Religion Secrets

2005] Μυστικά και προσημειώσεις
άρθρα
ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΒΑΡΗ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΚΑΙΟ
Jonathan C. Lipson *
ΑΦΗΡΗΜΈΝΗ
Αυτό το άρθρο εξετάζει την εξέλιξη του νόμου εμπορική

χρηματοδότηση για τη μείωση ή την εξάλειψη της υποχρέωσης να
δώσει ειδοποίηση nonpossessory συμφέροντα στην προσωπική
ιδιοκτησία σε συστήματα όπως αυτά που δημιουργήθηκαν από το
άρθρο 9 του ενιαίου εμπορικού κώδικα. Παρά το γεγονός ότι εδώ και
πολύ καιρό συζητείται το σκοπό και την ουσία των εν λόγω
συστημάτων, που έχουν γενικά θεωρούνται αποτελεσματικές λύσεις
για το πρόβλημα των μυστικών βάρη, συμφέροντα σε ακίνητα που δεν
έχουν καταγραφεί ούτε με άλλο τρόπο άμεσα παρατηρήσιμο.
Δύο πρόσφατες σειρές νομοθετικές εξελίξεις δείχνουν ότι μπορεί
να ενδιαφέρονται πολύ λιγότερο για το πρόβλημα των μυστικών βάρη
από ό, τι είμαστε πρόθυμοι να αναγνωρίσουμε. Κατ 'αρχάς, οι
πρόσφατες αναθεωρήσεις του άρθρου 9 του UCC, η οποία διέπει πολλές
εμπορικές συναλλαγές χρηματοδότησης, ανέχονται μυστικό βάρη που
μπορεί να προκύψουν σε τέτοιες όλο και πιο σημαντικά στοιχεία του
ενεργητικού, όπως τα δεδομένα, η πνευματική ιδιοκτησία, τους
τραπεζικούς λογαριασμούς, και των κινητών αξιών. Δεύτερον, τα
κράτη έχουν αρχίσει πρόσφατα να θεσπίσει μη ομοιόμορφη νομοθεσία
που αποσκοπεί στην προώθηση τιτλοποιήσεις στοιχείων ενεργητικού. Η
νομοθεσία δίνει συχνά πλήρως προτίμησης σε ισχύ των συμβάσεων των
μερών, η οποία θα, παρεμπιπτόντως, φαίνεται να κανόνων εκτοπίσει σε
ανακοίνωση κατάθεση που θα μπορούσαν να ισχύουν. Τελειώνει
αποτελεσματικά την υποχρέωση να ειδοποιήσει για το.
Αυτό το άρθρο προσφέρει τρία επιχειρήματα εναντίον αυτής της
τάσης. Κατ 'αρχάς, η ανοχή των μυστικών βάρη αμφισβητεί τις
πρόσφατες εξελίξεις στην κατανόηση της σχέσης μεταξύ των
δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και του κόστους των πληροφοριών.
Δεύτερον, συστήματα αρχειοθέτησης ειδοποίηση θα λειτουργήσει ως
166 EMORY ΠΤΏΧΕΥΣΗ ΕΞΕΛΊΞΕΙΣ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ [Vol. 21
υποκατάστατο για τις πληροφορίες που θα μπορούσαν αλλιώς να
δημιουργηθούν μέσα σε σφιχτά δεμένη εμπορικών κοινοτήτων. Τρίτον,
τα συστήματα αυτά μπορεί να έχουν σημαντικές συνέπειες στη
συμπεριφορά τόσο για εκείνους που απαιτούνται για την παροχή της
προκήρυξης και για το κοινό για τις πληροφορίες που παρέχονται έτσι.
Αυτό το άρθρο, ως εκ τούτου συμβουλεύει προσοχή στη θέσπιση
νομοθεσίας που θα μειώνει ή αραιό κατάθεσης ειδοποίηση συναλλαγών
εμπορική χρηματοδότηση.
ΠΊΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΈΝΩΝ
INTRODUCTION423....................................................................
ΙΑ ΣΎΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗΣ, ΑΚΊΝΗΤΑ, ΚΑΙ ...................
ΚΟΙΝΌΤΗΤΑ ΣΤΗΝ COMMERCIAL FINANCE LAW429..................
A.Possession ως Προκήρυξη.........................................
..........................................................................429
B.Notice Συστήματα.....................................................
..........................................................................435
1.Η ρίζες της κατάθεσης Notice: recordation,
δόλια Μεταφορά και σηματοδότηση..................
.....................................................................435
2.Notice κατάθεσης................................................
.....................................................................445
C.Modern Systems: Ιδιωτική Credit Reporting και
συμβάσεων..............................................................
..........................................................................451
II.THE ΤΈΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗΣ-ΚΑΤΆΘΕΣΗΣ: ΤΡΊΑ ΜΥΣΤΙΚΆ
LIENS455........................................................................
.....................................................................................
.....................................................................................
A.Security Συμμετοχές σε δεδομένα και την
Πνευματική Ιδιοκτησία: Κανόνες για
Εισπράξεις και Συνέχεια ενδιαφέροντος.................
..........................................................................456
Ενδιαφέροντα B.Control Ασφαλείας..............................
..........................................................................462
C.Asset Τιτλοποιήσεις..................................................
..........................................................................467
III.HOW ΦΤΆΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΏ; Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΤΗΣ
ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗΣ-ΑΡΧΕΙΟΘΈΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ COMMERCIAL
FINANCE LAW474.............................................................
.....................................................................................
.....................................................................................
Α.Η Οικονομική Ανάλυση της Commercial
Finance Δίκαιο........................................................
..........................................................................474
1.Signaling..............................................................
.....................................................................478
2.Contractual Προτεραιότητα................................
.....................................................................479
Β.Η Πολιτική Οικονομία της κατάθεσης
Ανακοίνωση............................................................
..........................................................................484
1.Revenue Θεωρία..................................................
.....................................................................484
2.Rational Απάθεια: Charlie Μην Surf......................
.....................................................................486
3.Redistribution Θεωρία..........................................
.....................................................................491
IV.THREE ΕΠΙΧΕΙΡΉΜΑΤΑ ΚΑΤΆ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΉΣ ΕΜΠΡΆΓΜΑΤΑ ΥΠΈΡ
ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗΣ FILING492.............................................
.....................................................................................
.....................................................................................
A.Neoclassical Θεωρία ιδιοκτησίας και
πληροφορίες των δικαστικών εξόδων....................
..........................................................................493
1.Το Numerus ρήτρες.............................................
.....................................................................493
2.Property και Πληροφορίες...................................
.....................................................................497
B.Merchant κοινοτικά πρότυπα....................................
..........................................................................501
C.Behavioral Επιπτώσεις της κατάθεσης
Ανακοίνωση............................................................
..........................................................................508
1.Cognitive Λάθη....................................................
.....................................................................510
2.Η Reflexive Λειτουργία της κατάθεσης
Ανακοίνωση........................................................
.....................................................................512
CONCLUSION516.......................................................................
Μία από τις Δέκα Εντολές του Εμπορικού Νόμου είναι
ότι μια αποτελεσματική [προκήρυξη] σύστημα
αρχειοθέτησης είναι το κέντρο πόλο που κρατά ψηλά
το σύνολο της προσωπικής περιουσίας σκηνή της
ασφάλειας.1
[I] t είναι σίγουρα παρατηρείται ότι η [ανακοίνωση]
κατάθεσης γραφεία τείνουν να συλλέξει μια καλή
συμφωνία της σκόνης μεταξύ των επισκέψεων των
πιστωτών που αναζητούν πληροφορίες.2
Οι σχολιαστές έχουν αναρωτηθεί για κάποιο χρονικό
διάστημα ακριβώς τι είναι αυτό που θέλουμε το
[ανακοίνωση] σύστημα αρχειοθέτησης για την
επίτευξη.3
ΕΙΣΑΓΩΓΉ
Κρίμα τους φτωχούς δήλωση χρηματοδότησης.

Αυτή η πολύ-δυσφημιστεί έγγραφο που κάποτε ήταν το
επίκεντρο από τις σημαντικότερες εμπορικές συναλλαγές
χρηματοδότησης. Μέχρι πρόσφατα, για να κάνει γενικά
εκτελεστή οποιοδήποτε δάνειο ή παρόμοια συναλλαγή που
αφορά την προσωπική περιουσία, αυτή η απλή δήλωση
προσδιορισμό του οφειλέτη, ο δανειστής, και το ακίνητο
που εμπλέκονται έπρεπε να υποβληθεί σε μια δημόσια
υπηρεσία που καθορίζεται από την ισχύουσα νομοθεσία,
συνήθως άρθρο 9 του ενιαίου εμπορικού κώδικα ( «UCC»). 4
Αν μορφή5 είχε συμπληρωθεί σωστά και να κατατεθεί, και
1
James J. White, Μεταρρύθμιση του άρθρου 9 Προτεραιότητες στο Φως

της Παλαιάς άγνοια και νέους κανόνες αρχειοθέτησης, 79 Μινεσότα. L. Rev.
529, 530 (1995).
2
John Ντεζ. Pemberton, Jr.,Κατάθεση Ανακοίνωση για την εκχώρηση των

εισπρακτέων λογαριασμών13 Δίκαιο & ΣΥΓΧ. Prob. 643, 664 (1948) (παραπομπή
παραλείπεται).
3
Peter A. Alces, Να καταργηθεί το άρθρο 9 του συστήματος

αρχειοθέτησης, 79 Μινεσότα. L. Rev. 679, 705 (1995).
4
UCC § 9-401 (2000)? UCC § 9-310 (α) (2003).

5
εκτελέστηκαν οι σχετικές συμβάσεις, τα δικαιώματα του
δανειστή στην ιδιοκτησία του οφειλέτη θα πρέπει να
«τελειοποιηθεί» -enforceable όχι μόνο κατά του οφειλέτη,
αλλά και ενάντια σε οποιονδήποτε άλλο επιθυμούν να
διεκδικήσουν το εν λόγω ακίνητο, όπως αγοραστές,
άλλους πιστωτές, ή διαχειριστής πτώχευσης.
Ως γενικό θέμα, η λειτουργία της δήλωσης
χρηματοδότησης, γνωστή και ως «UCC-1,» δεν ήταν σε
διαμάχη.6Στη θεωρία, το «put UCC-1 [s] ένα άτομο στην
ειδοποίηση για την ύπαρξη μιας εμπράγματης ασφάλειας
σε ένα συγκεκριμένο είδος του ακινήτου, ώστε να γίνει η
περαιτέρω έρευνα. . . .»7 Ο ρόλος της ανακοίνωσης έχει,
σε γενικές γραμμές, επίσης πλήρως κατανοητή: «[Ο] ne
από τις πιο βαθιά ριζωμένες δόγματα του κοινού δικαίου,»
Grant Gilmore έχει παρατηρηθεί, ήταν «η προστασία των
πιστωτών έναντι απόρρητες συμφέροντα σε ακίνητα». 8
Μια μορφή χρηματοδότησης δήλωση που οραματίστηκε ο UCC § 9-521
επισυνάπτεται ως παράρτημα Α Πνευματικά δικαιώματα από το Αμερικανικό
Ινστιτούτο Δικαίου και το Εθνικό Συνέδριο των επιτρόπων για την ενοποίηση
της νομοθεσίας των κρατών. Αναπαράγονται με την άδεια της Μόνιμης
Συντακτικής Επιτροπής για την ομοιόμορφος εμπορικός κώδικας. Ολα τα
δικαιώματα διατηρούνται.
6
Οπως συζητήθηκε υποδομήςστο Μέρος ΙΙΙ, το μεγαλύτερο πληροφοριακό

σύστημα, του οποίου η δήλωση χρηματοδότηση είναι ένα μέρος, ήταν το
αντικείμενο της διαμάχης. Πράγματι, ένα ολόκληρο θέμα συμπόσιο του νόμου
κριτική Μινεσότα ήταν αφιερωμένη στο θέμα. Ανατρέξτε στην ενότητα
«Διαχείριση του Trail Βιβλίο»: Αξιολόγηση και Μεταρρύθμιση του άρθρου 9
αρχειοθέτησης Συστήματος, 79 Μινεσότα L. Rev. 519 (1995)..
7
Heights ν. Οι πολίτες Nat'l Τράπεζας, 342 A.2d 738, 743 (Pa. 1975). «Ο
σκοπός του καταστατικού προειδοποίηση κατάθεσης είναι να παρέχει προστασία
σε έναν πιστωτή με επίπλωση σε άλλους σκοπεύουν να εισέλθουν σε συναλλαγή
με τον οφειλέτη ένα σημείο εκκίνησης για την έρευνα, η οποία θα οδηγήσει σε
δίκαιη προειδοποίηση σχετικά με τη συναλλαγή προβλέπεται.» . TMMB
Χρηματοδότηση Corp. κατά Associated Food Stores, Inc., 136 AD2d 540, 542 (NY
App Div 1988..) (Παραπομπή παραλείπεται)? βλέπε επίσης Marine Drilling Co.
κατά Hobbs Ρυμουλκούμενα, 697 SW2d 831 (Tex Ct App 1985...).? Waterfield v
Burnett (In re Burnett), 21 BR 752 (Bankr DNM 1982.).? Abney v. ΙΤΤ Diversified
Πιστωτικές Corp. (In re Envtl. Elec. Sys., Inc.), 11 BR 965 (Bankr. ND Ga. 1981).
8
1 GRANT GILMORE, ΤΑ ΣΥΜΦΈΡΟΝΤΑ ΑΣΦΆΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΑΚΊΝΗΤΑ§ 3.2, σε

67? § 8.7, σε 274 (1965) ( «Στην ιστορία του δικαίου της ασφάλειάς μας υπήρξε
ένας σταθερός παράγοντας: κάθε φορά που μια συσκευή κοινό δίκαιο έχει
καλυφθεί από ένα καθεστώς, κάποια μορφή δημόσιας recordation ή κατάθεση
έχει θέσει ως προϋπόθεση της τελειότητα του ενδιαφέροντος ασφάλειας.»).
Gilmore ήταν ένα κύριο συντάκτη του UCC Όπως ο Peter Coogan, μια άλλη
Η δήλωση χρηματοδότηση έχει έτσι θεωρείται ως ένα
ισχυρό αντίδοτο για το πρόβλημα των μυστικών βάρη, την
αρχαία σύγκρουση που προκύπτει κάθε φορά που ένα
κόμμα υποστηρίζει ένα ενδιαφέρον για το ακίνητο που δεν
είναι ούτε καταγράφονται ούτε με άλλο τρόπο άμεσα
παρατηρήσιμο.9Μυστική βάρη είναι καθολικά
τιμωρούνται. Όπως παρατήρησε οι Ηνωμένες Πολιτείες
Εφετείο για την Τέταρτη Circuit εδώ και πολύ καιρό, «[s]
εξέχουσα συμμετέχει στην ανάπτυξη του UCC, εξήγησε:

Μια ιστορία της ασφάλειας των κινητών αξιών θα μπορούσε να γραφτεί
από την άποψη της 400 χρόνια αγώνα με τους οφειλέτες και
εξασφάλισε πιστωτές τους για να δημιουργήσουν συμφέροντα
ασφαλείας των διαφόρων ειδών σε ακίνητα των οφειλετών χωρίς να
δίδει προειδοποίηση προς τους αγοραστές ή άλλους πιστωτές, και τις
συνακόλουθες απαιτήσεις από μη εξασφαλισμένων πιστωτών γενικά για
κάποια ειδοποίηση όταν το σύνολο ή μέρος των περιουσιακών
στοιχείων του οφειλέτη υπόκεινται σε συμφέροντα ασφαλείας. Τα μέρη
ευνοούν μυστικότητα έχουν, ως επί το πλείστον, ήταν οι χαμένοι.
Peter F. Coogan, Δημόσια Ανακοίνωση σύμφωνα με το Uniform Εμπορικός
Κώδικας και άλλες πρόσφατες Chattel Ασφάλειας Νόμους,
συμπεριλαμβανομένων των «Υποβολή ανακοίνωσης»47 Αϊόβα L. Rev. 289 (1962)
(υποσημείωση παραλείπεται).
9
Δείτε, π.χ.., Nunnemaker Transp. Co. κατά. Ηνωμένες Καλιφόρνια.

Τράπεζα, 456 F.2d 28, 36 (9 Cir. 1972) (που υποδηλώνει το dicta ότι δεν υπάρχει
«κανένας κίνδυνος μιας μυστικής ενέχυρο» όπου υπήρξε «συμμόρφωση με τις
διατάξεις προκήρυξη υποβολής της ομοιόμορφος εμπορικός κώδικας»)
(αναφορές παραλείπεται)? Γραφείο Admor Παγκόσμιο, Inc. κατά. Τράπεζα Leumi
της Trust Co. (In re Admor Γραφείο World, Inc.), Νο 91-Β-10773, 1992 WL
350577, σε * 2 (Bankr. ΝΠΝΥ Νον 12, 1992) ( «Ο Κώδικας επιδιώκει την
προστασία από τη μυστική ενέχυρο και ταυτόχρονα να προωθήσει ειδοποίηση
κατάθεση.») (επικαλούμενοςΗ ύλη του Pasco Sales Co., 52 AD2d 138, 143 (NY
App Div 1974..)? Ευεργετικό Fin. . Co. κατά Kurland Cadillac-Oldsmobile, Inc., 32
AD2d 643, 645 (NY App Div 1969..))? Ηνωμένες Πολιτείες v. Birco Mining Co. (Σε
εκ νέου Birco Mining, Inc.), 10 BR 545, 548 (Bankr. ΝΔ Ala. 1981) ( «Ο νόμος
επικρίνει το 'μυστικό ενεχύρου,' Corn Exchange Bank κατά. Klauder, 318 ΗΠΑ
434 [(1943)], και η ανακοίνωση κατάθεση είναι πλέον αποδεκτό μέρος του
εμπορικού δικαίου.»).
Όπως ο καθηγητής Alces εξήγησε:
Το σύστημα αρχειοθέτησης [] εμποδίζει την καθαρή απάτη, ο οφειλέτης
του είδους οι commits οφειλέτη χωρίς τη βοήθεια μιας συμπαιγνίας
πιστωτή από τη χορήγηση διαδοχικών ασφαλειών συμφέροντα στο ίδιο
ακίνητο, χωρίς να κοινοποιούν κάθε εξασφαλισμένο μέρος των (προ)
δυσμενείς ενάγοντες. Αυτό είναι το αληθινό μυστικό πρόβλημα
ενεχύρου και, για μερικούς, είναι ηλόγος ύπαρξηςτου συστήματος
αρχειοθέτησης. Αν το σύστημα αρχειοθέτησης δεν παρέχουν ένα
αποτελεσματικό μέσο για να αποφευχθεί ο κίνδυνος της καθαρής
απάτης οφειλέτη, μπορεί να μην υπάρχει υπόλοιπα βιώσιμα επιχείρημα
ecret βάρη ήταν πάντα αντίθετοι με το νόμο.» 10 Karl
Lewellyn εξομοιωθεί περισσότερο colorfully το μυστικό
επίσχεσης με «εν αρουραίου στη Δανία.» 11
Το πρόβλημα των μυστικών βάρη είναι, από πολλές
απόψεις, κεντρική σε βασικά ερωτήματα που τίθενται από
το νόμο ιδιοκτησίας: Ποιος έχει τι δικαιώματα σε σχέση
με ό, τι τα πράγματα; Σε αυτό το επίπεδο, οι διευθύνσεις
εμπράγματο δίκαιο τι Thomas Merrill και Henry Smith
υπέρ του συστήματος αρχειοθέτησης. Έτσι, αν πρόκειται να υπάρξει

ένα σύστημα αρχειοθέτησης, θα πρέπει να μειώσει, αν όχι να εξαλείψει
εντελώς, αυτόν τον κίνδυνο απάτης.
Alces, υπεράνω σημείωση 3, σε 703.
10
Holt κατά Albert Pick & Co., 25 F.2d 378, 380. (4 Cir 1928.)? μικρό ee In
reReliance Μετοχές, Inc., 966 F.2d 1338, 1343 (10 Cir 1992). ( «'[Η] Πτώχευση
Πράξη αποστρέφομαι [s] μυστικές εμπράγματα βάρη....») (Παραπομπή
παραλείπεται)? Σε εκ νέου Brownsville Brewing Co., 117 F.2d 463, 464 (3η Cir.
1941) (που χαρακτηρίζουν Πενσυλβάνια ως «ένα μέλος, του
οποίου“αποτροπιασμό του μυστικού ενέχυρο”δεν είχε καν παραδέχονται της
παρηγορητικής εγγραφής») (παραθέτοντας Martin v . Mathiot, 14 Serg & Rawle
214 (Pa 1826).?... Εμπορική Θύμα Ins Co. κατά Williams, 37 F.2d 326, 327 (4ος
Cir 1930.) ( «Μυστική βάρη είναι αποκρουστικό για το νόμο... .»)? HK Porter Co.
κατά Boyd, 171 F. 305, 312 (3η Cir 1909) (..«No παραπομπή της αρχής είναι
αναγκαία για να υποστηρίξει την άποψη ότι. . . ένα μυστικό ενεχύρου δεν θα
μπορούσε να χρησιμοποιήσει κατά της κατάσχεσης ή αναγκαστικής
εκτέλεσηςπιστωτής, Δεν καταλογίζονται με τη γνώση ή ειδοποίηση της ύπαρξής
του. . . .»)? Σε εκ νέου Nolan Motor Co., 25 F. Supp. 186, 189 (DDC 1938) ( «Η
παροχή μιας μυστικής ενεχύρου και την προσπάθεια να επιβάλει μια τέτοια
ενέχυρο έναντι των απαιτήσεων των πιστωτών που αντιπροσωπεύεται από τον
σύνδικο της πτώχευσης είναι απεχθής, όχι μόνο στο πνεύμα αλλά και στο
γράμμα του νόμου περί πτωχεύσεων. «)? Σε εκ νέου Collins Hosiery Mills, 19 F.
Supp. 500, 502 (ED Pa 1937.) ( «[Τ] ο κοινό δίκαιο της Πενσυλβάνια απεχθάνεται
το μυστικό ενεχύρου....»)? Σε εκ νέου Stein, 17 F. Supp. 587, 591 (επιμ. Ρ 1936)
(Dickenson, J., διαφωνούσα) ( «[Τ] ο νόμος απεχθάνεται το μυστικό βάρη και τα
παρόμοια.»)? Σε εκ νέου JF Grandy & Son, 146 F. 318, 323 (DSC 1906) (Α
«μυστικό ενεχύρου θα είναι απεχθές στα ίδια κεφάλαια....»)? Σε εκ νέου Noack,
44 BR 172, 175 (Bankr. ED Wis. 1984) ( «Σε τελική ανάλυση, τα γεγονότα της
κάθε συγκεκριμένης υπόθεσης διέπει, έχοντας πάντα κατά νου την Ενιαία
αποτροπιασμό Εμπορικού Κώδικα της μυστικής βάρη.») (αναφέροντας τον James
J. White & Robert S. Summers, Εγχειρίδιο του νόμου βάσει του ενιαίου εμπορικού
κώδικα § 22-3, στο 883 (2η έκδ. 1980)) ? Σε εκ νέου Loop Hosp. P'ship, 35 BR
929, 936 (Bankr. ΝΔ Ill. 1983) ( «Η UCC διαθέτει ένα« απέχθεια των μυστικών
εμπράγματα βάρη.») (Αναφέροντας White & Summers, Εγχειρίδιο του Νόμου
Σύμφωνα με το UCC § 22-3, σε 883 (2η έκδ. 1980)). Για μια γενική συζήτηση των
μυστικών βάρη, βλέπε Julian Β McDonnell, σε 1 Peter F. Coogan et αϊ., Ασφαλείς
συναλλαγές Βάσει του ενιαίου εμπορικού κώδικα ¶¶ 1.01-1.06 (1999). «»)
(Αναφέροντας White & Summers, Εγχειρίδιο του Νόμου Σύμφωνα με το UCC §
22-3, στο 883 (2η έκδ. 1980)). Για μια γενική συζήτηση των μυστικών βάρη,
χαρακτηρίζουν ως «τεράστιο πρόβλημα
12
συντονισμού.» Όταν λειτουργεί το εμπράγματο δίκαιο, το
κάνει διότι, όπως παρατήρησε Carol Rose, «κανόνες
του. . . σήμα σε όλους μας, σε μια σαφή και διακριτή
γλώσσα, με ακρίβεια ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας και
πώς μπορούμε να αναλάβει τη φροντίδα των συμφερόντων
μας. . . . Ξέρω πού στέκομαι και το ίδιο κάνει και όλοι οι
άλλοι»σε σχέση με οποιοδήποτε δεδομένο σημείο της
ιδιοκτησίας.13 Το πρόβλημα των μυστικών βάρη
αμφισβητεί όλα αυτά, επειδή το απόρρητο του
δικαιώματος σε ακίνητο που συσκοτίζει-πράγματι, κάπες,
το σήμα που διαφορετικά θα πω στον κόσμο ότι κάποιος
έχει nonpossessory ενδιαφέρον για τον επιβαρύνονται
ιδιοκτησίας.
Παρά τις πολλές εύλογες ανησυχίες με μυστική βάρη,
δύο πρόσφατες δέσμες νομοθετικών εξελίξεων προτείνω
να μπορεί να ενδιαφέρονται πολύ λιγότερο για το
πρόβλημα από ό, τι είμαστε πρόθυμοι να αναγνωρίσουμε.
Κατ 'αρχάς, το άρθρο 9 του UCC, η οποία διέπει πολλές
εμπορικές συναλλαγές χρηματοδότησης, και η οποία
αναθεωρήθηκε αποτελεσματικές 2001,14φαίνεται όλο και
βλέπε Julian Β McDonnell, σε 1 Peter F. Coogan et αϊ., Ασφαλείς συναλλαγές

Βάσει του ενιαίου εμπορικού κώδικα ¶¶ 1.01-1.06 (1999). «») (Αναφέροντας
White & Summers, Εγχειρίδιο του Νόμου Σύμφωνα με το UCC § 22-3, στο 883 (2η
έκδ. 1980)). Για μια γενική συζήτηση των μυστικών βάρη, βλέπε Julian Β
McDonnell, σε 1 Peter F. Coogan et αϊ., Ασφαλείς συναλλαγές Βάσει του ενιαίου
εμπορικού κώδικα ¶¶ 1.01-1.06 (1999).
11
ΒλέπωKarl Ν Llewellyn, σε όλη Πωλήσεις Έφιππος, 52 Harv. L. Rev. 725,

730 (1939).
12
Thomas W. Merrill & Henry E. Smith, Τι συνέβη σε ακίνητα στα Νομικά και
Οικονομικά;, 111 Yale LJ 357, 387 (2001) [εφεξής Merrill & Smith, Νομικών και
Οικονομικών].
13
Carol M. Rose, Κρύσταλλα και λάσπη στο Εμπράγματο Δίκαιο, 40 Stan. L.

Rev. 577 (1988).
14
Αναθεωρημένο άρθρο 9 έχει τεθεί σε ισχύ σε όλα τα κράτη και στις

περισσότερες τέθηκε σε ισχύ 1 Ιούλη 2001. Βλέπω Εθνικό Συνέδριο των
επιτρόπων για την ενοποίηση της νομοθεσίας των κρατών, γιατί μέλη πρέπει να
θεσπίσουν του ενιαίου εμπορικού κώδικα-Αναθεωρημένη άρθρο 9, στο
http://www.nccusl.org/Update/ uniformact_why / uniformacts-γιατί-ucca92.asp
(τελευταία επίσκεψη 22η, Φεβρουαρίου , 2005).
πιο ανεκτικοί μυστικό βάρη. Για μια ποικιλία σύνθετων
λόγους που εξηγούνται κατωτέρω (μερικές σκοπό, κάποιοι
ίσως όχι), τα συμφέροντα ασφάλειας σε τέτοιες
σημαντικές περιουσιακά στοιχεία ως δεδομένα, η
πνευματική ιδιοκτησία, τραπεζικούς λογαριασμούς και
επενδύσεις σε χρεόγραφα σε πολλές περιπτώσεις να
εντοπισθεί από το δημόσιο αρχείο.
Δεύτερον, και ίσως πιο αμφιλεγόμενα, πολλές
πολιτείες έχουν θεσπίσει πρόσφατα μη ομοιόμορφη
νομοθεσία που αποσκοπεί στην προώθηση τιτλοποιήσεις
στοιχείων ενεργητικού.15Τουλάχιστον στη θεωρία, μια
τιτλοποίηση διαφέρει από ένα παραδοσιακό δάνειο, διότι ο
«οφειλέτης» στην τιτλοποίηση «πουλάει» ιδιοκτησία, αντί
να δυσχεραίνει αυτό. Μερικές φορές ονομάζεται
«δομημένη χρηματοδοτήσεις,» συναλλαγές με αυτές τις
γενικές καμπύλες ήταν προφανώς κεντρικής σημασίας για
ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων της Enron. 16
Η κίνηση να θεσπίσει το καταστατικό διευκόλυνση
προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από την ανησυχία ότι τα
δικαστήρια μπορούν να προλέγουν το συμβατικώς για τον
15
Δείτε, π.χ., Del. Κωδικός Ann. χτύπημα. 6, §§ 2701A-2703A (2004). Άλλα

κράτη που έχουν θεσπίσει πρόσφατα παρόμοια καταστατικά περιλαμβάνουν
Αλαμπάμα, Ala Κωδικός § 35-10A-2 (α) (1) (2004).? Λουιζιάνα, La. Rev. Stat.
Αννα. § 10: 9-109 (ε) (West 2002)? Βόρεια Καρολίνα, NC Γεν Stat. § 25-9A-102
(2002)? Οχάιο, Οχάιο Rev. Κωδικός Ann. § 1.109,75 (Anderson 2002)? Τέξας, Tx.
Λεωφορείο. & Com. § 9.109 (e) (Vernon 2002). Η πιο πρόσφατη προσθήκη στο
πεδίο είναι Βιρτζίνια, Βιρτζίνια. Κωδικός Ann. § 6.1.473 (Michie 2004).
16
Έχει ήδη γίνει κάποια προσπάθεια να διακρίνει τιτλοποιήσεις από τα είδη

των συναλλαγών στην υπόθεση της Enron.Δείτε, για παράδειγμα, Steven L.
Schwarcz, Enron και τη χρήση και κατάχρηση του Ειδικού Σκοπού στις εταιρικές
δομές, 70 U. Cin. L. Rev. 1309, 1314 (2002) [εφεξής Schwarcz, Enron]. Schwarcz
υποστήριξε ότι «σε αντίθεση με την Enron, δομημένες συναλλαγές
[(τιτλοποιήσεις)] συνήθως μεταφέρουν ουσιαστικό κίνδυνο μακριά από την
εταιρεία καταγωγής, ή χορηγία της συναλλαγής. . . .» Steven L. Schwarcz,
Επανεξετάζοντας τη Γνωστοποίηση Paradigm σε έναν κόσμο της
πολυπλοκότητας, 2004 U. Ill. L. Rev. 1, 3-4 [εφεξής Schwarcz, Πολυπλοκότητα].
Όπως αναφέρθηκε στο μέρος ΙΙ σημείο Γ, κατωτέρω, το καταστατικό
διευκόλυνση τιτλοποίησης θα, από πλευράς τους, απομονώνουν τις συναλλαγές
αυτές από όλους τους άλλους ισχύοντες κανόνες, συμπεριλαμβανομένων
εκείνων που αφορούν προκήρυξη υποβολής, ακόμα και αν δεν είχαν κανένα από
τα διακριτικά αρετές που προσδιορίζονται από τον καθηγητή Schwarcz. Βλέπε
Jonathan C. Lipson, Enron, Asset Τιτλοποίηση και πτώχευση μεταρρύθμιση:
Νεκρά ή Αδρανής ?, 11 J. Bankr. Λ & Prac. 101 (2002) [εφεξής Lipson, Enron]
(συζητώντας χρήση της Enron της τιτλοποίησης).
χαρακτήρα της συναλλαγής, και να το αντιμετωπίσουμε
όχι ως πώληση, αλλά ως χρηματοδότηση.17Αν ναι, το
ακίνητο φέρεται ότι πωλούνται θα παραμείνουν διαθέσιμα
για τους άλλους πιστωτές του οφειλέτη να μετοχικού εάν
ο οφειλέτης κήρυξε πτώχευση. Αυτά τα καταστατικά
φιλοδοξούν να λύσουν αυτό το πρόβλημα, δίνοντας πλήρη
προτίμησης ισχύ στις βασικές συμβάσεις (π.χ., τα
παραστατικά πωλήσεων).18Εάν αυτά τα καταστατικά
σημαίνει αυτό που λένε, ότι θα πρέπει να δημιουργήσει
ένα τεράστιο εξαίρεση σε όλα τα συστήματα ειδοποίησης
αρχειοθέτησης κράτους δικαίου βάση,
συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προβλέπονται από τον
UCC. Καταλήγουν αποτελεσματικά την υποχρέωση
κοινοποιήσεως.
Αυτό το άρθρο εξετάζει πώς έχουμε έρθει για να
μειώσει το ρόλο της προκήρυξης υποβολής και τι μπορεί
να σημαίνει αυτό. Παρά το γεγονός ότι το θέμα μπορεί να
είναι τεχνική, η θέση του άρθρου είναι απλή: Μείωση
δημόσια ανακοίνωση της nonpossessory συμφέροντα στην
ιδιοκτησία αυξάνει την πιθανότητα των μυστικών βάρη,
τα οποία, με τη σειρά του, δημιουργεί άμεσες και έμμεσες
δαπάνες (οικονομικές και μη) που δεν έχουν πλήρως
υπόψη.
Μέρος Ι παρέχει μια σύντομη ιστορία της
ανακοίνωσης περί το δίκαιο εμπορικής χρηματοδότησης
και το ρόλο που προκήρυξη υποβολής έχει παίξει στη
δημιουργία και τη διάδοση πληροφοριών για το ακίνητο
μέσα και πέρα από τις εμπορικές κοινότητες. Η
πληροφορία αυτή έχει ιστορικά έπαιξαν σημαντικό ρόλο
στην αποτροπή, ή την αποφυγή μυστικό εμπράγματα βάρη.
Μέρος Ι καταλήγει με μια συζήτηση των σύγχρονων
συστημάτων με τα οποία ειδοποίηση nonpossessory
συμφέροντα δίνεται σε συναλλαγές εμπορικής
χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος
χρηματοδότησης δήλωση UCC-1.
17
Τιτλοποίηση έχει, κατά την άποψη του καθηγητή Mann, η «παρήγαγε μια
ισχυρή ώθηση για τη νομοθεσία που εξασφαλίζει ότι οι πράξεις αυτές λαμβάνουν
ευνοϊκή μεταχείριση σε πτώχευση.» Ronald J. Mann, Η άνοδος της κρατικής
πτώχευσης-Σκηνοθεσία Νομοθεσία, 25 Cardozo L. Rev. 1805,1816 (2004).
18
Βλέπω παραπάνω σημείωση 15.

Μέρος ΙΙ εξηγεί λεπτομερώς τα τρία κοινά σύνολα των
οικονομικών συναλλαγών εμπορική που μπορεί τώρα, παρά
αυτά τα συστήματα, να οδηγήσει σε μυστική βάρη: (i)
εξασφάλισε συναλλαγές που αφορούν τα δεδομένα ή της
πνευματικής ιδιοκτησίας? (Ii) τα συμφέροντα ασφαλείας
ελέγχου? και (iii) συναλλαγές τιτλοποίησης περιουσιακών
στοιχείων που υπόκεινται σε καταστατικό της
διευκόλυνσης. Και στα τρία, ένα ασφαλές μέρος, ή άλλη
χρηματοδότηση των κομμάτων, θα έχει nonpossessory
ενδιαφέρον για ακίνητο του οφειλέτη που δεν είναι εύκολα
ανιχνεύσιμο από το δημόσιο αρχείο. Ακόμη και αν οι
συναλλαγές αυτές δεν είχαν σκοπό να τους πιστωτές
βλάβη ή οποιονδήποτε άλλον, θα δημιουργούσε ωστόσο
μυστικό βάρη, διότι δεν υπάρχει κοινό, επαληθεύσιμες
σύστημα που καθορίζει την ύπαρξη και τη φύση των εν
λόγω δικαιωμάτων.
Μέρος ΙΙΙ θεωρεί πως ο νόμος μας έχει αυξηθεί, και
συνεχίζει να αυξάνεται, όλο και πιο ανεκτικοί μυστικό
βάρη. Αυτό το μέρος υποστηρίζει, κατ 'ουσίαν, ότι έχουμε
παρασυρθεί από μια σειρά από επιχειρήματα σχετικά με τα
οικονομικά του εμπορικού δικαίου χρηματοδότησης και
ειδοποίηση κατάθεσης. Από οικονομική άποψη, τα
επιχειρήματα που θέτουμε, καθεστώτα προκήρυξη
υποβολής επιβάλει άμεσο και έμμεσο κόστος
συμμόρφωσης που αδυνατούν να παράγουν αντίστοιχο
πληροφοριακό οφέλη. Δυστυχώς, τα οικονομικά
επιχειρήματα είναι ατελής, συχνά οι κερδοσκοπικές, και,
εν πάση περιπτώσει, δεν έχουν εμπειρική υποστήριξη.
Μέρος IV θεωρεί ότι αυτές οι εξελίξεις υπό το φως
των τριών επιχειρήματα εναντίον αυτής της τάσης και
υπέρ των πιο διαδεδομένη καθεστώτα ειδοποίηση
κατάθεσης. Κατ 'αρχάς, αυτό το Μέρος εξετάζει την τάση
στη θεωρία ακίνητο με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας
σύνδεση με το κόστος των πληροφοριών. Η πρόσφατη
δουλειά του Thomas Merrill και Henry Smith, για
παράδειγμα, δείχνει ότι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας
προκύπτουν και είναι εκτελεστές όταν είναι εύκολα
ανιχνεύσιμες.19 Χαμηλότερες από το σύστημα προκήρυξη
19
Δείτε, π.χ., Merrill & Smith, Νομικά και Οικονομικά, ανωτέρω σημείωση
12? Thomas W. Merrill & Henry E. Smith, Βέλτιστη Τυποποίηση στο νόμο του
υποβολής αμφισβητεί αυτή την ανάπτυξη της κατανόησης
των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας.
Δεύτερον, αυτό το μέρος εξετάζει το ρόλο που
πληροφορίες σχετικά με το ακίνητο παίζει γενικότερα
στις εμπορικές κοινότητες, με βάση τόσο την ιστορική
σειρά ανάλυση παρουσιάζεται στο Μέρος Ι και την
πρόσφατη εμπειρική εργασία του Robert Ellickson 20 και η
Λίζα Bernstein,21των οποίων τα ευρήματα υποδεικνύουν
ότι η κοινότητα των δομών μπορεί συχνά να είναι μια
ένδειξη για πιο επίσημη κανόνες πληροφορίες ροών που
μπορεί να ισχύουν ειδοποίηση κατάθεσης. Ένα
συμπέρασμα από την εργασία τους, ωστόσο, θα μπορούσε
να είναι ότι η απουσία σαφώς καθορισμένων κοινοτικών
δομών, πιο επίσημο συσκευές πληροφορίες όπως
ειδοποίηση κατάθεση αναλάβει ολοένα και μεγαλύτερη
σημασία.
Τρίτον, αυτό το μέρος θεωρεί ότι κάποιες από τις
συμπεριφορικές επιπτώσεις της ειδοποίησης κατάθεσης
και, κυρίως, οι έμμεσες επιπτώσεις που μπορεί να έχει για
εκείνους που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τα ρινίσματα
ακινήτου: The numerus clausus Αρχή, 110 Yale LJ 1 (2000) [εφεξής Merrill &
Smith, Βέλτιστη ακινήτου]? Thomas W. Merrill & Henry E. Smith, Η σύμβαση
διασύνδεσης Ακίνητα / 101 Colum. L. Rev. 773, 833-42 (2001) [εφεξής Merrill &
Smith, Interface]. Henry Smith έχει εκπονήσει σε μερικές από τις εργασίες τους
στο Henry E. Smith, η γλώσσα του ακινήτου: Μορφή, Πλαίσιο και το κοινό, 55
Stan. L. Rev. 1105 (2003). Ένα πρόσφατο άρθρο επικρίνει ορισμένες πτυχές των
εμφανίζεται προσέγγισης Merrill και Smith στο Henry Hansmann και Reinier
Kraakman, ακίνητα, σύμβαση, και εξακρίβωση: Ο numerus clausus πρόβλημα και
την Διαιρετότητα των Δικαιωμάτων, 31 J. Νομική Stud. 373 (2002). Όπως
συζητείται παρακάτω, Hansmann και Kraakman, ωστόσο, ισχυρίζονται υπάρχει
μια ισχυρή σχέση μεταξύ της ανακοίνωσης και τα δικαιώματα ιδιοκτησίας,
αίτημα το οποίο φαίνεται τρέχουσες τάσεις να υπονομεύσουν. Δείτε τις
σημειώσεις παρακάτω 366-70 και συνοδευτικό κείμενο.
20
ROBERT C. ELLICKSON, Παραγγελία Χωρίς Δίκαιο: Πώς γείτονες επίλυση των

διαφορών 52-53, 72-76 (1991) [εφεξής Ellickson, Παραγγελία]? Robert C.
Ellickson, ιδιοκτησίας στη γη, 102 Yale LJ 1315, 1320-1321 (1993).
21
ΒλέπωLisa Bernstein, Εμπορικής νόμο σε μια Merchant Court:.

Επανεξετάζοντας αναζήτησης του Κώδικα για την Επικείμενη Πρότυπα
Επιχειρήσεων, 144 U. Pa L. Rev. 1765 (1996)? Lisa Bernstein, αποχωρώντας από
το Νομικό Σύστημα: εξωδικαστικών τις συμβατικές σχέσεις στον Diamond
Βιομηχανία, 21 J. Νομική Stud. 115 (1992) [εφεξής Bernstein, Diamond
Βιομηχανία]? Lisa Bernstein, Ιδιωτικό Εμπορικού Δικαίου στη βιομηχανία
βάμβακος: Δημιουργία Συνεργασία Μέσω κανόνες, πρότυπα, και Ιδρύματα, 99
Μιχ L. Rev. 1724 (2001)..
υποχρεωτική δημοσίευση της προκήρυξης υποβολής. Αυτό
το μέρος παρατηρεί ότι αναγκάζει τους οφειλέτες να
γνωστοποιούν πληροφορίες όσον αφορά τη
χρηματοδότηση δηλώσεις μπορεί να έχουν πολύτιμες
προειδοποιώντας και αντανακλαστικές λειτουργίες, οι
οποίες παρέχουν συστηματική ακεραιότητα.
Το άρθρο δεν καταλήγει με μια έκκληση για
μεταρρυθμίσεις, αλλά, αντίθετα, μια σημείωση της
προσοχής, προτρέποντας όσους θα υπονομεύσει
περαιτέρω τη χρηματοδότηση του συστήματος δήλωση
UCC-1 να εξετάσει προσεκτικά τις εξασφαλίσεις συνέπειες
αυτών των κινήσεων.
ΙΑ ΣΎΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗΣ, ΑΚΊΝΗΤΑ, ΚΑΙ ΤΗΣ

ΚΟΙΝΌΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΌ ΔΊΚΑΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ
Το πρόβλημα των μυστικών βάρη είναι, από πολλές

απόψεις, ένα υποσύνολο από τα βασικά ενημερωτικά
προβλήματα που ενσωματώνονται στο νόμο του ακινήτου:
Πώς ξέρουμε ποιος έχει τι δικαιώματα σε σχέση με ό, τι
τα πράγματα; Ιστορικά, πληροφορίες σχετικά με το
ακίνητο σηματοδοτήθηκε από φυσικά φαινόμενα: Ειρηνικό
κατοχή, για παράδειγμα, ήταν συχνά ισχυρή απόδειξη της
κυριότητας. Αυτό μπορεί να έχει νόημα σε έναν
απλούστερο κόσμο. Καθώς οι κοινωνίες έγιναν πιο
πολύπλοκες και αναλύονται, όμως, φυσική παρατηρήσεις
σε καθορισμένες κοινοτικές δομές δεν μπορούσε πλέον να
παρέχουν αξιόπιστες πληροφορίες για το ακίνητο του
οφειλέτη. Καθώς όλο και πιο περίπλοκο (και ενδεχομένως
δόλια) συναλλαγές εμφανιστεί σε όλο και πιο περίπλοκες
μορφές, προειδοποίηση κατάθεση έγινε πληρεξούσιο για
τις πληροφορίες και τους ελέγχους που κοινότητα θα
μπορούσε διαφορετικά να παρέχονται.
A.Possession ως Προκήρυξη
Ιστορικά, η κατοχή θεωρήθηκε ως η βάση των
δικαιωμάτων ιδιοκτησίας,22 και αυτό φαίνεται να είναι το
22
Δείτε, π.χ., Richard Epstein, Ο ως τη ρίζα του τίτλου, 13 Ga L. Rev. 1221

(1979).? Carol M. Rose, Ο και την προέλευση των Ακινήτων, 52 U. Τσι. L. Rev. 73
ίδιο ισχύει και για το συμφέρον της ασφάλειας
( «δέσμευση») όπως και κάθε άλλο δικαίωμα σε
ακίνητο.23Αν πιστωτής Μια πήρε την κατοχή του ποιμνίου
του οφειλέτη Β των προβάτων για την εξασφάλιση του
χρέους Β σε Α, θεωρητικά τουλάχιστον, δεν θα υπήρχε
καμία αμφιβολία στο μυαλό εκείνων υποστηρίζοντας ένα
ενδιαφέρον για το ακίνητο Β σχετικά με τα δικαιώματα Β
στο πρόβατο: Κατά τα φαινόμενα, δεν είχε κανένα. Και,
αντιστρόφως, όπου Β είχε την κατοχή, θα ήταν λογικό για
τους πιστωτές ή τους αγοραστές στο συμπέρασμα ότι το
έκανε, στην πραγματικότητα, έχουν τίτλο ή κάποιο άλλο
εξίσου σημαντικό σύνολο δικαιωμάτων (π.χ. σύσταση
ενεχύρου). Κατοχή ήταν ιδιοκτησίας. Ή, ίσως
ακριβέστερα, το σήμα που στέλνεται από την ειρηνική
κατοχή ειπώθηκε για να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο
κάτοχος είχε ένα «ενδιαφέρον για το ακίνητο» στο θέμα
κατείχε.
Ίσως το πιο διάσημο άρθρωση της σχέσης μεταξύ
ειδοποίηση και κατοχικός ιδιοκτησίας στο εμπορικό
πλαίσιο εμφανίζεται στο Clow ν. Woods. 24 Σε Clow, ένα
βυρσοδέψη, Hancock, μετέφερε στους πιστωτές, Clow και
(1985) [εφεξής Rose, Ο]. Ή, με τα αθάνατα λόγια του Άγγλου θεατρικού
συγγραφέα Colley Cibber (1671-1757), «Κατοχή είναι έντεκα σημεία του νόμου.»
Colley Cibber, Wit της γυναίκας, ενεργεί 1.
23
«Αρχική μέθοδο του νομικού συστήματος παροχής [πληροφορίες σχετικά

με την ιδιοκτησία] ήταν να δοθεί προτεραιότητα στην κατοχή. Στο κοινό δίκαιο,
την κατοχή του οφειλέτη της προσωπικής περιουσίας διαβεβαίωσε μια
προοπτική πιστωτή ότι ο οφειλέτης θα μπορούσε να του δώσει μια απρόσκοπτη
ενδιαφέρον για αυτό το ακίνητο.» Douglas G. Baird & Thomas H. Jackson,Κατοχή
και Ιδιοκτησιακό καθεστώς: Μια εξέταση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 9,,
35 Stan. L. Rev. 175, 180 (1983) (η υποσημείωση παραλείπεται) [εφεξής Baird &
Jackson, Ο και Ιδιοκτησίας]. Σύμφωνα με Baird and Jackson, αυτό ήταν επειδή «η
κατοχή έχει προβληθεί ως η καλύτερη διαθέσιμη πηγή πληροφοριών σχετικά με
την“ιδιοκτησία”των περισσότερων τύπων της προσωπικής ιδιοκτησίας.»
Ταυτότητα. (Επικαλούμενη 13 Eliz, c 5 (1570)?.. Υπόθεση Twyne του, 76 Eng Rep
809 (1601)..). Baird και Jackson έχουν αναπτύξει μια αρκετά περίτεχνα θεωρία
για τη σχέση μεταξύ των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και των πληροφοριών, η
οποία έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με το
σύστημα ειδοποίησης αρχειοθέτησης. Δείτε Douglas G. Baird & Thomas H.
Jackson, πληροφορίες, αβεβαιότητα, και η μεταβίβαση περιουσίας, 13 J. Νομική
Stud. 292 [εφεξής Baird & Jackson, Αβεβαιότητα]? βλέπε επίσης Douglas G.
Baird, αρχειοθέτησης Προκήρυξη και το πρόβλημα της δήθεν ιδιοκτησίας, 12 J.
Νομική. Κουμπί κολάρου.
24
5 Serg. & Rawle 275 (Pa. 1819).

Sharp, υποθήκες σε κάδους Χάνκοκ δερμάτων και
εξοπλισμού μαυρίσματος.25 Οι πιστωτές πήραν ούτε την
κατοχή αυτών των προσωπικών ασφαλειών ιδιοκτησίας,
ούτε καταγράφηκε την υποθήκη.26 πρώην συνεργάτη του
οφειλέτη, Πόε, μήνυσε για το μερίδιό του από την αξία
της επιχείρησης, λαμβάνεται μια απόφαση, και έστειλε το
σερίφη να εκτελέσει στα ίδια δέρματα και εξοπλισμό. 27 Οι
εξασφάλισε πιστωτές μήνυσε τον σερίφη προσπαθεί να
ανακτήσει τα έσοδα από την πώληση του ακινήτου,
υποστηρίζοντας κατ 'ουσίαν ότι η υποθήκη τους είχε
προτεραιότητα σε σχέση με την εκτέλεση ενέχυρο Πόε. 28
Δυστυχώς για τους εξασφάλισε πιστωτές, το Ανώτατο
Δικαστήριο της Πενσυλβάνια αρνήθηκε να εφαρμόσει την
υποθήκη τους, βλέπουν ως δόλια στο νόμο, αν όχι στην
πραγματικότητα.29
Clowγύρισε, σε μεγάλο μέρος, για την ενημερωτική
πρόβλημα που δημιουργείται από το διαχωρισμό του
δικαιώματος ιδιοκτησίας από κατοχικός γεγονός.
Δικαστής Gibson αιτιολογημένη ότι το «απόρρητο» των
στεγαστικών δανείων (συμφερόντων ασφαλείας) θα
βλάψουν τους άλλους πιστωτές του οφειλέτη, Hancock,
γιατί αυτοί οι άλλοι πιστωτές θα βασίζονται εσφαλμένα
στην προφανή αξία των δερμάτων και τον εξοπλισμό του
για την απόφαση να δανείσει σε αυτόν.30ιδιοκτησία του
25
Ταυτότητα. στα 276.

26
Ταυτότητα.
27
Ταυτότητα.
28
Ταυτότητα.
29
Ταυτότητα. σε 283, 288. Το δικαστήριο έκρινε η συναλλαγή στεγαστικών

δανείων ήταν per se απάτη εις βάρος των πιστωτών και ήταν άκυρη σύμφωνα
με το Καταστατικό της 13ης Ελισάβετ. Ταυτότητα. σε 288. Όπως συζητείται
παρακάτω, το καταστατικό του 13 Elizabeth ήταν η πρώτη μορφή της
απαγορεύσεως στις μεταβιβάσεις της ιδιοκτησίας ότι οι πιστωτικοί εμποδίζουν,
καθυστέρηση, ή εξαπάτηση. Δείτε τις σημειώσεις παρακάτω 53, 55-61 και
συνοδευτικό κείμενο.
30
Clow, 5 Serg. & Rawle σε 279 (Η σύμβαση μεταξύ του οφειλέτη και των
πιστωτών ήταν μια «μυστική θέμα [] μεταξύ των ίδιων των μερών, και μπορούν
αυτού ακινήτου, φαινομενικά ελεύθερη και σαφή τα
δικαιώματα όλων των άλλων, θα προκαλέσει χωρίς
πρόθεση, και ίσως απλοϊκά, οι πιστωτές να επεκτείνει
ακάλυπτο πιστωτική με δική τους ευθύνη. Δικαστής
Gibson αποφάνθηκε:
[Α] πιστωτής δεν θα έπρεπε να υποστεί για να εξασφαλίσει

τον εαυτό του με τη βοήθεια που μπορεί τελικά να
λειτουργήσει έναν τραυματισμό σε τρίτους. . . . Σε
περίπτωση που η κατοχή έχει διατηρηθεί χωρίς καμία
διευκρίνιση, στη μεταφορά, οι περιπτώσεις έχουν δηλώσει
ομοιόμορφα ώστε να είναι, όχι μόνο απόδειξη της απάτης,
αλλά απάτη per se. Μια τέτοια περίπτωση δεν έρχεται σε
αντίθεση με την πιο τέλεια ειλικρίνεια? αλλά το δικαστήριο
δεν θα σταματήσει να ρωτήσετε, εάν υπάρξει πραγματική
απάτη ή όχι? ο νόμος θα καταλογίσει, εν πάση περιπτώσει,
γιατί θα ήταν επικίνδυνο για το κοινό να ανεχθεί μια τέτοια
συναλλαγή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Τα μέρη δεν
θα πρέπει να υποστεί για να ξετυλίξουν, και δείχνουν, ότι
αυτό που φαινόταν δόλια, δεν ήταν στην πραγματικότητα
τόσο. Θα ήταν λιγότερο κατά της ορθής πολιτικής για να
υποστούν πωλητή να παραμείνει στην κατοχή, στο πλαίσιο
συμφωνίας για το σκοπό αυτό εκφράζεται στη μεταφορά, 31
Clow έτσι αρθρωτό αυτό που έγινε γνωστό ως το

πρόβλημα της δήθεν ιδιοκτησίας, την κατασκευή των
πιστωτικών ή άλλων επενδυτικών αποφάσεων σε
εξάρτηση από δυνητικά παραπλανητική εντύπωση ότι ο
οφειλέτης έχει περιουσιακά δικαιώματα δυνάμει της
φυσικής κατοχής.32
Ορισμένοι αμφισβητούν κατά πόσο δήθεν ιδιοκτησία
δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα.33 Ο καθηγητής Mooney, για
να αντέξουν οικονομικά καμία προειδοποίηση προς τους πιστωτές.»).
31
Ταυτότητα. στα 280, 281.

32
Βλέπω Baird & Jackson, κατοχή και κυριότητα, ανωτέρω υποσημείωση 23,
σε 178 n.15.
33
Δείτε, π.χ., Charles Mooney, Jr., το μυστήριο και το μύθο των «δήθεν
ιδιοκτησίας» και το άρθρο 9 κατάθεσης: Μια κριτική της προτάσεις για την
επέκταση Κατάθεση Απαιτήσεις σε μισθώσεις, 39 Ala L. Rev. 683, 725-38, 738
n.160 (. 1988) [εφεξής Mooney, Μύθος] (κριτικής αξίωση ότι η κατοχή
δημιουργεί ένα «δήθεν ιδιοκτησία» πρόβλημα).
παράδειγμα, έχει υποστηρίξει ότι οι πιστωτές και οι άλλοι
είναι απίθανο να στηριχθεί, λογικά ή με άλλο τρόπο, για
το γεγονός και μόνον ότι ο οφειλέτης κατοχή ορισμένων
περιουσιακών στοιχείων όταν πραγματοποιείτε μια
πιστωτική ή άλλη επενδυτική απόφαση.34 επιχείρημα
κέντρα Mooney του κυρίως σχετικά με τις προτάσεις για
την επέκταση των κανόνων ειδοποίηση κατάθεση σε
συναλλαγές χρηματοδοτικής μίσθωσης προσωπική
περιουσία.35 Mooney υποστηρίζει με επιτυχία προκήρυξη
υποβολής θα προσθέσω τίποτα σε αυτές τις συναλλαγές,
επειδή εξελιγμένα πιστωτές, είτε γνώριζαν ήδη ο
οφειλέτης μισθωμένο ακίνητο της, ή δεν τον ένοιαζε ένα ή
τον άλλο τρόπο.36 Επειδή δήθεν προβλήματα ιδιοκτησίας
εξ ορισμού συνεπάγεται άστοχες εξάρτηση από το
ακίνητο του οφειλέτη και των πιστωτών σπάνια
βασίζονται στην «παράλογη» τρόπους, Mooney καταλήγει
στο συμπέρασμα ότι «[σ] erhaps δεν υπάρχει
37
πραγματική“πρόβλημα”σε όλα.»
34
Ταυτότητα. σε 740 ( «Αν και σκληρή εμπειρικά δεδομένα παραμένει

άπιαστο, μια ανασκόπηση των περιπτώσεων κώδικα που ασχολούνται με τις
διαφορές προτεραιότητας μεταξύ των εκμισθωτών και των τρίτων υποστηρίζει
την άποψη ότι η λανθασμένη και επιζήμια εξάρτηση από την κατοχή μισθωτές
του εξοπλισμού που δεν είναι κοινός τόπος.») (η υποσημείωση παραλείπεται).
35
Βλέπω γενικά Amelia H. Boss, Η Ιστορία του άρθρου 2Α: ένα μάθημα για
Practitioner και Μελετητής Παρόμοια, 39 Ala L. Rev. 575 (1988)..
36
Mooney, Μύθος, Ανωτέρω υποσημείωση 33, στο 785-88.

