητές είχαν ζητήσει να αποχωρήσουν το πρωί. Όμως, εγώ
πιστεύω ότι η ατμόσφαιρα ήταν ήδη φορτισμένη και έπρεπε κάτι να γίνη.
ΕΡ.: Ποιες ήταν οι δικές σας εντολές και πόσο κατοχυρωμένος ήσασταν συνταγματικά;
ΑΠ.: Συνταγματικά πιστεύω ότι ήμασταν κατοχυρωμένοι, αλλά ανεξάρτητα από αυτό εγώ, δεν
στέκομαι εδώ. Μπήκα στο Πολυτεχνείο, γιατί πίστευα ότι ο Πολυτεχνείο έπρεπε να εκκενωθή
σύντομα. Γιατί αν δεν συνέβαινε αυτό, οι καταστάσεις που θα επακολουθούσαν θα ήταν
-207 -
χειρότερες και οι νεκροί (Σημ.: «Στόχου»: Οι εκτός Πολυτεχνείου, φυσικά) πολύ

περισσότεροι.
Μια επαναλαμβανόμενη απάτη είναι αυτή που γίνεται με το «τανκ». Οι παρουσιαστές του σχετικού φιλμ,
δείχνουν εικόνες με άτομα πίσω από την «πύλη», ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΑΝΚ φτάσει σ' αυτήν.
ΕΡ.: Κύριε Γουνελά, δώστε μας μία εικόνα εκείνης της νύχτας μπροστά από την πύλη του
Πολυτεχνείου, όπως την είδατε εσείς.
ΑΠ.: Οι φοιτητές μιλούσαν και διαπραγματευόντουσαν ελεύθερα με τους
αστυνομικούς, χωρίς να υπάρχη κανένας ψυχολογικός καταναγκασμός.
ΕΡ.: Το ότι βρίσκονταν πίσω από το άρμα δεν νομίζετε ότι ήταν αρκετό;
ΑΠ.: Δεν το νομίζω. Διότι εκείνη τη στιγμή το άρμα δεν ήταν ακριβώς στην πύλη.
ΕΡ.: Πότε φέρατε το άρμα στην πύλη;
Απ.: Όταν απεφασίσθη ότι η διάνοιξη θα γινόταν με το άρμα, εγώ μεν έφερα το άρμα στην
πύλη και ο Λαλιώτης ή ο Σταμέλος (σημ.: «Στόχου»: Άλλες πηγές βεβαιώνουν πως
ήταν ο Λαλιώτης), ειδοποιούσαν με τον τηλεβόα, να απομακρυνθούν από την πύλη
διότι η πύλη θα έπεφτε.
ΕΡ.: Τα συνθήματα που φώναζαν εκείνη τη στιγμή, είχαν ανταπόκριση σε σας;
ΑΠ.: Θα είχαν αν είχαμε κάποια ανθρωποκτόνο πρόθεση.
ΕΡ.: Αφού μπήκατε, πώς σας υποδέχτηκαν οι φοιτητές που ήταν μέσα;
ΑΠ.: Όχι άσχημα! Είχαν βέβαια κάποια ανησυχία. Όταν όμως τους διαβεβαίωσα ότι δεν
πρόκειται να κακοποιηθούν ηρέμησαν.
ΕΡ.: Όταν φτάσατε στην πύλη, τα παιδιά πίστευαν και το έλεγαν ότι θα σμίγατε μαζί τους και
δεν θα μπαίνατε;
ΑΠ.: Δεν το θυμάμαι. Πάντως, να ξέρετε ότι όσο μίσος κι αν αισθανόμασταν, αν πιστεύαμε ότι
κάποιος θα σκοτωνόταν, όσο σκληρός και να 'σαι, αυτό δεν μπορείς να το κάνης. Πρέπει να
σημειωθή, πως η «πύλη» συμφωνήθηκε μεταξύ Στρατού και «Επιτροπής», να
γκρεμιστή με το τανκ, γιατί αλλοιώς δεν μπορούσε να ανοίξη αμέσως: Πίσω της είχαν
τοποθετηθεί σιδηροδοκοί, ξύλα κ.λπ. - καθώς και δύο αυτοκίνητα - για να μην την
«παραβιάσουν» οι αστυνομικοί, κι όλα αυτά τα υλικά ήταν δύσκολο να μετακινηθούν.
Η αποκάλυψη από το «Στόχο» - με τη δημοσίευση της καταχωνιασμένης

συνεντεύξεως - του ρόλου των Λαλιώτηδων και της αλήθειας για την «Πύλη» κ.λπ.
«ενόχλησε» πάρα πολλούς γιατί τους χαλάει το παραμύθι και ξυπνάει τον «κυρίαρχο»
λαό.
http://studentgossip.gr/index.php?topic=325.msg371#msg371
-208 -
ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
17 N Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
17Ν ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ
Η ζωή του καταζητούμενου εκτελεστή της 17Ν και η πορεία του από τη μαθητική οργάνωση του
ΠαΣοΚ στην άκρα Αριστερά και στην ένοπλη δράση
Οι υπόγειες διαδρομές του Κουφοντίνα

Το «δεξί» του χέρι, η αντιπαράθεση με την ΚΝΕ,
οι σχέσεις με τον ΕΛΑ και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις
Τ. ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
Η είσοδος της πολυκατοικίας στην οδό Ομήρου, όπου δολοφονήθηκε ο Παύλος

Μπακογιάννης το 1989. Ο Γιωτόπουλος και ο Κουφοντίνας γνωρίζουν ότι ο Παύλος
Μπακογιάννης είναι ο «στρατηγικός νους» πίσω από τη συγκυβέρνηση όταν σχεδιάζουν την
ελληνική εκδοχή της δολοφονίας του Μόρο
Το παιδί από την Τερπνή Σερρών θα έχει μια φυσιολογική ζωή ως την εφηβεία του που
συμπίπτει με την ταραγμένη μεταπολίτευση. Τότε θα ενταχθεί στη μαθητική οργάνωση του
ΠαΣοΚ, ΠΑΜΚ, της περιοχής Γκύζη αλλά δεν θα πάψει, σε κάθε φάση της ζωής του, να θεωρεί
τον εαυτό του μαρξιστή-λενινιστή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου θεωρείται από τον έφηβο μαθητή
«δεξιός» και ο «ένοπλος αγώνας» απαραίτητη προϋπόθεση για τον σοσιαλιστικό
μετασχηματισμό της κοινωνίας. Παίρνει μέρος στις πρώτες γεμάτες ένταση πορείες του
Πολυτεχνείου και δεν μένει αδιάφορος στα συνθήματα των οργανώσεων της άκρας Αριστεράς,
όχι τόσο των τροτσκιστών όσο των μαοϊκών ΕΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ).
«Πίσω από το ήσυχο πρόσωπο και τους χαμηλούς τόνους υπήρχε μια μόνιμη οργή που
ορισμένες φορές έμοιαζε με μίσος» λέει ένα μέλος του ΠαΣοΚ στην οργάνωση του Γκύζη
που γνώριζε τον Κουφοντίνα και θέλει να παραμείνει ανώνυμο.
Οι γονείς του αντιμετωπίζουν προβλήματα με ένα παιδί που περνά δύσκολη εφηβεία. Ο νεαρός
Κουφοντίνας αισθάνεται μειονεκτικά εξαιτίας μιας κινητικής δυσκολίας που έχει στο
«καλό» του χέρι. «Αυτό θα διαμορφώσει και τη συμπεριφορά του, θα προσπαθήσει να αποδείξει
όχι μόνο ότι είναι σαν τους άλλους αλλά και λίγο παραπάνω από αυτούς» λέει ένας συγγενής του
που θέλει επίσης να παραμείνει ανώνυμος.
Ο Κουφοντίνας εγκαταλείπει το ΠαΣοΚ το 1977, στις διαγραφές των ομάδων των

«μαρξιστών-λενινιστών» (χαρακτηρισμός που περιελάμβανε και τους τροτσκιστές), η πολιτική
συμπεριφορά των οποίων «εμπόδιζε» το Κίνημα να πάρει τα χαρακτηριστικά του «κόμματος
εξουσίας».
-209 -
Η «προδοσία της ηγεσίας» για τον Κουφοντίνα, αλλά και για άλλους, είναι πλέον αποδεδειγμένη.
Ο Στέφανος Τζουμάκας, ένας από τους καθοδηγητές τότε της νεολαίας του ΠαΣοΚ, θυμάται ότι
«γινόταν τότε ιδεολογικός πόλεμος μέσα στις οργανώσεις» με ανθρώπους που χαρακτηρίζει
«σταλινικούς και εισοδιστές».
Αλλά οι επιλογές του Κουφοντίνα δεν έχουν σχέση μόνο με το πώς βιώνει τον μετασχηματισμό
του ΠαΣοΚ σε κόμμα εξουσίας. Ισως από όλα τα μέλη της 17Ν να αποτελεί την πιο τυπική
ενσάρκωση της σχιζοειδούς προσωπικότητας στη μεγαλούπολη. Ενα χρόνο μετά την αποχώρησή
του από την ΠΑΜΚ είναι πια φοιτητής στη Νομική Σχολή (Οικονομικό Τμήμα) και μέλος της
σπουδαστικής παράταξης του ΚΚΕ (μ-λ), της ΠΠΣΠ. Στον νέο του «πολιτικό χώρο»
αισθάνεται πιο άνετα καθώς η αποδοχή της βίας «ως εργαλείου ενός επαναστατικού μαζικού
κινήματος» βρίσκεται μέσα στις θεωρητικές επιλογές της καινούργιας πολιτικής του οικογένειας.
Αλλά και σε αυτό το σχήμα ο Κουφοντίνας θα βιώσει την πολιτική ως προδοσία. Η
αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Καραμανλή για τον φοιτητικό νόμο 815 θα
ριζοσπαστικοποιήσει όσους ακολουθούν τις οργανώσεις της άκρας Αριστεράς. Τον Νοέμβριο
του 1979 στην επέτειο του Πολυτεχνείου γίνονται άγριες συγκρούσεις των οργανώσεων της
εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς με τους φοιτητές της ΚΝΕ βασικά αλλά και της νεολαίας
ΠαΣοΚ. Στις 4 Δεκεμβρίου αρχίζει η κατάληψη του Χημείου εναντίον του νόμου 815.
* Η ώρα της ένοπλης δράσης
Στις 11 Δεκεμβρίου καταλαμβάνεται η Νομική. Ο Κουφοντίνας διαδηλώνει με άλλα 2.000

άτομα στη Φυσικομαθηματική με συνθήματα: «Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους»,
«ΚΝΕ-ΠαΣοΚ πουλάνε τους αγώνες», «Εμπρός για καταλήψεις στα εργοστάσια».
Με την έλευση των Χριστουγέννων του '79 οι καταλήψεις «σβήνουν».
Η επόμενη μεγάλη σύγκρουση για τον Κουφοντίνα έρχεται τον Νοέμβριο του 1980.
Πρωθυπουργός είναι ο Γεώργιος Ράλλης και οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής
Αριστεράς βρίσκονται «επί ποδός πολέμου». Το ΚΚΕ (μ-λ) γράφει καλώντας σε πορεία στην
αμερικανική πρεσβεία: «Η κυβέρνηση ξεπουλά τη χώρα και απαγορεύει το δικαίωμα της πορείας
στην αμερικάνικη πρεσβεία. Η αντιπολίτευση υποχωρεί - εν ονόματι του ήπιου κλίματος - γιατί η
λύση για κάθε πρόβλημα είναι οι... εκλογές, όπου επιδιώκει να εξαργυρώσει τη "μετρημένη στάση"
της με περισσότερους ψήφους, στο όνομα μιας αλλαγής μέσα από τις κάλπες... Ομως η λύση είναι ο
κάθε δημοκράτης να αντισταθεί έμπρακτα στην κρατική τρομοκρατία, όχι διπλώνοντας τις σημαίες
του Νοέμβρη και μετατρέποντάς τον σε ανώδυνο μνημόσυνο, αλλά εκφράζοντας αγωνιστικά την
αντίθεσή του με το κράτος της Δεξιάς - το κράτος του ξεπουλήματος της χώρας, της λιτότητας και
της τρομοκρατίας - με τη συμμετοχή του στην πορεία».
Η προσπάθεια του μπλοκ της άκρας Αριστεράς να διασπάσει τις αλυσίδες της Αστυνομίας για να
φθάσει στην αμερικανική πρεσβεία οδηγεί σε σύγκρουση με τα ΜΑΤ. Οι αριστεριστές βιώνουν
εκείνη τη σύγκρουση σαν ολοκληρωτική ήττα. Οι αλυσίδες στην κεφαλή της διαδήλωσης στην
αρχή αντέχουν στην πίεση της σύγκρουσης αλλά το πλήθος πίσω από αυτές τρέπεται σε φυγή.
Γίνονται μάχες σώμα με σώμα και γρήγορα και οι πρώτες σειρές διαλύονται από τις επιθέσεις
της Αστυνομίας.
-210 -
Στις 10 το βράδυ της ίδιας ημέρας ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει την εξής δήλωση: «Μικρές
ομάδες ανευθύνων στοιχείων και προβοκατόρων άγνωστης και ύποπτης προέλευσης δημιούργησαν
θλιβερά έκτροπα με προφανή σκοπό να αμαυρώσουν και να δυσφημήσουν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο
του Πολυτεχνείου». Στις συγκρούσεις σκοτώνονται δύο άτομα (Κουμής, Κανελλοπούλου) και
δύο μέρες αργότερα οι οργανώσεις της άκρας Αριστεράς κατηγορούν τον Ανδρέα Παπανδρέου
ότι βοήθησε την κυβέρνηση της ΝΔ «σαν να έχει αναλάβει από τώρα το υπουργείο Δημόσιας
Τάξης» (Προκήρυξη ομάδα Πρωτοβουλίας Πολυτεχνείου '80).
Ο Κουφοντίνας εισπράττει την περίοδο αυτή σαν μια νέα «προδοσία» ενός συντεταγμένου
κομματικού μηχανισμού που δεν είναι σε θέση να «αμυνθεί» στις επιθέσεις του κράτους. Είναι η
ώρα του ένοπλου αγώνα.
Πώς έγινε ο ηγέτης της δεύτερης γενιάς
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας ως μελισσοκόμος. Η στρατολόγησή του στη 17Ν είναι πλέον

βέβαιο ότι έγινε το 1983. Το ποιος τον στρατολόγησε όμως παραμένει άγνωστο
Για τους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας είναι ακόμη ασαφές αν ο

Κουφοντίνας στρατολογήθηκε κατευθείαν στη 17Ν ή «πέρασε» πρώτα από την «Αντικρατική
Πάλη» του Χρήστου Τσουτσουβή, αδιαμφισβήτητου ηγέτη του χώρου του ένοπλου αγώνα στις
αρχές της δεκαετίας του '80, ή από τον ΕΛΑ.
Στις 16 Ιανουαρίου του 1980 η 17Ν σκοτώνει τον τότε υποδιοικητή των ΜΑΤ Παντελή Πέτρου
και τον αστυφύλακα σωματοφύλακά του Σταμούλη. Είναι η χρονιά που σημαδεύεται από μια
«έκρηξη» εμπρησμών με δράστες μέλη ακροαριστερών οργανώσεων - ο ΕΛΑ φθάνει στο
σημείο να πυρπολήσει ένα βοθρατζίδικο στον Βοτανικό τον Αύγουστο του 1980 - και
ταυτόχρονα η χρονιά εμφάνισης πολλών νέων οργανώσεων ενός ή δύο ατόμων. Η
Αντιτρομοκρατική δεν αποκλείει ο Δημήτρης Κουφοντίνας να προσχωρεί στην αρχή σε κάποια
από αυτές.
* Η στρατολόγηση στη 17Ν
Σε κάθε περίπτωση διατηρεί στενές σχέσεις με τον Πάτροκλο Τσελέντη, ο οποίος σπουδάζει
επίσης στη Νομική και συζητεί το ενδεχόμενο σύμπραξής του στον «ένοπλο αγώνα». Εν όψει
της ανόδου του ΠαΣοΚ στην εξουσία η 17Ν σταματάει για δύο χρόνια τα «χτυπήματά» της
αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στρατολόγησης σε άλλες οργανώσεις, όπως ο ΕΛΑ και η
«Αντικρατική Πάλη».
* Η δολοφονία Μπακογιάννη
Πριν από την εκλογή από τη Βουλή του Προέδρου της Δημοκρατίας την άνοιξη του 1985 ο
Κουφοντίνας, που ζει σε καθεστώς ημιπαρανομίας, συναντάει στο κέντρο της Αθήνας ένα
βουλευτή του ΠαΣοΚ από την Πελοπόννησο και του λέει ότι «ξέρει (σ.σ.: ο Κουφοντίνας) τι
θέλουν οι κουφάλες που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα στη Δεξιά».
Οταν έρχεται η στιγμή της απόφασης για τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη το 1989, ο
Κουφοντίνας έχει εκλάβει την απόφαση για συγκυβέρνηση Αριστεράς - Δεξιάς σαν μια βαθιά
αναίρεση όλης της πολιτικής (;;;) του αντίληψης για τον κάθετο διαχωρισμό των δύο πόλων
-211 -
της πολιτικής. «Και γιατί να μην πυροβολήσει έναν εκπρόσωπο της Αριστεράς;» αναρωτιέται ένας
παράγων που έχει γνώση των ερευνών. Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό καθώς ο
Γιωτόπουλος και ο Κουφοντίνας γνωρίζουν ότι ο Παύλος Μπακογιάννης είναι ο «στρατηγικός
νους» πίσω από τη συγκυβέρνηση όταν σχεδιάζουν την ελληνική εκδοχή της υπόθεσης
Μόρο.
Η απόφαση αυτή δημιουργεί ένα «τείχος» απομόνωσης γύρω από τη 17Ν από τις άλλες
οργανώσεις του «ένοπλου αγώνα» και την οριστική έναρξη της ιδεολογικής παρακμής της
οργάνωσης, ακριβώς την εποχή που διαθέτει τις πληρέστερες επιχειρησιακές δυνατότητες.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 χρονολογείται και η έναρξη της σχέσης του με την Αγγελική
Σωτηροπούλου. Στα μέσα της δεκαετίας συζεί πλέον με τη Σωτηροπούλου και τον γιο της στα
Βριλήσια. Ο Κουφοντίνας εμφανίζεται σαν καθηγητής Μαθηματικών και «λείπει για δουλειές
όλη την ημέρα». «Ηταν χαμηλών τόνων και όταν κάποια φορά του είπα μετά από μια επίθεση της
17Ν "άλλο ένα αθώο θύμα" δεν είπε τίποτε» σχολιάζει ένας γείτονάς του.
ΤΟ ΒΗΜΑ , 11-08-2002
Κωδικός άρθρου: B13635A061
http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=13635&m=A06&aa=1
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ "ΙΟΥ" ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ "ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ"
Ενα βολικό ψέμα
Στη μάχη εντυπώσεων που δίνουν μεταξύ τους τα πολιτικά κόμματα γύρω από την
εξάρθρωση της τρομοκρατίας, επαναλαμβάνεται συχνά ένα σοβαροφανές επιχείρημα,
ότι δηλαδή πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης
του Κυριάκου Μαζοκόπου, του «Ξηρού του '90». Με κάθε ευκαιρία κάνουν
χρήση του επιχειρήματος οι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας, και οι συνάδελφοί
τους του ΠΑΣΟΚ μένουν άφωνοι ή απολογούνται.
Πρόκειται για χονδροειδές ψέμα, το οποίο έχει εγκαίρως επισημάνει με επιστολή του ο
ίδιος ο κ. Μαζοκόπος (18/9). Κανείς δεν υπερασπίστηκε τον Μαζοκόπο. Η Μελίνα
Μερκούρη και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν ως υπερασπιστές των τριών
συγκατηγορουμένων του, οι οποίοι αθωώθηκαν μετά από πολύμηνη ταλαιπωρία στις
φυλακές. Ο ίδιος ο Μαζοκόπος καταδικάστηκε και εξέτισε την ποινή του.
Δυστυχώς, το ίδιο επιχείρημα τέθηκε ως ερώτημα στον κ. Χρυσοχοΐδη κατά την

πρόσφατη συνέντευξή του στο MEGA. Το διατύπωσε με φορτικό τρόπο ο Γιάννης
Πρετεντέρης, μιλώντας για τη «μισή κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που
υπερασπίστηκε τον Μαζοκόπο» και αντιμετώπισε την αμηχανία του υπουργού. Ως πηγή
του ο κ. Πρετεντέρης ανέφερε δημοσίευμα της «Απογευματινής». Αυτός, ας πρόσεχε
τις πηγές του. Αλλά ο ειδικευμένος και προσεκτικός υπουργός;
-212 -
www.iospress.gr
Η αυτόνομη φάση και ο εντοπισμός του ιδρυτή

* Το 1996 εξαντλούνται τα αποθέματα «στρατολόγησης νέου κόσμου»
Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ο χώρος άντλησης νέων στελεχών τόσο για τον ΕΛΑ όσο
και για τη «17Ν» «μεταφέρεται» από τις μαρξιστικές - λενινιστικές οργανώσεις της άκρας
Αριστεράς που βρίσκονται σε παρακμή στον χώρο των λεγόμενων «αυτόνομων» ομάδων. Η
παρέμβαση των «ενόπλων ομάδων» προκειμένου να στρατολογήσουν «κόσμο» από τις κινήσεις
του «χώρου» προκαλεί έντονες αντιπαραθέσεις στις τάξεις των «αυτόνομων».
Την ίδια περίοδο η «17Ν» συνάπτει σχέσεις με την Ντεβ Σολ και αναπτύσσει μια ολοένα
εντονότερη εθνική/εθνικιστική ρητορική. Το 1992 ο ιδρυτής της οργάνωσης εντοπίζεται για
πρώτη φορά από την Αστυνομία χάρη σε ένα άτομο που βρισκόταν στον προσωπικό του
περίγυρο και ήθελε να εισπράξει τα χρήματα της επικήρυξης. Αρχίζει να παρακολουθείται από
ελληνικές και αμερικανικές υπηρεσίες. Ενα χρόνο αργότερα φθάνουν στην Αθήνα τα αρχεία
του υπουργείου Ασφαλείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όπου για πρώτη φορά
περιγράφονται σχέσεις της ομάδας Κάρλος με τον ΕΛΑ και με μια μικρή αυτόνομη ομάδα στη
Γενεύη της Ελβετίας. Οι έλληνες υπήκοοι που θεωρούνται συνεργάτες του Κάρλος τίθενται σε
τόσο στενή παρακολούθηση που ένα χρόνο αργότερα ο ΕΛΑ παύει σιωπηρά να έχει την
παραμικρή δραστηριότητα.
Η «17Ν» χτυπά τον τηλεοπτικό σταθμό Mega που πρωταγωνιστεί στις αποκαλύψεις για το
περιεχόμενο των αρχείων της Στάζι κατηγορώντας τους εκδότες ότι συνωμοτούν με τις
υπηρεσίες με «χαλκευμένα στοιχεία».
Το 1996, όπως αναφέρει ένας πρώην ανώτατος αξιωματούχος της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας
στο «Βήμα», είναι χρονιά που «εξαντλούνται τα αποθέματά τους στη στρατολόγηση νέου
κόσμου».
ΤΟ ΒΗΜΑ , 14-07-2002 Κωδικός άρθρου: B13611A112
-213 -
Τρομοκρατία και Ελληνική Αριστερά

http://www.e-grammes.gr/article.php?id=23
"Γ... το στανιό σου, κάντε κάτι για την τρομοκρατία!"

Γεώργιος Τένετ, ελληνικής καταγωγής διευθυντής CIA,
προς Χρυσοχοίδη, Έλληνα σοσιαλιστή υπουργό Δημοσίας Τάξεως
Μπαλάφας, Μαζιώτης: ο πρώτος αθωώθηκε

και ο δεύτερος θεωρήθηκε ότι είχε "αγαθές προθέσεις"!
7 Νοεμβρίου 1999
Στις 3 Νοεμβρίου 1999 η εφημερίδα "Washington Post" δημοσίευσε ένα άκρως ενδιαφέρον
άρθρο για την δράση τρομοκρατικών οργανώσεων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα
Aμερικανοί και Eλληνες αξιωματούχοι λένε πως "τα μέλη των τρομοκρατικών
οργανώσεων έχουν αντληθεί από τις ίδιες αντιδικτατορικές οργανώσεις, που έδωσαν
ζωή και στο κόμμα "ΠAΣΟK". Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να
ψάξουν κάτω από κάθε πέτρα. Εάν συλληφθεί ο ηγέτης της "17 Νοέμβρη" και αποδειχθεί ότι
είναι ένας από τους καλύτερους πρώην φίλους του αρχηγού του "ΠΑΣΟΚ", αυτό θα τους
φέρει σε δύσκολη θέση". Δυστυχώς σύσσωμο το αριστερό ελληνικό πολιτικο-εκδοτικό
κατεστημένο, αντί να απαντήσει στις πολύ σοβαρές και τεκμηριωμένες κατηγορίες της
εγκυρότερης αμερικανικής εφημερίδας, προτίμησε να απαντήσει με ύβρεις και χλευασμούς,
δείχνοντας το χαμηλό επίπεδο ηθικής που το διακρίνει.
Όποιος έχει τύχει να βρεθεί στην Ελλάδα σε περιόδους δολοφονικών τρομοκρατικών

επιθέσεων, ξέρει πολύ καλά πως η τρομοκρατία κάθε άλλο παρά περιθωριακό φαινόμενο
είναι. Οι μεγαλύτερες ελληνικές εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Νέα, Έθνος) ανήκουν στον
ιδεολογικό χώρο της αριστεράς και δημοσιεύουν ως κύριο θέμα τις δολοφονίες, τις όποιες
αποκαλούν νομιμοποιητικά εκτελέσεις, με μεγάλα κόκκινα (όπως και το αίμα των θυμάτων)
γράμματα. Οι προκηρύξεις των τρομοκρατικών οργανώσεων "αποστέλλονται" πάντα σε αυτές
τις εφημερίδες, κανείς όμως δεν έχει δει τους αποστολείς.
Η μεγαλύτερη ελληνική τρομοκρατική οργάνωση είναι η "17 Νοέμβρη" η οποία

πρωτοεμφανίστηκε τον Νοέμβριο 1975 δολοφονώντας τον Αμερικανό σταθμάρχη της CIA
Ρίτσαρντ Γουέλς. Kατά τα 24 χρόνια δράσης της έχει σκοτώσει 22 και τραυματίσει 70
άτομα. Από την εμφάνιση της μέχρι σήμερα ούτε ένα μέλος της δεν έχει καταδικασθεί.
Όταν η αστυνομία συλλαμβάνει υπόπτους για τρομοκρατικές ενέργειες, αμέσως (και προτού
να ανακοινωθεί η κατηγορία και τα ενοχοποιητικά στοιχεία) σχηματίζονται ομάδες αριστερών
βουλευτών, δικηγόρων και δημοσιογράφων, υπέρ των κατηγορουμένων. Στις δίκες
υπόπτων για τρομοκρατία οι δικαστές και οι εισαγγελείς, αν τολμήσουν να προτείνουν
την καταδίκη του κατηγορουμένου, δέχονται υβριστικές επιθέσεις από δικηγόρους-
-214 -
βουλευτές, όπως τον πρόεδρο του κόμματος "Συνασπισμός" Κωνσταντόπουλο, τον

βουλευτή του ίδιου κόμματος Κουβέλη και τους βουλευτές του κόμματος "ΠΑΣΟΚ"
Μαγκάκη και Αλεξανδρή. Αυτοκίνητα εισαγγελέων, δικαστών και ενόρκων
πυρπολούνται πριν τις δίκες. Έξω από τα δικαστήρια ακόμα και στους διαδρόμους (!!) του
δικαστηρίου διαδηλώνουν αριστεροί με συνθήματα όπως "το κράτος είναι ο μόνος
τρομοκράτης". Σχεδόν πάντοτε οι δικαστές "λυγίζουν" και οι κατηγορούμενοι αθωώνονται.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1992 συλλαμβάνεται στην οδό Ιπποκράτους ο Επαμεινώνδας
Σκυφτούλης, ενώ προσπαθούσε να διαρρήξει αυτοκίνητο μαζί με τον καταδικασθέντα για
τρομοκρατικές ενέργειες Χριστόφορο Μαρίνο. Η "17 Νοέμβρη" χρησιμοποιεί στις επιθέσεις της
κλεμμένα αυτοκίνητα. Μάρτυρας τον αναγνωρίζει ως έναν από τους δράστες της συμπλοκής
των Σεπολίων μεταξύ αστυνομικών και μελών της "17 Nοέμβρη". Το δικαστήριο τον κρίνει
αθώο...
Τον Νοέμβριο 1992 συλλαμβάνεται στο σπίτι του στο Καπανδρίτι ο Γιώργος Μπαλάφας. Στη
"γιάφκα" βρίσκονται 3 όπλα και 6.5 κιλά ναρκωτικά (χασίς). Σε υπόγειο διαμέρισμα που
είχε νοικιάσει με το ψευδώνυμο "Νίκος Μανιατόπουλος" στην οδό Καλαμά στα Σεπόλια
βρίσκονται και άλλα όπλα. Σύμφωνα με επιστολή του Αβραάμ Λεσπέρογλου με ημερομηνία 13
Οκτωβρίου 1997, ο Μπαλάφας ανήκε στην τρομοκρατική οργάνωση "Αντικρατική Πάλη" μαζί
με τους Τσουτσουβή και Λεσπέρογλου. Στο πρόσωπο του αρκετοί μάρτυρες αναγνωρίζουν τον
δράστη της δολοφονίας του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου και της ληστείας που είχε γίνει σε
χρηματαποστολή της Τράπεζας Πίστεως στο Γαλάτσι. Αμέσως σχηματίζουν επιτροπή
αλληλεγγύης, υπογράφουν επιστολή συμπαράστασης και τον επισκέπτονται στη
φυλακή στελέχη της αριστεράς: από το κόμμα "ΠΑΣΟΚ" οι Φραγκιαδάκη,
Παπαμάργαρης, Γλέζος, Δασκαλάκης, Ανωμερίτης, από το κόμμα "Συνασπισμός" οι
Αλφιέρη, Αλαβάνος και από το κόμμα "ΚΚΕ" ο Κόρακας. Την υπεράσπιση του
αναλαμβάνουν οι βουλευτές Κουβέλης και Αλεξανδρής, αλλά πρωτοδίκως καταδικάζεται.
Ασκεί έφεση και εν τω μεταξύ έρχεται στην εξουσία το αριστερό κόμμα "ΠΑΣΟΚ". Η χήρα του
εισαγγελέα Θεοφανόπουλου παραιτείται από την πολιτική αγωγή κατόπιν απειλών. Μέσα σε
ατμόσφαιρα ζούγκλας που δημιουργούν οι αριστεροί διαδηλωτές, το εφετείο (με 4 ψήφους
ενόρκων εναντίον 3 δικαστών) τον κρίνει αθώο...
Ο Νίκος Μαζιώτης συνελήφθη στο σπίτι του στην οδό
Σπάρτης 13 στο Καματερό, όπου βρέθηκαν 3 όπλα, 10
κιλά εκρηκτικά και προκηρύξεις. Ομολογεί ότι ανήκει
στην τρομοκρατική οργάνωση "Αναρχικοί Αντάρτες
Πόλεων", η οποία είχε τοποθετήσει βόμβα στο
υπουργείο Βιομηχανίας και στην οποία βρέθηκε
αποτύπωμα του. Ο ίδιος δηλώνει ευθαρσώς σε
επιστολή που δημοσιεύει πρωτοσέλιδα η αριστερή
εφημερίδα "Ελευθεροτυπία": "αγωνίζομαι στο μέτρο
των ατομικών μου δυνάμεων για την ανατροπή του
κράτους και του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος,
χωρίς να απορρίπτω καμία μορφή δράσης".
Στρατιωτική θητεία δεν υπηρέτησε ως αρνητής
Συνήθως τα αυτοκίνητα δικαστών και στρατεύσεως, ενώ είχε συλληφθεί και το 1996 στα
ενόρκων έχουν την παραπάνω τύχη
διαβόητα επεισόδια βανδαλισμού στο Πολυτεχνείο
Αθηνών. Το δικαστήριο, εν μέσω συνθημάτων αριστερών διαδηλωτών όπως "μπάτσοι,
γουρούνια, δολοφόνοι", τον καταδικάζει πλην όμως του αναγνωρίζει το ελαφρυντικό των
"αγαθών προθέσεων"! Φανταστείτε να μην είχε και αυτές τι θα έκανε...
Σχεδόν πάντοτε πριν τις δίκες των υπόπτων για τρομοκρατικές ενέργειες πυρπολούνται
αυτοκίνητα δικαστών, εισαγγελέων και ενόρκων. Πριν την δίκη του Μαζιώτη πυρπολήθηκε
όροφος πολυκατοικίας με γραφεία δικαστικών επιμελητών και φροντιστήριο νομικής στην οδό
Ιπποκράτους. Η οργάνωση "Πυρήνες Εξεγερτικής Δράσης" "τηλεφωνεί" στην αριστερή
εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", απειλεί ότι "οι δικαστές και οι μέλλοντες νομικοί του κράτους
πήραν ένα καλό μάθημα για το τι έχουν να συναντήσουν στη σταδιοδρομία τους" και ζητά "να
ελευθερωθεί ο Μαζιώτης".
Νομοθετικό πλαίσιο για την δίωξη της τρομοκρατίας δεν υπάρχει. Όταν η κεντρώα κυβέρνηση
Μητσοτάκη επιχείρησε το 1992 να θεσπίσει έναν αντίστοιχο νόμο, το αριστερό πολιτικο-
εκδοτικό κατεστημένο αποκάλεσε τον νόμο "τρομονόμο", χαρακτηρισμός που δίνει την
-215 -
εντύπωση ότι ο νόμος ήταν τρομοκρατικός! Μετά από 2 χρόνια η αριστερή κυβέρνηση του
ΠΑΣΟΚ κατήργησε τον νόμο.
Όλα αυτά τα περιστατικά δείχνουν ξεκάθαρα πως η "Washington Post" απλώς διαπίστωσε
αυτό που όλοι οι Έλληνες ξέρουν: η ελληνική Αριστερά είναι βαθιά "βουτηγμένη" στον
βούρκο της τρομοκρατίας. Και δυστυχώς αυτό αμαυρώνει την εικόνα της χώρας μας διεθνώς.
http://www.andrianopoulos.gr/articles/articles2002/154_stratopeda.htm
Το γεγονός πως πολλοί από τους συλληφθέντες υπήρξαν ενεργά στελέχη αυτών των
κύκλων πως δικαιολογεί την στάση τότε στελεχών της Αριστεράς; Εξ΄ ίσου πολλά
ερωτηματικά προκαλεί και η προθυμία με την οποία προσωπικότητες αριστερών
κομμάτων προσέτρεχαν να συμπαρασταθούν σε αποδειγμένους βομβιστές
(Μαζοκόπος) και ύποπτους αναρχικούς (Πρέκας, Σερίφης, Μαρίνος) πριν
προχωρήσει η όποια αστυνομική έρευνα.
Η ιδεολογική εξ’ άλλου συγγένεια προκύπτει κι από μια πρόχειρη ανάγνωση των
προκηρύξεων της 17ης Νοέμβρη. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η έκδηλη αισιοδοξία
των τρομοκρατών μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1981. Αισιοδοξία που
συμμεριζόταν ολόκληρη τότε η Αριστερά και μιλούσε μάλιστα για «συμπολιτευόμενη
αντιπολίτευση». Για ένα διάστημα οι τρομοκράτες, αυτο-ομολογημένα, έπαψαν να
δρούν. Μέχρις ότου οι αριστερόστροφοι τριτοκοσμικοί τους οραματισμοί
«προδόθηκαν» από την κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου.
17Ν –ΠΑΚ –ΠΑΜ

"ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" ΚΩΣΤΑ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑ
(τηλεοπτικός σταθμός ALTER, 15 Οκτώβρη 2002)
(ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ)
Στην εκπομπή Αθέατος Κόσμος του Κώστα Χαρδαβέλλα, στον τηλεοπτικό σταθμό
ALTER, στις 15 Οκτώβρη 2002, με θέμα το φαινόμενο της τρομοκρατίας, κάτι καινούργιο
για τα ελληνικά δεδομένα. Ενώ τα τηλεοπτικά παράθυρα έχουν γεμίσει από "ειδικούς" περί
τρομοκρατίας και 17 Νοέμβρη μας ήρθε η έκπληξη από τον Κώστα Χαρδαβέλλα που τιμά την
δημοσιογραφία
Καλεσμένοι στην εκπομπή Αθέατος Κόσμος, από τον Νίκο Κλειτσίκα, συνεργάτη του Κ.
Χαρδαβέλλα, ήταν ο δικαστής Guido Salvini και ο νομικός Andrea Speranzoni.
Οι παρεμβάσεις τους και οι απαντήσεις που έδωσαν έχουν ως εξής:
Κώστας Χαρδαβέλλας:
Ζήτησαν τη συνεργασία σας οι ελληνικές αρχές για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας στην
Ελλάδα;Πότε έγινε αυτό και αν έχετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία.
Ανδρέα Σπεραντζόνι:
-216 -
Δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα μία επίσημη αίτηση για δικαστική συνδρομή και αν κάτι τέτοιο
έγινε από τις Μυστικές Υπηρεσίες δεν είναι γνωστό. Τα ντοκουμέντα που εγώ έχω βρει
στα αρχεία των Μυστικών Υπηρεσιών, τα οποία ερεύνησα, είναι πάρα πολλά ντοκουμέντα
που αναφέρονται στις σχέσεις της δεξιάς τρομοκρατίας. Επίσης έχω βρει και πάρα πολλά
αρχεία τα οποία αναφέρονται στο ΠΑΚ. και τη Δημοκρατική Αμυνα. Θέλω επίσης να προσθέσω
ότι στα έγγραφα που μελέτησα έχουν βρεθεί και πάρα πολλά έγγραφα για τη 17 Νοέμβρη
και πιστεύω ότι η ελληνική δικαιοσύνη θα ήταν σκόπιμο να τα ζητήσει και να τα ερευνήσει.
Θέλω να επιμείνω, λίγο, σε κάτι που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ. Δεν γνωρίζω ποιος από τους
δύο μπορεί να μας απαντήσει, αλλά πρόκειται για το θέμα παροχής κάποιων ονομάτων από τη
μεριά της Ελλάδας προς τις ιταλικές Μυστικές Υπηρεσίες για τη 17 Νοέμβρη. Τα ονόματα αυτά
που σας έστειλαν, πόσα ήταν και αν εκπορευόταν από κάποιο πολιτικό χώρο
(ακροαριστερούς, αριστερούς, ΠΑΣΟΚ, ΠΑΚ ή τη δεξιά);
Ανδρέα Σπεραντζόνι:
Σε ότι αφορά τη 17 Νοέμβρη, υπάρχουν συγκεκριμένα δύο ονόματα και υπάρχουν

πάρα πολλά άλλα που αναφέρονται στο ΠΑΚ και στο ΠΑΜ και καλύπτονται ακόμη
από το δικαστικό απόρρητο.
Κύριε Σαλβίνι, νομίζεται ότι κάποιες Μυστικές Υπηρεσίες θα είχαν συμφέρον να μην
προχωρήσουν οι έρευνες για την τρομοκρατία στην Ιταλία και την Ελλάδα, μην
τυχόν και υπάρξουν κάποιες οδυνηρές αποκαλύψεις που θα αφορούσαν το
παρελθόν και την πολιτική δράση κάποιων ανθρώπων; Ποια είναι η εμπειρία σας από
την έρευνα που έχετε κάνει στην Ιταλία;
Δικαστής Γκουϊντο Σαλβίνι:
Δεν γνωρίζω τι συνέβη ή τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τις Μυστικές Υπηρεσίες. Όμως, η
εμπειρία που είχαμε στην Ιταλία με τις Μυστικές Υπηρεσίες ήταν πάρα πολύ κακή. Οι ιταλικές
Μυστικές Υπηρεσίες στήριξαν τη δεξιά τρομοκρατία, πάντα στα πλαίσια μιας
πολιτικής του ΝΑΤΟ και της Ατλαντικής Συμμαχίας να προωθηθεί ένα πραξικόπημα
στην Ιταλία. Έτσι λοιπόν, εξαφάνισαν έγγραφα, πλαστογράφησαν έγγραφα, παραπλάνησαν
τις δικαστικές αρχές. Στο χώρο της αριστερής τρομοκρατίας είχαμε και εκεί
προβλήματα. Οι Μυστικές Υπηρεσίες είχαν βάλει πληροφοριοδότες να διεισδύσουν
στις αριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις και αυτοί οι πληροφοριοδότες δεν βοήθησαν
τη δικαιοσύνη. Πολλές φορές θα μπορούσαν να πληροφορήσουν για τρομοκρατικές ενέργειες
που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν και δεν το έκαναν. Κατά συνέπεια μπλόκαραν τη
δικαιοσύνη. Θέλω να σας επιστήσω την προσοχή και εύχομαι στη χώρα σας να μη συμβεί
κάτι ανάλογο.
Δικαστής Γκουϊντο Σαλβίνι:
Πρέπει εδώ να κάνω μια εισαγωγή (πρόλογο). Από τη δεκαετία του '60 μέχρι τη δεκαετία του
'80 είχαμε στην Ιταλία τόσες τρομοκρατικές επιθέσεις που δεν μπορείτε να φανταστείτε.
Τεράστιους αριθμούς θυμάτων. Ο αριθμός των νεκρών από την τρομοκρατία σε ένα
χρόνο ξεπερνάει τον αριθμό των θυμάτων της 17 Νοέμβρη σε 25 χρόνια δράσης.
Είχαμε 40 δολοφονημένους το χρόνο.
http://www.nikosklitsikas.gr/xard.html
-217 -
Συνέντευξη του τέως Υπουργού Παιδείας Πέτρου Ευθυμίου στο

Βήμα της Κυριακής στις 13/05/2001
Συνδέει, τις τρομοκρατικές οργανώσεις της 20 Οκτώβρη και των ακροαριστερών
οργανώσεων, που ήταν υπέρ του ενόπλου αγώνος, με το ΠΑΚ .
«Εβαζα βόμβες στην εξουσία»
Παιδί τι θέλατε να γίνετε;
«Μεγάλωσα σε έντονο πολιτικό κλίμα. Η πολιτική

ήταν η δεύτερη διαρκής πλευρά της ζωής μου. Την
ημέρα που σκοτώθηκε ο Πέτρουλας ήμουν στον
δρόμο. Ημουν 15 χρόνων».
Τι ήσασταν τότε πολιτικά;
«Ημουν στην αριστερά του Κέντρου,

ανδρεοπαπανδρεϊκός. Πιο αριστερά πήγα με τη
δικτατορία».
Και πήγατε αρκετά αριστερά.
«Στην επαναστατική Αριστερά. Οργανώθηκα

στον "Ρήγα Φεραίο" το 1967, το '69 μπήκα σε
οργανώσεις που ήταν υπέρ του ένοπλου
αγώνα κατά της δικτατορίας. Το '73 μετείχα στο
Πολυτεχνείο. Και το '74 με κάλεσε ο Ανδρέας
Παπανδρέου. Εστειλε μήνυμα να έρθει ο Αντώνης
που συνεργαζόταν με το ΠΑΚ. Και ο Αντώνης
ήμουν εγώ».
Από πού προέκυψε το ψευδώνυμο Αντώνης;
«Το είχα πάρει από το Μαουτχάουζεν του

Καμπανέλλη και του Θεοδωράκη. Ο Αντώνης είναι ένα λαϊκό παιδί στο Μαουτχάουζεν που σήκωνε τις
πέτρες των άλλων, των αδυνάμων».
Κάνατε αληθινά επαναστατικά πράγματα στη διάρκεια της δικτατορίας, πέρα από το να
συζητάτε;
«Ηταν τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου. Ξεκινήσαμε από τον "Ρήγα Φεραίο", με προκηρύξεις, με
εφημερίδες, με τον "Θούριο", γράφαμε συνθήματα...».
Βόμβες;
«Εξι χρόνια έζησα με όλη την ένταση μια υπέροχη φράση του Λένιν: "Ο επαναστάτης είναι νεκρός επ'
αδεία!". Είναι εντελώς τυχαίο που βγήκαμε σώοι από αυτά. Το καλοκαίρι του '71 πήγα στο Παρίσι
και έκανα πλήρη εκπαίδευση στα όπλα και στα εκρηκτικά. Αργότερα βάζαμε βόμβες μαζί με
τον Ερατοσθένη Καψωμένο, έναν από τους πιο πολύτιμους καθηγητές της νέας ελληνικής
φιλολογίας. Δεν ήταν δουλειά ούτε του Ερατοσθένη ούτε δική μου».
Γιατί πήγατε στο Παρίσι για να εκπαιδευθείτε στο αντάρτικο;
-218 -
«Εκεί έτυχε η οργάνωση με την οποία συνεργαζόμασταν, το "Κίνημα 20 Οκτώβρη", να έχει τη

δυνατότητα να μας εκπαιδεύσει».
Οπλοφορούσατε τότε;
«Είχαμε οπλισμό αλλά δεν χρειάστηκε ευτυχώς να τον χρησιμοποιήσουμε ποτέ. Από μια σκοπιά
είμαστε τυχεροί που τα ζήσαμε όλα αυτά, αλλά δεν εύχομαι σε κανέναν να χρειαστεί να τα ξαναζήσει. Το
καινούργιο Σύνταγμα λέει το σωστό, ότι πρέπει να προασπίσει κανείς τους δημοκρατικούς θεσμούς, όταν
ανατρέπονται, με κάθε μέσο. Αλλά πρέπει να υπάρξει μια κρίσιμη γραμμή ανάμεσα στη δυναμική
αντίσταση σε μια δικτατορία, που περιλαμβάνει βόμβες και όπλα, και στην τρομοκρατία σήμερα. Η
τρομοκρατία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας».
Αναρωτιέμαι πώς βλέπατε τότε τα σύμβολα της εξουσίας, τα υπουργεία, τις μαύρες
Μερτσέντες, τους αστυνομικούς. Ολα αυτά που τώρα μπήκαν και στη δική σας ζωή.
«Δεν με απασχόλησαν ποτέ ιδιαίτερα τα σύμβολα της εξουσίας. Οι Μερτσέντες ή τα τανκς. Τότε ήταν η
ασφυξία που ένιωθες σ' ένα καθεστώς που απαγόρευε την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή. Ηταν σαν κάποιος
να σου κόβει την αναπνοή».
Φαντάζομαι πάντως ότι δεν θα είχατε φανταστεί τον εαυτό σας σε υπουργική Μερτσέντες. Το
αντιδικτατορικό θα περιείχε και λίγο αντιεξουσιαστικό...
«Ηταν αντιεξουσιαστικό και παραμένει αντιεξουσιαστικό».
Πώς μπορεί να παραμένει;
«Αν κάποιος υπουργός σήμερα θεωρεί ότι η Μερτσέντες του είναι σύμβολο διάκρισης και εξουσίας, είναι
εξίσου γελοίος με τον υπουργό της χούντας που καμάρωνε μέσα στη μαύρη Μερτσέντες».
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα φαίνεται χειρότερο απ' όλα τα άλλα ευρωπαϊκά.
«Δεν είναι έτσι. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ' αυτή που
μαρτυρούμε αυτομαστιγωνόμενοι. Σε σύγκριση με άλλες χώρες, είναι ήδη επαρκώς ανταγωνιστικό».
Δεν έχουμε δηλαδή τα χειρότερα δημοτικά, γυμνάσια, πανεπιστήμια στην Ευρώπη;
«Καθόλου. Εχουμε καλά νηπιαγωγεία, καλά δημοτικά, καλά γυμνάσια, καλά λύκεια, κάνουμε όλο και
καλύτερα ΤΕΕ και τα περισσότερα από τα πανεπιστήμιά μας, με βάση τα κριτήρια της Ενωσης
Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων (CRE), έχουν πολύ καλή βαθμολογία. Το ίδιο ισχύει και με όσα ΤΕΙ μπήκαν
στην αξιολόγηση. Αρα δεν έχουμε κανέναν λόγο να θεωρούμε τον εαυτό μας ουραγό της Ευρώπης».
Ούτε και πρωτοπόρο όμως.
«Η παιδεία θα είναι στο άμεσο μέλλον ο τομέας του συγκριτικού, ή μη, πλεονεκτήματος της χώρας μας.
Και συνεχώς αυξάνεται ο ανταγωνισμός. Πρέπει να πετύχουμε μια μεγάλη βελτίωση του εννεάχρονου
υποχρεωτικού προγράμματος σπουδών που ολοκλήρωσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Ως τώρα είχαμε τα
έξι χρόνια του δημοτικού, τα τρία του γυμνασίου, που χαρακτηρίζονταν από έναν ισχυρό βαθμό
εσωτερικής επαναληπτικότητας. Επίσης έχουμε μεγάλο δρόμο να κάνουμε στα Τεχνολογικά
Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια. Πρέπει να ολοκληρώσουμε ως το 2003 τις υποδομές τους, έτσι ώστε να
είναι μια ελκυστική εκπαιδευτική βαθμίδα. Και ξέρουμε ότι έχουμε πολύ μεγάλο δρόμο προς την ακόμη
μεγαλύτερη ισχυροποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας».
Το ΒΗΜΑ, 13/05/2001 , Σελ.: A12

ID: 235337
-219 -
Ο ΒΟΜΒΙΣΤΗΣ KΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ ή ΒΕΝΤΟΥΡΑ

Αποσπάσματα από το άρθρο της Bασιλικής Σιούτη
1967-1995. Πρωταγωνιστής ο ίδιος άνθρωπος: «Mάρκο Bεντούρα» ή «Λάσκαρης» ή... Kώστας

Σημίτης! Tότε έβαζε βόμβες στο όνομα του ΠAK και του αρχηγού. Tώρα βάζει «βόμβες» στο
βραχώδες τοπίο της πολιτικής. Kαι δεν κρύβει ότι, όταν θα έλθει η ώρα, θέλει να διεκδικήσει τη θέση
του αρχηγού.
Πρόσωπο των ημερών ο K. Σημίτης και χρήσιμη η υπενθύμιση κάποιων στιγμών του παρελθόντος του
που παραμένουν στο ημίφως.
Tο 1967 βρήκε τον Kώστα Σημίτη γραμματέα του «Ομίλου Aλέξανδρου Παπαναστασίου» που είχε
ιδρύσει μαζί με το Σάκη Kαράγιωργα, το Γεώργιο-Aλέξανδρο Mαγκάκη και τον Bασίλη Φίλια το 1965.
Tην ίδια ημέρα του πραξικοπήματος, την 21η Aπριλίου, συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του για να δουν τι θα
κάνουν. Tα παραδοσιακά κόμματα και η Eνωση Kέντρου δεν «τράβαγαν». Eτσι αποφάσισαν να
δημιουργήσουν τη «Δημοκρατική Aμυνα» και να πάρουν πρωτοβουλίες ίδρυσης παράνομου
δικτύου για αντιδικτατορική δράση. Οι πρώτες ενέργειες ξεκίνησαν και κλιμακώθηκαν στα επόμενα
χρόνια. Ως το 1969 γύρναγε στις συνοικίες της Aθήνας ρίχνοντας προκηρύξεις και τοποθετώντας
εκρηκτικούς μηχανισμούς. Mαζί του στις επιχειρήσεις αυτές ο K. Σημίτης είχε συνήθως το
Nίκο Οικονομίδη και το Mανώλη Παπαθωμόπουλο καθηγητές πανεπιστημίου και οι δύο σήμερα.
Aκούγεται παράξενο, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό: Οι βίαιες ενέργειες εκτελούνταν, τότε, από
διανοούμενους οι οποίοι, μάλιστα, είχαν και ήπιο χαρακτήρα: Eίναι γνωστό ότι ο Kώστας Σημίτης είναι
εκείνος που παρέδωσε στο Σάκη Kαράγιωργα την τσάντα με τις εκρηκτικές ύλες, από τις
οποίες εξαιτίας λάθους στο χειρισμό, έχασε το χέρι του.
Eκείνο το βράδυ η γυναίκα του Σάκη Kαράγιωργα έσπευσε να ειδοποιήσει τον Kώστα Σημίτη ώστε να μη
μείνει σπίτι του. Eτσι και έγινε. Eμεινε σε ξενοδοχείο. Tην επομένη το πρωί η ασφάλεια συνέλαβε τη
σύζυγό του, Δάφνη, την οποία και ανέκρινε, χωρίς όμως να καταφέρει να της αποσπάσει τίποτα.
(Φυλακίστηκε απομονωμένη για 3 μήνες). Aπό εκείνη την ημέρα ο Kώστας Σημίτης βγήκε στην
παρανομία.
Δυσκολεύτηκαν πολύ να βρουν διαβατήριο, μέχρι που τελικά εξασφάλισαν ένα ιταλικό με το όνομα
Mάρκο Bεντούρα. Ο ίδιος δεν γνώριζε ποιος ήταν ο Bεντούρα. Θυμήθηκε όμως ότι το ίδιο όνομα είχε
ένας ιταλός συμφοιτητής του στη Γερμανία. H τύχη, ωστόσο, παίζει περίεργα παιχνίδια: Οταν ήρθε το
ΠAΣΟK στην εξουσία και ο ίδιος έγινε υπουργός Γεωργίας συνάντησε ξανά τον παλιό του συμφοιτητή με
το όνομα αυτό, ως διευθυντή υπηρεσιών της EΟK.
Hταν φθινόπωρο του 1969. Ο Aνδρέας Παπανδρέου ήταν μαζί με το Γιώργο Kίσσονα (από τους
συνιδρυτές του ΠAK και «δεξί του χέρι») στο Bερολίνο. Tο ραντεβού με το φυγάδα Kώστα
Σημίτη ήταν στο Aνόβερο, το αεροπλάνο τους όμως λόγω κακών καιρικών συνθηκών δεν μπορούσε
να πετάξει ..... Xωρίς να ξέρουν ποιος είναι, αναγνώρισαν τον Kώστα Σημίτη και τον οδήγησαν στο
ραντεβού με τον Aνδρέα Παπανδρέου, όπου και εντάχθηκε στις γραμμές του ΠAK.
Eκτός από μέλος του εθνικού συμβουλίου του ΠAK, ο K. Σημίτης εντάχθηκε και στην τριμελή
«ειδική επιτροπή» μαζί με το Γιώργο Kίσσονα και τον Aντώνη Tρίτση. Στην επιτροπή αυτή, που ήταν
υπεύθυνη για τις βίαιες δραστηριότητες του ΠAK, το ψευδώνυμο του Kώστα Σημίτη ήταν «Λάσκαρης».
Eκτοτε, κυκλοφορούσε με το πλαστό διαβατήριο προσπαθώντας να οργανώσει
αντιδικτατορικούς πυρήνες σε πόλεις της Eυρώπης για να δραστηριοποιηθούν και στην Eλλάδα. H
προθυμία όμως ήταν μικρή. Yπήρχαν πολλοί που φώναζαν και ζητούσαν να γίνει κάτι, αλλά λίγοι για να
πάρουν ρίσκο.
Tο βάπτισμα του πυρός όμως στην αντίσταση και στην παρανομία ο Kώστας Σημίτης το πήρε από την
παιδική του κιόλας ηλικία. Ο πατέρας του μετείχε στη Γενική Διοίκηση της ΠEEA Pούμελης και
ήταν συνεργάτης του Aρη Bελουχιώτη. Στην Kατοχή έζησε περισσότερο από έναν χρόνο στην
παρανομία. Ο μικρός Kώστας λοιπόν, μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του αναγκαζόταν συνεχώς να
αλλάζει σπίτι και όνομα. Eπρεπε να μη λέει ούτε το πραγματικό του επίθετο ούτε πού βρίσκεται ο
πατέρας του, όταν οι αρχές έφταναν στο σημείο να ανακρίνουν μέχρι και εκείνον. Στο σχολείο,
σύμφωνα με μαρτυρίες, αν και καλός μαθητής, ήταν πάντα δαχτυλοδειχτούμενος, ως μη νομιμόφρων.
Kαι στο στρατό βέβαια ήταν χαρακτηρισμένος.
Κυριακή 22 Οκτωβρίου 1995

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΗΓΗ:
http://archive.enet.gr/1995/10/22/on-line/keimena/politiko/pol5.htm
-220 -
17Ν ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ :
Η ΚΥΠ μας δημιουργούσε προβλήματα στις έρευνες

για την τρομοκρατία
«Η 17Ν οι Αμερικανοί και εμείς»
Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
Λίγες μόλις ημέρες μετά το τελευταίο θανατηφόρο

χτύπημα της, επί 22 χρόνια, «οργάνωσης-φάντασμα»
στη χώρα μας, κι ένας υπουργός από τα «παλιά...», ο
Ηλείος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Σκουλαρίκης,
που είχε διατελέσει υπουργός Δημόσιας Τάξης την
περίοδο '81-'85, μίλησε στην «Ε»: Για τις άγνωστες
πτυχές κάποιων χτυπημάτων από τη 17Ν κατά το
παρελθόν, για τα παράξενα μονοπάτια στα οποία
οδήγησαν τότε οι έρευνες, για το ρόλο των αμερικανικών
μυστικών υπηρεσιών, για το ταξίδι- «αστραπή» στη
χώρα μας και τις απειλές... του τότε υπαρχηγού της CIA, για την προκήρυξη της 17Ν που
βρέθηκε πολύ πριν υπάρξει επίσημα 17Ν καθώς και για τις παραπλανητικές... βόμβες της ΕΥΠ στην
Αθήνα! Στοιχεία, που, εκτός των άλλων, δημιουργούν πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων, για το ρόλο
που έπαιζαν τότε και πιθανώς συνεχίζουν να παίζουν σήμερα οι ξένες και οι ελληνικές
μυστικές υπηρεσίες, στο θέμα της έρευνας για την τρομοκρατία στη χώρα μας.-
Κύριε υπουργέ, πρόσφατα κάνατε μια δήλωση περί ύπαρξης προκήρυξης της Ε.Ο. 17Ν την περίοδο της
δικτατορίας, δηλαδή αρκετά χρόνια πριν κάνει την εμφάνισή της η οργάνωση. Ποιοι ήταν οι αποδέκτες
εκείνης της προκήρυξης και ποια σχέση έχει κατά την άποψή σας εκείνο το κείμενο με τις σημερινές
προκηρύξεις της 17Ν;
«Πράγματι κατά την περίοδο της δικτατορίας εστάλη σε διάφορους αξιωματικούς του
ελληνικού στρατού μια προκήρυξη με την υπογραφή 17Ν, αντίγραφο της οποίας έχω στο αρχείο
μου. Ηταν όπως θυμάμαι, ένα μικρό κείμενο περίπου 10 σειρών, μέσω του οποίου καλούσε τους
Ελληνες αξιωματικούς να αντιδράσουν στη δικτατορία. Αρχικά μας είχε προβληματίσει το γεγονός ότι
είχε την ίδια υπογραφή με τη 17Ν και το ότι είχε μια διαφορετική φρασεολογία από τα κείμενα της
οργάνωσης. Κάναμε κάποιες σκέψεις, αλλά είχαμε την άποψη ότι εκείνη η προκήρυξη δεν είχε σχέση με
τη 17Ν που εμφανίστηκε το 1975».
«Καπνός» η γυναίκα-
Στη διάρκεια της θητείας σας στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, η 17Ν είχε εκτελέσει στις 15.11.83 τον
αρχηγό της Τζάσμαγκ στην Αθήνα, πλοίαρχο Τζορτζ Τσάντες, και τον οδηγό του Νίκο Βελούτσο. Στις
21.2.85 εκτέλεσε τον εκδότη της «Απογευματινής» Νίκο Μομφεράτο και τον οδηγό του Πάνο Ρουσέτη.
Υπήρξαν τότε κάποια στοιχεία που σας έκαναν να νιώσετε ότι «ακουμπήσατε» τα μέλη της
οργάνωσης;«Ουσιαστικά στοιχεία δεν υπήρξαν. Θυμάμαι όμως ότι μετά τη δολοφονία του Τσάντες μας
είχε προβληματίσει το γεγονός ότι κάποια γυναίκα του συγγενικού του περιβάλλοντος είχε φιλικές
σχέσεις με τη γυναίκα του Κασίμη που, αν θυμάστε, είχε σκοτωθεί πριν από χρόνια στην AEG. Τότε
είχαν επιληφθεί του θέματος οι ελληνικές διωκτικές αρχές, αλλά επενέβησαν οι αμερικανικές
μυστικές υπηρεσίες και την εξαφάνισαν... Την έστειλαν στην Αμερική.»Στην υπόθεση τώρα της
δολοφονίας του Μομφεράτου, ήρθε ένας διπλωμάτης κάποιας χώρας, που δεν μπορώ να σας
αποκαλύψω, και μου δήλωσε προσωπικά ότι γνώριζε τον άνθρωπο που εκτέλεσε τον Μομφεράτο και
μάλιστα μας τον υπέδειξε! Ηταν κάποιος Ελληνας, αλλά το πρόβλημα ήταν στο ότι ο συγκεκριμένος
διπλωμάτης ήταν ομοφυλόφιλος και από τις έρευνες που έγιναν αξιολογήθηκε ότι έλεγε ανακρίβειες...
Πάντως το σπίτι του ήταν ακριβώς στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Μομφεράτος».
-221 -
-Κύριε υπουργέ, εδώ και χρόνια ακούγεται ότι είστε δυσαρεστημένος με κάποιες ενέργειες των
αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών... και ότι αυτές συνέβαλαν κατά κάποιο τρόπο στην
απομάκρυνσή σας από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης
.«Να σας πω τι γινόταν. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, υπήρξε μια
περίεργη επιχειρησιακή ενέργεια των Αμερικανών στη χώρα μας, που είχε ως αποτέλεσμα την
απέλαση κάποιων πρακτόρων της CIA αλλά και τη στέρηση κάποιων σημαντικών στοιχείων για τις
δικές μας διωκτικές αρχές.»Το περιστατικό έγινε το 1984 και μέσα στο γενικό κλίμα που επικρατούσε
τότε, ότι δήθεν η χώρα μας δεν βοηθούσε στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Εκείνη την περίοδο οι
Αμερικανοί μας ενημέρωσαν για την περίπτωση μιας κοπέλας που ήταν έτοιμη να ταξιδέψει για το Τελ-
Αβίβ μεταφέροντας μια βόμβα στις αποσκευές της. Εμείς αντιδράσαμε αμέσως. Εντοπίσαμε το
διαμέρισμα που έμενε η κοπέλα και τη στιγμή που τη συλλάβαμε, επενέβησαν οι Αμερικανοί
πράκτορες πήραν τη βαλίτσα από το σπίτι της κι έτσι ποτέ δεν μάθαμε αν περιείχε τη βόμβα
που μας είχαν πει. Φυσικά, στη συνέχεια απελάσαμε την κοπέλα, αλλά και τους πράκτορες της
CIA! Αυτό όμως δεν άρεσε στους Αμερικανούς. Ετσι με άκρα μυστικότητα και κάνοντας ταξίδι-αστραπή
ήρθε στη χώρα μας ο τότε υπαρχηγός της CIA και, σε συνάντησή μας, διαμαρτυρήθηκε για την απέλαση
των πρακτόρων και τη δική μου στάση απέναντί τους. Ετσι λοιπόν κυκλοφόρησε ότι αυτοί προετοίμασαν
στη συνέχεια την απομάκρυνσή μου από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης».
Παρεμβάσεις της ΚΥΠ-
Με όλη την εμπειρία που έχετε ως πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, υπάρχει, κατά την άποψή σας,
«αρμονική» συνεργασία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης με τις μυστικές υπηρεσίες, στο θέμα της
καταπολέμησης της τρομοκρατίας;
«Την περίοδο που ήμουν υπουργός, δεν υπήρχε αρμονική συνεργασία με τις ελληνικές μυστικές
υπηρεσίες. Με τις ξένες είχαμε ελάχιστες επαφές. Η ΚΥΠ όμως παρενέβαινε στην πορεία των
ερευνών για την τρομοκρατία αν και δεν ήταν το αντικείμενό της· μας δημιούργησε πλήθος
προβλημάτων».-Δηλαδή;«Πολλές φορές με πληροφορίες που μας έδινε, αλλά και με διάφορες
ενέργειές της, μας αποπροσανατόλιζε. Π.χ. έβαζε βόμβες σε διάφορα σημεία στην Αθήνα και στη
συνέχεια μας ειδοποιούσε να τις εξουδετερώσουμε ως δήθεν δικές τους πληροφορίες. Μια φορά μάλιστα
είχε τοποθετήσει 5-6 βόμβες μαζί, και η Αστυνομία ανακάλυψε ότι τις είχαν βάλει πράκτορες της
ΚΥΠ. Μία είχαν τοποθετήσει στο Δικηγορικό Σύλλογο, άλλη μία στην εφημερίδα «Μεσημβρινή», μία στη
Γαλλική Σχολή... Μας ειδοποίησαν μετά ότι γνώριζαν τάχα κάποιους που έβαλαν τις βόμβες... Ποτέ όμως
δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί το έκαναν αυτό. Το μόνο που υποπτεύομαι είναι ότι τις βόμβες τις
τοποθετούσαν στο πλαίσιο του πολέμου που έκαναν στο πρόσωπό μου προκειμένου να αποδείξουν στην
κοινή γνώμη ότι δεν ήμουν αποτελεσματικός. Να σκεφτείτε ότι ο Αλεξάκης, σύμφωνα με συνέντευξη
του Ντάνου Κρυστάλλη στην ``Απογευματινή'' αμέσως μετά τις εκλογές του '85, δήλωνε περιχαρής ότι
``φάγαμε τον Σκουλαρίκη''».
-Κύριε υπουργέ, τελικά τι πιστεύετε ότι είναι η 17Ν;
«Αν σ' αυτήν την οργάνωση δεν υπάρχει η ανάμιξη ξένων μυστικών υπηρεσιών, τότε έχουμε
να κάνουμε με ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα. Διότι νομίζω ότι με τις εκτελέσεις που
έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν καμία αλλαγή δεν πέτυχαν στο κοινωνικό περιβάλλον, αλλά ούτε και
στους σκοπούς που υποτίθεται ότι προωθούν με τις ενέργειές τους».
http://mnodaros.blogspot.com/2007/07/17_06.html
-222 -
Παπαθεμελής: Αποπέμφθηκα λόγω τρομοκρατίας

Βαλυράκης: Ασεβείς στη μνήμη του Ανδρέα
Κόντρα μεταξύ των πρώην υπουργών Δημόσιας Τάξης Σήφη Βαλυράκη και Στέλιου
Παπαθεμελή προέκυψε χθες, με αφορμή τα αρχεία της Στάζι, τα ονόματα Ελλήνων που
βρέθηκαν εκεί ως εμπλεκόμενοι στην υπόθεση της τρομοκρατίας, αλλά και την απομάκρυνση
του κ. Παπαθεμελή από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης τον Απρίλιο του 1995.
Στο θέμα παρενέβη και ο υπουργός Τύπου Χρήστος Πρωτόπαπας, που εμμέσως πλην
σαφώς πήρε το μέρος του κ. Βαλυράκη, όπως και ο άλλοτε στενός συνεργάτης του
Ανδρέα Παπανδρέου, Αντώνης Λιβάνης.
ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ: «Η εμμονή του τέως υπουργού Δημόσιας Τάξης στο θέμα των αρχείων
προκαλεί εύλογα ερωτηματικά. Ο Στέλιος Παπαθεμελής γνωρίζει ο ίδιος πολύ καλά
την αλήθεια, δεν διστάζει όμως να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για το θέμα της
ελληνικής τρομοκρατίας και με ασέβεια για τη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου».
ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: «Σε ό,τι με αφορά, δεν έχω βρίσει ποτέ κανέναν και δεν πρόκειται να
παραβώ αυτή την αρχή μου επειδή κάποιος με προκάλεσε βάναυσα».
ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ: «Ο κ. Παπαθεμελής αποπέμφθηκε από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης τον

Απρίλιο του 1995 λόγω της διαφωνίας του με τον τότε πρωθυπουργό για το θέμα του
χειρισμού του προβλήματος του αποκλεισμού των δρόμων από τους αγρότες.». Αυτό είναι γνωστό στα
μέλη του τότε υπουργικού συμβουλίου και στον τότε υφυπουργό Επικρατείας Αντώνη Λιβάνη, που
προήδρευε για λογαριασμό του πρωθυπουργού στις περισσότερες συσκέψεις για την αντιμετώπιση των
αγροτικών κινητοποιήσεων. Το ζήτημα της τρομοκρατίας επινοήθη από τον κύριο Παπαθεμελή μετά την
απομάκρυνσή του από το υπουργείο».
ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: «Πρώτον, στις 30-3-95 δεν παρητήθην οικειοθελώς. Εξαναγκάσθηκα σε παραίτηση.

Συγκεκριμένα, μου ζητήθηκε η παραίτηση με το αιτιολογικό ότι "προσπάθησα να δημιουργήσω
μεταξύ των υπουργών αρνητικό κλίμα για την επέμβαση των ΜΑΤ" κατά των αγροτών στους εθνικούς
δρόμους.». Το αληθές είναι ότι ενημέρωσα τους συναδέλφους για τα συν και πλην μια επέμβασης. Είναι,
άρα, προφανές ότι αυτό ήταν όχι η αιτία αλλά πρόσχημα για την απομάκρυνσή μου και επομένως τα
πραγματικά αίτια ήταν άλλα. Αν η πιπιλιζόμενη επέμβαση των ΜΑΤ ήταν αληθινή αιτία, γιατί ο διάδοχός
μου αφότου ανέλαβε υπουργός δεν έσπευσε εκείνος να στείλει αμέσως τα ΜΑΤ;».
Για τα αρχεία της Στάζι
ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ: «Τα συγκεκριμένα ονόματα Ελλήνων και ξένων που αναφέρονται στα αρχεία της
Στάζι ως ενεχόμενα με την ελληνική τρομοκρατία, ήταν γνωστά στις αστυνομικές αρχές και
στην κυβέρνηση Μητσοτάκη από το Φεβρουάριο του 1993. Το θέμα αφορούσε την επίθεση κατά
του Σαουδάραβα πρέσβη το 1983 και της βόμβας στο μπαρ "Οσκαρ" το 1988. Οι τρομοκρατικές αυτές
επιθέσεις, τις οποίες υιοθέτησε ο ΕΛΑ, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να έχουν σχέση με τη 17Ν. Οι
τρομοκρατικές αυτές πράξεις στις οποίες συμμετείχαν και Ελληνες, οργανώθηκαν κατά τρόπο
εργολαβικό από το εξωτερικό και υλοποιήθηκαν με την ηγεσία του Κάρλος. Το μέρος των
αρχείων που έχουμε στη διάθεσή μας αποδεικνύει την ανάμιξη ξενων υπηρεσιών
στην ελληνική τρομοκρατία».
-223 -
ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: «Οι δύο φάκελοι της Στάζι ήρθαν με τη διαδικασία της

δικαστικής συνδρομής, δηλαδή είχαν δικονομική αποδεικτική αξία και επομένως
μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν δίωξη κατά των εκεί αναφερόμενων Ελλήνων
πολιτών. Με το περιεχόμενο αυτών των φακέλων στη Γαλλία και στη
Γερμανία διώχθηκε και καταδικάστηκε ο Κάρλος, και ενδεικτικό της
ανησυχίας των Ελλήνων τρομοκρατών από αυτά τα αρχεία ήταν η
προκήρυξή τους με την οποία κατήγγειλαν ότι "Παπαθεμελής και CIA
νόθευσαν τα έγγραφα της Στάζι".
Οι φάκελοι αυτοί ήταν ένα πρώτο υλικό. Η Στάζι, ιδίως σε καιρούς που υπήρχε
απόλυτο σκοτάδι για την τρομοκρατία στην Ελλάδα, μπορούσε να είναι πηγή
ανεκτίμητων πληροφοριών αλλά επιβαλλόταν συνέχεια. Δεν γνωρίζω το έργο
του κ. Βαλυράκη για την τρομοκρατία και δεν έχω γνώμη γι' αυτό. Γνωρίζω
όμως την άποψή του, όπως τη διατύπωσε στη Βουλή (πρακτικά 5-6-01):
"Επιτρέψτε μου να αμφισβητήσω, νομίζω βάσιμα, και την ύπαρξη της
οργάνωσης", (εννοεί τη 17Ν)».
ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ: «Τα αρχεία αυτά από τα αρχεία της Στάζι συμπληρώθηκαν με πρόσθετο ανακριτικό υλικό,
που συγκεντρώθηκε με γρήγορους ρυθμούς από Ελληνες ανακριτές με ανακρίσεις που έγιναν μετά την
ανάληψη των καθηκόντων μου ως υπουργού Δημόσιας Τάξης. ». Μέσω της δικαστικής συνδρομής
ανακρίθηκε ο υπαρχηγός του Κάρλος, Γιοχάνες Βάινριχ, το ζεύγος Ολιβιέ και Μπέρτα ντε
Μαρσέλους και ο ίδιος ο Κάρλος στις φυλακές της Γαλλίας, όπου εκρατείτο. Ο φάκελος της υπόθεσης
διαβιβάστηκε από εμένα προσωπικά ως υπουργός Δημόσιας Τάξης στον αρμόδιο και τότε για τη δίωξη
της τρομοκρατίας εισαγγελέα Γιάννη Διώτης το Φεβρουάριο του 1995».
Στο θέμα παρενέβη και ο Αντώνης Λιβάνης, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, λέγοντας σε
δήλωσή του στον «Αλφα Νιουζ» ότι η απομάκρυνση του κ. Παπαθεμελή δεν είχε σχέση με την
τρομοκρατία.
Ανάλογη θέση πήρε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Πρωτόπαπας, ο οποίος δήλωσε ότι καμία
αποπομπή υπουργού δεν υπήρξε τότε γύρω από αυτά τα ζητήματα, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν
είχε να κρύψει τίποτα, όπως και η σημερινή, και όσα στοιχεία τότε είχαν έρθει στα χέρια της, είχαν
παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη. «Ούτε κρύψαμε ούτε φοβόμαστε ούτε έχουμε να φοβηθούμε τίποτα».
Ο κ. Πρωτόπαπας είπε ακόμα ότι η έρευνα θα προχωρήσει σε βάθος, ότι σκοπός είναι να λειτουργήσει με
στοιχεία και ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα όπως και με τη 17Ν.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/08/2002
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=27.08.2002,id=72697768
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
*«Σάλος για τους 9 Ελληνες της Στάζι» (Αδεύσμευτος Τύπος -ΡΙΖΟΥ, 5/8)
*«Οι 8 Ελληνες συνεργάτες του Κάρλος» (Espresso, 10/8)
*«Τα αρχεία της Στάζι πολύτιμος οδηγός...» (Καθημερινή, 11/8)
*«Ολοι οι άνθρωποι του ΕΛΑ - Ποια άτομα συμμετείχαν στην οργάνωση που έστησε η Στάζι»
(Αυριανή, 12/8)
*«Αυτοί είναι οι τρομοκράτες που "έδειξε" ο Παπαθεμελής» (Espresso, 12/8)
*«Σε κλοιό ο Ιταλός της 17Ν - Από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, στον ΕΛΑ και τη Στάζι»
(Απογευματινή, 17/8)
*«Η Στάζι μας έδωσε τους 9 ηγέτες του ΕΛΑ» (Εθνος, 25/8)
*«Το πρώτο όνομα από τη λίστα των Γερμανών» (Χώρα, 26/8)
*«Η σχέση ΕΛΑ-Κάρλος στα αρχεία της Στάζι» (Τύπος της Κυριακής, 1/9)
-224 -
ΣΤΑΖΙ – ΚGB - GRU - 17N
Επιχείρηση «Ήλιος» -
Νέες αποκαλύψεις για την 17Ν λίγο πριν το τέλος της δίκης
[Δημοσιεύτηκε στις 2/11/2003 - ]
Eπίσημα έγγραφα των γερμανικών αρχών, που

φέρνει την Κυριακή στο φως της δημοσιότητας η
εφημερίδα Kαθημερινή, κάνουν λόγο για διείσδυση
μυστικών υπηρεσιών στην τρομοκρατική οργάνωση
17 Nοέμβρη. Σύμφωνα με το πρώτο έγγραφο της
Yπηρεσίας για την προστασία του Συντάγματος της
Oμοσπονδιακής Γερμανίας, που συνετάχθη το 1993,
προκύπτει πως η κεντρική υπηρεσία
αντικατασκοπίας γνώριζε, τουλάχιστον από το
1991, ότι η 17Ν είχε «αλωθεί» από τη Στάζι και
την KGB, αλλά και από τη μυστική υπηρεσία του
ρωσικού στρατού, την GRU.
Το έγγραφο δείχνει πως άνθρωπος που για λογαριασμό της Στάζι εισχώρησε για έναν
τουλάχιστο χρόνο στη 17N προσχώρησε και συνεργάσθηκε μετά την πτώση του τείχους
με τις δυτικογερμανικές Aρχές, δίδοντας όλα τα στοιχεία.
To δεύτερο έγγραφο, προελεύσεως Στάζι, έχει συνταχθεί το 1987 και αναφέρεται στην
άγνωστη έως τώρα επιχείρηση «Ήλιος», η οποία ουσιαστικά επισημοποιεί τη
διείσδυση, αλλά επιζητεί τη διακοπή της για να μη θιγούν «επιχειρησιακά
συμφέροντα φίλων στην Eλλάδα».
Τη διείσδυση στη 17Ν φέρεται να μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν οι μυστικές

υπηρεσίες της πρώην Aνατολικής Γερμανίας με άνθρωπο της Στάζι, στα μέσα
της δεκαετίας του `80 με ένα προσεκτικά οργανωμένο σχέδιο που είχε την κωδική
ονομασία «Eπιχείρηση Ήλιος».
Tα έγγραφα καταδεικνύουν τις λεπτομέρειες της επιχείρησης «Ήλιος», τις διεργασίες

εντός της Στάζι, τον τρόπο εκμετάλλευσης του πράκτορα που είχε εισχωρήσει στη 17N
και τη σοβιετική υψηλή εποπτεία της επιχείρησης. Λόγος γίνεται ακόμα για
διασφάλιση της προστασίας ενός Έλληνα επιχειρηματία που φέρεται ότι
χρηματοδοτούσε τη 17N.
http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=7249&type=4
-225 -
17Ν ξεκαθάρισμα "εσωτερικών" λογαριασμών της CIA

"Η ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΠΑΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ"
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
Γελοίο; Κι όμως! Μ΄ αυτόν το γελοίο τρόπο, "εξηγούν" στις απολογίες τους οι

κατηγορούμενοι - και οι ανακριτές το αποδέχονται (!!!!) - το πώς σκότωσαν τον
Τσάντες, τον Νορντίν, τον Σόντερς! Και δε μου λέτε ρε λεβέντες της αντιτρομοκρατικής,
στην προκήρυξη της 17Ν για τον Σόντερς αναφέρεται ότι εκείνοι που τον σκότωσαν
γνώριζαν ότι λίγες μέρες πριν τη δολοφονία βρισκόταν στη Σιέρα Λεόνε. Αλήθεια, που
το έμαθαν; Μήπως παρακολουθούσαν και τα διερχόμενα αυτοκίνητα από τα... φανάρια της
Σιέρα Λεόνε;
Οι φερόμενοι αρχικά ως "βασικοί πιστολάδες" της 17Ν (ο Τζωρτζάτος και ο Β. Ξηρός) στις
απολογίες τους, ο μεν πρώτος δηλώνει "άσχετος" με τα όπλα, ο δεύτερος φέρεται να
παρακαλάει τον Κουφοντίνα να τον αφήσει να ρίξει μια πιστολιά, μήπως και μάθει πώς
λειτουργεί το όπλο, αλλά, παρ΄ όλα αυτά, φέρονται να συμμετέχουν από την πρώτη στιγμή
της ένταξής τους στις επιχειρήσεις της 17Ν! Αλήθεια, έτσι χτίστηκε ο παροιμιώδης - κατά τις
Αρχές - επιχειρησιακός επαγγελματισμός της 17Ν;
Και για να σοβαρευτούμε, στην υπόθεση Τσάντες οι Αρχές είχαν ανακοινώσει ότι
βρέθηκαν τρίχες στο κράνος που χρησιμοποίησαν οι εκτελεστές. Το θυμάστε;
Ρωτάμε: Σε ποιον από τους συλληφθέντες ανήκουν;
Προχθές ο κ. Πρωτόπαππας μας είπε ότι όντως ο Γιωτόπουλος είναι εγγεγραμμένος

στους εκλογικούς καταλόγους Χαλανδρίου με το όνομα... Γιωτόπουλος. Από τις
διαρροές της ασφάλειας, δε, προκύπτει ότι βρέθηκε βιβλιάριο του Γιωτόπουλου σφραγισμένο
και στις τρεις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις (΄93, ΄96, 2000). Που σημαίνει ότι ο κ.
Γιωτόπουλος δεν ήταν και τόσο άγνωστος. Διότι για να ψηφίσεις χρειάζεται αστυνομική
ταυτότητα. Την οποία - προφανώς - ο κ. Γιωτόπουλος επιδείκνυε για να ψηφίσει. Και η
οποία - προφανώς - έγραφε "Γιωτόπουλος". λοιπόν;
Δεν μάθαμε αν υπάρχει κάτι νεότερο για το τι εννοούσε ο κ. Παπαθεμελής όταν - όντας
υπουργός Δημόσιας Τάξης - και ερωτηθείς τι γύρευαν οι αμερικανοί πράκτορες που
πιάστηκαν στη Μηθήμνης το 1993, απάντησε: "Ότι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι";
Χα! Πιστεύετε ότι απομακρυνθήκατε από το υπουργείο γιατί είχατε φτάσει κοντά στους
τρομοκράτες ρωτήθηκε ο κ. Παπαθεμελής όταν "ανασχηματίστηκε" ("Έθνος", 2/6/1996):
"Να ερωτηθούν ο αμερικανός και ο Ισραηλινός πρέσβης"! Αλήθεια ρε λεβέντες,
ρωτήθηκαν;
Κατά καιρούς οι διωκτικές αρχές έλεγαν ότι στην υπόθεση Γουέλς είχε βρεθεί
δακτυλικό αποτύπωμα. Γιατί κανείς δεν αναφέρεται σε αυτό; Υπάρχει; Κι αν υπάρχει σε
ποιον ανήκει; Ανήκει σε κάποιον από τους συλληφθέντες ή... τζιζ κακά;
Από την έρευνα για τη δολοφονία Γουέλς προέκυψε ότι οι σφαίρες των εκτελεστών είχαν
κατασκευαστεί από την ιταλική εταιρία "Societta Metallurgica Italiana" και περιλαμβάνονταν
σε ειδική παραγγελία που προοριζόταν για το ΝΑΤΟ. Μήπως έχουμε κάτι ρε παιδιά για το
πώς έφτασαν αυτές οι σφαίρες στα όπλα της 17Ν; Πώς είπατε;...
Αλλά ας τελειώνουμε. Και αύριο μέρα είναι. Μια πληροφορία όμως, όπως λένε και τα
κανάλια:
-226 -
Η "Επιτροπή Πάικ" του αμερικανικού Κογκρέσου, ανάμεσα στα θέματα που

ασχολήθηκε, ήταν οι περίεργες δολοφονίες στελεχών της CIA, που έγιναν στα μέσα της
δεκαετίας του ΄70 σε όλα τα σημεία του ορίζοντα. (Σε άλλο άρθρο μας στο ΠΟΛΙΤΙΚΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ σχετικά με το ρόλο της CIA στην τρομοκρατία υπάρχουν και άλλα στοιχεία).
Εκείνη η περίοδος θεωρείται "κρίσιμη", καθώς η διεύθυνση της CIA πέρασε από τα χέρια του
Ου. Κόλμπι στον Τζ. Μπους, κατοπινό Πρόεδρο των ΗΠΑ.
Η "Επιτροπή Πάικ" διαπίστωσε μια φοβερή σύμπτωση: Περισσότεροι από 200 πράκτορες
της CIA, που "υπηρετούσαν" από την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική μέχρι την Απω
Ανατολή, "βγήκαν από τη μέση" το διάστημα 1974 - 1976. Ηταν η εποχή, που ο Μπους
είχε αναλάβει να "σβήσει τα αμερικανικά ίχνη" από τις βρωμοδουλειές του Νίξον ανά τον
πλανήτη.
Στην ηλεκτρονική διεύθυνση αναζήτησης http://www.google.com (Pike Report CIA

Welch) ένας λαβύρινθος στοιχείων περί την "Επιτροπή Πάικ" κατατείνουν (όπως
περιγράφεται και στο βιβλίο "Τρομοκρατία" του Κ. Γρίβα και "Κρατική Τρομοκρατία και
Κοινωνικές Αντιστάσεις" του Παν. Βήχου) στην εκτίμηση ότι τα στελέχη της CIA
"δολοφονήθηκαν από συναδέλφους τους, που μεταμφιέζονταν σε τρομοκράτες".
Ο Γουέλς, ο σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα, δολοφονήθηκε από την πρωτοεμφανιζόμενη
17Ν, ακριβώς εκείνη την περίοδο. Τα ποσοστά των πιθανοτήτων να είναι συμπτωματικό ότι
η 17Ν, στα πρώτα της βήματα, φαίνεται να συμμετέχει σε ένα ξεκαθάρισμα
"εσωτερικών" λογαριασμών της CIA, δεν τα γνωρίζουμε. Εξάλλου, όπως όλοι οι
αρμόδιοι μας βεβαιώνουν Η εξάρθρωση πάει απολύτως κατά το σχέδιο!
ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
26 Ιουλίου 2002
http://politikokafeneio.com/tromokratia/eksarthrosi-sxedio.htm
http://clubs.pathfinder.gr/BHXOS/63635
H C.I.A. ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

[Οι «σπόνσορες» και οι σκηνοθέτες της τρομοκρατίας]
ΡΕΣΑΛΤΟ-τεύχος 4
Γράφει ο Θύμιος Παπανικολάου
Μια στρατηγική συνιστώσα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και θηριωδίας είναι η

τρομοκρατία: αποτελεί για τους διεθνείς διωκτικούς μηχανισμούς και ιδιαίτερα για τις
μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ προνομιακό μέσο εκβιασμών και άσκησης πολιτικής
εξουσίας. Οι ΗΠΑ για να στηρίξουν τη δική τους πλανητική βία και τρομοκρατία
σκηνοθετούν το θέαμα της τρομοκρατικής απειλής.
Νέες τρομο-λίστες πλασάρουν οι Αμερικανοί και ασκούν πιέσεις και εκβιασμούς στην
ελληνική κυβέρνηση για νέες σκηνοθετημένες συλλήψεις, νέες κατασκευές ενόχων και νέο
δικαστικό τρομο-θέαμα. Και αυτό το εκβιαστικό όπλο της «τρομοκρατίας» θα το
χρησιμοποιούν συνεχώς οι τρομοκράτες της υφηλίου όσο δεν ξεσκεπάζεται ο μύθος της
τρομοκρατίας και η μεγάλη απάτη της σκηνοθετημένης εξάρθρωσης της «17Ν» και του «
ΕΛΑ.».
Παράλληλα με τις νέες αμερικανικές τρομο-προκλήσεις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ
-227 -
βιβλίο με τον τίτλο: «Θανατηφόροι δεσμοί-κράτη που υποστηρίζουν την

τρομοκρατία». Συγγραφέας ο Ντάνιελ Μπάιμαν, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της
Τζορτζτάουν, γνωστό για τις σχέσεις του με το αμερικανικό κατεστημένο:Από τα
σημαντικότερα ιδρύματα στρατολόγησης πρακτόρων της CIA.
Ο Μπάιμαν ομολογεί ότι υπάρχουν κράτη που «σπονσάρουν» την τρομοκρατία.

Η μισή αυτή αλήθεια δεν ομολογείται κατά λάθος. Η στρατηγική των ΗΠΑ είναι να
χαρακτηρίζουν κράτη ως «σπόνσορες» της «τρομοκρατίας» για να επεμβαίνουν
στρατιωτικά ( Αφγανιστάν, Ιράκ…). Ο πολιτικός εκβιασμός κατά της Ελλάδας συνίσταται
στο ότι ο Μπάιμαν τοποθετεί στους «σπόνσορες» και το ιστορικό ΠΑΣΟΚ! Αυτό
προφανώς σηματοδοτεί και στοχεύει κάπου! Όμως το θέμα μας εδώ είναι άλλο. Ομολογείται η
μισή αλήθεια (πράγματι τα κράτη και οι μυστικές τους υπηρεσίες συμμετέχουν στην
κατασκευή και κατανάλωση της «τρομοκρατίας») για να επικαλυφτεί ολόκληρη η αλήθεια:
Είναι οι ΗΠΑ, το πλανητικό κράτος ο μέγας «σπόνσορας» της τρομοκρατίας. Τα
κράτη είναι οι «εκτελεστές» και οι «διεκπεραιωτές», μέσω των μυστικών
υπηρεσιών (που ελέγχουν οι ΗΠΑ), της «τρομοκρατίας» που αποτελεί στρατηγική
επιλογή του πλανητικού ιμπεριαλισμού.
Πριν εκθέσω τα πράγματα αναλυτικά θα παραθέσω και μιαν άλλη αποκαλυπτική

επισήμανση του Μπάιμαν: «…πολλές τρομοκρατικές ομάδες δεν είναι μαριονέτες του
σπόνσορά τους, ορισμένες ομάδες μάλιστα στρέφονται εναντίον των υποτιθέμενων αφεντικών
τους». Πράγματι αν δεν γινόταν αυτό δεν θα μπορούσαν να εμφανιστούν ως «αριστερές»,
αντικρατικές και αντιαμερικανικές…
Τα ιστορικά δεδομένα
Μια προσεκτική ιστορική ανασκόπηση μας αποκαλύπτει τούτο: Από την έναρξη του
ψυχρού πολέμου (1947) αναπτύσσεται σε όλη την Ευρώπη ένα πολυπλόκαμο
τρομοκρατικό δίκτυο κατευθυνόμενο από την Ουάσιγκτον και τις μυστικές
υπηρεσίες των ΗΠΑ, σε συνεργασία με τα ευρωπαϊκά κράτη και τις υπηρεσίες τους. Η
τρομοκρατική αυτή στρατηγική του ιμπεριαλισμού περνάει από δύο φάσεις.
ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ. Σε αυτή τη φάση (1947- 1970), πίσω από κάθε τρομοκρατική
ενέργεια «ανακαλύπτεται» ο «ερυθρός» κίνδυνος. Είναι η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου και
ο «μπαμπούλας» είναι ο κομμουνισμός. Σε αυτή τη φάση οι μυστικές υπηρεσίες αναθέτουν
την εκτέλεση τρομοκρατικών ενεργειών σε πράκτορές τους ή σε όργανά τους από το χώρο
της εξτρεμιστικής δεξιάς και, στη συνέχεια, προσπαθούν να τις αποδώσουν στην Αριστερά
(κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική), κατασκευάζοντας ενόχους.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ. Αυτή αρχίζει από το 1971 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Είναι η
περίοδος που ο «μπαμπούλας» του κομμουνισμού έχει ξεθωριάσει. Παράλληλα ο αμερικάνικος
ιμπεριαλισμός ηττάται συντριπτικά στο Βιετνάμ, ο Μάης του ΄68 και τα επαναστατικά
κινήματα της νεολαίας σε όλο τον κόσμο έχουν πυροδοτήσει την επαναστατική σκέψη.
Παντού σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική τα λαϊκά μαζικά κινήματα γιγαντώνονται και
προβάλλουν απειλητικά για τον ιμπεριαλισμό. Σε αυτή την περίοδο σημειώνεται μια ποιοτική
αλλαγή στη στρατηγική της διεθνούς ιμπεριαλιστικής τρομοκρατίας. Η αλλαγή αυτή συμπίπτει
με την κοινοποίηση του «Εγχειριδίου Εκστρατείας για τις μυστικές υπηρεσίες που διεξάγουν
Επιχειρήσεις Σταθεροποίησης», των στρατηγών Westmorland (αρχηγού του αμερικανικού
επιτελείου ενόπλων δυνάμεων και γνωστού σφαγέα του Βιετνάμ) και Wicklam.
Σε αυτή τη δεύτερη φάση, οι μυστικές υπηρεσίες κατασκευάζουν αριστερές

οργανώσεις φαντάσματα, που «αναλαμβάνουν δημόσια» την ευθύνη των
τρομοκρατικών ενεργειών που πραγματοποιούν πράκτορες των μυστικών
υπηρεσιών, είτε «διεισδύουν» απευθείας σε διάφορες ομάδες εξτρεμιστικές και τις
-228 -
καθοδηγούν. Η τρομοκρατία πλέον γίνεται ο νέος «μπαμπούλας», η νέα δαιμονοποιημένη

απειλή της ανθρωπότητας. Μια τρομοκρατία κατασκευασμένη από τις μυστικές
υπηρεσίες που εμφανίζεται με αριστερές, επαναστατικές υπογραφές.
Μέσα σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο μπορούμε να διερευνήσουμε το πλήθος των

τρομοκρατικών ενεργειών από το 1947 μέχρι σήμερα σε όλη την Ευρώπη, ενέργειες που
έχει πλέον αποδειχτεί περίτρανα ότι ήταν έργο των μυστικών υπηρεσιών. (τα
συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία καταγράφονται στο βιβλίο του Κλεάνθη Γρίβα,
«Τρομοκρατία», εκδόσεις Παπαζήση).
Θα αναφέρουμε κάποια περιστατικά, γνωστά σε όλους.
Η αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση Stay Behind. Μια τεράστια τρομοκρατική επιχείρηση, που

οργανώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄50, από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, εφαρμόστηκε
συστηματικά σε όλες τις χώρες-μέλη της Συμμαχίας και αποκαλύφτηκε στα μέσα της
δεκαετίας του ’80.
Ο ιταλικός βραχίονας με την κωδική ονομασία Επιχείρηση Γκλάντιο, ήταν

υπεύθυνος για όλες τις τρομοκρατικές δραστηριότητες που σημειώθηκαν στην Ιταλία κατά τη
μεταπολεμική περίοδο και άλλαξαν ριζικά την πολιτική σκηνή.
Ο ελληνικός βραχίονας ήταν η Κόκκινη Προβιά. (Δολοφονία Γρηγόρη

Λαμπράκη, Πολύνεκρη βομβιστική ενέργεια στο Γοργοπόταμο κλπ).
Το Σχέδιο Solo (1964). Με το αριστερό άνοιγμα των Χριστιανοδημοκρατών υπό την

προεδρία του Άλνο Μόρο και την εκλογική επιτυχία των κομμουνιστών (25% των ψήφων),
ετέθη σε εφαρμογή με το παραπάνω σχέδιο η οργάνωση πραξικοπήματος και η δολοφονία
του Μόρο. Το πραξικόπημα αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή. Το 1978 ο Μόρο
δολοφονήθηκε από τους ίδιους που σχεδίαζαν τη δολοφονία του το 1964, αλλά με την
υπογραφή των Ερυθρών Ταξιαρχιών.
Σήμερα έχουν ανακαλυφτεί τα χειρόγραφα του Μόρο, τα οποία είχε γράψει

πριν εκτελεστεί (τα κρατούσαν κρυφά), ένα εκ των οποίων αναφέρει την ανάμειξη
του ΝΑΤΟ και της ΣΙΑ στην απαγωγή του. Έχει αποκαλυφτεί επίσης ότι το κτίριο όπου
έκρυβαν το Μόρο οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ανήκε στις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες.
Σημείωση: Για τη δολοφονία του Μόρο και γενικά περί τρομοκρατίας, καλό είναι να
διαβαστεί το βιβλίο του Τζανφράνκο Σανγκουινέττι, «Περί της τρομοκρατίας και του
κράτους» (εκδόσεις ύψιλον).
Το αμερικανικό εγχειρίδιο
Ολόκληρο το ντοκουμέντο δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» (22/10/1978).

Μεταξύ άλλων αναφέρει στο πρώτο κεφάλαιο: « Ο στρατός και άλλες υπηρεσίες δεν έχουν
αμετακίνητη υποχρέωση να συνεχίσουν να στηρίζουν μια φιλική κυβέρνηση: 1. Αν δεν
αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα σημαντικών τομέων της χώρας. 2. Αν είναι ασταθής και
αδύναμη μπροστά σε ένοπλη κομμουνιστική εξέγερση. 3. Αν εξαιτίας του ακραίου εθνικισμού
(της) βάζει σε κίνδυνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πρώτος, λοιπόν, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, από το 1970,

σηκώνει το λάβαρο του αντιεθνικισμού! Κάθε αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση, σαφώς, είναι
για την Ουάσιγκτον εθνικιστική. Βεβαίως τότε οι σημερινοί αντιεθνικιστές ήταν
«ντούροι» κατά των Αμερικάνων. Σήμερα έχουν ασπαστεί ενθέρμως το δόγμα
τους!!!
-229 -
Στο κεφάλαιο Γ, διαβάζουμε:
«Είναι πιθανό οι φιλικές κυβερνήσεις να δείχνουν παθητικότητα ή

αναποφασιστικότητα απέναντι στον ανατρεπτικό κομμουνισμό (ίσως) εξαιτίας κάποιας
χαλάρωσης των βίαιων πράξεων…
Σε αυτήν την περίπτωση, οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες θα πρέπει να είναι σε

θέση να πραγματοποιήσουν ειδικές επιχειρήσεις, ικανές να πείσουν την κυβέρνηση και την
κοινή γνώμη ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να
καταπολεμηθεί.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου, οι μυστικές υπηρεσίες επιβάλλεται να
διεισδύσουν στις ανατρεπτικές οργανώσεις με ειδικούς πράκτορες που θα έχουν
αποστολή να δημιουργήσουν ομάδες δράσης από τα ριζοσπαστικά στοιχεία αυτών των
οργανώσεων…Αυτές οι ομάδες δράσης, υπό τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών, θα
εξαπολύσουν κύμα βίαιων ή μη βίαιων εκδηλώσεων, αναλόγως των περιστάσεων… Αν δεν
είναι εφικτή η διείσδυση αυτού του είδους, μπορεί να οδηγήσει στον επιδιωκόμενο σκοπό η
χρησιμοποίηση οργανώσεων της άκρας αριστεράς…»
Μέσα στα τριάντα πέντε χρόνια από τότε που γράφτηκε το κείμενο οι μέθοδοι των
μυστικών υπηρεσιών, ασφαλώς θα έχουν δουλευτεί περαιτέρω…
Αυτά για τους αφελείς που δεν μπορούν να κρίνουν πολιτικά και είναι κολλημένοι
στα παλαιά πρότυπα της αριστερής «ατομικής τρομοκρατίας» και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν
τις πράξεις των απελπισμένων από τις οργανωμένες προβοκάτσιες που φορτώνονται στα
επαναστατικά και αριστερά κινήματα…
Οι μορφές τρομοκρατίας
Αν εξετάσει κανείς την ιστορία της τρομοκρατίας θα συναντήσει δύο διαφορετικές

μορφές τρομοκρατικών πράξεων: Τις επιθετικές και τις αμυντικές. Οι δύο αυτές μορφές
δεν έχουν μόνο διαφορετική στρατηγική, αλλά και διαφορετικούς στρατηγούς. Στην επιθετική
τρομοκρατία προσφεύγουν οι απελπισμένοι και πλανημένοι, στην αμυντική προσφεύγουν
πάντα και μόνο τα κράτη και οι μυστικές υπηρεσίες. Και είναι αμυντική αυτή η τρομοκρατία
γιατί είναι η άμυνα των κρατών απέναντι στη βαθιά κοινωνική κρίση και τους φόβους των
κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι πράξεις της επιθετικής τρομοκρατίας δεν έχουν
διάρκεια, οδεύουν γρήγορα στην αποτυχία. Καμία αυθεντική «αριστερή» τρομοκρατία
δεν «άντεξε» για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντίθετα η αμυντική τρομοκρατία, η
κατασκευασμένη «αριστερή» τρομοκρατία, νομοτελειακά βεβαίως οδηγείται και αυτή
στην αποτυχία, αλλά έχει μια αξιοσημείωτη διάρκεια. Η πλέον παραπλανητική μορφή της
αμυντικής τρομοκρατίας είναι η έμμεση: Η τρομοκρατία που φαίνεται ότι στρέφεται εναντίον
του κράτους.
Η ιστορία έχει αποδείξει, επίσης, ότι και στην περίπτωση που ξεπηδούν αυθόρμητα
τρομοκρατικές ομαδούλες γρήγορα διαλύονται ή πολύ εύκολα παρεισφρύουν σε αυτές οι
μυστικές υπηρεσίες και τις κατευθύνουν. Με βάση όλα αυτά τα ιστορικά και πολιτικά
δεδομένα, αλάθευτα και κατηγορηματικά, καταλήγει κανείς ότι η «17 Νοέμβρη» είναι μια
οργάνωση αμυντικής και έμμεσης τρομοκρατίας. Είναι μια αμυντική τρομοκρατία
απέναντι στον αντιαμερικανισμό της ελληνικής κοινωνίας, μια τρομοκρατία που
φαίνεται ότι στρέφεται εναντίον του αμερικανισμού. Μια τρομοκρατία που
παγιδεύει, ενοχοποιεί και κατασκευάζει αναλώσιμα θύματα…
-230 -
ΑΥΤΑ τα δύο ουσιώδη χαρακτηριστικά μιας τρομοκρατίας σταθερής, μακράς και

ασύλληπτης, καταγράφουν τη «17Ν» στις κατασκευασμένες τρομοκρατικές
οργανώσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Για να γίνει πιο καθαρό πολιτικά αυτό
θα πρέπει να δούμε ποια είναι η ιδεολογική λειτουργία του μύθου της τρομοκρατίας. Τι
επιδιώκεται με αυτή την αμυντική και έμμεση τρομοκρατία.
Ο ιδεολογικός στόχος
Ο ιδεολογικός στόχος της αμυντικής τρομοκρατίας είναι να πιστέψουν οι πολίτες ότι

κράτος και πολίτες έχουν ένα κοινό εχθρό. Ο μύθος δηλαδή που περνάει στο λαό είναι ότι
απέναντι στον κοινό εχθρό, το κράτος είναι αυτό που πρέπει να αναλάβει το ρόλο του
προστάτη. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος όχι απλώς δεν πρέπει να αμφισβητείται, αλλά και θα
πρέπει να του εκχωρηθούν οι πιο πλατιές εξουσίες για να αμυνθεί απέναντι στην κοινή
απειλή. Ο μύθος της τρομοκρατίας «ζυμώνει» ιδεολογικά τούτο: Την ανάγκη
ισχυροποίησης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους. Κάτω από αυτή τη
μυθική ανάγκη η δυσαρέσκεια, η αγανάκτηση και η οργή των πολιτών για τους
καταπιεστικούς μηχανισμούς εξουσίας (οικονομικούς και πολιτικούς) πρέπει να
παραμεριστούν. Μπροστά στο απόλυτο κακό της τρομοκρατίας, μπροστά σε ένα εχθρό
σκοτεινό, μυστήριο, ύπουλο, ανελέητο οι πάντες πρέπει να συμπαραταχθούν και ο λαός να
αναγνωρίσει ότι το κράτος έχει αναλάβει «γενναιόδωρα» την προστασία του…
Ο ΜΥΘΟΣ της «17Ν» υπερβαίνει το εθνικό κράτος. Ενσταλάζει ιδεολογικά τις ανάγκες
του πλανητικού κράτους των ΗΠΑ. Εμφανίζει τον ελληνικό λαό, το ελληνικό κράτος και τους
Αμερικανούς απειλούμενους από κοινού από το δεισιδαιμονικό τέρας της τρομοκρατίας. Έτσι
προλειαίνεται το έδαφος για αμερικανική κατοχή.
Για να αντιμετωπίσουν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ το αντιαμερικανικό φρόνημα των

Ελλήνων και τις αγωνιστικές αντιιμπεριαλιστικές μας παραδόσεις κατασκεύασαν μια
τρομοκρατική οργάνωση που στρέφεται φαινομενικά και εναντίον των ιμπεριαλιστών. Έτσι
προβάλλουν την ανάγκη της άμυνας όλων απέναντι σε αυτό το τέρας που μας απειλεί.
Συνακόλουθα με την τοποθέτηση της Ελλάδας σε μόνιμη κατάσταση «έκτακτης ανάγκης»,
επιχειρείται η εξάτμιση του αντιαμερικανισμού και ο στιγματισμός κάθε αγωνιστικής
κινητοποίησης ως τρομοκρατικής. Και το σπουδαιότερο: Επιδιώκεται ο ολοκληρωτικός
έλεγχος της ελληνικής κοινωνίας από το διεθνές δίκτυο των μυστικών υπηρεσιών…
Περί συνωμοσιολογίας
Πολλοί θα σπεύσουν να πουν ότι βλέπω τα πράγματα συνωμοσιολογικά. Βεβαίως

είναι βολικό να οχυρώνεται κανείς πίσω από τέτοιες βαρύγδουπες λεξούλες (συνωμοσιολογία,
πρακτορολογία κλπ), για να καλύψει την ανεπάρκεια και των ιστορικών και των πολιτικών
του γνώσεων. Μια ανεπάρκεια ή σκοπιμότητα που αθωώνει τις διωκτικές αρχές. Αλήθεια ποιος
ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών; Μήπως δεν είναι γνωστό από την ιστορία και τη μαρξιστική
φιλολογία ότι η αστυνομία, ιδιαίτερα σήμερα, έχει αναγάγει την προβοκάτσια και τη σκευωρία
σε επιστήμη; Και δεν είναι τραγική αντίφαση να δέχεσαι από τη μια ότι μια οργάνωση επί 27
χρόνια δρούσε συνωμοτικά (εδώ δεν υπάρχει συνωμοσιολογία), αλλά από την άλλη να μην
δέχεσαι ότι το κράτος και οι μηχανισμοί του συνωμοτούν κατά της κοινωνίας;
Το κράτος ασκεί πολιτική και οι συνωμοσίες και οι προβοκάτσιες είναι μέρος

αυτής της πολιτικής. Τα όργανα αυτής της πολιτικής είναι οι μυστικές υπηρεσίες,
διαφορετικά δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης. Και ακριβώς σε εποχές μεγάλων κοινωνικών
κρίσεων, σήψης και παρακμής, εκχωρούνται στην αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες
άμεσες πολιτικές εξουσίες. Και ο τρομονόμος δεν ήταν τίποτα άλλο από τη θεσμοθέτηση
-231 -
αυτής της αστυνομικής πολιτικής, θεσμοθέτηση δηλαδή των αστυνομικών

σκευωριών και συνωμοσιών κατά της κοινωνίας. Ας πάψουν λοιπόν όλοι αυτοί οι
«προοδευτικοί» και «αριστεροί» να παπαγαλίζουν την καραμέλα της συνωμοσιολογίας και να
γίνονται πολιτικοί συνοδοιπόροι των μυστικών υπηρεσιών. Οι ίδιοι αυτοί οι καθεστωτικοί
«αριστεροί» όταν στο παρελθόν μιλούσαν για τη δικτατορία της 21ης Απριλίου ή άλλα
πραξικοπήματα ανά τον κόσμο απεκάλυπταν το ρόλο των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών
σε όλα αυτά. Πόσα πραξικοπήματα και αιματηρές προβοκάτσιες δεν οργανώθηκαν και δεν
εκτελέστηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ; Σήμερα όταν θίγεις όλα αυτά
μετατρέπεσαι σε πρακτορολόγο ή συνωμοσιολόγο; Μα αυτό ακριβώς θέλει να
επιβάλει ο αυτοκρατορικός λόγος των ΗΠΑ!!!
http://www.resaltomag.gr/168.mag
MOSSAD ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
«Για την 17Ν ρωτήστε τους πρέσβεις του Ισραήλ»

Στέλιος Παπαθεμελής
Πολλά φημολογούνται για την δράση, συχνά ανεξέλεγκτη, των μυστικών υπηρεσιών του
Ισραήλ στον Ελλαδικό χώρο.
Σχετικά πρόσφατα είχε αναφερθεί από τον Ελλαδικό τύπο, το γεγονός ότι Ελληνες
αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, και όχι μόνο, θα εκπαιδευθούν από
στελέχη της MOSSAD. Το γεγονός αυτό σε συσχετισμό με όσα κατά καιρούς έχουν ακουσθεί
ή γραφεί, άνευ διαψεύσεως, μας υποχρεώνει να διατυπώσουμε κάποια καίρια ερωτήματα.
Αληθεύει ότι εντός των γραφείων της κεντρικής διοικήσεως της Εθνικής Υπηρεσίας
Πληροφοριών (ΕΥΠ) συστεγάζεται κλιμάκιο της ΣΙΑ και της ΜΟΣΑΝΤ, το οποίο
μάλιστα τελευταίο χρησιμοποιεί και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της ΕΥΠ;
Αληθεύει ότι η δόμηση της άλλοτε ΚΥΠ και νυν ΕΥΠ έχει γίνει από ισραηλινούς
πράκτορες;
Αληθεύει ότι υπάρχουν αξιωματούχοι και στελέχη της ΕΥΠ τα οποία συγχρόνως εργάζονται
και για ξένες μυστικές υπηρεσίες, ιδίως για την ΜΟΣΑΝΤ;
Πώς εξηγείται το γεγονός ότι η ΜΟΣΑΝΤ αναλαμβάνει επισήμως τη φύλαξη υψηλών

προσώπων και υπουργικών παραγόντων, εντός της Ελλάδος, υποκαθιστώντας τις ελληνικές
υπηρεσίες ασφαλείας, όπως συνέβη στη σύνοδο των υπουργών Δημοσίας Τάξεως της
Ευρωπαϊκής Ενώσεως, η οποία συνήλθε την Ανοιξη του 1994 στην Κέρκυρα και όχι μόνο;
Πώς ερμηνεύεται η διαπίστωση ότι ΜΟΣΑΝΤ και ΣΙΑ οργώνουν την ελλαδική επικράτεια
ανενόχλητες, όταν μάλιστα είχε ανακαλυφθεί στα Πατήσια διαμέρισμα αμερικανών
πρακτόρων με περούκες και άλλα σύνεργα, το 1993, συγκαλύφθηκε η υπόθεση; Ποιος
στ' αλήθεια ελέγχει τη χώρα;
Ακόμη, μιας και αναφερόμαστε στο ρόλο της MOSSAD, περί αυτής και του Ισραήλ αιωρούνται
κάποια επιπρόσθετα ερωτήματα.
Συγκεκριμένα, μετά την δολοφονία του εφοπλιστή Μ. Περατικού από την

αυτοπροσδιοριζόμενη ως «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» τον Μάιο 1997, ο τότε καταργηθείς
-232 -
Υπουργός Δημοσίας Τάξεως Στέλιος Παπαθεμελής διατύπωσε υπαινιγμούς κατά όσων

υποθάλπουν και στηρίζουν ή συγκαλύπτουν την δράση των τρομοκρατών. Σε ερώτηση
δημοσιογράφου τι εννοεί, απήντησε λακωνικά ως ακολούθως: «Ρωτήστε τους
πρέσβεις του Ισραήλ», αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα συγκεκριμένα κέντρα γνωρίζουν
πολλά, και όχι μόνο, περί τρομοκρατίας…
Εξ' άλλου, καθόλου τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι το 1993 το Αμερικανικό
Κογκρέσο απέρριψε την τοποθέτηση του Μάικ Χάπεριν ως Υφυπουργού Αμύνης των ΗΠΑ,
κατηγορώντας τον για διασυνδέσεις με διεθνή δίκτυα τρομοκρατίας, τα πλοκάμια των οποίων
έφθαναν στην Ευρώπη. Μία λεπτομέρεια: Ο Χάλπεριν είχε διατελέσει στενός συνεργάτης του
εβραίου σιωνιστή Χένρι Κίσσιγκερ…
http://hesiodes.blogspot.com/2007/07/google-toolbar_09.html
ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΜΟΣΑΝΤ

Φύλλο Κυριακής
27 - 02 - 2005
http://www.enet.gr/online/online_text?c=110&id=38175464,54126696,59797992,67684200,81997032,89895528,1423912,917
5976,23554344,31456936,45499432,53390760
Τον έδιωξαν ως «συνεργάτη της Ασφάλειας»

Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Δίπλα στα ονόματα Απόστολος Βαβύλης, Φωκάς, Καβαλαράς, Γρηγοριάδης, Ραφαήλ, Αναγνωστάκης
και Αϊβαλιώτης μπορούμε, τώρα, να προσθέσουμε και τα προσωνύμια «Ωραίος Τόλης» και
«Τρελαπόστολος». Ετσι τουλάχιστον τον αποκαλούσαν όχι τίποτα παπάδες ή πράκτορες, αλλά οι
«σύντροφοί» του στη φιλομαοϊκή οργάνωση ΠΠΣΠ στην οποία εντάχθηκε το 1979.
*Ο εκ Τρικάλων καταγόμενος «ωραίος Τόλης», ως νεαρός μαθητής που τελειώνει το λύκειο φαίνεται να
έλκεται από τις θεωρίες της αριστεράς και μάλιστα της «επαναστατικής».
*Δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την Εκκλησία (παρ' ότι η οικογένειά του είχε άριστους δεσμούς με το
δικτατορικό καθεστώς και τους παρεκκλησιαστικούς κύκλους), και όσοι τον θυμούνται, τότε, μιλούν για
«ένα ιδιαίτερα ευφυές άτομο, άριστο μαθητή, με απολυτήριο 19,5 με αναπτυγμένο το ηρωικό στοιχείο
και με τάση να ταυτίζεται με το "απόλυτο καλό", όπως αυτός το εννοούσε».
*Το 1979 εισάγεται στην Κτηνιατρική Θεσσαλονίκης (την οποία δεν τελείωσε ποτέ) και έρχεται σε επαφή
με την Πανελλήνια Προοδευτική Σπουδαστική Παράταξη (ΠΠΣΠ). Πρόκειται για τη φοιτητική οργάνωση
της ΟΜΛΕ (Οργάνωση Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας), η οποία
μετεξελίχθηκε στο ΚΚΕ (Μ-Λ). Οι συμφοιτητές του στην συμπρωτεύουσα αναπολούν
τώρα την εικόνα του νεαρού να αρπάζει το ποδήλατο και να κατεβαίνει με τρελές ταχύτητες από τις
κατηφόρες της παλιάς πόλης. Να διαθέτει στο σπίτι του φωτογραφικό στούντιο στο οποίο εμφάνιζε ο
ίδιος φωτογραφίες και να επιδεικνύει ιδιαίτερη μαχητικότητα στις διαδηλώσεις. Ολοι, ωστόσο,
παραδέχονται την ελλιπή πολιτική του συγκρότηση και την αντιφατική συμπεριφορά του. Τότε, μάλιστα,
του κόλλησαν και το παρατσούκλι «Τρελαπόστολος».
*Ακριβώς ο παράξενος χαρακτήρας του συνδέθηκε με την απροσδόκητη πρωτοβουλία του να γράψει
στο εσωτερικό των γραφείων της ΠΠΣΠ το ακατανόητο σύνθημα... «θάνατος στους κομμουνιστές». (!!!)
*Αν και κάποιοι είπαν τότε ότι «το παιδί δεν ήταν με τα καλά του», ο Βαβύλης διαγράφεται με
συνοπτικές διαδικασίες το 1980 ως «συνεργάτης των αρχών ασφαλείας».
-233 -
*Εκτοτε τα ίχνη του χάνονται με τις φήμες στη Θεσσαλονίκη να ξεκινούν από την εμπλοκή του στα
ναρκωτικά και να φτάνουν μέχρι την εκτίμηση ότι δρούσε «ως μυθομανής που ήθελε να παίξει το ρόλο
του Ρομπέν των Δασών».
*Το 1984-1985 ακούγεται ότι κατέληξε στο Παρίσι. Κάποιοι έλληνες φοιτητές της εποχής συνδυάζουν
σήμερα τη μορφή του με έναν «μυστήριο τύπο που δεν εμφανιζόταν στα ελληνικά στέκια,
κυκλοφορούσε συχνά μεταμφιεσμένος, διάβαζε αποκρυφιστικά βιβλία και είχε επαφές με κύκλους που
κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν παρακλάδια των μυστικών υπηρεσιών»...
Real estate και άγιος ο θεός

Των ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ, Ν. ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
«Ξέρετε γιατί το Ορθόδοξο Πατριαρχείο επέζησε πάνω από 1.500 χρόνια στην Ιερουσαλήμ;
Μόνο επειδή πεισματικά προστατεύουμε την ακίνητη περιουσία μας, χωρίς να παραχωρούμε
χιλιοστό. Ενα είναι το σημαντικό: Ρίαλ εστέιτ, μόνο ρίαλ εστέιτ!».
Το απόφθεγμα ανήκει στον αποθανόντα Διόδωρο, ο οποίος φυσικά ως πατριάρχης «παραχώρησε» πολύ
παραπάνω από «ένα χιλιοστό». Ομως, σε ένα είχε δίκιο: Ολα στην Ιερουσαλήμ είναι ρίαλ εστέιτ, την
αξία του οποίου γνωρίζει ο πατριάρχης και μόνο.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων «είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας στο

Ισραήλ μετά το ίδιο το κράτος του Ισραήλ» παρατηρεί και ο διευθυντής ειδήσεων της εφημερίδας
«Haaretz», Μέρον Ραποπόρτ.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 20% έως 30% των ακινήτων στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ
ανήκει στο Πατριαρχείο. Ανάμεσά τους τα τρία πιο σημαντικά μνημεία των Αγίων Τόπων
(Πανάγιος Τάφος, Εκκλησία της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, Εκκλησία της Μεταμορφώσεως στη
Ναζαρέτ) αλλά και τα πιο σημαντικά κτίρια του Ισραήλ: Η ίδια η Βουλή (Κνέσετ), η Μεγάλη
Συναγωγή και η κατοικία του πρωθυπουργού. Σύνολο αξίας, δεκάδες δισ. δολαρίων, τα οποία
έχουν αυξηθεί καθώς ο κ. Ντέκα είναι κατηγορηματικός: «Η αξία της γης στην Ιερουσαλήμ ανέβηκε
κατά 30% (κτίρια) και κατά 50% (οικόπεδα), ιδίως επειδή αυξήθηκε η ζήτηση από εύπορους Εβραίους
της διασποράς».
Μίσθωση για 990 χρόνια!
Παραδείγματα; Ενα στρέμμα στη Ρεχάβια (πολυτελή περιοχή στην οποία το πατριαρχείο διαθέτει
μεγάλες εκτάσεις) πωλείται προς 5 εκατ. δολάρια. Ενα διαμέρισμα κοντά στην Παλιά Πόλη μπορεί να
κυμαίνεται από 5.000 έως 10.000 δολ. το τ.μ. Και ας μην ξεχνάμε ότι σε έκταση δίπλα στο ξενοδοχείο
«King David», το πατριαρχείο εκμεταλλεύεται ένα συγκρότημα διαμερισμάτων που θεωρούνται τα
πολυτελέστερα σε ολόκληρη την πόλη.
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Πατριαρχείου προκαλούσαν ανέκαθεν διενέξεις και σκεπάζονταν

από σύννεφα υποψίας. Οπως συνέβη και το 2000, όταν το Εθνικό Εβραϊκό Ταμείο (που διαχειρίζεται την
κτηματική περιουσία του Ισραήλ) θέλησε να εκμισθώσει τα ακίνητα όπου ήδη στεγάζονται κυβερνητικές
υπηρεσίες για... 990 χρόνια! Οπως αποδείχθηκε, η πατριαρχική υπογραφή ήταν πλαστή και στο
μεσοδιάστημα είχαν κάνει φτερά δεκάδες εκατομμύρια δολάρια...
Το πρόβλημα, όμως, μεταφέρεται και εκτός συνόρων, στο κέντρο της Αθήνας, όπου, μεταξύ άλλων, το
Πατριαρχείο διαθέτει τέσσερα από τα εμπορικότερα θέατρα: Τα «Αμιράλ», «Διάνα», «Ορφέας» και
«Διονύσια».
«Σκοπός είναι να απαξιώσουν την Ορθοδοξία και να βάλουν στο χέρι τον πατριάρχη και την
ακίνητη περιουσία του πατριαρχείου. Πολύ περισσότερο όταν αυτή απλώνεται σε ευαίσθητες
περιοχές που πιθανότατα αύριο θα τεθούν στο τραπέζι, στο πλαίσιο μιας νέας προσπάθειας για
ειρήνευση στη Μ. Ανατολή...».
-234 -
Ευθύνες σε δύο υπουργεία για το διαβατήριο Βαβύλη

ΒΟΛΟΣ
Ευθύνες στα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και

Εθνικής Αμυνας επιρρίπτει το πόρισμα της
διοικητικής έρευνας που διενεργήθηκε από τη
Νομαρχία Μαγνησίας για το θέμα της έκδοσης
διαβατηρίου στο όνομα του καταζητούμενου
Απόστολου Βαβύλη, στις 12 Αυγούστου 2002.
Οπως προέκυψε, ο Απόστολος Βαβύλης ήταν

ανυπότακτος εξωτερικού από τις 9
Σεπτεμβρίου 1992, ενώ παράλληλα από το
1998 καταζητείται από την ΙΝΤΕΡΠΟΛ. Και
όμως, ούτε το υπουργείο Αμυνας ούτε το
υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχουν στείλει
μέχρι σήμερα απαγορευτικό έκδοσης
διαβατηρίου στη Νομαρχία Μαγνησίας, ούτε
έχουν ενημερώσει σχετικά το υπουργείο
Εσωτερικών, όπως συμβαίνει καθημερινά για
κάθε άλλον πολίτη που δεν έχει δικαίωμα
έκδοσης διαβατηρίου.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/02/2005
-235 -
Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΜΟΣΑΝΤ
Μάρτιος 24, 2008...4:12 μ.μ

ΕΠΕΙΓΟΝ: Στο στόχαστρο διεθνών μυστικών υπηρεσιών το περιοδικο Ρεσάλτo!
Jump to Comments
Έκπληκτοι είδαμε στο blog «Τουκιθεμπλομ», σε ένα

λιβελογράφημα περί «αντισημιτισμού», εναντίον του
Ρεσάλτο, με τίτλο «αριστεροί και αντισημητισμός», να
δημοσιεύεται η φωτογραφία του Αλφόνσου
Πάνγκα, ο οποίος είχε αρθρογραφήσει στο τεύχος
4 του περιοδικού, με το ψευδώνυμο «Αμπού
Νικόλα Αλ Γιουνάνι». Η φωτογραφία προέρχεται από
μία ιστοσελίδα ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ
ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όπως
φαίνεται και από τον τίτλο της
(http://www.intelligence.org.il).
Η ιστοσελίδα αναφέρεται σε ένα συνέδριο που
διοργανώθηκε στην Τεχεράνη υπό την αιγίδα του
Προέδρου Αχμαντινετζάντ και όπως υποστηρίζει είχε
ως θέμα την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Προφανώς το
συνέδριο παρακολουθούσε στενά και η Μοσάντ, η
οποία προμήθευσε τις φωτογραφίες των
συμμετεχόντων. Το blog «Τουκιθεμπλομ» βρίσκεται εδώ
http://tuki8eblom.blogspot.com/2008/03/blog-
post_23.html
Η φωτογραφία από την ισραηλινή ιστοσελίδα βρίσκεται
εδώ
(http://www.intelligence.org.il/eng/eng_n/html/holocaust_denial_e.htm
Θεωρούμε το εξαιρετικά σοβαρό γιατί θέτει το περιοδικό Ρεσάλτο και τους φίλους του στο
ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΔΙΕΘΝΩΝ ΜΥΣΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και καταδεικνύει
την στενή συνάφεια αυτών των υπηρεσιών οι οποίες παρακολουθούν Έλληνες πολίτες ανά
τον κόσμο, και ορισμένων κύκλων στην Ελλάδα. Στο blog εκθειάζεται ο Ιός της
Ελευθεροτυπίας, ενώ υπάρχουν αποτυπώματα οθόνης από το φόρουμ του Ρεσάλτο. Όλοι οι
ενδιαφερόμενοι να είναι βέβαιοι ότι θα πράξουμε τα δέοντα.
Και από τη σύνταξη του περιοδικού: “ΓΕΝΙΚΗ επιστράτευση
Η ΜΟΣΑΝΤ και τα πολιτικά της παραρτήματα άρχισαν τους ενορχηστρωμένους

