WYŻSZA SZKOŁA ADMINISTRACJI

BIELSKO-BIAŁA
STUDIA PODYPLOMOWE - SZTUKA

REDNIOWIECZNA

WĘDRÓWKA

NUTKI I OŁÓWKA

mgr Ewa Kozieł

BIELSKO-BIAŁA 2003 r
 TYTUł MODUłU:

„ŚREDNIOWIECZNA
WĘDRÓWKA
NUTKI I OŁÓWKA”

CEL GŁÓWNY:
Poznanie średniowiecznej
sztuki poprzez malarstwo,
architekturę i muzykę.
 WSTĘP
Głównym tematem mojej pracy jest „Średniowieczna
wędrówka nutki i ołówka”.
Będąc miłośnikiem średniowiecza chciałabym poprzez cykl
lekcji zaszczepić w uczniach zamiłowanie do tego okresu
historycznego. Jest to czas burzliwych przemian w dziejach
całej ludzkości, mający wpływ na późniejsze losy Europy.
Kojarzy się przede wszystkim z ciemnotą i zacofaniem, co jest
nieprawdą. Naznaczony jest barbarzyństwem z jednej strony, a
z drugiej pochwałą rozumu i myśli ludzkiej. Stanowi on
początek rozwoju naszego dorobku narodowego w dziedzinie
malarstwa, architektury, rzeźby, muzyki. Trwał bardzo długo,
bo aż tysiąc lat. Fakty te należy przybliżyć dzieciom w sposób
dla nich ciekawy i przystępny. Dlatego ten mój cykl lekcji
składający się z siedmiu godzin lekcyjnych ma wprowadzić
uczniów ten pełen tajemniczości klimat, ma sprawić, że
poczują się mnichami – skrybami rysującymi piękne inicjały i
budowniczymi tworzącymi róże gotyku.
Chciałabym, aby każdy starał się sprawdzić samego siebie w
dziedzinie muzyki i plastyki i poprzez te zajęcia kształcił
wyobraźnię, własną inwencję twórczą, rozwijał możliwości
artystyczne, które być może drzemią w niejednym z nich.
Różne formy działania umożliwiają zaangażowanie, na
lekcjach, wszystkich dzieci, każde z nich, bowiem, niezależnie
od stopnia rozwoju zdolności muzycznych i plastycznych i
rodzących się zainteresowań powinno odnaleźć
odpowiadające mu sposoby obcowania z plastyką i muzyką.
Jest to bardzo ważne, bowiem wychowanie estetyczne jest
taką dziedziną, w której nie można osiągnąć rezultatów, jeśli
nie wzbudzi się autentycznych zainteresowań, motywacji i
potrzeby kontaktu ze sztuką, pięknem i ekspresją.
W pracy wykorzystałam technologię komputerową, a
zwłaszcza program Microsoft PowerPoint tworząc prezentacje
o średniowiecznej sztuce. Z doświadczenia wiem, że kolorowa
ilustracja bardziej przemawia do dziecka niż samo słowo. Jest
to inny sposób przekazu informacji mający na celu dotrzeć
zarówno do słuchowców jak i wzrokowców, wzbogacony
ruchomymi Klipartami na wesoło.
Lekcje prowadzone są różnymi metodami, zwłaszcza
aktywizującymi. Scenariusze zawierają wiadomości z różnych
dziedzin plastyki, muzyki, techniki, historii,
bibliotekoznawstwa, z którymi uczniowie stykają się
codziennie, a które stanowią nasz dorobek narodowy.
Zamiarem moim jest, aby pomagały one w realizacji ścieżki
czytelniczo- medialnej.
Mam nadzieję, że rozpoczynając cykl lekcji o
średniowieczu, dzieci nie poprzestaną na tym i będą dalej
pogłębiać swoją wiedzę na ten temat.
 SCENARIUSZ ZAJĘĆ
NR 1
KLASA VI
Temat: Mój romański inicjał – kompozycja zamknięta.
Rysunek.

