Ο βασιλιάς και ο σπανός "

Κάποτε υπήρχε ένας βασιλιάς που είχε σαραντα άγρια κουνελια. Χρειαζόταν έναν βοσκό για να
κρατήσει τα κουνέλια και άρχισε να το λέει στις τέσσερις πλευρές του βασιλείου του. Αλλά αυτό που
ήταν πιο περίεργο ήταν οι οροι που είχε βαλει ο βασιλιάς για εκείνον που θα αναλάμβανε αυτή τη
δουλειά.
Αυτός που θα εβγαζε τα κουνέλια το πρωί για να βόσκουν και θα τα επιστρέψει το βράδυ χωρίς να
χάσει κανένα, θα επαιρνε τη βασιλεία και μαζί με τον θρόνο θα του έδινε και την κορη του για γυναίκα,
που ηταν και μοναχοκορη . Αν εχανε ακόμα και ένα μονο κουνέλι, θα το κοβαν το κεφάλι .
Πολλοί άνθρωποι μπήκαν στον πειρασμό από αυτό και πήγαν να δοκιμάσουν την τύχη τους, αλλά
κανένας από αυτούς δεν έμεινε ζωντανός, όλοι τελείωσαν με ένα κομμένο κεφάλι.
Μια μέρα περνάει από εκεί ένας σπανος , ο οποίος ειδε την ανακοινωση που είχε κάνει ο βασιλιάς.
Αφου το διαβασε, σκέφτηκε λίγο και είπε στον εαυτό του: "Ας δοκιμάσω και ο τι βγει". Και αμέσως
πήγε στο παλάτι του βασιλιά. Όταν πήγε εκεί, τι να δει ... η στοίβα εκείνων που δεν ειχαν μπορεσει να
φυλαξουν τα κουνέλια ήταν σαν ένα βουνό. Αλλά έδωσε θαρρος στον εαυτο του και μπήκε μέσα, και οι
φύλακες αμέσως τον έφεραν μπροστα στον βασιλιά. Ο σπανος είπε γιατι είχε έρθει και ο βασιλιάς του
είπε να έρθει την επόμενη μέρα τα ξημερωματα να παρει τα κουνελια ..
Ο ήλιος δεν ειχε βγει ακόμα όταν ο σπανος πήρε τα κουνέλια και τα έφερε σε ένα λιβάδι έξω από τους
τοίχους του παλατιου . Όμως, με το που φτασαν στο λιβάδι,το ένα μετα το άλλο , τα κουνέλια ετρεξαν
και εγιναν καπνος . Ο σπανος έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι και άρχισε να κλαίει. Ηδη φαντάστηκε το
κεφάλι του στην κορυφή τις στοιβας . Όταν ακούτε μια απαλή φωνή:
- Γιατί κλαις γιε μου ;
Ο σπανος σηκωσε το κεφάλι του και είδε μια γριά που είχε βάλει το χέρι πάνω στον ώμο του.
- Αστα να πανε γιαγια . – και της ειπε την ιστορία.
Η γριά έβγαλε μια φλογερα από την τσάντα και την εδωσε στον σπανο , χωρίς να πει μισή κουβεντα
και εξαφανίστηκε όπως ηρθε χωρις κανενα ιχνος .
Ο σπανος εμεινε έκπληκτος και είπε στον εαυτό του: " Εμενα αποψε θα μου κοψουν το κεφαλι και αυτή
μου δινει φλογερα !"
Όμως, παρόλο που ήταν στενοχωριμένος, ο σπανος έφερε την φλογερα στα χείλη του και άρχισε να
φυσάει. Και τι να δει,τα σαραντα κουνελια μαζευτηκαν ένα - ένα. μπροστα στα γουρλωμένα του ματια
Εν τω μεταξύ, η μέρα τελείωσε και ο σπανος πήρε το δρόμο για να επιστρέψει στο παλάτι του βασιλιά.
Ο βασιλιάς μετρησε τα κουνέλια του, μία, δύο, τρεις φορες, αλλά κανενα δεν έλειπε.