37
Ταυτότητα. σε 740. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι περιπτώσεις μίσθωσης

προσωπική περιουσία έχουν μερικές φορές σημαντικές συνέπειες για την
προκήρυξη κατάθεσης. Οι λεγόμενες περιπτώσεις recharacterization κατέχουν
γενικά ότι η μίσθωση που ήταν, στην ουσία, ένα εξασφαλισμένο χρηματοδότηση
μπορεί να recharacterized ως τέτοια και, αν ο εκμισθωτής (διάβαζε: ασφαλές
μέρος) απέτυχε να δώσει απαιτείται προειδοποίηση, θα χάσει προτεραιότητα σε
πτώχευση θεματοφύλακας. Δείτε, για παράδειγμα, Duke Energy Royal, LLC ν.
Pillowtex Corp. (Σε εκ νέου Pillowtex, Inc.), 349 F.3d 711 (3d Cir. 2003) (ρύθμιση
κριτηρίων εμπρός για να καθοριστεί αν η συναλλαγή είναι μια «αληθινή
μίσθωσης» ή « συγκεκαλυμμένη χρηματοδότηση»)? Σε εκ νέου PCH Assocs, 949
F.2d 585, 595-97 (2d Cir 2001.) (Αναφέροντας PCH Assocs v Λιόνα Corp., 55 BR
273 (Bankr ΝΠΝΥ 1985)...).? Σε εκ νέου Ανεξαρτησία Vill., Inc., 52 BR 715 (Bankr.
ED Mich. 1985).
UCC § 9-505 τώρα μελετά, και ρητά επιτρέπει, η κατάθεση των
δηλώσεων προφύλαξης χρηματοδότησης. Σε τουλάχιστον ορισμένα κράτη που
θα μπορούσε να είναι μια καλή ιδέα, επειδή η πώληση-leaseback που δεν έχει
Αν και η κατοχή παραμένει τεχνικά μια βιώσιμη
μέθοδο για τη δημιουργία και την επιβολή των
συμφερόντων ιδιοκτησίας σε συναλλαγές εμπορικής
χρηματοδότησης,38 φαίνεται Mooney είναι τουλάχιστον εν
μέρει σωστό, διότι απλά δεν είναι σαφές τι σημαίνει
«κατοχή» μέσα.39Όπως κάθε φοιτητής νομικής πρωτοετείς
μπορεί να βεβαιώσει, η κατοχή είναι μια πολύ αόριστη
έννοια. Στην απλούστερη φορές, Καθηγητής Rose μπορεί
να ήταν σωστό ότι η αρχική κατοχικός αξιώσεις
ιδιοκτησίας «βλέμμα [] σαν ένα είδος λόγου, με το κοινό
που αποτελείται από όλους τους άλλους που μπορεί να
εγγραφεί μπορεί να αντιμετωπίζεται ως δόλια μεταφορά. Καλιφόρνια Αστικού

Κώδικα § 3440, για παράδειγμα, κάνει μια πώληση-leaseback άκυρη έναντι των
πιστωτών του εκχωρητή, εκτός αν μια δήλωση χρηματοδότησης UCC
κατατίθεται στο γραφείο της Καλιφόρνιας Secretary of State πριν από την
πώληση και την ανακοίνωση της σκοπούμενης μεταβίβασης δημοσιεύεται
τουλάχιστον δέκα ημέρες πριν από τη μεταβίβαση.CAL. ΠΟΛ. ΚΏΔΙΚΑΣ § 3440
(West 2004).
38
UCC § 9 έως 313 (γ) προβλέπει ότι ένα εξασφαλισμένο μέρος μπορεί να
λάβει και να τελειοποιήσει ένα κατοχικός συμφέρον ασφάλειας σε ορισμένους
τύπους ασφαλειών στην φυσική κατοχή κάποιου τρίτου μέρους (δηλαδή, όχι ο
οφειλέτης) εφ 'όσον ο τρίτος έχει συμφωνήσει ότι κατέχει την εξασφάλιση προς
όφελος της ασφαλούς κόμματος. Κατοχικός συμφέροντα ασφαλείας δεν
επιτρέπεται μόνο σε σχέση με τις περισσότερες εμπράγματες εξασφαλίσεις,
αλλά είναι πραγματικά απαιτείται για να τελειοποιήσει εμπράγματης ασφάλειας
σε χρήμα.Ταυτότητα. § 9-312 (β) (3). Ο κατοχικός συμφέρον ασφάλειας
θεωρείται ότι εκτελεί τις πληροφοριακές λειτουργίες θα μπορούσε κανείς να
συνήθως συνδέουν με ανακοίνωση κατάθεση, επειδή αποτελεί εξαίρεση από τον
γενικό κανόνα ότι μια δήλωση χρηματοδότησης πρέπει να υποβληθεί για να
τελειοποιήσει το συμφέρον της ασφάλειας. Ταυτότητα. § 9-310 (β) (6).
Θεωρείται επίσης μια ένδειξη για την σύμβαση που δημιουργεί ένα ενδιαφέρον
ασφαλείας, έγγραφη ή ηλεκτρονική συμφωνία ασφαλείας. Ταυτότητα. § 9-203
(β) (3) (Β) - (C). Αυτό είναι κάπως περίεργο, δεδομένου ότι η UCC δεν παρέχει
καθοδήγηση σχετικά με το τι «κατοχή» μπορεί να σημαίνει για τους σκοπούς
αυτούς. Η UCC «δεν ορίζει“κατοχή”.» Id. § 9 - 313 CMT. 3. Η UCC «υιοθετεί τη
γενική έννοια [της κατοχής], καθώς αναπτύσσεται σύμφωνα με το πρώην άρθρο
9.» Ταυτότητα. Ενώ πρώην άρθρο 9, § 9-305, σίγουρα προβλέπεται η δημιουργία
και την τελειότητα των συμφερόντων ασφαλείας από εξασφάλισε την κατοχή
κόμμα, είπε επίσης λίγο για το τι κατοχή θα μπορούσε να σήμαινε σε αυτό το
πλαίσιο. Δείτε UCC § 9 - 305 (2000).
39
Είναι αυτή η αβεβαιότητα που οδήγησε τον καθηγητή Phillips να

παρατηρήσει ότι «οι άνθρωποι των επιχειρήσεων κοιτάξουμε να γράψει, δεν
κατοχικός απόδειξη της κυριότητας. Και αυτή η άποψη οδηγεί γενικά στην
αναγνώριση κατάθεση, αλλά όχι την κατοχή [,] ως μέσο προκήρυξης.» David M.
Phillips,Ατελείς τελειότητα: Από Κατοχή να Κατάθεση Σύμφωνα με το άρθρο 9,
(Σημ. Ι), 59 BUL Rev. 1, 35 (1979).
ενδιαφέρονται για τη διεκδίκηση της εν λόγω
αντικείμενο.»40Σήμερα, όμως, δεν «κατέχει» τα
περισσότερα από τα πράγματα που ισχυρίζονται ότι έχουν
στη συνηθισμένη γλώσσα. Ο καθηγητής Σρέντερ έχει
εκπονήσει στο σημείο αυτό, να σημειωθεί ότι ο τεράστιος
αριθμός των πιθανών, πολύπλοκες σχέσεις ιδιοκτησίας, σε
συνδυασμό με την ανάπτυξη των πλασματικών νομικά
πρόσωπα, όπως εταιρείες, οι οποίες μπορεί να κατέχει και
να μεταφέρει συμφέροντα σε ακίνητα, κάνουν φυσική
επιμέλεια μια εξαιρετικά κακή σήμα οποιασδήποτε
πληροφορίες σχετικά είτε από την ίδια περιουσία ή
«δήθεν» ο ιδιοκτήτης του.41
Η ασάφεια της κατοχής προσβάλλει επίσης την πλευρά
του πιστωτή των πραγμάτων. Για παράδειγμα, ακόμα και
αν ένας δανειστής έχει πραγματική φυσική κατοχή, εμείς
ακόμα δεν ξέρουν τι να κάνουν πιθανών πιστωτών της
κατοχικός πιστωτή. Μετά από όλα, είναι απολύτως
κατανοητό ότι ο Α (πιστωτή Β) μπορεί να πάρει στην
κατοχή του το ακίνητο Β να εξασφαλίσει την υποχρέωση
Β. Αλλά είναι τουλάχιστον θεωρητικά πιθανό ότι ο Α
μπορεί να έχει τη δική του δανειστή ή αγοραστή
40
Τριαντάφυλλο, Κατοχή, Ανωτέρω υποσημείωση 22, σε 78-79.

41
Βλέπω Jeanne L. Σρέντερ, Θάνατος και Μεταμόρφωσης: Ο μύθος ότι η

UCC Σκοτώθηκαν «Ακίνητα», 69 Θερμ. L. Rev. 1281 (1996)? Jeanne L. Σρέντερ,
Μερικά Ρεαλισμός Σχετικά Νομική σουρεαλισμός, 37 Wm. & Mary L. Rev. 455,
486-87 (1996) [εφεξής Σρέντερ, ο Σουρεαλισμός] ( «Ανεξάρτητα από το τι έχει
ιστορικά αναλάβει, σύγχρονες πρακτικές ακίνητο δείχνουν ότι, σήμερα, φυσική
επιμέλεια παρέχει πολύ, πολύ μικρή (αν υπάρχουν) πληροφορίες σχετικά με την
ιδιοκτησία.»). έτσι ο καθηγητής Σρέντερ υποστηρίζει με κάποια δύναμη ότι η
κατοχή στο εμπορικό δίκαιο είναι στην καλύτερη περίπτωση μια αλληγορία για
αυτό που αποκαλεί «αισθησιακή πιάσει.» Ταυτότητα. σε 455. Ωστόσο, όπως
παρατηρεί ο Σρέντερ, είναι μια αλληγορία που αδυνατεί να εξυπηρετήσει το
εμπορικό δίκαιο καλά. Ταυτότητα. σε 492. Είναι απλά δεν έχει νόημα να την
άποψη των συναλλαγών στην άυλου αγαθού, το οποίο είναι όλο και περισσότερο,
όπου η πραγματική αξία είναι-όπως όπως μια φυσική μεταφορά, «Συναλλαγή
αγρότη.» Μια απλή Ταυτότητα. (Αναφέροντας Karl Ν Llewellyn, σε όλη Πωλήσεις
Έφιππος, 52 Harv. L. Rev. 725, 732 (1939)). Για παράδειγμα, επενδύσεις σε
ακίνητα (π.χ., μετοχές και ομόλογα) υπάρχει συχνά σε πολύπλοκα δίκτυα
υπολογιστών που ανήκουν, και ίσως «κατοχή» από τις επιχειρήσεις, οι οποίες
στη συνέχεια συνδέονται στο συγκρότημα, πυραμιδική σχέσεις χρηματιστή-
dealer. Δείτε προοιμιακός σημείωση, UCC Τέχνης. 8 (1994) (συζήτηση εξέλιξη
των συστημάτων τίτλων που κατέχουν).
(C).42Γιατί θα πρέπει C να είναι λιγότερο αφελείς από τους
πιστωτές Β; Μήπως δεν είναι η κατοχή Α του σήματος
ιδιοκτησίας Β σε δευτερεύουσα ενδιαφερόμενα μέρη Α,
όπως η C, το ίδιο πράγμα ότι η κατοχή B θα σημάνει προς
τους πιστωτές Β, κλπ;43 Πώς θα ξέρω C από την
παρατήρηση κατοχή του Α η Β διατηρεί έννομο συμφέρον
(π.χ. μετοχές) στην ιδιοκτησία;
Κατοχή στέλνει αναμφίβολα ένα διφορούμενο μήνυμα,
αλλά αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια. Όπως αναφέρθηκε
στο μέρος IV.C κατωτέρω, είμαστε μόλις αρχίζουν να
αναπτύσσουν θεωρίες για το πώς οι άνθρωποι
επεξεργάζονται τις πληροφορίες και έντυπο αποφάσεις
παρουσία της ασάφειας. Φαίνεται ότι σε μικρότερες και
πιο σφιχτά δεμένη κοινότητες, κατοχή μπορεί να είναι ένα
αποτελεσματικό σήμα. Σε αντίθετη περίπτωση, φαίνεται
απίθανο κατοχή θα μπορούσε ποτέ να είναι ένα αποδεκτό
μέσο για τη διανομή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας. Αν
ναι, Clow είναι τελικά λάθος στο αποτέλεσμα, ακόμη και
αν αυτό μπορεί να είναι σωστό στην πολιτική ανησυχίες
της. Εάν, όπως φαίνεται πιθανό, οι πιστωτές-και Χάνκοκ
συγκεκριμένα, ο Πόε, ο πιστωτικός φορέας και ο πρώην
συνεργάτη-γνώριζε ή είχε λόγους να γνωρίζει ότι Clow και
Sharp είχε μια υποθήκη επί ακινήτου Χάνκοκ, τι αξία θα
παρατηρήσετε κατάθεση ή την κατοχή των πιστωτών
έχουν προστεθεί; Πώς Πόε ή οποιοσδήποτε άλλος
βασίζονται εσφαλμένα στην κατοχή (του οφειλέτη)
Χάνκοκ;
Ίσως το απόλυτο πρόβλημα με την κατοχικός
συμφέρον ασφάλειας έχει μόνο συμμετέχει έμμεσα
πληροφορίες. Αυτό είναι το πρακτικό πρόβλημα που
προκύπτει από το γεγονός ότι, καθώς η οικονομία
42
Βλέπω Baird & Jackson, αβεβαιότητα, ανωτέρω υποσημείωση 23, σε 307.

43
Baird και Τζάκσον να απορρίψει αυτό το πρόβλημα του «επανενεχυριάσει»

ως «σε μεγάλο βαθμό θεωρητική.» Ταυτότητα. Προφανώς δεν είχαν να
σκεφτόμαστε το ρόλο που οι συναλλαγές αυτού του παιχνιδιού τύπου στις
αγορές κινητών αξιών. Ο καθηγητής Kettering έχει, όμως, βρήκε παραδείγματα
αυτού του προβλήματος, ιδιαίτερα ως προς τις πολύπλοκες πυραμιδική
συναλλαγές μεταξύ των τίτλων χρηματιστές-διαπραγματευτές. Δείτε Kenneth
C. Kettering, επανενεχυριάσει και προ-Προεπιλογή Πώληση της ασφάλειας επί
τίτλων Σύμφωνα με το αναθεωρημένο άρθρο 9, 74 Chi-Kent Λ Rev. 1109 (1999).
αναπτύχθηκε σε βάθος, το εύρος και την πολυπλοκότητα,
κατοχικός συμφέρον ασφάλειας έγινε ούτε χρήσιμο ούτε
ελκυστικό για εκείνους που ασχολούνται με την ολοένα
και πιο εξελιγμένες συναλλαγές Εμπορικής. 44Αν αυτό
αληθεύει για να σχηματίσουν, ο οφειλέτης δεν θα
μπορούσαν να έχουν ή να κάνουν χρήση του ακινήτου που
κατέχει στην ασφαλή πιστωτή. Hancock, το βυρσοδέψη
στο Clow, δεν θα ήταν σε θέση να παράγουν τα δερμάτινα
είδη που ήταν κατά πάσα πιθανότητα το απόθεμά του σε
εμπόριο και η πώληση των οποίων θα καταστεί δυνατό για
αυτόν να αποπληρώσει το δάνειο. Αν δεν είναι αλήθεια για
να σχηματίσουν, παρέμεινε εκεί την ξεχωριστή
δυνατότητα εκ των υστέρων δικαστική ακύρωση. Για τους
κατασκευαστές, αυτό σήμαινε τον εξοπλισμό τους, δεν θα
μπορούσε να εξασφαλίσει ένα δάνειο? για τους εμπόρους,
η ίδια απαγόρευση περιόρισε την αξία των αποθεμάτων
τους. Ούτε θα μπορούσε μελλοντικά συμφέροντα
εξασφαλίσει παρόν δάνεια. Ούτε θα μπορούσε να άυλα
δικαιώματα χρησιμεύσουν ως εγγύηση, και ούτω καθεξής.
έτσι Κατοχή έγινε ένα χτύπημα ταχύτητα στο δρόμο προς
την όλο και πιο πολύπλοκη, αναλυτικά τα δικαιώματα
ιδιοκτησίας.45 Όλο και περισσότερο δυναμικές χρήσεις του
ακινήτου θα καθιστούσε την κατοχή υποτυπώδης στην
καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη περίπτωση
παραπλανητικές.
B.Notice Συστήματα
Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα προβλήματα με την
κατοχικός συμφέρον ασφάλειας, δεν αποτελεί έκπληξη ότι
η πίεση που αναπτύχθηκε για να βρούμε μια εναλλακτική
λύση για τα προβλήματα των πληροφοριών που υπέβαλε η
κατοχικός συμφέρον ασφάλειας. Η εναλλακτική λύση ήταν
ειδοποίηση κατάθεσης.46Η σύνδεση του δικαιώματος να
44
Baird & Jackson, Αβεβαιότητα, Ανωτέρω υποσημείωση 23, σε 308.

45
Βλέπω JAMES Willard Hurst, ο νόμος και οι όροι της Ελευθερίας 9-10
(1956) ( «[Π] revailing δέκατου ένατου αιώνα στάσεις στην πραγματικότητα
γίνεται κατ 'εξοχήν ιδιωτική ιδιοκτησία μια δυναμική, όχι ένα όργανο
στατικό.»).
46
επιβάλει μια nonpossessory ενδιαφέρον για το ακίνητο
(π.χ., ένα ενδιαφέρον ασφάλειας) σε δημόσια άσκησε αυτό
το ενδιαφέρον έχει μια μακρά και πολύπλοκη καριέρα. Από
τα συστήματα ειδοποίησης αρχειοθέτησης εξερράγη με
τον επιμερισμό της κοινότητας κατά τη διάρκεια της
βιομηχανικής επανάστασης, μπορεί επίσης να είναι η
υποβολή ανακοίνωσης αναπτύχθηκε ως υποκατάστατο για
τις πληροφορίες ότι η κατοχή θα φορά παρείχαν στους
πιστωτές σε μικρότερες, πιο σφιχτά δεμένη κοινότητες.
1.Η ρίζες της κατάθεσης Notice: recordation, δόλια

Μεταφορά και σηματοδότηση
Ο διαχωρισμός της ιδιοκτησίας από πληροφορίες

σχετικά με αυτό, τη διαβίβαση των πληροφοριών ακίνητο
με κάποιο τρόπο, εκτός από την κατοχή, καθώς
προηγείται των σύγχρονων συστημάτων ειδοποίηση
κατάθεση που έχουμε σήμερα.47 Πράγματι, ακόμη και ενώ
Clow θα μπορούσε να συμβουλεύσει ότι η κατοχή ήταν το
μόνο (ή κύριο) μέθοδο για τη δημιουργία ενός
πραγματικού επιτοκίου ασφάλειας στην προσωπική
περιουσία στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα,
εμπραγμάτων δικαιωμάτων είχαν ήδη πραγμοποιημένο
στα συστήματα recordation ότι θα είναι οι πρόδρομοι του
Τουλάχιστον αρχικά, ωστόσο, δεν θεωρήθηκε ότι είναι μια ιδιαίτερα

καλή. Ο καθηγητής Gilmore παρατήρησε, «[ο] riginally κατάθεση ήταν αμέτοχη
ως απλώς μια εναλλακτική, λιγότερο επιθυμητή εναλλακτική λύση, στην κατοχή
λαμβάνονται από το ασφαλές μέρος.»GILMORE, Ανωτέρω υποσημείωση 8, § 15.1,
σε 462.
47
Σε ένα πρώτο επίπεδο, που συνδέει nonpossessory δικαιώματα

ιδιοκτησίας στην ανακοίνωση πηγαίνει πίσω τουλάχιστον όσον αφορά τους
αρχαίους Έλληνες, για τους οποίους οι «χορός» έδωσε δημοσιεύτηκε προκήρυξη
που ενδιαφέρονται για την ακίνητη περιουσία. Όπως Benito Arruñada εξηγεί:
[H] Oroi περιείχε το βασικά δεδομένα της επιβάρυνσης (πάντα, η φύση
του Όρου ως ασφάλεια, και πιο συχνά, αλλά όχι πάντα, η ύπαρξη
γραπτής συμφωνίας, το όνομα του δικαιούχου, και το ποσό της
οφειλής) και, σε ορισμένες περιπτώσεις, το όνομα του προσώπου που
κράτησε το έγγραφο της συναλλαγής, δήθεν για να καταστεί δυνατό
για τρίτους να συλλέξουν περισσότερες πληροφορίες. Το σύστημα αυτό
ήταν ένα από τα πρώτα να κάνει μια hypotheca δυνατόν, δηλαδή τη
χρήση της γης ως εγγύηση χωρίς να μεταβιβάσει προσωρινά την
κυριότητα ή κατοχή στο δανειστή.
Benito Arruñada, Επιβολή ακινήτου ως οργανωμένου Συναίνεση, 19 JL Econ. &
Org. 401, 412 (2003).
συστήματα ειδοποίησης κατάθεση που έγινε πανταχού
παρούσα στο δεύτερο μισό αυτού του αιώνα.
Στην Αγγλία, για παράδειγμα, τα συστήματα
recordation αναπτύχθηκε σε σχέση με ακίνητη περιουσία
και χρησιμοποιήθηκαν ως θέμα επιλογής 48 ή έθιμο.49Στην
αποικιακή Βόρεια Αμερική, συστήματα καταγραφής
ακίνητης περιουσίας εκτελούνται πολλές διαφορετικές
λειτουργίες. Ορισμένες κοινότητες στη Μασαχουσέτη, για
παράδειγμα, μπορεί να έχουν χρησιμοποιήσει την
καταγραφή και αναγνώριση των κανόνων για τον
περιορισμό της εισδοχής νέων μελών της κοινότητας ή
για τον έλεγχο βελτιώσεις στο ακίνητο. 50 Πιο συχνά,
48
ΒλέπωJohn Hanna, η επέκταση της Δημόσιας recordation, 31 Colum. L.

Rev. 617, 620 (1931) ( «Πριν από το Norman [C] onquest φαίνεται να υπήρξε ένα
σύστημα εκούσιας εγγραφής των πράξεων γης σε μοναστήρια.»). Ακόμη και
όταν δεν εθελοντική, Καθηγητής Bowers αναφέρει ότι μπορεί να έχουν εύκολα
παρακάμπτεται. Δείτε James W. Bowers, των αδελφών-in-Δίκαιο γραφειοκράτες
και πτώχευση Φόροι: Το άρθρο 9 αρχειοθέτησης και συστήματα Αγορά
Πληροφοριών, 79 Μινεσότα L. Rev. 721, 722-23 (1995).. Η αγγλική Καταστατικό
1535 των εγγραφών, η οποία απαιτείται η καταγραφή ενός «παζάρι και
μεταφορά» της ακίνητης περιουσίας συχνά απέτυχε, Bowers ισχυρίζεται, γιατί
οι δικηγόροι απλώς συγκαλύπτονται γύρω από τη συναλλαγή. Ταυτότητα. σε
731? δείτε Hanna, ανωτέρω, σε 619 (συζήτηση καταστατικό εγγραφές).
49
Σε ένα τεύχος του 1907 Πράσινη τσάντα, Joseph H. Beale, Jr. προτείνει
δήμο έθιμο στην Αγγλία απαιτείται η καταγραφή των τίτλων σε ακίνητη
περιουσία και μπορεί να έχουν επηρεάσει τους εποίκους στη Μασαχουσέτη και
Βιρτζίνια. Δείτε Joseph H. Beale, Jr., Η Καταγωγή των Πράξεων Σύστημα
Καταγραφής στην Αμερική, 19 Πράσινη τσάντα 335, 338 (1907). Το έθιμο του
Λονδίνου, για παράδειγμα, ειπώθηκε για να είναι ως εξής:
Τα πρόσωπα που σφράγισε την πράξη πρέπει να πάει πριν από το
Δήμαρχο ή τον καταγραφέα και ένα δημοτικό σύμβουλο, και κάνουν
αναγνώριση του γεγονότος ότι η ίδια είναι πράξη και πράξη τους? αν
μια γυναίκα είναι ένα κόμμα, που θα πρέπει να εξεταστεί από αυτούς,
αν έγινε με πλήρη και ελεύθερη συγκατάθεση της, χωρίς κανενός
είδους εξαναγκασμό? στην κατάθεσή του οποίου ο Λόρδος Δήμαρχος ή
η Recorder και Αντιδήμαρχος που τα χέρια τους σε αυτό, για το οποίο
το καθένα μπορεί να απαιτήσει 4ρε[] Και η αμοιβή του δικηγόρου για
την κρίση είναι 2δ. Στη συνέχεια η πράξη πρέπει να παραδοθεί στον
υπάλληλο των Inrolments [sic] ο οποίος κατά τα επόμενα Χάστινγκς θα
προκαλέσει διακήρυξη που πρέπει να γίνουν αυτού σύμφωνα με τα έθιμα
του δικαστηρίου.
Ταυτότητα. (Παραθέτοντας William Bohun, Privilegia Londini 241 (3η έκδ.
1723)).
50
Ταυτότητα. στο 336-37 (επικαλούμενη Reports Boston Record Επιτρόπου,

τόμος IV, ρ 8 & vol ii, σελ 5 (1635)?..... Cambridge Πόλη Records, νοί ii ρρ 4, 10
φαίνεται ότι η καταγραφή θεωρήθηκε ως ένας τρόπος για
την αντιμετώπιση του προβλήματος της δόλιας
μεταφοράς, μια μεταφορά που προορίζεται για την θέση
περιουσίας μακριά από τους πιστωτές.51 Για παράδειγμα,
το 1640, και οι δύο Τζέιμσταουν 52 και το δικαστήριο της
Μασαχουσέτης53 θέσπισε κανόνες που προβλέπουν ότι μια
nonpossessory ενδιαφέρον για την ακίνητη περιουσία,
τίτλο ή υποθήκη, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως
ψευδή, εκτός εάν καταγραφεί δημοσίως.54
(1632)...).
51
Ταυτότητα.σε 335 (επικαλούμενη καταστατικό Hening του, τόμος Ι, σελ

227..)? δείτε Mark DeWolfe Howe, η καταγραφή των Deeds στην αποικία του
Κόλπου της Μασσαχουσέττης, 28 BUL Rev. 1 (1948).
52
Beale, υπεράνω σημείωση 49, σε 335.

53
Ταυτότητα. σε 337. Ο κανόνας της Μασαχουσέτης είχε ως εξής:

Για avoyding όλα τα δόλια conveyences, και ότι κάθε άνθρωπος μπορεί
να ξέρει τι μπορεί να έχει περιουσία ή το ενδιαφέρον άλλων ανδρών σε
όλες τις κατοικίες, χώρους ή άλλες hereditamants πρόκειται να Deale
σε, ως εκ τούτου διέταξε, ότι μετά το τέλος αυτού του μήνα δεν
υποθήκη, bargaine , πώληση ή graunt hearafter με μέλισσα κάθε σπίτια,
γη, ενοίκια ή άλλα hereditamants shalbee βίας κατά οποιουδήποτε
άλλου προσώπου εκτός του graunter & heires του, εκτός αν η ίδια
μελισσών καταγράφεται, όπως στη συνέχεια εκφράζεται.
Θα αρχεία της Μασαχουσέτης 116 (1640).
Ίσως προαναγγέλλει τις εκσυγχρονιστεί απαιτήσεις προκήρυξη του UCC,
το διάταγμα προβλέπεται επίσης ότι «δεν υπάρχει πρόθεση ότι το σύνολο
bargaine, πώληση, & c. shalbee μπήκε, αλλά onely τα ονόματα των graunter &
grauntee, το πράγμα και η περιουσία graunted και την ημερομηνία? και όλα
αυτά τα entryes shalbee πιστοποιηθεί στη συσκευή εγγραφής στη Βοστώνη.»
Beale,υπεράνωσημείωση 49, σε 337. Όπως αναλύεται κατωτέρω, η σύγχρονη
UCC-1 δήλωση χρηματοδότηση απαιτεί μόνο μια βιαστική απαγγελία του
οφειλέτη (φορέα), εξασφάλισε το κόμμα (δικαιούχος), καθώς και σύντομη
περιγραφή των εξασφαλίσεων. UCC § 9-503 (α) (2003).
Hanna προτείνει, επίσης, την αποικιακή νομοθεσία αγκάλιασε recordation
ως απάντηση στο πρόβλημα της δόλιας μεταφοράς. Βλέπω Hanna, ανωτέρω
σημείωση 48, στα 620 ( «Η Αγγλία έχει επηρεάσει αμερικανική νομοθέτες κατά
τη σύνταξη της εγγραφής καταστατικού... Όπως [αποδεικνύεται από] το
καταστατικό της δόλιας μεταφορικά και φημίζεται ιδιοκτησίας.») (Αναφέροντας
Καταστατικό της Ελισάβετ, 13 Eliz. , γ. 5 § 2 (1570)).
54
Ο καθηγητής Howe αποκάλυψε ορισμένες τροποποιήσεις του

καταστατικού της Μασαχουσέτης που υποδηλώνει ότι η ηχογράφηση ήταν
απαραίτητη μόνο στην περίπτωση που η αναθέτουσα αρχή (δηλαδή, οφειλέτη)
διατήρησε την κατοχή μετά από μια μεταφορά. Βλέπω Howe, ανωτέρω
Το πρόβλημα της δόλιας μεταφορικά φαίνεται να είχε
σημαντική επίδραση στην ανάπτυξη των κανόνων
κατάθεσης ειδοποίηση και παρέχει κάποια στοιχεία
σχετικά με το ιστορικό ρόλο που της κοινότητας θα
μπορούσε να παίξει σε όλα αυτά. Στην υπόθεση Twyne
του,55 για παράδειγμα, μία Pierce ήταν χρεωμένη να Twyne
και σε άλλο πιστωτή.56 «Στο μυστικό», όμως, Pierce
μετέφερε όλα της περιουσίας του για να Twyne στην
ικανοποίηση του χρέους.57 Παρά τη μεταφορά, Pierce,
ωστόσο, συνέχισε να ενεργεί ως εάν το ακίνητο παρέμεινε
του, μεταξύ άλλων με τη σήμανση και την πώληση
πρόβατα σαν να ήταν του, και όχι Twyne του. 58 Στην
αποφυγή της μεταφοράς, το αστέρι Επιμελητήριο
αιτιολογημένη «μεταβίβαση μυστικό είναι πάντα ένα σήμα
της απάτης.»59
Ένας τρόπος για να κατανοήσουμε δόλια μεταφορά
ήταν ως προσβολή στα κοινοτικά πρότυπα. Το
καταστατικό ότι η υπόθεση Twyne που επιβάλλονται, το
καταστατικό 13 Elizabeth κεφάλαιο 5, εκδόθηκε εν μέρει
για να ασχοληθεί με τους οφειλέτες που θα τον εαυτό
τους ή / και τις περιουσίες τους απομακρύνει από την
υποσημείωση 51, σε 4 ( «[Η] διάταξη στον Κώδικα 1648 καθιστά απολύτως

σαφές ότι η καταγραφή θα απαιτείται στη συνέχεια μόνο εάν η αναθέτουσα
αρχή παρέμεινε στην κατοχή.»).
55
76 Eng. Δημ. 809 (Star Επιμελητήριο 1601). Το Star Επιμελητήριο είχε

την επιβολή του καθεστώτος της 13ης Ελισάβετ,ταυτότητα. σε 810, η οποία
προέβλεπε ότι οι μεταφορές με την «πρόθεση [] για να καθυστέρηση, εμποδίζουν
ή εξαπάτηση, πιστωτές και άλλοι» ήταν άκυρη, προβλέπεται για την ανάκτηση
του «όλη αξία του. . . αγαθά και κινητή περιουσία»μεταφέρονται, να μοιραστούν
από το Στέμμα και αδικημένοι μέρη, όπως οι πιστωτές, και προβλέπει ποινικές
κυρώσεις κατά των μερών για τη μεταφορά. 13 Eliz., Γ. 5 § 2.
56
Ταυτότητα. σε 810-11.
57
Ταυτότητα. σε 811.
58
Ταυτότητα.
59
Ταυτότητα.Ο καθηγητής Mooney και άλλοι υποστήριξαν ότι Twyne ήταν

μια υπόθεση κυρίως για την απάτη και όχι, όπως Baird και Τζάκσον αξίωση, για
δήθεν ιδιοκτησίας. Δείτε Mooney, Μύθος, ανωτέρω υποσημείωση 33, σε 727
n.166. Πρβλ Baird & Jackson, δήθεν ιδιοκτησίας, ανωτέρω σημείωση 23.
κοινότητα στιγμή που έγινε φανερό ότι δεν μπορούσαν να
ικανοποιήσουν τα χρέη τους.60 Ο καθηγητής Flint εξηγεί:
Επιβαρύνονται οι οφειλέτες στις δέκατο τέταρτο και

δέκατο πέμπτο αιώνα συχνά μεταφέρονται όλα τα εδάφη
και τα αγαθά τους στους φίλους τους στην εμπιστοσύνη
για τη χρήση του φορέα μέσω εικονικών πωλήσεων,
κατέφυγε σε ένα από τα πολλά ιερά όπου η εξουσία
δικαστήρια του βασιλιά δεν κυβερνούν, ζούσαν πολυτελώς
από το το εισόδημα του ακινήτου μεταβιβάζεται έως ότου
ο δανειστής αποδεκτή την καταβολή ενός μικρού τμήματος
του χρέους και κυκλοφόρησε το υπόλοιπο, στη συνέχεια,
επέστρεψε, και είχε πίσω τις περιουσίες τους.61
συστήματα recordation φαίνεται να έχουν αναπτύξει, εν

μέρει, ως πληροφοριακό μεσολάβησης για την κατοχή που
θα μπορούσαν να αποτρέψουν ή να διορθώσουν τα
προβλήματα της δόλιας μεταφορικά και των μυστικών
βάρη. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν αυτά τα συστήματα,
ακόμη και πριν από την Αμερικανική Επανάσταση, 62 που
60
δείτε παραπάνω σημείωση 55 για το κείμενο του καταστατικού 13

Elizabeth c. 5. Το καταστατικό της Elizabeth είναι ο πρόδρομος όλων των
σύγχρονων δόλια καταστατικό μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένου του ενιαίου
δόλια πράξη Μεταφορά, 7Α ULA 2 (1999) και ο Ενιαίος δόλια μεταφορά νόμου,
7Α ULA 266 (1999). Είτε η δόλια Μεταφορά νόμου, η δόλια μεταφορά νόμου, ή
μια κοινή έκφραση του νόμου του καταστατικού 13 Elizabeth ισχύει σε κάθε
κράτος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
61
George Lee Flint, Jr., Ασφαλής Συναλλαγές Ιστορία: Η Απατηλή Μύθος, 29

NML Rev. 363, 380 (1999) (παραλείπεται αναφορές) [εφεξής Flint, δόλια Μύθος].
Το πρόβλημα της δόλιας μεταφοράς διαφέρει σε ορισμένα σημεία από το
πρόβλημα των μυστικών βάρη. Τουλάχιστον ιστορικά, όπως στην υπόθεση
Twyne, μια δόλια μεταφορά αφορούσε τη μεταφορά της περιουσίας μετά από μια
οφειλής και όχι ικανοποιημένοι. Τοποθετώντας την ιδιότητα μακριά από τον
πιστωτή ήταν ο επικεφαλής κακό σε τέτοιες περιπτώσεις. Μυστική περιπτώσεις
επίσχεσης, ωστόσο, συχνά εμπλέκονται μεταβίβαση ακινήτου πριν από την
οφειλή. Το πρόβλημα της δόλιας μεταφοράς είναι έτσι σε μεγάλο βαθμό εκ των
υστέρων, ενώ το πρόβλημα των μυστικών βάρη μπορεί να είναι εκ των υστέρων
ή εκ των προτέρων. Ωστόσο, το βασικό ενημερωτικό πρόβλημα είναι η ίδια και
στις δύο. Η πραγματική απόρρητο της συναλλαγής στην υπόθεση Twyne, καθώς
και η τεκμαρτή απόρρητο της συναλλαγής στο Clow,
62
Βλέπωταυτότητα. σε 363 Ν.5? βλέπε επίσης George Lee Flint, Jr.,

ασφαλείς συναλλαγές Ιστορία:. Ο αντίκτυπος των κλωστοϋφαντουργικών
μηχανών για τις Chattel Δανείου πράξεις του Βορειοανατολικού, 52 Οκλαχόμα L.
Rev. 303 (1999)? George Lee Flint, Jr., ασφαλείς συναλλαγές Ιστορία: Η Βόρεια
άρχισε να ανθίζει αργότερα, στις αρχές του δέκατου
ένατου αιώνα, με σκοπό την πρόληψη ή αντιμετώπιση
προβλημάτων όπως αυτά στην υπόθεση Twyne του. 63
Εγγραφή θεωρήθηκε ως ένα μέσο για την αποτροπή της
πραγματικής ή εικαζόμενης απάτης θεωρείται ότι είναι
στο επίκεντρο της μη κατοχικός συμφέρον ιδιοκτησίας. 64
Στο βαθμό που η δόλια μεταφορικά ήταν μια παραβίαση
των κοινοτικών κανόνων, η υποχρεωτική δημοσιοποίηση
των πληροφοριών έγινε μια μέθοδο ρύθμισης που οποίων η
κοινότητα δεν θα μπορούσε.
Τα συστήματα αυτά άνθισε με την βιομηχανική
επανάσταση και την ακόρεστη όρεξη του για τη
ρευστότητα. Όπως ο καθηγητής Gilmore εξήγησε:
Η άνευ προηγουμένου ραγδαία επέκταση των βιομηχανικών

εγκαταστάσεων δημιουργήσει μια εξίσου πρωτοφανή
ζήτηση για πίστωση. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που
ήταν η πηγή των πιστωτικών φυσικά επιθυμητό ασφαλείας
για τα δάνεια. . . . Όπως εκβιομηχάνιση προχωρούσε,
προσωπική και όχι ακίνητης περιουσίας ήρθε να είναι η
κύρια αποθήκη του πλούτου. Η υποθήκη επί Blackacre δεν
θα είναι πλέον αρκετό για να υποστηρίξει την ακόρεστη
ζήτηση του εμπόρου για την πίστωση και τη ζήτηση του
τραπεζίτη για την ασφάλεια. Επίσης, δεν θα το μεσαιωνικό
όργανο του ενεχύρου αρκούν για να πάρει τη σκυτάλη
της. . . [Βιομηχανικής] ιδιοκτησίας, τα οποία δεν θα
Αγώνας για να νικήσει την απόφαση Lien στο Pre-Chattel ενυπόθηκα Εποχή, 20 Ν
άρρωστος UL Rev. 1 (2000).. Ο καθηγητής Flint υποστήριξε πρόσφατα ότι οι
ανησυχίες για το μυστικό βάρη μπορεί να έχουν επηρεάσει νομοθετικά τη
θέσπιση των κινητών αξιών υποθήκη πράξεις πριν από τη Βιομηχανική
Επανάσταση. ΒλέπωGeorge Lee Flint, Jr. & Μαρία Ιουλιέτα Alfaro, ασφαλείς
συναλλαγές Ιστορία: Η πρώτη Chattel Στεγαστικό πράξεις στην αγγλο-
αμερικανική World, 30 Wm. Μίτσελ L. Rev. 1403, 1450-1451 (2004).
63
ΒλέπωGilmore, ανωτέρω υποσημείωση 8, §§ 2.1-2.2, σε 25-27 (συζήτηση

ιστορία των κινητών αξιών στεγαστικών δανείων λειτουργεί ως απάντηση στα
προβλήματα της δόλιας μεταφοράς). Συγκρίνετε Flint, δόλια Μύθος, ανωτέρω
υποσημείωση 61, σε 367 ( «Η μελέτη αυτή εξαλείφει σημαντικό εμπλοκή του
Gilmore του nonpossessory ασφαλή συναλλαγή ως παράνομη συναλλαγή.»). Για
τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, δεν είναι απαραίτητο να επιλυθεί αν
nonpossessory ασφαλείς συναλλαγές ήταν ή δεν ήταν δόλια. Οι τελικοί
ερωτήματα είναι γιατί τα συστήματα προειδοποίησης του κοινού πήρε τη λαβή
και αν συνεχίσει να έχει νόημα.
64
GILMORE, Ανωτέρω υποσημείωση 8, §§ 2.1-2.2, σε 25-27.

μπορούσε να δεσμευθεί, διότι έπρεπε να χρησιμοποιηθούν
στην επιχείρηση του οφειλέτη. . . .65
Οι εξελίξεις αυτές παρουσιάζονται οι υπεύθυνοι

χάραξης πολιτικής με μια επιλογή. Από τη μία πλευρά, θα
μπορούσαν να κάνουν τίποτα, και ανέχονται την
αυξανόμενη πιθανότητα ότι οι πιστωτές και άλλους
πιθανούς επενδυτές θα πρέπει να εξαπατηθούν από το
δυνητικά παραπλανητική εντύπωση ότι το ακίνητο στην
πραγματικότητα ανήκε στον κάτοχο. Μπορεί τότε να
καταφύγει στη δυνατότητα ότι οι κοινότητες έμπορος θα
αναπτύξει μεθόδους επικοινωνίας που θα διανείμει
αξιόπιστα αυτές τις πληροφορίες.66Εναλλακτικά, θα
μπορούσαν να καθιερώσουν συστήματα για να αναγκάσει
αυτές τις πληροφορίες στο δημόσιο τομέα. Σε σημαντικό
βαθμό, επέλεξαν το δεύτερο.67
Ωστόσο, αν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επέλεξε
να αναγκάσει τους εμπόρους και τους χρηματοδότες να
αποκαλύψει nonpossessory συμφέροντα στην προσωπική
περιουσία μέσω των συστημάτων δημόσια ανακοίνωση, το
έκαναν όχι τουλάχιστον αρχικά, εμφανίζονται
ασχολούνται με την αποτελεσματικότητα ή απλότητα των
συστημάτων αυτών.68Αντίθετα, ενώ η αυξανόμενη
65
ΕΓΏρε. § 2.1, σε 25. Φυσικά, ο καθηγητής Gilmore παρατήρησε επίσης ότι

τις ίδιες πιέσεις που οδήγησαν σε μια ευρεία ποικιλία των πολύπλοκων
εναλλακτικές λύσεις για την υπόσχεση που δεν έχουν αναπαραχθεί στην Αγγλία,
όπου εμπορικές ανάγκες απευθύνονταν «σε μια εντελώς πιο απλό τρόπο.»
Ταυτότητα.
66
Ένα παράδειγμα αυτού μπορεί να είναι η απόσπαση σημεία που

υποδηλώνουν την παρουσία επίσχεσης Α παραγόντων, ένα φαινόμενο που
συζητήθηκαν υποδομής στις σημειώσεις 73-78 και το συνοδευτικό κείμενο.
67
Ο συγγραφέας σημειώνει παρενθετικά ότι τουλάχιστον ένας άλλος

παράγοντας που ενδέχεται κίνητρα των φορέων χάραξης πολιτικής αυτή τη
στιγμή: την αύξηση των εσόδων. Όπως συζητήθηκε στο τμήμα ΙΙΙ.Β.1,υποδομής,
Μια σειρά από συγγραφείς έχουν υποστηρίξει ότι πολλά από τα πιο επίσημα
πληροφοριακά συστήματα έχουν σχεδιαστεί για να λύσει το πρόβλημα των
μυστικών βάρη ήταν εν όλω ή εν μέρει φορολογικών καθεστώτων. Δείτε, π.χ.,
Mooney, Μύθος, Ανωτέρω σημείωση 33, σε 726 n.162 (επικαλούμενη 1 Garrard
Glenn, δόλια μεταφορικά και Προτιμήσεις § 61b-c, στο 89-93 (rev. Ed. 1940)).
68
Βλέπω Gilmore, ανωτέρω υποσημείωση 8, § 15.2, σε 466.

εκβιομηχάνιση του δέκατου ένατου αιώνα, μπορεί να
ζητείται όλο και περισσότερο αποτελεσματικές μεθόδους
για τη δημιουργία ρευστότητας, φαίνεται ότι η εμπορική
χρηματοδότηση καταστατικό της εποχής εκείνης ήταν
κάθε άλλο παρά απλή. Πρώτον, τα συστήματα
καταγραφής δεν, για να κυριολεκτήσουμε, απαιτείται
προειδοποίηση κατάθεσης.69 Αντίθετα, είναι ριζωμένη στα
συστήματα recordation ακίνητης περιουσίας, που συνήθως
ονομάζεται για την καταγραφή των περίτεχνα
τεκμηρίωσης, συμπεριλαμβανομένης της κατάθεσης της
ίδιας της υποθήκης και μερικές φορές βοηθητικά υλικά,
όπως ένορκες καταθέσεις και παραδοχές της καλής
πίστης και προσοχή.70 Αυτά τα συμπληρωματικά έγγραφα
ήταν, κατά την εκτίμησή του καθηγητή Gilmore, η «αυτο-
εξυπηρετούν,» και αντανακλά «την βαθιά ριζωμένη
δέκατου ένατου αιώνα υποψία ότι [μη κατοχικός] υποθήκη
επί προσωπικής περιουσίας ήταν κατά πάσα πιθανότητα
ένα είδος δόλιας μεταφοράς.»71
Δεύτερον, γιατί υπήρχαν πολλές διαφορετικές
ανεξάρτητες συσκευές ασφαλείας, υπήρχαν πολλά
διαφορετικά ανεξάρτητα συστήματα καταγραφής.72Επειδή
οι δανειστές συχνά έπρεπε να εμπλακούν πολλαπλά
συστήματα ασφαλείας, έπρεπε να συμμορφωθεί με
πολλαπλά συστήματα ειδοποίησης. Αν και αυτό θα ήταν
κατά πάσα πιθανότητα έχουν αυξήσει τη συχνότητα
εμφάνισης των αθώων λάθη, δεν προκύπτει ότι οδήγησε
σε περισσότερο ή, το πιο σημαντικό, καλύτερη
πληροφόρηση για τα οποία θα μπορούσε να στηριχθεί
πιστωτές και άλλους επενδυτές.
69
Δείτε id.
70
Δείτε, π.χ., Id .; Coogan, ανωτέρω υποσημείωση 8, σε 291.

71
GILMORE, Ανωτέρω υποσημείωση 8, § 15.2, σε 466.

72
Βλέπωταυτότητα. § 15.1, σε 463 ( «Το τυπικό μοτίβο προ-κώδικα που

περιλαμβάνονται ξεχωριστά συστήματα αρχειοθέτησης για τις υποθήκες των
κινητών αξιών, για τις πωλήσεις υπό όρους, για τα έσοδα της εμπιστοσύνης, για
βάρη παράγοντες, καθώς και για τις αναθέσεις των εισπρακτέων
λογαριασμών.»).
Αυτή η τάση να συγχέουν την ποσότητα των
πληροφοριών με την ποιότητα συνεχίστηκε στον αρχές
του εικοστού αιώνα, φτάνοντας στο απόγειό του είδους με
την ψήφιση του ενεχύρου των παραγόντων πράξεις. Οι
πράξεις αυτές συχνά απαιτείται τόσο προκήρυξη
κατάθεση και την απόσπαση σημάδια στις πόρτες των
οφειλετών. Το πρωτότυπο για αυτό το είδος του νόμου
ήταν Lien νόμου οι παράγοντες της Νέας Υόρκης,73
θεσπίστηκε μετά από κάποια πολιτική αψιμαχία το 1911. 74
Όπως τεθεί σε ισχύ, ο νόμος όριζε τα εξής:
Εμπράγματα βάρη κατά την εμπορευμάτων ή των

προϊόντων αυτών που δημιουργήθηκε κατόπιν συμφωνίας
με σκοπό την εξασφάλιση της αποπληρωμής των
δανείων. . . κάνει με την ασφάλεια των εν λόγω
εμπορευμάτων. . . δεν πρέπει να είναι κενό ή να θεωρείται
ότι είναι δόλια ή άκυρη έναντι των πιστωτών ή άλλως,
λόγω της έλλειψης παράδοσης ή κατοχή εκ μέρους του
lienor, αν τα εμπορεύματα πρέπει να υφίστανται κατά τη
στιγμή της δημιουργίας του ενεχύρου ή θα έρθει σε ύπαρξη
συνέχεια σ 'αυτό. . . υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει πρέπει
να τοποθετείται και να συντηρείται σε εμφανές σημείο
73
NY SESS. ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ1911, ch. 326, § 1, όπως τροποποιήθηκε από την Νέα
Υόρκη Sess. Νόμοι 1931, ch. 766? NY Sess. Νόμοι 1935, ch. 690? NY Sess. Νόμοι
1943, ch. 635? NY Sess. Νόμοι 1954, ch. 594, όπως τροποποιήθηκε, NY Pers.
Πρότ. Νόμος § 45 (1954).
74
Πράξη Lien Οι παράγοντες αρχικά βέτο το 1910, τη χρονιά εισήχθη στη

Νέα Υόρκη. ΒλέπωRobert M. Zinman, Dominion και ο παράγοντας της Lien:
Απαγορεύει το άρθρο 45 της Νέας Υόρκης Προσωπικά Ιδιοκτησίας Νόμου
καταργεί τις «Dominion κανόνα» ?, 30 Fordham L. Rev. 59, 70 (1961). Η ιστορία
του αρχικού βέτο και την επακόλουθη τροποποίηση και ψήφιση του νόμου Lien
Οι παράγοντες είναι κάπως συγκεχυμένη. Peter Coogan δείχνει ότι κυβερνήτης
Charles Evans Hughes άσκησε βέτο της νομοθεσίας, επειδή έλειπε μια διάταξη
που απαιτεί η επισήμανσή. Coogan, ανωτέρω υποσημείωση 8, σε 294 N.8. Ο
καθηγητής Zinman και πολλά άλλα συγγραφείς που παραθέτει δείχνουν ο νόμος
που αρχικά περιείχε μόνο την απαίτηση σηματοδότηση και όχι την πρόσθετη
απαίτηση της προκήρυξης υποβολής. Δείτε Zinman, ανωτέρω, στις 68 θα
εμφανιστεί το βάρος της αρχής να είναι στο πλευρό του καθηγητή Zinman του.
Δείτε id. στους 68 n.51. Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικό σημείο δεν είναι το
ιστορικό της θεσπίσεως του νόμου, αλλά πώς δημόσια ανακοίνωση μπορεί ή δεν
μπορεί να λύσει τα προβλήματα πληροφοριών ιδιοκτησίας, όπως αυτά των
μυστικών βάρη. Τα προβλήματα με το σύμβολο απόσπαση και των παραγόντων
που βάρη πράξεις σε γενικές γραμμές συζητήθηκε σε ένα θέμα συμπόσιο του
Νόμου και σύγχρονα προβλήματα. Δείτε το Συμπόσιο, Ασφαλής Εμπορική
Χρηματοδότηση, 13 Δίκαιο & ΣΥΓΧ. Prob. 553 (1948).
στην είσοδο του κάθε κτιρίου. . . σε ποιο τέτοια
εμπορεύματα. . . πρέπει να βρίσκεται. . . ένα σημάδι στο
οποίο τυπώνεται. . . το όνομα του lienor και. . . Νοείται
περαιτέρω ότι η προκήρυξη του ενεχύρου είναι
καταχωρημένη. . . .75
Επανάληψη προειδοποίηση-κατατεθεί και δημοσιεύτηκε-

δικαιολογούνταν για ενημερωτικούς λόγους. Προς
στήριξη της Πράξης Lien Οι παράγοντες, Assemblyman
(αργότερα Διοικητής) Alfred E. Smith υποστήριξε, “[α] ll
ότι το νομοσχέδιο δεν είναι να υποκαταστήσει τη
δημοσίευση ανακοίνωσης για την πραγματική κατοχή των
αγαθών.”76 Ανακοίνωση προς κατάθεση και η επισήμανσή-
ήταν, σύμφωνα με τα λόγια του Smith, «μια μορφή
εποικοδομητική κατοχή των αγαθών.»77 Αν κάποιος
πίστευε κατοχή ήταν μια σημαντική μέθοδος μεταφοράς
πληροφοριών για το ακίνητο, θα μπορούσε κανείς να τότε
να αποδεχθεί την ιδέα ότι η προκήρυξη υποβολής ήταν
τουλάχιστον εξίσου αποτελεσματικό.78
Factoring είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς
προειδοποίηση κατάθεση έγινε μεσολάβησης για
πληροφορίες κοινότητα θα μπορούσε διαφορετικά να
δημιουργείται για το ακίνητο του οφειλέτη. Factoring
ξεκίνησε ως μια μορφή της αποστολής συναλλαγής
πώλησης:79 Απομακρυσμένη κατασκευαστές, συχνά
κατασκευαστές ενδυμάτων, θα παραδώσει τα
εμπορεύματα σε παράγοντες στις πόλεις, οι οποίοι θα
πωλούν τα προϊόντα και έσοδα εντολή στον
75
Νέα Υόρκη SESS. ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ1911, ch. 326, § 1.

76
Zinman, υπεράνω προσέξτε 74, στους 70 (παραπομπές παραλείπονται).

77
Ταυτότητα.
78
δείτε παραπάνω σημειώνει 38-43 και συνοδευτικό κείμενο.

79
Βλέπω Herbert R. Silverman, Factoring: Νομικές Πτυχές του και η

οικονομική αιτιολόγηση, 13 Δίκαιο & ΣΥΓΧ. Prob. 593 (1948). Silverman πρότεινε
ότι, σε γενικές γραμμές κατανοητή, factoring και προηγήθηκε της νομοθεσίας
των Ηνωμένων Πολιτειών και ήταν προφανώς μέρος της ρωμαϊκής εμπορίου.
Δείτε id.
κατασκευαστή.80 Εφ 'όσον ο παράγοντας είχε την κατοχή,
εμφανίστηκε ο παράγοντας είχε επίσης ένα ενέχυρο. 81
Προβλήματα προέκυψαν για τους παράγοντες, όμως, όταν
οι κατασκευαστές άρχισαν να διατηρήσει την κατοχή των
τελικών προϊόντων τους σε αποθήκες που ανήκουν ή
μισθώνονται στις αγορές των πωλήσεων, ενώ οι
παράγοντες συνέχισαν να παρέχουν χρηματοδότηση,
κυρίως με την αγορά των απαιτήσεων που θα παράγεται
όταν το εμπόρευμα πουλήθηκε . 82 Χωρίς την κατοχή των
αγαθών, ο συντελεστής θα χάσουν κοινό ενέχυρο δίκαιο.
Επειδή οι συναλλαγές αυτές δεν καλύπτονται από το
καταστατικό εγγραφής που ίσχυαν τότε, τα μέρη έπρεπε
να αναπτύξουν κάποιο τρόπο για τη δημιουργία
nonpossessory δικαίωμα επίσχεσης του συντελεστή για τα
προϊόντα του κατασκευαστή σε περίπτωση που ο
κατασκευαστής χρεοκόπησε. Η μέθοδος που έχει επιλεγεί
από την κοινότητα των παραγόντων και των εμπόρων
ήταν να υπογράψει απόσπαση. Για παράδειγμα, σε
Ryttenberg v. Shefer,83 μια υπόθεση που προέκυψε πριν από
τη θέσπιση του νόμου Lien Οι παράγοντες, τα μέρη έχουν
ανατεθεί αποθήκη μίσθωσης του κατασκευαστή για τον
παράγοντα, και ένα σημάδι τοποθετήθηκε στην είσοδο του
ορόφου αποθήκευσης, υποδεικνύοντας ότι οι
εγκαταστάσεις είχαν “προσαρτάται” στον παράγοντα. 84
80
Βλέπωταυτότητα. Παράγοντες που διέφερε από μεσίτες, επειδή ο

παράγοντας ειπώθηκε που είναι επιφορτισμένοι με το εμπόρευμα και προφανώς
θα απορροφήσει την απώλεια σε περίπτωση που ο πελάτης τελικά απέτυχε να
πληρώσει. Ταυτότητα. (Αναφέροντας Parons σε Συμβόλαιο 100 (5η έκδ. 1905)).
81
ΒλέπωZinman, supra σημείωση 74, στους 65 (παραπομπές

παραλείπονται)? βλέπε επίσης Kruger ν. Wilcox, Ambler 252, 27 Eng. Δημ. 168
(Χ. 1755) (κρατώντας στο κοινό δίκαιο ο παράγοντας αυτός είχε μια γενική
σύσταση ενεχύρου επί των αγαθών και των προϊόντων του εντολέα του στην
κατοχή του πράκτορα). Το κοινό ενέχυρο νόμος κατοχικός αργότερα ψηφίστηκε
από τη Νέα Υόρκη νομοθετικό σώμα ως NY Sess. Νόμοι 1830, ch. 179.
82
Zinman, υπεράνω σημείωση 74, σε 66-67.

83
131 Fed. 313 (ΝΠΝΥ 1904).

84
Ταυτότητα.σε 320. Το σήμα δήλωσε, «Shefer, Schramm & Vogel, το

παράρτημα.» Ταυτότητα. Shefer ήταν ο παράγοντας. Ταυτότητα.
Παρά τις μαρτυρίες εμπειρογνωμόνων υπό την έννοια ότι
αυτός ήταν ο τρόπος του κλάδου δίνοντας δημόσια
ανακοίνωση του ενεχύρου ενός παράγοντα, το δικαστήριο
κατέληξε στο συμπέρασμα το σημείο ήταν
«αναποφάσιστη», επειδή οι εγκαταστάσεις δεν είχαν το
νόμο ανήκουν στον παράγοντα, και ως εκ τούτου ο
παράγοντας θα μπορούσε να είχε παραγραφεί από διαταγή
από τις εγκαταστάσεις.85
Περιπτώσεις όπως Ryttenberg έκκληση για μια
νομοθετική λύση, η οποία ήρθε με τη μορφή του νόμου
Lien τους παράγοντες.86 Όπως σημειώθηκε νωρίτερα, στη
Νέα Υόρκη μπορεί να ήταν πρόθυμος να επιτρέψει
παράγοντες να διατηρήσουν nonpossessory εμπράγματα
βάρη επί των αποθεμάτων των εμπόρων, αλλά μόνο εάν
δημόσια ανακοίνωση των τόκων δόθηκε. 87Συνδεθείτε
απόσπαση ήταν ένας τρόπος παρούσα ανακοίνωση
επρόκειτο να δοθεί. Ωστόσο, σημάδι απόσπασης δεν ήταν,
από μόνη της, προφανώς επαρκή προειδοποίηση των
τόκων εν λόγω περιουσιακά στοιχεία. Όπως είχε προταθεί
αρχικά, Lien πράξη οι παράγοντες που απαιτείται
υπογράψει μόνο απόσπαση και όχι το επιπλέον βήμα της
ειδοποίησης κατάθεσης.88 Για το λόγο αυτό, Charles Evans
Hughes, τότε κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, 89 βέτο το
1910.90Χωρίς προειδοποίηση κατάθεση, είπε, Lien Act ««
Οι παράγοντες που θα. . . διευκολυνθεί η μυστική βάρη και
85
Ταυτότητα.
86
NY SESS. ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ1911, ch. 326, § 1, όπως τροποποιήθηκε από την Νέα
Υόρκη Sess. Νόμοι 1931, ch. 766? NY Sess. Νόμοι 1935, ch. 690? NY Sess. Νόμοι
1943, ch. 635? NY Sess. Νόμοι 1954, ch. 594, όπως τροποποιήθηκε, NY Pers.
Πρότ. Νόμος § 45 (1954).
87
Βλέπω παραπάνω σημειώσεις 73-77 και το συνοδευτικό κείμενο.

88
Βλέπω Silverman, ανωτέρω υποσημείωση 79, σε 599.

89
Από 1930 έως 1941, Hughes υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Ανωτάτου

Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Βλέπω 1 LAURENCE H. TRIBE, ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΉ
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΎ ΔΙΚΑΊΟΥ 1383 - 1384 (3η έκδ. 2000).
90
Βλέπω Silverman, ανωτέρω υποσημείωση 79, σε 599.

δόλιες συναλλαγές.»91 Μόλις προστέθηκε προειδοποίηση
κατάθεσης, Hughes υπέγραψε το νομοσχέδιο σε νόμο. 92
Εγγραφείτε απόσπαση, όπως απαιτείται από το νόμο
Lien Οι παράγοντες θα έχουν μικρή διάρκεια ζωής ως
μέθοδος μεταφοράς πληροφοριών ιδιοκτησίας σε
συναλλαγές εμπορικής χρηματοδότησης. Το 1954, στη
Νέα Υόρκη τροποποιημένος νόμος Lien Οι παράγοντες για
να εξαλειφθεί η απαίτηση σημάδι απόσπαση. 93Οι λόγοι για
την εξάλειψη σημάδι απόσπαση θα ακούγεται οικείο σε
εμάς σήμερα. Ο υπερασπιστής της τροπολογίας,
Assemblyman Stanley Steingut, υποστήριξε ότι η
επισήμανσή του ήταν «εντελώς ντεμοντέ, δεδομένου ότι
προϋποθέτει ότι τα πιστωτικά χορηγών κάνω μια
προσωπική εξέταση των εγκαταστάσεων της πίστωσης
άσυλο. Ως Μάλιστα, τα πιστωτικά χορηγών βασίζονται
οικονομικές καταστάσεις και κατά τις εκθέσεις
ικανότητας που εκδίδονται από. . . πιστωτικών
οργανισμών. . . .»94
Αυτό σημαίνει κοινότητα κανόνες για την παραγωγή
των πληροφοριών που ιστορικά ήταν σημαντικό να
αποφασιστεί ποιες πληροφορίες πρέπει να μεταφέρονται
και πώς. Ενώ η επισήμανσή μπορεί σε ένα χρόνο έχουν
μεταφέρει σημαντικά μηνύματα σχετικά με τις σχέσεις
μεταξύ των πραγμάτων και των ανθρώπων, έγινε όλο και
πιο σαφές το σημείο είπε την κοινότητα μικρή αξία. Το
σήμα έγινε, σύμφωνα με τα λόγια του καθηγητή Zinman,
μια «περιττή ενόχληση.»95 Ακόμη χειρότερα, ενώ μπορεί
να έχουν δώσει ελάχιστα χρήσιμες πληροφορίες για την
εμπορική κοινότητα, το έκανε πληροφορίες δίνουν σε
άλλους που μπορεί να είχε κανένα νόμιμο λόγο να ξέρετε
91
Δείτε id. (Αναφέροντας Βέτο μνημόνιο Charles Evans Hughes,

Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης (25, Ιουνίου 1910)) (αναφορές παραλείπονται).
92
Ταυτότητα.? βλέπε επίσης συζήτηση παραπάνω σημείωση 74.

93
Νέα Υόρκη SESS. ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ1954, ch. 594.

94
Zinman, υπεράνω σημείωση 74, στις 83 n.117.

95
για τα οικονομικά του οφειλέτη, όπως πελάτες, τους
ανταγωνιστές και τους εργαζόμενους.96 Και, φυσικά,
υπάρχει πάντα η πιθανότητα ότι η αδίστακτοι οφειλέτης
μπορεί να αφαιρέσει την πινακίδα για την παραμονή της
πτώχευσης, εκθέτοντας έτσι τον δανειστή προς τον
κίνδυνο ότι θα χάσουν αποτελεσματικά το σύνολο της
συμμετοχής της ιδιοκτησίας.97 Το σημάδι, όπως την
κατοχή πριν από αυτό, ήταν μια προσωρινή εμπόδιο για
την ανάπτυξη των πιο πλούσια και πιο περίπλοκη,
εμπορικές σχέσεις.
2.Notice κατάθεσης
Ενώ η επισήμανσή μπορεί να έχουν μαραμένα μακριά,

προκήρυξη υποβολής επέζησε. Πράγματι, άκμασε και
συνέχισε να αφηρημένη μακριά από το μοντέλο η
καταγραφή ακίνητης ιδιοκτησίας που προηγήθηκε. Ο
ενιαίος νόμος εμπιστοσύνη Αποδείξεις, 98 ψηφίστηκε το
1933, «διέδωσε την ιδέα ότι για ορισμένα είδη
συναλλαγών», όπως αυτές που αφορούν την απογραφή ή
εισπρακτέων λογαριασμών,
δεν είναι απαραίτητη για όλες τις λεπτομέρειες της

συναλλαγής να εξαπλωθεί από τη δημόσια εγγραφή, εφόσον
το αρχείο παρέχει μια ένδειξη όταν ένα ενδιαφερόμενο
μέρος μπορεί να ρωτήσετε για να μάθετε εάν ή όχι
ιδιαίτερη ασφάλεια της ενδεικνυόμενης κατηγορίας ή
τύπου υπόκειται η τελειοποίησε το ενδιαφέρον της
96
Δείτε id.
97
Δείτε id.
98
UNIF. ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΠΡΆΞΗ ΑΠΟΔΕΊΞΕΙΣ, 9C ULA 665 (1943).