Cele operacyjne:
 Uczeń potrafi wykonać kompozycję składającą się z jednej
litery oraz motywów dekoracyjnych (inicjał, bordiura)
 Po obejrzeniu ozdobnej strony z okresu romańskiego rysuje
projekt bordiury i inicjału
 Zachowuje logikę kompozycji zamkniętej i zgodność
wypowiedzi z tematem.
 Ustala sposób rozwiązywania zadania oraz prezentacji tego
rozwiązania
 Omawia swoją kompozycję, określa jej charakter, kolorystykę
 Podaje, gdzie spotykamy malarstwo romańskie
 Sporządza notatkę: podaje przykłady zabytków malarstwa
romańskiego
 Potrafi wskazać cechy charakterystyczne sztuki romańskiej
Metody pracy:
 pogadanka poparta slajdem wykonanym w programie
Microsoft Power Point
 prezentacja
 działalność plastyczna

Forma pracy:
 indywidualna
 grupowa
 zbiorowa
Środki dydaktyczne:
 slajd „Średniowieczna wędrówka nutki i ołówka”
 reprodukcje z bordiurami i inicjałami z „Biblii Królowej
Zofii”, „Kodeksu Pułtuskiego”, „Graduału Olbrachta” i
„Mszału Erazma Ciołka”
 plansza z przykładem kompozycji zamkniętej
 plansze z przykładami inicjałów z dwóch różnych epok:
średniowiecza i secesji
 krzyżówka
 objaśnienia trudnych wyrazów: pergamin, miniatura, bordiura,
manuskrypt, majuskuła

Technika:
 różne techniki rysunkowe i malarskie

Materiały:
 kartka z bloku rysunkowego dużego
 kredki pastelowe, czarny tusz lub markery, cienkopisy czarne i
kolorowe
 magnesy do tablic

Czas trwania:
3 x 45 min

Tok lekcji:

Część wprowadzająca:
1. Nauczyciel wita uczniów, a następnie inicjuje rozmowę na temat
ulubionych książek oraz początków książki – zwracając uwagę
na sposoby zdobienia książki rękopiśmiennej (manuskrypt) i
ilustracji w formie kompozycji zamkniętej.
 Czy macie w domu dużo książek?
 Jakie książki lubicie? Dlaczego?
 Czy lubicie książki z obrazkami, a jeżeli tak to, jakie obrazki
wam się najbardziej podobają?
 Jak przypuszczacie, czy ludzie w dawnych czasach także lubili
pięknie zdobione księgi?
 Jak myślicie, jak powstawały pierwsze księgi, które formą
przypominają dzisiejsze książki?
(Średniowieczne księgi tworzone były na pergaminie. Zakonnicy
w klasztorach ręcznie je ozdabiali i pisali. Oprawione były w
skórę, często zdobione w drogie kamienie, srebro, złoto, emalię.)
2. Gromadząc uczniów przed tablicą projekcyjną, nauczyciel
przedstawia wiadomości o sztuce romańskiej w formie slajdu
3. Następnie opowiada uczniom ciekawostkę:
Pierwowzorem dzisiejszej książki były kodeksy rzymskie
wykonane z kilku drewnianych tabliczek, powleczonych
woskiem i połączonych z jednego boku rzemieniem.
Nazwa kodeks (łac. kloc, księga, wykaz) przejęta została w
czasach średniowiecza dla ksiąg rękopiśmiennych wykonanych
ze zszytych ze sobą, bogato zdobionych kart pergaminowych.
Szczególnym jego rodzajem był średniowieczny kodeks złoty
oprawiony w cenną metalową oprawę, z tekstem pisanym
literami w kolorze złotym. W Polsce istnieją dwa piękne złote
kodeksy z początku XII w: gnieźnieński i puławski.
4. Nauczyciel prezentuje strony bogato zdobione i inicjały z „Biblii
Królowej Zofii”, „Kodeksu Pułtuskiego”, „Graduału Olbrachta”
i „Mszału Erazma Ciołka”
- Jak sądzicie, o czym opowiadały dawne księgi?
[Najczęściej były to księgi o tematyce religijnej. Opowiadały o
życiu i męczeństwie świętych, zawierały teksty wypowiadane
podczas mszy (mszały, ewangeliarze) i modlitwy (modlitewniki,
brewiarze).
Ich celem, oprócz przedstawienia tekstu modlitw, było
pouczenie widza, przedstawienie mu historii świętych,
wzruszenie go. Były to księgi niezwykle bogato zdobione. W
niektórych na jednej stronie znajdowało się aż kilka elementów
zdobniczych tj. pierwsza litera – inicjał rozpoczynający rozdział,
mała ilustracja – iluminacja zwana też miniaturą,
 przedstawiająca jakąś scenkę, cały tekst otoczony był
obramowaniem roślinnym – bordiurą.]
5. Przedstawia temat lekcji: „Mój romański inicjał- kompozycja
zamknięta.”