συκοφαντικούς βομβαρδισμούς εναντίον του ΡΕΣΑΛΤΟ. Σήμαναν Γενική
Επιστράτευση!!!
Δεν διστάζουν μέσα στο τυφλό, πρακτορικό τους μένος να «καρφώνουν» (δημοσίευση
φωτογραφιών», και ονόματα) αγωνιστές της επαναστατικής Αριστεράς, με χρόνια θητεία στο
εργατικό κίνημα.
Ο Χαφιεδίστικος γκαιπελισμός τους δεν έχει όρια. Φυσικά, τα πολιτικά παραρτήματα της
ισραηλινής τρομοκρατίας δεν μπορούν να παραδώσουν, ιδιαίτερα στο ΡΕΣΑΛΤΟ, και τους
συντελεστές του, ΜΑΘΗΜΑΤΑ αριστερής θεωρίας και πράξης. Απλώς αναδεικνύουμε το
γεγονός για να δείξουμε μέχρι πού μπορεί να φτάσεις το νεοταξικό μένος κατά του ΡΕΣΑΛΤΟ.
ΓΙΑΤΙ, όμως, τώρα, αυτή η ενορχήστρωση; Ίσως δεν μπορούν να «χωνέψουν» ότι
-236 -
ξεσκεπάσαμε για άλλη μια φορά τα ιδεολογικά και πολιτικά τέκνα της ισραηλινής
τρομοκρατίας: Τους «Ιούς»!!!
Και μια σημειολογική παρατήρηση:

Ταυτόχρονα με τα πολιτικά αυτά παραρτήματα της ισραηλινής τρομοκρατίας, μας κτύπησαν
και οι «άσπονδοι εχθροί» τους: Η «Χρυσή Αυγή», υπερασπιζόμενη τα ψεύτικα σενάρια για την
…απουσία των «Ιών» στο προηγούμενο φύλλο της «Ε»!!! Πιστεύετε σε τέτοιες πολιτικές,
«τυχαίες» συμπτώσεις.
Εγώ όχι…”
http://gnomeskepistimi.wordpress.com/2008/03/24/%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9%
CE%B3%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-
%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF-
%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CF%8E%CE%BD-
%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA/
Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΙΩΝ.
ΙΤΑΛΙΑ: ΕΡΥΘΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ

Τα μολυβένια χρόνια
Με ληξιαρχική πράξη γέννησης το 1969, οι Ερυθρές

Ταξιαρχίες διετύπωσαν τον μαρξιστικό λενινιστικό τους
προσανατολισμό ξεκινώντας ένα παρατεταμένο πόλεμο
εναντίον του ιταλικού κράτους με στόχο τη δημιουργία
ένοπλου κομμουνιστικού κόμματος και την ίδρυση ενός
κομμουνιστικού κράτους. Για να κατανοήσουμε την ανάπτυξη του
ένοπλου αριστερού αγώνα στην Ιταλία, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη
το ρόλο του φασισμού στην ιταλική πολιτική, το μαζικό φοιτητικό κίνημα των πανεπιστημίων
του 1968-69 και τις άγριες κινητοποιήσεις των νεαρών εργατών του θερμού φθινοπώρου του
1969 που οδήγησαν εκατομμύρια νέους, μέσα σε ένα κλίμα οξείας κοινωνικής κρίσης, σε
μετωπική σύγκρουση με τον καπιταλισμό και τις παραφυάδες του.
Τα πρώτα μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών προέρχονταν από ακροαριστερές αυτόνομες

οργανώσεις, όπως ήταν η Εργατική Εξουσία και η Εργατική Αυτονομία και από το
Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες κατηγορούσαν το ΚΚΙ για τάσεις
αστικοποίησης και εγκατάλειψης των επαναστατικών ιδεωδών. Το επέκριναν, επίσης,
πως στα πλαίσια του ιστορικού συμβιβασμού επιδόθηκε σε υπόγειες συναλλαγές με το
Χριστιανοδημοκρατικό παρασιτικό καθεστώς ξεπουλώντας τις κομμουνιστικές αξίες και
καθιστώντας το προλεταριάτο έρμαιο των ορέξεων της Αμερικανοκαθοδηγούμενης νεο-
κορπορατίστικης Ιταλικής αστικής τάξης.
Η δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών σημάδεψε καθοριστικά την πορεία της σύγχρονης ιταλικής
δημοκρατίας, αφού με την ένοπλη βία παρενέβαιναν στη δημόσια ζωή της. Παρά το αρραγές
μέτωπο που δημιουργήθηκε ανάμεσα στις πολιτικές, κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις της
Ιταλίας για την αντιμετώπιση του φαινομένου της τρομοκρατίας δεν ήσαν λίγες οι φορές που
οι Ερυθρές Ταξιαρχίες κατάφεραν έστω και προσωρινά να προκαλέσουν τριβές και δημόσιες
αντιπαραθέσεις για τους τρόπους χειρισμού των συνθηκών έκτακτης ανάγκης που είχαν
διαμορφωθεί.
Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες τις οποίες ίδρυσε ο Ρενάτο Κούρτσιο, που ήταν το μεγαλύτερο
ένοπλο ακροαριστερό κίνημα της Ευρώπης, έκαναν αισθητή την παρουσία τους το
1970 στα εργοστάσια της Βορείου Ιταλίας. Η πρώτη γενιά των Ερυθρών Ταξιαρχιών
-237 -
υπολογίζεται ότι είχε γύρω στα πεντακόσια μέλη πλήρους απασχόλησης, άλλα χίλια που
βοηθούσαν περιστασιακά και μερικές χιλιάδες που παρείχαν χρήματα και καταφύγια. Στην
αρχή, η δράση τους περιορίστηκε στο να αλυσοδένει ακροδεξιούς εργάτες και συνδικαλιστές
στα κάγκελα των εργοστασίων, ενώ αργότερα προχώρησαν στις δολοφονίες και στην ευθεία
αντιπαράθεσή τους με τους κρατικούς θεσμούς.
Oι Ερυθρές Ταξιαρχίες υπήρξαν οι πρώτοι σχηματισμοί ένοπλης προπαγάνδας που είχαν ως

κεντρικό σημείο αναφοράς τους, στόχους του μαζικού κινήματος. Διακηρυγμένος στόχος τους
ήταν να τεθούν στην εμπροσθοφυλακή του προλεταριάτου στην προσπάθειά τους να κτίσουν
μια νέα νομιμότητα και μια νέα εξουσία. Μάλιστα σε μια από τις πλέον σημαντικές ιδεολογικές
προκηρύξεις τους το 1980, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες αναφέρουν πως στόχος τους είναι η
κατάκτηση των μαζών στον ένοπλο αγώνα για τον κομμουνισμό και η δημιουργία των μέσων
και των εργαλείων της ένοπλης προλεταριακής εξουσίας που δεν είναι άλλο από το
μαχόμενο Κομμουνιστικό Κόμμα και τους μαζικούς επαναστατικούς οργανισμούς.
Πίστευαν, ακόμη, πως αποκαλύπτοντας και απογυμνώνοντας το ιμπεριαλιστικό κράτος των
πολυεθνικών, θα επιτάχυναν τη διαδικασία συνειδητοποίησης των μαζών, γεγονός που θα
ενεθάρρυνε τη συμμετοχή τους στην ένοπλη οργάνωση για ανατροπή του κυρίαρχου
καπιταλιστικού συστήματος. Αναγνώριζαν τις δυσκολίες του εγχειρήματος λόγω των
συνθηκών εξάρτησης και αποπροσανατολισμού του προλεταριάτου από το ΚΚΙ και τα ΜΜΕ,
είχαν όμως την ψευδαίσθηση πως με την ένοπλη προπαγάνδα ολοένα και μεγαλύτερες μάζες
του προλεταριάτου άρχισαν να ταυτίζονται με τις στοχοθεσίες τους.
Το σημείο καμπής της οργάνωσης ήταν η απαγωγή και

δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Άλντο Μόρο το 1978,
που ήταν ο εμπνευστής και ο αρχιτέκτονας του περίφημου
«ιστορικού συμβιβασμού». Έκτοτε οι τρομοκρατικές ενέργειες
περιορίστηκαν αισθητά. Δεν σταμάτησαν όμως τελείως. Μετά το
1983, ο Ερυθρές Ταξιαρχίες περιορίστηκαν σε εκτελέσεις στελεχών
των κατασταλτικών κρατικών οργάνων, δικαστών και καθηγητών
πανεπιστημίων, χωρίς βέβαια να αποδυναμώνουν τον αντινατοϊκό
και αντιαμερικανικό προσανατολισμό τους.
Το 1983 είναι έτος όπου ουσιαστικά διακόπτεται η δράση της ιστορικής ηγεσίας των Ερυθρών
Ταξιαρχιών μετά τη σύλληψη και καταδίκη όλων των ηγετικών στελεχών της που στη
συνέχεια μεταμελημένα, αποστασιοποιήθηκαν από την παλιά δράση τους. Ένας γαλαξίας
ονομάτων του σκληρού πυρήνα των Ερυθρών Ταξιαρχιών, από το Ρενάτο Κούρτσιο,
τον Φραντσεσκίνι, την Αντριάνα Φαράντα, τον Τόνι Νέγκρι και τη Λάουρα Μπραγκέτι
προσυπέγραψαν συλλογικά ή ατομικά κείμενα αυτοκριτικής, καταγράφοντας τις
αιτίες της ήττας του ιστορικού φαινομένου που ονομάστηκε “αντάρτικο πόλεων”. H
εικοσαετής δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών που προκάλεσε πάνω από τριακόσιους πενήντα
νεκρούς στο πεδίο της πολιτικής βίας, έχει κλείσει οριστικά, αφού οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές
της έριξαν την αυλαία.
Οι δολοφονίες επιφανών πανεπιστημιακών καθηγητών - συμβούλων των ιταλικών

κυβερνήσεων για εργατικά θέματα τα τελευταία τρία χρόνια φαίνεται να επιβεβαιώνουν την
εκτίμηση πως μια δεύτερη γενιά των Ερυθρών Ταξιαρχιών που διατηρεί τον ομφάλιο λώρο με
κάποια αμετανόητα στελέχη της ιστορικής ηγεσίας της οργάνωσης, άρχισε να
δραστηριοποιείται προσδοκώντας στο άνοιγμα ενός νέου φαύλου κύκλου. Παρ’ όλο που
αναπτύσσει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τις ιστορικές Ερυθρές Ταξιαρχίες,
συνεχίζει να χρησιμοποιεί την ίδια δογματική και ξύλινη γλώσσα αλλά που για πρώτη φορά
όμως απευθύνει κάλεσμα κοινού αγώνα προς τις Ισλαμικές τρομοκρατικές
οργανώσεις εναντίον της Αμερικανικής ηγεμονίας.
ΠΗΓΗ:
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=255&-V=fakeloiarticles
-238 -
ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

«Αναρχίας ουκ εστίν μειζον κακόν»
Σοφοκλής Αντιγόνη 672
Πότε ο Συνασπισμός πήγε... Εξάρχεια

* Οι δύσκολες σχέσεις του ΣΥΝ με τον αντιεξουσιαστικό χώρο
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗ
Σκηνή συχνή τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα:

κουκουλοφόροι κοντά στο Πολυτεχνείο βάζουν
φωτιές και παίζουν κλεφτοπόλεμο με την Αστυνομία
«Ζητώ από τον Συνασπισμό να πάρει θέση. Ευθέως. Αν ευλογεί το πάρτι των αναρχικών με το
Δίκτυο ή αν ευλογεί τον λιθοβολισμό του Αστυνομικού Τμήματος Ζωγράφου ή αν ευλογεί την
επίθεση στου Παπάγου. Τόσο απλά». Η δήλωση νομιμοφροσύνης δεν έγινε ποτέ αλλά ούτε τα
πράγματα εξελίχθηκαν απλά για τον υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Β. Πολύδωρα. Δεν πέρασαν
ούτε 24 ώρες και αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη επειδή χαρακτήρισε έκνομο τον πρόεδρο
και στελέχη ενός κοινοβουλευτικού κόμματος. Τι κρύβεται όμως πίσω από τις δηλώσεις του
υπουργού; Πότε πήγε ο Συνασπισμός Εξάρχεια και πώς το αντελήφθη ο κ. Πολύδωρας;
Η επίθεση του υπουργού Δημόσιας Τάξης στον Συνασπισμό δεν ήταν ένα αυθόρμητο
ξέσπασμα. Πέρυσι την άνοιξη, όταν βγήκε το πόρισμα της Δικαιοσύνης για τις απαγωγές των
Πακιστανών, ο κ. Πολύδωρας μίλησε για «νομική παραδοξότητα» και αντέδρασε έντονα στην
κριτική που ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ (βασική συνιστώσα του οποίου είναι ο ΣΥΝ) σχετικά με τη
δράση των μυστικών υπηρεσιών. Λίγο αργότερα, στη Βουλή, ο κ. Πολύδωρας ζήτησε για
πρώτη φορά από τον Συνασπισμό να καταδικάσει τις ομάδες που δημιουργούν επεισόδια. Ο
πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλ. Αλαβάνος, ο οποίος κατηγόρησε την Αστυνομία για τις
επιθέσεις εναντίον των φοιτητών και τις συλλήψεις που είχαν γίνει λίγη ώρα νωρίτερα, δεν το
έκανε.
«Στα Προπύλαια» είπε «η Αστυνομία επιτέθηκε με δακρυγόνα ενάντια στη φοιτητική

διαδήλωση. Ας σταματήσει πια το παραμύθι - και να το πούμε και παρουσία του υπουργού
Δημόσιας Τάξης - με τις ομάδες, τις μικρές και ολιγάριθμες εκείνες ομάδες βίας, τις οποίες
αξιοποιεί ο μηχανισμός καταστολής προκειμένου να επιτίθεται στο σώμα των ειρηνικών
διαδηλωτών». Ο κ. Πολύδωρας εξανέστη: «Καταδικάστε τις ομάδες τώρα! Αν μπορείτε,
καταδικάστε τες τώρα!». «Μιλάω για τις δυνάμεις καταστολής. Να πάτε να τις μαζέψετε!»
απάντησε ο κ. Αλαβάνος. «Σας προκαλώ να τις καταδικάσετε τις ομάδες, αν μπορείτε, τώρα!»
επέμεινε ο υπουργός. «Να πάτε να τις μαζέψετε, αντί να είστε εδώ μέσα!» συνέχισε ο
πρόεδρος του ΣΥΝ. Το επεισόδιο τότε έληξε με παρέμβαση της Προέδρου της Βουλής κυρίας
Αννας Μπενάκη-Ψαρούδα.
-239 -
Οι σχέσεις του Συνασπισμού με τον αντιεξουσιαστικό χώρο δεν ήταν ποτέ κρυφές
αλλά οι ίδιοι τις θεωρούν οριοθετημένες. Τα μέλη του καταδικάζουν τις πράξεις βίας,
υπερασπίζονται όμως τα ατομικά δικαιώματα όταν πιστεύουν ότι καταπατώνται - και για άτομα
που προέρχονται από τον χώρο αυτόν. Η πρακτική αυτή έχει φέρει τον Συνασπισμό ανάμεσα
σε διασταυρούμενα πυρά. Από τη μία πλευρά (την κρατική) κατηγορούνται για ανοχή και
παροχή πολιτικής κάλυψης σε κουκουλοφόρους και από την άλλη (την πλευρά των
αναρχικών) για εχθρικές ενέργειες όταν καταδικάζουν τα επεισόδια που προκαλούν. Μετά την
πορεία του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, στην Αθήνα, την περασμένη άνοιξη, οι σχέσεις
των αντιεξουσιαστών με τον ΣΥΝ έφτασαν στο χειρότερο σημείο: αναρχικές ομάδες
πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία του κόμματος στην
πλατεία Κουμουνδούρου. Τότε το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, το οποίο ουσιαστικά
φτιάχτηκε από τον ΣΥΝ, καταδίκασε απερίφραστα τη δράση των γνωστών αγνώστων και
αυτοί θεώρησαν ότι έτσι δόθηκε άλλοθι στις αστυνομικές δυνάμεις για να προχωρήσουν σε
πογκρόμ στα Εξάρχεια. Ακόμη και στις δημοτικές εκλογές ομάδες αναρχικών έστηναν
μικροφωνικές εγκαταστάσεις απέναντι από συγκεντρώσεις του συνδυασμού «Ανοιχτή Πόλη»
προκειμένου να παρεμποδίσουν ομιλητές και συγκεντρωμένους.
Γιατί όμως αυτές οι ομάδες αναρχικών περιμένουν κάποιου είδους στήριξη από τον
Συνασπισμό; Μέλη του ΣΥΝ ή κάποιας από τις μετέπειτα συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ
βρέθηκαν πολλές φορές στα δικαστήρια ως μάρτυρες υπεράσπισης κατηγορουμένων
για τρομοκρατία οι οποίοι τελικά αθωώθηκαν (π.χ., Επ. Σκυφτούλης, Γ. Μπαλάφας,
Α. Λεσπέρογλου, Μιχ. Κασσίμης κ.ά.). Στη δίκη της 17Ν υπερασπίστηκαν τον Γιάννη
Σερίφη. «Οι πολίτες, σε όποιο κόμμα κι αν ανήκουν, και οι πολιτικοί έχουν δικαίωμα να πάνε
στα δικαστήρια και να καταθέσουν. Δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί αυτό» σχολιάζει ο δικηγόρος
κ. Σπ. Φυτράκης, ο οποίος έχει υπερασπιστεί πολλούς από τους προαναφερθέντες.
Στις αίθουσες των δικαστηρίων και στις εκδηλώσεις συμπαράστασης συναντήθηκε ο

Συνασπισμός με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου αλλά και του Δικτύου για τα
Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Το Δίκτυο δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 1994
από άτομα του ευρύτερου αριστερού κινηματικού χώρου και από την πρώτη στιγμή μπήκε στο
στόχαστρο των διωκτικών αρχών. Πότε με τις εκστρατείες αλληλεγγύης σε
κατηγορουμένους για τρομοκρατία, πότε με τις καταγγελίες για την καταπάτηση των
δικαιωμάτων των συλληφθέντων ως μελών της 17Ν, πότε για τα «λευκά κελιά» του
Κορυδαλλού. Μέλη του Δικτύου πήγαν ως μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη της 17Ν.
Αυτή τη στιγμή τα στελέχη του ΣΥΝ θεωρούν πολύ χρήσιμη την παρουσία του Δικτύου στο
Φόρουμ επειδή μέσω αυτού καταφέρνουν να ελέγχουν λίγο καλύτερα τα πράγματα στις
πορείες, από τις οποίες βλέπουν να χάνεται η μαζικότητα και λόγω του φόβου για επεισόδια.
Οι σχέσεις των δύο χώρων πάντως πέρασαν κρίση το καλοκαίρι του 2002, όταν το Δίκτυο
ξεκίνησε να οργανώσει συζητήσεις που θεωρήθηκαν εκδηλώσεις συμπαράστασης στη 17Ν.
Τότε ο κ. Στ. Πιτσιόρλας και άλλα στελέχη του ΣΥΝ (ο οποίος πάντως θεωρεί τα εγκλήματα
της 17Ν πολιτικά) είχαν αντιδράσει έντονα.
Στελέχη του Συνασπισμού, μεταξύ των οποίων και ο κ. Δημ. Στρατούλης, θεωρούν ότι η
επίθεση που δέχθηκαν δεν ήταν τυχαία. Λένε, δηλαδή, ότι επειδή αναμένεται να φουντώσουν
τα κινήματα στον χώρο της Παιδείας, πιθανόν η κυβέρνηση να σχεδιάζει να ασκήσει βία και
θέλει τον ΣΥΝ στη γωνία. Επίσης θεωρούν ότι αυτό έγινε για να ικανοποιήσει η κυβέρνηση το
ακροδεξιό ακροατήριο. «Τα ίδια δεν έκανε ο κ. Πολύδωρας πριν από τις εθνικές εκλογές, όταν
έλεγε για τα 10.000 "γαλάζια" στελέχη;» ρωτούν.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταδικάζει τους κουκουλοφόρους

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταδικάζει τη βία των κουκουλοφόρων γιατί, όπως λέει ο κ. Χρ.
Παπαδόπουλος, γραμματέας του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και
Μεταναστών - μετέχει και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά
-240 -
Δικαιώματα -, «θεωρούμε ότι πρόκειται για τη λεγόμενη μητροπολιτική βία, την ίδια που
υπάρχει στα προάστια του Παρισιού, του Λονδίνου και αλλού. Είναι σαν να καταδικάζεις την
παραβατικότητα των φτωχών. Εμείς επιμένουμε στις πολιτικές για να ξεπεραστούν αυτά τα
φαινόμενα, δεν θέλουμε να στηρίξουμε μέτρα καταστολής». «Είναι υποκριτικό» παρατηρεί και
ο κ. Ν. Γιαννόπουλος, μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, «να
συγκινούμαστε από την έκρηξη των νεαρών αποκλεισμένων στα προάστια του Παρισιού και
να γινόμαστε δυσανεκτικοί και αυταρχικοί απέναντι στην οργή και στην απόγνωση των δικών
μας παιδιών από τα αθηναϊκά προάστια. Η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί καταστολής θεωρούν
ότι φορείς της Δικαιοσύνης είναι οι πραίτορες. Εμείς θεωρούμε ότι ανέκαθεν ήταν οι δούλοι
και οι Σπάρτακοι. Ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα δεν πιστεύουμε ότι
υπάρχουν αναλώσιμοι άνθρωποι και περιττά δικαιώματα» υποστηρίζει.
Παρά την επιθυμία τους να προασπίζουν δικαιώματα, ούτε ο Συνασπισμός θέλει να ανοίξει
βεντέτα με τις ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου ούτε το Δίκτυο. Π.χ., για τη δολοφονική
επίθεση που δέχθηκε ο τέως πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Χρ. Πολυζωγόπουλος το Δίκτυο
επισήμως λέει ότι δεν πήρε θέση. Στην πραγματικότητα, ορισμένα μέλη του (και αυτό έχει
χαλαρή οργάνωση) εξέδωσαν μια πολύ σκληρή ανακοίνωση για την επίθεση, την οποία όμως
δεν τόλμησαν να δώσουν στη δημοσιότητα. Κυκλοφόρησε χέρι χέρι αλλά το Δίκτυο
απειλήθηκε με καταστροφή των γραφείων του. Η όσμωση του Συνασπισμού με τον χώρο των
κινημάτων κατά της παγκοσμιοποίησης επανέφερε την άποψη - που εκφράζει σήμερα ο κ.
Πολύδωρας - για τη σύνδεση του κόμματος με το Δίκτυο και τα Εξάρχεια. Η Αστυνομία δεν
εγκατέλειψε τη θεωρία περί «συγκοινωνούντων δοχείων» που έχουν ως δεξαμενή τα
Εξάρχεια.
Το ΒΗΜΑ, 24/12/2006 , Σελ.: A04

ID: 282569
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.adesmeytos.gr/content/content.asp
Βανδαλισμοί χωρίς συλλήψεις...
Επεισόδια σημειώθηκαν χθες τα ξημερώματα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μετά από εκδήλωση
που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Συνασπισμού και του Δικτύου για τα
Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας, στο πάρτι μέσα στο Πανεπιστήμιο συμμετείχαν
και άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου, τα οποία προκάλεσαν φθορές μέσα και έξω από τον
πανεπιστημιακό χώρο. Συγκεκριμένα, εκτόξευαν πέτρες, μεταλλικά αντικείμενα,
πυροσβεστήρες και παρελκόμενα εξοπλισμού του πανεπιστημιακού χώρου.
Στο σημείο έφτασαν ισχυρές δυνάμεις της Αστυνομίας, που περικύκλωσαν το Πανεπιστήμιο,
οι οποίες δέχονταν επιθέσεις από περίπου 60 νεαρούς καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Στις 4.45 ένας από τους πυροσβεστήρες που εκτόξευσαν οι νεαροί χτύπησε τα σύρματα της
ΔΕΗ, κόβοντας ένα από αυτά, με αποτέλεσμα να διακοπεί το ρεύμα στους γύρω δρόμους. Η
ηλεκτροδότηση της περιοχής δεν είχε αποκατασταθεί έως τις 14:00 την Κυριακή. Από τις
επιθέσεις προκλήθηκαν φθορές σε οκτώ αυτοκίνητα και τζάμια των γύρω κτιρίων, όπως η
Γενική Γραμματεία Τύπου.
Τελικά, στις 10 το πρωί επετράπη με παρέμβαση των πρυτανικών αρχών η είσοδος στον
πανεπιστημιακό χώρο μελών του συνεδρίου το οποίο πραγματοποιείται εκεί, ενώ από την
Αστυνομία γίνονται έρευνες και αξιοποιούνται στοιχεία για την αναγνώριση ατόμων που
συμμετείχαν στα επεισόδια.
Πάντως δεν πραγματοποιήθηκε καμία σύλληψη, παρά μόνο 6 προσαγωγές
-241 -
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ

ΟΜΑΔΑ «ΔΙΚΤΥΟ». ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ «ΑΥΓΗ»
ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ «ΔΙΚΤΥΟ» ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΤΟΥΣ
ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΦΘΟΡΕΣ ΣΤΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
Οι διασυνδέσεις του Συνασπισμού με τους «αναρχικούς»

Δελτίο Τύπου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού
22 Ιανουαρίου 2007
Πέρυσι, τέτοια εποχή, στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο

στην κοινοβουλευτική ομάδα IND/DEM στην οποία
είμαι αντιπρόεδρος, διώξαμε κακήν-κακώς την Λίγκα
του Βορρά της Ιταλίας γιατί η σελίδα της νεολαίας
του κόμματος αυτού συνδέετο με link με ναζιστικές
οργανώσεις. Εδώ στην Ελλάδα οι σελίδες της
νεολαίας του Συνασπισμού συνδέονται με τους
αναρχικούς και τα υπόλοιπα παράσιτα. Αυτό,
λοιπόν, καταδεικνύει και μόνο ότι υπάρχει
διασύνδεση.
Πέρα από αυτά, όμως, θέλω να ρωτήσω τους

πολίτες, οι οποίοι άκουσαν την δήλωση, «αποφυγή
και παραποίηση και παραπληροφόρηση της
αλήθειας» του κ. Αλαβάνου, «πήγε ο Ο Συνασπισμός αρνείται επίμονα να καταδικάσει τους
Συνασπισμός υπερασπιστής του κ. Σκυφτούλη, βανδαλισμούς των «αναρχικών».
του κ. Μπαλάφα, του κ. Λεσπέρογλου, του κ.
Μ.Κασίμη, ακόμα και στον Γιάννη Σερίφη, ο οποίος έχει εμπλακεί, κατ’ επανάληψη αυτός και
το όνομά του με την 17η Νοέμβρη»;
Γιατί ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν καταδικάζει τους κουκουλοφόρους; Η απάντηση υπάρχει σε πολιτική ανάλυση του
Βήματος της 24ης Δεκεμβρίου του 2006. Η αλήθεια είναι μία. Ότι ο Συνασπισμός δεν θέλει αυτή τη
στιγμή να χάσει την καλή πελατεία που λέγεται «αναρχικοί» και όλα τα παρελκόμενα. Εμείς ζητάμε να
καταδικάσει τα εγκλήματά τους. Δεν τολμά, δεν μπορεί, δεν το θέλει, δεν τον εξυπηρετεί
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ – INDYMEDIA – ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥΝ

ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΗΛΗ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ «ΔΙΚΤΥΟ» , «ΕΝΕΔΡΑ» ΚΑΘΩΣ ΣΤΗΝ
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ «ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ» ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΤΗΕΝS ΙΝDYMEDIA. ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ. ΕΛΕΟΣ !
http://www.neolaiasyn.gr/
-242 -
Τρίτη, 23 Ιανουαρίου 2007
22 Ιανουαρίου 2007: Γραφική επίθεση Καρατζαφέρη

εναντίον της Νεολαίας Συνασπισμού!
Ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, του εγχώριου πολιτικού

υποπροϊόντος της ακροδεξιάς, κ. Καρατζαφέρης,
Αρχική σελίδα επέλεξε και σήμερα να δοκιμάσει το χιούμορ μας,
εξαπολύοντας ακόμα μια δόση λάσπης εναντίον της
Ανακοινώσεις Θέσεις Νεολαίας Συνασπισμού, την οποία κατηγορεί για
Ταυτότητα διασυνδέσεις με τον αναρχικό χώρο. Βασίζει, δε,
τον ισχυρισμό του στο...ακράδαντο επιχείρημα ότι
Δραστηριότητες Υλικά στην ιστοσελίδα της Οργάνωσής μας υπάρχει
link με το Indymedia, που, κατά τον ίδιο,
Επικοινωνία Τι αποτελεί...όργανο των αναρχικών!
τρέχει; Links Οι δηλώσεις του κ. Καρατζαφέρη φανερώνουν τον
International έκδηλο πανικό του, να συγκρατήσει τις,
καταδικαστικές για το κόμμα του, διαρροές προς τη
ΝΔ, σε μια περίοδο που οι ψηφοφόροι του ΛΑΟΣ
θέλγονται από την ακατάσχετη εμφυλιοπολεμική
ρητορεία του κ. Πολύδωρα...
Ταυτόχρονα, αποτελούν ακόμη ένα μελανό σημείο

των καιρών, που έρχεται να προστεθεί στην άνευ
προηγουμένου επίθεση της Κυβέρνησης εναντίον
του Συνασπισμού και της Νεολαίας του, εναντίον
της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής Αριστεράς, που
δίνει τη μάχη για την υπεράσπιση της δημόσιας
παιδείας, αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών
δικαιωμάτων όλων μας. Να είναι σίγουροι οι
θιασώτες των εμφυλιοπολεμικών δοξασιών πως οι
προκλήσεις τους δεν θα μείνουν αναπάντητες!
Η ανακοίνωση της Νεολαίας Συνασπισμού

22-27 Ιανουαρίου 2007: Εβδομάδα αλληλεγγύης στον
Ιανουάριος 2007
Παλαιστινιακό λαό
Δ Τ Τ Π Π Σ
1 2 3 4 5 6
8 9 10 11 12 13
15 16 17 18 19 20
22 23 24 25 26 27
12 Δεκεμβρίου 2006: Τραμπουκισμοί της ΠΑΣΠ στο
Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου 29 30 31
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ [27/01/2007] Διαδήλωση
(ΔΑΡΑΣ) ΡΕΘΥΜΝΟΥ Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακ
λαό
Μέλη της ΠΑΣΠ επιτέθηκαν ενάντια στους φοιτητές
που παραβρέθηκαν στη συνέλευση, αρχικά με ύβρεις,
ενώ ακολούθησαν τραμπουκισμοί με θύματα
συμφοιτητές μας. Το ΔΙΚΤΥΟ Αυτόνομων
Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων Ενημερωτικό δελτίο
Ρεθύμνου καταγγέλει απερίφραστα τέτοιες πρακτικές,
οι οποίες μαρτυρούν τη σύγχυση της ΠΑΣΠ
πανελλαδικά: Από τη μία δηλώνει την αντίθεση της
στην αναθεώρηση του Άρθρου 16, αλλά ουσιαστικά
συμπορεύεται με το ΠΑΣΟΚ.
Εγγραφή Διαγραφή
Υπ οβολή
-243 -
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ –
- ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ –

-
-244 -
- ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ -
Στήν επίσημη ιστοσελίδα της νεολαίας του ΣΥΝ www.neolaisyn.gr υπάρχει κατηγορία «μαθητές έξω από
την τάξη». Πατώντας εκεί με το ποντίκι, σάς πηγαίνει στο www.daras.gr . Στήν κατηγορία «Links»
υπάρχει η προτεινόμενη ιστοσελίδα «Athens Ιndymedia» η ιστοσελίδα των αναρχικών
http://athens.indymedia.org/ που χρηματοδοτείται από τον G. Soros και πιο κάτω υπάρχει ως
προτεινόμενη ιστοσελίδα το παγκόσμιο κοινωνικό φόρουμ που χρηματοδοτείται από τα αμερικανικά
ιδρύματα Ρόκφελερ, Φόρντ, κ.α. Δεν λείπει φυσικά και ο ανθελληνικός «Ιός της Ελευθεροτυπίας» που
εξαπολύει λιβέλους κατά της Ελλάδος. Ωραία ενημέρωση παρέχει ο Συνασπισμός στην νεολαία του.
Ενημέρωση
Δευτέρα 7/7/2008
O TΣΙΠΡΑΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ ΤΟΥ ΜΑΟ
Τσίπρας, τέλος!
Πέμπτη 24 Απριλίου 2008
Απόσπασμα από την συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στους Schooligans (ένθετο των «Νέων») τ. 11,
Τσίπρας: «...η σκέψη του Μάο σε πολλά σημεία της αξίζει. Το πιστεύω αυτό.
Ερ.: Ένα παράδειγμα;
Ας πούμε, η σκέψη πίσω από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο είναι ότι πρέπει συνεχώς να αμφισβητούμε τις
δομές και την νομενκλατούρα, ακόμα και όταν είμαστε μέσα στην “επαναστατική” διαδικασία. Αυτή είναι μια
σημαντική σκέψη». Μα αυτό είναι αστείο! Δηλαδή ο Μάο στη θεωρία ενθάρρυνε την αμφισβήτηση και στην
πράξη επέβαλε τη λογοκρισία; Είναι πολύ αντιφατικό, το ξέρω. Ο Μάο εκτιμούσε ότι αυτό που κάνει είναι ένα
βήμα προς τη σοσιαλιστική κοινωνία. Και πίστευε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αλλά, ο σκοπός του, η πρόθεσή
του ήταν καλή». Απ' αυτήν την καλή πρόθεση πέθαναν 38 εκατομμύρια άνθρωποι! Περισσότεροι απ’ όσους
σκότωσε και ο Χίτλερ! Ε, τώρα δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τον Χίτλερ με τον Μάο! Μπορεί τα κομμουνιστικά
καθεστώτα να είχαν αυτό το τεράστιο έλλειμμα ελευθερίας, αλλά τουλάχιστον είχαν στο κέντρο της σκέψης τους
τον άνθρωπο».
Συμπέρασμα: Ένας Έλληνας πολιτικός αρχηγός θαυμάζει ένα δικτάτορα. Και μάλιστα έναν που δολοφόνησε
δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Το είχε πει και παλιότερα στα Νέα ότι «θαυμάζει την διαχρονική σκέψη του Μάο».
Τώρα του βρίσκει και ελαφρυντικά: ανθρωπισμό, καλές προθέσεις…
ΠΗΓΗ:
http://www.ndimou.gr:80/newsarticle_gr.asp?news_id=266
-245 -
Η ΠΟΣΔΕΠ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΜΕ

ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ «ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ» ΓΙΑΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ
Αντιδράσεις για την ανακοίνωση

Κόντρα εκπαιδευτικής κοινότητας και Αστυνομίας για «διαδηλωτές - αναρχικούς»
08/02/07 14:25
Αθήνα: Την αντίδραση της εκπαιδευτικής

κοινότητας και όχι μόνο προκάλεσε
ανακοίνωση-προειδοποίηση της
αστυνομίας για μετακίνηση ταραξιών σε
λεωφορεία με φοιτητές από την επαρχία
για το συλλαλητήριο που ολοκληρώθηκε
ομαλά στο κέντρο της Αθήνας. Στην
ανακοίνωση της ΓΑΔΑ γίνεται ονομαστική
αναφορά στον πρόεδρο της ΠΟΣΔΕΠ.
Με την ανακοίνωσή της, που εκδόθηκε

λίγες ώρες πριν από την έναρξη του
συλλαλητηρίου, η αστυνομία
προειδοποιούσε την ΠΟΣΔΕΠ και τον
πρόεδρό της Λ.Απέκη πως θα έχουν την
ευθύνη στην περίπτωση επεισοδίων, καθώς στα λεωφορεία με τα οποία μεταφέρονταν στην
Αθήνα φοιτητές από την επαρχία επέβαιναν ταραξίες.
Η αστυνομία προχώρησε, δε, σε τρεις προσαγωγές. Οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου είπαν

ότι πρόκειται για τρεις φοιτητές από τα πανεπιστήμια του Σάμου και της Θεσσαλονίκης.
Η ανακοίνωση της ΓΑΔΑ έχει ως εξής: «Με ευθύνη της ΠΟΣΔΕΠ και του προέδρου της
Λεωνίδα Απέκη, κινητοποιούνται λεωφορεία με μεταφερόμενους διαδηλωτές από
διάφορες πόλεις της χώρας, προκειμένου να συμμετάσχουν στο σημερινό Πανεκπαιδευτικό
Συλλαλητήριο 'ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και το νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ.
»Έχουν εντοπιστεί δεκατρία λεωφορεία σε διάφορα εθνικά οδικά δίκτυα και αρμόδιες
αστυνομικές υπηρεσίες έχουν τεθεί σε πλήρη ετοιμότητα, προκειμένου να αποφευχθούν
ανεξέλεγκτες παραβατικές συμπεριφορές επιβαινόντων διαδηλωτών, μεταξύ των οποίων
υπάρχουν και άτομα των Ε.Α.Α.Κ. και του αντιεξουσιαστικού/αναρχικού χώρου.
»Ενημερώθηκαν προφορικώς και εγγράφως από Υπηρεσία μας, οι αρμόδιες εισαγγελικές

αρχές, για συμπεριφορά των συμμετεχόντων στο ανωτέρω συλλαλητήριο, ευθύνης
οργανωτικής επιτροπής ΠΟΣΔΕΠ και προέδρου της».
Έντονη ήταν η αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας στην ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ.
Φοιτητές και ΠΟΣΔΕΠ έκαναν λόγο για προκλητική ανακοίνωση, που στόχο έχει την
ενοχοποίηση των αγώνων τους.
ΠΗΓΗ:
http://www.in.gr/innews/print.asp?lngEntityID=777407&lngDtrID=244
-246 -
Όλες οι εφημερίδες του κεντροαριστερού χώρου το αποσιώπησαν
Συνελήφθη γιος στελέχους του ΣΥΝ για ένοπλη ληστεία

τράπεζας στου Γκύζη
από την εφημερίδα Καθημερινή 4/10/07
Στα γραφεία της Ασφάλειας Αττικής εκρατείτο και ανακρινόταν έως
αργά χθες ο 23χρονος Γιώργος Βούτσης, γιος του μέλους του
Πολιτικού Γραφείου του ΣΥΝ Νίκου Βούτση, ο οποίος
συνελήφθη ως ο ένας εκ των δύο δραστών ένοπλης ληστείας που
σημειώθηκε χθες το πρωί σε υποκατάστημα τράπεζας, στου Γκύζη.  Nίκος Βούτσης
Εν τω μεταξύ άκαρπες παρέμεναν έως τις βραδινές ώρες, οι
έρευνες για τον εντοπισμό του συνεργού του, ο οποίος διέφυγε
μετά τη ληστεία, καθώς σύμφωνα με την Αστυνομία, ο συλληφθείς αρνήθηκε να αποκαλύψει
την ταυτότητά του.
Τα πολεμοφόδια που βρέθηκαν στην κατοχή του 23χρονου, τη στιγμή που ακινητοποιήθηκε
από τους αστυνομικούς, δύο περίστροφα και μία χειροβομβίδα μεταφέρθηκαν στη
Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών για να εξεταστεί αν έχουν χρησιμοποιηθεί σε
παρόμοιες ενέργειες κατά το παρελθόν. Το ίδιο συνέβη και με αντικείμενα που βρέθηκαν, από
την αστυνομία, στο σπίτι του 23χρονου στο Κουκάκι. Πληροφορίες από την ΕΛ.ΑΣ.
αναφέρουν ότι στο διαμέρισμα της οδού Φράττι βρέθηκαν κουκούλες, γάντια, σφεντόνες και
σιδηρολοστοί, που ενδεχομένως ο συλληφθείς να είχε χρησιμοποιήσει σε πρόσφατες
καταδρομικές επιθέσεις σε βάρος τραπεζών ή άλλων στόχων (όπως δημόσια κτίρια) στο
κέντρο της Αθήνας. «Πιστοποιούν τη συμμετοχή του σε άλλες έκνομες ενέργειες» σχολίασαν
στην «Κ» αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ.
Ο 23χρονος ήταν από καιρό γνωστός στις αρχές για τη συμμετοχή του σε επεισόδια στο
κέντρο της Αθήνας. Προ τριετίας είχε συλληφθεί και καταδικαστεί επειδή σε έλεγχο που
του είχε γίνει βρέθηκαν στην κατοχή του βόμβες μολότοφ (του είχε επιβληθεί ποινή
φυλάκισης με αναστολή), ενώ σύμφωνα με αστυνομικούς είχε αρκετές φορές προσαχθεί στην
Ασφάλεια κατά τη διάρκεια επεισοδίων στο περιθώριο συλλαλητηρίων, όπως π.χ. συνέβη
κατά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις της περασμένης άνοιξης. Πληροφορίες πάντως που
διέρρευσαν για πιθανή συμμετοχή του στους επονομαζόμενους «ληστές με τα μαύρα», μέλος
των οποίων ήταν ο καταδικασθείς Γ. Δημητράκης, αποδεικνύονται αναληθείς.
Η ένοπλη ληστεία που οδήγησε στη σύλληψη του Βούτση σημειώθηκε στις 11.45 π.μ. στο
υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Γκύζη 34. Ο Βούτσης μαζί με τον συνεργό
του εισέβαλαν στην τράπεζα και με την απειλή όπλων και χειροβομβίδας
ακινητοποίησαν όσους ήταν εκεί και άρπαξαν 23.000 ευρώ. Ως μέσο διαφυγής ο
23χρονος χρησιμοποίησε ποδήλατο το οποίο μάλιστα είχε φορτώσει με σακούλες με ψώνια
για να μην κινήσει υποψίες. Περαστικοί ωστόσο που παρατηρούσαν τις κινήσεις τους τον
ακολούθησαν και στη διασταύρωση των οδών Μπουκουβάλα και Ραγκαβή ο νεαρός οδηγός
φορτηγού κατάφερε να τον ακινητοποιήσει. Στο σημείο έσπευσαν στη συνέχεια ισχυρές
δυνάμεις της Αστυνομίας που προχώρησαν στη σύλληψη του 23χρονου.
http://elkosmos.gr/site/
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_04/10/2007_243866
http://www.skai.gr/master_story.php?id=61600
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=11650#ekloges3
http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=21&la=1&catid=1&artid=455667&pg=1
-247 -
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ 4/10/2007
Η ΧΩΡΑ 4/10/07 AΥΡΙΑΝΗ 4/10/2007 ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 4/10/07
-248 -
-249 -
ΤΟ «ΑΝΑΡΧΙΚΟ» INDYMEDIA ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟΝ Ν.ΒΟΥΤΣΗ

ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Indymedia: Kατασκευάζοντας πραγματικότητα

Published October 5th, 2007 Ο Καθρέφτης και το Μαχαίρι , Οι Άρχοντες του Εγκλήματος
Σε σχόλιο στο ιστολόγιο “Θεαμαπάτες & Δικτυώματα”, βλέπουμε μια “περίεργη” κίνηση από
τους διαχειριστές του Indymedia Athens: “εξαφάνισαν” από τα αποτελέσματα της αναζήτησης
με όρο “Βούτσης” την παραπομπή σε αναδημοσίευση άρθρου της “Καθημερινής”.
Γιατί, άραγε;
Μήπως επειδή ασχολείται με το περιστατικό της ένοπλης ληστείας

τράπεζας, στην οποία συμμετείχε ο Γιώργος Βούτσης, γιος του μέλους
της Πολιτικής Γραμματείας του “Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής
Αριστεράς”, Νίκου Βούτση;
Προσέξτε τις παρακάτω εικόνες.
Εδώ η σχετική δημοσίευση, η οποία είναι ακόμη προσβάσιμη:

Και εδώ τα αποτελέσματα αναζήτησης με όρο “βούτση”, ο οποίος
περιέχεται στο άρθρο (σημείωση: όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και
μόνοι σας, η μηχανή αναζήτησης του Indymedia επιστρέφει τα σωστά
αποτελέσματα, ανεξάρτητα από τον τρόπο γραφής - τονισμός, κεφαλαία
- και την πληρότητα του όρου - το “βούτση” αποτελεί τμήμα του
“βούτσης”):
Αυτά ως τη μία μετά τα μεσάνυχτα (5/10/2007).
To μεσημέρι, η κατάσταση άλλαξε και η παραπομπή στο άρθρο της

Καθημερινής, εξαφανίστηκε από τη λίστα των αποτελεσμάτων!
Έτσι, όποιος στο μέλλον αναζητά στο Indymedia περισσότερες

πληροφορίες για τον κ. Boύτση ή τον υιό του, δεν πρόκειται να βρει το
σχετικό “ατυχές” γεγονός, μέσα από το οποίο επιβεβαιώθηκε η σχέση
ορισμένων μελών του… “προοδευτικού” χώρου, με το οργανωμένο
έγκλημα.
Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Αλαβάνος, λαλίστατος για την “παθογένεια” του πολιτικού μας
συστήματος σε άλλα περιστατικά με… οικογενειακό χαρακτήρα, ευχαρίστησε τα “σοβαρά”
ΜΜΕ - δηλαδή, όσα έβαλαν φίμωτρο.
http://tomati.net/2007/10/04/shinyhappypeople/
ΠΟΙΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ;

ΥΠAΡΧΟΥΝ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ INDYMEDIA;
ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ INDYMEDIA ΣΕ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ
-250 -
-251 -
INDYMEDIA – SOROS – Η.Π.Α. ΑΝΑΡΧΟΑΡΙΣΤΕΡΟΙ

1. http://hygropyr.blogspot.com/
Χρηματοδοτούνται από τον G. Soros για να προωθούν την

Αμερικανική πολιτική (βλ. σχέδιο Αννάν, Δημοκρατία της "Μακεδονίας", 2
μήνες καίγανε την Αθήνα μέχρι να έρθει ο Πούτιν να υπογράψει τους αγωγούς, τα
ΜΜΕ ότι video ανεβαίνει στο indymedia το κάνουν πρώτο θέμα, βιβλίο
ΣΤ΄δημοτικού κ.α.)
Συγκλονιστικά στοιχεία για την μεγάλη σύγκρουση

στους κόλπους του ελληνικού Indymedia (εδώ
), το 2002 όταν κάποιοι ανακάλυψαν ότι τους
χρηματοδοτεί το σκοτεινό δίκτυο του
Αμερικανού πολυεκατομμυριούχου G. Soros.
Τώρα εξηγούνται όλα! Το ίδιο συνέβη και στην
Αργεντινή, όπου οι συντελεστές του Indymedia
κατήγγειλαν και αυτοί ότι λάμβαναν υπογείως
ενίσχυση από τον G. Soros. (εδώ)
Indymedia Θεσσαλονίκης: μία μικρή πικρή ιστορία
Στα τέλη του 2001 ξεκινάει την λειτουργία του το Indymedia Θεσσαλονίκης, σχεδόν
παράλληλα με αυτό της Αθήνας. Όμως πριν κλείσει έξι μήνες λειτουργίας, οι σύντροφοι από
την Θεσσαλονίκη αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά, με το παγκόσμιο
δίκτυο των imc.Οι συντελεστές του Indymedia Θεσαλονίκης μετά από συζητήσεις και
προβληματισμό πολλών μηνών αποφασίζουν να διακόψουν την λειτουργία του
καταγγέλλοντας «Σχέσεις με εταιρείες, θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού και κρατικούς
θεσμούς»
Το κείμενό που δημοσίευσαν πριν διακόψουν την λειτουργία του φόρουμ δεν είναι απλώς
αποκαλυπτικό, είναι δραματικό:
«…πολύ σύντομα, πριν καν ακόμα κλείσει μισό χρόνο λειτουργίας το imc thessaloniki,
αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε μια σειρά από αντιφάσεις και προβλήματα που υπάρχουν στο
δίκτυο των indymedia. Άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι πραγματικές αντιλήψεις, αφετηρίες και
πρακτικές των ανθρώπων που συμμετέχουν στο δίκτυο των imc, με πολλές από τις οποίες -
ειδικά όσον αφορά την περίπτωση της Ευρώπης - είμαστε ριζικά αντίθετοι, και η αλήθεια είναι
ότι βρεθήκαμε σε αδιέξοδο…
(οι επισημάνσεις είναι δικές μας, το πλήρες κείμενο εδώ).
Η καταγγελία για σχέσεις του «αριστερού», «εναλλακτικού» και «επαναστατικού»

Indymedia, με «κρατικούς θεσμούς», «εταιρείες», «ΜΚΟ» και άλλους
«θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού» είναι ανατριχιαστική και αποτελεί ράπισμα
για όσους το στηρίζουν:«… είδαμε κατάματα ότι η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από τις
φαντασιώσεις και ότι τελικά περισσότερα πράγματα μας χωρίζουνε παρά μας ενώνουνε με τα
υπόλοιπα imc… …Ζητήματα όπως η σχέση των imc με εταιρικά-εμπορευματικά αλλά και
εναλλακτικά media, οι τρόποι οικονομικής ενίσχυσης, γενικότερα η συνδιαλλαγή των «αντί-
καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού, δηλαδή τους κρατικούς
θεσμούς, τα κυρίαρχα media, τις εταιρίες και τις μ.κ.ο., η διάσταση των ρόλων
-252 -
δημοσιογράφου-διαδηλωτή, οι σχέσεις άτυπης ιεραρχίας, είναι ορισμένα πεδία αιχμής στα

οποία διαφωνούμε…» το πλήρες κείμενο εδώ
Στο αποχαιρετιστήριο κείμενό τους δεν θα βρούμε κραυγαλέες κατηγορίες εναντίον του
«αδελφού» Indymedia Αθηνών ή άλλων imc. Ωστόσο, πίσω από το συγκρατημένο ύφος
το μήνυμα είναι σαφές: αν θέλουμε να έχουμε μία πραγματική δράση εναντίον της
παγκοσμιοποίησης, το δίκτυο των imc δεν είναι το κατάλληλο μέσο, ούτε βέβαια και το
«θεσμικό» πλέον κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, τα οποία έχουν «στήσει» οι
πλανητικοί μηχανισμοί της Αυτοκρατορίας. «…Όσο μας επηρέασε η πρώτη μας επαφή με το
κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης στην δημιουργία του IMC Θεσσαλονίκης άλλο τόσο μας
επηρέασε στην απόφαση μας για το κλείσιμό του η απομάκρυνσή μας από το κίνημα
αυτό…»«…οι λόγοι που μας οδήγησαν στην απόφαση αυτή είναι η αδυναμία των χρηστών
αλλά και η δική μας να ανταποκριθούμε στις αρχικές μας προσδοκίες. Προσδοκίες για
αδιαμεσολάβητη συμμετοχή στην πληροφόρηση από τα ίδια τα υποκείμενα των κοινωνικών
αντιπαραθέσεων, προσδοκίες για αλληλεπίδραση των χρηστών που θα αποτελούσε έναυσμα
για ενεργή συμμετοχή στον πραγματικό χώρο, προσδοκίες για ενημέρωση σε άμεσο χρόνο,
δημιουργώντας ένα "πεδίο" οργάνωσης κοινωνικών αντανακλαστικών, προσδοκίες για τη
δημιουργία ενός "χώρου δημόσιας αντιπαράθεσης" με ουσιαστικά επιχειρήματα, ανάλυση και
κριτική…»
Κάποιοι από αυτούς που στελέχωσαν το Indymedia Θεσσαλονίκης συνεχίζουν ακόμη και
σήμερα την συνεργασία τους με το Indymedia Αθήνας. Άλλοι όμως μίλησαν για
«παραμάγαζα» του Σόρος, και διάφορων ύποπτων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
και αποσύρθηκαν διακριτικά… Για άγνωστους λόγους απέφυγαν να κατονομάσουν τον G.
Soros και τις οργανώσεις του, όμως κάτω από τα κείμενά τους δημοσιεύουν την
...καταγγελία του Indymedia Αργεντινής.Indymedia Αργεντινής: ανακαλύψαμε ότι
…δεν είμαστε ο εαυτός μας, αλλά ο Soros.
Λίγους μήνες νωρίτερα, σκάνδαλο ξεσπάει στους κόλπους του Indymedia Αργεντινής:
οι συντελεστές του ανακαλύπτουν ότι τους χρηματοδοτεί ο Σόρος και μάλιστα ότι θα
τους έστελνε ένα …φορτίο με υπολογιστές. Οι σύντροφοι του Indymedia Θεσσαλονίκης,
δημοσιεύουν μία συγκλονιστική επιστολή του imc Αργεντινής, που γράφτηκε το 2002, όταν
στην …Παταγωνία κατάλαβαν ότι υπάρχουν επειδή το θέλει ο …Σόρος. Απολαύστε τους
Αργεντινούς: «…Θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το καθεστώς κάτω από το
οποίο θα μας έρθουν οι υπολογιστές. Είχαμε μια καυτή συζήτηση γι αυτό το θέμα όταν
μάθαμε πως ο Soros, μέσω του Tactical Media Fund, θα ήταν αυτός που θα έβαζε τα
λεφτά για να μπορέσουν οι υπολογιστές -τους οποίους τόσοι από εμάς είχαν ονειρευτεί- να
πακεταριστούν και να μας σταλούν. Υπήρξε μια στιγμιαία σύγχυση: Κάποιος νόμιζε ότι το
Soros ήταν εταιρία ρούχων και κάποιος άλλος είπε πως αν καπνίζει μαριχουάνα, θα πρέπει να
είναι εντάξει τύπος…
Η "Γη και τα γελάδια" αποκαλύπτουν μυστικές χρηματοδοτήσεις
" ..Η διευκρίνηση της κατάστασης, μας ήρθε από τη γη (συγκεκριμένα τη Παταγωνία, από
την οποία ο Soros αγόρασε σχεδόν τη μισή) και τα γελάδια (θα ξέρετε πως είμαστε μια
χώρα γελαδιών και ο Soros έχει περίπου 85,000 κεφάλια)……Είχαμε μια απίστευτη συζήτηση!
Όλα τα γελάδια μαζί, όλοι οι κόκκοι της γης και όλος ο αέρας της Παταγωνίας έκλαψαν
μονομιάς, καθώς θυμήθηκαν τους δέκα Βολιβιανούς αδερφούς μας που πέθαναν χτίζοντας
εμπορικά κέντρα στην Αργεντινή, ιδιοκτησίας του αριστεριστή Soros, γιατί
εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν υπό συνθήκες απόλυτα παράνομες…»
Ολόκληρη η επιστολή εδώ
Οι Αργεντίνοι συντελεστές του Indymedia, ξαφνικά ανακαλύπτουν, πως δεν είναι οι

…εαυτοί τους και ότι πίσω απ΄ όλα κρύβεται το σκοτεινό δίκτυο του Σόρος.«…δεν
είμαστε οι εαυτοί μας και πάνω απ' όλα δε μπορούμε να δείξουμε ασέβεια προς τους εαυτούς
μας με το να λερώσουμε τα χέρια μας με λεφτά βαμμένα με το ίδιο μας το αίμα και τον
ιδρώτα. Ένα κίνημα που στάθηκε ενάντιο στο σύστημα για χρόνια δε θα τελειώσει, -ούτε καν
-253 -
κατά λάθος- δε θα παραδοθεί με αντάλλαγμα τα ψίχουλα που αυτό το σύστημα του

προσφέρει.…δεν είμαστε οι εαυτοί μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να εκθέσουμε σε κίνδυνο
τη φήμη, την ασφάλεια, την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία του δικτύου με το να δεχτούμε
χρήματα από ένα εγκληματικό παράδειγμα διεφθαρμένου ανθρώπου, όπως ο Soros. Θα
δεχόμασταν λεφτά μόνο αν μας έφταναν σε ένα φάκελο που στο όνομα του αποστολέα θα
γραφε Ντουρούτι, στη περίπτωση που χει αφήσει πουθενά συγγενείς του να ληστεύουν ακόμη
τράπεζες.Ότι προτείνουμε οι υπολογιστές να ταξιδέψουν με λεφτά αλληλέγγυων, με λεφτά
που έχουν αποκτηθεί με δίκαιο τρόπο (που για μας σημαίνει λεφτά που ειλικρινείς άνθρωποι
κέρδισαν με τη δουλειά τους, είτε είναι ένα είτε χίλια δολάρια) και που μπήκαν στο κουτί
χωρίς τίποτα κλωστές δεμένες επάνω τους: Λεφτά από φίλους και φίλες, ανθρώπους
άγνωστους που δε τους ενδιαφέρει να μάθουμε το όνομά τους…» Στην Ελλάδα φαίνεται ότι
κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για το βρώμικο ψωμί...
Οι καταγγελίες με δύο λόγια
Οι άνθρωποι που «έστησαν» το Indymedia Αργεντινής, καταγγέλλουν ότι χωρίς να

το γνωρίζουν ελάμβαναν υπογείως χρηματική ενίσχυση από τα ιδρύματα του
πολυεκατομμυριούχου G. Soros. Στο ίδιο μήκος κύματος το Indymedia Θεσσαλονίκης,
προφανώς για τους ίδιους λόγους διέκοψε την λειτουργία του, καταγγέλλοντας:
«συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του
καπιταλισμού, δηλαδή τους κρατικούς θεσμούς, τα κυρίαρχα media, τις εταιρίες και
τις μ.κ.ο.».Το τι είναι τα ιδρύματα του Τ. Σόρος γίνεται σαφές από τα λεγόμενα του Α.
Γουαϊνστάιν, ιδρυτή της αντικομουνιστικής, Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης National
Endowment for Democracy, που έδρασε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Αναφερόμενος
στην συνεργασία του με τον Σόρος, λέει: «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα,
πραγματοποιούνταν υπόγεια πριν από 25 χρόνια από την CIA». Σήμερα είναι σε όλους
γνωστό ότι ο Σόρος και οι οργανώσεις του αποτελούν βραχίονα της εξωτερικής
πολιτικής των ΗΠΑ. Την δράση του έχουν υποστεί πολλές πρώην κομμουνιστικές χώρες με
γνωστά αποτελέσματα.Ολόκληρα τα κείμενα βρίσκονται στο Indymedia Θεσσαλονίκης εδώ
Το Indymedia Athens διαφημίζεται στην ιστοσελίδα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ /

ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ / Links / Εναλλακτική Ενημέρωση
Το κείμενο είναι αναδιάταξη άρθρου που έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Ρεσάλτο,
Τεύχος 19 - Ιούλιος 2007, από τον Διονύση Αρώνη με την υπογραφή «ειδικός
συνεργάτης» και τίτλο ''Τα «ανεξάρτητα» φόρουμ και ο Σόρος''.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΚΟΥΛΙΝΑΣ
2. http://megoulina.blogspot.com/
Πέμπτη, 24 Ιανουάριος 2008
Ο σκοτεινός κόσμος των Indymedia (IMC). Γιατί διέκοψε την λειτουργία του το
Indymedia Θεσσαλονίκης! Διαφθορά και «εναλλακτικά» ΜΜΕ.
Συγκλονιστικά στοιχεία για την μεγάλη σύγκρουση στους κόλπους του ελληνικού
Indymedia (εδώ), το 2002 όταν κάποιοι ανακάλυψαν ότι τους χρηματοδοτεί το σκοτεινό
δίκτυο του Αμερικανού πολυεκατομμυριούχου G. Soros. Τώρα εξηγούνται όλα!
Το ίδιο συνέβη και στην Αργεντινή, όπου οι συντελεστές του Indymedia κατήγγειλαν και
αυτοί ότι λάμβαναν υπογείως ενίσχυση από τον G. Soros. (εδώ)
Indymedia Θεσσαλονίκης: μία μικρή πικρή ιστορία
-254 -
Στα τέλη του 2001 ξεκινάει την λειτουργία του το Indymedia Θεσσαλονίκης, σχεδόν
παράλληλα με αυτό της Αθήνας. Όμως πριν κλείσει έξι μήνες λειτουργίας, οι σύντροφοι από
την Θεσσαλονίκη αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει
καλά, με το παγκόσμιο δίκτυο των imc.

Οι συντελεστές του Indymedia Θεσαλονίκης μετά
από συζητήσεις και προβληματισμό πολλών
μηνών αποφασίζουν να διακόψουν την λειτουργία
του καταγγέλλοντας «Σχέσεις με εταιρείες,
θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού και
κρατικούς θεσμούς»
Το κείμενό που δημοσίευσαν πριν διακόψουν την

λειτουργία του φόρουμ δεν είναι απλώς
αποκαλυπτικό, είναι δραματικό:
«…πολύ σύντομα, πριν καν ακόμα κλείσει μισό χρόνο λειτουργίας το imc thessaloniki,
αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε μια σειρά από αντιφάσεις και προβλήματα που υπάρχουν στο
δίκτυο των indymedia. Άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι πραγματικές αντιλήψεις, αφετηρίες και
πρακτικές των ανθρώπων που συμμετέχουν στο δίκτυο των imc, με πολλές από τις οποίες -
ειδικά όσον αφορά την περίπτωση της Ευρώπης - είμαστε ριζικά αντίθετοι, και η αλήθεια είναι
ότι βρεθήκαμε σε αδιέξοδο…
(οι επισημάνσεις είναι δικές μας, το πλήρες κείμενο εδώ),
Η καταγγελία για σχέσεις του «αριστερού»,

«εναλλακτικού» και «επαναστατικού» Indymedia,
με «κρατικούς θεσμούς», «εταιρείες», «ΜΚΟ»
και άλλους «θεμελιακούς πυλώνες του
καπιταλισμού» είναι ανατριχιαστική και αποτελεί
ράπισμα για όσους το στηρίζουν:
«… είδαμε κατάματα ότι η πραγματικότητα

διαφέρει πολύ από τις φαντασιώσεις και ότι τελικά περισσότερα πράγματα μας χωρίζουνε
παρά μας ενώνουνε με τα υπόλοιπα imc… …Ζητήματα όπως η σχέση των imc με εταιρικά-
εμπορευματικά αλλά και εναλλακτικά media, οι τρόποι οικονομικής ενίσχυσης, γενικότερα
η συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του
τις μ.κ.ο., η διάσταση των ρόλων δημοσιογράφου-διαδηλωτή, οι σχέσεις άτυπης ιεραρχίας,
είναι ορισμένα πεδία αιχμής στα οποία διαφωνούμε…» το πλήρες κείμενο εδώ
Στο αποχαιρετιστήριο κείμενό τους δεν θα βρούμε κραυγαλέες κατηγορίες εναντίον του
«αδελφού» Indymedia Αθηνών ή άλλων imc. Ωστόσο, πίσω από το συγκρατημένο ύφος το
μήνυμα είναι σαφές: αν θέλουμε να έχουμε μία πραγματική δράση εναντίον της
παγκοσμιοποίησης, το δίκτυο των imc δεν είναι το κατάλληλο μέσο, ούτε βέβαια και το
«θεσμικό» πλέον κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, τα οποία έχουν «στήσει» οι
πλανητικοί μηχανισμοί της Αυτοκρατορίας.
«…Όσο μας επηρέασε η πρώτη μας επαφή με το κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης στην
δημιουργία του IMC Θεσσαλονίκης άλλο τόσο μας επηρέασε στην απόφαση μας για το
κλείσιμό του η απομάκρυνσή μας από το κίνημα αυτό…»
«…οι λόγοι που μας οδήγησαν στην απόφαση αυτή είναι η αδυναμία των χρηστών αλλά και η
δική μας να ανταποκριθούμε στις αρχικές μας προσδοκίες. Προσδοκίες για αδιαμεσολάβητη
συμμετοχή στην πληροφόρηση από τα ίδια τα υποκείμενα των κοινωνικών αντιπαραθέσεων,
προσδοκίες για αλληλεπίδραση των χρηστών που θα αποτελούσε έναυσμα για ενεργή
-255 -
συμμετοχή στον πραγματικό χώρο, προσδοκίες για ενημέρωση σε άμεσο χρόνο,

δημιουργώντας ένα "πεδίο" οργάνωσης κοινωνικών αντανακλαστικών, προσδοκίες για τη
δημιουργία ενός "χώρου δημόσιας αντιπαράθεσης" με ουσιαστικά επιχειρήματα, ανάλυση και
κριτική…»
Κάποιοι από αυτούς που στελέχωσαν το Indymedia Θεσσαλονίκης συνεχίζουν ακόμη και
σήμερα την συνεργασία τους με το Indymedia Αθήνας. Άλλοι όμως μίλησαν για
«παραμάγαζα» του Σόρος, και διάφορων ύποπτων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και
αποσύρθηκαν διακριτικά… Για άγνωστους λόγους απέφυγαν να κατονομάσουν τον G. Soros
και τις οργανώσεις του, όμως κάτω από τα κείμενά τους δημοσιεύουν την ...καταγγελία του
Indymedia Αργεντινής.
Indymedia Αργεντινής: ανακαλύψαμε ότι …δεν είμαστε ο εαυτός μας, αλλά ο Soros
Λίγους μήνες νωρίτερα, σκάνδαλο ξεσπάει στους

κόλπους του Indymedia Αργεντινής: οι
συντελεστές του ανακαλύπτουν ότι τους
χρηματοδοτεί ο Σόρος και μάλιστα ότι θα τους
έστελνε ένα …φορτίο με υπολογιστές
Οι σύντροφοι του Indymedia Θεσσαλονίκης,
δημοσιεύουν μία συγκλονιστική επιστολή του imc
Αργεντινής, που γράφτηκε το 2002, όταν στην
…Παταγωνία κατάλαβαν ότι υπάρχουν επειδή
το θέλει ο …Σόρος. Απολαύστε τους Αργεντινούς:
«…Θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το καθεστώς κάτω από το οποίο θα μας
έρθουν οι υπολογιστές. Είχαμε μια καυτή συζήτηση γι αυτό το θέμα όταν μάθαμε πως ο
Soros, μέσω του Tactical Media Fund, θα ήταν αυτός που θα έβαζε τα λεφτά για να
μπορέσουν οι υπολογιστές -τους οποίους τόσοι από εμάς είχαν ονειρευτεί- να πακεταριστούν
και να μας σταλούν. Υπήρξε μια στιγμιαία σύγχυση: Κάποιος νόμιζε ότι το Soros ήταν εταιρία
ρούχων και κάποιος άλλος είπε πως αν καπνίζει μαριχουάνα, θα πρέπει να είναι εντάξει
τύπος…
Η "Γη και τα γελάδια" αποκαλύπτουν μυστικές χρηματοδοτήσεις
" ..Η διευκρίνηση της κατάστασης, μας ήρθε από τη γη

(συγκεκριμένα τη Παταγωνία, από την οποία ο Soros
αγόρασε σχεδόν τη μισή) και τα γελάδια (θα ξέρετε
πως είμαστε μια χώρα γελαδιών και ο Soros έχει
περίπου 85,000 κεφάλια)…
…Είχαμε μια απίστευτη συζήτηση! Όλα τα γελάδια μαζί,
όλοι οι κόκκοι της γης και όλος ο αέρας της
Παταγωνίας έκλαψαν μονομιάς, καθώς θυμήθηκαν τους δέκα Βολιβιανούς αδερφούς μας που
πέθαναν χτίζοντας εμπορικά κέντρα στην Αργεντινή, ιδιοκτησίας του αριστεριστή Soros,
γιατί εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν υπό συνθήκες απόλυτα παράνομες…»
Ολόκληρη η επιστολή εδώ

Οι Αργεντίνοι συντελεστές του Indymedia, ξαφνικά ανακαλύπτουν, πως δεν είναι οι
…εαυτοί τους και ότι πίσω απ΄ όλα κρύβεται το σκοτεινό δίκτυο του Σόρος.
«…δεν είμαστε οι εαυτοί μας και πάνω απ' όλα δε μπορούμε να δείξουμε ασέβεια προς τους
εαυτούς μας με το να λερώσουμε τα χέρια μας με λεφτά βαμμένα με το ίδιο μας το αίμα και
τον ιδρώτα. Ένα κίνημα που στάθηκε ενάντιο στο σύστημα για χρόνια δε θα τελειώσει, -ούτε
καν κατά λάθος- δε θα παραδοθεί με αντάλλαγμα τα ψίχουλα που αυτό το σύστημα του
προσφέρει.
…δεν είμαστε οι εαυτοί μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να εκθέσουμε σε κίνδυνο τη φήμη,
την ασφάλεια, την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία του δικτύου με το να δεχτούμε χρήματα
-256 -
από ένα εγκληματικό παράδειγμα διεφθαρμένου ανθρώπου, όπως ο Soros. Θα δεχόμασταν

λεφτά μόνο αν μας έφταναν σε ένα φάκελο που στο όνομα του αποστολέα θα γραφε
Ντουρούτι, στη περίπτωση που χει αφήσει πουθενά συγγενείς του να ληστεύουν ακόμη
τράπεζες.
Ότι προτείνουμε οι υπολογιστές να ταξιδέψουν με λεφτά αλληλέγγυων, με λεφτά που έχουν
αποκτηθεί με δίκαιο τρόπο (που για μας σημαίνει λεφτά που ειλικρινείς άνθρωποι κέρδισαν με
τη δουλειά τους, είτε είναι ένα είτε χίλια δολάρια) και που μπήκαν στο κουτί χωρίς τίποτα
κλωστές δεμένες επάνω τους: Λεφτά από φίλους και φίλες, ανθρώπους άγνωστους που δε
τους ενδιαφέρει να μάθουμε το όνομά τους…» Στην Ελλάδα φαίνεται ότι κάποιοι δεν
ενδιαφέρονται για το βρώμικο ψωμί...
Οι καταγγελίες με δύο λόγια

Οι άνθρωποι που «έστησαν» το Indymedia Αργεντινής, καταγγέλλουν ότι χωρίς να το
γνωρίζουν ελάμβαναν υπογείως χρηματική ενίσχυση από τα ιδρύματα του
πολυεκατομμυριούχου G. Soros. Στο ίδιο μήκος κύματος το Indymedia Θεσσαλονίκης,
προφανώς για τους ίδιους λόγους διέκοψε την λειτουργία του, καταγγέλλοντας:
«συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του
τις μ.κ.ο.».
Το τι είναι τα ιδρύματα του Τ. Σόρος γίνεται σαφές από τα λεγόμενα του Α. Γουαϊνστάιν,
ιδρυτή της αντικομουνιστικής, Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης National Endowment for
Democracy, που έδρασε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Αναφερόμενος στην συνεργασία
του με τον Σόρος, λέει: «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα, πραγματοποιούνταν
υπόγεια πριν από 25 χρόνια από την CIA». Σήμερα είναι σε όλους γνωστό ότι ο Σόρος και
οι οργανώσεις του αποτελούν βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Την δράση του
έχουν υποστεί πολλές πρώην κομμουνιστικές χώρες με γνωστά αποτελέσματα.
Υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κατηγορείται για εκβιασμό μέσω

του Indymedia! Διέθετε μάλιστα και ειδικό κωδικό! Καμαρώστε το
"αριστερό" Indymedia
Από πότε μεγαλοστελέχη καθεστωτικών κομμάτων είναι
και διαχειριστές "αριστερών εναλλακτικών" ιστοσελίδων
όπως το Indymedia;
Οι μάσκες πέφτουν! Η Megoulina έχει αποκαλύψει (εδώ) την

υπόθεση της χρηματοδότησης των Indymedia από σκοτεινά
ιδρύματα του G. Soros, που συνδέονται άμεσα με την CIA
και τα υπόγεια του Πενταγώνου.
Τώρα οι εκλεκτοί του πιό αμερικανόδουλου πόλου εξουσίας,
κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν το Indymedia για να
συκοφαντούν και να εκβιάζουν πολιτικούς αντιπάλους από
άλλα καθεστωτικά κόμματα, όπως φαίνεται από το σημερινό
πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου, της Γιάννας...
Τώρα αποδεικνύεται, αυτό που εμείς γνωρίζουμε και λέμε εδώ και χρόνια, δηλαδή ότι το
Indymedia έχει στενή σχέση με στελέχη και υπόγειες πτυχές του εκσυγχρονιστικού
ΠΑΣΟΚ, του έλληνοαμερικανού Γιωργάκη Παπανδρέου. Υποψήφιος βουλευτής του
κατηγορείται ότι εκβίαζε στελέχη της ΝΔ, χρησιμοποιώντας το Indymedia, όπου συνδέθηκε
από το σπίτι του με τους κωδικούς που διέθετε!!
-257 -
από τον ΕΤ "Σύμφωνα με τα έγγραφα που περιλαμβάνονται

στη δικογραφία, «το άγνωστο μέχρι τότε πρόσωπο
μπήκε κάποια στιγμή από το τηλέφωνο του σπιτιού του να
“τσεκάρει” το blog με τον κωδικό του». Τότε όμως
αποκαλύφθηκε και η ταυτότητά του. Hταν υποψήφιος
βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, του οποίου και η γυναίκα
εργαζόταν στο γραφείο βουλευτή του κόμματος της
αξιωματικής αντιπολίτευσης".
Άντε, με το καλό να βγουν από τα υπόγεια της αμερικάνικης πρεσβείας και τα μισθολόγια
ορισμένων δήθεν "εναλλακτικών αριστερών".
Θα επανέλθουμε με νεώτερα!!!!
ΥΓ Για το μόνο που λυπόμαστε είναι ότι η υπόθεση χρησιμοποιείται για να πληγεί η ελευθερία
λόγου στο Internet και τα blogs.
ολόκληρο το δημοσίευμα εδώ
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=27648
Πολιτικός εκβιασμός μέσω blog

Σάββατο, 01.03.08
Ο άγνωστος πρόλογος στο «μυστικό βιβλίο» των εκβιασμών μέσω Ιντερνετ… γράφτηκε ένα χρόνο πριν
τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν στους ανώνυμους bloggers και τα δημοσιεύματά τους.
Την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι έρευνες για το «press-gr.blogspot.com», αλλά και άλλα blogs,
έπειτα από σωρεία μηνύσεων και καταγγελιών από επιχειρηματίες, πολιτικούς, δικηγόρους και
δημοσιογράφους κατά των άγνωστων διαχειριστών, μια άλλη πολύ σοβαρή υπόθεση, για την οποία έχει
ασκηθεί ποινική δίωξη κατά συγκεκριμένου προσώπου, αποκαλύπτει σήμερα ο ΕΤ.
Τα στοιχεία της δικογραφίας αναδεικνύουν ένα θέμα με πολιτικές προεκτάσεις, αφού αφορούν εκβιασμό
εις βάρος στελέχους του κρατικού μηχανισμού με διασυνδέσεις στα ανώτερα κλιμάκια της κυβερνητικής
παράταξης, από υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ σε εκλογική περιφέρεια της Αττικής!
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΕΤ, για την υπόθεση αυτή εκδηλώθηκε έντονο ενδιαφέρον από ανώτατα
κυβερνητικά κλιμάκια καθώς είχε σαφείς πολιτικές διαστάσεις αφού αφορούσε στελέχη του κρατικού
μηχανισμού με σχέσεις με το Μέγαρο Μαξίμου.
Ηταν στις 3 Απριλίου 2007, όταν η πρώην σύμβουλος της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου, η
οποία ήταν και αντιπρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, καθηγήτρια κ. Εύη Μπότσαρη, αποφάσισε
να προσφύγει στην Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και να καταθέσει μήνυση κατά των
υπευθύνων του blog «Athens.indymedia.org».
Η «διαδικτυακή σύγκρουση» φαίνεται ότι δεν είχε σκοπό το χρηματικό κέρδος, αφού τα επίμαχα
δημοσιεύματα φέρεται ότι ήταν πλεγμένα με «ροζ» και προσβλητικό περιεχόμενο για την προσωπική και
επαγγελματική της ζωή, για να προκαλέσουν -όπως αναφέρεται στη δικογραφία- περιουσιακή βλάβη και
ζημία στην προσωπικότητά της.
Το συγκεκριμένο blog, σύμφωνα με τη μήνυση (ΑΒΜΘ/2007/11200), «φημολογείται ότι είναι

“φάντασμα” γιατί ο server του βρίσκεται μέσα σε πανεπιστημιακό ίδρυμα, όπου εκμεταλλεύονται το
πανεπιστημιακό άσυλο και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να μπει μέσα και να κάνει ελέγχους. Μέσω αυτού
διασύρονται άνθρωποι, ενώ υπάρχουν βουλευτές, αλλά και μερίδα του Τύπου, που αξιοποιούν τα
δημοσιεύματά του, αφού τα αναπαράγει».
Η κ. Εύη Μπότσαρη λέει στη μήνυσή της: «Θύμα αυτού του blog υπήρξα κι εγώ στα πλαίσια των
επιθέσεων που δεχόταν τότε η κ. Γιαννάκου».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, από τον Ιανουάριο του 2007 «άρχισαν τα δημοσιεύματα εις
βάρος της κ. Μπότσαρη τόσο στο “Athens…” όσο και σε άλλα blogs, τα οποία έφεραν την υπογραφή
“ομάδα εκπαιδευτικών”».
-258 -
Η ίδια λέει επίσης στη μήνυσή της: «Γινόντουσαν δυσφημιστικές και συκοφαντικές αναφορές τόσο στην
επαγγελματική μου όσο και στην προσωπική μου ζωή που έφταναν και σε επίπεδο χυδαιότητας. Από ένα
σημείο και πέρα άρχισαν κάποιοι να μου τηλεφωνούν ανώνυμα και να μου λένε ότι εάν δεν παραιτηθώ
από τη θέση μου, θα βγάλουν και άλλα εις βάρος μου, θα με καταστρέψουν, θα με διασύρουν σε όλο
τον Τύπο και άλλα…»
Κάποια από αυτά «υιοθετήθηκαν» και από το «press-gr.blogspot.com».
Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007 αναρτήθηκαν οι εξής «πληροφορίες»:
▪ Την αποκαλούσαν «κέντρο του παραεκπαιδευτικού κυκλώματος στο τρίγωνο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο,
ΑΣΠΑΙΤΕ, υπουργείο Παιδείας. (Χορός εκατομμυρίων ευρώ, διασπάθιση ευρωπαϊκού χρήματος, έρευνες
που δεν έγιναν ποτέ και πουθενά, μοίρασμα θέσεων, εκβιασμοί, παραγοντισμός, εκπαιδευτική μαφία)».
▪ Η Εύη Μπότσαρη δεν είχε την απαιτούμενη προϋπηρεσία των 7 ετών που απαιτεί η νομοθεσία των ΤΕΙ
για να εκλεγεί καθηγήτρια!!! Η όλη απάτη είναι ότι μέτρησαν ως ερευνητικό έργο της «απόσπασή» της
στη Φιλοσοφική Σχολή, κάτι που είναι εντελώς παράνομο!
▪ Ουδέποτε εξελέγη λέκτορας ή επίκουρος ή αναπληρωτής αλλά εξελέγη απευθείας στη βαθμίδα του
καθηγητή παραμονές των τελευταίων βουλευτικών εκλογών.
Την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007, σε ανώνυμα σχόλια αναφέρεται:
▪ Επειδή ο «κύκλος των απατεώνων της Εύης Μπότσαρη», της συμβούλου της Μαριέττας Γιαννάκου,
διαδίδει ότι ο εισαγγελέας δεν θα ασχοληθεί με την «παράνομη εκλογή της Εύης Μπότσαρη ως
καθηγήτριας» στο ΑΣΠΑΙΤΕ, σας παρακαλούμε να ζητήσετε όλα τα έγγραφα «προϋπηρεσίας και εκλογής
της».
Ετσι, στη συνέχεια η μήνυση διαβιβάστηκε στην εισαγγελέα Πρωτοδικών, κυρία Αλεξάνδρα Κοσμά, η
οποία διενήργησε προκαταρκτική εξέταση, ασκήθηκε ποινική δίωξη και για κακούργημα και δόθηκε το
«πράσινο φως» για την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου.
«Το πρόσωπο που έμπαινε στο Indymedia και έδινε τα άρθρα το έκανε κάποιες φορές από Ιντερνετ
καφέ στην οδό Ακαδημίας».
Μετά την άρση του απορρήτου, όμως, φέρεται ότι… έγινε το λάθος.
Σύμφωνα με τα έγγραφα που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, «το άγνωστο μέχρι τότε πρόσωπο
μπήκε κάποια στιγμή από το τηλέφωνο του σπιτιού του να “τσεκάρει” το blog με τον κωδικό του».
Τότε όμως αποκαλύφθηκε και η ταυτότητά του.
Hταν υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, του οποίου και η γυναίκα εργαζόταν στο γραφείο βουλευτή
του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στις 17 Ιανουαρίου 2008 προσωποποιήθηκε η ποινική δίωξη εις βάρος του για τα αδικήματα της
«απόπειρας εκβίασης κατ’ εξακολούθηση από πρόσωπο που διαπράττει τέτοιες πράξεις κατ’ επάγγελμα
και κατά συνήθεια» (κακούργημα) και «συκοφαντική δυσφήμηση κατ’ εξακολούθηση» (πλημμέλημα).
Η κύρια έρευνα βρίσκεται στα χέρια του 24ου τακτικού ανακριτή, ο οποίος μελετά τα στοιχεία της
δικογραφίας, ενώ σύντομα θα κληθεί να δώσει τις δικές του εξηγήσεις και ο φερόμενος ως
«πρωταγωνιστής».
Η κυρία Εύη Μπότσαρη έχει δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής μέσω του δικηγόρου της κ. Πέτρου
Μαχά.
Η υπόθεση αυτή τώρα δεν μπορεί παρά να συσχετιστεί με τα όσα λαμβάνουν χώρο στον ομιχλώδη και
ανεξερεύνητο «ωκεανό» του Iντερνετ και η όποια διαδικασία ακολουθηθεί θα αποτελέσει πιθανόν τον
άξονα της δικαστικής διερεύνησης και άλλων «ηλεκτρονικών εγκλημάτων» που έρχονται συνεχώς στην
επιφάνεια.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΔΑΚΗ ΕΛΛΗ
Ελεύθερος Τύπος
-259 -
Αntifa: Αμερικανοεβραϊκή διεθνιστική οργάνωση καταστολής;

Ο ρόλος των ΑΝΤΙΦΑ στη σύγχρονη καταστολή.
του Μαύρου Λύκου
από το εθνικοεπαναστατικό blog: ΜΑΥΡΟΣ ΚΡΙΝΟΣ
Όταν ο εθελοντισμός της δωρεάν εργασίας για το σύστημα περνάει

και στον τομέα της καταστολής, όταν η ιδεολογική και μόνο
διαφωνία με θέματα όπως το σύγχρονο δουλεμπόριο και τα
εγκλήματα του αμερικανοσιωνισμού τιμωρείται με χυμένο αίμα στο
δρόμο , όταν ομάδες δολοφόνων δρουν με τις πλάτες του
συστήματος, και όταν η παρακρατική τρομοκρατία βαφτίζεται
«πάλη ενάντια στο σύστημα», τότε σίγουρα ζούμε στη «νέα
εποχή», την εποχή των «αντιφά»-δων.
Τα τελευταία χρόνια οποιοδήποτε από τα μεμονωμένα φαινόμενα
ακόμα και γρατσουνίσματος οποιουδήποτε ορκισμένου
«ρατσιστοφάγου» «εθνικιστοφάγου» σε συμπλοκή με
αγνώστους, έχει καταναλώσει εκατοντάδες ώρες προβολής στα
κανάλια της πλουτοκρατίας και χιλιάδες σελίδες στον αστικό τύπο. Δεκάδες προσαγωγές και ανακρίσεις σε
κάθε τέτοιο περιστατικό και άνθρωποι που οι παρόντες στο περιστατικό δηλώνουν ότι δεν αναγνωρίζουν
οδηγούνται στις φυλακές για δεκαετίες, ενώ ακόμα και οι ελαφρές εκδορές καταδικάζονται από τα αστικά
δικαστήρια ως «απόπειρες ανθρωποκτονίας» .
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, κανείς από τα αστικά μέσα «ενημέρωσης» δεν αναφέρεται στη δράση
ομάδων που όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται έχουν αποκλειστικό σκοπό το «τσάκισμα» δηλαδή την
τρομοκράτηση, πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και απόπειρα ανθρωποκτονίας, των «φασιστών» ,
όπως αποκαλούν οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη από την πλανητική ολιγαρχία σχετικά
με την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, ή απλώς όποιον τόλμησε να ντυθεί με τρόπο που δεν
τους αρέσει..
Τον Ιούνη του 2006, ένα 19άχρονο παιδί έπεσε σε κώμα χαροπαλεύοντας στο νοσοκομείο, γιατί τόλμησε
να φοράει στη μπλούζα του την Ελληνική σημαία. Αν φορούσε την Αμερικανική ή του Ισραήλ, με τις
οποίες διαδηλώνουν μαζικά οι «αντιφά» στη Γερμανία, δε θα είχε βέβαια κανένα πρόβλημα.
Κανένα από τα αστικά ΜΜΕ δεν πρόβαλε το γεγονός. Μόνο τον

τελευταίο μήνα, έχουμε πάνω από 10 περιστατικά ξυλοδαρμού
νέων παιδιών , ακόμα και ανηλίκων σε όλη την Ελλάδα, που
τόλμησαν να διαπράξουν παρόμοια «εγκλήματα», όπως να
φοράνε ρούχα που δεν άρεσαν στις συμμορίες που τους
συνάντησαν ή τόλμησαν να εκφράσουν την άποψη ότι
αισθάνονται Έλληνες και όχι «πολίτες του κόσμου»,
πολίτες της πλανητικής αυτοκρατορίας. Κάποιες φορές τα
θύματα δεν έχουν καν πολιτική δράση. Φοιτητής της Παντείου
εντελώς άσχετος με τον εθνικισμό που έγραφε εργασία σχετική
με τον εθνικοσοσιαλισμό στη Γερμανία, έδωσε τα λίγα χρήματα
που κρατούσε για να αγοράσει ως πηγή το βιβλίο του Χίτλερ,
«ο αγών μου». Ενώ βρισκόταν ανυποψίαστος σε χώρο της
σχολής μαζί με την κοπέλα του, δέχτηκε επίθεση από «γνωστούς αγνώστους» που τον
ξυλοκόπησαν άγρια με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο, ενώ έσκισαν τη φούστα της
κοπέλας του, την οποία χτύπησαν άσχημα, έφτυσαν ομαδικά και την αποκαλούσαν «πόρνη».
Δεκάδες τέτοια περιστατικά, δεκάδες απόπειρες δολοφονίας, νέα παιδιά βαριά τραυματισμένα στο
νοσοκομείο, απειλές και μαζική παρακρατική τρομοκρατία που ποτέ δεν βλέπουν το φως της
δημοσιότητας. Γιατί; Απαντήσεις θα βρούμε μόνο αν εξετάσουμε τον πραγματικό ρόλο αυτών των
ομάδων. Τι είναι τελικά οι «αντιφα»;
-260 -
Ας ξεκινήσουμε με το τι λένε οι ίδιοι..

Στόχος τους όπως λένε είναι να τσακιστεί
ως κύριος «κίνδυνος» και «εχθρός» ο
«εθνικισμός» και ο «ρατσισμός». Τα
εισαγωγικά εδώ είναι απαραίτητα, γιατί
ως «εθνικισμός» αποκαλούν όχι μόνο
τον καθαυτό εθνικισμό αλλά και
οποιουδήποτε τύπου πατριωτική
άποψη ακόμα και από το χώρο της
παραδοσιακής αριστεράς, ενώ στον
όρο «ρατσισμός» περιλαμβάνουν από
απόψεις με αναφορές στην ύπαρξη
φυλών, μέχρι και οποιαδήποτε άποψη
καταδικάζει το φαινόμενο της
μετανάστευσης όπως αυτό εμφανίζεται σήμερα. Οτιδήποτε αποκαλούν ως «εθνικισμό» και
«ρατσισμό» , τα συνοψίζουν μαζί με τον όρο «φασισμός». Αυτή η διευκρίνιση είναι απαραίτητη, για να
καταλάβουμε ότι οι «αντιφά» δεν έχουν στόχο μόνο τους εθνικιστές ή εθνικοσοσιαλιστές, αλλά
οποιαδήποτε άποψη δεν αποδέχεται την σύγχρονη ιμπεριαλιστική κυριαρχία, από όποιο χώρο και
αν προέρχεται. Έτσι λοιπόν η αντιμετώπιση των «αντιφά» δεν θα πρέπει να είναι υπόθεση μόνο των
εθνικιστών, αλλά ολόκληρης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, υπόθεση κάθε ανθρώπου
που υφίσταται εκμετάλλευση από το σημερινό σύστημα της πλουτοκρατίας, από τον κάθε μισθωτό εργάτη
μέχρι τον κάθε άνθρωπο που έχει μετατραπεί με το ζόρι σε ξένος ανάμεσα σε ξένους και μετανάστης
ανάμεσα σε μετανάστες μέσα στην ίδια του τη χώρα. Είναι υπόθεση του κάθε ανθρώπου που μπορεί να
βρεθεί αύριο βαριά χτυπημένος στο νοσοκομείο ως «ρατσιστής» από «αντιρατσιστικές» συμμορίες,
επειδή τόλμησε να πει ότι το κεφάλαιο χρησιμοποιεί τους δύσμοιρους μετανάστες σε ολόκληρο τον
κόσμο για να διαλύει τον κοινωνικό ιστό που είναι ο συνεκτικός κρίκος των κοινωνικών αντιστάσεων και
να κατεβάζει τους μισθούς και για να μετατρέπει τον άνθρωπο σε «πολίτη του κόσμου» που θα
περιφέρεται μια ζωή από τόπο σε τόπο περνώντας τα «ανοιχτά σύνορα» για να επιβιώσει με μισθούς
πείνας, ξένος ανάμεσα σε ξένους. Είναι υπόθεση του κάθε ανθρώπου που μπορεί να βρεθεί με
ανοιγμένο κεφάλι ως «εθνικιστής» επειδή αντί για καπιταλιστική «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση» τόλμησε να
μιλήσει για αυτοδιάθεση των εθνών, επειδή υποστηρίζει τα διεθνή απελευθερωτικά κινήματα ενάντια στην
νεοταξική κυριαρχία, επειδή καταδικάζει το ρόλο των ΗΠΑ και Ισραήλ που δολοφονούν τους λαούς, επειδή
τόλμησε να στηρίξει τους «εθνικιστές» Σέρβους στον αγώνα για την ελευθερία τους και επειδή «σε μια
εποχή που τα σύνορα πέφτουν» αντί να διεκδικεί «ανοιχτά σύνορα» στηρίζει την αυτοδιάθεση των
Παλαιστινίων. Επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση» των Τούρκων
της Θράκης , τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και την ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» στην
Ελλάδα όπως και όλα τα σχετικά νεοταξικά σενάρια που στόχο έχουν όταν χρειαστεί να
μετατρέψουν την ευρύτερη περιοχή της Ελλάδας σε Κόσοβο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι , ανεξάρτητα
από πολιτικό χώρο που ανήκουν και βαθμό πολιτικής συνειδητοποίησης, όπως και όποιος τολμάει να έχει
στην μπλούζα του την Ελληνική σημαία αντί για την Αμερικανική, είναι «φασίστες» που πρέπει να
«τσακιστούν». Υποψήφιοι «φασιστικοί» στόχοι λοιπόν είναι ολόκληρη η εργατική τάξη και τα λαϊκά
στρώματα, οποιοσδήποτε τολμήσει να ακολουθεί πρότυπα διαφορετικά από αυτά της νεοταξικής
βαρβαρότητας και υποκουλτούρας και να σηκώσει το κεφάλι του ενάντια στα αφεντικά. Για αυτό λοιπόν
είναι χρέος ολόκληρης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να σταθούν αλληλέγγυοι στα μέχρι
τώρα θύματα, να καταδικάσουν τα νεοταξικά παρακρατικά παραμάγαζα, να περάσουν στην αντεπίθεση
και να τσακίσουν αυτούς τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με όρους ταξικής πάλης.
Στην εποχή της λεγόμενης «κοινωνίας των πολιτών» , της

ανάθεσης δηλαδή λειτουργιών του κράτους που «κοστίζουν» στα
αφεντικά σε ομάδες «εθελοντών», δεν θα μπορούσε να μείνει έξω
και ο τομέας της καταστολής. Ο μπάτσος κοστίζει … O
«αντιφά» συμμετέχει δωρεάν και εθελοντικά. Ο μπάτσος αν
χρησιμοποιήσει ακραίες μορφές βίας εκθέτει την κυβέρνηση
όπως και ολόκληρο το σύστημα. Τα πρόσφατα γεγονότα στο
τμήμα Ομόνοιας π.χ. έγιναν θέμα σε όλα τα κανάλια και
στοίχησαν πολιτικά στην κυβέρνηση, μπορούσαν να οδηγήσουν
ακόμα και σε αναγκαστική «παραίτηση» υπουργού. Ο «αντιφά»
αντίθετα, επιτρέπεται να χρησιμοποιεί βία σε οποιοδήποτε
μορφή, μπορεί να διαπράττει μέχρι και απόπειρες
-261 -
ανθρωποκτονίας δίχως το θέμα να προβάλλεται πουθενά δίχως το παραμικρό πολιτικό κόστος,

δίχως να κλονίζει τις «δημοκρατικές» αυταπάτες του λαού. Δεν περιορίζεται από πουθενά και είναι
εκεί που το σύστημα τον χρειάζεται όταν τον χρειάζεται.
Θα γίνει ο ρουφιάνος και ιδεολογικός
μπάτσος στη γειτονιά, στη σχολή, στο
δρόμο, στη δουλειά, θα μπορεί να
χρησιμοποιεί σιδηρολοστούς , ρόπαλα ,
καδρόνια , πέτρες και φωτιές όταν αυτά για
λόγους «δημοκρατικών» αυταπατών δεν
επιτρέπονται ακόμα να χρησιμοποιούνται
εμφανώς από την επίσημη μισθωτή
αστυνομία. Και όλα αυτά τα προσφέρει
δωρεάν, χωρίς να ζητάει μισθούς και
επαγγελματικά δικαιώματα. Δεν χρειάζεται
να τον διατάξει κανείς, θα πάει μόνος του
να πάρει τη γραμμή του από την αστική
φυλλάδα στο περίπτερο ή από τη
χρηματοδοτούμενη από το Σόρος και άλλα αφεντικά «ανεξάρτητη ενημέρωση» στο Internet και
μόνο όταν υπάρχει «ανάγκη» θα τον βοηθήσει και θα τον οργανώσει ο «σύντροφος» ασφαλίτης με
μαλλιά και μούσια που μπαινοβγαίνει όποτε θέλει στην «παρέα», στην «ομάδα» και στην
«κατάληψη». Ο μπάτσος πάλι μπορεί κάποιες φορές να νιώθει «δημόσιος υπάλληλος» και να
ενδιαφέρεται να βγάλει το μισθό του όσο πιο ανώδυνα γίνεται, αντίθετα ο «αντιφά» είναι ένα πορωμένο
πρόβατο σε ιδεολογικό νεοταξικό παροξυσμό , πρόθυμο να θυσιαστεί με κάθε τρόπο για τα αφεντικά του.
Ο μπάτσος δεν επιτρέπεται, κατά τα προσχήματα τουλάχιστον, να «ποινικοποιήσει» την πολιτική άποψη
και γνώμη. Ο αντιφά αντίθετα ποινικοποιεί όχι μόνο την πολιτική άποψη αλλά ακόμα και το ντυσίματος
που δεν του αρέσει. Έτσι οι «αντιφά» λειτουργούν ως εθελοντικές δυνάμεις επέμβασης και
καταστολής, είναι η βάση της πυραμίδας της κατασταλτικής ιεραρχίας που ξεκινά με τους
υπερεθνικούς στρατούς , και συνεχίζει με τις διάφορες μορφές καταστολής σε επίπεδο «εθνικού»
κράτους.
Εκτός από τη φυσική καταστολή, βασική και κυριότερη σήμερα μορφή καταστολής είναι η ιδεολογική
καταστολή. Οι δύο βασικές λειτουργίες των «αντιφά» στην ιδεολογική καταστολή είναι πρώτον να
προβάλλεται στο λαό ως κύριος εχθρός αντί για την διεθνή και ντόπια πλουτοκρατία αυτοί που
αντιστέκονται σε αυτοί, δεύτερον είναι η ιδεολογία της πλανητικής ολιγαρχίας να καμουφλαριστεί με
«επαναστατικό» και «αντιεξουσιαστικό» περιεχόμενο και να περάσει σε μάζες ατόμων που νιώθουν την
ανάγκη για αμφισβήτηση. Σε σχέση με το πρώτο, είναι σαφές ότι δεν είναι ο «εθνικισμός» και ο
«ρατσισμός» που δολοφονεί σήμερα τους λαούς αλλά ο «αντιεθνικισμός» και ο «αντιρατσισμός».
Και στην Ελλάδα για παράδειγμα, το δικαίωμα χρήστης του Ελληνικού εδάφους για το βομβαρδισμό του
Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας, δεν το έδωσαν εθνικιστές, ούτε το εκστρατευτικό σώμα στο Αφγανιστάν και
τη Γιουγκοσλαβία τα έστειλαν εθνικιστές, αλλά ήταν έργο ορκισμένων «αντιεθνικιστών» ,από αυτούς
όμως που δεν χτυπάνε αλλά προτιμάνε να συμμετέχουν μαζί τους στα «αντιρατσιστικά» φεστιβάλ,
με τα περίπτερα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, της ΠΑΣΠ, της ΓΣΕΕ κλπ. Το βασικό μισθό δεν τον πήγαν 600
Ευρώ στην Ελλάδα κάποιοι «ρατσιστές» αλλά αυτοί οι ίδιοι «αντιρατσιστές» και για να το πετύχουν
εισήγαγαν στη χώρα δύο εκατομμύρια παράνομους μετανάστες. Την διάλυση των δικαιωμάτων στη
δωρεάν παιδεία , την υγεία , την ασφάλιση δεν την προώθησαν εθνικιστές, αλλά αντιεθνικιστές επίσης, και
το Ελληνικό κράτος δεν είναι «εθνικιστικό» αλλά αντιεθνικιστικό, άλλωστε το ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις
είναι οι πιο θερμοί υποστηρικτές της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από κάθε άλλη
Ευρωπαϊκή χώρα, και η διδασκαλία του «αντιεθνικισμού» και «αντιρατσισμού» στα σχολεία, μέχρι και η
διαφήμιση του Indymedia από τα σχολικά βιβλία και την κρατική τηλεόραση μιλάνε από μόνα τους.
Εφόσον όμως το κράτος και τα αφεντικά είναι «αντιρατσιστές» και «αντιεθνικιστές», αυτοί δε βάλλονται
από τους αντιφά, αντίθετα διοργανώνουν μαζί τους τα φεστιβάλ τους, από τα «αντιρατσιστικα» με το
ΠΑΣΟΚ μέχρι τα GAY PRIDE των χορηγών και των πολυεθνικών , ως τα «οικολογικά» του Αλ Γκορ
και των πετρελαϊκών εταιρειών,, ενώ αυτοί που βάλλονται είναι όσοι από τους «γης τους κολασμένους»
τολμάνε να σηκώσουν κεφάλι στην εξουσία τους.
Ο εξωραϊσμός της νεοταξικής βαρβαρότητας και το ντύσιμο των δολοφονιών με ανθρωπιστικό

περιεχόμενο είναι σήμερα βασικό όπλο ιδεολογικής καταστολής. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 21ου
αιώνα και όλες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις είναι σαφές ότι θα γίνουν στο όνομα των «ανθρωπίνων
δικαιωμάτων» του «αντιεθνικισμού» και του «αντιρατσισμού». Οι «αντιφά» και λοιποί «ανθρωπιστές» είναι
αυτοί που στρώνουν το έδαφος για όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να
-262 -
βομβαρδιστεί με τόνους απεμπλουτισμένο ουράνιο, γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «φασίστας» «εθνικιστής»

και «ρατσιστής»,ενώ κατασκευάστηκαν «στοιχεία» με «ομαδικούς τάφους» σκάβοντας νεκροταφεία η
δείχνοντας φωτογραφίες από νεκρούς από άλλους πολέμους ή ακόμα και από Σέρβους. Το Ιράκ επίσης,
αυτή τη φορά ο «φασίστας» ήταν ο Σαντάμ, και μαζί με αυτόν και ο λαός του Ιράκ, που επιπλέον
«κατέστρεφαν και το περιβάλλον» αφού «έχυσαν πετρέλαιο στη θάλασσα» και ψόφησαν κάτι κορμοράνοι
που όμως δεν υπήρχαν τέτοια πτηνά στο Ιράκ, αλλά τα βίντεο που προβλήθηκαν ήταν από χυμένο
πετρέλαιο από πλοίο πολυεθνικής σε άλλη περιοχή…
Το σύγχρονο δουλεμπόριο, πολύ χειρότερο από το παλιό (παλιά όταν μετέφεραν τους μαύρους
με πλοία στην Αμερική με το ζόρι, δεν τους έβαζαν να πληρώσουν εισιτήριο όλα τα υπάρχοντά
τους, ούτε τους βούλιαζαν στον ωκεανό όπως τώρα), βαφτίζεται «προοδευτικό φαινόμενο» και η
διάλυση των πολιτισμών «πολυπολιτισμικότητα». Εδώ οι «μαχητές» κατά του φυλετισμού
επιστράτευσαν μέχρι και δικές τους φυλετικές επίσης «επιστημονικές» ανοησίες, και μάλιστα τις πιο
ακραίες , όπως ότι «αν μια φυλή δεν αναμιγνύει το αίμα της, φθίνει και γίνεται κατώτερη» (τα «έγκυρα»
αυτά «επιστημονικά» άρθρα δημοσιεύτηκαν σε «έγκυρες» εφημερίδες που φροντίζουν και για την
«επιστημονική» όπως και για την «ιστορική» συνεχή κατάρτιση των «αντιφά» τύπου
Ελευθεροτυπία). Η αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου πρέπει να χτυπηθεί ως
«φασισμός», τα κράτη που εμφανίζουν αντιστάσεις όπως Κούβα, Βενεζουέλα, Βόρεια Κορέα
«καταπιέζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα» και οι προετοιμαζόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις θα έχουν
το «θετικό» ότι θα οδηγήσουν και αυτές τις χώρες σε «σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες», έτσι
και οι άνθρωποι αυτών των χωρών θα «ελευθερωθούν» αφού θα μπορούν πια «ελεύθερα» να γυρνάνε
από χώρα σε χώρα να δουλεύουνε για ένα κομμάτι ψωμί, με πατρίδα τους «όλη τη γη», να
διασκεδάζουν τον πόνο τους λικνιζόμενοι στους ρυθμούς του Μανού Τσάο στα αντιρατσιστικά
φεστιβάλ της νέας τάξης, στα «open border camp» στα φεστιβάλ για την νομιμοποίηση της κάνναβης,
στα gay pride, ή φωτογραφιζόμενοι σε «αντιρατσιστικές» πορείες για αφιερώματα στα αστικά ΜΜΕ,
κρατώντας πικέτες με υπογραφές γκρουπούσκουλων που δεν μπορούν να διαβάσουν οι ίδιοι.
Η σύγκρουση με τις συμμορίες του παρακράτους , η ανάδειξη του ρόλου τους , η αλληλεγγύη στα
θύματά τους, είναι άμεσο καθήκον της ταξικής πάλης, είναι άμεσο καθήκον του κάθε
αντικαπιταλιστή, του κάθε ανθρώπου που σιχαίνεται την κρατική καταστολή. Είναι αναπόσπαστο
κομμάτι του αγώνα για μια κοινωνία που οι άνθρωποι θα έχουν το δικαίωμα να μην νιώθουν ξένοι
ανάμεσα σε ξένους στον τόπο που γεννήθηκαν αλλά να τον θεωρούν πατρίδα τους, χωρίς
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο χωρίς υποδουλωμένα έθνη και λαούς.
ΣΧΟΛΙΟ
Οι φωτογραφίες είναι από διαδήλωση
της Αντιφά στην Γερμανία με
αμερικανικές, αριστερές–κόκκινες
και εβραϊκές σημαίες. Είναι πολλά τα
λεφτά του αμερικανοεβραίου G.
Soros για να επιβάλλουν δια της βίας
τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης που
προωθούνται μέσω αριστεριστών από
τους Αμερικανοεβραίους. Η ANTIFA
είναι διεθνής οργάνωση όπως το
indymedia. Υπάρχει στην Γερμανία,
στην Αγγλία κ.α.
ΠΗΓΗ:
http://www.hiphop.gr/forum_topic/145908
http://mavroskrinos.blogspot.com/2007/09/blog-post_462.html
-263 -
Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΜΕ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σε δέκα μέρες, 4 εμπρησμοί βιβλιοπωλείων ( Γεωργιάδης, Νέα Θέσις -

Σχοινάς, Πελασγός - Γιαννάκενας, Ωραία Ελλάς -Κεραμιδάς)
ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ 22 ΦΟΡΕΣ ΚΑΗΚΕ Η ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ , 11 Ο ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
5. Ιουνίου 2008 || 21.53
Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;
Λίγο πριν τις 8 το βράδυ της 5ης Ιουνίου οι συμμορίες της Άκρας
Αριστεράς επιτέθηκαν για μία ακόμα φορά εναντίον
βιβλιοπωλείων στο κέντρο της Αθήνας. 35 κουκουλοφόροι
επιτέθηκαν στο βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων «Πελασγός» στην
οδό Χαριλάου Τρικούπη, τραυματίζοντας τον εκδότη Γιάννη
Γιαννάκενα και πυρπολώντας ολοσχερώς το βιβλιοπωλείο.
Στην συνέχεια επιτέθηκαν και πυρπόλησαν το βιβλιοπωλείο
των Εκδόσεων «Γεωργιάδη» στην οδό Σόλωνος.
05.06.2008: Βιβλιοπωλείο
Οι ακροαριστεροί συμμορίτες κυκλοφορούσαν επί ώρα στο «Πελασγός», Χαριλάου Τρικούπη
κέντρο της Αθήνας με ρόπαλα, βόμβες μολότωφ, μπιτόνια 14. Οι τραμπούκοι της Άκρας
Αριστεράς πέρασαν από εδώ και
με βενζίνη, χωρίς να γίνει καμία σύλληψη από τις αρχές. επιτέθηκαν «θαρραλέα» στα βιβλία
Είναι προφανές πως οι ενέργειές τους έχουν την ανοχή, αν όχι που τόσο τους ενοχλούν.
την ενεργή κάλυψη, του ίδιου του κράτους.
Καταγγέλλουμε την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας και την κυβέρνηση Καραμανλή για την
ανικανότητά τους να προστατέψουν τον νόμο και την τάξη στο κέντρο της πρωτεύουσας της
Ελλάδος. Καλούμε τον πολιτικό και πνευματικό κόσμο της χώρας να καταδικάσει έμπρακτα
και χωρίς περιστροφές τέτοιες ενέργειες βίας.
Εκφράζουμε την συμπαράστασή μας στους συναγωνιστές και συμπολίτες μας που υπέστησαν
την μήνι του παρακράτους. Τέτοιες ενέργειες όχι μόνο δεν μας τρομοκρατούν, αλλά
δυναμώνουν την θέλησή μας.
5. Ιουνίου 2008 || 20.3
-264 -
Ο παρακρατικός στρατός κουκουλοφόρων ξαναχτύπησε

16. Απριλίου 2008 || 19.18
Νέα επίθεση κατά των γραφείων της Νομαρχιακής Επιτροπής

Σερρών του ΛΑ.Ο.Σ. και του βουλευτή Ηλία Πολατίδη έγινε κατά τις
πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Απριλίου 2008. «Άγνωστοι» επιτέθηκαν
με αυτοσχέδιες «βόμβες» με κόκκινη μπογιά προκαλώντας ζημιές στην
είσοδο του κτιρίου, στις πινακίδες του κόμματος, στην Ελληνική Σημαία,
καθώς και στα γειτονικά εμπορικά καταστήματα και σταθμευμένα
αυτοκίνητα.
Το αποκρουστικό γεγονός της βεβήλωσης της Ελληνικής Σημαίας είναι
δηλωτικό του πολιτικού χώρου από τον οποίο προέρχονται οι δράστες.
Αυτή τη φορά οι «γνωστοί άγνωστοι» άφησαν προκηρύξεις με υπογραφή
15.04.2008: Τα γραφεία του
«αλληλέγγυοι απάτριδες». Προφανώς οι αγώνες του κόμματος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού
ΛΑ.Ο.Σ. και του βουλευτή Σερρών Ηλία Πολατίδη υπέρ της στις Σέρρες μετά την επίθεση των
Πατρίδος και εναντίον της παγκοσμιοποίησης και των σχεδίων βανδάλων.
της Νέας Τάξης Πραγμάτων ενοχλούν. Τέτοιου είδους ενέργειες όχι
μόνο δεν πτοούν κανένα, αλλά χαλυβδώνουν την βούληση για συνέχεια με μεγαλύτερη ένταση του
Αγώνα.
Τέλος δηλώνεται προς τους δράστες που αυτοαποκαλούνται «απάτριδες» και δείχνουν με τις πράξεις
τους ότι μισούν τους Έλληνες και την Ελλάδα ότι ο βουλευτής αναλαμβάνει τα έξοδα αεροπορικών
εισιτηρίων για να μεταβούν και να παραμείνουν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα επιθυμούν.
Απειλές κατά Βουλευτού

6. Ιουνίου 2008 || 19.43
Με αφορμή την χθεσινή 11η πυρπόληση του βιβλιοπωλείου
Γεωργιάδη
Ανακοίνωση του βουλευτή Β’ Αθηνών Σπυρίδωνα - Άδωνι

Γεωργιάδη
Μετά την σκληρή ιδεολογική μάχη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο
εναντίον της Αριστεράς και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, οι γνωστοί-
άγνωστοι έκαψαν για ενδέκατη φορά το βιβλιοπωλείο μου. Παρ’
όλο ότι ζήτησα την κινητοποίηση του πολιτικού κόσμου της χώρας,
κανένα κόμμα, ως αυτή την ώρα, δεν έχει καταδικάσει το γεγονός της
πολιτικής διώξεως που υφίσταμαι. Σήμερα δε, ανώνυμος τηλεφώνησε
«Αφού ο
στους υπαλλήλους μου και ανέφερε κατά λέξη:
Γεωργιάδης δεν το βουλώνει, θα του
βουλώσουμε το στόμα με σφαίρες».
Καθιστώ όλα τα πολιτικά κόμματα και εν γένει όλο τον πολιτικό κόσμο
της χώρας καθώς και την Κυβέρνηση, συνυπεύθυνους για οτιδήποτε
συμβεί σε μένα και στην οικογένεια μου από τούδε και στο εξής.
05.06.2008: Το βιβλιοπωλείο
Η Δημοκρατία θα νικήσει, η Ελευθερία των Ιδεών θα επικρατήσει, η Γεωργιάδη πυρπολείται για 11η
Τρομοκρατία των κουκουλοφόρων θα ηττηθεί. φορά και ξανά δεν
συλλαμβάνεται κανένας.
-265 -
Συνέντευξη τύπου του Ιδρύματος «Ίων Δραγούμης» για τους

εμπρησμούς βιβλιοπωλείων
Πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τετάρτης 2 Ιουλίου, στα κεντρικά

γραφεία του Ιδρύματος «Ίων Δραγούμης» η προγραμματισμένη
συνέντευξη Τύπου του Ινστιτούτου, σχετικά με τα γεγονότα
πολιτικής βίας στην χώρα μας, τα οποία διαδραματίστηκαν τον
μήνα που πέρασε.
Στην συνέντευξη τύπου, η οποία ξεκίνησε στις 12 περίπου το

πρωί, μίλησαν οι Βαγγέλης Παπαδόπουλος, δημοσιογράφος και
διευθυντής του Ιδρύματος «Ίων Δραγούμης», Χρήστος Γούδης, 02.07.2008: Θάνος Πλεύρης,
πρόεδρος του «Ίων Δραγούμης» καθώς και ο βουλευτής του Άδωνις Γεωργιάδης, Μάκης
Βορίδης, Χρήστος Γούδης και
ΛΑ.Ο.Σ. Μάκης Βορίδης. Παρόντες ήταν επίσης οι βουλευτές του Βαγγέλης Παπαδόπουλος στην
ΛΑ.Ο.Σ. Άδωνις Γεωργιάδης και Θάνος Πλεύρης. Παρόντες συνέντευξη τύπου του Ιδρύματος
επίσης οι εκδότες Γιάννης Σχοινάς, Γιάννης Γιαννάκενας, «Ίων Δραγούμης» για τους
αλλά και ο εκδότης του «Ελεύθερου Κόσμου» Δημήτρης εμπρησμούς βιβλιοπωλείων.
Ζαφειρόπουλος.
Την συνέντευξη Τύπου άνοιξε ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Παπαδόπουλος, ο οποίος

καλοσώρισε τους δημοσιογράφους και αναφέρθηκε εν συντομία στην πορεία του ιδρύματος
«Ίων Δραγούμης» και τον μελλοντικό σχεδιασμό του, λέγοντας ότι από 1η Σεπτεμβρίου θα
αρχίσει μία σειρά εκδηλώσεων.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η τοποθέτηση του καθηγητή Χρήστου Γούδη, ο οποίος

αναφέρθηκε στην έλλειψη σεβασμού των αριστερών, στην αξία της ανθρώπινης ζωής,
μπροστά στον αγώνα τους να επιβάλλουν την ιδεολογία τους. Και το πώς αυτή εξηγεί το κύμα
πολιτικής βίας που πλήττει την χώρα μας. Αναφέρθηκε στο πως η δημοκρατία πλήττεται από
τέτοιου είδους σκέψεις και δράσεις αλλά και το ότι όλα τα βιβλιοπωλεία που χτυπήθηκαν
είχαν ως κοινό την προσπάθειά τους να αναδεικνύουν την έννοια του έθνους. Μίλησε για
μία μάχη όχι μεταξύ αριστερών και δεξιών, αλλά τιμίων και
ανεντίμων, Ελλήνων και πρακτόρων.
Ακολούθησε ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο σε πολιτικό επίπεδο
κατηγορώντας την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ότι με την ανοχή που επιδεικνύει,
οδηγεί στην επιδείνωση της κατάστασης. Χαρακτήρισε ως «οργανωμένη» στρατιωτικού τύπου
ομάδα, όσους συμμετείχαν στην πυρπόληση των βιβλιοπωλείων. Μίλησε για φαινόμενα
τρομοκρατίας, για «αντάρτικο πόλεων» που στρέφεται κατά των στελεχών του ΛΑΟΣ,
κάθε φορά που αυτό επιχειρεί ολομέτωπη επίθεση κατά της ιδεολογικής ηγεμονίας
της Αριστεράς στην χώρα μας. Για την κυβέρνηση, η «καταδίκη» των γεγονότων δεν είναι
αρκετή, είπε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., αντίθετα χρειάζεται επίλυση των
προβλημάτων. Και αν δεν υπάρξει η αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων, ίσως υπάρξουν
φαινόμενα αυτοδικίας. «Τέτοια περιστατικά φαλκιδεύουν την Δημοκρατία, φαλκιδεύουν την
ελεύθερη έκφραση των Ιδεών, φαλκιδεύουν την ελευθερία του λόγου».
ΠΗΓΗ:
-266 -
ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤIKOI ΦΟΡΕΙΣ ΣΙΩΠΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ;
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ (ελεύθερα επιλέγονται και) ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ

18-7-2008
Κύριοι συνάδελφοι,
Στις 5 Ιουνίου 2008 μία ομάδα περίπου τριάντα κουκουλοφόρων επέδραμαν στις 7.30 το απόγευμα στο
βιβλιοπωλείο μου, στην οδό Χαριλάου Τρικούπη 14, τη στιγμή που βρισκόμουν μέσα με έναν πελάτη, μας
απομάκρυναν βιαίως και εν συνεχεία το πυρπόλησαν και το κατέστρεψαν ολοσχερώς. Στην συνέχεια πήγαν και
κατέστρεψαν και το βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Γεωργιάδη.
Στις 21 Ιουνίου ακολούθησε ο εμπρησμός των εκδόσεων Νέα Θέσεις του Γιάννη Σχοινά, για να φθάσουμε
στις 4 Ιουλίου στον εμπρησμό της Ελεύθερης Σκέψις.
Με λίγα λόγια σε ένα μήνα κατεστράφησαν ΤΕΣΣΕΡΑ βιβλιοπωλεία με δεκάδες χιλιάδες βιβλία, στο κέντρο
της Αθήνας. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αυτών είναι μέλη του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου ή του Συλλόγου
Εκδοτών – Βιβλιοπωλών Αθηνών ή και των δυο (όπως εγώ).
Εδώ λοιπόν προκύπτουν καίρια ερωτήματα:
- ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΦΟΡΕΙΣ;
- ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ;
ΜΗΠΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ;
Λυπάμαι που θα το πω αλλά οι συνάδελφοι μας που βρίσκονται στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών μας
φορέων είναι ΑΝΑΞΙΟΙ να εκπροσωπούν ένα χώρο πνεύματος και ελευθερίας.
Είναι δυνατόν το 2008 να καίγονται βιβλία και οι «αρμόδιοι φορείς» να ΣΙΩΠΟΥΝ;
Την παρουσία τους την αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν ποικιλοτρόπως ενημερωνόμαστε για τις κατηγορίες
μεταξύ τους για υπεξαιρέσεις και συκοφαντίες. ΕΥΓΕ ΛΕΒΕΝΤΕΣ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, σκέτη
ΑΠΑΓΟΗΤΕΥΣΗ είστε.
Η σιωπή είναι συνενοχή και οι «διοικήσεις» των σωματείων μας, φορούν την κουκούλα της υποκρισίας
και της αντιδημοκρατικότητας.
Ζητώ από εσάς τους «φορείς του πνεύματος» να καταδικάσετε την δραστηριότητα των ταγμάτων εφόδου
της νέας τάξης που καίει βιβλία σήμερα, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως άλλοι έπραξαν στο μεσοπόλεμο, σε ανατολή και δύση.
Η συνύπαρξη ΙΔΕΩΝ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι βασικός κανόνας πολιτικού πολιτισμού.
Ζητώ λοιπόν, να κάνετε το χρέος σας, πριν η τυφλή βία της ανελευθερίας και της μισαλλοδοξίας,
που ΕΣΕΙΣ με την στάση σας εκκολάπτετε, φθάσει και στην δικιά σας πόρτα.
Σκεφθείτε έτσι τον δικό

σας κόπο ζωής.
Με λύπη και αηδία

Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας
Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ
Υ.Γ. Θέλω όμως να ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΟΛΟΨΥΧΑ τους Συναδέλφους εκείνους (μη συνδικαλιστές) που έσπευσαν να μου
συμπαρασταθούν, ηθικά και υλικά, πέρα από κόμματα και βιώματα, απλά Ανθρώπινα και Συναδελφικά.
-267 -
Φωτογραφικό πανόραμα βαρβαρότητας
-268 -
KAHKE H ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΟΧΟΣ" - ΑΘΗΝΑ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008
Εχθές Τετάρτη, 23 Ιουλίου, στις 6 η ώρα το απόγευμα τα γραφεία

της εφημερίδας "ΣΤΟΧΟΣ" δέχτηκαν επίθεση απο τους γνωστούς-
πασίγνωστους κύκλους. Ομάδα αποτελούμενη απο περίπου 10
άτομα (ορισμένοι κράταγαν "τσίλιες" στην είσοδο της
πολυκατοικίας και 4 από αυτούς κουκουλοφόροι ανέβηκαν στον
8ο όροφο (!!!) και μάλιστα με το ασανσέρ!) έσπασαν με κλωτσιά
την πόρτα γραφείων της εφημερίδας, περιέχυσαν τον χώρο με
βενζίνη και έβαλαν φωτιά και σε ένα μπετόνι γεμάτο με εύφλεκτο υγρό και στουπί. Η ίδια ομάδα έφυγε
ανενόχλητη, φορώντας κουκούλες, και χάθηκε στα στενά, στρίβοντας στον πεζόδρομο της
Θεμιστοκλέους προς Εξάρχεια.
Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της επίθεσης είναι ιδιαίτερα αναβαθμισμένα και προς το παρόν μη
δημοσιοποιήσιμα. Σοβαρότατα στοιχεία επεξεργάζονται αυτή τη στιγμή από την Κρατική Ασφάλεια.
Αποτέλεσμα της πρωτοφανούς επίθεσης σε γραφεία εφημερίδας, εν έτει 2008, ήταν η ολοκληρωτική
καταστροφή της υλικοτεχνικής υποδομής του χώρου που δέχτηκε την επίθεση...
Η αναστολή έκδοσης της εφημερίδας μας που κυκλοφορεί κανονικά σήμερα Πέμπτη, δεν επιτεύχθη...
"ΣΤΟΧΟΣ"
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΚΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ
Η βία, τα δελτία τύπου και ο σοσιαλισμός
Συντάκτης : Ημ/νία καταχώρησης : 20/06/2008 16:19:37
Του Δημοσθένη ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ - ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

... γνωρίζοντας ότι "ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δε θα είναι ένα απλό ειρηνικό
πέρασμα", καταλαβαίνουμε ότι για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα
"ποσά" βίας, υποστηρίξιμα τουλάχιστον στα τμήματα της κοινωνίας που μας ενδιαφέρουν προνομιακά·
"ποσά" που αντιστοιχούν στην υπόθεση που υπερασπιζόμαστε και που λειτουργούν απελευθερωτικά για
τους κυριαρχούμενους, αναδεικνύοντάς μας ταυτόχρονα ως παραδειγματική και ηθική δύναμη. Τέτοια
δύναμη, βεβαίως, δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ αν οι πολιτικές μας παρεμβάσεις εξαντλούνται σε
δελτία τύπου αγχωμένα μέσα στη νομιμοφροσύνη τους.
ΠΗΓΗ:
http://www.avgi.gr/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-V=hpress_int&-A=493112&-P
-269 -
«Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού»
το βιβλίο που πρωτοεκδόθηκε στη Γαλλία το 1997 και προκάλεσε διεθνή σάλο,
κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες και στα ελληνικά. Από αυτές τις συγκλονιστικές σελίδες
«Το Βήμα» προδημοσιεύει ένα κείμενο γραμμένο ειδικά για την ελληνική έκδοση
από τον Ηλιο Γιαννακάκη
Τα παράνομα κομμουνιστικά κόμματα υπήρξαν

παραδόξως τα βασικά θύματα των μεγάλων διωγμών της
δεκαετίας του '30 στην ΕΣΣΔ. Ενας μεγάλος αριθμός
των ηγετών και των στελεχών τους, που δούλευαν
στον μηχανισμό της Κομμουνιστικής Διεθνούς ή
ήταν υπάλληλοι σε διάφορους οργανισμούς και θεσμούς του σοβιετικού κράτους, εκτελέστηκαν από
την Γκεπεού ή εκτοπίστηκαν στα γκουλάγκ. Το ΚΚΕ πλήρωσε κι αυτό με πολλά θύματα. Τα μέλη
του που στέλνονταν από την Ελλάδα στην ΕΣΣΔ ήταν ιδιαίτερα «ευάλωτα». Οι περισσότεροι από αυτούς
είχαν εγκαταλείψει παράνομα την Ελλάδα. Μια και ο χρυσός κανόνας του κόμματος ήταν να μη ρωτάει
ποτέ για την τύχη των συντρόφων που υποτίθεται ότι βρίσκονταν σε «αποστολή», η εξαφάνισή τους
στην καταβόθρα της Γκεπεού δεν ανησυχούσε τους συγγενείς τους. Τα μέλη του ΚΚΕ που διέμεναν στην
ΕΣΣΔ απασχολούνταν στον μηχανισμό της Κομιντέρν σε δευτερεύουσες βαθμίδες, άλλοι
παρακολουθούσαν σεμινάρια στην ΚΟΥΤΒ, μερικοί στέλνονταν από τη Μόσχα σε περιοχές κατοικημένες
από Ελληνες για να αναλάβουν διάφορες υπεύθυνες θέσεις. Οι Μεγάλοι Διωγμοί της δεκαετίας του
'30 προκάλεσαν πολλά θύματα μεταξύ τους. Ο αριθμός όμως των κομμουνιστών που
εξαφανίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή εκτελέστηκαν δεν μπορεί να καθοριστεί με
βεβαιότητα. Σήμερα γνωρίζουμε την ταυτότητα των περισσοτέρων αλλά εξακολουθούμε να αγνοούμε
τις συνθήκες θανάτου τους.
Οι δραπέτες των Φυλακών Συγγρού
Τον Απρίλιο του 1931 οκτώ κομματικά στελέχη πρώτης γραμμής δραπετεύουν από τις Φυλακές
Συγγρού. Ανάμεσά τους βρίσκονται δύο από τους ηγέτες του ΚΚΕ, παλιά μέλη του Πολιτικού Γραφείου,
ο Ανδρόνικος Χαϊτάς και ο Κώστας Ευτυχιάδης (πραγματικό του όνομα Καρακόζοφ), Ελληνορώσος του
Καυκάσου, απεσταλμένος της Μόσχας τη δεκαετία του '20. Οι οκτώ δραπέτες και ο στρατιώτης
Γρηγόρης Γρηγοριάδης, συνένοχος στη δραπέτευση, επιβιβάζονται κρυφά σε ένα σοβιετικό πλοίο και
φεύγουν για την ΕΣΣΔ.
Στη Ρωσία ο Α. Χαϊτάς αναλαμβάνει να δώσει μαθήματα για το εργατικό