99
Coogan, υπεράνωσημείωση 8, στο 314-15 (υποσημείωση παραλείπεται). Ο

Ενιαίος εμπιστοσύνη Αποδείξεις νόμου, που εκδίδονται από το Εθνικό Συνέδριο
των επιτρόπων για την ενοποίηση της νομοθεσίας των κρατών το 1933,
επέτρεψε την κατάθεση ενός «δήλωση εμπιστοσύνης χρηματοδότησης
παραλαβής» της ακόλουθης μορφής:
Η entruster, του οποίου επικεφαλής εγκατάστασή τους εντός αυτού του
κράτους είναι, [ή που δεν έχει καμία θέση τους εντός αυτού του
Οι συντάκτες του UCC πήρε σε αυτό το θέμα. Μέχρι
πρόσφατα, προκήρυξη υποβολής ήταν η σχεδόν καθολική
μέσα από την απόδοση ενός nonpossessory ενδιαφέρον για
την ασφάλεια στα προσωπικά εκτελεστή περιουσίας
έναντι τρίτων.100
Σήμερα, όταν απαιτείται προειδοποίηση, θα πρέπει να
δοθεί σε έναν από τους δύο γενικούς τρόπους. Αν κάποιοι
μητρώου υπάρχει ήδη σε σχέση με το είδος του εν λόγω
ακινήτου, το άρθρο 9 «βήματα πίσω» για να απαιτήσει η
ανακοίνωση της εμπράγματης ασφάλειας σε αυτό το είδος
του ακινήτου να τελειοποιηθεί με προειδοποίηση στο
υπάρχον μητρώο.101 Αλλά όταν μια άλλη μητρώου δεν
κράτους και του οποίου επικεφαλής τόπου επιχειρηματικών
δραστηριοτήτων έξω από αυτή την κατάσταση είναι] είναι ή αναμένει
να συμμετέχει στη χρηματοδότηση στο πλαίσιο των συναλλαγών
παραλαβής της εμπιστοσύνης του απόκτηση από τον διαχειριστή, του
οποίου επικεφαλής εγκατάστασή τους εντός αυτού του κράτους είναι
σε αγαθών την ακόλουθη περιγραφή:
[Καφέ, μετάξι, αυτοκίνητα, ή τα παρόμοια.]
[Υπογραφή] Entruster
[Υπογραφή] Θεματοφύλακας.
UTRA § 13 (2). Το έντυπο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ur-UCC-1, μια απλή
ειδοποίηση του προ-UCC ισοδύναμο της μη κατοχικός συμφέρον ασφάλειας.
100
μικρόee GILMORE, Ανωτέρω υποσημείωση 8, § 15.1, σε 463 ( «Όπως

nonpossessory συμφέροντα ασφαλείας γίνονται πιο οικεία, αρχειοθέτηση
έρχεται να εξεταστούν σε όχι μόνο ως εναλλακτική λύση για την κατοχή, αλλά
την αποκλειστική μέθοδο της τελειότητας.»)? βλέπε επίσης William C. Hillman,
Τι σε ένα όνομα: Η UCC αρχειοθέτησης του συστήματος των δικαστηρίων, 44
Οκλαχόμα L. Rev. 151 (1991) ( «[Τ] ο κύριος τρόπος της τελειότητας [βάσει του
πρώην άρθρου 9 ήταν] από την κατάθεση δήλωσης χρηματοδότησης.»). Οι
κανόνες για την ανακοίνωση στην prerevision άρθρο 9, εμφανίστηκε κυρίως
στην UCC §§ 9-401 μέσω 9-407 (2000).
101
ΒλέπωUCC §§ 9-310 (α)? 9-311 (α) (1) (2003). UCC § 9-311 προβλέπει ότι
η δήλωση της χρηματοδότησης δεν είναι «αποτελεσματική για να τελειοποιήσει
το συμφέρον της ασφάλειας στο ακίνητο που υπόκεινται στις. . . μια νομοθετική,
κανονιστική ή συνθήκη των Ηνωμένων Πολιτειών των οποίων οι απαιτήσεις για
την απόκτηση προτεραιότητα μιας εμπράγματης ασφάλειας πάνω στα
δικαιώματα του δανειστή ενεχύρου σε σχέση με την ιδιοκτησία. . . .» Η διάταξη
αυτή προεκκενώνει ο γενικός κανόνας που περιέχεται στην § 9 έως 310 ότι η
κατάσταση χρηματοδότησης πρέπει να υποβληθεί για να τελειοποιήσει το
συμφέρον της ασφάλειας.
Το επίσημο σχόλιο για την UCC § 9-311 (α) εξηγεί ότι ένα παράδειγμα
ενός τέτοιου νόμου είναι 49 USC § 44107 (2000), για πολιτικά αεροσκάφη.
Ενότητα 44107 καθιερώνει «ένα σύστημα καταγραφής. . . μεταφορικά μέσα που
επηρεάζουν το ενδιαφέρον για πολιτικά αεροσκάφη των Ηνωμένων Πολιτειών»,
συμπεριλαμβανομένων“μισθώσεις και τα μέσα που διενεργούνται για λόγους
υπάρχει, και ότι μπορεί να είναι αλήθεια ένα μεγάλο μέρος
του χρόνου το συμφέρον της ασφάλειας θα πρέπει να
τελειοποιηθεί με την υποβολή δήλωσης χρηματοδότησης
UCC-1 στην κατάσταση της τοποθεσίας του οφειλέτη. 102 Η
UCC-1103 είναι μια απλή μορφή, έντυπη ή ηλεκτρονική, ότι
εκθέτει το όνομα του οφειλέτη, το όνομα του εξασφάλισε
κόμματος, καθώς και μια σύντομη περιγραφή του
ακινήτου με την επιφύλαξη της εμπράγματης
ασφάλειας.104 Η δήλωση χρηματοδότηση μπορεί επίσης να
εκτίθενται ορισμένα άλλα πληροφοριακά στοιχεία σχετικά
με τον οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένης της οργανωτικής
τύπο, αριθμό αναγνώρισης (εάν υπάρχουν), και τη
διεύθυνσή της.105
ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων υπό όρους πωλήσεων, τις

αναθέσεις και τις τροποποιήσεις.” 49 USC § 44107 (α). Άλλα ομοσπονδιακό
καταστατικό που θα μπορούσε να προκαταλάβει σύστημα αρχειοθέτησης άρθρο
9 περιλαμβάνουν την Πράξη πλοίων Δανείου, 46 USC § 31343, και η
ομοσπονδιακή νομοθεσία που διέπει τα συμφέροντα ασφαλείας στο τροχαίο
υλικό, 49 USC § 11301 (ένα).Βλέπω Drabkin ν. Cont'l άρρωστος. Bank & Trust Co.
(Σε εκ νέου Auto-Train Corp.), 9 BR 207 (Bankr. DDC 1981).
Μια ιδιαίτερα σημαντική κατηγορία των ασφαλειών εδώ θα είναι
πνευματικών δικαιωμάτων και ίσως άλλες μορφές πνευματικής ιδιοκτησίας.
Βλέπω Jonathan Γ Lipson, Χρηματοδότηση Τεχνολογιών Πληροφορικής:.
Δικαιοσύνη και Λειτουργία, 2001 Wis L. Rev. 1067, 1104-1122 [στο εξής Lipson,
Πληροφορική]? Jonathan Γ Lipson, Τηλεχειριστήριο: Αναθεωρημένη άρθρο 9 και
δυνατότητα διαπραγματεύσεως των Πληροφοριών, 63 Οχάιο Αγίου LJ 1327
(2002) [εφεξής Lipson, Remote Control]. Όπως συζητείται παρακάτω, σημειώνει
166-169 και συνοδευτικό κείμενο, την πρόσφατη απόφαση Σε εκ νέου
Παγκόσμιου Βοηθητική Δύναμη, 303 F.3d 1120 (9ο Cir. 2002), παρέχει κάποια
σαφήνεια σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του ομοσπονδιακού νόμου στο πλαίσιο
αυτό, αλλά μπορεί επίσης να να δημιουργήσει άλλα προβλήματα.
102
UCC §§ 9-301, 9-307, 9-310, 9-501 (2003). Σε γενικές γραμμές, ένα

εταιρικό ή άλλο «καταχωρισμένος οργανισμός,» οφειλέτης θα πρέπει να
«βρίσκεται» σε κατάσταση σχηματισμού (π.χ., μια εταιρεία Delaware βρίσκεται
στο Delaware, ακόμη και αν δεν έχει φυσική παρουσία σε αυτή την
κατάσταση).Ταυτότητα. § 9-307 (2003)? δείτε Lynn Μ LoPucki, Το άρθρο 9
Κατάθεση Σύστημα: Γιατί μέλος του οφειλέτη του Καταστατικού θα πρέπει να
είναι η σωστή θέση για το άρθρο 9 κατάθεσης: Μια Ανάλυση Συστημάτων, 79
Μινεσότα L. Rev. 577 (1995)..
103
Ένα αντίγραφο του UCC-1 μορφή παρατίθεται στο παράρτημα A.

104
UCC §§ 9-503, 9-521.

105
Ταυτότητα. § 9-516 (β).

Η δήλωση της χρηματοδότησης UCC-1 δεν είναι πλέον
αναμφισβήτητα μια συσκευή η καταγραφή ιδιοκτησίας,
όπως θα μπορούσε να βρεθεί στην ακίνητη περιουσία ή
πνευματικής ιδιοκτησίας πλαίσια. Για να κυριολεκτήσουμε,
η σωστή κατέθεσε δήλωση χρηματοδότηση ούτε
δημιουργεί το συμφέρον της ασφάλειας, ούτε καν
διαβεβαιώνει τον κόσμο ότι μια τέτοια ενδιαφέρον έχει
πράγματι χορηγηθεί.106 Αντίθετα, η κατατεθεί δήλωση
χρηματοδότησης έχει ως στόχο να θέσει ψάχνουν για
«δελτίο έρευνας» για την πιθανή ύπαρξη εμπράγματης
ασφάλειας.107Είναι, επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το
γεγονός ότι οι κανόνες που περιγράφουν ασφαλειών στην
κατάσταση χρηματοδότηση είναι μετρίως ευέλικτη.
Παράπλευρες μπορεί να περιγραφεί με, μεταξύ άλλων,
«ειδικές λίστα», «κατηγορία», «τύπος», ή «οποιαδήποτε
άλλη μέθοδο, αν η ταυτότητα των εξασφαλίσεων είναι
αντικειμενικά προσδιορίσιμη.»108
106
Αντίθετα, όπως και κάθε επιζών μιας βασικής κατηγορίας σε

εξασφαλισμένες πιστωτικές μπορώ να σας πω, το ενδιαφέρον είναι
«δημιουργείται» από την «κατάσχεση» της εμπράγματης ασφάλειας, μια
κατάσταση που υπάρχει όταν ο οφειλέτης έχει λάβει αξίας (π.χ., ένα δάνειο) ,
έχει δικαιώματα στην ασφάλεια (π.χ., αυτή τη στιγμή κατέχει) και έχει
συμβληθεί για τη χορήγηση της εμπράγματης ασφάλειας. Δείτε id. § 9-203 (α).
107
Ταυτότητα. § 9-502. «Αυτό που απαιτείται να κατατεθεί είναι. . . μόνο

ένα απλό αρχείο παρέχει ένα περιορισμένο ποσό των πληροφοριών «, το επίσημο
σχόλιο για την UCC § 9-502 προσφέρει. Ταυτότητα. § 9-502, CMT. 2. «Η ίδια
ανακοίνωση αναφέρει απλώς ότι ένα άτομο μπορεί να έχει ενδιαφέρον για την
ασφάλεια που υποδεικνύεται. Περαιτέρω έρευνα από τους ενδιαφερόμενους θα
είναι απαραίτητα μέρη για να αποκαλύψει την πλήρη κατάσταση των
πραγμάτων.» Ταυτότητα.
108
Ταυτότητα. § 9 έως 108 (β). Για να κυριολεκτήσουμε, οι κανόνες που

διέπουν την περιγραφή των εξασφαλίσεων σε ανακοίνωσή της χρηματοδότησης
που εκτίθεται στο UCC § 9 έως 504, όπου η γενεσιουργός όρος είναι, αρκετά
συγκεχυμένα, που περιγράφεται ως «ένδειξη». Για δήλωση χρηματοδότησης για
να είναι αποτελεσματική, θα πρέπει να «δείχνουν» την ασφάλεια, UCC § 9 - 502
(α) (3), η οποία μπορεί να είναι είτε μια «περιγραφή» που comports με UCC § 9-
108 ή «ένδειξη» που οι χρηματοδότησης καλύμματα δήλωση «όλα τα
περιουσιακά στοιχεία» του οφειλέτη. Ταυτότητα. § 9-504 (2). Η διάκριση μεταξύ
«περιγραφή» και «ένδειξη» δεν οφείλεται στις ανησυχίες για το μυστικό βάρη,
αλλά, αντίθετα, να τους μηχανισμούς δημιουργίας ενός ενεχύρου κουβέρτα (όλο
το ενδιαφέρον της ασφάλειας περιουσιακών στοιχείων). Δείτε id. § 9-504 (2) &
CMT. 2 (2003). Ενώ μια δήλωση χρηματοδότηση μπορεί, όπως σημειώνεται, είναι
αποτελεσματική μόνο με τη δήλωση μιας εμπράγματης ασφάλειας σε «όλα τα
Ενώ η δήλωση χρηματοδότηση δεν μπορεί να είναι ένα
χορήγησης μέσο, ωστόσο, είναι το έγγραφο που δίνει το
συμφέρον της ασφάλειας πραγματική δύναμη του ως
«περιουσία» που είναι καθολική αποτελεσματικότητά του
έναντι των περισσότερων αμφισβητίες. Το σύστημα
χρηματοδότησης δήλωση μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως μια
άρθρωση της σχέσης μεταξύ των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας και των υποχρεώσεων ανακοίνωσης που
προκύπτει όταν άλλα μέσα για τη συλλογή πληροφοριών
σχετικά με οφειλέτη (π.χ. κοινότητα) είναι άχρηστες.
Όπως έχουν παρατηρήσει Douglas G. Baird και Thomas H.
Jackson, «[σημείωση f] iling συστήματα λειτουργούν, διότι
οι νομικοί κανόνες που δεν παρέχουν μόνο ένα
πλεονέκτημα σε ένα πρόσωπο που επιθυμεί να αποκτήσει
δικαίωμα ιδιοκτησίας, αλλά και μια αντίστοιχη ευθύνη.
Ένα είναι υποχρεωμένος με την αξίωση συμμετοχής του
ατόμου στο σύστημα αρχειοθέτησης, ώστε οι μελλοντικές
μέρη θα είναι σε θέση να το βρείτε.»109
Κατά ειρωνικό τρόπο, φαίνεται ότι η πραγματική
δύναμη της προκήρυξης υποβολής έχει έρθει όχι από την
ενημερωτική αξία της, αλλά από του στην terrorem
αποτέλεσμα, δηλαδή, την ποινή που επιβλήθηκε στην
ασφαλή πιστωτής του οποίου η προκήρυξη είναι
ελαττωματικό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένας
διαχειριστής για έναν οφειλέτη που έχει ζητήσει
προστασία πτώχευσης μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτά τα
ελαττώματα, αποφεύγοντας τις συναλλαγές στις οποίες
είναι εσφαλμένη προειδοποίηση. 110 Αν η συναλλαγή
αποφεύγεται, η ιδιοκτησία γίνεται μέρος της περιουσίας
του οφειλέτη αποτελεσματικά χωρίς το συμφέρον της
ασφάλειας111 και στη συνέχεια διατίθενται για αναδιανομή
στοιχεία του ενεργητικού, »UCC § 9-108 (γ) απαγορεύει

τέτοιες“supergeneric”περιγραφές στη συμφωνία ασφαλείας, αν φιλοδοξεί να
λάβει εμπράγματης ασφάλειας σε όλες ή σχεδόν όλες της περιουσίας του
οφειλέτη. Ταυτότητα. § 9-108 (c) & CMT. 2 (σχολιάζοντας ότι μια «“όλα τα
περιουσιακά στοιχεία”ή“όλα τα προσωπικά είδη”περιγραφή για τους σκοπούς
της συμφωνίας ασφαλείας δεν είναι αρκετή»).
109

110
Βλέπω 11 USC § 544 (α) (1) (2000).

111
σε όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς του οφειλέτη (π.χ.
γενική πιστωτές).
Αυτή η δύναμη, που μερικές φορές ονομάζεται η
«δύναμη ισχυρή-χέρι», έχει τις ρίζες της στην ανησυχία
για το πρόβλημα των μυστικών βάρη. 112 Το 1910, το
Κογκρέσο τροποποίησε το νόμο περί πτώχευσης που ίσχυε
τότε να επεκτείνει τις εξουσίες αποφυγή ενός διαχειριστή
πτώχευσης.113 Συνέδριο εξέφρασε την ανησυχία ότι
περιπτώσεις όπως Υόρκη Manufacturing Co. κατά. Cassell
παραλύσει διαχειριστές πτώχευσης προσπαθώντας να
ανακτήσει την ιδιοκτησία ακινήτων, που είχε υπό όρους
ανατεθεί σε άγραφα συναλλαγές.114Σε απάντηση Υόρκη, το
Κογκρέσο τροποποίησε το νόμο περί πτώχευσης να
προβλέπουν ότι οι διαχειριστές της πτώχευσης
«θεωρούνται ανατεθεί με όλα τα δικαιώματα, τα
διορθωτικά μέτρα, και οι εξουσίες του πιστωτή που
κατέχουν ενέχυρο από νομικά ή δίκαιη
115
δίκη. . . .» Συνέδριο αιτιολογημένη ότι ένα «μη
καταγεγραμμένη πράξη [της μεταφοράς]. . . οι οποίες θα
ήταν άκυρες στα κρατικά δικαστήρια είχαν το ακίνητο
ήταν. . . εισπράττεται κατά την από κατάσχεση ή
εκτέλεση από κρατικό δικαστήριο»θα πρέπει να είναι
αναποτελεσματική (“κενό”), έναντι ενός διαχειριστή
πτώχευσης.116
Ταυτότητα. §§ 541, 551.

112
Το χρειαζόταν, το Κογκρέσο ανέφερε, «να αποτρέψει το κακό μυστικών

εμπράγματα βάρη.» 61 Cong. Rec. 2275 (1910).
113
Βλέπω HR Rep. Νο 61-511, στο 6-7 (1910).

114
201 US 344, 352 (1906). Το Δικαστήριο έκρινε στη Υόρκη Μεταποίησης

ότι επειδή ο σύνδικος πτώχευσης «σημαίνει απλά στα παπούτσια του σε
πτώχευση. . . δεν έχει μεγαλύτερο δικαίωμα από την πτώχευση.» Ταυτότητα.
Έχοντας κανένα δικαίωμα μεγαλύτερη σε μηχανήματα που ήταν υπό όρους
ανατεθεί στην «unperfected» πωλητής στην περίπτωση αυτή, ο διαχειριστής
δεν ήταν σε θέση να ανακτήσει την περιουσία προς όφελος των άλλων
πιστωτών του οφειλέτη. Ταυτότητα. σε 353.
115
Πράξη της 25ης Ιουνίου, το 1910, ch. 412 § 8, 36 Stat. 838, 840.
116
61 CONG. REC. 2271.

Η εξάλειψη της μυστικής βάρη παραμένει ο στόχος
της εξουσίας ισχυρό βραχίονα. Έτσι, το 1973, Έκθεση της
Επιτροπής για την Πτώχευση νόμοι των Ηνωμένων
Πολιτειών, η οποία οδήγησε τελικά στην Πτωχευτικού
Κώδικα, παρατήρησε, «[ο] ne από τα βασικά
χαρακτηριστικά του κάθε πτωχευτικού δικαίου είναι η
συμπερίληψη των διατάξεων που σκοπό έχουν να ακυρώσει
μυστικές μεταφορές που πραγματοποιήθηκαν από την
πτώχευση πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της
αίτησης.»117 Παρά το γεγονός ότι η Πτωχευτικού Κώδικα
έχει περάσει από αρκετές σημαντικές αναθεωρήσεις από
τις αρχές του εικοστού αιώνα, η δύναμη ισχυρή-χέρι
παραμένει ουσιαστικά άθικτη και βρίσκεται σήμερα στην §
544 (a) (1).118
Αν αποτρέποντας τη δημιουργία των μυστικών
συμφέροντα στην ιδιοκτησία του οφειλέτη ήταν ο σκοπός
της εξουσίας ισχυρό βραχίονα, θα μπορούσε κανείς να
σκεφτεί ότι απλώς τεχνικές αστοχίες στην ανακοίνωση, η
οποία δεν βλάπτει ουσιαστικά την ποιότητα της
προκήρυξης στην πραγματικότητα δεδομένη, δεν θα
εκθέσει τη συναλλαγή για την αποφυγή. Δηλαδή, με την
ανακοίνωση βαθμό δόθηκε πραγματικά, η συναλλαγή θα
πρέπει να είναι καλό εναντίον του διαχειριστή πτώχευσης,
διότι η συναλλαγή δεν ήταν πλέον «μυστικό».
Αυτό, όμως, δεν είναι ο τρόπος που αναπτύχθηκε νόμο
φοροαποφυγής. Η νομολογία υπό την εξουσία ισχυρό
βραχίονα είναι γεμάτη με περιπτώσεις εξασφάλισε
κόμματα χάνουν συμφέροντα ασφαλείας τους για λόγους
117
Βλέπω Της Επιτροπής σχετικά με τις Πτώχευση νόμοι των Ηνωμένων

Πολιτειών, HR Δημ. Αρ 93-137, 18 (1973).
118
Βλέπω11 USC § 544 (α) (1) (2000). Ενότητα 544 (α) (3) δίνει στο
διαχειριστή πτώχευσης των δικαιωμάτων και εξουσιών του «ένας καλόπιστος
αγοραστής των ακινήτων. . . από τον οφειλέτη, κατά του οποίου το εφαρμοστέο
δίκαιο επιτρέπει την εν λόγω μεταβίβαση πρέπει να τελειοποιηθεί.» Ταυτότητα.
§ 544 (α) (3). Το τμήμα αυτό διαφέρει από την § 544 (a) (1) σε πολλά σημεία,
συμπεριλαμβανομένων ότι συνεπάγεται στο νόμο ότι ο διαχειριστής έχει τα
δικαιώματα ενός «καλή τη πίστει αγοραστή.» Κανονικά, οι πιστωτές ενεχύρου
(δηλαδή, ο διαχειριστής πτώχευσης από την § 544 (a) (1)) δεν είναι «καλή τη
πίστει αγοραστές». Δείτε, για παράδειγμα, UCC § 1-201 (32) (2003) (ορίζοντας
«αγορά» για να αποκλείσει «ακούσια» μεταφορικά μέσα, όπως εκείνες που
αφορούν τους πιστωτές ενεχύρου).
που φαίνονται, εκ των υστέρων, να έχουν nit-επιλεκτικοί,
στην καλύτερη περίπτωση, και ιδιότροπο, στη χειρότερη
περίπτωση.119 Αρχικά, θεωρήθηκε ότι αυτές οι αδικίες θα
μπορούσε να αποδοθεί με το καταστατικό απόκρυφες ότι
διέπεται εξασφάλισε συναλλαγές πριν από τη γενική
ψήφιση του UCC.120 Οι μεγάλες διατυπώσεις που
συμμετείχαν νόμου προ-Code δημιούργησε πολλές
ευκαιρίες για συμβουλή επιθετική διαχειριστή. 121Ακόμη και
κάτω από τον UCC, ο δικηγόρος διαχειριστή μπόρεσε να
εκμεταλλευτεί φαινομενικά αθώα footfaults στην
ειδοποίηση. Λάθη στο όνομα του οφειλέτη, 122 περιγραφές
119
Βλέπω Lipson, Πληροφορική, ανωτέρω υποσημείωση 101? James J. White,

την αναθεώρηση του άρθρου 9 για να μειώσουν τη σπάταλη Litigation, 26 Loyola
ΙΑΙ Rev, 823, 837-38 (1993) [εφεξής Λευκό, άχρηστες Αντιδικία].
120
Βλέπω Coogan, ανωτέρω υποσημείωση 8, σε 319 ( «Το ασφαλές μέρος

είχε έναν τραχύ χρόνο με τα συστήματα αρχειοθέτησης της νομοθεσία για την
ασφάλεια των κινητών αξιών προ-Code απόφαση μετά την απόφαση., Για να μην
πούμε τίποτα για τα ίδια τα καταστατικά, δεν έλαβε υπόψη την πραγματική
λειτουργία της κατάθεσης ή το σύστημα δηλαδή καταγραφής, για να
ειδοποιήσει τους άλλους πιστωτές της πραγματικής ή πιθανής ύπαρξης των
συμφερόντων ασφαλείας σε ακίνητα που φαίνεται να ανήκει στον οφειλέτη.»).
Δείτε γενικά David Gray Carlson, Συλλογή χρεών, όπως ενοικίαση ζητήθηκε, 79
Μινεσότα. L. Rev. 817, 834 (1995) [εφεξής Carlson, Συλλογή χρεών] ( «Δεν
μπορεί να αμφισβητηθεί... Συμβουλή και την πτώχευση των δικαστών του εν
λόγω οφειλέτη υψώσει το κρέμασμα ένα εξασφαλισμένο πιστωτή για να
στεγνώσει για τα πιο ασήμαντα λάθη.»).
121
Μερικά από τα μεγαλύτερα περιπτώσεις συλλέγονται από Coogan,

υπεράνω... Σημείωση 8, σε 291 Ν.5 (αναφέροντας Amberson Inv Corp. κατά
Fitzgerald, 266 F.2d 767 (10 Cir 1959) (καταγράφονται υποθήκη δεν απαγγέλλουν
ημερομηνία λήξης της ασφαλούς σημείωση)? Σε εκ νέου Urban, 136 F. 2d 296
(7ο Cir 1943.) (απουσία ένορκη δήλωση)? Σε εκ νέου Int'l Harvester Co., 9 F.2d
299 (6η Cir 1925.) (αντίγραφο ένορκη δήλωση ανεπαρκές)?. Σε εκ νέου Prod Aids
Co., 193 F. Supp 180, 185 (SD Iowa 1961) (μη αναγραφή της εταιρικής αρχή να
υπογράψει)?. σε εκ νέου Leven, 42 F. Supp 484 (Δ Md 1941.) (αποτυχία της
ορκιζόμενος να αποκαλύψει το καθεστώς οργανισμό)?. σε εκ νέου Holley, 25 F.2d
979 (ΝΔ Iowa 1928) (αποτυχία να αποκαλύψει τον τίτλο του την εγγραφή
συμβολαιογράφου)?.. Nordman κατά Rau, 119 Pac 351 (αγοραστής δεν
δεσμεύεται από τη γνώση των ελαττωματικών στεγαστικών δανείων) (Kan
1911.)? Sickinger v . Zimel, 77 A.2d 905 (NJ 1951) (false αιτιολογική σκέψη της
αντιπαροχής)). Δείτε επίσης RI Hosp. Nat'l Bank κατά. Larson, 79 A.2d 182
(Conn.
122
Δείτε, π.χ., Σε εκ νέου Tyler, 23 BR 806 (.. Bankr SD Φλόριντα 1982)

(κατάθεση εναντίον «Tri-Molded Plastics, Inc.» αναποτελεσματική, όπου το όνομα
του οφειλέτη είναι «Tri-Molded Plastics, Inc.»)? ITT Εμπορική Fin. v. Τράπεζα της
των ασφαλειών,123 ή ο τόπος κατάθεσης 124 έχουν
χρησιμοποιηθεί κατά το ασφαλές μέρος.
Δεν είναι σαφές πώς αυτές οι χρήσεις της εξουσίας
ισχυρό βραχίονα υποστήριξη των ενημερωτικών στόχους
της ανακοίνωσης κατάθεσης. Αν, όπως μπορεί και να
ίσχυε σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, η κοινότητα
των πιστωτών γνώριζε ή είχε λόγους να γνωρίζει
περιουσία του οφειλέτη είχε επιβαρυνθεί, δεν είναι σαφές
ότι ένα σφάλμα ανήλικος στο όνομα του οφειλέτη ή της
εξασφάλισης περιγραφή δημιούργησε ένα μυστικό
ενεχύρου, διέπραξαν μια απάτη, ή με άλλο τρόπο
παραβιάζονται κανόνες της ισχύουσας εμπορική
κοινότητα. Μπορεί να είναι ότι η δύναμη ισχυρή-χέρι είναι
ένα αναγκαίο κακό, ασκώντας σε ισχύ terrorem πάνω από
τους πιστωτές, αναγκάζοντας τους, καθώς το δικαστήριο
Clow πρότεινε να «άδεια δεν εκτελεσθέντων, εμπίπτει
στην έννοια της εξουσίας τους, να εξασφαλίσουν τρίτα
πρόσωπα από τις συνέπειες από την προφανή κυριότητα
του πωλητή.»125Αλλά απλώς ζητώντας από τους δανειστές
να κάνουν περισσότερα δεν εξασφαλίζει απαραίτητα ότι
κάποιος άλλος θα έχει ουσιαστική κατανόηση του τι κάνει
ο οφειλέτης ή δεν έχει.
W., 166 F.3d 295 (Tex. 1999) (κατάθεση εναντίον «Compucentro, USA, Inc.»
αναποτελεσματική, όπου το όνομα του οφειλέτη είναι «Compu-Centro, USA,
Inc.»).
123
Σε εκ νέουKL Smith Εισέρχεται, Ltd., 2 BR 280 (Bankr D. Colo 1980..)

(Ωοτόκες όρνιθες ήταν «ζώα,» όχι «εξοπλισμός» ή «απογραφής»).? δείτε Σε εκ
νέου βορειοανατολικά Chick Serv., Inc., 43 BR 326 (Bankr. Δ Mass. 1984) (εύρεση
κοτόπουλα ήταν «αγροτικών προϊόντων,» όχι «απογραφή»).
124
Ίσως ο κύριος υποψήφιος είναι εδώ Σε εκ νέου Πετρίτης Entertainment,

Ltd., 116 BR 194 (Bankr. CD Cal. 1990), το οποίο έκρινε ότι, ακόμη και αν η
εξασφάλισε κόμμα κατέθεσε αποτελεσματική δηλώσεις χρηματοδότησης UCC-1,
το ενδιαφέρον της ασφάλειας του στη βιβλιοθήκη του οφειλέτη από πνευματικά
δικαιώματα ταινιών και τα έσοδα από αυτές τις ταινίες (royalties) ήταν δεν
τελειοποιηθεί επειδή δεν είχε καταγραφεί στο Γραφείο Πνευματικών
Δικαιωμάτων. Δείτε Lipson, Τεχνολογίες Πληροφορικής, ανωτέρω υποσημείωση
101, στο 1071 (θρηνώντας αδικία της προφανούς αυθαιρεσίας των κανόνων
τελειότητα, όπως εφαρμόζονται στις εξασφαλίσεις τεχνολογίας των
πληροφοριών).
125
Clow ν. Γουντς, 5 Serg. & Rawle 275, 281 (Pa. 1819).

Στο κάτω μέρος, φαίνεται συστήματα ειδοποίησης
αρχειοθέτησης αναπτυχθεί, τουλάχιστον εν μέρει, ως
πληρεξούσιο για τις πληροφορίες που διαφορετικά θα
ήταν άμεσα διαθέσιμη σε απλούστερα, πληροφοριακά
συστήματα που βασίζονται στην κοινότητα (π.χ.,
συστήματα τα οποία αναγνωρίζονται μόνο κατοχικός
βάρη). Πληροφοριακά συστήματα-αναγκάζοντας όπως η
UCC-1 ήταν μια απάντηση σε ορισμένους τύπους
κοινότητας παραβάσεις, αυτές που εμπλέκονται μυστικές
συμφέροντα στην ιδιοκτησία. Η δύναμη ισχυρή-βραχίονα
μπορεί στη συνέχεια να θεωρηθεί ως ένα αμβλύ εργαλείο
πληροφοριών που παράγουν, πιο ενοχλητικό για υπερ- και
υπο-αποκλεισμών ό, τι για βασικούς στόχους της. Είναι,
ωστόσο, η απάντησή μας στο γεγονός ότι, σε έναν κόσμο
με όλο και πιο περίπλοκο και κατακερματισμένο
κοινοτικών δομών, ή καθόλου All-«οι πιστωτές πρέπει να
επαληθεύσει τους ισχυρισμούς τους.»126
C.Modern Systems: Ιδιωτική Credit Reporting και

συμβάσεων
Υπάρχει κάτι αόριστα γραφικά για ένα σύστημα που
φιλοδοξεί να καθιερώσει πληροφορίες σχετικά με
nonpossessory συμφέροντα στην προσωπική περιουσία
μέσα από την κατάθεση της χαρτάκια στα γραφεία των
διαφόρων δημοσίων υπαλλήλων (π.χ., υφυπουργούς). 127
Πράγματι, η αληθοφάνειας ενός τέτοιου συστήματος
αποτελεί τη βάση για ένα από τα επιχειρήματα εναντίον
της συνέχισης της χρήσης του συστήματος ειδοποίησης
126
Alces, υπεράνω σημείωση 3, σε 680? δείτε Peter A. Alces & Robert M.

Lloyd, μια σειρά μεταρρυθμίσεων του άρθρου 9 αρχειοθέτησης Συστήματος, 44
Οκλαχόμα. L. Rev. 99 (1991) (σημειώνοντας το σύστημα UCC-1 είναι «τα ίδια τα
θεμέλια της ασφάλειας προσωπικών ειδών νόμος στις Ηνωμένες Πολιτείες») (η
υποσημείωση παραλείπεται).
127
Φυσικά, το άρθρο 9 είναι «μέσο ουδέτερο» σε ορισμένα σημεία και

επιτρέπει την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων χρηματοδότηση. Βλέπω UCC
§§ 9 - 516 (α) (συζήτηση κανόνες για την αποτελεσματική «επικοινωνία» για τη
χρηματοδότηση δηλώσεις)? 9-102 (α) (18) (Γ) (ορίζοντας «επικοινωνία» για να
συμπεριλάβει την ηλεκτρονική διαβίβαση, εφόσον επιτρέπεται από την υποβολή
τους κανόνες γραφείου)? 9-102 CMT. 9.α. (Συζήτηση μέσο της ουδετερότητας
και της ηλεκτρονικής αρχειοθέτησης προειδοποίηση).
αρχειοθέτησης.128 Υπάρχουν αναμφίβολα εκείνους που
βλέπουν το σύστημα δήλωσης χρηματοδότησης και λίγο
καλύτερα από ό, τι ο αποσπασμένος σημάδι βάσει του
νόμου Lien τους παράγοντες.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε μια φτωχή κατανόηση του
σκοπού η ανακοίνωση κατάθεση υπηρετεί σήμερα. Είναι
δελεαστικό να ενόψει προειδοποίηση κατάθεση ως
υποτυπώδης, όμως, γιατί γνωρίζουμε τις πληροφορίες που
είναι πιθανό να είναι πιο σημαντικό για μια κοινότητα των
πιστωτών θα προέρχονται από ένα ή δύο των δύο
«ιδιωτική» πηγές: (i) μεσάζοντες πληροφοριών, όπως Dun
& Bradstreet, οι οποίοι παρέχουν αναλύσεις των εταιριών
ως προς θέματα όπως η επικαιρότητα των πληρωμών, το
πιστωτικό ιστορικό, και ούτω καθεξής129 και / ή (ii) των
συμβάσεων και τη δέουσα επιμέλεια.
Εξετάστε πρώτα τα μεσάζοντες πληροφοριών. Οι
επιχειρήσεις όπως Dun & Bradstreet παρέχουν τεράστιες
βάσεις δεδομένων των πληροφοριών,
συμπεριλαμβανομένων των πιστωτικών πληροφοριών
128
Αυτές και άλλες αντιρρήσεις συγκεντρώθηκαν σε ένα Μινεσότα Law

Review συμπόσιο, αναφέρεται ανωτέρω στην υποσημείωση 6 και συζητείται
παρακάτω στο Μέρος ΙΙΙ Μέρος Β
129
Σύμφωνα με τα λόγια του:

D & B διαχειρίζεται το πιο πολύτιμο εμπορικό βάση δεδομένων στον
κόσμο με πληροφορίες για 83 εκατομμύρια επιχειρήσεις.
Επιχειρηματικές πληροφορίες συγκεντρώνονται σε 214 χώρες, σε 95
γλώσσες και διαλέκτους, καλύπτοντας 181 νομισματική νομίσματα. Η
βάση δεδομένων ανανεώνεται ένα εκατομμύριο φορές την ημέρα, ως
μέρος της δέσμευσής μας να παρέχουμε ακριβείς, πλήρεις πληροφορίες
για πάνω από 150.000 πελάτες μας.
Dun & Bradstreet, Στοιχεία της εταιρείας, σε
http://www.dnb.com/us/about/media/ dnbcompanyinformation.html (Τελευταία
επίσκεψη 11 Απριλίου του 2005).
μεσάζοντες πληροφοριών είναι διαφορετικά σε ορισμένα σημεία από τους
οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, όπως η Moody και
Standard & Poors γνωστή τεχνικά ως «εθνικά αναγνωρισμένους οργανισμούς
στατιστικής αξιολόγησης» -γιατί έχουν την τάση να καλύπτουν μικρότερες
εταιρείες που δεν εκδίδουν τίτλους του δημοσίου. Για μια γενική συζήτηση των
οργανισμών αξιολόγησης, βλέπε, π.χ., Schwarcz,Πολυπλοκότητα, ανωτέρω
σημείωση 16. Βλ γενικά Claire Α Hill, Αξιολόγηση Γραφεία συμπεριφέρονται
άσχημα. Η περίπτωση της Enron, 35 Conn L. Rev. 1145, 1146 (2003)
( «Αξιολόγηση εταιρείες γραφεία ρυθμό και χρεόγραφα Είναι κρίσιμης σημασίας
παίκτες στην. κεφαλαιαγορές «).? Claire Α Hill, ρύθμιση των οργανισμών
αξιολόγησης, 82 Wash. ΙΙΙ.Ο 43 (2004).
σχετικά με χιλιάδες επιχειρήσεις, η οποία είναι διαθέσιμη
για τους δυνητικούς πιστωτές ή οι διάδικοι για μια
τιμή.130Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί αυτά τα
συστήματα θα είναι μεγαλύτερης αξίας προς την
κοινότητα των πιθανών πιστωτών από τον κατατεθεί
δήλωση χρηματοδότηση, η οποία είναι, στην καλύτερη
περίπτωση, μόνο που υποδηλώνουν την ύπαρξη
nonpossessory συμφέροντα ιδιοκτησίας. Αυτό είναι
σύμφωνο με την άποψη του καθηγητή Lynn LoPucki ότι
ακάλυπτο πιστωτές συχνά «Ταμειακές ροές» σερφάρετε
και να συγκεντρώσει πληροφορίες σχετικά με τους
οφειλέτες τους, μέσα από μια ποικιλία ιδιωτικών και
ανεπίσημα κανάλια.131 Σύμφωνα με LoPucki,
αν ο οφειλέτης δεν καταβάλει επικαίρως ακάλυπτο τους

πιστωτές της, το γεγονός αυτό θα πρέπει να διαβιβάζονται
μέσω πιστωτικών εκθέσεων και άλλων πληροφοριών
κανάλια για να ασφαλισμένων πιστωτών, των
εργαζομένων, των προμηθευτών, των πελατών του
οφειλέτη και άλλους εμπορικούς εταίρους. Εάν οι εκθέσεις
πάρει αρκετά κακό, άλλοι θα αρνηθεί να ασχοληθεί και ο
οφειλέτης θα είναι σε θέση να συνεχίσει τις
δραστηριότητές της. Σε αυτή την αντίληψη, ακάλυπτο
χρέος είναι πιθανό να είναι βραχυπρόθεσμα και
περιορίζονται στα ποσά που είναι μικρά σε σχέση με το
χαρτοφυλάκιο του πιστωτικού φορέα. Το ακάλυπτο
πιστωτής παρακολουθεί τον οφειλέτη μέσα από τις
πιστωτικές εκθέσεις και άλλες πηγές πληροφοριών και να
αξιολογεί τον κίνδυνο ότι η επιχείρηση θα πρέπει να
διακοπεί.132
Ωστόσο, ένα συστατικό της Dun & Bradstreet και

άλλες παρόμοιες αναλύσεις είναι η αξιολόγηση των
δημόσιων καταγράφονται συμφέροντα στην περιουσία του
130
Βλέπω Dun & Bradstreet, D & B Προϊόντων και Υπηρεσιών, στο

http://www.dnb.com/US/dbpro αγωγούς / product_overview / index.html
(τελευταία επίσκεψη 11 Απριλίου, 2005).
131
Βλέπω Lynn M. LoPucki, Ευκαιρία μη εξασφαλισμένου πιστωτή του, 80 Va.

L. Rev. 1887 (1994) [εφεξής LoPucki, Bargain πιστωτή του].
132
Ταυτότητα. στο 1941 (υποσημειώσεις παραλείπονται).

οφειλέτη, όπως UCC-1 δηλώσεις χρηματοδότησης και
βάρη κρίση.133 Άλλες υπηρεσίες φαίνεται να κοιτάξουμε
προς παρόμοιους τύπους πληροφοριών. 134 Ίσως το πιο
σαφή χρήσης των πληροφοριών χρηματοδότησης UCC
δήλωση είναι Experian, η οποία περιλαμβάνει ένα «UCC
Προφίλ» στην έκθεση της εταιρείας και τους καταλόγους
έως και δέκα από τις πιο πρόσφατες ρινίσματα UCC
(δηλαδή, αρχική ρινίσματα, τροποποιήσεις και / ή
απολήξεις) με το πιο πρόσφατη εμφανίζεται πρώτη. 135
Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν οι πιστωτές οι ίδιοι δεν
φαίνονται άμεσα στην κατατεθεί δήλωση
χρηματοδότησης, οι μεσάζοντες πληροφορίες σχετικά με
τους οποίους μπορεί να στηριχθεί το κάνουν.
φαίνεται να υπάρχει μια αυξανόμενη τάση να
βασίζονται σε αυτά τα ιδιωτικά συστήματα πληροφοριών
ως υποκατάστατο για πληροφορίες σχετικά με το ακίνητο,
ακόμη και αν αυτό δεν αποτελεί την κύρια λειτουργία
τους εκεί. Σε Στα νέα ανακοίνωση Dynamics, Inc., για
παράδειγμα, το Πτωχευτικό Δικαστήριο για την
Περιφέρεια του Delaware κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η
επανεξέταση της έκθεσης Dun & Bradstreet ήταν επαρκής
«κοινοποίηση» της εκχώρησης της απαίτησης να νικήσει
το δικαίωμα συμψηφισμού, όπως προβλέπεται στην UCC §
9-404 (α), η οποία περιορίζει το δικαίωμα του οφειλέτη
λογαριασμού σε συμψηφισμό έναντι λογαριασμού, εάν ο
οφειλέτης (δηλαδή, δανειστής του οφειλέτη λογαριασμού)
έχει ανατεθεί το λογαριασμό και ο οφειλέτης λογαριασμός
133
Από τον Ιανουάριο του 2005, για παράδειγμα, «απογραφή αρχείο

πληροφοριών» Dun & Bradstreet στεγάζονται 135.456.457 δημόσια αρχεία,
συμπεριλαμβανομένων των εμπράγματων ασφαλειών, στο
http://www.dnb.com/us/about/ db_database / dnbinfoquality.html.
134
Δείτε, π.χ.., InfoSource ΗΠΑ, Σχετικά με τα δεδομένα μας, σε

http://list.infousa.com/cgi-bin/abicgi/abicgi.pl?
S53511741409690=bas_session&bas_elements=4&bas_vendor=190000&bas_ty
pe=LC&bas_page=6999&bas_action=AboutOurData (ανάλυση «υπουργός»
πληροφοριών σε σχέση με 14 εκατομμύρια επιχειρήσεις καλύπτει) (τελευταία
επίσκεψη 4 Μαρτίου 2005).
135
Βλέπω Experian, Δείγμα Εταιρικό Προφίλ, σε

http://www.experian.com/business/ page5.html (τελευταία επίσκεψη 4 του
Μάρτη 2005).
έχει ειδοποίηση από αυτό.136 Ο οφειλέτης λογαριασμό
στην ανακοίνωση Dynamics κρίθηκε ότι έχει γνώση της
εκχώρησης του λογαριασμού του, επειδή ένας
αξιωματικός πίστωση για τον οφειλέτη λογαριασμό είχε
αποκτήσει μια έκθεση Dun & Bradstreet για τον οφειλέτη
που δείχνει ότι ένα ασφαλές μέρος είχε τη σύσταση
ενεχύρου επί των λογαριασμών του οφειλέτη προς
είσπραξη.137
136
300 BR 220, 225 (Bankr. D. Del. 2003).

137
Το δικαστήριο εξήγησε:
[Οφειλέτη ο λογαριασμός] T & B υποστηρίζει ότι δεν έλαβε
επικυρωμένο ειδοποίηση επειδή τρίτους παρόχους προσωπικές
πληροφορίες, όπως [Dun & Bradstreet], δεν είναι υποκατάστατα για τις
θετικές πράξεις από την υπογραφή ή την εκτέλεση απαιτείται από τον
εκδοχέα / εκχωρητή. Ο οφειλέτης απαντά ότι μια γραφή που
μεταδίδεται απ 'ευθείας από τον οφειλέτη ή ένα ασφαλές μέρος σε
οφειλέτη του λογαριασμού δεν είναι υποχρεωμένη να ικανοποιήσει την
απαίτηση πιστοποίησης του καταστατικού. . . . Χρησιμοποιώντας αυτή
την ανάλυση, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η παράδοση της
έκθεσης [Dun & Bradstreet] στο T & B, το οποίο περιελάμβανε μια
δήλωση ότι οι δανειστές είχαν δικαίωμα επίσχεσης σε όλους τους
λογαριασμούςεισπρακτέα, ανταποκρίνεται στην απαίτηση αυτή.
Τέτοιες εκθέσεις συχνά επικαλούνται τα μέρη για να καθοριστεί αν
υπάρχουν τέτοια βάρη. Στην πραγματικότητα, ο κ Burks κατέθεσε ότι η
T & B δεν στηρίζονται σε [Dun & Bradstreet] αναλυτικές εκθέσεις για
πληροφορίες σχετικά με τους πελάτες της. Ως εκ τούτου, καταλήγουμε
στο συμπέρασμα ότι, έχοντας λάβει επικυρωμένο προειδοποίηση από
τους δανειστές εμπράγματα βάρη επί 1η Μαΐου 2002, ακριβώς T & B
για συμψηφισμό δεν έχει προτεραιότητα έναντι των δανειστών βάρη
σύμφωνα με το τμήμα 9-404 του UCC.
Ταυτότητα. στο 224-25. Σημειώνω παρενθετικά ότι η γνώμη ανακοίνωση
Dynamics φαίνεται ότι υπέπεσε σε πλάνη κατά την ερμηνεία του UCC § 9-404 (α)
(1). Το τμήμα αυτό προβλέπει ότι τα δικαιώματα του εκδοχέα (π.χ., ένα ασφαλές
μέρος) είναι «με την επιφύλαξη. . . οποιαδήποτε άλλη υπεράσπιση ή διεκδίκηση
του λογαριασμού του οφειλέτη κατά του εκχωρητή [οφειλέτη] που αποκομίζει
πριν ο οφειλέτης λογαριασμό λάβει ειδοποίηση για την εκχώρηση επικυρωμένο
από τον εκχωρητή ή τον εκδοχέα.» Ενώ το δικαστήριο ανακοίνωση Dynamics
συζήτησαν την έννοια του όρου «ταυτότητας», 300 BR 225, απέτυχε να
αναγνωρίσει ότι η D & B έκθεση δεν επαληθεύεται από τον οφειλέτη. Το λάθος
μπορεί να ήταν στην παραδοχή του δικαστηρίου ότι η χρηματοδότηση δηλώσεις
υπογράφονται από τους οφειλέτες. Δείτε id. ( «[Π] ε δεν φθάνει μέχρι του
σημείου T & Β καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι [UCC § 9-404 (α)] σημαίνει
πραγματική παράδοση ενός υπογεγραμμένο αντίγραφο της δήλωσης
χρηματοδότησης. . . .»). Παρά την προφανή λάθος, το δικαστήριο τελικά ήρθε
στο σωστό αποτέλεσμα, αναγνωρίζοντας ότι ο οφειλέτης λογαριασμό
διατήρησε το δικαίωμα καλύψεως υπό UCC § 9 έως 404 (α) (1), διότι δεν έλαβε
υποβολή ανακοίνωσης μπορεί να παρέχει μέρος του
πληροφοριακού θεμέλιο πάνω στο οποίο αυτά τα
συστήματα που χτίστηκε γιατί όλοι οι πιστωτές μπορούν
να ζητήσουν έμμεσα για πληροφορίες σχετικά με
αποφάσεις χορήγησης πιστώσεων. το έργο του καθηγητή
Mann τείνει να επιβεβαιώσει αυτό, αναφέροντας τα
ασυμμετρίες πληροφόρησης συχνά ασκείται στον εμπορικό
κόσμο μέσα από μια ποικιλία-ως επί το πλείστον άτυπη-
συστήματα ελέγχου, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης
των ιδιωτικών μεσάζοντες πληροφοριών.138 Έτσι, ακόμη
και αν οι περισσότεροι μη εξασφαλισμένοι πιστωτές δεν
βασίζονται άμεσα στο δημόσιο αρχείο, οι υπηρεσίες από
τις οποίες επικαλούνται για τις πληροφορίες αυτές
προφανώς κάνει.
Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τον ρόλο που
σύμβασης και λόγω έργο επιμέλεια για τον καθορισμό
nonpossessory συμφέροντα ιδιοκτησίας. Όπως
σημειώθηκε παραπάνω, Baird και Τζάκσον πιστεύουν ότι η
δήλωση της χρηματοδότησης θα πρέπει-και ίσως δεν-
υπάρχει για να επιτρέψει εξασφάλισε μέρη να «αξιώσεις
μερίδιο» στο ακίνητο του οφειλέτη. 139 Ένα πόρισμα για
αυτό θα ήταν ότι το σύστημα παρέχει πληροφορίες
σχετικά με το ακίνητο που είναι σχετικές σε μεγάλο
βαθμό, και ίσως μόνο σε αυτό το κοινό. 140 Κι όμως, ή
επικυρωμένο ειδοποίηση από τον οφειλέτη.

138
Δείτε, π.χ.., Ronald J. Mann, στρατηγικής και δύναμης στην εκκαθάριση

των εξασφαλισμένο χρέος, 96 Μιχ L. Rev. 159 (1997).? Ronald J. Mann, Ιδρύματα
επαλήθευσης σε χρηματοοικονομικές συναλλαγές, 87 Geo. LJ 2225 (1999)
[εφεξής Mann, επαλήθευσης].
139

140
Όπως Baird κράτη,

ένα εξασφαλισμένο πιστωτή στηρίζεται σε συγκεκριμένα περιουσιακά
στοιχεία του οφειλέτη. Χρειάζεται να γνωρίζουμε αν ένα συγκεκριμένο
κομμάτι της ιδιοκτησίας βαρύνεται. Αν το ακίνητο εξασφάλισης χρέος
του είναι ή μπορεί να γίνει επιβαρύνεται, ο πιστωτής δεν μπορεί να
θεωρήσει το δάνειο που εξασφαλίζεται. Οι πληροφορίες ότι ο Κώδικας
προβλέπει ασφαλισμένων πιστωτών στο αρχείο του είναι ακριβώς
προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους, να γνωρίζουν εάν οποιαδήποτε
αξίωση που κάνουν σε ένα συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο, θα έχουν
προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε άλλης. Το σύστημα
αρχειοθέτησης είναι στην πραγματικότητα ένα μέρος όπου εξασφάλισε
τουλάχιστον Baird-φαίνεται να πιστεύουν ότι αυτές οι
πληροφορίες θα είναι λιγότερο σημαντικό από άλλες
πτυχές της πίστωσης απόφαση.141Αντίθετα, εξελιγμένα
πιστωτές θα κάνει ενημερωτική εκτιμήσεις από τη
διεξαγωγή «δέουσας επιμέλειας», σύμφωνα με την οποία ο
οφειλέτης μοιράζεται συναινετικά πληροφορίες με τη
δυνατότητα πιστωτή. Η αναζήτηση δικαίωμα επίσχεσης
θα επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις διαπιστώσεις της
δέουσας επιμέλειας.
Θα ήταν δελεαστικό να συμπεράνουμε ότι αυτές οι
ιδιωτικές μεθόδους μάθησης για nonpossessory
συμφέροντα στην ιδιοκτησία θα πρέπει να εκτοπίσει
πλήρως το σύστημα ειδοποίησης αρχειοθέτησης. Όπως
και η κατοχή και η επισήμανσή σε παλαιότερες εποχές, ο
ισχυρισμός θα ήταν η ανακοίνωση κατάθεσης θα πρέπει
να δώσουν τη θέση τους σε νέες και τους ισχυρισμούς
ανώτερη μεθόδους διανομής πληροφοριών για το ακίνητο.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα μας οδηγούσε στο ξεχνάμε ότι η
κατάθεση ειδοποίηση αναπτύχθηκε ως υποκατάστατο για
τις πληροφορίες που βασίζονται στην κοινότητα (π.χ.,
ανοιχτή, διαβόητη και ειρηνική κατοχή) και φαίνεται να
παραμένει ένα σημαντικό, αν και έμμεσο, συστατικό των
σύγχρονων μεθόδων πληροφόρησης γενιάς. Μέρος ΙΙ
περιγράφει τρεις σειρές των συναλλαγών που φαίνεται να
εμφανίζει αυτό το είδος της αμνησίας.
απαιτήσεων των πιστωτών μερίδιο στην περιουσία του οφειλέτη.

Baird, Δήθεν ιδιοκτησία, ανωτέρω σημείωση 23, στους 62 (υποσημείωση
παραλείπεται).
141
Baird κάνει δύο ενδιαφέρουσες, αλλά δεν υποστηρίζεται, εμπειρικούς

ισχυρισμούς σχετικά με το ρόλο των πληροφοριών σε ασφαλή δανεισμό.
Πρώτον, υποστηρίζει, «πολλοί πιστωτές να γνωρίζετε πριν πληρούν ακόμη
οφειλέτη τους ότι θα δανείσουν, αν όχι καθόλου, είτε ένα εξασφαλισμένες ή
βάση.»Ταυτότητα. σε 66. Δεύτερον, ο ίδιος υποστηρίζει,
η χρησιμότητα των πληροφοριών στο σύστημα αρχειοθέτησης δεν
απορρέει από ό, τι λέει πιστωτές που μόλις εισέρχονται οι
διαπραγματεύσεις. Στα αρχικά στάδια, οι πιστωτές μπορούν να
βασίζονται σε ό, τι οφειλέτη τους, τους λέει. . . . Ένας δικηγόρος
συνήθως δεν έχουν καν τα αρχεία που ελέγχθηκαν, μέχρι η συμφωνία
είναι αρκετά μακριά μαζί, αρκετά μακριά, σε κάθε περίπτωση, η
απόφαση να γίνει αν το δάνειο θα εξασφαλιστεί.»
Ταυτότητα. Είτε ή και οι δύο ισχυρισμοί μπορεί να είναι αλήθεια, αν και έχω
αμφιβολίες, αλλά μου δεν προσπάθεια για να τα τεκμηριώσει.
II.THE ΤΈΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΆΘΕΣΗΣ NOTICE: ΤΡΕΙΣ ΜΥΣΤΙΚΌ ΕΜΠΡΆΓΜΑΤΑ
Ούτε η UCC, ούτε οποιαδήποτε άλλη νομοθετική

εξέλιξη εξαλείφει πλήρως ειδοποίηση κατάθεση κάτω από
όλες τις συνθήκες. Ακόμη και οι πρόσφατες αναθεωρήσεις
του άρθρου 9 του UCC διατηρημένα, και σε ορισμένα
σημεία βελτιωθεί, το σύστημα αρχειοθέτησης ειδοποίηση
στον βαθμό που εξακολουθεί να ισχύει. Ωστόσο, ως εκ του
νόμου ζήτημα, προκήρυξη υποβολής θα έχουν ούτε ρόλο
ούτε επίδραση στις συναλλαγές που αφορούν ολοένα και
πιο σημαντικό εξασφαλίσεις, όπως δεδομένα, πνευματικής
ιδιοκτησίας και των τραπεζών και τους λογαριασμούς
τίτλων. Επιπλέον, τιτλοποίηση «διευκόλυνση»
καταστατικό έχουν τη δυνατότητα να καταστήσει
προειδοποίηση κατάθεση εντελώς προαιρετική. Με
ανακοίνωση κατάθεση, ως εκ τούτου μειωμένη, μυστικό
βάρη μπορεί, και ίσως θα πρέπει να ανθίσει. Αυτή η
ενότητα συνοψίζει το πώς ανέχονται τις πρόσφατες
νομοθετικές εξελίξεις, αν όχι την προώθηση, τη
δημιουργία των μυστικών βάρη.
A.Security Συμμετοχές σε δεδομένα και την Πνευματική

Ιδιοκτησία: Κανόνες για Εισπράξεις και Συνέχεια
ενδιαφέροντος
Από την ανάγνωση ρηχά του άρθρου 9 του UCC θα
μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το μυστικό
βάρη θα είναι κάτι σπάνιο. UCC § 9-310 (α) προβλέπει ότι
η τελειότητα ενός ενδιαφέροντος ασφάλειας απαιτεί την
κατά τεκμήριο την κατάθεση της δήλωσης
χρηματοδότησης.142UCC § 9-310 (β) (9), όμως, περιέχει μια
σημαντική εξαίρεση για τα συμφέροντα ασφαλείας στα
«έσοδα». Επειδή αναθεωρημένο άρθρο 9, έχει επεκταθεί
σε μεγάλο βαθμό τον ορισμό των εσόδων, 143 κανόνες της
142
UCC § 9-310 (α) (2003) ( «Εκτόςεάν προβλέπεται διαφορετικά στο εδάφιο

(β) και του άρθρου 9 με 312 (β), δήλωση χρηματοδότησης πρέπει να υποβληθεί
για να τελειοποιήσει όλα τα συμφέροντα ασφαλείας. . . .»).
143
Σχόλιο 13 § 9-102 εξηγεί ότι «[τ] ο αναθεωρημένος ορισμός

του“προϊόν”επεκτείνεται ο ορισμός πέρα από αυτό που περιέχεται στην πρώην
Ενότητα 9-306.»
συχνά εν αγνοία δημιουργήσει μυστικό εμπράγματα βάρη
επί των δεδομένων και πνευματικής ιδιοκτησίας.144
Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις τρόπους ότι ένα
«προϊόν» εμπράγματης ασφάλειας μπορεί να δημιουργήσει
μυστικό εμπράγματα βάρη. Κατ 'αρχάς, αναθεωρημένη §
9-102 (α) (64) (Α) προσδιορίζει τα έσοδα και
περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, «ό, τι αποκτάται κατά το. .
. άδεια. . . των ασφαλειών.» 145 Αυτό σημαίνει ότι οι άδειες
των δεδομένων ή πνευματικής ιδιοκτησίας, για
παράδειγμα, θα πρέπει να είναι «προϊόν» της αρχικής
εξασφάλισης, η οποία μπορεί να είναι ή μπορεί να μην
έχουν δεδομένων ή την ίδια την πνευματική ιδιοκτησία. 146
Δεύτερον, η UCC § 9 - 102 (α) (64) (Α) προβλέπει ότι η
εξασφαλισμένο μέρος μπορεί να συνεχίσει έσοδα στα
χέρια των κομμάτων πλην του οφειλέτη. 147 Αυτό σημαίνει
ότι, εκτός εάν το πιστοποιητικό είναι «συνήθεις», η οποία
είναι σε γενικές γραμμές μη αποκλειστική, το ενδιαφέρον
για την ασφάλεια συνεχίζεται τόσο την αρχική ασφάλεια
και το προϊόν, ακόμη και σε τρίτους δικαιούχους, υπο-
δικαιοδόχων, και ούτω καθεξής.148
144
δείτε γενικά Lipson, Remote Control, ανωτέρω υποσημείωση 101

(συζήτηση επίδραση των κανόνων σχετικά με τα έσοδα και τη συνέχεια του
ενδιαφέροντος για την πνευματική ιδιοκτησία και τα δεδομένα).
145
UCC. § 9-102 (α) (64) (Α).