Część właściwa:
1. Uczniowie z pomocą nauczyciela przypominają
informacje na temat kompozycji w plastyce.
2. Nauczyciel tłumaczy pojęcia związane z kompozycją
zamkniętą wykorzystując plansze przedstawia
również bordiurę i inicjały z dwóch różnych epok:
średniowiecznej i secesji
Zawiesza je na tablicy.
3. Zwraca się do uczniów, aby przyjrzeli się tym przykładom
i określili, z czego składa się inicjał, jak wygląda bordiura
i czym się różnią pokazane inicjały.
4. Uczniowie wskazują:
 duża litera alfabetu (N. przypomina, że w średniowieczu
wyróżniało się majuskułę – duże litery i minuskułę – małe
litery)
 ornament – zdobienie, sploty roślin i różnych elementów.
 czasami w polu inicjału znajduje się mała scenka (miniatura)
5. Nauczyciel pyta uczniów:
 Jakimi elementami można ozdobić literę tak, aby powstał
piękny inicjał i jakich elementów można użyć by powstała
bordiura (mogą to być motywy roślinne, różnej grubości
kreski, zwierzęta, herby itd.)
6. Nauczyciel proponuje, aby uczniowie spróbowali się wcielić w
średniowiecznych mnichów, którzy ubrani w habity siedzą w
klasztornym skryptorium i zdobią pięknie bordiurą i inicjałami
księgi.
7. Dzieli uczniów na grupy poprzez losowanie i formułuje zadania
twórcze:
 Każda grupa wykona inicjał i bordiurę, w którym litera będzie
pierwszą literą wyrazu wylosowanego przez przebicie balonu,
gdzie znajduje się wyraz z hasłem
  Każda grupa wykona bordiurę – zdobienie strony i będzie
umiała przedstawić ją jako kompozycję zamkniętą
 Pracę wykonacie techniką rysunkową i malarską na dużej
białej karcie papieru wykorzystując kredki pastelowe, tusz,
markery i cienkopisy kolorowe, farby plakatowe
8. Rozpoczyna się indywidualna praca twórcza dzieci.
9. Nauczyciel nadzoruje pracę uczniów, pomaga, ukierunkowuje.
10. Po zakończeniu prace zostają przypięte na tablicy.

Podsumowanie:
1. Nauczyciel inicjuje dyskusję:
 Który z inicjałów chcielibyście umieścić w swojej książce
lub wyszyć na chusteczce - dlaczego?
 W której pracy bardzo dobrze udało się połączyć literę z
dekoracją w taki sposób, że tworzą harmonijną całość?
 W której pracy szczególnie ciekawe są motywy
dekoracyjne, a mniej ciekawa litera?
2. Dla utrwalenia występujących na lekcjach trudnych pojęć,
nauczyciel proponuje, aby siedzący w ławkach uczniowie podzielili
się na grupy (losowanie) i wspólnie rozwiązali krzyżówkę
Terminy z trudnymi wyrazami zawieszone są na tablicy: pergamin,
miniatura, bordiura, manuskrypt, majuskuła
3. Wspólnie z uczniami nauczyciel redaguje notatkę na temat
największych zabytków malarstwa romańskiego.
 SCENARIUSZ ZAJĘĆ
NR 2
KLASA VI

Temat lekcji: Niezwykły gotycki kwiat. Kompozycja zamknięta

podporządkowana „prawu ram”. Rozeta. Technika mieszana.

Cele operacyjne:
 Wie na czym polega „prawo ram”
 Potrafi wymienić cechy charakterystyczne gotyku
 Wykonuje projekt rozety przedstawiający niezwykły kwiat:
(wypełnia kształtem rośliny całą zaprojektowaną
powierzchnię)
 Opracowuje kolorystykę witraża oraz system połączeń
poszczególnych elementów
 Określa swoimi słowami kompozycję zamkniętą
 Wykonuje model okrągłego witraża w kształcie rozety z
czarnego kartonu, bibułek i firanki wg własnego projektu

Metoda pracy:
 pogadanka poparta slajdem wykonanym w programie
Microsoft Power Point
 prezentacja
 działalność plastyczna
 mapa mentalna

Forma pracy:
 indywidualna
 grupowa
  zbiorowa

Środki dydaktyczne:
 plansze związane z kompozycją zamkniętą
 slajd „Średniowieczna wędrówka nutki i ołówka”
 ilustracje z przykładami rozet i innymi zabytkami, w których
występuje forma rozety
 plansza ze schematem mapy mentalnej
 rebus

Technika:
 technika mieszana
Materiały:
 czarna kartka z bloku technicznego formatu A3
 kolorowe bibułki gładkie
 kolorowe kawałki firanki, koronki
 klej Magic
 szary papier
 kolorowe pisaki
 nożyczki

Czas trwania:
2 x 45 min.