κίνημα στους έλληνες φοιτητές του Κομμουνιστικού Πανεπιστημίου των
Εθνικών Μειονοτήτων της Δύσης. Συλλαμβάνεται το 1936 ή το 1937 και
εκτελείται ως «εχθρός του λαού». Η ακριβής ημερομηνία σύλληψής του και
οι συνθήκες του θανάτου του αγνοούνται.
Περίπου την ίδια εποχή δύο άλλοι δραπέτες των Φυλακών Συγγρού, ο Κώστας
Ευτυχιάδης και ο Μάρκος Μαρκοβίτσης, συλλαμβάνονται και εκτελούνται. Ο στρατιώτης Γρ.
Γρηγοριάδης, που διορίζεται δάσκαλος σε ένα ελληνικό σχολείο, συλλαμβάνεται με τη σειρά του το
1937. Αποφυλακίζεται ύστερα από κάμποσα χρόνια αλλά του είναι αδύνατον να γυρίσει στην Ελλάδα
μένει στην ΕΣΣΔ ως τον θάνατό του. Ο Δεσποτόπουλος, ο Χαλκογιάννης, ο Τσαουσίδης
συλλαμβάνονται στο Σοχούμ και εξαφανίζονται για πάντα στα υπόγεια της Γκεπεού.
Ο παλιός γενικός γραμματέας της ΟΚΝΕ, ο Γιώργος Κολοζώφ, εκτελείται την ίδια εποχή. Λίγο καιρό πριν
είχε καταφέρει να στείλει παράνομα στη γυναίκα του Δόμνα ένα γράμμα όπου εξέφραζε την απελπισία
του και την απογοήτευσή του από την ΕΣΣΔ. Εγραφε, μεταξύ άλλων, ότι θα προτιμούσε να καταδικαστεί
και να φυλακιστεί στην Ελλάδα παρά να φυτοζωεί άθλια στο Νοβοροσίσκ.
Ο Αλέξης Πηλιώτης, μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ, εκτελέστηκε επίσης ως «εχθρός του
λαού». Ενας άλλος δραπέτης από την Ελλάδα, πρόσφυγας στην ΕΣΣΔ, ο Απόστολος Κλειδωνάρης,
παλιός «Κούτβης» συνελήφθη το 1937. Πέθανε στη φυλακή μερικά χρόνια αργότερα.
-270 -
Ο Γιάννης Τσαγκαράκης, στέλεχος της ΟΚΝΕ, ο Γιάννης Γιαννακούτσος, συντάκτης του «Ριζοσπάστη», ο
Γιώργος Δούβας, γραμματέας της ΟΚΝΕ, οι Φλαράκος, Κουρούλης, Σακαρέλλος, Μπεζεντάκος
εξαφανίζονται στην ΕΣΣΔ. Ο δάσκαλος Ι. Ιορδανίδης θα εκτελεστεί το 1938. Και άλλοι κομμουνιστές,
επιστρέφοντας από τον ισπανικό εμφύλιο, συλλαμβάνονται και εκτελούνται. Σύμφωνα με τα αρχεία της
Ασφάλειας της Ουκρανίας, από τους 77 Ελληνες που εκτελέστηκαν στην περιοχή του Ντονιέτσκ το
1937-1938, 11 ήταν μέλη του ΚΚΕ. Ανάμεσά τους βρισκόταν και ένας κύπριος κομμουνιστής.
Περισσότεροι από 300 έλληνες κομμουνιστές εξοντώθηκαν στην ΕΣΣΔ, σύμφωνα με τις
εκμυστηρεύσεις του Β. Μπαρτζώτα. Το ΚΚΕ, για πολλές δεκαετίες, κράτησε μια ένοχη σιωπή
για τις εκτελέσεις των ίδιων του των μελών από τους Σοβιετικούς.
Τα όργανα καταστολής του ΚΚΕ
Οπως και τα άλλα κομμουνιστικά κόμματα, το ΚΚΕ προικίστηκε με τα δικά του «όργανα καταστολής».
Τη δεκαετία του '20 η «υπηρεσία αντικατασκοπίας», που διευθυνόταν από ένα μέλος του Πολιτικού
Γραφείου και στελέχη διαλεγμένα ένα προς ένα, ήταν επιφορτισμένη με την «εποπτεία» των κομματικών
μελών που ήταν ύποπτα προδοσίας ή «φραξιονισμού».
Αργότερα το κόμμα δημιούργησε την ΟΠΛΑ. Επισήμως ήταν μια υπηρεσία τάξης που είχε αποστολή
την πλαισίωση και την προστασία των διαδηλωτών. Στην πραγματικότητα η ΟΠΛΑ διεκπεραίωνε τις
βρώμικες δουλειές, όπως την εκτέλεση αντιπάλων της άκρας Αριστεράς, ιδίως τροτσκιστών
και «αποστατών». Εκτιμάται ότι η ΟΠΛΑ εξόντωσε 1.200 οπαδούς της άκρας Αριστεράς. Είναι
επίσης υπεύθυνη για χιλιάδες συνοπτικών εκτελέσεων το 1944-1945. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
υπό το καθεστώς του Μεταξά, η ηγεσία του ΚΚΕ είχε τη δική της «αστυνομία» που συντηρούσε
ένα κλίμα τρομοκρατίας ανάμεσα στα μέλη του κόμματος, τα οποία υπόκειντο σε αυστηρή και
αυθαίρετη πειθαρχία.
Από το 1945, στο ελληνικό κομμουνιστικό «μίνι-κράτος» του Μπούλκες, έλυνε κι έδενε η ΥΤΟ (Υπηρεσία
Τάξης Ομάδας), που έδινε λογαριασμό για τις πράξεις της μόνο στη στενή ηγετική ομάδα του ΚΚΕ. Αυτή
η αστυνομία είχε το πάνω χέρι στις φυλακές και στο περίφημο στρατόπεδο συγκέντρωσης που ήταν
εγκατεστημένο σ' ένα νησάκι του Δούναβη εκεί όπου χάθηκαν με φριχτό τρόπο τόσοι αθώοι.
Στον Δημοκρατικό Στρατό, η Υπηρεσία Στρατιωτικής Ασφάλειας έπαιζε τον ρόλο της πολιτικής
αστυνομίας και εξαρτιόταν από την ηγεσία του ΚΚΕ. Δεκάδες απλοί μαχητές και αξιωματικοί
εκτελέστηκαν από την ΥΣΑ. Εκατοντάδες άλλοι υπέστησαν αυθαίρετες διώξεις. Μαχητές του ΔΣ που
είχαν συλληφθεί σε ελληνικό έδαφος μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία και βασανίστηκαν στις
εγκαταστάσεις της βουλγαρικής πολιτικής αστυνομίας στη Σόφια από τους μπράβους της ΥΣΑ.
Εκατοντάδες συνοπτικών εκτελέσεων έλαβαν χώρα στις τάξεις του ΔΣ στη διάρκεια του Εμφυλίου.
Μετά την ήττα του 1949 το ΚΚΕ εγκαθιστά τα κεντρικά του γραφεία στο Βουκουρέστι. Στο υπόγειο
διαρρυθμίζονται κελιά όπου φυλακίζονται τα «ύποπτα» μέλη, τα οποία υποβάλλονται σε αυστηρές
ανακρίσεις. Ωστόσο σε καμία άλλη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης το ΚΚΕ δεν διαθέτει δικές του
εγκαταστάσεις κράτησης. Δεν έχει άλλωστε την εξουσία να συλλαμβάνει τους «αντιπάλους» της
πολιτικής του.
Σύμφωνα με ένα απόρρητο έγγραφο της Κρατικής Ασφάλειας της Τσεχοσλοβακίας (STB), το ΚΚΕ
επιθυμούσε το 1950 να συστήσει ομάδες μελών σύμφωνα με το μοντέλο της ΟΠΛΑ. Οι
τσεχοσλοβακικές αρχές τού το απαγόρευσαν. Μονάχα τα «αδελφά» κομμουνιστικά κόμματα, ύστερα από
αίτηση του ΚΚΕ, μπορούσαν να διατάξουν τα «όργανα» της κρατικής ασφάλειας της εκάστοτε χώρας να
προχωρήσουν στην κλήση και στη φυλάκιση Ελλήνων.
Ενα ντοκουμέντο με τον χαρακτηρισμό «άκρως εμπιστευτικό», το οποίο φέρει τη σφραγίδα της
Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τσεχοσλοβακίας, ρίχνει φως σε αυτή τη
διαδικασία. Με ημερομηνία 4 Ιουλίου 1952, απευθύνεται στον υπουργό της Κρατικής Ασφάλειας, τον
Κάρολ Μπασίλεκ: «[...] Λάβαμε μια αναφορά των υπευθύνων για τους Ελληνες πρόσφυγες στην
Τσεχοσλοβακία με την οποία πληροφορηθήκαμε ότι οι αιχμάλωτοι μοναρχοφασίστες 119 ετοιμάζουν
προβοκατόρικη διαδήλωση μπροστά από την ελληνική πρεσβεία για να ζητήσουν την επιστροφή τους
στην Ελλάδα. Το κέντρο προετοιμασίας αυτής της διαδήλωσης βρίσκεται στο Βύρυ. Οι αιχμάλωτοι
σκοπεύουν να μεταβούν σε μικρές ομάδες στην Πράγα και να συναντηθούν σε ένα μέρος που δεν
γνωρίζουμε ακόμη. Με συντροφικούς χαιρετισμούς, Μπαραμόβα».
-271 -
Επιστρέφοντας ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου της Κρατικής Ασφαλείας πληροφορεί το ΚΚ της
Τσεχοσλοβακίας για τα αυστηρά μέτρα που ελήφθησαν αναφορικά με τους αιχμαλώτους του ελληνικού
κυβερνητικού στρατού: «Δόθηκαν οι σχετικές οδηγίες στις υπηρεσίες της Κρατικής Ασφάλειας στις
περιοχές όπου βρίσκονται οι Έλληνες μοναρχοφασίστες [...] ώστε να υπάρξει αυξημένη επαγρύπνηση!
Πάντως, δεν έχουμε παρατηρήσει καμιά απόπειρα για διαδήλωση ή για αναχώρηση για την Πράγα. Η
Κρατική Ασφάλεια ετοίμασε καλού-κακού ένα σχέδιο συγκέντρωσης των αιχμαλώτων μοναρχοφασιστών
και σαν πιο κατάλληλο μέρος επιλέχτηκαν τα λατομεία του Γιακουμπσοβίτσε, στα περίχωρα της Οπάβα.
[...] Οι σύντροφοι του ΚΚΕ θα αναλάβουν καθήκοντα μεταφραστών και διαχείρισης του στρατοπέδου
[...] και σε συνεργασία με τα όργανα της διοίκησης των φυλακών του υπουργείου της Κρατικής
Ασφάλειας θα διενεργούν κατασκοπία μεταξύ των μοναρχοφασιστών».
Μερικούς μήνες αργότερα, οι έλληνες αιχμάλωτοι φυλακίστηκαν σε μια φυλακή της Οπάβα, σε αναμονή
της μεταφοράς τους στο Γιαχίμοβ, το φοβερό κάτεργο των ορυχείων ουρανίου. Τρεις Ελληνίδες είχαν
επίσης συλληφθεί στο πλαίσιο αυτής της «επιχείρησης» και είχαν φυλακιστεί στην πόλη του
Παρντουμπίτσε.
Το ΚΚΕ όμως διέθετε και άλλα «όργανα» καταστολής προκειμένου να εξασκεί την
ολοκληρωτική του εξουσία στους έλληνες μετανάστες: ένα ολόκληρο δίκτυο «κομματικών
χαφιέδων», που φυτεύονταν ανάμεσα στις μάζες των προσφύγων, πληροφορούσε την ηγεσία για τη
συμπεριφορά και τις απόψεις τους. Διέθετε, επιπλέον, εκτελεστές οι οποίοι με διαταγές του κόμματος
ρύθμιζαν με τρόπο «φυσικό» τους ανοιχτούς λογαριασμούς με αυτούς που «σκέφτονταν λάθος».
* Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει την μεθεπομένη εβδομάδα
Το ΒΗΜΑ, 15/07/2001 , Σελ.: S32

Κωδικός άρθρου: B13313S321
ID: 237135
Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Συγγραφέας : ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ

Εκδόσεις : ΕΣΤΙΑ
Χρονολογία : 2001
Σελίδες : 866
Τιμή : 45,50€
ISBN : 960-05-0913-1
Σχήμα : 24x17
Δέσιμο : ΜΑΛΑΚΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Περιγραφή
H έκδοση στη Γαλλία της Mαύρης Bίβλου προκάλεσε, όπως είναι γνωστό, σάλο. Aκόμα και εκεί, ένα μεγάλο κομμάτι
της προοδευτικής διανόησης καταδίκασε το έργο. Iσχυρίστηκε [...] ότι οι ερευνητές που προχώρησαν στη σύνταξη
αυτού του έργου ήταν φανατικοί αντίπαλοι της Aριστεράς- και όμως η προέλευση των περισσοτέρων είναι η ίδια με
εκείνη των επικριτών τους. Iσχυρίστηκε ότι το τελικό άθροισμα των θυμάτων του κομμουνισμού περιλαμβάνει σε
σημαντικό ποσοστό θύματα που ο θάνατός τους οφείλεται σε άλλα αίτια, όπως η πείνα που ακολούθησε την
Oκτωβριανή Eπανάσταση-αλλά και αυτό δεν φαίνεται παρά κατά ένα τμήμα ακριβές: οι πολιτικές που οδηγούν στην
πείνα δεν είναι ποτέ «θεόπεμπτες».
Tο εξακρίβωσαν όλοι αυτό και, πιο πρόσφατα, στη «σοσιαλιστική» Aιθιοπία του Mενγκίστου, στη Pουμανία του
Tσαουσέσκου, στην Kορέα του Kιμ Iλ Σουνγκ. Iσχυρίστηκαν οι επικριτές της Mαύρης Bίβλου ότι το έργο έχει στόχο
να εξισώσει ανιστόρητα και ανήθικα το «έργο» των ναζί και των φασιστών με τον απολογισμό της Oκτωβριανής
Eπανάστασης [...] Kαι όμως, παρά την αντιπαράθεση των αριθμών, αναγκαία ώς ένα σημείο για την κατανόηση των
πραγμάτων και των γεγονότων, παρά τη σύγκριση των εξουσιών, ιδεολογική ταύτιση δεν γίνεται.
Διότι το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: πώς ένα όραμα απελευθέρωσης του ανθρώπου και παγκόσμιας
αδελφοσύνης οδήγησε, αμέσως μετά την Oκτωβριανή Eπανάσταση, σε ένα συγκεντρωτικό καθεστώς κρατικής
παντοδυναμίας και κατατρομοκράτησης κάθε διαφορετικής πολιτικά ή εθνικά κοινότητας; Θα προσθέσω το εξής: αν
αυτό το ερώτημα δεν απασχολεί κάθε άνθρωπο, πώς είναι δυνατόν να υπάρξουν δημοκρατικές κοινωνίες; [...]
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Mαύρη Bίβλος θα προκαλέσει εδώ πιο πολύ από ό,τι αλλού. Tόσο το καλύτερο. Πρέπει
επιτέλους, τώρα που έχουμε πια στέρεη δημοκρατία, χωρίς ξερονήσια και Aσφάλειες, που εμπόδιζαν ηθικά την
αντιπαράθεση με τα τότε θύματα, να υπάρξει και στη χώρα μας ουσιαστική αποσταλινοποίηση, πράγμα που δεν
αφορά μόνον την κομμουνιστική «Aριστερά» αλλά σαφώς και ένα μεγάλο τμήμα της ρωσόπληκτης κοινής γνώμης,
που δεν «θυμάται» καν ότι η μεγάλη ποντιακή ελληνική κοινότητα της EΣΣΔ εξορίστηκε και αυτή συλλογικά από τη
«λαϊκή προλεταριακή» εξουσία, κάτω από δραματικές συνθήκες.
PIXAPΔOΣ ΣΩMEPITHΣ
(Aποσπάσματα από το επίμετρο της ελληνικής έκδοσης)
-272 -
Η καταδίκη των εγκλημάτων του

Κομμουνισμού
από το Συμβούλιο της Ευρώπης
«...... θυσιαστήριον ἐκ γῆς ποιήσετέ μοι καί θύσετε ἐπ’ αὐτοῦ τά ὁλοκαυτώματα ὑμῶν »
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ EJODOS . 5,24
Στις 14 Δεκεμβρίου 2005 η Πολιτική Επιτροπή

της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του
Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε ένα σχέδιο
απόφασης με τίτλο "Ανάγκη διεθνούς
καταδίκης των εγκλημάτων των
ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων",
το οποίο θα τεθεί προς ψηφοφορία στην Ολομέλεια
της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου
της Ευρώπης στις 24-27 Ιανουαρίου 2006. Στην
Ελλάδα, παρά τις συμφορές που υπέστη στο
παρελθόν από τον διεθνή Κομμουνισμό με
αποκορύφωμα τον Εμφύλιο Πόλεμο που εξαπέλυσε
το ΚΚΕ το 1944 και το 1946-49, ο Κομμουνισμός
Δάσος του Κατύν: ομαδικός τάφος Πολωνών, οι
απολαμβάνει μίας ιδιότυπης ασυλίας ή και εκτίμησης οποίοι εκτελέσθηκαν από τους Σοβιετικούς, αν και
από το πολιτικό κατεστημένο. Είναι χαρακτηριστικό αιχμάλωτοι πολέμου από την εισβολή στην Πολωνία
πως ο σημερινός πρωθυπουργός Κώστας το 1939.
Καραμανλής έχει κατ' επανάληψη δηλώσει πως
"τιμά τους αγώνες της Αριστεράς", ενώ η
"αριστεροσύνη" αποτελεί βασικό ζητούμενο κατά
την αναζήτηση υποψηφίων δημάρχων, νομαρχών ή
Προέδρων της Δημοκρατίας. Συνεπώς δεν αποτελεί
έκπληξη πως τα κόμματα του πολιτικού
κατεστημένου δεν υποστήριξαν το μνημόνιο του
Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ το ΚΚΕ έσπευσε να
ξεκινήσει εκστρατεία "ενημέρωσης" κατά του
μνημονίου. Χωρίς αιδώ η γ.γ. του ΚΚΕ κ.
Παπαρήγα δήλωσε πως το μνημόνιο σημαίνει
πως "όποιος είναι ... δημοκράτης θα διώκεται",
πως "την αυτοκριτική την κάνουμε μόνο απέναντι
στην εργατική τάξη" (σ.σ. δηλαδή δεν την
κάνουμε), πως "είμαστε πολύ περήφανοι για το
παρελθόν μας" (σ.σ. συμπεριλαμβανομένου
προφανώς και του Εμφυλίου Πολέμου), πως
"έχουμε ... νοσταλγία για το σοσιαλιστικό
Ελληνόπουλα - θύματα του παιδομαζώματος που
παρελθόν" (σ.σ. εννοεί τις κομμουνιστικές εφάρμοσε το ΚΚΕ κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο.
δικτατορίες στην Ανατολική Ευρώπη), πως "ο Χίτλερ
είχε την ανοχή της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και
της Γαλλίας για να εξαφανίσει την Σοβιετική Ένωση"
(σ.σ. ενώ συνέβη το ακριβώς αντίστροφο, βλ.
σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ το 1939) και
κατέληξε να πει πως "είχαν δίκιο οι σοσιαλιστικές
χώρες, κομμουνιστές και προοδευτικοί άνθρωποι
που αποκάλεσαν το Συμβούλιο της Ευρώπης το
1949 Συμβούλιο του Ψέματος" (σ.σ. αναφέρεται στα
φερέφωνα του Στάλιν, τα οποία ενοχλούσε και
ενοχλεί η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
από το Συμβούλιο της Ευρώπης). Την σκυτάλη του Απόσπασμα από το "υπερήφανο" παρελθόν του ΚΚΕ.
παραλογισμού στην "ενημέρωση" του ελληνικού
-273 -
λαού για το μνημόνιο πήρε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος είπε πως "το μνημόνιο ανοίγει την πόρτα
στους βρυκόλακες του Χίτλερ και του Χίμλερ" (σ.σ. ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης παράλληλα με
το μνημόνιο κατά των κομμουνιστικών εγκλημάτων είχε υιοθετήσει και μνημόνιο κατά των
ναζιστικών εγκλημάτων), πως "οι κομμουνιστές κινδυνεύουν με ... βασανιστήρια και ... στρατόπεδα
θανάτου" και άλλα ευτράπελα επιχειρήματα. Στα πλαίσια της ενημέρωσης των αναγνωστών μας, οι
"Ελληνικές Γραμμές" δημοσιεύουν σήμερα όλο το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Είναι
καιρός ο ελληνικός πολιτικός και πνευματικός κόσμος να ξεκαθαρίσει την θέση του απέναντι στα
κομμουνιστικά εγκλήματα του παρελθόντος
H πολιτική επιτροπή υιοθετεί κείμενο για την καταδίκη των

εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων
14/12/2005
Η Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, στη
σημερινή της συνάντηση στο Παρίσι, υιοθέτησε ένα σχέδιο απόφασης και ένα σχέδιο
σύστασης για την «Ανάγκη Διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών
κομμουνιστικών καθεστώτων». Το κείμενο που προετοιμάστηκε από τον Γ. Λίντμπλαντ
(Σουηδία, EPP/CD) καταδικάζει ισχυρά τις μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που
διαπράχθηκαν από αυτά τα καθεστώτα και εκφράζει «συμπάθεια, κατανόηση και αναγνώριση
στα θύματα των εγκλημάτων». Σύμφωνα με την επιτροπή, «αυτή η καθαρή θέση της
διεθνούς κοινότητας θα ανοίξει το δρόμο για παραπέρα συμφιλίωση».
Έκθεση: «Ανάγκη Διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών

κομμουνιστικών καθεστώτων»
Εισηγητής Γ. Λίντμπλαντ (Σουηδία, EPP/CD)
1. Σχέδιο Απόφασης (σελ 1-2)

2. Σχέδιο σύστασης (σελ 3)
3. Επεξηγηματικό Μνημόνιο (σελ 4-11)
Ι. Σχέδιο Απόφασης
1. Η Συνέλευση αναφέρεται στην απόφασή της 1096 (1996) πάνω σε μέτρα για τη
διάλυση κομμουνιστικών ολοκληρωτικών συστημάτων.
2. Τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα που άσκησαν εξουσία στην Κεντρική και
Ανατολική Ευρώπη τον περασμένο αιώνα, και τα οποία εξακολουθούν να είναι στην
εξουσία σε αρκετές χώρες του κόσμου, έχουν χαρακτηριστεί, χωρίς εξαιρέσεις, από τη
μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις ποικίλουν ανάλογα
με την κουλτούρα, τη χώρα και την ιστορική περίοδο και περιλαμβάνουν ατομικές και
συλλογικές δολοφονίες και εκτελέσεις, θανάτους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, πείνα,
εκτοπίσεις, βασανιστήρια, δουλική εργασία, και άλλες μορφές μαζικού φυσικού
τρόμου.
3. Τα εγκλήματα δικαιολογήθηκαν στο όνομα της θεωρίας της πάλης των τάξεων
και της αρχής της δικτατορίας του προλεταριάτου. Η ερμηνεία και των δύο αρχών
νομιμοποίησε την «εξάλειψη» ανθρώπων που θεωρούνταν επιζήμιοι στην οικοδόμηση
μια νέας κοινωνίας και, κατά συνέπεια, εχθροί των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών
καθεστώτων. Ένας τεράστιος αριθμός των θυμάτων σε κάθε χώρα αφορούσε πολίτες
τους. Αυτή ήταν ιδιαίτερα η περίπτωση της πρώην ΕΣΣΔ που κατά πολύ ξεπέρασαν
τους άλλους λαούς σε αριθμό θυμάτων.
-274 -
4. Η Συνέλευση αναγνωρίζει πως παρά τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών

κομμουνιστικών καθεστώτων, κάποια Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα έχουν
συμβάλλει στην επίτευξη της δημοκρατίας.
5. Την πτώση των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και
Ανατολική Ευρώπη δεν έχει ακολουθήσει σε όλες τις περιπτώσεις μια διεθνής έρευνα
πάνω στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από αυτά. Επιπλέον, οι πρωτεργάτες αυτών
των εγκλημάτων δεν έχουν υποχρεωθεί σε δίκη από τη διεθνή κοινότητα όπως ήταν η
περίπτωση με τα φρικτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα του Εθνικού
Σοσιαλισμού (Ναζισμού).
6. Κατά συνέπεια, η δημόσια συνείδηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από
ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα είναι πολύ πενιχρή. Κομμουνιστικά κόμματα
είναι νόμιμα και δραστήρια σε ορισμένες χώρες, ακόμα και αν σε ορισμένες
περιπτώσεις δεν έχουν πάρει αποστάσεις από τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα
ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα στο παρελθόν.
7. Η Συνέλευση είναι πεισμένη πως η συνείδηση της ιστορίας είναι μιας από της
προϋποθέσεις για την αποφυγή παρομοίων εγκλημάτων στο μέλλον. Ακόμα, η ηθική
εκτίμηση και καταδίκη εγκλημάτων που διαπράχθηκαν παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην
εκπαίδευση των νέων γενεών. Η καθαρή θέση της διεθνούς κοινότητας πάνω στο
παρελθόν μπορεί να αποτελέσει μια αναφορά για τις μελλοντικές τους πράξεις.
8. Επιπρόσθετα, η Συνέλευση πιστεύει πως αυτά τα θύματα των εγκλημάτων που
διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα τα οποία είναι ακόμα
ζωντανά ή οι οικογένειές τους, δικαιούνται συμπάθεια, κατανόηση και αναγνώριση για
τα βάσανά τους.
9. Ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα εξακολουθούν να υπάρχουν σε ορισμένες
χώρες του κόσμου και εγκλήματα συνεχίζουν να διαπράττονται. Η αίσθηση των
εθνικών συμφερόντων δεν θα πρέπει να αποτρέψει χώρες από επαρκή κριτική των
σημερινών ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων. Η Συνέλευση καταδικάζει
ισχυρά όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
10. Οι συζητήσεις και οι καταδίκες που έχουν λάβει χώρα μέχρι σήμερα σε εθνικό επίπεδο
σε κάποιες χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν μπορούν να δώσουν άφεση
στην διεθνή κοινότητα από το να πάρει μια καθαρή θέση για τα εγκλήματα που
διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα. Έχει μια ηθική
υποχρέωση να το πράξει δίχως καθυστέρηση
11. Το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι καλά προετοιμασμένο για μια τέτοια συζήτηση σε
διεθνές επίπεδο. Όλες οι πρώην Ευρωπαϊκές κομμουνιστικές χώρες, με την εξαίρεση
της Λευκορωσίας, είναι τώρα μέλη του, και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
και το κράτος δικαίου είναι βασικές αρχές που υποστηρίζει.
12. Κατά συνέπεια, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση καταδικάζει ισχυρά τις μαζικές
παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά
κομμουνιστικά καθεστώτα και εκφράζει συμπάθεια, κατανόηση και αναγνώριση στα
θύματα των εγκλημάτων
13. Ακόμα, καλεί όλα τα κομμουνιστικά ή μετά-κομμουνιστικά κόμματα στις χώρες μέλη
του που δεν το έχουν κάνει ακόμα, να επανεκτιμήσουν την ιστορία του κομμουνισμού
και το ίδιο τους το παρελθόν, να πάρουν καθαρές αποστάσεις από τα εγκλήματα που
διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα και να τα καταδικάσουν
δίχως ταλάντευση.
14. Η Συνέλευση πιστεύει πως αυτή η καθαρή θέση της διεθνούς κοινότητας θα ανοίξει το
δρόμο για την παραπέρα συμφιλίωση. Ακόμα, ευελπιστούμε πως θα ενθαρύννει τους
ιστορικούς σε όλο τον κόσμο να συνεχίσουν την έρευνά τους που αποσκοπεί στον
καθορισμό και την αντικειμενική επαλήθευση για το τι έλαβε χώρα.
II. Σχέδιο σύστασης
 Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση αναφέρεται στην Απόφασή της 1096 (1996) πάνω σε

μέτρα για τη διάλυση κομμουνιστικών ολοκληρωτικών συστημάτων, και στην
-275 -
Απόφαση για την ανάγκη για διεθνή καταδίκη των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών
κομμουνιστικών καθεστώτων
 Η Συνέλευση έχει τη γνώμη πως υπάρχει μια επείγουσα ανάγκη για μια σε βάθος και
εξαντλητική διεθνή συζήτηση για τα εγκλήματα που διεπράχθησαν από ολοκληρωτικά
κομμουνιστικά καθεστώτα αποβλέποντας στο να δώσει συμπάθεια, κατανόηση και
αναγνώριση σε όλους εκείνους που επηρεάστηκαν από αυτά τα εγκλήματα
 Είναι πεπεισμένη πως το Συμβούλιο της Ευρώπης, όντας μια οργάνωση που
υπερασπίζεται το κράτος δικαίου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα
πρέπει να πάρει μια καθαρή θέση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα
κομμουνιστικά καθεστώτα
 Έτσι, η Συνέλευση παροτρύνει την Επιτροπή των υπουργών:
1. Να συστήσει μια επιτροπή που θα συνίσταται από ανεξάρτητους ειδικούς με
καθήκον τη συγκέντρωση και αξιολόγηση πληροφοριών και νομοθετημάτων
σχετικά με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό διαφορετικά
ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα
2. να υιοθετήσει μια επίσημη διακήρυξη για τη διεθνή καταδίκη των εγκλημάτων
που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα, και να
αποδώσει φόρο τιμής στα θύματά τους ανεξάρτητα από τη εθνικότητά τους
3. Να εξαπολύσει μια καμπάνια δημόσιας ενημέρωσης για τα εγκλήματα που
διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα σε Ευρωπαϊκό
επίπεδο
4. Να οργανώσει μια διεθνή διάσκεψη για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από
ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα με συμμετοχή εκπροσώπων
κυβερνήσεων, βουλευτών, ακαδημαϊκών, ειδικών και ΜΚΟ
5. Να παροτρύνει τα κράτη μέλη του Συμβουλίου που είχαν κυβερνηθεί από
ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα:
 Να δημιουργήσουν επιτροπές που θα συνίσταται από ανεξάρτητους
ειδικούς με καθήκον τη συγκέντρωση και αξιολόγηση πληροφοριών και
νομοθετημάτων σχετικά με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό
το ολοκληρωτικό κομμουνιστικό καθεστώς σε εθνικό επίπεδο
αποβλέποντας στη στενή συνεργασία με την επιτροπή ειδικών του
Συμβουλίου της Ευρώπης
 Να αναθεωρήσουν την εθνική νομοθεσία αποβλέποντας να την κάνουν
πλήρως συμβατή με την Σύσταση του Συμβουλίου των Υπουργών
(2003) 13 για μια Ευρωπαϊκή πολιτική σχετικά με την πρόσβαση σε
αρχεία.
 Να εξαπολύσουν μια καμπάνια εθνικής ενημέρωσης για εγκλήματα που
διαπράχθηκαν στο όνομα της κομμουνιστικής ιδεολογίας,
συμπεριλαμβανομένης της αναθεώρησης των σχολικών βιβλίων και την
εισαγωγή μιας μέρας μνήμης για θύματα του κομμουνισμού και την
δημιουργία μουσείων
 Να ενθαρρύνουν τις τοπικές αρχές να αναγείρουν μνημεία ως φόρο
τιμής στα θύματα των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων
ΙΙΙ. Επεξηγηματικό Μνημόνιο
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Η πτώση της κομμουνιστικής εξουσίας στα κράτη της κεντρικής και ανατολικής
Ευρώπης στις αρχές της δεκαετίας του 90 του 20ου αιώνα προκάλεσε πολλές
συζητήσεις σχετικά με την πολιτική και νομική αντιμετώπιση σειράς πράξεων και των
εγκλημάτων που είχαν διαπραχτεί στο όνομα της κομμουνιστικής ιδεολογίας.
Αναδείχτηκε ως σοβαρό ζήτημα η στάση απέναντι στους υπεύθυνους αυτών των
πράξεων όπως και η πιθανή άσκηση διώξεων σε βάρος τους. Σε όλες τις πρώην
κομμουνιστικές χώρες διεξάχθηκαν συζητήσεις σε εθνικό επίπεδο σχετικά με το ζήτημα
-276 -
αυτό και σε ορισμένες από τις χώρες αυτές υιοθετήθηκαν νόμοι για την
«αποκομουνιστικοποίηση» η και για την «εξισορρόπηση» [lustration].
2. Σε όλες αυτές τις χώρες το ζήτημα αυτό θεωρήθηκε συστατικό στοιχείο μιας ευρύτερης
διαδικασίας που είχε ως στόχο την αποδόμηση του προηγούμενου καθεστώτος και το
πέρασμα στη δημοκρατία. Η διαδικασία αυτή είχε κατανοηθεί ως ένα εσωτερικό ζήτημα
των χορών αυτών ενώ η καθοδήγηση του εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας και
ιδιαίτερα από πλευράς του Συμβουλίου της Ευρώπης είχε επικεντρωθεί στην πρόληψη
πιθανών παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
3. Στο πνεύμα αυτό συντάχθηκαν δυο εκθέσεις της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που
αφορούσαν το μέτρα για την αποδομηση των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών
συστημάτων, η μια από τον κ. Εσπερσεν [Espersen] και η άλλη από τον κ. Σεβερίν
[Severin] . Οι εκθέσεις αυτές είχαν γίνει εξ ονόματος της Επιτροπής Νομικών
Ζητημάτων και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων αντίστοιχα το 1995 και το 1996. Η πρώτη
έκθεση επέστρεψε στην επιτροπή μετά από τη συζήτηση της στην [Κοινοβουλευτική]
Συνέλευση η δεύτερη οδήγησε στην υιοθέτηση της Απόφασης 1096 [1996].
4. Παρ' όλα αυτά μέχρι στιγμής ούτε το Συμβούλιο της Ευρώπης ούτε και καμία
άλλη διεθνής διακυβερνητική οργάνωση ανταποκρίθηκε στο καθήκον για μια
γενικευμένη αποτίμηση της κομμουνιστικής εξουσίας όπως και όσον αφορά την
ανάγκη για μια σοβαρή συζήτηση για τα εγκλήματα που διαπράχτηκαν στο όνομα
της εξουσίας αυτής και ούτε όσον αφορά τη δημόσια καταδίκη τους. Ακόμα
περισσότερο, και αυτό είναι κάτι που είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό, δεν έγινε μια
σοβαρή και σε βάθος συζήτηση για την ιδεολογία που ήταν στη ρίζα της τόσο
μεγάλης τρομοκρατίας, της μαζικής παραβίασης των ανθρώπινων
δικαιωμάτων, που προκάλεσε το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων και τα
πολλά δεινά για ολόκληρα έθνη . Ενώ ένα άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς του 20ου
αιώνα και συγκεκριμένα ο ναζισμός αποτέλεσε αντικείμενο διερεύνησης,
καταδικάστηκε διεθνώς και οι υπεύθυνοι παραπέμφθηκαν στη δικαιοσύνη, παρόμοια
εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα το κομμουνισμού ούτε διερευνήθηκαν και
ούτε αντιμετώπισαν την οποιαδήποτε διεθνή καταδίκη.
5. Η απουσία διεθνούς καταδίκης μπορεί εν μέρη να εξηγείται από το γεγονός ότι σήμερα
υπάρχουν ακόμα χώρες στις οποίες η εξουσία βασίζεται στην κομμουνιστική ιδεολογία.
Η επιθυμία για τη διατήρηση καλών σχέσεων με ορισμένες από αυτές ίσως να
εμποδίζει ορισμένους πολιτικούς να ασχοληθούν με αυτό το δύσκολο θέμα. Επί πλέον
υπάρχει και το γεγονός ότι ορισμένα ενεργά και σήμερα πολιτικά πρόσωπα είχαν
υποστηρίξει με τον ένα η τον άλλο τρόπο πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα. Για
προφανείς λόγους τα πρόσωπα αυτά θα προτιμούσαν να αποφύγουν την ενασχόληση
με το ζήτημα των εύθηνων. Σε μερικές Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν κομμουνιστικά
κόμματα που δεν έχουν καταδικάσει ρητά τα εγκλήματα του κομμουνισμού. Τέλος
μερικά στοιχεία της κομμουνιστικής ιδεολογίας όπως ισότητα η κοινωνική δικαιοσύνη
ακόμα ασκούν έλξη σε ορισμένους πολιτικούς οι οποίοι φοβούνται ότι η καταδίκη των
εγκλημάτων του κομμουνισμού θα ταυτιστεί με την καταδίκη της κομμουνιστικής
ιδεολογίας.
6. Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα ο εισηγητής είναι της άποψης ότι υπάρχει μια
επείγουσα ανάγκη για μια δημόσια συζήτηση για τα εγκλήματα του κομμουνισμού και
για την καταδίκη τους σε διεθνές επίπεδο. Αυτή η διαδικασία πρέπει να προωθηθεί να
προωθηθεί για πόλους λόγους αμέσως, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση.
7. Πρώτο. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο για τον καθένα ότι καταδικαστέο είναι το κάθε
έγκλημα συμπεριλαμβανόμενου και εκείνου που διαπράχθηκε στο όνομα στο όνομα
μιας ιδεολογίας που προβάλει ακόμα και τις πιο αξιοσέβαστες άξιες όπως την ισότητα
και τη δικαιοσύνη. Από τον κανόνα αυτό δεν υπάρχει καμία εξαίρεση. Το στοιχείο αυτό
έχει ιδιαίτερη σημασία για τις νέες γενεές που δεν έχουν προσωπική εμπειρία από τα
κομμουνιστικά καθεστώτα. Μια ξεκάθαρη τοποθέτηση της διεθνούς κοινότητας για το
παρελθόν μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τις μελλοντικές της δράσεις.
Φαίνεται ότι σε ορισμένες χώρες είναι ζωντανό ακόμα ένα είδους νοσταλγίας για τον
κομμουνισμό. Αυτό το γεγονός δημιουργεί τον κίνδυνο ο κομμουνισμός να κερδίσει
την εξουσία στην μια η στην άλλη χώρα. Σκοπός της παρούσας έκθεσης είναι να
συμβάλει στην γενική ενημέρωση για την ιστορική διαδρομή αυτής της ιδεολογίας.
-277 -
8. Δεύτερο. Όσο ακόμα θύματα των κομμουνιστικών καθεστώτων η οι οικογένειες τους

είναι στη ζωή θα πρέπει να μπορούν να απολαύσουν ηθική ικανοποίηση για όσα
υπόφεραν.
9. Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι το γεγονός ότι κομμουνιστικά καθεστώτα
εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα σε ορισμένες χώρες του κόσμου ενώ
συνεχίζονται τα εγκλήματα στο όνομα της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Κατά
την άποψη μου το Συμβούλιο της Ευρώπης , η οργάνωση που υπερασπίζεται τα
ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχει το δικαίωμα να μένει αδιάφορη και να σιωπά ακόμα
και εάν τα κράτη αυτά δεν είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η διεθνής
καταδίκη θα ενισχύσει την αξιοπιστία και νέα επιχειρήματα στην εσωτερική
αντιπολίτευση που δρα στο εσωτερικό των χορών αυτών και μπορεί να συμβάλει σε
θετικές εξελίξεις. Αυτό είναι και το λιγότερο που μπορεί να προσφέρει στις χώρες
αυτές η Ευρώπη που αποτελεί το λίκνο της κομμουνιστικής ιδεολογίας.
10. Πρέπει να τονιστεί ότι στην παρούσα έκθεση δεν υπάρχει κανένα θέμα για
οποιαδήποτε οικονομική αποζημίωση των θυμάτων των εγκλημάτων του
κομμουνισμού. Η μόνη μορφή αποκατάστασης που προτείνεται είναι ηθικής φύσης.
11. Η 15η επέτειος της πτώσης των κομμουνιστικών καθεστώτων σε Ευρωπαϊκές χώρες
αποτελεί μια καλή εύκαιρα για μια τέτοια πρωτοβουλία . Το Συμβούλιο της Ευρώπης
βρίσκεται σε ιδανική θέση να προώθηση αυτό το καθήκον μιας και τα περισσότερα από
τα μισά κράτη μέλη του είχαν δοκιμάσει την κομμουνιστική εξουσία.
12. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας αυτής της έκθεσης, η Επιτροπή οργάνωσε μια ακρόαση
με συμμετοχή προεξεχόντων προσωπικοτήτων, των οποίων η εντρύφηση στο θέμα
συνέβαλλε σημαντικά στην προετοιμασία της παρούσας έκθεσης. (Δες πρόγραμμα για
την Ακρόαση στο Παράρτημα 1). Επίσης διενέργησα αποστολές συλλογής στοιχείων
(fact-finding) στη Βουλγαρία (16 Μάη 2005), Λετονία (3 Ιούνη 2005) και Ρωσία (16-
17 Ιούνη 2005) (Δες συνημμένα προγράμματα των επισκέψεων στα παραρτήματα 2-
4). Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στις εθνικές κοινοβουλευτικές
αντιπροσωπείες αυτών των χωρών για τη βοήθειά τους στην προετοιμασία των
επισκέψεων
13. Επιθυμώ να τονίσω ότι αυτή η έκθεση με κανένα τρόπο δεν προτίθεται να αποτελέσει
μια εξαντλητική απογραφή των κομμουνιστικών εγκλημάτων. Η ιστορική έρευνα θα
πρέπει να αφεθεί στους ιστορικούς, και ήδη υπάρχει ένας αρκετά ουσιαστικός όγκος
φιλολογίας για το θέμα, που χρησιμοποίησα όταν προετοίμαζα την παρούσα έκθεση.
Αυτή η έκθεση είναι σχεδιασμένη ως πολιτική εκτίμηση των εγκλημάτων του
κομμουνισμού.
ΙΙ. ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ

ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ
14. Τα κομμουνιστικά καθεστώτα, όπως αυτά που διερευνούνται σε αυτή την έκθεση
μπορούν να οριστούν με βάση ένα αριθμό χαρακτηριστικών, συμπεριλαμβανομένων
συγκεκριμένα την εξουσία ενός μοναδικού μαζικού κόμματος δεσμευμένο, τουλάχιστον
στο φραστικό επίπεδο, στην κομμουνιστική ιδεολογία. Η εξουσία είναι συγκεντρωμένη
μέσα σε μια μικρή ομάδα κομματικών ηγετών που δεν λογοδοτούν ή περιορίζονται από
το κράτος δικαίου.
15. Το κόμμα ελέγχει το κράτος σε τέτοιο βαθμό που τα όρια μεταξύ των δύο είναι
θολά. Ακόμα, επεκτείνει τον έλεγχό του στον πληθυσμό και σε κάθε πλευρά
της καθημερινής ζωής σε ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο.
16. Το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι είναι ανύπαρκτο, ο πολιτικός πλουραλισμός
είναι καταργημένος και κάθε γνώμη όπως και κάθε απόπειρα ανεξάρτητης
αυτοοργάνωσης τιμωρούνται αυστηρά.
17. Για να επιβάλλει τον έλεγχό του πάνω στην δημόσια ζωή και για να προλάβει κάθε
ενέργεια πέρα από τον έλεγχό του, τέτοια κομμουνιστικά καθεστώτα επεκτείνουν τις
αστυνομικές δυνάμεις σε ένα πρωτοφανές βαθμό, εγκαθιδρύουν δίκτυα
-278 -
πληροφοριοδοτών και ενθαρρύνουν την καταγγελία. Το μέγεθος των

αστυνομικών σχηματισμών, ο αριθμός των μυστικών πληροφοριοδοτών
παραλλάσσουν σε διαφορετικές εποχές και χώρες, αλλά πάντα υπερβαίνουν κατά πολύ
τους αριθμούς σε κάθε δημοκρατική χώρα.
18. Τα ΜΜΕ είναι μονοπώλιο ή ελέγχονται από το κράτος. Αυστηρή προληπτική
λογοκρισία εφαρμόζεται ως κανόνας. Κατά συνέπεια, το δικαίωμα στην
πληροφόρηση παραβιάζεται και η ελευθεροτυπία είναι ανύπαρκτη.
19. Η εθνικοποίηση της οικονομίας που είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της
κομμουνιστικής εξουσίας απορρέει ευθέως από την ιδεολογία και βάζει περιορισμούς
στην ατομική ιδιοκτησία και την ατομική οικονομική δραστηριότητα. Ως
συνέπεια οι πολίτες είναι πιο ευάλωτοι απέναντι στο κράτος το οποίο είναι ο
μονοπωλιακός εργοδότης και η μόνη πηγή εισοδήματος.
20. Η κομμουνιστική εξουσία διήρκησε 80 χρόνια στην χώρα στην οποία για πρώτη φορά
δημιουργήθηκε, συγκεκριμένα στη Ρωσία τότε μετονομασμένη ως Σοβιετική Ένωση. Σε
άλλα Ευρωπαϊκά κράτη ήταν περίπου 45 χρόνια. Έξω από την Ευρώπη κομμουνιστικά
κόμματα κυβερνούν για πάνω από 50 χρόνια στην Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και το
Βιετνάμ και πάνω από 40 στην Κούβα και 30 στο Λάος. Κομμουνιστικές κυβερνήσεις
βασίλεψαν για κάποιο διάστημα σε διαφορετικές Αφρικάνικες, Ασιατικές και
Νοτιοαμερικάνικες χώρες κάτω από την τότε Σοβιετική επιρροή.
21. Πάνω από 20 χώρες σε 4 ηπείρους μπορούν να καταταχθούν ως κομμουνιστικές ή υπό
κομμουνιστική διακυβέρνηση για κάποια χρονική περίοδο. Εκτός από τη Σοβιετική
Ένωση και τους 6 Ευρωπαϊκούς δορυφόρους της, η λίστα περιλαμβάνει το
Αφγανιστάν, την Αλβανία, την Αγκόλα, την Μπενίν, την Καμπότζη, την Κίνα, το
Κογκό, την Κούβα, την Αιθιοπία, τη Βόρεια Κορέα, το Λάος, την Μογγολία, την
Μοζαμβίκη, το Βιετνάμ, τη Νότια Υεμένη και τη Γιουγκοσλαβία.
22. Ο αριθμός του πληθυσμού που ζούσε υπό κομμουνιστική εξουσία μέτραγε πάνω από 1
δισεκατομμύριο πριν το 1989
23. Η μακροβιότητα και η γεωγραφική επέκταση υποδηλώνουν διαφορές και
τροποποιήσεις στην πράξη των κομμουνιστικών εξουσιών σε διαφορετικές χώρες,
κουλτούρες και εποχές. Το κομμουνιστικό καθεστώς εξελίχθηκε, ως αποτέλεσμα της
εσωτερικής του δυναμικής ή απαντώντας στις διεθνείς περιστάσεις. Είναι δύσκολο να
συγκρίνουμε τις κομμουνιστικές εξουσίες στη Ρωσία το 1930, στην Ουγγαρία το 1960
ή στην Πολωνία το 1980.
24. Ωστόσο, παρά τη διαφορετικότητα, μπορεί κανείς να καθορίσει κοινά χαρακτηριστικά
του ιστορικού κομμουνιστικού καθεστώτος ανεξάρτητα από χώρα, κουλτούρα ή χρόνο.
Ένα από τα πιο προφανή χαρακτηριστικά είναι η κατάφωρη παραβίαση των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων
ΙΙΙ. ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
1. Η κομμουνιστική εξουσία έχει νωρίς εξαρχής χαρακτηριστεί από τη μαζική παραβίαση

των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να επιτύχουν και να διατηρήσουν την εξουσία, τα
κομμουνιστικά καθεστώτα πήραν πιο πέρα από τις ατομικές δολοφονίες και τις τοπικές
σφαγές και ενσωμάτωσαν το έγκλημα στο σύστημα εξουσίας. Είναι αλήθεια πως
αρκετά χρόνια μετά την εγκαθίδρυση του καθεστώτος στις περισσότερες Ευρωπαϊκές
χώρες, και μετά από δεκάδες χρόνια στην Σοβιετική Ένωση και την Κίνα, ο τρόμος
έχασε λίγο από την αρχική του ισχύ. Ωστόσο η «ανάμνηση του τρόμου» έπαιξε
ένα σημαντικό ρόλο στις κοινωνίες, η ενδεχόμενη απειλή υποκατέστησε τις
πραγματικές ωμότητες. Ακόμα, αν εμφανιζόταν ανάγκη, τα καθεστώτα κατέφυγαν
στον τρόμο όπως φαίνεται από την Τσεχοσλαβακία το 1968, την Πολωνία το 1971,
1976 και 1981 ή την Κίνα το 1989. Αυτός ο κανόνας ισχύει για όλα τα ιστορικά και
τρέχοντα κομμουνιστικά καθεστώτα ανεξάρτητα χώρας.
-279 -
2. Σύμφωνα με προσεκτικούς υπολογισμούς ( ακριβή στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα) ο

αριθμός των ατόμων που σκοτώθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα,
κατανεμημένα κατά χώρες ή περιοχές μπορεί να δοθεί ως εξής
o Σοβιετική Ένωση: 20 εκατομμύρια θύματα

o Κίνα: 65 εκατομμύρια
o Βόρειος Κορέα: 2 εκατομμύρια
o Καμπότζη: 2 εκατομμύρια
o Ανατολική Ευρώπη: 1 εκατομμύριο
o Λατινική Αμερική: 150.000
o Αφρική: 1,7 εκατομμύρια
o Αφγανιστάν 1,5 εκατομμύρια
Αυτοί οι αριθμοί περιλαμβάνουν μια ποικιλία καταστάσεων: ατομικές και ομαδικές

εκτελέσεις, θανάτους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, θύματα πείνας και εκτοπίσεων.
3. Τα παραπάνω νούμερα είναι ντοκουμεντιαρισμένα, και αν είναι μόνο εκτιμήσεις

αυτό γίνεται γιατί υπάρχει έδαφος να υποψιασθούμε πως θα πρέπει να είναι πολύ
υψηλότερα
4. Το σημαντικό χαρακτηριστικό των κομμουνιστικών εγκλημάτων ήταν η καταστολή
ενάντια σε ολόκληρες κατηγορίες αθώων ανθρώπων των οποίων το μοναδικό
«έγκλημα» ήταν το ότι ανήκαν σε αυτές τις κατηγορίες. Με αυτό τον τρόπο, στο όνομα
της ιδεολογίας, τα καθεστώτα δολοφόνησαν δεκάδες εκατομμυρίων πλουσίων
αγροτών (κουλάκοι), ευγενείς, αστούς, Κοζάκους, Ουκρανούς και άλλες ομάδες
5. Αυτά τα εγκλήματα είναι ευθεία αποτελέσματα της θεωρίας της πάλης των τάξεων που
επέβαλε την «εκκαθάριση» ανθρώπων που δεν θεωρούνταν χρήσιμοι στην οικοδόμηση
μιας νέας κοινωνίας. Ένας τεράστιος αριθμός των θυμάτων ήταν υπήκοοι των χωρών.
6. Στα τέλη της δεκαετίας του 20, στη Σοβιετική Ένωση, η GPU (πρώην Czecka) εισήγαγε
ποσοστώσεις: κάθε περιοχή ήταν υποχρεωμένη να παραδώσει ένα ορισμένο αριθμό
«ταξικών εχθρών». Τα νούμερα καθοριζόταν κεντρικά από την ηγεσία του
κομμουνιστικού κόμματος. Έτσι οι τοπικές αρχές όφειλαν να συλλάβουν, να
εκτοπίσουν και να εκτελέσουν συγκεκριμένους αριθμούς ατόμων. Αν αποτύγχαναν να
το πράξουν υπόκειταν οι ίδιοι σε δίωξη.
7. Από την άποψη του αριθμού θυμάτων, η λίστα των πιο σημαντικών κομμουνιστικών
εγκλημάτων περιλαμβάνει τα παρακάτω:
o Ατομικές και ομαδικές εκτελέσεις ανθρώπων που θεωρούνταν πολιτικού

αντίπαλοι, χωρίς ή με αυθαίρετες δίκες, αιματηρές καταστολές διαδηλώσεων
και απεργιών, θανάτωση ομήρων και αιχμαλώτων πολέμου στη Ρωσία το 1918-
22. Έλλειψη πρόσβασης σε αρχεία (καθώς και έλλειψη οποιοδήποτε
ντοκουμέντων για αναρίθμητες εκτελέσεις) κάνει αδύνατο το να δοθούν ακριβή
αριθμοί, αλλά ο αριθμός των θυμάτων αποτιμάται σε δεκάδες χιλιάδες.
o Θάνατος από πείνα περίπου 5 εκατομμυρίων ατόμων ως αποτέλεσμα
επιτάξεων, ιδιαίτερα στην Ουκρανία το 1921-1923. Ο λιμός χρησιμοποιήθηκε
ως πολιτικό όπλο από αρκετά κομμουνιστικά καθεστώτα και όχι μόνο στη
Σοβιετική Ένωση.
o Εξόντωση 300.000-500.000 Κοζάκων μεταξύ 1919 και 1920
o Δεκάδες χιλιάδες χάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εδώ ξανά, έλλειψη
πρόσβασης σε αρχεία κάνει την έρευνα αδύνατη
o 690.000 άτομα καταδικάστηκαν αυθαίρετα σε θάνατο και εκτελέστηκαν
ως αποτέλεσμα του «διωγμού» στο κομμουνιστικό κόμμα το 1937-1938.
Χιλιάδες άλλων εκτοπίστηκαν ή τοποθετήθηκαν σε στρατόπεδα. Συνολικά
-280 -
μεταξύ 1ης Οκτώβρη 1936 και 1ης Νοέμβρη 1938 περίπου 1.565.000
συνελήφθηκαν και από αυτούς 668.305 εκτελέστηκαν. Σύμφωνα με πολλούς
μελετητές αυτά τα νούμερα είναι υποτιμημένα και θα πρέπει να επαληθευτούν
όταν όλα τα αρχεία γίνουν προσβάσιμα
o εκατομμύρια εκτοπίστηκαν το 1930-1932
o Χιλιάδες απλοί άνθρωποι στην Σοβιετική Ένωση κατηγορήθηκαν για σχέσεις με
τους «εχθρούς» και εκτελέστηκαν την περίοδο πριν τον δεύτερο παγκόσμιο
πόλεμο. Για παράδειγμα το 1937 περίπου 144.000 άνθρωποι
συνελήφθησαν και από αυτούς 110.000 εκτελέσθηκαν αφού
κατηγορήθηκαν για επαφές με Πολωνούς πολίτες που ζούσαν στην Σοβιετική
Ένωση. Επίσης το 1937, 42.000 εκτελέσθηκαν στη βάση ότι είχαν σχέσεις με
Γερμανούς εργάτες στην ΕΣΣΔ
o 6 εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαναν της πείνας ως αποτέλεσμα μιας
εσκεμμένης κρατικής πολιτικής το 1932-1933
o Δολοφονίες και εκτοπίσεις εκατοντάδων χιλιάδων Πολωνών, Ουκρανών,
Λιθουανών, Εσθονών, Μολδαβών και κατοίκων της Βεσσαραβίας το 1941
και 1944-45
o Εκτόπιση των Γερμανών του Βόλγα το 1941, των Τατάρων της Κριμαίας το
1943, Τσετσένων και Ινγκούς το 1944
o Εκτόπιση και εξόντωση του ενός τετάρτου του πληθυσμού στην
Καμπότζη το 1975-1978
o Εκατομμύρια θυμμάτων των εγκληματικών πολιτικών του Μάο Τσε
Τουγκ στην Κίνα του του Κιμ Ιρ Σέν στη Βόρειο Κορέα. Εδώ ξανά έλλειψη
ντοκουμέντων δεν επιτρέπει ακριβή στοιχεία να δοθούν
o Πολυάριθμα θύματα σε άλλα μέρη του κόσμου, Αφρική, Ασία και
Λατινική Αμερική σε χώρες που αυτοαποκαλούνται κομμουνιστικές και έχουν
ευθεία αναφορά στην κομμουνιστική ιδεολογία.
Αυτή ή λίστα σε καμία περίπτωση δεν εξαντλείται εδώ. Δεν υπάρχει πρακτικά χώρα ή
περιοχή υπό κομμουνιστική διοίκηση που είναι σε θέση να δημιουργήσει τη δική της
λίστα πόνου.
8. Στρατόπεδα συγκέντρωσης δημιουργήθηκαν από το πρώτο κομμουνιστικό

καθεστώς ήδη από το Σεπτέμβρη του 1918 και έγιναν ένα από τα πιο ντροπιαστικά
σύμβολα των κομμουνιστικών καθεστώτων. Το 1921, υπήρχαν ήδη 107 στρατόπεδα
συγκέντρωσης με πάνω από 50.000 κρατούμενους. Η εξαιρετικά υψηλή
θνησιμότητα σε αυτά τα στρατόπεδα μπορεί να δειχθεί από την κατάσταση στο
στρατόπεδο της Κροστάνδης: από τους 6.500 κρατούμενους που τοποθετήθηκαν το
Μάρτη του 1921 μόνο 1.500 ήταν ζωντανοί ένα χρόνο μετά.
9. Το 1940 ο αριθμός των κρατουμένων έφτανε τα 2.350.000 σε 53 συμπλέγματα
στρατοπέδων συγκέντρωσης, 425 ειδικές αποικίες, 50 αποικίες ανηλίκων και 90 σπίτια
νεογέννητων.
10. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 40 υπήρχαν κατά μέσο όρο 2,5 εκατομμύρια
κρατούμενοι σε στρατόπεδα κάθε στιγμή. Υπό το φώς του ρυθμού θνησιμότητας
αυτό σήμαινε πως ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που είχαν τοποθετηθεί σε
στρατόπεδα ήταν πολύ υψηλότερος
11. Συνολικά μεταξύ 15 και 20 εκατομμυρίων ανθρώπων πέρασαν από
στρατόπεδα μεταξύ 1930 και 1953
12. Στρατόπεδα συγκέντρωσης επίσης δημιουργήθηκαν σε άλλα κομμουνιστικά
καθεστώτα, αξιοσημείωτα στην Κίνα, τη Βόρειο Κορέα, Καμπότζη και Βιετνάμ
13. Η εισβολή από την Σοβιετικό Στρατό σε αρκετές χώρες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο
Πόλεμο ακολουθήθηκε συστηματικά από μαζικό τρόμο, συλλήψεις εκτοπίσεις και
δολοφονίες. Μεταξύ των χωρών που επηρεάστηκαν περισσότερο ήταν η Πολωνία
(εκτίμηση για 440.000 θύματα το 1939, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας
τψν Πολωνών αξιωματικών αιχμαλώτων πολέμου στο Κατύν το 1940, Εσθονία
(175.000 θύματα περιλαμβανομένης της δολοφονίας 800 αξιωματικών, που αριθμεί
-281 -
το 17,5 % του συνολικού πληθυσμού), η Λιθουανία, Λετονία (119.000 θύματα),

Μπεσαραβία και Βόρεια Βουκοβίνα
14. Εκτόπιση ολόκληρων εθνών ήταν ένα σύνηθες πολιτικό μέτρο ιδιαίτερα κατά τη
διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. ΤΟ 1940-41 περίπου 330.000
Πολωνοί πολίτες που ζούσαν στις περιοχές που κατέλαβε ο Σοβιετικός Στρατός
εκτοπίστηκαν στην Ανατολική Σοβιετική Ένωση., κυρίως στο Καζακστάν.
900.000 γερμανοί από την περιοχή του Βόλγα εκτοπίστηκαν το φθινόπωρο του
1941. 93.00 Καλμούκοι εκτοπίστηκαν το Δεκέμβρη του 1943. 521.00 Τσετσένοι
και Ινγουσέτοι εκτοπίστηκαν το Φλεβάρη του 1944. 180.000 Τάταροι της Κριμαίας
εκτοπίστηκαν το 1944. Η λίστα δεν ήταν πλήρης δίχως να αναφέρουμε τους
Λετονούς, Λιθουανούς, Εσθονούς, Έλληνες, Βούλγαρους, Αρμένιους της
Κριμαίας, Τούρκους και Κούρδους από τον Καύκασο
15.Οι εκτοπίσεις επίσης αφορούσας στους πολιτικούς αντιπάλους. Από το 1920 οι
πολιτικοί αντίπαλοι στη Ρωσία εκτοπίζονταν στα νησιά Σολόβσκι. Το 1927 το
στρατόπεδο που οικοδομήθηκε στο Σολόβσκι περιείχε 13.000 κρατούμενους από 48
διαφορετικές εθνότητες
16. Τα πιο βίαια εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων όπως οι μαζικές
δολοφονίες και γενοκτονία, βασανισμός, δουλική εργασία, και άλλες μορφές μαζικού
φυσικού τρόμου συνεχίστηκαν στη Σοβιετική Ένωση και σε μικρότερη έκταση σε άλλες
Ευρωπαϊκές χώρες έως το θάνατο του Στάλιν
17. Από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ο τρόμος στα Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κράτη
μειώθηκε σημαντικά αλλά επιλεκτική δίωξη διάφορων ομάδων και ατόμων
συνεχίστηκε. Περιελάμβανε παρακολούθηση από την αστυνομία, συλλήψεις,
φυλάκιση, πρόστιμα, αναγκαστική ψυχιατρική θεραπεία, διάφορους περιορισμούς της
ελευθερίας κίνησης, διακρίσεις στην εργασία που συχνά οδηγούσαν στην φτώχεια και
στον επαγγελματικό αποκλεισμό, δημόσια ταπείνωση και συκοφαντία. Τα
μετασταλινικά Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά καθεστώτα εκμεταλλεύθηκαν την ευρεία
διάδοση φόβου για ενδεχόμενες διώξεις που ήταν έντονα χαραγμένες στην
συλλογική μνήμη. Ωστόσο μακροπρόθεσμα η ανάμνηση του περασμένου φόβου
σταδιακά αδυνάτισε έχοντας μικρότερη επίδραση στις νέες γενιές
18. Ωστόσο, ακόμα και κατά τη διάρκεια αυτών των σχετικά ήρεμων περιόδων, τα
κομμουνιστικά καθεστώτα ήταν ικανά να καταφύγουν σε μαζική βία αν ήταν αναγκαίο,
όπως δείχνουν τα γεγονότα στην Ουγγαρία του 1956, στην Τσεχοσλοβακία το 1968, ή
στην Πολωνία το 1956, το 1968, το 1970 και το 1981
25. Η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Σοβιετική Ένωση και άλλες
Ευρωπαϊκές χώρες διευκόλυνε την πρόσβαση σε ορισμένα αρχεία που
τεκμηριώνουν τα κομμουνιστικά εγκλήματα. Πρίν το 1990 αυτά τα αρχεία ήταν
πλήρως απροσπέλαστα. Τα ντοκουμέντα που μπορούν να βρεθούν εκεί συνιστούν μια
σημαντική πηγή πληροφόρησης για τους μηχανισμούς εξουσίας και λήψης
αποφάσεων, και συμπληρώνουν την ιστορική γνώση για τη λειτουργία του
κομμουνιστικού συστήματος.
IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
26. Φαίνεται να επιβεβαιώνεται ότι η εγκληματική διάσταση των κομμουνιστικών

καθεστώτων δεν ήταν αποτέλεσμα περιστάσεων αλλά μάλλον αποτέλεσμα
συνειδητών πολιτικών επεξεργασμένων από τους θεμελιωτές τέτοιων καθεστώτων
ακόμα πριν πάρουν την εξουσία. Οι ιστορικοί Κομμουνιστές ηγέτες ποτέ δεν έκρυψαν
τους στόχους τους που ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου, η εξάλειψη των
πολιτικών αντιπάλων και κατηγοριών του πληθυσμού που ήταν ασύμβατες με το νέο
μοντέλο κοινωνίας
27. Η κομμουνιστική ιδεολογία, όπου και όποτε εφαρμόστηκε, είτε στην Ευρώπη είτε
αλλού, πάντα κατέληξε σε μαζικό τρόμο, εγκλήματα, και μεγάλης έκτασης
-282 -
παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν κανείς αναλύει τις συνέπειες της
εφαρμογής αυτής της ιδεολογίας δεν μπορεί να αγνοήσει τις ομοιότητες με τις
συνέπειες μιας άλλης ιδεολογίας του 20ου αιώνα, και συγκεκριμένα του ναζισμού. Αν
και αμοιβαία εχθρικά αυτά τα δύο καθεστώτα μοιράζονταν ένα αριθμό κοινών
χαρακτηριστικών
28. Ωστόσο, ενώ ο εγκληματικός και καταδικαστέος χαρακτήρας της ναζιστικής ιδεολογίας
και καθεστώτος είναι αδιαμφισβήτητος για τουλάχιστον μισό αιώνα, και οι ηγέτες του
και πολλοί αυτουργοί έχουν λογοδοτήσει, η κομμουνιστική ιδεολογία και τα καθεστώτα
δεν έχουν αντιμετωπίσει μια συγκρίσιμη αντίδραση. Τα εγκλήματα σπάνια έχουν
υποστεί μια νομική δίωξη και πολλοί από τους αυτουργούς δεν έχουν ποτέ συρθεί στη
δικαιοσύνη. Κομμουνιστικά κόμματα εξακολουθούν να είναι δραστήρια σε κάποιες
χώρες, και δεν έχουν κάν πάρει αποστάσεις από το παρελθόν όταν υποστήριζαν και
συνεργαζόντουσαν με τα εγκληματικά κομμουνιστικά καθεστώτα
29. Τα κομμουνιστικά σύμβολα χρησιμοποιούνται ανοικτά, και η δημόσια συνείδηση για τα
κομμουνιστικά εγκλήματα είναι πολύ ισχνή. Η εκπαίδευση των νέων γενεών σε πολλές
χώρες ασφαλώς δεν βοηθά να μειωθεί αυτή η απόσταση
30. Πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα συγκεκριμένων χωρών επηρεάζουν το βαθμό
κριτικής κάποιων από τα ακόμη ενεργά κομμουνιστικά καθεστώτα. Αυτό είναι ιδιαίτερα
εμφανές στην περίπτωση της Κίνας
31. Ως εισηγητής έχω τη γνώμη πως δεν πρέπει να υπάρχει περαιτέρω καθυστέρηση στην
καταδίκη της κομμουνιστικής ιδεολογίας και εγκλημάτων σε διεθνές επίπεδο. Αυτό
πρέπει να γίνει τόσο από την Συνέλευσης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο όσο και από την
Επιτροπή Υπουργών σε διακυβερνητικό επίπεδο. Προσωπικά δεν συμμερίζομαι τη θέση
κάποιων συναδέλφων πως θα πρέπει να γίνει μια καθαρή διάκριση μεταξύ ιδεολογίας
και πρακτικής. Η τελευταία απορρέει από την πρώτη και αργά ή γρήγορα οι καλές
προθέσεις υπερκεράζονται από το ολοκληρωτικό μονοκομματικό σύστημα και τις
καταχρήσεις του.
32. Θα πρέπει να είναι καθαρό ωστόσο, πως αυτά που καταδικάζονται είναι εγκλήματα που
διαπράχθηκαν στο όνομα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και όχι κάποια ιδιαίτερη
χώρα. Οι ίδιοι οι Ρώσοι ήταν οι πρώτοι και περισσότεροι από τα θύματα της
κομμουνιστικής ιδεολογίας. Σε κάθε μία χώρα όπου οι κομμουνιστές κατέλαβαν την
εξουσία τα εγκλήματα ήταν συγκρίσιμα. Αυτή ή έκθεση ελπίζω ότι θα συνεισφέρει
στην παραπέρα συμφιλίωση που βασίζεται στην ιστορική αλήθεια και κατανόση
33. Η Συνέλευση θα πρέπει να συστήσει στην Επιτροπή Υπουργών την συγκρότηση μιας
επιτροπής που θα διεξάγει ολοκληρωμένες έρευνες αναφορικά με τα κομμουνιστικά
εγκλήματα στις χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Παράλληλα, τα Κράτη μέλη
που δεν το έχουν πράξει θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να φτιάξουν τέτοιες επιτροπές σε
εθνικό επίπεδο. Αυτές οι επιτροπές αναμένεται να συνεργαστούν στενά με την
επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης
34. Ο απώτερος στόχος της δουλειάς του Συμβουλίου της Ευρώπης και των εθνικών
επιτροπών θα είναι να θεμελιώσουν στοιχεία και να προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα
αποσκοπώντας στο να φέρουν μια σύντομη απονομή δικαιοσύνης και αποζημίωση και
να αποδώσουν τιμή στη μνήμη των θυμάτων
35. Οι απαραίτητες συνθήκες για την επιτυχία της δουλειάς των επιτροπών είναι η
πρόσβαση σε αρχεία, ιδιαίτερα στη Ρωσία. Κατά συνέπεια, η αντίστοιχη νομοθεσία στις
εμπλεκόμενες χώρες και ιδιαίτερα στη Ρωσία θα πρέπει να συμμορφωθούν με την
σύσταση της Επιτροπής Υπουργών 13 (2000) για μια Ευρωπαϊκή πολιτική πρόσβασης
σε αρχεία
36. Τέλος αλλά όχι τελευταίο, η Επιτροπή Υπουργών θα πρέπει να εκκινήσει μια καμπάνια
πληροφόρησης στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα εγκλήματα του
κομμουνισμού. Αυτό θα περιλαμβάνει την αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων. Τα
κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρωπής θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να το πράξουν
σε εθνικό επίπεδο.
-283 -
ΤΟ ΚΚΕ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΓΚΥΛΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΝΟΣΗΡΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ
ΤΟ ΠΑΡΟΝ TΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Η ΚΝΕ συνεχίζει και κρατά ψηλά το ζήτημα της αλληλεγγύης στην Κομμουνιστική Νεολαία Τσεχίας. Για
όσους δεν γνωρίζουν, στην Τσεχία απαγορεύτηκε η λειτουργία της αδελφής οργάνωσης της
ΚΝΕ, λόγω… κομμουνιστικών ιδεών! Στην πρόσφατη επίσκεψη στη χώρα μας του Τσέχου
πρωθυπουργού, η ΚΝΕ πραγματοποίησε έντονες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, με αποκορύφωμα τη
«φυγάδευση» του τσέχου πρωθυπουργού από το ξενοδοχείο του, για λόγους ασφαλείας.
ΠΗΓΗ:
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=26666&colid=60&dt=2008-04-27
-284 -
Άρης Βελουχιώτης (Κλάρας) στην Λαμία και ο καθηγητής Γεώργιος Σημίτης, πατήρ του πρωθυπουργού Σημίτη. Ο κ.
θ. Πάγκαλος εζήτησε «να στηθεί στο κέντρο της Αθήνας ο ανδριάντας του Άρη Βελουχιώτη»! («Ελευθεροτυπία» 15-
4-2002). Επί κυβερνήσεως Σημίτη η ακροαριστερά ανέβηκε στη εξουσία άλωσε τα Πανεπιστήμια και την
Δημοσιογραφία. Το 75% της Ε.Σ.Η.Ε.Α. (Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών) και το 75% της
ΠΟΣΔΕΠ πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ
-285 -
ΦΑΚΕΛΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕ 100.000$ ΑΠΟ ΤΙΣ Η.Π.Α. ;
Τετάρτη, 25 Ιούλιος 2007
100,000$ για την «αναθεώρηση» της καταστροφής της Σμύρνης (Με την
καθοδήγηση του state department)
Το περιοδικού State (Νοεμβριος 2000), το

επίσημο περιοδικό του State Department
φιλοξένησε άρθρο με τίτλο "Track Two :
Beyond Traditional Diplomacy". Track Two
ονομάζονται οι διπλωματικές προσπάθειες για
"εξομάλυνση" σχέσεων που γίνονται απο μη
κυβερνητικά όργανα, και όπως μας ενημερώνει
το State, οι πρωτοβουλίες αυτές προάγουν τα
συμφέροντα των Η.Π.Α.!!!!!! Αυτός λέει είναι
και ο λόγος που το state department εχει παίξει
σημαντικό ρόλο βοηθώντας την "track two"
ατζέντα του Πανεπιστήμιου Columbia στην
περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής
Μεσογείου.
Το άρθρο συνεχίζει αναφέροντας οτι οι Πρεσβείες
στην ΑΘήνα, την Αγκυρα και τη Λευκωσία είναι
πλήρως αφοσιωμένες στο να προωθούν τις
δραστηριότητες "track two"
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Απο τη συνάντηση ελλήνων και τούρκων βιομηχάνων στη Κωνσταντινούπολη.

Μια ακόμα track two επιτυχία. Στη φώτο του περιοδικού ο κος Ταρα και ο κύριος Κουτσικος.
Οι δημοσιοσχετιστες των Πρεσβειών δημιούργησαν προγράμματα ανταλλαγών για να

ενισχύσουν την Ελληνοτουρκική συνεργασία μεταξύ διανοουμενων, δημοσιογράφων,
ακαδημαϊκών και αρχαιολόγων.
-286 -
Το προσωπικό μάλιστα των Πρεσβειών παρακολουθεί τα project αυτά που είναι σε τομείς
όπως Πανεπιστημιακοι, Πολιτισμού κλπ.
Ο Δημήτρης Σγουρος χειροκροτείται απο 5,000

Τούρκους στα πλαίσια μιας Track two
διπλωματικής κίνησης
Το πανεπιστήμιο της Columbia έκανε και

ειδικά σεμινάρια για το προσωπικό των
Πρεσβειών ωστε να κατανοήσουν
καλύτερα τα του Track Two.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά στους

σεισμούς Ελλάδας Τουρκίας και στο πως
οι μετέπειτα κινήσεις (track two)
οδήγησαν σε ένα θετικό κλίμα που συν τοις άλλοις έφερε σαν αποτέλεσμα το να
συμφωνήσουν οι υπουργοί παιδείας Ελλάδος - Τουρκίας να εξαλείψουν αρνητικά στερεότυπα
απο τα σχολικά βιβλία!!!!
Το άρθρο συνεχίζει με διάφορες

αναφορές σχετικά με το πως το
πανεπιστήμιο της Columbia μέσο
δραστηριοτήτων "track two" βοήθησε
στις σχέσεις Ελλάδος - Τουρκίας.
Και φτάνουμε τώρα στα της Σμύρνης.
Σύμφωνα λοιπόν με το περιοδικό
Μια πρωτοπoριακή δραστηριότητα

επικεντρώθηκε στην κοινή ιστορία
Ελλάδας - Τουρκίας. Ομάδες
ερευνητών δημιουργήθηκαν για να
εξετάσουν τα γεγονότα κατά την
"πυρπόληση"-"καταστροφή" της
Σμύρνης ή - ανάλογα με το πως το βλέπει κάθε έθνος - την φωτιά του Ιζμίρ!!!!!! Ακαδημαϊκοί
- λέει το άρθρο - ετοιμάζουν παράλληλες και κοινές δημοσιεύσεις σαν μια αρχή για εθνικό
διάλογο πάνω στα ιστορικά γεγονότα.
Το άρθρο συνεχίζει τα περι των δραστηριοτήτων "track two" αλλά εμείς φυσικά θα
επικεντρωθούμε στα της Σμύρνης.
Οπως μπορείτε να δείτε και σεις απο την ενημέρωση για τις εξελίξεις του project που
βρήκαμε, η Αμερική χορήγησε 84,000 ευρω (~100,000$) για την "επανεξέταση" απο
κοινού των γεγονότων της Σμύρνης (και σειρά έχει η ελληνική επανάσταση). Οπως
μάλιστα διαβάζουμε το project τελικά στηρίχθηκε απο το Τουρκικό πανεπιστήμιο
Sabanci καθώς τα λεφτά απο την Αμερική πήγαν καθυστερημένα (λόγω των Αμερικανικων
Εκλογών).
-287 -
Αξίζει να σημειώσουμε οτι ο Halil Berktay του Πανεπιστημίου Sabanci - ο οποίος και παρουσίασε το
project - είναι ένας απο τους 3 που απαρτίζουν την επιτροπή εκπαίδευσης της Ιστορίας του Joint History
Project, μαζί με την Dubravka Stojanovic και την Χριστίνα Κουλούρη (η οποία και ηγείται της
επιτροπής)!!!!!!!!!!
* Αναφορές για τον Κύριο Halil Berktay από το ΚΕΜΟ για σειρά διαλέξεων μπορείτε να βρείτε εδώ
* άρθρο του Halil Berktay στο ΒΗΜΑ για την φωτιά της Σμύρνης!!!!!! αν δεν καταλάβατε η καταστροφή
της Σμύρνης για κάποιους μάλλον ήταν εμπρησμός !!!!!!!!!!!! δείτε εδώ
* αναφορές για τον κύριο Halil Berktay φυσικά μπορείτε να βρείτε και στο Παρατηρητήριο των
συμφωνιών του Ελσινκι...εδώ
 Στις 7/3/2005 η εφημερίδα Milliyet

δημοσίευσε άρθρο του Halil Berktay με
τον τίτλο «Έγινε εθνοκάθαρση
[εναντίον] των Αρμενίων».ο οποίος
ανάμεσα στα άλλα αναφέρει ότι οι
δολοφονίες των Αρμενίων διαπράχτηκαν
από τους Κούρδους.
Μην ξεχνάτε την έναρξη του άρθρου, που σύμφωνα με αυτό οι track two
πρωτοβουλίες προάγουν τα συμφέροντα των Η.Π.Α.
και φυσικά μην ξεχάσετε να διαβάσετε το εισαγωγικό άρθρο του περιοδικού με την
υπογραφή της γνωστής και μη εξαιρετέας κας........με τις υγείες μας....
ο αγώνας ενάντια στα βιβλία της ντροπής συνεχίζεται....

υπομονή...έχει και συνέχεια...
greekalert
http://www.greekalert.com:80/2007/07/100000-state-department.html
-288 -
ΠΟΙΟΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΚΑΤ΄ ΕΝΤΟΛΗΝ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ

ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
-289 -
-290 -
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΙΣΤΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΘΙΑΣΩΤΕΣ

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΣΤΑ Μ.Μ.Ε. ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΒΙΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΒΛΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

ΣΑΣ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΩ ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΠΑΡΟΝ
-291 -
ΤΟ ΠΑΡΟΝ 6/3/05
-292 -
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ
Η γάγγραινα της ανωτέρας εκπαιδεύσεως
Το οχυρό του νεοταξικού φασισμού
Ο προστάτης της εγκληματικότητας
Η ισχύουσα νομοθεσία
Για την ιστορία… Νόμος 1268/82, άρθρο 2:

Ακαδημαϊκές Ελευθερίες & Ακαδημαϊκό Άσυλο.
Παρ. 5 «το πανεπιστημιακό άσυλο καλύπτει
όλους τους χώρους των ΑΕΙ και συνίσταται στην
απαγόρευση επέμβασης της δημόσιας δύναμης
στους χώρους αυτούς, χωρίς την πρόσκληση ή
άδεια του αρμοδίου οργάνου των ΑΕΙ…».
Παρ. 6 «το όργανο αυτό είναι τριμελές και

αποτελείται από τον πρύτανη, ή τον νόμιμο
αναπληρωτή του, ανά ένα εκπρόσωπο του
διδακτικού ερευνητικού προσωπικού και των
φοιτητών. Το όργανο αυτό αποφασίζει μόνο με
ομοφωνία όλων των μελών του. Σε περίπτωση
διαφωνίας συγκαλείται έκτακτα η Σύγκλητος των
ΑΕΙ την ίδια μέρα, προκειμένου να αποφασίσει σχετικά…»
Παρ. 7 «η επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια των αρμοδίων οργάνων των ΑΕΙ
επιτρέπεται μόνο, εφόσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα, ή αυτόφωρα εγκλήματα
κατά της ζωής».
Τι κάνει όμως αυτή η τριμελής επιτροπή;
Όποτε λοιπόν γίνονται επεισόδια, η τριμερής επιτροπή, που απαιτείται για την
επέμβαση της αστυνομίας, δεν συγκαλείται διότι πάντα απουσιάζει ο
εκπρόσωπος των φοιτητών ενώ και η Σύγκλητος των ΑΕΙ αποφεύγει να βγάλει την
σχετική απόφαση προς αποφυγήν αντιδράσεων από τους γνωστούς-άγνωστους
φοιτητές. Και ξέρετε βέβαια πως αυτά τα φασιστοειδή αντιδρούν……..
Τι κάνει το κράτος;
Αλλά και όποτε «διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα, ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά

της ζωής» το κράτος απουσιάζει παραδειγματικά. Καίτοι έχει την αναφαίρετο
υποχρέωση να διαφυλάξει την ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων και να
προστατεύσει τους καθηγητές, φοιτητές, κτήρια και εξοπλισμούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διώξεις και τρομοκρατία κατά του επικούρου Βασίλη

Βασσάλου.
-293 -
Η Μαύρη Βίβλος του ΚΚΕ
Posted: June 08, 2004 at 10:12 AM EST (15:12 PM GMT)
Ήταν δεδομένο ότι το ΚΚΕ θα

αντιδρούσε στην πρόσκληση για να
μιλήσει ο Γάλλος συγγραφέας κ.
Στέφαν Κουρτουά. Λίγοι
φανταζόταν ότι θα επενέβαινε
λογοκριτικά για να σταματήσει μια
πανεπιστημιακή εκδήλωση, σε ένα
χώρο όπου η ελεύθερη διακίνηση
των ιδεών υποτίθεται ότι
προστατεύεται νομικά. Αυτό όμως
που πρέπει να μας προβληματίσει
είναι ότι ο τραμπουκισμός του ΚΚΕ
πέρασε αλώβητος στη
δημοκρατική μας χώρα. Με την τιμητική εξαίρεση του αρθρογράφου της «Ελευθεροτυπίας»
κ. Σήφη Πολυμίλη ουδείς διαμαρτυρήθηκε γι΄ αυτή την προσβολή του
πανεπιστημιακού ασύλου. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε τα κόμματα, ούτε καν οι
πανεπιστημιακοί. Έστω για τα μάτια του κόσμου...
Ας δούμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Το 1997 κυκλοφόρησε στη Γαλλία το βιβλίο
«Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού» (στα ελληνικά εκδόσεις «Εστία», 2001). Το
βιβλίο, επιμέλεια του οποίου είχε ο κ. Στέφαν Κουρτουά, είναι ένα συλλογικό έργο Γάλλων
δημοσιογράφων και ιστορικών. Θα μπορούσε να ονομαστεί η εγκυκλοπαίδεια των
κομμουνιστικών εγκλημάτων στα 70 χρόνια που κυριάρχησε στην ΕΣΣΔ και σε κάποια
άλλα μέρη του κόσμου. Όπως είναι φυσικό ένα τέτοιο βιβλίο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
Κυρίως στη Γαλλία και δευτερευόντως στην Ελλάδα όταν μεταφράστηκε. Η Liberation
έγραψε ότι αποτελεί τον «πρώτο σφαιρικό επιστημονικό απολογισμό του
κομμουνισμού». Η Wall Street Journal το χαρακτήρισε «αριστοτεχνικό έργο,
ντοκουμενταρισμένο και νηφάλια γραμμένο». Το επίσημο όργανο του ΚΚΕ το βάφτισε
«εμετικού αντικομμουνισμού το ανάγνωσμα» («Ριζοσπάστης 22.2.2002).
Με την έκδοση του βιβλίου το ΚΚΕ ακολούθησε την προσφιλή τακτική του. Τον
τραμπουκισμό. Κατ΄ αρχήν λεκτικό. Οι δύο στρατευμένοι ποιητές του κ.κ. Γιώργος
Κακουλίδης και Ηλίας Λάγιος επιτέθηκαν στον δημοσιογράφο κ. Ριχάρδο Σωμερίτη
(έγραψε το επίμετρο της ελληνικής έκδοσης) με χείριστους χαρακτηρισμούς.
Αναδημοσιεύουμε τη χυδαιότητα: «Χαιρόμαστε, σημειολογικά, διότι την ελληνική έκδοση της
επαίσχυντης Βίβλου προλογίζει το δημοσιογραφικό άθυρμα, το αλαλάζον κύμβαλο της Νέας
Τάξης, Ριχάρδος Σωμερίτης. Απολογητής και προασπιστής πάσης χυδαίας επίθεσης της
σύγχρονης κτηνωδίας». Οι δύο κατά Ριζοσπάστη «γνωστοί ποιητές» δεν μπήκαν καν στον
κόπο να ξεφυλλίσουν το βιβλίο πριν του επιτεθούν. Ο κ. Σωμερίτης δεν προλόγισε τη «Μαύρη
Βίβλο του Κομμουνισμού». Το επίμετρο έγραψε.
Την περασμένη Παρασκευή το «Πανεπιστήμιο Μακεδονία» διοργάνωσε ένα

αξιόλογο συνέδριο με τίτλο «Ενθυμούμενοι τον κομμουνισμό, γιορτάζοντας τα 15
χρόνια Δημοκρατίας στην Ανατολική Ευρώπη». Μεταξύ των ομιλητών ήταν και ο
επιμελητής της «Μαύρης Βίβλου του Κομμουνισμού» κ. Στέφαν Κουρτουά. Μια ομάδα
μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ εισέβαλαν στο χώρο του συνεδρίου και με πανό και
συνθήματα απέτρεψαν την διεξαγωγή του. Προς δόξα του ακαδημαϊκού ασύλου το
συνέδριο σταμάτησε, μεταφέρθηκε σε κοντινό ξενοδοχείο. Προς δόξα της ακαδημαϊκής
ακεραιότητας ο καθηγητής του Αριστοτελείου και βουλευτής του ΚΚΕ κ. Γιώργος
Χουρμουζιάδης δήλωσε ότι το συνέδριο είναι άκρως επικίνδυνο για την σωστή σκέψη! Προς
δόξα όλων των κομμάτων της χώρας δεν αντέδρασε κανείς. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε
-294 -
η αντιπολίτευση. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι σε θέματα «σωστής σκέψης»
κυβερνά εδώ και χρόνια το ΚΚΕ.
Πριν δύο εβδομάδες ακροδεξιοί τραμπούκοι προσπάθησαν να σταματήσουν το

συνέδριο του κόμματος «ουράνιο Τόξο» στη Θεσσαλονίκη. Κάποιοι
διαμαρτυρήθηκαν μεταξύ αυτών και ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ κ. Γιάννης
Ζιώγας. Καλά έκαναν. Σε θέματα λόγου, άσχετα με το τι εκφέρει κανείς, πρέπει να υπάρχει
απεριόριστη ανοχή. Την Παρασκευή τραμπούκοι της Αριστεράς κατάφεραν να
σταματήσουν ένα πανεπιστημιακό συνέδριο. Γι΄ αυτό θα διαμαρτυρηθεί κανείς;
Η δημοκρατία του ΚΚΕ επί το

έργον: Κατάφεραν να
σταματήσουν ένα πανεπιστημιακό
συνέδριο διότι όπως δήλωσε ο
καθηγητής κ. Γ. Χουρμουζιάδης
ήταν επικίνδυνο για τη σωστή
σκέψη!
Πάσχος Mανδραβέλης,
http://www.medium.gr
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα
«Απογευματινή» στις 8.6.2004
ΠΗΓΗ:
http://www.phantis.gr/news/?newsID=20040608101130
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΟ Κ.Κ.Ε ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ Β. ΗΠΕΙΡΟ
H ελλαδίτικη Αριστερά και το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα
του Βλάση Αγτζίδη
Είναι γνωστό ότι το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκε με βάση τις
ελλαδικές πολιτικές τοποθετήσεις και αντιδικίες και όχι με βάση τα πραγματικά δεδομένα και
τις ανάγκες που εξέφρασε. Έτσι ειδώθηκε μέσα από το πρίσμα της πολιτικής επιλογής και των
διεθνών πελατειακών σχέσεων που ανέπτυσσε το κάθε κόμμα και η κάθε πολιτική ομάδα.
Αυτή η κατάσταση οδήγησε στην αποδοχή ή στην απόρριψή του με καθαρά μικροπολιτικούς
λόγους. Έτσι, η Δεξιά, εφ' όσον αφορούσε την αντιπολίτευση σε μια κομμουνιστική χώρα το
είχε ενσωματώσει στην πολιτική της, σε αντίθεση με την Αριστερά, η οποία είχε "ταχθεί" να
υπερασπίζει τον κομμουνιστικό κόσμο. Ουσιαστικά οι Βορειοηπειρώτες πάλεψαν μόνοι τους,
ανεξάρτητα από την ανειλικρινή υποστήριξη της Δεξιάς και συγκρούστηκαν πλήρως με τις
ιδεοληψίες της Αριστεράς.
Οι ποικίλλες ομάδες της ελλαδίτικης Αριστεράς, εμφάνισαν μια αδικαιολόγητα

σφοδρή αντίδραση στα διάφορα θέματα που έθετε το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.
Ακόμα και στην εποχή που αρκετές από τις ομάδες της δεν ήταν εξαρτημένες από
εξωελλαδικούς καθοδηγητές, λειτούργησαν σαν να έπρεπε να εξυπηρετήσουν τέτοιες
υποχρεώσεις. Η κατάσταση αυτή ήταν γνήσιο αποτέλεσμα του τρόπου συγκρότησής της
ελλαδίτικης Αριστεράς. Όπως το έθνος-κράτος των Ελλήνων σφραγίστηκε από την
καθυστέρηση, που χαρακτήριζε το γεωγραφικό χώρο που έλαχε να αποτελέσει το αρχικό
έδαφος, έτσι ακριβώς και η Αριστερά του ημιτελούς αυτού έθνους-κράτους έκφρασε την
ακραία συντηρητική και αντιδραστική εκδοχή, όσον αφορούσε την εθνική ολοκλήρωση και
την κατανόηση των πραγματικών δεδομένων που υπήρχαν σε κάθε εποχή. Η πρώτη εμφάνιση
της συντηρητικής αυτής συμπεριφοράς, ήταν η αντίδραση στην απελευθέρωση της
-295 -
Μικράς Ασίας. Έχοντας απορρίψει τις αναλύσεις των Ποντίων σοσιαλιστών, όπως ο
Γεώργιος Σκληρός, που ερμήνευαν τα γεγονότα στη Μικρά Ασία με βάση τις πραγματικές
ανάγκες που απέρρεαν από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και όχι με βάση
την εξωτερική πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης, είχε συνταχθεί απολύτως με την βασιλική
αντίληψη της "μικράς πλην εντίμου Ελλάδος". Παραγνώρισε πλήρως την ύπαρξη συμπαγών
ελληνικών πληθυσμών στο μικρασιατικό και ανατολικοθρακικό χώρο, καθώς και τις
θεωρητικές προσεγγίσεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Το αποτέλεσμα ήταν η έμπρακτη
δικαιολόγηση των εθνικών εκκαθαρίσεων και των γενοκτονιών που πραγματοποιούσαν οι
Τούρκοι εθνικιστές. Η στάση αυτή συνεχίστηκε αμείωτη μέχρι τις ημέρες μας. Ειδικά μετά την
κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων και της επανεμφάνισης παλιών διαδικασιών,
όπως η δημιουργία εθνών-κρατών, συντάχθηκαν πολύ εύκολα -με μια εκτός εποχής
αντεξουσιαστική διάθεση- με όποια δύναμη φάνηκε ότι θα μπορούσε να υπονομεύσει το
ελληνικό έθνος-κράτος. Έτσι η σλαβομακεδονολαγνεία προτάχθηκε ως το αντίδοτο στην
πολιτικάντικη χρήση του πραγματικού φόβου του ελληνικού λαού μπροστά σ' ένα
καινοφανές φαινόμενο: τη δημιουργία δηλαδή για πρώτη φορά κράτους στο βορρά,
το οποίο εμπεριείχε στην εθνική του ιδεολογία σύμβολα και στόχους που ευθέως
αμφισβητούσαν την ελληνική Μακεδονία. Πολύ εύκολα η ελλαδίτικη Αριστερά
δυσφήμησε τις μεγάλες διαδηλώσεις των Ελλήνων στη Μακεδονία, αλλά και στην
υπόλοιπη Ελλάδα. Τις κατηγόρησε ως "εθνικιστικές", παρότι το βασικό σύνθημα ήταν το
αμυντικό "Κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία" και το "Η Μακεδονία είναι ελληνική" (εννοώντας
βέβαια την ελληνική Μακεδονία). Σε καμιά περίπτωση δεν εκφράστηκαν επιθετικά συνθήματα
του τύπου "Έξω οι Σλάβοι από το Μοναστήρι", κάτι το οποίο ήταν νομιμοποιημένοι οι
Θεσαλονικείς και οι Έλληνες Μακεδόνες να το πράξουν, εφ' όσον μια από τις συνιστώσες
ομάδες τους προερχόταν από την περιοχή του Μοναστηρίου και της Στρώμνιτσας.
Παρ' ότι η μόνη διακήρυξη περί αμφισβήτησης των συνόρων προήλθε μόνο από τη
σλαβομακεδονική πλευρά, οι δικοί μας "καθοδηγητές" δε δίστασαν καθόλου να συγκαλύψουν
τις πραγματικές επιθετικές προθέσεις, δηλώσεις και εκδηλώσεις των Σλαβομακεδόνων των
Σκοπίων και να κατηγορήσουν με τις χειρότερες εκφράσεις τον ίδιο τον ελληνικό λαό,
ταυτίζοντάς τον με τις μικρές και περιθωριακές ομάδες των σοβινιστών. Στην ίδια κατεύθυνση
παρασύρθηκαν και σοβαροί διανοούμενοι, ανήκοντες ή προερχόμενοι από την ελλαδίτικη
Αριστερά, παρότι ήξεραν πολύ καλά το τι σημαίνει η διαδικασία της εθνογένεση, η δημιουργία
έθνους-κράτους και η κατασκευή των συμβόλων μαζί με την αναζήτηση της Μεγάλης Ιδέας
από τους Σλαβομακεδόνες. Είναι τραγικό, ότι ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει σοβαρή
αντίκρουση, μέσα από το δημοκρατικό χώρο, των διαφόρων ομάδων και τάσεων, οι οποίες
φτάνουν σε απίθανες ιδεολογικές ακρότητες.
Χαρακτηριστική τέτοια ομάδα, είναι αυτή που δραστηριοποιείται στο δημοσιογραφικό χώρο με
το όνομα "Ο ιός της Κυριακής". Η ομάδα αυτή παρουσιάζει με στερεότυπο τρόπο, όπως
αναπτύχθηκε παραπάνω, τα δρώμενα στην περιοχή μας. Η οπτική του "Ιού", αλλά και τα
κίνητρά του, παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για όσους μελετούν το ελλαδικό αριστερό
φαινόμενο. Η επιβίωση και ο "εκσυγχρονισμός" των ακραίων απόψεων της πρωτόγονης
περιόδου της ελλαδίτικης αριστεράς, αποτελεί ένα εντυπωσιακό γεγονός. Αποκορύφωμα της
συγκεκριμένης προπαγάνδας του "Ιού" υπήρξε η παρουσίαση του Μικρασιατικού Ζητήματος,
πενήντα χρόνια μετά τη μεγάλη τραγωδία. Ο χαρακτηρισμός της Μικράς Ασίας ως το "Βιετνάμ
των Ελλήνων" απέδειξε ότι η ιστορική εμπειρία ελάχιστα επηρέασε τις ελλαδίτικες
παλαιοκομμουνιστικές ομάδες. ΄Ετσι λοιπον ο "Ιός", παραγνώρισε πλήρως την ύπαρξη
ελληνικών πληθυσμών, αναπαρήγαγε πιστά την άποψη και στάση της αριστεράς του
ΣΕΚΕ που προπαγάνδισε τότε στο μέτωπο την "απεργία πολέμου" (σύμβάλλοντας
έτσι στην ήττα). Η άποψη του "Ϊού", πενήντα χρόνια μετά τη μικρασιατική
τραγωδία, πλησίαζε πολύ την ιστορική ερμηνεία περί μικρασιατικού που έχουν και οι
Γκρίζοι Λύκοι. Στο ατόπημα αυτό αντέδρασαν μόνο οι προσφυγικές οργανώσεις, οι οποίες
πικρά διαπίστωσαν ότι οι ελλαδίτικη ακροαριστερά τους αντιμετώπιζε και στη δεκαετία του '90
μάλλον ως "Βιετναμέζους πρόσφυγες", εφ' όσον παραγνώριζε την τρισχιλιόχρονη παρουσία
τους στις ιστορικές τους πατρίδες. Πρέπει να σημειωθεί ότι στη σημερινή Ελλάδα,
περισσότερα από τρία εκατομμύρια άτομα κατάγονται από τους πρόσφυγες του
1922.
-296 -
Με τον ίδιο τρόπο ο "Ιός" παρουσιάζει και όλα τα υπόλοιπα θέματα. Αυτό που θα
επισημαίναμε ως απόδειξη της σύγχρονης αλλοτρίωσης της νεοελληνικής διανόησης, είναι ότι
ο "Ιός", ο οποίος εκφράζει έναν ιδιότυπο αυριανισμό στα ιδεολογικά θέματα, χρησιμοποιώντας
μια παιδαριώδη μεθοδολογία η οποία καλείται να εξυπηρετήσει προκατασκευασμένα
συμπεράσματα, δεν έχει αντιμετωπίσει την κριτική από επιστήμονες και διανοούμενους, που
έχουν επιστημονική συγκρότηση και εμφορούνται από δημοκρατικό πνεύμα.
Ας επιστρέψουμε όμως στο Βορειοηπειρωτικό και στην τύχη που του επιφύλαξαν. Δύο μόλις
χρόνια πριν την κατάρρευση του ολοκληρωτικού καθεστώτος στην Αλβανία, οι ομοϊδεάτες της
Singurimi είχαν μεγάλη δύναμη στην Ελλάδα, ειδικά στο χώρο που αποκλήθηκε
"εξωκοινοβουλευτικός". Η αντίθεση στους προβληματισμούς για το Βορειοηπειρωτικό
Ζήτημα και η υποστήριξη στο αλβανικό καθεστώς δεν περιορίστηκε μόνο στον
ιδεολογικό χώρο. Με αφορμή την ομιλία του Μητροπολίτη Σεβαστιανού με τίτλο
"Βόρειος Ηπειρος: Ενα άλλο απαρντχάϊντ" στο Αμφιθέατρο της Ιατρικής στο Γουδί
τον Απρίλιο του 1989, μεγάλα επεισόδια ξέσπασαν στην περιοχή του
"Πανεπιστημιακού Ασύλου". Διακόσιοι πενήντα κνίτες (ΚΝΕ), αριστεριστές, μέλη της
νεοφασιστικής "Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση" (ΟΣΕ) απαγόρευσαν την
εκδήλωση εφόσον δεν ήταν συμβατή με τις δικές τους ιδεοληψίες. Με κλόμπς,
κράνη και λοστούς επιτέθηκαν ενάντια στους 1.000 περίπου φοιτητές που είχαν πάει
να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Τα συνθήματα των "δημοκρατικών"
"Τα αλβανικά σύνορα θα φτάσουν στη
νοσταλγών των Gulangs ήταν:
Λαμία", "Θάνατος στους εθνικιστές", κ.ά.
Όλα όσα έγιναν εκείνη τη φοβερή μέρα αποτελούν μνημείο για το πως διαμορφώθηκε η
μεταπολιτευτική Ελλάδα. Με πλαστή απόφαση του Συλλόγου φοιτητών της σχολής έκοψαν το
ρεύμα από το αμφιθέατρο σε μια πρώτη προσπάθεια ματαίωσης της εκδήλωσης. Οταν η
εκδήλωση άρχισε με τη βοήθεια γεννήτριας, οι ομάδες κρούσης των άρχισαν να
εκσφενδονίζουν πέτρες και τούβλα προς τα τζάμια του αμφιθεάτρου, τα οποία τραυμάτισαν
στο κεφάλι αρκετούς από τους παρευρισκόμενους στην ομιλία. Την ίδια στιγμή άρχισε έφοδος
στο κτίριο με αποτέλεσμα δύο σοβαρά τραυματισμένους και 18 ελαφρά. Τελικά, με την
παρέμβαση των πρυτανικών αρχών διεκόπη η ομιλία του Σεβαστιανού ενώ η αστυνομία δεν
παρενέβη λόγω του "Πανεπιστημιακού Ασύλου". Στη συνέχεια η κνίτικη μειοψηφία του
Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών της Ιατρικής συνέταξε κατάπτυστο ψήφισμα, στο οποίο
οι Βορειοηπειρώτες αποκαλούνταν "φασίστες" που δεν είχαν δικαίωμα να μπαίνουν
στο πανεπιστήμιο και να κάνουν εκδηλώσεις.
Τα όσα έγιναν εκείνη την ημέρα ξεχάστηκαν βέβαια. Είναι γνωστό ότι ο ελληνικός λαός, είναι
λαός που εύκολα λησμονεί. Μόνο που τα συμπεράσματα θα έπρεπε να εξαχθούν, έστω και
αργά. Και τα συμπεράσματα αφορούν αυτή την μίζερη ελλαδίτικη Αριστερά, που στο όνομα
μιας άλλης καλύτερης κοινωνίας, ήταν διατεθημένη να δεχθεί τα μεγαλύτερα εγκλήματα και
τις μεγαλύτερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μιας Αριστεράς που κατάληξε να
μοιάζει περισσότερο σε ομάδες απολογητών των στρατοπέδων συγκέντρωσης παρά σε ομάδες
εμπνευσμένες από αρχές ισότητας και ελευθερίας.
Η παράδοση αυτή, που υπήρξε καθαρά αθηναιοκεντρικό γνώρισμα (μαζί με το νέφος, τις
χωματερές, το κυκλοφοριακό, την άθλια δόμηση, την αλλοτρίωση κ.λπ.) εξακολουθεί
υπάρχει. Οι ομάδες αυτές -που αποτελούν το οργανικό άλλο μισό των ακροδεξιών ομάδων
τύπου "Χρυσή Αυγή"- παραμένουν και σήμερα εν ζωή, έστω συρρικνωμένες, με την ίδια
παραδοσιακή ιεραρχική και καταπιεστική δομή, με τον ίδιο ιεχωβάδικο φανατισμό, με την ίδια
αγωνία των καθοδηγητών να βρουν νέους οπαδούς. Επιβιώνουν ως γνήσιο συμπλήρωμα μιας
αλλοτριωμένης κοινωνίας που παράγει πλέον μόνο εμπορεύματα. Παραμένουν εκεί για να μας
θυμίζουν, ότι στην Ελλάδα υπήρχαν πολλοί που δήλωναν αντιφασίστες και δημοκράτες,
υποστηρίζοντας παράλληλα με κάθε τρόπο τον ολοκληρωτισμό και την καταπίεση του
ανθρώπου από την εξουσία. Ότι υπήρχαν πολλοί που δεν είπαν ποτέ κουβέντα για την
καταπίεση στις κομμουνιστικές χώρες επιτρέποντας έτσι στις αντιδημοκρατικές ακροδεξιές
ομάδες να μονοπωλούν την κριτική. Ότι υπήρχαν πολλοί που ονειρεύτηκαν για την
-297 -
Ελλάδα ένα τεράστιο στρατόπεδο αναμόρφωσης, σαν κι αυτά που είχαν ιδρύσει οι
Κόκκινοι Χμερ. Τελικά οι ένοχοι δεν ήταν μόνο οι Αλβανοί και οι Σταλινικοί
δεσμοφύλακες!
Η αμνησία που χαρακτηρίζει τον ελληνικό λαό, η αδυναμία απεμπλοκής της κοινωνίας από
την κομματική κηδεμονία, η παράδοσιακή κυριαρχία της ιδεολογίας πάνω στην κοινωνία, η
διατήρηση των γραφειοκρατικών ηγεσιών των ελλαδίτικων ακροαριστερών ομάδων και η
περιχαράκωσή τους πίσω από τον πιο σκληρό πυρήνα της ιδεολογίας τους, καθώς και η
αδυναμία των ελληνικών κοινωνικών ομάδων (ειδικά των προσφυγικών, όπως οι Πόντιοι, οι
Βορειοηπειρώτες, οι Μικρασιάτες, οι Ανατολικοθρακιώτες, οι Μοναστηριώτες, οι Κύπριοι κ.ά.)
που ιστορικά βίωσαν την κυριαρχία του ελλαδισμού πάνω στον ελληνισμό να εκφράσουν
κεντρικά το δικό τους λόγο, οδήγησε στην επανάληψη αντίστοιχων με το 1989 γεγονότων.
Το Δεκέμβριο του 1996 στα Γιάννενα έγιναν και πάλι επεισόδια κατά τη διάρκεια
εκδήλωσης της ΔΑΠ στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου με τίτλο "Βόρεια Ήπειρος:
Συρρίκνωση ή αναγέννηση". Οι προπηλακισμοί κατά των ομιλητών έγιναν από μέλη
των οργανώσεων Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ) και ΟΣΕ. Οι οργανώσεις αυτές, επέβαλαν
τη σιωπή με τη βία. Το βασικό τους σύνθημα ήταν: "Είμαστε τσιγγάνοι, μωαμεθανοί,
Τούρκοι, προβοκάτορες και φιλοαλβανοί". Μισή ώρα κράτησαν οι συγκρούσεις στο
χώρο της εκδήλωσης καταφέρνοντας τελικά να επιβάλουν τη σιωπή στον
πανεπιστημιακό μικρόχωρο. Είναι τραγικό να παραμένουν το 1997 ζητούμενα τα
αιτήματα του διαλόγου και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Τη λύση βέβαια
πρέπει να τη δώσει το ίδιο το φοιτητικό κίνημα, ορίζοντας με σαφήνεια τα όρια ανοχής
απέναντι σε ολοκληρωτικά δομημένες νεοφασιστικές οργανώσεις -οι οποίες υπάρχουν ένθεν
και ένθεν- ο αντίλογος των οποίων στις ιδέες παραμένει η βία.
Οι ροπαλοφόροι της Παντείου
Εχθές το μεσημέρι μέλη της Φοιτητικής Οργάνωσης

Συναγερμού μαζί με τον πρόεδρο της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ.
Γιάννη Παναγιωτακόπουλο που βρέθηκαν στο Πάντειο
Πανεπιστήμιο για διανομή φυλλαδίων και ενημέρωση των
φοιτητών, δέχθηκαν απρόκλητη επίθεση ροπαλοφόρων
μελών των ΕΑΑΚ και του ΔΙΚΤΥΟΥ. Αποτέλεσμα ο
τραυματισμός του προέδρου της ΝΕ.Ο.Σ. και ενός φοιτητού
μέλους της Φ.Ο.Σ.
Άποψη του Παντείου
Πανεπιστημίου.
Η άνανδρη επίθεση 30 πλήρως εξοπλισμένων τραμπούκων
εναντίον φυσικά άοπλων φοιτητών, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά το πώς αντιλαμβάνονται
τις έννοιες της δημοκρατίας και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών οι ομάδες της Άκρας
Αριστεράς, που λυμαίνονται τα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα. Η χούντα ακραίων
αριστεριστών που δεν διστάζει να επιδίδεται ανεξέλεγκτα σε δολοφονικές επιθέσεις εναντίον
εργαζόμενων, φοιτητών αλλά και... Πρυτάνεων έχει αντικαταστήσει επάξια την δράση
των ταγματασφαλιτών και των γκαουλάιτερς μέσα στα πανεπιστήμια, συγκροτώντας
την σύγχρονη φρουρά της Νέας Τάξης και των απόψεων που φασιστικά αυτή θέλει
να επιβάλει στην πνευματική κοινότητα της Πατρίδας μας.
Δίκαιη λοιπόν η αντίδραση σχεδόν όλων των κομμάτων και των Πρυτάνεων σε αυτή την
επιχειρούμενη άλωση, καλό θα είναι όμως να αναλογιστούν κάποιοι και τις ευθύνες τους
προκειμένου να πάρουν τις γενναίες αποφάσεις που χρειάζονται για να προστατευθεί
επιτέλους το άσυλο ιδεών και η εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων μας.
-298 -
Ξυλοκόπησαν άγρια με σιδηρολοστούς τους δύο φύλακες του

ΑΠΘ- Φόβοι για ανάλογα επεισόδια και σε άλλα ΑΕΙ-Δεν μπορώ να
εγγυηθώ τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων που εργάζονται
στο πανεπιστήμιο δήλωσε ο Πρύτανης
30/05/2008 11:29
ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr
«Πόλεμος» έχει ξεσπάσει στο Αριστοτέλειο

Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενώ υπάρχουν φόβοι
ότι το ίδιο κλίμα θα μεταφερθεί και σε άλλα Ανώτατα
εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Τα ξημερώματα οι δύο φύλακες της κεντρικής

πύλης του ΑΠΘ δέχθηκαν χτυπήματα από τριάντα
περίπου νεαρούς με αποτέλεσμα ο ένας να μην έχει
διαφύγει το κίνδυνο. Σύμφωνα με ανακοίνωση
της Πρυτανείας του ΑΠΘ «η επίθεση ήταν
ιδιαζόντως άγρια, χρησιμοποιήθηκαν σιδηρολοστοί και μεγάλα κομμάτια
τσιμέντου».
Οι δύο φύλακες που ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τους νεαρούς , μεταφέρθηκαν με

ασθενοφόρα στη ΑΧΕΠΑ , όπου διαπιστώθηκε ότι φέρουν πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι και
στο υπόλοιπο σώμα.
Δεν μπορώ να εγγυηθώ τη σωματική ακεραιότητα
των ανθρώπων που εργάζονται στο πανεπιστήμιο
Ο Πρύταν ης του ΑΠΘ Αν. Μάνθος που εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο ΑΧΕΠΑ ανακοίνωσε
ότι το ΑΠΘ βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Συγκεκριμένα ο κ. Μάνθος δήλωσε:
«Θεωρώ πως το πανεπιστήμιό μας είναι σε κατάσταση πολιορκίας, ότι βρισκόμαστε σε
κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ως πρύτανης δηλώνω ότι δεν μπορώ να εγγυηθώ τη σωματική
ακεραιότητα των ανθρώπων που εργάζονται στο πανεπιστήμιο. Θα πρέπει να σημειώσω ότι τα
άτομα αυτά είναι εξω- πανεπιστημιακά, λειτουργούν με μορφή συμμορίας, με μορφή
ανθρώπων της νύχτας και πολλές φορές καπηλεύονται τις δυνατότητες που δίνει η
πανεπιστημιούπολη. Εχουν ενοχληθεί διότι έκλεισε το πανεπιστήμιο και προσπαθούν με τον
τρόπο αυτό να σταματήσουν τον έλεγχο που γίνεται στην είσοδο και έξοδο των αυτοκινήτων
στο πανεπιστήμιο»
Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας στο χώρο του Ιδρύματος φοιτητές διασκέδασαν
σε πάρτι που είχαν διοργανώσει.
-299 -
Όπως ανακοινώθηκε, σήμερα Παρασκευή ,από το ΑΠΘ «η κατάσταση της υγείας του
Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθηγητή Αναστάσιου
Μάνθου, παραμένει σταθερή μη βελτιούμενη.
Ο ασθενής υποβλήθηκε εκ νέου σε ιατρικό έλεγχο και θα παραμείνει

νοσηλευόμενος στη Β’ Νευρολογική Κλινική του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ».
ΠΗΓΗ:
http://www.esos.gr/81/trirovathmia/epeisodia-30-5-2008.htm
ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

ΔΙΩΚΟΥΝ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΣΑΛΟ
Το λογοκριμένο άρθρο του Διονυσίου Γουσσέτη από την «Αυγή»
Ακολουθεί κείμενο που λογοκρίθηκε από την εφημερίδα «Αυγή» γιατί δεν τα έλεγε ωραία.
Υπενθυμίζω ότι η «Αυγή» είναι εφημερίδα που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή το κείμενο λέει τα
πράγματα με το όνομά τους έπρεπε να κοπεί για να μη στεναχωρήσουν τους φασιστοκάφρους που
υπερασπίζονται και προστατεύουν
Από το blog του Νίκου Δήμου

http://doncat.blogspot.com/2006/07/blog-post_03.html
Δευτέρα, 6 Ιουλίου, 2006

Λογοκρισία και Φασισμός
Ο Διονύσης Γουσσέτης γράφει κάθε Σάββατο στην "Αυγή". Αυτό το Σάββατο το κείμενό του
κόπηκε με μία γελοία δικαιολογία. Ακολουθεί το λογοκριμένο κείμενο.
Από ποιον κινδυνεύει το δικαίωμα στο άσυλο;
Έγραφα σε ανύποπτο χρόνο (13/5/2006) ότι ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου έχει
μετατραπεί στο αντίθετό του. Κάποτε προστάτευε την ελευθερία έκφρασης, ενώ
σήμερα χρησιμεύει για το φίμωμα της ελεύθερης έκφρασης από κάθε λογής δεξιά ή
αριστερά καλόπαιδα. Δεν προστατεύει τη συλλογική έκφραση και διεκδίκηση. Προστατεύει
τη συλλογική αυθαιρεσία, τον συλλογικό τραμπουκισμό και συλλογικές δράσεις που
παραβαίνουν τον ποινικό κώδικα. Το παρακάτω παράδειγμα είναι διαφωτιστικό:
Στις 20 του μηνός συνεκλήθη η Σύγκλητος του υπό κατάληψη Οικονομικού Πανεπιστημίου,
κατ’ απαίτηση των φοιτητών -καταληψιών. Θέμα: Οι εξετάσεις σε σχέση με τις καταλήψεις.
Η Σύγκλητος βρέθηκε μπροστά σε δυο προτάσεις. Των φοιτητών -καταληψιών που
ζήταγαν να γίνουν δυο εξεταστικές περίοδοι τον Σεπτέμβριο και πολλών καθηγητών --
ανάμεσά τους ο επίκουρος Βασίλης Βασσάλος- που θεώρησαν ότι αυτό απάδει σε ακαδημαϊκές
εξετάσεις. Δεν υπάρχει χρόνος ούτε για διάβασμα των φοιτητών, ούτε για αξιοπρεπή
διόρθωση των γραπτών. Πρότειναν να γίνει η εξεταστική περίοδος «Ιουνίου» τον Ιούλιο.
Ήταν τότε που οι καταληψίες δήλωσαν το ανατριχιαστικό: ότι κανένας συγκλητικός δε
θα φύγει αν δεν πάρουν τη «σωστή» απόφαση.
Μπροστά στην ιταμή απειλή, η Σύγκλητος αποφάσισε αναβολή του θέματος. Οι καταληψίες
όμως επανέλαβαν ότι σε κανένα δε θα επιτραπεί να φύγει, αν δεν ληφθεί η απόφαση
της αρεσκείας τους. Ακολούθησε νέα -αναγκαστική- συζήτηση και ψηφοφορία, με φανερή
-300 -
και αιτιολογημένη ψήφο. Η πρόταση «Ιουλίου» έλαβε 4 ψήφους, ενώ η «σωστή» όλες σχεδόν
τις υπόλοιπες (20~25). Από εκείνους που την υπερψήφισαν όμως, ελάχιστοι καθηγητές την
υποστήριξαν. Οι περισσότεροι δήλωσαν ότι την υπερψηφίζουν βρισκόμενοι σε καθεστώς
ομηρίας.
Ωστόσο, το πιο ανατριχιαστικό συνέβη μερικές μέρες αργότερα. Ο Βασίλης Βασσάλος

βρήκε το γραφείο του κατεστραμμένο: Σκισμένα βιβλία, σπασμένα παντζούρια,
σπασμένος ο υπολογιστής του και ο σκληρός δίσκος -με δουλειά πολλών ετών- να
λείπει. Στον τοίχο υπήρχε ένα σύνθημα: «Καμιά ειρήνη με τους καθηγητές». Και ένα
άλλο, που φαίνεται στη φωτογραφία: «Φασίστα Βασσάλο θα σε κρεμάσουν οι
φοιτητές».
Πιο ανατριχιαστική είναι η συνέχεια. Η «Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης» ανακοίνωσε ότι

«η συγκεκριμένη ενέργεια δεν εκφράζει το σύνολο της Επιτροπής και συνεπώς ποτέ δεν
πάρθηκε από αυτήν σχετική απόφαση». Συνεπώς, κατ’ αντιδιαστολή, ο τραμπουκισμός
εκφράζει τμήμα της Επιτροπής! Και βέβαια, δεν περίμενε κανείς να υπάρχουν επίσημες
αποφάσεις για τραμπουκισμούς.
Ωστόσο, αφού οι καταληψίες αρνούνται ανάμειξη στον τραμπουκισμό, ποιος τον έκανε;
Λογικό είναι να κληθεί η Σήμανση να διαγνώσει. Αυτό όμως συνιστά, κατά τους καταληψίες
...παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου. Το φορτώνουν, χωρίς αποδείξεις, στον κ.
Βασσάλο και ζητούν την ...αποπομπή του από το Πανεπιστήμιο. Επιπλέον, του
φορτώνουν αναλγησίες όπως ...κλείδωμα των φοιτητών στις αίθουσες διδασκαλίας!
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, ο καθηγητής Θάνος Σκούρας παραιτήθηκε από μέλος της
Συγκλήτου και από Πρόεδρος του Τμήματός του. Εδώ που καταντήσαμε, πρόκειται για πράξη
γενναιότητας: κινδυνεύει να υποστεί όσα και ο συνάδελφός του. Ιδού ένα απόσπασμα
από το κείμενο της παραίτησής του:
«Ο λόγος παραίτησής μου είναι, όπως λέχθηκε στην Σύγκλητο, ο ηθικός ξεπεσμός του
οργάνου που συντελέσθηκε στην συνεδρίαση της 20ης Ιουνίου... Είναι η πρώτη φορά που η
Σύγκλητος εξαναγκάζεται σε απόφαση καθ’ υπαγόρευση ομάδας φοιτητών που την έχουν
θέσει σε ομηρία. Η απροκάλυπτη απειλή βίας και οι φασιστικές μέθοδοι τρομοκρατίας είναι το
φυσικό απότοκο των καταλήψεων και του τρόπου που λειτουργεί σήμερα ο θεσμός του
ασύλου. Σ’ αυτές τις συνθήκες, ο εξευτελισμός της Συγκλήτου είναι το φυσικό επακόλουθο
μιας συνεδρίασης που ορίζεται κατ’ απαίτηση των καταληψιών και ενώ το πανεπιστήμιο
εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κατάληψη.
Είναι τραγικό να αποτελεί προαπαιτούμενο της συμμετοχής στην Σύγκλητο η τόλμη των
μελών να διακινδυνεύσουν την σωματική τους ακεραιότητα στην άσκηση των καθηκόντων
τους. Είναι όμως επίσης απογοητευτικό το προαπαιτούμενο αυτό να σπανίζει τόσο, ώστε η
Σύγκλητος να υποκύπτει (έστω και μετά τέσσερις ώρες) στη θέληση των βιαστών της. Είναι,
τέλος, θλιβερό και πικρή ειρωνεία για την διαστροφική μετάλλαξη ενός σημαντικού θεσμού,
ότι οι βιαστές της ελεύθερης διαμόρφωσης γνώμης μέσα στη Σύγκλητο δρουν υπό την σκέπη
του ασύλου -του θεσμού που θεσπίστηκε ακριβώς για την προάσπιση της ελεύθερης από
πολιτικούς πειθαναγκασμούς σκέψης και έκφρασης στο πανεπιστημιακό χώρο».
Ποιος θα αποζημιώσει το Βασίλη Βασσάλο και τους φοιτητές του, που έχασαν τις
εργασίες τους; Ποιος θα παραπέμψει τους δράστες στη δικαιοσύνη; Κανείς. Το
χειρότερο είναι ότι αυτές οι κτηνωδίες δεν είναι εξαίρεση. Οι παροικούντες τα ελληνικά
πανεπιστήμια τις γνωρίζουμε πολλά χρόνια. Μας είναι οικείες. Είμαστε λοιπόν κι εμείς
ένοχοι, αφού μέχρι σήμερα δε μιλήσαμε. Στο όνομα ποιας προοδευτικότητας άραγε;
Δ. Γουσσέτης
-301 -
Συντήρηση, βία και τρομοκρατία στα πανεπιστήμια
Γραφει ο Aντωνης Kαρκαγιαννης / karkagiannisant@ath.forthnet.gr
Δεν χρειάζεται να σας γράψω τίποτα, ούτε μια λέξη. Oι τρεις φωτογραφίες και τα δύο κείμενα
που ακολουθούν τα λένε όλα. H πρώτη φωτογραφία είναι η απειλή εναντίον του καθηγητή
του Oικονομικού Πανεπιστημίου της Aθήνας, του Bασίλη Bασσάλου. «Θα τον
κρεμάσουν οι “φοιτητές” γιατί τόλμησε να πει την άποψή του στη Σύγκλητο».
Παρόμοιες απειλές κατά των Eβραίων έγραφαν στους τοίχους οι ναζί στην
προπολεμική Γερμανία. Παρόμοια απειλή δεν θυμάμαι να είδα πουθενά αλλού και ποτέ
άλλοτε. Kαι ασφαλώς θα σκέφτεστε και εσείς ποιοι είναι οι φασίστες. Aπλώς ήθελα να ρωτήσω
αν η «πανεπιστημιακή» ΠOΣΔEΠ του κ. Λάζαρου Aπέκη αισθάνεται την υποχρέωση να
υπερασπισθεί και να προστατεύσει τον καθηγητή Bασίλη Bασσάλο, ώστε να αποφύγει... την
κρεμάλα.
Tα δύο κείμενα που ακολουθούν είναι γραμμένα από τον καθηγητή Θάνο Σκούρα. Tο πρώτο
είναι η παραίτησή του από τη Σύγκλητο του Oικονομικού Πανεπιστημίου της Aθήνας. Tο
δεύτερο είναι έκκληση προς την πανεπιστημιακή κοινότητα να συμπαρασταθεί στον
απειλούμενο και προπηλακιζόμενο καθηγητή Bασίλη Bασσάλο.
H δεύτερη και η τρίτη φωτογραφία απεικονίζουν το γραφείο του καθηγητή Bασίλη

Bασσάλου… υπό την προστασία του «πανεπιστημιακού ασύλου».
Σύγκλητος υπό ομηρία
O λόγος παραίτησής μου είναι, όπως λέχθηκε στη Σύγκλητο, ο ηθικός ξεπεσμός του
οργάνου που συντελέστηκε στη συνεδρίαση της 20ής Iουνίου. H συνεδρίαση αυτή συνιστά
μελανό ορόσημο στην ιστορία του πανεπιστημίου μας. Eίναι η πρώτη φορά που η Σύγκλητος
εξαναγκάζεται σε απόφαση καθ’ υπαγόρευση ομάδας φοιτητών που την έχουν θέσει
σε ομηρία. H απροκάλυπτη απειλή βίας και οι φασιστικές μέθοδοι τρομοκρατίας
είναι το φυσικό απότοκο των καταλήψεων και του τρόπου που λειτουργεί σήμερα ο
θεσμός του ασύλου. Σ’ αυτές τις συνθήκες ο εξευτελισμός της Συγκλήτου είναι το φυσικό
επακόλουθο μιας συνεδρίασης που ορίζεται κατ’ απαίτηση των καταληψιών και ενώ το
πανεπιστήμιο εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κατάληψη.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία όχι μόνο η απόκτησή της, αλλά ακόμα πιο επιτακτικά η
διαχείριση και η διατήρησή της. Eίναι τραγικό να αποτελεί προαπαιτούμενο της συμμετοχής
στη Σύγκλητο η τόλμη των μελών να διακινδυνεύσουν τη σωματική τους ακεραιότητα
στην άσκηση των καθηκόντων τους. Eίναι, όμως, επίσης απογοητευτικό το
προαπαιτούμενο αυτό να σπανίζει τόσο ώστε η Σύγκλητος να υποκύπτει (έστω και μετά
τέσσερις ώρες) στη θέληση των βιαστών της. Eίναι, τέλος, θλιβερό και πικρή ειρωνεία για τη
διαστροφική μετάλλαξη ενός σημαντικού θεσμού ότι οι βιαστές της ελεύθερης διαμόρφωσης
γνώμης μέσα στη Σύγκλητο δρουν υπό τη σκέπη του ασύλου του θεσμού που θεσπίστηκε
ακριβώς για την προάσπιση της ελεύθερης από πολιτικούς πειθαναγκασμούς σκέψης και
έκφρασης στον πανεπιστημιακό χώρο.
Δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας που επιβάλλει την παραίτηση από τη σημερινή
Σύγκλητο. H παραίτηση είναι η ελάχιστη δυνατή διαμαρτυρία όταν το ανώτατο διοικητικό
όργανο του πανεπιστημίου οδηγείται στον συμβιβασμό με τη φασιστική βία και στην απώλεια
του αυτοσεβασμού του, με αποτέλεσμα τον εξευτελισμό του και την ηθική και ουσιαστική
απαξίωση της Συγκλήτου.
Θανος Σκουρας
-302 -
Δεν υπέκυψε στη φασιστική βία
Oλόκληρη η πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να εκφράσει τη συμπαράστασή της στον