146
ΣυγκρίνωΣε εκ νέου Συγκ. Σχεδιασμός & Tech., Inc., 48 BR 635, 640

(Bankr. SD Cal. 1985) (φθίνουσα για την αντιμετώπιση των διπλωμάτων
ευρεσιτεχνίας ως προϊόν της αίτησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας σύμφωνα με το
πρώην άρθρο 9), με Lipson, Τεχνολογίες Πληροφορικής, ανωτέρω υποσημείωση
101, στο 1135- 36 (ανάκριση συνεχίζεται βιωσιμότητα του κανόνα Μεταφορές
Σχεδιασμός υπό το πρίσμα του αναθεωρημένου άρθρου 9).
147
Δικαστήρια εφαρμογή πρώην άρθρο 9 είχε έρθει σε αυτό το συμπέρασμα.

Δείτε, π.χ., Centerre Bank, NA v. New Holland Div. της Sperry Corp., 832 F.2d
1415 (7ος Cir 1987.)? Σε εκ νέου Εγγυημένη Σιγαστήρας Supply Co., 1 BR 324
(Bankr ND Ga 1979..)? Ε Idaho Prod. Πιστωτικές Ass'n κατά Idaho Gem, Inc., 842
P.2d 282 (Αϊντάχο 1992).? Πρώτη Κρατική Τράπεζα κατά. Clark, 635 NW2d 29
(Iowa 2001). Υπήρχε, όμως, μια διάσπαση της αρχής για το θέμα. Δείτε Πρώτα
State Bank, 635 NW2d σε 30 (συζήτηση split). Το επίσημο σχόλιο τονίζει τώρα
το σημείο: «Αυτό το άρθρο περιέχει καμία προϋπόθεση ότι το ακίνητο
είναι“έλαβε”από τον οφειλέτη για το ακίνητο να χαρακτηριστεί ως έσοδα.» UCC
§ 9 - 102 CMT. 13 (δ).
148
Τρίτον, η UCC § 9-102 (α) (64) (Γ) προβλέπει ότι τα
έσοδα περιλαμβάνουν «τα δικαιώματα που απορρέουν από
εξασφαλίσεων.»149Αυτή η κρυπτική φράση δεν εξηγείται
στην Επίσημη Σχόλια για αυτή την ενότητα. Μπορεί,
ωστόσο, να είναι αρκετά εκτεταμένο και να πάρει όλα τα
είδη των δικαιωμάτων που συνδέονται με την αρχική
εγγύηση, συμπεριλαμβανομένων των άυλων δικαιωμάτων
στον τομέα των τεχνολογιών και των δεδομένων που
σχετίζονται με την αρχική ασφάλεια. 150 Έχω υποστηρίξει
αλλού ότι αν πάρουμε το νόμο στα σοβαρά, αυτό σημαίνει
ότι τα δεδομένα των πελατών είναι τα έσοδα της
απογραφής, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας είναι τα έσοδα από
ένα εμπορικό μυστικό, και ένα παράγωγο έργο αποτελεί το
προϊόν μιας πνευματικής ιδιοκτησίας.151 Σε όλες τις
περιπτώσεις, οι μετέπειτα ενημερωτικό δικαιώματα
«απορρέουν από» τα προγενέστερα δικαιώματα.
Κάνοντας την τελειότητα στη μία πλευρά για μια
στιγμή, αυτό είναι ένα συμφερόντων ασφαλείας λόγο των
δεδομένων και της πνευματικής ιδιοκτησίας θα
υφίστανται κρυφά. Είναι εξαιρετικά απίθανο ο οφειλέτης
χορήγηση εμπράγματης ασφάλειας σε ένα πνευματικών
δικαιωμάτων, για παράδειγμα, καταλαβαίνει ότι είναι, ως
θέμα νόμου, χορηγεί επίσης ενδιαφέρον για την ασφάλεια
σε όλα τα παράγωγα έργα που αργότερα παράγει. Ομοίως,
Το άρθρο 9 ορίζει ότι, ως γενικό θέμα, τα συμφέροντα ασφαλείας

συνεχίζουν στην ασφάλεια παρά την πώληση, ανταλλαγή ή άλλου είδους
διάθεση. UCC § 9-315 (α) (1). συμφέροντα ασφαλείας θα πρέπει να αποκοπεί,
ωστόσο, εάν μια τέτοια πράξη είναι «συνήθεις».Ταυτότητα. §§ 9-320 (συνήθης
διάθεση πορεία των εμπορευμάτων), 9 - 321 (συνήθης άδεια διάρκεια της
γενικής άυλων περιουσιακών στοιχείων). Η άδεια θα είναι μόνο «συνήθεις» εάν,
μεταξύ άλλων, ότι είναι «μη αποκλειστική» και κατά τη συνήθη πορεία των
εργασιών του δικαιοπαρόχου. Δείτε id. § 9-321 (α). Δείτε γενικά Lipson, Remote
Control, ανωτέρω υποσημείωση 101 (συζητώντας τη συνέχεια των κανόνων
ενδιαφέροντος).
149
UCC § 9-102 (α) (64) (C).

150
Βλέπω Lipson, Πληροφορική, ανωτέρω υποσημείωση 101, στο 1132-1138.

151
Ταυτότητα. Ο Νόμος περί Πνευματικών Δικαιωμάτων ορίζει ένα

«παράγωγο έργο» ως «μια εργασία που βασίζεται σε μια ή περισσότερες
υπάρχουσες εργασίες, όπως μια μετάφραση. . . αναπαραγωγή τέχνης, η
σύντμηση, συμπύκνωση, ή οποιαδήποτε άλλη μορφή στην οποία μπορεί να
διασκευασθεί ένα έργο, μετατραπεί ή να προσαρμοσθεί.» 17 USC § 101 (2000).
και ίσως το πιο σημαντικό, είναι απίθανο ένας
δικαιοδόχος του παραγώγου έργου, η οποία απολαμβάνει
επίσης την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων,
καταλαβαίνει ότι μπορεί να αποκτήσει το ενδιαφέρον του
επιβαρύνονται με προηγούμενη συμφέροντα ασφαλείας.
Οι κανόνες για την τελειότητα των συμφερόντων
ασφαλείας στο προϊόν είναι πολύπλοκη, αλλά η βασική
ιδέα είναι ότι το ενδιαφέρον της ασφάλειας στην έσοδα
θα τελειοποιηθεί αν το συμφέρον της ασφάλειας στην
αρχική ασφάλεια τελειοποιήθηκε152και οποιοδήποτε από τα
τρία πράγματα είναι αλήθεια: (i) Η δήλωση
χρηματοδότησης που κατατέθηκε για να καλύψει το
αρχικό εξασφαλίσεις κάνει, ή θα μπορούσαν να καλύπτουν
τα έσοδα? (Ii) το προϊόν είναι διαθέσιμα ή ισοδύναμα
διαθεσίμων?153 ή (iii) το ενδιαφέρον για την ασφάλεια των
εσόδων γίνεται τελειοποιήθηκε με κάποιον άλλο τρόπο. 154
Θα είναι αρκετά εύκολο να πληρούν τουλάχιστον μία από
αυτές τις απαιτήσεις, ειδικά όταν η ασφάλεια είναι
δεδομένα ή πνευματικής ιδιοκτησίας. 155 Αλλά ικανοποιούν
152
UCC § 9-315 (γ).

153
Γνωστή τεχνική ως «έσοδα σε μετρητά», οι οποίες ορίζονται ως «προϊόν

που είναι τα χρήματα, επιταγές, λογαριασμούς καταθέσεων, ή κάτι παρόμοιο.»
Ταυτότητα. § 9-102 (α) (9).
154
Ταυτότητα. § 9-315 (d).

155
Συνήθως, θα πρέπει να πληροί η πρώτη εναλλακτική λύση, επειδή τα

δεδομένα και την πνευματική ιδιοκτησία είναι η γενική άυλα περιουσιακά
στοιχεία στα οποία ένα ενδιαφέρον ασφάλειας μπορεί να τελειοποιηθεί από την
υποβολή της δήλωσης χρηματοδότησης. Δείτε id.§§ 9-310 (α), 9-315 (d) (1).
Αυτό προϋποθέτει ότι το άρθρο 9 εφαρμόζεται σε όλα. Άρθρο 9 αναβάλλει εξ
ολοκλήρου σε άλλα προτίμησης νόμου (π.χ., ο ομοσπονδιακός νόμος των
πνευματικών δικαιωμάτων) «στο βαθμό αυτό. . . μια νομοθετική, κανονιστική ή
συνθήκη των προεκκενώνει Ηνωμένες Πολιτείες [αυτό].» Ταυτότητα. § 9-109 (c)
(1). Φαίνεται, επίσης, να αναβάλει τους κανόνες ειδοποίηση που δημιουργούνται
από άλλες έννομες τάξεις, εφόσον καταστεί δυνατό για ένα εξασφαλισμένο το
κόμμα να αποκτήσει προτεραιότητα έναντι των πιστωτών ενέχυρο από την
καταγραφή της εμπράγματης ασφάλειας στο άλλο σύστημα. Ταυτότητα. §§ 9-
310 (β) (3), 9-311 (α) (1).
Τι σημαίνει αυτό για τα είδη των ακινήτων που υπόκεινται σε
διαφορετικούς πνευματικής ομοσπονδιακή κανόνες είναι ένα περίπλοκο ζήτημα.
Στην περίπτωση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, για παράδειγμα,
ήταν μέχρι πρόσφατα πίστευαν ότι η πράξη Copyright ήταν εξ ολοκλήρου (ή
αυτές τις απαιτήσεις δεν σημαίνει κατ 'ανάγκη ότι οι
πιστωτές είναι πιθανό να γνωρίζει τίποτα για το
ενδιαφέρον έσοδα ασφαλείας.
Εξετάστε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι D είναι
ένας λιανοπωλητής Διαδικτύου των παιχνιδιών. Δ
χρηματοδοτεί την απογραφή του με χρήματα που
δανείζονται από την SP. SP παίρνει ένα ενδιαφέρον για την
ασφάλεια στο D's απογραφή, η οποία τελειοποιεί SP
υποβάλλοντας δήλωση χρηματοδότησης που δείχνει ένα
ενδιαφέρον ασφάλειας στην «απογραφή». Ας υποθέσουμε
περαιτέρω, όπως συμβαίνει συχνά, ότι όταν D πωλεί
παιχνίδια κατά τη συνήθη πορεία, συλλέγει τις δαπάνες,
δημογραφικές και παρόμοιες πληροφορίες σχετικά με τους
πελάτες της. Τέλος, ας υποθέσουμε ότι D πωλεί ή άδειες
κατάλογο των πληροφοριών των πελατών σε ένα
aggregator δεδομένων, B / L.
Προφανώς, B / L θα πίστευε ότι είχε αποκτήσει το
ενδιαφέρον του για αυτόν τον πελάτη στοιχεία
ελευθερώσει από τις αξιώσεις ιδιοκτησίας των άλλων.
Ακόμη και αν B / L ήταν ιδιαίτερα επιμελής και διεξήγαγε
έρευνα ενεχύρου, θα βρείτε μόνο μια δήλωση
χρηματοδότησης που περιγράφει ένα ενδιαφέρον
ασφάλειας στην «απογραφή», δεν «δεδομένα» ή «γενική
άυλων περιουσιακών στοιχείων» -το ετικέτα UCC
πιθανότατα με τα στοιχεία των πελατών κάλυμμα.156 Αλλά
SP θα έχει τελειοποιηθεί εμπράγματης ασφάλειας σε αυτά
τα δεδομένα, διότι τα δεδομένα είναι προϊόν της
τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό) προτίμησης όλων του άρθρου 9.Βλέπω Lipson,

Πληροφορική, ανωτέρω υποσημείωση 101, σε 1107-1114 (συζήτηση Nat'l
Πετρίτης, Inc. κατά. Capitol Fed. Sav. & Δανείων Ass'n του Ντένβερ (Σε εκ νέου
Πετρίτης Entm't, Ltd.), 116 BR 194 (CD Cal. 1990)). Πιο πρόσφατη νομολογία,
όμως, υποδηλώνει το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων θα έχουν δικαίωμα
προτίμησης σε ισχύ μόνο εάν το υποκείμενο των πνευματικών δικαιωμάτων
καταχωρήθηκε στο Γραφείο Πνευματικών Δικαιωμάτων. Δείτε Aerocon Eng'g ν.
Silicon Valley Bank (Σε εκ νέου Παγκόσμιου Βοηθητική ισχύς Co.), 303 F.3d 1120
(9ο Cir. 2002). Όπως συζητείται παρακάτω, αν αυτό το πιο πρόσφατο επιβιώνει
νομολογία, αυτό σημαίνει ότι θα είναι πολύ πιο εύκολο να τελειοποιήσει το
συμφέρον της ασφάλειας στο πνευματικών δικαιωμάτων σύμφωνα με το άρθρο
9, ακόμα και αν θα εντοπισθεί λόγω των κανόνων τελειότητα του άρθρου 9 του.
156
Βλέπω UCC § 9-102 (α) (42) (που καθορίζει γενικές άυλων περιουσιακών
στοιχείων)? βλέπε επίσης Lipson, Τεχνολογίες Πληροφορικής, ανωτέρω
υποσημείωση 101, σε 1122-1132 (συζήτηση δεδομένων γενική άυλων
περιουσιακών στοιχείων στο πλαίσιο του UCC).
απογραφής του οφειλέτη, και δεν υπάρχει κανένας
κανόνας «καλή τη πίστει αγοραστή» που θα εφαρμόσει για
να κόψει το ενδιαφέρον της ασφάλειας του SP. 157Έτσι, αν B
/ L που πωλούνται ή άδεια αυτή τη λίστα με τους άλλους,
ακόμη και με D's άδεια, το κόμμα που απέκτησε τα
στοιχεία από B / L, Β / L2, θα λάβει το υποκείμενο των
δεδομένων στην ίδια επιβάρυνση. Σε αυτήν την
περίπτωση, είναι σχεδόν αδιανόητο Β / L2 θα είναι σε θέση
να ανακαλύψει το ενδιαφέρον της ασφάλειας του SP,
υποθέτοντας Β / L2 καν σκεφτεί να το ψάξετε. Δεν είναι
σαφές πώς η UCC-1 που υπέβαλε η SP ως προς το D θα
θέσει B / L ή Β / L2 για προκήρυξη τίποτα. Ένα καθαρό
μητρώο σε σχέση με το Β / L2 θα είναι μυστική ενέχυρο
ψευδώς SP είναι προφανώς θα επιβιώσει και να είναι
εκτελεστή κατά Β / L2.
Το πλήρες μέγεθος αυτού του προβλήματος είναι
δύσκολο να εκτιμηθεί. Θεωρητικά, βέβαια, θα πρέπει να
σημαίνει ότι τα περισσότερα δεδομένα στους υπολογιστές
των περισσότερων επιχειρήσεων βαρύνεται με τρόπους,
και από κόμματα, που δεν αναμένεται από τους ιδιοκτήτες
ή τους χρήστες των δεδομένων. Τούτου λεχθέντος, θα
πρέπει SP πραγματικότητα εμφανιστούν και να
διεκδικήσουν το δικαίωμα να παγώσει ή να κατάσχει
υπολογιστή Β / L2, το B / L2 θα πρέπει να αναμένεται να
συγκεντρώσει μια σειρά από επιχειρήματα, μεταξύ των
οποίων τα στοιχεία δεν είναι «ιδιοκτησία» μπορεί να
επιβαρύνονται σύμφωνα με το άρθρο 9 .158Το επιχείρημα
αυτό φαίνεται αντιφατικό λίγο, διότι Β / L2 αντιμετωπίζει
157
ΒλέπωUCC § 9 - 321. Η ενότητα αυτή προβλέπει ότι «αδειούχος κατά

συνήθη πορεία των εργασιών παίρνει τα δικαιώματά του στο πλαίσιο μιας μη
αποκλειστική δωρεάν άδεια της εμπράγματης ασφάλειας στη γενική άυλων
δημιουργήθηκε από τον δικαιοπάροχο, ακόμη και αν το συμφέρον της ασφάλειας
έχει τελειοποιηθεί και ο κάτοχος της άδειας γνωρίζει την ύπαρξή του.» Ένα
«δικαιοδόχος στο σύνηθες πλαίσιο των δραστηριοτήτων» ορίζεται ως «ένα
πρόσωπο που γίνεται δικαιοδόχος της γενικής άυλα με καλή πίστη, χωρίς τη
γνώση ότι η άδεια παραβιάζει τα δικαιώματα ενός άλλου προσώπου στη γενική
άυλων, και κατά τη συνήθη πορεία από το πρόσωπο στην επιχείρηση των αδειών
γενικής άυλων περιουσιακών στοιχείων αυτού του είδους.» Ταυτότητα. § 9-321
(α)? δείτε Lipson, Τεχνολογίες Πληροφορικής, ανωτέρω σημείωση 101, στο
1101.
158
Βλέπω Lipson, Remote Control, ανωτέρω υποσημείωση 101, στο 1350-

1356.
μάλλον τα δεδομένα, καθώς θα αντιμετωπίζουν άλλα
πολύτιμα ιδιοκτησίας. Σε κάθε περίπτωση, η κριτική
επιτροπή είναι έξω για το ζήτημα του κατά πόσον τα
δεδομένα είναι ιδιοκτησία για τους σκοπούς αυτούς.159
Μια καλύτερη επιχείρημα θα μπορούσε να είναι ένας
από τους αδυναμία. SP μπορεί να έχει ενδιαφέρον για την
ασφάλεια στα δεδομένα, αλλά Β / L2 θα είχε αντίρρηση,
έτσι και θα ήταν ένας μεγάλος αριθμός απροσδιόριστος,
αγνώστων ασφαλή μέρη, των οποίων τα έσοδα
συμφέροντα ασφαλείας όλων προέκυψε σε περισσότερο ή
λιγότερο τον ίδιο τρόπο. Η νόμιμη έκφραση αυτής της
θέσης θα ακολουθήσουν απλά § 9-315 (α) (2), η οποία
προβλέπει ότι οι τόκοι έσοδα ασφαλείας συνεχίζει μόνο
στο βαθμό που είναι «αναγνωρίσιμο». 160 Μια πιο
θεωρητική προσέγγιση θα στηρίζεται στην παρατήρηση
ότι ο πολλαπλασιασμός των συμφερόντων ασφαλείας θα
δημιουργήσει ένα είδος «αντι-κοινά,» μολύνοντας τα
δεδομένα σαν μια αναγέννηση ιό υπολογιστή. 161Σε κάθε
περίπτωση, όμως, SP διαθέτει σημαντικές δυνατότητες
μόχλευσης πάνω από ένα πρόσωπο με το οποίο δεν έχει
αντιμετωπιστεί, Β / L2, των οποίων οι εύλογες προσδοκίες
σίγουρα θα ηττηθεί σε αυτά τα γεγονότα. Πράγματι, στο
βαθμό που αυτό είναι ένα πρόβλημα της σύμβασης, δεν
είναι σαφές ότι το SP θα μπορούσε ποτέ συμβόλαιο με
έναν τρόπο για να προστατεύσει τις προσδοκίες του από
αυτό το είδος του προβλήματος. Θα πρέπει να ψάξετε
159
Βλέπω Edward J. Janger, Muddy Ακινήτου: Παραγωγή και Προστασία

Πληροφοριών Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων πρότυπα σε πτώχευση, 44
Wm. & Mary L. Rev. 1801, 1840 (2003) (συζήτηση μεταχείριση των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας των δεδομένων).
160
UCC § 9-315 (α) (2) προβλέπει ότι το ενδιαφέρον της ασφάλειας συνεχίζει
στο «αναγνωρίσιμο» προχωρά χωρίς να δίνει τον ορισμό του όρου
«αναγνωρίσιμη». Παρά το γεγονός ότι το άρθρο 9 δεν παρέχει ορισμό των
«αναγνωρίσιμα», κάνει δηλώνουν ότι δεν αγαθά έσοδα (π.χ., δεδομένα) θα είναι
αναγνωρίσιμη «, στο βαθμό που τα εξασφαλισμένα προσδιορίζει το κόμμα τα
έσοδα από μια μέθοδο ανίχνευσης, συμπεριλαμβανομένης της ισχύουσας δίκαιη
αρχές, ότι επιτρέπεται από το νόμο, εκτός από το άρθρο αυτό σε σχέση με
αναμεμειγμένου ιδιοκτησίας του τύπου που εμπλέκονται.» UCC § 9-315 (β) (2).
161
Βλέπω Lipson, Remote Control, ανωτέρω υποσημείωση 101, σε 1410-1411

(αναφέροντας τον Michael A. Heller, η τραγωδία των Anticommons: Ακίνητα
στην μετάβαση από τον Μαρξ στις αγορές, 111 Harv L. Rev. 621 (1998).).
πολύ πίσω σε πάρα πολλές αλυσίδες για να ανακαλύψετε
SP.
Τι θα συμβεί αν το πρόβλημα που εμπλέκονται
πνευματικής ιδιοκτησίας και όχι τα δεδομένα; Ας
υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι η D ανέπτυξε ένα
πρόγραμμα λογισμικού διαχείρισης δεδομένων που θα
λάβει άδεια B / L. Ας υποθέσουμε επίσης ότι η συμφωνία
ασφαλείας D's με SP περιλαμβάνει γενικά τα άυλα
στοιχεία, την κατηγορία που πιθανότατα θα περιγράψει
την πνευματική ιδιοκτησία. Το λογισμικό θα υπόκειται
στον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας που, για
ορισμένους σκοπούς, προκαταλάβει το άρθρο 9. 162 Μέχρι
πρόσφατα, δεν υπήρχε κάποιος λόγος να πιστεύουμε ότι η
νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας προκαταλαμβάνεται
το σύνολο των 9 κανόνες άρθρο για την τελειότητα των
συμφερόντων ασφάλειας.163Αν ναι, B / L θα μπορούσε να
υποστηριχθεί ότι αν το συμφέρον της ασφάλειας ήταν
πράγματι καταγράφηκε στο Γραφείο Πνευματικών
Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών, το συμφέρον της
ασφάλειας θα ήταν unperfected. Αν unperfected (γιατί
εντοπισθεί στα αρχεία πνευματικών δικαιωμάτων), τότε
τα δικαιώματα πιθανώς Β / L's θα είχε προτεραιότητα
έναντι SP στις περισσότερες περιπτώσεις.164
Η πρόσφατη νομολογία, ωστόσο, δείχνει ότι
προτίμησης θα προστατεύει πλέον την Β / Ls του κόσμου,
αν το υποκείμενο των πνευματικών δικαιωμάτων δεν είναι
εγγεγραμμένος.165 Σε Σε εκ νέου Παγκόσμιου Βοηθητική
Δύναμη, ο οφειλέτης που χορηγούνται συμφέροντα
162
Βλέπω Lipson, Πληροφορική, ανωτέρω υποσημείωση 101, στο 1107.

163
Ταυτότητα. σε 1107-1114 (συζήτηση της προτίμησης ισχύος του νόμου

περί πνευματικής ιδιοκτησίας).
164
UCC § 9-317 (δ) προβλέπει ότι ο κάτοχος της άδειας ή ο αγοραστής των
γενικών άυλων περιουσιακών στοιχείων (δηλαδή, πνευματικής ιδιοκτησίας)
«παίρνει δωρεάν ένα ενδιαφέρον ασφάλειας, εάν ο κάτοχος της άδειας ή ο
αγοραστής δίνει αξία χωρίς τη γνώση του ενδιαφέροντος ασφάλειας και πριν να
τελειοποιηθεί.»
165
Δείτε, π.χ., Σε εκ νέου Παγκόσμιου Βοηθητική Power Co, 303 F.3d 1120
(9ο Cir. 2002).
ασφαλείας σε ορισμένες μη εγγεγραμμένους πνευματικά
δικαιώματα.166 Η τράπεζα κατέθεσε δηλώσεις
χρηματοδότησης UCC-1, όπως απαιτείται από την UCC,
αλλά δεν καταγράφει το ενδιαφέρον ασφάλειας με το
Γραφείο πνευματικών δικαιωμάτων.167 σύνδικο πτώχευσης
του οφειλέτη προσπάθησε να πουλήσει τα δικαιώματα
πνευματικής ιδιοκτησίας άτοκα ασφαλείας της τράπεζας,
αλλά το πτωχευτικό δικαστήριο που υπέστησαν τις
αντιρρήσεις της τράπεζας, βρίσκοντας η τράπεζα
τελειοποίησε το ενδιαφέρον της ασφάλειας της στην
unregistered πνευματικά δικαιώματα από την κατάθεση
και καταγραφή συμφέρον της ασφάλειας της σύμφωνα με
το άρθρο 9 του UCC .168 Το ένατο κύκλωμα επιβεβαίωσε
και έκρινε ότι ομοσπονδιακό νόμο περί πνευματικών
δικαιωμάτων δεν προκαταλάβει νόμο του κράτους σε
σχέση με την τελειότητα και την προτεραιότητα των
συμφερόντων της ασφάλειας στην unregistered
169
πνευματικά δικαιώματα. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να
συναχθεί από τη σιωπή Κογκρέσο ως προς unregistered
πνευματικά δικαιώματα,» το δικαστήριο έγραψε, «μια
πρόθεση να προβεί σε τέτοια πνευματικά δικαιώματα
άχρηστο ως ασφάλεια από επηρεασμού νόμο του κράτους,
αλλά δεν παρέχει κανένα σύστημα ομοσπονδιακή
προτεραιότητα για μη καταχωρημένα πνευματικά
δικαιώματα. Αυτό θα ισοδυναμούσε με το τεκμήριο υπέρ
της ομοσπονδιακής προτίμησης, αλλά είμαστε
υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ακριβώς το αντίθετο.»170
Καταγραφή των πνευματικών δικαιωμάτων και την
εγγραφή συμφέροντα ασφάλειας σε αυτά, σύμφωνα με το
καθεστώς που θεσπίζεται με το νόμο περί πνευματικών
δικαιωμάτων αναμφίβολα θα είναι μια δύσκολη, δαπανηρή
166
Ταυτότητα. στο 1123.

167
Ταυτότητα.
168

169

170
Ταυτότητα. στο 1131 (παραπομπές παραλείπονται).

και χρονοβόρα πρόταση, αυτό που σίγουρα δεν
υποστηρίζεται.171Παρ 'όλα αυτά, είναι σημαντικό να δούμε
ότι κάθε φορά που προκύπτει ένα ενδιαφέρον ασφάλειας
σε πνευματικά δικαιώματα, θα προκύψουν αυτόματα σε
μια άδεια της πνευματικής ιδιοκτησίας. Σε εκ νέου
Παγκόσμιου Βοηθητική Δύναμη καθιστά ευκολότερο να
τελειοποιήσει το συμφέρον της ασφάλειας τόσο της
αρχικής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και την
άδεια χωρίς να δίνει νόημα προειδοποίηση, τουλάχιστον
έναντι των αναληφθεισών απομακρυσμένη μέρη. Εάν η
άδεια δεν είναι συνήθεις, το συμφέρον της ασφάλειας θα
συνεχιστεί και ο δικαιοδόχος μπορεί να έχει την
παραμικρή ιδέα ότι λαμβάνει άδεια υπό τον όρο της
προηγούμενης συμφέρον της εξασφάλισε το κόμμα του
δικαιοπαρόχου. Όπως και με τα στοιχεία, το πρόβλημα
μεγαλώνει η πνευματική ιδιοκτησία είναι η αδειοδότηση
τρίτων και υποδιαιρείται, κινείται όλο και πιο μακριά από
τα μέρη που δημιούργησε αρχικά το εμπράγματο βάρος.
Ενώ υποαδειούχους μπορεί να εξαρτάται από την
εμπράγματης ασφάλειας, θα, όπως συμβαίνει με όλες τις
μυστικές βάρη,
Η ουσία είναι ότι ολόκληρες κατηγορίες ολοένα και
πιο σημαντικό ενημερωτικό περιουσιακών στοιχείων
μπορεί να επιβαρύνονται με μυστική εμπράγματα βάρη.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το αναθεωρημένο άρθρο 9 δεν
είναι εξ ολοκλήρου υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή.
Ακόμη και πριν από επαναλήψεις, οι οποίες θα μπορούσαν
να απαιτείται ειδοποίηση περισσότερο από τον χρόνο,
ανεκτή εξ αποστάσεως προχωρά συμφέροντα ασφάλειας,
τα οποία δημιουργούν αποτελεσματικά μυστικό
εμπράγματα βάρη.172Αντίθετα, τα προβλήματα που
προκύπτουν από την επέκταση του ορισμού των εσόδων σε
ακριβώς το λάθος στιγμή, όταν το σύμπαν των πιθανών
171
Βλέπω Lipson, Πληροφορική, ανωτέρω υποσημείωση 101, στο 1107-1114.

172
Ο καθηγητής LoPucki καταλογογραφηθεί τρόπους που ο οφειλέτης έτσι

την τάση θα μπορούσε να ξεγελάσουν τους πιστωτές από κρυφά βαρύνουν το
ακίνητο, ενώ εξακολουθεί να συμμορφώνεται με την προηγούμενη (πιο φιλική
προειδοποίηση) εκδοχή του άρθρου 9. Βλέπω Lynn Μ LoPucki, Μηχανογράφηση
του άρθρου 9 κατάθεσης Σύστημα: Σκέψεις για την κατασκευή του
Ηλεκτρονικού εθνική οδό, 55 Δίκαιο & ΣΥΓΧ. Probs. 5, 7-9 (1992).
εσόδων έχει επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει περιουσιακά
στοιχεία που τυχαίνει να είναι μεγάλη κινητικότητα και
ευμετάβλητος, όπως δεδομένων και πνευματικής
ιδιοκτησίας. Μαζί αυτές οι εξελίξεις εξασφαλίσει ένα πολύ
μεγαλύτερο σύμπαν των μυστικών βάρη από ό, τι θα
περίμενε κανείς διαισθητικά εμπορικού δικαίου
χρηματοδότησης να ανεχθεί.
Ενδιαφέροντα B.Control Ασφαλείας

Μια δεύτερη πηγή των μυστικών βάρη θα προκύψουν
λόγω των νέων κανόνων σχετικά με τη δημιουργία του
«ελέγχου» των συμφερόντων της ασφάλειας των
τραπεζικών και χρηματιστηριακών λογαριασμών. Ένα από
τα αναθεωρημένα σημαντικές αλλαγές άρθρο 9 της από
την προηγούμενη νομοθεσία περιλαμβάνει τη χρήση του
ελέγχου ως μέσο για τη δημιουργία και την τελειοποίηση
μιας εμπράγματης ασφάλειας. Σε γενικές γραμμές, ένα
ασφαλές μέρος θα έχουν τον έλεγχο ορισμένων τύπων
λογαριασμών εξασφαλίσεων καταθέσεις, επενδύσεις σε
ακίνητα, ηλεκτρονικό χαρτί κινητή περιουσία, ή επιστολή-
of-πιστωτικό δικαιώματα173-εάν το εξασφαλισμένο μέρος
έχει το δικαίωμα να διαθέσει το εν λόγω ακινήτου. Επειδή
έλεγχος απορρέει αποκλειστικά από τη σύμβαση ή το
νόμο, προειδοποίηση κατάθεσης είτε δεν απαιτείται ή δεν
επιτρέπεται.174
Παρά το γεγονός ότι το καταστατικό δεν κάνει αυτή
τη διάκριση, φαίνεται να είναι δύο διαφορετικά είδη
ελέγχου υπάρχουν: διμερή και τριμερή. Διμερείς έλεγχος
περιλαμβάνει δύο μέρη, όπως μια τράπεζα και καταθέτη /
δανειολήπτη. UCC § 9-104 δίνει αυτόματα το ασφαλές
μέρος που είναι επίσης θεματοφύλακα τράπεζα του
οφειλέτη ένα ενδιαφέρον ασφάλειας στην εν λόγω
173
UCC §§ 9-106, 9 - 104, 9-105, 9-107, 9-314 (α) (2003).

174
Όσον αφορά τους λογαριασμούς καταθέσεων, κατάθεση προφανώς

εξετάστηκε και απορρίφθηκε νωρίς στη διαδικασία της αναθεώρησης του
άρθρου 9. ΒλέπωBruce A. Markell, από την περιουσία για να Σύμβαση και πίσω:
την εξέταση των λογαριασμών καταθέσεων και Αναθεωρημένης του άρθρου 9,
74 Chi-Kent. L. Rev. 963, 983 (1999) (αναφέροντας Μόνιμη συντακτικής
επιτροπής για την ομοιόμορφος εμπορικός κώδικας, Uniform ΡΕΒ Ομάδα
Μελέτης εμπορικού κώδικα του άρθρου 9: Έκθεση 70 (1992)).
λογαριασμό. Επειδή τα συμφέροντα της ασφάλειας στους
λογαριασμούς καταθέσεων ως αρχική ασφάλεια, δεν
προχωρά, μπορεί να τελειοποιηθεί μόνο με τον έλεγχο, 175 η
τράπεζα δεν χρειάζεται να κοινοποιήσει το ενδιαφέρον
της ασφάλειας του στον τραπεζικό λογαριασμό.
Διμερείς ελέγχου έχει πολλά κοινά με το δικαίωμα
συμψηφισμού. Συμψηφισμός λέει ότι ένας πιστωτής μπορεί
να ισχύουν τα ποσά που οφείλει στον οφειλέτη να μειώσει
την υποχρέωση του οφειλέτη προς τον πιστωτή.176Τα
κλασικά παραδείγματα περιλαμβάνουν τραπεζικούς
λογαριασμούς που τηρούνται σε τράπεζες που έκανε,
επίσης, τα δάνεια προς τον δανειολήπτη. Επειδή ένας
καταθετικός λογαριασμός είναι απλώς ένα χρέος η
τράπεζα οφείλει τον καταθέτη, συμψηφισμός επιτρέπει
στην τράπεζα να εφαρμόσει το ποσό πιστώνεται στο
λογαριασμό που σημαίνει ότι λόγω του οφειλέτη, από τα
ποσά που ο οφειλέτης οφείλει ο πιστωτής-που σημαίνει ότι
το δάνειο ο οφειλέτης είναι υποχρεωμένος να καταβάλει
το κόμμα. Παρά το γεγονός ότι η UCC γενικά δεν ρυθμίζει
το δικαίωμα του συμψηφισμού, το δικαίωμα έχει συχνά
χαρακτηριστεί ως ένα είδος δίκαιης εμπράγματης
175
UCC § 9-312 (β) (1).

176
Δείτε Στην εκ νέου Επικοινωνία Dynamics, Inc., 300 BR 220 (Bankr. D.

Del. 2003).
177
Δείτε id. σε 223 ( «Στην ουσία, το δικαίωμα του συμψηφισμού» ανεβάζει

ένα ακάλυπτο αίτημα για ασφαλή κατάσταση, στο βαθμό που ο οφειλέτης έχει
μια αμοιβαία, προ-αναφορά απαίτηση κατά του δανειστή.») (παραθέτοντας Παν.
Med. Ctr. v . Sullivan (In re Univ. Med. Ctr.), 973 F.2d 1065, 1079 (3d Cir. 1992)).
Ο πρώην UCC § 9-104 κήρυξε το άρθρο δεν έχει εφαρμογή σε
οποιοδήποτε δικαίωμα συμψηφισμού. Ωστόσο, τα δικαιώματα των συμψηφισμός
αναγνωρίζεται πλέον ρητά επί του παρόντος σε UCC §§ 9 - 306 (δ) (i) και 9 - 318
(1) (2003). Είτε ο δανειστής επιδιώκει να διεκδικήσει το δικαίωμα του
συμψηφισμού πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες κατάθεσης ειδοποίηση
άρθρο 9 είναι ασαφής. ΣεΣε εκ νέου Apex Oil Co., Το δικαστήριο παρατήρησε ότι
«[ε] νώ συμφωνούμε. . . ότι μια τράπεζα ή άλλη ανάγκη δανειστής δεν
συμμορφωθεί με το άρθρο 9 και τις απαιτήσεις αρχειοθέτησης της να ασκήσει
το δικαίωμά της να συμψηφισμό, πιστεύουμε ότι το άρθρο 9 ρυθμίζει την
προτεραιότητα μεταξύ του εν λόγω δικαιώματος συμψηφισμό και το ενδιαφέρον
τελειοποιηθεί ασφαλείας.» 975 F.2d 1365, 1367-1368 (8 Cir. 1992), τηλεοπτική
παρωδία της εκπομπής, Apex Oil Co. κατά. Artoc Bank & Trust Ltd, 265 BR 144
(BAP 8 Cir. 2001). Τούτου λεχθέντος, τα δικαστήρια έχουν κρίνει επίσης ένα
Διμερείς ελέγχου είναι διαφορετικό από τριμερή
έλεγχο. Τριμερής έλεγχο συμβαίνει όταν το
εξασφαλισμένο μέρος δεν είναι και η οντότητα που
διατηρεί το λογαριασμό. Για παράδειγμα, ένα ασφαλές
μέρος έχει τον έλεγχο του λογαριασμού καταθέσεων, αν ο
θεματοφύλακας τράπεζα εισέρχεται σε μια συμφωνία
γνωστή ως συμφωνία, με τον έλεγχο της ασφαλούς
κόμματος ότι η τράπεζα θεματοφύλακας θα
συμμορφώνονται με τις οδηγίες από το ασφαλές μέρος,
όπως στα ταμεία της κατάθεσης λογαριασμού, χωρίς
περαιτέρω συναίνεση του οφειλέτη.178Όπως και με τις
διμερείς ελέγχου, τριμερή έλεγχο προκύπτει αποκλειστικά
από τη σύμβαση. κατάθεση ανακοίνωσης δεν είναι ούτε
επιτρέπεται ούτε αποτελεσματική.
Ο έλεγχος δικαιολογείται ως μέθοδος της
τελειότητας και να καταθέσουν λογαριασμούς, επενδύσεις
σε ακίνητα, και ούτω καθεξής, διότι υπάρχει υποτίθεται
ότι είναι ένα είδος κοινότητας γνώσης για τα είδη των
ακινήτων στην οποία ένα ενδιαφέρον ασφάλειας μπορεί να
τελειοποιηθεί από τον έλεγχο. «Δεν υπάρχει άλλη
μορφή. . . προειδοποίηση είναι απαραίτητο»για να
τελειοποιήσει εμπράγματης ασφάλειας σε λογαριασμό
καταθέσεων, το επίσημο σχόλιο μας λέει, επειδή«όλοι οι
πραγματικές και εν δυνάμει πιστωτές του οφειλέτη είναι
πάντα στην ανακοίνωση ότι η τράπεζα με την οποία
διατηρείται καταθετικό λογαριασμό του οφειλέτη μπορεί
να προβάλει αξίωση κατά ο λογαριασμός καταθέσεων.» 179
Ως εκ τούτου, επιτρέποντας την τελειότητα ενός
ενδιαφέροντος ασφάλειας, ελέγχου αντιπροσωπεύει «μια
πραγματιστική απόφαση» από τους συντάκτες του
αναθεωρημένου άρθρου 9, ότι τα συμφέροντα ασφαλείας
είναι, σε σημαντικά σημεία, «δημόσια και σαφή.» 180
ασφαλές μέρος που κατέθεσε δήλωση χρηματοδότηση θα έχουν προτεραιότητα
σε σχέση με μια τράπεζα υποστηρίζοντας μια νεότερη δικαίωμα συμψηφισμού.
Δείτε, π.χ., Insley Mfg. Corp. κατά. Draper Bank & Trust, 717 P.2d 1341 (Γιούτα
1986).
178
UCC § 9 - 104 (α) (2).

179
Ταυτότητα.§ 9-104 CMT. 3.

180
Σρέντερ, Σουρεαλισμός, Ανωτέρω υποσημείωση 41, στο 523-24.

Όπου υπάρχει «γενική γνώση» σε μια βιομηχανία ότι
ορισμένα είδη περιουσιακών στοιχείων μπορεί να
πραγματοποιηθεί με την επιφύλαξη ορισμένων ειδών
noncustodial αξιώσεις (π.χ., μεσίτες κρατάτε πάντα
τίτλων υπόκεινται στις απαιτήσεις των άλλων
χρηματιστές-διαπραγματευτές ή τους οργανισμούς
δανεισμού), μπορεί να είναι κατάλληλο να απαλλάξει με
δημόσια ανακοίνωση κατάθεση.181Η «κοινότητα» των
τραπεζών και χρηματιστών γνωρίζει ή υποθέτει ότι
καταθέσεων και χρηματιστηριακών λογαριασμών των
οφειλετών είναι πιθανό να επιβαρύνονται, ως εκ τούτου
δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να στηριχθεί σε βάρος τους
σε ένα “καθαρό” αναζήτηση ενέχυρο. Εκεί υποτίθεται ότι
δεν είναι «μυστικό» γιατί «ο καθένας» ξέρει.
Αλλά αυτό εγείρει το ερώτημα, ποιος είναι «ο
καθένας;» Εξετάστε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι
οφειλέτη, D, αγοράζει ένα στοιχείο του εξοπλισμού με τη
χρηματοδότηση της αγοράς χρήματος από τον
προμηθευτή, V. Σύμφωνα με UCC § 9-103, V έχει συμφέρον
ασφάλειας αγορών χρήματος στο στοιχείο του
εξοπλισμού. Εάν V τελειοποιεί το συμφέρον της ασφάλειας
από την κατάθεση ενός αποτελεσματικού δήλωση
χρηματοδότηση, όταν ο οφειλέτης παραλάβει τον
εξοπλισμό, ή εντός είκοσι ημερών, V θα έχουν
προτεραιότητα έναντι οιουδήποτε άλλου, πριν από το
ενδιαφέρον ασφαλείας που κατέχονται από SP. 182 V μπορεί,
181
πρβλ. ταυτότητα. σε 522. Φυσικά, σε αυτή τη λογική, θα πρέπει πάντα να

απαιτείται καμία κατάθεση ή άλλη ειδοποίηση δημόσια, διότι είναι πιθανό να
υπάρξει «γενική γνώση» για τα είδη των δανειοληπτών ότι τα συμφέροντα
ασφαλείας επιχορήγηση στο ενεργητικό τους και τι είδους περιουσιακών
στοιχείων εκείνων που θα μπορούσαν να είναι . Ο καθηγητής Σρέντερ δεν
αναγνωρίζουν ότι το ενδιαφέρον της ασφάλειας, όπως και κάθε ενδιαφέρον για
το ακίνητο, πρέπει να περιλαμβάνει δημόσια αναγνώριση των τόκων.
Χρησιμοποιώντας μια εγελιανή ανάλυση, που δείχνει ότι η περιουσία
«περιλαμβάνει την αναγνωρίσιμη δημόσια αναγνώριση ενός συγκεκριμένου
αντικειμένου σε ένα συγκεκριμένο νομικό πρόσωπο με μερικά δικαιώματα
ελέγχου, και αποκλείουν άλλους από, το αντικείμενο.» Ταυτότητα. σε 527
(αναφέροντας, μεταξύ άλλων, Georg Wilhelm Friedrich, Χέγκελ, Στοιχεία της
Φιλοσοφίας του Δικαίου §§ 52-53, 58 (Allen W. Wood ed. & HB Nisbet trans.,
Πανεπιστήμιο Cambridge Press 1991) (1821)) .
182
UCC § 9-324 (α) ορίζει τα εξής:

[Α] εμπράγματης ασφάλειας τελειοποιήσει την αγορά χρήματος σε
επίσης, ότι έχει προτεραιότητα στα αναγνωρίσιμα
εισπράξεις μετρητών που σχετίζονται με τον εξοπλισμό. 183
Έτσι, αν D πούλησε τον εξοπλισμό ή είχε χαθεί ή
καταστραφεί, V θα υποθέσουμε εύλογα ότι έχει συμφέρον
έσοδα ασφαλείας σε ό, τι έλαβε κατά τη διάταξη αυτή ή
απώλεια, όπως η τιμή αγοράς D που λαμβάνονται ή
ασφάλισης που καταβάλλονται σε σχέση με τον
εξοπλισμό .184
Vμπορεί επίσης να ευλόγως να αναμένει ότι έχει
προτεραιότητα σε αυτά τα έσοδα. Αλλά V είναι πιθανό να
είναι λάθος. UCC § 9-324 (α) προβλέπει ότι η
προτεραιότητα αγοράς χρήματος σε έσοδα υπόκειται σε §
9-327, το οποίο παραθέτει τους κανόνες σχετικά με την
προτεραιότητα των συμφερόντων ασφαλείας ελέγχου. Αν
οι εισπράξεις μετρητών από την πώληση ή την απώλεια
του εξοπλισμού είχαν κατατεθεί σε τραπεζικό λογαριασμό
που τηρείται από D, δεν υπάρχει εύκολος τρόπος V μπορεί
να είναι σίγουρος για την τράπεζα που διατηρεί
λογαριασμό D's, Β, δεν έχει τον έλεγχο, τελειοποιήθηκε το
ενδιαφέρον της ασφάλειας στην ο λογαριασμός. Θα είναι
δυνατόν να εξακριβωθεί ότι η D δεν έχει χορηγηθεί το
ενδιαφέρον της ασφάλειας του λογαριασμού στο Β, αλλά
θα διαρκέσει περισσότερο από ό, τι μια τυπική αναζήτηση
ενέχυρο.
Όχι μόνο θα το ίδιο το προνόμιο να είναι μυστικό,
αλλά αν και όταν V ανακαλύπτει αυτό, θα βρείτε, επίσης,
ότι έχει προτεραιότητα σε σχέση με το ενδιαφέρον της
ασφάλειας της, παρά την κατά προτεραιότητα αγορά
χρήματος της. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το Β δεν
θα έχουν μόνο το συμφέρον της ασφάλειας του
λογαριασμού, αλλά θα έχουν επίσης προτεραιότητα,
[εξοπλισμός] έχει προτεραιότητα σε σχέση με συγκρουόμενα

συμφέροντα ασφαλείας στα ίδια αγαθά, και, εκτός από τα
προβλεπόμενα στην παράγραφο 9 με 327, η τελειοποίησε το ενδιαφέρον
της ασφάλειας στην αναγνωρίσιμο προϊόν της έχει επίσης
προτεραιότητα, εάν η εμπράγματης ασφάλειας αγορά χρήματος έχει
τελειοποιηθεί όταν ο οφειλέτης λαμβάνει κατοχή της εξασφάλισης ή
εντός 20 ημερών από αυτή.
183
Ταυτότητα.
184
Ταυτότητα. § 9-102 (α) (64) (που καθορίζει τα έσοδα).

ακόμη και αν τα κεφάλαια στο λογαριασμό μπορεί να είναι
τα έσοδα του εξοπλισμού V και παρά το γεγονός ότι τα
έσοδα θα μπορούσε να τύχει προτεραιότητας αγοράς
χρήματος σε υπέρ του V.185Καθώς το σχόλιο UCC § 9-327
εξηγεί, «τα συμφέροντα ασφαλείας τελειοποιήθηκε από
τον έλεγχο. . . προτεραιότητα σε σχέση με εκείνους που
τελειοποιήθηκε με άλλο τρόπο, π.χ., ως αναγνωρίσιμα
εισπράξεις μετρητών. . . .»186
Πώς θα V προστατεύσει τον εαυτό της από την
μυστική ενεχύρου που επιτρέπεται από το συμφέρον της
ασφάλειας ελέγχου σε καταθετικό λογαριασμό;
Προφανώς, διαπιστώνει την ύπαρξη και τη φύση μιας
εμπράγματης ασφάλειας ελέγχου θα απαιτούσε τη
διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, ο οφειλέτης, ο
εξασφάλισε το κόμμα, και, στην περίπτωση της τριμερούς
ελέγχου, την τράπεζα ή μεσάζοντα που διατηρεί τους
λογαριασμούς. Είναι, επίσης, να αναλάβει τις τράπεζες
και τους διαμεσολαβητές δεν θα συνεννοηθεί με έναν
οφειλέτη που δολίως απέκρυψε την χορήγηση
εμπράγματης ασφάλειας ελέγχου. Υπάρχει, όμως, δεν
υπάρχει προφανής τρόπος για να εξασφαλιστεί ότι ο
οφειλέτης δεν έχει συνάψει συμφωνία ελέγχου. Σύμφωνα
με UCC § 9 έως 342, μια τράπεζα που έχει συνάψει
συμφωνία ασφαλείας ελέγχου «δεν απαιτείται να
επιβεβαιώσει την ύπαρξη της συμφωνίας σε άλλο
πρόσωπο», εκτός των πελατών της τράπεζας (δηλαδή, ο
οφειλέτης) το ζητήσει.187 Ένας παρόμοιος κανόνας αποκτά
σε σχέση με ενδιάμεσους τίτλους ή εκδότες που είναι
συμβαλλόμενα μέρη στις συμφωνίες ελέγχου.188Επομένως,
δεν είναι σαφές πόση άνεση μπορεί κανείς να λάβει ποτέ
185
Βλέπωταυτότητα. §§ 9-322 (γ), 9-327 (1) ( «Ένα ενδιαφέρον ασφαλείας

που κατέχονται από ένα ασφαλές μέρος που έχει τον έλεγχο του [α] καταθετικό
λογαριασμό σύμφωνα με το άρθρο 9-104 έχει προτεραιότητα σε σχέση με
συγκρουόμενα συμφέροντα ασφαλείας που κατέχονται από ένα ασφαλές μέρος
που δεν έχει τον έλεγχο.»).
186
Ταυτότητα. § 9-327 CMT. 3.

187
Ταυτότητα. § 9-342.
188
Ταυτότητα. § 8-106 (g).

σε μια δήλωση ότι ο οφειλέτης δεν έχει επιβαρυνθεί αυτά
τα περιουσιακά στοιχεία. Αυτές οι εγγυήσεις μπορεί να
αποδειχθεί ψευδής, και θα υπάρξει περιορισμένη προσφυγή
για το θιγόμενο μέρος.189
Vθα μπορούσε επίσης να καταφύγουν σε άλλες
συμβατικές προστασίας. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να
ζητήσει από τον οφειλέτη και η ασφαλιστική εταιρία που
την ονόμασε ως δικαιούχος απώλεια σε σχέση με τον
εξοπλισμό. Αν ναι, και ο έλεγχος θύμα ήταν πράγματι
αποσταλεί V, οι προσδοκίες της θα πρέπει να
προστατεύονται.190 Εναλλακτικά, V μπορεί να συνάψει
συμφωνία υποταγής με την Β, όπου Β θα συμφωνούσαν ότι
η V θα έχουν προτεραιότητα στο λογαριασμό D's σε σχέση
με τις πληρωμές ατυχημάτων που προκύπτουν από βλάβη
στην ασφάλεια.191Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση τα
άλλα κόμματα θα εισέλθουν σε αυτές τις συμφωνίες. Σε
κάθε περίπτωση, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς αυτές
τις συμβατικές λύσεις είναι πιο αποτελεσματικό από ένα
σύστημα αρχειοθέτησης ειδοποίηση που θα εύκολα
συναγερμού V με την ύπαρξη εμπράγματης ασφάλειας Β
και καθορίζει προτεραιότητα εκ των προτέρων της. Ενώ ο
189
Επειδή η τράπεζα και τους χρηματιστές δεν έχουν καμία υποχρέωση να

αποκαλύψει τίποτα, και καμία σχέση με V, Δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσε να
αποδειχθεί η ευθύνη. Προφανώς, η αξίωση για παράβαση του καθήκοντος
πίστεως που θα μπορούσε να γίνει στο πλαίσιο UCC §§ 1-201 (β) (20) και 9-625.
Δεν είναι, ωστόσο, σαφές ότι ένα τέτοιο αίτημα, θα έχουν πολύ πιθανότητα
επιτυχίας. Ακόμη και αν αποδειχθεί, δεν είναι σαφές ποια είναι η αξίωση αξίζει.
Τμήμα 9-625 (β) δημιουργεί μόνο την ευθύνη για τις παραβιάσεις των «αυτού
του άρθρου,» δεν είναι ολόκληρη η UCC. Ακόμη και αν αποδειχθεί η ευθύνη, θα
πρέπει να περιορίζεται στην «πραγματική» ζημία. Αν, ωστόσο, η τράπεζα θα
είχε προτεραιότητα ούτως ή άλλως (δηλαδή, γιατί είχε τον έλεγχο), δεν είναι
σαφές τι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ζημιές. Απών απροκάλυπτη νοθεία από
ένα ασφαλές μέρος, τα δικαστήρια διστάζουν να υποτάξει εξασφάλισε μέρη
απλά και μόνο επειδή αναγνωρίζει προτεραιότητα θα είναι «άδικη». Δείτε, για
παράδειγμα, απαράμιλλος συσκευασίας Co. κατά. Malone & Hyde, Inc., 376 SE2d
161, 164 n.4 (W. Va.
190
Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτό θα ίσχυε ακόμη και αν VΔεν έχουν άλλο τρόπο
προτεραιότητα την αγορά χρήματος, γιατί ο κατοχικός συμφέρον ασφάλειας σε
ένα διαπραγματεύσιμο μέσο θα έχουν συνήθως προτεραιότητα έναντι
οιουδήποτε άλλου ενδιαφέροντος στον ίδιο όργανο. Ταυτότητα. §§ 9-330 (d), 9-
331 (α).
191
Ταυτότητα. § 9-339.
έλεγχος μπορεί να φέρει σημαντικά οφέλη για τις
τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες που ζήτησε
αυτό το είδος της προστασίας στο αναθεωρημένο άρθρο
9, δεν είναι σαφές ότι δόθηκε πολύ προσοχή στο κόστος
που συνδέεται με τις μυστικές υποθήκες ότι οι
συναλλαγές αυτές ανέχονται.
C.Asset Τιτλοποιήσεις
Νέες ανατροπές στο παλιό ασφαλείς συναλλαγές δεν
είναι η μόνη πιθανή πηγή των μυστικών βάρη στο δίκαιο
εμπορικό χρηματοδότηση. Μια τρίτη πηγή θα
περιλαμβάνει τις πρόσφατες νόμου επιχειρεί να
«διευκολύνει» την ανάπτυξη της τιτλοποίησης
περιουσιακών στοιχείων, τα οποία ενδεχομένως να
απαλλάξει με προειδοποίηση κατάθεση εξ ολοκλήρου.
Σύμφωνα με ορισμένες από αυτές τις καταστατικού, εάν
μια σύμβαση μεταφοράς χρήσεις ιδιοκτησίας απαιτούμενη
εκ του νόμου γλώσσα, η μεταφορά θα είναι
αποτελεσματική, ακόμη και αν το μυστικό, και ακόμη και
αν άλλοι νόμος θα απαιτεί ειδοποίηση του.
Παρά το γεγονός ότι πολλά κράτη έχουν θεσπίσει
τέτοιους νόμους, το πιο σημαντικό είναι Asset-Backed
Securities Act διευκόλυνση του Delaware
( «ABSFA»).192ABSFA προβλέπει ουσιαστικά την οριστική
192
DEL. ΚΩΔΙΚΌΣ ANN. χτύπημα. 6 §§ 2701A-2703A (2004). Άλλα κράτη έχουν

τη διευκόλυνση καταστατικό. Δείτε Αλαμπάμα, Ala Κωδικός § 35-10A-2 (α) (1)
(2004).? Λουιζιάνα, La. Rev. Stat. Αννα. § 10: 9-109 (ε) (West 2002)? Βόρεια
Καρολίνα, NC Γεν Stat. § 25-9A-102 (2002)? Οχάιο, Οχάιο Rev. Κωδικός Ann. §
1.109,75 (Anderson 2002)? Τέξας, Tx. Λεωφορείο. & Com. § 9.109 (e) (Vernon
2002). Το καταστατικό στην Αλαμπάμα, Βόρεια Καρολίνα, Οχάιο και είναι
ουσιαστικά παρόμοια με ABSFA, με όλα, αλλά το καταστατικό του Οχάιο με
τίτλο «Asset-Backed Securities Act διευκόλυνση.» Βλέπε Ala Κωδικός § 35-10A-2
(α) (1).? NC Γεν Stat. § 25-9A-102? Οχάιο Rev. Κωδικός Ann. § 1.109,75. Τέξας
και τη Λουιζιάνα, αντίθετα, απλά να προστεθεί ένα νέο εδάφιο στο άρθρο 9 της
αναθεωρημένης UCC που άφησε μέχρι τα εμπλέκονται σε συναλλαγές
τιτλοποίησης να χαρακτηρίσει τη φύση των μεταφορών κομμάτων. Δείτε La.
Rev. Stat. Αννα. § 10: 9-109 (ε)? Tx. Λεωφορείο. & Com.
Το άρθρο 9 του Τέξας, για παράδειγμα, προβλέπει τα εξής:
Η εφαρμογή του παρόντος κεφαλαίου με την πώληση των λογαριασμών,
χαρτί κινητή περιουσία, άυλα στοιχεία πληρωμής, ή γραμματίων δεν
είναι να recharacterize ότι η πώληση ως συναλλαγή με ασφαλή χρέος,
αλλά για την προστασία των αγοραστών αυτών των περιουσιακών
στοιχείων, παρέχοντας ένα σύστημα ειδοποίησης αρχειοθέτησης. Για
αποχώρηση από το άρθρο 9 και, αν τα μέσα καταστατικό
αυτό που λέει, κάθε άλλο νόμο που μπορεί να έρχονται σε
σύγκρουση με τις συμβάσεις τιτλοποίηση. «Τιτλοποιήσεις
ενεργητικού» γενικά ορίζεται ως «η δομημένη διαδικασία
κατά την οποία τα συμφέροντα των δανείων και λοιπών
απαιτήσεων συσκευασμένα, έχουν αναληφθεί, και
πωλούνται με τη μορφή του“στοιχεία
ενεργητικού”τίτλοι».193
Η τιτλοποίηση τυπικά περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο
μέρη: το «εντολέας» και την οντότητα ειδικού σκοπού
( «SPE»). Ο δημιουργός είναι ο αρχικός ιδιοκτήτης και
δημιουργός των χρηματοοικονομικών περιουσιακών
στοιχείων, όπως εισπρακτέους λογαριασμούς, πληρωμές
μισθωμάτων, απαιτήσεων από πιστωτικές κάρτες, ή
απαιτήσεων στεγαστικών δανείων, τα οποία αποτελούν το
αντικείμενο της συναλλαγής τιτλοποίησης. Η δύναμη της
πηγής προέλευσης, για παράδειγμα, είναι μια
χρηματοδοτικής μίσθωσης εξοπλισμού της εταιρείας, η
οποία οφείλεται μισθωμάτων από τους μισθωτές της.
υποχρεώσεις πληρωμής του μισθωτή είναι ένα
περιουσιακό στοιχείο του συντάκτη τους. Η SPE είναι ο
αρχικός αγοραστής αυτών των αποδεκτών περιουσιακών
στοιχείων.194
όλους τους σκοπούς, ελλείψει απάτης ή σκόπιμη παραπλάνηση, τον
χαρακτηρισμό των μερών της συναλλαγής, ως πώληση των εν λόγω
περιουσιακών στοιχείων πρέπει να είναι πειστικές ότι η συναλλαγή
αποτελεί πώληση και δεν αποτελεί ασφαλή συναλλαγή και ότι ο τίτλος,
νομική και δίκαιη, έχει πέρασε στο κόμμα χαρακτηρίζεται ως ο
αγοραστής των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων, ανεξάρτητα από το
αν το εξασφαλισμένο μέρος έχει τη δυνατότητα προσφυγής κατά του
οφειλέτη, εάν ο οφειλέτης δικαιούται σε οποιοδήποτε πλεόνασμα ή
οποιοδήποτε άλλο όρο της συμφωνίας των μερών.
TX. ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ. & COM. § 9.109 (e).
193
ΕΛΕΓΚΤΉ ΤΟΥ ΝΟΜΊΣΜΑΤΟΣ: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΉΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΎ ΤΡΆΠΕΖΕΣ, ASSET

ΤΙΤΛΟΠΟΊΗΣΗ: ΕΓΧΕΙΡΊΔΙΟ ΕΛΕΓΚΤΉ(1997), διαθέσιμο σε http://www.occ.treas.gov/
εγχειρίδιο / assetsec.pdf. Δείτε επίσηςTAMAR FRANKEL, ΤΙΤΛΟΠΟΊΗΣΗ: ΔΙΑΡΘΡΩΜΈΝΗ
ΧΡΗΜΑΤΟΔΌΤΗΣΗ, ΠΙΣΊΝΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΎ ΣΤΟΙΧΕΊΟΥ, ΚΑΙ ASSET BACKED SECURITIES,
(1991 & Μη 1995.)? Steven L. Schwarcz, Structured Finance, Ένας οδηγός για τις
Αρχές των περιουσιακών στοιχείων Τιτλοποίηση (3η έκδοση 2002). [Εφεξής
Schwarcz, Structured Finance]? Η τιτλοποίηση των χρηματοοικονομικών
περιουσιακών στοιχείων (Jason HP Kravitt ed, 2η έκδ 1999..)? Steven L.
Schwarcz, Η Αλχημεία του περιουσιακού τιτλοποίηση, 1 Stanford JL Bus. Επιλογή
& Fin. 133 (1994).
194
Όπως μια ασφαλή συναλλαγή, η καρδιά της
τιτλοποίησης είναι η μεταβίβαση ακινήτου. Ο στόχος της
τιτλοποίησης είναι μια «γνήσια πώληση» των
χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων από τον
εντολέα στην SPE.195 Εάν η μεταφορά των εν λόγω
περιουσιακών στοιχείων είναι μια πραγματική πώληση,
τότε τα περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει να είναι
μονωμένοι από οικονομικά προβλήματα του εντολέα. 196Εάν
η μεταφορά δεν είναι μια πραγματική πώληση, αλλά είναι,
για παράδειγμα, μια μεταφορά για την ασφάλεια (δηλαδή,
ένα συγκεκαλυμμένο χρηματοδότησης) πτωχευτική
περιουσία -Το εντολέα θα διατηρήσει ένα ενδιαφέρον για
τα περιουσιακά στοιχεία. Τα περιουσιακά στοιχεία στη
συνέχεια θα υπόκειται στις πολλές διατάξεις του
Πτωχευτικού Κώδικα που περιορίζουν σε τρίτους από το
να ενεργεί σε σχέση με την ιδιοκτησία της περιουσίας του
οφειλέτη.197
Μια αποτελεσματική τιτλοποίηση θα πρέπει να
απελευθερώσει την τιτλοποίηση πάροχο ή, πιο
συγκεκριμένα, τους κατόχους των τίτλων που εκδίδονται
κατά τη συναλλαγή, από τις διατάξεις Πτωχευτικός
Κώδικας ότι: (i) την παραμονή ενεργεί για να αποκτήσουν
την κατοχή της, ή τη συλλογή από, ιδιοκτησίας της
περιουσίας του οφειλέτη,198 (Ii) να επιτρέπει στον οφειλέτη
να χρησιμοποιήσει ασφάλειας σε μετρητά,199 και (iii)
χώνω-κάτω εξασφάλισε αξιώσεις σε ένα σχέδιο
Τιτλοποιήσεις μπορεί επίσης να περιλαμβάνει μια τρίτη οντότητα που

αγοράζει τα αποδεκτά περιουσιακά στοιχεία από την SPE και τα θέματα των
τίτλων που εξασφαλίζονται από τη ροή εσόδων που παράγουν.
195
Thomas J. Gordon, Σχόλιο, Τιτλοποίηση της Εκτελεστέες μελλοντικών

ροών ως Πτώχευση-Remote True Πωλήσεις, 67 U. Τσι. L. Rev. 1317, 1318 (2000).
196
Ταυτότητα. (Εξαλείφει τιτλοποίηση κίνδυνος τακτικών ακάλυπτο και να

ασφαλίζονται ρυθμίσεις).
197
Δείτε, π.χ., 11 USC § 362 (2000).

