Spartacus was een dappere gladiator, hij was een gladiator van een nogal wrede

gladiatorentrainer. Hij besloot te vluchten met de andere gladiatoren. De weggelopen slaven

gingen naar de berg Vesuvius. De vlucht van hen bood de gelegenheid voor andere slaven
om te vluchten. De meeste verlieten de akkers, daar leidden ze een zeer ongelukkig leven. Zij
gingen naar Vesuvius met enorme vreugde, omdat Spartacus hen vulde met hoop op een
beter leven. Zo groeide dagelijks meer het aantal meer weggelopen slaven.

In Rome hebben het Romeinse volk en de senaat besloten de vlucht van de slaven te
beëindigen, vooral omdat al enkele beroemde families een aantal slaven hadden verloren.