Bασίλη Bασσάλο. Kαι πάνω απ’ όλους, με ουσιαστική βοήθεια, η διοίκηση του πανεπιστημίου
και το συνδικαλιστικό όργανο των μελών AEΠ.
O Bασίλης Bασσάλος είναι ένας από τους λίγους συναδέλφους που τίμησαν το
πανεπιστήμιο μη υποκύπτοντας στη φασιστική βία κατά την τελευταία συνεδρίαση της
Συγκλήτου. Γι’ αυτό έγινε στόχος και ακριβώς γι’ αυτό τού οφείλουμε όλοι ευγνωμοσύνη
και ενεργό συμπαράσταση. H έκφραση αλληλεγγύης απ’ όλους τους συναδέλφους είναι το
λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, σε αυτές τις συνθήκες.
Oσον αφορά το θέμα της Συγκλήτου, συμφωνώ κι εγώ με τους συναδέλφους Hλία Φλυτζάνη
και Mανώλη Kαβουσανό. Aποφάσεις κάτω από καθεστώς ομηρίας δεν είναι δυνατόν να
θεωρούνται έγκυρες. Aν δεν ακυρωθούν, η Σύγκλητος παραδίδεται ουσιαστικά στη θέληση
της όποιας ομάδας είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει την απειλή βίας. Kάτω από αυτές τις
συνθήκες, η παραίτηση από τη Σύγκλητο είναι η μόνη ενδεδειγμένη ενέργεια και η ελάχιστη
δυνατή έκφραση διαμαρτυρίας.
Eπισυνάπτω για όσους ενδιαφέρονται εκτενές απόσπασμα από την επιστολή παραίτησής μου,
που επιβεβαιώνει και γραπτώς τη δήλωση που έκανα στην τελευταία συνεδρίαση της
Συγκλήτου. (H επιστολή θα επιδοθεί μόλις λειτουργήσει το Γραφείο Πρωτοκόλλου.)
Θανος Σκουρας
ΠΗΓΗ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_02/07/2006_189611
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ _POSTEDON Πέμπτη, Δεκέμβριος 16,

2004 - 07:16 EET Από ΙΣΑΔΑΣ
ΑΣΟΕΕ – Τρίτη 7 Δεκεμβρίου. Μία ομάδα 25-30 αυτοαποκαλούμενων αναρχικών,

αποτελούμενη ως επί το πλείστον από εξωακαδημαϊκά στοιχεία, -λιγότεροι από 10 φοιτητές
της ΑΣΟΕΕ, αυτοανακηρύχθηκαν για άλλη μια φορά νταβατζήδες της διακίνησης ιδεών και
αποφάσισαν την ακύρωση εκδήλωσης που διοργάνωνε η Δ.Α.Π με θέμα «Μακεδονικό και
Ελληνοτουρκικές σχέσεις» και ομιλητές τους Μιχαλολιάκο και Ιωαννίδη από τη Ν.Δ. ,
Τσοχατζόπουλο και Μαγκρίωτη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, τον Λεγκέρη από το Κ.Κ.Ε. και τον
Παπαθεμελή.
Η εκδήλωση ήταν προγραμματισμένη για τις 13:00, έτσι είκοσι λεπτά νωρίτερα εμφανίστηκαν
τα «οργισμένα νιάτα» κρατώντας μερικά ρόπαλα-σημαίες και κράνη, έφραξαν την είσοδο του
αμφιθεάτρου όπου θα εγίνετο η εκδήλωση και ανήρτησαν πανό όπου ως δεινοί ιστορικοί
χαρακτήριζαν τα Σκόπια ως Μακεδονία.
Η «επαναστατική» τους δράση διήρκεσε λιγότερο από δύο ώρες κατά την οποία φώναξαν
υβριστικά συνθήματα για την Ελλάδα και την Μακεδονία μας, έβρισαν τους φοιτητές
της ΔΑΠ , ενώ ως επίδειξη του ήθους και της νοημοσύνης που τους διακρίνει εξύβρισαν
τους νεκρούς του συμμοριτοπολέμου και μας υποσχέθηκαν ακόμα μεγαλύτερο πηγάδι για
ακόμα περισσότερους νεκρούς . Επίσης, διατηρώντας την παράδοση σύγκρουσης 20 προς 1
κινήθηκαν απειλητικά προς τον υφυπουργό Άμυνας ο οποίος το έβαλε στα πόδια. Φυσικά, η
εκδήλωση ακυρώθηκε καθώς δεν βρέθηκε κανείς να δώσει ένα καλό μάθημα στους
“αναρχικούς”
-303 -
ΠΟΙΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ;
Κ.Ι.Σ. ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑΤΙ;
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ

http://www.kis.gr/home.html
Το επίσημο συντονιστικό όργανο του Ελληνικού Εβραϊσμού είναι το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο
Ελλάδος (Κ.Ι.Σ.).
Το Κ.Ι.Σ. ιδρύθηκε με νόμο το 1945, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό την
ανασυγκρότηση των κατεστραμμένων από τους Ναζί Ισραηλιτικών Κοινοτήτων της Ελλάδος.
Είναι Ν.Π.Δ.Δ. και υπάγεται στο υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων. Το έργο του
επικεντρώνεται στον συντονισμό των δραστηριοτήτων των εβραϊκών Οργανισμών, και σε ενέργειες για
την διατήρηση της εβραϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας. Παράλληλα, το ΚΙΣ είναι και το
επίσημο όργανο αντιπροσώπευσης των Εβραϊκών Οργανισμών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΜΠΑΤ ΕΛ ΟΠΑΙΕ
ΕΒΡΑΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΕ ΜΠΕΡΙΤ
ΕΝΩΣΗ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ EΒΡΑΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

ΕΛΛΑΔΟΣ
Β' ΓΕΝΙΑ ΑΠΟΓΟΝΩΝ
ΘΥΜΑΤΩΝ ΕΝΩΣΗ ΟΜΗΡΩΝ
ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΕΛΛΗΝΟΕΒΡΑΙΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤ. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ "ΡΕΣΤΕΙΟΝ"
ΣΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ.Ι.Σ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ «ΕΝΩΣΗ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Δηλαδή, οι Έλληνες πληρώνουν τους Σιωνιστές για να απαλλοτριώνουν την γή των

Παλαιστινίων και να τους διώχνουν από την πατρίδα τους με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Πότε θα
σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού; Σας επισυνάπτω απόρρητο έγγραφο που
αποδεικνύει τους σκοπούς των Εβραίων από το 1948 στα Παλαιστινιακά εδάφη.
Το Κ.Ι.Σ. είναι Ν.Π.Δ.Δ. και υπάγεται στο υπουργείο Εθνικής Παιδείας &
Θρησκευμάτων και επιβάλει την διδασκαλία του ολοκαυτώματος στα ελληνόπουλα, την στιγμή
που το ολοκαύτωμα αμφισβητείται από πολλούς διεθνείς οργανισμούς. Μήπως επιβάλλει και την
διδασκαλία των τουρκικών στα σχολεία μας; Σας επισυνάπτω τα σχετικά έγγραφα.
-304 -
-305 -
-306 -
-307 -
ΕΒΡΑΙΟΙ ΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ
-308 -
-309 -
Στην αριστερή στήλη είναι η ημερομηνία ανακοινώσεως του πορίσματος της μελέτης, στην
μεσαία στήλη είναι ο φορέας που διεξήγαγε την έρευνα και στην δεξιά στήλη καταγράφεται ο
αριθμός των Εβραίων θυμάτων της Ναζιστικής θηριωδίας του πορίσματος.
-310 -
Κίσιγκερ: «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε
βαθειά στις πολιτισμικές του ρίζες».
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007
Τον Σεπτέμβριο του 1994 ο Χένρυ Κίσιγκερ μιλώντας σε ξενοδοχείο της Ουάσιγκτον σε συγκέντρωση
στρατιωτικών, πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων της Αμερικής, έκανε την εξής δήλωση:
«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθειά στις πολιτισμικές του
ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και
ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να
επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη
Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατιωτικής σημασίας για μας, για την πολιτική
των Η.Π.Α.».
http://www.ellinikilatreia.gr/E_dhelose_toy_Khisigker_gia_toys_Hellenes_O_ellenikhos_lahos_ehinai_d
yskolokyvhernetos_kai_gi_aytho_prhepei_na_ton_plhexoyme_vatheiha_stis_politismikhes_toy_rhizes
-311 -
-312 -
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ
ΙΣΡΑΗΛ
«Δεν είμαστε όλοι σιωνιστές»

Της ΕΛΕΝΗΣ ΚΟΧΑΪΜΙΔΟΥ
Κινήματα ειρήνης, ομάδες συμπαράστασης στον λαό της Παλαιστίνης, εκπρόσωποι της
εβραϊκής ορθοδοξίας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα και
αντιρρησίες συνείδησης συνθέτουν το πολύχρωμο μωσαϊκό της εβραϊκής αντίστασης εναντίον
της επίσημης πολιτικής του Ισραήλ στο Παλαιστινιακό.
Δεκάδες οργανώσεις, με χιλιάδες μέλη στο Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την
Ευρώπη, γράφουν τη δική τους ιστορία στο πρόβλημα της
ισραηλινοπαλαιστινιακής διένεξης. Οι θέσεις και οι δραστηριότητές
τους συνιστούν «εθνική προδοσία», αποσιωπώνται και συχνά
πνίγονται από τις δυνάμεις καταστολής του Ισραήλ, ενώ τα
μέλη τους φυλακίζονται, και απαξιώνονται από την κοινωνία και
την πολιτεία.
-313 -
Με διεθνή αναγνώριση
Ειδήσεις όπως η άρνηση 200 στρατιωτών να υπηρετήσουν στα κατεχόμενα εδάφη σπάνια
καταγράφονται στη διεθνή ειδησεογραφία, όμως το κίνημα για την ειρηνική συμβίωση των δύο λαών
παραμένει ένας μικρός αλλά ζωντανός πυρήνας αντίστασης.
*Το Gush Shalom (Μέτωπο για την ειρήνη στο Ισραήλ) είναι μια από τις ισχυρότερες οργανώσεις που
ιδρύθηκε το 1992 από τον πρώην βουλευτή της Κνεσέτ, Ουρί Αβνερί, τιμημένο με πολλά διεθνή βραβεία
για τις προσπάθειες επίλυσης του Μεσανατολικού.
*Το Peace Now (Ειρήνη Τώρα) με έδρα το Τελ Αβίβ είναι υπέρ της αποχώρησης των ισραηλινών και
της απομάκρυνσης των εβραϊκών οικισμών.
*Το Β' Tselem (Ισραηλινό Κέντρο πληροφόρησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα εδάφη κατοχής)
είναι μια ισραηλινοπαλαιστινιακή οργάνωση που δρα από κοινού στα κατεχόμενα.
*Ενα άλλο προοδευτικό εβραϊκό κίνημα είναι το Tikkun που δραστηριοποιείται από τη δεκαετία του '80
με στόχο να καταστεί αντίβαρο στον «εβραϊκό συντηρητισμό».
*«Οχι στο όνομά μου» είναι μια εβραϊκή οργάνωση με έδρα το Σικάγο των ΗΠΑ που ιδρύθηκε το 2000
κυρίως για να καταγγείλει τη δράση του ισραηλινού λόμπι και «να δείξει ότι δεν είναι όλοι οι
Εβραίοι σιωνιστές».
*Το Αμερικανικό Εβραϊκό Συμβούλιο (ACJ) ιδρύθηκε πριν από 50 χρόνια και πιστεύει ότι η εβραϊκή
θρησκεία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα ιδανικά της δημοκρατίας και επομένως οφείλει να είναι και
υπέρ της ειρήνης.
*Δίπλα στις ομάδες αυτές δουλεύουν και πολλές φεμινιστικές οργανώσεις, αλλά και μεμονωμένες
προσωπικότητες, Εβραίους την καταγωγή, που στρατεύθηκαν, είτε στο παρελθόν (Αλμπερτ Αϊνστάιν και
Μπρούνο Κράισκι, πρώην καγκελάριος της Αυστρίας) είτε σήμερα, όπως ο συγγραφέας Αμος Οζ, υπέρ
της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών.
Είναι γεγονός ότι στην 55χρονη ιστορία του ισραηλινού κράτους υπήρξαν
πάντοτε φωνές που καταδίκαζαν τη «μιλιταριστική» και «σιωνιστική» δράση
της επίσημης πολιτικής του. Δεν συστρατεύθηκαν όλοι οι Εβραίοι στο
σιωνιστικό κίνημα που γεννήθηκε στην Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα
με στόχο τη δημιουργία εβραϊκού εθνικού κράτους στην Παλαιστίνη.
Ακόμη και σήμερα υπάρχουν οργανώσεις που αρνούνται να αναγνωρίσουν το

κράτος του Ισραήλ, γιατί πιστεύουν ότι οι σιωνιστές με την πολιτική τους
έπληξαν την καρδιά της εβραϊκής θρησκείας.
Οι ακραίοι
*Η οργάνωση Jewish opposition to Zionism (Εβραϊκή αντιπολίτευση

στον σιωνισμό) είναι ενάντια στην εγκατάσταση στα εδάφη της
Παλαιστίνης. Πιστεύει δε ότι «η επιστροφή αποτελεί την πρώτη νίκη
του σιωνισμού να μετατρέψει την Παλαιστίνη σε εβραϊκό κράτος».
*Η Neturei Karta (Ενωμένοι Εβραίοι εναντίον του σιωνισμού) θεωρεί απάνθρωπη τη μεταχείριση
των Παλαιστινίων και πιστεύει ότι η επιστροφή των Εβραίων, χωρίς να διασφαλιστεί προηγουμένως η
συγκατάθεση του παλαιστινιακού λαού να μοιραστεί τη γη του, ήταν το μοιραίο λάθος και η απαρχή
όλων των δεινών.
Οπως μάλιστα σημειώνουν, «το σιωνιστικό κράτος ιδρύθηκε για να προστατέψει τους Εβραίους
από τον αντισημιτισμό. Εγινε όμως η κύρια αιτία που τον προκαλεί».
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 09/05/2004
-314 -
-315 -
Οι «αποκαλύψεις» ενός Σιωνιστή Ραβίνου πριν 143 χρόνια.
[Λόγος τον οποίον ο Ραβίνος Reichhorn εκφώνησε το 1865 στην Πράγα στον τάφο του
Ραβίνου Simeon Ben Hiwda. Από το βιβλίο του Pierr Hepessle Dernier Bal Du Grand Soire
ου la Republigue Universale, σελ. 569.]
Εκατό ολόκληρα χρόνια, εμείς οι Σοφοί του lσραήλ, συνηθίσαμε να συνερχόμαστε σε

Σαγχενδρίν (Συνέδριο) για να εξετάζουμε τις προόδους μας στην υποταγή του κόσμου πού
μας υποσχέθηκε ο Ιεχωβά και στην κατάχτηση της εχθρικής Χριστιανοσύνης.
Κι' αυτό το έτος συγκεντρωμένοι εδώ, στον τάφο του σεβαστού μας Συμεών-Μπέν Ιούδα
μπορούμε να διαπιστώσουμε με υπερηφάνεια πως ο αιώνας πού πέρασε μας έφερε πιο κοντά
στον σκοπό μας που σύντομα θα πραγματοποιηθεί.
Το χρυσάφι ήταν, είναι και θα είναι πάντα η ακατανίκητη δύναμη.
Στα χέρια έμπειρων ανθρώπων είναι πάντα ο αποτελεσματικότερος μοχλός γι' αυτούς που τον
κατέχουν, αντικείμενο δε μεγάλης επιθυμίας γι' αυτούς που δεν τον έχουν.
Με τον χρυσό εξαγοράζονται οι επαναστατικότερες συνειδήσεις, σταθεροποιούνται όλες οι
αξίες. Το συνάλλαγμα όλων των εισαγομένων προϊόντων υπογράφεται σε εθνικά δάνεια, με
τα οποία τα έθνη που τα συνάπτουν γίνονται ύστερα υποχείρια στους δανειστές τους.
Ήδη οι κυριότερες Τράπεζες, τα θησαυροφυλάκια όλου του κόσμου, τα δάνεια όλων των
κυβερνήσεων, βρίσκονται στα χέρια μας.
Η άλλη μεγάλη δύναμη είναι ο Τύπος.
Επαναλαμβάνοντας συνεχώς τα ίδια πράγματα, τα κάνει στο τέλος να φαίνονται αληθινά.
Το θέατρο προσφέρει και αυτό ανάλογες υπηρεσίες. Παντού ο Τύπος και το θέατρο
συμμορφώνονται προς τις δικές μας κατευθύνσεις. [Υπ' όψη ότι εκφωνήθηκε το 1865!]
Με την συνεχή εξύμνηση του δημοκρατικού πολιτεύματος θα διαιρέσουμε τους
χριστιανούς σε πολιτικές μερίδες.
Θα διασπάσουμε την εθνική τους ενότητα και θα ενσπείρουμε μεταξύ τους διχόνοια. Έτσι,
ανίσχυροι, θα υποκύψουν στην εξουσία της Τράπεζάς μας, της πάντοτε ενωμένης και
αφοσιωμένης στους σκοπούς μας.
Θα σπρώξουμε τους χριστιανούς σε πολέμους εκμεταλλευόμενοι την υπερηφάνεια και την
ηλιθιότητα τους. Θα αλληλοαιματοκυλιστούν και θα ελευθερώσουν την θέση, στην οποία θα
σπρώξουμε τους δικούς μας.
Η ιδιοκτησία της γης συνεπάγεται πάντα την επιρροή και τη δύναμη.
Χάρη δήθεν της κοινωνικής δικαιοσύνnς και ισότnτας θα κομματιάσουμε τις μεγάλες
ιδιοκτησίες. Θα τις μοιράσουμε στους χωρικούς που τις θέλουν και που για να τις
καλλιεργήσουν θα χρεωθούν αμέσως. Έτσι τα χωράφια θα γίνουν δικά μας κι' η κατοχή της
γης θα μας εξασφαλίσει την Εξουσία.
Θα αντικαταστήσουμε τον χρυσό με χαρτονόμισμα. Έτσι θ' απορροφήσουμε τον χρυσό και
θα καθορίσουμε, όπως μας συμφέρει, την αξία του χαρτονομίσματος, πράγμα πού θα μας
καταστήσει κ υ ρ ί ο υ ς ό λ ω ν.
Διαθέτουμε άξιους ομιλητές για να ενθουσιάζουν και να πείθουν τα πλήθη.
Θα τους σκορπίσουμε στους λαούς για να κηρύξουν τις μεταρρυθμίσεις, που πρόκειται να
φέρουν την ευτυχία στο ανθρώπινο γένος.
Με τον χρυσό και την κολακεία, θα κερδίσουμε το προλεταριάτο που θ' αναλάβει να
εξουθενώσει τον καπιταλισμό των χριστιανών.
Θα υποσχεθούμε στους εργάτες μισθούς που δεν τόλμησαν ποτέ να ονειρευτούν. Συνάμα
όμως, θ' ανεβάσουμε τις τιμές των αγαθών, ώστε τα λεφτά να τα πάρουμε τελικά εμείς και τα
κέρδη μας να είναι ακόμα μεγαλύτερα.
Η Παλαιστίνη δεν είναι παρά ένα πεδίο προετοιμασίας lουδαίων πρακτόρων για την
προσεχή παγκόσμια επανάσταση.
Μ' αυτό τον τρόπο θα προκατασκευάσουμε τις επαναστάσεις που οι ίδιοι οι χριστιανοί θα
-316 -
κάμουν και των οποίων εμείς θα δρέψουμε τους καρπούς.

Με τους χλευασμούς και τις επιθέσεις μας, θα κάμουμε γελοίους και μισητούς τους ιερείς
των, την θρησκεία τους γελοία, το ίδιο μισητή όπως και ο κλήρος της.
Τότε εμείς θα εξουσιάσουμε τις ψυχές τους, γιατί η δική μας ευσεβής προσκόλληση στη
θρησκεία και τη λατρεία μας θ' αποδείξει την ανωτερότητά μας καθώς και των ψυχών μας.
Έχουμε ήδη τοποθετήσει δικούς μας ανθρώπους σ' όλες τις σπουδαίες θέσεις!
Ας προσπαθήσουμε να προμηθευθούμε αυτούς τους Goym (γκόϊμ = κτήνη) από τους
δικηγόρους και τους γιατρούς.
Οι δικηγόροι ξέρουν όλες τις υποθέσεις κι' οι γιατροί μόλις μπουν σ' ένα σπίτι γίνονται οι
εξομολόγοι και καθοδηγητές των συνειδήσεων.
Αλλά προ παντός θα προσέξουμε την εκπαίδευση. Από εκεί θα διασπείρουμε τις ιδέες που
μας εξυπηρετούν και θα διαπλάσσουν τους ανθρώπους όπως εμείς θέλουμε.
Αν παρ' ελπίδα κάποιοι από μας πέσουν στα νύχια της δικαιοσύνης των χριστιανών, ας
σπεύσουμε σε βοήθειά τους. Ας ορκίσουμε τους μάρτυρες που χρειάζονται για να σωθούν
από τους δικαστές μέχρις ότου γίνουμε εμείς οι ίδιοι οι δικαστές.
Οι μονάρχες της χριστιανοσύνης, φουσκωμένοι από φιλοδοξία και ματαιότητα,
περιβάλλονται από πολυτέλεια και πολυάριθμες στρατιές.
Θα τους προμηθεύσουμε όλο το χρήμα που ζητά η ανοησία τους και θα τους σύρουμε από τη
μύτη.
Ας μην εμποδίζουμε τους γάμους δικών μας ανδρών με κορίτσια χριστιανών, γιατί έτσι θα
εισχωρήσουμε στους πιο κλειστούς κύκλους.
Αν οι θυγατέρες μας παντρεύονται μη lουδαίους, δεν θα μας είναι λιγότερο χρήσιμες, γιατί τα
τέκνα μιας lουδαίας μητέρας ανήκουν σε μας.
Ας προπαγανδίζουμε την ιδέα του ελεύθερου γάμου για να διαβρώσουμε την προσήλωση των
χριστιανών παρθένων στις αρχές και τους θεσμούς της θρησκείας τους.
Αιώνες πολλούς τα παιδιά του Ισραήλ περιφρονημένα, διωγμένα, εργάστηκαν σκληρά
για να ανοίξουν το δρόμο προς την Εξουσία. Πλησιάζουν στο σκοπό τους. Ελέγχουν την
οικονομική ζωή των καταραμένων χριστιανών. Ή επίδρασή τους στην πολιτική και τα ήθη
είναι πανθομολογούμενη.
Στην κατάλληλη στιγμή, την από πρώτα καθορισμένη, θα εξαπολύσουμε την επανάσταση
που, αφού καταστρέψει όλες τις τάξεις της χριστιανοσύνης θα υποδουλώσει για λογαριασμό
μας για πάντα τους χριστιανούς.
Έτσι, θα ολοκληρωθεί η υπόσχεση του θεού που έχει δοθεί. στο λαό μας. . .
-317 -
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΣΥ.ΡΙΖ.Α και Ναρκωτικά

Συνέντευξη του κ.Ψαριανού Bουλευτού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο MEGA:
«Μ΄ αρέσει πιο πολύ της Καλαμάτας»
Ο μέχρι πρότινος ραδιοφωνικός παραγωγός Γρηγόρης Ψαριανός, που σήμερα ορκίζεται χωρίς
κοστούμι και γραβάτα στη Βουλή, μίλησε στους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη
στο Μega για θέματα όπως τα ναρκωτικά, οι ομοφυλόφιλοι και άλλα. Στηριζόμενος στην
προσωπική του εμπειρία «δεν καπνίζω πια, γιατί το βαρέθηκα»- υποστήριξε ότι η
φούντα, το χασίς, δεν είναι σοβαρό ναρκωτικό, αλλά προκαλεί ψυχολογικό εθισμό.
«Ωραία είναι όλα, αλλά εμένα μ΄ αρέσει πιο πολύ της Καλαμάτας, της Ξάνθης είναι
πολύ καλό, του Αγρινίου, της Ηλείας» ανέφερε με αφοπλιστική ειλικρίνεια όταν ρωτήθηκε
για τα ναρκωτικά διατυπώνοντας την άποψή του και για τις πιο σκληρές ουσίες: «Η κόκα
είναι καταστροφή, αλλά έχει πολύ γέλιο. Ξέρεις, είσαι σπίντα πολύ κι άμα θέλεις να
αξιοποιήσεις τον χρόνο σου και να προλάβεις να κάνεις πράγματα... αλλά μετά από
μερικά χρόνια θα είσαι γκάου».
Να τον χαίρεσθε κ. Αλαβάνε ! Ωραία πρότυπα δίνετε στην νεολαία !

ΠΗΓΗ :
http://www.madata.gr/index.php?news=7814
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ

21/05/2001
Προτάσεις και θέσεις του ΣΥΝ για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών ουσιών
Η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ εγκρίνοντας την εισήγηση του αρμόδιου τμήματος
του κόμματος για την αντιμετώπιση των Ναρκωτικών τονίζει:
Η κυβέρνηση επιμένει να υπηρετεί πολιτικές καταστολής που οδηγούν εκατοντάδες

νέους και νέες στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Η διεθνής και ελληνική εμπειρία λέει ότι οι
πολιτικές καταστολής εστιάζουν και φορτώνουν το πρόβλημα σε πρόσωπα συγκεκριμένα, με
αποτέλεσμα να μένουν στο απυρόβλητο οι θεσμοί καταστολής και ο χρήστης -περιστασιακός ή
μη - μετατρέπεται σε "εν δυνάμει εγκληματία".
Ο ΣΥΝ προτείνει:
Αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών:
Να σταματήσουν άμέσα οι πολιτικές καταστολής, γιατί οξύνουν το πρόβλημα και δεν το

αντιμετωπίζουν. Δεν μιλάμε για ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών, αλλά υποστηρίζουμε τη
δυνατότητα των νέων και των οικογένειών τους να καταφεύγουν ελεύθερα χωρίς τον φόβο
της σύλληψης σε δημόσιες υπηρεσίες και μονάδες υγείας. Η αποποινικοποίηση θα μειώσει τις
τιμές, οι έμποροι θα δεχτούν ισχυρό χτύπημα και ο χρήστης θα σταματήσει να καλύπτει τον
έμπορο, γιατί θα έχει σπάσει ο συνδετικός τους κρίκος.
-318 -
Αμεσος διαχωρισμός των σκληρών και μαλακών ναρκωτικών. Αμεσος διαχωρισμός

της τιμωρίας του εμπόρου από τον χρήστη
ΠΗΓΗ:
http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=2669
ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
3.3) Το πρόβλημα των ψυχότροπων ουσιών
... Αυτή η πραγματικότητα σε συνδυασμό με την κατασταλτική πολιτική που επιλέγει η πολιτεία ευθύνονται για
την μέχρι σήμερα αποτυχία περιορισμού του προβλήματος, η οποία στοιχίζει τη ζωή σε χιλιάδες νέους.
Η Νεολαία Συνασπισμού θεωρεί ότι οι χρήστες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες. Η λύση του
προβλήματος δεν είναι δυνατόν να είναι δουλειά της αστυνομίας και των κατασταλτικών μηχανισμών. Αντίθετα
αφορά ολόκληρη την κοινωνία, και ιδιαίτερα τις κοινωνικές υπηρεσίες πρόληψης και θεραπείας.
Η μέχρι τώρα επιλογή της καταστολής και της εξομοίωσης όλων των ουσιών όχι μόνο έχει αυξήσει
τον αριθμό των θανάτων, αλλά οδηγεί και χιλιάδες χρήστες κάνναβης στην κοινωνική
περιθωριοποίηση και την παραβατικότητα και τελικά στην χρήση «σκληρών» ουσιών, οι οποίες πολύ
εύκολα βρίσκονται μέσα στις φυλακές.
Η θεωρία στην οποία βασίζεται η ποινικοποίηση της κάνναβης είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι η
χρήση των «μαλακών» ναρκωτικών οδηγεί αργά η γρήγορα στη χρήση «σκληρών». Αυτή η θεωρία
σκόπιμα παραβλέπει το ότι είναι χρήσιμο για τους εμπόρους να διατίθεται η κάνναβη στην ίδια
αγορά που διατίθενται και τα λεγόμενα «σκληρά». Η αγορά των σκληρών είναι πολύ πιο κερδοφόρα με
αποτέλεσμα ο έμπορος να έχει κάθε συμφέρον να προτείνει και να προωθεί την χρήση τους. Η θεωρία αυτή
επίσης, παραβλέπει τις πραγματικές αιτίες που οδηγούν κάποιον στην χρήση ψυχότροπων ουσιών και αγνοεί
τα συμπεράσματα ερευνών των αρμόδιων κρατικών φορέων (ΕΚΕΤΝ) που καταδεικνύουν την συνθετότητα του
προβλήματος.
Για την Νεολαία Συνασπισμού είναι επείγον όλες οι ουσίες να απομυθοποιηθούν στα μάτια της νεολαίας.
Πιστεύουμε ότι καμίας ουσίας η χρήση δεν μπορεί να αποτελέσει λύση για τα προβλήματα που την
απασχολούν.
Η απαγόρευσή της χρήσης τους όμως τις έχει καταστήσει ελκυστικότερες στα μάτια πολλών νέων οι οποίοι
κάτω από άλλες συνθήκες θα αδιαφορούσαν γι' αυτές. Είναι γνωστό πως το να βρει ένας νέος οποιαδήποτε
ουσία είναι σχετικά εύκολο.
Συνεπώς αυτοί που ευνοούνται από την απαγόρευση δεν είναι οι νέοι τους οποίους ο νόμος
«προστατεύει», αλλά αυτά τα ίδια τα κυκλώματα εμπορίας. Η παρανομία αυξάνει τα κέρδη τους σε
δυσθεώρητα ύψη. Αυτό δεν έχει μόνο σαν αποτέλεσμα τη συσσώρευση πλούτου. Το κυριότερο είναι ότι δίνει
τη δυνατότητα στους εμπόρους να διαφθείρουν και να διαβρώσουν αστυνομικούς, δικαστικούς και μια σειρά
πολιτικούς οι οποίοι προστατεύουν και καθαγιάζουν το ισχύον νομικό πλαίσιο.
Ενώ τα «ναρκωτικά» είναι παράνομα, το εμπόριό τους είναι μέσα στις τρεις πιο επικερδείς επιχειρήσεις στον
κόσμο μαζί με τα όπλα και το πετρέλαιο. Και τα τρία αυτά κυκλώματα ελέγχονται από τις Η.Π.Α. (βλ.
στρατιωτικές επεμβάσεις, «πόλεμοι κατά των ναρκωτικών»)
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι χώρες που επέλεξαν εναλλακτικές πολιτικές με στόχο την μείωση του
κινδύνου και της βλάβης έχουν βελτιώσει πολύ την «απόδοσή» τους στο συγκεκριμένο ζήτημα. (βλ. Ολλανδία,
Ελβετία κ.α)
Η ελευθερία σκέψης και συμπεριφοράς που δεν θίγει ή δεν διακινδυνεύει τρίτους είναι θεμέλιος λίθος των
δημοκρατικών κοινωνιών.
Σε ένα κράτος δικαίου, αυτό που πρέπει να αποδειχθεί με επιχειρήματα δεν είναι η σκοπιμότητα της
ελευθερίας. Η ελευθερία είναι φυσική ιδότητα και δικαίωμα, επομένως η αναγνώρισή της είναι βασικός
κανόνας. Αυτό που χρειάζεται απόδειξη είναι η χρησιμότητα και η αποτελεσματικότητα της στέρησής της.
Βέβαια πρέπει να γίνει η εξής διευκρίνηση. Αποποινικοποίηση της χρήσης που προτείνουμε δεν σημαίνει
και ελεύθερη διακίνηση και κυκλοφορία των σκληρών ναρκωτικών. Η ελεγχόμενη παροχή στους
εξαρτημένους και η ενίσχυση των προγραμμάτων μεθαδόνης είναι η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθηθεί.
Επίσης πρέπει να είναι καθαρό ότι, η Νεολαία Συνασπισμού δεν θεωρεί ότι η αποποινικοποίηση της
χρήσης μπορεί από μόνη της να αποτελέσει λύση, για ενα τόσο σύνθετο πρόβλημα. Η πρόληψη, η
ενημέρωση και η μάχη για την άρση των κοινωνικών αιτιών που οδηγούν τη νεολαία σε τέτοιες επιλογές
πρέπει να είναι οι πυλώνες μιας νέας στρατηγικής από την πολιτεία και την κοινωνία συνολικά.
Η Νεολαία Συνασπισμού δεν προτείνει τη χρήση. Η οργάνωσή μας είναι αντίθετη με κάθε μορφής εξάρτηση.
Είναι αντίθετη με την εξάρτηση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, καθώς και με την εξάρτηση
-319 -
ανθρώπου από ψυχότροπες ουσίες. Η καταστολή όμως της χρήσης ναρκωτικών πέρα του ότι είναι
αναποτελεσματική, αντίκειται στην ελεύθερη διάθεση του σώματος και της ζωής του ατόμου.
Η Νεολαία Συνασπισμού θα συνεχίζει με σθένος και χωρίς περιστροφές να μιλάει για το ζήτημα των
ναρκωτικών. Σε πείσμα όσων κατά καιρούς μας έχουν χαρακτηρίσει «εμπόρους ναρκωτικών» και «νεολαία της
μαστούρας», θα αντιπαλεύουμε κάθε πολιτική που διαιωνίζει και οξύνει το πρόβλημα, μια πολιτική που οδηγεί
καθημερινά πολλούς νέους/έες στο θάνατο.
Μια επισκόπηση της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας, αρκεί για να δικαιολογήσει την επιμονή μας:
1. Πάνω από 200 νεκροί το χρόνο

2. Πάνω από 100.000 άτομα μπλεγμένα στο κύκλωμα της χρήσης το οποίο επεκτείνεται στον ευαίσθητο χώρο των
σχολείων.
3. Πάνω από το 50% των κρατουμένων στον Κορυδαλλό έχουν εγκλειστεί για υποθέσεις σχετιζόμενες με τα
ναρκωτικά.
4. Ελάχιστοι έμποροι βρίσκονται στη φυλακή.
Προτείνουμε:
 Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

 Aμεσος διαχωρισμός των σκληρών και μαλακών ναρκωτικών. Aμεσος διαχωρισμός της τιμωρίας του
εμπόρου από τον χρήστη.
 .....
ΠΗΓΗ:
http://www.neolaiasyn.gr/site/keimeno.php?eidos=thes&gl=gr&id=34
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ: ΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΚΑΒΟΥΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
ΟΡΓΗ προκαλεί επίσης η στάση ορισμένων πολιτικών κομμάτων στο

θέμα των ναρκωτικών. Προβάλλοντας έναν ψευτοπροοδευτισμό και μια
σάπια ελευθεριότητα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ/ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, η
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (0,1%) και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ (1,05%)
καθώς και ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ όπως ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ο ΑΛΕΞΗΣ
ΤΣΙΠΡΑΣ κ.α ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να μας πείσουν οτι η ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
του ΧΑΣΙΣ θα βοηθήσει να μειωθούν οι χρήστες και η εκμετάλευση
αυτών.
Πρόσφατα μάλιστα στην Πανεπιστημιούπολη το κόμμα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ

ΠΡΑΣΙΝΩΝ διοργάνωσε ΦΕΣΤΙΒΑΛ αποποινικοποίησης, που για την
ιστορία κατέληξε με ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ και ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΥΣ στους χώρους του
Πανεπιστημίου και σε βάρος της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ. Και αυτό το
φεστιβάλ ήθελε -και καλά- να προβάλει την αποποινικοποίηση ως
μέθοδο αποφυγής των ναρκωτικών. ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ λες
και δεν ξέρουμε οτι οι μπάφοι πάνε κι έρχονται σε τέτοιου είδους
φεστιβάλ. Και φυσικά οι διάφοροι ''ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ'' σπεύδουν να
υποστηρίξουν, όπως το ιστολόγιο του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΟY, ΠΡΕΖΑ TV.
ΜΟΝΟ οι ψευτοπροοδευτικοί στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει γραμμή οτι

το ΧΑΣΙΣ είναι ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
ΟΥΣΙΩΝ, όπως η ηρωίνη.
Ακόμα και η βρεττανική εφημερίδα Independed, που προπαγάνδιζε για χρόνια την αποποινικοποίηση
και είχε μάλιστα διοργανώσει και πορεία, ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΝΩΜΗ για την στάση της αναγνωρίζοντας οτι
ουσιαστικά έσπρωχνε τον κόσμο στην καταστροφή.
-320 -
''το χασίς είναι τόσο επικίνδυνο όσο η ηρωίνη και η κοκαΐνη και
περισσότερο επικίνδυνο από το LSD και το ecstasy. Μάλιστα,
υποστηρίζει πως οι 25.000 από τους 250.000 συνολικά
σχιζοφρενείς της Μεγάλης Βρετανίας, δηλαδή το 10% , θα είχαν
αποφύγει τη σχιζοφρένεια αν δεν έκαναν χρήση κάνναβις.''
και για την αποποινικοποίηση
''Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Στην Ολλανδία, χώρα-πιλότο

τέτοιων νομοθεσιών, η χρήση χασίς από το 1998 μέχρι σήμερα,
σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία του ΟΗΕ, έχει αυξηθεί κατά
250%!'' [περισσότερα ΕΔΩ]
Και λέω εγώ, έστω πως αποποινικοποιούνται, ποιος εγγυάται οτι

δεν θα έχουν πρόσβαση και οι ανήλικοι όπως έχουν πχ στα τσιγάρα
και στα ποτά;
Άλλη δικαιολογία που προβάλλουν είναι το θέμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!!

Οτι δηλαδή ο κάθε ένας έχει δικαίωμα να διαχειριστεί την υγεία του όπως θέλει. Μα τότε μιλάμε για
ανύπαρκτο κράτος ή κράτος κομπάρσο, γιατί σκοπός του κράτους είναι να ενδιαφέρεται ΚΑΙ για την
υγεία του πολίτη.
ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΨΕΥΤΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΟΠΩΣ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΣΕ ΣΧΟΛΙΚΟ

(ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ) ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ;
ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΗΞΕΡΕ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΝΕΟΛΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΟΤΑΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝ ΤΗΝ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ;
ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟΠΤΟ ΤΟ ΟΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΒΥΣΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ
ΙΔΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ''ΜΑΛΑΚΩΝ'' ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ;
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ, ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ. ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ

ΛΕΝΕ ΣΚΑΒΟΥΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΨΗΦΙΣΤΑ ΤΟ
ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ.
ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
ΠΗΓΗ:
http://apergospastis.pblogs.gr/tags/fileleytheri-symmachia-gr.html
-321 -
ΧΑΣΙΣ: ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΟΠΩΣ Η ΗΡΩΪΝΗ ΚΑΙ Η ΚΟΚΑΪΝΗ ΚΑΙ ΠΙΟ

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΟ LSD ΚΑΙ ECSTASY. ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ
ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
«Στις 18 Μάρτη συνέβη ένα γεγονός, που πέρασε στα ψιλά

γράμματα των περισσότερων αστικών εφημερίδων. Στο
κυριακάτικο φύλλο της η μεγάλη βρετανική εφημερίδα
«Independent», που από το 1997 υπήρξε ένας από τους
θερμότερους και «εγκυρότερους» υποστηρικτές
παγκοσμίως της αποποινικοποίησης του χασίς,
κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο τίτλο που ζητούσε συγγνώμη
για τη δεκαετή καμπάνια της στο συγκεκριμένο ζήτημα! Κάτω
από τον τίτλο συμπλήρωνε «Μακάρι να ξέραμε τότε όλα αυτά που
μπορούμε να αποκαλύψουμε σήμερα…».
Αποκαλυπτικά στοιχεία για το χασίς
Η εφημερίδα με πολυσέλιδο αφιέρωμα αποκαλύπτει όλα αυτά που

οι επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια λένε, καταλήγοντας πως το
χασίς είναι ένα εξόχως επικίνδυνο ναρκωτικό. Η εφημερίδα
αναφέρει πως το χασίς είναι τόσο επικίνδυνο όσο η ηρωίνη και
η κοκαΐνη και περισσότερο επικίνδυνο από το LSD και το
ecstasy. Μάλιστα, υποστηρίζει πως οι 25.000 από τους
250.000 συνολικά σχιζοφρενείς της Μεγάλης Βρετανίας, δηλαδή το 10% (!!!), θα είχαν
αποφύγει τη σχιζοφρένεια αν δεν έκαναν χρήση κάνναβις.
Σε ότι αφορά το κατά πόσο το χασίς προκαλεί εξάρτηση, η εφημερίδα είναι αποκαλυπτική. Ενώ το 1997
έκαναν απεξάρτηση από το χασίς 1.600 άνθρωποι στη χώρα, σήμερα, 10 χρόνια μετά, οι
άνθρωποι που προσπαθούν να απεξαρτηθούν από το ναρκωτικό αυτό είναι 22.000, αύξηση δηλαδή
1.400%!!! Μάλιστα, οι μισοί από τους εξαρτημένους νέους από το «αθώο» κατά τ’ άλλα ναρκωτικό,
είναι κάτω των 18. Οι θλιβερές αυτές μεταβολές οφείλονται στο ότι τα τελευταία χρόνια το χασίς έχει
σχεδόν αποποινικοποιηθεί (η κατοχή δεν επισύρει πια σύλληψη). Μάλιστα, το 61 % της κάνναβης που
«πίνεται» στη χώρα, καλλιεργείται σε ιδιωτικές κατοικίες!
…
Τη μερική αποποινικοποίηση του ναρκωτικού ακολούθησαν πολλά δεινά. Σήμερα πάνω από 9
εκατομμύρια Βρετανοί (!!!) υπολογίζεται πως κάνουν σταθερά χρήση χασίς, 21% των νέων
Βρετανών ηλικίας 16-24 έκαναν χρήση τον τελευταίο χρόνο και το 12% των παιδιών ηλικίας
11-15 έχουν έρθει σε επαφή με αυτό!
Να που οδηγεί η αποποινικοποίηση
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Στην Ολλανδία, χώρα-πιλότο τέτοιων νομοθεσιών, η χρήση χασίς από
το 1998 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία του ΟΗΕ, έχει αυξηθεί κατά 250%! Σε
όλες τις χώρες που αποποινικοποίησαν την κάνναβη, έχει αυξηθεί - σε πολλές περιπτώσεις
κατακόρυφα – η χρήση όλων των ναρκωτικών, από τα οπιούχα και την κοκαΐνη μέχρι και το
χασίς. Επιπλέον, το 2005 (τον τελευταίο χρόνο απ’ όπου υπάρχουν στοιχεία) οι εξαρτημένοι που
ζήτησαν θεραπεία από το χασίς ανήλθαν στο 12% συνολικά των τοξικοεξαρτημένων που ζήτησαν
απεξάρτηση, ποσοστό που τους φέρνει στη δεύτερη θέση μετά τα οπιούχα!...» («Οδηγητής» φ. 940,
Ιούνιος 2007)
-322 -
«…Στη διάρκεια λοιπόν της τελευταίας ιδιαίτερα δεκαετίας, η μία μετά την άλλη οι δυτικο-ευρωπαϊκές
κυρίως χώρες άρχισαν να «φιλελευθεροποιούν» την πολιτική τους για τα ναρκωτικά, ουσιαστικά
εγκαταλείποντας τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών». Και αυτό παρά το γεγονός ότι, τελευταία, ακόμη
και καλοπροαίρετοι φιλελεύθεροι, όπως η γνωστή βρετανική εφημερίδα «Independent», που είχε
αγωνιστεί παλαιότερα για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών και ιδιαίτερα της κάνναβης, που εθεωρείτο
σχετικά αβλαβές «μαλακό» ναρκωτικό, αναγκάστηκαν τώρα να κάνουν στροφή 180 μοιρών στο
θέμα -έστω και αν η στροφή αυτή ήταν αντίθετη με το ρεύμα που επικρατεί σήμερα στις ελίτ της
Δυτικής Ευρώπης. Και αυτό διότι, όπως δήλωσε η εφημερίδα, τελευταία συσσωρεύονται τα
πορίσματα επιστημονικών ερευνών, που δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά αβλαβής είναι η
κάνναβη -ιδιαίτερα με τη μορφή του skunk που καπνίζουν οι περισσότεροι νέοι Βρετανοί-
θεωρούμενη το ίδιο επικίνδυνη με την ηρωίνη και την κοκαΐνη, αφού είναι 25 φορές ισχυρότερη
από την κάνναβη που κυκλοφορούσε πριν από 10 χρόνια.
Πολύ πρόσφατη, για παράδειγμα, έρευνα στην έγκυρη βρετανική ιατρική επιθεώρηση Lancet
συμπέρανε, ύστερα από έρευνα 20 ουσιών όσον αφορά την εθιστικότητα και τη φυσική και κοινωνική
βλάβη, ότι η κάνναβη είναι πιο επικίνδυνη από το LSD και το ecstasy(Nutt D., et al «Development
of a rational scale to assess the harm of drugs of potential misuse», The Lancet, 24/3/07). Ακόμη,
διαπρεπείς ειδικοί όπως ο καθηγητής Colin Blakemore, επικεφαλής του βρετανικού συμβουλίου
ιατρικής έρευνας, ο οποίος παλαιότερα υιοθετούσε τη θέση για την αποποινικοποίηση της κάνναβης,
τώρα υποστηρίζει ότι «ο συνδετικός κρίκος μεταξύ κάνναβης και ψύχωσης είναι πολύ καθαρός
σήμερα, όχι όμως πριν από 10 χρόνια». Ανάλογα υποστηρίζει ο Robin Murray, καθηγητής
Ψυχιατρικής στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Λονδίνου, ενώ ο καθηγητής Neil MacKeganey,
του κέντρου έρευνας για την κατάχρηση των ναρκωτικών στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης,
γράφει ότι «η κοινωνία έχει σοβαρά υποτιμήσει το πόσο επικίνδυνη είναι πραγματικά η
κάνναβη» (Βλ. Jonathan Owen, «Cannabis: An apologoy», The Independent, 18/3/07). Παράλληλα,
πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης (Βλ. Jonathan Owen, «Heavy cannabis use by
teens is more dangerous than alcohol», The Independent, 22/4/07) έδειξε ότι αυτοί που αρχίζουν να
χρησιμοποιούν κάνναβη ως έφηβοι έχουν περισσότερες πιθανότητες από αυτούς που το
ρίχνουν στο αλκοόλ να υποφέρουν στο μέλλον από ψυχικές ασθένειες, καταρρίπτοντας τον
μύθο των οπαδών της «αντι-απαγορευτικής» εκστρατείας ότι το αλκοόλ είναι περισσότερο
επικίνδυνο από την κάνναβη…» (Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ», Τάκης
Φωτόπουλος, Ελευθεροτυπία 26/5/2007)
«…η έγκυρη προοδευτική «Independent» ζήτησε με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της συγγνώμη από τον
βρετανικό λαό, διότι άθελά της τον παραπλάνησε όταν πριν από 10 χρόνια (1997) τασσόταν υπέρ της
αποποινικοποίησης της ινδικής κάνναβης.
Οπως αποκάλυψε πρώτο το «BHMAgazino», σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτό 10.000 άνθρωποι

ηλικίας κάτω των 20 ετών ( σε σύνολο 22.000) νοσηλεύτηκαν πέρυσι ως τοξικομανείς της
κάνναβης - διπλάσιος αριθμός από το 2005 και δεκαπλάσιος από αυτόν του 1997. Κι αυτό γιατί
το χασίς που κυκλοφορεί σήμερα - το σκανκ - είναι 25 φορές ισχυρότερο από αυτό που υπήρχε προ
10ετίας και έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί βλάβες στην ψυχική υγεία που δεν είναι αναστρέψιμες.
Ο καθηγητής Κόλιν Μπλέικμορ, επικεφαλής του Ιατρικού Συμβουλίου Ερευνών στη Βρετανία,
ο οποίος υποστήριξε το 1997 την εκστρατεία αποποινικοποίησης, σήμερα άλλαξε γνώμη και
δηλώνει ότι «η σχέση ανάμεσα στην κάνναβη και στην ψύχωση είναι απόλυτα προφανής
τώρα». Προφανώς αδιάβαστος, όπως και οι περισσότεροι ομοϊδεάτες του στην Ελλάδα, δεν γνώριζε ότι
ένας έλληνας γιατρός, ο Μ. Στριγγάρης, από το 1937 στο βιβλίο του «Χασίς» υποστήριζε ότι «με τη
χρήση της κάνναβης κινητοποιείται μια σχιζοφρένεια, η οποία αλλιώς δεν θα εκδηλωνόταν».
Πού βασίζονται οι υπέρμαχοι της αποποινικοποίησης; Στο ότι έτσι οργιάζει το παράνομο εμπόριο
ναρκωτικών και παρωθούνται στο έγκλημα οι αναζητούντες στο χασίς τη φυγή από την πραγματικότητα.
Μετά την αποποινικοποίηση του χασίς όμως δημιουργήθηκε στη Βρετανία η εύλογη εντύπωση ότι είναι
αβλαβές. Ετσι πολλαπλασιάστηκαν οι χρήστες του και 25.000 χτυπήθηκαν από τη φοβερή και
μη θεραπεύσιμη ασθένεια της σχιζοφρένειας λόγω χρήσεως της νομίμως πια πωλούμενης
κάνναβης. Αναφέρεται μάλιστα ότι αυτό το νόμιμο και εμπλουτισμένο χασίς προκαλεί και απώλεια
μνήμης και βίαιη συμπεριφορά…» («Ενα έγκλημα που αποσιωπάται», Γιάννης Μαρίνος, «Το ΒΗΜΑ»
21/10/2007)
ΠΗΓΗ:
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=738
-323 -
-324 -
Αποποινικοποίηση Ναρκωτικών;
του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου
Στην Ισπανία, όπου αποφασίσθηκε κατά την διετία 1983-84, η

αποποινικοποίηση των λεγομένων "μαλακών" Ναρκωτικών, τα
αποτελέσματα ήταν καταστρεπτικά, αφού μέσα σε δύο χρόνια
η τοξικομανία αυξήθηκε κατά 45% στους ενηλίκους και κατά
60% στους ανηλίκους, με το 96% των τοξικομανών να έχουν
ξεκινήσει από το χασίς και την μαριχουάνα κατά την περίοδο
της αποποινικοποίησης. Οι θάνατοι από Ναρκωτικά έφθασαν
μέσα σε μία επταετία από 93 σε 690 (!!!). Τα μέτρα ήρθησαν
άρδην.
Στη Σουηδία και στη Δανία ξεκίνησε η εφαρμογή πρακτικών αποποινικοποίησης, το 1965 και
το 1971 αντίστοιχα, με την ελεύθερη χορήγηση Ναρκωτικών στους χρήστες, έπειτα από
συνταγογράφηση. Μετά από δύο χρόνια, και αφού οι χρήστες Ναρκωτικών σχεδόν
διπλασιάσθηκαν, και οι δύο χώρες αναγκάσθηκαν να διακόψουν τα προγράμματα. Παρόμοια
προγράμματα, αναγκάσθηκε να διακόψει ο Δήμος Liverpool της Αγγλίας, ύστερα από την δραματική
αύξηση των χρηστών.
Η πολιτεία Όρεγκον των ΗΠΑ, ήταν η πρώτη που αποποινικοποίησε την χρήση μαριχουάνας, το
1973. Το 1989 η Βουλή του Όρεγκον προχώρησε σε αλλαγή της νομοθεσίας και την λήψη σκληρότερων
μέτρων, διότι όπως δήλωσαν οι βουλευτές, "χάνουμε την κοινωνία μας, εξαιτίας των
Ναρκωτικών".
Ένα ακόμη κλασσικό παράδειγμα είναι το Λέτεν της Ζυρίχης στην Ελβετία, όπου δημιουργήθηκε το
λεγόμενο "καντόνι των εθισμένων", ένας χώρος δηλαδή ελεύθερης πρόσβασης των εθισμένων προς
χορήγηση Ναρκωτικών, όπου οι Ελβετικές αρχές φιλοδοξούσαν να ελέγξουν, να βοηθήσουν και να
αποτρέψουν από την εγκληματική συμπεριφορά τους χρήστες. Μεταφέρω από την "Καθημερινή"
(11/9/94): "Το πρόβλημα τώρα είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί χώροι και πρέπει να βρεθούν
καινούργιοι. Το Λέτεν έχει μετατραπεί σε κόλαση για τους χρήστες και σε παράδεισο για τους
εμπόρους, γιατί είναι μία περιοχή όπου πωλείται ελεύθερα κάτι το απαγορευμένο. Σήμερα το
Λέτεν είναι μία ζούγκλα. Οι Λιβανέζοι έμποροι που ήρθαν πριν από μερικές εβδομάδες,
χρησιμοποιούν όπλα για να εκτοπίσουν τους αντιπάλους τους. Η Γιολάντα, θαμώνας του Λέτεν
λέει: «Η ζωή έχει γίνει ανυπόφορη. Φοβάμαι κάθε μέρα που γυρίζω στο Λέτεν και έχω λίγα
χρήματα στην τσέπη. Φοβάμαι ότι θα με σκοτώσουν ενώ κοιμάμαι...»"
Το σύνηθες παράδειγμα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές της αποποινικοποίησης, ως έρεισμα της

πολιτικής τους, είναι το Ολλανδικό πείραμα, το οποίο όπως ισχυρίζονται, έχει επιφέρει θετικά
αποτελέσματα. Ο ισχυρισμός αυτός στηρίζεται σε κάποιες στατιστικές της Ολλανδικής κυβέρνησης, που
έχουν αμφισβητηθεί έντονα από πολλούς διεθνείς οργανισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επιτροπή
του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά, στην έκθεση που παρουσίασε στις 24/2/98, επισημαίνει ότι η
πολιτική της Ολλανδίας είναι βέβαιο ότι απέτυχε. Η χρήση της Κοκαΐνης όλο και αυξάνεται και
η Ολλανδική κυβέρνηση κατέβασε το επιτρεπόμενο ποσό κάνναβης από τα 30gr στα 5gr,
κάνοντας πρόδηλο το δύσκολο της καταστάσεως.
Η αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ, έχει επισημάνει επανειλημμένως με διάφορες εκθέσεις της, την
αποτυχία των διαφόρων αντιαπαγορευτικών τακτικών, και την επικινδυνότητα των λεγόμενων
"μαλακών" Ναρκωτικών. 'Αλλωστε ένα πλήθος ερευνών και στατιστικών έχουν αποδείξει ότι το
χασίς και η μαριχουάνα αποτελούν τον προθάλαμο για τα σκληρότερα Ναρκωτικά. Σχετική
μελέτη του Δημοσίου ψυχιατρείου Αθηνών, υπολόγισε το ποσοστό των τοξικομανών που ξεκίνησαν
από την κάνναβη στο 98%. Αντίστοιχή μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε δείγμα 1383
τοξικομανών, απεκάλυψε ότι το 73% από αυτούς είχαν ξεκινήσει από το χασίς. Από τα 35.000
άτομα που πέρασαν από τα 200 κέντρα του θεραπευτικού προγράμματος "LE PATRIARCHE", κατά τα έτη
1975-1989, το αντίστοιχο ποσοστό ανήρχετο στο 95%. Το 53% από τους 5.557 εφήβους
τοξικομανείς που πέρασαν από το πρόγραμμα της θεραπευτικής κοινότητας "Στροφή" μεταξύ 1988 και
1995, είχαν αρχίσει από το χασίς.
-325 -
Πόσα άραγε στοιχεία χρειάζονται οι θιασώτες της αποποινικοποίησης για να πειστούν για το
επικίνδυνο των επιδιώξεών τους; Δεν γνωρίζουν όλα τα παραπάνω ή μήπως εθελοτυφλούν; Εκτός
και εάν θεωρούν σημαντικότερη από την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας χιλιάδων νέων, την
εναρμόνιση της Ελλάδος με την πολιτική των περισσοτέρων χωρών της Ε.Ε.
Δεν ευθύνεται ο κατασταλτικός προσανατολισμός των μέτρων, για την ραγδαία επιδείνωση του
προβλήματος, όπως θέλουν να υποστηρίζουν οι οπαδοί της αποποινικοποίησης. 'Αλλωστε και η
αντιαπαγορευτική πολιτική, που ακολουθούν εν μέρει οι περισσότερες κυβερνήσεις της Ε.Ε., κάθε άλλο
παρά θετικά αποτελέσματα έχει επιφέρει, όπως φάνηκε και από την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου
Ελέγχου Ναρκωτικών, το 1999.
Στην Ολλανδία, που αποτελεί το πρότυπο της φιλελευθεροποίησης, το 32% των

νέων ηλικίας 15-16 χρόνων κάνει χρήση ναρκωτικών. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό
είναι πολύ χαμηλότερο, κυμαινόμενο στο 14%.
Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Το μεγάλο πρόβλημα των ναρκωτικών που
ταλαιπωρεί την ελληνική κοινωνία είναι μια
μάστιγα η οποία διαιωνίζετε με την ανοχή η
και υποστήριξη κάποιων οι οποίοι στο βωμό
του κέρδους δεν διστάζουν να θυσιάσουν τις
ζωές νέων παιδιών! Είναι πράγματι τραγικό
να βλέπεις νέους και νέες γεμάτους ενέργεια
και ζωή, που έχουν να προσφέρουν τόσα
πολλά στο έθνος και στην κοινωνία, να
μετατρέπονται σε ζωντανούς-νεκρούς,
θλιβερές σκιές που δεν ενδιαφέρονται για
τίποτα παρά μόνον πως θα εξασφαλίσουν
την δόση τους. Μήπως κάποιοι τους θέλουν
έτσι, για να βολεύονται αυτοί; Μήπως τους
συμφέρει οι νέοι να μην ασχολούνται με τα
φλέγοντα προβλήματα του έθνους και της
κοινωνίας, γιατί αν το πράξουν, αυτοί οι
«κύριοι» θα πάνε σπίτια τους; Και αν όχι,
τότε πως είναι δυνατόν να βλέπουμε
μεγαλέμπορους ναρκωτικών να
συλλαμβάνονται την μια μέρα, και την άλλη
μέρα το πρωί να απολαμβάνουν την ελευθέρια τους? Είναι γνωστό ότι στις γειτονικές μας χώρες
υπάρχουν εργοστάσια παραγωγής ναρκωτικών. Γιατί η κυβέρνηση δεν ασκεί τις πιέσεις που πρέπει ώστε
να κλείσουν τα εργοστάσια του θανάτου? Είναι τυχαίο που κατά καιρούς έχουν συλληφθεί
πράκτορες της ΜΙΤ που είχαν ως Αποστόλη την διάδοση σκληρών ναρκωτικών στην Ελλάδα ?
Είναι φανερό πως οι εχθροί του έθνους μας επιδιώκουν μέσω των ναρκωτικών να αφανίσουν το πιο
ζωντανό κομμάτι της Ελλάδος μας! Και δυστυχώς έχουν ως σύμμαχους τους την ανεύθυνη κυβέρνηση
που βοηθάει τους έμπορους ναρκωτικών να σκοτώσουν την ελπίδα του γένους . Ο υπουργός
εξωτερικών Γ.Παπαδρεου μάλιστα δεν δίστασε να ζητήσει την αποποινικοποίηση των
«ελαφρών» ναρκωτικών!
Αυτό είναι απαράδεκτο! Πρέπει να επαναφερθεί η θανατική ποινή στους έμπορους ναρκωτικών, και να
καταστραφούν όλα τα εργοστάσια παραγωγής ναρκωτικών ακόμα και αν χρειαστεί στρατιωτική
επιχείρηση. Τα ΛΟΚ και η ΜΥΚ είναι ικανά να φέρουν σε πέρας μια τέτοια Αποστόλη! Τα ναρκωτικά είναι
εθνικό πρόβλημα! Τέρμα στην αδιαφορία!
-326 -
ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Ν Α Ρ Κ Ω Τ Ι Κ Α:
1. Υπερορθόδοξοι Εβραίοι διαχειρίζονται αυτοκρατορία ναρκωτικών

http://www.fpp.co.uk/online/02/05/Israel/student_spyring2.html
2. Ισραηλινοί πίσω από το παγκόσμιο μονωπόλιο χαπιών Ectsasy και άλλων ναρκωτικών -
«Κανένας δεν υποψιάζεται καλά Εβραιόπουλα ότι μπορεί να είναι εμπόροι ναρκωτικών. Ειδικά τους
Ορθόδοξους Εβραίους.», λέει πρώην ντεντέκτιβ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης Σύμφωνα με την
αμερικανική αστυνομία οι Ισραηλινοί λόγω των γνώσεων περί κατασκοπείας και αντικατασκοπείας που
έχουν είναι βετεράνοι και η ισραηλινές συμμορίες οι δυσκολότερες στο να συλληφθούν. Τα χάπια
κατασκευάζονται στην Ολλανδία και το Βέλγιο και μετά οι Ισραηλινοί τα διοχετεύουν στην Ευρώπη, την
Βόρεια Αμερική, την Ιαπωνία και το Ισραήλ. Στο τελευταίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσα στην νεολαία.
http://www.fpp.co.uk/BoD/origins/DrugRunners.html
3. Δεκάδες στοιχεία από τον διεθνή Τύπο για την δράση της Mossad σε όλο τον κόσμο -
Εμπόριο ναρκωτικών, βομβιστικές επιθέσεις, παραχάραξη επίσημων εγγράφων, κατασκοπεία
κατά εχθρών και φίλων και πολλά άλλα συνταρακτικά
http://www.fpp.co.uk/BoD/Mossad/index.html
-327 -
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ τάσσεται υπέρ της λαθρομεταναστεύσεως και ευαγγελίζεται την κοινωνική αλληλεγγύη. Οι
αριθμοί όμως από τα επίσημα στοιχεία του κράτους (Υπ. Δημ. Ταξ.) είναι αμείλικτα. Tα στοιχεία είναι
μέχρι το 2003. Σήμερα μετά το πέρας των ολυμπιακών αγώνων το πρόβλημα είναι πολύ χειρότερο.
του Θεόδωρου Γιαννακόπουλου

ΔΕΔΟΜΕΝΑ - ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ
Η αντικειμενική αποτίμηση της παρουσίας των παρανόμως

εισελθόντων και διαβιούντων στην Ελλάδα ξένων, αλλά ίσως όχι
μόνον αυτών, μα και όσων με τις αλλεπάλληλες προσπάθειές
τους οι κυβερνήσεις μας πάσχισαν και κατάφεραν να
νομιμοποιήσουν και "ελληνοποιήσουν", είναι εφικτή με μία
γρήγορη, αλλά προσεκτική ματιά σε επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Στο παρόν άρθρο πραγματευόμαστε την συμμετοχή των

αλλοδαπών σε ορισμένες εγκληματικές ενέργειες που τελέστηκαν
στην χώρα μας στο διάστημα 1991-2003, σύμφωνα με τους
διαθέσιμους πίνακες του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως,
έτσι όπως δημοσιεύονται στην επίσημη ιστοσελίδα - δικτυακό
τόπο http://www.ydt.gr/main/Section.jsp?SectionID=10996 .
Στους πίνακες αυτούς ο διαχωρισμός γίνεται μεταξύ Ελλήνων και
αλλοδαπών, χωρίς περαιτέρω κατηγοριοποιήσεις (εθνικότητας,
φυλής, φύλου, ετών παρουσίας στην Ελλάδα, μορφωτικού ή κοινωνικού επιπέδου, ηλικίας κ.λπ.). Οι πίνακες του
άρθρου αυτού είναι επεξεργασμένοι μόνο με την προσθήκη των στηλών εμφάνισης της ετήσιας μεταβολής (σε σχέση
με το προηγούμενο έτος), της ποσοστιαίας αναλογίας αλλοδαπών προς ημεδαπούς, του μέσου όρου των τιμών και
της εμφάνισης (για καλύτερη σύγκριση) των στοιχείων που αφορούν εξιχνιασμένες υποθέσεις μόνον.
Επισημαίνουμε ότι:
 πιθανότατα η κατηγορία των "ημεδαπών" περιλαμβάνει μεταξύ άλλων (λ.χ. τσιγγάνων) και
"ελληνοποιηθέντες" αλλοδαπούς.
 είναι πιο εύκολο να συλλαμβάνονται ημεδαποί παραβάτες και εγκληματίες σε σχέση με τους αλλοδαπούς,
λόγω της ευκολότερης επισήμανσής τους από τις αρχές (βεβαιωμένος τόπος διαμονής και εργασίας,
κοινωνικός κύκλος, δακτυλοσκοπική δυνατότητα εντοπισμού τους κ.α.). Επομένως, στις μη εξιχνιασθείσες
υποθέσεις που σε αρκετές περιπτώσεις (λ.χ. κλοπές) το ποσοστό τους φτάνει το 85% των τετελεσμένων
εγκλημάτων του τύπου αυτού, η συμμετοχή αλλοδαπών συμπεραίνεται πως είναι βαρύτερη της
απεικονιζομένης.
 ενδέχεται σε κάποιας μορφής εγκληματικής δράσης οι απεικονιζόμενες τιμές για τους αλλοδαπούς να
αφορούν αλλοδαπούς «τράνζιτ» (λ.χ. Τούρκους λαθρεμπόρους) και όχι λαθρομετανάστες που διαβιούν
«μόνιμα» στην Ελλάδα.
 ο πληθυσμός των Ελλήνων, επισήμως, σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ήταν 10.166.929, ενώ των
ξένων στην Ελλάδα 797.091. Επομένως, οι αλλοδαποί αντιστοιχούν στο 7,84% του πληθυσμού των
Ελλήνων.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1: ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΕΣ
ΕΤΟΣ ΗΜΕΔΑΠΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΗ % ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΗ % ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΩΣ % ΗΜΕΔΑΠΩΝ
1991 204 25 12%
1992 231 13% 34 36% 15%
1993 257 11% 34 0% 13%
1994 244 -5% 34 0% 14%
1995 228 -7% 40 18% 18%
1996 241 6% 62 55% 26%
1997 222 -8% 81 31% 36%
1998 201 -9% 66 -19% 33%
1999 175 -13% 97 47% 55%
2000 214 22% 62 -36% 29%
-328 -
2001 185 -14% 92 48% 50%

2002 187 1% 91 -1% 49%
2003 189 1% 113 24% 60%
μέσος όρος 214 -0,6% 64 13,4% 30%
Σχόλια στον Πίνακα 1
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες ανθρωποκτονίες μειώνεται κατά μ.ο. κατά 0,6% κάθε έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών σε εξιχνιασμένες ανθρωποκτονίες αυξάνεται κατά μ.ο. κατά 13,4% κάθε έτος.
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε ανθρωποκτονίες ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 12% το 1991,
σταδιακά αυξάνουν για να φτάσουν στο 2003 στο 60%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών στις ανθρωποκτονίες κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 30% της συμμετοχής των
Ελλήνων.
 Με βάση τα στοιχεία του 2003 και τον πληθυσμό της χώρας το 2001, ανά 100.000 Ελλήνων έχουμε 1,86
συμμετέχοντες σε ανθρωποκτονίες, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 14,18 (8 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 2: ΒΙΑΣΜΟΙ
1991 207 29 14%
1992 216 4% 39 34% 18%
1993 201 -7% 38 -3% 19%
1994 162 -19% 29 -24% 18%
1995 166 2% 25 -14% 15%
1996 118 -29% 34 36% 29%
1997 149 26% 41 21% 28%
1998 124 -17% 52 27% 42%
1999 136 10% 47 -10% 35%
2000 180 32% 66 40% 37%
2001 127 -29% 54 -18% 43%
2002 141 11% 64 19% 45%
2003 121 -14% 97 52% 80%
μέσος όρος 157 -4,4% 47 10,6% 30%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις βιασμών βαίνει μειούμενη κατά μ.ο. κατά 4,4% κάθε
έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών αντιθέτως βαίνει αυξανόμενη κατά μ.ο. κατά 10,6% κάθε έτος.
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε βιασμούς ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 14% το 1991, σταθερά
αυξάνουν για να φτάσουν στο 2003 στο 80%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών στους βιασμούς κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 30% της συμμετοχής των Ελλήνων.
συμμετέχοντες σε βιασμούς, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 12,17 (10 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 3: ΛΗΣΤΕΙΕΣ
1991 543 59 11%
1992 909 67% 139 136% 15%
1993 932 3% 129 -7% 14%
1994 564 -39% 128 -1% 23%
1995 586 4% 168 31% 29%
1996 436 -26% 98 -42% 22%
-329 -
1997 374 -14% 181 85% 48%

1998 516 38% 326 80% 63%
1999 603 17% 344 6% 57%
2000 616 2% 241 -30% 39%
2001 570 -7% 279 16% 49%
2002 642 13% 310 11% 48%
2003 710 11% 273 -12% 38%
μέσος όρος 615 2,3% 206 13,6% 37%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις ληστειών αυξάνει κατά μ.ο. κατά 2,3% κάθε έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών αυξάνει κατά μ.ο. κατά 13,6% κάθε έτος (6 φορές μεγαλύτερη αύξηση).
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε ληστείες ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 11% το 1991, φτάνουν ως
και 63% το 1998 και έκτοτε μειώνονται για να φτάσουν στο 2003 στο 38%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών στις ληστείες κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 37% της συμμετοχής των Ελλήνων.
συμμετέχοντες σε ληστείες, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 34,25 (5 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 4: ΟΠΛΟΚΑΤΟΧΗ
1998 997 233 23%
1999 1161 16% 155 -33% 13%
2000 1766 52% 232 50% 13%
2001 1900 8% 311 34% 16%
2002 1871 -2% 281 10% 15%
2003 1747 -7% 308 10% 18%
μέσος όρος 1574 11,9% 253 5,7% 16%
 Τα διαθέσιμα στοιχεία αφορούν την περίοδο 1998-2003.

 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις όπλων αυξάνει κατά μ.ο. κατά 11,9% κάθε έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών αυξάνει κατά μ.ο. κατά 5,7% κάθε έτος (2 φορές μικρότερη αύξηση).
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε παραβιάσεις του νόμου περί όπλων ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από
23% το 1998 και φτάνουν στο 2003 στο 18%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών στην οπλοκατοχή κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 16% της συμμετοχής των
Ελλήνων.
 Με βάση τα στοιχεία του 2003 και τον πληθυσμό της χώρας το 2001, ανά 100.000 ελλήνων έχουμε 17,18
συμμετέχοντες σε παραβιάσεις νόμου περί όπλων, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 38,64 (2 φορές
περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 5: ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ
1991 139 6 4%
1992 284 104% 9 50% 3%
1993 175 -38% 27 200% 15%
1994 234 34% 15 -44% 6%
1995 189 -19% 45 200% 24%
1996 115 -39% 108 140% 94%
1997 137 19% 112 4% 82%
1998 181 32% 289 158% 160%
1999 168 -7% 174 -40% 104%
2000 186 11% 233 34% 125%
-330 -
2001 194 4% 212 -9% 109%

2002 226 16% 220 4% 97%
2003 210 -7% 360 64% 171%
μέσος όρος 188 3,5% 139 40,7% 83%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις λαθρεμπορίου αυξάνει κατά μ.ο. κατά 3,5% κάθε
έτος.
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε λαθρεμπόριο ως ποσοστό των Ελλήνων της ίδιας εγκληματικής κατηγορίας
ξεκινούν από 4% το 1991, αυξάνουν ραγδαία, για να φτάσουν στο 2003 στο 171%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών στο λαθρεμπόριο κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 83% της συμμετοχής των
Ελλήνων.
συμμετέχοντες σε λαθρεμπόριο, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 45,16 (22 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 6: ΑΠΑΤΕΣ
1991 408 14 3%
1992 400 -2% 18 29% 5%
1993 427 7% 15 -17% 4%
1994 390 -9% 16 7% 4%
1995 406 4% 15 -6% 4%
1996 419 3% 32 113% 8%
1997 422 1% 42 31% 10%
1998 314 -26% 41 -2% 13%
1999 364 16% 81 98% 22%
2000 533 46% 59 -27% 11%
2001 530 -1% 62 5% 12%
2002 478 -10% 78 26% 16%
2003 420 -12% 91 17% 22%
μέσος όρος 424 0,2% 43 16,9% 10%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις απάτης αυξάνει κατά μ.ο. κατά 0,2% κάθε έτος.
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες στις απάτες ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 3% το 1991, αυξάνουν
σταθερά, για να φτάσουν στο 2003 στο 22%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών σε απάτες, κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 10% της συμμετοχής των Ελλήνων.
συμμετέχοντες σε απάτες, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 11,42 (3 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 7: ΚΛΟΠΕΣ-ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ
1991 7242
1992 7053 -3%
1993 7273 3%
1994 6989 -4%
1995 7603 9%
1996 5532 -27%
-331 -
1997 6065 10%

1998 3870 -36% 3139 81%
1999 3983 3% 2929 -7% 74%
2000 4625 16% 2597 -11% 56%
2001 5036 9% 2214 -15% 44%
2002 5210 3% 2527 14% 49%
2003 5507 6% 2447 -3% 44%
μέσος όρος 5845 -1,8% 2642 -4,9% 58%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις κλοπών-διαρρήξεων μειώνεται κατά μ.ο. κατά 1,8%
κάθε έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών μειώνεται κατά 4,9% (3 φορές μεγαλύτερη μείωση).
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε κλοπές-διαρρήξεις ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 81% το 1998,
μειώνονται σταθερά, για να φτάσουν στο 2003 στο 44%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών σε κλοπές-διαρρήξεις κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 58% της συμμετοχής των
Ελλήνων.
συμμετέχοντες σε κλοπές-διαρρήξεις, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 306,99 (6 φορές
περισσότερους).
 Οι εξιχνιασθείσες υποθέσεις κλοπών-διαρρήξεων αφορούν το 15% περίπου των αποπειρών και
τετελεσμένων κλοπών-διαρρήξεων, απ’ όσες τελικώς καταγγέλθησαν στην Αστυνομία, ενώ περίπου ένα
20% παρόμοιων περιστατικών δεν αναφέρονται στην Αστυνομία (σχετική σύνδεση).
ΠΙΝΑΚΑΣ 8: ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ
1991 426 72 17%
1992 468 10% 55 -24% 12%
1993 370 -21% 47 -15% 13%
1994 401 8% 69 47% 17%
1995 260 -35% 78 13% 30%
1996 233 -10% 71 -9% 30%
1997 216 -7% 108 52% 50%
1998 222 3% 996 822% 449%
1999 250 13% 1504 51% 602%
2000 266 6% 1802 20% 677%
2001 401 51% 1668 -7% 416%
2002 532 33% 3240 94% 609%
2003 494 -7% 2787 -14% 564%
μέσος όρος 349 1,2% 961 35,6% 289%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις πλαστογραφίας αυξάνεται κατά μ.ο. κατά 1,2% κάθε
έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών αυξάνεται κατά μ.ο. κατά 35,6% κάθε έτος (30 φορές μεγαλύτερη αύξηση).
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε πλαστογραφίες ως ποσοστό των Ελλήνων της ίδιας εγκληματικής
κατηγορίας ξεκινούν από 17% το 1991, αυξάνονται ραγδαία για να φτάσουν το 2000 στο 677% και το 2003
να φτάσουν στο 564%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών σε πλαστογραφίες κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 289% της συμμετοχής των
Ελλήνων.
-332 -
συμμετέχοντες σε πλαστογραφίες, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 349,65 (72 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 9: ΕΠΑΙΤΕΙΑ
1991 129 19 15%
1992 176 36% 30 58% 17%
1993 416 136% 33 10% 8%
1994 596 43% 72 118% 12%
1995 454 -24% 69 -4% 15%
1996 525 16% 242 251% 46%
1997 799 52% 446 84% 56%
1998 107 -87% 302 -32% 282%
1999 172 61% 365 21% 212%
2000 213 24% 480 32% 225%
2001 208 -2% 637 33% 306%
2002 160 -23% 355 -44% 222%
2003 193 21% 255 -28% 132%
μέσος όρος 319 3,4% 254 24,2% 80%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε υποθέσεις επαιτείας αυξάνεται κατά μ.ο. κατά 3,4% κάθε έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών αυξάνεται κατά μ.ο. κατά 24,2% κάθε έτος (7 φορές μεγαλύτερη αύξηση).
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες σε επαιτεία ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 15% το 1991, αυξάνονται
ραγδαία για να φτάσουν το 2001 στο 306% και το 2003 να καταλήξουν στο 132%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών στην επαιτεία κατά μ.ο. αντιστοιχεί στο 80% της συμμετοχής των Ελλήνων.
συμμετέχοντες σε επαιτεία, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 31,87 (17 φορές περισσότερους).
ΠΙΝΑΚΑΣ 10: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

1998 102 14 14%
1999 387 279% 152 986% 39%
2000 337 -13% 297 95% 88%
2001 503 49% 518 74% 103%
2002 555 10% 1206 133% 217%
2003 328 -41% 1860 54% 567%
μέσος όρος 369 26,3% 675 165,9% 171%
 Η συμμετοχή των Ελλήνων σε υποθέσεις παραβίασης του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας αυξάνεται
κατά μ.ο. κατά 26,3% κάθε έτος.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών αυξάνεται κατά μ.ο. κατά 165,9% (6 φορές μεγαλύτερη αύξηση).
 Οι αλλοδαποί συμμετέχοντες στην παραβίαση του νόμου ως ποσοστό των Ελλήνων ξεκινούν από 14% το
1998, αυξάνονται ραγδαία για να φτάσουν το 2003 στο 567%.
 Η συμμετοχή των αλλοδαπών σε παραβιάσεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας κατά μ.ο. αντιστοιχεί
στο 171% της αντίστοιχης των Ελλήνων.
-333 -
συμμετέχοντες σε υποθέσεις παραβίασης του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, ενώ ανά 100.000
αλλοδαπών έχουμε 233,35 (64 φορές περισσότερους).
Αυτή ήταν η παρουσίαση 10 πινάκων από τα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως για την
εγκληματικότητα στην Ελλάδα στο διάστημα 1991-2003. Η αλήθεια είναι μία και είναι αυτή που δεν βλέπουν όσοι
θεωρούν την ανεξέλεγκτη εισβολή και εγκατάσταση αλλοδαπών στην χώρα μας ως «θείο δώρο»: ακόμα και με τα πιο
πρόσφατα στοιχεία (2003), από την αναλογία αλλοδαπών προς Έλληνες εγκληματίες, προκύπτει πως δεν υπάρχει
«ενσωμάτωση» των αλλοδαπών στην κοινωνία. Είναι και θα παραμείνουν ξένο σώμα. Η «πολυπολιτισμική» λεγόμενη
κοινωνία, δεν ενσωματώνει «πολιτισμούς» αλλά είναι μία χίμαιρα που διασπά τον κοινωνικό ιστό.
Αλλοίωση εθνικής ταυτότητας
Αύξηση εγκληματικότητας - οικονομικής αιμορραγίας
Η Ελλάδα, όπως και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες του Νότου αποτελεί

χώρα που μέσα σε μια δεκαετία μεταβλήθηκε σε χώρα υποδοχής
μεταναστών. O ακριβής αριθμός των μεταναστών που ήρθαν και
εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90
μέχρι και σήμερα δεν είναι δυνατόν να υπολογισθεί με ακρίβεια καθώς
το φαινόμενο της μετανάστευσης έχει έκταση που ξεφεύγει από τα
καταγεγραμμένα μεγέθη του.
Ο πιο μεγάλος αριθμός που έχει επίσημα καταγραφεί μέχρι σήμερα
προέκυψε από την απογραφή του 2001 και είναι 762.191 μετανάστες,
ενώ τώρα υπερβαίνουν τα 2.000.000 με αυξητικές τάσεις, με το
ποσοστό των απογραφέντων μεταναστών ν΄ ανέρχεται σε 6,5% που είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Ο μεγάλος όγκος της μετανάστευσης στην Ελλάδα προέρχεται από την Αλβανία (57,47% επί των απογραφέντων
μεταναστών), Βουλγαρία 4,60 %, Ρουμανία 2,88%, Ουκρανία 1,78%, Ρωσία 2,30% κ.λπ.
ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Ενώ το ποσοστό του γενικού πληθυσμού που είναι 65 ετών και άνω ανέρχεται σε 17,08%, στους μετανάστες το
αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε μόλις 3,50%. Στις ηλικίες 1-14 ετών, το ποσοστό των μεταναστών είναι 16,67%,
ενώ του γενικού πληθυσμού σε 15,20% και με έντονα καθοδική τάση! Τα στατιστικά στοιχεία για το 2.020 δίνουν
αναλογία πληθυσμού 60% Έλληνες και 40% αλλοδαποί! Η Ελλάδα στενάζει κάτω από το βάρος των
λαθρομεταναστών και οι ελληνικές κυβερνήσεις αδιαφορούν!!! Οι γεννήσεις τείνουν στο 2,5 προς 1 υπέρ των
αλλοδαπών!
Η πλειοψηφία είναι άντρες σε ποσοστό 57% με κατώτερη μόρφωση έως και μηδαμινή.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Η ελληνική κοινωνία 15 χρόνια ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα κυριολεκτικά κατακλύζεται από κύματα λαθρομεταναστών, χωρίς κυβέρνηση και αντιπολίτευση να κάνουν
απολύτως τίποτα, πλην της ανεξέλεγκτης χορήγησης πράσινων καρτών μονίμου διαμονής.
Όσον αφορά τους Έλληνες εργαζόμενους, η απασχόληση μεγάλου αριθμού αλλοδαπών με μικρότερο κόστος για τον
εργοδότη σε ορισμένους τομείς όπως η οικοδομή, είτε τους στερεί από θέσεις εργασίας είτε τους αναγκάζει να
περιορίζουν τις διεκδικήσεις τους, προκειμένου να μην υποκατασταθούν από το διαθέσιμο φθηνότερο εργατικό
δυναμικό.
Το καθεστώς της παραοικονομίας και παρανομίας που συνδέεται με την απασχόληση των αλλοδαπών, αφαιρεί πόρους
από την πολιτεία σε εποχές αυξημένων δημοσιονομικών προβλημάτων.
Είναι φανερό ότι το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, εκτός από τις οικονομικές, έχει και κοινωνικές
επιπτώσεις. Η απασχόληση των αλλοδαπών σε καθεστώς παρανομίας αποκόπτει το τμήμα αυτό του πληθυσμού από
την υπόλοιπη κοινωνία και δεν επιτρέπει την ομαλή κοινωνική του ένταξη. Η περιθωριοποίηση και η απομόνωση
υποθάλπει κοινωνικές εντάσεις, καλλιεργεί υποβόσκουσες εθνικές αντιθέσεις και υπονομεύει δημοκρατικές
παραδόσεις και ελευθερίες. Επιπρόσθετα στον τομέα της παιδείας τα Eλληνόπουλα υποφέρουν από την εισβολή
αλλοδαπών συνομηλίκων τους στα ελληνικά σχολεία. Το μαθησιακό επίπεδο υπολείπεται σε σχέση με τα
προηγούμενα χρόνια με αποτέλεσμα η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας να αποτελεί μείζον πρόβλημα για τα ίδια τα
Eλληνόπουλα. Χαρακτηριστικό τα μαθήματα της ιστορίας και των θρησκευτικών. Στον τομέα της εθνικής ασφάλειας η
ύπαρξη μεταναστών με αλυτρωτικές διαθέσεις εγκυμονεί κινδύνους για την ακεραιότητα της χώρας, κινδύνους που
αντιμετώπισαν οι περιοχές του Κοσόβου και των Σκοπίων. Στην ουσία πρόκειται για έναν στρατό στα μετόπισθεν, τον
οποίο δύσκολα θα μπορεί μα αντιμετωπίσει το ελληνικό κράτος εάν ποτέ σημειωθεί κάποιο παρατράγουδο με τους
«γείτονές» μας. Όσον αφορά στις ασύμμετρες απειλές και εδώ η Ελλάδα μη έχοντας στοιχεία για την πλειοψηφία των
λαθρομεταναστών είναι αδύνατο να αντιμετωπίσει το οτιδήποτε προκύψει.
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Σε μία πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, οι Έλληνες χαρακτηρίζονται από τους Ευρωπαίους - εφευρέτες του
-334 -
ρατσισμού, ως ο πιο ξενοφοβικός λαός στην Ευρώπη και τούτο διότι, κατά ποσοστό ανώτερο του 80%, υποστηρίζουν
ότι οι αλλοδαποί τελούν περισσότερα αδικήματα από τον μέσο Έλληνα. Δυστυχώς για το Ευρωβαρόμετρο, η κρίση
αυτή των Ελλήνων είναι ακριβής: χωρίς κανείς να υποστηρίζει ότι όλοι οι παράνομοι μετανάστες είναι εγκληματίες,
αν και όλοι είναι παραβάτες του ποινικού μας νόμου εφ΄ όσον παράνομα εισήλθαν, παραμένουν και εργάζονται στην
χώρα μας, τα στοιχεία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως φανερώνουν ότι ενώ οι λαθρομετανάστες αποτελούν
περίπου το 10-12% του πληθυσμού, τελούν το 36,3% των ανθρωποκτονιών, το 31,5% των ληστειών, το 27,4% των
αδικημάτων σεξουαλικής εκμεταλλεύσεως, το 58,2% των αδικημάτων λαθρεμπορίου (στοιχεία εγκληματικότητος για
το πρώτο πεντάμηνο του 1999).
Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας και το υψηλότερο
ποσοστό πολιτών που διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας στην Ευρώπη.
Η εισαγόμενη εγκληματικότητα έχει πάρει διαστάσεις σύγχρονης μάστιγας στην Ελλάδα. Η έκρηξη της
εγκληματικότητας υπήρξε από τον καιρό που ήλθαν στην Ελλάδα μαζικά λαθρομετανάστες - κυρίως από την Αλβανία.
Όταν κατέρρευσε το καθεστώς της γειτονικής χώρας, λεηλατήθηκαν οι αποθήκες του στρατού της και τα όπλα που
βρέθηκαν μοιράστηκαν στον ντόπιο πληθυσμό, δημιουργήθηκαν συμμορίες, μέγα μέρος των οποίων διοχέτευσε την
ένοπλη πλέον δραστηριότητα του, στην από δω πλευρά των συνόρων.
Παλαιά η εγκληματικότητα ήταν περιορισμένη σε ορισμένες περιοχές, μάλλον κακόφημες. Σήμερα υπάρχει παντού.
Και πλήττει, κυρίως, όσους δεν μπορούν να προφυλαχθούν. Δηλαδή όλους τους πολίτες, εκτός των πολιτικών
,επιχειρηματιών και όσων γενικά κυκλοφορούν με συνοδεία ενόπλων.
Στην Ελλάδα υπάρχει πλέον οργανωμένο έγκλημα με μαφίες αλβανική , κινεζική, ρωσική, ρουμάνικη κλπ.
Είναι χαρακτηριστική η κυνική ομολογία του υπουργού κ. Ρωμαίου, όταν κατείχε το αξίωμα στο Yπ. Δημοσίας
Τάξεως, ότι «η εποχή της ξεγνοιασιάς με τις ανοιχτές πόρτες και τον ύπνο στις βεράντες τα καλοκαίρια έχει τελειώσει
στην Ελλάδα!»
Η ύπαρξη παρανόμων μεταναστών, ανθρώπων δηλαδή των οποίων οι αρχές δεν γνωρίζουν ούτε το όνομα ούτε την
εθνικότητα ούτε τον τόπο διαμονής αλλά, πολύ περισσότερο, ούτε τους συγγενείς ή τους φίλους κάνει δύσκολη την
εξιχνίαση εγκλημάτων που τελούνται από αυτούς.
Ενδεικτικά αναφέρουμε στοιχεία του Υπ. Δημοσίας Τάξεως για τις εγκληματικές ενέργειες που τελέστηκαν στην χώρα
μας στο διάστημα 1991-2003:
 ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΕΣ: Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες ανθρωποκτονίες μειώνεται κατά μ.ο.

κατά 0,6% κάθε έτος. Η συμμετοχή των αλλοδαπών σε εξιχνιασμένες ανθρωποκτονίες αυξάνεται κατά μ.ο.
κατά 13,4% κάθε έτος. Με βάση τα στοιχεία του 2003 και τον πληθυσμό της χώρας το 2001, ανά 100.000
Ελλήνων έχουμε 1,86 συμμετέχοντες σε ανθρωποκτονίες, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 14,18 (8
φορές περισσότερους).
 ΒΙΑΣΜΟΙ: Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις βιασμών βαίνει μειούμενη κατά μ.ο. κατά
4,4% κάθε έτος. Η συμμετοχή των αλλοδαπών αντιθέτως βαίνει αυξανόμενη κατά μ.ο. κατά 10,6% κάθε
έτος. Aνά 100.000 Ελλήνων έχουμε 1,19 συμμετέχοντες σε βιασμούς, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε
12,17 (10 φορές περισσότερους).
 ΛΗΣΤΕΙΕΣ: Η συμμετοχή των Ελλήνων σε εξιχνιασμένες υποθέσεις ληστειών αυξάνει κατά μ.ο. κατά 2,3%
κάθε έτος. Η συμμετοχή των αλλοδαπών αυξάνει κατά μ.ο. κατά 13,6% κάθε έτος (6 φορές μεγαλύτερη
αύξηση). Aνά 100.000 Ελλήνων έχουμε 6,98 συμμετέχοντες σε ληστείες, ενώ ανά 100.000 αλλοδαπών
έχουμε 34,25 (5 φορές περισσότερους).
 ΚΛΟΠΕΣ-ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ: ανά 100.000 Ελλήνων έχουμε 54,17 συμμετέχοντες σε κλοπές-διαρρήξεις, ενώ
ανά 100.000 αλλοδαπών έχουμε 306,99 (6 φορές περισσότερους).
 ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ: Aνά 100.000 Ελλήνων έχουμε 2,07 συμμετέχοντες σε λαθρεμπόριο, ενώ ανά 100.000
αλλοδαπών έχουμε 45,16 (22 φορές περισσότερους).
Όλα αυτά τα στοιχεία είναι βάσει των καταγεγραμμένων περιστατικών καθώς πολλά είχαν αποσιωπηθεί, για να μην
διαταραχθεί η ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και για να μειωθούν πλασματικά οι δείκτες!
ΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ
Στην Ελλάδα κυβερνά η δικτατορία των Μ.Μ.Ε. και οι θιασώτες της πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Οι Έλληνες πολίτες
όμως σύμφωνα με έρευνα του ΕΥΡΩΒΑΡΟΜΕΤΡΟΥ:
- Σε ποσοστό 60% θεωρούν ότι μία κοινωνία δεν πρέπει να αποτελείται από πολλές φυλές και θρησκείες.
- Το 81% θέλει όριο σε ξένες φυλές και θρησκείες.
- Το 87% θέλει οι μετανάστες από φτωχότερες χώρες να είναι λίγοι.
- Το 77% θεωρεί ότι σε μία χώρα θα πρέπει να έχουν όλοι τα ίδια έθιμα και παραδόσεις.
- Το 87,27% πιστεύει ότι η παρουσία των μεταναστών δεν ωφελεί την Ελλάδα.
- Το 85% θέλει επαναπατρισμό των εγκληματούντων αλλοδαπών.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του ευρωβαρόμετρου οι Έλληνες είναι οι πρώτοι στην Ευρώπη που δεν επιθυμούν να
κονιορτοποιηθούν στα πλαίσια μίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Δεν επιθυμούν την παρουσία αλλοδαπών και ζητούν
τον επαναπατρισμό τους. Τα ποσοστά που προαναφέραμε είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη και με διαφορά από τον
δεύτερο. Για μία ακόμη φορά η ελληνική κυβέρνηση δεν σέβεται, όπως και οι προκάτοχοί της τη βούληση του
ελληνικού λαού. Αντίθετα, προβαίνει σε νομιμοποιήσεις άνευ προϋποθέσεων δίνοντας το δικαίωμα κάθε καρυδιάς
καρύδι να απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με τον Έλληνα πολίτη για τον οποίο έχει πλήρη εικόνα, όταν για τον
καθένα λαθρομετανάστη δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα.
ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΠΕΛΑΥΝΟΥΝ ΙΜΑΜΗ

Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της δημιουργίας ισλαμικού πολιτιστικού κέντρου στην Παιανία, η
-335 -
ιταλική κυβέρνηση απελαύνει από τη χώρα τον Ιμάμη του Τορίνου, που είχε τείνει να γίνει «καθεστώς», όπως
αναφέρει σε πολυσέλιδο ρεπορτάζ της η εφημερίδα CORRIERE DELLA SERA.
Ο Bouriqi Bouchta, 40 ετών και Μαροκινής καταγωγής εκδιώχθηκε από την Ιταλία για λόγους εθνικής ασφαλείας. Οι
πληροφορίες τον θέλουν να είναι συνεργός του Μπιν Λάντεν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου
του 2001 στους δίδυμους πύργους.
Ο Bouchta είχε μετατρέψει την πλατεία Δημοκρατίας του Τορίνου σε φέουδό του και διακήρυττε ότι βρίσκεται εκεί,
για να προωθήσει την ιδέα του Ισλάμ, γιατί μετά την 11η Σεπτεμβρίου «θα κάνουμε τον κόσμο διαφορετικό».
Ο Bouchta θεωρείται ο πολιτικός ηγέτης της ισλαμικής κοινωνίας στο Τορίνο, ενώ αυτήν τη στιγμή η ιταλική
κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της ακόμη μία λίστα με 20 ονόματα, που είναι υποψήφια για απέλαση.
Ο υπουργός της ιταλικής κυβέρνησης Pisanu, ο οποίος έφερε και το θέμα στο κοινοβούλιο μετά τις καλοκαιρινές
διακοπές, τονίζει με νόημα: «Γλιτώσαμε την τέλεια καταστροφή.
Η βρετανική εμπειρία της 7ης Ιουλίου μας έκανε να δούμε τα πράγματα ακόμη πιο βαθιά. Η απολογία του
τρομοκράτη είναι αμαρτία για την κοινωνία».
Στο ρεπορτάζ της η CORRIERE DELLA SERA αναφέρει ακόμη ότι υπάρχει εντολή να δημιουργηθούν ισλαμικές
κοινωνίες σε μεγάλες χώρες της δυτικής Ευρώπης και όχι μόνο, προκειμένου να προωθηθεί η ιδέα του Ισλάμ. Μήπως
μία από αυτές είναι και η χώρα μας;
Τι κάνουμε;
Το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στην Αμερική και το αντίστοιχο στην Αγγλία στις 7 Ιουλίου
2005, έβαλε σε σκέψεις πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί όμως όχι την Ελλάδα; Είναι η χώρα μας τόσο ασφαλής ώστε
να μην φοβάται αντίστοιχα τρομοκρατικά χτυπήματα;
Η απάντηση είναι εύκολη. Και βέβαιο όχι. Τότε η ελληνική κυβέρνηση γιατί ανάβει το «πράσινο» φως, ώστε εκτός
από την ανέγερση του μουσουλμανικού τεμένους στην Παιανία, θα πρέπει να δημιουργηθεί και ισλαμικό πολιτιστικό
κέντρο. Μια δηλαδή μικρή μουσουλμανική κοινότητα, τον έλεγχο και τις κινήσεις της οποίας δε θα ελέγχει κανείς;
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά, όμως ποιος διασφαλίζει ότι στην Παιανία δε θα δημιουργηθεί ένα
εκκολαπτήριο τρομοκρατών που θα δρα και θα κινείται σύμφωνα με τις εντολές και τις οδηγίες του Μπιν Λάντεν.
Κανείς δε λέει να μην ανεγερθεί μουσουλμανικό τέμενος, ώστε να μπορούν και οι μουσουλμάνοι που ζουν στη χώρα
μας να ασκούν τις λατρευτικές τους συνήθειες.
Γιατί όμως στην Παιανία και γιατί και ταυτόχρονη ανέγερση Ισλαμικού Πολιτιστικού Κέντρου.
Καλό θα είναι το ελληνικό Yπουργείο Εξωτερικών να εξετάσει πολύ σοβαρά στην απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης
και να πράξει τα δέοντα. Και τελικά, τι είναι χειρότερο; Να κατηγορηθούμε ως «ρατσιστές» ή ως «πολιτικά
ανεγκέφαλοι»;
Ο ερευνητής Γρ. Λάζος αναλύει τη δράση των κυκλωμάτων εμπορίας γυναικών και ανηλίκων στην
Ελλάδα την τελευταία δεκαετία
Τζίρος 6 δισ. ευρώ στην πορνεία εισαγωγής
Της ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΝΗ
«Βοηθήστε με ό,τι μέσο μπορείτε να σταματήσει το trafficking γυναικών και παιδιών τώρα. Διότι η
εμπορία ανθρώπων δεν είναι πορνεία, αλλά σύγχρονη μορφή δουλεμπορίου. Επίσης να δημιουργηθούν
καταφύγια για τα θύματα».
Με την έκκληση αυτή, ο Γρηγόρης Λάζος, επιστημονικός συνεργάτης του Παντείου Πανεπιστημίου -στον Τομέα
Εγκληματολογίας του τμήματος της Κοινωνιολογίας, και από το 2001 επιστημονικός υπεύθυνος της Ομάδας
Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων του υπουργείου Δημόσιας Τάξης αποκαλύπτει τους τρόπους διακίνησης των
γυναικών και των παιδιών, γνωστών ως trafficking, τα κυκλώματα, τα κέρδη, τα βασανιστήρια που υφίστανται οι
ανυπότακτες, τα παιδιά που εκμεταλλεύονται οι σωματέμποροι.
Πριν από λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γρηγόρη Λάζου με τίτλο «Πορνεία
και διεθνική σωματεμπορία στη σύγχρονη Ελλάδα» με υπότιτλο «1. Η εκδιδόμενη».
Η συνέντευξη που μας παραχώρησε έχει ως εξής:
ΕΡ.: Πότε έγινε η πρώτη επαφή σας με το ερευνητικό αντικείμενο;
ΑΠ.: Στα τέλη του 1990. Στην πορεία ήρθε η συνεργασία με το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου και την Εθνική Σχολή
Δημόσιας Υγείας.
ΕΡ.: Πόσα άτομα δουλέψατε γύρω από την έρευνα;
ΑΠ.: Οκτώ. Έχοντας αρκετές φορές ως πληροφοριοδότες τις ίδιες τις εκδιδόμενες. Ήταν μια έρευνα που
αυτοχρηματοδοτήθηκε από τα ίδια τα μέλη της ομάδας.
ΕΡ.: Σας ασκήθηκαν πιέσεις, ώστε να σταματήσει η έρευνα, και από ποιους πόλους;
ΑΠ.: Ναι. Πιέσεις ασκήθηκαν, όχι τόσο από κυκλώματα, όσο από τον χώρο των συναδέλφων της πανεπιστημιακής
κοινότητας.
-336 -
ΕΡ.: Πότε η εξαναγκαστική πορνεία βρίσκεται στο απόγειό της στην Ελλάδα;
ΑΠ.: Με την πτώση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης παρουσιάζεται η πρώτη έκρηξη. Το 1990 τα
κυκλώματα εισήγαγαν 5.500 εξαπατημένες γυναίκες που έρχονταν εδώ για μια καλύτερη ζωή, αλλά και ανήλικα
παιδιά. Το 1993 τα εκδιδόμενα άτομα ανήλθαν σε 11.600. Το 1996-'97 εκτινάχθηκαν σε 43.500, τα οποία φτάνουν
σε παρουσία ισοδύναμη με 71.950 αμέσως εκδιδόμενα άτομα μέχρι το 1999.
Κατά τους υπολογισμούς μας οι έλληνες πελάτες που προσέφυγαν μέχρι το 2000 σε αυτού του είδους την
απόλαυση ξεπέρασαν το 1.280.000.
Οι γυναίκες από τη Ρωσία, την Ουκρανία, τη Μολδαβία, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Λευκορωσία και τις άλλες
χώρες, αποτελούσαν ένα χαμηλού κόστους και χαμηλού κινδύνου είδος, που προφερόταν για κάθε λογής
πειραματισμούς. Από την άλλη πλευρά υπήρχε μια ενθουσιώδης πελατεία ανδρών, που χρηματοδοτούσε το
εγχείρημα ανεμπόδιστα. Οι Έλληνες έπεσαν πάνω στις εξαναγκαστικά εκδιδόμενες γυναίκες, υπερβολικά πειναλέοι
για σεξ, γητεμένοι από το μύθο της δίμετρης Ρωσίδας, της υπάκουης, που τα κάνει όλα, τ' ανέχεται όλα και δεν
μιλά. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τα κέρδη. Υπολογίζεται ότι κατά τη δεκαετία 1990-2000 τα διεθνή δίκτυα
εμπορίας γυναικών και ανηλίκων εισέπραξαν 6 δισ. ευρώ.
ΕΡ.: Κάνατε λόγο για δίκτυα διακίνησης γυναικών και ανηλίκων. Ποια είναι αυτά και ποια είναι η
διαβάθμισή τους;
ΑΠ.: Τα δίκτυα είναι τέσσερα. Πρώτο έρχεται το ρωσικό. Λειτουργεί με τρόπο επιστημονικό. Οι Ρώσοι προσέχουν το
εμπόρευμά τους, αλλά και τους συνεργάτες τους στην Ελλάδα. Έχουν την έδρα τους στη Μόσχα και την Αγία
Πετρούπολη. Έστειλαν γυναίκες στην Ελλάδα, κατά εκατοντάδες, από όλες τις Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ,
αξιοποιώντας νομιμοφανείς αλλά και παράνομους τρόπους.
Δεύτερο δίκτυο είναι το ουκρανικό. Ακολουθεί τις μεθόδους και την επιστημοσύνη των ρώσων managers. Εδρεύει
στο Κίεβο.
Τρίτο δίκτυο είναι το βαλκανικό. Εμφανίστηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το ουκρανικό. Προώθησε γυναίκες από
Βουλγαρία (Σόφια, Φιλιππούπολη, Βάρνα), Ρουμανία, Σλοβενία προς τη Βόρεια Ελλάδα γενικά και τη Θεσσαλονίκη.
Οι αρχηγοί του είναι σκληροί και δεν ανέχονται αντιστάσεις. Συνέβη μάλιστα στην Ελλάδα, προαγωγός που
εκμεταλλευόταν Ρουμάνες, οι οποίες ήθελαν να φύγουν από το κύκλωμα, να τους τσιμεντάρει τα πόδια για να τις
πετάξει στη θάλασσα!
Το τέταρτο και τελευταίο δίκτυο είναι το αλβανικό. Άρχισε να ενεργοποιείται δειλά δειλά στα τέλη του 1991, αρχές
του 1992. Έφτασε στο απόγειό του το 1996. Είναι η πλέον βάρβαρη εκδοχή εξαναγκαστικής πορνείας στην Ελλάδα.
Οι σωματέμποροι του συγκεκριμένου δικτύου στρατολόγησαν γυναίκες και παιδιά κάθε ηλικίας από το Κόσοβο, τη
Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την ΠΓΔ της Μακεδονίας. Για να πετύχουν τους σκοπούς τους χρησιμοποίησαν πολλές
μεθόδους. Εξαπάτησαν, χρησιμοποίησαν βία, αγόρασαν ή νοίκιασαν γυναίκες για πορνεία από συζύγους, ξαδέρφια,
τις μίσθωσαν ή τις αγόρασαν από άλλους άνδρες για τη συγκεκριμένη εκμετάλλευση. Το ίδιο κύκλωμα εισήγαγε
παιδιά στην Ελλάδα κατά δεκάδες. Η ηλικία των παιδιών κυμαινόταν από 7-17 χρόνων και ήταν μισθωμένα ή
πουλημένα από τους ίδιους τους συγγενείς τους.
Το συγκεκριμένο κύκλωμα ήταν αυτό που αγόρασε από τους Ουκρανούς παιδιά από τις πρώην μουσουλμανικές
Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, όπως Αζερμπαϊτζάν, Κιργιζία, Ουζμπεκιστάν κ.λπ. και τα έριξε στην αγορά χωρίς
δισταγμούς.
ΕΡ.: Πού αποδίδετε τη βαρβαρότητα των Αλβανών;
ΑΠ.: Στην δίψα για κέρδος και στη βαρβαρότητά τους ως λαού. Το βαλκανικό και το αλβανικό κύκλωμα πέρασαν
γυναίκες και παιδιά στην Ελλάδα με τα πόδια, από τα πολλαπλά μυστικά περάσματα.. Για τους Αλβανούς τα πάντα
ήταν εύκολα αρκεί να κέρδιζαν. Γι' αυτούς δεν υπάρχουν ενδοιασμοί. Δεν προσέχουν το εμπόρευμα. Με το που
μπήκαν στην αγορά της πορνείας ήρθαν σε επαφή με τους έχοντες οίκους ανοχής, δηλαδή άδειες λειτουργίας. Έτσι
προχώρησαν στην συνεκμετάλλευση ανήλικων γυναικών ηλικίας από 14 έως 17 ετών. Το 1993 ξεκίνησαν με 230
ανήλικες. Το 2000 οι ανήλικες εκδιδόμενες που τις εκμεταλλεύονταν Αλβανοί έφτασαν τις 1.695. Σήμερα έχουν
σταθεροποιηθεί στις 1.900, κυρίως ανήλικες και πολύ κακοποιημένες.
ΕΡ.: Τι εννοείτε κακοποιημένες; Τις δέρνουν για να τις πειθαναγκάσουν να εκδίδονται;
ΑΠ.: Το ξύλο είναι το λιγότερο. Οι Αλβανοί εξέδωσαν 14χρονη Αλβανίδα την οποία έχουν εγκαταστήσει σε οίκο
ανοχής, μέσα σε μία ημέρα σε 127 πελάτες. Αποτέλεσμα ήταν το παιδί να αιμορραγήσει και για μην μπλέξουν
αναζητούσαν «αφέντη» να την πουλήσουν αντί 200-300 δολαρίων, ώστε να την ξεφορτωθούν.
ΕΡ.: Υπάρχει κάποια εξήγηση, πώς οι αλβανοί σωματέμποροι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, παρά το
γεγονός ότι είναι βάρβαροι, επικράτησαν στην αγορά αλλά και στα κυκλώματα;
ΑΠ.: Ακολούθησαν την πολιτική των χαμηλών τιμών. Έτσι προτιμήθηκαν από τους πελάτες που διέθεταν
περιορισμένους οικονομικούς πόρους. Η πολιτική των Αλβανών είχε ως αποτέλεσμα το αλβανικό δίκτυο να
συμπαρασύρει προς το κάτω το βαλκανικό δίκτυο, αφού δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει το δικό του αυτόνομο προφίλ
στην αγορά.
-337 -
ΕΡ.: Τι γίνεται με την πορνεία των παιδιών;
ΑΠ.: Μεγάλη έκρηξη σημειώθηκε στη διετία 1995-1997. Συνολικά τότε ρίχτηκαν στην αγορά 390 παιδιά. Τα 226
ήταν κορίτσια και τα 164 ήταν αγόρια. Εβδομήντα έως ογδόντα ομάδες σωματεμπόρων και συνεργατών
πλασάρισαν τα παιδιά αυτά ουσιαστικά στα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Υπήρξαν επίσης
συνεχείς μεταφορές παιδιών και σε μικρότερες πόλεις της Ελλάδας, αλλά δεν υπήρξαν μόνιμες εγκαταστάσεις. Τους
καλοκαιρινούς μήνες υπήρξαν μετακινήσεις των παιδιών στα μεγάλα παραθεριστικά κέντρα. Οι μετακινήσεις αυτές
δεν απέδωσαν.
ΕΡ.: Σήμερα εκδίδονται παιδιά;
ΑΠ.: Ναι, σε δύο πιάτσες, στο Ζάππειο και το Πεδίον του Άρεως. Εκδίδονται περί τα 70-80 παιδιά ηλικίας 10-12
ετών. Κατάγονται από Αλβανία, χώρες της Μέσης Ανατολής και πρώην μουσουλμανικές Δημοκρατίες της Ρωσίας.
ΕΡ.: Το μίσθωμα των παιδιών ήταν ίδιο με των γυναικών;
ΑΠ.: Ασφαλώς και όχι. Οι τιμές των παιδιών μέσα στην συγκεκριμένη διετία που σας ανέφερα απέδωσε για δύο
χρόνια στα κυκλώματα από 45 έως 48 δισ. δρχ. Κάθε παιδί χρησιμοποιήθηκε πορνικά από τους πελάτες 450-460
φορές μέσα σ' ένα χρόνο. Το μίσθωμα της ημέρας κυμαινόταν από 50.000-300.000 δρχ. ή 147-800 ευρώ. Όσο
μικρότερο ήταν το παιδί τόσο μεγαλύτερο ήταν το μίσθωμα. Η παράδοση του παιδιού από τον προαγωγό στον
πελάτη ξεκινούσε από 200.000 δρχ. (587 ευρώ) και ξεπερνούσε τα 2.000.000 (5.870 ευρώ). Αν το παιδί
επιστρεφόταν με κακώσεις ο πελάτης πλήρωνε 500.000 (1.467 ευρώ) ως αποζημίωση. Υπολογίσαμε ότι τα έξοδα
συντήρησης των παιδιών αυτών ήταν 1-1,5 εκατ. δρχ. το χρόνο.
Τετάρτη, 12 Μαΐου 2004
TA NEA ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΔPAMATIKO SOS
Pεσάλτο από τη "μαφία" των μικροπωλητών στην Eλλάδα
Tη χαριστική βολή σε εμπόρους και βιοτέχνες θα δώσει η «απόβαση» που ετοιμάζονται να

κάνουν 5.000 Nιγηριανοί, εν όψει των Aγώνων. Σε 50.000 υπολογίζονται τα «βαποράκια» που
διακινούν λαθραία προϊόντα. Tα 3 δισ. ευρώ φτάνει ο τζίρος των λαθρεμπόρων
Γράφουν οι Xάρης Aναγνωστόπουλος, Xρήστος Kολώνας
Mια... καραβιά με 5.000 βαποράκια φέρνει η νιγηριανή μαφία για να... ενισχυθεί το δίκτυο διάθεσης πλαστών CD στη
διάρκεια των Oλυμπιακών του Aυγούστου, οξύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο το τεράστιο πρόβλημα του
λαθρεμπορίου που αναπτύσσεται στη χώρα μας. Mε ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, το
λαθρεμπόριο στον χώρο του εμπορίου των λαϊκών αγορών κ.λπ. αποτελεί αιμορραγία για την εθνική Oικονομία
λόγω της απώλειας των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που έχει στον ΦΠA το Δημόσιο. Παράλληλα είναι
ασφυχτικός βρόχος για τον εμπορικό και βιοτεχνικό κόσμο, που βλέπεις ανήμποροι να βάζουν λουκέτο τα
καταστήματα. Mόνο στην Aττική και στον χώρο των δερματίνων ειδών έκλεισαν 700 βιοτεχνίες και χάθηκαν 8.000
θέσεις εργασίας, την τελευταία 10ετία, δηλώνει στο «Eθνος» ο πρόεδρος των πανελληνίων συνδέσμων βιοτεχνιών
δερματίνων ειδών Γιώργος Περρογιαννάκης.
Διακίνηση
Tο λαθρεμπόριο έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας ειδικά στα γυναικεία είδη και αξεσουάρ, όπως μας αναφέρει ο
πρόεδρος του Eμπορικού Συλλόγου Aθηνών Παναγής Kαρέλας: κάθε εβδομάδα διακινούνται λαθραία στην Aθήνα και
στην ευρύτερη πρωτεύουσα περισσότερα από 150.000 δερμάτινα είδη όπως τσάντες (προς 30 ευρώ η μία), ζώνες,
πορτοφόλια κ.λπ. O ετήσιος τζίρος της κινέζικης μαφίας στον χώρο των εμπορικών καταστημάτων ανέρχεται -λέει ο
κ. Kαρέλας- τα 1,2 δισ. ευρώ και 50.000 «βαποράκια» -από τα οποία 30.000 στην πρωτεύουσα διακινούν πάσης
φύσεως εμπορεύματα ακόμα και σε αυτοσχέδιους πάγκους που στήνουν και στην καρδιά του εμπορικού κέντρου της
Aθήνας, στην οδό Eρμού. Kαταγγελίες έχουν γίνει επανειλημμένα από τον εμπορικό και βιοτεχνικό κόσμο στα
υπουργεία Oικονομικών και Aνάπτυξης, στην αστυνομία, στον Δήμο Aθηναίων κ.λπ. Σε μια ενέργεια απόγνωσης το
τελευταίο 10ήμερο 100 βιοτέχνες και καταστηματάρχες έκαψαν στην περιοχή του Ψυρρή στον δρόμο
τσάντες και άλλα δερμάτινα είδη.
Εντοπισμός
Στόχος τους να δώσουν ένα ερέθισμα στους αρμόδιους προκειμένου να παρέμβουν.Aλλωστε δεν χρειάζεται να είναι
και κανείς... Hρακλής Πουαρό για να εντοπίσει τα λαθραία και μαϊμουδιάρικα είδη που διακινούνται, καθώς όπως λέει
ο πρόεδρος του EΣA: Aκόμη και το μεσημέρι δίτροχα και άλλα τροχοφόρα αλωνίζουν το κέντρο... εφοδιάζοντας με...
νέο εμπόρευμα τα «βαποράκια», που ειδοποιούν με κινητά ή με τσιλιαδόρους πως η πραμάτεια τέλειωσε... Oύτε πρέπει
να Άναι άγνωστες στις αρχές οι παράνομες επιχειρήσεις Aσιατών σε Θεσσαλονίκη, Aθήνα, Λάρισα, Πάτρα, που
αποτελούν και τα βασικά κέντρα εφοδιασμού του παράνομου δικτύου πωλητών. O χορός του παραεμπορίου καλά
κρατεί και στα οπωροκηπευτικά: στο ανεξέλεγκτο χονδρεμπόριο και τις λαϊκές, ο ετήσιος τζίρος «νονών» και...
«ανιψιών» φτάνει τα 1,8 δισ. ευρώ. Aλλά γενικά πρέπει να μιλάμε για λαθρεμπόριο... μετά μουσικής:
-338 -
Xθες εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Eνωσης Hχογραφημάτων επισκέφθηκαν τον επί της Aνάπτυξης υφυπουργό,
αρμόδιο για το Eμπόριο, Γ. Παπαθανασίου, και του έθεσαν το παραεμπόριο που μαστίζει και τον δικό τους κλάδο. O
πρόεδρος της Eνωσης είπε πως από τα λαθραία CD και DVD το Δημόσιο χάνει ετησίως 300 εκατ. ευρώ από Φ.Π.A. O
ίδιος κατήγγειλε και την έλευση 5.000 Nιγηριανών από τη μαφία των CD για την κάλυψη της αυξημένης ζήτησης
εν όψει των Oλυμπιακών του Aυγούστου.
ETAIPEIA ΠPOΣTAΣIAΣ ΠNEYMATIKHΣ IΔIOKTHΣIAΣ:

Σε κάθε νόμιμο CD μουσικής αντιστοιχούν 3-4 παράνομα
Tο παραεμπόριο των πειρατικών ψηφιακών προϊόντων

καλά κρατεί στη χώρα μας. Tα παράνομα CD μουσικής,
τα οποία άλλωστε κατέχουν τη μερίδα του λέοντος, αλλά
και τα CD-Rom με παιχνίδια για υπολογιστές και για
κονσόλες, ακόμη και τα DVD με ταινίες κατακλύζουν την
αγορά. Σύμφωνα με υπολογισμούς της AEΠI (ελληνική
εταιρεία προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας), σε
κάθε νόμιμο CD που πωλείται στην αγορά αντιστοιχούν
3-4 παράνομα. O συνολικός όγκος των πειρατικών
CD που διοχετεύονται κάθε χρόνο στην ελληνική
αγορά υπολογίζεται σε 30.000.000 κομμάτια.
Περίπου τα μισά από αυτά εισάγονται έτοιμα από το εξωτερικό, όπως τονίζει ο νομικός σύμβουλος της AEΠI, κ.
Θεόδωρος Aσπρογέρακας. Oι απώλειες τόσο του Δημοσίου, από ΦΠA, φόρους εισοδήματος, ασφαλιστικές εισφορές
κ.ά., όσο και των δισκογραφικών εταιρειών, αλλά και των ίδιων των καλλιτεχνών, υπολογίζονται σε πολλά
εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Σύμφωνα με την Eνωση Eλλήνων Παραγωγών Hχογραφημάτων (ελληνικό τμήμα της
IFPI), ο ετήσιος τζίρος της παράνομης διακίνησης CD υπολογίζεται σε 150.000.000 ευρώ.
H AEΠI κάνει λόγο για περίπου 100.000.000 ευρώ που κάθε χρόνο χάνει το ελληνικό Δημόσιο, καθώς και για
300.000.000 ευρώ συνολική ζημιά από το... ψηφιακό παραεμπόριο. Aπό την πλευρά της η IFPI ανεβάζει την απώλεια
του ελληνικού Δημοσίου από αυτή την παράνομη δραστηριότητα σε περίπου 190.000.000 ευρώ τον χρόνο,
δηλαδή 65 δισ. δρχ., συμπεριλαμβάνοντας και τις απώλειες που έχει ο «κρατικός κορβανάς» από τις δισκογραφικές
εταιρείες και τα καταστήματα δίσκων που βάζουν λουκέτο λόγω της πειρατείας.
Πωλήσεις
Xαρακτηριστική της επικρατούσας κατάστασης είναι η κάθετη πτώση των νομίμων πωλήσεων τα τελευταία χρόνια στη
χώρα μας. Oπως δείχνουν τα στοιχεία της IFPI, η μείωση του τζίρου των νομίμων πωλήσεων το 2003 έφτασε στο
8,6%, αφού από 61.361.000 ευρώ το 2002, έπεσε στα 56.098.000 ευρώ. Eιδικότερα το 2002 πουλήθηκαν 7.670.000
νόμιμα CD, ενώ το 2003 ο αριθμός των πωλήσεων έπεσε στα 7.147.000 κομμάτια.
Tην ίδια στιγμή η Eλλάδα «φιγουράρει» πολύ ψηλά στον παγκόσμιο χάρτη της πειρατείας. Σύμφωνα με την IFPI, η
Eλλάδα, συγκρινόμενη με χώρες της Δυτ. Eυρώπης, είναι η μόνη όπου η πειρατεία ξεπερνά το 50%. Στην ίδια
κατηγορία υπάρχουν μόνο κάποιες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Σε παγκόσμιο επίπεδο η Eλλάδα
«ανταγωνίζεται» στην πειρατεία χώρες όπως η Aργεντινή, η Bενεζουέλα, το Mεξικό, η Iνδονησία, το
Πακιστάν, η Oνδούρα κ.ά.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο γενικός διευθυντής της IFPI κ. Iων Σταμπουλής, στις καινούργιες κυκλοφορίες, καθώς και
στους πιο εμπορικούς δίσκους η πειρατεία ξεπερνά κατά πολύ το 50% και είναι πολλαπλάσια των νομίμων πωλήσεων.
«Oι πειρατές δεν θα αντιγράψουν δίσκους που μπορεί να μην έχουν απήχηση, όπως κλασική μουσική κ.ά.»,
διευκρινίζει. Tην ίδια στιγμή κάνει λόγο για ατιμωρησία των υπευθύνων, ενώ υπογραμμίζει πως οι δισκογραφικές
εταιρείες στην Eλλάδα περνούν τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία τους.
Γιάννης Φώσκολος
«MAΓNHTHΣ» OI XAMHΛEΣ TIMEΣ