198
Ταυτότητα. § 362 (α) (3), (6).

199
Ταυτότητα. § 363 (c) (2).

αναδιοργάνωσης.200 Πράγματι, ορισμένοι σχολιαστές
υποστηρίζουν την «αποτελεσματικότητα» της απορρέει
τιτλοποίησης, εν μέρει, από το διαχωρισμό του οφειλέτη
και των άλλων πιστωτών του οφειλέτη από αυτά τα
περιουσιακά στοιχεία.201 Αν και οι εκτιμήσεις της αξίας
της αγοράς τιτλοποίησης ποικίλλουν, περιλαμβάνει γενικά
περισσότερο από δύο τρισεκατομμύρια δολάρια ανά πάσα
στιγμή.202
Αν συναλλαγές τιτλοποίησης πάντα συμμετέχουν
μήκος βραχιόνων, οι πωλήσεις της εύλογης αξίας των
δικαιωμάτων ενίσχυσης (π.χ., απαιτήσεις), που θα πιθανό
παρούσα μερικά προβλήματα.203 Ωστόσο, οι συναλλαγές
200
Ταυτότητα. § 1129 (b) (2).

201
Βλέπω Claire A. Hill, Τιτλοποίηση: Α lowcost Γλυκαντικό για τα λεμόνια,

74 Wash ΙΙΙ.Ο 1061 (1996)?. Minh Van ΜΚΟ Δαπάνες Οργανισμός και η ζήτηση
και την προσφορά των εξασφαλισμένο χρέος και περιουσιακών στοιχείων
τιτλοποίηση, 19 Yale J. στις Καν. 413, 458 (2002)? βλέπε επίσης Lynn Μ LoPucki,
Ο θάνατος της ευθύνης, 106 Yale LJ 1, 24 (1996) [εφεξής LoPucki, θάνατος
Ευθύνης] (συζήτηση οφέλη της τιτλοποίησης περιουσιακών στοιχείων, όπου η
εταιρεία διατηρεί πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία διαχωρίζονται από οντότητες
που βρίσκονται σε κίνδυνο).
202
Μια εκτίμηση υπερβαίνει τα πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια. Βλέπω

Thomas A. Humphries, ο τρόπος (τιτλοποίηση) Τα πράγματα θα έπρεπε να είναι,
638 PLI 641, 641 αρ.2 (2004) (αναφέροντας έγγραφο εργασίας, το Διεθνές
Swaps και Παραγώγων Association & Ο Σύλλογος αγορά ομολόγων, Ειδικού
Σκοπού (ΕΕΣ) και η τιτλοποίηση αγορά 1 (31, Ιανουαρίου, 2002), διαθέσιμο στη
διεύθυνση http:. // www.isda.org/speeches/pdf/SPEDiscussionPaper1-31-02.pdf).
Ένα πρόσφατο τεύχος συμπόσιο του νόμου κριτική Cardozo δείχνει ότι
τιτλοποίησης μπορεί να προσπεράσεις και εκτοπίζοντας εγγύηση δανεισμού ως
κυρίαρχη μορφή εμπορικής χρηματοδότησης. Συμπόσιο, Απειλές για Ασφαλής
Δάνεια και περιουσιακών στοιχείων τιτλοποίηση, 25 Cardozo L. Rev. 1539
(2004).
203
Αν, με άλλα λόγια, δεν ήταν «απόφαση θωράκιση» συσκευές. Βλέπω

LoPucki, θάνατος Ευθύνης, ανωτέρω υποσημείωση 201, σε 14-38.
Οι δομημένες συναλλαγές που χρησιμοποιούνται από Enron κατά καιρούς
προσφέρονται ως απόδειξη των δυνατοτήτων κατάχρησης των τιτλοποιήσεων.
Δείτε, π.χ., Robert B. ThompsonΕταιρική Διακυβέρνηση Μετά την Enron, 40
Ανάπτ. L. Rev. 99, 114-15 (2003) (deceptio ισολογισμό της Enronns ήταν μια
«πολιτική τιτλοποίησης.»). Καθηγητές Plank και Schwarcz έχουν κάθε
υποστήριξαν οι συναλλαγές Enron ήταν sui generis «προφανώς ακατάλληλη
συναλλαγές.» Thomas E. Plank, η ασφάλεια της τιτλοποίησης και το μέλλον της
Ασφάλειας, 25 Cardozo L. Rev. 1655, 1657 (2004)? δείτε Schwarcz, Enron,
ανωτέρω σημείωση 16 (διάκριση συναλλαγές Enron από συναλλαγές
τιτλοποίησης είναι συχνά δομημένες με τέτοιο τρόπο
ώστε ο δημιουργός διατηρεί τον κίνδυνο ότι θα υπάρξει
ένα προεπιλεγμένο ή άλλο πρόβλημα με τα υποκείμενα
περιουσιακά στοιχεία.204Για παράδειγμα, ο δημιουργός
μπορεί να χρειαστεί να επαναγοράσει αυτά τα
περιουσιακά στοιχεία της SPE σε περίπτωση που το
υποκείμενο λογαριασμό οφειλέτη προεπιλογές. Όπως και
στο βαθμό που υπάρχει προσφυγή στον εντολέα, τα
βλέμματα των συναλλαγών λιγότερο σαν μια «γνήσια
πώληση» και περισσότερο σαν ένα ασφαλές
χρηματοδότησης.205
Παρά το γεγονός ότι τιτλοποίησης περιουσιακών
στοιχείων είναι μια σχετικά πρόσφατη εξέλιξη στην
εμπορική χρηματοδότηση, το πραγματικό πρόβλημα
πώληση υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια.206 Από τη μία
πλευρά, ο νόμος μας έχει μακρά επιτρέπεται αγοραστή για
να «βάλει» ελαττωματικά στοιχεία ενεργητικού πίσω σε
τιτλοποίησης). Το δύσκολο κομμάτι, όμως, είναι ότι ούτε Plank ούτε Schwarcz
έχουν προσφέρει μια λύση στο πραγματικό πρόβλημα πώλησης που δεν
δημιουργεί επίσης ένα μυστικό πρόβλημα ενέχυρο. Επιπλέον, όπως αναφέρεται
κατωτέρω, σημειώσεις 266 - 92 και συνοδευτικό κείμενο, λέγοντας ότι
υπάρχουν διαφορές μεταξύ «καλών» και «κακών» συναλλαγές δεν είναι
δικαιολογία για τη νομοθεσία που θα απομονώνουν τόσο από τον δικαστικό
έλεγχο, η οποία είναι η κυριολεκτική επίδραση της ABSFA.
204
Edward J. Janger, Ο θάνατος της Ασφαλής Δάνεια, 25 Cardozo L. Rev.

1759, 1770-1771 (2004) (Συζήτηση δομές των συναλλαγών που παρέχουν
προσφυγή στους δημιουργούς).
205
SCHWARCZ, STRUCTURED FINANCE, Ανωτέρω υποσημείωση 193, στο 621 - 27?

Peter V. Pantaleo et al., Επανεξετάζοντας το ρόλο της προσφυγή στην πώληση
χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων, 52 Bus. Νόμος. 159, 161 (1996)?
Thomas E. Plank, Η αληθινή Πώληση Δάνεια και ο ρόλος της προσφυγή, 14 Geo.
Mason L. Rev. 287, 307-08 (1991) [εφεξής Plank, True Πώληση Δάνεια]
(υποστηρίζοντας την καταβολή της πλήρους αξίας, όχι την ύπαρξη της
προσφυγής, πρέπει να αποτελεί το σύνορο μεταξύ των πωλήσεων της και των
συμφερόντων της ασφάλειας στους λογαριασμούς και κινητή περιουσία χαρτί);
Peter L. Mancini, σημείωση, πτώχευση και η UCC, όπως εφαρμόζεται σε
Τιτλοποίηση: χαρακτηρίζουν τη μεταβίβαση Στεγαστικό Δάνειο ως πώληση ή
ένα εξασφαλισμένο δάνειο, 73 BUL Rev. 873, 876-77 (1993).
206
Βλέπω Pantaleo et al., Ανωτέρω υποσημείωση 205, σε 164

( «Recharacterization [(αλήθεια πώληση)] περιπτώσεις είναι αιώνες παλαιά.
Απεικονίζουν ότι ο νόμος δεν μπορεί να τη θεραπεία μιας συναλλαγής ως
πώληση μόνο και μόνο επειδή ο αγοραστής και ο πωλητής είναι η πώληση
σήμανση.» ) (υποσημείωση παραλείπεται).
έναν πωλητή (π.χ., μέσω παραβίαση της θεωρίας της
εγγύησης) χωρίς να αμφισβητείται ο χαρακτήρας πώληση
της συναλλαγής.207 Από την άλλη πλευρά, οι συναλλαγές
στις οποίες ο «πωλητής» εγγυήσεις πληρωμής, 208 ή μια
συγκεκριμένη απόδοση της επένδυσης,209 ή ο «αγοραστής»
έχει δικαίωμα πλήρους αναγωγής στον πωλητή
θεωρούνται γενικά ως δάνεια και όχι πωλήσεις. 210 Στο
περιθώριο, είναι, και ήταν για πολλά χρόνια, είναι
207
Σε εκ νέουGrand Union Co., 219 F. 353, 360 (2d Cir. 1914) (Πωλητής
λογαριασμών συμφώνησαν ότι, αν οι λογαριασμοί ήταν κακής ποιότητας, θα τα
επαναγοράσει ή ο αγοραστής πληρώνει, έτσι ώστε να εγγυάται ένα ορισμένο
ποσοστό απόδοσης για τον αγοραστή .)? Comm. για Bankr. & Corp.
Αναδιοργάνωση του Ass'n του δικηγορικού συλλόγου της πόλης της Νέας
Υόρκης, διαρθρωμένη χρηματοδότηση Τεχνικές, 50 λεωφορείων. Νόμος. 527,
543-44 (1995) (που περιγράφει τις μορφές της προσφυγής που μπορεί να είναι
επιτρεπτή δομημένων χρηματοοικονομικών συναλλαγών).
208
ΒλέπωRATTO ν. Sims (Σε εκ νέου Lendvest Δανείων, Inc.), 119 BR 199,

200 (BAP 9ο Cir. 1990) ( «Σε περίπτωση που ο κίνδυνος απώλειας μετατοπίζεται
από τον επενδυτή προς τον οφειλέτη μέσω μιας συμβατικής εγγύηση
αποπληρωμής εκ μέρους του οφειλέτη , η συναλλαγή είναι ένα δάνειο και όχι μια
πώληση.»).
209
ΒλέπωAbles v σημαντική χρηματοδότηση Corp. (In re σημαντική

χρηματοδότηση Corp.), 82 BR 443, 445. (Bankr SD Tex 1987..)? Castle Rock
Ινδού. Bank κατά. SOAW Εισάγει., Inc. (Σε εκ νέου SOAW Εισάγει., Inc.), 32 BR
279, 281 - 82 (Bankr. WD Tex. 1983) (Πωλητής προέρχεται από στεγαστικά
δάνεια, πωλούνται ορισμένα συμφέροντα τους στον αγοραστή, με την εγγύηση
του ανάκτηση αγοραστή για τα στεγαστικά δάνεια και το ποσοστό του
αγοραστή απόδοση της επένδυσής του, δείχνοντας τη συναλλαγή ήταν ένα
δάνειο για την ασφάλεια και όχι πώληση).? βλέπε επίσης Ins Ταμείο πυροσβέστη.
Cos. V. Grover (In re Woodson Co.), 813 F.2d 266, 271 (9ο Cir. 1987) (κρατώντας
δεν υπήρχε πραγματική πώλησης, όπου οι επενδυτές με τον οφειλέτη, οι οποίοι
φέρεται να δική στεγαστικά δάνεια προέρχονταν από τον οφειλέτη,
«καταβλήθηκαν τόκοι κάθε μήνα, ανεξάρτητα από το αν η αρχική οφειλέτης
κατέβαλε [ο οφειλέτης]. Σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων, [Ο
οφειλέτης] καταβάλλεται στον επενδυτή το ενδιαφέρον και το κύριο οφειλόμενο
υπόλοιπο για [αρχική κατάθεση] του επενδυτή «).? Μεταφορά Εμπορικής &
Αποθήκευση Co. κατά. Rafferty (Σε εκ νέου Gotham Can Co.), 48 F.2d 540, 541-42
(2d Cir. 1931) ( «Η υποχρέωση της [πωλητή] να επιστρέψει [ο αγοραστής] όλων
των προκαταβολών [σχετικά με τους λογαριασμούς φέρεται να πωλήθηκαν] στο
σύνολό τους και να πληρώσουν ορισμένα ποσοστά για τη χρήση των χρημάτων,
δείχνει ότι οι συναλλαγές ήταν ουσιαστικά εξασφαλίσεων των δανείων, και όχι
τις πωλήσεις «)....? Pantaleo et αϊ., Supra σημείωση 205. δείχνει ότι οι
συναλλαγές ήταν ουσιαστικά εξασφαλίσεων των δανείων, και όχι τις πωλήσεις. .
. .»)? Pantaleo et αϊ., Supra σημείωση 205. δείχνει ότι οι συναλλαγές ήταν
δύσκολο να διακρίνει τις πωλήσεις από τα εξασφαλισμένα
δάνεια.211
Η πρόσφατη ιστορία της γνήσιας πώλησης είναι
διάσπαρτη με περιπτώσεις στις οποίες τα δικαστήρια
ήταν απρόθυμοι να αναγνωρίσουν την υποτιθέμενη
πώληση των υποχρεώσεων πληρωμής. Το 1993, οι
Ηνωμένες Πολιτείες Εφετείο για τη Δέκατη Circuit, στο
Octagon Συστήματα Αερίου κατά. Rimmer (Σε εκ νέου
Meridian Reserve, Inc.), που πραγματοποιήθηκε
χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία που πωλήθηκαν
από τον οφειλέτη πριν από την πτώχευση της θα πρέπει,
στην πραγματικότητα, να συμπεριληφθεί στο πτωχευτική
περιουσία του οφειλέτη.212 Πιο πρόσφατα, και πιο
αμφιλεγόμενο, το δικαστήριο στην LTV Steel επέκτεινε το
ουσιαστικά εξασφαλίσεων των δανείων, και όχι τις πωλήσεις. . . .»)? Pantaleo et
αϊ., Supra σημείωση 205.
210
Burford-Toothaker τρακτέρ Co. κατά. Ηνωμένες Πολιτείες, 262 F.2d 891,

894-96 (5ος Cir. 1959) (Μεταβιβάζοντος ανατεθεί συμβάσεις δόση των πελατών
για την τράπεζα, αλλά ανάθεση ήταν με πλήρη προσφυγή, και απαιτούνται
περιοδικές πληρωμές που πρέπει να γίνουν στην τράπεζα από τον
μεταβιβάζοντα τράπεζα, έστω και οι πελάτες είχαν καταβληθεί για τις
συμβάσεις δόσης. το δικαστήριο έκρινε σε αυτά τα γεγονότα ότι καμία πώληση
των δόσεων συμβολαίων συνέβη.).
211
Η πραγματική ερώτηση πώληση ήταν επίσης στο επίκεντρο της διαφοράς

Βενέδικτος κατά. Ratner, 268 US 353 (1925). Εκεί, Δικαιοσύνης Brandeis,
γράφοντας για μια ομόφωνη δικαστήριο, έκρινε ότι η πώληση των μελλοντικών
εισπρακτέων λογαριασμών ήταν πραγματικά μια συγκαλυμμένη χρηματοδότηση,
και ως εκ τούτου η δόλια μεταφορά κενό κατά σύνδικο πτώχευσης του
εκχωρητή. Ταυτότητα. στο 361-63. Η αποτυχία του αγοραστή για την κυριαρχία
άσκηση και τον έλεγχο των λογαριασμών ήταν μια απάτη για τους πιστωτές του
οφειλέτη. Ταυτότητα. σε 363 (κρατώντας την εκχώρηση ήταν δόλια «λόγω της
κυριαρχίας διατηρούνται. Δεν αποτελεί τεκμήριο της απάτης. Είναι καταλογίζει
απάτης οριστικά, λόγω της επιφύλαξης της κυριαρχίας σε αντίθεση με την
αποτελεσματική διάθεση της τίτλο και σύστασης ενεχύρου.»). Για στοχαστική
αποκαταστάσεις του Βενέδικτου, δείτε Edward J. Janger, Brandeis,
προοδευτισμού και Εμπορικό Δίκαιο:. Επανεξέταση Βενέδικτος κατά Ratner, 37
Brandeis LJ 63, 74 (1998) (υποστηρίζοντας Βενέδικτος αντανακλάται Brandeis'
“προοδευτικό” το πάθος για την οικονομική λογοδοσία ")? Σρέντερ,
σουρεαλισμός, ανωτέρω σημείωση 41, στο 527-28 (υποστηρίζοντας την
εντελώς υποκειμενική φύση των εργασιών αποτρέψει τη δημιουργία ενός
ολοκληρωμένου δικαίωμα σε ακίνητο στους λογαριασμούς).
212
995 F.2d 948, 957 n.9 (10 Cir. 1993) (απορρίπτοντας την άποψη ότι η
πώληση των περιουσιακών στοιχείων, εάν τελειοποιηθεί, αφαιρεί από την
πτωχευτική περιουσία μεταβιβάζοντος).
σκεπτικό της Octagon στο συμπέρασμα ότι η πτωχευτική
περιουσία του εντολέα διατήρησε μια δίκαιη ενδιαφέρον
για τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και τα
αποθέματα «πούλησε» σε μια τιτλοποίηση.213
Συμβαλλόμενα μέρη σε πράξεις τιτλοποίησης έχουν
προσπαθήσει να αντιμετωπίσουν το πραγματικό πρόβλημα
πώλησης με αρκετά περίτεχνα δομές και «γνήσια πώληση»
επιστολές της κοινής γνώμης από τους δικηγόρους, το
οποίο απαλύνει δήθεν την αγορά ομολόγων και εκείνων
που επενδύουν σε συναλλαγές τιτλοποίησης. Τέτοιες
δομές και τα γράμματα γνώμη δεν είναι, ωστόσο,
ανέξοδη. Προβολή των δαπανών αυτών ως υπερβολική, η
βιομηχανία τιτλοποίηση προσπάθησε να δημιουργήσει
νομοθετικό ασφαλή λιμάνια.214 Το πιο σημαντικό
προσπάθεια να αποκτήσει εκ του νόμου ασφαλές λιμάνι
που εμπλέκονται § 912 του νόμου περί πτώχευσης
μεταρρύθμιση του 2001.215Η διάταξη αυτή θα
τροποποιηθεί το Πτωχευτικού Κώδικα να προβλεφθεί ότι
τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται σε μια
κατάλληλη συναλλαγή θα πρέπει να εξαιρεθούν από την
περιουσία του οφειλέτη. Υπό το φως της υποτιθέμενης
κακής χρήσης του ΕΕΣ στην περίπτωση της Enron, § 912
αμφισβητήθηκε και τελικά τράβηξε από το νόμο
μεταρρύθμισης πτώχευσης.216
Παρ 'όλα αυτά, πολλές πολιτείες έχουν θεσπίσει μη
ομοιόμορφη καταστατικό το οποίο θα καταλήξει στο ίδιο
213
Σε εκ νέου LTV Steel Co., 274 BR 278, 285 (Bankr. ΝΔ Οχάιο 2001) ( «Για
να δείχνουν ότι ο οφειλέτης δεν έχει κάποιο ενδιαφέρον ιδιοκτησίας για τα
προϊόντα που δημιουργεί με το δικό του εργατικού δυναμικού της, καθώς και τα
έσοδα που θα προκύψουν από την εν λόγω εργασία, είναι δύσκολο να γίνει
αποδεκτό. . . . [T] εδώ φαίνεται να είναι ένα στοιχείο σοφιστεία να δείχνουν ότι
οφειλέτης δεν διατηρεί τουλάχιστον μια δίκαιη συμφέρον»στην ασφάλεια σε
μετρητά.).
214
Δείτε, π.χ.Επιστολή από τον John R. Vogt, Bond Σύλλογος Αγορά

Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος, να γερουσιαστής Πάτρικ Λίχι και μέλος του
Κογκρέσσου F. James Sensenbrenner (30η Ιανουαρίου 2002), σε
http://199.106.213.75/regulatory/abs013002.pdf, στις 2 -3.
215
S. 220, 107η Cong. § 912 (2001)? HR 333, 107η Cong. § 912 (2001).
216
Βλέπω Lipson, Enron, ανωτέρω υποσημείωση 16, σε 3.

αποτέλεσμα, αν ρίξουμε μια πιο πλάγιο και ενοχλεί
διαδρομή.217ABSFA Delaware είναι ίσως η πιο επιθετική
παράδειγμα αυτού. Δηλώνει ότι μια πραγματική πώληση
θα είναι ό, τι τα μέρη της συναλλαγής τιτλοποίησης λένε
ότι είναι.218 ABSFA παρέχει, «[ν] Κατά παρέκκλιση της
οποιαδήποτε άλλη διάταξη του νόμου,» κάθε ακίνητο που
φέρονται στα έγγραφα της συναλλαγής που πρόκειται να
μεταφερθούν σε μια συναλλαγή τιτλοποίησης «θεωρείται
πλέον είναι τα ακίνητα, περιουσιακά στοιχεία ή
δικαιώματα του εκχωρητή.»219Η μεταβίβαση της
ιδιοκτησίας από τον εντολέα πρέπει, σύμφωνα με ABSFA,
να είναι αποτελεσματική παρά την πτώχευση, την
αφερεγγυότητα, ή οποιαδήποτε άλλα δικαιώματα τρίτων
μπορεί να διεκδικήσει τα μεταβιβαζόμενα περιουσιακά
στοιχεία. «Ο αποχωρών στη συναλλαγή τιτλοποίησης, οι
πιστωτές της ή, σε κάθε διαδικασία αφερεγγυότητας σε
σχέση με τον μεταβιβάζοντα ή την περιουσία του
μεταβιβάζοντος, διαχειριστή πτώχευσης. . . θα έχουν
κανένα δικαίωμα, νομικό ή δίκαιη, απολύτως να
επαναγοράσει, Reclaim. . . ή recharacterize ως ιδιοκτησία
του μεταβιβάζοντος περιουσία»μεταφέρονται στην
220
τιτλοποίηση. Για έμφαση, ABSFA προβλέπει επίσης ότι,
αν ο μεταβιβάζων μπαίνει πτώχευσης, του
μεταβιβάζοντος «ιδιοκτησία, τα περιουσιακά στοιχεία και
τα δικαιώματα δεν πρέπει να θεωρείται μέρος της
ιδιοκτησίας, περιουσιακών στοιχείων, δικαιωμάτων ή
περιουσία του μεταβιβάζοντος.»221
217
Βλέπω παραπάνω σημείωση 192.

218
DEL. ΚΩΔΙΚΌΣ ANN. χτύπημα. 6, § 2703A (α) (1) (2004).

219
ΕΓΏρε.
220
Ταυτότητα. § 2703A (α) (2).

221
Ταυτότητα. § 2703A (α) (3). Το 2002, Delaware προφανώς θέλησε να

ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της ABSFA με την τροποποίηση του πρώην
Business της εμπιστοσύνης νόμο για να μετονομάσετε το «Τακτικό εμπιστοσύνη
Act» «για την αποφυγή τυχόν επιπτώσεις που σχηματίζεται ένα καταπίστευμα
[από κάτω] αποτελεί μια“επιχειρηματική εμπιστοσύνη”, κατά την έννοια του
Πτωχευτικού κώδικα.» Stephen H. υπόθεση, σκέφτηκα ότι θα θέσω όπου δεν
μπορούσε να το φτάσει: Πτώχευση-Remote οντότητες, Οχήματα Ειδικού Σκοπού
Για τους σκοπούς του προβλήματος των μυστικών
βάρη, το κρίσιμο γλώσσα στην ABSFA είναι «κατά
παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη νόμου.» Αυτό σημαίνει
ότι κατά πάσα πιθανότητα οι κανόνες του άρθρου 9,
καθώς και κάθε άλλη κρατική εμπορική χρηματοδότηση
καταστατικών δεν ισχύουν όταν το ακίνητο
μεταβιβάζεται σε ένα «τιτλοποίηση», ένας όρος που
εύστοχα δεν ορίζονται από το καταστατικό.222Έτσι, ABSFA
δημιουργεί εξαίρεση από την απαίτηση του άρθρου 9, ότι
τα μέρη που έχουν τιτλοποιηθεί ανακοίνωση δώσει
συναλλαγής της συναλλαγής με την υποβολή δήλωσης
χρηματοδότησης UCC-1. ABSFA δεν απαιτεί καμία
προειδοποίηση να καταστεί μια πώληση αποτελεσματικό,
και φιλοδοξεί να εκτοπίσει οποιοδήποτε νόμο
αντικρουόμενες.
Μια γρήγορη απάντηση μπορεί να είναι: Και τι έγινε;
Όπως προαναφέρθηκε, το άρθρο 9, σχεδιάζει ένας
αυξανόμενος αριθμός των συναλλαγών στις οποίες
μεταβιβάσεις ιδιοκτησίας μπορεί να είναι αποτελεσματική
χωρίς προειδοποίηση κατάθεσης.223 συμφέροντα
ασφαλείας των δεδομένων και της πνευματικής
ιδιοκτησίας συχνά θα εντοπισθεί από το δημόσιο αρχείο. 224
Ομοίως, τα συμφέροντα της ασφάλειας σε μια ευρεία
ποικιλία των λογαριασμών ενεργητικού, καταθέσεις και
επενδύσεις σε ακίνητα, μπορεί να τελειοποιηθεί από τον
έλεγχο.225 Το πρόβλημα είναι ότι ABSFA δεν ισχύει μόνο
στη χρηματοοικονομική ασφάλεια, αλλά και να «[κ] άθε
ιδιοκτησίας, περιουσιακών στοιχείων ή δικαιωμάτων που
και άλλες τιτλοποίηση Θέματα, 853 PLI / Comm. 53, 79 (2003) (αναφέροντας
Matthew J. O 'Toole, Ανάλυση 2002 Τροποποιήσεις του νόμου Delaware Τακτικό
Εμπιστοσύνη, σε [αριθμημένες σελίδα] Del. Νόμοι που επηρεάζουν τις
επιχειρηματικές οντότητες (2002))? δείτε Del. Κωδικός Ann.χτύπημα. 12, §
3801.
222
Βλέπω DEL. ΚΩΔΙΚΌΣ ANN. χτύπημα. 6 §§ 2701A-2703A.

223
Υπεράνω Μέρος ΙΙ.

224
δείτε παραπάνω Τμήματος ΙΙ

225
Βλέπω συζήτηση παραπάνω Μέρος ΙΙ Β

φέρονται να μεταφερθούν, εν όλω ή εν μέρει». 226 Είχε
ABSFA που εφαρμόζεται στις τιτλοποιήσεις στην LTV, για
παράδειγμα, θα είχε επικυρωθεί ακόμη τα αμφιλεγόμενα
συναλλαγές που αφορούν την απογραφή, αν αυτά τα
περιουσιακά στοιχεία δεν είναι συνήθως τιτλοποιηθεί. 227
Ένα παρόμοιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να ληφθεί σε
Enron.228 Πράγματι, κατά γράμμα, ABSFA πρέπει να
επιτρέψει εκ προθέσεως ψευδή μεταφορές, διότι ατού
κάθε ανταγωνιστικές νόμο του κράτους.
αποτυχία ABSFA να ορίσετε ένα επιλέξιμες συναλλαγή
εξίσου ανησυχητικό. ABSFA εγγυάται την πραγματική
θεραπεία πώληση «στο βαθμό που ορίζονται στα έγγραφα
της συναλλαγής.»229Έτσι, η μεταβίβαση του ακινήτου
μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με σύμβαση, αν η
συναλλαγή φέρει καμία ομοιότητα με την κοινή
τιτλοποίηση. Κάθε μυστικό ενέχυρο φαίνεται να είναι
αποτελεσματική στο πλαίσιο του Delaware νόμου εφ 'όσον
είναι «εκτίθεται στα έγγραφα της συναλλαγής.»230
ABSFA φαίνεται να οραματίζονται έναν κόσμο στον
οποίο κάθε μεταβίβαση ακινήτου είναι εκτελεστή, ακόμη
και αν το μυστικό, εφόσον τα έγγραφα της συναλλαγής
περιλαμβάνει τη μαγεία του νόμου ξόρκι. κατάθεση
Ανακοίνωση σύμφωνα με το ABSFA φαίνεται να είναι
εντελώς προαιρετική. Για να ανακαλύψουν ότι ο οφειλέτης
έχει ήδη πουλήσει περιουσιακά της στοιχεία σε μια
τιτλοποίηση, ένας δυνητικός αγοραστής ή ασφαλές μέρος
δεν θα μπορούσε ποτέ να βασίζονται σε ένα καθαρό
αναζήτηση ενέχυρο. Η πιθανότητα ότι ο οφειλέτης μπορεί,
εν κρυπτώ, έχουν εμπλακεί σε μια κατάλληλη συναλλαγή
κάτω μέσα ABSFA ότι απλά δεν υπάρχει τρόπος εκτός από
σύμβαση και επιμέλεια να γνωρίζουμε ότι το ένα είναι
226
DEL. ΚΩΔΙΚΌΣ ANN. χτύπημα. 6, § 2703A (α) (1).

227
Συγκρίνω Plank, True Πώληση των δανείων, ανωτέρω υποσημείωση 205.

228
Βλέπω Lipson, Enron, ανωτέρω σημείωση 16.

229
DEL. ΚΩΔΙΚΌΣ ANN. χτύπημα. 6 § 2703A (α).

230
Ταυτότητα.
στην πραγματικότητα απόκτηση καθαρό τίτλο, ή
προτεραιότητα, η περιουσία του οφειλέτη. ABSFA δεν
περιέχει καμία εξαίρεση για απάτη ή λάθος.231
III.HOW ΦΤΆΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΏ; Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΤΗΣ ΚΑΤΆΘΕΣΗΣ

ΤΗΣ ΠΡΟΚΉΡΥΞΗΣ ΣΤΗΝ COMMERCIAL FINANCE ΔΊΚΑΙΟ
Γιατί όλο και πιο ανεκτικοί μυστικό βάρη; Με απλά

λόγια, είναι επειδή έχουμε γίνει πεποίθηση ότι προκήρυξης
υποβολής είναι οικονομικά εσφαλμένες. Τα οφέλη της
ειδοποίησης κατάθεσης, μας λένε, δεν δικαιολογούν το
κόστος. Αυτό το μέρος θεωρεί ότι τα επιχειρήματα αυτά.
Α.Η Οικονομική Ανάλυση της Commercial Finance Δίκαιο

Ένα συγκεκριμένο είδος της οικονομικής ανάλυσης
του δικαίου, που συνήθως συνδέονται με το Πανεπιστήμιο
του Σικάγο και Ronald Coase, έχει αλλάξει τον τρόπο που
προσεγγίζουμε τις περισσότερες κατηγορίες του
ιδιωτικού δικαίου, από την αντιμονοπωλιακή στην
πτώχευση.232Όπως και η οικονομική ανάλυση του δικαίου
231
Υπάρχουν τρόποι ότι ένας διαχειριστής πτώχευσης, απογοητευμένοι

αγοραστή, ή ασφαλές μέρος θα μπορούσε να προσπαθήσει να πάρει γύρω από
ABSFA. Θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι με βάση τις αρχές επιλογής του
εφαρμοστέου δικαίου, Delaware νόμου δεν εφαρμόζονται? ότι η συναλλαγή δεν
ήταν ένα «τιτλοποίηση» (ωστόσο, ορίζεται)? ή, στην περίπτωση της πτώχευσης,
ότι η ομοσπονδιακή νομοθεσία προεκκενώνει ABSFA. Αυτά δεν είναι κατ
'ανάγκην τετριμμένα επιχειρήματα, αλλά έχουν μικρή σχέση με την εξασφάλιση
ότι οι πληροφορίες σχετικά με nonpossessory συμφέροντα ακίνητο είναι αρκετά
εύκολο να ανακαλύψουμε.
232
Βλέπω Richard A. Epstein, Νομικά και Οικονομικά: το ένδοξο παρελθόν

της και Συννεφιά Μέλλον, 64 U. Τσι. L. Rev. 1167, 1167 (1997) ( «Το μέγεθος της
πνευματικής επανάστασης [της οικονομικής ανάλυσης] είναι δύσκολο να
διηγηθούν σήμερα, διότι σχεδόν ο καθένας που εργάζεται στο κοινό μαθήματα
του νόμου που είναι εξοικειωμένοι με την πλέον συνήθη άσκηση δείχνει γιατί
είναι, ή πρέπει να είναι, η υπόθεση ότι αυτό ή εκείνο τον κανόνα εθιμικού
δικαίου είναι, ή δεν είναι, αποτελεσματική.»).
συνεισφορά ορόσημο Coase στην νομική εμφανίζεται σκέψης στην RH
Coase, Το πρόβλημα του κοινωνικού κόστους, 3 JL Econ 1 (1960), ανατυπώθηκε
σε RH Coase, η εταιρεία, την αγορά και το Νόμο 95 (U. του Τσι. Press 1988), ένα
άρθρο που έχει γίνει ο δραπέτης παραπομπή πρωταθλητής μεταξύ των
δημοσιευμένων άρθρων αναθεώρηση του νόμου. Δείτε Fred R. Shapiro, Οι
περισσότεροι-Παρατίθεται Law Review άρθρα Revisited, 71 Chi.-Kent Λ Rev. 751,
759 (1996) (αναφέροντας το άρθρο Coase του αναφέρθηκε σχεδόν δύο φορές
εν γένει, το ερώτημα εδώ είναι μία από τις θεσμικές
επιλογές και το κόστος και τα οφέλη αυτές οι επιλογές
συνεπάγονται. Είναι το «κράτος», με τη μορφή των
υποχρεωτικών κανόνων προειδοποίηση κατάθεσης, ή την
«αγορά», με τη μορφή του «μυστικό» των συμβάσεων,
πιθανόν να παράγουν μεγαλύτερο όφελος για την
κοινωνία;233Εμπορική νομοθεσίας και χρηματοδότηση,
ιδίως, ο νόμος των εξασφαλισμένων δανείων, δεν ήταν
απρόσβλητη από την έρευνα αυτή. Οι συγκεκριμένες ρίζες
της βρίσκονται σε μια 1979 άρθρο Yale Νόμου Εφημερίδα
των καθηγητών Jackson και Kronman, που ζήτησε ένα
πολύ βασικό ερώτημα: Είναι εξασφάλισε δανεισμό
αποδοτικό;234
Αυτή η σαγηνευτική ερώτηση προέρχεται από τη
θεωρία αναλλοίωτο Modigliani-Miller.235 Οι οικονομολόγοι
Modigliani και Miller περίφημα πρότεινε ότι σε μια τέλεια
αγορά κεφαλαίου, η αξία μιας εταιρείας δεν θα μπορούσε
να αποδοθεί στην οργάνωση της κεφαλαιακής της
διάρθρωσης.236Έτσι, αν ένας οφειλέτης, D, χορηγείται
πιο συχνά ως το επόμενο πιο πράξεις που σχετίζονται με νόμο το άρθρο). Coase
είχε προηγουμένως προτείνει το περίγραμμα του προβλήματος του κοινωνικού
κόστους στα RH Coase, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών, 2 JL & Econ. 1,
33 (1959)).
233
Βλέπω γενικά Neil Κ Komesar, ατελής εναλλακτικές λύσεις: Η επιλογή

Ιδρύματα σε Νομικών, Οικονομικών και Δημόσιας Πολιτικής (1994).
234
Thomas H. Jackson & Anthony T. Kronman, Ασφαλής Χρηματοδότηση και

προτεραιότητες μεταξύ των πιστωτών, 88 Yale LJ 1143 (1979).
235
Franco Modigliani & Merton H. Miller, Το κόστος του κεφαλαίου,

Corporation Οικονομικών και η Θεωρία των Επενδύσεων, 48 Am. Econ. Rev. 261
(1958).
236
Ταυτότητα.? βλέπε Merton H. Miller, Ο Modigliani-Miller Προτάσεις μετά

από τριάντα χρόνια, 2 J. Econ. Προοπτικές 99 (1988). Πρβλ David Gray Carlson,
σχετικά με την αποτελεσματικότητα της Ασφαλής Δάνεια, 80 Va. L. Rev. 2179,
2299 (1994) [εφεξής Carlson, απόδοση] (Οικονομική ανάλυση των
εξασφαλισμένων δανείων «προέρχεται από μια περίεργη παρανόηση του
διάσημου μοντέλου Modigliani-Miller. ...»). Σύμφωνα με τον Carlson, «[τ] ο
Modigliani-Miller μοντέλο πέθανε το 1976, όταν ο Michael Jensen και William
Meckling επεσήμανε ότι Modigliani και Miller υποτίθεται ότι η εταιρική δομή δεν
αλλάζει τη συμπεριφορά του οφειλέτη.» Ταυτότητα. (Επικαλούμενη Michael C.
Jensen & William H. Meckling, Θεωρία της Επιχείρησης: Διοικητική Συμπεριφορά,
Κόστη Οργανισμό και την ιδιοκτησιακή δομή, 3 J. Fin Econ 305, 332-33 (1976)..).
εμπράγματης ασφάλειας σε περιουσιακά της στοιχεία
προκειμένου να λάβουν χρηματοδότηση από ένα ασφαλές
μέρος, SP, άλλη επιχείρηση επενδυτές, κυρίως, μη
εξασφαλισμένοι πιστωτές, θα πρέπει να χρεώνουν
περισσότερο, αντανακλώντας αύξηση των κινδύνων που
απορρέουν από το ενδιαφέρον της ασφάλειας του SP .
Όποια και αν είναι D θα μπορούσε να σώσει τη μείωση του
κόστους του επιτοκίου που χρεώνει SP θα πρέπει να είναι
τουλάχιστον αντισταθμίζεται από αυξημένο επιτόκιο που
χρεώνουν οι μη εξασφαλισμένοι πιστωτές. αξίας και μιας
επιχείρησης, ιδίως, το κόστος του κεφαλαίου σε μια
επιχείρηση, δεν θα διαφέρουν ανάλογα με τη χρήση του
ασφαλούς χρηματοδότησης.
Η επιμονή των εξασφαλισμένων δανείων
προβλημάτισε οικονομικά προσανατολισμένη
συγγραφείς.237 Ασφαλής συναλλαγές πρόκληση όχι μόνο σε
Paretian μοντέλο, αλλά και σε μεγαλύτερες κοινωνικές
όρους.238Είναι ακριβό για να συμμετάσχουν σε μια ασφαλή
συναλλαγή, και κάτι τέτοιο μπορεί να δημιουργήσει
μεγαλύτερο κοινωνικό κόστος μέσω αρνητικές
εξωτερικότητες. Πολλοί πιστωτές-απλές εμπορικούς
Jensen και Meckling εντοπιστεί το πρόβλημα του οργανισμού του κόστους του
κόστους που επιβάλλεται από τον κίνδυνο ότι ένας πράκτορας θα λειτουργήσει,
συνειδητά ή όχι, σε βάρος του εντολέα της. Jensen & Meckling, ανωτέρω.
Ενώ η θεωρία Modigliani-Miller μπορεί να έχει πολλά ελαττώματα,
παραμένει ένα σημαντικό εργαλείο για να αντιληφθούμε τα μικροοικονομία της
εταιρείας χρηματοδότησης. Ο καθηγητής Schwarcz, για παράδειγμα, φιλοδοξεί
να «λυθεί» το παζλ των εξασφαλισμένων δανείων, υπό ορισμένες προϋποθέσεις,
χρησιμοποιώντας Modigliani και Miller. Steven L. Schwarcz, ο εύκολος υπόθεση
για την προτεραιότητα των ασφαλισμένων απαιτήσεων σε πτώχευση, 47 Duke LJ
425, 429 (1997) [εφεξής Schwarcz, εύκολη υπόθεση].
237
Δείτε, π.χ., Jackson & Kronman, ανωτέρω υποσημείωση 234.

238
«Paretian» αναφέρεται στην έννοια της «Pareto superior» συναλλαγές,

συναλλαγές, όπου «τουλάχιστον ένα άτομο στον κόσμο [είναι] σε καλύτερη θέση
και κανείς δεν σε χειρότερη κατάσταση «. Richard A. Posner, η Οικονομική
Ανάλυση του Δικαίου 12 (Little, Brown & Co. 3d ed. 1986). Η δοκιμή Pareto
αποτελεσματικότητα είναι μερικές φορές σε αντίθεση με την «Kaldor-Hicks»
μοντέλο, το οποίο ορίζει ότι «η κίνηση είναι αποτελεσματική, όταν οι νικητές
κερδίζουν περισσότερα από ό, τι οι ηττημένοι χάνουν, με την έννοια ότι, αν οι
νικητές αποζημιωθούν οι χαμένοι κατά την κρίση τους, οι νικητέςθαεξακολουθεί
να είναι σε καλύτερη θέση από ό, τι ήταν πριν από την αλλαγή.» Guido
Calabresi, Η ματαιότητα της Pareto: Διεξαγωγή Coase Περαιτέρω, 100 Yale LJ
1211, 1222 (1991).
πιστωτές, οι πιστωτές αδικοπραξία, τερματίζεται
υπαλλήλους, φορολογικές αρχές, και όχι άλλοι, κάνουν
υπεύθυνος πραγματικότητα υψηλότερα επιτόκια για να
αντισταθμίσουν τον κίνδυνο επέκτασης της πίστωσης σε
έναν οφειλέτη οποίων τα περιουσιακά στοιχεία έχουν
επιβαρύνονται? δεν μπορούν να «προσαρμοστούν» με τον
αυξημένο κίνδυνο που θέτει η επιχορήγηση του οφειλέτη
μιας εμπράγματης ασφάλειας.239Έτσι, ενώ ένα
εξασφαλισμένο πιστωτή με πλήρη συμβατική
προτεραιότητα έχει πρόσβαση σε όλες της περιουσίας του
οφειλέτη, ευάλωτες ακάλυπτο πιστωτές δεν το κάνουν.
Αυτό θα δημιουργούσε παράλογο διευθυντικά κίνητρα για
την Δ αδιαφορία κινδυνεύει έτσι εξωτερικεύεται. 240 Ο
οφειλέτης που έδωσε απόλυτη προτεραιότητα στα
στοιχεία του ενεργητικού της σε ένα συγκεκριμένο
εξασφαλισμένο πιστωτή θα εξωτερικεύεται όλες τις
απώλειες σε εκείνους που στη χειρότερη θέση να
προστατεύσουν τον εαυτό τους.241 Επειδή το κόστος των
239
Ο όρος «nonadjusting πιστωτές» συνδέεται γενικά με Bebchuk και Fried,

που το χρησιμοποιούν σε Lucian Arye Bebchuk & Jesse M. Fried, Η Εύθραυστη
υπόθεση για την προτεραιότητα των ασφαλισμένων απαιτήσεων σε πτώχευση,
105 Yale LJ 857, 864 (1996). Bebchuk και Fried λάβουν τον όρο ένα βήμα
παραπέρα και να εφαρμοστεί σε όλους τους πιστωτές για τους οποίους η
προσαρμογή μπορεί είτε να είναι δαπανηρή ή αβάσιμα, όπως οι μικρές εμπορικές
πιστωτές δολάριο ή πιστωτές που επεκτείνεται ακάλυπτο πιστωτική πριν από
τον οφειλέτη χορηγείται το συμφέρον της ασφάλειας. Ταυτότητα. στο 864-66.
240
Ταυτότητα. σε 934 (υποστηρίζοντας τον κανόνα της πλήρους

προτεραιότητας «προκαλεί την υπερβολική χρήση των συμφερόντων ασφάλειας,
μειώνει τα κίνητρα των επιχειρήσεων να λαμβάνουν τις κατάλληλες
προφυλάξεις και να επιλέξουν τις κατάλληλες επενδύσεις, και διαστρεβλώνει
τις ρυθμίσεις παρακολούθησης που επιλέγεται από τις επιχειρήσεις και τους
πιστωτές τους»).
241
Όπως Bebchuk και Fried εξήγησε:

Το γεγονός ότι τα συμφέροντα ασφαλείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για
τη μεταφορά αξίας από nonadjusting πιστωτές στο πλαίσιο ενός μέσου
πλήρους προτεραιότητας κανόνα ότι τα συμφέροντα ασφαλείας μπορεί
να χρησιμοποιηθεί ακόμη και όταν οδηγούν σε αναποτελεσματικότητα.
Όπως ανάλυσή μας θα αποδείξει την ικανότητα να χρησιμοποιούν τα
συμφέροντα ασφαλείας για την αξία εκτροπή από nonadjusting
πιστωτές τείνει να νοθεύσει την επιλογή του οφειλέτη των συμβατικών
ρυθμίσεων με τους πιστωτές της, δίνοντας αφορμή για ορισμένες
δαπάνες απόδοση.
συναλλαγών που συνδέονται με την εγγύηση δανεισμού
ήταν τεκμαίρεται μεγαλύτερο από το κόστος των
συναλλαγών που συνδέονται με τις άλλες μεθόδους
χρηματοδότησης, πολλοί ακαδημαϊκοί ακολούθησαν το
παράδειγμα των Jackson και Kronman στην ερώτηση γιατί
ορθολογική παράγοντες της αγοράς θα συμμετάσχει σε
τέτοιου είδους συναλλαγές.242
Ζητώντας και απαντώντας στις ερωτήσεις που
τίθενται από το παζλ Modigliani-Miller, όπως γράφεται με
κεφαλαία γράμματα μικρά σε δίκαιο εμπορικό
χρηματοδότηση, έγινε ένα πάρα πολύ ελκυστική
επιχείρηση για νομική ακαδημαϊκούς.243Επειδή ήταν τόσο
δύσκολο να αναπτυχθεί μια ικανοποιητική εξήγηση για την
επιμονή των εξασφαλισμένων πιστωτικών την
παραδοσιακή θεωρία των τιμών, μια σειρά από οικονομικά
προσανατολισμένη συγγραφείς έχουν προτείνει την
πραγματική αρετή των εξασφαλισμένων πιστωτικών
βρίσκεται στην ενημερωτική αξία αυτών, σε αντιδιαστολή
Ένας αριθμός των απαντήσεων έχουν αναπτύξει ευλόγως εύλογες

αξιώσεις ότι εξασφαλισμένες πιστοδοτήσεις, υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί να
είναι αποτελεσματική. Δείτε, π.χ.., Carlson, αποδοτικότητα, ανωτέρω
υποσημείωση 236, στο 2209-12? Όμηρος Κρίπκι, Νομικών και Οικονομικών:.
Μέτρηση της οικονομικής απόδοσης του Εμπορικού Δικαίου στο κενό της
Γεγονός, 133 U. Pa L. Rev. 929 (1985)? Schwarcz, εύκολη υπόθεση, ανωτέρω
υποσημείωση 236? Paul M. Shupack, επίλυση του παζλ των ασφαλείς
συναλλαγές, 41 Rutgers L. Rev. 1067 (1989).
242
Οι συνεισφορές σε αυτό το σώμα της βιβλιογραφίας που συλλέγονται στο

Lipson, Τηλεχειριστήριο, Ανωτέρω υποσημείωση 101, σε 1403 n.403.
243
Δείτε, π.χ., Jackson & Kronman, ανωτέρω υποσημείωση 234, σε 1154

n.46? Shupack, ανωτέρω υποσημείωση 241
Ένα περίεργο χαρακτηριστικό της οικονομικής ανάλυσης της εμπορικής
χρηματοδότησης της νομοθεσίας η «λογοτεχνία παζλ»-είναι εμμονή της με
Modigliani και Miller, με την προφανή εξαίρεση των άλλων οικονομικών
ανησυχιών. Δείτε William W. Bratton, Jr., Εταιρική Σχέσεις χρέους: Νομική
Θεωρία σε μια εποχή αναδιάρθρωσης, 1989 Duke LJ 92, 124 n.140
( «Παραδόξως, η υπόθεση ασχετοσύνη είχε μια ασφυκτική στη θεωρία του
εμπορικού δικαίου.»). Υπάρχει, όπως έχουν παρατηρήσει David Gray Carlson και
άλλοι, περισσότερο στην οικονομική ιστορία από μια απλή τιμή-θεωρία εξήγηση
της εταιρείας κεφαλαιοποίησης. Δείτε Carlson, αποδοτικότητα, ανωτέρω
υποσημείωση 236, σε 2198, 2211 (σύνοψη κριτικές)? βλέπε επίσης Γ Ray Warner,
η αντι-πτώχευσης πράξη: Αναθεωρημένη άρθρο 9 και πτώχευση, εννέα. Bankr.
Inst. L. Rev. 3, 12 (2001) ( «[Α] ν και η οικονομική ανάλυση είναι χρήσιμη στην
ανάλυση θεμάτων αποδοτικής κατανομής, δεν παρέχει πολλή διορατικότητα σε
θέματα της διανεμητικής αποτελεσματικότητας.»).
με άλλους, τη χρηματοδότηση συναλλαγές. Ποικιλίες
αυτής της θεωρίας εμφανίζονται στο έργο του, μεταξύ
άλλων, Jackson και Kronman,244 Frank Buckley,245 Alan
Schwartz,246 Barry Adler,247 Σαούλ Levmore,248 και ο
Γιώργος Τριάντης.249 Όλα έχουν δείξει ότι η
εξασφαλισμένη πιστωτική παίζει σημαντικό ρόλο στην
επίλυση των ασυμμετριών πληροφόρησης μεταξύ του
οφειλέτη και τα διάφορα συστατικά του και, εμμέσως, ότι
οι πληροφορίες που μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στην
αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των
εξασφαλισμένων δανείων.250 Όπως εξήγησε ο καθηγητής
Τριάντη, «[η] εδώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι, όταν μια
επιχείρηση εξασφαλίζει ένα μεγαλύτερο μέρος του χρέους
244
Jackson & Kronman, υπεράνω Σημειώστε 234.

245
Frank H. Buckley, Η πτώχευση Προτεραιότητα παζλ, 72 Va. L. Rev. 1393

(1986).
246
ΒλέπωAlan Schwartz, Ενδιαφέροντα Ασφάλεια και πτώχευση

Προτεραιότητες: Μια αναθεώρηση της τρέχουσες θεωρίες, 10 J. Νομική Stud. 1,
15 (1981) [εφεξής Schwartz, κριτική] ( «Μια επιχείρηση είναι πρόθυμοι να
επιβαρύνουμε τα περιουσιακά της στοιχεία είναι, ως εκ
τούτου,“σηματοδότησης”που, κατά την άποψή της, οι προοπτικές της justify» το
κόστος των εξασφαλισμένων πιστωτικών)? βλέπε επίσης Alan Schwartz, μια
θεωρία του δανείου προτεραιότητες, 18 J. Νομική Stud. 209 (1989 [εφεξής
Schwartz, Θεωρία]? Alan Schwartz, Συμβάσεις Προτεραιότητας και σε
πτώχευση, 82 Cornell L. Rev. 1396 (1997).
247
Barry Ε Adler, Μια Equity-Οργανισμό λύση στην πτώχευση-Προτεραιότητα

παζλ, 22 J. Νομική Stud. 73 (1993).
248
Σαούλ Levmore, Παρακολουθεί και freeriders στο Εμπορικό και Εταιρικό

Ρυθμίσεις, 92 Yale LJ 49 (1982).
249
George G. Τριάντης, Ασφαλής χρέους συνθήκες υπό τις ελλιπούς

ενημέρωσης, 21 J. Νομική Stud. 225 (1992).
250
ασυμμετρίες πληροφορίες προκύπτουν όταν ένα συμβαλλόμενο μέρος σε

μια συναλλαγή κατέχει ανώτερη πληροφορίες. Βλέπω Ronald J. Gilson & Reinier
Η Kraakman, οι μηχανισμοί της αποτελεσματικότητας της αγοράς, το 70 Va. L.
Rev. 549, 595 n.134 (1984) ( «Η δυσκολία της διασφάλισης τον εαυτό της αξίας
των αγορασθέντων πληροφορίες έχουν αναγνωριστεί για ορισμένους χρόνος.");
Sanford J. Grossman & Oliver D. Hart, Το κόστος και τα οφέλη της ιδιοκτησίας: Α
Θεωρία κατακόρυφη και πλευρική Ολοκλήρωσης, 94 J. Pol. Econ. 691, 698
(1986).
της από ό, τι σε παρόμοια θέση οι επιχειρήσεις να
επικοινωνεί πληροφορίες κάποιου είδους στην αγορά.»251
Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ η οικονομική ανάλυση ήταν
γρήγορο να αναγνωρίσει τη σχέση μεταξύ της
ιδιοκτησίας, πληροφορίες, και το δίκαιο εμπορικής
χρηματοδότησης, ήταν αδιάφορο στην καλύτερη
περίπτωση, και μερικές φορές εχθρικό, με καθιερωμένες
μεθόδους (δηλαδή, τη χρηματοδότηση καταστάσεις) των
σηματοδοτώντας την ύπαρξη nonpossessory δικαιωμάτων
σε ακίνητα , όπως συμφέροντα ασφαλείας. Είναι αυτή η
αδιαφορία που, σε θεωρητικό επίπεδο, μπορεί εν μέρει να
εξηγήσει την αύξηση της ανοχής μας για τις μυστικές
εμπράγματα βάρη.
1.Signaling
Ένα ενημερωτικό λειτουργία μια ασφαλή συναλλαγή

θα μπορούσε να εκτελέσει μπορεί να χαρακτηριστεί ως
«σηματοδότηση». Alan Schwartz πρότεινε, αλλά αρχικά
αργότερα απορρίφθηκε, η ιδέα ότι το ενδιαφέρον της
ασφάλειας θα είναι ένα είδος «σήματος», διότι θα
«περιορίσει τις μελλοντικές δανεισμού ευκαιρίες, δίνουν
εξασφάλισε πιστωτές μεγαλύτερη επιρροή σταθερή
συμπεριφορά, και να το καταστήσει πιο δύσκολο για μια
επιχείρηση να ρυθμιστούν τα χρέη σε περίπτωση δύσκολες
στιγμές.»252 Ένα ενδιαφέρον ασφάλειας θα μπορούσε έτσι
να είναι ένα αποτελεσματικό μήνυμα προς τον κόσμο που
μια εταιρεία πιστεύει ότι οι προοπτικές της να
251
Τριάντης, υπεράνω Σημειώστε 249, σε 255.

252
Schwartz, Ανασκόπηση, Ανωτέρω υποσημείωση 246, σε 15. Ο καθηγητής

Buckley αναπτύξει μια σχετική άποψη ότι η εγγύηση δανεισμού εκτελεί μια
«διαλογή» λειτουργία. Δείτε Buckley, ανωτέρω υποσημείωση 245, στο 1421-
1426. Buckley παρατήρησε ότι, αν ο οφειλέτης είχε μόνο ακάλυπτο πιστωτές,
δανειστές θα πρέπει να εξετάσει προσεκτικά οφειλέτη να προσδιορίσει την αξία
ρευστοποίησης του σε πτώχευση. Ταυτότητα. στο 1424. Αυτό θα είναι
δαπανηρή, διότι, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να γνωρίζει ο ένας τον άλλο είναι
αξιώσεις. Τοποθέτηση ένα ασφαλές πιστωτή στο μίγμα, όμως, θα μειώσει το
κόστος διαλογής των μη εξασφαλισμένων πιστωτών, διότι θα υπέθετε ότι θα
ανακτήσει τίποτα αν ο οφειλέτης εκκαθάριση. Ταυτότητα. (Σε περίπτωση μη
εξασφαλισμένων πιστωτών υποθέσουμε ότι ανακάμψει τίποτα στην πτώχευση,
που «δεν χρειάζεται να υπολογίσει πόσες άλλες αξιώσεις θα γίνει σε
πτώχευση.»).
δικαιολογήσει τα έξοδα αυτά.253 «Η φαινομενική
ιδιοκτησία της ένα εξασφαλισμένο χρέος να ανακοινώνουν
με ακρίβεια στους πιστωτές πραγματική εκτίμηση μιας
επιχείρησης από τα αναμενόμενα κέρδη του υποδεικνύει
ότι η ύπαρξη εξασφαλισμένο χρέος μπορεί να εξηγηθεί ως
ένα φαινόμενο σηματοδότησης.»254 Ασφαλής δανεισμού
μπορεί έτσι να είναι «ένας τρόπος» για τους οφειλέτες
στο «είδος [] οι ίδιοι από την κατηγορία κινδύνου.» 255
Παρ 'όλα αυτά Schwartz είχε αμφιβολίες σχετικά με
την αιτιολόγηση της σηματοδότησης.256 Πρώτον, ορθώς
παρατήρησε ότι η δύναμη της εξήγησης σηματοδοσίας
εξαρτάται από τη γνώση ότι άλλοι πιστωτές έχουν τις
προτιμήσεις κινδύνου των ιδιοκτητών και διαχειριστών
του οφειλέτη.257 Αλλά δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος
λόγος να φανταστεί κανείς ότι οι πιστωτές θα το
γνωρίζουν αυτό, ή ότι οι πληροφορίες αυτές είναι κατ
'ανάγκη φθηνά και εύκολο να επιτευχθεί. 258 Επιπλέον, το
σήμα μπορεί η ίδια να είναι ασαφής ως προς την ποιότητα
της εταιρείας έργων.259 Αν ναι, αυτά τα ενημερωτικά
ασάφειες θα μολύνει την ισορροπία που λαμβάνεται από
το να βλέπουν τα συμφέροντα ασφαλείας ως σήματα. 260 Ο
253
Schwartz, Ανασκόπηση, Ανωτέρω υποσημείωση 246.