Tok lekcji:
Część wprowadzająca:
1. Nauczyciel wita uczniów słowami: „Witam uczniów
uśmiechniętych i nie uśmiechniętych”
2. Przypina na tablicy rebus, który poleca rozwiązać
3. Dzieci odgadują hasło: „Gotyk”
4. Wyjaśnia, że tematem lekcji będzie „Niezwykły gotycki kwiat.
Kompozycja zamknięta podporządkowana „prawu ram”.
Rozeta.”
Część właściwa:
1. Z poprzednich lekcji uczniowie przypominają wiadomości o
kompozycji zamkniętej. W klasie na tablicy zawieszone są do
wglądu plansze z przykładami tej kompozycji.
2. Przedstawiając slajd nauczyciel omawia okres gotycki ogólnie,
szczegółowiej architekturę

3. Prezentuje ilustracje z rozetami, witrażami i omawia ich miejsce

w architekturze gotyckiej
4. Prezentuje ilustracje z zabytkiem, w którym elementem
architektonicznym jest rozeta i samą rozetę.
5. Poleca uczniom wyjąć przygotowane materiały plastyczne i
objaśnia, w jaki sposób dzieci będą wykonywały witraż – rozetę.
Zaprojektujcie witraż-rozetę. Tematem lekcji jest „Niezwykły
gotycki kwiat”, więc wymyślcie jakiś kwiat wbudowany w koło.
Możecie używać różnych elementów- liście, zwierzęta, figury
geometryczne. Aby ułatwić sobie pracę złóżcie kartkę na pół,
wyrysujcie półkole i zaprojektujcie kwiat. Uważajcie, aby tak
połączyć elementy by były ze sobą złączone i nie odpadały.
Miejsca pomiędzy połączeniami oznaczcie literą „w” – są to
pola do wycięcia. Puste okienka podklejcie kolorową bibułką
lub kolorową firanką, koronką.
Zakończenie:
1. Prezentacja prac i wystawka na tablicy.
 Odpowiedzcie na pytanie: Która praca najlepiej obrazuje formę
rozety
i dlaczego?
2. Nauczyciel dzieli dzieci na grupy(losowanie), rozdaje szary
papier i kolorowe pisaki. Poleca dzieciom, aby przypomniały
sobie wszystkie informacje dotyczące średniowiecznego
malarstwa romańskiego i architektury gotyckiej, o których
mówiono na ostatnich lekcjach i przedstawiały swoje
wiadomości w formie mapy mentalnej.
3. Nauczyciel tłumaczy jak wygląda mapa mentalna, rozdaje
schematy Mind Mapy i kolorowe pisaki.
4. Dzieci przedstawiają swoje wiadomości graficznie.
5. Prace podsumowujące wiadomości przypina nauczyciel w klasie
i każda praca jest oceniana przez kolegów.
 SCENARIUSZ ZAJĘĆ
Nr. 3
Klasa VI
Temat: Muzyka w dawnej Polsce – Średniowiecze.

Cele operacyjne:
 Zna i rozpoznaje utwory średniowiecza „Bogurodzica”, „Gaude
Mater Polonia”, „Chorał gregoriański”, „Breve regnum”
 Rozpoznaje cechy muzyki średniowiecznej
 Wymienia najsłynniejszych twórców muzyki średniowiecznej
 Wykonuje rodzaj „manuskryptu” według projektu, stosując
„prawo ram”
 Zachowuje logikę kompozycji i zgodność wypowiedzi z
tematem
 Ustala sposób rozwiązania zadania
 Omawia swoją kompozycję
 Zna instrumenty średniowieczne

Metody pracy:
 metoda problemowo - analityczna
 metoda programowana z użyciem komputera
 metoda podająca - pogadanka
 metoda ekspozycji
 metoda problemowa –mapa mentalna
 pokaz
 działalność plastyczna

Forma pracy:
 indywidualna
 zbiorowa
 grupowa
Środki dydaktyczne:
 slajd „Średniowieczna wędrówka nutki i ołówka” – muzyka
średniowiecza
 nagrania muzyczne: „Chorału gregoriańskiego”,
„Bogurodzicy”, „Gaude Mater Polonia”, „Breve regnum”
 tabelki do wykonywania zadań muzycznych
 schemat mapy mentalnej
 reprodukcja średniowiecznego zapisu nutowego „Bogurodzicy”
 ilustracja z instrumentami średniowiecznymi: fidel, psalterium,
lutnia, tamburyn, kołatki, bębny, dudy, trąby
Technika:
 technika mieszana

Materiały:
 kartka z bloku technicznego
 ołówek, kredki pastelowe, pisaki, mazaki, plastelina, kolorowy
tusz, linijka
Czas trwania:
2 x 45 min.