Eξαπλώνεται η κινεζική αγορά
Bρίσκουν μεγάλη ανταπόκριση από τους καταναλωτές, λόγω των πολύ χαμηλών τιμών, αλλά ταυτόχρονα θέτουν σε
μεγάλο προβληματισμό τους εμπορικούς συλλόγους των πόλεων στις οποίες δραστηριοποιούνται. Tα κινεζικά
καταστήματα δεν περιορίζονται πλέον στο «γκέτο» της πλατείας Kουμουνδούρου. Aντίθετα εξαπλώνονται σε όλο το
λεκανοπέδιο, αλλά και σε πολλές μεγάλες πόλεις της χώρας, ακόμη και σε τουριστικά νησιά. Kάθε γειτονιά της
Aθήνας, αλλά και πολλές πόλεις της Eλλάδας αποκτούν σιγά σιγά τη δική τους «China Town». Tα χαρακτηριστικά
μαγαζιά με τα κινεζικά κόκκινα φανάρια που κρέμονται απέξω, ανοίγουν σαν... μανιτάρια κατακτώντας μεγάλο μερίδιο
της αγοράς. Πωλούν ρούχα, αθλητικά είδη, παπούτσια, παιχνίδια και άλλα εμπορεύματα από την Kίνα, την Tαϊβάν κ.α.
Oι καταναλωτές δείχνουν να τα προτιμούν για τις πολύ χαμηλές τιμές τους, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα καταστήματα.
Aπό την πλευρά τους, Eλληνες έμποροι κάνουν λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό και προϊόντα χαμηλής ως κακής
ποιότητας.
Στην πρωτεύουσα τα κινεζικά καταστήματα αυξάνονται και πληθύνονται. Tα βρίσκει πλέον κανείς σε πολλές γειτονιές
της Aθήνας. Tην ίδια στιγμή στη συμπρωτεύουσα, η «China Town» βρίσκεται στην περιοχή της πλατείας Δημοκρατίας,
στους δρόμους γύρω από το Δικαστικό Mέγαρο. Aπό την αγορά της Θεσσαλονίκης όμως δεν λείπουν και οι πλανόδιοι
Kινέζοι μικροπωλητές. Xαρακτηριστικό είναι πως στις 26 Aπριλίου έμποροι της Θεσσαλονίκης έκαψαν ρούχα
από καταστήματα Kινέζων, διαμαρτυρόμενοι, όπως είπαν, για «την άνθηση του παραεμπορίου». Oι
διαμαρτυρόμενοι υποστήριζαν πως μετά την αύξηση της διακίνησης κινεζικών ειδών που διατίθενται σε ιδιαίτερα
-339 -
χαμηλές τιμές, πολλά από τα καταστήματά τους έχουν βάλει λουκέτο.
Aντιδράσεις
Aλλά και στη Λάρισα, την Πάτρα και το Hράκλειο η κινεζική αγορά... καλά κρατεί. H διείσδυση των Kινέζων εμπόρων
στην αγορά είναι μεγάλη. Xαρακτηριστικό μάλιστα είναι ότι τους τελευταίους μήνες κινεζικά καταστήματα έχουν
ανοίξει και σε νησιά, όπως η Tήνος και η Σύρος. Oι εμπορικοί σύλλογοι αντιδρούν και κάνουν λόγο για
καταστρατήγηση του ωραρίου από τα κινεζικά καταστήματα, που, όπως υποστηρίζουν, παραμένουν ανοιχτά πολλές
φορές μέχρι αργά το βράδυ. Δεν έχουν λείψει και οι καταγγελίες στις νομαρχίες και την αστυνομία για το θέμα αυτό.
Ωστόσο, οι Kινέζοι έμποροι από την πλευρά τους υπογραμμίζουν πως είναι απολύτως νόμιμοι και αν ήταν παράνομοι οι
αρχές δεν θα επέτρεπαν τη συνέχιση της λειτουργίας των καταστημάτων τους.
Γιάννης Φώσκολος
ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ
Mε πλαστή άδεια 2.000 πωλητές
Aπό παράνομες χονδρεμπορικές επιχειρήσεις, που ελέγχουν το 50% του λιανεμπορίου των
οπωροκηπευτικών πετυχαίνοντας τζίρο της τάξης του 1,8 δισ. ευρώ, μέχρι και ψευτοπαραγωγούς που
εμφανίζονται στις λαϊκές αγορές αλλά με νόμιμες άδειες περιλαμβάνει το παράνομο εμπόριο των φρούτων
και λαχανικών.
«Eίναι σε όλους τους εκάστοτε υπουργούς Aνάπτυξης και Oικονομίας γνωστά τα κυκλώματα του παράνομου
χονδρεμπορίου οπωρολαχανικών», τονίζει στο «Eθνος» το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου
Eμπόρων της Kεντρικής Aγοράς Aθηνών (Pέντη) Στέφανος Kυρλής. «Γνωστοί είναι επίσης και οι τρόποι αλλά και τα
στέκια της λαθραίας διάθεσης των οπωροκηπευτικών: Στην Iερά Oδό, στον Kηφισό, στα στενά γύρω από τη
λαχαναγορά του Pέντη, στη Λεωφόρο Aθηνών και στο Παλατάκι Xαϊδαρίου φορτηγά ενώνουν τις καρότσες τους και
αδειάζουν το ένα στο άλλο το εμπόρευμά τους.
Ελεγχοι
Kαταφθάνουν επίσης μικρότερα φορτηγάκια πωλητών από λαϊκές αγορές αλλά και οπωροπωλών προκειμένου να
ψωνίσουν τα λαχανικά και τα φρούτα. Ποσότητες οι οποίες φτάνουν χωρίς παραστατικά, χωρίς κανέναν έλεγχο»,
περιγράφει ο κ. Kυρλής. O ίδιος συμπληρώνει: «Aκόμη πιο εξόφθαλμες είναι οι περιπτώσεις των χονδρεμπορικών
επιχειρήσεων που έχουν στηθεί πέριξ της λαχαναγοράς, έστω και αν απαγορεύεται, σύμφωνα με τη νομοθεσία, η
δημιουργία τέτοιων επιχειρήσεων σε ακτίνα τεσσάρων χιλιομέτρων από την αγορά του Pέντη». O κ. Kυρλής συνεχίζει
παρουσιάζοντας επιπλέον αποκαλυπτικά στοιχεία: Διακινείται ανεξέλεγκτα χωρίς νόμιμα παραστατικά, απόδοση ΦΠA
κ.ά. το 50% του συνόλου των φρούτων και λαχανικών. Oπως υποστηρίζει, «από την Kεντρική Aγορά του Pέντη περνά
το 18% και το υπόλοιπο ποσοστό, περίπου 30%, διατίθεται νόμιμα από άλλες επιχειρήσεις».
Πρακτορεία
Tο μέλος του διοικητικού συμβουλίου των χονδρεμπόρων του Pέντη καταγγέλλει παράνομα πρακτορεία μεταφοράς
από τους τόπους παραγωγής στο λιανεμπόριο.Eξάλλου, σύμφωνα με εκτιμήσεις υπηρεσιακών παραγόντων του
υπουργείου Aνάπτυξης, περί τους 2.000 από τους 6.000 παραγωγούς πωλητές σε λαϊκές αγορές του Nομού Aττικής
κατέχουν παρανόμως άδειες. Πολλές είναι επίσης και οι καταγγελίες που έχουν γίνει κατά καιρούς για παράνομες
επενοικιάσεις αδειών που κατέχουν επαγγελματίες πωλητές λαϊκών αγορών σε τρίτους - σχετικούς και άσχετους με το
επάγγελμα. Tο πρόβλημα με τους ψευτοπαραγωγούς και τα φαινόμενα των ενοικιάσεων αδειών προέκυψε σε έναν
μεγάλο βαθμό και από τις ανεξέλεγκτες αθρόες αδειοδοτήσεις στις οποίες προβαίνουν τόσο οι νομαρχίες όσο και οι
εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Aνάπτυξης.
ΣEIPA METPΩN AΠO TO YΠ. ANAΠTYΞHΣ ΓIA THN ΠATAΞH TOY ΛAΘPEMΠOPIOY
Πλέγμα παρεμβάσεων στην αγορά των οπωροκηπευτικών αλλά και του λοιπού υπαίθριου εμπορίου (πλανόδιου και
στάσιμου), με σκοπό την αντιμετώπιση των παράνομων πωλητών και προμηθευτών των λαθραίων εμπορευμάτων,
ανακοινώνει εντός δεκαημέρου ο υφυπουργός Aνάπτυξης Γιάννης Παπαθανασίου. Tο θέμα του παράνομου εμπορίου
καίει την κυβέρνηση εν όψει και των Oλυμπιακών Aγώνων. Πρόσφατα, σε σύσκεψη που έγινε στο υπ. Δημόσιας Tάξης
είχε αποφασιστεί η συγκρότηση κλιμακίων, ώστε με επιχειρήσεις-«σκούπα» να αντιμετωπίζονται οι παράνομοι έμποροι.
O κ. Παπαθανασίου, στο πλαίσιο της εφαρμογής του Nόμου 3190/2003 που ψήφισε η Bουλή τον περασμένο
Oκτώβριο, προωθεί την ενεργοποίηση υπουργικών αποφάσεων και προεδρικών διαταγμάτων που αφορούν:
- Σε νέους όρους και προϋποθέσεις αδειοδότησης παραγωγών αγροτικών προϊόντων και επαγγελματιών
πωλητών στις λαϊκές αγορές. Σύμφωνα με πληροφορίες, άδειες θα παίρνουν οι παραγωγοί εκείνοι που είναι
εγγεγραμμένοι στο μητρώο αγροτών. Για τους επαγγελματίες πωλητές προβλέπεται η δυνατότητα
μεταβίβασης της άδειας μετά από 17 συναπτά έτη απασχόλησης.
- Σε νέο καθεστώς αδειοδότησης και τρόπο λειτουργίας των πωλητών βιομηχανικών προϊόντων στο στάσιμο
υπαίθριο εμπόριο και στα πανηγύρια (πλανόδιοι).
- Στην καθιέρωση του τριπλότυπου δελτίου αποστολής αγροτικών προϊόντων, που θα τα συνοδεύει από το
χωράφι μέχρι και το ράφι.
- Στη δυνατότητα της επιτόπου επιβολής προστίμου σε παραβάτες των διατάξεων του νόμου που ορίζουν τη
λειτουργία των λαϊκών αγορών και του λοιπού υπαίθριου εμπορίου. Kατηγοριοποιούνται οι παραβάσεις, και
τα επιτόπου πρόστιμα θα κλιμακώνονται από τα 150 μέχρι και τα 500 ευρώ.
- Στη συγκρότηση μικτών κλιμακίων ελέγχου του υπαίθριου εμπορίου στην περιφέρεια
-340 -
ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ
Γιατί δεν υλοποιήθησαν οι ειλημμενες αποφάσεις των Ελλήνων
Βουλευτών; Ποιοί κυβερνούν την Ελλάδα;
-341 -
ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

ΤΟΥ
Σελ. 1…..
Στην χώρα μας, στην οποία σήμερα η γεννητικότητα είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη,
το δημογραφικό πρόβλημα παίρνει τεράστιες εθνικές διαστάσεις, που μπορεί να απειλήσουν
την εθνική μας ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα.
…..
Σελ. 2
Στην Εθνική Αντιπροσωπεία συνεζητήθησαν, επίσης, δύο επερωτήσεις του κ. Μανόλη
Δρεττάκη (12/2/79 και 14/2/86) και πρόταση νόμου βουλευτών του ΠΑΣΟΚ «κίνητρα για την
αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας» στις 7 και 28 Νοεμβρίου 1991.
Την επιτροπή αποτέλεσαν αρχικά οι βουλευτές:

1. Σωτηρόπουλος Βασίλειος
2. Ανδρακτάς Παναγιώτης
3. Βαρδαρινός Βασίλειος
4. Γεωργολιός Κωνσταντίνος
5. Κανελλοπούλου Κρινιώ
6. Καραγκούνης Ανδρέας
7. Μπακογιάννη Ντόρα
8. Πάλλη Πετραλιά Φάνη
9. Παπαγεωργόπουλος Ελευθέριος
10.Παπανικολάου Ελευθέριος
11.Τατούλης Πέτρος
12.Χωματάς Ιωάννης
13. Γερανίδης Βασίλειος
14.Κρητικός Παναγιώτης
15.Κωνσταντινίδης Ελευθέριος
16.Μπαλτάς Αλέξανδρος
17.Παπαδόπουλος Βασίλειος
18.Παπαθεμελής Στυλιανός
19.Πάχτας Χρήστος
20.Σμπώκος Ιωάννης
21.Δρεττάκης Μανόλης
22.Κοσιώνης Παναγιώτης
Τα μέλη της επιτροπής Καραγκούνης Ανδρέας, Μπακογιάννη Ντόρα, Πάλλη Πετραλιά Φάνη
αντικαταστάθηκαν αργότερα, λόγω της αναλήψεως από μέρους τους υπουργικών
καθηκόντων, από τους βουλευτές Γεωργιάδη Θεόδωρο, Δημόπουλο Δημήτριο και Κατσίκη
Θεόδωρο, ενώ τη θέση του αποβιώσαντος τον Ιούλιο του 1992 Παπαδόπουλο Βασίλειο έλαβε
ο βουλευτής Σκουλάκης Εμμανουήλ.
…..
Σελ. 15…..
Ο επαναπατρισμός των πολιτικών προσφύγων και η μαζική έλευση ομογενών (Ποντίων και
Βορειοηπειρωτών) με σωστή πολιτική παρέμβαση θα έχει θετικά αποτελέσματα. Η πολιτεία
πρέπει να τους βοηθήσει να εγκατασταθούν και να εργαστούν, όχι μόνο στα αστικά κέντρα
αλλά κυρίως σε αγροτικές και ημιαστικές περιοχές και να δώσουν μία νέα δυναμική σε πολλές
αγροτικές περιοχές κυρίως της Βορείου Ελλάδος. Οι κοινές πολιτιστικές ρίζες και η
Ορθοδοξία βοηθούν πολύ στην προσαρμογή και αφομοίωση τους από την ελληνική
κοινωνία.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτεί η είσοδος και η απασχόληση εκατοντάδων χιλιάδων
ξένων μεταναστών νομίμως (και παρανόμως κυρίως) εισελθόντων στην χώρα μας στις
δύο τελευταίες δεκαετίες. Αν και το ποσοστό ανεργίας στην χώρα μας είναι 8% περίπου σε
πολλούς κλάδους υπάρχει μεγάλη έλλειψη εργατικών χειρών, που καλύπτεται κυρίως από
τους ξένους λαθρομετανάστες.
-342 -
Με την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών – αλλοδαπών κυρίως μουσουλμάνων από

Αφρικανοασιατικές χώρες, η Ελλάς μεταβάλλεται σε τόπο υποδοχής μεταναστών που
δημιουργούν σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα (προστριβές στην αγορά
εργασίας, αύξηση της εισφοροδιαφυγής με μεγάλες συνέπειες στους ασφαλιστικούς
οργανισμούς, αύξηση εγκληματικότητας, διακίνηση ναρκωτικών κλπ) και δεν
μπορούν να προσαρμοστούν προς την ελληνική κοινωνία λόγω του τελείως
διαφορετικού πολιτισμού του Ισλάμ, που δεν είναι μόνο θρησκεία αλλά και τρόπος
ζωής.
…..
Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες που επιδρούν στο δημογραφικό
πρόβλημα.
Σελ. 24…..
Η απομάκρυνση από τα παραδοσιακά ελληνικά πρότυπα ζωής και η κοινωνική παρακμή με
την υπονόμευση των αξιών του γάμου, της οικογένειας και των τέκνων έχουν σημαντική
επίδραση στο δημογραφικό.
Ο υπέρμετρος ευδαιμονισμός, η χαλάρωση των ηθών, τα ναρκωτικά, το AIDS και γενικά η
κοινωνική υποβάθμιση και η παγκόσμια ανασφάλεια επιδρούν αρνητικά στο δημογραφικό.
…..
Μελλοντική πληθυσμιακή εξέλιξη της Ελλάδος
Σελ. 27…..
Αν όμως οι δημογραφικοί δείκτες δεν βελτιωθούν και διατηρηθεί ο ίδιος δείκτης γεννήσεων
του 1990 (1,4 μέσος αριθμός τέκνων ανά γυναίκα) και αν δεν προκύψουν σημαντικά
γεγονότα (πόλεμος, μετανάστευση) τότε ο συνολικός πληθυσμός της χώρας μας το 2015 θα
είναι μειωμένος κατά 500.000 άτομα από το σημερινό αριθμό. Η επιδείνωση αυτή των
δημογραφικών δεικτών που άρχισε από το 1985 δημιουργεί σοβαρά πληθυσμιακά
προβλήματα στη χώρα μας. Τα κενά που δημιουργούνται καλύπτονται κατά το μεγαλύτερο
μέρος από Ποντίους και Βορειοηπειρώτες αλλά και από μουσουλμάνους της Ασίας και της
Αφρικής και από άλλους που εισδύουν παράνομα στον Ελληνικό χώρο (και
παραμένουν με ποικίλες ψευτοϊδιότητες, προσθέτοντας νέα προβλήματα).
…..
Δημογραφικές επιπτώσεις
Σελ. 30…..
Η χώρα μας με την δραματική μείωση των γεννήσεων την τελευταία δεκαετία διατρέχει
μεγάλους κινδύνους (που επιτείνονται λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της έλλειψης
συγγενικών λαών):
Η μείωση των γεννήσεων στην δεκαετία του 80 κατά την οποία ο δείκτης έπεσε από 2,09
παιδιά ανά γυναίκα το 1982 σε 1,4 το 1990, απειλεί πλέον σοβαρά την ανανέωση και
διαιώνιση της ελληνικής μας φυλής.
Τα πληθυσμιακά κενά που δημιουργούνται σε διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα (Νησιά
Αιγαίου, Ιονίου κλπ) υπάρχει ο κίνδυνος να καλυφθούν από αλλοδαπούς (κυρίως
Μουσουλμάνους) με εξαιρετικά δυσμενή απώτερα επακόλουθα.
Στις ένοπλες δυνάμεις θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα λόγω της μείωσης του αριθμού
των στρατευσίμων.
…..
Σελ. 31…..
Εάν για την ανανέωση στου εργατικού μας δυναμικού και γενικά την πορεία της οικονομίας
μας και των ασφαλιστικών ταμείων στηριχθούμε στους μετανάστες της Ασίας και της Αφρικής
πολύ γρήγορα θα δημιουργηθούν προβλήματα σοβαρά με κοινωνικές και εθνικές προεκτάσεις
σύμφωνα με την εμπειρία των περασμένων 10 ετιών σε χώρες της Δ. Ευρώπης. Οι
μουσουλμάνοι έχουν άλλα πρότυπα, άλλα ιδανικά και διαμορφώνουν άλλες
κοινωνίες διαφορετικές του δυτικού πολιτισμού.
……
Στόχοι της Ελληνικής δημογραφικής πολιτικής – Προτάσεις
Σελ. 36 ……
Να τονώνεται σε κάθε κατάλληλη στιγμή η Ελληνική παράδοση και το θρησκευτικό
συναίσθημα (πρακτικά με πρωτοβουλία της Εκκλησίας).
-343 -
…..
Διοικητικά μέτρα
Σελ. 40 …..
Η αθρόα και εύκολη είσοδος λαθρομεταναστών από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής
είτε απ’ ευθείας είτε μέσω των χωρών της ΕΟΚ πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα για πολλούς
κοινωνικοοικονομικούς και εθνικούς λόγους. Πρέπει να γίνεται αυστηρός έλεγχος για την
νομιμότητα της εισόδου στην χώρα μας και για την νόμιμη παραμονή και απασχόληση.
…..
Αθήνα 10 Φεβρουαρίου 1993
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Οι σελίδες που δημοσιεύουμε αποδεικνύουν ότι:
ΤΙΠΟΤΑ απ’ όσα προτάθηκαν από το 1993 δεν έγινε με αποτέλεσμα την
«σοβαρή απειλή της ανανέωσης και διαιώνισης της ελληνικής φυλής»
Όπως οι ίδιοι οι βουλευτές «προέβλεψαν» το 1993 βάσει της έρευνας που έκαναν, καθώς και
την συσσώρευση όλων αυτών των προβλημάτων που επισημάνθηκαν τότε, με αδυναμία
επιλύσεώς τους σήμερα.
Επισημαίνουμε την γραπτή άποψη – θέση των βουλευτών για τα «σοβαρά προβλήματα
που θα δημιουργηθούν με κοινωνικές και εθνικές προεκτάσεις, αν στηριχθούμε
στους μετανάστες» θέση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις απόψεις που εκφράζουν τα
Μ.Μ.Ε. στην Ελλάδα, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν και να κάνουν πλύση
εγκεφάλου στους Έλληνες πολίτες, καθυβρίζοντάς τους πολλές φορές (σωβινιστές, ρατσιστές
κλπ) για την ανησυχία τους και την χωρίς να το ξέρουν ταύτισή τους με τα συμπεράσματα της
Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής (το 1993).
-344 -
Η ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
-345 -
-346 -
ΠΩΣ ΟΙ ΕΒΡΑΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΗΝΗ
ΠΗΓΗ : ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ : " Ρεκόρ εγκληματικότητας"
http://www.adesmeytos.gr/static/content.asp
Επιτέλους, το Υπουργείο των Εσωτερικών άργησε μεν, αλλά παραδέχτηκε δε, ότι η
αλματώδης αύξηση της εγκληματικότητας οφείλεται στους λαθρομετανάστες.
Αναφέρει σχετικά ο «Αδέσμευτος Τύπος»: «Η εγκληματικότητα σπάει το ένα ρεκόρ μετά το
άλλο, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία-φωτιά του υπουργείου Εσωτερικών και η
λαθρομετανάστευση δρα σαν καταλύτης στην κατακόρυφη άνοδό της. Από τα
εξιχνιασθέντα εγκλήματα προκύπτει αυξημένη συμμετοχή των αλλοδαπών στη
διάπραξη συγκεκριμένων εγκλημάτων, όπως στις ανθρωποκτονίες (ποσοστό
συμμετοχής 35%), στους βιασμούς (48%), στις κλοπές-διαρρήξεις (38%), στις
ληστείες (41%), και στις πλαστογραφίες (95%). Αποτελεί κοινή εκτίμηση στο
υπουργείο ότι αν δεν υπήρχε η έντονη παραβατικότητα των ξένων η Ελλάδα θα ήταν το πιο
ασφαλές κράτος του κόσμου…».
Υ.Γ. Και βέβαια, οι διαπιστώσεις αυτές προέρχονται από την ανάλυση των στατιστικών
στοιχείων επί των εξιχνιασθέντων εγκλημάτων, αυτών δηλαδή που ο δράστης είναι γνωστός.
Υπάρχουν, όμως, και τα ανεξιχνίαστα εγκλήματα, αυτά που ο δράστης παραμένει άγνωστος.
Σ’ αυτά κι αν είναι μεγάλη η συμμετοχή των λαθρομεταναστών, που ο εντοπισμός τους είναι
πολύ δυσκολότερος από των Ελλήνων, λόγω του ότι δεν είναι γνωστοί και δεν μπορούν να
αναγνωριστούν από τυχόν μάρτυρες, δεν υπάρχουν αποτυπώματά τους κτλ. Αν μάλιστα
-347 -
υπολογίσουμε και τη δράση «μικτών» συμμοριών Ελλήνων και αλλοδαπών, όπου οι

αλλοδαποί παίζουν τον ριψοκίνδυνο εκτελεστικό ρόλο, οπότε αν δεν υπήρχαν αυτοί οι
Έλληνες θα δίσταζαν να προχωρήσουν από μόνοι τους, αλλά και τη συμμετοχή «ειδικών
κατηγοριών» Ελλήνων πολιτών (Έλληνες στα χαρτιά) στην εγκληματικότητα, αμέσως τα
ποσοστά εγκληματικότητος με συμμετοχή λαθρομεταναστών εκτινάσσονται κατά πολύ από τα
επίσημα ποσοστά του Υπουργείου Εσωτερικών.
ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΙΔΡΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Δημοσιεύθηκε από satyrikon στο Φεβρουάριος 22, 2008
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΜΕΤΑΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ “ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

ΕΙΔΗΣΕΩΝ” ΤΟΥ EXTRA3 (ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΣΤΙΣ 20/2/08 ΚΑΙ
21/02/08) ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ
ΤΗΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΙΣ
ΕΥΡΟΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2009. ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΠΕΝΤΑΟΡΟΦΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ 3 ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ UCK

ΠΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ ΜΑΛΓΑΡΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΑΡΜΑΤΩΜΕΝΟΙ . ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΗΣ
-348 -
Κ.Υ.Π. ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΝ
ΕΛΛΑΔΙ. ΜΕ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΝ !!
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ EXTRA3 10:30μμ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ Ο

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ALBANIA PRESS Η ΟΠΟΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΧΕΙ
ΔΟΥΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΒΕΙΝ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΟΠΩΣ
ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΓΡΑΨΕ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ Ε.Σ.Η.Ε.Α.
http://underinformation.wordpress.com/2008/02/22/albanikokomma/
ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ PRESSTIME
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

αρ φυλ 75, σελ 8
ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ

ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΛΟΜΠΙ
>Ο ρόλος του Οδυσσέα Τσενάι, ο οποίος πριν από λίγα χρόνια ήταν σημαιοφόρος
>στην παρέλαση. Το ισχυρό λόμπι τον ετοιμάζει στην Βοστόνη.
>
> Κάνει κόμμα στην Αθήνα ο Τσενάι
>
> Έτοιμη η διακήρυξη του Δημοκρατικού Κόμματος των Αλβανοφώνων
> Τις αποσκευές του για την Ελλάδα, όπου θα ιδρύσει κόμμα αλβανοφώνων,
> ετοιμάζει ο Οδυσσέας Τσενάι.
> Ο Αλβανός που πριν από μερικά χρόνια ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων ως
> σημαιοφόρος στην μαθητική παρέλαση, σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες στη
> Βοστόνη και θα πρωταγωνιστήσει στο εγχείρημα της δημιουργίας του
> "Δημοκρατικού Κόμματος των Αλβανοφώνων" στην Ελλάδα.
>
> Η πολιτική
>
> Μηδενός εξαιρουμένου, όλα τα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας συμφωνούν
> απόλυτα με τη δημιουργία κόμματος Αμβανοφώνων στην Ελλάδα. Για πολλόυς και
> διάφορους λόγους. Κυρίως, όμως, διότι αυτό το κόμμα θα χρησιμοποιηθεί για
> να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της Αλβανίας στα Βαλκάνια.
> Πέρα από τις επιφανειακές διαφορές τους, τα αλβανικά κόμματα συμφωνούν
> στις θέσεις τους για τα εθνικά θέματα αλλά και για τα θέματα της αλβανικής οικονομίας.
> Δηλαδή, να λειτουργούν από κοινού και με όλα τα μέσα που διαθέτουν ώστε η
> Αλβανία να προσδεθεί ακόμα πιό σφιχτά στο άρμα των ΗΠΑ, προκειμένου η χώρα
> τους να ελέγχει τη δραστηριότητα των πολιτικών και στρατιωτικών
> επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, από τη μία, και για να προστατευτεί
> έτσι ο ζωτικός της χώρος και τα εθνικά της συμφέροντα από την άλλη.
> Όσο για την αλβανική οικονομία , όλα τα αλβανικά κόμματα έχουν συμφωνήσει
> ότι ο κύριος μοχλός της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας τους είναι τα
> τραπεζικά εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών προς την πατρίδα τους, αφού η
> Αλβανία δεν έχει τα περιθώρια να στηριχτεί στην παραγωγή ή στις υπηρεσίες.
> Γι αυτό, άλλωστε, τα ίδια τα αλβανικά κόμματα χρηματοδοτούν ολόκληρες
> οικογένειες Αλβανών πολιτών με τα πρώτα έξοδα εγκατάστασής τους σε ξένες
> χώρες, ενθαρρύνοντας έτσι τη μετανάστευση.
> Εξ' άλλου, όπως συζητείται εντός της αλβανικής κοινότητας στην Αθήνα, τα
> Ελληνικά πολιτικά κόμματα έχουν διαψεύσει επανειλημμένα τις ελπίδες των
> Αλβανών για τα θέματα που τους απασχολούν στη χώρα μας και δεν τους
-349 -
> εκπροσωπούν πλέον...

> "Μέχρι στιγμής οι δεσμεύσεις των κυβερνήσεων δεν έχουν γίνει πράξη και το
> μαρτύριο των μεταναστών στην Ελλάδα συνεχίζεται" αναφέρουν μεταξύ άλλων.
> Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν χωρίς χρήμα. Έτσι, πρωταγωνιστικό ρόλο
> στο συντονισμό του αλβανόφωνου στοιχείου πάντα στον κόσμο - ειδικότερα
> όμως όσον αφορά στα Βαλκάνια -, με την επίσημη γενική πολιτική του κράτους
> της Αλβανίας, έχει αναλάβει η Αλβανο-Αμερικανική Τράπεζα - η οποία
> λειτουργεί με τρία καταστήματα στην Ελλάδα.
> Να σημειωθεί ότι η American Bank of Albania ανήκει κατά 100% στο
> αλβανοαμερικανικό λόμπι και ιδρύθηκε στην πολιτεία Delaware των ΗΠΑ, το
> 1989, με πράξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την υποστήριξη της...
> δημοκρατίας στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
> Επίσης, η ίδια τράπεζα είναι ο κύριος χρηματοδότης των μεγαλύτερων
> εκδόσεων (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία κ.λ.π.) στην αλβανική γλώσσα για
> τα Βαλκάνια.
> Και τα στελέχη της Αλβανο-Αμερικανικής Τράπεζας αλλά και τα μέλη του
> συμβουλίου του αλβανο-αμερικανικού λόμπι μπαινοβγαίνουν στον Λευκό Οίκο
> σαν να πρόκειται για το σαλόνι τους. Πολύ χαρακτηριστικά, ο επικεφαλής του
> αλβανο-αμερικανικού λόμπι είναι πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ.
> Επίσης, το λόμπι των Αλβανών στις ΗΠΑ έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για
> την υπόθεση Τσενάι. Είναι γεγονός ότι συγχρηματοδοτούν τις σπουδές του
> Οδυσσέα Τσενάι στις Πολιτικές Επιστήμες. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες
> αναφέρουν ότι ο Τσενάι φοιτά στη Σχολή Ηγετών του Harvard, αφού έκανε ένα
> "πέρασμα" - για τα μάτια του κόσμου - από το τμήμα Φυσικής του Boston College.
>
> Υποστηρικτές στην Ελλάδα
> Τη δημιουργία κόμματος Ανβανοφώνων στην Ελλάδα ενθαρρύνουν επίσης εγχώριοι
> πολιτικοί αλλά και οικονομικοί κύκλοι.
> Δημοσιογραφικά συγκροτήματα, εκδοτικοί οίκοι, μεγαλομέτοχοι Ελληνικών
> ιδιωτικών καναλιών, κατασκευαστές δημόσιων έργων, εμπορικά επιμελητήρια,
> πολιτικές οργανώσεις, μη-κυβερνητικές οργανώσεις κ.α.
> Το "Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανοφώνων" υποστηρίζεται επίσης από
> εξωκοινοβουλευτικές συσπειρώσεις της Αριστεράς στην Ελλάδα , από Έλληνες
> αλβανικής καταγωγής που έχουν διακριθεί μέσα από τα Ελληνικά media, αλλά
> και Αλβανούς επιχειρηματίες που ζουν και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
>
>> Ο πατέρας Τσενάι
>
> Ο πατέρας Τσενάι τώρα, εκτός από Λοχαγός των Αλβανικών Μυστικών Υπηρεσιών
> εκείνη την εποχή, ήταν και ένας από τους πρωταγωνιστές του μεγαλύτερου
> οικονομικού σκανδάλου που γνώρισε ποτέ η Αλβανία, εκείνου με τις
> Πυραμίδες. Στην Ελλάδα ήρθε όχι ως φτωχός πλην τίμιος λαθρομετανάστης,
> αλλά για να αποφύγει τις απειλές για τη ζωή του και τη φυλακή από τις
> απάτες, σύμφωνα με τον αλβανικό Τύπο, που είχε διαπράξει εκεί. Και για τη
> διακίνηση των χρημάτων προς την Ελλάδα έκανε χρήση των Ελληνικών
> τραπεζικών υπηρεσιών.....
> Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικοιγένεια Τσενάι είναι γνωστή οικογένεια
> Τσάμηδων από το Φίερε, περιοχή στην οποία κατέφυγαν υπό διωγμό πολλοί
> Τσάμηδες για τη συνεργασία που προσέφεραν κατά την διάρκεια της Κατοχής στους Γερμανούς.
>
>> Ταχίρ Μήτσι
> Πρωταγωνιστικό ρόλο, επίσης, στη δημιουργία του Κόμματος των Αλβανοφώνων
> στην Ελλάδα θα έχει φυσικά και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αλβανών Μεταναστών
> Ταχίρ Μήτσι, αναγνωρίσιμος ιδιαίτερα μέσα από τις εκπομπές του Μάκη
> Τριανταφυλλόπουλου αλλά και του Νίκου Ευαγγελάτου, αλλά και πολύ γνωστός
> για τις κατά καιρούς εμπρηστικές του δηλώσεις σε βάρος των Ελλήνων.
> Πολύ πρόσφατα, μάλιστα, στις 13 Σεπτεμβρίου 2007, σε δηλώσεις του ανέφερε
> ότι το μαρτύριο των μεταναστών στην Ελλάδα συνεχίζεται και ότι "οι Αλβανοί
> στην Ελλάδα είναι σκλάβοι".
> Ο άνθρωπος, βέβαια, στον οποίο θα στηριχτεί η πόλιτική αυτή επιχείρηση για
> λογαριασμό των αλβανοφώνων στην Ελλάδα δεν είναι άλλος από τον Οδυσσέα
> Τσενάι, ο οποίος θα εμφανιστεί στην Ελληνική πολιτική σκηνή την κατάλληλη
> ψυχολογική στιγμή, όντας και προικισμένος με όλα τα μυστικά της Πολιτικής
-350 -
> Τέχνης από τα μεγαλύτερα σχολεία των ΗΠΑ.

>
> Πηγή: Presstime
> Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007
> αρ φυλ 75, σελ 8
ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ :
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ''ΣΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑΣ'' ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΦΕΒΡ, 18.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.
1. Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΣΑΜHΔΩΝ ΩΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΚAI ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ --
ΚΩΝ,ΤΣΙΤΣΕΛΙΚΗΣ-
ΕΛΕΘ,ΜΑΝΤΑ-
ΛΑΜΠΡ.ΜΠΑΛΤΣΙΩΤΗΣ,
ΗΛΙΑΣ ΣΚΟΥΛΙΔΑΣ ΜΙΛΑΝ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.
2. ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΣΑΜHΔΩΝ-

ΓΙΑΝ,ΚΤΙΣΤΑΚΙΣ ΛΕΚΤΟΡΑΣ
ΤΑΣΟΣ ΤΕΛΟΓΛΟΥ
ΘΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΝΕΟ ΚΟΣΣΟΒΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ;
-351 -
ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ

ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!
Το εξπρές του μεσονυχτίου
Στα πανίσχυρα κυκλώματα του σύγχρονου δουλεμπορίου εμπλοκή έχουν και μέλη των τουρκικών «E» 3/9
Αρχών. Αδιάψευστα τα ντοκουμέντα για περιστατικό που συνέβη στις 19 Αυγούστου ανοιχτά της
Μυτιλήνης
Αθέατα «περάσματα» έχουν «ανοίξει»

στα παράλια της Τουρκίας για τη
διοχέτευση στη χώρα μας και ακολούθως
στην Ευρώπη οικονομικών μεταναστών
που αναζητούν μια καλύτερη ζωή.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό είναι το γεγονός

της ανάμειξης ακταιωρού της τούρκικης
ακτοφυλακής στη μεταφορά μεταναστών,
όπως αποτυπώνεται σε αδιάσειστα
ντοκουμέντα που έχουν στη διάθεσή τους οι
ελληνικές αρχές.
Η υπόθεση, που αποκαλύπτει σήμερα το «Εθνος», «ξετυλίχτηκε», στις 19 Αυγούστου, στη θαλάσσια
περιοχή του ακρωτηρίου Κόρακα, στη Μυτιλήνη.
Μάλιστα, υπήρξε και μικρής διάρκειας «εμπλοκή» μεταξύ πλωτού του Λιμενικού και της
ακταιωρού της τούρκικης ακτοφυλακής, που είχε περάσει στα ελληνικά χωρικά ύδατα και όταν
έγινε αντιληπτή, άρχισε να κάνει επικίνδυνους ελιγμούς κοντά στο ελληνικό σκάφος.
Η επιχείρηση καταγράφηκε σε βίντεο και, όπως ανέφεραν έγκυρες πηγές, δεν είναι το μοναδικό
οπτικοακουστικό υλικό που έχουν στη διάθεσή τους οι ελληνικές αρχές και αποτυπώνεται εμπλοκή
τούρκικης ακταιωρού σε μεταφορά μεταναστών.
Είναι προφανές ότι η εμπλοκή σκάφους της τούρκικης ακταιωρού σε μεταφορά μεταναστών θα
μπορούσε να αποδοθεί σε «διάβρωση», ακόμα και σε υψηλό επίπεδο των διωκτικών αρχών της
γειτονικής χώρας από τα πανίσχυρα «κυκλώματα» παράνομης διακίνησης μεταναστών.
Ωστόσο, υπάρχουν και δύο άλλα στοιχεία που οδηγούν βάσιμα στην εκτίμηση ότι αποτελεί πολιτική
επιλογή στη γειτονική χώρα να διευκολυνθεί η έξοδος από εκεί προς τη χώρα μας των μεταναστών. Και
συγκεκριμένα:
Παρότι έχει επισημανθεί από την πλευρά μας, με συγκεκριμένα στοιχεία σε επαφές ανωτάτου επιπέδου
των αντίστοιχων λιμενικών αρχών, η μαζική παράνομη έξοδος μεταναστών από την περιοχή του κόλπου
Μαντελλιών προς το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι, δεν έγινε καμία ουσιαστική προσπάθεια για το
κλείσιμο αυτού του «δρόμου».
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθεί ότι η Διεύθυνση Ασφαλείας του υπουργείου Ναυτιλίας έχει
καταγράψει μια σειρά τούρκικων σκαφών, αλιευτικών και τουριστικών αλλά και ορισμένων με
σημαία ΗΠΑ για να μη δίνουν «στόχο», με Τούρκους μεταφορείς να διακινούν μετανάστες
προς τα παραπάνω μικρά νησάκια.
-352 -
n Οι τουρκικές αρχές αρνούνται να εφαρμόζουν ουσιαστικά το πρωτόκολλο επανεισδοχής που

έχουν συνυπογράψει, ίσως επειδή σε αυτό καθορίζεται ως λιμάνι επανεισδοχής και η Σμύρνη, στης
οποίας την περιοχή μένουν πάρα πολλοί μετανάστες.
Οπως έχει αποκαλύψει, από τις αρχές Αυγούστου, το «Εθνος», οι ελληνικές διωκτικές αρχές έχουν
στοιχεία ότι στα παράλια της γειτονικής χώρας έχει συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός προσφύγων κυρίως
από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, που φτάνουν παράνομα στην Τουρκία, με στόχο να περάσουν στην
Ελλάδα και ακολούθως σε άλλο ευρωπαϊκό κράτος.
Τούρκοι αξιωματούχοι είχαν κάνει λόγο «για πληθυσμό ενός ακόμα νομού», εκφράζοντας τον έντονο
προβληματισμό τους για το μέγεθος του μεταναστευτικού «κύματος».
ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΣΚΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Θα τους παρατούσαν στη θάλασσα

Η συγκλονιστική αποκάλυψη της εμπλοκής ακταιωρού της τούρκικης
ακτοφυλακής στη μεταφορά μεταναστών έγινε, σύμφωνα με έγκυρες
πληροφορίες του «Εθνους», τα ξημερώματα της 19ης Αυγούστου, ανοιχτά
της Μυτιλήνης.
Συγκεκριμένα, πλωτό του Λιμενικού στη διάρκεια της περιπολίας του
εντόπισε, ξαφνικά, το τούρκικο σκάφος (σ.σ.: τα πλήρη διακριτικά
του είναι στη διάθεση των ελληνικών αρχών) να πλέει κοντά στο
ακρωτήριο Κόρακας της Μυτιλήνης και εντός των ελληνικών
χωρικών υδάτων, μεταφέροντας άγνωστο αριθμό μεταναστών.
Μάλιστα, στις αποκαλυπτικές εικόνες που έχουν στη διάθεσή τους οι
ελληνικές αρχές, φαίνεται ένας άνδρας, προφανώς μέλος του
πληρώματος της ακταιωρού, να πετάει στη θάλασσα σωσίβια,
προκειμένου να τα πιάσουν οι μετανάστες, καθώς θα πέσουν στη
θάλασσα. Ετσι, με αυτά θα μπορούσαν να φτάσουν κολυμπώντας στην
ακτή ή εάν καθυστερούσαν και γίνονταν αντιληπτοί από το Λιμενικό, θα
εμφανίζονταν ως ναυαγοί και οι λιμενικοί θα προχωρούσαν στη
διάσωσή τους.
Ωστόσο, η προσπάθειά τους διακόπηκε όταν έκανε την εμφάνισή του πλωτό του Λιμενικού.
Τότε η τούρκικη ακταιωρός άρχισε να κάνει επικίνδυνους ελιγμούς κοντά στο ελληνικό σκάφος. Οι
λιμενικοί, με επανειλημμένες κλήσεις από το ραδιοτηλέφωνο και στη συνέχεια με τον προβολέα,
ζητούσαν να φύγει από τα ελληνικά χωρικά ύδατα. Αυτό έγινε ύστερα από περίπου 15 λεπτά της ώρας.
Το περιστατικό έχει καταγραφεί σε βίντεο που βρίσκεται στη διάθεση των ελληνικών διωκτικών αρχών,
αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είναι το μοναδικό οπτικοακουστικό υλικό που υπάρχει και
αποτυπώνεται εμπλοκή τούρκικου σκάφους σε μεταφορά μεταναστών.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ
smalag@pegasus.gr
ΠΗΓΗ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=1532537
-353 -
ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Οι εν πολλοίς αριστερίζουσες αντικαπηταλιστικές Μ.Κ.Ο.
χρηματοδοτούνται από παράκεντρα της παγκοσμιοποιήσεως
και προωθούν την αμερικανική πολιτική.
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ROCKFELLER
O OHE και ο ρόλος των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.)
Πολιτιστική Αμφικτυονία 2006-07-01

Παγκόσμια Συνάντηση: «Ο ρόλος του ΟΗΕ στον 21ο αιώνα»
Εισήγηση του δημοσιογράφου Γιάννη Ε. Διακογιάννη
Δελφοί, Κυριακή, 2 Ιουλίου 2006
Μία μεγάλη γυναίκα του Ελληνισμού, η Αλίκη Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου, πρώην

πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος (σήμερα) της ελληνικής Μ.Κ.Ο. «Ιδρυμα
για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» σημειώνει ότι αποτελεί σπουδαία υπόθεση για τον
ειρηνευτικό ρόλο του ΟΗΕ η βοήθεια που μπορούν να παράσχουν οι μη κυβερνητικές
οργανώσεις, εφόσον – τονίζει – δεν χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις, το κράτος
και παρεμφερείς οργανισμούς.
Θα πρόσθετα - για να δώσω έμφαση σε όσα παρατηρεί η αγωνίστρια καθηγήτρια – ότι οι

Μ.Κ.Ο. για να είναι αποτελεσματικές για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη αλλά και σύννομες με
τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ δεν θα πρέπει να χρηματοδοτούνται ούτε από μυστικές
υπηρεσίες, ούτε από πρεσβείες, ούτε από πολεμικές βιομηχανίες.
Και θα συμπλήρωνα ότι αυτές οι Μ.Κ.Ο. δεν πρέπει να χρηματοδοτούνται – όπως θα εξηγήσω
στην συνέχεια – γενικά και αόριστα από τον ΟΗΕ με προγράμματα, όπως στην περίπτωση του
σχεδίου Ανάν για την Κύπρο, που δεν είναι γνωστά και ελεγχόμενα από την Ολομέλεια
του Οργανισμού και δεν είναι διάφανη η δράση τους.
Βεβαίως, η κυρία Μαραγκοπούλου, η οποία έχει το μεγάλο πλεονέκτημα η Οργάνωσή της να

χρηματοδοτείται από οικογενειακούς οικονομικούς πόρους και να στηρίζεται σ' αυτούς για όλα
τα μεγάλα και σπουδαία προγράμματα που προωθεί, παρατηρεί ακόμη ότι, σε ορισμένες
περιπτώσεις, μπορεί μία Μ.Κ.Ο. να δέχεται επιχορηγήσεις υπουργείων, π.χ. για
φιλανθρωπικούς λόγους.
Θυμάμαι – το αναφέρω ως θετικό παράδειγμα – ότι η Μ.Κ.Ο. «Δωδεκανησιακός Σύλλογος για

τα αυτοάνοσα νοσήματα αρθρίτιδας και λύκου – ΘΑΛΕΙΑ» εκτός από τους δικούς της πόρους
δέχθηκε χρηματοδότηση από το ελληνικό υπουργείο Υγείας για να προχωρήσει σε
προγράμματα πρόνοιας, ενημέρωσης και υποστήριξης ασθενών σε μικρά νησιά της
Δωδεκανήσου, π.χ. στο Καστελόριζο».
Αλλά αυτή είναι η μία πλευρά της υπόθεσης των Μ.Κ.Ο. Υπάρχει και η άλλη πλευρά, η
σκοτεινή. Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο είναι επιτρεπτή – για τον ΟΗΕ και
τον ειρηνευτικό ρόλο του – η δράση Μ.Κ.Ο., που γίνονται το όχημα διαφόρων κέντρων
εξουσίας για να συντελεσθούν πολιτικές αλλαγές, παρεμβάσεις και επεμβάσεις σε
εμπόλεμες ζώνες ή για να αλλάξουν ακόμη και ο χάρτης και τα σύνορα χωρών!
-354 -
Θυμάμαι τον Απρίλιο του 1999, στο βομβαρδιζόμενο από το ΝΑΤΟ Βελιγράδι, κατά την
διάρκεια συνέντευξης που μου παραχώρησε για «ΤΑ ΝΕΑ» τον υπουργό Εξωτερικών
Γιοβάνοβιτς. Τον άκουσα να καταθέτει τα εξής εντυπωσιακά στοιχεία: «Εχει έρθει – μου
είπε - απεσταλμένος από την Ελλάδα που χειρίζεται προγράμματα Μ.Κ.Ο.. Σκορπά
αφειδώς χρήματα σε οργανώσεις κατά του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Χρηματοδοτεί
παράλληλα εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και εξαγοράζει
δημοσιογράφους που προπαγανδίζουν δήθεν για τον εκδημοκρατισμό της χώρας.
Ουσιαστικά προωθούν την περαιτέρω διάλυση της Γιουγκοσλαβίας».
Ένα χρόνο αργότερα, στην τραγική Παλαιστίνη, εκεί όπου ο ισραηλινός στρατός κατοχής
είχε ρημάξει πόλεις σαν την Τζενίν, η βουλευτής και πάλαι ποτέ συνεργάτης του Γιάσερ
Αραφάτ, η Ασράουι μου είχε πει: «Εχουν δραστηριοποιηθεί Μ.Κ.Ο. στα κατεχόμενα που
προωθούν δήθεν τη φιλία των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων. Στην ουσία με
βάση οικονομικά προγράμματα για τα οποία κανείς δεν γνωρίζει το πραγματικό
βάθος τους, προγράμματα που δήθεν καταπολεμούν την τρομοκρατία, αυτές οι
Μ.Κ.Ο. ενισχύουν λογικές περαιτέρω απομόνωσης του λαού μου σε γκέτο που όλο
και περισσότερο πνίγουν οι παράνομοι νέοι οικισμοί των Ισραηλινών».
Το φθινόπωρο του 2001 βρέθηκα στο θέατρο των πολεμικών εξελίξεων στο Πακιστάν και στο
ξεχασμένο από το Θεό Αφγανιστάν. Πολλοί Αφγανοί μου μίλησαν για την αφανή
χρηματοδότηση μέσω Μ.Κ.Ο. «φυλάρχων» μουτζαχεντίν, οι οποίοι είχαν διαλύσει τη χώρα
κυρίως στη δεκαετία του '90, πολεμώντας οι μεν τους δε για το μοίρασμα της εξουσίας.
Προσωπικά, είδα έναν από αυτούς - από τους πλέον ανελέητους σφαγείς – να φιγουράρει
μήνες αργότερα ως μεγάλος ήρωας και πατριώτης σε δυτική τηλεόραση, σε ρεπορτάζ που είχε
χρηματοδοτηθεί από Μ.Κ.Ο. Και το …αστείο στην υπόθεση: Όταν στις αρχές Γενάρη του 2002
ρώτησα τον Πρόεδρο του Αφγανιστάν Καρζάι «πότε υπολογίζει να αποχωρήσουν τα ξένα
στρατεύματα κατοχής από τη χώρα του», εκείνος που μου απάντησε: «Υπολογίζω αυτό θα
συμβεί σε έξι μήνες από σήμερα. Με τη ξένη οικονομική βοήθεια αλλά και την
ευεργετική δράση – έτσι μου είπε – των Μ.Κ.Ο. το Αφγανιστάν γρήγορα θα γίνει μία
δημοκρατική και αναπτυσσόμενη(οικονομικά) χώρα».
Την άνοιξη του 2003 βρέθηκα – και πάλι ως απεσταλμένος της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» - στη
βομβαρδιζόμενη Βαγδάτη. Θυμάμαι ελάχιστες Μ.Κ.Ο. – στη διάρκεια των βομβαρδισμών - να
είναι εκεί και να επιχειρούν να βοηθήσουν τον άμαχο πληθυσμό. Θυμάμαι ήρθαν οι «Γιατροί
του Κόσμου» και μία μικρή ελληνική οργάνωση «Γιατροί Καρδιάς» που πρόσφερε πραγματικά
πολύ σπουδαίο έργο βοηθώντας τραυματισμένα παιδιά». Λίγες μέρες αργότερα, στις 9
Απριλίου, όταν τα αμερικανοβρετανικά στρατεύματα κατοχής εισέβαλαν και κατέβαλαν την
Βαγδάτη, θυμάμαι ότι μαζί με τους «ενσωματωμένους», τους embedded – όπως έγιναν
γνωστοί - δημοσιογράφους που έφεραν μαζί τους, βοήθησαν και ορισμένες Μ.Κ.Ο. για να
έλθουν στην πόλη και να αναλάβουν – σε συνεργασία με τον ΟΗΕ – έναν ρόλο «για την
ανοικοδόμηση της δημοκρατίας», όπως έλεγαν.
Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι ασφαλώς πολλά γύρω από τον ρόλο ορισμένων Μ.Κ.Ο.
που δραστηριοποιούνται σ' αυτές τις υπό ξένη κατοχή χώρες. Γιατί κανένας λογικός άνθρωπος
δεν μπορεί να μιλήσει σοβαρά για δημοκρατία σε περιοχές όπου στρατεύματα κατοχής
συνεχίζουν να σκοτώνουν και να δολοφονούν αγωνιστές της ελευθερίας, πατριώτες οι οποίοι
δεν μπορούν να ανεχθούν το αμερικανικό και βρετανικό άρμα μάχης να περνάει έξω από το
σπίτι τους ή ακόμη και να εισβάλει σ' αυτό.
Ερωτήματα ασφαλώς υπάρχουν και για μία σειρά από άλλα ζητήματα που φέρουν την
σφραγίδα Μ.Κ.Ο. οι οποίες συνεργάζονται με τον ΟΗΕ. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να
αναρωτηθεί κανείς πόσο …αντικαπιταλιστικό – όπως διακηρύσσει – είναι το
«Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ». Αληθεύει ότι η Σύνοδος του Πόρτο Αλέγκρε
χρηματοδοτήθηκε από τους διοργανωτές της μόνον κατά το ποσοστό 6,4% του συνολικού
πακέτου εξόδων της που ανήλθαν σε 39 εκ. δολάρια; Αληθεύει ότι το υπόλοιπο 93,6%
καλύφθηκε από δωρεές (296.000 δολάρια από το Ίδρυμα Φόρντ, 356.000 δολάρια από το
-355 -
Ίδρυμα Ροκφέλερ, περίπου 2,5 εκατ. δολάρια από καθολικές και προτεσταντικές
Μ.Κ.Ο., 8 εκατ. δολάρια από την κυβέρνηση Λούλα της Βραζιλίας, 6,5 εκ. δολάρια από την
Πολιτεία του Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ, που ελέγχεται από πολύ συντηρητικούς κύκλους, 8
εκ. δολάρια από τις βραζιλιάνικες ΔΕΚΟ Electrobras, Petrobras και Banco do Brazil.,
κλπ., κλπ.);
Κι ενώ τα ερωτήματα για ορισμένες Μ.Κ.Ο. πολλαπλασιάζονται υπάρχουν και κάποιες

εξώφθαλμες περιπτώσεις. Σαν τέτοια αναφέρω την περίπτωση δράσης Μ.Κ.Ο. κατά της
θέλησης ενός λαού, κυρίαρχης χώρας –μέλους του ΟΗΕ – ήταν ό, τι συνέβη στη μαρτυρική
και από το 74 κατεχόμενη (στο 40% του εδάφους) από τουρκικά στρατεύματα κατοχής
μαρτυρική Κύπρο.
Η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έφερε στο φως στοιχεία για τη δράση της
νορβηγικής M.K.O. "PRIO", η οποία παλαιότερα είχε δραστηριοποιηθεί για «την ειρήνευση
– έτσι το έλεγε – Παλαιστινίων και Ισραηλινών και την συμφωνία του Οσλο», αλλά και για
την δράση της UNOPS του ΟΗΕ, η οποία προχώρησε στην εφαρμογή πολλών
προγραμμάτων (στην Αθήνα και στη Λευκωσία) διαφήμισης και εξειδίκευσης των
σχεδίων Ανάν. Τα προγράμματα – πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ – περιέλαβαν
μεταξύ πολλών άλλων και την έκδοση 15 βιβλίων υπέρ – κανενός κατά - του σχεδίου
Ανάν! Στην Κύπρο, πριν από ένα χρόνο- το ίδιο δεν έγινε στην Αθήνα - δημοσιοποιήθηκαν
και ονόματα (πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών) που χρηματοδοτήθηκαν από
τέτοια προγράμματα. Αλλά στο τέλος, η κυπριακή κυβέρνηση – έτσι ανακοίνωσε – μη
αντέχοντας «για εθνικούς λόγους» το βάρος τέτοιων αποκαλύψεων για χρηματοδοτήσεις από
αμερικανικές και βρετανικές πηγές δεν θέλησε να προχωρήσει την έρευνα. Αλλωστε – όπως
σημείωνε και ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος σε συνεργάτες του – «παρά την τεράστια
διαφήμιση του σχεδίου Ανάν στην Αθήνα και στη Λευκωσία, τόσον ο λαός της Ελλάδας,
όπως καταγράφηκε σε δημοσκόπηση, όσο και ο λαός της Κύπρου όπως περίτρανα
αποδείχθηκε στο δημοψήφισμα, τάχθηκαν κατά του σχεδίου και της διάλυσης της
Κυπριακής Δημοκρατίας με στόχο την δημιουργία ενός αγγλοαμερικανικού
προτεκτοράτου στην άκρη της Μεσογείου».
Για το ίδιο θέμα πολιτικός – κυβερνητικό στέλεχος σήμερα –μου αποκάλυπτε πριν από διόμισι
χρόνια, όταν ακόμη η Ν.Δ. δεν είχε κερδίσει τις εκλογές του 2004: «Μην νομίζεις ότι μόνον
Αμερικανοί και Βρετανοί δραστηριοποιήθηκαν στην Αθήνα και στη Λευκωσία για τη διαφήμιση
του σχεδίου Ανάν. Το Ιδρυμα Φρήντριχ - Εμπερτ του γερμανικού σοσιαλδημοκατικού
κόμματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο και ξεδίπλωσε αρκετά προγράμματα. Ένα από αυτά ήταν
η χρηματοδότηση μίας ομάδας ελληνοτουρκικής φιλίας 15 Ελλήνων και Τούρκων
δημοσιογράφων, η οποία ταξίδεψε σε πολλές πόλεις για να εξηγήσει τα θετικά του
σχεδίου. Δυστυχώς – έτσι ακριβώς ήταν η διατύπωσή του – κανένας δημοσιογράφος, από
αυτούς που επελέγησαν δεν είχε άποψη κατά του σχεδίου Ανάν. Επελέγησαν όλοι με κριτήριο
να είναι θετικοί για το σχέδιο!».
Τα παραπάνω παραδείγματα δεν σκιάζουν ασφαλώς το θετικό ρόλο χιλιάδων Μ.Κ.Ο. σε όλο
τον κόσμο που προσφέρουν σε χώρες, σε ομάδες ανθρώπων, σε μεμονωμένα άτομα, στη
βάση των αρχών του καταστατικού χάρτη του Ο.Η.Ε.
Ωστόσο, σ' ένα τόσο πλούσιο σε θεματολογία και προσωπικότητες της διεθνούς ακαδημαϊκής
κοινότητας συνέδριο, ως δημοσιογράφος που για 25 χρόνια έχω πραγματοποιήσει αποστολές
σε περισσότερες από 90 χώρες, πολλές φορές σε εμπόλεμες περιοχές και σε κράτη με
δικτατορίες και εμφυλίους πολέμους, νομίζω ότι αποτελεί καθήκον να σας καταθέσω αυτή τη
μαρτυρία μου.
Γιατί ασφαλώς θα συμφωνείτε μαζί μου ότι δεν μπορείς να εμπιστευθείς μία Μ.Κ.Ο., πολύ
περισσότερο να την πιστεύεις ότι παλεύει π.χ. για τον εκδημοκρατισμό μίας χώρας εάν
χρηματοδοτείται μέσω διαύλων ξένων πρεσβειών –χωρών που διατηρούν στρατεύματα
κατοχής σε αρκετά σημεία του πλανήτη μας.
-356 -
Για παράδειγμα σ' ένα τέτοιο μεγάλο συνέδριο, σαν αυτό που αποτελεί μία «Παγκόσμια
Συνάντηση για το ρόλο του ΟΗΕ στον 21ο αιώνα» και το οποίο διοργανώνει το Πολιτιστικό
Κέντρο των Δελφών τουλάχιστον θα πρέπει να εγείρονται ερωτήματα.
Μπορεί – για παράδειγμα - να θεωρεί ο ΟΗΕ ως θετική τη δράση της Οργάνωσης

Ελσίνκι της Μόσχας, μέλους της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι; Μπορεί να
αποδέχεται ότι «προωθεί – όπως διακηρύσσει – τον εκδημοκρατισμό της Ρωσίας»
εάν χρηματοδοτείται, όπως καταγγέλλουν δημοσιογράφοι και κόμματα στη Μόσχα,
από πηγές της εκεί βρετανικής πρεσβείας και μυστικά βρετανικά κονδύλια;
Τα παραδείγματα ασφαλώς είναι πολλά. Και δεν έχει νόημα να σας παραθέσω κι άλλα, όταν
μάλιστα ζούμε σ΄ έναν κόσμου όπου η παγκοσμιοποίηση είναι οδοστρωτήρας αξιών και
αρχών, σ' έναν κόσμο όπου τα Μ.Μ.Ε. «πρέπει» να είναι υποταγμένα στη θέληση των
πολεμικών βιομηχανιών και μίας κάστας ανθρώπων που κυβερνάει σήμερα τη
μοναδική υπερδύναμη.
Σας ευχαριστώ που είχατε την καλοσύνη όλοι σας – και οι άξιοι διοργανωτές - να με
ανεχθείτε στην κατάθεση ενός προβληματισμού που αφορά στο μέλλον του ΟΗΕ και των
Μ.Κ.Ο.. Πρωτίστως, γιατί μου επιτρέψατε να σας μεταφέρω την αγωνία ενός δημοσιογράφου
για το μέλλον της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ισότητας
και της αδελφότητας των λαών.
http://www.antibaro.gr
Λέσχη Μπίλντερμπεργκ 2005
Τόποθεσία: Ξενοδοχείο Dorint Sofitel Seehotel Uberfahrt Tegernsee, Ρόταχ-Έγκερν, Βαυαρία,

Γερμανία
Ημερομηνία: 5 - 8 Μαΐου 2005
Ατζέντα: Ρευστή όπως πάντα αλλά βαρύνουσας σημασίας για τους λαούς του κόσμου:
Συζήτηση για τη μορφή της δημοκρατίας που έχει εγκαθιδρυθεί στις πρώην
ανατολικές χώρες με τις χρηματοδοτούμενες από Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις
"βελούδινες επαναστάσεις", όπως την "Επανάσταση των Ρόδων" στη Γεωργία με την
"Πορτοκαλί Επανάσταση" στην Ουκρανία. Συζητήθηκε επίσης ο ρόλος της μαφίας στις
περιοχές αυτές, η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ, οι εκλογές στην Βρετανία (που ανέδειξαν
και πάλι τον ευνοούμενο της Λέσχης Tony Blair) η Μέση Ανατολή φυσικά με επίκεντρο τον
Λίβανο και το φλεγόμενο Ιράκ αλλά κυρίως το μέλλον του Ιράν. Κοινή συναντίληψη και
πάλι η ενίσχυση του ρόλου του ΟΗΕ. Μεγάλη σημασία δόθηκε στην ταχεία άνοδο του
ευρωπαϊκού και αμερικανικού εθνικισμού και πατριωτισμού και την αυξανόμενη αντίσταση
κατά της λεγόμενης Νέας Παγκόσμιας Τάξης και της ίδιας της Μπίλντερμπεργκ!...
Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις
"Στην φετινή συνάντηση διαστάσεις φαίνεται να πήρε και τον θέμα των Non
Government Organizations, των γνωστών NGOs (Μη-Κυβερνητικών Οργανώσεων,
ΜΚΟ στα ελληνικά), οι οποίες είναι επίσης γνωστές ως "Κοινωνία των Πολιτών" και οι
οποίες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις.
Με την μέθοδο της χρηματοδοτούμενης από μεγάλα ιδρύματα και κυβερνήσεις
"Κοινωνίας των Πολιτών" θα μπορούν να επηρεάζουν τις κυβερνήσεις και συνεπώς τις
διεθνείς εξελίξεις στα πλαίσια μιας ψευδούς δημοκρατικότητας!! Ο θεσμός των ΜΚΟ θα
ανυψωθεί περισσότερο στο μέλλον με επηρεασμό της κοινής γνώμης σε εθνικό και τοπικό
-357 -
ακόμη επίπεδο, σε πιέσεις κατά προσώπων και πολιτικών και δήθεν "λαϊκή δράση". Πρόσφατα
παραδείγματα χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ είναι αυτές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πτώση
των καθεστώτων της Γεωργίας και της Ουκρανίας. Επίσης οι αντισυριακές ΜΚΟ στον Λίβανο
που απέτυχαν όπως απέτυχαν και οι κυπριακές ΜΚΟ που υποστήριξαν το "ΝΑΙ" στο Σχέδιο
Ανάν πέρσι και που έτυχαν χρηματοδότησης από την UNOPS και την USAID. Σπουδαίο ρόλο
προγραμματίζεται να παίξει στο μέλλον το λεγόμενο "περιβαλλοντικό κίνημα" μέσω
οργανισμών όπως η UNESCO για υφαρπαγή ιδιωτικών περιουσιών. Το κίνημα ελέγχεται
εμμέσως από τους Rockfellers, το CFR και την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Ο λόγος
ύπαρξης των NGO (ΜΚΟ) είναι φυσικά η προώθηση της ατζέντας των διεθνιστών αυτών
με μια κάλυψη δημοκρατικότητας και δήθεν λαϊκής πίεσης, αν και στην
πραγματικότητα τα όσα πρεσβεύουν οι ομάδες αυτές είναι απίστευτα και
απαράδεκτα από την πλειοψηφία των λαών."...
http://www.noitikiantistasis.com/bilderberg2005.html
ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ:
ΠΡΟΩΘΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.
του Λεωνίδα Αποσκίτη

10/10/05
Ισχυρός κλοιός ασφαλείας έξω από το ξενοδοχείο όπου έγινε, με μεγάλη μυστικότητα, η
εφετινή συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Τα μέλη της παντοδύναμης αυτής ελίτ ήταν
συνεχώς υπό την προστασία της CIA, του ΜΙ6, της Μοσσάντ και των γερμανικών ειδικών
δυνάμεων.
Το 2005 ήταν μια κακή χρονιά για την Μπίλντερμπεργκ. Έγιναν ηράκλειες προσπάθειες για
να κρατηθεί μυστική η συνάντησή τους τον Μάϊο στα περίχωρα του Μονάχου, αλλά
απέτυχαν οικτρά.
Ο Daniel Estulin, ένας βραβευμένος δημοσιογράφος-ερευνητής που ασχολείται με την

Μπίλντερμπεργκ εδώ και 13 χρόνια, ήταν ένας από τους δύο δημοσιογράφους που κατάφεραν
να διεισδύσουν στην μυστική συνάντησή της στο Dorint Sofitel Seehotel στο Rottach-Egern
του Μονάχου, στις 5-8 Μαΐου 2005.
Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια ανοικτών εχθροπραξιών και έντασης μεταξύ των Ευρωπαίων,
των Βρετανών και των Αμερικανών μελών της Λέσχης που προκλήθηκαν από τον πόλεμο στο
Ιράκ, έχει επανέλθει ανάμεσά τους η σύμπνοια. Τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ
επανενώθηκαν στον μακροπρόθεσμο στόχο της ενίσχυσης του ρόλου του ΟΗΕ στην
ρύθμιση των παγκόσμιων υποθέσεων.
Ένα ζήτημα που συζητήθηκε πολύ στο Rottach-Egern ήταν η ιδέα της επιβολής ενός
άμεσου φόρου για τον ΟΗΕ στους πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της άμεσης
φορολόγησης του πετρελαίου.
Η συνέχεια ήταν αφιερωμένη στις ΜΚΟ, ένα από «τα πιο αξιοσημείωτα πράγματα που
συνέβησαν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου», σύμφωνα με τον Κλίντον. Η ειρωνεία
είναι ότι την δήλωση του Κλίντον (μια ημέρα μετά την συνάντηση) προέβαλε η Wall Street
Journal, μια εφημερίδα που εκπροσωπείται πάντα στις συναντήσεις της Μπίλντερμπεργκ...
Μετά από έντονη συζήτηση μέσα στην Λέσχη δόθηκε, για πρώτη φορά, σε μη εκλεγμένους,
αυτοδιορισμένους, περιβαλλοντικούς ακτιβιστές μια θέση κυβερνητικής ισχύος στο διοικητικό
συμβούλιο της υπηρεσίας που ελέγχει την χρήση της ατμόσφαιρας, του διαστήματος και των
ωκεανών.
-358 -
Σύμφωνα με πηγές μέσα από την Μπίλντερμπεργκ, η θέση των Μη Κυβερνητικών

Οργανώσεων στην παγκόσμια διακυβέρνηση θα αναβαθμισθεί ακόμα περισσότερο
στο μέλλον. Η δραστηριότητα των ΜΚΟ θα περιλαμβάνει προπαγανδιστικές
εκστρατείες σε τοπικό επίπεδο, άσκηση πίεσης σε εθνικό επίπεδο και δυσφήμιση
ατόμων και οργανώσεων που αναπτύσσουν «λαϊκίστικη δραστηριότητα» και δεν
υποστηρίζουν την πολυπολιτισμική ηθική. Απώτατος στόχος είναι η καταστολή της
δημοκρατίας.
Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, μαζί με όλες τις Συνθήκες για το Περιβάλλον υπό
την δικαιοδοσία του, θα ελέγχεται τελικά από ένα ειδικό σώμα περιβαλλοντολόγων
ακτιβιστών, επιλεγμένων μόνο από εξουσιοδοτημένες ΜΚΟ που έχουν διορισθεί από
αντιπροσώπους στην Γενική Συνέλευση οι οποίοι, με την σειρά τους, έχουν διορισθεί από
τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος ελέγχεται από την διαπλεκόμενη τριάδα Ροκφέλλερ-
Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (CFR)-Μπίλντερμπεργκ.
Αυτός ο νέος μηχανισμός ελέγχου θα αρχίζει από τις τοπικές θυγατρικές οργανώσεις εθνικών
και διεθνών ΜΚΟ και θα φθάνει μέχρι τα ανώτερα επίπεδα της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αν όλες οι παραπάνω ιδέες εφαρμοσθούν, θα εγκλωβίσουν όλους τους ανθρώπους

του πλανήτη σε ένα παγκόσμιο «χωριό» που θα διοικείται από μια παγκόσμια
γραφειοκρατία, υπό την άμεση εξουσία μιας χούφτας διορισμένων ατόμων και θα
αστυνομεύεται από χιλιάδες άτομα, που θα πληρώνονται από τις εγκεκριμένες ΜΚΟ,
οι οποίες θα έχουν «πιστοποιηθεί» για την επιβολή ενός δογματικού συστήματος,
που για εκατομμύρια ανθρώπους θάναι απίστευτο και απαράδεκτο.
[Πηγή: Ολόκληρο το κείμενο της ανταπόκρισης του Estulin, περιλαμβανομένης και της λίστας
των συμμετεχόντων, βρίσκεται στην ιστοσελίδα http://www.onlinejournal.com]
http://www.innernet.gr/articleview1.php?id=783
Οι “Μη Κυβερνητικοί” Απατεώνες
Posted By AMHellas On 18th March 2005 @ 10:12 In Altermedia News Hellas
«Πόσο αντικαπιταλιστικό είναι το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ;» αναρωτιέται ορθώς

η εφημερίδα «Κόντρα» της περασμένης εβδομάδας. Ιδού μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για
την χρηματοδότηση της πρόσφατης συνόδου του Πόρτο Αλέγκρε. Σύμφωνα με τους
διοργανωτές της συνόδου, το συνολικό κόστος ήταν γύρω στα 39 εκατ. δολάρια . Απ' αυτό
μόνο το 6,4% (2,5 εκτ. δολάρια) καλύφθηκε από τις εγγραφές των συμμετασχόντων. Το
υπόλοιπο 93,6% καλύφθηκε από δωρεές. Ιδού τώρα και οι δωρητές. 296.000 δολάρια το
Ίδρυμα Φόρντ και 356.000 δολάρια από το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Περίπου 2,5 εκατ. δολάρια
καθολικές και προτεσταντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. 12 εκατ. δολάρια άλλες Μ.Κ.Ο
(4,4 εκατ. δολάρια έδωσε η OXFAM, Μ.Κ.Ο. της Αγγλικής Προτεσταντικής Εκκλησίας). 8 εκατ.
δολάρια από την κυβέρνηση Λούλα της Βραζιλίας και 6,5 εκατ. δολάρια από τον Δήμο του
Πόρτο Αλέγκρε. Και την Πολιτεία του Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ, που ελέγχονται από την
βραζιλιάνικη Δεξιά. 2 εκατ. δολάρια από τα Ταχυδρομεία της Βραζιλίας και την τράπεζα CAIXA
και 8 εκατ. δολάρια από τις βραζιλιάνικες ΔΕΚΟ Electrobras, Petrobras και Banco do Brazil.
Όλοι αυτοί δηλαδή χρηματοδοτούν διαδικασίες που στοχεύουν στην ανατροπή του
παγκόσμιου καπιταλισμού; Όλοι αυτοί «πολεμούν» την παγκοσμιοποίηση ζητώντας
να πέσουν τα σύνορα και να καταργηθεί η εθνική κυριαρχία;;;
-359 -
Οι «Μη Κυβερνητικοί» Απατεώνες
Στα τέλη του 20 αιώνα κατά συνθήκη των διεθνών οργανισμών και των κυβερνήσεων,
κάνουν την εμφάνισή τους οι «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Οργανώσεις δηλαδή που
δημιουργούνταν ή είχαν προλάβει να δημιουργηθούν και θα έμπαιναν υπό την καθοδήγηση
και οικονομική στήριξη των κυβερνήσεων για να «αποδώσει ο λόγος τους και το έργο τους».
Επιφανειακά ο ρόλος τους ήταν και είναι «αγωνιστικός». Στην πραγματικότητα όμως θα
αποτελούσαν την χειραγώγηση των πολιτών που ήθελαν να οργανωθούν και να
αγωνισθούν. Η δράση και ο λόγος των Μ.Κ.Ο. ασκεί συνήθως κριτική στις μεγάλες
πολυεθνικές και αντιτίθεται στους μεγάλους οικονομικούς οργανισμούς (ΠΟΕ, ΔΝΤ κτλ) για
παράδειγμα: τουλάχιστον 1500 απ' αυτές υπέγραψαν το κάλεσμα της διαδήλωσης στο Σιάτλ
και πολλές συμμετείχαν στην Πράγα και στην συνδιάσκεψη της Χάγης.
Ως εδώ καλά αλλά το γεγονός ότι προβάλλονται σημαντικά από τα μέσα, και οι ίδιοι οι
εχθροί τους ζητούν και παίρνουν την αρωγή τους κάπου βρωμάει. Το τεύχος 31 του
περιοδικού «Τρίτη Γενιά» γράφει: «Το καινούργιο αυτό είδος κοινωνικού ελέγχου
θεωρείται εμμέσως ο μη κυβερνητικός συνεταίρος των κυβερνήσεων στον
ανεπτυγμένο καπιταλισμό. Σαν φυτώρια εξειδικευμένων στελεχών, σαν μελετητές
και παροχής λύσεων σε ορισμένα προβλήματα, σαν σκιώδη υπουργεία εξωτερικής
πολιτικής, ή απλά σαν παραγωγοί ιδεολογίας οι Μ.Κ.Ο. συμμετέχουν ήδη στην ομαλή
μεταρύθμιση τόσο του καπιταλισμού όσο και του κράτους.»
Ήδη 70 ειδικοί των Μ.Κ.Ο. απ αυτούς που το 1994 κατάγγειλαν την Παγκόσμια Τράπεζα με
το σύνθημα «50 χρόνια παγκόσμια τράπεζα είναι αρκετά», δουλεύουν πια προς όφελός
της, ηγετικά στελέχη της WWF σχετίζονται με κάποιες από τις πιο βρώμικες
επιχειρήσεις του πλανήτη (Monsato ,Exxon ,Union Carbide) ενώ πολλές προς
ανεύρεση οικονομικών πόρων επενδύουν σε εταιρίες όπως η General Motors και
Dow Chemikal.
Όσον αναφορά τον τρόπο λειτουργίας τους οι αποφάσεις και η πολιτική τους χαράσσεται
από κάποιον ηγετικό πυρήνα και ο ρόλος των μελών βρίσκεται απλά στο πληρώνουν τις
συνδρομές και να συνυπογράφουν τις καμπάνιες που έχουν προαποφασιστεί. Για το ζήτημα
της συνδιαμόρφωσης των αποφάσεων, της ιεραρχίας, της πολιτικής αναζήτησης και
προβληματισμού ούτε λόγος βέβαια να γίνεται. Οι ΜΚΟ δεν θέτουν ποτέ ζητήματα εξουσίας
και συνολικής αμφισβήτησης του συστήματος αλλά πάντα μεταρρυθμίσεων. Προσφέρουν
εύκολα και απλά την ψευδαίσθηση της συμμετοχής στα κοινά -με το ανάλογο αντίτιμο
βέβαια- χωρίς να απαιτούν κανένα ρίσκο και καμία αντιπαράθεση εξαγοράζοντας με μία
συνδρομή και μια υπογραφή την αποενοχοποίηση των προνομιούχων του ανεπτυγμένου
κόσμου από τα δεινά των υποτιμημένων, των μειονοτικών και του περιβάλλοντος.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Έγραψε το «Παρόν» την προηγούμενη Κυριακή, ότι ο περιβόητος Άλεξ Ρόντος, δεξί χέρι
του Γιώργου Παπανδρέου στο Υπουργείο Εξωτερικών και άνθρωπος ειδικών αποστολών
(αυτόν πρέπει να είχε κατά νου ο Πάγκαλος, όταν μιλούσε για συμβούλους του πρώην ΥΠΕΞ
που δεν ξέρουν λέξη ελληνικά) έδωσε 800 εκατ. δραχμές σε δημοσιογράφο για την…
αποναρκοθέτηση του Λιβάνου, ανάλογο ποσό σε άλλους «ειδικούς» για την αποναρκοθέτηση
του Κοσσόβου και 545 εκατ. δραχμές για την αναδάσωση του Αμαζονίου. Μάλλον σε τοίχο
θα χτυπήσουμε αν ζητήσουμε να δοθούν στη δημοσιότητα οι λίστες με τις
χρηματοδοτήσεις των Μ.Κ.Ο. Στο ΠΑΣΟΚ τσιμουδιά φυσικά. Χαρακτηριστικό της
φαρσοκωμωδίας και αξίζει να το θυμηθούμε και αυτό ήταν όταν ο πρώην πρόεδρος
του Ελληνικού παραρτήματος της GRRENPEACE χρήστηκε μετά την αλλαγή του,
υφυπουργός περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ! Και η ΝΔ φυσικά επίσης τσιμουδιά…
Τη στιγμή που μιλάμε μόνο στην ΕΕ υπάρχουν περίπου 1.000.000 Μ.Κ.Ο. και αυτές που
δραστηριοποιούνται διεθνώς 26.000.
URL to article: http://gr.altermedia.info/?p=512
-360 -
Τζωρτζ Σόρος, "ΜΚΟ" και Νέα Τάξη Πραγμάτων στην Ελλάδα
Εκδήλωση -Συζήτηση του περιοδικού ΑΡΔΗΝ στην Πάτρα

Παρασκευή, 14 Απριλίου 2006 στις 8.00 μ.μ. Αίθουσα του Εμπορικού Συλλόγου, Πλατεία
Γεωργίου
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της «κοινωνίας των πολιτών» είναι η ύπαρξη και η δράση μιας
πληθώρας Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια το
φαινόμενο των ΜΚΟ κυρίευσε τον πλανήτη ενώ παράλληλα το σύστημα της Νέας Τάξης
Πραγμάτων κυρίευσε τις «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», μεταβάλλοντας ένα
μεγάλο μέρος τους σε βασικό στοιχείο της πολιτικής του, για να μπορεί να ελέγχει
την κοινή γνώμη και την ίδια την «κοινωνία των πολιτών».
Η Νέα Τάξη μέσα από ένα πακτωλό χρηματοδοτήσεων (π.χ. ευρωπαϊκά προγράμματα,
υποτροφίες του ΝΑΤΟ, αμερικανική «αναπτυξιακή» βοήθεια, υποτροφίες του Σόρος
και συναφών «ιδρυμάτων») κατόρθωσε να ελέγξει ΜΚΟ, να ιδρύσει νέες απόλυτα
υποταγμένες και κυρίως να μετατρέψει ανθρώπους της αμφισβήτησης, της
ριζοσπαστικής διανόησης και των κοινωνικών κινημάτων σε τρόφιμούς της και να
τους εντάξει στη στρατηγική της συναίνεσης στα σχέδιά της. Έτσι, πριν από τους
ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, πριν από τις «γιαλαντζί» - «πορτοκαλί»
επαναστάσεις στα Βαλκάνια, στο Λίβανο και τις χώρες της πρώην Σοβ. Ένωσης, πίσω από τις
πιέσεις στην Κούβα και τη Βενεζουέλα, υπάρχει η φανερή και η αφανής δράση των ΜΚΟ
που προετοιμάζουν και νομιμοποιούν ηθικά τις νεοταξικές επεμβάσεις και τα
πραξικοπήματα με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τη «δημοκρατία», τις
«μειονότητες» κλπ.
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, πολλές τέτοιες δήθεν «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις»,
έπαιξαν και παίζουν καταλυτικό ρόλο στην προώθηση του Σχεδίου Ανάν, στην πλήρη
πρόσδεση της χώρας στον ευρωατλαντισμό, στην ανοχή –αν όχι ενεργό συμμετοχή– στα
Αμερικανο-βρεττανικά σχέδια ελέγχου και κονιορτοποίησης των Βαλκανίων και της Ανατ.
Μεσογείου, στην κατευθυνόμενη «ελληνοτουρκική φιλία», κλπ.
Για όλα αυτά, το περιοδικό «Άρδην» διοργανώνει:

εκδήλωση - συζήτηση με θέμα:
Ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΟΡΟΣ, ΟΙ «ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ» ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ

ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ (Εκδότης περιοδικού «ΑΡΔΗΝ»)
ΘΟΔΩΡΟΣ ΝΤΡΙΝΙΑΣ (Συνεργάτης περιοδικού «ΑΡΔΗΝ»)
ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ (Εκδότης εφημερίδας «ΑΡΙΣΤΕΡΑ»)
ΘΕΜΟΣ ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ (Πρέσβης ε. τ.)
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ (Δημοσιογράφος εφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»)
Περιοδικό Αρδην
-361 -
Ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στην

προώθηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής
του Σταύρου Καρκαλέτση
ιστορικού-συγγραφέα || 8. Δεκεμβρίου 2006 | 11.2
Τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνεται μια ραγδαία άνοδος του ρόλου των μη κυβερνητικών
οργανώσεων (ΜΚΟ) στις κοινωνίες του δυτικού κόσμου, τις πολιτικές εξελίξεις και τις διεθνείς
σχέσεις. Η παρουσία αυτή αντανακλάται και σε ποσότητα (στη χώρα μας λειτουργούν
εκατοντάδες πλέον τέτοιες οργανώσεις), όσο και σε πολυσχιδείς δραστηριότητες, με έμφαση
πρωτίστως σε ανθρωπιστικές δράσεις και στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολλές ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από τον ΟΗΕ και τα όργανά του, τα θεσμικά όργανα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από πόρους εγχώριων οργανισμών, όπως επιχορηγήσεις
υπουργείων και άλλων φορέων.
Αλλά αυτή είναι η μία πλευρά του ρόλου των ΜΚΟ, η «φωτεινή» και καθαρά ανθρωπιστική.
Σύμφωνα με τους επικριτές του ρόλου των οργανώσεων αυτών, για την ακρίβεια ορισμένων
από αυτές, υπάρχει και η άλλη πλευρά, η «σκοτεινή». Από που προκύπτει η «άλλη όψη»
του νομίσματος; Από περίεργες δραστηριότητες κάποιων μη κυβερνητικών
οργανώσεων, που τυχαίνει να εξυπηρετούν καθαρά πολιτικές (και ουδόλως
ανθρωπιστικές) σκοπιμότητες. Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο είναι
«ανθρωπιστική» η δράση αυτών των ΜΚΟ, όταν οι ίδιες γίνονται όχημα διαφόρων
εθνικών ή υπερεθνικών κέντρων εξουσίας για να συντελεσθούν πολιτικές κρίσεις
και επεμβάσεις στα εσωτερικά κυρίαρχων κρατών.
Οι περισσότερες κριτικές, εστιάζουν στην χρήση από πλευράς ΗΠΑ τέτοιων ΜΚΟ, ώστε οι
ανά τον κόσμο επεμβάσεις της υπερδύναμης να τυλίγονται από ένα ανθρωπιστικό πέπλο.
Λογικό, αφού η τάση που επιδεικνύει η Ουάσιγκτον για πλανητική κυριαρχία (ή έστω έλεγχο),
εντείνεται διαρκώς. Τα παραδείγματα τέτοιων χρήσεων διαφόρων ΜΚΟ ως προκάλυμμα, από
πλευράς ΗΠΑ πάντα, είναι παραπάνω από αρκετά. Σταχυολογούνται μόνο λίγα, αρκούντως
ενδεικτικά όμως όσο και αποκαλυπτικά. Τον Απρίλιο του 1999, στο βομβαρδιζόμενο από το
ΝΑΤΟ Βελιγράδι, κατά την διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στα «ΤΑ ΝΕΑ» και τον
δημοσιογράφο Γ. Διακογιάννη ο Γιουγκοσλάβος Υπουργός Εξωτερικών Γιοβάνοβιτς, του
κατέθεσε τα εξής στοιχεία: «Έχει έρθει απεσταλμένος από την Ελλάδα που χειρίζεται
προγράμματα ΜΚΟ. Σκορπά αφειδώς χρήματα σε οργανώσεις κατά του καθεστώτος
Μιλόσεβιτς. Χρηματοδοτεί παράλληλα εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και
εξαγοράζει δημοσιογράφους που προπαγανδίζουν δήθεν για τον εκδημοκρατισμό της χώρας.
Ουσιαστικά προωθούν την περαιτέρω διάλυση της Γιουγκοσλαβίας».
Η ίδια δημοσιογραφική πηγή επισημαίνει πως το 2000 στην Παλαιστίνη, εκεί όπου ο
ισραηλινός στρατός κατοχής είχε ισοπεδώσει πόλεις σαν την Τζενίν, η βουλευτής και στενή
συνεργάτης του Γιάσερ Αραφάτ Ασράουι δήλωνε: «Εχουν δραστηριοποιηθεί ΜΚΟ στα
κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, που προωθούν δήθεν τη φιλία των Ισραηλινών και των
Παλαιστινίων. Στην ουσία με βάση οικονομικά προγράμματα για τα οποία κανείς δεν γνωρίζει
το πραγματικό βάθος τους, προγράμματα που δήθεν καταπολεμούν την τρομοκρατία, αυτές οι
ΜΚΟ ενισχύουν λογικές περαιτέρω απομόνωσης του λαού μας σε γκέτο που όλο και
περισσότερο πνίγουν οι παράνομοι νέοι οικισμοί των Ισραηλινών».
Την άνοιξη του 2003 ο δημοσιογράφος Γ. Διακογιάννης βρέθηκε στην βομβαρδιζόμενη

Βαγδάτη. Θυμάται ελάχιστες ΜΚΟ - στην διάρκεια των βομβαρδισμών - να είναι εκεί και να
επιχειρούν να βοηθήσουν τον άμαχο πληθυσμό. Είχαν έρθει οι «Γιατροί του Κόσμου» και μία
μικρή ελληνική οργάνωση, οι «Γιατροί Καρδιάς», που πρόσφεραν πραγματικά πολύ σπουδαίο
έργο βοηθώντας τραυματισμένα παιδιά. Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Απριλίου, όταν τα
αμερικανοβρετανικά στρατεύματα εισέβαλαν και κατέβαλαν την Βαγδάτη, μαζί με τους
-362 -
«ενσωματωμένους», τους embedded όπως έγιναν γνωστοί, δημοσιογράφους που έφεραν μαζί
τους, βοήθησαν και ορισμένες ΜΚΟ για να έλθουν στην πόλη και να αναλάβουν - σε
συνεργασία με τον ΟΗΕ - έναν ρόλο για την ανοικοδόμηση της δημοκρατίας, όπως
χαρακτηριστικά δήλωναν. Η πρακτική αυτή επαναλαμβάνεται παντού, όπου επεμβαίνουν
αμερικανικές δυνάμεις. Τους πεζοναύτες και τα άρματα μάχης, ακολουθούν μη κυβερνητικές
οργανώσεις με τον ίδιο πάντα σκοπό σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους: εμπέδωση της
δημοκρατίας και της ελεύθερης οικονομίας.
Τα παραπάνω παραδείγματα, προκαλούν αντίστοιχα ερωτήματα. Και τα ερωτήματα που

εγείρονται είναι ασφαλώς πολλά γύρω από τον ρόλο ορισμένων ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται
σ' αυτές τις υπό ξένη κατοχή χώρες. Γιατί κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να μιλήσει
σοβαρά για δημοκρατία σε περιοχές όπου ξένα στρατεύματα υποτίθεται πως προωθούν τον
εκδημοκρατισμό, ενώ φονεύουν αδιάκριτα αμάχους και συμπεριφέρονται περισσότερο σαν
δυνάμεις κατοχής. Η περίπτωση του Ιράκ είναι η πλέον χαρακτηριστική.
Ερωτήματα υπάρχουν, πέρα από ΜΚΟ που λειτουργούν σε κράτη όπως το Αφγανιστάν και το
Ιράκ, και για μία σειρά από άλλες οργανώσεις που φέρουν την σφραγίδα των ΜΚΟ, οι οποίες
συνεργάζονται με τον ΟΗΕ. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς πόσο
«αντικαπιταλιστικό» - όπως διακηρύσσει - είναι το «Παγκόσμιο Κοινωνικό
Φόρουμ». Αληθεύει ότι η σύνοδος του Πόρτο Αλέγκρε χρηματοδοτήθηκε από τους
διοργανωτές της μόνον κατά το ποσοστό 6,4% του συνολικού πακέτου εξόδων της που
ανήλθαν σε 39 εκ. δολάρια; Αληθεύει ότι το υπόλοιπο 93,6% καλύφθηκε από δωρεές
(296.000 δολάρια από το Ίδρυμα Φόρντ, 356.000 δολάρια από το Ίδρυμα Ροκφέλλερ,
περίπου 2,5 εκατ. δολάρια από καθολικές και προτεσταντικές ΜΚΟ, 6,5 εκ. δολάρια από την
Πολιτεία του Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ που ελέγχεται από πολύ συντηρητικούς κύκλους, 8 εκ.
δολάρια από τις βραζιλιάνικες ΔΕΚΟ Electrobras, Petrobras και Banco do Brazil κ.λπ.);
Τα παραπάνω παραδείγματα δεν πρέπει επ’ ουδενί να κηλιδώσουν το θετικό ρόλο χιλιάδων
ΜΚΟ σε όλο τον κόσμο που προσφέρουν ανθρωπιστικό έργο με αγνά και ανιδιοτελή κίνητρα
σε χώρες που υποφέρουν. Για κάποιες όμως από τις ΜΚΟ, που συμβαίνει να είναι τα «ηχηρά»
ονόματα και τα «μεγάλα», προκύπτουν καυτά ερωτήματα:
Γίνεται να πιστέψουμε ότι οι ΜΚΟ παλεύουν «αθώα» για δημοκρατία, ανθρώπινα

δικαιώματα και εκδημοκρατισμό κρατών, όταν χρηματοδοτούνται από ξένες
πρεσβείες χωρών που διατηρούν στρατεύματα κατοχής σε αρκετά σημεία του
πλανήτη μας;
Γίνεται να αξιολογήσουμε την στήριξη του ΟΗΕ θετικά στις διάφορες ΜΚΟ, όταν
αυτές ενισχύονται αποκλειστικά με αμερικανικά και βρετανικά κονδύλια, συχνά
μυστικά;
Πως γίνεται οι θέσεις αυτών των ΜΚΟ να συμπίπτουν παντού και πάντα με τις
αγγλοσαξονικές απόψεις και να προωθούν εμφανέστατα τους στόχους του
αμερικανικού imperium, πότε στην Κύπρο και την Παλαιστίνη, πότε στο Ιράκ και το
Αφγανιστάν;
Πόσο ανεξάρτητες μπορούν να θεωρηθούν τέτοιες οργανώσεις, όταν
εμφανέστατα υπηρετούν πολιτικές επιδιώξεις μεγάλων δυνάμεων (κατά κανόνα των
ΗΠΑ) και μέλημά τους είναι ο εξωραϊσμός της κατοχής άλλων κρατών και η
οικονομική απομύζηση των λαών τους;
Τι συμπεράσματα θα μπορούσαν να εξαχθούν από τη δράση κάποιων ΜΚΟ που «ειδικεύονται»

σε ρόλο εργολάβου προώθησης των σχεδίων των ΗΠΑ; Ποιος ο στόχος της Ουάσιγκτον και
των αμερικανικών κέντρων ισχύος; Σκοπός είναι, με την μέθοδο των
χρηματοδοτούμενων από μεγάλα ιδρύματα και κυβερνήσεις ΜΚΟ να οδηγηθούν τα
εθνικά κράτη, πρωτίστως τα ευρωπαϊκά, σε απεθνοποιημένες \"Κοινωνίες
Πολιτών\" θα μπορούν να επηρεάζουν τις κυβερνήσεις και εξελίξεις στα πλαίσια
μιας ψευδούς δημοκρατικότητας. Ο θεσμός των ΜΚΟ θα ενισχυθεί ραγδαία στο
μέλλον με επηρεασμό της κοινής γνώμης σε εθνικό και τοπικό ακόμη επίπεδο, σε
-363 -
πιέσεις κατά προσώπων και πολιτικών και δήθεν \"ανθρωπιστικές δράσεις\".

Πρόσφατα παραδείγματα χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ είναι αυτές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο
στην πτώση των καθεστώτων της Γεωργίας και της Ουκρανίας. Επίσης οι αντισυριακές ΜΚΟ
στον Λίβανο που απέτυχαν, όπως απέτυχαν και οι κυπριακές ΜΚΟ που υποστήριξαν το
ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν το 2004 και που έτυχαν χρηματοδότησης (και) από αμερικανικές
πηγές, όπως προαναφέρθηκε. Σπουδαίο ρόλο προγραμματίζεται να παίξει στο μέλλον το
λεγόμενο \"περιβαλλοντικό κίνημα\". Υπάρχουν υπόνοιες αλλά και καταγγελίες ότι το
κίνημα αυτό έχει διαβρωθεί και ελέγχεται εμμέσως από την οικονομική δυναστεία των
Ροκφέλλερ, τα ιδρύματα και τις ΜΚΟ του Τζόρτζ Σόρος και άλλους πόλους ισχύος. Σκοπός
εδώ θα είναι, το περιβαλλοντικό πρόγραμμα και οι συναφείς δράσεις του ΟΗΕ να ελέγχονται
από ένα ειδικό σώμα περιβαλλοντολόγων ακτιβιστών, επιλεγμένων μόνο από made in USA
MKO, ώστε το οικολογικό κίνημα να μην «ενοχλεί» τις ΗΠΑ και τις αμερικανικές
πολυεθνικές, που είναι οι Νο1 ρυπογόνοι παράγοντες του πλανήτη.
Συμπερασματικά, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι επιφανειακά, ο ρόλος κάποιων ΜΚΟ

μπορεί κατά τα λεγόμενά τους να είναι «αγωνιστικός» και «ανθρωπιστικός». Στην
πραγματικότητα όμως ρίχνουν νερό στον μύλο των αμερικανικών-ατλαντικών σχεδίων
ελέγχου του πλανήτη. Μιλάμε για ένα καινούργιο είδος υπερεθνικού ελέγχου κρατών και
κοινωνιών. Σαν παραγωγοί ιδεολογίας οι ΜΚΟ συμμετέχουν ήδη στην μετεξέλιξη του
καπιταλισμού.
Το 2006, 70 ειδικοί των ΜΚΟ από αυτούς που το 1994 κατάγγειλαν την Παγκόσμια
Τράπεζα, δουλεύουν πια προς όφελός της. Ηγετικά στελέχη οικολογικών ΜΚΟ
σχετίζονται πλέον με επιχειρήσεις-κολοσσούς μεταλλαγμένων τροφίμων ή
πετρελαιοειδών (Monsado, Exxon, Union Carbide).
Όσον αναφορά τον τρόπο λειτουργίας των ΜΚΟ, μάλλον τα ελλείμματα δημοκρατίας
πλεονάζουν. Οι αποφάσεις και η πολιτική τους χαράσσονται από ολιγομελείς ηγετικούς
πυρήνες. Ο ρόλος των απλών μελών, ιδεολόγων πολιτών, περιορίζεται στο να πληρώνουν τις
και συνολικής αμφισβήτησης του συστήματος, αλλά πάντα ελεγχόμενων μεταρρυθμίσεων.
Η δράση των ελεγχόμενων από υπερεθνικά κέντρα ΜΚΟ συνδέεται παντού (και στην χώρα
μας), παραπλανητικά, με λεκτικούς εξωραϊσμούς για «κοινωνία των πολιτών», «ώριμους
πολίτες» και έναν θολό «εκσυγχρονισμό». Η αμερικανική εξωτερική πολιτική, μέσα από ένα
πακτωλό χρηματοδοτήσεων (π.χ. μορφωτικά προγράμματα, υποτροφίες του ΝΑΤΟ,
αμερικανική αναπτυξιακή βοήθεια, υποτροφίες του Σόρος και συναφών ιδρυμάτων)
κατόρθωσε να ελέγξει πολλές ΜΚΟ, να ιδρύσει νέες, απόλυτα υποταγμένες. Πέτυχε όμως και
κάτι άλλο: Να μετατρέψει ανθρώπους της αμφισβήτησης, της ριζοσπαστικής
διανόησης και των κοινωνικών κινημάτων σε τρόφιμούς της και να τους εντάξει στη
στρατηγική της και στα σχέδιά της. Έτσι, πριν από τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στη
Γιουγκοσλαβία, πριν από τις ταραχές στο Λίβανο και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης,
πίσω από τις πιέσεις στην Κούβα και τη Βενεζουέλα, υπάρχει η φανερή και η αφανής δράση
των ΜΚΟ που προετοιμάζουν και νομιμοποιούν ηθικά τις αμερικανικές επεμβάσεις, με
πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα, την δημοκρατία, τις μειονότητες.
Η παρουσία και δράση ΜΚΟ σε Ελλάδα και Κύπρο
Ραγδαία είναι η άνοδος των ΜΚΟ και στην ελληνική κοινωνία. Η κατάσταση δεν διαφέρει πολύ
από όσα διεθνώς ισχύουν. Και στην χώρα μας, οι οργανώσεις αυτές θα μπορούσαν να
διαχωριστούν στις πραγματικά ανεξάρτητες, που δρούν με καθαρά ανθρωπιστικά κίνητρα, και
στις ελεγχόμενες, που χρηματοδοτούνται για να κάνουν «άλλη δουλειά». Οι πρόσφατες
αποκαλύψεις στον ελληνικό τύπο για αδιαφανείς διαδικασίες χρηματοδότησης ΜΚΟ
από την ελληνική Πολιτεία είναι ενδεικτικές. Ανύπαρκτες κατ’ ουσίαν οργανώσεις-
-364 -
σφραγίδες, που ιδρύονται σε μια νύχτα, λαμβάνουν απίστευτα ποσά για αμφίβολο
έργο.
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, πολλές τέτοιες δήθεν «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», έπαιξαν
και παίζουν καταλυτικό ρόλο στην προώθηση των αμερικανικών σχεδιασμών.
Αναφερόμαστε στο σχέδιο Ανάν, στην πλήρη πρόσδεση της χώρας στον
ευρωατλαντισμό, στην ανοχή -αν όχι ενεργό συμμετοχή- στα αμερικανοβρετανικά
σχέδια ελέγχου των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου, στην κατευθυνόμενη
ελληνοτουρκική «φιλία».
Τα ερωτήματα, για ορισμένες τουλάχιστον ΜΚΟ, πολλαπλασιάζονται και δημιουργούν εύλογες

υπόνοιες. Ενδεικτικές είναι οι αποκαλύψεις που έγιναν στην Κύπρο για κάποιες ΜΚΟ που
ανέλαβαν εργολαβικά την προώθηση του σχεδίου Ανάν. Η κυβέρνηση της Κυπριακής
Δημοκρατίας έφερε στο φως στοιχεία για την δράση της νορβηγικής PRIO, η οποία
παλαιότερα είχε δραστηριοποιηθεί για την ειρήνευση - έτσι το έλεγε - Παλαιστινίων και
Ισραηλινών και την συμφωνία του Όσλο, αλλά και για την δράση της UNOPS του ΟΗΕ, η
οποία προχώρησε στην εφαρμογή πολλών προγραμμάτων (στην Αθήνα και στη Λευκωσία)
διαφήμισης και εξειδίκευσης των σχεδίων Ανάν. Τα προγράμματα - πολλών εκατοντάδων
χιλιάδων ευρώ - περιέλαβαν μεταξύ πολλών άλλων και την έκδοση 15 βιβλίων υπέρ -
κανενός κατά - του σχεδίου Ανάν. Στην Κύπρο, πριν από ένα χρόνο - το ίδιο δεν έγινε στην
Αθήνα - δημοσιοποιήθηκαν και ονόματα (πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών) που
χρηματοδοτήθηκαν από τέτοια προγράμματα, για να καλλιεργήσουν την αποδοχή από τους
Ελληνοκύπριους του σχεδίου Ανάν. Η κυπριακή κυβέρνηση, για εθνικούς λόγους, όπως
επεσήμαναν κύκλοι της, δεν θέλησε να προχωρήσει την έρευνα. Αλλωστε - όπως σημείωνε
και ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος σε συνεργάτες του - «παρά την τεράστια διαφήμιση
του σχεδίου Ανάν στην Αθήνα και στη Λευκωσία, τόσον ο λαός της Ελλάδας, όπως
καταγράφηκε σε δημοσκόπηση, όσο και ο λαός της Κύπρου όπως περίτρανα αποδείχθηκε στο
δημοψήφισμα, τάχθηκαν κατά του σχεδίου και της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με
στόχο την δημιουργία ενός αγγλοαμερικανικού προτεκτοράτου στην άκρη της Μεσογείου».
Για το ίδιο θέμα πολιτικός - κυβερνητικό στέλεχος σήμερα - απεκάλυψε πριν από δυόμισι
χρόνια ότι Αμερικανοί και Βρετανοί δραστηριοποιήθηκαν και στην Αθήνα και όχι μόνο στην
Λευκωσία, για τη διαφήμιση του σχεδίου Ανάν. Το Ιδρυμα Φρήντριχ - Έμπερτ του
γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο και
δραστηριοποιήθηκε σε αρκετά προγράμματα, που απέβλεπαν στην
«επαναπροσέγγιση» Ελληνοκυπρίων - Τουρκοκυπρίων, στην «κατανόηση» και την
προώθηση της πολυδιαφημιζόμενης ελληνοτουρκικής «φιλίας». Ένα από αυτά ήταν η
χρηματοδότηση μίας ομάδας ελληνοτουρκικής «φιλίας». Συμμετείχαν 15 Έλληνες και Τούρκοι
δημοσιογράφοι, που ταξίδεψαν σε πολλές πόλεις για να εξηγήσουν τα θετικά του σχεδίου
Ανάν. Παρεμπιπτώντος, κανένας δημοσιογράφος από αυτούς που επελέγησαν από το ίδρυμα,
δεν είχε άποψη κατά του σχεδίου Ανάν. Επελέγησαν όλοι με κριτήριο να είναι θετικοί για το
αμερικανοβρετανικό σχέδιο, που διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία.
Ανάλογος είναι ο ρόλος ορισμένων ελλαδικών ΜΚΟ στην προώθηση της λεγόμενης
ελληνοτουρκικής «φιλίας». Δίκτυα δήμων στις «δύο όχθες του Αιγαίου»,
αδελφοποιήσεις πόλεων, πολιτιστικές εκδηλώσεις, προσπαθούν να αμβλύνουν τις
αντιστάσεις του ελληνικού λαού. Η παραποίηση λέξεων και εννοιών είναι σημάδι
των πραγματικών σκοπών, που ενσυνείδητα ή από αφέλεια προωθούν αυτές οι ΜΚΟ:
το ελληνικό Αιγαίο βαφτίζεται αθώα «κοινή θάλασσα». Συνεχώς γίνεται λόγος για
«τις δυό όχθες», ώστε να περάσει σιγά σιγά η αντίληψη πως πρόκειται για δυό
λαούς που πρέπει να μοιραστούν την κοινή θάλασσα, που βρίσκεται ανάμεσά τους.
Η κατοχή της Κύπρου, στο λεξιλόγιο των οργανώσεων αυτών έχει μετατραπεί
σε«δικοινοτική διαφορά». Η τουρκοκρατία εξωραίζεται σε «κοινό πολιτιστικό
παρελθόν».
-365 -
Αν συνυπολογιστεί ότι στην Τουρκία οι αντίστοιχες ΜΚΟ είναι πλήρως ελεγχόμενες από την
κεμαλική κάστα εξουσίας και το «βαθύ κράτος», εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε τα
πραγματικά κίνητρα των «επαγγελματιών της ειρήνης». Η Τουρκία εργάζεται με καμουφλάζ
τουρκικές ΜΚΟ για την προώθηση των γνωστών της στόχων στο Αιγαίο. Στις αντίστοιχες
ελλαδικές οργανώσεις, αυτό που στην καλύτερη για αυτές περίπτωση μπορεί να τους
καταλογιστεί, είναι πλεονάζουσα αφέλεια.
Αλλος στόχος σημαντικού ενδιαφέροντος για αυτού του τύπου τις ΜΚΟ, στο καθαρά
εσωτερικό μέτωπο, είναι η μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας σε πολυφυλετική και η
καθιέρωση ενός πολυπολιτισμικού μοντέλου, με την συνεχιζόμενη αθρόα
λαθρομετανάστευση. Στην κατεύθυνση αυτή εργάζονται επώνυμες ΜΚΟ και παρεμφερείς
οργανώσεις, όπως το ΕΠΣΕ (Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι), η ΕΟΔΜ
(Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων), το ΚΕΜΟ (Κέντρο Έρευνας
Μεινοτικών Ομάδων) και άλλες. Έχουν διατυπωθεί αναφορές στον τύπο για
χρηματοδότηση των παραπάνω οργανώσεων από το ίδιο το ελληνικό κράτος, την
ώρα που οι ίδιες κατηγορούνται πως επιδίδονται σε ανθελληνικό έργο και
κατασυκοφάντηση της Ελλάδας διεθνώς. Μια ματιά στις ιστοσελίδες των οργανώσεων
αυτών είναι εξόχως αποκαλυπτική: Υπερασπίζονται με αξιοθαύμαστο σθένος
«Μακεδόνες» και «Τούρκους» της Ελλάδας, που υποτίθεται ότι καταπιέζονται
βάναυσα. Αναφέρουν την ύπαρξη μακεδονικής, τουρκικής, ακόμη και βλάχικης
μειονότητας και σπεύδουν στα διεθνή fora, όπου επιδίδονται σε σκληρό
ανθελληνισμό. Αυτά, την ώρα που η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην
Ελλάδα, για Έλληνες ή και όσους αυτοπροσδιορίζονται ως μειονοτικοί, είναι απείρως
καλύτερη από ότι στις γειτονικές Αλβανία και FYROM, για να μην αναφερθούμε στις
μειονότητες στην Τουρκία.
Εάν δεν γνώριζε κάποιος ότι αυτές οι ΜΚΟ δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, θα πίστευε πως
πρόκειται για τουρκικές ή φιλοσκοπιανές οργανώσεις, αφού οι θέσεις τους συμφωνούν
απόλυτα με την προπαγάνδα της Αγκυρας και των Σκοπίων αντίστοιχα. Η διασύνδεσή τους με
τον αμερικανικό παράγοντα και τις επιδιώξεις των ΗΠΑ για κατακερματισμό των Βαλκανίων,
φαίνεται να πιστοποιείται από πολλές αποχρώσες ενδείξεις. Πως αλλιώς θα μπορούσαν να
εξηγηθούν τα ταξίδια του εκάστοτε Αμερικανού προξένου της Θεσσαλονίκης, πότε στην
Κομοτηνή και πότε στη Φλώρινα; Και οι κατά καιρούς εκθέσεις του State Department για
περίεργες μειονότητες μέσα στην Ελλάδα;
Στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, αναφέρεται, όχι τυχαία, ότι
«συνιστά παραλογισμό να μην αναγνωρίζουμε μακεδονική γλώσσα και έθνος, όταν
το αναγνωρίζουν οι ΗΠΑ και μάλιστα ενώπιον του ΟΑΣΕ». Με λίγα λόγια, οι
αμερικανικές θέσεις που θέλουν τα Σκόπια Μακεδονία, είναι για κάποιες ελληνικές (;) ΜΚΟ
απαραβίαστο δόγμα και αλήθεια, που πρέπει όλοι να αποδεχθούμε. Oι ιδεολογικές καταβολές
των επικεφαλής αυτών των ΜΚΟ είναι παραπάνω από εμφανείς: Στα κείμενά τους κάνουν
λόγο για ελληνικό σωβινισμό έως και φασισμό, απάνθρωπη μεταχείριση των
λαθρομεταναστών και των «μειονοτήτων», αναβίωση του εθνικισμού, ενώ κατηγορούν τον
ελληνικό λαό για εθνικιστική υστερία. Η απέχθειά τους για την ιδέα του εθνικού κράτους
και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, δεν κρύβεται με τίποτα.
Περιέργεια προκαλεί το γεγονός ότι ενώ στηλιτεύεται από τις ΜΚΟ αυτές ο «ελληνικός
εθνικισμός», δεν βγάζουν λέξη για τους πραγματικά επικίνδυνους εθνικισμούς της Τουρκίας ή
των Αλβανών μεγαλοιδεατιστών. Οι «προοδευτικοί», όπως αυτοαποκαλούνται, εκπρόσωποι
των οργανώσεων αυτών, μπορεί να ανακαλύπτουν δακρύβρεχτoι καταπιεζόμενους
«Τούρκους» και «Μακεδόνες», αλλά δεν μίλησαν και δεν μιλούν ποτέ για τους Έλληνες
πρόσφυγες της Κύπρου και τον Αττίλα ή για τα παραβιαζόμενα δικαιώματα των
Βορειοηπειρωτών. Ο «ανθρωπισμός» τους, ο «ανθρωπισμός» των οργανώσεών τους, είναι
επιλεκτικός, όπως και η μνήμη τους. Αναφέρονται σε συνεχή πλήν ανύπαρκτα «εγκλήματα»
του «ελληνικού εθνικισμού», μα για τα υπαρκτά και συνεχιζόμενα εγκλήματα των Τούρκων
δεν άκουσαν ποτέ τίποτα.
-366 -
Επικοινωνιακά, οι εκπρόσωποι αυτών των ΜΚΟ, με πυκνή προβολή του έργου τους μέσω των
τηλεοπτικών παραθύρων, κατακεραυνώνουν όποιον τολμήσει και διατυπώσει ενστάσεις.
Αυτοχαρακτηρίζονται με τα ίδια και τα ίδια στερεότυπα: Ως άνθρωποι της τέχνης και του
πολιτισμού, ως υπερδημοκράτες, κοσμοπολίτες, ανοικτόμυαλοι, αντιεθνικιστές, αντιρατσιστές,
μα πάνω απ' όλα προοδευτικοί. Εστιάζουν σε ανύπαρκτες μειονότητες και στα δικαιώματα των
μεταναστών, μιλώντας για την ανάγκη ερχομού ακόμα περισσότερων στην Ελλάδα, ώστε η
χώρα να αποκτήσει πολυφυλετικό χαρακτήρα. Χρησιμοποιούν διαρκώς τις ίδιες κλισέ φράσεις,
το ίδιο ξύλινο και μονότονο λεξιλόγιο: αντιρατσισμός, ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατικές
δυνάμεις, προοδευτικοί πολίτες, ανθρωπιστική αλληλεγγύη, δημοκρατικές ευαισθησίες. Δεν
θα ήταν υπερβολή στην περίπτωση των ανθρώπων αυτών να μιλήσει κανείς για μια αντεθνική
νομενκλατούρα, ανθρώπους και οργανώσεις που είναι εχθρικοί απέναντι σε κάθε έναν που
αρθρώνει εθνικό λόγο, και απεχθάνονται κάθε τι που έχει σχέση με το εθνικό κράτος.
Ο κοινός παρονομαστής των εκπροσώπων αυτού του τύπου των ΜΚΟ θα

συμπυκνωνόταν στα εξής:
Είναι «αντιρατσιστές». Δείχνουν να επιθυμούν την μεθοδική αλλοίωση της εθνικής

ομοιογένειας της Ελλάδας με την βίαιη μαζική ένταξη σ\' αυτήν ανεξέλεγκτου αριθμού
μεταναστών.
Είναι «δημοκράτες». Θέλουν άμεση αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε κάθε μη-
Έλληνα που εγκαθίσταται νομίμως ή παρανόμως, στην χώρα μας. Ήδη γίνεται λόγος για
παροχή πολιτικών δικαιωμάτων και δικαιώματος ψήφους στους μετανάστες στις επόμενες
νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές.
Είναι «διεθνιστές». Ζητούν χαλαρά σύνορα μέχρι να καταργηθούν εντελώς. Τα έθνη
κατ' αυτούς είναι παροδικοί σχηματισμοί, συμβάσεις μεταξύ των πολιτών, που η «πρόοδος»
θα τερματίσει τον εφήμερο βίο τους.
Είναι «ειρηνιστές». Μιλούν συνεχώς για μείωση ως και κατάργηση των αμυντικών
δαπανών ή των παρελάσεων στις εθνικές επετείους. Προτείνουν αποστρατιωτικοποίηση της
Δωδεκανήσου, σταδιακό αφοπλισμό έστω και μονομερή, να μην αντιδρούμε στις τουρκικές
προκλήσεις, να πάψουμε να φροντίζουμε για την άμυνα. Αξιοσημείωτη είναι η προπαγάνδα
των ΜΚΟ αυτών υπέρ των αντιρρησιών συνείδησης, που αρνούνται να καταταγούν στον
στρατό, την ώρα που το ίδιο το Σύνταγμα ορίζει πως όλοι οι Έλληνες έχουν τις ίδιες
υποχρεώσεις.
Είναι οπαδοί της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσης αξίας και
συνεπώς το να ασχολούμαστε με τον ελληνικό πολιτισμό είναι κατακριτέος σωβινισμός, που
πρέπει να εξαλειφθεί. Η Ελλάδα πρέπει να μεταμορφωθεί σε πολυπολιτισμική, δηλαδή να
δεχθεί ως ίσης αξίας τους «πολιτισμούς» που μας εισάγουν διάφοροι τριτοκοσμικοί.
Είναι πιστοί της «ισότητος». Πράγμα που σημαίνει να καταργηθούν οι διακρίσεις ηθικό -
ανήθικο, κοινωνικό - αντικοινωνικό, εθνικό - αντεθνικό, καλό - κακό. Να αναγνωρισθεί το
ανώμαλο, το ανήθικο κ.λπ. ως απλώς «διαφορετικό».
Είναι «ανεξίθρησκοι». Επιδιώκουν την μετατροπή του ελληνικού κράτους σε άθεο και
αθεϊστικό, ενώ πολεμούν την Ορθοδοξία, προβάλλοντας ταυτοχρόνως τα διεθνιστικά τους
στοιχεία.
Είναι «οικουμενιστές». Το εθνικό πρέπει να υποτάσσεται στο οικουμενικό. Αρα οι αξίες,
οι αρχές, οι επιδιώξεις, τα οράματα, τα συμφέροντα του Έθνους οφείλουν να παραμερίζονται
προς χάριν των οικουμενικών. Π.χ. η διατήρηση της Θράκης στην ελληνική επικράτεια είναι
εθνικό θέμα. Η διαφύλαξη της ειρήνης, όμως, είναι οικουμενικό συμφέρον, όπως και η
προστασία των μειονοτήτων (βλέπε Κοσσυφοπέδιο) και συνεπώς, εάν τεθεί πρόβλημα, η
Θράκη πρέπει να θυσιασθεί στον βωμό της οικουμενικότητος και της ειρήνης.
Στο έλλειμμα δημοκρατικής συμπεριφοράς των ποικίλλων εκπροσώπων αυτών των

ψευτοπροοδευτικών οργανώσεων, πρέπει να επισυναφθεί ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την
«άλλη πλευρά». Κοσμούν τους συνομιλητές τους με «πολιτικώς ορθά» επίθετα όπως:
«ακροδεξιός», «ναζιστής», «ρατσιστής», «φασίστας».
-367 -
Οι «προοδευτικοί» των ΜΚΟ προφέρουν λέξεις και φράσεις, τις οποίες

χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.
«Ανθρώπινα δικαιώματα» κατ\' αυτούς σημαίνει κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας και
βουλήσεως εν ονόματι των εν λόγω δικαιωμάτων.
«Αντιρατσισμός» σημαίνει κατάργηση των εθνικώς ομοιογενών κοινωνιών δια της
μεταλλάξεώς τους σε πολυφυλετικές.
«Πολυπολιτισμός» σημαίνει υποβάθμιση των εθνικών πολιτισμών, ιδίως του ελληνικού,
δια της ισοπεδωτικής εξισώσεώς τους και φαντασιακών εφευρέσεων τύπου «πολιτισμός των
πολιτισμών».
«Ανεξιθρησκεία» σημαίνει αποθρησκειοποίηση του κράτους και της κοινωνίας. Εξίσωση
όλων των θρησκειών, παραθρησκειών και αιρέσεων.
«Ειρήνη» σημαίνει κάτι μεταξύ συμβιβασμού και ενδοτισμού. Δεν αξίζει να πολεμούμε
για το Έθνος, ένα φαντασιωτικό κατασκεύασμα που βλάπτει την αγορά, εμποδίζει την
παγκοσμιοποίηση, προκαλεί πολέμους και άλλα δεινά. Εν ονόματι της ειρήνης προωθείται ο
εξευτελισμός των εθνικών συμβόλων, η περιθωριοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και η
απαξίωσή τους στα μάτια του λαού.
Αν ο ρόλος αυτών των ΜΚΟ περιοριζόταν λοιπόν σε έργο φιλανθρωπικό ή ανθρωπιστικό.