254
Ταυτότητα.
255
Ταυτότητα. σε 17. δικαστής Posner κάνει ένα παρόμοιο αίτημα για τα

ενημερωτικά αρετές των εξασφαλισμένων δανείων. «Ασφαλής πιστωτική
μειώνει τις δαπάνες πληροφόρησης των εξασφαλισμένων πιστωτών, ενώ δεν
είναι η αύξηση, και ενδεχομένως ακόμη και μείωση, το κόστος των πληροφοριών
των μη εξασφαλισμένων πιστωτών.» Richard A. Posner, Οικονομική Ανάλυση του
Δικαίου 436 (Aspen Δίκαιο & Business 5η έκδ. 1998).
256
Βλέπω Schwartz, κριτική, ανωτέρω υποσημείωση 246, 18.

257
258
Ταυτότητα.
259
Ταυτότητα. στους 18.

260
Ταυτότητα.
λόγος σήματος προς θόρυβο, δεν μπορεί, σε γενικές
γραμμές, είναι μεγάλη αρκεί για να δικαιολογήσει τις
εξωτερικότητες που δημιουργούνται από ασφαλή
δανεισμό.261
2.Contractual Προτεραιότητα
Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, κύρια

συμβολή Schwartz για τη λειτουργία πληροφοριών των
εξασφαλισμένων δανείων εμφανίστηκε σε ένα άρθρο του
1989, στην οποία υποστήριξε ότι η κατάθεση προκήρυξη
είχε μικρή αξία ως μέσο για τη μετάδοση πληροφοριών
σχετικά με τα περιουσιακά δικαιώματα στις συναλλαγές
εμπορικής χρηματοδότησης, τουλάχιστον όσον άλλοι
πιστωτές θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται. 262 Αυτό
ακολουθήθηκε από την άποψη του για την κεφαλαιακή
διάρθρωση ότι η ορθολογική κόμματα θα επιλέξουν εκ
των προτέρων.263 Schwartz συμπεράνει κανείς ότι τα εν
λόγω μέρη θα, απουσιάζει νομική παρέμβαση, επιλέξτε
εξαιρετικά άκαμπτες δομές του κεφαλαίου, η οποία θα
έδινε πάντα την πρώτη προτεραιότητα δανειστή σε
περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, υπόκειται σε
περιορισμένη αγορά χρήματος carve-out, έστω και αν τα
μέρη χαρακτηρίζεται το δάνειο ως να διασφαλίζεται. 264
Schwartz ξεκίνησε την ανάλυσή του με την
αποτύπωση βιβλίων μορφή και οδηγούς επαγγελματία, η
οποία αναφέρεται δανειστές καλούνται συχνά τους
δανειολήπτες να συμφωνήσουν σε περιοριστικές ρήτρες
261
Ταυτότητα. ... ( «Εάν ένα σήμα ασφαλείας συμφέρον λέει στην

πραγματικότητα οι πιστωτές λίγο για την επικινδυνότητα της επιχείρησης έργα,
πάρα πολύ σηματοδότησης θα μπορούσε να συμβεί σε ισορροπία? Οι συνολικές
δαπάνες που πραγματοποιούν οι εταιρίες στην αποστολή σημάτων θα υπερβαίνει
το συνολικό κοινωνικό όφελος που παράγεται από πιο κατάλληλη πιστωτική
επεκτάσεις.»).
262
Schwartz, Θεωρία, Ανωτέρω υποσημείωση 246.

263
264
Δείτε id. σε 213 ( «Η UCC θα πρέπει να δώσει την αρχική χρηματοδότες

πρώτη προτεραιότητα, έστω και αν δεν είναι εξασφαλισμένα, εκτός από ένα
μειωμένο κατά προτεραιότητα την αγορά χρήματος.»).
που απαγόρευσε αργότερα δανεισμού, υπό ορισμένες
συμφωνημένες εξαιρέσεις, όπως οι συνήθεις εμπορικές
χρέους πορεία.265 Από την ύπαρξη αυτών των ρητρών,
Schwartz συνάψει τη «βέλτιστη σύμβαση» θα δώσει την
πρώτη χρηματοδότες προτεραιότητα έναντι όλων (ή
περισσότερες) αργότερα μη συνήθεις δανειστές πορεία. 266
Δηλαδή, ο νόμος θα πρέπει να αναγνωρίσει αυτό που
ονομάζεται «πραγματική (FT) πρώτα-in-time» κανόνα «που
απονέμει τα ανώτερα κατάταξη στην αρχική χρηματοδότη
που μπαίνει απλά σε μια σύμβαση δανείου.» 267
Το πρόβλημα με αυτό το σύστημα ένας, Schwartz
παρατήρησε, ήταν ενημερωτική: Πώς αργότερα θα τους
πιστωτές να μάθουν ότι το προγενέστερο δανειστής είχε
προτεραιότητα;268 Πώς, με άλλα λόγια, αργότερα θα
πιστωτές ελέγξει και να μετρήσει άλλα συμφέροντα που
επηρεάζουν την περιουσία του οφειλέτη; 269 Schwartz
υποστήριξε ότι σε ένα πραγματικό σύστημα FT, αργότερα
πιστωτές θα μάθετε εκ των προτέρων συμφέροντα, επειδή
οι οφειλέτες θα ήθελε να τους ενημερώσει. 270 Schwartz
αιτιολογημένη ότι «λογικά συντηρητική» δανειστές θα
υποθέσουμε ότι όλοι ή οι περισσότεροι οφειλέτες είναι
«κακό» και θα πρέπει, συνεπώς, να πληρώσει ένα υψηλό
επιτόκιο.271 Πραγματικά «καλή» οφειλέτες, αυτοί που
πρέπει να λαμβάνουν ένα χαμηλό επιτόκιο, θα ήταν
επομένως έχουν κίνητρο να διακρίνουν τους εαυτούς
265
266
Ταυτότητα. σε 218 έως 19.

267
268
Ταυτότητα.
269
«Το ερώτημα είναι αν θα υιοθετήσουν μια πραγματική κανόνα FT και ως

εκ τούτου επιτρέπει κόμματα να δημιουργήσουν μυστικό βάρη ή να
επιβαρύνονται με το κόστος ενός νέου καθεστώτος κατάθεση.» Ταυτότητα.
(Υποσημείωση παραλείπεται).
270
Ταυτότητα.
271

τους.272 «Καλή οφειλέτες,» Schwartz πρότεινε, «θα
μπορούσε να αποφύγει την καταβολή των υψηλών
επιτοκίων που ανενημέρωτο δανειστές θα χρεώνουν
ενημερώνοντας τους δανειστές ότι είχαν ελάχιστη ή
καμία προηγούμενη χρέους.»273 Το «βασικό ερώτημα,»
Schwartz παρατήρησε, ήταν το αν οι οφειλέτες θα
μπορούσε «να κάνει αξιόπιστες επικοινωνίες του
καθεστώτος του χρέους τους σε αποδεκτό κόστος.» 274
Παρατήρησε, επίσης, ότι οι επιχειρήσεις που δανείζονται
λάβουν την έκπτωση του κόστους τόκων.275 Μια απλή
επανεξέταση της φορολογίας εισοδήματος κάθε δεδομένο
δανειολήπτη ήταν επομένως αποκαλύψει την ύπαρξη
σημαντικών πριν χρέους.276 Επιπλέον, στο βαθμό που ο
οφειλέτης είχε την υποχρέωση να έκθεση σύμφωνα με
τους νόμους ομοσπονδιακό τίτλων, το υλικό του χρέους
θα ήταν πιθανό να αναφερθεί.277 Σε κάθε περίπτωση,
Schwartz υποστήριξε:
[B] ecause ιδιωτική αποκάλυψη φαίνεται τόσο φθηνή και

κοινό, δεν υπάρχει καλή περίπτωση για τη διατήρηση της
ισχύουσας νομοθεσίας για τον λόγο και μόνον ότι η
εφαρμογή ενός νέου συστήματος προτεραιότητας θα
αυξήσει απαγορευτικά τα απαραίτητα έξοδα της
κοινοποίησης των πιστωτών της ύπαρξης της
προηγούμενης αξιώσεις στην ιδιοκτησία του
δανειολήπτη . . . . Η δαπάνη για τα κόμματα της
272
Ταυτότητα.
273
Ταυτότητα.
274
Ταυτότητα. Ήταν, επομένως, δεν ασχολείται με την οριοθέτηση

προτεραιότητα σαφώς, όπως μπορεί να συμβεί με ένα σύστημα ειδοποίησης
αρχειοθέτησης. «Ένα πραγματικό σύστημα FT πιθανότατα σήμερα θα
προτεραιότητας από τη στιγμή που η αρχική δανειακή σύμβαση ήταν νομικώς
αποτελεσματική. Αυτό σχεδόν πάντα θα είναι όταν υπογραφεί.» Ταυτότητα. σε
222 n.24.
275

276
Ταυτότητα. στο 220 - 21.

277
παρατήρησης βιβλία του οφειλέτη, η οποία είναι η κύρια
οριακό κόστος ενός πραγματικού κανόνα FT, φαίνεται
φθηνότερα από ό, τι το κόστος ενός νέου δημόσιου
συστήματος.278
Δεν είναι σαφές πώς ένα καθεστώς υποβολής

ανακοίνωση θα μπορούσε να λειτουργήσει σε ένα σύστημα
με μια πραγματική κανόνα FT. Από τη μία πλευρά,
Schwartz φαίνεται να πιστεύει ότι μια πραγματική κανόνα
FT θα μπορούσαν να συνυπάρχουν ειρηνικά με τα
υφιστάμενα καθεστώτα ειδοποίηση κατάθεσης. 279 Ενώ η
ανακοίνωση κατάθεση μπορεί να μην είναι πλέον
απαραίτητη σε σχέση με τους άλλους πιστωτές, θα ήταν,
κατά την άποψή του, να συνεχίσει να εκτελεί μια
σημαντική λειτουργία ως προς τους αγοραστές των
περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.280 Πράγματι, θα
μπορούσε ακόμη και επιμένουν ως προς τους πιστωτές, αν
και δεν θα ήταν πιθανό να έχουν μεγάλη αξία. 281 Από την
άλλη πλευρά, δεν είναι σαφές γιατί οι πιστωτές θα μπουν
στον κόπο να πάρει την ασφάλεια σε έναν κόσμο στον
οποίο ήταν πάντοτε δυνατόν, και ίσως πιθανόν, ότι ο
οφειλέτης είχε ένα πραγματικό δανειστή FT που θα ατού
το αργότερα εξασφάλισε κόμμα.282 Σε έναν κόσμο με μια
278
279
Ταυτότητα. σε 223 ( «The συμπέρασμα ότι ένας αληθινός κανόνας FT

είναι προτιμότερο για τη δημιουργία ενός νέου συστήματος αρχειοθέτησης δεν
συνεπάγεται ότι το υπάρχον σύστημα αρχειοθέτησης θα πρέπει να
καταργηθεί.»).
280
Ταυτότητα. ( «Κατά συνέπεια, ο κανόνας FT θα πρέπει να εφαρμόζεται

μόνο στις διαφορές των πιστωτών, και το σύστημα αρχειοθέτησης θα πρέπει να
διατηρηθεί για τη ρύθμιση των συγκρούσεων μεταξύ των χρηματοδοτών και
αργότερα αγοραστές.»). Αυτό δημιουργεί ένα ενδιαφέρον πρόβλημα: Πώς θα
πρέπει να λειτουργεί με την παρουσία των τιτλοποιήσεων, που σκοπό έχουν να
περιουσιακών στοιχείων πώλησης;
281
Ταυτότητα. στο 223-24 ( «Α... λόγος για να διατηρήσει το σύστημα

αρχειοθέτησης είναι ότι η κατάθεση έχει θεωρηθεί απαραίτητη προϋπόθεση για
την τελειότητα των συμφερόντων ασφαλείας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα
συμφέροντα ασφαλείας απαγόρευση....»).
282
Τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να παρουσιάσει ένα πρακτικά προβλήματα.

πραγματική κανόνα FT, εξασφάλισε πιστωτές θα είναι
λίγες και μακριά μεταξύ.
Αν και Schwartz δεν μιλάμε για το πραγματικό
σύστημα FT σαν αυτό θα δημιουργούσε βάρη, ο οποίος
αναγνώρισε τη δυνατότητά της να δημιουργήσει ένα
μυστικό πρόβλημα ενέχυρο.283 Schwartz απέρριψε το
πρόβλημα, ωστόσο, επειδή «καλή οφειλέτες εύκολα
μπορούν να διαχωριστούν από επισφαλείς χρεώστες.» 284
Κατ 'αρχάς, υποστήριξε, «οι οφειλέτες γνωρίζουν ότι για
να διαπράξουν απάτη θα τους ζητήσει να στηρίξουν
αξιόπιστη ψέματα εναντίον εξειδικευμένο ερωτόντων για
μεγάλο χρονικό διάστημα.»285Δεύτερον, ο ίδιος
υποστήριξε ότι οι οφειλέτες θέλουν να διατηρήσουν την
καλή θέληση? εσφαλμένες γνωστοποιήσεις σχετικά με την
ύπαρξη ή όχι μιας πραγματικής δανειστή FT θα βλάψει τη
φήμη του οφειλέτη.286 Τρίτον, εάν η αγορά δανείων ήταν
ανταγωνιστική, ένα διαχωριστικό ισορροπία θα
αναπτυχθούν κατά την οποία το ποσοστό συγκέντρωσης
των τόκων θα έχουν την τάση να τιμή στην παραδοχή ότι
οι οφειλέτες είχαν πριν από αληθινό χρέος της FT. 287
Πραγματικά δανειολήπτες χωρίς χρέος θα έχουν κίνητρο
να αποκαλύψει αξιόπιστα χρέος ελεύθερο καθεστώς ή τον
κίνδυνο «τιμωρία», με τη μορφή του υψηλότερου
Αν ο οφειλέτης είχε ένα πραγματικό δανειστή FT, του πραγματικού επιτοκίου

του πιστωτή στην περιουσία του οφειλέτη θα αντιστοιχούν στο ποσό των
πιστώσεων, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ένα ποσό που θα μπορούσε
να μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου, όπως ο πιστωτής έκανε μετέπειτα
εξελίξεις, όπως τόκοι και άλλα έξοδα δεδουλευμένα και ο οφειλέτης γίνει
πληρωμές κεφαλαίου και τόκων. Αν μια μεταγενέστερη πιστωτής επιδιώκει να
λάβει μια εμπράγματης ασφάλειας σε ένα στοιχείο του εξοπλισμού που πωλούσε
στον οφειλέτη, θα μπορούσε ποτέ δεν ξέρεις με βεβαιότητα ότι η πραγματική FT
δεν θα προβεί σε μεταγενέστερη εκ των προτέρων ότι γεμάτοι αποτελεσματικά
το ασφαλές μέρος.
283
Βλέπω Schwartz, Θεωρία, ανωτέρω υποσημείωση 246, σε 223 με 24.

284
Ταυτότητα.
285
286
Ταυτότητα.
287
ποσοστού συγκέντρωσης.288 Εκτός και αν το κόστος της
αποκάλυψης ήταν τεράστια, ο ίδιος αιτιολογημένη, θα
ήταν προς το συμφέρον των δανειοληπτών να μεταφέρει
με ακρίβεια την αλήθεια για τους άλλους συμφέροντα
είχαν στην ιδιοκτησία τους.289
Από τα εξέχοντα οικονομική συγγραφείς, ανάλυση
Schwartz έχει το πλεονέκτημα ότι είναι η πιο ειλικρινής
στην αδιαφορία της για την προκήρυξη κατάθεσης και το
πρόβλημα των μυστικών βάρη. Το πρόβλημα εξαφανίζεται,
στον κόσμο Schwartz, γιατί οι αγορές και συμβάσεις, με
την πάροδο του χρόνου, επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα
από ό, τι υποχρεωτικά καθεστώτα όπως το άρθρο
9.290υποφέρει θέση Schwartz, ωστόσο, από την αισιοδοξία
που τείνει να ταλαιπωρούν πολύ σκληρά οικονομική
ανάλυση του δικαίου της εμπορικής χρηματοδότησης.
Απλούστατα, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε οφειλετών
και των πιστωτών θα συμπεριφέρονται με τους τρόπους
που είχε προβλέψει σε ένα πραγματικό σύστημα FT. Αν μη
τι άλλο, τα πρόσφατα εταιρικά σκάνδαλα δείχνουν ότι
πολύ εξελιγμένο άνθρωποι μπορούν να κάνουν σοβαρά
λάθη σχετικά με την πραγματική αξία των πολύπλοκων
επιχειρήσεων. Οι άνθρωποι μπορούν, και προφανώς θα-
χρησιμοποιήσετε αυτήν την πολυπλοκότητα για να
κρύβουν πραγματική σταθερή αξία. Δεν έχει αποδειχθεί
ότι ένα πραγματικό σύστημα FT θα αντιμετωπίσουν και να
τα τροποποιούν τη συμπεριφορά.
Οικονομική ανάλυση αυτού του είδους δεν είναι πλέον
αιχμή291και έχει εδώ και καιρό το θέμα της σημαντικής
σκεπτικισμό. Μέρος των εμφανίζεται το πρόβλημα είναι
ότι αυτή η προνόμια ανάλυση σύμβασης με έναν τρόπο
που πολλοί βρίσκουν αμφισβητήσιμη σε κανονιστικές ή
θεσμικούς λόγους.292Ακόμη και για τους δικούς του όρους,
288
289
Ταυτότητα. στο 224-25.

290
Ταυτότητα.
291
Βλέπω Epstein, ανωτέρω υποσημείωση 232.

292
ένα μεγάλο μέρος της «φρούτα στα χαμηλά κλαδιά»
υποσχέθηκε από την οικονομική μελέτη του νόμου έχει
συλληφθεί και καταβρόχθισε, σε ορισμένες περιπτώσεις
πέψη και σε άλλες περιπτώσεις αναμασημένων. Ακόμα,
είναι πολύ πιθανό αυτό το είδος της οικονομικής σκέψης
έχει επηρεάσει τη νομοθετική τάση απομάκρυνσης από
την ειδοποίηση κατάθεσης. Ένας πρωταρχικός στόχος της
αναθεώρησης του άρθρου 9, για παράδειγμα, ήταν η
προώθηση της οικονομικής αποτελεσματικότητας,
καθιστώντας εξασφάλισε συναλλαγές ευκολότερες, πιο
σίγουρη, και θεωρητικά φθηνότερα. 293 Οι Δημοσιογράφοι
για την επιτροπή που συνέταξε αναθεωρημένο άρθρο 9,
εξήγησε ως εξής:
[Πολλά . . . διατάξεις της αναθεωρημένης άρθρου 9

αντικατοπτρίζει την προσπάθεια της επιτροπής Σύνταξη να
επιτύχει περισσότερα από απλώς «καλύτερα», πιο
«αποτελεσματική», «δίκαιη» ή «λογική» των κανόνων που
θα διέπουν εξασφάλισε συναλλαγές. Ένας πρωταρχικός
στόχος των αναθεωρήσεων ήταν να παρέχει στο
συναλλαγής πλαίσιο ενισχυμένης βεβαιότητας και
προβλεψιμότητας από την έναρξη των συναλλαγών. Αυτή η
ασφάλεια μπορεί να διευκολύνει τις συναλλαγές, ακόμη και
αν μια κατανοητή κανόνας με προβλέψιμες συνέπειες
μπορεί να είναι κανονιστικά αναντίστοιχο.294
Δείτε, π.χ., Susan Block-Lieb, η λογική και τα όρια της σύμβασης

πτώχευσης, 2001 U. άρρωστος L. Rev. 503.? Jay Lawrence Westbrook, ο έλεγχος
του πλούτου σε πτώχευση, 82 Tex. L. Rev. 795 (2004).
293
Steven L. Harris & Charles W. Mooney, Jr., Πώς επιτυχής ήταν η

αναθεώρηση του UCC άρθρου 9 ?: Σκέψεις των Δημοσιογράφοι, 74 Chi.-Kent Λ
Rev. 1357 (1999)? βλέπωHarry C. Sigman, Είκοσι ερωτήσεις σχετικά με την
υποβολή Σύμφωνα με το αναθεωρημένο άρθρο 9: Οι κανόνες του παιχνιδιού
Σύμφωνα με το νέο τμήμα 5, 74 Chi.-Kent. L. Rev. 861 (1999) (Οι διατάξεις
αναθεωρημένο άρθρο 9, το οποίο προορίζεται να) «make πρακτικές γραφείο
κατάθεσης πιο αποτελεσματικές, διαφανείς και ενιαίες.»? βλέπε επίσης Patrick
A. Murphy, Αναθεωρημένο άρθρο 9 Πτώχευση περιπτώσεις, σε άσκηση
Ινστιτούτο Δικαίου Εμπορικό Δίκαιο και Πρακτική γκολφ Εγχειρίδιο Series, PLI
Παραγγελία Αριθμός A0-00HP (Σεπτέμβριος του 2003) ( «Ο σκοπός της
αναθεωρημένης άρθρου 9 είναι η απλοποίηση εμπορικών συναλλαγών και, στη
διαδικασία, ώστε να καταστούν πιο αποτελεσματικές και λιγότερο πιθανό να
αναστατώσει σε περίπτωση πτώχευσης.»).
294
Βλέπω Χάρης & Mooney, ανωτέρω υποσημείωση 293, στο 1363.

Β.Η Πολιτική Οικονομία της κατάθεσης Ανακοίνωση
Όπως εφαρμόζεται, οικονομικά επιχειρήματα για την
προκήρυξη υποβολής ήταν αρκετά αργό και κάπως
αντιφατικό. Μετά από όλα, διαισθητικά, θα μπορούσαμε
να σκεφτούμε ότι η κατάθεση ανακοίνωση είναι μια
αποτελεσματική μέθοδος για τη μετάδοση πληροφοριών
για το ακίνητο, ιδιαίτερα σε όσους βρίσκονται εκτός της
άμεσης κοινότητας του οφειλέτη. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι
το πώς έχει εξελιχθεί η σκέψη μας.
1.Revenue Θεωρία
Η πιο βάναυσο επιχείρημα κατά της προκήρυξης

υποβολής συνεπάγεται την εκ των προτέρων, το άμεσο
κόστος των συστημάτων: δηλαδή, ότι αυτά τα συστήματα
είναι μυστικές πηγές εσόδων για την κυβέρνηση.
Υπάρχουν πολλοί που βλέπουν όλα τα συστήματα να
απαιτούν την recordation των συμφερόντων της
προσωπικής περιουσίας ως κάτι περισσότερο από ό, τι
κατάσταση κατάσχεση.295Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι
τα περισσότερα τέτοια συστήματα απαιτούν την
καταβολή τέλους κατάθεσης, όταν ο τόκος καταχωρείται.
Ο καθηγητής Bowers, για παράδειγμα, έχει χαρακτηρίσει
το σύστημα αρχειοθέτησης σύμφωνα με το άρθρο 9 ως
«λίγο περισσότερο από ένα rip-off»296 επειδή «[η] αγορά
των πληροφοριών θα μπορούσε πιθανότατα
αποτελεσματικότερη κάνει ό, τι κάνουν οι γραφειοκρατίες
του συστήματος αρχειοθέτησης και σε μικρότερο
συνολικό κόστος των πόρων.»297 Από την άποψη αυτή, το
295
ΒλέπωAlces, ανωτέρω υποσημείωση 3, 680? Bowers, ανωτέρω

υποσημείωση 48, σε 724.
296
Bowers, υπεράνω σημείωση 48, σε 722.

297
Ταυτότητα.σε 725. Bowers ισχυρίζεται, αφενός, ότι η ίδια προκήρυξη

υποβολής είναι λίγο περισσότερο από ένα φόρο επί των εξασφαλισμένων
δανείων, id. σε 733 ( «Το σύστημα αρχειοθέτησης, κατά συνέπεια λειτουργεί σαν
να ήταν ένας φόρος επί εξασφάλισε συναλλαγών.»), και ότι, εάν υπάρχει
σύστημα ειδοποίησης ήταν κατάλληλη, η αγορά θα προσφέρει καλύτερη αυτές
τις πληροφορίες από την κυβέρνηση. Ταυτότητα. σε 734 ( «Μια σωστά
ιδιωτικοποιηθεί το σύστημα, για παράδειγμα, ενθαρρύνει όσους διαθέτουν το
σύστημα UCC-1 είναι απλά η χειρότερη μορφή ενοικίου
που αναζητούν, μαστίζεται από την ανίκανη και αδιάφορη
γραφειοκράτες οι οποίοι τυχαίνει να είναι οι αδελφοί-σε-
δικαίου των πολιτικών ή τα υπόχρεα πρόσωπα οφείλουν
των πολιτικών χάρες.298
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα συστήματα αυτά
αποτελούν σημαντικές πηγές εσόδων για τα κράτη και τις
περιοχές που τις διατηρούν, και αυτό εδώ και πολύ καιρό
αλήθεια.299Μερικά από τα πρώτα καταστατικού
recordation θεσπίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, αν όχι εξ
ολοκλήρου, σχετικά με τη θεωρία που θα τροφοδοτήσει τη
δημόσια FISC. Ένα από τα καταστατικά νωρίτερα την
εγγραφή, το καταστατικό για την εγγραφή των
συναλλαγών και των πωλήσεων που εκδίδονται σύμφωνα
με τον Henry VIII, απαιτώντας την recordation
μεταβιβάσεων κυριότητας ακινήτων, φέρεται να
προορίζεται ως καταστατικό εσόδων. 300 Ο καθηγητής
Mooney έχει δηλώσει ότι το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για
την πρώτη δόλια καθεστώς μεταφοράς, το καταστατικό
της 13ης Ελισάβετ, η οποία, όπως υποστηρίζει, είχε
«προορίζεται σε μεγάλο βαθμό ως μέτρο εσόδων.»301
Για να χαρακτηρίσουμε ειδοποίηση κατάθεση ως
φορολογική συμφωνία είναι, φυσικά, να το στιγματίσουν.
Τα περισσότερα εμπορικά δικηγόροι δείτε τους φόρους
ύποπτα, ανεξάρτητα από την τιμή θα μπορούσε κανείς να
αποδίδουν σε καλή κυβέρνηση. Ωστόσο, η σωστή ερώτηση
δεν είναι αν κατάθεση επιβάλλει κόστους-επιβάλλει
σύστημα για να υιοθετήσουν οποιαδήποτε συμφέρουσα τεχνολογίες, χωρίς
νομοθετική εντολή.»).
298
299
Paul M. Shupack, Σε Όρια και ορισμοί: ένα σχόλιο για Dean Baird, 80 Va.
L. Rev. 2273, 2273 Ν.1 (1994) (αναφέροντας σύμφωνα με το πρώην άρθρο 9,
UCC-1 σύστημα αρχειοθέτησης που παράγεται καθαρό κέρδος για τα κράτη της
μεταξύ $ 300.000.000 και $ 400.000.000 ετησίως).
300
Βλέπω Bowers, ανωτέρω υποσημείωση 48, στο 731-32 (αναφέροντας

καταστατικό εγγραφές, 1535, 27 κότας. 8, γ. 16).
301
Mooney, Μύθος, Ανωτέρω υποσημείωση 33, σε 726 n.162 (επικαλούμενη 1

Γ Glenn, δόλια μεταφορικά και Προτιμήσεις §§ 61b, 61c, στο 89-93 (rev. Έκδ.
1940)).
πολλές, αλλά αν αξίζει η τιμή που καταβάλλεται. Για τους
λόγους που συζητούνται εκτενέστερα παρακάτω,
φορολογία sub rosa δεν μπορεί να είναι πλήρης, ή ακόμη
και ιδιαίτερα καλή, εξήγηση για την άνοδο και την
επιμονή των συστημάτων δημόσια ανακοίνωση.
Κατ 'αρχάς, αν η αύξηση των εσόδων ήταν ο μόνος ή ο
πιο σημαντικός στόχος των συστημάτων αρχειοθέτησης,
θα περίμενε κανείς ότι οι νομοθέτες δεν θα έχουν θεσπίσει
τις αναθεωρήσεις του άρθρου 9 ή η διευκόλυνση
τιτλοποίησης πράξεις, οι οποίες τείνουν να μειώσουν ή να
εξαλείψουν την υποχρέωση να παράγουν έσοδα αρχείο
προειδοποίηση στις συναλλαγές εμπορικής
χρηματοδότησης. Μάλιστα, ένας από τους λόγους του
άρθρου 9, θεωρείται ως θρίαμβος της απόδοσης είναι το
γεγονός ότι μείωσε την υποχρέωση δηλώσεις
χρηματοδότηση αρχείο σε πολλαπλές καταστάσεις ή σε
μια κομητεία-με-νομών βάση, συχνά απαιτούνται βάσει
του παλαιού νόμου, η οποία αναγκαστικά μειώνεται
συνολικά έσοδα στις αρχές κράτους κατάθεσης.302
Δεύτερον, και ίσως πιο σημαντικό, υπάρχουν, όπως
αναλύεται κατωτέρω, μια σειρά από εύλογες ουσιαστικές
λογικές για τους οποίους απαιτείται δημόσια ανακοίνωση
των συμφερόντων ασφαλείας.303 Φαίνεται, για
παράδειγμα, ότι η προκήρυξη υποβολής αναπτύχθηκε ως
υποκατάστατο για πληροφορίες σχετικά με το ακίνητο που
διαφορετικά θα ήταν άμεσα διαθέσιμη σε σφιχτά δεμένη
κοινότητες.304Αν και δεν γνωρίζουμε το κόστος των εν
λόγω πληροφοριών σε όλες τις περιπτώσεις, γνωρίζουμε
ότι ως γενικό θέμα, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας είναι, ή θα
έπρεπε να είναι, φτηνά και εύκολα ανιχνεύσιμη. Επιπλέον,
η διαθεσιμότητα των εν λόγω πληροφοριών, καθώς και το
302
Πριν νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων προηγούμενες επαναλήψεις του

άρθρου 9-γενικά θεωρείται ότι απαιτεί περισσότερο ρινίσματα στα περισσότερα
γραφεία από αναθεωρημένο άρθρο 9, επειδή, μεταξύ άλλων λόγων, που
απαιτούνται κατά καιρούς πρώην νόμο ότι οι δηλώσεις της χρηματοδότησης να
υποβληθεί όχι μόνο σε κρατικό επίπεδο, αλλά και από το νομό . Βλέπω UCC § 9-
401 (2000).
303
δείτε παραπάνω Μέρος IV.

304
δείτε παραπάνω Μέρος IV.B.

γεγονός ότι πρέπει να διατίθενται, μπορεί να έχει
σημαντικές επιπτώσεις στη συμπεριφορά που δεν έχουν
λογιστικοποιηθεί.
Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι
οι νομοθέτες έχουν τη δυνατότητα να θεσπίσουν
συγκεκαλυμμένη καθεστώτα έσοδα χωρίς αρχή
υποστήριξη. Αυτές οι λογικές μπορεί να διαφέρουν σε
ισχύ, αλλά όλα δείχνουν ότι η αύξηση των εσόδων από
μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί την ενημέρωση του
κοινού είναι συμπλήρωμα σε ορισμένους τύπους
μεταφορών ιδιοκτησίας.
2.Rational Απάθεια: Charlie Μην Surf
Ένα δεύτερο επιχείρημα κατά της προκήρυξης

υποβολής εστιάζεται στην πλευρά των παροχών της
εξίσωσης και υποστηρίζει ότι λίγοι πραγματικά νοιάζονται
για προκήρυξη υποβολής-ειδικά αυτές που ιστορικά
χαρακτηρίζεται ως βασικούς αποδέκτες του: ακάλυπτο
εμπορικούς πιστωτές. Εκτός από την πραγματική ή
δυνητική ασφαλισμένων πιστωτών, αυτές που λέγονται
επισήμως να «στηρίζονται» για του οφειλέτη περιουσία,
το γενικό πληθυσμό των πιστωτών είναι απαθείς με τα
στοιχεία που παρέχονται από το σύστημα και ειδοποίηση
κατάθεση ορθολογικά έτσι.
Ο καθηγητής White, για παράδειγμα, υποστήριξε ότι
ορισμένα μέλη του θεωρείται κοινό για τη χρηματοδότηση
των πληροφοριών δήλωση δεν θα μπορούσε, στην
πραγματικότητα, να φροντίσουν λιγότερο:
Ούτε ο υδραυλικός, μαραγκός, λογιστής, Κοινοπολιτεία

Edison, ούτε οποιαδήποτε άλλη χιλιάδες γενικών πιστωτών
ελέγξετε τα αρχεία για να καθορίσει ποιος έχει μια δήλωση
χρηματοδότηση στο αρχείο προτού αποφασίσει εάν θα
παρατείνει ακάλυπτο πίστωσης με τη μορφή της πώλησης
αγαθών ή υπηρεσιών. Σύμφωνα με τα λόγια του εμπορίου,
αυτά είναι «πιστωτές μη εξάρτηση» και δεν έχουν
δικαίωμα στην προστασία της έλλειψης της κατάθεσης,
επειδή δεν θα βασίζονται σε αυτό, σε κάθε περίπτωση. 305
305
Λευκό, σπάταλη Αντιδικία, Ανωτέρω υποσημείωση 119, σε 827.

Ο καθηγητής Baird ομοίως υποστηρίζει «το σύστημα
αρχειοθέτησης προκήρυξη του άρθρου 9, παρέχει σχεδόν
καμία βοήθεια σε ακάλυπτο πιστωτές. Μερών χωρίς
ιδιοκτησιακά δικαιώματα σε ακίνητο του οφειλέτη σπάνια
ελέγξτε το σύστημα αρχειοθέτησης, και αν το κάνουν,
σπάνια μαθαίνουν τίποτα.»306
Ο καθηγητής LoPucki έχει προσφέρει μια ελαφρώς πιο
συστηματική γυαλιστερό, με το επιχείρημα ότι η μη
εξασφαλισμένοι πιστωτές συχνά δεν κάνουν τίποτε
περισσότερο από «σερφάρουν ταμειακών ροών.» 307 Όπως
αναφέρθηκε παραπάνω, σέρφινγκ ταμειακών ροών
συμβαίνει όταν ακάλυπτο πιστωτές κάνουν μικρές,
βραχυπρόθεσμες παρατάσεις της πιστοληπτικής
ικανότητας, ελπίζοντας ότι ο οφειλέτης θα είναι σε θέση
να πληρώσει το χρέος από την ταμειακή ροή κατά τη
συνήθη πορεία.308Αυτές οι πιστωτές μπορούν να είναι
αυτονόητο ότι τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη είναι
ήδη πλήρως επιβαρύνονται, ή ότι δεν αξίζουν τίποτα, ή
ότι είναι απλά δεν αξίζει να κάνει μια απόφαση για
χορήγηση πίστωσης βασίζεται σε τέτοιες πολύπλοκες
αναλύσεις. Η απάθεια των πληροφοριών που παράγονται
από το σύστημα είναι λογικό, διότι η εκμάθηση για το τι
είναι έξω εκεί κοστίζει περισσότερο από ό, τι αξίζει. Το
ακάλυπτο πιστωτής αναμένει να μην επιστραφεί, διότι
βασίζεται στην αξία του κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο,
αλλά ως αποτέλεσμα της «ενός συνδυασμού nonlegal
πιέσεων στον οφειλέτη.»309Η ακούσια πιστωτή, ο ενάγων
306
Baird, φαινομενική Ιδιοκτησία, Ανωτέρω υποσημείωση 23, σε 55. Αυτή

είναι μια περίεργη κατάσταση. Είναι αλήθεια ότι οι ορίζει UCC εξασφάλισε
πιστωτές ως είδος της «αγοραστής», αμάλγαμα μαζί με εκείνους που αποκτούν
τα συμφέροντά τους μέσω πώλησης ή με «οποιαδήποτε άλλη εθελοντική
συναλλαγή δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον για το ακίνητο.» UCC § 1-201 (β)
(29) (2003). Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι που σκέφτονται σχετικά με το
δίκαιο εμπορικής χρηματοδότησης φαίνεται να αναγνωρίζουν ότι οι ασφαλείς
συναλλαγές είναι διαφορετικά σε είδος από το «ιδιοκτησία».
307
Βλέπω LoPucki, Bargain πιστωτών, ανωτέρω υποσημείωση 131, σε 1923,

1938 - 1939.
308

309

αδικοπραξία ή λήγουν εργαζομένων-είναι βέβαιο ότι δεν
πρόκειται να ενδιαφέρονται πολύ, εκ των προτέρων,
σχετικά με το τι λέει η δημόσια εγγραφή για
nonpossessory συμφέροντα στην περιουσία του οφειλέτη.
Αφού δεν επέλεξαν να επεκτείνουν την πίστωση, ακούσια,
«μη ρύθμισης,» οι πιστωτές δύσκολα μπορεί να λεχθεί ότι
στηρίχθηκε σε στοιχεία του ενεργητικού του οφειλέτη ή
διαθέσιμες στο κοινό πληροφορίες σχετικά με αυτά τα
περιουσιακά στοιχεία.310
Εκείνοι που διεκδικούν μια γενική αδιαφορία για την
άσκησε συχνά γρήγορα να γίνει διάκριση μεταξύ δύο
υποθετικών κοινό. Ενώ το εμπόριο και άλλες «απλό» οι
πιστωτές δεν θα συμβουλευτείτε το ρεκόρ, άλλες πιο
εξελιγμένες πιστωτές, ιδίως, εξασφάλισε πιστωτές-θα. 311
Ο ισχυρισμός είναι ως εκ τούτου δεν είναι συνήθως ότι το
σύστημα αρχειοθέτησης ειδοποίηση θα πρέπει να
αποσυναρμολογηθεί πλήρως, μόνο ότι δεν θα πρέπει να
προσανατολίζεται σε ένα κοινό που δεν το
χρησιμοποιούν.312 Ανακοίνωση πρέπει να έχει σημασία
μόνο για τους πιστωτές «εξάρτηση», που υποτίθεται ότι
είναι αυτοί που έχουν λάβει την ασφάλεια ή παρόμοια
ενδιαφέροντα στην ιδιοκτησία του οφειλέτη.313
310
Ο καθηγητής Gilmore έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένοι από τους

συντάκτες πρότειναν ότι κανείς, ούτε καν οι δανειστές, πραγματικά στηρίχθηκε
στα συστήματα ειδοποίησης αρχειοθέτησης προ-κώδικα. Αντίθετα, η απόφαση
για την επέκταση της πιστωτικής βασίστηκε «όχι σε δημόσια αρχεία, αλλά σε
φύλλα οικονομικών καταστάσεων ισολογισμού και καταστάσεων
αποτελεσμάτων χρήσεως.» Gilmore, ανωτέρω υποσημείωση 8, στην § 15.1, σε
463. Κατά την άποψή του, οι «[σ] ΔΗΜΟΣΙΑΣ αρχεία. . . Θα σπάνια ζητείται η
γνώμη.» Ταυτότητα.
311
Βλέπω παραπάνω συζήτηση σημειώνει 139-41.

312
δείτε παραπάνωσημειώνει 305-06. θεωρία του καθηγητή Schwartz για μια

«πραγματική FT» σύστημα προτεραιότητας θα, όπως συζητήθηκε σημειώσεις
παραπάνω 252 - 90 και συνοδευτικό κείμενο, φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση.
313
Όπως υποστήριξε Ντάγκλας Baird,

το σύστημα προκήρυξη υποβολής του άρθρου 9, παρέχει σχεδόν καμία
βοήθεια σε ακάλυπτο πιστωτές. Μερών χωρίς ιδιοκτησιακά δικαιώματα
σε ακίνητο του οφειλέτη σπάνια ελέγξτε το σύστημα αρχειοθέτησης,
και αν το κάνουν, σπάνια μαθαίνουν τίποτα. σύστημα αρχειοθέτησης
άρθρο 9 σερβίρει κυρίως τα συμφέροντα τωνεξασφάλισε πιστωτών. . . .
Ο καθηγητής Baird υποστήριξε ότι «γενικά οι
πιστωτές να στηρίζεται μόνο εν μέρει σε περιουσιακά
στοιχεία του οφειλέτη κατά την επέκταση της πίστωσης.
Γενικά πιστωτές βασίζουν την απόφασή τους να δανείσουν
για τη γενική οικονομική κατάσταση του οφειλέτη, εκ των
οποίων ένα δώρο ή δυνητική επιβάρυνση στην περιουσία
του οφειλέτη είναι μόνο ένας παράγοντας.»314 Επιπλέον,
ισχυρίστηκε, «[γ] ases στην οποία οι πιστωτές
αποφασίζουν να δανείσουν εξαιτίας της εσφαλμένη
πεποίθηση τους ότι ένα περιουσιακό στοιχείο είναι
απρόσκοπτη είναι σπάνιες.»315 Έτσι, κατέληξε, «τις
ανάγκες των γενικών πιστωτών δεν δικαιολογούν τις
δαπάνες του σημερινού συστήματος αρχειοθέτησης ούτε
να εξηγήσει καμπύλες της.»316
Επιχειρήματα κατά της προκήρυξης κατάθεση, με
βάση ισχυρισμούς σχετικά με το ποιος κάνει ή δεν
στηρίζονται σε αυτό είναι περίεργο και ενοχλητικό για
τρεις τουλάχιστον λόγους. Πρώτον, αυτά είναι συχνά
εμπειρικούς ισχυρισμούς σχετικά με την πραγματική
συμπεριφορά στον πραγματικό κόσμο. Καθηγητές Λευκό
και Baird μπορεί να είναι σωστό ότι «η σκουριά του
άρθρου 9» (πολύχρωμες φράση του White) 317είναι εντελώς
αδιάφορη για την παρουσία ή απουσία άσκησε για
nonpossessory συμφέροντα στην ιδιοκτησία του οφειλέτη,
είτε επειδή κάνουν πιστωτικές αποφάσεις τους για άλλους
λόγους ή επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή σε όλα. Αλλά
μπορεί επίσης να είναι λάθος. Μπορεί, πράγματι, να είναι
η περίπτωση που ακούσια πιστωτές ελέγχουν το σύστημα
χρηματοδότησης δήλωση, δεν κατά το χρόνο
Ένα σύστημα ειδοποίησης αρχειοθέτησης. . . ταξινομεί τις αξιώσεις

ιδιοκτησίας μεταξύ εκείνων που έχουν ή επιδιώκουν αξιώσεις
ιδιοκτησίας? η λειτουργία του δεν είναι να δώσουμε τον κόσμο στα
μεγάλα προειδοποίηση των συμφερόντων ασφαλείας.
Baird, φαινομενική Ιδιοκτησία, Ανωτέρω υποσημείωση 23, σε 55.
314
315
316

317
Λευκό, σπάταλη Αντιδικία, Ανωτέρω υποσημείωση 119, σε 827.

πραγματοποίησής τους ισχυρισμούς τους, αλλά όταν
παίρνουν αποφάσεις για το αν θα μηνύσει, διευθέτηση, ή
δοκιμάστε μια υπόθεση. Πράγματι, οι περισσότεροι
ισχυρισμοί σχετικά με το ποιος το κοινό είναι για αυτές
τις πληροφορίες θα πρέπει να είναι εμπειρικά
επαληθεύσιμες. Ωστόσο, αυτοί οι ισχυρισμοί δεν έχουν,
μέχρι σήμερα, έχουν ελεγχθεί, τουλάχιστον σε
οποιοδήποτε αυστηρό και δημόσιο τρόπο.
Δεύτερον, υπάρχει αρκετά καλή ανεπίσημα στοιχεία
ότι πολλοί λιγότερο παραδοσιακές δανειστές
χρησιμοποιούν το σύστημα για διάφορους σκοπούς. Σε
ορισμένες συναλλαγές, τα μέρη μπορούν να
χρησιμοποιούν αυτά τα συστήματα, όπως πίνακες
ανακοινώσεων για να αποκρούσει εκείνους που θα
μπορούσαν να προσπαθήσουν να ενδιαφερθούν για την
περιουσία του οφειλέτη, ακόμα κι αν οι ίδιοι οι
ταξινομητές δεν έχουν τέτοιο ενδιαφέρον. Για
παράδειγμα, Edwin Smith, ένας κορυφαίος επαγγελματίας,
έχει δηλώσει ότι ένας δανειστής που επωφελούνται από
μια «αρνητική υπόσχεση» μπορεί να υποβάλει δήλωση
χρηματοδότησης, ακόμη και αν μια τέτοια πράξη δεν θα
οδηγήσει αναγκαστικά στην πονταρίσματος της
απαίτησης από το δανειστή.318
318
Σμιθ εξήγησε:
Έχω δει αυτή την τεχνική που χρησιμοποιείται σε διάφορες
περιπτώσεις για τις συμφωνίες ενεχύρου αρνητικά και συμφωνίες
υποταγής. Στην περίπτωση της σύμβασης ενεχύρου αρνητική, φυσικά,
είναι προς το συμφέρον του δανειστή που ωφελείται από την αρνητική
υπόσχεση χορηγείται να βάλει άλλους πιστωτές στην προκήρυξη για
την ύπαρξη μιας αρνητικής υπόσχεση. Στην περίπτωση ενός δανειστή
κατάθεση υποταγής, είναι προς το συμφέρον του οφειλέτη να παρέχουν
άνεση σε ένα νέο ανώτερο πιστωτή επέκταση των πιστώσεων προς τον
οφειλέτη ότι ο ανώτερος πιστωτής θα είναι στην πραγματικότητα
ανώτερος. Παρά το γεγονός ότι ούτε το παράδειγμα ταιριάζει
ξεκάθαρα στους αρχικούς σκοπούς του άρθρου 9σύστημα
αρχειοθέτησης, μου φαίνεται ότι η εμπορική προσέγγιση «πίνακα
ανακοινώσεων», παρέχοντας ακόμη περισσότερες πληροφορίες σχετικά
με τον οφειλέτη από αυτή που απαιτείται από το σύστημα
αρχειοθέτησης του άρθρου 9, είναι χρήσιμη. Και, όπως τα
παραδείγματα δείχνουν, μπορούν να επωφεληθούν είτε τον πιστωτή ή
τον οφειλέτη, ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Alces, υπεράνωσημείωση 3, σε 696 (αναφέροντας Επιστολή του Edwin E. Smith,
Bingham, Dana & Gould, με τον καθηγητή Peter A. Alces, Marshall-WYTHE
Νομική Σχολή, το Κολλέγιο William και Mary 1-2 (31 Ιουλίου, 1991)) ? βλέπε
Paul Shupack έχει προτείνει ότι σε ορισμένες
περιπτώσεις, οι πιστωτές εμπορίου βασίζονται σε ένα
καθαρό μητρώο για να αποφασιστεί αν θα μεταφέρει σε
έναν οφειλέτη ο οποίος έχει υποσχεθεί να μην επιβαρύνει
την απογραφή του.319 Εμπόριο πιστωτές, Shupack
παρατήρησε, θα μπορούσε να «δείτε χρήσης του οφειλέτη
των αποθεμάτων ως εγγύηση ως δημόσια κατάσταση
οικονομικής δυσχέρειας του οφειλέτη, ιδίως αν ο
οφειλέτης δεν είχε προηγουμένως κάνει.» 320 Άλλοι έχουν
προτείνει ότι οι δανειστές εξοπλισμός θα «τράτας» τα
αρχεία χρηματοδότηση δήλωση, που αναζητούν
χρηματοδότηση δηλώσεις που επρόκειτο να λήξουν. 321
Σκεπτικό ότι τα δάνεια που καλύπτονται από τις δηλώσεις
χρηματοδότησης επρόκειτο να λήξει, θα μπορούσαν στη
συνέχεια να επικοινωνήσετε με τους οφειλέτες που
αναφέρονται στις εν λόγω δηλώσεις χρηματοδότησης,
προκειμένου να «πουλήσει» τη χρηματοδότηση
322
αντικατάστασης. Ο καθηγητής Carlson υποστήριξε ότι
το σύστημα αρχειοθέτησης ανακοίνωση μπορεί να
επίσης Δημοσίευση των Kenneth C. Kettering, την υποβολή της Δήλωσης

χρηματοδότησης σε Αρνητικό ενέχυρο, Ucclaw-l@lists.washlaw.edu. (8η
Φεβρουαρίου, 2005), που διατίθεται στην http://lists.washlaw.edu/ ταχυδρόμος /
private / ucclaw-l / 2005-Φεβρουάριος / subject.html) ( «Συμφωνώ ότι μια τέτοια
κατάθεση δεν μπορεί να βλάψει και μπορεί να βοηθήσει Δανειστής-1, και είμαι
έκπληκτος ότι δεν είδα περισσότερα από αυτά τα ρινίσματα, όταν ήμουν στον
ιδιωτικό τομέα.») (Αντιγραφή στο αρχείο με τον συντάκτη).
319
Paul M. Shupack, Δομές του προνομιούχου κεφαλαίου και το ζήτημα της

κατάθεσης, 79 Μινεσότα. L. Rev. 787, 803-07 (1995).
320
Ταυτότητα. σε 806. Αυτό έχει νόημα μόνο αν οι πιστωτές εμπορίου δεν

καταλαβαίνουν προτεραιότητα αγοράς χρήματος, ή λογικά συνάψει (για
πολλούς λόγους) ότι οι μηχανικοί που εμπλέκονται στην απόκτηση αυτό το
«super» προτεραιότητα δεν αξίζει τον κόπο. Shupack προτείνει ορισμένους
εμπορικούς πιστωτές δεν μπορούν να βρουν προτεραιότητα αγοράς χρήματος
ελκυστική, επειδή, μεταξύ άλλων, «αυτές οι πωλητές έχουν σπλαχνικού αίσθηση
ότι η απογραφή θα πρέπει να είναι“δικό τους”, επειδή προμήθευσε. . . .»
321
Βλέπω e-mail από Howard Ruda, δικηγόρος, προς τον συγγραφέα (21
Ιουλίου 2003) ( «Υπήρξε μια εποχή (και ίσως είναι ακόμα), όταν UCC (και ο
προκάτοχός) αρχεία αναζητήθηκαν για πληροφορίες μάρκετινγκ.») (στο αρχείο
με το συντάκτη) .
322
Ταυτότητα.
πραγματοποιηθεί ένα είδος αντιμονοπωλιακής
λειτουργίας, αποτρέποντας τις τοπικές δανειστές από το
να αποκτήσουν ένα στραγγαλίσει-λαβή σε δανειολήπτες,
με την εξαίρεση των εθνικών τους δανειστές.323
Τρίτον, και ίσως πιο σημαντικό από πολιτική άποψη,
υπάρχουν λόγοι, εκτός από την τρέχουσα, άμεση χρήση
που δικαιολογούν το σύστημα. Πιο σημαντικές από αυτές
θα είναι η πιστωτική συστημάτων συντηρείται από
εταιρείες όπως η Dun & Bradstreet αναφοράς. 324 Όπως
αναφέρθηκε παραπάνω, είναι πιθανό ότι, ακόμη και αν μη
εξασφαλισμένων πιστωτών δεν ελέγχουν συστηματικά τα
στοιχεία που τήρησε η γραμματέας του κράτους, όταν
αποφασίζει να επεκτείνουν την πίστωση, που μπορεί
κάλλιστα να συμβουλεύονται τις υπηρεσίες των οποίων οι
πληροφορίες δεν εξαρτάται, εν μέρει, σε αυτές τις
πληροφορίες.325 Αν και μπορεί να αναμένεται τα
συστήματα αυτά για να συνεχίσει να αυξάνεται στην
πολυπλοκότητα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε
ότι θα ήταν πιο αποτελεσματική αν έχουν πρόσβαση σε
λιγότερο, και λιγότερο αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά
με τις εταιρείες που καλύπτουν.
323
Ο καθηγητής Carlson εξήγησε:

Με την παροχή των πληροφοριών για την εθνική πιστωτική αγορά, το
άρθρο 9 κατάθεση βελτιώνει τον ανταγωνισμό στην πιστωτική αγορά
εν γένει. . . . [Τ] ο σύστημα socializes μια χρήσιμη λειτουργία διαλογής,
στερώντας έτσι από τοπική πιστωτές ενός πλεονεκτήματος έναντι των
εθνικών πιστωτών. Αλλά αυτή η λογική προϋποθέτει ένα πλαίσιο που
δεν μπορεί πλέον να είναι εμπειρικά σωστή. Για παράδειγμα, όπου είναι
γενικά γνωστό ότι τα περιουσιακά στοιχεία είναι πάντα επιβαρύνονται
με τα συμφέροντα της ασφάλειας, ένα σύστημα αρχειοθέτησης μπορεί
να εξυπηρετεί καμία χρήσιμη λειτουργία διαλογής. Ή, το αρχείο μπορεί
απλά να κοστίσει πάρα πολύ, όπως πολλοί σήμερα ισχυρίζονται. Σε
αυτά τα πλαίσια, συστήματα αρχειοθέτησης μπορεί να παραβιάζουν τη
λογική πάνω στην οποία βασίζονται, στο οποίο μεταρρύθμιση
περίπτωση είναι σε τάξη.
Carlson, Συλλογή χρέους, Ανωτέρω υποσημείωση 120, σε 831.
324
Βλέπω παραπάνω συζήτηση που συνοδεύει σημείωμα 130.

325

3.Redistribution Θεωρία
Ίσως το μεγαλύτερο λόγο να αμφισβητήσει την άποψη

ότι οι πιστωτές είναι απαθείς είναι ότι είναι ανειλικρινής.
Δηλαδή, η πραγματική ανησυχία εκείνων που
τσαλαπετεινοί για το σύστημα αρχειοθέτησης ανακοίνωση
δεν είναι ότι οι πιστωτές να αγνοήσει, αλλά ότι η ποινή
για τη μη συμμόρφωση με αυτό είναι υπερβολικό. Όπως
αναφέρθηκε παραπάνω, αυτή η ποινή απορρέει από την
εξουσία ισχυρό βραχίονα του πτωχευτικού κώδικα § 544
(a), το οποίο προβλέπει ότι ο σύνδικος πτώχευσης
«έχει. . . τα δικαιώματα και τις εξουσίες του, ή μπορεί να
αποφευχθεί οποιαδήποτε μεταφορά της περιουσίας του
οφειλέτη. . . -δηλαδή ακυρώσιμη από. . . ένας πιστωτής
αυτό. . . αποκτά. . . δικαστική ενέχυρο»για την εν λόγω
περιουσία.326 Αυτή η δύναμη έχει συχνά χρησιμοποιείται
αυθαίρετα, με την έννοια ότι ένας δανειστής μπορεί να
χάσει ενεχύρου της, ακόμη και αν υπήρχε, στην
πραγματικότητα, δεν υπάρχει πραγματική αδυναμία
πληροφορίες.327 Έτσι, ο καθηγητής Bowers υποστήριξε,
«[η] εδώ είναι καλός λόγος να πιστεύουμε ότι η
πτωχευτική νομοθεσία αποσκοπεί κυρίως στην σμίλη
εξασφάλισε πιστωτές εκτός των συναλλαγών τους.»328
κατάθεση Ανακοίνωση υπήρχε «ως επί το πλείστον [ως]
326
11 USC § 544 (α) (1) (2000).

327

328
Βλέπω Bowers, ανωτέρω υποσημείωση 48, σε 733.

ασφάλισης έναντι χρεοκοπίας»329 ή ως «φόρο πτώχευση»
για ασφαλείς συναλλαγές.330
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η δύναμη ισχυρή-χέρι
με την αναδιανομή του κόστους επιβάλλει πλούτου σε
ορισμένα μέρη. Το σημαντικό ερώτημα, όμως, είναι αν τα
έξοδα που επιβάλλονται από την εξουσία ισχυρό βραχίονα
υπερβαίνει τα οφέλη που μπορεί να προκύψουν από τη
συμμόρφωση με τους κανόνες ειδοποίηση κατάθεσης.
Νομίζω ότι, στην περίπτωση αυτή, ο ισολογισμός γίνεται
δύσκολο να εκτιμηθεί, ειδικά όταν δεν υπάρχει μυστικό
ενεχύρου. Σε περίπτωση που η κοινότητα των πιστωτών
γνωρίζει ή έχει λόγους να γνωρίζει ότι η περιουσία του
οφειλέτη βαρύνεται, είναι δύσκολο να δούμε τις
αποδόσεις που θα προέκυπταν από την εκ των υστέρων
αποφυγή για καθαρά τεχνικούς λόγους. Εξ ορισμού, εν
γνώσει τους πιστωτές θα επιλέξουν να επεκτείνουν την
πίστωση ενημερώνεται των οικονομικών κινδύνων που η
εξασφάλισε το κόμμα είχε προτεραιότητα?
Αντίθετα, όταν ένας εξασφάλισε κόμμα ή άλλος
επενδυτής έχει προτεραιότητα σε περιουσιακά στοιχεία
του οφειλέτη που δεν είναι γνωστό ή εύκολα ανιχνεύσιμη,
οι πιο επίσημη χαρακτηριστικά του συστήματος
αρχειοθέτησης ειδοποίηση μπορεί να γίνει σημαντικό για
τους ίδιους βασικούς λόγους. Εθελοντική πιστωτές που
επεκτείνουν την πίστωση βασίζεται σε σημαντικές
πληροφορίες ασυμμετρίες-που, για παράδειγμα, δανείζουν
κατά κρυφά επιβάρυνε τα δεδομένα ή πνευματικής
ιδιοκτησίας, αναγκάζονται να αξία μεταβίβασης σε
329
ΒλέπωΛευκό, ανωτέρω σημείωση 1, σε δήλωση 531. Ο καθηγητής White

είναι λίγο προκατειλημμένη, επειδή κατάθεση είναι η ασφάλιση έναντι μόνο μια
μορφή απώλειας: ότι προκαλείται από τη δύναμη ισχυρό βραχίονα. Αλλά,
εξασφάλισε πιστωτές συχνά χάνουν ασφάλεια ή την αξία του. Οι απλοί κανόνες
φυσικά εξετάσουμε ρητά την απώλεια των δικαιωμάτων στην ασφάλεια από το
«κόβοντας» τα συμφέροντα ασφαλείας όταν έχει υπάρξει συμμόρφωση (π.χ.,
«συνήθεις») διάθεση. Δείτε UCC §§ 9-320, 9-321 (2003). Ομοίως, το ίδιο το
συμφέρον της ασφάλειας αξίζει μόνο όσο το υποκείμενο ακίνητο. Ενώ η
ασφάλεια μπορεί να ασφαλίζονται έναντι του κινδύνου ο οφειλέτης δεν θα έχουν
επαρκή βεβαρημένων στοιχείων του ενεργητικού για την εξυπηρέτηση του
χρέους, υπάρχει μικρή σχετικά με την υποβολή ότι «εταιρεία διασφαλίζει» την
αξία της εμπράγματης ασφάλειας.
330
Βλέπω Bowers, ανωτέρω υποσημείωση 48, σε 733.