Tok lekcji:
Część wprowadzająca:
1. Nauczyciel wita uczniów.
2. Uczniowie słuchają „Chorału gregoriańskiego” mając do
wykonania zadanie: Zauważyć cechy charakterystyczne tego
utworu.
3. Uzyskanie odpowiedzi od uczniów, skorygowanie błędów.
4. Dzieci otrzymują tabelkę z zadaniami i ponownie słuchają
utworu pod kątem zawartych w niej zadań.
*- odpowiedzi uczniów

Tytuł Wyko- Tema- Metrum Harmo Akom- Język

utworu nawcy tyka -nia pania-
muzy- (czy ment
cznego jest)
„Chorał (chór (religijna) (brak)* (brak) (brak (łacińs
grego- męski) * * śpiew a ki)*
riański” * capella)
*
5. Następnie uczniowie określają cechy utworu.
6. Nauczyciel formułuje temat lekcji: „Muzyka w dawnej Polsce –
Średniowiecze”.

Część właściwa:
1. Nauczyciel omawia muzykę średniowiecza ogólnie i utwór
„Chorał gregoriański” przy pomocy slajdu komputerowego
2. Formułuje dla uczniów następne zadanie:
- Proszę, odgadnąć, jaki to utwór (uczniowie powinni go znać z
lekcji historii) i odpowiedzieć na pytania zawarte w tabelce.
3. Uczniowie słuchają utworu „Bogurodzica.

Tytuł Wyko- Tema- Metrum Harmo- Akom- Język

utworu nawcy tyka nia (czy pania-
muzy- jest) ment
cznego
(„Bogu (chór (religij- (brak)* (brak)* (brak)* (język
rodzi męski) na)* polski)
ca)* * *

4.Po wysłuchaniu utworu nauczyciel wspólnie z dziećmi podaje

prawidłowe rozwiązania i spostrzeżenia dotyczące wysłuchanego
utworu.
5. Stosując technikę informacyjną - slajd nauczyciel podaje
informacje o „Bogurodzicy”
 6. Uczniowie otrzymują zadania w postaci tabelki.
7. Uczniowie słuchają utworu „Gaude Mater Polonia”- Wincentego
z Kielc i do niego wypełniają określone zadania.

Tytuł Wyko- Tema Metrum Harmonia Akom- Język

utworu nawcy -tyka (czy jest) pania-
muzy- ment
cznego
„Gaude (chór (religi (jest na (jest utwór (brak) (łacińs
Mater miesza jna)* 4 4- * ki)*
Polonia ny)* 4)* głosowy)*
”

8. Wysłuchaliście wersję współczesną „Gaude Mater Polonia”

opracowaną na 4-głosowy chór mieszany. Oryginał (pierwowzór)
pieśni był jednogłosowy i ametryczny, natomiast wysłuchane
opracowanie posiadało określone wyraźne metrum. Prezentacja slajdu

Następna część scenariusza zrealizowana zostanie na kolejnej

lekcji.
9. Wysłuchanie kolejnego utworu „Breve regnum”.

Tytuł Wyko- Tema- Metrum Harmonia Akom- Język

utworu nawcy tyka (czy jest) pania-
muzy- ment
cznego
„Breve (chór (świecka) (jest)* (jest, pieśń 2- (jest, (polski)*
regnum” chło- * głosowa)* instrumen
pięcy)* ty dęte,
strunowe,
bęben)*
10.Tutaj wystąpiły instrumenty, można zauważyć, że w
średniowieczu rozwija się też muzyka wokalno-instrumentalna, a
także instrumentalna świecka, zwłaszcza pod koniec epoki. Pokaz
instrumentów średniowiecznych na ilustracji i prezentacja slajdu
11. Po zakończeniu analizy utworów i omówieniu ich cech nauczyciel
dzieli uczniów na grupy na zasadzie losowania, rozdaje plansze z
wyrysowanym schematem mapy mentalnej i poleca wpisać w środek
mapy „Cechy muzyki średniowiecznej”, a w poszczególne
odgałęzienia wpisać jej cechy
12. Potem następuje prezentacja prac i określenie przez uczniów,
która praca jest wykonana rzeczowo i dokładnie.
13. Uczniowie oceniają prace.