Την επόμενη μέρα, όταν ο σπανος είχε φυγει παλι απο το παλάτι για να βόσκει τα κουνέλια, ο βασιλιάς
πήρε μερικά κουρέλια και ντύθηκε σαν ζητιανος . Στη συνέχεια ανεβικε σε ένα γαϊδουρι κουτσο και
αμέσως πήγε στο λιβάδι όπου ηταν ο σπανος . Αυτος τον γνώριζε από μακρυά, αλλά εκανε πως δεν
καταλαβε ποιος ηταν . Ειπε ο ζητιανος στον σπανο :
- Γιε μου , δωσε μου ένα κουνέλι γιατι ειμαι φτοχος και πεθαινω της πεινας.
Και ο σπανος του απανταει :
- Θα σου δωσω , αλλά με την προϋπόθεση ότι θα φιλήσεις τον πισινο του γαιδουριου .
Ήθελε ή δεν ήθελε, ο βασιλιάς-ζητιανος έκανε αυτό που του ζήτησε ο σπανος . Μετα πηρε το κουνελι
και εφυγε γρηγορα σκεφτοντας ότι τωρα τον ειχε στο χερι τον ατιμο τον σπανο , που τολμησε να τον
ντροπιασει ετσι .
Όταν ηρθε το βραδυ, ο σπανος εβγαλε την φλογερα του και επαιξε. Και τα σαραντα κουνελια , οπου και
να ειχαν παει , μαζευτηκαν γυρο του . Ούτε εκείνο που είχε πάρει μαζί του ο βασιλιάς δεν ελειψε να
ερθει
Ο βασιλιάς μετρησε τα κουνελια και του ηρθε ταμπλας όταν ειδε ότι ο σπανος του την ειχε φερει και
αυτην την φορα. Τοτε ο σπανος του λεει :
- Συμφωνα με αυτό που ειπες , πρεπει να μου παραδωσεις το βασιλειο και να μου δωσεις την
μοναχοκορη σου για γυναικα .
Και ο βασιλιάς του λέει,
- Την κορη στην δηνω από τωρα , αλλα μην βιαστείς για την βασιλεία. Πρέπει να περάσεις μια άλλη
δοκιμασια πρωτα. Πρέπει να γεμίσεις ένα τσουβαλι με λογια , αλλιως θα σου κοψω το κεφαλι.
Αυτά ειπε ο βασιλιας και εφυγε αμεσως ..
Την επόμενη μέρα, ο βασιλιάς είχε καλέσει όλους τους αυλικούς και τους πλούσιους της χώρας, που
περιμεναν να δουν τον σπανο ντροπιασμενο μπροστα σε ένα αδειο τσουβαλι .
Όταν ηρθε η στηγμη ο σπανος λέει στον βασιλιά:
- Μεγαλειοτατε , θα ήθελα να κρατήσετε εσεις το τσουβαλι.
Και ο βασιλιάς κρατουσε το τσουβαλι και ο σπανος άρχισε να λέει τι είχε συμβεί.
- Ηταν , και να μην ηταν … ηταν κάποτε ένας βασιλιάς κακος ...
Όταν η ιστορια εφτασε εκει που ο βασιλιάς ήταν ντυμένος σαν ζητιάνος για να πάρει το κουνελι και να
το πάρει έπρεπε να φιλήσει τον πισινό του γαιδαρου, της Αυτού Μεγαλειότητας του εφυγε το χρωμα και
τον διεκωψε
- Φτανει το τσουβαλι είναι γεμάτο .
«Κοιτάξτε καλα Μεγαλειοτατε μηπως θελει λιγο ακομα ; του λεει ο σπανος.
Και ο βασιλιάς σκεφτεται μεσα του πωω , αν δεν το κλεισει το στωμα θα ρεζιλευτω μπροστα σε ολους,
Και αμεσως κλεινει το τσουβαλι και λεει :
- όχι γιε μου είναι γεματο και κοντευει να χυθει !
- Και ετσι , ηθελε δεν ηθελε ο βασιλιας του εδωσε το βασιλειο του σπανου και την κορην του για
γυναικα ..
- Οσπανος εγινε βασιλιας και πλουσιος ενώ ο βασιλιας εχασε ό τι ειχε και δεν ειχε !