ασφαλισμένων πιστωτών που δεν έχουν καμία λογική
κίνητρο για να κάνουν τους συμφέροντα ιδιοκτησίας
γνωστή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο κάτοχος του
μυστικού ενεχύρου να θέλετε οφειλέτη της να αποκτήσει
όσο το ακίνητο όσο το δυνατόν περισσότερο από τους
πιστωτές οι οποίοι διαφορετικά δεν θα επιλέξουν να
δανείζουν ή να πωλούν επί πιστώσει αν γνώριζαν την
πραγματική οικονομική τους κινδύνους του οφειλέτη.
Το πρόβλημα με όλα τα οικονομικά επιχειρήματα
ορθώνονται ενάντια ειδοποίηση κατάθεσης μέχρι στιγμής
είναι ότι είναι σε μεγάλο βαθμό κερδοσκοπικές.
Βασίζονται σε παραδοχές σχετικά με την ανθρώπινη
συμπεριφορά (που εξετάζει τις εγγραφές χρηματοδότησης
δήλωση), τη γνωστική λειτουργία (τι θα καταλάβουν από
την αναθεώρησή τους), και τις προτιμήσεις κινδύνου
(πιστωτές μπορούν, ή δεν μπορεί, προσαρμόσει με βάση
τις πληροφορίες που λαμβάνεται). Μια εμπειρική ανάλυση
μπορεί κάλλιστα να συμπληρώσουμε μερικά από τα κενά
που πολλοί επέλεξαν να αγνοήσουν. Ωστόσο, ακόμη και αν
μια εμπειρική ανάλυση αποκαλύπτει ποιος χρησιμοποιεί το
σύστημα ειδοποίησης αρχειοθέτησης, δεν μας λέει αν θα
έπρεπε ή αν τα συστήματα ειδοποίησης αρχειοθέτησης
παράγει οφέλη ή δαπάνες που δεν έχουν ακόμη συλληφθεί
από την οικονομική ανάλυση.
IV.THREE ΕΠΙΧΕΙΡΉΜΑΤΑ ΚΑΤΆ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΉΣ ΕΜΠΡΆΓΜΑΤΑ ΥΠΈΡ ΤΗΣ

ΚΑΤΆΘΕΣΗΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ
Μέχρι να έχουμε μια εμπειρική ανάλυση των

συστημάτων ειδοποίησης αρχειοθέτησης, παραμένει
σημαντικό να καταλάβουμε τι χάνεται με τη μετακίνηση
μακριά από αυτούς. Αυτό το μέρος αναπτύσσει τρία
επιχειρήματα κατά της μυστικής βάρη και υπέρ της
προκήρυξης κατάθεση που δεν έχουν ακόμη εξεταστεί.
Κατ 'αρχάς, αυτό το μέρος αξιολογεί το ρόλο της
προκήρυξης υποβολής μέσα από το φακό του τις
πρόσφατες εξελίξεις στη θεωρία ιδιοκτησίας, που
τονίζουν το κόστος πληροφόρησης των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας που είναι δύσκολο να ανακαλύψετε. Δεύτερον,
θεωρεί το ρόλο ότι οι πληροφορίες σχετικά με το ακίνητο
παίζει γενικότερα στις εμπορικές κοινότητες. Τέλος, αυτό
ισχύει το μέρος μερικές από τις βιβλιογραφία σχετικά με
τη γνωστική θεωρία για το πρόβλημα των μυστικών βάρη
και ειδοποίηση κατάθεσης.
A.Neoclassical Θεωρία ιδιοκτησίας και πληροφορίες των

δικαστικών εξόδων
Για να ανέχεται μυστικό βάρη είναι να αμφισβητήσει
μια βαθιά διαίσθηση στη νομοθεσία μας, το οποίο συνδέει
τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των υποχρεώσεων δημόσια
ανακοίνωση. Έντονες ισχυρισμοί σχετικά με αυτό το
διαίσθησή γίνει, μεταξύ άλλων, ο Richard Epstein,331 Carol
Rose,332 Douglas Baird, και ο Τόμας Τζάκσον. 333 Πιο
πρόσφατα, ο Thomas Merrill και Henry Smith έχουν
εκπονήσει αυτή την διαίσθηση σε αυτό που μπορεί να
χαρακτηριστεί ως ένα νεοκλασικό προσέγγιση με τη
θεωρία εμπράγματου δικαίου.334 Υποστηρίζουν ότι τα
δικαιώματα ιδιοκτησίας είναι μοναδικά επειδή
δημιουργούν «καθολική καθήκοντα» που «μεταδίδονται
στον κόσμο από την [ιδιότητα] το ίδιο.» 335
1.Το numerus clausus
Τα νεοκλασικά απόψεις σχετικά με τη λειτουργία

προκήρυξη του ακινήτου ρίζες τους στην «numerus
clausus», η ιδέα ότι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας έρχονται
σε μια σταθερή και κλειστό διάφορες μορφές. «Το
331
Δείτε, π.χ., Richard A. Epstein, Προμήθειας και Ελευθερία των συμβάσεων

στο νόμο των δουλειών, 55 Σ Cal. L. Rev. 1353, 1355-1356 (1982).
332
Δείτε, π.χ., Rose, Κατοχή, ανωτέρω υποσημείωση 22, 78-79.

333
Δείτε, π.χ., Baird & Jackson, η αβεβαιότητα πληροφορίες, ανωτέρω

σημείωση 23, σε 312 ( «συστήματα αρχειοθέτησης λειτουργήσει, επειδή οι
νομικοί κανόνες δεν παρέχουν μόνο ένα πλεονέκτημα σε ένα πρόσωπο που
επιθυμεί να αποκτήσει δικαίωμα ιδιοκτησίας, αλλά και μια αντίστοιχη ευθύνη.
Ένα είναι υποχρεωμένος να διακυβεύεται κάποιου αίτημα στο σύστημα
αρχειοθέτησης έτσι ώστε στο μέλλον τα μέρη θα είναι σε θέση να το βρείτε.»).
334
Βλέπω Merrill & Smith, Νομικά και Οικονομικά, ανωτέρω σημείωση 12.
335
δικαίωμα ιδιοκτησίας», Merrill και Smith υποστηρίζουν,
«προϋποθέτει ότι τα μέρη υιοθετούν μία από έναν
περιορισμένο αριθμό τυποποιημένων εντύπων που
καθορίζουν τις νομικές διαστάσεις της σχέσης τους? σε
γενικές γραμμές, πρόκειται για διατάξεις αναγκαστικού
δικαίου που δεν μπορεί να τροποποιηθεί με αμοιβαία
συμφωνία.»336 Ο αριθμός (numerus) των μορφών
ιδιοκτησίας, στην καθομιλουμένη, κλειστή (clausus),
επειδή «τα δικαστήρια του κοινού ποινικού δικαίου δεν θα
επιβάλει μια συμφωνία για τη δημιουργία ενός νέου τύπου
του δικαιώματος ιδιοκτησίας.»337
Το προκαθορισμένο αριθμό εισακτέων φοιτητών
φαίνεται να είναι μια καλά διαρθρωμένη χαρακτηριστικό
πολλών δικαιοδοσίες αστικού δικαίου.338Στο κοινό δίκαιο,
όμως, ο ρόλος του είναι περισσότερο αδιαφανές. Παρά το
γεγονός ότι τα δικαστήρια και οι δικηγόροι
χαρακτηρίζονται ως εχθρική προς τον προκαθορισμένο
αριθμό εισακτέων φοιτητών, Merrill και Smith
υποστηρίζουν ότι «συνήθως τηρούν την αρχή, ακόμη και
αν δεν γνωρίζουν την ύπαρξή του.» 339Για παράδειγμα,
όσον αφορά κτήματα στην γη, «τα δικαστήρια επιβάλλουν
την αρχή clausus numerus αυστηρά. . . . Το μενού των
εντύπων θεωρείται πλήρης και δεν υπόκεινται σε
προσθήκες.»340 Όσον αφορά την προσωπική περιουσία,
Merrill και Smith ισχυρίζονται ότι η λίστα είναι ακόμη
στενότερη.341 Υποστηρίζουν ότι ο αρχηγός εξαίρεση, ο
336
Merrill & Smith, Διεπαφή, Ανωτέρω υποσημείωση 19, σε 776.

337
Βλέπω Merrill & Smith, Βέλτιστη ακινήτου, ανωτέρω υποσημείωση 19,

στο 5.
338
Δείτε id. σε 4-5 (Στις χώρες αστικού δικαίου η clausus numerus είναι
«αναγνωρίζεται ευρέως από τους σχολιαστές ως ένα ουσιαστικό περιορισμό
σχετικά με τον ορισμό του ακινήτου....»).
339
Ταυτότητα. σε 8. «Οι μελετητές και οι δικαστές έχουν την τάση να

αντιδρούν στις εκδηλώσεις του clausus numerus σαν να ήταν τίποτα
περισσότερο από ξεπερασμένες φορμαλισμό.» Ταυτότητα. στις 6.
340
341
ένας τομέας στον οποίο τα δικαστήρια θα σέβεται τα νέα
αξιώσεις της ιδιοκτησίας, είναι στο χώρο της
πνευματικής ιδιοκτησίας.342 Εδώ, «δικαστική
δημιουργικότητα στη διαμόρφωση νέων συμφέροντα της
πνευματικής ιδιοκτησίας έχει τιμωρηθεί» για την
αναγνώριση των δικαιωμάτων της δημοσιότητας και της
κατάχρησης των πληροφοριών.343
Η κύρια εξήγηση για την υπο Rosa ζωτικότητα του
clausus numerus είναι οικονομική, προσανατολίζεται
γύρω από την αναποτελεσματικότητα που πηγάζει από
την υπερβολική κατάτμηση των δικαιωμάτων ή των
δικαιωμάτων των κατόχων.344 Merrill και Σμιθ να λάβει την
οικονομική εξήγηση ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας
ότι θα περιορίσει τις μορφές ιδιοκτησίας δεν είναι έξω
από τις ανησυχίες για τον κατακερματισμό, per se, αλλά
τα έξοδα σχετικά με τις πληροφορίες που σχετίζονται με
τη δημιουργία εξαιρετικά ιδιοσυγκρασιακή δικαιώματα
ιδιοκτησίας ( «φαντασίες»).345 Έτσι, Merrill και Smith
πιστεύουν ότι η ανάγκη για την numerus clausus
«προέρχεται από μια εξωτερικότητα που αφορούν τη
μέτρηση του κόστους. Τα μέρη που δημιουργεί νέα
δικαιώματα ιδιοκτησίας δεν θα λαμβάνει υπόψη το πλήρες
Ταυτότητα. σε 17 ( «Προσωπικά περιορίζεται σε λιγότερες διαθέσιμες

μορφές ιδιοκτησίας από ακίνητα.»).
342
343
Ταυτότητα.
344
Merrill και Smith φαίνεται να νοιάζονται κυρίως με τον κατακερματισμό

των ίδιων των δικαιωμάτων. Ένα σχετικό πρόβλημα είναι ο κατακερματισμός
των δικαιωμάτων μεταξύ των κατόχων πολλά δικαιώματα.Δείτε, π.χ., Michael A.
Heller, Η Δυναμική Analytics της Ιδιοκτησίας Νόμου, 2 Θεωρητική Inq. L. 79, 87
(2001)? Michael A. Heller, η τραγωδία των Anticommons: Ακίνητα στην
μετάβαση από τον Μαρξ στις αγορές, 111 Harv. L. Rev. 621, 633-40 (1998).
345
Merrill και Smith αναφέρονται σε ιδιοσυγκρασιακή μορφές ιδιοκτησίας ως

«φαντασίες» μετά τη γνωμοδότηση Keppell ν. Bailey, 39 Eng. Rep. 1042, 1049
(Χ. 1834) ( «[Ν] ovel μορφές ιδιοκτησίας δεν μπορεί“να επινοηθούν και να
συνδέονται με την ιδιοκτησία στο φανταχτερό ή καπρίτσιο του κάθε
ιδιοκτήτη.”»). Merrill & Smith, Βέλτιστη ακινήτου, ανωτέρω σημείωση 19, στις
25 nn.102-04.
μέγεθος των δαπανών μέτρησης που επιβάλλουν στους
ξένους με τον τίτλο»346
Το κόστος των πληροφοριών της ιδιοσυγκρασιακή
μορφών ιδιοκτησίας εξηγήσει για τη Merrill και Smith την
υποκείμενη βάση προκαθορισμένο αριθμό εισακτέων
φοιτητών.347 «Ένας τρόπος για τον έλεγχο του εξωτερικού
κόστους των μετρήσεων σε τρίτους είναι μέσα από την
υποχρεωτική τυποποίηση των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας.»348 Σύμφωνα με την Merrill και Smith, η
τυποποίηση των μορφών ιδιοκτησίας που επιβάλλονται
από προκαθορισμένο αριθμό εισακτέων φοιτητών
μειώνει το κόστος της μέτρησης των ιδιοτήτων των εν

λόγω δικαιωμάτων. Ο περιορισμός του αριθμού των
βασικών μορφών ιδιοκτησίας επιτρέπει στους
συμμετέχοντες στην αγορά ή ένας δυνητικός παραβάτης
να περιορίσει την έρευνά του ή της για το αν το
ενδιαφέρον ή δεν έχουν τα χαρακτηριστικά των εντύπων
από το μενού. Φαντασίες που δεν περιλαμβάνονται στον
κλειστό κατάλογο δεν χρειάζεται να εξεταστεί επειδή δεν
θα εφαρμοστεί. Όταν πρόκειται για τις βασικές νομικές
διαστάσεις της ιδιοκτησίας, περιορίζοντας τον αριθμό των
εντύπων έτσι κάνει ο προσδιορισμός της φύσης τους
λιγότερο δαπανηρή. Η «καλή» στο ερώτημα εδώ θα
μπορούσε να θεωρηθεί η πρόληψη των σφαλμάτων στην
εξακρίβωση των χαρακτηριστικών των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας. μέσα Τυποποίηση λιγότερο μέτρηση απαιτείται
για την επίτευξη μιας δεδομένης ποσότητας πρόληψης
σφάλματος. Εναλλακτικά, μπορεί να πει κανείς ότι η
τυποποίηση αυξάνει την παραγωγικότητα του κάθε
346
Merrill & Smith, βέλτιστη Ακίνητα, Ανωτέρω υποσημείωση 19, σε 26-27.

347
Merrill και Smith χρησιμοποιεί το παράδειγμα ενός μίας ώρας, το μερίδιο

σε ένα ρολόι χειρός. Ταυτότητα. σε 27. Σημειώνεται ότι η UCC, το άρθρο 2Α,
φαίνεται να αναγνωρίζουν το χρονικό μερίδιο στο ρολόι ως μίσθωση. Δείτε UCC
§ 2Α-103 (2000). UCC § 2Α-103 (ι) καθορίζει τη μίσθωση ως «μεταβίβαση του
δικαιώματος κατοχής και χρήσης των προϊόντων για θητεία εξ επαχθούς
αιτίας». Δεν υπάρχει προφανής λόγος για τον οποίο ο «όρος» της μίσθωσης δεν
θα μπορούσε να είναι κάθε Δευτέρα για ένα έτος. Θα μπορούσε να είναι
ευφάνταστο και αναποτελεσματική, αλλά είναι επιτρεπτό.
348
Merrill & Smith, Βέλτιστη ακινήτου, ανωτέρω υποσημείωση 19, σε 33.

δεδομένο επίπεδο των προσπαθειών μέτρησης.349
Υπάρχει, κατά την άποψη αυτή, ένα «βέλτιστο» αριθμό

μορφών ιδιοκτησίας, και αυτός ο αριθμός καθορίζεται από
τις πληροφορίες για τα κόστη που σχετίζονται με
υπερβολικά ιδιοσυγκρασιακή μορφές ιδιοκτησίας. Από τη
μία πλευρά, το κόστος κατά λάθος και η μέτρηση θα είναι
χαμηλότερη, Merrill και Smith παρατηρήσει, σε ένα
εξαιρετικά πειθαρχημένο σύστημα, το οποίο αναγνωρίζει
μόνο μία, απλή μορφή της ιδιοκτησίας, όπως η απλή
χρέωση απόλυτη.350Ωστόσο, το κόστος απογοήτευση που
προκύπτουν από εμποδίζονται δημιουργικότητα θα είναι
αρκετά υψηλό. Από την άλλη πλευρά, ένα σύστημα
απρόσκοπτη προσαρμογή των εντύπων καθαρή περιουσία
σύμβαση-μπορεί να έχει χαμηλό κόστος, είναι
απογοήτευση είναι δύσκολο να είναι απογοητευμένοι αν ο
νόμος αναγνωρίζει οτιδήποτε κάνετε, αλλά το υψηλό
κόστος των ελέγχων και μετρήσεων. Τόσο τα κόμματα
που δημιούργησε το φανταχτερό, και άλλοι που μπορεί να
προσπαθήσουν να ανακαλύψουν τι είναι και τι δικαιώματα
που πραγματοποιήθηκε σε αυτό, θα δαπανήσει μεγάλα
ποσά για τον προσδιορισμό και τη διαχείριση αυτών των
δικαιωμάτων. Το κοινωνικό κόστος της απεριόριστης
προσαρμογής των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας είναι απλά
πάρα πολύ μεγάλη. Το επίπεδο της βέλτιστης
προσαρμογής, τον αριθμό και το είδος των φαντασίες που
επιτρέπεται από το numerus clausus, είναι κάπου στη
μέση και θα έχει ως αποτέλεσμα το χαμηλότερο κόστος
πληροφοριών.
Τα προβλήματα της ενημέρωσης που παρέχεται σε
αυτό το άρθρο δεν είναι συγκεκριμένα για νέες μορφές
ιδιοκτησίας και, ως εκ τούτου, δεν είναι άμεσα σχετικά με
προκαθορισμένο αριθμό εισακτέων φοιτητών. Ούτε το
συμφέρον της ασφάλειας άρθρο 9, ούτε, αναμφισβήτητα,
περιουσιακών στοιχείων τιτλοποίηση εξαρτώνται για την
αποτελεσματικότητά τους κατά την αναγνώριση των
349
Ταυτότητα. σε 33-34 (υποσημειώσεις παραλείπονται).

350
νέων μορφών ιδιοκτησίας.351Ωστόσο, η βασική
ενημερωτική πρόβλημα είναι το ίδιο: τα συστήματα
αρχειοθέτησης Ανακοίνωση μπορεί να διοχετεύσει μορφές
συναλλαγών με τρόπους ότι τα καθαρά της σύμβασης δεν
θα. Για παράδειγμα, οι δικηγόροι πιθανό δομή εμπορικές
συναλλαγές στο πλαίσιο χρηματοδότησης λαμβάνοντας
υπόψη τις ειδικές εξασφάλισης, θεσπίστηκε με το άρθρο
9.352Το άρθρο 9 δεν έχει, όπως προαναφέρθηκε, αυστηρά
απαιτούν από τις ασφαλείς συναλλαγές στο πεδίο
εφαρμογής της να περιγράφονται σύμφωνα με τις
ονομασίες ιδιοκτησίας που έχει καθιερωθεί από το νόμο.
Ωστόσο, φαίνεται ότι οι δικηγόροι είναι πολύ προσεκτικοί
από αυτές τις κατηγορίες και εκ προθέσεως αναχωρούν
από αυτούς μόνο σπάνια.353Στο βαθμό που αυτές οι
κατηγορίες δημιουργούν στενογραφίας περιγραφές των
συγκεκριμένων τύπων των δικαιωμάτων σε σχέση με
συγκεκριμένα είδη των ακινήτων, που εκτελούν μια
λειτουργία τουλάχιστον ανάλογη με εκείνη του clausus
numerus. Στο βαθμό που μπορούμε να εγκαταλείψει
ειδοποίησης κατάθεση, ως εκ τούτου, θα πρέπει να
ανεβάσει το κόστος για την απόκτηση πληροφοριών
σχετικά με τους τύπους και συμφέροντα σε ακίνητα.
Merrill και Σμιθ άποψη για την ύπαρξη, και το
σκεπτικό, η clausus numerus δεν είναι χωρίς κριτικούς. Σε
ένα πρόσφατο άρθρο, ο Henry Hansmann και Reinier
Kraakman ερώτημα το νεοκλασικό ισχυρισμό ότι ο
351
Βλέπωταυτότητα. Σημειώστε, ωστόσο, ότι οι τιτλοποιήσεις στοιχείων

ενεργητικού μπορεί να παρουσιάσει μια πρόκληση για το numerus clausus στο
βαθμό που το πρόβλημα της γνήσιας πώλησης προκαλεί γενικώς καθορισμένα
κατηγορίες ακινήτων.
352
Στηρίζω τον ισχυρισμό αυτό, όχι μόνο για την προσωπική εμπειρία, αλλά
και σε επαναλαμβανόμενες και εκτεταμένες συζητήσεις σχετικά με την UCC-
ΔΙΚΑΙΟ τρίτα πρόσωπα σχετικά με τις κατάλληλες μεθόδους που περιγράφει τις
ασφάλειες και τους κινδύνους από τη χρήση όρων μη-UCC στην ασφάλεια
περιγραφές. Δείτε, π.χ.., Απόσπαση του Michael Evan Avidon, UCC
Χρηματοδότηση Περιγραφές Δήλωση Παράπλευρες, προς το ucclaw-λ @ λίστες.
washlaw.edu (9η Δεκεμβρίου, 2004), που διατίθεται στην
http://lists.washlaw.edu/mailman/private/ucclaw-/2004-December/ 010996.html
(Αντιγραφή στο αρχείο με τον συντάκτη).
353
Ταυτότητα.
κατάλογος των μορφών ξενοδοχείο είναι κλειστό ή ότι
μπορεί να υπάρχει μια «βέλτιστη» διάφορες μορφές
ιδιοκτησίας.354 Αντίθετα, υποστηρίζουν «[ο] ι περιορισμοί
αυτός νόμου σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας να
λάβει τη μορφή όχι της τυποποίησης σε μια σειρά
διακριτικό καλά καθορισμένες μορφές, αλλά μάλλον
ρύθμισης των τύπων και ο βαθμός της ανακοίνωσης που
απαιτείται για τη δημιουργία διαφορετικών τύπων των
δικαιωμάτων ιδιοκτησίας. »355 Υποστηρίζουν ότι οι μη
τυποποιημένες δικαιώματα ιδιοκτησίας που
αναγνωρίζονται από το κοινό δίκαιο, αλλά «απλώς
διέπεται από κανόνες άκρως μη διευκολύνων επαλήθευση
ότι μέρος ένα βαρύ φορτίο για τον κάτοχο του
δικαιώματος να παρέχει ειδοποίηση σε τρίτους.» 356
Υποστηρίζουν ότι «[ο] ι βέλτιστη θεωρία της τυποποίησης
έχει νόημα όταν εφαρμόζεται σε επίπεδο κατηγορίας.» 357
Με τον τρόπο αυτό, φαίνεται να σημαίνει ότι μια πολύ
ιδιότυπη μορφή δικαιώματος ιδιοκτησίας σε μια
κατηγορία, ας πούμε, της πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα
πρέπει να δημιουργούν σημαντικές δαπάνες πληροφορίες
για το ακίνητο σε άλλη κατηγορία, όπως η ακίνητη
περιουσία.358 Ακόμη και στις κατηγορίες, αυξάνοντας τον
αριθμό και την πολυπλοκότητα των δικαιωμάτων δεν θα
αυξήσει αναγκαστικά το κόστος σημαντικά, υποθέτοντας
ότι «οι ίδιοι κανόνες ελέγχου που χρησιμοποιείται» για
τους τύπους των δικαιωμάτων εντός της συγκεκριμένης
κατηγορίας.359
354
Βλέπω Hansmann & Kraakman, ανωτέρω σημείωση 19.

355
356
357
358
Ταυτότητα.
359
Ταυτότητα. Ούτε το λογαριασμό numerus clausus για τη δημιουργία και

την καταστροφή των μορφών ιδιοκτησίας πάροδο του χρόνου. Michael Heller,
για παράδειγμα, έχει παρατηρηθεί ότι το εμπράγματο δίκαιο στην εποχή της
Blackstone αναγνωρίζεται μια ποικιλία μορφών, που από τότε έχουν πέσει
2.Property και Πληροφορίες
Ίσως το σημείο κλειδί για προκαθορισμένο αριθμό

εισακτέων φοιτητών είναι ενημερωτικό: Η αναγκαστική
τυποποίηση των μορφών ιδιοκτησίας δημιουργεί ένα είδος
στενογραφίας, που, με τη σειρά του, μειώνει το κόστος
των πληροφοριών. «Όταν συναντάμε ένα πράγμα που είναι
σημειωμένη με το συμβατικό τρόπο ως ανήκουσα,» Merrill
και Smith γράφουν, «ξέρουμε ότι είμαστε υπό την
επιφύλαξη ορισμένων καθηκόντων αρνητικά της αποχής
σε σχέση με αυτό το πράγμα. . . .»360 Επειδή το πράγμα
έχει «σήμανση», «ξέρουμε όλοι αυτό χωρίς να έχει την
παραμικρή ιδέα ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του πράγματος
είναι στην πραγματικότητα.»361 εμπράγματο δίκαιο
δημιουργεί «καθολική καθήκοντα» που είναι «εκπομπή
στον κόσμο από το ίδιο το πράγμα.»362
Κατά μία έννοια, το πρόβλημα των μυστικών βάρη
αμφισβητεί αυτόν τον ισχυρισμό. Αν το ακίνητο, στην
πραγματικότητα, μετέφερε πάντα επαρκείς πληροφορίες
για να «εκπομπή καθολική καθήκοντα,» εμείς ποτέ δεν θα
έχουν το μυστικό προβλήματα ενεχύρου. Η ύπαρξη και
μόνο του ακινήτου θα προειδοποιεί κατά κάποιο τρόπο
αυτούς που θα μπορούσαν αλλιώς να εξαπατηθούν.
Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η ιστορία είναι γεμάτη με
παραδείγματα τέτοιων λαθών, που συχνά προκύπτουν από
μυστική εμπράγματα βάρη. Ίσως ο ισχυρισμός είναι,
συνεπώς, πιο μετριοπαθής, δηλαδή, ότι το εμπράγματο
μακριά. Michael Heller, τα όρια της ατομικής ιδιοκτησίας, 108 Yale LJ 1163,
1176 n.62 (1998) ( «ο χρόνος Σε Blackstone, ο clausus numerus ήταν πολύ πιο
πολυάριθμα, συμπληρώνεται με άυλο hereditaments όπως corodies και
advowdsons ότι δεν υπάρχουν πλέον.. .. το χρόνο Πάνω, οι μορφές αυτές έχουν
περικοπεί στον εξορθολογισμό λίστα που υπάρχει σήμερα.») (παραλείπεται
παραπομπές).
360
Merrill & Smith, Νομικά και Οικονομικά, Ανωτέρω υποσημείωση 12, σε

359.
361
Ταυτότητα. «Σήμανση» ήταν τουλάχιστον ένα από τα προβλήματα που

αντιμετωπίζουν οι Twyne στην ομώνυμη περίπτωσή του. Βλέπε υπόθεση Twyne,
το 76 Eng. Δημ. 809 (Star Επιμελητήριο 1601). Υπόθεση Twyne συζητείται
παραπάνω στο μέρος ΙΒ1.
362
Merrill & Smith, Νομικά και Οικονομικά, Ανωτέρω υποσημείωση 12, σε

359.
δίκαιο, κατ 'ουσίαν «παρουσιάζει ένα τεράστιο πρόβλημα
συντονισμού.»363 Όπως συζητήσουν Merill και Smith,
[Α] ν το νομικό σύστημα επέτρεψε στα δικαιώματα

εμπράγματα να υπάρχει σε μια μεγάλη ποικιλία μορφών,
τότε dutyholders θα πρέπει να αποκτούν και να
επεξεργαστεί περισσότερες πληροφορίες κάθε φορά που
συνάντησε κάτι που προστατεύεται από ένα εμπράγματο
δικαίωμα. Αν εμπράγματα δικαιώματα ήταν ελεύθερα
προσαρμόσιμη, με τον τρόπο ενοχικά δικαιώματα σύμβαση
είναι, τότε η επιβάρυνση πληροφορίες κόστους θα γίνει
γρήγορα ανυπόφορη. Κάθε dutyholder είτε θα
επιβαρύνονται με μεγάλο κόστος για την ενημέρωση εαυτό
της, ή θα αναγκαστούν να παραβιάζει τα δικαιώματα
ιδιοκτησίας χονδρικής, νικώντας τα οφέλη της ασφάλειας,
των επενδύσεων και του σχεδιασμού ότι τα δικαιώματα
αυτά είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν.364
Το πρόβλημα είναι ότι ο νόμος εμπορικών δανείων μας

θα φαίνονται διατεθειμένοι να αυξήσουν-δεν μειώνονται,
το κόστος της ανακάλυψης, ακριβώς επειδή οι
συναλλαγές είναι όλο και πιο προσαρμόσιμη και όλο και
λιγότερο υπόκεινται σε κανόνες αναγκαστικού δικαίου
προειδοποίηση. Στο βαθμό που η σύμβαση και μόνο, εάν η
συμφωνία ελέγχου ή η συγκέντρωση και η εξυπηρέτηση
συμφωνίας σε μεταφέρει τιτλοποίηση αποτελεσματικά
όλω ή εν μέρει συμφέροντα σε ακίνητα, είτε θα
καταστήσει πιο ακριβά για να ανακαλύψει ή μάλλον θέμα
παραβίασης. Στο βαθμό που το καταστατικό του άρθρου 9
και της τιτλοποίησης διευκόλυνση διέπουν τη δημιουργία
και τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, δεν το
κάνουν, σε αντίθεση με την αξίωση Merrill και Σμιθ, «να
μειώσει την ευρεία συλλογή πληροφοριών και το κόστος
επεξεργασίας επιβάλλονται σε τρίτους. . . .» 365 Αντιθέτως,
τουλάχιστον για τις συναλλαγές που αναφέρονται σε αυτό
363
364
Ταυτότητα. (Υποσημείωση παραλείπεται).

365
Ταυτότητα.
το άρθρο, θα εμφανίζονταν για την αύξηση αυτών των
δαπανών.
Παρά το γεγονός ότι Hansmann και Kraakman
διαφωνούν με τη νεοκλασική συμπέρασμα ότι οι μορφές
των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας είναι και οικονομικά
μιλώντας, πρέπει να είναι, περιορισμένη, που ολόψυχα να
εγκρίνει το σύνδεσμο που Merrill και Σμιθ κάνουν μεταξύ
των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και προειδοποίηση, την
οποία αποκαλούν «επαλήθευσης. »366 Ωστόσο, Merrill και
Smith err, υποστηρίζουν, με τον υπαινιγμό ότι η
ειδοποίηση έχει να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ
των ατόμων που συναλλάσσονται με τα δικαιώματα
ιδιοκτησίας.367 Hansmann και Kraakman υποστηρίζουν ότι
οι περιορισμοί σχετικά με τα είδη των ακινήτων
«διευκολυνθεί ο έλεγχος της ιδιοκτησίας των
δικαιωμάτων που προσφέρονται για μεταφορά.» 368 Οι
Προκήρυξη και τα δικαιώματα ιδιοκτησίας συσχετίζονται
επειδή «[τ] ο βαθμός που απαιτείται προειδοποίηση και το
βαθμό στον οποίο ο νόμος διευκολύνει καταφατικά
προειδοποίηση ποικίλλουν μεταξύ των διαφόρων τύπων
των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τη
χρησιμότητα του διαχωρισμού και του κόστους της
προειδοποίησης. »369 Με άλλα λόγια, «[b] ecause τα οφέλη
της μερικής δικαιώματα ιδιοκτησίας είναι συχνά χαμηλές
και το κόστος των έλεγχο των εν λόγω δικαιωμάτων είναι
γενικά υψηλή, το δίκαιο περί ιδιοκτησίας κατ 'ανάγκη
χρειάζεται μια μη διευκολύνων προσέγγιση σε όλα, αλλά
μερικές βασικές κατηγορίες των μερικών δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας.»370
Ίσως το πιο σημαντικό, ή πιο κοινά-μερικό δικαίωμα
σε ακίνητο που είναι το συμφέρον της ασφάλειας. Εάν η
366
Βλέπω Hansmann & Kraakman, ανωτέρω υποσημείωση 19, σε 382-85.

367

368
369

370

τάση απομάκρυνσης από την προκήρυξη κατάθεσης είναι
όπως περιγράφεται παραπάνω στο Μέρος ΙΙ του παρόντος
άρθρου, τότε είμαστε στην πραγματικότητα,
λαμβάνοντας ένα όλο και πιο συμβιβαστική προσέγγιση σε
όλο και πιο δύσκολο να ανακαλύψετε τα δικαιώματα
ιδιοκτησίας. Ούτε η Merrill και Smith, ούτε Hansmann και
Kraakman εκφράζουν μια ισχυρή άποψη για το πώς πρέπει
να διαδίδονται πληροφορίες ιδιοκτησίας. Merrill και Smith
φαίνεται να πιστεύουν, για παράδειγμα, ότι τα συστήματα
ειδοποίησης κατάθεση σε γενικές γραμμές είναι φθηνά
πηγές πληροφόρησης σχετικά με τα δικαιώματα
ιδιοκτησίας.371 Προσφέρουν ως παράδειγμα το άρθρο 9
της χρηματοδότησης του συστήματος δήλωση η οποία,
ισχυρίζονται, «επιτρέπεται η χαλάρωση των
προηγούμενων αρκετά αυστηρά όρια σχετικά με τους
τύπους των συμφερόντων ασφαλείας επιτρέπεται.» 372
Μπορεί να είναι ότι οι neoclassicists δεν είναι
εμπορικές τους δικηγόρους, και έτσι δεν επικεντρωθεί
στις τεχνικές λεπτομέρειες των τάσεων στη
χρηματοδότηση τεχνικές και πώς θα μπορούσαν να
επηρεάσουν αυτές οι τάσεις, ή να επηρεαστεί από τις
εξελίξεις στον τρόπο σκέψης για το εμπράγματο δίκαιο.
Αλλά μπορεί επίσης να είναι ότι η τάση στο δίκαιο
εμπορικό χρηματοδότηση είναι λάθος στο βαθμό που
αγνοεί τα διδάγματα του κόστους των πληροφοριών της
νεοκλασικής ανάλυσης. Αν θέλουμε να πάρουμε στα
σοβαρά το νεοκλασικό θέση, μας καλεί να δούμε πώς η
εγκατάλειψη της προκήρυξης υποβολής δημιουργεί δύο
σχετικές κατηγορίες δαπανών πληροφοριών. Κατ 'αρχάς,
όπως προτείνεται παραπάνω, ανακοίνωση κατάθεση
μπορεί να εκτελέσει μια λειτουργία διοχέτευση που
δημιουργεί ένα μέσο στενογραφίας από την περιγραφή
των πληροφοριών για το ακίνητο.373 Οι δικηγόροι που
371
Βλέπω Merrill & Smith, Βέλτιστη ακινήτου, ανωτέρω σημείωση 19, σε 40 (

«[Ε] egisters συμφερόντων σε ακίνητη περιουσία, που είναι, καταγραφή
πράξεων... Να μειώσει [] τα έξοδα της ανακοίνωσης....»).
372
Ταυτότητα. σε 42 (υποσημείωση παραλείπεται).

373

αποκλίνουν από εξασφάλισης της UCC στην καταστάσεων
χρηματοδότησή τους κινδυνεύουν αποφυγή υπό την
εξουσία ισχυρό βραχίονα.374 Αν, όμως, δεν έχουν τίποτα να
το αρχείο σε όλα, τότε τα μέρη είναι (ή πρέπει να είναι)
ελεύθεροι να περιγράψει την εξασφάλιση
ιδιοσυγκρασιακά, ακόμη και αν η περιγραφή μπορεί να μην
έχει νόημα να (ή να εντοπίζονται από) τρίτους.375 Αν και
είναι προφανώς δυνατόν να ανακαλύψει και να ερμηνεύσει
αυτές τις συναλλαγές και τα συμφέροντα μέσω των
συμβάσεων και τη δέουσα επιμέλεια, είναι πιθανό να είναι
πιο δαπανηρή η πιο στυλιζαρισμένη και ελλειπτική οι
πληροφορίες.
Δεύτερον, το μυστικό-lien-δημιουργία συναλλαγές που
συζητήθηκαν παραπάνω ανατρέψει τη βασική λειτουργία
πληροφορίες του ακινήτου. Σε έναν κόσμο όπου η
ιδιοκτησία έχει ολοένα και υπάρχουν φυσικές ιδιότητες,
όπως ότι «εκπομπές» τίποτα για ή από την ίδια,
καθίσταται σημαντικό να βρείτε φθηνό και
αποτελεσματικό μέσο για τη διαχείριση των δαπανών
πληροφορίες που δημιουργούνται από το τεράστιο
πρόβλημα συντονισμού που Merrill και Smith
376
εντοπίσει. Αν και μπορεί κάποια μέρα να ζει σε έναν
κόσμο στον οποίο η Dun & Bradstreets έχουν υπολογιστές
που είναι αρκετά εξελιγμένα και αξιόπιστα να καταστήσει
προκήρυξη υποβολής υποτυπώδης, δεν είμαστε ακόμα
εκεί. Εκείνοι που, όπως ο Alan Schwartz, δείτε σκεπτικισμό
το σύστημα αρχειοθέτησης δημόσια ανακοίνωση μπορεί
374

375
TKO Equip. Co. κατά. C & G Άνθρακα Co., 863 F.2d 541, 545 (7ος Cir.
1988) (Easterbrook, J.) ( «Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία βούληση της
σύμβασης, κόμματα, όπως Αβγουλίνος, μπορούν να χρησιμοποιούν τις λέξεις
όπως παρακαλώ . Αν θέλουν «ένα Caterpillar D9G ελκυστήρας» τα σύμβολα να
σημαίνει «500 βαγόνια γεμάτα καρπούζια,» ότι το πρόστιμο που παρέχονται από
τα μέρη να μοιραστούν αυτό το παράξενο έννοια «).?βλέπω Smith, ανωτέρω
υποσημείωση 19, στα 1183-1184 (συζήτηση την υπόθεση TKO και παρατήρηση,
«[α] s είναι η ανησυχία με την αρχή numerus clausus και η καταγραφή πράξεων,
μετέπειτα αγοραστές και οι δανειστές δεν αναμένεται να μοιραστεί το μυστικό
της γνώσης του κόμματα. και [ως] η ανησυχία αυτή γίνεται οξύτερο, το
ευρύτερο κοινό αυτό από τρίτους γίνεται.»).
376
Βλέπω Merrill & Smith, Δίκαιο και Οικονομία, ανωτέρω υποσημείωση 12,
σε 387.
να είναι σωστό ότι σε έναν καλύτερο κόσμο «καλή»
οφειλέτες θα πει την αλήθεια και το κόστος των ferreting
από «κακό» οι οφειλέτες θα είναι συγκριτικά χαμηλή. 377
Σήμερα, όμως, φαίνεται ότι οι neoclassicists έχουν τη
θέση διαισθητικά περισσότερο ελκυστική: Η αυξημένη
χρήση της σύμβασης (π.χ., μέσω συμφέροντα ασφάλειας
ελέγχου και της τιτλοποίησης περιουσιακών στοιχείων) θα
αυξήσει τις δαπάνες για την ανακάλυψη αυτών των
δικαιωμάτων σε ακίνητα.
B.Merchant κοινοτικά πρότυπα

Η αύξηση του κόστους των πληροφοριών δεν είναι το
μόνο ενοχλητικό υποπροϊόν της τάσης μακριά από την
προκήρυξη κατάθεσης. Υπάρχουν και άλλες, λιγότερο
εμφανώς οικονομική, κόστος που δημιουργείται από αυτή
την τάση. Η μία αφορά το ρόλο των συστημάτων
ειδοποίησης αρχειοθέτησης μέσα και σε όλη τη σύγχρονη
εμπορική κοινότητες.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω στο Μέρος Ι, ένας
τρόπος για να κατανοήσουμε την άνοδο των συστημάτων
αρχειοθέτησης προειδοποίηση είναι ως απάντηση στην
αυξανόμενη κοινωνική πολυπλοκότητα: Καθώς ο κόσμος
έγινε πιο σύνθετη, πιο επισημοποιήθηκε συστήματα
πληροφοριών (π.χ., προειδοποίηση κατάθεση) προέκυψε
τόσο για τη μεταφορά πληροφοριών για το ακίνητο και να
ελέγχει τις χρήσεις των μελών του εν λόγω ακινήτου. Για
παράδειγμα, τα συστήματα μητρώου τίτλος στη
Μασαχουσέτη πριν από την Αμερικανική Επανάσταση
υπήρξε τόσο να ασχοληθεί με δόλια μεταφορικά και να
ρυθμίσουν την εισδοχή νέων μελών στην
κοινότητα.378κατάθεσης ειδοποίηση μπορεί να θεωρηθεί εν
μέρει ως απάντηση στην κοινότητα παραβάσεις που
μπορεί να προκύψουν από το διαχωρισμό της ιδιοκτησίας
από πληροφορίες σχετικά με αυτό. Αλλά κοινότητα
συνεπάγεται επίσης μια σειρά από αντιλήψεις για την
ανάπτυξη και τη διανομή των πληροφοριών. Εκείνοι μέσα
377
δείτε παραπάνω Σημειώνει 271 με 90 και συνοδευτικό κείμενο.

378
Βλέπω παραπάνω συζήτηση σημειώνει 50-54.

σε μια κοινότητα, η ιδέα φαίνεται να είναι, θα έχουν
πρόσβαση σε αυτά, και τα μέσα της ερμηνείας, ορισμένα
είδη πληροφοριών. Εκείνοι που δεν είναι μέλη της
κοινότητας δεν θα.
Ξέρουμε κάτι για το πώς τουλάχιστον μερικά
σύγχρονα κοινότητες ασχοληθεί με πληροφορίες σχετικά
με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των μελών τους. Το έργο
των συγγραφέων όπως ο Robert Ellickson379 και η Λίζα
Bernstein380 δείχνουν ότι κοινοτικών δομών μπορεί συχνά
να είναι μια ένδειξη για πιο επίσημη κανόνες πληροφορίες
ροών που μπορεί να ισχύουν ειδοποίηση κατάθεσης.
Σκεφτείτε Παραγγελία Χωρίς νόμο, μελέτη Ellickson
της κτηνοτρόφοι στην Shasta County, στην Καλιφόρνια
στις αρχές του 1980.381 Ellickson μελετηθεί ποια μπορεί να
είναι η δημιουργική μορφή ιδιοκτησίας προβλήματος όριο
των διαφορών μεταξύ των παρακείμενων ιδιοκτητών γης,
ειδικά μεταξύ των κτηνοτρόφοι και οι αγρότες382-που
Coase φανταστεί το ορόσημο του 1960 άρθρο του, το
πρόβλημα του κοινωνικού κόστους.383 Στην προσπάθεια να
μάθετε πώς μια συγκεκριμένη ομάδα ατόμων ασχολήθηκε
με το πρόβλημα του κοινωνικού κόστους, Ellickson
διαπίστωσε ότι ούτε η παραδοσιακή διδασκαλία, ούτε
έλαβε οικονομική σοφία θα προβλέψει τη συμπεριφορά με
379
Βλέπω πηγές Supra σημείωση 20. Αν Ellickson έχει κάνει μια πάρα πολύ
πολύτιμη συμβολή, δεν ήταν η πρώτη που τα δικαιώματα ιδιοκτησίας μελέτη σε
μικρές κοινότητες. Δείτε, για παράδειγμα, Harold Demsetz, Προς μια θεωρία
των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, 57 Am. Econ. Rev. 347, 350 (1967) (μελέτη
οικογενειακής περιουσίας στην επικράτειά κάστορα κυνήγι μεταξύ των
Montagnes στον ανατολικό Καναδά με την έλευση του εμπορίου γούνας).
380
δείτε παραπάνω σημείωση 21 και συνοδευτικό κείμενο. Όπως Ellickson,

το έργο του Bernstein αναπτύσσεται από μια πλούσια παράδοση της εμπειρικής
νομικής ανάλυσης, η οποία προήλθε γενικά από τη Νομική Σχολή του Yale και
βρήκε πιο σημαντικό νωρίς την έκφραση της στο έργο Stewart Macaulay, η μη-
συμβατικές σχέσεις στον Επιχειρήσεων: Μια προκαταρκτική μελέτη, 28 Am. Soc.
Rev. 55 (1963).
381
Βλέπω ELLICKSON, ΠΑΡΑΓΓΕΛΊΑ, Ανωτέρω υποσημείωση 20.

382
Ταυτότητα.
383
Βλέπω Coase, ανωτέρω υποσημείωση 232.

ακρίβεια.384 Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του βιβλίου,
Ellickson διαπίστωσε ότι τα μέλη αυτής της αρκετά στενή
κοινότητα συχνά αρνήθηκε να καταφύγουν σε επίσημη
νομική δράση κατά ορίου διαφορές προέκυψαν μεταξύ των
μελών της.385
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο τυπικός νόμος δεν είχε
κανένα ρόλο στην επίλυση των διαφορών σε Shasta
County. Ellickson παρατήρησε ότι όταν τα βοοειδή
περιπλανήθηκε μακριά από τα χωράφια και πάνω στην
εθνική οδό, Καλιφόρνια νομοθεσίας και των αδικοπραξιών
όχι οι κοινοτικές προδιαγραφές της συνεργασίας, θα ήταν
πιθανόν επίλυση κάθε διαφοράς που προέκυψε μεταξύ του
ιδιοκτήτη της αγελάδας και ο οδηγός του αυτοκινήτου
που θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει το ίδιο σημείο στο
χώρο και το χρόνο.386 Αν και οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν
να έχουν κατανοήσει πλήρως τη φύση της ευθύνης τους,
πίστευαν, παρά τις επανειλημμένες απώλειες, ότι «ο
οδηγός που χτυπά μια βοοειδών στην ανοικτή σειρά«
αγοράζει την αγελάδα»387-το υπόλοιπο κόσμο έκαναν.
Επιπλέον, η ευθύνη αυτή δεν καθορίζεται από τους
κανόνες της κοινότητας Shasta County, αλλά από τη
νομοθεσία της Καλιφόρνια σε αμέλεια, ζώα, και την
ασφάλιση.388
Με βάση αυτό, μεταξύ άλλων, Ellickson αναπτύξει ένα
διαισθητικά ελκυστική υπόθεση: «[Μ] κάρβουνα ενός
κλειστή ομάδα αναπτύξουν και να διατηρήσουν τους
κανόνες των οποίων το περιεχόμενο χρησιμεύει για τη
μεγιστοποίηση της συνολικής κοινωνικής πρόνοιας ότι τα
μέλη της υφίστανται εργάσιμης ημέρας υποθέσεις τους με
384
ELLICKSON, ΠΑΡΑΓΓΕΛΊΑ, Ανωτέρω υποσημείωση 20, σε 82.

385
Ταυτότητα.
386
Ταυτότητα.
387
Ταυτότητα. Ή ίσως απέτυχαν να εκτιμήσουν ότι οι αυτοκινητόδρομοι δεν

ήταν «ανοιχτό σειρά.» Ταυτότητα. σε 103.
388
ένα άλλο»389 Με άλλα λόγια, Ellickson παρατήρησε, «τα
μέλη των σφιχτό κοινωνικές ομάδες θα ενθαρρύνει
ανεπίσημα ο ένας τον άλλο για να συμμετάσχουν σε
συνεταιριστική συμπεριφορά.»390Όμως, η συνέπεια θα
πρέπει να είναι ότι άτυπο ή θέσπιση κανόνων πρότυπα-
διέπονται θα ήταν σκόπιμο, όταν κυρίως συνθήκες, η
κοινωνική συνοχή κατάσταση, δεν ήταν ελήφθησαν αυτές.
Μεταξύ άλλων, Ellickson αναγνωρίζεται ότι τα
κανονιστικά επηρέασαν τα συστήματα ελέγχου μπορεί να
έχουν την τάση να εξωτερικεύουν κόστος για όσους
βρίσκονται εκτός της κοινότητας. 391 «[Ν] ΝΤΥΠΑ που
προσθέτουν στην ευημερία των μελών μιας συγκεκριμένης
ομάδας», σημείωσε, «συνήθως εξαθλίωσης, σε
392
μεγαλύτερο βαθμό, οι ξένοι σε αυτή την ομάδα.»
Ellickson δεν συζήτησε την ασφαλή χρηματοδότηση
των βοοειδών σε Shasta County, έτσι δεν είναι σαφές αν
μια πιο νησιωτικό σύστημα κανόνων που βασίζεται
εφαρμόζονται για την επίλυση των διαφορών οφειλέτη /
πιστωτή ή οι πιο επίσημη νομικών κανόνων που υποτίθεται
ότι ισχύουν. Η πρόταση φαίνεται να είναι ότι εντός της
κοινότητας, θα εφαρμόζεται η αγωγή κανόνες που
βασίζονται. Έτσι, παρατήρησε, «[ό] ταν μια διαβόητη
άτυπη χρέος έχει εξοφληθεί, το κόμμα που έχει κάνει όλη
φέρει μια άτυπη υποχρέωση να πω στους άλλους ότι οι
λογαριασμοί έχουν τετράγωνο.»393Όμως, έξω από την
κοινότητα, η πρόταση φαίνεται να είναι ότι πιο
389
Ταυτότητα. σε 167 (έμφαση παραλείπονται) (υποσημείωση παραλείπεται).

390
Ταυτότητα. Ellickson αναγνωρίζεται αυτή τη θέση απήχηση με έργα των

συγγραφέων τόσο διαφορετικές όσο ο Αλέξανδρος Bickel, Lon Fuller, Friedrich
Hayek, ο Thomas Schelling, «και παρόμοια μελετητές οι οποίοι με διάφορους
τρόπους έχουν κρατήσει ζωντανή την Burkean έννοια ότι οι αποκεντρωμένες
κοινωνικές δυνάμεις να συμβάλλουν σημαντικά στην κοινωνική τάξη.»
Ταυτότητα. σε 168 (παραπομπές παραλείπονται).
391
392
Ταυτότητα. Ellickson αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, την επεξεργασία των

Αφροαμερικανών με την παρουσία των κανόνων των φυλετικών διακρίσεων.
Ταυτότητα.
393

παραδοσιακό, την έναρξη των κανόνων δικαίου, κάνουμε
και θα πρέπει να εφαρμόζονται. Αυτό οφείλεται στο
γεγονός ότι οι άτυπες μεθόδους παραγωγής κανόνα και
επιβολής στο εσωτερικό της κοινότητας δεν πρέπει
απαραίτητα να αποκτήσετε έξω από την κοινότητα. 394Θα
ήταν δύσκολο, για παράδειγμα, να φανταστεί κανείς ότι η
γεωργική δανειστές θα βασίζονται αποκλειστικά σε φήμη,
κουτσομπολιό, και ανεπίσημου κοινωνικού ελέγχου για την
επιβολή των δανείων τους ή να πάρουν μια απόφαση για
να επεκτείνουν την πίστωση. Από την άλλη πλευρά, στο
πλαίσιο της ομάδας, άτυπη μέτρα μπορεί να είναι επαρκής
πληρεξούσια για τη λήψη πληροφοριών για το ακίνητο του
οφειλέτη.
μελέτης Lisa Bernstein των εμπόρων διαμαντιών
έδωσε μια παρόμοια πρόταση. Bernstein προσπάθησε να
καταλάβει γιατί οι έμποροι διαμαντιών, ειδικά εκείνοι στη
Νέα Υόρκη Diamond Dealers Club ( «DDC»), σπάνια
κατέφυγαν σε καθιερωθεί νομικούς μηχανισμούς για τη
δημιουργία συμβάσεις ή στις διαφορές αποφασιστικότητα
πάνω τους.395 Σε αντίθεση με Ellickson, Bernstein
συζήτησαν το ρόλο που παίζουν πιστώσεων και τη
χρηματοδότηση του εμπορίου διαμαντιών.396 Πιστωτικές
ήταν ένα σημαντικό συστατικό των πωλήσεων μεταξύ των
εμπόρων διαμαντιών, όπου «διαπραγματεύσεις κατά τη
διάρκεια της πληρωμής έγινε ένα σημαντικό και
αμφιλεγόμενο στάδιο της διαπραγμάτευσης της
σύμβασης.»397 Σύμφωνα με τον Bernstein, τους όρους
πληρωμής, εκτός από μετρητά κατά την παράδοση, ήταν
394
Ταυτότητα. σε 283 ( «Όπως πριν από ερευνητές έχουν βρει σε άλλα

πλαίσια, disputants είναι όλο και πιο πιθανό να στραφούν σε νομικούς κανόνες,
όταν η κοινωνική απόσταση μεταξύ τους αυξάνει....»).
395
Bernstein, Diamond Βιομηχανίας, Ανωτέρω σημείωση 21, σε 116 ( «[Η]

βιομηχανία διαμαντιών είναι μοναδικό στην ικανότητά της να δημιουργεί και,
πιο σημαντικό, να επιβάλει το δικό του σύστημα του ιδιωτικού δικαίου.»).
396
Bernstein χαρακτηρίζεται αγορές διαμαντιών τόσο ως αγορά μια

εμπορευμάτων και μια «σιωπηρή κεφαλαιαγοράς.» Ταυτότητα. σε 131.
397
Ταυτότητα.
συχνά τριάντα ή εξήντα ημέρες.398 Αυτές οι περίοδοι
συνήθως αντιστοιχούσε στο χρόνο που εμπλέκονται στην
ολοκλήρωση του πέτρα, έτσι Bernstein υπέθεσε ότι «οι
πωλητές χρηματοδότηση σε γενικές γραμμές τα
περισσότερα, αν όχι όλα, του χάσματος μετρητά του
αγοραστή (κατασκευαστή).»399
Bernstein συζήτησαν τους μηχανισμούς της
εξωτερικής χρηματοδότησης μόνο έμμεσα. Έχει
παρατηρηθεί ότι ένας αρκετά μικρός αριθμός των
τραπεζών που εμπλέκονται στη βιομηχανία διαμαντιών,
διότι αποτίμηση διαμάντια ήταν συχνά πέρα από την
εμπειρία των περισσότερων τραπεζών. 400Ενώ τα διαμάντια
μπορεί να είναι πολύτιμη ιδιοκτησία, φαίνεται η αξία τους
έπαιξε μόνο έναν ουσιαστικό ρόλο, όταν οι τράπεζες
αποφάσισαν να επεκτείνουν την πίστωση με γνώστες της
βιομηχανίας διαμαντιών. Αντί της εξασφάλισης αξία των
διαμαντιών, per se, οι δανειστές στη μελέτη του Bernstein
αφορούσαν περισσότερο με τη φήμη έμπορο. 401 «[Α] ν και
αποπληρωμή δανείου θα βλάψει αξιολόγησης της
πιστοληπτικής ικανότητας οποιουδήποτε επιχειρηματία,»
Bernstein παρατήρησε, «η ζημιά σε έναν έμπορο
διαμαντιών είναι πιο σοβαρή δεδομένου ότι υπάρχουν
μόνο λίγα δανειστές της βιομηχανίας και των τραπεζών
θα πρέπει να βασίζονται σε μεγαλύτερο βαθμό από τους
εμπόρους φήμη για την αποτίμηση των περιουσιακών του
στοιχείων.»402
398
Ταυτότητα.
399
Ταυτότητα.
400
Ταυτότητα. σε 155 n.67. Bernstein σημειωθεί ότι, κατά τη στιγμή της

γραφής της, Merchants Bank της Νέας Υόρκης προσπαθεί να αναπτύξει ένα in-
house ομάδα εμπειρογνωμόνων στολίδι με πρόσβαση σε σημαντικές
πληροφορίες φήμης intraindustry. Ταυτότητα. σε 132 n.38.
401
Ταυτότητα. σε 154 n.67 (αναφέροντας τραπεζίτης, όπως παρατηρεί «από

την άποψη της επέκτασης της πίστωσης μια τράπεζα πρέπει να εξετάσουμε τις
3 C's-Capital, ενοχή, και χαρακτήρας. Στα τράπεζά μας, πιστεύουμε ότι ο
χαρακτήρας είναι το πιο σημαντικό Γ»).
402
Ταυτότητα.
Θα μπορούσε κανείς να συναγάγει από αυτό ότι οι
κανόνες πληροφορίες που παράγουν για τέτοια πράγματα
όπως ειδοποίηση κατάθεση δεν το έκανε θέμα. Αλλά
φαίνεται ότι προκήρυξης υποβολής παίζει κάποιο ρόλο στη
χρηματοδότηση των συναλλαγών με διαμάντια, ιδιαίτερα
έναντι των αναληφθεισών όσους βρίσκονται εκτός της
«κοινότητας», όπως οι τράπεζες.403 Bernstein παρατήρησε
ότι πολλές συναλλαγές εντός της βιομηχανίας πήρε τη
μορφή των αποστολών πώληση, όπου ο πωλητής
διατήρησε τον τίτλο μέχρι την μεταπώληση αγοραστή ή
επιστρέφονται τα εν λόγω προϊόντα. 404 Καθώς σύμφωνα με
την ισχύουσα νομοθεσία, η UCC στις αρχές της δεκαετίας
του 1990, υπό την προϋπόθεση ότι ο αποστολέας θα
προστατεύσει το ενδιαφέρον της για αποστέλλονται τα
εμπορεύματα και αν άσκησε αποτελεσματική UCC-1
δήλωση χρηματοδότησης που περιγράφει επαρκώς τα
προϊόντα.405 Εάν ο αποστολέας δεν κατάφερε να υποβάλει
μια αποτελεσματική δήλωση χρηματοδότησης, ωστόσο,
ότι θα χάσουν τα δικαιώματά της στα αγαθά έναντι ενός
ανταγωνιστικού διαχειριστή πτώχευσης υπό την εξουσία
ισχυρό βραχίονα ή μια τράπεζα με ένα τελειοποιημένο
ενδιαφέρον για την ασφάλεια στην απογραφή του
αγοραστή.406
Ως ιστορική σημασία, Bernstein διαπίστωσε ότι οι
συμφωνίες φορτίο ήταν πάντα συναφθεί από το στόμα. 407
Ωστόσο, Bernstein παρατήρησε, αυτό άρχισε να αλλάζει
ως έμποροι ανακάλυψαν ότι θα χάσουν το ενδιαφέρον
403
404
Ταυτότητα.
405
ΒλέπωUCC § 2-326 (2000) (συζήτηση δικαιώματα αποστολής πωλητή)?

ταυτότητα. § 9-102 (α) (20) (2003) (που ορίζουν την αποστολή)? ταυτότητα. § 9-
319 (συζητώντας τα δικαιώματα της αποστολής πωλητή).
406
Η δύναμη ισχυρή-βραχίονα συζητείται υπεράνω στο Μέρος Ι.Β.2. Ένα

πρόσφατο παράδειγμα αυτό φαίνεται στο In re Valley Media, Inc., 279 BR 105,
132 (Bankr. D. Del. 2002) (εκμετάλλευση «unperfected» αποστολή πωλητές
έχασαν προτεραιότητα σύνδικο πτώχευσης).
407
Bernstein, Diamond Βιομηχανίας, Ανωτέρω σημείωση 21, σε 155.