ουδέν μεμπτόν. Στην περίπτωση της Ελλάδας όμως, εντοπίζονται τέτοιες οργανώσεις να
έχουν στοιχηθεί στην αμερικανική ιδεολογική πλατφόρμα και να προπαγανδίζουν, ιδίως στα
εθνικά θέματα, τις θέσεις των ΗΠΑ και -δυστυχώς- της ίδιας της Τουρκίας. Ασκούν κατ’
ουσίαν πολιτικό έργο, αναπαράγοντας πολιτικές θέσεις και μάλιστα ξεκάθαρα ανθελληνικές.
Και ενώ ισχυρίζονται πως εκπροσωπούν την κοινωνία των πολιτών, στην πραγματικότητα
εκπροσωπούν έναν πολύ συγκεκριμένο ολιγάριθμο ιδεολογικοπολιτικό χώρο, με μεγάλη όμως
προπαγανδιστική ισχύ στα ελληνικά ΜΜΕ.
Το έξωθεν πατρονάρισμα πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων και η κηδεμόνευσή

τους από τον αμερικανικό παράγοντα, θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι γίνεται
τυχαία ή με αθώα κίνητρα. Το τελικό ερώτημα είναι αν η ελληνική πολιτεία, το ελληνικό
κράτος, έχει την διάθεση να αντισταθεί στην κατασυκοφάντησή του από τέτοιες
οργανώσεις και αν έχει αντιληφθεί ότι στηρίζοντάς τες, υποσκάπτει τα ίδια του τα θεμέλια.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
9. Δεκεμβρίου 2006
Ο ρόλος των "Μη Κυβερνητικών" Οργανώσεων στον παγκόσμιο

κοινωνικό έλεγχο
http://forum.altermedia.info/viewtopic.php?t=395
Ο Daniel Estulin, ένας βραβευμένος δημοσιογράφος-ερευνητής που ασχολείται με την

Μπίλντερμπεργκ εδώ και 13 χρόνια, ήταν ένας από τους δύο δημοσιογράφους που κατάφεραν
να διεισδύσουν στην μυστική συνάντησή της στο Dorint Sofitel Seehotel στο Rottach-Egern
του Μονάχου, στις 5-8 Μαΐου 2005.
Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια ανοικτών εχθροπραξιών και έντασης μεταξύ των Ευρωπαίων,
των Βρετανών και των Αμερικανών μελών της Λέσχης που προκλήθηκαν από τον πόλεμο στο
Ιράκ, έχει επανέλθει ανάμεσά τους η σύμπνοια. Τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ επανενώθηκαν
στον μακροπρόθεσμο στόχο της ενίσχυσης του ρόλου του ΟΗΕ στην ρύθμιση των
παγκόσμιων υποθέσεων.
Ένα ζήτημα που συζητήθηκε πολύ στο Rottach-Egern ήταν η ιδέα της επιβολής ενός άμεσου
-368 -
φόρου για τον ΟΗΕ στους πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της άμεσης φορολόγησης
του πετρελαίου.
Η συνέχεια ήταν αφιερωμένη στις ΜΚΟ, ένα από «τα πιο αξιοσημείωτα πράγματα που
συνέβησαν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου», σύμφωνα με τον Κλίντον. Η ειρωνεία
είναι ότι την δήλωση του Κλίντον (μια ημέρα μετά την συνάντηση) προέβαλε η Wall Street
Journal, μια εφημερίδα που εκπροσωπείται πάντα στις συναντήσεις της Μπίλντερμπεργκ...
Μετά από έντονη συζήτηση μέσα στην Λέσχη δόθηκε, για πρώτη φορά, σε μη εκλεγμένους,
αυτοδιορισμένους, περιβαλλοντικούς ακτιβιστές μια θέση κυβερνητικής ισχύος στο διοικητικό
συμβούλιο της υπηρεσίας που ελέγχει την χρήση της ατμόσφαιρας, του διαστήματος και των
ωκεανών.
Σύμφωνα με πηγές μέσα από την Μπίλντερμπεργκ, η θέση των Μη Κυβερνητικών
Οργανώσεων στην παγκόσμια διακυβέρνηση θα αναβαθμισθεί ακόμα περισσότερο
στο μέλλον. Η δραστηριότητα των ΜΚΟ θα περιλαμβάνει προπαγανδιστικές
εκστρατείες σε τοπικό επίπεδο, άσκηση πίεσης σε εθνικό επίπεδο και δυσφήμιση
ατόμων και οργανώσεων που αναπτύσσουν «λαϊκίστικη δραστηριότητα» και δεν
υποστηρίζουν την πολυπολιτισμική ηθική. Απώτατος στόχος είναι η καταστολή της
δημοκρατίας.
Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, μαζί με όλες τις Συνθήκες για το Περιβάλλον υπό
την δικαιοδοσία του, θα ελέγχεται τελικά από ένα ειδικό σώμα περιβαλλοντολόγων
ακτιβιστών, επιλεγμένων μόνο από εξουσιοδοτημένες ΜΚΟ που έχουν διορισθεί από
αντιπροσώπους στην Γενική Συνέλευση οι οποίοι, με την σειρά τους, έχουν διορισθεί από τον
πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος ελέγχεται από την διαπλεκόμενη τριάδα Ροκφέλλερ-Συμβούλιο
Εξωτερικών Υποθέσεων (CFR)-Μπίλντερμπεργκ.
Αυτός ο νέος μηχανισμός ελέγχου θα αρχίζει από τις τοπικές θυγατρικές οργανώσεις εθνικών
και διεθνών ΜΚΟ και θα φθάνει μέχρι τα ανώτερα επίπεδα της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αν όλες οι παραπάνω ιδέες εφαρμοσθούν, θα εγκλωβίσουν όλους τους ανθρώπους του
πλανήτη σε ένα παγκόσμιο «χωριό» που θα διοικείται από μια παγκόσμια γραφειοκρατία, υπό
την άμεση εξουσία μιας χούφτας διορισμένων ατόμων και θα αστυνομεύεται από χιλιάδες
άτομα, που θα πληρώνονται από τις εγκεκριμένες ΜΚΟ, οι οποίες θα έχουν «πιστοποιηθεί» για
την επιβολή ενός δογματικού συστήματος, που για εκατομμύρια ανθρώπους θάναι απίστευτο
και απαράδεκτο.
http://gr.altermedia.info/?p=512
Οι “Μη Κυβερνητικοί” Απατεώνες
«Πόσο αντικαπιταλιστικό είναι το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ;»

αναρωτιέται ορθώς η εφημερίδα «Κόντρα» της περασμένης εβδομάδας.
Ιδού μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την χρηματοδότηση της
πρόσφατης συνόδου του Πόρτο Αλέγκρε. Σύμφωνα με τους
διοργανωτές της συνόδου, το συνολικό κόστος ήταν γύρω στα 39 εκατ.
δολάρια . Απ’ αυτό μόνο το 6,4% (2,5 εκτ. δολάρια) καλύφθηκε από τις
εγγραφές των συμμετασχόντων. Το υπόλοιπο 93,6% καλύφθηκε από
δωρεές. Ιδού τώρα και οι δωρητές. 296.000 δολάρια το Ίδρυμα Φόρντ
και 356.000 δολάρια από το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Περίπου 2,5 εκατ.
δολάρια καθολικές και προτεσταντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
12 εκατ. δολάρια άλλες Μ.Κ.Ο (4,4 εκατ. δολάρια έδωσε η OXFAM,
Μ.Κ.Ο. της Αγγλικής Προτεσταντικής Εκκλησίας). 8 εκατ. δολάρια από
την κυβέρνηση Λούλα της Βραζιλίας και 6,5 εκατ. δολάρια από τον
Δήμο του Πόρτο Αλέγκρε. Και την Πολιτεία του Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ, που ελέγχονται από
την βραζιλιάνικη Δεξιά. 2 εκατ. δολάρια από τα Ταχυδρομεία της Βραζιλίας και την τράπεζα
CAIXA και 8 εκατ. δολάρια από τις βραζιλιάνικες ΔΕΚΟ Electrobras, Petrobras και Banco do
Brazil. Όλοι αυτοί δηλαδή χρηματοδοτούν διαδικασίες που στοχεύουν στην ανατροπή του
παγκόσμιου καπιταλισμού; Όλοι αυτοί «πολεμούν» την παγκοσμιοποίηση ζητώντας να πέσουν
τα σύνορα και να καταργηθεί η εθνική κυριαρχία;;;
-369 -
Οι «Μη Κυβερνητικοί» Απατεώνες
Στα τέλη του 20 αιώνα κατά συνθήκη των διεθνών οργανισμών και των κυβερνήσεων,
κάνουν την εμφάνισή τους οι «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Οργανώσεις δηλαδή που
δημιουργούνταν ή είχαν προλάβει να δημιουργηθούν και θα έμπαιναν υπό την καθοδήγηση
και οικονομική στήριξη των κυβερνήσεων για να «αποδώσει ο λόγος τους και το έργο τους».
Επιφανειακά ο ρόλος τους ήταν και είναι «αγωνιστικός». Στην πραγματικότητα όμως θα
αποτελούσαν την χειραγώγηση των πολιτών που ήθελαν να οργανωθούν και να αγωνισθούν.
Η δράση και ο λόγος των Μ.Κ.Ο. ασκεί συνήθως κριτική στις μεγάλες πολυεθνικές και
αντιτίθεται στους μεγάλους οικονομικούς οργανισμούς (ΠΟΕ, ΔΝΤ κτλ) για παράδειγμα:
τουλάχιστον 1500 απ’ αυτές υπέγραψαν το κάλεσμα της διαδήλωσης στο Σιάτλ και πολλές
συμμετείχαν στην Πράγα και στην συνδιάσκεψη της Χάγης.
Ως εδώ καλά αλλά το γεγονός ότι προβάλλονται σημαντικά από τα μέσα, και οι ίδιοι οι εχθροί
τους ζητούν και παίρνουν την αρωγή τους κάπου βρωμάει. Το τεύχος 31 του περιοδικού
«Τρίτη Γενιά» γράφει: «Το καινούργιο αυτό είδος κοινωνικού ελέγχου θεωρείται εμμέσως ο
μη κυβερνητικός συνεταίρος των κυβερνήσεων στον ανεπτυγμένο καπιταλισμό. Σαν φυτώρια
εξειδικευμένων στελεχών, σαν μελετητές και παροχής λύσεων σε ορισμένα προβλήματα, σαν
σκιώδη υπουργεία εξωτερικής πολιτικής, ή απλά σαν παραγωγοί ιδεολογίας οι Μ.Κ.Ο.
συμμετέχουν ήδη στην ομαλή μεταρύθμιση τόσο του καπιταλισμού όσο και του κράτους.»
Ήδη 70 ειδικοί των Μ.Κ.Ο. απ αυτούς που το 1994 κατάγγειλαν την Παγκόσμια Τράπεζα με το
σύνθημα «50 χρόνια παγκόσμια τράπεζα είναι αρκετά», δουλεύουν πια προς όφελός της,
ηγετικά στελέχη της WWF σχετίζονται με κάποιες από τις πιο βρώμικες επιχειρήσεις του
πλανήτη (Monsato ,Exxon ,Union Carbide) ενώ πολλές προς ανεύρεση οικονομικών πόρων
επενδύουν σε εταιρίες όπως η General Motors και Dow Chemikal.
Όσον αναφορά τον τρόπο λειτουργίας τους οι αποφάσεις και η πολιτική τους χαράσσεται από
κάποιον ηγετικό πυρήνα και ο ρόλος των μελών βρίσκεται απλά στο πληρώνουν τις
και συνολικής αμφισβήτησης του συστήματος αλλά πάντα μεταρρυθμίσεων. Προσφέρουν
εύκολα και απλά την ψευδαίσθηση της συμμετοχής στα κοινά -με το ανάλογο αντίτιμο
βέβαια- χωρίς να απαιτούν κανένα ρίσκο και καμία αντιπαράθεση εξαγοράζοντας με μία
συνδρομή και μια υπογραφή την αποενοχοποίηση των προνομιούχων του ανεπτυγμένου
κόσμου από τα δεινά των υποτιμημένων, των μειονοτικών και του περιβάλλοντος.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Έγραψε το «Παρόν» την προηγούμενη Κυριακή, ότι ο περιβόητος Άλεξ Ρόντος, δεξί χέρι του
Γιώργου Παπανδρέου στο Υπουργείο Εξωτερικών και άνθρωπος ειδικών αποστολών (αυτόν
πρέπει να είχε κατά νου ο Πάγκαλος, όταν μιλούσε για συμβούλους του πρώην ΥΠΕΞ που δεν
ξέρουν λέξη ελληνικά) έδωσε 800 εκατ. δραχμές σε δημοσιογράφο για την… απόναρκοθέτηση
του Λιβάνου, ανάλογο ποσό σε άλλους «ειδικούς» για την αποναρκοθέτηση του Κοσσόβου και
545 εκατ. δραχμές για την αναδάσωση του Αμαζονίου. Μάλλον σε τοίχο θα χτυπήσουμε αν
ζητήσουμε να δοθούν στη δημοσιότητα οι λίστες με τις χρηματοδοτήσεις των Μ.Κ.Ο. Στο
ΠΑΣΟΚ τσιμουδιά φυσικά. Χαρακτηριστικό της φαρσοκωμωδίας και αξίζει να το θυμηθούμε
και αυτό ήταν όταν ο πρώην πρόεδρος του Ελληνικού παραρτήματος της GRRENPEACE
χρήστηκε μετά την αλλαγή του, υφυπουργός περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ! Και η ΝΔ φυσικά
επίσης τσιμουδιά…
Τη στιγμή που μιλάμε μόνο στην ΕΕ υπάρχουν περίπου 1.000.000 Μ.Κ.Ο. και αυτές που
δραστηριοποιούνται διεθνώς 26.000.
http://gr.altermedia.info/
-370 -
Η Ρωσία έβαλε φραγμό στην ξένη χρηματοδότηση των

Μ.Κ.Ο.
«Είδαμε τι συνέβη στην Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία

και πώς λειτούργησαν τα τοπικά τμήματα των ξένων “Μη
Κυβερνητικών Οργανώσεων” που χρηματοδοτήθηκαν από τη
CIA […] Θέλουμε να προστατεύσουμε τους πολίτες μας από
το χάος στο οποίο μπορεί να οδηγηθεί η χώρα μας από αυτές
τις ξένες Μ.Κ.Ο.» δήλωσε στη Ρωσική Δούμα ο Αλεξέι
Οστρόβσκι, βουλευτής του εθνικιστικού Φιλελεύθερου
Δημοκρατικού Κόμματος LDPR.
Με δηλώσεις σαν και την παραπάνω, η Μόσχα ψήφισε χθες νομοσχέδιο που εισάγει αυστηρό
κρατικό έλεγχο στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες δρουν ως “Δούρειος Ίππος”
Σιωνιστικών και Αμερικανικών δυνάμεων σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το νομοσχέδιο
υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από 370 βουλευτές της Κάτω Βουλής, ενώ μόλις
18 κομμουνιστές βουλευτές ψήφισαν κατά. Το νομοσχέδιο απαγορεύει την απευθείας
δραστηριοποίηση ξένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και περιορίζει τη δυνατότητα των
ρωσικών Μ.Κ.Ο. να δέχονται ξένη χρηματοδότηση και να απασχολούν μη ρωσικό προσωπικό.
Πολλές από αυτές τις οργανώσεις που επιφανειακά προωθούν την Δημοκρατία, τον
φιλελευθερισμό και την χαλάρωση των εθνικών κοινωνιών, χρηματοδοτούνται από Εβραϊκούς
κολοσσούς όπως του περιβόητου Τζορτζ Σόρος ή από την ίδια την CIA. Στις χώρες που δεν
εξυπηρετούν Αμερικανο - σιωνιστικά συμφέροντα, προωθούν τον έλεγχο των ΜΜΕ και
οικονομικών δραστηριοτήτων και σε ύστατες περιπτώσεις οργανώνουν ακόμη και κλίμα
επανάστασης με δήθεν δημοκρατικά αιτήματα για να ρίξουν κυβερνήσεις και να ανεβάσουν
πρόσωπα προσκείμενα στην “Νέα Τάξη”. Γενικότερα οι Μ.Κ.Ο. θεωρούνται η κινητήριος
δύναμη για κοινωνικές αλλαγές αναγκαίες για την εδραίωση της πολιτικής της
“Παγκοσμιοποίησης”.
Πολιτικοί παρατηρητές από την Ρωσία θεωρούν ότι με το νομοσχέδιο αυτό ο Βλαντιμίρ
Πούτιν, κόβοντας αυτό το ξένο χέρι που απλωνόταν στην χώρα του, προχωρά ακόμα πιο
πολύ στην συγκέντρωση των πολιτικών δυνάμεων στα δικά του χέρια, μαζί με τον έλεγχο των
ΜΜΕ που πιστεύεται ότι έχει ήδη επιτύχει.
ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΑΝΑΚΗ
Όλοι οι άνθρωποι των Mη Kυβερνητικών Οργανώσεων

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, καθηγητές!
Ποιοι έπαιρναν τα δισεκατομμύρια των μυστικών κονδυλίων
Ποιοι τις εκπροσωπούν και ποια τα ιδρυτικά τους μέλη
Το «ΠΑΡΟΝ» φέρνει σήμερα για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας όλους τους
ανθρώπους των περιβόητων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που τα περίεργα προγράμματα
δραστηριότητας ορισμένων εξ αυτών και τα ποσά που διαχειρίσθηκαν έχουν προκαλέσει
επανειλημμένως θόρυβο και σχόλια για «αρπαχτές εκατομμυρίων»!
Ο κατάλογος περιλαμβάνει 390 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και τα ποσά (σε ευρώ) που
έλαβαν από το υπουργείο Εξωτερικών για τα έτη 2002, 2003, 2004. (Η απουσία ποσού
σημαίνει ότι αυτό το χρονικό διάστημα δεν έχει καταγραφεί χρηματοδότηση και δεν
διαθέτουμε μέχρι στιγμής στοιχεία για τα προηγούμενα χρόνια).
Από τις οργανώσεις αυτές κάποιες έχουν ήδη διαγραφεί από τους καταλόγους του
-371 -
υπουργείου Εξωτερικών, για κάποιες άλλες έχουν κλείσει οι στρόφιγγες της χρηματοδότησης
και για ορισμένες διεξάγονται έρευνες, μια και υπάρχουν υποψίες ότι τα ποσά που έλαβαν δεν
διοχετεύθηκαν στους σκοπούς για τους οποίους τα έλαβαν. Μάλιστα έχει ανατεθεί στους
έλληνες πρέσβεις των περιοχών όπου και το αντικείμενο του προγράμματος των ΜΚΟ αυτών
να ερευνήσουν για το αν εκτελέσθηκε το έργο για το οποίο είχαν χρηματοδοτηθεί οι ΜΚΟ.
Υπάρχουν και ΜΚΟ που τα στοιχεία τους ήδη έχουν σταλεί στον Εισαγγελέα.
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν βέβαια ότι όλες οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι

«μηχανές» ορισμένων πονηρών για να βάλουν χέρι στον κρατικό κορβανά και σε πόρους
διεθνούς συνεργασίας.
Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι διακεκριμένα πρόσωπα της νεοελληνικής κοινωνίας
μετέχουν ως ιδρυτικά μέλη σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που έχουν να επιδείξουν
ουσιαστικό έργο και επίσης ότι ανάμεσα στις ΜΚΟ περιλαμβάνονται ιδρύματα, ινστιτούτα και
πανεπιστήμια με σοβαρή δουλειά.
Όσον αφορά τα ποσά που έλαβαν οι οργανώσεις αυτές την τριετία 2002-2004,
«πρωταθλήτρια» αναδεικνύεται η Αλληλεγγύη με 7.099.634 ευρώ και ακολουθεί η ΜΚΟ
Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης (ΙΜΙ) με 6.841.064 ευρώ. Επίσης η Οργάνωση Action
Aid, που εκπροσωπεί η κόρη του Μητσοτάκη Αλεξάνδρα, αν και δεν αναφέρεται στο
διοικητικό συμβούλιο, έλαβε 517.600 ευρώ. Πρόεδρος στην Αλληλεγγύη είναι ο κ.
Φουρλεμάδης και ιδρυτικά μέλη το Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος
(Επίσκοπος Θερμοπυλών κ. Ιωάννου) και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών (κ. Θωμάς
Συνοδινός). Στο Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης υπεύθυνος/πρόεδρος είναι ο πρώην
δημοσιογράφος της «Εξόρμησης» Κ. Τζεβελέκος και ιδρυτικά μέλη οι Δ. Κανέλλης, Θ.
Μακρυνιώτης. Να σημειωθεί ότι ορισμένες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις έχουν αναλάβει
προγράμματα από κοινού με άλλες και έχουν μοιραστεί τα αναλογούντα ποσά (τα οποία δεν
έχουν περιληφθεί στον εκτενή κατάλογο που ακολουθεί).
Έτσι λόγου χάριν η Αλληλεγγύη έχει λάβει μαζί με την Αναπτυξιακή Συνεργασία και
Αλληλεγγύη 941.800 ευρώ, για προγράμματα υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών και
άλλα, ενώ για την Β’ φάση του προγράμματος Συνεργασίας Οργανώσεων κατά της
Σωματεμπορίας γυναικών και νέων από την Αλβανία έχουν λάβει 125.000 ευρώ οι ΜΚΟ
ΕΚΚΥΘΚΑ, Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης, ΚΕΔΕ, Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων
Βασανιστηρίων και η ΑΡΣΙΣ
Παραμένουν πάντως οι απορίες που είχε διατυπώσει το «Π» ήδη από τις 13 Μαρτίου,
παρουσιάζοντας «Το πάρτι των… ΜΚΟ»: «Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να μάθουμε ποια ήταν
ακριβώς τα αποτελέσματα του ''προγράμματος για την κατασκευή και ανάπτυξη κυψελών που
διαθέτουν μηχανισμό διατήρησης της θερμοκρασίας διαβίωσης μελισσών καθ' όλο το έτος σε
σταθερό επίπεδο'', για το οποίο χρηματοδοτήθηκε με 27.500 ευρώ η ΜΚΟ ΚΕΠΚΑΠ!
Θα πρέπει, πάντως, να σημειώσουμε ότι ιδιαίτερη εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός ότι
μια από αυτές τις οργανώσεις με τα αρχικά ΙΜΙ χρηματοδοτήθηκε με 1,5 δισεκατομμύριο
δραχμές περίπου για την αποναρκοθέτηση περιοχών σε διάφορες χώρες της Βαλκανικής και
της Μέσης Ανατολής, χωρίς να είναι γνωστό αν διαθέτει το κατάλληλο προσωπικό για μια
τέτοια εργασία...
Ακόμη δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς και τα δύο προγράμματα, για τα οποία έχει
χρηματοδοτηθεί το γνωστό ΕΛΙΑΜΕΠ με το ποσό των 168.000 χιλιάδων ευρών, περί
‘‘Δημιουργίας νέων ηγετών - προγράμματα Χάλκης για τα έτη 2002 και 2003’’ και δεν μπορεί
να μην αναρωτηθεί ποιο άραγε ήταν τουλάχιστον το πολιτικό όφελος για τη χώρα μας»…
1. Κοινωνική Αλληλεγγύη - Θεσ/νίκη, (150.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παύλος

Νίκογλου, Ιδρυτικά μέλη: Νέτσικας Δ., Γούναρης Δ., Πυργίδου Μ., Γκολέμα Μ., Χιονά Π.,
Σφακιανάκη Κ., Χομσιόγλου Δ., Τσακτάνης Δ., Ρόμτσου Σ.
2. «ΚΕΣΣΑ Δήμητρα» Κέντρο Στρατηγικού Σχεδιασμού για την Ανάπτυξη - Λάρισα,
(456.250), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Πιτσούλης Νικόλαος, Ιδρυτικά μέλη:
Παπαγγελόπουλος Α., Πέτρου Γ., Ζάρκος Β.
3. Κύκλος της Πάτμου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:-, Ιδρυτικά μέλη: Κυριαζής Δημ.,
Παπαντωνόπουλος Κων., Χάρη-Μπέκετ Μαρία, Ποταμιάνος Γεωρ., Καρράς Κων.
-372 -
4. Αλληλεγγύη Σωματείο Ανθρ. Υποστήριξης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αθανάσιος

Νικολαΐδης, Ιδρυτικά μέλη: Χρήστος Σκανδάλης, Δημήτριος Καϊμάς, Παρασκευή Κωστιλίδου.
5. Δίκτυο Μεσόγειος «SOS» - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Χρυσόγελος Ν., Κουκιάσας
Β., Ιδρυτικά μέλη: -.
6. Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα - Αθήνα, (127.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κουγιάνος Ι.,
Ιδρυτικά μέλη: Δανέζης Ε., Εγγλέζος Δ., Κουγιανού Π., Σωτηροπούλου Σ.
7. Ελληνικό Καραβάνι της Αλληλεγγύης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαδιγενόπουλος
Κων., Ιδρυτικά μέλη: Σιάμπου Μαρ., Γιαμουριάδου Ζορ., Καλλιά - Αντωνίου Αγγ.,
Μπαλοπούλου Παν., Αγιανόζογλου Δ., Αλαβάνος Αλ., Αυγερινός Παρ., Λαμπρίας
Παν., Τίκωφ-Βλαχαντώνη Ελένη-Μαρία, Αγιανόζογλου Δ., Κορακιανίτη Αλ., Νικηφόρου-
Αναστασιάδη Σοφ.
8. Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου, (1.304.500), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Φλογαΐτης
Σ., Ιδρυτικά μέλη: -.
9. Ευρωπαϊκή Προοπτική Κέντρο Ανάπτυξης και Εκπαίδευσης - Αθήνα, (2.574.631),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σκλιας Π., Λάσκαρης Α., Ιδρυτικά μέλη: -.
10. Ελληνικός Σύνδεσμος για τη Διεθνή Ανάπτυξη (H.A.I.D.) - Αλεξ/πολη, (509.541,5),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κούκιος Σ., Ιδρυτικά μέλη: -.
11. ΔΙΠΕ Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Ερευνών - Αθήνα, (210.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Πλαγιαννάκος Π., Ιδρυτικά μέλη: Ευθυμιόπουλος Η., Λασκαράτος
Α., Μερτζάνης Φ., Οικονόμου Δ., Παπαγιαννάκης Μ., Ζαμιώτης Γ., Τσαντίλλης Δ., Τσεκούρας
Γ., Χατζημπίρος Κ.
12. Φαρμακοποιοί του Κόσμου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σπύρος Σερεμίδης, Ιδρυτικά
μέλη: Κωνσταντίνος Κωτσόπουλος, Αλεξάνδρα Καλαμαρά.
13. Βιωσιμότητα, Ένωση για το Περιβάλλον, την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Δημήτριος Καλαϊτζίδης, Ιδρυτικά μέλη: Ιωάννης Δούμας, Παύλος Κοσμίδης,
Θεόδωρος Παπαπαύλου, Αθηνά Βενέτη, Παναγιώτης Σταθόπουλος.
14. Ελληνική Ομάδα Διάσωσης ΕΟΔ - Θεσ/νίκη, (862.192), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Σκουτέλης Μ., Ιδρυτικά μέλη: Τρομπάκας Ζ., Γιοβανέκος Τ., Παυλίδης Γ., Βάγγος Γ.,
Πασχάλης Θ., Δικόπουλος Α., Θεοδωρίδης Α., Κυδώνης Μ., Καρβουνιάρη Α., Σαββίδης Γ.,
Κόκκινος Ν.
15. Κέντρο Προάσπισης Ανθ. Δικαιωμάτων - Αθήνα, (42.500), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Βασιλείου Μ., Μπρεδήμας Α., Ιδρυτικά μέλη: Γαβουνέλη Μ., Ρουμπίνη Γ., Μπαμπάσικα Ι.,
Κοππά Μ., Κυριακόπουλος Ε.
16. Κέντρο Έρευνας και Υποστήριξης Θυμάτων Κακοποίησης και Κοιν. Αποκλεισμού ΕΚΥΘΚΚΑ
- Ιωάννινα, (101.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μπιλανάκης Ν., Ιδρυτικά μέλη: Τσακίρη
Ε., Τσιμπέρη Ε., Κουμπλομάτη Α., Στράτου-Σάπκα Σ., Σάπκας Α., Κοντοχρήστος Α.,
Οικονόμου Α.
17. Βαλκανική Ένωση Φιλίας - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μιχαλακάκος Π., Ιδρυτικά
μέλη: -.
18. Οικολογική Εταιρεία Έβρου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Σαμιγών
Σταφυλίδης, Γιώργος Δερεμίδης, Κωνσταντίνα Σαρίδου, Χρήστος Λαζόπουλος, Παναγιώτα
Λαμιγακινού, Παναγιώτης Καραμανίδης.
19. Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης - Αθήνα, (6.841.064), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Τζεβελέκος Κ., Ιδρυτικά μέλη: Κανέλλης Δ., Μακρυνιώτης Θ.
20. I.O.C.C. Διεθνής Ανθρωπιστικός Οργανισμός Ορθοδόξων Χριστιανών - Αθήνα, (683.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κατσιβελάκη Δ., Ιδρυτικά μέλη: Καπετανάκης Λ., Βαγιωνή Μ.
21. Αλληλεγγύη των Λαών, (45.000) Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Αλεξανδράκη Βασ., Σπαχή Νυμφ., Παπαχαραλάμπους Μιχ.-Αυγ., Καννάς Δημ., Χρήστου Καλ.,
Κυδωνιάτης Λινός-Παν., Ροβίλου Δημ., Γούναρη Ιω., Αλεξανδράκης Γεωρ., Γούτος Γεωρ.,
Καζάκου Σταυρ.
22. ΚΕΔΕ Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη - Αθήνα- Ελλάδα Human Rights
Informations & Documantation Centre Γεωργίας Armenian Women For Health & Environment
Αρμενία La Strada - Μολδαβία - Λευκορωσία, (399.694), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Συρμοπούλου Ε., Ιδρυτικά μέλη: Αβραμίδου Π., Αντωνίου - Λάτου Χ., Βαρδαραμάτου Κ.,
Βαρλάμη Ε., Βλιτσάκη Α., Δεμίρη Ε., Δήμα Αικ., Δρίβα Α. Καλογεράκη Κ., Κονάλη Μ.,
Κοντογιάννη Ι., Λαγάνη Ε., Yioussefian Maanian, Παναγοπούλου Α., Πανάρετου Αθ.,
-373 -
Παπανδρέου Μαργ., Σιάνου Φ., Σταυρίδου Ε., Στρούζα Ε., Συνοδινού Α., Συρμοπούλου Ε.,
Τσαπάρα Α., Σκέπερς Α.
23. Βαλκανική Εταιρεία Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τερζής
Νικ., Ιδρυτικά μέλη: Demirel Ozcan, Bishkov Georgi, Nicolescu Viorel, Γερμανός Δημ., Karaj
Theodori, Popovska-Lakinska Divna, Χαραλάμπους Δημ., Spacenovic Vera, Ξωχέλλης Παν.,
Erdogan Irfan.
24. Άμεση Επέμβαση για την Προστασία της Άγριας Φύσης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: Κουρουκλή Τερ., Τραμπαζάλη Κωσταντία, Τραπεζιώτης Δημ., Πετρογιάννης
Κων., Θεοδωρόπουλος Κων., Γκούμας Βασ., Κοντοζήση Θεοδ.
25. Εταιρεία Συλλογικής Υποστήριξης κατά του AIDS, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βασίλης
Κιοσές, Ιδρυτικά μέλη: Ιωάννης Αραμπατζής, Έφη Τσίντζου, Δημήτριος Τσακπίνης, Σοφία
Χαλκίδου, Αθανάσιος Κατσαμάκης.
26. Γιατροί Χωρίς Σύνορα - Αθήνα, (1.251.973), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αντύπας Τ.,
Χιονίδου Κ., Ιδρυτικά μέλη: Παπαϊωάννου Κ.
27. Ηumanet Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανθρωπιστικής Ανάπτυξης - Ιωάννινα, (964.123), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ράπτης Ν., Ιδρυτικά μέλη: Καλογιάννη Τ., Σταύρου Κ., Κολλάτου Ε.,
Ντούσκος Ν.
28. Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αναγνωστοπούλου Ν.,
Ιδρυτικά μέλη: Πράττου-Σπογγαλίδου Τ., Χαραλάμπους Μ., Μωραΐτου Σ., Κούκης Γ.,
Ιωαννίδου Μ., Μόνος Δ.
29. Κέντρο Ευρ. Συνταγματικού Δικαίου Ίδρυμα Θ. και Δ. Τσάτσου - Αθήνα, (1.027.235),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τσάτσος Δημήτρης, Παπαδημητρίου Γιώργος, Μελισσάς
Δημήτρης, Ιδρυτικά μέλη: Αγουρίδης Γ., Βιδάλης Τ., Κατρούγκαλος Γ., Κοντιάδης Ξ.,
Λαμπριάς Π., Παμπούκης Χ., Παταμιάνος Α., Πυργιωτάκης Γ., Σάκκουλας Α., Σπυρόπουλος
Φ., Στεφάνου Ε., Τασοόπυσος Ι., Τσάτσου Αλ., Τσάτσου Αν., Τσάτσου -Παπαδημητρίου Αν.Θ.,
Χρυσογόγος Κ.
30. Ινστιτούτο Διαβαλκανικών Σχέσεων - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μυλωνάς Θ.,
Ιδρυτικά μέλη: Κύθρης Ε., Μπορομπόκας Αλ., Πουλιανός Α., Γιαννόπουλος Ι., Δάτσιος Γ.,
Αναστασιάδης Ν., Κουτσουμάρης Γ., Ζαΐμης Α., Κορμαλής Α., Παπαγεωργίου Ε., Σπύρου Α.,
Παπακώστας Ν., Παπαηλιού Γ., Λιόκης Δ., Σπηλιώτης Γ., Σόρογκας Ε., Σακελλαρίδης Ι.,
Ηλιόπουλος Α.
31. Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής ΕΛΙΑΜΕΠ - Αθήνα,
(326.082), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βερέμης Θ., Ιδρυτικά μέλη: Μπαμπινιώτης Γ.,
Κουλουμπής Θ., David G., Δεσύπρη Α., Φίλων Α., Γουλανδρή Ν., Ιωακειμίδης Π., Marks
Sakali Μ., Παπαχελάς Α., Παραγκιουδάκης Μ., Τσουκάλης Λ., Βερέμης Θ., Ζομπανάκης Μ.
32. Γιατροί του Κόσμου - Αθήνα - Αθήνα, (1.321.933,2), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: Βαρσάμη Η., Μπουκοβίνας Ι., Μπομπότη Λ., Ανδρούτσος Α., Χριστοφίδης Χ.,
Παπαναστασίου Π., Τερζίδης Α., Κανάκης Ν.
33. Ινστιτούτο Αειφορικής Ανάπτυξης και Διαχείρισης Φυσικών Πόρων-ΙΝ.ΦΥ.ΠΟ-ΙΝΑRE -
Αθήνα, (75.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Καλδέλης Ι., Κουκουμάς Ν.,
Πλαγιάννης Δ., Βενέτη Α., Χωριανόπουλος Β., Πετράκης Π., Ντόκος Γ., Δούμας Ι., Σώρρος Ι.,
Γεωργιάδης Γ., Ευσταθιάδης Ν.
34. ΕΕΔΑ Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης - Αθήνα, (249.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαμάργαρης Θ., ΓΣΕΕ, ΕΚΑ, Γεωργούλα Η., Ιδρυτικά μέλη:
Παπαμακαρίου, Μάρκου Δ., Χαντζή Α., Μαρούλη Χ., Χατζηπαναγιώτου Δ.
35. Δίκτυο Εθελοντικών Οργανώσεων Μαγνησίας ΔΙ.Κ.Ε.Ο.ΜΑ - Βόλος, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Πετρουλιάς Α., Ιδρυτικά μέλη: Στεργίου Σ., Χρήστος Μ., Πετρουλιάς Κ.,
Συνοδή Μ., Γκλαβίνης Π., Φλίτης Ι., Παραλοπούλου Σ., Τζουμέκας Α., Τσιμπερίκου Μ.,
Παπατόλιας Α., Πρωτόπαππα Χ., Καραμποτάκης Δ., Βήχος Ν., Σκιαθίτη Ε.
36. «Μέγας Αλέξανδρος» Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ενημέρωσης, Υποστήριξης, Ανάπτυξης του
Τρίτου Κόσμου - Αθήνα, (45.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σταμίρη Π., Ιδρυτικά μέλη:
Ρουβινέτης Κ., Τιόκα Μ., Σταμίρη Π., Σταμίρη Ζ., Κολοβός Β.
37. Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός - Αθήνα, (313.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρτίνης
Α., Καμπάνης Λ., Χρυσανθάκης Χ., Δημητριάδου Ν., Κωστόπουλος Κ., Δημητρίου Ε., Ιδρυτικά
μέλη: Ανδρουτσόπουλος Δ., Γιαννόπουλος Π., Αλεξάκης Ν.
38. Πολίτες του Κόσμου - Ένωση για τον Πολιτισμό και την Ανάπτυξη, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Τσαρμπόπουλος Γεωρ., Ιδρυτικά μέλη: Σιφναίου Ευρ., Καραμπάτσου Εύη,
-374 -
Ψαλλίδας Βασ., Φωκιανού Μαρ., Πάντζου Χριστ., Λυμπεράκη Αντ., Da Silva Alyrio.
39. Art Hellas, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μπρέντας Αναστ., Ιδρυτικά μέλη: Μποχλογύρου
Αικ.
40. Χερσόνησος του Αίμου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αξαρλής Ιω., Ιδρυτικά μέλη: Υδραίος
Μιχ., Πανταζόπουλος Γεωρ., Στεφανίδης Παν., Κυριακούλης Κων., Ανδρέου-Αξαρλή Ευαγγ.,
Μαλτέζος Μιχ.
41. Μεσογειακό Γραφείο Πληροφόρησης για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και τη Βιώσιμη
Ανάπτυξη - MIO ECSDE - Αθήνα, (35.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σκούλλος Μ.,
Ιδρυτικά μέλη: Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος Βελγίου (εκπρ.: Raymond Van Ermen),
Ελληνική Εταιρεία (εκπρ.: Σκούλλος Μιχ.).
42. Νέα Οικολογία - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Στογιάννης Β., Ιδρυτικά μέλη:
Αλεξόπουλος Χ., Βαλαβανίδης Α., Γουναρόπουλος Δ., Γουναρόπουλος Ν., Δημητρακούδη Φ.,
Κατσώνης Λ., Κόλλια Ζ., Κωστόπουλος Δ., Κοσμίδης Κ., Κάπαρη Μ., Λουλούδης Λ.,
Μαλακάση Σ., Μερέκος Π., Μολυβιάτης Ν., Μοδινός Ν., Μερτζάνης Φ., Ξυδιάς Β., Ορφανού
Α., Παπαϊωάννου Δ., Παρασκευόπουλος Ι., Πλαγιαννάκος Π., Πάτσιος Ι., Σιούλας Κ.,
Στογιάννης Ε., Ταχμιτζή Ι. Τότσικας Π., Τρίμπαλης Δ., Τσακαλιά Λ., Τσαντίλης Δ., Τσεκούρας
Γ., Τσούτσου Χ.
43. Διεθνής Αναπτυξιακή Συνεργασία και Αλληλεγγύη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Νικολαΐδης Νικ., Ιδρυτικά μέλη: Χαλαζιάς Αλ., Αντωνόπουλος Νικ., Καλιούλη Χρ., Βεργινάδη
Θέμις.
44. Έλληνες Εθελοντές - Βόλος, (190.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Λερούνης Αθ.,
Κουτσουβέλη Ε., Λερούνης Α., Ιδρυτικά μέλη: Μανέτα Μ. Δρογκάρη Π., Κανελλόπουλος Π.
45. Ελληνική Δράση Αφρικής - Αθήνα, (524.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κεσεσιόγλου
Μ., Ιδρυτικά μέλη -.
46. Μουσείο Γουλανδρή/Ελλ. Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων Ε.Κ.Β.Ι. - Αθήνα, (303.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γουλανδρή Ν., Ιδρυτικά μέλη: Μαριάννα Ντελαμότ, Φάλη
Βογιατζάκη.
47. Ινστιτούτο Διεθνών Κοινωνικών Υποθέσεων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Ψαρόμπας Νικ., Ταλαμβέκος Ειρ., Γκιζέλης Δημ., Ταχμιντζής Αθ., Ψαρόμπα Σοφ.,
Τσατσάκος Δημ.
48. Φίλοι της Αφρικής - Θεσ/νίκη, (60.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μουζελάς Α.,
Ιδρυτικά μέλη: Παναγιώτης Ο., Ngoyi Ahoyi, Ευτυχίδης Ν., Ζαχαρόπουλος Β., Καραγεωργίου
Γ., Μπράβος Α., Κουφτάς Δ.
49. Κέντρο Περιφερειών Ευρωπαϊκής Μεσογείου για το Περιβάλλον, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Δαούση Χρ., Ιδρυτικά μέλη: -.
50. Αρχιπέλαγος - Περιβάλλον και Ανάπτυξη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Πάνου Αλίκη, Αντζουλάτος Γερ., Δημητράτος Γερ., Κουρκουλάκος Στεφ., Πειρουνάκη Αικ.,
Μουσούρης Γεωρ., Κουλουρίδα-Rieger Βασ., Fisch Susanne, Λεκατσά Αναστ.,
Παπαμητροπούλου Χαρ.
51. Γέφυρες Φιλίας - Αθήνα, (102.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βαρβιάς Κ., Ιδρυτικά
μέλη: Πολυξένη Κυπραίου.
52. Βαλκανικό Φεστιβάλ Νέων Πιερίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κανούλας Διον., Ιδρυτικά
μέλη: Δήμου Παν., Πουρλιώτης Γεωρ.
53. Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής - Αθήνα, (106.085), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Βλαβιανού Α., Ιδρυτικά μέλη: Γραφάκος Π., Γαλάνης Α., Αρβανιτάκη Ε., Ευμολπίδης Α.
54. Διαβαλκανική Επιτροπή για Συνεργασία στην Παιδεία και στον Πολιτισμό, (50.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ευθυμιάδης Νικ., Ιδρυτικά μέλη: Μέλλος Αντ., Κατσαρής Ιω.,
Ιωαννίδης Γεωρ., Σδόγκος Δημ., Παπαδόπουλος Κων.
55. Γεωτεχνικοί Ελλάδος Χωρίς Σύνορα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δασύρας Αιμ., Ιδρυτικά
μέλη: Πολυράκης Ιω., Μπούρμπος Ευ., Παυλάκη Αικ., Ξαγοράρη Ελευθ., Μουντάκης Γεωρ.,
Μανούσος Βολ.
56. Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Αγρίων Ζώων - Αίγινα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Δραγούμης Φ., Ιδρυτικά μέλη: Πουλόπουλος Ι., Δραγούμης Φ., Γανωτή Μ., Χρηστίδης Α.,
Μπάβας Π., Καλπάκης Σ., Χρυσού Αικ.
57. Βαλκανική Περιβαλλοντική Ένωση, (87.200), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βοσνιάκος Φ.,
Ιδρυτικά μέλη: Kolev N., Βασιλικιώτης Γ., Pelovski Y., Τριανταφύλλης Ι., Dhimitri R.,
Vunmirovic V., Mεντζέλου Π.
-375 -
58. Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κυρκίτσος Φ., Ιδρυτικά

μέλη: Γκιόκα Πολυτ., Δαμιανός Εμμ., Έμκε Έλλη, Κουκιάσας Ευαγ., Νέστορος Χαρ.,
Παπαπολυμέρου Στεφ., Πελεκάση Αικ., Χρυσόγελος Νικ., Φιλιππακοπούλου Θεοδ., Μάγος
Κων., Μπίκας Βασ., Αγιακλή Χρ.
59. Εταιρεία Ελληνοσερβικής Φιλίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αναστόπουλος Γ., Ιδρυτικά
μέλη: Σιδέρης Παν., Χαντζάκος Λυκ., Αλεξανδρίδης Κ., Καλοφωλιάς Π., Παπαβασιλείου Ι.,
Μεταξάς Δ., Κομνένοβιτς Ν., Δανοπούλου Ιφ., Μαρμαράς Μιχ., Θωμαΐδης Β.
60. Μεσογειακή Συνεργασία - Αθήνα, (95.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κατσικέας Θ.,
Ιδρυτικά μέλη: Παπούλιας Καρ., Κατσικέας Β.-Βενιζέλος, Πανταζοπούλου Β., Λογιάδου Ν.,
Αυγερινός Π., Κυριόπουλος, Μαλαπάνης, Μουσούρης, Νικολάου, Παπαγεωργίου.
61. Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών - Ανδρέας Παπανδρέου, (420.500),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σουλαδάκης Ι., Ιδρυτικά μέλη: Μανίκας Στεφ., Μπόση Μ.,
Δασκαλάκης Δημ., Κωνσταντινέας Β., Αγγελίδης Αντ., Βουκουβαλίδης Β., Μακρόπουλος Ν.,
Μεταξάκη Χ., Ροκοφύλλου Ε., Τσοτσορός Ευστ., Τσόγκας Μιλτ.
62. Εύδηλος - Μυτιλήνη, (27.500), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μάργαρης Ν., Ιδρυτικά μέλη:
Μάργαρη Ζ., Ανδρονίκη Λ., Μάργαρης Ν., Σφυρογιαννάκη Α., Λουίζος Γ.
63. Οικολογική Κίνηση Δράμας - Δράμα, (31.500), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δοματζόγλου
Κ., Ιδρυτικά μέλη: Παπαϊωάννου, Κυπριώτου Κ., Κεραμιτσοούλου Α., Καλαϊτζίδης Ι.,
Ζαχαρόπουλος Α., Διαμαντάκης Ι., Μεντής Ν., Άτιστος Π., Αμαραντίδης Σ., Θωμά Ε.,
Αντώνογλου Β.
64. Ανθρωπιστική Άμυνα, (160.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Νέστωπ
Στ., Κοντόπουλος Θ., Κονάρη Λ., Κορομηλά Μ., Παπακωνσταντίνου Γ., Συρρή Δ., Βαλτή Φ.,
Λεονταρίδου Μ., Μαλτσίδης Αν., Τούσης Δ., Τσαρούχας Ν.
65. ΝΑ Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για Ανάπτυξη και Συνεργασία Ν.Ε.Π.Α.Σ. - Ξάνθη,
(664.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Οικονόμου Αλ., Ιδρυτικά μέλη: Αλεξάνδρου Μ.,
Αμανατίδης Ι., Βλέτσης Κ., Μαριόπουλος Δ., Γκαράνη Γ., Δενάζης Χ., Ευσταθίου Α.,
Κακαμούκας Χ., Καναβάκης Μ., Κατσίκης Α., Κουστάκου Ε., Οικονόμου Α., Παπαευσταθίου Μ.
66. Ελληνική Επιτροπή ΜΚΟ για την Ανάπτυξη - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κομιτσά-
Γεωργούλα Ηλέκτρα, Ιδρυτικά μέλη: -.
67. Συμβούλιο Ελληνοτουρκικής Επιχειρηματικής Συνεργασίας - Αθήνα, (178.372),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κουτσίκος Π., Ιδρυτικά μέλη: Τακάς Β., Βλαχογιάννης Εμ.,
Κωνσταντινίδης Γ., Λαναράς Γ., Μπέζης Γ., Φωκάς Γ., Βλάχος Γ.
68. «Ο Απόστολος Παύλος» Διορθόδοξος Σύνδεσμος Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αναγνωστόπουλος Ι., Ιδρυτικά μέλη: Αναγνωστοπούλου Αικ.
69. Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη - Αθήνα, (60.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Κουρουζίδης Μ., Ιδρυτικά μέλη: -.
70. Αρκτούρος, (45.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Αναστασόπουλος Γ.,
Μπουτάρης Ι., Μιχαήλ Α., Μπουτάρης Μ, Σοφιαλίδης Απ., Μπλαγάς Στ., Χοντολίδου Ελ.,
Γωδής Κων., Φωτήλας Παν., Ψαρούδας Σπ., Μερτζάνης Γ.
71. Νόμος 21, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Χαϊνταρλής Μ., Ιδρυτικά μέλη: Παπαγεωργίου Γ.,
Βεϊνόγλου Φιλ., Μοδινός Μιχ.
72. Ένωση Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Μανιτάκης Αντ., Ιδρυτικά μέλη: Παπαναστασίου Μ., Μπουτάρης Ι.,
Καλογήρου Ν., Μπεσίλα Ελ., Βούγιας Σπ., Γιαννακοπούλου Σμ., Κοτζαμπάση Αθ., Γεωργιάδου
Αικ.
73. Αναπτυξιακή Συνεργασία και Αλληλεγγύη ΑΣΑ - Αθήνα (460.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Κονταράκης Γ., Ιδρυτικά μέλη: Αναστόπουλος Γ., Κονταράκης Γ.
74. Διεθνής Πρωτοβουλία Βιοϊατρικής Ανάπτυξης - Αθήνα, (52.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Γρέγος Π., Ιδρυτικά μέλη: Ταβανίδου Α., Ζαμπέτα Κ.
75. Κέντρο Ερευνών για τη Μεσογειακή Συνεργασία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κων.
Λυμπερόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Παναγιώτης Οικονόμου, Ινώ Αφεντούλη, Θ. Βερέμης, Π.
Ιωακειμίδης, Θ. Κουλουμπής.
76. Ίδρυμα Ελληνορωσικής Συνεργασίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ιωάννης Γιαννίκος,
Ιδρυτικά μέλη: Χρήστος Γιαννίκος, Θεόδωρος Γιαννίκος, Ευστάθιος Γιαννίκος, Ευτυχία
Γιαννίκου, Παναγιώτα Γιαννίκου, Ειρήνη Ρούσαξγ-Κατριβάνου, Στυλιανός-Ελευθέριος
Μαυρομάτης, Γεώργιος Μεταξάς.
77. Ανοιχτοί Ορίζοντες, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Θεωνάς, Ιδρυτικά μέλη:
-376 -
Νίκη Ρουμπάνη, ΔΓΝΓΤΡΓΣ Αδάμ Βασιλειάδης, Αναστάσιος Σκαλίκας.

78. Forum Δελφών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σοφία Μάππα, Ιδρυτικά μέλη: -.
79. Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Μιχάλης
Τρεμόπουλος, Αλέξανδρος Γεωργόπουλος.
80. «Σχεδία» Κέντρο Παιδαγωγικής Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης - Ν. Σμύρνη, (140.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Χατζηστεφάνου Αν., Ιδρυτικά μέλη: -.
81. Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Μαριάννα Βαρδινογιάννη, Παύλος Βαρδινογιάννης, Αριέττα-Αναστασία Βαρδινογιάννη,
Χριστιάννα Βαρδινογιάννη, Νίκος Βαρδινογιάννης, Βαρδιάννα Βαρδινογιάννη, Μελίσσα-
Ελίζαμπεθ Γκρομέλα.
82. ΕΚΑΠΕΜ Ευρωπαϊκό Κέντρο Αναπτυξιακών και Περιβαλλοντικών Μελετών, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Γρηγόρης Τσάλτας, Ιδρυτικά μέλη: -.
83. Σώστε τα Παιδιά, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Ευάγγελος Γουλανδρής,
Φωτεινή Καραγιαννίδη, Χρισίνα Τζάθα, Θαλή-Άννη Βογιατζάκη, Ρωξάνη Δαγοπούλου, Μαρία
Τόμπρα, Θεοδώρα Πάντου.
84. Ινστιτούτο Ελληνική Αλιευτική Εταιρεία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Γεώργιος Μαργαρώνης, Απόστολος Καραγιαννάκος, Δημήτριος Μουτσάτσος, Σταύρος
Γεωργόπουλος, Βαρβάρα Λαλιώου.
85. Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Κώστας Βολιώτης, Ιωάννης Γερόπουλος, Απόστολος Κλωτσοτήρας, Μπέρναρντ Κόπολτ,
Κώστας Μπαρλάς.
86. Action Aid Ελλάς - Αθήνα, (517.600), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Φραγκούλη Α.,
Ιδρυτικά μέλη: Action Aid (εκπρ.: Rosemary Cross), Jonathan Forrest, Marion Jackson.
87. «Ι. Καποδίστριας» Κέντρο Ευρ. Μελετών και Σπουδών- Αθήνα, (74.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Μαρούλη Μ., Ιδρυτικά μέλη: Ζηλεμένου Μ., Κοντή Ν., Κουνινιώτη Κ.,
Κουνινιώτης Ι., Βαρελάς Α.
88. Διεθνές Αναπτυξιακό Κέντρο-ΔΑΚ - Αθήνα, (575.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αναστόπουλος Γ., Ιδρυτικά μέλη: Ανδρεόπουλος Α., Μελανοφθαλμίδη Α., Μαλλιάγκα Ν.,
Αναστόπουλος Γ., Γιαννακοπούλου Θ.
89. Σύλλογος Υποστήριξης Ερευνών κατά της Λευχαιμίας και Άλλων Παθήσεων Αιματολογικής
Κλινικής Γ. Νοσοκομείου Γ. Παπανικολάου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Φασσάς Αθανάσιος,
Ιδρυτικά μέλη: Αχιλλέας Αναγνωστόπουλος, Σαλούμ Ριάντ, Κυδωνόπουλος Βασίλειος,
Χασάπης Ευστράτιος.
90. Εταιρεία Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καίτη
Τζιτζικώστα, Ιδρυτικά μέλη: Ολυμπία Τζιαμπίρη, Καίτη Καμπίτογλου, Ντίνα Κλιάφα, Λίτσα
Στογιάννη.
91. Κέντρο UNESCO για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στις Βαλκανικές Χώρες - Θεσ/νίκη,
(125.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τζιτζικώστα Μ., Ιδρυτικά μέλη: Πεντζοπούλου-
Βαλαβά Τερέζα, Μaslarova Emilia, Χάιδω Γιαγκιόζη.
92. Σύνδεσμος Εταιρειών Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Τζιτζικώστα Μ., Ιδρυτικά μέλη: Αιμιλία Μασλάροβα, Ντίνα Καμπεάνου, Τερέζα Πενζοπούλου-
Βαλαλάβα, Χάιδω Γιαγκιόζη.
93. «Παναθηναϊκή» Κέντρο Επιμόρφωσης και Πληροφόρησης Γυναικών, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αγγελική Φραντζεσκάκη, Ιδρυτικά μέλη: Αικατερίνη Σγουρού, Γεωργία
Γεωργάκη.
94. «Αγ. Κοσμάς και Δαμιανός» Κέντρο Ιατρικών Ερευνών - Αθήνα/Κέντρο Διεθνούς
Αλληλεγγύης και Συνεργασίας (ΚΕΔΑΣ), (133.500), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σαραντίπης
Χ., Ιδρυτικά μέλη: Καλπούζος Γ., Πογιατζής Α., Τζούμας Δ., Σαραντίτης Χ., Σουλιώτης Γ.,
Αγαπητός Ε., Αλεξανδρόπουλος Δ., Αλεξόπουλος Γ., Αναστασίου Ν., Ζαφείρης Ε., Καϊάφας Π.,
Κοντογιάννης Δ., Κούβελας Ν., Λεκάκης Ι., Μάργαρη Μ.
95. Σύνδεσμος Ελληνο-Αιγυπτιακής Φιλίας, (39.600), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σπυρίδων
Καριαλάκης, Ιδρυτικά μέλη: Μωχάμεντ Ελί Σαμανουντί, Ευθύμιος Σουλογιάννης.
96. Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων - Αθήνα, (100.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Σαραντίδης Δ., Ιδρυτικά μέλη: Μπαμπάσικα Ι., Καραγεώργου Ν., Τσουδερού
Β., Νικολάου Π., Δοξιάδης Σ., Βαρσάμη Η., Πινίου Μ., Σαραντίδης Δ., Δουρούκου Θ., Ασέρ Α.
97. Ορθόδοξη Αδελφότητα «Χριστιανική Ελπίς», Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ιουλία
Χατηδάκη, Ιδρυτικά μέλη: Μαρία Αδαμοπούλου, Κυριακή Παργιανά, Σωτηρία Πετρίδου.
-377 -
98. Οικολογική Ομάδα Σητείας - Σητεία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Περάκης Ευ., Ιδρυτικά
μέλη: Ανηψητάκης Α., Περάκης Ε., Αλεξανδρής Α., Τηνιακός Δ., Μαρκάκης Ι., Λιναρδάκης Σ.,
Ρουσωμουστακάκης Γ., Συντηχάκη Φ., Πλεξουσάκης Ε., Περάκης Ν., Καζαναράκη Σ.,
Οικονομάκη Ν.
99. Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αλέξανδρος Παπαδερός,
Ιδρυτικά μέλη: -.
100. Humanitarian And Development Alliance, (30.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αθανάσιος Παπαχριστόδουλος, Ιδρυτικά μέλη: Έχει διαγραφεί.
101. Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών (ΕΠΠ) - Φλώρινα, (142.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Hoffmann L., Ιδρυτικά μέλη: Καραβέλλας Δ., Don Matthews, Βασιλάκης Κ., Νέλλας Η.,
Ψαρούδας Σ., Γεράκης Π., Παπαγιάννης, Hoffmann L., Standring Κ., Ferdinand L.
102. Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βιργινία Τσουδερού, Ιδρυτικά
μέλη: Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, Στυλιανός Τ.
103. Κλίμακα - Αθήνα, (268.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κατσαδώρος Κ., Ιδρυτικά
μέλη: Οικονόμου Α., Αλαμάνου Α., Κασφίκης Σ., Συνεταιρισμός «Κλίμαξ» (εκπρ.: Πλυτάς Ν.).
104. ΕΚΜΕ Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών και Ερευνών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Ιωάννης Σουριαδάκης, Ιδρυτικά μέλη: Αργύρης Φατούρος, Νίκος Γραγκάκης, Π. Καζάκος,
Α.Δ. Παπαγιαννίδης, Κ. Στεφάνου, Σ. Χαρίτος.
105. Οikotechnics Ελλ. Εταιρεία Περιβαλλοντικών Τεχνολογιών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Ρήγας Σάντας, Ιδρυτικά μέλη: Φωτεινός Σάντας, Επόλλων Θρασυβουλίδης, Δανιήλ
Δανιηλίδης, Στεφανία Λουτσέτη, Χαράλαμπος Βέρβερης, Φούλη Τσουραμάνη.
106. Κέντρο Ερευνών Ρίζες, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαίρη Θεοδωροπούλου, Ιδρυτικά
μέλη: Αναστασία-Ελένη Αγγελακοπούλου, Κυριάκος Μακριδάκης.
107. Διεθνές Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Ερευνών «Θ.Ι. Χρυσόστομος», Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αρχ. Χρυσόστομος, Μιχ. Σωσταντόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Νικόλαος
Βασιλακόπουλος, Γεώργιος Τσιορβάς, Γ. Μουσκέτας.
108. Πολιτιστικοί Ορίζοντες, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Α. Βαρελάς, Ιδρυτικά μέλη: Μ.
Μαρούλη, Π. Αντωνοπούλου, Μ. Σκουντριάνος.
109. ΚΕΑΔΕΑ Κίνηση για την Ειρήνη τα Ανθρώπινα Δικαιώματα την Επικοινωνία και την
Ανάπτυξη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Κωνσταντίνος Παπαναγιώτου,
Διονύσιος Παπαναγιώτου, Ελευθέριος Μπαρκατσάς, Ζερδεβά Χρυσούλα, Σταματίνα Καλλίτση.
110. Ελληνοπαναμαϊκή Ένωση Ελλάδας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεώργιος Καρίκας,
Ιδρυτικά μέλη: Αλεξάνδρα Τάκη, Παναγιώτης Κωστοπαναγιώτης, Μ. Μελέας.
111. Όμιλος UNESCO Νομού Πειραιά και Νήσων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ιωάννης
Μαρωνίτης, Ιδρυτικά μέλη: Κων/να Αδαμοπούλου, Γιούλα Ανδρέου-Ζωγράφου, Άγγελος
Βασιλείου, Βασίλειος Βενέτης.
112. Επιχειρηματικό Γραφείο Οικονομικής Συνεργασίας στη ΝΑ Ευρώπη - Θεσ/νίκη,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γιαννοπούλου, Μπουζούδη, Ιδρυτικά μέλη: Καρράς Κ.,
Ευθυμιάδη Ν., Τάκας Β.
113. ΚΕΠΚΑΠ Κέντρο Ενημέρωσης και Προώθησης Κοινοτικών και Αναπτυξιακών
Προγραμμάτων - Αθήνα, (44.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αναστασιάδης Ν., Ιδρυτικά
μέλη: Ντόβας Π., Χαρώνης Π., Σκιαδάς Π.
114. ΚΕΠΚΑΠ Κέντρο Ενημέρωσης και Προώθησης Κοινοτικών και Αναπτυξιακών
Προγραμμάτων - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αναστασιάδης Ν., Ιδρυτικά μέλη:
Ντόβας Π., Χαρώνης Π., Σκιαδάς Π.
115. Το Σπίτι του Παιδιού, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ηλίας Ζαπαντιώτης, Ιδρυτικά μέλη:
Μένια Πατσάρη, Ευδοκία Δρίτσα, Βασίλειος Τσάκαλος, Γρηγόρης Ζαπαντιώτης.
116. Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων και Άλλων Μορφών Κακομεταχείρισης,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μιχάλης Τρεμόπουλος, Βύρων Λαζαρίδης, Ολυμπία Πιτένη,
Ιδρυτικά μέλη: Βύρων Λαζαρίδης, Ολυμπία Πιτένη, Ιωάννη Ζαχρώφ, Θεοφανώ Παπαζήση,
Μπένος Αλέξης.
117. Εύξεινος-Διαβαλκανική Συνεργασία και Ανάπτυξη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: Ευάγγελος Ζούμας, Κουρτ Γιαμούμπ, Κερατζώ Γεωργιάδου, Ηλίας Ιωαννάκης,
Ιάκωβος Ακτσόγλου, Σουλτάνα Τερζίδου, Ευστάθιος Κεκρίδης.
118. Διαβαλκανική Συνεργασία-ΔΙ.ΣΥ., (493.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρκόπουλος
Χ., Ιδρυτικά μέλη: Παπασπυρίδης Κ., Κασιμάτης Γ., Φραγγούλης Ε., Κουσούρης Κ., Αβάζος Ι.
119. Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης - Αθήνα, (220.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
-378 -
Ρουμπάνη Ν., Ιδρυτικά μέλη: Γαϊτάνη Α., Ρουμπάνη Ν., Μπόμπολου Ε., Χουντουμάδη Α.,
Δανιηλίδου Χ., Ζώρα Μ., Παπαπαναγιώτου Ε., Ευστρατιάδου Ε., Λογοθέτη Κ., Χρυσικοπούλου
Α., Μπίτσιου Μ., Δημητρακούδη Φ., Ρούσου Α., Σακέλη Μ., Νικολιδάκη Ε., Χουντουμάδη Μ.,
Γαϊτάνη Μ., Σταυρίδη Ν.
120. ΕΥΡΑΝΕΚ Ευρωπαϊκή Εκπαιδευτική και Αναπτυξιακή Εταιρεία - Αθήνα, (150.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καρκανιάς Κ., Αραμπατζάνη Ηλιάννα, Ιδρυτικά μέλη: Βασιλάκης
Κ., Παντελοπούλου Ο., Νικούλης Θ., Γεωργιάδου Γ., Καραντάλης Γ., Κανελλοπούλου Ν.,
Κοντοπούλου Μ., Μερκολέφα Β., Αλεξοπούλου Λ.
121. We Care - «Working For Europe Through Culture And Anthropological Research And
Education - Ξάνθη, (40.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Ξυροτύρης Ι.,
Γαρδίκα Κ., Παπαζήση Θ., Κουβάρης Κ., Βουρνούκα Π., Ζαφείρης Κ., Σιμιτοπούλου Κ.,
Παπαδόπουλος Β., Στυλιαρά Ε., Βιδάλης Π., Παπαγωργοπούλου Χ.
122. Αποστολή Αλληλεγγύης για τους Λαούς της ΝΑ Ασίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: Δημήτριος-Νικόδημος Σύψας, Γεώργιος Κοτσικώνας, Λάμπρος Κωστάκης,
Κωνσταντίνος Ράγκος, Παναγιώτης Καραμαρίτης.
123. Αναπτυξιακή Αλληλεγγύη Αριστοτέλης - Θεσ/νίκη, (726.600), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ευγένιος Πλάλης, Ιδρυτικά μέλη: Σύνδεσμος Εξαγωγέων Β. Ελλάδος
(Αλγιανακόγλου Θ.), Αναπτυξιακή Εταιρεία Ν. Θεσ/νίκης Α.Ε. (Ι. Καρασαββίδης).
124. Δίκτυο για τη Δημοκρατία στη ΝΑ Ευρώπη, (360.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
-, Ιδρυτικά μέλη: Δημήτριος Κουκουρδίνος, Ηλίας Κουτσουβέλης, Μαρίνα Σκορδέλη.
125. Μεσόγειος Ομοσπονδία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Βασίλειος
Μουρτής, Λυκούργος Χατζάκος, Μαργκαρέτα Σαλβάτο, Θεοδώρου Νεοκλής, Κωνσταντίνος
Μουρτής.
126. ΕΛΕΣΜΕ Ελληνική Εταιρεία Στρατηγικών Μελετών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: -.
127. Βαλκανική Πρωτοβουλία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Ανδριανός
Κάγιος, Σπυρίδων-Κωνσταντίνος Παντελάκης, Παπαδοπούλου Βαρβάρα, Παναγιώτης Κάγιος,
Αρντιγάν Ντούνης, Άννα Κάγιου.
128. Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες - Αθήνα, (30.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Νικολακοπούλου Στεφάνου Ηρώ, Ιδρυτικά μέλη: Μπρισίμη Χ., Κακούρης Η.,
Ζαούση Ε.
129. Δημοσιογράφοι κοντά στα Σύνορα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Αστέριος Μπουφίδης, Σοφία Ζουζέλη, Δαμιανός Δαμώνας, Στυλιανός Λαζαρίδης.
130. Χάρτα του Ρήγα - Αθήνα, (129.600), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεωργουσόπουλος Κ.,
Ιδρυτικά μέλη: Αγγελόπουλος Λ., Γεωργουσόπουλος Κ., Δαλδάκη Γ., Δαλδάκης Α., Ζιώγας Β.,
Ιωακειμίδης Γ., Καλακαλλάς Γ., Καλλέργης Λ., Καμπανέλλης Ι., Καραφωτιάς Π.
131. Γιατροί Καρδιάς - Αθήνα, (48.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σωτηρίου Ε., Ιδρυτικά
μέλη: Σωτηρίου Ι., Άντερσεν Ν., Άντερσεν Ε., Τζωρτζόπουλος Π., Τζωρτζοπούλου Β.,
Τζωρτζόπουλος Θ., Υψηλάντης Π., Υψηλάντη Μ., Υψηλάντη Ο., Γιαταγάνας Ξ., Γιαταγάνα Α.,
Γιαταγάνας Α., Παπαδάκης Ρ., Καρακώστας Ε., Γαβριήλ Μ., Ψάλτη Μ.
132. ΟΝΑΚΑ Ομάδες Κοινωνικού Αποκλεισμού-Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης, (36.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Λίτσα Γυφτοπούλου, Νικολή Καλλιρρόη,
Φωτεινή Τσιάτα.
133. Ελληνικός Σύλλογος Ανάδοχων Οικογενειών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ρόζυ Νασίκα,
Ιδρυτικά μέλη: Πόπη Ζαχαριάκη, Καίτη Τζαγκαράκη, Ελένη Μπουγαδέλη.
134. ΚΕΠΚΕ Κέντρο Έκθεσης Πληροφόρησης και Κοινωνικής Έρευνας, (58.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Ελένη Γεωργοπούλου, Δημήτρης Ιωαννίδης, Ειρήνη
Κεφαλά, Αγγελική Παπαδάτου, Γιώργος Τρανταφύλλης.
135. Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Στέλιος Στυλιανίδης, Ιδρυτικά μέλη: Βένος Μαυρέας, Θάλεια Λογαρίδη, Μιχάλης
Τρανταφύλλου, Νικόλαος Συμεωνίδης.
136. Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Χαράλαμπος
Βογιατζής.
137. Σώμα Ελληνίδων Οδηγών - Αθήνα, (40.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καλογερά Αλ.,
Κασιμάτη Άννα, Ιδρυτικά μέλη: Κόκκου Η., Καραγιάννη Ρ., Μπέη Α., Χατζηκωνσταντίνου Σ.,
Αντωνοπούλου Μ.
138. Οικουμενική Δελφική Ένωση - ΔΕΛΟΙ, (190.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καλτσής
-379 -
Π., Ιδρυτικά μέλη: Μαγκανιά Μ., Παπαναγιώτου Δ., Κιούπης Ν., Παπαδημητρίου Π., Καλτσή
Λ., Καλτσή Α., Καλτσής Ι.
139. Οι Άγιοι Ανάργυροι, Διορθόδοξος Σύνδεσμος Αργολίδας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Τσιωτάκης, Ιδρυτικά μέλη: Τσιωτάκης Α., Συρίγα Σοφ., Τασσιοπούλου Μ., Συρίγα Α.
140. ΔΙΔΙΚΥΠΕΒ (INWEB) Διεθνές Δίκτυο Κέντρων Υδάτων-Περιβάλλοντος για τα Βαλκάνια -
Θεσ/νίκη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καθ. Γκανούλης, Ιδρυτικά μέλη: Κουαρτάνου Αικ.,
Μαυροειδής Θ., Παπαχρίστου Ε., Παπαδοπούλου Α.
141. Κέντρο Διατήρησης Διεθνούς Πολιτιστικής Παράδοσης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: Μαρίνος Καχριλάς, Παναγούλα Κολλιοπούλου, Ελένη Ζγουλέτα, Φίλιππας
Μαζαράκης, Σωκράτης Σεφεριάδης.
142. Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Άννα Αλευρά, Βολιώτης Κώστας, Κυριάκος Δοματζόγλου, Γιάννης Ζήσης, Βάσω Νάκου,
Πάρις Παπαθεοδώρου, Μάνος Φλαμούρης.
143. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Στρατηγικού Σχεδιασμού - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Κάκκος Ι., Ιδρυτικά μέλη: Σερέτης Γ., Χαρδά Ε., Δάρδας Δ., Βέργος Ι., Γιαβασόπουλος Ι.
144. Οδυσσέας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Δημήτριος Τσούμας, Κων/νος
Παγκαρλιώτας, Αντώνης Τραξαδάς, Τσιώλης Σωτήρης, Καπέτας Δημήτριος.
145. Δημοσιογραφική Πρωτοβουλία για τη Διαβαλκανική και Παρευξείνια Συνεργασία,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ευάγγελος Βασιλειάδης, Ιδρυτικά μέλη: Άγγελος Μοσχόβας,
Γιώργος Πενταράκης, Γεώργιος Σκαρβέλης, Ευαγγελία Δουκακάρου.
146. Aephoria για τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Χρήστος Λαμπρίδης, Νικόλαος Αναγνόπουλος, Γιώργος Εφερτζής, Αλέξιος
Αναγνόπουλος, Πυροβολίδου-Symons Δέσποινα.
147. ΠΑ.Κ.Ο.Ε. Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών - Αθήνα, (88.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Χριστοδουλάκης Π., Ιδρυτικά μέλη: Χειλάς Ι., Τζεμαΐλας Ν., Σίσκος Π.,
Λιακόπουλος Φ., Πανδή Σ., Γιαννακόπουλος Ε., Σπηλιοπούλου Β., Καρράς Κ.
148. Κέντρο για την Ανάπτυξη στη Μεσόγειο - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αλεξανδρίδης Θ., Ιδρυτικά μέλη: Ασανάκη Ε.
149. Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δήμητρα
Καρουζάκη, Ιδρυτικά μέλη: Ζοζεφίνα Δυρίτση, Μαρία Ζαφαριοπούλου, Dulcie Κολλιντζά,
Ευαγγελία Μάρκου, Ανν Σταυροπούλου, Grupe Gabriele- Κανελλοπούλου.
150. ΚΕΓΜΕ Κέντρο Ερευνών για τις Γυναίκες της Μεσογείου - Αθήνα, (112.500), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Λάζαρη Αικατερίνη, Ιδρυτικά μέλη: Παπαγεωργίου Χ., Κοσέντου Κ.,
Βιλελμίνη Γ., Λάιου Χ., Σταμίρη Ε., Κατωπόδη Α.
151. Σύνδεσμος Ελληνοβαλκανικής Φιλίας «Σωκράτης»- Αθήνα, (375.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ντάκουλας Ιωάννης, Ιδρυτικά μέλη: Μαρκάκη Ε., Λιανού Ι., Φωτιάδου Π.,
Αγγέλη Β., Γκαντέμη Δ., Παπαζαφειροπούλου Ι., Ντάκουλα Ι., Μανιάτης Κ., Μπεχτεσίδης Δ.,
Νάκιου Ε., Ντούσκας Γ., Χρονόπουλος Β., Λεονάρδου Α., Kristaq Skrami, Petra Airjako, Αlqi
Caci, Sani Iljadi, Bediava Analianda.
152. Ευρωκινεζικό Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Νικολακόπουλος Σ., Ιδρυτικά μέλη: Φυρογένης Νικολινάκος Μ., Οικονόμου Μ., Αντωνίου Α.,
Βλαβιανού Αρβανίτη Α., Φυντικάκης Ν., Μεγαλοκονόμου Ε., Συνοδινός Π., Ηγουμενάκης Ν.
153. Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Αττικής-Η Προστασία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αποστόλης Αϊβαλιώτης, Ιδρυτικά μέλη: Δημήτρης Φραγκουλάκης, Ιωάννα Πάτσιου,
Παναγιώτης Ζεϊμπέκης, Λεωνίδας Ζεϊμπέκης, Αγλαΐα Παΐσιου, Αντώνης Κολιτσόπουλος.
154. Σόλων Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Ιωάννης Ζήσης, Ιωάννα Μουτσοπούλου, Ιωάννης Παρασκευουλάκος, Αθανάσιος Μαντής,
Αλέξανδρος Μπελέσης, Παναγιώτης Κουτσουλάκος.
155. Στρατηγικός Σχεδιασμός Χώρου και Προώθηση Δράσεων Πολιτισμού και Επικοινωνίας,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Γεώργιος Ραβανής, Θεόδωρος Καπελλάς, Ελένη
Γαβρά.
156. Διεθνές Σωματείο Α' Βοηθειών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Νεστορίδου Στέλλα, Τσιβιλίκας Αθανάσιος.
157. Γολγοθάς, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σμαράγδα Σαμαρά, Ιδρυτικά μέλη: Λαφαζάκη-
Λέλου Δήμητρα, Μαρία Αμπατζή, Ερασμία Βασιλειάδου.
158. Νόμος και Φύση, (307.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Νικόλαος
Κομνηνός Χλέπας, Σταμάτα Ασημακοπούλου, Ευανθία-Ευαγγελία Τράκα, Μαρία Φλώρου.
-380 -
159. Ένωση για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια, (100.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:

Νίκος Ευθυμιάδης, Ιδρυτικά μέλη: Ρήγας Τσελεπόγλου, Πέτρος Παπασαραντόπουλος, Κώστας
Καρράς.
160. Παιδιά του Κόσμου Ελληνική Κίνηση Ανθρωπιστικής Βοήθειας, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ιωσήφ Νικολούδης, Ιδρυτικά μέλη: Εμμανουήλ Μηλαίος, Αντώνιος
Βραστογαλλάκης, Παναγιώτης Φράγκος.
161. Αλληλεγγύη - Αθήνα, (7.099.634), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Φουρλεμάδης,
Ιδρυτικά μέλη: Διορθόδοξο Κέντρο Εκκλησίας της Ελλάδος (Επίσκοπος Θερμοπυλών κ.
Ιωάννου), Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών (κ. Θωμάς Συνοδινός).
162. Γυναίκα - Τέχνη - Μεσόγειος (F.A.M.), (49.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μόσχη
Αλίκη, Ιδρυτικά μέλη: Yves Gavgoet.
163. Ελληνική Εταιρεία Έρευνας, Συνεργασίας και Ανάπτυξης για τις Αναπτυσσόμενες Χώρες
- Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κούτρης Ανδρέας, Ιδρυτικά μέλη: Κούτρης Β.,
Λυκουρέντζος Α., Μούτσου Λ., Σκουρλής Α., Κουτσούκης Κ., Παπαζαφειρόπουλος Γ.,
Σταμάτης Α., Σταμάτης Σ., Μώμος Ε., Ντάκουλας Ι., Στεργιόπουλος Β., Μόσχος Μ.,
Γιαννιτσιώτης Γ., Λιναρδάτου Π., Οικονομόπουλος Β., Ουρνή Ν.
164. Μεσογαία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Γεώργιος Αλεξάνδρου, Αλέξιος
Μάστορης, Θεόδωρος Σπαθόπουλος, Αντιγόνη Ιωαν
νίδου, Νικόλαος Καρέλλος.
165. Μητροπολιτικό Δίκτυο Γυναικών Νομού Αττικής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αικατερίνη
Δασκαλάκη, Ιδρυτικά μέλη: Άννα Κορογιαννάκη, Καλλιρρόη Νικολή, Κωνσταντίνα Τριλίκη,
Ελευθερία Ράικου.
166. Πολίτες σε Δράση, (250.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Έχει διαγραφεί, Ιδρυτικά
μέλη: Μαρία Δαμανάκη, Διονύσιος Γουσέτης, Κατερίνα Παπαδημητρίου, Βασίλειος
Χρονάκης.
167. Ελληνικό Κέντρο Προώθησης του Εθελοντισμού, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Νικόλαος Πιτσούλης, Νικόλαος Κέμος, Ηλίας Παυλόπουλος, Αθανάσιος Παπαμίχος.
168. Διεθνής Συνεργασία για την Ανάπτυξη - Κόνιτσα, (90.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Τάσσος Γεώργιος, Ιδρυτικά μέλη: Τάσσου Π., Τάσσος Δ.
169. Βήμα Αναπτυξιακής Πρωτοβουλίας και Συνεργασίας - Αθήνα, (208.694), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ιατρού Βασίλειος, Ιδρυτικά μέλη: Ιατρού Β., Παπαδάκη Χ., Laert Pilo, Roland
Kureta.
170. Όμιλος Inner Whell Γλυφάδας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γιάννα Καλύβα, Ιδρυτικά
μέλη: Μαρία Πλοιαρχοπούλου, Τασούλλα Κέκε, Ελισάβετ Πλούσα, Τίνα Λουκίδου, Λίτσα
Κωνσταντάκου.
171. Ιερόν Κοινόβιον «Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» - Χαλκιδική, (74.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Καθηγούμ. Νικοδήμη, Ιδρυτικά μέλη: Καλλιστράτη Μοναχή.
172. Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Διεθνούς Αναπτυξιακής Βοήθειας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Περαλκάρης Μιχαήλ, Ιδρυτικά μέλη: Κωνσταντίνος Μπουρκούλας, Σωτήριος Καποτάς,
Αχιλλαδέλης Δημήτριος, Χαράλαμπος Αγγελετόπουλος, Αθανάσιος Μαχαίρας, Σκοινοχωρίτης
Αριστείδης.
173. Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία - Αθήνα, (89.215,7), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αποστολόπουλος Απ., Ιδρυτικά μέλη: Νώε Παρλαβάντζας, Στέλλα Χριστίδου.
174. Αναστασία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρία Κατσαράκη, Ιδρυτικά μέλη: Σερίφ
Κων/νος Ελσαμάνη, Γιώργος Βερίγος, Βασιλική.
175. Σύνδεσμος Ανωνύμων Εταιρειών και ΕΠΕ - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Σαραντόπουλος Θ., Ιδρυτικά μέλη: Πατσιάβας Δ., Αναστόπουλος Γ., Φωκάς Γ.,
Κωνσταντινίδης Ι., Μαούνης Δ., Χατζίκος Σ.
176. Εργάνη Κέντρο Στήριξης της Απασχόλησης και Επιχειρηματικότητας των Γυναικών στη
Θεσσαλονίκη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Άννα Τριχοπούλου, Ιδρυτικά μέλη: Ιωάννης
Δαδήρας, Μιλτιάδης Σταμπούλης, Αθανάσιος Παπαδόπουλος.
177. Διεθνής Ανθρωπιστική Εκπαιδευτική Μέριμνα - Αθήνα, (57.500), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Μάλλιου Δήμητρα, Μάλλιος Δημήτρης, Ιδρυτικά μέλη: Τσάμπα Ευφροσύνη,
Γιαννόπουλος Γιώργος, Κοκοσαλάκης Χρήστος.
178. Οργανισμός Ελέγχου & Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων - ΔΗΩ - Αθήνα, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Σγούρος Σπυρίδων, Ιδρυτικά μέλη: Δεσύλλας Μ., Δημητριάδης Δ.,
-381 -
Κυριαζοπούλου Α.
179. Φόρουμ για την Υγεία και τις Πολιτικές Υγείας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γιάννης
Κυριόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Απόστολος Δολγέρας, Γιώργος Κυδωνάκης, Δημήτρης Κοντός,
Μαρία Λιάτσου.
180. Ακαδημία ΙΝΑ Ακαδημία Τηλεπικοινωνιών Νοτιοανατολικής Ευρώπης - Θεσ/νίκη,
(1.000.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τάκας Βασίλειος, Ιδρυτικά μέλη: Ευθυμιάδης Ν.,
Συμεωνίδης Δ., Ταυρίδης Ε., Μπιτζάνης Κ., Θωμαΐδης Β., Δούφος Μ., Μουσμουλίδης Δ.,
Τσουκαλάς Ι., Κριεζής Ε., Πανάς Σ., Στρίντζης Μ.
181. Ερμής Διεθνής Αναπτυξιακή Συνεργασία και Αλληλεγγύη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Γεώργιος Δημόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Κυριακούλα Χριστοφορίδου-Βερυβάκη, Κωνσταντίνος
Κόκκορης, Νικόλαος Νικολαΐδης, Κωνσταντίνος Στρατινάκης.
182. Η Εστία Διεθνής Αλληλεγγύη και Αναπτυξιακή Συνεργασία - Αθήνα, (30.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Χριστοφορίδου Κυρ., Ιδρυτικά μέλη: Κόκορης Κ., Πρωτονοτάριου
Μ., Τσιτίδου Χ., Στρατινάκης Κ.
183. Μία Γη - Βόλος, (271.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γρηγορίου Ιωάννης, Ιδρυτικά
μέλη: Χρύσανθος Χρυσανθακόπουλος, Σπύρος Ψύχας, Σοφία Νταγγάλου.
184. Όμιλος Φίλων του Δάσους, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νανά Κουντούρη, Ιδρυτικά
μέλη: Βασιλική Νικοπούλου, Σταύρος Μπλούκας, Βασίλειος Μάργαρης, Πόπη Στρωματιά,
Κώστας Ζάρρας, Κώστας Σκαρλάς.
185. Παγκόσμια Βοήθεια και Συνεργασία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαθανασίου
Χρήστος, Ιδρυτικά μέλη: Μπαρδάς Ηλίας, Παπαευθυμίου Στέργιος.
186. Οικολογική και Πολιτιστική Εταιρεία Μουσικών Συγγραφέων και Καλλιτεχνών Θράκης -
Βόσπορος, (12.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βασιλική Παπαγεωργίου, Ιδρυτικά μέλη:
Νικηφόρος Μεταξάς, Πασχάλης Λαμπαρδής, Γαβρίλος Κοκώνας, Ματούλα Κοκώνα.
187. Πυθαγόρας Κέντρο Ενίσχυσης Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασιών - AUHNA, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Λεονάρδος Αγόρας, Μπερέτης Βασίλης, Ιδρυτικά μέλη: Καλογέρης Κ.,
Τσιάκουλης Χ., Ήλιντον Μπέλλος, Θάνου Ε., Φέστι Ζ., Αγορά Ν.
188. Ευρωπαϊκό Κέντρο Παιδικής Τηλεόρασης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αθηνά Ρικάκη,
Ιδρυτικά μέλη: Μιχάλης Μανιάτης.
189. Μεσόνησος - Κέντρο Μεσογειακού Νησιωτικού Πολιτισμού, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Ελισάβετ Γράψα-Λιακάκου, Ιδρυτικά μέλη: Μόσχω Γράψα-Μαυράκου, Γεώργιος Καραγιάννης,
Ιωάννης Πολίτης, Ηλίας Λιακάκος.
190. Asia Forum, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Χρήστος Κολλόκας, Ιδρυτικά μέλη: Μάριος
Νικολινάκος, Νικόλαος Ροπόκης.
191. Πατριαρχικό Ίδρυμα Ορθοδόξου Ιεραποστολής Άπω Ανατολής - Αθήνα, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ιωάννης Λάππας, Βασίλειος Αναγνωστόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Αθανασιάδης
Δ., Αναγνωστόπουλος Β., Ταμπούρογλου Ν., Σπυροπούλου Μ., Σαζακλή Ε., Θεωδορόπουλος
Λ., Δράκος Σ., Λάππας Ι., Μιχαλάς Α., Ταμπάκη Μ.
192. Πάροδος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σταμάτης Χονδρογιάννης, Ιδρυτικά μέλη: Γιώργος
Καλακαλλάς, Τασσώ Καββαδία, Θεοφανώ Γκίκα, Στυλιανός Νίκας.
193. ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βασίλης Κελλάρης, Ιδρυτικά μέλη:
Παναγιώτης Μαριολέας, Γιώργος Αγγελετόπουλος, Καίτη Παρασκευοπούλου, Τάσος
Τουμπανάκης.
194. Όμιλος Ουνέσκο Αττικής - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Όλγα Μπόμπολα, Μαρία
Μόσχου, Ιδρυτικά μέλη: Σταμπέλος Γ., Ντέση Γ., Παπαρούπα Χ., Αλευρά Ε., Μπόμπολας Τ.
195. Μεσόγειος 2002, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ιωάννης Ανδρεάδης, Ιδρυτικά μέλη:
Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, Ανδρέας Σιδέρης.
196. ΔΙΚΕΣΕ Διεθνές Κέντρο για τη Συνεργασία και την Επιμόρφωση, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Βύρων Κοτζαμάνης, Ιδρυτικά μέλη: Αντώνιος Σπινάκης, Σοφοκλής Δρίτζας,
Micaela Jouvenal, Gilbert Saporta.
197. Ελληνική Αναπτυξιακή Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αντρέας Άθενς, Ιδρυτικά μέλη: Κυριάκος Κανάκης, Πέτρος-Κλεομένης Παπαδάκος,
Κωνσταντίνος Γεωργανάς, Δημήτριος Παπαδόπουλος.
198. Α.ΑΝΑ.Σ Ανθρωπιστική και Αναπτυξιακή Συνεργασία - Θεσ/νίκη, (77.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αναστάσιος Παρθένης, Πύλιος Βασίλης, Ιδρυτικά μέλη: Χρήστου Η.
199. Δ.Α.Κ.Ε.Π.Ε. - Άνοδος Διεθνές Αναπτυξιακό Κέντρο Έρευνας Πολιτισμού και
Εκπαίδευσης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γιώργος Χριστοφορίδης, Ιδρυτικά μέλη: Μπόμπολα
-382 -
Όλγα, Κατερίνα Δημητρίου, Μαριάννα Παπαγεωργίου, Χριστιάννα Χριστοφίδη.

200. Περιφερειακό Κέντρο Δικτύου Ανθρώπινης Ασφάλειας - Καματερό Αττικής, (27.500),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κατερίνα Πουλοπούλου, Ιδρυτικά μέλη: Γκόφας Χ., Μοσκώφ Η.
201. Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου, (424.067,22), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Δημήτριος Κώνστας, Ιδρυτικά μέλη: Θ. Χριστοδουλίδης, Κ. Βεργόπουλος, Κ.
Στεφάνου, Α. Κούρτης.
202. Κέντρο Επιχείρησης και Καινοτομίας Αττικής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημήτρης
Χαρίσης, Ιδρυτικά μέλη: Βασίλης Ηλιόπουλος, Λάμπρος Πυργιώτης, Αντώνης Σκλαβούλος.
203. Medasset-Hellas, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Θηρεσία Γεωργία Βενιζέλου, Ιδρυτικά
μέλη: Ελένη Τσαμπαρλάκη, Έφη Γεωργακοπούλου, Βασιλική Παλύβου Ρέκουνα.
204. Ευρωπαϊκός Συνεταιρισμός Ατόμων με Αναπηρία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημήτριος
Σδούγκας, Ιδρυτικά μέλη: Αγλαΐα Κατσιγιάννη, Νίκος Κεραμάρης, Ειρήνη Κουτελά.
205. Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Β. Κωσταντινέας,
Δ. Κουρμπούζος, Ιδρυτικά μέλη: Ρώτης Ν., Δεφίγγου Μ., Μουρίκη Α., Μηχιώτης Κ.
206. Αthens Network Of Collaborating Experts Ance-ΔΙΠΕΚ-Αθήνα, (88.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Στέφανος Καραγιάννης, Δίκαιος Κων/νος, Ιδρυτικά μέλη: Ιωακειμίδης Στ.,
Καψουλάκης Μ., Θεοφάνους Γ., Μπίρη Μ., Σταφάνου Λ.
207. Εταιρεία Ανάπτυξης και Προόδου της Μεσσηνίας - Καλαμάτα, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Καθηγητής Παναγιώτης Γετίμης, αναπλ. καθηγητής Στέφανος Κλαιβ
Ρίτσαρντσον, Ιδρυτικά μέλη: Καραμπάτος Γ., Γκούμας Γ., Μπαζίγος Θ., Γκρέκης Π., Δάρας Κ.
208. Ελληνική Εταιρεία Μελέτης των Αναγκών & Προαγωγής των Ικανοτήτων των Ατόμων με
Αναπηρίες, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μπαλάσκας Παναγιώτης, Ιδρυτικά μέλη: Ισπηρλήδης
Άγγελος, Κων. Σιάχος.
209. Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Αστικού Περιβάλλοντος & Ανθρώπινου
Δυναμικού, (225.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καθηγητής Παναγιώτης Γετίμης, αναπλ.
καθηγητής Στέφανος Κλαιβ Ρίτσαρντσον, Ιδρυτικά μέλη: καθ. Αν. Τασόπουλος, καθ. Αθ.
Παπαδασκαλόπουλος, καθ. Ν. Τάτσος.
210. Ιάσων - Εθελοντική Οργάνωση Αειφορίας Περιβάλλοντος - Αθήνα, (44.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Λάτσιος Ιωαν., Κλέτσας Κων., Ιδρυτικά μέλη: Τσοπανούδης Δ.
211. Σύμβουλοι Υγείας Γυναικών-ΣΥΓΥΝ - Αθήνα, (30.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Άννα
Κοντομήτρου, Κων. Χουλιάρας, Ιδρυτικά μέλη: -.
212. Φέρελπις Ελληνικές Δράσεις για την Ανάπτυξη και τη Συνεργασία, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Κων. Μπλάτσιος, Ιδρυτικά μέλη: Νικόλαος Ζαχαρούλης, Νικόλαος
Μοσχογιάννης, Αθανασία Αντωνιάδου, Φιλοθέη-Ουρανία Φούκα.
213. Κόσμος και Πολιτισμός - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ευστ. Σουμπασάκης,
Ιδρυτικά μέλη: Ξακουστή Ειρ., Μανωλεσάκης Δ., Κορκίζης Σ., Κόλλια Ι.
214. Ίδρυμα Λήδας, Νανάς και Σπύρου Δούκα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δούκας
Σπυρίδων, Ιδρυτικά μέλη: Δούκα Αναστασία, Μούλιας Χρήστος, Ανδρουλάκης Ιωάννης,
Γεωργαντάς Παναγιώτης.
215. Ακαδημία Πολιτών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Αρετή Παϊζάνου,
Σταυρούλα Δημητριάδου, Κατερίνα Βαρελά, Μερόπη Κομνηνού.
216. Αλεξανδρινός Φάρος - Πάτρα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαστεφάνου Πάτροκλος,
Παναγόπουλος Θεοδ., Ιδρυτικά μέλη: Βλαδίμηρος Γεώργιος, Παλληκάρης Ι., Πάτας Ι.
217. Άρσις Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων - Αθήνα, (182.500), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Πούτου Κατ., Μόσχος Γεώργιος, Ιδρυτικά μέλη: Γαβαλάς Νικ.
218. Κοινωνική και Εκπαιδευτική Δράση-Κέντρο Συμπαράστασης για το Παιδί και την
Οικογένεια, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μυρτώ Λαιμού, Ιδρυτικά μέλη: Αδαμάντιος Λαιμός,
Ρωξάνδρα Νούλα, Ελένη Γιατρά, Σταματίνα Κατέβα.
219. Αριστοτέλης. Εταιρεία Προώθησης Πολιτιστικών Ανταλλαγών Έργων & Ανασυγκρότησης
- Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κιουπκιόλης Κ., Ιδρυτικά μέλη: Θάνος Αθ.,
Ελευθεριάδης Π., Καρέτσος Αθ.
220. Ενεργή Ανθρωπιστική Συμμετοχή, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεώργιος Κωστουλάκης,
Ιδρυτικά μέλη: Ευαγγελία Κωστουλάκη, Στυλιανός Κωστουλάκης.
221. Διάλογος - Ινστιτούτο Μελέτης και Έρευνας για την Πολιτική Οικονομία και τον
Πολιτισμό - Θεσ/νίκη, (56.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κομψοπούλου Γ.,
Τριανταφυλλίδης Μ., Ιδρυτικά μέλη: -.
222. Ε.Κ.Ε.Π.Μ. Ελληνικό Κέντρο για τα Παιδικά Media - Θεσ/νίκη, (28.000), Υπεύθυνος
-383 -
επικ./Πρόεδρος: Γεωργιάδου Β., Ιδρυτικά μέλη: Κομψοπούλου Γ., Γεωργιάδου Β.,

Παπαδοπούλου Κ.
223. Πρωτοβουλία Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Οικονομικής Ανάπτυξης, (27.500), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Πύλιος Βασίλης, Νικόλα Βαρβάρα, Ζώνγκας Γιώργος, Ιδρυτικά μέλη: Πύλιος
Βασίλης, Νικόλα Βαρβάρα, Μπούμπας Λάζαρος, Zhonga Jorgo, Vrusho Kozeta.
224. Βαλκανική Κοινωνία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Γεώργιος Λιούμπας, Ιδρυτικά μέλη: Ελένη Μπακιρτζή, Σωτήρης Ζυγιάρης, Βασίλης
Νασιόπουλος, Ηρώ Γκατζοφλιά, Θεοχάρης Σελίδης.
225. Κέντρο Αναπτυξιακής Συνεργασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας - Μη Κυβερνητική
Οργάνωση (πρώην Κέντρο Αναπτ. Βοήθειας) - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Σακελλαρίδη Χριστίνα, Ιδρυτικά μέλη: Γερεντές Γ., Γεωργούδης Δ., Γυφτέα Τζ., Δούρος Ν.,
Ζερίτης Γ., Καρδασιλάρης Γ., Κολοκοτρώνης Ε., Κορωνάκη Ε., Κουτσολιούτσος Δ., Λεγάκη
Φ., Μανουσάκης Γ., Μπερτζελέτος Δ., Παναγιωτοπούλου Λ., Παπαδόπουλος Χ., Ρουμελιώτης
Π., Σακελλαρίδη Χ., Τσομώκος Σ., Χαζάπη Α., Χαραλαμπόπουλος Σ., Χίμος Στ.
226. Εταιρεία για το Περιβάλλον και την Αειφορία στη Γη - Θεσ/νίκη - Αειφορία για τον
Άνθρωπο και το Περιβάλλον, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νικολ. Ευσταθιάδης, Ιδρυτικά μέλη:
Αλεξιάδης Χ., Αναγνόπουλος Ν., Βογιατζής Σ., Γεωργιάδης Γ., Ευθυμίου Π., Οικονόμου Θ.,
Καραλάζου Θ., Παπαγεωργίου Α., Στρεμμένος Χ., Φωτόπουλος Χ., Χωριανόπουλος Ε.
227. Διαβαλκανικό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης - Αθήνα, (87.500), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Κίτσιος Δημ., Ιδρυτικά μέλη: Παρπούδης Ν., Βασιλειάδης Γ., Φωτόπουλος Ε.,
Αναγνώστου Γ., Λεμονής Ρ., Θεοδωρακόπουλος Β., Jeliazko Ivanov Hristof, Arian Pano,
Vancho Muratovski.
228. Αναγέννηση Βαλκάν, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αθανάσιος Κοπατζίδης, Ιδρυτικά μέλη:
Γεωργαντόπουλος Λεωνίδας, Μούντου Αθηνά, Μαρία Τσαγκαλίδου, Χρήστος Κοπατζίδης.
229. «ΣΥΝ.ΠΟ.Ε.» Συνέδρια-Πολιτιστικά-Εκθέσεις, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νίκος
Μακρής, Ιδρυτικά μέλη: Νικόλαος Μπαρλάς, Παύλος Κυριακάκος.
230. Α.Α.Μ.Κ.Ε.Μ.Κ.Ο. Οργανισμός Ανάπτυξης Δήμου Ανατ. Μάνης, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Τσιριγώτης Παναγιώτης, Ιδρυτικά μέλη: Κούζιλος Κυριάκος, Γεωργαρίου
Βασίλειος, Γεωργακάκος Γεώργιος.
231. Οργανισμός Ανάπτυξης Δήμου Κροκεών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νταλιάνης
Δημήτριος, Ιδρυτικά μέλη: Μανωλάκος Πολυζώης, Ιωάννης Κουτσοβασίλης, Νταλιάνης
Αναστάσιος.
232. Α.Α.Μ.Κ.Ε.Μ.Κ.Ο. Δήμου Σμυνούς, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημήτριος
Κουτρουβίδης, Ιδρυτικά μέλη: Κωνσταντίνος Τογκάκος, Γιάνναρος Παναγιώτης, Αλικάκος
Ηλίας, Καπασούρης Αλέξανδρος.
233. «Σπάρτακος» Επιστημονική Πρωτοβουλία Έρευνας Διαπεριφερειακής Ανάπτυξης Νομού
Λακωνίας & Συνεργασίας Με Λαούς Αναπτυσ. Χωρών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Σπηλιωτόπουλος Κωνσταντίνος, Ιδρυτικά μέλη: Νταλιάνης Δημήτριος, Πισκοπάνης Χαρίλαος,
Κατσταφαρέας Γεώργιος.
234. ΕΠ.Ι.Α.ΔΥ. Επιστημονικό Ινστιτούτο Ανθρώπινου Δυναμικού, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αθηνά Βενέτη, Ιδρυτικά μέλη: Στυλιανός Λουλάκης, Φάνης Αλεξανδρίδης,
Έλλη Συρμοπούλου, Θανάσης Ανερούσος.
235. ΑΕΑΣ Ανθρωπιστική & Ευρωπολιτιστική Ανάπτυξη & Συνεργασία Heda - Λακωνία -
Λακωνία, Αριστοτέλης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αναστ. Μηλοπούλου, Μπαντής-Βαδής
Νικόλαος, Ιδρυτικά μέλη: Πάσσαρης Ε., Νομπιλάκης Η., Αθανασίου Α., Καφατσάκης Π.,
Στεργίου Π., Μιχαλιτσιάνου Αικ., Μπαντή-Βαδή Αικ.
236. Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, (41.696), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Γ. Σουριαδάκης, Ιδρυτικά μέλη: Ν. Αλιβιζάτος, Ν. Φραγκάκης, Δ.
Χριστόπουλος.
237. «Εύξεινη Πόλη» Κέντρο Πληροφόρησης και Υποστήριξης Κοινωνικά Αποκλεισμένων -
Αθήνα, (……), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ν. Παπαδήμας, Ιδρυτικά μέλη: Μιλτιάδης
Χατζηγιαννάκης, Γεώργιος Αμπατζόγλου, Δημήτριος Φωκιανός, Γεώργιος Κοτρωνιάς.
238. «Ανοιχτή Αγκαλιά» Φίλοι Κοινωνικής Παιδιατρικής-Ιατρικής - Αθήνα, (26.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καθηγητής Κ. Γουργουλιάνης, Γ. Κουτεντάκης, Ιδρυτικά μέλη:
Αθανασοπούλου Φ., Δαλέζις Ν., Κίττας Κ., Κοτιάς Α., Κουρέτας Δ., Μαλίζος Κ., Κυόπουλος Ν.,
Πεντελιάδου Σ., Παπαδημητρίου Κ., Περεντίδης Σ., Σακκής Δ., Σκαγαίννης Π., Τασιούλας Α.,
Φωτόπουλος Γ., Χρηστίδης Ε.
-384 -
239. Balkan & Eastern European Forum Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Παναγιώτης Λιβεράκος, Σταύρος Θεοδωρόπουλος,
Αντώνης Μακρυδημήτρης, Χρήστος Χατζηεμμανουήλ, Βασίλειος Ντερτιλής.
240. Επιτροπή Ερευνών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - Αχαρνές Αττικής, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Καθηγητής Κ. Γουργουλιάνης, Γ. Κουτεντάκης, Ιδρυτικά μέλη:
Αθανασοπούλου Φ., Δαλέζις Ν., Κίττας Κ., Κοτιάς Α., Κουρέτας Δ., Μαλίζος Κ., Κυόπουλος Ν.,
Πεντελιάδου Σ., Παπαδημητρίου Κ., Περεντίδης Σ., Σακκής Δ., Σκαγαίννης Π., Τασιούλας Α.,
Φωτόπουλος Γ., Χρηστίδης Ε.
241. Πανελλήνια Ένωση Νέων κ' Ασκουμένων Δικηγόρων - Αθήνα, (44.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Παπαστεριόπουλος Αλεξ., Παλευρατζής Ανδρέας, Ιδρυτικά μέλη:
Καμενόπουλος Θ., Ηλιόπουλος Γ., Κατσαρός Π., Γλύκας Γ., Βερβέσος Δ., Αργυριάδης Α.
242. Πολύτροπος Ομηρικός Κόσμος-Μελέτη-Ανάπτυξη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρία
Τζανή, Ιδρυτικά μέλη: Χρήστος-Θωμάς Κεχαγιάς, Χαράλαμπος Κατρής, Άγγελος Κατοπόδης,
Χριστίνα Μεταξάκη.
243. Ένωση για τη Βοήθεια και την Ανάπτυξη της Αφρικής και της Ασίας - Βόλος, (30.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αριστοδ. Λυχναράς, Δημήτρης Λιανός, Ιδρυτικά μέλη:
Θερομογιάννη Α., Κυριακίδη Α., Λυχναρά Γ.
244. «ΙΔΑΕΗ» Ινστιτούτο Διεθνούς Ανάπτυξης Εν Ηπείρω, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κων.
Καλαμπόκας, Ιδρυτικά μέλη: Γεώργιος Καλαμπόκας, Δανάη Καλαμπόκα.
245. «Euronem» Ευρωπαϊκό Δίκτυο Επικοινωνίας και Πληροφόρησης - Αθήνα, (30.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νάσια Μιχαλοπούλου, Μωραΐτης Νίκος, Ιδρυτικά μέλη: Σιάφης Γ.,
Καπούτσης Χ., Αποστολάκη Α., Παππάς Σπ., Ντίνος Β.
246. Πολιτιστικό Τρίγωνο Πρεσπών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γκαβριέλα Σάινερ, Ιδρυτικά
μέλη: Δήμητρα Ταμπά, Βερίκα Ευθίμοβα, Χρυσάνθη Σταματιάδου.
247. Μέριμνα Ζωής κατά της Εξάρτησης - Ιωάννινα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Θεοδωρολέας Δημήτριος, Ιδρυτικά μέλη: Ιωάννης Θεοδωρολέας, Δήμος Μπερδέσης.
248. Λειτουργοί Υγείας της Αγάπης, (36.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μητροπολίτης
Δημητριάδος Ιγνάτιος, Ιδρυτικά μέλη: Γούσης Γ., Τακούμης Β., Σκαφίδα Α., Μαρκάκη Χ.,
Φλεβοτόμα Χ., Γκιλομανάκης Χ.
249. Καθαρή Δύναμη Ανάπτυξης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σπύρος Κυρίτσης, Ιδρυτικά
μέλη: Σοφία Ευστρατόγλου, Σπύρος Γεωργιλές, Γεώργιος Καραντουνιάς, Ευάγγελος
Κυρίτσης.
250. Ίδρυμα Υποστηρίξεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου - Πειραιάς, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Επίσκοπος Κνωσσού Μακάριος, Δημήτριος Δουλουφάκης, Ιδρυτικά μέλη:
Σκαλκέας Γ., Τσάκος Π., Δεληκωνσταντής Κ., Ζαχαριάδης Μ., Ζομπανάκης Μ., Καρατζάς Θ.,
Παπαδημητρίου Δ., Ταυρίδης Ε., Ζέπος Κ.
251. Το Χαμόγελο του Παιδιού, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κων. Γιαννόπουλος, Ιδρυτικά
μέλη: Πέγκυ Σταθακοπούλου, Τάσος Τσούγιας, Θάνος Καλλίρης, Σεμίνα Διγενή.
252. Eταιρεία Διάσωσης-Προβολής Αρχείων Τύπου Ανατολικής Μεσογείου-Βαλκανικής,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Απόστολος Βουλδής, Ιδρυτικά μέλη: Σωτήρης Πεδάκης, Ζώης
Μαρίνος, Γιάννης Αδαμόπουλος, Νίκος Υφαντός.
253. Ελπίδα-Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαριάννα
Βαρδινογιάννη, Ιδρυτικά μέλη: Ελένη Σαμαρά Κωνσταντακάτου, Κέττυ Φιλιππίδου, Μελίνα
Δασκαλάκη.
254. Πορευθέντες - Διορθόδοξον Κέντρο, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αρχ. Αλβανίας
Αναστάσιος, Ιδρυτικά μέλη: Ιωάννης Σκαρέντζος, Ελευθέριος Σαρρής, Γαλέτας Νικόλαος,
Αργυρώ Κοντογιάννη.
255. Όμιλος UNESCO Σερρών Ελλάδος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αικατερίνη
Εμμανουηλίδου, Ιδρυτικά μέλη: Πέτρος Παπάζογλου, Παντελής Κουροπαλάτης, Άννα Αλευρά,
Νίκος Βογιατζόγλου.
256. «Αριστοτέλης» Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Περιφερειακής & Διεθνούς
Συνεργασίας - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημήτριος Τερζίδης, Ίκας Αστέριος,
Ιδρυτικά μέλη: Δήμος Κιλκίς (Τερζίδης Δ.), Δήμος Μουριών (Αργυρόπουλος Σ.), Δήμος
Χέρσου (Ανρακίδης Χ.), Δήμος Γαλλικού (Μάλγαρης Σ.), Action & Partners (Ίκας Αστέριος),
ΔΕΥΑ Κιλκίς (Παυλίδης Ι.), ΔΕΤΠΑ Κιλκίς (Αβραμίδης Κ.), Σύνδεσμος Βιομηχάνων
(Γκουλέτσας Ν.), Επιμελητήριο Κιλκίς (Τονικίδης Π.).
257. Προμηθέας - Ξάνθη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαδόπουλος Β., Ιδρυτικά μέλη:
-385 -
Καραγιάννης Γ., Κατσούρος Γ.

258. Act Up Δράσε - Αθήνα, (96.250), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καμπουράκης Κ., Ιδρυτικά
μέλη: Δαρέμας Ι., Μπότση Χ., Θερμογιάννη Α.Κ., Πασκάλεβ Σ., Δαρέμας Ι.
259. Δ.Α.Δ.Α. Διεθνής Ανθρωπιστική Δράση και Ανάπτυξη - Κιλκίς, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Γεώργιος Κοσμαδάκης, Ιδρυτικά μέλη: Παπαθανασοπούλου Ελένη, Κυριακή
Καλατζή.
260. Εντροπία Εταιρεία Πολιτιστικής και Επιστημονικής Παρέμβασης, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αντώνης Κουτσούμπας, Ιδρυτικά μέλη: -.
261. Αρίστη Ενιαίος Φορέας για τη Γυναικεία Επιχειρηματικότητα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Μαγδαλινή Διαμαντίδου Σκουτέλη, Ιδρυτικά μέλη: Ελένη Αλβανού, Αρνίδου Ερμιόνη,
Καλλιόπη Βατζόλα.
262. Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας Νοτιοανατολικής Ευρώπης - Αθήνα, (30.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Παρασκευαΐδης Ευάγγελος, Παυλίδης Νικόλαος, Ιδρυτικά μέλη: Αγνάντη Ν.,
Μαρσέλος Μ., Δαμίγος Δ., Παπαδοπούλου Χ., Φωτιάδης Δ., Tofoski Jovan, Tavos Vagel.
263. ΕΛΚΕ Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
(223.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Θεόδωρος Καλαμπούκης, Ιδρυτικά μέλη: Μαρία
Κωνσταντοπούλου, Μαρία Κανταρτζή, Κ. Ζωγράφος.
264. Εθνικό Ελληνικό Τμήμα Διεθνούς Ενώσεως Αστυνομικών (Ι.Ρ.Α.) - Θεσ/κη, (50.000),
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Χρήστος Κοντάκος, Ιδρυτικά μέλη: Βασ. Γιαννακόπουλος,
Φρειδερίκος Μαρκόπουλος, Δέλλας Χ., Ρήγας Γ., Ευαγγέλου Β., Γιάχος Στ., Κατσαρόπυλος Γ.,
Νικόλαος Ι.
265. Δ.Ι.Κ.Α. Διαβαλκανικό Ινστιτούτο Κοινωνικής Αρωγής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Δημήτριος Μπέης, Ιδρυτικά μέλη: Παπαμιχαήλ Ανδρέας, Μπέης Ευάγγελος, Δαμοφάης
Στυλιανός.
266. Ζωή-Ανάπτυξη-Δημιουργία Μ.Κ.Ε., Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ηλίας Βεργής, Ιδρυτικά
μέλη: Γιώργος Πηλιχός, Σοφία Σφυρόερα.
267. Γλαύκος Μεσογειακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Ανάπτυξης - Αθήνα - Ινστιτούτο
Προστασίας Περιβάλλοντος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γιώργος Φιλιππαίος, Θεοχάρης
Ντάβας, Ιωάννης Πράππας, Ιδρυτικά μέλη: -.
268. Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκτυο Ανάπτυξης - Σέρρες, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Ευστάθιος Κουτμερίδης, Πέτκογλου Ιωάννης, Μιχαηλίδης Νικόλαος, Ιδρυτικά μέλη: Λάντζος
Ι., Απιδόπουλος Η., Γρέδης Π., Σημεαντωνάκη Ρ., Κουτμερίδου Π., Βασιλειάδης Η., Καλαθάς
Ε., Φωτίου Φ.
269. Θεώμαι Κέντρο Έκφρασης - Σέρρες, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νικόλαος Βεργίδης,
Απόστολος Τράκας, Αφροδίτη Σπυρίδων, Ιδρυτικά μέλη: Αλεξανδρίδου Δ., Βεργίδου Μ.,
Μάντιος Δ., Δαμιανδίδου Ε., Βλαδίκα Κ., Μαρινίδου Μ., Παπαντωνίου Λ., Πούλιου Κ.,
Σιμόγλου Κ.
270. Ορίζοντες Ανθρωπιστικές και Πολιτιστικές Δράσεις - Αθήνα, (60.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Σπυρίδων Μερκούρης, Θεώνη Βραχλιώτη, Nobel Armand, Ιδρυτικά μέλη:
Μερκούρης Π., Δελώτη-Φιλιππούση Μ.
271. Γυναίκες Ενάντια στην Εκμετάλλευση και Ανισότητα - Αθήνα, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Σωτηριάδου Βικτ., Γρυλάκη Μαρία, Ιδρυτικά μέλη: Πηρουνάκη Κ.,
Αποστόλου Φ., Τσαγκάνου Π., Αγγελοπούλου Στ., Φωτοπούλου Ελ.
272. Βιόσφαιρα Εταιρεία για τη Μελέτη και Διαχείριση του Φυσικού και Ανθρωπογενούς
Περιβάλλοντος - Αθήνα 2. ΕΚΠΑΖ, (34.630), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεώργιος Γιαννάτος,
Ιωάννης Ιωαννίδης, Γρίβας Κωνσταντίνος, Ιδρυτικά μέλη: -.
273. Κρίκος Πολιτιστική Καλλιτεχνική Εταιρεία - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αντιγόνη-Μαρία Γιαλλουρίδου, Αναστάσιος Γρηγοριάδης, Ιδρυτικά μέλη: -.
274. Culture Act, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σπυρίδων Μουρελάτος, Ιδρυτικά μέλη:
Χριστίνα Χουγκενστάιν, Κων. Μπαντέκα, Ευτυχία Πανοπούλου.
275. Ελληνοαλβανική Αλληλεγγύη Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία - Αθήνα, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ελένη Κωνσταντινίδου, Ιφιγένεια Σκρέλλη, Ιδρυτικά μέλη: Σταμπουλάκη Ε.,
Ρενάτο Σκρέλλη, Ιωαννίδης Αν., Τρακαδά Κ.
276. Σαμάρεια, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καραγιάννη Αθηνά, Ιδρυτικά μέλη: Asfaw Desta,
Νικολάου Μαρία, Μιχάλης Ευσταθόπουλος, Ρεβέκκα Μισθού, Ιωάννης Αθανασίου.
277. Παρουσία Σύλλογος Κοινωνικής, Ανθρωπιστικής και Πολιτιστικής Προσφοράς,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μητ. Πειραιώς Καλλίνικος, Ιδρυτικά μέλη: Αρχ. Συμεών
-386 -
Βενετσιάνος, Παναγιώτης Φραγκάκος.

278. Ινστιτούτο Μελετών Περιβάλλοντος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Στέφανος Κόκκοτας,
Ιδρυτικά μέλη: Αλέξανδρος Κόσσυβας.
279. Ελληνική Εταιρεία Ενάντια στην Εξάρτηση, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημοσθένης
Μπούκης, Ιδρυτικά μέλη: Κώστας Τσαρούχας, Παν. Βασιλειάδης, Νίκος Δέλγερης.
280. Ελληνικός Ανθρωπιστικός Οργανισμός, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σταυρόπουλος
Πλάτων Ιγνάτιος, Ιδρυτικά μέλη: Αντωνίου Γεώργιος, Σταυρόπουλος Σπυρίδων,
Σταυρόπουλος Κωνσταντίνος, Σταυρόπουλος Ιωάννης, Σταυροπούλου Σταυρούλα.
281. Σ.Α.Β.Α. Σύνδεσμος Ανθρωπιστικής Βοήθειας Αφρικής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Καμαλάκης Σ., Ιδρυτικά μέλη: Δαρατσίκης Κ., Σουλογιάννης Ε., Φλωρέντης Γ.,
Κουρκουμέλης Ν., Καγιώργης Λ.
282. Διεθνής Οργάνωση Εναντίον των Ναρκωτικών και της Διακίνησής τους, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Βασίλειος Κωνσταντινίδης, Δημήτριος Τσικαδέρης.
283. Έβρος, Ένωση Συνοριακής Περιοχής ΕΣΠΕ, (75.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Χρήστος Χατζόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Παπαϊώνου Θεόδωρος, Δούκας Δημοσθένης,
Αθανασιάδης Θεόδωρος, Ιωάννης Γραμμενίδης.
284. Θέατρο Ανάβασις - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρία Καραβία, Ιδρυτικά μέλη:
Κωνσταντινίδου Γεσθ., Ξανθουδάκης Χαρ., Βασιλειάδης Λ.
285. Ομοσπονδία Εθελοντικών ΜΚΟ Ελλάδος (Ο.Ε.Μ.Κ.Ο.Ε.), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Πιτσούλης Ν., Ιδρυτικά μέλη: Παπαγεωργίου Λ., Κανελλόπουλος Ν., Κιοσές Β., Νάτση Ε.,
Καραμάνη Μ., Καρίκας Γ.
286. Ανθρωπιστική Ελληνική Αντίληψη Hel-Med (Help-Mediterranean), (50.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Κυλίκας Χ., Γρηγορόπουλος Κ., Batouma Br., Ιδρυτικά μέλη: -.
287. Θέσις - Θεσ/νίκη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τάσος Τζήκας, Θωμάς Αλγινάκογλου,
Ιδρυτικά μέλη: Βαφειάδου Τ., Αλγιανάκογλου Θ., Βογιατζής Χ., Γενίτσαρης Απ., Γεωργαράκης
Μ., Γεωργιάδου Ζ., Γιαλαμαΐδης Α., Δανιηλίδου Ε., Ιωαννίδης Π.
288. Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Στυλιανός Σκιάς, Ιδρυτικά μέλη: Φαίδων Οικονόμου, Βασίλειος Αϊβαλιώτης.
289. Water For People And Peace - Αθήνα, (30.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Peter
Cambell, Ιδρυτικά μέλη: Emmanuel Goymalakis, Ελισάβετ Δασκαλοπούλου.
290. Μπαχάι Κοινότητα Ελλάδος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κάρεν Βελάστι, Ιδρυτικά μέλη:
Shirin Youssefian, Σωκράτης Μαανιάν, Γιώργος Βατσέλας, Κώστας Κόντος.
291. Σύνδεσμος Ελλήνων Εθελοντών Συμβούλων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αθανάσιος
Βακαλόπουλος, Ιδρυτικά μέλη: Κων. Αποστολάκης, Κων. Δημητρίου, Δαμιανός Αγαπαλίδης,
Γεώργιος Γκιόνης.
292. Ευρωβαλκανικός Οργανισμός Γεωργίας και Αειφόρου Ανάπτυξης, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Τρικαλίτης Νικόλαος, Ιδρυτικά μέλη: Φούσιος Αναστάσιος, Γκοντίνος
Βασίλειος, Μαστροδήμος Γεώργιος.
293. Συνεργάτες για τη Διεθνή Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη-Βοήθεια ΑΜΚΕ - Νέα
Σμύρνη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Νικόλαος Βακιρτζίδης, Ιδρυτικά μέλη: Σοφιανόπουλος
Ι., Μυλωνάκης Ι., Καραφωτάκης Ε., Παπασούλης Ι., Παπαδάκη Ι., Κατσουρίνης Ε., Σπαχής Ε.
294. Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Πρόληψις (Prolepsis) Ινστιτούτο Περιβαλλοντολογικής

και Εργασιακής Ιατρικής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αθηνά Λινού, Ιδρυτικά μέλη: Δημητρός
Λινός.
295. Ακμή Αναπτυξιακή - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Ροδόπουλος,
Ιδρυτικά μέλη: Κουτσομιχάλης Αγγελής, Χωριανόπουλος Στ., Δημητρίου Αν.
296. Λευκό Χωριό - Πρότυπος Σύλλογος Πρόνοιας και Προστασίας Παιδιού - Σωματείο Μη
Κερδοσκοπικό Φιλανθρωπικό Απολιτικό, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Στασινοπούλου Τιτίκα,
Ιδρυτικά μέλη: Παπαφιλίππου Β., Λαμπρέτσα Δ., Στάθη Μ., Αθανασιάδης Χ., Περιστέρου Β.
297. Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων - Αθήνα Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κυριάκος
Μπατσαράς, Σώρρου Μαρία, Ιδρυτικά μέλη: Οράν Αβραάμ, Γιονανίδης Ι., Κουσαμπάς Ο.,
Μπατσαρά Π., Ρεβύθης Στ., Ζερβού Μ., Μπατσαράς Χρ.
298. Παρατηρητήριο Μετανεωτερικών Τάσεων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Συνεφάκη Μαρία,
Ιδρυτικά μέλη: Αντωνίου Αθ., Γιαννιτσιώτης Γ., Ράνιος Αθ.
299. Ελληνική Νομική Βοήθεια - Θεσ/νίκη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βαναρούδης
Γεώργιος, Ιδρυτικά μέλη: Γκιρτζημανάκης Απ., Πάσχου Μ., Βουνάτσος Φ., Γκουτσίδης Γ.,
-387 -
Αργυριάδης Α.
300. Κέντρο Πολιτισμικού Διαλόγου «Κωστής Μοσκώφ», Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Θεμιστοκλής Ροδαμίτης, Ιδρυτικά μέλη: Μοσκώφ Κ., Μοσκώφ Α., Λαμπροπούλου Ε.
301. Κεφαλληνιακή Εταιρεία Ελληνοσερβικής Φιλίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ρουχωτάς
Βίκτωρ, Ιδρυτικά μέλη: Παρσαλής Δ., Κοτσιλίνη Αλ., Νικολάτου Αικ., Κρεμμύδας Π., Βλάχος
Στ., Χαμηλοθώρης Ελ.
302. Vox Humana Ανθρώπινη Φωνή, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τζινιέρη Αδαμαντία,
Ιδρυτικά μέλη: Σαχίν Νιμέρ, Τζινιέρης Γεώργιος.
303. Ακαδημία Δημητριάδος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
304. Πολιτιστική Εταιρεία Πράξις Μη Κερδοσκοπική Μη Κυβερνητική - Σέρρες, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αικατερίνη Παπασημακοπούλου, Μαρία Χατζηδημητρίου, Ιδρυτικά μέλη:
Αλευρά Αν., Παπουδά Κ., Αραμπατζής Αθ., Εμμανουηλίδης Ν., Ανδρονίδης Θ.
305. Δίκτυο-Κοινωνικής Ένταξης-Ανθρωπιστικής Βοήθειας, Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης με
Προστασία για το Περιβάλλον, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Άγγελος Σκουλίδης, Ιδρυτικά
μέλη: Γιώργος Παρασκευόπουλος.
306. ΕΤΕΠΕ Εταιρεία Επικοινωνιακής και Πολιτικής Έρευνας, (30.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Παναγιώτης Δημητράς, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Ιδρυτικά μέλη: Δημητρά
Αγγ., Δημητράς Η., Σκληβανιώτη-Δημητρά Αιμ.
307. ΚΕΥΑ Κέντρο Εκπαιδευτικής Υποστήριξης Αφρικής, (30.000), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Νικήτας Αλιπράντης, Ιωάννης Περτανόγλου, Ιδρυτικά μέλη: Βαρδακά-
Μαρτίνη Ασπ., Δρόσος Διον., Κρουσταλάκης Ε., Λεοντίδης Χ., Περιστάνογλου Γ., Σαρρής Ε.,
Σιούφς Θ., Σταυριανάκης Ε.
308. Α.Κ.ΝΕ. Αναπτυξιακό Κέντρο Νεολαίας-Πρωτοβουλία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Γιώργος Γκουρογιαννίδης, Ιδρυτικά μέλη: Μαρία Μπαχτατζέ, Ταριέλ Ναντιμλαΐτζε.
309. Μηχανικοί του Κόσμου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παναγιώτης Μεταξάτος, Ιδρυτικά
μέλη: Απόστολος Οικονόμου, Ιωάννης Σαριβουγιούκας, Σεραφείμ Κουτσούμπας, Λαμπρινή
Παπαδάκη, Διονύσης Καλλιάνης, Γεώργιος Ελευθεριάδης.
310. Ηχώ Καρδιάς, (25.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βασδέκης Σ., Ιδρυτικά μέλη:
Νικολαΐδης Γ., Στρατηγάκη Θ.
311. Το Άλλο Πρόσωπο της Αιθιοπίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρίνα Κυριακοπούλου,
Robert John Berkhut, Ιδρυτικά μέλη: Παπαδόπουλος Π., Δουσαΐτης Δ., Κυριακόπουλος Σ.
312. Σύνδεσμος Εκπαιδευτικής Πρωτοβουλίας - Χολαργός Αττικής, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Π. Μπάμπης, Ευαγ. Μπάμπης, Ιδρυτικά μέλη: Φέστα Α., Βαλμπόνα Α.,
Μπλέτσα Π., Μπάμπης Γ.
313. Βαλκανική Δράση για τη Διεθνή Ανάπτυξη Balkan A.I.D., Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Θεοδώρα Τσιφτσή, Ιδρυτικά μέλη: Ρεβέκκα Παίδη, Στυλιανός Καναβάκης, Παναγιώτης
Μανωλόπουλος, Κυριάκος Μικέλης.
314. Δημιουργοί Χωρίς Σύνορα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημήτρης Ιατρόπουλος,
Ιδρυτικά μέλη: Γρηγόρης Στεφανάκος, Κατερίνα Καραγιάννη.
315. Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (30.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαϊωάννου
Σταύρος, Μιχαλοπούλου Νάσια, Ιδρυτικά μέλη: Παπανδρόπουλος Α., Μιχαλόπουλος Ευστ.,
Παπαθανασόπουλος Γ., Δρακόπουλος Π., Ροδόπουλος Κ.
316. Εταιρεία Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεράσιμος
Κουζέλης, Ιδρυτικά μέλη: Κων. Βρατσάλης.
317. Filia Μη Κυβερνητικός Οργανισμός, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αικατερίνη Μπέη,
Ιδρυτικά μέλη: Στυλιανός Δαμόφλης, Φράνσις Γιατζόγλου, Χαράλαμπος Αργυριάδης, Αλίκη
Βεργίδου.
318. Δία Διεθνές Ινστιτούτο Αλληλεγγύης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαμιχαήλ Ανδρέας,
Ιδρυτικά μέλη: Στυλιανός Δαμόφλης, Ιωάννης Γουσίδης, Μιλτιάδης Καρύδας, Αικατερίνη
Μπέη, Πρόδρομος Καραγιάννης.
319. Ευρωπαϊκό Περιβαλλοντικό Ινστιτούτο Πολιτικής και Δικαίου (ΕΕΠΑΛΙ), Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Θίσβη Εκμεκτζόγλου, Ιδρυτικά μέλη: Ευκλείδης Αντωνιάδης.
320. Μακεδονία Αναπτυξιακή Οργάνωση - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Μακριδάκης Π., Σταυροπούλου Ουρ., Καπετανή Ε., Θεοδωρολέας Ι., Θεοδωρολέας Δ.,
Μπενετάτος Κ.
321. Δάσκαλοι του Κόσμου και Έδεσσα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κοκκώνας Γ., Κοτρώτσος
Χ., Ιδρυτικά μέλη: Αναστόπουλος Χ., Κοκκώνας Γ., Μαρκάκη Ε., Πάλλα Ευδ.
-388 -
322. Κοινωνική Ανάπτυξη ΚΟΑΝ, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σωτηρία Αντωνοπούλου,

Ιδρυτικά μέλη: Ελευθερία Πυλίου, Ειρήνη Ζώνγκου, Αναστάσιος Βρούσιο, Λαέρτης Πύλιος.
323. Αναπτυξιακή Προώθηση ΑΝΑΠΡΟ, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σταύρος Κουντούρης,
Ιδρυτικά μέλη: Ιλίρ Κοκόσης, Λεονώρα Πυλίου, Καζέτα Βρούσιο, Γεώργιος Ζώνγκος.
324. Ανοιχτή Ευρώπη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αντώνιος Παπαπολύζος, Ιδρυτικά μέλη:
Ζεγγίνης Δημήτριος, Παπαπολύζος Θωμάς, Παπαπολύζος Ντίνος.
325. Ευρωπαϊκό Κέντρο Καινοτομιών Ανάπτυξης Ερευνών και Μελετών, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Βασιλακάκης Γεώργιος, Ιδρυτικά μέλη: Γούλης Αναστάσιος, Στιβακτάκης
Ιωάννης, Gurcaia Maia.
326. Αναπτυξιακοί Ορίζοντες - Αθήνα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ασημώνη Ζαφειροπούλου,
Παναγιώτης Μίμης, Ιδρυτικά μέλη: Λούης Τ., Κυριακόπουλος Λ., Διαμαντίδης Δ., Μαρκέτος
Σ., Μακρής Π., Λεμπέσης Γ., Μανιατάκης Χ., Δοξιάδη Κ., Ψωμόπουλος Π., Μαρουλής Α.,
Κυριαζής Δ., Στράτος Φ., Τσεμπέλης Π., Βελισσαρόπουλος Π., Λιναρδάτος Ν., Καμβύσης Π.,
Βαρβέρης Δ., Αμουργής Σ., Κατζουράκης Μ., Στρατήγης Σ.
327. Ελληνικό Κέντρο Ανάπτυξης και Καινοτομίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ανδρέας
Στεφανίδης, Ιδρυτικά μέλη: Διονύσιος Μετζενιώτης, Φαίδων Κυδωνιάτης, Ερωτόκριτος
Ζησιμάτος.
328. Παγκόσμια Δράση, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Πεταλάς Βασίλειος, Ιδρυτικά μέλη:
Δημητρακοπούλου Αναστασία, Καρτελιά Μαρία, Γρηγοράκης Αλκιβιάδης, Δασκαλάκης
Μενέλαος.
329. Διεθνής Οργάνωση Λεσχών Λάιονς «Θέμα 117 Α Λεσμών Λάιονς Νοτίου Ελλάδος»,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεώργιος Σαραντής, Ιδρυτικά μέλη: Διονυσία Φρυτζαλά, Ελένη
Ραλλιά, Κώστας Πατεράκης, Μαρίτσα Κωνσταντοπούλου.
330. Ελληνική Ένωση Συγκριτικού Δημοσίου Δικαίου-Societas Graeca Luris Pulici
Comparativi, (40.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μιχαήλ Βροντάκης, Ιδρυτικά μέλη:
Πέτρος Χριστόφορος, Ιουλία-Αδαμαντία Ηλιοπούλου-Στραγγά, Στυλιανός Πατεράκης,
Θεοδώρα Αντωνίου.
331. Μονοπάτια της Ανατολής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σπύρος Πέγκας, Ιδρυτικά μέλη:
Θωμάς Ακουαρόνε, Πέγκυ Βασιλείου, Ελένη Βρετζάκη, Έλσα Δεληγκάρη.
332. Διεθνές Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων E-Conet - Καλλιθέα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Καραβίας Βασίλειος, Ιδρυτικά μέλη: Σταθόπουλος Αντώνιος, Κοτζαμάνης Βύρων, Κανετάκης
Εμμανουήλ, Καραβίας Βασίλειος.
333. Ελληνική Αναπτυξιακή Πρωτοβουλία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΕΑΠ, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Διονύσιος Αναπολιτάνος, Στυλιανός Βερνίκος, Πέτρος
Γέμτος, Δημήτριος Δημητράκος, Αντώνιος Μακρυδημήτρης.
334. Ιατρική Παρέμβαση, (36.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ελπίδα Ευθυμιάτου,
Νικόλαος Λαζάρου, Ιδρυτικά μέλη: -.
335. Στοχευμένη Δράση για την Υποστήριξη και τη Συνεργασία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -
, Ιδρυτικά μέλη: Αικατερίνη Παπαπούρα, Δημήτριος Ιωαννίδης.
336. Κέντρο Πολιτικής Έρευνας και Επικοινωνίας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Χατζηεμμανουήλ Χρ., Ιδρυτικά μέλη: Δραγώνας Γεωρ., Καραχάλιος Νικ., Καούρας Γ.,
Κοκκώσης Χ., Παπασταύρου Απ., Φιλιππίδης Αγ., Χιώτης Γ., Ψάλτης Γ.
337. Το Σπίτι της Αλληλεγγύης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καζάκου Έλλη, Ιδρυτικά μέλη:
Μεκάλης Θεοδ., Σταθόπουλος Αβρ., Λάζαρη Βασ., Γεωργιάδου Παν., Κρασσάς Μιχ., Καρβέλης
Δημ., Μανδαλιός Νικ.
338. Φιλόπτωχος Αδελφότης Κομοτηνής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μουστάκα Ελπ.-Δημ.,
Ιδρυτικά μέλη: Τζελέπη Δημ., Πανοπούλου Αρ., Παπατζίκου Ελ., Βαφειάδη Ροδ., Δημητριάδου
Δεσ., Δολώμα Πωλ., Καρακυρίου Κλ., Μαλλέ Φρειδ., Ροδιάτη Ανθ., Σιβρίδου Αναστ.
339. Πολίτες για το Μέλλον, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Βασιλόπουλος Βασ., Ιδρυτικά μέλη:
Φιλιππάκης Αντ., Κακαβελάκης Δημ., Κούλας Μιχ., Βασούντεβα Σαρ., Δραγώνας Γεωρ., Ράλλη
Δανάη, Δραγώνα Δάφνη, Μαρκοπουλιώτης Νικ., Τσαμουρά Ελ., Τάρκας Αλεξ.
340. Θόας Εταιρεία για την Προώθηση των Τεχνών και του Πολιτισμού, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Δραγώνας Γεωρ., Ιδρυτικά μέλη: Φιλιππάκης Ιω., Καραμάνος Δημ.,
Δραγώνα Δάφνη, Κακαβελάκης Δημ., Ρεμπούσκου Όρσα, Βασούντεβα Σαρ., Στανάς Αλεξ.,
Νούλας Κων., Παναγιωτάκου Αφρ.
341. Άνθρωποι Αγάπης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Χατζηβέη,
-389 -
Δημητροπούλου, Δημητρόπουλος, Μαρκέτη, Δημητροπούλου, Καναβάκης, Λόντου, Καραλή-

Γιαννακοπούλου, Πολιτικού, Στέφα, Ησύχου, Παπαδοκαλάκης, Παπαδοκαλάκη, Καραδόντη,
Σιμιτζόγλου, Παπάκη, Δημοπούλου, Λεμοντζόγλου, Κίτσιου, Μαστρογιαννόπουλος,
Περαμερίτη, Αναστασίου, Μαλίδου, Φελεκίδου, Γκανά.
342. Αργώ Διεθνής Αρωγή & Στρατηγική Ανάπτυξη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γ. Κεπίδης,
Ιδρυτικά μέλη: Καραλευθέρης Π., Κωνσταντινίδου Ν., Ξανθόπουλος Θ., Τσολακίδης Στ.,
Ιωσηφίδου Ρ., Κελεντερίδης Σ.
343. Κοινωνική Στήριξη, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τσιάκαλου Αν., Ιδρυτικά μέλη:
Κουφογιάννη Σοφ., Κοπελιά Ιω., Τζιβίλογλου Μαρ., Παπαβασιλείου Ευγ., Χανδρινού Ι.
344. Καρίτας Αθήνας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Σεβ. Φώσκολος Νικ., Ιδρυτικά μέλη:
Βουτσινός Ανδ., Καρβώνη Υακ., Δελατόλα Νικ., Λιόλιου Βερ., Καλλίρη Κρ., Ιμμακολάτα Π.
345. Magna Europa, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ηλιάδης Ι., Ιδρυτικά μέλη: Αλεξίου Κων.,
Χιόνης Γεωρ., Παλληκάρης Ι.
346. Βαλκανική Αμφικτυονία - Σύνδεσμος Νέων Βαλκανικών Χωρών, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Μαντρατζή Ελ., Ιδρυτικά μέλη: Κοντογεώργης Αθ., Καρκάλη Γ., Σεισάκης Γ.,
Κουζή Μ., Παπαδάκος Ν., Καπάτου Ελ., Μονιός Γ., Ρούσσογλου Ελ., Ρούστα Ειρ., Λυμπέρης
Τρύφων, Αραμπατζή Αικ., Τριανταφύλλου Π., Γεωργακόπουλος Χ.
347. Το Εργαστήρι-Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων Με Ειδικές Ανάγκες,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τουρκοχωρίτη Μ., Ιδρυτικά μέλη: Κοντογιάννη, Βουρνά Αν.,
Λαμπάκης Ν., Βασιλάκης Ι., Αψούρη Αρσ.
348. Όμιλος Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ρήγος Ι.,
Ιδρυτικά μέλη: Φιλόπουλος Ι., Τσιμπρής Μιχ., Μαργετίδης Γ., Βερναρδάκης Ν., Ιθακήσιος
Κων., Περδικάρη Π., Κατραβά Αν., Sigwalts S.
349. Πνοή, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Μητρ. Παντελεήμων Καλαφάτης,
αρχιμ. Παντελεήμων Μουτάφης, Τσιγαράς Γ., Κοσμάς Χρ., Αρναούτογλου Τηλ.
350. Εθελοντές Αιμοδότες Ροδόπης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κέπελης Γ., Ιδρυτικά μέλη:
Δημητρακόπουλος Δ., Ιωαννίδου Δεσπ., Γεωργιτσοπούλου Ευ., Κιαμίλογλου Μπουλέντ.
351. Περιβαλλοντικός Οργανισμός Αθηνών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Διαμαντίδης Αντ.,
Ιδρυτικά μέλη: Μπαζάκα Ελβ., Διαμαντίδου Δ., Κωνσταντάρας Δ., Σκούλλος Μιχ., O' Donnell
Marg.
352. Δίκτυο Δράσης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Γεωργάριου Μαρία, Ιδρυτικά μέλη:
Δαγγουλίδης Ι., Μοσχόπουλος Νικ.
353. Βήμα Αναπτυξιακής Βοήθειας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ιωαννίδης Ορ., Ιδρυτικά
μέλη: Ζώγκος Ελ., Πύλιος Α., Κάγιος Χρ., Θάνος Π.
354. Πήγασος Εθελοντική Οργάνωση Αειφορίας Περιβάλλοντος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος:
Αγγελόπουλος Ηρ., Ιδρυτικά μέλη: Τσοπανούδης Δ., Ξενάκης Ν., Σεμερτζίδης Θ., Καργάκη
Ελ., Τσαγανού Χρ.
355. Human Aid - Εταιρία Αναπτυξιακής Συνεργασίας και Ανθρωπιστικής Αλληλεγγύης,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Τσάκας Στ., Ιδρυτικά μέλη: Τσάκας Κων., Πράσσος Δ., Κόκκας Π.
356. Μάνα Γη-Ινστιτούτο για την Προώθηση Νέων Πολιτικών για την Ύπαιθρο, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Παπαθεοδοσίου Θ., Ιδρυτικά μέλη: Τριανταφυλλίδης Μιχ., Κομψοπούλου Γ.,
Γεωργιάδης Χρ.
357. ΕΠΙ.Σ.Ε.Ρ. Επιστημονικός Σύνδεσμος Ελλήνων Ρομ, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -,
Ιδρυτικά μέλη: Χαλιλοπούλου Αθ., Λάμπρου Χρ., Χαλιλοπούλου Ελ., Χαλιλοπούλου Χρ.
358. Ελληνικό Διασωστικό Σώμα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Πολυχρονόπουλος Παν.,
Ιδρυτικά μέλη: Σινανιώτης Αλ., Καρέλλη Παρ., Δήμου, Κόρκας, Σαχαρίδης, Παπαφίλης.
359. Euronet-Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων και Τεχνομεσιτείας, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Μιχιώτης Στ., Παπάζογλου Π., Βάσσου Ελ., Βεσκούκης
Βασ., Δημητριάδης Δ., Καμπούρη Μ., Κελεμένης Φ., Μαρκόπουλος Ευ., Μπραουδάκης Γ.,
Οικονόμου Κων., Πετρής Αντ., Φασόλας Αντ.
360. Τηλέδαμος, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπαδόπουλος Ι., Ιδρυτικά μέλη: Ελευθεριάδης
Π., Παπαδοπούλου Ευ., Αθανασιάδης Β., Δαλάκογλου Τρ., Καδόγλου Ευ., Τεληκώστογλου Β.
361. Νέα Πορεία Ανηλίκων και Νεαρών Παραβατών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Δορκοφίκη Ειρ., Αρετάκη Μ., Διονάς Εμμ., Αλαφογιάννης Π., Πενταράκη Μ., Μυγδάκος
Ευ., Μανούκα-Πρελορέντζου Ελ., Βρυζάκη-Μωραΐτου Β.
362. Δ.Ε.Σ.Ο. Διεθνής Εταιρία Στήριξης Οικογένειας, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά
μέλη: Δορκοφίκη Ειρ., Μπούση Ελ., Κεραμιδάς Ν., Παύλου Γ., Χελιδώνης Ν.
-390 -
363. Ι.ΕΡ.Ε.Α. Ινστιτούτο Ερευνών, Εφαρμογών και Αλληλεγγύης, Υπεύθυνος

επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Μαντρατζή, Παπακηρύκος, Ασλάνη, Μαγκανά, Πάτρας,
Παπαδοπούλου, Καρκάλη, Ρούσσογλου, Κονδύλης, Τριανταφύλλου, Ζαχαράκης, Μπάμπουρη,
Κυριακίδου-Κορωναίου.
364. Human Act, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Μπόση Μ., Κουρματζής Αθ.,
Λιούσης Ν., Παπαζαρκάδα Χρ., Μπαξεβανίδη Π., Κουφαντώνη Αμ.
365. Οικουμενικότης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Λεοντής Ν., Ιδρυτικά μέλη: Νικηφορίδης
Δ., Μαλκίδης Θ., Σωτηρόπουλος Π., Καλοδημίδης Π., Παπαβασιλείου Στ., Δαπέργολας Α.,
Καραΐσκος Κ.
366. Φιλεκπαιδευτική Εταιρία, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μπαμπινιώτης Γ., Ιδρυτικά μέλη:
Μουζουράκης Μ., Παρασκευόπουλος Ι., Βλάχος Π., Κορρές Δ., Ήμελλος Στ., Ιατρού Γ.,
Κακαβελάκης Δ., Γκλαβάς Σ., Λαμπρινουδάκης Β., Δανάσσης-Αφεντάκης Α., Σπυροπούλου Μ.
367. Πρωτοβουλία Υγεία και Γυναίκα, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαργαριτίδου Β., Ιδρυτικά
μέλη: Γεωργούση Ε., Σίμου Ε., Τσαμαρδάς Χ., Τιμπλαλέξη Ε., Μυτιληναίου Φ., Αναγνωστίδου
Χ., Κοντολέων Π., Πουλιδά Μ., Χαραλαμπάκη Ζ., Μινέτου Β., Καραμπόστου Σ.
368. Mast-Μεσογειακή Εταιρία για την Ανάπτυξη του Αειφόρου Τουρισμού, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Φωτίου Σ., Τριάρχου Β., Τριάρχου Ι.
369. Ελληνική Διακρατική Εταιρεία Εφαρμογής Προγραμμάτων για την Αναβάθμιση της
Ανθρώπινης Ζωής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Σμοΐλη Α., Παπά Ο., Σιγάλα
Μ., Γίγας Κ., Σμοΐλης Σ.
370. Πολύτροπο, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αποστολίδου Σ., Ιδρυτικά μέλη: Αντνάκης Ν.,
Ιατρόπουλος Σ., Μπινιώρη Α., Δημητριάδη Δ.
371. ΙΝΕΡΠΟΣΤ Ινστιτούτο Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη και τη
Διακυβέρνηση, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αρσένης Γ., Ιδρυτικά μέλη: Κατσέλη Λ.,
Σαπουντζόγλου Γ., Μουσούρης Σ., Γλάρος Δ., Ρουμελιώτης Π.
372. Ινστιτούτο Μελέτης Θεσμών, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κοντιάδης Ξ., Ιδρυτικά μέλη:
Κατρούγκαλος Γ., Μορφακίδης Χ., Μουσμούτη Μ.
373. Ελληνικό Ινστιτούτο Επικοινωνίας Λίντερσιπ, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Λιβάνιος Αντ.,
Ιδρυτικά μέλη: Μιχαηλίδης Ι., Ρυακιωτάκης Ι., Δερδεμέζης Κ., Σεετάκος Δ., Ταλούμης Ι.,
Μάντικας Α., Αβραντίνης Ι., Λιβάνιου Ε., Τουμπής Μ.
374. Όμιλος UNESCO για τον Πολιτισμό της Ειρήνης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Δημητρίου
Αικ., Ιδρυτικά μέλη: Δόριζα Α., Σταθόπουλος Δ., Αστυρακάκη Π., Κοκελίδης Θ., Δημητρίου Β.
375. Κίων, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παπασταυρόπουλος Στ., Ιδρυτικά μέλη: Φέκας Ε.
376. Eurorelief, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μακρής Ι., Ιδρυτικά μέλη: Σαμιωτάκης Σ.,
Ταγαρούλιας Χ., Παυλίδης Π., Mc Aτεε Br.
377. Ελλάς για τον Κόσμο, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ταϊόγλου-French M., Ιδρυτικά μέλη:
Λαμνίδης Αλ., Χατζόπουλος Χ., Γεωργιάδου Δ., Χρυσοσπάθη Δ., Πρίντεζι Βεντούρι, Λιάσκος
Σ.
378. Πολιτεία Ανθρώπινης Αλληλεγγύης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Αδαμοπούλου Αικ.,
Ιδρυτικά μέλη: Κωνσταντέας Α., Ράμμου Ε.
379. Όμιλος ΟΥΝΕΣΚΟ Δωδεκανήσου, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μάρκου Γ., Ιδρυτικά μέλη:
Μάρκου Αικ., Σαραντοπούλου Χ., Μπέλμπα Α., Γιογιός Κ.
380. Ανθρώπινη Διάσταση, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μίσκας Ι., Ιδρυτικά μέλη: Αλτίνης Π.,
Γαλαρινιώτης Ν.
381. Ελληνική Παιδιατρική και Κοινωνική Βοήθεια, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Κονιόρδος Μ.,
Ιδρυτικά μέλη: Κοσμίδου-Βασιλάτου Ε., Μάνθου Α., Σιάφας Κ., Φανού Α., Χαντζημιχάλης Σ.
382. Εταιρεία Παιδαγωγικών Επιστημών Κομοτηνής, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καζαντζής
Αλ., Ιδρυτικά μέλη: Περδίκης Η., Γραμματίκας Β., Δολώμα Ε., Ιωακειμίδης Σ., Μαντζαρίδου
Α., Καρβέλα Ε.
383. Παγκόσμιο Συμβούλιο Ποντιακού Ελληνισμού, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ιορδανίδης
Κ., Ιδρυτικά μέλη: Σταυριανίδης Π., Τσακιρίδης Χ., Τανιμανίδης Σ., Παπαδόπουλος Χ.
384. Ε.Α.Δ.Α.Π. Εταιρεία για την Ανάπτυξη και τη Δημιουργική Απασχόληση του Παιδιού,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Ελένη Βασιλείου, Ιδρυτικά μέλη: Αναστάσιος Μιχαηλίδης, Ευτυχία
Αυγουστιανάκη.
385. Πορεία - Ελληνικό Κέντρο Προαγωγής Κοινωνικής και Ψυχικής Υγείας, Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Ιωάννης Ντούντας, Ιδρυτικά μέλη: Ιωάννης Μακρής, Ελένη Μοσχονά,
Αντωνία Φραντζή, Καγκλή Ντούντα Ελένη.
-391 -
386. Πολιτιστική και Φιλανθρωπική Εταιρία - Κέντρο Βοήθειας των Αρμενίων «Ρούπεν -
Νεβάρτ Καλφαγιάν», Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Καραμπέτ Καλφαγιάν, Ιδρυτικά μέλη: Αναΐτ
Καλφαγιάν, Αρσέν Καλφαγιάν, Ρούπεν Καλφαγιάν.
387. Διαβούλευση - Ινστιτούτο Μελέτης και Έρευνας για την Πολιτική, την Οικονομία και τον
Πολιτισμό, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη: Μιχάλης Γ. Τριανταφυλλίδης,
Αλέξανδρος Τζωρτζάκης, Αθανασία Διακορώνα.
388. Ι.Μ.Α. Ίδρυμα Μελετών και Αλληλεγγύης, Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: -, Ιδρυτικά μέλη:
Στέλιος Παπαθεμελής, Αικατερίνη Παπαθεμελή, Ηλίας Κουσκουβέλης, Καράσης Μαρίνος,
Ευάγγελος Νιανιός.
389. Εταιρεία για την Ανεξιθρησκεία, Ευημερία και Ανάπτυξη των Λαών,
Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Μαρία Πανοπούλου, Ιδρυτικά μέλη: Γεωργία Χατζηαναστασίου,
Αδαμαντία Βαρβεράκη.
390. Πελοποννησιακή Ακαδημία Στρατηγικής Ανάπτυξης ΠΕ.Α.Σ.Α., Υπεύθυνος
επικ./Πρόεδρος: Αθανάσιος Κρεμιάδης, Ιδρυτικά μέλη: Παναγιώτης Λιαργκόβας, Μιχαήλ
Κουμπούρας
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις οργανώσεις που χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή
Επιτροπή, θα πρέπει να πούμε ότι επιβεβαιώνεται ότι 38 ελληνικές Μη κυβερνητικές
Οργανώσεις είχαν μοιραστεί 18.508.274, 87 ευρώ. Με βάση την απάντηση που εστάλη, η
Επιτροπή χρηματοδότησε συνολικά 52 από τις 109 προτάσεις που υποβλήθηκαν από
ελληνικές ΜΚΟ, Πανεπιστήμια, Κέντρα Ερευνας, στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΅Από τα στοιχεία που έστειλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκύπτει ότι
μεταξύ των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που είχαν χρηματοδοτηθεί είναι και το Ίδρυμα
Ανδρέα Παπανδρέου, το Ίδρυμα Κόκκαλη, το ΙΝΚΑ, η «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», το Κέντρο
Περιβάλλοντος ΓΑΙΑ, του οποίου πρόεδρος είναι η Νίκη Γουλανδρή, οι Γιατροί του Κόσμου,
γυναικείες οργανώσεις, καθώς και δύο συνδικάτα, όπως το Συνδικάτο εργαζομένων Σερρών,
καθώς και η Ομοσπονδία Εργατών Ηρακλείου Κρήτης…
Θα πρέπει να θυμίσουμε πάντως ότι το «ΠΑΡΟΝ» πρώτο είχε αποκαλύψει κατάλογο 50 Μη
Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) που είχαν χρηματοδοτηθεί με 6,5 δισεκατομμύρια
δραχμές από το υπουργείο Εξωτερικών, καθώς και τις οργανώσεις που τα είχαν πάρει. Επίσης
είχαμε αποκαλύψει και όλες τις ΜΚΟ οι οποίες είχαν νομιμοποιηθεί από το υπουργείο
Εξωτερικών, καθώς και τους ανθρώπους που τις εκπροσωπούσαν.
Μαρία Δαμανάκη
17/04/2005 ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Τελικά δεν πά' να... μαυρίζεται από τους εκλογείς (τον λαό δηλαδή) και να διασώζεται άλλοτε
με τον χαρακτηρισμό του «αριστίνδην» του ψηφοδελτίου της Επικρατείας και άλλοτε με...
ποσοστώσεις, η Μαρία Δαμανάκη απολαμβάνει της προκλητικής εύνοιας του αρχηγού. Νέα...
προσφορά, που ανακαλύφθηκε από κάποιους συναδέλφους της, που αρέσκονται να ψάχνουν
τα κιτάπια, η συμμετοχή της σε ΠΕΝΤΕ επιτροπές της Βουλής, που σημαίνει
πενταπλάσια έσοδα από τους άλλους βουλευτές που κυρίως μετέχουν σε ΜΙΑ μόνο
επιτροπή. Έτσι για να ξέρετε, σας λέω ότι η συμμετοχή σε συνεδρίαση κοινοβουλευτικής
επιτροπής αμείβεται με 80.000 δρχ. πέραν του «μεροκάματου» από την παρουσία
στην ολομέλεια της Βουλής, που ανέρχεται στο ίδιο ποσόν.
Αυτή η... πολυθεσία της Μαρίας του Πολυτεχνείου συζητείται στο καφενείο και στο
εντευκτήριο της Βουλής ανάμεσα σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και το κλίμα, σας διαβεβαιώ, είναι
πολύ βαρύ για το πρώην ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και του ΣΥΝ και σήμερα του
ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου
ΠΗΓΗ
ΤΟ ΠΑΡΟΝ 03/07/2005
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=4056&colid=37&catid=34&dt=2005-11-
13&search=%CC%CA%CF
-392 -
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

Η «Οικολογική Παρέμβαση» του ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει τα Σκόπια ως
Μακεδονία!
Την «ευαισθησία» του στα εθνικά μας
θέματα και κυρίως στο ζήτημα του ονόματος
της Μακεδονίας μας έδειξε για μία ακόμη
φορά ο Συνασπισμός! Συγκεκριμένα, η
«Οικολογική Παρέμβαση» η οποία
αποτελείται από άτομα και μέλη οικολογικών
ομάδων, αγωνίζεται για την πολιτική και
κοινωνική οικολογία, και είναι ισότιμο μέλος
του ΣΥΡΙΖΑ στην επίσημη ιστοσελίδα της
αναγράφει τα εξής απίστευτα:
«Η δεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας, λίγες

μόνο μέρες μετά την οριακή νίκη της στις
εκλογές, ξεκίνησε εθνικιστική επίθεση
εναντίον του γειτονικού κράτους της
Δημοκρατίας της Μακεδονίας, και
αλλάζοντας το βιβλίο ιστορίας όπως ακριβώς
ζητούσε το ακροδεξιό κόμμα. Η επίθεση αυτή γίνεται σε συνδυασμό με μια νεοφιλελεύθερη επίθεση σε
κοινωνικό επίπεδο, ανακοινώνοντας δεξιά μέτρα για τις συντάξεις και τα όρια ηλικίας, καθώς και
εφαρμογή του Νόμου-Πλαισίου (νεοφιλελεύθερα μέτρα για τα πανεπιστήμια και μαζικές διαγραφές
φοιτητών).
Διακηρύσσουμε την φιλία και αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τον λαό
της Αλβανίας, της Τουρκίας, της Κύπρου (Ε/Κ και Τ/Κ), τον λαό της Βουλγαρίας, και προς όλους τους
Βαλκανικούς λαούς, οι οποίοι και είναι αδέλφια μας! Χρειάζεται να αγωνιστούμε για ενότητα των
Βαλκανίων και την δημιουργία Βαλκανικής ομοσπονδίας, για ειρήνη - αποστρατιωτικοποίηση -
κατάργηση υποχρεωτικής θητείας, ελεύθερη διακίνηση των πολιτών στα Βαλκάνια, Ευρωπαϊκή
προοπτική των Βαλκανίων...»
Του λόγου το αληθές μπορεί να διαπιστώσει κανείς με μία απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα τους.
http://oikologiki-paremvasi.gr/blog/
Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ
ΝΑ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
Την ώρα που η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τουσ Σκοπιανούς το μειζόν εθνικό πρόβλημα
οι Συνασπιστές ξαναχτυπούν με το παρακάτω εκπληκτικά προκλητικό κείμενο που
δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" στις 13/3/2008, το ιδεολογικό όργανο

του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Στο κείμενο αυτό αναλύουν το δικαίωμα των Σκοπιανών να
αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες (!) και φυσικά υπάρχουν και οι γνωστές κραυγές
κατά όλων αυτών που εμποδίζουν τους καταπιεσμένους Σκοπιανούς να αυτοαποκαλούνται με
το "συνταγματικό τους όνομα" και έτσι υπονομεύουν την ειρήνη και την αλληλεγγύη ανάμεσα
στους λαούς των Βαλκανίων.
-393 -
Ακολουθούν δεκάδες υπογραφές πολιτών που, είναι μέλη του

ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ
Το κείμενο έχει ως εξής:
Η επικείμενη ένταξη της

Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο
ΝΑΤΟ, χάριν της οποίας
επισπεύδονται οι διαπραγματεύσεις
για το όνομα της γειτονικής
χώρας, σε συνδυασμό με την
ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, θα
μπορούσαν να αποτελέσουν αφορμή
για μια νηφάλια αποτίμηση της -
επίσημης και ανεπίσημης-
ελληνικής εξωτερικής πολιτικής
της προηγούμενης δεκαετίας: των εθνικώς αδιάλλακτων συλλαλητηρίων, των σχεδίων
του Α. Σαμαρά για "σύνορα με τη Σερβία", του εμπάργκο στην ΠΓΔΜ επί Α.
Παπανδρέου, της ταύτισης με το σερβικό μεγαλοϊδεατισμό του Μιλόσεβιτς, της
συμμετοχής της χώρας μας στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς του '99, με την έγκριση
και των δύο μεγάλων κομμάτων-, αλλά και της δραστηριότητας του ελληνικού
κεφαλαίου στις χώρες των Βαλκανίων, σ' ένα "ευνοϊκό" προς λεηλασία έδαφος που,
όπως φαίνεται, δημιούργησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Παρά το γεγονός, ωστόσο, ότι ο ελληνικός εθνικισμός έχει υποστεί σοβαρά
πλήγματα τα τελευταία χρόνια, η δημόσια συζήτηση περί τα Βαλκάνια ακόμα
κινείται μεταξύ αντιαλβανισμού και σκοπιανοφαγίας από τη μια και ενός
αντιαμερικανισμού από την άλλη, που περιγράφει αλλά δεν εξηγεί σχεδόν τίποτα.
Είναι σ' αυτό το πλαίσιο που η γνωστή τρόικα Άνθιμου - Καρατζαφέρη - Ψωμιάδη,
με τη συνδρομή μερίδας των ΜΜΕ που επί χρόνια "εκπαιδεύουν" την ελληνική
κοινωνία στο σωβινισμό, μπορούν ακόμη να παίρνουν "εθνοσωτήριες πρωτοβουλίες"
απολύτως νομιμοποιημένες για μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Το γεγονός
πως πολύ συχνά πρόκειται για κοινές σαχλαμάρες δεν τις κάνει λιγότερο
επικίνδυνες. Το αντίθετο, μάλιστα.
Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα: δεν υπάρχει

κανένα "εθνικό συμφέρον" που να διακυβεύεται αν δοθεί η δυνατότητα στη
γειτονική χώρα να διατηρήσει τη συνταγματική της ονομασία και δεν υπάρχει
καμιά "αλβανική απειλή" που δήθεν συνδέεται με την ανεξαρτητοποίηση του
Κοσόβου -πόσο μάλλον που αυτή η τελευταία είναι προϊόν ενός πολέμου που φέρει
και την ελληνική υπογραφή. Η απειλή για την ειρήνη και την πολυεθνική συμβίωση
είναι, στην πραγματικότητα, η φονική μηχανή που λέγεται ΝΑΤΟ - αυτής που
στηρίζει και η χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Προϋπόθεση για την άρση αυτή της
απειλής, λοιπόν, είναι η διάλυση του ΝΑΤΟ~ με τη διατήρηση της εκατέρωθεν
"εθνικής αδιαλλαξίας" και των διαιρέσεων, αυτό παραμένει ανέφικτο. Δεδομένου
ότι μέχρι σήμερα ο εθνικισμός -όχι μόνο "των άλλων", αλλά και ο "δικός μας" -
έχει "νομιμοποιήσει" πολέμους, έχει "ενθαρρύνει" εθνοκαθάρσεις και έχει
δημιουργήσει κύματα μεταναστών και προσφύγων, δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε
τους κατά φαντασία μακεδονομάχους να δηλητηριάσουν την ελληνική κοινωνία με
πολεμικές ιαχές και να υπονομεύσουν ακόμα περισσότερο την ειρήνη και την
αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων.
Πρόδρομος Αβακουμίδης - Νέοι/ες ΑΚΟΑ, Θεόδωρος Αγγελίδης Π.Κ. ΣΥΝ Βύρωνα,

Μάνος Αγγελίδης Π.Κ. ΕΜΠ Νεολαίας ΣΥΝ, Κώστας Αθανασίου Δίκτυο για τα Πολιτικά
κ Κοινωνικά Δικαιώματα Αθήνας, Γιώργος Αλεξανδρίδης Π.Κ. Αιγάλεω - Περιστερίου
Νεολ. ΣΥΝ, Σπύρος Αλεξανδρίδης, ΣΥΡΙΖΑ Αγ. Βαρβάρας, Κλεονίκη Αλεξοπούλο Π.Κ.
Μεταπτυχιακών Νεολ. ΣΥΝ, Γιάννης Αλμπάνης Δίκτυο Αθήνας, Κώστας
Ανδριτσόπουλος - Π.Κ. Χαλανδρίου ΣΥΝ, Κατερίνα Αντωνίου Πανεπιστημιακός,
ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων, Βιβή Αντωνογιάννη - εκπαιδευτικός, Σπύρος Απέργης Τμ.
-394 -
Δικαιωμάτων ΣΥΝ, Γιώργος Αναδρανιστάκης Π.Κ. Δημοσιογράφων ΣΥΝ, Κώστας

Αργαλιώτης- Δίκτυο. Αθήνας, Ανδρέας Αρναούτογλου Π.Κ. Νίκαιας ΣΥΝ, Βασίλης
Αφεντούλης πολ. μηχανικός, Αλέξης Βάκης συνθέτης, Χρήστος Βαλλιάνος ΣΕ περιοδ.
Θέσεις, Αβραάμ Βαμβακάς γραμ. Πόλης Θεσνίκης Νεολ. ΣΥΝ, Τερέζα Βεκιαρέλλη
μεταφράστρια, Θεοδώρα Βελώνα - Π.Κ. Α' ΦΜΣ Νεολ. ΣΥΝ, Κώστας Βέττας Π.Κ.
Δικαιωμάτων ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Ιωάννα Βίτσου ιδιωτική υπάλληλος, Μίτση
Βρασιβανοπούλου Π.Κ. ΣΥΝ Κυψέλης, Παναγιώτης Βωβός Δίκτυο Αθήνας, Σίσυ Βωβού
ΑΚΟΑ, Άκης Γαβριηλίδης μεταφραστής, Κώστας Γαβρόγλου πανεπιστημιακός, Αλέκος
Γαϊτάνος Νομ. Χίου ΣΥΝ, Νίκος Γεννημάκης γιατρός (Σουηδία), Γιώργος
Γιαννακόπουλος Νεολ. ΣΥΝ, Αρίστος Γιαννόπουλος δημοσιογράφος, Νίκος
Γιαννόπουλος Νέοι/ες ΑΚΟΑ, Νίκος Γιαννόπουλος Δίκτυο Αθήνας, Χριστίνα
Γιαννούλη - Δίκτυο Αθήνας, Αλί Γιλμαγιάν Δίκτυο Αθήνας, Παναγιώτης Γιούλης -
Δίκτυο Αθήνας, Δημήτρης Γκιβίσης ΑΚΟΑ, Νίκος Γκλαρνέτατζης Δίκτυο Θεσ/νίκης,
Μαίρη Γουδέλη Δίκτυο Αθήνας, Δήμητρα Γούναρη μεταπτυχιακή φοιτήτρια ΕΚΠΑ,
Διονύσης Γουσέτης πολιτικός μηχανικός, Γιάννης Γρηγοριάδης - Π.Κ. Δικαιωμάτων
ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Νικολέτα Δανιά Γρ. Β' Αθήνας Νεολ. ΣΥΝ, Γιώργος Δεδεγκίκας
Δίκτυο Μεταναστών, Δημήτρης Δημούλης - καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Σ.Ε.
περιοδ. Θέσεις, Ιωάννα Δρόσου Νέοι/ες ΑΚΟΑ, Κώστας Ελευθερίου ανένταχτος,
Μάριος Εμμανουηλίδης υπάλληλος ΙΚΑ, Αδάμος Ζαχαριάδης Δίκτυο Μεταναστών,
Κώστας Ζυρίνης Π.Κ. Κουκάκιoυ ΣΥΝ, Έφη Θάνου γρ. Π.Κ. Πόλης Θεσ/νίκης Νεολ.
ΣΥΝ, Σοφία Θεοδουλίδου Νομ. Ξάνθης ΣΥΝ, Νάσος Θεοδωρίδης Τμ. Δικαιωμάτων ΣΥΝ,
Μαρία Θεοδωρίδου - Επ. πόλης Θεσνίκης ΣΥΝ, Γιάννης Ζαρκάδης πανεπιστημιακός,
Στέφανος Ιωάννου Π.Κ. Πανεπιστημίου Πειραιά Νεολ. ΣΥΝ, Βασίλης Kαγιάς
οικονομολόγος, Δημήτρης Καλαντζόπουλος Π.Κ. ΕΚΠΑ Νεολ. ΣΥΝ, Πέτρος Καλκανδής-
ΚΠΕ ΣΥΝ, Μαρία Καλυβιώτου Π.Κ. Υπολοίπου ΕΚΠΑ Νεολ. ΣΥΝ, Πέτρος Καούνης Π.Κ.
Πετραλώνων-Θησείου Νεολ. ΣΥΝ, Νέλλη Καμπούρη, Αθηνά Καραγιαννίδη ΣΥΝ Δράμας,
Θόδωρος Καραγιαννίδης Π.Κ. Δικαιωμάτων ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Χρήστος Καραγιαννίδης
ΣΥΝ Δράμας, Μαριαλένα Καραμπάτσου Γρ. Σπουδάζουσας Νεολαίας ΣΥΝ, Νίκος
Καρανίκας Π.Κ. Κεντρου Θεσνίκης ΣΥΝ, Ξανθούλα Καρανίκα Π.Κ. Δικαιωμάτων ΣΥΝ
Θεσ/νίκης, Γιώργος Καρατσιουμπάνης - ΚΣ Νεολ. ΣΥΝ, Μιχάλης Καστρινάκης Νομ.
Βόλου ΣΥΝ, Ντία Κεραμειδά- Π.Κ. Δικαιωμάτων Θεσ/νίκης ΣΥΝ, Δημήτρης Κλαυδιανός
- Νέοι/ες ΑΚΟΑ, Αντώνης Κοσμίδης Νομ. ΣΥΝ Ξάνθης, Λουκία Κοτρωνάκη Δίκτυο
Αθήνας., Αφροδίτη Κουκουτσάκη πανεπιστημιακός Πάντειο, Γιάννα Κούρτοβικ
Δίκτυο Αθήνας, Μάγδα Κουσιάντζα ΚΠΕ ΣΥΝ, Αλέκα Κρασοπούλου ΠΚ. Δικαιωμάτων ΣΥΝ
Θεσ/νίκης, Λίνα Κυργιαφίνη Δίκτυο Θεσ/νίκης, Θάνος Κυριακόπουλος Π.Κ. Ζωγράφου
Νεολ. ΣΥΝ, Χάρης Κωνσταντάτος ΚΠΕ ΣΥΝ, Δημήτρης Λαβατσής Νομ. Χίου ΣΥΝ,
Χρήστος Λάσκος ΚΠΕ ΣΥΝ, Άρια Λελάκη Δίκτυο Αθήνας, Δημήτρης Λεοντίου ΤΕΙ
Χαλκίδας, Ζωή Λιανού - φοιτήτρια Παντείου, Ελισάβετ Λούντου Δίκτυο Αθήνας ,
Άννα Μάγκλαρη Π.Κ. Βύρωνα-Καισαριανής Νεολ. ΣΥΝ, Γιώργος Μανώλης Π.Κ.
Φιλοσοφικής Νεολ. ΣΥΝ, Μυρτώ Μάλλη-Πολλάκη Πρωτοβουλία Πολιτών Βύρωνα για τη
Διάσωση του Υμηττού, Ντιάνα Μάνεση Π.Κ. Μεταπτυχιακών Νεολ. ΣΥΝ, Γιώργος
Μανιάτης Δίκτυο Μεταναστών, Αλεξάνδρα Μαντζούτσου ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων,
Νανά Μανωλιδάκη ΣΥΝ, Ειρήνη Μαρκίδη φοιτήτρια Ψυχολογίας, Εύη Μαχαίρα Π.Κ.
Υμηττού ΣΥΝ, Σταυρούλα Μελά "Λιμάνι της Αγωνίας" Πειραιάς, Πέτρος Μετάφας
ανένταχτος, Γιάννης Μηλιός Ανεξάρτητος, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ, Ζινάρ Μιράν Δίκτυο
Αθήνας, Βίλη Μιχελάκου Δίκτυο Αθήνας, Κλεάνθης Μοιρασγενίτης ΑΚΟΑ Θεσ/νίκης,
Στράτος Μόρφης Π.Κ. Αγ. Δημητρίου ΣΥΝ, Νίκος Μορφονιός δημοσιογράφος, Ελένη
Μουγιάκου Δίκτυο Αθήνας, Όλγα Μπαλαούρα Νέοι/ες ΑΚΟΑ, Εύα Μπαμπαλώνα Π.Κ.
Δικαιωμάτων ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Μαρία-Άννα Μπαρσέφσκι Δίκτυο Αθήνας, Νίκος
Μπελαβίλας Δημ. Σύμβουλος Πειραιά "Λιμάνι της Αγωνίας", Ισαβέλλα Μπερτράν
περιοδικό Resistencias, Γιώργος Μπουρολιάς Δίκτυο Αθήνας, Μωυσής
Μπουντουρίδης πανεπιστημιακός, Γιάννης Μπρούζος Π.Κ. Αλίμου Νεολ. ΣΥΝ, Χρήστος
Νασιόπουλος ΣΕ του περιοδικού Θέσεις, Νίκος Νικήσιανης- Δίκτυο. Θεσ/νίκης,
Γεωργία Ντούσια Δίκτυο Αθήνας, Ελένη Ξεφτέρη Δίκτυο. Θεσ/νίκης, Σταύρος
Παναγιωτίδης ΚΣ Νεολ. ΣΥΝ, Φώτης Παλαμιώτης Π.Κ. Eξαρχείων, Επιτροπή
Δικαιωμάτων Νεολ. ΣΥΝ, Βασίλης Πανάγου Δίκτυο Αθήνας, Φάνης Παπαγεωργίου Π.Κ.
Β. Προαστίων Νεολ. ΣΥΝ, Σταύρος Παπαγιαννόπουλος Π.Κ. Αλίμου ΣΥΝ, Δημοσθένης
Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος ΚΣ Νεολ. ΣΥΝ, Γιάννης Παπαδημητρίου ΣΥΡΙΖΑ
Ιωαννίνων, Νίκος Παπαδογιάννης Νεολαία ΣΥΝ, Δημήτρης Παπαδόπουλος
πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Κάρντιφ, Χριστόφορος Παπαδόπουλος ΚΠΕ ΣΥΝ, Μαρία
-395 -
Παπαδοπούλου Π. Επιτροπή ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Χρήστος Παπαθανασίου Π.Κ. Αγ.

Παρασκευής ΣΥΝ, Θανάσης Παπαζαφείρης Δίκτυο Αθήνας, Σωτήρης Παπαμιχαήλ ΣΥΡΙΖΑ
Βύρωνα, Δημήτρης Παπανικολόπουλος Νεολαία ΣΥΝ, Εύη Πάτκου Π.Κ. Εκπαιδευτικών
Θεσνίκης ΣΥΝ, Γεωργία Πετράκη Π.Κ. Αγ Δημητρίου ΣΥΝ, Αγγελική Πολάτου,
Σταυρούλα Πουλημένη Π.Κ. Πόλης Θεσσαλονίκης Νεολ. ΣΥΝ, Aλέξης Πουλιάσης
ιδιωτικός υπάλληλος, Ευαγγελία Προκοπίου διδάκτωρ Πολιτιστικής Ψυχολογίας,
Νίκος Ραδικόπουλος ΚΣ Νεολ. ΣΥΝ, Επιτροπή Δικαιωμάτων, Βασίλης Ρόγγας Π.Κ.
Πετρούπολης Νεολ. ΣΥΝ, Άχιμ Ρολχόιζερ Δίκτυο Αθήνας, Άλκης Ρήγος Ανεξάρτητος,
Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Σακαλή Π.Κ. Δικαιωμάτων ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Νίκος Σαμανίδης
Π. Επιτροπή Θεσνίκης ΣΥΝ, Μανώλης Σαρρής-Νομ. Πειραιά ΣΥΝ, Γιάννης Σδράνης
ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων, Χρήστος Σίμος Νεολαία ΣΥΝ, Λίνα Σιπητάνου περιοδικό
Resistencias, Παναγιώτης Σιώκος Π.Κ. Φιλοσοφικής Νεολ. ΣΥΝ, Σπύρος Σκαμνέλος
ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων, Γιώργος Σκάνης- περιοδικό Resistencias, Μιχάλης Σκομβούλης
(Παρίσι), Νεολαία ΣΥΝ, Ελένη Σταματάκη Γραμματεία ΑΚΟΑ, Πέτρος Σταύρου Π.Κ.
Αγ. Παρασκευής ΣΥΝ, Σπύρος Σταύρου Νομ. Α. Αττικής ΣΥΝ, Δημήτρης Στεργιόπουλος
Δίκτυο Αθήνας, Νίκος Στεφανή Μηχανικός, Γιώργος Στόγιας εκπαιδευτικός,
Σταυρούλα Συράκου ΚΣ Νεολ. ΣΥΝ, Επιτροπή Δικαιωμάτων, Mιχάλης Σφυράκης Νομ.
Χίου ΣΥΝ, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Δημήτρης Ταλαίπωρος Π.Κ. Παντείου Νεολ. ΣΥΝ,
Τάκης Τσαντήλας ανένταχτος, Τζεμίλ Τζιγέρ Δίκτυο Αθήνας, Ευκλείδης Τσακαλώτος
Π.Γ. ΣΥΝ, Θανάσης Τσακίρης ανένταχτος, Σοφία Τσαουσίδου ανένταχτη, Άγγελος
Τσέκερης ΚΠΕ ΣΥΝ, Βασίλης Τσιάνος πανεπιστημιακός (Αμβούργο), Δημήτρης Τσιάρας
Δίκτυο. Θεσ/νίκης, Γεωργία Τσιλικοπούλου Π.Κ. Πετρούπολης Νεολ. ΣΥΝ, Μαρία
Τσίπη Π.Κ. Α' ΦΜΣ Νεολ. ΣΥΝ, Θέμη Τσολάκου ΚΣ Νεολαίας ΣΥΝ, Γιάννης Φελέκης
ΟΚΔΕ Σπάρτακος, Ίλια Φόστερ Δίκτυο Μεταναστών, Γιώργος Φουρτούνης
πανεπιστημιακός, Αντώνης Φράγγος ραδιοφ. παραγωγός "105,5 Στο
κόκκινο", Διονύσης Φτεργιώτης Π. Επιτροπή ΣΥΝ Θεσ/νίκης, Κώστας Φώλιας
Δίκτυο, Ζωή Χαλιδιά Δίκτυο Αθήνας Αλεξάνδρα Χαλκιά πανεπιστημιακός, Πάντειο,
Έλμα Χαραλαμπίδου υποψήφια διδάκτωρ, Μάκης Χαρίσης Δίκτυο Αθήνας, Παύλος
Χατζόπουλος ερευνητής, Χρυσάνθη Χειμώνα Π.Κ. Βύρωνα - Καισαριανής Νεολ. ΣΥΝ,
Βαγγέλης Χερουβείμ Π.Κ. Δημοσιογράφων ΣΥΝ, Γιώργος Χονδρός Νομ. Τρικάλων ΣΥΝ,
Ειρήνη Χόπλαρου εκπαιδευτικός, Χρήστος Χορταρέας Π.Κ. Φιλοσοφικής Νεολ. ΣΥΝ,
Τασία Χριστοδουλοπούλου Ανεξάρτητη, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΗΓΗ:ΑΥΓΗ
http://www.avgi.gr/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=483966&-w=&-V=hpress_int&-P
Νεολαίοι του ΣΥΝ υπέρ των Σκοπίων

Την στιγμή που η Ελλάδα διαπραγματεύεται, το θέμα της ονομασίας, με τους αδιάλλακτους
Σκοπιανούς που έχουν την στήριξη των ΗΠΑ , η νεολαία του ΣΥΝ τους αναγνωρίζει με το
συνταγματικό τους όνομα, ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η "αριστερή" νεολαία ταυτίζεται πλήρως με τις αμερικανικές θέσεις

Ενώ στην Ελλάδα πολεμά κάθε τι εθνικιστικό ταυτίζεται με τον υπερεθνικισμό των Σκοπίων.
Φυσικά στην εκδήλωση δεν έλειψαν και άλλες παραφυάδες της παγκοσμιοποίησης όπως οι
αντιρρησίες συνείδησης, το Δίκτυο κ.α.
ΠΗΓΗ:
http://www.inout.gr/showthread.php?t=22572
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=38933976
ΑΝΤ1
http://www.ant1online.gr/Politics/Diplomacy/Pages/20085/d415d034-a1b5-48e0-8742-
f53edf0dd338.aspx
-396 -
Η νεολαία του Συνασπισμού διαδηλώνει στο κέντρο των Σκοπίων..
"Το απόγευμα του Σαββάτου θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και διαδήλωση

αντιεθνικιστικών και αντιμιλιταρικών κινημάτων από Ελλάδα και (ΠΓΔ)Μακεδονίας" στο
κέντρο των Σκοπίων!Μεταξύ των συμμετεχόντων από Ελλάδα θα είναι και η νεολαία του
Συνασπισμού.."
Στο Greece-Salonika προσπαθούμε πάντα να παρουσιάζουμε αντικειμενικά χωρίς σχολιασμό και όσο το
δυνατόν μακρυά από φανατισμούς και ακρότητες τέτοιου είδους πληροφορίες.Αυτή τη φορά ομολογούμε
πως δυσκολευτήκαμε ιδιαιτέρως να το κατα φέρουμε..Ακόμα και αν δεχτούμε πως ακροαριστερά και
εξωκοινοβουλευτικά σχήματα έχουν το δικαίωμα να κινηθούν όπως επιθυμούν,για τη νεολαία ενός
κόμματος που εκπροσωπείται στο Ελληνικό κοινοβούλιο η κίνηση αυτή,σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για
την έκβαση του ζητήματος,θα έπρεπε απλά να είναι απαγορευτική..
Σύμφωνα με δημοσίευμα( 11/5)της εφημερίδας ΕΠΟΧΗ (επίσημο όργανο της ΑΚΟΑ, ο οποίος αποτελεί
έναν από τους πολιτικούς βραχίονες ΣΥΝ):
"Οργανώσεις από την Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας πραγματοποιούν πολιτική εκδήλωση και
στη συνέχεια διαδήλωση στο κέντρο των Σκοπίων, το Σάββατο 17 Μαΐου.
Το κεντρικό σύνθημα αυτής της αντιεθνικιστικής αντιμιλιταριστικής πρωτοβουλίας είναι "ΒΕΤΟ ΣΤΟΝ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΣΤΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ"..Συμμετέχουν η Αντιεθνικιστική
Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία,ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης, το Δίκτυο για τα Πολιτικά
και Κοινωνικά Δικαιώματα, μέλη της πρώην Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης, η Νεολαία
Συνασπισμού, η ΟΚΔΕ (Σπάρτακος), η πολιτική οργάνωση Κόκκινο, η ομάδα Αυτονομία ή Βαρβαρότητα,
καθώς και ανένταχτοι/ες πολίτες εναντίον του εθνικισμού από την Ελλάδα και οι οργανώσεις από τη
Δημοκρατία της Μακεδονίας Δράση για την Ειρήνη, Ένωση Πολιτών για τη Δημοκρατία, την Ειρήνη και την
Ανοχή - AURORA και "Δεν Πίνουμε Πετρέλαιο" - Πρωτοβουλία για την απόσυρση των μακεδονικών
στρατευμάτων από το Ιράκ πραγματοποιούμε από κοινού ανοιχτή πολιτική εκδήλωση στα Σκόπια με το
εξής μήνυμα προς τους δύο λαούς:
Εμείς, στην Ελλάδα, δεν επιτρέπουμε στην ελληνική κυβέρνηση να "βαφτίσει" τη γειτονική
χώρα. Και εμείς, στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, δεν επιτρέπουμε στη μακεδονική
κυβέρνηση με πρόσχημα το όνομα να οικοδομεί το δικό της εθνικιστικό οικοδόμημα...
Αναλυτικά το πρόγραμμα της αποστολής αλληλεγγύης είναι το εξής:

Παρασκευή 16-5, 11 μ.μ. αναχώρηση από το Μουσείο (Πατησίων).
Σάββατο 17/5, 6 π.μ. αναχώρηση από Θεσσαλονίκη (σταθμός ΟΣΕ).
11 π.μ. άφιξη στα Σκόπια.
1 μ.μ. δημόσια συγκέντρωση στο Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο Σκοπίων.
5 μ.μ. διαδήλωση στο κέντρο των Σκοπίων.
7 μ.μ. συναντήσεις με οργανώσεις, συνδικάτα, έντυπα και διανοούμενους από τη γειτονική χώρα.
Κυριακή 18/5, 11 π.μ. αναχώρηση από τα Σκόπια.
Κόστος μεταφοράς από την Αθήνα 60 ευρώ, από τη Θεσσαλονίκη 30 ευρώ. Για όσους/όσες το επιθυμούν
έχει εξασφαλιστεί δωρεάν διαμονή, καθώς και φτηνά ξενοδοχεία. Προσοχή, χρειάζεται νέο διαβατήριο, το
οποίο εκδίδεται σε 3 ημέρες.
Επικοινωνία: diktio@diktio.org Τηλ. 210-3813928 (4-8 μ.μ.), 6944-594.869, 6973-035.796.
Ολόκληρο το εν λόγω δημοσίευμα μπορείτε να το δείτε

εδώ:http://www.epohi.gr/index.php?οption...=707&Itemid=33
-397 -
Ελληνομακεδονικό βέτο στον εθνικισμό

ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ Κυριακή, 11 Μάιος 2008
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΣΚΟΠΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΜΑΐΟΥ
Οργανώσεις από την Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας πραγματοποιούν πολιτική εκδήλωση
και στη συνέχεια διαδήλωση στο κέντρο των Σκοπίων, το Σάββατο 17 Μαΐου.
Το κεντρικό σύνθημα αυτής της αντιεθνικιστικής αντιμιλιταριστικής πρωτοβουλίας είναι "ΒΕΤΟ ΣΤΟΝ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΣΤΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ". Σε μια περίοδο που με αιχμή το
ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας αναπτύσσεται ο εθνικισμός και από τις δύο πλευρές των
συνόρων και παράλληλα η εξάρτηση από το ΝΑΤΟ και τα μιλιταριστικά κέντρα και στις δύο χώρες
υπάρχουν οργανώσεις και κινήματα που πιστεύουν ότι η λύση δεν βρίσκεται στα βέτο, τους
αποκλεισμούς, τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και τη μισαλλοδοξία, αλλά στην καλή γειτονία, τη φιλία και
την αλληλεγγύη των λαών, τη συνεργασία όλων εκείνων που πιστεύουν ότι η μοίρα των λαών των
Βαλκανίων ή θα είναι κοινή ή τραγική.
Με αυτό το σκεπτικό η Αντιεθνικιστική Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία (στην οποία συμμετέχουν ο

Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα,
μέλη της πρώην Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης, η Νεολαία Συνασπισμού, η ΟΚΔΕ
(Σπάρτακος), η πολιτική οργάνωση Κόκκινο, η ομάδα Αυτονομία ή Βαρβαρότητα, καθώς και
ανένταχτοι/ες πολίτες εναντίον του εθνικισμού) από την Ελλάδα και οι οργανώσεις από τη Δημοκρατία
της Μακεδονίας Δράση για την Ειρήνη, Ένωση Πολιτών για τη Δημοκρατία, την Ειρήνη και την Ανοχή -
AURORA και "Δεν Πίνουμε Πετρέλαιο" - Πρωτοβουλία για την απόσυρση των μακεδονικών
στρατευμάτων από το Ιράκ πραγματοποιούμε από κοινού ανοιχτή πολιτική εκδήλωση στα Σκόπια με το
εξής μήνυμα προς τους δύο λαούς: Εμείς, στην Ελλάδα, δεν επιτρέπουμε στην ελληνική
κυβέρνηση να "βαφτίσει" τη γειτονική χώρα. Και εμείς, στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, δεν
επιτρέπουμε στη μακεδονική κυβέρνηση με πρόσχημα το όνομα να οικοδομεί το δικό της
εθνικιστικό οικοδόμημα.
Θέλουμε και από τις δύο πλευρές οι μειονότητες, οι εθνικές διαφορές, οι διαφορετικές γλώσσες να είναι
πλούτος, γέφυρα φιλίας και όχι αιτία διαιρέσεων, ανταγωνισμού και μίσους. Δεν χρειαζόμαστε το ΝΑΤΟ,
γιατί θέλουμε την ειρήνη. Δεν χρειαζόμαστε εξοπλισμούς, γιατί επιθυμούμε τη συνύπαρξη.
Στις 17 Μαΐου το μήνυμά μας από τα Σκόπια θα είναι το ίδιο που στείλαμε και την περίοδο του 1992: Οι
γειτονικοί λαοί δεν είναι εχθροί μας, όχι στον εθνικισμό, αλληλεγγύη των λαών των Βαλκανίων.
Αναλυτικά το πρόγραμμα της αποστολής αλληλεγγύης είναι το εξής:
Παρασκευή 16-5, 11 μ.μ. αναχώρηση από το Μουσείο (Πατησίων).

Σάββατο 17/5, 6 π.μ. αναχώρηση από Θεσσαλονίκη (σταθμός ΟΣΕ).
11 π.μ. άφιξη στα Σκόπια.
1 μ.μ. δημόσια συγκέντρωση στο Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο Σκοπίων.
5 μ.μ. διαδήλωση στο κέντρο των Σκοπίων.
7 μ.μ. συναντήσεις με οργανώσεις, συνδικάτα, έντυπα και διανοούμενους από τη γειτονική χώρα.
Κυριακή 18/5, 11 π.μ. αναχώρηση από τα Σκόπια.
Κόστος μεταφοράς από την Αθήνα 60 ευρώ, από τη Θεσσαλονίκη 30 ευρώ. Για όσους/όσες το
επιθυμούν έχει εξασφαλιστεί δωρεάν διαμονή, καθώς και φτηνά ξενοδοχεία. Προσοχή, χρειάζεται νέο
διαβατήριο, το οποίο εκδίδεται σε 3 ημέρες.
Επικοινωνία: diktio@diktio.org
Τηλ. 210-3813928 (4-8 μ.μ.), 6944-594.869, 6973-035.796.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ : Οι δήθεν αναρχικοί – αντιρρησίες καθυβρίζουν τους Έλληνες γράφοντας

στους τοίχους «σκατά στους πατριώτες» ή «είσαι Έλληνας και φαίνεσαι» ενώ σπεύδουν να υποστηρίξουν
τους Σκοπιανούς εθνικιστές. Φαίνεται πως τα λεφτά του G. Soros, επισήμου χρηματοδότη των Σκοπίων
είναι πολλά !!
-398 -
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 6 ΙΟΥΝΙΟΣ 2008
Χέρι-χέρι ΣΥΡΙΖΑ-Ουράνιο Τόξο!!
Το γνωστό σε όλους "Ουράνιο Τόξο", το πολιτικό κόμμα της δήθεν "Μακεδονικής" μειονότητας στην
Ελλάδα, μπορεί πλέον να πανηγυρίζει καθώς πρόσφατα απέκτησε τον πρώτο εκπρόσωπό του στο
Ελληνικό κοινοβούλιο!! Πρόκειται για το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κύριο Περικλή Κοροβέση που πριν
μερικές μέρες κατέθεσε στη βουλή την
παρακάτω ερώτηση:
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α΄ ΑΘΗΝΑΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Θέμα: Τάγμα Εθνοφυλακής Φλώρινας
Προς τον κ. Υπουργό Εθνικής Άμυνας
Την περασμένη Κυριακή στο πεδίο βολής Φλώρινας, το τοπικό τάγμα εθνοφυλακής προσκάλεσε όλους
τους εθνοφύλακες αλλά και όλους τους ενδιαφερόμενους πολίτες του νομού σε «προγραμματισμένη
εκπαιδευτική βολή με τυφέκιο G3 A3/A4».
Η εκδήλωση γνωστοποιήθηκε με καταχωρίσεις στον τοπικό Τύπο και με εκατοντάδες αφίσες που
κατέκλυσαν τους δρόμους της Φλώρινας, όπου αναφερόταν ότι θα υπάρχει δωρεάν φαγητό και απονομή
αναμνηστικών πλακετών. Στην καταχώριση-αφίσα, για περαιτέρω προσέλκυση κοινού προστέθηκε η
φράση «η Μακεδονία είναι Μία και Ελληνική».
Εθνοφυλακή είναι η στρατιωτική δύναμη που συγκροτείται για την αντιμετώπιση «έκτακτου εθνικού
κινδύνου». Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το νόμο 1295/1982 η Εθνοφυλακή θεωρείται «οργανική
ένοπλος δύναμη του Ελληνικού Στρατού».
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Ποιος ο λόγος ύπαρξης του Τάγματος Εθνοφυλακής Φλώρινας εν έτι 2008, τη στιγμή που άλλα
αντίστοιχα σώματα (όπως αυτό στις Σάπες Ροδόπης) έχουν καταργηθεί και από ποιο «εθνικό κίνδυνο»
προφυλάσσει το εν λόγω τάγμα τους κατοίκους του νομού;
2. Είστε ενήμεροι για τις δραστηριότητες και την ιδεολογία του εν λόγω τάγματος και αν ναι, τις
εγκρίνετε;
3. Με ποια λογική καλείται ο φορολογούμενος πολίτης να πληρώνει για να διοργανώνονται πολεμικές
φιέστες μετά φαγητού και ολίγου εθνικισμού;
Αθήνα 28/5/2008
-399 -
Ο Ερωτών Βουλευτής
Περικλής Κοροβέσης
Κοιτάξτε τώρα μία εκπληκτηκή σύμπτωση, 8 μέρες πριν την κατάθεση της ερώτησης του κυρίου
Κοροβέση, στις 20 Μαϊου, το "Ουράνιο Τόξο" εξέδωσε το ακόλουθο δελτίο τύπου:
Δελτίο Τύπου
Φλώρινα / Lerin (!!!) - 20 Μαΐου 2008
Εκπαιδευτική βολή των Τ.Ε.Α Φλώρινας με μπάρμπεκιου και η «Μακεδονία είναι μια και ελληνική»
Την περασμένη Κυριακή (σημείωση Watch: είναι τόσο βλάκες οι συντάκτες της ερώτησης του κ
Κοροβέση που αν και είχαν περάσει
δύο βδομάδες από την άσκηση της
εθνοφυλακής αυτοί συνέχισαν να
μιλάνε για "την περασμένη
Κυριακή"), ένα γεγονός που υπό διαφορετικές συνθήκες θα προκαλούσε μόνο γέλιο, διαδραματίστηκε
στο πεδίο βολής Φλώρινας.
Το τοπικό τάγμα εθνοφυλακής (sic!) προσκάλεσε όλους τους εθνοφύλακες αλλά και όλους τους
ενδιαφερόμενους πολίτες του νομού (sic!) σε «προγραμματισμένη εκπαιδευτική βολή με τυφέκιο G3
A3/A4».
Η εκδήλωση γνωστοποιήθηκε με καταχωρίσεις στον τοπικό Τύπο αλλά και με εκατοντάδες αφίσες που
κατέκλυσαν τους δρόμους της Φλώρινας. Σ’ αυτές αναφερόταν επίσης- προφανώς για να γίνει το όλο
γεγονός ακόμα πιο ελκυστικό- ότι θα υπάρχει δωρεάν φαγητό και απονομή αναμνηστικών πλακετών.
Και στο τέλος της καταχώρισης/αφίσας, προς αποφυγή παρεξηγήσεων και για να μην ξεχνιόμαστε, η
υπενθύμιση ότι «η Μακεδονία είναι Μία και Ελληνική».
Είμαστε σίγουροι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δε γνωρίζει καν τι είναι Εθνοφυλακή,
ούτε το ότι αυτή συνεχίζει να υφίσταται.
Σύμφωνα με την ελληνική έκδοση της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας Wikipedia, εθνοφυλακή
είναι η «στρατιωτική δύναμη που συγκροτείται για την αντιμετώπιση έκτακτου εθνικού κινδύνου,
συνήθως εσωτερικού».
Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το νόμο 1295/1982 η Εθνοφυλακή θεωρείται «οργανική ένοπλος δύναμη
του Ελληνικού Στρατού».
Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τα παραπάνω, πολλά και αμείλικτα.

Ποιος ο λόγος ύπαρξης του Τάγματος Εθνοφυλακής Φλώρινας εν έτει 2008, τη στιγμή που άλλα
αντίστοιχα σε εθνικώς «ύποπτες» περιοχές (όπως αυτό στις Σάπες Ροδόπης) έχουν καταργηθεί; Τι
-400 -
φοβάται η Ελλάδα;
Από ποιο «εσωτερικό εθνικό κίνδυνο» προφυλάσσει το εν λόγω τάγμα τους κατοίκους του νομού;
Μήπως από τους ίδιους;
Είναι ενήμερος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας για τις δραστηριότητες και την ιδεολογία του εν λόγω
τάγματος και αν ναι, τις εγκρίνει;
Με ποια λογική καλείται ο φορολογούμενος πολίτης να πληρώνει για να διοργανώνονται πολεμικές
φιέστες μετά φαγητού και ολίγου εθνικισμού;
Γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι τα ερωτήματα αυτά δεν θα πάρουν ποτέ απάντηση.
Καλούμε, ωστόσο, για άλλη μια φορά τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και όλους τους άλλους
Έλληνες πολιτικούς που με περισσό θράσος και υποκρισία καταγγέλλουν τη Δημοκρατία της
Μακεδονίας για «αλυτρωτισμό», να ρίξουν πρώτα μια ματιά στα του οίκου τους. Εκεί και μόνο
θα βρουν την ακριβή σημασία της λέξης (σημείωση Watch: αυτό είναι το μόνο μέρος του
δελτίου τύπου που δεν συμπεριέλαβε στην ερώτησή του προς τον υπ. Εθ. Άμυνας ο αγαπητός
κ Κοροβέσης).
Το Γραφείο Τύπου της

ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τις άριστες σχέσεις και τη άψογη συνεργασία ανάμεσα στο
Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς και τους Σλαβο"μακεδόνες", καθώς και για τον
"πατριωτικό" ρόλο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που "αγωνίζεται" για τα ανθρώπινα δικαιώματα (sic) και
τη Δημοκρατία... της Μακεδονίας (με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη;;)!! Οι μάσκες έπεσαν
κύριοι... Το παραμύθι σας δεν πουλάει πια!!
Και κάτι τελευταίο: θα ήθελα να επισημάνω πως, προσωπικά, λυπάμαι πάρα πολύ όταν άνθρωποι που,
αποδεδειγμένα, έχουν δώσει αγώνες για τη δημοκρατία και τους σέβομαι αφάνταστα γι'αυτό,
εξευτελίζονται και αμαυρώνουν την ιστορική τους διαδρομή. Κύριε Κοροβέση, οι "Ανθρωποφύλακες" δεν
αποτελούν πλέον δικαιολογία, ούτε σας παρέχουν το "ακαταλόγιστο"...
ΠΗΓΗ:
http://syriza-watch.blogspot.com:80/2008/06/blog-post_581.html
ΟΡΓΙΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Μετά την εκδήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για τους Τσάμηδες τώρα διοργανώνει
γνωστή παραφυάδα του ΣΥΡΙΖΑ εκδήλωση και το Πολυτεχνείο για τους
Σκοπιανούς που φυσικά τους αναγνωρίζει και ως Μακεδόνες κατ΄ εντολήν των
Αμερικανών.
-401 -
Ο Τ.Κωστόπουλος είναι ο γνωστός αρθρογράφος του Ιου της Ελευθεροτυπίας !!

Ο Γιαννόπουλος είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ
-402 -
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
Ντάνιελ Φρίντ : Το σχέδιο Ανάν ήταν στο πακέτο επιβράβευσης της Τουρκίας
Δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών, Ντάνιελ Φρίντ -τότε ήταν μέλος του
Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας- ο οποίος ωμά ομολόγησε ότι το σχέδιο Ανάν ήταν
στο πακέτο επιβράβευσης της Τουρκίας για την βοήθεια που τελικά ΔΕΝ έδωσε στην
Ουάσιγκτον, στον πόλεμο του Ιράκ.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ ΥΠΕΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΟ

ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΤΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ; ΤΑ ΜΜΕ ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ;
ΠΗΓΗ:
http://www.phileleftheros.com:80/main/main.asp?gid=474&id=558140
ΕΤΟΣ 51ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 17467 Τετάρτη, 4 Ιουνίου 2008

Τυπώστε το άρθρο Στείλτε το με e-mail
Ποιά είναι η αλήθεια; Και που τελειώνει το ψέμμα;

Του Μιχάλη Ιγνατίου
..... Την περασμένη εβδομάδα, του έστειλα το πόνημα του Σκότ Μακλέλαν, του πρώην
εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου. Τίτλος του βιβλίου: «Τι συνέβη» και υπότιτλος: «Μέσα
στον Λευκό Οίκο του Μπους και τι πάει στραβά στην Ουάσιγκτον»... Ενας εκ των πλέον
στενών συνεργατών του σημερινού προέδρου -ήταν μαζί του πριν ακόμα εγκατασταθεί στον
Λευκό Οίκο- ο κ. Μακλέλαν, αποτέλεσε τον απολογητή του πλανητάρχη σε κρίσιμες στιγμές
του αμερικανικού Εθνους και για πολύ σημαντικά θέματα. Δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του,
ιδιαίτερα όταν οι δημοσιογράφοι έθεταν θέματα που αφορούσαν αυτή καθ' αυτή την αλήθεια.
Οπως ο ανώτερος διπλωμάτης στην αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας, έτσι και ο κ.
Μακλέλαν, κατηγορούσε τους αμφισβητίες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με το
σαθρό επιχείρημα ότι είναι «αντιαμερικανοί». Διαβάζοντας το βιβλίο του, ο αναγνώστης
αντιλαμβάνεται από την πρώτη σελίδα, ότι ήταν ο ίδιος ο κ. Μακλέλαν που ζούσε μέσα
στο ψέμμα. Το χειρότερο βέβαια, δεν είναι ότι ο κ. Μπους δεν έλεγε την αλήθεια. Οι
απαράδεκτοι και ελεεινοί ήταν οι ίδιοι οι συνεργάτες του, ανάμεσά τους και ο κ.
Μακλέλαν, που ανελάμβαναν να διαρρέουν τα ψέμματα στους δημοσιογράφους και
αυτοί να τα γράφουν στις εφημερίδες τους και να τα μεταδίδουν από τις τηλεοράσεις και τα
ραδιόφωνα. Μέσα από το βιβλίο αναδεικνύεται και ο σχεδιασμός επιβολής στη κοινή
γνώμη των θέσεων της κυβέρνησης Μπους, οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία
αποτελούν προσβολή των αδύνατων λαών. Οι καταγγελίες του κ. Μακλέλαν, του πιό πιστού
συνεργάτη του κ. Μπους, προβλημάτισαν πολύ τους δημοσιογράφους, που καλύπτουν τον
Λευκό Οίκο και τα βασικά υπουργεία, των Εξωτερικών, Αμυνας και Δικαιοσύνης. Ποιά είναι η
αλήθεια; Και που τελειώνει το ψέμμα; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα, αν και οι έμπειροι
δημοσιογράφοι εύκολα αντιλαμβάνονται πότε η ενημέρωση καθοδηγείται από πολιτικές
σκοπιμότητες της υπερδύναμης. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περίφημες
δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών, Ντάνιελ Φρίντ -τότε ήταν μέλος του
Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας- ο οποίος ωμά ομολόγησε ότι το σχέδιο Ανάν ήταν
στο πακέτο επιβράβευσης της Τουρκίας για την βοήθεια που τελικά ΔΕΝ έδωσε στην
Ουάσιγκτον, στον πόλεμο του Ιράκ. Οταν στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ κατάλαβαν ότι η
-403 -
ομολογία του δικαίωνε τις θέσεις των ...εθνικιστών, άρχισαν να τηλεφωνούν σε όσους
ήταν παρόντες στην κλειστή ενημέρωση. Ταυτόχρονα, έστησαν -χωρίς επιτυχία- ένα
ολόκληρο μηχανισμό στην Αθήνα και την Λευκωσία για να απαξιώσει όσους
αναφέρθηκαν στην δήλωση του Αμερικανού αξιωματούχου. Και είναι σημαντικό να
αναφέρουμε, ότι ακόμα και τώρα, κάθε φορά που κάποιος δημοσιογράφος ή
αρθρογράφος αναφερθεί σε εκείνη τη δήλωση του κ. Φρίντ, δέχεται μέσα σε ώρες
(όχι μέρες) άθλια επίθεση από τον μηχανισμό, που είχε στήσει ο διπλωμάτης Μάθιου
Πάλμερ. Ο κ. Μακλέλαν υπήρξε για αρκετά έτη η δημόσια φωνή του Λευκού Οίκου. Κάθε
μεσημέρι ανέβαινε στο βήμα και εξέφραζε την πολιτική για την Αμερική και τον κόσμο. Τώρα,
στο 341 σελίδων βιβλίο του, παραδέχεται πως όλα αυτά τα χρόνια, μας είχε φλομώσει στο
ψέμμα. Ντροπή του... mignatiou@aol.com
Oι ΗΠΑ χρηματοδότησαν αδρά την επιχείρηση «ναι» στο Σχέδιο

Ανάν για την Κύπρο.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΘΝΟΣ 3/8/08
Τα μαύρα δολάρια
Συγκλονιστικά στοιχεία, μέσα από επίσημα ντοκουμέντα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που φέρνει στο «E» 3/8
φως το «Εθνος της Κυριακής», αποκαλύπτουν πώς οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν αδρά την επιχείρηση
«ναι» στο Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.
Από το 1997 και με περίπου 10 εκατ.

δολάρια ετησίως, μέσω Μη Κυβερνητικών
Οργανώσεων που εμφανίζονταν και
εξαφανίζονταν με τρόπο... μαγικό, η
Ουάσιγκτον προσπάθησε να αλλάξει τα
δεδομένα στη Μεγαλόνησο. Το μέγεθος της
αμερικανικής επιχείρησης δύσκολα μπορεί
να υπολογιστεί. Οσα αποκαλύπτουμε σήμερα
αποτελούν απλώς την κορυφή του
παγόβουνου, αφού πλήθος στοιχείων και επίσημων εγγράφων παραμένουν
«δεσμευμένα» από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
«Η (Αμερικανική) Μόνιμη Αντιπροσωπεία (στον ΟΗΕ) θα πρέπει να εξηγήσει με σαφήνεια (στον κ.

Πρέντεργκαστ) ότι το μεγάλο ποσό της ετήσιας χορηγίας (των ΗΠΑ) -10 εκατ. δολάρια ετησίως-
αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό νέο εργαλείο άσκησης πολιτικής (στο νησί) για την προσπάθεια
του ΟΗΕ και των Ην. Πολιτειών να προωθήσουν τη λύση του προβλήματος της Κύπρου».
Αυτό αναφέρεται σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη στη Λευκωσία προς τον
υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών και τις Μόνιμες Αντιπροσωπείες στα Ηνωμένα Εθνη (Νέα
Υόρκη και Γενεύη) και με το οποίο περιγράφεται λεπτομερώς το σχέδιο που μετέτρεψε εκατομμύρια
δολάρια της αμερικανικής βοήθειας σε μοχλό πολιτικής πίεσης -ο οποίος ανδρώθηκε ιδιαίτερα την
περίοδο πριν από την τελική κατασκευή του σχεδίου Ανάν.
-404 -
Οι ΗΠΑ με 10 εκατ. δολάρια κάθε χρόνο, από το 1997,

απροκάλυπτα χρηματοδότησαν τις προσπάθειες των
Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένου του αντιδημοκρατικού
σχεδίου Ανάν. Μέσω ΜΚΟ, που ξεφύτρωναν «σαν μανιτάρια»,
έρρεαν τα τεράστια ποσά της «πολιτικής μίζας», προκειμένου να
κυριαρχήσει στη Μεγαλόνησο το πολυπόθητο από τη Δύση «ναι».
........ Η παράκαμψη της κυβέρνησης και τα... ψιλά του

κου Πρέσβη
Στο τηλεγράφημα, που δημοσιεύει σήμερα το «Εθνος της
Κυριακής» και υπογράφει ο πρέσβης Μπριλ, αποκαλύπτεται
το παρασκήνιο της δημιουργίας ενός μηχανισμού, υπό την
ομπρέλα του ΟΗΕ, έτσι ώστε να απαγορεύεται στην
αρμόδια κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να
πληροφορείται τον τρόπο διάθεσης των χρημάτων και τους
αποδέκτες των αμερικανικών δολαρίων.
Η λειτουργία του μηχανισμού διάθεσης της αμερικανικής οικονομικής βοήθειας ξεκίνησε τον
Ιανουάριο του 1998 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς να έχει απολύτως κανένα δικαίωμα
η Λευκωσία να ζητήσει ενημέρωση, ένα γεγονός που ανάγκασε τον σημερινό Πρόεδρο του νησιού
να ζητήσει τον περασμένο Ιούνιο να τερματιστεί πάραυτα η πρακτική αυτή. Παράλληλα με το
πρόγραμμα αυτό αποδεικνύεται από αμερικανικά έγγραφα ότι συνεχίστηκε μέχρι και τον Ιούνιο του
2004 η διάθεση χρημάτων μέσω ενός άλλου ταμείου, που ελέγχεται αποκλειστικά από τον εκάστοτε
Αμερικανό πρέσβη. Το ταμείο αυτό χορηγεί κονδύλια μέχρι του ποσού των 10 χιλιάδων δολαρίων, για
να αποφεύγονται προβλήματα με την αμερικανική εφορία (IRS), αλλά και ο κίνδυνος αποκάλυψης των
ονομάτων των αποδεκτών.
.... -σύμφωνα με διπλωματική πηγή που συνεργάστηκε με το

«Εθνος της Κυριακής»- αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι τα
αμερικανικά δολάρια πρέπει να διοχετεύονται στην Κύπρο
μέσω των υπηρεσιών του ΟΗΕ, για να μη δικαιούται η τότε
κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη να ελέγχει τον τρόπο
διάθεσης και τους αποδέκτες. Παρά τις προσπάθειες ερευνητών
και δημοσιογράφων, το κείμενο της παραγράφου παραμένει μέχρι
σήμερα απόρρητο).
..... Η (Αμερικανική) Μόνιμη Αντιπροσωπεία θα πρέπει επίσης να
εξηγήσει με σαφήνεια ότι το μεγάλο ποσό της ετήσιας χορηγίας -10 εκατ. δολάρια ετησίως-
αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό νέο εργαλείο άσκησης πολιτικής για την προσπάθεια του ΟΗΕ
και των Ην. Πολιτειών να προωθήσουν τη λύση του προβλήματος της Κύπρου. Η Αμερικανική
Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ θα πρέπει να έχει υπόψη της ότι πρέπει να έχει καταλήξει σε μια
συμφωνία και να υπογραφεί η επιχορήγηση, μέχρι την 30ή Σεπτεμβρίου 1997 (τέλος Περίληψης και
Αίτησης για Δράση).
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προστατεύει προς το παρόν τους αποδέκτες, όμως έρχονται άλλα 577
έγγραφα
5. (C) Προκειμένου να συνεχίσουμε το Δικοινοτικό Πρόγραμμα Βοηθείας (στην Κύπρο), το οποίο
χαίρει ισχυρής υποστήριξης από το Κογκρέσο, .......
Αποκλειστικό: Μιχ. Ιγνατίου
ΠΗΓΗ:
-405 -
«Το σχέδιο Ανάν ήταν δώρο για τους Τούρκους»

AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΟΣ «E» 12/7
Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Ντάνιελ Φριντ,

ερωτήθηκε για μία δήλωση που του αποδίδεται και η οποία
διχάζει τους υποστηρικτές και τους πολέμιους του σχεδίου
Ανάν. Ο επιχειρηματίας, Αρης Ανάγνος, ισχυρίστηκε
ότι σε συγκεντρώσεις ομογενών ο κ. Φριντ είχε
αποκαλύψει πως το κείμενο του κ. Ανάν ήταν ένα
«δώρο» προς την Τουρκία για να υποστηρίξει την
εισβολή στο Ιράκ.
Περίπου το ίδιο είπε και η πρώην υφυπουργός Ελίζαμπεθ Τζόουνς. Μιλώντας σε τουρκικό
ακροατήριο, στις 6 Ιουνίου 2005, υπογράμμισε:
«Υιοθετήσαμε τη θέση ότι η διεθνής εικόνα της Τουρκίας αναφορικά με την Κύπρο έπρεπε ν αλλάξει. Η
Τουρκία πρέπει να θεωρείται το καλό παιδί στο θέμα της Κύπρου. Αναγνωρίζουμε την καλή
δουλειά που έκανε η Τουρκία στο Κυπριακό. Διότι η Κύπρος, με ή χωρίς τη λύση, δεν πρέπει να
δημιουργεί κωλύματα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας (...) και να θεωρείται πρόβλημα για τις
φιλοδοξίες αυτής».
ΠΗΓΗ:
ΣΟΡΟΣ – ΚΥΠΡΟΣ - ΑΡΙΣΤΕΡΑ

3 άρθρα του γνωστού Τουρκοκύπριου Saner Levent στον "Πολίτη".
ΤΟΥ ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

Τουρκοκύπριου Saner Levent εκδότη της τουρκοκυπριακής "Avroupa" που την έκλεισε το βαθύ κράτος και
αναγκάστηκε να την ξανανοίξει ως "Afrika".
Μυστική έκθεση για την Κύπρο (1): «Λειώσαμε το κεφάλι του φιδιού»
(Πρόκειται για πρόσφατη μυστική έκθεση για την Κύπρο)
Κύριε Πρόεδρε,
Διεξαγάγαμε μελέτες στην Κύπρο φέτος το Μάιο, όπως μας αναθέσατε, και σήμερα έχουμε ολοκληρώσει
τις μελέτες μας. Μπορεί να πλήξετε όταν διαβάσετε όλα όσα σημειώσαμε εδώ. Γι' αυτό να σας
μεταφέρουμε από την αρχή το συμπέρασμα το οποίο βγάλαμε. Δεν υπάρχει κάτι το ανησυχητικό για
εμάς στην Κύπρο. Η κατάσταση είναι αρκετά ήρεμη. Η δημόσια τάξη είναι τέλεια. Ο λαός του νησιού
είναι ήσυχος και μειλίχιος. Δεν συναντήσαμε τίποτα το οποίο θα χαλάσει τα σχέδιά μας και θα διαταράξει
την ησυχία μας. Να μην ανησυχείτε.
Διεξαγάγαμε μελέτες και έρευνες και στις δύο πλευρές του νησιού. Μιλήσαμε με εκπροσώπους μη
κυβερνητικών οργανώσεων. Για να πω την αλήθεια, σαστίσαμε και εμείς με το πόσο πετυχημένοι
είμαστε στο θέμα των ΜΚΟ. Ο Σόρος είχε δίκιο τελικά. Θάψαμε στην ιστορία τις κόκκινες
επαναστάσεις. Λειώσαμε το κεφάλι του φιδιού. Θα σαστίσετε και εσείς όταν δείτε πώς κάθισαν
-406 -
φρόνιμοι τώρα σαν αρνιά στα εργαστήρια οι αδίστακτοι αριστεροί που κάποτε μας
προκαλούσαν πονοκέφαλο. Σημείωσαν μεγάλη επιτυχία οι ειδικοί στους οποίους αναθέσαμε να τους
εκπαιδεύσουν. Ξέρετε, οι οργανώσεις στο νησί αποκαλούνταν κάποτε απλά "οργανώσεις", όπως σε όλα
τα άλλα μέρη του κόσμου. Νόμισαν ότι είναι κάτι το εξαιρετικό όταν τους προσθέσαμε μπροστά στο
όνομά τους και τη λέξη "πολιτών" μετά από την ευφυή ιδέα του σεβαστού Σόρος. Έπιασε πολύ η
δουλειά αυτή. Κατά παράξενο τρόπο, νομίζουν πως άλλαξε ο κόσμος. Κοροϊδεύουν πλέον το
μαρξισμό. Λατρεύουν την παγκοσμιοποίηση. Μάλιστα πολλοί από αυτούς, όταν θυμούνται τα παλιά,
κτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο λέγοντας "αχ, ξερό μου κεφάλι". Αν κάποιοι επιχειρήσουν να
μιλήσουν για την πάλη των τάξεων πέφτουν πάνω τους και τους προειδοποιούν λέγοντάς τους "άλλαξε
πλέον και εσύ μυαλά". Ειδικά οι Τουρκοκύπριοι έχουν έναν πρωθυπουργό, που άσ'τε, μην ρωτάτε.
Ξέρετε τι λέει; Συμφιλίωσε, λέει, το λύκο με το αρνί. Τα υπόλοιπα καταλάβετέ τα μόνος σας.
Αφού αρχίσαμε την αναφορά στο θέμα από την ομάδα των διανοουμένων, ας προσθέσουμε στην έκθεση
αυτή ακόμη μερικά σημαντικά σημεία που κατέχουμε σε σχέση με αυτό. Εμείς θεωρούσαμε ότι οι
Κύπριοι διανοούμενοι ήταν σκληρά καρύδια. Τελικά, κάναμε λάθος. Άμα κολλήσουν στο γλυκό, όλοι
καλάρουν αμέσως. Γι' αυτό, τα ταμεία ωφέλησαν πολύ. Όσοι διανοούμενοι υπάρχουν στο νησί, μπήκαν
στη σειρά για να επωφεληθούν από αυτά τα ταμεία. Ετοιμάζουν πυρετωδώς σχέδια. Με τα χρήματα από
τα ταμεία κάποιοι εκδίδουν περιοδικά, κάποιοι άλλοι διοργανώνουν εκθέσεις και κάποιοι κάνουν
δικοινοτικές εκδηλώσεις. Οι ομάδες που στέλλουμε στο εξωτερικό είναι πολύ ευχαριστημένες από την
κατάστασή τους. Ένα δωρεάν αεροπορικό εισιτήριο και ένα ταξίδι στις Βρυξέλλες ή το Στρασβούργο με
όλα τα έξοδα πληρωμένα αρκούν για να κάνουν τους πάντες φρόνιμους και υπάκουους. Έτσι κανείς δεν
αναμειγνύεται στο Ιράκ, την Παλαιστίνη και το Αφγανιστάν. Αν βγουν μερικοί τσαπατσούληδες
που διαμαρτύρονται για την κατοχή του Ιράκ, κανείς δεν τους λαμβάνει υπόψη. Είναι πολύ δύσκολο
να βρει κανείς κάποιους που να κάνουν λόγο για τον αμερικανικό και τον αγγλικό
ιμπεριαλισμό στο νησί. Ακόμη και όσους επιχειρήσουν να αναφερθούν στις Αγγλικές Βάσεις τους
αποκαλούν "παλιά μυαλά". Ή χρησιμοποιούν εκείνη τη δημοφιλή λέξη "περιθωριακοί" με την οποία
εμβολιάσαμε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Κύπρο υπάρχουν περίπου 400 ελληνοκυπριακές
οργανώσεις πολιτών. Και γύρω στις 150 τουρκοκυπριακές. Είδατε πώς κατακτήσαμε το
κάστρο από μέσα;
Κάποτε ο Χίτλερ έλεγε το εξής για τους Ρώσους: "Δώσε τους βότκα και χαιρετισμό και πάρε την ψυχή
τους"! Η τροφή της ψυχής των Κυπρίων είναι οι φουκούδες. Αν άλλωστε διαβάσατε προσεχτικά την
έκθεσή μας μέχρι εδώ, θα το έχετε καταλάβει και εσείς. Δεν επιστρέψαμε ακόμη στην πατρίδα.
Βρισκόμαστε στην Κύπρο. Με την άδειά σας να τελειώσουμε εδώ προς το παρόν. Αναπαυόμαστε και
εμείς... (Η συνέχεια αύριο)
Μυστική έκθεση για την Κύπρο (2): «Κάναμε τρεις διευθετήσεις και πετύχαμε και στις τρεις»
Αυτή τη στιγμή στην Κύπρο υπάρχει ένα τόσο θετικό πολιτικό κλίμα που δεν μπορείτε να φανταστείτε.
Μαζεύουμε τους καρπούς της σταθερής πολιτικής που ακολουθούμε εδώ και χρόνια. Φαίνεται ότι η ιδέα
της διχοτόμησης έχει πλέον υιοθετηθεί από όλα τα τμήματα της κοινωνίας. Και μέσα στους
Ελληνοκύπριους και μέσα στους Τουρκοκύπριους. Επιπλέον, τώρα οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της
είναι οι ίδιοι που κάποτε τάσσονταν πιο πολύ εναντίον της. Όμως, παρά ταύτα δεν πρέπει να
βιαστούμε για οποιαδήποτε λύση. Να αφήσουμε να ωριμάσει ακόμα λίγο η ιδέα της διχοτόμησης. Να
ταλαιπωρηθούν ακόμα λίγο από τη μη λύση. Να έρθουν σε κατάσταση που να δεχτούν περισσότερα
πράγματα. Προς το παρόν έχει οριστικοποιηθεί η διζωνικότητα. Κανείς δεν έχει πλέον ένσταση γι'
αυτό. Το πολύ σε δέκα χρόνια θα δεχτούν και τα δύο ανεξάρτητα ξεχωριστά κράτη.
Καθησυχάσαμε τους πάντες όταν απομακρύναμε τον Ντενκτάς στο βορρά και βάλαμε στη θέση του τον
Ταλάτ. Η ανακούφιση έγινε μεγαλύτερη όταν ανήλθε στην εξουσία ο Χριστόφιας στο νότο.
Τώρα όλοι είναι πολύ αισιόδοξοι και ελπίζουν. Είναι και οι δύο ηγέτες πρώην αριστεροί, αλλά δεν
υπάρχει κάτι το ανησυχητικό. Η εκμετάλλευση, τα ξένα κεφάλαια, η εθνικοποίηση κλπ. δεν αποτελούν
-407 -
πλέον πρόβλημα για κανέναν. Δηλαδή, δεν μοιάζουν με εκείνον τον θεότρελο Κάστρο, τον
μουρλό Τσάβεζ και το γουρούνι τον Μοράλες. Μια σημαντική πλειοψηφία πιστεύει ότι αυτοί θα
φέρουν τη λύση στο νησί. Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται περισσότερο σήμερα είναι "τελευταία
ευκαιρία", "παράθυρο ευκαιρίας" κλπ. Υπάρχουν ακόμη και μερικοί βλάκες που λένε από τώρα ότι θα
τους δοθεί το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Αυτό το κλίμα μπορεί να θεωρηθεί θετικό για εμάς. Διότι κανείς
δεν λέει πλέον ότι η υπόθεση αυτή εξαρτάται ουσιαστικά από εμάς. Μας ξέχασαν. Ακόμα και οι
ακαδημαϊκοί που θεωρούνται οι πιο σώφρονες και στις δύο πλευρές συμπεριφέρονται σαν να μην
έχουμε κανένα απολύτως ρόλο εμείς σε αυτή τη λύση. Ή προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι και
εμείς καταβάλλουμε πολλές προσπάθειες για λύση.
Αντιλαμβάνεστε και εσείς ότι παλιά θεωρούσαν εμάς υπεύθυνους για αυτά που συνέβαιναν. Για
τη μη λύση και τη διχοτόμηση. Μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού όσοι σκέφτονται
τώρα με αυτό τον τρόπο. Ευτυχώς. Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, οι οργανώσεις πολιτών
(ΜΚΟ) ωφέλησαν πολύ. Όλοι πείστηκαν ότι εμείς ασκούμε πιέσεις στους ηγέτες για λύση. Δηλαδή,
στα μάτια του λαού του νησιού δεν είμαστε πια ένας δεινόσαυρος που εφαρμόζει το διαίρει και βασίλευε.
Είμαστε πουλιά της ειρήνης. Περιστέρια της ειρήνης. Γι' αυτό έχουμε τη γνώμη ότι δεν πρέπει να
αλλάξουμε την πολιτική που εφαρμόζουμε εδώ και σαράντα χρόνια. Ο πιο σοφός τρόπος συμπεριφοράς
είναι να φαίνεται πως θέλουμε λύση και να τους εμποδίζουμε να φτάσουν σε λύση μεταξύ τους. Μας
βοηθούν πολύ σε αυτό το θέμα οι ομάδες των οποίων επικεφαλής είναι οι ακαδημαϊκοί. Σε όλα τα
θέματα στα οποία υπάρχει διαφωνία κατηγορούν τους ηγέτες τους, όχι εμάς. Θεωρούν ότι εμείς
δεν είμαστε πια "ο παλιός εαυτός μας", ότι ο κόσμος έχει πλέον αλλάξει και γίναμε και εμείς μια δύναμη
φιλειρηνική με καλή θέληση. Πιστεύουμε ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να καλούμε συχνά σε διεθνή
συνέδρια τις ομάδες που σκέφτονται με αυτό τον τρόπο και να τις τιμούμε.
Διαπιστώσαμε ότι είναι πολύ επιτυχημένες και οι τρεις διευθετήσεις που κάναμε τα τελευταία 45 χρόνια
στην Κύπρο. Το 1963 γκρεμίσαμε τη δημοκρατία, χωρίσαμε τη μια κοινότητα από την άλλη και
κάναμε τη μερική διχοτόμηση. Το 1974 υλοποιήσαμε τη γεωγραφική διχοτόμηση, η οποία είναι
και η πιο σημαντική. Μπορούμε να πούμε άνετα ότι εφαρμόζεται με επιτυχία αυτή τη στιγμή και η
τελευταία διευθέτηση που κάναμε το 2004. Ανοίξαμε το δρόμο για την Τουρκία, το μεγάλο μας
σύμμαχο στη Μέση Ανατολή. Αν καταφέρουμε να την σπρώξουμε και στην ΕΕ, μπράβο μας. Μείνετε
ήσυχος. Αν δεν μας πιστεύετε, ρωτήστε και τους νησιώτες. (Η συνέχεια αύριο)

Κωδικός άρθρου: 798202
ΠΟΛΙΤΗΣ - 06/06/2008, Σελίδα: 13
Μυστική έκθεση για την Κύπρο (3): «Η Κύπρος είναι μεζές, ταιριάζει και με το ουίσκι»
Κύριε Πρόεδρε
Σε αυτό το τελευταίο μέρος της έκθεσής μας θεωρήσαμε σωστό να συγκεντρώσουμε τα βασικά θέματα
κάτω από μερικές επικεφαλίδες για να μπορέσετε να αντιληφθείτε την κατάσταση στο νησί. Τα
υποβάλλουμε πιο κάτω σε γνώση σας:
Ο Τουρκικός Στρατός:
Κατέχει υπό τον έλεγχό του το σαράντα περίπου τοις εκατό του νησιού εδώ και 34 χρόνια.
Έμμεσα υπάγεται σε αυτόν και η διοίκηση-μαριονέτα που συστάθηκε στο βορρά. Η παρούσα κατάσταση
χαρακτηρίζεται ως "κατάπαυση του πυρός". Ο στρατός έχει την εξουσία να επιληφθεί της κατάστασης
ανά πάσα στιγμή. Αλλά μέχρι τώρα δεν προέκυψε μια τέτοια ανάγκη. Η τουρκοκυπριακή κοινότητα
δεν δοκίμασε καθόλου να ανεξαρτητοποιηθεί από την Τουρκία. Δηλαδή, εδώ δεν προέκυψε
κανείς Αλεξάντερ Ντούπτσεκ, όπως στην Πράγα του 1968. Αν προέκυπτε θα κινούνταν άραγε και εδώ
τα τουρκικά τανκ όπως τα σοβιετικά τανκ; Αντιλαμβάνεστε και εσείς ότι αυτό εξαρτάται από τη δική μας
έγκριση. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού στο βορρά δεν θέλει να φύγει ο στρατός
από το νησί. Ο Ντενκτάς τους έπεισε ότι θα τους καταβροχθίσουν σαν χάπι οι Ελληνοκύπριοι,
αν φύγει ο στρατός. Τώρα το ίδιο κάνει και ο Ταλάτ. Η παρουσία του τουρκικού στρατού στο νησί είναι
πολύ σημαντική από την άποψη και των δικών μας συμφερόντων. Έχουμε την άποψη ότι είναι προς
-408 -
όφελός μας βεβαίως η παραμονή του τουρκικού στρατού στο νησί ενόσω διαρκούν προβλήματά μας
όπως το Ισραήλ, η Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Ιράν, η Συρία και ο Λίβανος.
Οι Έποικοι:
Εφαρμόστηκε με επιτυχία η μεταφορά πληθυσμού στο νησί που ήταν σημαντικό σκέλος του
σχεδίου μας για την Κύπρο. Ο πληθυσμός που μεταφέρεται από την Ανατολία στο νησί από το
1974 κατέστη πολλαπλάσιος των Τουρκοκυπρίων. Επιτεύχθηκε μια εμφανής ισορροπία με τον
ελληνοκυπριακό πληθυσμό. Άλλαξε ο δημογραφικός χαρακτήρας. Αυτή την στιγμή οι δύο
βασικές κοινότητες του νησιού είναι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τούρκοι από την Τουρκία. Οι
Τουρκοκύπριοι πέρασαν στην τρίτη θέση. Όμως, η διοίκηση δεν διαχωρίζει τους Τουρκοκύπριους
από τους ερχόμενους από την Τουρκία, λέγοντας πως "Τούρκος φεύγει Τούρκος έρχεται". Η πολιτική
βούληση στο βορρά πέρασε στα χέρια των εκ Τουρκίας εδώ και πολύ καιρό. Με τον καιρό συνήθισαν
σε αυτό και οι Ελληνοκύπριοι. Το έχουν χωνέψει. Αποδέχτηκαν από τώρα την παραμονή 50
χιλιάδων εποίκων στο νησί. Ανάμεσά τους υπάρχουν ακόμη και κάποιοι που προτάσσουν τα
ανθρωπιστικά τους αισθήματα και υποστηρίζουν πως δεν μπορεί να εκδιωχθεί από το νησί ο πληθυσμός
από την Τουρκία.
Το Περιουσιακό:
Ήταν πολύ πετυχημένη η κίνηση που κάναμε όταν ανοίξαμε τις πόρτες μόλις 29 χρόνια μετά
το διαμελισμό του νησιού το 1974. Όλοι, επωφελούμενοι αυτής της ευκαιρίας, έτρεξαν αμέσως να
δουν τις περιουσίες τους. Αλλά, πλέον έγινε ό,τι ήταν να γίνει. Είχε πετάξει το πουλί, δηλαδή. Δεν είχε
απομείνει τίποτα πλέον από τις περιουσίες πολλών από αυτούς. Μετά το 2003 υπήρξε μεγάλη μείωση
στον αριθμό εκείνων που θέλουν να επιστρέψουν πίσω στους παλιούς τους τόπους. Αυτή η απελπισία
έκανε πολλούς να δεχτούν αποζημίωση. Η ανταλλαγή ή η αποζημίωση έβαλε την τελευταία
της σφραγίδα στη διχοτόμηση. Αυτό είναι ένα από τα θέματα που πετύχαμε πιο πολύ.
Το Βαρώσι:
Το Βαρώσι που πέρασε στα χέρια του τουρκικού στρατού το 1974 είναι μια από τις πιο ελκυστικές
γωνιές του νησιού. Είναι κλειστό από την εισβολή και εντεύθεν. Τα φίδια και οι νυφίτσες κυκλοφορούν
ελευθέρα στην πόλη. Η τουρκική πλευρά το κρατάει στο τραπέζι ως διαπραγματευτικό ατού εδώ και 34
χρόνια. Δεν υπάρχει καμία απολύτως πίεση από τους Τουρκοκύπριους προοδευτικούς για παράδοση της
πόλης στους παλιούς της κατοίκους ή για άνοιγμά της για εγκατάσταση υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ. Οι δε
φωνές που επιμένουν γι' αυτό στην ελληνοκυπριακή πλευρά ακούγονται πολύ αδύναμες. Ούτως ή
άλλως, στην ελληνοκυπριακή πλευρά δεν υπάρχει σοβαρό κίνημα κατά της τουρκικής κατοχής στο νησί,
όπως παλιά. Υπάρχουν ακόμη και κάποιοι που κατά τους καλοκαιρινούς μήνες διοργανώνουν
"Κατακλυσμό" με τους Τουρκοκύπριους και γιορτάζουν κάτω από την σκιά των βομβαρδισμένων
ξενοδοχείων του Βαρωσιού.
Τα Εβραϊκά Κεφάλαια:
Αυτή είναι μια από τις πιο θετικές εξελίξεις για εμάς. Οι πλούσιοι Εβραίοι φίλοι μας παίρνουν στα
χέρια τους το βορρά όλο και πιο πολύ. Πιστεύουμε ότι αν τους υποστηρίξουμε περισσότερο στις
προσπάθειές τους αυτές, θα βγούμε και εμείς πιο κερδισμένοι. Ναρκωτικά, Βρώμικο Χρήμα κλπ: Το
νησί είναι μια μοναδική γέφυρα στο ρόλο του διαμετακομιστικού κέντρου. Είμαστε εξαιρετικά
κερδισμένοι από το γεγονός ότι δεν μπορεί να επέμβει η Ιντερπόλ και το διεθνές δίκαιο στο
βορρά με τη δικαιολογία ότι δεν αναγνωρίζεται. Ξέρετε, πάντα χρειαζόμασταν τέτοια παράνομα
κομμάτια γης. Μπορούμε να στέλλουμε στο βόρειο τμήμα του νησιού τους ανθρώπους μας οι οποίοι
αποκαλύπτονται σε κάποιες χώρες. Άλλωστε, υπάρχουν και μερικοί που προστατεύονται με επιτυχία και
τώρα εκεί.
Μπορείτε να επιλέξετε την Κύπρο για διακοπές. Διαθέτει θάλασσα, αμμουδιά, ήλιο και μπόλικους
μεζέδες. Κωδικός άρθρου: 798814 ΠΟΛΙΤΗΣ - 09/06/2008, Σελίδα: 6
-409 -
Ο Χριστόφιας αναγνωρίζει τουρκοκυπριακό κράτος

Λάνκαστερ Χάουζ & Χριστόφιας - Ταλάτ
EΙΡΗΣΘΩ
TOY ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ
Τ Ο JOINT STATEMENT Χριστόφια - Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008, για ΕΝΑ θέμα, αποτελεί τεράστιας
σημασίας ιστορικό σταθμό στη μακρόχρονη πολιτική της Τουρκίας. Ανάλογο της υπογραφής στο
Λάνκαστερ Χάουζ, 19η Φεβρουαρίου 1959, των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου, που επέβαλε η
Βρετανία με την απειλή της άμεσης διχοτόμησης του Σχεδίου Μακμίλαν:
Τ Ο Τ Ε , 19.2.1959, η Τουρκία πέτυχε την ΠΡΟΑΓΩΓΗ της τουρκικής Μειονότητας του 18% σε
«Κοινότητα» και την ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ τού, ελληνικής πλειοψηφίας 82%, κυπριακού ΛΑΟΥ σε «ελληνική
Κοινότητα». Ώστε να στραγγαλισθεί, προγενετικά, η Λαϊκή Κυριαρχία και η Δημοκρατική Αρχή της
πλειοψηφίας - μειοψηφίας, στο ζυριχικό έκτρωμα κράτους. Για να επιβληθεί ως «βραχνάς στον λαιμό
του κυπριακού λαού», καθώς έγραφε ο τότε Γ.Γ. του ΑΚΕΛ μ. Εζεκίας Παπαϊωάννου, «καθεστώς
ΔΙΑΡΧΙΑΣ, πηγή προστριβών και περιπλοκών»…
Τ Ω Ρ Α , 23.5.2008, διά του Joint Statement Ταλάτ - Χριστόφια, η Τουρκία πέτυχε την
ΠΡΟΑΓΩΓΗ της «τ/κ Κοινότητας» σε «Συνιστών Κράτος». «Κράτος» που, προφανώς διεκδικεί να
έχει αρμοδιότητα, εξουσία, κυριαρχία της σύστασης (ρήμα συνίστημι, συνιστώ, συγκροτώ, ιδρύω),
συνομολόγησης, συνδημιουργίας, συνεγκαθ-ΙΔΡΥΣΗΣ, του «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Κρατών».
Μαζί με το «ισότιμου καθεστώτος» «ε/κ Συνιστών Κράτος», στο οποίο, ΚΑΘΑΙΡΟΥΜΕΝΗ υποβιβάζεται η
άχρι τούδε, μόνη διεθνώς αναγνωρισμένη και νόμιμη, Κυπριακή Δημοκρατία.
4 9 ΧΡΟΝΙΑ μετά το επίτευγμα στο Λάνκαστερ Χάουζ, η προαγωγή που εξασφάλισε στις 23.5.08 από
τον κ. Χριστόφια η Τουρκία, αποτελεί «φυσιολογικό» προϊόν της δημογραφικής πολιτικής που επιτυχώς
υλοποίησε από το 1974 η Άγκυρα, καθώς: Ο πληθυσμός του παράνομου προσώρας κατοχικού
καθεστώτος (το οποίο αναμένει την ε/κ υπογραφή για να νομιμοποιηθεί ως το ήδη συμφωνηθέν υπό
του κ. Χριστόφια «τ/κ Συνιστών Κράτος»), δεν αποτελεί, παρά μόνο ψευδώς, την «τ/κ Κοινότητα».
Επειδή οι Τ/κ, 90.000, αποτελούν, εκεί, τη μειοψηφία έναντι των 160.000 παράνομων
προσώρας Τούρκων εποίκων. Ήδη, ο κ. Χριστόφιας, προτού καν παρακαθίσει σε
διαπραγματεύσεις, δήλωσε πρόθεση νομιμοποίησης των πρώτων 50.000 εποίκων. Συνεπώς, η
επιτευχθείσα προαγωγή της «Κοινότητας» σε «Κράτος», τείνει να καταστήσει σαφέστερα νόμιμες
τις «πραγματικότητες» που πέτυχε η Τουρκία, με το τουρκοφόρο πραξικόπημα και διά της εισβολής και
της εμπέδωσης επί 34 χρόνια του Αττίλα: Δεν μπορεί ο πληθυσμός «Κράτους» και δη «Συνιστώντος»,
να ονομάζεται… «Κοινότητα»! Και η Άγκυρα απέδειξε (από Σεπτέμβριο 1955 έως 23 Μαΐου 2008) ότι δεν
έχει… μπουνταλάδες στην επί του Κυπριακού πολιτική της!
-410 -
Τρίτη, 03 Ιουνίου 2008

Ενταφιασμός «Δικοινοτικής»
EΙΡΗΣΘΩ
TOY ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ
Γ Ν Ω Σ Τ Ο Σ , ανέκαθεν, δεδηλωμένος ενάντια στη «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» (ΔΔΟ) ο

γράφων. Με επιχειρήματα που παρέθεσε σε εκατοντάδες ενυπόγραφα άρθρα την τελευταία 30ετία. Δεν
έτυχε αντεπιχειρημάτων ικανών να τον μεταπείσουν. Η διαδρομή της 30ετίας και τα προϊόντα της,
αντιθέτως, ενίσχυσαν την… ξεροκεφαλιά του. Ακόμη και σ' εποχές απέραντα αξιοθρήνητης,
«περιθωριακής μειοψηφίας»!
Τ Ω Ρ Α ΟΜΩΣ, ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ΔΔΟ, θα πρέπει δημοσίως να παραδεχθούν
ότι ο ένας τουλάχιστον από τους τρεις όρους, η «Δικοινοτική» φυσιογνωμία της «ομοσπονδίας» «τους»,
πήρε ήδη επισήμως την άγουσα για το… νεκροταφείο: Τελετή έναρξης ενταφιασμού της
«Δικοινοτικής», υπήρξε η Κοινή Δήλωση (Joint Statement) των κ.κ. Χριστόφια και Ταλάτ, της
Παρασκευής 23ης Μαΐου 2008, 14.20 ώρα Κύπρου. Η οποία, ορίζει, πλέον, ότι: Η λεγόμενη
«Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» δεν θα είναι κάποιος «Συνεταιρισμός των Δύο
κοινοτήτων», αλλά ένας «Συνεταιρισμός των Δύο Συνιστώντων Κρατών» («στέιτς» - κράτη,
πολιτείες).
Ε Ι Ν Α Ι ΣΑΦΕΣΤΑΤΟ, στο γράμμα και στο πνεύμα της αμοιβαία αποδεκτής Κοινής Δήλωσης Ταλάτ -
Χριστόφια, 23.5.08, ότι ο μέχρι τούδε γνωστός τίτλος της «επιδιωκόμενης λύσης ΔΔΟ», αγνώστου εισέτι
περιεχομένου, στο δεύτερο από τα τρία συνθετικά του, το «Δικοινοτικό», απολακτίζει πλέον, ρητώς,
τις… δύο κοινότητες και υιοθετεί τα δύο στέιτς (κράτη, πολιτείες). «Αυτός ο συνεταιρισμός
[εξηγεί χωρίς ασάφειες το Joint Statement της 23.5.08] θα είναι μια τ/κ συνιστώσα πολιτεία [στέιτ-
κράτος] και μια ε/κ συνιστώσα πολιτεία [στέιτ-κράτος] οι οποίες θα έχουν ισότιμο καθεστώς».
Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι η Κοινή Δήλωση της 23.5.08 τη μετάβαση, «μετεξέλιξη», από τις «Δύο

Κοινότητες» στα «Δύο Κράτη». Αμοιβαία αποδεκτή από τους κ.κ. Χριστόφια και Ταλάτ. Υπό
την αιγίδα του αντιπροσώπου του ΟΗΕ κ. Ταγέ Μπρουκ-Ζεριχούν, όστις και, ενώπιόν τους, ανέγνωσε
αγγλιστί στα ΜΜΕ το ακριβές κείμενο του Joint Statement τους. Από τη «Δικοινοτική», λοιπόν, στη
«Δικρατική», ή «Διπολιτειακή». Βέβαια τα «Δύο Συνιστώντα Κράτη» τα γέννησε το Σχέδιο Ανάν.
Και, βέβαια, τα απέρριψε στις 24.4.04, με 76%, η μέχρι τότε ε/κ κοινότητα, που θεωρούσε εαυτήν
ως… «κυρίαρχο λαό». Όμως, τώρα, όπως εκφώνησε την Κυριακή 1.6.08 ο εκπρόσωπος του
κυβερνώντος ΑΚΕΛ, κ. Ά. Κυπριανού -κι έχει δίκαιο 100%- έχουμε [αμιγώς] πολιτική Χριστόφια και
ΟΥΔΕΝΟΣ άλλου…
ΠΙΣΩΠΛΑΤΗ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Ο Γιώργος Παπανδρέου δέχθηκε την ένταξη του κόμματος του

Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή!
Παρά τις έντονες αντιρρήσεις και αντιδράσεις της ΕΔΕΚ!
Φαίνεται απίστευτο και όμως είναι αληθινό. Χρειάσθηκε να γίνει Έλληνας πρόεδρος για να πάρει η
Σοσιαλιστική Διεθνής μια τέτοια θέση, όταν προηγουμένως το ΠΑΣΟΚ έδωσε επανειλημμένα μάχες
για να μη γίνει μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ούτε το ρεπουμπλικανικό κόμμα του Ετσεβίτ, λόγω
ακριβώς της τουρκικής εισβολής και της κατοχής στην Κύπρο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, αγνοώντας τις έντονες αντιρρήσεις και τις αντιδράσεις του αδελφού
κόμματος της Κύπρου ΕΔΕΚ, «αξιοποίησε» τη θέση του ως προέδρου για να περάσει ομόφωνα, εν
απουσία της ΕΔΕΚ, απόφαση του Συμβουλίου υπέρ της εντάξεως του ρεπουμπλικανικού κόμματος
του σημερινού κατοχικού τουρκοκυπρίου ηγέτη Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Το ρεπουμπλικανικό κόμμα του Ταλάτ είναι αδελφό κόμμα του ομώνυμου κόμματος της Τουρκίας, του
οποίου σημερινός πρόεδρος είναι ο Ντενίζ Μπαϊκάλ, διάδοχος του πρωθυπουργού του «Αττίλα», Ετσεβίτ.
Με τον Μπαϊκάλ, σε μια άλλη έξαρση ελληνοτουρκικής «φιλίας», ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρόεδρος
του ΠΑΣΟΚ, προσφάτως στη Ρόδο συνδιοργάνωσε υπό την αιγίδα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς διάσκεψη
για τη λαθρομετανάστευση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως βρήκε την ευκαιρία να
-411 -
διακηρύξει, ειδικά στον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου, όπου μαίνεται καθημερινά ο πόλεμος των
δουλεμπόρων, πολιτική ανοικτών συνόρων για τη λαθρομετανάστευση!
Ακόμη όμως και η διακήρυξη αυτή ωχριά μπροστά στην αναγνώριση και προβολή του ηγέτη του
κατοχικού καθεστώτος της Κύπρου ως «σοσιαλιστή συντρόφου» στη Σοσιαλιστική Διεθνή! Αντί δηλαδή
να καταγγέλλεται η τουρκική κατοχή και να ζητείται η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών
στρατευμάτων, αντιμετωπίζονται τα κατεχόμενα περίπου ως η «επικράτεια», ως το «κράτος» των
Τουρκοκυπρίων! Στη βάση αυτή, η Σοσιαλιστική Διεθνής προσφέρεται να διαμεσολαβήσει μεταξύ των
δύο «κοινοτήτων» και να καταστήσει μέλος της και «σοσιαλιστές συντρόφους» το κυβερνών
κόμμα του ψευδοκράτους, με «πρόεδρο» τον Ταλάτ!
Το «Παρόν» είχε πληροφορηθεί από μήνες τα σχέδια του νέου προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για
τον Ταλάτ και είχε γράψει γι' αυτά σε προηγούμενες εκδόσεις. Ένα δείγμα της πολιτικής αυτής διεφάνη,
επίσης, εδώ και αρκετούς μήνες στο περιοδικό η «Μεταρρύθμιση», που εκδίδεται, υπό την σκέπη
του «νέου» ΠΑΣΟΚ, από εξέχοντα μέλη της «εκσυγχρονιστικής πρωτοπορίας» (Μπίστης, Σωμερίτης,
Μπεγλίτης).
Στο εξώφυλλο της πρώτης εκδόσεως δημοσιεύθηκαν τότε οι φωτογραφίες έξι ηγετών της
«Ευρωπαϊκής Αριστεράς»! Ο ένας από αυτούς ήταν ο Ταλάτ!
Η πράξη αυτή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως πλήττει ευθέως τη θέση της Κύπρου.
Ενισχύει εκ των πραγμάτων τις προσπάθειες όλων εκείνων που θέλουν να επιβάλουν στην Κύπρο το
«απευθείας εμπόριο». Την ντε φάκτο δηλαδή αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως «αντάλλαγμα»
για την εφαρμογή από την Άγκυρα του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Συνδέσεως. Η πράξη αυτή τραβάει
κυριολεκτικά το χαλί κάτω από τα πόδια της Κύπρου.
Αυτή είναι λοιπόν η αξιοποίηση από τον Γιώργο Παπανδρέου της θέσεώς του ως πρόεδρου της
Σοσιαλιστικής Διεθνούς για να βοηθήσει τα εθνικά μας θέματα;
Παραθέτουμε στη συνέχεια την ανακοίνωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που επιβεβαιώνει του λόγου το
αληθές.
Το Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που συνήλθε στο Σαντιάγο της Χιλής από 5-7 Νοεμβρίου
2006 υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου, αποφάσισε ομόφωνα «να προωθήσει το αίτημα από
την Κύπρο που κατέθεσε το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα εδώ και καιρό για να γίνει δόκιμο μέλος».
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, «έχουμε ήδη ένα μέλος από την Κύπρου που ανήκει στην
ελληνοκυπριακή κοινότητα. Επιθυμούμε να προωθήσουμε την ειρήνη στο νησί και την επίλυση του
Κυπριακού. Γι' αυτό θέλουμε να ανοίξουμε την πόρτα μας και στην τουρκοκυπριακή κοινότητα με στόχο
να ενισχύσουμε τη δυνατότητα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να παίξει ρόλο για σταθερότητα και ειρήνη
στην Κύπρο. Το Συμβούλιο συστήνει την απόκτηση της ιδιότητας του δόκιμου μέλους που θα επικυρωθεί
τελικά σε ένα χρόνο στο Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς».
ΤΟ ΠΑΡΟΝ 12/11/2006
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=10921&colid=37&catid=34&dt=2006-11-
26&search=%F7%E9%EB%E7
-412 -
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
-413 -
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Ίμια …έντεκα χρόνια μετά
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΡΑ

Α1 - 27 Ιανουαρίου 2007, σ.22
Βέβαια, για να γίνει πλήρως κατανοητή η κρίση στα Ίμια και οι επιπτώσεις της πρέπει να
ενταχθεί σε μία ακολουθία ιστορικών γεγονότων που μετέβαλαν -σε βάρος της Ελλάδας-
το status quo στο Αιγαίο:
-Στις 31 Μαΐου 1995 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα τη «Σύμβαση για το δίκαιο
της Θάλασσας», που επιτρέπει την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, ΧΩΡΙΣ
ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΤΑ ΧΩΡΙΚΑ ΜΑΣ ΥΔΑΤΑ ΣΤΑ 12 ΜΙΛΙΑ.
-Η πολιτική του κατευνασμού συνεχίσθηκε τον Ιανουάριο του 1996 στα Ίμια. Ο τότε
υπουργός εξωτερικών κ. Πάγκαλος αδημονούσε να φυσήξει αεράκι για να απομακρυνθεί η
σημαία, ενώ ο κ. Σημίτης έκλεισε την αυλαία ευχαριστώντας την Αμερική.
-Στις 8 Ιουλίου 1997 με το κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης αναγνωρίσαμε «γκρίζες ζώνες»
στο Αιγαίο και υπονομεύσαμε τη δυνατότητα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12
μίλια.
-Στις 10 Δεκεμβρίου 1999 στο κείμενο Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο
Ελσίνκι η Ελλάς αναγνωρίζει ότι «εκκρεμούν συνοριακές διαφορές» με την Τουρκία. Θέτουμε
πλέον υπό αμφισβήτηση ενυπογράφως τα σύνορά μας εμείς οι ίδιοι.
Είναι ενδεικτικό πως ως σήμερα το Ελληνικό Λιμενικό δεν επιτρέπει στους ψαράδες της
Καλύμνου να πλησιάσουν στο ένα μίλι τα Ίμια.
ΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ ΧΑΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟ ΑΙΓΑΙΟ

Πως η συμφωνία για τους αεροδιαδρόμους ανοίγει
το διάδρομο για συγκυριαρχία στο Αιγαίο
Με μια αιφνιδιαστική κίνηση το Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών ανακοίνωσε την επίτευξη
συμφωνίας με την Τουρκία για την επαναχάραξη των αεροδιαδρόμων της πολιτικής αεροπορίας πάνω
από το Αιγαίο. Η φαινομενικά αθώα αυτή συμφωνία ανατρέπει δεδομένα και αποτελεί την δεύτερη
μεγάλη ελληνική υποχώρηση σχετικά με το καθεστώς του Αιγαίου μετά τα Ίμια.
Γράφουν οι Γιώργος Ν. Χριστογιαννάκης, Φάνης Κουσουρής
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Στις 9 Ιουνίου 2003, ένα Boeing 717 της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ταξιδεύει από Αθήνα για
Κωνσταντινούπολη. Ξαφνικά, στις 8.48, 29 χλμ. ΒΔ των Ψαρών, και πετώντας στα 29.000 πόδια το
σύστημα αποφυγής σύγκρουσης του αεροπλάνου ειδοποιεί τον πιλότο για την παρουσία άλλου
αεροσκάφους σε κοντινή απόσταση. Σχεδόν ταυτόχρονα εμφανίζονται και τα τουρκικά μαχητικά που
περνάνε σε απόσταση δύο περίπου μιλίων από το αεροσκάφος καθώς είχαν αναχαιτιστεί λίγο νωρίτερα
από ελληνικά αεροσκάφη"
Τέτοια επεισόδια αποτελούν πλέον ρουτίνα πάνω από το Αιγαίο και συνήθως περνάνε στα "ψιλά" του
ημερήσιου Τύπου. Η τουρκική προκλητικότητα θεωρείται ως δεδομένη και τα εθνικά αντανακλαστικά για
το τεράστιο θέμα του Αιγαίου φαίνεται να ατονούν μέρα με την μέρα.
Έτσι καθώς απομένει σχεδόν μόνο ένας χρόνος για την διευθέτηση των "διαφορών" στο Αιγαίο
σύμφωνα με τις επιταγές της συνόδου της Ε.Ε. στο Ελσίνκι, οι μυστικές συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας
-414 -
παίρνουν πλέον ουσιαστικό περιεχόμενο και παράγουν τα πρώτα αποτελέσματα, τα οποία φευ, κάθε
άλλο παρά δικαιώνουν τις ελληνικές θέσεις. Οι πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις φαίνεται να
επικρατούν και ο δρόμος για την συγκυριαρχία στο Αιγαίο να ανοίγει διάπλατα.
Οι διεκδικήσεις αυτές είναι γνωστές και σταθερές τα τελευταία τριάντα χρόνια: Αλλαγή και
συρρίκνωση του ελληνικού εναέριου χώρου, δικαίωμα τουρκικών ασκήσεων χωρίς προειδοποίηση εντός
του FIR Αθηνών, δέσμευση της Ελλάδας για την μη επέκταση των χωρικών της υδάτων όπως δικαιούται
από το Δίκαιο της θάλασσας, δυνατότητα εκμετάλλευσης κοιτασμάτων από τουρκικής πλευράς στην
υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών και βέβαια η αμφισβήτηση πάνω από χιλίων βραχονησίδων.
Η ελληνική πλευρά, ως υπνωτισμένη, από τις σειρήνες της φιλίας που μόνο αυτή βλέπει,
προχωρά πλέον στα πρώτα ουσιαστικά βήματα παραχωρήσεων που θα αλλάξουν το καθεστώς του
Αιγαίου. Το τελευταίο ελληνικό κατόρθωμα του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν μια συμφωνία με
την Τουρκία για του αεροδιαδρόμους στο Αιγαίο που μέσω ICAO (International Civil Aviation
Organization - Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας), αλλοιώνει σημαντικά τις μέχρι
τώρα πάγιες ελληνικές θέσεις και αφήνει σημαντικές ασάφειες που ήδη οι Τούρκοι έσπευσαν να
αξιοποιήσουν στην πιο κρίσιμη για τους Τούρκους περιοχή της Λήμνου, όπου χρόνια επεδίωκαν
λυσσαλέα την πλήρη αποστρατικοποίηση και διεθνοποίηση της.
Η "διευκόλυνση" αυτή της κυκλοφορίας της πολιτικής αεροπορίας στο Αιγαίο, είχε ένα άμεσο και απτό
αποτέλεσμα. Την διθυραμβική υποδοχή της ως ελληνική υποχώρηση στο Αιγαίο από τον
τουρκικό Τύπο, και την άμεση εφαρμογή των τουρκικών διεκδικήσεων την επόμενη κιόλας μέρα της
συμφωνίας με δεκάδες τουρκικές παραβιάσεις στην τερματική περιοχή του αεροδρομίου της Λήμνου
συνοδευόμενο από αίτημα δέσμευσης της περιοχής για τουρκικές ασκήσεις για τρεις μήνες!
Την σκυτάλη αμέσως μετά ανέλαβε ο Τούρκος αρχηγός ενόπλων δυνάμεων Στρατηγός Οζκιόκ, που
υπενθύμισε με τον πλέον σαφή τρόπο τις διεκδικήσεις που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη Λευκή
Βίβλο του τουρκικού υπουργείου αμυνας, που κυκλοφόρησε στις 7 Ιουλίου 2003 και διανεμήθηκε σε
όλες τις πρεσβείες στην τουρκική πρωτεύουσα. Σύμφωνα με την τουρκική Λευκή Βίβλο, το Αιγαίο
μοιράζεται σε δύο παράκτιες χώρες, το FIR Αθηνών καταργείται, η Ελλάδα διατηρεί εναέριο
χώρο 6 ν.μ. αντί των 10 ν.μ. και ο αεροπορικός έλεγχος του Αιγαίου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ
μεταβιβάζεται και στις δύο χώρες. Η τουρκική πλευρά εξέδωσε και χάρτη που χωρίζει το Αιγαίο
ακριβώς στη μέση, ενώ δεσμεύει σημαντικές περιοχές για τις ασκήσεις των τουρκικών μαχητικών!
(Βλέπε παρόν άρθρο).
Φαίνεται λοιπόν ότι η πολιτική των αεροδιαδρόμων και της "διευκόλυνσης" της εναέριας
κυκλοφορίας της πολιτικής αεροπορίας στο Αιγαίο αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την
δημιουργία των εναέριων Ιμίων.
Ακόμα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες που σε πρώτη ανάγνωση αποτελούν ελληνικό διαπραγματευτικό ατού
καθώς θα ήταν ιδιαίτερα προκλητικό να συνεχίζονται οι τουρκικές παραβιάσεις κατά τη διάρκεια τους,
μετατρέπονται εξαιτίας της ελληνικής στάσης σε προθάλαμο συνδιαχείρισης στο Αιγαίο, καθώς
εμφανιζόμαστε πρόθυμοι να υπογράψουμε ειδική συμφωνία με την Τουρκία για την Ολυμπιακή εκεχειρία
ωσάν να επρόκειτο εμείς να προκαλέσουμε την γείτονα! Όποιος άλλωστε ενστερνίζεται το ολυμπιακό
Πνεύμα εφαρμόζει την ολυμπιακή εκεχειρία ως διεθνή δέσμευση και όχι ως διμερή συμφωνία.
Το δυσάρεστο είναι ότι η διολίσθηση της ελληνικής πλευράς εμφανίζεται συνεχής και φαίνεται
ότι όλα θα έχουν τελειώσει για το Αιγαίο, μέχρι το τέλος του 2004, όταν θα πρέπει να
εφαρμοσθούν τα κριτήρια του Ελσίνκι. Τους όρους δηλαδή που υποτίθεται ότι επιβάλλαμε στην
Τουρκία για να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι εγκαταλείποντας την επιθετική της στάση και τις
συνεχείς διεκδικήσεις της. Αντί η ελληνική πλευρά να πιέσει με μοχλό τις προθεσμίες για την κάλυψη
των κριτηρίων για την έναρξη συνομιλιών της Τουρκίας με την Ε.Ε., φαίνεται να προσαρμόζει με ταχείς
ρυθμούς την δική της στάση σε μια κατ' επίφαση διευθέτηση των "διαφορών" που μέχρι πρόσφατα
αποκαλούσαμε - και ήταν - στυγνές διεκδικήσεις έναντι απαράβατων ελληνικών κυριαρχικών
δικαιωμάτων.
Η συμφωνία στο διαδίκτυο

http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/aegean.html
-415 -
Η σημασία τηςσυμφωνίας για τους αεροδιαδρόμους

για το καθεστώς του Αιγαίου
Ανεξάρτητα όμως από τις επίσημες θέσεις για μια επωφελή εμπορική συμφωνία, τα ερωτήματα που
αναφύονται είναι αμείλικτα και καταλυτικά για το μέλλον της κυριαρχίας στο Αιγαίο.
Κανείς Έλληνας δεν θα πρέπει να ξεχνά άλλωστε ότι το κλειδί που ανοίγει το Αιγαίο περνά από τη
Λήμνο. Και εκεί είναι που δημιουργούνται τα προβλήματα. Η Τουρκία πάντα θεωρούσε την περιοχή
χώρο ασκήσεων, ενώ παράλληλα αμφισβητούσε τη συνθήκη του Μοντραί του 1936 για το καθεστώς
των Δαρδανελίων, και πάντα προσπαθούσε να αποκλείει την ελληνική πλευρά από το να χρησιμοποιεί
στρατιωτικά το νησί. Το ίδιο προσπαθούσε να κάνει και σε κάθε ευκαιρία στα πλαίσια των ασκήσεων του
ΝΑΤΟ. Στα πλαίσια αυτά δημιουργήθηκε και το πρόβλημα με τους αεροδιαδρόμους.
Τον Ιούλιο του 1981, ο ICAO ζήτησε από Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία την μετατόπιση του αεροδιάδρομου
G-18 ανατολικότερα, για λόγους ασφάλειας των αεροσκαφών. Η νέα θέση του αεροδιαδρόμου
βρισκόταν πάνω από την Λήμνο, εμποδίζοντας σημαντικά τις τουρκικές ασκήσεις στο Β. Αιγαίο. Η
Τουρκία με το αιτιολογικό την συντόμευση κατά 50 ναυτικών μιλίων της διαδρομής του G-18 πρότεινε
στον ICAO, ο οποίος και αποδέχθηκε την παράκαμψη της Λήμνου και την δημιουργία του νέου
αεροδιάδρομου.
Η Ελλάδα αντέδρασε γρήγορα, ζητώντας την κατ' εξαίρεση χρήση του παλιού G-18 για την εξυπηρέτηση
των αναγκών της. Και αυτό το αίτημα έγινε δεκτό από τον ICAO, και καθώς ο νέος αεροδιάδρομος (J-
60) θεωρήθηκε χρήσιμος, παγιώθηκε. Η Τουρκία προσπάθησε να αντιδράσει, απειλώντας την μη
αποδοχή των αεροσκαφών που θα προέρχονταν από τον J-60, κάνοντας αυτό για το οποίο κατηγορούσε
την ελληνική κυβέρνηση: θεώρησε το FIR Κωνσταντινούπολης, χώρο κυριαρχίας της. Φυσικά ουδέποτε
πραγματοποίησε τις απειλές της, υπό την πίεση του ICAO, και ο πολύτιμος J-60 διατηρήθηκε ως τις
μέρες μας.
Στην Σύνοδο του ICAO τον Ιούνιο του 1986, η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρότειναν την δημιουργία
ενός νέου αεροδιαδρόμου (του επονομαζόμενου Blue-7 ή B-7), που θα ξεκίναγε από την Σόφια, θα
πέρναγε από την Καβάλα, την Λήμνο και θα κατέληγε στην Ρόδο. Το αποτέλεσμα δημιουργίας ενός
τέτοιου αεροδιαδρόμου ήταν τεράστιας στρατηγικής σημασίας, γιατί θα δημιουργούσε ένα εναέριο
πλέγμα πολιτικών πτήσεων γύρω από την Λήμνο εμποδίζοντας σε τεράστιο βαθμό την πτητική ευχέρεια
των τουρκικών μαχητικών σε εκείνη την περιοχή, καθιστώντας την απαγορευτική για ασκήσεις.
Η Τουρκία αντιπρότεινε την δημιουργία του νέου αεροδιαδρόμου μέσω Αλεξανδρούπολης και Σμύρνης,
με το αιτιολογικό ότι μειωνόταν η απόσταση για την Μ. Ανατολή. Καθώς όμως δεν εμπλεκόταν το FIR
της στον αρχικό αεροδιάδρομο, δεν μπορούσε να κάνει πολλά, έτσι έκανε την πρόταση EIGL. Ήταν ο
ίδιος αεροδιάδρομος που πρότειναν η Ρουμανία και η Βουλγαρία, απλά παρακάμπτοντας την Λήμνο, και
αυξάνοντας την απόσταση της διαδρομής!! (Γ. Καρτάλης, "Και πάλι η Λήμνος" Βήμα της Κυριακής, 21
Ιουνίου 1987).
Αυτά για την ιστορία. Που όμως καθορίζει και την ουσία της νέας συμφωνίας κατά την οποία ισχύουν τα
ακόλουθα:
- Καταργούνται οι υπάρχοντες αεροδιάδρομοι Κασσάνδρα-Λήμνος (J/UJ-60) και

Θεσσαλονίκη-Λήμνος-Χίος-Ρόδος-Λευκωσία (L/UL-609) που λειτουργούσαν από τα 11.000
πόδια και 4.500 πόδια αντίστοιχα.
- Δημιουργούνται δύο νέοι αεροδιάδρομοι: Ο Ν-127 Ροδόπη-Λήμνος-Σμύρνη-Ντάλαμαν από το

ύψος των 14.000 ποδιών και άνω και ο Ν-128 Κασσάνδρα-Λήμνος από το ύψος των 13.000 ποδιών και
άνω και στη συνέχεια Σμύρνη-Ρόδος από το ύψος των 14.000 ποδιών και άνω.
Το άμεσο αποτέλεσμα αυτών των μετατροπών δίνει πλέον την ελευθερία στα τουρκικά μαχητικά
να κινούνται ανεξέλεγκτα σε ύψη μέχρι και 14.000 πόδια, ενώ μέχρι σήμερα είχαν
περιορισμούς μέχρι τα 4.500 και 11.000 πόδια, ανάλογα με τον αεροδιάδρομο. Αυτό επηρεάζει
και την διεξαγωγή των ασκήσεων από τουρκικά μαχητικά που πλέον μπορεί να γίνεται σε
απόσταση 5,6 μιλίων από τις ακτές της Λήμνου και εντός της τερματικής περιοχής του αεροδρομίου
της Λήμνου.
- Η διατύπωση που επιλέχθηκε αποτελεί προηγούμενο για επιπλέον διεκδίκήσεις από τουρκικής πλευράς.
Το γεγονός ότι τονίζεται ότι η συμφωνία αφορά τα πολιτικά αεροσκάφη και μόνο, είναι ένα ακόμη
σφάλμα. Αυτή η συμφωνία γίνεται στα πλαίσια των κανονισμών του ICAO και πουθενά δεν γίνεται
διάκριση πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών. Αυτό τον διαχωρισμό τον έκανε πρώτη η
Τουρκία, διαστρεβλώνοντας το εύλογο νόημα του άρθρου 3, παρ.1 της Συνθήκης του Σικάγο που
αναφέρεται σε μη κρατικά αεροσκάφη. Χρησιμοποιεί λοιπόν το ΥΠ.ΕΞ. την εσφαλμένη λογική της
τουρκικής πλευράς, εν μέρει εκλογικεύοντας την. Δεν θα είναι παράλογο αν η Τουρκία επικαλεστεί ότι
-416 -
όλες οι συμφωνίες υπό τον ICAO αναφέρονται στην πολιτική αεροπορία αποκλειστικά.
Όσον αφορά τα οικονομικά οφέλη, η λογική κίνηση, στην οποία έχει καταφύγει παλαιότερα η Ελλάδα,
θα ήταν η δημιουργία νέων αεροδιαδρόμων, παράλληλα με την διατήρηση των παλιών. Με την
κατάργηση των παλιών αεροδιαδρόμων το σχετικό όφελος μικραίνει. Και αυτό γιατί κάποιοι νέοι
αεροδιάδρομοι θα διέρχονται από το FIR Κωνσταντινούπολης, το οποίο σημαίνει κέρδη για
την Τουρκία.
Ουσιαστικά η συνδιαχειριστική λογική της σημερινής κυβέρνησης, έφτασε στο απόγειο της,
ικανοποιώντας ουσιαστικά τρεις (3) εκ των πέντε (5) πάγιων διεκδικήσεων της Τουρκίας.
o Τον περιορισμό των συμφωνιών του ICAO για το FIR Αθηνών, σε επίπεδο Πολιτικής Αεροπορίας,
αποκλείοντας τις στρατιωτικές πτήσεις από τις υποχρεώσεις τους. Υποκύπτουμε στον πάγιο διαχωρισμό
της Τουρκίας πολιτικών και στρατιωτικών πτήσεων, αναφορικά με την ισχύ των κανονισμών του ICAO.
o Τον συναινετικό - από κοινού με την Τουρκία - καθορισμό των αλλαγών του καθεστώτος του FIR
Αθηνών. Σε περίπτωση που ήταν απαραίτητη η αύξηση του αριθμού των αεροδιαδρόμων, η διαμόρφωση
των νέων θα έπρεπε να γίνει αποκλειστικά από την Ελλάδα σε συμφωνία με τον ICAO και όχι κατόπιν
διαβουλεύσεων και κοινό σχεδιασμό με την Τουρκία. Για άλλη μια φορά η ελληνική πλευρά φαίνεται
διαλλακτική και συζητά θέματα που αφορούν αδιαμφισβήτητα κυριαρχικά της δικαιώματα.
o Την αποδυνάμωση της Τερματικής Περιοχής της Λήμνου, την μεγιστοποίηση της πτητικής
ευχέρειας των τουρκικών μαχητικών στην ευρύτερη περιοχή του Βορείου Αιγαίου, και την
κατακόρυφη αύξηση των πεδίων βολής. Ταυτόχρονα η δημιουργία νέων αεροδιαδρόμων,
προσωρινής φύσεως βέβαια (Temporary - Non FUA), όπως ο UZ507 συμπίπτει με τα ελληνικά πεδία
βολής της Σιθωνίας στην Χαλκιδική και της Ψαθούρας στις Σποράδες. Ευτυχώς ο προσωρινός
αεροδιάδρομος αυτός τοποθετείται στο ανώτερο FIR δηλαδή πάνω από τα 24.500 πόδια, οπότε δεν θα
αποτελεί τεράστιο εμπόδιο για τα ελληνικά μαχητικά.
Η υπογραφείσα συμφωνία αποτελεί ένα κακό προηγούμενο καθώς ανοίγει την όρεξη στην
Τουρκία για το επόμενο βήμα της που είναι η πλήρης αμφισβήτηση του FIR Αθηνών και η
εδραίωση των διεκδικήσεων της
Η Ελλάδα που ουσιαστικά είχε κλειδώσει για 6 χρόνια τους αεροδιάδρομους του Αιγαίου με
την ΝΟΤΑΜ 1157 (ελληνική απάντηση στην Τουρκία), την ακυρώνει με την σειρά της
εκδίδοντας την ΝΟΤΑΜ 267, αποκαθιστώντας την ομαλή εναέρια κυκλοφορία στο Αιγαίο.
Επίλογος
Η συμφωνία για τους αεροδιαδρόμους δεν είναι αναμφισβήτητα μια εθνική συμφορά. Όμως
αποτελεί μια επιπλέον ελληνική υποχώρηση με ευρύτερες συνέπειες στο καθεστώς του εναερίου
χώρου του Αιγαίου και όχι μόνο. Διατηρεί λοιπόν εν δυνάμει τα στοιχεία να μετατραπεί σε εθνική
συμφορά στο μέλλον. Η ειρωνεία είναι ότι η Ελλάδα θα χάσει την κυριαρχία στο Αιγαίο στις
διαπραγματεύσεις, τη στιγμή που πλέον διαθέτει την στρατιωτική δύναμη να αποτρέψει
αποτελεσματικά τις τουρκικές προκλήσεις. Επί τριάντα χρόνια η Ελλάδα πλήρωσε πολλά δις. ευρώ,
αλλά και η ΠΑ βαρύ φόρο αίματος για να προασπίζει τα κυριαρχικά της δικαιώματα πάνω από το Αιγαίο.
Τη στιγμή που όλα έδειχναν ότι σε αντίθεση με τα τελευταία χρόνια, μπορεί να το κάνει πιο
αποτελεσματικά παραλαμβάνοντας νέα μαχητικά, κάνει για άλλη μια φορά ένα βήμα πίσω. Και στο
σημείο αυτό γίνεται προφανής η ελληνική αδυναμία διαχείρισης της ισχύος, που είναι και η μόνη
που μπορεί να αποτρέψει τις συνεχείς υποχωρήσεις έναντι ενός ολοένα και πιο απαιτητικού και
επιθετικού γείτονα που κάνει πλήρη χρήση της ισχύος των όπλων του προς εκφοβισμό και απόκτηση
πλεονεκτημάτων.
Όλα πάντως περνάνε από το Αιγαίο. Αν λοιπόν οι ελληνικές υποχωρήσεις συνεχισθούν θα

σημάνουν αναπόφευκτα την Φινλανδοποίηση της Ελλάδας και την αναστολή άσκησης
πλήρους κυριαρχίας χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας στην κοιτίδα του
ελληνισμού
http://www.strategy.gr/aerodiadromoi.html
ΠΗΓΗ:
http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/aegean.html
-417 -
ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΚΑΙΓΑΝ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16
(ΙΔΡΥΣΗ ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ) ΕΝΩ
 Η κ. Παπαρήγα Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ σπούδασε την κόρη της σε

ιδιωτικό κολλέγιο !!
 Ο Κωνσταντόπουλος ο τέως πρόερδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ σπούδασε τα
παιδιά του σε ιδιωτικό Πανεπιστημία στην Αμερική (Debate 2004) και
Ο κ. Αλαβάνος υπέρ των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων

Πέρυσι, στις διαδηλώσεις των φοιτητών ενάντια στον άρθρο 16, που άνοιγε την πόρτα στα
ιδιωτικά Πανεπιστήμια, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, προεξάρχοντος του αρχηγού του κ. Αλαβάνου, λυσσαλέα
πολέμησε στούς δρόμους δίπλα στους κουκουλοφόρους γιά τέσσερις και πλέον μήνες, για την
κατάργισή του, υπέρ της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, ενάντια στα μη κρατικά
πανεπιστήμια.
ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ !
Διότι έξω, στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν υπέρ των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Συγκεκριμένα:
Όταν ο Αλέκος Αλαβάνος ήταν ευρωβουλευτής μετείχε στην «Επιτροπή Πολιτισμού,
Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η επιτροπή αυτή στις 24 Μαϊου 2002 συνέταξε μια έκθεση που περιελάμβανε ένα σχέδιο
ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου «σχετικά με τα πανεπιστήμια και την ανωτάτη εκπαίδευση
στον ευρωπαϊκό χώρο της γνώσης (2001/2174(ΙΝΙ)»
Διαβάζοντάς το βλέπουμε, ότι ο κ.Αλαβάνος στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν:
- υπέρ της διακήρυξης της Μπολόνια!!!!