Zakończenie:

1. Nawiązując do muzyki średniowiecznej i sposobu zapisu

poszczególnych pieśni nauczyciel informuje uczniów że:
Najdawniejsze notacje muzyczne posługiwały się bardzo często
literami, niekiedy cyframi. Były nieprecyzyjne. Ułożenie liter
oznaczało dźwięk oraz jego podwyższenia. Inaczej zapisywano
muzykę wokalną a inaczej instrumentalną. Pierwszy zapis nut,
który pozwalał odczytać wznoszenie i opadanie dźwięków to
pismo neumatyczne, w którym notowano chorał gregoriański.
Prowadzący za pomocą ruchów ręki wskazywał sposób
śpiewania, wysokość, długość nuty, które były interpretacją
dawnego zapisu w postaci kresek, punktów i haczyków.
W muzyce instrumentalnej powstała nowa notacja oparta
nazwach literowych.
Notacje ulegały zmianom w kolejnych wiekach.
Wynalazkiem przełomowym okazało się wprowadzenie do
zapisu linii przez mnicha- Hucbalda z St. Amand. Linie były
odzwierciedleniem strun instrumentu. Jedna linia koloru
czerwonego oznaczona została jako f, druga- żółta c. Obecnie
używany sposób zawdzięczamy benedyktynowi Guido z Arezzo,
który wprowadził jeszcze trzy linie. Wprowadził linię czarną dla
dźwięku a , w razie potrzeby dorysowywał na dole i na górze
jeszcze po jednej. Na liniach i pomiędzy nimi umieszczał litery
lub neumy. Z czasem zmieniły one swój kształt, rozwijając się w
tzw. notację typu romańskiego – nota quadrata.
Pokaz średniowiecznego zapisu nutowego pieśni „Bogurodzica”
i iluminacji Graduału Olbrachta
2. Uczniowie mają za zadanie powiedzieć co w prezentowanych
ilustracjach jest im znane.( Znane są: miniatura, inicjał,
bordiura)
3. Zadaniem uczniów jest wykonanie rodzaju „manuskryptu”
(Pojęcie powinno być im znane z poprzednich lekcji) –wpisanie
swojego imienia i nazwiska i ozdobienie całej strony. Sposób
wykonania jest dowolny, może być na wzór iluminacji
średniowiecznej lub inny.
4. Po zakończeniu dzieci przypinają swoje prace na tablicy i je
oceniają.

ZAKOŃCZENIE
Przedstawione scenariusze miały na celu przygotować
uczniów do rozpoznawania cech sztuki średniowiecznej w
różnych jej dziedzinach, a także rozwijania postawy twórczej
uczniów.
Okres dwunastu lat to wiek, w którym dzięki rozwojowi
uwagi, pamięci spostrzegania i myślenia rozwijają się trwalsze
zainteresowania i mogą się budzić dojrzalsze uczucia
estetyczne.
W pracy starałam się ukazać wzajemne zależności
pomiędzy zaistniałymi zjawiskami plastyczno-
muzycznymi mającymi budzić wrażliwość na piękno
słowa i muzyki łącznie. Są one bardzo kształcące gdyż
poprzez czynne przeżywanie jakiejś treści oddziaływają
skuteczniej na ucznia.
Zajęcia te są kształcące również, dlatego gdyż z jednej strony
ukazują związki pomiędzy dziedzinami sztuki, a z drugiej
różnice, jakie je dzielą na skutek stosowania odmiennego
języka artystycznego.
W zajęciach tych każdy uczeń mógł wyrazić samego siebie,
mógł zaistnieć jako jednostka mająca określoną wrażliwość
estetyczną, jako członek grupy i jako zespół klasowy.
Formy te zachęciły uczniów do przeżywania określonych
treści na zajęciach plastyczno-muzycznych, do twórczego
myślenia, podejmowania samodzielnych decyzji przy
realizacji zadań plastycznych i muzycznych.
Lekcje z wykorzystaniem technologii komputerowej spotykają
się wśród dzieci z dużym zainteresowaniem i innym
przeżywaniem usłyszanych i obejrzanych treści. Uczniowie
uczą się dostrzegania wspólnych cech występujących w
malarstwie, architekturze, literaturze.