τους στις αποστέλλονται αγαθά εάν ο αγοραστής πήρε
στο οικονομικό πρόβλημα.408Έτσι, ο νομικός σύμβουλος
του DDC ενημέρωσε τους εμπόρους ότι η UCC «θα σας
δώσει την προστασία αν περιγράψει επαρκώς τα
διαμάντια σας και να υποβάλετε χρηματοδότησης δήλωση
UCC-1. . . . Αυτό θα σας δώσει μια νομική πόδι για να
σταθεί, αν, δυστυχώς, πρέπει να ζητήσει την επιστροφή
των εμπορευμάτων σας από μια τράπεζα ή ένα σύνδικο
της πτώχευσης.»409 Έτσι, αποστολή συμφωνίες-και σε
μεγαλύτερες συναλλαγές UCC-1 χρηματοδότησης
δηλώσεις, έγινε μέρος της βιομηχανίας διαμαντιών από
τις αρχές του 1990.410
Bernstein πρότεινε η επίσημη συμφωνία αποστολή
υπηρέτησε δύο σημαντικές λειτουργίες: μία εσωτερική, η
εξωτερική. Εσωτερικά, η συμφωνία αποστολή θα
λειτουργήσει σαν ένα νομοσχέδιο της πώλησης,
παρέχοντας ενδείξεις για το τι η συναλλαγή έπρεπε να
έχουν σε περίπτωση μεταγενέστερης διαφοράς. 411
Εξωτερικά, οι επίσημες συμφωνίες αποστολή ήταν κρίσιμη
για την επίδειξη των προθέσεων των μερών σε ένα
δικαστήριο.412 «[Μ] ε αυτούς,» Bernstein σημείωσε, «τα
δικαστήρια έχουν την τάση να ερμηνεύσει την έννοια της
συμφωνίας αποστολή intraindustry με τρόπους που είναι
έντονα σε αντίθεση με τη βιομηχανία έθιμο και την
πρόθεση των αρχικών συμβαλλομένων μερών.»413
408
Ταυτότητα.
409
Ταυτότητα. σε 155 n.69 (με την ένδειξη S. Herman Κλαρσφελντ, Νομική

πολύτιμοι λίθοι, διαμάντια Νέα Υόρκη, Μάιος 1988 σε 63).
410
Ταυτότητα. 155 ( «[W] ταν ένας έμπορος δίνει αγαθά επί παρακαταθήκη,
ένα επίσημο υπόμνημα αποστολή που ικανοποιεί τις απαιτήσεις του [UCC] είναι
τώρα μερικές φορές συντάσσεται για να εξασφαλιστεί ότι ο τίτλος του
[αποστολής πωλητή] με τα προϊόντα θα πρέπει να αναγνωρίζεται από το νομικό
σύστημα.») (η υποσημείωση παραλείπεται).
411
Ταυτότητα.
412

413
Όπως και οι κτηνοτρόφοι της Shasta County που
συγκρούονται με τους ξένους, μελέτη Bernstein πρότεινε
ότι οι άτυπες, με βάση την κοινότητα των μεθόδων
καθορισμού κανόνων και μέτρων αποκατάστασης μπορεί
να είναι κατάλληλη σε μια ομάδα, αλλά όχι κατ 'ανάγκη
έξω από αυτό.414Κοινότητα μπορεί να είναι μια ένδειξη για
πιο επίσημες μεθόδους συλλογής και διάδοσης
πληροφοριών, όπως τα συστήματα ειδοποίησης
αρχειοθέτησης. υποβολή ανακοίνωσης μπορεί να μην έχει
σημασία να διαμάντι εμπόρους, μεταξύ se επειδή
γνωρίζουν, ή πιστεύουν ότι ξέρουν, μόνο που είναι
σημαντικό να γνωρίζετε σχετικά με το ένα το άλλο για να
το εμπόριο στο εσωτερικό της. Αλλά η πιθανότητα ότι οι
συναλλαγές τους θα πρέπει να εξηγηθεί σε ένα εξωτερικό
δικαστή ή τράπεζας προτείνει ότι πιο επίσημο
ενημερωτικό μηχανισμοί εξακολουθούν να είναι
σημαντικές.415 Με άλλα λόγια, ενώ η κοινότητα των
εμπόρων διαμαντιών μπορεί να επιλέξει να εγκρίνει ή να
απορρίψει ορισμένες εμπορικές συμβάσεις μεταξύ τους,
δεν φαίνεται να υπάρχει αμφιβολία ότι η πιο επίσημη
κανόνες θα διέπουν τη διασύνδεση μεταξύ αυτών εντός
της Κοινότητας και εκείνων έξω από εκεί. 416 υποβολή
ανακοίνωσης μπορεί να είναι μια ενημερωτική γέφυρα με
τον έξω κόσμο.
Το έργο του Ellickson και Bernstein έχει δύο σημαντικά
διδάγματα για το ρόλο της προκήρυξης υποβολής. Κατ
'αρχάς, όπου (π.χ. φήμη για την αξιοπιστία) είναι άμεσα
διαθέσιμη σε όλα τα μέλη της αντίστοιχης κοινότητας
πληροφορίες σχετικά με το ακίνητο και άλλα θέματα που
συνδέονται με πιστώσεις, δεν είναι σαφές ότι οι πιο
επίσημο συστήματα ειδοποίησης αρχειοθέτησης είναι
απαραίτητα χρήσιμα. Αν όλοι οι πιστωτές του οφειλέτη
γνωρίζουν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη είναι
πλήρως επιβαρύνονται με μια πρώτη εμπράγματης
ασφάλειας προτεραιότητα, είναι κάθε νόμιμη βάση για την
414
Ταυτότητα.
415

416
Ταυτότητα.
αποφυγή της εμπράγματης ασφάλειας, εάν η δήλωση
χρηματοδότηση τελειοποίηση των τόκων είναι κάπως
τεχνικά ανεπαρκές εκεί; Αν δεν υπάρχει μυστικό ενέχυρο
στην πραγματικότητα, ποιος ωφελείται από την αποφυγή
της εμπράγματης ασφάλειας;
Δεύτερον, και ίσως πιο σημαντικό, όπου δεν υπάρχει
καμία πληροφορία πλούσια κοινότητα, στην οποία η
ύπαρξη και η έκταση του ακινήτου (και άλλα) τα
συμφέροντα είναι αρκετά καλά κατανοητοί, οι πιο
επίσημες μεθόδους παραγωγής και διάδοσης πληροφοριών
για το ακίνητο (π.χ. κατάθεση προειδοποίηση ) γίνονται
όλο και πιο σημαντική. Έτσι, στην απλούστερη φορές,
όταν κοινότητες πιο στενά δεμένη, σήματα πιο
ακατέργαστες για το ακίνητο ήταν ή έπρεπε να είναι
αποδεκτή. Από την άποψη αυτή, το ενδιαφέρον
nonpossessory ασφαλείας στο Clow417 και δικαίωμα
επίσχεσης του παράγοντα στην Ryttenberg418θα πρέπει να
έχουν επιζήσει πρόκληση. Ούτε την περίπτωση δείχνει ότι
ο καθένας, εντός ή εκτός της κοινότητας δεν είχαν γνώση
των συμφερόντων ασφαλείας εν λόγω.
Όπως έχουν τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετες,
κοινοτικές δομές μπορεί να καταρρεύσει. Έτσι, ο
μεταγενέστερος αγοραστής ή ο αδειούχος των δεδομένων
ή πνευματικής ιδιοκτησίας μπορεί να χρειαστεί να
ανησυχείτε για το συμφέρον της ασφάλειας του δανειστή
πολλές γενιές πριν στην αλυσίδα των τόκων, η οποία δεν
είναι γνωστό ότι ο αγοραστής ή γενικά προς την
κοινότητα δικαιοδόχου και η οποία δεν θα είναι
ανιχνεύσιμη από Ακόμη και μια εύλογα επιμελής
αναζήτηση. Ομοίως, δεν είναι σαφές πώς θα
αντιμετωπιστούν τα δικαιώματα και τις προσδοκίες
αυτών που μπορεί να έρθει σε σύγκρουση με εμπράγματης
ασφάλειας ελέγχου-τελειοποιηθεί. Οι προμηθευτές
εξοπλισμού του κόσμου μπορεί να είναι πολύπλοκα αρκετά
417
Βλέπω συζήτηση Clow, ανωτέρω κείμενο που συνοδεύει τις σημειώσεις

24-31. Υπενθυμίζεται ότι Clow αποφευχθεί μια μη καταγεγραμμένη,
nonpossessory εμπράγματης ασφάλειας.
418
Βλέπω συζήτηση Ryttenberg, ανωτέρω κείμενο που συνοδεύει τις

σημειώσεις 83-85. Υπενθυμίζουμε ότι Ryttenberg αποφεύγεται ενέχυρο ενός
παράγοντα, παρά την απόσπαση ενός σημείου στην αποθήκη του οφειλέτη.
για να καταλάβουμε ότι οι τράπεζες οφειλέτη τους, έχουν
το δικαίωμα του συμψηφισμού, η οποία είναι παρόμοια με
τη διμερή μορφή ελέγχου.419 Αλλά θα ήταν οι προμηθευτές
εξοπλισμού κατανοήσουν απαραίτητα ότι μπορούν να
χάσουν την αξία θύμα των εξασφαλίσεων τους σε ένα
άγνωστο τρίτο πρόσωπο (π.χ., σε μια τριμερή συμφωνία
ελέγχου);420
Μια παρόμοια ανάλυση θα μπορούσε να ενημερώσει τη
σκέψη μας σχετικά με το ρόλο της ανακοίνωσης κατάθεση
σε τιτλοποίηση περιουσιακών στοιχείων. Όταν μια
συναλλαγή είναι καλά δημοσιότητα, και γενικά κατανοητό
από την κοινότητα του οφειλέτη των πιστωτών, δεν είναι
σαφές ότι η κατάθεση ανακοίνωση προσθέτει πολύ. Όμως,
η πολυπλοκότητα των συναλλαγών τιτλοποίησης
περιουσιακών στοιχείων υποδηλώνει ότι ακόμη και αν
είναι δημόσια, δεν μπορούν να είναι καλά
κατανοητή.421Ενώ η προκήρυξη υποβολής δεν θα είναι
απαραίτητα να εξηγήσει πολλά για τις περιπλοκές της
συναλλαγής, παρέχει κάποιες βασικές πληροφορίες για
όσους βρίσκονται εκτός της κοινότητας, οι οποίοι μπορεί
να είναι τα μέρη με τη μικρότερη πληροφορίες σχετικά,
και των φτωχότερων κατανόηση, τη συμφωνία. Επίσης, θα
αυξήσει την πιθανότητα ότι οι πιστωτικοί φορείς και άλλα
ενδιαφερόμενα μέρη γνωρίζουν την πιθανή ύπαρξη της
συναλλαγής, και κατ 'επέκταση της επιρροής των
περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.
Υπάρχουν, ωστόσο, παραμένει η ένσταση ότι η
«κοινότητα» μπορεί να είναι αδιάφορη για αυτές τις
πληροφορίες επειδή δεν στην πραγματικότητα
422
αναζητήσετε τα δημόσια αρχεία. Αυτό μπορεί να είναι
στενά αλήθεια.423 Αλλά ακόμα και αν, όπως πολλοί
419
Βλέπω συζήτηση παραπάνω Μέρος ΙΙ Β

420
Βλέπω παραπάνω σημειώσεις που συνοδεύουν το κείμενο 185-86.

421
Δείτε, π.χ., Schwarcz, Πολυπλοκότητα, ανωτέρω υποσημείωση 16.

422
δείτε παραπάνω Μέρος III.B.2.

423
αλλά δείτε παραπάνω Μέρος III.B.2.

εικάζουν, το ακάλυπτο πισίνα πιστωτής δεν κάνετε την
χρηματοδότηση του συστήματος δήλωση,424παρ 'όλα αυτά
μπορεί κάλλιστα να επικαλεστεί έμμεσα στις πληροφορίες
που παράγει. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, όπως
αναφέρθηκε παραπάνω, το σύστημα ειδοποίησης
κατάθεσης είναι ένας κρίκος σε μια πολύ μεγαλύτερη
ενημερωτική αλυσίδα που δημιουργήθηκε με πιστωτική
αναφορά υπηρεσίες, όπως Dun & Bradstreet. 425 Η
αποδυνάμωση αυτή τη σύνδεση, επειδή υποθέτουμε κανείς
δεν χρησιμοποιεί το σύνδεσμο ίδια αγνοεί το μεγαλύτερο
πληροφοριακό σύστημα του οποίου αποτελεί μέρος, και το
οποίο έχει έρθει να αντικαταστήσει πιο παραδοσιακές
κοινοτικές δομές.
C.Behavioral Επιπτώσεις της κατάθεσης Ανακοίνωση

Οι συζητήσεις σχετικά με το κόστος των πληροφοριών
και των κοινοτήτων διατρέχουν τον κίνδυνο να καταστεί
ακατάλληλη υποθέσεις σχετικά με το πώς οι άνθρωποι
επεξεργάζονται τις εν λόγω πληροφορίες. Σε γενικές
γραμμές, οι εν λόγω συζητήσεις κυριαρχείται από τις
οικονομικές αναλύσεις που αναφέρθηκαν
προηγουμένως.426Αν και αυτές οι αναλύσεις έχουν
παραχθεί τόσο θερμότητα και το φως, έχουν επίσης
σημαντικούς περιορισμούς. Ίσως το πιο σημαντικό
έλλειμμα προέρχεται από υποθέσεις τους για την
ανθρώπινη συμπεριφορά. Οικονομική ανάλυση σε γενικές
γραμμές έχει κυριαρχείται από ορθολογική επιλογή
θεωρία, την άποψη ότι τα ανθρώπινα όντα είναι λογικό
μεγιστοποιητές της ιδιοτέλειας.427 Ορθολογική επιλογή
424
Βλέπω LoPucki, Bargain πιστωτών, ανωτέρω υποσημείωση 131.

425
Βλέπω συζήτηση στο Μέρος IC? Mann, ο επαλήθευσης, ανωτέρω

υποσημείωση 138.
426
δείτε παραπάνω Μέρος ΙΙΙ Μέρος Α

427
Δείτε, π.χ., Thomas S. Ulen, στηρίζεται σταθερά: Οικονομικά στο μέλλον

του Νόμου, 1997 Pt.1 Wis L. Rev. 433, 436 ( «Η πιο σημαντική συμβολή δίκαιο
και οικονομία έχει κάνει με το νόμο είναι η χρήση του. μια συνεκτική θεωρία της
ανθρώπινης λήψης αποφάσεων ( «ορθολογική επιλογή θεωρία») για να εξετάσει
θεωρία περιγράφει «πώς οι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν
αν ακολουθήσει τις προσταγές μιας σειράς λογικών
αξιωμάτων, [και] προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι παίρνουν
αποφάσεις αποτέλεσμα τη μεγιστοποίηση.»428
Ίσως το πιο σημαντικό εισβολή στην ορθολογική
φρούριο επιλογή έχει έρθει από το πεδίο της οικονομίας
συμπεριφοράς, που μερικές φορές ονομάζεται γνωστική
θεωρία. Που προέρχονται από το έργο του Daniel
Kahneman και Amos Tversky,429 οικονομολόγοι της
συμπεριφοράς, καθώς και οι πολλές νομικές ακαδημαϊκοί
οι οποίοι ακολουθούν τα ίχνη στο πέρασμά τους, 430έχουν
πώς οι άνθρωποι είναι πιθανό να ανταποκρίνονται σε κανόνες δικαίου.»).
428
Chris Guthrie, Προοπτική θεωρία, Προτίμηση κινδύνου και ο νόμος, 97

Nw. UL Rev. 1115, 1116 (2003) (αναφέροντας Russell B. Korobkin & Θωμάς Σ
Ulen, Δίκαιο και Συμπεριφορικής Επιστήμης:. Αφαίρεση του ορθολογισμού
Κοιμήσεως της Θεοτόκου από το νόμο και Οικονομικών, 88 Cal L. Rev. 1051,
1060-1066 (2000) ).Herbert Simon περιγράφει την «οικονομική άνθρωπος» που
είναι απόλυτα λογική ως εξής:
Αυτός ο άνθρωπος υποτίθεται ότι έχει γνώση των σχετικών πτυχών του
περιβάλλοντος του, η οποία, αν δεν είναι απολύτως πλήρη, είναι
τουλάχιστον εντυπωσιακά σαφείς και ογκώδης. Αυτός θεωρείται επίσης
ότι έχει ένα καλά οργανωμένο και σταθερό σύστημα των προτιμήσεων,
και μια ικανότητα στο υπολογισμού που του επιτρέπει να υπολογίζει,
για τους εναλλακτικούς τρόπους δράσης που είναι στη διάθεσή του,
ποια από αυτά θα του επιτρέψουν να φθάσει στο υψηλότερο δυνατό
σημείο για την προτίμησή τουκλίμακα.
Herbert A. Simon, Ένα μοντέλο συμπεριφοράς των ορθολογική επιλογή, 69 QJ
Econ. 99, 99 (Τεύχος 1, Feb. 1955).
429
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΈΣ, ΑΞΊΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΊΣΙΑ, IX-X (Ο Daniel Kahneman και Amos Tversky
EDS, Cambridge U. Press 2000).? Ο Daniel Kahneman και Amos Tversky,
επιλογές, Αξίες και Πλαίσια, 39 Am. Psych. 341, 342 έως 44 (1984)? Ο Daniel
Kahneman και Amos Tversky, Prospect Θεωρία: Ανάλυση της απόφασης Υπό
κινδύνου, 47 Econometrica 263 (1979)? Ο Daniel Kahneman και Amos Tversky, Η
Ψυχολογία των προτιμήσεων, 246 Sci. Είμαι. 160 (1982)? Amos Tversky & Daniel
Kahneman, Advances in Prospect Θεωρία: Αθροιστική Αναπαράσταση
αβεβαιότητας, 5 J. Risk & αβεβαιότητα 297, 298 (1982)? Amos Tversky και
Daniel Kahneman, της διαμόρφωσης των αποφάσεων και η ψυχολογία της
επιλογής, 211 Sci. 453 (1981)? Amos Tversky και Daniel Kahneman, απώλεια
Αποστροφή σε ακίνδυνο Βραβεία: Α Αναφορά-Εξαρτημένη μοντέλο, 106 QJ Econ.
1039 (Τεύχος 4, Νον 1991)? Amos Tversky και Daniel Kahneman, Ορθολογική
Επιλογή και το καδράρισμα των αποφάσεων, 59 J. Bus. S251, S257-60 (1986).
430
δείτε γενικάΣυμπεριφοράς Νομικά και Οικονομικά (Cass Sunstein ed,

Cambridge U. Press 2000).? Συμπόσιο, Εμπειρική Νομική Ρεαλισμός: ένα νέο
κοινωνικό επιστημονικής αξιολόγησης του νόμου και της Ανθρώπινης
Συμπεριφοράς, 97 Nw. UL Rev. 1075 (2003)? Christine Jolls et αϊ., Α
υποστηρίξει ότι τα ανθρώπινα όντα κάνουν συχνά
σημαντικά λάθη στην κρίση και την ανάλυση ή
επηρεάζονται από τα συναισθήματα, τις διαθέσεις και τα
συναισθήματα, τα οποία θα ήταν ασυμβίβαστη με την
ορθολογική μοντέλο ηθοποιός. Αν και μπορεί να
προσπαθήσει να είναι ορθολογική, συχνά συμμετέχουν σε
ό, τι Mark Seidenfeld έχει εύστοχα αποκαλείται «γνωστική
Λούφα»431-Μπορούμε να βρει την ψυχική συντομεύσεις
( «heuristics») που μας βοηθούν να λαμβάνουν αποφάσεις.
Αυτά τα heuristics, ωστόσο, συχνά οδηγούν σε
αποτελέσματα που είναι αποδεδειγμένα σε αντίθεση με ό,
τι θα επιλέξετε ορθολογική αυτο-μεγιστοποιητές.
Ειδικότερα, αυτές οι γνωστικές λάθη «μάστιγα πολλές
οικονομικές αποφάσεις,»432 συμπεριλαμβανομένων και
εκείνων που αφορούν επεκτάσεις της πίστωσης.
1.Cognitive Λάθη
Γνωστική λογοτεχνία θεωρία προσπάθησε να μας

βοηθήσει να κατανοήσουμε δανεισμού συμπεριφορά. Ο
καθηγητής Rachlinski καταλογογραφηθεί πρόσφατα τρεις
σχετικές γνωστικές προκαταλήψεις που μπορεί να
οδηγήσει σε υπερεπενδύσεις σε μορφή παίρνει πάρα πολύ
χρέος: (i) η «διαθεσιμότητα» ευρετική, (ii) αγκύρωσης, και
(iii) υπερ.433 Η ευρετική διαθεσιμότητα υποστηρίζει ότι θα
θυμόμαστε πιο πιθανό περιπτώσεις υπέρβασης δυσκολίες
συμπεριφοριστική προσέγγιση με το νόμο και Οικονομικά, 50 Stan. L. Rev. 1471
(1998)? Gregory Μίτσελ, Λαμβάνοντας Συμπεριφορισμός πολύ στα σοβαρά; Η
Αδικαιολόγητη απαισιοδοξία της Ανάλυσης της Νέας Συμπεριφοράς του νόμου,
43 Wm. & Μαίρη L. Rev. 1907 (2002)? Jeffrey J. Rachlinski, η 'νέα' Δίκαιο και
Ψυχολογίας: Μια απάντηση σε επικριτές, σκεπτικιστές και Προσεκτική
υποστηρικτές, 85 Cornell L. Rev. 739 (2000)? Cass Sunstein, συμπεριφορική
Νομικά και Οικονομικά: Μια έκθεση προόδου, μία. Λ & Econ. Rev. 115 (1999).
431
Mark Seidenfeld, Γνωστική Λούφα, Κοινωνική συμμόρφωσης, και ο

δικαστικός έλεγχος του Οργανισμού θέσπισης κανόνων, 87 Cornell L. Rev. 486,
523 (2002).
432
Jeffrey J. Rachlinski, Το αβέβαιο Θήκη για πατερναλισμός, 97 Nw. UL Rev.

1165, 1182 (2003) (αναφέροντας Donald Langevoort, θεωρίες, υποθέσεις, και
Αξιών κανονισμού:. Αποτελεσματικότητα της αγοράς Revisited, 140 U. Pa L. Rev.
851 (1992)).
433

με τα χρέη των αμοιβών από την αποτυχία να το πράξει. 434
σημαίνει ότι ένας δανειολήπτης ρίζες απόφασή της να
δανείζεται σήμερα στο παρελθόν την ικανότητά της να
εκπληρώσει τις διεθνείς υποχρεώσεις, δεν την
αναμενόμενη ικανότητα να το πράξουν στο μέλλον
αγκύρωσης.435 Υπερ μέσα δανειολήπτες μπορούν να έχουν
την τάση να υπερεκτιμούν την ικανότητά τους να
προβλέπουν δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που θα
μπορούσαν να οδηγήσουν στην προεπιλογή. 436 Μαζί, αυτές
οι προκαταλήψεις δημιουργούν «ευπάθεια στην υπέρβαση
του χρέους» που θα μπορούσε να επηρεάσει το πώς οι
άνθρωποι αποφασίζουν να δανείζονται χρήματα και ίσως
πώς θα αναπτύξουμε κανόνες που διέπουν τα δικαιώματα
και τα ένδικα μέσα των ατόμων που συμμετέχουν σε αυτές
τις συναλλαγές.437
Γνωστική σφάλμα έχει μελετηθεί στο πλαίσιο του
δικαίου κινητών αξιών,438 εμπορικό δίκαιο (π.χ.
434
Ταυτότητα.
435
Ταυτότητα.
436
Ταυτότητα.
437
Ταυτότητα.
438
Δείτε, π.χ., William J. Carney, Καθορισμός μιας Ασφάλεια: Η προσθήκη

μιας προσανατολισμένης στην αγορά συμφραζόμενα προσέγγιση για την
Ανάλυση Επενδύσεων Συμβόλαιο, 33 Emory LJ 311 (1984)? Peter H. Huang,
Εμπιστοσύνη, Ενοχή και του κανονισμού Αξιών, 151 U. Pa L. Rev. 1059 (2003).?
Peter H. Huang, Moody επένδυση και το Ανώτατο Δικαστήριο: Επανεξετάζοντας
την σημαντικότητα της πληροφορίας και της λογικής των επενδυτών, 13 Sup.
Ct. Econ. Rev. 99 (2005)? Marcel Kahan, Αξιών Νόμους και το κοινωνικό κόστος
της «Ανακριβείς» Τιμές μετοχών, 41 Duke LJ 977 (1992)? Kimberly Δ Krawiec,
Λογιστική για Απληστία: Μυστήριο Rogue Trader, 79 Or. L. Rev. 301, 315 (2000)?
Donald C. Langevoort, πώληση Ελπίδα, Πώληση Κινδύνου: Ορισμένοι Μαθήματα
για το νόμο από Behavioral Economics Σχετικά Χρηματιστηριακές εταιρείες και
εξελιγμένα Πελάτες, 84 Cal. L. Rev. 627, 634 - 41 (1996)? Donald C. Langevoort,
Δαμάζοντας τα Animal Spirits του Χρηματιστήρια: Μια συμπεριφοριστική
προσέγγιση του κανονισμού Securities, 97 Nw. UL Rev. 135 (2002)? Donald C.
Langevoort, θεωρίες, υποθέσεις, και Αξιών κανονισμού:. Αποτελεσματικότητα
της αγοράς Revisited, 140 U. Pa L. Rev. 851, 859-62 (1992)? Robert A. Prentice, η
υπόθεση της Παράλογη Ελεγκτή: Η συμπεριφορική Insight σε Securities Litigation
Απάτης, 95 Nw. UL Rev. 133 (2000).
πωλήσεις),439 και το δίκαιο των συμβάσεων.440Ωστόσο,
μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε καμία προσπάθεια να
καταλάβουμε ποια είναι αυτά τα φαινόμενα μπορεί να
σημαίνει για την προκήρυξη υποβολής των συναλλαγών
εμπορική χρηματοδότηση. Τι θα μπορούσε να τα
συμπεριφορικά αποτελέσματα της προκήρυξης υποβολής
είναι;
Κατ 'αρχάς, η δήλωση της χρηματοδότησης θα
μπορούσε να αντιμετωπίσει την παράλογη αισιοδοξία που
έρχεται από τη συλλογική δύναμη των προκαταλήψεων
διαθεσιμότητας, αγκύρωσης, και υπερβολική
αυτοπεποίθηση. Δεδομένου ότι η προειδοποίηση ότι
προειδοποιεί ο πιστωτής να διερευνήσει περαιτέρω
διάφορες ανταγωνιστικές αξιώσεις στην περιουσία του
οφειλέτη, η δήλωση της χρηματοδότησης θα μπορούσε να
επιβραδύνει την κατά τα άλλα πληθωρική πιστωτή να
κάνουν μια απότομη απόφαση. Θα μπορούσε να εισφέρει
ένα επίπεδο της προσοχής και της διαβούλευσης,
αναγκάζοντας τον πιστωτή να εξετάσει πιο προσεκτικά
τις πλήρεις επιπτώσεις της πιστωτικής απόφασης.
Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει πιστωτές πληρώνουν
πραγματικά προσοχή στις πληροφορίες που προκύπτουν
από τη χρηματοδότηση καταστάσεις. Όπως προτείνεται
παραπάνω, είναι πιθανό ότι το κάνουν, αν και αυτή η
439
Δείτε, π.χ., Larry Τ Garvin, επαρκής Διασφάλιση της απόδοσης. Του

κινδύνου, απειλής βίας, και Νόηση, 69 U. Colo L. Rev. 71 (1998)? Larry Τ Garvin,
δυσαναλογία και ο νόμος της παρεπόμενες ζημιές: Προεπιλογή Θεωρία και
Γνωστική Πραγματικότητα, 59 Οχάιο Αγίου LJ 339 (1998)? Russell Korobkin,
περιορισμένου λογισμού, τυποποιημένο έντυπο Συμβάσεις, και μονομέρεια, 70
Univ. Τσι. L. Rev. 1203 (2003)? Robert K. Rasmussen, Behavioral Economics, η
Οικονομική Ανάλυση του νόμου περί πτώχευσης και της τιμολόγησης των
πιστωτικών, 51 Vand. L. Rev. 1679, 1688 (1998).
440
Melvin Aron Eisenberg, Τα όρια της Γνώσης και τα όρια της σύμβασης, 47
Stan. L. Rev. 211, 213 - 14 (1995)? Subha Narasimhan, των προσδοκιών, Ελλιπής
συμβαλλομένων, και η Bargain Αρχή, 74 Cal. L. Rev. 1123, 1142-1149(1986)
(Δείχνει συμβαλλόμενα μέρη επικαλούνται την «αντιπροσωπευτικότητα» και
«διαθεσιμότητα» heuristics, που τους οδηγούν να υπερεκτιμούν την πιθανότητα
ότι οι όροι της σύμβασης θα πραγματοποιηθεί)? Russell Korobkin, η απόδοση
των Managed Care «Ασθενής Προστασίας» Νόμοι: Ελλιπής συμβάσεις,
περιορισμένου λογισμού, και αποτυχία της αγοράς, 85 Cornell L. Rev. 1 (1999)
(υποστηρίζοντας τη γνωστική λάθη στους καταναλωτές να δικαιολογήσει την
επιβολή υποχρεωτικών ρητρών στις συμβάσεις ασφάλισης υγείας).
εμπιστοσύνη μπορεί να είναι μόνο έμμεση. 441 Αλλά, εάν οι
πιστωτές κάνουν τη φροντίδα για την αξιολόγηση της
πιστοληπτικής ικανότητας σε γενικές γραμμές, και αυτές
οι αξιολογήσεις αντανακλούν την ενημέρωση του κοινού
σχετικά με nonpossessory συμφέροντα στην ιδιοκτησία
του οφειλέτη, τότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: Η
χρηματοδότηση δήλωση βούλησης, άμεσα ή έμμεσα,
ενδέχεται να οδηγήσει σε περισσότερο έλεγχο της
οφειλέτη από ό, τι θα συνέβαινε αν κανένας ήταν στο
αρχείο.
Ένα ακόμη πιο βασικό σημείο μπορεί επίσης να
περιλαμβάνει τη γενική ακεραιότητα των συστημάτων
οικονομικών πληροφοριών. Αν οι πιστωτές ότι αυτά τα
συστήματα να τους δώσει πληροφορίες σχετικά με τον
οφειλέτη που βοηθά ουσιαστικά την απόφαση να
επεκτείνουν την πίστωση, τα συστήματα θα αναπτύξει μια
αυτοτροφοδοτούμενη αρχή. Οι πιστωτές θα είναι σε θέση
να χρησιμοποιήσει την παρουσία-απουσία ή-ενός
κατατεθεί δήλωση χρηματοδότησης ως ένα είδος
ευρετική για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής
ικανότητας του οφειλέτη.
Εάν, αντιθέτως, το σύστημα θεωρείται ως
αναξιόπιστη, πιστωτές μπορεί να αναμένεται να αντιδρά
με υπερβολική προσοχή. Αν οι πιστωτές, αγοραστές, ή
άλλους που ενδιαφέρονται για το ακίνητο του οφειλέτη
έχουν λόγο να πιστεύουν ότι οι απόρρητες συμφέροντα
στο εν λόγω ακίνητο μπορεί να προβληθεί σε βάρος τους,
κατά πάσα πιθανότητα θα απορρίψουν την αξία του εν
λόγω ακινήτου και την αξία του οφειλέτη ως εν δυνάμει
εμπορικό εταίρο. Είτε μια λογική απάντηση σε ένα
πρόβλημα λεμόνια,442ή προκατειλημμένη αντίδραση που
εμποδίζει ιδιοτέλεια, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο
σύστημα θα πρέπει, σε βάθος χρόνου, να επηρεάσει την
ενημερωτική αξία του συστήματος. Αν κανείς δεν πιστεύει
ότι είναι ακριβείς, κανείς δεν θα βασίζονται σε αυτό.
441

442
Γιώργος Α Akerlof, Η αγορά για «λεμόνια»:Η αβεβαιότητα της ποιότητας

και του μηχανισμού της αγοράς, 84 QJ Econ. 488, 500 (Τεύχος 3, Αύγουστος
1970) ( «[Τ] ο δυσκολία διάκρισης καλής ποιότητας από το κακό είναι εγγενείς
στον κόσμο των επιχειρήσεων....»).
2.Η Reflexive Λειτουργία της κατάθεσης Ανακοίνωση
Μια άλλη συμπεριφοράς επίπτωση του συστήματος

ειδοποίησης κατάθεσης θα δούμε όχι στο αποτέλεσμα που
προειδοποίηση έχει σχετικά με την υποτιθέμενη κοινό για
τις πληροφορίες-πιστωτές και άλλους επενδυτές, αλλά,
αντίθετα, για τον τρόπο ειδοποίησης των υποχρεώσεων
υποβολής κανάλι και, ενδεχομένως, να βελτιώσει τη
συμπεριφορά εκείνων που υποχρεούνται να αρχείο. Αυτό
ήταν ένα ιδιαίτερα σημαντικό και αμφιλεγόμενο θέμα στο
πλαίσιο του νόμου τίτλων, η γνωστοποίηση του οποίου per
se-ενώ ογκώδες, δεν έχει κατ 'ανάγκη παράγονται πιο
έξυπνη λήψη αποφάσεων.443 Υπάρχει, ωστόσο, η άποψη ότι
αναγκάζοντας την εταιρική φορείς να αποκαλύψει
πληροφορίες σχετικά με την επιχείρηση και οι ίδιοι θα
επηρεάσει τη συμπεριφορά τους σε σχέση με την
επιχείρηση και τους τρίτους.444 Ο ισχυρισμός αυτός έχει,
για παράδειγμα, έχουν γίνει όπου υπάρχουν κοινωνικές και
περιβαλλοντικές επιπτώσεις για την εταιρική πράξη που
θα μπορούσε να επηρεαστεί ή να τροποποιηθεί από την
443
Τροία Α Paredes, Τυφλωμένος από το φως: υπερφόρτωση πληροφοριών

και των συνεπειών της για τον κανονισμό Τίτλων, 81 Wash. ΙΙΙ.Ο 417, 419 (2003)
( «[Τ] ο προκλητική επιπτώσεις της υπερφόρτωσης με πληροφορίες είναι ότι η
ομοσπονδιακή υποχρεωτικό σύστημα γνωστοποίησης θα μπορούσε να είναι πιο
αποτελεσματική αν ήταν μείωσαν-δηλαδή, αν είναι λιγότερο αποκαλύφθηκαν,
δεν περισσότερο."); Schwarcz, Πολυπλοκότητα, ανωτέρω σημείωση 16.
444
Βλέπω David Hess, Κοινωνικός Απολογισμός: Ένας Reflexive Δίκαιο

προσέγγιση για την Εταιρική Κοινωνική Υπευθυνότητα, 25 J. είδους L. 41 (1999)?
Cynthia A. Williams, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και Εταιρικής Κοινωνικής
Διαφάνειας, 112 Harv. L. Rev. 1197 (1999).
αποκάλυψη.445 Αυτή η «αντανακλαστική»446λειτουργία της
γνωστοποίησης επικεντρώνεται στους τρόπους με τους
οποίους η συμπεριφορά μπορεί να διαμορφωθεί από
αναγκαστική αποκάλυψη. Αντανακλαστικές θεωρίες της
αποκάλυψης επωφεληθούμε από την ιδέα ότι, αν είμαστε
αναγκασμένοι να πούμε στον κόσμο τι κάνουμε, μπορούμε
να αντικατοπτρίζει με μεγαλύτερη προσοχή στις δράσεις
μας από ό, τι θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.447
Πώς θα μπορούσε αυτό το παιχνίδι όταν εφαρμόζεται
στην κατάσταση χρηματοδότηση UCC-1; Ο οφειλέτης και
ένα ασφαλές μέρος, ή χρηματοδότη τιτλοποίηση, οι οποίοι
δεν έχουν καμία υποχρέωση να ενημερώσει τον κόσμο ότι
ένας από αυτούς (ο οφειλέτης) έχει μεταφέρει κάποιο
ακίνητο στην άλλη θα αντιμετωπίσει πιθανότατα το
ακίνητο με διαφορετικό τρόπο από ό, τι εάν η
γνωστοποίηση, δεν έχει σημασία πόσο λόγου, ήταν
απαιτείται. Το ξενοδοχείο μπορεί, πραγματικά ή
445
δείτε γενικάEric W. Orts, Reflexive Δίκαιο Περιβάλλοντος, 89 Nw. UL Rev.

1227 (1995) (συζήτηση περιβαλλοντική αποκάλυψη από την «αντανακλαστική
νόμο» άποψη)? Perry Ε Wallace, τη γνωστοποίηση των περιβαλλοντικών
Υποχρεώσεις Σύμφωνα με τις Αξιών Νόμων: Το δυναμικό της Αγοράς Κινητών
Αξιών που βασίζεται Κίνητρα για τον έλεγχο της ρύπανσης, 50 Wash & Lee L.
Rev. 1093 (1993) (ανάλυση του περιβάλλοντος αποκάλυψη από την
αποτελεσματικότητα της αγοράς. προοπτική); Michael Barsa, σημείωση, την
Πρόταση Καλιφόρνιας 65 και τα όρια της Πληροφορίας Οικονομικά, 49 Stan. L.
Rev. 1223, 1239 (1997) (σημειώνοντας υποχρεωτική δημοσιοποίηση των
περιβαλλοντικών κινδύνων «παρέχει επίσης ισχυρά κίνητρα για τους
κατασκευαστές να γίνουν ενημερωμένοι και ενδεχομένως να μειώσει τις
καρκινογόνες ουσίες και τερατογόνα στα προϊόντα τους»).
446
Reflexive δικαίου «επιχειρεί να διαδικασίες επηρεάζουν τη λήψη

αποφάσεων και την επικοινωνία με τις απαιτούμενες διαδικασίες.»
Hess,υπεράνω Σημειώστε 444, 51 (αναφέροντας J. Bregman & Arthur Jacobson,
της αξιολόγησης της απόδοσης του περιβάλλοντος: Αυτορρύθμιση στο Δίκαιο
Περιβάλλοντος, το Δίκαιο Περιβάλλοντος και Οικολογικής Ευθύνης 211
(Gunther Teubner et al eds, J. Wiley & Sons 1994)..).
447
Reflexive θεωρίες σχετικά με τη νομοθεσία τίτλοι είναι εν τη γενέσει και

αποτελούν αντικείμενο διαμάχης. ΒλέπωKimberly Δ Krawiec, καλλυντικά
Συμμόρφωσης και η αποτυχία των Ανοικτή Διακυβέρνηση, 81 Wash ΙΙΙ.Ο 487
(2003).? William S. Laufer, Εταιρική Ευθύνη, Μετάθεση του κινδύνου, και το
παράδοξο της συμμόρφωσης, 52 Vand. L. Rev. 1343, 1407-1410 (1999)
(καθεστώτα γνωστοποίησης μπορεί να δημιουργήσει ψευδή εικόνα της
«εταιρικής κοινωνικής ευθύνης»)? βλέπε επίσης Richard S. Gruner, Εταιρική
Έγκλημα και Καταδίκη 867 έως 83 (Lexis Νόμος 1994).
μεταφορικά, να θεωρηθεί ως κίνητρο σε τρίτους ενός ή
του άλλου είδους, παρόμοια με την άστοχη εξάρτηση
θεωρείται τόσο οδυνηρό από το δικαστήριο στο Clow. 448Ο
οφειλέτης και ο πιστωτής εξασφάλισε μπορεί να ανεχθεί
απαγωγή του ακινήτου ή απροσεξία με τη συντήρησή του.
Αν, όμως, η σχέση έχει αποκαλυφθεί, η συμπεριφορά
μπορεί να αλλάξει.
Η αντανακλαστική λειτουργία της αποκάλυψης, ο
καθηγητής Malloy πρόσφατα παρατήρησε, είναι πιθανόν
πιο ισχυρή όταν οι κανόνες δημοσιοποίησης είναι
«ασαφής» και όχι «δυαδικό».449 Ένα δυαδικό σύστημα
γνωστοποίησης είναι εκείνη κατά την οποία η
συμμόρφωση είναι «ένα μαύρο ή λευκό κατάσταση.» 450Είτε
αποκάλυψη έχει δοθεί σύμφωνα με τους προβλεπόμενους
κανόνες ή δεν έχει. Fuzzy αποκάλυψη, αντιθέτως,
καθιερώνει «ένα γκρίζο σχέση μεταξύ αόριστο πρότυπο
και μια αβέβαιη πραγματική κατάσταση.» 451 Malloy
υποστήριξε ότι με την παρουσία της ασάφειας, δυαδικό
κανόνες γνωστοποίησης τείνουν να είναι χαμηλότερες
από τις αντανακλαστικές επιπτώσεις που αποκάλυψης
μπορεί να παράγει διαφορετικά, δημιουργώντας ευκαιρίες
για στρατηγικές μη συμμόρφωσης.452 «[Β] inary διατάξεις
αποκάλυψη απλά καθήκον [α] manager με την απάντηση
στην ίδια ερώτηση ξανά.»453 Ασαφής κανόνες
δημοσιοποίησης, αντίθετα, «πρόκληση [] το άτομο να
448

449
Timothy Malloy, Ιστορίες αποκάλυψη, 32 Fl. Αγ Παν. L. Rev. (υπό έκδοση

2005) (χειρόγραφο στο 21, στο αρχείο με το συντάκτη).
450
Ταυτότητα.
451
Ταυτότητα. σε 21-22 (επικαλούμενη Bart Kosko, Νευρωνικά Δίκτυα και

Ασαφή Συστήματα: Ένα Δυναμικά Συστήματα προσέγγιση για Machine
Intelligence 3, 33 (1992)? Michael Smithson, η άγνοια και η αβεβαιότητα:
Emerging Υποδείγματα 108 - 18 (1988)).
452
453
σκεφτεί περισσότερο για τη θέση που έλαβε από ό, τι θα
συνέβαινε χωρίς την υποχρέωση γνωστοποίησης.» 454
Το σύστημα προκήρυξη υποβολής UCC, όπως έχει
αναπτυχθεί μέχρι σήμερα μπορεί σίγουρα να θεωρηθεί ως
ένα δυαδικό σύστημα. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι
παραμικρή τεχνικά σφάλματα στην προειδοποίηση που
συχνά χρησιμοποιούνται για τα συμφέροντα ασφαλείας
αποφύγετε εντελώς.455 Σε περίπτωση που έχει απαιτείται
προειδοποίηση, ειδικά κάτω από προηγούμενη νομοθεσία,
η ανακοίνωση ήταν ούτε αποτελεσματικά ή δεν ήταν. 456Η
επιβίωση των συμφερόντων ασφαλείας ήταν μια μαύρη και
λευκή ουσία που δεν είχε γυρίσει σε οποιαδήποτε
ουσιαστική έννοια στην πραγματική γνώση των
συναλλασσόμενων με τον οφειλέτη. Δεν αποτελεί έκπληξη,
αυτό έχει οδηγήσει όσους σκάφος αποκάλυψη κανόνες, οι
συντάκτες του αναθεωρημένου άρθρου 9 και το
καταστατικό διευκόλυνση τιτλοποίησης, για παράδειγμα,
να διατυπώσει κανόνες που είναι τόσο εύκολο όσο το
δυνατόν για να συμμορφωθούν. Ο πιο εύκολος κανόνας
αποκάλυψη για τη συμμόρφωση με, φυσικά, δεν είναι
καθόλου, η οποία είναι όπου η εμπορική μας δίκαιο
χρηματοδότησης φαίνεται να είναι επικεφαλής.
Η ανοχή ασαφούς για την πραγματική διανομή των
πληροφοριών σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση θα
μπορούσε να ενθαρρύνει περισσότερο αναστοχαστική
συμπεριφορά εκ μέρους εκείνων που απαιτούνται για την
προκήρυξη του αρχείου (δηλαδή, του οφειλέτη και του
εξασφάλισε το κόμμα). Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Malloy
υποστήριξε, ασαφείς κανόνες γνωστοποίησης μπορεί να
οδηγήσει σε μεγαλύτερη ατομική ευθύνη. 457Αυτό μπορεί να
προκαλέσει μεγαλύτερη γνωστική ασυμφωνία για τους
υπεύθυνους για την κατάθεση, αλλά μπορεί επίσης να τους
οδηγήσει να εξετάσουμε πιο προσεκτικά τα πλήρη
454
455

456
Βλέπω παραπάνω Μέρος Ι.Β.2.

457
Malloy, υπεράνω Σημειώστε 449, σε 47-49.

αποτελέσματα της δράσης. Αυτό είναι, Malloy παρατηρεί,
ιδιαίτερα σημαντικό όταν αποκάλυψη μπορεί να
περιλαμβάνει πολλαπλά ακροατήρια με δυνητικά
αντικρουόμενες απαντήσεις στην εν λόγω πληροφορίες. 458
Ασαφής κανόνες γνωστοποίησης, τουλάχιστον δυνητικά,
θα απαιτήσει τα άτομα να «συμμετάσχουν σε [α] πιο
εξελιγμένο αξιολόγηση των εναλλακτικών θέσεων από
κάτω ένα δυαδικό σενάριο αποκάλυψης». 459
Ασαφούς κανόνες γνωστοποίησης θα μπορούσε ως εκ
τούτου να μειώσει την πιθανότητα αυθαίρετων αποφυγής,
ενώ εξακολουθεί να διοχετεύει και ίσως η βελτίωση της
συμπεριφοράς των ατόμων κατά κύριο λόγο υπεύθυνος για
τη δημιουργία και την υποβολή προειδοποίηση. Εάν
ασφαλή μέρη, μεταξύ άλλων, αφορούσαν περισσότερα
σχετικά με το ποιος πραγματικά ήξερε για το ενδιαφέρον
τους στην περιουσία του οφειλέτη, και λιγότερο
ασχολούνται με την ικανοποίηση των δυαδικών κανόνες
της προκήρυξης υποβολής που έχουν αναπτυχθεί μέχρι
σήμερα, θα μπορούσαν να είναι λιγότερο διατεθειμένοι να
συμμετάσχουν σε στρατηγικό, αλλά χωρίς νόημα
συμμόρφωση. Αν, για παράδειγμα, ένα ασφαλές μέρος θα
458
Ταυτότητα. σε 50-51. παραδείγματα Malloy που αφορούν τις

αντικρουόμενες πιέσεις αποκάλυψη της ομοσπονδιακής περιβαλλοντικής και
φορολογικής νομοθεσίας.
459
Ταυτότητα. σε 50. Υπάρχουν, Malloy σημειώσεις, σημαντικό όρια σε αυτή

την ανάλυση. Μεταξύ άλλων, «υπευθυνότητα στο συγκρότημα πλαίσιο του
εμπορική επιχείρηση και ρυθμιστικό περιβάλλον εξακολουθεί να είναι αρκετά
μικρά.» Ταυτότητα. στους 56.
Σημειώνω επίσης ότι η ίδια η πολυπλοκότητα είναι ένα σημαντικό, αλλά
όχι απαραίτητα καλά κατανοητή, χαρακτηριστικό αυτής της ανάλυσης. Είναι
κάπως τεχνητή για να ρίξει τον κόσμο από την άποψη των «οφειλετών» και
«πιστωτές» για τους σκοπούς αυτής της συζήτησης, επειδή πολλές από τις
αποφάσεις για ειδοποίηση κατάθεσης στην πραγματικότητα να γίνεται από
δικηγόρους, όχι από τους ίδιους τους πελάτες. Όπως παρατήρησε ο δικαστής
Posner, το σχολιασμό ψυχολογικές μελέτες ως δεδομένο την ύπαρξη ενός
αποτελέσματος όργανο, που συχνά δεν δράσουμε άμεσα, αλλά μέσα από πιο
εξελιγμένα μεσαζόντων.ΒλέπωRichard A. Posner, ορθολογική επιλογή,
Behavioral Economics, και ο νόμος, 50 Stan. L. Rev. 1551, 1566 (1998) ( «Όταν
έχουμε κάτι να πουλήσει, συνήθως πωλούν μέσω μεσαζόντων, όπως οι μεσίτες
ακινήτων, και όχι απευθείας στον τελικό καταναλωτή.»). Παρά το γεγονός ότι
οι συμπεριφορικές επιπτώσεις της ειδοποίησης κατάθεσης θα πρέπει να
εξακολουθούν να έχουν σημασία για τους πελάτες, θα διαμεσολάβηση γνωστικά
από δικηγόρους και ίσως και άλλα εξελιγμένα μέρη.
μπορούσε να ακολουθήσει δεδομένων ή πνευματικής
ιδιοκτησίας στα χέρια των απομακρυσμένων μερών μόνο
όταν το απομακρυσμένο μέρος στην πραγματικότητα
γνώριζε ή είχε λόγους να γνωρίζει το ενδιαφέρον εσόδων
ασφαλείας, η ασφαλές μέρος θα μπορούσε να λάβει μέτρα
για να εξασφαλίσει ότι το απομακρυσμένο μέρος είχαν
γνώση. Αν ένα ενδιαφέρον ασφάλειας σε τραπεζικό
λογαριασμό θα είναι εκτελεστή μόνο αν άλλοι πιστωτές
του οφειλέτη είχαν κάποια πραγματική ή τεκμαιρόμενη
γνώση του ενδιαφέροντος της τράπεζας σε αυτό το
ασφαλές μέρος και οφειλέτη πιθανότατα θα αναλάβει
ουσιαστική δράση για να διασφαλιστεί ότι είναι γνωστό.
Ασαφούς κανόνες θα επιτρέπουν την εύκολη μεταφορά
των δικαιωμάτων σε ακίνητα που οραματίστηκε ο
αναθεωρηθεί το άρθρο 9 και η τιτλοποίηση καταστατικού
διευκόλυνση με μειωμένη δυνατότητα του απορρήτου.
Ασαφής κανόνες μπορούν να επιτρέπουν βάρη ενώ
αναστέλλει μυστικά. Ασαφούς κανόνες θα επιτρέπουν την
εύκολη μεταφορά των δικαιωμάτων σε ακίνητα που
οραματίστηκε ο αναθεωρηθεί το άρθρο 9 και η
τιτλοποίηση καταστατικού διευκόλυνση με μειωμένη
δυνατότητα του απορρήτου. Ασαφής κανόνες μπορούν να
επιτρέπουν βάρη ενώ αναστέλλει μυστικά. Ασαφούς
κανόνες θα επιτρέπουν την εύκολη μεταφορά των
δικαιωμάτων σε ακίνητα που οραματίστηκε ο
αναθεωρηθεί το άρθρο 9 και η τιτλοποίηση καταστατικού
διευκόλυνση με μειωμένη δυνατότητα του απορρήτου.
Ασαφής κανόνες μπορούν να επιτρέπουν βάρη ενώ
αναστέλλει μυστικά.
Υπάρχουν αναμφίβολα άλλες συμπεριφορικές
επιπτώσεις της προκήρυξης υποβολής, η οποία μπορεί να
απαιτούν περαιτέρω εξηγήσεις. Το σημαντικό σημείο εδώ
είναι ότι το σύστημα μπορεί να έχει συμπεριφοράς
συνέπειες που δεν έχουν πλήρως εσωτερικεύσει από αυτές
προτείνει αλλαγές στην πολιτική.
ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ
Αυτό το άρθρο έχει ερευνήσει τα αίτια και τις

επιπτώσεις της μείωσης ή της κατάργησης της
ανακοίνωσης κατάθεση από κοινού συναλλαγές εμπορικής
χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που
αφορούν τα δεδομένα, πνευματικής ιδιοκτησίας και των
τραπεζών και χρηματιστηριακών λογαριασμών. Η κύρια
αιτία φαίνεται να είναι υπερβολική ή άστοχες ανησυχίες
με την οικονομική αποτελεσματικότητα. Το κύριο
αποτέλεσμα θα είναι αυξημένη επίπτωση των μυστικών
βάρη.
Η αύξηση της ανοχής των μυστικών βάρη θα έχει
τουλάχιστον τρεις παράπλευρες συνέπειες. Πρώτον, με
την αντικατάσταση ειδοποίηση κατάθεση με την επιμέλεια
και την σύμβαση, θα αυξήσει το κόστος των πληροφοριών
που επιβάλλονται σε αυτούς που θα μπορούσαν να
ζητήσουν καταφατικά πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη
nonpossessory συμφέροντα ιδιοκτησίας. Δεύτερον, με τη
χαλάρωση ή την εξάλειψη προειδοποίηση κατάθεσης,
αγνοούμε το ρόλο που αυτά τα συστήματα διαδραματίσει
στην ανάπτυξη των εμπορικών κοινοτήτων. Τρίτον,
μπορεί να υπάρξουν σημαντικές συνέπειες στη
συμπεριφορά τόσο εκείνων που απαιτούνται για την
παροχή της προκήρυξης και το κοινό για τις πληροφορίες
που παρέχονται έτσι.
Τα τεράστια προβλήματα συντονισμού που
παρουσίασε nonpossessory συμφέροντα ακίνητο αυτό δεν
μπορεί να λυθεί μόνο από τον UCC-1. Πράγματι, τα
προβλήματα πληροφορίες του είδους που συζητούνται εδώ
κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πάντα μαζί μας. Όπως
παρατήρησε ο Oliver Williamson, «[b] ut για την
περιορισμένη ικανότητα του ανθρώπινου παραγόντων για
τη λήψη, αποθήκευση, ανάκτηση, και επεξεργασίας
δεδομένων, ενδιαφέροντα οικονομικά προβλήματα
εξαφανίζονται.»460Ωστόσο, αυτό το απλό κομμάτι χαρτί
παίζει σημαντικό ρόλο, οικονομική και αλλιώς, στη
δημιουργία πληροφορίες που, άμεσα ή έμμεσα, επηρεάζει
το σύστημα εμπορικής χρηματοδότησης σε πολλά σημεία.
Αυτοί που θα μειώσουν ή να εξαλείψουν προκήρυξη
υποβολής έχουν αποτύχει πλήρως να εξετάσει τα
μεγαλύτερα ενημερωτικά συνέπειες των αποφάσεων
αυτών. Σε έναν κόσμο γεμάτο από nonpossessory βάρη και
460
Oliver E. Williamson, Συναλλαγή Κόστος Οικονομικά: Η διακυβέρνηση των

συμβατικών σχέσεων, 22 vol. 5 JL & Econ. 233, 234 Ν.5 (Οκτ 1979).
άλλα συμφέροντα ιδιοκτησίας, θα πρέπει να είμαστε
επιφυλακτικοί ανέχεται πάρα πολλά μυστικά.
ΠΑΡΆΡΤΗΜΑ Α
UCC ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΗΛΩΣΗ

Ακολουθήστε τις οδηγίες (εμπρός και πίσω) ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ
Α ΟΝΟΜΑ & ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ της επαφής στη FILER
[προαιρετικό]
B. ΑΠΟΣΤΟΛΗ βεβαίωσης: (όνομα και διεύθυνση)

Γρανάδα Bank and Trust Co., NA
25 South Harbor οδό
Boston, ΜΑ 02110
ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΧΩΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΧΡΗΣΗ ΜΟΝΟ
1. οφειλέτη ΑΚΡΙΒΗ Πλήρης επίσημη ονομασία - ένθετο μόνο ένα όνομα οφειλέτη (1α ή 1β) - δεν
συντομεύσει ή να συνδυάσετε τα ονόματα
1α. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑ
Maimonedes Ιατρική Οικονομικών Υπηρεσιών LLC
Ή
1β. Ατόμου ΟΝΟΜΑ ΜΕΣΑΙΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΤΑΛΗΞ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ Η
1γ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΑΧΥΔΡ ΧΩΡΑ
60 Βοστώνης οδό Βαλτιμόρη ΣΤΑΣ ΟΜΙΚΟΣ
Η ΚΩΔΙΚΑ ΗΠΑ
MD Σ
02101
1δ. Add'l INFO RE 1ε. ΤΥΠΟΣ 1στ. 1g. ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ID #,
ΦΟΡΟΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ εάν υπάρχει
ID #: ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ
SSN ή LLC ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
ΕΙΝ Delaware
2. ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ οφειλέτη ΑΚΡΙΒΗ Πλήρης επίσημη ονομασία - ένθετο μόνο ένα όνομα οφειλέτη (2α ή
2β) - δεν συντομεύσει ή να συνδυάσετε τα ονόματα
Ή 2β. Ατόμου ΟΝΟΜΑ ΜΕΣΑΙΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΤΑΛΗΞ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ Πέτρος Η
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ σχολειου
2γ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΗ ΚΑΤΑΣ ΤΑΧΥΔΡ ΧΩΡΑ
ΤΑΣΗ ΟΜΙΚΟΣ
622 West 40th οδό Βαλτιμόρη ΚΩΔΙΚΑ ΗΠΑ
MD Σ
02120
2d. Add'l INFO RE 2ε. ΤΥΠΟΣ 2στ. 2g. ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ID #, αν
ΦΟΡΟΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ υπάρχει
ID #: ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ
SSN ή ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
ΕΙΝ
3. SECURED ΜΕΡΟΥΣ ΟΝΟΜΑ (ή επωνυμία της TOTAL εκδοχέα της εκχωρητή S / P) - εισαχθεί μόνο
ένας εξασφάλισε όνομα του κόμματος (3α ή 3β)
Γρανάδα Bank and Trust Co, .Ν &
Ή 3β. Ατόμου ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΜΕΣΑΙΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
3γ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΗ ΚΑΤΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΣ ΧΩΡΑ

25 South Harbor οδό Βοστώνη ΤΑΣΗ ΚΩΔΙΚΑΣ ΗΠΑ
MA 02110
4. Η παρούσα δήλωση ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ καλύπτει τα εξής εξασφαλίσεις:
Εξοπλισμός, την απογραφή, το χαρτί των κινητών αξιών, λογαριασμών, γενική άυλων
περιουσιακών στοιχείων
5. εναλλακτική ονομασία [κατά περίπτωση]:  ΜΙΣΘΩΤΗΣ / ΕΚΜΙΣΘΩΤΗΣ  Παραλήπτη /
αποστολέα
 Θεματοφύλακας / BAILOR  ΠΩΛΗΤΗΣ / ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ AG. ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΜΗ UCC ΚΑΤΑΘΕΣΗ
6.  Αυτή η δήλωση ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ πρόκειται να 7. Ελέγξτε για να ΕΚΘΕΣΗ αίτημα
υποβληθεί [για εγγραφή] (ή καταγράφονται) στην ακίνητη αναζήτησης (S) για οφειλέτη (s)
περιουσία RECORDS. [Πρόσθετο τέλος] [προαιρετικό]
Επισυνάψτε Συμπλήρωμα εάν υπάρχει)  Όλοι οι οφειλέτες  οφειλέτης
1  οφειλέτης 2
8. ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ FILER ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Religion Secrets

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Religion Secrets

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

2005] Μυστικά και προσημειώσεις

Αυτό το άρθρο εξετάζει την εξέλιξη του νόμου εμπορική

Κρίμα τους φτωχούς δήλωση χρηματοδότησης.

James J. White, Μεταρρύθμιση του άρθρου 9 Προτεραιότητες στο Φως

John Ντεζ. Pemberton, Jr.,Κατάθεση Ανακοίνωση για την εκχώρηση των

Peter A. Alces, Να καταργηθεί το άρθρο 9 του συστήματος

UCC § 9-401 (2000)? UCC § 9-310 (α) (2003).

Οπως συζητήθηκε υποδομήςστο Μέρος ΙΙΙ, το μεγαλύτερο πληροφοριακό

1 GRANT GILMORE, ΤΑ ΣΥΜΦΈΡΟΝΤΑ ΑΣΦΆΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΑΚΊΝΗΤΑ§ 3.2, σε

εξέχουσα συμμετέχει στην ανάπτυξη του UCC, εξήγησε:

Δείτε, π.χ.., Nunnemaker Transp. Co. κατά. Ηνωμένες Καλιφόρνια.

υπέρ του συστήματος αρχειοθέτησης. Έτσι, αν πρόκειται να υπάρξει

βλέπε Julian Β McDonnell, σε 1 Peter F. Coogan et αϊ., Ασφαλείς συναλλαγές

ΒλέπωKarl Ν Llewellyn, σε όλη Πωλήσεις Έφιππος, 52 Harv. L. Rev. 725,

Carol M. Rose, Κρύσταλλα και λάσπη στο Εμπράγματο Δίκαιο, 40 Stan. L.

Αναθεωρημένο άρθρο 9 έχει τεθεί σε ισχύ σε όλα τα κράτη και στις

Δείτε, π.χ., Del. Κωδικός Ann. χτύπημα. 6, §§ 2701A-2703A (2004). Άλλα

Έχει ήδη γίνει κάποια προσπάθεια να διακρίνει τιτλοποιήσεις από τα είδη

Βλέπω παραπάνω σημείωση 15.

ROBERT C. ELLICKSON, Παραγγελία Χωρίς Δίκαιο: Πώς γείτονες επίλυση των

ΒλέπωLisa Bernstein, Εμπορικής νόμο σε μια Merchant Court:.

ΙΑ ΣΎΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗΣ, ΑΚΊΝΗΤΑ, ΚΑΙ ΤΗΣ

Το πρόβλημα των μυστικών βάρη είναι, από πολλές

Δείτε, π.χ., Richard Epstein, Ο ως τη ρίζα του τίτλου, 13 Ga L. Rev. 1221

«Αρχική μέθοδο του νομικού συστήματος παροχής [πληροφορίες σχετικά

5 Serg. & Rawle 275 (Pa. 1819).

Ταυτότητα. στα 276.

Ταυτότητα. σε 283, 288. Το δικαστήριο έκρινε η συναλλαγή στεγαστικών

[Α] πιστωτής δεν θα έπρεπε να υποστεί για να εξασφαλίσει

Clow έτσι αρθρωτό αυτό που έγινε γνωστό ως το

Ταυτότητα. στα 280, 281.

Ταυτότητα. σε 740 ( «Αν και σκληρή εμπειρικά δεδομένα παραμένει

Mooney, Μύθος, Ανωτέρω υποσημείωση 33, στο 785-88.

Ταυτότητα. σε 740. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι περιπτώσεις μίσθωσης

εγγραφεί μπορεί να αντιμετωπίζεται ως δόλια μεταφορά. Καλιφόρνια Αστικού

Είναι αυτή η αβεβαιότητα που οδήγησε τον καθηγητή Phillips να

Τριαντάφυλλο, Κατοχή, Ανωτέρω υποσημείωση 22, σε 78-79.

Βλέπω Jeanne L. Σρέντερ, Θάνατος και Μεταμόρφωσης: Ο μύθος ότι η

Βλέπω Baird & Jackson, αβεβαιότητα, ανωτέρω υποσημείωση 23, σε 307.

Baird και Τζάκσον να απορρίψει αυτό το πρόβλημα του «επανενεχυριάσει»

Baird & Jackson, Αβεβαιότητα, Ανωτέρω υποσημείωση 23, σε 308.

1.Η ρίζες της κατάθεσης Notice: recordation, δόλια

Ο διαχωρισμός της ιδιοκτησίας από πληροφορίες

Τουλάχιστον αρχικά, ωστόσο, δεν θεωρήθηκε ότι είναι μια ιδιαίτερα

Σε ένα πρώτο επίπεδο, που συνδέει nonpossessory δικαιώματα

ΒλέπωJohn Hanna, η επέκταση της Δημόσιας recordation, 31 Colum. L.

Ταυτότητα. στο 336-37 (επικαλούμενη Reports Boston Record Επιτρόπου,

Ταυτότητα.σε 335 (επικαλούμενη καταστατικό Hening του, τόμος Ι, σελ

Beale, υπεράνω σημείωση 49, σε 335.

Ταυτότητα. σε 337. Ο κανόνας της Μασαχουσέτης είχε ως εξής:

Ο καθηγητής Howe αποκάλυψε ορισμένες τροποποιήσεις του

υποσημείωση 51, σε 4 ( «[Η] διάταξη στον Κώδικα 1648 καθιστά απολύτως

76 Eng. Δημ. 809 (Star Επιμελητήριο 1601). Το Star Επιμελητήριο είχε

Ταυτότητα.Ο καθηγητής Mooney και άλλοι υποστήριξαν ότι Twyne ήταν

Επιβαρύνονται οι οφειλέτες στις δέκατο τέταρτο και

συστήματα recordation φαίνεται να έχουν αναπτύξει, εν

δείτε παραπάνω σημείωση 55 για το κείμενο του καταστατικού 13

George Lee Flint, Jr., Ασφαλής Συναλλαγές Ιστορία: Η Απατηλή Μύθος, 29

Βλέπωταυτότητα. σε 363 Ν.5? βλέπε επίσης George Lee Flint, Jr.,

Η άνευ προηγουμένου ραγδαία επέκταση των βιομηχανικών

ΒλέπωGilmore, ανωτέρω υποσημείωση 8, §§ 2.1-2.2, σε 25-27 (συζήτηση

GILMORE, Ανωτέρω υποσημείωση 8, §§ 2.1-2.2, σε 25-27.

Οι εξελίξεις αυτές παρουσιάζονται οι υπεύθυνοι