- υπέρ της αξιολόγησης των παν/μίων-παν/κών συστημάτων και
- υπέρ της χρηματοδότησης της έρευνας στα παν/μια από ιδιωτικές εταιρίες!!!!
- υπέρ των ιδιωτικών παν/μίων!!!!
Τα κυριότερα σημεία του ψηφίσματος το οποίο εγκρίθηκε ομοφώνως από την Επιτροπή
στην συνεδρίαση της 23ης Μαϊου 2002 όπου παρών ήταν φυσικά και ο Αλέκος (για να μην
χάσει και την αποζημίωση των συνεδριάσεων της Επιτροπής).
1. «5. πιστεύει ότι πρέπει να επιταχυνθεί και να ενδυναμωθεί η διαδικασία της Μπολόνια»
2. «7. πιστεύει ότι πρέπει να προωθηθεί μια παιδεία ποιότητας και μέγιστης προσπάθειας μέσω
μιας εξωτερικής, διαφανούς και προσπελάσιμης στους πολίτες αξιολόγησης που θα τους
επέτρεπε να λαμβάνουν αποφάσεις και συνιστά στην Επιτροπή, κατά την αξιολόγηση της
ποιότητας των διαφόρων εθνικών πανεπιστημιακών συστημάτων,...»
3. «17. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν μια εταιρική σχέση με τις
δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις ή τις τοπικές αρχές προκειμένου να βελτιωθεί η
-418 -
χρηματοδότηση των σπουδών διδακτορικού ή μεταδιδακτορικού επιπέδου»
4. «23. πιστεύει ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα

αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού συστήματος και συμβάλλουν στην
ανάπτυξή του.»
Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο ψηφίσματος ο Αλέκος πιστεύει ότι:
...«ο μαζικός χαρακτήρας της ανωτάτης εκπαίδευσης...οδήγησε στη μείωση της

ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας»!!! δηλαδή ο μεγάλος αριθμός φοιτητών
έριξε την ποιότητα!!
...«η εξαιρετική αύξηση των φοιτητών, οδήγησε σε έλλειψη μέσων και σε περιορισμό των
πόρων που προορίζονται για την έρευνα»
...«οι αντιρρήσεις για την αναγνώριση των τίτλων σπουδών και ο μικρός ενθουσιασμός με τον
οποίο έγιναν δεκτά τα συστήματα εξωτερικής και διαφανούς αξιολόγησης καθυστέρησαν την
προβλεπόμενη διαδικασία της Μπολόνια.»
...«πρέπει να υποστηριχθεί με σθένος η διαδικασία της Μπολόνια»...
Τελειώνοντας ο Αλέκος μας ξαναθυμίζει για να μην το ξεχάσουμε ότι...
«πρέπει να γίνει σαφής η ανάγκη συνύπαρξης δημοσίων και ιδιωτικών

πανεπιστημίων. Τα πανεπιστήμια αυτά μπόρεσαν να συνυπάρξουν κατά τη διάρκεια
της ιστορίας του ευρωπαϊκού διδακτικού συστήματος και, σήμερα, μπορούν να
θεωρηθούν αλληλοσυμπληρούμενα, δεδομένου ότι η ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να
ανοίξει νέους δρόμους και να προσεγγίσει τομείς που δεν είναι πάντοτε
προσπελάσιμοι στα δημόσια πανεπιστήμια»
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Αλέκος άλλα λέει έξω και άλλα μέσα...ειδικά όταν τσέπωνε και την
αποζημίωση του Ευρωβουλευτού που με έξοδα γραφείου, συνεργατών, παραστάσεις και
εισητήρια είναι πάνω από 25.000 ευρώ το μήνα...
Αλήθεια, οι δημοσιογράφοι στα ΜΜΕ δεν το γνωρίζουν ;
Σας επισυνάπτω όλο το κείμενο σε μορφή pdf αλλά και την πηγή του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου.
ΠΗΓΗ : http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-
//EP//TEXT+REPORT+A5-2002-0183+0+DOC+XML+V0//EL
Οι νέοι ΣΥΝτροφοι του εξωτερικού

Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι κοντά στα 32 χρόνια, η σχέση τους
με την αριστερά γεννήθηκε στις μαθητικές καταλήψεις των αρχών
του '90, συνεχίσθηκε στο Πάντειο μέσω της νεολαίας του ΣΥΝ και
εδραιώθηκε όχι στην Αθήνα, αλλά στην Αγγλία και την
Αμερική, όπου έκαναν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές.
Η νέα γενιά στελεχών του ΣΥΝ, γύρω από τον Αλ. Τσίπρα, δεν
θυμίζει σε πολλά τους παλιότερους συντρόφους τους.
Τα πτυχία τους, άλλωστε, δεν προέρχονται από τις φυλακές και
τους αγώνες, αλλά από γνωστά πανεπιστήμια των
«μητροπόλεων του καπιταλισμού», όπου, όμως, ήρθαν σ' επαφή
με τη σύγχρονη σκέψη κι απέκτησαν αέρα πολιτών του κόσμου. Ισως
γι' αυτό η γλώσσα που χρησιμοποιούν και η πολιτική δράση που προτιμούν είναι για πολλούς τα
σύμβολα της αριστεράς του αύριο:
Γνωριμία μέσω... chat
*Από το Πάντειο και τις Πολιτικές Επιστήμες βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Ουέστμινστερ για
μεταπτυχιακά στο Περιβάλλον και, στη συνέχεια, για διδακτορικό στην Πολεοδομία ο Χ.
-419 -
Κωνσταντάτος, μέλος σήμερα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ.

*Ο Αλ. Μπίστης, στέλεχος ήδη της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη», προτίμησε το Πανεπιστήμιο
του Εσεξ για μεταπτυχιακά στην Πολιτική Επικοινωνία.
*Μέσω μιας συζήτησης στο Διαδίκτυο για την «αριστερά στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία», μπήκε
στην παρέα ο Ευκ. Τσακαλώτος (μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΝ) που ήταν, τότε, στην Οξφόρδη πριν γίνει
καθηγητής στο London School of Economics μόλις στα τριάντα του χρόνια και στη συνέχεια καθηγητής
στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
*Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στη Νέα Υόρκη, βρέθηκε και ο εκπρόσωπος του
κόμματος Α. Καρύντζης που πρόσφατα υποστήριξε το διδακτορικό του Φιλοσοφία
της Επιστήμης στο Πολυτεχνείο.
*Το μόνο από τα στελέχη που ακολούθησε την «πεπατημένη» (πήγε στη Γαλλία,
«όπως οι περισσότεροι αριστεροί μέχρι τώρα», σχολιάζουν οι υπόλοιποι) είναι η
Παναγιώτα Μανιού, στέλεχος της «Ανοιχτής Πόλης» και συνεργάτις του γραφείου
τύπου.
Μεταπτυχιακό στη Ναντέρ και διδακτορικό στη Σορβόνη στον τομέα της
Κοινωνιολογίας και των Πολιτικών Επιστημών είναι τα δικά της όπλα.
*Αν προσθέσετε τον Τ. Κορωνάκη που σπούδασε στο Πολυτεχνείο και τον πολιτικό
επιστημόνα Π. Πάντο -οι οποίοι όμως δεν ακολούθησαν το... μεταναστευτικό
Ο Α. Καρύντζης ρεύμα- θα έχετε όλη την παρέα.
και (πάνω από
δεξιά) πίσω από Η φοίτηση των περισσότερων νέων στελεχών του ΣΥΝ σε ξένα
τον Αλέξη η πανεπιστήμια και η επαφή τους με φοιτητές από διάφορα μέρη του κόσμου
Παναγιώτα καθορίζει τον τρόπο σκέψης τους: «Το ευρωπαϊκό περιβάλλον μάς βοήθησε να
Μανιού, ο Αλ. κατανοήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τις ιεραρχήσεις μας και να μελετήσουμε
Μπίστης, ο οικονομία, ενώ οι ΗΠΑ και οι αντιφάσεις τους μας έδειξαν πως έπρεπε να
γραμματέας της συμπορευτούμε με τα κινήματα της Λ. Αμερικής, αλλά και να ξαναδιαβάσουμε τους
νεολαίας ΣΥΝ Δ. κλασικούς του μαρξισμού», λένε.
Τζανακόπουλος
και ο Χ. Οι νέοι γκουρού
Κωνσταντάτος.
Αυτοί τους οποίους μελετούν σήμερα είναι ο σλοβένος διανοούμενος Ζ. Σλαβόι, ο
αμερικανός καθηγητής Πολιτισμικής Θεωρίας Τ. Ιγκλετον, η κριτικός της παγκοσμιοποίησης Ναόμι Κλάιν
και ο συνεργάτης του Ν. Τσόμσκι, Μ. Αλμπερτ. Επίσης, σταθερές αναφορές τους παραμένουν οι
Βίτγκενσταϊν, Αλτουσέρ, Φουκό, Γκράμσι, Πουλαντζάς, και Χόμπσμπαουμ.
Από τους νέους οικονομολόγους, παρακολουθούν τον Γ. Μπελφάιν, καθηγητή στο Λονδίνο, τον Α. Γκλιν
της Οξφόρδης, τον Μ. Λέμποβιτς στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης και τον γερμανό καθηγητή του
Πανεπιστημίου του Μπρέντερ Γ. Χόσπφιλντ.
Με ισχυρή θεωρητική κατάρτιση, τα νέα στελέχη καλούνται τώρα να κερδίσουν το στοίχημα της
αποτελεσματικής δράσης σε ένα πολιτικό περιβάλλον, που παραμένει ακόμη στον 20ό αιώνα. Ολοι τους,
πάντως, αισιοδοξούν, ότι η κοινωνία είναι πλέον, πιο μπροστά από τα κόμματα.
«Δεν είμαστε οι εκλεκτοί, ούτε θέλουμε να λειτουργήσουμε ως ομάδα. Απλώς, πιστεύουμε ότι η
αριστερά οφείλει να ξεφύγει από την παραδοσιακή οπτική και να δει τα προβλήματα με σύγχρονη
αναλυτική σκέψη», υποστηρίζουν. Σύνθημά τους, είναι αυτό που βρήκαν γραμμένο σε περίοπτη θέση,
σε μια λονδρέζικη παμπ κάτω από μια φωτογραφία του Μαρξ : «Το πρώτο λάθος είναι ο δογματισμός».
Κάποιοι από τους μεγαλύτερους της αριστεράς θα έσπευδαν να αποκαλέσουν τα ξενοσπουδαγμένα αυτά
στελέχη... «ΣΥΝ εξωτερικού».
Τα μέλη της παρέας, αντιπαρέρχονται με χιούμορ τις επιφυλάξεις του είδους, και βλέπουν τους εαυτούς
τους σαν ένα κομμάτι του έλληνα τριαντάρη: με τα προβλήματά του, αλλά και με το τζιν, τη μουσική ή
τη μοτοσικλέτα του.
Επιμένουν, ωστόσο, στην άποψη ότι η αριστερά πρέπει να σκέφτεται πέρα από τα σύνορα. Απόδειξη;
Ολοι τους συναντώνται, κάθε χρόνο, στην ίδια παμπ του Λονδίνου κάτω από τον Κάρολο Μαρξ.
Φέτος, βέβαια, το ετήσιο ραντεβού στο Λονδίνο ορίστηκε για μετά το συνέδριο του Συνασπισμού, στα
τέλη του Φεβρουαρίου. Και αν, όπως αναμένεται, ο Αλ. Τσίπρας είναι ο νέος πρόεδρος, τότε θα έχουν
περισσότερους λόγους να το γιορτάσουν.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/12/2007
-420 -
Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
Μικρομεσαίοι είναι οι περισσότεροι κατέχοντες

Τράπεζες, θρησκευτικές οργανώσεις και το... ΚΚΕ είναι τα νομικά πρόσωπα με τη μεγαλύτερη
ακίνητη περιουσία. Πρώτη η Εμπορική Τράπεζα με αντικειμενική αξία της ακίνητης περιουσίας της 31
περίπου δισ. δραχμές, ακολουθεί η ΕΚΟ ΑΒΕΕ με 14 δισ. δραχμές και η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, με τα
Αρσάκεια και Τοσίτσεια Σχολεία, με αξία ακίνητης περιουσίας 9,6 δισ. δραχμές.
Αυτά τα στοιχεία προκύπτουν από την επεξεργασία της δήλωσης ακίνητης περιουσίας που υπέβαλαν
πέρυσι τα νομικά πρόσωπα. Από τη δηλωθείσα αξία των νομικών προσώπων το Δημόσιο εισέπραξε το
1997 φόρους που ανήλθαν σε 13 δισ. δραχμές, ενώ για το 1998 το ποσό αυτό υπολογίζεται να ανέλθει
σε 17 δισ. δραχμές.
Το ΒΗΜΑ, 14/06/1998 , Σελ.: A04

ID: 90935
http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=12485&m=A04&aa=1
ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΑΠΟ

ΤΗΝ COSMOTE KAI O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ KKE.
ΚΚΕ: Το χρονικό ορισμένων περίεργων συμβάντων...

Τρίτη, 15 Ιούλιος 2008
Το παράδοξο με τη συζήτηση για την, φημολογούμενη, σχέση μεταξύ Γερμανού και ΚΚΕ
είναι ότι τα ΜΜΕ την θυμήθηκαν αργά. Μια σειρά από παράξενα έως και προκλητικά
γεγονότα Κυβέρνηση, τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) καθώς και το Κομμουνιστικό
Κόμμα επέλεξαν τα τελευταία δυο χρόνια να τα περάσουν όσο πιο... βελούδινα γίνετε.
Ιδού, λοιπόν, τρία από αυτά που γεννούν, αν μη τι άλλο, αρκετές απορίες.
1) Το Σεπτέμβρη του 2006 και ενώ στην αρμόδια επιτροπή της βουλής γινόταν
συζήτηση για την εξαγορά της εταιρίας Γερμανός από τον ΟΤΕ, κανείς από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ
δεν ήταν παρόν στην συζήτηση. Η επίσημη δικαιολογία τότε ήταν όλοι οι βουλευτές ήταν απασχολημένοι σε
άλλες επιτροπές. Το περίεργο, βέβαια της υπόθεσης είναι ότι εκείνη την ημέρα δεν συνεδρίαζε καμιά άλλη
επιτροπή. Με το απουσία τους είχε ασχοληθεί, τότε, μόνο το διαδίκτυο.
-421 -
2) Τον Ιούλιο του 2007, ο Θόδωρος Πάγκαλος αναφερόμενος σε ΚΚΕ και Γερμανό μίλησε για "κοινές
επιχειρήσεις με συγκεκριμένο οικονομικό αποτέλεσμα". Ο Ριζοσπάστης είχε αντιδράσει τότε, μάλλον χαλαρά εάν
υπολογίσουμε την διαρκή του μαχητικότητα. Στα υπόλοιπα ΜΜΕ, το θέμα εξαντλήθηκε εντός λίγων ημερών.
3) Την Παρασκευή 7 Μαρτίου και ώρα 19.00 μ.μ η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επέβαλε πρόστιμο στον Πάνο
Γερμανό και ορισμένους συνεργάτες του καθώς και στο χρηματιστηριακό τμήμα της Eurobank ΑΧΕΠΕΥ για
επανειλημμένη στήριξη της μετοχής της εταιρείας κατά την διάρκεια της δημοπρασίας της. Το ύψος του
προστίμου αποτελούσε από μόνο του ένα τεράστιο σκάνδαλο. Για ένα deal αξίας 1.6 δισ. ευρώ το πρόστιμο που
επιβλήθηκε ήταν, μόλις, 500.000 ευρώ. Δηλαδή το 0.003% (!) του συνολικού ποσού!
Η ημερομηνία και η ώρα της ανακοίνωσης έχει την σημασία της καθώς ήταν η Παρασκευή πριν από το τριήμερο
της καθαράς Δευτέρας. Τα ΜΜΕ και πάλι έκαναν μια τυπική αναφορά, η κυβέρνηση πήγε να πετάξει χαρταετό
ενώ στο ΚΚΕ εξέδιδαν μηνύματα για την ημέρα των γυναικών και τα... αγωνιστικά κούλουμα της ΚΝΕ. Το θέμα
πέρασε με την σειρά του στο αρχείο και το μόνο που έμεινε να το θυμίζει είναι τα μονόστηλα του τύπου και η
ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ.
Λένε πως η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει απλά να είναι τίμια αλλά και να το δείχνει. Το ΚΚΕ τα τελευταία δυο
χρόνια φαίνεται να θέλει να κρύψει ή να προστατεύσει ένα μυστικό. Ποτέ δεν είναι, όμως, αργά. Ας αφήσει κατά
μέρος τις φωνές και τις απειλές, ας σταματήσει να μιλά για σκοτεινά σενάρια συνωμοσίας σε βάρος του και ας
μας αποδείξει ότι δεν έχει καμιά σχέση με την εταιρία Γερμανός. Αν δώσει στην δημοσιότητα τα οικονομικά του
στοιχεία και είναι καθαρά τότε όλα τα παραπάνω ερωτηματικά θα παραμείνουν, απλά, ατυχείς συμπτώσεις.
Μέχρι να συμβεί αυτό η υποψίες παραμένουν....
Υ.Γ Για πολλά από τα γραφόμενα μου δεν μπόρεσα να βρω λινκς για να τα στηρίξω καθώς, ειδικά, το ΚΚΕ δεν διαθέτει πλούσιο υλικό
στο διαδίκτυο. Εάν, παρ' όλα αυτά, κάποιος φίλος του Κομμουνιστικού Κόμματος πιστεύει ότι κάτι από τα παραπάνω δεν ισχύει
περιμένω με ενδιαφέρον να τα διαψεύσει.
http://proxeirotetradio.blogspot.com/2008/07/blog-post_15.html
Η Ζήμενς, ο Μητσοτάκης, ο Φλωράκης και «ο γιος του Πέτρου»
By Factorx | May 11, 2008
(Συνέχεια από το προηγούμενο). Στις 13 Ιουλίου

1989 και ύστερα από πιέσεις της κυβέρνησης
Τζαννετάκη ,που είχε αναλάβει στο μεταξύ την
διακυβέρνηση της χώρας, ο Τόμπρας παραιτείται
και αναλαμβάνει στον ΟΤΕ η διοίκηση Θέμελη -
Κιουλάφα. Οι ισχυρότατες όμως αντιδράσεις που
εκδηλώνονται (όπως και τώρα), αναγκάζουν τον
Μητσοτάκη να αναβάλει την υπογραφή της
σύμβασης για τις 470.000 παροχές. Τον επόμενο
Νοέμβριο όμως ορκίζεται η «Οικουμενική
Κυβέρνηση» υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα και ο
Μητσοτάκης προσπαθεί πάλι να περάσει την
-422 -
σύμβαση. Αντιδρά όμως ο τότε αναπληρωτής υπουργός Επικοινωνιών Ιωάννης

Κεφαλογιάννης και ξεσπά η πρώτη μεγάλη κυβερνητική κρίση για τον ΟΤΕ. - για την ιστορία,
από τότε χρονολογείται και η σύγκρουση Κόκκαλη – Βαρδινογιάννη.
Τελικά, στις 31 Ιανουαρίου 1990, συνεδριάζει ατύπως το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών
(Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης) και αποφασίζουν να δώσουν την προμήθεια στην
Ζήμενς και την Ιντρακόμ. «Πρέπει να βοηθήσουμε τον γιο του Πέτρου» λέγεται πως είπε στη
συνεδρίαση εκείνη ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση
του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι
μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και η Ζήμενς.
Η συνεχεία γράφεται με την περιβόητη υπόθεση του 1.000.000 παρόδων επί κυβέρνησης
Μητσοτάκη πλέον. Αρχικά, οι τιμές που προσέφεραν η ΖΗΜΕΝΣ και η ΙΝΤΡΑΚΟΜ απείχαν
τρομακτικά από τις προσφορές των άλλων εταιρειών, κατά 40.000 - 23.000 δρχ ανά ψηφιακή
παροχή. Το γεγονός αυτο προκάλεσε την παρέμβαση της ΕΟΚ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη
αναγκάστηκε να ζητήσει από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ και την ΖΗΜΕΝΣ να κάνουν κάποια έκπτωση.
Αυτές «ανταποκρίθηκαν», μείωσαν τις τιμές στις 23.000 αλλά και πάλι η διαφορά ήταν
μεγάλη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όφειλε τότε να κατακυρώσει το διαγωνισμό στο μειοδότη,
αλλά προτίμησε να τον αναβάλει από τις 15.7.93 για τις 15.9.93 και στη συνέχεια για τις
15.10.93. Μεσολάβησαν όμως οι εκλογές της 10.10.93 και έτσι το πρόβλημα ανέλαβε να
λύσει το ΠΑΣΟΚ.
Πως το έλυσε; Διαβάστε πως το ΔΣ του ΟΤΕ (πρόεδρος Λάμπρου) ανέθεσε στην ΖΗΜΕΝΣ και
την ΙΝΤΡΑΚΟΜ μια σύβαση 40 δισεκατομμυρίων δραχμών:
Η συνεδρίαση άρχισε στις 22.3.94 κάτω από τον εκβιασμό των δυο εταιρειών ότι η πρόσφορα
τους ίσχυε μόνο μέχρι τις …23.3.94. Την επομένη δηλαδή. Τα μέλη του ΔΣ ειδοποιήθηκαν να
συμμετάσχουν στη συνεδρίαση μόνο την παραμονή (21.3.94) . Αναγκάστηκαν δηλαδή μέσα
σε 24 ώρες να διαβάσουν 30 κείμενα, χιλίων συνολικά σελίδων, για να αποφασίσουν. Η
εισήγηση της επιτροπής προμηθειών μοιράσθηκε στα μέλη του ΔΣ λίγο πριν από την
συνεδρίαση που άρχισε στις 2 μμ. Η συνεδρίαση διεκόπη γύρω στα μεσάνυκτα και
συνεχίστηκε την επομένη (23.3.94) στις 10.00 για να τελειώσει στις 19.00. Δηλαδή μέσα σε
ένα μαραθώνιο 18 ωρών τα μέλη του ΔΣ του ΟΤΕ κατόρθωσαν να αφομοιώσουν όλες τις
λεπτομέρειες που περιέχονταν σε χίλιες σελίδες δυσνόητου υλικού και να αποφασίσουν με
καθαρή την συνείδησή τους υπερ της ΖΗΜΕΝΣ και της ΙΝΤΡΑΚΟΜ.
Και φυσικά όλα αυτά έγιναν τζάμπα. Κανείς δεν δωροδόκησε κανέναν. Αυτό τουλάχιστον μας
είπε η ανεξάρτητη δικαιοσύνη μας που έβαλε δια βουλεύματος στο αρχείο όλες τρις διώξεις
που ασκήθηκαν για όλες τις συμβάσεις της Ζήμενς και της Ιντρακόμ με τον ΟΤΕ. Τα μαύρα
ταμεία ήταν για να αγοράζουν οικόπεδα και σπίτια στην Μύκονο οι άνθρωποι της Ζήμενς.
http://www.antinews.gr/?p=1979
Η ουσιαστική ερώτηση προς το ΚΚΕ
By Factorx | July 15, 2008
Δεν ξέρω αν ο κ. Γερμανός είναι, όπως λένε, μέλος του ΚΚΕ. Μέλος της ΚΝΕ ήταν πάντως
στα τέλη της δεκαετίας του 70, στην ΚΟΒ Νεάπολης της ΚΝΕ. Γι αυτό διαθέτουμε και
προσωπική μαρτυρία επειδή κάποιος γνωστός μας τον …καθοδηγούσε. Αλλά αυτό δεν λέει
τίποτα. Τόσοι και τόσοι πέρασαν από την ΚΝΕ και το ΚΚΕ και εκμεταλλεύτηκαν τις γνωριμίες
και τις επαφές τους για να κάνουν μετά επιτυχημένες καριέρες. Δεν θα τους φορτώσουμε
τώρα όλους στον Περισσό. Το θέμα είναι αν ο κ. Γερμανός παραμένει μέλος του ΚΚΕ και με τι
αρμοδιότητες. Σε αυτό πάντως δεν απαντά το ΚΚΕ.
-423 -
Τα λέμε αυτά επειδή κλιμακώνεται η πολιτική κόντρα με επίκεντρο την στάση του ΚΚΕ στην
υπόθεση Cosmote – «Γερμανός» με τα άλλα κόμματα και κυρίως τον κ. Καρατζαφέρη να
πετάνε διάφορα περί …Στάλιν, κομματικής περιουσίας και κομματικών επιχειρήσεων. Κανένα
κόμμα, όμως, ούτε ο κ. Καρατζαφέρης (που ίσως ξέρει να μας πει γιατί), δεν τολμά να
υπεισέλθει στην ουσία των σχέσεων του ΚΚΕ με τον ΟΤΕ. Συμβαίνει δηλαδή αυτό που συνέβη
και με τις άλλες «αποκαλύψεις» για τα τιμολόγια, τις οικοσκευές και τα ταξιδάκια. Δεν καίμε
ολοκληρωτικά τον στόχο, τον δείχνουμε όμως, για να ξέρει ότι ξέρουμε. Μια είναι όμως η
ουσιαστική ερώτηση στο ΚΚΕ και να δούμε ποιος θα την κάνει (και θα επιμείνει): Στις 31
Ιανουαρίου 1990, στο άτυπο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης, Παπανδρέου,
Φλωράκης) που στήριζαν την τότε Οικουμενική Κυβέρνηση, συναίνεσε το ΚΚΕ ή όχι στην
ανάθεση στην Ζήμενς και την Ιντρακόμ της περίφημης σύμβασης των 470.000
ψηφιακών παροχών; Είπε τότε ή όχι ο κ. Φλωράκης ότι «πρέπει να βοηθήσουμε τον γιο του
Πέτρου» Κόκκαλη; «Βοήθησαν» έτσι ή όχι τα τρία κόμματα να ανοίξει ο δρόμος για την
άλωση του ΟΤΕ και από την Ζήμενς; Και έγινε αυτό τελείως ανιδιοτελώς;
http://www.antinews.gr/?p=2758
Παπαρήγα: Το ΚΚΕ δεν δέχεται έλεγχο στα οικονομικά

16.07.08
Το ΚΚΕ δεν εμπιστεύεται το υπάρχον σύστημα στην Ελλάδα για να γίνει έλεγχος στα οικονομικά του
Η ΧΛΙΔΗ ΤΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ
Ζωντανεύει ξανά το κρησφύγετο του Χ. Φλωράκη

Χαλάνδρι, οδός Πυθίας, αριθμός έξι. Ενα διώροφο σπίτι

αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του 1960 που στέγασε από το 1974
τον Χαρίλαο Φλωράκη. Ο πρώτος του όροφος υπήρξε για 30 ολόκληρα
χρόνια η «κρυψώνα» του ιστορικού ηγέτη της αριστεράς, του «καπετάν
Γιώτη», στις μέρες της δημοκρατίας. Και από αύριο το σπίτι αυτό, γεμάτο
από τα «ίχνη» του πρώην γραμματέα του ΚΚΕ, θα μετονομαστεί σε Κέντρο
Ιστορικών Ερευνών.
*Δεξιά της εισόδου του διαμερίσματος βρίσκεται το παλιό σκούρο καφέ

δρύινο γραφείο, η βαριά πολυθρόνα, και ακριβώς απέναντι, από τοίχο σε
τοίχο, η βιβλιοθήκη του Χαρίλαου Φλωράκη. Δέκα χιλιάδες τίτλοι βιβλίων! Οι κλασικοί του μαρξισμού
στα ρώσικα και στα αγγλικά και δίπλα τους οι ρώσοι κλασικοί: Τολστόι, Ντοστογιέφσκι, Γκόγκολ,
Πούσκιν, (εκδόσεις του '20 και '30) στη μητρική τους γλώσσα, που ο Χαρίλαος γνώριζε άπταιστα.
*Σε άλλα ράφια και οι Γάλλοι, με πρώτους τους Σταντάλ, Μπαλζάκ και Ουγκό. Αλλά και η ιστορία του
Γιάννη Κορδάτου, όλα τα βιβλία του Γιάννη Ρίτσου και αμέτρητες εκδόσεις για τον ελληνικό εμφύλιο και
την αντίσταση. Ο ίδιος διάβαζε συνεχώς και τα πάντα, κι έτσι οι δερματόδετοι τόμοι του παρελθόντος
συνυπάρχουν με βιβλία που γράφτηκαν από λιγότερο γνωστούς, και από συγγραφείς με μικρότερο
έργο. Σ' αυτό το χώρο, άλλωστε, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης συναντιόταν με τη νέα γενιά
του ΚΚΕ, τους Μίμη Ανδρουλάκη, Μαρία Δαμανάκη, Δημ. Καραγκουλέ, Γ. Δραγασάκη, Παν.
Λαφαζάνη, Ν. Χουντή και τόσους άλλους. Οι δρόμοι τους χώρισαν αργότερα, όμως η αλληλοεκτίμηση
έμεινε αναλλοίωτη...
*Στο ψηλότερο έπιπλο η προτομή του Λένιν και πάνω στο γραφείο η φωτογραφία της γυναίκας του
Μάρθας. Σε παράταξη, ύστερα, τα τσιμπούκια του. Υπερέβαιναν τα εκατό, αφού όλοι γνώριζαν
την αδυναμία του, και για τον Χαρίλαο ήταν το πιο καλοδεχούμενο δώρο. Ελάχιστοι, όμως,
-424 -
ήξεραν την προτίμησή του στον καπνό: μαύρος ντραμ σκληρός, τον οποίο φρόντιζε, τουλάχιστον
στα πρώτα χρόνια της νόμιμης παρουσίας του στην Ελλάδα, να προμηθεύεται από το εξωτερικό.
*Απέναντί του η τηλεόραση. Πρέπει ίσως να ήταν ο μοναδικός Ελληνας που παρακολουθούσε
ρώσικα κανάλια πριν φτάσει εδώ η δορυφορική σύνδεση: Γύρω στα 1975 είχε προμηθευτεί
έναν ειδικό δέκτη από τη Ρωσία. Προσέξτε, όμως! Ελάχιστα παρακολουθούσε τις ειδήσεις της
Μόσχας. Ηταν φανατικός του καλού μπαλέτου, της όπερας και του κινηματογράφου.
*Δίπλα ακριβώς ένα ακριβό για τα δεδομένα της εποχής στερεοφωνικό συγκρότημα και
εκατοντάδες δίσκοι. Στην πρώτη γραμμή οι Ρώσοι Ρίμσι -Κόρσακοφ, Τσαϊκόφσκι, Στραβίνσκι,
Σοστακόβιτς, και σε περίοπτη θέση η ελληνική δημοτική μουσική και συλλογές με λαϊκά τραγούδια.
Αλμπουμ με ηπειρώτικα και τσάμικα, κλαρίνα και θρακιώτικες τούμπες, και δίπλα ο Τσιτσάνης, τα
ρεμπέτικα και ο Θεοδωράκης. Απαραίτητα εφόδια για τις βραδινές παρέες που μαζεύονταν στο μικρό,
φιλόξενο σαλόνι, αριστερά της εισόδου.
*Από τους πιο τακτικούς επισκέπτες του Χαρίλαου Φλωράκη ήταν οι Τίτος Βανδής, Αντ. Αμπατιέλος,
Μίκης Θεοδωράκης, Βασ. Εφραιμίδης, αλλά και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γ. Αλευράς και ο Απ.
Λάζαρης.
*Η πολιτική συζήτηση συνήθως έδινε τη θέση της σε κουβέντα εφ' όλης της ύλης και όταν
εμφανίζονταν οι Γιώτα Βέη, Δημήτρης Μητροπάνος, Λάκης Χαλκιάς και το ζεύγος Πάνου και Αθηνάς
Γεραμάνη το γλέντι άναβε. Πίτες και κρασί κόκκινο Μεσενικόλα (από την περιοχή της λίμνης Πλαστήρα)
ήταν η συνήθης συνοδεία του τραγουδιού.
*Οι έξοδοι ήταν μάλλον σπάνιες, θυμάται, σήμερα, ένα μέλος της συντροφιάς: «Μερικές φορές,
ωστόσο, ξεκινάγαμε με τσίπουρο, στο οποίο ο Χαρίλαος πρόσθετε σερνικοβότανο για να πάρει γεύση και
να γλυκαίνει το λαρύγγι, κι ύστερα διαπιστώναμε ότι... δεν υπήρχε φαγητό. Τότε ο Πάνος Γεραμάνης
έριχνε το σύνθημα για μεζέ και ρεμπέτικο». Η πιο εύκολη λύση; Η ταβέρνα του «Θανάση» στο
Χαλάνδρι, για ψητά στα κάρβουνα.
*Στους τοίχους του διαδρόμου που ενώνει τα τρία δωμάτια του σπιτιού, πίνακες κυρίως λαϊκών
ζωγράφων της Θεσσαλίας, αλλά και ηρωικές στιγμές από τον φωτογράφο της Αντίστασης Σπύρο
Μελετζή. Σε περίοπτη θέση και το «πτυχίο» από τη στρατιωτική σχολή «Φρούζεν» όπου ο
Χαρίλαος Φλωράκης σπούδασε όταν ήταν στη Μόσχα.
*Και, βέβαια, τα μετάλλια που του είχαν απονεμηθεί από το ΚΚΣΕ, από κυβερνήσεις των τότε
σοσιαλιστικών χωρών και προσωπικές φωτογραφίες από τη δράση του καπετάν Γιώτη στην Αντίσταση
και στον Εμφύλιο. Φωτογραφία ζωής εκείνη με τη μάνα του και την αδελφή του.
*Σε διάφορα σημεία του σπιτιού στιγμιότυπα από τα ταξίδια του ανά τον κόσμο. Αγαπημένοι του
προορισμοί ήταν η Ισπανία (αγαπούσε τη Βαρκελώνη), η Βουδαπέστη, η Πράγα. Θεωρούσε επίσης
αξεπέραστης ομορφιάς τη Μόσχα, αλλά είχε κυριολεκτικά εντυπωσιαστεί κι από το ταξίδι του στη Νέα
Υόρκη.
*Αγαπημένη και σχετικά άγνωστη συνήθεια του Χαρίλαου στα ταξίδια ήταν να επισκέπτεται τα
εμπορικά κέντρα και να χαζεύει, συχνά μάλιστα να αγοράζει ρολόγια, γραβάτες και πουκάμισα
–αξεσουάρ ασυνήθιστα για έναν ηγέτη της ελληνικής αριστεράς. Ετσι, ο αριθμός των 200
κοστουμιών στην ντουλάπα του υπνοδωματίου δεν προκαλεί έκπληξη σε όσους γνώριζαν την
αγάπη του για τα καλά ρούχα.
*Στους δρόμους, ωστόσο, ο Χαρίλαος δεν ήταν «κοκέτης»: Αν και επισήμως μετακινούνταν με ένα
Audi, ιδιοκτησίας του ΚΚΕ (πάντα καθόταν μπροστά δεξιά με οδηγό τον φίλο του τον Αντώνη) η
αγάπη του ήταν ο «Κίτσος»: το παλιό Lada Niva που είχε παραγγείλει στη Μόσχα και οδηγούσε ο ίδιος
όταν ανέβαινε στα βουνά της νιότης του...
*Από αύριο το βράδυ, λοιπόν, το σπίτι του Χαλανδρίου θα ανοίξει ξανά! Τώρα, για επισκέψεις του
κοινού και ερευνητών που θα βρίσκουν εκεί βιβλία και ντοκουμέντα του Χαρίλαου, πλην, βεβαίως, των
κομματικών εγγράφων, που έχουν ήδη μεταφερθεί στα αρχεία του Περισσού.
*Στο ισόγειο θα εξακολουθούν να μένουν, πιστοί φρουροί, ο Αντώνης και η γυναίκα του Βάσω. Όπως
άλλοτε. Όμως η οδός Πυθίας θα έχει αλλάξει: μετονομάζεται, πια, οδός Χαρίλαου Φλωράκη.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/06/2007
-425 -
Οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ, η οικονομική βοήθεια και η εμπλοκή

ανθρώπων του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος των
ανώτατων στελεχών
Το ΚΚΕ, ως την τελευταία διάσπασή του, ανέπτυσσε μεγάλη οικονομική

- επιχειρηματική δραστηριότητα, ήταν ιδιοκτήτης πολλών εταιρειών και
είχε συμμετοχή σε ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις. Παράλληλα οι
«κομματικές επιχειρήσεις» ήταν αγωγοί για τη διοχέτευση στην
Ελλάδα της οικονομικής βοήθειας που έπαιρνε το ΚΚΕ από τη Σοβιετική
Ενωση. Η ομάδα που διαχειριζόταν τα οικονομικά περιελάμβανε τον
γενικό γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής κ. Χαρ. Φλωράκη και τους
δύο πιο έμπιστούς του, τους Νίκο Καλούδη και Αντώνη Αμπατιέλο. Ως
τώρα δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι ελάμβαναν ιδιαίτερη μέριμνα για τα
οικονομικά των συγγενών της ηγεσίας. Τώρα αποδεικνύεται, από
έκθεση σοβιετικού διπλωμάτη ύστερα από δείπνο που παρέθεσε στον
γενικό γραμματέα του ΚΚΕ κ. Φλωράκη, ότι ο κομμουνιστής ηγέτης
αξιοποιούσε τη θέση και το κύρος του για να ζητήσει βοήθεια από τη
Μόσχα για εταιρεία της οποίας πρόεδρος ήταν ο ανιψιός του κ. Τζων
Φλωράκης και θα εμπορευόταν διάφορα σοβιετικής προέλευσης
προϊόντα. Η εταιρεία αυτή θα προσπόριζε εισοδήματα στον πρόεδρό
της και εν μέρει μόνο στο κόμμα...
Κείμενο συνομιλίας του πρεσβευτή της ΕΣΣΔ στην Ελλάδα Ι. Ι.

Ουνταλτσόφ με τον γενικό γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Χ. Φλωράκη και
το μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ Α. Αμπατιέλο.
24 Νοεμβρίου 1978
Απόρρητο - Αντ. αρ. 1
Από το ημερολόγιο του Ουνταλτσόφ Ι. Ι.
Μαζί με τον εμπορικό ακόλουθο της ΕΣΣΔ στην Ελλάδα Β. Β. Νοβάκοφσκι προσκάλεσα τους σσ. Χ.
Φλωράκη και Α. Αμπατιέλο σε δείπνο. Λαμβάνοντας υπ' όψιν την επιθυμία των συντρόφων, στην πορεία
της συζήτησης θίχτηκαν ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με την εξασφάλιση οικονομικής
υποστήριξης στο ΚΚΕ μέσω εμπορικών διόδων.
Ο σ. Φλωράκης με ενημέρωσε για τη σύσταση της νέας εταιρείας VET, οι μετοχές της οποίας ανήκουν
κατά 65% σε συντρόφους. Επικεφαλής της εταιρείας VET βρίσκεται ο πεπειραμένος και εύπορος
έμπορος, ιδιοκτήτης επίσης μιας σειράς άλλων βιομηχανικών και τουριστικών εταιρειών κ. Τζων
Φλωράκης, ανιψιός του σ. Χ. Φλωράκη. Ο σ. Φλωράκης ζήτησε να δοθεί στην εταιρεία VET η
δυνατότητα να συμμετάσχει στο ελληνοσοβιετικό εμπόριο σε κανονική εμπορική βάση. Τόνισε ότι τα
κέρδη από τη δραστηριότητα της εταιρείας VET θα χρησιμοποιηθούν σε σημαντικό βαθμό προς όφελος
του ΚΚΕ.
Από την πλευρά μας είπαμε στους συντρόφους ότι η δραστηριοποίησή τους προς αυτή την κατεύθυνση
θα λάβει την απαραίτητη υποστήριξη και την με κάθε μέσο αρωγή από τον Σοβιετικό οργανισμό
εξωτερικού εμπορίου. Υπογραμμίσαμε επίσης ότι το εμπορικό έργο του κόμματος πρέπει να οικοδομηθεί
σε στέρεα και σοβαρά θεμέλια και τους συμβουλεύσαμε να διδαχθούν από την ανάλογη πείρα άλλων
αδελφών κομμάτων σε καπιταλιστικές χώρες.
Στη συνέχεια ο σ. Φλωράκης παρακάλεσε τον εμπορικό ακόλουθο να αγοραστούν από την εταιρεία VET
για το έτος 1978-1979 έως και 25 χιλιάδες τόνοι εσπεριδοειδών.
-426 -
Ο σ. Νοβάκοφσκι είπε ότι η εμπορική αντιπροσωπεία της ΕΣΣΔ έχει ήδη εγκαθιδρύσει επαγγελματικές
επαφές με την εταιρεία VET. Ειδικά το τμήμα Β/Ο της Energomassexport παραχώρησε σε αυτήν το έργο
κατασκευής επικουρικών τμημάτων του υδροηλεκτρικού σταθμού Πουρνάρι, ενώ διεξάγονται συνομιλίες
για την υπογραφή συμβολαίων και για άλλα είδη εργασίας με αυτό το αντικείμενο.
Οσον αφορά την αγορά εσπεριδοειδών από την εταιρεία VET, υπάρχει πραγματικά τέτοια δυνατότητα και
θα υλοποιηθεί με παραλαβή σοβιετικών παραγγελιών τέτοιου είδους εμπορευμάτων σύμφωνα με τις
συνηθισμένες εμπορικές συνθήκες.
Στην παράκληση του σ. Φλωράκη και του σ. Αμπατιέλου να συναφθεί με την εταιρεία VET συμβόλαιο
για την προμήθειά της με 500 χιλιάδες τόνους τσιμέντο, καθώς επίσης και με ένα-δύο εμπορικά σκάφη-
ψυγεία μικρής χωρητικότητας, ο σ. Νοβάκοφσκι απάντησε ότι θα ρωτήσει τον ανάλογο όμιλο
εξωτερικού εμπορίου και θα τους ενημερώσει αμέσως για την απόφαση.
Στην παράκληση του σ. Αμπατιέλου να εξεταστεί η δυνατότητα ναύλωσης σκαφών από τις ελληνικές
εταιρείες Tomarin και Interveiv shipping corporation ο σ. Νοβάκοφσκι υποσχέθηκε να μεταφέρει το
θέμα στον αρμόδιο εκπρόσωπο της Β/Ο Sovfraht στην Ελλάδα.
Στη συζήτηση πήρε μέρος και ο Α' γραμματέας της πρεσβείας Β. Ε. Πιάτιχ.
Σημείωση: «Υλοποιήθηκαν στις 28 Νοεμβρίου 1978 τα εξής:
α) Με την εταιρεία VET υπογράφηκε συμβόλαιο για την προμήθεια της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο τρ. έ. με 4
χιλιάδες τόνους λεμόνια και 10 χιλιάδες τόνους πορτοκάλια.
β) Εξετάστηκαν οι προτάσεις για την προμήθεια της εταιρείας VET με τσιμέντο και σκάφη-ψυγεία από τις
Β/Ο Strojmaterialintorg και Β/Ο Sudoimport.
γ) Σύμφωνα με πληροφορίες του σ. Γκοροχόφ, εκπροσώπου της Β/Ο Sovfraht, οι εταιρείες Tomarin και
Interveiv συμπεριλήφθηκαν στο μόνιμο κατάλογο της Β/Ο για τη ναύλωση σοβιετικών φορτίων».
Ο Πρεσβευτής στην Ελλάδα
Ι. Ουνταλτσόφ
Το ΒΗΜΑ, 12/12/1999 , Σελ.: A22

ID: 197004
http://tovima.dolnet.gr:80/print_article.php?e=B&f=12785&m=A22&aa=2
- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΛΑ.Ο.Σ.- Δελτίο Τύπου - Δήλωση του Προέδρου του

ΛΑ.Ο.Σ. σχετικά με τις δηλώσεις του ΚΚΕ
Πηγή: ΑΠΕ 16/07/08-16:26
Ερωτηθείς ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. σχετικά με τις δηλώσεις του ΚΚΕ απάντησε: «Το ΚΚΕ είναι το
πλουσιότερο κόμμα που υπάρχει στην Ελλάδα, είναι το κόμμα που έχει επιχειρήσεις, είναι το
κόμμα που δεν έχει διαφανείς πόρους. Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν στον Περισσό, ότι το άβατο
που είχαν, δεν μπορεί να συνεχιστεί.»
http://www.express.gr/news/apeoz_(xenesoz_dhmosieyseis)/52841oz_2008071652841.php3
-427 -
-428 -
Σοσιαλιστές… εργοδότες
Γράφει ο/η ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
08.07.08
Το παρακάτω, κείμενο, το οποίο βρέθηκε στο ίντερνετ, έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, καθώς, είναι η
προσωπική μαρτυρία ενός δημοσιογράφου, ο οποίος επί αρκετό καιρό εργαζόταν στο ιδεολογικό όργανο
του Συνασπισμού «Αυγή». Νομίζω ότι τα όσα λέει ο άνθρωπος, αρκούν από μόνα τους, για να
καταλάβουμε το ποιόν της ελληνικής αριστεράς. Ας θυμηθούμε άλλωστε ότι οι «σοσιαλιστές» συνήθως
είναι και οι μεγαλύτεροι εκμεταλλευτές…
Η Αυγή, με την οποία συνεργάστηκα για χρόνια, μου χρωστάει ακόμα λεφτά.
Χρωστάει λεφτά σε πολύ κόσμο -και άχρηστο μεταξύ άλλων, καθότι από προσλήψεις, καλά πάμε.
Η Αυγή, αρνείται τις δεξιές πρακτικές της ορθολογικής λειτουργίας ενός εντύπου.
Προτιμάει να έχει απλήρωτους συνεργάτες, ή ανθρώπους που γράφουν δωρεάν, και δανείζονται
για να ζήσουν.
Η Αυγή είναι ο χειρότερος, αισχρότερος, αθλιότερος εργοδότης, και το κόμμα που συνδέεται μαζί
της, δεν κάνει τίποτε γι' αυτό.
Η Αυγή προτιμάει να βουλιάξει με όλους μέσα, παρά να αφήσει τη "σαβούρα".

Η απάντηση σε όποιον ζητάει τα λεφτά του, είναι ότι ήδη προηγούνται άλλοι με μεγαλύτερο
χρέος!!! Δεν θέλουν να "υποκύψουν στις πιέσεις της αγοράς", και γι' αυτό αφήνουν το απόστημα να
σαπίζει. Μην την αγοράζετε, αν την αγοράζατε, μην ψηφίζετε Σύριζα, αλλά ξυρίστε τους σύρριζα, για να
μάθουν τι εστί βερίκοκο.
Ο κόσμος δουλεύει σα σκλάβος και είναι απλήρωτος!!! Κι επιπλέον, επειδή είναι κορόιδα, δε μιλάνε
κιόλας, για να μη δυσκολέψουν το κόμμα και δεν ξέρω ποιόν άλλο.
Ο Αλαβάνος είναι από τους πλουσιότερους της Βουλής, με σπίτια, ομόλογα και λεφτά.
Άμα δεν μπορούν να βρουν μια λύση, να το κλείσουν το ρημάδι, και το κόμμα και την εφημερίδα.
Μετά από την εμπειρία με τον αριστερό εργοδότη, ξύπνησα.
http://www.elora.gr/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=857&Itemid=4
-429 -
Το παλαιότερο πολιτικό τζάκι της χώρας: 100 χρόνια Αλαβάνοι στη Βουλή
By www.N-A.gr
Η έρευνα που παραθέτουμε πιο κάτω είναι δουλειά του ιστολογίου

«Δεξί Εξτρέμ» (17/06/2008). Έτσι, για να απομυθοποιούνται
κάποιες καταστάσεις… [ N-A.gr ]
Κάθε φορά που ακούμε την έκφραση «πολιτικό τζάκι» το μυαλό

μας πάει στους Καραμανλήδες, στους Μητσοτάκηδες και στους
Παπανδρέου.
Η αριστερή προπαγάνδα δεν επιτρέπει να πάει το μυαλό μας
σε ανθρώπους που μετά βδελυγμίας αποδοκιμάζουν τέτοιες
καταστάσεις. Ανθρώπους που βιάστηκαν… για να μπούνε στην
πολιτική…
Ποιον εννοώ; Ποιον εννοώ άραγε; Μα τον Αλέκο φυσικά…
Σε κάποιες εφημερίδες (Ελευθεροτυπία), σε άρθρα σχετικά με τα
«πολιτικά τζάκια», γίνεται η εξής απλή αναφορά στον
Διευθύνοντα Σύμβουλο του Συνασπισμού:
«Ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος είναι γιος
κεντρώου βουλευτή»
Σε κάποιες άλλες βέβαια, όπως το δημοκρατικό «Έθνος» δεν

γίνεται καθόλου αναφορά στον Γενικό Γαμάουα και τα άρθρα
αναλώνονται στο Κεφαλογιάννη, τον Αναγνωστόπουλο τον
Τζιτζικώστα και στους «Τρεις Καραμανλήδες και δύο…
Μητσοτάκηδες», κάνοντας γαργάρα την περίπτωση του
Αλέκου…
Κι όμως ο Αλέκος προέρχεται από το παλαιότερο «πολιτικό
τζάκι» που υπάρχει στην Ελλάδα (μαζί μ΄αυτό των
Βαρβιτσιώτηδων ίσως).
Ο μπαμπάς του ήταν βουλευτής της Ένωσης Κέντρου πριν
από τη χούντα…
Αλλά και ο παππούς Κωνσταντίνος Αλαβάνος ήταν επί 20 και
πλέον έτη,
βουλευτής των Φιλελευθέρων προπολεμικά. Ήταν βουλευτής
Τήνου από το 1915 έως το 1936 που τον «κατήργησε» ο
Μεταξάς…
Σ΄όλα αυτά τα χρόνια ο παππούς εκλεγόταν Πρόεδρος ή
Αντιπρόεδρος της Βουλής ανάλογα με το αν κυβερνούσαν οι
Φιλελεύθεροι ή όχι και το γεγονός αποκρύπτεται συστηματικά…
Παράλληλα την ίδια εποχή ο αδελφός του παππού ο

Αλέξανδρος Αλαβάνος (από τον οποίο προφανώς ο Αλέκος
κληρονόμησε και το Όνομα) ήταν Πρόεδρος του Ιερού
Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου (είναι το ΝΠΔΔ που από το
1835 διαχειρίζεται την περιουσία της Παναγίας της Τήνου και είναι
ανεξάρτητο από την Εκκλησία της Ελλάδος). Ως Πρόεδρος του
Ιδρύματος «κανόνιζε» δημοπρατήσεις διαφόρων έργων
(υδραγωγείο, Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών) και προμήθεις
(πετρέλαιο κλπ.)…
Κάποια στιγμή γύρω στο 1932 (στα τελειώματα του

Βενιζέλου) τους πήραν πρέφα και οι Ράλλης και
Ζαβιτσιάνος κατήγγειλαν στη Βουλή τα «έργα και τις
ημέρες» του Αλέξανδρου Αλαβάνου στο Ίδρυμα, οπότε
βγήκε ο παππούς Κωνσταντίνος Αλαβάνος και τον
υπερασπίστηκε. Τον λόγο «υπεράσπισης» μάλιστα τον
εξέδωσε και σε βιβλίο με τίτλο: «Αγόρευσις Κ. Αλαβάνου,
βουλευτού Τήνου, Αντιπροέδρου Βουλής: απόκρουσις των
διατυπωθέντων κατά της Διοικήσεως του Ι. Ιδρύματος Τήνου
-430 -
υπό των βουλευτών κ.κ. Π. Ράλλη και Κ. Ζαβιτσιάνου: (από τα εστενογραφημένα πρακτικά)»,
Αλαβάνος, Κωνσταντίνος Ν., Εκδόσεις: Καλογρίδη, Αθήναι, 1932.
Απ ότι φαίνεται την Τήνο την έχουν πάρει «επ’ ώμου» οι Αλαβάνοι εδώ και 100
χρόνια… μιας και εδώ και 100 χρόνια περίπου είναι στη Βουλή…
όταν μιλάμε για τζάκια λοιπόν να μας έρχεται στο μυαλό και ο αυτοδημιούργητος και
να μην μας παραμυθιάζει ότι έγινε πολιτικός επειδή έφαγε μερικές μπάτσες στην
ασφάλεια…
ΠΗΓΗ:
http://dexiextrem.blogspot.com/2008/06/100.html
http://www.noitikiantistasis.com/wordpress/index.php?s=100+%CF%87%CF%81%CF%8C
%CE%BD%CE%B9%CE%B1+%CE%91%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE
%BF%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%B7
ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ
-431 -
-432 -
-433 -
Πλουσιότεροι των αρχηγών Καραμανλής και Αλαβάνος
ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, διαθέτει από κοινού με τη σύζυγό του: οικία 254 τ.μ. και οικόπεδο 598 τ.μ.
με κτίσμα 8,75 τ.μ. στην Τήνο, όπως και αγροτεμάχιο 5.000 τ.μ. στα Χανιά. Εχει, επίσης, ο ίδιος το 8,3%
ξενοδοχείου στην Τήνο, το 4,16 οικοπέδου 1.511 τ.μ. και άλλο ένα οικόπεδο 153 τ.μ. στο ίδιο νησί. Εχει καταθέσεις
ύψους 277.665 ευρώ και 341 αγγλικές λίρες. Διέθετε, το 2003, 7.105 μετοχές των Αλφα Μπανκ, Βιοχάλκο,
Εμπορικής, Επιχ. Αττικής, Τιτάν, Μινωικών Γραμμών και ομόλογα αξίας 100.470 ευρώ. Εχει δυο αυτοκίνητα 1.600
κ.ε. Για το 2003 δήλωσε συνολικό εισόδημα: 79.479,35 ευρώ. Η σύζυγός του έχει μια οικία 190 τ.μ. στην Παλαιά
Πεντέλη και μια 180 τ.μ. στα Χανιά, το 50% διαμερίσματος στην Αθήνα, το 25% οικίας 150 τ.μ. και αγροτεμάχιο
11.800 τ.μ. στα Χανιά. Επίσης, διαθέτει ένα διαμέρισμα 60 τ.μ. στις Βρυξέλλες και μια αποθήκη 35 τ.μ. στο Ηράκλειο.
Εχει καταθέσεις ύψους 44.000 ευρώ, μετοχές αξίας κτήσης 9.743 ευρώ και αμοιβαία κεφάλαια αξίας 18.000 ευρώ.
Ακόμη ένα αυτοκίνητο 1.400 κ.ε. Δήλωσε εισόδημα 34.838 ευρώ.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=15.06.2005,id=51358760,65418664,73308968,8715
4856
-434 -
-435 -
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ Μ.Μ.Ε. ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΦΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ;
Ποιος κυβερνά την Ουκρανία;
Πηγή: Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Αμερικανικό περιοδικό «National Vanguard».
του Βλαντιμίρ Μπορίσωφ
Η Ουκρανία από τότε που αποσπάστηκε από την Σοβιετική

Ένωση το 1991, δεν κατάφερε να υπάρξει ποτέ ως αυτόνομο
κράτος. Όπως ακριβώς και η Ρωσία, ή 80 χρόνια νωρίτερα
στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης, μια φυλή αρπακτικών
επικάθισε επάνω στον εθνικό κορμό.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, υποστηριζόμενοι από

την οικονομική δύναμη των εβραϊκών διεθνών
τραπεζών, τα αρπακτικά αυτά αγόρασαν για
πενταροδεκάρες και τελικά κατάφεραν να κατέχουν,
όλους τους σημαντικούς οργανισμούς που μέχρι τότε
ανήκαν στο κράτος. Συμπεριλαμβανομένων και των
μεγαλύτερων εργοστασίων της χώρας, αλλά και ολόκληρων
βασικών τομέων της τότε «νεογέννητης» εθνικής
οικονομίας.
Σύμφωνα με την Ουκρανική απογραφή του 2001, στην Ουκρανία υπάρχουν 103.000
εβραίοι, οι οποίοι αποτελούν το 0,2% του συνολικού πληθυσμού της. Από τις 130
εθνικότητες που υφίστανται σήμερα στην Ουκρανία, η εβραϊκή μειονότητα βρίσκεται
αριθμητικά πιο πίσω και από τους Βούλγαρους (204.000), τους Ούγγρους (156.000), τους
Ρουμάνους (151.000) και τους Πολωνούς (144.000). Αλλά παρ’ όλ’ αυτά οι εβραίοι
«ολιγάρχες» είναι αυτοί που τυχαίνει να κατέχουν όλες τις θέσεις των μέσων
μαζικής ενημέρωσης.
(Στη φωτογραφία, οι εκατομμυριούχοι ιδιοκτήτες των media: Γκρέγκορι Σούρκις, Βίκτορ

Μέντβεντχουκ, Βάντιμ Ραμπίνοβιτς και Βίκτορ Πίνχουκ)
Ο καθηγητής Βασίλι Γιαρεμένκο, διευθυντής του Ινστιτούτου Πολιτισμικών και Εθνοπολιτικών

ερευνών του κρατικού Πανεπιστημίου του Κιέβου, εξέδωσε το 2003 ένα άρθρο υπό τον τίτλο
«Οι Εβραίοι στην Ουκρανία σήμερα: η πραγματικότητα πέρα από τον μύθο» Σε αυτό
αναφέρει:
«Οι Ουκρανοί χρειάζεται να γνωρίζουν ότι τα μέσα ενημέρωσης βρίσκονται καθ’

ολοκληρία στα χέρια των εβραίων και οτιδήποτε σήμερα βλέπουμε ή διαβάζουμε
αποτελεί προϊόν της εβραϊκής ιδεολογίας…»
Κατόπιν καταγράφει την κατάσταση σχετικά με το τηλεοπτικό δίκτυο της χώρας και των
καλωδιακών μεταδόσεων:
«Πρώτο Κανάλι Εθνικής Τηλεόρασης UT-1». Ιδιοκτήτης του είναι ο αρχηγός του
Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και τον έλεγχο ασκεί ο διευθυντής του Βίκτορ Μέντβεντχουκ.
-436 -
«Inter-TV» και «Studio 1+1 TV». Αποτελούν το εθνικό ουκρανικό δίκτυο τηλεόρασης από
το 1996. Μεταδίδουν στην Αγγλική, Ουκρανική και Ρωσική γλώσσα. Ιδιοκτήτες τους είναι ο
Βίκτορ Μέντβεντχουκ και ο Γκρέγκορι Σούρκις.
«Alternativa TV», «TET Broadcasting Company» και «UNIAN (Ukranian Independent
Information & News Agency)». Ιδιοκτήτες τους είναι επίσης ο Βίκτορ Μέντβεντχουκ και ο
Γκρέγκορι Σούρκις.
«STB TV» και «ICTV». Ιδιοκτήτης τους είναι ο Βίκτορ Πίνχουκ, ο πλουσιότερος άνθρωπος
της Ουκρανίας. Το δίκτυό του εκτιμάται στα 3 δισεκατομμύρια δολάρια.
«Novi Kanal» (Νέο Κανάλι) TV». Ιδιοκτήτης του είναι ο Βίκτορ Πίνχουκ μαζί με μία ομάδα
εβραίων ολιγαρχών από την Ρωσία με την ονομασία «Alpha Group».
Οι Σιωνιστές ελέγχουν όλα τα Ουκρανικά τηλεοπτικά μέσα!
Σύμφωνα με την έκθεση του καθηγητή Γιερεμένκο, όλες οι μεγάλες εφημερίδες,

ελέγχονται και αυτές από εβραίους:
Ο εκδοτικός οργανισμός Ραμπίνοβιτς – Κάτσμαν είναι ο ιδιοκτήτης των εφημερίδων

Stolichka, Stolichnye Novosti, Jewish Review (στα Ρωσικά), Jewish Reviewer, Vek, Mig και
της Zerkalo.
Ο Τζεντ Σάντες, ένας Αμερικανός πολίτης και εβραίος, είναι ο εκδότης της Korrespondent
και της Kiev Post.
Ο Γκρέγκορυ Σούρκις είναι ο εκδότης της Kievskie Vedomosti και της εβδομαδιαίας 2000.
Ο εβραίος Ντμίτρο Γκόρντον είναι ο εκδότης της Bulvar.
O Βίκτορ Πίνχουκ είναι ο εκδότης των Facts και Commentaries.
Το Donetsk Group (Ρωσο-εβραίοι ολιγάρχες) εκδίδει την Segondnya.
Ποιοι είναι αυτοί οι «Ουκρανοί» ολιγάρχες λοιπόν;
Ο εβραίος Βίκτορ Πίνχουκ είναι θετός γιος του Προέδρου της Ουκρανίας Λεονίντ
Κούτσμα (ο Κούτσμα είχε τοποθετηθεί στην θέση του από τον εβραίο Τζόρτζ Σόρος).
Είναι ιδιοκτήτης πολλών πετρελαϊκών εταιρειών, εταιρειών υγραερίου και ενεργειακών
εισαγο-εξαγωγικών εταιρειών. Είναι επίσης ιδιοκτήτης των μεγαλύτερων εθνικών μεταλλίων
και μιας αλυσίδας τραπεζών. Ο όμιλός του έχει στενούς δεσμούς και με άλλους εβραϊκούς
οργανισμούς της Ουκρανίας, καθώς και της Αμερικής και του Ισραήλ. Είναι μέλος του
Ουκρανικού Κοινοβουλίου, σύμβουλος του Προέδρου και ένας από τους ηγέτες του Εργατικού
Ουκρανικού Κόμματος.
Ο εβραίος Βάντιμ Ραμπίνοβιτς είναι τώρα πολίτης του Ισραήλ. Το 1980 είχε
καταδικαστεί για κλοπή κρατικής περιουσίας και εξέτισε 9 μήνες στην φυλακή. Το
1984 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκισης για τις δραστηριότητές
του στην μαύρη αγορά. Αποφυλακίστηκε το 1990. Το 1993 έγινε αντιπρόσωπος στην
Ουκρανία της Αυστριακής εταιρείας «Nordex». Η εταιρεία έλαβε αποκλειστικά δικαιώματα
πώλησης Ρωσικού πετρελαίου από τον Πρόεδρο Κούτσμα. Το 1997 ο Ραμπίνοβιτς έγινε
πρόεδρος του Παν-Ουκρανικού Εβραϊκού Συμβουλίου και το 1999 εξελέγη επικεφαλής της
Ηνωμένης Εβραϊκής Κοινότητας της Ουκρανίας. Το 1999 επίσης, ο Ραμπίνοβιτς ίδρυσε την
Εβραϊκή Συνομοσπονδία Ουκρανίας. Εκείνο τον ίδιο χρόνο το Associated Press εκτιμούσε την
περιουσία του στο 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Ο Ραμπίνοβιτς είναι ιδιοκτήτης της Central
Europe Media Enterprises, η οποία ελέγχει τηλεοπτικούς σταθμούς σε επτά χώρες της
ανατολικής Ευρώπης.
Ο εβραίος Βίκτορ Μέντβεντχουκ είναι ο Γενικός Γραμματέας του Προέδρου Λεονίντ

Κούτσμα. Ο όμιλος Μέντβεντχουκ – Σούρκις ελέγχει τον ενεργειακό τομέα της
Ουκρανίας (8 εταιρείες ενέργειας), την αγορά πετρελαίου και υγραερίου, την παραγωγή
αλκοόλ και ζάχαρης, τα ναυπηγεία της χώρας και αθλητικούς οργανισμούς. Είναι μέλος του
Ουκρανικού Κοινοβουλίου και ηγετικό στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της
Ουκρανίας (SDPU).
-437 -
Ο εβραίος Γκρέγκορυ Σούρκις είναι δεύτερος στην ιεραρχία του SDPU. Είναι ιδιοκτήτης
μίας ποδοσφαιρικής ομάδας, της Δυναμό Κιέβου και είναι πρόεδρος της Επαγγελματικής
Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας. Είναι ο πρόεδρος της Slavutich, μιας επιχείρησης
που ελέγχει αρκετές περιφερειακές εταιρείες ενέργειας (KirovogradEnergo, PoltavEnergo
κλπ). Επίσης και αυτός είναι μέλος του Ουκρανικού Κοινοβουλίου.
Ο καθηγητής Γιαρεμένκο τονίζει ότι από τα 400 + μέλη της Ουκρανικής Βουλής, οι
136 (πιθανόν και 158) είναι εβραίοι. Δηλαδή περισσότεροι και από την Ισραηλινή
Κνεσέτ! Ποιος τους ψήφισε, ρωτά ο καθηγητής Γιαρεμένκο. Ποιος χρηματοδότησε τις
πολυέξοδες προεκλογικές τους εκστρατείες; — Το 90% των Ουκρανικών τραπεζών
είναι εβραϊκής ιδιοκτησίας.
Η Ουκρανία είναι το τέλειο παράδειγμα της λεγόμενης Δημοκρατίας –

«δημοκρατίας» όπου η εξουσία μιας ισχνής εθνικής μειονότητας ελέγχει το μέλλον
και κατευθύνει τις θελήσεις της πλειοψηφίας. Ελέγχοντας τα Μέσα Μαζικής
Ενημέρωσης και χειραγωγώντας επιδέξια την κοινή γνώμη των Ουκρανών
ψηφοφόρων, αυτοί οι «χοντρό-γατοι» όπως τους αποκαλούν στην Ουκρανία, αυτοί οι
ψεύτες και διαφθορείς, είναι οι πραγματικοί εξουσιαστές αυτής της πανέμορφης χώρας.
Υπάρχει κανείς μήπως, που εκπλήσσεται από την άνοδο του «αντισημιτισμού»
παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Ουκρανία;
Το «Οι Εβραίοι στην Ουκρανία σήμερα: η πραγματικότητα πέρα από τον μύθο»
εξεδόθη στις 30 Σεπτεμβρίου του 2003 και ήταν το άρθρο το οποίο προέτρεψε το
Εβραϊκό Συμβούλιο της Ουκρανίας να προωθήσει νομοθετικό πλαίσιο και να ζητήσει
με αυτό από το δικαστήριο να κλείσει την εφημερίδα Sel’skie Vesti, η οποία και το
εξέδωσε. Η Sel’skie Vesti είχε κυκλοφορία πάνω από 500.000 φύλλα και ήταν η μεγαλύτερη
της Ουκρανίας.
Στις 28 Ιανουαρίου, το δικαστήριο του Κιέβου διέταξε το κλείσιμο της καθημερινής

εφημερίδας με το αιτιολογικό ότι εξέδιδε «αρθρογραφία - μίσους» ένα έγκλημα για την
εβραιοκρατούμενη Ουκρανία. Η εφημερίδα κρίθηκε ένοχη για την έκδοση «αντι-σημιτικού»
υλικού και ότι προωθούσε εθνικό και θρησκευτικό μίσος.
Ένα πολύ γνωστό ηγετικό στέλεχος της Ουκρανικής Εβραϊκής Κοινότητας και αντι-Σιωνιστής,
ο Έντουαρντ Χόντος ανέλαβε την υπεράσπιση της εφημερίδας και των άρθρων του
συγγραφέα Βασίλι Γιαρεμένκο. Στο τέλος της ομιλίας του ζήτησε ακρόαση από το Ανώτατο
Δικαστήριο της Πόλης του Κιέβου (προγραμματίστηκε για τις 25 Μαΐου του 2004, αλλά αυτός
καθυστέρησε για άγνωστους ακόμα λόγους). Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το Ταλμούδ
είναι «τερατώδες» και υπερασπίζεται την ταινία του Μελ Γκίμπσον «Το Πάθος» η οποία
δέχθηκε επιθέσεις παγκοσμίως από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορείτε να τα
διαβάσετε εδώ: http://oag.ru/views/love.html
Η εφημερίδα, λίγο πριν κλείσει, δημοσίευσε τις παρακάτω επιστολές αναγνωστών, οι οποίες
αργότερα χρησιμοποιήθηκαν από τις εβραϊκές οργανώσεις ως «αποδεικτικά αντισημιτισμού».
… Σήμερα η εβραϊκή κοινότητα στην Ουκρανία δεν βιώνει την αναγέννηση μιας εθνικής
μειονότητας, αλλά βρίσκεται στην διαδικασία της νομιμοποίησης των συναλλαγών της ως ένα
απολίτικο και οικονομικό δίκτυο, το οποίο είναι άριστα προσχεδιασμένο, οργανωμένο και
χρηματοδοτημένο. Αυτή η λεγόμενη μειονότητα έχει να επιδείξει ακραία επιθετικότητα.
Αναδεικνύεται σαν μία συνεχώς αυξανόμενη απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ουκρανίας.
Ως ένα πολιτικά ξένο σώμα όπου βρίσκεται στην διεθνή συναλλαγή, στην εθνική οικονομία,
στα μέσα ενημέρωσης και τις εκδόσεις, πρέπει να μπει κάτω από αυστηρή κυβερνητική
επιτήρηση και κρατικό έλεγχο και πρέπει να υφίσταται υπό ειδικό καθεστώς και να
συμμαζευτεί.
-438 -
… Το 90% των Ουκρανικών τραπεζών ελέγχονται από εβραίους «ειδικούς». Μ’ άλλα

λόγια η ουκρανική οικονομία βρίσκεται στα εβραϊκά χέρια. Ως Ουκρανός πολίτης και
εθνικά Ουκρανός, η καταγωγή μου με αναγκάζει να υψώσω φωνή και να ρωτήσω: Είναι αυτό
φυσιολογικό;
… Στα 1930 όλος ο Ουκρανικός χρυσός που πέρναγε από γενιά σε γενιά, κατέληξε
στα εβραϊκά πορτοφόλια μετά από τον λιμό που οργανώθηκε από τους εβραίους
(νωρίτερα και ο αρθρογράφος έγραφε ότι το 99% των μελών της μυστικής αστυνομίας
του Στάλιν ήταν εβραίοι) και οι Ουκρανοί κατάντησαν να ψάχνουν τις τσέπες τους. Παρ’
όλ’ αυτά οι εβραίοι δεν κατάφεραν να απολαύσουν αυτά τα κλεμμένα αφού ο Γερμανικός
φασισμός άλλαξε τη ροή των γεγονότων. Σήμερα ο χρυσός των Ουκρανών Εβραίων, αυτών
των τυμβωρύχων των Ουκρανών βρίσκεται στις Ελβετικές τράπεζες.
… Δεν είναι ασφαλές να γράφεις για τους εβραίους όχι επειδή ο συγγραφέας αυτομάτως θα
κατηγορηθεί για ξενοφοβία, αλλά επειδή ο κάθε Ουκρανός σήμερα, αν όχι ανοικτά τότε
κρυφά, είναι αντι-Σημίτης και έτοιμος να λάβει μέρος σε πογκρόμ.
… Οι Ουκρανοί πρέπει να μάθουν ότι τα Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης βρίσκονται στα χέρια
των εβραίων και ότι λαμβάνουμε πληροφόρηση και φαγητό από την εβραϊκή ιδεολογική
κουζίνα.
… Οι εβραίοι εκδότες αποκρύπτουν το γεγονός ότι (οι εβραίοι) οργάνωσαν τον
Ουκρανικό λιμό το 1933. Παρ’ όλ’ αυτά υπάρχουν οι αυτόπτες μάρτυρες που
ισχυρίζονται άλλα… Ούτε ένας εβραίος δεν πέθανε από πείνα το 1933.
… Δεν είμαστε αντι-Σημίτες. Παρ’ όλ’ αυτά πιστεύουμε ότι είναι άτιμο και αναξιοπρεπές να
μην μιλάμε όταν οι Σιωνιστές καταλαμβάνουν τις πολιτικές και οικονομικές σφαίρες
της χώρας μας. Πρέπει να μάθει ο κόσμος την αλήθεια για αυτά που κάνουν οι Σιωνιστές
στην Ουκρανία.
… Απλά είπε την αλήθεια για τις βρωμερές δραστηριότητες των Σιωνιστών στην
Ουκρανία.
… Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους Σιωνιστές να καταστρέψουν την Ουκρανία.
Πηγή: Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Αμερικανικό περιοδικό «National Vanguard».
ΟΥΚΡΑΝΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΑΝ «ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ»

_POSTEDON Τετάρτη, Ιούλιος 21, 2004 - 05:45 EET Από Θ. Γεωργίου
Θ. Γεωργίου (αποστολέας) Θύελλα αντιδράσεων διεθνών εβραϊκών οργανώσεων

προκάλεσαν οι πρόσφατος δηλώσεις ενός πολυετούς και επιτυχημένου μέλους του
ουκρανικού κοινοβουλίου, του Μπογκντάν Μπόικο. Σύμφωνα με τον Μπόικο, οι εβραίοι
αποτελούν μία «πέμπτη φάλαγγα» μέσα στην πατρίδα του, που με τις ενέργειες τους
πλήττουν τα ουκρανικά συμφέροντα.
Στις αρχές Ιουλίου, καταφέρθηκε κατά των «εκπροσώπων του πανίσχυρου εβραϊκού
κεφαλαίου» κατά την διάρκεια της ομιλίας του για επίσημη συμμετοχή του ως υποψήφιος στις
ερχόμενες ουκρανικές προεδρικές εκλογές.
Ο εν λόγω ουκρανός βουλευτής, όχι μόνον υποστήριξε πως είναι κατά «του
κοσμοπολιτισμού» (σ.σ. μία λέξη επί σοβιετικής περιόδου που εννοούσε τον διεθνή
σιωνισμό»), αλλά απηύθυνε δημόσια έκκληση υπέρ «της διάλυσης του καθεστώτος της
κοσμοπολίτικης ολιγαρχίας» που καταδυναστεύει την χώρα του.
Επίσης, σύμφωνα με τον εν λόγω υποψήφιο των ερχόμενων προεδρικών εκλογών της
Ουκρανίας, εξίσου η ουκρανική κυβέρνηση και αντιπολίτευση «έχουν τον ίδιο αφέντη, ο
οποίος είναι η κοσμοπολίτικη ολιγαρχία που κυβερνά τον κόσμο ολόκληρο».
Δεν παρέλειψε στο τέλος της ομιλίας του ο Μπόικο να τονίσει πως «ολόκληρη η οικονομική
και πολιτική επιρροή αυτής της χώρας βρίσκεται πλέον υπό τον έλεγχο αντι-ουκρανικών
δυνάμεων».
-439 -
ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΑΦΟΥ ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ
ΠΗΓΗ:
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12319&subid=2&tag=9521&pubid=1881101#
Της Σόνιας Χαϊμαντά
Σχέση με το internet αντίστοιχη

με αυτή που αναπτύσσουν οι
«εφημεριδοφάγοι» με τους
αγαπημένους τους τίτλους
αναπτύσσουν οι Ελληνες
surfers του Διαδικτύου, καθώς
9 στους 10 δηλώνουν ότι
μπαίνουν σε sites, portals ή
blogs με σκοπό την άντληση
πληροφοριών. Όπως ακριβώς
συμπεριφέρονται οι αναγνώστες
εφημερίδων.
Μάλιστα το 71,8% των

διαδικτυακών αναγνωστών δηλώνουν ότι αναζητούν «θέματα επικαιρότητας», το 66,5% κάνει χρήση
του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των chats και του messenger, ενώ 6 στους 10 συνδέονται για να
«κατεβάσουν» μουσικά αρχεία ή software. Τα στοιχεία προκύπτουν από την πρόσφατη έρευνα e-
metrics, η οποία πραγματοποιείται σε ετήσια βάση από την AGB Nielsen Media Research σε συνεργασία
με την Phaistos Networks και συμμετέχουν τα σημαντικότερα και δημοφιλέστερα sites (π.χ. autotriti.gr,
athinorama.gr, capital.gr, e-go.gr, enet.gr, ethnos.gr, forthnet.gr, imerisia.gr, megatv.gr,
naftemporiki.gr, otenet.gr, path finder.fr, reporter.gr, tanea.gr, tovima.gr, yahoo.gr κ.ά.).
Πολιτικά όντα
Σύμφωνα με την έρευνα, οι χρήστες χρησιμοποιούν το internet ως «κύρια πηγή καθημερινής
ενημέρωσης» σε ποσοστό 58,9% όταν για την Τηλεόραση το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 25,7%
και για το Ραδιόφωνο και τις Εφημερίδες στο 8,3% και 6,3% αντίστοιχα.
Οι άνδρες προτιμούν το Διαδίκτυο ως κύρια πηγή καθημερινής ενημέρωσης σε ποσοστό 62,2%, ενώ για
τις γυναίκες το ποσοστό είναι 48,4%. Ειδικότερα τα θέματα για τα οποία ενημερώνονται οι χρήστες
μέσω internet είναι: Επιστήμη και Τεχνολογία το 60,5%, Πολιτικές ειδήσεις το 56%, Καιρός το 54,9%,
Αθλητικά το 45,6%, Οικονομία / Χρηματιστήριο το 36,2% και Κοινωνικά / Καλλιτεχνικά το 24,6%.
Πώς είπατε; Τι είναι blog;

Σε ποσοστό 9,3% οι χρήστες Διαδικτύου έχουν το δικό τους blog, ενώ το 20,5% τα επισκέπτεται συχνά.
Το 12,3% των χρηστών ηλικίας 15-24 ετών έχουν δημιουργήσει κάποιο blog και μόλις το 14,8% των
ατόμων ηλικίας 25-34 ετών δεν γνωρίζει τι είναι τα blogs. Το 74,6% χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για
περισσότερο από 3 χρόνια και το 93,9% συνδέεται σε αυτό καθημερινά.
Οικιακό surfing
Οι χρήστες σε ποσοστό 64,9% συνδέονται στο internet κυρίως από το σπίτι ενώ το 32,7% από τον χώρο
εργασίας. Το 0,9% συνδέεται από το σχολείο και το πανεπιστήμιο. Οι άνδρες προτιμούν σε ποσοστό
67% να συνδέονται κυρίως από το σπίτι, ενώ το 39,3% των γυναικών από τον επαγγελματικό χώρο.
Περισσότεροι από 8 στους 10 συνδέονται στο internet με συνδρομή από κάποιο πάροχο (ISP). To 74,7%
-440 -
έχει πραγματοποιήσει αγορά προϊόντων / υπηρεσιών μέσω internet το 2007 έναντι 69,5% το 2006,
67,5% το 2005 και 56,7% το 2004.
Ολα τα βαλαντία
Το 30,9% των χρηστών internet εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό όσων
εργάζονται στο Δημόσιο ανέρχεται στο 12,7%.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες ανέρχονται στο 13,5%, οι μαθητές/φοιτητές στο 13,3%, οι επιχειρηματίες
στο 9%, ενώ οι μισθωτοί διευθυντές αγγίζουν το 6%.
Σχεδόν 3 στους 10 έχουν εισόδημα από 15.001-30.000 ευρώ, το 27,9% διαθέτει ετήσιο εισόδημα από
5.001-15.000 ευρώ, το 10,9% από 30.001-50.000 ευρώ, το 4,2% περισσότερο από 50.001 ευρώ και το
6,9% ανήκει στην εισοδηματική κατηγορία με εισόδημα έως 5.000 ευρώ. Το 10,5% δεν διαθέτει
προσωπικό εισόδημα. Το 35,4% κάθε φορά που συνδέεται στο internet διαθέτει από 2-5 ώρες, το
29,7% από 1 έως 2 ώρες, ενώ το 29,4% για περισσότερες από 5 ώρες,
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Θέμα: Το σύγχρονο παρακράτος…
Συντάκτης: Ν.Ζ.
Ημερομηνία καταχώρησης: 1η Ιουλίου 2008
Αυτό που σήμερα αποκαλύπτεται έχει όλα τα χαρακτηριστικά του παρακράτους:

Για να αποδειχτεί η ύπαρξη παρακράτους πρέπει να πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:
-- Να υπάρχει παράλληλο κύκλωμα εξουσίας που δεν συμπίπτει με την θεσμοθετημένη

Πολιτεία, αλλά την επηρεάζει καθοριστικά.
-- Να οργανώνεται από μια εσωτερική ιδεολογία, η οποία είναι «υπέρτερη» από το Σύνταγμα
και τους νόμους.
-- Να υπηρετεί προτάγματα που βρίσκονται σε αντίθεση με την πλειοψηφία του λαού, αλλά
επιβάλλονται στη θέλησή του.
-- Να χρηματοδοτείται από σκοτεινούς και ανεξέλεγκτους μηχανισμούς.
-- Να είναι ισχυρότερο από την νόμιμη εξουσία και να αντέχει στις κυβερνητικές εναλλαγές.
-- Να ασκεί τρομοκρατία - φυσική και ιδεολογική – προς κάθε «αντιφρονούντα».
*Στη δεκαετία του ΄60, το περιβόητο παρακράτος της Δεξιάς είχε «διείσδυση» στα
σώματα ασφαλείας, στον ευρύτερο κρατικό μηχανισμό και στον χώρο του Τύπου.
Είχε πρόταγμα (και συνεκτική ιδεολογία) τον «αντικομμουνισμό». Χρηματοδοτείτο από
δημόσια «μυστικά κονδύλια», επιβαλλόταν μέσα από σύμπλεγμα αναγκαστικών νόμων που
παραβίαζαν τη συνταγματική τάξη και ασκούσε τρομοκρατία: Είχε ποινικοποιήσει την άποψη
μιας ολόκληρης μερίδα της κοινωνίας: της Αριστεράς. Η ισχύς και η επιρροή του παρακράτους
εκείνου διατηρήθηκε ακόμα κι όταν ήλθε στην εξουσία η Ένωση Κέντρου, με την οποία
τελικώς συγκρούστηκε…
* Σήμερα αποκαλύπτεται ένα αντίστοιχο παρακράτος, που δεν δημιουργήθηκε πλέον από
τη Δεξιά, αλλά από το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ και μερίδα της «ανανεωτικής
Αριστεράς». Έχει πρόταγμα τον «εκσυγχρονισμό», την «προσαρμογή στην
παγκοσμιοποίηση», το χτύπημα του «λαϊκισμού» (κι ας κυριαρχείται από ανθρώπους που
υπηρέτησαν πιστά τον λαϊκισμό της δεκαετίας του ΄80) και τον «εθνικισμό».
Χρηματοδοτείται, όχι από «μυστικά κονδύλια» πλέον, αλλά από «ευρωπαϊκές
επιδοτήσεις», αδιαφανείς ΜΚΟ και μαύρο πολιτικό χρήμα, όπως αυτό που αποκάλυψε
το σκάνδαλο της Ζήμενς.
Στηρίζεται από ένα πλέγμα περιοδικών, εφημερίδων, καναλιών, που έχουν όλο και
μικρότερη απήχηση στο κοινό, συσσωρεύουν συνεχώς ζημίες, βλέπουν τις κυκλοφορίες, τις
-441 -
ακροαματικότητές και τις τηλεθεάσεις τους να υποχωρούν συνεχώς, κι όμως επιβιώνουν κι

εξακολουθούν να παίρνουν τεράστια ποσά από κρατική και ημι-κρατική διαφήμιση…
«Καθοδηγείται» από ένα πλέγμα Πανεπιστημιακών κυκλωμάτων, που ελέγχουν τα

πάντα μέσα στα Πανεπιστήμια, δεν λογοδοτούν σε κανένα, προωθούν τους «δικούς τους»,
διώχνουν όποιον είναι «εκτός κυκλώματος», συναλλάσσονται με κομματικές φατρίες και
με ομάδες ακραίων για να επιβάλουν καθεστώς ανομίας μέσα στα ΑΕΙ, νέμονται ερευνητικά
κονδύλια χωρίς να παράγουν άξια λόγου έρευνα, έχουν μετατρέψει τα δημόσια
πανεπιστήμια σε ιδιωτικά φέουδα, και παραμένουν κολλημένοι σε στερεότυπα που παντού
αλλού θεωρούνται παρωχημένες ιδεολογικές δοξασίες περασμένων δεκαετιών.
Το παρακρατικό αυτό κύκλωμα, εκτός από τα Πανεπιστήμια έχει ιδιαίτερη διείσδυση
στα ΜΜΕ, όπου «ποινικοποιεί» κάθε αντίθετη άποψη ως «συντηρητική»,
«εθνικιστική», «αντιευρωπαϊκή». Όπως ακριβώς το πάλαι ποτέ παρακράτος της Δεξιάς,
στη δεκαετία του ΄60 καταδίωκε κάθε αντιφρονούντα ως «κομμουνιστή», «συνοδοιπόρο»,
«μίασμα», «νοσταλγό του συμμοριτισμού» κλπ.
Το σημερινό παρακράτος ζητά απερίφραστα την παραβίαση του Συντάγματος, όπως

συνέβη με το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού: Όπου αμφισβήτησαν το άρθρο 16
παράγραφος 2, που προβλέπει ρητά ότι η δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα προωθεί μεταξύ
άλλων, «την εθνική και θρησκευτική συνείδηση». Όμως οι συντάκτες του αμαρτωλού
εγχειριδίου ευθέως αμφισβητούσαν την έννοια της εθνικής συνείδησης. Και επέμεναν ότι
έπρεπε το ισχύον Σύνταγμα να καμφθεί, όχι το βιβλίο να αποσυρθεί! Ευτυχώς δεν τους
πέρασε διότι ξεσηκώθηκε κοινωνία (όχι γιατί αντέδρασε έγκαιρα η Πολιτεία). Σήμερα, με
κυβέρνηση ΝΔ, τα κρατικά κανάλια ελέγχονται από απόψεις ακραίες και αντίθετες προς την
πλειοψηφία της κοινωνίας. Όπως ακριβώς στις μέρες του παρακράτους της Δεξιάς, ο
αντικομμουνισμός ήταν κυρίαρχη ιδεολογία στην κρατική ραδιοφωνία, ανεξαρτήτως
κυβερνητικών αλλαγών.
* Το παρακράτος της δεκαετίας του ΄60 κατέρρευσε όταν ο Ψυχρός Πόλεμος μέσα στον οποίο
δημιουργήθηκε υποχώρησε διεθνώς. Όταν στην Ευρώπη επικράτησαν πιο φιλελεύθερες
αντιλήψεις. Κι όταν στην Ελλάδα ο λαός ξεσηκώθηκε εναντίον του, συγκρούστηκε μαζί του,
επιβλήθηκε δικτατορία για να το «διασώσει» και οδηγήθηκε σε εθνική καταστροφή στην
Κύπρο, για να καταρρεύσει οριστικά μετά το 1974.
* Το σημερινό παρακράτος βλέπει ήδη το διεθνές κλίμα της παγκοσμιοποίησης να

αποδυναμώνεται. Η οικονομική κρίση που ζούμε σήμερα αποτελεί την πιο καταφανή
διάψευση των ιδεολογημάτων που εξέθρεψαν αυτές τις ψευδαισθήσεις την προηγούμενη
δεκαετία. Στην Ευρώπη κερδίζει έδαφος η ενίσχυση του εθνικού κράτους - όχι η
αποδυνάμωσή του. Ενώ μέσα στην Ελλάδα ο λαός ξεσηκώνεται όλο και περισσότερο και
απομονώνει το σύγχρονο παρακράτος. Η γραφειοκρατία των Βρυξελλών (πηγή διεθνούς
επιρροής, και συμβολικό σημείο αναφοράς για τους «εκσυγχρονιστές») αποδοκιμάζεται στη
μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη. Τώρα αποκαλύπτονται και οι σκοτεινές πηγές
χρηματοδότησής τους…
Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης διέλυσε το προηγούμενο «παρακράτος της

Δεξιάς» ωρίμασε και τελικά σάπισε και εκφυλίστηκε σε παρακράτος της
«εκσυχρονιστικής» Κεντροαριστεράς.
Σήμερα το παρακράτος αυτό καταρρέει και οδηγούμαστε σε νέα Μεταπολίτευση.
Το ερώτημα είναι με πόσο μεγάλο κόστος για τον τόπο…
ΠΗΓΗ:
http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=686
-442 -
Οι ρίζες του σιωνιστικού φονταμενταλισμού [Άρδην 71]
Απόσπασμα από άρθρο στο περιοδικό Άρδην
Η γενική ερμηνεία αυτής της διττής και παράλληλης μετάλλαξης έχει

συχνά επιχειρηθεί από τις στήλες αυτού του περιοδικού και έχει
επισημανθεί η διαδικασία ένταξης των διανοούμενων ελίτ, στις
οποίες κατ’ εξοχήν κυριαρχεί η Αριστερά και οι Εβραίοι, στους
σύγχρονους μηχανισμούς του κεφαλαίου, και η μεταβολή τους σε
αποφασιστικό παράγοντα της ισορροπίας του συστήματος της Νέας
τάξης: Διότι η μετάβαση προς τις κοινωνίες της πληροφορίας, των
υπηρεσιών και της ψυχαγωγίας, αναβαθμίζει τον ρόλο των
διανοουμένων ως τάξης σε τομείς όπως η εκπαίδευση –που
γενικεύεται– τα ΜΜΕ, οι βιομηχανίες της διασκέδασης κ.λπ. Με άλλα
λόγια, η λεγόμενη «προδοσία» των διανοουμένων,
αδιαμφισβήτητη τις τελευταίες δεκαετίες, βρίσκεται πίσω και από
αυτή την ανατροπή. Και, όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, η
Αριστερά και ο εβραϊσμός, με τη διεθνιστική και υπερεθνική
τους αντίληψη, ήταν καλύτερα προετοιμασμένες από την
παραδοσιακά εθνοκεντρική Δεξιά για τη νέα φάση της
παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου. Ακριβώς γι’ αυτό οι καλύτεροι
υπηρέτες των δεξιών –συνήθως– αφεντικών της εποχής της
παγκοσμιοποίησης είναι οι αριστεροί διανοούμενοι, τους οποίους
η διεθνιστική παράδοση είχε προετοιμάσει για έναν τέτοιο ρόλο1!
ΠΗΓΗ:
http://www.ardin.gr/page/article.php?id=543503f4-ac1c-3809-12b0-00003419
Ὁ ἑλληνικός ἀνθελληνισμός
Τοῦ ΚΩΝ/ΝΟΥ Π. ΡΩΜΑΝΟΥ Πανεπιστήμιο Αἰγαίου
06/04/2008
AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
..... Ἔτσι θά μποροῦσε κανείς νά πλησιάσει ἕνα πλῆθος ἀκατανόητων κατ' ἀρχήν φαινομένων τοῦ
ἐξωκοινοβουλευτικοῦ πολιτικοῦ γίγνεσθαι, ὅπως τήν πλήρη ἀπαξίωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὡς
οὐσίας καί ὡς ὀνόματος στή συνείδηση τῶν ἐμπνευστῶν γκράφιτι τῶν Ἐξαρχείων τοῦ τύπου:
«Κρεμάλα στούς ἑλληνόψυχους!». Ἤ «Ἕλληνας εἶσαι καί φαίνεσαι!». Ἤ (μέσα στό
Πολυτεχνεῖο) «Σκοτῶστε τούς Ἕλληνες - τούς Ἕλληνες πού γεννᾶνε Ἕλληνες - τούς
Ἕλληνες!». Μπροστά στό ἀνθελληνικό μίσος τῶν χιλίων καί μίας ἀριστερίστικων ὁμάδων τοῦ
«χώρου», ἡ σκοπιανή ἀφίσα στήν πρόσφατη διαδήλωση ὑπέρ τῆς Μακεδονίας ἀλά Σκόπια «Fuck
Greece», πού εἴδαμε ὅλοι στήν ὀθόνη τῆς ΕΤ3, φαντάζει μᾶλλον συγκρατημένη.
Ἤ πάρτε τίς περυσινές ἀφίσες τοῦ «χώρου» στήν Πατησίων κατά τῆς 28ης Ὀκτωβρίου:
«Σταματῆστε τίς παρελάσεις διότι ἐνισχύουν τόν πατριωτισμό!». Ἐδῶ ἡ λέξη «πατριωτισμός»
εἶναι περίπου συνώνυμη τοῦ «φασισμός». Συγγενής ἐκδοχή εἶναι καί ἡ φράση «ξεφτίλες
πατριῶτες» στόν τοῖχο τοῦ Πολυτεχνείου. Τήν ἀποστροφή πρός τήν ἔννοια πατρίδα ἐκφράζουν
γκράφιτι τοῦ τύπου «καμία πατρίδα!», ἐνῶ φράσεις τοῦ τύπου «πατρίδα μας εἶναι ἡ Γῆ!»
προσφέρουν τόν πλανήτη ὡς -οἰκολογικῆς ἐμπνεύσεως- ὑποκατάστατο τῆς ἀπορριπτέας
ἑλληνικῆς πατρίδας. Ἡ δυσανεκτικότητα τῶν ἀριστεριστῶν πρός τήν ἑλληνική πατρίδα καί
-443 -
τήν ἴδια τη λέξη Ἕλληνας δέν ἐπεκτείνεται παρά ταῦτα σέ ἄλλους λαούς καί πατρίδες,
ἐφόσον δέν ἀμφισβητοῦν οὔτε τούς Ἀλβανούς οὔτε τούς Κούρδους, τούς Τούρκους, τούς
Ἰνδιάνους, τούς Ἰρακινούς, τούς «Μακεδόνες» καί τό δικαίωμα ὅλων αὐτῶν σέ μία πατρίδα, γι'
αὐτό καί ἀγωνίζονται π.χ. ὑπέρ τῆς «Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας» (ὅπως ἄλλωστε καί ὁ
«Συνασπισμός τῆς Ἀριστερᾶς καί τῆς Προόδου»). Μόνο στούς Ἕλληνες πού παραδόξως
ἐπιμένουν νά ἀγαποῦν τήν Ἑλλάδα ἐπιφυλάσσει τό φαντασιακό τοῦ τεχνηέντως ἐνισχυμένου
ντόπιου ἀνθελληνισμοῦ τήν κατηγορία τοῦ «ἑλληναρᾶ» καί «ἐθνικιστή».
Ἡ ἀπολυτότητα τοῦ μίσους γιά τήν ἑλληνικότητα (μέ ὅλες τίς παραδόσεις, τήν ἱστορία καί τούς
θεσμούς πού τήν ἐκφράζουν) πάει χέρι χέρι μέ τήν ἀπεριόριστη λατρεία τοῦ «χώρου» γιά τούς
μετανάστες. «Εἴμαστε ὅλοι μετανάστες!» καί «εἴμαστε ὅλοι Ἀλβανοί!» διηγοῦνται ἐδῶ οἱ
τοῖχοι, τά φυλλάδια, τά ἀντιρατσιστικά φεστιβάλ. «Νομιμοποιῆστε τούς ὅλους!». «Ὄχι
διακρίσεις ἀνάμεσα σέ νόμιμους καί παράνομους!». «Κάτω τά σύνορα, κάτω τό ἔθνος, εἴμαστε
ὅλοι πολίτες τοῦ κόσμου!» οὐρλιάζουν μέ ἕνα στόμα οἱ τηλεκατευθυνόμενοι ἐπαρχιῶτες,
«εἴμαστε παιδιά τῆς φύσης!» ἐπισημαίνουν οἱ νεοχίπηδες τοῦ ἑλληνικοῦ 21ου αἰώνα... Ἐθνικά
προβλήματα δέν ὑπάρχουν, εἶναι ἀποκυήματα τῆς φαντασίας τῶν Ἑλληναράδων, δέν ὑπάρχει
Τσαμουριᾶ, Μακεδονία, Θράκη, Αἰγαῖο, Κύπρος, οἱ καλοί αὐτοί ἄνθρωποι ζοῦν ἀλλοῦ, σ' ἕνα
ἀερόπλοιο πού αἰωρεῖται ἐλεύθερα κάπου μεταξύ Καλιφόρνιας καί Σαμπάλα. Δέν ὑπάρχουν
γέροι ἕλληνες συνταξιοῦχοι πού φυτοζωοῦν, σχολεῖα «διαπολιτισμικῆς» ἀμάθειας καί
ἐγκληματικότητας, ἑλληνικό προλεταριάτο πού ἀντικαθίσταται ἀπό Ἀσιάτες μέ μηδενική ταξική
συνείδηση, μαφίες ξένων ἐγκληματιῶν πού τρομοκρατοῦν τίς λαϊκές ἀστικές περιοχές. Δέν
ὑπάρχουν οὔτε εὐρωπαϊκά κράτη τά ὁποῖα διακηρύσσουν τούς κινδύνους τοῦ «πολυπολιτισμοῦ»
(Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ὀλλανδία, Αὐστρία κ.λπ.), ὄχι, ὑπάρχει μόνο ἡ θεσπέσια ἑλληνική -
δηλαδή ἀνθελληνική - ἀποθρασυμένη ἀπό τήν ἀφειδῶς παρεχόμενη ἐνθάρρυνση νεολαιίστικη
πρωτοπορία.
Διότι περί νεολαίας πρόκειται, νεολαίας πληγωμένης ἀπό τίς ἐθνικές ντροπές πού
συστηματικά ἀπεργάζονται οἱ πράκτορες στά ἀνώτερα κλιμάκια τοῦ κράτους, νεολαίας
πληγωμένης ἀπό μία πατρίδα γιά τήν ὁποία δέν μποροῦν νά εἶναι περήφανοι. Οὔτε σέ ὅ,τι ἀφορᾶ
στήν κοινωνική δικαιοσύνη καί στόν πολιτισμό! Ὅμως αὐτή ἡ νεολαία περνάει πλειοψηφικά
ἀπό τό πανεπιστήμιο κι ἐκεῖ τήν περιμένουν ἀριβίστες διανοούμενοι τῆς λάϊτ Ἀριστερᾶς οἱ
ὁποῖοι ἤδη ἐπί Κλίντον στρατολογήθηκαν διεθνῶς ὡς προπαγανδιστές τῆς Νέας Ἐποχῆς
τῆς Παγκοσμιοποίησης, δηλαδή τῆς ἀχαλίνωτης κίνησης κεφαλαίων, προϊόντων καί σκλάβων
ἀνά τόν πλανήτη.
... Οἱ νεολαῖοι μας αὐτοί λοιπόν ἐξέρχονται μαζικά ἀπό τά πανεπιστήμια μέ τά

πληθωριστικά δωρεάν πτυχία καί τόν «ἐπιστημονικό» ἀνθελληνισμό στήν τσέπη.
ΠΗΓΗ:
http://palaixthon.ath.cx/epikairotita.htm#6/4/08
-444 -
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Κατ΄αρχάς πέντε παραφυάδες έχει ο Σιωνισμός λίγο πολύ γνωστές οι

περισσότερες απλά τό θέμα του Σοσιαλισμού δεν έχει αναλυθεί επαρκώς. Με
την παρούσα εργασία θα ήθελα να φωτίσω την συγκεκριμένη αθέατη
παραφυάδα αλλά επ΄ουδενί δεν θα ήθελα να αποδείξω ότι το κακό στην
Ελλάδα είναι μόνο η Αριστερά και ότι για όλα φταίει η Αριστερά. Μακράν
από μένα αυτά, απλά ο Σοσιαλισμός και μετέπειτα Κομμουνισμός, ως
γνήσιο τέκνο του διεθνούς εβραϊσμού, αφού εξολόθρευσε τους
Έλληνες πατριώτες Σοσιαλιστές του 19ου αιώνος (Γληνός,
Λούξεμπουργκ, Καλλέργης, Σκληρός κ.ά.) φανερά και εξόφθαλμα
πολέμησε την Ελλάδα όπως φαίνεται από πληθώρα εγγράφων και
εντύπων. Γιατί; Διότι το 1912, που οι Έλληνες απελευθέρωσαν την
Θεσσαλονίκη και την Μακεδονία αφ΄ενός είχαν τον ισχυρότερο στρατό
των Βαλκανίων και νικητή των δύο Βαλκανικών πολέμων, οπότε ήτο θέμα
χρόνου η παραπαίουσα Οθωμανική αυτοκρατορία να κατακερματισθή και να
απελευθερωθούν οι ελληνικοί πληθυσμοί της Μ. Ασίας και του Πόντου
αφ΄ετέρου λόγω του ελληνικού εμπορικού δαιμονίου θα ήμασταν σκληροί ανταγωνιστές των Εβραίων.
Το όραμα της Μεγάλης Ιδέας που ήτο κοινός παρονομαστής όλων των Ελλήνων και δή των
Ελλήνων Σοσιαλιστών ήτο πρό των πυλών. Οι Εβραίοι λοιπόν πιστοί σύμμαχοί των Τούρκων
δημιούργησαν την εποχή εκείνη για αντιπερισπασμό το κίνημα των Νεοτούρκων στην Τουρκία με
ηγέτη τον Εβραίο της Θεσσαλονίκης Μουσταφά Κεμάλ και στην Ελλάδα την Φεντερασιόν και
μετέπειτα Κ.Κ.Ε. ως δούρειο ίππο μέσα στην Ελλάδα για την υπονόμευση του ελληνικού στρατού στην
Μ. Ασία, την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας και της Θράκης και εν γένει ως μοχλός
αποσταθεροποιήσεως της Ελλάδος.
Αυτό όμως που με ενοχλεί αφάνταστα είναι η ομερτά που έχουν επιβάλλει τα ελεγχόμενα
Μ.Μ.Ε. για την Αριστερά που απολαμβάνει μία ιδιότυπη ασυλία. Ουδείς αντιπολιτεύεται την
Αριστερά, διότι αφ΄ενός είναι το ιδεολογικό εργαλείο της παγκοσμιοποίησης εις βάρος της
Ελλάδος (Λαθρομετανάστευση, Σχέδιο Ανάν, Μακεδονία, αναθεώρηση της Ιστορίας κ.α.) και αφ΄ ετέρου
η πλειονότης των παχυλά αμειβομένων μεγαλοδημοσιογράφων είναι της γενιάς του
Πολυτεχνείου με αριστερίζουσες αποχρώσεις (Τρέμη-ΚΝΕ, Ζαχαράκη, Στάη-ΚΝΕ, Ευαγγελάτος,
Τζίμας αρθρ. Ρισοσπάστη, Βερύκιος αρθρ. Στον Ριζοσπάστη, Βαρεμένος, Οικονομέας, Πρεντετέρης,
Κύρτσος αρθρ. Ριζοσπάστη κ.α.). Ενώ, σε όλες τις πρώην κομμουνιστικές χώρες κατέρρευσε ο
κομμουνισμός σαν χάρτινος πύργος και ζεύτηκαν αμέσως στο άρμα των αμερικανών, αφού οι
μνήμες από τον Σταλινικό κομμουνιστικό όλεθρο ήσαν ακόμη νωπές στην Ελλάδα το
πολιτικοδημοσιογραφικό κατεστημένο συντηρεί το ψεύτικο προσωπείο της Αριστεράς. Γιατί ; Διότι πολύ
απλά η Αμερική που επιβάλλει την παγκοσμιοποίηση θέλει στα Βαλκάνια να επιβάλλει ένα
πολυπολιτισμικό μόρφωμα χριστιανομουσουλμανικό ως προπομπός της μουσουλμανικής Τουρκίας στην
χριστιανική Ευρώπη. Γι΄ αυτό χρησιμοποιεί ως ιδεολογικό εργαλείο την Αριστερά για να
επιβάλλει την μετάλλαξη της Ελλάδος από έθνος κράτος σε πολυπολιτισμικό
παγκοσμιοποιημένο μόρφωμα (βλ. αρθ. Κ. Ρωμανού http://palaixthon.ath.cx/epikairotita.htm).
Παλαιότερα η Αμερική χρησιμοποιούσε στην Ελλάδα, τον εθνικισμό ως αντίποδα στον Κομμουνισμό, ενώ
σήμερα κάνει το αντίθετο, χρησιμοποιώντας την Αριστερά ως αντίποδα στον πατριωτισμό, εν αγνοία των
αριστερών πατριωτών και εν γνώσει των ηγεσιών της Αριστεράς.
Η κριτική στην Αριστερά απαγορεύται. Όπως οι Εβραίοι χρησιμοποιούν το ολοκαύτωμα και τον
αντισημητισμό ως εργαλείο σπίλωσης σε όποιον τολμήσει να ασκήσει κριτική στην σιωνιστική πολιτική
του Ισραήλ τόσο στό θέμα της Γάζας που κατασφάζει τους Παλαιστηνίους, όσο και στον έλεγχο της
παγκόσμιας οικονομίας μέσω εβραϊκών τραπεζών και πολυεθνικών έτσι και το Κ.Κ.Ε. σε όποιον τολμήσει
να ασκήσει κριτική στην πολιτική του, χρησιμοποιεί τον αντικομμουνισμό, τους ταγματασφαλίτες, τα
ξερονήσια και τα κονσερβοκούτια για να μπορεί να ασκεί ανενόχλητο τις επιχειρηματικές του
δραστηριότητες πλουτισμού. Η ίδια συλλογιστική ως ιδεολογικό τέκνο του Ιουδαισμού.
Ο Αχμαντινετζάν δήλωσε πως ο δυτικός κόσμος Αμερική και Ευρώπη ελέγχεται από τους Σιωνιστές και
χρησιμοποιούν τον μύθο του ολοκαυτώματος για να κατασφάζουν ανενόχλητοι τους Παλαιστηνίους.
Με ενοχλεί επίσης αφάνταστα η υποκρισία του συστήματος όπου οι αναρχοαριστεροί με

παγκοσμιοιποιημένο ιδεολογικό μανδύα (κάτω τα σύνορά, το έθνος, προλετάριοι όλου το κόσμου
ενωθείτε) εμφανίζονται με τις πορείες και τα επεισόδια που κατά καιρούς δημιουργούν ως το
αντίπαλο δέος της παγκοσμιοποιήσεως, ενώ επί της ουσίας χρηματοδοτούνται από αυτά τα κέντρα.
Γιατί; Διότι ο ρόλος τους είναι διττός, αφ΄ ενός να εμποδίσουν την συντριπτική σιωπηλή
-445 -
πλειοψηφεία να αντιδράσει, και με τα επεισόδια να τρομοκρατήσουν τον κόσμο να μην διαδηλώσει

αφ΄ ετέρου όπως έλεγε και ο Πλάτων η αναρχία και η ανομία είναι ο προπομπός της τυραννίας δηλ. της
παγκόσμιας τυρρανίας που ετοιμάζουν (Ιάμβλιχος «Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν» P.101. «η ανομία δε
κάκιστον», P.103. «γίνεται δε και η τυραννίς, κακόν τοσούτον ... ανομίας.») Το παιγνίδι λοιπόν είναι
πολύ καλά στημένο αφ΄ενός ποιός θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει, ότι η Αριστερά είναι η αιχμή
του δόρατος της αμερικανικής πολιτικής στα Βαλκάνια όταν χρόνια τώρα μας έχoυν πείσει ότι είναι
αντιαμερικανοί αφ΄ετέρου ελέγχουν την αντίδραση, τρομοκρατούν και ετοιμάζουν την παγκόσμια
τυραννία.
Στα τέλη του 19ου αιώνος, οι Εβραίοι τραπεζίτες ήλεγχαν όλο το χρήμα του κόσμου και
χρηματοδοτούσαν κατά το δοκούν τους πολέμους για να καταστρέψουν τους λαούς και να
υποδουλώσουν με δυσβάσταχτα δάνεια τα κράτη (βλ. κινηματογραφική ταινία ZEITGEIST).
http://video.google.com/videoplay?docid=4573704334162675487&pr=goog-sl
Το Κομμουνιστικό Σύμβολο και ο Ιουδαϊσμός.
... εκ γαρ Σιών εξελεύσεται νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ και κρινεί αναμέσον των εθνων και
ελέγξει λαόν πολύν και συγκόψουσι τας μαχαίρας αυτών εις άρορτα και τας ζιβύνας αυτών εις δρέπανα,
και ου λήψεται έθνος επ΄έθνος μάχαιραν και ου μη μάθωσιν έτι πολεμειν Ησαΐας
Μικρή αλλά πολύ συμβολική λεπτομέρεια : Το σύμβολο της «επανάστασης του Οκτώβρη» και κατόπιν του
Διεθνούς Κομμουνισμού είναι το ... Πεντάγωνο Άστρο, «συμπτωματικά» το ίδιο με το σύμβολο του
Διεθνούς Σιωνισμού !
Ανδρέα Δενδρινού. [σελ. 52]
Θα μπορούσαν από τότε να επιβάλλουν την παγκοσμιοποίηση – τυραννία αλλά δεν είχαν ετοιμάσει την
ανθρωπότητα να δεχθή κάτι τέτοιο και ο κόσμος θα αντιδρούσε. Έτσι, δημιούργησαν την διεθνιστική
Αριστερά που αποτελεί τον ιδεολογικό πυρήνα της παγκοσμιοποίησης για να γαλουχήσουν
τους λαούς και να τους σπάσουν από τις ρίζες τους (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ) αναγάγοντας την
προδοσία σε προοδευτισμό και διεθνισμό και τον πατριωτισμό σε φασισμό και ρατσισμό. Οι
παραδοσιακές αξίες πατρίς θρησκεία οικογένεια κατακρημνίζονται ως συντηρητικές και αντικαθίστανται
με πιό «προοδευτικές» όπως τον αθεϊσμό και τον παράφρονα διεθνισμό με συνθήματα «κάτω οι στρατοί,
τα έθνη, όχι στα εθνικό σύνδρομο της ιστορίας και της γλώσσας», «προλετάριοι όλου του κόσμου
ενωθείτε, αδέλφια μετανάστες», «ΖΗΤΩ Ο ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» δηλ ζήτω ο απολιτισμός. Όπως έχουμε
την Μασωνία με στοές ανά τόν κόσμο έτσι έχουμε και την Αριστερά με παραρτήματα ανά τον κόσμο.
Αμφότερες εργαλεία της παγκοσμιοποίησης. Επί της ουσίας, η Αριστερά ουδέποτε ετάχθη κατά της
παγκοσμιοιποιήσεως, πάντα ήτο αναφανδόν υπέρ. Στο μόνο που διαφωνούσε και διαφωνεί
είναι στην οικονομική πολιτική του παγκόσμιου κράτους δηλαδή υπέρ του κρατισμού και του
σοσιαλισμού και κατά του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων. Στό κοινωνικό και στο
πολιτισμικό σκέλος (πολυπολιτισμός, λαθρομετανάστες) στα θέματα παιδείας (αναθεώρηση εθνικής
παιδείας) και άλλες συνιστώσες κατ΄ακεραία συμφωνεί, μόνο στο οικονομικό σκέλος διαφωνεί και αυτό
κατ΄επίφαση διότι οι ίδιοι ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα σπουδάζουν σε ιδιωτικά πανεπιστημία
και εν γένει ευλογούν τα γρανάζια του φιλελευθερισμού.
Εν κατακλείδι, όλοι γνωρίζουμε την φανερά συνιστώσα της παγκοσμιοποίησης τον
καπιταλισμό με σκοπό την υποδούλωση και τον οικονομικό έλεγχο των κρατών αλλά δεν γνωρίζουμε
την αθέατη συνιστώσα τον σοσιαλισμό που υφέρπει χρηματοδοτούμενος από τον καπιταλισμό με
σκοπό τον πνευματικό και ιδεολογικό έλεγχο ποινικοποιώντας κάθε τι εθνικό. Το ένα χέρι νίβει το
άλλο, συνθλίβοντας πανάρχαια έθνη και ο Σιωνιστικός ιστός απλώνεται υποδουλώνοντας τους
πάντες χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.
Η αχίλλειος πτέρνα του συστήματος είναι το διαδίκτυο, το μόνο ελεύθερο μέσο ενημερώσεως
που πιστεύω ότι θα κατακρημνίσει στα βάραθρα της ιστορίας την Νέα Τάξη Πραγμάτων και θα
ελευθερώσει τους λαούς από την πλάνη. Η παρούσα διαδικτυακή εργασία αυτό τον σκοπό έχει, να
αποκαλύψει την σκοτεινή πλευρά και να διώξει την πλάνη. Πιστεύω ότι έβαλα ένα λιθαράκι για να
καταρεύσει η παγκόσμια πλάνη.
«..... προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπό τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων, ἥτις ἐστίν ὑπόκρισις. Οὐδέν δέ συγκεκαλυμμένον
ἐστίν ὅ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καί κρυπτόν ὅ οὐ γνωσθήσεται.»
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑ IB. 1 – 2
----------------------------------
Επειδή στην χώρα μας όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη ισχύει ο νόμος περί αντισημιτισμού και όποιος
αποκαλύπτει τα σιωνιστικά έργα των Εβραίων φυλακίζεται, δεν αποτολμώ να αναγράψω το όνομά μου διότι θα με
κυνηγήσουν. Ηδη στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα έχουν κυνηγήσει αρκετούς που φανέρωσαν τα σατανικά τους
σχέδια. Δυστυχώς, όσο υπάρχουν τέτοιοι νόμοι, δεν υπάρχει αληθής δημοκρατία ούτε ελευθεροτυπία. Τουλάχιστον
ανωνύμως η γνώσις μεταδίδεται χωρίς τον φόβο των Ιουδαίων.
-446 -

Φάκελος Αριστερά PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Φάκελος Αριστερά PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

-ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ -

Ἀφιερωμένο σέ ὅλους τούς Ἕλληνες πατριῶτες Ἀριστερούς

Δύο πυλώνες έχει η παγκοσμιοποίηση τον οικονομικό και τον ιδεολογικό. Ο

« ....... καί δουλευσάτωσάν σοι ἔθνη, καί προσκυνησάτωσάν σοι ἄρχοντες »

«Οι Εβραίοι βρίσκονται στην ρίζα του κακού»

«το ΚΚΕ είναι το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας».

Β΄ ΓΥΡΟΣ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ - ΗΤΤΑ

11. ΦΑΚΕΛΟΣ EAM ΕΛΑΣ - ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ

Γ΄ ΓΥΡΟΣ – Η ΑΝΟΔΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

13. Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 190

Ο κομμουνισμός, είπεν ο Ιωάννης Μεταξάς «δεν είναι

Δια την προδοτικήν φύσιν του κομμουνισμού, ο Γεώργιος

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

Σας παραθέτω αποσπάσματα από τις θεωρίες του Μάρξ.

Διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός.

ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

2ο) Ό μαρξιστικός φιλοσοφικός ματεριαλισμός (υλισμός) έχει τα εξής θεμελιώδη

Διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός.

Ό ματεριαλισμός παραδέχεται, κατά τρόπο γενικό, ότι το πραγματικό αντικειμενικό ον (η

Καρλ Μαρξ, Ιλλουμινάτι και Σατανισμός.

Περιοδικό Συνωμοσίες. τ.5.

Κarl Heinrich Marx,

Ήταν ο Καρλ Μαρξ Κρυφο-Ιλλουμινάτι;

1. Η κατάργηση των εθνικών κυβερνήσεων.

1 Θεοχόρης (1984) σελ.71.

- Όπως αναφέρει ο Καμύ6 (βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 19577),

Μαρξ και ... Σατανισμός

Ο Μαρξ στο ποίημά του με τίτλο The Player αναφέρει10 :

Στο ποίημά του με τίτλο «Human Pride», έγγραφε11 :

Οι... Άναρχο - Σατανιστές Φίλοι του Mαρξ.

« Όπως ο ανεμοστρόβιλος απλώνει τα φτερά του. Περνά, ώ άνθρωποι, ο Σατανάς ο μέγας!

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

"Η αριστοκρατία, ως πολιτική δύναμη, είναι νεκρή. Όμως ως γαιοκτήμονες οι αριστοκράτες

«Ή έχθρα θα αυξηθή ακόμη, συνεπεία της οικονομικής κρίσεως, η οποία μετ’ ου

"Οι Μπολσεβίκοι ηγέτες εδώ, οι περισσότεροι

Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι εβραίοι περηφανεύονταν

"Πιστεύω ότι από όλα τα κατορθώματα του

25 χρόνια μετά την επανάσταση, ο αμερικανικός εβραϊσμός συνέχιζε να εκφράζει την

1. To 1933, το αμερικανοεβραϊκο Opinion Journal δήλωσε ότι οι εβραίοι καταλάμβαναν

Για την κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, ο Λονδρέζικος "New Statesman" έγραψε 7 χρόνια

Για τη Ρουμανία, η "New York Herald-Tribune"ανέφερε το 1953 :

Το περιοδικό "Jewish Life" της Νέας Υόρκης σημείωνε το 1957 ότι :

Τι αποδεικνύουν λοιπόν όλα αυτά; Ο Ρωσικός Κομμουνισμός ξεκίνησε ως εβραϊκός και

Οι παγκόσμιες συνωμοτικές δυνάμεις (Ιλλουμινάτοι, Σιωνισμός, Μασονία) αναμφίβολα

Μεταπολεμικά δε, ο κατάλογος γίνεται απίστευτος: Ούλμπριχτ και ή Χίλντα

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Ο διεθνής σιωνισμός άλωσε καίρια την πολιτική ζωή

Και σήμερα το ΚΚΕ πλαισιώνεται από εβραίους. Πρωτοστατούν οι Α. Κανελίδης, Ι. Καρέρας, Η.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΟΣ

Επειδή σήμερα κατακλυζόμαστε από την “αριστερά” της

Μέχρι το 1912 περίπου, η ιδεολογία της ελληνικής αριστεράς θα διαμορφωθεί

Ο Σταύρος Καλλέργης (1864-1926), η σημαντικότερη μορφή του ελληνικού σοσιαλισμού

Το γεγονός ότι στην Ελλάδα το εργατικό κίνημα αποκτά πανεθνικές μορφές

“Η σημερινή θέση μας στο Ανατολικό ζήτημα είναι να αποδεχτούμε τη διαδικασία

Η συνέχεια, με το ιδιαίτερο βάρος που ο διεθνισμός της Κομιντέρν έδινε στον

Τώρα πια για την Αριστερά συμβαίνει το αντίστροφο: Οι Έλληνες είναι οι

Η συνολική αλλαγή πολιτικού προσανατολισμού θα επιτρέψει στο ΚΚΕ να εκμεταλλευτεί την

Μετά τη μεταπολίτευση, η επίσημη αριστερά θα πάψει να είναι αγωνιστική, θα

Εν τω μεταξύ η γύφτισσα υπενθυμίζει στους αριστερούς το

‘Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας!11

1. Ερασμία-Λουϊζα Σταυροπούλου, Παναγιώτης Πανάς (1832-1896), Ένας ριζοσπάστης ρωμαντικός,

ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΧΡΟΝΙΚΑ» ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΦΕΝΤΕΡΑΣΙΟΝ

ΧΡΟΝΙΚΑ • ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2006