You are on page 1of 2
‘sores Jog isnser esse jnby! :ooejod ue ‘opuesi6 1seo ‘ugjoeujue}ep UOD OUIkOXe ‘se;siojuepes sosped $0] 9p Bung eB & 4eBoj) JB ‘sojue}su) soun ep sendsep ‘oBiequia ulg * *“ozeyoal je syedes enb Joue} Je peyNoyIP ueiB uoo ‘ok A ‘jeuueyypoue oseinp! :oaanu ep ojsides ‘odutap ap 090d un opiunosues, ‘osoubyad Anu opis Bqey A ‘ojoakex} [2 ajuesnp eqe|oso eyooo je anb opep ‘esiey/poue ‘ep pepyigisoduy ej jabns 9 ‘ezepeoyep uesB uo “ojedeYy ap seuoj2jpuoo ue egeyse ou edeq jo eveuteorsy enbiod ‘opeyeouoosep gpenb ew ‘esseyjpoue uepod opuelpid ‘oavjod ua jw e o/BUIp eS eO4RUOd Je ‘ugISE901d eB] B]UeING oy INUVITMCOUUY IST 1N0V! Tl OTAVd NVAL NUS 10 VOLLSTEWNd NODVHORY awlaonnaig “avaody aval 44 14a 44d) a+ (q7 o}ged ueNc) ‘epuelb ue} oqueweies un ap pepues e| 42/83N2 pied sepiseiqeysa ‘seo164n31 seuou se] UaAJesqgo as enb eued aquawequaye ej!614 A ‘ejnuasanes wns UCD O119}SIW 23Se eye1) e1sa|6] 2] OANOW 84S2 40d -epesBes aquawajuaulwe pep! Pad eun sa ‘sand Isv “pepiuaip_A pepluewny ns epoz ua opeyonses A open oysHD «aqueWijepueIsns ‘yeas ‘esepepser» aquaseid esa Jeye |e e4gos 49Sa 10d ‘0SUD ap o1bues e| A odaand jap eueysns eB] ua ayalAUod 2S Yoques nquidsg jap ugpIe eB] A os ap eageled e| ap japod ja Jod ‘e!ueysns ns oled ‘oui jap A ued jap sel opuals uanbis saisadsa se; anb eA 4gpusayxa seoiysiayesed sns uapsaid ou sajeinjeu SojUaW2|2 S07 ‘4Iqiozed uapand 4 e| ap sofo so] O19S anb oj6ipoid up ‘souelw sns aaqua sebny opiua} ey ‘nb oueuipsoesyxe o16iposd J@ dod onanu eadwals dodnysa je ‘oulA je A ued jap ugpesiBesuod | ep sendsep ‘eysayiueut ajopiaces Ja ugpewejsxe e3s9 OD *«j!ePY, winuaysAW!> “9 -uausy “soueUsiay $0) Spo} & eeDIUNWOD A epin ua eyreuuojsuen eed ‘eiqeyed m opueue & opuesope jeupow ages anb ‘eauojsiw vjsojs| my 4s e souepniy -aupew expajiad seul 2} oz1y 2s “eotaoesd Ua e}opueluod K eigeyed e) opuaiqiras “ey13 “ugze09 J9 ua Je0pe A Je1Ipaul je auasua sou anb eed eaysanu wD aipeW ma B OPEP SEY SON “UIAuas @P A YYWY ap Pepirede> Ua Balys@Auod 195 uo}oeuope ap A o1suayls ap pepede> esrsanu “He se1229 ug12e\duiaquo> 2 ap a2eu and opunraj A oanive o2uayIs a1se Yor ELOISIY be] sinsysuo9 A yeI205 A sennwey aquaique osysenu U9 SOUIeVASUL ADORACION EUCARISTICA DE SAN JUAN PABLO II Sefior Jestis: Nos presentamos ante ti sabiendo que nos llamas y que nos amas tal como somos. "Ti tienes palabras de vida eterna y nosotros hemos creido y conocido que ti eres el Hijo de Dios” (Jn. 6,69). Tu presencia en la Eucaristia ha comenzado con el sacrificio de la Ultima cena y continua como comunién y donacion de todo lo que eres. Aumenta nuestra FE. Por medio de ti y en el Espiritu Santo que nos comunicas, queremos llegar al Padre para decirle nuestro S/ unido al tuyo. Contigo ya podemos decir: Padre nuestro. Siguiéndote a ti, "camino, verdad y vida", queremos penetrar en el aparente “silencio” y “ausencia” de Dios, rasgando la nube del Tabor para escuchar la voz del Padre que nos dice: "Este es mi Hijo amado, en quien tengo mi complacencia: Escuchadlo” (Mt. 17,5). Con esta FE, hecha de escucha contemplativa, sabremos iluminar nuestras situaciones personales, asi como los diversos sectores de la vida familiar y social. Td eres nuestra ESPERANZA, nuestra paz, nuestro mediador, hermano y amigo. Nuestro corazén se llena de gozo y de esperanza al saber que vives “siempre intercediendo por nosotros” (Heb. 7,25). Nuestra esperanza se traduce en confianza, gozo de Pascua y camino apresurado contigo hacia el Padre. Queremos sentir como ti y valorar las cosas como las valoras tu. Porque tu eres el centro, el principio y el fin de todo. Apoyados en esta ESPERANZA, queremos infundir en el mundo esta escala de valores evangélicos por la que Dios y sus dones Salvificos ocupan el primer lugar en el corazon y en las actitudes de la vida concreta Queremos AMAR COMO TU, que das la vida y te comunicas con todo lo que eres. Quisiéramos decir como San Pablo: "Mi vida es Cristo” (Fip. 1,21). Nuestra vida no tiene sentido sin ti. Queremos aprender a “estar con quien sabemos nos ama’, porque "con tan buen amigo presente todo se puede sufrir’. En ti aprenderemos a unirnos a la voluntad del Padre, porque en la oracién “el amor es el que habla” (Sta. Teresa). Entrando en tu intimidad, queremos adoptar determinaciones y actitudes basicas, —decisiones duraderas, opciones fundamentales segiin nuestra propia vocacién cristiana. CREYENDO, ESPERANDO Y AMANDO, TE ADORAMOS con una actitud sencilla de presencia, silencio y espera, que quiere ser también reparacién, como respuesta a tus palabras: “Quedaos aqui y velad conmigo” (Mt. 26,38). Ti superas la pobreza de nuestros pensamientos, sentimientos y palabras; por eso queremos aprender a adorar admirando el misterio, amndolo tal como es, y callando con un silencio de amigo y con una presencia de donacién. El Espiritu Santo que has infundido en nuestros corazones nos ayuda a decir esos "gemidos inenarrables (Rom. 8,26) que se traducen en actitud agradecida y sencilla, y en el gesto filial de quien ya se contenta con sola tu presencia, tu amor y tu palabra. En nuestras noches fisicas y morales, si tl estas presente, y nos amas, y nos hablas, ya nos basta, aunque muchas veces no sentiremos la consolacién. Aprendiendo este mas all de la ADORACION, estaremos en tu intimidad o “misterio”. Entonces nuestra oracion se convertira en respeto hacia el “misterio" de cada hermano y de cada acontecimiento para

You might also like